Situatie is als volgt:
Ik ben al jaren samen met mijn vriend en sinds kort wonen we samen. Hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie van 12 en 9 jaar. De kinderen wonen bij hem en hebben een beperkte omgangsregeling met de moeder. Ik heb een goede band met de kinderen, geef ze aandacht en liefde en sta klaar voor ze.
Andersom merk ik ook dat zij mijn aanwezigheid waarderen en het leuk vinden dat ik met hun papa ben.
Nu ben ik zwanger van mijn eerste kind en ik merk dat mijn gevoelens beginnen te veranderen. Ondanks dat ik de kinderen niets laat merken, vind ik hun aanwezigheid minder comfortabel/fijn dan eerst. Ik merk dat ik meer behoefte heb aan rust.
Binnenkort ga ik met verlof en heb dan eigenlijk geen zin om de kinderen op te vangen na school, terwijl mijn partner daar een beetje van uitgaat en beledigd is als ik aangeef dat ik ze niet volledig wil opvangen. Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Ook de kinderen verheugen zich op die periode en willen dan graag naar huis in plaats van naar de bso.
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
En ben ik bang dat het jongste kind jaloers gaat worden op de baby. Hij vraagt veel aandacht (soms ook op negatieve manier) en gedraagt zich graag jonger dan dat hij is. Als de baby er is, wil ik de baby geen tekort doen en veel liefde en aandacht kunnen geven.
Ik wil de bestaande kinderen ook aandacht en liefde blijven geven, maar ik twijfel of ik dat goed kan combineren en echt 'eerlijk' kan zijn. Ik voel al zoveel liefde voor de baby, ben bang dat ik onbewust 'oneerlijk' ga zijn.
Mijn vragen zijn dus:
- Is het egoïstisch als ik aangeef de kinderen niet (volledig) te willen opvangen tijdens mijn verlof?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat er geen jaloezie gaat spelen?
- Zijn er mensen die zich in een soortgelijke situatie bevinden en hoe gaan jullie ermee om?
[ Bericht 0% gewijzigd door Cameeltjes op 05-02-2019 19:06:27 ]
Toch raar ?
Je hebt zelf er voor gekozen en relatie met de man aan te gaan en je wist dat je zijn kinderen erbij kreeg.
Ik ben het met hem eens dat je tot 15.00 genoeg kan rusten en best die paar uur met de kids kan door brengen.
Ook die verdienen hun aandacht, dit is ook gelijk het antwoord voor hoe voorkom ik jaloezie ?
Verdeel je aandacht eerlijk.
Het draait niet alleen om jou en de baby.
Op zich misschien nog wel normale gevoelens maar werk hier aub aan en spreek het zeker nooit uit tegen die kinderen. Niets zo erg dan je eigen moeder al zo weinig zien en dan ook nog aan de kant geschoven worden door de persoon die een tweede moeder voor je is.
Je kunt niet voorkomen dat er jaloezie optreedt. Dat is ten eerste heel er menselijk, en ten tweede zijn deze mensjes nog jong. Het is nogal wat, een nieuwe baby in huis. Dat is een grote overgang. En dan ook nog een baby van papa en zijn nieuwe liefde. Dat kan best lastig zijn. Geef ze die ruimte ook om het moeilijk te vinden, boos, jaloers en verdrietig te zijn, naast enthousiast over dat kleine hummeltje. Betrek ze wanneer ze dat willen bij de zorg en ga niet overbeschermend met de nieuwe baby om.
Ik denk dat het heel belangrijk is om met je partner te blijven communiceren over jouw gevoelens. Dus bijvoorbeeld ook dat je nu een soort territorium drang voelt. Ik denk dat het belangrijk is dat je partner voldoende 1 op 1 dingen met de kinderen blijft ondernemen of dat gaat doen. Dan voelen ze zich minder gauw achtergesteld.
Zij krijgen een broertje/zusje ....
Je wordt toch niet zo'n Mother from Hell he? Daar zijn er al genoeg van op deze wereld.quote:Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
Een kind van 9 in een wipstoeltje? Daar zou ik ook pissig van wordenquote:Op dinsdag 5 februari 2019 19:51 schreef Strani het volgende:
[..]
Je wordt toch niet zo'n Mother from Hell he? Daar zijn er al genoeg van op deze wereld.
Enigszins gefrustreerd kan ik begrijpen, maar razend lijkt me niet zo gezond. Maar goed, iemand hierboven noemde de hormonen al. Hopelijk is dat het.quote:Op dinsdag 5 februari 2019 19:52 schreef maily het volgende:
[..]
Een kind van 9 in een wipstoeltje? Daar zou ik ook pissig van worden
Dit.quote:
Laat zijn kinderen vooral merken dat zij ook belangrijk zijn. En al groot. En jou straks kunnen helpen. Betrek ze erbij ....
Zij krijgen een broertje/zusje ....
En volledig opvangen ipv BSO is wellicht wat veel, maar geheel lekker alleen thuis zwanger zitten zijn, tsja, was het maar zo’n feest het leven, dat niets hoeft.
Jij bent mede verantwoordelijk voor de stiefkinderen.
Daarnaast; pas jij maar op dat je geen twee rangen kinderen hebt straks. Je eigen oogappel en die twee lastpakken van dat andere wijf.
Nou dit helemaalquote:
[..]
Daarnaast; pas jij maar op dat je geen twee rangen kinderen hebt straks. Je eigen oogappel en die twee lastpakken van dat andere wijf.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Waar ik wel bang voor ben, is dat mijn kindje prioriteit gaat worden. Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Aan de andere kant zou dat juist voor jaloezie zorgen in het gezin en dat moet ik zien te voorkomen.
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
Waarom dit niet voortzetten?quote:
Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Hoe denk je dat vrouwen dat vroeger deden? Ik snap het argument van je partner wel. Bovendien ben je er ook weer niet zo veel mee bezig met die leeftijden. Als je dit al druk vindt zet je maar schrap voor als je straks een baby hebt.quote:
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Hallo moeder-instrinct. Kijk alleen uit dat je horrormonen je geen wicked stepmother van je maken.quote:
Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
Dan had je wellicht beter verder kunnen kijken voor een kindloze vent.quote:
Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Komt er hierna nog een baby of valt dat niet te rijmen met de aandacht die je huidige baby verdient volgens jou?
Mwah het leest voor mij niet echt zo.quote:
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
quote:
Bedankt voor jullie tips en advies.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Nee de kinderen hebben pech dat hun eigen moeder niet in staat is er volledig voor ze te zijn. Als pa alleen was gebleven en zich niet zo nodig had hoeven voortplanten met een nieuwe vrouw was dat ook prima voor ze geweest.
In dat geval moet je echt oog proberen te houden voor wat jij voor die kinderen betekent. Als tweede moeder zou jij met hen net zo beschermend moeten willen zijn. Je hebt bewust voor ze gekozen. Het is een beetje gelijk aan iemand die een kind adopteert, en dan alsnog een biologisch kind krijgt. Het geadopteerde kind blijft net zo goed hun kind, en dat moet in een geval als het jouwe ook zo zijn.quote:
Bedankt voor jullie tips en advies.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Waar ik wel bang voor ben, is dat mijn kindje prioriteit gaat worden. Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Aan de andere kant zou dat juist voor jaloezie zorgen in het gezin en dat moet ik zien te voorkomen.
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
Natuurlijk, gevoelens kan je niet dwingen en het is goed dat je je in elk geval bewust bent van het feit dat iets niet goed zit. Dus ik zou proberen te zoeken naar manieren om de twee kinderen weer in een ander daglicht te zetten. Neem volledige verantwoordelijkheid voor hun aanwezigheid in jouw leven. Zie ze niet meer als een externe factor maar als twee mensen die een belangrijk deel uitmaken van wie jij bent.
En bovendien: stel dat die 2 kinderen je 'echte' kinderen waren, zou je dan ook zo reageren zoals je nu doet? Wat zou het verschil maken denk je?quote:
Wat mij een beetje opvalt is dat het nu opeens allemaal om jou en de baby draait... de rest hoort er opeens niet meer zo bij.
Toch raar ?
Je hebt zelf er voor gekozen en relatie met de man aan te gaan en je wist dat je zijn kinderen erbij kreeg.
Ik ben het met hem eens dat je tot 15.00 genoeg kan rusten en best die paar uur met de kids kan door brengen.
Ook die verdienen hun aandacht, dit is ook gelijk het antwoord voor hoe voorkom ik jaloezie ?
Verdeel je aandacht eerlijk.
Het draait niet alleen om jou en de baby.
Jaloezie is iets waar je altijd rekening mee moet houden maar belangrijk is dat je de kinderen betrekt met het verzorgen van de baby zodat ze inzien dat het noodzakelijk is om voorzichtig te doen met nieuwe baby.
Ze hebben inderdaad helaas pech met hun moeder. Ik heb geluk tussen aanhalingstekens gezet, omdat ze in deze pechsituatie iets minder pech hebben. Ik had ook een bitch kunnen zijn en had deze kinderen niets kunnen gunnen.quote:Op dinsdag 5 februari 2019 20:48 schreef Chia het volgende:
[..]
Nee de kinderen hebben pech dat hun eigen moeder niet in staat is er volledig voor ze te zijn. Als pa alleen was gebleven en zich niet zo nodig had hoeven voortplanten met een nieuwe vrouw was dat ook prima voor ze geweest.
Ik typ hier wat ik op dit moment van binnen voel, maar dat is niet hoe ik mij opstel tegenover de kinderen.
Overigens zouden ze het niet beter hebben als papa single was gebleven. Hij had dan meer moeten werken, meer huishoudelijke taken gehad en minder energie en tijd voor de kinderen. Toen ik hem leerde kennen werkte hij fulltime en was in de avonden en weekenden bezig met huishouden. Kinderen gingen toen alle schooldagen naar bso.
Nu werkt hij minder uren, kinderen krijgen aandacht van zowel hem als mij. Zijn vaker thuis en hebben het rustiger en stabieler. Dus ja, ze hebben wel een beetje 'geluk'.
Ff serieus.quote:
[..]
Ze hebben inderdaad helaas pech met hun moeder. Ik heb geluk tussen aanhalingstekens gezet, omdat ze in deze pechsituatie iets minder pech hebben. Ik had ook een bitch kunnen zijn en had deze kinderen niets kunnen gunnen.
Ik typ hier wat ik op dit moment van binnen voel, maar dat is niet hoe ik mij opstel tegenover de kinderen.
Overigens zouden ze het niet beter hebben als papa single was gebleven. Hij had dan meer moeten werken, meer huishoudelijke taken gehad en minder energie en tijd voor de kinderen. Toen ik hem leerde kennen werkte hij fulltime en was in de avonden en weekenden bezig met huishouden. Kinderen gingen toen alle schooldagen naar bso.
Nu werkt hij minder uren, kinderen krijgen aandacht van zowel hem als mij. Zijn vaker thuis en hebben het rustiger en stabieler. Dus ja, ze hebben wel een beetje 'geluk'.
Inderdaad geen gelukkige bewoording.quote:
Op De kinderen hebben TS net zo goed in hun leven gelaten als zij hen in het hare.
Kinderen voelen àlles. Maak je geen illusies.quote:
[..]
Ik typ hier wat ik op dit moment van binnen voel, maar dat is niet hoe ik mij opstel tegenover de kinderen.
Het is een voorbeeld. Hoe vaak komt het voor dat stiefmoeders zich zo opstellen.quote:
Ik heb genoeg mensen meegemaakt die zo'n vreselijke stiefmoeder hadden. Je moet dus een beetje 'geluk' hebben met wie je vader of moeder in huis haalt.
Maar ze is straks sowieso toch 3 dagen met ze thuis?quote:
[..]
Dit.
En volledig opvangen ipv BSO is wellicht wat veel, maar geheel lekker alleen thuis zwanger zitten zijn, tsja, was het maar zo’n feest het leven, dat niets hoeft.
Jij bent mede verantwoordelijk voor de stiefkinderen.
Daarnaast; pas jij maar op dat je geen twee rangen kinderen hebt straks. Je eigen oogappel en die twee lastpakken van dat andere wijf.
De dag die ze normaal doet, de dag die papa normaal doet en de dag die ze normaal al samen deden. Die kinderen hoeven dan maar 2 dagen in de week naar de BSO, gewoon zoals het altijd ook was. Lijkt mij niks mis mee om dat gewoon te handhaven.
Wat hierboven ook al gezegd wordt, de meeste mensen houden ook hun eerste kind niet thuis van de BSO bij het verlof van een tweede.
Maakt niet uit. Jij bent bewust een relatie aangegaan met een man met kinderen. Had je ook niet kunnen doen.quote:
[..]
Het is een voorbeeld. Hoe vaak komt het voor dat stiefmoeders zich zo opstellen.
Ik heb genoeg mensen meegemaakt die zo'n vreselijke stiefmoeder hadden. Je moet dus een beetje 'geluk' hebben met wie je vader of moeder in huis haalt.
Met je ik had ook een bitch kunnen zijn. Wat denk je wel niet.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
Want de meeste mannen weten ook wel dat zodra vrouwlief een kindje krijgt de man van plaats 1 naar plaats 2 gaat. Das de natuur gok ik.
Maar naar die kinderen toe kan en mag je geen onderscheid gaan maken en moet je je hormonen en emoties maar onderdrukken en/ of bespreken met je man.
Heb je hier wel eens over nagedacht voor jullie dit nieuwtje kindje wilden.
Als je liefde voor de kinderen van je vriend verdwijnt en doorslaat naar de andere kant (om welke reden dan ook), werk er aan, praat erover.
Want een beetje vent zegt dan houdoe en de groeten.
Zeker nu Papa Jay van de televisie een boegbeeld voor de alleenstaande vaders is geworden
Maar nogmaals, je zal het niet bewust doen.. zijn je natuurlijke hormonen en moedergevoel
Het is de toon.quote:
Lekker op zijn FOK's weer jongens! Volgens mij geeft TS juist zelf aan dat ze angst heeft voor haar eigen reacties straks, dat ze nu al voelt dat ze dingen nu al anders voelt en bang is dat er straks een verschil gaat ontstaan.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
Had gekund. Ik heb ook 'geluk' met hun, net zoals zij met mijquote:Op dinsdag 5 februari 2019 21:04 schreef Yasmin23 het volgende:
Die kinderen hadden je het ook heel zuur kunnen maken TS
Overigens is de band met de kinderen dus goed. Zij vinden het heel gezellig met mij en verheugen zich op de periode dat ik thuis ga zijn. Ik vind het ook gezellig met hun en ga op een positieve manier met ze om. Er is laatst zelfs aangegeven aan een derde partij dat ze mij een betere moeder vinden dan hun eigen moeder en dat zegt wel wat
Waar ik nu moeite mee heb, zijn de sterke moedergevoelens tegenover mijn baby en de liefde die ik voel. Ik voel ook liefde voor de huidige kinderen, maar dat is niet zo sterk als wat ik voor mijn baby voel.
Ze is zelf een relatie met mijn vader aangegaan. Heb er niet om gevraagd.
Ik vind dit dus wel een heel goede post. Goed verwoord. Ik ben het met je eens Brighteyes!quote:
Lekker op zijn FOK's weer jongens! Volgens mij geeft TS juist zelf aan dat ze angst heeft voor haar eigen reacties straks, dat ze nu al voelt dat ze dingen nu al anders voelt en bang is dat er straks een verschil gaat ontstaan.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
Arme kinderen.quote:
Bedankt voor jullie tips en advies.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Waar ik wel bang voor ben, is dat mijn kindje prioriteit gaat worden. Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Aan de andere kant zou dat juist voor jaloezie zorgen in het gezin en dat moet ik zien te voorkomen.
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
Auch. Arme kinderenquote:
[..]
Had gekund. Ik heb ook 'geluk' met hun, net zoals zij met mij
Overigens is de band met de kinderen dus goed. Zij vinden het heel gezellig met mij en verheugen zich op de periode dat ik thuis ga zijn. Ik vind het ook gezellig met hun en ga op een positieve manier met ze om. Er is laatst zelfs aangegeven aan een derde partij dat ze mij een betere moeder vinden dan hun eigen moeder en dat zegt wel wat
Dat was (bijmij) ook zo toen ik één kind hebt en er nog eentje kreeg. Inderdaad hormonen denk ik. Ging gelukkig vanzelf weer over. Dat zal in jouw geval anders zijn, want jouw eerste twee kinderen heb je gestiefd en niet gebaard. Daar zul je dus écht voor moeten werken.quote:Waar ik nu moeite mee heb, zijn de sterke moedergevoelens tegenover mijn baby en de liefde die ik voel. Ik voel ook liefde voor de huidige kinderen, maar dat is niet zo sterk als wat ik voor mijn baby voel.
Succes, want dat zal best ingewikkeld zijn. Oh en gefeliciteerd met je zwangerschap natuurlijk, al is die inmiddels al bijna voorbij.
Ja dit dus. Ze hebben niet geluk dat jij je normaal gedraagt tegen die kinderen TS... Dat horen kinderen te krijge , een fijne omgeving met mensen die van ze houden. Je hebt bewust gekozen voor deze man wetende dat die kinderen heeft, je bent moeder Theresa niet.quote:
Gaat een relatie aan met een man met kinderen en dan deze houding.
Betreffende je gevoelens jegens deze kinderen, en je eigen kind; dat is ook moeilijk. Ik denk dat je daar over moet praten met iemand, al dan niet een hulpverlener.
Welke toon?quote:
Ik sluit me bij BE aan en ik vind de toon van de mensen reageren ondermaats. In plaats van steun en constructief advies wordt ze met de grond gelijk gemaakt.
Ja moet ze niet zo hoog van de toren blazenquote:
[..]
Welke toon?
Ik sluit me bij BE aan en ik vind de toon van de mensen reageren ondermaats. In plaats van steun en constructief advies wordt ze met de grond gelijk gemaakt.
Je moet je negatieve gevoelens tegenover stiefmoeders niet projecteren op anderen.quote:Op dinsdag 5 februari 2019 21:12 schreef Yasmin23 het volgende:
Ik heb overigens zon heks van een stiefmoeder gehad. En zij vindt ook dat ik zeer dankbaar moet zijn voor wat zij heeft gedaan.
Ze is zelf een relatie met mijn vader aangegaan. Heb er niet om gevraagd.
Ik heb trouwens nergens aangegeven dat ze dankbaar moeten zijn. Ik doe mijn best voor ze en probeer er het beste van te maken. Net zoals bijna met alles is dit ook wederzijds. Ik geef ze liefde en die liefde krijg ik ook terug.
Dus ergens doe ik het blijkbaar toch goed, anders zouden zij zich ook heel anders opstellen tegenover mij lijkt mij. Ze zijn oud genoeg om opstanding of vervelend te kunnen zijn, maar dat zijn ze niet.
Ach stel je aan. Ze wordt helemaal niet met de grond gelijk gemaakt. Verschil van perceptie misschien. Zo te lezen voedt ze die kinderen deftig op alleen het beeld dat ze een wereldse weldoener is omdat ze fatsoenlijk is tegen een stel koters van haar vriend staat haaks op mijn visie.quote:
[..]
Welke toon?
Ik sluit me bij BE aan en ik vind de toon van de mensen reageren ondermaats. In plaats van steun en constructief advies wordt ze met de grond gelijk gemaakt.
Heeft verder niks te maken met dat je een stiefmoeder bent maar met opmerkingen zoals deze:quote:
[..]
Je moet je negatieve gevoelens tegenover stiefmoeders niet projecteren op anderen.
Ik heb trouwens nergens aangegeven dat ze dankbaar moeten zijn. Ik doe mijn best voor ze en probeer er het beste van te maken. Net zoals bijna met alles is dit ook wederzijds. Ik geef ze liefde en die liefde krijg ik ook terug.
Dus ergens doe ik het blijkbaar toch goed, anders zouden zij zich ook heel anders opstellen tegenover mij lijkt mij. Ze zijn oud genoeg om opstanding of vervelend te kunnen zijn, maar dat zijn ze niet.
De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik.
Begrijp niet hoe je dat neerzet. En dat lees ik wel als dat ze maar dankbaar mogen zijn dat je toch niet zo'n bitch bent die je wel had kunnen zijn.
Als het dan toch over ‘toon’ gaat, is jouw post ook een pareltje.quote:
[..]
Ach stel je aan. Ze wordt helemaal niet met de grond gelijk gemaakt. Verschil van perceptie misschien. Zo te lezen voedt ze die kinderen deftig op alleen het beeld dat ze een wereldse weldoener is omdat ze fatsoenlijk is tegen een stel koters van haar vriend staat haaks op mijn visie.
Kijk gewoon eens naar ze 3 minuten lang zonder wat te zeggen en besef dat hun kinderen jou gewoon ook hard nodig hebben. Ze verdienen het.
Het is echt niet handig om onder 1 dak te leven met verschillende 'rangen' van liefde. Geef hier dus ook niet aan toe, zou ik zeggen.
Gaat iets inhoudelijker je nog lukken? Welke toon van welk bericht staat je met jouw interpretatie niet aan...quote:
[..]
Als het dan toch over ‘toon’ gaat, is jouw post ook een pareltje.
Volgens mij heb je een beetje last van projectie, Yasmin.quote:
[..]
Heeft verder niks te maken met dat je een stiefmoeder bent maar met opmerkingen zoals deze:
De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik.
Begrijp niet hoe je dat neerzet. En dat lees ik wel als dat ze maar dankbaar mogen zijn dat je toch niet zo'n bitch bent die je wel had kunnen zijn.
TS doet haar best goed voor de kinderen te zorgen en staat voor ze klaar. Vraagt hier om tips hoe ze met haar gevoelens, veroorzaakt door hormonen, om moet gaan. En vervolgens ga je vallen over het woordje geluk tussen aanhalingstekens... Mja.
Ook kan het zijn dat zij straks denken, wat komt dat andere kind eigenlijk doen hier?
Je bent niet de enige in het gezin die het hier moeilijk mee kan hebben denk ik zo.
Geen projectie hoorquote:
[..]
Volgens mij heb je een beetje last van projectie, Yasmin.
TS doet haar best goed voor de kinderen te zorgen en staat voor ze klaar. Vraagt hier om tips hoe ze met haar gevoelens, veroorzaakt door hormonen, om moet gaan. En vervolgens ga je vallen over het woordje geluk tussen aanhalingstekens... Mja.
Opmerkingen als : Ik had ook een bitch kunnen zijn en had deze kinderen niets kunnen gunnen.
Vind ik nogal vreemd als jezelf een relatie aangaat met iemand die al kinderen heeft. That's it.
Eigen vlees en bloed zal anders voelen, maar je hebt bewust gekozen voor een samengesteld gezin, dus zul je alle kinderen gelijk moeten behandelen.quote:
[..]
Had gekund. Ik heb ook 'geluk' met hun, net zoals zij met mij
Overigens is de band met de kinderen dus goed. Zij vinden het heel gezellig met mij en verheugen zich op de periode dat ik thuis ga zijn. Ik vind het ook gezellig met hun en ga op een positieve manier met ze om. Er is laatst zelfs aangegeven aan een derde partij dat ze mij een betere moeder vinden dan hun eigen moeder en dat zegt wel wat
Waar ik nu moeite mee heb, zijn de sterke moedergevoelens tegenover mijn baby en de liefde die ik voel. Ik voel ook liefde voor de huidige kinderen, maar dat is niet zo sterk als wat ik voor mijn baby voel.
Als je dat al niet voor jouw stiefkinderen wil doen, doe het dan voor jezelf en de baby, want als je het niet doet, dan gaan die twee zich afzetten tegen de jongste. Dat wil je echt niet.
Idd. Dat 'jouw' kind straks 3 is en mee wil spelen met de anderen en dat de anderen dan zeggen: Nee, jij bent toch het lievelingetje van en wij horen niet bij jou en jij niet bij mij (want daar begin jij dus mee als moeder).quote:
Wellicht doen die kinderen wel net zo alsof tegen jou.
Ook kan het zijn dat zij straks denken, wat komt dat andere kind eigenlijk doen hier?
Je bent niet de enige in het gezin die het hier moeilijk mee kan hebben denk ik zo.
Ja dat zou erg sneu zijn inderdaad...quote:
[..]
Idd. Dat 'jouw' kind straks 3 is en mee wil spelen met de anderen en dat de anderen dan zeggen: Nee, jij bent toch het lievelingetje van en wij horen niet bij jou en jij niet bij mij (want daar begin jij dus mee als moeder).
Dat had gekund ja, het zal niet de eerste keer zijn dat t tussen stiefouder en kinderen niet goed gaat/klikt. Maar is gelukkig in dit geval niet zoquote:
[..]
Geen projectie hoor
Opmerkingen als : Ik had ook een bitch kunnen zijn en had deze kinderen niets kunnen gunnen.
Vind ik nogal vreemd als jezelf een relatie aangaat met iemand die al kinderen heeft. That's it.
.En ik denk ook dat je reageert vanuit je hormonen
, dat hele stuk hormoongedreven emoties komt natuurlijk niet kijken bij de opvoeding van je stiefkinderen. Hoe lief en leuk je ze ook vindt, zo eigen als je biologische kind zal het waarschijnlijk nooit voelen. Laat je niet aanpraten dat je een evil stiefheks bent omdat je dit toegeeft. Je bent vast niet de enige (stief)moeder die zulke gevoelens heeft, wel één van de weinigen die er een topic over opent op fok. Blijf praten met je partner, denk goed na over hoe je een voorkeursbehandeling kunt voorkomen (of tenminste zo veel mogelijk,ik denk dat je niet kunt voorkomen dat je je biologische kind anders behandelt).
Een terecht punt. Het is sowieso nog maar de vraag of de oudste twee de jongste als volwaardige broer/zus zullen gaan zien. Dus hopelijk kan TS het goede voorbeeld blijven geven door iedereen als gelijk te behandelen.quote:
[..]
Idd. Dat 'jouw' kind straks 3 is en mee wil spelen met de anderen en dat de anderen dan zeggen: Nee, jij bent toch het lievelingetje van en wij horen niet bij jou en jij niet bij mij (want daar begin jij dus mee als moeder).
Bedankt voor deze reactie. Ik denk inderdaad ook dat het misschien wel verstandig is om de huidige situatie aan te houden. De kinderen zijn nu toch al gewend aan 3 dagen thuis zijn en 2 dagen op bso. Er zal wat dat betreft dan niets voor ze veranderen, maar dan heb ik wel de ruimte om aan de baby te wennen en voldoende aandacht te kunnen geven.quote:
Lekker op zijn FOK's weer jongens! Volgens mij geeft TS juist zelf aan dat ze angst heeft voor haar eigen reacties straks, dat ze nu al voelt dat ze dingen nu al anders voelt en bang is dat er straks een verschil gaat ontstaan.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
Ik denk dat je dan alleen gelijkgestemden gaat tegenkomen.quote:
Misschien kan deze beter een schopje naar OUD krijgen? Daar zitten denk ik meer ouders uit samengestelde gezinnen waar zulke gevoelens spelen.
Yasmin wordt dan wel beticht van projectie maar het kan helemaal niet zo'n kwaad om te horen van mensen die aan de andere kant van de situatie hebben gestaan.
Dit.quote:
[..]
Kinderen voelen àlles. Maak je geen illusies.
Het is geen projectie. Vergelijk TS helemaal niet met mijn stiefmoeder...quote:
[..]
Ik denk dat je dan alleen gelijkgestemden gaat tegenkomen.
Yasmin wordt dan wel beticht van projectie maar het kan helemaal niet zo'n kwaad om te horen van mensen die aan de andere kant van de situatie hebben gestaan.
Begrijp alleen niet waarom je dit soort opmerkingen plaatst als je bewust die relatie bent aangegaan. Dat moest niet. Zelf voor gekozen.
Ik heb al begrepen dat het geen projectie is. Ik geef juist aan dat het goed is om verschillende inzichten te hebben.quote:
[..]
Het is geen projectie. Vergelijk TS helemaal niet met mijn stiefmoeder...
Begrijp alleen niet waarom je dit soort opmerkingen plaatst als je bewust die relatie bent aangegaan. Dat moest niet. Zelf voor gekozen.
Aan de ene kant denk ik bespreek het met hem, aan de andere kant dalijk valt het alles mee als de hormonen weer van "normaal" niveau zijn en heb je een zaadje geplant...quote:
Ik vind het knap dat je dit zelf herkend en toegeeft, en dat je hier je verhaal doet (wetende dat FOK je bij de enkels af zal zagen). Ik weet niet hoe je band met je partner is maar eigenlijk moet je dit open en eerlijk met hem (kunnen) bespreken.
En ik denk ook dat je reageert vanuit je hormonen
Blijf praten met je partner, denk goed na over hoe je een voorkeursbehandeling kunt voorkomen (of tenminste zo veel mogelijk,ik denk dat je niet kunt voorkomen dat je je biologische kind anders behandelt).
Word aub niet zo.
Wat voel je dan eigenlijk en waarom voel je je zo?
Gewoon uit nieuwsgierigheid.
Ik denk namelijk dat je hier wel jaloezie mee zou kunnen kweken (ervan uitgaande dat je een blijf af, doe niet, hou op type zou zijn).
Ik vind het ook wel fijn om ervaringen te lezen van stiefkinderen, zo lang het opbouwend is, daar kan ik misschien wel het meeste van leren en tips uit halen.
Ik probeer de kinderen trouwens zoveel mogelijk te betrekken. We hebben samen de baby meubels en kinderwagen uitgeprobeerd en uitgekozen.
Ze mochten namen verzinnen en een lijstje maken met de namen die zij mooi vinden.
Ik heb ook al met de kraamhulp afgesproken dat de kinderen bijvoorbeeld een keer mogen meehelpen met in badje doen etc.
Na de geboorte wil ik een fotoshoot doen met alle kinderen en een foto ophangen van de 3 kinderen samen.
Ik wil ze niet uitsluiten en laten voelen dat ze alle drie even belangrijk zijn (ondanks dat ik dus eigenlijk wel meer liefde voel voor het biologische kindje). Ik hoop wel dat ik dat ook kan.
Dat wipstoeltje (even als voorbeeld) kan maar een bepaald gewicht aan. Jongste kind is al 9 jaar en dus minstens dubbel zo zwaar als wat het stoeltje aan kan.quote:
'Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby.'
Wat voel je dan eigenlijk en waarom voel je je zo?
Gewoon uit nieuwsgierigheid.
Ik denk namelijk dat je hier wel jaloezie mee zou kunnen kweken (ervan uitgaande dat je een blijf af, doe niet, hou op type zou zijn).
Ik was boos, omdat 1. de stoel kapot kon gaan en 2. omdat het stoeltje is gekocht voor de baby en dus van/voor de baby is.
Ik vond het eigenlijk al iets van jaloezie dat hij erop ging zitten, terwijl hij al 9 jaar is en dat stoeltje duidelijk niet voor zijn leeftijd is.
Ik heb toen rustig uitgelegd waarom hij niet op de stoel kan. Heb dus niet kortaf 'blijf af' gezegd. Van binnen voelde ik wel boosheid en wilde het liefst schreeuwen wat hem bezielt, maar ik ben gelukkig redelijk goed in emoties beheersen en ben geduldig van de buitenkant
Komt goed, dit.
Klopt en dat vind ik moeilijk. Maar goed, misschien moet ik daar aan wennen en accepteren dat dit mijn gevoel is. Zo lang ik het herken en mijn best blijf doen, kan het hopelijk niet heel erg fout gaan.quote:
Je volgt netjes het boekje, alleen je gevoel werkt niet mee.
+1quote:
Ja die kinderen moeten op hun knietjes dankbaar zijn dat jij er voor ze wil zijn. Sorry laten we nu alle poespas en moraalridderij achterwege laten, die kinderen zullen nooit eigen worden, ze beginnen nu al op je zenuwen te werken. Wat denk je dat er straks gaat gebeuren als de baby er is en wees nou eens smerig eerlijk. Echt dat vertellen hoe geweldig je voor ze bent is net een reclame spotje, zeg nou eens eerlijk hoe jij je voelt tegenover hen.
En ik snap dat je je rust wilt hoor, maar als ik het zo lees kan je elke dag je rust pakken tot 15.00. Als dat al te zwaar is...bereid je dan maar voor op de baby. Dán ben je pas druk.
Heb je dat ook met andere spulletjes van de baby? waar het geen kwaad mee kan, maar wel echt voor de baby is?quote:
[..]
en 2. omdat het stoeltje is gekocht voor de baby en dus van/voor de baby is.
Ik vond het eigenlijk al iets van jaloezie dat hij erop ging zitten, terwijl hij al 9 jaar is en dat stoeltje duidelijk niet voor zijn leeftijd is.
Ik denk overigens niet dat dat een vorm van jaloezie is, het is gewoon een kind van 9.
Is dit een ikbenhetniethoor-post?quote:
Je volgt netjes het boekje, alleen je gevoel werkt niet mee.
quote:
Ja die kinderen moeten op hun knietjes dankbaar zijn dat jij er voor ze wil zijn. Sorry laten we nu alle poespas en moraalridderij achterwege laten, die kinderen zullen nooit eigen worden, ze beginnen nu al op je zenuwen te werken. Wat denk je dat er straks gaat gebeuren als de baby er is en wees nou eens smerig eerlijk. Echt dat vertellen hoe geweldig je voor ze bent is net een reclame spotje, zeg nou eens eerlijk hoe jij je voelt tegenover hen.
Dat jij met blijkbaar zoveel haat zit, wil niet zeggen dat iedereen zo is. Je bent wel erg negatief.
Ik probeer de kinderen dus mee te geven om niet net zoals jou te worden
Als ik de kinderen niet zou accepteren was ik allang weg. Ik heb heel lang de tijd gehad en genomen om een band op te bouwen. Ik wist vanaf het begin dat ze bij de vader wonen en dat ik dus ook de verantwoordelijkheid zou krijgen. Heb het rustig opgebouwd en ben niet direct fulltime bij ze komen wonen.
Dus als je wil weten wat ik echt voor de kinderen voel, dan kan ik je vertellen dat ik veel liefde voor ze voel en ook een beetje medelijden met ze heb vanwege hun moeder.
Als ik ze zou haten zoals jij suggereert, zou ik dat ook wel durven te zeggen hier
Maar in dat geval was de relatie al beëindigd en zou er geen kindje komen.Ik heb het met spullen die vies kunnen worden of kapot kunnen gaan. Ook bijvoorbeeld met knuffels. Ik vind het niet fijn als er aan de knuffels wordt gezeten/ ermee wordt gespeeld. Maar goed, dat komt deels ook vanwege mijn lichte smetvreesquote:
[..]
Heb je dat ook met andere spulletjes van de baby? waar het geen kwaad mee kan, maar wel echt voor de baby is?
Ik denk overigens niet dat dat een vorm van jaloezie is, het is gewoon een kind van 9.
Handen wassen gebeurt nog niet regelmatig en dat probeer ik ze wel aan te leren.
Dat zijn best grote veranderingen. En net gaan samenwonen en een kindje onderweg..quote:
Ik heb even een tijdelijk account aangemaakt vanwege herkenbaarheid.
Situatie is als volgt:
Ik ben al jaren samen met mijn vriend en sinds kort wonen we samen. Hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie van 12 en 9 jaar. De kinderen wonen bij hem en hebben een beperkte omgangsregeling met de moeder. Ik heb een goede band met de kinderen, geef ze aandacht en liefde en sta klaar voor ze.
Andersom merk ik ook dat zij mijn aanwezigheid waarderen en het leuk vinden dat ik met hun papa ben.
Nu ben ik zwanger van mijn eerste kind en ik merk dat mijn gevoelens beginnen te veranderen. Ondanks dat ik de kinderen niets laat merken, vind ik hun aanwezigheid minder comfortabel/fijn dan eerst. Ik merk dat ik meer behoefte heb aan rust.
Is het echt hun aanwezigheid zelf of zou je misschien ook meer rust kunnen ervaren door rustigere activiteiten om je heen te hebben? In plaats van luide computergeluiden een koptelefoon op of samen tekenen ofzo? Met tekenen kun je misschien ook mooie gesprekken voeren samen die over en weer wat meer inzicht kunnen geven in verwachtingen, gevoelens en wederzijds begrip enzo.
Dit lijkt me een signaal om nog eens extra met je partner in gesprek te gaan. Waarom vindt hij het onzin dat je toe bent aan meer rust? Is er misschien een financiële motivatie bij om de bso te willen skippen? Voelt hij zich misschien ook een beetje schuldig naar de kinderen toe en heeft hij meer thuis zijn daarom toegezegd aan ze ofzo? Lijken me wel belangrijke dingen om tegen elkaar uit te spreken. Ook al ben je en/of wordt je het niet eens, je kan elkaar wel enigszins tegemoet proberen te komen door je in te leven in het waarom etc..quote:Binnenkort ga ik met verlof en heb dan eigenlijk geen zin om de kinderen op te vangen na school, terwijl mijn partner daar een beetje van uitgaat en beledigd is als ik aangeef dat ik ze niet volledig wil opvangen. Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Ook de kinderen verheugen zich op die periode en willen dan graag naar huis in plaats van naar de bso.
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Misschien ook handig om te bedenken dat hij al een redelijk hechtingsproces met zijn bloedjes heeft na al die jaren en jij hormonaal nu als een malle met die baby in je buik aan het binden bent. Het is niet ongewoon dat hij als buitenstaander (het zit immers niet in zijn buik) zonder al die hormonen pas wat later op gang zou kunnen komen met het binden en derhalve wat andere prio's lijkt te hebben.
Eerste lijkt me ook hormonaal ingegeven nesteldrang, soort territoriumafbakening. Iets om bij jezelf te erkennen als zodanig en proberen niet af te reageren op een ander. Leer extra tot tien tellen, maak alles is liefde tot je mantra en probeer de ander zijn of haar motivatie ook voor ogen te houden.quote:Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
En ben ik bang dat het jongste kind jaloers gaat worden op de baby. Hij vraagt veel aandacht (soms ook op negatieve manier) en gedraagt zich graag jonger dan dat hij is. Als de baby er is, wil ik de baby geen tekort doen en veel liefde en aandacht kunnen geven.
Je bent een mede-verzorger van drie kinderen, dus jaloezie ga je sowieso niet kunnen voorkomen. Je zal je aandacht echt moeten leren verdelen en ook moeten accepteren dat je nooit het iedereen naar de zin kan maken (moet je ook niet willen), inclusief jezelf en je voorkeur voor je baby. En je aandacht moet niet alleen naar alle kids, maar ook naar je andere rollen. Je bent naast moeder en Cameeltjes immers ook nog partner van, ongetwijfeld ook vriendin en hopelijk ook nog dochter, en als je terug gaat naar de werkvloer ook werknemer.
Negatieve aandacht vragen lijkt me sowieso een relatief normaal onderdeel van het opgroeien in die zin dat het vaker voorkomt en dus niet per se aan de komst van jullie kind hoeft te liggen. Wellicht zijn er ook andere factoren die het minder aantrekkelijk maken om sneller op te willen groeien en is het niet allemaal ingegeven door vermeende jaloezie naar jullie baby?
Je bent je bewust van die valkuil, dat is al een begin om er alert op te blijven. Niet alleen vanuit jezelf, maar ook in overleg met je partner en tot op zekere hoogte met de kinderen zelf.quote:Ik wil de bestaande kinderen ook aandacht en liefde blijven geven, maar ik twijfel of ik dat goed kan combineren en echt 'eerlijk' kan zijn. Ik voel al zoveel liefde voor de baby, ben bang dat ik onbewust 'oneerlijk' ga zijn.
Wij kunnen niet in je belastingspatroon kijken in hoeverre het energetisch mogelijk is of zou moeten zijn. Ik zou in ieder geval met je partner blijven praten en zoveel mogelijk één lijn proberen te trekken. Dat is duidelijker en coherenter naar de oudere kinderen toe en minder onrustig dan een ja, oh nee misschien toch beter niet, etc. Plus meer verbondenheid naar het partnerschap, elkaar gehoord laten voelen ditdat.quote:Mijn vragen zijn dus:
- Is het egoïstisch als ik aangeef de kinderen niet (volledig) te willen opvangen tijdens mijn verlof?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat er geen jaloezie gaat spelen?
- Zijn er mensen die zich in een soortgelijke situatie bevinden en hoe gaan jullie ermee om?
Jaloezie kun je denk ik niet voorkomen en is onderdeel van het opgroeiproces. Beter leren jullie daar allemaal constructief mee om gaan. Iets voelen is één ding, maar ernaar handelen is een tweede. Het zal ook per persoon kunnen verschillen wat voor uitlaatklep daar het beste bij zou kunnen passen.
Dit is echt appels met peren vergelijken denk ik en niet iets om vooralsnog prat op te gaan. Zeker als je nog niet zo lang samenwoont en nog aan een gezamenlijk kind moet gaan beginnen dat de gezinsdynamiek flink kan opschudden. In bepaalde zin begint het voor jou misschien nu pas echt..quote:
[..]
Overigens zouden ze het niet beter hebben als papa single was gebleven. Hij had dan meer moeten werken, meer huishoudelijke taken gehad en minder energie en tijd voor de kinderen. Toen ik hem leerde kennen werkte hij fulltime en was in de avonden en weekenden bezig met huishouden. Kinderen gingen toen alle schooldagen naar bso.
Nu werkt hij minder uren, kinderen krijgen aandacht van zowel hem als mij. Zijn vaker thuis en hebben het rustiger en stabieler. Dus ja, ze hebben wel een beetje 'geluk'.
Een betere moeder is niet hun moeder en dat is precies waar ze komende tijd keihard mee geconfronteerd kunnen worden..quote:
[..]
Had gekund. Ik heb ook 'geluk' met hun, net zoals zij met mij
Overigens is de band met de kinderen dus goed. Zij vinden het heel gezellig met mij en verheugen zich op de periode dat ik thuis ga zijn. Ik vind het ook gezellig met hun en ga op een positieve manier met ze om. Er is laatst zelfs aangegeven aan een derde partij dat ze mij een betere moeder vinden dan hun eigen moeder en dat zegt wel wat
Geen abnormale conclusie, maar hopelijk kun je vanuit die nieuwe moedergevoelens voor je kleine, ook extra compassie putten voor je stiefkinders die dit dus niet hebben met hun biologische moeder.quote:Waar ik nu moeite mee heb, zijn de sterke moedergevoelens tegenover mijn baby en de liefde die ik voel. Ik voel ook liefde voor de huidige kinderen, maar dat is niet zo sterk als wat ik voor mijn baby voel.
Een redelijk argument naar je partner toe zou inderdaad kunnen zijn dat er in hun schema in die zin niet zoveel voor hen verandert en daarmee stabieler zou kunnen zijn in de overgang naar een nieuw ritme. Voor zover je baby een ritme gaat hebben, dat is wellicht ook even afwachten. En als je dan meer ruimte hebt thuis om je rust te kunnen pakken, zou je misschien juist wat meer kwalitijd met de stiefkinderen (en je partner) kunnen pakken dan..quote:
[..]
Bedankt voor deze reactie. Ik denk inderdaad ook dat het misschien wel verstandig is om de huidige situatie aan te houden. De kinderen zijn nu toch al gewend aan 3 dagen thuis zijn en 2 dagen op bso. Er zal wat dat betreft dan niets voor ze veranderen, maar dan heb ik wel de ruimte om aan de baby te wennen en voldoende aandacht te kunnen geven.
Ze zegt dan ook niet dat je ze kinderen haat hé. Ze heeft wel een punt dat je er nogal een sport van leek te maken om even goed de nadruk te leggen op het geluk van je stiefkinderen. Hoe geweldig jij wel niet bent voor ze, dat ze mazzel hebben, dat je ook een bitch had kunnen zijn, etc. Uitstekend uiteraard dat je een goede stiefmoeder voor ze bent, maar het las nu een beetje alsof je er even een paar schouderklopjes voor wou hebben. Het zou juist vanzelfsprekend moeten zijn imo.quote:
[..]
Dat jij met blijkbaar zoveel haat zit, wil niet zeggen dat iedereen zo is. Je bent wel erg negatief.
Ik probeer de kinderen dus mee te geven om niet net zoals jou te worden
Als ik de kinderen niet zou accepteren was ik allang weg. Ik heb heel lang de tijd gehad en genomen om een band op te bouwen. Ik wist vanaf het begin dat ze bij de vader wonen en dat ik dus ook de verantwoordelijkheid zou krijgen. Heb het rustig opgebouwd en ben niet direct fulltime bij ze komen wonen.
Dus als je wil weten wat ik echt voor de kinderen voel, dan kan ik je vertellen dat ik veel liefde voor ze voel en ook een beetje medelijden met ze heb vanwege hun moeder.
Als ik ze zou haten zoals jij suggereert, zou ik dat ook wel durven te zeggen hier
Je geeft openlijk toe dat je nu al meer van je eigen kind houdt. Dat mag hoor, maar dat zal alleen maar extremer worden. Dat valt gewoon te lezen aan de toon in je berichtjes. Ze zei het misschien wat hard, maar er zit wel een kern van waarheid in: die gevoelens zullen echt niet zomaar veranderen. Je raakt al gefrustreerd als ze iets van je eigen kind aanraken. Dat lijkt me toch echt niet de bedoeling?
Je bent bang dat je stiefkinderen jaloers worden. Vertrouw ze dan gewoon. Laat het toe dat ze ook aan baby spullen mogen zitten.
En kijk, ik snap het hoor. Je nieuwe kindje is echt biologisch jouw kind. Niks mis mee dat je heel diep van binnen dan net even wat meer van dat kindje houdt. Maar die gedachte zullen je stiefkinderen ook snel krijgen. Het is dan jouw taak om te zorgen dat die gedachte heel snel weer verdwijnt. Doorgaan zoals je nu bezig bent....daar bereik je juist het tegenovergestelde mee imo. Ze krijgen dan het idee dat je baby speciaal is en dingen mag die zij niet mogen. En als dat er eenmaal inkruipt..
Ik denk dat je het niet snapt, want het gaat om een gevoel en niet zozeer een gedachte. Een gevoel is niet altijd rationeel en derhalve ook niet altijd daadwerkelijk te voorkomen. Sterker nog, ik denk dat het een essentieel onderdeel is van opgroeien, waar je mini een wereld ervaart die om jou heen lijkt te draaien. Zowel als individu, als gezin als in je plekje leren vinden in de maatschappij, zal je bewustzijn meer kunnen en ook moeten verruimen naarmate je volwassener wordt.quote:
En kijk, ik snap het hoor. Je nieuwe kindje is echt biologisch jouw kind. Niks mis mee dat je heel diep van binnen dan net even wat meer van dat kindje houdt. Maar die gedachte zullen je stiefkinderen ook snel krijgen. Het is dan jouw taak om te zorgen dat die gedachte heel snel weer verdwijnt. Doorgaan zoals je nu bezig bent....daar bereik je juist het tegenovergestelde mee imo. Ze krijgen dan het idee dat je baby speciaal is en dingen mag die zij niet mogen. En als dat er eenmaal inkruipt..
Er zijn honderden boeken vol gepend over gezinsdynamiek en wat voor effect je rol als oudste, middelste of jongste kind op je zou hebben. Laat staan de verschillen tussen bio en stief. En dan hebben we het nog niet eens over aangeboren karakter. Het lijkt me echt een ontzettende utopie om te denken dat je gevoelens van ongenoegen, minderwaardigheid, etc. allemaal zou kunnen voorkomen mits je maar gelijkwaardig kan verdelen. Dingen doen is niet per se hetzelfde als daadwerkelijk zo ervaren. Een baby, bloedverwant of niet, is nu eenmaal een fikse energieslurper die een bovengemiddeld aandeel op kan slokken van een gezin en derhalve automatisch voor zulke gevoelens kan zorgen. Daar hoeven de zorgskills van ts niet eens per se verantwoordelijk voor te zijn.
Ts, misschien kun je eens met de oudste babbelen. Die is al door het proces heen gegaan van een tweede erbij. Hoe heeft die dat ervaren en heeft die misschien ideeën voor de middelste? Misschien iets om dan samen te bespreken..
En er zijn ook genoeg 'boze stiefmoeders' die vinden dat het kind hen dankbaar zou moeten zijn voor alles wat ze voor hen gedaan heeft terwijl ze elkaar niet kunnen luchten of zien dus dat is niet persé een geruststelling.
Gelukkig weet je rationeel wel wat het beste en eerlijkste is, dus probeer je daar aan vast te houden en geef niet toe aan je gevoelens. Voor je eigen kindje is het ook beter als hij/zij opgroeit in een gelukkig gezin met 3 gelijkwaardige broers/zussen waarbij jij een moeder(figuur) voor alle 3 bent dan als "moeders' lieveling" in een verstoord gezin waarvan 2 kinderen dadelijk hun stiefmoeder nooit meer willen zien.
Maak er voor hun ook een feestje van dat de baby er is: wat minder naar naschoolseopvang (kom op, na tot 15:00 gerust te hebben kun je dat best aan, je zegt zelf dat ze lief zijn en de oudste is al 12! hoe denk je dat moeders dit vroeger deden?), laat ze met al dat opwindende nieuwe speelgoed spelen (ja kinderen willen alles uitproberen ook als ze er eigenlijk te oud voor zijn maar na een half uurtje hebben ze er dan weer genoeg van), geef ze wat meer verantwoordelijkheden en plan wat speciale activiteiten waarbij zij even het centrum van de aandacht zijn en niet de baby!
[ Bericht 9% gewijzigd door Fokpop op 05-02-2019 23:40:47 ]
AlwaysHappy verwoordt het goed. Hij waarschuwt ervoor dat de kinderen de gedachte kunnen krijgen dat zij minder van hen houdt. Dat is de gedachte waar hij het over heeft. En dat lijkt me een reële angst gezien dat gevoel er op dit moment bij TS duimendik bovenop ligt en mensen meestal niet zo goed kunnen acteren als ze zelf denken.quote:
Ik denk dat je het niet snapt, want het gaat om een gevoel en niet zozeer een gedachte. Een gevoel is niet altijd rationeel en derhalve ook niet altijd daadwerkelijk te voorkomen. Sterker nog, ik denk dat het een essentieel onderdeel is van opgroeien, waar je mini een wereld ervaart die om jou heen lijkt te draaien. Zowel als individu, als gezin als in je plekje leren vinden in de maatschappij, zal je bewustzijn meer kunnen en ook moeten verruimen naarmate je volwassener wordt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Fokpop op 05-02-2019 23:44:43 ]
Dit ja.quote:
[..]
AlwaysHappy verwoordt het goed. Hij waarschuwt ervoor dat de kinderen de gedachte kunnen krijgen dat zij minder van hen houdt. Dat is de gedachte waar hij het over heeft. En dat lijkt me een reële angst gezien dat gevoel er op dit moment bij TS duimendik bovenop ligt en mensen meestal niet zo goed kunnen acteren als ze zelf denken.
Ik vind het te weinig genuanceerd en teveel lijken op ts blamen. Immers komt dit in heul veul gezinnen voor, samengesteld of niet. Iedereen heeft weleens zulke gevoelens ervaren toch? Dat heeft lang niet altijd te maken met daadwerkelijk mindere liefde van de ander, dus ik vind het eerlijk gezegd nogal ridicuul om hier te gaan lopen doen alsof het per se te voorkomen gaat zijn door een ts en niet gewoon een wezenlijk onderdeel van opgroeien kan en zelfs misschien ook gewoon moet zijn. Onderdeel hè, geen basis voor een nieuwe dynamiek.quote:
[..]
AlwaysHappy verwoordt het goed. Hij waarschuwt ervoor dat de kinderen de gedachte kunnen krijgen dat zij minder van hen houdt. Dat is de gedachte waar hij het over heeft. En dat lijkt me een reële angst gezien dat gevoel er op dit moment bij TS duimendik bovenop ligt en mensen meestal niet zo goed kunnen acteren als ze zelf denken.
Bij jongere kinderen durf ik wel te stellen dat er minder scheiding is tussen hoofd en hart/buik. Dan zijn het m.i. geen gedachten, maar gevoelens en ervaringen die voor hen daardoor een stuk heftiger kunnen zijn dan een idee. Hun wereld en hersencapaciteit immers gewoon een stuk kleiner en juist bij het opgroeien kun je daar meer ruimte en logica in aan leren brengen.
Ik blame de TS niet. Benoem enkel wat ze zelf zegt. Ze houdt nu al meer van haar komend kind.quote:
[..]
Ik vind het te weinig genuanceerd en teveel lijken op ts blamen. Immers komt dit in heul veul gezinnen voor, samengesteld of niet. Iedereen heeft weleens zulke gevoelens ervaren toch? Dat heeft lang niet altijd te maken met daadwerkelijk mindere liefde van de ander, dus ik vind het eerlijk gezegd nogal ridicuul om hier te gaan lopen doen alsof het per se te voorkomen gaat zijn door een ts en niet gewoon een wezenlijk onderdeel van opgroeien kan en zelfs misschien ook gewoon moet zijn. Onderdeel hè, geen basis voor een nieuwe dynamiek.
Bij jongere kinderen durf ik wel te stellen dat er minder scheiding is tussen hoofd en hart/buik. Dan zijn het m.i. geen gedachten, maar gevoelens en ervaringen die voor hen daardoor een stuk heftiger kunnen zijn dan een idee. Hun wereld en hersencapaciteit immers gewoon een stuk kleiner en juist bij het opgroeien kun je daar meer ruimte en logica in aan leren brengen.
Met wat ze hier beschrijft, hoe ze zich opstelt naar haar stiefkinderen, is het niet gek om te denken dat die kinderen dat echt wel op gaan pakken hoor. I've been there.
Dat is alleen als TS er iets aan kan doen. En dat kan misschien niet, maar het blijft wel een punt van aandacht.quote:
[..]
Ik vind het te weinig genuanceerd en teveel lijken op ts blamen. Immers komt dit in heul veul gezinnen voor, samengesteld of niet. Iedereen heeft weleens zulke gevoelens ervaren toch? Dat heeft lang niet altijd te maken met daadwerkelijk mindere liefde van de ander, dus ik vind het eerlijk gezegd nogal ridicuul om hier te gaan lopen doen alsof het per se te voorkomen gaat zijn door een ts en niet gewoon een wezenlijk onderdeel van opgroeien kan en zelfs misschien ook gewoon moet zijn. Onderdeel hè, geen basis voor een nieuwe dynamiek.
Bij jongere kinderen durf ik wel te stellen dat er minder scheiding is tussen hoofd en hart/buik. Dan zijn het m.i. geen gedachten, maar gevoelens en ervaringen die voor hen daardoor een stuk heftiger kunnen zijn dan een idee. Hun wereld en hersencapaciteit immers gewoon een stuk kleiner en juist bij het opgroeien kun je daar meer ruimte en logica in aan leren brengen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-02-2019 06:26:13 ]
Ik vind dit trouwens gewoon constructief advies, net zoals in vele andere posts. Daar kunnen de OUD-jankers dan wel selectief overheen gaan lezen, beetje jammer weer.quote:
Beetje onhandig van pa dat de kinderen er nu naar uitkijken. En dat hij niet begrijpt dat je geen verlof hebt om lekker thuis vakantie te vieren. Is 12 jaar voor de BSO trouwens niet een beetje oud? Dat is al bijna middelbare school leeftijd.
Ik denk dat het heel belangrijk is om met je partner te blijven communiceren over jouw gevoelens. Dus bijvoorbeeld ook dat je nu een soort territorium drang voelt. Ik denk dat het belangrijk is dat je partner voldoende 1 op 1 dingen met de kinderen blijft ondernemen of dat gaat doen. Dan voelen ze zich minder gauw achtergesteld.
Lees jezelf eens terug, ze moeten maar blij zijn dat je zo geweldige stiefmoeder bent, je had immers, hey jouw eigen woorden, een bitch kunnen zijn. Dat is wat je hier allemaal stond te verkondigen. Je bent van binnen razend ( ook jouw woorden) als de 9 jarige in het wipstoeltje zit, wat denk je dat er gaat gebeuren wanneer deze 9 jarige straks aan de spullen van de baby zit of begint te klagen als je meer aandacht aan de baby geeft? En kinderen voelen haarfijn aan hoe jij je van binnen voelt.quote:
[..]
Dat jij met blijkbaar zoveel haat zit, wil niet zeggen dat iedereen zo is. Je bent wel erg negatief.
Ik probeer de kinderen dus mee te geven om niet net zoals jou te worden
Als ik de kinderen niet zou accepteren was ik allang weg. Ik heb heel lang de tijd gehad en genomen om een band op te bouwen. Ik wist vanaf het begin dat ze bij de vader wonen en dat ik dus ook de verantwoordelijkheid zou krijgen. Heb het rustig opgebouwd en ben niet direct fulltime bij ze komen wonen.
Dus als je wil weten wat ik echt voor de kinderen voel, dan kan ik je vertellen dat ik veel liefde voor ze voel en ook een beetje medelijden met ze heb vanwege hun moeder.
Als ik ze zou haten zoals jij suggereert, zou ik dat ook wel durven te zeggen hier
Bedenk heel goed, haat en liefde liggen messcherp naast elkaar. ga naar een hulpverlener en praat hier over.
En ik heb geen haat, maar je laat nu al zien waar dit helemaal naar toe gaat, die kinderen zullen nooit eigen worden, heb dit al een paar keer gezien. Ook deze mensen zeiden oohh ik geef ze alles wat ze willen en ze moeten maar blij zijn met zo'n leuke stiefmoeder als mij, ik heb ALLES voor ze over. Maar de eigen kinderen staan altijd een plekje voor.
Bedankt voor je bericht. Hier heb ik zeker wat aan. Geeft in ieder geval stof om over na te denken.quote:
[..]
Dat zijn best grote veranderingen. En net gaan samenwonen en een kindje onderweg..
Is het echt hun aanwezigheid zelf of zou je misschien ook meer rust kunnen ervaren door rustigere activiteiten om je heen te hebben? In plaats van luide computergeluiden een koptelefoon op of samen tekenen ofzo? Met tekenen kun je misschien ook mooie gesprekken voeren samen die over en weer wat meer inzicht kunnen geven in verwachtingen, gevoelens en wederzijds begrip enzo.
[..]
Dit lijkt me een signaal om nog eens extra met je partner in gesprek te gaan. Waarom vindt hij het onzin dat je toe bent aan meer rust? Is er misschien een financiële motivatie bij om de bso te willen skippen? Voelt hij zich misschien ook een beetje schuldig naar de kinderen toe en heeft hij meer thuis zijn daarom toegezegd aan ze ofzo? Lijken me wel belangrijke dingen om tegen elkaar uit te spreken. Ook al ben je en/of wordt je het niet eens, je kan elkaar wel enigszins tegemoet proberen te komen door je in te leven in het waarom etc..
Misschien ook handig om te bedenken dat hij al een redelijk hechtingsproces met zijn bloedjes heeft na al die jaren en jij hormonaal nu als een malle met die baby in je buik aan het binden bent. Het is niet ongewoon dat hij als buitenstaander (het zit immers niet in zijn buik) zonder al die hormonen pas wat later op gang zou kunnen komen met het binden en derhalve wat andere prio's lijkt te hebben.
[..]
Eerste lijkt me ook hormonaal ingegeven nesteldrang, soort territoriumafbakening. Iets om bij jezelf te erkennen als zodanig en proberen niet af te reageren op een ander. Leer extra tot tien tellen, maak alles is liefde tot je mantra en probeer de ander zijn of haar motivatie ook voor ogen te houden.
Je bent een mede-verzorger van drie kinderen, dus jaloezie ga je sowieso niet kunnen voorkomen. Je zal je aandacht echt moeten leren verdelen en ook moeten accepteren dat je nooit het iedereen naar de zin kan maken (moet je ook niet willen), inclusief jezelf en je voorkeur voor je baby. En je aandacht moet niet alleen naar alle kids, maar ook naar je andere rollen. Je bent naast moeder en Cameeltjes immers ook nog partner van, ongetwijfeld ook vriendin en hopelijk ook nog dochter, en als je terug gaat naar de werkvloer ook werknemer.
Negatieve aandacht vragen lijkt me sowieso een relatief normaal onderdeel van het opgroeien in die zin dat het vaker voorkomt en dus niet per se aan de komst van jullie kind hoeft te liggen. Wellicht zijn er ook andere factoren die het minder aantrekkelijk maken om sneller op te willen groeien en is het niet allemaal ingegeven door vermeende jaloezie naar jullie baby?
[..]
Je bent je bewust van die valkuil, dat is al een begin om er alert op te blijven. Niet alleen vanuit jezelf, maar ook in overleg met je partner en tot op zekere hoogte met de kinderen zelf.
[..]
Wij kunnen niet in je belastingspatroon kijken in hoeverre het energetisch mogelijk is of zou moeten zijn. Ik zou in ieder geval met je partner blijven praten en zoveel mogelijk één lijn proberen te trekken. Dat is duidelijker en coherenter naar de oudere kinderen toe en minder onrustig dan een ja, oh nee misschien toch beter niet, etc. Plus meer verbondenheid naar het partnerschap, elkaar gehoord laten voelen ditdat.
Jaloezie kun je denk ik niet voorkomen en is onderdeel van het opgroeiproces. Beter leren jullie daar allemaal constructief mee om gaan. Iets voelen is één ding, maar ernaar handelen is een tweede. Het zal ook per persoon kunnen verschillen wat voor uitlaatklep daar het beste bij zou kunnen passen.
[..]
Dit is echt appels met peren vergelijken denk ik en niet iets om vooralsnog prat op te gaan. Zeker als je nog niet zo lang samenwoont en nog aan een gezamenlijk kind moet gaan beginnen dat de gezinsdynamiek flink kan opschudden. In bepaalde zin begint het voor jou misschien nu pas echt..
[..]
Een betere moeder is niet hun moeder en dat is precies waar ze komende tijd keihard mee geconfronteerd kunnen worden..
[..]
Geen abnormale conclusie, maar hopelijk kun je vanuit die nieuwe moedergevoelens voor je kleine, ook extra compassie putten voor je stiefkinders die dit dus niet hebben met hun biologische moeder.
[..]
Een redelijk argument naar je partner toe zou inderdaad kunnen zijn dat er in hun schema in die zin niet zoveel voor hen verandert en daarmee stabieler zou kunnen zijn in de overgang naar een nieuw ritme. Voor zover je baby een ritme gaat hebben, dat is wellicht ook even afwachten. En als je dan meer ruimte hebt thuis om je rust te kunnen pakken, zou je misschien juist wat meer kwalitijd met de stiefkinderen (en je partner) kunnen pakken dan..
Hier kan ik ook zeker wat mee, bedankt.quote:
[..]
Ik vind dit trouwens gewoon constructief advies, net zoals in vele andere posts. Daar kunnen de OUD-jankers dan wel selectief overheen gaan lezen, beetje jammer weer.
Het is overigens niet dat het al afgesproken is dat de kinderen volledig worden opgevangen door mijn. Ik vroeg aan mijn partner hoe hij het voor zich ziet en hij vindt dus dat ik ze best kan opvangen.
En de kinderen denken dat als ik toch thuis ben, dat zij dan ook thuis kunnen komen en niet naar bso hoeven. Ze zitten steeds te vragen wanneer ik nou niet meer hoef te werken, dus ik merk dat ze zich verheugen op die periode.
Ik ben niet geweldig (dat zijn biologische moeders ook niet).quote:
[..]
Lees jezelf eens terug, ze moeten maar blij zijn dat je zo geweldige stiefmoeder bent, je had immers, hey jouw eigen woorden, een bitch kunnen zijn. Dat is wat je hier allemaal stond te verkondigen. Je bent van binnen razend ( ook jouw woorden) als de 9 jarige in het wipstoeltje zit, wat denk je dat er gaat gebeuren wanneer deze 9 jarige straks aan de spullen van de baby zit of begint te klagen als je meer aandacht aan de baby geeft? En kinderen voelen haarfijn aan hoe jij je van binnen voelt.
Bedenk heel goed, haat en liefde liggen messcherp naast elkaar. ga naar een hulpverlener en praat hier over.
En ik heb geen haat, maar je laat nu al zien waar dit helemaal naar toe gaat, die kinderen zullen nooit eigen worden, heb dit al een paar keer gezien. Ook deze mensen zeiden oohh ik geef ze alles wat ze willen en ze moeten maar blij zijn met zo'n leuke stiefmoeder als mij, ik heb ALLES voor ze over. Maar de eigen kinderen staan altijd een plekje voor.
Ik probeerde alleen aan te geven dat het helaas niet zo vanzelfsprekend is dat stiefmoeders zich positief opstellen richting de stiefkinderen. Dat zou inderdaad de standaard moeten zijn, maar is het helaas niet.
Ik werd boos ja om de situatie met het wipstoeltje. Daar is aardig wat geld aan uitgegeven en kan het gewicht van een 9-jarige niet aan.
En de knuffels zijn cadeautje van de oma uit het buitenland, die zijn dus niet 'vervangbaar' en wil ik bewaren voor later. Zijn de eerste cadeautjes van de baby.
Ik weet zelf ook dat ik af en toe tekort schiet, maar ik doe in ieder geval mijn best en heb wel het beste voor ze voor. Ik kan helaas het gevoel van 'biologisch' en 'stief' niet uitschakelen, maar ik wil er het beste van proberen te maken. En dan niet alleen voor de huidige kinderen, maar voor het volledige gezin.
Ik denk dat dit altijd moeilijk zal blijven, maar een kind van 9 denkt daar echt niet over na, die denkt, heyyy dat is leuk! Je zal nog wel tegen meer dingen aanlopen, jij net de baby slapend en de kinderen galopperen als een kudde op hol geslagen paarden door het huis. Of ze staan ergens op waardoor het kapot gaat.quote:
[..]
Ik ben niet geweldig (dat zijn biologische moeders ook niet).
Ik probeerde alleen aan te geven dat het helaas niet zo vanzelfsprekend is dat stiefmoeders zich positief opstellen richting de stiefkinderen. Dat zou inderdaad de standaard moeten zijn, maar is het helaas niet.
Ik werd boos ja om de situatie met het wipstoeltje. Daar is aardig wat geld aan uitgegeven en kan het gewicht van een 9-jarige niet aan.
En de knuffels zijn cadeautje van de oma uit het buitenland, die zijn dus niet 'vervangbaar' en wil ik bewaren voor later. Zijn de eerste cadeautjes van de baby.
Ik weet zelf ook dat ik af en toe tekort schiet, maar ik doe in ieder geval mijn best en heb wel het beste voor ze voor. Ik kan helaas het gevoel van 'biologisch' en 'stief' niet uitschakelen, maar ik wil er het beste van proberen te maken. En dan niet alleen voor de huidige kinderen, maar voor het volledige gezin.
Zoek in elk geval begeleiding hierbij, krop het niet op. Straks met de baby ben je moe en dan gaat het wel zwaarder tellen en als jij opkropt komt de bekende druppel.
Zou sowieso die BSO dagen houden
Maar die kinderen zijn toch 9 en 12? Je doet net alsof je de zorg voor 2 peuters op je nek krijgt.quote:
[..]
Hier kan ik ook zeker wat mee, bedankt.
Het is overigens niet dat het al afgesproken is dat de kinderen volledig worden opgevangen door mijn. Ik vroeg aan mijn partner hoe hij het voor zich ziet en hij vindt dus dat ik ze best kan opvangen.
En de kinderen denken dat als ik toch thuis ben, dat zij dan ook thuis kunnen komen en niet naar bso hoeven. Ze zitten steeds te vragen wanneer ik nou niet meer hoef te werken, dus ik merk dat ze zich verheugen op die periode.
Terwijl het over kinderen gaat die je zelfs hier en daar een handje kunnen helpen. En vooral niet de hele tijd zorg nodig hebben, niet de hele tijd aan je rok hangen.
Gewoon eens praten met die kinderen en afspraken maken. Leg uit dat het laatste stukje zwangerschap best zwaar kan zijn, dat je wat rust nodig hebt bv. Geef ze evt wat huishoudelijke taken die je meer rust en ruimte op andere manieren geven.
Vraag eens hoe zij erin staan, of ze zorgen hebben en waar ze zich op verheugen. Maak ze deel van het proces ipv ze erbuiten te willen houden. Ja het is jouw baby, jouw zwangerschap, maar het is ook hun nieuwe broertje/zusje.
Ik denk niet dat hij dat opzettelijk deed iig.quote:
[..]
Ik werd boos ja om de situatie met het wipstoeltje. Daar is aardig wat geld aan uitgegeven en kan het gewicht van een 9-jarige niet aan.
En de knuffels zijn cadeautje van de oma uit het buitenland, die zijn dus niet 'vervangbaar' en wil ik bewaren voor later. Zijn de eerste cadeautjes van de baby.
Wel is het zo dat je biologische kindje precies hetzelfde met de knuffels doet als je stiefkinderen, niet meer of minder... ook dan kunnen ze vies worden of stuk gaan. Je kunt dan misschien beter dat soort dingen bewaren in een doos? waar de kinderen allemaal niet bij kunnen komen oid? je kan niet de èèn iets verbieden en de ander niet toch?
En buiten dat ze zijn 9 & 12, waar praten we eigenlijk over?
quote:
[..]
Dat is alleen als TS er iets aan kan doen. En dat kan misschien niet, maar het blijft wel een punt van aandacht.
Met zo een zin wek je in mijn ogen wel degelijk de suggestie dat het per se door ts d'r gevoelens zou moeten komen en dat het derhalve haar taak is om dat op te lossen. Eens dat het sowieso een aandachtspunt is hoor, juist ook vooral vanuit de gedachte dat het een vrij normale response kan zijn ongeacht die niet per se met stiefmoeders gedrag en gevoelens samen hoeft te hangen en dus ook niet per se daarmee voorkomen kan worden. Ts voelt zich nu al schuldig, laat staan met een energievretende baby en een post-partum lijf na een eerste bevalling, dus dan vind ik die nuance wel belangrijk om te noemen.quote:
En kijk, ik snap het hoor. Je nieuwe kindje is echt biologisch jouw kind. Niks mis mee dat je heel diep van binnen dan net even wat meer van dat kindje houdt. Maar die gedachte zullen je stiefkinderen ook snel krijgen. Het is dan jouw taak om te zorgen dat die gedachte heel snel weer verdwijnt. Doorgaan zoals je nu bezig bent....daar bereik je juist het tegenovergestelde mee imo. Ze krijgen dan het idee dat je baby speciaal is en dingen mag die zij niet mogen. En als dat er eenmaal inkruipt..
Om nog maar niet te spreken over de hier niet genoemde papa die net zo goed de taak heeft om een en ander in goede banen te leiden. Die is net zo goed verantwoordelijk voor het opbouwen van een nieuwe dynamiek en dan ben ik het net als jij eens dat hij niet handig deed door ze blij te willen maken met thuis mogen blijven van de bso, voor dat met ts uitgesproken te hebben. Zo kun je ook scheve ogen creëren en dat begint dan met zijn handelen, waardoor zij de boeman lijkt.
Maar waarom moet de oudste per se naar de BSO? Alleen maar omdat het anders oneerlijk is voor de jongste? En terecht dat de kinderen meer zelfstandigheid en vrijheid willen ipv naar de BSO te moeten. Dat moet niet afhangen van medebewoners die rustig thuis willen zijn.quote:
[..]
Hier kan ik ook zeker wat mee, bedankt.
Het is overigens niet dat het al afgesproken is dat de kinderen volledig worden opgevangen door mijn. Ik vroeg aan mijn partner hoe hij het voor zich ziet en hij vindt dus dat ik ze best kan opvangen.
En de kinderen denken dat als ik toch thuis ben, dat zij dan ook thuis kunnen komen en niet naar bso hoeven. Ze zitten steeds te vragen wanneer ik nou niet meer hoef te werken, dus ik merk dat ze zich verheugen op die periode.
Ik heb een beetje het gevoel dat jouw stiefkinderen jou als een zegen zien (wat meteen iets zegt over hoe jij met ze omgaat) en jij momenteel hen meer als last.quote:
[..]
Hier kan ik ook zeker wat mee, bedankt.
Het is overigens niet dat het al afgesproken is dat de kinderen volledig worden opgevangen door mijn. Ik vroeg aan mijn partner hoe hij het voor zich ziet en hij vindt dus dat ik ze best kan opvangen.
En de kinderen denken dat als ik toch thuis ben, dat zij dan ook thuis kunnen komen en niet naar bso hoeven. Ze zitten steeds te vragen wanneer ik nou niet meer hoef te werken, dus ik merk dat ze zich verheugen op die periode.
Misschien is het toch eens handig dat jij hen ook als zegen gaat zien. Het is straks met een baby ook handig om een 12 en 9 jarige te hebben. Zeker een 12 jarige kan als de baby iets ouder is prima even oppassen. Wat meer vrijheid geeft.
Door die mindset waarbij jij ook in jouw hoofd 1 gezin hebt en minder de scheiding maakt zul je zelf positiever denken over de situatie en daarmee gelukkiger zijn en dat straal je dan uit, waardoor je dat ook weer terug krijgt.
Laten we wel zijn, die baby maakt ineens dat jouw partner en zijn kinderen levenslang bij jou gaan horen. Act the part.
De oudste was drie dus toen de middelste kwam, dus die zal het verschil niet zo gemerkt hebben toen. Dan is het een nogal abstract concept wat er straks gaat komen.quote:
[..]
Hier kan ik ook zeker wat mee, bedankt.
Het is overigens niet dat het al afgesproken is dat de kinderen volledig worden opgevangen door mijn. Ik vroeg aan mijn partner hoe hij het voor zich ziet en hij vindt dus dat ik ze best kan opvangen.
En de kinderen denken dat als ik toch thuis ben, dat zij dan ook thuis kunnen komen en niet naar bso hoeven. Ze zitten steeds te vragen wanneer ik nou niet meer hoef te werken, dus ik merk dat ze zich verheugen op die periode.
Misschien handig om alvast samen een boekje door te gaan spitten over wat de komst van een baby inhoudt, ook voor hen. Dat er bijvoorbeeld veel geslapen moet worden en dat het betekent dat ze mee kunnen of zelfs moeten helpen door rustig aan te doen dan of buiten of bij een vriendje te gaan spelen ofzo.
Ach, bij kinderen hoort dat. Wat te denken van de gloednieuwe auto op de oprit hier waar de oudste met een steentje de zijkant bekrast. Lullig. Duur. En ja, slechts materieel. Mag je overigens best boos om worden, maar echt belangrijk is het nou ook weer niet.quote:
[..]
Ik ben niet geweldig (dat zijn biologische moeders ook niet).
Ik probeerde alleen aan te geven dat het helaas niet zo vanzelfsprekend is dat stiefmoeders zich positief opstellen richting de stiefkinderen. Dat zou inderdaad de standaard moeten zijn, maar is het helaas niet.
Ik werd boos ja om de situatie met het wipstoeltje. Daar is aardig wat geld aan uitgegeven en kan het gewicht van een 9-jarige niet aan.
En de knuffels zijn cadeautje van de oma uit het buitenland, die zijn dus niet 'vervangbaar' en wil ik bewaren voor later. Zijn de eerste cadeautjes van de baby.
Ik weet zelf ook dat ik af en toe tekort schiet, maar ik doe in ieder geval mijn best en heb wel het beste voor ze voor. Ik kan helaas het gevoel van 'biologisch' en 'stief' niet uitschakelen, maar ik wil er het beste van proberen te maken. En dan niet alleen voor de huidige kinderen, maar voor het volledige gezin.
Wen eraan. Kinderen doen soms dingen die jou geld gaan kosten.
Eens!quote:
[..]
Maar die kinderen zijn toch 9 en 12? Je doet net alsof je de zorg voor 2 peuters op je nek krijgt.
Terwijl het over kinderen gaat die je zelfs hier en daar een handje kunnen helpen. En vooral niet de hele tijd zorg nodig hebben, niet de hele tijd aan je rok hangen.
Gewoon eens praten met die kinderen en afspraken maken. Leg uit dat het laatste stukje zwangerschap best zwaar kan zijn, dat je wat rust nodig hebt bv. Geef ze evt wat huishoudelijke taken die je meer rust en ruimte op andere manieren geven.
Vraag eens hoe zij erin staan, of ze zorgen hebben en waar ze zich op verheugen. Maak ze deel van het proces ipv ze erbuiten te willen houden. Ja het is jouw baby, jouw zwangerschap, maar het is ook hun nieuwe broertje/zusje.
Ik weet niet of ik het hier mee eens ben... ik begrijp het, maar een kindje slaapt tot 1 jaar sowieso heel veel, je kan (en mag, vind ik) niet verlangen van de kinderen altijd maar stil te moeten zijn en buitenspelen met vriendjes. Daar moet enig flexibiliteit in zijn en ik denk dat dat geheid een punt zal worden met de gevoelens die ze nu heeft.quote:
[..]
Dat er bijvoorbeeld veel geslapen moet worden en dat het betekent dat ze mee kunnen of zelfs moeten helpen door rustig aan te doen dan of buiten of bij een vriendje te gaan spelen ofzo.
Alsof een baby stilte nodig heeft om te slapen.quote:
[..]
Ik weet niet of ik het hier mee eens ben... ik begrijp het, maar een kindje slaapt tot 1 jaar sowieso heel veel, je kan (en mag, vind ik) niet verlangen van de kinderen altijd maar stil te moeten zijn en buitenspelen met vriendjes. Daar moet enig flexibiliteit in zijn en ik denk dat dat geheid een punt zal worden met de gevoelens die ze nu heeft.
Het werkt gewoon het beste als iedereen lekker normaal blijft doen. In plaats van de baby het centrum van het universum te maken. Die redden zich ook prima als ze mee moeten in de vaart der volkeren.
De mijne niet, maar ik ken er genoeg die dat wel nodig hebben.quote:
[..]
Alsof een baby stilte nodig heeft om te slapen.
Het werkt gewoon het beste als iedereen lekker normaal blijft doen. In plaats van de baby het centrum van het universum te maken. Die redden zich ook prima als ze mee moeten in de vaart der volkeren.
Of waarvan de ouders denken dat ze het nodig hebben
dat kan ook. Maar zeker eens dat iedereen gewoon lekker normaal moet blijven doen.
Vader heeft uiteraard de belangrijkste taak hierin. Dit soort onhandigheden kunnen kinderen een hele nare bijsmaak geven als ze zich blijven opstapelen.quote:
[..]
[..]
Met zo een zin wek je in mijn ogen wel degelijk de suggestie dat het per se door ts d'r gevoelens zou moeten komen en dat het derhalve haar taak is om dat op te lossen. Eens dat het sowieso een aandachtspunt is hoor, juist ook vooral vanuit de gedachte dat het een vrij normale response kan zijn ongeacht die niet per se met stiefmoeders gedrag en gevoelens samen hoeft te hangen en dus ook niet per se daarmee voorkomen kan worden. Ts voelt zich nu al schuldig, laat staan met een energievretende baby en een post-partum lijf na een eerste bevalling, dus dan vind ik die nuance wel belangrijk om te noemen.
Om nog maar niet te spreken over de hier niet genoemde papa die net zo goed de taak heeft om een en ander in goede banen te leiden. Die is net zo goed verantwoordelijk voor het opbouwen van een nieuwe dynamiek en dan ben ik het net als jij eens dat hij niet handig deed door ze blij te willen maken met thuis mogen blijven van de bso, voor dat met ts uitgesproken te hebben. Zo kun je ook scheve ogen creëren en dat begint dan met zijn handelen, waardoor zij de boeman lijkt.
Bekrassen is toch wel een beetje met opzet beschadigen. In dat wipstoeltje gaan zitten is meer enthousiaste nieuwsgierigheid. Kind ziet dat zoiets daarvoor bedoeld is en staat er niet bij stil dat zoiets is gemaakt voor het gewicht van een baby en dat dat nog een verschil is met hun eigen gewicht.quote:
[..]
Ach, bij kinderen hoort dat. Wat te denken van de gloednieuwe auto op de oprit hier waar de oudste met een steentje de zijkant bekrast. Lullig. Duur. En ja, slechts materieel. Mag je overigens best boos om worden, maar echt belangrijk is het nou ook weer niet.
Wen eraan. Kinderen doen soms dingen die jou geld gaan kosten.
Dus boos worden vind ik overtrokken, gewoon uitleggen dat je het zo stuk kan maken is voldoende. En vervolgens óók uitleggen wanneer de baby erin kan zitten (en waarom niet eerder?) en dat hij erin kan wiegen enz. enz.
Eens ja. Ik bedoelde het dan ook vooral om een wat realistischer beeld te scheppen van wat komen gaat en niet dat zij alles moeten aanpassen voor de baby. Daar had ik zelf meer nuance in aan moeten brengen ja.quote:
[..]
Ik weet niet of ik het hier mee eens ben... ik begrijp het, maar een kindje slaapt tot 1 jaar sowieso heel veel, je kan (en mag, vind ik) niet verlangen van de kinderen altijd maar stil te moeten zijn en buitenspelen met vriendjes. Daar moet enig flexibiliteit in zijn en ik denk dat dat geheid een punt zal worden met de gevoelens die ze nu heeft.
Het gaat mij om zijn algemeenheid. Kinderen maken dingen stuk, kwijt, vies, enz.quote:
Bekrassen is toch wel een beetje met opzet beschadigen. In dat wipstoeltje gaan zitten is meer enthousiaste nieuwsgierigheid. Kind ziet dat zoiets daarvoor bedoeld is en staat er niet bij stil dat zoiets is gemaakt voor het gewicht van een baby en dat dat nog een verschil is met hun eigen gewicht.
Dus boos worden vind ik overtrokken, gewoon uitleggen dat je het zo stuk kan maken is voldoende. En vervolgens óók uitleggen wanneer de baby erin kan zitten (en waarom niet eerder?) en dat hij erin kan wiegen enz. enz.
De gedachte ‘ja, maar dat kost geld, grrrr’ is dan niet echt behulpzaam. Dan kun je beter geen kinderen nemen. Ze zijn duur!
De baby misschien niet zo zeer, maar de mama kan er net zo goed behoefte aan hebben. Zeker in de eerste periode.quote:
[..]
Alsof een baby stilte nodig heeft om te slapen.
Het werkt gewoon het beste als iedereen lekker normaal blijft doen. In plaats van de baby het centrum van het universum te maken. Die redden zich ook prima als ze mee moeten in de vaart der volkeren.
Daarnaast kan lekker normaal blijven doen ook zo lekker relatief zijn. Weten die kids veel wat normaal is met een baby of herstel na een zware bevalling..
Er is wel een verschil tussen even de eerste week wat rustiger zijn en maandenlang.quote:
De baby misschien niet zo zeer, maar de mama kan er net zo goed behoefte aan hebben. Zeker in de eerste periode.
Daarnaast kan lekker normaal blijven doen ook zo lekker relatief zijn. Weten die kids veel wat normaal is met een baby of herstel na een zware bevalling..
Wat een lage reactie zeg.quote:
[..]
Ik probeer de kinderen dus mee te geven om niet net zoals jou te worden
Vandaar ook dat ik het een periode noem en er geen afgebakend tijdsvak van maak. De ene bevalling met bijbehorend herstel en baby is de andere niet, dus vrij zinloos om daar specifiek over te doen.quote:
[..]
Er is wel een verschil tussen even de eerste week wat rustiger zijn en maandenlang.
Ik moet wel stiekem gniffelen als ik mannen zo hoor over even de eerste week wat rustiger aandoen
Wel lief en iets om te gunnen, maar helaas niet voor een ieder weg gelegd..Een week, twee weken... dat maakt voor het argument niet uit.quote:
[..]
Vandaar ook dat ik het een periode noem en er geen afgebakend tijdsvak van maak. De ene bevalling met bijbehorend herstel en baby is de andere niet, dus vrij zinloos om daar specifiek over te doen.
Ik moet wel stiekem gniffelen als ik mannen zo hoor over even de eerste week wat rustiger aandoen
Die kinderen zien het echt wel als stiefmama in de kreukels ligt en zullen daar echt wel rekening mee houden.
Je moet alleen van die kinderen niet gaan vragen om hun leven compleet aan te passen aan de baby. Die baby moet gewoon mee met de rest. Gaat prima hoor. Al zijn ze nog zo jong, je kan ze de hele wereld over slepen met je en het hobbelt er prima achteraan.
Dat is ook zo.quote:
[..]
Een week, twee weken... dat maakt voor het argument niet uit.
Die kinderen zien het echt wel als stiefmama in de kreukels ligt en zullen daar echt wel rekening mee houden.
Je moet alleen van die kinderen niet gaan vragen om hun leven compleet aan te passen aan de baby. Die baby moet gewoon mee met de rest. Gaat prima hoor. Al zijn ze nog zo jong, je kan ze de hele wereld over slepen met je en het hobbelt er prima achteraan.
Alleen meestal is de volgorde anders: je krijgt een baby, daar kun je al je tijd aan geven en al je nieuwe moedergevoelens in kwijt, die wordt groter, er komt een tweede (ook al heb je het gevoel dat je nooit zoveel van die tweede kan houden als van de eerste) en deze moeten mee in het gewone ritme dat al is ontstaan bij de oudste.
Nu is er al een ritme met oudere kinderen waar nieuwe moeder en nieuwe baby in mee moeten. Ik vind het helemaal niet gek dat ze nu wat moeite heeft met bepaalde zaken en gevoelens. Vergeet zeker de hormonen ook hier, die ervoor bedoeld zijn om te bonden met het nog niet geboren kind en dat re beschermen.
Ik denk dat ts veroordelen over de gevoelens en twijfels die ze heeft niet constructief is. Het feit dat ze zich ervan bewust is, is al een belangrijke stap. Bespreken met haar partner lijkt me de volgende heel belangrijke stap.
De meeste gevoelens zijn helemaal niet vreemd. Zoveel aanstaande moeders zijn heel zuinig op de nieuwe spulletjes van de nieuwe spruit. Knuffels zijn bedoeld voor die baby en voor niemand anders. Dat wordt lastiger met kinderen in huis, dat merkt ze steeds meer en daar zal ze mee moeten leren dealen. Dat maakt haar geen slecht mens of nare, oneerlijk stiefmoeder. Het heeft tijd nodig.
Je wil dat de kinderen liever op de BSO blijven, is dat omdat je het niet jouw verantwoordelijkheid vindt om ze op te vangen omdat het niet je eigen kinderen zijn, of zou je die wens ook hebben gehad als het je eigen kinderen zouden zijn geweest?
Met andere woorden, gaat het probleem over het feit dat het je stiefkinderen zijn, of doet dat detail in feite helemaal niet ter zake?
Voor wat betreft het uiteindelijk verschil in gevoelens richting je stief- en eigen kinderen, ik denk dat dat verschil helemaal niet vreemd is en dat meerdere stiefouders dit kunnen herkennen. Het zal ook afhankelijk zijn van hoe lang de stiefkinderen al in je leven zijn en wat jullie band is, die goed is wat je zelf aangeeft. Maar uiteindelijk ben jij niet de echte moeder en heb je dus niet altijd alles te zeggen over de opvoeding (immers is de andere moeder nog in beeld), was jij er niet bij toen de keuze werd gemaakt ze op de wereld te zetten, heb je waarschijnlijk een groot gedeelte van hun leven niet meegemaakt, etc. Dat er daardoor een andere band ontstaat, lijkt mij zeker niet vreemd. Dat je daarom op een andere manier van ze houdt, is denk ik ook normaal. Alleen op een andere manier van iemand houden, maakt niet dat je minder van diegene houdt of dat je ze dat gevoel zou moeten geven. Ik denk dat het vooral belangrijk is de kinderen gelijk te blijven behandelen, in elke situatie bij jezelf te rade blijven gaan of je hetzelfde zou hebben gereageerd/gehandeld als het je eigen vlees en bloed zou zijn geweest zodat je beslissingen niet maakt op basis van verschil in stief- of eigen kind.
De kinderen zijn bovendien 9 en 12 geef je aan, dat zijn geen kleine ukkies meer dus mijn inziens zou je prima met ze in gesprek kunnen gaan over bijvoorbeeld verwachtingen over en weer. Zij willen graag thuis komen na school in plaats van de bso tijdens jouw verlof, kan daar niet een middenweg in gezocht worden die voor iedereen wenselijk is? Op die leeftijd kunnen ze zichzelf prima vermaken en redden, waarom ze niet toestaan om thuis te komen (het is immers ook hun huis, ik snap echt wel dat het dubbel voor ze voelt als ze op de bso moeten zitten terwijl er gewoon iemand thuis is die ze op kan vangen) maar dan met de afspraak dat ze rustig gaan spelen? Je kan ze, lijkt mij, op die leeftijd prima uitleggen waarom jij (en straks de baby) wat meer rust nodig hebben en dat er door de komst van de baby dingen gaan veranderen binnen het gezin. Juist als je ze op voorhand voorbereid op die veranderingen en ze daarin betrekt, zodat ze zelf ook mee kunnen denken over wat zij zelf prettig zouden vinden, denk ik dat ze er veel makkelijker in mee zullen gaan. Zij zullen het ook spannend vinden, een klein broertje of zusje, en vanuit die kinderlijke enthousiasme kunnen er situaties ontstaan waar jij misschien helemaal niet blij van wordt. Maar dat zou evengoed zo zijn geweest als de 2 oudsten wel jouw eigen kinderen zouden zijn geweest.
Conclusie: praat met de kinderen, betrek ze, maak afspraken, spreek eigen wensen uit maar laat hun ook hun wensen uitspreken, betrek de vader daar ook bij. Jullie vormen al een gezin, daar komt nu een baby bij dus er zal genoeg veranderen, maar de kinderen moeten niet het gevoel krijgen dat zij plaats moeten maken door de komst van die baby. Verdeel de aandacht, behandel je stiefkinderen alsof het je eigen kinderen zijn en accepteer dat het nog kinderen zijn.
Dat kan ja, maar het zijn nog wel kinderen. Die kunnen net als sommige volwassenen lang niet altijd inschatten wanneer het echt nodig is. Ik zou daar dus niet zomaar vanuit willen gaan, ook niet vanuit de gedachte dat je als verzorgers natuurlijk ook je best doet om niet zo in de kreukels over te komen.quote:
[..]
Een week, twee weken... dat maakt voor het argument niet uit.
Die kinderen zien het echt wel als stiefmama in de kreukels ligt en zullen daar echt wel rekening mee houden.
Eens dat je niet van kinderen kan en mag verlangen dat ze alles aanpassen aan de baby en dat de baby ook gewoon een onderdeel is van het gezin enzo. Ja, kinderen zijn in zekere zin een stuk flexibeler dan volwassenen, maar natuurlijk is niet ieder kind geschikt om de wereld over te slepen en dat ligt niet altijd aan de opvoeding lijkt me. Maar goed, dat gaat wellicht iets teveel offtopic zo..quote:Je moet alleen van die kinderen niet gaan vragen om hun leven compleet aan te passen aan de baby. Die baby moet gewoon mee met de rest. Gaat prima hoor. Al zijn ze nog zo jong, je kan ze de hele wereld over slepen met je en het hobbelt er prima achteraan.
Hadden ze daar niet de tv danwel ipad voor uitgevonden?quote:
De baby misschien niet zo zeer, maar de mama kan er net zo goed behoefte aan hebben. Zeker in de eerste periode.
Belangrijkst is denk ik (uit eigen ervaring) dat je meegeeft en ze laat voelen dat ze er allemaal onvoorwaardelijk mogen zijn. Ook als het lastig wordt of als ze hun kont tegen de krib gooien. Laat de oudsten ook voelen dat zij belangrijk zijn door bijvoorbeeld de tijd te nemen voor het slapen gaan (samen liggen kletsen, verhaal) en door een op een dingen met ze te ondernemen. Hier moet de jongste soms even wachten of kan ze alleen meekijken, omdat ik op dat moment met de oudere kinderen bezig ben. Ik heb hier van jouzelf en ook van anderen genoeg goede tips gelezen.
Ik zou het beschermende naar de spullen van de jongste echt laten. Als een knuffel vies wordt was je het gewoon. De baby zal er nog wel meer op spugen en snotteren. Ik zou ze juist een knuffel geven om lekker bij zich te nemen. Dan gaat de knuffel naar ze ruiken en dat is weer fijn voor de jongste.
Voor wat betreft de BSO: kijk anders na de bevalling hoe het gaat voor je een beslissing neemt. Het kan misschien juist een mooie tijd zijn om ze extra bij de baby te betrekken en om die band goed op te bouwen. Bij oudere kinderen denk ik dat ze ook zichzelf wel redelijk kunnen vermaken. Maar misschien wordt het wel een heftige bevalling of kraamtijd en heb je daar weinig energie voor.
Waar lees jij veroordeling in mijn posts? Ik geef advies. Hoe ik denk dat het in the long run voor iedereen het beste is.quote:
[..]
Dat is ook zo.
Alleen meestal is de volgorde anders: je krijgt een baby, daar kun je al je tijd aan geven en al je nieuwe moedergevoelens in kwijt, die wordt groter, er komt een tweede (ook al heb je het gevoel dat je nooit zoveel van die tweede kan houden als van de eerste) en deze moeten mee in het gewone ritme dat al is ontstaan bij de oudste.
Nu is er al een ritme met oudere kinderen waar nieuwe moeder en nieuwe baby in mee moeten. Ik vind het helemaal niet gek dat ze nu wat moeite heeft met bepaalde zaken en gevoelens. Vergeet zeker de hormonen ook hier, die ervoor bedoeld zijn om te bonden met het nog niet geboren kind en dat re beschermen.
Ik denk dat ts veroordelen over de gevoelens en twijfels die ze heeft niet constructief is. Het feit dat ze zich ervan bewust is, is al een belangrijke stap. Bespreken met haar partner lijkt me de volgende heel belangrijke stap.
De meeste gevoelens zijn helemaal niet vreemd. Zoveel aanstaande moeders zijn heel zuinig op de nieuwe spulletjes van de nieuwe spruit. Knuffels zijn bedoeld voor die baby en voor niemand anders. Dat wordt lastiger met kinderen in huis, dat merkt ze steeds meer en daar zal ze mee moeten leren dealen. Dat maakt haar geen slecht mens of nare, oneerlijk stiefmoeder. Het heeft tijd nodig.
Mijn ervaring is dat het altijd de ouders zijn die menen dat iets niet kan. Die beren op de weg zien. Die moeilijk lopen te doen.quote:
[..]
Dat kan ja, maar het zijn nog wel kinderen. Die kunnen net als sommige volwassenen lang niet altijd inschatten wanneer het echt nodig is. Ik zou daar dus niet zomaar vanuit willen gaan, ook niet vanuit de gedachte dat je als verzorgers natuurlijk ook je best doet om niet zo in de kreukels over te komen.
[..]
Eens dat je niet van kinderen kan en mag verlangen dat ze alles aanpassen aan de baby en dat de baby ook gewoon een onderdeel is van het gezin enzo. Ja, kinderen zijn in zekere zin een stuk flexibeler dan volwassenen, maar natuurlijk is niet ieder kind geschikt om de wereld over te slepen en dat ligt niet altijd aan de opvoeding lijkt me. Maar goed, dat gaat wellicht iets teveel offtopic zo..
Maar goed: mijn ervaring.
Ja, alleen kan dat niet de persoonlijke aandacht vervangen natuurlijk. Zeker niet als die aandacht er wel en vooral lijkt te zijn voor de baby (gevoelsmatig).quote:
[..]
Hadden ze daar niet de tv danwel ipad voor uitgevonden?
Daarnaast kan de tv en al die andere meuk ook echt teringherrie veroorzaken zeg Ik snap wel dat de jeugd steeds dover schijnt te worden.
Lang leve de koptelefoon, al horen ze zichzelf dan soms ook niet meer rammen tijdens een spannend spelletje ofzo.Leuk om dat erbij te vermelden ja, in plaats joh gewoon doen joh.quote:
[..]
Mijn ervaring is dat het altijd de ouders zijn die menen dat iets niet kan. Die beren op de weg zien. Die moeilijk lopen te doen.
Maar goed: mijn ervaring.
Het is je van harte gegund hoor, maar we zullen nooit weten of je ook zo makkelijk dit soort dingen zou roepen als je financieel wat minder warmpjes erbij zat en je als bijstandspapa met bijvoorbeeld een niet zo flexibele autist als kind niet zo een luxe zou ervaren van gewoon maar dingen (kunnen) doen.
In het kader van n=1 kan ik ook roepen over mijn vrienden die op wereldreis gingen met hun drie kids. Twee van de drie vonden het helemaal fantastisch. De derde jankte van blijdschap toen ze weer een vaste woning hadden bij terugkeer in een van de landen waar ze het meest tijd doorgebracht hadden. Dan kun je denk ik niet zo stellig beweren dat het aan de instelling aan de ouders ligt en daarmee ook te voorkomen valt.
Je weet niet eens meer wat ik zei, blijkens jouw (vrij zure) reactie nu.quote:
[..]
Leuk om dat erbij te vermelden ja, in plaats joh gewoon doen joh.
Het is je van harte gegund hoor, maar we zullen nooit weten of je ook zo makkelijk dit soort dingen zou roepen als je financieel wat minder warmpjes erbij zat en je als bijstandspapa met bijvoorbeeld een niet zo flexibele autist als kind niet zo een luxe zou ervaren van gewoon maar dingen (kunnen) doen.
In het kader van n=1 kan ik ook roepen over mijn vrienden die op wereldreis gingen met hun drie kids. Twee van de drie vonden het helemaal fantastisch. De derde jankte van blijdschap toen ze weer een vaste woning hadden bij terugkeer in een van de landen waar ze het meest tijd doorgebracht hadden. Dan kun je denk ik niet zo stellig beweren dat het aan de instelling aan de ouders ligt en daarmee ook te voorkomen valt.
Lees het als je afgekoeld bent nog eens rustig terug.
Het eerste stukje was een reactie op jou, de rest was algemeen. Heb je die bevestiging echt nodig?quote:
[..]
Waar lees jij veroordeling in mijn posts? Ik geef advies. Hoe ik denk dat het in the long run voor iedereen het beste is.
Daarom snap ik die sukkels ook nooit die voor andermans kinderen gaan zorgen, sorry hoor. Het-zijn-je-kinderen-niet!!!
De oudste heeft al de leeftijd dat die opvangen geen noodzaak is. Dus dan is het zelfs weg moeten blijven uit je eigen huis, omdat iemand anders daar in alle rust wil zijn.quote:
De kinderen zijn bovendien 9 en 12 geef je aan, dat zijn geen kleine ukkies meer dus mijn inziens zou je prima met ze in gesprek kunnen gaan over bijvoorbeeld verwachtingen over en weer. Zij willen graag thuis komen na school in plaats van de bso tijdens jouw verlof, kan daar niet een middenweg in gezocht worden die voor iedereen wenselijk is? Op die leeftijd kunnen ze zichzelf prima vermaken en redden, waarom ze niet toestaan om thuis te komen (het is immers ook hun huis, ik snap echt wel dat het dubbel voor ze voelt als ze op de bso moeten zitten terwijl er gewoon iemand thuis is die ze op kan vangen) maar dan met de afspraak dat ze rustig gaan spelen? Je kan ze, lijkt mij, op die leeftijd prima uitleggen waarom jij (en straks de baby) wat meer rust nodig hebben en dat er door de komst van de baby dingen gaan veranderen binnen het gezin.
Het leuke van niet naar de BSO hoeven is ook dat de kinderen meer echte vrije tijd hebben en ze ook makkelijker nog met een vriendje kunnen afspreken. Op zich kan er afgesproken worden dat speelafspraken in eigen huis alleen plaatsvinden op de dagen dat pa er na schooltijd is oid. Dan beperk je de drukte thuis over de vloer.
Ik lees wel vaker reacties van jou, waarin ik je nogal makkelijk en enigszins stellig vindt posten. Is volgens mij ook niet de eerste keer dat ik dat enigszins onderbouwd aangeef, dus ik snap het oververhitte niet. Kennelijk ben ik ook niet de enige die enige veroordeling in je manier van reageren meent te proeven, dus misschien zegt dat iets over een verschil in hoe je over denkt te komen bij sommige mensen en niet alleen bij mij..quote:
[..]
Je weet niet eens meer wat ik zei, blijkens jouw (vrij zure) reactie nu.
Lees het als je afgekoeld bent nog eens rustig terug.
Dat ik zuur ben is natuurlijk een feit wat ik niet ontken
Edit: Oh my bad, kennelijk wel de enige die dat daarin proeft. Mijn excuses, ik zal het bij mezelf houden..
Welke bevestiging?quote:
[..]
Het eerste stukje was een reactie op jou, de rest was algemeen. Heb je die bevestiging echt nodig?
Noem jij TS nu een sukkel?quote:
Geheel logisch. Die andere 2 zijn niet je echte kinderen en nu je wel een echt kind krijgt, krijg je echte moedergevoelens.
Daarom snap ik die sukkels ook nooit die voor andermans kinderen gaan zorgen, sorry hoor. Het-zijn-je-kinderen-niet!!!
En moeder of vader zijn is iets wat je doet. Dat biologische stukje is veel minder significant. Zodra je kiest om samen te gaan leven met iemand die al kinderen heeft hoort daarbij ook de zorg. Wil je dat niet, prima. Maar dan ben je daar niet op je plaats.
Dat het deel in mijn post over het oordelen niet per se een reactie was op jouw post, maar algemeen verder ging.quote:
Kunnen we weer ontopic?
Nou, het kwam er misschien wat cru uit, maar ik zie nu op meerdere plekken om mij heen mensen die de zorg en financiële verantwoordelijkheid voor kinderen die niet van hunzelf zijn op zich nemen. En ja, dan vind ik je echt een sukkel. Het zijn jouw kinderen niet, gaan het ook nooit zijn. Je hebt je laten bespelen. Ik zou het dan ook nooit doen.quote:
[..]
Noem jij TS nu een sukkel?
En moeder of vader zijn is iets wat je doet. Dat biologische stukje is veel minder significant. Zodra je kiest om samen te gaan leven met iemand die al kinderen heeft hoort daarbij ook de zorg. Wil je dat niet, prima. Maar dan ben je daar niet op je plaats.
Dat biologische stukje is heel relevant: het is de kern vh leven: genen doorgeven en daarom is het ook niet vreemd dat mensen het zo zien.
Hell, vele diersoorten bijten andermans nageslacht dood als ze een nieuw vrouwtje krijgen omdat ze hun eigen genen door willen geven en niet die van anderen. Dat is dan weer te gek natuurlijk, maar het laat wel zien hoe diep zo iets zit.
Ik vind het op zich knap dat ik benadruk dat het mijn ervaring is en jij dat in jouw hoofd vertaalt als dat ik iets stellig beweer.quote:
[..]
Ik lees wel vaker reacties van jou, waarin ik je nogal makkelijk en enigszins stellig vindt posten. Is volgens mij ook niet de eerste keer dat ik dat enigszins onderbouwd aangeef, dus ik snap het oververhitte niet. Kennelijk ben ik ook niet de enige die enige veroordeling in je manier van reageren meent te proeven, dus misschien zegt dat iets over een verschil in hoe je over denkt te komen bij sommige mensen en niet alleen bij mij..
Dat ik zuur ben is natuurlijk een feit wat ik niet ontken
Edit: Oh my bad, kennelijk wel de enige die dat daarin proeft. Mijn excuses, ik zal het bij mezelf houden..
Verder zegt het heel veel over jou dat je mijn financiele situatie erin meent te moeten betrekken terwijl die in dit vraagstuk volstrekt geen rol speelt. Echt, wtf?
Aangezien jij mij quotte was dat voor mij niet duidelijk. Wat mij betreft is het daarmee klaar hoor.quote:
[..]
Dat het deel in mijn post over het oordelen niet per se een reactie was op jouw post, maar algemeen verder ging.
Kunnen we weer ontopic?
Er zijn ook diersoorten die voor elkaars kinderen zorgen, dus misschien wat minder selectief zijn als je de natuur aan gaat halen.quote:
[..]
Nou, het kwam er misschien wat cru uit, maar ik zie nu op meerdere plekken om mij heen mensen die de zorg en financiële verantwoordelijkheid voor kinderen die niet van hunzelf zijn op zich nemen. En ja, dan vind ik je echt een sukkel. Het zijn jouw kinderen niet, gaan het ook nooit zijn. Je hebt je laten bespelen. Ik zou het dan ook nooit doen.
Dat biologische stukje is heel relevant: het is de kern vh leven: genen doorgeven en daarom is het ook niet vreemd dat mensen het zo zien.
Hell, vele diersoorten bijten andermans nageslacht dood als ze een nieuw vrouwtje krijgen omdat ze hun eigen genen door willen geven en niet die van anderen. Dat is dan weer te gek natuurlijk, maar het laat wel zien hoe diep zo iets zit.
Maar wat voegt jouw persoonlijke mening over andermans kinderen opvoeden hier in godsnaam toe?
Dat vind ik dus wel vreemd. Mijn situatie als voorbeeld nemende, ik ben getrouwd met een vrouw en samen hebben wij twee dochters. Beide dochters heb ik gedragen, maar het feit dat mijn vrouw niet de biologische moeder is, is voor haar rol als moeder helemaal niet relevant.quote:
[..]
Dat biologische stukje is heel relevant: het is de kern vh leven: genen doorgeven en daarom is het ook niet vreemd dat mensen het zo zien.
Twee vrouwen die kinderen hebben is natuurlijk helemaal een kunstmatige gecreëerde situatie. Slechts 1 heeft die in dit geval, de andere heeft niets. Er is nog een ouder die rondloopt, de vader, maar die is dan denk ik niet in de picture.quote:
[..]
Dat vind ik dus wel vreemd. Mijn situatie als voorbeeld nemende, ik ben getrouwd met een vrouw en samen hebben wij twee dochters. Beide dochters heb ik gedragen, maar het feit dat mijn vrouw niet de biologische moeder is, is voor haar rol als moeder helemaal niet relevant.
Olifanten leven in een matriarchale gemeenschap. Soms komt er een mannetje langs en die bevrucht een vrouwtje en vertrekt weer. De vrouwtjes bieden daarna samen de jongen op. Heel natuurlijk, hoor, niets kunstmatigs aan.quote:
[..]
Twee vrouwen die kinderen hebben is natuurlijk helemaal een kunstmatige gecreëerde situatie. Slechts 1 heeft die in dit geval, de andere heeft niets. Er is nog een ouder die rondloopt, de vader, maar die is dan denk ik niet in de picture.
Voor dit topic geen enkele toegevoegde waarde om dit verder uit te diepen, maar het moge duidelijk zijn dat ik jouw mening niet deel.quote:
[..]
Twee vrouwen die kinderen hebben is natuurlijk helemaal een kunstmatige gecreëerde situatie. Slechts 1 heeft die in dit geval, de andere heeft niets. Er is nog een ouder die rondloopt, de vader, maar die is dan denk ik niet in de picture.
Prima dat jij in de jaren 50 wil blijven hangen met jouw opvattingen, hier is het niet relevant. Open er op klb een topic over zou ik zeggen.quote:
[..]
Twee vrouwen die kinderen hebben is natuurlijk helemaal een kunstmatige gecreëerde situatie. Slechts 1 heeft die in dit geval, de andere heeft niets. Er is nog een ouder die rondloopt, de vader, maar die is dan denk ik niet in de picture.
Ik durf wel aan te nemen dat de verwekking bij de dame net niet op die manier is gegaan.quote:
[..]
Olifanten leven in een matriarchale gemeenschap. Soms komt er een mannetje langs en die bevrucht een vrouwtje en vertrekt weer. De vrouwtjes bieden daarna samen de jongen op. Heel natuurlijk, hoor, niets kunstmatigs aan.
Oudste kind is rustig, luistert goed, is behulpzaam en al behoorlijk zelfstandig.quote:
[..]
Maar waarom moet de oudste per se naar de BSO? Alleen maar omdat het anders oneerlijk is voor de jongste? En terecht dat de kinderen meer zelfstandigheid en vrijheid willen ipv naar de BSO te moeten. Dat moet niet afhangen van medebewoners die rustig thuis willen zijn.
Jongste kind is druk, vereist veel aandacht, kan zichzelf niet bezig houden en stoort het oudste kind, waardoor er veel ruzies ontstaan, die vervolgens weer eindigen met een huilbui van jongste. Hij gedraagt zich zeg maar meer als een 5/6 jarige.
Als ze samen thuis zijn, kost het dus best wel wat energie.
En om nou te zeggen oudste mag naar huis en jongste moet naar bso is dat ook niet eerlijk.
Oudste gaat na de zomer naar de middelbare, dus dan gaat dat weer veranderen. Die zal dan komen en gaan wanneer dat moet en zal de huissleutel hebben.
Daar kun je je nog stevig in vergissen.quote:
[..]
Ik durf wel aan te nemen dat de verwekking bij de dame net niet op die manier is gegaan.
Haha. Ok, veel plezier met je non-binaire-regenbooggezin en je 11-jarige dragqueen zoon.quote:
[..]
Prima dat jij in de jaren 50 wil blijven hangen met jouw opvattingen, hier is het niet relevant. Open er op klb een topic over zou ik zeggen.
Liever een dragqueen als zoon dan een onverdraagzame hork.quote:
[..]
Haha. Ok, veel plezier met je non-binaire-regenbooggezin en je 11-jarige dragqueen zoon.
Dan ben je echt heeeeeeel ver van het padje af.quote:
[..]
Liever een dragqueen als zoon dan een onverdraagzame hork.
Is dat oneerlijk, de oudste niet meer naar de BSO en de jongste wel? Waarom?quote:
[..]
Oudste kind is rustig, luistert goed, is behulpzaam en al behoorlijk zelfstandig.
Jongste kind is druk, vereist veel aandacht, kan zichzelf niet bezig houden en stoort het oudste kind, waardoor er veel ruzies ontstaan, die vervolgens weer eindigen met een huilbui van jongste. Hij gedraagt zich zeg maar meer als een 5/6 jarige.
Als ze samen thuis zijn, kost het dus best wel wat energie.
En om nou te zeggen oudste mag naar huis en jongste moet naar bso is dat ook niet eerlijk.
Oudste gaat na de zomer naar de middelbare, dus dan gaat dat weer veranderen. Die zal dan komen en gaan wanneer dat moet en zal de huissleutel hebben.
Als in om me heen kijk, gaan kinderen uit groep 8 eigenlijk nooit meer naar de BSO. Die zijn echt al wel aan het oefenen voor als ze inderdaad naar de middelbare school gaan. Er is nu eenmaal leeftijdsverschil en daarmee komen verschillen in wat je wel of niet kan/mag/moet. Ik vind dat niet oneerljjk en ben het zeker met Chia eens dat een 12-jarige niet meer op de BSO thuishoort. De 9-jarige kun je over discussiëren, maar afgaande op wat je hier vertelt, denk ik dat dit geen 9-jarige is die dat aan kan.
Ik neem aan dat er ook een moment komt dat jouw verlof voorbij is en er opvang voor de baby komt? Dan zal de jongste toch ook weer naar de BSO moeten. Plekken raak je snel kwijt en kun je niet overal snel weer krijgen. Ook een overweging van praktische aard om mee te nemen.
Woon naast een BSO, er zitten zelfs 14 jarigenquote:
[..]
Is dat oneerlijk, de oudste niet meer naar de BSO en de jongste wel? Waarom?
Als in om me heen kijk, gaan kinderen uit groep 8 eigenlijk nooit meer naar de BSO. Die zijn echt al wel aan het oefenen voor als ze inderdaad naar de middelbare school gaan. Er is nu eenmaal leeftijdsverschil en daarmee komen verschillen in wat je wel of niet kan/mag/moet. Ik vind dat niet oneerljjk en ben het zeker met Chia eens dat een 12-jarige niet meer op de BSO thuishoort. De 9-jarige kun je over discussiëren, maar afgaande op wat je hier vertelt, denk ik dat dit geen 9-jarige is die dat aan kan.
Ik neem aan dat er ook een moment komt dat jouw verlof voorbij is en er opvang voor de baby komt? Dan zal de jongste toch ook weer naar de BSO moeten. Plekken raak je snel kwijt en kun je niet overal snel weer krijgen. Ook een overweging van praktische aard om mee te nemen.
Mijn partner vindt dat ik de kinderen best kan opvangen tijdens mijn verlof en dat ik genoeg rust kan hebben tijdens de schooltijden.quote:
Ik lees weinig over je partner. Wat vindt hij ervan hoe jij erin staat?
Ik kon vannacht niet slapen en zat te janken op de bank, omdat ik zoveel van mijn baby houd, maar ook het beste voor de kinderen wil (hello zwangerschapshormonen). Hij kwam erbij zitten en zei dat hij het snapt. Dit is een hele nieuwe ervaring voor mij, zelf iemands moeder worden, een baby voelen bewegen in mijn buik.
Hij heeft er vertrouwen in dat het goed komt.
Er zullen ongetwijfeld uitzonderingen zijn, maar het is niet gebruikelijk.quote:
[..]
Woon naast een BSO, er zitten zelfs 14 jarigen
Bovendien zijn de meeste bso's voor basisschoolkinderen en nemen ze geen middelbare scholieren aan. Veel te groot verschil met de basisschool.
Uiteraard is dat een hele nieuwe ervaring. En je zal straks veel meer van je echte kind houden dan van je stiefkinderen, let maar op.quote:
Dit is een hele nieuwe ervaring voor mij, zelf iemands moeder worden, een baby voelen bewegen in mijn buik.
(In before allemaal boze mensen die dondersgoed weten dat het zo is).
Vaak is er dan wel iets met de kinderen of met de thuissituatie.quote:
[..]
Er zullen ongetwijfeld uitzonderingen zijn, maar het is niet gebruikelijk.
Bovendien zijn de meeste bso's voor basisschoolkinderen en nemen ze geen middelbare scholieren aan. Veel te groot verschil met de basisschool.
Dan kun je je toch afvragen wat daar mis gaat.quote:
[..]
Woon naast een BSO, er zitten zelfs 14 jarigen
quote:
[..]
Dan kun je je toch afvragen wat daar mis gaat.
quote:
[..]
Vaak is er dan wel iets met de kinderen of met de thuissituatie.
Heb jij zelf kinderen?quote:
[..]
Uiteraard is dat een hele nieuwe ervaring. En je zal straks veel meer van je echte kind houden dan van je stiefkinderen, let maar op.
(In before allemaal boze mensen die dondersgoed weten dat het zo is).
Als jij dat nu tijdens laatste deel van je zwangerschap niet trekt dan moet je dat aangeven.quote:
[..]
Mijn partner vindt dat ik de kinderen best kan opvangen tijdens mijn verlof en dat ik genoeg rust kan hebben tijdens de schooltijden.
Je zegt nu steeds 'mijn partner vindt'.
Los van alle andere dingen die er spelen op emotioneel vlak, dit praktische stuk kun je toch gewoon uitleggen en mag je best in voor jezelf opkomen als het belangrijk is voor je
Precies. dus eigenlijk gaan kinderen uit groep 8 doorgaans niet meer naar de BSO, zoals ik al zei.quote:
[..]
Vaak is er dan wel iets met de kinderen of met de thuissituatie.
lijkt me overduidelijk van niet.quote:
Nee dan stromen ze langzaam uitquote:
[..]
Precies. dus eigenlijk gaan kinderen uit groep 8 doorgaans niet meer naar de BSO, zoals ik al zei.
Op een andere manier van je je eigen kind houden dan van je stiefkinderen, betekent niet meteen dat je dus ook meer houdt van je eigen kind dan van je stiefkinderen.quote:
[..]
Uiteraard is dat een hele nieuwe ervaring. En je zal straks veel meer van je echte kind houden dan van je stiefkinderen, let maar op.
(In before allemaal boze mensen die dondersgoed weten dat het zo is).
Ik krijg dat idee ook, maar ik hoor het graag van hem.quote:
[..]
lijkt me overduidelijk van niet.
Als ik gewoon naar mijn kinderen kijk, dan komt de liefde niet zo zeer vanuit mijn donatie destijds, maar de tijd die je met ze doorbrengt. Dat zorgt voor de band die je met elkaar hebt. Vader/moeder zijn is dan in mijn beleving ook gewoon iets wat je doet en niet wat je bent.quote:
[..]
Op een andere manier van je je eigen kind houden dan van je stiefkinderen, betekent niet meteen dat je dus ook meer houdt van je eigen kind dan van je stiefkinderen.
Ja ik heb ook aangegeven dat ik dat niet wil. Hij was beledigd.quote:
[..]
Als jij dat nu tijdens laatste deel van je zwangerschap niet trekt dan moet je dat aangeven.
Je zegt nu steeds 'mijn partner vindt'.
Los van alle andere dingen die er spelen op emotioneel vlak, dit praktische stuk kun je toch gewoon uitleggen en mag je best in voor jezelf opkomen als het belangrijk is voor je
We hebben uiteindelijk afgesproken dat we tegen die tijd aankijken wat we gaan doen. Ik ben eerlijk gezegd niet van plan om alle doordeweekse dagen op te vangen.
Ja.quote:
O, hemel!quote:
Het feit dat ze ook je eigen vlees en bloed zijn, doet echt wel een stuk meer.quote:
[..]
Als ik gewoon naar mijn kinderen kijk, dan komt de liefde niet zo zeer vanuit mijn donatie destijds, maar de tijd die je met ze doorbrengt. Dat zorgt voor de band die je met elkaar hebt. Vader/moeder zijn is dan in mijn beleving ook gewoon iets wat je doet en niet wat je bent.
Ik denk ook niet dat ik het zou overleven als er iets met ze zou gebeuren.
Maar wat verwacht je dan van je partner?quote:
Ik ben eerlijk gezegd niet van plan om alle doordeweekse dagen op te vangen.
Ik vraag me eerder af of jij ze wel hebt. Met je toejuichen van een 11-jarige dragqueen.quote:
Op Of heb je alleen stiefkinderen?
Ik ken genoeg voorbeelden van kinderen die niet of nauwelijks een band hebben met hun biologische vader/moeder en die een perfecte band hebben met stiefvader/-moeder.quote:
[..]
Het feit dat ze ook je eigen vlees en bloed zijn, doet echt wel een stuk meer.
Ik denk ook niet dat ik het zou overleven als er iets met ze zou gebeuren.
Eigenlijk geldt voor iedere relatie dat die primair gevormd wordt door de interacties.
Ik ging er vanuit dat ze de stiefkinderen bedoelde tijdens haar zwangerschapsverlof en bevallingsverlofquote:
Maar het is toch niet opvangen als het om je kinderen gaat? Dan is dat toch gewoon je taak als ouder, zorgen dat je kinderen thuis kunnen komen?
Ik vind het bizar. Ik zie nu bij enkele mensen om me heen dat ze hun echte gezin verlaten en opeens veel meer tijd doorbrengen met kinderen van hun nieuwe partner. Hun NEP-kinderen dus, die hun kinderen niet zijn en ook nooit gaan worden, hoe krampachtig ze ook doen alsof dat wel zo is.quote:
[..]
Ik ken genoeg voorbeelden van kinderen die niet of nauwelijks een band hebben met hun biologische vader/moeder en die een perfecte band hebben met stiefvader/-moeder.
Eigenlijk geldt voor iedere relatie dat die primair gevormd wordt door de interacties.
Ik zou dat nooit doen, ga andermans shit niet voor ze oplossen, dank je de koekoek.
Ik heb twee dochters die beiden zeer sociaal zijn. Ik heb een broertje dood aan onverdraagzaamheid. Een kind die zich wil verkleden, nou dan ben je niet helemaal goed bij je paasei als je je daar druk om wil maken. Vind ik.quote:
[..]
Ik vraag me eerder af of jij ze wel hebt. Met je toejuichen van een 11-jarige dragqueen.
Of heb je alleen stiefkinderen?
Ja, maar die zijn toch onderdeel van het gezin en hebben dus ook recht om gewoon thuis te komen?quote:
[..]
Ik ging er vanuit dat ze de stiefkinderen bedoelde tijdens haar zwangerschapsverlof en bevallingsverlof
Ik zie niet waarom dat anders zou moeten zijn dan voor biologische kinderen.
Werk jij nou maar eens aan jezelf, dat lijkt mij al een dagtaak. Kunnen andere mensen zich met hun eigen leven en hoe ze dat in willen vullen bezig houden.quote:
[..]
Ik vind het bizar. Ik zie nu bij enkele mensen om me heen dat ze hun echte gezin verlaten en opeens veel meer tijd doorbrengen met kinderen van hun nieuwe partner. Hun NEP-kinderen dus, die hun kinderen niet zijn en ook nooit gaan worden, hoe krampachtig ze ook doen alsof dat wel zo is.
Ik zou dat nooit doen, ga andermans shit niet voor ze oplossen, dank je de koekoek.
Verkledenquote:
[..]
Ik heb twee dochters die beiden zeer sociaal zijn. Ik heb een broertje dood aan onverdraagzaamheid. Een kind die zich wil verkleden, nou dan ben je niet helemaal goed bij je paasei als je je daar druk om wil maken. Vind ik.
Ik heb het over dit soort 'liberale' en 'verdraagzame' shit:
Dan maar 'onverdraagzaam' (waarbij 'verdraagzaamheid' in de praktijk gewoon lafheid is en laksheid om in te grijpen.
Eens.quote:
Ja, maar die zijn toch onderdeel van het gezin en hebben dus ook recht om gewoon thuis te komen?
Ik zie niet waarom dat anders zou moeten zijn dan voor biologische kinderen.
Maar het kan natuurlijk zo zijn dat TS op dit moment het even niet aankan. Dat is zo op afstand niet te beoordelen.
Ik weet niet of dat nu echt met eigen-/stiefkinderen te maken heeft.
Blijft mijn vraag staan of ze wel echt haar stiefkinderen heeft geaccepteerd.quote:
[..]
Ja, maar die zijn toch onderdeel van het gezin en hebben dus ook recht om gewoon thuis te komen?
Ik zie niet waarom dat anders zou moeten zijn dan voor biologische kinderen.
Ga eens weg met je topicvervuilenquote:
[..]
Verkleden
Ik heb het over dit soort 'liberale' en 'verdraagzame' shit:
Dan maar 'onverdraagzaam' (waarbij 'verdraagzaamheid' in de praktijk gewoon lafheid is en laksheid om in te grijpen.
.Het lijkt mij beter dan mensen zorgen voor hun echte, eigen kinderen ipv die te verwaarlozen en voor andermans gespuis te gaan zorgen.quote:
[..]
Werk jij nou maar eens aan jezelf, dat lijkt mij al een dagtaak. Kunnen andere mensen zich met hun eigen leven en hoe ze dat in willen vullen bezig houden.
Op zich wel een terechte vraag.quote:
[..]
Blijft mijn vraag staan of ze wel echt haar stiefkinderen heeft geaccepteerd.
Eens, maar die laatste conclusie haalde ik er ook helemaal niet uitquote:
[..]
Ja, maar die zijn toch onderdeel van het gezin en hebben dus ook recht om gewoon thuis te komen?
Ik zie niet waarom dat anders zou moeten zijn dan voor biologische kinderen.
Als ze nu moe is of whatever door zwangerschap en straks tijd met de baby wil snap ik dat ook.
Dat de BSO gewoon door gaat.
Als ze structureel de stiefkinderen niet meer wil 'opvangen' na de kraamtijd lijkt me dit wel enigszins het bespreken waard ja.
Dat zou nogal merkwaardig en verkeerd zijn lijkt mij ook ja
Ze voelt nu een voorkeur voor haar ECHTE kind. Zeer logisch en biologisch bepaald. Dat is wat ik duidelijk probeer te maken en jij 'topicvervuiling' noemt.quote:
Het feit dat jij je hier zo druk om maakt dat je in een topic wat totaal ergens anders om gaat er nog over begint is iets waar Freud wel raad mee zou weten.quote:
[..]
Verkleden
Ik heb het over dit soort 'liberale' en 'verdraagzame' shit:
Dan maar 'onverdraagzaam' (waarbij 'verdraagzaamheid' in de praktijk gewoon lafheid is en laksheid om in te grijpen.
Maar jouw latente verlangens zijn hier nu eenmaal niet aan de orde.
Waar gaat dit over??quote:
[..]
Ik heb twee dochters die beiden zeer sociaal zijn. Ik heb een broertje dood aan onverdraagzaamheid. Een kind die zich wil verkleden, nou dan ben je niet helemaal goed bij je paasei als je je daar druk om wil maken. Vind ik.
Ja goed, dan kun je de vraag stellen of biologische kinderen ook naar de BSO zouden moeten. Wanneer het antwoord nee is, dan moet er toch wel even achter de oren gekrabd worden denk ik.quote:
[..]
Eens.
Maar het kan natuurlijk zo zijn dat TS op dit moment het even niet aankan. Dat is zo op afstand niet te beoordelen.
Ik weet niet of dat nu echt met eigen-/stiefkinderen te maken heeft.
Ik vind het gewoon apart lezen, 'ik ben niet van plan 5 dagen per week op te vangen', nee, je vangt niet op. Je vervult je taak als ouder. Of zeg ik nu iets raars
.Vlak die pokkehormonen hierin niet uit. Kan allemaal wel weer rustiger en normaler worden straks als kind geboren is en ze beetje normale staat van lijf weer terug heeftquote:
Dan nog, ze komen om 15:00 uur terug van school en doen hun dingetje totdat en voor je het weet is het tijd om te eten. Vind het nogal wat om dat zelfs te veel te vinden tijdens de zwangerschap. Mocht de zwangerschap uiteraard probleemloos verlopen.quote:
[..]
Eens, maar die laatste conclusie haalde ik er ook helemaal niet uit
Als ze nu moe is of whatever door zwangerschap en straks tijd met de baby wil snap ik dat ook.
Dat de BSO gewoon door gaat.
Als ze structureel de stiefkinderen niet meer wil 'opvangen' na de kraamtijd lijkt me dit wel enigszins het bespreken waard ja.
Dat zou nogal merkwaardig en verkeerd zijn lijkt mij ook ja
Ergens in het begin ging dit nog gewoon over de vraag of je al dan niet een sukkel bent als je voor stiefkinderen zorgt.quote:
Ik lees het misschien anders, zou kunnen. Alsnog vind ik het raar dat de kinderen niet 'welkom' zijn thuis terwijl er wel een ouder is.quote:
[..]
Eens, maar die laatste conclusie haalde ik er ook helemaal niet uit
Als ze nu moe is of whatever door zwangerschap en straks tijd met de baby wil snap ik dat ook.
Dat de BSO gewoon door gaat.
Als ze structureel de stiefkinderen niet meer wil 'opvangen' na de kraamtijd lijkt me dit wel enigszins het bespreken waard ja.
Dat zou nogal merkwaardig en verkeerd zijn lijkt mij ook ja
Volgens mij is er een Babylonische spraakverwarring, gaat het over andere dingenquote:
[..]
Ja goed, dan kun je de vraag stellen of biologische kinderen ook naar de BSO zouden moeten. Wanneer het antwoord nee is, dan moet er toch wel even achter de oren gekrabd worden denk ik.
Ik vind het gewoon apart lezen, 'ik ben niet van plan 5 dagen per week op te vangen', nee, je vangt niet op. Je vervult je taak als ouder. Of zeg ik nu iets raars
Maar je zegt niets raars nu, opvangen doe je niet met je eigen (stief)kinderen. Net als oppassen ofzo
Mijn zwangerschap was hels en ik kan me het goed voorstellen.quote:
[..]
Dan nog, ze komen om 15:00 uur terug van school en doen hun dingetje totdat en voor je het weet is het tijd om te eten. Vind het nogal wat om dat zelfs te veel te vinden tijdens de zwangerschap. Mocht de zwangerschap uiteraard probleemloos verlopen.
Ik hoor TS daar alleen niet over en ze geeft ook niet echt uitleg verder over hoe en wat dus weet niet wat de beweegredenen, de echte, zijn hierin
Dat doe ik niet. Maar wel iets voor TS om over na te denken. Zij heeft immers voor de partner met kinderen gekozen. Die kun je hun huis niet gaan ontzeggen als ze daar graag willen zijn na school.quote:
[..]
Vlak die pokkehormonen hierin niet uit. Kan allemaal wel weer rustiger en normaler worden straks als kind geboren is en ze beetje normale staat van lijf weer terug heeft
Wazige zolderkamerbewonersquote:
[..]
Ergens in het begin ging dit nog gewoon over de vraag of je al dan niet een sukkel bent als je voor stiefkinderen zorgt.
Ik snap jouw reactie hoor. Maar ik weet dat het ook bij biologische kinderen zo kan werken dat de moeder de zorgtaak teveel vindt. Helaas...quote:
[..]
Ja goed, dan kun je de vraag stellen of biologische kinderen ook naar de BSO zouden moeten. Wanneer het antwoord nee is, dan moet er toch wel even achter de oren gekrabd worden denk ik.
Ik vind het gewoon apart lezen, 'ik ben niet van plan 5 dagen per week op te vangen', nee, je vangt niet op. Je vervult je taak als ouder. Of zeg ik nu iets raars
Als het nu alleen even voor en na de bevalling zo is, dan kan dat natuurlijk ook. We kennen de fysieke en/of emotionele toestand niet.
Maar dat zijn wel de letterlijke woorden die TS gebruikte.quote:
[..]
Volgens mij is er een Babylonische spraakverwarring, gaat het over andere dingen
Maar je zegt niets raars nu, opvangen doe je niet met je eigen (stief)kinderen. Net als oppassen ofzo
Misschien interpreteer ik het verkeerd, dat zou kunnen.
Eensquote:
[..]
Ik lees het misschien anders, zou kunnen. Alsnog vind ik het raar dat de kinderen niet 'welkom' zijn thuis terwijl er wel een ouder is.
Tenzij belastbaarheid ruk is ofzo, maar dat lijkt het niet zo te zijn als ik de toon zo lees
Oh maar dat geloof en snap ik ook wel. Maar ik vind het nu overkomen alsof baby plaats 1 krijgt en die kinderen gaan maar lekker naar de BSO, alsof ze een last zijn of zo.quote:
[..]
Ik snap jouw reactie hoor. Maar ik weet dat het ook bij biologische kinderen zo kan werken dat de moeder de zorgtaak teveel vindt. Helaas...
Als het nu alleen even voor en na de bevalling zo is, dan kan dat natuurlijk ook. We kennen de fysieke en/of emotionele toestand niet.
Ik kan me voorstellen dat de vader daar ook niet helemaal happy mee is.
Emotioneel labiel/kwetsbaar komt ze nu wel over, maar weet niet hoe dat voor de hormonenbende wasquote:
[..]
Ik snap jouw reactie hoor. Maar ik weet dat het ook bij biologische kinderen zo kan werken dat de moeder de zorgtaak teveel vindt. Helaas...
Als het nu alleen even voor en na de bevalling zo is, dan kan dat natuurlijk ook. We kennen de fysieke en/of emotionele toestand niet.
Ik snap wel meer niet van TS geloof ik
Omdat ze ook naar bso moesten als ik geen verlof had gehad.quote:
[..]
Ja, maar die zijn toch onderdeel van het gezin en hebben dus ook recht om gewoon thuis te komen?
Ik zie niet waarom dat anders zou moeten zijn dan voor biologische kinderen.
Ik zie de verlofperiode als een periode waarin je hoort te binden met de baby, rust kan nemen en went aan de nieuwe situatie.
Als mijn verlof voorbij is, ga ik minder uren werken en gaat de baby naar de oma tijdens mijn werkdagen. De kinderen moeten dan ook weer naar bso, dus ik zie het nut eigenlijk niet van bso onderbreken. Voor mij wekt het op dit moment alleen maar irritatie op.
Het is wel ‘grappig’ dat jij nu exact dezelfde term gebruikt als ik eerder.quote:
[..]
Oh maar dat geloof en snap ik ook wel. Maar ik vind het nu overkomen alsof baby plaats 1 krijgt en die kinderen gaan maar lekker naar de BSO, alsof ze een last zijn of zo.
Ik kan me voorstellen dat de vader daar ook niet helemaal happy mee is.
Zoals TS het schrijft komt het inderdaad over alsof ze haar stiefkinderen als last ziet. En, laten we eerlijk zijn, dat zullen ze ook best wel eens zijn, maar die mindset is verontrustend.
De vraag is dan wel waar die irritatie zit.quote:
[..]
Omdat ze ook naar bso moesten als ik geen verlof had gehad.
Ik zie de verlofperiode als een periode waarin je hoort te binden met de baby, rust kan nemen en went aan de nieuwe situatie.
Als mijn verlof voorbij is, ga ik minder uren werken en gaat de baby naar de oma tijdens mijn werkdagen. De kinderen moeten dan ook weer naar bso, dus ik zie het nut eigenlijk niet van bso onderbreken. Voor mij wekt het op dit moment alleen maar irritatie op.
Maar goed, tS geeft erg selectief antwoord en vertelt niet alles, dus het is moeilijk beoordelen hoe het nu precies zit.
Ik hoop serieus dat jij geen vader/moeder bent.quote:
[..]
Het lijkt mij beter dan mensen zorgen voor hun echte, eigen kinderen ipv die te verwaarlozen en voor andermans gespuis te gaan zorgen.
Hoe je praat over andermans kinderen is niet normaal. Kinderen kunnen helaas niet kiezen in welk gezin ze worden geboren.
Maar je zal wel een troll zijn.
Dat snap ik, maar ik kan mij ook voorstellen als dit hun derde kindje samen was geweest de andere kinderen ook gewoon naar de BSO waren blijven gegaan.quote:
[..]
Oh maar dat geloof en snap ik ook wel. Maar ik vind het nu overkomen alsof baby plaats 1 krijgt en die kinderen gaan maar lekker naar de BSO, alsof ze een last zijn of zo.
Ik kan me voorstellen dat de vader daar ook niet helemaal happy mee is.
Volgens mij is het behalve genieten met je kind, ook geen pretje om moeder te worden (hele nachten eruit, borstvoeding geven om x aantal uur en herstellen van de inspanning).
Sterker nog, ik denk dat de huidige kinderen ook wat balans moet vinden in het stuiteren en stil zijn voor de baby
Ik ben een man, dus het is maar gokken. Maar ik zie toch ook altijd op de geboortekaartjes staan.
Mama en kind rusten van twee tot vijf
Omdat je dan niet thuis bent. Nu ben je dat wel en is de oudste al 12.quote:
[..]
Omdat ze ook naar bso moesten als ik geen verlof had gehad.
Ik zie de verlofperiode als een periode waarin je hoort te binden met de baby, rust kan nemen en went aan de nieuwe situatie.
Als mijn verlof voorbij is, ga ik minder uren werken en gaat de baby naar de oma tijdens mijn werkdagen. De kinderen moeten dan ook weer naar bso, dus ik zie het nut eigenlijk niet van bso onderbreken. Voor mij wekt het op dit moment alleen maar irritatie op.
En verlof is inderdaad een bindingperiode, maar ook de tijd om aan een nieuwe situatie te wennen. De situatie waarbij er een nieuw gezinslid is, maar ook die waar sowieso een van de twee kinderen niet meer naar de BSO zal gaan.
Daarnaast snap ik nog steeds niet waarom zorg dragen voor je kinderen terwijl je thuis bent irritatie opwekt.
Maar dat is ook logisch. Rust nodig hebben. Maar die kinderen zijn ook niet de hele dag thuis he. Die gaan tot 15 u (?) naar school.quote:
[..]
Dat snap ik, maar ik kan mij ook voorstellen als dit hun derde kindje samen was geweest de andere kinderen ook gewoon naar de BSO waren blijven gegaan.
Volgens mij is het behalve genieten met je kind, ook geen pretje om moeder te worden (hele nachten eruit, borstvoeding geven om x aantal uur en herstellen van de inspanning).
Sterker nog, ik denk dat de huidige kinderen ook wat balans moet vinden in het stuiteren en stil zijn voor de baby
Ik ben een man, dus het is maar gokken. Maar ik zie toch ook altijd op de geboortekaartjes staan.
Mama en kind rusten van twee tot vijf
En dat was dus de vraag, of de biologische kinderen ook naar de BSO hadden gemoeten of niet.
Wat raar verwoord imo. Die nieuwe situatie waar je het over hebt...daar horen je andere kinderen toch ook gewoon bij?quote:
[..]
Ik zie de verlofperiode als een periode waarin je hoort te binden met de baby, rust kan nemen en went aan de nieuwe situatie.
Rusten kan je elke dag tot 15.00..
Het komt op mij echt nog steeds over alsof je best een groot onderscheid maakt tussen je stiefkinderen en de baby.
Zelf zou ik juist die kinderen opvangen. Die horen ook bij de nieuwe situatie...dus hoe moet je nu wennen aan de nieuwe situatie?
Neemt je vent ook nog verlof op? Lijkt me ook wel handig als die bindt met de babyquote:
[..]
Omdat ze ook naar bso moesten als ik geen verlof had gehad.
Ik zie de verlofperiode als een periode waarin je hoort te binden met de baby, rust kan nemen en went aan de nieuwe situatie.
Als mijn verlof voorbij is, ga ik minder uren werken en gaat de baby naar de oma tijdens mijn werkdagen. De kinderen moeten dan ook weer naar bso, dus ik zie het nut eigenlijk niet van bso onderbreken. Voor mij wekt het op dit moment alleen maar irritatie op.
De irritatie ontstaat omdat iedereen (partner en kinderen) ervan uitgaat dat ik ineens fulltime 'beschikbaar' ben en dat het allemaal wel kan. Dat ik wel genoeg rust heb tot 15 uur en tussen 15 en 19 uur even voor 3 kinderen kan zorgen.quote:
[..]
De vraag is dan wel waar die irritatie zit.
Ik snap dat veel moeders dit doen/deden, maar het verschil is dat ik nog geen ervaring heb met een echte mama zijn en daarnaast nog nooit een baby heb gehad.
Ik wil tijdens mijn verlof dan ook kunnen genieten en wil er geen chaotische periode van maken met verdeelde aandacht en overal moeten bijspringen.
Ik vind dit eigenlijk wel een fair puntquote:
[..]
De irritatie ontstaat omdat iedereen (partner en kinderen) ervan uitgaat dat ik ineens fulltime 'beschikbaar' ben en dat het allemaal wel kan. Dat ik wel genoeg rust heb tot 15 uur en tussen 15 en 19 uur even voor 3 kinderen kan zorgen.
Ik snap dat veel moeders dit doen/deden, maar het verschil is dat ik nog geen ervaring heb met een echte mama zijn en daarnaast nog nooit een baby heb gehad.
Ik wil tijdens mijn verlof dan ook kunnen genieten en wil er geen chaotische periode van maken met verdeelde aandacht en overal moeten bijspringen.
Zeker als dit "maar" voor 8 weken is ofzo.. en dat het daarna wat rustiger en normaler wordt voor iedereen (lees 5 mensen in een gezin)
En dit is waarom sommige mensen hier het idee hebben dat je toch echt onderscheid maakt tussen je stiefkinderen en de komende baby. Je wilt je aandacht niet verdelen?quote:
[..]
De irritatie ontstaat omdat iedereen (partner en kinderen) ervan uitgaat dat ik ineens fulltime 'beschikbaar' ben en dat het allemaal wel kan. Dat ik wel genoeg rust heb tot 15 uur en tussen 15 en 19 uur even voor 3 kinderen kan zorgen.
Ik snap dat veel moeders dit doen/deden, maar het verschil is dat ik nog geen ervaring heb met een echte mama zijn en daarnaast nog nooit een baby heb gehad.
Ik wil tijdens mijn verlof dan ook kunnen genieten en wil er geen chaotische periode van maken met verdeelde aandacht en overal moeten bijspringen.
Joh, die andere twee zijn toch net zo belangrijk? Je wilt graag wennen aan de nieuwe situatie, maar dat lukt niet als je je eigen kinderen niet eens wil opvangen. Die horen namelijk bij de nieuwe situatie.
Kan begrijpen dat je de eerste weken wat meer rust wilt, maar dan communiceer je dat toch naar je kinderen toe? Betrek hun bij het proces, laat weten dat het vermoeiend voor je gaat zijn...in plaats van gewoon te weigeren om ze op te vangen. Wat ik sowieso een rare benaming vind voor je eigen kinderen, maar dat terzijde.
In de OP gaf je aan dat je bang was dat ze jaloerse gevoelens zouden krijgen. Dat ze gingen denken dat zij niet zo belangrijk zijn als de baby. Als ik je posts zo lees is die angst wel terecht imo.
Ik denk dat de afweging van miss_sly dan voor de hand ligt: als je volgend jaar ook nog 2 dagen gebruikt wilt maken van de BSO voor de jongste, dan is het handig om dat door te laten lopen.quote:
[..]
Maar dat is ook logisch. Rust nodig hebben. Maar die kinderen zijn ook niet de hele dag thuis he. Die gaan tot 15 u (?) naar school.
En dat was dus de vraag, of de biologische kinderen ook naar de BSO hadden gemoeten of niet.
Voor de 12-jarige is het opzeggen van de BSO onderhand sowieso al een logische stap, zwangerschapsverlof of niet.
Dit vraag ik mij ook af. Ik durf hier eigenlijk geen antwoord op te geven, want ik weet het niet. Ik heb nog geen ervaring met biologische kinderen.quote:
[..]
Maar dat is ook logisch. Rust nodig hebben. Maar die kinderen zijn ook niet de hele dag thuis he. Die gaan tot 15 u (?) naar school.
En dat was dus de vraag, of de biologische kinderen ook naar de BSO hadden gemoeten of niet.
Ik vraag mij nu ook af of ik bepaalde dingen minder/niet erg zou vinden als mijn biologische kinderen dat zouden doen.
De liefde is denk ik inderdaad anders, onvoorwaardelijker voor eigen kinderen. Ook al wil je dat niet toegeven. Maar andersom is dat natuurlijk ook zo richting de moeder. Hoe gemeen de moeder ook is, de cadeautjes die bijvoorbeeld gemaakt worden voor moederdag gaan naar de moeder. Ik krijg ook wat, maar nummer 1 blijft mama. Wat ook gewoon logisch is.
Waarom denk je dat je dat niet kunt?quote:
[..]
De irritatie ontstaat omdat iedereen (partner en kinderen) ervan uitgaat dat ik ineens fulltime 'beschikbaar' ben en dat het allemaal wel kan. Dat ik wel genoeg rust heb tot 15 uur en tussen 15 en 19 uur even voor 3 kinderen kan zorgen.
En wel twee kinderen hebt lopen die van dusdanige leeftijd zijn dat ze je kunnen helpen, zelfstandig dingetjes kunnen doen, zichzelf kunnen vermaken. En je hebt toch inderdaad ook van 0900 u (geen idee hoe laat school begint?) tot 15u dat je kunt doen wat je wil?quote:Ik snap dat veel moeders dit doen/deden, maar het verschil is dat ik nog geen ervaring heb met een echte mama zijn en daarnaast nog nooit een baby heb gehad.
Je gaf zelf al aan dat de 12-jarige binnenkort al niet meer naar de BSO gaat. Die kan dan op zijn minst na school thuiskomen?
Welke rol speelt de vader? Heeft hij ook verlof? Newmt hij extra dagen op?
Goed dat je dat wil. Maar je hebt ook nog een gezin. En die verdeelde aandacht hoort daar bij.quote:k wil tijdens mijn verlof dan ook kunnen genieten en wil er geen chaotische periode van maken met verdeelde aandacht en overal moeten bijspringen.
Die redenatie zou ik dan ook snappen. Maar op die manier komt wat TS zegt niet op mij over.quote:
[..]
Ik denk dat de afweging van miss_sly dan voor de hand ligt: als je volgend jaar ook nog 2 dagen gebruikt wilt maken van de BSO voor de jongste, dan is het handig om dat door te laten lopen.
Voor de 12-jarige is het opzeggen van de BSO onderhand sowieso al een logische stap, zwangerschapsverlof of niet.
Ik ben dat dus wel en zorg voor mijn eigen kinderen. Iets wat schijnbaar steeds zeldzamer lijkt te gaan worden.quote:
[..]
Ik hoop serieus dat jij geen vader/moeder bent.
Hoe je praat over andermans kinderen is niet normaal. Kinderen kunnen helaas niet kiezen in welk gezin ze worden geboren.
Maar je zal wel een troll zijn.
En in dit onderwerp zie je het ook weer naar boven komen, nu ze een echt kind krijgt, wordt ineens duidelijk dat er wel degelijk een verschil in zit.
Ik denk dat TS misschien nog maar 2 of 3 dagen gaat werken na haar zwangerschap, dat het zoiets is. Anders snap ik niet waarom de toekomstige situatie qua opvang niet als uitgangspunt dient en dat pa kinderen loopt lekker te maken met niet meer naar de BSO hoeven.quote:
[..]
Die redenatie zou ik dan ook snappen. Maar op die manier komt wat TS zegt niet op mij over.
Dat is inderdaad allemaal hartstikke logisch.quote:
[..]
Dit vraag ik mij ook af. Ik durf hier eigenlijk geen antwoord op te geven, want ik weet het niet. Ik heb nog geen ervaring met biologische kinderen.
Ik vraag mij nu ook af of ik bepaalde dingen minder/niet erg zou vinden als mijn biologische kinderen dat zouden doen.
De liefde is denk ik inderdaad anders, onvoorwaardelijker voor eigen kinderen. Ook al wil je dat niet toegeven. Maar andersom is dat natuurlijk ook zo richting de moeder. Hoe gemeen de moeder ook is, de cadeautjes die bijvoorbeeld gemaakt worden voor moederdag gaan naar de moeder. Ik krijg ook wat, maar nummer 1 blijft mama. Wat ook gewoon logisch is.
Maar jij hebt als volwassene wel de keuze gemaakt te gaan zorgen voor de stiefkinderen van je partner. En daar horen verantwoordelijkheden bij.
Lazer toch op manquote:
[..]
Ik ben dat dus wel en zorg voor mijn eigen kinderen. Iets wat schijnbaar steeds zeldzamer lijkt te gaan worden.
En in dit onderwerp zie je het ook weer naar boven komen, nu ze een echt kind krijgt, wordt ineens duidelijk dat er wel degelijk een verschil in zit.
Arme kinderen.quote:
[..]
Ik ben dat dus wel en zorg voor mijn eigen kinderen. Iets wat schijnbaar steeds zeldzamer lijkt te gaan worden.
En in dit onderwerp zie je het ook weer naar boven komen, nu ze een echt kind krijgt, wordt ineens duidelijk dat er wel degelijk een verschil in zit.
En in de OP lees ik dat ze pas sinds kort samen wonen. Dus de kinderen krijgen sowieso weinig wentijd, die moeten zich ook maar aanpassen aan het tempo van de veranderingen.quote:
[..]
Dat is inderdaad allemaal hartstikke logisch.
Maar jij hebt als volwassene wel de keuze gemaakt te gaan zorgen voor de stiefkinderen van je partner. En daar horen verantwoordelijkheden bij.
Terwijl TS er zelf voor heeft gekozen dat er veel verandert in korte tijd.
Ik lees niet dat papa ze lekker maaktquote:
[..]
Ik denk dat TS misschien nog maar 2 of 3 dagen gaat werken na haar zwangerschap, dat het zoiets is. Anders snap ik niet waarom de toekomstige situatie qua opvang niet als uitgangspunt dient en dat pa kinderen loopt lekker te maken met niet meer naar de BSO hoeven.
?Juist.quote:
[..]
En in de OP lees ik dat ze pas sinds kort samen wonen. Dus de kinderen krijgen sowieso weinig wentijd, die moeten zich ook maar aanpassen aan het tempo van de veranderingen.
Terwijl TS er zelf voor heeft gekozen dat er veel verandert in korte tijd.
En in plaats van ze zo veel mogelijk te betrekken in de aanstaande grote verandering, denkt TS voornamelijk aan haarzelf en haar eigen baby. Want no way dat ze zijn kinderen alle dagen gaat opvangen.
De rol en wensen van de partner worden hier totaal niet belicht/in meegenomen, dus het is lastig daar wat over te zeggen.
Die heeft zonder afstemming met TS bedacht dat de kinderen dan niet naar de BSO hoeven en die verheugen zich daar sindsdien op. Richting de kinderen is die suggestie in ieder geval gewekt, want die hebben dat scenario in hun hoofd. Dat had niet gehoeven als daar tijdig over was nagedacht.quote:
[..]
Ik lees niet dat papa ze lekker maakt
Niet heel slim van hem.quote:
[..]
Die heeft zonder afstemming met TS bedacht dat de kinderen dan niet naar de BSO hoeven en die verheugen zich daar sindsdien op. Richting de kinderen is die suggestie in ieder geval gewekt, want die hebben dat scenario in hun hoofd. Dat had niet gehoeven als daar tijdig over was nagedacht.
Er staat nergens dat ze op normale manier communiceren met elkaarquote:
[..]
Die heeft zonder afstemming met TS bedacht dat de kinderen dan niet naar de BSO hoeven en die verheugen zich daar sindsdien op. Richting de kinderen is die suggestie in ieder geval gewekt, want die hebben dat scenario in hun hoofd. Dat had niet gehoeven als daar tijdig over was nagedacht.
Verwachtingen uitspreken en afstemmen is sowieso handig. Zeker als je straks een klein kind gaat opvoeden samen
Maar nogmaals, we missen informatie
We missen inderdaad informatie en ondanks dat is al duidelijk dat er op communicatievlak te weinig plaatsvindt. Scary_Mary stipt in #78 veel goede punten aan op dat vlak waar TS over gaat nadenken, maar die ze wat mij betreft als basis kan gebruiken om vanavond direct al een goed gesprek te hebben.quote:
[..]
Er staat nergens dat ze op normale manier communiceren met elkaar
Verwachtingen uitspreken en afstemmen is sowieso handig. Zeker als je straks een klein kind gaat opvoeden samen
Maar nogmaals, we missen informatie
En waarom zou je het niet kunnen met 3 kinderen? Je hebt nog nooit een baby gehad, maar je bent al wel een tijd stiefmoeder, dus het moederschap is je ook niet onbekend. Daar komt bij dat je geen kleine stiefkinderen hebt, ze zijn 9 en 12. Zeker de oudste zou je juist kunnen helpen met de baby, vindt dat misschien ook wel leuk.
Als het jou enkel gaat om tijd met de baby door kunnen brengen, dat komt toch niet neer op die paar uurtjes dat je stiefkinderen wel of niet op de BSO zitten? Als de kinderen tot 15 uur op school zitten, dan heb je de hele dag samen met je baby, waarom zou dat niet genoeg zijn?
Nogmaals, het is ook hun nieuwe broertje/zusje. En het is hun huis, dat was het al voordat jij er was.quote:
[..]
Omdat ze ook naar bso moesten als ik geen verlof had gehad.
Ik zie de verlofperiode als een periode waarin je hoort te binden met de baby, rust kan nemen en went aan de nieuwe situatie.
Als mijn verlof voorbij is, ga ik minder uren werken en gaat de baby naar de oma tijdens mijn werkdagen. De kinderen moeten dan ook weer naar bso, dus ik zie het nut eigenlijk niet van bso onderbreken. Voor mij wekt het op dit moment alleen maar irritatie op.
Ik vind je echt overdreven 'hebberig' doen over je baby. Kan je zwangerschapshormonen hebben, maar misschien wordt het eens tijd dat je weer een beetje rationeel gaat nadenken.
Zoek het eens bij jezelf ipv het bij een stel kinderen te leggen.
Ipv in te gaan op advies over praten met die kinderen en/of je man blijf je maar hangen bij je riedeletje. Het zal en moet allemaal op jouw manier en die kinderen moeten maar wijken.
Ik hoop dat je ergens wel begrijpt dat deze manier van doen wrevel gaat veroorzaken? En dat jij dat hoogstpersoonlijk aan het veroorzaken bent?
Ze zijn 9 en 12, hou eens op met net doen alsof je de hele tijd met die kinderen bezig moet zijn, alsof dat een zware zorgtaak is, je van 3 luiers moet gaan verschonen.quote:
[..]
De irritatie ontstaat omdat iedereen (partner en kinderen) ervan uitgaat dat ik ineens fulltime 'beschikbaar' ben en dat het allemaal wel kan. Dat ik wel genoeg rust heb tot 15 uur en tussen 15 en 19 uur even voor 3 kinderen kan zorgen.
Ik snap dat veel moeders dit doen/deden, maar het verschil is dat ik nog geen ervaring heb met een echte mama zijn en daarnaast nog nooit een baby heb gehad.
Ik wil tijdens mijn verlof dan ook kunnen genieten en wil er geen chaotische periode van maken met verdeelde aandacht en overal moeten bijspringen.
Die kinderen zijn oud genoeg om afspraken mee te maken. Zodat ze wat mee kunnen helpen en jouw wat rust en ruimte kunnen bieden.
Ga je eens richten op wat wel positief is, wat wel kan, nu ben je vrij negatief en blijft maar hangen erin.
Straks is die baby een maand of 3 en wil jij even lekker in bad om te ontspannen. Dan kan die 12 jarige de boel voor je in de gaten houden (je bent in huis voor als er echt wat is).
Of je bent compleet energieloos aan het eind van je zwangerschap en die 12 jarige kookt die avond (desnoods iets simpels, al is het maar een gebakken ei).
Hou eens op met die andere kinderen zo afstoten, zo buiten sluiten. Denk in oplossingen en betrek ze erbij. Dat help om een fijn gezin te behouden en zal jou ruimte bieden. Win-win.
Hou die 12 jarige gewoon lekker thuis, die heeft de leeftijd ervoor. Nu is een prima moment ervoor, schnk dat kind je vertrouwen en maak afspraken. Die 9 jarige wel weer terug naar de opvang. Maar nu even thuis zodat die ook kan binden en wennen aan de nieuwe situatie. Ook met die afspraken maken voor die tijd, is een goed test moment om wat meer verantwoordelijkheid te geven.
Ze zo uitsluiten zal enkel de hakken in het zand laten zetten. Wil je een gezin die goed functioneert en waarbij iedereen op positieve wijze zijn steentje bijdraagt of wil je een wij vs het nieuwe? Jij hebt dat nu in handen.
Eerlijk gezegd heb ik onze dreumes gewoon op de KDV dagen weggebracht toen de jongste geboren werd. Wel zo laat mogelijk gebracht en zo vroeg mogelijk gehaald hoor. Maar ik betaal geen 1000 euro in de maand voor opvang om er geen gebruik van te maken. Nou vond zij de opvang, itt de jongste, superleuk dus dat scheelt.quote:
Toen onze baby werd geboren, heb ik onze (toen) dreumes juist van de opvang gehouden zodat we als gezin samen konden zijn en samen onze draai konden vinden.
Maar goed dat is dreumes/peuterleeftijd en heel anders dan de leeftijden van deze stiefkinderen.
De peutertijd vond ik echt wel het zwaarst.
Maar ze wonen nog maar kort samen, dus echt met het gezin meedraaien zal ze ook nog niet helemaal gewend zijn.quote:
Je hebt nog nooit een baby gehad, maar je bent al wel een tijd stiefmoeder, dus het moederschap is je ook niet onbekend.
Aan de andere kant, als TS in die periode het allemaal maar moeilijk trekt zijn de (oudste) kinderen daar de dupe van. Het idee wekt nu al irritatie op, dus dan zouden ze straks tegen heug en meug worden opgevangen (opgevangen, het woord alleen al).quote:
[..]
Juist.
En in plaats van ze zo veel mogelijk te betrekken in de aanstaande grote verandering, denkt TS voornamelijk aan haarzelf en haar eigen baby. Want no way dat ze zijn kinderen alle dagen gaat opvangen.
De rol en wensen van de partner worden hier totaal niet belicht/in meegenomen, dus het is lastig daar wat over te zeggen.
Ik vind die logica ook wat apart. Ze is nu al moeder. Het baby gedeelte is nieuw, maar verder?quote:
Je hebt nog nooit een baby gehad, maar je bent al wel een tijd stiefmoeder, dus het moederschap is je ook niet onbekend. Daar komt bij dat je geen kleine stiefkinderen hebt, ze zijn 9 en 12. Zeker de oudste zou je juist kunnen helpen met de baby, vindt dat misschien ook wel leuk.
Als ik haar posts zo lees wordt ze nu een ''echte mama'' (haar woorden), dus het is duidelijk dat zij een groot onderscheid maakt helaas.
En dit ja.quote:
[..]
Ze zijn 9 en 12, hou eens op met net doen alsof je de hele tijd met die kinderen bezig moet zijn, alsof dat een zware zorgtaak is, je van 3 luiers moet gaan verschonen.
Die kinderen zijn oud genoeg om afspraken mee te maken. Zodat ze wat mee kunnen helpen en jouw wat rust en ruimte kunnen bieden.
Ga je eens richten op wat wel positief is, wat wel kan, nu ben je vrij negatief en blijft maar hangen erin.
Straks is die baby een maand of 3 en wil jij even lekker in bad om te ontspannen. Dan kan die 12 jarige de boel voor je in de gaten houden (je bent in huis voor als er echt wat is).
Of je bent compleet energieloos aan het eind van je zwangerschap en die 12 jarige kookt die avond (desnoods iets simpels, al is het maar een gebakken ei).
Hou eens op met die andere kinderen zo afstoten, zo buiten sluiten. Denk in oplossingen en betrek ze erbij. Dat help om een fijn gezin te behouden en zal jou ruimte bieden. Win-win.
Hou die 12 jarige gewoon lekker thuis, die heeft de leeftijd ervoor. Nu is een prima moment ervoor, schnk dat kind je vertrouwen en maak afspraken. Die 9 jarige wel weer terug naar de opvang. Maar nu even thuis zodat die ook kan binden en wennen aan de nieuwe situatie. Ook met die afspraken maken voor die tijd, is een goed test moment om wat meer verantwoordelijkheid te geven.
Ze zo uitsluiten zal enkel de hakken in het zand laten zetten. Wil je een gezin die goed functioneert en waarbij iedereen op positieve wijze zijn steentje bijdraagt of wil je een wij vs het nieuwe? Jij hebt dat nu in handen.
Dat ze zich zo snel daarop verheugen zegt ook wel wat. Ze voelen zich dus beter thuis dan bij de opvang.quote:
[..]
Die heeft zonder afstemming met TS bedacht dat de kinderen dan niet naar de BSO hoeven en die verheugen zich daar sindsdien op. Richting de kinderen is die suggestie in ieder geval gewekt, want die hebben dat scenario in hun hoofd. Dat had niet gehoeven als daar tijdig over was nagedacht.
Dat zou een belangrijk punt moeten zijn, dat die kinderen zelf dus liever thuis zijn.
Vind dan dat zeggen dat ze 'niet welkom' zijn omdat mevrouw de baby voor zichzelf wil en zichzelf zoveel belangrijker vind best pijnlijk voor die andere kinderen.
Die kinderen geven aan dat ze behoefte hebben aan iig eventjes thuis zijn, waar is hun belang bij de ts?
Ik denk dat ik het wel kan, maar dat het veel energie gaat kosten en onnodig stress gaat geven. Ik vind de situatie zoals het nu is wel prima.quote:
[..]
Waarom denk je dat je dat niet kunt?
[..]
En wel twee kinderen hebt lopen die van dusdanige leeftijd zijn dat ze je kunnen helpen, zelfstandig dingetjes kunnen doen, zichzelf kunnen vermaken. En je hebt toch inderdaad ook van 0900 u (geen idee hoe laat school begint?) tot 15u dat je kunt doen wat je wil?
Je gaf zelf al aan dat de 12-jarige binnenkort al niet meer naar de BSO gaat. Die kan dan op zijn minst na school thuiskomen?
Welke rol speelt de vader? Heeft hij ook verlof? Newmt hij extra dagen op?
[..]
Goed dat je dat wil. Maar je hebt ook nog een gezin. En die verdeelde aandacht hoort daar bij.
Jongste kind gedraagt zich nog niet zelfstandig en is druk, stoeit, valt oudste kind lastig waardoor er ruzies komen en kan zichzelf niet vermaken. Je moet hem zeg maar bezig houden. Als zij samen thuis zijn, kost dat dus wel energie. In combinatie met een baby lijkt mij dat lastig.
Ik wil ook borstvoeding geven, zal gebroken nachten hebben en heb het gevoel dat ik het op dat moment niet kan verdragen allemaal. Juist die 2 dagen bso kunnen mij rust en ruimte geven.
De vader krijgt een week verlof en gaat een paar dagen extra opnemen.
Ik heb hier nog eens op zitten broeden. Speelt er bij moeder een problematiek dat een erfelijk component kan hebben?quote:
Jongste kind is druk, vereist veel aandacht, kan zichzelf niet bezig houden en stoort het oudste kind, waardoor er veel ruzies ontstaan, die vervolgens weer eindigen met een huilbui van jongste. Hij gedraagt zich zeg maar meer als een 5/6 jarige.
Wat??quote:
[..]
Ik heb hier nog eens op zitten broeden. Speelt er bij moeder een problematiek dat een erfelijk component kan hebben?
Ik ga inderdaad minder werken. Ik werkte fulltime, heb dat een jaar geleden gewijzigd naar 32 uur in verband met de kinderen. Toen ik bij ze kwam wonen heb ik het verder verlaagd naar 28 uur.quote:
[..]
Ik denk dat TS misschien nog maar 2 of 3 dagen gaat werken na haar zwangerschap, dat het zoiets is. Anders snap ik niet waarom de toekomstige situatie qua opvang niet als uitgangspunt dient en dat pa kinderen loopt lekker te maken met niet meer naar de BSO hoeven.
Na de komst van de baby ga ik het eerste jaar 20 uur werken. Daarna zie ik wel weer.
Leestip
Nou ja het kan zijn dat hij gewoon druk is natuurlijk, maar als zij zegt dat hij zich soms als een 5/6 jarige gedraagt ga ik me dat afvragen.quote:
Ik heb er zelf een met een sociaal emotionele achterstand. En dat is best pittig.
Hoeft niet meteen een label op iddquote:
[..]
Nou ja het kan zijn dat hij gewooon druk is natuurlijk.
Ik hoor al 4 jaar bij het gezin en was 4/5 dagen in de week aanwezig in hun huis. Op die manier heb ik het opgebouwd voor zowel de kinderen als mijzelf. Het is dus niet helemaal nieuw.quote:
[..]
En in de OP lees ik dat ze pas sinds kort samen wonen. Dus de kinderen krijgen sowieso weinig wentijd, die moeten zich ook maar aanpassen aan het tempo van de veranderingen.
Terwijl TS er zelf voor heeft gekozen dat er veel verandert in korte tijd.
Sinds kort heb ik mijn eigen huis ingeleverd en woon er fulltime.
En weetje wat ik denk... dat je hier van te voren beter over had moeten denken of dingen uit had moeten spreken met je partner.quote:
[..]
Ik denk dat ik het wel kan, maar dat het veel energie gaat kosten en onnodig stress gaat geven. Ik vind de situatie zoals het nu is wel prima.
Jongste kind gedraagt zich nog niet zelfstandig en is druk, stoeit, valt oudste kind lastig waardoor er ruzies komen en kan zichzelf niet vermaken. Je moet hem zeg maar bezig houden. Als zij samen thuis zijn, kost dat dus wel energie. In combinatie met een baby lijkt mij dat lastig.
Ik wil ook borstvoeding geven, zal gebroken nachten hebben en heb het gevoel dat ik het op dat moment niet kan verdragen allemaal. Juist die 2 dagen bso kunnen mij rust en ruimte geven.
De vader krijgt een week verlof en gaat een paar dagen extra opnemen.
Als ik je posts teruglees is het èèn en al ge-ik.
Dus als ik het goed begrijp is de situatie nu:quote:
[..]
Ik denk dat ik het wel kan, maar dat het veel energie gaat kosten en onnodig stress gaat geven. Ik vind de situatie zoals het nu is wel prima.
Jongste kind gedraagt zich nog niet zelfstandig en is druk, stoeit, valt oudste kind lastig waardoor er ruzies komen en kan zichzelf niet vermaken. Je moet hem zeg maar bezig houden. Als zij samen thuis zijn, kost dat dus wel energie. In combinatie met een baby lijkt mij dat lastig.
Ik wil ook borstvoeding geven, zal gebroken nachten hebben en heb het gevoel dat ik het op dat moment niet kan verdragen allemaal. Juist die 2 dagen bso kunnen mij rust en ruimte geven.
De vader krijgt een week verlof en gaat een paar dagen extra opnemen.
2 dagen BSO, 1 dag jij, 1 dag paps, 1 dag samen. Dat wordt 3 dagen jij, 1 dag paps en 1 dag samen. Of 3 dagen jij en 2 dagen paps.
Dat klinkt niet onoverkomelijk. En het is onvermijdbaar dat je naar een situatie gaat waarin je alle kinderen thuis gaat hebben. Dan is je verlof, lijkt mij, de ideale situatie om daaraan te wennen. Juist nu je makkelijker rust kunt pakken. Zodra je weer werkt gaat dat lastiger worden.
Waarom niet gewoon proberen? Neem de jongste apart en leg hem dingen goed uit. Doe datzelfde bij de oudste. En ga nu al beginnen met de jongste zelfstandig dingen te laten oppakken. Onderschat je zijn kunnen niet ook wat?
Of is het gewoon een kind van 9?quote:
[..]
Ik heb hier nog eens op zitten broeden. Speelt er bij moeder een problematiek dat een erfelijk component kan hebben?
Drukker zijn, ruzie met ouder kind, hartstikke normaal. Ik lees echt niets raars over die oudere kinderen. Zeker niet als je meeneemt dat ts en vader pas sinds kort samenwonen en er al een nieuwe telg op komst is.
Zelfs met doodnormale kinderen had dat een hoop gedoe op kunnen leveren. Maar het valt reuze mee zoals de ts beschrijft.
En dat maakt een enorm verschil. Geen back up meer hebben, geen die dagen ben ik er lekker niet.quote:
[..]
Ik hoor al 4 jaar bij het gezin en was 4/5 dagen in de week aanwezig in hun huis. Op die manier heb ik het opgebouwd voor zowel de kinderen als mijzelf. Het is dus niet helemaal nieuw.
Sinds kort heb ik mijn eigen huis ingeleverd en woon er fulltime.
Jij (jullie, de volwassen mensen) hebben de keuze gemaakt om samenwonen en zwangerschap te combineren. Jullie hadden in moeten schatten dat daar aanpassing voor nodig was.
Jij hebt daar keuze in gehad, de vader heeft daar keuze in gehad. De kinderen niet.
Die krijgen en geheel samenwonen en een nieuwe telg en een stiefmoeder die hun belangen maar lastig vindt omdat ze een eigen baby krijgt.
Die kinderen zijn niet achtelijk, die krijgen echt wel wat mee van jouw gevoel hierover. Zover je beschrijft gaan ze er verdomde goed mee om, zie je dat ook in? Kan je ze wat credits geven?
Alleen de jongste nog naar de BSO laten gaan is toch al voldoende oplossing? Ik snap niet waarom die 12-jarige daar nog per se heen moet.quote:
[..]
Ik denk dat ik het wel kan, maar dat het veel energie gaat kosten en onnodig stress gaat geven. Ik vind de situatie zoals het nu is wel prima.
Jongste kind gedraagt zich nog niet zelfstandig en is druk, stoeit, valt oudste kind lastig waardoor er ruzies komen en kan zichzelf niet vermaken. Je moet hem zeg maar bezig houden. Als zij samen thuis zijn, kost dat dus wel energie. In combinatie met een baby lijkt mij dat lastig.
Ik wil ook borstvoeding geven, zal gebroken nachten hebben en heb het gevoel dat ik het op dat moment niet kan verdragen allemaal. Juist die 2 dagen bso kunnen mij rust en ruimte geven.
De vader krijgt een week verlof en gaat een paar dagen extra opnemen.
De oudste ging dan niet meer naar de bso, zoals je zelf schrijft na de zomervakantie gaat deze naar voortgezet onderwijs. De jongste kan dan gewoon weer in routine.
Genieten van die nieuwe baby en 'zorg' voor die andere kinderen zouden elkaar niet moeten bijten.quote:
Tja aan de eene kant snap ik ts wel, lekker met je eigen baby, lekker genieten van elkaar, gewoon in alle rust. Aan de andere kant, er zijn nog twee kinderen, zou sowieso de eerste twee week de bso houden, zou dat ook zeggen, je weet niet hoe je bevalling gaat worden. Dat kun je zeker tegen je partner zeggen, bevallen is niet hetzelfde als even je neus snuiten.
De oudste ging dan niet meer naar de bso, zoals je zelf schrijft na de zomervakantie gaat deze naar voortgezet onderwijs. De jongste kan dan gewoon weer in routine.
Die andere kinderen zijn deel van het gezin, het is in zekere zin ook 'hun kind' (broer/zus). Zij die daar ook deel van uitmaken zou deel van het genieten moeten zijn.
Ts, voor mij een belangrijke vraag...
Waarom geeft het idee dat die andere kinderen meedelen in dat binden zo'n aversie? Waarom zie jij die andere kinderen vooral als een last in dit proces?
Dat zeker, maar daarom kan ik het mij wel voorstellen, het voor haar haar eerste kindje.quote:
[..]
Genieten van die nieuwe baby en 'zorg' voor die andere kinderen zouden elkaar niet moeten bijten.
Die andere kinderen zijn deel van het gezin, het is in zekere zin ook 'hun kind' (broer/zus). Zij die daar ook deel van uitmaken zou deel van het genieten moeten zijn.
Weet je wat ik hoop voor je.quote:
[..]
Ik denk dat ik het wel kan, maar dat het veel energie gaat kosten en onnodig stress gaat geven. Ik vind de situatie zoals het nu is wel prima.
Jongste kind gedraagt zich nog niet zelfstandig en is druk, stoeit, valt oudste kind lastig waardoor er ruzies komen en kan zichzelf niet vermaken. Je moet hem zeg maar bezig houden. Als zij samen thuis zijn, kost dat dus wel energie. In combinatie met een baby lijkt mij dat lastig.
Ik wil ook borstvoeding geven, zal gebroken nachten hebben en heb het gevoel dat ik het op dat moment niet kan verdragen allemaal. Juist die 2 dagen bso kunnen mij rust en ruimte geven.
De vader krijgt een week verlof en gaat een paar dagen extra opnemen.
Dat het 12 jarige kind gewoon lekker gaat playstationen ofzo.
12 jaar en BSO vind ik echt wel bijzonder (was in mijn tijd wel anders) en hopelijk vind het 9 jarige kind het straks wel prachtig dat hij jou mag helpen en de grote broer mag zijn van zijn kleine zusje/ broertje.
En als "zijn" kinderen dan ook helemaal verliefd worden op het nieuwste lid van het gezin, kan het misschien zelfs ervoor zorgen dat de liefde voor "zijn" kinderen nog groter wordt en het completer aanvoelt voor je.
Het zal voor jullie allemaal even wennen zijn en misschien valt het je achteraf hartstikke mee en zie je misschien nu beren op de weg die er helemaal niet zullen zijn.
Maar ik snap echt wel dat in je gedachte zit, het is misschien mijn enige eigen kind, dus dan wil ik ook al mijn moedergevoelens 100% de ruimte geven.
Dat zal niet gaan, want je bent nu fulltime onderdeel van het gezin.
Maar als iedereen een beetje water bij de wijn doet (inclusief de jongens) maar ook jij.
Stel je had een eerste kindje gekregen met een kindloze man, ook dan is het echt een hell of a job om moeder te zijn.
Maak je niet zo druk, praat erover met je partner en laat je partner ook aan zijn kinderen duidelijk maken dat er dingen gaan veranderen.
Er is geen diagnose geweest, dus ik durf daar geen uitspraak over te doen.quote:
[..]
Ik heb hier nog eens op zitten broeden. Speelt er bij moeder een problematiek dat een erfelijk component kan hebben?
Het klopt wel dat er een erfelijk component kan zijn. Aangezien hij nog jong is, hebben we het niet laten testen.
Er is in ieder geval wel sprake geweest van verwaarlozing en slechte hechtingsproces met de moeder. Na zijn geboorte accepteerde de moeder geen hulp meer, het ging achteruit met haar situatie en het was zelfs zo ver dat de kinderen uit huis zouden worden geplaatst.
Jongste is dus niet anders gewend dan dat mama er niet was (fysiek als emotioneel).
Wat mij een beetje verbaast is dat je hier niet dieper op in gaat en advies over vraagt. Is jouw aanwezigheid van invloed geweest op het gedrag van de middelste? Merkten jullie bijvoorbeeld verschil toen je definitief introk?quote:
[..]
Ik denk dat ik het wel kan, maar dat het veel energie gaat kosten en onnodig stress gaat geven. Ik vind de situatie zoals het nu is wel prima.
Jongste kind gedraagt zich nog niet zelfstandig en is druk, stoeit, valt oudste kind lastig waardoor er ruzies komen en kan zichzelf niet vermaken. Je moet hem zeg maar bezig houden. Als zij samen thuis zijn, kost dat dus wel energie. In combinatie met een baby lijkt mij dat lastig.
Gezien wat je verderop vertelt over hechtingsproblematiek en dergelijke ben ik benieuwd naar of jullie een plan van aanpak hebben? Omdat het zeg maar toch een dieper liggende oorzaak zou hebben en dus al langer speelt, de oudste er ook enigszins belast mee wordt en jij/jullie je ook wat minder beschikbaar op zullen moeten stellen wanneer er een derde kind bij is.
Aan de andere kant is het misschien voor alle partijen leerzaam om persoonlijke grenzen niet van dingen als een bso af te laten hangen (of zelfs een beetje achter te verschuilen). Niet dat ik het niet begrijp dat je die twee dagen graag wil, maar het zou ook een soort lapmiddel kunnen zijn om meer vol te houden dan handig is voor die zogenaamd lieve vrede. Dat zou best zonde en minder effectief kunnen zijn als een constructieve aanpak, waarbij iedereen baat zou kunnen hebben.quote:Ik wil ook borstvoeding geven, zal gebroken nachten hebben en heb het gevoel dat ik het op dat moment niet kan verdragen allemaal. Juist die 2 dagen bso kunnen mij rust en ruimte geven.
Hoe gaat die oudste om met het aangeven van grenzen? Hoe reageert de middelste daar op en in hoeverre wijkt dat af van hoe hij bij jou reageert op zoiets?
Deze vraag heb ik ook.quote:
[..]
Ts, voor mij een belangrijke vraag...
Waarom geeft het idee dat die andere kinderen meedelen in dat binden zo'n aversie? Waarom zie jij die andere kinderen vooral als een last in dit proces?
Omdat het zijn kinderen zijn?? Ik zie al voor me dat ik mijn man zou bellen met de vraag of hij eerder thuis komt, omdat de middelste de boel op stelten zet.quote:
TS, de vader wil graag dat jij je flexibel opstelt naar de kinderen en ze opvangt ipv de BSO. Zal hij ook flexibel zijn en vroeger naar huis komen als de 9-jarige de boel op stelten zet?
Als ze plaats op de bso verliezen is het natuurlijk logisch om ze niet thuis te houden.
Niet perse omdat het alleen zijn kinderen zijn. Maar als de jongste een geschiedenis heeft van een beetje moeilijk zijn, dan is het misschien wel handig om er even een seconde langer over na te denken. Misschien gaat het goed, maar misschien ook niet, en je kunt hem dan niet weer bij de BSO afzetten. In dat geval moet de vader ook bereid zijn om eventueel als vangnet dienst te kunnen doen, als hij zo graag wil dat ze niet meer naar de BSO gaan.quote:
[..]
Omdat het zijn kinderen zijn?? Ik zie al voor me dat ik mijn man zou bellen met de vraag of hij eerder thuis komt, omdat de middelste de boel op stelten zet.
Als ze plaats op de bso verliezen is het natuurlijk logisch om ze niet thuis te houden.
Zo dan. De klauwen even tevoorschijn gehaald?quote:
[..]
Dat jij met blijkbaar zoveel haat zit, wil niet zeggen dat iedereen zo is. Je bent wel erg negatief.
Ik probeer de kinderen dus mee te geven om niet net zoals jou te worden
Als ik de kinderen niet zou accepteren was ik allang weg. Ik heb heel lang de tijd gehad en genomen om een band op te bouwen. Ik wist vanaf het begin dat ze bij de vader wonen en dat ik dus ook de verantwoordelijkheid zou krijgen. Heb het rustig opgebouwd en ben niet direct fulltime bij ze komen wonen.
Dus als je wil weten wat ik echt voor de kinderen voel, dan kan ik je vertellen dat ik veel liefde voor ze voel en ook een beetje medelijden met ze heb vanwege hun moeder.
Als ik ze zou haten zoals jij suggereert, zou ik dat ook wel durven te zeggen hier
RIP alvast voor de toekomst van je stiefkinderen die straks ook hun stiefmoeder kwijt zijn.
Dit.quote:
[..]
Zo dan. De klauwen even tevoorschijn gehaald?
RIP alvast voor de toekomst van je stiefkinderen die straks ook hun stiefmoeder kwijt zijn.
Alvast veel succes met de pubertijd, het gebrek aan privacy wat geheid gaat gebeuren. Hoe ouder kinderen worden, hoe meer energie en tijd ze kosten.
Ik ben bang dat jouw eerste vraag het antwoord gaat opleveren voor je tweede vraag. Jammer genoeg zijn de kinderen al op de hoogte dat het een optie is om niet naar de BSO te moeten tijdens die periode, nog voordat jullie er zelf uit zijn. Kinderen blij, man vind het vanzelfsprekend en als jij nu toch voor de BSO kiest, geef je een duidelijke boodschap zowel aan de kinderen alsook aan je man. Misschien kunnen jullie ten eerste beter afspreken om dit soort dingen pas aan de kinderen voor te leggen nadat jullie er zelf uit zijn. Daar is het in dit geval echter te laat voor.quote:
Ook de kinderen verheugen zich op die periode en willen dan graag naar huis in plaats van naar de bso.
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
En ben ik bang dat het jongste kind jaloers gaat worden op de baby. Hij vraagt veel aandacht (soms ook op negatieve manier) en gedraagt zich graag jonger dan dat hij is. Als de baby er is, wil ik de baby geen tekort doen en veel liefde en aandacht kunnen geven.
Ik wil de bestaande kinderen ook aandacht en liefde blijven geven, maar ik twijfel of ik dat goed kan combineren en echt 'eerlijk' kan zijn. Ik voel al zoveel liefde voor de baby, ben bang dat ik onbewust 'oneerlijk' ga zijn.
Mijn vragen zijn dus:
- Is het egoïstisch als ik aangeef de kinderen niet (volledig) te willen opvangen tijdens mijn verlof?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat er geen jaloezie gaat spelen?
- Zijn er mensen die zich in een soortgelijke situatie bevinden en hoe gaan jullie ermee om?
De kinderen GAAN jaloers worden op de baby (daar hoef je geen stiefkinderen voor te hebben) en zeker de jongste. Hun leven wordt overhoop gegooid met een grote gebeurtenis en het zal nooit meer hetzelfde worden. Voor deze kinderen (met weinig moederband en eventueel hechtingsprobleem) geldt dat nog extra, zij zullen op deze leeftijd jou en je band met de baby goed observeren en daar conclusies uit trekken. Zeker de jongste: hij is ook nog zijn plekje in het gezin als jongste (schattigste, meeste zorg nodig -wil toch al extra aandacht) kwijt. Die gaat het er moeilijk mee krijgen. Alles hangt af van hoe jij hier mee omgaat.
Hechting met de baby lijkt me in het grootste belang van juist diezelfde baby. Daar zijn juist de eerste weken/maanden het belangrijkst. Je wilt (desnoods voor je baby) een gezin als geheel met broers die gek zijn op hun babyzusje/broertje. Ik zou dan de kinderen (en zeker de jongste) als grote broers betrekken bij de verzorging van de baby zoveel als ze willen en vertrouwd is. En vergeet niet om t-shirts te bestellen met "Ik ben nu een grote broer"! Geef ze het gevoel dat ze echt iets bijzonders kunnen betekenen in het leven van deze baby want zij weten alles al en de baby nog niets; baby moet alles nog 'van hen' leren! Want hoe leuk is het als baby in de handjes leert klappen van grote broer!
Wat betreft de BSO:
Ik sta versteld dat een kind van 12 naar de BSO gaat. Ik heb kinderen in die leeftijd en ken er werkelijk geen één. Kennelijk heeft hij ook een jaartje gedoubleerd want anders zou hij al op de middelbare zitten, beetje raar om dan nog naar de BSO te gaan toch?
Maar doordat het al bekend is bij de kinderen dat het een optie is, vrees ik toch echt dat je weinig keus meer hebt. Het kind zal het waarschijnlijk zo invullen dat er dus wel iemand is, maar dat die geen zin in hem heeft. In plaats daarvan wacht die liever op een 'echte baby'. En geef hem eens ongelijk; feitelijk is het ook zo. Niet raar als hij dan (nog) lastiger wordt, ook richting de baby. (Want dit alles gebeurt door baby.)
Wat ik begrijp, gaat het om 2 keer 2 uurtjes per week van 15.00 tot 17.00 uur. Waar gaat het over? Als jij een middagtukje doet (voor of na bevalling) zal dat waarschijnlijk van 13.00 tot 15.00 zijn. De eerste week na de bevalling krijg je hulp van een kraamhulp en je zou misschien voor de week daarna ook nog iets kunnen regelen als dat nodig is. Je kan met de kinderen afspreken dat vriendjes over de vloer iets te druk wordt in deze periode, maar dat ze wel bij een ander kunnen spelen.
Welkom in de wereld van opoffering, die ook wel eens 'ouderschap' wordt genoemd!
Dit soort opmerkingen moet ik echt van kotsen.quote:
Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Die kids hebben geen keuze, jij wel. Of geef ze genoeg dus evenveel liefde of ga in je eentje verder.
Een stiefouder die onderscheid maakt is super traumatisch
Jaloers worden vind ik een aanname, want ik acht de kans aanwezig dat het kind het zelf ook een toegevoegde waarde vind in zijn leven..quote:
[..]
De kinderen GAAN jaloers worden op de baby (daar hoef je geen stiefkinderen voor te hebben) en zeker de jongste. nog 'van hen' leren! Want hoe leuk is het als baby in de handjes leert klappen van grote broer!
Ja het is een 9 jarige, maar een baby is voor een jong kind toch ook een soort levend speelgoed (beetje aparte benaming, hoop dat je snap wat ik bedoel)
Het is niet het één of het ander hè? De kans dat ze (iig de jongste) jaloers gaat worden is 99%, maar dat hoeft natuurlijk niet constant te zijn.quote:
[..]
Jaloers worden vind ik een aanname, want ik acht de kans aanwezig dat het kind het zelf ook een toegevoegde waarde vind in zijn leven..
Ja het is een 9 jarige, maar een baby is voor een jong kind toch ook een soort levend speelgoed (beetje aparte benaming, hoop dat je snap wat ik bedoel)
Mijn oudste was (en is nog steeds) soms stikjaloers op de jongste wanneer wij de jongste aandacht geven, maar ze was (en is) ook enorm dol op haar zusje.
Die gevoelens kunnen prima naast elkaar bestaan.
Dat de 9 jarige jaloers kan worden, ligt ook aan papa en mama.quote:
[..]
Het is niet het één of het ander hè? De kans dat ze (iig de jongste) jaloers gaat worden is 99%, maar dat hoeft natuurlijk niet constant te zijn.
Mijn oudste was (en is nog steeds) soms stikjaloers op de jongste wanneer wij de jongste aandacht geven, maar ze was (en is) ook enorm dol op haar zusje.
Die gevoelens kunnen prima naast elkaar bestaan.
En in de toekomst kijken kunnen we niet
Dat de 9 jarige jaloers gaat worden kunnen de ouders niet voorkomen. Is ook gewoon volledig normaal en natuurlijk.quote:
[..]
Dat de 9 jarige jaloers kan worden, ligt ook aan papa en mama.
En in de toekomst kijken kunnen we niet
Nou toen een vriend van mij vader werd, nam ik behalve een kado voor de baby ook een kado mee voor de oudste.quote:
[..]
Dat de 9 jarige jaloers gaat worden kunnen de ouders niet voorkomen. Is ook gewoon volledig normaal en natuurlijk.
Dat was mijn gevoel onder het motto, ja voor hem is het ook raar en feest (hoewel hij 2,5 jaar oud was en geen 9)
Dat wordt idd. vaker gedaan.quote:
[..]
Nou toen een vriend van mij vader werd, nam ik behalve een kado voor de baby ook een kado mee voor de oudste.
Dat was mijn gevoel onder het motto, ja voor hem is het ook raar en feest (hoewel hij 2,5 jaar oud was en geen 9)
Wat wil je hier mee zeggen?quote:
[..]
Nou toen een vriend van mij vader werd, nam ik behalve een kado voor de baby ook een kado mee voor de oudste.
Dat was mijn gevoel onder het motto, ja voor hem is het ook raar en feest (hoewel hij 2,5 jaar oud was en geen 9)
Dat je een kind kan buiten sluiten van het "feestje van de moeder" of juist kan betrekken bij het verwelkomen van een nieuw lid van het gezin.quote:
Natuurlijk is het belangrijk om dat te doen maar dat gaat gevoelens van jaloezie niet voorkomen. Vanaf het moment dat de baby er is krijgt hij minder aandacht en tijd dan hij kreeg voor die tijd, dat is onoverkomelijk. Dat hij evenveel aandacht en tijd als de baby krijgt, verandert het feit dat hij minder aandacht en tijd krijgt, dan voordat de baby er was, niet.quote:
[..]
Dat je een kind kan buiten sluiten van het "feestje van de moeder" of juist kan betrekken bij het verwelkomen van een nieuw lid van het gezin.
Maar iedere aandacht die hij krijgt van zijn stiefmoeder zijn al "bonuspunten".quote:
[..]
Natuurlijk is het belangrijk om dat te doen maar dat gaat gevoelens van jaloezie niet voorkomen. Vanaf het moment dat de baby er is krijgt hij minder aandacht en tijd dan hij kreeg voor die tijd, dat is onoverkomelijk. Dat hij evenveel aandacht en tijd als de baby krijgt, veranderd het feit dat hij minder aandacht en tijd krijgt dan voordat de baby er was niet.
Want toen papa alleenstaande vader was, was (volgens TS) die moederliefde minimaal.
Ja maar door de komst van de baby krijgt hij ineens minder aandacht en minder tijd van zowel zijn stiefmoeder als van zijn vader.. dat hij niet minder aandacht krijgt dan de baby zal hij op termijn wel realiseren, maar zeker in het begin zal hij vooral merken dat hij minder aandacht en tijd krijgt dan voor de baby.. en dat is voor een kind gewoon lastig en zorgt voor jaloezie..quote:
[..]
Maar iedere aandacht die hij krijgt van zijn stiefmoeder zijn al "bonuspunten".
Want toen papa alleenstaande vader was, was (volgens TS) die moederliefde minimaal.
Yep. En dat kan je goed in banen leiden door het juist bij de verzorging te betrekken. Op het moment dat je het kind juist aandacht geeft terwijl je met de baby bezig bent, ziet het ook de voordeeltjes van de baby in (aandacht, je groot voelen).quote:
[..]
Ja maar door de komst van de baby krijgt hij ineens minder aandacht en minder tijd van zowel zijn stiefmoeder als van zijn vader.. dat hij niet minder aandacht krijgt dan de baby zal hij op termijn wel realiseren, maar zeker in het begin zal hij vooral merken dat hij minder aandacht en tijd krijgt dan voor de baby.. en dat is voor een kind gewoon lastig en zorgt voor jaloezie..
Want de nadelen zitten er ook zeker aan naast de jaloezie die logisch is. Je moet zachtjes en voorzichtjes doen, baby's huilen nou eenmaal veel en van alles wat normaal was, kan nu ineens niet meer zo gemakkelijk (even weggaan, ieder moment beschikbaar zijn, etc.) Dus als je er dan ook nog niet bij in de buurt mag komen, speeltjes niet ff testen (nee, geen wippertje) en doelloos naar de BSO wordt gestuurd, wordt de liefde voor de baby er niet groter op.
Toch nog iets meer achtergrondinformatie: mijn zwangerschap is niet volledig zonder complicaties gegaan, waardoor ik nu val onder medisch. Ik voel me nu overigens wel goed verder, maar vanwege eventuele complicaties tijdens de bevalling wordt er geen risico genomen.
Mijn laatste werkdag is 22 februari. En dat is natuurlijk ook gelijk de laatste schooldag van de kinderen, want zij hebben vanaf dan 2 weken vakantie. Ik ben dan hoogzwanger thuis, kinderen zijn 2! weken thuis en partner werkt. Geen bso betekent voor mij 2 weken volledig voor kinderen zorgen.
Ik ben begin april uitgerekend. Dat houdt in dat als alles goed gaat, de kinderen na anderhalve week nadat ik ben bevallen en wanneer de vader weer gaat werken, alweer 2,5 weken thuis gaan zijn ivm studiedag/ goede vrijdag/meivakantie. En dan is er ook nog eens een baby bij.
Dus nee, ik kijk niet echt op tegen alle kinderen maar 'gezellig' thuis laten zijn en lekker binden met elkaar. Niet op deze manier.
Ik snap dat ze alweer ouder zijn en niet vergelijkbaar met bijvoorbeeld kleuters of jongere kinderen. Ze blijven echter wel kinderen die ook hun aandacht eisen, herrie maken en correcties nodig hebben.
En dan over jaloezie. Ik denk inderdaad dat het niet te voorkomen zal zijn. Ik zal de mama worden van de baby, terwijl ik voor hun (mijn voornaam) ben. Dat weten ze natuurlijk wel, maar werd gisteren even beseft. Jongste ging ervan uit dat ik ook (voornaam) voor de baby zou zijn en toen het ter sprake kwam en ik zei dat ik de mama ben, was er een stilte.
Het feit dat de baby niet naar die vervelende cursussen/gesprekken hoeft van derde partijen, papa en mama bij elkaar heeft en de aandacht zal krijgen, zal al voor jaloezie zorgen. Daar gaan we proberen aan te werken.
Dat dan eigenlijk alle adviezen in de wind worden geslagen en dat je ook eigenlijk vanaf post 1 al ziet dat de TS al precies weet wat hij of zij wil en dus ook eigenlijk alleen zoekt naar eensgestemde om zo weer wat fijner door het leven te gaan. Grappig wel
Keer op keer zie je het weer ongeacht het onderwerp.
Wat ik oprecht niet begrijp TS, is waarom je aan je partner vráágt hoe hij het voor zich ziet:quote:
[..]
De irritatie ontstaat omdat iedereen (partner en kinderen) ervan uitgaat dat ik ineens fulltime 'beschikbaar' ben en dat het allemaal wel kan. Dat ik wel genoeg rust heb tot 15 uur en tussen 15 en 19 uur even voor 3 kinderen kan zorgen.
Ik snap dat veel moeders dit doen/deden, maar het verschil is dat ik nog geen ervaring heb met een echte mama zijn en daarnaast nog nooit een baby heb gehad.
Ik wil tijdens mijn verlof dan ook kunnen genieten en wil er geen chaotische periode van maken met verdeelde aandacht en overal moeten bijspringen.
Terwijl je zelf al een heel helder beeld hebt hoe alles moet verlopen. Waarom een vraag stellen waar maar één antwoord op mogelijk is voor jou? En dan zelfs wakker liggen van het feit dat het antwoord niet het gewenste antwoord is? Ik begrijp dat oprecht niet. Je hebt heel duidelijk hoe je het wil, durf daar ook voor te gaan, los van wat een ander daarvan vindt.quote:
Ik vroeg aan mijn partner hoe hij het voor zich ziet en hij vindt dus dat ik ze best kan opvangen.
Nu weten we het wel.quote:
Dit is niet helemaal waar. Door dit topic besef ik dat oudste van bso af kan. Die is zelfstandig genoeg en vooral zonder broertje erbij een en al rust.quote:
Ik vind het altijd mooi om te lezen hier dat men een topic aanmaakt met vragen want men zit in zak en as en moeilijk etc.
Dat dan eigenlijk alle adviezen in de wind worden geslagen en dat je ook eigenlijk vanaf post 1 al ziet dat de TS al precies weet wat hij of zij wil en dus ook eigenlijk alleen zoekt naar eensgestemde om zo weer wat fijner door het leven te gaan. Grappig wel
Keer op keer zie je het weer ongeacht het onderwerp.
Verder besef ik waar mijn valkuilen liggen en ga daar proberen aan te werken.
Er is een reden dat je verlof hebt, en die reden is niet zodat je de andere kinderen volledig kunt opvangen.
Opvang gewoon laten blijven as is.
Al even afgezien van het feit dat het opzeggen van de opvang wel eens zou kunnen betekenen dat die plekken vervallen.
Als je er ook maar iets van opsteekt is dat natuurlijk helemaal positiefquote:
[..]
Dit is niet helemaal waar. Door dit topic besef ik dat oudste van bso af kan. Die is zelfstandig genoeg en vooral zonder broertje erbij een en al rust.
Verder besef ik waar mijn valkuilen liggen en ga daar proberen aan te werken.
De oudste zit in groep 8? Dan gewoon tot het eind van het schooljaar laten blijven.quote:
[..]
Dit is niet helemaal waar. Door dit topic besef ik dat oudste van bso af kan. Die is zelfstandig genoeg en vooral zonder broertje erbij een en al rust.
Verder besef ik waar mijn valkuilen liggen en ga daar proberen aan te werken.
Als ze op de middelbare zitten is er toch geen recht meer op kinderopvangtoeslag.
Lekkere relatie.
Right.
dat hoort toch gewoon bij een gezinsleven. Iemand zei het eerder in dit topic zo mooi: maak er voor de oudsten ook een feestje van. 
Pijnlijk. Terwijl je juist in zulke gesprekken een verschil kunt maken als ouders.quote:
‘dan over jaloezie. Ik denk inderdaad dat het niet te voorkomen zal zijn. Ik zal de mama worden van de baby, terwijl ik voor hun (mijn voornaam) ben. Dat weten ze natuurlijk wel, maar werd gisteren even beseft. Jongste ging ervan uit dat ik ook (voornaam) voor de baby zou zijn en toen het ter sprake kwam en ik zei dat ik de mama ben, was er een stilte.’
Right.
Dit doet zelfs mij pijn. Is het hierbij gebleven? Want je hebt hiermee al een kloof gemaakt nog voordat de baby geboren is.quote:
En dan over jaloezie. Ik denk inderdaad dat het niet te voorkomen zal zijn. Ik zal de mama worden van de baby, terwijl ik voor hun (mijn voornaam) ben. Dat weten ze natuurlijk wel, maar werd gisteren even beseft. Jongste ging ervan uit dat ik ook (voornaam) voor de baby zou zijn en toen het ter sprake kwam en ik zei dat ik de mama ben, was er een stilte.
Precies de reden dat mijn man en ik geen derde meer nemen, allebei 2 kinderen uit ren vorige relatie.quote:
[..]
Dit doet zelfs mij pijn. Is het hierbij gebleven? Want je hebt hiermee al een kloof gemaakt nog voordat de baby geboren is.
Ik wil en kan niet die vier aan de kant schuiven (mijn gevoel dan)
We zijn gezegend en juist om die kloven te voorkomen laten we het.
Je zult echt dingen relaxter moeten gaan benaderen en accepteren dat de komende periode hoe dan ook zwaar gaat worden. Dat staat los van het stiefgedeelte en zou je met eigen kinderen ook gehad hebben.
En ik ben ook wel erg benieuwd hoe dat gesprek over 'mama' en <eigen naam> verder is verlopen na die stilte.
Ik was 15 toen mijn broertje geboren werd en vond dat superlastig. Hij zou mijn plaats als jongste innemen en alle aandacht krijgen. Lees: ik zat vet in de pubertijd op mijn 15e.
Maar door veel met mijn vooral moedet te praten kwam er in plaats van jaloezie begrip. Nu heb ik een hele sterkte band met mijn broertje en ik heb nooit het gevoel gehad minder te zijn. Ook als er periodes waren dat hij meer aandacht kreeg.
Het is logisch dat de baby veel aandacht krijgt. Maar dan geef jij de baby aandacht en papa de andere kids. Wat is daar nou moeilijk aan? In plaats daarvan maak jij het onnodig moeilijk en pijnlijk.
Wat had ze hier dan moeten zeggen?quote:
[..]
Dit doet zelfs mij pijn. Is het hierbij gebleven? Want je hebt hiermee al een kloof gemaakt nog voordat de baby geboren is.
Waarom druk je dat dan ook zo pijnlijk mogelijk uit?quote:
En dan over jaloezie. Ik denk inderdaad dat het niet te voorkomen zal zijn. Ik zal de mama worden van de baby, terwijl ik voor hun (mijn voornaam) ben. Dat weten ze natuurlijk wel, maar werd gisteren even beseft. Jongste ging ervan uit dat ik ook (voornaam) voor de baby zou zijn en toen het ter sprake kwam en ik zei dat ik de mama ben, was er een stilte.
sjonge jonge. Dit had echt veel tactvoller gekund.Zwangerschapsverlof is voor de (aanstaande) moeder om uit te rusten en zich voor te bereiden op de aankomende bevalling en de nasleep daarvan. “Ouder” zit niet thuis voor de gezelligheid.quote:
Voelt voor mij toch kil om de kinderen naar de bso te sturen, terwijl er een ouder thuis zit en het dus niet nodig is. Zeker omdat ze zelf aangeven liever thuis te zijn en ze al wat ouder zijn. Bso voor het comfort en de rust. Als je er drie hebt straks hoop ik op een mama die het niet allemaal al snel teveel vindt. Krijg om die reden ook een naar gevoel bij het uitroepteken achter die 2! weken vakantie...tja
Daarnaast zijn er ook gewoon ouders die hun kinderen naar bso sturen en een dagje gaan shoppen of naar de sauna gaan.
TS, ik ben denk ik de enige die jou wel begrijpt. Het is van belang dat je partner en jij op een lijn liggen. Het is geven en nemen.
Edit: ts mag een nieuw topic openen, als ze wil.