GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".
Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan bracha020, zij werkt in de forensische psychiatrie. Dus ben jij benieuwd hoe het zit met mensen die psychische aandoeningen hebben en daardoor in aanraking komen met Justitie vraag het aan haar.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bosbeetle op 20-05-2019 18:14:03 ]
Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan bracha020, zij werkt in de forensische psychiatrie. Dus ben jij benieuwd hoe het zit met mensen die psychische aandoeningen hebben en daardoor in aanraking komen met Justitie vraag het aan haar.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bosbeetle op 20-05-2019 18:14:03 ]
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Een korte introductie:
Met enige regelmaat is de tbs en forensische zorg in Nederland weer volop in het nieuws.
Veel mensen hebben er dan een (vaak zeer uitgesproken) mening over terwijl weinigen er echt iets van weten.
Iedereen vindt er wel iets van.
Ik ben van jongs af aan al enorm geïnteresseerd in alles wat met het menselijk brein en criminaliteit te maken heeft.
Na het afronden van mijn opleiding ben ik als forensisch psycholoog aan de slag gegaan in verschillende instellingen.
Momenteel ben ik werkzaam in een FPC, een forensisch psychiatrisch centrum/tbs-kliniek.
Mijn werkzaamheden zijn nogal complex en niet alles is een-twee-drie uit te leggen.
Ik werk met patiënten die niet uit vrije keuze in de instelling verblijven.
Veel van deze mensen leven met zeer ingewikkelde en meestal meervoudige psychiatrische stoornissen.
Regelmatig zijn er recidives of vertoont iemand delictgerelateerd gedrag.
De mate van autonomie van een patiënt is vaak ook niet duidelijk waardoor alles vaak nogal onoverzichtelijk is.
Beveiliging en behandeling (dingen die vaak met elkaar botsen), agressie, frustratie, onbegrip, constant op je hoede zijn, afwegingen moeten maken, ethiek, diagnostiek, neurobiologie etc.
Maar ook begeleiding en nazorg voor familieleden en partners van patiënten is aan de orde.
Ik vind het leuk en vooral zeer interessant om hier eens wat vragen te beantwoorden.
Dit zal ik de komende paar avonden dan ook zo goed mogelijk proberen te doen.
Met enige regelmaat is de tbs en forensische zorg in Nederland weer volop in het nieuws.
Veel mensen hebben er dan een (vaak zeer uitgesproken) mening over terwijl weinigen er echt iets van weten.
Iedereen vindt er wel iets van.
Ik ben van jongs af aan al enorm geïnteresseerd in alles wat met het menselijk brein en criminaliteit te maken heeft.
Na het afronden van mijn opleiding ben ik als forensisch psycholoog aan de slag gegaan in verschillende instellingen.
Momenteel ben ik werkzaam in een FPC, een forensisch psychiatrisch centrum/tbs-kliniek.
Mijn werkzaamheden zijn nogal complex en niet alles is een-twee-drie uit te leggen.
Ik werk met patiënten die niet uit vrije keuze in de instelling verblijven.
Veel van deze mensen leven met zeer ingewikkelde en meestal meervoudige psychiatrische stoornissen.
Regelmatig zijn er recidives of vertoont iemand delictgerelateerd gedrag.
De mate van autonomie van een patiënt is vaak ook niet duidelijk waardoor alles vaak nogal onoverzichtelijk is.
Beveiliging en behandeling (dingen die vaak met elkaar botsen), agressie, frustratie, onbegrip, constant op je hoede zijn, afwegingen moeten maken, ethiek, diagnostiek, neurobiologie etc.
Maar ook begeleiding en nazorg voor familieleden en partners van patiënten is aan de orde.
Ik vind het leuk en vooral zeer interessant om hier eens wat vragen te beantwoorden.
Dit zal ik de komende paar avonden dan ook zo goed mogelijk proberen te doen.
Hoi en welkom, je hebt een zeer boeiend beroep. Wat ik me afvraag wat is de insteek bij mensen die in een tbs kliniek terecht komen, terugkeer in de maatschappij of zijn er ook mensen waarbij dat echt niet kan?
En als het er op uit draait dat een client altijd in een instelling blijft waar "behandel" je dan nog op? Hun eigen welzijn of richting een hun eigen geestelijk rust?
En als het er op uit draait dat een client altijd in een instelling blijft waar "behandel" je dan nog op? Hun eigen welzijn of richting een hun eigen geestelijk rust?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Naar aanleiding van P. in hoeverre zijn (privacy)rechten van veroordeelden een belemmering voor jullie werk en voor de veiligheidssituatie?
Trots daw veur Twente bint!
We zijn gehaat en asociaal
We zijn de allermooiste club van allemaal
We zijn gehaat en asociaal
We zijn de allermooiste club van allemaal
Is een tbs-behandeling er standaard op gericht om een dader terug te laten keren in de maatschappij, of zijn er ook gevallen waarbij een terugkeer in de maatschappij bij voorbaat al is uitgesloten?
En in hoeverre houden behandelaars rekening met de impact voor de (familie) van de slachtoffers bij de (her)beoordeling of een tbs-patiënt klaar is om terug te keren in de maatschappij?
En in hoeverre houden behandelaars rekening met de impact voor de (familie) van de slachtoffers bij de (her)beoordeling of een tbs-patiënt klaar is om terug te keren in de maatschappij?
Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
De insteek is altijd om de maatschappij zo veilig mogelijk te houden, dit staat altijd voorop.quote:Op maandag 20 mei 2019 18:58 schreef Bosbeetle het volgende:
Hoi en welkom, je hebt een zeer boeiend beroep. Wat ik me afvraag wat is de insteek bij mensen die in een tbs kliniek terecht komen, terugkeer in de maatschappij of zijn er ook mensen waarbij dat echt niet kan?
En als het er op uit draait dat een client altijd in een instelling blijft waar "behandel" je dan nog op? Hun eigen welzijn of richting een hun eigen geestelijk rust?
Er wordt zorgvuldig gekeken naar wat er mogelijk is met een patiënt, wat er haalbaar is.
Dit wordt in de loop van een traject meestal wel duidelijk.
Soms is een terugkeer in de maatschappij inderdaad helaas niet mogelijk.
In die gevallen zal er dan nog altijd verpleegd worden en dan gaat het o.a. inderdaad om dingen als welzijn.
Tbs spreekt eigenlijk ook alleen van ‘verpleging’ en niet van ’behandeling’, maar dit ligt er natuurlijk wel in besloten.
Ik denk dat je het geen belemmeringen kunt noemen.quote:Op maandag 20 mei 2019 19:02 schreef trein2000 het volgende:
Naar aanleiding van P. in hoeverre zijn (privacy)rechten van veroordeelden een belemmering voor jullie werk en voor de veiligheidssituatie?
We werken met bepaalde bevoegdheden, sommige dingen kunnen gewoon niet.
Dit is altijd al zo geweest.
Er wordt zo zorgvuldig mogelijk gekeken naar wat de beste manier is om bepaalde resultaten te boeken.
Dit is in veel beroepen zo.
Heb je (regelmatig?) te maken met geweld? Zo ja, hoe uit zich dat?
En hoe ziet een dag van een gemiddelde patiënt eruit? Hebben zij een vaste dagbesteding?
En hoe ziet een dag van een gemiddelde patiënt eruit? Hebben zij een vaste dagbesteding?
Het antwoord op het eerste deel van je vraag kun je vinden in mijn antwoord op de vraag van Bosbeetle.quote:Op maandag 20 mei 2019 19:09 schreef DJMO het volgende:
Is een tbs-behandeling er standaard op gericht om een dader terug te laten keren in de maatschappij, of zijn er ook gevallen waarbij een terugkeer in de maatschappij bij voorbaat al is uitgesloten?
En in hoeverre houden behandelaars rekening met de impact voor de (familie) van de slachtoffers bij de (her)beoordeling of een tbs-patiënt klaar is om terug te keren in de maatschappij?
Een terugkeer in de maatschappij is bij voorbaat nooit uitgesloten.
Wel is het soms zo dat behandeling niet lukt en de focus op verpleging komt te liggen.
De familie van slachtoffers krijgt net als de familie van patiënten uitgebreide begeleiding en wordt regelmatig op de hoogte gesteld van de huidige situatie en ontwikkelingen.
Dit doen we samen met andere instellingen.
Nou dan formuleren we de vraag ff anders. Welke bevoegdheden zou je graag willen hebben? En lever het ontbreken daar van wel eens problemen op?quote:
[..]
Ik denk dat je het geen belemmeringen kunt noemen.
We werken met bepaalde bevoegdheden, sommige dingen kunnen gewoon niet.
Dit is altijd al zo geweest.
Er wordt zo zorgvuldig mogelijk gekeken naar wat de beste manier is om bepaalde resultaten te boeken.
Dit is in veel beroepen zo.
Trots daw veur Twente bint!
We zijn gehaat en asociaal
We zijn de allermooiste club van allemaal
We zijn gehaat en asociaal
We zijn de allermooiste club van allemaal
Ik neem voor het gemak aan dat je mentaal en emotioneel gezien stevig in je schoenen moet staan om je patiënten zo adequaat mogelijk te behandelen en bij te staan.
Waar put jij de kracht uit om iedere dag met opgeheven hoofd zo'n lastige job zo correct mogelijk uit te voeren?
Waar put jij de kracht uit om iedere dag met opgeheven hoofd zo'n lastige job zo correct mogelijk uit te voeren?
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Welke psychische aandoeningen zie je het vaakst voorbij komen? Zijn er aandoeningen bij die je zelfs je ergste vijand niet zou toewensen?
En heb je cliënten (?) waar je oprecht medelijden mee hebt?
En heb je cliënten (?) waar je oprecht medelijden mee hebt?
Mon 'en!
Geweld komt helaas zeker voor en uit zich meestal in schelden, verbale agressie.quote:
Heb je (regelmatig?) te maken met geweld? Zo ja, hoe uit zich dat?
En hoe ziet een dag van een gemiddelde patiënt eruit? Hebben zij een vaste dagbesteding?
Meestal uit frustratie en onbegrip.
Bijna altijd is dit in het begin van een traject, mensen moeten dingen nog accepteren en zitten vol met allerlei emoties, kunnen het vaak nog geen plek geven.
Ook schoppen en slaan tegen muren en het gooien met voorwerpen komt regelmatig voor.
Fysiek geweld ook maar veel minder.
Wij zijn getraind om signalen te herkennen en kunnen meestal wel aardig inschatten of en hoe een situatie uit de hand kan lopen.
Iedere patiënt heeft een dagbesteding, allerlei dagelijkse activiteiten.
Dit is niet voor iedereen hetzelfde want het is afgestemd op de mogelijkheden en beperkingen van de betreffende patiënt.
De dagbesteding bestaat voornamelijk uit arbeid, sport en recreatie.
Met natuurlijk de nodige pauzes.
Daarnaast zijn er verschillende therapieën en de nodige gesprekken, zowel individueel als in groepsverband.
Hoe ga je om met de schuldvraag?
Ga je uit van het vonnis?
En als er nog geen vonnis is?
En wat als de cliënt ontkent?
Ga je uit van het vonnis?
En als er nog geen vonnis is?
En wat als de cliënt ontkent?
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
Hoe wordt er binnen de beroepsgroep omgegaan met "missers"? Worden dat soort zaken überhaupt besproken/geanalyseerd?
Op zaterdag 8 februari 2014 23:39 schreef Slaapscheet het volgende:
Oke, MichaelScott, je bent geweldig. :D
Oke, MichaelScott, je bent geweldig. :D
Hoe ga je om met de soms heftige en schrijnende verhalen die je in dossiers leest of van cliënten hoort, over bijv. kindermishandeling en/of seksueel misbruik?
Het kan toch niet anders dan dat je dat soms mee naar huis neemt? Of heb je een manier gevonden om dat thuis los te laten?
En de volgende dag weer op werk de dader van zo’n verhaal in de ogen te kijken.
Het kan toch niet anders dan dat je dat soms mee naar huis neemt? Of heb je een manier gevonden om dat thuis los te laten?
En de volgende dag weer op werk de dader van zo’n verhaal in de ogen te kijken.
Als een situatie uit de hand loopt en een patiënt fysiek gewelddadig is geworden, wat doe je dan?
Als jonge vrouw ben je dan geen partij voor zo iemand.
Als jonge vrouw ben je dan geen partij voor zo iemand.
Perhaps you've seen it, maybe in a dream.
A murky, forgotten land.
A murky, forgotten land.
Ik zou alleen graag in de toekomst kunnen kijken.quote:
[..]
Nou dan formuleren we de vraag ff anders. Welke bevoegdheden zou je graag willen hebben? En lever het ontbreken daar van wel eens problemen op?
Bevoegdheden zeggen niet alles, iemand moet willen meewerken en openstaan voor gesprekken.
Tot een bepaald besef komen en iets van zijn of haar leven willen maken, (nieuwe) kansen en mogelijkheden zien die wij hem voorhouden en soms ook aanreiken.
Dit kun je niet afdwingen met bevoegdheden.
Ik kan wel zeggen dat ik iemand soms zou willen vastpakken en door elkaar zou willen schudden maar zo boek je geen resultaten.
Het is altijd een wisselwerking.
Komt het wel eens voor dat de aanbevelingen/diagnose van het Pieter Baancentrum in het geheel niet overeen komen met jouw eigen inschattingen van een veroordeelde?
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
De kleinste vooruitgang bij iemand die totaal verloren leek te zijn kan zoveel verschil maken en geeft je zoveel terug om samen voor door te knokken.quote:Op maandag 20 mei 2019 19:38 schreef FireFox1 het volgende:
Ik neem voor het gemak aan dat je mentaal en emotioneel gezien stevig in je schoenen moet staan om je patiënten zo adequaat mogelijk te behandelen en bij te staan.
Waar put jij de kracht uit om iedere dag met opgeheven hoofd zo'n lastige job zo correct mogelijk uit te voeren?
Iemand weer een doel in zijn of haar leven te geven.
Ik ben gezond maar de mensen waar ik mee werk zijn dat niet of nog niet.
Ik vind dat iedereen een tweede kans verdient.
Dat ik daar een bijdrage aan kan leveren, ook al is die vaak klein is waarom ik dit werk doe.
Respectquote:
[..]
De kleinste vooruitgang bij iemand die totaal verloren leek te zijn kan zoveel verschil maken en geeft je zoveel terug om samen voor door te knokken.
Iemand weer een doel in zijn of haar leven te geven.
Ik ben gezond maar de mensen waar ik mee werk zijn dat niet of nog niet.
Ik vind dat iedereen een tweede kans verdient.
Dat ik daar een bijdrage aan kan leveren, ook al is die vaak klein is waarom ik dit werk doe.
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Ik begeleid mensen die "klaar" zijn met een behandeling/traject in de forensische psychiatrie (tbs of psychiatrische behandeling icm rm)
Geregeld komt het voor dat de desbetreffende persoon binnen een x aantal jaar de fout in gaat, in een enkel geval vragen ik en mijn collega's zich af waarom iemand in godsnaam ontslagen is uit een kliniek , zo'n persoon is en blijft een gevaar voor de maatschappij en voor ons als hulpverleners.
Wat ik mij dus afvraag is; Wanneer vind jij iemand uitbehandeld/klaar voor terugkeer in de maatschappij?
Geregeld komt het voor dat de desbetreffende persoon binnen een x aantal jaar de fout in gaat, in een enkel geval vragen ik en mijn collega's zich af waarom iemand in godsnaam ontslagen is uit een kliniek , zo'n persoon is en blijft een gevaar voor de maatschappij en voor ons als hulpverleners.
Wat ik mij dus afvraag is; Wanneer vind jij iemand uitbehandeld/klaar voor terugkeer in de maatschappij?
Oh, het is geen anonieme vwjw? 
(ik dacht even dat iemand per ongeluk onder z'n eigen account zat te posten)
(ik dacht even dat iemand per ongeluk onder z'n eigen account zat te posten)
Somebody that I used to know
Dit is inderdaad een vwjw die niet anoniem isquote:
Oh, het is geen anonieme vwjw?
Mijn excusses dat de beantwoorder niet de TS is dat kan lastig zijn voor mensen die de posts van de TS een kleurtje meegeven. Maar dit was het meest praktisch nu.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Zie je de personen op je werk nog als mensen of als patiënten?
Is het makkelijker te accepteren dat mensen die zulke dingen doen als je denkt dat ze gek zijn?
(in het kort: Hoe menselijk zie je jou cliënten?)
Is het makkelijker te accepteren dat mensen die zulke dingen doen als je denkt dat ze gek zijn?
(in het kort: Hoe menselijk zie je jou cliënten?)
dag
Wat voor opleiding heb je gedaan? Heb je ook wel eens dat je mensen op FOK! of het dagelijks leven diagnosticeer.
Gino ♥
Hoe komt een beslissing tot (voorwaardelijke) vrijlating van een tbs-patient tot stand?
(Wie gaat daar over etc.)
(Wie gaat daar over etc.)
Waar ik zelf veel mee te maken heb zijn mensen met een persoonlijkheidsstoornis.quote:
Welke psychische aandoeningen zie je het vaakst voorbij komen? Zijn er aandoeningen bij die je zelfs je ergste vijand niet zou toewensen?
En heb je cliënten (?) waar je oprecht medelijden mee hebt?
Mensen die geen of weinig inzicht hebben in hoe ze in problemen verzeild blijven raken en daar vooral anderen de schuld van geven.
Vaak is het in hun beleving dan ook de ander of de situatie die moet veranderen.
Op zich is het logisch dat ik hier veel mee te maken heb want deze stoornis komt nu eenmaal veel voor.
Bij ongeveer 10% van de Nederlandse bevolking is hier in meer of mindere mate sprake van en binnen de forensische psychiatrie zien we het steeds vaker.
Omdat ik zelf vooral met mannen werk heb ik in de meeste gevallen te maken met een antisociale-persoonlijkheidsstoornis
(deze stoornis komt in tegenstelling tot b.v. een borderline-persoonlijkheidsstoornis vooral voor bij mannen).
Kenmerken hier zijn o.a. geen respect hebben voor de rechten van anderen, veel agressie en een gebrek aan spijtgevoelens.
Ik wens niemand een aandoening toe, ik geloof niet in vergelding.
Het kan voor wat lucht zorgen en je kunt bepaalde dingen soms beter en sneller een plekje geven maar op den duur zal vaak blijken dat het niet de manier is om iets goed te verwerken en je rust te vinden.
Ik heb in allerlei situaties en uitbarstingen op een bepaalde manier soms wel te doen met mensen.
Ook de geschiedenis en de verhalen erachter zijn vaak triest en moeilijk te begrijpen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bracha020 op 21-05-2019 09:52:02 ]
Het woord ‘schuld’ kan verschillende betekenissen hebben in het strafrecht.quote:
Hoe ga je om met de schuldvraag?
Ga je uit van het vonnis?
En als er nog geen vonnis is?
En wat als de cliënt ontkent?
Het is nogal omslachtig dit hier even een-twee-drie uit te leggen, misschien kan daar ooit een nieuw topic voor gestart worden en daar lever ik dan met alle plezier mijn bijdrage aan.
De mensen waar ik mee werk lijden vrijwel allemaal aan één of meerdere persoonlijkheidsstoornisen en zijn op een uitzondering na allemaal gedeeltelijk of geheel ontoerekeningsvatbaar voor een bepaald strafbaar feit (daarmee is trouwens niet gezegd dat iemand het niet opzettelijk heeft gedaan).
Deze mensen krijgen na een heel voortraject een vonnis te horen en worden vervolgens als patiënt ‘ter verpleging’ bij ons opgenomen.
Maar wij weten niet wat we in onze schoot geworpen krijgen.
Bij de opname is er vaak al veel informatie uit de dossiers voorhanden maar het is altijd de vraag hoe iemand zal gaan functioneren binnen onze muren en in de groep.
Delict en vonnis zijn daarom in het begin meestal niet meteen aan de orde.
Ook hier geldt: in de loop van een traject worden er binnen de leefgroep manieren gevonden om zo goed mogelijk met elkaar om te gaan, wordt veel duidelijk over het gedrag en de problemen van de patiënt en kan er ook gepraat worden over vonnis en delict.
Tegen die tijd weet men dan meestal ook hoe en op welke manier de beste resultaten te boeken.
Iemand die iets ontkent kan natuurlijk niet gedwongen worden een bekentenis te doen.
In een FPC mag dan wel sprake zijn van dwangverpleging maar dwangbehandeling is nooit aan de orde.
‘Missers’ (jouw omschrijving) worden uitgebreid besproken en geanalyseerd.quote:
Hoe wordt er binnen de beroepsgroep omgegaan met "missers"? Worden dat soort zaken überhaupt besproken/geanalyseerd?
Overal waar mensen werken worden fouten gemaakt en kunnen en moeten bepaalde dingen anders en beter.
Vaak is de vraag echter hoe, en soms is het gewoon niet haalbaar.
Omdat er meestal veel mensen (verschillende schakels) bij zaken (meestal zeer ingewikkelde) betrokken zijn is dit ook verre van eenvoudig.
De buitenwereld onderschat dit nog wel eens.
Je kunt een patiënt natuurlijk niet aan één of twee mensen toewijzen die overal gespecialiseerd in zijn, alles weten, alles voor hem regelen en alles kunnen en mogen beslissen.
Die mensen bestaan namelijk niet.
Aan de hand van bepaalde onderzoeken en de daaruit voortvloeiende bevindingen wordt er ook altijd uitgebreid onderzoek gedaan op de eigen werkvloer om te kijken of een dergelijke en eventuele toekomstige fout hier voorkomen kan worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bracha020 op 21-05-2019 09:59:26 ]
Dit is een vraag die mensen mij vaak stellen en die ik graag beantwoord.quote:Op maandag 20 mei 2019 20:11 schreef Moira. het volgende:
Hoe ga je om met de soms heftige en schrijnende verhalen die je in dossiers leest of van cliënten hoort, over bijv. kindermishandeling en/of seksueel misbruik?
Het kan toch niet anders dan dat je dat soms mee naar huis neemt? Of heb je een manier gevonden om dat thuis los te laten?
En de volgende dag weer op werk de dader van zo’n verhaal in de ogen te kijken.
Ik neem dingen soms zeker mee naar huis en vaak is dit niet makkelijk.
Misschien ben ik nog niet ervaren of ‘gehard’ genoeg om dit niet te doen en komt dit nog.
Ik ben uiteraard wel getrained hoe hier op een juiste manier mee om te gaan en te verwerken.
Ik geloof er niet echt in dat er iemand bestaat die dit werk doet en alles in de avonduren maar eventjes helemaal vergeet.
Ik baseer dit ook op verhalen die ik hoor van ervaren collega’s, uiteraard praat je met elkaar over zulke dingen.
Ik kijk een patiënt graag in de ogen omdat ik alleen dan aan de slag kan en er samen met hem iets van kan proberen te maken.
Niet alle mensen kunnen dit en het maakt iemand die het niet kan ook niet minder dan een ander maar dit is wel mijn drijfveer, het is hoe ik in het leven sta.
Wegkijken heeft geen zin, het verandert niet wat is gebeurd en zal zeker geen bijdrage leveren aan een manier om herhaling of meer ellende te voorkomen.
Je kunt dierenleed vreselijk vinden en er niet naar willen kijken, niets te maken willen hebben met mensen die dieren pijnigen maar je kunt het ook vreselijk vinden en er toch iets mee doen.
Zo zie ik dat ook met kindermishandeling/seksueel misbruik (waar jij over schrijft).
De meeste mensen waar ik mee werk lijden aan een zeer complexe stoornis, vaak meerdere stoornissen.
Hebben vaak geen besef van wat ze doen, weten het soms niet eens.
Het menselijk brein is enorm kwetsbaar, een gezond mens kan van het ene op het andere moment en vanuit het niets een ernstig delict begaan.
Jij en ik ook.
Ook mensen die al langer bepaalde dingen uitvreten en waarbij er dus al langer iets speelt zijn vaak ziek en hulpbehoevend.
Sommige mensen worden gewoon ‘slecht’ of ‘gek’ geboren.
Vertonen als kind al allerlei afwijkend gedrag.
Andere mensen functioneren prima en gaan dus vanuit het niets op een willekeurige dag zomaar de fout in.
Krijgen kortsluiting en doen iets wat niemand (zij zelf ook niet) zag aankomen, doen iets vreselijks.
Een ’stoornis’ is dus iets anders dan ‘gek’ of ‘slecht’ zijn maar beide groepen hebben recht op hulp.
Ik werk dus met dit soort mensen.
In Nederland hebben we ooit samen de afspraak gemaakt om mensen die een misdaad hebben begaan (slecht zijn, ziek zijn, afwijken...) niet op te ruimen maar op te sluiten, en indien nodig en mogelijk te behandelen.
We leven in een beschaafd land.
Mensen krijgen bij ons een tweede kans.
De maatregel tbs is verpleging/behandeling, geen straf.
Iemand krijgt onderdak, verzorging en wordt beschouwd als patiënt.
Het doel is deze persoon met zo min mogelijk gevaar weer te laten terugkeren in de maatschappij.
Natuurlijk zijn er ook mensen die heel goed weten waar ze mee bezig zijn en enkel een zware straf verdienen.
De gevangenissen zitten er vol mee.
Ik denk dat mijn gedachtegang ook te maken heeft met bepaalde kennis van het menselijk brein, psychiatrische ziektebeelden en alles wat daarbij komt kijken.
Ik heb er natuurlijk voor gestudeerd en enorm veel tijd ingestoken.
Ook ga je dingen op een iets andere manier bekijken en ervaren wanneer je te maken krijgt met onschuldige en onwetende verscheurde partners of families die jou smeken hun uit te leggen hoe en waarom hun geliefde in hemelsnaam tot een bepaalde daad is gekomen.
Jou vragen of hij/zij ‘beter’ kan worden en jij daar alle juiste antwoorden op moet gaan vinden en geven.
Mensen begrijpen er niets van en hun leven staat totaal op zijn kop.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bracha020 op 21-05-2019 10:14:01 ]
Dergelijke situaties proberen we natuurlijk te allen tijde uit de weg te gaan en liever nog te voorkomen.quote:
Als een situatie uit de hand loopt en een patiënt fysiek gewelddadig is geworden, wat doe je dan?
Als jonge vrouw ben je dan geen partij voor zo iemand.
Hier zijn we speciaal en zeer intensief voor opgeleid en getrained.
Alles en iedereen is erop gericht om problemen en conflicten met woorden en indien nodig corrigerend gedrag op te lossen.
Meestal is de ervaring ook wel aanwezig om goed in te schatten wat wel en wat niet kan en wie bij wie komt te werken.
Er zal ook altijd rekening worden gehouden met een collega die voor de eerste week meeloopt.
Mocht het onverhoopt toch echt uit de hand lopen dan schieten collega’s elkaar natuurlijk te hulp en daarnaast kan er indien nodig binnen zeer korte tijd een speciaal team ter plaatse zijn om de orde te herstellen.
Belangrijk: als collega’s onderling weten we van elkaar altijd wie er aanwezig zijn op de afdeling, waar ze precies zijn, met wie ze daar zijn, waarom ze daar zijn, hoelang ze daar al zijn en hoelang ze daar gaan zijn.
Wat dat betreft wordt er weinig aan het toeval overgelaten en is er constante concentratie en alertheid.
Over de opmerking ‘Als jonge vrouw ben je dan geen partij voor zo iemand’ (waar je waarschijnlijk doelt op het fysieke) kan ik kort zijn: ik ben in het bezit van een redelijk hoge gradatie in Krav Maga en in principe dus voldoende voorbereid op situaties die me verrassen en alle perken te buiten gaan.
Maar voor fysiek geweld heb ik eigenlijk de minste angst.
Niet alleen omdat ik in staat moet zijn mezelf goed te verdedigen maar vooral omdat alles enorm overzichtelijk en goed geregeld is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bracha020 op 21-05-2019 10:17:01 ]
Allereerst Kudo's voor TS die het onderwerp belicht.
Sommige mensen zijn, zoals TS ergens aangeeft, zo geboren of verworden; en wat je dan ook doet, stront blijft drek. In een verder verleden zouden die mensen zijn opgehangen of verketterd.
Natuurlijk zijn er ook trieste pechvogels die vermalen worden/zijn door een (mis)daad, sommige misdaden zijn daden die elk ander in de ontstane situatie ook zou begaan.
Nu wat opborrelende vragen....
Gebeurd (en hoe vaak) het dat de "verplegers" iemand (weloverwogen) permanent zullen (laten) blijven verplegen ?
Natuurlijk moet je naar buiten toe formeel aangeven dat je ergens aan- of naartoe werkt, terwijl je "intern" wel beter weet dat het forever-and-ever-locked moet zijn. Zijn daar (on)geschreven afspraken of "codes" over ?
Komt er ook wel eens iemand in "behandeling" hebt waarvan je denkt... wat doet die hier.... objectief cq. professioneel gezien, echt niets mee aan de hand ? M.a.w. komen er mensen in de TBS die daar niet thuishoren en hoe ga je daar mee om.
Zijn er ook patiënten die bewust en planmatig afgezonderd worden gehouden ? Kan mij zo voorstellen dat niet elke TBS'er daar a) van gecharmeerd is en b) dat het voor de leefgroep verstorend is.
Zijn/heb je persoonlijke successen waarbij het "systeem" goed uitwerkt, ook voor het welbevinden van de "dader¨"... zijn het betere mensen geworden of is het vooral dat zij hun "gedragingen" wat beter onder controle weten te houden ?
is er wel eens en hoe ga je om met een grote persoonlijke betrokkenheid tijdens of misschien wel na (uit)behandeling ? Mensen blijven mensen met wensen en kan mij zo voorstellen dat er - manipulatief - handig wordt (in)gespeeld op (hoopvolle) verwachtingen van behandelaars.
Ik heb zelf ook wat te maken gehad met "welzijns/zorg" waar het (ver)oordelen - het zijn & blijven mensen - not done is. Ik vraag mij wel af hoe vaak een tweede of zelfs een "eerste" kans valide is.quote:
In Nederland hebben we ooit samen de afspraak gemaakt om mensen die een misdaad hebben begaan (slecht zijn, ziek zijn, afwijken...) niet op te ruimen maar op te sluiten, en indien nodig en mogelijk te behandelen.
We leven in een beschaafd land.
Mensen krijgen bij ons een tweede kans
Sommige mensen zijn, zoals TS ergens aangeeft, zo geboren of verworden; en wat je dan ook doet, stront blijft drek. In een verder verleden zouden die mensen zijn opgehangen of verketterd.
Natuurlijk zijn er ook trieste pechvogels die vermalen worden/zijn door een (mis)daad, sommige misdaden zijn daden die elk ander in de ontstane situatie ook zou begaan.
Nu wat opborrelende vragen....
Gebeurd (en hoe vaak) het dat de "verplegers" iemand (weloverwogen) permanent zullen (laten) blijven verplegen ?
Natuurlijk moet je naar buiten toe formeel aangeven dat je ergens aan- of naartoe werkt, terwijl je "intern" wel beter weet dat het forever-and-ever-locked moet zijn. Zijn daar (on)geschreven afspraken of "codes" over ?
Komt er ook wel eens iemand in "behandeling" hebt waarvan je denkt... wat doet die hier.... objectief cq. professioneel gezien, echt niets mee aan de hand ? M.a.w. komen er mensen in de TBS die daar niet thuishoren en hoe ga je daar mee om.
Zijn er ook patiënten die bewust en planmatig afgezonderd worden gehouden ? Kan mij zo voorstellen dat niet elke TBS'er daar a) van gecharmeerd is en b) dat het voor de leefgroep verstorend is.
Zijn/heb je persoonlijke successen waarbij het "systeem" goed uitwerkt, ook voor het welbevinden van de "dader¨"... zijn het betere mensen geworden of is het vooral dat zij hun "gedragingen" wat beter onder controle weten te houden ?
is er wel eens en hoe ga je om met een grote persoonlijke betrokkenheid tijdens of misschien wel na (uit)behandeling ? Mensen blijven mensen met wensen en kan mij zo voorstellen dat er - manipulatief - handig wordt (in)gespeeld op (hoopvolle) verwachtingen van behandelaars.
"On bended knee is no way to be free" Peter R 1954-2021 (©Zapata)
Hegel: "De waarheid is subjectief"
Covid19: "Doctors can’t cure stupid, but at least they can sedate it."
Hegel: "De waarheid is subjectief"
Covid19: "Doctors can’t cure stupid, but at least they can sedate it."
Ik vraag me eigenlijk af wat je kan doen als je een soort michael panhuis tegenkomt
die terroriseert zijn omgeving, maar wat moet je daar nou mee?
je weet dat ie kompleet op rampkoers zit, de ene na de andere overtreding wordt begaan, maar net op een niveau dat het net geen strafbaar feit is
tokkie plus zeg maar
justititie of de hulpverlening kan daar niets mee, tot dat een of ander sukkel, daar zelf een strafbaar feit op los laat
die terroriseert zijn omgeving, maar wat moet je daar nou mee?
je weet dat ie kompleet op rampkoers zit, de ene na de andere overtreding wordt begaan, maar net op een niveau dat het net geen strafbaar feit is
tokkie plus zeg maar
justititie of de hulpverlening kan daar niets mee, tot dat een of ander sukkel, daar zelf een strafbaar feit op los laat
mensen verdienen ook meerdere kansen, maar je moet niet blind en dom zijn, als iemand steeds anderen pijn doet, lijkt mij dat een reden om iemand te beperkenquote:
Allereerst Kudo's voor TS die het onderwerp belicht.
[..]
Ik heb zelf ook wat te maken gehad met "welzijns/zorg" waar het (ver)oordelen - het zijn & blijven mensen - not done is. Ik vraag mij wel af hoe vaak een tweede of zelfs een "eerste" kans valide is.
Sommige mensen zijn, zoals TS ergens aangeeft, zo geboren of verworden; en wat je dan ook doet, stront blijft drek. In een verder verleden zouden die mensen zijn opgehangen of verketterd.
Natuurlijk zijn er ook trieste pechvogels die vermalen worden/zijn door een (mis)daad, sommige misdaden zijn daden die elk ander in de ontstane situatie ook zou begaan.
Nu wat opborrelende vragen....
Gebeurd (en hoe vaak) het dat de "verplegers" iemand (weloverwogen) permanent zullen (laten) blijven verplegen ?
Natuurlijk moet je naar buiten toe formeel aangeven dat je ergens aan- of naartoe werkt, terwijl je "intern" wel beter weet dat het forever-and-ever-locked moet zijn. Zijn daar (on)geschreven afspraken of "codes" over ?
Komt er ook wel eens iemand in "behandeling" hebt waarvan je denkt... wat doet die hier.... objectief cq. professioneel gezien, echt niets mee aan de hand ? M.a.w. komen er mensen in de TBS die daar niet thuishoren en hoe ga je daar mee om.
Zijn er ook patiënten die bewust en planmatig afgezonderd worden gehouden ? Kan mij zo voorstellen dat niet elke TBS'er daar a) van gecharmeerd is en b) dat het voor de leefgroep verstorend is.
Zijn/heb je persoonlijke successen waarbij het "systeem" goed uitwerkt, ook voor het welbevinden van de "dader¨"... zijn het betere mensen geworden of is het vooral dat zij hun "gedragingen" wat beter onder controle weten te houden ?
is er wel eens en hoe ga je om met een grote persoonlijke betrokkenheid tijdens of misschien wel na (uit)behandeling ? Mensen blijven mensen met wensen en kan mij zo voorstellen dat er - manipulatief - handig wordt (in)gespeeld op (hoopvolle) verwachtingen van behandelaars.
als een sukkel steeds fout gaat maar alleen zichzelf pijn doet, heeft ie hulp nodig
Hoezo heet dit vraag wat je wil
En als ik vraag heb je een relatie
Dan wordt dat weggehaald
Noem het dan niet vraag wat je wil
En als ik vraag heb je een relatie
Dan wordt dat weggehaald
Noem het dan niet vraag wat je wil
Okay je hebt een punt maar ik vond het nogal een offtopic vraag, vooral het jezelf erna aanbieden in het geval het antwoord nee was.quote:
Hoezo heet dit vraag wat je wil
En als ik vraag heb je een relatie
Dan wordt dat weggehaald
Noem het dan niet vraag wat je wil
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Wat is jouw oordeel over het feit dat iedereen zich zomaar psycholoog mag noemen?
Psychiater is een beschermde titel. Met een bordje Psycholoog aan je deur ben je automatisch psycholoog. In Belgie is de titel Psycholoog wel beschermd.
Psychiater is een beschermde titel. Met een bordje Psycholoog aan je deur ben je automatisch psycholoog. In Belgie is de titel Psycholoog wel beschermd.
Roses are red, violets are blue. Invalid character '}' at line 32
Waar ik wel benieuwd naar ben, heeft je baan iets veranderd aan de manier waarop je naar de samenleving of de mensen om je heen kijkt?
Ben je in vrijetijds situaties soms ook alerter dan anderen of bezig met het labelen van mensen die je tegenkomt?
Ben je in vrijetijds situaties soms ook alerter dan anderen of bezig met het labelen van mensen die je tegenkomt?
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Het komt soms voor dat er diagnoses vanuit andere instellingen of collega's zijn die niet geheel overeenkomen met wat wij op dat moment zien.quote:
Komt het wel eens voor dat de aanbevelingen/diagnose van het Pieter Baancentrum in het geheel niet overeen komen met jouw eigen inschattingen van een veroordeelde?
Verschillende factoren kunnen daar natuurlijk een rol bij spelen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Bracha020 op 21-05-2019 19:22:13 ]
Op
Ken je het boek 'Ervaring niet vereist', van Léonie Holtes? Wat vind je daarvan? Herken je er iets van?
[ Bericht 12% gewijzigd door Postbus100 op 21-05-2019 20:42:51 ]
[ Bericht 12% gewijzigd door Postbus100 op 21-05-2019 20:42:51 ]
Somebody that I used to know
het probleem is, eilandjes, al die verschillende instanties zijn eilandjesquote:
[..]
Het komt soms voor dat er diagnoses vanuit andere instellingen of collega's zijn die niet geheel overeenkomen met wat wij op dat moment zien.
Verschillende factoren kunnen daar natuurlijk een rol bij spelen.
verder vraag ik me af, krijgen jullie geen cursis zelfverdediging, zoals aikido ofzo?
Eigenlijk verbaast het me dat juist jij als hulpverlener deze vraag stelt.quote:
Ik begeleid mensen die "klaar" zijn met een behandeling/traject in de forensische psychiatrie (tbs of psychiatrische behandeling icm rm)
Geregeld komt het voor dat de desbetreffende persoon binnen een x aantal jaar de fout in gaat, in een enkel geval vragen ik en mijn collega's zich af waarom iemand in godsnaam ontslagen is uit een kliniek , zo'n persoon is en blijft een gevaar voor de maatschappij en voor ons als hulpverleners.
Wat ik mij dus afvraag is; Wanneer vind jij iemand uitbehandeld/klaar voor terugkeer in de maatschappij?
Misschien weet je dat medewerkers van een FPC of FPA voor enorme dilemma’s komen te staan en vaak moeten ‘kiezen tussen twee kwaden’.
Maar niemand loopt de deur uit voordat echt iedereen het erover eens is dat dit ook daadwerkelijk kan en het recidiverisico dus minimaal is.
Bij dergelijke besluiten zijn hele teams betrokken en niet alleen mensen binnen de forensische zorg.
Uiteindelijk besluit de rechter wat er gaat gebeuren, en hierbij hoeft hij het advies uit een rapportage ook niet te volgen.
Het is onmogelijk om in het algemeen te gaan zeggen wanneer iemand klaar is voor een terugkeer in de maatschappij.
Dit heeft te maken met tientallen kleine en zeer belangrijke details, verschilt enorm per situatie.
Resultaten van allerlei verschillende onderzoeken, testen, therapieën, observaties en gesprekken spelen hierbij een grote rol.
Als hulpverlener ben je misschien ook op de hoogte van de risicotaxatie-instrumenten die we gebruiken.
Je zin ‘Geregeld komt het voor dat de desbetreffende persoon binnen een x aantal jaar de fout in gaat’ vind ik zeer interessant.
Het Nederlandse tbs-systeem geldt ondanks alle negativiteit die de media ons soms wil doen geloven namelijk als één van de meest succesvolle ter wereld.
Ik weet niet met wat voor situaties jij te maken krijgt maar ernstige delicten zijn nog steeds incidenten.
Helaas wel incidenten die vaak mensenlevens kosten, de impact is daarom enorm.
Het veroorzaakt angst en paniek bij de bevolking, roept allerlei emoties op.
Jaarlijks keren er meer dan 50.000 tbs’ers of ex-tbs’ers terug in onze maatschappij (dat is een voetbalstadion vol).
Van al die mensen raken er gemiddeld één a twee per jaar betrokken bij een ernstig incident.
Jij als hulpverlener zou eigenlijk ook moeten weten dat het herhalingsgevaar bij mensen die uit een gevangenis komen en dus geen enkele verpleging of behandeling hebben gehad vele malen groter is, we zien daar veel vaker een terugval.
Tbs loont dus.
Ik heb het al vaker gezegd maar Nederland is sowieso best een gevaarlijk land om in te leven.
Overal om ons heen loert gevaar, het is helemaal niet gelijk onveiliger als er een tbs’er of ex-tbs’er terugkeert.
Per jaar komen er zo’n kleine duizend mensen om in het verkeer.
Er zijn momenteel sterke vermoedens en aanwijzingen dat in Nederlandse ziekenhuizen jaarlijks zo’n 4000 tot 6000 mensen overlijden enkel door behandelfouten en miscommunicatie.
Overal is risico.
Zo’n tweehonderd keer per jaar wordt er in Nederland door een rechter een tbs-vonnis uitgesproken wat betekent dat er op dit moment weer zo’n tweehonderd mensen vrij rondlopen, gewoon tussen jou en mij die binnenkort het misdrijf zullen gaan plegen waarvoor ze de tbs straks opgelegd zullen krijgen.
En zo kan ik nog wel een paar voorbeelden noemen waar je niemand over hoort, gevaar is gewoon overal om ons heen.
Ik praat helemaal niets goed, absoluut niet.
Maar je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken, je weet nooit zeker wat er met iemand gaat gebeuren.
Sommige mensen zijn onbehandelbaar of vallen na een perfect traject + eindrapportage keihard terug.
Soms weet iemand de boel te misleiden of doet iets wat niemand had verwacht, hij zelf vaak ook niet.
Mensen blijven mensen, zeer kwetsbare wezens.
Helaas is dat de harde realiteit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bracha020 op 21-05-2019 20:38:05 ]
Wat doe je in zulke gevallen? Meestal wordt het advies van het Pieter Baancentrum opgevolgd door een rechtbank. Wat nou als dat advies niet klopt? Kan je dan afwijken van een opgelegde TBS-veroordeling?quote:
Het komt soms voor dat er diagnoses vanuit andere instellingen of collega's zijn die niet geheel overeenkomen met wat wij op dat moment zien.
Verschillende factoren kunnen daar natuurlijk een rol bij spelen.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Verkeerd gedacht, verkeerde postbus.quote:
Oh, het is geen anonieme vwjw?
We kennen het dossier en weten waar iemand voor veroordeeld is.quote:
Weet jij eigenlijk (meestal) wat iemand heeft gedaan?
Toch kan er soms niet met 100% zekerheid van worden uitgegaan dat iemand iets ook daadwerkelijk heeft gedaan of op een bepaalde manier heeft gedaan.
Ook niet wanneer de persoon in kwestie heeft bekend.
[ Bericht 1% gewijzigd door Bracha020 op 21-05-2019 20:58:54 ]
Klopt als een (post)bus.quote:
[..]
Dit is inderdaad een vwjw die niet anoniem is
Mijn excusses dat de beantwoorder niet de TS is dat kan lastig zijn voor mensen die de posts van de TS een kleurtje meegeven. Maar dit was het meest praktisch nu.
Zijn er eigenschappen van de mensen die jij behandelt die je bij sommige users hier heel veel ziet terugkomen?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-05-2019 21:12:49 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-05-2019 21:12:49 ]
Dus als ik het goed begrijp, stromen er 200 mensen per jaar in en 50000 per jaar uit.quote:
Jaarlijks keren er meer dan 50.000 tbs’ers of ex-tbs’ers terug in onze maatschappij (dat is een voetbalstadion vol).
Tbs loont dus.
Zo’n tweehonderd keer per jaar wordt er in Nederland door een rechter een tbs-vonnis uitgesproken wat betekent dat er op dit moment weer zo’n tweehonderd mensen vrij rondlopen, gewoon tussen jou en mij die binnenkort het misdrijf zullen gaan plegen waarvoor ze de tbs straks opgelegd zullen krijgen.
Waar komen die 49800 mensen dan vandaan, of wat doen jullie met die 200 patienten zodat het er 50000 worden
Op wat voor manier verhoudt je je nou met die patienten? Je gaat er dagelijks mee om, hebt er contact mee, hebt gesprekken die neem ik aan best wel persoonlijk kunnen zijn. Als die patienten verder weinig contacten om zich heen hebben en vaak binnen zitten kan ik me goed voorstellen dat ze zich aan je gaan hechten als het contact prettig is. Maar hoe is dat nou andersom?
Immers ga jij toch ook maanden of waarschijnlijk zelfs jaren met zo iemand om. Ga jij je dan ook op een bepaalde manier hechten aan zo iemand net als je dat met collega's hebt of gek gezegd zoals met dieren die je verzorgd (niet als vergelijking bedoeld hoor, maar vooral als begrijpelijk voorbeeld) Doordat je lang en intensief met mensen omgaat kun je zo'n band die je opbouwt volgens mij niet vermijden lijkt mij. Of is het zo dat je zeg maar professioneel afstand houdt en tegelijkertijd een soort menselijk betrokken houding aanneemt om het contact zo veel mogelijk natuurlijk te doen voorkomen?
Immers ga jij toch ook maanden of waarschijnlijk zelfs jaren met zo iemand om. Ga jij je dan ook op een bepaalde manier hechten aan zo iemand net als je dat met collega's hebt of gek gezegd zoals met dieren die je verzorgd (niet als vergelijking bedoeld hoor, maar vooral als begrijpelijk voorbeeld) Doordat je lang en intensief met mensen omgaat kun je zo'n band die je opbouwt volgens mij niet vermijden lijkt mij. Of is het zo dat je zeg maar professioneel afstand houdt en tegelijkertijd een soort menselijk betrokken houding aanneemt om het contact zo veel mogelijk natuurlijk te doen voorkomen?
Ondanks dat wij beide werken in "dezelfde wereld" hebben wij, zoals ik lees uit jouw post, andere belangen.quote:
[..]
Eigenlijk verbaast het me dat juist jij als hulpverlener deze vraag stelt.
Misschien weet je dat medewerkers van een FPC of FPA voor enorme dilemma’s komen te staan en vaak moeten ‘kiezen tussen twee kwaden’.
Maar niemand loopt de deur uit voordat echt iedereen het erover eens is dat dit ook daadwerkelijk kan en het recidiverisico dus minimaal is.
Bij dergelijke besluiten zijn hele teams betrokken en niet alleen mensen binnen de forensische zorg.
Uiteindelijk besluit de rechter wat er gaat gebeuren, en hierbij hoeft hij het advies uit een rapportage ook niet te volgen.
Het is onmogelijk om in het algemeen te gaan zeggen wanneer iemand klaar is voor een terugkeer in de maatschappij.
Dit heeft te maken met tientallen kleine en zeer belangrijke details, verschilt enorm per situatie.
Resultaten van allerlei verschillende onderzoeken, testen, therapieën, observaties en gesprekken spelen hierbij een grote rol.
Als hulpverlener ben je misschien ook op de hoogte van de risicotaxatie-instrumenten die we gebruiken.
Je zin ‘Geregeld komt het voor dat de desbetreffende persoon binnen een x aantal jaar de fout in gaat’ vind ik zeer interessant.
Het Nederlandse tbs-systeem geldt ondanks alle negativiteit die de media ons soms wil doen geloven namelijk als één van de meest succesvolle ter wereld.
Ik weet niet met wat voor situaties jij te maken krijgt maar ernstige delicten zijn nog steeds incidenten.
Helaas wel incidenten die vaak mensenlevens kosten, de impact is daarom enorm.
Het veroorzaakt angst en paniek bij de bevolking, roept allerlei emoties op.
Jaarlijks keren er meer dan 50.000 tbs’ers of ex-tbs’ers terug in onze maatschappij (dat is een voetbalstadion vol).
Van al die mensen raken er gemiddeld één a twee per jaar betrokken bij een ernstig incident.
Jij als hulpverlener zou eigenlijk ook moeten weten dat het herhalingsgevaar bij mensen die uit een gevangenis komen en dus geen enkele verpleging of behandeling hebben gehad vele malen groter is, we zien daar veel vaker een terugval.
Tbs loont dus.
Ik heb het al vaker gezegd maar Nederland is sowieso best een gevaarlijk land om in te leven.
Overal om ons heen loert gevaar, het is helemaal niet gelijk onveiliger als er een tbs’er of ex-tbs’er terugkeert.
Per jaar komen er zo’n kleine duizend mensen om in het verkeer.
Er zijn momenteel sterke vermoedens en aanwijzingen dat in Nederlandse ziekenhuizen jaarlijks zo’n 4000 tot 6000 mensen overlijden enkel door behandelfouten en miscommunicatie.
Overal is risico.
Zo’n tweehonderd keer per jaar wordt er in Nederland door een rechter een tbs-vonnis uitgesproken wat betekent dat er op dit moment weer zo’n tweehonderd mensen vrij rondlopen, gewoon tussen jou en mij die binnenkort het misdrijf zullen gaan plegen waarvoor ze de tbs straks opgelegd zullen krijgen.
En zo kan ik nog wel een paar voorbeelden noemen waar je niemand over hoort, gevaar is gewoon overal om ons heen.
Ik praat helemaal niets goed, absoluut niet.
Maar je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken, je weet nooit zeker wat er met iemand gaat gebeuren.
Sommige mensen zijn onbehandelbaar of vallen na een perfect traject + eindrapportage keihard terug.
Soms weet iemand de boel te misleiden of doet iets wat niemand had verwacht, hij zelf vaak ook niet.
Mensen blijven mensen, zeer kwetsbare wezens.
Helaas is dat de harde realiteit.
De mensen waarmee ik werk zijn onderdeel van de maatschappij of zitten in een traject om dat weer te worden, mijn taak is om deze personen te helpen weer volwaardig burger te worden.
Daarnaast heb ik de taak om te signaleren en heb ik een verantwoording naar de stad/wijk/buurt waarin deze woont.
Je stelt dat het tbs systeem 1 van de meest succesvolle systemen ter wereld is,dat klopt helemaal.Aan statistieken heb ik echter weinig....
Er zijn mensen geweest die naar mijn mening, onbehandelbaar zijn, roofdieren of hoe je het ook wil noemen. De reclassering is een lachertje en ik als hulpverlener vind het verschrikkelijk dat ik bij wijze van spreke moet afwachten totdat diegene de fout in gaat zodat hij/zij het systeem weer in gaan.
Jij noemt het "incidenten". Feitelijk juist maar waar je in jouw post aan voorbij gaat is dat die incidenten hele nare gevolgen hebben. Het kan aan je schrijfwijze liggen maar ik vind dat je dit behoorlijk bagatelliseert.
Ik maak fouten, jij maakt fouten, daar zijn wij mensen voor. Maar als iemand die op de straat werkt zijn dit voorbeelden die mij frustreren en ik denk echt dat er een hoop verbetering nodig is.
Wat is jouw functie dan precies? Je werkt, gezien jouw negativiteit, dus niet bij de reclassering. Bij wat voor soort organisatie werk jij als hulpverlener om de uitbehandelde personen weer 'volwaardig burger' te laten worden??quote:
Ondanks dat wij beide werken in "dezelfde wereld" hebben wij, zoals ik lees uit jouw post, andere belangen.
De mensen waarmee ik werk zijn onderdeel van de maatschappij of zitten in een traject om dat weer te worden, mijn taak is om deze personen te helpen weer volwaardig burger te worden.
Daarnaast heb ik de taak om te signaleren en heb ik een verantwoording naar de stad/wijk/buurt waarin deze woont.
Je stelt dat het tbs systeem 1 van de meest succesvolle systemen ter wereld is,dat klopt helemaal.Aan statistieken heb ik echter weinig....
Er zijn mensen geweest die naar mijn mening, onbehandelbaar zijn, roofdieren of hoe je het ook wil noemen. De reclassering is een lachertje en ik als hulpverlener vind het verschrikkelijk dat ik bij wijze van spreke moet afwachten totdat diegene de fout in gaat zodat hij/zij het systeem weer in gaan.
Jij noemt het "incidenten". Feitelijk juist maar waar je in jouw post aan voorbij gaat is dat die incidenten hele nare gevolgen hebben. Het kan aan je schrijfwijze liggen maar ik vind dat je dit behoorlijk bagatelliseert.
Ik maak fouten, jij maakt fouten, daar zijn wij mensen voor. Maar als iemand die op de straat werkt zijn dit voorbeelden die mij frustreren en ik denk echt dat er een hoop verbetering nodig is.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
ik denk niet dat een patient sexuele gevoelens krijgt bij innig contactquote:
Op wat voor manier verhoudt je je nou met die patienten? Je gaat er dagelijks mee om, hebt er contact mee, hebt gesprekken die neem ik aan best wel persoonlijk kunnen zijn. Als die patienten verder weinig contacten om zich heen hebben en vaak binnen zitten kan ik me goed voorstellen dat ze zich aan je gaan hechten als het contact prettig is. Maar hoe is dat nou andersom?
Immers ga jij toch ook maanden of waarschijnlijk zelfs jaren met zo iemand om. Ga jij je dan ook op een bepaalde manier hechten aan zo iemand net als je dat met collega's hebt of gek gezegd zoals met dieren die je verzorgd (niet als vergelijking bedoeld hoor, maar vooral als begrijpelijk voorbeeld) Doordat je lang en intensief met mensen omgaat kun je zo'n band die je opbouwt volgens mij niet vermijden lijkt mij. Of is het zo dat je zeg maar professioneel afstand houdt en tegelijkertijd een soort menselijk betrokken houding aanneemt om het contact zo veel mogelijk natuurlijk te doen voorkomen?
misschien lijkt het zo maar ik denk dat die grens niet zomaar overschreden wordt
Waar spreek ik precies over sexueel? Of is dat meer iets dat jij er vanuit jouw eigen projectie & innerlijke beleving en verlangens uithaalt?quote:
[..]
ik denk niet dat een patient sexuele gevoelens krijgt bij innig contact
misschien lijkt het zo maar ik denk dat die grens niet zomaar overschreden wordt
Om even bij mijn voorbeeld te blijven van het verzorgen van dieren; daar krijg je toch ook geen sexuele gevoelens van (normaal gesproken).
Overigens denk ik als ik nu je antwoord nogmaals lees dat je ernaast zit. Als iemand jaren in zo'n systeem zit met een dikke persoonlijkheidsstoornis zullen er weldegelijk mensen zijn die wel die sexuele gevoelens en verlangens zullen hebben. Die konden voordat ze in dat systeem kwamen al niet de grenzen van de ander respecteren en zijn nog onderweg om dat wel te kunnen lijkt mij, anders stonden ze al buiten.
Mijn vraag ging ook meer over TS hoe die staat ten opzichte van het veelvuldige en innige contact met haar patienten en wat daarvan de impact is op haar emotionele gesteldheid en binding.
[ Bericht 9% gewijzigd door Tengano op 21-05-2019 22:35:11 ]
Zo las ik het dus ook.quote:
Dus als ik het goed begrijp, stromen er 200 mensen per jaar in en 50000 per jaar uit.
Misschien is dit haar direct leidinggevende dan zou het weer kunnenquote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
ik zat gister naar die film , 'the professor' The Professor (2018) - IMDbquote:
[..]
Waar spreek ik precies over sexueel? Of is dat meer iets dat jij er vanuit jouw eigen projectie & innerlijke beleving en verlangens uithaalt?
Om even bij mijn voorbeeld te blijven van het verzorgen van dieren; daar krijg je toch ook geen sexuele gevoelens van (normaal gesproken).
Overigens denk ik als ik nu je antwoord nogmaals lees dat je ernaast zit. Als iemand jaren in zo'n systeem zit met een dikke persoonlijkheidsstoornis zullen er weldegelijk mensen zijn die wel die sexuele gevoelens en verlangens zullen hebben. Die konden voordat ze in dat systeem kwamen al niet de grenzen van de ander respecteren en zijn nog onderweg om dat wel te kunnen lijkt mij, anders stonden ze al buiten.
Mijn vraag ging ook meer over TS hoe die staat ten opzichte van het veelvuldige en innige contact met haar patienten en wat daarvan de impact is op haar emotionele gesteldheid en binding.
te kijken, daar gaat johnny depp, ook een paar grenzen over, met zijn studenten
maar ik denk dat het normaal gesproken wel weer goed land
ik heb ook wel eens een hulpverlener ontmoet die, gewoon een soort fotomodel of een soort ultimieme lieve vrouw was/is
ik heb zelf wel eens gemerkt dat ze mij ook leuk vond/vind
denk maar niet dat ik haar leven ga verpesten door die grens over te gaan
Jij niet en dat pleit dan voor je, tenzij je bang bent voor de afwijzing, maar daar lijkt het niet op.quote:
[..]
ik zat gister naar die film , 'the professor' The Professor (2018) - IMDb
te kijken, daar gaat johnny depp, ook een paar grenzen over, met zijn studenten
maar ik denk dat het normaal gesproken wel weer goed land
ik heb ook wel eens een hulpverlener ontmoet die, gewoon een soort fotomodel of een soort ultimieme lieve vrouw was/is
ik heb zelf wel eens gemerkt dat ze mij ook leuk vond/vind
denk maar niet dat ik haar leven ga verpesten door die grens over te gaan
Maar er zijn ook genoeg mensen die daar lak aan hebben. Die het minder nauw nemen met de grenzen van een ander en het wel leuk vinden om iets te proberen. En daar hoef je niet eens voor in dat systeem te zitten. En die mensen (in de categorie van dat type misdrijven) die in dat systeem zitten lijken mij over het algemeen iets minder braaf dan gemiddeld.
Ik heb bewondering voor het werk dat je doet en ik vind dat je een mooie visie hebt!
Ben je wel eens op het verkeerde been gezet door een patiënt / gemanipuleerd door een patiënt en hoe wapen je jezelf hier tegen?
Over enkele dagen heb ik zelf een selectiedag om in op een afdeling in een penitentiaire inrichting te gaan werken. Ik ben vooral gespannen voor de psychologische test. Ik hoop dat het allemaal goed komt
.
Ben je wel eens op het verkeerde been gezet door een patiënt / gemanipuleerd door een patiënt en hoe wapen je jezelf hier tegen?
Over enkele dagen heb ik zelf een selectiedag om in op een afdeling in een penitentiaire inrichting te gaan werken. Ik ben vooral gespannen voor de psychologische test. Ik hoop dat het allemaal goed komt
.
Striving to be more than average.
'grenzen zijn belangrijk!"quote:
[..]
Jij niet en dat pleit dan voor je, tenzij je bang bent voor de afwijzing, maar daar lijkt het niet op.
Maar er zijn ook genoeg mensen die daar lak aan hebben. Die het minder nauw nemen met de grenzen van een ander en het wel leuk vinden om iets te proberen. En daar hoef je niet eens voor in dat systeem te zitten. En die mensen (in de categorie van dat type misdrijven) die in dat systeem zitten lijken mij over het algemeen iets minder braaf dan gemiddeld.
misschien gaat het daar mis met persoonlijkheidstoornissen
misschien heeft niemand ze uitgelegd hoe dit werkt, dus niet echte grenzen tussen nederland en duitsland, maar 'grenzen' in de figuratieve vorm
Eensquote:
[..]
'grenzen zijn belangrijk!"
misschien gaat het daar mis met persoonlijkheidstoornissen
misschien heeft niemand ze uitgelegd hoe dit werkt, dus niet echte grenzen tussen nederland en duitsland, maar 'grenzen' in de figuratieve vorm
Ze had al verteld dat ze veel met mensen werkt die anti-sociaal zijn. Dat is een term die in het dagelijks leven zoveel betekent als compleet sch*t hebben aan de grenzen van een ander en er lol in hebben als je er overheen kunt gaan
Grenzen zijn zeker belangrijk; die van jezelf en die van een ander. Wat wijs en fatsoenlijk is, is om je eigen grenzen te beschermen en die van de ander te respecteren, maar dat is geen gemeengoed en zeker niet voor mensen die anti sociaal zijn. Let maar eens op als je hier op Fok! een beetje rond kijkt.
Ik heb ook wel eens zo'n buurman gehad, die het een na het andere huis wordt uitgezet
soort michael panhuis plus, ook zonder drank en drugs knettergek, een aap
kan je wel denken aan allerlij persoonlijkheids stoornissen en een reden voor dat gedrag proberen te bedenken met DSM4 of 5
dan kom je toch al snel tot de conclusie dat we dat toch echt beter moeten bemoeizorgen, voordat ie z'n huis in de fik steekt
soort michael panhuis plus, ook zonder drank en drugs knettergek, een aap
kan je wel denken aan allerlij persoonlijkheids stoornissen en een reden voor dat gedrag proberen te bedenken met DSM4 of 5
dan kom je toch al snel tot de conclusie dat we dat toch echt beter moeten bemoeizorgen, voordat ie z'n huis in de fik steekt
Ik vernam laatst ook dat er binnen de politiek iets aan het verschuiven is om in dit soort gevallen meer grip en ruimte te kunnen krijgen om mensen voor hun eigen bestwil en bescherming, en die van de maatschappij, even af te laten koelen in een gecontroleerde omgeving. Lastig om dat goed te regelen, maar denk wel dat het verstandiger is om over zo'n bevoegdheid te kunnen beschikken.quote:
Ik heb ook wel eens zo'n buurman gehad, die het een na het andere huis wordt uitgezet
soort michael panhuis plus, ook zonder drank en drugs knettergek, een aap
kan je wel denken aan allerlij persoonlijkheids stoornissen en een reden voor dat gedrag proberen te bedenken met DSM4 of 5
dan kom je toch al snel tot de conclusie dat we dat toch echt beter moeten bemoeizorgen, voordat ie z'n huis in de fik steekt
Nu kunnen ze je alleen vastzetten als je er zelf mee instemt of als de pleuris pas is uitgebroken en eigenlijk moeten we dat niet willen natuurlijk. Denk hierbij even aan Thijs die binnenkort ook liever had gehad dat ze hem nog even hadden vastgehouden.
[ Bericht 2% gewijzigd door Tengano op 21-05-2019 23:18:52 ]
200 tbs uitspraken per jaar maar 5000 tbs'ers die per jaar terug integreren in de maatschappij?quote:
[..]
Eigenlijk verbaast het me dat juist jij als hulpverlener deze vraag stelt.
Misschien weet je dat medewerkers van een FPC of FPA voor enorme dilemma’s komen te staan en vaak moeten ‘kiezen tussen twee kwaden’.
Maar niemand loopt de deur uit voordat echt iedereen het erover eens is dat dit ook daadwerkelijk kan en het recidiverisico dus minimaal is.
Bij dergelijke besluiten zijn hele teams betrokken en niet alleen mensen binnen de forensische zorg.
Uiteindelijk besluit de rechter wat er gaat gebeuren, en hierbij hoeft hij het advies uit een rapportage ook niet te volgen.
Het is onmogelijk om in het algemeen te gaan zeggen wanneer iemand klaar is voor een terugkeer in de maatschappij.
Dit heeft te maken met tientallen kleine en zeer belangrijke details, verschilt enorm per situatie.
Resultaten van allerlei verschillende onderzoeken, testen, therapieën, observaties en gesprekken spelen hierbij een grote rol.
Als hulpverlener ben je misschien ook op de hoogte van de risicotaxatie-instrumenten die we gebruiken.
Je zin ‘Geregeld komt het voor dat de desbetreffende persoon binnen een x aantal jaar de fout in gaat’ vind ik zeer interessant.
Het Nederlandse tbs-systeem geldt ondanks alle negativiteit die de media ons soms wil doen geloven namelijk als één van de meest succesvolle ter wereld.
Ik weet niet met wat voor situaties jij te maken krijgt maar ernstige delicten zijn nog steeds incidenten.
Helaas wel incidenten die vaak mensenlevens kosten, de impact is daarom enorm.
Het veroorzaakt angst en paniek bij de bevolking, roept allerlei emoties op.
Jaarlijks keren er meer dan 50.000 tbs’ers of ex-tbs’ers terug in onze maatschappij (dat is een voetbalstadion vol).
Van al die mensen raken er gemiddeld één a twee per jaar betrokken bij een ernstig incident.
Jij als hulpverlener zou eigenlijk ook moeten weten dat het herhalingsgevaar bij mensen die uit een gevangenis komen en dus geen enkele verpleging of behandeling hebben gehad vele malen groter is, we zien daar veel vaker een terugval.
Tbs loont dus.
Ik heb het al vaker gezegd maar Nederland is sowieso best een gevaarlijk land om in te leven.
Overal om ons heen loert gevaar, het is helemaal niet gelijk onveiliger als er een tbs’er of ex-tbs’er terugkeert.
Per jaar komen er zo’n kleine duizend mensen om in het verkeer.
Er zijn momenteel sterke vermoedens en aanwijzingen dat in Nederlandse ziekenhuizen jaarlijks zo’n 4000 tot 6000 mensen overlijden enkel door behandelfouten en miscommunicatie.
Overal is risico.
Zo’n tweehonderd keer per jaar wordt er in Nederland door een rechter een tbs-vonnis uitgesproken wat betekent dat er op dit moment weer zo’n tweehonderd mensen vrij rondlopen, gewoon tussen jou en mij die binnenkort het misdrijf zullen gaan plegen waarvoor ze de tbs straks opgelegd zullen krijgen.
En zo kan ik nog wel een paar voorbeelden noemen waar je niemand over hoort, gevaar is gewoon overal om ons heen.
Ik praat helemaal niets goed, absoluut niet.
Maar je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken, je weet nooit zeker wat er met iemand gaat gebeuren.
Sommige mensen zijn onbehandelbaar of vallen na een perfect traject + eindrapportage keihard terug.
Soms weet iemand de boel te misleiden of doet iets wat niemand had verwacht, hij zelf vaak ook niet.
Mensen blijven mensen, zeer kwetsbare wezens.
Helaas is dat de harde realiteit.
Rutte is that you?
Zolang hij zijn hypotheek heeft betaalt is het geen probleem.quote:
Ik heb ook wel eens zo'n buurman gehad, die het een na het andere huis wordt uitgezet
soort michael panhuis plus, ook zonder drank en drugs knettergek, een aap
kan je wel denken aan allerlij persoonlijkheids stoornissen en een reden voor dat gedrag proberen te bedenken met DSM4 of 5
dan kom je toch al snel tot de conclusie dat we dat toch echt beter moeten bemoeizorgen, voordat ie z'n huis in de fik steekt
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-05-2019 23:53:33 ]
Le-zen: 50.000quote:
200 tbs uitspraken per jaar maar 5000 tbs'ers die per jaar terug integreren in de maatschappij?
Rutte is that you?
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Als de veiligheid van de maatschappij altijd voorop staat zou je ze toch voor eeuwig moeten opsluiten?quote:
[..]
De insteek is altijd om de maatschappij zo veilig mogelijk te houden, dit staat altijd voorop.
Er wordt zorgvuldig gekeken naar wat er mogelijk is met een patiënt, wat er haalbaar is.
Dit wordt in de loop van een traject meestal wel duidelijk.
Soms is een terugkeer in de maatschappij inderdaad helaas niet mogelijk.
In die gevallen zal er dan nog altijd verpleegd worden en dan gaat het o.a. inderdaad om dingen als welzijn.
Tbs spreekt eigenlijk ook alleen van ‘verpleging’ en niet van ’behandeling’, maar dit ligt er natuurlijk wel in besloten.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Ja hallo, er zijn toch ook mensen die na een jaar of 10 wel inzicht hebben gekregen dat ze met sommige dingen toch beter anders om kunnen gaan.quote:Op woensdag 22 mei 2019 00:03 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Als de veiligheid van de maatschappij altijd voorop staat zou je ze toch voor eeuwig moeten opsluiten?
listig en lastig, ik heb geen flauw idee of dat nou echt kanquote:
[..]
Ja hallo, er zijn toch ook mensen die na een jaar of 10 wel inzicht hebben gekregen dat ze met sommige dingen toch beter anders om kunnen gaan.
ik hanteer meestal 'mensen veranderen niet', ik weet dat dat nogal negatief overkomt, maar ik ben geslepen, aan mijn vertrouwen in de mensheid kan je beter geen voorbeeld nemen, dus was deze bijdrage weer es compleet overbodig
Ik stel slechts, dat wanneer de veiligheid voorop staat, je die mensen niet naar buiten laat. Geen oordeel verder.quote:
[..]
Ja hallo, er zijn toch ook mensen die na een jaar of 10 wel inzicht hebben gekregen dat ze met sommige dingen toch beter anders om kunnen gaan.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Ik heb nog wel een vraag:
Zijn er zaken denkbaar waarbij jij van mening bent dat iemand zijn of haar recht om terug te keren in de maatschappij verspeelt heeft?
Zijn er zaken denkbaar waarbij jij van mening bent dat iemand zijn of haar recht om terug te keren in de maatschappij verspeelt heeft?
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
ja, ik weet ff niet waar je ze dan moet plaatsenquote:
Ik heb nog wel een vraag:
Zijn er zaken denkbaar waarbij jij van mening bent dat iemand zijn of haar recht om terug te keren in de maatschappij verspeelt heeft?
het belangrijkste is dat je dat netwerk er omheen sloopt
stop de een in drente en de ander in limburg ofzo
je kan ook denken, ik stop de familie tokkie bij elkaar, maar dat is nou precies het verkeerde netwerk, waardoor ze in de eerste plaats, problemen veroorzaakten
en dat gaat geld kosten ja, en je moet huizen bouwen
Als jij geslepen bent, komt dat bijvoorbeeld voort uit angst. Angst dat je het op een normale manier niet zou kunnen handelen of bang bent om bedrogen te worden oid. Dingen die je meestal in je jeugd hebt aangeleerd. Als ze je in zo'n behandeling wakker kunnen maken dat je het daarom je hele leven zo doet, heb je tien jaar om het op een normale manier te proberen.quote:
[..]
listig en lastig, ik heb geen flauw idee of dat nou echt kan
ik hanteer meestal 'mensen veranderen niet', ik weet dat dat nogal negatief overkomt, maar ik ben geslepen, aan mijn vertrouwen in de mensheid kan je beter geen voorbeeld nemen, dus was deze bijdrage weer es compleet overbodig
Nou in tien jaar kun je ook een andere taal leren, dus nieuw gedrag of een nieuw patroon zou ook moeten kunnen als je maar wil.
Als de veiligheid voorop staat, moet je iedereen opsluiten want iedereen, dus ook jij of ik kan uitflippen. Het gaat juist om beheerst risico's te nemen. Als zo iemand het dus na een jaar of tien goed doet dan nemen ze weer een volgend stapje, daar lijkt mij niks mis mee.quote:
[..]
Ik stel slechts, dat wanneer de veiligheid voorop staat, je die mensen niet naar buiten laat. Geen oordeel verder.
mijn coping skills zijn nihil ja, als ik mijn verleden zou uitleggenquote:
[..]
Als jij geslepen bent, komt dat bijvoorbeeld voort uit angst. Angst dat je het op een normale manier niet zou kunnen handelen of bang bent om bedrogen te worden. Dingen die je meestal in je jeugd hebt aangeleerd. Als ze je in zo'n behandeling wakker kunnen maken dat je het daarom je hele leven zo doet, heb je tien jaar om het op een normale manier te proberen.
Nou in tien jaar kun je ook een andere taal leren, dus nieuw gedrag of een nieuw patroon zou ook moeten kunnen als je maar wil.
zou je denken, okay dan, logisch ik heb geen peuter kleuter of basis school, ik ben pats universitair, ik zat 6 maanden per jaar in het ziekenhuis, later groeide ik er over heen, met alle gevolgen van dien
Het is geen pragmatisch vraagstuk. Slechts zou het mogelijk zijn dat is wat ik wil weten eigenlijk.quote:
[..]
ja, ik weet ff niet waar je ze dan moet plaatsen
het belangrijkste is dat je dat netwerk er omheen sloopt
stop de een in drente en de ander in limburg ofzo
je kan ook denken, ik stop de familie tokkie bij elkaar, maar dat is nou precies het verkeerde netwerk, waardoor ze in de eerste plaats, problemen veroorzaakten
en dat gaat geld kosten ja, en je moet huizen bouwen
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Als je te gevaarlijk lijkt, houden ze je lekker binnen, dus dan kan het erg lang duren.quote:
[..]
Het is geen pragmatisch vraagstuk. Slechts zou het mogelijk zijn dat is wat ik wil weten eigenlijk.
Hm ja maar daar denken de slachtoffers en nabestaanden vast anders over, welke risico's er genomen kunnen worden.quote:
[..]
Als de veiligheid voorop staat, moet je iedereen opsluiten want iedereen, dus ook jij of ik kan uitflippen. Het gaat juist om beheerst risico's te nemen. Als zo iemand het dus na een jaar of tien goed doet dan nemen ze weer een volgend stapje, daar lijkt mij niks mis mee.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Mensen op onze afdeling zijn naast mens ook patiënt.quote:
Zie je de personen op je werk nog als mensen of als patiënten?
Is het makkelijker te accepteren dat mensen die zulke dingen doen als je denkt dat ze gek zijn?
(in het kort: Hoe menselijk zie je jou cliënten?)
Mensen met stoornissen en klachten functioneren nu eenmaal vaak niet zoals een gezond iemand doet.
Het woord stoornis zegt het al.
Dit zou ieder normaal denkend mens zich moeten realiseren en accepteren, het is de realiteit.
Maar ook dat is geen antwoord op mijn vraag.quote:
[..]
Als je te gevaarlijk lijkt, houden ze je lekker binnen, dus dan kan het erg lang duren.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met alle respect, maar voor slachtoffers is het nou eenmaal minder goed mogelijk om nog een evenwichtige en neutrale afweging in dit soort zaken te maken. Die willen het liefst dat zo iemand zijn leven lang wordt opgesloten, maar dat is niet reeel. Maar wel enigzins begrijpelijk als je in zo'n positie zit waarin je je slachtoffer voelt, onmachtig, boos, verontwaardigd en niet gezien; dan moet de ander lijden omdat je zelf zoveel pijn hebt.quote:
[..]
Hm ja maar daar denken de slachtoffers en nabestaanden vast anders over, welke risico's er genomen kunnen worden.
Maar in werkelijkheid houden die mensen zichzelf ook in die positie, hoe wrang en moeilijk het ook is om dat te zeggen. Zij zijn zelf ook patient geworden door wat hen overkomen is, en sommige mensen kunnen daar veel minder goed mee dealen dan andere mensen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Tengano op 22-05-2019 01:07:17 ]
Hee je bent weer terugquote:
[..]
Mensen op onze afdeling zijn naast mens ook patiënt.
Mensen met stoornissen en klachten functioneren nu eenmaal vaak niet zoals een gezond iemand doet.
Het woord stoornis zegt het al.
Dit zou ieder normaal denkend mens zich moeten realiseren en accepteren, het is de realiteit.
Jij snapt er echt niet veel van, hè?quote:
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
en toch snap ik dat niet helemaal, ik snap dat iemand een of ander stoornis heeft, waardoor ie intimideerd of aggressief isquote:
[..]
Mensen op onze afdeling zijn naast mens ook patiënt.
Mensen met stoornissen en klachten functioneren nu eenmaal vaak niet zoals een gezond iemand doet.
Het woord stoornis zegt het al.
Dit zou ieder normaal denkend mens zich moeten realiseren en accepteren, het is de realiteit.
maar eigenlijk gaat dit verder dan een persoonlijkheidsstoornis, al is het een narcistische anti-sociale mega- bordeline persoonlijkheids stoornis ofzo
ik heb het dan toch over iemands karakter, wat dat dan ook inhoudelijk eigenlijk betekend
ik heb wel eens iemand ontmoet die een kind had dood gereden, onder invloed van een klein beetje drank en slechts 1 lijntje coke, dat kind fietste midden op de weg, dus hij had gewoon pech
jammer dan
dat kan je toch niet in een stoornis passen, dat is gewoon fout
Klopt, maar dit soort mensen komt voor zoiets ook niet in dat systeem terecht. Dit is meer een misdrijf; doodslag als gevolg van roekeloosheid en onverantwoord rijgedrag. Dat kun je niet kwalificeren als ontoerekeningsvatbaar of veroorzaakt als gevolg van een persoonlijkheidsstoornis. Dan draai je gewoon de bak in als gevolg van dood door schuld.quote:
[..]
en toch snap ik dat niet helemaal, ik snap dat iemand een of ander stoornis heeft, waardoor ie intimideerd of aggressief is
maar eigenlijk gaat dit verder dan een persoonlijkheidsstoornis, al is het een narcistische anti-sociale mega- bordeline persoonlijkheids stoornis ofzo
ik heb het dan toch over iemands karakter, wat dat dan ook inhoudelijk eigenlijk betekend
ik heb wel eens iemand ontmoet die een kind had dood gereden, onder invloed van een klein beetje drank en slechts 1 lijntje coke, dat kind fietste midden op de weg, dus hij had gewoon pech
jammer dan
dat kan je toch niet in een stoornis passen, dat is gewoon fout
[ Bericht 1% gewijzigd door Tengano op 22-05-2019 01:02:57 ]
en toch is er een probleem met wetgevingquote:
[..]
Eigenlijk verbaast het me dat juist jij als hulpverlener deze vraag stelt.
Misschien weet je dat medewerkers van een FPC of FPA voor enorme dilemma’s komen te staan en vaak moeten ‘kiezen tussen twee kwaden’.
Maar niemand loopt de deur uit voordat echt iedereen het erover eens is dat dit ook daadwerkelijk kan en het recidiverisico dus minimaal is.
Bij dergelijke besluiten zijn hele teams betrokken en niet alleen mensen binnen de forensische zorg.
Uiteindelijk besluit de rechter wat er gaat gebeuren, en hierbij hoeft hij het advies uit een rapportage ook niet te volgen.
Het is onmogelijk om in het algemeen te gaan zeggen wanneer iemand klaar is voor een terugkeer in de maatschappij.
Dit heeft te maken met tientallen kleine en zeer belangrijke details, verschilt enorm per situatie.
Resultaten van allerlei verschillende onderzoeken, testen, therapieën, observaties en gesprekken spelen hierbij een grote rol.
Als hulpverlener ben je misschien ook op de hoogte van de risicotaxatie-instrumenten die we gebruiken.
Je zin ‘Geregeld komt het voor dat de desbetreffende persoon binnen een x aantal jaar de fout in gaat’ vind ik zeer interessant.
Het Nederlandse tbs-systeem geldt ondanks alle negativiteit die de media ons soms wil doen geloven namelijk als één van de meest succesvolle ter wereld.
Ik weet niet met wat voor situaties jij te maken krijgt maar ernstige delicten zijn nog steeds incidenten.
Helaas wel incidenten die vaak mensenlevens kosten, de impact is daarom enorm.
Het veroorzaakt angst en paniek bij de bevolking, roept allerlei emoties op.
Jaarlijks keren er meer dan 50.000 tbs’ers of ex-tbs’ers terug in onze maatschappij (dat is een voetbalstadion vol).
Van al die mensen raken er gemiddeld één a twee per jaar betrokken bij een ernstig incident.
Jij als hulpverlener zou eigenlijk ook moeten weten dat het herhalingsgevaar bij mensen die uit een gevangenis komen en dus geen enkele verpleging of behandeling hebben gehad vele malen groter is, we zien daar veel vaker een terugval.
Tbs loont dus.
Ik heb het al vaker gezegd maar Nederland is sowieso best een gevaarlijk land om in te leven.
Overal om ons heen loert gevaar, het is helemaal niet gelijk onveiliger als er een tbs’er of ex-tbs’er terugkeert.
Per jaar komen er zo’n kleine duizend mensen om in het verkeer.
Er zijn momenteel sterke vermoedens en aanwijzingen dat in Nederlandse ziekenhuizen jaarlijks zo’n 4000 tot 6000 mensen overlijden enkel door behandelfouten en miscommunicatie.
Overal is risico.
Zo’n tweehonderd keer per jaar wordt er in Nederland door een rechter een tbs-vonnis uitgesproken wat betekent dat er op dit moment weer zo’n tweehonderd mensen vrij rondlopen, gewoon tussen jou en mij die binnenkort het misdrijf zullen gaan plegen waarvoor ze de tbs straks opgelegd zullen krijgen.
En zo kan ik nog wel een paar voorbeelden noemen waar je niemand over hoort, gevaar is gewoon overal om ons heen.
Ik praat helemaal niets goed, absoluut niet.
Maar je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken, je weet nooit zeker wat er met iemand gaat gebeuren.
Sommige mensen zijn onbehandelbaar of vallen na een perfect traject + eindrapportage keihard terug.
Soms weet iemand de boel te misleiden of doet iets wat niemand had verwacht, hij zelf vaak ook niet.
Mensen blijven mensen, zeer kwetsbare wezens.
Helaas is dat de harde realiteit.
we hebben hier afgesproken dat alleen politie of het leger, geweld mag uit oefenen
maar jij, moet alles maar pikken, je kan vuurwerk gooien naar ambulance personeel en dan doen we , oeehhooehhooe wat is dat erg zeg
ik vind het toch bizar dat je in geval van een aagresieve gevaarlijke gek, je maar moet wachten op de juiste hulpverleners, die dus altijd te laat komen
Premaster Orthopedagogiekquote:
Wat voor opleiding heb je gedaan? Heb je ook wel eens dat je mensen op FOK! of het dagelijks leven diagnosticeer.
Masteropleiding Pedagogische Wetenschappen Orthopedagogiek
Mastertrack Klinische Forensische Psychologie
Daarnaast wat cursussen waaronder Basisaantekening Psychodiagnostiek, Diagnostiek van Psychopathie en Verlofbegeleiding.
Wat je tweede vraag betreft: uiteraard vragen mensen uit mijn directe omgeving me wel eens om mijn mening of advies.
Bij een advies of mening (willen) geven op het internet ligt het vaak iets anders (dit geldt trouwens ook voor de hele buitenwereld, mensen die me niet persoonlijk kennen):
Als jonge vrouw wordt er regelmatig toch wat raar naar je gekeken wanneer mensen horen dat je in deze wereld werkt.
In de belevenis van sommige mensen is dit ook gewoon onmogelijk.
Vooral op het internet merk ik dit zeer regelmatig.
Mensen nemen vaak gelijk een wantrouwige wat agressieve houding aan, beginnen dingen voor je in te vullen en gaan vaak gelijk in de 'aanval'.
Gaan b.v. roepen dat iemand met ‘zo’n baan’ niet op het internet actief is, dat ik te jong ben, dat ik me wil profileren, uit de hoogte doe, arrogant ben etc.
Ik heb al heel wat naar mijn hoofd gekregen van mensen die me niet echt kennen, vooral in letters.
Dat laatste is natuurlijk makkelijk want dat kan anoniem.
Zet hier een bakker neer of vertel ergens dat je er eentje bent en alles verloopt vlekkeloos.
Met alle respect voor een bakker want ik hou erg van een lekker broodje en ben niet echt dol op vroeg opstaan maar iedereen vindt dan alles normaal.
Bij mij zullen door bepaalde mensen altijd vraagtekens worden geplaatst, ik zal opmerkingen en zelfs verwensingen naar mijn hoofd krijgen.
Ik ben iemand die me niet echt druk maakt om wat mensen die me niet kennen allemaal van me vinden en zeggen.
Het zit in mijn karakter en heeft vast en zeker ook te maken met mijn dagelijkse werkzaamheden en ervaringen.
Daarnaast weet ik natuurlijk als geen ander dat sommige mensen nu eenmaal zo zijn en dit ook weer zijn oorzaken heeft dus ik kan er goed mee omgaan.
Het is ook weer menselijk gedrag.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bracha020 op 22-05-2019 01:55:10 ]
Dit kun je lezen in een van mijn eerdere reacties in dit topic.quote:
Hoe komt een beslissing tot (voorwaardelijke) vrijlating van een tbs-patient tot stand?
(Wie gaat daar over etc.)
Ik zou hier wel meer over willen schrijven maar mijn internet-tijd is schaars en ik wil graag nog zoveel mogelijk nieuwe vragen beantwoorden, dus daar richt ik me nu even op.
[ Bericht 3% gewijzigd door Bracha020 op 22-05-2019 02:43:19 ]
Hoe ben je tot je studiekeuze gekomen?quote:
[..]
Dit kun je lezen in een van mijn eerdere reacties in dit topic.
Ik zou hier wel meer over willen schrijven maar mijn internet-tijd is schaars en ik wil graag nog zoveel mogelijk nieuwe vragen beantwoorden, dus daar richt ik me nu even op.
* Ja ik ben zo een figuur die denkt dat mensen die in die richting gaan studeren dat doen omdat ze weten van zichzelf dat ze .... Vreemd zijn.... en willen weten welke afwijking ze hebben zodat ze het een plaats kunnen geven.
Of is mijn beeld wat te eenzijdig?
Ik weet eigenlijk niet of je ziet er jong of doet jong uit een kompliment isquote:
[..]
Premaster Orthopedagogiek
Masteropleiding Pedagogische Wetenschappen Orthopedagogiek
Mastertrack Klinische Forensische Psychologie
Daarnaast wat cursussen waaronder Basisaantekening Psychodiagnostiek, Diagnostiek van Psychopathie en Verlofbegeleiding.
Wat je tweede vraag betreft: uiteraard vragen mensen uit mijn directe omgeving me wel eens om mijn mening of advies.
Bij een advies of mening (willen) geven op het internet ligt het vaak iets anders (dit geldt trouwens ook voor de hele buitenwereld, mensen die me niet persoonlijk kennen):
Als jonge vrouw wordt er regelmatig toch wat raar naar je gekeken wanneer mensen horen dat je in deze wereld werkt.
In de belevenis van sommige mensen is dit ook gewoon onmogelijk.
Vooral op het internet merk ik dit zeer regelmatig.
Mensen nemen vaak gelijk een wantrouwige wat agressieve houding aan, beginnen dingen voor je in te vullen en gaan vaak gelijk in de 'aanval'.
Gaan b.v. roepen dat iemand met ‘zo’n baan’ niet op het internet actief is, dat ik te jong ben, dat ik me wil profileren, uit de hoogte doe, arrogant ben etc.
Ik heb al heel wat naar mijn hoofd gekregen van mensen die me niet echt kennen, vooral in letters.
Dat laatste is natuurlijk makkelijk want dat kan anoniem.
Zet hier een bakker neer of vertel ergens dat je er eentje bent en alles verloopt vlekkeloos.
Met alle respect voor een bakker want ik hou erg van een lekker broodje en ben niet echt dol op vroeg opstaan maar iedereen vindt dan alles normaal.
Bij mij zullen door bepaalde mensen altijd vraagtekens worden geplaatst, ik zal opmerkingen en zelfs verwensingen naar mijn hoofd krijgen.
Ik ben iemand die me niet echt druk maakt om wat mensen die me niet kennen allemaal van me vinden en zeggen.
Het zit in mijn karakter en heeft vast en zeker ook te maken met mijn dagelijkse werkzaamheden en ervaringen.
Daarnaast weet ik natuurlijk als geen ander dat sommige mensen nu eenmaal zo zijn en dit ook weer zijn oorzaken heeft dus ik kan er goed mee omgaan.
Het is ook weer menselijk gedrag.
als ik er nu zo over na denk, is het net zoiets als je ziet er oud en verlept uit
het is waarschijnlijk geen kompliment
Om te beginnen zou ik je willen vragen om in een eventuele volgende vraag aan mij deze man zijn achternaam niet te noemen.quote:
Ik vraag me eigenlijk af wat je kan doen als je een soort michael panhuis tegenkomt
die terroriseert zijn omgeving, maar wat moet je daar nou mee?
je weet dat ie kompleet op rampkoers zit, de ene na de andere overtreding wordt begaan, maar net op een niveau dat het net geen strafbaar feit is
tokkie plus zeg maar
justititie of de hulpverlening kan daar niets mee, tot dat een of ander sukkel, daar zelf een strafbaar feit op los laat
Ik ben me ervan bewust dat mensen hier verschillende gedachten over hebben en dat mag ook maar voor mij is het belangrijk.
Bij voorbaat mijn dank.
Er is (ondanks al het onderzoek) nog altijd veel onduidelijk over deze zaak.
Natuurlijk ben ik op de hoogte van veel dingen maar ik ben er niet persoonlijk bij betrokken geweest en ken zodoende details niet.
Ik wil er daarom ook niet al te veel over uitweiden.
Michael P. is nog nooit echt verpleegd of behandeld.
Dan is het zeer onwaarschijnlijk dat er verandering in gedrag gaat optreden.
Niet zo raar dat er nooit behandeld is want het was destijds niet duidelijk of er wel iets te behandelen viel.
P. heeft enkel een gevangenis gezien (later een psychiatrische gevangenis).
De laatste periode van zijn straf heeft hij (omdat ergens iemand toch nog en waarschijnlijk tegen beter weten in er iets van heeft proberen te maken) uitgezeten in een FPA.
Een FPA is niet geschikt voor mensen als Michael P.
De medewerkers zijn niet echt opgeleid om goed met zo’n iemand om te gaan, hebben de mogelijkheden ook niet.
Komt bij dat ze een dossier onder ogen kregen waarin P. werd omschreven als iemand met perfect gedrag wiens straf er bijna op zat.
Iemand die een perfect traject had doorlopen.
Ik kan je verzekeren dat iemand als Michael P. in iedere tbs-instelling een goede en gepaste verpleging en behandeling krijgt.
Was destijds gebleken dat behandeling mogelijk was en dit ook was gebeurd dan zou de kans op het plegen van zo’n ernstig misdrijf aanzienlijk zijn verkleind.
Maar behandeling heeft dus nooit plaatsgevonden.
Dit is geen menselijke fout geweest.
P. heeft de maatregel tbs simpelweg weten te ontlopen door niet mee te willen werken aan psychiatrisch onderzoek.
Je kunt iemand verplichten om opgenomen en geobserveerd te worden maar niet verplichten om mee te werken.
Iemand moet praten en in zijn/haar psyche laten kijken.
Tbs vereist een duidelijke conclusie van een gedragsdeskundige.
Een gevangenisstraf werkt sowieso niet bij zedendelinquenten.
Het is geen behandeling maar een beveiligingsmaatregel, dan kun je niet zoveel doen.
Het wordt ook vaak opgelegd uit een soort van armoede, hier dus duidelijk het geval.
Veel mensen die betrokken zijn geweest bij deze zaak hebben hun uiterste best gedaan, alles wat binnen hun mogelijkheden lag.
Ja, er is ook veel miscommunicatie geweest en er zijn zeker fouten gemaakt.
Dingen die hopelijk zorgen voor verandering en verbetering, vooral in het systeem.
Op je vraag: ‘Ik vraag me eigenlijk af wat je kan doen als je een soort michael p tegenkomt’ kan ik dus heel kort zijn:
De Michael P.'s die ik tegenkom worden verpleegd en behandeld.
Zolang je dat niet doet weet je zeker dat iemand niet zal veranderen.
Het is de enige optie met kans op resultaat.
Wij hebben altijd een duidelijk doel voor ogen.quote:
Allereerst Kudo's voor TS die het onderwerp belicht.
[..]
Ik heb zelf ook wat te maken gehad met "welzijns/zorg" waar het (ver)oordelen - het zijn & blijven mensen - not done is. Ik vraag mij wel af hoe vaak een tweede of zelfs een "eerste" kans valide is.
Sommige mensen zijn, zoals TS ergens aangeeft, zo geboren of verworden; en wat je dan ook doet, stront blijft drek. In een verder verleden zouden die mensen zijn opgehangen of verketterd.
Natuurlijk zijn er ook trieste pechvogels die vermalen worden/zijn door een (mis)daad, sommige misdaden zijn daden die elk ander in de ontstane situatie ook zou begaan.
Nu wat opborrelende vragen....
Gebeurd (en hoe vaak) het dat de "verplegers" iemand (weloverwogen) permanent zullen (laten) blijven verplegen ?
Natuurlijk moet je naar buiten toe formeel aangeven dat je ergens aan- of naartoe werkt, terwijl je "intern" wel beter weet dat het forever-and-ever-locked moet zijn. Zijn daar (on)geschreven afspraken of "codes" over ?
Komt er ook wel eens iemand in "behandeling" hebt waarvan je denkt... wat doet die hier.... objectief cq. professioneel gezien, echt niets mee aan de hand ? M.a.w. komen er mensen in de TBS die daar niet thuishoren en hoe ga je daar mee om.
Zijn er ook patiënten die bewust en planmatig afgezonderd worden gehouden ? Kan mij zo voorstellen dat niet elke TBS'er daar a) van gecharmeerd is en b) dat het voor de leefgroep verstorend is.
Zijn/heb je persoonlijke successen waarbij het "systeem" goed uitwerkt, ook voor het welbevinden van de "dader¨"... zijn het betere mensen geworden of is het vooral dat zij hun "gedragingen" wat beter onder controle weten te houden ?
is er wel eens en hoe ga je om met een grote persoonlijke betrokkenheid tijdens of misschien wel na (uit)behandeling ? Mensen blijven mensen met wensen en kan mij zo voorstellen dat er - manipulatief - handig wordt (in)gespeeld op (hoopvolle) verwachtingen van behandelaars.
Verplegen en behandelen kan alleen slagen wanneer we ervan overtuigd zijn dat dit doel ook echt haalbaar is.
Een kliniek moet zich ook kunnen (en blijven) verantwoorden.
In de loop van een traject wordt altijd wel duidelijk of het doel gehaald kan worden of niet.
Voor sommige mensen heeft behandeling geen zin meer en zij worden dan overgeplaatst naar een Longstay-inrichting.
Hier worden ze nog steeds zo goed mogelijk met alle nodige zorg en aandacht verpleegd en behandeld.
Alleen niet meer met het oog op terugkeer in de samenleving want zij komen vaak nooit meer vrij.
Patiënten waar niets mee aan de hand lijkt te zijn en waarvan ik denk dat ze op de verkeerde plek zitten maak ik zelf zelden mee.
Wel is het soms zo dat eerdere bevindingen en diagnoses niet overeen komen of lijken te komen met wat wij (op het moment dat de patiënt bij ons gaat verblijven) aantreffen.
Iedere patiënt heeft een op maat gemaakt rooster.
Soms komt het voor dat mensen binnen onze muren een (extra) terugval of probleem krijgen of ontwikkelen.
In sommige gevallen moet iemand dan tijdelijk en op een bepaalde manier afgezonderd worden en van zijn rooster afwijken.
Bij vrijwel alle ex-patiënten die ik ken is er sprake van een succesvol afgerond traject.
Of iemand een ’beter’ mens is geworden is vaak moeilijk of niet te zeggen.
Wel is het vaak overduidelijk dat iemand (meer) inzicht heeft gekregen in zijn of haar gedrag, zich bewust is van wat goed en wat fout is en er daardoor een rustige leefsituatie is ontstaan.
Een stabiele basis om mee verder te gaan.
Een te grote persoonlijke betrokkenheid heb ik nooit.
Een normale en gelijkwaardige benadering van iedere patiënt is erg belangrijk.
Hierbij hoort ook enige en gepaste afstand.
Manipulatief gedrag komt zeer regelmatig voor.
Misschien zou men jou dit vreselijke onrecht niet aandoen wanneer je die ‘Gewoon keihard neuken’ avatar zou verwijderen en zou inruilen voor eentje met 'Eerst maar eens gezellig samen een stukje wandelen' of iets dergelijks.quote:
Hoezo heet dit vraag wat je wil
En als ik vraag heb je een relatie
Dan wordt dat weggehaald
Noem het dan niet vraag wat je wil
Het is maar een tip hoor, je weet het nooit.
Wat zijn je targets?
Waar ben jij concreet verantwoordelijk voor?
Als clienten wel meewerken maar hun behandeling geen concrete resultaten oplevert, wat doe je dan?
Voel je prestatiedruk/de angst je baan kwijt te raken? Bij welke situaties presteer je slecht en kan men jou in theorie ontslaan?
Waar ben jij concreet verantwoordelijk voor?
Als clienten wel meewerken maar hun behandeling geen concrete resultaten oplevert, wat doe je dan?
Voel je prestatiedruk/de angst je baan kwijt te raken? Bij welke situaties presteer je slecht en kan men jou in theorie ontslaan?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |