quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:06 schreef Chia het volgende:
Was je samen met je partner en dochter dakloos?
Mijn partner en ik waren allebei dakloos, mijn dochter mocht die tijd bij mijn zus verblijven.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:06 schreef Doedezemaar het volgende:
Hoe kwam het zo dat je dakloos werd? Waar was je dochter in die tien maanden?
We moesten ons melden bij een organisatie in Rotterdam: Centraal Onthaal. Daar gaan ze je dan vragen stellen en zeggen ze dat je recht hebt op een bed. Je krijgt ook een pas. Die moet je laten zien bij de opvang. De eerste paar dagen is het vooral veel lopen door de stad, opzoek naar een opvang. Met al je spullen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:10 schreef Lothiriel het volgende:
Waar sliep je zoal toen je dakloos was? In een opvang of gewoon op straat? En hoe was die ervaring, raakte je eraan gewend? Heb je hulp gekregen of moest je zelf op zoek naar hulp?
Ja I know veel vragen
's avonds krijg je bij het CVD 6 boterhammen. Waar ik zat was een dag-en nachtopvang. De meeste opvangen zijn alleen 's avonds en 's nachts open. 's Middags kon je een grote warme maaltijd krijgen voor 2 euro of gratis als je een klusje had gedaan. WC's schoonmaken, kantines schoonmaken, kluisruimte schoonmaken enz.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:17 schreef Sigaartje het volgende:
Zijn er ook opvanginstanties waar je gratis kunt eten iedere dag?
Dat was ook bijzonder zwaar. Ze heeft in die periode meerder keren in het ziekenhuis gelegen, omdat ze ondervoedt en uitgeput was. Haar lichaam verteerde het eten niet. Ik vind het vooral vervelend, omdat zo ontzettend veel mensen haar niet geloofde enzo (tijdens en voor de periode), terwijl ze in die tijd meerdere keren op het randje van overleven zat.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:21 schreef Isabeau het volgende:
Hoe ging het in die periode met je vrouw? Zij was eigenlijk ziek en dan ook nog dakloos, dat lijkt me bijzonder zwaar.
Mijn vrouw is van buiten de EU. In de periode dat we dakloos waren liep haar verblijfsvergunning ook nog eens af. Toentertijd werkte wij allebei en kwam ze op mijn naam naar Nederland. In die periode mag je geen bijstand aanvragen, want dan zou mijn vrouw teruggestuurd worden. Ook een daklozenuitkering is bijstand.quote:
Wat klote zegquote:Op woensdag 20 maart 2019 10:28 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Mijn vrouw is van buiten de EU. In de periode dat we dakloos waren liep haar verblijfsvergunning ook nog eens af. Toentertijd werkte wij allebei en kwam ze op mijn naam naar Nederland. In die periode mag je geen bijstand aanvragen, want dan zou mijn vrouw teruggestuurd worden. Ook een daklozenuitkering is bijstand.
Nee, ik heb nooit hoeven bedelen. Ik was altijd erg blij met al die gasten buiten die aan mij kwamen vragen of ik wat geld voor ze had. Blijkbaar zag ik er niet dakloos uit. Heerlijk om te kunnen zeggen: "Nee ik ben zelf dakloos".quote:
Het idee is goed. Werken is goed. Het vervelende is dat het je afgeraden wordt in die situatie. Terwijl familie blijft hameren op ga werken, is werken helemaal niet de bedoeling als je dakloos bent.quote:
Goede vraag inderdaad. Ik had nog een oude telefoon. En er is wifi in de meeste opvanghuizen. Waar ik nu woon is diezelfde wifi. Het doet het vaker niet dan wel. In het begin denk je nog "waarom zou je als dakloze gaan zeuren over slecht internet". Maar al je zaken e.d. moet je via internet doen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:32 schreef Jantje2k het volgende:
Lijkt me echt heel erg vervelend. Had je dan wel nog een telefoon (kon je die misschien savonds opladen, of hoe gaat dat) en had je ook internet?
Uiteindelijk begrijp je het allemaal pas echt als je het meegemaakt. Ik kom uit een familie die nogal van mening is dat iemand die dakloos is geen rechten heeft. Wat anderen mensen zeggen moeten ze zelf weten, maar familie heeft mij veel pijn gedaan. Vooral omdat ze ook tegen mijn vrouw constant gingen zeggen dat ze moest werken.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:34 schreef flipsen het volgende:
Wat vind je van mensen die in het wilde weg roepen: "In Nederland hóef je niet dakloos te zijn, het is een keuze!"?
Was het lastig voor je vrouw om in een ziekenhuis opgenomen te worden (ik ga er even blind vanuit dat je ook de ziektekosteverzekering niet meer kon betalen)?
Heel goed dat je dit wil doen hier op FOK!, waar kortzichtigheid nogal een ding is in de regel
Al voor het dakloos zijn zag ik het allemaal al aankomen en raakte ik al flink depressief. Toch ben ik iemand die altijd doorgaat en ik had ook weinig tijd en ruimte om er te lang bij stil te staan.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:39 schreef klappernootopreis het volgende:
In welke mate van radeloosheid ben je wel eens geweest, en berust je je nu in je situatie?
Ik heb vrienden en familie. Familie kon ik niet naartoe, ook niet een nachtje. Je kan ook niet vaak bij iemand slapen, want dan krijgt diegene problemen met de belasting.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:42 schreef C.L.Werner het volgende:
Had je geen vrienden of familie waar je terecht kon
Ik heb helemaal geen bijstand gekregen. Zodra wij bijstand gehad zouden hebben kon mijn vrouw teruggestuurd worden naar land van herkomst.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:02 schreef Antaris het volgende:
Is het een goede zaak dat er een gedeelte van je bijstand wordt ingehouden omdat je geen vaste verblijfplaats hebt?
De gemiddelde dakloze is wat lastig te selecteren. Vroeger waren het allemaal mensen met drank/drugsproblemen, maar daar zijn er niet zo veel meer van in de opvang. Die slapen meestal buiten en zitten al meer dan 10 jaar in deze situatie. "Op straat voel ik me vrij" en "Normale mensen die elke dag moeten werken en een huis moeten onderhouden, ik voel hun pijn" zijn kreten van personen die echt nooit meer terug in de maatschappij komen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:45 schreef bloempjuh het volgende:
Waarmee kunnen wij, FOK!kers, de gemiddelde dakloze het beste helpen? Waar had jij het meeste behoefte aan?
Een kop koffie? Interpersoonlijk contact? Iets te eten? Contant geld? Iets anders?
Ik bedoel, natuurlijk wilde je je gezin om je heen op een veilige plek. Maar dat kan de gemiddelde voorbijganger op straat niet direct voor je regelen.
Jazeker, zelfs op de meest klote momenten maak je een hoop mooie dingen mee. Je moet er wel oog voor hebben. Ik vond de eerste paar dagen leuk dat je ineens overal daklozen zag. Bijvoorbeeld; je loopt langs de HEMA en ziet dat daar zeker wel 10 daklozen zitten in het restaurant. De meeste hebben niets gekocht, maar zitten graag even warm en tussen de 'normale' mensen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:48 schreef LTVDK het volgende:
Het is natuurlijk een erg vervelende periode geweest voor je (en je vrouw), maar zijn er in die donkere periode ook nog lichtpuntjes voor je geweest. Bijvoorbeeld 'leuke' dingen die je hebt meegemaakt die je zonder dakloos te zijn nooit had meegemaakt?
Ik begrijp wat je hiermee wilt zeggen, maar om eerlijk te zijn vind ik het een debiele regeling.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:11 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Ik heb helemaal geen bijstand gekregen. Zodra wij bijstand gehad zouden hebben kon mijn vrouw teruggestuurd worden naar land van herkomst.
Verder begrijp ik die regel wel. Toen ik net in de opvang kwam hoorde ik dat mensen wel eens naar een hotel gingen. Dat vond ik achterlijk. Na een paar maanden onveilig zijn en je vrouw missen zit je uiteindelijk toch soms in een hotel.
Eerst komt er een wijkteam langs. Die gaan je 'helpen'. Ik woonde in een dorp en daar hadden ze geen ervaring met daklozen. Ze hadden drie afspraken voor ons gemaakt bij een instantie en drie keer hebben we daar een hele dag voor niets gezeten, omdat het niet op die manier kon gaan. Zij hebben vervolgens dingen in ons dossier gezet waar wij het niet mee eens zijn. Bij elke begeleider komt dat dossier weer boven, natuurlijk.quote:Op woensdag 20 maart 2019 10:39 schreef klappernootopreis het volgende:
In welke mate van radeloosheid ben je wel eens geweest, en berust je je nu in je situatie?
Dat je een keer ruzie met je vrouw krijgt in zo'n gestreste periode is vrij normaal. Denk je dat die "experts" oversensitief reageren of valt dat mee?quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:45 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Eerst komt er een wijkteam langs. Die gaan je 'helpen'. Ik woonde in een dorp en daar hadden ze geen ervaring met daklozen. Ze hadden drie afspraken voor ons gemaakt bij een instantie en drie keer hebben we daar een hele dag voor niets gezeten, omdat het niet op die manier kon gaan. Zij hebben vervolgens dingen in ons dossier gezet waar wij het niet mee eens zijn. Bij elke begeleider komt dat dossier weer boven, natuurlijk.
Wij zouden altijd als familie behandeld worden, maar werden vanaf de eerste week apart behandeld. Dan wordt er een plan samengesteld, terwijl je nog helemaal onder de indruk bent van de situatie. Inmiddels heb ik meer dan 10 begeleiders gehad, waarvan er maar 1 betrouwbaar was. De rest doet maar wat. Uiteindelijk kwam er een mevrouw van de gemeente Rotterdam bij. Die heeft ons geholpen. Bleek dat wij de eerste week al hadden kunnen wonen op de plek waar ik nu woon, en dus niet 10 maanden in opvang.
Zij heeft geregeld dat er gesprekken met familie en instanties aan 1 tafel kwamen. Met familie liep het niet lekker. We zouden er allemaal samen uitkomen qua bezoek e.d., maar als snel kwam er vanuit familie een regeling waar we ons strikt aan moesten houden. De afspraak was dat we soms onze dochter van school mochten halen en blijven slapen. Maar uiteindelijk mochten we eens in de twee weken 3 uurtjes langskomen. Ook op haar verjaardag. Verder werden we overal buiten gehouden, waar we normaal altijd bij waren. Uiteindelijk heeft die mevrouw van de gemeente ervoor kunnen zorgen dat het plan van die eerste week aangepast kon worden. Ook bij de straatadvocaat geweest en die zei: "We raden iedereen aan bij aanmelding als dakloze om eerst een biertje te drinken, want dan word je sneller geholpen."
Nu woont onze dochter bij ons en wil familie een een flexibele omgangsregeling... Ik en mijn vrouw hebben een keer ruzie gehad in de laatste drie maanden. Daar heb ik het met mijn moeder over gehad en die heeft gelijk naar mijn zus gebeld om te zeggen dat zij pleegzorg moest bellen. En dan komt men gewoon je kind voor een weekend weghalen, zonder hoor en wederhoor. Die mevrouw van de gemeente zit al een tijd niet meer op onze zaak, maar helpt ons soms, omdat wij ook rechten hebben. Ik vertrouw bijna niemand meer, vooral geen begeleiders, maar als je daarover je mening geeft ben je lastig en dat komt dan weer in je dossier.
Tegen alles in heb ik de laatste maand als dakloze gewerkt bij een bedrijf waar ze een flinke screening doen en ik werd aangenomen als eerste dakloze ooit. Op het moment heb ik de diagnose overwerkt gekregen en ben ik aan het re-integreren. Veel hulp van psychologen en bedrijfsartsen. Na jaren van doorgaan kon ik echt niet meer. Radeloos kan ik soms nog steeds zijn, maar ik ben blij dat ik niet meer naar de opvang hoef. Maar ik ben er zeker nog niet gerust op. Als een begeleider een fout maakt moet je die slikken, andersom is er geen plaats voor een fout.
Ik had eerder psychologische hulp gezocht voor mezelf, omdat alles om mijn vrouw ging. Of ons dat uit de situatie had gehouden weet ik niet. Sommige familieleden en vrienden hebben het over het probleem bespreekbaar te maken. Heb ik geprobeerd. Resulteerde bij een bezoek in mij constant te moeten verantwoorden, terwijl ze mijn verhalen over mijn zieke vrouw niet voor waar aannamen, omdat doktoren niets vonden.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:13 schreef dagobertE6 het volgende:
Hoe zou je dit opnieuw aanpakken?
Zou je dan wel/niet dakloos zijn?
Moeilijke vraag. Ik wil niet zeggen dat alle drugverslaafden niet willen, maar het is wel een groep waar alle aandacht heengaat. Helaas zie je die groep vaak falen of voor overlast zorgen. Vaak zijn het juist diegene die nooit meer in de maatschappij komen. Er zijn er best veel die werken, of willen werken, maar die dan of moeten stoppen met werk of geen begeleiding krijgen wegens afspraken tijdens kantooruren. Als je niet kan werken ga je of de hele dag buiten lopen (dat heb je vrij snel gezien wegens geldgebrek enzo) of in de opvang zitten naast allerlei mensen met allerlei problemen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:27 schreef klappernootopreis het volgende:
Denk je dat de groep drank/drugs prioriteit heeft tov de "normale" dak/thuisloze? Omdat dit "probleem" al is opgelost?
Hulp is inderdaad beter dan een aalmoes of medelijden. Mijn vriendin heeft eens een kennis laten bivakkeren in haar tuinhuisje. Ze had wel een extra slaapkamer maar dat huisje gaf die kennis een soort van onafhankelijkheid die ze dan ook bitter nodig had. Ze hoefde er ook niet voor te betalen, maar zo nu en dan een paar boodschapjes mee nemen. Hunkerde jij ook naar je onafhankelijkheid? of was dat geen issue?quote:Op woensdag 20 maart 2019 12:01 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Moeilijke vraag. Ik wil niet zeggen dat alle drugverslaafden niet willen, maar het is wel een groep waar alle aandacht heengaat. Helaas zie je die groep vaak falen of voor overlast zorgen. Vaak zijn het juist diegene die nooit meer in de maatschappij komen. Er zijn er best veel die werken, of willen werken, maar die dan of moeten stoppen met werk of geen begeleiding krijgen wegens afspraken tijdens kantooruren. Als je niet kan werken ga je of de hele dag buiten lopen (dat heb je vrij snel gezien wegens geldgebrek enzo) of in de opvang zitten naast allerlei mensen met allerlei problemen.
Wat ik vooral erg vond was het aantal mensen die zulke psychische problemen hadden en die zouden vroeger niet als dakloze worden opgevangen. Alles zit nu aan 1 tafel met alle problemen van dien. Je wordt uiteindelijk zelf gek, als je met 24 man op een kamer ligt hoef je er maar 1 te hebben die de boel wakker houdt, er waren er meerdere... Harddrugs, bellende mensen, schreeuwende mensen, knokkende mensen, mensen die uit hun bed worden gehaald door politie e.d.
Ik mag soms plaatsnemen bij een denktank van de gemeente Rotterdam om met ideeën te komen. Een andere aanpak voor mensen zonder drugsverslaving is een van de belangrijkste punten. Mensen die willen werken zijn toch vaak de mensen die echt willen. Het uiteindelijke probleem is wonen. Je kan niet zomaar overal gaan huren, zo moet je in Rotterdam gaan wonen. Daar zijn de regels bij wat wijken verandert die er precies voor zorgen dat je er niet kan komen wonen als exdakloze. En als er dan maar weinig huizen beschikbaar zijn dan wordt de sitiuatie uitzichtloos. Het is dat ik persoonlijk geholpen ben door iemand van de gemeente en straatadvocaten, anders had ik er nog maanden gezeten.
Het verschilt per mens. Je kan er wel vanuit gaan dat bedelen iets is waar je niet zomaar aan begint. Maar ik denk als je eenmaal zo laag gaat, dat het dan makkelijker is. Veel van hen zullen vast niets geven om jouw lach, maar uiteindelijk wil iedereen zich mens voelen. Bedelen, uit prullebakken eten, sigaretten oprapen, dat zijn dingen die je doet als je jezelf niet meer als mens ziet.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:34 schreef Bamboee het volgende:
Wauw! Wat geweldig dat je hierover wilt praten met ons!
Ik ervaar een tweestrijd wanneer een dakloze meneer/ mevrouw mij om geld vraagt. Geld geef ik nooit, maar koop wel af en toe wat te eten of drinken voor mensen. En als ik besluit dat niet te doen, kijk ik de mensen altijd bewust aan, schenk hen een glimlach en begroet ze. Met het idee hen te laten weten dat ik hen als mens zie. Ik vraag mij telkens weer af of dat ook zo overkomt of dat het als schijnheilig ervaren wordt.
Als het voor jullie niet mogelijk was om een uitkering aan te vragen en jullie hebben niet gebedeld. Hoe kwamen jullie dan aan het geld om jullie zelf te onderhouden? En hebben jullie je dochter veel gezien/ bezocht tijdens die 10 maanden?
Weet je wat het is. Met zoveel instanties en begeleiders is dat moeilijk te zeggen. Een instantie krijgt een melding en dan pakt men jouw dossier erbij. Na meer dan 10 begeleiders staat daar van alles in. Let wel: jij hebt er niets ingezet, maar zij wel. Wat er staat wordt niet in twijfel getrokken, zelfs niet als jij het ter discussie stelt. Ik kan mensen het niet kwalijk nemen dat ze het dossier erbij pakken, ik ben uiteindelijk iemand die hulp nodig heeft. Vanaf de eerste dag staan er fouten in en heeft familie het aangevuld met gebeurtenissen van meer dan 15 jaar geleden. Bij elke nieuwe instantie begin je op -10.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:48 schreef klappernootopreis het volgende:
[..]
Dat je een keer ruzie met je vrouw krijgt in zo'n gestreste periode is vrij normaal. Denk je dat die "experts" oversensitief reageren of valt dat mee?
De fout is het participatiesysteem, maar dit mag je natuurlijk niet zeggen. Wat zou je de politiek adviseren om al dit soort problemen op te lossen?quote:Op woensdag 20 maart 2019 12:21 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Weet je wat het is. Met zoveel instanties en begeleiders is dat moeilijk te zeggen. Een instantie krijgt een melding en dan pakt men jouw dossier erbij. Na meer dan 10 begeleiders staat daar van alles in. Let wel: jij hebt er niets ingezet, maar zij wel. Wat er staat wordt niet in twijfel getrokken, zelfs niet als jij het ter discussie stelt. Ik kan mensen het niet kwalijk nemen dat ze het dossier erbij pakken, ik ben uiteindelijk iemand die hulp nodig heeft. Vanaf de eerste dag staan er fouten in en heeft familie het aangevuld met gebeurtenissen van meer dan 15 jaar geleden. Bij elke nieuwe instantie begin je op -10.
Wat ik veel vervelender vind is dat familie het niet begrijpt. Zij zien ons als criminelen zonder rechten (letterlijk zo gezegd). Dan belt een zus iemand van de familie van mijn vrouw om te vragen of zij daar ook altijd banen kwijtraakte en loog. Achter haar rug om. Dat ze maanden lang in het ziekenhuis heeft gelegen wil er maar niet ingaan. Geen probleem als ze er verder niets mee te maken hadden, maar blijkbaar hoeven ze maar 1 keer te bellen en er gebeuren dingen. Dan zou mijn dochter op maandag naar school worden gebracht en dat heeft men niet gedaan. Als ik instanties hier op aanspreek dan zeggen ze dat mijn dochter nog niet leerplichtig is, terwijl de afspraak was dat ze gebracht zou worden en dat het daarnaast ging om een weekend even uit te blussen en geen gevolgen. Men heeft tegen haar gelogen dat het nog vakantie zou zijn. Dan komt er een crisis team langs...met weer dat dossier natuurlijk...om te kijken of het wel veilig is.
Ik begrijp de procedure, maar je wordt telkens gezien als foute mensen, terwijl dat nooit het probleem is geweest.
Zoals ik al zei hierboven, als ik op mijn werk was dan zat mijn dochter thuis met iemand die niet eens kon zitten of soms praten. Dat vond ik ook erg. Ik heb toen veel voor mijn dochter en vrouw moeten zorgen, bijstand kon niet wegens verblijfsvergunning van mijn vrouw. En nee ik heb geen verslaving. Als je eerst allebei werkt dan heb je een heerlijk leven. Contract van mijn vrouw werd niet verlengd, net voordat ze onze dochter kreeg. Het idee was dat ze daarna weer aan de slag zou gaan, maar dat kreeg ze niet meer voor elkaar. Ik heb zelf nog even een uitkering gehad en kon toen thuis helpen met de hoop dat ze weer beter zou worden. Maar dat werd ze dus niet.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:54 schreef Jimbo het volgende:
Hoe komt het dat je niet genoeg geld had om jezelf te onderhouden (als in een dak boven je hoofd houden). Zat al je geld in iets anders, had je een verslaving of iets?
En kon je niet gewoon gaan werken om dit te voorkomen zoals..nja..iedereen eigenlijk. Ik kan mij niet voorstellen dat je écht nergens werk hebt kunnen vinden wat geen dak boven je hoofd kan houden tenzij er ergens (anders dan je GWL+eten) een flinke lading geld heen gaat.
Ik ben 38, mijn vrouw komt uit de USA. Ik kan daar helaas niet zomaar naar binnenlopen. Het was wel het plan om daar te gaan wonen, maar we hebben uiteindelijk voor NL gekozen.quote:Op woensdag 20 maart 2019 11:55 schreef flipsen het volgende:
Hoe oud ben je eigenlijk?
Mag ik vragen waar je vrouw vandaan komt? Als je dat om privacy redenen niet wil zeggen, prima natuurlijk.
Heb je er soms over gedacht om hier de boel de boel te laten en naar het land van je vrouw te vertrekken met je familie? Of is dat nooit een optie geweest?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |