Rant - Wat heb ik ooit fout gedaan om zo unerwünscht te worden? (2)

Ik vraag me af waarom je dit vindt/denkt te weten:

quote:

En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.

Denk je hier niet té negatief over? Er bestaat namelijk een heel grote kans dat je familie wel echt oprecht van je houdt.

Ah, mooi dat je een nieuw topic hebt geopend.

Jouw reactie was op mijn post over initiatief binnen een relatie, waarbij je aangaf dat dat in balans moet zijn. Natuurlijk ben ik het daar mee eens. Toch geef ik mijn eigen behoeften nu aan en zorg ik ervoor dat ik me niet op ga zitten vreten omdat de ander geen initiatief neemt. Dat doe ik, omdat ik besef dat mensen op verschillende manieren liefde laten blijken en mogelijk niet dezelfde wensen hebben. Ik mis(te) heel makkelijk de liefdevolle acties van mijn man en hij die van mij, omdat we het op verschillende manieren laten blijken. Hij doet bijvoorbeeld de boodschappen en neemt dingen mee die ik lekker vind, maar dat merk ik dan niet op.

Sommige mensen vinden lieve woorden belangrijk of cadeautjes. Ik zou dan enorm tekort schieten, omdat ik op een heel andere manier liefde laat blijken. Mijn man kan dan verongelijkt zijn en denken dat ik niet om hem geef, terwijl dat helemaal niet het geval is. Hij kan prima tevreden zijn met naast elkaar op de bank hangen, terwijl ik dan gesprekken of uitjes mis en zou kunnen denken dat hij me niet belangrijk vindt. Wij zijn ondertussen zo lang samen dat we dingen ondernemen/ zeggen/ doen, omdat we weten dat de ander daar blij van wordt. Dat was een leerproces. We hebben zelf aan moeten geven hoe en wat en de ander heeft dat na verloop van tijd opgepikt. Door zelf het initiatief te nemen en aan te geven wat ik wilde zijn we nu op een punt gekomen dat het nu ook van hem komt en andersom.

Ik ben ook benieuwd naar je reactie op de laatste post van Lienekien en op de vraag van JeMoeder. Ik ben zelf moeder en zou het zo ontzettend verdrietig vinden als een van mijn kinderen ooit zou denken dat we hem/ haar ergens bij betrekken uit plichtsbesef.

In je eigen topic zie je ook dat aannames niet altijd kloppen. TS reageert niet, vindt zijn topic misschien niet belangrijk, wil niks met de posts. Dat klopte niet: je had gewoon andere dingen te doen, maar mensen vullen het net als jij doet soms negatief in. Haal nu ook jouw eigen veronderstellingen onderuit, dat scheelt echt.

Ik kan trouwens prima begrijpen dat je op uitnodigingen in dit topic niet in wil gaan, maar het is misschien wel een idee om mee te posten in topics over een bepaald festival of onderwerp om zo wat contacten op te doen.

TS.

Zou het niet kunnen dat je behoorlijk onzeker over je zelf bent dat je daardoor al van te voren denkt dat mensen je niet 'moeten' en uit bescherming voor de gevreesde afwijzing ze al van te voren afwijst?

Je zei ergens in het vorige deel dat je op een borrel van je werk was en na 15 min al bent gesmeerd omdat ze je toch niet moeten... Waar merk je dat dan aan?

Kon niet meer quoten..

Een autist is niet blind voor emoties en kan tot op zekere hoogte prima sociale omgang volgen..

Het beredeneren gaat prima, het voelen en ervaren is stuk. Dat lijkt bij jou ook zo te zijn. Alles wordt verstandelijk benaderd en geanalyseerd, hoewel omgang met mensen en vriendschappen gevoelskwesties zijn.

Je denkt alles stuk. Rumineren..

Dit gaat niet hersteld worden door een kracht van buiten, dat kan alleen van binnenuit. Frustrerend, maar niet onmogelijk.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 10:46 schreef Sumppi het volgende:
Jouw reactie was op mijn post over initiatief binnen een relatie, waarbij je aangaf dat dat in balans moet zijn. Natuurlijk ben ik het daar mee eens. Toch geef ik mijn eigen behoeften nu aan en zorg ik ervoor dat ik me niet op ga zitten vreten omdat de ander geen initiatief neemt. Dat doe ik, omdat ik besef dat mensen op verschillende manieren liefde laten blijken en mogelijk niet dezelfde wensen hebben. Ik mis(te) heel makkelijk de liefdevolle acties van mijn man en hij die van mij, omdat we het op verschillende manieren laten blijken. Hij doet bijvoorbeeld de boodschappen en neemt dingen mee die ik lekker vind, maar dat merk ik dan niet op.

Sommige mensen vinden lieve woorden belangrijk of cadeautjes. Ik zou dan enorm tekort schieten, omdat ik op een heel andere manier liefde laat blijken. Mijn man kan dan verongelijkt zijn en denken dat ik niet om hem geef, terwijl dat helemaal niet het geval is. Hij kan prima tevreden zijn met naast elkaar op de bank hangen, terwijl ik dan gesprekken of uitjes mis en zou kunnen denken dat hij me niet belangrijk vindt. Wij zijn ondertussen zo lang samen dat we dingen ondernemen/ zeggen/ doen, omdat we weten dat de ander daar blij van wordt. Dat was een leerproces. We hebben zelf aan moeten geven hoe en wat en de ander heeft dat na verloop van tijd opgepikt. Door zelf het initiatief te nemen en aan te geven wat ik wilde zijn we nu op een punt gekomen dat het nu ook van hem komt en andersom.

Mooie bijdrages van je

Vond dit ook een eye opener, die bij mij ook niet als vanzelf ging. Noem het vaker in dit subforum, Gary Chapman schreef over de vijf liefdestalen. Hoe een ieder op zijn of haar manier liefde uit, maar ook hoe die het beste ontvangen cq ervaren (kunnen) worden zeg maar.

Verder kan ik me ook voorstellen dat als je een stuk intelligenter bent dan de omgeving waar je in opgroeit, dit ook problemen met aansluiting vinden kan geven. Of ts nou echt hoogbegaafd is of niet maakt dan niet eens zo heel veel meer uit denk ik, het verloop kan vergelijkbaar zijn. Zeker als je omgeving en je jezelf als intelligent beschouwt, want dan zou je zogenaamd toch wel alles goed moeten kunnen snappen en doen is vaak het idee. Wie weet herkent hij een en ander, er is genoeg over te vinden. Op FOK! loopt ook een centraal draadje Topicreeks: Hoogbegaafdheid

TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 13:58 schreef Cockwhale het volgende:
TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.

voor sommige ongelukkige mensen is hun ongeluk ook het 'leukste' tijdverdrijf en iets dat zekerheid geeft in hun leven.

zeker als ze lang hebben nagedacht over hun ongeluk en onderhand hun levensfilosofie eraan gekoppelt, zou het een groot verlies zijn als ze eenmaal ophouden ongelukkig te zijn.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 13:58 schreef Cockwhale het volgende:
TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.

Dit.

Hij zegt dat ie zichzelf wat waard vindt en dat ondertussen niemand hem wil. Dat rijmt niet.

Als je jezelf de moeite waard vindt straal je dit ook uit, en pikken mensen dit op. Zoals TS hier in dit topic overkomt verdrinkt hij bijna in het zelfmedelijden. Stap 1 voor hem is om te kappen met die mentaliteit.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 11:43 schreef Jopie78 het volgende:
Kon niet meer quoten..

Een autist is niet blind voor emoties en kan tot op zekere hoogte prima sociale omgang volgen..

Het beredeneren gaat prima, het voelen en ervaren is stuk. Dat lijkt bij jou ook zo te zijn. Alles wordt verstandelijk benaderd en geanalyseerd, hoewel omgang met mensen en vriendschappen gevoelskwesties zijn.

Je denkt alles stuk. Rumineren..

Dit gaat niet hersteld worden door een kracht van buiten, dat kan alleen van binnenuit. Frustrerend, maar niet onmogelijk.

Ik vind dat je met deze post veel mensen met autisme tekort doet. Velen van hen zijn juist érg gevoelig, ook in de omgang en wat betreft vriendschappen. Sorry voor de off-topic.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 22:15 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik vind dat je met deze post veel mensen met autisme tekort doet. Velen van hen zijn juist érg gevoelig, ook in de omgang en wat betreft vriendschappen. Sorry voor de off-topic.

Das gek, want ik zeg exact hetzelfde als jij.

Ik reageerde op een reactie van t vorige topic, waabij ts aangaf niet autistisch te kunnen zijn, want hij herkende emoties. Vandaar dat ik hier reageer met de tegenwerping dat autisten vaak prima in staat zijn emoties te herkennen.

En stuk kan ook overgevoelig betekenen. Het is niet per definitie een tekort.

[ Bericht 8% gewijzigd door _I op 13-07-2019 07:31:52 ]

Ach ja,

Van de mensen van mijn jeugd, school en sport periode zie ik ook helemaal niet meer. Nu had ik ook geen gemeende interesse in die mensen, het moet klikken tussen mensen, vriendschap kan je niet forceren.

Ik zie overigens ook geen mensen meer uit mijn basisschool en middelbare schooltijd. Ook amper van de uni-tijd trouwens. Het ding die wij destijds deelden kwam veelal te vervallen wanneer de studie eindigde. Leuke tijd mee gehad, maar ik mis ze verder niet echt. En daar is niks mis mee, want je zit in een constante ontwikkeling en de anderen ook, dus groei je vaak uit elkaar. Niet alles hoeft zich voor eeuwig voort te zetten.

Mijndate klaagde daar ook over. Er kwam zelf alleen geen initiatief vanuit hem, gesprekken liepen dood. Heb jij dat ook?

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 15:07 schreef BoTheParakeet het volgende:
Mijndate klaagde daar ook over. Er kwam zelf alleen geen initiatief vanuit hem, gesprekken liepen dood. Heb jij dat ook?

Hoe kan je voorkomen dat gesprekken dood vallen?

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 15:44 schreef stokj het volgende:

[..]

Hoe kan je voorkomen dat gesprekken dood vallen?

Door zelf met iets te komen en niet alleen te reageren op de ander.

quote:

Ik zal nooit naar een tof festival kunnen

Wees blij dat je niet naar zo'n 'tof festival' hoeft, zo overtrokken altijd die kutfestivals waar je 100 euro betaalt voor een glas kraanwater en omringd wordt door hipsters en a-seksuele wijven

Je kan in je eentje alles doen wat je wil he. Ook naar een hipsterfestival . Je kan er altijd mensen ontmoeten. Ik ga in mijn eentje op vakantie, vriendinnen zijn bezet en ik ga niet wachten tot ik een man ontmoet voor ik ga leven. Ik ga vaak zat alleen naar de film of concerten, als iemand mee wil leuk maar anders prima.

Enige wat kut is aan geen relatie is moeilijk een eigen plek vinden, maar ach.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:25 schreef BoTheParakeet het volgende:

[..]

Door zelf met iets te komen en niet alleen te reageren op de ander.

Maakt niet uit wat? Je wilt natuurlijk toch wel een goed gesprek en niet zomaar over onzin praten?

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:48 schreef stokj het volgende:

[..]

Maakt niet uit wat? Je wilt natuurlijk toch wel een goed gesprek en niet zomaar over onzin praten?

Nou ik had die date gisteren, zie datingtopic, em hij nam bijna geen initiatief en was bizar verlegen. Praat desnoods over het weer, het was alsof ik met tennisballen gooide en hij te achterlijk was om een racket op te pakken.

Puur uiterlijk had ik seks met hem kunnen hebben maar dit was een extreme afknapper. Dat en zijn smoezeligheid.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:52 schreef BoTheParakeet het volgende:

[..]

Nou ik had die date gisteren, zie datingtopic, em hij nam bijna geen initiatief en was bizar verlegen. Praat desnoods over het weer, het was alsof ik met tennisballen gooide en hij te achterlijk was om een racket op te pakken.

Puur uiterlijk had ik seks met hem kunnen hebben maar dit was een extreme afknapper. Dat en zijn smoezeligheid.

Misschien kun je TS gaan daten of zijn platonische contrastvriendin worden, naast jouw daadwerkelijk onaangename persoonlijkheid kan hij enkel goed voor de dag komen. En zoveel vrienden zul jij ook niet hebben...

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:52 schreef BoTheParakeet het volgende:

[..]

Nou ik had die date gisteren, zie datingtopic, em hij nam bijna geen initiatief en was bizar verlegen. Praat desnoods over het weer, het was alsof ik met tennisballen gooide en hij te achterlijk was om een racket op te pakken.

Puur uiterlijk had ik seks met hem kunnen hebben maar dit was een extreme afknapper. Dat en zijn smoezeligheid.

Tja, als iemand een binnenvetter is dan krijg je er niet veel uit.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:54 schreef van_Lamehuizen het volgende:

[..]

Misschien kun je TS gaan daten of zijn platonische contrastvriendin worden, naast jouw daadwerkelijk onaangename persoonlijkheid kan hij enkel goed voor de dag komen. En zoveel vrienden zul jij ook niet hebben...

Je kan wel azijnpissen, maar ik geef serieus advies. Ik heb pakweg 10 mensen waar ik bevriend mee ben. Daarnaast kennisen. Deels ook mijn eigen schuld want ik laat vriendschappen vaak doodbloeden als ik het ergens mee oneens ben. Ik vind het wel prima zo. Als ik echt behoefte had aan veel vrienden ging ik wel een sociale hobby zoeken, maar ik ben dol op me-time.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:57 schreef stokj het volgende:

[..]

Tja, als iemand een binnenvetter is dan krijg je er niet veel uit.

Hij was extreem onzeker en zette mij op een pedestal, dat trek ik niet.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:58 schreef BoTheParakeet het volgende:
maar ik ben dol op me-time.

Dat komt duidelijk naar voren inderdaad uit alle nodeloos giftige posts die je hier op Fok! plaatst.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:58 schreef BoTheParakeet het volgende:

[..]

Hij was extreem onzeker en zette mij op een pedestal, dat trek ik niet.

Jammer jammer. Het is ook lastig om de juiste partner te vinden in deze tijden.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 16:59 schreef van_Lamehuizen het volgende:

[..]

Dat komt duidelijk naar voren inderdaad uit alle nodeloos giftige posts die je hier op Fok! plaatst.

Ik ben ook hartstikke misantroop.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 17:02 schreef BoTheParakeet het volgende:

[..]

Ik ben ook hartstikke misantroop.

Stoer man.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 17:02 schreef van_Lamehuizen het volgende:

[..]

Stoer man.

🙄

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 13:58 schreef Cockwhale het volgende:
TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.

Dit. Plus een grote onwil om er wat aan te doen.

Ik heb ook het vorige topic wel gelezen.
Niet iedereen is goed in vrienden maken. Omstandigheden, persoonlijkheid. Ikzelf bijvoorbeeld ben een absolute ramp, daarom heb ik ook geen vrienden. Wel een partner. Maar ik heb eerlijk gezegd ook geen behoefte aan vrienden, wel aan een handjevol kennissen. Ik heb zeg maar zoveel kennissen als dat veel mensen hebben aan 'echte goede vrienden'. Op 1 hand te tellen dus

Hoe dan ook, om relaties van welke soort dan ook te beginnen als ze niet gegeven zijn (gegeven: familie, klasgenoten, collega's) is een kwestie van kwetsbaar opstellen. Het begint never nooit met mensen die elkaar met zekerheid herkennen als hun wederhelft, hun beste vriend, hun kameraad voor het leven. Het begint met een afspraak voorstellen met iemand waarvan je niet eens zeker weet dat 'ie een afspraak met je wil. Of een voorstel tot afspraak aannemen, terwijl je vreest dat het een voorstel uit enkel medelijden of iets anders minder gewenst is.
Ik vrees dat het daar misgaat voor @Sturmic, die weigert zich kwetsbaar op te stellen. Dat maakt dat relaties met enige diepgang niet kunnen beginnen.

Eigenlijk denk ik niet dat het onwil is, maar eerder onmacht of hopeloosheid. Al die vaste overtuigingen zorgen ervoor dat het niet mogelijk of zinloos lijkt. Pogingen om de situatie te verbeteren hebben niet geholpen en dan is al snel de conclusie getrokken dat het vergeefs is.

@ Scary_Mary, Dank voor de links.

Sigme heeft een goed punt, denk ik.

Ik heb onder andere met verbijstering gelezen dat je denkt dat je een ander -op bepaalde gebieden- niets te bieden hebt.

Je vult voor een ander in wat voor haar of hem het beste is, zonder het na te gaan bij diegene. Als je al twijfelt of onzeker bent ergens over kun je het ook bespreken. Bij elke relatie beginnen mensen weer opnieuw met ontdekken en leren ze over zichzelf en de ander. Dat is juist het mooie. Het gaat helemaal niet om die ervaringen ervoor, maar om de interactie tussen twee mensen die samen uitvogelen of en hoe ze een fijne relatie of vriendschap kunnen hebben.

Ik weet niet hoor maar dit is een soort on officeel vervolg? Heb niet alles meegelezen.

Ik denk een paar dingen nl om zoiets nog als een discussie te houden. /
'
En dan gaat het om punten die iemand maakt natuurlijk en niet op personen aanvallen, ok noemen wel maar niet rechtstreeks?

Dat is zo niet de bedoeling van een openbaar forum?

Ik doe nog wel ff mee hoor maar was al bijna afgehaakt.

Maar ok TS zijn keuze ik doe wel weer mee enzo.

BTW

mag dit wel hier enzo? dacht dat alleen TS nieuwe mocht openen? kweet niet hoor?

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:50 schreef Sturmic het volgende:

[..]


[..]


Heb je het topic überhaupt gelezen? Het hele punt is dus dat ik wel degelijk dingen ondernam, maar dat daar NOOIT ook maar IETS uit voort is gekomen. En dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven weet ik dondersgoed, ik heb namelijk NOOIT terug kunnen vallen op iemand in de wat moeilijkere tijden. Eikel.

Je loopt te verzwelgen in zelfmedelij en dan noem je mij een eikel terwijl je vraagt om advies en ik je dat geef. Zak lekker in de plomp met je topic.

Misschien past het type mens waar je het bij zoekt niet bij je. Ik heb ook geen klik met kakkers en gelijksoortig volk. Het is vaak ons kent ons en ik ben vrij direct en wals daar over heen.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:54 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Ik denk oprecht dat ik niet heel onzeker ben en eigenlijk ook niet zo overkom. Ben bijvoorbeeld ook niet zenuwachtig voor sollicitaties, dates, spreken voor een groep, etc. En het is geen kwestie van dat ik mensen afwijs (ja, op een paar vriendelijke, maar onpersoonlijke uitnodigingen in de topic na dan...), maar dat mensen mij afwijzen. Bijvoorbeeld op dat personeelsfeestjes zal niemand een klein beetje fysieke ruimte maken (uitstappen) in zijn gesprekskringetje om mij daar tussen te laten. Of een praatje met mij beginnen. Dat soort dingen moet ALTIJD door mij geïnitieerd worden. En dat kost enorm veel energie. Waarom NOOIT eens een keer een geste van iemand anders?

Als je wel de geste van iemand anders krijgt die zich niet in jouw persoonlijke kring bevind, dan wijs je het zelf af.

Zegt dat dan niet iets over de mensen waartussen je je begeeft? Daarnaast is vriendschap of relationeel contact gewoon dynamiek tussen twee personen, ofwel geven en nemen. Het kan echt geen kwaad eerst te geven alvorens te nemen. Nu lijkt het net alsof niemand jou aan wil spreken, maar niet iedereen is even gemakkelijk met contact leggen en zelf geef je aan er geen moeite mee te hebben.

Je hebt werkelijk geen fuck te verliezen, alleen mogelijk iets te winnen.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:20 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Euuu... dit is gewoon deel 2, omdat er nog een paar reacties uit deel 1 open stonden.
[..]

Heb ik dan ook gedaan

ok dan haal ik dingen door elkaar, mijn fout, sorry zal het ff melden in FB ook escuus van mij

wat wil je nu eigenlijk?

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:30 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Niks meer. Wacht nog even de reacties af, en dan kan dit topic dicht.
Zoals @:Scary_mary al zei, ik hoop dat ik weer een paar jaar verder ben voordat het weer boven het kookpunt komt.

nou dat is het helemaal niet hoor zoals ik het zie?
Maar je neemt niks aan ook want er zijn echt genoeg dingen aangegeven als idee en zelfs wel concreet ook.

Maar wat wil jij? wat wil je ermee bereiken met dit topic behalve alleen te klagen? Want daar is een ander forum voor enzo?

Hoe zou ik, of andere je kunnen helpen?

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:27 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Afgezien van digitaal, uit medelijden en nadat dat uitdrukkelijk onderwerp van gesprek is geweest, neen, heb ik die geste nooit "in het wild" mogen ontvangen.

Uit medelijden.

Assumptions, the mother of all fuck ups.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:26 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Dat zou kunnen ja. In het kleine dorpje waar ik woon ken ik in ieder geval heel veel mensen in (min-of-meer) dezelfde leeftijdscategorie. Dus een nieuwe populatie aanboren kan alleen als ik verhuis. Maar goed, je kunt niet "jezelf" achterlaten, dus ik vraag me af of dat zin heeft. Ík ben namelijk de gemene deler in alle interacties die ik ooit gehad heb met mensen. Er is dus iets intrinsiek verkeerds/afwijkends aan mij, ik weet alleen niet wat.

Ja jezus, dorpsvolk is echt het meest bekrompen zeik en roddelvolk. Verhuis naar de stad, zoek hobby's waar je met anderen bent en tadaa.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:38 schreef BoTheParakeet het volgende:

[..]

Ja jezus, dorpsvolk is echt het meest bekrompen zeik en roddelvolk. Verhuis naar de stad, zoek hobby's waar je met anderen bent en tadaa.

waar als in dorp woonende maar dat hoeft niet gelijk verkeerd te zijn?

Ja alsTS alleen wil klagen en niks wil doen of aanpakken dan is dit echt het verkeerde topic in het verkeerde forum denk ik?

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:46 schreef kree het volgende:

[..]

waar als in dorp woonende maar dat hoeft niet gelijk verkeerd te zijn?

Ja alsTS alleen wil klagen en niks wil doen of aanpakken dan is dit echt het verkeerde topic in het verkeerde forum denk ik?

Hij past er niet blijkbaar. Ik zou lekker weggaan.

KLB zou dit meer bij passen hoor, maargoed dat is mijn mening ff

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:54 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Ik denk oprecht dat ik niet heel onzeker ben en eigenlijk ook niet zo overkom. Ben bijvoorbeeld ook niet zenuwachtig voor sollicitaties, dates, spreken voor een groep, etc. En het is geen kwestie van dat ik mensen afwijs (ja, op een paar vriendelijke, maar onpersoonlijke uitnodigingen in de topic na dan...), maar dat mensen mij afwijzen. Bijvoorbeeld op dat personeelsfeestjes zal niemand een klein beetje fysieke ruimte maken (uitstappen) in zijn gesprekskringetje om mij daar tussen te laten. Of een praatje met mij beginnen. Dat soort dingen moet ALTIJD door mij geïnitieerd worden. En dat kost enorm veel energie. Waarom NOOIT eens een keer een geste van iemand anders?

Is het dan misschien omdat je niet echt contact met die mensen hebt ze je misschien een beetje vreemd vinden en daarom niet zo snel een gesprek met je beginnen? Als jij dan een gesprek begint reageren ze dan wel vriendelijk of zijn ze ondertussen al op zoek naar een andere gesprekspartner? Of heb je misschien onbedoeld een arrogante houding?

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:49 schreef BoTheParakeet het volgende:

[..]

Hij past er niet blijkbaar. Ik zou lekker weggaan.

mjah dat is snel gezegd maar ok naar na 600 posts vorige deel is er wel iets over te zeggen denk?

Zeg maar wil geen advies maar alleen klagen enzo? ok daar is een forum voor, dat denk ik dan?

ok om het nog eens te benadrukken TS, ik spreek met jou af en gaan we naar het strand of strandtent enzom mag je met mij mee enzo en zien we wel hoe het loopt en ik zal je niet neerzetten als achterlijk ofzo want gaan we met zijn twee. /

Aanbod staat DM me maar?

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:55 schreef kree het volgende:
ok om het nog eens te benadrukken TS, ik spreek met jou af en gaan we naar het strand of strandtent enzom mag je met mij mee enzo en zien we wel hoe het loopt en ik zal je niet neerzetten als achterlijk ofzo want gaan we met zijn twee. /

Aanbod staat DM me maar?

Serieus? Hier zou toch niemand op in gaan

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:11 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Ik zou tekenen voor de mogelijkheid om daar zelf achter te komen. Al is het dan gelijk de eerste en de laatste keer als ik jou moet geloven

Lieve jongen, er heeft je iemand uitgenodigd hier voor naar een festival te gaan. Die persoon heeft zich kwetsbaar opgesteld naar jou! Hij kent je niet, maar door wat hij las en vooral door de manier waarop je schrijft, denkt hij dat je best wel leuk gezelschap kan zijn. Maar ook voor hem is het een gok! Je kan leuk zijn of jullie klikken niet. Net zoals het voor jou ook een gok is! Jij kan hem ook maar niets vinden!
Maar zo schep je wel de kans voor de mogelijke geboorte van een vriendschap! En dan ook nog met iemand waarbij je niet hoeft te liegen, niets hoeft te verzinnen en je dus echt lekker jezelf kan zijn! De basisvoorwaarde van een vriendschap! Ga gewoon!
Nogmaals: de mannen van hier zijn niet van het type die uit medelijden iemand mee zouden vragen. Integendeel...

quote:

Op zondag 14 juli 2019 03:38 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Lieve jongen, er heeft je iemand uitgenodigd hier voor naar een festival te gaan. Die persoon heeft zich kwetsbaar opgesteld naar jou! Hij kent je niet, maar door wat hij las en vooral door de manier waarop je schrijft, denkt hij dat je best wel leuk gezelschap kan zijn. Maar ook voor hem is het een gok! Je kan leuk zijn of jullie klikken niet. Net zoals het voor jou ook een gok is! Jij kan hem ook maar niets vinden!
Maar zo schep je wel de kans voor de mogelijke geboorte van een vriendschap! En dan ook nog met iemand waarbij je niet hoeft te liegen, niets hoeft te verzinnen en je dus echt lekker jezelf kan zijn! De basisvoorwaarde van een vriendschap! Ga gewoon!
Nogmaals: de mannen van hier zijn niet van het type die uit medelijden iemand mee zouden vragen. Integendeel...

uhw je gaat echt tegen mijn oprechte bedoelingen in hoor want meen dit echt wel, ok zo niet dan mag dit naar een een ander forum als dit

mods? > KLB naar dit???
sowieso dit dus niet het goed forum om te klagen enzo etc voor ts maargoed ok tis nog twee topics door gegaan? Ik heb gezecht wat ik wilde en aangeboden voor de rest geef ik er nit om maar ok dit is echt niet ht goed forum ervoor dus om te klagen enzo?

quote:

Op zondag 14 juli 2019 03:38 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Lieve jongen, er heeft je iemand uitgenodigd hier voor naar een festival te gaan. Die persoon heeft zich kwetsbaar opgesteld naar jou! Hij kent je niet, maar door wat hij las en vooral door de manier waarop je schrijft, denkt hij dat je best wel leuk gezelschap kan zijn. Maar ook voor hem is het een gok! Je kan leuk zijn of jullie klikken niet. Net zoals het voor jou ook een gok is! Jij kan hem ook maar niets vinden!
Maar zo schep je wel de kans voor de mogelijke geboorte van een vriendschap! En dan ook nog met iemand waarbij je niet hoeft te liegen, niets hoeft te verzinnen en je dus echt lekker jezelf kan zijn! De basisvoorwaarde van een vriendschap! Ga gewoon!
Nogmaals: de mannen van hier zijn niet van het type die uit medelijden iemand mee zouden vragen. Integendeel...

Ja mamma lol ok tis in feedback alweer hahaha

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:57 schreef Sturmic het volgende:

[..]

1. Ik ben geen autist.
2. Gaan we weer... ik moet van mezelf gaan houden zeker? Innerlijke rust vinden? Gaan werken aan de wereldvrede...

Joh, ik vraag me gewoon af wat mij zo afstotelijk maakt dat ieder boerenkinkel wel minimaal één of twee vrienden kan maken, maar ik niet! Dan ben ik toch gewoon een slecht mens? Minderwaardig? In ieder geval minder dan (vrijwel) elke leeftijdsgenoot.

Je hoeft geen autist te zijn om tegen dezelfde zaken aan te lopen.

Ik denk helemaal niet dat je afstotelijk bent, of een slecht mens. Zeker ook omdat vriendschappen aan gaan iets is wat onbewust gebeurt in je jeugd.

Het kan toch ook gewoon zo zijn dat er “iets” mist waardoor het niet gelukt is. Zonder dat mensen iets van je hoeven te vinden of dat je voor anderen gaat denken.

Je hoeft van mij niet de nobelprijs voor de vrede binnen te slepen, of Groningen te ontlasten van hun aardbeving probleem. Het is meestal al genoeg om gewoon naar iemand te luisteren, hulp te vragen aan een ander of simpelweg iemand vaker tegen te komen in een bepaalde setting.

En juist omdat het iets is wat iedereen lijkt te kunnen zonder uitleg, lijkt het mij gemakkelijker om te accepteren dat er helemaal niets mis met je is in de ogen van anderen, maar dat je zelf eigenlijk helemaal niet bekabeld bent voor de dingen die je zo graag wil.

Wil je dat wel, dat wordt dan hard werken. Niet omdat je slecht bent of onaardig, maar doordat de spelregels niet in je basispakket zaten.

Wat de eenzaamheid en pijn niet wegneemt natuurlijk, maar er wel voor zorgt dat je het jezelf niet kwalijk neemt.

Vanuit persoonlijke ervaring. Ik ben wel autistisch en functioneer verder normaal. Goede en zware baan, die veel sociale vaardigheden vereist.

Kan dan ook zeer gemakkelijk vrienden maken. Stap een groep onbekenden in, sta binnen een minuut te praten en zie in 1 oogopslag wie er aandacht nodig heeft, verlegen is of wie anderen entertaint. Het is kinderlijk eenvoudig om mensen een goed gevoel te geven of ze zich welkom te laten voelen in een groep/omgeving, dat gaat namelijk allemaal om de ander.

Deze mensen kennen je niet en zien alleen je houding en gezichtsuitdrukking. Als niemand je benadert, kan het dus slechts aan die dingen liggen en niet aan je “binnenkant”, want die ziet niemand.

Vriendschappen onderhouden gaat vooral of je mensen achterlaat met extra energie of dat je ze leeg trekt. Merk zelf dat wanneer ik in een energieke enthousiaste bui ben, dat mensen je snel genoeg vragen voor zaken of hinten naar een uitnodiging. Ben ik down en laag in energie, worden gesprekken snel afgekapt.

Kortom.. Elke dag is een nieuwe en de meeste mensen op deze aardbol kennen je nog niet, wat je vele nieuwe kansen geeft. Probeer gewoon dingen uit, ontdek nieuwe kanten van jezelf en stop met al dat nadenken en analyseren. Je hoeft niets te zijn of te worden, je hoeft het alleen maar te doen.

Soms faalt het, soms niet.. en dat herhaal je honderden keren, tot je het kan.. Net als iedereen..

Dooddoener, maar o zo waar; “De beste manier om een vriend te hebben, is door er 1 te zijn..”

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:18 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Als ik deze logica volg, zou er dus volgens jou iemand geweest kunnen zijn die zich jegens mij (eerst) "kwetsbaar" heeft opgesteld?

Nee, niet per se. Om een relatie te beginnen zal er altijd eerst afgetast moeten worden, door twee personen, niet op dat moment niet weten dat het een succes (leuke tijd) gaat worden.

Ik heb de indruk dat jij dat op een aantal manieren verhindert.
Ten eerste: jij stelt je niet kwetsbaar op. Als iemand je aanbiedt om samen een biertje te gaan drinken of naar een festival te gaan, dan durf je dat niet aan te nemen. Je roept dan dingen als "uitnodiging uit medelijden" en dergelijke, maar de kern is dat jij de uitnodiging niet aanneemt.

Ten tweede: je presenteert je als iemand die geen mensen (/vrienden/hulp/contact/aanspraak) nodig heeft.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:54 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Ik denk oprecht dat ik niet heel onzeker ben en eigenlijk ook niet zo overkom. ()

Ik denk dat het klopt dat je niet onzeker overkomt. Terwijl je tot op het bot onzeker bent.
Nu kunnen er twee dingen gebeuren: mensen denken dat jij alles prima voor elkaar hebt en zijn dan wat bescheten met pogingen contact te leggen (omdat mensen zich niet graag kwetsbaar opstellen tegenover een perfect persoon). Of mensen voelen aan dat de pose die je uitdraagt niet klopt, en dat is een algehele alarmbel voor het leggen van dieper contact.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:50 schreef Sturmic het volgende:

Hmmm, het zal een combinatie zijn denk ik. Het is mij echter wel duidelijk dat mijn ouders liever mijn broer/zus hebben dan ondergetekende. Ze weten amper wat voor werk ik doe, vragen nooit iets over mijn privé-situatie, zo lang ik tijdens de vele obligate familieverplichtingen wel netjes opzit en pootjes geef.

Ook hier hè, ik denk (lees: gok), dat jij nooit begint over je persoon. Over hoe onzeker je je voelt, over hoe ongewenst je je voelt, hoe eenzaam, hoe verdrietig. Of, als het van toepassing was, hoe blij, enthousiast over iets persoonlijks. Of hoe spannend je het vindt om dit-of-dat te gaan doen of dat je etc etc etc. Dat heb jij vast nooit gedaan, zelfs niet tegen je ouders.

Ik denk dat als zij vragen (vroegen, eigenlijk, want dit pad is al lang geleden dichtgeslibt) hoe het met *jou* gaat, je iets vertelt over hoe het gaat op je werk (of iets dergelijks). Niet iets over jouzelf. En als jij niets blootgeeft over wat jou werkelijk bezighoudt en beroert, dan is er geen relatie met jou te maken. Er is geen connectie mogelijk van een andere persoon naar jouw binnenkant. En dan hou je de oppervlakkige (verplichte) relatie over.

En als bovenstaande al niet lukt met heel vertrouwde personen omdat het moeilijk vanuit jouzelf komt, dan is het nog veel moeilijker om iets van jezelf te laten zien aan minder vertrouwde personen. En echt waar, dat is wat sociale personen vooral zelf wél doen: zichzelf openstellen, en wat ze heel makkelijk herkennen is als 'de ander' dat niet doet. Net zoals je een sociaal incontinent persoon in een halve minuut spot, is de sociaal geconstipeerde van buitenaf eenvoudig te herkennen. Ik vrees dat jij zo eenvoudig te herkennen bent als gesloten, dat niemand een poging onderneemt. En áls iemand een poging doet om je mee te trekken de wereld in, dan wijs jij af. Waarmee de cirkel gesloten is.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:50 schreef Sturmic het volgende:

[..]


[..]

Hmmm, het zal een combinatie zijn denk ik. Het is mij echter wel duidelijk dat mijn ouders liever mijn broer/zus hebben dan ondergetekende. Ze weten amper wat voor werk ik doe, vragen nooit iets over mijn privé-situatie, zo lang ik tijdens de vele obligate familieverplichtingen wel netjes opzit en pootjes geef. Anderzijds kan ik daar niet langs gaan zonder dat er druk wordt uitegoefend om toch maar vooral (nog) vaker langs te komen. Ik heb soms gewoon écht niks meer te vertellen als ik ze voor de derde keer in een week aan zit te staren. Begrijp me goed; ik heb een degelijke jeugd gehad, heb allerminst een hekel aan mijn ouders en ze hebben altijd goed voor mij gezorgd: maar als ik zie hoe anderen met hun ouders om kunnen gaan, dan zie je dat die interpersoonlijke relatie véél beter en "intiemer" is. Dat heb ik (uiteraard ook) niet.
[..]

Tja. Online is prima, maar het "doet" niks in de echte wereld. Dan zit ik nog steeds alleen op mijn studeerkamer, maar dan typt er toevallig iemand aan de andere kant van het scherm wat terug. Iemand die mij dan ook nog alleen maar kent van letters op een scherm... ik geloof er niet zo in dat dat telt als bestendig en écht interpersoonlijk contact.
[..]

Heb je het topic überhaupt gelezen? Het hele punt is dus dat ik wel degelijk dingen ondernam, maar dat daar NOOIT ook maar IETS uit voort is gekomen. En dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven weet ik dondersgoed, ik heb namelijk NOOIT terug kunnen vallen op iemand in de wat moeilijkere tijden. Eikel.

Onlinecontact niet als surrogaat, maar als start van irl vriendschappen. Er zijn er hier op FOK! heel veel op die manier ontstaan.

(En relaties ook, daar kan ik zelf van getuigen.)

quote:

Op zondag 14 juli 2019 08:16 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Onlinecontact niet als surrogaat, maar als start van irl vriendschappen. Er zijn er hier op FOK! heel veel op die manier ontstaan.

(En relaties ook, daar kan ik zelf van getuigen.)

Online kan je ook mensen raken, idd. Elk contact is zo echt als je het zelf toelaat.

Ts zijn er trouwens specifieke interesses die je hebt of hobbies?

Heb trouwens nagedacht over dat aannemen van de uitnodigingen hier op fok. Moet eerlijk zeggen dat als in dezelfde situatie als TS had gezeten ik het misschien ook wel had geweigerd. Hoewel het allemaal goed bedoeld is is denk ik de drempel te hoog gezien de aanleiding van de uitnodiging.

Insteek van TS is nergens geweest dat hij contacten zoekt, maar de waarom-vraag. Wat doe ik aanwijsbaar fout/anders, waarom ik? Als je de oorzaak van een probleem ziet kun je het (misschien) oplossen. Mensen die hun gezelschap aanbieden (hoe goed bedoeld ook) helpen met symptoombestrijding, maar de oorzaak is nog steeds niet goed aan te wijzen.

Hopelijk krijgt TS (ondanks wat goed bedoelde misplaatste adviezen) meer invalshoeken om zijn plaatje compleet te maken.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 10:17 schreef loveli het volgende:
Insteek van TS is nergens geweest dat hij contacten zoekt, maar de waarom-vraag. Wat doe ik aanwijsbaar fout/anders, waarom ik?

Maar het is wel tekenend voor inzicht krijgen in wat TS anders doet dan veel anderen om te zien hoe hij reageert op uitgestoken handen. Ook in het echte leven krijg je natuurlijk vaak handreikingen die *niet* precies dat zijn waar je op dat moment om vroeg - en als je juist dat soort openingen niet gebruikt, dan eindig je.. met enkel zakelijke uitwisselingen van mededelingen.

Wat, als ik het goed lees, vrij precies is waar TS zich na 33 jaar bevindt: een wereld waar mensen enkel nuttige en/of verplichte mededelingen met hemuitwisselen.

Mja, ben nu aan het invullen, maar ik meen te lezen dat bij TS depressieve gevoelens meespelen. Als je daarin zit, is niets leuk. Uit de PoHi van TS filter ik dat er ook wel wat leuke interacties waren in die 33 jaar. Op dit moment overheersen de slechte herinneringen.

Daar bovenop geeft hij in het topic aan dat hij "dorst" heeft en iedereen biedt hem vast voedsel aan. Het boeit de meeste FOK!kers blijkbaar niet genoeg om te lezen wat TS schrijft...

quote:

Op zondag 14 juli 2019 10:57 schreef loveli het volgende:
Mja, ben nu aan het invullen, maar ik meen te lezen dat bij TS depressieve gevoelens meespelen. Als je daarin zit, is niets leuk. Uit de PoHi van TS filter ik dat er ook wel wat leuke interacties waren in die 33 jaar. Op dit moment overheersen de slechte herinneringen.

Daar bovenop geeft hij in het topic aan dat hij "dorst" heeft en iedereen biedt hem vast voedsel aan. Het boeit de meeste FOK!kers blijkbaar niet genoeg om te lezen wat TS schrijft...

Men steekt hier op verschillende niveaus in met reacties. Dat wil niet per se zeggen dat men niet leest. Of dat men alleen maar zou moeten reageren op de emoties die hij uit.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:09 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Non sequitur.

Ik kan best goed leven met mijzelf, maar kennelijk andere mensen niet. Tussen die twee dingen zit w.m.b. geen causaal verband. Drie jaar geleden schreef ik daarover al het volgende:

Als je tevreden bent met jezelf, waarom open je dit topic dan?

Je kunt je zelfbeeld en hoe andere mensen je zien niet zomaar los van elkaar zien. Ga maar na: ik geloof er niks van dat jij helemaal content met jezelf bent, maar met niemand, maar dan ook NIEMAND klikt. Dat ga je me niet wijsmaken.

Oftewel, je bent niet tevreden met jezelf en dit straal je (onbewust) uit, of je hebt nul sociale vaardigheid om een connectie met iemand te maken. Ik gok dat het een combinatie van beiden is.

Hoe dan ook, je kan niet naar anderen blijven wijzen hierin. De bal ligt echt bij jou.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:57 schreef Sturmic het volgende:


Joh, ik vraag me gewoon af wat mij zo afstotelijk maakt dat ieder boerenkinkel wel minimaal één of twee vrienden kan maken, maar ik niet! Dan ben ik toch gewoon een slecht mens? Minderwaardig? In ieder geval minder dan (vrijwel) elke leeftijdsgenoot.

De boerenkinkels kan het misschien weinig schelen wat anderen aan ze hebben of van ze denken. Ze zijn niet bezig met wie wanneer initiatief neemt en laten genoeg los over zichzelf zonder dat anderen daar specifiek naar vragen.

Dat maakt jou werkelijk niet minderwaardig of slecht.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 00:50 schreef Sturmic het volgende:


Tja. Online is prima, maar het "doet" niks in de echte wereld. Dan zit ik nog steeds alleen op mijn studeerkamer, maar dan typt er toevallig iemand aan de andere kant van het scherm wat terug. Iemand die mij dan ook nog alleen maar kent van letters op een scherm... ik geloof er niet zo in dat dat telt als bestendig en écht interpersoonlijk contact.

En toch ontstaan er via Fok! relaties en vriendschappen. Vaak opgebouwd in maanden/ jaren, waarbij er in eerste instantie alleen online contact is. Online contact kan dus wel degelijk iets doen voor mensen in de echte wereld. Met jouw verhaal raak je mij bijvoorbeeld, een echt mens. Jouw woorden hebben zeker impact en via Fok! voer je nu wel degelijk een gesprek. Ik ben geen chatbot.

[ Bericht 10% gewijzigd door Sumppi op 14-07-2019 22:27:43 ]

quote:

Op zondag 14 juli 2019 07:33 schreef Jopie78 het volgende:

[..]

Je hoeft geen autist te zijn om tegen dezelfde zaken aan te lopen.

Ik denk helemaal niet dat je afstotelijk bent, of een slecht mens. Zeker ook omdat vriendschappen aan gaan iets is wat onbewust gebeurt in je jeugd.

Het kan toch ook gewoon zo zijn dat er “iets” mist waardoor het niet gelukt is. Zonder dat mensen iets van je hoeven te vinden of dat je voor anderen gaat denken.

Je hoeft van mij niet de nobelprijs voor de vrede binnen te slepen, of Groningen te ontlasten van hun aardbeving probleem. Het is meestal al genoeg om gewoon naar iemand te luisteren, hulp te vragen aan een ander of simpelweg iemand vaker tegen te komen in een bepaalde setting.

En juist omdat het iets is wat iedereen lijkt te kunnen zonder uitleg, lijkt het mij gemakkelijker om te accepteren dat er helemaal niets mis met je is in de ogen van anderen, maar dat je zelf eigenlijk helemaal niet bekabeld bent voor de dingen die je zo graag wil.

Wil je dat wel, dat wordt dan hard werken. Niet omdat je slecht bent of onaardig, maar doordat de spelregels niet in je basispakket zaten.

Wat de eenzaamheid en pijn niet wegneemt natuurlijk, maar er wel voor zorgt dat je het jezelf niet kwalijk neemt.

Hulde voor deze post

Uiteindelijk komt het wel goed TS. En @Jopie78. Goede post!

quote:

Op zondag 14 juli 2019 07:57 schreef sigme het volgende:

[..]

Nee, niet per se. Om een relatie te beginnen zal er altijd eerst afgetast moeten worden, door twee personen, niet op dat moment niet weten dat het een succes (leuke tijd) gaat worden.

Ik heb de indruk dat jij dat op een aantal manieren verhindert.
Ten eerste: jij stelt je niet kwetsbaar op. Als iemand je aanbiedt om samen een biertje te gaan drinken of naar een festival te gaan, dan durf je dat niet aan te nemen. Je roept dan dingen als "uitnodiging uit medelijden" en dergelijke, maar de kern is dat jij de uitnodiging niet aanneemt.

Ten tweede: je presenteert je als iemand die geen mensen (/vrienden/hulp/contact/aanspraak) nodig heeft.
[..]

Ik denk dat het klopt dat je niet onzeker overkomt. Terwijl je tot op het bot onzeker bent.
Nu kunnen er twee dingen gebeuren: mensen denken dat jij alles prima voor elkaar hebt en zijn dan wat bescheten met pogingen contact te leggen (omdat mensen zich niet graag kwetsbaar opstellen tegenover een perfect persoon). Of mensen voelen aan dat de pose die je uitdraagt niet klopt, en dat is een algehele alarmbel voor het leggen van dieper contact.
[..]

Ook hier hè, ik denk (lees: gok), dat jij nooit begint over je persoon. Over hoe onzeker je je voelt, over hoe ongewenst je je voelt, hoe eenzaam, hoe verdrietig. Of, als het van toepassing was, hoe blij, enthousiast over iets persoonlijks. Of hoe spannend je het vindt om dit-of-dat te gaan doen of dat je etc etc etc. Dat heb jij vast nooit gedaan, zelfs niet tegen je ouders.

Ik denk dat als zij vragen (vroegen, eigenlijk, want dit pad is al lang geleden dichtgeslibt) hoe het met *jou* gaat, je iets vertelt over hoe het gaat op je werk (of iets dergelijks). Niet iets over jouzelf. En als jij niets blootgeeft over wat jou werkelijk bezighoudt en beroert, dan is er geen relatie met jou te maken. Er is geen connectie mogelijk van een andere persoon naar jouw binnenkant. En dan hou je de oppervlakkige (verplichte) relatie over.

En als bovenstaande al niet lukt met heel vertrouwde personen omdat het moeilijk vanuit jouzelf komt, dan is het nog veel moeilijker om iets van jezelf te laten zien aan minder vertrouwde personen. En echt waar, dat is wat sociale personen vooral zelf wél doen: zichzelf openstellen, en wat ze heel makkelijk herkennen is als 'de ander' dat niet doet. Net zoals je een sociaal incontinent persoon in een halve minuut spot, is de sociaal geconstipeerde van buitenaf eenvoudig te herkennen. Ik vrees dat jij zo eenvoudig te herkennen bent als gesloten, dat niemand een poging onderneemt. En áls iemand een poging doet om je mee te trekken de wereld in, dan wijs jij af. Waarmee de cirkel gesloten is.

Graag ook nog extra aandacht voor bovenstaande post.

quote:

Op zondag 14 juli 2019 01:18 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Als ik deze logica volg, zou er dus volgens jou iemand geweest kunnen zijn die zich jegens mij (eerst) "kwetsbaar" heeft opgesteld?

Dat is toch ook gebeurd? Je ex heeft zich kwetsbaar opgesteld door te vertellen over haar verleden, collega's hebben je verteld over persoonlijke gebeurtenissen? Mensen in dit topic stellen zich zelfs kwetsbaar naar je op door wat los te laten over hun eigen leven. Daar heb je in je OP niet specifiek naar gevraagd en toch doen mensen dat.

quote:

Op maandag 15 juli 2019 09:32 schreef Sumppi het volgende:

[..]

Dat is toch ook gebeurd? Je ex heeft zich kwetsbaar opgesteld door te vertellen over haar verleden, collega's hebben je verteld over persoonlijke gebeurtenissen? Mensen in dit topic stellen zich zelfs kwetsbaar naar je op door wat los te laten over hun eigen leven. Daar heb je in je OP niet specifiek naar gevraagd en toch doen mensen dat.

TS gaat echt geen medeleven tonen, dat had je kunnen weten als je zijn reacties had gelezen. Je ziet het vaker met dit type persoonlijkheden. Ze hebben niet door dat er sprake is van eenrichtingsverkeer. Eigenlijk is het een soort van zwart gat die alles opzuigt, niets teruggeeft, maar wel altijd klaagt over leegte.

Ik heb zijn reacties gelezen en had het niet over medeleven.

Kleine kanttekening vooraf:

Ik heb niet beide topics volledig doorgelezen. Mogelijk hebben anderen dit al gezegd en/of heb je redenen om aan te nemen dat dit niet klopt. Voel je vrij om mijn reactie volledig in de wind te slaan, maar misschien heb je er toch een klein beetje wat aan:

quote:

Op woensdag 10 juli 2019 00:06 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Dat is een leuk aanbod, maar de dag dat ik uit medelijden van iemand mee ga naar zoiets, zal nooit aanbreken. Begrijp mij goed, je aanbod is heel sympathiek en verleidelijk, maar voor "normale" mensen komt zoiets organisch en omdat ze je er als persoon graag bij hebben. Dat kan hier nooit het geval zijn, en ook die compassie ervaar ik als vernederend (hoewel uitgesproken met alle goede bedoelingen, dat lees ik!). Ik ben heel erg van de school "graag of niet". En bij het kleinste gevoel van "liever niet" of "mwoah, niet heel graag, maar we tolereren je", ben ik al weg.

Deze reactie sprong er voor mij wel uit. Met alle respect, want ik begrijp volledig dat je niet op dit aanbod ingaat. Ik zou dat in jouw positie ook absoluut niet doen, hoe vriendelijk het ook bedoeld is. Maar het gaat me vooral om je verklaring.

Zoals eerder gezegd is vrienden maken echt nauwelijks een vaardigheid te noemen. Ja sommige mensen maken heel makkelijk nieuwe vrienden (wat vaak ten koste gaat van de diepte), maar vrijwel iedereen heeft er wel een paar. Dit komt ze inderdaad aanwaaien, zoals jij dat zo mooi noemt.

Hierdoor vroeg ik mij af hoe het nou kan dat dit voor jou niet gebeurt. Ik ben het er niet mee eens dat je te negatief bent, want ik geloof dat dat een gevolg van je situatie is en niet een oorzaak. Ik denk niet dat het is omdat je onaardig bent, want voldoende mensen die bij lange na niet altijd aardig zijn hebben vrienden, bovendien geloof ik dat je best aardig bent.

Nou kan ik zo nog allerlei aangedragen en niet aangedragen opties proberen te noemen, maar waar ik uiteindelijk naartoe wil is dat ik denk dat je er misschien (onbewust) zelf een rem opzet. Er zijn onderzoeken gedaan naar vriendschappen tussen studenten, soldaten en andere groepen waaruit blijkt dat de grootste voorspeller van langdurige vriendschappen kamernummers zijn. Niet karaktertrekken, achtergronden of hobby's maar de vraag of die mensen dicht bij elkaar in de buurt hebben gezeten voor een tijd.

Zo makkelijk maken mensen vrienden. Want we hebben het namelijk nodig, om ons goed over onszelf te voelen. Dus accepteren we rare trekjes, vervelende gewoontes en zelfs ronduit botsende opvattingen, zolang we maar bij elkaar gezet zijn.

Ik kan mij niet voorstellen dat niemand bereid is om dat bij jou te doen. Wat ik me echter wel voor kan stellen is dat jij bij de perceptie (terecht of niet) dat iemand niet gelijk bereid is om jou als een leuk persoon te accepteren je terugtrekt en denkt 'dan maar niet'. Het probleem daarvan is dat je mensen totaal niet de kans geeft om jou wel leuk te gaan vinden.

Bovendien versterkt dit effect naarmate je ouder wordt. Mensen hebben al vrienden en/of een gezin en hobbies en zijn niet meer zo op zoek naar nieuwe. Jij als persoon die deze wel zoekt zal dus je best moeten doen om tijd met deze mensen door te brengen, ook als ze in eerste instantie jou niet per se geweldig lijken te vinden. Zoiets moet gewoon opbouwen.

Heel cynisch gezegd is vriendschap gewoon een kwestie van mensen die je lang genoeg in hun buurt tolereren, totdat ze je ook accepteren en na een tijdje zelfs wensen. Met een mentaliteit van 'graag of niet' gaat dat gewoon niet lukken, als je blijkbaar al ervaren hebt dat die tweede en derde stap niet iets zijn waar je normaalgesproken binnen een dagje doorheen komt.

Natuurlijk komt hier een nuance bij. Je kan je ook negatief door de stappen bewegen van tolereren tot ergeren naar actief ontwijken. Dus het is ook zeker niet de bedoeling dat je je aan iedereen vastklampt en nooit meer loslaat. Maar het komt niet over alsof jouw probleem is dat mensen een hekel aan je krijgen, ze staan schijnbaar vooral onverschillig tegenover je. Dat is iets dat op te lossen valt met meer tijd.

Overigens nog een (niet zo'n heel) kleine kanttekening over iets als zo'n festival: Ik ga zelf met een aantal mensen zo nu en dan naar een festival en met de grote meerderheid van die groep heb ik bijzonder weinig en ik ben ervan overtuigd dat dat wederzijds is. Als ik ze echter weer eens zie is het 'wanneer kom je weer eens mee naar een feestje?' als ze iemand net ontmoeten is het 'kom je een keer mee naar een feestje?' als ze iemand op een feestje ontmoeten is het 'kom je vaker op zulke feestjes? Kom volgende keer mee daarheen dan?'

Dat zijn gewoon festivalregels. Dat is heel anders dan een uitnodiging in andere situaties. Zelfs als iemand objectief jou geen leuk persoon kan vinden, omdat deze niks van je weet, dan is zo'n uitnodiging niet iets waar je naar hoeft te kijken als vernederend of uit medelijden. Dat is gewoon hoe een deel van het festivalpubliek rolt en daar ontstaan dan hele groepen uit. Bovendien kan soms ook zomaar een heel hechte vriendschap ontstaan.

Dus nogmaals, ik zeg niet dat je op deze uitnodiging in moet gaan. Maar hou het misschien in je achterhoofd. Als iemand je ooit nog eens uitnodigt, terwijl die verder niks van je weet, behalve dat zo'n festival wel iets is waar jij heen wil. Ga het dan niet zitten overanalyseren en neem de uitnodiging lekker aan.

[ Bericht 6% gewijzigd door PiyeReloaded op 17-07-2019 09:00:05 ]

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 08:48 schreef PiyeReloaded het volgende:
Ga het dan niet zitten overanalyseren en neem de uitnodiging lekker aan.

Dit idd.

Zeker naar zo'n festival kan TS mooi met vreemden mee. Je vermaakt je toch aak wel, met elkaar of met anderen of in je eentje.
En vanaf daar ontmoet je weer andere mensen.

Het hoeft niet eens perse uit medelijden te zijn gezegd.

TS wil het allemaal net wat te mooi op zijn bordje krijgen, want het romantische idee van "het moet vanzelf gaan"
Maar dit is zowat uit zichzelf gegaan. en kunnen zoveel mooie contacten weer uit komen.

Is er geen club voor autistische mensen dan dat die allemaal samen dingen gaan doen in het echte leven? NMLK is de onofficiele club, zitten veel autistische mannen bij en gaan samen met anderen (zelfs met vrouwen erbij!) altijd op pad. Je mag er gewoon bij, wordt nu lid!

En ben als niet-autist eindexamenjaar bevriend geweest met autist, andere mensen gingen niet met hem om vanwege kleine sociale dingetjes, zoals te dicht bij hen staan tijdens een gesprek, eindeloos door blijven praten en niet weten wanneer het gesprek klaar is en ze weer met een ander willen gaan praten, etc., autisten die dat niet doen worden niet gezien als lastig en worden wel geaccepteerd. Ga YouTube-filmpjes kijken over social skills.

Als laatste, mijn 'Bij-Bloem'-theorie, eigenlijk voor dating om vrouwen te krijgen maar ook hier van toepassing. Je kan een Bij zijn of een Bloem, je bent nu de Bij maar wordt de Bloem, dan komen mensen op jou af en doen moeite om met jou om te gaan ipv andersom. En komt de ene Bij niet naar jou als Bloem, nou dan een ander wel, geen probleem. En Jim Morrison zei, 'Mensen willen vermaakt worden', dus doe als Jim en Robbie (Williams - Let me entertain you), biedt mensen vermaak en maak ze blij en laat ze zich goed voelen over zichzelf, en dan komen ze naar jou. Een dagelijks klein compliment aan mensen kan al wonderen doen. Bij, wordt de Bloem!

Succes & Happiness!

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 08:48 schreef PiyeReloaded het volgende:
Kleine kanttekening vooraf:

Ik heb niet beide topics volledig doorgelezen. Mogelijk hebben anderen dit al gezegd en/of heb je redenen om aan te nemen dat dit niet klopt. Voel je vrij om mijn reactie volledig in de wind te slaan, maar misschien heb je er toch een klein beetje wat aan:
[..]

Deze reactie sprong er voor mij wel uit. Met alle respect, want ik begrijp volledig dat je niet op dit aanbod ingaat. Ik zou dat in jouw positie ook absoluut niet doen, hoe vriendelijk het ook bedoeld is. Maar het gaat me vooral om je verklaring.

Zoals eerder gezegd is vrienden maken echt nauwelijks een vaardigheid te noemen. Ja sommige mensen maken heel makkelijk nieuwe vrienden (wat vaak ten koste gaat van de diepte), maar vrijwel iedereen heeft er wel een paar. Dit komt ze inderdaad aanwaaien, zoals jij dat zo mooi noemt.

Hierdoor vroeg ik mij af hoe het nou kan dat dit voor jou niet gebeurt. Ik ben het er niet mee eens dat je te negatief bent, want ik geloof dat dat een gevolg van je situatie is en niet een oorzaak. Ik denk niet dat het is omdat je onaardig bent, want voldoende mensen die bij lange na niet altijd aardig zijn hebben vrienden, bovendien geloof ik dat je best aardig bent.

Nou kan ik zo nog allerlei aangedragen en niet aangedragen opties proberen te noemen, maar waar ik uiteindelijk naartoe wil is dat ik denk dat je er misschien (onbewust) zelf een rem opzet. Er zijn onderzoeken gedaan naar vriendschappen tussen studenten, soldaten en andere groepen waaruit blijkt dat de grootste voorspeller van langdurige vriendschappen kamernummers zijn. Niet karaktertrekken, achtergronden of hobby's maar de vraag of die mensen dicht bij elkaar in de buurt hebben gezeten voor een tijd.

Zo makkelijk maken mensen vrienden. Want we hebben het namelijk nodig, om ons goed over onszelf te voelen. Dus accepteren we rare trekjes, vervelende gewoontes en zelfs ronduit botsende opvattingen, zolang we maar bij elkaar gezet zijn.

Ik kan mij niet voorstellen dat niemand bereid is om dat bij jou te doen. Wat ik me echter wel voor kan stellen is dat jij bij de perceptie (terecht of niet) dat iemand niet gelijk bereid is om jou als een leuk persoon te accepteren je terugtrekt en denkt 'dan maar niet'. Het probleem daarvan is dat je mensen totaal niet de kans geeft om jou wel leuk te gaan vinden.

Bovendien versterkt dit effect naarmate je ouder wordt. Mensen hebben al vrienden en/of een gezin en hobbies en zijn niet meer zo op zoek naar nieuwe. Jij als persoon die deze wel zoekt zal dus je best moeten doen om tijd met deze mensen door te brengen, ook als ze in eerste instantie jou niet per se geweldig lijken te vinden. Zoiets moet gewoon opbouwen.

Heel cynisch gezegd is vriendschap gewoon een kwestie van mensen die je lang genoeg in hun buurt tolereren, totdat ze je ook accepteren en na een tijdje zelfs wensen. Met een mentaliteit van 'graag of niet' gaat dat gewoon niet lukken, als je blijkbaar al ervaren hebt dat die tweede en derde stap niet iets zijn waar je normaalgesproken binnen een dagje doorheen komt.

Natuurlijk komt hier een nuance bij. Je kan je ook negatief door de stappen bewegen van tolereren tot ergeren naar actief ontwijken. Dus het is ook zeker niet de bedoeling dat je je aan iedereen vastklampt en nooit meer loslaat. Maar het komt niet over alsof jouw probleem is dat mensen een hekel aan je krijgen, ze staan schijnbaar vooral onverschillig tegenover je. Dat is iets dat op te lossen valt met meer tijd.

Overigens nog een (niet zo'n heel) kleine kanttekening over iets als zo'n festival: Ik ga zelf met een aantal mensen zo nu en dan naar een festival en met de grote meerderheid van die groep heb ik bijzonder weinig en ik ben ervan overtuigd dat dat wederzijds is. Als ik ze echter weer eens zie is het 'wanneer kom je weer eens mee naar een feestje?' als ze iemand net ontmoeten is het 'kom je een keer mee naar een feestje?' als ze iemand op een feestje ontmoeten is het 'kom je vaker op zulke feestjes? Kom volgende keer mee daarheen dan?'

Dat zijn gewoon festivalregels. Dat is heel anders dan een uitnodiging in andere situaties. Zelfs als iemand objectief jou geen leuk persoon kan vinden, omdat deze niks van je weet, dan is zo'n uitnodiging niet iets waar je naar hoeft te kijken als vernederend of uit medelijden. Dat is gewoon hoe een deel van het festivalpubliek rolt en daar ontstaan dan hele groepen uit. Bovendien kan soms ook zomaar een heel hechte vriendschap ontstaan.

Dus nogmaals, ik zeg niet dat je op deze uitnodiging in moet gaan. Maar hou het misschien in je achterhoofd. Als iemand je ooit nog eens uitnodigt, terwijl die verder niks van je weet, behalve dat zo'n festival wel iets is waar jij heen wil. Ga het dan niet zitten overanalyseren en neem de uitnodiging lekker aan.

Zeer sterke en waardevolle post.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 23:24 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Dat zijn op zich hele goede vragen. In het voorbeeld kende ik die mensen alleen van werk, dus ze weten wel degelijk wie ik ben. En dan is het voor de meesten kennelijk niet wenselijk om mijn bestaan te erkennen. Ik weet niet of ik daarbij een arrogante houding uitstraal. Het punt is:
1. Ik wil mijzelf niet opdringen (graag of niet) en;
2. Het zou zo fijn zijn als iemand mij eens een héél, ietsiepietsie klein duwtje in de rug gaf door me in zo'n gesprek (/activiteit) te betrekken. Alleen dát gebeurt dus niet (behalve hier, anoniem).

Ja kan je dan beschrijven hoe zoiets gaat? Je gaat naar naar zo'n borrel en dan zie je neem ik aan een groepje staan die het ergens over hebben. Sluit je je daar dan bij aan en zeg je ook wat of sta je er een beetje ongemakkelijk buiten?

Kijk als je collega's jou kennen en je blijkbaar niet betrekken in het gesprek denk ik zelf heel simpel dat het ergens eerder fout is gegaan en ze je niet mogen. Heb je misschien dan discussies met hun op werk gehad wat nu een reden voor ze kan zijn om je te negeren?

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 23:31 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Dat klopt. Kwetsbaarheid is blootstellen van je strategische voordelen. Dat is dom. Ik wil boven mensen kunnen staan.

Dus je bent arrogant. Vanuit een angst om afgewezen te worden denk ik dan...

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 23:31 schreef Sturmic het volgende:
Ik wil boven mensen kunnen staan.

En kijk waar het je gebracht heeft, helemaal aan de top van je eigen berg waar verder niemand zich op wenst te begeven. Gezellig hè?

Zou het je niet veel meer dienen om gewoon one of the guys te zijn?

Overigens is het trouwens wel een teken dat je kwetsbaarheid kunt tonen. Hier vertel je open wat je situatie is ook al is het anoniem.