R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb even een tijdelijk account aangemaakt vanwege herkenbaarheid.
Situatie is als volgt:
Ik ben al jaren samen met mijn vriend en sinds kort wonen we samen. Hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie van 12 en 9 jaar. De kinderen wonen bij hem en hebben een beperkte omgangsregeling met de moeder. Ik heb een goede band met de kinderen, geef ze aandacht en liefde en sta klaar voor ze.
Andersom merk ik ook dat zij mijn aanwezigheid waarderen en het leuk vinden dat ik met hun papa ben.
Nu ben ik zwanger van mijn eerste kind en ik merk dat mijn gevoelens beginnen te veranderen. Ondanks dat ik de kinderen niets laat merken, vind ik hun aanwezigheid minder comfortabel/fijn dan eerst. Ik merk dat ik meer behoefte heb aan rust.
Binnenkort ga ik met verlof en heb dan eigenlijk geen zin om de kinderen op te vangen na school, terwijl mijn partner daar een beetje van uitgaat en beledigd is als ik aangeef dat ik ze niet volledig wil opvangen. Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Ook de kinderen verheugen zich op die periode en willen dan graag naar huis in plaats van naar de bso.
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
En ben ik bang dat het jongste kind jaloers gaat worden op de baby. Hij vraagt veel aandacht (soms ook op negatieve manier) en gedraagt zich graag jonger dan dat hij is. Als de baby er is, wil ik de baby geen tekort doen en veel liefde en aandacht kunnen geven.
Ik wil de bestaande kinderen ook aandacht en liefde blijven geven, maar ik twijfel of ik dat goed kan combineren en echt 'eerlijk' kan zijn. Ik voel al zoveel liefde voor de baby, ben bang dat ik onbewust 'oneerlijk' ga zijn.
Mijn vragen zijn dus:
- Is het egoïstisch als ik aangeef de kinderen niet (volledig) te willen opvangen tijdens mijn verlof?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat er geen jaloezie gaat spelen?
- Zijn er mensen die zich in een soortgelijke situatie bevinden en hoe gaan jullie ermee om?
[ Bericht 0% gewijzigd door Cameeltjes op 05-02-2019 19:06:27 ]
Situatie is als volgt:
Ik ben al jaren samen met mijn vriend en sinds kort wonen we samen. Hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie van 12 en 9 jaar. De kinderen wonen bij hem en hebben een beperkte omgangsregeling met de moeder. Ik heb een goede band met de kinderen, geef ze aandacht en liefde en sta klaar voor ze.
Andersom merk ik ook dat zij mijn aanwezigheid waarderen en het leuk vinden dat ik met hun papa ben.
Nu ben ik zwanger van mijn eerste kind en ik merk dat mijn gevoelens beginnen te veranderen. Ondanks dat ik de kinderen niets laat merken, vind ik hun aanwezigheid minder comfortabel/fijn dan eerst. Ik merk dat ik meer behoefte heb aan rust.
Binnenkort ga ik met verlof en heb dan eigenlijk geen zin om de kinderen op te vangen na school, terwijl mijn partner daar een beetje van uitgaat en beledigd is als ik aangeef dat ik ze niet volledig wil opvangen. Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Ook de kinderen verheugen zich op die periode en willen dan graag naar huis in plaats van naar de bso.
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
En ben ik bang dat het jongste kind jaloers gaat worden op de baby. Hij vraagt veel aandacht (soms ook op negatieve manier) en gedraagt zich graag jonger dan dat hij is. Als de baby er is, wil ik de baby geen tekort doen en veel liefde en aandacht kunnen geven.
Ik wil de bestaande kinderen ook aandacht en liefde blijven geven, maar ik twijfel of ik dat goed kan combineren en echt 'eerlijk' kan zijn. Ik voel al zoveel liefde voor de baby, ben bang dat ik onbewust 'oneerlijk' ga zijn.
Mijn vragen zijn dus:
- Is het egoïstisch als ik aangeef de kinderen niet (volledig) te willen opvangen tijdens mijn verlof?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat er geen jaloezie gaat spelen?
- Zijn er mensen die zich in een soortgelijke situatie bevinden en hoe gaan jullie ermee om?
[ Bericht 0% gewijzigd door Cameeltjes op 05-02-2019 19:06:27 ]
Wat mij een beetje opvalt is dat het nu opeens allemaal om jou en de baby draait... de rest hoort er opeens niet meer zo bij.
Toch raar ?
Je hebt zelf er voor gekozen en relatie met de man aan te gaan en je wist dat je zijn kinderen erbij kreeg.
Ik ben het met hem eens dat je tot 15.00 genoeg kan rusten en best die paar uur met de kids kan door brengen.
Ook die verdienen hun aandacht, dit is ook gelijk het antwoord voor hoe voorkom ik jaloezie ?
Verdeel je aandacht eerlijk.
Het draait niet alleen om jou en de baby.
Toch raar ?
Je hebt zelf er voor gekozen en relatie met de man aan te gaan en je wist dat je zijn kinderen erbij kreeg.
Ik ben het met hem eens dat je tot 15.00 genoeg kan rusten en best die paar uur met de kids kan door brengen.
Ook die verdienen hun aandacht, dit is ook gelijk het antwoord voor hoe voorkom ik jaloezie ?
Verdeel je aandacht eerlijk.
Het draait niet alleen om jou en de baby.
Ojee...
Op zich misschien nog wel normale gevoelens maar werk hier aub aan en spreek het zeker nooit uit tegen die kinderen. Niets zo erg dan je eigen moeder al zo weinig zien en dan ook nog aan de kant geschoven worden door de persoon die een tweede moeder voor je is.
Op zich misschien nog wel normale gevoelens maar werk hier aub aan en spreek het zeker nooit uit tegen die kinderen. Niets zo erg dan je eigen moeder al zo weinig zien en dan ook nog aan de kant geschoven worden door de persoon die een tweede moeder voor je is.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik vind het niet egoïstisch als je aangeeft dat je de kinderen niet volledig wil opvangen tijdens je verlof. Het is ook niet zo dat een moeder die haar tweede of derde kind verwacht de BSO afzegt en volledige zorg op zich neemt. Je heb inderdaad een stukje rust nodig tegen het einde van de zwangerschap.
Je kunt niet voorkomen dat er jaloezie optreedt. Dat is ten eerste heel er menselijk, en ten tweede zijn deze mensjes nog jong. Het is nogal wat, een nieuwe baby in huis. Dat is een grote overgang. En dan ook nog een baby van papa en zijn nieuwe liefde. Dat kan best lastig zijn. Geef ze die ruimte ook om het moeilijk te vinden, boos, jaloers en verdrietig te zijn, naast enthousiast over dat kleine hummeltje. Betrek ze wanneer ze dat willen bij de zorg en ga niet overbeschermend met de nieuwe baby om.
Je kunt niet voorkomen dat er jaloezie optreedt. Dat is ten eerste heel er menselijk, en ten tweede zijn deze mensjes nog jong. Het is nogal wat, een nieuwe baby in huis. Dat is een grote overgang. En dan ook nog een baby van papa en zijn nieuwe liefde. Dat kan best lastig zijn. Geef ze die ruimte ook om het moeilijk te vinden, boos, jaloers en verdrietig te zijn, naast enthousiast over dat kleine hummeltje. Betrek ze wanneer ze dat willen bij de zorg en ga niet overbeschermend met de nieuwe baby om.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
En ga aan de slag met je eigen gevoelens tov deze kinderen. Het kan best dat je deels ook last hebt van je hormonen, en dat kan na de bevalling wel minder worden, maar kan ook best nog een tijdje duren. Zet in op een fijn gezin met z'n allen, en werk daar aan. Die andere kinderen gaan ook niet meer weg en horen bij je partner en bij de baby die komt. Het zijn halfbroertjes of -zusjes.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Beetje onhandig van pa dat de kinderen er nu naar uitkijken. En dat hij niet begrijpt dat je geen verlof hebt om lekker thuis vakantie te vieren. Is 12 jaar voor de BSO trouwens niet een beetje oud? Dat is al bijna middelbare school leeftijd.
Ik denk dat het heel belangrijk is om met je partner te blijven communiceren over jouw gevoelens. Dus bijvoorbeeld ook dat je nu een soort territorium drang voelt. Ik denk dat het belangrijk is dat je partner voldoende 1 op 1 dingen met de kinderen blijft ondernemen of dat gaat doen. Dan voelen ze zich minder gauw achtergesteld.
Ik denk dat het heel belangrijk is om met je partner te blijven communiceren over jouw gevoelens. Dus bijvoorbeeld ook dat je nu een soort territorium drang voelt. Ik denk dat het belangrijk is dat je partner voldoende 1 op 1 dingen met de kinderen blijft ondernemen of dat gaat doen. Dan voelen ze zich minder gauw achtergesteld.
Laat zijn kinderen vooral merken dat zij ook belangrijk zijn. En al groot. En jou straks kunnen helpen. Betrek ze erbij ....
Zij krijgen een broertje/zusje ....
Zij krijgen een broertje/zusje ....
Je wordt toch niet zo'n Mother from Hell he? Daar zijn er al genoeg van op deze wereld.quote:Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
Een kind van 9 in een wipstoeltje? Daar zou ik ook pissig van wordenquote:Op dinsdag 5 februari 2019 19:51 schreef Strani het volgende:
[..]
Je wordt toch niet zo'n Mother from Hell he? Daar zijn er al genoeg van op deze wereld.
Enigszins gefrustreerd kan ik begrijpen, maar razend lijkt me niet zo gezond. Maar goed, iemand hierboven noemde de hormonen al. Hopelijk is dat het.quote:Op dinsdag 5 februari 2019 19:52 schreef maily het volgende:
[..]
Een kind van 9 in een wipstoeltje? Daar zou ik ook pissig van worden
Vraag voor TS: Zien de twee kinderen jou als een soort tweede moeder, of is het voor hen altijd duidelijk geweest dat het vooral hun vader is die jullie bindt?
Dit.quote:
Laat zijn kinderen vooral merken dat zij ook belangrijk zijn. En al groot. En jou straks kunnen helpen. Betrek ze erbij ....
Zij krijgen een broertje/zusje ....
En volledig opvangen ipv BSO is wellicht wat veel, maar geheel lekker alleen thuis zwanger zitten zijn, tsja, was het maar zo’n feest het leven, dat niets hoeft.
Jij bent mede verantwoordelijk voor de stiefkinderen.
Daarnaast; pas jij maar op dat je geen twee rangen kinderen hebt straks. Je eigen oogappel en die twee lastpakken van dat andere wijf.
Whatever...
Nou dit helemaalquote:
[..]
Daarnaast; pas jij maar op dat je geen twee rangen kinderen hebt straks. Je eigen oogappel en die twee lastpakken van dat andere wijf.
Bedankt voor jullie tips en advies.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Waar ik wel bang voor ben, is dat mijn kindje prioriteit gaat worden. Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Aan de andere kant zou dat juist voor jaloezie zorgen in het gezin en dat moet ik zien te voorkomen.
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Waar ik wel bang voor ben, is dat mijn kindje prioriteit gaat worden. Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Aan de andere kant zou dat juist voor jaloezie zorgen in het gezin en dat moet ik zien te voorkomen.
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
Waarom dit niet voortzetten?quote:
Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Hoe denk je dat vrouwen dat vroeger deden? Ik snap het argument van je partner wel. Bovendien ben je er ook weer niet zo veel mee bezig met die leeftijden. Als je dit al druk vindt zet je maar schrap voor als je straks een baby hebt.quote:
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Hallo moeder-instrinct. Kijk alleen uit dat je horrormonen je geen wicked stepmother van je maken.quote:
Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Dan had je wellicht beter verder kunnen kijken voor een kindloze vent.quote:
Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Komt er hierna nog een baby of valt dat niet te rijmen met de aandacht die je huidige baby verdient volgens jou?
Mwah het leest voor mij niet echt zo.quote:
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
quote:
Bedankt voor jullie tips en advies.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Nee de kinderen hebben pech dat hun eigen moeder niet in staat is er volledig voor ze te zijn. Als pa alleen was gebleven en zich niet zo nodig had hoeven voortplanten met een nieuwe vrouw was dat ook prima voor ze geweest.
In dat geval moet je echt oog proberen te houden voor wat jij voor die kinderen betekent. Als tweede moeder zou jij met hen net zo beschermend moeten willen zijn. Je hebt bewust voor ze gekozen. Het is een beetje gelijk aan iemand die een kind adopteert, en dan alsnog een biologisch kind krijgt. Het geadopteerde kind blijft net zo goed hun kind, en dat moet in een geval als het jouwe ook zo zijn.quote:
Bedankt voor jullie tips en advies.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Waar ik wel bang voor ben, is dat mijn kindje prioriteit gaat worden. Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Aan de andere kant zou dat juist voor jaloezie zorgen in het gezin en dat moet ik zien te voorkomen.
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
Natuurlijk, gevoelens kan je niet dwingen en het is goed dat je je in elk geval bewust bent van het feit dat iets niet goed zit. Dus ik zou proberen te zoeken naar manieren om de twee kinderen weer in een ander daglicht te zetten. Neem volledige verantwoordelijkheid voor hun aanwezigheid in jouw leven. Zie ze niet meer als een externe factor maar als twee mensen die een belangrijk deel uitmaken van wie jij bent.
En bovendien: stel dat die 2 kinderen je 'echte' kinderen waren, zou je dan ook zo reageren zoals je nu doet? Wat zou het verschil maken denk je?quote:
Wat mij een beetje opvalt is dat het nu opeens allemaal om jou en de baby draait... de rest hoort er opeens niet meer zo bij.
Toch raar ?
Je hebt zelf er voor gekozen en relatie met de man aan te gaan en je wist dat je zijn kinderen erbij kreeg.
Ik ben het met hem eens dat je tot 15.00 genoeg kan rusten en best die paar uur met de kids kan door brengen.
Ook die verdienen hun aandacht, dit is ook gelijk het antwoord voor hoe voorkom ik jaloezie ?
Verdeel je aandacht eerlijk.
Het draait niet alleen om jou en de baby.
Jaloezie is iets waar je altijd rekening mee moet houden maar belangrijk is dat je de kinderen betrekt met het verzorgen van de baby zodat ze inzien dat het noodzakelijk is om voorzichtig te doen met nieuwe baby.
Ze hebben inderdaad helaas pech met hun moeder. Ik heb geluk tussen aanhalingstekens gezet, omdat ze in deze pechsituatie iets minder pech hebben. Ik had ook een bitch kunnen zijn en had deze kinderen niets kunnen gunnen.quote:Op dinsdag 5 februari 2019 20:48 schreef Chia het volgende:
[..]
Nee de kinderen hebben pech dat hun eigen moeder niet in staat is er volledig voor ze te zijn. Als pa alleen was gebleven en zich niet zo nodig had hoeven voortplanten met een nieuwe vrouw was dat ook prima voor ze geweest.
Ik typ hier wat ik op dit moment van binnen voel, maar dat is niet hoe ik mij opstel tegenover de kinderen.
Overigens zouden ze het niet beter hebben als papa single was gebleven. Hij had dan meer moeten werken, meer huishoudelijke taken gehad en minder energie en tijd voor de kinderen. Toen ik hem leerde kennen werkte hij fulltime en was in de avonden en weekenden bezig met huishouden. Kinderen gingen toen alle schooldagen naar bso.
Nu werkt hij minder uren, kinderen krijgen aandacht van zowel hem als mij. Zijn vaker thuis en hebben het rustiger en stabieler. Dus ja, ze hebben wel een beetje 'geluk'.
Ff serieus.quote:
[..]
Ze hebben inderdaad helaas pech met hun moeder. Ik heb geluk tussen aanhalingstekens gezet, omdat ze in deze pechsituatie iets minder pech hebben. Ik had ook een bitch kunnen zijn en had deze kinderen niets kunnen gunnen.
Ik typ hier wat ik op dit moment van binnen voel, maar dat is niet hoe ik mij opstel tegenover de kinderen.
Overigens zouden ze het niet beter hebben als papa single was gebleven. Hij had dan meer moeten werken, meer huishoudelijke taken gehad en minder energie en tijd voor de kinderen. Toen ik hem leerde kennen werkte hij fulltime en was in de avonden en weekenden bezig met huishouden. Kinderen gingen toen alle schooldagen naar bso.
Nu werkt hij minder uren, kinderen krijgen aandacht van zowel hem als mij. Zijn vaker thuis en hebben het rustiger en stabieler. Dus ja, ze hebben wel een beetje 'geluk'.
Ja die kinderen moeten op hun knietjes dankbaar zijn dat jij er voor ze wil zijn. Sorry laten we nu alle poespas en moraalridderij achterwege laten, die kinderen zullen nooit eigen worden, ze beginnen nu al op je zenuwen te werken. Wat denk je dat er straks gaat gebeuren als de baby er is en wees nou eens smerig eerlijk. Echt dat vertellen hoe geweldig je voor ze bent is net een reclame spotje, zeg nou eens eerlijk hoe jij je voelt tegenover hen.
Inderdaad geen gelukkige bewoording.quote:
Op De kinderen hebben TS net zo goed in hun leven gelaten als zij hen in het hare.
Kinderen voelen àlles. Maak je geen illusies.quote:
[..]
Ik typ hier wat ik op dit moment van binnen voel, maar dat is niet hoe ik mij opstel tegenover de kinderen.
Het is een voorbeeld. Hoe vaak komt het voor dat stiefmoeders zich zo opstellen.quote:
Ik heb genoeg mensen meegemaakt die zo'n vreselijke stiefmoeder hadden. Je moet dus een beetje 'geluk' hebben met wie je vader of moeder in huis haalt.
Maar ze is straks sowieso toch 3 dagen met ze thuis?quote:
[..]
Dit.
En volledig opvangen ipv BSO is wellicht wat veel, maar geheel lekker alleen thuis zwanger zitten zijn, tsja, was het maar zo’n feest het leven, dat niets hoeft.
Jij bent mede verantwoordelijk voor de stiefkinderen.
Daarnaast; pas jij maar op dat je geen twee rangen kinderen hebt straks. Je eigen oogappel en die twee lastpakken van dat andere wijf.
De dag die ze normaal doet, de dag die papa normaal doet en de dag die ze normaal al samen deden. Die kinderen hoeven dan maar 2 dagen in de week naar de BSO, gewoon zoals het altijd ook was. Lijkt mij niks mis mee om dat gewoon te handhaven.
Wat hierboven ook al gezegd wordt, de meeste mensen houden ook hun eerste kind niet thuis van de BSO bij het verlof van een tweede.
***
Maakt niet uit. Jij bent bewust een relatie aangegaan met een man met kinderen. Had je ook niet kunnen doen.quote:
[..]
Het is een voorbeeld. Hoe vaak komt het voor dat stiefmoeders zich zo opstellen.
Ik heb genoeg mensen meegemaakt die zo'n vreselijke stiefmoeder hadden. Je moet dus een beetje 'geluk' hebben met wie je vader of moeder in huis haalt.
Met je ik had ook een bitch kunnen zijn. Wat denk je wel niet.
Lekker op zijn FOK's weer jongens! Volgens mij geeft TS juist zelf aan dat ze angst heeft voor haar eigen reacties straks, dat ze nu al voelt dat ze dingen nu al anders voelt en bang is dat er straks een verschil gaat ontstaan.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
***
Ik snap het enigzins wel.
Want de meeste mannen weten ook wel dat zodra vrouwlief een kindje krijgt de man van plaats 1 naar plaats 2 gaat. Das de natuur gok ik.
Maar naar die kinderen toe kan en mag je geen onderscheid gaan maken en moet je je hormonen en emoties maar onderdrukken en/ of bespreken met je man.
Heb je hier wel eens over nagedacht voor jullie dit nieuwtje kindje wilden.
Als je liefde voor de kinderen van je vriend verdwijnt en doorslaat naar de andere kant (om welke reden dan ook), werk er aan, praat erover.
Want een beetje vent zegt dan houdoe en de groeten.
Zeker nu Papa Jay van de televisie een boegbeeld voor de alleenstaande vaders is geworden
Maar nogmaals, je zal het niet bewust doen.. zijn je natuurlijke hormonen en moedergevoel
Want de meeste mannen weten ook wel dat zodra vrouwlief een kindje krijgt de man van plaats 1 naar plaats 2 gaat. Das de natuur gok ik.
Maar naar die kinderen toe kan en mag je geen onderscheid gaan maken en moet je je hormonen en emoties maar onderdrukken en/ of bespreken met je man.
Heb je hier wel eens over nagedacht voor jullie dit nieuwtje kindje wilden.
Als je liefde voor de kinderen van je vriend verdwijnt en doorslaat naar de andere kant (om welke reden dan ook), werk er aan, praat erover.
Want een beetje vent zegt dan houdoe en de groeten.
Zeker nu Papa Jay van de televisie een boegbeeld voor de alleenstaande vaders is geworden
Maar nogmaals, je zal het niet bewust doen.. zijn je natuurlijke hormonen en moedergevoel
Hell To The Liars
Het is de toon.quote:
Lekker op zijn FOK's weer jongens! Volgens mij geeft TS juist zelf aan dat ze angst heeft voor haar eigen reacties straks, dat ze nu al voelt dat ze dingen nu al anders voelt en bang is dat er straks een verschil gaat ontstaan.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
Had gekund. Ik heb ook 'geluk' met hun, net zoals zij met mijquote:Op dinsdag 5 februari 2019 21:04 schreef Yasmin23 het volgende:
Die kinderen hadden je het ook heel zuur kunnen maken TS
Overigens is de band met de kinderen dus goed. Zij vinden het heel gezellig met mij en verheugen zich op de periode dat ik thuis ga zijn. Ik vind het ook gezellig met hun en ga op een positieve manier met ze om. Er is laatst zelfs aangegeven aan een derde partij dat ze mij een betere moeder vinden dan hun eigen moeder en dat zegt wel wat
Waar ik nu moeite mee heb, zijn de sterke moedergevoelens tegenover mijn baby en de liefde die ik voel. Ik voel ook liefde voor de huidige kinderen, maar dat is niet zo sterk als wat ik voor mijn baby voel.
Ik heb overigens zon heks van een stiefmoeder gehad. En zij vindt ook dat ik zeer dankbaar moet zijn voor wat zij heeft gedaan.
Ze is zelf een relatie met mijn vader aangegaan. Heb er niet om gevraagd.
Ze is zelf een relatie met mijn vader aangegaan. Heb er niet om gevraagd.
Ik vind dit dus wel een heel goede post. Goed verwoord. Ik ben het met je eens Brighteyes!quote:
Lekker op zijn FOK's weer jongens! Volgens mij geeft TS juist zelf aan dat ze angst heeft voor haar eigen reacties straks, dat ze nu al voelt dat ze dingen nu al anders voelt en bang is dat er straks een verschil gaat ontstaan.
Ik vind dat alleen maar heel eerlijk van haar dat ze dat nu zo al kan zien en voelen en dat ze daar dus alert op is.
Ik denk dat het om die reden misschien juist wel beter is als er wel die 2 BSO middagen zijn zodat TS de tijd krijgt om af en toe even echt alleen met haar kind te zijn zodat ze op die andere drie dagen gewoon haar tijd kan verdelen tussen alle kinderen.
Arme kinderen.quote:
Bedankt voor jullie tips en advies.
Het is fijn om de meningen te lezen.
En een mother from hell zal ik niet worden
Dit gaat misschien arrogant klinken, maar is zeker niet zo bedoeld. De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik. Ik benader ze namelijk altijd positief en vriendelijk. Ik ben iemand met een geweten en besef al te goed dat de kinderen ook niet hebben kunnen kiezen in welk gezin zij geboren werden. Zij hadden waarschijnlijk ook een liefdevolle en zorgzame moeder willen hebben. En dat hun mama en papa bij elkaar zouden zijn. Ik zal mij dus ook nooit gemeen kunnen gedragen tegenover deze kinderen.
Waar ik wel bang voor ben, is dat mijn kindje prioriteit gaat worden. Ik vind nu namelijk (misschien inderdaad door de hormonen) dat mijn (eerste) kindje al mijn aandacht en liefde verdient, zoals dat ook het geval zou zijn als ik voor een man had gekozen die geen kinderen zou hebben.
Aan de andere kant zou dat juist voor jaloezie zorgen in het gezin en dat moet ik zien te voorkomen.
Overigens ben ik inderdaad een soort tweede moeder voor de kinderen. Het is niet alleen hun vader die ons bindt.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Auch. Arme kinderenquote:
[..]
Had gekund. Ik heb ook 'geluk' met hun, net zoals zij met mij
Overigens is de band met de kinderen dus goed. Zij vinden het heel gezellig met mij en verheugen zich op de periode dat ik thuis ga zijn. Ik vind het ook gezellig met hun en ga op een positieve manier met ze om. Er is laatst zelfs aangegeven aan een derde partij dat ze mij een betere moeder vinden dan hun eigen moeder en dat zegt wel wat
Dat was (bijmij) ook zo toen ik één kind hebt en er nog eentje kreeg. Inderdaad hormonen denk ik. Ging gelukkig vanzelf weer over. Dat zal in jouw geval anders zijn, want jouw eerste twee kinderen heb je gestiefd en niet gebaard. Daar zul je dus écht voor moeten werken.quote:Waar ik nu moeite mee heb, zijn de sterke moedergevoelens tegenover mijn baby en de liefde die ik voel. Ik voel ook liefde voor de huidige kinderen, maar dat is niet zo sterk als wat ik voor mijn baby voel.
Succes, want dat zal best ingewikkeld zijn. Oh en gefeliciteerd met je zwangerschap natuurlijk, al is die inmiddels al bijna voorbij.
Prrrrr
Ja dit dus. Ze hebben niet geluk dat jij je normaal gedraagt tegen die kinderen TS... Dat horen kinderen te krijge , een fijne omgeving met mensen die van ze houden. Je hebt bewust gekozen voor deze man wetende dat die kinderen heeft, je bent moeder Theresa niet.quote:
Gaat een relatie aan met een man met kinderen en dan deze houding.
Betreffende je gevoelens jegens deze kinderen, en je eigen kind; dat is ook moeilijk. Ik denk dat je daar over moet praten met iemand, al dan niet een hulpverlener.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Welke toon?quote:
Ik sluit me bij BE aan en ik vind de toon van de mensen reageren ondermaats. In plaats van steun en constructief advies wordt ze met de grond gelijk gemaakt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja moet ze niet zo hoog van de toren blazenquote:
[..]
Welke toon?
Ik sluit me bij BE aan en ik vind de toon van de mensen reageren ondermaats. In plaats van steun en constructief advies wordt ze met de grond gelijk gemaakt.
Je moet je negatieve gevoelens tegenover stiefmoeders niet projecteren op anderen.quote:Op dinsdag 5 februari 2019 21:12 schreef Yasmin23 het volgende:
Ik heb overigens zon heks van een stiefmoeder gehad. En zij vindt ook dat ik zeer dankbaar moet zijn voor wat zij heeft gedaan.
Ze is zelf een relatie met mijn vader aangegaan. Heb er niet om gevraagd.
Ik heb trouwens nergens aangegeven dat ze dankbaar moeten zijn. Ik doe mijn best voor ze en probeer er het beste van te maken. Net zoals bijna met alles is dit ook wederzijds. Ik geef ze liefde en die liefde krijg ik ook terug.
Dus ergens doe ik het blijkbaar toch goed, anders zouden zij zich ook heel anders opstellen tegenover mij lijkt mij. Ze zijn oud genoeg om opstanding of vervelend te kunnen zijn, maar dat zijn ze niet.
Ach stel je aan. Ze wordt helemaal niet met de grond gelijk gemaakt. Verschil van perceptie misschien. Zo te lezen voedt ze die kinderen deftig op alleen het beeld dat ze een wereldse weldoener is omdat ze fatsoenlijk is tegen een stel koters van haar vriend staat haaks op mijn visie.quote:
[..]
Welke toon?
Ik sluit me bij BE aan en ik vind de toon van de mensen reageren ondermaats. In plaats van steun en constructief advies wordt ze met de grond gelijk gemaakt.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Heeft verder niks te maken met dat je een stiefmoeder bent maar met opmerkingen zoals deze:quote:
[..]
Je moet je negatieve gevoelens tegenover stiefmoeders niet projecteren op anderen.
Ik heb trouwens nergens aangegeven dat ze dankbaar moeten zijn. Ik doe mijn best voor ze en probeer er het beste van te maken. Net zoals bijna met alles is dit ook wederzijds. Ik geef ze liefde en die liefde krijg ik ook terug.
Dus ergens doe ik het blijkbaar toch goed, anders zouden zij zich ook heel anders opstellen tegenover mij lijkt mij. Ze zijn oud genoeg om opstanding of vervelend te kunnen zijn, maar dat zijn ze niet.
De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik.
Begrijp niet hoe je dat neerzet. En dat lees ik wel als dat ze maar dankbaar mogen zijn dat je toch niet zo'n bitch bent die je wel had kunnen zijn.
Als het dan toch over ‘toon’ gaat, is jouw post ook een pareltje.quote:
[..]
Ach stel je aan. Ze wordt helemaal niet met de grond gelijk gemaakt. Verschil van perceptie misschien. Zo te lezen voedt ze die kinderen deftig op alleen het beeld dat ze een wereldse weldoener is omdat ze fatsoenlijk is tegen een stel koters van haar vriend staat haaks op mijn visie.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Hopelijk kan je het bij de oorzaak aanpakken, je vind de kinderen niet zo leuk meer.
Kijk gewoon eens naar ze 3 minuten lang zonder wat te zeggen en besef dat hun kinderen jou gewoon ook hard nodig hebben. Ze verdienen het.
Het is echt niet handig om onder 1 dak te leven met verschillende 'rangen' van liefde. Geef hier dus ook niet aan toe, zou ik zeggen.
Kijk gewoon eens naar ze 3 minuten lang zonder wat te zeggen en besef dat hun kinderen jou gewoon ook hard nodig hebben. Ze verdienen het.
Het is echt niet handig om onder 1 dak te leven met verschillende 'rangen' van liefde. Geef hier dus ook niet aan toe, zou ik zeggen.
Gaat iets inhoudelijker je nog lukken? Welke toon van welk bericht staat je met jouw interpretatie niet aan...quote:
[..]
Als het dan toch over ‘toon’ gaat, is jouw post ook een pareltje.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Volgens mij heb je een beetje last van projectie, Yasmin.quote:
[..]
Heeft verder niks te maken met dat je een stiefmoeder bent maar met opmerkingen zoals deze:
De kinderen hebben best 'geluk' met zo'n stiefmoeder als ik.
Begrijp niet hoe je dat neerzet. En dat lees ik wel als dat ze maar dankbaar mogen zijn dat je toch niet zo'n bitch bent die je wel had kunnen zijn.
TS doet haar best goed voor de kinderen te zorgen en staat voor ze klaar. Vraagt hier om tips hoe ze met haar gevoelens, veroorzaakt door hormonen, om moet gaan. En vervolgens ga je vallen over het woordje geluk tussen aanhalingstekens... Mja.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Wellicht doen die kinderen wel net zo alsof tegen jou.
Ook kan het zijn dat zij straks denken, wat komt dat andere kind eigenlijk doen hier?
Je bent niet de enige in het gezin die het hier moeilijk mee kan hebben denk ik zo.
Ook kan het zijn dat zij straks denken, wat komt dat andere kind eigenlijk doen hier?
Je bent niet de enige in het gezin die het hier moeilijk mee kan hebben denk ik zo.
Geen projectie hoorquote:
[..]
Volgens mij heb je een beetje last van projectie, Yasmin.
TS doet haar best goed voor de kinderen te zorgen en staat voor ze klaar. Vraagt hier om tips hoe ze met haar gevoelens, veroorzaakt door hormonen, om moet gaan. En vervolgens ga je vallen over het woordje geluk tussen aanhalingstekens... Mja.
Opmerkingen als : Ik had ook een bitch kunnen zijn en had deze kinderen niets kunnen gunnen.
Vind ik nogal vreemd als jezelf een relatie aangaat met iemand die al kinderen heeft. That's it.
