Wat willen we niet:
- Users die vol trots komen vertellen hoe leuk hun kind is; dat mag je in OUD doen.
- Discussie uitlokken door te vertellen dat kinderen ook wat aan het leven toevoegen;
- Users die bewust niet voor kinderen kiezen ter verantwoording roepen of om willen praten; 'Maar waarom wil je dan niet?', 'Wacht maar tot je ouder bent', en zo meer.
- Heb je kinderen en spijt van je keuze? Dan is dit alsnog niet het topic voor jou; je mag er wel zelf één openen als je je verhaal kwijt wil.
Wat willen we nog meer niet:
- Haten op mensen die wél kinderen hebben;
- Haten op kinderen in het algemeen; uitleggen waarom je ze niet leuk vindt/wil prima, uitingen als kutkledders, stinkkinderen en kutkoters zijn nergens voor nodig en worden verwijderd.
- Offtopic geneuzel en slowchat.
Wat willen we wel graag, een topic creëeren waar users met gelijkgestemden kunnen praten over hun keuze. Het zou fijn zijn wanneer dit gerespecteerd kan worden.
In dit topic zal streng gemodereerd worden op offtopic berichten en berichten die onder het 'Wat willen we niet'-kopje vallen.
We hopen op een fijn begripvol topic waar mensen hun ontopic-ei kwijt kunnen
.Het punt is, dat je vanuit de samenleving gepusht wordt om een relatie aan te gaan. Want ja, zonder relatie ben je maar zielig en alleen.quote:Op donderdag 21 juni 2018 17:40 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:
Iedereen moet zijn eigen keuzes maken in het leven, als je er niet voor 100% achter staat om kinderen te krijgen moet je dat ook zeker niet doen.
Wat ik dan wel vreemd vind, en volgens mij mag ik dat zeggen want dat staat niet in de OP bij dingen die niet gewenst zijn in dit topic, is dat sommige mensen er voor kiezen geen kinderen te krijgen, nou prima, dat moet je zelf weten maar er vervolgens zoveel mee bezig zijn dat ik me toch niet aan de indruk kan onttrekken dat het allemaal toch iets dieper ligt en gevoeliger ligt dan men hier wil doen voorkomen. Want waarom zou je in hemelsnaam lekker met elkaar willen keuvelen over het niet krijgen van kinderen? Daar snap ik helemaal niks van, je hebt geen kinderen, je wilt geen kinderen, dan is het toch klaar? Waar moet je dan nog met een ander over spreken?
Zo heb ik er voor gekozen geen motorrijbewijs te halen. Daar heb ik tal van redenen toe, maar dat zijn mijn redenen en ik zie niet in waarom ik de behoefte zou hebben om een topic te openen met als titel “Kletstopic voor users die geen motorrijbewijs willen”. Of bijvoorbeeld: “Kletstopic voor users die geen Audi rijden”. Zou ik dan moeten gaan kletsen over hoe fijn het is om geen motor/Audi te rijden? Dat vind ik altijd zo merkwaardig aan reeksen als dit, alsof je een soort bevestiging zoekt dat je de juiste keuze hebt gemaakt omdat je daar eigenlijk toch niet zo zeker van bent of onverwerkte issues op dat vlak hebt. (en van dat laatste verdenk ik er hier toch wel een aantal)
Maar wees niet bang, ik wil niemand overhalen, doe wat je zelf wilt.
Dan wordt je gepusht om ook maar te trouwen. Toch wel het grootste bewijs dat je van elkaar houd.
Ben je dan getrouwd, moeten er ook maar kinderen komen. Want kinderen, ja jongens, dat is toch wel het grootste geluk.
Of anders; nou kinders, wanneer word ik oma?
Wanneer ben jij voor het laatst gepusht om toch maar eens dat motorrijbewijs te gaan halen?
Persoonlijk heb ik niets met kinderen.
Daar bovenop vind ik dat de wereld al vol zat is.
En ik wil die kinderen de huidige situatie van de wereld niet aan doen.
Laat eerst maar alle oorlogen, rassenhaat, geloofsovertuigingen en het sappelen voor een beetje een menswaardig bestaan (als in geld=god) verdwijnen.
Dat is waar ik op doelde: dat eerste is een algemeen trekje voor al wat kan voortplanten, niet alleen mannen. Dat laatste herken ik, en ik vermoed een boel andere mannen, me niet in.quote:Uhh nee?
Ik heb het over je genen door willen geven, je familienaam doorgeven
Dacht dat je het met die post het er om deed aangezien dit topic vol zit met mensen die zich ergeren aan mensen die shit voor hun invullen.
Ik ben ook nooit gepusht om kinderen te nemen toen ik kinderloos was. Of een relatie te nemen toen ik vrijgezel was. Ja mensen vroegen er wel eens naar. Dat zie ik persoonlijk niet als pushen. Ik kan me voorstellen dat vrouwen die vraag vaker krijgen dan mannen, maar als ik jou moet geloven ervaar jij als man zware maatschappelijke druk om kinderen te nemen. Dan denk ik eigenlijk dat je maar een paar ballen moet groeien als je dat zo ervaart.quote:
[..]
Het punt is, dat je vanuit de samenleving gepusht wordt om een relatie aan te gaan. Want ja, zonder relatie ben je maar zielig en alleen.
Dan wordt je gepusht om ook maar te trouwen. Toch wel het grootste bewijs dat je van elkaar houd.
Ben je dan getrouwd, moeten er ook maar kinderen komen. Want kinderen, ja jongens, dat is toch wel het grootste geluk.
Of anders; nou kinders, wanneer word ik oma?
Wanneer ben jij voor het laatst gepusht om toch maar eens dat motorrijbewijs te gaan halen?
Persoonlijk heb ik niets met kinderen.
Daar bovenop vind ik dat de wereld al vol zat is.
En ik wil die kinderen de huidige situatie van de wereld niet aan doen.
Laat eerst maar alle oorlogen, rassenhaat, geloofsovertuigingen en het sappelen voor een beetje een menswaardig bestaan (als in geld=god) verdwijnen.
Zware maatschappelijke druk is wellicht niet voor een ieder aan de orde, hoewel er ongetwijfeld kringen zijn waarin dat wel geldt.quote:Op zaterdag 22 september 2018 15:43 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:
[..]
Ik ben ook nooit gepusht om kinderen te nemen toen ik kinderloos was. Of een relatie te nemen toen ik vrijgezel was. Ja mensen vroegen er wel eens naar. Dat zie ik persoonlijk niet als pushen. Ik kan me voorstellen dat vrouwen die vraag vaker krijgen dan mannen, maar als ik jou moet geloven ervaar jij als man zware maatschappelijke druk om kinderen te nemen. Dan denk ik eigenlijk dat je maar een paar ballen moet groeien als je dat zo ervaart.
Dat er vragen komen en het kennelijk niet tot vanzelfsprekende mogelijkheden behoort dat je géén gezin sticht, is wel voor velen aan de orde, vermoed ik. Dat is op zich helemaal niet dramatisch, maar het wordt wel eens wat vermoeiend. 'En wie betaalt onze pensioenen dan??', is er zo eentje.
Ik denk verder dat mensen hier ook willen posten omdat het voor gewenst kinderlozen lastig kan zijn te snappen waarom mensen wél een hele kinderschare willen voortbrengen. Voor mij persoonlijk is dat een fascinerende en onbegrijpelijke onderneming. Prima om dat te kunnen delen met anderen.
Misschien zit er voor sommigen ook nog wel missiedrang in: dat je hoopt dat meelezers nog even nadenken voordat ze voortplanten. Ik vind het in elk geval wel schrikbarend hoeveel verbaasde blikken ik krijg als ik zeg: 'maar het hóeft niet hè, kinderen?' Een vriendin van mij, verre van dom, denkt overal goed over na, zei eens tegen mij: 'Maar ik vind geen kinderen nemen eigenlijk net zo gek als niet naar de universiteit gaan als je vwo hebt. Dat zijn van die dingen die vanzelfsprekend zijn.' Ze schrok er zelf van en gaf aan hier werkelijk nooit over na te hebben gedacht.
En niemand doet hier een ander iets kwaad, me dunkt, dus waarom tegen een dergelijk topic ageren?
[ Bericht 3% gewijzigd door Duderinnetje op 22-09-2018 16:02:23 ]
De beslissing of je met of zonder kinderen door het leven gaat is werkelijk totaal niet vergelijkbaar met het halen van een motorrijbewijs. Hoe verzin je zo'n vergelijking? Een motorrijbewijs kan je halen en er verder niks mee doen. Bevalt het motorrijden niet? Dan verkoop je de bende en ga je verder zonder. Met kinderen is er no way back. Het heeft niet alleen invloed op je eigen leven.quote:
Dat het nuttig is om over de afwegingen die bij zo'n beslissing komen kijken te praten is duidelijk. Bij een motorrijbewijs kan je dat prima in je eentje af.
Hij ageert niet tegen het topic in die reactie. Hij reageert gewoon op die gebruiker, dat hij wat speciaal is als hij al moeite heeft met wat vragen te beantwoorden en dat pushen noemt. Vind ik ook nogal speciaal om het maar netjes te houdenquote:
En niemand doet hier een ander iets kwaad, me dunkt, dus waarom tegen een dergelijk topic ageren?
'Vragen beantwoorden' kan na verloop van tijd misschien wel als 'pushen' worden ervaren.quote:
[..]
Hij ageert niet tegen het topic in die reactie. Hij reageert gewoon op die gebruiker, dat hij wat speciaal is als hij al moeite heeft met wat vragen te beantwoorden en dat pushen noemt. Vind ik ook nogal speciaal om het maar netjes te houden
Ligt er maar net aan hoe vaak je die vragen moet beantwoorden natuurlijkquote:
[..]
Hij ageert niet tegen het topic in die reactie. Hij reageert gewoon op die gebruiker, dat hij wat speciaal is als hij al moeite heeft met wat vragen te beantwoorden en dat pushen noemt. Vind ik ook nogal speciaal om het maar netjes te houden
Ligt er vooral ook aan hoe eerlijk je die vraag beantwoord. De meeste mensen antwoorden half om half. Als je gewoon duidelijk zegt dat je geen kinderen wil heb je een keer een uur een gesprek over het waarom en en dit en dat en dan misschien een paar keer erna nog maar ja het is allemaal niet zo dramatisch. Als je al niet met dat soort dingen om kan gaan dan ligt dat toch echt aan jezelf. Staat los ervan of je kinderen wil of niet, dat kan je dan bij van alles hebbenquote:
[..]
Ligt er maar net aan hoe vaak je die vragen moet beantwoorden natuurlijk
Nou ja, dat dus.quote:
[..]
Zware maatschappelijke druk is wellicht niet voor een ieder aan de orde, hoewel er ongetwijfeld kringen zijn waarin dat wel geldt.
Dat er vragen komen en het kennelijk niet tot vanzelfsprekende mogelijkheden behoort dat je géén gezin sticht, is wel voor velen aan de orde, vermoed ik. Dat is op zich helemaal niet dramatisch, maar het wordt wel eens wat vermoeiend. 'En wie betaalt onze pensioenen dan??', is er zo eentje.
Ik denk verder dat mensen hier ook willen posten omdat het voor gewenst kinderlozen lastig kan zijn te snappen waarom mensen wél een hele kinderschare willen voortbrengen. Voor mij persoonlijk is dat een fascinerende en onbegrijpelijke onderneming. Prima om dat te kunnen delen met anderen.
Misschien zit er voor sommigen ook nog wel missiedrang in: dat je hoopt dat meelezers nog even nadenken voordat ze voortplanten. Ik vind het in elk geval wel schrikbarend hoeveel verbaasde blikken ik krijg als ik zeg: 'maar het hóeft niet hè, kinderen?' Een vriendin van mij, verre van dom, denkt overal goed over na, zei eens tegen mij: 'Maar ik vind geen kinderen nemen eigenlijk net zo gek als niet naar de universiteit gaan als je vwo hebt. Dat zijn van die dingen die vanzelfsprekend zijn.' Ze schrok er zelf van en gaf aan hier werkelijk nooit over na te hebben gedacht.
En niemand doet hier een ander iets kwaad, me dunkt, dus waarom tegen een dergelijk topic ageren?
Er wordt op een bepaalde leeftijd van je VERWACHT dat je een gezinnetje sticht en je voortplant.
Als je dan zegt dat je daar geen zin in hebt en zeker geen kinderen wilt, word je raar aangekeken.
'Waarom heb/zoek je geen vriendin? Heb je liever een vriendje, of zo?'
'Waarom wil je geen kinderen? Is toch leuk, een klein marc0871'tje over de vloer?'
Als je zulke vragen soms wekelijks wel een keer krijgt (niet van familie. Die weten het onderhand wel), begin je er toch wel de balen van te krijgen.
Eigenlijk is het zoiets als vegetariërs, die nota bene socialer zijn dan wij allemaal, en die ook altijd worden afgezeken. Man, wees blij dat er nobele gasten rondlopen die jouw zooi een beetje proberen te beperken.
Ik ben ze er dankbaar voor hoor!Maar het is bedreigend of zo. Want het tornt aan je veilige aannames.
'Hoe eerlijk je die vraag beantwoord?'quote:
[..]
Ligt er vooral ook aan hoe eerlijk je die vraag beantwoord. De meeste mensen antwoorden half om half. Als je gewoon duidelijk zegt dat je geen kinderen wil heb je een keer een uur een gesprek over het waarom en en dit en dat en dan misschien een paar keer erna nog maar ja het is allemaal niet zo dramatisch. Als je al niet met dat soort dingen om kan gaan dan ligt dat toch echt aan jezelf. Staat los ervan of je kinderen wil of niet, dat kan je dan bij van alles hebben
Ja stel ik ben je pa en ik vraag aan jou waarom je nog geen kinderen hebt.quote:
[..]
'Hoe eerlijk je die vraag beantwoord?'
Jij kan zeggen van 1 ik kijk het nog even aan, heb nog wel de tijd, wil eerst zeker weten dat mijn vriend de juiste is etc etc
Of je kan zeggen 2 'ik wil geen kinderen, heb er lang over nagedacht en wil ze niet'
Bij optie 1 krijg je inderdaad vaak om de tijd vragen, logisch toch, je zegt niet dat je ze niet wil dus dan is het gewoon interesse/bezorgdheid van hen
Bij optie 2 krijg je minder vragen (ja misschien dus een uur lang praten nadat je dat zo duidelijk zegt) en heb je daarna minder stress omdat je minder vragen hoeft beantwoorden
Dus ja de eerlijkheid waarmee je zo'n vraag beantwoord maakt nogal uit.
Hoe duidelijk is 'Ik ga nooit trouwen.' of 'Ik wil geen kinderen.'?quote:
[..]
Ligt er vooral ook aan hoe eerlijk je die vraag beantwoord. De meeste mensen antwoorden half om half. Als je gewoon duidelijk zegt dat je geen kinderen wil heb je een keer een uur een gesprek over het waarom en en dit en dat en dan misschien een paar keer erna nog maar ja het is allemaal niet zo dramatisch. Als je al niet met dat soort dingen om kan gaan dan ligt dat toch echt aan jezelf. Staat los ervan of je kinderen wil of niet, dat kan je dan bij van alles hebben
Of 'Ik wil geen relatie, want daar word de een of de ander, of allebei, zeer ongelukkig van.
Ik ben een loner en denk dat altijd wel te blijven.
Nobel nog wel... Weet je zeker dat het niet dit soort misplaatste arrogantie is waar mensen op reageren? Waarmee je ze tegelijkertijd even aanvalt in hun keuze? Wat nog meer reactie oproept?quote:
Ik vind het altijd wel bijzonder in hoeverre je je moet verantwoorden, terwijl je godverdikkie de wereld een beetje probeert te behouden voor de koters die wél geboren worden. Stel ik zet twee koters op de wereld. Dan sticht ik twee generaties van mogelijk belachelijk veel nakomelingen en dat kán gewoon echt niet meer, zo lang we niet op Mars kunnen wonen.
Eigenlijk is het zoiets als vegetariërs, die nota bene socialer zijn dan wij allemaal, en die ook altijd worden afgezeken. Man, wees blij dat er nobele gasten rondlopen die jouw zooi een beetje proberen te beperken.
Maar het is bedreigend of zo. Want het tornt aan je veilige aannames.
Laten we eerlijk zijn. De grote reden dat jij geen kinderen wil heeft niets met nobelheid te maken. Maar gewoon met dat het je niets lijkt.
Dat is helemaal prima, helemaal niets mis mee. Maar maak er niet meer van dan het is.
Ik kijk er van op dat jij als loner dan wekelijks dergelijke vragen krijgt.quote:
[..]
Hoe duidelijk is 'Ik ga nooit trouwen.' of 'Ik wil geen kinderen.'?
Of 'Ik wil geen relatie, want daar word de een of de ander, of allebei, zeer ongelukkig van.
Ik ben een loner en denk dat altijd wel te blijven.
Nou ja dat is nogal duidelijk. Misschien heb je dan de pech dat mensen een obsessie met jou hebben, ik weet het niet. Maar dit is niet standaard. Normaal laten mensen het wel veel meer los als je gewoon duidelijk bentquote:
[..]
Hoe duidelijk is 'Ik ga nooit trouwen.' of 'Ik wil geen kinderen.'?
Of 'Ik wil geen relatie, want daar word de een of de ander, of allebei, zeer ongelukkig van.
Ik ben een loner en denk dat altijd wel te blijven.
Jij leest nu mensen die zeer bewust geen kinderen willen even de les over hoe ze een dergelijke ondervraging van een hypothetische vader moeten ondergaan?quote:
[..]
Ja stel ik ben je pa en ik vraag aan jou waarom je nog geen kinderen hebt.
Jij kan zeggen van 1 ik kijk het nog even aan, heb nog wel de tijd, wil eerst zeker weten dat mijn vriend de juiste is etc etc
Of je kan zeggen 2 'ik wil geen kinderen, heb er lang over nagedacht en wil ze niet'
Bij optie 1 krijg je inderdaad vaak om de tijd vragen, logisch toch, je zegt niet dat je ze niet wil dus dan is het gewoon interesse/bezorgdheid van hen
Bij optie 2 krijg je minder vragen (ja misschien dus een uur lang praten nadat je dat zo duidelijk zegt) en heb je minder stress omdat je vragen moet beantwoorden
Dus ja de eerlijkheid waarmee je zo'n vraag beantwoord maakt nogal uit.
Snap je wel waarover dit topic gaat?
Mensen krijgen óók vragen als ze jouw optie 2 aanvinken hoor.
Is ook weer zo, je hebt gelijk natuurlijk. Het is niet dat we liggen te lijden omdat we geen koters hebben omwille van het grotere doel.quote:
Ik vind er weinig nobels aan. Het is slechts een bijkomstigheid dat je niet bijdraagt aan de overpopulatie.
Het lijkt me níets én ik vind het werkelijk niet kunnen.quote:
[..]
Nobel nog wel... Weet je zeker dat het niet dit soort misplaatste arrogantie is waar mensen op reageren? Waarmee je ze tegelijkertijd even aanvalt in hun keuze? Wat nog meer reactie oproept?
Laten we eerlijk zijn. De grote reden dat jij geen kinderen wil heeft niets met nobelheid te maken. Maar gewoon met dat het je niets lijkt.
Dat is helemaal prima, helemaal niets mis mee. Maar maak er niet meer van dan het is.
En het nobele sloeg op vegetariërs.
[ Bericht 1% gewijzigd door Duderinnetje op 22-09-2018 16:51:56 ]
Er is ook nog zoiets als werk, misschien?quote:
[..]
Ik kijk er van op dat jij als loner dan wekelijks dergelijke vragen krijgt.
Een gereformeerde werkgever en zijn zoon.
Bedrijf aan huis, dus de respectievelijke vrouwen en kinderen zie ik ook regelmatig.
Een paar dames als collega, die trotse moeders zijn en voor mij dat 'geluk' ook zouden willen zien.
En ook nog een paar mannelijke collega's die het af en toe proberen.
Tijdens het boodschappen doen kom ik ook nog wel eens oud klasgenoten tegen, die ondertussen zelfs ook alweer (bijna) opa en oma worden.
Dat soort momenten.
Iemand met een vurige kinderwens zou daar in jouw ogen ten gunste van de aarde/het milieu vanaf moeten zien?quote:
[..]
Het lijkt me níets én ik vind het werkelijk niet kunnen.
Overbevolking op globaal niveau hangt trouwens veel meer samen met de verdeling van welvaart en armoede en dus hoe wij in dat geheel met grondstoffen omgaan, maar dat is een andere discussie.
En wie weet is je overtuiging ook een stukje cognitieve dissonantie, zoals mi vaak sprake van is bij mensen die geen kinderen krijgen juist asociaal vinden als dat een bewuste keuze is.
Op je werk is iedereen toch ook wel een keer uitgevraagd?quote:
[..]
Er is ook nog zoiets als werk, misschien?
Een gereformeerde werkgever en zijn zoon.
Bedrijf aan huis, dus de respectievelijke vrouwen en kinderen zie ik ook regelmatig.
Een paar dames als collega, die trotse moeders zijn en voor mij dat 'geluk' ook zouden willen zien.
En ook nog een paar mannelijke collega's die het af en toe proberen.
Tijdens het boodschappen doen kom ik ook nog wel eens oud klasgenoten tegen, die ondertussen zelfs ook alweer (bijna) opa en oma worden.
Dat soort momenten.
Groot verloop. Zeker tijdens het seizoen.quote:
[..]
Op je werk is iedereen toch ook wel een keer uitgevraagd?
Kan je elke keer weer overnieuw beginnen
Wat sneu voor je. Sterkte.quote:
[..]
Groot verloop. Zeker tijdens het seizoen.
Kan je elke keer weer overnieuw beginnen
Nee. Moeten ze vooral doen.quote:
Iemand met een vurige kinderwens zou daar in jouw ogen ten gunste van de aarde/het milieu vanaf moeten zien?
Ze moeten alleen niet elke keer gaan proberen mij ervoor te porren.
Ja, iemand met een kinderwens zou er wat mij betreft van af moeten zien. We leven al lang onze lusten niet meer, me dunkt. Maar dat is nogal een taboe, want kinderwens is heilig en groter dan alles en iedereen en we kunnen er niets aan doen, kennelijk.quote:
[..]
Iemand met een vurige kinderwens zou daar in jouw ogen ten gunste van de aarde/het milieu vanaf moeten zien?
Overbevolking op globaal niveau hangt trouwens veel meer samen met de verdeling van welvaart en armoede en dus hoe wij in dat geheel met grondstoffen omgaan, maar dat is een andere discussie.
En wie weet is je overtuiging ook een stukje cognitieve dissonantie, zoals mi vaak sprake van is bij mensen die geen kinderen krijgen juist asociaal vinden als dat een bewuste keuze is.
Ik vind het rationeel en emotioneel echt geenszins te verantwoorden. Ik heb als kind al nooit een gezin geambieerd, met het oog op milieu en overbevolking. Nooit een notitie in een poëzie-album 'ik wil moeder worden'. Zat er kennelijk al vroeg in.
Je stukje over cognitieve dissonantie begrijp ik niet goed. Impliceer je daarmee dat het dus toch afwijkend is dat ik geen kroost heb? En dat ik dat dan goed praat of zo?
Ik kan kinderen krijgen hoor, dat is echt het probleem niet en daar zit geen verborgen leed. Maar ik weet niet goed of je dat bedoelt.
Misschien wel.quote:
[..]
Nou ja dat is nogal duidelijk. Misschien heb je dan de pech dat mensen een obsessie met jou hebben, ik weet het niet. Maar dit is niet standaard. Normaal laten mensen het wel veel meer los als je gewoon duidelijk bent
Ik ben op het werk ook de enige 'vaste' die geen relatie of kinderen heeft.
Misschien denken ze dat ik er ongelukkig door ben.
Uit een soort altruïsme wel/geen kinderen vind ik gewoon geen goede keuze. Als wel kinderen krijgen ineens de allerbeste keuze voor mens, dier en aarde zou zijn moet het je immers ook nog steeds vrij kunnen staan om daar niet aan mee te doen als je die wens niet hebt.quote:
[..]
Ja, iemand met een kinderwens zou er wat mij betreft van af moeten zien. We leven al lang onze lusten niet meer, me dunkt. Maar dat is nogal een taboe, want kinderwens is heilig en groter dan alles en iedereen en we kunnen er niets aan doen, kennelijk.
Ik impliceer niks, gewoon zoals het het staat. Ik zeg enkel dat ik denk dat dat een mogelijkheid is, omdat sommige ouders juist precies het omgekeerde hebben (geen kinderen is aso) en daar heel hardnekkig in zijn.quote:Je stukje over cognitieve dissonantie begrijp ik niet goed. Impliceer je daarmee dat het dus toch afwijkend is dat ik geen kroost heb? En dat ik dat dan goed praat of zo?
Ik kan kinderen krijgen hoor, dat is echt het probleem niet en daar zit geen verborgen leed. Maar ik weet niet goed of je dat bedoelt.
Maar ik wil er geen oordeel over vellen of daar bij jou sprake van is. Is sowieso ook onmogelijk om dat daadwerkelijk te bepalen.
Ik draag toch gewoon mijn eigen argumenten aan? Ja ik snap dat ouders andere argumenten hebben, maar wat moet ik daar nu mee?quote:
[..]
Uit een soort altruïsme wel/geen kinderen vind ik gewoon geen goede keuze. Als wel kinderen krijgen ineens de allerbeste keuze voor mens, dier en aarde zou zijn moet het je immers ook nog steeds vrij kunnen staan om daar niet aan mee te doen als je die wens niet hebt.
[..]
Ik impliceer niks, gewoon zoals het het staat. Ik zeg enkel dat ik denk dat dat een mogelijkheid is, omdat sommige ouders juist precies het omgekeerde hebben (geen kinderen is aso) en daar heel hardnekkig in zijn.
Maar ik wil er geen oordeel over vellen of daar bij jou sprake van is. Is sowieso ook onmogelijk om dat daadwerkelijk te bepalen.
Dat ouders kinderlozen 'aso' zouden vinden lijkt me sowieso niet echt discussiewaardig. Want die ballon gaat nu eenmaal niet op. Er wordt voldoende voortgeplant om de mensheid op orde te houden hoor, maak je maar geen zorgen.Alles daarin op mindering is meegenomen voor iedereen.
Jammer dat je het punt van mijn (inderdaad onrealistische, heel goed gezien!!) hypothetische situatie mist.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 22-09-2018 17:08:14 ]
quote:
[..]
Jij leest nu mensen die zeer bewust geen kinderen willen even de les over hoe ze een dergelijke ondervraging van een hypothetische vader moeten ondergaan?
Snap je wel waarover dit topic gaat?
Mensen krijgen óók vragen als ze jouw optie 2 aanvinken hoor.
Bedoel tenzij je helemaal allergisch voor een enkele vraag bent ofzo lijkt optie 2 me wel beter.quote:Bij optie 2 krijg je minder vragen
En ja ik snap waar het topic over gaat, ik reageerde alleen op een reactie over scheurbuik. Blijkbaar is dat voor jullie nogal moeilijk te begrijpen gezien het aantal posts wat ervoor nodig is
! Homo, dus dat bezwangeren lukt niet zo.
"Wil je niet adopteren?"
Nee, want m'n leven is fijn genoeg zo. Waarom zou ik. Kost veel, is een héél groot verdienmodel voor de organisaties en is ook heus niet zo nobel als dat je denkt dat het is.
"Je kan ook iemand zoeken die..."
Nee, nog steeds een fijn leven en ik zie mijzelf niet als opvoeder. En zo leuk ís het wellicht in de toekomst niet. Waarom zou ik meer mensen aan de wereld willen toevoegen? Plus had ik al verteld dat ik het heerlijk vind zo? Laat ik dan maar katten uit het asiel halen door de jaren heen, leuk genoeg. Suikeroom voor m'n neefje en nichtje zijn, meer dan genoeg kind voor mij.
Dat gezin zo gepromoot wordt, ik snap dan wel aan de ene kant. Maar als je hierdoor je gelukkig voelt..quote:
[..]
Misschien wel.
Ik ben op het werk ook de enige 'vaste' die geen relatie of kinderen heeft.
Misschien denken ze dat ik er ongelukkig door ben.
Kost een hoop tijd, geld aandacht, energie, frustratie etc. Ik ben graag vrij: Wil ik straks plots naar de bioscoop of uit eten, dan wil ik dat doen. Helaas gaat dat niet als je een klein kind hebt.
Een hele week vroeg eruit, kun je in het weekend lekker uitslapen. VERGEET HET MAAR, HALF 7 IEDERE DAG ERUIT!
Wat is beter dan kinderen? Geld en rust!
Kind van een ander is ook wel heel anders dan je eigen kind denk ik.quote:
Ik heb een relatie gehad met een vrouw die een kind had. Eens en nooit meer, los van het feit dat het niet mijn eigen kind was.
Kost een hoop tijd, geld aandacht, energie, frustratie etc. Ik ben graag vrij: Wil ik straks plots naar de bioscoop of uit eten, dan wil ik dat doen. Helaas gaat dat niet als je een klein kind hebt.
Een hele week vroeg eruit, kun je in het weekend lekker uitslapen. VERGEET HET MAAR, HALF 7 IEDERE DAG ERUIT!
Wat is beter dan kinderen? Geld en rust!
Mwoa, ik snap je beredenering, maar alleen het idee al om zelf zo een schreeuwend, afhankelijk luiervullertje te creeeren geeft me rillingen.quote:
[..]
Kind van een ander is ook wel heel anders dan je eigen kind denk ik.
Ik heb een tante van 35 die er bewust voor kiest geen kinderen te nemen. Gaat 3x per jaar met haar vriend op vakantie, rijden allebei een dikke bak van de zaak, koophuis en vol aan het genieten van het leven. Prachtig om deze bevestiging in mijn omgeving te zien
Je kan dat als voorbeeld nemen inderdaad, maar ja als je daar alleen je geluk uit wilt halen, vind ik toch wel arm eigenlijk alsof haver en goed je gelukkig maakt.. Ik heb zelf niet zo veel met deze consumptiemaatschappij maar als je dat wel hebt kan ik me wel bij voorstellen, maar wil jij dat ook ?quote:
[..]
Mwoa, ik snap je beredenering, maar alleen het idee al om zelf zo een schreeuwend, afhankelijk luiervullertje te creeeren geeft me rillingen.
Ik heb een tante van 35 die er bewust voor kiest geen kinderen te nemen. Gaat 3x per jaar met haar vriend op vakantie, rijden allebei een dikke bak van de zaak, koophuis en vol aan het genieten van het leven. Prachtig om deze bevestiging in mijn omgeving te zien
Als enigste bron van geluk niet. Zo kan een miljonair ook zeer eenzaam zijn, nog niet te spreken over de "Big stars" die bijv. zelfmoord plegen. Ik haal zelf meer geluk uit het alleen maar rekening hoeven te houden met elkaar. Een kind voelt voor mij als een blok aan het been (alhoewel ik graag een weekend op mijn neefje past en van alles ermee doe). Voldoening haal ik uit andere dingen zoals Hiken en werken, en vooral het vrij zijn.quote:
[..]
Je kan dat als voorbeeld nemen inderdaad, maar ja als je daar alleen je geluk uit wilt halen, vind ik toch wel arm eigenlijk alsof haver en goed je gelukkig maakt.. Ik heb zelf niet zo veel met deze consumptiemaatschappij maar als je dat wel hebt kan ik me wel bij voorstellen, maar wil jij dat ook ?
Je kan aan ze vragen wat ze missen, het lijkt misschien wel volmaakt (kan wel wezen hoorquote:
[..]
Als enigste bron van geluk niet. Zo kan een miljonair ook zeer eenzaam zijn, nog niet te spreken over de "Big stars" die bijv. zelfmoord plegen. Ik haal zelf meer geluk uit het alleen maar rekening hoeven te houden met elkaar. Een kind voelt voor mij als een blok aan het been (alhoewel ik graag een weekend op mijn neefje past en van alles ermee doe). Voldoening haal ik uit andere dingen zoals Hiken en werken, en vooral het vrij zijn.
, ik ken ze niet ) Maar ieder huis heeft z´n kruis en ieder gek z´n gebrekJa, dat zei de huisarts ook toen hij me weigerde te laten steriliseren. .quote:
[..]
Hoe oud ben je? Bedoel misschien komt het nog..
Dat zou een dokter toch nooit mogen ?quote:Op zaterdag 22 september 2018 18:29 schreef Isdatzo het volgende:
[..]
Ja, dat zei de huisarts ook toen hij me weigerde te laten steriliseren. .
Ben je wel uiteindelijk gesteriliseert?quote:
[..]
Ja, dat zei de huisarts ook toen hij me weigerde te laten steriliseren. .
Willen jullie het onderwerp van dit topic a.u.b. in het oog houden? Bedankt.
Waarom niet? Want ik ben tot nu toe door twee artsen en een gynaecoloog geweigerd.quote:
[..]
Dat zou een dokter toch nooit mogen ?
Hier ook geweigerd inderdaad. Waanzin!quote:
[..]
Waarom niet? Want ik ben tot nu toe door twee artsen en een gynaecoloog geweigerd.
Nou en daar sta ik dan met mijn grote mond. Want ik vroeg me laatst dus wel af: zouden rené en vriend aan kinderen beginnen.quote:Op zaterdag 22 september 2018 17:34 schreef Renesite het volgende:
Homo, dus dat bezwangeren lukt niet zo.
"Wil je niet adopteren?"
Nee, want m'n leven is fijn genoeg zo. Waarom zou ik. Kost veel, is een héél groot verdienmodel voor de organisaties en is ook heus niet zo nobel als dat je denkt dat het is.
"Je kan ook iemand zoeken die..."
Nee, nog steeds een fijn leven en ik zie mijzelf niet als opvoeder. En zo leuk ís het wellicht in de toekomst niet. Waarom zou ik meer mensen aan de wereld willen toevoegen? Plus had ik al verteld dat ik het heerlijk vind zo? Laat ik dan maar katten uit het asiel halen door de jaren heen, leuk genoeg. Suikeroom voor m'n neefje en nichtje zijn, meer dan genoeg kind voor mij.
Val ik hier dus goed door de mand door te stellen dat het onzin is ervan uit te gaan dat mensen wel kinderen willen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 22-09-2018 20:34:25 ]
weer een stel minder met dezelfde leefstijl als wijzelf Een tijdje geleden had ik gepost dat ik twijfelde over het krijgen van kinderen en dat er een kans was dat ik ze niet wilde, omdat ik gesteld ben op mijn rust en vrijheid.
En nu ben ik ineens ongepland zwanger en heb meteen besloten dat het kindje welkom is. Zo snel kan je dus omschakelen als er sprake is van een echte baby op komst. In ieder geval wel bij mij.
Maar bordspellen zijn dan juist weer iets dat erg goed combineert met kinderen. Die op bed en de volwassenen die een bordspel doen. Ideaal voor de ouders van jongere kinderen.quote:
Ik voel ook altijd een beetje verdrietig, stiekem, als vrienden ineens aan kinderen beginnen, ookal weet je dat ze op zich wel kinderen willen. Een bevriend stel waar we regelmatig bordspellen mee spelen verwacht ook een kind. Ik wil graag blij voor ze zijn, en voor hen ben ik het ook wel ofzo, want zij wilden dat en dat is mooi voor ze enzo, maar heel egoistisch gesproken...
Of je moet met bordspel wat anders bedoelen, vergeet dan wat ik heb gezegd
De meeste mensen veranderen enorm zodra ze zich voortgeplant hebbenquote:
[..]
Maar bordspellen zijn dan juist weer iets dat erg goed combineert met kinderen. Die op bed en de volwassenen die een bordspel doen. Ideaal voor de ouders van jongere kinderen.
Of je moet met bordspel wat anders bedoelen, vergeet dan wat ik heb gezegd
.Ik speel zelf ook veel bordspellen. Toevallig uit de buurt van Nijmegen?quote:
Ik voel ook altijd een beetje verdrietig, stiekem, als vrienden ineens aan kinderen beginnen, ookal weet je dat ze op zich wel kinderen willen. Een bevriend stel waar we regelmatig bordspellen mee spelen verwacht ook een kind. Ik wil graag blij voor ze zijn, en voor hen ben ik het ook wel ofzo, want zij wilden dat en dat is mooi voor ze enzo, maar heel egoistisch gesproken...
Tuurlijk moet je dan anders doen. Maar juist zaken als bordspelletjes zijn de zaken die prima kunnen blijven bestaan, erg fijn zijn juist.quote:
[..]
De meeste mensen veranderen enorm zodra ze zich voortgeplant hebben
Kan gewoon vanuit thuis bv. Wat maakt dat dit niet zo aan verandering onderhevig hoeft te zijn.
Misschien de eerste maanden lastig omdat moe en zuigeling die om de haverklap komt voor voer of schone luier, maar daarna dus juist een vb die prima gaat/behouden kan blijven.
Als je mensen als vrienden beschouwd is het het waard daar wat moeite in de steken.
Ik heb dit ook bij de hand gehad, maar geen haar op mijn hoofd hoor.quote:
Grappig dat dit topic precies nu weer in mijn lijst verschijnt.
Een tijdje geleden had ik gepost dat ik twijfelde over het krijgen van kinderen en dat er een kans was dat ik ze niet wilde, omdat ik gesteld ben op mijn rust en vrijheid.
En nu ben ik ineens ongepland zwanger en heb meteen besloten dat het kindje welkom is. Zo snel kan je dus omschakelen als er sprake is van een echte baby op komst. In ieder geval wel bij mij.
Maar gefeliciteerd! Als je maar gelukkig bent.
Qua tijd en mogelijkheden kan het wel.quote:
[..]
Tuurlijk moet je dan anders doen. Maar juist zaken als bordspelletjes zijn de zaken die prima kunnen blijven bestaan, erg fijn zijn juist.
Kan gewoon vanuit thuis bv. Wat maakt dat dit niet zo aan verandering onderhevig hoeft te zijn.
Misschien de eerste maanden lastig omdat moe en zuigeling die om de haverklap komt voor voer of schone luier, maar daarna dus juist een vb die prima gaat/behouden kan blijven.
Als je mensen als vrienden beschouwd is het het waard daar wat moeite in de steken.
Maar volgens mij wordt er vooral bedoelt dat de gesprekken enorm gaan veranderen. En het onderlinge contact door de verschillende levensstijlen. Uit elkaar groeien is dan makkelijker.
Ik doel meer op de gesprekken e.d.. Interessegebied verandert.quote:
[..]
Tuurlijk moet je dan anders doen. Maar juist zaken als bordspelletjes zijn de zaken die prima kunnen blijven bestaan, erg fijn zijn juist.
Kan gewoon vanuit thuis bv. Wat maakt dat dit niet zo aan verandering onderhevig hoeft te zijn.
Misschien de eerste maanden lastig omdat moe en zuigeling die om de haverklap komt voor voer of schone luier, maar daarna dus juist een vb die prima gaat/behouden kan blijven.
Als je mensen als vrienden beschouwd is het het waard daar wat moeite in de steken.
Ja, precies dit.quote:
[..]
Qua tijd en mogelijkheden kan het wel.
Maar volgens mij wordt er vooral bedoelt dat de gesprekken enorm gaan veranderen. En het onderlinge contact door de verschillende levensstijlen. Uit elkaar groeien is dan makkelijker.
Bedankt! Dat is inderdaad het belangrijkstequote:
[..]
Ik heb dit ook bij de hand gehad, maar geen haar op mijn hoofd hoor.
Maar gefeliciteerd! Als je maar gelukkig bent.
Als je 100% zeker weet dat kinderen krijgen niets is voor jou, is het misschien makkelijker om ook bij een ongeplande zwangerschap je standpunt te behouden.
Bij mij was er al twijfel. En toen ik ook nog de echo zag, was ik verkocht
Also we dat doen is het vanaf 1 a 2 tot middernacht ofzo, bier, eten, etc. Dus dat gaat helemaal anders worden. En ik heb gewoon ook een stuk minder zin om dingen te doen als er op welke manier dan ook kinderen aanwezig zijn. Want het is gewoon zeer sfeer bepalend, zelfs als het 'minimaal' is. Zij gaan een ander leven lijden. Goed voor hen, maar we matchen dan gewoon niet zo goed meer. We zullen ze echt niet laten vallen ofzo, maar het zal allemaal wel anders worden, en ik vind dat jammer.quote:
[..]
Maar bordspellen zijn dan juist weer iets dat erg goed combineert met kinderen. Die op bed en de volwassenen die een bordspel doen. Ideaal voor de ouders van jongere kinderen.
Of je moet met bordspel wat anders bedoelen, vergeet dan wat ik heb gezegd
Helaas. Daar woonden we... Nu in Noord-Engeland. Beetje uit de buurt dus.quote:
[..]
Ik speel zelf ook veel bordspellen. Toevallig uit de buurt van Nijmegen?
quote:
[..]
Also we dat doen is het vanaf 1 a 2 tot middernacht ofzo, bier, eten, etc. Dus dat gaat helemaal anders worden. En ik heb gewoon ook een stuk minder zin om dingen te doen als er op welke manier dan ook kinderen aanwezig zijn. Want het is gewoon zeer sfeer bepalend, zelfs als het 'minimaal' is. Zij gaan een ander leven lijden. Goed voor hen, maar we matchen dan gewoon niet zo goed meer. We zullen ze echt niet laten vallen ofzo, maar het zal allemaal wel anders worden, en ik vind dat jammer.
quote:
[..]
Nou en daar sta ik dan met mijn grote mond. Want ik vroeg me laatst dus wel af: zouden rené en vriend aan kinderen beginnen.
Val ik hier dus goed door de mand door te stellen dat het onzin is ervan uit te gaan dat mensen wel kinderen willen.
ocherm. Kan gebeuren toch? HahahaDat was serieus bewust. Had 'm nog even aangepast.quote:
Ik heb me dus werkelijk nooit in een relatie, een huwelijk of het ouderschap gepusht gevoeld. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat iemand dat tegen me zou zeggen en wat ik dan terug zou zeggen... ws vooralquote:
[..]
Het punt is, dat je vanuit de samenleving gepusht wordt om een relatie aan te gaan. Want ja, zonder relatie ben je maar zielig en alleen.
Dan wordt je gepusht om ook maar te trouwen. Toch wel het grootste bewijs dat je van elkaar houd.
Ben je dan getrouwd, moeten er ook maar kinderen komen. Want kinderen, ja jongens, dat is toch wel het grootste geluk.
Of anders; nou kinders, wanneer word ik oma?
Wanneer ben jij voor het laatst gepusht om toch maar eens dat motorrijbewijs te gaan halen?
Persoonlijk heb ik niets met kinderen.
Daar bovenop vind ik dat de wereld al vol zat is.
En ik wil die kinderen de huidige situatie van de wereld niet aan doen.
Laat eerst maar alle oorlogen, rassenhaat, geloofsovertuigingen en het sappelen voor een beetje een menswaardig bestaan (als in geld=god) verdwijnen.
Oke bedankt sjaak Ik ben eigenlijk alleen maar mensen tegengekomen die mijn (al dan niet afwezige) relatievorm en gezinssamenstellingswens (mannetjevrouwtjeduisentkatten) trr kennisgeving aannamen, als het zo eens toevallig ter sprake kwam... *schouderophaal*
Pushen is misschien ook een te groot woord.quote:
[..]
Ik heb me dus werkelijk nooit in een relatie, een huwelijk of het ouderschap gepusht gevoeld. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat iemand dat tegen me zou zeggen en wat ik dan terug zou zeggen... ws vooral
Ik ben eigenlijk alleen maar mensen tegengekomen die mijn (al dan niet afwezige) relatievorm en gezinssamenstellingswens (mannetjevrouwtjeduisentkatten) trr kennisgeving aannamen, als het zo eens toevallig ter sprake kwam... *schouderophaal*
Het is ook niet dat ze zeggen 'je moet...'.
Maar als er elke keer weer met een schuin oog naar mij kijkend op gezinspeeld wordt over hoe mooi/leuk/fijn het is om een gezinnetje met kinderen te hebben, gaat het wel op pushen lijken, ja.
Het past niet in hun plaatje dat je single en kinderloos wil blijven, dus ze vinden het raar.
Daar dealen ze dan mee door mij een awkward gevoel te geven dat ik nog single en kinderloos ben.
Werkt bij mij eerder averechts.
Zeg dat wel. Het is nu al zo ontzettend druk op straat. De vluchtelingen komen toch wel, die houd je niet tegen. Die bestaan al. Maar dan komen er ook nog steeds weer nieuwe kinderen bij die ook allemaal weer kinderen krijgen maar zelf ook langer leven als bejaarden enz. Ja, zo wordt de wereld wel onleefbaar op gegeven moment. Ik zal toch niet de enige zijn die drukke mensenmassa's haatquote:
Er wordt voldoende voortgeplant om de mensheid op orde te houden hoor, maak je maar geen zorgen.Alles daarin op mindering is meegenomen voor iedereen.
Als we in de avond afspreken is het net zoals vroeger en ook geen andere praat.
Hoe kun je ongepland zwanger raken als je eerst eigenlijk al geen kinderen wilt?quote:
Grappig dat dit topic precies nu weer in mijn lijst verschijnt.
Een tijdje geleden had ik gepost dat ik twijfelde over het krijgen van kinderen en dat er een kans was dat ik ze niet wilde, omdat ik gesteld ben op mijn rust en vrijheid.
En nu ben ik ineens ongepland zwanger en heb meteen besloten dat het kindje welkom is. Zo snel kan je dus omschakelen als er sprake is van een echte baby op komst. In ieder geval wel bij mij.
Ongelukjes. Of verrassingen, dat klinkt wat minder lomp.quote:
[..]
Hoe kun je ongepland zwanger raken als je eerst eigenlijk al geen kinderen wilt?
Als een jongetje en een meisje elkaar lief vinden...quote:
[..]
Hoe kun je ongepland zwanger raken als je eerst eigenlijk al geen kinderen wilt?
Voorbehoedsmiddelen zijn niet 100% betrouwbaar. En soms worden ze vergeten.
wanneer je geil bent...quote:
[..]
Hoe kun je ongepland zwanger raken als je eerst eigenlijk al geen kinderen wilt?
Abla, gefeliciteerd.quote:
Grappig dat dit topic precies nu weer in mijn lijst verschijnt.
Een tijdje geleden had ik gepost dat ik twijfelde over het krijgen van kinderen en dat er een kans was dat ik ze niet wilde, omdat ik gesteld ben op mijn rust en vrijheid.
En nu ben ik ineens ongepland zwanger en heb meteen besloten dat het kindje welkom is. Zo snel kan je dus omschakelen als er sprake is van een echte baby op komst. In ieder geval wel bij mij.
Dat gaat best makkelijkquote:
[..]
Hoe kun je ongepland zwanger raken als je eerst eigenlijk al geen kinderen wilt?
Je kan bijvoorbeeld jaren aan de pil zijn en het regelmatig innemen. Dan vergeet je het 1 dag in te nemen en net op die dag heb je seks.
De volgende dag kom je erachter dat je de pil bent vergeten in te nemen, maar je denkt ik slik al zo lang de pil, de kans dat ik zwanger raak, is minimaal.
Vervolgens slik je weer netjes door. In je stopweek word je maar niet ongesteld. Na een paar dagen word je misselijk en doe je een test, die zegt 'Gefeliciteerd, je bent zwanger'.
Ik heb een vriendin die zowat de helft van de maand vergeet in te slikken en ze raakt niet zwanger. Ik vergeet het 1x en ben direct zwanger. Zo gaan die dingen.
Maar goed, de papa en ik hebben het inmiddels geaccepteerd en wij zijn blij
Zo lang je niet volledig gesteriliseerd bent, is er altijd een kans.
Bedanktquote:
Als je gesteriliseerd bent ook.quote:
[..]
Dat gaat best makkelijk
Je kan bijvoorbeeld jaren aan de pil zijn en het regelmatig innemen. Dan vergeet je het 1 dag in te nemen en net op die dag heb je seks.
De volgende dag kom je erachter dat je de pil bent vergeten in te nemen, maar je denkt ik slik al zo lang de pil, de kans dat ik zwanger raak, is minimaal.
Vervolgens slik je weer netjes door. In je stopweek word je maar niet ongesteld. Na een paar dagen word je misselijk en doe je een test, die zegt 'Gefeliciteerd, je bent zwanger'.
Ik heb een vriendin die zowat de helft van de maand vergeet in te slikken en ze raakt niet zwanger. Ik vergeet het 1x en ben direct zwanger. Zo gaan die dingen.
Maar goed, de papa en ik hebben het inmiddels geaccepteerd en wij zijn blij
Zo lang je niet volledig gesteriliseerd bent, is er altijd een kans.
Bizar vind ik dit eigenlijk. Volgens mij spelen er twee dingen bij artsen: vrouw = moeder én een soort zichzelf indekken in het geval dat iemand wel van mening verandert en rancuneus wordt.quote:
[..]
Waarom niet? Want ik ben tot nu toe door twee artsen en een gynaecoloog geweigerd.
Dat laatste is toch makkelijk op te vangen met een soort risicoformulier?
Of denk ik nou te makkelijk?Ik heb hier wel eens over nagedacht trouwens (even aanhaken met een zijstraatje hoor,quote:
[..]
Je stukje over cognitieve dissonantie begrijp ik niet goed. Impliceer je daarmee dat het dus toch afwijkend is dat ik geen kroost heb? En dat ik dat dan goed praat of zo?
Ik kan kinderen krijgen hoor, dat is echt het probleem niet en daar zit geen verborgen leed. Maar ik weet niet goed of je dat bedoelt.
). Wat nou als blijkt dat ik sowieso geen kinderen kan krijgen? Soms ben ik daar ‘bang’ voor. Ok, bang is een groot woord maar ik heb wel vaak last en pijn bij mn buik en ook wel een geschiedenis van wat ‘vrouwenproblemen’. Dan denk ik wel eens dat het misschien een probleem is dat onvruchtbaarheid veroorzaakt of kan veroorzaken.Hoe dan ook: ik vraag me wel eens af of ik dat erg zou vinden. Als ik onvruchtbaar blijk. En dan concludeer ik dat ik dat wel echt erg zou vinden. Maar ik denk meer omdat ik wel zélf de keuze wil maken (wel/geen kinderen). Ik wil ze denk ik niet maar ik wil niet dat mijn lichaam die beslissing voor me neemt. Ofzo,
.Herkent iemand dit ook?
.En over dat steriliseren, ik moet donderdag naar de dokter (heb nu een vrouwelijke arts), dus ik ga weer een balletje opgooien.
Ik duim voor je. Ik ga wanneer ik langs moet bij m'n nieuwe huisarts ook maar weer een balletje opgooien.quote:
Ik herken dat niet. Ik zou blij zijn wanneer ik onvruchtbaar zou blijken. Zou me zoveel gedoe schelen
En over dat steriliseren, ik moet donderdag naar de dokter (heb nu een vrouwelijke arts), dus ik ga weer een balletje opgooien.
En man = vader.quote:
[..]
Bizar vind ik dit eigenlijk. Volgens mij spelen er twee dingen bij artsen: vrouw = moeder
Bij mij wilde 'ie er net zo goed niet aan.
Waar zie jij mij tegen een topic ageren?quote:
[..]
Zware maatschappelijke druk is wellicht niet voor een ieder aan de orde, hoewel er ongetwijfeld kringen zijn waarin dat wel geldt.
Dat er vragen komen en het kennelijk niet tot vanzelfsprekende mogelijkheden behoort dat je géén gezin sticht, is wel voor velen aan de orde, vermoed ik. Dat is op zich helemaal niet dramatisch, maar het wordt wel eens wat vermoeiend. 'En wie betaalt onze pensioenen dan??', is er zo eentje.
Ik denk verder dat mensen hier ook willen posten omdat het voor gewenst kinderlozen lastig kan zijn te snappen waarom mensen wél een hele kinderschare willen voortbrengen. Voor mij persoonlijk is dat een fascinerende en onbegrijpelijke onderneming. Prima om dat te kunnen delen met anderen.
Misschien zit er voor sommigen ook nog wel missiedrang in: dat je hoopt dat meelezers nog even nadenken voordat ze voortplanten. Ik vind het in elk geval wel schrikbarend hoeveel verbaasde blikken ik krijg als ik zeg: 'maar het hóeft niet hè, kinderen?' Een vriendin van mij, verre van dom, denkt overal goed over na, zei eens tegen mij: 'Maar ik vind geen kinderen nemen eigenlijk net zo gek als niet naar de universiteit gaan als je vwo hebt. Dat zijn van die dingen die vanzelfsprekend zijn.' Ze schrok er zelf van en gaf aan hier werkelijk nooit over na te hebben gedacht.
En niemand doet hier een ander iets kwaad, me dunkt, dus waarom tegen een dergelijk topic ageren?
En de verbaasde blikken waar je het over hebt zul je vast krijgen. Daar kun je toch hoop ik wel tegen of is dat al teveel?
Dan beantwoord je ze niet. Of is vragen stellen uit oprechte nieuwsgierigheid nu al pushen geworden en dat is problematisch of zo?quote:
[..]
'Vragen beantwoorden' kan na verloop van tijd misschien wel als 'pushen' worden ervaren.
Dus als mensen vragen stellen waar jij ontkennend op moet antwoorden is dat zware maatschappelijke druk? Dan kun je erg weinig hebben naar mijn idee om het maar netjes te houden.quote:
[..]
Nou ja, dat dus.
Er wordt op een bepaalde leeftijd van je VERWACHT dat je een gezinnetje sticht en je voortplant.
Als je dan zegt dat je daar geen zin in hebt en zeker geen kinderen wilt, word je raar aangekeken.
'Waarom heb/zoek je geen vriendin? Heb je liever een vriendje, of zo?'
'Waarom wil je geen kinderen? Is toch leuk, een klein marc0871'tje over de vloer?'
Als je zulke vragen soms wekelijks wel een keer krijgt (niet van familie. Die weten het onderhand wel), begin je er toch wel de balen van te krijgen.
Wat een zwakke verantwoording van je eigen keuzes, alsof je het allemaal voor de mensheid doet. Zelfde argumentatie kun je gebruiken om wel aan kinderen te beginnen, ik ben socialer want ik heb wel een kind dat jou later gaat verzorgen en jouw pensioen gaat betalen. Maar dat is verboden want dan zet je mensen onder druk.quote:
Ik vind het altijd wel bijzonder in hoeverre je je moet verantwoorden, terwijl je godverdikkie de wereld een beetje probeert te behouden voor de koters die wél geboren worden. Stel ik zet twee koters op de wereld. Dan sticht ik twee generaties van mogelijk belachelijk veel nakomelingen en dat kán gewoon echt niet meer, zo lang we niet op Mars kunnen wonen.
Eigenlijk is het zoiets als vegetariërs, die nota bene socialer zijn dan wij allemaal, en die ook altijd worden afgezeken. Man, wees blij dat er nobele gasten rondlopen die jouw zooi een beetje proberen te beperken.
Maar het is bedreigend of zo. Want het tornt aan je veilige aannames.
Prima als je geen kinderen wilt, jouw lijf, jouw leven, daar hoef je je aan niemand over te verantwoorden maar doe aub niet alsof je een groot offer brengt tot groter heil der mensheid want het is natuurlijk een puur egoistische beslissing.
“Ja maar kapitein Scheurbuik, kinderen krijgen is ook egoïstisch!!!11!”
Ja, dat klopt, daarom breng ik het ook niet alsof ik dat allemaal voor jullie doe.
Klinkt als ondragelijk lijden inderdaad.quote:
[..]
Er is ook nog zoiets als werk, misschien?
Een gereformeerde werkgever en zijn zoon.
Bedrijf aan huis, dus de respectievelijke vrouwen en kinderen zie ik ook regelmatig.
Een paar dames als collega, die trotse moeders zijn en voor mij dat 'geluk' ook zouden willen zien.
En ook nog een paar mannelijke collega's die het af en toe proberen.
Tijdens het boodschappen doen kom ik ook nog wel eens oud klasgenoten tegen, die ondertussen zelfs ook alweer (bijna) opa en oma worden.
Dat soort momenten.
Wat wil je nou? Je stelt je niet erg constructief op en je bent alleen maar aan het prikken in andermans posts. Als je niet je best wil doen om mensen te begrijpen, dan kan je beter iedereen een plezier doen en iets anders verzinnen om jezelf bezig te houden.quote:
Wat ik erg jammer vind, is dat mensen die gewild kindvrij zijn wel graag begrip willen van de andere kant, maar dat intussen wel hun onbegrip of afkeuring over de keus van anderen om wel een kind te krijgen moeten mogen uitspreken.quote:Op maandag 24 september 2018 10:28 schreef Isdatzo het volgende:
[..]
Wat wil je nou? Je stelt je niet erg constructief op en je bent alleen maar aan het prikken in andermans posts. Als je niet je best wil doen om mensen te begrijpen, dan kan je beter iedereen een plezier doen en iets anders verzinnen om jezelf bezig te houden.
Naar mijn idee werkt begrip beide kanten op.
Als die mensen dat in topics OUD doen is dat inderdaad erg kwalijkquote:
[..]
Wat ik erg jammer vind, is dat mensen die gewild kindvrij zijn wel graag begrip willen van de andere kant, maar dat intussen wel hun onbegrip of afkeuring over de keus van anderen om wel een kind te krijgen moeten mogen uitspreken.
Naar mijn idee werkt begrip beide kanten op.
Daar wil je ook gewoon rustig over de je kinderen praten onderling
Same in dit topic maar dan over de andere kant
Eens net als met de rest van je posts.quote:
[..]
Dus als mensen vragen stellen waar jij ontkennend op moet antwoorden is dat zware maatschappelijke druk? Dan kun je erg weinig hebben naar mijn idee om het maar netjes te houden.
Ik wil bijvoorbeeld geen kinderen en dat gaat hoogstwaarschijnlijk ook nooit gebeuren. Ben nu 30 en heb serieus nog nooit de vraag gehad wanneer ik aan kinderen begin. En mochten mensen het vragen dan vind ik dat ook helemaal geen probleem. Ik ervaar geen enkele maatschappelijke druk in ieder geval.
Dat gebeurde en gebeurt ook regelmatig, maar nee, ik bedoel het ook in het algemeen.quote:
[..]
Als die mensen dat in topics OUD doen is dat inderdaad erg kwalijk
Daar wil je ook gewoon rustig over de je kinderen praten onderling
Same in dit topic maar dan over de andere kant
Een van de klachten is het onbegrip dat jullie en deel valt, dat veel van jullie dan ook weer ten toon spreiden over de andere keuze. Is het niet juist heel belangrijk dat iedereen de keuze van een ander accepteert en respecteert?
Ik heb alle begrip voor de keuze om geen kind te willen. Ik kan me het zelfs zeker voorstellen. Ik vind het jammer dat het respect dat jullie graag zouden ontvangen, niet ook gegeven kan worden.
Het is geen offer, want ik vind het een vanzelfsprekendheid. Ik lever niets in dat ik graag gehad zou willen hebben.quote:
[..]
Wat een zwakke verantwoording van je eigen keuzes, alsof je het allemaal voor de mensheid doet. Zelfde argumentatie kun je gebruiken om wel aan kinderen te beginnen, ik ben socialer want ik heb wel een kind dat jou later gaat verzorgen en jouw pensioen gaat betalen. Maar dat is verboden want dan zet je mensen onder druk.
Prima als je geen kinderen wilt, jouw lijf, jouw leven, daar hoef je je aan niemand over te verantwoorden maar doe aub niet alsof je een groot offer brengt tot groter heil der mensheid want het is natuurlijk een puur egoistische beslissing.
“Ja maar kapitein Scheurbuik, kinderen krijgen is ook egoïstisch!!!11!”
Ja, dat klopt, daarom breng ik het ook niet alsof ik dat allemaal voor jullie doe.
Dat mensen met verschillende visies en wensen het lastig vinden een ander volkomen te begrijpen, is een feit. Dat ik mijn onbegrip in dit topic uitspreek, maakt me geen kwaaie pier, me dunkt. Ik spreek het gewoon uit hier.
Ik heb een oppaskind en jarenlang pleegkinderen gehad in de vakanties. Het is niet dat ik eigenhandig kinderen ombreng of zo. Je kunt toch op een iets ander niveau van mening verschillen of daarover filosoferen?
Als je iets als kwalijk beschouwt, is het lastig dat toch oké te vinden. Toch? Dan zou je het niet als kwalijk beschouwen. Ik neem aan dat mensen met kinderen het niet kwalijk vinden dat andere mensen geen kinderen hebben. Meer aardbol voor je eigen kroost toch?quote:
[..]
Dat gebeurde en gebeurt ook regelmatig, maar nee, ik bedoel het ook in het algemeen.
Een van de klachten is het onbegrip dat jullie en deel valt, dat veel van jullie dan ook weer ten toon spreiden over de andere keuze. Is het niet juist heel belangrijk dat iedereen de keuze van een ander accepteert en respecteert?
Ik heb alle begrip voor de keuze om geen kind te willen. Ik kan me het zelfs zeker voorstellen. Ik vind het jammer dat het respect dat jullie graag zouden ontvangen, niet ook gegeven kan worden.
Ik zou het als ouder van harte toejuichen als de rest die hele voortplanting zou staken.
Nee dat herken ik ook niet.quote:
[..]
Ik heb hier wel eens over nagedacht trouwens (even aanhaken met een zijstraatje hoor,
Hoe dan ook: ik vraag me wel eens af of ik dat erg zou vinden. Als ik onvruchtbaar blijk. En dan concludeer ik dat ik dat wel echt erg zou vinden. Maar ik denk meer omdat ik wel zélf de keuze wil maken (wel/geen kinderen). Ik wil ze denk ik niet maar ik wil niet dat mijn lichaam die beslissing voor me neemt. Ofzo,
Herkent iemand dit ook?
Het zou me geen moer uitmaken. Nou ja, los van dat je graag wilt dat je een gezond lijf hebt natuurlijk. Maar als er verder geen randverschijnselen aan de hand zouden zijn, zou ik het prima vinden.
Mijn blinde darm is ook van harte welkom, maar mag ook best vertrekken. Nodig heb ik hem niet.
Uiteraard. Maar om dan je eigen mening zo te verpakken alsof je het voor de mensheid doet (terwijl het gewoon een toevallig gevolg is van een beslissing die je toch had genomen) vind ik dan weer pretentieus en doorzichtig.quote:
[..]
Het is geen offer, want ik vind het een vanzelfsprekendheid. Ik lever niets in dat ik graag gehad zou willen hebben.
Dat mensen met verschillende visies en wensen het lastig vinden een ander volkomen te begrijpen, is een feit. Dat ik mijn onbegrip in dit topic uitspreek, maakt me geen kwaaie pier, me dunkt. Ik spreek het gewoon uit hier.
Ik heb een oppaskind en jarenlang pleegkinderen gehad in de vakanties. Het is niet dat ik eigenhandig kinderen ombreng of zo. Je kunt toch op een iets ander niveau van mening verschillen of daarover filosoferen?
Daar hadden andere users ook al op gereageerd en toen bleek al dat Duderinnetje dat niet zo heel serieus meent.quote:
[..]
Uiteraard. Maar om dan je eigen mening zo te verpakken alsof je het voor de mensheid doet (terwijl het gewoon een toevallig gevolg is van een beslissing die je toch had genomen) vind ik dan weer pretentieus en doorzichtig.
De meeste mensen die ervoor kiezen geen kinderen te krijgen, doen dat omdat ze geen kinderen willen. Prima reden, wat mij betreft.quote:
[..]
Als je iets als kwalijk beschouwt, is het lastig dat toch oké te vinden. Toch? Dan zou je het niet als kwalijk beschouwen. Ik neem aan dat mensen met kinderen het niet kwalijk vinden dat andere mensen geen kinderen hebben. Meer aardbol voor je eigen kroost toch?
Ik zou het als ouder van harte toejuichen als de rest die hele voortplanting zou staken.
Ik heb wel een kind omdat ik graag een kind wilde. Dat heeft verder geen hoogdravende redenen. Net zo prima, wat mij betreft
Waarom is het voor gewenst kindvrije mensen vervelend om verantwoording te moeten afleggen, maar is het wel oké voor hen om hun vraagtekens te zetten bij de keus van een ander?
Wellicht.Alleen blijkt uit haar reactie dat zij kennelijk denkt dat mensen haar mening niet gunnen terwijl het niet om haar mening gaat maar om hoe ze die brengt alsof het geen egoïstische beslissing is. Fijn dat ze het niet zo serieus bedoelt, alleen jammer dat zij daarop aangesproken worden ervaart als “haar mening niet gunnen”.quote:
[..]
Daar hadden andere users ook al op gereageerd en toen bleek al dat Duderinnetje dat niet zo heel serieus meent.
quote:
[..]
Dat gebeurde en gebeurt ook regelmatig, maar nee, ik bedoel het ook in het algemeen.
Een van de klachten is het onbegrip dat jullie en deel valt, dat veel van jullie dan ook weer ten toon spreiden over de andere keuze. Is het niet juist heel belangrijk dat iedereen de keuze van een ander accepteert en respecteert?
Dat valt toch wel mee? Hoe vaak maak je dat nou mee, en zeker in het dagelijks leven? Het krijgen van kinderen is gewoon de norm en wordt door velen als vanzelfsprekend gezien. Ik kan me niet voorstellen dat jij vaak het gevoel hebt verantwoording te moeten afleggen over het hebben van een kind. En dat mensen je niet geloven of serieus nemen wanneer je zegt dat je heel blij bent met je kind.quote:
Waarom is het voor gewenst kindvrije mensen vervelend om verantwoording te moeten afleggen, maar is het wel oké voor hen om hun vraagtekens te zetten bij de keus van een ander?
Dat er tegen je gezegd werd: "Oh, je wil nu wel heel graag een kind maar dat gaat wel over hoor". Of: "Ja, als je straks een klein miss_sly'tje hebt rondhuppelen dan heb je de grootste spijt!".
Dude heeft een gebruiksaanwijzing. Ze is bijv. dol op een beetje prikken en porren.quote:
[..]
Wellicht.Alleen blijkt uit haar reactie dat zij kennelijk denkt dat mensen haar mening niet gunnen terwijl het niet om haar mening gaat maar om hoe ze die brengt alsof het geen egoïstische beslissing is. Fijn dat ze het niet zo serieus bedoelt, alleen jammer dat zij daarop aangesproken worden ervaart als “haar mening niet gunnen”.
Sorry Dude, ik houd al op.
Omdat de keus van de ander, onbegrijpelijk kan zijn voor de één.quote:
[..]
De meeste mensen die ervoor kiezen geen kinderen te krijgen, doen dat omdat ze geen kinderen willen. Prima reden, wat mij betreft.
Ik heb wel een kind omdat ik graag een kind wilde. Dat heeft verder geen hoogdravende redenen. Net zo prima, wat mij betreft
Waarom is het voor gewenst kindvrije mensen vervelend om verantwoording te moeten afleggen, maar is het wel oké voor hen om hun vraagtekens te zetten bij de keus van een ander?
Zo gaat dat toch bij meningsverschillen?
Ik snap niet goed waarom ik verantwoording moet afleggen voor iets waarmee ik geen kwaad doe. In prakizeer wel over dat wat in mijn ogen wel kwaad doet.
De overbevolking gaat mij aan het hart, omdat ik het zo zonde vind van de wereld en de mensen en dieren die daarop leven. Dus ja, ik voel onbegrip voor de mensen die met dat gegeven lichthartig omspringen. Dat is op zich toch niet zo gek, vanuit mijn visie gedacht? Want ja, dat is het nu eenmaal wel: mijn visie/gedachten. En ík vind het stom dat ik me moet verantwoorden over een keus die niemand kwaad doet.
Zo werkt dat nu eenmaal met meningsverschillen, je denkt vanuit je eigen hoek toch? En je kan niet iedereen almaar begrijpen.
Ik heb een relatie ja, al vier jaar, maar ik woon niet samen, ben niet getrouwd, en heb geen kinderwens. Hoe kom je er ook op om dan eerst mij in de rij te zetten, voor je het stel in verwachting überhaupt feliciteert?
Ik dacht dat het vroeger vermoeiend was, maar nu ik eind twintig ben word ik ermee doodgegooid. Ook veel mensen die 't tegen mijn moeder over kleinkinderen hebben, met een schuin oog naar mij. Ik blijf maar bij de "Ja, kleinkinderen lijken me geweldig. Jammer dat daar dan toch eigen kinderen voor nodig zijn, en dat lijkt me niks."
Huh? Ik begrijp oprecht niet wat je bedoelt.quote:
[..]
Wellicht.Alleen blijkt uit haar reactie dat zij kennelijk denkt dat mensen haar mening niet gunnen terwijl het niet om haar mening gaat maar om hoe ze die brengt alsof het geen egoïstische beslissing is. Fijn dat ze het niet zo serieus bedoelt, alleen jammer dat zij daarop aangesproken worden ervaart als “haar mening niet gunnen”.
Nee het lijkt me inderdaad geen egoïstische beslissing. Terwijl ik dat gedachtenexperiment graag wil aangaan hoor!
Ik ook.quote:
[..]
Dude heeft een gebruiksaanwijzing. Ze is bijv. dol op een beetje prikken en porren.
Sorry Dude, ik houd al op.
Leek me aardig om hier gewoon eens serieus inhoudelijk over te praten, maar als een gedachtenwisseling al 'typisch prikken en porren' is, kan ik beter wat anders gaan doen.
Wel leuk om hier weer eens over na te denken, interessante materie. Dank daarvoor allen.
Je hoeft toch geen verantwoording af te leggen?quote:
[..]
Omdat de keus van de ander, onbegrijpelijk kan zijn voor de één.
Zo gaat dat toch bij meningsverschillen?
Ik snap niet goed waarom ik verantwoording moet afleggen voor iets waarmee ik geen kwaad doe. In prakizeer wel over dat wat in mijn ogen wel kwaad doet.
De overbevolking gaat mij aan het hart, omdat ik het zo zonde vind van de wereld en de mensen en dieren die daarop leven. Dus ja, ik voel onbegrip voor de mensen die met dat gegeven lichthartig omspringen. Dat is op zich toch niet zo gek, vanuit mijn visie gedacht? Want ja, dat is het nu eenmaal wel: mijn visie/gedachten. En ík vind het stom dat ik me moet verantwoorden over een keus die niemand kwaad doet.
Zo werkt dat nu eenmaal met meningsverschillen, je denkt vanuit je eigen hoek toch? En je kan niet iedereen almaar begrijpen.
Wereld is sowieso enorm aangetast door de mens. Ik denk nog 100 jaar voordat het hele ecosysteem uit balans raakt en de pleuris uitbreekt. Dan is het tijdperk van de mens voorbij en kan de natuur hopelijk herstellen.
quote:
[..]
[..]
Dat valt toch wel mee? Hoe vaak maak je dat nou mee, en zeker in het dagelijks leven? Het krijgen van kinderen is gewoon de norm en wordt door velen als vanzelfsprekend gezien. Ik kan me niet voorstellen dat jij vaak het gevoel hebt verantwoording te moeten afleggen over het hebben van een kind. En dat mensen je niet geloven of serieus nemen wanneer je zegt dat je heel blij bent met je kind.
Dat er tegen je gezegd werd: "Oh, je wil nu wel heel graag een kind maar dat gaat wel over hoor". Of: "Ja, als je straks een klein miss_sly'tje hebt rondhuppelen dan heb je de grootste spijt!".
Of dat je verkondigt zwanger te zijn en mensen reageren met: 'Jezus waarom dat?'
Ow ja dat gezeik over kleinkinderen tegen mijn ouders.quote:
Mijn jongste neef maakte laatst bekend dat zij een kindje verwachtten. Aan de hele tafel (familiediner) draaiden alle hoofden naar mij: "dan ben jij aan de beurt!"
Ik heb een relatie ja, al vier jaar, maar ik woon niet samen, ben niet getrouwd, en heb geen kinderwens. Hoe kom je er ook op om dan eerst mij in de rij te zetten, voor je het stel in verwachting überhaupt feliciteert?
Ik dacht dat het vroeger vermoeiend was, maar nu ik eind twintig ben word ik ermee doodgegooid. Ook veel mensen die 't tegen mijn moeder over kleinkinderen hebben, met een schuin oog naar mij. Ik blijf maar bij de "Ja, kleinkinderen lijken me geweldig. Jammer dat daar dan toch eigen kinderen voor nodig zijn, en dat lijkt me niks."
Dat is op dit moment nog wel het ergste.
quote:
Ik herken dat niet. Ik zou blij zijn wanneer ik onvruchtbaar zou blijken. Zou me zoveel gedoe schelen
En over dat steriliseren, ik moet donderdag naar de dokter (heb nu een vrouwelijke arts), dus ik ga weer een balletje opgooien.
Hmmm. Misschien komt het omdat jullie al (langere tijd?) helemaal zeker weten dát jullie geen kinderen willen. Ik twijfel nog. Momenteel neig ik wel erg sterk naar het niet willen van kinderen, maar ik durf dit nog niet met volle 100% overtuiging te zeggen. Dus het feit dat ik geen 'keuze' meer zou hebben, zou ik wel klote vinden. Omdat ik deze zelf wil maken i.p.v. dat de natuur mij een keuze oplegt,quote:
[..]
Nee dat herken ik ook niet.
Het zou me geen moer uitmaken. Nou ja, los van dat je graag wilt dat je een gezond lijf hebt natuurlijk. Maar als er verder geen randverschijnselen aan de hand zouden zijn, zou ik het prima vinden.
Mijn blinde darm is ook van harte welkom, maar mag ook best vertrekken. Nodig heb ik hem niet.
.Kan ik heel goed begrijpenquote:Op maandag 24 september 2018 11:46 schreef ChipsZak. het volgende:
[..]
[..]
Hmmm. Misschien komt het omdat jullie al (langere tijd?) helemaal zeker weten dát jullie geen kinderen willen. Ik twijfel nog. Momenteel neig ik wel erg sterk naar het niet willen van kinderen, maar ik durf dit nog niet met volle 100% overtuiging te zeggen. Dus het feit dat ik geen 'keuze' meer zou hebben, zou ik wel klote vinden. Omdat ik deze zelf wil maken i.p.v. dat de natuur mij een keuze oplegt,
.Ik weet idd al heel lang (al mijn hele leven), dat ik geen kinderen wil. Dat helpt idd wel.
Oh, dat is wel fijn dan inderdaad. Ik vind het soms best moeilijk hoor. Dan grijpt het me echt bij de keel: oh kut, je moet nu toch echt eens een keuze maken want straks ben je te oud! Ik ben 27,quote:
[..]
Kan ik heel goed begrijpen
Ik weet idd al heel lang (al mijn hele leven), dat ik geen kinderen wil. Dat helpt idd wel.
! Mijn moeder was 37 toen ze mij kreeg.Ik ben soms bang dat ik spijt krijg als ik ze niet krijg, maar nog meer dat ik spijt krijg als ik ze wel heb. Dat lijkt me toch wel het allerergst. Ik ben ook helemaal niet zo goed moet kinderen en ik ervaar ze ook echt als een blok aan m'n been. Wat user Gary_Oak in een eerder deel zei: soms hoor je mensen praten over het ervaren van een soort tweede jeugd. Dat lijkt me dan wel weer een leuke kant en die zou ik misschien ook wel missen. Maar om daar nou zwanger voor te worden,
...Sowieso voel ik me nog erg onrustig - ik ben ook aan het sparen om langere tijd weg te gaan (reis). Wie weet hoe ik erin sta als ik wat gekalmeerd ben en wat meer heb gedaan wat ik wil doen. Maar zoals het er nu naar staat blijf ik neigen naar 'geen kinderen'.
Nu spreek ik regelmatig af met een leuk meisje en dan altijd dat gedoe met condooms en zo. Verschrikkelijk.
Dat je zo je best moet doen om géén kindjes te maken geeft eigenlijk wel goed aan hoe 'natuurlijk' het is om ze wel te hebben.
edit: even mijn generalisering eruit gehaald,
. Het draait niet alleen om vrouwen.Ongeacht wat je kiest, je weet nooit hoe het 'andere' is. Dat vind ik zo lastig.quote:
Ik ben soms bang dat ik spijt krijg als ik ze niet krijg, maar nog meer dat ik spijt krijg als ik ze wel heb. Dat lijkt me toch wel het allerergst.
Je kan het niet allebei even proberen en kijken hoe het bevalt.
Precies dit dus. Dat vind ik ook zo ontzettend lastig.quote:
[..]
Ongeacht wat je kiest, je weet nooit hoe het 'andere' is. Dat vind ik zo lastig.
Je kan het niet allebei even proberen en kijken hoe het bevalt.
Ik denk niet dat het zo een gedachtengang is eerlijk gezegd. Ten eerste ook omdat men als arts gebonden is aan bepaalde richtlijnen die vanuit meerdere invalshoeken opgezet worden.quote:
[..]
Bizar vind ik dit eigenlijk. Volgens mij spelen er twee dingen bij artsen: vrouw = moeder én een soort zichzelf indekken in het geval dat iemand wel van mening verandert en rancuneus wordt.
Dat laatste is toch makkelijk op te vangen met een soort risicoformulier?
Het is nu eenmaal een feit dat er best een kentering plaats kan vinden in bepaalde jaren en dat men daarom niet extra risico wil nemen door (te) vroeg in te grijpen en dan later weer extra risico te lopen om het dan weer terug proberen te draaien. Op latere leeftijd alsnog kinderen willen kan sowieso al wat moeilijker zijn, laat staan dat je eerst nog op de wachtlijst moet en dan nog moet kijken of en zo ja hoe de boel weer opnieuw opstart voor je aan de slag kan zeg maar.
De persoonlijke beoordeling wordt dan ook denk ik niet gedaan vanuit het idee dat iedere vrouw moeder is of zou moeten zijn. Het is gewoon moeilijk meetbaar wie nog wel van gedachten gaat veranderen en wie niet. Daar komt bij dat je in het algemeen liever zo min mogelijk in wil grijpen in een gezond lijf dat min of meer gewoon normaal functioneert, iets wat ook zeg maar min of meer een algemene richtlijn is voor iedereen en niet alleen mbt tot potentieel rancuneuze vrouwen.
Sowieso vind ik dat een iets te vaak geschetst beeld, die rancune. Ja natuurlijk, er zal ook een juridische aansprekelijkheidsoverweging zijn, maar die komt denk ik wat minder snel van de arts dan van de juridische afdeling of de beleidsmakers zeg maar.
Daarnaast is het toch opduiken van de kinderwens en die dan niet kunnen vervullen vaak toch wel een stuk complexer dan alleen die rancune (jegens anderen). Kijkend naar ongewenste kinderlozen dan zie je denk ik vooral heel veel verdriet. Het is niet ongewoon dat het voor vrouwen wel degelijk gevoelsmatig aan hun vrouwzijn en eigenwaarde tornt dan, omdat het zo een oergevoel is. Om nog maar niet te spreken over het samen iets willen creëren en dat niet aan je partner kunnen geven enzo. Dat kunnen serieus levensontwrichtende situaties zijn waarin relaties en zelfs levens kapot gaan en waarin ook een behoorlijke afhankelijkheid op de zorg kan ontstaan.
Zo een risicoformuliertje is dan ook echt te kort door de bocht denk ik.
Hoe kut het ook is en je je op persoonlijk niveau totaal niet serieus genomen kan voelen, omdat je het allemaal echt heus wel superzeker meent te weten, ik snap die overweging om nee te zeggen wel heel goed vanuit beleidsoverwegingen en artsen gezien zelf wel.
Jep herkenbaar. Niet zozeer bij mezelf overigens. Maar ook precies waarom je niet alleen met zo een risicoformulier in kan of zou moeten willen dekken. Misschien wel vanuit het ziekenhuis, maar niet voor jezelf èn je partner. Dan zit je gewoon alsnog met dat verdriet, de spijt en het schuldgevoel en alles. Kun je het alleen jezelf kwalijk nemen in plaats van die relatief afstandelijke dokter..quote:
[..]
Ik heb hier wel eens over nagedacht trouwens (even aanhaken met een zijstraatje hoor,
Hoe dan ook: ik vraag me wel eens af of ik dat erg zou vinden. Als ik onvruchtbaar blijk. En dan concludeer ik dat ik dat wel echt erg zou vinden. Maar ik denk meer omdat ik wel zélf de keuze wil maken (wel/geen kinderen). Ik wil ze denk ik niet maar ik wil niet dat mijn lichaam die beslissing voor me neemt. Ofzo,
Herkent iemand dit ook?
Ten eerste ben ik over 1,5 jaar 40. Ik zie in de tussentijd het niet gebeuren dat
ik kinderen krijg en nog het gegeven dat het 9 maanden duurt voor ze eruit ploppen, dan zou ik 60 zijn als dat kind 20 is.
Daarnaast heb ik een autistische stoornis. En dat geef ik liever niet door. Niet dat het heel heftig is, maar ik heb er desondanks genoeg problemen ermee gehad. Dat zie ik liever niet terug. Daarnaast heeft mijn vriendin ADD. Dus in het ergste geval kan dat leiden tot een vervelende combie en dat zou ik het betreffende kind niet aan willen doen.
Voor mijn ouders hoef ik het iig niet te doen, die hebben al 2 kleinkinderen. Ik vind mijn neefje en nichtje heel leuk, maar na een dag vind ik het ook wel fijn, dat ze weer met mama en papa meegaan. En het is gewoon zo dat ze heel wat aandacht vragen. Kinderen van anderen vind ik weer helemaal niks en kan me ergeren aan de drukkere exemplaren.
Met daten ook altijd gekozen voor vrouwen zonder kinderen. Iemand anders z'n dna opvoeden is niet aan mij besteed.
Zoals mijn dochter. Die geeft al vanaf 4 jaar oud aan geen kinderen te willen want baby's zijn stom, ze kunnen niks, ze huilen alleen maar, liggen alleen maar op de grond, stoppen alles in hun mond en maken alles kapot, kwijt of onder het kwijl. En je kunt er ook al niet mee praten of leuke dingen doen.quote:
Ik kan wel jaloers zijn op mensen die het gewoon weten. Van die geboren moeders/vaders of vrouwen/mannen die direct al weten nooit kinderen te willen.
edit: even mijn generalisering eruit gehaald,
dit is het probleem! Het is niet te "testen". Ik vind het zo verschrikkelijk lastig om te beslissen.quote:
[..]
Ongeacht wat je kiest, je weet nooit hoe het 'andere' is. Dat vind ik zo lastig.
Je kan het niet allebei even proberen en kijken hoe het bevalt.
Tevens heb ik het er wel moeilijk mee gehad toen duidelijk werd dat ik wellicht verminderd vruchtbaar ben en hoogstwaarschijnlijk vroeg in de overgang zal belanden. Dat was toch een klap, dat de keuze me geheel ontnomen werd. Inmiddels heb ik daar vrede mee, maar ik zou toch ook niet een sterilisatie willen. Dat ik nú geen goede reden heb om aan kinderen te beginnen, betekent niet dat ik die nooit ga hebben, en ik doe het prima op de mirena.
en als je partner het 100% zeker weet dat hij/zij wel kinderen wil? Mijn vriendin weet 100% zeker "Wel kinderen", ikzelf twijfel om o.a. redenen hier aangeven. Als ik single zou zijn, dan zou mijn twijfel mij ook geen bal uitmaken. Maar nu is het toch een stuk lastiger. Zij wil graag, ik twijfel nog steeds (altijd al gedaan overigens)quote:
Ik vind dat beslissen dus helemaal niet moeilijk. Ik weet (voor zover dat kan) zeker dat ik heel gelukkig kan worden zonder kinderen. Ik kan vast ook wel gelukkig worden met kinderen, maar waarom zou ik dat dan proberen?
Aan de ene kant zeg ik "ja!", aan de andere kant twijfel. Ik zeg dus geen duidelijk "nee".
Wist ik het maar, dat zou het zoveel simpeler maken
Jij denkt dat dat nooit gezegd wordt? Laat ik je uit die droom helpen: zeker heb ik dergelijke opmerkingen gehad.quote:
[..]
[..]
Dat valt toch wel mee? Hoe vaak maak je dat nou mee, en zeker in het dagelijks leven? Het krijgen van kinderen is gewoon de norm en wordt door velen als vanzelfsprekend gezien. Ik kan me niet voorstellen dat jij vaak het gevoel hebt verantwoording te moeten afleggen over het hebben van een kind. En dat mensen je niet geloven of serieus nemen wanneer je zegt dat je heel blij bent met je kind.
Dat er tegen je gezegd werd: "Oh, je wil nu wel heel graag een kind maar dat gaat wel over hoor". Of: "Ja, als je straks een klein miss_sly'tje hebt rondhuppelen dan heb je de grootste spijt!".
Ik kan me zo voorstellen dat dat bij mijn vader als eerste opkwam ja.quote:
[..]
Of dat je verkondigt zwanger te zijn en mensen reageren met: 'Jezus waarom dat?'
Het bleef echter bij: gefeliciteerd, als het tenminste de bedoeling was.
Lijkt me erg vervelend als je dat zo vaak te horen krijgtquote:
[..]
Jij denkt dat dat nooit gezegd wordt? Laat ik je uit die droom helpen: zeker heb ik dergelijke opmerkingen gehad.
Dan kan 9 maanden erg lang duren als je dat keer op keer te horen krijgt
Dat er ooit ergens een opmerking gemaakt wordt wil natuurlijk niet zeggen dat het maatschappelijk ook meteen gelijk is. Kinderen krijgen/nemen is gewoon de standaard en als je daarvan afwijkt dan vind men dat maar raar of snappen ze het niet.quote:
[..]
Jij denkt dat dat nooit gezegd wordt? Laat ik je uit die droom helpen: zeker heb ik dergelijke opmerkingen gehad.
Is het niet meer zo dat teveel mensen altijd iets moeten vinden van andermans leven?quote:
[..]
Dat er ooit ergens een opmerking gemaakt wordt wil natuurlijk niet zeggen dat het maatschappelijk ook meteen gelijk is. Kinderen krijgen/nemen is gewoon de standaard en als je daarvan afwijkt dan vind men dat maar raar of snappen ze het niet.
Als je wel kinderen hebt krijg je regelmatig te horen dat dit niet goed is, of dat niet. Ongevraagd advies en een daar kom je nog wel achter zie je op veel vlakken. Of je nu kinderen hebt of helemaal niet wil, of het nu om je auto keuze of partner keuze gaat en alles daar tussen in.
Gaat het dan niet meer over je eigen gevoeligheid mbt specifieke onderwerpen. Waar dat veel voorkomende gedrag op allerlei vlakken gewoon wat meer steekt? Jij dat ene onderwerp als meer druk ervaart dan dat andere onderwerp?
Iig werkt dat bij mij wel zo. Dat het mijn 'gevoeligheden' zijn waar ik sneller irritatie bij voel als anderen daarover vragen, ongewild advies geven of oordelen. Terwijl ik bij andere onderwerpen dat niet zo ervaar terwijl de manier van doen van die ander eigenlijk niet zo anders is.
Dit inderdaad. De ene vraag of opmerking doet je veel meer dan de andere. En ik heb bij mezelf gemerkt dat het me steeds minder boeit wat een ander vindt en denkt te moeten opmerken. Ik kap dingen ook veel eerder af. Als iemand telkens terugkomt op iets waar we het niet over eens worden of waar ik genoeg van heb, kap ik het af.quote:
[..]
Is het niet meer zo dat teveel mensen altijd iets moeten vinden van andermans leven?
Als je wel kinderen hebt krijg je regelmatig te horen dat dit niet goed is, of dat niet. Ongevraagd advies en een daar kom je nog wel achter zie je op veel vlakken. Of je nu kinderen hebt of helemaal niet wil, of het nu om je auto keuze of partner keuze gaat en alles daar tussen in.
Gaat het dan niet meer over je eigen gevoeligheid mbt specifieke onderwerpen. Waar dat veel voorkomende gedrag op allerlei vlakken gewoon wat meer steekt? Jij dat ene onderwerp als meer druk ervaart dan dat andere onderwerp?
Iig werkt dat bij mij wel zo. Dat het mijn 'gevoeligheden' zijn waar ik sneller irritatie bij voel als anderen daarover vragen, ongewild advies geven of oordelen. Terwijl ik bij andere onderwerpen dat niet zo ervaar terwijl de manier van doen van die ander eigenlijk niet zo anders is.
De gevoeligheid ligt meestal.meer bij onszelf dan bij de ander, denk ik.
En waar dit topic over gaat?
Want dan heb ik het verkeerd begrepen (en klopt de OP ook niet, kan misschien een modje aanpassen?) en dan kan ik beter weg blijven
Nee, nee en neequote:
Maar is dit nou echt on topic?
En waar dit topic over gaat?
Want dan heb ik het verkeerd begrepen (en klopt de OP ook niet, kan misschien een modje aanpassen?) en dan kan ik beter weg blijven
.Dus weer ontopic zou wel fijn zijn
.Volgens mij heb je helemaal gelijk.quote:
[..]
Is het niet meer zo dat teveel mensen altijd iets moeten vinden van andermans leven?
Als je wel kinderen hebt krijg je regelmatig te horen dat dit niet goed is, of dat niet. Ongevraagd advies en een daar kom je nog wel achter zie je op veel vlakken. Of je nu kinderen hebt of helemaal niet wil, of het nu om je auto keuze of partner keuze gaat en alles daar tussen in.
Gaat het dan niet meer over je eigen gevoeligheid mbt specifieke onderwerpen. Waar dat veel voorkomende gedrag op allerlei vlakken gewoon wat meer steekt? Jij dat ene onderwerp als meer druk ervaart dan dat andere onderwerp?
Iig werkt dat bij mij wel zo. Dat het mijn 'gevoeligheden' zijn waar ik sneller irritatie bij voel als anderen daarover vragen, ongewild advies geven of oordelen. Terwijl ik bij andere onderwerpen dat niet zo ervaar terwijl de manier van doen van die ander eigenlijk niet zo anders is.
Correct. Maar berg je nu maar voor de lawine die over je heen gaat vallen.quote:
[..]
Dit inderdaad. De ene vraag of opmerking doet je veel meer dan de andere. En ik heb bij mezelf gemerkt dat het me steeds minder boeit wat een ander vindt en denkt te moeten opmerken. Ik kap dingen ook veel eerder af. Als iemand telkens terugkomt op iets waar we het niet over eens worden of waar ik genoeg van heb, kap ik het af.
De gevoeligheid ligt meestal.meer bij onszelf dan bij de ander, denk ik.
Oh stel je aan. Men praat hier over hoe iets ervaren wordt. Daar is dit topic voor.quote:
[..]
Correct. Maar berg je nu maar voor de lawine die over je heen gaat vallen.
Nou beste Samzz, ik weet niet of jij je nog kunt herinneren dat ik in iets andere bewoordingen hetzelfde zei als het vetgedrukte deel, toen kreeg ik zo ongeveer de inquisatie achter me aan en daar deed jij ook actief aan mee.quote:
[..]
Oh stel je aan. Men praat hier over hoe iets ervaren wordt. Daar is dit topic voor.
Ja de nuance lag er niet in, maar als je normaal wat brengt valt het allemaal reuze meequote:
[..]
Nou beste Samzz, ik weet niet of jij je nog kunt herinneren dat ik in iets andere bewoordingen hetzelfde zei als het vetgedrukte deel, toen kreeg ik zo ongeveer de inquisatie achter me aan en daar deed jij ook actief aan mee.
.Hoe je iets ervaart ligt bij jezelf, maar dat betekent niet dat het daarmee maar niks voorstelt of zo
.In het algemeen zou je dat dan inderdaad kunnen zien als gevoeligheid voor bemoeienis, of gevoeligheid voor telkens bemoeienis over hetzelfde onderwerp. Vooral als men dan telkens precies volgens hetzelfde clichématige patroon 'bemoeit'. En dat laatste is waar mensen hier mi tegenaan lopen, maar dan dus zonder kinderwagen en gaat het juist over de afwezigheid daarvan.
Ja, uiteraard hoe je er dan zelf mee omgaat speelt ook een grote rol in hoe je het ervaart. Maar dat is het punt dus niet.
Gevoel ergens bij hebben door bemoeienis wat iemand iemand zegt is iets compleet anders dan daadwerkelijke verschillen, zoals bijvoorbeeld het geweigerd worden van sterilisatie, of dat er gezegd wordt dat iemand wel bijdraait en alsnog kinderen neemt.quote:
[..]
Is het niet meer zo dat teveel mensen altijd iets moeten vinden van andermans leven?
Als je wel kinderen hebt krijg je regelmatig te horen dat dit niet goed is, of dat niet. Ongevraagd advies en een daar kom je nog wel achter zie je op veel vlakken. Of je nu kinderen hebt of helemaal niet wil, of het nu om je auto keuze of partner keuze gaat en alles daar tussen in.
Gaat het dan niet meer over je eigen gevoeligheid mbt specifieke onderwerpen. Waar dat veel voorkomende gedrag op allerlei vlakken gewoon wat meer steekt? Jij dat ene onderwerp als meer druk ervaart dan dat andere onderwerp?
Iig werkt dat bij mij wel zo. Dat het mijn 'gevoeligheden' zijn waar ik sneller irritatie bij voel als anderen daarover vragen, ongewild advies geven of oordelen. Terwijl ik bij andere onderwerpen dat niet zo ervaar terwijl de manier van doen van die ander eigenlijk niet zo anders is.
Ik zie maar weinig mensen die wel kinderen hebben moeten verantwoorden waarom ze ze hebben genomen. (Uitzonderingen daar gelaten.) Andersom is dat vele malen meer.
Nou ja, ik kies mijn partners wel uit op hun kinderwens. Mijn vriend heeft ook geen kinderwens, bijvoorbeeld. Als hij van mening zou veranderen en echt per se kinderen zou gaan willen, zouden we daar wel over kunnen praten. Maar ik denk dat er dan toch een soort compromis gevonden zou moeten worden in het adopteren van een al iets ouder kind, ofzo. Ik zou het er best over willen hebben in ieder geval, maar voor nu blijft het nee. Als dat een ja zou moeten worden, zouden we wel echt goed moeten overleggen hoe en wat en hoe we dan om mijn tegenargumenten heen zouden kunnen werken.quote:
[..]
en als je partner het 100% zeker weet dat hij/zij wel kinderen wil? Mijn vriendin weet 100% zeker "Wel kinderen", ikzelf twijfel om o.a. redenen hier aangeven. Als ik single zou zijn, dan zou mijn twijfel mij ook geen bal uitmaken. Maar nu is het toch een stuk lastiger. Zij wil graag, ik twijfel nog steeds (altijd al gedaan overigens)
Aan de ene kant zeg ik "ja!", aan de andere kant twijfel. Ik zeg dus geen duidelijk "nee".
Wist ik het maar, dat zou het zoveel simpeler maken
Ik heb geen hekel aan kinderen, dat zal ook wel schelen.
Praten. Compromissen. Dingen.quote:
[..]
Nou ja, ik kies mijn partners wel uit op hun kinderwens. Mijn vriend heeft ook geen kinderwens, bijvoorbeeld. Als hij van mening zou veranderen en echt per se kinderen zou gaan willen, zouden we daar wel over kunnen praten. Maar ik denk dat er dan toch een soort compromis gevonden zou moeten worden in het adopteren van een al iets ouder kind, ofzo. Ik zou het er best over willen hebben in ieder geval, maar voor nu blijft het nee. Als dat een ja zou moeten worden, zouden we wel echt goed moeten overleggen hoe en wat en hoe we dan om mijn tegenargumenten heen zouden kunnen werken.
Ik heb geen hekel aan kinderen, dat zal ook wel schelen.
Als één van de twee echt een sterke kinderwens krijgt terwijl de ander die niet deelt, dan ben ik bang dat het heel lastig wordt om er samen uit te komen. Zeker als die dingen hun oorsprong hebben in hormonen en zo *ril*. Vaak moet het dan ook een 'eigen' kind zijn, en dan kan je lastig de eerste 15 jaar overslaan he
.Ons is het niet gelukt om eruit te komen (doet me nog steeds wel verdriet), misschien anderen wel. Maar wat ik hoor is dat het toch vaak een breekpunt is.
Nee, ik niet altijd even genuanceerd. Maar ik zei toch echt inhoudelijk hetzelfde. Nu ga ik weer iets zeggen wat missien niet leuk is om te horen:quote:
[..]
Ja de nuance lag er niet in, maar als je normaal wat brengt valt het allemaal reuze mee
Het feit dat je heel voorzichtig moet brengen dat de gevoeligheid misschien bij jezelf ligt ipv bij een ander, het feit dat je het onderwerp bijna met zijden handschoentjes aan moet pakken omdat je anders iedereen ove je heen krijgt geeft dat niet aan dat het onderwerp wel of geen kinderen bij de meesten veel gevoeliger ligt dan wat men hier voor doet komen.
Als ik zeg dat ik doperwtjes niet te vreten vind hoef ik dat niet te nuanceren omdat dat voor niemand gevoelig ligt.
Uiteraard.quote:Hoe je iets ervaart ligt bij jezelf, maar dat betekent niet dat het daarmee maar niks voorstelt of zo
Ja tuurlijk kan dat een breekpunt zijn, maar van mij uit gezien hoeft dat dus niet direct. Ik zie best een opening om proberen er samen uit te komen, ook als dat betekent mét kind. Ik begin ook geen relatie met iemand die direct aangeeft 100% kinderen te willen, want in principe wil ik ze niet. Het zou me ook absoluut niet gaan om "de eerste 15 jaar overslaan" ofzo. Maar zwanger worden zie ik absoluut niet zitten, bevallen al helemaal niet, laat staan alle levenslange consequenties voor je lijf, en dan ook nog het risico op een (zwaar) gehandicapt kind waarvan ik weet dat ik er niet genoeg van zou kunnen houden.quote:
[..]
Praten. Compromissen. Dingen.
Als één van de twee echt een sterke kinderwens krijgt terwijl de ander die niet deelt, dan ben ik bang dat het heel lastig wordt om er samen uit te komen. Zeker als die dingen hun oorsprong hebben in hormonen en zo *ril*. Vaak moet het dan ook een 'eigen' kind zijn, en dan kan je lastig de eerste 15 jaar overslaan he
Ons is het niet gelukt om eruit te komen (doet me nog steeds wel verdriet), misschien anderen wel. Maar wat ik hoor is dat het toch vaak een breekpunt is.
Maar nee, ik zal nooit dolblij reageren dat ik ook dolgraag kinderen krijg, dus dat scenario valt af. En als er wat betreft de ander niet over te praten valt, dan zal dat einde relatie worden, waarschijnlijk. Maar goed, dat is met wel meer dingen zo, dat 't opeens dusdanig uit elkaar kan gaan lopen dat het einde relatie betekent. Such is life.
Mijn ouders zeggen dan geloof ik meestal dat ze het wel prima vinden, althans, tegen ons in ieder geval wel. Als ze kijken naar hun broers en zussen met kleinkinderen en hoe veel er van ze verwacht wordt om bij te springen om welke begrijpelijke of onbegrijpelijke reden dan ook... ze zouden het zonder twijfel doen indien nodig of gevraagd, maar aangezien zowel ikzelf als mijn zusje geen kinderen heeft, hebben ze alle tijd voor zichzelf, en dat vinden ze ook maar wat heerlijk.quote:
[..]
Ow ja dat gezeik over kleinkinderen tegen mijn ouders.
Dat is op dit moment nog wel het ergste.
Ik ben zelf een 29 jarige man, en heb wel een kinderwens. Maar ik heb ook bepaalde psychologische (sociale) angstklachten en ben (mede) daardoor al een jaar of 7 single. Ik hoop natuurlijk dat alles vroeg of laat op zijn plek valt en dat ik nog iemand tegen kom om een gezin mee op te bouwen. Maar ik houd er ook steeds sterker rekening mee dat dit ook wel eens niet zou kunnen gaan gebeuren.
Mijn ouders en met name mijn moeder stellen zich heel bescheiden op in deze. Ik weet dat mijn moeder diep van binnen bijna een moord zou plegen om oma te worden. Vooral nu neven/nichten van mij wel kinderen hebben (en ze dus hun broers/zussen opa/oma zien worden) voel ik gewoon dat ze het fantastisch zouden zeggen. Al houden ze zich dus in omdat ze mij ook niet willen pushen of hun levensbeeld willen opleggen. Maar ik ervaar dus wel eens een schuldgevoel wat dat betreft, jullie?
Nee.quote:
voelen jullie je wel eens schuldig naar bijvoorbeeld je ouders omdat je geen kinderen wilt?
Waarom zou ik?
Op fatsoen en respect na (als je dat zelf ook geeft) kun je niets van je kroost verwachten. Niet dat ze een bepaalde opleiding doen, een beroep ambieren, kinderen krijgen of zelfs maar voor je zorgen als je later oud en fragiel bent. Je kiest voor kinderen omdat jij dat wilt, maar die kinderen zijn jou echt niets verschuldigd om te doen of om aan te voldoen.
Schuldig voelen? Hoe verzin je het.. het is jouw leven toch?
De enige reden om een kind te nemen is omdat je dat zelf wil. Voor geen enkel ander persoon zou je dat zelfs maar moeten overwegen, denk ik. Ook niet voor een ouder of voor een partner.quote:
Geen oordeel dit hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid : voelen jullie je wel eens schuldig naar bijvoorbeeld je ouders omdat je geen kinderen wilt?
Ik ben zelf een 29 jarige man, en heb wel een kinderwens. Maar ik heb ook bepaalde psychologische (sociale) angstklachten en ben (mede) daardoor al een jaar of 7 single. Ik hoop natuurlijk dat alles vroeg of laat op zijn plek valt en dat ik nog iemand tegen kom om een gezin mee op te bouwen. Maar ik houd er ook steeds sterker rekening mee dat dit ook wel eens niet zou kunnen gaan gebeuren.
Mijn ouders en met name mijn moeder stellen zich heel bescheiden op in deze. Ik weet dat mijn moeder diep van binnen bijna een moord zou plegen om oma te worden. Vooral nu neven/nichten van mij wel kinderen hebben (en ze dus hun broers/zussen opa/oma zien worden) voel ik gewoon dat ze het fantastisch zouden zeggen. Al houden ze zich dus in omdat ze mij ook niet willen pushen of hun levensbeeld willen opleggen. Maar ik ervaar dus wel eens een schuldgevoel wat dat betreft, jullie?
Klopt helemaal hoor, maar toch kan een mens (laat ik voor mezelf spreken : toch kan ik) me ook schuldig voelen om iets dat rationeel gezien helemaal niet fout is.quote:
[..]
Nee.
Waarom zou ik?
Op fatsoen en respect na (als je dat zelf ook geeft) kun je niets van je kroost verwachten. Niet dat ze een bepaalde opleiding doen, een beroep ambieren, kinderen krijgen of zelfs maar voor je zorgen als je later oud en fragiel bent. Je kiest voor kinderen omdat jij dat wilt, maar die kinderen zijn jou echt niets verschuldigd om te doen of om aan te voldoen.
Mijn vader begrijp het volgens mij nog niet helemaal. Maakt soms ook nog wel opmerkingen als 'later als er kleinkinderen zijn 'quote:
[..]
Mijn ouders zeggen dan geloof ik meestal dat ze het wel prima vinden, althans, tegen ons in ieder geval wel.
Bij mijn moeder heeft het even tijd gekost maar snapt nu 100% dat we veel gelukkiger zijn zonder.
In het begin wel, alsof ik ze iets ontnam.quote:
Geen oordeel dit hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid : voelen jullie je wel eens schuldig naar bijvoorbeeld je ouders omdat je geen kinderen wilt?
Dat gevoel is nu gelukkig helemaal weg.
Eens.quote:
[..]
Nee, ik niet altijd even genuanceerd. Maar ik zei toch echt inhoudelijk hetzelfde. Nu ga ik weer iets zeggen wat missien niet leuk is om te horen:
Het feit dat je heel voorzichtig moet brengen dat de gevoeligheid misschien bij jezelf ligt ipv bij een ander, het feit dat je het onderwerp bijna met zijden handschoentjes aan moet pakken omdat je anders iedereen ove je heen krijgt geeft dat niet aan dat het onderwerp wel of geen kinderen bij de meesten veel gevoeliger ligt dan wat men hier voor doet komen.
Als ik zeg dat ik doperwtjes niet te vreten vind hoef ik dat niet te nuanceren omdat dat voor niemand gevoelig ligt.
[..]
Uiteraard.
Tering zeg wat ligt dit voor sommigen gevoelig. Lijkt er op dat sommige mensen hier behoorlijke psychische issues hebben omdat ze geen kinderen willen.
Ik wil ook geen kinderen en ik weet niet of ik van een andere planeet kom maar het interesseert me echt geen fuck.
Sorry, maar ik vind dit echt een ontzettend lompe post.quote:
[..]
Eens.
Tering zeg wat ligt dit voor sommigen gevoelig. Lijkt er op dat sommige mensen hier behoorlijke psychische issues hebben omdat ze geen kinderen willen.
Ik wil ook geen kinderen en ik weet niet of ik van een andere planeet kom maar het interesseert me echt geen fuck.
We weten gelukkig wie het postquote:Op maandag 24 september 2018 17:54 schreef Samzz het volgende:
[..]
Sorry, maar ik vind dit echt een ontzettend lompe post.
Alles met een hele grote korrel zout nemen
Je kan zo veel vinden. Ik snap werkelijk niet waarom mensen er een probleem mee hebben als ze geen kinderen willen. Ik heb het al meerdere keren gezegd maar ik wil zelf ook absoluut geen kinderen.quote:
[..]
Sorry, maar ik vind dit echt een ontzettend lompe post.
Ik vind het gewoon treurig dat het zo gevoelig ligt.
Oke. Ik weet niet eens wie je bent maar goed. Het is niet alsof ik uit mijn nek zit te lullen.quote:
[..]
We weten gelukkig wie het post
Alles met een hele grote korrel zout nemen
Het enige wat ik nog zeg is dat mensen hier overgevoelig lijken te zijn. Alsof ze zich constant aangevallen voelen.quote:
Op Wil je geen kinderen, dan is dat toch prima.
Wil je wel kinderen, dan is dat ook prima.
Echt dat fucking gejank hier over `gepush` vanuit de omgeving, mensen die `vragen` stellen en `maatschappelijke druk`.
Dit dus.quote:
Wil je geen kinderen, dan is dat toch prima.
Wil je wel kinderen, dan is dat ook prima.
Iedereen die vindt dat hij of zij anderen moet overtuigen van een voorkeur is simpelweg een sneu figuur.
Vind het behoorlijk meevallen. Veel mensen hebben gewoon issues mbt kinderen.quote:
[..]
Sorry, maar ik vind dit echt een ontzettend lompe post.
De een wil ze wel, de andere niet.
Als die keuze gemaakt is, dan is nog maar de vraag of je ze samen kunt krijgen. En dan maar hopen dat hij of zij gezond is.
De mensen die twijfelen of ze (ooit) kinderen willen, worden vaak (dus niet altijd
), over de schreef getrokken door hun partner die ze wel wil. Ik weet al van jongs af aan dat ik ze niet wil en dat is mijn keuze. Een evt partner met wens, mag opzoek naar iemand anders. Want ik ga niet tegen mijn wil een kind opvoeden omdat dat "zogenaamd" moet..
En dan in de huidige tijd nog maar niet te spreken over hoe makkelijk men uit een relatie stapt, en de kinderen zijn daar vaak de dupe van..
Fijn dat jij daar geen last van hebt, of het in elk geval niet als vervelend ervaart. Maar het heeft er alle schijn van dat jij je drukker maakt om "dat fucking gejank" dan dat al deze tere zieltjes doen over het onbegrip.quote:
[..]
Het enige wat ik nog zeg is dat mensen hier overgevoelig lijken te zijn. Alsof ze zich constant aangevallen voelen.
Wil je geen kinderen, dan is dat toch prima.
Wil je wel kinderen, dan is dat ook prima.
Echt dat fucking gejank hier over `gepush` vanuit de omgeving, mensen die `vragen` stellen en `maatschappelijke druk`.
Over 'overgevoelig' gesproken
.Geloof me ik maak me op dit moment nergens druk om.quote:
[..]
Fijn dat jij daar geen last van hebt, of het in elk geval niet als vervelend ervaart. Maar het heeft er alle schijn van dat jij je drukker maakt om "dat fucking gejank" dan dat al deze tere zieltjes doen over het onbegrip.
Over'overgevoelig' gesproken
Als je er wel last van hebt moet je er wat aan doen. Zo simpel is het.quote:
[..]
Fijn dat jij daar geen last van hebt, of het in elk geval niet als vervelend ervaart. Maar het heeft er alle schijn van dat jij je drukker maakt om "dat fucking gejank" dan dat al deze tere zieltjes doen over het onbegrip.
Over'overgevoelig' gesproken
Ikzelf heb in mijn leven weinig druk ondervonden, maar voor anderen is dat ongetwijfeld anders; vooral als ze uit conservatieve families komen. Dat het voor hen allemaal wat moeilijker is, moet ook gerespecteerd worden. En als ze erover willen praten dan moet dat kunnen, inclusief het uiten van hun frustratie over dit onderwerp.quote:
[..]
Het enige wat ik nog zeg is dat mensen hier overgevoelig lijken te zijn. Alsof ze zich constant aangevallen voelen.
Wil je geen kinderen, dan is dat toch prima.
Wil je wel kinderen, dan is dat ook prima.
Echt dat fucking gejank hier over `gepush` vanuit de omgeving, mensen die `vragen` stellen en `maatschappelijke druk`.
En verder zag ik dat iemand zich afvroeg waarom men zo nodig over het niet willen hebben van kinderen wil praten als de keuze toch al gemaakt is: Deze keuze is zelden zwart-wit, en het proces duurt voor veel mensen jaren. In die tijd komt er een hoop onzekerheid bij kijken, inclusief de gebruikelijke vragen als 'zal ik niet eenzaam zijn als ik oud ben' of 'zal ik geen spijt hebben'. Op zulke momenten kan het prettig zijn met gelijkgestemden te praten en zien hoe zij hun kinderloze leven voor zich zien.
Ik snap niet waarom je mensen die ergens mee zitten, weg zet als personen met psychische issues. Dat vind ik lomp.quote:
[..]
Je kan zo veel vinden. Ik snap werkelijk niet waarom mensen er een probleem mee hebben als ze geen kinderen willen. Ik heb het al meerdere keren gezegd maar ik wil zelf ook absoluut geen kinderen.
Ik vind het gewoon treurig dat het zo gevoelig ligt.
Oh je ervaart een bepaalde druk? Dan heb je vast een psychisch probleem.
Kinderen zijn nu eenmaal enorm met de samenleving verbonden en ik heb, vooral toen ik jonger was, ook een bepaalde druk ervaren. Maakt me geen psychologisch probleem of zo.
Lieve Samzz, ik heb weer 10 halve liters op. Neem het niet persoonlijk.quote:
[..]
Ik snap niet waarom je mensen die ergens mee zitten, weg zet als personen met psychische issues. Dat vind ik lomp.
Oh je ervaart een bepaalde druk? Dan heb je vast een psychisch probleem.
Kinderen zijn nu eenmaal enorm met de samenleving verbonden en ik heb, vooral toen ik jonger was, ook een bepaalde druk ervaren. Maakt me geen psychologisch probleem of zo.
En ik snap dat je geen kinderen wilt. Ik sta er precies hetzelfde in als jou behalve dat ik als man niet zwanger kan worden. Serieus heb schijt aan alle mensen.
Dus dan moet je maar kloten in dit topic?quote:
[..]
Lieve Samzz, ik heb weer 10 halve liters op. Neem het niet persoonlijk.
Volkomen mee eens. Maakt niet uit wat je doet het is nooit goed volgens velen.quote:
Is het niet meer zo dat teveel mensen altijd iets moeten vinden van andermans leven?
Als je wel kinderen hebt krijg je regelmatig te horen dat dit niet goed is, of dat niet. Ongevraagd advies en een daar kom je nog wel achter zie je op veel vlakken. Of je nu kinderen hebt of helemaal niet wil, of het nu om je auto keuze of partner keuze gaat en alles daar tussen in.
Gaat het dan niet meer over je eigen gevoeligheid mbt specifieke onderwerpen. Waar dat veel voorkomende gedrag op allerlei vlakken gewoon wat meer steekt? Jij dat ene onderwerp als meer druk ervaart dan dat andere onderwerp?
Iig werkt dat bij mij wel zo. Dat het mijn 'gevoeligheden' zijn waar ik sneller irritatie bij voel als anderen daarover vragen, ongewild advies geven of oordelen. Terwijl ik bij andere onderwerpen dat niet zo ervaar terwijl de manier van doen van die ander eigenlijk niet zo anders is.
Ja, maar dan denk ik: het is ook voor hun eigen bestwil. Ik denk dat ik helemaal door zou draaien door kinderen bijvoorbeeld. Omdat ik nu al helemaal gek word van pratende kinderen op straat of in de trein. Dus als ik kinderen zou krijgen dan zouden ze weer opnieuw te maken krijgen met mijn psychische problemen, waarvan ik weet dat ze nu blij zijn dat ze van dat gezeur af zijn. Als grootouders wil je wel dat het leuk is niet dat je op je oude dag nog te maken krijgt met hysterische gezins drama's. Jij hebt ook psychische problemen. Misschien denk je: dan houd ik me toch groot voor mijn ouders. Maar zelfs al zou je zo ver gaan in je wens om hun gelukkig te maken, dan zou het niet zo perfect worden als bij een vader die echt kinderen gewild had, denk ik. Anders zou je zelf diep ongelukkig worden. Dat willen jouw ouders ook niet denk ik. Ze willen wel dat je vader wordt, maar dan gaan ze ervan uit dat je een gelukkige vader zou zijn, geen depressieve. Anders gaan ze wel erg ver in hun traditionele denken, dan stellen ze echt het gezin boven alles.quote:
Geen oordeel dit hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid : voelen jullie je wel eens schuldig naar bijvoorbeeld je ouders omdat je geen kinderen wilt?
Ik ben zelf een 29 jarige man, en heb wel een kinderwens. Maar ik heb ook bepaalde psychologische (sociale) angstklachten en ben (mede) daardoor al een jaar of 7 single. Ik hoop natuurlijk dat alles vroeg of laat op zijn plek valt en dat ik nog iemand tegen kom om een gezin mee op te bouwen. Maar ik houd er ook steeds sterker rekening mee dat dit ook wel eens niet zou kunnen gaan gebeuren.
Mijn ouders en met name mijn moeder stellen zich heel bescheiden op in deze. Ik weet dat mijn moeder diep van binnen bijna een moord zou plegen om oma te worden. Vooral nu neven/nichten van mij wel kinderen hebben (en ze dus hun broers/zussen opa/oma zien worden) voel ik gewoon dat ze het fantastisch zouden zeggen. Al houden ze zich dus in omdat ze mij ook niet willen pushen of hun levensbeeld willen opleggen. Maar ik ervaar dus wel eens een schuldgevoel wat dat betreft, jullie?
Aan de ene kant snap ik dat ook wel weer. Geen idee of ik het al vaker had gevraagd maar twijfelen jullie door je gebrek aan kinderwens ook wel eens aan jullie eigen bestaansrecht? Dat je taak was om zelf je ook voort te planten en nu met terugwerkende kracht geen recht meer hebt op je eigen geboorte. Slaat nergens op, maar ik voel me vaak alsof ik in de min sta.
[ Bericht 19% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 24-09-2018 19:05:41 ]
Nee, maar ik heb dan ook nooit het gevoel gehad dat ik m'n ouders iets verschuldigd ben, laat staan kleinkinderen.quote:
Geen oordeel dit hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid : voelen jullie je wel eens schuldig naar bijvoorbeeld je ouders omdat je geen kinderen wilt?
Ga er nou niet op in.quote:
[..]
Ik snap niet waarom je mensen die ergens mee zitten, weg zet als personen met psychische issues. Dat vind ik lomp.
Oh je ervaart een bepaalde druk? Dan heb je vast een psychisch probleem.
Kinderen zijn nu eenmaal enorm met de samenleving verbonden en ik heb, vooral toen ik jonger was, ook een bepaalde druk ervaren. Maakt me geen psychologisch probleem of zo.
Met jou zou ik altijd kindloos zijn, daar zou ik vrede mee hebben.
Ik bedoel; ik kan amper voor mezelf zorgen.
[ Bericht 66% gewijzigd door BoneThugss op 24-09-2018 19:01:21 ]
Je kan begrip of een openminded instelling niet altijd afdwingen, dat begrijp je?quote:
[..]
Als je er wel last van hebt moet je er wat aan doen. Zo simpel is het.
Ondanks dat ik dronken ben heb ik niet het idee dat ik hier zit te kloten.quote:
[..]
Dus dan moet je maar kloten in dit topic?
Het lijkt er wel op dat veel bewust kinderlozen zich bij elke vorm van kritiek persoonlijk aangevallen voelen. Misschien kan ik dan inderdaad wegblijven hier. Het ironische (wat ik nu geloof ik al voor de vierde keer zeg) is dat ik zelf ook beslist geen kinderen wil.
Waarom zou er uberhaupt kritiek zijn?quote:
[..]
Ondanks dat ik dronken ben heb ik niet het idee dat ik hier zit te kloten.
Het lijkt er wel op dat veel bewust kinderlozen zich bij elke vorm van kritiek persoonlijk aangevallen voelen. Misschien kan ik dan inderdaad wegblijven hier. Het ironische (wat ik nu geloof ik al voor de vierde keer zeg) is dat ik zelf ook beslist geen kinderen wil.
Je kan wel afdwingen dat anderen hun bek houden over jouw voorkeur als ze er geen begrip voor op kunnen brengen.quote:
[..]
Je kan begrip of een openminded instelling niet altijd afdwingen, dat begrijp je?
Het is namelijk een onderwerp waar geen discussie mogelijk is. Als je 100% zeker weet (en je partner ook) dat je kinderen wilt dan ga je er voor. Zo niet, dan niet. Althans niet in combinatie met de partner in kwestie.
Even een oude koe uit de sloot halen, want ik wil hier toch nog op reageren:quote:
[..]
Wat een zwakke verantwoording van je eigen keuzes, alsof je het allemaal voor de mensheid doet. Zelfde argumentatie kun je gebruiken om wel aan kinderen te beginnen, ik ben socialer want ik heb wel een kind dat jou later gaat verzorgen en jouw pensioen gaat betalen. Maar dat is verboden want dan zet je mensen onder druk.
Prima als je geen kinderen wilt, jouw lijf, jouw leven, daar hoef je je aan niemand over te verantwoorden maar doe aub niet alsof je een groot offer brengt tot groter heil der mensheid want het is natuurlijk een puur egoistische beslissing.
“Ja maar kapitein Scheurbuik, kinderen krijgen is ook egoïstisch!!!11!”
Ja, dat klopt, daarom breng ik het ook niet alsof ik dat allemaal voor jullie doe.
Ik ben wel iemand die in dubio zit omdat ik enerzijds wel een of hooguit twee kinderen zou willen (over enkele jaren), maar wat ik voor mezelf eigenlijk niet kan verantwoorden vanwege de schade aan het milieu en het dierenleed dat er onoverkomelijk mee gepaard gaat.
Ik probeer veganistisch te leven - dat lukt al niet altijd, maar door het op de wereld zetten van kinderen, zou ik sowieso heel wat van mijn principes aan de kant overboord moeten gooien.
En dat doe ik momenteel ook wel eens, maar zelfs het eens in de zoveel jaar maken van een verre vliegreis valt nog in het niet bij het op de wereld zetten van een kind, wat de impact op milieu/dieren/mensen betreft.
Ik heb het mezelf in die zin wat gemakkelijker gemaakt door een studie te beginnen waardoor ik de keuze nog mooi 6-7 jaar vooruit kan schuiven.
Maar het speelt wel voortdurend in mijn achterhoofd en ik vind het maar lastig. Want het lijkt me heel erg leuk om zwanger te zijn en mijn (hypothetische) kind(eren) iets te leren over deze wereld en de wereld ook door zijn/haar/hun ogen te (her)beleven. En ik probeer het op allerlei manieren 'goed' te praten. ('Ja maar mijn kind gaat de wereld ook een beetje beter maken......' etc...) Mijn keuze om in elk geval nu nog geen kind(eren) op de wereld te zetten is dus denk ik niet zozeer egoïstisch van aard; dan zou het wat mij betreft veel makkelijker zijn en zou ik over enkele jaren gewoon lekker zwanger (proberen te) worden.
(Ok ok, je zou kunnen zeggen dat het voor mij beter voelt en dat het daarom wel 'egoïstisch' is, maar het voelt wel als iets opgeven. Net zoals dat ik spareribs heerlijk vind maar die niet meer wil eten vanwege het leed/impact. Iets ander niveau misschien wel
)Ik voel me overigens in het geheel geen nobele held ofzo. Ik vind het eigenlijk heel vanzelfsprekend om over dit soort dingen na te denken en als er de mogelijkheden zijn (enigszins) naar te handelen. Maar dit is wel een heel persoonlijke keuze en ik snap ook dat iedereen hier zijn eigen weg in moet bewandelen. Maar ik denk dat veel mensen wel wat bewuster hun keuze kunnen maken. (En ik snap ook niet zo goed hoe mensen dan weer 3 of meer kinderen op de wereld kunnen zetten, maar dat is vooral omdat ik vanuit mijn eigen overtuiging 1 kind al niet zo goed kan verantwoorden. Laat staan veel meer.)
TLTR: ik ben wel (nog?) kinderloos omwille van het milieu/dierenleed/voetafdruk. Niet omdat ik het geen leuk idee zou vinden om een kind te krijgen en te verzorgen.
Nee, dit maakt me geen held. Maar ja, het voelt toch wel als een opoffering. En ja, het is de vraag of mijn principes stand kunnen houden. Of dat ik toch met een kind op de bank eindig en het met mooie (drog)redenen weet goed te praten.
Wat voor mijzelf wel een belangrijke was: hoe leuk is die wereld over 5 of 50 jaar nog, en wil ik kinderen het aandoen om er in te moeten leven?
Dus je hebt geen kinderen omwille van het milieu, maar misschien wil je in de toekomst nog wel 2 kinderen?quote:
[..]
Even een oude koe uit de sloot halen, want ik wil hier toch nog op reageren:
Ik ben wel iemand die in dubio zit omdat ik enerzijds wel een of hooguit twee kinderen zou willen (over enkele jaren), maar wat ik voor mezelf eigenlijk niet kan verantwoorden vanwege de schade aan het milieu en het dierenleed dat er onoverkomelijk mee gepaard gaat.
Ik probeer veganistisch te leven - dat lukt al niet altijd, maar door het op de wereld zetten van kinderen, zou ik sowieso heel wat van mijn principes aan de kant overboord moeten gooien.
En dat doe ik momenteel ook wel eens, maar zelfs het eens in de zoveel jaar maken van een verre vliegreis valt nog in het niet bij het op de wereld zetten van een kind, wat de impact op milieu/dieren/mensen betreft.
Ik heb het mezelf in die zin wat gemakkelijker gemaakt door een studie te beginnen waardoor ik de keuze nog mooi 6-7 jaar vooruit kan schuiven.
Mijn keuze om in elk geval nu nog geen kind(eren) op de wereld te zetten is dus denk ik niet zozeer egoïstisch van aard; dan zou het wat mij betreft veel makkelijker zijn en zou ik over enkele jaren gewoon lekker zwanger (proberen te) worden.
(Ok ok, je zou kunnen zeggen dat het voor mij beter voelt en dat het daarom wel 'egoïstisch' is, maar het voelt wel als iets opgeven. Net zoals dat ik spareribs heerlijk vind maar die niet meer wil eten vanwege het leed/impact. Iets ander niveau misschien wel
Ik voel me overigens in het geheel geen nobele held ofzo. Ik vind het eigenlijk heel vanzelfsprekend om over dit soort dingen na te denken en als er de mogelijkheden zijn (enigszins) naar te handelen. Maar dit is wel een heel persoonlijke keuze en ik snap ook dat iedereen hier zijn eigen weg in moet bewandelen. Maar ik denk dat veel mensen wel wat bewuster hun keuze kunnen maken. (En ik snap ook niet zo goed hoe mensen dan weer 3 of meer kinderen op de wereld kunnen zetten, maar dat is vooral omdat ik vanuit mijn eigen overtuiging 1 kind al niet zo goed kan verantwoorden. Laat staan veel meer.)
TLTR: ik ben wel (nog?) kinderloos omwille van het milieu/dierenleed/voetafdruk. Niet omdat ik het geen leuk idee zou vinden om een kind te krijgen en te verzorgen.
Nee, dit maakt me geen held. Maar ja, het voelt toch wel als een opoffering. En ja, het is de vraag of mijn principes stand kunnen houden. Of dat ik toch met een kind op de bank eindig en het met mooie (drog)redenen weet goed te praten.
Moet je dan niet gewoon eerlijk tegen jezelf zijn? Je hebt geen kinderen en vergoeilijkt dat voor jezelf door het op te hangen aan het milieu. Want over 6 of 7 jaar zijn de milieuproblemen echt niet opgelost. als het écht om het milieu zou gaan zou je nu toch al weten dat je ze over 6 of 7 jaar ook niet wil want de belasting voor het milieu en de planeet is over 6 jaar echt niet minder.
Ik denk overigens dat het milieu niet beter of slechter wordt als wij hier in het westen stoppen met kinderen krijgen. De echte milieuwinst is te behalen in Afrika en Azië. Daar groeit de bevolking sneller, is de vervuiling extremer en hebben ze nauwelijks milieubescherming. Maatregelen zouden daar doorgevoerd moeten worden, niet in west Europa waar de voortplanting al het laagst is van heel de wereld, maar dat terzijde.
Niet helemaal; ik weet dus niet zeker of ik in de toekomst kinderen wil. Juist omwille van het milieu (en ook zeker dierenleed) heb ik nu nog geen kinderen en kan ik het voor mezelf ook in de toekomst niet goedpraten. Ik zou kinderen willen omdat het me oprecht leuk lijkt. Dus als ik toch kinderen zou krijgen, dan zou dat óndanks mijn milieu-dierenleed-bezwaren zijn. En dat zou me nog hypcrieter maken dan ik me al voel.quote:
[..]
Dus je hebt geen kinderen omwille van het milieu, maar misschien wil je in de toekomst nog wel 2 kinderen?
Moet je dan niet gewoon eerlijk tegen jezelf zijn? Je hebt geen kinderen en vergoeilijkt dat voor jezelf door het op te hangen aan het milieu. Want over 6 of 7 jaar zijn de milieuproblemen echt niet opgelost. als het écht om het milieu zou gaan zou je nu toch al weten dat je ze over 6 of 7 jaar ook niet wil want de belasting voor het milieu en de planeet is over 6 jaar echt niet minder.
Ik denk overigens dat het milieu niet beter of slechter wordt als wij hier in het westen stoppen met kinderen krijgen. De echte milieuwinst is te behalen in Afrika en Azië. Daar groeit de bevolking sneller, is de vervuiling extremer en hebben ze nauwelijks milieubescherming. Maatregelen zouden daar doorgevoerd moeten worden, niet in west Europa waar de voortplanting al het laagst is van heel de wereld, maar dat terzijde.
Had ik geen milieu/dierenleed bezwaren gehad, dan was er best een aanzienlijke kans geweest dat ik nu al met wat koters onder m'n arm rond zou lopen. Want stiekem lijkt me een (eigen!) kind erg leuk. (Nouja goed, totdat ze gaan puberen dan wellicht
) EDIT: sorry, ik val een beetje in herhaling, dus even wat tekst weggehaald.
[ Bericht 6% gewijzigd door Candaasje op 25-09-2018 17:06:35 ]
Bedankt, dat maakt het ook wat beter leesbaar.quote:
[..]
Niet helemaal; ik weet dus niet zeker of ik in de toekomst kinderen wil. Juist omwille van het milieu (en ook zeker dierenleed) heb ik nu nog geen kinderen en kan ik het voor mezelf ook in de toekomst niet goedpraten. Ik zou kinderen willen omdat het me oprecht leuk lijkt. Dus als ik toch kinderen zou krijgen, dan zou dat óndanks mijn milieu-dierenleed-bezwaren zijn. En dat zou me nog hypcrieter maken dan ik me al voel.
Had ik geen milieu/dierenleed bezwaren gehad, dan was er best een aanzienlijke kans geweest dat ik nu al met wat koters onder m'n arm rond zou lopen. Want stiekem lijkt me een (eigen!) kind erg leuk. (Nouja goed, totdat ze gaan puberen dan wellicht
EDIT: sorry, ik val een beetje in herhaling, dus even wat tekst weggehaald.
Volgens artsen zijn vrouwen broedmachines die zelf niet kunnen weten en niet mogen beslissen wat ze willen. Wat dat betreft zitten we niet eens heel ver van de Handmaid's Tale. Echt, de makkelijkste manier om op relatief jonge een leeftijd een sterilisatie voor elkaar te krijgen is van geslacht veranderen.quote:
[..]
Bizar vind ik dit eigenlijk. Volgens mij spelen er twee dingen bij artsen: vrouw = moeder én een soort zichzelf indekken in het geval dat iemand wel van mening verandert en rancuneus wordt.
Dat laatste is toch makkelijk op te vangen met een soort risicoformulier?
Wat? Hoe kom je bij die onzin.quote:
[..]
Volgens artsen zijn vrouwen broedmachines die zelf niet kunnen weten en niet mogen beslissen wat ze willen. Wat dat betreft zitten we niet eens heel ver van de Handmaid's Tale. Echt, de makkelijkste manier om op relatief jonge een leeftijd een sterilisatie voor elkaar te krijgen is van geslacht veranderen.
Mijn huisarts wilde ook niet meewerken. Ik ben een man.quote:
[..]
Volgens artsen zijn vrouwen broedmachines die zelf niet kunnen weten en niet mogen beslissen wat ze willen. Wat dat betreft zitten we niet eens heel ver van de Handmaid's Tale. Echt, de makkelijkste manier om op relatief jonge een leeftijd een sterilisatie voor elkaar te krijgen is van geslacht veranderen.
De ervaringen van enkele jonge vrouwen in mijn omgeving die een sterilisatie wensten en mijn eigen ervaring als transgender.quote:
Ooit bedacht dat dokters om een andere reden niet graag ingrijpen?quote:
[..]
De ervaringen van enkele jonge vrouwen in mijn omgeving die een sterilisatie wensten en mijn eigen ervaring als transgender.
.Is dat niet een beetje overdreven.quote:
[..]
Volgens artsen zijn vrouwen broedmachines die zelf niet kunnen weten en niet mogen beslissen wat ze willen. Wat dat betreft zitten we niet eens heel ver van de Handmaid's Tale. Echt, de makkelijkste manier om op relatief jonge een leeftijd een sterilisatie voor elkaar te krijgen is van geslacht veranderen.
Je kan als man ook gewoon niet je lul in een vrouw steken als je per se geen kinderen wilt.
Waarom zou een arts anders pertinent een weloverwogen sterilisatiewens van een vrouw weigeren? Zo iemand respecteert duidelijk de autonomie van zijn patiënt niet.quote:
Begrijp me niet verkeerd, ik vind t ook kakirritant dat ze zo moeilijk doen. Maar dat is niet omdat ze vrouwen broedmachines vinden
Ik heb biologie gehad op school en ik geloof dat dat wel werkt.quote:
Het heeft niks met het vrouw-zijn te maken. Dat was haar punt.quote:
[..]
Waarom zou een arts anders pertinent een weloverwogen sterilisatiewens van een vrouw weigeren? Zo iemand respecteert duidelijk de autonomie van zijn patiënt niet.
quote:
[..]
Het heeft niks met het vrouw-zijn te maken. Dat was haar punt.
In dat geval mag je in plaats van 'vrouw' 'jong mens' lezen, zelfde resultaat.quote:
[..]
Het heeft niks met het vrouw-zijn te maken. Dat was haar punt.
Om een of andere reden is voorplanting in de medische wereld het hoogste goed en als je op jonge leeftijd weloverwogen een keuze voor géén kinderen maakt dan loop je tegen een muur van onwil op.
Gaat niet om voortplanting, maar de onomkeerbaarheid van de ingreep en het feit dat mensen nog wel eens van gedachten veranderen.quote:
[..]
In dat geval mag je in plaats van 'vrouw' 'jong mens' lezen, zelfde resultaat.
Om een of andere reden is voorplanting in de medische wereld het hoogste goed en als je op jonge leeftijd weloverwogen een keuze voor géén kinderen maakt dan loop je tegen een muur van onwil op.
Een kind maken is ook onomkeerbaar, potentieel levensbedreigend en daarin kan je ook nadien van gedachten veranderen.quote:
[..]
Gaat niet om voortplanting, maar de onomkeerbaarheid van de ingreep en het feit dat mensen nog wel eens van gedachten veranderen.
Dat klopt.quote:
[..]
Een kind maken is ook onomkeerbaar, potentieel levensbedreigend en daarin kan je ook nadien van gedachten veranderen.
Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).quote:
Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.
Mja ik ben het niet met je eens wat je laatste alinea betreft.quote:
[..]
Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).
Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.
Ik ben niet zo thuis in de medische wereld maar wat ik een beetje begrepen had is dat één van de principes is dat je niet aan een lichaam gaat knutselen wanneer er geen medische noodzaak voor is.quote:
[..]
Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).
Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.
Of in elk geval, dat je dat niet al te snel doet. Ik begrijp wel waarom artsen een beetje terughoudend zijn, ook omdat mensen vaak veranderen in de loop der jaren.
Ja goed, daar kun je ook genoeg tegenargumenten voor bedenken.quote:
[..]
Ik ben niet zo thuis in de medische wereld maar wat ik een beetje begrepen had is dat één van de principes is dat je niet aan een lichaam gaat knutselen wanneer er geen medische noodzaak voor is.
Of in elk geval, dat je dat niet al te snel doet. Ik begrijp wel waarom artsen een beetje terughoudend zijn, ook omdat mensen vaak veranderen in de loop der jaren.
Een vetbult verwijderen is cosmetisch maar geen enkel probleem.
Al snap ik de terughoudendheid ook echt wel.
Onomkeerbaar? Niet echt.quote:
[..]
Een kind maken is ook onomkeerbaar, potentieel levensbedreigend en daarin kan je ook nadien van gedachten veranderen.
Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.quote:
[..]
Mijn huisarts wilde ook niet meewerken. Ik ben een man.
(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen
)Om je kind nou te vermoorden...quote:
Als het eenmaal is welquote:
Dat laatste is wel dicht te bouwen natuurlijk.quote:
Ik snap het wel, hwt gaat tegen het hele first do no harm idee in en lijkt me daarnaast ook een claimhazard.
Tenzij er een zekere noodzaak is wordt je niet tegen gewerkt, omdat kinderen krijgen nou eenmaal de natuur is. Ik ken wel voorbeelden van artsen die niet mee wilden werken en dan wijken die mensen nog weleens uit naar het buitenland.quote:
[..]
Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).
Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.
Iets wat je als je echt geen kinderen wil ook best zou kunnen doen natuurlijk, maar somehow is het geen eenrichtingsverkeer om zoiets van het reguliere circuit te verlangen en moet die zich per se verantwoordelijk voelen en extra belast worden omdat je niet naar een privé-kliniek wil..
Ik ben net 30 gewordenquote:
[..]
Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.
(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen
. Financiële prikkels beste prikkels.
Bovendien kun je ook nog op andere manieren voorkomen dat je kinderen krijgt. Dat kost wat meer moeitd, maar het is niet zo dat ze door de sterilisatie uit te willen stellen mensen dwingen om toch kinderen te krijgen. Jammer van. De extra moeite die je tijdelijk moet doen, dat wel.quote:
[..]
Tenzij er een zekere noodzaak is wordt je niet tegen gewerkt, omdat kinderen krijgen nou eenmaal de natuur is. Ik ken wel voorbeelden van artsen die niet mee wilden werken en dan wijken die mensen nog weleens uit naar het buitenland.
Iets wat je als je echt geen kinderen wil ook best zou kunnen doen natuurlijk, maar somehow is het geen eenrichtingsverkeer om zoiets van het reguliere circuit te verlangen en moet die zich per se verantwoordelijk voelen en extra belast worden omdat je niet naar een privé-kliniek wil..
Aan de andere kant is het ook gewoon belachelijk dat het zo moeilijk moet gaan bij iemand waar het duidelijk geen bevlieging is.quote:
[..]
Tenzij er een zekere noodzaak is wordt je niet tegen gewerkt, omdat kinderen krijgen nou eenmaal de natuur is. Ik ken wel voorbeelden van artsen die niet mee wilden werken en dan wijken die mensen nog weleens uit naar het buitenland.
Iets wat je als je echt geen kinderen wil ook best zou kunnen doen natuurlijk, maar somehow is het geen eenrichtingsverkeer om zoiets van het reguliere circuit te verlangen en moet die zich per se verantwoordelijk voelen en extra belast worden omdat je niet naar een privé-kliniek wil..
Dan ga je er van uit dat een arts nu de middelen heeft om dat goed te kunnen meten, maar dat lijkt me in de praktijk toch tegenvallen. Ik schreef er in R&P / Kletstopic voor users die geen kinderen willen #3 wat uitgebreider over. Denk dat het tot minimaal 35 jaar niet zo denderend meetbaar is en dat de relationele status daar ook een rol in meespeelt.quote:
[..]
Aan de andere kant is het ook gewoon belachelijk dat het zo moeilijk moet gaan bij iemand waar het duidelijk geen bevlieging is.
Mwa, als je al bijna tien jaar bezig bent...quote:
[..]
Dan ga je er van uit dat een arts nu de middelen heeft om dat goed te kunnen meten, maar dat lijkt me in de praktijk toch tegenvallen. Ik schreef er in R&P / Kletstopic voor users die geen kinderen willen #3 wat uitgebreider over. Denk dat het tot minimaal 35 jaar niet zo denderend meetbaar is en dat de relationele status daar ook een rol in meespeelt.
Aangezien veel mensen pas op latere leeftijd een kinderwens krijgen lijkt het mij een heel slimme keuze van de artsen. Je hele conclusie slaat wat mij betreft nergens op, ik ken in mijn omgeving meerdere stellen die pas met een jaar of 34-35 een kinderwens kregen.quote:
[..]
Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).
Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.
Sowieso vergeet je voor het gemak even dat je zelf vrij eenvoudig kan zorgen dat je geen kinderen krijgt. Er zijn veel verschillende soorten anticonceptie op de markt. Dat kan je dus eenvoudig zelf reguleren. Het maken lukt soms niet, en daar kan je zelf niets aan doen. Dan moet het allemaal een handje geholpen worden. Zelf kan je daar 0,0 aan doen.
Een verstandskies valt toch helemaal niet onder eigen risico? Dat is toch gewoon de tandartsverzekering?quote:
[..]
Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.
(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen
Wat is bezig zijn?quote:
[..]
Mwa, als je al bijna tien jaar bezig bent...
Weet je arts buiten je bezoekjes wat er in je leven speelt, als het überhaupt nog dezelfde is? Best een verschil of jij in die periode een paar keer of half-jaarlijks bij dezelfde je wens hebt gemeld en in hoeverre je een stabiele thuissituatie hebt.
Je kan berederen dat het voor je spreekt als je ongeacht partner dezelfde mening hebt gehouden al die tijd. Maar aan de andere kant zijn er zat vrouwen die alsnog voor de bijl gaan als ze weer in een vaste relatie komen op jouw leeftijd en wat ouder, die eerst net zo stellig waren. Hoe moet jouw arts dat dan kunnen inschatten?
Zou het zelf wenselijk vinden als bij bv jonge mensen er een jaar bedenktijd is (ipv het wacht maar tot je 40ste ofzo). Als iemand het 'officieel' aangeeft en een jaar later er nog zo over denkt kan je er redelijk vanuit gaan dat het geen bevlieging is/ondoordachte beslissing.quote:
[..]
Aan de andere kant is het ook gewoon belachelijk dat het zo moeilijk moet gaan bij iemand waar het duidelijk geen bevlieging is.
Ik snap wel dat ze bij iemand die bv nog geen 25 is wat voorzichtig zijn ermee. Maar met een (verplichte) bedenktijd vang je bevliegingen wel af.
Vraag wat dan wel zijn of haar criteria zijn om het wel te gaan overwegen en hoe jij kan laten zien hoe serieus je hierin bent en in hoeverre je erover hebt nagedacht.
Helpt het als je een familielid aan het gesprek deel kan laten nemen misschien? Dat is iemand die jou goed kent en kan helpen een context te schetsen. Bijvoorbeeld ook dat je van dichtbij in je familie en in je vriendenkring al geboortes mee hebt gemaakt en dat het je niet heeft doen veranderen. (Iedereen kent wel de voorbeelden van rammelende eierstokken als er een schaap over die dam is en familie en vrienden staan je nader dan wat je bijvoorbeeld via werk meekrijgt van kinders)
Een man die ik kende kon het op z'n 33e oid laten doen. Hij bleef aanhouden en kon ook aangeven dat het bijvoorbeeld ook relaties stuk deed lopen, omdat zijn toenmalige vriendin twee jaar ook laconiek dacht dat ie vast wel zou veranderen. Nee dus en hoe pijn het ook deed om haar te laten gaan, hij zou dat voor niemand veranderen en wilde dat het ook een afgesloten hoofdstuk zou zijn. Voor zichzelf en eventuele partners in die toekomst.
Dit soort verhalen geven denk ik meer food for thought dan ja maar ik wil het echt nie hoor, al jaren niet en dan weer een tijd niet langs komen zeg maar..
Als je nou de standaardmethodes dusdanig slecht trekt dat je veroordeeld bent tot condooms in een vaste relatie snap ik het beter, maar het gros vd vrouwen doet het prima op de mirena ed. Die ook nog een shitload aan prettige bijwerkingen kan hebben. 1x pijn in de 5-10 jaar gevolgd door een rommelmaandje. Ik vind dit meer dan genoeg zekerheid.
Niet. Die inschatting maak ik zelf. Het risico neem ik zelf.quote:
[..]
Wat is bezig zijn?
Weet je arts buiten je bezoekjes wat er in je leven speelt, als het überhaupt nog dezelfde is? Best een verschil of jij in die periode een paar keer of half-jaarlijks bij dezelfde je wens hebt gemeld en in hoeverre je een stabiele thuissituatie hebt.
Je kan berederen dat het voor je spreekt als je ongeacht partner dezelfde mening hebt gehouden al die tijd. Maar aan de andere kant zijn er zat vrouwen die alsnog voor de bijl gaan als ze weer in een vaste relatie komen op jouw leeftijd en wat ouder, die eerst net zo stellig waren. Hoe moet jouw arts dat dan kunnen inschatten?
Ik vind t trouwens wel lastig hier uitgebreid op te reageren zonder meteen heel persoonlijke zooi op internet te zetten
.Ik wil graag van de anticonceptie af. Weg met die hormonen, weg met spiraaltjes en andere zooiquote:
Ik vind het eigenlijk als fervent geenkinderenwiller ook gewoon een beetje raar, zo'n ingreep. Het is voor een groot deel van de vrouwen mogelijk om zonder veel moeite geen kind te krijgen.
Als je nou de standaardmethodes dusdanig slecht trekt dat je veroordeeld bent tot condooms in een vaste relatie snap ik het beter, maar het gros vd vrouwen doet het prima op de mirena ed. Die ook nog een shitload aan prettige bijwerkingen kan hebben. 1x pijn in de 5-10 jaar gevolgd door een rommelmaandje. Ik vind dit meer dan genoeg zekerheid.
.Wel lastig proces.quote:
Niet. Die inschatting maak ik zelf. Het risico neem ik zelf.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.
Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.
Dat snap ik ook wel. En ik snap ook heel goed dat ik op mijn 20e niet geholpen ben.quote:
[..]
Wel lastig proces.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.
Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.
Maar het is niet zo dat ik over 1 nacht ijs ga. Dat weten de artsen ook, die hebben de dosiers.
Dat snap ik, ik bedoelde de vragen ook niet letterlijk aan jou en je hoeft je ook niet te verdedigen. We zaten min of meer in hetzelfde schuitje, dus ik snap echt wel hoe kut het isquote:
[..]
Niet. Die inschatting maak ik zelf. Het risico neem ik zelf.
Ik vind t trouwens wel lastig hier uitgebreid op te reageren zonder meteen heel persoonlijke zooi op internet te zetten
Dat gezegd hebbende, het risico neem je alleen zelf als jij het ook alleen doet. Full-time de benen over elkaar houden is iets waar je zelf de risico's van draagt.
Echter, zodra het een ingreep vereist en je niet in het particuliere circuit voor een ik vraag en u draait situatie gaat, draag je niet als enige een zeker risico.
Daarnaast gaat het ook niet alleen om de ingreep zelf, maar ook wat daarna nog zou kunnen komen en wat ook niet puur op je eigen rekening beland dan. Niet leuk, maar vanwege de niet zo zeldzaamheid daarvan en het helaas beter in kaart gebrachte en dus meetbare leed met bijbehorende belasting en daarmee ook kosten op het reguliere circuit, is het niet zo makkelijk te stellen dat je zelf voor de risico's opdraait..
Ombouwen doe je met een garage. Mensen gaan in transitie.quote:
[..]
Wel lastig proces.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.
Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.
En ook voor transisties ben ik net als bij sterilisatie voor een fatsoenlijk informed consent model: luister nou eens naar de mens in plaats van als arts voor hen te beslissen wat ze moeten willen. En daar mag best een gesprek of 2-3 overheen gaan, maar het ronduit weigeren door de arts is een aantasting van het recht op persoonlijke zelfbeschikking.
Een kind nemen/maken heeft zeer ernstige gevolgen: zowel voor je leven, als voor je gezondheid als voor dat kind zelf. Daar is geen 'wettelijke bedenktijd' voor vastgesteld. Daarvoor hoef je niet eerst door een psycholoog die bepaalt of jij wel mag voelen wat je voelt.
Mensen moeten goed worden geïnformeerd over de gevolgen van hun daden zodat ze daar een weloverwogen keuze in maken. Maar ik vind het volstrekt onzin dat je zo vreselijk betutteld wordt als je geen kinderwens hebt en dat even in een behandeling tot uiting wil laten komen.
Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.quote:
[..]
Dat snap ik, ik bedoelde de vragen ook niet letterlijk aan jou en je hoeft je ook niet te verdedigen. We zaten min of meer in hetzelfde schuitje, dus ik snap echt wel hoe kut het is
Dat gezegd hebbende, het risico neem je alleen zelf als jij het ook alleen doet. Full-time de benen over elkaar houden is iets waar je zelf de risico's van draagt.
Echter, zodra het een ingreep vereist en je niet in het particuliere circuit voor een ik vraag en u draait situatie gaat, draag je niet als enige een zeker risico.
Daarnaast gaat het ook niet alleen om de ingreep zelf, maar ook wat daarna nog zou kunnen komen en wat ook niet puur op je eigen rekening beland dan. Niet leuk, maar vanwege de niet zo zeldzaamheid daarvan en het helaas beter in kaart gebrachte en dus meetbare leed met bijbehorende belasting en daarmee ook kosten op het reguliere circuit, is het niet zo makkelijk te stellen dat je zelf voor de risico's opdraait..
Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.
Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.
Het zijn toch ook gewoon double-standards, als je een kind wil dan is het allemaal maar normaal maar als je dat expliciet niet wil en daarin stappen wil nemen dan wordt je aan alle kanten tegengewerkt lijkt wel.quote:
[..]
Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.
Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.
Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.
Zelfde idee als mensen die ziek zijn en om die reden een einde willen maken op een humane manier en daarmee ook worden tegengewerkt aan alle kanten.
Ja zo voelt het wel. Een kind baren en vervolgens met een totaalruptuur zitten is heel normaal en wordt gewoon gerepareerd want dat hoort erbij, maar gesteriliseerd worden en daar misschien een ontsteking aan overhouden, ja dat is risico waar anderen ook mee zitten dus doen we t maar nietquote:
[..]
Het zijn toch ook gewoon double-standards, als je een kind wil dan is het allemaal maar normaal maar als je dat expliciet niet wil en daarin stappen wil nemen dan wordt je aan alle kanten tegengewerkt lijkt wel.
.Dan verander je per direct je mening, want je bent een vrouw.quote:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'
Had 'ie je daar even mooi tuk!quote:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'
Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.quote:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'
Maar dat is dus iets wat hier wel meeweegt en waarom ik twijfel (oke niet alleen dat want ik durf ook niet echt heen te gaan voor die ingreep
)Nouja uiteindelijk ben je gewoon geen baas over eigen lichaam en dat is gewoon walgelijk vind ik.quote:
[..]
Ja zo voelt het wel. Een kind baren en vervolgens met een totaalruptuur zitten is heel normaal en wordt gewoon gerepareerd want dat hoort erbij, maar gesteriliseerd worden en daar misschien een ontsteking aan overhouden, ja dat is risico waar anderen ook mee zitten dus doen we t maar niet
En ik snap best dat artsen ergens de grens trekken, maar met dit gaat het gewoon nergens over. Helemaal omdat het gewoon een weloverwogen beslissing is.
Nou, vooral dat ik geen eigen mening heb en dat zelf niet kan bepalen, maar dat ik meega in de mening van m'n partnerquote:
Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.
Of natuurlijk de implicatie dat 'ik nu niet de juiste partner heb'. Ook zo'n geweldige. 'wacht maar, als je de juiste partner tegenkomt kan je niet snel genoeg zwanger geraken! hihi!'
Eens ja, maar een abortus heeft zeker in deze moderne tijden niet eenzelfde fysieke impact als steriliseren. Net zoals de pil.quote:
[..]
Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.
Als de pil vervelende bijwerkingen heeft voor je, net zoals andere anticonceptiemiddelen, dan zou dat juist als een argument kunnen werken. Dat creëert al meer een medische noodzaak zeg maar.
Dit kan je niet 1 op 1 vergelijken natuurlijk. Klinkt een beetje raar misschien, maar zie het als verwijtbaar extra leed. Als men zwanger wil worden, dan neem je dat soort risico's makkelijker voor lief als er zo een beloning tegenover staat. Daarnaast kun je cru gezegd het kind ook altijd nog afstaan.quote:Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.
De natuur op z'n beloop laten of beïnvloeden met een niet-invasieve tactiek zoals de pil is wat anders dan een wel invasieve ingreep. Als je dusdanige klachten van je pil ondervindt, dan kun je daarmee stoppen. Als je klachten door de anticonceptie dusdanig vergergeren, dan heb je toch meer een discussie die gaat over een medische noodzaak.
Steriliseren is doorgaans nogal definitief en slecht omkeerbaar. Daar kun je niet zo maar even vanaf stappen, wat je met de pil wel kan. En dan is er genoeg documentatie beschikbaar over vrouwen bij wie die kinderwens alsnog opkomt en wat voor impact dat heeft. Die complicaties heb je dan eerder wel voor gekozen, maar daar kun je dan enorme spijt van hebben. Dat is je eigen probleem, tot het ernstige vormen aanneemt en daar lijkt het bij ongewenste kinderloosheid toch te vaak op denk ik.
Waar je met psychische klachten alsnog blij kan zijn met je kinderen en daar motivatie in kan vinden, heb je dat als ongewenst kinderloze dus niet. Dan kun je alsnog blij (proberen te) zijn met je furbabies, maar dat is voor dat oergevoel bij hen vaak niet echt hetzelfde. Het kan tevens een blijvende confrontatie met je spijtige keuze op blijven rakelen als je relatie erop stuk loopt en je opnieuw de datingmarkt op moet. Als je je aangetast voelt in je vrouwelijkheid, heb je sowieso geen lekker uitgangspunt daarvoor en dat kun je dan alleen aan jezelf verwijten.
Herkenbaar, maar nu ik wat ouder ben snap ik de overwegingen des te beter. Niet eerlijk voor individuele gevallen, maar overall denk ik wel een aardig functionele richtlijn.quote:Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.
Zou er trouwens niet online ook ergens een netwerk zijn waarin een aantal mensen wel weet heeft van artsen die er wel wat meer voor openstaan?
Afgelopen jaar hebben ze er eentje getrokken in het ziekenhuis bij de kaakchirurg, en dat kostte mij bijna precies (maar dan ook precies op een paar cent na ) m'n eigen risico. Sterilisatie kost ook iets van 400 ¤ dacht ik als poliklinische ingreep, dus ook daarmee zou het ook in 2019 weer precies op kunnen.quote:
[..]
Een verstandskies valt toch helemaal niet onder eigen risico? Dat is toch gewoon de tandartsverzekering?
Maar de eerste stap wordt toch: naar de huisarts gaan, dit topic laten lezen en zeggen dat je er écht écht écht goed over hebt nagedacht en of je een verwijzing mag
En als ie me dan vertelt dat ik over een jaar weer mag terugkomen, nou ja, dan zij dat maar zo toch.
Vriendin blijft dr spiraal toch wel houden, de regelmaat en zo min mogelijk hormonenmeuk vindt ze wel zo prettig.
Sterilisatie wordt niet vergoed uit de Basisverzekering. Je eigen risico is dus sowieso niet van toepassing op die behandeling. Mogelijk heb je wel (gedeeltelijke) vergoeding uit je aanvullend pakket, maar daarop is ook geen ER van toepassing.quote:
[..]
Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.
(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen
Of interpreteer ik je opmerking nou verkeerd,
?Dat zijn ook van die lekkere cliche dingenquote:
[..]
Nou, vooral dat ik geen eigen mening heb en dat zelf niet kan bepalen, maar dat ik meega in de mening van m'n partner
Of natuurlijk de implicatie dat 'ik nu niet de juiste partner heb'. Ook zo'n geweldige. 'wacht maar, als je de juiste partner tegenkomt kan je niet snel genoeg zwanger geraken! hihi!'
Andersom om geen kinderen te nemen zijn er vast ook zat te bedenken.
Eigen risico is er inderdaad niet van op toepassing.quote:Op vrijdag 28 september 2018 16:58 schreef ChipsZak. het volgende:
[..]
Sterilisatie wordt niet vergoed uit de Basisverzekering. Je eigen risico is dus sowieso niet van toepassing op die behandeling. Mogelijk heb je wel (gedeeltelijke) vergoeding uit je aanvullend pakket, maar daarop is ook geen ER van toepassing.
Of interpreteer ik je opmerking nou verkeerd,
Halverwege oktober heb ik een oriënterend gesprek gepland met mijn huisarts.
Ben benieuwd naar zijn standpunten hierin, als ik die horrorverhalen hier soms hoor....
De praktijk heeft een mannelijke huisarts en een vrouwelijke. Eerst dacht ik 'dit is een vrouwending, ik ga bij de vrouw' maar ik bedacht me dat mannen zich in het algemeen beter in kunnen leven in de 'geen kinderwens' dus ga ik toch naar de man. Uiteindelijk zou het niets uit moeten maken.
Dus met andere woorden jonge mensen en vooral vrouwen kunnen niet weten wat ze willen en dat moet ze verteld worden door een dokter en tegen zichzelf in bescherming genomen worden. Dat is precies wat je zegt.quote:
[..]
Eens ja, maar een abortus heeft zeker in deze moderne tijden niet eenzelfde fysieke impact als steriliseren. Net zoals de pil.
Als de pil vervelende bijwerkingen heeft voor je, net zoals andere anticonceptiemiddelen, dan zou dat juist als een argument kunnen werken. Dat creëert al meer een medische noodzaak zeg maar.
[..]
Dit kan je niet 1 op 1 vergelijken natuurlijk. Klinkt een beetje raar misschien, maar zie het als verwijtbaar extra leed. Als men zwanger wil worden, dan neem je dat soort risico's makkelijker voor lief als er zo een beloning tegenover staat. Daarnaast kun je cru gezegd het kind ook altijd nog afstaan.
De natuur op z'n beloop laten of beïnvloeden met een niet-invasieve tactiek zoals de pil is wat anders dan een wel invasieve ingreep. Als je dusdanige klachten van je pil ondervindt, dan kun je daarmee stoppen. Als je klachten door de anticonceptie dusdanig vergergeren, dan heb je toch meer een discussie die gaat over een medische noodzaak.
Steriliseren is doorgaans nogal definitief en slecht omkeerbaar. Daar kun je niet zo maar even vanaf stappen, wat je met de pil wel kan. En dan is er genoeg documentatie beschikbaar over vrouwen bij wie die kinderwens alsnog opkomt en wat voor impact dat heeft. Die complicaties heb je dan eerder wel voor gekozen, maar daar kun je dan enorme spijt van hebben. Dat is je eigen probleem, tot het ernstige vormen aanneemt en daar lijkt het bij ongewenste kinderloosheid toch te vaak op denk ik.
Waar je met psychische klachten alsnog blij kan zijn met je kinderen en daar motivatie in kan vinden, heb je dat als ongewenst kinderloze dus niet. Dan kun je alsnog blij (proberen te) zijn met je furbabies, maar dat is voor dat oergevoel bij hen vaak niet echt hetzelfde. Het kan tevens een blijvende confrontatie met je spijtige keuze op blijven rakelen als je relatie erop stuk loopt en je opnieuw de datingmarkt op moet. Als je je aangetast voelt in je vrouwelijkheid, heb je sowieso geen lekker uitgangspunt daarvoor en dat kun je dan alleen aan jezelf verwijten.
[..]
Herkenbaar, maar nu ik wat ouder ben snap ik de overwegingen des te beter. Niet eerlijk voor individuele gevallen, maar overall denk ik wel een aardig functionele richtlijn.
Zou er trouwens niet online ook ergens een netwerk zijn waarin een aantal mensen wel weet heeft van artsen die er wel wat meer voor openstaan?
Informed consent is een mes dat aan twee kanten snijdt: als je je billen brand moet je op de blaren zitten. Als je weloverwogen keuze tot sterilisatie toch niet de juiste was: pech gehad. Beslissingen gevolgen. Daarom vind ik het ook zo komt dat je als transgender door een medische transistie haast vanzelf onvruchtbaar wordt. Sterker nog tot 2014 was sterilisatie zelfs verplicht! Soms krijg je de optie geboden eicellen of sperma van te voren in te vriezen, maar vaak ook niet. En als je als trans persoon een kinderwens hebt heb je dikke pech.
Zo kun je het ook opvatten, maar dan gaan we voorbij aan de nuance dat ze niet meteen willen beweren dat je wilsonbekwaam bent als zij er (nog) niet aan mee willen werken. Wat hun goed recht is op ethisch gebied en niet per se op jou persoonlijk hoeft af te stralen.quote:
[..]
Dus met andere woorden jonge mensen en vooral vrouwen kunnen niet weten wat ze willen en dat moet ze verteld worden door een dokter en tegen zichzelf in bescherming genomen worden. Dat is precies wat je zegt.
Als je wat feitelijk jouw esthetische wensen zijn (wat sterilisatie is indien er geen medische noodzaak is), dan moet je misschien ook naar een car tuner gaan en niet blijven mauwen tegen de gewone garage op de hoek.
Tuurlijk pech gehad, maar dat zeggen we ook niet tegen transgenders die met zichzelf in de knoop raken. Die helpen we net als anderen met zo een medische noodzaak.quote:Informed consent is een mes dat aan twee kanten snijdt: als je je billen brand moet je op de blaren zitten. Als je weloverwogen keuze tot sterilisatie toch niet de juiste was: pech gehad. Beslissingen gevolgen. Daarom vind ik het ook zo komt dat je als transgender door een medische transistie haast vanzelf onvruchtbaar wordt. Sterker nog tot 2014 was sterilisatie zelfs verplicht! Soms krijg je de optie geboden eicellen of sperma van te voren in te vriezen, maar vaak ook niet. En als je als trans persoon een kinderwens hebt heb je dikke pech.
Ik mag toch hopen dat jouw transitie plaats heeft gevonden op basis van iets meer dan het alleen heel graag willen.
Je mag met je lichaam doen wat je wil. Punt is dat je een ander vraagt iets met je lichaam te doen. En ik snap best dat veel doktoren zelfbeschikkend besluiten daar niet aan te willen doen. Of omdat ze zelf niet achter zoiets staan, of omdat ze het niet kunnen verenigen met de eed, of omdat ze bang zijn voor claims en het mogelijke gedoe. Ik vind dat een arts daar ook een deel zelfbeschikking in heeft. En daar is nu eenmaal nog geen protocol voor wat wat houvast biedt.quote:
[..]
Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.
Maar dat is dus iets wat hier wel meeweegt en waarom ik twijfel (oke niet alleen dat want ik durf ook niet echt heen te gaan voor die ingreep
[..]
Nouja uiteindelijk ben je gewoon geen baas over eigen lichaam en dat is gewoon walgelijk vind ik.
En ik snap best dat artsen ergens de grens trekken, maar met dit gaat het gewoon nergens over. Helemaal omdat het gewoon een weloverwogen beslissing is.
Ik ben dus Micky en heb een relatie, wat wil, ik ben getrouwd.
Ik heb de super harde wens om geen bio kinderen te krijgen. Die wens heb ik al vanaf mijn zevende of zo. Ik heb daar meerdere redenen voor, die redenen die kan ik best vertellen als iemand dat graag wil weten.
Maar wat mij dus opvalt om mij heen is dat kersverse mamas tegen mij komen oreren dat het zo erg is dat ik nooit zal voelen wat het is om je eigen kind vast te houden. Die onvoorwaardelijke liefde blahblah.
Ja sorry, maar ik wil dan dus zeggen "Volgens mij heb je nog last van je zwangerschapshormonen. De aankomende zeven jaar worden de meest ongelukkige van je leven, Wat erg dat ik dat nooit zal voelen". Maar ik doe het niet,
En nee ik ben geen negatief ingesteld persoon, en nee ik heb geen hekel aan kinderen. Heb jarenlang in de kinderopvang en buitenschoolse opvang gewerkt en sta nu alweer een jaar of 8 voor de klas met allemaal leuke pubers die mij het leven zuur proberen te maken, maar iedere keer weer doorkrijgen dat ik hen het leven zuur maak met mijn huiswerk en toetsen.
Mijn ouders kennen mijn keuze en waren daar ooit heel blij mee, mijn vader was vervolgens heel blij dat hij een stiefkleinzoon kreeg, mijn man heeft een zoon die overigens nu het huis uit is, maar het helemaal prima vind dat hij alleen ROPA zal zijn (reserve opa).
Mijn moeder die ooit halleluja in de gloria riep omdat ik geen kinderen wil kwam een paar jaar geleden ineens verbouwereerd naar me toe.. Om te vermelden dat haar reden dat ze geen oma wilde worden misschien toch niet helemaal op feiten berust was en dat het wat haar betreft dus wel gewoon kon,
UHHMM lolwhut.. Net of ik om JOUW WENS om geen oma te worden geen kinderen wil...
Maar goed, als iemand dus wil weten wat mijn redenen zijn wil ik dat best vertellen, maar dit is dus even mijn klaagzang.
Amenquote:
[..]
Je mag met je lichaam doen wat je wil. Punt is dat je een ander vraagt iets met je lichaam te doen. En ik snap best dat veel doktoren zelfbeschikkend besluiten daar niet aan te willen doen. Of omdat ze zelf niet achter zoiets staan, of omdat ze het niet kunnen verenigen met de eed, of omdat ze bang zijn voor claims en het mogelijke gedoe. Ik vind dat een arts daar ook een deel zelfbeschikking in heeft. En daar is nu eenmaal nog geen protocol voor wat wat houvast biedt.
. Ben wel benieuwd hoe dat voor mij gaat uitpakken en of ik binnenkort eindelijk met de anticonceptie kan stoppen .Gek genoeg willen veel doktoren vrouwen met kinderen wel zonder problemen steriliseren. Geeft te denken, eh.
Mijn moeder en zus zijn autistisch en depressief. En dat zijn niet de enige in de familie.quote:
Ik ben eigenlijk eerder benieuwd naar de redenen van je ouders om haleluja te roepen toen je aangaf geen kinderen te willen. Heb je ze de 1e 7 jaar dan zo'n hel gegeven?
Mijn moeder en zus hebben ook zelfmoordpogingen gedaan.
Mijn moeder is er heilig van overtuigd dat beide aandoeningen erfelijk zijn en zodoende wilde ze absoluut geen kleinkinderen.
Nee ben ik het niet mee eens, als iemand iets vraagt aan een dokter moet die een weloverwogen beslissing maken in het belang van zijn/haar patient. Ik vind het weigeren van zoiets geen weloverwogen/professionele beslissing van een dokter, helemaal als iemand daar al zeer lange tijd over heeft nagedacht of diegene daardoor uiteindelijk ongewenst toch een kind krijgt.quote:
[..]
Je mag met je lichaam doen wat je wil. Punt is dat je een ander vraagt iets met je lichaam te doen. En ik snap best dat veel doktoren zelfbeschikkend besluiten daar niet aan te willen doen. Of omdat ze zelf niet achter zoiets staan, of omdat ze het niet kunnen verenigen met de eed, of omdat ze bang zijn voor claims en het mogelijke gedoe. Ik vind dat een arts daar ook een deel zelfbeschikking in heeft. En daar is nu eenmaal nog geen protocol voor wat wat houvast biedt.
Aha kennelijk kwam die conclusie pas nadat ze zelf kinderen hadden. Anders was je er mogelijk niet geweest.quote:
[..]
Mijn moeder en zus zijn autistisch en depressief. En dat zijn niet de enige in de familie.
Mijn moeder en zus hebben ook zelfmoordpogingen gedaan.
Mijn moeder is er heilig van overtuigd dat beide aandoeningen erfelijk zijn en zodoende wilde ze absoluut geen kleinkinderen.
Mijn transistie heeft plaatsgevonden op basis van niets anders dan alleen heel graag willen. Maar dat lukte pas nadat de poortwachters die jou gaan vertellen wie je bent écht niets konden vinden om me voor gek te verklaren. Genderidentiteit is niet meetbaar, zoals een gebroken bot of een vitaminegebrek.quote:
[..]
Zo kun je het ook opvatten, maar dan gaan we voorbij aan de nuance dat ze niet meteen willen beweren dat je wilsonbekwaam bent als zij er (nog) niet aan mee willen werken. Wat hun goed recht is op ethisch gebied en niet per se op jou persoonlijk hoeft af te stralen.
Als je wat feitelijk jouw esthetische wensen zijn (wat sterilisatie is indien er geen medische noodzaak is), dan moet je misschien ook naar een car tuner gaan en niet blijven mauwen tegen de gewone garage op de hoek.
[..]
Tuurlijk pech gehad, maar dat zeggen we ook niet tegen transgenders die met zichzelf in de knoop raken. Die helpen we net als anderen met zo een medische noodzaak.
Ik mag toch hopen dat jouw transitie plaats heeft gevonden op basis van iets meer dan het alleen heel graag willen.
En het 'niet snijden in gezond vlees' argument raakt kant noch wal. Artsen snijden dagelijks in gezond vlees. Voor het weghalen van een lelijke vetbult, of wegsnijden van wild vlees op een litteken, correctie van oogleden en het knippen van amandelen.
Genderidentiteit is wellicht niet meetbaar, maar de invloed er van op je gemoed denk ik wel. Het lijkt me dan geen rare gedachtengang dat men eerst uitzoekt of er eventueel andere diagnosticering te doen is voor er tot zoiets groots als een transitie wordt overgegaan.quote:
[..]
Mijn transistie heeft plaatsgevonden op basis van niets anders dan alleen heel graag willen. Maar dat lukte pas nadat de poortwachters die jou gaan vertellen wie je bent écht niets konden vinden om me voor gek te verklaren. Genderidentiteit is niet meetbaar, zoals een gebroken bot of een vitaminegebrek.
Zijn dat allemaal puur cosmetische handelingen dan die de dokters meteen op aanvraag doen dan? Ook hier geldt dat je niet zomaar even binnen kan lopen van yo, make it go (away).quote:En het 'niet snijden in gezond vlees' argument raakt kant noch wal. Artsen snijden dagelijks in gezond vlees. Voor het weghalen van een lelijke vetbult, of wegsnijden van wild vlees op een litteken, correctie van oogleden en het knippen van amandelen.
Er spelen bij dit soort dingen ook wel meer mee. Preventieve verwijdering voor er serieuzere klachten gaan ontstaan bijvoorbeeld. Zo is er volgens mij een verhoogd risico als men later ingrijpt als de keelamandelen ontstoken zijn. Dit kan de ingreep ingrijpender maken met een langer herstel, grotere zichtbare littekens en andere complicaties.
Voor de ooglidcorrectie zijn dacht ik ook bepaalde criteria die men eerst moet halen, alvorens er ingegrepen kan worden. Tenminste, als je binnen het reguliere circuit geholpen wil worden. De hoogtij vierende plastische chirurgie is particulier en meer in de categorie u vraagt, wij snijden. Al heb je daar godzijdank ook niet een totaal vrije hand.
Mijn ma valt het ook wel zwaar dat er geen kleinkinderen komen (en dat mijn zusje en ik keuzes maken die ze niet begrijpt, maar dat is niet ontopic) maar helaas: ze moet het er maar mee doen.quote:
Hai, nieuw hier in dit topic
Ik ben dus Micky en heb een relatie, wat wil, ik ben getrouwd.
Ik heb de super harde wens om geen bio kinderen te krijgen. Die wens heb ik al vanaf mijn zevende of zo. Ik heb daar meerdere redenen voor, die redenen die kan ik best vertellen als iemand dat graag wil weten.
Maar wat mij dus opvalt om mij heen is dat kersverse mamas tegen mij komen oreren dat het zo erg is dat ik nooit zal voelen wat het is om je eigen kind vast te houden. Die onvoorwaardelijke liefde blahblah.
Ja sorry, maar ik wil dan dus zeggen "Volgens mij heb je nog last van je zwangerschapshormonen. De aankomende zeven jaar worden de meest ongelukkige van je leven, Wat erg dat ik dat nooit zal voelen". Maar ik doe het niet,
En nee ik ben geen negatief ingesteld persoon, en nee ik heb geen hekel aan kinderen. Heb jarenlang in de kinderopvang en buitenschoolse opvang gewerkt en sta nu alweer een jaar of 8 voor de klas met allemaal leuke pubers die mij het leven zuur proberen te maken, maar iedere keer weer doorkrijgen dat ik hen het leven zuur maak met mijn huiswerk en toetsen.
Mijn ouders kennen mijn keuze en waren daar ooit heel blij mee, mijn vader was vervolgens heel blij dat hij een stiefkleinzoon kreeg, mijn man heeft een zoon die overigens nu het huis uit is, maar het helemaal prima vind dat hij alleen ROPA zal zijn (reserve opa).
Mijn moeder die ooit halleluja in de gloria riep omdat ik geen kinderen wil kwam een paar jaar geleden ineens verbouwereerd naar me toe.. Om te vermelden dat haar reden dat ze geen oma wilde worden misschien toch niet helemaal op feiten berust was en dat het wat haar betreft dus wel gewoon kon,
UHHMM lolwhut.. Net of ik om JOUW WENS om geen oma te worden geen kinderen wil...
Maar goed, als iemand dus wil weten wat mijn redenen zijn wil ik dat best vertellen, maar dit is dus even mijn klaagzang.
Helaas voor de Bergman kliniek ook een doorverwijzing nodig
.Kinderen vind ik zelf ook best tof. Dat stuk snap ik ook wel van m'n ma: lekker druk enzo. Scheelt dat ze genoeg lui met jonge koters over de vloer krijgen, is wel gezellig voor ze.quote:
Mijn moeder vindt het ook heel jammer dat ze geen oma zal worden. Ze is gek op kinderen.
Helemaal mee eens. Daarnaast vind ik het verwijt aan de arts als je toch zwanger raakt niet echt terecht: seks hebben zonder zwanger te raken is geen recht dat bij artsen afgedwongen kan worden, het is een tegemoetkoming als ze jou daar met hun door hen opgedane kennis mee helpen, als je 100% garantie wilt om niet zwanger te worden moet je geen seks hebben. Het is natuurlijk wel zo dat artsen veel macht hebben waar ze soms op bevooroordeelde manier mee omgaan, daarom hoop ik dat mensen in de toekomst door verbeterde technologie meer macht krijgen om hun eigen medische situatie te beinvloedenquote:
[..]
Eens ja, maar een abortus heeft zeker in deze moderne tijden niet eenzelfde fysieke impact als steriliseren. Net zoals de pil.
Als de pil vervelende bijwerkingen heeft voor je, net zoals andere anticonceptiemiddelen, dan zou dat juist als een argument kunnen werken. Dat creëert al meer een medische noodzaak zeg maar.
[..]
Dit kan je niet 1 op 1 vergelijken natuurlijk. Klinkt een beetje raar misschien, maar zie het als verwijtbaar extra leed. Als men zwanger wil worden, dan neem je dat soort risico's makkelijker voor lief als er zo een beloning tegenover staat. Daarnaast kun je cru gezegd het kind ook altijd nog afstaan.
De natuur op z'n beloop laten of beïnvloeden met een niet-invasieve tactiek zoals de pil is wat anders dan een wel invasieve ingreep. Als je dusdanige klachten van je pil ondervindt, dan kun je daarmee stoppen. Als je klachten door de anticonceptie dusdanig vergergeren, dan heb je toch meer een discussie die gaat over een medische noodzaak.
Steriliseren is doorgaans nogal definitief en slecht omkeerbaar. Daar kun je niet zo maar even vanaf stappen, wat je met de pil wel kan. En dan is er genoeg documentatie beschikbaar over vrouwen bij wie die kinderwens alsnog opkomt en wat voor impact dat heeft. Die complicaties heb je dan eerder wel voor gekozen, maar daar kun je dan enorme spijt van hebben. Dat is je eigen probleem, tot het ernstige vormen aanneemt en daar lijkt het bij ongewenste kinderloosheid toch te vaak op denk ik.
Waar je met psychische klachten alsnog blij kan zijn met je kinderen en daar motivatie in kan vinden, heb je dat als ongewenst kinderloze dus niet. Dan kun je alsnog blij (proberen te) zijn met je furbabies, maar dat is voor dat oergevoel bij hen vaak niet echt hetzelfde. Het kan tevens een blijvende confrontatie met je spijtige keuze op blijven rakelen als je relatie erop stuk loopt en je opnieuw de datingmarkt op moet. Als je je aangetast voelt in je vrouwelijkheid, heb je sowieso geen lekker uitgangspunt daarvoor en dat kun je dan alleen aan jezelf verwijten.
[..]
Herkenbaar, maar nu ik wat ouder ben snap ik de overwegingen des te beter. Niet eerlijk voor individuele gevallen, maar overall denk ik wel een aardig functionele richtlijn.
Zou er trouwens niet online ook ergens een netwerk zijn waarin een aantal mensen wel weet heeft van artsen die er wel wat meer voor openstaan?
Eigenlijk moet er dan inderdaad een wettelijke bedenktijd komen, anders is het oneerlijk dat die er wettelijk niet is maar in de praktijk door tegenwerking wel, waardoor mensen valse hoop krijgen. Daarnaast is het nog heel normaal dat artsen en psychologen een opvoedende rol hebben tegenover de mensen die dit beroep niet uitvoeren. Je mag tegenover dat soort mensen geen eigen menkng hebben. Dat is logisch als er bepaalde feiten zijn en de arts/psycholoog de patient hierin duidelijk tegenspreekt, maar over gevoelens van een patient kunnen artsen en psychologen niet met feiten komen en geen discussie aangaan. Dus is het voor iedereen makkelijker om het dan maar te houden op de persoon met medische opleiding altijd gelijk heeft, ook in situaties waarin dat helemaal niet gecontroleerd kan worden.quote:
Een kind nemen/maken heeft zeer ernstige gevolgen: zowel voor je leven, als voor je gezondheid als voor dat kind zelf. Daar is geen 'wettelijke bedenktijd' voor vastgesteld. Daarvoor hoef je niet eerst door een psycholoog die bepaalt of jij wel mag voelen wat je voelt.
Mensen moeten goed worden geïnformeerd over de gevolgen van hun daden zodat ze daar een weloverwogen keuze in maken. Maar ik vind het volstrekt onzin dat je zo vreselijk betutteld wordt als je geen kinderwens hebt en dat even in een behandeling tot uiting wil laten komen.
[ Bericht 20% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 29-09-2018 10:35:02 ]
Ofwel de huisarts is poortwachter en bepaald wat jij wel en niet met je lichaam mag laten doen.quote:
Volgens mij maakt het mijn ouders niet zo uit.
Helaas voor de Bergman kliniek ook een doorverwijzing nodig
Ik kan me best voorstellen dat als je als twintigjarige bij de huisarts vraagt om een doorverwijzing voor een sterilisatie deze je niet gelijk koppelt aan een uroloog of gynaecoloog. Maar je nog eens laat nadenken en vraagt later terug te komen. Maar uiteindelijk moet zo'n beslissing waar je alleen jezelf mee hebt ook gewoon bij jouzelf liggen.
Het is ook niet zo dat artsen prinicipieel en moreel tegen sterilisatie zijn. Als je wat ouder bent, of al kinderen hebt (ofwel: aan je broedplicht voldaan) dan zijn ze al gelijk een stuk meegaander.
En er zijn inderdaad zat manieren om niet zwanger te worden, na geen seks is sterilisatie een van de meest zekere manieren daarvoor. En net zo valide als de pil, condoom of andere voorbehoedmiddelen.
Het mag weer ontopic. Posts verwijderd. Dank u.
Stel je voor dat je je game room ineens op moet geven..quote:
Heb geen geld voor kinderen en ik deel niet graag mijn speelgoed.
Althans, die komt eindelijk in ons nieuwe huis, en dat wordt toch echt wel 'n paleisje, hoop ik
Bron: https://www.msn.com/nl-nl(...)U8x&ocid=mailsignoutquote:© Grazia
De oppositie: 'Moeder zijn is voor mij een last'
Natuurlijk houdt Lianne (34) van haar zoontje. Maar als ze heel eerlijk is, had ze hem liever niet gekregen.
Avondritueel
"Elke avond ga ik even bij Tycho kijken als hij slaapt. Dan aai ik hem over zijn wang, druk ik een kus op zijn warrige krullen en fluister ik dat ik van hem hou. Een avondritueel dat waarschijnlijk miljoenen ouders over de hele wereld met hun slapende kinderen hebben. Soms denk ik aan die ouders en dan vraag ik me af: ben ik de enige die zich zo voelt? Ben ik werkelijk de enige moeder die, als ze naar haar kind kijkt, ook een steek van spijt in haar hart voelt? Ik kan het me haast niet voorstellen. Sterker nog, ik weet inmiddels wel zeker dat ik niet de enige ouder ben die soms denkt dat ze beter geen kind had kunnen krijgen. Maar er openlijk voor uitkomen is nog steeds een groot taboe."
Een ongelukje
"Een kinderwens heb ik nooit gehad. En toch hield ik zes jaar geleden die positieve zwangerschapstest in mijn hand. Vol ongeloof staarde ik naar de twee streepjes. Ik was gewoon aan de pil en toch was het nu raak. Een ongelukje. Ik ben nooit een type geweest dat kirrend in elke kinderwagen keek. Nooit keek ik met jaloezie naar dikke buiken, nooit gluurde ik in de winkel vertederd naar kleine kleertjes. Het verlangen om zo’n minimensje op de wereld te zetten? Ik ken het gewoon niet. Mijn vriend daarentegen was wel blij met het nieuws. Ik had verwacht dat Thijs ook in de stress zou schieten. Maar nee, hij reageerde verrassend kalm. We hadden het nooit concreet over kinderen gehad, en ook hij had het niet echt in de planning liggen. Maar waarom niet, vroeg hij zich lachend af. We waren bijna twee jaar bij elkaar – niet superlang, maar ook niet verontrustend kort. We hadden beiden een goede baan en woonden in een leuk huis. Kortom, alle ingrediënten waren aanwezig om dit kindje een fijn thuis te kunnen bieden. En daar had hij natuurlijk gelijk in. Bovendien, wat was het alternatief? Een abortus zag ik niet zitten. Dat zou Thijs mij nooit hebben vergeven, en zelf vond ik dat ook wel ver gaan, een leven vernietigen omdat ik wat twijfels had. Ik suste mezelf met het idee dat elke aanstaande moeder weleens bang is en denkt: waar begin ik aan? Dus gaf ik Thijs een dikke kus, en vertelden we een paar weken later het grote nieuws aan de familie. Mijn zwangerschap verliep prima. Geen maagzuur, geen bekkeninstabiliteit, geen bandenpijnen. Ook mijn bevalling verliep volgens het boekje. Toen hij op mijn borst werd gelegd keek ik verwonderd naar zijn mooie mondje, zijn trappelende beentjes en piepkleine handjes met nóg kleinere nageltjes. Die avond in het ziekenhuis, toen Thijs en mijn ouders al naar huis waren, hield ik Tycho in mijn armen en beloofde ik altijd voor hem te zorgen. Een belofte die nog steeds veel voor mij betekent."
Kort lontje
"Inmiddels is Tycho een vrolijke kleuter. Natuurlijk hou ik van hem, ik ben geen onmens. Ik geniet van Tycho’s slaperige koppie als hij ’s morgens bij ons in het grote bed kruipt, of als hij keihard lacht om zijn eigen kindergrapjes. Maar de initiële twijfels die ik over het moederschap had, zijn nooit verdwenen. Nog steeds denk ik dat ik beter geen moeder had kunnen worden. Het komt erop neer dat ik me gevangen voel in het moederschap. Mijn vrijheid om te gaan en te staan waar ik wil, is altijd erg belangrijk voor mij geweest, en die ben ik nu voor een groot deel kwijt. Ik ben een introvert type en graag op mezelf. Een beetje lezen, mijmeren, schrijven. Die ruimte heb ik echt nodig, maar Tycho eist mijn aandacht op. Er is een beker omgevallen, hij heeft een knikker in z’n neus geduwd of hij is boos omdat hij geen ijsje krijgt. En is het niet Tycho zelf die iets van mij wil, dan word ik wel in beslag genomen door iets wat hij met zich meebrengt: ik moet formulieren invullen voor school, een traktatie regelen of de buurjongens komen met hem spelen. Allemaal heel logische dingen, maar ik krijg er een kort lontje van als ik te weinig aan mezelf toekom. En dat reageer ik af op Tycho. Dan snauw ik dat ik niet met hem wil spelen. Op zulke momenten denk ik vooral: laat me met rust. En: ik wíl dit helemaal niet. Ik mis het moeder-gen, vermoed ik. Die verzorgende taken, ik vind er gewoon geen bal aan."
Lotgenoten
"Soms denk ik dat Tycho een betere moeder verdient. Iemand die geduldiger is, het niet erg vindt om de honderdste snotneus af te vegen en daadwerkelijk met plezier cakejes versiert. Iemand die meer lol en voldoening uit het moederschap haalt, in plaats van het vaak als last te zien. Met Thijs heb ik het nooit over mijn gevoel gehad. Hooguit toen Tycho net geboren was en ik liet vallen dat ik toch wel erg moest wennen aan het moeder zijn. ‘Ach joh, dat heeft iedere kersverse moeder’, riep hij laconiek. Ik durfde hem niet te zeggen dat dit gevoel bij mij veel dieper zat. Dat ik er toen al van overtuigd was dat ik niet voor het moederen in de wieg ben gelegd. Ook met vriendinnen die moeder zijn heb ik het hier niet over. Ze zouden het niet begrijpen. Tuurlijk vinden zij de gebroken nachten en de continue zorg zwaar, maar ze lijken er op een natuurlijke manier mee te kunnen omgaan. Er eerlijk voor uitkomen dat je eigenlijk geen kinderen had moeten krijgen, dat doe je niet zomaar. De schaamte is groot. Ik durf het al amper te denken, laat staan het hardop te zeggen. Maar een paar maanden geleden heb ik online in een besloten groep een paar ‘lotgenoten’ ontmoet. Vrouwen die ook worstelen met hun rol als moeder. Dat ik dus niet de enige moeder ben die dit heel moeilijk vindt, doet me enorm goed. Sinds ik er met anderen over kan praten, voel ik me lichter. Meer begrepen, minder een ‘freak’. Andere moeders verzuchten vaak met weemoed dat het ‘allemaal zo snel gaat’. Ik ben daar juist dankbaar voor. Want ik hoop dat ik lekkerder in mijn vel kom te zitten naarmate Tycho ouder wordt. Dat hij steeds zelfstandiger wordt en ik hem op een meer gelijkwaardige manier kan steunen en stimuleren. Ik hoop dat het dan leuk is om samen naar de film te gaan ofzo, een goed gesprek met hem te voeren of samen de stad in te lopen. Ik hoop het. Tot die tijd doe ik mijn best om zo goed mogelijk voor hem te zorgen, zoals ik hem na zijn geboorte beloofde."
Tekst: Anne Broekman Beeld: iStock
Klopt helemaal.quote:
[..]
Aha kennelijk kwam die conclusie pas nadat ze zelf kinderen hadden. Anders was je er mogelijk niet geweest.
Ik was zes toen mijn zus gediagnosticeerd werd.
Ik heb geen relatie en ben niet aan het daten maar het valt mij tegen hoeveel mannen er al een kind hebben of (zsm) een willen. Dacht dat het voor mannen nooit zo'n ding was, flink in vergist.
In mijn omgeving hoor ik dat mensen het vreemd vinden dat ik ook geen partner zou willen die al een kind(eren) heeft. Dat vindt men "te kieskeurig en ik ontkom er toch niet aan als ik niet mijn leven lang alleen willen blijven"
Snap dat echt niet. Sowieso, waarom concessies doen, maar ook denken dat ik mijn leven lang alleen blijf/ dat dat worst scenario zou zijn.De kans dat ze kinderen hebben wordt naar mate je ouder wordt wel steeds hoger natuurlijk, alleen lijkt het mij dat er genoeg overblijven die dat niet hebben. Om volgens de logica van anderen voor zoiets je eigen principes aan de kant te zetten vind ik nogal apart.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 14:30 schreef Rozekwarts het volgende:
Wooooow jullie gaan fast and furious! Of ik fok te weinig, dat kan ook natuurlijk.
Ik heb geen relatie en ben niet aan het daten maar het valt mij tegen hoeveel mannen er al een kind hebben of (zsm) een willen. Dacht dat het voor mannen nooit zo'n ding was, flink in vergist.
In mijn omgeving hoor ik dat mensen het vreemd vinden dat ik ook geen partner zou willen die al een kind(eren) heeft. Dat vindt men "te kieskeurig en ik ontkom er toch niet aan als ik niet mijn leven lang alleen willen blijven"
De logica van het alleen blijven ontgaat mij een beetje, lijken mij meer woorden van mensen die niet alleen kunnen zijn.
Mijn huisarts heeft totaal niet moeilijk gedaan. Ik was toen 30 jaar. Wel een gesprek gehad, met goede fragen van zijn kant, maar echt geen urendurende sessie ofzo. Gewoon binnen de tijd van een reguliere afspraak.
Hups doorverwijzing naar gynaecoloog, zelfde soort gesprekje, onderzoekje, uitleg over de opties, voor- en nadelen. Keuze gemaakt, volgende gesprekje was met andere gynaecoloog omdat hij die specifieke ingreep deed, datum geprikt, uitleg. En daarna dus de ingreep.
Ik snap niet zo goed waarom men dit weigert.
Ik had tot een jaar voor m'n sterilisatie altijd tot volle tevredenheid de pil gebruikt en zou dat gewoon doorgezet hebben ware het niet dat ik trombose kreeg.
Waarschijnlijk niet direct van de pil want die slikte ik al meer dan 10 jaar. Maar ik wilde daardoor wel van de hormonen af. Medisch gezien mocht ik gewoon de pil blijven slikken, maar ik wil het gewoon niet opzoeken zeg maar.
Info over spiraaltjes gehad, maar toen dacht ik, ja getver om de zoveel jaar moet dat vervangen worden, ook spiraaltjes hebben hormonen. Behalve koper maar daar zijn de ervaringen niet zo fantastisch mee. En condooms in een lange vaste relatie..... nee vind ik ook niet fijn. En toen bedacht ik me, waarom zou ik mezelf pesten? Ik weet al jaren dat ik geen kinderen wil, dus hups get it over with, zijn we er meteen vanaf.
Mijn huisarts vroeg me wel of ik dit had overlegd met m'n man en of het wellicht geen optie is dat mijn man zich zou laten steriliseren.
Mijn man had het voor mij zeker gedaan, maar mijn overweging, als zoveel overwegingen die ik maak, is dat ik ZELF bepaald over mijn leven. Ik wil niet afhankelijk zijn van anderen.
Daarnaast, stel ik kom morgen onder een bus, dan hoop ik toch dat m'n man weer een nieuwe relatie krijgt en wellicht horen er dan wel kinderen bij...
Ik heb wel erg moeten wennen aan m'n eigen cyclus weer. Het is wat zwaarder en ik kon het eerst nooit inschatten wanneer ik ongesteld werd. Nu gebruik ik al lange tijd een app waarin ik begin en einde aangeef. Ironisch genoeg is het een app om je eisprong te bepalen zodat je gerichter bezig kunt zijn met kinderen proberen te krijgen. Ik gebruik het vooral om te kijken wanneer ik ongesteld wordt. Sinds ik van de pil af ben voel ik meestal ook m'n eisprong. Maar goed ik weet wat het is en wanneer dus paracetamolletje erin en prima.
Toen heb ik laten doen, eerst gesprek gehad met mijn huisarts en later op zoek naar een ziekenhuis. Het ene ziekenhuis wilde het niet doen omdat ik te jong was...
Toen maar naar een ander gegaan en dat ging prima.
Nu 10 jaar later ben ik nog steeds blij dat ik het laten doen, mijn vrouw had in het begin wel een beetje moeite mee maar die ziet het nu ook wel in dat het zo het beste is. Het bespaard ons ook veel tijd en geld, nu hebben we eigen huis en ik een men cave
Ik ben geweest. De huisarts wist waarvoor ik de afspraak had gemaakt en vroeg of ik al wat informatie opgezocht had. Hij liep met me langs informatie over steriliseren op een website en zei dat hij me door kon verwijzen als ik dat wilde.quote:
Ik weet al mijn hele vruchtbare leven dat ik geen kinderen wil, ben 34, wil ik nog iets aan de ingreep hebben mag die nu wel.
Halverwege oktober heb ik een oriënterend gesprek gepland met mijn huisarts.
Ben benieuwd naar zijn standpunten hierin, als ik die horrorverhalen hier soms hoor....
De praktijk heeft een mannelijke huisarts en een vrouwelijke. Eerst dacht ik 'dit is een vrouwending, ik ga bij de vrouw' maar ik bedacht me dat mannen zich in het algemeen beter in kunnen leven in de 'geen kinderwens' dus ga ik toch naar de man. Uiteindelijk zou het niets uit moeten maken.
Ik heb aangegeven dat ik wat meer vragen had verwacht omdat je soms verhalen hoort dat het zo moeilijk zou zijn. Hij haalde toen wel aan dat de thuissituatie mee kan spelen, maar dat uiteindelijk alleen de vrouw in kwestie weet of ze het wil. Hij vroeg kort naar mijn gezinssituatie. Ik heb aangegeven dat mijn vriend geen kinderwens heeft, maar ook niet perse tegen is. Dat was geen reden om zijn oordeel in te trekken ofzo.
Als ik tegen dingen aan liep, of ik had geen vertrouwen in het ziekenhuis, moest ik maar contact opnemen en dan zou hij me opnieuw doorverwijzen.
jeeej!! Fijn als je serieus genomen wordt in je wens.quote:
[..]
Ik ben geweest. De huisarts wist waarvoor ik de afspraak had gemaakt en vroeg of ik al wat informatie opgezocht had. Hij liep met me langs informatie over steriliseren op een website en zei dat hij me door kon verwijzen als ik dat wilde.
Ik heb aangegeven dat ik wat meer vragen had verwacht omdat je soms verhalen hoort dat het zo moeilijk zou zijn. Hij haalde toen wel aan dat de thuissituatie mee kan spelen, maar dat uiteindelijk alleen de vrouw in kwestie weet of ze het wil. Hij vroeg kort naar mijn gezinssituatie. Ik heb aangegeven dat mijn vriend geen kinderwens heeft, maar ook niet perse tegen is. Dat was geen reden om zijn oordeel in te trekken ofzo.
Als ik tegen dingen aan liep, of ik had geen vertrouwen in het ziekenhuis, moest ik maar contact opnemen en dan zou hij me opnieuw doorverwijzen.
Dat werd ook heel raar gevonden door de omgeving, zeker als je al 30+ bent.. en toch zit ik er soms nog wel mee.. het is toch zuur als een (goede) relatie om die reden kapot gaat.
Maarja het is een echte 'dealbreaker' zeggen ze.
Valt niet echt een compromis over te sluiten.
Gut, dat moet wel lastig en kut geweest zijnquote:
Ik ben uiteindelijk uit elkaar gegaan om de reden wel/geen kinderen en ik neigde veel meer naar geen kinderen.
Dat werd ook heel raar gevonden door de omgeving, zeker als je al 30+ bent.. en toch zit ik er soms nog wel mee.. het is toch zuur als een (goede) relatie om die reden kapot gaat.
Maarja het is een echte 'dealbreaker' zeggen ze.
Valt niet echt een compromis over te sluiten.
2 heren waarmee ik wat langere tijd serieus gedate heb en die destijds ook wisten dat ik geen kinderwens heb -sterker nog, zelf zeiden ook geen kinderwens te hebben- hebben nu beide toch 1 of meer kinderen. HOE DAN?!
Ik kan daar werkelijk niet bij.
Sterilisatie spookt ook wel wat meer door mijn hoofd de laatste maanden. Het lijkt me fantastisch om niet meer de angst te hebben onverwacht zwanger te worden, maar laten snijden in een gezond lichaam staat me erg tegen. Plus alles laten verwijderen brengt ook risico's als verzakkingen met zich mee natuurlijk. Nog los van het probleem dat veel artsen zich er niet aan willen branden bij vrouwen.
Alles verwijderd krijgen kun je sowieso vergeten.
Jep dat is geen pretje.quote:
[..]
Gut, dat moet wel lastig en kut geweest zijn
8 jaar daarvoor dacht ik nog helemaal niet echt over wel of geen kinderen krijgen, dan zit je in een hele andere fase van je leven.
Ook heb ik ooit in een relatie daarvoor gezeten wat vooral achteraf niet goed bleek te zitten en daarom ook redelijk snel en goed kon afsluiten, in dit geval; dat de relatie wél goed zit en het enige is: kinderen ja/nee, dan is dat een stuk lastiger moet ik zeggen.
Maar om voor kinderen te gaan omdat die ander dat wil?
Andersom zou het ook niet gebeuren en is er altijd 1 iemand mischien niet helemaal tevereden.. dus ff door de zure appel heen :/
Maar.... als ik zie hoe we nu beide tegenover elkaar aan tafel en met een laptop zitten te gamen
Hoe dan? Omdat we geen robots zijn en de menselijke wil veranderlijk is. Dat is niet hetzelfde als wispelturig. We worden mede gevormd door onze relaties met anderen en de dingen die we meemaken. Voor mij was er eerst een leven waarin ik oprecht geen kinderen wilde en me geen leven met kinderen voor kon stellen. Daarna brak een leven aan waarin ik dolgraag kinderen wilde maar geen moedertje wilde zijn (voor mij geen tutten tijdens de zwangerschap, borstvoeding geven en thuisblijven bij de kinderen). En daarna begon mijn huidige leven, waarin ik over mezelf ontdekte dat ik een goede moeder ben en daar heel gelukkig van word.quote:
Dat lijkt me onwijs kut als je relatie er door verbroken wordt maar het is inderdaad geen punt om concessies op te doen.
2 heren waarmee ik wat langere tijd serieus gedate heb en die destijds ook wisten dat ik geen kinderwens heb -sterker nog, zelf zeiden ook geen kinderwens te hebben- hebben nu beide toch 1 of meer kinderen. HOE DAN?!
Ik kan daar werkelijk niet bij.
Grappig genoeg heeft mijn lief eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt. Maar als mijn vader niet jong was overleden, had ik wellicht nooit dat sterke verlangen naar een gezin van mezelf gehad en was mijn lief ook nooit op het idee gekomen. En dan waren we nu heel gelukkig geweest met elkaar en onze gamekamer.
Ik ben dat laatste altijd als een reëel scenario voor mezelf blijven zien, als de dingen anders waren gelopen of als mijn lief niet in mijn verlangen mee was gegroeid. Het scheelt misschien dat geen kinderen krijgen nooit een principekwestie voor me is geweest. Ik wilde me eenvoudigweg niet voegen naar de rol die de maatschappij voor me had bedacht. Wat ik als jonge twintiger misschien onvoldoende heb beseft, is dat dat ook kan betekenen dat je een voor de hand liggende keuze maakt om andere redenen dan dat die keuze voor de hand ligt. Ik moest eerst afscheid nemen van het idee van kinderen krijgen om er vervolgens uit vrije wil (of iets wat erop lijkt) voor te kiezen.
Ik kan me op mijn beurt aardig inleven in mensen die daar een andere keuze in maken, bijvoorbeeld omdat ze heel principieel zijn, omdat een zeker verlangen zich nooit ontwikkelt, omdat ze andere dingen meemaken of omdat ze andere mensen ontmoeten. Een scenario waarin iedereen lijkt op mij en een soortgelijk leven leidt, lijkt me tamelijk onwaarschijnlijk (en bovendien zeer onwenselijk).
Goede post.quote:
[..]
Hoe dan? Omdat we geen robots zijn en de menselijke wil veranderlijk is. Dat is niet hetzelfde als wispelturig. We worden mede gevormd door onze relaties met anderen en de dingen die we meemaken. Voor mij was er eerst een leven waarin ik oprecht geen kinderen wilde en me geen leven met kinderen voor kon stellen. Daarna brak een leven aan waarin ik dolgraag kinderen wilde maar geen moedertje wilde zijn (voor mij geen tutten tijdens de zwangerschap, borstvoeding geven en thuisblijven bij de kinderen). En daarna begon mijn huidige leven, waarin ik over mezelf ontdekte dat ik een goede moeder ben en daar heel gelukkig van word.
Grappig genoeg heeft mijn lief eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt. Maar als mijn vader niet jong was overleden, had ik wellicht nooit dat sterke verlangen naar een gezin van mezelf gehad en was mijn lief ook nooit op het idee gekomen. En dan waren we nu heel gelukkig geweest met elkaar en onze gamekamer.
Ik ben dat laatste altijd als een reëel scenario voor mezelf blijven zien, als de dingen anders waren gelopen of als mijn lief niet in mijn verlangen mee was gegroeid. Het scheelt misschien dat geen kinderen krijgen nooit een principekwestie voor me is geweest. Ik wilde me eenvoudigweg niet voegen naar de rol die de maatschappij voor me had bedacht. Wat ik als jonge twintiger misschien onvoldoende heb beseft, is dat dat ook kan betekenen dat je een voor de hand liggende keuze maakt om andere redenen dan dat die keuze voor de hand ligt. Ik moest eerst afscheid nemen van het idee van kinderen krijgen om er vervolgens uit vrije wil (of iets wat erop lijkt) voor te kiezen.
Ik kan me op mijn beurt aardig inleven in mensen die daar een andere keuze in maken, bijvoorbeeld omdat ze heel principieel zijn, omdat een zeker verlangen zich nooit ontwikkelt, omdat ze andere dingen meemaken of omdat ze andere mensen ontmoeten. Een scenario waarin iedereen lijkt op mij en een soortgelijk leven leidt, lijkt me tamelijk onwaarschijnlijk (en bovendien zeer onwenselijk).
ClaudiaMisschien naïef maar had er meer verwacht.
is dat niet gewoon om kansen op date zo groot mogelijk te krijgen?quote:
Een man vinden die ook geen kinderwens heeft blijkt nog een hele opgave. Sindskort op een datingsite, meeste willen wel kinderen, veel weten het nog niet zeker naar bijna niemand (op een niet al te verre afstand dan) wil zeker weten geen kind.
Misschien naïef maar had er meer verwacht.
Is dit vrouwenlogica? Een man die iets wil die wil dat kennelijk niet echt, maar doet dat om zijn kansen op een date zo groot mogelijk te houden. Wat een treurnis. Mannen kunnen namelijk geen mening hebben, die willen alleen maar zo snel mogelijk het slipje van hun date in.quote:
[..]
is dat niet gewoon om kansen op date zo groot mogelijk te krijgen?
Maar als je tegen een vrouw die geen kinderen wil zegt: "wacht maar tot je de juiste man vindt" dan is het hek van de dam.
Nee, want ik ben ook een vrouw en vind t onzin.quote:
[..]
Is dit vrouwenlogica? Een man die iets wil die wil dat kennelijk niet echt, maar doet dat om zijn kansen op een date zo groot mogelijk te houden. Wat een treurnis. Mannen kunnen namelijk geen mening hebben, die willen alleen maar zo snel mogelijk het slipje van hun date in.
Maar als je tegen een vrouw die geen kinderen wil zegt: "wacht maar tot je de juiste man vindt" dan is het hek van de dam.
Gelukkig maar. (dat je het onzin vindt.)quote:
[..]
Nee, want ik ben ook een vrouw en vind t onzin.
Zo gek is dat toch niet voor mannen? Oke er zijn gemiddeld gezien meer vrouwen met een kinderwens dan mannen, maar ik wist al vrij gauw dat ik het plaatje "huwelijk en kinderen" echt wel wat voor mij vondquote:
Wooooow jullie gaan fast and furious! Of ik fok te weinig, dat kan ook natuurlijk.
Ik heb geen relatie en ben niet aan het daten maar het valt mij tegen hoeveel mannen er al een kind hebben of (zsm) een willen. Dacht dat het voor mannen nooit zo'n ding was, flink in vergist.
In mijn omgeving hoor ik dat mensen het vreemd vinden dat ik ook geen partner zou willen die al een kind(eren) heeft. Dat vindt men "te kieskeurig en ik ontkom er toch niet aan als ik niet mijn leven lang alleen willen blijven"
. Terwijl ik juist vooral bij mijn vrienden hoor dat het voor hun niet zo hoeft en ze het zonder wel prima vinden en vooral willen reizen.Ik heb dat ook meegemaakt met een ex. Die beweerde altijd bij hoog en laag nooit, maar dan ook nooit kinderen te willen krijgen omdat ze haar vrijheid niet kwijt wilde, dat had ze haar moeder ook al uitgebreid verteld en daar was ze ook heel open over. Binnen een jaar nadat ze het met mij verbrak was ze zwanger, de tweede volgde niet snel daarna en ze is echt veranderd in een huismus die haar hele identiteit ophangt aan haar kinderenquote:
2 heren waarmee ik wat langere tijd serieus gedate heb en die destijds ook wisten dat ik geen kinderwens heb -sterker nog, zelf zeiden ook geen kinderwens te hebben- hebben nu beide toch 1 of meer kinderen. HOE DAN?!
Ik kan daar werkelijk niet bij.
Mensen kunnen blijkbaar heel erg veranderen.
Wat een mooie post!quote:
[..]
Hoe dan? Omdat we geen robots zijn en de menselijke wil veranderlijk is. Dat is niet hetzelfde als wispelturig. We worden mede gevormd door onze relaties met anderen en de dingen die we meemaken. Voor mij was er eerst een leven waarin ik oprecht geen kinderen wilde en me geen leven met kinderen voor kon stellen. Daarna brak een leven aan waarin ik dolgraag kinderen wilde maar geen moedertje wilde zijn (voor mij geen tutten tijdens de zwangerschap, borstvoeding geven en thuisblijven bij de kinderen). En daarna begon mijn huidige leven, waarin ik over mezelf ontdekte dat ik een goede moeder ben en daar heel gelukkig van word.
Grappig genoeg heeft mijn lief eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt. Maar als mijn vader niet jong was overleden, had ik wellicht nooit dat sterke verlangen naar een gezin van mezelf gehad en was mijn lief ook nooit op het idee gekomen. En dan waren we nu heel gelukkig geweest met elkaar en onze gamekamer.
Ik ben dat laatste altijd als een reëel scenario voor mezelf blijven zien, als de dingen anders waren gelopen of als mijn lief niet in mijn verlangen mee was gegroeid. Het scheelt misschien dat geen kinderen krijgen nooit een principekwestie voor me is geweest. Ik wilde me eenvoudigweg niet voegen naar de rol die de maatschappij voor me had bedacht. Wat ik als jonge twintiger misschien onvoldoende heb beseft, is dat dat ook kan betekenen dat je een voor de hand liggende keuze maakt om andere redenen dan dat die keuze voor de hand ligt. Ik moest eerst afscheid nemen van het idee van kinderen krijgen om er vervolgens uit vrije wil (of iets wat erop lijkt) voor te kiezen.
Ik kan me op mijn beurt aardig inleven in mensen die daar een andere keuze in maken, bijvoorbeeld omdat ze heel principieel zijn, omdat een zeker verlangen zich nooit ontwikkelt, omdat ze andere dingen meemaken of omdat ze andere mensen ontmoeten. Een scenario waarin iedereen lijkt op mij en een soortgelijk leven leidt, lijkt me tamelijk onwaarschijnlijk (en bovendien zeer onwenselijk).
ik wist niet dat mannen dating sites alleen gebruiken om hun levenspartner te vinden. Als je een leuke date zoekt voor nu hoef je het sommige zaken niet voor eerste zoen uit te onderhandelenquote:
[..]
Is dit vrouwenlogica? Een man die iets wil die wil dat kennelijk niet echt, maar doet dat om zijn kansen op een date zo groot mogelijk te houden. Wat een treurnis. Mannen kunnen namelijk geen mening hebben, die willen alleen maar zo snel mogelijk het slipje van hun date in.
Maar als je tegen een vrouw die geen kinderen wil zegt: "wacht maar tot je de juiste man vindt" dan is het hek van de dam.
Heb ik me ook even afgevraagd. Maar vaak staat er aangegeven dat ze iemand zoeken die ook twijfelt of wel een kinderwens heeft.quote:
[..]
is dat niet gewoon om kansen op date zo groot mogelijk te krijgen?
Je weet dat een sterilisatie alleen betekent dat ze de eileiders doorsnijden, zodat een eitje niet meer in de baarmoeder terecht kan komen?quote:
Dat lijkt me onwijs kut als je relatie er door verbroken wordt maar het is inderdaad geen punt om concessies op te doen.
2 heren waarmee ik wat langere tijd serieus gedate heb en die destijds ook wisten dat ik geen kinderwens heb -sterker nog, zelf zeiden ook geen kinderwens te hebben- hebben nu beide toch 1 of meer kinderen. HOE DAN?!
Ik kan daar werkelijk niet bij.
Sterilisatie spookt ook wel wat meer door mijn hoofd de laatste maanden. Het lijkt me fantastisch om niet meer de angst te hebben onverwacht zwanger te worden, maar laten snijden in een gezond lichaam staat me erg tegen. Plus alles laten verwijderen brengt ook risico's als verzakkingen met zich mee natuurlijk. Nog los van het probleem dat veel artsen zich er niet aan willen branden bij vrouwen.
Mooie post!quote:
[..]
Hoe dan? Omdat we geen robots zijn en de menselijke wil veranderlijk is. Dat is niet hetzelfde als wispelturig. We worden mede gevormd door onze relaties met anderen en de dingen die we meemaken. Voor mij was er eerst een leven waarin ik oprecht geen kinderen wilde en me geen leven met kinderen voor kon stellen. Daarna brak een leven aan waarin ik dolgraag kinderen wilde maar geen moedertje wilde zijn (voor mij geen tutten tijdens de zwangerschap, borstvoeding geven en thuisblijven bij de kinderen). En daarna begon mijn huidige leven, waarin ik over mezelf ontdekte dat ik een goede moeder ben en daar heel gelukkig van word.
Grappig genoeg heeft mijn lief eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt. Maar als mijn vader niet jong was overleden, had ik wellicht nooit dat sterke verlangen naar een gezin van mezelf gehad en was mijn lief ook nooit op het idee gekomen. En dan waren we nu heel gelukkig geweest met elkaar en onze gamekamer.
Ik ben dat laatste altijd als een reëel scenario voor mezelf blijven zien, als de dingen anders waren gelopen of als mijn lief niet in mijn verlangen mee was gegroeid. Het scheelt misschien dat geen kinderen krijgen nooit een principekwestie voor me is geweest. Ik wilde me eenvoudigweg niet voegen naar de rol die de maatschappij voor me had bedacht. Wat ik als jonge twintiger misschien onvoldoende heb beseft, is dat dat ook kan betekenen dat je een voor de hand liggende keuze maakt om andere redenen dan dat die keuze voor de hand ligt. Ik moest eerst afscheid nemen van het idee van kinderen krijgen om er vervolgens uit vrije wil (of iets wat erop lijkt) voor te kiezen.
Ik kan me op mijn beurt aardig inleven in mensen die daar een andere keuze in maken, bijvoorbeeld omdat ze heel principieel zijn, omdat een zeker verlangen zich nooit ontwikkelt, omdat ze andere dingen meemaken of omdat ze andere mensen ontmoeten. Een scenario waarin iedereen lijkt op mij en een soortgelijk leven leidt, lijkt me tamelijk onwaarschijnlijk (en bovendien zeer onwenselijk).
Ik vind het zo bijzonder in dit topic dat er twee dingen best telkens terugkomen in dit topic: dat mensen kennelijk van gedachten kunnen veranderen gedurende hun leven, en dat mannen eigenlijk geen kinderen willen. Zo wordt er althans wel vaak gepost, en dat begrijp ik toch niet helemaal.
Mensen die je een kind aanpraten tsrwijl ik niet eens zeker weet of ik wel een goede moeder ben. Nee, een kind laten opgroeien met een onzekere moeder met een angststoornis waardoor ik niks met dat kind kan gaan doen, goed plan!
En toen je dat zei, wat was toen de reactie?quote:
Gisteren op de verjaardag van mijn zus was er een vriendin met kind. Krijg ik ineens te horen dat alle hoop op mij gevestigd is ivm het feit dat ik als enige van de kinderen een relatie heb. Echt, doe normaal.
Mensen die je een kind aanpraten tsrwijl ik niet eens zeker weet of ik wel een goede moeder ben. Nee, een kind laten opgroeien met een onzekere moeder met een angststoornis waardoor ik niks met dat kind kan gaan doen, goed plan!
'ja maar ik zou toch graag oma worden'quote:
[..]
En toen je dat zei, wat was toen de reactie?
Mijn moeder snapt het leven gewoon niet.
Tsja zoiets moet je naar mijn mening echt niet voor iemand anders doen, alleen als je er samen achter staat en er klaar voor bent.quote:
[..]
'ja maar ik zou toch graag oma worden'
Mijn moeder snapt het leven gewoon niet.