Klopkoek | vrijdag 29 september 2017 @ 11:13 |
Hier verder. Ik heb begrepen dat deelnemer ermee is opgehouden omdat hij gedwarsboomd wordt door de moderators. Enfin. | |
Klopkoek | vrijdag 29 september 2017 @ 11:16 |
#EigenVerantwoordelijkheid #OnrendabelenAanDeKanker | |
Klopkoek | vrijdag 29 september 2017 @ 11:20 |
Do cash transfers discourage work? This paper looks at 7 RCTs and finds no evidence of discouragement https://twitter.com/eortizospina/status/912352499738214401 | |
Klopkoek | vrijdag 29 september 2017 @ 16:51 |
https://www.bloomberg.com(...)body-quite-knows-why http://www.ianwelsh.net/will-capitalism-and-democracy-survive/ | |
Bondsrepubliek | zondag 1 oktober 2017 @ 07:47 |
Neoliberaal Nederland vernielt andere economien en pleegt roofbouw op eigen werkenden.
| |
Klopkoek | zondag 1 oktober 2017 @ 21:16 |
The Disconnect Between Unemployment and Wages https://blogs.imf.org/201(...)mployment-and-wages/ Fricties tussen Monsanto en EU parlement. https://mobile.twitter.com/IndraRomgens/status/913714942037102592 Dankzij VVD is Nederland n van de weinige landen waar het ziekte en handicap verwekkende glysofaat is toegestaan https://mobile.twitter.co(...)s/907349772276813826 | |
Klopkoek | zondag 1 oktober 2017 @ 21:18 |
Klopkoek | maandag 2 oktober 2017 @ 17:21 |
https://jacobinmag.com/20(...)ates-federal-reserve Met dank aan de FED https://www.vanityfair.co(...)tId=MTI2MDA3MTMyMQS2 http://portside.org/2017-(...)ers-act-collectively http://bilbo.economicoutlook.net/blog/?p=37018 https://www.weforum.org/a(...)ter-people-heres-why | |
Bondsrepubliek | dinsdag 3 oktober 2017 @ 06:03 |
Verontrustend dat de contrasten in de Nederlandse samenleving toenemen. Met dank aan het neoliberale blok VVD66.
| |
Klopkoek | zondag 8 oktober 2017 @ 10:50 |
https://mobile.twitter.com/Roderikmol/status/916738127473119232 Mathijs Bouman zegt voor de verandering en bij hoge uitzondering iets zinvols | |
Klopkoek | maandag 9 oktober 2017 @ 19:52 |
Interessant special issue waar ook held Engelen aan heeft meegewerkt http://journals.sagepub.c(...)gn=7JA078&utm_term=& https://mobile.twitter.com/ewaldeng/status/917266130435178496 How the state was born: https://mobile.twitter.com/ewaldeng/status/917071155617550336 | |
Klopkoek | dinsdag 10 oktober 2017 @ 10:14 |
https://www.nrc.nl/nieuws(...)en-13077694-a1576128 https://www.nrc.nl/nieuws(...)en-13389715-a1576418 Het sociaal minimum is ernstig versoberd https://www.trouw.nl/opin(...)-versoberd~abb68417/ De SER heeft onlangs het licht gezien https://www.ser.nl/nl/act(...)rmoede-kinderen.aspx | |
Perrin | donderdag 12 oktober 2017 @ 13:01 |
| |
Bondsrepubliek | vrijdag 13 oktober 2017 @ 09:07 |
Ook bij het IMF wordt langzaam aan duidelijk dat het neoliberalisme een inferieure ideologie is. Gelukkig maar. Nu nog bij VVD66. Decennialang was het Internationaal Monetair Fonds de ultieme neoliberale boeman. Maar op zijn jaarvergadering klinkt nu harde kritiek op de wereldwijde ongelijkheid en valt zelfs het woord 'basisinkomen'. | |
Perrin | maandag 16 oktober 2017 @ 14:40 |
| |
Papierversnipperaar | maandag 16 oktober 2017 @ 15:14 |
| |
Klopkoek | donderdag 19 oktober 2017 @ 16:25 |
Links dumphttps://www.ed.nl/mening/geen-visie-op-duurzame-voeding~a6c6fa64/ https://www.ad.nl/politie(...)iet-in-hem~a1dcfdad/ https://www.mo.be/analyse/help-solidariteit-kan-een-misdrijf-zijn https://www.tijd.be/opini(...)sociale-norm/9944067 Gaat over de Belgische context, maar argumentatie heeft net zo goed betrekking op Nederland. Namelijk: "Sommigen betwijfelen of de armoede in Belgi wel zo’n groot probleem is als de cijfers lijken te zeggen. De armoedegrens is immers - letterlijk - relatief, want bepaald ten opzichte van het mediane inkomen. Als het gezinsinkomen 40 procent onder dat mediane inkomen ligt, zit het op de armoedegrens. Critici van de grens zeggen dat als alle inkomens zouden stijgen, de armoede volgens deze parameter niet zal dalen, omdat ook het mediane inkomen stijgt. Dat klopt. Maar armoede gaat om meer dan materile ontbering. Al dan niet arm zijn gaat er in essentie over of je een goed leven kunt leiden of niet. Genoeg eten en een dak boven je hoofd volstaan niet. We zijn sociale wezens. We willen erbij horen of op zijn minst niet ver van de sociale norm zitten. We vergelijken ons met anderen en worden ook beoordeeld door anderen. Daaruit halen we veel eigenwaarde of een gebrek eraan. En doordat we steeds rijker worden, gaat die sociale norm telkens omhoog. Bekijk het eens niet van de kant van de armoede, maar van die van de middenklasse. Veel jonge middenklassegezinnen met kinderen zijn tweeverdieners. Een drukke periode in het leven, waarbij de vrije tijd vaak ook nog eens wordt volgepropt met allerlei activiteiten. Het regent dan ook berichten over stress en burn-out. Braeckman In een prachtig interview in De Tijd riep de moraalfilosoof Johan Braeckman (UGent) deze zomer op om het rustiger aan te doen, om minder te consumeren en trager te leven. Velen laten zich meezuigen door de dwingende sociale norm en dreigen zichzelf voorbij te lopen. ‘Keeping up with the Joneses’ is wijdverspreid: als je buurman een grote auto heeft of naar dat nieuwe restaurant gaat, wil jij dat ook. En we gaan toch niemand uitnodigen als ons huis niet tiptop afgewerkt is? Braeckmans oproep is de logica zelve. Als het allemaal zo druk is, met stress en burn-out tot gevolg, waarom dan niet wat rustiger aan? We zijn toch rijk genoeg? Maar we doen het niet. Of lang niet voldoende. Braeckman is de zoveelste in een rij die oproept om te ‘consuminderen’ en om vaker te doen wat ertoe doet. We lezen instemmend, maar gaan komende winter weer lekker skin en klagen dat alles te druk is. Voldoen aan de sociale norm is voor de overgrote meerderheid erg belangrijk. Dat geldt in alle inkomensklassen. Zolang dat zo is, is het logisch en consequent dat de armoedegrens steunt op de sociale norm en dat de armoedegrens dus een relatieve grens is." https://www.tijd.be/opini(...)sociale-norm/9944067 Om niet te vergeten dat alle grote problemen relatief zijn. Inclusief het gebonden zijn aan die verschrikkelijke mensenrechtenverdragen (volgens Halbe Zijlstra) | |
Klopkoek | vrijdag 20 oktober 2017 @ 10:54 |
https://universonline.nl/(...)woonbeleid-nederland Ongelijkheid is veroorzaakt door doelbewust (bubbel)beleid http://sargasso.nl/ongelijkheid-doet-rutte-iii-keer-niks/ Must Read. https://www.groene.nl/artikel/ruk-naar-rechts | |
Ribbenburg | vrijdag 20 oktober 2017 @ 11:13 |
Interessant artikel wordt daar aangehaald: Helft Nederlanders wil nivellering inkomens via belastingen | |
Klopkoek | vrijdag 20 oktober 2017 @ 13:51 |
Klopt https://www.volkskrant.nl(...)emt-rechts~a4404706/ Mensen laten zich gek maken door de corporate media die moslim terreur en overlast 500% meer aandacht geven dan de overige overlast en terreur, terwijl ze slechts verantwoordelijk zijn voor 15% van alle terreur en vernielingen | |
Klopkoek | vrijdag 20 oktober 2017 @ 14:39 |
Rutte III zet in op innovatie, maar gevraagde euro’s blijven uit Het nieuwe kabinet gaat 400 mln extra per jaar investeren in onderzoek en innovatie. Dat is een domper voor bedrijven, universiteiten en onderzoeksinstituten. Zij proberen Den Haag er al maanden van te overtuigen dat 1 mrd extra nodig is om internationaal concurrerend te blijven. https://fd.nl/economie-po(...)e-euro-s-blijven-uit | |
Klopkoek | vrijdag 20 oktober 2017 @ 16:39 |
https://decorrespondent.n(...)35082776416-5d95f9a4 https://mobile.twitter.com/martoiu/status/920990539876626433 https://mobile.twitter.com/dewaremerijn/status/920763259938013184 | |
Klopkoek | vrijdag 20 oktober 2017 @ 21:03 |
In de jaren 70 ondenkbaar '( | |
Klopkoek | zaterdag 21 oktober 2017 @ 17:01 |
https://s.vk.nl/sc734-a45(...)4b059d.1508597979406 Het blijft een stuk geschreven door de Dijsselbloem en Van Thillo propagandamachine, die sommige hete ijzers uit de weg gaat, maar het is in ieder geval beter dan niets. Volkskrant is het moderne neplinks, het Clinton links. | |
Papierversnipperaar | zaterdag 21 oktober 2017 @ 22:23 |
| |
deelnemer | zondag 22 oktober 2017 @ 00:42 |
De kritiek op het neoliberalisme heeft een sprong gemaakt van: dom gelul door populisten naar: gezeur over wat iedereen inmiddels allang weet. De duur ven deze radicale omslag is echter verbazend kort geweest. Ik zou bijna zeggen, van de ene op de andere dag gingen we over van: te dom om serieus te nemen naar: te uitgekauwd om nog langer bij stil te staan. Heel opmerkelijk. En het neoliberale beleid gaat grotendeels gewoon door. | |
Klopkoek | zondag 22 oktober 2017 @ 17:36 |
https://www.buzzfeed.com/(...)YV6WEvxY#.ihXzrpWKxq https://www.counterpunch.(...)-the-corporatocracy/ https://www.theguardian.c(...)s-big-data-democracy | |
Klopkoek | maandag 23 oktober 2017 @ 09:00 |
Half Europa aan de bedelstaf gemaakt, racisme salonfahig geworden en de rijken stelen door - dus goed gedaan. Leuk de boekhoudertje spelen terwijl het onderwijs en R&D onder de maat zijn. | |
SlugGuts | donderdag 26 oktober 2017 @ 16:57 |
En het gaat maar door. Ik hoor wel eens om me heen dat we de straat op moeten gaan. Ja Prima, maar tegen wie en wat en wat wil je er voor op geven? We moeten een alternatief hebben wat oude systemen kunnen vervangen. Maar wat is dat alternatief? Komt dat over twee jaar uit Sillicon Valley? Is het China die straks de lakens uit gaan delen? Is dat beter dan wat we nu hebben? Denk van niet. | |
Ribbenburg | vrijdag 3 november 2017 @ 17:01 |
Zeldzaam moment van eerlijkheid. Erik Wiebes erkent neo-liberaal te zijn: Wat een lefgozer. | |
deelnemer | maandag 13 november 2017 @ 14:47 |
De minister moet niet bang zijn voor farmaceuten Een artikel waarin redacteuren van het NRC bepleiten dat ministers harder moeten onderhandelen met farmaceuten over de prijs van geneesmiddelen, binnen de gegeven kaders. Maar waarom binnen de gegeven kaders? In het stuk wordt erop gewezen, dat de VS dreigde het handelsverdrag met Thailand op te zeggen, als Thailand gebruik zou maken van de optie een dwanglicentie te verstrekken. Dat duidt erop, dat de Amerikaanse overheid pal staat voor het eigen bedrijfsleven, en daarop berust de macht van het bedrijfsleven. Als de overheid onderhandeld met het bedrijfsleven, en de macht van het bedrijfsleven berust op de overheid, dan onderhandeld de overheid uiteindelijk met zichzelf of een andere overheid. De gegeven juridische situatie is een product van politieke afspraken en ideologische uitgangspunten. Daaraan is niets heilig, en kan allemaal heronderhandeld worden: - Overheden kunnen besluiten om zelf nieuwe medicijnen te gaan ontwikkelen. Dat doorbreekt het taboe dat de overheid geen economische activiteiten mag ontplooien, maar dit moet overlaten aan het bedrijfsleven. - Volgens het patenten en octrooien recht zit je al snel op je knien voor het bedrijfsleven. Er ontbreken blijkbaar grenzen aan dit soort toegekende rechten. De handelsverdragen, waarin dat alles geregeld is, kun je openbreken. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 13-11-2017 15:13:00 ] | |
Adept | maandag 13 november 2017 @ 14:59 |
Komt goed joh, gelukkig kunnen ze op sommige plaatsen nog wel nadenken. Er komt een nieuwe generatie aan die deze termen niet eens gaat erkennen, laat staan bediscussiren.. En met goede redenen, want het is zwakzinnig gelul in de ruimte. In het kort komt het er op neer dat de nieuwe generatie veel meer vanuit het hart gaat denken, vanuit cocreatie en vanuit samenwerking versus competitie. Dat is de toekomst, al dit soort soort links rechts neo-post 'nooit anders gedaan' liberalisme is een semantische farce.. | |
Adept | maandag 13 november 2017 @ 15:04 |
Pas nou maar op, straks vat je nog kou.. Wat wij nodig hebben is een zinnig discours over de aanstaande nieuwe generatie en de technologische mogelijkheden voor de toekomst, en de taken die nodig zijn om de mensheid, die binnen zeer korte termijn geheel anders zal gaan moeten functioneren, dusdanige tools en vaardigheden cq vrijheid krijgen om deze transitie aan te kunnen en optimaal te benutten. | |
deelnemer | maandag 13 november 2017 @ 15:11 |
Nederlandse middelbare scholieren weten weinig over burgerschap en democratie. Wat is hier de olifant in de kamer? De bestuurselite is zich 40 jaar lang te buiten gegaan is aan marktideologische propaganda. Volgens de marktideologie is de ideale samenleving een marktsamenleving. Daarin wordt de overheid voorgesteld een marktverstoorder en wordt de burger verpopt tot een consument. Wie krijgt de schuld? Het onderwijs. Wie heeft de schuld? Het bedrijfsleven. Als samenleving moeten we het taboe doorbreken, dat er nog steeds verhuld gesproken wordt over 40 jaar marktideologie en bijbehorende propaganda. Ook moeten we voorkomen, dat bij het keren van het schip, er direct weer een nieuwe platte ideologie wordt uitgerold. De samenleving moet zich kunnen organiseren. Maar dat vereist geen plat nationalisme rond vlaggen een volksliederen. Dat soort volksmennerij werkt wel, maar deugd niet. Wat de leerlingen bij maatschappijleer in de eerste plaats moeten leren, is wat een ideologie is, en hoe deze politiek gebruikt / misbruikt kan worden. Dan kan mooi worden uitgelegd aan de hand van de marktideologie. | |
deelnemer | maandag 13 november 2017 @ 15:15 |
Al duizenden jaren is de nieuwe generatie bezig om de wereld voor eens en altijd recht te zetten. De nieuwe generatie begrijpt meestal alleen wat hen dwars zit aan de status quo. Verander dat, en de wereld is volmaakt. Hebben ze goed nagedacht over het machtsprobleem en zijn vele gedaantes? Ik betwijfel het. [ Bericht 5% gewijzigd door deelnemer op 13-11-2017 15:20:42 ] | |
Adept | maandag 13 november 2017 @ 15:18 |
Nee, wij hebben allemaal de schuld, waarom??? Omdat niemand zich nog ergens in wil verdiepen, buiten het eigen voordeel om dan, het gros is zeer conformistisch, dankzij uiteraard een generatie lange diepe liefde om onze jeugdigen op te leiden tot volwassenen.. Tel daarbij op de onmacht van de gediscrimineerde dissident, en voila, een hoop ellende, en niet terecht, want iedereen heeft te eten, leeft in relatieve veiligheid, kan onzin kletsen ad infinitum, en weet dan nog steeds tijd te maken voor een ideologie die bestaat uit niet meer dan een abstracte versie van vooruitgang. Uiteraard allemaal in de geest van zichzelf nooit de vraag te hebben gesteld waar dat ongenoegen dan vandaan zou komen, en stelt deze vraag dan ook uit tot men ermee geconfronteerd wordt, zoals nu bijvoorbeeld.. Dus de oorspronkelijke, meer onderliggende vraag is, waarom is men zo ontevreden? Niet over geld, niet over materiaal, maar wat dan.. Ergens down the line zullen wij moeten gaan onderzoeken in hoeverre wij nu eigenlijk willen deelnemen aan een systeem wat ons emotioneel en gevoelsmatige uitwringt en in in een constante staat van angst door het leven laat gaan? | |
Adept | maandag 13 november 2017 @ 15:20 |
Ja ja, maar er is altijd een systeem in gang geweest om mensen angst voor zichzelf te laten ontwikkelen.. Tot vandaag de dag dan, want vanaf nu gaan we een revolutie, en een versnelde evolutie, of eigenlijk niet veel meer dan een herontdekking in gang zetten waarmee wij als mensen weer in contact komen met onszelf. Wat de eerste vereiste is om werkelijke volwassen samenlevingen te ontwikkelen. | |
deelnemer | maandag 13 november 2017 @ 15:27 |
Angst voor de onmacht. Als groepsdier ligt onze macht in de samenwerking met anderen, en onze onmacht in de afhankelijkheid van anderen (een lastig dilemma). | |
Adept | maandag 13 november 2017 @ 15:34 |
Waar tot op zeer beperkte, en altijd zeer beknelende hoogte. Vandaar dat het zeer wenselijk is om juist die diepe vragen te stellen die ten grondslag liggen aan onze voorkeuren. Neem links, neem rechts, neem conservatief, neem liberaal, neem whatever. Wij gaan straks terug naar de basis van wat het betekend om mens te zijn, van daaruit is het absoluut noodzakelijk de mens an sich te ontleden, dus van A tot Z.. In elk opzicht zonder schaamte, zonder schuld en zonder boete.. Pas dan, kunnen wij een maatschappij zo inrichten dat er onderwezen en bedreven kan worden op basis van onze diepe psychologische drijfveren, maar dan de werkelijke en niet de ontkende. Tot die tijd zullen wij diepe crisissen en ontwrichtingen ondervinden in onszelf en dus in het verlengde de maatschappij en onze gecreerde systemen. Zonder die transparantie is er geen mogelijkheid om tot werkelijk bevredigende samenwerkings en uitvloeiend, maatschappelijke systemen te komen die ons allemaal leidt naar meer geluk en welbevinden. En gelukkig staan wij aan de vooravond van die ontwikkelingen. Waar uiteraard een hoop tegenwerking voor is, want iedereen voelt aan zijn water aan dat het 'hem' zou kunnen treffen, maar die hobbel gaan wij allemaal over.. Want het is noodzakelijk voor vooruitgang. | |
deelnemer | maandag 13 november 2017 @ 15:49 |
Deze zelfontdekking is ook al duizenden jaren gaande. De mens is niet transparant voor zichzelf. Het zelf heeft geen vaste kern. Alles lost op in de samenhang der dingen. De complexiteit van de samenhang der dingen gaat onze pet te boven; het oogt als een grote samenloop van omstandigheden. Zie ook: F&L / Hoe komen we tot een betere samenleving? | |
Adept | maandag 13 november 2017 @ 15:57 |
De mens is zeer zeker wel te kennen, maar niemand die er moeite in steekt. De mens is zeer simpel, met zeer complexe uitkomsten als er geen aandacht cq kennis over beschikbaar is.. En die kennis is er ook al duizenden jaren, maar niemand wil eraan. Dat is het probleem, niet het zogenaamde 'wij zijn niet te kennen' verhaal. Wij verwijzen inderdaad altijd door naar vage theorien, vage wetenschap en nog vagere conclusies, wat geheel te verklaren is vanuit het model: Ik wil het niet weten, maar ik weet het eigenlijk ergens wel model. En vandaar de conclusie dat het iets versneld zal moeten worden middels partijen die dit en weten en willen verspreiden. | |
deelnemer | vrijdag 17 november 2017 @ 21:14 |
Doen alsof het gemakkelijk is om betrouwbare politieke berichtgeving te scheidden van het onbetrouwbare is volksverlakkerij. Er is geen formule voor. | |
Sicstus | zaterdag 18 november 2017 @ 20:41 |
Neoliberalisme is toch dat dat je de gemakzuchtige opvatting hebt dat alles overlaten aan 'de vrije markt' tot het paradijs leidt, omdat je zelf ergens over nadenken te moeilijk vindt? | |
deelnemer | zaterdag 18 november 2017 @ 22:51 |
Niet omdat je het te moeilijk vindt om zelf ergens over na te denken, maar omdat je daarmee het werkelijke politieke spel achter de schermen kunt afhandelen, zonder last te hebben van de bevolking. Ideaal, als je uit bent op geld en macht tegen de belangen van de bevolking in. Het bedrijfsleven had belang bij de voorstelling van de samenleving als een vrije markt, die er vanzelf is, en de overheid als de verstorende factor. Het is een machtsoverdracht van het publieke naar het private. Omdat de overheid democratisch is, is het buiten spel zetten daarvan, ook het buiten spel zetten van de democratie. | |
Papierversnipperaar | zaterdag 18 november 2017 @ 23:43 |
Nee, dat is libertarisme. | |
Sicstus | zondag 19 november 2017 @ 19:56 |
Ah ok, naja, het is in ieder geval kut dus. | |
Papierversnipperaar | maandag 18 december 2017 @ 15:44 |
| |
Papierversnipperaar | dinsdag 26 december 2017 @ 21:03 |
Kijk het is heel simpel, de vrije markt is altijd (ALTIJD!!!) efficinter dan een overheid dus is het logisch dat je zo veel mogelijk overheidstaken privatiseert want private partijen kunnen goedkoper en sneller produceren en diensten leveren en als dat toch niet blijkt te kloppen, nou dan stoppen we er toch gewoon mee? Maar als bij de overheid nou ondertussen bepaalde diensten en medewerkers zijn wegbezuinigd..... ?
| |
noescom | dinsdag 26 december 2017 @ 21:16 |
Dat vrije markt kapitalisme tot het paradijs zou leiden is een soort vreemde gedachtekronkel waar libertariers zich verre van houden. Libertariers constateren slechts dat vrijwillige interacties te verkiezen zijn boven staatsdwang. | |
Papierversnipperaar | dinsdag 26 december 2017 @ 21:18 |
Die constatering is fout en hypocriet. | |
noescom | dinsdag 26 december 2017 @ 21:19 |
Jij vind staatsdwang te verkiezen boven vrijwillige interacties? | |
Papierversnipperaar | dinsdag 26 december 2017 @ 21:39 |
Als die vrijwilligheid leidt tot willekeur en een onleefbare planeet, ja. | |
noescom | dinsdag 26 december 2017 @ 21:41 |
En dat is niet gebeurd en zal niet gebeuren. Conclusie: je bent voor vrijwillige interactie. Dan begrijp ik niet helemaal wat je fout en hypocriet vindt aan die constatering. | |
Papierversnipperaar | dinsdag 26 december 2017 @ 21:47 |
We hebben nu overheden, maar alle goeds komt van vrijwilligheid? Je bent niet goed bij je hoofd. | |
noescom | dinsdag 26 december 2017 @ 21:52 |
Vind je nu staatsdwang te prefereren boven vrijwilligheid of niet? Mensen hebben al duizenden jaren vrijwillige interactie met elkaar en de planeet is uiterst leefbaar, behalve daar waar overheden dwangmatig allerlei dingen opleggen zoals het verplicht opvangen van kansloze migranten, het afnemen van dure, matige, gemonopoliseerde verzekeringen en het introduceren van communisme. Neem eens een kijkje in Venezuela bijvoorbeeld. Niet echt het product van vrije interactie daar, of wel? | |
Papierversnipperaar | dinsdag 26 december 2017 @ 21:56 |
Ah, ieder vorm van overheid staat gelijk aan een communistische dictatuur. Je bent een adept van dat trauma-geval Ayn Rand. Overheden hebben internet bedacht. Bedrijven niet. | |
noescom | dinsdag 26 december 2017 @ 21:56 |
Dat is niet wat ik zei. Begrijpend lezen gaat je niet goed af. Maar bedrijven hebben er een succes van gemaakt. | |
Papierversnipperaar | dinsdag 26 december 2017 @ 21:57 |
Begin jij niet over begrip, domoor. | |
noescom | dinsdag 26 december 2017 @ 21:59 |
Excuses. Ik dacht dat ik met een volwassen persoon in gesprek was. Is Sesamstraat niet allang afgelopen? | |
Papierversnipperaar | dinsdag 26 december 2017 @ 22:04 |
Nee dat was het, bedrijven dreigen het kapot te maken.
| |
noescom | dinsdag 26 december 2017 @ 22:08 |
Bwhahaha. Internet gaat helemaal niet kapot, maar veranderd naar gelang de wensen van de consument veranderen. Wees blij dat het een vrijwillig vrije markt dienst is en geen staatsbedrijf. In staatshanden had je verplicht moeten betalen voor steeds slechtere dienstverlening. | |
deelnemer | woensdag 27 december 2017 @ 10:54 |
| |
noescom | woensdag 27 december 2017 @ 11:02 |
Zelden zoiets idioots gelezen. • De onmogelijkheid van het klassiek liberalisme • Zijn orde en rechtspraak mogelijk zonder staat? • Zijn mensen slecht? [ Bericht 14% gewijzigd door noescom op 27-12-2017 11:13:57 ] | |
deelnemer | woensdag 27 december 2017 @ 14:13 |
Dat zijn standaard stukjes over vermeende bezwaren tegen het libertarisme, die zo gekozen zijn dat de libertarier altijd gelijk heeft. Typisch voor iedere ideologische beweging, die denkt in termen van 'de waarheid' ipv de bestaande wereld serieus te onderzoeken. Libertariers willen het probleem van dwang oplossen. Dat zien zij als het enige reele probleem. Dat is typisch voor mensen die zich blindstaren op iets dat knelt, en de rest negeren. Dat leidt tot een eenzijdig verhaal. Zo eenzijdig dat 'de waarheid' er evident van wordt. Libertariers veronderstellen dat alles altijd begint met een bewust overwogen keuze. Dat betekent dat men zichzelf niet identificeert met het eigen lichaam, maar met het eigen bewustzijn. De voorwaarden van het eigen bestaan worden zo weggepoetst. Voordat je een vrijwillige transactie aangaat, sta je al als een huis (het autonome individu). Als je ervoor kiest de transactie niet aan te gaan, dan is je terugvalpositie altijd dik in orde, en zo ontbreekt iedere dwang. Libertariers veronderstellen dat de markt vanzelf vrij is. Ze definieren de markt als ongedwongen transacties, en vinden dat het opschrijven van die definitie voldoende is. Daarmee omzeilen zij de vraag hoe je een vrije markt realiseert. De realisatie berust op afspraken, en dat is precies de politieke orde die volgens libertariers geen zinnige rol speelt. Door deze te schrappen, geloven libertariers de bron van dwang te hebben geelimineerd, zonder zich er rekenschap van te geven, dat zonder er uberhaupt geen rechten bestaan. Zo definieren libertariers een wereld die alleen bestaat uit de heerlijke vrijheid. Ze veronderstellen dat de voorwaarden voor het bestaan van mensen en hun samenlevingen allemaal vanzelf zijn, vanuit het niets. Zozeer zelfs, dat hun mensbeeld lijkt op een individueel rondfladderend zieltje dat voldoet aan de klassieke definitie van God: - alwetend (alles is evident waar, en hoeft niet te worden onderzocht of ontdekt) - almachtig (alles is gewoon een keuze) - algoed (de juiste moraal is evident en daar kies je dan natuurlijk voor) Het vrijheidsideaal van libertariers berust dus op misvattingen over het juiste beginpunt van de analyse (als het gaat om henzelf als mens en als het gaat om de samenleving). Het is typisch voor mensen zonder een serieuze wetenschappelijke achtergrond, want het conflicteert daarmee aan alle kanten. Het heeft alle kenmerken van een wezenloos geloof voor goedgelovige mensen. Het kan gemakkelijk worden misbruikt, en wordt ook misbruikt. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 27-12-2017 19:30:00 ] | |
noescom | woensdag 27 december 2017 @ 20:21 |
Vrijheid is de afwezigheid van dwang. Zolang je niet gedwongen wordt om dingen te doen of te laten dan ben je vrij. Laten overheden nu op dagelijkse basis mensen dwingen dingen te doen of te laten met allerlei straffen op ongehoorzaamheid. Je zou er goed aan doen eens wat te lezen over het non-agressie-principe voordat je met zulke kul aankomt. Het is dan wel weer interessant dat je God erbij haalt. Etatisme (het geloof in de staat) wordt door vele libertariers als geloof gezien. | |
deelnemer | woensdag 27 december 2017 @ 21:20 |
Het non-agressie principe (NAP) is mij wel bekent (na 50 delen van het topic over het libertarisme). Enkele evidente bezwaren: 1. Het definieren van een principe is niet voldoende; het moet ook nog gehandhaafd worden. Daar wordt overheen gestapt, waardoor de dwang die met handhaving gepaard gaat, verdoezeld wordt. 2. Met het NAP gooit men het eigendomsrecht op n hoop met het verbod op integriteitsschending, en zo definieert men een absoluut eigendomsrecht. Het NAP erkent geen positieve rechten, en zo is uitsluiting volgens het NAP geen agressie. Dat alles maakt dwang dmv uitsluiting mogelijk. Alle samenwerking begint met het maken van afspraken. Ook het NAP geldt alleen als mensen afspreken het te erkennen. Afspraken maken is politiek. Zo begint iedere samenleving met politiek: de staat, het recht, de vrije markt, etc ... Daarom is 'de staat versus het NAP' een valse tegenstelling (zie ook deel #19 van dit topic). PS: Het libertarisme drijft het individualisme op de spits. Ik raad je het volgende experiment aan. Kijk naar een blinde muur, eentje die bestaat uit bakstenen. Kijk naar n baksteen en merk op dat dit een individu is. Concludeer dat de muur niet bestaat, maar alleen individuele bakstenen. Neem een aanloop een probeer door de muur heen te lopen (want die bestaat toch niet). Dan leer je iets. En daar laat ik het bij, want dit topic gaat niet over het libertarisme. [ Bericht 9% gewijzigd door deelnemer op 27-12-2017 21:40:21 ] | |
noescom | woensdag 27 december 2017 @ 21:59 |
Je verwart principes met wetten. Principes handhaaf je niet, maar wanneer mensen van je stelen of je anderszins in je vrijheid beperken dan heb je natuurlijk alle recht om je daartegen te verdedigen. Eventueel met hulp. Het NAP erkent inderdaad geen positieve rechten, omdat die neerkomen op dwang. Als ik bijvoorbeeld recht heb op consultaties van een dokter, dan is die dokter verplicht om mij die consultatie te geven. Ook als hij dat niet wil of kan. Uitsluiting is in die zin geen agressie omdat er geen dwang plaatsvindt. Dat wil niet zeggen dat willekeurige uitsluiting is aan te moedigen. Doe er vooral wat aan om dat tegen te gaan. Afspraken maken is geen politiek. De staat (een organisatie) en het NAP (een principe) is een vreemde vergelijking. Dat is als de tegenstelling tot liefde en een dopsleutel. Ik zie niet goed wat je hiermee probeert te zeggen. Het is wel duidelijk dat de overheid stelselmatig het NAP schendt. Ik begrijp ook hier niet wat je probeert te zeggen. Dat libertariers denken dat de muur (de overheid) niet bestaat? Dat vele stenen (mensen) samen een muur (overheid) maken? Beiden zijn onzin. Dat de overheid bestaat is evident en dat burgers niet samen de overheid vormen ook. Immers: waarom mag je dan niet hetzelfde als wat de overheid mag? Rechten die je niet hebt kun je niet delegeren naar een andere partij. [ Bericht 1% gewijzigd door noescom op 27-12-2017 22:24:58 ] | |
Papierversnipperaar | woensdag 27 december 2017 @ 23:24 |
Een samenleving, gemeenschap. | |
noescom | woensdag 27 december 2017 @ 23:29 |
Ik ben je kwijt. Bedoel je te zeggen dat je zonder controlerende overheid geen samenleving hebt? | |
Papierversnipperaar | woensdag 27 december 2017 @ 23:47 |
Nee. De focus op individualisme is fout. Je ontkent daarmee dat er samenlevingen zijn. Individuen bestaan niet buiten een samenleving of gemeenschap. | |
deelnemer | woensdag 27 december 2017 @ 23:51 |
Principes en rechten bestaan niet als een objectief geldig gegeven. Je kunt het alleen geldigheid verschaffen via een politiek proces (afspraken maken binnen de groep). Het NAP erkent niets, alleen mensen erkennen iets. Hou op het NAP te definieren als een waarheid zonder gronden. Of de erkenning door mensen vormt de grond achter het NAP, of het is toetsbaar objectief feit. Er is geen derde categorie. Je kunt niet zomaar waarheden uit je mouw toveren. Je kunt uitsluiting niet tegengaan, omdat je daarmee het recht van 'de uitsluiter' om mensen uit te sluiten betwist (wat dwang is volgens het NAP). Volgens het NAP ben je vrij om uit te sluiten, en dat tegen willen gaan is al dwingend. Mensen zijn groepsdieren. Dat berust op sociale emoties, die van nature ingebakken zijn. Daarom is een mens meer dan louter een individu en organiseren mensen zich in groepen. Zo ontstaat de vraag naar de balans tussen de individuele belangen en het belang van een goede samenwerking. Libertariers zoeken die balans niet, maar definieren de mens met het NAP louter als individu (en doen ook nog alsof de wereld van nature uit stukjes eigendom bestaat). Vervolgens doen ze alsof die gekozen definitie de status heeft van een God gegeven waarheid (waar, ook als zou geen mens het er mee eens zijn). Daardoor verdwijnt de andere kant van de balans (de samenwerking binnen de groep) achter de horizon. Dat repareert men vervolgens met een kunstgreep ( het geloof in principes zonder grond). Zodoende is de groep weggemoffeld, en ziet men de uitdrukking daarvan (de staat) aan voor een onverklaarbaar fenomeen waar alleen gekken in geloven. Niet alleen het individu bestaat, maar ook de groep. De gedachte dat de groep niet bestaat, omdat er alleen individuen bestaan, is vergelijkbaar met het idee dat de muur niet bestaat, omdat er alleen individuele bakstenen bestaan. Kortom, men ziet de samenhang der dingen over het hoofd. In dit geval de natuurlijke sociale emoties van mensen (zoals eenzaamheid, schaamte, trots); de reden waarom mensen aantoonbaar groepsdieren zijn. Net zoals de muur bestaat uit de samenhang tussen de bakstenen, zo bestaat de groep uit de samenhang tussen mensen, en die heeft een natuurlijke biologische basis. Vanuit deze basis ontstaan vormen van samenwerking, en pas daaruit ontstaan geldende normen, principes, etc ... Er is dus niet zomaar, plonk, de waarheid van het NAP. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 28-12-2017 00:14:20 ] | |
noescom | woensdag 27 december 2017 @ 23:55 |
Nee, bij individualisme ontken je niet dat er samenlevingen zijn maar zeg je dat een individu meer rechten heeft dan het collectief. M.a.w. als het dorp een snelweg wil neerleggen in mijn achtertuin en ik wil dat niet dan hebben ze pech want het is mijn tuin. | |
Papierversnipperaar | woensdag 27 december 2017 @ 23:56 |
Die tuin is alleen van jou als de gemeenschap dat recht erkent. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 00:04 |
We zijn het erover eens dat principes en rechten geen objectief gegeven zijn. Het zijn meningen, dus subjectief. Overigens wel breedgedragen meningen, dus intersubjectief. Dat je een principe of (negatief) recht alleen geldigheid zou kunnen verschaffen via een politiek proces is klinkklare kolder. Ook hier ben ik het met je eens. Mensen erkennen principes; het NAP op zich is in feite niets. Toch is iedereen het er wel over eens dat je niet moet stelen, moorden en verkrachten en dat als je een afspraak maakt je je daar aan hoort te houden. In die zin wordt het NAP al breed gedragen, behalve als het op de overheid aankomt. Ik bedoelde dat je de persoon in kwestie zelf niet uitsluit. Dat ontken ik helemaal niet. Libertariers vinden dat de rechten van individuen boven de rechten van het collectief gaan. Alle kwalificaties die je er verder op plakt zeggen mij niets. Juist. Je denkt dus dat libertariers vinden dat er geen groepen mogen bestaan. Dan snap ik waarom je er zo tegenin gaat. Wees gerust: dat is zeker niet waar het libertarisme voor staat. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 00:06 |
Je zegt dus dat als de straat bepaald dat jouw televisietoestel van hun is, ze hem zo mogen meenemen? | |
deelnemer | donderdag 28 december 2017 @ 01:10 |
Het universele karakter berust op het feit dat wij allemaal mensen zijn. Daarom kunnen fundamentele natuurlijke belangen op brede erkenning rekenen. Toch moeten mensen het eens zien te worden over de specifieke invulling, en dat is een politiek proces. Een specifiek deel eruit lichten, en te doen alsof deze al geldig is, voorafgaande aan iedere vorm van afspraken maken, is dat specifieke deel een absolute status geven. Dat laatste is nergens op gebaseerd (tenzij het objectief toetsbaar is). Eigendomsrecht in het NAP opnemen, duidt op de wens van sommigen om hun bezit veilig te stellen. Geen enkel politiek proces kan daar dan nog aankomen. De uitsluiting van positieve rechten van deze behandeling is willekeur. Daarmee laat men negatieve recht prevaleren boven positieve rechten. De claim dat het intersubjectieve daaraan al gebonden is, zonder enige grond daarvoor aan te geven, is onzin. Het is zeker niet zo, dat mensen het erover eens zijn dat eigendomsrecht dezelfde status heeft als de rest van het NAP. En de verklaring van de rechten van de mens erkent wel degelijk positieve rechten. De enige manier om het uit te maken is een politiek proces. Staatsvorming is het gevolg van dit beslissingsproces (een manier om groepsbeslissingen te kunnen nemen). Wil je niet in een dictatuur leven? Dan moet je het democratisch maken. Dan moet je ook weten wie erbij de groep hoort en dus meebeslist. En daarna kun je samen uitmaken hoe de balans tussen het individu en de gemeenschap ligt. En dan kun je ook gemeenschappelijke belangen behartigen. Een individu op zichzelf stelt weinig voor. Als jij als een Robinson Crusoe aanspoelt op een onbewoond eiland, dan ben je af van iedere dwang. Je hoeft dan ook geen belasting te betalen. Je zult wel merken hoe armzalig het bestaan is, als je het helemaal zelf moet zien te rooien. Dat is precies de reden waarom sommige soorten groepsdieren zijn. Hun vorm van overleven leunt op samenwerking. Dat is geen rationele keuze. Dat sommige dieren wel groepen vormen en andere niet, is deel van hun natuur. Bij mensen hun je aantonen dat ze van nature groepen vormen, en dat loopt via sociale emoties (vraag het desnoods aan biologen en psychologen die dat bestuderen). Groepsgedrag is eigen aan mensen. Daar heb jij geen boodschap aan, want je kunt ook een vel papier pakken en een principe opschrijven. Dat laatste heeft volgens jou meer overtuigingskracht dan het bestuderen van menselijk gedrag. Het liberalisme staat vooral voor het heilig verklaren van eigendomsrecht. Daarom doen ze alsof er geen enkele verklaring bestaat voor staatsvorming. Maar tuigen ze uiteindelijk toch stiekem zoiets op (met rechten en rechtshandhaving), maar dan zodanig dat het eigendomsrecht onaantastbaar is. Eigendomsrecht absoluut verklaren is het doel. Aan de huidige zorgen over de groeiende ongelijkheid kun je zien dat dit heel gevaarlijk kan zijn. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 01:25 |
Iedereen is het er al over eens dat je niet moet stelen en moorden en dat datgene dat jij koopt van jou is. Daar is geen proces voor nodig. Het enige afwijkende punt is dat libertariers dat ook van toepassing achten op de overheid. Nee, dat is geen willekeur. Libertariers hebben het zelfsbeschikkingsrecht hoog in het vaandel staan. Positieve rechten vereisen een evenredige plicht om iets te leveren. Als ik recht zou hebben op bananen, dan moeten er verkopers zijn die mij bananen leveren ook al willen ze misschien liever wat anders verkopen. Ze moeten hun tijd en inspanning dus tegen hun wil in wijden aan het telen van bananen, daarmee is die tijd feitelijk niet meer van hun maar van mij. Daarmee zijn ze feitelijk deeltijdslaven. Aan negatieve rechten kleven geen plichten. Nee. Staatsvorming is geen gevolg van het nemen van groepsbeslissingen. Democratie is een vorm van dictatuur. Niemand heeft het over alles zelf rooien. Niemand heeft het over het niet samenwerken in groepen. Er zijn verschillende stromingen binnen het libertarisme. Je hebt de minarchisten die een kleine overheid willen die alleen de kerntaken politie, justitie, defensie en volgens sommigen ook infrastructuur regelen en verder niets. Een zogenaamde nachtwakersstaat. Ik ben van de anarcho-kapitalistische snit: geen enkele vorm van overheid. In principe heb je geen overheid nodig om rechten te beschermen, maar ik kan prima leven met een nachtwakersstaat. [ Bericht 1% gewijzigd door noescom op 28-12-2017 01:44:35 ] | |
deelnemer | donderdag 28 december 2017 @ 01:46 |
Ik voorspel dat bij een groeiende ongelijkheid, gecombineerd met een absoluut eigendomsrecht, er voor veel mensen een enorme economische dwang kan ontstaan. Een deel van de mensen zal zich dan genoodzaakt zien om contracten aan te gaan die ze onbeschoft vinden. Je zult libertariers zien, die dan grijzend opmerken dat je het contract vrijwillig hebt ondertekend; er dus geen dwang is. De ironie: de grootste liefhebbers van individuele vrijheid creeren zo juist enorm dwingende verhoudingen. Dat berust dan allemaal op een absoluut eigendomsrecht dat ergens in de blauwe lucht hangt. Iedere vorm van onderbouwing, wetenschappelijk of diepgevoelde overtuigingen (zeg humaniteit) of meerderheidsstandpunten of het algemeen belang of wat dan ook, het is allemaal minder gezaghebbend dan het eigendomsrecht omdat .... omdat libertariers dat vinden. De libertariers zijn zo maatgevend, hun subjectieve oordeel, dat het eigendomsrecht onaantastbaar is, is zo waar, dat niets daartegen op kan. En waarom niet? Omdat libertariers dat vinden. Dat lijkt verdacht veel op een autoritaire neiging over anderen en hun belangen heen te willen lopen. Je hebt een geaccepteerde beslissingsprocedure nodig om rechten erkent te krijgen als geldig. Om ze te beschermen heb je alleen macht nodig. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 28-12-2017 10:15:15 ] | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 02:02 |
We moeten even goed uit elkaar houden over wat voor soort vrijheden we het hebben. Natuurlijk zijn er mensen die uit economische noodzaak banen moeten accepteren die ze eigenlijk niet willen. In die zin zijn die mensen niet vrij. Echter, wanneer libertariers het hebben over vrijheid dan bedoelen ze de afwezigheid van dwang. Dat iemand dus geen al dan niet spreekwoordelijk pistool op je hoofd zet om je te dwingen tot iets. Dt is waar libertariers tegen zijn. Wanneer je mensen de vrijheid geeft om geld te verdienen zonder allerlei vervelende regels, dan kunnen ze vanzelf betere banen accepteren. Mensen vinden het over het algemeen prettiger om in vrijheid te leven dan onder een dwingend regime. Ik ken weinig mensen die van Nederland naar Noord Korea vluchten om maar iets te noemen. Als libertariers iets niet zijn dan is het autoritair. Ons enige belang is het vergroten van vrijheid. We claimen niets. | |
deelnemer | donderdag 28 december 2017 @ 11:11 |
Libertariers claimen een absoluut eigendomsrecht. Er is al eigendomsrecht. Er is geen enkele zinnige reden om dat verder op de spits te drijven. Het idee van eigendomsrecht is niets anders dan de mogelijkheid om ergens een claim op te kunnen leggen. Het gaat dan niet om 'de vrijheid' maar om 'mijn vrijheid'. Het gaat daarom niet leiden tot een vergroting van een ieders vrijheid. Daar hebben libertariers schijt aan, wat blijkt uit hun radicale afwijzing van positieve rechten. Aan eigendomsrecht zijn beslissingsbevoegdheden gekoppeld, namelijk het exclusieve beschikkingsrecht. Koppel de jurisdictie aan het eigendomsrecht, en je krijgt een geprivatiseerde rechtsspraak in handen van de bezittende klasse. Op een rare manier, want het verhaaltje begint met een uit de lucht gegrepen recht (een absoluut eigendomsrecht) om daar vervolgens het recht op te baseren. De aardbol is eindig, en de passie van sommigen voor het vergaren van bezit, is eindeloos. Het verhaaltje, dat door een ieders vrijheid om geld te verdienen alles vanzelf ten goede keert, is naief. De vrijheid om te doen wat je wilt, zonder regeltjes, is al even naief. Ga niet doen alsof iedereen altijd alles zelf moet kunnen beoordelen, om te voorkomen dat hij wordt genaaid door iemand anders (die daartoe dan de vrijheid moet hebben). Ga niet doen alsof dat soort misbruik eenvoudig te voorkomen is, als iemand maar even autonoom nadenkt. Dat volledig autonome individu bestaat ook niet. Of je onderschat, hoe onmogelijk is om als individu alles te overzien en doorgronden. Of je onderschat het niet, en dan ben je op een achterbakse manier de machtspositie van mensen met veel bezit aan het versterken (en die is wat mij betreft al groot genoeg). Kortom, de droom van de heerlijke vrijheid gaat niet uitkomen op basis van het NAP. Het leidt tot een private tirannie. Het ligt niet fundamenteel besloten in de aard der dingen om in bezit genomen te worden. Het ligt hooguit besloten in de aard der mensen om dingen in bezit te willen nemen. Dat is geen liefde voor de vrijheid, maar een passie voor macht (machtswellust of, op zijn best, ingegeven door een behoefte aan zelfbescherming). [ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 28-12-2017 11:35:32 ] | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 11:37 |
Libertariers claimen zelfbeschikkingsrecht. Eigendomsrecht is daar een voortvloeisel van. • http://www.vrijspreker.nl(...)rtarische-principes/ • http://libertarian.nl/wp/(...)en-eigendomsrechten/ Positieve rechten komen neer op slavernij. Dat heb ik al uitgebreid uitgelegd. Het is wat frustrerend om een discussie te voeren met iemand die geen informatie opneemt en steeds hetzelfde, niet kloppende riedeltje blijft herhalen. Dat is dan ook niet wat libertariers bepleiten. Mensen die dingen in hun bezit nemen die niet van hen zijn, noemen we dieven. Er zijn allerlei manieren om je daartegen te verdedigen, behalve als het om de overheid gaat. Dan maak je geen kans. [ Bericht 3% gewijzigd door noescom op 28-12-2017 12:00:08 ] | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 16:52 |
Probeer ze maar eens tegen te houden. En zonder overheid zijn daar geen wetten tegen dus...... | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 16:53 |
Je kunt ze niet tegenhouden zonder wetten? | |
deelnemer | donderdag 28 december 2017 @ 17:14 |
Je kunt claimen dat eigendom de vrucht is van je arbeid, en het eigendomsrecht daarom voortvloeit uit zelfbeschikkingsrecht. Daar tegenover staat, dat het eigendomsrecht al evenzeer het zelfbeschikkingsrecht van mensen kan beperken. Zeker als je overweegt, dat geen enkel vrucht van iemands arbeid louter en alleen uit arbeid bestaat (de grond onder je voeten, grondstoffen, de lucht die je inademt). Ik wijs je er daarom op, dat eigendomsrecht juist de mogelijkheden van mensen enorm kan beperken, als het eigendom erg ongelijk verdeeld is. Als iemand niet meer kan beschikken over iets in de wereld om hem heen (reeds volledig in beslag genomen door anderen), dan blijft er van zijn zelfbeschikkingsrecht niets meer over. Politieke filosofie is niet voor niets een eindeloos gekloot met concepten. Als je een beetje handig bent in het munten van concepten, dan kun je iedere politieke voorkeur presenteren als een evidente waarheid. Er zijn diverse zinnige rechtvaardigheid principes te formuleren. Het is flauw om daarin alleen datgene te propageren wat jou belang dient. Het libertarisme is evident eenzijdig, ten gunste van mensen met veel bezit. Het NAP sluit uit dat ze hoeven te delen. En dat delen doet ze blijkbaar walgen. Maar ze noemen het niet 'mijn idee van rechtvaardigheid' maar de evidente waarheid van het goede. Dat zie je aan het feit dat positieve rechten gelijkgesteld worden aan slavernij. Zonder positieve rechten neemt de vrijwillige slavernij (uit noodzaak dus) waarschijnlijk toe. De walging van een vrouw die zich laat plat neuken door een vent, om aan geld te komen om haar kind te voeden, kan natuurlijk geen grond zijn voor een zinnig idee over rechtvaardigheid. De meesten mensen willen de samenleving liever zo opzetten, dat het vrij vanzelf al goed geregeld is, ipv een vorm waarin individuen telkens voor het blok staan om te kiezen of ze vandaag bereid zijn om een goede daad te verrichten, of voortdurend zelf moeten opletten of er niemand aan het doodgaan is. Libertariers bepleiten een idee van rechtvaardigheid, dat zoveel onnodige ellende toestaat, dat de meeste mensen het niet geloofwaardig vinden. Daarom is er vaak dat riedeltje dat de vrijwilligheid altijd goed uitpakt, tenzij je niet wil deugen. Maar ik ben helemaal met je eens dat dit helemaal niet gegarandeerd is. Libertariers gebruiken het woord overheid op een rare manier. Voor hun is het een ding, dat niet bestaat, maar waarvan sommigen geloven dat het bestaat. De overheid is een organisatievorm die mensen samen, over generaties, hebben opgetuigd. De kern ervan is dat het legitimiteit verschaft. Dat is precies wat libertariers proberen te omzeilen, door te doen alsof de moraal al ergens in de blauwe lucht hangt, en van daaruit zijn gezag uitoefent. Juist dat idee, dat de basis het recht er al is, zonder dat er een mens aan te past komt, is een raar geloof. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 17:29 |
Volgens mij bedoel je te zeggen dat ongedwongen mensen het slecht kunnen hebben door omstandigheden. Dat is natuurlijk waar. Ik heb dit soort discussies al duizenden keer gevoerd en nooit zegt iemand dat ze niets willen doen voor mensen die het zwaar hebben. Men is altijd bang voor de anderen. Zoiets spreekt natuurlijk wel boekdelen. Dat is echt totaal onjuist. Je hebt echt hele vreemde ideen over het NAP. Je lijkt overigens ook niet erg bereidwillig om te leren hoe het wel zit. Ik zit dus in feite mijn tijd te verdoen.
Geen enkele libertarier claimt dat de overheid niet bestaat. Ze stellen slechts dat de overheid bestaat uit mensen. Je doet het voorkomen alsof de overheid een handigheidje is die men in het leven heeft geroepen om samen dingen te kunnen regelen. Niets is natuurlijk minder waar. De overheid is een instituut die de wil van politici met geweld oplegt aan burgers en geld claimt onder het excuus van het "algemeen belang". Je hebt geen enkel contract met de overheid; je bent slechts geboren op een stuk land. Het feit dat je bestaat is kennelijk genoeg reden om je te moeten onderwerpen aan ongevraagd gezag en de ongevraagde "cadeautjes" die je daarvoor krijgt worden opgevoerd als legitimering. In elk ander geval zouden we spreken van afpersing en dwang, maar omdat een groepje mensen iets in een boek hebben geschreven is het als ware het magie "belasting" en "wetshandhaving". Om wat afspraken vast te leggen heb je geen overheid nodig. | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 17:48 |
Probeer het dan maar af te dwingen zonder Posse's of andere vormen van anarchistisch geweld. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 17:50 |
Bedrijven huren vaak beveiligingsbedrijven in. Zoiets zou ook prima voor particulieren kunnen. Noem het private politie. Combineer dat met een verzekeraar en je hebt iets werkbaars. | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 17:52 |
Alleen bescherming voor de mensen die het kunnen betalen. Check Nee, je hebt bescherming voor geld en de rijkste wint, die kan met veel geweld de andere bedrijven "wegconcurreren". Over economische oorlogsvoering gesproken. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 17:53 |
Als jouw oma geen private politie kan betalen dan wil je vast wel bijspringen. Wat een onzin. | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 18:05 |
Ik heb daar geen geld voor, betaal jij het maar. Het is jouw idee. Nee hoor, gewoon realistisch. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 18:24 |
Zwak dat je zo weinig over hebt voor je eigen oma. Verplicht betalen voor anderen is juist wat je niet wil, want dat is een inbreuk op de meest basale mensenrechten. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 18:27 |
y [ Bericht 100% gewijzigd door noescom op 28-12-2017 18:27:57 ] | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 18:27 |
x | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 18:40 |
Zwak dat jij de rekening voor je debiele ideen wilt betalen. Je bent gewoon een egostische hypocriete zak. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 18:45 |
Jij schuift mij zonder blikken of blozen een verplichting in de schoenen en ik ben de egostische zak? | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 19:00 |
Ja. En daar heb ik wl argumenten voor. Om te beginnen mijn oma. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 19:05 |
Hoezo ben ik verantwoordelijk voor jouw oma? Als jouw oma haar rekening niet kan betalen, dan regel je het zelf maar. Mocht je daar mijn hulp bij nodig hebben, dan kun je dat gewoon normaal vragen dan komen we er vast wel uit. Jouw verantwoordelijkheid op mij afschuiven is buitengewoon egostisch. | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 19:11 |
Jij zegt dat ze een commercile politie kan inhuren. Maar je zegt er niet bij hoe ze dat gaat betalen. Dus los jij het probleem maar op. Voorlopig heeft ze meer aan een politie (overheid, belastingen) dan aan jouw zweefteverij. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 19:21 |
Ze betaalt er nu ook voor en dat gaat ook prima. Met concurrerende politiediensten wordt het alleen maar goedkoper. | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 19:29 |
Bewijs dat maar. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 19:35 |
Alles dat private ondernemingen doen is goedkoper dan de diensten die de overheid verzorgd, omdat je bij een overheidsdienst niet naar de concurrent kan gaan als de prijs en/of kwaliteit je niet bevalt en de betaling veelal verplicht is. Komisch trouwens dat je spreekt over luchtfietserij. Kennelijk kun je je geen samenleving voorstellen zonder heersers. Eigenlijk is dat helemaal niet komisch, maar triest. | |
deelnemer | donderdag 28 december 2017 @ 19:38 |
Liefdadigheid is voor de ontvanger niet zo geweldig: - inconsequent (de een wel en de ander niet) - willekeurig (vandaag wel morgen niet meer) - voorwaardelijk (jij deed moeilijk, nu krijg je niks meer) Logischer is het om het goed te regelen. Dat doen we met alles. Je internet verbinding hangt er ook niet vanaf of je dienstverlener er vandaag zin in heeft of niet. Je houdt van contracten omdat je er vanop aan moet kunnen. Dat geldt nog meer voor de bestaanszekerheid van mensen. Liefdadigheid is zo heerlijk vrijwillig, dat het alleen geschikt voor mensen die van willekeur en onzekerheid houden. Totaal niet. Het libertarisme is een populistische variant van het liberalisme. Het NAP is simpel. Ik probeer je erop te wijzen op dat 1. het beter gefundeerd dient te worden, ipv doen alsof iets een principe noemen voldoende is. 2. het eigendomsrecht erin opnemen gevaarlijke consequenties kan hebben, 3. de huidige versie naief of doortrapt is. De overheid is een organisatievorm voor en door mensen, en daarom onvermijdelijk. Het kan beter en slechter. Het kan meer en minder deugen. Het kan niet verdwijnen, hooguit een andere vorm of naam krijgen. Het is verstandig om deze onvermijdelijkheid zo goed mogelijk in te richten. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-12-2017 15:09:01 ] | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 19:43 |
Ik doel ook niet per s op liefdadigheid, of in ieder geval niet alleen. Gelukkig zijn er veel meer manieren om dingen te regelen dan via liefdadigheid. Populistisch? Het NAP is zoals je zegt een principe. Een beginpunt. Uiteraard heb je aan principes niet genoeg. Het NAP is feitelijk niets meer dan: 'Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'. Ik vind het heel knap hoe je daar allemaal negatieve dingen aan hangt. Nee, de overheid is niet onvermijdelijk net zomin als de mafia onvermijdelijk is. | |
Papierversnipperaar | donderdag 28 december 2017 @ 20:51 |
een hoop kosten niet worden meegerekend en door overheden worden opgelost. | |
noescom | donderdag 28 december 2017 @ 21:52 |
De belastingen verhogen noem ik geen oplossing. | |
deelnemer | donderdag 28 december 2017 @ 23:31 |
Jij kunt geen garanties bieden als je geen positieve rechten accepteert. Jij houdt toch ook van de heerlijke vrijheid Ik heb met het NAP geen moeite als je het eigendomsrecht eruit haalt. Door het NAP als uitgangspunt te kiezen, gaat het vooraf aan iedere afspraak of regeling. Daarvoor is het eigendomsrecht niet fundamenteel genoeg. Dat lijkt zo als je alleen kijkt naar een eigen dingentje dat je hebt gemaakt. Maar als je geen publieke ruimte meer hebt (dat wordt niet beschermt door het NAP en je mag iets toe-eigenen als het nog geen eigenaar heeft) dan zijn alle middelen iemands bezit. En de eigenaar heeft daarover het exclusieve beschikkingsrecht. Dat sluit zoveel uit, dat het vrijwel onmogelijk wordt om een samenleving te organiseren. Het recht wordt dan onvermijdelijk ondergeschikt aan bezit. Daar kun je nare dingen mee doen. Om je dat voor te stellen moet je eens even niet uitgaan van de liefde voor de vrijheid en de goedheid van de mens, maar denken als een machtsspeler. Machtsspelers kunnen er een hel mee creeren, helemaal binnen het kader van het NAP en niet corrigeerbaar zonder hun eigendomsrecht te schenden. De overheid, zoals wij die hier in Nederland kennen, is daarbij vergeleken de goedheid zelf. Teveel vrijwilligheid maakt het onmogelijk een samenleving te reguleren. Dat begint al bij het verbod op belastingheffing. Zo beschik je nooit over collectieve middelen. Dat dit allemaal ook vrijwillig kan, valt in de praktijk vies tegen. Je moet dan mensen gaan uitsluiten die niet willen bijdragen. Uitsluiten van rechten of (medische) zorg. Eigendomsrecht moet je kunnen afwegen tegen andere belangen en is dus geen geldig principe, dat voorafgaat aan ieder politiek besluitvormingsproces. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-12-2017 15:06:40 ] | |
Wegenbouwer | vrijdag 29 december 2017 @ 15:10 |
Libertarianism as Propertarianism Ze zijn niet synoniem. | |
deelnemer | vrijdag 29 december 2017 @ 16:40 |
Ik beoordeel ze als synoniem. Beide zijn wat de auteur Propertarianism noemt. Het onderscheid dat hij aanbrengt, berust op een stropop redenering. Libertariers zouden volgens de auteur bedoelen dat alles vrij beschikbaar is, maar dat bedoelt geen enkele Libertarier die ik hier op FOK ooit gesproken heb. Ze bedoelen allemaal Propertarianism. De nieuwe naam sluit wel beter aan bij de inhoud van deze ideologie. Het machtsprobleem krijgt een nieuwe gedaante. Het leidt tot het opdelen van het hele universum in stukjes bezit en een race om deze in je bezit te krijgen. Het exclusieve beschikkingsrecht dat eraan vast zit, wordt dan de basis van het recht; de bezitter bepaalt wat wel en niet mag. Bezit je niets anders dan je lichaam dan heb je weinig meer in te brengen. Je kunt alleen nog je arbeid of lichaamsdelen verkopen voor de geldende marktprijs. Is die marktprijs te laag dan ga je dood, geheel in overstemming met hun idee van rechtvaardigheid. Oh nee, zelfs dat is niet reeel, want de lucht is ook niet gratis (zonder eigenaar zou iedereen het mogen vervuilen). Nooit meer ademhalen dan. Oef, zelfs dat is niet reeel; je bezit niet eens jezelf, want je bent het product van je ouders, de vrucht van hun arbeid en dus hun bezit. Waarom bepalen Propertariers wat rechtvaardig is? Dat blijft onduidelijk. Men suggereert dat het formuleren ervan, hetzelfde is als het legitimeren en laten gelden. Ook het systeem dat het eigendomsrecht reguleert en handhaaft, hang nog in de lucht. Het zal wel afgedwongen worden met botte machtsuitoefening (ik heb besloten dat dit mijn bezit is, dus jou eruit trappen is zelfverdediging). Mag dit spel rond het vergaren van bezit een machtsspel genoemd worden, als je het begrip 'overheid' helemaal weet te vermijden (want zonder overheid geen dwang toch)? Deze opzet voor een strijd rond bezitsvergaring en de macht die je daaraan kunt ontlenen, doet het ergste vermoeden. De agressie waarmee mensen dit machtsspel zullen spelen blijft in ieder geval mensenwerk (met of zonder het begrip 'overheid'). En dat allemaal geinspireerd door het non-agressie principe. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-12-2017 01:20:41 ] | |
deelnemer | zondag 7 januari 2018 @ 15:57 |
Een analyse van de huidige politieke verwarring is niet zo moeilijk als het lijkt. Het liberalisme van de afgelopen 35 jaar was zo extreem, dat het heeft geleid tot de huidige politieke crisis. Het stelde de mens voor als een marktspeler op een marktplaats en verder niets. Als marktspeler (burger) was je een autonoom individu (gemeenschapszin) dat alleen eigenbelang (algemeen belang) en eigen verantwoordelijkheid (bredere verantwoordelijkheid) erkende. Daarom heeft Nederland geen idee meer over het algemeen belang. Het gevolg van een liberale politieke trend, met een duidelijk programma om de samenleving te verbouwen tot een marktsamenleving. Dat maakte ook een open politieke debatcultuur onwenselijk. Om op koers te blijven en vaart te maken was marktideologische propaganda veel effectiever. Als je toch de waarheid al in pacht hebt ... De politieke analyses van de zittende macht verhullen de rol van deze liberale marktideologie. Dat maakt het debat over de ontstane situatie vaag. Alleen als men de huidige politieke problemen begrijpt in het licht van de daaraan voorafgaande marktideologische trend, wordt alles duidelijk: 1. Dikke ik De dikke ik is het opgblazen autonome individu 2. Landsgrenzen In het boekje 'Marktmeesters' van de Teldersstichting (het wetenschappelijk bureau ten behoeve van het liberalisme en de VVD) wordt herhaaldelijk de draak gestoken met landsgrenzen. In dat boekje probeert men landgrenzen te duiden binnen de kaders van het marktmodel, en ontdekt men dat landsgrenzen daar niet in passen. Dat is niet verbazingwekkend. Landsgrenzen horen bij een democratische politieke ruimte, noodzakelijk om de samenleving te kunnen organiseren, niet bij een marktplaats. Het probleem wordt pas duidelijk, als men beseft dat de vrije markt niet bestaat buiten een politiek kader (die de vrije markt vormgeeft). Ook het migratieprobleem past niet in het marktmodel. Pas als de rol van een politieke kader wordt erkent, en een wereldregering nog ver te zoeken is, is er behoefte aan landsgrenzen. Kortom, de neoliberale marktpropaganda creerde een valse tegenstelling tussen markt en overheid, met de overheid als de grote boeman. 3. Nepnieuws Nepnieuws en alternatieve feiten zijn nieuwe woorden voor reeds lang bestaande fenomenen. In de marktideologie draait succes in hoge mate om de kunst van het verkopen. Verkooptaal is notoir onbetrouwbaar. Niet alleen probeerde het bedrijfsleven daarmee zijn producten te slijten, maar ook de politiek slijtte zo haar beleid. 4. Democratisch tekort Het idee van een marktsamenleving kent aan de overheid geen coordinerende rol meer toe, maar ziet deze rol volledig vervuld worden door marktwerking. Dat heeft publieke politieke debat (en daarmee de democratie) uitgehold. 5. Groeiende economische ongelijkheid De competitieve strijd om de knikkers drijft de ongelijkheid. Volgens de marktideologie bestaat alle samenhang uit ongedwongen markttransacties. Dat verhulde het machtsspel. 6. Corruptie. Het marktdenken drijft het opportunisme, dat iedere overtuiging of ethische norm ziet als een belemmering bij het grijpen van kansen. Al deze problemen zijn het gevolg van de grenzeloze liberale marktideologie. Het besef deel uit te maken van een groter geheel begint met de feitelijke samenhang der dingen. Je bent niet als een autonoom individu uit de lucht komen vallen, maar je bestaat in onderlinge afhankelijkheid. Het wetenschappelijk wereldbeeld is veel samenhangender dan de ontkoppelende marktideologie. Het maakt duidelijk dat je bent ingebed een groter geheel. Dat is een betere basis dan symboolpolitiek. Het burgerschapsideaal past bij een inclusieve sociaaldemocratie. Bij een democratie hoort een open politieke debatcultuur ipv een achter de schermen opererende bestuurselite. Solidariteit hoort bij een gemeenschap ipv een individualistische marktsamenleving. Een sociaaldemocratie verbreedt het idee van verantwoordelijkheid. Is het opdringen van een liberale marktideologie liberaal? De liberale marktsamenleving is de bevolking opgedrongen. In een geindividualiseerde marktsamenleving heeft een modale werknemer een zwakke onderhandelingspositie. De bijbehorende ondermijning van de democratie maakt ook de burger onmachtig. Het heeft het karakter van een klassenstrijd, die uitgaat van de economische elite. Uit deze onmacht ontstaat de extreem rechtse roep om een autoritaire leider. De neoliberale verbeelding en de autoritaire verleiding zijn beide rechts. Beide zijn macht zoekend, de eerste individueel en de tweede collectief. De verdeling van de macht vereist een meer solidaire en democratische insteek. Deze zal van links moeten komen. Het Links dat de laatste 35 jaar door de neoliberalen onophoudelijk is verketterd. Een goed functionerend publiek politiek debat speelt open kaart, scheidt hoofd- en bijzaken, en maakt een serieuze analyse mogelijk. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-01-2018 17:36:44 ] | |
Weltschmerz | zondag 7 januari 2018 @ 16:37 |
Dat is extreem simplistisch, en dan ook niet waar. | |
Perrin | vrijdag 19 januari 2018 @ 13:36 |
| |
Papierversnipperaar | zaterdag 20 januari 2018 @ 16:39 |
| |
Bondsrepubliek | dinsdag 30 januari 2018 @ 07:23 |
Als je genteresseerd bent in neoliberalisme kan je bij deze lezing in Utrecht langsgaan.
| |
Papierversnipperaar | zondag 11 februari 2018 @ 20:44 |
| |
Papierversnipperaar | zaterdag 17 februari 2018 @ 18:23 |
| |
deelnemer | zaterdag 7 april 2018 @ 23:25 |
Nu even genoeg gesomberd Nederlanders zijn ineens veel optimistischer dan een paar maanden terug. Hoe komt dat? Floor, is je opgevallen dat we alweer sinds enige tijd de propaganda een andere stand hebben gezet? De sleutelwoorden zijn nu 'samen' en 'verbinden'. Of zoals jezelf eindigt: "we zijn allemaal sociale dieren.” Hoe anders was dat nog een paar jaar geleden, toen iedereen nog een individu was, de onderlinge competitie de bron van het goede, en iemands geluk samenviel met zijn rang in de meritocratie. De stemmingmakerij is radicaal van toon veranderd. We zijn gestopt onszelf omhoog te kletsen door een ander naar beneden te halen. Waarom heeft niemand het over toon van de (staats)propaganda als een mogelijke verklaring voor ons geluksgevoel? Een eerdere agressieve toon, bedoelt om de bevolking te disciplineren, is gestopt en dat verklaart volgens mij een hoop. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 08-04-2018 12:06:00 ] | |
Papierversnipperaar | zaterdag 7 april 2018 @ 23:33 |
Ik krijg nog steeds 1000 Euro van Rutte en de lonen stijgen nog steeds niet.
| |
Papierversnipperaar | zaterdag 14 april 2018 @ 15:31 |
Lekker lange longe lap lees stuk
| |
Bondsrepubliek | zaterdag 21 april 2018 @ 10:08 |
Vanochtend op de radio. De overheidstoezicht op hoe er gebouwd wordt is ingeperkt want de markt kan dat zogenaamd zelf wel af. Het resultaat is onveilige gebouwen. Weer een zorgwekkend probleem als gevolg van die eeuwige naeve markt > overheid retoriek van de neoliberalisme omarmende politieke partijen D66 en VVD.
| |
GSbrder | zondag 22 april 2018 @ 22:33 |
Toezicht op het juist gebruik van breedplaatvloeren op de bouwplaats is ook notoir lastig, of je dit nu streng of minder streng maakt. Het gaat om bouwdelen die nauwelijks niet-destructief kunnen worden getest. En was de VVD/D’66 sinds ‘99 bezig met dit verneoliberaliserend liberaliseren? | |
Cockwhale | dinsdag 24 april 2018 @ 18:17 |
Wat private ondernemingen doen is de concurrentie in het geheim opkopen, valse concurrentie in stand houden, langzamerhand de prijzen blijven opschroeven met enige prijs variatie, hele markt overnemen. De overheid is schijt, maar de private ondernemingen ook, vooral zodra ze groot worden. Er is geen 'good guy' in this fairytale. | |
Weltschmerz | dinsdag 24 april 2018 @ 20:54 |
https://gizmodo.com/goldm(...)-patients-1825244673 | |
Bondsrepubliek | woensdag 25 april 2018 @ 09:58 |
Een bespreking van het nieuwe boek van Mariana Mazzucato. Zij is onder meer bekend van het boek De ondernemende staat waarin ze aantoont dat niet de markt maar overheden de drijvende krachten zijn achter innovatie. Link in de Tweet: In haar nieuwste boek draait het om de vragen (ik citeer) Who creates value? Who extracts value? Who destroys value? In deze neoliberale tijden worden mensen die werken in bijvoorbeeld de parasitaire financile sector erg goed beloond. Terwijl de onderhandelingspositie van mensen die wel waarde toevoegen met hun werk wordt verzwakt door flexibele arbeidscontracten en concurrentie van arbeidsmigranten. In Nederland zijn met name de politieke partijen D66 en VVD voorstander van deze schadelijke trend. Dit zijn dan ook de partijen die opkomen voor een elite die met hun werkzaamheden geen waarde toevoegen maar wel rijker worden bijvoorbeeld vanwege die verzwakte onderhandelingspositie van gewone werknemers. | |
Perrin | donderdag 26 april 2018 @ 11:16 |
Long read:
| |
deelnemer | zondag 29 april 2018 @ 14:02 |
Is "plezierig ontnuchterend" eufemistisch? De adel sprak vroeger over mensen met blauw en rood bloed. Zij waren de hoogste kaste. De liberalen hebben destijds een klassenstrijd gevoerd en deze gewonnen. Linkse rakkers die liberalen. Toen ze eenmaal zelf op de troon zaten, zichzelf hadden gered, waren ze klaar. De rest van de bevolking kon beter gewoon verder blijven kruipen. Dat is niet sociaal, riepen de socialisten. Hoepelen jullie ook maar op, we gaan onszelf wel besturen, stelden de communisten. En zo ging de klassenstrijd / emancipatie door, maar nu met de socialisten / communisten als de linkse rakkers en de liberalen als de hoogste kaste. Het onderscheid tussen blauw en rood bloed, werd vervangen door mensen met en zonder karakter. Onder het neoliberalisme was wel of geen 'karakter hebben' de verklaring / rechtvaardiging voor succes / privileges of de stok om de hond mee te slaan. Is het dan "plezierig ontnuchterend" om vast te stellen dat het arrogant gebral was, of juist een reden om het oordeelsvermogen van de mens ter discussie te stellen? Hoe vaak al heeft de bestuurselite ideologische nonsense voor waar verkondigd? Is het mogelijk om uit zo'n trackrecord conclusies te trekken, net zoals werkgevers die trekken als het om personeel gaat? Veel ideologie heeft meer met macht te maken dan met serieuze theorievorming. In het liberalisme moet je oppassen met het begrip vrijheid. Veel liberalen zijn vooral gemotiveerd door het idee van 'mijn vrijheid', en dat is iets heel anders dan vrijheid iha. Denk je in termen van 'mijn vrijheid' dan maak je van het liberalisme een ordinair machtsspel. Vrijheidsliefde kan een eufemisme zijn voor machtswellust. Ook de succes illusie die in dit artikel wordt besproken, wordt door de bevolking breed allang als propaganda beschouwd. Die heeft dat moeten leren om zichzelf beschermen tegen al deze prestatiedruk. Zoals de economie georganiseerd is, werk je voor geld. Bij al het werk dat mensen doen, zijn er doelen in het spel, maar in werksituaties zijn het vaak niet jouw doelen. Als het niet jouw doelen zijn, word je bijdrage afgekocht met geld (daarmee wordt het kortgesloten, en zo heeft iedereen zijn eigen doel). Daardoor spelen in werksituaties twee begrippen een centrale rol: werk en geld. Beide zijn middelen. Wat is het enige overgebleven doel als alles draait om middelen? Efficientie. Je kunt altijd proberen het werk efficienter te doen. Als het werk minder tijd kost, dan gaat het geld dat je per tijdseenheid verdient omhoog. Rendementsdenken is het logische gevolg van het marktdenken. In een markteconomie zorgt de georganiseerde marktwerking / competitie ervoor, dat je je er ook niet meer aan kan onttrekken (je moet wel, of je er nu in geloofd of niet). Er is een hele groep professionals opgeleid om louter in termen van efficientie te denken (denk aan MBA opleidingen), met bijbehorende managementgoeroes. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 29-04-2018 22:44:50 ] | |
deelnemer | zondag 6 mei 2018 @ 21:36 |
Er zijn veel zwart-wit denkers die, bij kritiek op hun fundamentalistische ideologie, vragen wat dan jou absoluut ware ideologie is. Maar een alternatief op het marktfundamentalisme kan ook gewoon een markt binnen de kaders van een democratische rechtsstaat zijn. Dus zonder een zinloze tegenstelling tussen overheid en markt. In dat geval zijn er talloze mogelijkheden om de markt meer of minder te kanaliseren. Ook internationaal. Het marktfundamentalisme verhinderde een betere regulering van de internationale vrijhandel (globalisering). Het is flauw om je eigen fundamentalisme te wijten aan de zwakte van je opponenten. Dat Links zo lang nodig heeft om te reageren, komt omdat de hele bestuurselite (dus ook Links) het marktverhaal vrij kritiekloos heeft geslikt. Keren, zonder gezichtsverlies, is dan lastig. Een aanzienlijk deel van de bevolking heeft het ook kritiekloos geslikt (het economische succesvolle deel van de bevolking overschreeuwd al gauw de rest). Zo zie je, dat luid meezingen met de meute de norm is, ook onder zelfverklaarde individualisten, en zeker onder politici. Denken doen we pas nadat het is misgegaan. Uit het publieke debat bleek allang dat er in Nederland niet meer serieus politiek werd nagedacht. Omdat het conflicteert met het propaganda model, omdat het overbodig is als je zelf de waarheid kent, omdat de bemoeienis van het domme volk hinderlijk is. Na de kredietcrisis was de toon hier op FOK! dat het allemaal evident de schuld van de overheid was (geredeneerd vanuit de marktideologische dogma's). Tot 5 jaar na de kredietcrisis was het gebruik van de term 'neoliberalisme', het label waaronder de marktideologie bekritiseerd werd, een reden om iemand de mond te snoeren (alleen irrationele gekken gebruiken die term). Het publieke debat werd dus monddood gemaakt dmv agressieve onderdrukkende propaganda. Dit alles ging grotendeels van de bestuurselite zelf uit (vooral van Rechts). De gesloten-deuren-politiek, met achter iedere deur een onderhandelingstafel, met het bedrijfsleven aan de kop van die tafel, onder het motto: 'wat hier wordt besproken mag niet worden gedeeld met onbevoegden', is zover doorgevoerd dat ik het geen democratie zou willen noemen. Een land gerund door en voor een kliekje. Politici verwachten nu waarschijnlijk dat hun collega politici van de oppositie een nieuwe waarheid formuleren, en als de witte rook eenmaal uit de schoorsteen komt, kan de propagandamachine in de andere stand worden gezet, en zo de bevolking op de hoogte gesteld. De bevolking heeft meer aan een open publiek debat, dat wel in banen wordt geleid, maar dan zonder het te vernaggelen met politieke spelletjes. [ Bericht 7% gewijzigd door deelnemer op 06-05-2018 22:11:06 ] | |
Papierversnipperaar | zaterdag 19 mei 2018 @ 19:22 |
| |
Bondsrepubliek | maandag 4 juni 2018 @ 19:03 |
Verschenen in Trouw. Link: ChristenUnie bindt de strijd aan met het neoliberalisme INTERVIEW Partijleider Gert-Jan Segers wil de toon van de ChristenUnie aanscherpen. Nederland heeft volgens hem behoefte aan een nieuwe politieke agenda, tegen het neoliberalisme. | |
deelnemer | zondag 17 juni 2018 @ 02:05 |
[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 17-06-2018 09:45:26 ] | |
GeneralRadek | zondag 17 juni 2018 @ 19:40 |
Topic naar mijn hart. Het neoliberalisme is een verschrikkelijke ideologie die egoisme en onverschilligheid promoot. Het gaat enkel over ikke ikke ikke en hebbe hebbe hebbe. Het is jammer dat het politiek maar moeilijk lukt om het te bestrijden. Juist omdat allerlei domme schapen denken dat ze er hun redelijk goede leven aan te danken hebben. Terwijl het neolberalisme dat ondermijnt. | |
deelnemer | vrijdag 22 juni 2018 @ 14:24 |
En zo zijn er meer inconsistenties. Het neo-liberalisme ontkent het bestaan van de groep en dus ook van sociale emoties. Tegelijkertijd gebruikt men sociale emoties om de bevolking rond te koeieneren. Niet alleen inconsequent, maar bewust gebruikmakend van (een trukendoos). Mensen zijn gewoontedieren en veranderen is lastig. Er zijn oneindig veel mogelijke manieren om iets anders te doen. Ze allemaal uitproberen is onmogelijk. Dus veranderen, om het veranderen, heeft geen zin. Het is een stuk makkelijker als je een reden hebt om te veranderen en ook een weg ziet. Als je de motieven hebt (+ duidelijkheid en haalbaarheid), dan hoeft het niet zo moeilijk te zijn. Er zijn mensen die gaan als een speer, achter hun doelen aanrennend, van alles proberend. Stel dat iemand gaat als een banaan, met nieuwe dingen komt, maar de rest nog moet zien te porren voor zijn ideeen? Zo iemand zou degenen, die niet willen, mee willen krijgen. Dat gaat vaak met propaganda gepaard. Zo zou de vernieuwer de mensen zonder zijn motieven toch aan de gang willen krijgen. De groep die zo gepushed wordt, kun je gemakkelijk aanzien voor mensen die moeite hebben met verandering. Ze willen niet, komen met allerlei bezwaren, etc … Degene die wil veranderen, doet er geen goed aan om alle weerstand te vertalen in 'moeite met verandering'. Hij zou werkelijk eerlijk en overtuigend moeten onderbouwen waarom die verandering de moeite waard is. Dat is het moeilijkste, want doelen zijn niet zuiver objectief. Het is goedkoop om te doen alsof het doel evident waar en goed is, zodat de ander wel akkoord moet gaan. Mensen hebben ook redenen om zich te verzetten tegen vernieuwingen. De natuurlijke weestand tegen veranderen is daarop gebaseerd. Dat is dus niet zonder meer irrationeel. Verandering is niet altijd goed, of alleen afhankelijk van de frequentie waarmee men innovatie roept. Mensen bestaan in onderlinge afhankelijkheid. Het is misleidend om te doen alsof een verandering een zuiver individuele zaak is, alsof iemand volledig ontkoppeld is van zijn omgeving. Juist omdat dit niet zo is, manipuleren mensen elkaar. En manipulatie maakt mensen wantrouwig. Het is misschien jouw doel, maar waar ben jij eigenlijk op uit en is het voor mij ook goed? Als ik niet mijn mannetje sta, loop jij dan over mij heen? De manipulatie heeft onder de neo-liberale marktideologie zo'n hoge vlucht genomen, dat de meeste informatie die mensen horen, iemands propaganda is. Het is dan ook nauwelijks informatie te noemen, maar stemmingsmakerij. Roepen dat mensen een sterke neiging hebben om pijn, ongemak en verlies te vermijden, lijkt ook erg veel op stemmingsmakerij. Want pijn, ongemak en verlies vermijden, is ook een prima doel. Wie gaan nou voor niets pijn lijden? Wie gaat zich opofferen voor het neo-liberale ideaal, dat niemand zich ooit nog iets gelegen hoeft te laten liggen aan een ander. Pas in een bredere samenhang kan het zin hebben om door een zure appel heen te bijten. Deelanalyses, zonder gevoel voor waar het een deel van uitmaakt, zijn een bron van inconsistenties, zoals het eerste stuk in deze post duidelijk maakt. Opportunisten doen niet anders, en de levenshouding die bij de marktideologie past, is zuiver opportunistisch. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 22-06-2018 14:47:19 ] | |
deelnemer | vrijdag 22 juni 2018 @ 14:45 |
In een complete huurmarkt is er nog altijd privbezit, namelijk geld. In feite is het ruilmiddel geld dan nog de enige vorm van bezit. En verder blijft dit de wereld beperken tot de marktlogica. De wet van vraag-en-aanbod is herleidbaar tot oorzaak-en-gevolg. Een ideologie die alleen de marktlogica kent, is een ideologie die het bredere begrip van oorzaak-en-gevolg vernauwt tot vraag-en-aanbod, en is daarom een frame. Een ideologie is een masterframe die van meet af aan het denken vernauwd, zodat veel bestaande realiteiten niet meer gedacht kunnen worden. Voor mensen met geld, in een wereld waarin de bovenliggende groep vooral geld belegd, is dit een ideale oplossing. Dat rijkdom zo eerlijker verdeeld gaat worden lijkt mij sterk. Efficienter is niet hetzelfde als eerlijker. Markten drijven het systeem alleen naar een grotere efficientie, en leidt tot vrijheid voor degenen met geld, maar eerlijker …. dat is niet iets dat met de wet van vraag-en-aanbod aan bod komt. Mensen worden niet ziek op bestelling, het is geen aankoop, er is geen vraag naar ziek zijn. Daarom is de wet van vraag-en-aanbod zo 'n wet, die altijd geldt behalve als het niet zo is. De wet van vraag-en-aanbod is niet onjuist, maar de wet van oorzaak-en-gevolg in specifieke situaties, net zoals ziek-worden de wet van oorzaak-en-gevolg is in weer andere specifieke situaties. De enige manier om ze met elkaar te laten rijmen, is een universele logica te kiezen waartoe alles te herleiden is, en dat is de wet van oorzaak-en-gevolg, want economie is een tak van wetenschap. De wet van vraag-en-aanbod is blijkbaar niet altijd geldig en dus voorwaardelijk. Wat zijn die voorwaarden, en mag je die voorwaarden apodictisch als voldaan poneren of eraan voorbij gaan? [ Bericht 3% gewijzigd door deelnemer op 24-06-2018 09:56:43 ] | |
deelnemer | zaterdag 30 juni 2018 @ 22:06 |
Het lijkt mooi, een vrije wereld waarin iedereen kan gaan en staan waar hij wil. Landsgrenzen lijken kunstmatig (maar niet kunstmatiger dan het hekje om uw privtuin, een afgesloten huisdeur of een op slot gezette fiets). Neo-liberalen, die geloven dat de vrije markt op zichzelf bestaat en de samenleving optimaal reguleert, en die geloven dat overheden de vrije markt alleen maar kunnen ontregelen met misplaatst ingrijpen, vinden landsgrenzen ook kunstmatig. Ze zien niet in dat de natiestaat aan de basis staat van het politieke project 'vrije markt'. Geen politiek regulering, geen vrije markt. Voorstanders van vrije migratie, die pleiten voor een ruimhartige opvang en ondersteuning van migranten, vooronderstellen een solidariteit / verzorgingsstaat die staat als een huis. Ze zien niet in, dat de neo-liberalen walgen van het idee van solidariteit, en al 30 jaar pleiten voor de afbouw van de verzorgingsstaat op grond van een radicaal individualistisch mensbeeld. Als gelukzoekers hetzelfde individualisme aanhangen als neo-liberalen, en landsgrenzen al even kunstmatig vinden, dan ondermijnen zij beide de natiestaat. Migranten zien niet in dat de solidariteit in een verzorgingsstaat een idee van gemeenschappelijke lotsbestemming veronderstelt. En dat migranten het idee van een gemeenschappelijke lotsbestemming verzwakken, als het grote groepen gelukszoekers betreft, wiens overtuigingen en loyaliteiten alle kanten opgaan. Zo leunen de vrije markt, en de opvang van migranten beide op de natiestaat, en wordt deze natiestaat door beide ondermijnt. Stel dat het al zover is, dat iedereen gaat en staat waar hij wil, en migranten verschuivingen in de economische bedrijvigheid gewoon kunnen volgen door te verkassen. Dat bij een 2e kamer verkiezing in Nederland het inmiddels normaal is, dat meer dan 90% van de mensen met een Nederlands paspoort buiten Nederland woont, en de overgrote meerderheid die hier in Nederland woont geen Nederlands paspoort heeft. In dat geval is de natie staat een vreemde bestuurseenheid geworden, die niet meer past bij de feitelijke structuur. Wat is dan de vervanging van de natiestaat? Iedereen ondermijnt momenteel de natiestaat vanuit idealen waar hij zelf voordeel van verwacht, zonder hierbij stil te staan. Verbaas je dan niet, als het zaakje in elkaar dondert zonder vervanging. Het kan niet zo zijn, dat iedereen ter wereld eenzijdig kan besluiten naar de EU te migreren, en de EU dan vanzelfsprekend verplicht is om te zorgen voor een goed vervolg. Als dat allemaal zo vanzelfsprekend is, dan kunnen migranten in hun thuislanden even vanzelfsprekend alles goed laten verlopen. Maar ook daar is niets vanzelfsprekends aan. Wel houd ik mijn hart vast voor de alternatieven. Mijn pleidooi voor het koesteren van de natiestaat als bestuurlijke eenheid, zolang je niks beters hebt, is geen pleidooi voor nationalisme. Ronkend nationalisme is ook al vaak genoeg en bron van ellende geweest. Het is ook geen pleidooi om de grenzen te sluiten voor migratie of vrijhandel. Het is een pleidooi voor regulering. Een redelijke oplossing hoeft geen probleem te zijn, als alle betrokkenen redelijk zijn. Maar als alle betrokken zo redelijk waren, hadden we ook niet zoveel problemen en goede redenen voor migratie gehad. De alternatieve moeten niet te hard uitpakken, en om dat te bereiken zou iedereen daarin zijn verantwoordelijkheid moeten nemen. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-06-2018 23:57:01 ] | |
deelnemer | zondag 1 juli 2018 @ 02:06 |
Voor Jordan Peterson is alles van de VVD t/m de SP n pot nat, allemaal marxisten. Hij is een conservatief die liberalen als links beschouwd. Typisch voor een conservatief is het waarderelativisme hem een doorn in het oog, en zoekt hij naar objectieve / absolute waarden. Waarderelativisme is eigen aan de wetenschap (waardeoordelen zijn geen feiten) en eigen aan het liberalisme (gelijkwaardigheid). Overigens was Karl Marx ook vrij liberaal (zelfontplooiing) en de meeste socialisten eveneens. Het liberalisme stelt dat je eigen vrijheid ophoudt waar dat van de ander begint, en je laat daarbij de ander in zijn waarde (gelijkwaardigheid). In het neo-liberalisme is het zelfs een dogma dat ieder inter-subjectief vergelijk onmogelijk is (en daarmee ook het idee van een sociale nutsfunctie). Het neo-liberalisme is radicaal individualistisch en erkent groep noch cultuur, maar anders waren ze ook cultuurrelativistisch. Noem al deze bewegingen links, noem links marxistisch, noem dat vervolgens allemaal relativistisch, en dan is marxistisch en relativistisch ongeveer synoniem, en dan is cultuurrelativisme synoniem met cultuurmarxisme. Dat staat allemaal ver van ons af. In Nederland gooien we alles, dat loopt van de VVD t/m de SP, niet op een hoop. We noemen een VVD'er geen marxist. Een steen des aanstoots, de Frankfurter Schule, is voor ons overwegend een liberale anti-fascistische beweging ipv marxistisch. Een andere steen des aanstoots, het postmodernisme, is een wat te ver doorgeslagen sociologische beweging die alles herleid tot een groupthink, waarbij objectiviteit niet meer bestaat, laat staan absolute waarden. Jordan Peterson is een christen (min of meer) en wetenschapper (psycholoog) die worstelt met de conflicten tussen deze beide uitgangspunten. Het is verwarring alom, waarbij zowel het christelijke en het wetenschappelijk wat is opgerekt om ze onder een noemer te krijgen. Daarbij heeft hij een fanatische behoefte om het begrip waarde te verankeren in de eerste beginselen van zijn metafysica (een absoluut idee van waarde). Maar absolute waarden zijn een draak. Wat Jordan Peterson zegt over links is niet acceptabel. Hij meent dat onderdrukking in een kastenstelsel of klassenmaatschappij niet bestaat. Hij meent dat alle problemen te herleiden zijn tot de algemene menselijke situatie of conditie (het leven is lijden), maar dat mensen die het minder goed gaat hun problemen ten onrechte toeschrijven aan de snode machinaties van de mensen die het wat beter gaat. Hoezo slavernij. En deze misvatting gaat volgens Peterson louter gepaard met haat naar anderen, ipv zorg voor anderen. Links schat de menselijke situatie verkeert in (niet realistisch) en hebben nare motieven. Baudet koketteert er wat mee. De naam van het wetenschappelijk bureau van zijn partij (Renaissance Instituut) doet mij denken Renaissance Technologies van Robert Mercer, de sponser van Breitbart News. Volgens mij doet de FvD niet veel meer dan aanhaken bij deze vage rechts conservatieve trend. Laat Baudet eerst maar eens een lijst geven van zijn absolute waarden, plus absoluut bewijs, voordat hij alles links mag noemen. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 01-07-2018 02:27:59 ] | |
deelnemer | woensdag 4 juli 2018 @ 19:42 |
https://www.groene.nl/artikel/marx-zelf-was-al-geen-marxist | |
deelnemer | zaterdag 7 juli 2018 @ 17:25 |
Klasse is ook een identiteit Klopt. En niet alleen 'de arbeider' is een identiteit, maar ook 'de ondernemer'. De meeste identiteitspolitiek draait om een erkenning van gelijkwaardigheid. Gelijkwaardig t.o.v. wie? T.o.v. degene die zichzelf een superieure identiteit aanmeten. Als we ons richten op de identiteit 'arbeider' dan is in Nederland, vanaf 1980 de ondernemer de superieure tegenpool. Niemand is volwaardig als hij geen ondernemer is, volgens de propaganda van de BV Nederland, vooral uitgedragen door de VVD. De strijd die zo ontbrandt, over de vraag wie meer en wie minder is, wordt alleen echt venijnig als de superieure identiteit de beslissingsbevoegdheden op zak heeft, en deze gebruikt om zichzelf gelijk te geven. Dat vertaalt zich dan vanzelf in ongelijkheden van allerlei soort, en keiharde verhoudingen. [ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 09-07-2018 03:26:02 ] | |
deelnemer | zaterdag 7 juli 2018 @ 22:39 |
Het is onjuist dat discussie over identiteit zelden praktische betekenis heeft, al is deze wel vaak negatief. Het eruit trappen van de Rohingya's in Myammar is identiteitspolitiek met hele praktische gevolgen. De holocaust en de slavernij berusten ook op identiteitspolitiek. De zinnige kant van identiteitspolitiek is het bespreekbaar maken van de echte misstanden, want we blijven dit hoog-laag spelletje spelen en het blijft misgaan. Het probleem is hier vooral dat we er al evenmin normaal over kunnen discussiren. De afschaffing van de dividendbelasting kan niet doorgaan vanwege een vormfout. Je kunt niet zo'n grote maatregel nemen zonder er in de verkiezingscampagne over te spreken. Als de VVD deze afschaffing wil, zal zij dit bij de volgende verkiezingscampagne moeten bepleiten, zodat de kiezer zich erover kan uitspreken. Belangen worden het liefst niet openbaar besproken, maar des te meer achter de gesloten deuren. Dat wijst op het bedroevende niveau van de discussie. Mensen kunnen onvoldoende uit hun deelnemersperspectief komen om werkelijk objectief te zijn. Eigenlijk is het zo: Realiteit is objectiviteit voor beginners Rationaliteit is logica voor beginners Innovatie is wetenschap voor beginners Realiteit, rationaliteit & innovatie zijn pogingen om verder te kijken dan je neus lang is, zonder je ego erin te verliezen. Objectiviteit, logica en wetenschap vereisen dat je uit je ego kunt treden. Politiek en bedrijfsleven drijven teveel op ego. Realisme is vaak harde machtspolitiek. Meer geld aan wapens besteden is leuk voor mensen die een wapenwedloop zoeken (2% van het BNP = 5% van de overheidsinkomsten). Waarom besteden ze in de VS niet gewoon minder geld aan wapens, en waarom privatiseren ze daar het leger en veiligheidsdiensten? Iedereen is bang dat China de sterkste wordt, en nu zie je dat de 2e zijn mensen al doet schrikken (terwijl in Nederland volgens de VVD de 10.000.000ste in rangorde zich geen zorgen hoeft te maken, omdat machtsverhoudingen simpelweg niet bestaan). Vooral de toplaag is volstrekt irrealistisch, als zij moeten inschatten of de verhoudingen in een samenleving fair zijn (de totale ondergeschiktheid van onderklasse, vrouw of slaaf is al 2500 jaar voor realistisch versleten door bovenklasse, man of meester). Objectief is dat nooit geweest. Rationaliteit is vaak inclusief de motiverende onderbuikgevoelens, waardoor het niet meer zuiver rationeel is. Meestal is een rationele manier om naar het gewenste antwoord toe te redeneren. Echt logisch wordt dat nooit. Normaal doen. Normaal denken, is ook handig. Rechts wil altijd hun opponenten stemrecht ontnemen of hun onderhandelingspositie ondermijnen. Het zijn realisten / machtsspelers. De autoritaire bestuursstijl in Rusland en Turkije is te vergelijken met de autoritaire stijl waarmee de EU de vrijhandel hier heeft doorgedrukt. Een vrijhandel die bedrijven in staat stelt om landen tegen elkaar uit te spelen, gericht op belastingverlaging en het afschuiven van risico's op werknemers (een ontmanteling van de verzorgingsstaat door neoliberaal rechts). Daarom pleiten er mensen voor het afbreken van de vrijhandel, totdat politici niet meer zeggen dat (als je zuiver rationeel bent) de verzorgingsstaat moet worden afgebroken tbv het vestigingsklimaat. Nu een mondiale klassenmaatschappij er niet inzit (botsing China-VS), wordt het weer natie-versus-natie. Of EU versus andere wereldmachten, als de EU de natiestaat zou kunnen vervangen. Maar de EU mag alleen een vrijhandelszone zijn en is dus geen adequate vervanging. De politiek heeft gefaald door de natiestaat te ondermijnen (de basis is van de democratische rechtsstaat, de vrije markt, en de verzorgingsstaat), zonder een goede vervanging te organiseren. Instituties zijn noodzakelijk voor iedere samenleving. 35 jaar hebben wij niet in termen van ideologie of instituties mogen denken. Zo kan Rutte zeggen dat hij wars is van ideologie (de neo-liberale ideologie beheerste de gehele VVD). Zo konden we instituties verbouwen (centrale bank) zonder discussie. Zo leeft de illusie dat de vrije markt op zichzelf bestaat, en geloven mensen dat dit de vervanging is. Hirarchie is wat we tot nu tot altijd hebben gedaan. Je hebt twee vormen: 1. Hard power 2. Soft power Hard power is de wet keihard door de strot van mensen drukken. Soft power is hetzelfde bereiken met propaganda, stemmingmakerij en/of prijsprikkels. Soft power is even dwingend, alleen wordt het denken van mensen daardoor ontregeld (mensen worden op een achterbakse wijze helemaal weg gezwetst of rond gekletst). Tegenwoordig gebruikt men graag soft power omdat het minder weerstand opwekt. Over instituties discussiren kunnen we niet, democratie lukt in de EU eigenlijk ook niet, en soft power begint te zichtbaar en dus irritant te worden. Terwijl al deze zaken bedoeld zijn om van de harde hirarchische verhoudingen af te komen. Hirarchie is dus terug bij af. Het liberalisme heeft geprobeerd om 3 problemen op te lossen: 1. het probleem van het collectivisme (door de mens te definieren als autonoom individu) 2. het machtsprobleem (door alleen vrijwillige economische transacties toe te staan tussen autonome individuen) 3. het informatieprobleem (door het centrale planners probleem te decentraliseren en de mens te definieren als rationeel; Rationele mensen hebben blijkbaar geen informatie probleem). We hebben decennia lang gedaan alsof deze problemen zijn opgelost, terwijl we verzuipen in collectivisme (consumentisme), machtsverhoudingen (ongelijkheid) en informatiechaos (propaganda). Hebben we ooit zo lang en stug volgehouden dat de grootste problemen al zijn opgelost, terwijl dat niet zo is? Alle drie zijn mislukt, omdat je 1. niets kunt oplossen met apodictische papieren definities 2. niets kunt oplossen als je mens & wereld herleid tot de grondloze absolute keuzevrijheid, die ieder inzicht in je eigen inwendige werking uitsluit. Het vereist meer objectiviteit, logica en wetenschappelijke kennis onder bestuurders, dan tot nu toe normaal was. Realisme, rationaliteit en innovativiteit zijn onvoldoende. Dat is de fout, die in het verlichtingsdenken zit. Kant schuift de wetenschap de prullenbak in ten gunste van zijn rationele ethiek (ethiek bestaat niet uitsluitend uit consistentie. Voorbeeld: vind je homofilie ongepast, stel je dan voor dat het een algemene wet was. Vind je dat nog beter, dan is het goed. Vrij naar Kant). De (neo)liberalen grijpen daarop terug: de methodische definitie van wetenschap verhult de oorzaak-en-gevolg basis van de wetenschap (en dat maakt het mogelijk om alles voor te stellen als een vrije keuze) en daarbij aansluitend wordt oorzaak-en-gevolg vernauwd tot vraag-en-aanbod (vrijwillige economische transacties). ------------------------------------ Kennisleer Een beetje kennisleer zou niet verkeerd zijn. Veel mensen proberen de vraag naar kennis op te delen in twee stappen: 1. Wat is kennis en hoe vergaar je het? 2. Gebruik het antwoord van stap 1 om kennis te vergaren Dit betekent dat je de 1e stap moet uitvoeren, zonder enige kennis (een absolute kennisleer), en dat kan niet. Daarom is er een wisselwerking tussen beide stappen, en vraag 1 wordt altijd beantwoord met de kennis van nu. En zo werpt ook de evolutieleer een nieuw licht op kennisleer. Voorbeeld: Als je een boom ziet staan, staat deze er dan ook echt? Volgens de evolutieleer is je kennisvermogen een adaptatie. Een adaptatie heeft twee kenmerken: 1. Het is niet misleidend. Het is niet zoals de duivel bij Decartes die je alles kan voorspiegelen. Een adaptatie moet evolutionair voordeel opleveren, en een misleidend zintuig is waardeloos. Dus die boom staat er echt. 2. Het komt altijd met beperkingen, omdat het vermogen fysiek handen en voeten moet krijgen. Wij zien dmv licht en vleermuizen dmv geluidsgolven. Wij zien niks als het donker is, en vleermuizen zien niks buiten de dampkring (geen zon, maan of ster). Hoe je het gezichtsvermogen ook realiseert, het brengt altijd beperkingen met zich mee. Dit is een bijzondere combinatie van kenmerken, die je nooit krijgt als je uitgaat van een absolute kennisleer. Voorbeeld. Mensen stelde vroeger: een boom dichtbij lijkt groter dan ver weg, terwijl het dezelfde boom is, dus uw gezichtsvermogen is corrupt. Dat klopt alleen, als je impliciet aanneemt dat je kenvermogen absoluut is. Evolutieleer biedt een niet-absolute kennisleer en kan het wel verklaren. Je kijkt naar hoe het oog werkt, je pakt je geometrische optica erbij, en het is prima te verklaren. Zoals kennisleer, volgens de wetenschap zelf, niet absoluut is, zo is ook de ethiek niet absoluut maar pragmatisch. Niet-absoluut, maar ook niet vrij in te vullen. Ideologieen zijn niet zo zorgvuldig. Ze plempen graag absoluten in het alledaagse leven, zoals de vrije wil en absolute waarden (en zo niet, dan is alles geoorloofd ). ---------------------------------------------------- Macht, Macht, Macht Hoort u nog iets anders? Zou dit iets te maken kunnen hebben met de neoliberale wens om mensen te individualiseren en in een competitief verband te plaatsen. Uit de competitie volgt een rangorde en zo een meritocratie. De strijd om de rangorde in de meritocratie heeft volgens mij geleid tot een diep besef van macht en verhoudingen, waarbij de ene mens rustig 1000x meer wordt dan de andere (in termen van beslissingsbevoegdheid, toegang tot informatie en inkomen). Laten we de dogma's nog even op een rijtje zetten: 1. Het leerstuk van de vrije wil (staat altijd garant voor een teringhonden ideologie, omdat je daarmee van je ondergeschikte kunt eisen dat ze kiezen wat ze niet willen of zelfs onmogelijk is. De basis van het oeverloze moralisme. 2. De eis dat iedereen als individu in een competitief verband tot anderen staat (strijdmodel aan de basis van de samenleving). 3. Er zijn alleen negatieve rechten (de eis dat het spel zonder vangnet gespeeld wordt) 4. Je waarde bestaat alleen uit je marktwaarde (winner takes all). Kortom, achter het ogenschijnlijk leuke gehuppel van de laatste 35 jaar jaar zat een keiharde machtsideologie verstopt: het neoliberalisme. Je kon en moest altijd alleen jezelf zien te redden en egoisme was een mooie eigenschap. Wij worden nog steeds geleid door mensen die dit allemaal prachtig vonden (vinden?). Dogma 2 wordt doorbroken door de wijsheid van het netwerken, maar dan is het geen vrije markt meer. Contradictie. De rechtvaardiging van de meritocratie is daarmee alweer teniet gedaan. Volgens mij heeft het neoliberalisme politiek vleugels gekregen in de VS. Als een kliekje machtige types daar een trend zet, moet de rest van de wereld erin mee. Eerst het neoliberalisme en nu het neoconservatisme. Dat kliekje is hooguit 1 promile van de bevolking daar. Wij kruipen voor hun machtsgeilheid. Onze politici verkopen hun bullshit hier. Mark Rutte, en nog een aantal van zijn leeftijdsgenoten hebben, vermoed ik, de jaren 80 brallend doorgebracht in hun studenten corps, het neoliberalisme daar als twintiger geil uit hun bek geleuterd, en later in Nederland doorgevoerd. Nu is er nog een ergere vorm van machtsdenken opgekomen: neoconservatief. Een soort superioriteitsgeloof (de beste cultuur), gebaseerd op wij denken, absolute waarden, strevend naar een klassiek kastenstelsel. Nu mogen wij kiezen. Bedankt rechts, je bent echt de volmaakte . [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 11-07-2018 21:02:54 ] | |
deelnemer | woensdag 11 juli 2018 @ 16:37 |
Machtsspel Je kunt met open ogen in het machtsspel wegglijden. Je ziet het gebeuren, je wilt het niet, en het gebeurd toch. Het machtsspel is als drijfzand, hoe meer je beweegt hoe dieper je erin zakt. Rationalisten hebben de neiging om, binnen de kaders van het machtsspel, steeds de slimste zet te bedenken. Maar logischer is het om buiten het machtsspel te treden, dan is onmiddellijk duidelijk dat een wapenwedloop destructief is. Niet veel mensen hebben belang bij grote destructieve conflicten. Alleen de machtsspelers, met een bepaald particulier doel voor ogen, hebben dit soort belangen. Het machtsspel wordt daarom niet met open kaart gespeeld. Werkelijk goede bedoelingen en argumenten hebben er daarentegen juist baad bij, dat het spel met open kaart wordt gespeeld. Een goed functionerend open publiek debat kan veel goeds doen. Je zou een instituut moeten hebben dat dit waarborgt. Een ministerie van informatie of de vrije journalistiek. Maar iedereen begrijpt dat dit, in een machtsspel, heel gevaarlijk is. Hoe vrij is de pers, als deze een aantal eigenaren heeft in een kapitalistische wereld? Het machtsspel ondermijnt dus ook het logische antwoord op het machtsspel. Machtsspelers identificeren maar al te graag de instituties die een sleutelrol vervullen, en zoeken naar manieren om ze in handen te krijgen. Dit dilemma is ook aan de orde bij wetgeving rond centrale informatie vergaring, en big data analyses. Ook geld is een instituut dat zo'n sleutelrol heeft. Controle daarover maakt complete controle van een samenleving mogelijk. Vandaar nieuwe betaalmiddelen (zoals bitcoins) die buiten het institutionele raamwerk treden, en ook de bezwaren daartegen (ondermijning van de institutie). Ook de democratie is een instituut dat een sleutelrol heeft. Met een beetje machtsspel wordt dat een schijndemocratie. Of neem de rechtsspraak (Hongarije, Polen). Je zou denken dat wij een gezonde intolerantie hebben voor machtsspelers. En dat is ook zo, maar niet als ons team ermee zou kunnen winnen. Je moet behoorlijk logisch denken om daar nog verstandig mee om te kunnen gaan. Een ander belangrijk menselijk vermogen dat een grote rol speelt, is emotie. In de eerste plaats sociale emoties, want deze emoties organiseren de groep, en zijn zeer sterk. Emoties als eenzaamheid of schaamte kunnen zelfs leiden tot zelfmoord, en zijn dus sterker dan zelfbehoud. Ook als groepen ten strijde trekken, is zelfopoffering voor de groepsbelangen niet ongewoon, en die zelfopoffering loopt deels ook via sociale emoties. De emoties rond zelfbehoud, zoals angst en walging (denk aan bedorven voedsel), zijn ook sterk. In het machtsspel worden al dat soort emoties misbruikt. Nog een menselijk vermogen dat een grote rol speelt, is het motief om iets groots tot stand te brengen: een grandioos doel (dat loopt ook gotendeels via een sociale emotie: trots). Veel ideologien beginnen oprecht, als een fantastisch plan, en ontaarden in een machtsspel. Het geloof in eigen gelijk groeit mede dankzij de oppositie die het oproept. U ziet hoe gemakkelijk het is om hierin weg te zakken. En vrijwel niemand wil dat. Ook de premier wil dat we normaal doen. Maar de politiek is wel bezig met social engineering, achter de rug van de bevolking om, met wezenloze middelen zoals propaganda / indoctrinatie (marktmodel mensen maken), wet en regelgeving afstemmen op het marktmodel / liberalisme. Alles heeft zogenaamd de zegeningen van een ideale vrije markt in evenwicht, ook al is er geen sprake van evenwicht (de wereldeconomie), ook al is er geen sprake van vrij (de privatisering van een monopolist, de huizenmarkt, de arbeidsmarkt, de wereldeconomie). Daaruit blijkt de ideologische gedrevenheid. En wie gelooft er nu echt dat een ideale vrije markt in evenwicht een fijne samenleving oplevert? De competitie is moordend, en daarom blijft het nooit lang zo. Het liberale ideaal is een samenleving te creeren, waarin de autonomie van mensen maximaal is. Dat betekent praktisch: de handelingsvrijheid van mensen vergroten, door de samenleving daarop in te richten. Dat is een zinnig doel, al wordt er niet zo gelet op wiens vrijheid. Is een meritocratie voor iedereen vrij? Ook op de bodem daarvan? Is de meritocratie welgeordend, of zitten de machtsspelers bovenin? Met het debiele concept van de vrije wil er nog tussendoor fietsend, dat een absolute keuzevrijheid aanneemt (veronderstelt dat je je eigen motieven / wil volledig vrij kunt kiezen) wordt het sowieso niks. Je hebt geen vrije wil, maar een eigen wil. En dat geeft al problemen genoeg, want het harmonieert niet vanzelfsprekend met dat van anderen. Het voordeel van een eigen wil boven een vrije wil, is dat het eerste bestaat en dus ook beschreven en zelfs enigszins begrepen kan worden (het heeft patronen). Je zou jezelf (en de groep) door kunnen krijgen. Met een vrije wil kun je hooguit dom of immoreel zijn geweest (hoe leuk is dat?). Mensen hebben iets claustrofobisch bij het idee van determinisme. Maar determinisme verbiedt niets. Als iemand je iets verbiedt en je doet het toch, heb je nooit in strijd met het determinisme gehandeld (want dan zou je determinisme hebben weerlegd). Determinisme is zelfs compatibel met anarchisme. Als dat anarchisme mensen dwars zit, no problem: het determinisme verbied je zelfs niet om extra regels in te voeren. De morele orde is nog nergens in gevaar. Je krijgt alleen een zinnig handvat aangereikt: je eigen constitutie bestaat en doet iets. Het beste handvat dat je hebt, want dat omvat al je vermogens die je handelingsvrijheid inhoud geven. Het liberalisme heeft een filosofische vijand, die interessanter is dan zijn politieke vijanden. Liberale denkers, zoals Kant, Hume & Popper hebben zich tegen het determinisme gekeerd. Kant snijdt zelfs de hele band met de wereld door, door er metafysisch een onkenbaar iets van te maken. Maar de wetenschap zou omarmd moeten worden als een zinnige basis. Dat gebeurd nu op een verkeerde manier. Het omarmd de wetenschap louter als instrument, maar vermijdt de ideologische link met de eigen constitutie (het is constructiever als je die gewoon als basis ziet). Machtsspelers vinden wetenschap ook leuk, als instrument: social engineering is hot. Maar het inzicht in de ideologische betekenis van de wetenschap is pover. Het is de wetenschap en haar inzichten die het christendom heeft onttroont (als alternatief wereldbeeld). Niet het liberalisme dus; dat het heeft geherinterpreteerd als een elite ideologie, waarbij het behoud van de vrije wil als ideologisch concept centraal lijkt te staat. De vrije wil is een geschikte stok om de hond mee te slaan en biedt goede rechtvaardigingsmogelijkheden die niemand kan controleren (de onzichtbare hand, succes is een keuze, the secret). Dat kan veel problemen verklaren, en is gemakkelijk recht te breien. De vrije wil bestaat alleen uit meningen. Het verwijst niet naar iets reeels. Je eigen wil wel, en daarin ligt je reele vrijheid. Hoe je daar verstandig mee omgaat, daarover heeft het liberalisme wel een paar verstandige dingen gezegd. De dingen, die voorkomen dat onze botsende overtuigingen leiden tot ellende. Al moet je dat niet overdrijven met de veronderstelling dat iedereen het zelf kan uitzoeken. De wetenschap kan dat aanvullen met de stelling, dat de meeste van onze overtuigingen incompatibel zijn met ons beste weten. Maar dat botst op de liberale vrijheid, en ziedaar het conflict. Want, wat als de wetenschap, met de kennis van nu, van alles als onzin gaat uitstampen? Een valide punt. En dus vinden machtsspelers wetenschap ook leuk: als wapen. Volgens Marx heeft het kapitalisme de eigenschap, dat het zich niet aan banden laat leggen. Het wurmt zich altijd overal uit. Daarom dacht hij dat het alleen zijn eigen graf kon graven. Wat hij daarin zag, is het machtsspel. Het heeft tal van hobby's, wurmt zich overal onderuit, en lijkt voortdurend bezig zijn eigen graf te graven. De boeddhisten spreken dan over karma: boontje komt niet altijd om zijn loontje, maar het hele gekloot vergroot het lijden. Maar Herakleitos ziet daarin de bron van alles: alles komt voort uit strijd. De Hindoes ook: Shiva. De neoliberalen zien dat ook zo: creatieve destructie. Allemaal keiharde types overigens, die dat standpunt naar voren brengen. Dus, of botsende overtuigingen tot ellende leiden, of evenzeer tot het goede, is de volgende botsende overtuiging. U ziet waarom machtsspelers zo overtuigd zijn van hun gelijk, het blijft zichzelf bevestigen. Het verklaart mogelijk waarom er zo'n gruwelijke geschiedenis achter ons ligt, en de wereld nog altijd een drama. We zijn er eigenlijk ronduit verbaast over. Vrijwel niemand heeft het gevoel dat hij dat allemaal zelf zou willen of kunnen doen. En bij de tijd dat mensen dat wel doen of gedaan hebben, hebben ze het gevoel erin geluisd te zijn (en hun slachtoffers ook). Sommigen zien er de humor wel van in. Ook dat deugd niet. Er is voor vrijwel iedereen wel een grens, waar voorbij het stopt om nog leuk te zijn, omdat het te erg is. Er is een aanzienlijk verschil tussen mensen, waar ze die grens trekken. Het lijkt erop dat de massagraven al ontstaan, voordat deze grens in acht wordt genomen ipv omgekeerd. Hier speelt 'het stadion effect' een rol. Stel, er breekt brand uit in een voetbalstadion, en de massa wil naar buiten. Men kan ver verwijderd van de uitgang het gevoel hebben dat er niet veel druk wordt uitgeoefend, terwijl bij de uitgang al mensen doodgedrukt worden. Dit verschil in druk bestaat in een samenleving ook. Teveel doden in de Middellandse Zee bijvoorbeeld. Niet te hard drukken met z'n allen. The name of the game: (machtsspel & louter strategische rationaliteit) versus (logica & humaniteit). De vraag is: wat zegt daarop je eigen wil? Willen we niet massaal optie twee? En toch is het nog nooit een realistische optie geweest. Opvallend. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 11-07-2018 22:40:38 ] | |
deelnemer | woensdag 11 juli 2018 @ 19:37 |
Joris Luyendijk: Are investigative journalists at risk of becoming the useful idiots | |
deelnemer | zondag 15 juli 2018 @ 00:29 |
| |
deelnemer | zondag 15 juli 2018 @ 12:28 |
Wederom wordt het neoliberalisme compleet genegeerd. In 1980 was er een Amerikaanse president, Ronald Reagan, die net zozeer een game changer was als Trump nu. Ook Reagan werd gezien als rare populist (acteur van B-films en nergens verstand van). Ook toen stond de samenleving stijf van de propaganda. Het verschil met Trump is dat toen het hele bedrijfsleven erbij begon te zingen, en hier bloeide de VVD op (Trump doet mij denken aan Hans Wiegel). Het was Rechts versus Links (klassenverhoudingen). Nu is het Rechts versus Rechts (beide bovenliggend met een heersersmentaliteit). De internationale vrijhandel is voor de VS steeds meer een moeizame ballast. De Trump groep wil de strijd aangaan met China. Europa moet daarin mee, onder leiderschap van de VS. De EU moet van Trump leren dat het onderschikt is en dient te volgen. Dat gaat samen met allerlei verwarrende retoriek (dus hang me er niet aan op). Het verlichtingsdenken blijkt vernauwd tot het liberalisme, een geloofsgemeenschap rond het idee van de vrije wil. Een idee dat de liberalen hebben overgehouden van de christelijke ideologie (een dogma dat niet in de wetenschap past). Het verlichtingsdenken bestaat niet uit n stuk, met n tegenpool: liberalen versus conservatieven. Politieke filosofie is een vergaarbak met stromingen, die allemaal hun eigenbelang voorop stellen, en daarom hopeloos verdeeld. De wetenschap wordt systematisch genegeerd, maar is zoveel beter dan politieke filosofie, dat meer een veredelde vorm van propaganda is. Behalve de tegenstellingen tussen het neoliberalisme en het neoconservatisme is er de overeenkomst dat ze macht zoeken. De misvatting, dat de neoliberalen staan voor de vrijheid, berust op het idee dat een particulier bedrijf de belichaming van vrijheid is, hoezeer het ook een dwingende monopolist is, of een georganiseerd blok die een klassenstrijd voert (van boven naar beneden). En zo is het neoconservatisme wederom opgestaan / opgekomen via het neoliberalisme, en ligt net zo goed in het verlengde ervan. Het is een regressie. Het neoliberalisme is een regressie naar klassiek kapitalisme, en het neoconservatisme is een regressie naar een klassiek kastenstelsel. Het neoliberalisme ontkent het idee van broederschap (competitie tussen autonome individuen zonder solidariteit) en gelijkheid (meritocratie en ongelijkheid). Daarom zit er een aspect van waarheid in hetgeen Bas Heijne stelt. Alleen de vrijheid is gebleven, en niet zomaar vrijheid, maar een absolute keuzevrijheid. Dit betekent dat neoliberalen bepalen wat zijzelf doen en ook bepalen wat jij doet (zij noemen dat de heerlijke vrijheid) en jij hebt de vrijheid om te proberen te voldoen aan hun eisen en zo niet dan kun je opdonderen (niet zo veel anders als Trump tav de EU) Essentialisme versus universalisme is een vage kreet. De volgende begrippen paren zijn tegenstellingen: - essentieel versus fenomenaal - universeel versus specifiek Ik begrijp wel wat Bas bedoeld. Voor hem zijn lokale gemeenschappen met een eigen cultuur tegengesteld aan een wereldgemeenschap met een gemeenschappelijk mensbeeld. Maar dat gemeenschappelijke mensbeeld berust op de aard van het beestje, en dat beestje is zelf ook niet universeel. Dus is het universeel binnen een antropomorf wereldbeeld. Bas gaat dus voor collectief subjectief (wereldomspannend) ipv collectief subjectief (per cultuur verschillend). Dat vind ik prima. Mijn bezwaar is dat het collectief subjectieve wordt verward met het objectieve. Veel mensen verwarren een gedeeld standpunt met objectiviteit. Dissidenten moeten daar niets van hebben, als zij hun houvast zoeken in een objectief bestaande wereld (ipv het geleuter binnen hun groep). Voor de mensen die zijn genaaid door het neoliberalisme, deze beweging gaat dat nooit erkennen (hooguit wat bijsturen nu een concurrerende ideologie hun macht betwist). Nu zijn ze weer de lieve liberalen, hun mooiste retorische versie van het liberalisme oppoetsend, zodat ze de engeltjes lijken versus de draak Trump. De oplossing is de democratische rechtstaat herstellen (dwz de instituties die het vormgeven). Als deze voldoende functioneert dan wordt het vanzelf socialer. Hoe sociaal het wordt, is een maatstaf voor de mate waarin de democratische rechtstaat functioneert. Dit is een zinnig doel voor de EU, beginnend bij de natiestaten. Trump heeft weinig macht tav de EU. Militair is het een bondgenoot die hij echt niet zal aanvallen. Economisch is de EU even groot als Noord Amerika. Hij blaft wel, maar kan niet bijten. De EU doet er goed aan zijn eigen huis op orde te maken. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 16-07-2018 01:34:02 ] | |
deelnemer | zondag 15 juli 2018 @ 21:06 |
PS: Ik zit wat slecht bij kas. Hoe vaak kon je nou een euro uitgeven? Groetjes, het klootjesvolk (in casu deelnemer). [ Bericht 8% gewijzigd door deelnemer op 16-07-2018 01:36:10 ] | |
GSbrder | maandag 16 juli 2018 @ 10:10 |
Als bank: 10 keer. Als overheid: oneindig aantal keer. Als burger: 1 keer. | |
deelnemer | maandag 16 juli 2018 @ 13:38 |
Gelukkig maar. Als het hele financiele stelsel uiteindelijk zozeer bespeeld is, dat de gewone burger er volledig in opgeknoopt zit en erin rondkruipt bij gebrek aan financiele middelen, dan kan dat altijd hersteld worden. | |
deelnemer | maandag 16 juli 2018 @ 15:27 |
Joris Luyendijk: Een ongemakkelijke waarheid de ideologie van keuzevrijheid sloopt onze democratie samenleving en planeet Commentaar: Geen autoritaire oplossingen meer, die vanachter een facade de samenleving sturen. Het neoliberalisme is daarvan een voorbeeld. Het is niet gekomen met een eigen variant van Mao's rode boekje, zeg het blauwe boekje, met al hun ideologische dogma's. Het is gekomen zoals de oorlog is Oost-Oekraine, ingezet door een partij / land dat officieel nergens van weet. Een goede informatie voorziening is niet markt gedreven. De gezondheidszorg is bijvoorbeeld ook niet markt gedreven, maar loopt via de huisarts. U hoeft daarom niet via Google zelf uit te vinden welke pillen u gaat uitproberen. Een markt lijkt op een directe democratie, en is buitengewoon populistisch. Kijk eens naar al die nieuwe commerciele zenders, het is allemaal bagger, zozeer zelfs dat de bevolking afhaakt. Of merk op dat een programma als Big Brother de gewone burger te kijkt stelt, op de meest lullige manier (gensceneerd en dus moedwillig verlagend). Vergelijk dat met de wijze waarop de elite wordt voorgesteld: in zorgvuldig gecontroleerde situaties, gekenmerkt door zorgvuldige voorbereiding, waarin men zich neer kan zetten als God zelf (denk aan het circus rond Mario Draghi). De hedendaagse media misleid iedereen. Iemand die zich zeer getalenteerd acht, ontleent aan de TV waarschijnlijk een indruk van het domme klootjes volk die onterecht verlaagd is. De TV haalt het niveau van 4-HAVO niet, en ligt daarom onder het niveau van de gemiddelde bevolking. De bovenklasse heeft teveel het gevoel dat de gehele onderlaag bestaat uit tokkies. Ik behoor zelf tot de onderlaag, waarom mij niet als maatgevend nemen? De media & politiek doen ook vaak alsof een voorbeeld een algemene stelling bewijst, dus moet het wel waar zijn. Zo beklaag ik mij over het feit dat de media, politici en het bedrijfsleven zo dom overkomen, en bij gebrek aan beter, ga ik er maar vanuit dat ze ook echt dom zijn. Tenslotte doet de bestuurselite dat zelf ook, hun beeld van de bevolking ontlenen aan de media. Zo praat de rechtse politiek tegen bevolking als de werkgever van een sweatshop: - niet lullen, maar poetsen - je klauwen uit je mouwen steken - labbekakkers - heil voor de hard werkende Nederlander Hoezo een kenniseconomie? Het probleem met de vrije wil is niet de keuze vrijheid op zich, maar het bezopen idee dat er een magisch punt je hoofd zit, van waaruit je absolute keuzes maakt. Als je in de ideologie dat puntje vervangt door je eigen wil, waarachter een evolutionaire, culturele en individuele geschiedenis schuilgaat, dan wordt de benodigde kennisbron (de wetenschap) een onderdeel van de ideologie. De ideologie moet consistent zijn, en zo ontstaat de vraag of de andere dogma's van de ideologie in overeenstemming zijn met wetenschappelijke inzichten. Zo wordt de ideologie toetsbaar, ipv van simpelweg apodictisch dogmatisch. De bestuurselite leunt al sinds mensenheugenis op het privilege dat zij de kaarten schudden voordat het spel begint, en daarom is het waar: the game is rigged (ideologisch & institutioneel, het neoliberalisme is een daarvan een schoolvoorbeeld). Geen ideologisch programma vind ik nog acceptabel, zonder het boekje waarin deze wordt uitgespeld, zodat we er ook kritisch naar kunnen kijken. Nu moeten wij een geloof ontkrachten, een ideologie ontmaskeren. Dat kan ook publiek. Leren we eens wat. De bevolking vindt macht ook een interessant onderwerp, zeker als het realistisch en actueel is (eindelijk eens een uitleg over wat er gaande is). Ideologie en instituties zijn daarin de kernbegrippen. De geschiedenis van religie, filosofie, wiskunde, natuurkunde, economie, en de wetenschap iha, zijn daarin interessant. Als beta weet ik dat je kunt promoveren aan een universiteit, zonder ooit iets maatschappelijks te hebben geleerd gedurende dat hele traject, afgezien van de onderbouw op de middelbare school. Je wordt opgeleid tot nerd, opdat deze mensen wel hoogontwikkelde know how hebben, maar geen handvat om het de politiek lastig te maken. Onderontwikkeld op maatschappelijk vlak, zonder de rechtvaardiging dat ze er te dom voor zijn. Ook de inhoud van beta studies wordt verlegd van theoretisch inzicht naar praktische know how. De klassieke mechanica kun je op de middelbare school op verschillende manieren uitleggen. Wij kiezen de manier waarop je niet leert: 1. dat de klassieke mechanica in het verlengde ligt van de kringloop van stoffen, het is de kringloop van beweging (zie Newtons craddle). De kringloop gedachte zet zich door tot in de moderne natuurkunde en is de meest vruchtbare gedachte uit de geschiedenis gebleken (itt allerlei absolute beginpunten, zoals God, Ziel en Vrije Wil, die veel problemen hebben gegeven). De kringloop gedachte verdient de titel: steen der wijzen. 2. dat het begrip massa de vraag waaruit materie bestaat tijdelijk omzeilt, en berust op het idee van een balans (met een weegschaal kun je ook appels en peren vergelijken, met als met de marktprijzen op een markt berust dit op een balans). Daarom is in de klassieke mechanica alles een massa. 3. dat de natuurkunde maar 1 fundamentele wet heeft: de bewegingswet. Alle wetten in de klassieke mechanica zijn af te leiden uit de bewegingswet. Dat afleiden wordt tegenwoordig overgeslagen (onpraktisch) en daarom voorgesteld als direct experimenteel vastgesteld (historisch onjuist) Zo gaan we voorbij aan de mogelijkheden om mensen te leren logisch na te denken, ten gunste van praktische inzetbaarheid (een wens van het bedrijfsleven: doen, doen, doen). Het onderwijs sluit niet aan bij het bedrijfsleven, o.a. omdat het niveau in het bedrijfsleven zelf te laag ligt (het universitaire onderwijs ligt daarboven, en vele worden daarna opgeroepen zich te verlagen, wat ze aan inzicht geleerd hebben te ontkennen, om in een bedrijf te kunnen werken). Ik ben de ondermijning van de bovenlaag, ten behoeven van hun eigen privileges, goed zat. Mijn leven is naar de klote getrapt door het neoliberalisme (ik was om specifieke redenen te ernstig, niet geil genoeg dus, ongevoelig voor de neoliberale prijsprikkels, waardoor ik mij niet richtte op effectief spelen van opportune spelletjes). Klagen mag niet (slachtoffergedrag, en dan ben je wederom een lul). Voortaan wil ik, dat iemand die 1000x meer verdient, mag weten of mag beslissen, ook 1000x beter is dan ik. Zo iemand moet naar mijn inschatting de computer, die iedereen verslaat met schaken of go, nog steeds gemakkelijk kunnen verslaan. Kun je dat niet, dan ben je niet 1000x beter. Wat is de rechtvaardiging voor het kruipen van degenen die met 1000x minder genoegen moeten nemen? Oplossing: niemand is 1000x meer dan een ander waard. Als Jeroen van de Veer lult dat hij een marktonderzoek heeft gedaan naar de juiste marktwaarde van topmannen, dan is het geen ideale vrijheid markt, en dan is dus ook de rechtvaardiging van al die salarissen weg. Een ideale vrije markt lijkt op het kopen van een aandeel Shell op de beurs. Probeer maar eens onder de geldende marktprijs uit te komen. In een ideale vrije markt ben je een prijsnemer, en marktprijzen op de markt worden niet dmv van marktonderzoeken gevalideerd. Ik vind een factor 20 tussen bodem en topinkomens wel voldoende. Salarissen boven 300.000 beschouw ik als diefstal. Dan ben je af van - 'de jaloezie' van degenen die geen God in je herkennen - van het probleem dat je je moet verstoppen achter een facade om dat hoog te houden. - en je dus ook fouten mag maken, zonder dat men je dat kwalijk neemt (je mag mens zijn, als je niet voor God speelt). Wat is de rechtvaardiging? Het algemene evenwichtsmodel van Leon Walras? Dat is een speelgoedmodel dat licht werpt op een economie met meer goederen dan 1. Alle goederen hebben dan tegelijk een evenwichtswaarde (alle prijsverhoudingen liggen vast) en er is een matrix van 2e afgeleiden die aangeeft hoe dat zit met substitutie goederen enzo. Leuk, maar geen model die de economie echt beschrijft. Het model bestaat een paar statische functies (nutsfunctie en productiefunctie). Het gebruikt een globale optimalisatie op papier, ipv van het lokale gevecht in een reele markt. Alle bedrijfswinsten zijn nul, omdat het winst niet in een stationaire toestand past. Het optimum is Pareto optimaal, omdat ieder intersubjectief vergelijk verboden is. Het is een evenwichtsmodel en de wereldeconomie is niet in evenwicht (dat biedt exorbitante winstmogelijkheden, zonder goede rechtvaardiging). De samenleving wordt gereduceerd tot een markt. De rest van de fysieke wereld wordt onder het hoofdje: grondstoffen opgenomen. Kortom het hele universum wordt verklaard met een speelgoed modelletje. Het is alsof natuurkundigen doen alsof het 2D Ising model, dat een bekende exact oplossing heeft, het hele universum verklaart (zoiets stoms doen natuurkundigen niet). De economen hadden aan de vooravond van het neoliberalisme ook al geconcludeerd, dat het algemene evenwichtsmodel een beperkt speelgoed model is. Pas toen ging de politiek ermee aan de haal. De bestuurselite verkoopt de neoliberale ideologie al 30 jaar, en doet alsof het allemaal waar is. Dan ben je dom of een oplichter. Het verhaal: - het volk is te dom, wij moeten ze wel rond koeioneren is een variant op het verhaal: - de kasten in het kastenstelsel zijn realistisch - de vrouw wordt terecht door de man geleid - de zwarte slaaf plukt terecht alleen het katoen Het neoliberalisme gaat zo over in het neoconservatisme. Nog nooit is een bestuurselite realistisch geweest in het beoordelen van de juiste verhoudingen in de samenleving. En het is een dynamisch verschijnsel. Eenmaal opgenomen in de kaste van de bestuurselite ga je zo denken, eenmaal opgenomen in de lagere kaste, ga je ook zo denken. Heeft niets te maken met objectiviteit, de realiteit is een hoer. [ Bericht 3% gewijzigd door deelnemer op 17-07-2018 12:18:15 ] | |
Mathemaat | maandag 16 juli 2018 @ 17:01 |
Mooi artikel. Wat inderdaad een groot probleem in onze samenleving is, is het vermarkten van onze moralen/ethiek: goed of slecht wordt bepaald door consumptie. Dat is ook wat de auteur beschrijft naast de propagatie ervan. Ik vind alleen wel dat wetenschap niet per se onze kennisbron is vanwege methodologische problemen, maar dat is meer een probleem voor kenleer: Idealisme vs Realisme. Dat is waar ik denk dat de auteur misslaat. Door wetenschap als bron aan te wijzen laat je weg dat we meer inzicht door inzicht kunnen krijgen, of wat Plat zou noemen: verstand eerst en daarna pas zintuig. Maar de auteur corrigeert dit later door voorbeelden uit abstracte mechanica te geven. Alleen de contradictie is dan dat (slimme) mensen zelf de gereedschappen hebben om inzicht te krijgen. Het is juist alleen de propaganda en de marktwerking die mensen verluiert en daardoor zij hun volle potentie niet weten te benutten. En, daarmee een parasiet is op onze menselijkheid. | |
deelnemer | maandag 16 juli 2018 @ 18:10 |
Ik ben de auteur van het commentaar, dat je voor het artikel aanziet, en ga uit van de volgende kennisleer. Aanvulling: Je gehele kenvermogen is een adaptatie. Ook je logische vermogens. Deze zijn op de volgende manier apart. Wij denken bij adaptatie, aan een soort dat voortdurend achter de feiten aanloopt (breekt een ijstijd aan, dan verandert de selectiedruk de soort; is de ijstijd voorbij, dan moet je weer de andere kant op). Maar er zijn ook aspecten aan deze wereld die niet zo veranderlijk zijn. Zo is de wereld 3D en ons lichaam ook. Een zintuig om te kunnen zien, zit aan het oppervlak en is 2D. Het is ook niet gemakkelijk om een 3D gezichtsvermogen te verwerven: 1. je moet dwars door het object heen kunnen kijken, en dan zie je helemaal niets of 2. je kijkt van alle kanten tegen de buitenkant aan, en dan zou je met je zintuig bv de maan moeten kunnen omspannen. Het gevolg is dat je alleen 2D projecties ziet, en de logica van het perspectieven spel is zo'n constant aspect van de wereld. Het perspectieven spel bestaat voor een ijstijd, tijdens een ijstijd en na een ijstijd. Voor, tijdens en na een hongersnood, of een oorlog. Het perspectievenspel is er vandaag, het was er ten tijden van de oude Grieken, en ook al lang daarvoor. De wiskunde leunt op deze basis. Het berust op meetkundige en algebrasche intuties. De algebrasche intuties berusten op alledaagse ervaringen met samenstellen en ontleden. Een abstract speelgoed model daarvoor is het bouwsteenmodel. Nog abstracter, zonder pas problemen ivm de vorm, wordt het optellen en aftrekken. De wiskundige definitie daarvan, zoals definitie van een groep, is niets anders dan het formeel definieren van het begrip samenstellen & ontleden. Er is volgens die definitie ook geen samenstelling zonder ontleding: iedere stap die je zet, kun je ook weer ongedaan maken. Daarom heeft de wiskunde geen richting (je kunt heen en weer). In de natuurkunde ligt dat anders. Als je een ei laat vallen, maak je dat niet zomaar ongedaan. Natuurkundigen gebruiken daarvoor de oorzaak en gevolg relatie. De oorzaak gaat vooraf aan het gevolg. Dat definieert een volgorde in de gebeurtenissen (zo is er een richting, en welke van de twee de toekomst is, lees je af aan dat ei). Je gooit een steentje in het water en je ziet kringen (een patroon). Je gooit nog een steentje in het water en je ziet hetzelfde patroon (patroon herkenning). Zou jij steentjes blijven gooien, in de hoop dat je op een moment geen kringen, maar vierkante of driehoekige golven ziet? Nee, jij niet, want je gelooft ook niet de methodische definitie van de wetenschap (zuiver empirisch, zonder theorievorming). Een mens heeft ook mechanische intuties. Water houdt geen rechte hoeken in stand. Er een kubusvormige dobbelsteen ingooien leidt ook niet tot vierkanten. Wiskunde kun je definieren als een beweging die zijn kennis vermeerdert, door louter en alleen gebruik te maken van de meetkundige en algebrasche intuties. Wetenschap kun je definieren als een beweging die zijn kennis vermeerdert, door louter en alleen gebruik te maken van de meetkundige, algebrasche en mechanische intuties. Deze intuities zijn adaptaties tav van de meest constante aspecten van de wereld. We herkennen dat in het overtuigende karakter van strikt logische argumenten. We zijn het eens dat het verstand ook bestaat (als een erfenis uit het verleden, bestaat het in het hier en nu, en doet zijn werk). Het perspectievenspel laat dat zien. Volautomatisch corrigeer je voor het feit dat de wereld omgekeerd op je netvlies geprojecteerd wordt. Volautomatisch interpreteer je kleine eikenboompjes in de verte als een afstand. En daarom hebben mensen moeite met perspectief tekenen. Als ze schuin naar een vierkant kijken, zien ze geen ruit, maar een vierkant waar ze schuin tegenaan kijken. Als ze die proberen na te tekenen, willen ze rechte hoeken tekenen. Maar de adaptatie is niet perfect. We corrigeren niet volautomatisch voor een munt die onder water ligt (die lijkt echt groter). We corrigeren ook niet volautomatisch voor een Fata Morgana (te incidenteel). Zo zit ons kenvermogen in elkaar. Ook de logica is niet absoluut (het berust op een adaptatie). Het berust op onze impliciete logische intuties en probeert deze expliciet te maken (in een formalisme te vangen). Daarbij loopt het soms tegen muren aan. Zoals de ontdekking van de Pythagoreers dat er iets mis is met hun getalsbegrip. Zij zien getallen als verhoudingen. Ze ontdekte dat de wortel van twee niet als een breuk geschreven kan worden, en dus geen verhouding is (buiten het getalsbegrip viel). Een typische wiskundige eis is daarom, dat de verzameling wiskundige objecten waarmee je werkt compleet is. Wiskunde accepteert geen regels met uitzonderingen (want dan is het geen regel). Het past voortdurende dezelfde algebraische samenstelling & ontledingsregels toe. Dan zit je in je maag met de wortel van -1 (min x min is ook plus). Zo kom je, na veel peentjes zweten, uit op twee dimensionale getallen (complexe getallen), die anders zijn dan de cordinaten van een 2D vlak (een van de beste ontdekkingen ooit, de vergelijking voor de eenheidscirkel in deze ruimte is een e-macht, dat heeft enorme gevolgen gehad). Zo verloopt de ontwikkeling van wiskunde. Het leunt niet op Plato's ideeenwereld, noch is het simpelweg empirisch. Het berust op diep ingehamerde, deels ingebakken intuties, die een adaptie zijn tav de meeste constante elementen van deze wereld, die het probeert te expliciteren. Ik weet dat jij dit als wiskundige gemakkelijk kan volgen. Ons verschil zal neerkomen op het gebruik van de evolutieleer, waar jij niet van uitgaat. PS: Wat jij 'idealisme versus realisme' noemt, is soortgelijk aan 'rationalisme versus empirisme'. Dat laatste is een wisselwerking, geen tegenstelling. Wat het eerste betreft, had Marx gelijk, volgt het ideele het materiele? Nee, dat is de antithese van Hegel. De synthese is eveneens een wisselwerking. Is het de taak van de filosoof om de wereld te veranderen? Nee, dat is de antithese van de denker. Ook dat is een wisselwerking. PPS: Praktisch bezien, itt tot logisch, is wetenschap heel breed: het loopt van filosofie, theorie, experiment, instrument makers, technici tot uitvinders en optimaliseerders. Religie schaar ik onder de filosofie, want ik geloof niet dat iemand een boek in de kast heeft staan, dat geen menselijke auteur heeft, maar geschreven is door de oorsprong van het universum (zo realistisch bent ik dan weer wel). [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 17-07-2018 12:24:03 ] | |
Papierversnipperaar | maandag 16 juli 2018 @ 18:23 |
Hoe passen zaken als het verbieden van drugs in dit verhaal? De klassieke liberalen hebben het eigenlijk altijd over economische vrijheid, ten koste van alles, maar in sociaal opzicht zijn ze meestal conservatief. Dus homo's zijn vies, je moet vroeg naar bed en je mag niet zelf bepalen wat voor spullen je in je lichaam stopt. Maar hoe vergoelijken de neo-liberalen de War on Drugs? [ Bericht 0% gewijzigd door Papierversnipperaar op 17-07-2018 16:05:24 ] | |
deelnemer | maandag 16 juli 2018 @ 20:06 |
Nog een aanvulling op de kennisleer. Hoe kun je een boom zien staan, als jij hier staat en die boom daar? Dan moet er een draadje tussen de boom en jezelf bestaan. Deze bestaat uit licht, lichtgevoelige cellen (chemie), zenuwbanen en een bewuste voorstelling. Als het medium langs dat draadje zo vaak verandert, hoe betrouwbaar is de uitkomst dan nog? Wel, buitengewoon betrouwbaar. Wat wordt er dan zo nauwkeurig doorgegeven? Een patroon, een afdruk van de boom, in de vorm van lichtreflecties. Dat patroon rolt als een golf vanaf de boom zo je bewustzijn in. Het eerste patroon is de boom zelf, en het laatste is een taal element. De bewustzijnsinhoud is de eerste taal, die nog vooraf gaat aan je moedertaal. Het leert zoals een neuraal netwerk. Alle bewustzijnsinhouden die je wenst te onderscheiden zijn taal elementen. De hersenen doen de patroonherkenning (dat kun je het best vergelijken met een zintuig). Daartoe behoort ook de logische intuitie. Argumenten zijn pas geloofwaardig als ze logisch kloppen. Om dat te beoordelen, moet het logisch denken een logica volgen. Welke? Door de logische intuitie expliciet te maken, op de tast, een langdurig proces (millennia), komen we tot formele denkmodellen. Het denken heeft een houvast nodig, en in formele denkkaders zijn dat absoluten. Alles hangt af van de locatie van die absoluten. Het liefst stop je ze diep weg, zodat de oppervlakte verschijnselen (het alledaagse leven) flexibel blijven (blijft). Een bewegingswet geldt tussen twee opeenvolgende momenten, maar laten op een langere tijdschaal allerlei ontwikkelingen toe. Een differentieerbare functie is in ieder punt te benaderen door een rechte lijn, met iedere gewenste precisie, maar kan heel grillig van vorm zijn. In deze gevallen heb je absoluten aan de basis, en mbv samenstellingsregels volledig controle, en toch is de macrobeschrijving flexibel. De prijs die je hiervoor betaalt, is complexiteit. Zo werkt een neuraal netwerk ook, aan de basis is het gewoon gecodeerd, maar het heeft de flexibliteit om schaken te leren. Het geldt ook in een formele samenleving als de onze. Hoe meer flexibiliteit, hoe dieper de absoluten weggestopt moeten worden, hoe vager het houvast en hoe complexer de samenleving. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 16-07-2018 21:05:52 ] | |
GSbrder | maandag 16 juli 2018 @ 21:49 |
Andersom, als landen failliet gaan en banken omvallen kan er altijd bij de burger langsgegaan worden voor extra geld. | |
deelnemer | maandag 16 juli 2018 @ 22:15 |
Niet bij de burger, maar een systeem injectie door de centrale bank, en daarna een systeem herziening om de varkenscyclus te doorbreken. De markt blijft zijn gebruikelijke spelletje spelen. De balansen laten uitdijen door meer nullen te creeren in de geldhoeveelheid. Een nul in de vorm: 0 = -1 +1 Waarbij de lener met de geleende som (+1) zijn ding gaat doen, en de lening bij de bank blijft staan (-1). Al die positieve bedragen (de +1 's opgeteld) vormen een groeiende geldhoeveelheid in circulatie, met daaraan vast een groeiende schuld. En op een gegeven moment blijkt, dat wat de leners met al dat geld doen, een bubble opblazen is, en iedereen naar de uitgang rent. Dan heb je een economische crash, vergelijkbaar met een bank run. Met dit mes op de keel wordt de staatskas geplunderd en het kapitaal gered, en tegelijk de gewone bevolking gedisciplineerd. Vervolgens ontkennen de marktmensen dat markten een varkenscyclus hebben, dat onze flexibele ademende financiele balansen daarin meegaan, en het kapitalisme dus inherent instabiel is. Vervolgens geven de marktmensen de schuld aan de instituties, zonder deze inherente instabiliteit te herkennen of te repareren, maar om de morele schuld op het bordje van de overheid te kunnen dumpen. En onze politici gaan daarin mee. Dat produceert veel ongelijkheid. Het is een hondenspelletje en daar kijk ik niet meer van op. De rationaliteit waarover marktmensen pochen te beschikken, verhult een enorme geilheid naar geld, status en macht. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 17-07-2018 11:30:11 ] | |
GSbrder | dinsdag 17 juli 2018 @ 22:05 |
Wat de winnaars en schuldeisers van de wereld (Nederlanders) dus disproportioneel meer pijn gaat doen dan de verliezers en de schuldenaars (de derde wereld). Niemand in Nederland wil met een gezond verstand een markt-reset, ook al is het "eerlijker", zelfs de verliezers in de Nederlandse economie niet, want zij hebben veel te veel te verliezen ten opzichte van Afrika, Azie en Zuid-Amerika. Het is misschien oneerlijk, maar wel oneerlijk in ons voordeel. | |
deelnemer | dinsdag 17 juli 2018 @ 22:27 |
Dat is de alles of niets gedachte. Je werkt toe naar een faire wereld. De stelling: "Het is misschien oneerlijk, maar wel oneerlijk in ons voordeel.", is wat een machtsspeler typeert (het is ook de marktmoraal). Het is onvoldoende constructief. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 17-07-2018 22:59:37 ] | |
GSbrder | dinsdag 17 juli 2018 @ 22:59 |
Waarom zou het kapitalisme niet naar een meer faire wereld werken? Immers, de afgelopen 20 jaar heeft de markteconomie een miljard mensen uit de armoede gehaald. In de paar niet-markteconomien zijn de cijfers aanmerkelijk minder positief. | |
deelnemer | dinsdag 17 juli 2018 @ 23:03 |
Know-how delen werkt nog beter. En de niet-markteconomien worden allemaal geboycot / ondermijnt. | |
GSbrder | dinsdag 17 juli 2018 @ 23:05 |
Dus het "no true Scotsman"-argument? Toen de niet-markteconomien nog dominant waren (1945-1990) werkten ze ook niet beter dan markteconomien. | |
deelnemer | dinsdag 17 juli 2018 @ 23:21 |
Er was een andere reden. Het waren kastenstelsels, volstrekt autocratisch (en daar glijden we nu weer in terug, cadeautje van de neoliberalen die de samenleving zo plat als een dubbeltje hebben gewalst, wat betreft: cultuur, onderwijs, media, publiek debat, etc ... veel competitief vormgegeven entertainment zoals sport). De marktbeweging is daarin wel een doorbraak geweest. Markten hebben ook nuttige eigenschappen: 1. Ze vereisen minder vertrouwen, dan samenleven. Alleen gedurende de transactie is er vertrouwen nodig. Daarom zijn ze goed in het leggen van verbindingen, daar waar weinig vertrouwen is. 2. Ze zijn goed in het verspreiden van kennis en know-how (al proberen ze dat tegenwoordig uit alle macht te voorkomen). De rest is gewoon gedaan door de Chinezen zelf o.a. De marktbeweging is in beginsel links (anarchistisch). Markten hebben ook nare eigenschappen. Het zoekt geld, status en macht, en dat heeft destructieve kanten. In alle samenlevingen met een agressief marktbeleid is de ongelijkheid groot en groeiend. Er vormt zich al snel een kongsi tussen politiek en markt. En daarna glijdt het af naar een kastenstelsel. Een democratische rechtstaat werkt beter. De marktbeweging glijdt altijd weer af naar autocratisch. [ Bericht 5% gewijzigd door deelnemer op 17-07-2018 23:54:55 ] | |
GSbrder | woensdag 18 juli 2018 @ 00:30 |
En samenlevingen met relatief veel en open markten hebben bovengemiddelde groei laten zien. Nu kunnen we Scandinavi als voorbeeld pakken van hoe het ook kan (en ik zal het op veel punten best met je eens zijn), maar dat blijven markteconomieen die ook nog een aantal historische voordelen hebben ten opzichte van andere landen, zoals grondstoffen (Noorwegen) en oorlogsneutraliteit (Zweden). Het alternatief voor een markteconomie is vele malen minder aantrekkelijk en dan moet je naar het Cuba van 10 jaar terug of het Venezuela van nu. Die landen scoren gewoon slechter dan buurlanden op vrijwel alle punten. De democratie en de markt werken samen en zijn krachten die allebei aan elkaar zagen, maar ik zie dat niet als eenzijdig goed (democratie die de markt in wil dammen is per definitie een rechtvaardige democratie), in tegenstelling tot mensen die de marktbeweging willen aanpakken. | |
deelnemer | woensdag 18 juli 2018 @ 01:21 |
Sociaal democratien functioneren prima, en de hoeveelheid spullen die je rondpomp is een rare maatstaf. Venezuela is een land waar eerst een grote ongelijkheid was (en is): veel olie, Amerikaanse olie maatschappijen, en een rijke elite. Hugo Chavez is democratisch aan de macht gekomen en heeft de olieproductie genationaliseerd. Dan zit je met de volgende situatie: 1. De onttroonde elite wil een restoratie en ondermijnt je. Ze hebben daartoe de middelen. 2. De Amerikaanse olie maatschappijen willen een restoratie en ondermijnen je. Er is een coup gepleegd op Hugo Chaves. De VS erkende de machtswisseling onmiddellijk. Toch mislukte die kort daarna. 3. Je wilt je eigen mensen op sleutelposities om van de ondermijners af te komen, maar de mensen van onderaf hebben geen enkele (bestuurs)ervaring. Daarom ontaardt het vrijwel altijd. Niet een bewijs, dat een andere bestuursvorm dan een kleptocratie niet beter zou kunnen werken. Cuba is na de revolutie constant geboycot. Daardoor graaft dat regime zich ook steeds verder in (isolatie). Samenlevingen zijn complex. Onze westerse markteconomien voldoen zeker niet aan het beeld dat de marktideologie ervan maakt. Toch domineert de marktideologie het politieke debat (propaganda). Daardoor is het een schijndebat. De ideologie en haar instituties worden in het debat zorgvuldig vermeden, en impliciet veronderstelt men het marktmodel in de platst mogelijke vorm (al waait er sinds kort een andere gure wind). Daarom stel ik deze ideologie aan de orde. Het drijft de samenleving in de richting van een marktsamenleving, die de vorm aanneemt van een private tirannie. Het gaat gepaard met een enorme kaalslag. Het denken zelf is al vernauwd tot strak algoritmisch denken binnen de kaders van een marktmodel / juridisch construct. Het onderwijs wordt het liefst zo praktisch en concreet mogelijk ingevuld en beschouwd als een economische investering. De bevolking is geindividualiseerd en dus onmachtig, vastgeknoopt in allerlei financiele verplichtingen, bestookt met bedrijfspropaganda (reclame, commerciele TV), bestookt met informatie vanuit de markteconomische hoek, geindoctrineerd met een calvinistische moralistische retoriek, bestolen bij het leven door belastingvermijding door bedrijven, gechanteerd door belastingcompetitie, onderdrukt in zijn mogelijkheden tot kritiek (kleingeestige kleingemaakte debatcultuur), de politiek is tot poppenkast verworden (alles loopt achter de schermen, waar het bedrijfsleven en grootkapitaal een enorme invloed heeft) en de repressiemiddelen rijzen de pan uit: (meta)data vergaring en analyse, de onderklasse discipleren (het luie mensenprobleem uitroeien) en als zondebok gebruiken (profiteurs). Het is een feest. Ze werken helemaal niet samen, de markt drijft de democratie eruit. Het zijn twee coordinatie systemen met ieder een eigen logica. Het laten samengaan leidt tot een gevecht tussen beide en dat is een machtsstrijd. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 18-07-2018 20:34:35 ] | |
deelnemer | woensdag 18 juli 2018 @ 14:08 |
Het volgende is noodzakelijk in dit land. Een evaluatie van het neoliberale regime waarin wij tegenwoordig leven, en hoe dat is doorgevoerd. Dit dient publiekelijk te worden uitgevoerd. Wij willen weten. Ik wil van de werkgeversorganisatie weten wat zij daarin hebben doorgedrukt. Van politici wil ik weten waarom dit alles achter de schermen is verlopen. In een democratie is dat een normale vraag. Zo kunnen we vaststellen of we werkelijk in een democratie leven, of dat onze volksvertegenwoordigers slechts onze managers zijn, aangestuurd door iets anders dan de bevolking. Als dat debat onmogelijk is, dan leven we niet in een democratie. En daar lijkt het op. Alles is eenrichtingsverkeer. Mensen hebben zich al blauw geschreven over allerlei aspecten daarvan, zoals dat zich uit in het alledaagse leven. De analyses van de diepere ideologische gronden daarachter zijn ook al vaak benoemd. Maar niemand doet meer dan iets vinden, en dat was het dan. Politiek heeft het geen enkel gevolg. Niets wordt ooit duidelijk, alles blijft een soep van meningen. Men maakt zich druk over het populisme. Dat populisme is door de neoliberalen gecreeerd om hun politieke project door te kunnen drukken. Het stelt dat iedereen alleen een eigen verantwoordelijkheid heeft. Maar burgers hebben ook een politieke rol en dat gaat verder. Toch worden mensen in dat hoekje gedrukt, waarin ze alleen nog binnen de kaders van een andermans systeem kunnen functioneren, als zij voldoen aan de gestelde eisen (die overigens alle kanten opvliegen). Voor mensen met vergaande beslissingsbevoegdheden geldt al helemaal dat zij niet kunnen stellen dat mensen alleen een eigenverantwoordelijkheid hebben. Hoe komen zij dan aan hun beslissingsbevoegdheden? Er wordt dan gesuggereerd dat dit berust op de natuurlijke orde, in het geval van de neoliberalen is dat de ideale vrije markt (die van nature helemaal niet ideaal of vrij is, en in de praktijk ook niet). En functioneren is niet hetzelfde als begrijpen. Om te functioneren hoef je slecht te begrijpen wat deze rol van je vraagt. Begrijpen is echter een serieuze uitdaging, maar nodig voor een bredere verantwoordelijkheid. Mensen die wel hun verantwoordelijkheid breder opvatten, en hun mens en wereldbeeld completer is, lopen tegen muren aan omdat de samenleving op eigenverantwoordelijkheid is ingericht. Ondertussen wordt de bevolking voortdurend bestookt met propaganda die gericht is op hun emoties (om ze daarna te beschuldigen dat ze last hebben van hun onderbuikgevoelens). Ze worden beticht van irrationaliteit als ze niet strikt de marktlogica volgen. Dat is de neoliberale versie, waarin je alleen kan proberen om jezelf te redden, en klagen als dat niet lukt, is slachtoffergedrag. Probeer maar eens een vorm van kritiek te bedenken, die al niet is afgeblokt met een moralistisch dogma, dat stelt dat de criticus een lul is (dit gevecht begint al bij de eerste stap: het benoemen van deze beweging). De neoconservatieve versie heet realisme. Als je realistisch bent, heb je zin in een wapenwedloop, gegeven al onze gevaarlijke vijanden (we moeten wel, want zij hebben een al even briljante bestuurselite als wij). Nu is er een splitsing tussen een conservatieve en een liberale tak binnen de bestuurselite. Trump is de volgende populist (Reagan was de eerdere, de neoliberale tak) die dit varkentje even gaat wassen, gebruikmakend van de mogelijkheid om de bevolking te bespelen (de conservatieve tak). De liberalen schrikken ervan, en menen dat nu een strikt autoritaire benadering noodzakelijk is geworden, vanwege al het populisme (maar het is beter om al die commerciele teringzooi en propaganda te trimmen, die mensen infantiliseert). Zo ontstaat een zelfgecreerde minachting voor de gewone bevolking. Ook de neoliberalen waren al bezig een onderklasse te creeren, door de onderkant van de samenleving, in economische zin, te marginaliseren, en als zondebok te gebruiken (de ongelijkheid wordt te groot en dat drijft de samenleving tot een sociale gelaagdheid). Zoals Trump doet jegens migranten is niet veel anders (en ook dat is al langer gaande). Dat is de regressie naar een kastenstelsel (eerst een onderklasse creeren). Het gaat gepaard met een enorme eigendunk aan de top (al maken veel topmensen, als persoon, ook een onzekere indruk). Achter de rug van de bevolking omwerken, is een benadering die past bij iemand die gelooft voor God te mogen spelen, want je ontneemt de ander zijn inbreng (op grond van je eigen wil en overtuiging, zoals iedereen die heeft). Helpt het als mensen de kleur van de glijbaan in de speeltuin in de buurt mogen kiezen? Nee, de problemen zitten aan de bovenkant van de samenleving (de problemen aan de onderkant zijn grotendeels gecreeerd, een beetje lullig om dat aan te zien voor de oorzaak, om het zo nog verder door te kunnen drukken). [ Bericht 13% gewijzigd door deelnemer op 19-07-2018 12:08:24 ] | |
deelnemer | woensdag 18 juli 2018 @ 18:18 |
Het is goed te begrijpen hoe dit ontstaat. Iedereen vindt dat bij de rolverdeling de betere voorgaat op de mindere, als het gaat om vrijwel iedere eigenschap. Wie wil er geopereerd worden door iemand die daartoe niet bekwaam is? Vanuit die gedachte lijkt ook het bestuur in de beste handen, bij degenen die daarin bekwaam zijn. Maar als je de beslissingsbevoegdheid in handen hebt, ben je tevens echt de baas. Het leidt tot bizarre vormen van onderdrukking, onder de noemer: realisme. Het probleem zit hem in de beperkingen van de mens zelf (in het algemeen) zodat niemand de rol van baas past (niemand is daarvoor goed genoeg). De bestuurselite is altijd extreem irrealistisch geweest bij het definieren van de juiste hoog-laag verhoudingen (tijdschaal: 2500 jaar). Dat laatste is een feit waar je eens bij stil zou moeten staan. Het ontstaat heel gemakkelijk. Stel je hebt persoon A en persoon B. Laten we aannemen dat persoon A objectief gezien 20% beter is dan persoon B. Daarom heeft persoon A de beslissingsbevoegdheid. Persoon A zal bij een meningsverschil altijd zichzelf gelijk geven, zeker als het gaat om iets substantieels, want hij ziet het zo en weet dat hij objectief gezien beter is. Dat betekent niet dat persoon A gelooft dat hij God is en kan die stelling ook prima onderbouwen (hij struikelt ook wel eens ergens over). Persoon A' (een collega van A) luistert naar persoon A en kan beamen dat persoon A niet gelooft dat hij God is. Alleen persoon B lijkt dat te denken (een wilde populistische beschuldiging dus). Objectief gezien overruled persoon A altijd persoon B. Dus persoon B heeft gelijk dat persoon A zich gedraagt alsof hij God is. Dat berust op het feit dat persoon A zichzelf altijd gelijk geeft en de beslissingsbevoegdheid op zak heeft. Dat eerste betekent wel degelijk dat persoon A gelooft dat hij God is. Stel dat je zuiver objectief gezien niet echt 20% beter bent, want dat is zo situationeel en perspectief afhankelijk, en dit valt nauwelijks te bepalen als het om ideologische overtuigingen gaat. Dus persoon B heeft wel degelijk gelijk. Daaraan kun je zien, dat het voldoende is, om jezelf altijd gelijk te geven omdat je objectief gezien 20% beter bent (of gelooft of hoopt of probeert het te zijn), om persoon B tot slaafje te maken. De afgedwongen collectivisering van de landbouw en industrie in de Sovjet Unie was niks, maar de radicale tegenhanger, de afgedwongen neoliberale individualisering is ook social enginering, en ook geen pretje. Het lijkt ook zwak, als je diepste overtuiging slechts de tegenpool is van de overtuiging van je vijand (zeker als je gedachteloos wel dezelfde middelen gebruikt en op eenzelfde uitkomst afstevent). Afdwingen ontaardt in machtsstrijd (hard or soft). Wat is de synthese? [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 19-07-2018 00:56:21 ] | |
Bondsrepubliek | donderdag 19 juli 2018 @ 07:08 |
In neoliberaal Amerika is het welzijn voor de gewone werknemers in rap tempo aan het eroderen. Nederland gaat helaas ook steeds meer die kant op omdat D66 en VVD dat zo graag willen.
| |
deelnemer | vrijdag 20 juli 2018 @ 19:14 |
Het neoliberalisme is met propaganda doorgedrukt, inclusief het leerstuk van de vrije wil. Het leerstuk van de vrije wil (een Christelijk concept) is religie. Deze propaganda heeft decennia lang aangehouden en dat is indoctrinatie. Conclusie: Blijkbaar denkt de bestuurselite dat zij het privilege heeft religieuze concepten per indoctrinatie door te drukken. Dat is in strijd met de scheiding tussen kerk en staat. Vooral de VVD heeft zich daaraan schuldig gemaakt, en dat is een rechtszaak waard. Moet zo 'n politieke partij verboden worden? [ Bericht 3% gewijzigd door deelnemer op 20-07-2018 19:35:47 ] | |
deelnemer | zaterdag 21 juli 2018 @ 21:28 |
Gert-Jan Segers verdient hiervoor een compliment (zie het artikel hierboven). Klopt. Identiteiten komen vaak in paren, waarin de ene de bovenliggende is en de andere de onderliggende. Denk aan (met de bovenliggende voorop): werkgever - werknemer (ondernemer - arbeider) man - vrouw wit - zwart hetero - homo autochtoon - allochtoon De bovenliggende begint altijd met zeuren: Ik ben beter dan jij, jij hebt alles aan mij te danken, ik zou beter af zijn zonder jou. Ongelijkheid in de samenleving (economisch, privileges) gaat ook over hoog-laag, en is vaak al even moeilijk te rechtvaardigen (er is in de wereldhandel, schat ik, voor tientallen triljoenen gestolen in de neoliberale periode vanaf 1980). De twee (identiteit en ongelijkheid) lopen vaak parallel. Hoe zou dat nou komen? .... en vervolgens dicht de VVD (als de verklaring) je de smerigste motieven toe, en behandelt je daarnaar (vernedering en straf). Vervolgens wordt de VVD in de media erkent als de meest verantwoordelijke partij van Nederland, en iedere andere groep die nog probeert dit te ontkrachten, worden weggezet als gekke populisten. Ook het rijtje vrijheden, dat moet voorkomen dat je klem komt te zitten: - de vrijheid om ontslag te nemen - de vrijheid om een eigen bedrijf te beginnen - de vrijheid om een eigen vakbond op te richten - de vrijheid om een eigen politieke partij op te richten werkt voor veel mensen niet. Het hangt sterk van de situatie af. Er zijn mensen die zich ophangen ipv ontslag te nemen. Populair en populistisch gaan vaak hand in hand. Erger is, dat het een oneerlijke strijd is geweest, want geen eerlijk debat. Heb je dan echt gewonnen? Antwoord: Nee. Niet meer dan dat de Duitsers in 1940 van Nederland hebben gewonnen (over de ander heen gedenderd). [ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 22-07-2018 10:35:36 ] | |
deelnemer | zaterdag 21 juli 2018 @ 22:37 |
Je weet niet wat je niet weet en dat leidt tot fouten en arrogantie. | |
deelnemer | zondag 22 juli 2018 @ 17:31 |
Rolmodel voor radicaal rechts Ik kan er niet uit citeren omdat het artikel achter een betaalmuur zit (ik lees het zelf in een fysieke krant). Wat erin gezegd wordt over radicaal-rechts is juist. Maar het stuk is onder de maat, omdat het niet duidelijk maakt dat het deels een reactie is op het neoliberalisme, en waarom. De neoliberalen zijn in dit stuk wederom de heilige boontjes (de natuurlijke tegenpool van deze engerds). Met rechts-versus-rechts is links al volledig weggespeeld. Geen van beide zijn goed nieuws voor de gewone bevolking, die alleen nog dient als propaganda target. Ga maar na: - Wie begonnen de aanvalsoorlog op Irak en hebben deze oorlog verkocht met leugens (democratie, humanitaire waarden)? - Waar worden de meeste mensen opgesloten in gevangenissen (war on drugs, mass incarceration in de VS)? - Waar worden klokkenluiders vervolgd, zoals Edward Snowden? - Wie hebben van de internationale vrijhandel een kleptocracy gemaakt (met belastingparadijzen, opgenomen in het financiele systeem, en allerlei vormen van gelegaliseerde belastingontduiking)? - Wie zijn zich te buiten gegaan aan propaganda om hun regime door te drukken? Neem het artikel in de Elsevier 3 weken voor de verkiezing in 2012: neoliberalisme is louter en alleen een populistisch scheldwoord, en rats daar gaat de wikipedia pagina over dat onderwerp (onderdrukking van kritiek met propaganda). - Wie hebben de EU zo autoritair opgezet, dat de bevolking het nakijken heeft, en het bedrijfsleven landen tegen elkaar kan uitspelen? - Wie heeft gesuggereerd dat markt en overheid tegenpolen zijn, en 'de wet van vraag en aanbod' een natuurwet. - Wie heeft de samenleving gedefinieerd als een markt? - Wie heeft een bedrijf gedefinieerd als een machine om aandeelhouderswaarde te creeren? - Wie heeft de ondernemerskaste gedefinieerd als superieur? Goed, ik ga niet de hele topic reeks nog een keer herhalen. Maar laten we dit stuk eens relateren aan het vorige stuk (beide komen uit het NRC) In hoeverre is het NRC daar zelf schuldig aan / slachtoffer van? Ik wist voor de Irakoorlog begon al dat de WMD's er niet meer waren (omdat het gekkenwerk zou zijn om een land vol met WMD's binnen te vallen). Het NRC niet. Ik wist voor de kredietcrisis al dat de hypotheekrenteaftrek de huizenprijzen opdrijft in een schaarse markt (door de wet-van-vraag-en-aanbod toe te passen). Het NRC niet. Ik wist voor de kredietcrisis al dat het de marktideologie niet klopte, dus voor Hans Achterhuis, Joris Luyendijk en de Correspondent erover begonnen (door zelf dan maar de economie te bestuderen, uit standaard studieboeken, bedoelt voor studenten economie). Nog steeds vind ik de analyses in de media zwak. Ik heb destijds, voor de kredietcrisis, een paar keer een kort stukje naar de opiniepagina van het NRC gestuurd, maar die werden nooit geplaatst. Maar eerlijk is eerlijk, tegenwoordig gaat het al stukken beter met deze krant. Ik wist voor de MH17 werd neergeschoten al dat Rusland in Oost-Oekraine een 'covert operation' uitvoerde, toen de media in Nederland nog zoetje broodjes bakte met Poetin (handelsbelangen). Op de dag dat de MH17 werd neergeschoten, vermoede ik meteen dat de rebellen dit hadden gedaan, met luchtafweer geleverd door de Russen, en dat dit waarschijnlijk beruste op een vergissing (want ik volgde het via het internet, in het topic over Oekraine hier op FOK!). ------------------------ Er zullen vast meer 'onderklasse debielen' in dit land zijn geweest, die dit soort zaken wisten, net als ik, nog voordat de Nederlandse kwaliteitskranten erover schreven. Gewoon logisch denken, dus. En niet, zoals de VVD wil, louter en alleen functioneren in je rolletje voor geld en consumeren, zonder belangstelling voor de bredere samenhang. Vorige week sprak ik twee mensen hierover. Een jonge fotograaf op het perron in Rotterdam en een mevrouw bij de kapper. Beide waren het met mij eens dat het neoliberalisme een kut ideologie is. Beide waren blij, dat ze eindelijk eens iemand troffen met wie ze konden praten over deze ideologie. Zo gaat dat onder het klootjesvolk in Nederland, die u alleen kent van de TV, zoals de commerciele zenders ze aan u tonen (Big Brother). Die mevrouw keek al 12 jaar geen TV meer (net als ik, met dezelfde reden). Sinds kort doe ik soms weer een poging. Maar pfff. Teveel 'ik-succes-types' zoals Eva Jinek voor wie het neoliberalisme op het lijf geschreven lijkt te zijn. ------------------------------------------ In Nederland erkennen we nu: 1. Politieke machinaties (alleen in het buitenland) 2. Incidenten (als er echt een fout geconstateerd is ook in Nederland) 3. Hypocognitie (Ook als onze eigen bestuurselitie de bevolking plat manipuleert? Niet opzettelijk dus, en waarschijnlijk met behoud van status als de piek van de meritocratie) De VVD zou ontmanteld moeten worden vanwege al het neoliberale gekloot van de laatste decennia. We hebben ook geen NSB meer, al waren in Nederland veel zelfstandigen lid van deze partij (de echte ondernemers, zoals de boerenstand). De VVD is geen volksvertegenwoordiging, maar een vertegenwoordiging van het bedrijfsleven. Ze vernielen het publieke debat, zeiken mensen af, liegen en stelen bij het leven. ------------------------------------------- Het NRC zou zelf ook eens een eigen analyse van het neoliberalisme kunnen geven: - de historische achtergrond - de ideologische uitgangspunten - de doorvoering van dit regime ihb in Nederland - de wijze waarop deze ingrijpende herstructurering publiekelijk is besproken / doorgedrukt - de mensen die daarin een hoofdrol hebben gespeeld - de problemen waartoe het heeft geleid [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 23-07-2018 20:25:17 ] | |
Papierversnipperaar | zondag 22 juli 2018 @ 17:41 |
Patinten in de isoleer en medewerkers getraumatiseerd thuis. Maar oplossen doen we niet omdat het binnen het neo-liberale model "niet rendabel" op te lossen is. | |
Papierversnipperaar | zondag 22 juli 2018 @ 17:49 |
De Markt zorgt niet altijd en per definitie voor optimalisatie:
| |
deelnemer | woensdag 25 juli 2018 @ 13:12 |
Een goede dag voor redelijke mensen Dit is veel redelijker inderdaad [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 26-07-2018 04:17:31 ] | |
deelnemer | donderdag 26 juli 2018 @ 17:30 |
Oproep politici stop met het inspelen op xenofobie en racisme Hier sluit ik mij bij aan. Cultuur lijkt dezelfde rol te gaan spelen als ras in de rassenwaan van voor WOII. --------------------------------------- Een analyse begint bij de erkenning, dat mensen het eerste deel van het leven bezig zijn zich te vormen. Het zou logisch zijn, dat je daarmee verder kunt in je leven. Dus niet, als je 30 jaar bent, ineens je hele vorming ongeldig verklaard wordt. Zo kun je, bijvoorbeeld, eenmaal Nederlands geleerd, dit niet zomaar ontleren. Als je een jaar de tijd krijgt, om er voor te zorgen dat je daarna geen Nederlands meer verstaat of kunt lezen, dan lukt dat niet. Cultuur is veelomvattend. Het behoort tot de basis. Het omvat veel van je ideeen over ‘wat waar en goed is’. Precies datgene op grond waarvan je elkaar bekritiseerd. Ziedaar het probleem. Het alternatief is, om je te baseren op het objectieve ipv het culturele. Maar het goede kan nooit louter objectief zijn. Als dat zo was, kon sowieso niemand meer anders handelen, en was iedereen automatisch altijd goed bezig. Dat, wat wel objectief te onderbouwen is, kan binnen een cultuur uitgedragen worden, maar betekent nog niet dat iedereen deze onderbouwing begrijpt. Degenen die de objectieve onderbouwing niet zelf kunnen uitleggen, volgen ook maar gewoon de cultuur. -------------------------------------- Er zijn drie akelige tendensen: 1. Mensen die louter humaniteit en vrijheid bepleiten, en zo het bovenstaande probleem teveel bagatelliseren of negeren. Ook zij doen dat vanuit hun eigen vorming. Ze verwachten domweg dat anderen dat kunnen volgen. Objectief gezien, is dat onjuist en generaliserend (en dat is precies hetzelfde probleem). Zo kun je bijdragen aan het creeren van situaties die juist leiden tot geweld. 2. Mensen die hun eigen cultuur boven die van anderen willen stellen. Zij moeten dan eerst culturen gaan definieren (daar is niets eenvoudigs aan). Ze neigen ertoe om hun cultuur dicht te timmeren (dan gaat een cultuur dood) . Vervolgens willen ze deze cultuur opleggen aan iedereen, en degenen de maat nemen die daar niet in meegaan of er niet in passen. Zo kun je bijdragen aan het creeren van situaties die juist leiden tot geweld. 3. Politici en andere gezagdragers hebben de neiging om mensen ideologieen in te prenten. Zij creeeren veel van de dogma’s die mensen later verhindert om flexibel te zijn. Elite-ideologieen zijn een drama, al helemaal in combinatie met migratie (in dat geval botsen ze). Zo kun je bijdragen aan het creeren van situaties die juist leiden tot geweld. ------------------------------------------------- Alternatieve opties: 1. Niet te snel willen gaan met verandering. Alles heeft zijn tijd nodig. Dat vereist regulering. Die regulering blijkt nauwelijks mogelijk te zijn, als je te grote economische verschillen creeert. Delen met anderen kan voorkomen dat ze het komen halen. 2. Goed onderwijs, waarin je leert om logisch na te denken. Als je beter kunt begrijpen dat je dit soort problemen kan verwachten, en het beter kunt relativeren, dan wordt je er minder snel boos over. 3. Een zinnig publiek debat, waarin deze zaken worden besproken. Er zijn veel voorbeelden van moeizame aanpassingen en conflicten van allerlei soort. Daar zou je lering uit kunnen trekken. De rassenwaan beruste op een verkeerde cognitie, die evolutieleer interpreteerde als een objectieve grond voor selectie op mensen. Het begrip ‘natuurlijke selectie’ is misleidend, omdat ‘selectie’ een functionele term is, en dus subjectief. Zelforganisatie van het geheel is pas volledig objectief. Van cultuur een essentie maken, is ook een verkeerde cognitie. Alle culturen zijn een ratjetoe van (conflicterende) concepten. Neem het Christendom. Het idee van God is Joods, het idee van de Ziel wordt opgepikt in Griekenland en is Pythagoreisch, de Vrije Wil is typisch Christelijk en een reactie op de predestinatieleer van Augustinus (een ratjetoe dus). Veel eigens is niet meer eigen als je wat verder terug gaat in de tijd. Koffie en aardappelen zijn niet inheems Nederlands. Dit geldt voor veel elementen die de sfeer en gewoonten van een cultuur uitmaken. 4. Mensen in hun waarde laten en de nodige tolerantie opbrengen ipv druk uitoefenen dmv sociale emoties. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 27-07-2018 05:08:45 ] | |
deelnemer | vrijdag 27 juli 2018 @ 22:25 |
Weltschmerz | zaterdag 28 juli 2018 @ 14:04 |
Dat kan niet, want cultuur is iets heel anders dan ras. Sterker nog, dat heeft helemaal niets met elkaar te maken. Ik ben het er wel mee eens dat politici hun verantwoordelijkheid moeten nemen maar dan moeten ze eerst gaan zien wat hun verantwoordelijk is: Die is om via de overheid het land beter te maken voor de mensen die hier geboren zijn en geboren worden in de hoedanigheid van Nederlands staatsburger. Het is niet hun verantwoordelijkheid om het grondgebied, de cultuur en de instituties maximaal te laten uitwinnen als een optimaal intensieve veehouderij door het internationale grootbedrijf, en dat allemaal zo lang mogelijk houdbaar te maken door het enigzins in goede banen te leiden. Het is niet hun verantwoordelijkheid om te zorgen dat de burgers zoveel mogelijk narigheid en ongemak tolereren, het is hun verantwoordelijkheid om zoveel mogelijk narigheid en ongemak te voorkomen en weg te nemen. Ik ben dus een beetje verbaasd dat jij er hier voor pleit dat politici het pad effenen voor het neoliberale ideaal van maximale uitwinning van het land. | |
deelnemer | zaterdag 28 juli 2018 @ 14:12 |
Ras is net zo goed onzin (geen van beide zijn essenties waarop je kunt bouwen, het zijn variaties). Cultuur wordt momenteel in een soortgelijke zin misbruikt. Bijvoorbeeld, als Stef Blok zegt dat xenofobie in de genen zit. Je hebt gelijk inzover dat een landsgrens voor de het organiseren van de groep even belangrijk is als eigendomsrecht voor het organiseren van een markt (beide zijn in een meer fundamentele zin kunstmatig). Het grootkapitaal terroriseert de bevolking, door misbruik te maken van het marktplatform dat landsgrenzen overstijgt (opzettelijk eenzijdig gereguleerd tbv het grootkapitaal). We springen nu van de ene extreem (het autonome individu) maar het andere extreem (een gefixeerde volksidentiteit) Neoliberalen en neoconservatieven zijn beide slecht nieuws voor de gewone bevolking, als ze de hun uitgangspunten te ver doordrijven. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 28-07-2018 14:25:38 ] | |
GSbrder | zaterdag 28 juli 2018 @ 14:17 |
Volgens mij is elke ideologie slecht als het te ver doorgedreven wordt. Idem voor neosocialisten of neodemocraten. Een land kan overigens invloed proberen uit te voeren tot buiten de landsgrenzen, vooral omdat de belangen van de burgers niet ophouden bij de grenzen. Het internationale grootbedrijf dienen is in het belang van een grote groep burgers, zowel direct als indirect, waarmee je ook prima vanuit een welvaartsoptimalisatie voor ondersteuning kan pleiten. Dit staat dus los van een ideologie; het neosocialisme of neoconservatisme kan met dezelfde uitkomst komen voor multinationals die in Nederland gevestigd zijn, zij het van een ander oogpunt. | |
deelnemer | zaterdag 28 juli 2018 @ 14:31 |
Socialisten / democraten zien nu te weinig terug van hun kern van waarheid. Het markt gebeuren is gebaseerd op de marktlogica, die pas bestaat (tot op zekere hoogte) in een gereguleerde ruimte (het berust op afspraken). Als je begint met de wet van vraag en aanbod, en je werkt het uit ala Milton Friedman, dan is het een management model en geen wetenschap. Het is veel te beperkt om er zo fundamentalistisch mee om te gaan. | |
GSbrder | zaterdag 28 juli 2018 @ 16:09 |
Volgens mij is er nog steeds vrij veel aandacht voor gelijkheid, is de overheid groter dan ooit en gaat er een hoop geld naar inkomensondersteuning. | |
Rangono | zaterdag 28 juli 2018 @ 17:46 |
De geforceerde drang naar gelijkheid en nivelleren is wel echt pure aids. | |
Papierversnipperaar | zaterdag 28 juli 2018 @ 17:59 |
Te grote ongelijkheid is slecht voor de economie. En alles dat slecht is voor de economie is pure aids. | |
Weltschmerz | zaterdag 28 juli 2018 @ 19:13 |
Nee, feitelijk moet hij daarmee op racisme gedoeld hebben. Ik wil best wel aan cultuurrelativisme doen, sterker nog, ik relativeer in het algemeen graag. Maar als Nederlanders de burka een verrijking vonden dan hadden ze die zelf wel tot de klederdracht gemaakt. Ze gebruiken vooral marktingrijpen en splitsing van markten. Het punt is dat het neoliberalisme de bijl aan de wortel van het sociale contract legt, in de zin wij met zijn allen hier regelen de dingen zo dat we erop vooruit gaan. Daar kun je niet zomaar contractanten aan toevoegen. Massa-immigratie is dan ook een van de vele uitwassen van het neoliberalisme. Nederlandse burgers hun wijk en daarmee hun levenskwaliteit verslechtert, want (buitenlandse) aandeelhouders vangen een hoger rendement wanneer massa-immigratie de loonkosten drukt en Somaliers van een Somalisch consumptieniveau naar een Nederlands consumptieniveau worden gebracht. Of kijk naar de universiteiten. Geld van de Nederlandse belastingbetaler wordt gebruikt om buitenlanders op te leiden tot concurrenten op de arbeidsmarkt van Nederlandse kinderen, die daardoor slechter onderwijs krijgen. Voordelig voor de grote bedrijven, slecht voor Nederlanders. Daar tegen zijn heeft helemaal niets met xenofobie te maken. Dus als je betoogt dat Nederlanders dergelijke uitwassen van het neoliberalisme maar dienen te verdragen dan steun je daarmee het neoliberalisme. Veel daarvan komt vooral neer op verplaatsing van geld van hardwerkende Nederlanders naar hardbezittende Nederlanders en buitenlanders. Herverdeling is een symptoom van een totaal verkeerde initiele verdeling. Het is natuurlijk volkomen van de pot gerukt dat een full time werkende Nederlander in een welvarend land inkomensondersteuning nodig heeft. Dan zit er iets heel erg scheef met de beloning van arbeid en de kosten van het levensonderhoud. | |
GSbrder | zaterdag 28 juli 2018 @ 20:54 |
Hoe komt die verkeerde initile verdeling? Is er niet een gigantisch verschil in capaciteiten tussen mensen en het benutten van die capaciteiten? Ik denk dat er in Nederland meer mensen inkomensondersteuning krijgen dan dat er mensen zijn die het nodig hebben, maar gegeven de eenvoud om ondersteuning te vragen en de politieke haalbaarheid om ondersteuningen af te schaffen zal een calculerend burger eerder z'n douceurtjes, vrijstellingen, toeslagen en uitkeringen proberen te behouden of te vergroten, dan dat hij aan de regelingen van de buurman gaat rommelen. De kosten van levensonderhoud zijn afhankelijk van wat we elkaar in rekening brengen en we willen in Nederland allemaal op een enorm hoge standaard leven. Hoe hoger de kosten van levensonderhoud, hoe meer waarde er dus voor elkaar wordt gecreerd. | |
deelnemer | zaterdag 28 juli 2018 @ 21:06 |
Het sociaal contract en de vrije markt hebben ieder een eigen logica. Deze botsen. Op nationaal niveau zou de democratische rechtsstaat dat moeten reguleren, waarbij de markt dan ondergeschikt is aan de overheid. Internationaal ligt het omgekeerd, omdat handel zich gemakkelijker laat globaliseren dan het sociaal contract. Dat holt het sociaal contract uit. Het is niet xenofobisch als je bezwaar maakt tegen de uitwassen van het neoliberalisme. Maar de neoconservatieven, waaronder de partij FvD, stellen daar hun eigen uitwassen tegenover. De neoconservatieven doen xenofobische uitspraken en hitsen daarmee de bevolking op. Met de opkomst van Trump is het debat beperkt tot deze twee rechtse bewegingen (neoliberaal en neoconservatief). Maar ik ben links en heb geen zin in de keuze tussen een globaal of een nationaal kastenstelsel. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 28-07-2018 21:37:18 ] | |
Papierversnipperaar | zaterdag 28 juli 2018 @ 21:09 |
De IT-er kan niet functioneren zonder de verpleegster en de vuilnisman. Ze zijn van elkaar afhankelijk en het is daarom onredelijk om alleen de IT-er te laten profiteren van een groeiende economie. | |
deelnemer | zaterdag 28 juli 2018 @ 21:34 |
In een markt wordt de marktprijs bepaald door vraag en aanbod. Dat is niet hetzelfde als capaciteiten. Machtsspel vind ik al helemaal geen capaciteit of kwaliteit. De grootste machtsspelers zitten bovenin. De frame dat corruptie alleen aan de onderkant van de samenleving problematisch is, ben ik zat. En de claim dat we in Nederland allemaal een enorm hoge levensstandaard zoeken, is een projectie. | |
GSbrder | zaterdag 28 juli 2018 @ 22:27 |
Dat is iets anders. De mens kan ook niet (of matig) functioneren in een wereld zonder dieren, maar dat maakt niet dat de mens dezelfde capaciteiten heeft als een dier. Afhankelijkheid maakt nog niet gelijkheid. | |
GSbrder | zaterdag 28 juli 2018 @ 22:30 |
Nee, het aanbod is niet homogeen; de capaciteiten van de aanbieder van arbeid verschillen van elkaar. Dat maakt de ene werknemer niet meteen een superieur type mens, hij heeft daarmee niet automatisch andere burgerrechten, maar het maakt hem wel (in de ogen van de vragende partij) superieur voor de arbeidsmarkt aan aanbieders met minder (of andere) capaciteiten. De claim is juist, want er zijn maar weinig deelnemers aan deze discussie die vrijwillig genoegen nemen met een lagere kwaliteit onderwijs, zorg, huisvesting en openbare orde dan we in Nederland gewend zijn. Als u mocht kiezen tussen leven in Noorwegen of leven in Burundi, dan is de keuze niet moeilijk. De machtsspelers moeten zo min mogelijk absolute macht krijgen, of dat nu marktmacht is of democratische macht. Macht corrumpeert, dus probeer het te verdelen. | |
deelnemer | zondag 29 juli 2018 @ 00:28 |
De markt is niet neutraal, maar zeer populistisch. Jij past als mens veel beter in het marktmodel dan ik. Jij zou daaruit concluderen dat jouw capaciteiten enorm zijn. Ik niet. Met de wens voor een enorme hoge levenstandaard denk ik vooral aan de groeiende ongelijkheid. Verbazend is het feit dat sommige mensen nooit genoeg hebben, en zo alles op scherp zetten. En zie hoezeer de economische bedrijvigheid geconcentreerd is geraakt. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 29-07-2018 00:40:59 ] | |
Rangono | zondag 29 juli 2018 @ 10:16 |
Vrijwel alles waar 'te' voorstaat is onwenselijk. | |
Rangono | zondag 29 juli 2018 @ 10:18 |
Andere discussie, maar het verschil tussen dier en mens mag best wat kleiner. | |
GSbrder | zondag 29 juli 2018 @ 10:21 |
Alleen de capaciteiten die in het marktmodel worden gewaardeerd. Niet alle capaciteiten. Vergelijk het met huishoudelijke werk; jij hebt een hoop kwaliteiten, maar niet alles kun je verkopen aan een werkgever. De menselijke drang om verder te gaan en te groeien heeft ons de wereld en zelfs de ruimte beter laten begrijpen. Je hebt mensen die gedijen bij samenwerking en mensen die gedijen bij competitie. Groei is ook niet statisch binnen een generatie, ook kinderen proberen het werk van hun voorouders voort te zetten. Minder dan democratische macht. | |
deelnemer | zondag 29 juli 2018 @ 11:41 |
Populisme drijft de markt door misbruik te maken van het informatieprobleem van de individuele burger. Er is geen probleem met ambities, alleen met het zinloze platte materialisme Welke democratische macht? Teveel vindt plaats achter gesloten deuren. Een democratische overheid echter heeft de rol de samenleving in banen te leiden. In een markt is een grote concentratie het failliet van de rechtvaardiging van het model. Rechtvaardig de markt maar eens met louter monopolisten. Het wordt een zuiver machtsspel. | |
GSbrder | zondag 29 juli 2018 @ 12:18 |
Daar zijn checks en balances voor. Er is wel vrijheid om te kiezen voor wat je gelukkig maakt. In een marktmodel kan de ene burger kiezen voor meer producten, de ander voor meer ervaringen en weer een ander voor meer vrije tijd. Ieder het zijne. De markten met louter monopolisten zijn vaak het gevolg van overheidsingrijpen. De democratische vertegenwoordiging houdt niet in dat elke individuele afweging van een volksvertegenwoordiger transparant moet zijn; een meerderheid van de burgers heeft er vertrouwen in dat binnenskamers de belangen van het land worden behartigd door de volksvertegenwoordigers. Het is populisme om te stellen dat elke ruling onder democratische controle moet komen te staan. | |
deelnemer | zondag 29 juli 2018 @ 12:41 |
Alle instituties rammelen op dit moment, door machtsspel en propaganda. Daarvoor is de wereld (van nature) niet ontkoppeld genoeg. Een markt leidt vanzelf tot ongelijkheid, en vanaf daar gaat het van kwaad tot erger. Zonder overheid is er helemaal geen vrije markt, maar louter machtsspel. Niet elke ruling hoeft onder democratische controle te staan (als je daarmee een directe democratie bedoeld), maar informatiedeling is wel cruciaal. | |
Weltschmerz | zondag 29 juli 2018 @ 14:43 |
Door de wet- en regelgeving. Niet door meer of minder regels maar door heel veel regels die parasitair gedrag belonen en productief gedrag belasten. Die zoethoudertjes lijken dan wel te werken want er is geen volksoproer. Op zich is er ook niet een armoedetoestand die dat rechtvaardigt, maar de morele verontwaardiging ontbreekt. Er is een brede acceptatie van ontfutselen en toeeigenen van andermans geld en goed als je maar slim genoeg bent om dat binnen de regels te doen of anderzins niet bestraft te worden. Waarde is niet hetzelfde als prijs. Als de huizenprijzen weer eens met 20% stijgen wordt er geen waarde gecreeerd. Dat gebeurt alleen als je een huis verbetert en dat individuele huis daardoor in waarde en prijs stijgt ten opzichte van de algemene trend. Als jij 's nacht wakker ligt omdat de geldpers in het bankgebouw naast je op volle toeren doorratelt en je een jurist moet inhuren dan draagt dat wel bij aan het BNP maar niet aan de welvaart. Zo zie je dat een heleboel overheidsregels inzake wonen en bankieren leiden tot een maximale verplaatsing van geld van de hardwerkende Nederlander naar de hardbezittende vastgoedspeculant waar dan ook vandaan. Dan ben je met regulering de verdeling zo scheef aan het maken dat er niet tegenop te herverdelen is. De hoge levensstandaard in Nederland brengt met zich mee dat een eenvoudig woninkje 300 euro per maand moet kosten, maar dat is op wereldschaal al enorm veel net zoals de levensstandaard hier enorm hoog is. Dat die woning 700 of 800 euro p.m. kost is aan de overheidsregels te danken, waardoor een minimumloner daarvoor huurtoeslag nodig heeft. Dat draagt ook weer bij aan de grote vraag naar woningen in die prijsklasse, waardoor ze nog duurder kunnen worden. Goed voor de bezitter, en die huurtoeslag wordt opgebracht door de belastingbetalende werker. Het zit door regels scheef tussen arbeid en kapitaal. Er is helemaal geen vrije markt, elke markt is gereguleerd en de meesten in het voordeel van het kapitaal ten koste van de arbeid. Je hoeft echt niet opgehitst te worden om te zien dat degenen die de nadelen van structurele massa-immigratie moeten verdragen anderen zijn dan degenen die ervan profiteren. Dan kunnen allemaal BN-ers een open brief schrijven waarin ze oproepen om middels nog meer verdraagzaamheid er aan bij te dragen dat anderen nog meer kunnen profiteren, maar dat is eigenlijk niks anders dan zeggen dat mensen hun bek moeten houden en braaf moeten toekijken hoe hun belangen worden opgeofferd aan de verdere vermogensopbouw van de meest vermogenden. | |
GSbrder | zondag 29 juli 2018 @ 14:52 |
En omdat sommige mensen werken en andere mensen niet. Toeeigenen is minder geaccepteerd dan iemand een product of dienst verkopen. Toeeigenen doet alleen de overheid. Als de huizenprijzen met 20% stijgen zegt dat iets over de economie. Of de burgers hebben een grotere toegang tot kapitaal (ruimere leennormen, bijvoorbeeld), of er is anderszins meer waarde te verdienen met een woning (AirBnB, kortere reistijd / gemitigeerde reiskosten, hoger inkomen van beide partners). De hardbezittende speculant pakt ook het verlies, want een werkende Nederlander met een vast contract pakt geen min op z'n inkomen als er dalende winsten zijn. Daarnaast, welk geld zit er achter de woning- en financiele markten? Dat van pensioenfondsen. Volledig ten dienste van de hardwerkende Nederlanders en de vorige generatie pensionado's. Herverdeling van werk naar werk. Goed dat je ziet dat inkomensondersteuning voor prijsstijging zorgt, want een hoop mensen die marktwerking bevechten zijn blind voor de vragersondersteuning zoals huurtoeslag. >90% van de huurtoeslag gaat naar woningcorporaties, die zijn weer bezig om van 2,1 mln woningen goed te beheren (zonder winstoogmerk), worden afgeroomd op de verhuurdersheffing en zo kun je als hardwerkende werker dus belasting betalen, krijg je ondersteuning terug, betaal je die aan de verhuurder en draagt die verhuurder het af in belasting. Cirkeltje rond, het huis wint tweemaal. | |
deelnemer | zondag 29 juli 2018 @ 15:11 |
Klopt. Maar er is wel een markt in een markteconomie. De logische regulering die daarbij hoort, is deze een vrije markt te laten benaderen. Daarin passen geen landsgrenzen (overbodige belemmeringen) of een sociaal contract (alleen competitie tussen marktspelers). Het probleem met het neoliberalisme is meer dan alleen migratie, en migratie is meer dan een paar vrouwen in burka's en enkele andere stenen des aanstoots. Toch is dat wat de neoconservatieven eindeloos uitdragen (populisme ipv analyse). Economisch gezien, zijn de neoconservatieven ook voor een vreemd gereguleerde markt in eigen land (hard competitief onderop, een kongsi bovenin). Kijk maar naar Trump. Jouw problemen met het neoliberalisme interesseert ze niet. | |
Weltschmerz | zondag 29 juli 2018 @ 15:21 |
[ Bericht 100% gewijzigd door Weltschmerz op 29-07-2018 15:22:08 ] | |
deelnemer | dinsdag 31 juli 2018 @ 15:25 |
De auto-industrie is wel bijzonder hardleers | |
deelnemer | dinsdag 31 juli 2018 @ 22:21 |
via @dewaremerijn Merijn Oudenampsen Globalists: The End of Empire and the Birth of Neoliberalism De herformulering van de economie rond marktwaarden (ipv arbeidswaarden) was al gaande in het laatste kwart van de 19e eeuw. De mathematisering van de economie begint pas na WOII. Het algemene evenwichtsmodel van Leon Walras speelt daarin een hoofdrol (1921, aanvankelijk compleet genegeerd, want te mathematisch voor de economen van toen). Dit model is volledig deterministisch. Het evenwichtspunt dat daarin wordt geidentificeerd en geanalyseerd, wordt bij veronderstelling gelijkgesteld met het eindpunt van neoliberale marktwerking. Beide, marktwerking (= een ideale vrije markt in evenwicht, pareto optimaal) en het algemene evenwichtsmodel, vormden (vormen) de kern van het economische (universitaire) onderwijs (microeconomie). Veel van de speelgoedmodellen in de mathematisering / modellering van de economie gebruiken de dogma's van de axiomatische Oostenrijkse School om hun modellen te ontwerpen. Hayek houdt zich bezig met politieke economie / filosofie, de mathematisering is voor hem te technisch (nadenken over instituties vindt hij wel interessant; The Constitution of Liberty). Maar Milton Friedman vindt wiskundige modellering fantastisch (ook een neoliberaal en Nobelprijs winnaar). Zijn invloed, en de zijnen, op de tekstboeken is groot geweest. Een deel van het neoliberalisme wordt niet als zodanig herkent, omdat het allang tot de standaard economie behoort. Tot voor kort was dit de ruggengraat van een universitaire opleiding economie (en mogelijk nog). Als je daar meer van wilt weten, kun je het best een boek over de geschiedenis van de economie lezen, bijvoorbeeld Harry Landreth & David C. Colander: History of Economic Thought Er is niets mis met wiskundige modellering, maar men moet niet te gemakkelijk doen alsof het de reele economie beschrijft. De aannamen moeten serieus worden beoordeeld, en verwacht van speelgoedmodellen geen realisme; men vermijdt (terecht) complexiteit. Als men het gebruikt als management modellen, dan plaatst men mensen in een keurslijf (zoals lopende band werk). Overigens hebben andere benaderingen ook beperkingen (zwart - wit denken is in de economie sowieso onverstandig, net als in de politiek). [ Bericht 9% gewijzigd door deelnemer op 01-08-2018 01:55:45 ] | |
deelnemer | woensdag 1 augustus 2018 @ 18:30 |
"Neoliberalism and its customary remedies—always more markets, always less government—are in fact a perversion of mainstream economics." Niets van gemerkt in de Nederlandse politiek, het bedrijfsleven & de media gedurende de neoliberale periode. De platste versie was hier gewoon waar en het rechtvaardigde zo ongeveer al het beleid.
[ Bericht 22% gewijzigd door deelnemer op 01-08-2018 18:56:11 ] | |
deelnemer | woensdag 1 augustus 2018 @ 23:09 |
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 01-08-2018 23:21:01 ] | |
deelnemer | vrijdag 3 augustus 2018 @ 22:41 |
Tussen 1980-2012 was er sprake van een neoliberale politieke ideologie. In deze jaren was kritiek op het marktdenken op zijn plaats, maar vond nooit plaats. Wel heeft het politieke beleid en ideologie uit die tijd de samenleving grondig veranderd, en leven wij met het resultaat daarvan. Al deze veranderingen vonden plaats onder een luid gejubel over marktwerking door politiek en bedrijfsleven. Wat jij in dat artikel stelt, was leuk geweest ergens in het midden van deze periode. In dat geval had je alle toppolitici, topmannen in het bedrijfsleven en werkgeversorganisaties voor neuzelaars uitgemaakt. Je had kunnen vertellen dat de economen het niet eens zijn met al deze topmensen uit de politiek en het bedrijfsleven. Wat vonden economen er zelf van? Degenen die veel in de media kwamen, vonden het marktfundamentalisme ook evident juist. Waren er ook andere economen? Jazeker, maar waarom denk je dat zij de politieke koers bepalen? Kwam de economie als wetenschap zelf ongeschonden uit de strijd? Nee, het curriculum heeft zich in de neoliberale periode wel degelijk aangepast aan de trend / tijdgeest (en ja, recentelijk is er sprake van een herorientatie). Kritiek op het neoliberalisme was in Nederland voor 2012 nog nauwelijks waarneembaar. Er was kritiek op de banken i.v.m. de kredietcrisis, en dat was het wel. Vervolgens veranderde er van alles in de beeldvorming en toonzetting. I.p.v. het autonome individu, eigenbelang en eigenverantwoordelijkheid werd het samen, empathie en gedeelde verantwoordelijkheid (vooral rond het thema milieu). Daarmee werd de koers verlegd, maar de neoliberale ideologie werd daarbij niet genoemd. En sinds de Brexit en Trump de conservatieven vleugels geeft, is alle aandacht gericht op deze beweging. Het neoliberalisme is zodoende nog altijd niet coherent besproken in de Nederlandse media. Omdat verstandige economen breder denken, en omdat de beeldvorming al is aangepast, is het praten over het neoliberalisme nu ineens ………... zo achterhaald. We hebben het hier over een 30 jaar durende, beleid bepalende, wereldwijde politieke beweging, die 5 jaar geleden nog nauwelijks een naam mocht hebben / genoemd mocht worden. Het neoliberale tijdperk is overigens nog niet afgelopen is, maar werkt nog altijd door in (inmiddels) staand beleid, de onstane verhoudingen (de verschuiving van publiek naar privaat) en in de reacties daarop (take back control). Het is slap om je alleen bezig te houden met de beeldvorming. Eerst allemaal marktwerking brullen, dan allemaal brullen dat we teveel marktwerking brullen, en dan klagen dat er nog steeds mensen klagen over markwerking brullen terwijl het al pass is. Als je zegt dat economen zo dom niet denken, na een 30 jaar lange periode waarin al die domheid de enige politieke waarheid was, is er voldoende aanleiding om die periode in de Nederlandse politiek te herevalueren. Er is meer 'moral hazard' dan alleen banken die gered worden door de staat. De grotere vorm van moral hazard is dat je een politieke koers kunt varen, daar carrires en vermogens mee kunt opbouwen, en waar je nooit verantwoording over hoeft af te leggen (het is altijd te vroeg of te laat, te waar of te dom om erover te kunnen praten). [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 04-08-2018 14:02:27 ] | |
GSbrder | zaterdag 4 augustus 2018 @ 13:22 |
Interessante kritiek vanuit onverwachte hoek op het hedendaagse kapitalisme:Vooral de notie van intangible assets zijn de moeite waard. Een competitive advantage is nu sneller te realiseren dan 30 jaar geleden door IT'ers en management consultants. | |
deelnemer | zaterdag 4 augustus 2018 @ 13:47 |
Dat werd al gezegd voor de ICT bubble eind jaren negentig klapte (https://nl.wikipedia.org/wiki/Internetzeepbel). Toen merkte men eveneens op dat software eindeloos kopieerbaar is, en dat leidt tot een andere soort economie dan voor fysieke goederen (de nieuwe economie). Dat is niet anders dan kennis iha (en dus een oud fenomeen), of neem muziek dat je kunt opnemen en kopieren. Conclusie, ze hebben zeker een punt. Is competitive advantage is nu sneller te realiseren dan 30 jaar geleden? Als er kennisdeling is, zonder intellectueel eigendomsrecht, zal kennis zich snel verspreiden. Maar dan heb je geen competitief voordeel meer. Met intellectueel eigendomsrecht heb je monopolies. Sociale media hebben hun eigen reden waarom ze monopolies worden. Ze is een vormen deel van algemeen gebruikte infrastructuur van de samenleving (die eigenlijk publiek bezit zouden moeten zijn). Ze worden beter als meer mensen het gebruiken, omdat de gebruikers de inhoud aanleveren, en zo worden het monopolies. | |
GSbrder | zaterdag 4 augustus 2018 @ 16:21 |
Hoewel geen nieuw fenomeen, is het constateren (dus niet forecasten) van dit fenomeen wel relatief nieuw. En de verspreiding van kennis maakt niet dat kennis niet groter zal clusteren bij kennisintensieve bedrijven. Om het anders te verwoorden, als er grotere investeringen moeten worden gedaan, zorgt dit voor een verhoging van de toetredingsbarrieres, zelfs bij het afschaffen van intellectueel eigendomsrecht, want iemand moet dat intellectueel eigendom interpreteren, analyseren en toepassen in een nieuwe organisatie. Kennis is sneller beschikbaar, desalniettemin is het toepassen van deze kennis kostbaarder. | |
deelnemer | zondag 5 augustus 2018 @ 00:19 |
Rutger Bregman: Hoe de mens de baas op aarde werd | |
deelnemer | maandag 6 augustus 2018 @ 22:17 |
| |
deelnemer | dinsdag 7 augustus 2018 @ 21:34 |
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 07-08-2018 21:45:56 ] | |
deelnemer | woensdag 8 augustus 2018 @ 00:10 |
Dat is niet ongewoon voor iemand die al heel lang over dit soort kwesties heeft nagedacht. De deelnemers veranderde af en toe wel van mening gedurende de discussie. Typisch voor mensen die nog niet zo lang hebben nagedacht over dit soort kwesties. Typisch ook voor deze tijd waarin dat geen normaal onderdeel is van het onderwijs. Ze zijn veelal hoger opgeleid. Ze kennen en gebruiken veel begrippen, maar het zijn vaak zovele insteken zonder idee van samenhang (d.w.z. er nog niet veel mee gepuzzeld). Ze zijn daardoor nog gemakkelijk beinvloedbaar (Sandel zou ze een kant op kunnen sturen). In combinatie met het gemak waarmee ze lager opgeleide mensen het stemrecht willen ontzeggen, is het een vorm van zelfoverschatting. Er is veel te winnen, want het dieper nadenken (logisch & conceptueel, inzicht in de samenhang) wordt tegenwoordig onvoldoende ontwikkeld (het onderwijs blijft vaak steken in technische en formele kwesties van allerlei soort). En je ziet dat in een geleide discussie als deze het inzicht zich snel ontwikkeld. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 09-08-2018 20:25:47 ] | |
Bondsrepubliek | donderdag 9 augustus 2018 @ 07:58 |
De hedendaagse groei van het populisme is een reactie op het neoliberalisme. Neoliberalen hebben namelijk nogal voor wat onvrede gezorgd door in te zetten op bijvoorbeeld toename van ongelijkheid, flex, arbeidsmigratie en verwaarlozing van de verzorgingsstaat. Wanneer je gekant bent tegen het populisme is stemmen op populistische partijen natuurlijk geen goed idee. Maar stemmen op partijen die zeggen niet populistisch te zijn maar wel de voedingsbodem voor het populisme in stand houden met hun neoliberale beleid is dan tevens onverstandig. Partijen die zich tegen het populisme uitspreken maar ondertussen nog steeds neoliberaal beleid voorstaan (D66 en VVD) zijn dan ook in wezen contradictoir.
| |
Ryan3 | donderdag 9 augustus 2018 @ 08:06 |
Ja, dat is natuurlijk wel de juiste analyse. | |
Ryan3 | vrijdag 10 augustus 2018 @ 09:02 |
Artikeltje De Groene Amsterdammer:Alleszins een vrij pessimistisch beeld dus. | |
deelnemer | zaterdag 11 augustus 2018 @ 19:33 |
De wetenschap gaat in de toekomst niet ontdekken dat het religieuze concept 'de Vrije Wil' ergens tussen die neuronen verscholen zit. Een Vrije Wil betekent dat de mens een absolute keuzevrijheid heeft. Dat is een keuzevrijheid die los staat van de werking van de wereld (dus ook los van de werking van de hersenen). Wat de wetenschap op dit terrein ooit zal mogen ontdekken, er is geen enkele reden om dat een vrije wil te noemen, want het zal altijd gronden hebben. 'De vrije wil discussie' is weer actueel, omdat de neoliberalen volop gebruik maken van dit christelijke dogma. De boeken van wetenschappers zoals Dick Swaab en Victor Lamme zijn daar weer een reactie op. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 12-08-2018 11:17:59 ] | |
QWARQTAARTJE | zaterdag 11 augustus 2018 @ 20:21 |
nee hoor enigzins realistisch | |
deelnemer | dinsdag 14 augustus 2018 @ 10:01 |
Paul Scheffer: De arrogantie van de onmacht | |
deelnemer | vrijdag 17 augustus 2018 @ 17:02 |
Boek review Auteur: Adam Tooze Titel: Crashed
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 17-08-2018 17:18:40 ] | |
deelnemer | vrijdag 17 augustus 2018 @ 17:16 |
| |
Bondsrepubliek | zaterdag 18 augustus 2018 @ 07:16 |
De rol van neoliberalisme bij klimaatverandering: Capitalism Killed Our Climate Momentum, Not “Human Nature” Begin deze maand verscheen in New York Times Magazine een artikel over het falen van het bestrijden van de opwarming geschreven door Nathaniel Rich. Nathaniel Rich beschrijft daarin de periode 1979-1989 waarin voor het eerst politieke aandacht was voor de opwarming door menselijk handelen. Rich schrijft dat er op een bepaald moment sprake was van een brede consensus voor internationale afspraken om tot CO2-uitstoot reductie te komen. Maar dat faalde en Rich schrijft dat toe aan de menselijke aard. Die zou namelijk op de korte termijn gericht zijn en daarom korte termijn belangen altijd zwaarder zal doen wegen dan de belangen op de lange termijn. Volgens critici gaat Rich hier veel te kort door de bocht. In periode 1979-1989 kwam namelijk tevens het neoliberalisme op. De markt werd gezien als de oplossing en de overheid als het probleem. Van overheidswege opgelegde maatregelen om de uitstoot aan te pakken pasten daarom niet in dat tijdsgewricht en kwamen er dan ook niet. | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 12:54 |
Wat is neoliberalisme? er zijn toch helemaal geen mensen, politieke partijen die zich zo noemen? | |
Weltschmerz | zaterdag 18 augustus 2018 @ 13:01 |
Dat klopt. Het bestaan ervan wordt zelfs regelmatig betwist of ontkend omdat wat niet benoemd kan worden ook niet bekritiseerd kan worden. Neoliberalen doen dan ook graag alsof het hetzelfde is als kapitalisme, met communisme als enige alternatief. | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 13:01 |
Wat is neoliberalisme dan? en wat is het essentiele verschil met kapitalisme? | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 13:50 |
Er is ook geen politieke partij die zich kapitalistisch noemt. Kapitalisme is een scheldwoord, het nette woord is liberalisme. Neoliberalisme is een tak van het liberalisme dat de hele samenleving probeert te reduceren tot marktwerking, en de taak van de overheid wil beperken tot marktmeester (de vrije markt organiseren en de rest is aan de markt overlaten). Dat is niet wat het suggereert. Het suggereert dat de markt op zichzelf staat; dat de wet van vraag en aanbod een natuurwet is die de wereld vanzelf volgt. Maar een vrije markt is dus een politiek project, vormgegeven met instituties en handelsverdragen. Als je de taak van de overheid beperkt tot marktwerking handen en voeten geven, dan kan het geen democratie zijn. Want in een democratie bepaalt de bevolking het beleid, en dat treedt al snel buiten het neoliberale kader. De neoliberale politieke beweging verschuift de macht van het publieke naar het private, van burgers naar marktspelers, van stemrecht naar koopkracht. Het ondermijnt de samenleving ten gunste van de belangen van het kapitaal. Wat mij betreft, mag je het ook kapitalisme noemen. | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 13:54 |
Welk alternatief vindt jij het meest ideaal? | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 13:56 |
Een democratische rechtstaat. | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 13:58 |
Maar economisch. Ben je kapitalist? | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:10 |
Economische bedrijvigheid kan in veel gevallen best in de vorm van een vrije markt worden gegoten. Niet zozeer een markteconomie is het probleem (en ook die kan tal van mogelijke vormen aannemen, afhankelijk van de wijze waarop je het vormgeeft), maar de marktideologie die een verkeerde voorstelling van zaken schetst. Het doet alsof het primaat van de markt boven het primaat van de politiek reeel is. Maar het primaat van de markt boven de politiek is een leugen, omdat de vrije markt zelf ook een politiek project is. Zonder het primaat van de politiek, heb je geen vrije markt. Op grond van deze leugen heeft het bedrijfsleven en het kapitaal geprobeerd de samenleving aan zich te onderwerpen. | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:12 |
Maar wat is dan de essentie van de overheid? waar zou de overheid moeten ingrijpen? Wat mag specifiek niet in handen komen van 'de markt'? | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:14 |
De essentie van de overheid is de organisatie van de bevolking zodat het in staat is zijn toekomst vorm te geven. De macht over de samenleving. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 18-08-2018 17:37:03 ] | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:15 |
Ik heb niet het gevoel dat 'de markt' de macht heeft over de samenleving in Nederland. | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:19 |
Iedere keer als politici stellen dat er geen alternatief is vanwege marktwerking. Waarop berust dat argument? | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:20 |
Blijkbaar geloven die dat. Maar er zijn toch genoeg politici en partijen die dat niet vinden? GL, SP, D66 ook wel. | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:27 |
D66 niet. Er zijn natuurlijk ook politieke partijen die anders willen, maar dat is politiek sterk gemarginaliseerd. Het neoliberalisme is niet een specifiek Nederlandse beweging, maar een die de gehele westerse wereld vanaf 1980 in de tang genomen heeft (The Washington Consensus). De besluitvorming die daarachter zit is niet democratisch verlopen, maar achter de schermen bedisselt en met veel propaganda doorgedrukt. Voor een overzicht over deze kwestie, zie | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:29 |
Jawel, maar om dingen te bewijzen moet je concreet wezen. Welke zaken in Nederland zijn duidelijk in handen van de markt, maar zouden in handen van de overheid moeten zijn?? | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 14:31 |
Nationale wet en regelgeving, internationale handelsverdragen en de handel zoals vormgegeven binnen de EU leggen het primaat teveel bij de markt (en dat verloopt niet erg democratisch). Daarvoor is het van belang dat je die video in de vorige post eens bekijkt, dan begrijp je beter waar het over gaat. Veel mensen hebben geen idee hoe onze wereld wordt vormgegeven. | |
Papierversnipperaar | zaterdag 18 augustus 2018 @ 19:24 |
De dividendbelasting. Er is op ondemocratische wijze besloten dat die afgeschaft moest worden omdat dat volgens de markt noodzakelijk zou zijn. Dat ondemocratische en die onbewezen noodzaak zijn typisch voorbeelden van neo-liberalistische chantage en propaganda om de bevolking multinationals te laten sponsoren. | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 20:14 |
De afschaffing van de dividendbelasting is een schande. Helemaal mee eens. Maar ik betwijfel of dit te linken is aan een paraplu-term 'neoliberalisme'. Het is meer dat inderdaad multinationals teveel macht hebben. | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 20:34 |
Waarom betwijfel je dat? Waarom zouden die teveel macht hebben? Hoe komt dat? | |
theunderdog | zaterdag 18 augustus 2018 @ 20:39 |
Bij de dividend-belasting komt dat vooral door het gebrek aan ballen bij de politici. Zeker bij de VVD. Die zitten gewoon in de zakken bij Shell | |
deelnemer | zaterdag 18 augustus 2018 @ 21:25 |
Omdat de marktwerking een politiek project is, en volgens het neoliberalisme het enige acceptabele politieke project, is een kongsi tussen politiek en bedrijfsleven niet verrassend. Het argument, dat Nederland multinationals een aantrekkelijke belastingdeal moeten bieden, is een voorbeeld van de belastingcompetitie. De overheid moet ophouden met belasting te heffen op multinationals, want anders vertrekken ze naar een land dat minder belasting heft. De onderhandelingsmacht van multinationals berust op handelsverdragen en hoe die zijn ingevuld. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 18-08-2018 21:43:49 ] | |
deelnemer | zondag 19 augustus 2018 @ 01:22 |
| |
#ANONIEM | zondag 19 augustus 2018 @ 17:27 |
Belangrijk punt daarbij is: mieren staan nooit in de file. Nooit. [ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 19-08-2018 17:34:18 ] | |
deelnemer | woensdag 22 augustus 2018 @ 00:37 |
Papierversnipperaar | woensdag 22 augustus 2018 @ 18:43 |
| |
GSbrder | woensdag 22 augustus 2018 @ 19:03 |
Maar je bent het wel met me eens dat het unilateraal opzeggen van belastingverdragen (buiten de EU-verdragen), danwel opt-outen van het dingen naar de gunsten van multinationals, slecht is voor de Nederlandse collectieve portemonnee? You can't have your cake and eat it too. | |
deelnemer | woensdag 22 augustus 2018 @ 19:10 |
Je moet de afspraken op het hoogste niveau aanpassen (mondiaal en Europees), dus stoppen met 'fanatisch marktje spelen' en dan beweren dat, binnen dat kader je wel moet meehuilen met de wolven in het bos. Het raadsel is dat men wel pro-markt afspraken kan maken, maar deze niet kan corrigeren (denk aan de mondiale belastingvermijding). | |
deelnemer | woensdag 22 augustus 2018 @ 19:11 |
| |
GSbrder | woensdag 22 augustus 2018 @ 19:40 |
Omdat landen (zoals Nederland) belang hebben bij het tegenhouden van correcties en de wereld als geheel baat heeft bij pro-markt afspraken. Dit is speltheoretisch best logisch. Analogie naar sport: waarom kunnen voetbalorganisaties wel instemming vinden bij nieuwe technologien zoals de VAR of doellijntechnologie, maar zullen individuele spelers alsnog een manier verzinnen om tijd te rekken of Schwalbes te maken? Je stelt nu collectieve baten gelijk met individuele winsten. | |
GSbrder | woensdag 22 augustus 2018 @ 19:41 |
Goed ook, er zijn teveel sociale huurwoningen en relatief weinig koopwoningen / geliberaliseerde huurwoningen. | |
Weltschmerz | woensdag 22 augustus 2018 @ 19:53 |
De VVD gebruikt de overheid altijd om zoveel mogelijk geld te verplaatsten van de hardwerkende Nederlander naar een hardbezittende Nederlander of buitenlander. Of dat nou gaat om aandeelhouders van bedrijven die Groningse huizen vernield hebben, of de belastingbetaler die die schade moeg gaan vergoeden, of om vastgoedspeculanten, het doet er niet. Van arbeid naar kapitaal, dan is het goed. Daar moet je geen visie op wonen en mobiliteit bij veronderstellen, die is er niet. | |
deelnemer | woensdag 22 augustus 2018 @ 20:05 |
Het aanpassen van de spelregels is niet te vergelijken met het duiken van de regels. Een minder uitbuitend verdelingsmechanisme. | |
GSbrder | woensdag 22 augustus 2018 @ 22:08 |
Los van dat het bepleiten van meer eigenwoningbezit niet uitsluitend VVD-beleid is, maar ook wordt gedragen door bijvoorbeeld CDA en D66, wil het tegenovergestelde niet automatisch veronderstellen dat meer sociale huurwoningen nou heel erg gunstig is voor de hardwerkende bevolking. | |
GSbrder | woensdag 22 augustus 2018 @ 22:11 |
Waar spelregels worden gemaakt zullen er mensen zijn die de grenzen opzoeken. Inherent aan elk spel en ook breed geaccepteerd. Wanneer je specialisten goed kunt betalen om de grenzen van het fiscale stelsel te testen, zul je die vinden en die liggen verder dan waar jij en ik achter komen. Daarom ben ik ook voor doelmatigere en efficintere belastingen. Welk model is minder uitbuitend? Minder markt (op de momenten dat dit is uitgeprobeerd) is altijd in meer uitbuiting geindigd. | |
deelnemer | donderdag 23 augustus 2018 @ 13:59 |
Het is niet breed geaccepteerd dat iedere regel zinloos is omdat deze altijd effectief ondermijnt kan worden. Het is onjuist dat minder markt altijd in meer uitbuiting eindigt. Als de ongelijkheid groot is, leidt marktwerking tot uitbuiting. Typisch aan het neoliberalisme is dat het deze vorm van uitbuiting prima vindt, waarbij men de machtsongelijkheid negeert. Zo vormt zich een economische elite, die alles dat mensen in positieve zin associeren met een vrije markt, teniet doet. Omdat de vrije markt berust op afspraken, wordt het een vorm van uitbuiting die wordt gehandhaafd door de overheid (door vast te houden aan eindeloos marktje spelen, die allang niet meer vrij is, als die dat ooit al was). En zo verwordt de vrije markt tot een dictatoriaal management systeem. | |
GSbrder | donderdag 23 augustus 2018 @ 15:01 |
Typisch aan het neoliberalisme is dat ongelijkheid an sich niet erg wordt gevonden, vermits mensen er (aan de onderkant en bovenkant) op vooruit gaan ten opzichte van voorheen. Dat is zo ongeveer letterlijk de quote van Margaret Thatcher, die door velen hier wordt gezien als een voorbeeld van het neoliberalisme. Het is de vraag of de vrije markt (uiteraard is die niet geheel vrij) een stabiel systeem is of een labiel systeem, maar dat het altijd convergeert naar dictatoriaal management lijkt me onjuist als je de historie van de vrije markt volgt in zo ongeveer het gehele Westen. Zelfs in Amerika heb je geen continue dominante groep, maar een wisselende oligarchie, dan weer auto's, dan weer computers, dan weer FMCG, dan weer sociale netwerken. Het voorstellen van een overheid die altijd de gevestigde belangen kan of zal verdedigen, is daarmee ook onwaar. | |
deelnemer | donderdag 23 augustus 2018 @ 15:20 |
Niets in de neoliberale ideologie garandeert dat. Zelf beweer je, dat iedere vorm om dat te garanderen zinloos is, omdat het altijd ondermijnt wordt. Financiele partijen maakt het niet uit, in welke sector op dat moment de kansen het gunstigst zijn. Of het nu auto's of computers zijn, als aandeelhouders de bedrijven bezitten (maar er niet aan vast zitten, zoals veel specifiek geschoolde werknemers) en de ongelijkheid zo groot is, dat de aandeelhouders voornamelijk bestaat uit een klein deel van de bevolking, dan kan de oligarchie zich continueren. | |
GSbrder | donderdag 23 augustus 2018 @ 15:36 |
Geen enkel systeem garandeert dat, maar neoliberalen geloven (met behulp van bewijzen uit de afgelopen eeuwen) dat het goed is voor arm en rijk. Net zoals niets in de democratie garanties biedt tegen een dictatuur van de meerderheid. Zitten werknemers vast aan bedrijven? Ik denk het niet. Ze ondervinden barrires om van werkgever te switchen, net zoals aandeelhouders barrires ondervinden om hun aandelen in te ruilen voor anderen. En hoe kunnen aandeelhouders uit een klein deel van de bevolking bestaan als professionele beleggers en passieve beleggers grote groepen kleine beleggers vertegenwoordigen? | |
deelnemer | donderdag 23 augustus 2018 @ 15:46 |
Jij claimde dat het neoliberalisme daaraan voldoet. Maar je bent dus met mij eens dat dit niet zo is. Dat neoliberalen het wel geloven, dat zal best. Als werknemer verhandel je je arbeid, en daardoor raak je als persoon verknoop met je verdienmodel. Als aandeelhouder hoeft alleen maar een transactie te doen, waar je zelf als persoon buiten blijft. Als werknemer moet je jezelf kwalificeren voor een baan in een andere sector, een aandeelhouder hoeft zich niet te kwalificeren om aandelen in een andere sector te mogen kopen. Dat maakt nogal een verschil. | |
GSbrder | donderdag 23 augustus 2018 @ 15:49 |
Ik claimde geen garanties af te geven, maar dat het neoliberalisme haar werk doet als rijk en arm er op vooruit gaan. Jij maakte er garanties van, maar garanties bestaan in geen enkel systeem. Dus voor elke dienst die je koopt is er sprake van een disbalans omdat jij slechts een product afneemt en een ander met arbeid ermee is verknoopt? Ik zie de uitzonderlijke positie van aandeelhouders niet en beide partijen (werknemers/aandeelhouders} hebben te maken met transactiekosten. Een werknemer moet zoeken naar nieuw werk, een aandeelhouder moet betalen bij verkoop en bij aankoop. In dat opzicht is veranderen van bedrijf voor beide partijen een investering. | |
deelnemer | donderdag 23 augustus 2018 @ 15:57 |
Je gebruikte het woordje 'vermits' dus ten onrechte.
Een aandeelhouder zit er veel losser in. Je kunt dat wegmoffelen door in beide gevallen het begrip 'investering' te gebruiken, maar de verschillen zijn daarvoor te groot. | |
GSbrder | donderdag 23 augustus 2018 @ 16:03 |
Volledige quote met het juiste gearceerd: Ik gebruikte “niet weg wordt gevonden” *vermits* aan X en Y is voldaan. Dus geen garantie. Je kunt het ook tot in het absurde doortrekken door te doen alsof elke aandeelhouder een 1%’er is die dagelijks handelt in bedrijven, maar het grootste deel van de particuliere en institutionele beleggers is juist buy-and-hold. Ik schilder ook niet elke werknemer af als ZZP’er met losse contractjes hier en daar. | |
deelnemer | donderdag 23 augustus 2018 @ 16:13 |
Een conditie om het niet erg te vinden, waar dus niet aan is voldaan. De transactiekosten zijn niet vergelijkbaar. Als het gaat om flexibiliteit, dan is teveel flexibiliteit voor arbeiders een probleem. De investering in een opleiding wordt dan te risico vol. Terwijl investeerders de wijsheid volgen, om risico's zoveel mogelijk te spreiden, kan een werknemer dat niet. | |
GSbrder | donderdag 23 augustus 2018 @ 16:16 |
Oh? Hoe kom je erbij dat er niet aan is voldaan? Voor hoeveel procent van de wereldbevolking moet de situatie nu beter zijn dan die van 100 jaar terug voordat aan die conditie is voldaan? Een werknemer kan dat wel, bijvoorbeeld door aparte inkomensstromen te zoeken en niet afhankelijk te zijn van uitsluitend zijn loonstrookje. Ga maar na, zelfs met een volledig gestagneerd inkomen heeft een werknemer nog steeds een flinke pensioenpot. Dat is zijn investeringswinst. | |
deelnemer | donderdag 23 augustus 2018 @ 16:49 |
Waarom kan dat niet worden toegeschreven aan de vooruitgang in technologie of de politiek (democratie, verzorgingsstaat). Beide spelen een belangrijke rol in deze ontwikkeling. Een diversificatie waarbij de arbeider ook investeerder wordt. Dat gaat voorbij aan het punt dat arbeiders hogere transactiekosten hebben, zozeer dat gaande weg veel opties gewoon uitgesloten zijn. De mate waarin arbeiders kunnen investeren, hang af van hun loon. Bij aanvang is er mogelijk alleen inkomen uit arbeid. Als die laag ligt, kun je het verder schudden. Alle vrijheden die volgens de marktideologie voorkomt dat mensen klem komen te zitten, bestaan wel op papier, maar vaak niet in realiteit. [ Bericht 5% gewijzigd door deelnemer op 23-08-2018 16:59:06 ] | |
deelnemer | vrijdag 24 augustus 2018 @ 00:01 |
[ Bericht 32% gewijzigd door deelnemer op 24-08-2018 00:19:42 ] | |
GSbrder | vrijdag 24 augustus 2018 @ 13:51 |
Wat drijft die technologie? Als we de menselijke inventiviteit buiten het marktmodel bekijken kan ik in feite alleen de kalasjnikov als duidelijke productontwikkeling zien die niet onder marktwerking gemaakt is. En de politiek (democratisering) zou je in feite kunnen zien als een tandem. Politieke vrijheid en economische vrijheid gaan hand in hand en landen met meer economische vrijheid hebben een grotere bijdrage aan de wereldeconomie en de huidige gebruikte producten. Andersom, zou jij bij politieke vrijheden ook bepleiten dat de vooruitgang toegewezen kan worden aan de marktwerking? Dus vrouwenstemrecht omdat vrouwen een belangrijke marktgroep zijn? Want je stelt het omgekeerde nu wel. Dus in feite zeg je dat bij een minimumloon (want dat is de overheidsregulering in de markt) voldoende ruimte zal bieden om te sparen en beleggen, zodat starters op de arbeidsmarkt voldoende gediversificeerd zijn (via hun verplichte pensioenregeling en hun inkomen dat niet geheel aangewend hoeft te worden voor hun overleven)? Ik zou niet inzien hoe je het minimumloon volledig op het conto van de overheid kunt schrijven, want iemand moet bereid zijn dat loon te betalen en de samenleving accepteert dat mensen werkloos zijn die geen minimumloon waard zijn. | |
deelnemer | vrijdag 24 augustus 2018 @ 14:42 |
Wetenschap drijft in belangrijke mate de technologie (denk aan de ontwikkeling van electromagnetisme). Dat jij alleen de kalasjnikov kan bedenken is tekenend. Democratie speelt een belangrijke rol bij de verdeling van de macht, en vervolgens de inkomensverdeling, waardoor er minder talent wordt verspeeld door een gebrek aan ontplooiingskansen. Marktwerking zorgt vooral voor verbinding, verspreiding en een snellere doorvoering van nieuwe efficientere productiemethoden, als de markt vrij is. Maar anderzijds belemmerd intellectueel eigendomsrecht deze ontwikkelingen (itt de wetenschap, waar alles publiek toegankelijk is). Marktwerking speelt dus ook een belangrijke rol, maar jij vat dat telkens op als een argument dat alleen marktwerking ertoe doet, een symptoom van het neoliberale tijdgeest. Politiek is de basis van de vrije markt, omdat de spelregels bepalen en handhaven zelf geen marktwerking is. Het begrip 'marktfalen' veronderstelt dat de vrije markt de default is, en soms door belemmeringen niet helemaal uit de verf komt. Maar er is helemaal geen vrije markt op zich. Marktfalen is de default, en een vrije markt handhaven, is hard werken. Politieke vrijheid en economische vrijheid gaan niet altijd hand in hand (denk aan de opmars van China). Nee, met een minimumloon kun je marginaal meespelen. In feite heb je alleen de vrijheid te voldoen aan de eisen die andere aan je stellen. Lukt dat, dan heb je een basaal inkomen. We gaan mensen met een vermogen van 100 miljard niet gelijkstellen aan mensen met een minimum loon. Het is geen gelijk speelveld. Het minimumloon is in de VS deels al verhoogd, zonder verlies aan werkgelegenheid. Het minimumloon ligt dus zelfs te laag. Het wordt onderdrukt door marktwerking aan de onderkant van de samenleving. Dat probleem is het gevolg van de wens om alleen marktje te willen spelen. In een zuivere vrije markt gaan veel mensen vroeg dood, want die wordt steeds ongelijker. Het is niet alleen een kwestie van talent, want macht speelt een belangrijke rol. Bij voldoende ongelijkheid wordt de markt vanzelf een dictatuur. Daarom is de vraag waarom alleen marktcompetitie een zinvolle insteek is, want: 1. Wat is het doel? Voor veel mensen betekent het: jezelf opofferen opdat andere mensen het recht hebben zich niets aan hun medemens gelegen te laten liggen. Er zit een mensbeeld achter het neoliberalisme, dat volledig egoistisch is. Dat egoisme gaat niet leiden tot een goed draaiende samenleving of economie. Want het ondermijnt de constructieve levenshouding die het belangrijkste element is van een goed draaiende samenleving of economie. Onze welvaart en welzijn berusten in de eerste plaats op een goede samenwerking, uitsluitend inzetten op competitie werkt niet. 2. Een zuivere vrije markt is onstabiel. Een zuivere vrije markt is alleen te handhaven als de democratie zich daarna voegt. Een democratie die zich voegt naar de dictaten van het marktmodel wordt volledig geleid door de markt, en weg is de democratie. Daarna wordt het een dictatuur van de rijke bovenlaag, een kastenstelsel. Dan is het ook geen vrije markt meer, omdat de spelregels bepaald worden door de bovenlaag. 3. De marktlogica maakt mensen dom. Een samenleving managen op basis van de wet van vraag en aanbod alleen is te beperkt, want de wereld zelf werkt op basis van oorzaak en gevolg. En dit is de uiteindelijke grond, waarom alleen denken in termen van marktwerking de wereld onbegrijpelijk maakt. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 25-08-2018 14:08:08 ] | |
GSbrder | vrijdag 24 augustus 2018 @ 15:17 |
Dus je onderschat de bijdrage van de marktwerking en verwijt mij dat ik het overschat? Maar in elk geval levert marktwerking iets van een bijdrage bij de versnelling van innovaties en technologische vooruitgang op, dat ben je toch met me eens? Hoe kan het anders dat de economische groei sinds de invoering van het marktmodel vele malen sneller is gegaan dan daarvoor, als wetenschap onafhankelijk van het marktmodel zou opereren (wat niet zo is, want een vraag naar wetenschappelijke vooruitgang op bepaalde terreinen drijft ook resources die kant op). Het intellectueel eigendomsrecht is beperkt (je kunt niet alles patenteren) en ook IR kun je zien als beperking van de marktwerking, in plaats van een onderdeel van marktwerking. Ik gaf volgens mij zelfs aan dat marktwerking in tandem met de democratisering voor het grootste geluk voor het grootst aantal mensen zorgt, maar jij blijft er van overtuigd dat marktwerking eerder een beperking dan een katalysator is van geluk en welvaart. Het komt er telkens weer op terug dat je marktwerking ziet als convergerend oligopolie/monopolie in submarkten die de democratische rechtsstaat gebruikt als middel om steeds meer te verzamelen voor steeds minder mensen. Dat is net zo goed democratie te verwijten als marktwerking. We kunnen er over soebatten wat de default-setting is, in sommige markten is vrije markt de default en in sommige markten is marktfalen de default. Je kunt immers niet zeggen dat het voor elke markt even hard werken is; de markt voor brood vereist minder hard werken en minder overheidsinmenging om marktfalen tegen te gaan dan de markt voor zorgverzekeringen. Volgens mij bewijst het feit dat we er als mensheid lang over hebben gedaan voordat we bij vrijheid kwamen al dat marktwerking een menselijk construct is, net zoals crises en schokken bewijzen dat het gevoelig is voor de menselijke psyche. Binnen dit menselijke construct kun je echter wel spreken over "vrije" markt en niet-vrije markt. Immers, democratie zien wij in het Westen ook als de basis en beperkingen daarop als "onvrij". Dat wil echter niet zeggen dat je moet voorstellen alsof het kiezen voor democratie ook slechts een keuze is van een select clubje mensen, hetgeen je nu wel lijkt te doen met marktwerking. Het is een vrij sterk construct dat voor de meerderheid van de wereld bizar positief is. Je kunt inderdaad voorbeelden noemen van staten die langzaam marktwerking toestaan binnen ontstellende politieke onvrijheid. Wat je wel ziet is dat een land als China pas internationaal dominant is geworden sinds het meedoet aan (internationale) marktwerking. Volgens mij een aardige indicator hoe sterk die kracht is en hoe flawed het maoisme. We gaan Willem-Alexander ook niet qua democratische macht gelijkstellen aan een asielzoeker. De eisen die andere aan je stellen kun je naast je neerleggen. Als je met een minimumloon op een kamertje wil wonen, nauwelijks geld wil uitgeven en alles wil opsparen dan heb je daar de economische en politieke vrijheid voor. Kun je dan net zoveel uitgeven als een miljardair? Nee, maar dat is ook niet wat economische vrijheid inhoudt. Het houdt in dat je kunt doen met je geld wat je wil, of dat nu 1500 euro per maand is of een miljoen. Ik geloof niet in die versie van marktwerking, want daarvoor is er teveel te verdienen aan teveel mensen. Als je doet alsof marktwerking een soort Mad Max-samenleving op zal leveren, dan hebben jij en ik een ander wereldbeeld. Zweden doet aan marktwerking, Nederland ook en de Verenigde Staten idem. Mijn ideaalbeeld zit ergens tussen Nederland en de VS in, het jouwe wellicht tussen Zweden en Nederland. Bij teveel ongelijkheid wordt de markt inefficient en zijn er corrigerende krachten die (politiek en economisch) de balans terugduwen. De constructieve levenshouding hoeft helemaal niet te ondermijnen en een hoop mensen zullen in het neoliberalisme zich nog steeds richten op een bestaan ten dienste van hun naasten of met veel liefde voor zwakkeren en armen. Je doet alsof de enige mens die in een marktwerking kan floreren een soort Patrick Bateman is, terwijl in werkelijkheid ook consensus-gerichte mensen zich goed kunnen organiseren en een grote mate van levensgeluk kunnen vinden. Ik zie achter marktwerking een mensbeeld schuilgaan dat een zo pluriforme groep mensen en karakters aanspreekt. Je hebt mensen die gaan voor economisch succes, mensen die zich richten op creatief geluk, mensen die gaan voor individuele levensvreugde en mensen die groepen beter willen maken. Wat er fout is gegaan met alternatieve economische structuren is dat men ging spreken namens een grotere groep dan het individu (communisme, socialisme) en zich daardoor gesterkt voelde om het individu te beperken als het hem of haar uitkwam. Je groter voor doen in een politieke en economische arena dan de stem die je zelf hebt is een recept voor machtsmisbruik en corruptie. Er zijn weinig verlichte zielen die op goede wijze de belangen van een pluriforme groep mensen kunnen vertegenwoordigen. Idem voor een zuiver democratisch bestel. Je hebt grenzen nodig aan beide theoretische modellen om met een werkbare versie te komen. Je veronderstelt steeds marktwerking (danwel het neoliberalisme) alsof het een Wild West-avontuur is om vervolgens te beweren dat het niet werkt, intens volatiel is en geen stabiele structuur oplevert. Terug naar het kastenstelsel; welk belang heeft de rijke bovenlaag er van om een economie te runnen die armer is dan een pluriforme economie? En welk marktmodel verondersteld een statische bovenlaag en een statische onderlaag, waarbij elke vorm van mobiliteit is teruggebracht tot nul? Ik heb geen voorbeeld gezien van een marktmodel waar zo'n neofeodaal systeem in werking is gebracht en elke vorm van kastenstelsels die we kennen staan ver af van het marktsysteem. Kijk naar India, kijk naar tribale staten, het zijn veelal de internationale verliezers van het marktmodel omdat het niet in het belang van de individuen en van de samenleving is om getalenteerden te laten creperen en talentlozen zich zonder druk van onder te laten wentelen in hun bovenklasse-welvaart. Oorzaak: honger. Gevolg: meer eten. Dat kun je ook zien als vraag: eten. Aanbod: voedsel. Ik snap heus wel dat een mens meer is dan een verzamelingetje noden en kwaliteiten, maar door voor te stellen alsof een samenleving met een marktmodel en een democratisch model inherent verkeerd zijn en een groot deel van de menselijke behoefte genegeerd wordt, is volgens mij niet gelijk aan wat we tot op heden hebben gezien. Het enige alternatief tegen vraag en aanbod waar we de afgelopen honderd jaar mee zijn gekomen is planning en orde. Dat werkte niet zo goed, vooral omdat ambtenaren niet in staat zijn geweest goed te plannen wat een bevolking nodig had (mismatch vraag) en niet zo goed in staat waren te ordenen wat de bevolking kon bieden (mismatch aanbod). Wat dat betreft is vraag en aanbod voor economische output en om een zo divers mogelijke groep mensen te bereiken met tal van producten die aansluiten bij de vraag erg efficint gebleken. | |
deelnemer | vrijdag 24 augustus 2018 @ 18:04 |
Jij bent uitsluitend voor marktwerking. Iemand die dat niet doet, onderschat in jouw ogen de zegeningen van de markt. Natuurlijk is een markt een slimme manier om iets dat inherent complex is, via decentralisatie op te delen in kleine behapbare delen. Het legt verbindingen waar het vertrouwen laag is en bevordert zo de samenwerking. Het verspreidt best practices sneller. Vrijhandel is te beschouwen als een vorm van samenwerking (namelijk, via de markt) en daarop berusten al haar zegeningen. Maar het is een beperkte vorm van samenwerking, want het loopt alleen via de markt. Het werkt voor individuele goederen, maar niet voor collectieve goederen. Goed voor het individu, maar niet voor de groep, dus alleen goed voor sommige individuen. Pas vanaf 1980 begint de politiek de hedendaagse marktideologie aan te hangen. Daarvoor hadden we ook een markteconomie, maar we dachten nog niet zoals jij nu wel denkt. We hebben na WOII een verzorgingsstaat ingericht, en niet op grond van het marktdenken van vandaag. Is de economische groei vanaf die tijd verbeterd? Nee. Tegenwoordig hebben we een consolidatie van hele sectoren tot mega bedrijven (een omzet vergelijkbaar met kleine landen), opererend op basis van handelsverdragen en een geglobaliseerde kapitaalmarkt. We hebben private bedrijven die collectieve goederen leveren, zoals de onderlinge communicatie binnen de bevolking faciliteren (Google, Facebook, etc). Dat wordt aangedreven door de wens om de winst te maximaliseren. Dat betekent in dit geval: het optimaliseren van (bedrijfs)propaganda (reclame). Er is een situatie ontstaan waarin bedrijven op een grotere schaal opereren dan nationale overheden (de genoemde bedrijven zijn niet eens Europees), en kunnen daarom landen tegen elkaar uitspelen. Jij ziet alles, dat verbeterd is sinds het feodalisme van lang geleden, als een gevolg van marktwerking. Ik ben met je eens dat het liberalisme begint als een linkse beweging die zich onder het juk van de adel probeer uit te wurmen. Links is altijd de beweging die van onderop de macht betwist van de zittende bestuurselite. Nu de adel niet meer van belang is, is het liberalisme van karakter veranderd. Het is meer en meer zelf de zittende macht. Intellectueel eigendomsrecht is een aspect van marktwerking, want zonder eigendomsrecht geen markt. Het is een beperking zoals alle eigendomsrecht ook een beperking is. Toch grijpt het dieper in, omdat het idee gepatenteerd wordt. Ik geeft voortdurend aan, dat het gaat om 'het primaat van de markt of het primaat van de politiek'. Het antwoord: het primaat van de politiek, want het berust allemaal op afspraken. Je kunt dus afspreken om onversneden marktje te spelen, als de beste oplossing voor de samenleving. Maar wijs ik je erop, dat het primaat van de markt onverenigbaar is met een democratische rechtstaat. Er is geen tandem, als je niet ieder het zijne gunt. Dit regelen, is een politieke keuze, geen marktuitkomst. Ook in de gevallen dat marktwerking de default lijkt, zal dit door consolidatie verdwijnen (denk aan de overgang van winkels naar supermarktketens of van taxi-bedrijven naar Uber-horige-chauffeurs). Een democratie is natuurlijk ook niet volledig vrij. Om te beginnen is een dictatuur dan per definitie onwenselijk (maar daar heb ik geen probleem mee). Ook binnen een democratische samenleving is er onvrijheid in allerlei vormen. Maar een democratie belooft dat niet, het belooft meer medezeggenschap. Het neoliberalisme claimt echter wel tot een optimale vrijheid te leiden, maar daar lijkt het niet op (zie Brexit, Trump en de opkomst van Links in de VS en Zuid-Europa). Markt en democratie ieder het zijne gunnen, is iets anders dan verplicht voor een extreem kiezen. Maar kiezen voor alleen markt, doet de democratie verdwijnen. Daarna kan de bevolking niet meer kiezen (want de markt verhandelt alleen individuele goederen, geen collectief goed zoals een democratie). Willem-Alexander is een relikwie van het feodale stelsel, en dat stelsel heeft met democratie niets van doen. Met geld koopt niet alleen spullen. Als dat zo was, dan heeft het geen zin om miljardair te zijn. Ik ben met je eens dat verschillende samenlevingen allemaal onder het kopje 'markteconomieen' vallen. Ieder land heeft een eigen geschiedenis, natuurlijke hulpbronnen, cultuur en politiek, en dat maakt het verschil. Dat geeft al aan dat er wat te kiezen valt. Meer dan tussen de Goelag Archipel en Donald Duck. Markt en democratie zijn alleen corrigerende krachten binnen een politiek debat. Je kunt erover twisten of je meer marktwerking wilt of niet. Het zijn geen corrigerende krachten, in de zin dat het in de feitelijke realiteit altijd tot een zinnige balans leidt. Je moet dus goed opletten en corrigeren kan alleen politiek. Liberalisme is goed voor pluriformiteit, maar marktwerking (neoliberalisme) niet. Marktwerking beloont alleen resultaat. Het is zwaar populistisch. Niet iedereen is een marktmens. Het leidt uiteindelijk tot een private dictatuur (zie hierboven). Dat mensen daarnaast ook nog andere dingen doen, liefdadigheid bijvoorbeeld, geeft aan dat mensen ook nog andere motieven hebben dan winst maken. Toch zit dat niet in het marktmodel, en wordt het formeel niet beloont. Waarom vind je dat alles voldoende tot zijn recht komt in een marktsamenleving, als blijkt dat mensen veel zich bezig houden met zaken die de marktlogica niet volgen (zoals liefdadigheid). Kortom, er is een verschil tussen de samenleving ergens wel of niet op inrichten. Men stuurt niet aan op het kastenstelsel, maar men streeft naar geld en macht. Dat leidt uiteindelijk niet tot een zeer efficiente economie, maar toch een machtsconcentratie die de vrije markt teniet doet. Uiteindelijk blijkt macht een belangrijkere drijfveer dan geld. Oorzaak: herseninfarct. Gevolg: invalide. Dat kun je niet zien als vraag: invaliditeit. Aanbod: herseninfarct. Vraag en aanbod gaat slechts op voor een kleine deelverzameling van alle gevallen van oorzaak en gevolg. Op een groentemarkt zie je geen groenten liggen, noch kun je ze oppakken, zonder oorzaak en gevolg (dus niet: vraag en aanbod). Vraag en aanbod geldt alleen in specifieke omstandigheden, oorzaak en gevolg geldt altijd. Het onderstreepte heb ik nooit zo voorgesteld. Het probleem is dat de markt momenteel de politiek overvleugeld en de bevolking de grip op het bestuur kwijt is. Op een blauwe maandag regelt men triljoenen om de financiele sector te redden (central bank swaps, QE). Belastingparadijzen of belastingcompetitie met wetgeving pareren, is na enkele enkele decennia nog niet gelukt. Wat het laatste betreft, de markt brengt vraag en aanbod bij elkaar, werkt dus alleen voor individuele goederen, en werkt beter voor mensen met geld. De individuele jacht op geld is daarmee geopend. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 25-08-2018 13:43:49 ] | |
GSbrder | vrijdag 24 augustus 2018 @ 19:26 |
Iemand die de huidige (zeer beschermde en beperkte) marktwerking in Nederland als voorbeelden van een neoliberaal tijdperk ziet en daarbij in alle fouten of tekortkomingen een aanwijzing ziet dat de vrije markt heeft gefaald, zie ik als iemand die inderdaad de zegeningen onderschat. De groep is opgebouwd uit een verzameling van individuen. De kleinste groep is het individu en door haar pluriformiteit en het vinden van verbanden tussen kleine delen van de groep is het in staat maatwerk te leveren waar groepsdenken dit niet kan en niet wil. Ik zou het eerder andersom willen stellen, doordat het goed is voor het individu is het goed voor de groep, maar niet elk groepsproduct is geschikt voor elk individu. Dus alleen maar slecht voor sommige individuen. Voordat we gaan kissebissen over wanneer een markteconomie verwordt tot een marktideologie en wanneer dit in Nederland het geval was: Ja, de groei is verbeterd sinds 1980. Zowel mondiaal als nationaal. Even een voorbeeld van de wereldeconomie voor een historisch overzicht: En een overzicht over de correlatie tussen de stijging van economische vrijheid en daling in mondiale armoede: Specifiek voor Nederland: Dat is niet iets van tegenwoordig. De opmars van Nederland in de gouden eeuw ging gepaard met bedrijven die qua omzet van de nationale economie hun gelijke niet kennen (WIC en VOC). In 1637 was de VOC in waarde gelijk aan 7,9 biljoen dollar, oftewel gelijk aan Apple, Amazon, Microsoft, Google, Facebook, Alibaba, Exxon Mobile, Berkshire Hathaway, Wells Fargo, Bank of America en nog een zwikje andere bedrijven. In 1900 was Standard Oil meer waard dan 1,0 biljoen dollar en groter dan Apple, zowel in marktdominantie als in werknemers en machtsconcentratie. Stellen alsof dit een trend is die pas sinds 1980 werd doorgevoerd onder marktideologisch handelen is dan ook onjuist. Sinds het oprichten van naties zijn er landen geweest die nationale kampioenen voordelen gaven en vrijhandel is bij uitstek iets dat bedrijven opknipt of in balans houdt door internationale concurrentie toe te laten. Dat landen tegen elkaar uitgespeeld worden heeft ook (zeker) te maken met het feit dat landen graantjes willen meepikken van de winsten van deze bedrijven. Hoe meer landen afhankelijk worden van multinationals, hoe meer we ons onderdanig aan ze moeten opstellen. De beste manier om onafhankelijk van Shell en Unilever te worden is om ze niet nodig te hebben voor onze rijksbegroting. Maar dat wil je niet, je wil marktpartijen kunnen overrulen in hun handelen en vindt het eng dat de Nederlandse overheid geen vat heeft op bijvoorbeeld Shell in haar doen en laten. Ik zou het niet noodzakelijkerwijs links noemen (wellicht in de klassieke Franse definitie van links en rechts, waarbij rechts toen de aristocratie verdedigde), maar het liberalisme was er wel voor de vrije burger, voor de handelaren, voor de bourgeoisie en momenteel voor de middenklasse. Ook de huidige middenklassegezinnen in Nederland hebben nog wat bij de VVD te halen, ook al wordt er door links voorgesteld alsof het liberalisme een exclusief feestje is geworden voor de elite. Als het een aspect van marktwerking is, waarom moet het dan gereguleerd worden? Het is toch juist onvrij als de overheid andere actoren beperkt om afgeleide producten te maken van iets dat een ander bedrijf heeft gemaakt? In een volledig vrije markt kun je betwisten hoe houdbaar intellectueel eigendom is en zeker geldt dat een meer gereguleerde markt vaak een hogere bescherming geniet tegen toetreders en je een correlatie kunt vinden tussen marktbeperkingen en monopolieconcentratie. Maar de ene keer zie jij een bepaalde uitwas als een primaat van de markt (die weer invloed tracht uit te oefenen op de politiek) en de andere keer zie je het als een primaat van de politiek om te kiezen voor marktideologie. Waar je het onderscheid maakt tussen gereguleerde marktwerking (met het primaat bij de politiek) en marktideologie (met het primaat bij de markt) is niet duidelijk, juist omdat het corresponderende vaten zijn en je niet een heldere lijn kunt zien wanneer de politiek het primaat verliest en OF dat komt doordat de markt als water tracht te gaan naar het laagste punt, of doordat de overheid het water anders dwingt te lopen. Waar jij de grenzen van de marktwerking zoals het jou uitkomt ziet, zie ik geen belemmering van de democratie. Waar ik de grenzen van de politiek zie zoals het mij uitkomt, zie jij geen belemmering van de marktwerking. Dit is echter geen eenbaansweg. Waar Uber nu al onder vuur ligt door Lyft en Curb, zie je ook dat supermarkten onder vuur worden genomen door Picnic en andere operators zoals Amazon/Whole Foods. Waar taxibedrijven (zoals TCA in Amsterdam als bijna-monopolist en TCL in New York als de facto uitgever van shields) door nadrukkelijke overheidsbescherming zich alles permitteren, zijn dit in het bijzonder sectoren die van meer marktwerking kunnen profiteren. Dit maakt de koek voor iedereen groter. Uber boorde in Amsterdam een latente behoefte aan door consumenten te bedienen die geen 30 euro wilden betalen voor een TCA-taxi, maar nu met 8 euro een Uber vinden. Dan kun je wel (wederom) de slechte punten van de marktwerking benadrukken, maar je kunt ook erkennen dat het gereguleerde systeem daarvoor allesbehalve feilloos verliep. Ik zie niet in hoe Brexit, Trump en de opkomst van andere partijen zogenaamd het failliet van het neoliberalisme inluiden. Het lijkt me goed als er partijen zijn (zoals deze er ook al sinds jaar en dag in Nederland zijn) die kritisch zijn op marktwerking. Wat dat betreft kun je de SP best credits geven dat ze consistent anti-marktwerking zijn geweest. Maar tegelijkertijd hebben ze ook nooit een meerderheid van Nederland achter zich weten te krijgen en dat was echt geen geldkwestie. Tenzij je van mening bent dat de politiek in Nederland net zo ingeperkt is als deze bijvoorbeeld in de Verenigde Staten kan worden gezien, denk ik dat de Nederlandse bevolking voldoende in staat is om in elk geval te kiezen op een anti-marktideologische partij, waar marktkrachten geen tot weinig vat op hebben. Anderszins kunnen Nederlanders ook kiezen voor partijen die wel nadrukkelijk voor meer marktwerking kiezen en dit hebben ze ook gedaan. Dus democratie heeft de macht zichzelf op te heffen als het kiest voor een marktideologische regering? Dan zou ik willen teruggaan naar de basis van de democratie; het laat de bevolking kiezen en wie weet komt er volgend jaar, over 5 jaar of over 20 jaar een nieuwe consistente stroming op die marktideologie succesvol weet te bestrijden en kan vervangen met iets anders. Geld koopt vrijheid. Ik zeg niet dat iedereen dezelfde economische vrijheid ervaart, net zoals niet iedereen dezelfde democratische vrijheid zal kennen. In de basis (en voor de wet) is een miljonair wel gelijk aan een bijstandsgerechtigde en doet de stem van een bijstandsgerechtigde er net zoveel toe als die van een miljonair. Jij ziet campagne-voeren met steun van rijke mensen als een bedreiging van de democratie, omdat je veronderstelt dat de rijke man of vrouw wel haar economische macht zal hanteren om propaganda te voeren. Volgens mij zijn er echter voldoende tegenkrachten aanwezig om dit te bestrijden. Dat niet iedereen een marktmens is goed, we hebben per slot van rekening ook ambtenaren, (mantel)zorgverleners, docenten, kunstenaars en vrijbuiters in ons land die zich zoveel mogelijk onttrekken aan marktwerking. Dat is allemaal prima en die kunnen binnen een markteconomie een goed bestaan leiden. Het is niet zo dat ik jou dwing om in een zwaar internationaal georinteerd commercieel bedrijf te werken waar het alleen maar om resultaat draait en waar je doodongelukkig wordt. Je hebt de mogelijkheid om te delen, samen te werken, niet mee te doen en je afzijdig te houden. Wel zullen anti-neoliberalen proberen de meer neoliberale mensen weg te jagen uit ons land en zullen (in jouw ogen) neoliberalen proberen de minder neoliberale mensen minder af te schermen van de marktrealiteit en meer over te laten voor andere neoliberalen. Ik zie dan ook niet in hoe men sinds de jaren '80 minder ruimte heeft gekregen om pluriform te zijn en zich te onttrekken aan de marktdogma's. Je wil ook niet dat andere motieven worden beloond, want daarmee wordt het marktgedreven en neoliberaal. Ik vind het prima als het primaat bij de markt ligt, maar mensen, gedreven vanuit hun menselijkheid, hun empathie, hun emotie, zelf handelen als ze zien dat de rationaliteit tekort schiet. Dus voor formele zaken heb je bakkers, supermarkten, marktkramen en winkeliers die 1001 soorten brood verkopen die voor 95% van de bevolking meer dan genoeg keuze biedt. Daarbuiten heb je initiatieven die brood weggeven aan armlastigen of die zorgen dat eenieder te eten heeft. Dat lijkt me een vorm van vrijheid die zelfs de meest hardcore neoliberaal niet wil tegengaan. Hoe meer mensen zich bezig houden met macht, hoe beter, want de macht moet niet bij 1 persoon liggen. De rijkste mensen van Nederland hebben nu minder macht dan ze in 1900 deden of dat ze in 1700 deden. Dat lijkt me prima, want macht corrumpeert absoluut. Daarnaast is hierbij weer de premisse dat macht succesvol vastgehouden kan worden door n persoon of een groepje mensen gedurende meerdere economische cycli en daarmee ook de macht kunnen nemen over start-ups, nieuwe initiatieven, nieuwe kapitalisten en andere toetreders tot de economische elite. Dat is niet zo en dat (die creatieve destructie van de economische macht) is een grote zegen van marktwerking. Zo meedogenloos als jij het ziet, is hij ook voor mensen met de grootste voordelen en zij kunnen slechts zeer zelden generatieslang meedraaien aan de top. Wat dat betreft is marktwerking topsport wat er voor zorgt dat er telkens een concurrent in je nek hijgt die consolidatie van macht tracht te dwarsbomen. Het is geen vraag: invaliditeit, het is een externe gebeurtenis. Je kunt externe prikkels niet tegengaan met ongeacht welke vorm van verdeling. Rijke mensen kunnen morgen een hartaanval krijgen en overlijden, daar helpt geen neoliberalisme tegen. Dat de oorzaak niet voortkomt uit vraag en aanbod, wil niet zeggen dat vraag en aanbod geen effect kan hebben op het bedienen van de behoefte die voortkomt uit het gevolg. We kunnen door marktwerking steeds meer gezondheidsvragen behandelen met passend aanbod. Dat was nooit ontstaan in een planmatige economie. Blijkbaar onvoldoende om mensen massaal naar links te drijven en in de handen van politieke partijen die banken willen laten vallen, die belastingparadijzen willen aanpassen of die strijden voor het tegengaan van belastingcompetitie. Dit is geen vorm van marktfalen of een overname van de democratie door marktkrachten, maar een democratisch gevolg en (vanuit jouw standpunt) democratiefalen. De afgelopen crises is men succesvol gebleken in het trekken van stemmen door de schuld af te schuiven op Europa, buitenlanders, de Islam of andere fratsen dat het volk marktideologie nog onvoldoende als bedreiging heeft weten in te schatten. Daar is geen lobby'ende marktmacht bij geweest. | |
deelnemer | vrijdag 24 augustus 2018 @ 21:29 |
De neoliberale ideologie is al vanaf 1980 de leidraad van het beleid, en deze ideologie wil alles vermarkten. Ik kijk verder dan alleen Nederland, want wat hier gebeurd is meestal een afgeleide van wat elders gebeurd. In de VS privatiseren ze gedeeltelijk het leger, de veiligheidsdienst, de gevangenissen, de ziekenhuizen, de middelbare school is nu aan de beurt. Een groep is meer dan een verzameling losse individuen. Er is al een natuurlijke samenhang (sociale emoties) die het motief vormt om samen te leven en werken. De eerste grafiek heeft een te grote tijd- en geografische schaal. Na het kolonialisme hadden grote delen van de wereld een grote achterstand in ontwikkeling opgelopen. De industrialisatie die in het westen had plaatsgevonden, had weinig weg een jouw 'individuele maatwerk'. Katoen productie, verwerking en afzet waren zo vrij niet. De katoenproductie vond plaats in de VS (slavernij), de afzet in India (gedwongen) en de productie in Engeland door kapitalisten, lang voordat er algemeen kiesrecht was. Protectionisme was de norm. De politiek was nationalistisch. Dat ging blijkbaar net zo goed, net als recentelijk in China. De tweede grafiek is naast het punt. Economische vrijheid is er in een dictatuur niet. Ik pleit niet voor een dictatuur. Ik ben voor vrijheid. Maar niet alleen voor ondernemers of financiers. De derde grafiek laat zien dat de economisch groei vanaf 1970 gering is. Van 100 naar 107 in 45 jaar. Klopt. De VOC tijd is er een van toe-eigening en uitbuiting. Handel drijven vereist(e) een leger. Met de rober barons uit de 19e eeuw liep het ook uit de klauw. Dat heeft aanleiding gegeven tot anti-kartel wetgeving. De roaring twenties eindigde ook niet geweldig (beurscrash, 30-ger jaren recessie en WOII). Dat desondanks de economie snel groeit, is vooral een gevolg van de groeiende know-how. De oorlogseconomie in WOII is daarin minstens zo effectief als de marktwerking. Mooie boel. Alleen private bedrijven mogen economische productie doen. Want als de overheid het doet, wordt ze beticht van concurrentievervalsing. De overheid mag dus zelf niets doen, en vervolgens beticht je overheid ervan dat ze een graantje mee willen pikken. Natuurlijk worden overheidsuitgaven bekostigd met de inkomsten uit de private markteconomie. Zo niet, dan moet de overheid zichzelf bekostigen. Daartoe moet ze zelf economische activiteiten gaan ontplooiien. Wil je dat liever? Links is de onderkant in een klasse maatschappij, rechts de bovenkant. Dat is de hele betekenis van het links-recht onderscheid. Verder kunnen linkse en rechtse partijen allerlei standpunten hebben afhankelijk van de situatie, en die kan wisselen, maar dit ene kenmerkende onderscheid is van alle tijden. De liberalen zijn in de tussentijd van links naar rechts gegaan, want vroeger ageerde ze tegen de bovenliggende kaste en tegenwoordig tegen de onderklasse. Vroeger ging het over 'de vrijheid' (liberty), tegenwoordig over 'mijn vrijheid' (privilege). Marktwerking bestaat uit regulering. Wat wij vrije markt noemen, is een regulering waarin ondernemers alle vrijheid krijgen. In het geval van intellectueel eigendomsrecht wordt de vrijheid van ene ondernemer beperkt door het eigendomsrecht van de andere ondernemer. Want je vrijheid houdt op waar de vrijheid van de ander begint. In dit geval is de definitie van eigendom aan het veranderen, door intellectueel eigendomsrecht anders te definieren in de wetgeving (en zo verandert marktwerking met de tijd van gedaante). Het gaat erom wie het laatste woord heeft. Als men voortdurend zegt, er is geen alternatief, dan bedoeld men dat de markt het laatste woord heeft. Je ziet de wereld slechts als een markt, en de markt slechts in de rol van consument. De pijn zit aan de aanbodzijde (de chaufeurs). Ik denk dat de mate waarin het neoliberalisme mbv propaganda is doorgedramd volledig wordt onderschat. Daarom is veel van de onvrede ongericht. Het is gericht tegen het neoliberalisme dat ze vooral kennen als de realiteit zelf (en daar kun je niet tegen zijn). Als het zo doorgaat heeft over twintig jaar de regering geen zinnige rol meer in de feitelijke gang van zaken. Ze kan dan ook niet meer de klok terug draaien. Alles zit vast in internationale verdragen en van alles wordt gedaan door bedrijven die wereldwijd opereren. De bewegingsruimte voor politiek beleid is dan vrijwel nul, tenzij je een soort Brexit doet (en ook die stap is dan inmiddels veel moeilijker). De vraag is nu al, of de Nederlandse regering nog veel kan veranderen. Mijn bezwaar, dat het primaat niet meer ligt waar deze officieel zou liggen, de Nederlandse politiek, is mogelijk al een feit. Dat had niet gehoeven, zeker niet zo snel, heel zeker niet zo stiekem, en als het slecht uitpakt, zijn het de neoliberalen die dit hebben bekokstoofd. Als geld vrijheid koopt, dan houdt de vrijheid van de ene mens (de rijke) niet op, waar de vrijheid van de ander (de arme) begint. Dat is reden voor zorg, een zorg die buiten het marktmodel treedt. Dat is internationaal zo geregeld in verdragen. Als je dat niet wilt, moet je eerst uit de EU stappen. Dat is een enorme barrire, want je hobbelt mee of je staat er ineens volledig buiten. Individuele liefdadigheid is geen vervanging voor nationaal georganiseerde solidariteit. Volgens het neoliberalisme is er geen macht, maar alleen keuzevrijheid. Zij verhullen het machtsspel dat zij spelen. Een machtsspel is niet goed, want het ontspoort regelmatig, met de zwarte bladzijden als gevolg. In plaatst daarvan kun je beter besturen binnen de kaders van een democratische rechtsstaat, inclusief een goed publiek debat. Een externe gebeurtenis is een eufemisme voor een onvolledige logica ( en dat is altijd een serieuze zaak). Wel veel propaganda die betaald wordt. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 25-08-2018 13:50:27 ] | |
deelnemer | zaterdag 25 augustus 2018 @ 00:20 |
Ingredinten voor het verhaal waar links naar op zoek is Commentaar Ja, de groep en de wereld bestaan ook. Dat is aan de oppervlakte geen eenheid, want we zijn het oneens over van alles, en hebben uiteenlopende belangen. Maar er is de diepe verwevenheid tussen individuen en hun keuzes, een verborgen samenhang die er toch een eenheid van maakt (noem het: de alles omvattende werking van de wereld). De individuen staan niet los van elkaar, terwijl dat het uitgangspunt is in de neoliberale hervorming van de samenleving (denk aan voortplanting, de sociale emoties die groepsdieren van ons maakt, de overgeleverde kennis en functionele know how). Blijkbaar denkt men de samenleving op papier te kunnen definieren, los van het feit dat de wereld al bestaat en haar eigen werking heeft, inclusief mensen. Door deze aanpak (louter vormgeving / definieren) houdt het geen rekening met (en kan het zich niet rechtvaardigen op grond van) wetenschappelijke inzichten. Het neoliberale mens-en-wereldbeeld biedt geen basis voor het algemeen belang (er bestaan alleen individuele belangen), dus daar kan het ook geen beroep op doen als zij mensen wil overtuigen (dus zeg niet: het is het beste systeem). Het huidige neoliberale mens-en-wereldbeeld is geen haar beter dan de alternatieven, in het domweg claimen van een ideologische waarheid. En alleen op basis daarvan, denkt nu een groot deel van de bevolking dat solidariteit of humaniteit irrationeel is. Terwijl wetenschappelijk gezien, samenwerking, solidariteit & humaniteit voor mensen ook natuurlijk is. Dus niet 'onnatuurlijk' zoals de neoliberalen beweren, door de overheid afgedwongen en in strijd met de juiste ethische uitgangspunten (er zijn alleen negatieve rechten). Die stelligheid heeft alles te maken met de belangen van de bezittende klasse. [ Bericht 39% gewijzigd door deelnemer op 25-08-2018 13:54:52 ] | |
deelnemer | maandag 27 augustus 2018 @ 13:05 |
In zomergasten heeft Eric Wiebes de kool en de geit proberen te sparen tussen 1. de realiteit van het neoliberalisme. 2. de irrealistische ideologische ideaal versie daarvan. 3. een poging aan te sluiten bij de veranderende tijdgeest. Dat werd schijnheilig geleuter. Positief is dat met de energietransitie, voor het eerst sinds lange tijd, de overheid weer een rol mag spelen in de samenleving. Wiebes vertelt hoe hij is opgeroeid zonder een rolmodel die werkt. Pas later heeft hij geleerd hoeveel positieve dingen voor mensen verbonden zijn met werk. Maar er zijn ook mensen die gezond in een bedrijf gaan werken, en er ziek uitkomen. Vaak is dat het gevolg van zieke werkverhoudingen. Maar machtsverhoudingen, daar heeft Wiebes nog nooit van gehoord. Wiebes verhaal, dat de markt alleen maar samenwerking betekent, is gelul. Het is samenwerking via de markt. Dat betekent: competitie. Alle problemen, die samenhangen met het neoliberalisme, zijn het gevolg van het feit dat de samenleving als 1 grote competitie georganiseerd is (en daarom een machtsspel). Maar machtsspel, daar heeft Wiebes nog nooit van gehoord. Wiebes toont Milton Friedman, die een verhaal houdt over een potlood. Wiebes heeft blijkbaar niet door dat de wereldeconomie ver van evenwicht is. Door de machtsverschillen wordt de markt dan vanzelf een uitbuitingssysteem. Maar uitbuiting, daar heeft Wiebes nog nooit van gehoord. Wij kiezen volgens Wiebes zelf of we verstandig omgaan met veranderingen en innovaties. Wie zijn wij? De politiek? De overheid / politiek mag van Milton Friedman / de neoliberalen helemaal niet sturen. Alles moet aan de 'vrije' markt worden overlaten. Een dilemma Hoe kom je daar onderuit? Wiebes beweert dat we moeten afzien van belasting inning bij bedrijven, als het vestigingsklimaat voor bedrijven daardoor beter wordt. Wiebes vindt dus dat de overheid zich moet laten chanteren door belastingcompetitie. De optie, dat wij bepalen of bedrijven belasting betalen, is er niet. Hoe is dat zo gekomen? Omdat de EU van de VVD alleen maar marktje mag (en moet) spelen, en dan verliest de nationale overheid de macht om beleid te voeren. Volgens Wiebes is geld wegsluizen naar belastingparadijzen niet goed en daarom wordt het beleid rond brievenbus maatschappijen veranderd. Maar de VVD heeft altijd gesteld dat het juist slim is, omdat je er zodoende een graantje van meepikt. In zover er hier iets verbeterd is, is de VVD ertoe gedwongen zijn standpunt te herzien door anderen (zelf hebben ze het niet bedacht). Kunstenaars vergelijken met loodgieters. Dat is een vergelijk tussen wel en geen standaard productiewerk. Standaard productiewerk is bijna een vereiste om betrouwbaar in een markt geld te kunnen verdienen. Hetzelfde probleem geldt voor wetenschap en uitvinders (geen standaard productie, geen controle over de uitkomst). Wiebes begrijpt dat niet. Volgens Wiebes zal een zekere Kees, die zijn zware beroep verliest vanwege innovatie, omarmd worden en daarna iets leukers mogen gaan doen. In werkelijkheid is in de neoliberale periode Kees vertelt dat alles zijn eigen verantwoordelijkheid is. Kees is op middelbare leeftijd en moet nu concurreren met jongeren die wel de vereiste opleiding hebben (en Kees niet). Als Kees daardoor in een uitkering zit, wordt hem verweten dat hij niet werkt (labbekak). Niemand van de VVD helpt Kees, maar ze verwijten hem dingen op een oneerlijke manier, en pesten hem de arbeidsmarkt op. De meeste mensen gaan het daarna dus minder krijgen ipv beter. Volgens Wiebes is oneerlijke beeldvorming niet goed (voorbeeld Boris Johnson). Is zijn verhaal over Kees geen misleidende beeldvorming? Volgens Wiebes kunnen wij (politiek) alles in goede banen leiden, en dat is ongelofelijk saai. Waarom is dat soort wikken en wegen zo saai. Omdat de overheid alles overlaat aan de markt? Volgens Wiebes leven wij boven onze stand. Vooral de bovenlaag, en dat is juist het streven in een markt: competitie, meritocratie, topsalarissen. Volgens Wiebes heeft de overheid heel lang ontkent dat de aardbevingen iets met gaswinning van doen hadden. Men liet burgers het uitvechten met de twee private bedrijven (Shell en Exxon). Dat is neoliberaal. De overheid laat de burger barsten, want zij organiseert alleen de markt. Tot slot beweerde Wiebes dat je optimistisch moet zijn. Dat hij alleen maar de positieve kant van de markt kan zien, is dus volgens hemzelf een goede zaak. Jammer voor degenen die veel te maken hebben (gehad) met de negatieve kanten. Zelf zit Wiebes er warmpjes bij (hoeft niet meer voor geld te werken), heeft dus een terugvalpositie als een dijk (wat beschermd tegen de negatieve kanten van de markt). Dit was geen open en eerlijke uiteenzetting van Wiebes, maar een vorm van partij propaganda. Iedere keer, als er zomergasten zijn uit de politiek of het bedrijfsleven, zie je dat. Daaruit blijkt hoezeer deze mensen niet betrouwbaar ergens over kunnen spreken. Alles moet voldoen aan de belangen van hun kliek. Hoe kun je anders vandaag zo onversneden neoliberaal insteken, zoals Wiebes deed? Ik vond het vooral irritant omdat hij het neoliberalisme promootte alsof het 1980 is, alle problemen daarmee verhulde, terwijl dit laatste nu een politiek hoofdthema is. Terwijl hij bepleit dat je dicht bij de feitelijke werkelijkheid moet blijven, zit hij tot zijn nek in een radicale ideologie. Iets dat hij wel goed vindt, omdat je het ook een overtuiging kan noemen. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 28-08-2018 12:03:21 ] | |
Papierversnipperaar | maandag 27 augustus 2018 @ 15:03 |
Tja, de markt is per definitie competitie. Dus waar hij die samenwerking vandaan haalt is mij een raadsel. | |
deelnemer | maandag 27 augustus 2018 @ 15:14 |
| |
Bondsrepubliek | dinsdag 28 augustus 2018 @ 06:06 |
Leidt Wiebes’ potloodeconomie tot de heilstaat? | |
deelnemer | dinsdag 28 augustus 2018 @ 14:30 |
| |
deelnemer | woensdag 29 augustus 2018 @ 13:42 |
Merijn Oudenampsen: Een stille revolutie? Neoliberalisme in de polder | |
deelnemer | woensdag 29 augustus 2018 @ 23:32 |
[ Bericht 6% gewijzigd door deelnemer op 29-08-2018 23:56:59 ] | |
deelnemer | zaterdag 1 september 2018 @ 14:31 |
Via de twitter account van Merijn Oudenamsen Socioloog Mudge over de sociaal-democratie: ‘De ideologische veren zijn helemaal niet afgeschud’ De ideologische veren van Rick van der Ploeg Opkomst en voortbestaan van de derde weg | |
deelnemer | zaterdag 1 september 2018 @ 17:57 |
Dat Links geen zinnig verweer heeft, is onwaar. Links is in het neoliberale tijdperk politiek verweest geraakt. Tenzij je politieke partijen als de PvdA en Groenlinks als maatstaf voor Links neemt. Maar zij hebben het neoliberalisme ook omarmd en kunnen niet zo gemakkelijk keren. Alleen de 'actie, actie' SP kan dit. Doet dit ook wel, maar een ideologische herorientatie vereist een goede uitleg ipv alleen actie. De SP is in de neoliberale periode behoedzaam geworden, omdat alles wat ze vonden, raar gevonden werd. Ze kwamen er bekaaid vanaf als het ging om serieuze media aandacht. Tegen de dogma's van het neoliberalisme was op een gegeven moment niet meer in te roeien. Het koste je simpelweg de kop. Dat is typisch voor ieder ideologisch tijdperk. | |
Papierversnipperaar | zaterdag 1 september 2018 @ 18:13 |
Precies, je moest "meedoen" en "verantwoordelijkheid nemen". Niet "aan de zijlijn blijven roepen". Dus er was geen echte ruimte voor echte oppositie. | |
AQUILA. | zaterdag 1 september 2018 @ 22:22 |
Neoliberalisme is eigenlijk klassiek-liberalisme in een politiek correct jasje (noem ik ook wel nep-rechts). Dus, wel economisch rechts beleid en de welvaartsstaat afbouwen, maar tegelijkertijd wel voor open grenzen en globalisering. Neoliberalisme is heden ten dage de dominante filosofie in de westerse wereld, de hele hedonistische hedendaagse westerse wereld kreeg voor een groot deel gestalte vanaf de jaren zestig en zeventig. Links leidde de ''culturele revolutie'' waarin het christendom en de daaruit voortgekomen cultuur (en normen en waarden) grotendeels in de prullenbak werden gegooid, en ''rechts'' mocht vanaf de jaren zeventig met Thatcher, Reagan en consorten (nep-rechts) de structuren die door de eeuwen heen waren opgebouwd vakkundig om zeep helpen. In de jaren negentig was dit project voltooid en bleef er een kale, lege, geuniformiseerde massa over. Eerst werden de traditionele volksculturen en religie in de westerse wereld vernietigd met uniformering/standaardisering van de maatschappij, de massacultuur, massaconsumptie, commercialisering en ''progressivisme'': oftewel het verafschuwen van traditionele structuren ten gunste van economische groei en maatschappelijk nihilisme. Deze zaken vormen de kern van het neoliberale beleid, dat sinds de jaren zeventig in een rap tempo alle traditionele structuren en westerse culturen vernietigde. De cultuurmarxisten van links hebben zich tegen deze ontwikkeling natuurlijk nooit verzet en het uiteraard aangemoedigd (traditionele structuren zijn in linkse ogen natuurlijk zaken die de revolutie in de weg staan), daarom kunnen partijen als PvdA, D66 prima overweg met de VVD. Een partij als de VVD kan in zo'n context zelfs fungeren als bruikbaar instrument voor de cultuurmarxisten om in rap tempo traditionele maatschappelijk structuren af te breken, en dit gebeurde natuurlijk ook vanaf de jaren zeventig. De leidingen van deze linkse partijen zijn ook eigenlijk niet eens idealistisch en streven ook geen ''economische herverdeling'' na, zolang ze maar op het pluche kunnen zitten en sociaal-maatschappelijk links beleid (zaken als gender, ''feminisme'', open grenzen, LGBTQIEQRSRQ et cetera) uit kunnen voeren zijn ze meer dan tevreden. Dit noem ik ook wel de ''sociaaldemocratische faade'' (ook wel links lullen, rechts vullen genoemd). Inmiddels is deze wel op zijn einde aan het lopen, je kan het volk natuurlijk niet decennialang wijs maken economisch links beleid uit te voeren en vervolgens doodleuk neoliberaal beleid verwerkelijken (overigens is dat laatste niet vreemd, omdat economisch links beleid eigenlijk steeds lastiger uitvoerbaar is door de vergrijzing en demografische stand van zaken anno 2018). Dat zagen we wel aan de afstraffingen die de PvdA heeft gehad in de loop van de jaren, en inmiddels is gereduceerd tot een quantit ngligeable. De meeste media en grote bedrijven hebben baat bij een globale, liberale wereldorde met een hedonistische inslag. Daarom zijn de meeste bedrijven en media ook in dat straatje onder te brengen, liberaal/progressief en het evangelie heet hedonisme en consumentisme. Kan je ook ''links'' noemen, maar de termen links en rechts vind ik een beetje aan inflatie onderhevig. De massacultuur die vooral door het neoliberalisme mogelijk werd gemaakt, leunt op individualisme en gebrek aan gemeenschapszin. Iedereen moet een mobieltje kopen, werken, belasting betalen, massaproducten kopen en deze cyclus herhalen. Dat is kortgezegd de kurk waar het neoliberalisme op drijft, de hedonistische massamens die kritiekloos meedraait in de neoliberale draaimolen van consumptie en materialisme waarin het draait om Nike, Netflix, Instagramlikes, followers en de dikte van je portemonnee. Bijvoorbeeld een krantje als De Telegraaf is geen echte ''rechtse'' of nationalistische krant ook al denken vele mensen dit, want De Telegraaf ondersteunt feitelijk VVD-beleid en de neoliberale status quo. De ''PVV-corvee'' die af en toe door De Telegraaf wordt gedaan is meer een rookgordijn om lezers aan te trekken die daadwerkelijk nationalistisch of nationaal-conservatief zijn. Is De Telegraaf nationaal-conservatief? Nee, er wordt door deze krant alleen een schijn gewekt van anti-establishment retoriek. Het is een neprechtse krant die gewoon n van de vele pijlers is onder de neoliberale wereldorde in het westen. Wanneer heeft deze krant daadwerkelijk systematisch kritiek geleverd op Nederlandse regeringen van de afgelopen jaren? Dit is de reden waarom er wel tegen de huidige politieke en maatschappelijke constellatie wordt aangeschopt, ook door (een deel van) de bevolking, maar er feitelijk niets veranderd. Neoliberalisme leunt op klassiek-liberale uitgangspunten, met kernzaken als verantwoordelijkheid nemen, individualisme en een sociaal vrij linkse en politiek correcte agenda. In de verkiezingsretoriek zullen neoliberale partijen klassiek-liberale standpunten maximaal uitbuiten om zoveel mogelijk stemmen te behalen, maar in de praktijk zijn ze vaak best bereid een aantal offers te doen. Het economisch rechtse beleid blijft vaak wel overeind staan omdat het kapitalisme nou eenmaal werkt en er op dit moment niet een redelijk alternatief is voor de maatschappelijk-economische constellatie, maar op sociaal terrein is het gewoon paars beleid: D66/PvdA-achtig. [ Bericht 9% gewijzigd door AQUILA. op 01-09-2018 23:22:21 ] | |
deelnemer | zondag 2 september 2018 @ 01:11 |
Het idee dat de traditionele samenleving 1 homogene cultuur had vanaf de schepping, die beschouwd kan worden als de fundamentele bron van waarden voor de eigen cultuur, en nu verloren is gegaan door de machinaties van cultuurmarxisten, is onzin. Mensen die terugverlangen naar de tijd toen zij nog jong waren, in hun eigen stek, en geloven dat alles wat er sindsdien is veranderend door een veelheid van ontwikkelingen, ten doel had om een uniforme massacultuur te creeren door de haters van traditie, fantaseren maar wat. Ja, de tijden zijn veranderd. Ja, het christendom heeft te maken gekregen met ontkerkelijking. Nee, daar zat geen streven achter om de westerse cultuur te ontmantelen. De ontkerkelijking hangt samen met de opkomst van een nieuw wetenschappelijk wereldbeeld (en maakt dus ook deel uit van onze cultuur). Er is geen cultuurmarxistische beweging. Deze term is verzonnen door de neoconservatieven. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 02-09-2018 02:09:14 ] | |
deelnemer | zondag 2 september 2018 @ 13:38 |
| |
Papierversnipperaar | zondag 2 september 2018 @ 14:55 |
Kan je deze post ook in het divident-topic posten? | |
deelnemer | dinsdag 4 september 2018 @ 20:16 |
[ Bericht 19% gewijzigd door deelnemer op 04-09-2018 20:34:40 ] | |
Bondsrepubliek | woensdag 5 september 2018 @ 18:45 |
Een artikel over de neoliberale persoonlijkheid die je met name aantreft bij de corpora.Een passage uit het artikel om de neoliberale persoonlijkheid te duiden:
| |
deelnemer | woensdag 5 september 2018 @ 19:16 |
deelnemer | zaterdag 8 september 2018 @ 19:46 |
Niet moorden, niet stelen, niet liegen. Van deze drie is 'niet liegen' het moeilijkst te handhaven, bij gebrek aan 'evidente waarheden'. Dat zet de deur wagenwijd open voor bullshit. Bullshit is manipulatie, machtsspel dus. Als dat de pan uitrijst, duidt dit op corruptie. In ieder corrupt land is het slecht gesteld met de informatievoorziening (alles is en blijft onduidelijk). Als een land eenmaal corrupt is, is het moeilijk om daar weer vanaf te komen. Markten zijn van oudsher bronnen van bullshit (verkooppraat). Als een samenleving een marktideologie omarmd (neoliberalisme), ontaardt het gemakkelijk in een zee van stront. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 09-09-2018 11:35:58 ] | |
deelnemer | woensdag 12 september 2018 @ 13:50 |
[ Bericht 4% gewijzigd door deelnemer op 12-09-2018 17:03:44 ] | |
deelnemer | donderdag 13 september 2018 @ 22:23 |
Neoliberalisme en christendemocratie in de decennia voor de oliecrisis (1945-1973) | |
deelnemer | donderdag 13 september 2018 @ 22:54 |
[ Bericht 37% gewijzigd door deelnemer op 13-09-2018 23:06:21 ] | |
Bondsrepubliek | zaterdag 15 september 2018 @ 06:28 |
Een artikel waarin George Monbiot uitlegt welke schade het neoliberalisme heeft aangericht en aangeeft hoe het beter kan.George Monbiot geeft ook een definitie van het neoliberalisme. en
| |
deelnemer | zaterdag 15 september 2018 @ 18:18 |
Uit het feit dat: - rechts stelde dat 'neoliberalisme' een verzonnen scheldwoord was, dat alleen gebruikt wordt door gekken. - de bestuurselite / media systematisch suggereerde dat de vrije markt vanzelf bestaat, als een natuurwet, en het beste werkt zonder overheid. kun je concluderen dat de bestuurselite en media onbetrouwbaar zijn. Pas als een crisis de critici voldoende wind in de zeilen geeft, komt boven tafel wat er gebeurd. Tot het zover is, wordt je misleid door leuterende politici en de vertegenwoordigers van het bedrijfsleven, die opzettelijk het publieke debat vernaggelen. Ook dat is een serieus probleem. [ Bericht 22% gewijzigd door deelnemer op 15-09-2018 19:25:51 ] | |
deelnemer | zaterdag 15 september 2018 @ 18:21 |
Adam Tooze: Hoe de crisis leidde tot de zelfverminking van Europa Chantal Mouffe: In Europa is een kruistocht tegen het populisme gaande [ Bericht 17% gewijzigd door deelnemer op 15-09-2018 22:46:22 ] | |
deelnemer | zaterdag 15 september 2018 @ 23:19 |
Wat ik mis in de analyses van het neoliberalisme is de volgende strategie: 1. de leer die neoliberalen zelf verkondigen op de meest overtuigende manier uiteenzetten (zodat iedere diehard neoliberaal zegt, zie je nou wel, het klopt gewoon) 2. en daarna deze leer ontkrachten. Dat is de manier om 1. de mensen te overtuigen die het neoliberalisme volledig hebben omarmd. 2. de rode draad te zien in de historische ontwikkeling (het neoliberalisme begint, als aan het einde van de 19e eeuw de marktlogica het uitgangspunt wordt in de economische wetenschap) 3. van de vraag af te komen, wat neoliberalisme is (= marktlogica, marktmodel, marktideologie) Als je het zo benadert, dan blijkt dat de overtuigingskracht deels van logische aard is (naast belangen, die altijd een belangrijke & dubieuze rol spelen) wat ook alleen langs die weg kan worden ontkracht. Zo stel ik mij ook 'het ideale publieke debat' voor. Een debat met argumenten die logisch kloppen, dus ook een logica volgen, en dat je zelfs weet welke. [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 16-09-2018 15:02:34 ] | |
deelnemer | zondag 23 september 2018 @ 10:37 |
Waarom raakt 'de intellectuele elite' raken hoogleraren zo gemakkelijk in de ban van ideologen? [ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 23-09-2018 11:00:17 ] | |
rockstah | zondag 23 september 2018 @ 12:47 |
Peterson lijkt me wel een beetje een buitenbeentje in zijn vakgebied hoor, net als een Sam Harris die door maar weinig filosofen echt serieus wordt genomen maar toch veel populariteit weet te vergaren. Peterson zie ik inderdaad vooral redeneren als een dominee, en daar zit ook het venijn waarmee hij linkse activisten zo in de clinch kan jagen. Een goed predikant zal bijvoorbeeld niet te koop lopen met het idee dat hij homoseksualiteit verderfelijk vindt, maar begint eerder met een kalm zalvend betoog over het belang van het gezin met allerlei historische archetypes als onderbouwing waardoor hij de indruk wekt een soort dieper inzicht te hebben in menselijke gedragingen. Vervolgens reikt hij zijn hand uit naar diegenen die "ongelukkige levenskeuzes" oid gemaakt hebben om samen het moreel verval tegen te gaan. Daar zit denk ik de grote aantrekkingskracht van dat soort figuren. Daarmee moet ik ook zeggen dat ze hun debatpartners altijd wonderlijk goed lijken te kunnen kiezen. | |
deelnemer | zondag 23 september 2018 @ 14:44 |
Klopt. Ik doel dan ook op Martijn Katan. Een paar maanden geleden was er een column van Jeroen Geurts waarin hij zijn levensfilosofie schetste. Wat hij zijn studenten voorhield bestond ook al uit plat moralisme. En het neoliberalisme, dat nu onder vuur ligt, ging eindeloos over je (eigen) verantwoordelijkheid nemen; het begon zwaar brallend en eindigde in een ordinair machtsspel. Inderdaad. Moralisme en ethiek zijn heel verschillend. Moralisme is typisch voor mensen die tot grote daden willen komen. Als we nu eens allemaal effectief aanpakken, dan bouwen we de grootste dingen. Geen zee is te hoog voor de ware doorzetter. Begin iedere dag met het poetsen van je schoenen. Breid dit uit, cirkel na wijdere cirkel, en verdrijf de chaos totdat de orde de gehele wereld omvat. De onderliggende machtsmotieven leiden vaak tot narigheid. Ethici hebben niet veel op met het populaire moralisme. Wat bedoel je met de moraal? Is dat de moraal van vandaag, van gisteren, van morgen, van hier, of van daar? De inconsistentie druipt er al snel vanaf (om van de schijnheiligheid, die meestal volgt, maar niet te spreken). Ethiek is vaak een reactie op de ellende die machtsspel met zich meebrengt. Vanuit de nare ervaringen formuleert men de meer serieuze ethische uitgangspunten. Al is het ook lastig om daar een consistent geheel van te maken, het is minder lichtzinnig als het verplichte optimisme van de VVD. | |
rockstah | zondag 23 september 2018 @ 17:12 |
Mja, ik ben geen hoogleraar natuurlijk maar mijn punt was dus dat een Peterson bijzondere retorische talenten heeft en ik kan me voorstellen dat daar ook de fascinatie zit. Ik moet zeggen dat toen ik hem voor het eerst hoorde spreken ik me ook een beetje mee liet slepen, het heeft echt iets hypnotiserends en je moet vrij scherp zijn om de inconsistenties eruit te kunnen pikken. Hij spreekt ook niet alleen maar moraliserend, een groot deel van zijn betogen zijn volgens mij iig in eerste opzicht vrij neutrale beschouwingen over hoe bijbelse of anderzijds mythologische verhalen zich verhouden tot de psyche van de mens over de jaren heen. Katan blijft een beetje onduidelijk over wat hij nou precies zo fascinerend aan hem vindt. deze? Tsja, ik vind het moeilijk te zeggen. Je kunt ook stellen dat het allemaal een goedbedoelde vorm van "motivational speaking" is natuurlijk. Je verwacht ook niet van een docent dat hij zegt van " Nou kap er maar mee jongens want dit wordt helemaal niks met jullie carrires". Tegelijkertijd is het natuurlijk erg goedkoop allemaal. Het draait uiteindelijk ook om hoe consequent men daarin is natuurlijk. Ik dacht lange tijd dat moralisme eigenlijk geen plaats had in de politiek omdat het nooit de bedoeling zou moeten zijn dat dit van bovenaf opgelegd wordt. Nu ben ik niet zo overtuigd meer. Er komt namelijk ook een "practice what you preach" element bij kijken. Als je bijvoorbeeld kijkt naar recentelijk de val van het CDA in de late jaren 00, die een flinke klap kreeg omdat ze niet meer vol konden houden dat zij aan hun eigen standaarden voldoen, net als bijvoorbeeld een Marcel van Dam of Paul Rosenmller. Dit is allemaal wel begrijpelijk omdat de kiezer altijd naar authenticiteit op zoek is en wil kunnen weten waar hij aan toe is. Maar tegelijkertijd suggereert het ook dat het blijkbaar allemaal prima is om naar hartenlust rond te graaien zolang je er maar eerlijk vooruit komt. Wat we ervoor terugkregen was immers een VVD hegemonie, die berhaupt niet veel pretenties hebben op dat gebied en zich dus zo veel gemakkelijker rond hun schandaaltjes kunnen manoeuvreren. Zo kun je misschien dus wel daadwerkelijk van een moreel verval spreken. Trump is nog een extremer voorbeeld hiervan. | |
deelnemer | zondag 23 september 2018 @ 18:33 |
Dit is een mildere column dan ik mij herinner. Wat ik mij herinner was meer in de trant, je beukt eindeloos door zonder veel salaris of redelijke arbeidsvoorwaarden, en na vele jaren blijkt dat ruim 90% het niet heeft gered, maar niet getreurd want een enkeling wel, en dat alles behoort tot de heerlijke romantiek van de wetenschap. De retoriek van de VVD is ook moralistisch (maar niet ethisch): - je eigen verantwoordelijkheid nemen - je klauwen uit je mauwen steken - het luie mensen probleem oplossen (luiheid is de enige reden die zij erkennen voor een gebrek aan succes) - want alles is gewoon een keuze en een kwestie van karakter hebben - optimisme is verplicht. Achter moralisme zit geen zinnig mens of wereldbeeld. Integendeel. Het idee is dat alles begint met een keuze (toegeschreven aan de vrije wil) en wordt gestuurd door de moraal, zoals deze in de blauwe lucht hangt. Wat er niet voor nodig is, is een lichaam, een omgeving die daarop van invloed is, of een tijdsontwikkeling. Je heb alleen het geloof nodig in een absolute keuzevrijheid en een absolute moraal, en dan is ieder probleem een moreel probleem. Dat de VVD dit zwaar aanzet, is ook een politieke tactiek. Als de oppositie bestaat uit Links, dan is alles het gevolg van luiheid, op te lossen door mensen te disciplineren / hard aan te pakken (hoe lager hun loon, hoe harder ze werken). De Jan Salie geest waart rond en bedreigt de samenleving. Dat is natuurlijk lariekoek, en bij de VVD heeft dat twee gronden: - het is een beetje eigen aan ondernemers om daarin geloven - het is een manier om de linkse oppositie zwart te maken Dat het niet helemaal eerlijk is, maar eerder agressief, en ook prima past bij alle schandaaltjes die bij de VVD horen, hoeft niemand te verbazen. Trump is inderdaad ook een voorbeeld van deze handige vrije jongens mentaliteit. Peterson is een ander type. Geen liberaal, maar een conservatief die het veel serieuzer bekijkt, maar niet veel zinniger. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 23-09-2018 18:48:53 ] | |
rockstah | zondag 23 september 2018 @ 19:50 |
Hier een verzameling: http://jeroengeurts.nl/artikelen/ De boodschap is inderdaad in de kern moralistisch maar dat wordt misschien niet zo opgemerkt omdat het raakt aan veel bredere ingeprente opvattingen over arbeidsethos en meritocratie. Het is eigenlijk vooral liberaal in de zin dat je jezelf er "uit kan kopen" als het ware, en dan stellen ze het zo voor dat zolang je hard werkt je hier in principe aan voldoet en dus recht hebt op een vrij bestaan. |