R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Topicstart schaamteloos gejat van @Volvo340GLSuperDeluxe5Bak (dank daarvoor)
Deel 1: R&P / Rant - Wat heb ik ooit fout gedaan om zo unerwünscht te worden?
Tweede deel geopend omdat mensen aangaven nog met een aanvullende reactie te komen:
Deel 1: R&P / Rant - Wat heb ik ooit fout gedaan om zo unerwünscht te worden?
Tweede deel geopend omdat mensen aangaven nog met een aanvullende reactie te komen:
Ik zal vanavond wellicht even wat meer overgangsstructuur in deze TS aanbrengen. Voor nu even de oorspronkelijke OP:quote:Op donderdag 11 juli 2019 23:57 schreef Sumppi het volgende:
[..]
Ik denk dat het ook iets kan zeggen over hoe druk ze zijn met zichzelf/ werk/ enz. of dat ze denken dat anderen er niet op zitten te wachten. Als er eenmaal een vriendschap ontstaat moet die balans er natuurlijk wel komen, maar in eerste instantie zou ikzelf initiatief nemen.
Ik zie nu dat je reageert op een heel andere post dan ik aannam. Als er morgen nog ruimte in het topic is zal ik daarop reageren.
quote:Op maandag 8 juli 2019 23:00 schreef Sturmic het volgende:
Ik heb even zitten twijfelen om dit in één van de gerelateerde topics te posten, maar uiteindelijk pak ik toch maar even mijn eigen ruimte. En vergeef mij voor mijn wat ongestructureerde post. Dit moet ik even wegschrijven, anders word ik depressief, krankzinnig, of een combinatie van beiden. Ik heb geen vraag en geen bedoeling, anders dan anoniem etaleren.
Het gaat om de intense, allesverzengende eenzaamheid aan het einde van de dag.
Het gevoel -nee, niet alleen het gevoel, ook gewoon het keiharde empirisch bewijs- dat jij als mens gefaald hebt.
De langjarige pijn van continue afwijzing, dedain en minachting onder je leeftijdsgenoten.
De voortdurende totale desinteresse en onattendheid.
Het grootste gemak waarmee mensen om je heen datgene in overvloed hebben waar jij naar snakt.
Dat jij als mens niet voldoende waardig bent om mee om te gaan.
En dat niet eventjes, neen, je hele god-ver-geten leven lang. 33 jaar. Ruim 11.500 dagen waarin niemand anders dan je familie jou voldoende waard vindt om je eens ergens bij te betrekken. En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.
Een biertje drinken met vrienden. Op een mooie zomerdag samen de barbecue aan te steken en ouwehoeren tijdens een vriendenweekend. Niets van dat alles. Want daar ben jij niet goed genoeg voor. Terwijl het zó véél mensen van kinds af aan allemaal maar komt aanwaaien: Die liefhebbende familie. Vrienden en kennissen in alle hoeken en gaten, die oprecht geïnteresseerd in je zijn en er voor kiezen met jou om te gaan en een deel van hun leven te delen. Tja. Daar ben jij niet goed genoeg voor.
Ik zal nooit naar een tof festival kunnen. Alleen? Yeah right.
Naar een voetbalwedstrijd met de jongens? Helaas.
Een concert van je favoriete band? Nee, dat kun je ook vergeten.
Oudjaarsavond met mensen om wie je geeft? Nee, verstop je maar ver weg in je donkere woonkamer.
Leuke stapavond in de dorpsfeesttent of met Koningsdag? Nope, niet voor jou weggelegd.
En -god verhoede- dat je ooit een partner vindt om te gaan trouwen? Jammer joh, geen vrijgezellenavond of trouwfeest met andere genodigden van jouw kant dan familie.
Daarmee vraag ik mij serieus af: ben ik dan écht zo'n slecht mens? Na 33 jaar alleen kán ik niet meer anders dan dat constateren.
Ik ben zó moe.
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Ik vraag me af waarom je dit vindt/denkt te weten:
Denk je hier niet té negatief over? Er bestaat namelijk een heel grote kans dat je familie wel echt oprecht van je houdt.quote:En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.
Ah, mooi dat je een nieuw topic hebt geopend.
Jouw reactie was op mijn post over initiatief binnen een relatie, waarbij je aangaf dat dat in balans moet zijn. Natuurlijk ben ik het daar mee eens. Toch geef ik mijn eigen behoeften nu aan en zorg ik ervoor dat ik me niet op ga zitten vreten omdat de ander geen initiatief neemt. Dat doe ik, omdat ik besef dat mensen op verschillende manieren liefde laten blijken en mogelijk niet dezelfde wensen hebben. Ik mis(te) heel makkelijk de liefdevolle acties van mijn man en hij die van mij, omdat we het op verschillende manieren laten blijken. Hij doet bijvoorbeeld de boodschappen en neemt dingen mee die ik lekker vind, maar dat merk ik dan niet op.
Sommige mensen vinden lieve woorden belangrijk of cadeautjes. Ik zou dan enorm tekort schieten, omdat ik op een heel andere manier liefde laat blijken. Mijn man kan dan verongelijkt zijn en denken dat ik niet om hem geef, terwijl dat helemaal niet het geval is. Hij kan prima tevreden zijn met naast elkaar op de bank hangen, terwijl ik dan gesprekken of uitjes mis en zou kunnen denken dat hij me niet belangrijk vindt. Wij zijn ondertussen zo lang samen dat we dingen ondernemen/ zeggen/ doen, omdat we weten dat de ander daar blij van wordt. Dat was een leerproces. We hebben zelf aan moeten geven hoe en wat en de ander heeft dat na verloop van tijd opgepikt. Door zelf het initiatief te nemen en aan te geven wat ik wilde zijn we nu op een punt gekomen dat het nu ook van hem komt en andersom.
Ik ben ook benieuwd naar je reactie op de laatste post van Lienekien en op de vraag van JeMoeder. Ik ben zelf moeder en zou het zo ontzettend verdrietig vinden als een van mijn kinderen ooit zou denken dat we hem/ haar ergens bij betrekken uit plichtsbesef.
In je eigen topic zie je ook dat aannames niet altijd kloppen. TS reageert niet, vindt zijn topic misschien niet belangrijk, wil niks met de posts. Dat klopte niet: je had gewoon andere dingen te doen, maar mensen vullen het net als jij doet soms negatief in. Haal nu ook jouw eigen veronderstellingen onderuit, dat scheelt echt.
Ik kan trouwens prima begrijpen dat je op uitnodigingen in dit topic niet in wil gaan, maar het is misschien wel een idee om mee te posten in topics over een bepaald festival of onderwerp om zo wat contacten op te doen.
Jouw reactie was op mijn post over initiatief binnen een relatie, waarbij je aangaf dat dat in balans moet zijn. Natuurlijk ben ik het daar mee eens. Toch geef ik mijn eigen behoeften nu aan en zorg ik ervoor dat ik me niet op ga zitten vreten omdat de ander geen initiatief neemt. Dat doe ik, omdat ik besef dat mensen op verschillende manieren liefde laten blijken en mogelijk niet dezelfde wensen hebben. Ik mis(te) heel makkelijk de liefdevolle acties van mijn man en hij die van mij, omdat we het op verschillende manieren laten blijken. Hij doet bijvoorbeeld de boodschappen en neemt dingen mee die ik lekker vind, maar dat merk ik dan niet op.
Sommige mensen vinden lieve woorden belangrijk of cadeautjes. Ik zou dan enorm tekort schieten, omdat ik op een heel andere manier liefde laat blijken. Mijn man kan dan verongelijkt zijn en denken dat ik niet om hem geef, terwijl dat helemaal niet het geval is. Hij kan prima tevreden zijn met naast elkaar op de bank hangen, terwijl ik dan gesprekken of uitjes mis en zou kunnen denken dat hij me niet belangrijk vindt. Wij zijn ondertussen zo lang samen dat we dingen ondernemen/ zeggen/ doen, omdat we weten dat de ander daar blij van wordt. Dat was een leerproces. We hebben zelf aan moeten geven hoe en wat en de ander heeft dat na verloop van tijd opgepikt. Door zelf het initiatief te nemen en aan te geven wat ik wilde zijn we nu op een punt gekomen dat het nu ook van hem komt en andersom.
Ik ben ook benieuwd naar je reactie op de laatste post van Lienekien en op de vraag van JeMoeder. Ik ben zelf moeder en zou het zo ontzettend verdrietig vinden als een van mijn kinderen ooit zou denken dat we hem/ haar ergens bij betrekken uit plichtsbesef.
In je eigen topic zie je ook dat aannames niet altijd kloppen. TS reageert niet, vindt zijn topic misschien niet belangrijk, wil niks met de posts. Dat klopte niet: je had gewoon andere dingen te doen, maar mensen vullen het net als jij doet soms negatief in. Haal nu ook jouw eigen veronderstellingen onderuit, dat scheelt echt.
Ik kan trouwens prima begrijpen dat je op uitnodigingen in dit topic niet in wil gaan, maar het is misschien wel een idee om mee te posten in topics over een bepaald festival of onderwerp om zo wat contacten op te doen.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
TS.
Zou het niet kunnen dat je behoorlijk onzeker over je zelf bent dat je daardoor al van te voren denkt dat mensen je niet 'moeten' en uit bescherming voor de gevreesde afwijzing ze al van te voren afwijst?
Je zei ergens in het vorige deel dat je op een borrel van je werk was en na 15 min al bent gesmeerd omdat ze je toch niet moeten... Waar merk je dat dan aan?
Zou het niet kunnen dat je behoorlijk onzeker over je zelf bent dat je daardoor al van te voren denkt dat mensen je niet 'moeten' en uit bescherming voor de gevreesde afwijzing ze al van te voren afwijst?
Je zei ergens in het vorige deel dat je op een borrel van je werk was en na 15 min al bent gesmeerd omdat ze je toch niet moeten... Waar merk je dat dan aan?
Kon niet meer quoten..
Een autist is niet blind voor emoties en kan tot op zekere hoogte prima sociale omgang volgen..
Het beredeneren gaat prima, het voelen en ervaren is stuk. Dat lijkt bij jou ook zo te zijn. Alles wordt verstandelijk benaderd en geanalyseerd, hoewel omgang met mensen en vriendschappen gevoelskwesties zijn.
Je denkt alles stuk. Rumineren..
Dit gaat niet hersteld worden door een kracht van buiten, dat kan alleen van binnenuit. Frustrerend, maar niet onmogelijk.
Een autist is niet blind voor emoties en kan tot op zekere hoogte prima sociale omgang volgen..
Het beredeneren gaat prima, het voelen en ervaren is stuk. Dat lijkt bij jou ook zo te zijn. Alles wordt verstandelijk benaderd en geanalyseerd, hoewel omgang met mensen en vriendschappen gevoelskwesties zijn.
Je denkt alles stuk. Rumineren..
Dit gaat niet hersteld worden door een kracht van buiten, dat kan alleen van binnenuit. Frustrerend, maar niet onmogelijk.
Mooie bijdrages van jequote:
Jouw reactie was op mijn post over initiatief binnen een relatie, waarbij je aangaf dat dat in balans moet zijn. Natuurlijk ben ik het daar mee eens. Toch geef ik mijn eigen behoeften nu aan en zorg ik ervoor dat ik me niet op ga zitten vreten omdat de ander geen initiatief neemt. Dat doe ik, omdat ik besef dat mensen op verschillende manieren liefde laten blijken en mogelijk niet dezelfde wensen hebben. Ik mis(te) heel makkelijk de liefdevolle acties van mijn man en hij die van mij, omdat we het op verschillende manieren laten blijken. Hij doet bijvoorbeeld de boodschappen en neemt dingen mee die ik lekker vind, maar dat merk ik dan niet op.
Sommige mensen vinden lieve woorden belangrijk of cadeautjes. Ik zou dan enorm tekort schieten, omdat ik op een heel andere manier liefde laat blijken. Mijn man kan dan verongelijkt zijn en denken dat ik niet om hem geef, terwijl dat helemaal niet het geval is. Hij kan prima tevreden zijn met naast elkaar op de bank hangen, terwijl ik dan gesprekken of uitjes mis en zou kunnen denken dat hij me niet belangrijk vindt. Wij zijn ondertussen zo lang samen dat we dingen ondernemen/ zeggen/ doen, omdat we weten dat de ander daar blij van wordt. Dat was een leerproces. We hebben zelf aan moeten geven hoe en wat en de ander heeft dat na verloop van tijd opgepikt. Door zelf het initiatief te nemen en aan te geven wat ik wilde zijn we nu op een punt gekomen dat het nu ook van hem komt en andersom.
Vond dit ook een eye opener, die bij mij ook niet als vanzelf ging. Noem het vaker in dit subforum, Gary Chapman schreef over de vijf liefdestalen. Hoe een ieder op zijn of haar manier liefde uit, maar ook hoe die het beste ontvangen cq ervaren (kunnen) worden zeg maar.
Verder kan ik me ook voorstellen dat als je een stuk intelligenter bent dan de omgeving waar je in opgroeit, dit ook problemen met aansluiting vinden kan geven. Of ts nou echt hoogbegaafd is of niet maakt dan niet eens zo heel veel meer uit denk ik, het verloop kan vergelijkbaar zijn. Zeker als je omgeving en je jezelf als intelligent beschouwt, want dan zou je zogenaamd toch wel alles goed moeten kunnen snappen en doen is vaak het idee. Wie weet herkent hij een en ander, er is genoeg over te vinden. Op FOK! loopt ook een centraal draadje Topicreeks: Hoogbegaafdheid
TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.
Ik heb gister het eerste deel volledig gelezen. Ik lees veel frustratie en bitterheid door je ervaringen met mensen. Hoop dat je in de toekomst dingen positiever gaat zien. Dan zullen anderen ook positiever naar jou kijken.
Wil hier niet te lang over doorgaan maar ik geloof dat de mensen die een biertje met je wilden drinken oprecht goede bedoelingen hadden.
Wil hier niet te lang over doorgaan maar ik geloof dat de mensen die een biertje met je wilden drinken oprecht goede bedoelingen hadden.
voor sommige ongelukkige mensen is hun ongeluk ook het 'leukste' tijdverdrijf en iets dat zekerheid geeft in hun leven.quote:
TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.
zeker als ze lang hebben nagedacht over hun ongeluk en onderhand hun levensfilosofie eraan gekoppelt, zou het een groot verlies zijn als ze eenmaal ophouden ongelukkig te zijn.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Dit.quote:
TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.
Hij zegt dat ie zichzelf wat waard vindt en dat ondertussen niemand hem wil. Dat rijmt niet.
Als je jezelf de moeite waard vindt straal je dit ook uit, en pikken mensen dit op. Zoals TS hier in dit topic overkomt verdrinkt hij bijna in het zelfmedelijden. Stap 1 voor hem is om te kappen met die mentaliteit.
Ik vind dat je met deze post veel mensen met autisme tekort doet. Velen van hen zijn juist érg gevoelig, ook in de omgang en wat betreft vriendschappen. Sorry voor de off-topic.quote:Op vrijdag 12 juli 2019 11:43 schreef Jopie78 het volgende:
Kon niet meer quoten..
Een autist is niet blind voor emoties en kan tot op zekere hoogte prima sociale omgang volgen..
Het beredeneren gaat prima, het voelen en ervaren is stuk. Dat lijkt bij jou ook zo te zijn. Alles wordt verstandelijk benaderd en geanalyseerd, hoewel omgang met mensen en vriendschappen gevoelskwesties zijn.
Je denkt alles stuk. Rumineren..
Dit gaat niet hersteld worden door een kracht van buiten, dat kan alleen van binnenuit. Frustrerend, maar niet onmogelijk.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Das gek, want ik zeg exact hetzelfde als jij.quote:
[..]
Ik vind dat je met deze post veel mensen met autisme tekort doet. Velen van hen zijn juist érg gevoelig, ook in de omgang en wat betreft vriendschappen. Sorry voor de off-topic.
Ik reageerde op een reactie van t vorige topic, waabij ts aangaf niet autistisch te kunnen zijn, want hij herkende emoties. Vandaar dat ik hier reageer met de tegenwerping dat autisten vaak prima in staat zijn emoties te herkennen.
En stuk kan ook overgevoelig betekenen. Het is niet per definitie een tekort.
[ Bericht 8% gewijzigd door _I op 13-07-2019 07:31:52 ]
Ach ja,
Van de mensen van mijn jeugd, school en sport periode zie ik ook helemaal niet meer. Nu had ik ook geen gemeende interesse in die mensen, het moet klikken tussen mensen, vriendschap kan je niet forceren.
Van de mensen van mijn jeugd, school en sport periode zie ik ook helemaal niet meer. Nu had ik ook geen gemeende interesse in die mensen, het moet klikken tussen mensen, vriendschap kan je niet forceren.
-Er valt elke dag wel wat te klagen. :)
Ik zie overigens ook geen mensen meer uit mijn basisschool en middelbare schooltijd. Ook amper van de uni-tijd trouwens. Het ding die wij destijds deelden kwam veelal te vervallen wanneer de studie eindigde. Leuke tijd mee gehad, maar ik mis ze verder niet echt. En daar is niks mis mee, want je zit in een constante ontwikkeling en de anderen ook, dus groei je vaak uit elkaar. Niet alles hoeft zich voor eeuwig voort te zetten.
Mijndate klaagde daar ook over. Er kwam zelf alleen geen initiatief vanuit hem, gesprekken liepen dood. Heb jij dat ook?
Hoe kan je voorkomen dat gesprekken dood vallen?quote:
Mijndate klaagde daar ook over. Er kwam zelf alleen geen initiatief vanuit hem, gesprekken liepen dood. Heb jij dat ook?
Door zelf met iets te komen en niet alleen te reageren op de ander.quote:
[..]
Hoe kan je voorkomen dat gesprekken dood vallen?
Wees blij dat je niet naar zo'n 'tof festival' hoeft, zo overtrokken altijd die kutfestivals waar je 100 euro betaalt voor een glas kraanwater en omringd wordt door hipsters en a-seksuele wijvenquote:Ik zal nooit naar een tof festival kunnen
Beati pauperes spiritu
Je kan in je eentje alles doen wat je wil he. Ook naar een hipsterfestival . Je kan er altijd mensen ontmoeten. Ik ga in mijn eentje op vakantie, vriendinnen zijn bezet en ik ga niet wachten tot ik een man ontmoet voor ik ga leven. Ik ga vaak zat alleen naar de film of concerten, als iemand mee wil leuk maar anders prima.
Enige wat kut is aan geen relatie is moeilijk een eigen plek vinden, maar ach.
. Je kan er altijd mensen ontmoeten. Ik ga in mijn eentje op vakantie, vriendinnen zijn bezet en ik ga niet wachten tot ik een man ontmoet voor ik ga leven. Ik ga vaak zat alleen naar de film of concerten, als iemand mee wil leuk maar anders prima.Enige wat kut is aan geen relatie is moeilijk een eigen plek vinden, maar ach.
Maakt niet uit wat? Je wilt natuurlijk toch wel een goed gesprek en niet zomaar over onzin praten?quote:
[..]
Door zelf met iets te komen en niet alleen te reageren op de ander.
Nou ik had die date gisteren, zie datingtopic, em hij nam bijna geen initiatief en was bizar verlegen. Praat desnoods over het weer, het was alsof ik met tennisballen gooide en hij te achterlijk was om een racket op te pakken.quote:
[..]
Maakt niet uit wat? Je wilt natuurlijk toch wel een goed gesprek en niet zomaar over onzin praten?
Puur uiterlijk had ik seks met hem kunnen hebben maar dit was een extreme afknapper. Dat en zijn smoezeligheid.
Misschien kun je TS gaan daten of zijn platonische contrastvriendin worden, naast jouw daadwerkelijk onaangename persoonlijkheid kan hij enkel goed voor de dag komen. En zoveel vrienden zul jij ook niet hebben...quote:
[..]
Nou ik had die date gisteren, zie datingtopic, em hij nam bijna geen initiatief en was bizar verlegen. Praat desnoods over het weer, het was alsof ik met tennisballen gooide en hij te achterlijk was om een racket op te pakken.
Puur uiterlijk had ik seks met hem kunnen hebben maar dit was een extreme afknapper. Dat en zijn smoezeligheid.
Tja, als iemand een binnenvetter is dan krijg je er niet veel uit.quote:
[..]
Nou ik had die date gisteren, zie datingtopic, em hij nam bijna geen initiatief en was bizar verlegen. Praat desnoods over het weer, het was alsof ik met tennisballen gooide en hij te achterlijk was om een racket op te pakken.
Puur uiterlijk had ik seks met hem kunnen hebben maar dit was een extreme afknapper. Dat en zijn smoezeligheid.
Je kan wel azijnpissen, maar ik geef serieus advies. Ik heb pakweg 10 mensen waar ik bevriend mee ben. Daarnaast kennisen. Deels ook mijn eigen schuld want ik laat vriendschappen vaak doodbloeden als ik het ergens mee oneens ben. Ik vind het wel prima zo. Als ik echt behoefte had aan veel vrienden ging ik wel een sociale hobby zoeken, maar ik ben dol op me-time.quote:Op zaterdag 13 juli 2019 16:54 schreef van_Lamehuizen het volgende:
[..]
Misschien kun je TS gaan daten of zijn platonische contrastvriendin worden, naast jouw daadwerkelijk onaangename persoonlijkheid kan hij enkel goed voor de dag komen. En zoveel vrienden zul jij ook niet hebben...
Hij was extreem onzeker en zette mij op een pedestal, dat trek ik niet.quote:
[..]
Tja, als iemand een binnenvetter is dan krijg je er niet veel uit.
Dat komt duidelijk naar voren inderdaad uit alle nodeloos giftige posts die je hier op Fok! plaatst.quote:
Jammer jammer. Het is ook lastig om de juiste partner te vinden in deze tijden.quote:
[..]
Hij was extreem onzeker en zette mij op een pedestal, dat trek ik niet.
Ik ben ook hartstikke misantroop.quote:Op zaterdag 13 juli 2019 16:59 schreef van_Lamehuizen het volgende:
[..]
Dat komt duidelijk naar voren inderdaad uit alle nodeloos giftige posts die je hier op Fok! plaatst.
Stoer man.quote:
[..]
Ik ben ook hartstikke misantroop.
Dit. Plus een grote onwil om er wat aan te doen.quote:
TS is verslaafd geraakt aan zijn negatieve spiraal. Daar breek je niet zomaar doorheen zonder professionele hulp.
"Pools are perfect for holding water"
Ik heb ook het vorige topic wel gelezen.
Niet iedereen is goed in vrienden maken. Omstandigheden, persoonlijkheid. Ikzelf bijvoorbeeld ben een absolute ramp, daarom heb ik ook geen vrienden. Wel een partner. Maar ik heb eerlijk gezegd ook geen behoefte aan vrienden, wel aan een handjevol kennissen. Ik heb zeg maar zoveel kennissen als dat veel mensen hebben aan 'echte goede vrienden'. Op 1 hand te tellen dus
Hoe dan ook, om relaties van welke soort dan ook te beginnen als ze niet gegeven zijn (gegeven: familie, klasgenoten, collega's) is een kwestie van kwetsbaar opstellen. Het begint never nooit met mensen die elkaar met zekerheid herkennen als hun wederhelft, hun beste vriend, hun kameraad voor het leven. Het begint met een afspraak voorstellen met iemand waarvan je niet eens zeker weet dat 'ie een afspraak met je wil. Of een voorstel tot afspraak aannemen, terwijl je vreest dat het een voorstel uit enkel medelijden of iets anders minder gewenst is.
Ik vrees dat het daar misgaat voor @Sturmic, die weigert zich kwetsbaar op te stellen. Dat maakt dat relaties met enige diepgang niet kunnen beginnen.
Niet iedereen is goed in vrienden maken. Omstandigheden, persoonlijkheid. Ikzelf bijvoorbeeld ben een absolute ramp, daarom heb ik ook geen vrienden. Wel een partner. Maar ik heb eerlijk gezegd ook geen behoefte aan vrienden, wel aan een handjevol kennissen. Ik heb zeg maar zoveel kennissen als dat veel mensen hebben aan 'echte goede vrienden'. Op 1 hand te tellen dus
Hoe dan ook, om relaties van welke soort dan ook te beginnen als ze niet gegeven zijn (gegeven: familie, klasgenoten, collega's) is een kwestie van kwetsbaar opstellen. Het begint never nooit met mensen die elkaar met zekerheid herkennen als hun wederhelft, hun beste vriend, hun kameraad voor het leven. Het begint met een afspraak voorstellen met iemand waarvan je niet eens zeker weet dat 'ie een afspraak met je wil. Of een voorstel tot afspraak aannemen, terwijl je vreest dat het een voorstel uit enkel medelijden of iets anders minder gewenst is.
Ik vrees dat het daar misgaat voor @Sturmic, die weigert zich kwetsbaar op te stellen. Dat maakt dat relaties met enige diepgang niet kunnen beginnen.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Eigenlijk denk ik niet dat het onwil is, maar eerder onmacht of hopeloosheid. Al die vaste overtuigingen zorgen ervoor dat het niet mogelijk of zinloos lijkt. Pogingen om de situatie te verbeteren hebben niet geholpen en dan is al snel de conclusie getrokken dat het vergeefs is. 
@ Scary_Mary, Dank voor de links.
@ Scary_Mary, Dank voor de links.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Sigme heeft een goed punt, denk ik.
Ik heb onder andere met verbijstering gelezen dat je denkt dat je een ander -op bepaalde gebieden- niets te bieden hebt.
Je vult voor een ander in wat voor haar of hem het beste is, zonder het na te gaan bij diegene. Als je al twijfelt of onzeker bent ergens over kun je het ook bespreken. Bij elke relatie beginnen mensen weer opnieuw met ontdekken en leren ze over zichzelf en de ander. Dat is juist het mooie. Het gaat helemaal niet om die ervaringen ervoor, maar om de interactie tussen twee mensen die samen uitvogelen of en hoe ze een fijne relatie of vriendschap kunnen hebben.
Ik heb onder andere met verbijstering gelezen dat je denkt dat je een ander -op bepaalde gebieden- niets te bieden hebt.
Je vult voor een ander in wat voor haar of hem het beste is, zonder het na te gaan bij diegene. Als je al twijfelt of onzeker bent ergens over kun je het ook bespreken. Bij elke relatie beginnen mensen weer opnieuw met ontdekken en leren ze over zichzelf en de ander. Dat is juist het mooie. Het gaat helemaal niet om die ervaringen ervoor, maar om de interactie tussen twee mensen die samen uitvogelen of en hoe ze een fijne relatie of vriendschap kunnen hebben.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
quote:
Denk je hier niet té negatief over? Er bestaat namelijk een heel grote kans dat je familie wel echt oprecht van je houdt.
Hmmm, het zal een combinatie zijn denk ik. Het is mij echter wel duidelijk dat mijn ouders liever mijn broer/zus hebben dan ondergetekende. Ze weten amper wat voor werk ik doe, vragen nooit iets over mijn privé-situatie, zo lang ik tijdens de vele obligate familieverplichtingen wel netjes opzit en pootjes geef. Anderzijds kan ik daar niet langs gaan zonder dat er druk wordt uitegoefend om toch maar vooral (nog) vaker langs te komen. Ik heb soms gewoon écht niks meer te vertellen als ik ze voor de derde keer in een week aan zit te staren. Begrijp me goed; ik heb een degelijke jeugd gehad, heb allerminst een hekel aan mijn ouders en ze hebben altijd goed voor mij gezorgd: maar als ik zie hoe anderen met hun ouders om kunnen gaan, dan zie je dat die interpersoonlijke relatie véél beter en "intiemer" is. Dat heb ik (uiteraard ook) niet.quote:
Ik ben ook benieuwd naar je reactie op de laatste post van Lienekien en op de vraag van JeMoeder. Ik ben zelf moeder en zou het zo ontzettend verdrietig vinden als een van mijn kinderen ooit zou denken dat we hem/ haar ergens bij betrekken uit plichtsbesef.
Tja. Online is prima, maar het "doet" niks in de echte wereld. Dan zit ik nog steeds alleen op mijn studeerkamer, maar dan typt er toevallig iemand aan de andere kant van het scherm wat terug. Iemand die mij dan ook nog alleen maar kent van letters op een scherm... ik geloof er niet zo in dat dat telt als bestendig en écht interpersoonlijk contact.quote:
Ik vraag me zomaar af hoe het zit met online contacten. Daar kun je van alles van vinden, maar van een heleboel ‘awkwardness’ hoef je dan in principe geen last te hebben, zeker niet zolang het nog niet irl gaat. Kijk maar naar dit forum. Mensen raken aan de praat, kunnen het goed met elkaar vinden, delen ideeën en meningen. Voor je het weet, ben je al aardig aan het bouwen aan een leuke vriendschap.
Heb je het topic überhaupt gelezen? Het hele punt is dus dat ik wel degelijk dingen ondernam, maar dat daar NOOIT ook maar IETS uit voort is gekomen. En dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven weet ik dondersgoed, ik heb namelijk NOOIT terug kunnen vallen op iemand in de wat moeilijkere tijden. Eikel.quote:
Misschien moet je (geen idee wie "je" is) heb t lange grijze stuk gelezen, niet afwachten totdat anderen er vóór jou iets van maken maar er zelf iets van maken. Jij leeft toch??? Nou, dan ben je verantwoordelijk ook voor je eigen leven.
Stop met de verantwoording bij anderen te leggen. Neem eens een keer iemand met jou mee ipv dat je het andersom wilt. Verandering begint bij je zelf.
[ Bericht 0% gewijzigd door Sturmic op 14-07-2019 01:19:03 ]
Ik denk oprecht dat ik niet heel onzeker ben en eigenlijk ook niet zo overkom. Ben bijvoorbeeld ook niet zenuwachtig voor sollicitaties, dates, spreken voor een groep, etc. En het is geen kwestie van dat ik mensen afwijs (ja, op een paar vriendelijke, maar onpersoonlijke uitnodigingen in de topic na dan...), maar dat mensen mij afwijzen. Bijvoorbeeld op dat personeelsfeestjes zal niemand een klein beetje fysieke ruimte maken (uitstappen) in zijn gesprekskringetje om mij daar tussen te laten. Of een praatje met mij beginnen. Dat soort dingen moet ALTIJD door mij geïnitieerd worden. En dat kost enorm veel energie. Waarom NOOIT eens een keer een geste van iemand anders?quote:
Zou het niet kunnen dat je behoorlijk onzeker over je zelf bent dat je daardoor al van te voren denkt dat mensen je niet 'moeten' en uit bescherming voor de gevreesde afwijzing ze al van te voren afwijst?
Je zei ergens in het vorige deel dat je op een borrel van je werk was en na 15 min al bent gesmeerd omdat ze je toch niet moeten... Waar merk je dat dan aan?
1. Ik ben geen autist.quote:
Een autist is niet blind voor emoties en kan tot op zekere hoogte prima sociale omgang volgen..
Het beredeneren gaat prima, het voelen en ervaren is stuk. Dat lijkt bij jou ook zo te zijn. Alles wordt verstandelijk benaderd en geanalyseerd, hoewel omgang met mensen en vriendschappen gevoelskwesties zijn.
Je denkt alles stuk. Rumineren..
Dit gaat niet hersteld worden door een kracht van buiten, dat kan alleen van binnenuit. Frustrerend, maar niet onmogelijk.
2. Gaan we weer... ik moet van mezelf gaan houden zeker? Innerlijke rust vinden? Gaan werken aan de wereldvrede...
Joh, ik vraag me gewoon af wat mij zo afstotelijk maakt dat ieder boerenkinkel wel minimaal één of twee vrienden kan maken, maar ik niet! Dan ben ik toch gewoon een slecht mens? Minderwaardig? In ieder geval minder dan (vrijwel) elke leeftijdsgenoot.
Ik weet niet hoor maar dit is een soort on officeel vervolg? Heb niet alles meegelezen.
Ik denk een paar dingen nl om zoiets nog als een discussie te houden. /
'
En dan gaat het om punten die iemand maakt natuurlijk en niet op personen aanvallen, ok noemen wel maar niet rechtstreeks?
Dat is zo niet de bedoeling van een openbaar forum?
Ik doe nog wel ff mee hoor maar was al bijna afgehaakt.
Maar ok TS zijn keuze ik doe wel weer mee enzo.
Ik denk een paar dingen nl om zoiets nog als een discussie te houden. /
'
En dan gaat het om punten die iemand maakt natuurlijk en niet op personen aanvallen, ok noemen wel maar niet rechtstreeks?
Dat is zo niet de bedoeling van een openbaar forum?
Ik doe nog wel ff mee hoor maar was al bijna afgehaakt.
Maar ok TS zijn keuze ik doe wel weer mee enzo.
Do what you love, love what you do!
Dank voor je suggestie, maar ik ben niet hoogbegaafd (en ook niet autistisch btw...). Kan best aardig leren, maar ben niet buitengewoon intelligent.quote:
Of ts nou echt hoogbegaafd is of niet maakt dan niet eens zo heel veel meer uit denk ik, het verloop kan vergelijkbaar zijn. Zeker als je omgeving en je jezelf als intelligent beschouwt, want dan zou je zogenaamd toch wel alles goed moeten kunnen snappen en doen is vaak het idee. Wie weet herkent hij een en ander, er is genoeg over te vinden. Op FOK! loopt ook een centraal draadje
BTW
mag dit wel hier enzo? dacht dat alleen TS nieuwe mocht openen? kweet niet hoor?
mag dit wel hier enzo? dacht dat alleen TS nieuwe mocht openen? kweet niet hoor?
Do what you love, love what you do!
Je loopt te verzwelgen in zelfmedelij en dan noem je mij een eikel terwijl je vraagt om advies en ik je dat geef. Zak lekker in de plomp met je topic.quote:
[..]
[..]
Heb je het topic überhaupt gelezen? Het hele punt is dus dat ik wel degelijk dingen ondernam, maar dat daar NOOIT ook maar IETS uit voort is gekomen. En dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven weet ik dondersgoed, ik heb namelijk NOOIT terug kunnen vallen op iemand in de wat moeilijkere tijden. Eikel.
Non sequitur.quote:
Hij zegt dat ie zichzelf wat waard vindt en dat ondertussen niemand hem wil. Dat rijmt niet.
Ik kan best goed leven met mijzelf, maar kennelijk andere mensen niet. Tussen die twee dingen zit w.m.b. geen causaal verband. Drie jaar geleden schreef ik daarover al het volgende:
quote:
het is een feit dat buiten die twee contexten ik géén tot zeer weinig positieve ervaringen heb met andere mensen/groepen. Daarvoor ben ik kennelijk niet leuk/aardig/goed genoeg. Dat zou ik enerzijds wel willen leren, anderszijds ben ik best gelukkig met mijzelf als persoon en denk ik dan "bekijk het maar, fuk jullie met je toffe leven".
quote:
Ben best content met mijzelf als persoon, denk ik. Maar voor anderen is die persoonlijkheid kennelijk niet voldoende, leuk of interessant genoeg. Wat moet ik dan doen? Hoe wordt ik wel goed genoeg in het mens zijn? Voor veel mensen is dat zo natuurlijk, dat uitleggen wat je onbewust allemaal doet zich alleen laat samenvatten in dat soort "wees jezelf"-clichés.
quote:
Punt is dat het mij niet gaat om goed genoeg te zijn voor mijzelf, maar om goed genoeg te zijn voor anderen; teneinde normale relaties met die andere mensen aan te kunnen gaan. En dát is waar ik naar streefde. Alleen begin ik nu in te zien dat het een futiele exercitie is als het beste wat je ooit hebt bereikt een soort niveau is van: "mweh, ik haat hem niet, maar dat is het dan ook wel". Dat ervaar ik niet als een verrijking van het leven, en dus ga ik daarvoor niet knokken en behoeftig lopen zijn. Daar pas ik voor. Behoud liever mijn waardigheid. En dan ben ik op mijn 40e nog steeds alleen. So be it. Beter dat dan enorme bakken energie in iets steken voor een resultaat dat slechts een flard is van datgene normale mensen ervaren zonder een gelijke inspanning te hoeven leveren. No way.
Misschien past het type mens waar je het bij zoekt niet bij je. Ik heb ook geen klik met kakkers en gelijksoortig volk. Het is vaak ons kent ons en ik ben vrij direct en wals daar over heen.
Ik zou tekenen voor de mogelijkheid om daar zelf achter te komen. Al is het dan gelijk de eerste en de laatste keer als ik jou moet gelovenquote:
Wees blij dat je niet naar zo'n 'tof festival' hoeft, zo overtrokken altijd die kutfestivals waar je 100 euro betaalt voor een glas kraanwater en omringd wordt door hipsters en a-seksuele wijven
Ja, dat weet ik wel, maar ik wíl niet meer altijd alleen moeten zijn. Jij zegt zelf al "als iemand mee wil, leuk". Dat betekent dus dat jij soms dingen samen doet, en soms niet. Die afwisseling heb ik niet.quote:
Je kan in je eentje alles doen wat je wil he. Ook naar een hipsterfestival
Als ik deze logica volg, zou er dus volgens jou iemand geweest kunnen zijn die zich jegens mij (eerst) "kwetsbaar" heeft opgesteld?quote:
Hoe dan ook, om relaties van welke soort dan ook te beginnen als ze niet gegeven zijn (gegeven: familie, klasgenoten, collega's) is een kwestie van kwetsbaar opstellen. Het begint never nooit met mensen die elkaar met zekerheid herkennen als hun wederhelft, hun beste vriend, hun kameraad voor het leven. Het begint met een afspraak voorstellen met iemand waarvan je niet eens zeker weet dat 'ie een afspraak met je wil. Of een voorstel tot afspraak aannemen, terwijl je vreest dat het een voorstel uit enkel medelijden of iets anders minder gewenst is.
Ik vrees dat het daar misgaat voor @Sturmic, die weigert zich kwetsbaar op te stellen. Dat maakt dat relaties met enige diepgang niet kunnen beginnen.
Euuu... dit is gewoon deel 2, omdat er nog een paar reacties uit deel 1 open stonden.quote:
Ik weet niet hoor maar dit is een soort on officeel vervolg? Heb niet alles meegelezen.
Ik denk een paar dingen nl om zoiets nog als een discussie te houden. /
'
En dan gaat het om punten die iemand maakt natuurlijk en niet op personen aanvallen, ok noemen wel maar niet rechtstreeks?
Dat is zo niet de bedoeling van een openbaar forum?
Ik doe nog wel ff mee hoor maar was al bijna afgehaakt.
Maar ok TS zijn keuze ik doe wel weer mee enzo.
Heb ik dan ook gedaanquote:
mag dit wel hier enzo? dacht dat alleen TS nieuwe mocht openen? kweet niet hoor?
Als je wel de geste van iemand anders krijgt die zich niet in jouw persoonlijke kring bevind, dan wijs je het zelf af.quote:
[..]
Ik denk oprecht dat ik niet heel onzeker ben en eigenlijk ook niet zo overkom. Ben bijvoorbeeld ook niet zenuwachtig voor sollicitaties, dates, spreken voor een groep, etc. En het is geen kwestie van dat ik mensen afwijs (ja, op een paar vriendelijke, maar onpersoonlijke uitnodigingen in de topic na dan...), maar dat mensen mij afwijzen. Bijvoorbeeld op dat personeelsfeestjes zal niemand een klein beetje fysieke ruimte maken (uitstappen) in zijn gesprekskringetje om mij daar tussen te laten. Of een praatje met mij beginnen. Dat soort dingen moet ALTIJD door mij geïnitieerd worden. En dat kost enorm veel energie. Waarom NOOIT eens een keer een geste van iemand anders?
Zegt dat dan niet iets over de mensen waartussen je je begeeft? Daarnaast is vriendschap of relationeel contact gewoon dynamiek tussen twee personen, ofwel geven en nemen. Het kan echt geen kwaad eerst te geven alvorens te nemen. Nu lijkt het net alsof niemand jou aan wil spreken, maar niet iedereen is even gemakkelijk met contact leggen en zelf geef je aan er geen moeite mee te hebben.
Je hebt werkelijk geen fuck te verliezen, alleen mogelijk iets te winnen.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
ok dan haal ik dingen door elkaar, mijn fout, sorry zal het ff melden in FB ook escuus van mijquote:
[..]
Euuu... dit is gewoon deel 2, omdat er nog een paar reacties uit deel 1 open stonden.
[..]
Heb ik dan ook gedaan
Do what you love, love what you do!
Ik heb nergens gevraagd om advies, ik zoek naar een verklaring. En je kunt er niet verder naast zitten als je mij er van beticht dat ik de afgelopen jaren geen verantwoordelijkheid heb genomen voor mijn eigen leven. Maar goed, ik zak wel. Gaat vanzelf.quote:
Je loopt te verzwelgen in zelfmedelij en dan noem je mij een eikel terwijl je vraagt om advies en ik je dat geef. Zak lekker in de plomp met je topic
