GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".
Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die recent een periode dakloos is geweest, ben jij benieuwd hoe deze persoon op straat is beland, hoe hij zich daar standhield, en hoe hij het ervaren heeft, vraag het dan hier.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die recent een periode dakloos is geweest, ben jij benieuwd hoe deze persoon op straat is beland, hoe hij zich daar standhield, en hoe hij het ervaren heeft, vraag het dan hier.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hallo allemaal. Ik ben vorig jaar 10 maanden lang dakloos geweest. Inmiddels woon ik in een piepklein huisje en zit ik nog in allerlei trajecten. Het speelt zich af in Rotterdam. Daarnaast ben ik getrouwd en heb ik een prachtige dochter van 4 jaar.
Vraag maar raak, ik zal de vragen zoveel mogelijk beantwoorden.
Vraag maar raak, ik zal de vragen zoveel mogelijk beantwoorden.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Waar sliep je zoal toen je dakloos was? In een opvang of gewoon op straat? En hoe was die ervaring, raakte je eraan gewend? Heb je hulp gekregen of moest je zelf op zoek naar hulp?
Ja I know veel vragen
Ja I know veel vragen
Political correctness is tyranny with manners
- Charlton Heston
- Charlton Heston
quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:06 schreef Chia het volgende:
Was je samen met je partner en dochter dakloos?
Mijn partner en ik waren allebei dakloos, mijn dochter mocht die tijd bij mijn zus verblijven.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:06 schreef Doedezemaar het volgende:
Hoe kwam het zo dat je dakloos werd? Waar was je dochter in die tien maanden?
Mijn vrouw komt niet uit de EU en woont hier sinds 7 jaar. De afgelopen paar jaar was ze behoorlijk ziek. Doktoren konden niet vinden wat er nu precies mis was. Doordat zij niet meer werkte kon ik de opvang van mijn dochter niet meer betalen. Thuis kon mijn vrouw niet voor mijn dochter zorgen en na een tijd was ik thuis veel nodig. Uiteindelijk moest ik thuis voor 2 personen zorgen en raakte ik zelf depressief. Mijn vrouw woog op een gegeven moment nog maar 46 kilo. Nergens konden we goede hulp krijgen en het betalen van rekeningen ging ook niet meer.
Uiteindelijk zijn we met een huurachterstand uit huis gezet.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
We moesten ons melden bij een organisatie in Rotterdam: Centraal Onthaal. Daar gaan ze je dan vragen stellen en zeggen ze dat je recht hebt op een bed. Je krijgt ook een pas. Die moet je laten zien bij de opvang. De eerste paar dagen is het vooral veel lopen door de stad, opzoek naar een opvang. Met al je spullen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:10 schreef Lothiriel het volgende:
Waar sliep je zoal toen je dakloos was? In een opvang of gewoon op straat? En hoe was die ervaring, raakte je eraan gewend? Heb je hulp gekregen of moest je zelf op zoek naar hulp?
Ja I know veel vragen
Eerst een nacht bij Leger Des Heils. Vrouwen en mannen apart. De tweede nacht kon mijn vrouw daar niet slapen. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij CVD De Hille in Rotterdam. Daar moest je je elke dag om 5 uur melden en dan werd er geloot wie er mocht blijven slapen. Werd je uitgeloot dan kon je soms nog ergens anders heen en anders moest je op straat slapen.
Wennen lukte nooit, maar je maakt er het beste van. Het was een verschrikkelijke tijd.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Zijn er ook opvanginstanties waar je gratis kunt eten iedere dag?
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
's avonds krijg je bij het CVD 6 boterhammen. Waar ik zat was een dag-en nachtopvang. De meeste opvangen zijn alleen 's avonds en 's nachts open. 's Middags kon je een grote warme maaltijd krijgen voor 2 euro of gratis als je een klusje had gedaan. WC's schoonmaken, kantines schoonmaken, kluisruimte schoonmaken enz.quote:
Zijn er ook opvanginstanties waar je gratis kunt eten iedere dag?
Bij Leger Des Heils kreeg je 's avonds wel warm eten, maar dat was altijd drap uit de magnetron.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hoe ging het in die periode met je vrouw? Zij was eigenlijk ziek en dan ook nog dakloos, dat lijkt me bijzonder zwaar.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Kreeg je wel een daklozenuitkering?
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
De eerste paar maanden moesten we dus elke dag loten of je mocht blijven slapen. Mijn vrouw werd zieker en zieker en kon niet overdag naar bed of goed medische hulp krijgen. Na twee weken ziekenhuis is ze toen naar een andere opvang gegaan waar ze overdag wel naar bed kon.
Na 5,5 maanden ging ik ook naar een andere opvang die een stuk relaxter was. Ze zochten de mensen er ook op uit; mensen die willen en rustig zijn. Daar lagen we met 6 man op de kamer met wat privacy, in de andere opvang lagen we soms met 24 mensen op een kamer.
Na 5,5 maanden ging ik ook naar een andere opvang die een stuk relaxter was. Ze zochten de mensen er ook op uit; mensen die willen en rustig zijn. Daar lagen we met 6 man op de kamer met wat privacy, in de andere opvang lagen we soms met 24 mensen op een kamer.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dat was ook bijzonder zwaar. Ze heeft in die periode meerder keren in het ziekenhuis gelegen, omdat ze ondervoedt en uitgeput was. Haar lichaam verteerde het eten niet. Ik vind het vooral vervelend, omdat zo ontzettend veel mensen haar niet geloofde enzo (tijdens en voor de periode), terwijl ze in die tijd meerdere keren op het randje van overleven zat.quote:
Hoe ging het in die periode met je vrouw? Zij was eigenlijk ziek en dan ook nog dakloos, dat lijkt me bijzonder zwaar.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Mijn vrouw is van buiten de EU. In de periode dat we dakloos waren liep haar verblijfsvergunning ook nog eens af. Toentertijd werkte wij allebei en kwam ze op mijn naam naar Nederland. In die periode mag je geen bijstand aanvragen, want dan zou mijn vrouw teruggestuurd worden. Ook een daklozenuitkering is bijstand.quote:
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wat klote zegquote:
[..]
Mijn vrouw is van buiten de EU. In de periode dat we dakloos waren liep haar verblijfsvergunning ook nog eens af. Toentertijd werkte wij allebei en kwam ze op mijn naam naar Nederland. In die periode mag je geen bijstand aanvragen, want dan zou mijn vrouw teruggestuurd worden. Ook een daklozenuitkering is bijstand.
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Nee, ik heb nooit hoeven bedelen. Ik was altijd erg blij met al die gasten buiten die aan mij kwamen vragen of ik wat geld voor ze had. Blijkbaar zag ik er niet dakloos uit. Heerlijk om te kunnen zeggen: "Nee ik ben zelf dakloos".quote:
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Lijkt me echt heel erg vervelend. Had je dan wel nog een telefoon (kon je die misschien savonds opladen, of hoe gaat dat) en had je ook internet?
Het idee is goed. Werken is goed. Het vervelende is dat het je afgeraden wordt in die situatie. Terwijl familie blijft hameren op ga werken, is werken helemaal niet de bedoeling als je dakloos bent.quote:
Buiten het feit om dat het heel moeilijk is om elke dag fris, wakker en schoon voor de dag te komen, mis je al je afspraken als je gaat werken. In de avond werken kan ook niet, want dan ben je je bed kwijt. Er was een maat daar die sinds week 2 elke dag ging werken, en nog steeds zit hij niet goed in een traject. Wel bijna dagelijks mijn bewondering uitgesproken over dat hij ging werken. Het is heel krom, maar alle begeleiding werkt werken zelfs tegen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wat vind je van mensen die in het wilde weg roepen: "In Nederland hóef je niet dakloos te zijn, het is een keuze!"?
Was het lastig voor je vrouw om in een ziekenhuis opgenomen te worden (ik ga er even blind vanuit dat je ook de ziektekosteverzekering niet meer kon betalen)?
Heel goed dat je dit wil doen hier op FOK!, waar kortzichtigheid nogal een ding is in de regel
Was het lastig voor je vrouw om in een ziekenhuis opgenomen te worden (ik ga er even blind vanuit dat je ook de ziektekosteverzekering niet meer kon betalen)?
Heel goed dat je dit wil doen hier op FOK!, waar kortzichtigheid nogal een ding is in de regel
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
In welke mate van radeloosheid ben je wel eens geweest, en berust je je nu in je situatie?
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Goede vraag inderdaad. Ik had nog een oude telefoon. En er is wifi in de meeste opvanghuizen. Waar ik nu woon is diezelfde wifi. Het doet het vaker niet dan wel. In het begin denk je nog "waarom zou je als dakloze gaan zeuren over slecht internet". Maar al je zaken e.d. moet je via internet doen.quote:
Lijkt me echt heel erg vervelend. Had je dan wel nog een telefoon (kon je die misschien savonds opladen, of hoe gaat dat) en had je ook internet?
Telefoon opladen kan ook tussen bepaalde tijden. Uiteraard blijf je naast je telefoon zitten, want die ben je zo kwijt.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Waarmee kunnen wij, FOK!kers, de gemiddelde dakloze het beste helpen? Waar had jij het meeste behoefte aan?
Een kop koffie? Interpersoonlijk contact? Iets te eten? Contant geld? Iets anders?
Ik bedoel, natuurlijk wilde je je gezin om je heen op een veilige plek. Maar dat kan de gemiddelde voorbijganger op straat niet direct voor je regelen.
Een kop koffie? Interpersoonlijk contact? Iets te eten? Contant geld? Iets anders?
Ik bedoel, natuurlijk wilde je je gezin om je heen op een veilige plek. Maar dat kan de gemiddelde voorbijganger op straat niet direct voor je regelen.
Mon 'en!
Uiteindelijk begrijp je het allemaal pas echt als je het meegemaakt. Ik kom uit een familie die nogal van mening is dat iemand die dakloos is geen rechten heeft. Wat anderen mensen zeggen moeten ze zelf weten, maar familie heeft mij veel pijn gedaan. Vooral omdat ze ook tegen mijn vrouw constant gingen zeggen dat ze moest werken.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:34 schreef flipsen het volgende:
Wat vind je van mensen die in het wilde weg roepen: "In Nederland hóef je niet dakloos te zijn, het is een keuze!"?
Was het lastig voor je vrouw om in een ziekenhuis opgenomen te worden (ik ga er even blind vanuit dat je ook de ziektekosteverzekering niet meer kon betalen)?
Heel goed dat je dit wil doen hier op FOK!, waar kortzichtigheid nogal een ding is in de regel
Gelukkig ben je in Nederland niet zomaar je rechten in een ziekenhuis kwijt. Ze kon gelukkig opgenomen worden. De eerste keer in die periode hebben we niet gezegd dat we dakloos waren, de andere keren wel.
Ik ben ook blij dat ik het doe. Op die manier kan ik mijzelf uiten en ik ben blij verrast met alle goede vragen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Het is natuurlijk een erg vervelende periode geweest voor je (en je vrouw), maar zijn er in die donkere periode ook nog lichtpuntjes voor je geweest. Bijvoorbeeld 'leuke' dingen die je hebt meegemaakt die je zonder dakloos te zijn nooit had meegemaakt?
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Al voor het dakloos zijn zag ik het allemaal al aankomen en raakte ik al flink depressief. Toch ben ik iemand die altijd doorgaat en ik had ook weinig tijd en ruimte om er te lang bij stil te staan.quote:
In welke mate van radeloosheid ben je wel eens geweest, en berust je je nu in je situatie?
Ik ga heel even wat eten, maar op deze vraag wil ik zo graag verder gaan, omdat je het meest radeloos wordt van instanties.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Is het een goede zaak dat er een gedeelte van je bijstand wordt ingehouden omdat je geen vaste verblijfplaats hebt?
Ik heb vrienden en familie. Familie kon ik niet naartoe, ook niet een nachtje. Je kan ook niet vaak bij iemand slapen, want dan krijgt diegene problemen met de belasting.quote:
Had je geen vrienden of familie waar je terecht kon
1 vriend heeft mij drie keer op zijn bank laten slapen. Die avond ervoor hebben we de hele avond Xbox gespeeld.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik heb helemaal geen bijstand gekregen. Zodra wij bijstand gehad zouden hebben kon mijn vrouw teruggestuurd worden naar land van herkomst.quote:
Is het een goede zaak dat er een gedeelte van je bijstand wordt ingehouden omdat je geen vaste verblijfplaats hebt?
Verder begrijp ik die regel wel. Toen ik net in de opvang kwam hoorde ik dat mensen wel eens naar een hotel gingen. Dat vond ik achterlijk. Na een paar maanden onveilig zijn en je vrouw missen zit je uiteindelijk toch soms in een hotel.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
De gemiddelde dakloze is wat lastig te selecteren. Vroeger waren het allemaal mensen met drank/drugsproblemen, maar daar zijn er niet zo veel meer van in de opvang. Die slapen meestal buiten en zitten al meer dan 10 jaar in deze situatie. "Op straat voel ik me vrij" en "Normale mensen die elke dag moeten werken en een huis moeten onderhouden, ik voel hun pijn" zijn kreten van personen die echt nooit meer terug in de maatschappij komen.quote:
Waarmee kunnen wij, FOK!kers, de gemiddelde dakloze het beste helpen? Waar had jij het meeste behoefte aan?
Een kop koffie? Interpersoonlijk contact? Iets te eten? Contant geld? Iets anders?
Ik bedoel, natuurlijk wilde je je gezin om je heen op een veilige plek. Maar dat kan de gemiddelde voorbijganger op straat niet direct voor je regelen.
Daarnaast was ik 1 van de zeer weinige die geen strafblad had.
Komt een dakloze naar je toe voor geld, mag je zelf beslissen wat je gaat doen. In Rotterdam heb je geen contant geld nodig voor een slaapplaats, in Den Haag wel. Het enige wat ik erg prettig vond was als een mens behandeld te worden. Kop koffie met sigaretje kan zeker iets zijn wat iemand weer een dag of twee kan laten knokken. Maar de meeste daklozen wil ik niet in mijn huis, haha.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Jazeker, zelfs op de meest klote momenten maak je een hoop mooie dingen mee. Je moet er wel oog voor hebben. Ik vond de eerste paar dagen leuk dat je ineens overal daklozen zag. Bijvoorbeeld; je loopt langs de HEMA en ziet dat daar zeker wel 10 daklozen zitten in het restaurant. De meeste hebben niets gekocht, maar zitten graag even warm en tussen de 'normale' mensen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:48 schreef LTVDK het volgende:
Het is natuurlijk een erg vervelende periode geweest voor je (en je vrouw), maar zijn er in die donkere periode ook nog lichtpuntjes voor je geweest. Bijvoorbeeld 'leuke' dingen die je hebt meegemaakt die je zonder dakloos te zijn nooit had meegemaakt?
Daarnaast ben ik iemand die opleeft door iemand te helpen, erbij te betrekken of zijn verhaal te laten doen. Sommige beleven klagen, maar je zag andere mensen ook opbloeien. De grootste criminelen zouden mij nu op straat omhelzen. Daar heb ik een hoop voldoening uit gehaald. Iemand die de taal niet spreekt en geen stap verder komt verder helpen. De meeste waardeerde het enorm dat ik persoonlijke vragen aan ze stelde. Op een gegeven moment kwam er een hele zware jongen bij mij zitten, omdat hij 'positiviteit' nodig had. Het zouden niet mijn vrienden zijn en ik hoef niet aardig gevonden te worden, maar zo maakte ik een veilige plek voor mij die toch een beetje als 'thuis' voelde.
Soms gingen we op zondag met een bus weg. Een keer gingen we naar de bioscoop. Met 20 man, waarvan de meeste in slaap vielen en dus snurkte tijdens de voorstelling. Elke dag werd je om 6.30 gewekt, dus ik kon mij er wel wat bij voorstellen.
Ik sta bij de koffieautomaat te praten met een Marokkaanse man van 55 jaar. We wachten op onze koffie en iemand begint te zeuren dat hij erbij wil tegen mij. Die Marokkaan draait zich rustig om en zegt bijzonder kalm: "Ik wil niet dat je zo tegen hem praat, respect voor hem. Kom mee naar buiten en ik maak je dood". Daar ben ik helemaal niet van, maar het klonk heel respectvol, haha. Die gozer ging niet mee naar buiten, overigens.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Denk je dat de groep drank/drugs prioriteit heeft tov de "normale" dak/thuisloze? Omdat dit "probleem" al is opgelost?
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Wauw! Wat geweldig dat je hierover wilt praten met ons!
Ik ervaar een tweestrijd wanneer een dakloze meneer/ mevrouw mij om geld vraagt. Geld geef ik nooit, maar koop wel af en toe wat te eten of drinken voor mensen. En als ik besluit dat niet te doen, kijk ik de mensen altijd bewust aan, schenk hen een glimlach en begroet ze. Met het idee hen te laten weten dat ik hen als mens zie. Ik vraag mij telkens weer af of dat ook zo overkomt of dat het als schijnheilig ervaren wordt.
Als het voor jullie niet mogelijk was om een uitkering aan te vragen en jullie hebben niet gebedeld. Hoe kwamen jullie dan aan het geld om jullie zelf te onderhouden? En hebben jullie je dochter veel gezien/ bezocht tijdens die 10 maanden?
Ik ervaar een tweestrijd wanneer een dakloze meneer/ mevrouw mij om geld vraagt. Geld geef ik nooit, maar koop wel af en toe wat te eten of drinken voor mensen. En als ik besluit dat niet te doen, kijk ik de mensen altijd bewust aan, schenk hen een glimlach en begroet ze. Met het idee hen te laten weten dat ik hen als mens zie. Ik vraag mij telkens weer af of dat ook zo overkomt of dat het als schijnheilig ervaren wordt.
Als het voor jullie niet mogelijk was om een uitkering aan te vragen en jullie hebben niet gebedeld. Hoe kwamen jullie dan aan het geld om jullie zelf te onderhouden? En hebben jullie je dochter veel gezien/ bezocht tijdens die 10 maanden?
Ik begrijp wat je hiermee wilt zeggen, maar om eerlijk te zijn vind ik het een debiele regeling.quote:
[..]
Ik heb helemaal geen bijstand gekregen. Zodra wij bijstand gehad zouden hebben kon mijn vrouw teruggestuurd worden naar land van herkomst.
Verder begrijp ik die regel wel. Toen ik net in de opvang kwam hoorde ik dat mensen wel eens naar een hotel gingen. Dat vond ik achterlijk. Na een paar maanden onveilig zijn en je vrouw missen zit je uiteindelijk toch soms in een hotel.
Wanneer je volledige bijstand krijgt, heb je een grotere kans om meer te sparen en dus sneller weer op eigen poten staan (mits je verslaafd bent of in de sanering zit natuurlijk).
Doordat je weinig tot niets kunt sparen ben je afhankelijk van allerlei instanties en houdt je nog langer tussen wal en schip.
Ik ben zelf namelijk ook dakloos geweest en weet dus waar je het over hebt en vele problemen zijn zeer herkenbaar.
Maar jij bent hier aan het woord en wil je topic niet kapen.
Eerst komt er een wijkteam langs. Die gaan je 'helpen'. Ik woonde in een dorp en daar hadden ze geen ervaring met daklozen. Ze hadden drie afspraken voor ons gemaakt bij een instantie en drie keer hebben we daar een hele dag voor niets gezeten, omdat het niet op die manier kon gaan. Zij hebben vervolgens dingen in ons dossier gezet waar wij het niet mee eens zijn. Bij elke begeleider komt dat dossier weer boven, natuurlijk.quote:
In welke mate van radeloosheid ben je wel eens geweest, en berust je je nu in je situatie?
Wij zouden altijd als familie behandeld worden, maar werden vanaf de eerste week apart behandeld. Dan wordt er een plan samengesteld, terwijl je nog helemaal onder de indruk bent van de situatie. Inmiddels heb ik meer dan 10 begeleiders gehad, waarvan er maar 1 betrouwbaar was. De rest doet maar wat. Uiteindelijk kwam er een mevrouw van de gemeente Rotterdam bij. Die heeft ons geholpen. Bleek dat wij de eerste week al hadden kunnen wonen op de plek waar ik nu woon, en dus niet 10 maanden in opvang.
Zij heeft geregeld dat er gesprekken met familie en instanties aan 1 tafel kwamen. Met familie liep het niet lekker. We zouden er allemaal samen uitkomen qua bezoek e.d., maar als snel kwam er vanuit familie een regeling waar we ons strikt aan moesten houden. De afspraak was dat we soms onze dochter van school mochten halen en blijven slapen. Maar uiteindelijk mochten we eens in de twee weken 3 uurtjes langskomen. Ook op haar verjaardag. Verder werden we overal buiten gehouden, waar we normaal altijd bij waren. Uiteindelijk heeft die mevrouw van de gemeente ervoor kunnen zorgen dat het plan van die eerste week aangepast kon worden. Ook bij de straatadvocaat geweest en die zei: "We raden iedereen aan bij aanmelding als dakloze om eerst een biertje te drinken, want dan word je sneller geholpen."
Nu woont onze dochter bij ons en wil familie een een flexibele omgangsregeling... Ik en mijn vrouw hebben een keer ruzie gehad in de laatste drie maanden. Daar heb ik het met mijn moeder over gehad en die heeft gelijk naar mijn zus gebeld om te zeggen dat zij pleegzorg moest bellen. En dan komt men gewoon je kind voor een weekend weghalen, zonder hoor en wederhoor. Die mevrouw van de gemeente zit al een tijd niet meer op onze zaak, maar helpt ons soms, omdat wij ook rechten hebben. Ik vertrouw bijna niemand meer, vooral geen begeleiders, maar als je daarover je mening geeft ben je lastig en dat komt dan weer in je dossier.
Tegen alles in heb ik de laatste maand als dakloze gewerkt bij een bedrijf waar ze een flinke screening doen en ik werd aangenomen als eerste dakloze ooit. Op het moment heb ik de diagnose overwerkt gekregen en ben ik aan het re-integreren. Veel hulp van psychologen en bedrijfsartsen. Na jaren van doorgaan kon ik echt niet meer. Radeloos kan ik soms nog steeds zijn, maar ik ben blij dat ik niet meer naar de opvang hoef. Maar ik ben er zeker nog niet gerust op. Als een begeleider een fout maakt moet je die slikken, andersom is er geen plaats voor een fout.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dat je een keer ruzie met je vrouw krijgt in zo'n gestreste periode is vrij normaal. Denk je dat die "experts" oversensitief reageren of valt dat mee?quote:
[..]
Eerst komt er een wijkteam langs. Die gaan je 'helpen'. Ik woonde in een dorp en daar hadden ze geen ervaring met daklozen. Ze hadden drie afspraken voor ons gemaakt bij een instantie en drie keer hebben we daar een hele dag voor niets gezeten, omdat het niet op die manier kon gaan. Zij hebben vervolgens dingen in ons dossier gezet waar wij het niet mee eens zijn. Bij elke begeleider komt dat dossier weer boven, natuurlijk.
Wij zouden altijd als familie behandeld worden, maar werden vanaf de eerste week apart behandeld. Dan wordt er een plan samengesteld, terwijl je nog helemaal onder de indruk bent van de situatie. Inmiddels heb ik meer dan 10 begeleiders gehad, waarvan er maar 1 betrouwbaar was. De rest doet maar wat. Uiteindelijk kwam er een mevrouw van de gemeente Rotterdam bij. Die heeft ons geholpen. Bleek dat wij de eerste week al hadden kunnen wonen op de plek waar ik nu woon, en dus niet 10 maanden in opvang.
Zij heeft geregeld dat er gesprekken met familie en instanties aan 1 tafel kwamen. Met familie liep het niet lekker. We zouden er allemaal samen uitkomen qua bezoek e.d., maar als snel kwam er vanuit familie een regeling waar we ons strikt aan moesten houden. De afspraak was dat we soms onze dochter van school mochten halen en blijven slapen. Maar uiteindelijk mochten we eens in de twee weken 3 uurtjes langskomen. Ook op haar verjaardag. Verder werden we overal buiten gehouden, waar we normaal altijd bij waren. Uiteindelijk heeft die mevrouw van de gemeente ervoor kunnen zorgen dat het plan van die eerste week aangepast kon worden. Ook bij de straatadvocaat geweest en die zei: "We raden iedereen aan bij aanmelding als dakloze om eerst een biertje te drinken, want dan word je sneller geholpen."
Nu woont onze dochter bij ons en wil familie een een flexibele omgangsregeling... Ik en mijn vrouw hebben een keer ruzie gehad in de laatste drie maanden. Daar heb ik het met mijn moeder over gehad en die heeft gelijk naar mijn zus gebeld om te zeggen dat zij pleegzorg moest bellen. En dan komt men gewoon je kind voor een weekend weghalen, zonder hoor en wederhoor. Die mevrouw van de gemeente zit al een tijd niet meer op onze zaak, maar helpt ons soms, omdat wij ook rechten hebben. Ik vertrouw bijna niemand meer, vooral geen begeleiders, maar als je daarover je mening geeft ben je lastig en dat komt dan weer in je dossier.
Tegen alles in heb ik de laatste maand als dakloze gewerkt bij een bedrijf waar ze een flinke screening doen en ik werd aangenomen als eerste dakloze ooit. Op het moment heb ik de diagnose overwerkt gekregen en ben ik aan het re-integreren. Veel hulp van psychologen en bedrijfsartsen. Na jaren van doorgaan kon ik echt niet meer. Radeloos kan ik soms nog steeds zijn, maar ik ben blij dat ik niet meer naar de opvang hoef. Maar ik ben er zeker nog niet gerust op. Als een begeleider een fout maakt moet je die slikken, andersom is er geen plaats voor een fout.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ik had eerder psychologische hulp gezocht voor mezelf, omdat alles om mijn vrouw ging. Of ons dat uit de situatie had gehouden weet ik niet. Sommige familieleden en vrienden hebben het over het probleem bespreekbaar te maken. Heb ik geprobeerd. Resulteerde bij een bezoek in mij constant te moeten verantwoorden, terwijl ze mijn verhalen over mijn zieke vrouw niet voor waar aannamen, omdat doktoren niets vonden.quote:
Hoe zou je dit opnieuw aanpakken?
Zou je dan wel/niet dakloos zijn?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hoe komt het dat je niet genoeg geld had om jezelf te onderhouden (als in een dak boven je hoofd houden). Zat al je geld in iets anders, had je een verslaving of iets?
En kon je niet gewoon gaan werken om dit te voorkomen zoals..nja..iedereen eigenlijk. Ik kan mij niet voorstellen dat je écht nergens werk hebt kunnen vinden wat geen dak boven je hoofd kan houden tenzij er ergens (anders dan je GWL+eten) een flinke lading geld heen gaat.
En kon je niet gewoon gaan werken om dit te voorkomen zoals..nja..iedereen eigenlijk. Ik kan mij niet voorstellen dat je écht nergens werk hebt kunnen vinden wat geen dak boven je hoofd kan houden tenzij er ergens (anders dan je GWL+eten) een flinke lading geld heen gaat.
Op donderdag 20 augustus 2020 17:36 schreef Notorious_Roy het volgende:
Naast alle onzin die je uitkraamt heb je af en toe ook gewoon heel verstandige posts.
Op dinsdag 10 augustus 2021 16:32 schreef yvonne het volgende:
@:Jimbo voor mod, yeah *O*
Naast alle onzin die je uitkraamt heb je af en toe ook gewoon heel verstandige posts.
Op dinsdag 10 augustus 2021 16:32 schreef yvonne het volgende:
@:Jimbo voor mod, yeah *O*
Hoe oud ben je eigenlijk?
Mag ik vragen waar je vrouw vandaan komt? Als je dat om privacy redenen niet wil zeggen, prima natuurlijk.
Heb je er soms over gedacht om hier de boel de boel te laten en naar het land van je vrouw te vertrekken met je familie? Of is dat nooit een optie geweest?
Mag ik vragen waar je vrouw vandaan komt? Als je dat om privacy redenen niet wil zeggen, prima natuurlijk.
Heb je er soms over gedacht om hier de boel de boel te laten en naar het land van je vrouw te vertrekken met je familie? Of is dat nooit een optie geweest?
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
Moeilijke vraag. Ik wil niet zeggen dat alle drugverslaafden niet willen, maar het is wel een groep waar alle aandacht heengaat. Helaas zie je die groep vaak falen of voor overlast zorgen. Vaak zijn het juist diegene die nooit meer in de maatschappij komen. Er zijn er best veel die werken, of willen werken, maar die dan of moeten stoppen met werk of geen begeleiding krijgen wegens afspraken tijdens kantooruren. Als je niet kan werken ga je of de hele dag buiten lopen (dat heb je vrij snel gezien wegens geldgebrek enzo) of in de opvang zitten naast allerlei mensen met allerlei problemen.quote:
Denk je dat de groep drank/drugs prioriteit heeft tov de "normale" dak/thuisloze? Omdat dit "probleem" al is opgelost?
Wat ik vooral erg vond was het aantal mensen die zulke psychische problemen hadden en die zouden vroeger niet als dakloze worden opgevangen. Alles zit nu aan 1 tafel met alle problemen van dien. Je wordt uiteindelijk zelf gek, als je met 24 man op een kamer ligt hoef je er maar 1 te hebben die de boel wakker houdt, er waren er meerdere... Harddrugs, bellende mensen, schreeuwende mensen, knokkende mensen, mensen die uit hun bed worden gehaald door politie e.d.
Ik mag soms plaatsnemen bij een denktank van de gemeente Rotterdam om met ideeën te komen. Een andere aanpak voor mensen zonder drugsverslaving is een van de belangrijkste punten. Mensen die willen werken zijn toch vaak de mensen die echt willen. Het uiteindelijke probleem is wonen. Je kan niet zomaar overal gaan huren, zo moet je in Rotterdam gaan wonen. Daar zijn de regels bij wat wijken verandert die er precies voor zorgen dat je er niet kan komen wonen als exdakloze. En als er dan maar weinig huizen beschikbaar zijn dan wordt de sitiuatie uitzichtloos. Het is dat ik persoonlijk geholpen ben door iemand van de gemeente en straatadvocaten, anders had ik er nog maanden gezeten.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hulp is inderdaad beter dan een aalmoes of medelijden. Mijn vriendin heeft eens een kennis laten bivakkeren in haar tuinhuisje. Ze had wel een extra slaapkamer maar dat huisje gaf die kennis een soort van onafhankelijkheid die ze dan ook bitter nodig had. Ze hoefde er ook niet voor te betalen, maar zo nu en dan een paar boodschapjes mee nemen. Hunkerde jij ook naar je onafhankelijkheid? of was dat geen issue?quote:
[..]
Moeilijke vraag. Ik wil niet zeggen dat alle drugverslaafden niet willen, maar het is wel een groep waar alle aandacht heengaat. Helaas zie je die groep vaak falen of voor overlast zorgen. Vaak zijn het juist diegene die nooit meer in de maatschappij komen. Er zijn er best veel die werken, of willen werken, maar die dan of moeten stoppen met werk of geen begeleiding krijgen wegens afspraken tijdens kantooruren. Als je niet kan werken ga je of de hele dag buiten lopen (dat heb je vrij snel gezien wegens geldgebrek enzo) of in de opvang zitten naast allerlei mensen met allerlei problemen.
Wat ik vooral erg vond was het aantal mensen die zulke psychische problemen hadden en die zouden vroeger niet als dakloze worden opgevangen. Alles zit nu aan 1 tafel met alle problemen van dien. Je wordt uiteindelijk zelf gek, als je met 24 man op een kamer ligt hoef je er maar 1 te hebben die de boel wakker houdt, er waren er meerdere... Harddrugs, bellende mensen, schreeuwende mensen, knokkende mensen, mensen die uit hun bed worden gehaald door politie e.d.
Ik mag soms plaatsnemen bij een denktank van de gemeente Rotterdam om met ideeën te komen. Een andere aanpak voor mensen zonder drugsverslaving is een van de belangrijkste punten. Mensen die willen werken zijn toch vaak de mensen die echt willen. Het uiteindelijke probleem is wonen. Je kan niet zomaar overal gaan huren, zo moet je in Rotterdam gaan wonen. Daar zijn de regels bij wat wijken verandert die er precies voor zorgen dat je er niet kan komen wonen als exdakloze. En als er dan maar weinig huizen beschikbaar zijn dan wordt de sitiuatie uitzichtloos. Het is dat ik persoonlijk geholpen ben door iemand van de gemeente en straatadvocaten, anders had ik er nog maanden gezeten.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Het verschilt per mens. Je kan er wel vanuit gaan dat bedelen iets is waar je niet zomaar aan begint. Maar ik denk als je eenmaal zo laag gaat, dat het dan makkelijker is. Veel van hen zullen vast niets geven om jouw lach, maar uiteindelijk wil iedereen zich mens voelen. Bedelen, uit prullebakken eten, sigaretten oprapen, dat zijn dingen die je doet als je jezelf niet meer als mens ziet.quote:
Wauw! Wat geweldig dat je hierover wilt praten met ons!
Ik ervaar een tweestrijd wanneer een dakloze meneer/ mevrouw mij om geld vraagt. Geld geef ik nooit, maar koop wel af en toe wat te eten of drinken voor mensen. En als ik besluit dat niet te doen, kijk ik de mensen altijd bewust aan, schenk hen een glimlach en begroet ze. Met het idee hen te laten weten dat ik hen als mens zie. Ik vraag mij telkens weer af of dat ook zo overkomt of dat het als schijnheilig ervaren wordt.
Als het voor jullie niet mogelijk was om een uitkering aan te vragen en jullie hebben niet gebedeld. Hoe kwamen jullie dan aan het geld om jullie zelf te onderhouden? En hebben jullie je dochter veel gezien/ bezocht tijdens die 10 maanden?
Voor slapen had je geen geld nodig, voor eten kon je klusjes doen, een maat gaf wel eens een pakkie sigaretten en verder heb ik een paar weken gewerkt als verkoper via telefoon. Dat kan ik helemaal niet, maar goed het gaf mee een maand geld. Zelfs mijn vrouw heeft even gewerkt. Ging niet lang goed, maar bracht ons een weekdn in een hotel.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Weet je wat het is. Met zoveel instanties en begeleiders is dat moeilijk te zeggen. Een instantie krijgt een melding en dan pakt men jouw dossier erbij. Na meer dan 10 begeleiders staat daar van alles in. Let wel: jij hebt er niets ingezet, maar zij wel. Wat er staat wordt niet in twijfel getrokken, zelfs niet als jij het ter discussie stelt. Ik kan mensen het niet kwalijk nemen dat ze het dossier erbij pakken, ik ben uiteindelijk iemand die hulp nodig heeft. Vanaf de eerste dag staan er fouten in en heeft familie het aangevuld met gebeurtenissen van meer dan 15 jaar geleden. Bij elke nieuwe instantie begin je op -10.quote:
[..]
Dat je een keer ruzie met je vrouw krijgt in zo'n gestreste periode is vrij normaal. Denk je dat die "experts" oversensitief reageren of valt dat mee?
Wat ik veel vervelender vind is dat familie het niet begrijpt. Zij zien ons als criminelen zonder rechten (letterlijk zo gezegd). Dan belt een zus iemand van de familie van mijn vrouw om te vragen of zij daar ook altijd banen kwijtraakte en loog. Achter haar rug om. Dat ze maanden lang in het ziekenhuis heeft gelegen wil er maar niet ingaan. Geen probleem als ze er verder niets mee te maken hadden, maar blijkbaar hoeven ze maar 1 keer te bellen en er gebeuren dingen. Dan zou mijn dochter op maandag naar school worden gebracht en dat heeft men niet gedaan. Als ik instanties hier op aanspreek dan zeggen ze dat mijn dochter nog niet leerplichtig is, terwijl de afspraak was dat ze gebracht zou worden en dat het daarnaast ging om een weekend even uit te blussen en geen gevolgen. Men heeft tegen haar gelogen dat het nog vakantie zou zijn. Dan komt er een crisis team langs...met weer dat dossier natuurlijk...om te kijken of het wel veilig is.
Ik begrijp de procedure, maar je wordt telkens gezien als foute mensen, terwijl dat nooit het probleem is geweest.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
De fout is het participatiesysteem, maar dit mag je natuurlijk niet zeggen. Wat zou je de politiek adviseren om al dit soort problemen op te lossen?quote:
[..]
Weet je wat het is. Met zoveel instanties en begeleiders is dat moeilijk te zeggen. Een instantie krijgt een melding en dan pakt men jouw dossier erbij. Na meer dan 10 begeleiders staat daar van alles in. Let wel: jij hebt er niets ingezet, maar zij wel. Wat er staat wordt niet in twijfel getrokken, zelfs niet als jij het ter discussie stelt. Ik kan mensen het niet kwalijk nemen dat ze het dossier erbij pakken, ik ben uiteindelijk iemand die hulp nodig heeft. Vanaf de eerste dag staan er fouten in en heeft familie het aangevuld met gebeurtenissen van meer dan 15 jaar geleden. Bij elke nieuwe instantie begin je op -10.
Wat ik veel vervelender vind is dat familie het niet begrijpt. Zij zien ons als criminelen zonder rechten (letterlijk zo gezegd). Dan belt een zus iemand van de familie van mijn vrouw om te vragen of zij daar ook altijd banen kwijtraakte en loog. Achter haar rug om. Dat ze maanden lang in het ziekenhuis heeft gelegen wil er maar niet ingaan. Geen probleem als ze er verder niets mee te maken hadden, maar blijkbaar hoeven ze maar 1 keer te bellen en er gebeuren dingen. Dan zou mijn dochter op maandag naar school worden gebracht en dat heeft men niet gedaan. Als ik instanties hier op aanspreek dan zeggen ze dat mijn dochter nog niet leerplichtig is, terwijl de afspraak was dat ze gebracht zou worden en dat het daarnaast ging om een weekend even uit te blussen en geen gevolgen. Men heeft tegen haar gelogen dat het nog vakantie zou zijn. Dan komt er een crisis team langs...met weer dat dossier natuurlijk...om te kijken of het wel veilig is.
Ik begrijp de procedure, maar je wordt telkens gezien als foute mensen, terwijl dat nooit het probleem is geweest.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Zoals ik al zei hierboven, als ik op mijn werk was dan zat mijn dochter thuis met iemand die niet eens kon zitten of soms praten. Dat vond ik ook erg. Ik heb toen veel voor mijn dochter en vrouw moeten zorgen, bijstand kon niet wegens verblijfsvergunning van mijn vrouw. En nee ik heb geen verslaving. Als je eerst allebei werkt dan heb je een heerlijk leven. Contract van mijn vrouw werd niet verlengd, net voordat ze onze dochter kreeg. Het idee was dat ze daarna weer aan de slag zou gaan, maar dat kreeg ze niet meer voor elkaar. Ik heb zelf nog even een uitkering gehad en kon toen thuis helpen met de hoop dat ze weer beter zou worden. Maar dat werd ze dus niet.quote:
Hoe komt het dat je niet genoeg geld had om jezelf te onderhouden (als in een dak boven je hoofd houden). Zat al je geld in iets anders, had je een verslaving of iets?
En kon je niet gewoon gaan werken om dit te voorkomen zoals..nja..iedereen eigenlijk. Ik kan mij niet voorstellen dat je écht nergens werk hebt kunnen vinden wat geen dak boven je hoofd kan houden tenzij er ergens (anders dan je GWL+eten) een flinke lading geld heen gaat.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik ben 38, mijn vrouw komt uit de USA. Ik kan daar helaas niet zomaar naar binnenlopen. Het was wel het plan om daar te gaan wonen, maar we hebben uiteindelijk voor NL gekozen.quote:
Hoe oud ben je eigenlijk?
Mag ik vragen waar je vrouw vandaan komt? Als je dat om privacy redenen niet wil zeggen, prima natuurlijk.
Heb je er soms over gedacht om hier de boel de boel te laten en naar het land van je vrouw te vertrekken met je familie? Of is dat nooit een optie geweest?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ups en downs. Ik ben blij dat ik niet meer in de opvang zit, maar ik ben helemaal klaar met begeleiding e.d. Die lopen mijn huis in en uit. Ik heb een heel klein huisje met 1 slaapkamer. Ik betaal 750 euro elke maand aan eigen bijdrage. Ik deel de keuken met een andere vrouw die sinds vorige week is bevallen.quote:
Volgens mij mis ik een belangrijke vraag... hoe gaat het nu met je?
Daarnaast heb ik inmiddels flink wat mentale hulp nodig, want er zijn momenten dat ik het niet meer zie zitten. Maar al met al ben ik trots op het feit dat ik er nog ben en dat het zo goed met mijn dochter gaat. Nu moet ik leren ook voor mijzelf te kiezen en om te gaan met alle frustraties. Dat ik overwerkt ben is volgens de dokter niet gek, maar het helpt mij niet in deze situatie, waar elke misstap breed wordt uitgemeten.
Dat ik het soms niet meer zie zitten wil niet zeggen dat ik uit het leven zou stappen. Het klinkt gek, maar ik zou geen E3 willen missen of een EK of WK. Daarnaast wil ik mijn dochter groot zien worden.
Bedankt voor deze vraag!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hoe creatief ben je met het oplossen van de problemen waar je tegenop loopt? En geven die oplossingen je voldoening?
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Nog steeds. Elke week komen er verschillende begeleiders langs. Ook mijn dochter heeft een begeleider. Elke keer voelt het als een examen. Daarnaast ben je afhankelijk van alles. Ik ben wat vrienden verloren, maar er zijn er twee die mij heel erg geholpen hebben. Zo af en toe kwamen ze mij halen om wat leuks te gaan doen, zoals een avondje Xboxen bij hen thuis, of gaven ze een pakkie peuken. Zij waren al vrij snel met elkaar eens dat verwijten geen zin had na alles wat er gebeurd is. Ik rookte eigenlijk alleen op vakanties, maar in de opvang was roken een blessing.quote:
[..]
Hulp is inderdaad beter dan een aalmoes of medelijden. Mijn vriendin heeft eens een kennis laten bivakkeren in haar tuinhuisje. Ze had wel een extra slaapkamer maar dat huisje gaf die kennis een soort van onafhankelijkheid die ze dan ook bitter nodig had. Ze hoefde er ook niet voor te betalen, maar zo nu en dan een paar boodschapjes mee nemen. Hunkerde jij ook naar je onafhankelijkheid? of was dat geen issue?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik heb al eerder contact met je gehad toen heb je ook al een paar zaken verteld. (ook dat je voorlichting op een school had gegeven). Maar begrijp ik nu goed dat je nu nog steeds niet samen met vrouw en kind in 1 huis zit?
En hoe zit het nu met de verblijfsvergunning van jouw vrouw?
[ Bericht 9% gewijzigd door Bosbeetle op 20-03-2019 12:45:33 (herleidbare dingen weggehaald) ]
En hoe zit het nu met de verblijfsvergunning van jouw vrouw?
[ Bericht 9% gewijzigd door Bosbeetle op 20-03-2019 12:45:33 (herleidbare dingen weggehaald) ]
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Ik heb ook een buitenlandse partner die geen Bijstand kan aanvragen. Het is werkelijk bi-zar hoevaak instanties de Bijstand als optie noemen, ook al leg ik keer op keer uit dat dat niet kan ivm verblijsstatus partner.
Vraag: als jij iets zou kunnen veranderen aan de manier waarop daklozen nu worden 'geholpen', wat zou dat zijn?
Vraag: heb je The Amsterdam/Rotterdam Project van Beau van Erven Dorens gezien en zo ja, wat vond je daarvan?
Vraag: als jij iets zou kunnen veranderen aan de manier waarop daklozen nu worden 'geholpen', wat zou dat zijn?
Vraag: heb je The Amsterdam/Rotterdam Project van Beau van Erven Dorens gezien en zo ja, wat vond je daarvan?
Mon 'en!
Het lijkt mij een beter idee om al die begeleiders de zak te geven en jouw een woning en een job, dan zijn ze goedkoper af. maar dat is mijn idee.quote:
[..]
Nog steeds. Elke week komen er verschillende begeleiders langs. Ook mijn dochter heeft een begeleider. Elke keer voelt het als een examen. Daarnaast ben je afhankelijk van alles. Ik ben wat vrienden verloren, maar er zijn er twee die mij heel erg geholpen hebben. Zo af en toe kwamen ze mij halen om wat leuks te gaan doen, zoals een avondje Xboxen bij hen thuis, of gaven ze een pakkie peuken. Zij waren al vrij snel met elkaar eens dat verwijten geen zin had na alles wat er gebeurd is. Ik rookte eigenlijk alleen op vakanties, maar in de opvang was roken een blessing.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Wat zou je mensen adviseren die onverhoopt in dezelfde situatie belanden als jij?
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
De eerste paar weken als dakloos zijn cruciaal. Dan wordt er bepaald wat voor hulp je krijgt. Dat is een goed idee, maar ik was helemaal kapot van alles. De huisuitzetting, het zoeken naar een slaapplek, mijn vrouw in de gaten houden enz. "Als je vrouw gaat douchen raden wij je aan om voor de deur te blijven staan zodat niemand naar binnen kan gaan". Het doet heel veel met je die eerste dagen en weken. Dan komen er allerlei mensen dezelfde vragen stellen en die maken een plan. Je weet op dat moment echt niet waar je aan toe bent en je leeft tussen dingen accepteren en jezelf staande houden. Dat er dan zo ontzettend veel geschoven wordt met begeleiders maakt het zo dat je alle controle verliest. Als die dingen niet nakomen word je wantrouwig.quote:
[..]
De fout is het participatiesysteem, maar dit mag je natuurlijk niet zeggen. Wat zou je de politiek adviseren om al dit soort problemen op te lossen?
Ik pleit voor zo weinig mogelijk begeleiders en instanties. Daarnaast moeten mensen die werken beloond worden. Als ji jbij de opvang komt na je werk en ze wisten dat je ging werken, is het best kut om te horen dat je die nacht buiten moet slapen. Of dat je dan geen hulp buiten kantooruren kan krijgen, terwijl buiten kantooruren werken niet is toegestaan.
Je kan een paar minuten op gezette tijden bellen naar instanties en bedrijven. Je kan ook via de computer, maar die werkte meestal niet. Mijn vrouw en ik hadden heel veel administratie al verzameld voordat we bij de opvang kwamen. Toen heeft het alsnog een jaar geduurd voordat het programma van de kredietbank ging starten. En nu nog is het eigenlijk wel gestart, maar wordt er nog niets afbetaald, terwijl ik inmiddels drie beslagen op het loon heb gehad. Dat vinden bedrijven waar je werkt niet leuk. Afspraken worden soms een dag van tevoren gemeld en word er dus geacht dat jij vrij neemt. Ga je niet naar de afspraak heb je een probleem. Neem je elke keer een dag van tevoren vrij op je werk heb je een probleem.
Dat iemand gaat werken moet niet worden tegengehouden, het is juist extra knap. Die maat van mij werkte sinds de eerste weken en heeft tot op de dag van vandaag niet verteld dat hij dakloos is. Dat doet best wel met iemand. Ik heb het wel vanaf dag 1 verteld, omdat ik door een screening heen moet.
Dus mensen per probleem scheiden. Bij verslaving duurt het programma langer zou je zeggen, maar zij kunnen eerder op een kamertje zitten. Op de gang zit een gebruikersruimte. Dit allemaal omdat er de eerste paar weken een plan is opgesteld waar je de rest van de tijd aan vast zit. Die van mij klopte niet en ik kon het pas veranderen toen iemand van de gemeente ons verhaal aan hoorde en op persoonlijke titel het plan heeft aan laten passen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hoe is je seksleven als dakloze, heb je seks met andere daklozen (op straat) of op een opvang met 0 privacy?
Lijkt me heel lastig.
Lijkt me heel lastig.
blablablabla
Denk je dat dak en thuislozen gebaat zijn in een meer efficiënte en gespecialiseerde aanpak? Het lijk mij er op dat je eigenlijk van hot naar her wordt gestuurd. en vaak hebben de mensen die dakloos niet de middelen om zich voort te bewegen.quote:
[..]
De eerste paar weken als dakloos zijn cruciaal. Dan wordt er bepaald wat voor hulp je krijgt. Dat is een goed idee, maar ik was helemaal kapot van alles. De huisuitzetting, het zoeken naar een slaapplek, mijn vrouw in de gaten houden enz. "Als je vrouw gaat douchen raden wij je aan om voor de deur te blijven staan zodat niemand naar binnen kan gaan". Het doet heel veel met je die eerste dagen en weken. Dan komen er allerlei mensen dezelfde vragen stellen en die maken een plan. Je weet op dat moment echt niet waar je aan toe bent en je leeft tussen dingen accepteren en jezelf staande houden. Dat er dan zo ontzettend veel geschoven wordt met begeleiders maakt het zo dat je alle controle verliest. Als die dingen niet nakomen word je wantrouwig.
Ik pleit voor zo weinig mogelijk begeleiders en instanties. Daarnaast moeten mensen die werken beloond worden. Als ji jbij de opvang komt na je werk en ze wisten dat je ging werken, is het best kut om te horen dat je die nacht buiten moet slapen. Of dat je dan geen hulp buiten kantooruren kan krijgen, terwijl buiten kantooruren werken niet is toegestaan.
Je kan een paar minuten op gezette tijden bellen naar instanties en bedrijven. Je kan ook via de computer, maar die werkte meestal niet. Mijn vrouw en ik hadden heel veel administratie al verzameld voordat we bij de opvang kwamen. Toen heeft het alsnog een jaar geduurd voordat het programma van de kredietbank ging starten. En nu nog is het eigenlijk wel gestart, maar wordt er nog niets afbetaald, terwijl ik inmiddels drie beslagen op het loon heb gehad. Dat vinden bedrijven waar je werkt niet leuk. Afspraken worden soms een dag van tevoren gemeld en word er dus geacht dat jij vrij neemt. Ga je niet naar de afspraak heb je een probleem. Neem je elke keer een dag van tevoren vrij op je werk heb je een probleem.
Dat iemand gaat werken moet niet worden tegengehouden, het is juist extra knap. Die maat van mij werkte sinds de eerste weken en heeft tot op de dag van vandaag niet verteld dat hij dakloos is. Dat doet best wel met iemand. Ik heb het wel vanaf dag 1 verteld, omdat ik door een screening heen moet.
Dus mensen per probleem scheiden. Bij verslaving duurt het programma langer zou je zeggen, maar zij kunnen eerder op een kamertje zitten. Op de gang zit een gebruikersruimte. Dit allemaal omdat er de eerste paar weken een plan is opgesteld waar je de rest van de tijd aan vast zit. Die van mij klopte niet en ik kon het pas veranderen toen iemand van de gemeente ons verhaal aan hoorde en op persoonlijke titel het plan heeft aan laten passen.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ik ben een denker. Na lang denken kom ik vaak met goede of creatieve oplossingen. Maar dat is bij wat problemen, maar er kwam zoveel op mij af dat ik er niet uit kwam. Ik schaamde mij, voelde mij een untermensch, voel mij een soort van verraden door mijn familie, terwijl ik mijn zus dankbaar ben voor het opvangen van mijn dochter.quote:
Hoe creatief ben je met het oplossen van de problemen waar je tegenop loopt? En geven die oplossingen je voldoening?
Het gekke is dat ik mij bij de opvang aan de noorderkanaalweg beter voelde dan ik mij de afgelopen 4 jaar heb gevoeld. Daar kon ik eindelijk mijn ding doen. Mijn vrouw was in goede handen, ik had een vast bed en kon daar mijn ding doen: sociaal zijn. Door anderen te helpen hielp ik mijzelf. Maar creatief ben ik al even niet meer geweest. Ik heb er geen vertrouwen in dat mijn inbreng altijd gewaardeerd wordt.
Het klinkt nu alsof ik erg ongelukkig ben, maar dat is niet zo. Ik kan nog steeds van het leven genieten, maar ben 24/7 op mijn hoede.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Je bent nog jong, alles is mogelijk. Er is altijd licht aan het eind van de tunnel, maar dan moet je er wel naar toe lopen, hoe ver het ook is. Als dan je problemen achter de rug zijn waardeer je het leven nog meer.quote:
[..]
Ik ben een denker. Na lang denken kom ik vaak met goede of creatieve oplossingen. Maar dat is bij wat problemen, maar er kwam zoveel op mij af dat ik er niet uit kwam. Ik schaamde mij, voelde mij een untermensch, voel mij een soort van verraden door mijn familie, terwijl ik mijn zus dankbaar ben voor het opvangen van mijn dochter.
Het gekke is dat ik mij bij de opvang aan de noorderkanaalweg beter voelde dan ik mij de afgelopen 4 jaar heb gevoeld. Daar kon ik eindelijk mijn ding doen. Mijn vrouw was in goede handen, ik had een vast bed en kon daar mijn ding doen: sociaal zijn. Door anderen te helpen hielp ik mijzelf. Maar creatief ben ik al even niet meer geweest. Ik heb er geen vertrouwen in dat mijn inbreng altijd gewaardeerd wordt.
Het klinkt nu alsof ik erg ongelukkig ben, maar dat is niet zo. Ik kan nog steeds van het leven genieten, maar ben 24/7 op mijn hoede.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ja sommige vrienden die niet wilde zien dat mijn vrouw ziek was. Die ook tegen haar zeiden dat ze moest opschieten met werk. Veel familie (zoals ouders en zussen) wil ik eigenlijk niet meer spreken, maar ik zit op sommige dingen nog aan ze vast. Daarnaast wil ik mijn dochter niet weghouden van familie, want zij houdt van ze. Vooral het moment dat mijn vader zei dat ik geen rechten had als dakloze, ook al stond ik volledig in mijn recht, heeft mij veel pijn gedaan. Dat ze mijn schoonzus hebben gebeld om rare vragen te stellen over mijn vrouw zal ik ze waarschijnlijk nooit vergeven. Het ergste vind ik nog dat ik geweerd ben van alle dingen die wij jaren samen deden, dat ze mij nooit een slaapplek hebben aangeboden of iets te eten. En dan mijn vrouw niet af en toe mocht blijven slapen bij mijn dochter, terwijl dat wel de afspraak was.quote:
Een boel vrienden/familie verloren vanwege dit gebeurtenis?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik woon sinds december in een klein huis met mijn vrouw en kind. De verblijfsvergunning van mijn vrouw liep af in mei. Bij allerlei instanties hulp gevraagd en uiteindelijk voor een zaak Chavez gegaan. Dat komt er in het kort op neer dat je moet kunnen aantonen dat je dochter je nodig heeft. Familie wilde daar niet aan meewerken, maar uiteindelijk alle zaken verzameld. Uiteindelijk na een hoop gedoe een afspraak kunnen regelen bij het IND, bleek dat die zaak Chavez pas mag nadat je eerst een verlenging had aangevraagd. Uiteindelijk op de laatste dag een afspraak kunnen regelen. Kregen we na een paar maanden te horen dat we daar te laat mee waren, terwijl wij juist samen met het IND die dag hadden geregeld. Maar goed dat konden we aantonen. Mijn vrouw moest alleen nog langs voor een stempel op haar huidige vergunning. Mijn vrouw kwam weer in het ziekenhuis terecht.quote:
Ik heb al eerder contact met je gehad toen heb je ook al een paar zaken verteld. (ook dat je voorlichting op een school had gegeven). Maar begrijp ik nu goed dat je nu nog steeds niet samen met vrouw en kind in 1 huis zit?
En hoe zit het nu met de verblijfsvergunning van jouw vrouw?
Een vrouw van de gemeente (die ons met zoveel dingen heeft geholpen) heeft naar het IND gebeld. Die hadden de zaak net gesloten, omdat mijn vrouw niet voor een stempel was langsgeweest. Die vrouw van de gemeente heeft vanuit het ziekenhuis gebeld en legde uit dat mijn vrouw daar lag. Toen hebben ze het alsnog verlengd. Geluk mee gehad, want zonder dak boven je hoofd is het lastig om te verlengen en eigenlijk moest ze dus terug.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
het moet wel ontmoedigen zijn voor je dat je in zo'n catch-22 situatie wordt geduwd.quote:
[..]
Een vrouw van de gemeente (die ons met zoveel dingen heeft geholpen) heeft naar het IND gebeld. Die hadden de zaak net gesloten, omdat mijn vrouw niet voor een stempel was langsgeweest. Die vrouw van de gemeente heeft vanuit het ziekenhuis gebeld en legde uit dat mijn vrouw daar lag. Toen hebben ze het alsnog verlengd. Geluk mee gehad, want zonder dak boven je hoofd is het lastig om te verlengen en eigenlijk moest ze dus terug.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Precies. En elke keer zegt men: "Nou daar heb ik nog nooit van gehoord, dat ga ik eens uitzoeken'. Zonder inkomen ook geen schuldenregeling. Op 1 moment werkte mijn vrouw even bij een bedrijf, ondanks haar toestand, en ik zou worden aangenomen als bijzondere ambtenaar, kregen we te horen dat we geen hulp meer zouden krijgen als we allebei inkomen hadden. Dat terwijl de kredietbank inkomen als noodzakelijk ziet natuurlijk. Ook toen heeft een mevrouw van de gemeetne mij geholpen door op tafel te slaan.quote:
Ik heb ook een buitenlandse partner die geen Bijstand kan aanvragen. Het is werkelijk bi-zar hoevaak instanties de Bijstand als optie noemen, ook al leg ik keer op keer uit dat dat niet kan ivm verblijsstatus partner.
Vraag: als jij iets zou kunnen veranderen aan de manier waarop daklozen nu worden 'geholpen', wat zou dat zijn?
Vraag: heb je The Amsterdam/Rotterdam Project van Beau van Erven Dorens gezien en zo ja, wat vond je daarvan?
Kijk, ik ben echt blij dat we in een land leven waar je nog een vangnet hebt. Helaas werken veel instanties tegen elkaar in, bijvoorbeeld dat je geen hulp meer krijgt als getrouwd stel als je allebei werkt. Dat zou juist een goed voorbeeld moeten zijn.
Een soort hub qua hulp zou fijn zijn. 1 of 2 personen die het contact met alle instanties bijhouden. Niet alles overnemen, maar elke keer andere mensen werkt niet. Constant het verhaal doen, constant dezelfde opmerkingen over je dossier, terwijl ze er allemaal niet bij waren. Sommige begeleiders deden helemaal niets, moeten ze zelf weten, maar je bent er afhankelijk van.
Ik kan mij nog goed inhouden, maar ook ik heb een paar keer staan denken aan de boel kort en klein slaan. Gewoon omdat de ene zegt A, dan ga je A doen, komt er een nieuwe die boos is dat je A hebt gedaan. "Tja wat mijn collega doet heb ik niets mee te maken"...
Ik heb eigenlijk niet naar Beau gekeken, maar vond het wel een top idee. Het laat wat meer zien van die wereld en ook hoe men op daklozen reageert. Zo kocht die ene een iPhone X. Toegegeven; dat is een erg dure aankoop. Dat heel Nederland daarover valt geeft wel wat aan. Ze hadden het met een veel goedkopere telefoon ook wel gedaan, misschien iets minder. Het is de uitzichtloosheid die hem die keuze laat maken. Oke ik zit hier nog een lange tijd, volgens de verhalen gaat het zelfs nog jaren duren. Elke dag vecht ik tegen kapotte computers en een huis zal ik niet snel krijgen. Dan kan zoiets comfortabel zijn. Al moet ik nogmaals zeggen dat een X dan wel wat erg veel is.
Een weekend in een goedkoop hotel met mijn vrouw, zonder iets te moeten was heerlijk. 50 euro per nacht. Douchen wanneer we wilden, slapen wanneer we wilden. Als je niet in de situatie hebt gezeten, is de reactie vaak: "Je bent dakloos en dan ga je in een hotel zitten"... Die paar nachtjes hielpen mij weer met mij staande te houden en een moment met mijn vrouw te hebben.
Beau is een held. Wat ik had gedaan met het geld? Als je niet dakloos bent zeg je al snel: "Je schulden afbetalen natuurlijk". Ik heb 20000 euro schuld, dan is de helft afbetaald. Daarnaast zijn wij met z'n tweeën. Als ik alleen in die situatie had gezeten had ik misschien anders gekozen. Dus je betaald 10000 euro aan schuld. Je zit nog steeds in de opvang, en moet nog steeds lang wachten. Daarnaast, en daar komtie, komen al je schulden terecht bij de kredietbank en die gaat eerst maanden/jaren lang inventariseren enzo en onderhandelen over de prijs. Hoeveel inkomen heb je en wat zijn je vaste lasten. Aan de hand daarvan maakt men afspraken over terugbetalen. Je betaald veel minder als je minder inkomsten hebt en hogere schulden. Ik denk dat ik een gedeelte had gespaard voor als ik een huis heb. Zoals iemand al zei in het programma, leuk al dat geld, maar nu komen er gelijk allerlei instanties langs natuurlijk.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Blij dat het jullie wat beter gaat en dat jullie samen nu een dak(je) boven het hoofd hebben en dat de verblijfssituatie van jouw vrouw nu geregeld is. Hopelijk gaat haar gezondheid er nu ook op vooruit. (waren haar klachten gerelateerd aan de situatie of staat dat er los van?)quote:
[..]
Ik woon sinds december in een klein huis met mijn vrouw en kind. De verblijfsvergunning van mijn vrouw liep af in mei. Bij allerlei instanties hulp gevraagd en uiteindelijk voor een zaak Chavez gegaan. Dat komt er in het kort op neer dat je moet kunnen aantonen dat je dochter je nodig heeft. Familie wilde daar niet aan meewerken, maar uiteindelijk alle zaken verzameld. Uiteindelijk na een hoop gedoe een afspraak kunnen regelen bij het IND, bleek dat die zaak Chavez pas mag nadat je eerst een verlenging had aangevraagd. Uiteindelijk op de laatste dag een afspraak kunnen regelen. Kregen we na een paar maanden te horen dat we daar te laat mee waren, terwijl wij juist samen met het IND die dag hadden geregeld. Maar goed dat konden we aantonen. Mijn vrouw moest alleen nog langs voor een stempel op haar huidige vergunning. Mijn vrouw kwam weer in het ziekenhuis terecht.
Een vrouw van de gemeente (die ons met zoveel dingen heeft geholpen) heeft naar het IND gebeld. Die hadden de zaak net gesloten, omdat mijn vrouw niet voor een stempel was langsgeweest. Die vrouw van de gemeente heeft vanuit het ziekenhuis gebeld en legde uit dat mijn vrouw daar lag. Toen hebben ze het alsnog verlengd. Geluk mee gehad, want zonder dak boven je hoofd is het lastig om te verlengen en eigenlijk moest ze dus terug.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Ergens ben ik het met je eens. Het kost stukken minder om de problemen vanuit een huis te begeleiden. Dan is werken wat makkelijker en jezelf onderhouden ook. Helaas zal zo'n plan op veel weerstand in de maatschappij stuiten en heb je te maken met weinig beschikbare woonruimte.quote:
[..]
Het lijkt mij een beter idee om al die begeleiders de zak te geven en jouw een woning en een job, dan zijn ze goedkoper af. maar dat is mijn idee.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik vind het soms schokkend om te lezen hoe hier op FOK! (en op FB etc) wordt aangekeken tegen minima. "Ga gewoon werken", lijkt een normaal Nederlands standpunt. Maar er wordt niet stilgestaan bij het feit dat een uitkering je vaak maar nét laat rondkomen en dat je dus amper buffer kan opbouwen.
Zelfs áls je vandaag kan beginnen bij een baan, dan heb je niet al vandaag geld op je bankrekening om morgen van te kunnen ontbijten, zeg maar.
Anyways. Diep respect voor jou en je gezinnetje.
Vraag: ga je op een dag als vandaag stemmen? Heb je nog vertrouwen in 'de politiek'/'het systeem'?
Zelfs áls je vandaag kan beginnen bij een baan, dan heb je niet al vandaag geld op je bankrekening om morgen van te kunnen ontbijten, zeg maar.
Anyways. Diep respect voor jou en je gezinnetje.
Vraag: ga je op een dag als vandaag stemmen? Heb je nog vertrouwen in 'de politiek'/'het systeem'?
Mon 'en!
Kom voor jezelf op. Probeer dat zonder al te veel woede. Dat is erg moeilijk, zeker als je ook nog eens moeite heb met jezelf in te houden. Ik zorgde ervoor dat ik nergens voor geschorst werd, maar zag dat bijna iedereen dat wel voor elkaar kreeg.quote:
Wat zou je mensen adviseren die onverhoopt in dezelfde situatie belanden als jij?
Voorbeeld. Mijn vrouw is zo ziek dat ze niet eens haar ogen op kan houden. Slapen in de kantine mag niet dus dan komt iemand dat zeggen. Even overdag op bed liggen kan ook niet, tenzij de straatdokter je toestemming geeft om een uur per dag naar bed te mogen. Die komt alleen op vrijdag. Mijn vrouw naar het ziekenhuis, Na twee weken komt ze terug (op maandag) en mag nog steeds niet overdag op bed liggen. Uiteindelijk op vrijdag naar de straatdokter. Die stuurt haar naar een andere opvang waar ze overdag naar bed mag en in het weekend niet buiten hoeft te lopen. Geweldig! Na drie weken zegt iemand bij haar opvang ineens: "Nee, je mag hier helemaal overdag niet naar bed" en maakt haar voor van alles uit. Alles stond zwart op wit, maar uiteindelijk zijn het hun regels, ondanks wat de dokter haar belooft heeft.
Dan komt de baas met mij praten, hij begreep het volkomen, maar regels zijn regels. Ik wilde toen een klacht indienen. Samen met die vent ingevuld en hij bleef maar zeggen dat mijn klacht gegrond was. Na 6 weken gevraagd hoe het ermee zat, zijn antwoord: "ik heb het nagevraagd, het staat in de computer". Het werd belooft via de procedure die ze zelf hadden opgesteld, maar dan nog kan je er niets mee. Je hebt geen poot om op te staan. Ik weet zeker dat als ik te boos was geworden dat tegen mij had gewerkt. Ik kon iedereen daar wel aanvallen.
Zo zijn er vele gebeurtenissen waarbij je het verliest, terwijl iets is gezegd. Zwart op wit of mondeling het maakt niet uit. Toch elke keer voor mezelf en mijn vrouw opgekomen. Die vrouw van de gemeente zag dat allemaal in na een paar gesprekken met alle partijen aan tafel. Familie gaf tijdens die gesprekken aan dat ze vonden dat ik er te makkelijk over deed. Ik brak behoorlijk aan tafel en toen is die mevrouw erin gesprongen.
Doe dingen die je even blij maken. Heb je wat geld voor een avondje of twee in een simpel hotel? Doen! Ja kan er dan weer eventjes tegenaan, ondanks wat de buitenwereld ervan vindt.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Haha, dat is natuurlijk zeer slecht. Nu is mijn vrouw al die jaren ziek. Zo nam haar lichaam geen eten meer op en verloor ze daardoor al haar haren. Ze was op haar 35ste in de overgang. Dus sex is al jaren een probleem. Gelukkig ziet niemand er op zijn of haar best uit in d opvang dus overmatig geil werd ik niet. Het maakt je niet minder depressief iig.quote:
Hoe is je seksleven als dakloze, heb je seks met andere daklozen (op straat) of op een opvang met 0 privacy?
Lijkt me heel lastig.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dikke ja. Soms moest je naar verschillende afspraken en kon je niet anders dan zwart rijden. Zoveel mogelijk proberen te beperken, maar 1 boete gehad. Anderen kregen een boete voor buiten slapen, terwijl er geen plek voor hen was. Dat is echt vreselijk. Die werden ook niet betaald, nieuwe schulden en dus uit je programma.quote:
[..]
Denk je dat dak en thuislozen gebaat zijn in een meer efficiënte en gespecialiseerde aanpak? Het lijk mij er op dat je eigenlijk van hot naar her wordt gestuurd. en vaak hebben de mensen die dakloos niet de middelen om zich voort te bewegen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
In welke regio zou je het liefst huisvesting willen hebben? heb je bepaalde voorkeuren?
Nu niet zeggen: een grachtenpandje in de hoofdstad graag.
Nu niet zeggen: een grachtenpandje in de hoofdstad graag.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Vaak is het zo dat je door een betalingsachterstand voor WAT voor reden ook in een incassocarrousel terecht komt. Is dit jouw ook gebeurd?quote:
[..]
Dikke ja. Soms moest je naar verschillende afspraken en kon je niet anders dan zwart rijden. Zoveel mogelijk proberen te beperken, maar 1 boete gehad. Anderen kregen een boete voor buiten slapen, terwijl er geen plek voor hen was. Dat is echt vreselijk. Die werden ook niet betaald, nieuwe schulden en dus uit je programma.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ben ik helemaal met je eens. Helaas zijn lichaam en geest soms een blok aan het been. Ben erg trots wat we tot nu toe hebben gepresteerd, de harder de klap als je trots elke keer weer kapot gaat als je met familie aan een tafel zit. Daarom heb ik ook liever geen contact meer.quote:
[..]
Je bent nog jong, alles is mogelijk. Er is altijd licht aan het eind van de tunnel, maar dan moet je er wel naar toe lopen, hoe ver het ook is. Als dan je problemen achter de rug zijn waardeer je het leven nog meer.
Ben uiteindelijk meestal gelukkig, maar merk dat zoiets niet onuitputtelijk is.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ja het was een hoop stress en uiteindelijk is het goed gegaan omdat er iemand belde. Erg blij natuurlijk, een stuk druk is daarom weggegaan. Veel mensen hebben ons verteld dat we dit allemaal nooit voor elkaar zouden krijgen, maar tis toch gelukt.quote:
[..]
het moet wel ontmoedigen zijn voor je dat je in zo'n catch-22 situatie wordt geduwd.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Heel erg bedankt! Dat stond er los van. Haar galblaas is niet lang na de bevalling verwijderd en het schijnt zeer uniek te zijn dat haar lichaam een bepaald stofje niet aanmaakt die nodig is bij het verteren.quote:
[..]
Blij dat het jullie wat beter gaat en dat jullie samen nu een dak(je) boven het hoofd hebben en dat de verblijfssituatie van jouw vrouw nu geregeld is. Hopelijk gaat haar gezondheid er nu ook op vooruit. (waren haar klachten gerelateerd aan de situatie of staat dat er los van?)
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
quote:
[..]
Ja het was een hoop stress en uiteindelijk is het goed gegaan omdat er iemand belde. Erg blij natuurlijk, een stuk druk is daarom weggegaan. Veel mensen hebben ons verteld dat we dit allemaal nooit voor elkaar zouden krijgen, maar tis toch gelukt.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Heel erg bedankt. Het klopt inderdaad. Als je geen geld of schone kleren hebt is het ook lastig. Geld voor vervoer is er ook niet. Stinken op je werk, honger hebben, weinig slapen omdat gasten ruzie maken. Ook op zaterdag en zondag om 6.30 je bed uit en vanaf 7.45 buiten lopen.quote:
Ik vind het soms schokkend om te lezen hoe hier op FOK! (en op FB etc) wordt aangekeken tegen minima. "Ga gewoon werken", lijkt een normaal Nederlands standpunt. Maar er wordt niet stilgestaan bij het feit dat een uitkering je vaak maar nét laat rondkomen en dat je dus amper buffer kan opbouwen.
Zelfs áls je vandaag kan beginnen bij een baan, dan heb je niet al vandaag geld op je bankrekening om morgen van te kunnen ontbijten, zeg maar.
Anyways. Diep respect voor jou en je gezinnetje.
Vraag: ga je op een dag als vandaag stemmen? Heb je nog vertrouwen in 'de politiek'/'het systeem'?
Ze hadden ooit bij Foxnews een item over arm zijn. Kwamen ze erachter dat maar liefst 99% van de arme gezinnen een koelkast had! Zo arm waren ze dus niet was de conclusie. Maar ook al heb je het wat breder (zoals wij een paar jaar terug), door omstandigheden kan je heel snel zonder geld komen te zitten. Vaak bij schuldhulp gezeten, maar die kon niet beginnen omdat er geen bijstand kon worden aangevraagd. Elke keer als men mij dossier erbij pakt komt dat weer ter sprake. "Schuldhulp heeft je een paar keer niet uitgenodigd maar je deed er niets mee".
Ik begrijp het ergens wel. Als je in de problemen komt vinden een hoop mensen dat je de laatste bent om wat te zeggen, terwijl het allemaal om jou draait. Ik heb vast ook een mening over iets waar ik eigenlijk geen weet van heb. Maar dat je eigen familie daar aan meedoet dat doet het meeste pijn.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Inmiddels wil ik overal wel wonen. Het huisje is nu klein, maar het enige probleem is constant mensen over de vloer en bekeken worden. Op vrijdag bieden ze fruit aan. Geweldig, al ben ik inmiddels zo wantrouwig dat ik denk dat ik in de problemen kom als ik geen banaan kom halen.quote:
In welke regio zou je het liefst huisvesting willen hebben? heb je bepaalde voorkeuren?
Nu niet zeggen: een grachtenpandje in de hoofdstad graag.
Uiteindelijk heb ik het liefst minimaal twee slaapkamers.
Hoezo? Heb je plek?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Een koelkast is essentieel, en zo duur zijn die dingen niet eens! De interpretatie van Foxnieuws is natuurlijk weer gebaseerd op aannames en misleiding. Laat je daar niet depressief door maken. Ze zijn het niet waard.quote:
[..]
Heel erg bedankt. Het klopt inderdaad. Als je geen geld of schone kleren hebt is het ook lastig. Geld voor vervoer is er ook niet. Stinken op je werk, honger hebben, weinig slapen omdat gasten ruzie maken. Ook op zaterdag en zondag om 6.30 je bed uit en vanaf 7.45 buiten lopen.
Ze hadden ooit bij Foxnews een item over arm zijn. Kwamen ze erachter dat maar liefst 99% van de arme gezinnen een koelkast had! Zo arm waren ze dus niet was de conclusie. Maar ook al heb je het wat breder (zoals wij een paar jaar terug), door omstandigheden kan je heel snel zonder geld komen te zitten. Vaak bij schuldhulp gezeten, maar die kon niet beginnen omdat er geen bijstand kon worden aangevraagd. Elke keer als men mij dossier erbij pakt komt dat weer ter sprake. "Schuldhulp heeft je een paar keer niet uitgenodigd maar je deed er niets mee".
Ik begrijp het ergens wel. Als je in de problemen komt vinden een hoop mensen dat je de laatste bent om wat te zeggen, terwijl het allemaal om jou draait. Ik heb vast ook een mening over iets waar ik eigenlijk geen weet van heb. Maar dat je eigen familie daar aan meedoet dat doet het meeste pijn.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
neuh, maar misschien kun je hier een oproep doen naar woonruimte.quote:
[..]
Inmiddels wil ik overal wel wonen. Het huisje is nu klein, maar het enige probleem is constant mensen over de vloer en bekeken worden. Op vrijdag bieden ze fruit aan. Geweldig, al ben ik inmiddels zo wantrouwig dat ik denk dat ik in de problemen kom als ik geen banaan kom halen.
Uiteindelijk heb ik het liefst minimaal twee slaapkamers.
Hoezo? Heb je plek?
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ik weet hoe je daarover denkt, zie je regelmatig in POL.quote:
[..]
Een koelkast is essentieel, en zo duur zijn die dingen niet eens! De interpretatie van Foxnieuws is natuurlijk weer gebaseerd op aannames en misleiding. Laat je daar niet depressief door maken. Ze zijn het niet waard.
Meeste mensen kunnen inmiddels mijn rug op.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Toch lijkt me het wel handig om je langzaam maar zeker meer open te stellen voor een leven met mensen en vrienden die je verloren kring kunnen herstellen.quote:
[..]
Ik weet hoe je daarover denkt, zie je regelmatig in POL.
Meeste mensen kunnen inmiddels mijn rug op.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ik zal inderdaad moeten leren om mensen te vertrouwen. Sociaal gezien maak ik normaal gesproken makkelijk contact.quote:
[..]
Toch lijkt me het wel handig om je langzaam maar zeker meer open te stellen voor een leven met mensen en vrienden die je verloren kring kunnen herstellen.
Wel leuk (misschien onbelangrijk) detail is dat een dag voordat ik dakloos werd ik met twee vrienden naar het NK Carcassonne ben gegaan en dat is aankomend weekend weer. Achteraf is het jaar heel snel gegaan we gaan het jaar eens even afsluiten als Nederlands kampioen...hoop ik.
Een van de punten qua mentale hulp is ook mensen weer vertrouwen. Vind het nog niet makkelijk, omdat er dagelijks een beroep op die emotie wordt gedaan. We komen er wel.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
cool! misschien win je wel een kasteelquote:
[..]
Ik zal inderdaad moeten leren om mensen te vertrouwen. Sociaal gezien maak ik normaal gesproken makkelijk contact.
Wel leuk (misschien onbelangrijk) detail is dat een dag voordat ik dakloos werd ik met twee vrienden naar het NK Carcassonne ben gegaan en dat is aankomend weekend weer. Achteraf is het jaar heel snel gegaan we gaan het jaar eens even afsluiten als Nederlands kampioen...hoop ik.
Een van de punten qua mentale hulp is ook mensen weer vertrouwen. Vind het nog niet makkelijk, omdat er dagelijks een beroep op die emotie wordt gedaan. We komen er wel.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Hahaha, uiteindelijk win je een kans om je land te vertegenwoordigen op het WK in Duitsland.quote:
[..]
cool! misschien win je wel een kasteel
Trouwens je vroeg of ik nog vertrouwen had ik in de politiek. Jazeker wel. Gelukkig is de politiek niet 1 iemand. Het is niet altijd ideaal, maar ik voel wel sterk de drang om er later wat mee te doen. Soms kijken ze iets vanuit een ivoren toren, maar dan moet iemand omhoog klimmen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
jammer dat ze soms de toren insmeren met glibberige politiek.quote:
[..]
Hahaha, uiteindelijk win je een kans om je land te vertegenwoordigen op het WK in Duitsland.
Trouwens je vroeg of ik nog vertrouwen had ik in de politiek. Jazeker wel. Gelukkig is de politiek niet 1 iemand. Het is niet altijd ideaal, maar ik voel wel sterk de drang om er later wat mee te doen. Soms kijken ze iets vanuit een ivoren toren, maar dan moet iemand omhoog klimmen.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Als ik je zo hoor dan is vooral alle rompslomp en bureaucratie die het allemaal zo frustrerend maakt, al dat gedoe klinkt haast nog vervelender dan het dakloos zijn zelf 
.
Maar hoe komt het dat je vrouw geen verblijfsvergunning heeft? Heeft ze niet gelijk de Nederlandse nationaliteit gekregen na jullie huwelijk? Weet dat het juist in de VS vrij eenvoudig is een verblijfsvergunning te krijgen als je met een Amerikaan trouwt, had verwacht dat dit andersom ook wel zo zou zijn.
.Maar hoe komt het dat je vrouw geen verblijfsvergunning heeft? Heeft ze niet gelijk de Nederlandse nationaliteit gekregen na jullie huwelijk? Weet dat het juist in de VS vrij eenvoudig is een verblijfsvergunning te krijgen als je met een Amerikaan trouwt, had verwacht dat dit andersom ook wel zo zou zijn.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Mag je in NL echt dakloos zijn? Overweeg t weleens, maar ben bang dat je meteen de gestapo in je nek hebt hijgen. In Spanje lijkt t me prettiger, daar laten ze je met rust. Tegenwoordig dan, in de jaren 90 weleens gezien dat de Guardia Civil ze achterna zaten.
Nee eigenlijk mag je niet dakloos zijn. Als je nergens staat ingeschreven kun je helemaal niets doen. Er was een dakloze bij die uiteindelijk naar Spanje ging, trouwens. Hij zei dat je daar makkelijker aan een huis komt en hij ging daar dan websites bouwen. Probleem is dat bij terugkomst je nog meer problemen krijgt, omdat je nergens ingeschreven stond.quote:
Mag je in NL echt dakloos zijn? Overweeg t weleens, maar ben bang dat je meteen de gestapo in je nek hebt hijgen. In Spanje lijkt t me prettiger, daar laten ze je met rust. Tegenwoordig dan, in de jaren 90 weleens gezien dat de Guardia Civil ze achterna zaten.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Niet alles gelezen, maar ik las dat je dus dakloos was en dat zowel bijstand als werken geen optie waren. Welke hulp van instanties had je dan voor ogen om daar verandering in te brengen?
Is een caravan geen optie als tussenoplossing? In een soort van beschermde overgangscamping. Dat geleur met mensen mag wel eens ophouden..
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Klopt inderdaad dat je moe wordt van de rompslomp. Wij hadden alle papieren vanaf dag 1, maar ze mogen niet ouder zijn dan drie maanden. Nu waren wij nog vrij georganiseerd en dan nog was het behoorlijk vechten. Mijn gedachten dwalen dan af naar mensen die moeite hebben met hun administratie... Die zitten echt jaren in de opvang.quote:
Als ik je zo hoor dan is vooral alle rompslomp en bureaucratie die het allemaal zo frustrerend maakt, al dat gedoe klinkt haast nog vervelender dan het dakloos zijn zelf
Maar hoe komt het dat je vrouw geen verblijfsvergunning heeft? Heeft ze niet gelijk de Nederlandse nationaliteit gekregen na jullie huwelijk? Weet dat het juist in de VS vrij eenvoudig is een verblijfsvergunning te krijgen als je met een Amerikaan trouwt, had verwacht dat dit andersom ook wel zo zou zijn.
Maar er zijn er ook veel die gewoon schijt hebben aan alles, of inmiddels schijt aan alles hebben gekregen. Het vervelende is dat veel mensen het voor anderen verzieken.
Wij zijn getrouwd in Amerika. Ik ging daarheen op vakantie om haar te trouwen. Toentertijd wilde we eerst in Amerika gaan wonen. Daar moet je allebei in je eigen land een aantal interviews aangaan om te kijken of je echt wel van elkaar houdt. Soort spannende Ron's Honeymoon Quiz. Ik mag dan niet in Amerika verblijven en dan gaat er een behoorlijke tijd overheen voordat het rond is.Toen wij op huwelijksreis waren werd zij per telefoon ontslagen. Dan kan gewoon in Amerika en ze wisten dat ze op huwelijksreis was. Omdat dat contract haar eerste was waarbij je gewoon zonder problemen naar de dokter kon gaan en het feit dat je zo makkelijk ontslagen kan worden hebben we gekozen voor Nederland. Ook geen spijt van gehad. Daar hadden we nog grotere problemen in de situatie gehad.
Pas na 3 jaar mag je in NL gaan voor de NL nationaliteit. Daar zit een kostenplaatje aan vast. Uiteindelijk konden we het betalen via de gemeente van Rotterdam, maar dan moet de verblijfvsvergunning nog geldig zijn bij de ceremonie. Die is pas in december en het liep in mei af.
Gelukkig heeft ze nu een verlenging van de verblijfsvergunning en gaan we dit jaar haar NL nationaliteit aanvragen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik had weinig meer voor ogen als ik eerlijk ben. Mensen blijven roepen dat we hulp hadden moeten zoeken en dat hebben we ook gedaan. Maar zoals je al aangeeft, die is er helemaal niet. Volgens sommige hadden we PGB kunnen aanvragen, maar als de dokter niets vindt schiet dat ook niet op en PGB is niet bedoeld als leefgeld. We hadden graag iemand gehad die overdag voor vrouw en kind kon zorgen.quote:
Niet alles gelezen, maar ik las dat je dus dakloos was en dat zowel bijstand als werken geen optie waren. Welke hulp van instanties had je dan voor ogen om daar verandering in te brengen?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hebben we geprobeerd bij verschillende campings. Ten eerste kun je je dan niet inschrijven en ten tweede zitten campingeigenaren daar niet meer op te wachten, omdat ze die mensen moeilijk weer uit de caravan krijgen.quote:
Is een caravan geen optie als tussenoplossing? In een soort van beschermde overgangscamping. Dat geleur met mensen mag wel eens ophouden..
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Toen je na 10 maanden weer niet dakloos was. Is de wereld veel veranderd in die 10 maanden tijd? Heeft de tijd stil gestaan? Of lijkt het net of je als een soort tijdreiziger in de toekomst bent beland. Iets wat je normaal anders niet door zou hebben? En is "tijd" je vriend of vijand als je dakloos bent, of verlies je dat totaal uit het oog?
quote:
Maar hoe komt het dat je vrouw geen verblijfsvergunning heeft? Heeft ze niet gelijk de Nederlandse nationaliteit gekregen na jullie huwelijk? Weet dat het juist in de VS vrij eenvoudig is een verblijfsvergunning te krijgen als je met een Amerikaan trouwt, had verwacht dat dit andersom ook wel zo zou zijn.
Jij gelooft ook nog in het bestaan van Sinterklaas? Nederland is KEIHARD voor dit soort "problemen". Zelf ben ik al ruim 9 jaar getrouwd met een Argentijnse (huwelijk ook in NL laten inschrijven), maar oh wee als we het wagen om in Nederland te willen gaan wonen. Dat gaat echt niet zo eenvoudig voor mensen die van buiten de EU komen. Met dank aan Wilders en consorten. Sterker nog, als we een kind zouden hebben, dan zou ons kind wel welkom zijn, maar de moeder niet 
Mijn vrouw is nu bezig om de Hongaarse nationaliteit te verkrijgen, via haar (al lang) overleden opa, dat kan namelijk gewoon in Argentinië. En dan is het opeens geen enkel probleem meer, want EU land
Niet dat we plannen hebben om naar NL te komen overigens, maar om je een idee te geven hoe krom het allemaal is,
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
Heerlijke vragen!quote:
Toen je na 10 maanden weer niet dakloos was. Is de wereld veel veranderd in die 10 maanden tijd? Heeft de tijd stil gestaan? Of lijkt het net of je als een soort tijdreiziger in de toekomst bent beland. Iets wat je normaal anders niet door zou hebben? En is "tijd" je vriend of vijand als je dakloos bent, of verlies je dat totaal uit het oog?
Ik heb wel het gevoel 10 maanden kwijt te zijn. Ik heb uiteindelijk toch gedeeltes van de E3 kunnen zien, het WK konden we ook volgen (en schepte een band).
De eerste paar nachten in mijn huis voelde zeer vreemd. Ik miste het gehoest van andere mensen en had het gevoel dat er nog steeds meerdere mensen op mij kamer lagen. Mijn vrouw lag die dagen ook nog in het ziekenhuis, dat zal ook niet geholpen hebben.
Tijd was inderdaad een probleem. Een nacht slecht slapen kon je niet meer inhalen. Geen probleem thuis, maar elke nacht slecht slapen is minder fijn. Elke ochtend 6.30 uur je bed uitgaan, welke dag dan ook zorgt er wel weer voor dat je nog een lange dag buiten kan gaan lopen of tussen mensen met problemen kan gaan zitten. Wat ga je buiten doen? De dagen dat ik gewerkt heb moest ik nog eerder het bed uit, en als je dan eindelijk even wat voor jezelf kan doen 's avonds gaat dat allemaal van je slaaptijd af. In de zomer was het fijn dat het buiten niet zo koud was, maar met weinig kleren stonk je vrij snel. En toen ik nog met 24 man op 1 kamer lag met 1 heel klein raampje...er hoefde er maar een paar te zijn die niet douchen en je gaat kapot snachts.
De enige tijd waar ik nu tegenop zie is de tijd dat het gaat duren dat we constant zoveel mensen over de vloer hebben die dingen opschrijven die je niet in kan zien, maar wel oordelen over je familie. Ik schiet ontzettend snel in de verdediging tegenwoordig.
Ik kijk uit naar de tijd dat ik mij niet meer zoveel hoef te schamen, verantwoorden en dat ik iets extras kan doen met mijn familie. Een dagje Efteling ofzo. Die dag gaat er een keer komen, natuurlijk.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
ik heb ook een vraag...
uiteraard de meest belangrijke spullen sleep je mee
maar wat doe je met belangrijke spullen die niet te slepen zijn?
krijg je hulp bij het opslaan bijv. tot je een nieuw onderkomen hebt ofzo
stel dat ik zonder dak zit
dan zou mn treinencollectie naar mn moeder kunnen
maar wat als je niemand hebt die op je rotzooi zit te wachten
het verschijten (met veel verlies verkopen) zit niemand op te wachten
zorgt ook weer voor extra depressie bijv.
ik haal daar veel vreugde uit namelijk en dat heb ik hard nodig
toch zou ik wel kunnen leven zonder uiteraard
maargoed ik heb dan ook geen KIDS
oja.. klote dat je dit hebt mee moeten maken
en gefeliciteerd dat t alweer wat beter gaat!
uiteraard de meest belangrijke spullen sleep je mee
maar wat doe je met belangrijke spullen die niet te slepen zijn?
krijg je hulp bij het opslaan bijv. tot je een nieuw onderkomen hebt ofzo
stel dat ik zonder dak zit
dan zou mn treinencollectie naar mn moeder kunnen
maar wat als je niemand hebt die op je rotzooi zit te wachten
het verschijten (met veel verlies verkopen) zit niemand op te wachten
zorgt ook weer voor extra depressie bijv.
ik haal daar veel vreugde uit namelijk en dat heb ik hard nodig
toch zou ik wel kunnen leven zonder uiteraard
maargoed ik heb dan ook geen KIDS
oja.. klote dat je dit hebt mee moeten maken
en gefeliciteerd dat t alweer wat beter gaat!
|
|
