Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 16:54 |
Welkom in stap 1 van het "Datingstappenplan: Met FOK! in 3 stappen naar je droomdate en -relatie"
Het zal jullie niet ontgaan zijn dat er op FOK! nogal wat waarde wordt gehecht aan posten over relaties, vreemd wel, in Relaties en Psychologie .
Er zijn echter nogal wat strubbelingen omdat niet iedereen op dezelfde comfortabele of juist oncomfortabele plek zit als het gaat om zelfvertrouwen en de sociale mogelijkheid om zelfs maar de eerste stappen te nemen die je kunnen helpen tot een relatie.
Daarom presenteert R&P nu het Datingstappenplan: Met FOK! in 3 stappen naar je droomdate en -relatie. Dit stappenplan bestaat uit 3 topics, gebaseerd op een week aan onderzoek achter de schermen, meenemen van ideeën van users, en een stukje onmisbare modervaring in R&P. Het is de bedoeling dat je goed bij jezelf te rade gaat in welke fase van het stappenplan je je begeeft, en dat je ook in dat topic/die reeks blijft posten tot je aantoonbaar een fase verder bent gekomen! Dit houdt het volgende in:
Stap/topic 1: Sociaal genoeg worden om mensen aan te kunnen spreken en vriendschappelijke relaties aan te gaan met mensen.
Dit is, hebben wij geconcludeerd, de basis voor het je actief gaan bewegen in de datingscene. Je kunt het er mee eens zijn of niet. Dit is hoe we het gaan doen. Het kunnen aangaan van relaties/gesprekken met mensen is essentieel om je op een gezonde en zelfverzekerde manier te laten deelnemen aan de datingscene, en als je nog niet eens weet wanneer en hoe je iemand zomaar aan kunt spreken/contacten kunt leggen, hoe wil je dan succesvol een date hosselen? Ben je echt nog bezig met het ontdekken van die basics, dan is dit het topic voor jou! Doe je best, luister naar tips, en zorg ervoor dat je naar Stap 2 mag!
Stap/topic 2: Je hebt acceptabele sociale skills! Ga voor die date
Je hebt vrienden (gemaakt), kan vol vertrouwen eens een praatje met iemand maken uit het niets en weet wat je dan wél en niet kunt zeggen, gaat met enige regelmaat met kennissen of wellicht zelfs vrienden wat doen (van hobby tot kroeg tot bij iemand thuis hangen), en wilt graag kijken of je van een vriendschappelijke relatie naar een date kunt komen. Dit is het topic voor jou! Vraag tips over je datingprofiel op datingsites, over openingszinnen in de kroeg, of hoe je kunt peilen of die vriendin van je misschien óók wat meer wil dan alleen vrienden zijn. Hopelijk lukt het, en kun je op je eerste date, en daarmee naar stap 3!
Stap/topic 3: Je hebt een date! Tof! Plan het en laat weten hoe het ging!
Spreekt voor zich. Topic voor als je een date hebt geregeld. Niet als je er van droomt, niet hypothetisch, alleen als je een date HEBT, en wilt weten wat je kunt gaan doen, of na afloop om te praten over hoe het was, wat er goed ging, wat er slecht ging. Ging het goed? W00h00! Zet dit door. Ging het niet zo goed en moet je opnieuw daten? Ga dan terug naar stap 2!
En wie weet kunnen we zelfs een stap 4 toevoegen in de toekomst, alwaar je een heus FOK! Datingplan Certificaat in ontvangst mag nemen!
Advies van derden in alledrie de topics is natuurlijk welkom, waar zouden we zijn zonder de adviesgevers, want zonder hen geen topics vaak. Máár het advies dat gevraagd en gegeven wordt moet dus in lijn zijn met de geest van het topic/de fase die het topic representeert.
R&P / Datingstappenplan -stap 2: vol vertrouwen op naar die eerste date
R&P / Datingstappenplan -stap 3: deel hier je succesdates of datemissers
En wie zijn de scheidsrechters? De mods. Luister naar aanwijzingen en verzoeken om je naar een van de andere stappen de begeven als de tijd rijp is/dingen niet zo lekker gaan/gingen. We proberen in R&P ook het praten over relaties en daten gezellig te maken/houden, maar hebben jullie hulp daar bij nodig. Dus probeer alsjeblieft, zéker in het begin, gewoon eens even zonder al te veel morren naar de aanwijzingen te luisteren, en communiceer eventuele ontevredenheid op een normale manier met ons in het Feedbacktopic.
Wat wel duidelijk mag zijn: posts die ergens niet horen worden verwijderd. Je krijgt eenmaal een waarschuwing met de mededeling dat je naar 'n ander topic moet voor die discussie. Als je niet luistert en doorgaat worden de posts genoted en kan dat verdere gevolgen hebben.
Ter positieve inspiratie wat links naar posts van users die het heft met succes in handen namen
R&P / Datingstappenplan - stap 1: op weg naar socialiseren en vriendschappen R&P / Datingstappenplan - stap 1: op weg naar socialiseren en vriendschappen
[ Bericht 8% gewijzigd door Copycat op 24-02-2016 15:57:53 ] |
Bananenpap | zondag 21 februari 2016 @ 17:19 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 16:53 schreef Deezertje het volgende:[..] Half, als je al zo lang single bent wil je ook wel eens uit de friendzone komen (ja, ook als je geen/weinig vrienden hebt  ) Als een meisje geen interesse in je toont betekent dat niet dat je automatisch in de friendzone zit. Sowieso vind ik 'de friendzone' een dom begrip en wordt in mijn beleving alleen gebruikt door mensen die gewoon niet de ballen hebben om tegen een meid te zeggen dat ze haar leuk vinden. |
habitue | zondag 21 februari 2016 @ 17:28 |
Het heeft dan ook weinig met gelijkwaardige vriendschap te maken. Net als dat je alleen een vriendschap wil sluiten om zo meer kans te maken op een vriendin. Dat is gewoon een totaal verkeerde insteek en ook niet eerlijk tegenover die persoon. Een beetje hetzelfde als een homo die een relatie aangaat met een vrouw. |
sibella2 | zondag 21 februari 2016 @ 17:35 |
De friendzone is een fabel. Als ik je wil, kan het me geen reet schelen of iemand mijn vriend is of niet. |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 18:10 |
quote: Maar moet je dan wel of niet vrienden hebben om te daten? Volgens dit topic moet je dat eerst hebben voordat je aan een relatie mag denken.. Zou jij iemand die vriendloos is daten? |
Elvi | zondag 21 februari 2016 @ 18:18 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 18:10 schreef Deezertje het volgende:[..] Maar moet je dan wel of niet vrienden hebben om te daten? Volgens dit topic moet je dat eerst hebben voordat je aan een relatie mag denken.. Zou jij iemand die vriendloos is daten? Nee. |
SantaClausNorthPole | zondag 21 februari 2016 @ 18:19 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 18:10 schreef Deezertje het volgende:[..] Maar moet je dan wel of niet vrienden hebben om te daten? Volgens dit topic moet je dat eerst hebben voordat je aan een relatie mag denken.. Zou jij iemand die vriendloos is daten? Wel en nee.
Nu log ik uit, zo richting de stad voor wat biertjes en pubquiz. Wat ga jij doen? |
sibella2 | zondag 21 februari 2016 @ 18:31 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 18:10 schreef Deezertje het volgende:[..] Maar moet je dan wel of niet vrienden hebben om te daten? Volgens dit topic moet je dat eerst hebben voordat je aan een relatie mag denken.. Zou jij iemand die vriendloos is daten? Ik niet nee. Je hebt sociale vaardigheden nodig, niet persé vrienden. |
Bananenpap | zondag 21 februari 2016 @ 18:44 |
quote: En die sociale vaardigheden doe je het beste op door te socialiseren en vriendschappen aan te gaan. Is echt al duizend keer verteld aan Deezertje, maar hij wil het gewoon niet snappen. |
DancingPhoebe | zondag 21 februari 2016 @ 18:45 |
Omdat zijn ouders zeggen dat vrienden niet nodig zijn in het leven. |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 20:53 |
http://www.vice.com/nl/re(...)utm_source=vicefbned
en:
[ Bericht 59% gewijzigd door Deezertje op 21-02-2016 21:01:22 ] |
Barbusse | zondag 21 februari 2016 @ 21:02 |
Ben je gefriendzoned, Deezer? Dan heb je dus in ieder geval vrienden. #glasishalfvol |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:04 |
quote: Bij date/appcontact misschien wel. Soms weken appen en dan uiteindelijk niet op date willen maar wel door bljven appen In het echte leven hoor ik ook vaak: 'oh je bent zo aardig, komt wel goed, meiden moeten blij zijn met een gozer als jou' maar nog steeds altijd alleen. Dus ja, wel een beetje nice guy / friendzone. Afwijzen intimiteit dus. |
Barbusse | zondag 21 februari 2016 @ 21:06 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:04 schreef Deezertje het volgende:[..] Bij date/appcontact misschien wel. Soms weken appen en dan uiteindelijk niet op date willen maar wel door bljven appen  In het echte leven hoor ik ook vaak: 'oh je bent zo aardig, komt wel goed, meiden moeten blij zijn met een gozer als jou' maar nog steeds altijd alleen. Dus ja, wel een beetje nice guy / friendzone. Afwijzen intimiteit dus. Toch wat meer investeren in die vriendschappen dan, zo ontmoet je nog eens mensen IRL. |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:08 |
quote: Juist niet, zie het filmpje hierboven. Als ze je afwijzen willen ze niks met je, dus een vriendschap gaat dat niet ineens veranderen. Je moet juist zelfrespect hebben en het afkappen anders blijven ze je het aan lijntje houden. Friendzone = alles behalve intimiteit, je zult NOOIT hun geliefde worden. |
Barbusse | zondag 21 februari 2016 @ 21:12 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:08 schreef Deezertje het volgende:[..] Juist niet, zie het filmpje hierboven. Als ze je afwijzen willen ze niks met je, dus een vriendschap gaat dat niet ineens veranderen. Je moet juist zelfrespect hebben en het afkappen anders blijven ze je het aan lijntje houden. Friendzone = alles behalve intimiteit, je zult NOOIT hun geliefde worden. Misschien is het verstandig om geen notie te nemen van youtubeclicksaandachtshoeren, maar om even na te denken over wat je gezegd wordt in dit topic. Je kwam bijvoorbeeld met verkeerde conclusies toen ik je vraag beantwoordde hoe ik mijn vriendin ontmoet had. Op een feestje, dus moest ik volgens jou wel enorm lekker zijn en/of een vlotte babbel hebben. Waarmee je voorbijging aan het belangrijkste: ik werd uitgenodigd voor dat feestje. Door vrienden. |
#ANONIEM | zondag 21 februari 2016 @ 21:15 |
je bent geen 'nice guy' deezer |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:19 |
quote: Toch wel, onzeker en introvert en dus maar pleasen om er bij te horen en anders weer afgewezen te worden.. |
DancingPhoebe | zondag 21 februari 2016 @ 21:20 |
Toch niet. |
Barbusse | zondag 21 februari 2016 @ 21:22 |
quote: Dat is niet "nice", dat is opportunistisch en onzekerheid. Heeft niks met aardig zijn te maken. Zodra je dat inziet ben je een stapje verder. |
ElDinosaur | zondag 21 februari 2016 @ 21:24 |
quote: Nope. |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:25 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:22 schreef Barbusse het volgende:[..] Dat is niet "nice", dat is opportunistisch en onzekerheid. Heeft niks met aardig zijn te maken. Zodra je dat inziet ben je een stapje verder. Ik ben geen haantje, houd niet van ruzie zoals een hooligan e.d. dus in dat op zicht ben ik gewoon beschaafd, of zoals sommige het omschrijven: saai en nice. Mag wel iets meer pit in mij zitten, of dat durven te laten zien. |
ElDinosaur | zondag 21 februari 2016 @ 21:25 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:25 schreef Deezertje het volgende:[..] Ik ben geen haantje, houd niet van ruzie zoals een hooligan e.d. dus in dat op zicht ben ik gewoon beschaafd, of zoals sommige het omschrijven: saai en nice. Mag wel iets meer pit in mij zitten, of dat durven te laten zien. Gewoon saai.
Niet nice, gewoon saai. |
Barbusse | zondag 21 februari 2016 @ 21:26 |
quote:
 |
Barbusse | zondag 21 februari 2016 @ 21:27 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:25 schreef Deezertje het volgende:[..] Ik ben geen haantje, houd niet van ruzie zoals een hooligan e.d. dus in dat op zicht ben ik gewoon beschaafd, of zoals sommige het omschrijven: saai en nice. Mag wel iets meer pit in mij zitten, of dat durven te laten zien. Gozer, wie heeft het over haantje of ruzie?  |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:28 |
quote: Dat kan je kwalificeren als zelfverzekerd, hoe verkeerd het soms ook is hoor. Nooit een stap verder komen dan sociaal contact is gewoon dat ze geen intimiteit met je willen, wat de basis is van een relatie/daten. |
sibella2 | zondag 21 februari 2016 @ 21:28 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:04 schreef Deezertje het volgende:[..] Bij date/appcontact misschien wel. Soms weken appen en dan uiteindelijk niet op date willen maar wel door bljven appen  In het echte leven hoor ik ook vaak: 'oh je bent zo aardig, komt wel goed, meiden moeten blij zijn met een gozer als jou' maar nog steeds altijd alleen. Dus ja, wel een beetje nice guy / friendzone. Afwijzen intimiteit dus. Wie zegt dat dan buiten je ouders? In het afgelopen jaar? |
ElDinosaur | zondag 21 februari 2016 @ 21:30 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:28 schreef Deezertje het volgende:[..] Dat kan je kwalificeren als zelfverzekerd, hoe verkeerd het soms ook is hoor. Nooit een stap verder komen dan sociaal contact is gewoon dat ze geen intimiteit met je willen, wat de basis is van een relatie/daten. Nee, het hebben van ruzie kwalificeert je niet als zelfverzekerd. Je bent gewoon geen 'nice guy', dat is iemand die zich interesseert voor mensen, waar mensen graag mee omgaan, gewoonweg een leuk persoon. |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:31 |
quote: Familie vooral (ja je kraakt je eigen familie misschien niet af) maar ook mensen die hier wonen of oud-klasgenoten. Die roepen allemaal dat er echt wel iemand komt en dan inzien hoe goed ze het getroffen met je hebben (waarmee ze dus indirect zeggen dat zij niks met mij willen, maar iemand anders vást wel)  |
Allures | zondag 21 februari 2016 @ 21:31 |
wat jij 'beschaafd' noemt is niet het zelfde als aardig Het feit dat je niemand slaat wil nog niet zeggen dat je een tof of leuk persoon bent.
De manier waarop jij naar andere mensen kijkt maakt je in ieder geval verre van aardig. opportunistisch past inderdaad beter bij je |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:33 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:31 schreef Allures het volgende:wat jij 'beschaafd' noemt is niet het zelfde als aardig Het feit dat je niemand slaat wil nog niet zeggen dat je een tof of leuk persoon bent. De manier waarop jij naar andere mensen kijkt maakt je in ieder geval verre van aardig. opportunistisch past inderdaad beter bij je Iemand die van opportunisme beticht wordt, is iemand die zich aan alle situaties aanpast om er zo voor zichzelf het meeste voordeel uit te slepen. |
DancingPhoebe | zondag 21 februari 2016 @ 21:34 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:33 schreef Deezertje het volgende:[..] Iemand die van opportunisme beticht wordt, is iemand die zich aan alle situaties aanpast om er zo voor zichzelf het meeste voordeel uit te slepen. Ook nog eens een slechte opportunist dus  |
Barbusse | zondag 21 februari 2016 @ 21:35 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:33 schreef Deezertje het volgende:[..] Iemand die van opportunisme beticht wordt, is iemand die zich aan alle situaties aanpast om er zo voor zichzelf het meeste voordeel uit te slepen. Maar dat doe jij dus ook. Je faalt er alleen hard in. Maar dat het je niet lukt, betekent niet dat je niet opportunistisch bent. |
Allures | zondag 21 februari 2016 @ 21:35 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:33 schreef Deezertje het volgende:[..] Iemand die van opportunisme beticht wordt, is iemand die zich aan alle situaties aanpast om er zo voor zichzelf het meeste voordeel uit te slepen. Dat je in het aanpassen deel faalt maakt niet dat je insteek minder opportunistisch is Je ziet vrouwen niet als gelijkwaardige wezen maar alleen als doel naar een middel |
sibella2 | zondag 21 februari 2016 @ 21:36 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:31 schreef Deezertje het volgende:[..] Familie vooral (ja je kraakt je eigen familie misschien niet af) maar ook mensen die hier wonen of oud-klasgenoten. Die roepen allemaal dat er echt wel iemand komt en dan inzien hoe goed ze het getroffen met je hebben (waarmee ze dus indirect zeggen dat zij niks met mij willen, maar iemand anders vást wel)  Ik geloof hier dus niks van. Je zegt zelf steeds dat je nooit meer contact heb met je oud-klasgenoten etc..
En opportunistisch ben je zeker, het niet reageren op het verhaal van Mandera is daar een voorbeeld van. Je doet alleen dingen waar jij DENKT beter van te worden. |
Elvi | zondag 21 februari 2016 @ 21:37 |
Mensen we gaan weer offtopic Laat hem nou maar lekker in zn uppie staren naar vrouwen en denken dat hij gefriendzoned is als ze 'hallo' tegen m zeggen. |
Deezertje | zondag 21 februari 2016 @ 21:43 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:36 schreef sibella2 het volgende:[..] Ik geloof hier dus niks van. Je zegt zelf steeds dat je nooit meer contact heb met je oud-klasgenoten etc.. En opportunistisch ben je zeker, het niet reageren op het verhaal van Mandera is daar een voorbeeld van. Je doet alleen dingen waar jij DENKT beter van te worden. Toen ik nog les had wel. En reageren doe ik wel, ik zeg dat het hem relatief veel tijd/moeite kost wat hem behalve samen tijd doorbrengen als vrienden, niet echt verder helpt qua relaties wat het doel van deze reeks is. De meiden waar ie het meeste tijd mee doorbracht en nu nog, zijn allemaal al jaren voorzien. Ja nu gaat ie naar het buitenland en hopelijk wordt dat wat voor 'm, maar er zijn wel wat jaartjes overheen inmiddels. Voor mij is daten de enige optie nog, vriendschappen zie ik mezelf niet meer zo snel opbouwen, hooguit als ik straks aan het werk ben en het klikt met collega's dat we na het werk wat meer afspreken ofzo. |
motorbloempje | zondag 21 februari 2016 @ 22:10 |
Laat het toch gaan mensen, gebed zonder einde dit! |
Forbry | zondag 21 februari 2016 @ 22:13 |
quote:
|
yats | zondag 21 februari 2016 @ 22:15 |
quote: Dat is niet de definitie van 'nice guy'. |
MsMessy | zondag 21 februari 2016 @ 22:35 |
Jij weet dat natuurlijk als geen ander yats |
GekkeGerrit- | zondag 21 februari 2016 @ 22:43 |
quote: Inderdaad. Enige advies wat ik nog aan hem wil geven is:
Zoek professionele hulp. Je hele doen, laten en denken suggereert dat je echt mijlenver van de realiteit staat, echter ben je niet in staat om dit zelf in te zien. |
SantaClausNorthPole | zondag 21 februari 2016 @ 22:44 |
Het is zelfs zo sneu en triest dat ik haast begin te geloven dat het een troll is.
Maar goed, we gaan maar uit van het goede van de mens. |
Wimperkruller | zondag 21 februari 2016 @ 22:44 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:36 schreef sibella2 het volgende:[..] Ik geloof hier dus niks van. Je zegt zelf steeds dat je nooit meer contact heb met je oud-klasgenoten etc.. En opportunistisch ben je zeker, het niet reageren op het verhaal van Mandera is daar een voorbeeld van. Je doet alleen dingen waar jij DENKT beter van te worden. Doen we toch allemaal  |
Bananenpap | zondag 21 februari 2016 @ 23:01 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 21:25 schreef Deezertje het volgende:[..] Ik ben geen haantje, houd niet van ruzie zoals een hooligan e.d. dus in dat op zicht ben ik gewoon beschaafd, of zoals sommige het omschrijven: saai en nice. Mag wel iets meer pit in mij zitten, of dat durven te laten zien. Je zou een 'nice guy' zijn als je het beste voor had met die meisjes, oprecht geďnteresseerd bent en ze niet links laat liggen als je merkt dat er geen romantiek is. Jij doet enkel dingen waar jij beter van denkt te worden. Zelfs wanneer je interesse toont in een ander is het niet gemeend, want je doet het alleen omdat het je eventueel iets levert. Daarnaast ben je ook nog eens ontzettend bevooroordeeld over anderen op een hele nare manier. Je mankeert zelf van alles maar een eventuele relatie of vriendschap moet aan allerlei eisen voldoen zodat jij 'normaal' lijkt. Je bent arrogant, je luistert niet, je leest niet, vraagt constant om aandacht (die je ook krijgt, ik weet het) en je doet totaal geen moeite om een ander te begrijpen. Jij bent gewoon echt geen nice guy, hoogstens een saai watje.
Je definitie van het begrip beschaafd is trouwens echt hilarisch. |
motorbloempje | zondag 21 februari 2016 @ 23:07 |
Kap eens. Negeer het. |
Fascination | zondag 21 februari 2016 @ 23:08 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 23:01 schreef Bananenpap het volgende:[..] Je zou een 'nice guy' zijn als je het beste voor had met die meisjes, oprecht geďnteresseerd bent en ze niet links laat liggen als je merkt dat er geen romantiek is. Jij doet enkel dingen waar jij beter van denkt te worden. Zelfs wanneer je interesse toont in een ander is het niet gemeend, want je doet het alleen omdat het je eventueel iets levert. Daarnaast ben je ook nog eens ontzettend bevooroordeeld over anderen op een hele nare manier. Je mankeert zelf van alles maar een eventuele relatie of vriendschap moet aan allerlei eisen voldoen zodat jij 'normaal' lijkt. Je bent arrogant, je luistert niet, je leest niet, vraagt constant om aandacht (die je ook krijgt, ik weet het) en je doet totaal geen moeite om een ander te begrijpen. Jij bent gewoon echt geen nice guy, hoogstens een saai watje. Je definitie van het begrip beschaafd is trouwens echt hilarisch. Goed verwoord. |
#ANONIEM | zondag 21 februari 2016 @ 23:15 |
quote: ik ben iets op het spoor.. |
yats | zondag 21 februari 2016 @ 23:49 |
quote: Hebben wij elkaar ooit ontmoet? |
SantaClausNorthPole | maandag 22 februari 2016 @ 01:13 |
Nou laten we eens beginnen met het topic ontdeezeren. In de andere topics kan je ook wel e.a. over mij vinden, maar nooit echt hierover geloof ik. Anders heb ik mijn best gedaan om het topic te redden. 
SPOILER Iedereen is uniek en iedereen heeft een eigen verhaal. Als ik zo naar Deezertje kijk, kan ik misschien wel ergens hem begrijpen dat het lastig is om ergens tussendoor te komen. Zelf ben ik ook prelinguaal doof. Weliswaar heel anders dan autisme, maar je sociale ontwikkeling verloopt dan ook heel moeizaam. En dat heb ik al maar te goed gemerkt. En met dit verhaal hoop ik dat Deez eindelijk inziet dat er voor hem ook wel kansen zijn.  Ik kom uit een klein, rijk gezinnetje. We mochten zeker niet klagen en mijn ouders verdienen goed. Ik had vrij weinig contact met de buurtgenootjes omdat ik niet met hen kon communiceren. Dus ik zat veel thuis met mijn broertje te spelen of met de hond. Weet ik veel wat ik deed. Mijn sociale ontwikkeling was 0,0. Op mijn jonge leeftijd heb ik een grote erfenis ontvangen, maar het geld kwam pas op mijn 18de vrij (kom ik later nog op terug). Op de basisschool werd ik in de laatste jaren gepest, omdat ik ietsje anders was dan de anderen. In groep 8 lagen mijn ouders ook in de scheiding. Ik was blij dat ik van de basisschool afkon en kreeg vmbo tl/havo advies. Dus ik ging naar de middelbare school en ik begon ook te ontdekken dat ik homo was (relatief jong dus). Zo zou je kunnen stellen dat ik als een onzeker jongetje overkwam in de klas. Doof, homo, gepest en ouders nog in scheiding. Maar toch begon ik vriendjes te maken, eindelijk. Na een paar maanden besloot een van mijn ouders naar de andere kant van het land te verhuizen. Dus ik moest net van mijn nieuwe omgeving af, en ik was iedereen weer kwijt en begon weer bij 0,0. Ik ging naar de middelbare school, speciaal gericht aan cluster 2 onderwijs. Ik kwam als enige dove terecht in de klas met 7 kinderen met autisme. Je zou kunnen stellen dat de situatie haast onhoudbaar is omdat het gewoon twee hele andere handicaps zijn die een speciale aanpak nodig hebben. Ik kon de lessen moeilijk volgen, ik lag telkens in de clinch met de docenten/leerlingen omdat de autisten werden ‘voorgetrokken’ (want tja, want moeten ze met mij, want ik hoorde ook niet in die klas thuis maar ik was te slim (en op andere niveaus zaten wel mijn vriendjes die ik in de pauzes zag)), ik werd telkens uit de les gestuurd. Op de middelbare school werd ik ook gepest met ‘homo’, ‘dove’, weet ik allemaal wat er gezegd is. Ik had twee hele goede vriendinnen en een daarvan was een jaar eerder klaar dan ik, maar met haar heb ik nog contact gehouden (ben zelfs op haar bruiloft geweest twee jaar geleden (maar nu helaas wel verwaterd; zij meer huisje boompje beestje, ik meer studentenleven, zo gaat dat)). Met de andere was gauw verwaterd. Thuis had ik geen vriendjes en zat vooral op de kamer. Contact met ouders was slecht/nihil. Ik moest het met mezelf doen. Op mijn 15de kreeg ik een bijbaantje bij een lokale supermarkt. In de eerste instantie werd ik afgewezen omdat ik op mijn sollicitatieformulier had gezet dat ik doof ben. Nadat mijn moeder daar iets van had gezegd, kon ik er werken en werkte ik er bijna iedere avond. Het werk was mijn uitvlucht van de echte wereld. Ik praatte niet of weinig met de collega’s omdat ik het allemaal toch niet volgde en ik er toch maar kwam om te werken. Na 5 jaar heb ik mijn vmbo-diploma gehaald (hoogste wat ze konden bieden, ookal kon ik meer). Toen stond ik voor de keuze om havo te gaan doen, of mbo. Ik besloot havo te doen, maar waar? Welke school zit te wachten op een kind met een rugzakje die ook nog fulltime een tolk Nederlandse Gebarentaal erbij heeft? Dus we gingen op gesprek. Afgewezen omdat ze bang waren dat de tolk de andere klasgenoten zou afleiden. Ik moest naar mbo, maar dat wilde ik echt niet want ik zag mezelf daar echt niet zitten. Toen begon ik te kijken naar een privéschool (ja, boehoe, diploma kopen, ja maar eh, ik moest wat). Verschrikkelijk. Allemaal rijkeluiskindjes met Gucci-tasjes of dure merkkleding, weet ik allemaal wat. Het waren niet mijn mensen. Ik was gewoon een doodnormale uitziende jongen met een ‘rugzakje’. Dankzij de erfenis die ik op mijn jonge leeftijd heb gekregen, kon ik het betalen. Ik heb daar mijn 4/5 havo in 1 jaar gedaan en heb het met mooie cijfers gehaald. Ik zat 5 dagen, van 09:00-18:00, op school, aan het leren. Het hele jaar door en zo had ik wel vanzelf meer contact met een paar mensen, maar daar bleef het bij. Het was meer individueel gericht, omdat ik het heel erg moeilijk vind om de groepen te volgen. Dus ik had contact met een paar meisjes, waarvan eentje is uitgedraaid op een ruzie (weet al niet eens meer waarover). Niet met de jongens want ik wist niet hoe ik ermee moest omgaan. En ik was ook niet uit de kast. Na school zat ik weer thuis op mijn kamer. Opmerkelijk genoeg kwam ik weer in contact met de pesters van de basisschool en ik werd ineens uitgenodigd op zijn verjaardagsfeest. Ik ging erheen en ik heb daar ook weer mensen leren kennen met wie ik nu nog steeds contact heb, en zelfs op dit moment een goede vriendin (ook doof) aan heb over gehouden. Maar contact bleef vooral beperkt en via Hyves toen. We zagen elkaar bijna nooit. Meer had ik niet. Mijn enige uitvlucht, mijn werk, dreigde ik kwijt te raken want mijn derde contract liep af en ze wilden mij geen vast contract geven. Gelukkig kon ik op het laatste moment overgeplaatst worden waar ik daar een vast contract heb gekregen. Nieuwe omgeving en ik zag mijn kans om een heel ander jongetje te laten zien, en dat is me gelukt. Ik werd meer zekerder en ik maakte ook meer spontaan grapjes/praatjes met klanten/collega’s, ookal was dat moeilijk. Iedereen had begrip voor mijn handicap en ik had plezier in mijn werk. Ik sprak met collega’s af, werd uitgenodigd op hun feestjes etc. Op onze eerste stapavond heb ik voor het eerst met een jongen gezoend. Ik besloot daarna ook nog 5/6 vwo in 1 jaar te gaan doen, op dezelfde school. Ik kende de meeste docenten al, een paar zakkers van het jaar ervoor, of de mensen die het traject toch 2 jaar over deden. Ik zag mijn kans en ik onderhield contact met drie meisjes. En ik heb ook een ander meisje leren kennen met wie ik echt de grootste lol kon hebben, en met haar spreek ik nog heel sporadisch. Met de rest is verwaterd. Dit was ook zo’n periode dat ik op FOK! kwam en steeds meer mensen leerde kennen. Het duurde niet lang meer, en ik werd voor het eerst verliefd op een horende jongen. Maar helaas, hetero. Het heeft even geduurd om daar over heen te komen aangezien er een lang verhaal aan vooraf gaat en niet relevant is voor dit topic. Verder liep thuis nog steeds niet lekker, ik leefde mijn leven op het internet, examens kwamen eraan, ik stond er redelijk voor. Toch hebben de omstandigheden ertoe geleid dat ik zakte op 0,1 punt. Het jaar erop heb ik de twee vakken opnieuw gedaan en ik heb fulltime gewerkt. Een soort van tussenjaartje. Ik kwam en ik ging weer, ik had met niemand contact op school en thuis moest ik het ook met mezelf doen. Collega's sprak ik alleen op het werk, want ik zag ze al teveel. Ik begon mezelf meer te mengen in ontmoetingsplaatsen voor doven en had toen ook erg goed contact met mijn beste vriendin en kwam via haar ook in contact met andere doven/slechthorenden. Toen kreeg ik op mijn 19de voor het eerst seks met een jongen tijdens carnaval (en hij was ook niet uit de kast, we wisten niet van elkaar, het gebeurde heel spontaan en toeval (en alcohol natuurlijk)). Op een avond tijdens zo’n ontmoetingsplek leerde ik een meisje kennen en ze was het weekend erop jarig, en ze zou het vieren in Groningen. Ik mocht komen, nou tof. Ik betaalde 40 euro voor een retour en zou met de eerste trein teruggaan, want ja, slaapplek, waar heb ik dat? Niet in Groningen in ieder geval. Daar heb ik ook weer iemand leren kennen en zij zou dan weer haar verjaardag het weekend erop vieren, en ik was weer uitgenodigd. Ben er weer heen gegaan en heb zelfs weer andere mensen leren kennen die er woonden (en ook doof zijn). Met een meisje dat ik op die avond heb ontmoet, ben ik twee jaar later mee gaan samenwonen. Het duurde niet zo lang meer en ik slaagde voor mijn vwo en ben toen meteen naar Groningen verhuisd. Ik vond het een leuke stad, ik kende een paar namen, uni stond goed aangeschreven, waarom niet? En ik moest het huis uit, want de situatie was haast onhoudbaar geworden en ik had iets voor mezelf nodig. Ik kwam in een studentenhuis met 3 andere (horende) studenten terecht. Twee Nederlanders, 1 uit Saudie-Arabie en 1 uit Roemenie. Iedereen had alles voor zichzelf. Communicatie verliep volledig in het Engels. En wat kan ik niet? Juist. Engels. We communiceerden via FB chat, WhatsApp, papiertjes, oa, maar niet met de mond. Hele leuke mensen. Met het meisje uit Roemenie ben ik zelfs op vakantie mee geweest in de zomer (ze heeft zelfs een hele museumrondleiding in het Engels getypt op haar telefoon om te vertalen voor mij  ). We hadden goed contact met elkaar en we hielpen elkaar waar nodig. Leuk huis, helaas na 10 maanden moeten vertrekken omdat mijn kamer teveel problemen had. Niet lang daarna zijn de andere 3 ook vertrokken ivm dezelfde problemen. Het contact is toen verwaterd (en ze zijn ook allemaal niet meer woonachtig in Nederland/Groningen). Daarnaast onderhield ik ook contacten met een paar dove mensen in ons eigen taaltje en had ik het prima. We begaven ons steeds meer in het uitgaansleven, ookal interesseert de muziek ons geen bal en worden we vies aangestaard door horenden of zijn horenden bang om contact te maken met ons, maar we kwamen om te genieten. Als we willen praten met een horende, gebruikten we onze mobieltjes. En zo heb ik ook wel een paar ONS’jes gehad. Toen ging ik weer verhuizen, een klein appartementje, ook weer alles voor mezelf. Wellicht een bewuste keus geweest, maar ik vind het best problematisch om de keuken/wc/badkamer met anderen te delen aangezien ik niet ‘de gemiddelde student’ ben die van alles een rotzooi maakt. Ik ben netjes en schoon, en dat houd ik graag zo, dus ik wilde alles voor mezelf. Ik kwam in een huis terecht met een jongen die afgestudeerd was die 24/7 bij zijn vriendin woonde en een jongen van 35 die fulltime aan het werk was. Ze waren dus nooit thuis. Ik had contact met dove vrienden, en ik begon ook meer met horende vrienden omgaan die ik via FOK! heb leren kennen. Daar heb ik 1,5 jaar uitgehouden, toen heb ik een huis gekocht, ben ik een tijdje samen gaan wonen met een vriendin die ik heb leren kennen op mijn eerste avond in Groningen. Op dit moment ben ik 23, woon ik alleen, heb ik voornamelijk contact met dove vrienden en zijn horende vrienden op één hand te tellen, heb ik na 7 jaar trouwe dienst aan een supermarkt ontslag genomen. Vorig jaar heb ik een bestuursjaar gedaan met 5 andere horenden en we zijn een hechte groep geworden. Al spreken we elkaar niet zo vaak meer, maar hier en daar komt er wel een whatsappberichtje om wat af te spreken. Iedere week heb ik wel wat te doen, of reis ik het hele land af om vrienden te zien. Verder heb ik geen relatie gehad, en mijn ware zit vast ergens op me te wachten, alleen ben ik die nog niet tegengekomen. Ik vind het eigenlijk prima zo. Tuurlijk mogen er meer bij, daar loop ik zeker ook niet voor weg, maar zie dat maar eens te krijgen als je sowieso al zwak staat in de communicatie. Ik vind het gewoon heel erg moeilijk om de groepen te volgen, want het gaat voor mij te snel. Gelukkig heb ik lieve vrienden die daar rekening mee houden. As. augustus ga ik naar de enige dovenuniversiteit in de VS voor 10 maanden. Daar gaat een nieuw hoofdstuk van mijn leven beginnen. Een heel ander land, een andere cultuur, mijn wereldje en ik kan het combineren met mijn studie (en bachelor is bijna binnen). TL;DR (heb er 2 uur aan getypt geloof ik ): in het begin was ik een verdomd, onzeker jongetje dat gewoon niks kon qua communicatie en ik was gewoon bang voor de echte wereld. Door de juiste stappen te zetten kom je een heel eind. En het leuke is: syndroom en Deezertje lopen hele tijd te janken en te zeiken en focussen volledig op hét studentenleven en dat het alles oplost. Dit verhaal (en Mandera ook geloof ik?) bewijst dat het ook anders kan.
[ Bericht 0% gewijzigd door SantaClausNorthPole op 22-02-2016 01:25:23 ] |
DancingPhoebe | maandag 22 februari 2016 @ 01:26 |
Hou eens op met editten, je spoiler klapt steeds dicht 
Had jij eerst een andere nick? |
SantaClausNorthPole | maandag 22 februari 2016 @ 01:29 |
quote: Sorry, heb er best lang aan getypt en zie steeds wat foutjes. 
Ja, zie DM. |
DancingPhoebe | maandag 22 februari 2016 @ 01:33 |
Leuk om jouw verhaal te lezen! Veel bumps in the road gehad maar ook een hele positieve wending bewerkstelligt voor jezelf!
"Grappig" al die verschillende verhalen en hoe iedereen zijn eigen weg vindt om zich toch positief te ontwikkelen. |
K44S | maandag 22 februari 2016 @ 08:11 |
quote: Op maandag 22 februari 2016 01:13 schreef SantaClausNorthPole het volgende:Nou laten we eens beginnen met het topic ontdeezeren. In de andere topics kan je ook wel e.a. over mij vinden, maar nooit echt hierover geloof ik. Anders heb ik mijn best gedaan om het topic te redden.  SPOILER Iedereen is uniek en iedereen heeft een eigen verhaal. Als ik zo naar Deezertje kijk, kan ik misschien wel ergens hem begrijpen dat het lastig is om ergens tussendoor te komen. Zelf ben ik ook prelinguaal doof. Weliswaar heel anders dan autisme, maar je sociale ontwikkeling verloopt dan ook heel moeizaam. En dat heb ik al maar te goed gemerkt. En met dit verhaal hoop ik dat Deez eindelijk inziet dat er voor hem ook wel kansen zijn.  Ik kom uit een klein, rijk gezinnetje. We mochten zeker niet klagen en mijn ouders verdienen goed. Ik had vrij weinig contact met de buurtgenootjes omdat ik niet met hen kon communiceren. Dus ik zat veel thuis met mijn broertje te spelen of met de hond. Weet ik veel wat ik deed. Mijn sociale ontwikkeling was 0,0. Op mijn jonge leeftijd heb ik een grote erfenis ontvangen, maar het geld kwam pas op mijn 18de vrij (kom ik later nog op terug). Op de basisschool werd ik in de laatste jaren gepest, omdat ik ietsje anders was dan de anderen. In groep 8 lagen mijn ouders ook in de scheiding. Ik was blij dat ik van de basisschool afkon en kreeg vmbo tl/havo advies. Dus ik ging naar de middelbare school en ik begon ook te ontdekken dat ik homo was (relatief jong dus). Zo zou je kunnen stellen dat ik als een onzeker jongetje overkwam in de klas. Doof, homo, gepest en ouders nog in scheiding. Maar toch begon ik vriendjes te maken, eindelijk. Na een paar maanden besloot een van mijn ouders naar de andere kant van het land te verhuizen. Dus ik moest net van mijn nieuwe omgeving af, en ik was iedereen weer kwijt en begon weer bij 0,0. Ik ging naar de middelbare school, speciaal gericht aan cluster 2 onderwijs. Ik kwam als enige dove terecht in de klas met 7 kinderen met autisme. Je zou kunnen stellen dat de situatie haast onhoudbaar is omdat het gewoon twee hele andere handicaps zijn die een speciale aanpak nodig hebben. Ik kon de lessen moeilijk volgen, ik lag telkens in de clinch met de docenten/leerlingen omdat de autisten werden ‘voorgetrokken’ (want tja, want moeten ze met mij, want ik hoorde ook niet in die klas thuis maar ik was te slim (en op andere niveaus zaten wel mijn vriendjes die ik in de pauzes zag)), ik werd telkens uit de les gestuurd. Op de middelbare school werd ik ook gepest met ‘homo’, ‘dove’, weet ik allemaal wat er gezegd is. Ik had twee hele goede vriendinnen en een daarvan was een jaar eerder klaar dan ik, maar met haar heb ik nog contact gehouden (ben zelfs op haar bruiloft geweest twee jaar geleden (maar nu helaas wel verwaterd; zij meer huisje boompje beestje, ik meer studentenleven, zo gaat dat)). Met de andere was gauw verwaterd. Thuis had ik geen vriendjes en zat vooral op de kamer. Contact met ouders was slecht/nihil. Ik moest het met mezelf doen. Op mijn 15de kreeg ik een bijbaantje bij een lokale supermarkt. In de eerste instantie werd ik afgewezen omdat ik op mijn sollicitatieformulier had gezet dat ik doof ben. Nadat mijn moeder daar iets van had gezegd, kon ik er werken en werkte ik er bijna iedere avond. Het werk was mijn uitvlucht van de echte wereld. Ik praatte niet of weinig met de collega’s omdat ik het allemaal toch niet volgde en ik er toch maar kwam om te werken. Na 5 jaar heb ik mijn vmbo-diploma gehaald (hoogste wat ze konden bieden, ookal kon ik meer). Toen stond ik voor de keuze om havo te gaan doen, of mbo. Ik besloot havo te doen, maar waar? Welke school zit te wachten op een kind met een rugzakje die ook nog fulltime een tolk Nederlandse Gebarentaal erbij heeft? Dus we gingen op gesprek. Afgewezen omdat ze bang waren dat de tolk de andere klasgenoten zou afleiden. Ik moest naar mbo, maar dat wilde ik echt niet want ik zag mezelf daar echt niet zitten. Toen begon ik te kijken naar een privéschool (ja, boehoe, diploma kopen, ja maar eh, ik moest wat). Verschrikkelijk. Allemaal rijkeluiskindjes met Gucci-tasjes of dure merkkleding, weet ik allemaal wat. Het waren niet mijn mensen. Ik was gewoon een doodnormale uitziende jongen met een ‘rugzakje’. Dankzij de erfenis die ik op mijn jonge leeftijd heb gekregen, kon ik het betalen. Ik heb daar mijn 4/5 havo in 1 jaar gedaan en heb het met mooie cijfers gehaald. Ik zat 5 dagen, van 09:00-18:00, op school, aan het leren. Het hele jaar door en zo had ik wel vanzelf meer contact met een paar mensen, maar daar bleef het bij. Het was meer individueel gericht, omdat ik het heel erg moeilijk vind om de groepen te volgen. Dus ik had contact met een paar meisjes, waarvan eentje is uitgedraaid op een ruzie (weet al niet eens meer waarover). Niet met de jongens want ik wist niet hoe ik ermee moest omgaan. En ik was ook niet uit de kast. Na school zat ik weer thuis op mijn kamer. Opmerkelijk genoeg kwam ik weer in contact met de pesters van de basisschool en ik werd ineens uitgenodigd op zijn verjaardagsfeest. Ik ging erheen en ik heb daar ook weer mensen leren kennen met wie ik nu nog steeds contact heb, en zelfs op dit moment een goede vriendin (ook doof) aan heb over gehouden. Maar contact bleef vooral beperkt en via Hyves toen. We zagen elkaar bijna nooit. Meer had ik niet. Mijn enige uitvlucht, mijn werk, dreigde ik kwijt te raken want mijn derde contract liep af en ze wilden mij geen vast contract geven. Gelukkig kon ik op het laatste moment overgeplaatst worden waar ik daar een vast contract heb gekregen. Nieuwe omgeving en ik zag mijn kans om een heel ander jongetje te laten zien, en dat is me gelukt. Ik werd meer zekerder en ik maakte ook meer spontaan grapjes/praatjes met klanten/collega’s, ookal was dat moeilijk. Iedereen had begrip voor mijn handicap en ik had plezier in mijn werk. Ik sprak met collega’s af, werd uitgenodigd op hun feestjes etc. Op onze eerste stapavond heb ik voor het eerst met een jongen gezoend. Ik besloot daarna ook nog 5/6 vwo in 1 jaar te gaan doen, op dezelfde school. Ik kende de meeste docenten al, een paar zakkers van het jaar ervoor, of de mensen die het traject toch 2 jaar over deden. Ik zag mijn kans en ik onderhield contact met drie meisjes. En ik heb ook een ander meisje leren kennen met wie ik echt de grootste lol kon hebben, en met haar spreek ik nog heel sporadisch. Met de rest is verwaterd. Dit was ook zo’n periode dat ik op FOK! kwam en steeds meer mensen leerde kennen. Het duurde niet lang meer, en ik werd voor het eerst verliefd op een horende jongen. Maar helaas, hetero. Het heeft even geduurd om daar over heen te komen aangezien er een lang verhaal aan vooraf gaat en niet relevant is voor dit topic. Verder liep thuis nog steeds niet lekker, ik leefde mijn leven op het internet, examens kwamen eraan, ik stond er redelijk voor. Toch hebben de omstandigheden ertoe geleid dat ik zakte op 0,1 punt. Het jaar erop heb ik de twee vakken opnieuw gedaan en ik heb fulltime gewerkt. Een soort van tussenjaartje. Ik kwam en ik ging weer, ik had met niemand contact op school en thuis moest ik het ook met mezelf doen. Collega's sprak ik alleen op het werk, want ik zag ze al teveel. Ik begon mezelf meer te mengen in ontmoetingsplaatsen voor doven en had toen ook erg goed contact met mijn beste vriendin en kwam via haar ook in contact met andere doven/slechthorenden. Toen kreeg ik op mijn 19de voor het eerst seks met een jongen tijdens carnaval (en hij was ook niet uit de kast, we wisten niet van elkaar, het gebeurde heel spontaan en toeval (en alcohol natuurlijk)). Op een avond tijdens zo’n ontmoetingsplek leerde ik een meisje kennen en ze was het weekend erop jarig, en ze zou het vieren in Groningen. Ik mocht komen, nou tof. Ik betaalde 40 euro voor een retour en zou met de eerste trein teruggaan, want ja, slaapplek, waar heb ik dat? Niet in Groningen in ieder geval. Daar heb ik ook weer iemand leren kennen en zij zou dan weer haar verjaardag het weekend erop vieren, en ik was weer uitgenodigd. Ben er weer heen gegaan en heb zelfs weer andere mensen leren kennen die er woonden (en ook doof zijn). Met een meisje dat ik op die avond heb ontmoet, ben ik twee jaar later mee gaan samenwonen. Het duurde niet zo lang meer en ik slaagde voor mijn vwo en ben toen meteen naar Groningen verhuisd. Ik vond het een leuke stad, ik kende een paar namen, uni stond goed aangeschreven, waarom niet? En ik moest het huis uit, want de situatie was haast onhoudbaar geworden en ik had iets voor mezelf nodig. Ik kwam in een studentenhuis met 3 andere (horende) studenten terecht. Twee Nederlanders, 1 uit Saudie-Arabie en 1 uit Roemenie. Iedereen had alles voor zichzelf. Communicatie verliep volledig in het Engels. En wat kan ik niet? Juist. Engels. We communiceerden via FB chat, WhatsApp, papiertjes, oa, maar niet met de mond. Hele leuke mensen. Met het meisje uit Roemenie ben ik zelfs op vakantie mee geweest in de zomer (ze heeft zelfs een hele museumrondleiding in het Engels getypt op haar telefoon om te vertalen voor mij  ). We hadden goed contact met elkaar en we hielpen elkaar waar nodig. Leuk huis, helaas na 10 maanden moeten vertrekken omdat mijn kamer teveel problemen had. Niet lang daarna zijn de andere 3 ook vertrokken ivm dezelfde problemen. Het contact is toen verwaterd (en ze zijn ook allemaal niet meer woonachtig in Nederland/Groningen). Daarnaast onderhield ik ook contacten met een paar dove mensen in ons eigen taaltje en had ik het prima. We begaven ons steeds meer in het uitgaansleven, ookal interesseert de muziek ons geen bal en worden we vies aangestaard door horenden of zijn horenden bang om contact te maken met ons, maar we kwamen om te genieten. Als we willen praten met een horende, gebruikten we onze mobieltjes. En zo heb ik ook wel een paar ONS’jes gehad. Toen ging ik weer verhuizen, een klein appartementje, ook weer alles voor mezelf. Wellicht een bewuste keus geweest, maar ik vind het best problematisch om de keuken/wc/badkamer met anderen te delen aangezien ik niet ‘de gemiddelde student’ ben die van alles een rotzooi maakt. Ik ben netjes en schoon, en dat houd ik graag zo, dus ik wilde alles voor mezelf. Ik kwam in een huis terecht met een jongen die afgestudeerd was die 24/7 bij zijn vriendin woonde en een jongen van 35 die fulltime aan het werk was. Ze waren dus nooit thuis. Ik had contact met dove vrienden, en ik begon ook meer met horende vrienden omgaan die ik via FOK! heb leren kennen. Daar heb ik 1,5 jaar uitgehouden, toen heb ik een huis gekocht, ben ik een tijdje samen gaan wonen met een vriendin die ik heb leren kennen op mijn eerste avond in Groningen. Op dit moment ben ik 23, woon ik alleen, heb ik voornamelijk contact met dove vrienden en zijn horende vrienden op één hand te tellen, heb ik na 7 jaar trouwe dienst aan een supermarkt ontslag genomen. Vorig jaar heb ik een bestuursjaar gedaan met 5 andere horenden en we zijn een hechte groep geworden. Al spreken we elkaar niet zo vaak meer, maar hier en daar komt er wel een whatsappberichtje om wat af te spreken. Iedere week heb ik wel wat te doen, of reis ik het hele land af om vrienden te zien. Verder heb ik geen relatie gehad, en mijn ware zit vast ergens op me te wachten, alleen ben ik die nog niet tegengekomen. Ik vind het eigenlijk prima zo. Tuurlijk mogen er meer bij, daar loop ik zeker ook niet voor weg, maar zie dat maar eens te krijgen als je sowieso al zwak staat in de communicatie. Ik vind het gewoon heel erg moeilijk om de groepen te volgen, want het gaat voor mij te snel. Gelukkig heb ik lieve vrienden die daar rekening mee houden. As. augustus ga ik naar de enige dovenuniversiteit in de VS voor 10 maanden. Daar gaat een nieuw hoofdstuk van mijn leven beginnen. Een heel ander land, een andere cultuur, mijn wereldje en ik kan het combineren met mijn studie (en bachelor is bijna binnen).
TL;DR (heb er 2 uur aan getypt geloof ik  ): in het begin was ik een verdomd, onzeker jongetje dat gewoon niks kon qua communicatie en ik was gewoon bang voor de echte wereld. Door de juiste stappen te zetten kom je een heel eind. En het leuke is: syndroom en Deezertje lopen hele tijd te janken en te zeiken en focussen volledig op hét studentenleven en dat het alles oplost. Dit verhaal (en Mandera ook geloof ik?) bewijst dat het ook anders kan. Dit bewijst maar weer eens hoever je met een goede mindset kan komen.
Bravo  |
Barbusse | maandag 22 februari 2016 @ 10:26 |
quote: Op maandag 22 februari 2016 01:13 schreef SantaClausNorthPole het volgende:Nou laten we eens beginnen met het topic ontdeezeren. In de andere topics kan je ook wel e.a. over mij vinden, maar nooit echt hierover geloof ik. Anders heb ik mijn best gedaan om het topic te redden.  SPOILER Iedereen is uniek en iedereen heeft een eigen verhaal. Als ik zo naar Deezertje kijk, kan ik misschien wel ergens hem begrijpen dat het lastig is om ergens tussendoor te komen. Zelf ben ik ook prelinguaal doof. Weliswaar heel anders dan autisme, maar je sociale ontwikkeling verloopt dan ook heel moeizaam. En dat heb ik al maar te goed gemerkt. En met dit verhaal hoop ik dat Deez eindelijk inziet dat er voor hem ook wel kansen zijn.  Ik kom uit een klein, rijk gezinnetje. We mochten zeker niet klagen en mijn ouders verdienen goed. Ik had vrij weinig contact met de buurtgenootjes omdat ik niet met hen kon communiceren. Dus ik zat veel thuis met mijn broertje te spelen of met de hond. Weet ik veel wat ik deed. Mijn sociale ontwikkeling was 0,0. Op mijn jonge leeftijd heb ik een grote erfenis ontvangen, maar het geld kwam pas op mijn 18de vrij (kom ik later nog op terug). Op de basisschool werd ik in de laatste jaren gepest, omdat ik ietsje anders was dan de anderen. In groep 8 lagen mijn ouders ook in de scheiding. Ik was blij dat ik van de basisschool afkon en kreeg vmbo tl/havo advies. Dus ik ging naar de middelbare school en ik begon ook te ontdekken dat ik homo was (relatief jong dus). Zo zou je kunnen stellen dat ik als een onzeker jongetje overkwam in de klas. Doof, homo, gepest en ouders nog in scheiding. Maar toch begon ik vriendjes te maken, eindelijk. Na een paar maanden besloot een van mijn ouders naar de andere kant van het land te verhuizen. Dus ik moest net van mijn nieuwe omgeving af, en ik was iedereen weer kwijt en begon weer bij 0,0. Ik ging naar de middelbare school, speciaal gericht aan cluster 2 onderwijs. Ik kwam als enige dove terecht in de klas met 7 kinderen met autisme. Je zou kunnen stellen dat de situatie haast onhoudbaar is omdat het gewoon twee hele andere handicaps zijn die een speciale aanpak nodig hebben. Ik kon de lessen moeilijk volgen, ik lag telkens in de clinch met de docenten/leerlingen omdat de autisten werden ‘voorgetrokken’ (want tja, want moeten ze met mij, want ik hoorde ook niet in die klas thuis maar ik was te slim (en op andere niveaus zaten wel mijn vriendjes die ik in de pauzes zag)), ik werd telkens uit de les gestuurd. Op de middelbare school werd ik ook gepest met ‘homo’, ‘dove’, weet ik allemaal wat er gezegd is. Ik had twee hele goede vriendinnen en een daarvan was een jaar eerder klaar dan ik, maar met haar heb ik nog contact gehouden (ben zelfs op haar bruiloft geweest twee jaar geleden (maar nu helaas wel verwaterd; zij meer huisje boompje beestje, ik meer studentenleven, zo gaat dat)). Met de andere was gauw verwaterd. Thuis had ik geen vriendjes en zat vooral op de kamer. Contact met ouders was slecht/nihil. Ik moest het met mezelf doen. Op mijn 15de kreeg ik een bijbaantje bij een lokale supermarkt. In de eerste instantie werd ik afgewezen omdat ik op mijn sollicitatieformulier had gezet dat ik doof ben. Nadat mijn moeder daar iets van had gezegd, kon ik er werken en werkte ik er bijna iedere avond. Het werk was mijn uitvlucht van de echte wereld. Ik praatte niet of weinig met de collega’s omdat ik het allemaal toch niet volgde en ik er toch maar kwam om te werken. Na 5 jaar heb ik mijn vmbo-diploma gehaald (hoogste wat ze konden bieden, ookal kon ik meer). Toen stond ik voor de keuze om havo te gaan doen, of mbo. Ik besloot havo te doen, maar waar? Welke school zit te wachten op een kind met een rugzakje die ook nog fulltime een tolk Nederlandse Gebarentaal erbij heeft? Dus we gingen op gesprek. Afgewezen omdat ze bang waren dat de tolk de andere klasgenoten zou afleiden. Ik moest naar mbo, maar dat wilde ik echt niet want ik zag mezelf daar echt niet zitten. Toen begon ik te kijken naar een privéschool (ja, boehoe, diploma kopen, ja maar eh, ik moest wat). Verschrikkelijk. Allemaal rijkeluiskindjes met Gucci-tasjes of dure merkkleding, weet ik allemaal wat. Het waren niet mijn mensen. Ik was gewoon een doodnormale uitziende jongen met een ‘rugzakje’. Dankzij de erfenis die ik op mijn jonge leeftijd heb gekregen, kon ik het betalen. Ik heb daar mijn 4/5 havo in 1 jaar gedaan en heb het met mooie cijfers gehaald. Ik zat 5 dagen, van 09:00-18:00, op school, aan het leren. Het hele jaar door en zo had ik wel vanzelf meer contact met een paar mensen, maar daar bleef het bij. Het was meer individueel gericht, omdat ik het heel erg moeilijk vind om de groepen te volgen. Dus ik had contact met een paar meisjes, waarvan eentje is uitgedraaid op een ruzie (weet al niet eens meer waarover). Niet met de jongens want ik wist niet hoe ik ermee moest omgaan. En ik was ook niet uit de kast. Na school zat ik weer thuis op mijn kamer. Opmerkelijk genoeg kwam ik weer in contact met de pesters van de basisschool en ik werd ineens uitgenodigd op zijn verjaardagsfeest. Ik ging erheen en ik heb daar ook weer mensen leren kennen met wie ik nu nog steeds contact heb, en zelfs op dit moment een goede vriendin (ook doof) aan heb over gehouden. Maar contact bleef vooral beperkt en via Hyves toen. We zagen elkaar bijna nooit. Meer had ik niet. Mijn enige uitvlucht, mijn werk, dreigde ik kwijt te raken want mijn derde contract liep af en ze wilden mij geen vast contract geven. Gelukkig kon ik op het laatste moment overgeplaatst worden waar ik daar een vast contract heb gekregen. Nieuwe omgeving en ik zag mijn kans om een heel ander jongetje te laten zien, en dat is me gelukt. Ik werd meer zekerder en ik maakte ook meer spontaan grapjes/praatjes met klanten/collega’s, ookal was dat moeilijk. Iedereen had begrip voor mijn handicap en ik had plezier in mijn werk. Ik sprak met collega’s af, werd uitgenodigd op hun feestjes etc. Op onze eerste stapavond heb ik voor het eerst met een jongen gezoend. Ik besloot daarna ook nog 5/6 vwo in 1 jaar te gaan doen, op dezelfde school. Ik kende de meeste docenten al, een paar zakkers van het jaar ervoor, of de mensen die het traject toch 2 jaar over deden. Ik zag mijn kans en ik onderhield contact met drie meisjes. En ik heb ook een ander meisje leren kennen met wie ik echt de grootste lol kon hebben, en met haar spreek ik nog heel sporadisch. Met de rest is verwaterd. Dit was ook zo’n periode dat ik op FOK! kwam en steeds meer mensen leerde kennen. Het duurde niet lang meer, en ik werd voor het eerst verliefd op een horende jongen. Maar helaas, hetero. Het heeft even geduurd om daar over heen te komen aangezien er een lang verhaal aan vooraf gaat en niet relevant is voor dit topic. Verder liep thuis nog steeds niet lekker, ik leefde mijn leven op het internet, examens kwamen eraan, ik stond er redelijk voor. Toch hebben de omstandigheden ertoe geleid dat ik zakte op 0,1 punt. Het jaar erop heb ik de twee vakken opnieuw gedaan en ik heb fulltime gewerkt. Een soort van tussenjaartje. Ik kwam en ik ging weer, ik had met niemand contact op school en thuis moest ik het ook met mezelf doen. Collega's sprak ik alleen op het werk, want ik zag ze al teveel. Ik begon mezelf meer te mengen in ontmoetingsplaatsen voor doven en had toen ook erg goed contact met mijn beste vriendin en kwam via haar ook in contact met andere doven/slechthorenden. Toen kreeg ik op mijn 19de voor het eerst seks met een jongen tijdens carnaval (en hij was ook niet uit de kast, we wisten niet van elkaar, het gebeurde heel spontaan en toeval (en alcohol natuurlijk)). Op een avond tijdens zo’n ontmoetingsplek leerde ik een meisje kennen en ze was het weekend erop jarig, en ze zou het vieren in Groningen. Ik mocht komen, nou tof. Ik betaalde 40 euro voor een retour en zou met de eerste trein teruggaan, want ja, slaapplek, waar heb ik dat? Niet in Groningen in ieder geval. Daar heb ik ook weer iemand leren kennen en zij zou dan weer haar verjaardag het weekend erop vieren, en ik was weer uitgenodigd. Ben er weer heen gegaan en heb zelfs weer andere mensen leren kennen die er woonden (en ook doof zijn). Met een meisje dat ik op die avond heb ontmoet, ben ik twee jaar later mee gaan samenwonen. Het duurde niet zo lang meer en ik slaagde voor mijn vwo en ben toen meteen naar Groningen verhuisd. Ik vond het een leuke stad, ik kende een paar namen, uni stond goed aangeschreven, waarom niet? En ik moest het huis uit, want de situatie was haast onhoudbaar geworden en ik had iets voor mezelf nodig. Ik kwam in een studentenhuis met 3 andere (horende) studenten terecht. Twee Nederlanders, 1 uit Saudie-Arabie en 1 uit Roemenie. Iedereen had alles voor zichzelf. Communicatie verliep volledig in het Engels. En wat kan ik niet? Juist. Engels. We communiceerden via FB chat, WhatsApp, papiertjes, oa, maar niet met de mond. Hele leuke mensen. Met het meisje uit Roemenie ben ik zelfs op vakantie mee geweest in de zomer (ze heeft zelfs een hele museumrondleiding in het Engels getypt op haar telefoon om te vertalen voor mij  ). We hadden goed contact met elkaar en we hielpen elkaar waar nodig. Leuk huis, helaas na 10 maanden moeten vertrekken omdat mijn kamer teveel problemen had. Niet lang daarna zijn de andere 3 ook vertrokken ivm dezelfde problemen. Het contact is toen verwaterd (en ze zijn ook allemaal niet meer woonachtig in Nederland/Groningen). Daarnaast onderhield ik ook contacten met een paar dove mensen in ons eigen taaltje en had ik het prima. We begaven ons steeds meer in het uitgaansleven, ookal interesseert de muziek ons geen bal en worden we vies aangestaard door horenden of zijn horenden bang om contact te maken met ons, maar we kwamen om te genieten. Als we willen praten met een horende, gebruikten we onze mobieltjes. En zo heb ik ook wel een paar ONS’jes gehad. Toen ging ik weer verhuizen, een klein appartementje, ook weer alles voor mezelf. Wellicht een bewuste keus geweest, maar ik vind het best problematisch om de keuken/wc/badkamer met anderen te delen aangezien ik niet ‘de gemiddelde student’ ben die van alles een rotzooi maakt. Ik ben netjes en schoon, en dat houd ik graag zo, dus ik wilde alles voor mezelf. Ik kwam in een huis terecht met een jongen die afgestudeerd was die 24/7 bij zijn vriendin woonde en een jongen van 35 die fulltime aan het werk was. Ze waren dus nooit thuis. Ik had contact met dove vrienden, en ik begon ook meer met horende vrienden omgaan die ik via FOK! heb leren kennen. Daar heb ik 1,5 jaar uitgehouden, toen heb ik een huis gekocht, ben ik een tijdje samen gaan wonen met een vriendin die ik heb leren kennen op mijn eerste avond in Groningen. Op dit moment ben ik 23, woon ik alleen, heb ik voornamelijk contact met dove vrienden en zijn horende vrienden op één hand te tellen, heb ik na 7 jaar trouwe dienst aan een supermarkt ontslag genomen. Vorig jaar heb ik een bestuursjaar gedaan met 5 andere horenden en we zijn een hechte groep geworden. Al spreken we elkaar niet zo vaak meer, maar hier en daar komt er wel een whatsappberichtje om wat af te spreken. Iedere week heb ik wel wat te doen, of reis ik het hele land af om vrienden te zien. Verder heb ik geen relatie gehad, en mijn ware zit vast ergens op me te wachten, alleen ben ik die nog niet tegengekomen. Ik vind het eigenlijk prima zo. Tuurlijk mogen er meer bij, daar loop ik zeker ook niet voor weg, maar zie dat maar eens te krijgen als je sowieso al zwak staat in de communicatie. Ik vind het gewoon heel erg moeilijk om de groepen te volgen, want het gaat voor mij te snel. Gelukkig heb ik lieve vrienden die daar rekening mee houden. As. augustus ga ik naar de enige dovenuniversiteit in de VS voor 10 maanden. Daar gaat een nieuw hoofdstuk van mijn leven beginnen. Een heel ander land, een andere cultuur, mijn wereldje en ik kan het combineren met mijn studie (en bachelor is bijna binnen).
TL;DR (heb er 2 uur aan getypt geloof ik  ): in het begin was ik een verdomd, onzeker jongetje dat gewoon niks kon qua communicatie en ik was gewoon bang voor de echte wereld. Door de juiste stappen te zetten kom je een heel eind. En het leuke is: syndroom en Deezertje lopen hele tijd te janken en te zeiken en focussen volledig op hét studentenleven en dat het alles oplost. Dit verhaal (en Mandera ook geloof ik?) bewijst dat het ook anders kan. Deze man begrijpt het Goed gedaan kerel, en veel plezier in de VS! |
anotherRandomdude | maandag 22 februari 2016 @ 10:28 |
Helaas zijn de plannen voor het weekend niet doorgegaan, hij was vergeten dat die nog andere verplichtingen had en die namen meer tijd in beslag dan dat hij van te voren had verwacht.
Echter we hebben wel telefoonummers uitgewisseld dus dat is ook iets lijkt me.
quote: Op vrijdag 19 februari 2016 17:33 schreef Mandéra het volgende:Ok, hier is the story of my life. Ik ben uit de losse pols begonnen met typen en het is best een lang verhaal geworden. Maar ik denk dat ik hiermee wel het hele en complete verhaal vertel en niet een even snel afgeraffeld verhaal. Hopelijk kan ik mensen hiermee inspireren. Enjoy.  SPOILER Ik ben opgegroeid op het platteland, in een dorpje met slechts ongeveer 150 inwoners. Even ter verduidelijking, mijn basisschool bestond uit in totaal 25 leerlingen van groep 1 t/m 8 bij elkaar. In 2013 is deze gesloten omdat er nog maar 8 leerlingen over waren en dat is toch echt te weinig.
Tijdens mijn kindertijd bleek dat ik goed kon leren en sneller dan mijn klasgenootjes was met veel dingen op school. Naar mate we een aantal jaar ouder werden keerde zich dit op een gegeven moment tegen mij en ben ik een aantal jaren behoorlijk gepest. Toen ik naar de middelbare school ging verdween dit gelukkig, maar tijdens mijn pubertijd merkte ik wel dat ik niet even sociaal als mijn klasgenoten was. Ik had wel een aantal vrienden, maar stond nooit echt in het middelpunt van de belangstelling. Ik was verlegen en teruggetrokken.
In de tweede klas van de havo begon ik computers, games en het internet interessanter te vinden dan leren voor proefwerken en huiswerk maken. Ik ben nooit een kei in wiskunde geweest en moest in de brugklas al flink werken om gemiddeld niet lager dan een 5 te staan. In de tweede liet ik dit helemaal na en haalde ik enkel enen en tweeën. Ik bleef uiteindelijk zitten en besloot te stoppen met de havo. Leren was niks voor mij, dan maar snel vmbo afmaken en gaan werken.
Op het vmbo besloot ik wel weer mijn best te gaan doen en haalde ik veel achten en negens. Ik had het daarnaast thuis ook goed, als enig kind zorgden mijn ouders altijd prima voor mij. Maar door mijn interesse in computers e.d. waren mijn sociale vaardigheden nog altijd drie keer niks. Mijn vrienden van de havo zag ik helaas ook niet zo vaak meer. Op mijn 16e haalde ik mijn rijbewijs AM en kocht ik een mooie brommer. Dit kon een klasgenoot van mij, die samen met mij van de havo was teruggezet naar het vmbo, schijnbaar niet verkroppen en begon zich met een groepje tegen mij te keren. Via het toentertijd immens populaire Hyves kreeg ik allerlei vervelende berichten. Ik zou maar een verwend kut joch zijn en een grote mond hebben. Wat moest ik wel niet denken met mijn brommer en nog meer van dat soort geneuzel. Op een gegeven moment werden er zelfs diverse dreigementen gestuurd dat ze mij wel zouden grijpen binnenkort. Ik schrok me een ongeluk en heb het toen aan mijn ouders laten lezen. Die schakelden op hun beurt mijn mentor in, die furieus was en iedereen ter verantwoording riep. Na een enorm nep excuus werden de handen geschud. Sindsdien negeerden we elkaar totaal.
Mijn zelfbeeld was inmiddels tot ver onder grond gezakt en ik durfde eigenlijk vrij weinig meer. Ik was bang voor de reactie van anderen. Ik voelde me mislukt.
Na het vmbo verliet ik de middelbare school en ging ik naar het mbo. Natuurlijk voor een opleiding ICT. Nog meer gamen en computeren in mijn vrije tijd. Ik ging af en toe wel uit, ik was toen een jaar of 16. Uiteindelijk vormden we op school en met uitgaan wel een leuke groep mensen en voelde ik mij wel beter dan op de middelbare school. Maar buiten school zag ik eigenlijk nog altijd weinig mensen. Tijdens een stage voor mijn opleiding kwam ik een oude bekende tegen die ik ooit had leren kennen toen ik nog klein was. Mijn vader doet namelijk vrijwilligerswerk bij een ziekenomroep en ik ging als kleine jongen regelmatig met hem mee naar de studio als hij programma’s ging opnemen. Die oude bekende kwam ergens begin 2010 met de vraag of ik geen interesse had om vrijwilliger en programmamaker te worden bij de lokale radio-omroep. Iets wat ik altijd wel interessant was blijven vinden maar nooit echt serieus mee was bezig geweest. Ik besloot deze kans met beide handen aan te grijpen. Mijn innerlijke ik werd wakker. Geef toe, het is best een veilige optie om publiekelijk te kunnen spreken door een microfoon vanaf je zolderkamer.
Ik kreeg uiteindelijk wat training en oefening van een aantal collega’s in gesprekstechnieken. Eindelijk kreeg mijn stem wat meer zekerheid en rust. Was ik niet meer het teruggetrokken kereltje maar het mannetje van de radio.
Problem solved zou je denken. Maar het is heel makkelijk om in een microfoon te roepen wat je wil, je moet het ook tegen iemand in het echt kunnen vertellen. Daar ging het dus iets minder soepel. Ik merkte dat ik tijdens live uitzendingen nog altijd gespannen was en ook zo overkwam. We maakten toen radio vanaf evenementen in de regio, vrijwel niemand wilde geďnterviewd worden door mij. Achteraf was duidelijk waarom, ik kwam totaal niet aantrekkelijk over op een vreemde om een spontaan gesprekje mee te voeren.
Voor en tijdens deze radioperiode bezocht ik regelmatig concerten, eerst veelal met mijn ouders maar vanaf mijn 18e wilde ik ook weleens naar een bandje waar mijn ouders niet zoveel voor voelden. Nadat ik een aantal keren het erbij liet zitten omdat ik niemand had om mee te gaan en achteraf spijt had of het erg jammer vond, besloot ik ergens in 2011 voor het eerst alleen naar Brussel af te reizen voor een concert. Het voelde in het begin wel onwennig om in je uppie tussen een mensenmassa te staan, maar ik was er toch mooi bij. Na deze avond heb ik nog een aantal keren een concert alleen bezocht, het werd elke keer leuker. Ik deed namelijk iets wat ik al jaren eerder had moeten doen: doen wat ik zelf wil en niet denken te moeten afhangen van een ander.
Dit kwam tot een soort van hoogtepunt in mijn ontwikkeling tot dan toe in juli 2012 toen ik alleen naar Parijs afreisde voor een concert van Bruce Springsteen. Terwijl ik vrijwel geen Frans sprak maar Bruce stond al jaren op mijn lijstje, fuck it. In diezelfde periode besloot ik dat een voetbalwedstrijd kijken in een stadion ook best leuk kon zijn in plaats van thuis op de bank en begon ik regelmatig af te reizen naar Amsterdam in het weekend. Een trip die enkele reis zo’n 4 uur in beslag nam van deur tot deur en een overtocht met een veerboot en een lange treinreis inhield. Ik bracht menig zondag door in de trein en in Amsterdam, wederom altijd solo. Het was overigens altijd de moeite waard, sommige uitslagen daargelaten.
In de zomer van 2012 was ik aan het einde van mijn mbo-opleiding beland en had een collega op mijn eindstage mij enthousiast gemaakt om een hbo-opleiding te gaan doen aan de andere kant van Nederland. Hij zat daar ook op school en het was de perfecte vervolgopleiding voor onze achtergrond. Uiteindelijk heb ik besloten om ervoor te gaan. Ik ging dus op kamers en het studentenleven in. Ik was toe aan een nieuwe stap in mijn leven, in een nieuwe stad met nieuwe mensen om mij heen. Ik had door mijn verleden in mijn geboortestreek weinig wat ik zou missen en wilde maar al te graag weg, van het dorp naar de grote stad.
Ik besloot, vooral vanwege de lange reistijd met het ov van huis naar mijn kamer, niet elke week meer naar mijn ouders te gaan. Zij begrepen dit direct en steunden mij volledig in het nemen van deze stap. Deze verhuizing hield in dat ik mijn leven in mijn geboortestreek volledig afsloot. Ik lichtte de paar mensen waarvoor het belangrijk kon zijn in, zegde mijn bijbaan op, zocht een kamer en begon met inpakken. Een nieuwe start in een nieuwe stad.
Ondertussen vond ik dat ik ook wel alleen in een vliegtuig kon zitten en reisde ik in augustus 2012 solo af naar Engeland voor een voetbalwedstrijd. Deze trip was wel enorm “eng”, in de zin van dat ik totaal niet wist waar ik terecht zou komen, het was namelijk niet in een grote stad in Engeland. Toch trok ik daar 3 dagen mijn plan en ving ik ook nog een kleine glimp op van de Olympische Spelen in London. Mijn missie was hoe dan ook geslaagd want: ik deed weer iets wat ik zelf wilde doen.
Een goed begin van mijn nieuwe opleiding, een bijbaantje en een sociaal leven proberen opbouwen waren de drie punten die ik in mijn hoofd had toen ik aankwam in mijn nieuwe woonplaats. De studie bleek al snel inderdaad helemaal mijn ding en kende een goede start, ik ging er volledig voor. In de studentenflat waar ik woon werden regelmatig gangfeestjes georganiseerd waar ik, komt tie weer, in mijn uppie heenging. Ik besefte me dat in mijn kamertje blijven zitten met zoveel openbare gezelligheid in de buurt mijn eigen doodsteek zou zijn. Ik leerde op die feestjes veel van mijn toenmalige medebewoners kennen en gaven zij mij als nieuwkomer hier en daar ook wat handige tips om het leven in de nieuwe stad goed op de rit te krijgen. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een goede vriendschap met een jongen uit de flat, die na een aantal maanden besloot een goed woordje voor mij te doen op zijn werk in een supermarkt. Ik was namelijk nog altijd werkeloos en begon financieel toch wat in het nauw te komen. In december 2012 werd ik uiteindelijk aangenomen in de slagerij van die supermarkt, waar ik uiteindelijk 1,5 jaar heb gewerkt.
De supermarkt is in mijn ogen een van de beste plekken om leeftijdsgenoten te leren kennen. Ik heb aan deze periode veel kennissen overgehouden waarmee ik met een aantal regelmatig nog wat afspreek, en dat dik twee jaar na mijn vertrek. Een enorme boost voor mijn zelfvertrouwen en sociale vaardigheden. Ik moest namelijk met klanten praten, klanten helpen en was bovendien de enige medewerker die niet geboren en getogen was in de stad waar ik nu woon. Wat mij opviel en altijd zal bijblijven is dat tijdens deze periode voor het eerst in mijn leven mensen mij niet negeerden of als anders beschouwden. In plaats daarvan waren ze geďnteresseerd en gefascineerd wanneer ik vertelde hoe ik had besloten om hier te gaan wonen e.d.
Voor het eerst in mijn leven durfde ik open en puur tegen onbekenden te praten, ik was niet meer bang voor een reactie. Ik was schijnbaar eindelijk eens interessant voor een ander.
Na 1,5 jaar supermarkt kwam mijn oud-collega van mijn mbo-stage ineens weer in beeld, dit keer met de vraag of ik niet weer in de ICT wilde gaan werken. Werkervaring opdoen in je eigen vakgebied, tijdens je studie. Het klinkt bijna als iets wat te mooi is om waar te zijn. In februari 2014 was het zover, ik wisselde van de supermarkt naar een groot bedrijf waar ik op de ICT-servicedesk terecht kwam. Het grootste deel van de tijd zat ik daar aan de telefoon, en daar werd de ware ik wederom wakker. Geen stijve hark meer, geen gestreste stem meer. Rustig en ontspannen maakte ik van elke gefrustreerde collega aan de andere kant van de lijn een rustig luisterend persoon.
In oktober 2014 had ik wat geld over en besloot in de herfstvakantie drie dagen naar Barcelona te gaan. Single en alleen naar Spanje. Het was goed vertoeven in de 25 graden op het strand terwijl het in Nederland regende en koud was.
In 2015 ging ik een minor volgen op een andere locatie en aan een andere faculteit van mijn hogeschool. Ik kwam tussen studenten Economie en Bedrijfskunde terecht als enige ICT’er. Waar studiegenoten van mij het fijner vonden lekker op de eigen faculteit te blijven had ik schijt aan alles en sprong ik weer eens in het diepe. De minor was leuk en divers, ik vind het inmiddels harstikke leuk om met mensen te werken, vroeger verafschuwde ik het. Door de jaren heen heb ik mijn nieuwe houding regelmatig kunnen combineren met de gespreks- en presentatietechnieken die ik in het verleden bij de radio heb geleerd. Ik vind praten nu leuk en doe het graag. Het stille jongentje in mij is verdwenen. Natuurlijk ben ik nog vaak genoeg nerveus als ik ergens nieuw en onbekend naar binnenstap, maar dat is meer nervositeit van het enthousiasme dan van de angst. Dit heb ik puur en alleen bereikt doordat een aantal mensen in de afgelopen jaren op bepaalde momenten in zichtbaar in mij hebben geloofd. Dat is iets waardoor ik het na al die jaren van terughoudendheid wel waard vind om mijzelf open te stellen richting anderen. Ik neem alles wat ik hoor en zie niet meer persoonlijk en ben gestopt met het doen van aannames. Het boek The Four Agreements van Don Miguel Ruiz is een aanrader als je hier meer over wilt weten.
Op het einde van de minor, in juli 2015, moest ik in het kader van studieloopbaanbegeleiding een korte presentatie geven voor mijn klas over wat ik geleerd had en hoe ik in het leven sta. Ik sprak openlijk over mijn verhuizing, hoe ik van mijn nieuwe leefomgeving was gaan houden en dat ik de mensen hier dankbaar ben voor hun vertrouwen.
Mijn docent vroeg na afloop van mijn presentatie aan de klas: “Hoe komt hij over op jullie als je hem zo hoort praten?”
Het bleef een aantal seconden stil en toen ineens zei er iemand uit het niks: “Zelfverzekerd”. De docent zelf voegde daaraantoe: “Je zegt wel dat je de mensen hier dankbaar bent voor wat zij voor jou hebben gedaan, maar denk je niet dat je dat ook aan jezelf te danken hebt? Aan je houding en hoe je in het leven staat? Daar kunnen veel mensen nog wat van leren denk ik.”
Die twee uitspraken, op de laatste dag van het laatste vak voor ik aan mijn afstuderen mocht beginnen, waren twee kersen op de taart. Ik had nog niet eerder dergelijke pure complimenten ontvangen om wie ik ben, de persoon die ik graag wil zijn. Missie geslaagd.
Ga ik nu met mijn armen over elkaar zitten en aan iedereen vertellen hoe goed ik het naar eigen zeggen heb gedaan? Nooit van mijn leven. Het leven blijft voor mij één groot avontuur. Om dat avontuur nog wat uit te breiden besloot ik in augustus 2015 een profiel op Couchsurfing aan te maken en een vakantie te boeken in september. Na wat financiële berekeningen en gegoochel met vrije dagen viel de keuze op Macedonië en Kosovo. Twee bestemmingen waar niet iedereen over het algemeen even enthousiast over is. Maar aannames zijn nou eenmaal een van de meest onzinnige dingen die ooit zijn bedacht dus op naar het vliegveld en de Balkan. Met wie? Met mezelf natuurlijk. Kleine spoiler: in april ga ik weer die kant op.
Op dit moment ben ik 23 en ben ik aan het afstuderen. Over twee maanden ben ik hopelijk geslaagd voor mijn hbo. Daarna is het weer tijd om te gaan reizen en de wereld verder verkennen. Macedonië en Kosovo vond je al extreem? Ik heb al tickets geboekt naar o.a. New York City in mei, Roemenië in juni en in juli ben ik bij de finale van het EK Voetbal in Parijs. Allemaal dingen die ik leuk vind en alleen ga doen. Natuurlijk met de techniek van nu in mijn hand zoals Couchsurfing. Die website gebruik ik sinds dit jaar ook regelmatig om in het weekend mensen te ontmoeten die hier in de buurt als toerist of voor zaken op bezoek zijn. Zo heb ik gegeten met een Noord-Ierse, een rondleiding in Brussel gegeven aan een koppel uit Tsjechië en was ik gisteren ook voor het eerst bij een openbare meeting te vinden in Aken. Maar ook al zouden die hulpmiddelen niet bestaan, dan nog zou ik het allemaal doen. Je leeft maar 1x toch.
Is dit hele verhaal in 1x goed gegaan? Is dit de ideale wereld waarin ik het heb getroffen en overal op het juiste moment aanwezig was? Nee, absoluut niet. Ik ben vaak genoeg op mijn bek gegaan de afgelopen jaren, letterlijk en figuurlijk. Maar ik ben altijd blijven volhouden en heb proberen leren van de fouten die gemaakt heb. Als ik alle dingen die fout of minder goed zijn gegaan hier moet opschrijven, heb ik er zo nog 10 pagina’s bij.
Door vol te houden en door te zetten filter je er vanzelf de goede dingen uit, en al die dingen bij elkaar maken van mij de persoon die ik vandaag de dag ben en wil zijn.
Want waar een wil is………
Mocht je vragen of opmerkingen hebben, laat het gerust weten.  Na het hele verhaal gelezen te hebben werd ik enthousiast om in ieder geval dingen alleen te gaan ondernemen. Hoewel ik vermoed dat op dit moment dat nog een iets te grote sprong in het diepe is, is het wel iets wat ik op korter termijn zeker wil gaan proberen.
Het boek wat u aanraadt the four agreements heb ik vrijwel direct opgezocht en gelezen en moet zeggen dat ik het intressante stellingen vind waar naar oefening je waarschijnlijk veel aan zult hebben. Erg knap dat u op jonge leeftijd al zoveel voor elkaar gekregen heeft. |
Sick_Little_Monkey | maandag 22 februari 2016 @ 11:05 |
quote: Op maandag 22 februari 2016 10:28 schreef anotherRandomdude het volgende:Helaas zijn de plannen voor het weekend niet doorgegaan, hij was vergeten dat die nog andere verplichtingen had en die namen meer tijd in beslag dan dat hij van te voren had verwacht. Echter we hebben wel telefoonummers uitgewisseld dus dat is ook iets lijkt me. Dat is ook iets inderdaad. Gewoon een ander moment voorstellen.  |
DoubleDip | maandag 22 februari 2016 @ 12:58 |
quote: Op maandag 22 februari 2016 10:28 schreef anotherRandomdude het volgende:Helaas zijn de plannen voor het weekend niet doorgegaan, hij was vergeten dat die nog andere verplichtingen had en die namen meer tijd in beslag dan dat hij van te voren had verwacht. Echter we hebben wel telefoonummers uitgewisseld dus dat is ook iets lijkt me. [..] Na het hele verhaal gelezen te hebben werd ik enthousiast om in ieder geval dingen alleen te gaan ondernemen. Hoewel ik vermoed dat op dit moment dat nog een iets te grote sprong in het diepe is, is het wel iets wat ik op korter termijn zeker wil gaan proberen. Het boek wat u aanraadt the four agreements heb ik vrijwel direct opgezocht en gelezen en moet zeggen dat ik het intressante stellingen vind waar naar oefening je waarschijnlijk veel aan zult hebben. Erg knap dat u op jonge leeftijd al zoveel voor elkaar gekregen heeft. Heel goed! Kan altijd gebeuren dat iets niet uit komt, maar gewoon een andere keer doen. Als hij het wel ziet zitten dan komt die afspraak er wel. |
#ANONIEM | maandag 22 februari 2016 @ 13:48 |
Mooie verhalen! Zo kun je elkaar hier inspireren. |
Mandéra | maandag 22 februari 2016 @ 15:04 |
quote: Op maandag 22 februari 2016 10:28 schreef anotherRandomdude het volgende:Helaas zijn de plannen voor het weekend niet doorgegaan, hij was vergeten dat die nog andere verplichtingen had en die namen meer tijd in beslag dan dat hij van te voren had verwacht. Echter we hebben wel telefoonummers uitgewisseld dus dat is ook iets lijkt me. [..] Na het hele verhaal gelezen te hebben werd ik enthousiast om in ieder geval dingen alleen te gaan ondernemen. Hoewel ik vermoed dat op dit moment dat nog een iets te grote sprong in het diepe is, is het wel iets wat ik op korter termijn zeker wil gaan proberen. Het boek wat u aanraadt the four agreements heb ik vrijwel direct opgezocht en gelezen en moet zeggen dat ik het intressante stellingen vind waar naar oefening je waarschijnlijk veel aan zult hebben. Erg knap dat u op jonge leeftijd al zoveel voor elkaar gekregen heeft. Mooi dat je enthousiast bent! Het hele gebeuren gaat inderdaad stapje voor stapje. Dus neem elke volgende stap pas als je er klaar voor bent en je komt er vanzelf. Werk vooral niet resultaatgericht, bijvoorbeeld omdat je enkel graag een relatie wilt. Houd het grotere plaatje voor ogen: je persoonlijkheid of vaardigheden verbeteren. 
Goed dat je het boek wat ik aanhaal al hebt opgezocht en hebt gelezen! Succes en als je vragen hebt horen we het graag hier. 
p.s. je of jij is genoeg hoor. U hoeft niet.  |
syndroom | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:36 |
quote: Op zondag 21 februari 2016 14:31 schreef yats het volgende:[..] Vrienschap beperkte vrijheid niet, althans, bij mij niet. Ik heb een par hechte vrienden (waarvan twee al 15 jaar mijn beste vrienden zijn) en veel 'losse contacten' maar ben nog nooit door een daarvan echt beperkt. Ik vind je nogal egocentrisch over komen. Niet denkend, wat kan ik in een vriendschap wederzijds bieden, maar wat bied een vriendschap mij? En qua daten idem. Misschien is dat onbewust, maar ben je je er van bewust dat je zo over komt op mensen? Dat. Ik denk dat dit juist zijn probleem is. Vriendschap primair 'gebruiken' om een relatie te kunnen krijgen vind ik niet echt sympathiek overkomen. Hiermee maak je jezelf niet echt aantrekkelijk om een vriendschap mee op te bouwen. |
sibella2 | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:39 |
quote: Op dinsdag 23 februari 2016 15:36 schreef syndroom het volgende:[..] Dat. Ik denk dat dit juist zijn probleem is. Vriendschap primair 'gebruiken' om een relatie te kunnen krijgen vind ik niet echt sympathiek overkomen. Hiermee maak je jezelf niet echt aantrekkelijk om een vriendschap mee op te bouwen. Is het niet verstandiger om je met je eigen problematiek bezig te houden? |
syndroom | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:41 |
quote: Ja, doe ik ook. Ondanks mijn eigen problemen mag ik toch ook op anderen reageren? |
sibella2 | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:42 |
quote: Ja dat mag, ik krijg er alleen een naar gevoel bij, vingerwijzend en in de derde persoon praten en niet zo constructief. |
j1nxnl | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:44 |
Voelt inderdaad als; De dove die de blinde helpt. |
syndroom | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:51 |
quote: Dat is natuurlijk subjectief. Constructief is het zeker, want yats vat wel kort en bondig samen wat nou de kern van zijn probleem is. Eigenlijk niet zozeer de sociale vaardigheden, want hij kan prima een gesprekje voeren, maar juist de egocentrische houding om maar ten koste van alles een relatie te kunnen krijgen. |
Copycat | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:53 |
Sorry Syndroom, maar jij bent zo ontzettend niet degene die een ander hier van commentaar kan voorzien. Houd het svp bij jezelf. Of ga in Deezers eigen topic je adviezen spuien. |
sibella2 | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:54 |
quote: Op dinsdag 23 februari 2016 15:51 schreef syndroom het volgende:[..] Dat is natuurlijk subjectief. Constructief is het zeker, want yats vat wel kort en bondig samen wat nou de kern van zijn probleem is. Eigenlijk niet zozeer de sociale vaardigheden, want hij kan prima een gesprekje voeren, maar juist de egocentrische houding om maar ten koste van alles een relatie te kunnen krijgen. Prima. Deze discussie hoort hier helemaal niet thuis dus we stoppen er maar mee. Hoe is het met jou? Nog stappen ondernomen? |
syndroom | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:57 |
Door mijn problemen ben ik dus niet snugger genoeg om anderen van advies te voorzien? Ik probeer juist ook vanuit mijn visie inbreng te geven en niet alleen om hulp te vragen. Geven en nemen. |
syndroom | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:00 |
quote: Op dinsdag 23 februari 2016 15:54 schreef sibella2 het volgende:[..] Prima. Deze discussie hoort hier helemaal niet thuis dus we stoppen er maar mee. Hoe is het met jou? Nog stappen ondernomen? Voorlopig op een laag pitje gezet, heb even andere dingen aan mijn hoofd. |
Bananenpap | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:42 |
quote: Op dinsdag 23 februari 2016 15:57 schreef syndroom het volgende:Door mijn problemen ben ik dus niet snugger genoeg om anderen van advies te voorzien? Ik probeer juist ook vanuit mijn visie inbreng te geven en niet alleen om hulp te vragen. Geven en nemen. Draai het eens om; zou jij advies aannemen van een persoon als Deezertje? |
motorbloempje | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:46 |
Ho maar weer. Wat Cc zei: houd eens op met topickapen en ketels verwijten. |
EggsTC | dinsdag 23 februari 2016 @ 17:50 |
Ik dacht ik blijf hier even weg, kijken of het een week later beter is,.. helaas, nog steeds het eeuwige geouweteringhoer.
quote: Op vrijdag 19 februari 2016 17:33 schreef Mandéra het volgende:Ok, hier is the story of my life. Ik ben uit de losse pols begonnen met typen en het is best een lang verhaal geworden. Maar ik denk dat ik hiermee wel het hele en complete verhaal vertel en niet een even snel afgeraffeld verhaal. Hopelijk kan ik mensen hiermee inspireren. Enjoy.  SPOILER Ik ben opgegroeid op het platteland, in een dorpje met slechts ongeveer 150 inwoners. Even ter verduidelijking, mijn basisschool bestond uit in totaal 25 leerlingen van groep 1 t/m 8 bij elkaar. In 2013 is deze gesloten omdat er nog maar 8 leerlingen over waren en dat is toch echt te weinig.
Tijdens mijn kindertijd bleek dat ik goed kon leren en sneller dan mijn klasgenootjes was met veel dingen op school. Naar mate we een aantal jaar ouder werden keerde zich dit op een gegeven moment tegen mij en ben ik een aantal jaren behoorlijk gepest. Toen ik naar de middelbare school ging verdween dit gelukkig, maar tijdens mijn pubertijd merkte ik wel dat ik niet even sociaal als mijn klasgenoten was. Ik had wel een aantal vrienden, maar stond nooit echt in het middelpunt van de belangstelling. Ik was verlegen en teruggetrokken.
In de tweede klas van de havo begon ik computers, games en het internet interessanter te vinden dan leren voor proefwerken en huiswerk maken. Ik ben nooit een kei in wiskunde geweest en moest in de brugklas al flink werken om gemiddeld niet lager dan een 5 te staan. In de tweede liet ik dit helemaal na en haalde ik enkel enen en tweeën. Ik bleef uiteindelijk zitten en besloot te stoppen met de havo. Leren was niks voor mij, dan maar snel vmbo afmaken en gaan werken.
Op het vmbo besloot ik wel weer mijn best te gaan doen en haalde ik veel achten en negens. Ik had het daarnaast thuis ook goed, als enig kind zorgden mijn ouders altijd prima voor mij. Maar door mijn interesse in computers e.d. waren mijn sociale vaardigheden nog altijd drie keer niks. Mijn vrienden van de havo zag ik helaas ook niet zo vaak meer. Op mijn 16e haalde ik mijn rijbewijs AM en kocht ik een mooie brommer. Dit kon een klasgenoot van mij, die samen met mij van de havo was teruggezet naar het vmbo, schijnbaar niet verkroppen en begon zich met een groepje tegen mij te keren. Via het toentertijd immens populaire Hyves kreeg ik allerlei vervelende berichten. Ik zou maar een verwend kut joch zijn en een grote mond hebben. Wat moest ik wel niet denken met mijn brommer en nog meer van dat soort geneuzel. Op een gegeven moment werden er zelfs diverse dreigementen gestuurd dat ze mij wel zouden grijpen binnenkort. Ik schrok me een ongeluk en heb het toen aan mijn ouders laten lezen. Die schakelden op hun beurt mijn mentor in, die furieus was en iedereen ter verantwoording riep. Na een enorm nep excuus werden de handen geschud. Sindsdien negeerden we elkaar totaal.
Mijn zelfbeeld was inmiddels tot ver onder grond gezakt en ik durfde eigenlijk vrij weinig meer. Ik was bang voor de reactie van anderen. Ik voelde me mislukt.
Na het vmbo verliet ik de middelbare school en ging ik naar het mbo. Natuurlijk voor een opleiding ICT. Nog meer gamen en computeren in mijn vrije tijd. Ik ging af en toe wel uit, ik was toen een jaar of 16. Uiteindelijk vormden we op school en met uitgaan wel een leuke groep mensen en voelde ik mij wel beter dan op de middelbare school. Maar buiten school zag ik eigenlijk nog altijd weinig mensen. Tijdens een stage voor mijn opleiding kwam ik een oude bekende tegen die ik ooit had leren kennen toen ik nog klein was. Mijn vader doet namelijk vrijwilligerswerk bij een ziekenomroep en ik ging als kleine jongen regelmatig met hem mee naar de studio als hij programma’s ging opnemen. Die oude bekende kwam ergens begin 2010 met de vraag of ik geen interesse had om vrijwilliger en programmamaker te worden bij de lokale radio-omroep. Iets wat ik altijd wel interessant was blijven vinden maar nooit echt serieus mee was bezig geweest. Ik besloot deze kans met beide handen aan te grijpen. Mijn innerlijke ik werd wakker. Geef toe, het is best een veilige optie om publiekelijk te kunnen spreken door een microfoon vanaf je zolderkamer.
Ik kreeg uiteindelijk wat training en oefening van een aantal collega’s in gesprekstechnieken. Eindelijk kreeg mijn stem wat meer zekerheid en rust. Was ik niet meer het teruggetrokken kereltje maar het mannetje van de radio.
Problem solved zou je denken. Maar het is heel makkelijk om in een microfoon te roepen wat je wil, je moet het ook tegen iemand in het echt kunnen vertellen. Daar ging het dus iets minder soepel. Ik merkte dat ik tijdens live uitzendingen nog altijd gespannen was en ook zo overkwam. We maakten toen radio vanaf evenementen in de regio, vrijwel niemand wilde geďnterviewd worden door mij. Achteraf was duidelijk waarom, ik kwam totaal niet aantrekkelijk over op een vreemde om een spontaan gesprekje mee te voeren.
Voor en tijdens deze radioperiode bezocht ik regelmatig concerten, eerst veelal met mijn ouders maar vanaf mijn 18e wilde ik ook weleens naar een bandje waar mijn ouders niet zoveel voor voelden. Nadat ik een aantal keren het erbij liet zitten omdat ik niemand had om mee te gaan en achteraf spijt had of het erg jammer vond, besloot ik ergens in 2011 voor het eerst alleen naar Brussel af te reizen voor een concert. Het voelde in het begin wel onwennig om in je uppie tussen een mensenmassa te staan, maar ik was er toch mooi bij. Na deze avond heb ik nog een aantal keren een concert alleen bezocht, het werd elke keer leuker. Ik deed namelijk iets wat ik al jaren eerder had moeten doen: doen wat ik zelf wil en niet denken te moeten afhangen van een ander.
Dit kwam tot een soort van hoogtepunt in mijn ontwikkeling tot dan toe in juli 2012 toen ik alleen naar Parijs afreisde voor een concert van Bruce Springsteen. Terwijl ik vrijwel geen Frans sprak maar Bruce stond al jaren op mijn lijstje, fuck it. In diezelfde periode besloot ik dat een voetbalwedstrijd kijken in een stadion ook best leuk kon zijn in plaats van thuis op de bank en begon ik regelmatig af te reizen naar Amsterdam in het weekend. Een trip die enkele reis zo’n 4 uur in beslag nam van deur tot deur en een overtocht met een veerboot en een lange treinreis inhield. Ik bracht menig zondag door in de trein en in Amsterdam, wederom altijd solo. Het was overigens altijd de moeite waard, sommige uitslagen daargelaten.
In de zomer van 2012 was ik aan het einde van mijn mbo-opleiding beland en had een collega op mijn eindstage mij enthousiast gemaakt om een hbo-opleiding te gaan doen aan de andere kant van Nederland. Hij zat daar ook op school en het was de perfecte vervolgopleiding voor onze achtergrond. Uiteindelijk heb ik besloten om ervoor te gaan. Ik ging dus op kamers en het studentenleven in. Ik was toe aan een nieuwe stap in mijn leven, in een nieuwe stad met nieuwe mensen om mij heen. Ik had door mijn verleden in mijn geboortestreek weinig wat ik zou missen en wilde maar al te graag weg, van het dorp naar de grote stad.
Ik besloot, vooral vanwege de lange reistijd met het ov van huis naar mijn kamer, niet elke week meer naar mijn ouders te gaan. Zij begrepen dit direct en steunden mij volledig in het nemen van deze stap. Deze verhuizing hield in dat ik mijn leven in mijn geboortestreek volledig afsloot. Ik lichtte de paar mensen waarvoor het belangrijk kon zijn in, zegde mijn bijbaan op, zocht een kamer en begon met inpakken. Een nieuwe start in een nieuwe stad.
Ondertussen vond ik dat ik ook wel alleen in een vliegtuig kon zitten en reisde ik in augustus 2012 solo af naar Engeland voor een voetbalwedstrijd. Deze trip was wel enorm “eng”, in de zin van dat ik totaal niet wist waar ik terecht zou komen, het was namelijk niet in een grote stad in Engeland. Toch trok ik daar 3 dagen mijn plan en ving ik ook nog een kleine glimp op van de Olympische Spelen in London. Mijn missie was hoe dan ook geslaagd want: ik deed weer iets wat ik zelf wilde doen.
Een goed begin van mijn nieuwe opleiding, een bijbaantje en een sociaal leven proberen opbouwen waren de drie punten die ik in mijn hoofd had toen ik aankwam in mijn nieuwe woonplaats. De studie bleek al snel inderdaad helemaal mijn ding en kende een goede start, ik ging er volledig voor. In de studentenflat waar ik woon werden regelmatig gangfeestjes georganiseerd waar ik, komt tie weer, in mijn uppie heenging. Ik besefte me dat in mijn kamertje blijven zitten met zoveel openbare gezelligheid in de buurt mijn eigen doodsteek zou zijn. Ik leerde op die feestjes veel van mijn toenmalige medebewoners kennen en gaven zij mij als nieuwkomer hier en daar ook wat handige tips om het leven in de nieuwe stad goed op de rit te krijgen. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een goede vriendschap met een jongen uit de flat, die na een aantal maanden besloot een goed woordje voor mij te doen op zijn werk in een supermarkt. Ik was namelijk nog altijd werkeloos en begon financieel toch wat in het nauw te komen. In december 2012 werd ik uiteindelijk aangenomen in de slagerij van die supermarkt, waar ik uiteindelijk 1,5 jaar heb gewerkt.
De supermarkt is in mijn ogen een van de beste plekken om leeftijdsgenoten te leren kennen. Ik heb aan deze periode veel kennissen overgehouden waarmee ik met een aantal regelmatig nog wat afspreek, en dat dik twee jaar na mijn vertrek. Een enorme boost voor mijn zelfvertrouwen en sociale vaardigheden. Ik moest namelijk met klanten praten, klanten helpen en was bovendien de enige medewerker die niet geboren en getogen was in de stad waar ik nu woon. Wat mij opviel en altijd zal bijblijven is dat tijdens deze periode voor het eerst in mijn leven mensen mij niet negeerden of als anders beschouwden. In plaats daarvan waren ze geďnteresseerd en gefascineerd wanneer ik vertelde hoe ik had besloten om hier te gaan wonen e.d.
Voor het eerst in mijn leven durfde ik open en puur tegen onbekenden te praten, ik was niet meer bang voor een reactie. Ik was schijnbaar eindelijk eens interessant voor een ander.
Na 1,5 jaar supermarkt kwam mijn oud-collega van mijn mbo-stage ineens weer in beeld, dit keer met de vraag of ik niet weer in de ICT wilde gaan werken. Werkervaring opdoen in je eigen vakgebied, tijdens je studie. Het klinkt bijna als iets wat te mooi is om waar te zijn. In februari 2014 was het zover, ik wisselde van de supermarkt naar een groot bedrijf waar ik op de ICT-servicedesk terecht kwam. Het grootste deel van de tijd zat ik daar aan de telefoon, en daar werd de ware ik wederom wakker. Geen stijve hark meer, geen gestreste stem meer. Rustig en ontspannen maakte ik van elke gefrustreerde collega aan de andere kant van de lijn een rustig luisterend persoon.
In oktober 2014 had ik wat geld over en besloot in de herfstvakantie drie dagen naar Barcelona te gaan. Single en alleen naar Spanje. Het was goed vertoeven in de 25 graden op het strand terwijl het in Nederland regende en koud was.
In 2015 ging ik een minor volgen op een andere locatie en aan een andere faculteit van mijn hogeschool. Ik kwam tussen studenten Economie en Bedrijfskunde terecht als enige ICT’er. Waar studiegenoten van mij het fijner vonden lekker op de eigen faculteit te blijven had ik schijt aan alles en sprong ik weer eens in het diepe. De minor was leuk en divers, ik vind het inmiddels harstikke leuk om met mensen te werken, vroeger verafschuwde ik het. Door de jaren heen heb ik mijn nieuwe houding regelmatig kunnen combineren met de gespreks- en presentatietechnieken die ik in het verleden bij de radio heb geleerd. Ik vind praten nu leuk en doe het graag. Het stille jongentje in mij is verdwenen. Natuurlijk ben ik nog vaak genoeg nerveus als ik ergens nieuw en onbekend naar binnenstap, maar dat is meer nervositeit van het enthousiasme dan van de angst. Dit heb ik puur en alleen bereikt doordat een aantal mensen in de afgelopen jaren op bepaalde momenten in zichtbaar in mij hebben geloofd. Dat is iets waardoor ik het na al die jaren van terughoudendheid wel waard vind om mijzelf open te stellen richting anderen. Ik neem alles wat ik hoor en zie niet meer persoonlijk en ben gestopt met het doen van aannames. Het boek The Four Agreements van Don Miguel Ruiz is een aanrader als je hier meer over wilt weten.
Op het einde van de minor, in juli 2015, moest ik in het kader van studieloopbaanbegeleiding een korte presentatie geven voor mijn klas over wat ik geleerd had en hoe ik in het leven sta. Ik sprak openlijk over mijn verhuizing, hoe ik van mijn nieuwe leefomgeving was gaan houden en dat ik de mensen hier dankbaar ben voor hun vertrouwen.
Mijn docent vroeg na afloop van mijn presentatie aan de klas: “Hoe komt hij over op jullie als je hem zo hoort praten?”
Het bleef een aantal seconden stil en toen ineens zei er iemand uit het niks: “Zelfverzekerd”. De docent zelf voegde daaraantoe: “Je zegt wel dat je de mensen hier dankbaar bent voor wat zij voor jou hebben gedaan, maar denk je niet dat je dat ook aan jezelf te danken hebt? Aan je houding en hoe je in het leven staat? Daar kunnen veel mensen nog wat van leren denk ik.”
Die twee uitspraken, op de laatste dag van het laatste vak voor ik aan mijn afstuderen mocht beginnen, waren twee kersen op de taart. Ik had nog niet eerder dergelijke pure complimenten ontvangen om wie ik ben, de persoon die ik graag wil zijn. Missie geslaagd.
Ga ik nu met mijn armen over elkaar zitten en aan iedereen vertellen hoe goed ik het naar eigen zeggen heb gedaan? Nooit van mijn leven. Het leven blijft voor mij één groot avontuur. Om dat avontuur nog wat uit te breiden besloot ik in augustus 2015 een profiel op Couchsurfing aan te maken en een vakantie te boeken in september. Na wat financiële berekeningen en gegoochel met vrije dagen viel de keuze op Macedonië en Kosovo. Twee bestemmingen waar niet iedereen over het algemeen even enthousiast over is. Maar aannames zijn nou eenmaal een van de meest onzinnige dingen die ooit zijn bedacht dus op naar het vliegveld en de Balkan. Met wie? Met mezelf natuurlijk. Kleine spoiler: in april ga ik weer die kant op.
Op dit moment ben ik 23 en ben ik aan het afstuderen. Over twee maanden ben ik hopelijk geslaagd voor mijn hbo. Daarna is het weer tijd om te gaan reizen en de wereld verder verkennen. Macedonië en Kosovo vond je al extreem? Ik heb al tickets geboekt naar o.a. New York City in mei, Roemenië in juni en in juli ben ik bij de finale van het EK Voetbal in Parijs. Allemaal dingen die ik leuk vind en alleen ga doen. Natuurlijk met de techniek van nu in mijn hand zoals Couchsurfing. Die website gebruik ik sinds dit jaar ook regelmatig om in het weekend mensen te ontmoeten die hier in de buurt als toerist of voor zaken op bezoek zijn. Zo heb ik gegeten met een Noord-Ierse, een rondleiding in Brussel gegeven aan een koppel uit Tsjechië en was ik gisteren ook voor het eerst bij een openbare meeting te vinden in Aken. Maar ook al zouden die hulpmiddelen niet bestaan, dan nog zou ik het allemaal doen. Je leeft maar 1x toch.
Is dit hele verhaal in 1x goed gegaan? Is dit de ideale wereld waarin ik het heb getroffen en overal op het juiste moment aanwezig was? Nee, absoluut niet. Ik ben vaak genoeg op mijn bek gegaan de afgelopen jaren, letterlijk en figuurlijk. Maar ik ben altijd blijven volhouden en heb proberen leren van de fouten die gemaakt heb. Als ik alle dingen die fout of minder goed zijn gegaan hier moet opschrijven, heb ik er zo nog 10 pagina’s bij.
Door vol te houden en door te zetten filter je er vanzelf de goede dingen uit, en al die dingen bij elkaar maken van mij de persoon die ik vandaag de dag ben en wil zijn.
Want waar een wil is………
Mocht je vragen of opmerkingen hebben, laat het gerust weten.  Prachtig verhaal! Keep it up men. Bedankt voor de boekentip. |
Scary_Mary | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:44 |
quote: Op maandag 22 februari 2016 10:28 schreef anotherRandomdude het volgende:Helaas zijn de plannen voor het weekend niet doorgegaan, hij was vergeten dat die nog andere verplichtingen had en die namen meer tijd in beslag dan dat hij van te voren had verwacht. Echter we hebben wel telefoonummers uitgewisseld dus dat is ook iets lijkt me. Zeker niet verkeerd en handig bij het inplannen van een nieuwe date Hebben jullie al iets gepland?
quote: Na het hele verhaal gelezen te hebben werd ik enthousiast om in ieder geval dingen alleen te gaan ondernemen. Hoewel ik vermoed dat op dit moment dat nog een iets te grote sprong in het diepe is, is het wel iets wat ik op korter termijn zeker wil gaan proberen. Probeer met de essentie van het verhaal (waarvoor nog een dikke naar Mandera en ook naar SCNP voor het zijne ) en het opgewekte enthousiasme anders eerst een wat kleinere sprong en haalbaarder doel op te stellen. Daar kun je misschien wat extra zelfvertrouwen mee opbouwe, het hoeft ook niet allemaal meteen groots en meeslepend te zijn enzo..
Benieuwd naar je vervolg, succes ondertussen! |
Mandéra | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:07 |
quote:
quote: Op dinsdag 23 februari 2016 18:44 schreef Scary_Mary het volgende:[..] Zeker niet verkeerd en handig bij het inplannen van een nieuwe date  Hebben jullie al iets gepland? [..] Probeer met de essentie van het verhaal (waarvoor nog een dikke  naar Mandera en ook naar SCNP voor het zijne  ) en het opgewekte enthousiasme anders eerst een wat kleinere sprong en haalbaarder doel op te stellen. Daar kun je misschien wat extra zelfvertrouwen mee opbouwe, het hoeft ook niet allemaal meteen groots en meeslepend te zijn enzo.. Benieuwd naar je vervolg, succes ondertussen! Dank, dank!
Ik heb meerdere boeken gelezen over zelfontwikkeling, kan wel een lijstje maken en delen maar dat is misschien meer iets voor DM. |
EggsTC | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:08 |
quote: Op dinsdag 23 februari 2016 19:07 schreef Mandéra het volgende:[..] [..] Dank, dank! Ik heb meerdere boeken gelezen over zelfontwikkeling, kan wel een lijstje maken en delen maar dat is misschien meer iets voor DM. Ruilen? ik heb er ook een shitload voor je. PM plz. |
Scary_Mary | dinsdag 23 februari 2016 @ 20:20 |
Waarom verbergen in DM? Als het niet per se alleen socialisen en daten betreft, waarom niet een topic specifiek voor boeken? Er zijn meerdere geweest met betrekking tot specifieke onderwerpen geloof ik, maar nog geen algemene zelfontwikkeling geloof ik? Juist leuk als het niet alleen een leeslijstje zou zijn, maar ook specifiek wat je er van vond en er aan had enzo.. |
EggsTC | woensdag 24 februari 2016 @ 12:48 |
quote: Op dinsdag 23 februari 2016 20:20 schreef Scary_Mary het volgende:Waarom verbergen in DM? Als het niet per se alleen socialisen en daten betreft, waarom niet een topic specifiek voor boeken? Er zijn meerdere geweest met betrekking tot specifieke onderwerpen geloof ik, maar nog geen algemene zelfontwikkeling geloof ik? Juist leuk als het niet alleen een leeslijstje zou zijn, maar ook specifiek wat je er van vond en er aan had enzo.. De kracht van het nu topic... heeft een lijstje ook. En dat is zelfontwikkeling. |
syndroom | donderdag 25 februari 2016 @ 16:58 |
-nope-
[ Bericht 96% gewijzigd door Copycat op 25-02-2016 17:23:42 ] |
Copycat | donderdag 25 februari 2016 @ 17:23 |
Beste syndroom, je weet dat dit niet de bedoeling van deze reeks is. Ik ga dus weer vegen. |
RickHD90 | vrijdag 26 februari 2016 @ 00:50 |
Ik zag ergens op de eerste pagina het hele "nice guy" fenomeen. Je kan beter een good guy zijn dan een nice guy.
Nice guy: - onzeker - people pleaser - doet lief met verwachting van seks of relatie - leert het dus nooit
Good guy: - zelfverzekerd, maar niet arrogant/cocky - doet graag wat voor anderen, maar zal zichzelf er niet voor opgeven (bijv. wilt best helpen met verhuizen, maar als hij zelf moet verbouwen legt hij dit klusje niet naast zich neer omdat een damsel in distress een stoere sterke man nodig heeft). In het beste geval maken ze een compromis (na een dag samen verbouwen misschien samen verhuizen, ofwel: ASSERTIEF ZIJN) - doet goed zonder verwachtingen - leert van zijn fouten en faalacties en groeit hierdoor.
Eigenlijk kun je simpel stellen dat zelfverzekerd + assertief = aantrekkelijk. Dames willen iemand die in zichzelf geloofd, voor zichzelf zorgt, ambities en doelen heeft, en behulpzaam is wanneer het kan.
Assertief worden is wel een dingetje wat je moet leren als je dit niet bent, en met assertiviteit komt vaak ook zelfvertrouwen/zelfverzekerdheid naar boven.
Ik geloof niet dat iemand zomaar vriendloos of relatieloos kan zijn. Ik heb elke maand wel een nieuwe persoon die ik leer kennen en heb na lang niet te hebben gedate dit jaar 3 keer gedate met 3 leuke dames. Een date was wat minder, maar er was wederzijds interesse om te daten, en dat zegt ook wat. Dat er op het moment geen klik is, is weer een ander verhaal 
Hoe kun je nieuwe mensen leren kennen? Simpel: spreek ze gewoon aan. Vraag naar ze en leer hun verhaal. Mijn vrienden heb ik leren kennen in de sportschool door advies te geven en voor te stellen om samen te trainen, via die vrienden leer ik weer andere mensen kennen. Tijdens mijn studie heb ik ook langzaam mensen leren kennen door gewoon op mijn tempo met mensen om te gaan. Een groepje mensen die ik niet veel spreek kennen mij nu wel goed genoeg om te weten wat ik in huis heb. Via deze vrienden leer ik ook weer mensen kennen en zo gaat het cirkeltje door. En ergens in die cirkel zou zomaar een leuk meisje kunnen zitten waar ik me goed bij voel, leuk mee kan zijn, gek mee kan doen EN nog eens wederzijdse aantrekking / een klik mee heb.
Zit ik er over in? Neuh, ik weet dat het vanzelf komt. Tot die tijd werk ik aan mezelf, m'n studie, m'n ambities en hobby's.
TL;DR
Assertief worden en daardoor zelfverzekerd worden en met mensen praten. |
Forbry | vrijdag 26 februari 2016 @ 01:05 |
Voor mij is een "nice guy" gewoon precies hetzelfde als een "good guy" en daar past ook prima assertief zijn en dergelijke bij. In algehele zelfverzekerdheid geloof ik niet echt. Iedereen heeft zo wel zijn/haar onzekerheden. Zo lang die onzekerheden iemand niet al te veel belemmeren in zijn/haar doen en laten is daar ook helemaal niks mis mee. Onzekerheden houden iemand ook een beetje met beide benen op de grond.
Dat de term "nice guy" nog al eens misbruikt wordt is een ander verhaal... |
RickHD90 | vrijdag 26 februari 2016 @ 01:33 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 01:05 schreef Forbry het volgende:Voor mij is een "nice guy" gewoon precies hetzelfde als een "good guy" en daar past ook prima assertief zijn en dergelijke bij. In algehele zelfverzekerdheid geloof ik niet echt. Iedereen heeft zo wel zijn/haar onzekerheden. Zo lang die onzekerheden iemand niet al te veel belemmeren in zijn/haar doen en laten is daar ook helemaal niks mis mee. Onzekerheden houden iemand ook een beetje met beide benen op de grond. Dat de term "nice guy" nog al eens misbruikt wordt is een ander verhaal... Met zelfvertrouwen / zelfverzekerdheid bedoel ik vooral het uit je comfortzone stappen dat ene leuke meisje gewoon aanspreken, toch wel een keertje met je vrienden stappen ook al hou je er eigenlijk niet van. Meer durven vooral. |
Hineni | vrijdag 26 februari 2016 @ 02:12 |
Heb wel eens gevraagd of ik niet teveel "nice guy" was voor mijn relatie toentertijd. Antwoord was dat ze het juist fijn vond dat ik tegenover haar een redelijk zorgzame/pleasende houding had (wederzijds trouwens en niet te verwarren met uitsloven) terwijl ik naar een ieder ander assertief was.
Assertiviteit heb ik niet van nature, maar echt moeten leren door mezelf bloot te stellen in lastige situaties met andere mensen (bv klanten). Het is dan ook geen toeval denk ik dat naar mate ik assertiever werd mijn relaties langer duren. |
Deezertje | vrijdag 26 februari 2016 @ 08:23 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 01:33 schreef RickHD90 het volgende:[..] Met zelfvertrouwen / zelfverzekerdheid bedoel ik vooral het uit je comfortzone stappen  dat ene leuke meisje gewoon aanspreken, toch wel een keertje met je vrienden stappen ook al hou je er eigenlijk niet van. Meer durven vooral. En waar vallen de mensen onder die in de zogenaamde friendzone belanden? Wel goed genoeg als vrienden, maar een relatie of seks zal er never nooit inzitten (maar je bent zo leuk, er komt heus wel iemand hoor!!! maar dat ben ik niet...). |
DoubleDip | vrijdag 26 februari 2016 @ 08:38 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 08:23 schreef Deezertje het volgende:[..] En waar vallen de mensen onder die in de zogenaamde friendzone belanden? Wel goed genoeg als vrienden, maar een relatie of seks zal er never nooit inzitten (maar je bent zo leuk, er komt heus wel iemand hoor!!! maar dat ben ik niet...). Misschien moet je je dan eens afvragen hoe dat komt en hulp gaan zoeken? *hint* *voor de 123947584ste keer* |
Jaeger85 | vrijdag 26 februari 2016 @ 09:43 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 08:23 schreef Deezertje het volgende:[..] En waar vallen de mensen onder die in de zogenaamde friendzone belanden? Wel goed genoeg als vrienden, maar een relatie of seks zal er never nooit inzitten (maar je bent zo leuk, er komt heus wel iemand hoor!!! maar dat ben ik niet...). Mensen die daarin belanden zijn vanaf het begin af aan al niet leuk genoeg of wachten te lang met het maken van een move. |
Sick_Little_Monkey | vrijdag 26 februari 2016 @ 09:49 |
Heel die friendzone is gewoon bullshit. Je bent voor een meisje interessant of niet interessant en in het laatste geval doe je het jezelf aan om met dat meisje om te blijven gaan.
Sowieso snap ik niet waarom Deezer het over een friendzone heeft aangezien hij al sinds de basisschool geen 'friend' meer gehad heeft. |
Hineni | vrijdag 26 februari 2016 @ 10:25 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 08:23 schreef Deezertje het volgende:[..] En waar vallen de mensen onder die in de zogenaamde friendzone belanden? Wel goed genoeg als vrienden, maar een relatie of seks zal er never nooit inzitten (maar je bent zo leuk, er komt heus wel iemand hoor!!! maar dat ben ik niet...). Geen vrienden = verlies Vriendschap of friendzone = gelijkspel Relatie = winnen
Je kunt normaal gesproken maar in 1 relatie tegelijk zitten dus maar 1 keer winnen. Om te voorkomen dat je degradeert omdat je te vaak verliest dien je dus veelvuldig een gelijkspel te halen. Logisch toch? 
P.S. Nooit gerealiseerd dat die friendzone wel weer toegang geeft tot de vriendinnen waarbij misschien wel iemand tussen zit waarmee je een relatie kan krijgen? Juist doordat andere mensen positief over je praten wordt als het ware een beetje de weg voor je vrij gemaakt... |
Scary_Mary | vrijdag 26 februari 2016 @ 10:35 |
Als de term nice guy zo valt, dan lees ik eigenlijk vooral too 'nice' guy. Omdat er ergens het idee is ontstaan dat als je maar aardig doet en blijft doen ze je maar leuk moet (blijven) vinden en dat iets te ver wordt doorgevoerd tot het eigenlijk vooral pleasen is om je zin (haar) te krijgen. De wrok komt dan denk ik omdat het van nature geen pleasen is, maar vooral gebeurt om de meid te scoren en te behouden, ten koste van hun eigen kern. Dat kost moeite en dan wordt men daar nog niet eens naar behoren in gewaardeerd, boe.
Zoek een meid die je wil leren kennen zoals je bent. Ben je zo een pleaser, dan jank je achteraf wat minder omdat het nu eenmaal is zoals je bent en dat het dan niet voldoende bij elkaar past in plaats van te mauwen dat je zoveel voor d'r over had en zij je niet waardeerde zoals je wilde. Daar ben je zelf bij geweest, sta achter de keuzes die je hebt gemaakt. Let op je grens en wring je niet in allerlei bochten tot het zelfverloochenarij is, die je haar kwalijk gaat nemen. Je hebt zelf in de hand dat men je voor meer aanziet dan (vooral) alleen die aardige pleaser, dus doe niet zo ééndimensionaal en blijf ook je eigen dingen doen en je eigen mening verkondigen. Geef haar een totaalplaatje, zodat je niet alleen die too nice guy bent/blijft en de relatie werkt op basis van wie je echt bent en niet wie je wil zijn zodat zij maar bij je blijft enzo. |
Ludachrist | vrijdag 26 februari 2016 @ 10:40 |
Sowieso is denken in hokjes als nice guy, good guy etc. gewoon een manier om voor jezelf goed te praten dat het feit dat je geen vrouwen kunt versieren niet aan jou ligt, jij bent immers een echte nice guy, maar aan de vrouwtjes die van de bad boys houden. |
Wanderingwhy | vrijdag 26 februari 2016 @ 10:40 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 10:35 schreef Scary_Mary het volgende:Als de term nice guy zo valt, dan lees ik eigenlijk vooral too 'nice' guy. Omdat er ergens het idee is ontstaan dat als je maar aardig doet en blijft doen ze je maar leuk moet (blijven) vinden en dat iets te ver wordt doorgevoerd tot het eigenlijk vooral pleasen is om je zin (haar) te krijgen. De wrok komt dan denk ik omdat het van nature geen pleasen is, maar vooral gebeurt om de meid te scoren en te behouden, ten koste van hun eigen kern. Dat kost moeite en dan wordt men daar nog niet eens naar behoren in gewaardeerd, boe. Zoek een meid die je wil leren kennen zoals je bent. Ben je zo een pleaser, dan jank je achteraf wat minder omdat het nu eenmaal is zoals je bent en dat het dan niet voldoende bij elkaar past in plaats van te mauwen dat je zoveel voor d'r over had en zij je niet waardeerde zoals je wilde. Daar ben je zelf bij geweest, sta achter de keuzes die je hebt gemaakt. Let op je grens en wring je niet in allerlei bochten tot het zelfverloochenarij is, die je haar kwalijk gaat nemen. Je hebt zelf in de hand dat men je voor meer aanziet dan (vooral) alleen die aardige pleaser, dus doe niet zo ééndimensionaal en blijf ook je eigen dingen doen en je eigen mening verkondigen. Geef haar een totaalplaatje, zodat je niet alleen die too nice guy bent/blijft en de relatie werkt op basis van wie je echt bent en niet wie je wil zijn zodat zij maar bij je blijft enzo. Dit.
Vrouwen vallen op een man met een doel. Niet op mannen met de vrouw zelf als doel. |
RickHD90 | vrijdag 26 februari 2016 @ 10:46 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 08:23 schreef Deezertje het volgende:[..] En waar vallen de mensen onder die in de zogenaamde friendzone belanden? Wel goed genoeg als vrienden, maar een relatie of seks zal er never nooit inzitten (maar je bent zo leuk, er komt heus wel iemand hoor!!! maar dat ben ik niet...). In de ehm.. "friendzonde"... die overigens niet bestaat... val je als je niet aantrekkelijk ben voor een meisje. Dit betekend niet dat jij niet aantrekkelijk bent, waarschijnlijk ben je dat wel, maar niet voor dit meisje.
Heel simpel:
Jongen leert meisje kennen. Meisje leert jongen kennen. Jongen voelt iets voor meisje. Meisje voelt niet hetzelfde voor jongen maar kan goed met hem opschieten. Vriendschap.
Jongen leert meisje kennen. Meisje leert jongen kennen. Jongen voelt iets voor meisje. Meisje voelt hetzelfze voor jongen. Daten, en als het leuk gaat, relatie.
Die hele friendzone is gekomen door huilies omdat zij verwachten dat goed gedrag eindigt in een relatie, maar zelf zul je ook meisjes hebben "gefriendzoned". Je hoort deze meisjes alleen niet snel zeuren erover omdat zij gewoon snappen dat er geen wederzijdse aantrekking is en het prima gaat als vrienden en er genoeg andere jongens zijn.
Dus: niet zo miepen "boohoo ik ben gefriendzoned". Wil je vrienden blijven? Prima, dan ben je gewoon vrienden met een leuke meid. Wil je meer dan vriendschap en kan het voor jou niet anders? Afscheid nemen en volgende meid aanspreken. Er zijn miljoenen mensen in Nederland, daar zit echt wel een meisje bij voor jou. |
Mathemaat | vrijdag 26 februari 2016 @ 11:31 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 09:49 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:Heel die friendzone is gewoon bullshit. Je bent voor een meisje interessant of niet interessant en in het laatste geval doe je het jezelf aan om met dat meisje om te blijven gaan. Sowieso snap ik niet waarom Deezer het over een friendzone heeft aangezien hij al sinds de basisschool geen 'friend' meer gehad heeft. Waarschijnlijk vindt hij mensen te onvoorspelbaar en daarom heel naar, en daarom ontwijkt hij ze. |
miss_sly | vrijdag 26 februari 2016 @ 11:42 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 08:23 schreef Deezertje het volgende:[..] En waar vallen de mensen onder die in de zogenaamde friendzone belanden? Wel goed genoeg als vrienden, maar een relatie of seks zal er never nooit inzitten (maar je bent zo leuk, er komt heus wel iemand hoor!!! maar dat ben ik niet...). Waarom klinkt dit dan toch weer als een beschuldiging? Jij valt ook niet op/voor iedereen, en niet alle meisjes vallen voor jou. Dat mag gewoon, daar is niets mis mee, dat is geen fout van hen, noch van jou. |
j1nxnl | vrijdag 26 februari 2016 @ 12:00 |
Om een bijdrage te geven aan de laatste pagina in dit topic. Er is een boek over geschreven door Robert Glover. "No more Mr. nice guy".
Google er maar eens op en lees het. Voor velen een eye opener misschien. Ik vond het wel wat. Kon mezelf niet terug vinden in het "vroeger als kind boohoo" gebeuren wat vaak als reden gegeven word, maar de topics op zich zelf zeer zeker wel.
Aanrader IMHO |
Bananenpap | vrijdag 26 februari 2016 @ 13:21 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 10:40 schreef Ludachrist het volgende:Sowieso is denken in hokjes als nice guy, good guy etc. gewoon een manier om voor jezelf goed te praten dat het feit dat je geen vrouwen kunt versieren niet aan jou ligt, jij bent immers een echte nice guy, maar aan de vrouwtjes die van de bad boys houden. Ik ben het zo ontzettend eens met deze post. Alsof je wordt afgewezen omdat je te aardig bent, kom nou. Mensen die termen gebruiken als nice guy en friendzone zijn gewoon niet doortastend genoeg. |
miss_sly | vrijdag 26 februari 2016 @ 13:29 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 10:40 schreef Ludachrist het volgende:Sowieso is denken in hokjes als nice guy, good guy etc. gewoon een manier om voor jezelf goed te praten dat het feit dat je geen vrouwen kunt versieren niet aan jou ligt, jij bent immers een echte nice guy, maar aan de vrouwtjes die van de bad boys houden. Nou ja, er zijn heel veel mannen die er zo over denken, daarin is Deezer niet alleen. Ze zitten er allemaal naast, maar goed, op die manier kunnen ze mooi die vrouwen de schuld geven. |
Ludachrist | vrijdag 26 februari 2016 @ 13:46 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 13:29 schreef miss_sly het volgende:[..] Nou ja, er zijn heel veel mannen die er zo over denken, daarin is Deezer niet alleen. Ze zitten er allemaal naast, maar goed, op die manier kunnen ze mooi die vrouwen de schuld geven. Of het nou gebeurt om vrouwen de schuld te geven of het voor zichzelf goed te praten weet ik niet, maar het hele datinggebeuren in al die termen willen vatten doet gewoon geen recht aan de werkelijkheid. Idem voor begrippen als friendzone. |
RickHD90 | vrijdag 26 februari 2016 @ 14:29 |
Mensen moeten gewoon daten en snappen dat je waarschijnlijk vaker teleurgesteld zal worden dan dat je een eeuwige relatie eruit hengelt. Als je twee keer hebt gedate en het toch niet was wat je ervan had verwacht en het dan al opgeeft.. tja...
Overigens ontstaan er ook zat relaties uit vriendschappen, dit ligt gewoon net aan hoe de vriendschap ontstaat en groeit.
-edit-
Ik wil hier wel bij toevoegen dat je natuurlijk ook zelf moet reflecteren en wat je aan bepaalde zaken kan doen. Wordt de persoon met wie je zou willen daten (wat heb je liever, een huilie die niks nuttigs te vertellen hebt, of een positief iemand die graag dingen ontdekt en graag verteld over die ontdekkingen). |
Hineni | vrijdag 26 februari 2016 @ 14:51 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 10:40 schreef Ludachrist het volgende:Sowieso is denken in hokjes als nice guy, good guy etc. gewoon een manier om voor jezelf goed te praten dat het feit dat je geen vrouwen kunt versieren niet aan jou ligt, jij bent immers een echte nice guy, maar aan de vrouwtjes die van de bad boys houden. Aanvulling op deze post.
Lang artikel, voor de geinteresseerden, maar 1 ding wil ik er uit lichten: Volgens deze studie wordt 'bad behaviour' evolutionair gezien geassocieerd met goede genen. De genen zijn dan zo goed dat 'bad boys' gevaarlijk kunnen leven zonder dat ze er schade van ondervinden.
http://www.scientificamer(...)viant-personalities/
Dus protip: laat die mr nice guy persoonlijkheid maar achter je en straal een beetje ruigheid uit zodat men (en misschien jezelf ook wel) gaat denken dat je heel zeker bent van je sterke genetische sappen  |
Ludachrist | vrijdag 26 februari 2016 @ 14:53 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 14:51 schreef Koral het volgende:[..] Aanvulling op deze post. Lang artikel, voor de geinteresseerden, maar 1 ding wil ik er uit lichten: Volgens deze studie wordt 'bad behaviour' evolutionair gezien geassocieerd met goede genen. De genen zijn dan zo goed dat 'bad boys' gevaarlijk kunnen leven zonder dat ze er schade van ondervinden. http://www.scientificamer(...)viant-personalities/Dus protip: laat die mr nice guy persoonlijkheid maar achter je en straal een beetje ruigheid uit zodat men (en misschien jezelf ook wel) gaat denken dat je heel zeker bent van je sterke genetische sappen  Nou, het gaat ook over dingen als 'impulsief zijn'. Dat hangt niet direct samen met het zijn van een bad boy hoor . |
RickHD90 | vrijdag 26 februari 2016 @ 15:01 |
Ach, er zijn vrouwen die graag gebruikt willen worden, en er zijn vrouwen die graag zwijmelen door een park.
Het is heus niet zo dat ieder leuk meisje een bad boy wilt, net als dat niet iedere knappe Zweedse een vriend heeft. Daarom ga je dus daten, en daarom leer je elkaar kennen. Sowieso moet er wederzijdse aantrekking zijn en een klik, zonder die twee zal het of platonisch blijven of niets zijn, zowel vriendschappelijk niet als een relatie.
Als je je dat nu beseft, moet je eens kijken hoe simpeler het dan wordt om faaldates van je af te schudden. Je kan beter je tijd besteden met je leven leven zoals jij wilt en mensen leren kennen dan in een hoekje zitten afvragen waarom dat ene meisje je niet (meer) wilt. Voor haar 10 anderen. Ga op pad, doe wat leuks, en als je een beetje mensen leert kennen gaat het balletje vanzelf rollen. Verwacht niet dat je met thuis zitten makkelijk aan vrienden / relaties komt. Het kan natuurlijk wel, er zijn gekkere dingen gebeurd, maar je vergroot je kans wel meer als je mensen leert kennen, met hen afspreekt en via via weer mensen leert kennen. |
Hineni | vrijdag 26 februari 2016 @ 15:07 |
quote: Daarom schreef ik ook 1 ding wil ik er uit lichten?
Wil er verder niet te veel op in gaan want dan worden er weer excuses gevonden waarbij men zichzelf bij voorbaat als kansloos beschouwd  |
6star6lord6 | vrijdag 26 februari 2016 @ 15:55 |
En ja hoor ik had gister bijna beet.
Ik had vorige maand nieuwe vrienden gemaakt, daarom ben ik sociaal weer populair.
Ik had al sjans met dat meisje, ongeveer paar weken, en dus gisteren gingen we skiën. We hadden toen bij elkaar geslapen. Had dan ook wat seksuele handelingen gepleegd.
Alleen nog geen seks, dat is natuurlijk jammer. Ik ga maar proberen om nog een keer bij haar te slapen.  |
MoneyTalks | vrijdag 26 februari 2016 @ 16:38 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 15:55 schreef 6star6lord6 het volgende:En ja hoor ik had gister bijna beet. Ik had vorige maand nieuwe vrienden gemaakt, daarom ben ik sociaal weer populair. Ik had al sjans met dat meisje, ongeveer paar weken, en dus gisteren gingen we skiën. We hadden toen bij elkaar geslapen. Had dan ook wat seksuele handelingen gepleegd. Alleen nog geen seks, dat is natuurlijk jammer.  Ik ga maar proberen om nog een keer bij haar te slapen.  Waar haal jij je nieuwe vrienden vandaan? |
6star6lord6 | vrijdag 26 februari 2016 @ 18:14 |
quote: Nou, ik ging chillen met een 'oude vriend' . Daarbij waren er ook vrienden van hem bij, daarmee ging ik ook weer afspreken (zonder die oude vriend).
Het zijn natuurlijk geen 'echte' vrienden. Maar om er in het weekend mee af te spreken is het goed genoeg. |
Cue_ | vrijdag 26 februari 2016 @ 18:32 |
Sinds wanneer vallen seksuele handelingen niet onder seks?  |
6star6lord6 | vrijdag 26 februari 2016 @ 18:47 |
quote: Met seks bedoel ik ook echt seks dus plat gezegd een piemel in een vagina. Met seksuele handelingen bedoel ik meer zoenen,pijpen of aftrekken etc. |
6star6lord6 | vrijdag 26 februari 2016 @ 21:06 |
Kan iemand misschien mij nog helpen?
Ik wil graag een bericht sturen naar haar maar ik weet niet wat ik zou moeten sturen. Vind haar veder best leuk dus ik ga ook niks bot sturen ofzo.
(Zelfde meisje waar ik het vanmiddag overhad.) |
DoubleDip | vrijdag 26 februari 2016 @ 21:42 |
Als je haar wilt daten kun je denk ik beter in deel 2 posten..? |
6star6lord6 | vrijdag 26 februari 2016 @ 21:44 |
quote: Oh ja dom van mij ik dat dan maar even doen. |
RickHD90 | zaterdag 27 februari 2016 @ 00:19 |
quote: Op vrijdag 26 februari 2016 15:55 schreef 6star6lord6 het volgende:En ja hoor ik had gister bijna beet. Ik had vorige maand nieuwe vrienden gemaakt, daarom ben ik sociaal weer populair. Ik had al sjans met dat meisje, ongeveer paar weken, en dus gisteren gingen we skiën. We hadden toen bij elkaar geslapen. Had dan ook wat seksuele handelingen gepleegd. Alleen nog geen seks, dat is natuurlijk jammer. Ik ga maar proberen om nog een keer bij haar te slapen. 
quote: much desperate, such needy
Deze generatie  |
DancingPhoebe | zaterdag 27 februari 2016 @ 00:34 |
quote: Eeeeeecht he... |
syndroom | zaterdag 27 februari 2016 @ 02:06 |
Ik zat nog even op FB rond te kijken, verbaast me echt dat sommige mensen honderden FB vrienden hebben, en een enkeling over de duizend. Nu geloof ik wel dat de laatste categorie wel vast hele sociale mensen zijn die snel contact kunnen maken. Maakt me alleen depressiever dat ik 0 vrienden heb om iets te ondernemen, of eens samen te kletsen.
Weten jullie wat nou het geheim hierachter is, wat hebben deze mensen wel wat wij niet hebben? Hoe kan ik snel contact leggen met onbekende mensen?
Merk bij mijzelf dat ik met een soort faalangst kamp, niet contact durf te leggen omdat ik misschien creepy overkom of dat mensen me toch niet mogen.  |
RickHD90 | zaterdag 27 februari 2016 @ 02:57 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 02:06 schreef syndroom het volgende:Ik zat nog even op FB rond te kijken, verbaast me echt dat sommige mensen honderden FB vrienden hebben, en een enkeling over de duizend. Nu geloof ik wel dat de laatste categorie wel vast hele sociale mensen zijn die snel contact kunnen maken. Maakt me alleen depressiever dat ik 0 vrienden heb om iets te ondernemen, of eens samen te kletsen. Weten jullie wat nou het geheim hierachter is, wat hebben deze mensen wel wat wij niet hebben? Hoe kan ik snel contact leggen met onbekende mensen? Merk bij mijzelf dat ik met een soort faalangst kamp, niet contact durf te leggen omdat ik misschien creepy overkom of dat mensen me toch niet mogen.  De meeste mensen hebben honderden vrienden omdat zij mensen vanaf hun kleuterklas toevoegen en iedere klapmongool die hun foto liked.
Sommige mensen (like me) houden hun sociale cirkel wat kleiner. Ik voeg alleen relevante mensen toe. Oftewel: mensen van m'n kindertijd waar ik nog contact mee heb, leuke collega's of huidige studiegenoten. Spreek ik je niet meer / spreek ik je nooit meer? Daag.
Wat betreft jouw 0 vrienden dingetje en waarom andere mensen wél vrienden hebben? Omdat die andere mensen niet om 2.06 op Fok! gaan huilen waarom ze geen vrienden hebben maar gewoon op mensen afstappen, een praatje maken, tijdens het praten een drankje aanbieden en zo iemand leren kennen, gegevens uitwisselen (Facebook of nummer) en later weer eens wat leuks gaan doen. Of omdat ze hun ballen laten uitzakken en in de sportschool dat ene leuke meisje of die aardige gozer gewoon aanspreken en om advies vragen over een training.
Echt waar, ik maak elke maand wel nieuwe vrienden, vaak maar 1, soms 2 of 3 door collateral damage. Die ene vriend heeft ook vrienden. Grote kans dat hij/zij je een keer uitnodigt om mee te gaan wat leuks doen. Jij en je nieuwe mattie lopen naar een cafe en tadaaa, ziehier 3 andere mensen waar je samen mee gaat poolen, biertje achterover tikt of gaat bowlen, of uitgaat. Nu heb je al 4 nieuwe vrienden! Maar wacht! We zijn ook wel eens jarig! "Kom gezellig erbij! Genoeg drinken en snacks!" Wat krijgen we nu? Die ene vriend met 3 vrienden hebben een woonkamer vol! En zo groeit jouw stumpige einzelgangersbestaan uit van 0 vrienden naar 1 vriend, naar 4, naar mogelijk 5 - 10 vrienden. En allemaal omdat je één keer niet in een hoekje hebt zitten wenen, maar gewoon menselijk gedrag hebt vertoond: leuk praten, iemand leren kennen, nog eens wat leuks doen en herhalen.
De fout is echter als je alleen maar vrienden wilt maken of een meisje wilt aanspreken omdat je iets tekort komt. Spreek geen meisjes aan "want dan krijg ik een vriendin / kan ik m'n zak eens in wat anders legen dan een oude sok", maar wees oprecht geinteresseerd. Ga ook geen moeilijke dingen verzinnen. Ik heb eens een hele treinrit met een leuke meid gesproken omdat ik haar erop wees dat we toevallig allebei dezelfde schoenen droegen (zwarte vans, wie heeft ze tegenwoordig niet). Wat begon met zwarte vans eindigde in een leuk gesprek over haar studie, werk, waar ze vandaan kwam, waarom ze die studie koos enz enz. Ik kreeg dan wel niet haar nummer mee, want ze had een vriend, maar boeie, ik heb een leuk persoon leren kennen.
Via mijn studievereniging ben ik in 1 avond 5 vrienden rijker geworden, gewoon door leuk mee te doen, interesse te tonen, te praten, en bovenal geen verwachtingen te hebben.
Dus, wat ga je nu doen? Inderdaad, mensen aanspreken en zien waar het naartoe gaat. In het begin is het moeilijk en is vooral afwijzing moeilijk, maar besef je dat er in een volle trein zeker wel 5 mensen zijn waar je gewoon mee kan praten. Succes en fijn weekend!
- edit -
Oh, en minitip van flip:
Als je totaal geen klik merkt met de persoon, wens die persoon dan een fijne dag en ga verder. Je komt creepy over als je maar door blijft zeuren of awkward erbij blijft hangen. "Hey, ik ga weer even verder, leuk je gesproken te hebben en fijne dag / fijn weekend nog!". Lekker letterlijk en figuurlijk achter je laten, volgende persoon. Je moet wel HEEL extreem zijn als niemand met je wilt praten. En hoe vaker je het doet, hoe zelfverzekerder je erin wordt, hoe makkelijker je afwijzing van je af kan zetten en hoe beter je skills worden. Gewoon reflecteren, kijken wat je anders kan doen en doorgaan. Als ik het kan, kan jij het ook.
[ Bericht 7% gewijzigd door RickHD90 op 27-02-2016 03:03:40 ] |
R-K | zaterdag 27 februari 2016 @ 04:43 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 02:06 schreef syndroom het volgende:Ik zat nog even op FB rond te kijken, verbaast me echt dat sommige mensen honderden FB vrienden hebben, en een enkeling over de duizend. Nu geloof ik wel dat de laatste categorie wel vast hele sociale mensen zijn die snel contact kunnen maken. Maakt me alleen depressiever dat ik 0 vrienden heb om iets te ondernemen, of eens samen te kletsen. Weten jullie wat nou het geheim hierachter is, wat hebben deze mensen wel wat wij niet hebben? Hoe kan ik snel contact leggen met onbekende mensen? Merk bij mijzelf dat ik met een soort faalangst kamp, niet contact durf te leggen omdat ik misschien creepy overkom of dat mensen me toch niet mogen.  Sommigen hebben eenmaal sociale skills om een ander te imponeren waardoor als hij/zij hem/haar probeert toe te voegen de persoon die wordt uitgenodigd al snel geneigd is om op accept te drukken, maar volgens mij hebben de meesten niet 500+ vrienden op Facebook. Sterker nog, alles wordt steeds minder zo lijkt het.
Als de omstandigheden er toe dienen lukt aanspreken nog wel, maar het komt bij mij meestal niet verder tot "hé wie ben je en wat doe je?". Een naam of nummer vragen vindt ik echt heel creepy. Sommigen hier zeggen "nee heb je, ja kun je krijgen", "je hebt niets te verliezen" of "liever een blauwtje lopen dan een groentje blijven", maar dat werkt bij mij niet. Ik blijf liever een groentje dan dat ik een blauwtje loop. Ookal weet ik iemands nummer of e-mail dan moet dat echt een heel goede reden zijn om iemand te mailen of appen.
Daarnaast voel ik mij ook gewoon te min voor iemand die aan de universiteit studeert en/of op kamers woont. Ik vind iemand leuk die op kamers woont en bij een studentenvereniging zit, maar aanspreken doe ik niet, want ik voel me te min voor haar. Hoewel zij een klas lager zit, ontwikkelt zij zich veel meer dan ik.
Ik kom genoeg mensen tegen bij bedrijfsbezoeken, inhaallessen, extra lessen, werk, etc. Maar blijvend contact lukt meestal niet, omdat ik het te creepy vind om naam en nummer te vragen.
Contact zoeken met oud-klasgenoten lukt ook niet, omdat ik mij schaam omdat ik hbo doe en thuiswonend bent en zij universiteit doen en op kamers wonen. |
motorbloempje | zaterdag 27 februari 2016 @ 08:12 |
Pro-tip : heb het niet over klassen op de universiteit...  |
habitue | zaterdag 27 februari 2016 @ 10:24 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 02:06 schreef syndroom het volgende:Ik zat nog even op FB rond te kijken, verbaast me echt dat sommige mensen honderden FB vrienden hebben, en een enkeling over de duizend. Nu geloof ik wel dat de laatste categorie wel vast hele sociale mensen zijn die snel contact kunnen maken. Maakt me alleen depressiever dat ik 0 vrienden heb om iets te ondernemen, of eens samen te kletsen. Weten jullie wat nou het geheim hierachter is, wat hebben deze mensen wel wat wij niet hebben? Hoe kan ik snel contact leggen met onbekende mensen? Merk bij mijzelf dat ik met een soort faalangst kamp, niet contact durf te leggen omdat ik misschien creepy overkom of dat mensen me toch niet mogen.  Waarde hechten aan FB-vrienden.  |
Elvi | zaterdag 27 februari 2016 @ 10:39 |
Ik ga straks naar mn eerste NMLK-activiteit! wish me luck  |
DoubleDip | zaterdag 27 februari 2016 @ 10:40 |
quote: Heel veel plezier!! |
Sick_Little_Monkey | zaterdag 27 februari 2016 @ 10:41 |
quote: Succes, veel plezier! |
DoubleDip | zaterdag 27 februari 2016 @ 10:41 |
quote: Ja en dit. Lekker boeiend. Heb mn lijstje laatst ook eens flink opgeschoond. Zoveel mensen die ik eigenlijk nooit meer zie of spreek. Weg ermee. |
Copycat | zaterdag 27 februari 2016 @ 10:42 |
quote: Succes, maar vooral heel veel plezier! Benieuwd naar je verslag! |
habitue | zaterdag 27 februari 2016 @ 10:56 |
quote: GL, HF! |
Operc | zaterdag 27 februari 2016 @ 11:28 |
quote: Veel plezier!  |
RickHD90 | zaterdag 27 februari 2016 @ 15:12 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 04:43 schreef R-K het volgende:[..] Sommigen hebben eenmaal sociale skills om een ander te imponeren waardoor als hij/zij hem/haar probeert toe te voegen de persoon die wordt uitgenodigd al snel geneigd is om op accept te drukken, maar volgens mij hebben de meesten niet 500+ vrienden op Facebook. Sterker nog, alles wordt steeds minder zo lijkt het. Als de omstandigheden er toe dienen lukt aanspreken nog wel, maar het komt bij mij meestal niet verder tot "hé wie ben je en wat doe je?". Een naam of nummer vragen vindt ik echt heel creepy. Sommigen hier zeggen "nee heb je, ja kun je krijgen", "je hebt niets te verliezen" of "liever een blauwtje lopen dan een groentje blijven", maar dat werkt bij mij niet. Ik blijf liever een groentje dan dat ik een blauwtje loop. Ookal weet ik iemands nummer of e-mail dan moet dat echt een heel goede reden zijn om iemand te mailen of appen. Daarnaast voel ik mij ook gewoon te min voor iemand die aan de universiteit studeert en/of op kamers woont. Ik vind iemand leuk die op kamers woont en bij een studentenvereniging zit, maar aanspreken doe ik niet, want ik voel me te min voor haar. Hoewel zij een klas lager zit, ontwikkelt zij zich veel meer dan ik. Ik kom genoeg mensen tegen bij bedrijfsbezoeken, inhaallessen, extra lessen, werk, etc. Maar blijvend contact lukt meestal niet, omdat ik het te creepy vind om naam en nummer te vragen.Contact zoeken met oud-klasgenoten lukt ook niet, omdat ik mij schaam omdat ik hbo doe en thuiswonend bent en zij universiteit doen en op kamers wonen. Iemands naam vragen is totaal niet creepy, vooral niet halverwege een gesprek. Ik stap bijv. zelf niet op iemand af met "hey wat is je naam", meestal spreek ik iemand gewoon aan en als ik merk dat het gesprek vrolijk gaat (dus niet meteen worden genegeerd of weggemoffeld), dan vraag ik iemands naam. 9/10 keer geeft iemand wel z'n naam vrij, steek je hand uit, noem je eigen naam. Zo moeilijk hoeft het niet te zijn. Een nummer vraag je ook niet zomaar, maar meestal met de intentie om bijvoorbeeld af te spreken / daten, zodat je op een ander moment wat kan regelen en dus niet 100x naar dezelfde plek op dezelfde tijd hoeft te gaan, dát is pas creepy.
Tja, als jij sowieso liever een groentje wilt blijven, accepteer dit dan en ga verder met je leven. Erover miepen helpt niets, er wat aan doen wel.
Je voelt je te min, omdat een ander meisje toevallig de middelen heeft om op kamers te wonen en sneller leert dan jou, en feestbeest dat ze is zit ze bij een studentenvereniging om af en toe lekker los te gaan met vrienden en vriendinnen. Je zegt zelf dat je hbo doet en thuis woont. Nu is hbo helemaal niet verkeerd (tenzij je FOK! als waarheid ziet, dan is alles te min tenzij je bezig bent om ruimtevaartkunde cum laude te halen), ook het thuiswonen niet per se. Ik woon door omstandigheden nog thuis en de meeste meisjes vinden dit geen afknapper. Ideaal is wat anders, dat snap ik zelf ook wel, maar ik ga dan ook komend jaar als alles financieel weer goed zit ook op kamers of antikraak wonen.
Dus, wat kun je hier uit leren?
- HBO is prima, en als een meisje jou echt leuk vind zal het haar niet boeien of je voltijd werkt als automonteur of een advocatenstudie doet. Het gaat er haar om (en zou voor jou ook moeten gelden) dat er een wederzijdse klik is, jullie het leuk met elkaar hebben en dat jullie gevoelens op elkaar aansluiten. Ik zeg vaker in dit soort gevallen: wordt wie je wilt daten. Verwacht jij van een meisje dat ze avontuurlijk is, een goed lichaam heeft en een eigen huis? Dan moet jij hetzelfde of zelfs meer kunnen bieden. Een 10 willen maar zelf een 6je blijven is natuurlijk niet realistisch..
- Thuiswonen niets mis mee per se. Vind je het vervelend, ga op kamers / zoek antikraak / ga huren. Er is een verschil tussen thuiswonen omdat het lekker geld bespaart en thuiswonen omdat het gewoon even niet anders kan. En newsflash: de meeste studenten zitten bij DUO met een lening om hun eigen plek te financieren. Er zijn enkelen die gematst worden door ouders, maar een groot deel komt rond van een lening. Niks mis mee, zolang je het maar verstandig doet. 900 euro lenen terwijl je genoeg hebt aan 400 is natuurlijk een beetje dom.
- Iemand zijn/haar naam vragen is niet creepy, maar doe het gewoon halverwege het gesprek als het gesprek leuk loopt.
En tot slot, denk er niet teveel over na. Als jij elke scenario in je hoofd tig keer voor je stelt zul je alleen maar angst aanpraten terwijl het vaak niet eens zo loopt. Niet zo moeilijk doen mensen.. |
Elvi | zaterdag 27 februari 2016 @ 19:36 |
Zo ik ben terug 
Het was supergezellig! Leuke mensen, leuk museum. Het ging eigenlijk allemaal wel vanzelf Iedereen vond het wel stoer dat ik meteen een eigen activiteit had georganiseerd ipv eerst eens een keer meekijken Een aantal gaan mij nu ook volgen op de website, dus als ik weer wat organiseer dan krijgen ze daar een melding van, en ik heb ook een paar pluimen gehad zag ik
Het was een hele gemengde groep, er was ook iemand bij die voor Engels sprak en iemand die wel wat meer awkward was maar het voelde wel als een groepsactiviteit. Niemand viel erbuiten. Ik vond het dus wel erg geslaagd en ik ben al aan het nadenken over een nieuwe activiteit 
Het is dus zeker wel een aanrader. Je leert in 1 keer een groep nieuwe mensen kennen, en je kan elkaar dus vaker tegenkomen (zeker als jij veel organiseert en mensen vinden het leuk; dan kunnen ze je volgen en komen ze vaker naar je activiteit). |
RickHD90 | zaterdag 27 februari 2016 @ 19:37 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 19:36 schreef Elvi het volgende:Zo ik ben terug  Het was supergezellig! Leuke mensen, leuk museum. Het ging eigenlijk allemaal wel vanzelf  Iedereen vond het wel stoer dat ik meteen een eigen activiteit had georganiseerd ipv eerst eens een keer meekijken  Een aantal gaan mij nu ook volgen op de website, dus als ik weer wat organiseer dan krijgen ze daar een melding van, en ik heb ook een paar pluimen gehad zag ik Het was een hele gemengde groep, er was ook iemand bij die voor Engels sprak en iemand die wel wat meer awkward was maar het voelde wel als een groepsactiviteit. Niemand viel erbuiten. Ik vond het dus wel erg geslaagd en ik ben al aan het nadenken over een nieuwe activiteit  Het is dus zeker wel een aanrader. Je leert in 1 keer een groep nieuwe mensen kennen, en je kan elkaar dus vaker tegenkomen (zeker als jij veel organiseert en mensen vinden het leuk; dan kunnen ze je volgen en komen ze vaker naar je activiteit). Klinkt leuk Ik heb het topic niet gevolgd en volg het ook niet per se, maar wat is een NMLK event? |
Elvi | zaterdag 27 februari 2016 @ 19:40 |
quote: Nieuwe Mensen Leren Kennen Het is een community en de leden organiseren dan activiteiten (en dat kan dus vanalles zijn, van musea bezoeken tot paintballen en van high tea tot samen bij iemand koken). Je schrijft je in op activiteiten die je leuk vind en dan kom je dus nieuwe mensen tegen  |
Elvi | zaterdag 27 februari 2016 @ 20:05 |
Overigens heb ik bewust zelf een activiteit georganiseerd voor ik naar een andere ging. 2 redenen: 1: ik ben nogal van de musea em iets doen en minder van de borrels en toen ik me aanmeldde stonden er vooral borrels op de website 2: als ik het zelf organiseer kan ik er niet onderuit en moet ik komen opdagen Ik ken mezelf... dan vind ik het een paar dagen vantevoren te spannend en dan zeg ik op het laatste moment af nu moest ik wel gaan. |
DoubleDip | zaterdag 27 februari 2016 @ 20:07 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 19:36 schreef Elvi het volgende:Zo ik ben terug  Het was supergezellig! Leuke mensen, leuk museum. Het ging eigenlijk allemaal wel vanzelf  Iedereen vond het wel stoer dat ik meteen een eigen activiteit had georganiseerd ipv eerst eens een keer meekijken  Een aantal gaan mij nu ook volgen op de website, dus als ik weer wat organiseer dan krijgen ze daar een melding van, en ik heb ook een paar pluimen gehad zag ik Het was een hele gemengde groep, er was ook iemand bij die voor Engels sprak en iemand die wel wat meer awkward was maar het voelde wel als een groepsactiviteit. Niemand viel erbuiten. Ik vond het dus wel erg geslaagd en ik ben al aan het nadenken over een nieuwe activiteit  Het is dus zeker wel een aanrader. Je leert in 1 keer een groep nieuwe mensen kennen, en je kan elkaar dus vaker tegenkomen (zeker als jij veel organiseert en mensen vinden het leuk; dan kunnen ze je volgen en komen ze vaker naar je activiteit). Fijn dat het geslaagd was! En zeker dat er niemand buiten de groep viel, dat geeft wel aan dat het echt goed heeft gewerkt. Iets doen werkt denk ik ook beter als je met mensen bent die zich niet altijd even goed een houding weten te geven. Ik ben benieuwd naar je volgende activiteit!  |
sibella2 | zaterdag 27 februari 2016 @ 21:25 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 20:05 schreef Elvi het volgende:Overigens heb ik bewust zelf een activiteit georganiseerd voor ik naar een andere ging. 2 redenen: 1: ik ben nogal van de musea em iets doen en minder van de borrels en toen ik me aanmeldde stonden er vooral borrels op de website 2: als ik het zelf organiseer kan ik er niet onderuit en moet ik komen opdagen  Ik ken mezelf... dan vind ik het een paar dagen vantevoren te spannend en dan zeg ik op het laatste moment af  nu moest ik wel gaan. Wat tof! Goed dat je je eigen valkuilen herkent en dat zo voor bent!  |
Deezertje | zaterdag 27 februari 2016 @ 21:26 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 19:36 schreef Elvi het volgende:Zo ik ben terug  Het was supergezellig! Leuke mensen, leuk museum. Het ging eigenlijk allemaal wel vanzelf  Iedereen vond het wel stoer dat ik meteen een eigen activiteit had georganiseerd ipv eerst eens een keer meekijken  Een aantal gaan mij nu ook volgen op de website, dus als ik weer wat organiseer dan krijgen ze daar een melding van, en ik heb ook een paar pluimen gehad zag ik Het was een hele gemengde groep, er was ook iemand bij die voor Engels sprak en iemand die wel wat meer awkward was maar het voelde wel als een groepsactiviteit. Niemand viel erbuiten. Ik vond het dus wel erg geslaagd en ik ben al aan het nadenken over een nieuwe activiteit  Het is dus zeker wel een aanrader. Je leert in 1 keer een groep nieuwe mensen kennen, en je kan elkaar dus vaker tegenkomen (zeker als jij veel organiseert en mensen vinden het leuk; dan kunnen ze je volgen en komen ze vaker naar je activiteit). Benieuwd naar die akward persoon  |
ook_gek | zaterdag 27 februari 2016 @ 21:29 |
Leuk!!! Welk museum was het en hoeveel mensen waren er? |
Elvi | zaterdag 27 februari 2016 @ 21:50 |
quote: 12 mensen en het was in de
SPOILER Gevangenpoort in Den Haag. Even in een spoiler ivm herkenbaarheid  |
Jaeger85 | zaterdag 27 februari 2016 @ 21:56 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 02:06 schreef syndroom het volgende:Ik zat nog even op FB rond te kijken, verbaast me echt dat sommige mensen honderden FB vrienden hebben, en een enkeling over de duizend. Nu geloof ik wel dat de laatste categorie wel vast hele sociale mensen zijn die snel contact kunnen maken. Maakt me alleen depressiever dat ik 0 vrienden heb om iets te ondernemen, of eens samen te kletsen. Weten jullie wat nou het geheim hierachter is, wat hebben deze mensen wel wat wij niet hebben? Hoe kan ik snel contact leggen met onbekende mensen? Merk bij mijzelf dat ik met een soort faalangst kamp, niet contact durf te leggen omdat ik misschien creepy overkom of dat mensen me toch niet mogen.  Welke activiteiten heb je de laatste tijd ondernomen om nieuwe mensen te leren kennen? |
DoubleDip | zaterdag 27 februari 2016 @ 23:39 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 02:06 schreef syndroom het volgende:Ik zat nog even op FB rond te kijken, verbaast me echt dat sommige mensen honderden FB vrienden hebben, en een enkeling over de duizend. Nu geloof ik wel dat de laatste categorie wel vast hele sociale mensen zijn die snel contact kunnen maken. Maakt me alleen depressiever dat ik 0 vrienden heb om iets te ondernemen, of eens samen te kletsen. Weten jullie wat nou het geheim hierachter is, wat hebben deze mensen wel wat wij niet hebben? Hoe kan ik snel contact leggen met onbekende mensen? Merk bij mijzelf dat ik met een soort faalangst kamp, niet contact durf te leggen omdat ik misschien creepy overkom of dat mensen me toch niet mogen.  Ik heb mijn huidige vrienden ontmoet door zelf dingen te ondernemen. Ik heb iemand via mijn werkgroep ontmoet, we gingen naast elkaar zitten en nu, 5,5 jaar later, zijn we nog steeds bevriend. Iemand anders weer via een optionele cursus die je naast een vak kon doen. Vond ik leuk om te doen dus ik ging er heen en bam, een goede vriendin er bij. Eigenlijk net vlak nadat ik met iemand anders het contact had verbroken dus dat kwam mooi na elkaar. Verder heb ik nog leuke mensen ontmoet door lid te worden van een vereniging en daarbinnen van een dispuut. Je merkt daar snel genoeg of mensen je leuk vinden.
Vwb gesprekken: gewoon doen. Ergens bij gaan staan, desnoods vraag je of dat mag. Heb ik ook wel eens gedaan en de reactie was altijd positief. Je luistert eens mee en je haakt er op in 'Dat heb ik ook gedaan' of 'Wat leuk, kan je daar meer over vertellen' en voila, een gesprek. Soms een kort gesprek en soms sta je zo ineens een uur te praten zonder het door te hebben. En als het goed klikt spreek je nog een keer af en rolt er een vriendschap uit. Zoals hier ook eerder is gezegd: die vrienden kunnen jou weer aan anderen voorstellen en je hebt er zo een zwik mensen bij. Mission accomplished. Maar je moet er wel wat voor doen. Een drempel over, dat geldt zeker voor jou. Dat kun je trainen, zoals ik eerder uitlegde. Weten wat je moet zeggen en wanneer. Daar moet je eerst aan werken, anders gaat die volgende stap van mensen aanspreken heel moeilijk worden. |
DancingPhoebe | zondag 28 februari 2016 @ 00:02 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 19:36 schreef Elvi het volgende:Zo ik ben terug  Het was supergezellig! Leuke mensen, leuk museum. Het ging eigenlijk allemaal wel vanzelf  Iedereen vond het wel stoer dat ik meteen een eigen activiteit had georganiseerd ipv eerst eens een keer meekijken  Een aantal gaan mij nu ook volgen op de website, dus als ik weer wat organiseer dan krijgen ze daar een melding van, en ik heb ook een paar pluimen gehad zag ik Het was een hele gemengde groep, er was ook iemand bij die voor Engels sprak en iemand die wel wat meer awkward was maar het voelde wel als een groepsactiviteit. Niemand viel erbuiten. Ik vond het dus wel erg geslaagd en ik ben al aan het nadenken over een nieuwe activiteit  Het is dus zeker wel een aanrader. Je leert in 1 keer een groep nieuwe mensen kennen, en je kan elkaar dus vaker tegenkomen (zeker als jij veel organiseert en mensen vinden het leuk; dan kunnen ze je volgen en komen ze vaker naar je activiteit). Wat ontzettend leuk voor je! Kan me voorstellen dat je hier een heel goed gevoel aan over hebt gehouden  |
MoneyTalks | woensdag 2 maart 2016 @ 12:48 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 02:57 schreef RickHD90 het volgende:[..] De meeste mensen hebben honderden vrienden omdat zij mensen vanaf hun kleuterklas toevoegen en iedere klapmongool die hun foto liked. Sommige mensen (like me) houden hun sociale cirkel wat kleiner. Ik voeg alleen relevante mensen toe. Oftewel: mensen van m'n kindertijd waar ik nog contact mee heb, leuke collega's of huidige studiegenoten. Spreek ik je niet meer / spreek ik je nooit meer? Daag. Wat betreft jouw 0 vrienden dingetje en waarom andere mensen wél vrienden hebben? Omdat die andere mensen niet om 2.06 op Fok! gaan huilen waarom ze geen vrienden hebben maar gewoon op mensen afstappen, een praatje maken, tijdens het praten een drankje aanbieden en zo iemand leren kennen, gegevens uitwisselen (Facebook of nummer) en later weer eens wat leuks gaan doen. Of omdat ze hun ballen laten uitzakken en in de sportschool dat ene leuke meisje of die aardige gozer gewoon aanspreken en om advies vragen over een training. Echt waar, ik maak elke maand wel nieuwe vrienden, vaak maar 1, soms 2 of 3 door collateral damage. Die ene vriend heeft ook vrienden. Grote kans dat hij/zij je een keer uitnodigt om mee te gaan wat leuks doen. Jij en je nieuwe mattie lopen naar een cafe en tadaaa, ziehier 3 andere mensen waar je samen mee gaat poolen, biertje achterover tikt of gaat bowlen, of uitgaat. Nu heb je al 4 nieuwe vrienden! Maar wacht! We zijn ook wel eens jarig! "Kom gezellig erbij! Genoeg drinken en snacks!" Wat krijgen we nu? Die ene vriend met 3 vrienden hebben een woonkamer vol! En zo groeit jouw stumpige einzelgangersbestaan uit van 0 vrienden naar 1 vriend, naar 4, naar mogelijk 5 - 10 vrienden. En allemaal omdat je één keer niet in een hoekje hebt zitten wenen, maar gewoon menselijk gedrag hebt vertoond: leuk praten, iemand leren kennen, nog eens wat leuks doen en herhalen. De fout is echter als je alleen maar vrienden wilt maken of een meisje wilt aanspreken omdat je iets tekort komt. Spreek geen meisjes aan "want dan krijg ik een vriendin / kan ik m'n zak eens in wat anders legen dan een oude sok", maar wees oprecht geinteresseerd. Ga ook geen moeilijke dingen verzinnen. Ik heb eens een hele treinrit met een leuke meid gesproken omdat ik haar erop wees dat we toevallig allebei dezelfde schoenen droegen (zwarte vans, wie heeft ze tegenwoordig niet). Wat begon met zwarte vans eindigde in een leuk gesprek over haar studie, werk, waar ze vandaan kwam, waarom ze die studie koos enz enz. Ik kreeg dan wel niet haar nummer mee, want ze had een vriend, maar boeie, ik heb een leuk persoon leren kennen. Via mijn studievereniging ben ik in 1 avond 5 vrienden rijker geworden, gewoon door leuk mee te doen, interesse te tonen, te praten, en bovenal geen verwachtingen te hebben. Dus, wat ga je nu doen? Inderdaad, mensen aanspreken en zien waar het naartoe gaat. In het begin is het moeilijk en is vooral afwijzing moeilijk, maar besef je dat er in een volle trein zeker wel 5 mensen zijn waar je gewoon mee kan praten. Succes en fijn weekend! - edit - Oh, en minitip van flip: Als je totaal geen klik merkt met de persoon, wens die persoon dan een fijne dag en ga verder. Je komt creepy over als je maar door blijft zeuren of awkward erbij blijft hangen. "Hey, ik ga weer even verder, leuk je gesproken te hebben en fijne dag / fijn weekend nog!". Lekker letterlijk en figuurlijk achter je laten, volgende persoon. Je moet wel HEEL extreem zijn als niemand met je wilt praten. En hoe vaker je het doet, hoe zelfverzekerder je erin wordt, hoe makkelijker je afwijzing van je af kan zetten en hoe beter je skills worden. Gewoon reflecteren, kijken wat je anders kan doen en doorgaan. Als ik het kan, kan jij het ook. QFT |
Elvi | woensdag 2 maart 2016 @ 19:47 |
Ik ga zo naar een proefles yoga. Kijken of ik daar ook nog wat aansluiting kan vinden (en of het wat voor me is uiteraard dat staat wel op nummer 1 ) |
DancingPhoebe | woensdag 2 maart 2016 @ 19:48 |
Elvi, niet te veel van verwachten, ik merkte bij yoga dat iedereen vooral behoefte had aan rust en een beetje in zichzelf gekeerd was na afloop van de les 
Neemt niet weg dat yoga in zichzelf heel prettig is om te doen, maar misschien minder geschikt als activiteit om contacten op te doen  |
Elvi | woensdag 2 maart 2016 @ 22:15 |
quote: Op woensdag 2 maart 2016 19:48 schreef DancingPhoebe het volgende:Elvi, niet te veel van verwachten, ik merkte bij yoga dat iedereen vooral behoefte had aan rust en een beetje in zichzelf gekeerd was na afloop van de les  Neemt niet weg dat yoga in zichzelf heel prettig is om te doen, maar misschien minder geschikt als activiteit om contacten op te doen  En het zijn ook vooral ouderen bij deze les voor en na de les wordt er wel gekletst hier. Maar ik deed het vooral om de yoga zelf ik moet toch wat aan mn lenigheid doen  |
syndroom | donderdag 3 maart 2016 @ 20:37 |
Hoe kan het dat ik iemand met autisme ken die wel vlot is in het leggen van contacten en altijd wel een scharrel of vriendin heeft? |
DancingPhoebe | donderdag 3 maart 2016 @ 20:40 |
quote: Op donderdag 3 maart 2016 20:37 schreef syndroom het volgende:Hoe kan het dat ik iemand met autisme ken die wel vlot is in het leggen van contacten en altijd wel een scharrel of vriendin heeft? Nature / Nurture. |
Elvi | donderdag 3 maart 2016 @ 20:41 |
Sommige mensen hebben gewoon wél een leuke persoonlijkheid en zijn niet zo klagerig ingesteld maar maken wat van hun leven. |
Copycat | donderdag 3 maart 2016 @ 20:43 |
Mja, niet echt materiaal voor deze reeks. |
Arduino | donderdag 3 maart 2016 @ 23:34 |
quote: Op donderdag 3 maart 2016 20:37 schreef syndroom het volgende:Hoe kan het dat ik iemand met autisme ken die wel vlot is in het leggen van contacten en altijd wel een scharrel of vriendin heeft? Waarom probeer je niet eens om wat meer met hem op te trekken? Hij zal je waarschijnlijk beter begrijpen als de mensen hier en kan je misschien beter uitleggen wat hij doet. Het is namelijk best lastig om iets uit te leggen wat een soort van automatisch gaat en je ook nog best een kans hebt dat het voor iemand met autisme nooit automatisch zal gaan. |
Elvi | donderdag 3 maart 2016 @ 23:43 |
Er zitten grote verschillen tussen mensen met autisme en dat heeft ook veel met je persoonlijkheid en karakter te maken. Ik weet niet of je bij Deezertje alles kan afschuiven op zn autisme. Mensen met autisme kunnen heel ver komen, en sommigen hebben er ook weinig 'last' van. Het hangt er gewoon vanaf in hoeverre je aan jezelf wilt werken of dat je liever Calimero wil spelen.
Maar goed, in het andere topic vertelde hij wel dat hij een aantal stappen heeft ondernomen dus misschien is hij over een tijdje wel klaar voor dit topic Ik hoop dat hij goede resultaten krijgt uit de stappen die hij nu gaat ondernemen en dat dat hem vertrouwen geeft om zich verder te ontwikkelen. |
BeamofLight | vrijdag 4 maart 2016 @ 10:29 |
quote: maak er gewoon nog wat stappen bij, tis toch lekker overzichtelijk en t loopt ook lekker |
syndroom | zaterdag 5 maart 2016 @ 03:35 |
quote: Op donderdag 3 maart 2016 23:43 schreef Elvi het volgende:Er zitten grote verschillen tussen mensen met autisme en dat heeft ook veel met je persoonlijkheid en karakter te maken. Ik weet niet of je bij Deezertje alles kan afschuiven op zn autisme. Mensen met autisme kunnen heel ver komen, en sommigen hebben er ook weinig 'last' van. Het hangt er gewoon vanaf in hoeverre je aan jezelf wilt werken of dat je liever Calimero wil spelen. Maar goed, in het andere topic vertelde hij wel dat hij een aantal stappen heeft ondernomen dus misschien is hij over een tijdje wel klaar voor dit topic  Ik hoop dat hij goede resultaten krijgt uit de stappen die hij nu gaat ondernemen en dat dat hem vertrouwen geeft om zich verder te ontwikkelen. Het is anders wel erg opvallend dat veel mannen die niet verder komen dan pre stap 1 vaak te kampen hebben met autisme (Deezertje) en/of andere psychiatrische problematiek. Van iemand die kleurenblind is kun je ook niet vragen om zijn best te doen om kleur te zien. Zo is dat ook bij autisme, ze kunnen die sociale code niet aanvoelen waardoor ze aansluiting bij leeftijdsgenoten al op jonge leeftijd missen.
Het begint al op de basisschool, weinig vriendjes, als dat zich in dezelfde lijn doortrekt tot ver na de middelbare school is de kans groot dat zo'n persoon eindigt als een oudere maagd. Daarom zie ik het feit als je op oudere leeftijd nog maagd bent, er wel een onderliggende oorzaak moet zijn waarom. Vaak is er wel wat mis met dit soort types. Ja, daar schaar ik ook mijzelf onder. |
DoubleDip | zaterdag 5 maart 2016 @ 10:30 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 03:35 schreef syndroom het volgende:[..] Het is anders wel erg opvallend dat veel mannen die niet verder komen dan pre stap 1 vaak te kampen hebben met autisme (Deezertje) en/of andere psychiatrische problematiek. V an iemand die kleurenblind is kun je ook niet vragen om zijn best te doen om kleur te zien. Zo is dat ook bij autisme, ze kunnen die sociale code niet aanvoelen waardoor ze aansluiting bij leeftijdsgenoten al op jonge leeftijd missen. Het begint al op de basisschool, weinig vriendjes, als dat zich in dezelfde lijn doortrekt tot ver na de middelbare school is de kans groot dat zo'n persoon eindigt als een oudere maagd. Daarom zie ik het feit als je op oudere leeftijd nog maagd bent, er wel een onderliggende oorzaak moet zijn waarom. Vaak is er wel wat mis met dit soort types. Ja, daar schaar ik ook mijzelf onder. Dat vetgedrukte hangt echt van de persoon af hoor. Je kan heus wel wat leren en socialer worden, maar je moet er wel voor open staan. Helaas zie ik daar bij jou niet veel van terug. Er zijn hier en in andere topics echt al meer dan genoeg adviezen gegeven om kleine stappen te ondernemen zodat je jezelf kunt trainen in sociale situaties. Maar als je alles afslaat met een smoes, dan schiet het nooit op natuurlijk. |
Sick_Little_Monkey | zaterdag 5 maart 2016 @ 11:01 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 03:35 schreef syndroom het volgende:[..] Het is anders wel erg opvallend dat veel mannen die niet verder komen dan pre stap 1 vaak te kampen hebben met autisme (Deezertje) en/of andere psychiatrische problematiek. Van iemand die kleurenblind is kun je ook niet vragen om zijn best te doen om kleur te zien. Nee, maar hoe je er mee omgaat is wel een dingetje. Ik zie mijn vader niet in een hoekje zitten janken dat ie geen pasteltinten kan zien of dat ie zich ergert aan mensen die dat wel kunnen. |
Copycat | zaterdag 5 maart 2016 @ 11:02 |
quote: Volgens mij praat ik hier toch echt geen Swahili. Syndroom, je hebt nota bene een eigen topic geopend en dat laat je links liggen.
Dit is dating 1. Geen autisme 1, geen kleurenblind 1.
Off-topic posts hierna worden verwijderd. Zonder omhaal. |
R-K | zaterdag 5 maart 2016 @ 20:11 |
quote: Op zaterdag 27 februari 2016 15:12 schreef RickHD90 het volgende:[..] Iemands naam vragen is totaal niet creepy, vooral niet halverwege een gesprek. Ik stap bijv. zelf niet op iemand af met "hey wat is je naam", meestal spreek ik iemand gewoon aan en als ik merk dat het gesprek vrolijk gaat (dus niet meteen worden genegeerd of weggemoffeld), dan vraag ik iemands naam. 9/10 keer geeft iemand wel z'n naam vrij, steek je hand uit, noem je eigen naam. Zo moeilijk hoeft het niet te zijn. Een nummer vraag je ook niet zomaar, maar meestal met de intentie om bijvoorbeeld af te spreken / daten, zodat je op een ander moment wat kan regelen en dus niet 100x naar dezelfde plek op dezelfde tijd hoeft te gaan, dát is pas creepy. Tja, als jij sowieso liever een groentje wilt blijven, accepteer dit dan en ga verder met je leven. Erover miepen helpt niets, er wat aan doen wel. Je voelt je te min, omdat een ander meisje toevallig de middelen heeft om op kamers te wonen en sneller leert dan jou, en feestbeest dat ze is zit ze bij een studentenvereniging om af en toe lekker los te gaan met vrienden en vriendinnen. Je zegt zelf dat je hbo doet en thuis woont. Nu is hbo helemaal niet verkeerd (tenzij je FOK! als waarheid ziet, dan is alles te min tenzij je bezig bent om ruimtevaartkunde cum laude te halen), ook het thuiswonen niet per se. Ik woon door omstandigheden nog thuis en de meeste meisjes vinden dit geen afknapper. Ideaal is wat anders, dat snap ik zelf ook wel, maar ik ga dan ook komend jaar als alles financieel weer goed zit ook op kamers of antikraak wonen. Dus, wat kun je hier uit leren? - HBO is prima, en als een meisje jou echt leuk vind zal het haar niet boeien of je voltijd werkt als automonteur of een advocatenstudie doet. Het gaat er haar om (en zou voor jou ook moeten gelden) dat er een wederzijdse klik is, jullie het leuk met elkaar hebben en dat jullie gevoelens op elkaar aansluiten. Ik zeg vaker in dit soort gevallen: wordt wie je wilt daten. Verwacht jij van een meisje dat ze avontuurlijk is, een goed lichaam heeft en een eigen huis? Dan moet jij hetzelfde of zelfs meer kunnen bieden. Een 10 willen maar zelf een 6je blijven is natuurlijk niet realistisch.. - Thuiswonen niets mis mee per se. Vind je het vervelend, ga op kamers / zoek antikraak / ga huren. Er is een verschil tussen thuiswonen omdat het lekker geld bespaart en thuiswonen omdat het gewoon even niet anders kan. En newsflash: de meeste studenten zitten bij DUO met een lening om hun eigen plek te financieren. Er zijn enkelen die gematst worden door ouders, maar een groot deel komt rond van een lening. Niks mis mee, zolang je het maar verstandig doet. 900 euro lenen terwijl je genoeg hebt aan 400 is natuurlijk een beetje dom. - Iemand zijn/haar naam vragen is niet creepy, maar doe het gewoon halverwege het gesprek als het gesprek leuk loopt. En tot slot, denk er niet teveel over na. Als jij elke scenario in je hoofd tig keer voor je stelt zul je alleen maar angst aanpraten terwijl het vaak niet eens zo loopt. Niet zo moeilijk doen mensen.. Eigenlijk zoek ik ook geen relatie oid, maar als ik toevallig goeie bekenden (die ik eerder die dag getroffen heb) opzoek op Facebook en de vriendenlijst bekijk, denk ik zo zo, die heeft een partij leuke meiden in zijn vriendenlijst, daar wil ik ook wel leuke dingen mee doen. Ik heb geen 06-nummer van die bekenden, dus appen lukt niet.
Als ik buiten ben denk ik ook helemaal niet aan leuke dingen doen met meisjes ofzo, ook niet als ik toevallig iemand ontmoet ofzo. Het gaat gewoon meer op de automatische piloot. Daarom denk ik ook niet aan naam/nummer vragen ofzo. Ik weet gewoon niet echt goed wat ik haar kan bieden en wat zij mij kan bieden.
Heb toch definitief gekozen om thuis te blijven wonen. Aangezien gisteren bewezen is dat hbo-spoorknorcursisten (die nota bene dezelfde opleiding volgen als ik) wel 9+-meiden (en ook echte studentes) in hun fb-vriendenlijst hebben, denk ik dat op kamers gaan geen oplossing is en het een hoop geld kost. Misschien kun ik met het geld wat ik uitspaar een mooi reisje boeken.
Wordt wie je wilt is soms ook wel lastig, op sommige vlakken wil je ook iemand die je kan aanvullen, waar zij sterker in is dan jij. Natuurlijk moet je niet als introvert persoon een extrovert meisje willen daten of omgekeerd, maar je moet wel jezelf blijven.
Beetje warrig verhaal dit, maar ik moet gewoon een praatpaal hebben en alle andere praatpalen staan uit. |
Deezertje | zaterdag 5 maart 2016 @ 20:33 |
-leuk, maar zo niet de bedoeling van dit topic. Zoals je ondertussen toch wel zou moeten snappen-
[ Bericht 94% gewijzigd door Copycat op 05-03-2016 20:48:52 ] |
DoubleDip | zaterdag 5 maart 2016 @ 22:44 |
Ben even op zoek gegaan naar een nieuwe hobby, want op dit moment ben ik vooral veel aan het studeren, maar is er in de avonduren en meestal overdag weinig tot niks anders te doen (of alleen solo hobby's). Heb dus maar even gemaild naar een lokale toneelclub. Wel eens eerder gedaan toen ik nog lid was en zou het toch graag weer oppakken. Wie weet. 
EDIT: Ze zijn snel zeg. Nu al reactie dat ik iedere woensdag welkom ben. Moet wel even doorgeven wanneer natuurlijk, maar ik denk dat ik komende woensdag vast in de agenda zet. 
[ Bericht 24% gewijzigd door DoubleDip op 05-03-2016 22:54:19 ] |
MrCookies | zaterdag 5 maart 2016 @ 22:54 |
Toneel spelen is leuk doe het al heel mijn leven. |
Deezertje | zaterdag 5 maart 2016 @ 22:57 |
quote: Ik ook Maar zonder succes.. |
MrCookies | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:00 |
quote: dat is een gave mijn jongen dat leer je niet zomaar. Je mag het ook manipuleren noemen als je dat eenmaal kan kun je ver komen of niet. |
MrCookies | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:01 |
Neen grapje. Echter al eens op toneel geweest? |
syndroom | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:14 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 22:44 schreef DoubleDip het volgende:Ben even op zoek gegaan naar een nieuwe hobby, want op dit moment ben ik vooral veel aan het studeren, maar is er in de avonduren en meestal overdag weinig tot niks anders te doen (of alleen solo hobby's). Heb dus maar even gemaild naar een lokale toneelclub. Wel eens eerder gedaan toen ik nog lid was en zou het toch graag weer oppakken. Wie weet.  EDIT: Ze zijn snel zeg. Nu al reactie dat ik iedere woensdag welkom ben. Moet wel even doorgeven wanneer natuurlijk, maar ik denk dat ik komende woensdag vast in de agenda zet.  Je durft wel. Dat is anders bij mensen die al heel hun leven buiten de groep vallen en daardoor bijna alleen maar slechte ervaringen hebben. Volgens mij ben jij wel iemand die sociaal vaardig is en goed kan leren. Daardoor heb je al veel minder risico op social rejection. |
MrCookies | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:18 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 23:14 schreef syndroom het volgende:[..] Je durft wel. Dat is anders bij mensen die al heel hun leven buiten de groep vallen en daardoor bijna alleen maar slechte ervaringen hebben. Volgens mij ben jij wel iemand die sociaal vaardig is en goed kan leren. Daardoor heb je al veel minder risico op social rejection. Leven is vallen en weer opstaan. Tegeltjes wijsheid nummer een. |
DoubleDip | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:20 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 23:14 schreef syndroom het volgende:[..] Je durft wel. Dat is anders bij mensen die al heel hun leven buiten de groep vallen en daardoor bijna alleen maar slechte ervaringen hebben. Volgens mij ben jij wel iemand die sociaal vaardig is en goed kan leren. Daardoor heb je al veel minder risico op social rejection. Nu wel, maar dat is niet altijd zo geweest. Vroeger viel ik ook overal buiten, maar ik heb veel geleerd over sociale situaties. Een nieuwe start met een studie heeft ook geholpen, maar uiteindelijk ben ik van een situatie zonder vrienden naar een, al zeg ik het zelf, rijk sociaal leven met leuke hobby's gegaan. Maar dat heb ik natuurlijk wel allemaal zelf moeten fixen, het is niet alsof je dingen in je schoot worden geworpen ofzo. |
syndroom | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:22 |
-nee, ga maar in je eigen topic eeuwig zielig doen-
[ Bericht 46% gewijzigd door motorbloempje op 05-03-2016 23:23:37 ] |
MrCookies | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:23 |
Nvm |
Copycat | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:24 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 23:22 schreef syndroom het volgende:Het voelt wel als een marteling. Dan nog liever in je eigen comfort zone blijven, achter de pc chillen dan in de kou de straat op moeten en steeds gedesillusioneerd terugkeren. En ook die mindset is dus niet hetgeen waarvoor dit topic bestemd is. Wil je lekker in je comfortzone blijven? Prima. Maar dan hoor je nog steeds niet hier. Knoop dat nu toch eens in je oren. |
DoubleDip | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:25 |
quote: Wel eens via mijn studentenvereniging, half jaartje mee gerepeteerd en toen een voorstelling gedaan. Verder niet. Wel ervaring met optreden, maar dat zijn alleen muzikale optredens. |
MrCookies | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:27 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 23:25 schreef DoubleDip het volgende:[..] Wel eens via mijn studentenvereniging, half jaartje mee gerepeteerd en toen een voorstelling gedaan. Verder niet. Wel ervaring met optreden, maar dat zijn alleen muzikale optredens. Heb Stand-up comedy gedaan voor jaren... Wel leuk maar ben het kwijt. Ga als ik eens verhuis dat wel weer oppakken maar dan in theater is wel een goede sociale activiteit. |
DoubleDip | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:33 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 23:27 schreef MrCookies het volgende:[..] Heb Stand-up comedy gedaan voor jaren... Wel leuk maar ben het kwijt. Ga als ik eens verhuis dat wel weer oppakken maar dan in theater is wel een goede sociale activiteit. Oh dat is ook leuk! Wel moeilijker lijkt me, meer interactie met publiek enzo. Maar wel tof! |
MrCookies | zaterdag 5 maart 2016 @ 23:37 |
quote: Zeker leuk. |
DoubleDip | zondag 6 maart 2016 @ 13:12 |
Ik heb vandaag even gemaild met een andere vereniging. Die eerste daar zat al een bekende bij, toen ik haar op de hoogte stelde was ze geloof ik niet zo blij, oeps. Maar de andere vereniging klinkt ook wel leuk dus maar even duimen dat dit gaat lukken. |
Donnie-Brasco | zondag 6 maart 2016 @ 15:36 |
Verkeerde topicue
[ Bericht 98% gewijzigd door Donnie-Brasco op 06-03-2016 15:47:27 ] |
Operc | zondag 6 maart 2016 @ 16:10 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 20:11 schreef R-K het volgende:Heb toch definitief gekozen om thuis te blijven wonen. Aangezien gisteren bewezen is dat hbo-spoorknorcursisten (die nota bene dezelfde opleiding volgen als ik) wel 9+-meiden (en ook echte studentes) in hun fb-vriendenlijst hebben, denk ik dat op kamers gaan geen oplossing is en het een hoop geld kost. Misschien kun ik met het geld wat ik uitspaar een mooi reisje boeken. Welke andere redenen zijn er om uit huis te gaan denk je? Dus als je denkt aan medestudenten die op kamers zijn gegaan, wat denk je dat hun reden was?
[ Bericht 0% gewijzigd door Operc op 06-03-2016 16:47:06 ] |
Operc | zondag 6 maart 2016 @ 16:11 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 13:12 schreef DoubleDip het volgende:Ik heb vandaag even gemaild met een andere vereniging. Die eerste daar zat al een bekende bij, toen ik haar op de hoogte stelde was ze geloof ik niet zo blij, oeps. Maar de andere vereniging klinkt ook wel leuk dus maar even duimen dat dit gaat lukken. Goed bezig!  Theaterproducties zijn vaak de leukste producties om aan mee te werken. (Zeg ik als muzikant.) |
Deezertje | zondag 6 maart 2016 @ 16:45 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 13:12 schreef DoubleDip het volgende:Ik heb vandaag even gemaild met een andere vereniging. Die eerste daar zat al een bekende bij, toen ik haar op de hoogte stelde was ze geloof ik niet zo blij, oeps. Maar de andere vereniging klinkt ook wel leuk dus maar even duimen dat dit gaat lukken. Waarom zou ze niet blij zijn? |
DoubleDip | zondag 6 maart 2016 @ 16:51 |
Vreemd, ik zie in het overzicht van topics een reactie van Deezertje op mijn post, maar op de één of andere manier zie ik die hier niet. Maar om te reageren: ze wilde graag zelf bij die vereniging en daar haar eigen vrienden maken, zonder dat er iemand van de eerdere toneelgroep (waar we allebei in zaten) achter haar aan komt. Was niet mijn intentie trouwens, ik wist gewoon niet dat er nog (veel) meer toneelgroepen waren. In ieder geval heb ik nu een andere gemaild en die ziet er leuk uit. Moet dus haast wel lukken denk ik.
EDIT: reactie is nu wel ineens zichtbaar. Vaag. |
yats | zondag 6 maart 2016 @ 16:57 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 23:14 schreef syndroom het volgende:[..] Je durft wel. Dat is anders bij mensen die al heel hun leven buiten de groep vallen en daardoor bijna alleen maar slechte ervaringen hebben. Volgens mij ben jij wel iemand die sociaal vaardig is en goed kan leren. Daardoor heb je al veel minder risico op social rejection. Wat weerhoud je om het te proberen? Iedereen leert zoiets met vallen en opstaan. Of dacht je dat doubledip of welke andere user hier dan ook nooit een keer een slechte ervaring heeft (gehad)? Dat aanbod van me staat overigens nog steeds. |
yats | zondag 6 maart 2016 @ 17:00 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 13:12 schreef DoubleDip het volgende:Ik heb vandaag even gemaild met een andere vereniging. Die eerste daar zat al een bekende bij, toen ik haar op de hoogte stelde was ze geloof ik niet zo blij, oeps. Maar de andere vereniging klinkt ook wel leuk dus maar even duimen dat dit gaat lukken. Waarom was ze daar niet zo blij mee? Het is toch juist leuk als je al iemand kent?
Edit, al gelezen, never mind |
Allures | zondag 6 maart 2016 @ 17:00 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 16:51 schreef DoubleDip het volgende:Vreemd, ik zie in het overzicht van topics een reactie van Deezertje op mijn post, maar op de één of andere manier zie ik die hier niet. Maar om te reageren: ze wilde graag zelf bij die vereniging en daar haar eigen vrienden maken, zonder dat er iemand van de eerdere toneelgroep (waar we allebei in zaten) achter haar aan komt. Was niet mijn intentie trouwens, ik wist gewoon niet dat er nog (veel) meer toneelgroepen waren. In ieder geval heb ik nu een andere gemaild en die ziet er leuk uit. Moet dus haast wel lukken denk ik. EDIT: reactie is nu wel ineens zichtbaar. Vaag. ik vind dat echt rare bullshit. En ze haalt zich nogal wat in haar hoofd 'haar achter na komt'. Hoe kan zij een hele vereniging claimen? ik had er wat van gezegd ipv afdruipen |
R-K | zondag 6 maart 2016 @ 17:02 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 16:10 schreef Operc het volgende:[..] Welke andere redenen zijn er om uit huis te gaan denk je? Dus als je denkt aan medestudenten die op kamers zijn gegaan, wat denk je dat hun reden was? Als je het argument "makkelijker met meiden in contact komen" eraf haalt valt de balans negatief uit. Je wordt er wel zelfstandiger door, maar de kosten wegen in mijn ogen niet daar tegenop.
Ik ga komende weken proberen de nummers vn deze gasten te achterhalen en proberen contact met hun te zoeken. Ik wil wel weten hoe hun als hbo-spoorknorcursist de mooiste meiden ter wereld in hun fb-lijst krijgen en hoe hun een universitair opgeleide vriendin krijgen. |
Deezertje | zondag 6 maart 2016 @ 17:04 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:02 schreef R-K het volgende:[..] Als je het argument "makkelijker met meiden in contact komen" eraf haalt valt de balans negatief uit. Je wordt er wel zelfstandiger door, maar de kosten wegen in mijn ogen niet daar tegenop. Ik ga komende weken proberen de nummers vn deze gasten te achterhalen en proberen contact met hun te zoeken. Ik wil wel weten hoe hun als hbo-spoorknorcursist de mooiste meiden ter wereld in hun fb-lijst krijgen en hoe hun een universitair opgeleide vriendin krijgen. Meiden in je lijst hebben zegt niks. Ik heb ook bloedmooie klasgenoten in mijn lijst staan, maar daar ga ik helemaal niet (meer) mee om. Op facebook is iedereen je vriend |
DoubleDip | zondag 6 maart 2016 @ 17:06 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 16:57 schreef yats het volgende:[..] Wat weerhoud je om het te proberen? Iedereen leert zoiets met vallen en opstaan. Of dacht je dat doubledip of welke andere user hier dan ook nooit een keer een slechte ervaring heeft (gehad)? Dat aanbod van me staat overigens nog steeds. Klopt. Slechte ervaringen genoeg, alleen door te miepen dat alles niet lukt en niks te doen kom je er niet. Wees ook niet beschaamd om eens naar een psych te gaan als het echt niet lukt. Ik ben 2 jaar sort of vriendloos geweest, de psychologe op school raadde mij toen aan om in de Leerlingenraad te gaan. Kortom, iets doen, actief worden. Ben dat gaan doen en tot mijn eindexamen gebleven. Was erg leuk, veel leuke mensen leren kennen. Was voor mij ook een stimulans om bij start studie gelijk dingen te doen, lid worden, de deur uit, mensen ontmoeten. En hup, een blik vrienden erbij. Zo gaan die dingen. Maar met huilen op je zolderkamertje over hoe kut het leven is lukt het dus niet. Soms moet je gewoon uit je comfortzone. Ga eens in op wat yats je aanbiedt, hij kan je vast goed helpen en leren hoe je in sociale situaties je het beste gedraagt. Kom je ook sneller van die angst af. Als je nooit op je bek gaat leer je ook niks. Zo simpel is het.
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:00 schreef Allures het volgende:[..] ik vind dat echt rare bullshit. En ze haalt zich nogal wat in haar hoofd 'haar achter na komt'. Hoe kan zij een hele vereniging claimen? ik had er wat van gezegd ipv afdruipen Tsja, ik mag haar voor het overige wel en wil ook geen stennis schoppen. Dus dan ergens anders heen. T geeft ook niks, als die andere leuk is maakt het mij niet veel uit.
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:02 schreef R-K het volgende:[..] Als je het argument "makkelijker met meiden in contact komen" eraf haalt valt de balans negatief uit. Je wordt er wel zelfstandiger door, maar de kosten wegen in mijn ogen niet daar tegenop. Ik ga komende weken proberen de nummers vn deze gasten te achterhalen en proberen contact met hun te zoeken. Ik wil wel weten hoe hun als hbo-spoorknorcursist de mooiste meiden ter wereld in hun fb-lijst krijgen en hoe hun een universitair opgeleide vriendin krijgen. Voor mij was het vooral de standaardreden van je ouders zat zijn. Plus: geen zin meer om heen en weer te reizen want op het traject ouders-studie was er altijd wel iets met de treinen. Op kamers kon ik gewoon iedere avond socializen zonder te moeten letten op het OV. Veel chiller. Ik heb vooral geleerd om met anderen (14 man) rekening te moeten houden, daar word je wel socialer van kan ik je zeggen. En zelfstandigheid, want voordat ik op kamers ging wist ik weinig van koken, niks van de was doen en ook niet bijster veel van schoonmaken. Je leert grotendeels je eigen shit oplossen, en dat is best goed kan ik zeggen. |
Operc | zondag 6 maart 2016 @ 17:08 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:02 schreef R-K het volgende:[..] Als je het argument "makkelijker met meiden in contact komen" eraf haalt valt de balans negatief uit. Je wordt er wel zelfstandiger door, maar de kosten wegen in mijn ogen niet daar tegenop. Oké, en naast zelfstandigheid, welke andere voordelen denk je dat je medestudenten zien van het op kamers gaan? |
R-K | zondag 6 maart 2016 @ 17:11 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:08 schreef Operc het volgende:[..] Oké, en naast zelfstandigheid, welke andere voordelen denk je dat je medestudenten zien van het op kamers gaan? Makkelijker uitgaan, terrasje pakken, etc. Ben sowieso geen uitgaanstype en terrasje pakken vindt ik al helemaal niets.
Oh ja: en het reizen met bus/trein niets vinden. Geen punt, reis soms 7 dagen per week met trein/bus. |
Operc | zondag 6 maart 2016 @ 17:14 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:11 schreef R-K het volgende:[..] Makkelijker uitgaan, terrasje pakken, etc. Ben sowieso geen uitgaanstype en terrasje pakken vindt ik al helemaal niets. Oh ja: en het reizen met bus/trein niets vinden. Geen punt, reis soms 7 dagen per week met trein/bus. Oké, en wat DoubleDip hieronder zegt, zie je dat als voordelen?
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:06 schreef DoubleDip het volgende:Voor mij was het vooral de standaardreden van je ouders zat zijn. Plus: geen zin meer om heen en weer te reizen want op het traject ouders-studie was er altijd wel iets met de treinen. Op kamers kon ik gewoon iedere avond socializen zonder te moeten letten op het OV. Veel chiller. Ik heb vooral geleerd om met anderen (14 man) rekening te moeten houden, daar word je wel socialer van kan ik je zeggen. En zelfstandigheid, want voordat ik op kamers ging wist ik weinig van koken, niks van de was doen en ook niet bijster veel van schoonmaken. Je leert grotendeels je eigen shit oplossen, en dat is best goed kan ik zeggen.
|
R-K | zondag 6 maart 2016 @ 17:26 |
Ik help mijn ouders regelmatig met koken en stofzuigen. Ben toch de meeste dagen van de week weg, dus dat is niet zo probleem. Alleen vakanties zijn best kut, maar ook te overleven.
Het voordeel van de ultieme vrijheid weegt bij mij niet op tegen de kosten, en andere voordelen die zij noemt ook niet. |
DoubleDip | zondag 6 maart 2016 @ 17:28 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:26 schreef R-K het volgende:Ik help mijn ouders regelmatig met koken en stofzuigen. Ben toch de meeste dagen van de week weg, dus dat is niet zo probleem. Alleen vakanties zijn best kut, maar ook te overleven. Het voordeel van de ultieme vrijheid weegt bij mij niet op tegen de kosten, en andere voordelen die zij noemt ook niet. Hoe oud was je ook alweer? Ben je met een studie bezig, bijna klaar? |
R-K | zondag 6 maart 2016 @ 17:31 |
quote: 22. Moet nog 2 jaar. Maar zelfstandigheid kun je ook ontwikkelen door als je voltijds werk hebt op jezelf te gaan wonen. |
DoubleDip | zondag 6 maart 2016 @ 17:36 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:31 schreef R-K het volgende:[..] 22. Moet nog 2 jaar. Maar zelfstandigheid kun je ook ontwikkelen door als je voltijds werk hebt op jezelf te gaan wonen. Dat kan altijd natuurlijk. Maar hoe eerder, hoe beter. En mijn argument over rekening houden met anderen geldt dan niet. Ik ken mensen die van het ouderlijk huis direct alleen zijn gaan wonen. In een complex met alleen maar 1 persoonsstudio's zijn juist dat de mensen die overlast veroorzaken. Omdat ze dus nooit rekening leerden te houden met huisgenoten. Als ik zoiets had geflikt in mijn studentenhuis dan had ik gelijk 14 man op m'n dak gehad. Dan doe je het toch minder snel.
Wat doe je eigenlijk naast je studie? Nog actief bij een club of vereniging? |
R-K | zondag 6 maart 2016 @ 17:38 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:36 schreef DoubleDip het volgende:[..] Dat kan altijd natuurlijk. Maar hoe eerder, hoe beter. En mijn argument over rekening houden met anderen geldt dan niet. Ik ken mensen die van het ouderlijk huis direct alleen zijn gaan wonen. In een complex met alleen maar 1 persoonsstudio's zijn juist dat de mensen die overlast veroorzaken. Omdat ze dus nooit rekening leerden te houden met huisgenoten. Als ik zoiets had geflikt in mijn studentenhuis dan had ik gelijk 14 man op m'n dak gehad. Dan doe je het toch minder snel. Wat doe je eigenlijk naast je studie? Nog actief bij een club of vereniging? Volg een zwemcursus via de universiteit En daarnaast extra vakken Vind het dan ook prima zo. |
Drieklank | zondag 6 maart 2016 @ 18:02 |
quote: De ironie is dat er twee soorten kleurenblinden zijn in dit topic die met elkaar in discussie gaan over kleuren die de ander niet kan zien.
DoubleDip heeft gelijk dat een verstandige kleurenblinde niet gaat niet klagen over de kleuren die hij niet kan zien. Een verstandige kleurenblinde houdt zijn geklaag voor zich en gaat niet meer met de andere kleurenblinde in discussie.
Gisteren in de supermarkt. Zij: wat wil je eten? Hij: weet ik niet. Zij: wil je misschien dit eten? Hij: nee. Zij: wil je misschien dat eten? Hij: nee. Zij: dit vond je de vorige keer toch lekker? Hij: dat is anders. Zij: dus je wilt het alleen eten als het precies is zoals de vorige keer? Hij: weet ik niet, ja, nee. Zij: ik vind het vervelend dat je de hele tijd zo moeilijk aan het doen bent. Hij: ik moet al jarenlang naar jouw moeilijk gedoe luisteren.
Je kunt er op rekenen dat hij haar die avond helemaal suf geneukt heeft, terwijl jij en Deezer advies krijgen om socialer te worden. Wordt eens wakker jongens. |
Operc | zondag 6 maart 2016 @ 18:03 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:36 schreef DoubleDip het volgende:[..] Dat kan altijd natuurlijk. Maar hoe eerder, hoe beter. En mijn argument over rekening houden met anderen geldt dan niet. Ik ken mensen die van het ouderlijk huis direct alleen zijn gaan wonen. In een complex met alleen maar 1 persoonsstudio's zijn juist dat de mensen die overlast veroorzaken. Omdat ze dus nooit rekening leerden te houden met huisgenoten. Als ik zoiets had geflikt in mijn studentenhuis dan had ik gelijk 14 man op m'n dak gehad. Dan doe je het toch minder snel. Wat doe je eigenlijk naast je studie? Nog actief bij een club of vereniging? Dit.  |
Faxie | zondag 6 maart 2016 @ 19:42 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 18:02 schreef Drieklank het volgende:[..] De ironie is dat er twee soorten kleurenblinden zijn in dit topic die met elkaar in discussie gaan over kleuren die de ander niet kan zien. DoubleDip heeft gelijk dat een verstandige kleurenblinde niet gaat niet klagen over de kleuren die hij niet kan zien. Een verstandige kleurenblinde houdt zijn geklaag voor zich en gaat niet meer met de andere kleurenblinde in discussie. Gisteren in de supermarkt. Zij: wat wil je eten? Hij: weet ik niet. Zij: wil je misschien dit eten? Hij: nee. Zij: wil je misschien dat eten? Hij: nee. Zij: dit vond je de vorige keer toch lekker? Hij: dat is anders. Zij: dus je wilt het alleen eten als het precies is zoals de vorige keer? Hij: weet ik niet, ja, nee. Zij: ik vind het vervelend dat je de hele tijd zo moeilijk aan het doen bent. Hij: ik moet al jarenlang naar jouw moeilijk gedoe luisteren. Je kunt er op rekenen dat hij haar die avond helemaal suf geneukt heeft, terwijl jij en Deezer advies krijgen om socialer te worden. Wordt eens wakker jongens. Je gaat je afvragen wat hem dan zo bijzonder maakt....  |
ElDinosaur | zondag 6 maart 2016 @ 21:41 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 18:02 schreef Drieklank het volgende:[..] De ironie is dat er twee soorten kleurenblinden zijn in dit topic die met elkaar in discussie gaan over kleuren die de ander niet kan zien. DoubleDip heeft gelijk dat een verstandige kleurenblinde niet gaat niet klagen over de kleuren die hij niet kan zien. Een verstandige kleurenblinde houdt zijn geklaag voor zich en gaat niet meer met de andere kleurenblinde in discussie. Gisteren in de supermarkt. Zij: wat wil je eten? Hij: weet ik niet. Zij: wil je misschien dit eten? Hij: nee. Zij: wil je misschien dat eten? Hij: nee. Zij: dit vond je de vorige keer toch lekker? Hij: dat is anders. Zij: dus je wilt het alleen eten als het precies is zoals de vorige keer? Hij: weet ik niet, ja, nee. Zij: ik vind het vervelend dat je de hele tijd zo moeilijk aan het doen bent. Hij: ik moet al jarenlang naar jouw moeilijk gedoe luisteren. Je kunt er op rekenen dat hij haar die avond helemaal suf geneukt heeft, terwijl jij en Deezer advies krijgen om socialer te worden. Wordt eens wakker jongens. Dit heeft 0,0 te maken met daten. |
MrCookies | zondag 6 maart 2016 @ 21:52 |
Gewoon bi worden heb je meer kansen nietwaar? |
RickHD90 | maandag 7 maart 2016 @ 01:53 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 20:11 schreef R-K het volgende:[..] Eigenlijk zoek ik ook geen relatie oid, maar als ik toevallig goeie bekenden (die ik eerder die dag getroffen heb) opzoek op Facebook en de vriendenlijst bekijk, denk ik zo zo, die heeft een partij leuke meiden in zijn vriendenlijst, daar wil ik ook wel leuke dingen mee doen. Ik heb geen 06-nummer van die bekenden, dus appen lukt niet. Als ik buiten ben denk ik ook helemaal niet aan leuke dingen doen met meisjes ofzo, ook niet als ik toevallig iemand ontmoet ofzo. Het gaat gewoon meer op de automatische piloot. Daarom denk ik ook niet aan naam/nummer vragen ofzo. Ik weet gewoon niet echt goed wat ik haar kan bieden en wat zij mij kan bieden. Heb toch definitief gekozen om thuis te blijven wonen. Aangezien gisteren bewezen is dat hbo-spoorknorcursisten (die nota bene dezelfde opleiding volgen als ik) wel 9+-meiden (en ook echte studentes) in hun fb-vriendenlijst hebben, denk ik dat op kamers gaan geen oplossing is en het een hoop geld kost. Misschien kun ik met het geld wat ik uitspaar een mooi reisje boeken. Wordt wie je wilt is soms ook wel lastig, op sommige vlakken wil je ook iemand die je kan aanvullen, waar zij sterker in is dan jij. Natuurlijk moet je niet als introvert persoon een extrovert meisje willen daten of omgekeerd, maar je moet wel jezelf blijven. Beetje warrig verhaal dit, maar ik moet gewoon een praatpaal hebben en alle andere praatpalen staan uit. Prima toch? Je hoeft ook niet altijd een relatie te zoeken, ik ben wel van mening dat hoe jij in het leven staat en hoe je je leven leeft ervoor zorgt dat bepaalde dingen wel vanzelf uitspelen. Voorbeeld: zit je heel de dag thuis niks te doen, dan zul je minder snel contacten bouwen. Ga je vaak wat doen, dan leer je vanzelf wel mensen kennen. Dat leuke meiden in Facebooklijsten, tja, kan ook via via zijn, "hey, dat is het broertje van een vriendin van me, voeg hem wel gewoon toe want hoe meer FB vrienden hoe leuker ik ben!", of die persoon kent hen al heel hun leven, of hij voegt gewoon iedereen toe, of zij voegen iedereen toe. Die FB lijsten zijn net zo betrouwbaar als een verhaal waar alleen jij getuigen van ben geweest. Die bekenden van je, je hebt hun 06 niet. Vraag het dan. Het zijn je bekenden.. En via via kun jij misschien toch met die meiden in contact komen.
Als ik buiten ben denk ik ook niet zozeer aan leuke dingen doen met meisjes ofzo, ik doe dat eigenlijk alleen als ik een klik merk met een meisje. Waarom zou ik iets leuks willen doen met iemand waar ik geen klik mee heb (en dan bedoel ik ook met jongens, waarom zou ik met iemand naar een wedstrijd kijken als ik geen klik heb met die kerel?) Ik vraag ook niet altijd een nummer van een meisje waar ik achteraf wel spijt van heb, maar soms denk ik "ach, bij een ander meisje wellicht wel!". Je kan vast genoeg bieden, hier moet je niet te druk om maken. We leven niet meer in de oertijd dat je MOEST kunnen jagen of MOEST kunnen verzamelen. Wat zij jou kan bieden, daar moet je voor jezelf maar over nadenken wat jij wilt van een meisje, als je het maar ook kan tegenbieden. Wil jij dat zij een eigen huis heeft, dan moet je dat zelf ook kunnen bieden. Maakt het jou niet uit of ze thuis woont of op kamers / eigen huis heeft, ook dan kun je het omkeren. Uiteindelijk loopt dat wel goed met een klik.
Dat je thuis wilt blijven wonen moet je ook zelf weten natuurlijk. Echter, je moet niet thuis blijven wonen omdat andere hbo'ers die thuis wonen 9+ chicks in hun FB-lijst hebben (kom op kerel, hou je niet vast aan een FB lijst..) Een reis is ook mooi, en wie weet leer je zoveel tijdens het reizen dat je met een heldere gedachte thuis komt. Sowieso is in jezelf investeren altijd goed! Op jezelf wonen is gewoon iets meer vrijheid en zelfstandigheid. Ik woon door omstandigheden op het moment nog een paar maanden thuis maar doe altijd m'n eigen was, eigen eten koken, eigen boodschappen enz enz. Ook ik heb gewoon dates, vriendinnen, vrienden. Een eigen plek is vooral fijn dat je een leuke meid na een date / na een paar dates (to each their own) naar huis kan meenemen zonder meteen je ouders moeten voor te stellen. Het is wat makkelijker allemaal, maar geen vereiste.
Natuurlijk wil je dat iemand je aanvult, maar je moet toch wel echt zelf gelukkig zijn met jezelf. Ho kan iemand van jou houden als jij niet van jezelf houd? Een extrovert kan overigens prima omgaan met een introvert, deze twee kunnen elkaar zelfs helpen (een introvert kan een extrovert wat afremmen en een extrovert kan een introvert meer bieden in sociale situaties of uit z'n schulp helpen kruipen). Alles ligt uiteindelijk aan de klik tussen twee personen.
Je moet leren omdenken. Niet denken in problemen, maar in oplossingen. "Maar wat als het lukt?"
Misschien heb je hier wat aan :http://waitbutwhy.com/201(...)inions-run-life.html
[ Bericht 2% gewijzigd door RickHD90 op 07-03-2016 02:08:28 ] |
RickHD90 | maandag 7 maart 2016 @ 02:03 |
quote: Op zaterdag 5 maart 2016 23:20 schreef DoubleDip het volgende:[..] Nu wel, maar dat is niet altijd zo geweest. Vroeger viel ik ook overal buiten, maar ik heb veel geleerd over sociale situaties. Een nieuwe start met een studie heeft ook geholpen, maar uiteindelijk ben ik van een situatie zonder vrienden naar een, al zeg ik het zelf, rijk sociaal leven met leuke hobby's gegaan. Maar dat heb ik natuurlijk wel allemaal zelf moeten fixen, het is niet alsof je dingen in je schoot worden geworpen ofzo. Same here. En nu is het ook veel makkelijker om die sociale kring te vergroten  |
anotherRandomdude | maandag 7 maart 2016 @ 09:36 |
Afgelopen weekend is het me dan toch nog gelukt een afspraak in te plannen met de collega van de stage. Na een fiets-tocht van ongeveer 25 km en hopeloos rondjes te hebben gereden om het blok waar de collega woonde het uiteindelijk toch nog kunnen vinden en maar 10 minuten later dan de oorspronkelijke planning was. Dus dat valt opzich nog mee.
Voor de mensen die nieuwsgierig zijn we hebben gezellig zitten gamen een paar uur. Al met al was het een geslaagde middag en van zijn kant gaf hij aan dat het zeker voor herhaling vatbaar was.
Dus +1 voor een toekomstige vriendschap
quote: Het gaat overgens niet om een liefdes relatie / date maar gewoon om in ieder geval een vriendschap en in de toekomst meerdere vriendschappen op te bouwen. Beginnen met kleine stapjes daarna als ik me wat zekerder voel kan ik gaan zoeken naar vrouw een voor een relatie. |
ook_gek | maandag 7 maart 2016 @ 11:11 |
Wtf heeft kleurenblind te maken met dit topic? |
syndroom | maandag 7 maart 2016 @ 18:56 |
quote: Omdat niet iedereen weet hoe je een vrouw aan moet spreken? Kijken kan altijd maar hoe spreek je iemand aan, die stap is heel is groot als je niet weet hoe je zoiets aan moet pakken. |
Copycat | maandag 7 maart 2016 @ 18:57 |
quote: Niks. Vandaar dat dat nevenonderwerp ook tot het verleden behoort. |
DoubleDip | maandag 7 maart 2016 @ 19:18 |
quote: Op maandag 7 maart 2016 18:56 schreef syndroom het volgende:[..] Omdat niet iedereen weet hoe je een vrouw aan moet spreken? Kijken kan altijd maar hoe spreek je iemand aan, die stap is heel is groot als je niet weet hoe je zoiets aan moet pakken. Jammer dan dat nog niemand je heeft aangeboden om daarbij te helpen.  |
syndroom | maandag 7 maart 2016 @ 19:19 |
quote: Ik ben er zelf nog niet klaar voor. |
DoubleDip | maandag 7 maart 2016 @ 19:22 |
quote: En wat ga je doen om te zorgen dat je dat wel bent? Klagen? Nou ik zal je vast verklappen: daar kom je geen steek verder mee. |
ook_gek | maandag 7 maart 2016 @ 21:42 |
quote: Dan heb je hier ook niks te zoeken. |
sibella2 | maandag 7 maart 2016 @ 23:11 |
quote: Op zondag 6 maart 2016 17:11 schreef R-K het volgende:[..] Makkelijker uitgaan, terrasje pakken, etc. Ben sowieso geen uitgaanstype en terrasje pakken vindt ik al helemaal niets. Oh ja: en het reizen met bus/trein niets vinden. Geen punt, reis soms 7 dagen per week met trein/bus. Het zal aan mijn gebrek aan inleving liggen hoor, maar waarom is een terrasje pakken niet leuk? Je kan in de zon zitten of niet. Praten of niet. Beer of thee. Eten of niet. Over lekkere wijven of world of warcraft praten, een boek lezen, noem het maar op. Ik kan er echt niet bij dat je dat stom vindt.
Dat lijkt hier sowieso het probleem, alle mensen met problemen qua socialisatie vinden zo weinig leuk. Prima dat je niet naar de kroeg of discotheek wil, maar als ik in een vriendschap dingen voorstel om te gaan doen, ben ik na 5x nee ook wel klaar met vrage en zoek ik iemand waar ik wel plezier mee kan hebben.
Hoe denken jullie daar zelf over deezer, syndroom en r-k? |
RickHD90 | dinsdag 8 maart 2016 @ 00:14 |
quote: Op maandag 7 maart 2016 23:11 schreef sibella2 het volgende:[..] Het zal aan mijn gebrek aan inleving liggen hoor, maar waarom is een terrasje pakken niet leuk? Je kan in de zon zitten of niet. Praten of niet. Beer of thee. Eten of niet. Over lekkere wijven of world of warcraft praten, een boek lezen, noem het maar op. Ik kan er echt niet bij dat je dat stom vindt. Dat lijkt hier sowieso het probleem, alle mensen met problemen qua socialisatie vinden zo weinig leuk. Prima dat je niet naar de kroeg of discotheek wil, maar als ik in een vriendschap dingen voorstel om te gaan doen, ben ik na 5x nee ook wel klaar met vrage en zoek ik iemand waar ik wel plezier mee kan hebben.Hoe denken jullie daar zelf over deezer, syndroom en r-k? Dit dus. Een terras is natuurlijk wel wat anders dan een kelder of zolderkamer.. Dan zien mensen je en moet je daglicht verdragen *hissss!*
Nogmaals, ik ben normaal echt geen klootzak, maar wel als ik tips geef aan socially awkward mensen die er vervolgens geen kut mee doen. Misschien helpt dit.
MEISJES ZIJN OOK MAAR MENSEN MEISJES ZIJN OOK ONZEKER MEISJES ZIJN OOK BANG EEN SIMPELE HOI/HOE GAAT HET IS VOLDOENDE DESNOODS VRAAG JE DE ROUTE/OF ZIJ 9292 OP HAAR TELEFOON HEEFT ZODAT JE AANLEIDING HEBT OM TE PRATEN
Kut Christus. Ik zat vandaag nog in de trein met een meisje aan wie ik vroeg of zij 9292 op haar telefoon had omdat mijn telefoon leeg was en ik toch benieuwd was of ik de bus kon halen of een half uur moest wachten. Ze gaf mij haar telefoon zodat ik even kon kijken, ik gaf haar telefoon na het zoeken terug en vroeg iets later haar naam, met eerst een antwoord "waarom..?" met als mijn reactie "oh gewoon, vind het wel zo netjes om mezelf voor te stellen als iemand me ergens mee heeft geholpen". Enkele interessante feitjes die ik in 5 minuten te weten ben gekomen:
- ze heeft een bijzondere naam die je niet vaker hoort (nee, ik ga het niet vertellen ivm haar privacy) - Ze wist zelf pas sinds kort dat haar roepnaam een afkorting was van een megalange nog nooit eerder gehoorde naam - Ze kwam uit Breda omdat haar vriend daar woont - Ze doet havo en is 15, moet misschien een jaartje overdoen omdat ze dit jaar meer bezig was met uitgaan en haar vriend - Haar broer is 3 keer blijven zitten en doet nu hbo waar hij het reuze naar zijn zin heeft - Haar broer is 20 - Ze is met haar vader en broer naar het BMW museum geweest en zag een kleimodel van een ontwerp - Hierdoor wilt ze industrieel ontwerp studeren met de richting naar de autobranche - Ze vertelde me dat ze nog nooit van mijn studie heeft gehoord, maar het wel een coole en interessante opleiding vond - Ze woont net buiten mijn woonplaats - Ze vind Breda een leuke stad en we waren het allebei eens dat Rotterdam toch wat directer is en meer op zichzelf en dat valt op als je naar het vrolijke vriendelijke Breda gaat
En dit allemaal alleen omdat ik naar een ov-tijd vroeg via een app, mezelf voorstelde en vroeg "studeer je toevallig in Breda, omdat je daar ook opstapte?"
Echt mensen, zo fucking moeilijk is het niet...
*ninja edit*
En nee, ik zat niet met haar te flirten, gewoon interesse in m'n medemens die mij te hulp schoot met een simpel gebaar... |
Deezertje | dinsdag 8 maart 2016 @ 00:20 |
quote: Op maandag 7 maart 2016 23:11 schreef sibella2 het volgende:[..] Het zal aan mijn gebrek aan inleving liggen hoor, maar waarom is een terrasje pakken niet leuk? Je kan in de zon zitten of niet. Praten of niet. Beer of thee. Eten of niet. Over lekkere wijven of world of warcraft praten, een boek lezen, noem het maar op. Ik kan er echt niet bij dat je dat stom vindt. Dat lijkt hier sowieso het probleem, alle mensen met problemen qua socialisatie vinden zo weinig leuk. Prima dat je niet naar de kroeg of discotheek wil, maar als ik in een vriendschap dingen voorstel om te gaan doen, ben ik na 5x nee ook wel klaar met vrage en zoek ik iemand waar ik wel plezier mee kan hebben. Hoe denken jullie daar zelf over deezer, syndroom en r-k? Deels eens. Ik woon een half uur van de stad dus daar moet 't gebeuren qua samen shoppen of ergens wat eten/drinken of bij iemand anders thuis. Durf mensen niet mee te slepen naar mijn huis (en ouders). |
Deezertje | dinsdag 8 maart 2016 @ 00:22 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 00:14 schreef RickHD90 het volgende:[..] Dit dus. Een terras is natuurlijk wel wat anders dan een kelder of zolderkamer.. Dan zien mensen je en moet je daglicht verdragen *hissss!* Nogmaals, ik ben normaal echt geen klootzak, maar wel als ik tips geef aan socially awkward mensen die er vervolgens geen kut mee doen. Misschien helpt dit. MEISJES ZIJN OOK MAAR MENSEN MEISJES ZIJN OOK ONZEKER MEISJES ZIJN OOK BANG EEN SIMPELE HOI/HOE GAAT HET IS VOLDOENDE DESNOODS VRAAG JE DE ROUTE/OF ZIJ 9292 OP HAAR TELEFOON HEEFT ZODAT JE AANLEIDING HEBT OM TE PRATENKut Christus. Ik zat vandaag nog in de trein met een meisje aan wie ik vroeg of zij 9292 op haar telefoon had omdat mijn telefoon leeg was en ik toch benieuwd was of ik de bus kon halen of een half uur moest wachten. Ze gaf mij haar telefoon zodat ik even kon kijken, ik gaf haar telefoon na het zoeken terug en vroeg iets later haar naam, met eerst een antwoord "waarom..?" met als mijn reactie "oh gewoon, vind het wel zo netjes om mezelf voor te stellen als iemand me ergens mee heeft geholpen". Enkele interessante feitjes die ik in 5 minuten te weten ben gekomen: - ze heeft een bijzondere naam die je niet vaker hoort (nee, ik ga het niet vertellen ivm haar privacy) - Ze wist zelf pas sinds kort dat haar roepnaam een afkorting was van een megalange nog nooit eerder gehoorde naam - Ze kwam uit Breda omdat haar vriend daar woont - Ze doet havo en is 15, moet misschien een jaartje overdoen omdat ze dit jaar meer bezig was met uitgaan en haar vriend - Haar broer is 3 keer blijven zitten en doet nu hbo waar hij het reuze naar zijn zin heeft - Haar broer is 20 - Ze is met haar vader en broer naar het BMW museum geweest en zag een kleimodel van een ontwerp - Hierdoor wilt ze industrieel ontwerp studeren met de richting naar de autobranche - Ze vertelde me dat ze nog nooit van mijn studie heeft gehoord, maar het wel een coole en interessante opleiding vond - Ze woont net buiten mijn woonplaats - Ze vind Breda een leuke stad en we waren het allebei eens dat Rotterdam toch wat directer is en meer op zichzelf en dat valt op als je naar het vrolijke vriendelijke Breda gaat En dit allemaal alleen omdat ik naar een ov-tijd vroeg via een app, mezelf voorstelde en vroeg "studeer je toevallig in Breda, omdat je daar ook opstapte?" Echt mensen, zo fucking moeilijk is het niet... *ninja edit* En nee, ik zat niet met haar te flirten, gewoon interesse in m'n medemens die mij te hulp schoot met een simpel gebaar... Maar was je telefoon ook echt leeg? Ik krijg altijd de kriebels van zulke onvoorspelbare gesprekjes. Ben altijd bang dat ze vragen waar ik vandaan kwam of naar toe ga en dan zo eerlijk als ik ben antwoord dat ik naar de bios ga.. in mijn uppie. Want die vraag stellen ze 99% altijd. ''Oh leuk, met wie?!''. |
RickHD90 | dinsdag 8 maart 2016 @ 00:34 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 00:22 schreef Deezertje het volgende:[..] Maar was je telefoon ook echt leeg?  Ik krijg altijd de kriebels van zulke onvoorspelbare gesprekjes. Ben altijd bang dat ze vragen waar ik vandaan kwam of naar toe ga en dan zo eerlijk als ik ben antwoord dat ik naar de bios ga.. in mijn uppie. Want die vraag stellen ze 99% altijd. ''Oh leuk, met wie?!''. Mijn telefoon was echt leeg ja. Ik hoef niet iets te verzinnen om met een meisje te praten, ik ben niet bang om op m'n bek te gaan.
Laten we even jouw voorbeelden in mijn situatie gooien:
RickHD zit in de trein Meisje komt voor Rick zitten Rick uses greeting "hey " Meisje uses politeness "hi!" Meestal is er stilte. Ik kijk gewoon een beetje naar buiten, ik app met vrienden, check m'n pagina's, doe m'n ding. Daar is m'n halte, "fijne reis nog!" - "dankje "
Done.
Ander voorbeeld
Rick zit in de trein Leuk, aantrekkelijk meisje komt voor Rick zitten Rick uses greeting "hey " Meisje uses politeness "hi!" Rick zoekt iets om over te praten. In het geval van vandaag, OV tijden omdat lege telefoon. "Sorry, heb jij toevallig 9292 op je telefoon?" - "ja hoor!" "zou ik even mijn bustijden mogen kijken? Mijn telefoon is helaas leeg, zul je net zien dat ik een half uur moet wachten " - "ja natuurlijk!" - rick zoekt tijden, weet de info die hij nodig heeft over de tijden, geeft telefoon terug "super bedankt! hoe is je naam?" - "waarom? (zie voorbeeld in mn vorige post) -"<naam>" *rick steekt hand uit, zij doet dit automatisch ook, zo ben je opgegroeid.. rick zegt zijn naam terug, gevolgd door "aangenaam"* "drukke dag gehad?" - meisje reageert, en vanaf hier kan ik al genoeg. Studeert ze in de stad waar ze instapte? Wat studeert ze, hoe is ze erop gekomen, hoeveelste jaar, hoe oud is ze eigenlijk (minderjarig, niet interessant om mee te flirten, beetje mijn leeftijdbereik, interessant om te flirten" Stel dat het meisje nu zegt: -"waar kom jij vandaan?" "oh ik was even bij een goede vriendin van me in Breda, even lunchen, bijpraten, het gewoonlijke " -"oh leuk!" "Weleens in Breda geweest?" enz enz
Stel dat ze vraagt "oh met wie ga je naar de bios?!" Dan kun je OF zeggen "ik ga alleen" Oh! Waarom dan? "Ik had afgesproken met vrienden maar ze konden helaas niet en ik had m'n ticket al, dus waarom niet?" Of je liegt gewoon (white lie) "met een paar vrienden " Welke film ga je? *vertel over de film, of de titel, of waarom jou die film leuk lijkt*
Moeilijk zeg, poh.
Jullie zijn niet bang voor contact, jullie zijn bang om wat mensen van je denken. Ik heb eerder een artikel gepost (of nou ja, een link naar een artikel), maar koppig als jullie zijn hebben jullie niet eens de moeite genomen om erop te klikken, laat staan te lezen. Vervelend vind ik dit, want we zijn nu weer een paar pagina's verder en er zijn genoeg mensen die jullie willen helpen, maar jullie hebben gewoon schijt aan hulp en het lijkt er steeds meer op dat jullie comfort zone en de slachtofferrol leuker zijn.
Nogmaals: ik ben ECHT geen klootzak, en ik ben nu misschien wel hard, maar als ik ergens niet tegen kan is dat ik mensen wil helpen, en dat die mensen mijn hulp of negeren, of gewoon in m'n smoel spugen want boohoo. Doe er dus wat mee en kap met zeuren. Grow some balls en ga leven. Fuck wat de rest denkt. |
RickHD90 | dinsdag 8 maart 2016 @ 00:37 |
Oh, om weer even mezelf als voorbeeld te geven (open minded als ik ben zou je je totaal geen zorgen hoeven maken om je antwoorden in een gesprek als je met mij zou spreken).
Als jij tegen mij zou zeggen dat je alleen naar de bios ga, zou ik zeggen "ach, is ook wel eens lekker!"
Nou wat eng zeg! Je hebt gehoord van een compleet vreemde dat het geen fuck uitmaakt of je nu met de hele boerenfamilie naar de film gaat, met vrienden, met je kind of alleen. |
Deezertje | dinsdag 8 maart 2016 @ 00:40 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 00:34 schreef RickHD90 het volgende:[..] Mijn telefoon was echt leeg ja. Ik hoef niet iets te verzinnen om met een meisje te praten, ik ben niet bang om op m'n bek te gaan. Laten we even jouw voorbeelden in mijn situatie gooien: RickHD zit in de trein Meisje komt voor Rick zitten Rick uses greeting "hey  " Meisje uses politeness "hi!" Meestal is er stilte. Ik kijk gewoon een beetje naar buiten, ik app met vrienden, check m'n pagina's, doe m'n ding. Daar is m'n halte, "fijne reis nog!" - "dankje  " Done. Ander voorbeeld Rick zit in de trein Leuk, aantrekkelijk meisje komt voor Rick zitten Rick uses greeting "hey  " Meisje uses politeness "hi!" Rick zoekt iets om over te praten. In het geval van vandaag, OV tijden omdat lege telefoon. "Sorry, heb jij toevallig 9292 op je telefoon?" - "ja hoor!" "zou ik even mijn bustijden mogen kijken? Mijn telefoon is helaas leeg, zul je net zien dat ik een half uur moet wachten  " - "ja natuurlijk!" - rick zoekt tijden, weet de info die hij nodig heeft over de tijden, geeft telefoon terug "super bedankt! hoe is je naam?" - "waarom? (zie voorbeeld in mn vorige post) -"<naam>" *rick steekt hand uit, zij doet dit automatisch ook, zo ben je opgegroeid.. rick zegt zijn naam terug, gevolgd door "aangenaam"* "drukke dag gehad?" - meisje reageert, en vanaf hier kan ik al genoeg. Studeert ze in de stad waar ze instapte? Wat studeert ze, hoe is ze erop gekomen, hoeveelste jaar, hoe oud is ze eigenlijk (minderjarig, niet interessant om mee te flirten, beetje mijn leeftijdbereik, interessant om te flirten" Stel dat het meisje nu zegt: -"waar kom jij vandaan?" "oh ik was even bij een goede vriendin van me in Breda, even lunchen, bijpraten, het gewoonlijke  " -"oh leuk!" "Weleens in Breda geweest?" enz enz Stel dat ze vraagt "oh met wie ga je naar de bios?!" Dan kun je OF zeggen "ik ga alleen" Oh! Waarom dan? "Ik had afgesproken met vrienden maar ze konden helaas niet en ik had m'n ticket al, dus waarom niet?" Of je liegt gewoon (white lie) "met een paar vrienden  " Welke film ga je? *vertel over de film, of de titel, of waarom jou die film leuk lijkt* Moeilijk zeg, poh. Jullie zijn niet bang voor contact, jullie zijn bang om wat mensen van je denken. Ik heb eerder een artikel gepost (of nou ja, een link naar een artikel), maar koppig als jullie zijn hebben jullie niet eens de moeite genomen om erop te klikken, laat staan te lezen. Vervelend vind ik dit, want we zijn nu weer een paar pagina's verder en er zijn genoeg mensen die jullie willen helpen, maar jullie hebben gewoon schijt aan hulp en het lijkt er steeds meer op dat jullie comfort zone en de slachtofferrol leuker zijn. Nogmaals: ik ben ECHT geen klootzak, en ik ben nu misschien wel hard, maar als ik ergens niet tegen kan is dat ik mensen wil helpen, en dat die mensen mijn hulp of negeren, of gewoon in m'n smoel spugen want boohoo. Doe er dus wat mee en kap met zeuren. Grow some balls en ga leven. Fuck wat de rest denkt. Inderdaad wat mensen denken vind ik nu nog belangrijk omdat ik geen sociaal contact heb. Maar simpel 'hoi' of hey tegen iemand zeggen naast je bij de bushalte of tegenover in de trein worden niet altijd beantwoord hoor. Ligt dus ook aan de persoon tegenover je. |
RickHD90 | dinsdag 8 maart 2016 @ 00:43 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 00:40 schreef Deezertje het volgende:[..] Inderdaad wat mensen denken vind ik nu nog belangrijk omdat ik geen sociaal contact heb. Maar simpel 'hoi' of hey tegen iemand zeggen naast je bij de bushalte of tegenover in de trein worden niet altijd beantwoord hoor. Ligt dus ook aan de persoon tegenover je. Dit is zeker waar. Niemand is verplicht om te antwoorden. Weet je wat ik in zo'n situatie doe? Niks. JIJ hebt in zo'n situatie in ieder geval laten zien dat je beleefd bent en open staat voor een gesprek. De ander niet. Kan zijn omdat die persoon jou is zoals je nu bent, oftewel contactloos. Kan ook zijn dat de persoon je niet hoorde, no hard feelings. Kijkt die persoon naar je, glimlach en een knik doen wonderen. Maar misschien heeft die persoon een slechte dag gehad, is het net uit met een relatie, is iemand net z'n baan of een geliefde kwijt. Het hoeft dus niet aan jou te liggen.
Wat je eerste zin betreft:

 |
DancingPhoebe | dinsdag 8 maart 2016 @ 04:46 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 00:34 schreef RickHD90 het volgende:[..] Mijn telefoon was echt leeg ja. Ik hoef niet iets te verzinnen om met een meisje te praten, ik ben niet bang om op m'n bek te gaan. Laten we even jouw voorbeelden in mijn situatie gooien: RickHD zit in de trein Meisje komt voor Rick zitten Rick uses greeting "hey  " Meisje uses politeness "hi!" Meestal is er stilte. Ik kijk gewoon een beetje naar buiten, ik app met vrienden, check m'n pagina's, doe m'n ding. Daar is m'n halte, "fijne reis nog!" - "dankje  " Done. Ander voorbeeld Rick zit in de trein Leuk, aantrekkelijk meisje komt voor Rick zitten Rick uses greeting "hey  " Meisje uses politeness "hi!" Rick zoekt iets om over te praten. In het geval van vandaag, OV tijden omdat lege telefoon. "Sorry, heb jij toevallig 9292 op je telefoon?" - "ja hoor!" "zou ik even mijn bustijden mogen kijken? Mijn telefoon is helaas leeg, zul je net zien dat ik een half uur moet wachten  " - "ja natuurlijk!" - rick zoekt tijden, weet de info die hij nodig heeft over de tijden, geeft telefoon terug "super bedankt! hoe is je naam?" - "waarom? (zie voorbeeld in mn vorige post) -"<naam>" *rick steekt hand uit, zij doet dit automatisch ook, zo ben je opgegroeid.. rick zegt zijn naam terug, gevolgd door "aangenaam"* "drukke dag gehad?" - meisje reageert, en vanaf hier kan ik al genoeg. Studeert ze in de stad waar ze instapte? Wat studeert ze, hoe is ze erop gekomen, hoeveelste jaar, hoe oud is ze eigenlijk (minderjarig, niet interessant om mee te flirten, beetje mijn leeftijdbereik, interessant om te flirten" Stel dat het meisje nu zegt: -"waar kom jij vandaan?" "oh ik was even bij een goede vriendin van me in Breda, even lunchen, bijpraten, het gewoonlijke  " -"oh leuk!" "Weleens in Breda geweest?" enz enz Stel dat ze vraagt "oh met wie ga je naar de bios?!" Dan kun je OF zeggen "ik ga alleen" Oh! Waarom dan? "Ik had afgesproken met vrienden maar ze konden helaas niet en ik had m'n ticket al, dus waarom niet?" Of je liegt gewoon (white lie) "met een paar vrienden  " Welke film ga je? *vertel over de film, of de titel, of waarom jou die film leuk lijkt* Moeilijk zeg, poh. Jullie zijn niet bang voor contact, jullie zijn bang om wat mensen van je denken. Ik heb eerder een artikel gepost (of nou ja, een link naar een artikel), maar koppig als jullie zijn hebben jullie niet eens de moeite genomen om erop te klikken, laat staan te lezen. Vervelend vind ik dit, want we zijn nu weer een paar pagina's verder en er zijn genoeg mensen die jullie willen helpen, maar jullie hebben gewoon schijt aan hulp en het lijkt er steeds meer op dat jullie comfort zone en de slachtofferrol leuker zijn. Nogmaals: ik ben ECHT geen klootzak, en ik ben nu misschien wel hard, maar als ik ergens niet tegen kan is dat ik mensen wil helpen, en dat die mensen mijn hulp of negeren, of gewoon in m'n smoel spugen want boohoo. Doe er dus wat mee en kap met zeuren. Grow some balls en ga leven. Fuck wat de rest denkt. Wat een onzin. Voor dit soort types aan daten kunnen gaan daten, moeten ze eens in een positie komen, waarin ze staan voor wie ze zijn.
OF accepteren dat ze zijn zoals ze zijn en daar relaxed mee worden en dat ownen.
OF veranderen in iets wat ze wel kunnen accepteren.
Er is geen enkele schande in alleen naar de bios gaan. Zoveel mensen gaan alleen naar de bios, ik ga geregeld alleen naar de bios.
Alleen als ik onderweg ben om in mijn eentje naar de bios (of s'avonds van plan ben om te gaan of weet ik het wat) en ik kom iemand tegen die er naar vraagt krijg je een enthousiast verhaal over hoe lekker het is om in je eentje naar de bios te gaan, je met niemand rekening hoeft te houden, je in je joggingbroek met gaten en je pantoffels kunt gaan en blaaadieblaadieblaaaa en dan vraag ik ook nog even wat die gene gaat doet en haak ik in op wat hij/zij zegt en padaaa een gesprek!
Dat kan omdat ik me niet voor iederfuckingaspectvanmijnleven geneer, schaam of opgelaten voel. Omdat mijn leven niet perfect is, maar omdat ik wel iets heb gedaan (en doe) met de dingen die me niet zinnen, waar ik niet trots op ben, of me zelfs voor schaam. Dat kan omdat ik niet achterover ben blijven leunen om te mekkeren over wat me tegenhield en dwars zat, maar daar actief iets aan heb gedaan, door mezelf uit m'n comfortzone te duwen en te leren dat het leven best leuk kan zijn. En door de quircks die ik nog WEL heb te accepteren als een deel van mijzelf, wat bij mij hoort en soms zelf wel weer grappig kan zijn. |
Faxie | dinsdag 8 maart 2016 @ 05:00 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 04:46 schreef DancingPhoebe het volgende:[..] Wat een onzin. Voor dit soort types aan daten kunnen gaan daten, moeten ze eens in een positie komen, waarin ze staan voor wie ze zijn. OF accepteren dat ze zijn zoals ze zijn en daar relaxed mee worden en dat ownen. OF veranderen in iets wat ze wel kunnen accepteren. Er is geen enkele schande in alleen naar de bios gaan. Zoveel mensen gaan alleen naar de bios, ik ga geregeld alleen naar de bios. Alleen als ik onderweg ben om in mijn eentje naar de bios (of s'avonds van plan ben om te gaan of weet ik het wat) en ik kom iemand tegen die er naar vraagt krijg je een enthousiast verhaal over hoe lekker het is om in je eentje naar de bios te gaan, je met niemand rekening hoeft te houden, je in je joggingbroek met gaten en je pantoffels kunt gaan en blaaadieblaadieblaaaa en dan vraag ik ook nog even wat die gene gaat doet en haak ik in op wat hij/zij zegt en padaaa een gesprek! Dat kan omdat ik me niet voor iederfuckingaspectvanmijnleven geneer, schaam of opgelaten voel. Omdat mijn leven niet perfect is, maar omdat ik wel iets heb gedaan (en doe) met de dingen die me niet zinnen, waar ik niet trots op ben, of me zelfs voor schaam. Dat kan omdat ik niet achterover ben blijven leunen om te mekkeren over wat me tegenhield en dwars zat, maar daar actief iets aan heb gedaan, door mezelf uit m'n comfortzone te duwen en te leren dat het leven best leuk kan zijn. En door de quircks die ik nog WEL heb te accepteren als een deel van mijzelf, wat bij mij hoort en soms zelf wel weer grappig kan zijn. Ok done. Jaaaaren terug al. En nu? |
#ANONIEM | dinsdag 8 maart 2016 @ 06:33 |
quote: En nu niks. Als iedereen niet meer mag posten omdat ze allang in deel 3 zitten of daar bijna zijn, heeft de verdeling ook vrij weinig zin en kunnen we niet van elkaar leren.
Dat leren-gedeelte kunnen de meeste users hier wel even gebruiken...
[ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 08-03-2016 06:40:55 ] |
ElDinosaur | dinsdag 8 maart 2016 @ 06:52 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 06:33 schreef Etsu het volgende:[..] En nu niks. Als iedereen niet meer mag posten omdat ze allang in deel 3 zitten of daar bijna zijn, heeft de verdeling ook vrij weinig zin en kunnen we niet van elkaar leren. Dat leren-gedeelte kunnen de meeste users hier wel even gebruiken... Fax gebruikt dit soort posts graag om 'aan te tonen' dat er niets van klopt door het op zichzelf te betrekken. "Dat doe ik ook, en toch lukt het niet. Zie je wel. ". |
#ANONIEM | dinsdag 8 maart 2016 @ 07:20 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 06:52 schreef ElDinosaur het volgende:[..] Fax gebruikt dit soort posts graag om 'aan te tonen' dat er niets van klopt door het op zichzelf te betrekken. "Dat doe ik ook, en toch lukt het niet. Zie je wel.  ". Hi-lar-isch. Echt. Fantastisch! |
Hineni | dinsdag 8 maart 2016 @ 07:57 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 00:40 schreef Deezertje het volgende:[..] Inderdaad wat mensen denken vind ik nu nog belangrijk omdat ik geen sociaal contact heb. Maar simpel 'hoi' of hey tegen iemand zeggen naast je bij de bushalte of tegenover in de trein worden niet altijd beantwoord hoor. Ligt dus ook aan de persoon tegenover je. Als je geen sociaal contact hebt, waarom zou je je dan druk maken over wat mensen van je vinden? Je hebt niets te verliezen.. hier trek je toch ook niets van aan wat wij van je vinden? |
DoubleDip | dinsdag 8 maart 2016 @ 08:49 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 07:57 schreef Koral het volgende:[..] Als je geen sociaal contact hebt, waarom zou je je dan druk maken over wat mensen van je vinden? Je hebt niets te verliezen.. hier trek je toch ook niets van aan wat wij van je vinden? Ja dit ook. Je hebt nu nul contacten. Als iedereen je een eikel vindt heb je er ook nul. Niks gewonnen, maar ook niks verloren. Waarom zou je niet ten minste een poging wagen? Hierboven zijn al goeie tips gegeven over hoe je een gesprek aanknoopt met iemand die je niet kent. Het zou nu toch onderhand wel duidelijk moeten zijn. |
Deezertje | dinsdag 8 maart 2016 @ 09:52 |
Vandaag internationale vrouwendag... eens kijken tegen wie ik allemaal 'zou ik jou bijna vergeten te feliciteren!' mag roepen. ''Huh?!'' Ja, het is vandaag vrouwendag! Is dat niet prachtig? Wat zijn je plannen? Vanavond naar de welness / verwenavondje zeker???
/ sarcasme |
Copycat | dinsdag 8 maart 2016 @ 09:54 |
Misschien je eerst even verdiepen in de achtergrond van 8 maart voordat je 'sarcasme' toepast. Kunnen we hier gewoon on topic blijven. |
Deezertje | dinsdag 8 maart 2016 @ 09:55 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 09:54 schreef Copycat het volgende:Misschien je eerst even verdiepen in de achtergrond van 8 maart voordat je 'sarcasme' toepast. Kunnen we hier gewoon on topic blijven. Ja, iets met staken en vrouwenrechten, zo dom ben ik ook weer niet  |
motorbloempje | dinsdag 8 maart 2016 @ 10:07 |
Houd het maar gewoon bij je eigen topic. |
RickHD90 | dinsdag 8 maart 2016 @ 11:12 |
quote: Deze reactie + UI = 
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 04:46 schreef DancingPhoebe het volgende:[..] Er is geen enkele schande in alleen naar de bios gaan. Zoveel mensen gaan alleen naar de bios, ik ga geregeld alleen naar de bios. ... Dat kan omdat ik me niet voor iederfuckingaspectvanmijnleven geneer, schaam of opgelaten voel. Leuk dat je uit zo'n lap tekst alleen de twee woorden (white lies) dik drukt en dus niet hebt gelezen dat hij ook gewoon kan zeggen dat hij alleen naar de bios gaat.
Ook leuk om te zien dat je waarschijnlijk niet hebt gelezen dat het mij ook niet boeit of iemand met heel de familie of in zn eentje iets gaat doet.
Verder, het ging in mijn stuk om contact leggen, niet dates regelen. En natuurlijk moeten mensen je accepteren, maar alas je het een beetje eng vind om te zeggen dat je alleen gaat (omdat je nog niet hebt geleerd dat het je niet hoeft te boeien wat anderen van je vinden), dan mag je best zeggen dat je met een vriend gaat die je daar ontmoet. Kans dat je elkaar weer ziet is toch klein. |
Bananenpap | dinsdag 8 maart 2016 @ 11:14 |
quote: Op maandag 7 maart 2016 23:11 schreef sibella2 het volgende:[..] Het zal aan mijn gebrek aan inleving liggen hoor, maar waarom is een terrasje pakken niet leuk? Je kan in de zon zitten of niet. Praten of niet. Beer of thee. Eten of niet. Over lekkere wijven of world of warcraft praten, een boek lezen, noem het maar op. Ik kan er echt niet bij dat je dat stom vindt. Dat lijkt hier sowieso het probleem, alle mensen met problemen qua socialisatie vinden zo weinig leuk. Prima dat je niet naar de kroeg of discotheek wil, maar als ik in een vriendschap dingen voorstel om te gaan doen, ben ik na 5x nee ook wel klaar met vrage en zoek ik iemand waar ik wel plezier mee kan hebben. Hoe denken jullie daar zelf over deezer, syndroom en r-k? Dit is echt precies wat ik dacht. Beetje onder het zelfde mom als 'ik hou niet van tv kijken' of 'ik hou niet van pizza'. Je heb het in zoveel verschillende soorten en smaken en probeert het zoveel mogelijk naar je eigen smaak te leiden. |
Hineni | dinsdag 8 maart 2016 @ 11:30 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 08:49 schreef DoubleDip het volgende:[..] Ja dit ook. Je hebt nu nul contacten. Als iedereen je een eikel vindt heb je er ook nul. Niks gewonnen, maar ook niks verloren. Waarom zou je niet ten minste een poging wagen? Hierboven zijn al goeie tips gegeven over hoe je een gesprek aanknoopt met iemand die je niet kent. Het zou nu toch onderhand wel duidelijk moeten zijn. Hij heeft last van reflexen (angst afweer) die hij zichzelf in zijn kindertijd heeft aangeleerd. Daardoor heeft hij geleerd zich af te zonderen (behalve dan die ene vriend die hij in zijn leven heeft gehad).
Als ik nu zie met mijn kind hoe ze met andere vreemde kinderen omgaat in de speeltuin (ondanks dat ze verlegen is). Als ik nu zie hoe toeristen mij de weg vragen. Zo moeilijk is contact maken niet. Gewoon, net als mijn kind, gedrag van anderen kopiëren. En niet gelijk het moeilijkste van het moeilijkste willen (intieme relatie). Dat willen die kinderen, toeristen en gewoon volwassen mensen die een gesprek met elkaar hebben ook niet.
Stap1a. Leg de lat lager door eerst oppervlakkig te communiceren (zonder bij bedoelingen). Zelfs dieren gaan elkaar eerst even besnuffelen en daarna besluiten of ze elkaar het hof maken en vervolgens elkaar bespringen.
Stap1b. Doe wat aan dat angst afweersysteem, waardoor jij je afzondert. Desnoods met Past Reality Intergratie therapie, of een andere cognitieve training.
Het is gewoon een kunstje. Jij hoeft het ook niet moeilijker te maken dan het is (ipv mentale obstakels op te werpen). Gewoon gedrag kopiëren. Observeren (doe je de hele dag) en daarna nadoen (al dan niet in een besloten veilige groep). Als zulke jonge kinderen het al kunnen dan hoeft het dus ook geen jaren te duren Deezertje! |
DoubleDip | dinsdag 8 maart 2016 @ 11:41 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 11:30 schreef Koral het volgende:[..] Hij heeft last van reflexen (angst afweer) die hij zichzelf in zijn kindertijd heeft aangeleerd. Daardoor heeft hij geleerd zich af te zonderen (behalve dan die ene vriend die hij in zijn leven heeft gehad). Als ik nu zie met mijn kind hoe ze met andere vreemde kinderen omgaat in de speeltuin (ondanks dat ze verlegen is). Als ik nu zie hoe toeristen mij de weg vragen. Zo moeilijk is contact maken niet. Gewoon, net als mijn kind, gedrag van anderen kopiëren. En niet gelijk het moeilijkste van het moeilijkste willen (intieme relatie). Dat willen die kinderen, toeristen en gewoon volwassen mensen die een gesprek met elkaar hebben ook niet. Stap1a. Leg de lat lager door eerst oppervlakkig te communiceren (zonder bij bedoelingen). Zelfs dieren gaan elkaar eerst even besnuffelen en daarna besluiten of ze elkaar het hof maken en vervolgens elkaar bespringen. Stap1b. Doe wat aan dat angst afweersysteem, waardoor jij je afzondert. Desnoods met Past Reality Intergratie therapie, of een andere cognitieve training. Het is gewoon een kunstje. Jij hoeft het ook niet moeilijker te maken dan het is (ipv mentale obstakels op te werpen). Gewoon gedrag kopiëren. Observeren (doe je de hele dag) en daarna nadoen (al dan niet in een besloten veilige groep). Als zulke jonge kinderen het al kunnen dan hoeft het dus ook geen jaren te duren Deezertje! Dit dus. Heb hier zelf echt enorm veel van geleerd. Daarna zelf proberen, er achter komen wat werkt en wat niet en je bent al een heel stuk verder. Maar dan moet je dus wel die stap nemen. |
Faxie | dinsdag 8 maart 2016 @ 14:49 |
quote: Op dinsdag 8 maart 2016 06:52 schreef ElDinosaur het volgende:[..] Fax gebruikt dit soort posts graag om 'aan te tonen' dat er niets van klopt door het op zichzelf te betrekken. "Dat doe ik ook, en toch lukt het niet. Zie je wel.  ". Ik ben de uitzondering natuurlijk  |
syndroom | woensdag 9 maart 2016 @ 03:10 |
quote: Op maandag 7 maart 2016 23:11 schreef sibella2 het volgende:[..] Het zal aan mijn gebrek aan inleving liggen hoor, maar waarom is een terrasje pakken niet leuk? Je kan in de zon zitten of niet. Praten of niet. Beer of thee. Eten of niet. Over lekkere wijven of world of warcraft praten, een boek lezen, noem het maar op. Ik kan er echt niet bij dat je dat stom vindt. Dat lijkt hier sowieso het probleem, alle mensen met problemen qua socialisatie vinden zo weinig leuk. Prima dat je niet naar de kroeg of discotheek wil, maar als ik in een vriendschap dingen voorstel om te gaan doen, ben ik na 5x nee ook wel klaar met vrage en zoek ik iemand waar ik wel plezier mee kan hebben. Hoe denken jullie daar zelf over deezer, syndroom en r-k? Dat we zielige maagden zijn en nooit de status kunnen krijgen van die gewilde man die altijd populair is onder de vrouwen. Wees eerlijk, zijn teruggetrokken stille types populair? Nee. |
syndroom | woensdag 9 maart 2016 @ 03:11 |
-wel gejank, niet de bedoeling van dit topic-
[ Bericht 72% gewijzigd door Copycat op 09-03-2016 08:07:09 ] |
Sick_Little_Monkey | woensdag 9 maart 2016 @ 08:15 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 03:10 schreef syndroom het volgende:[..] Dat we zielige maagden zijn en nooit de status kunnen krijgen van die gewilde man die altijd populair is onder de vrouwen. Wees eerlijk, zijn teruggetrokken stille types populair? Nee. Nee, vrouwen houden niet van huilies. En jullie hebben jezelf ook nog bonuspunten gegeven door absoluut niks leuk te vinden.
Alsof er onder de vrouwen zelf geen stille teruggetrokken types zijn. 
[ Bericht 5% gewijzigd door Sick_Little_Monkey op 09-03-2016 08:21:04 ] |
DoubleDip | woensdag 9 maart 2016 @ 08:33 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 03:10 schreef syndroom het volgende:[..] Dat we zielige maagden zijn en nooit de status kunnen krijgen van die gewilde man die altijd populair is onder de vrouwen. Wees eerlijk, zijn teruggetrokken stille types populair? Nee. Schreeuwlelijkerds zijn ook niet populair, althans op de lange termijn niet. En jankerds zijn nooit populair.
Maar goed, ik heb nog steeds niet van je gehoord wat je gaat doen om dit te veranderen en te zorgen dat je niet langer die jankerd bent die je nu bent. Dus...? |
Bananenpap | woensdag 9 maart 2016 @ 08:41 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 03:10 schreef syndroom het volgende:[..] Dat we zielige maagden zijn en nooit de status kunnen krijgen van die gewilde man die altijd populair is onder de vrouwen. Wees eerlijk, zijn teruggetrokken stille types populair? Nee. Je hebt wel een heel raar beeld van de werkelijkheid als je denkt dat alleen populaire gewilde mannen een vrouw kunnen scoren. Op elk potje past een dekseltje, maar dan moet je wel naar de dekseltjes gaan zoeken die bij jou passen. Sibella heeft gelijk, als je niks vindt of je schaamt voor je persoonlijke interesses maak je het jezelf wel heel moeilijk. |
Sick_Little_Monkey | woensdag 9 maart 2016 @ 09:24 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 08:41 schreef Bananenpap het volgende:[..] Je hebt wel een heel raar beeld van de werkelijkheid als je denkt dat alleen populaire gewilde mannen een vrouw kunnen scoren. Op elk potje past een dekseltje, maar dan moet je wel naar de dekseltjes gaan zoeken die bij jou passen. Sibella heeft gelijk, als je niks vindt of je schaamt voor je persoonlijke interesses maak je het jezelf wel heel moeilijk. Als je zelfs maar één keer in je leven gescoord hebt ben je gelijk populair en gewild blijkbaar. En waarschijnlijk ook een ontzettende lul want "vrouwen houden niet van lieve jongens"  |
RickHD90 | woensdag 9 maart 2016 @ 10:33 |
Ik vraag me onderhand wel af of we niet worden getrolled en we veel te serieus er op ingaan. |
Deezertje | woensdag 9 maart 2016 @ 10:36 |
-doe eens niet-
[ Bericht 97% gewijzigd door Copycat op 09-03-2016 10:43:43 ] |
syndroom | woensdag 9 maart 2016 @ 14:44 |
quote: Dat geloof ik best maar ik wil die dekseltjes zelf uitkiezen en niet beperkt zijn aan een selectief aantal waarmee ik het maar mee moet doen. Populaire mannen hebben ze voor het uitkiezen terwijl mannen die onderaan staan de leftovers krijgen. Ik weiger dat te accepteren. |
Operc | woensdag 9 maart 2016 @ 14:46 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 14:44 schreef syndroom het volgende:[..] Dat geloof ik best maar ik wil die dekseltjes zelf uitkiezen en niet beperkt zijn aan een selectief aantal waarmee ik het maar mee moet doen. Populaire mannen hebben ze voor het uitkiezen terwijl mannen die onderaan staan de leftovers krijgen. Ik weiger dat te accepteren. Er hoeft maar één leuk meisje te zijn he. Wat doet het er nu toe of je er 1 of 1000 kunt krijgen? Als dat ene meisje stiekem echt heel leuk is, dan maken die andere 999 niets meer uit.  |
Bananenpap | woensdag 9 maart 2016 @ 14:48 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 14:44 schreef syndroom het volgende:[..] Dat geloof ik best maar ik wil die dekseltjes zelf uitkiezen en niet beperkt zijn aan een selectief aantal waarmee ik het maar mee moet doen. Populaire mannen hebben ze voor het uitkiezen terwijl mannen die onderaan staan de leftovers krijgen. Ik weiger dat te accepteren. Maar je bent zelf ook een leftover. Of zie je dat anders? |
motorbloempje | woensdag 9 maart 2016 @ 14:49 |
Kan deze plaat weer stoppen met vastlopen en kan het weer gaan over vrienschappen etc? |
syndroom | woensdag 9 maart 2016 @ 14:50 |
quote: Wat hebben vriendschappen te maken met het regelen van meisjes? |
Copycat | woensdag 9 maart 2016 @ 14:51 |
quote: Lees nogmaals de OP. Misschien valt het kwartje nu wel. |
Bananenpap | woensdag 9 maart 2016 @ 14:52 |
quote: Joh, je hebt trouwens toch een eigen topic geopend met je struggles waar je nooit meer in hebt gereageerd? Waarom vertel je daar gewoon niet je dingetjes? |
syndroom | woensdag 9 maart 2016 @ 14:53 |
=neeeee=
[ Bericht 97% gewijzigd door motorbloempje op 09-03-2016 14:53:47 ] |
Lienekien | woensdag 9 maart 2016 @ 14:54 |
quote: Hoe word je anders die sociale, populaire jongen die de meisjes voor het uitkiezen heeft? Of denk je dat een Koosvriendloos casanovapotentie heeft? |
syndroom | woensdag 9 maart 2016 @ 14:54 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 14:52 schreef Bananenpap het volgende:[..] Joh, je hebt trouwens toch een eigen topic geopend met je struggles waar je nooit meer in hebt gereageerd? Waarom vertel je daar gewoon niet je dingetjes? Omdat ik het algemeen bedoel. Niet per se op mijzelf wil betrekken. |
Barbusse | woensdag 9 maart 2016 @ 14:55 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 14:54 schreef Lienekien het volgende:[..] Hoe word je anders die sociale, populaire jongen die de meisjes voor het uitkiezen heeft? Of denk je dat een Koosvriendloos casanovapotentie heeft? Scrabble woord van de dag dit wel. |
Copycat | woensdag 9 maart 2016 @ 14:55 |
En ook algemeen is het niet on topic. Dus hierna wordt er gewoon weer geveegd. |
RickHD90 | woensdag 9 maart 2016 @ 16:54 |
Laatste keer mijn motto: wordt wie je wilt daten. Je wilt geen leftover? Wees dan zelf ook geen leftover.
Maak een stappenplan voor jezelf met 2 kanten:
- Wat kan ik aan mezelf veranderen? - Wat kan ik niet aan mezelf veranderen?
Wat je niet aan jezelf kan veranderen: je lengte, of de lengte van bepaalde ledematen / uberhaupt lichamelijke dingen. Tenzij je er per se geld voor wilt neerleggen, maar ik ga ff uit van het sobere.
Wat kun je wel aan jezelf veranderen? - je houding (recht lopen bijvoorbeeld) - je kapsel (desnoods laat je je adviseren door de kapper) - je kleding (ja, de meeste vrouwen zien liever een jongen in overhemd of pullover dan een zwart bandshirt met wolven erop. Er zijn natuurlijk uitzonderingen) - je zelfbeeld (kappen met huilen en doe wat aan jezelf) - je mindset (omdenken, het positieve in het negatieve zien, dit is al een groot deel van alles) - je algemene fitheid. Ben je dik of heb je amper fut? Ga trainen. Wordt je fit van en zie je er beter uit. Ook hier zijn er uitzonderingen waarbij meisjes liever een mager ventje hebben (zie Twilight) - tips opvolgen die ik en anderen in dit topic hebben vermeld
of gewoon weer huilen en iedereen die jou wilt helpen hun tijd verdoen. |
syndroom | woensdag 9 maart 2016 @ 17:10 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 16:54 schreef RickHD90 het volgende:Laatste keer mijn motto: wordt wie je wilt daten. Je wilt geen leftover? Wees dan zelf ook geen leftover. Maak een stappenplan voor jezelf met 2 kanten: - Wat kan ik aan mezelf veranderen? - Wat kan ik niet aan mezelf veranderen? Wat je niet aan jezelf kan veranderen: je lengte, of de lengte van bepaalde ledematen / uberhaupt lichamelijke dingen. Tenzij je er per se geld voor wilt neerleggen, maar ik ga ff uit van het sobere. Wat kun je wel aan jezelf veranderen? - je houding (recht lopen bijvoorbeeld) - je kapsel (desnoods laat je je adviseren door de kapper) - je kleding (ja, de meeste vrouwen zien liever een jongen in overhemd of pullover dan een zwart bandshirt met wolven erop. Er zijn natuurlijk uitzonderingen) - je zelfbeeld (kappen met huilen en doe wat aan jezelf) - je mindset (omdenken, het positieve in het negatieve zien, dit is al een groot deel van alles) - je algemene fitheid. Ben je dik of heb je amper fut? Ga trainen. Wordt je fit van en zie je er beter uit. Ook hier zijn er uitzonderingen waarbij meisjes liever een mager ventje hebben (zie Twilight) - tips opvolgen die ik en anderen in dit topic hebben vermeld of gewoon weer huilen en iedereen die jou wilt helpen hun tijd verdoen.  |
Drieklank | vrijdag 11 maart 2016 @ 11:28 |
quote: Misschien helpt het om SMART te maken wat je wilt. Stel een specifiek doel, spreek een deadline af, maak een plan en rapporteer je vorderingen.  |
Casiotone | vrijdag 11 maart 2016 @ 17:17 |
quote: Op woensdag 9 maart 2016 14:44 schreef syndroom het volgende:[..] Dat geloof ik best maar ik wil die dekseltjes zelf uitkiezen en niet beperkt zijn aan een selectief aantal waarmee ik het maar mee moet doen. Populaire mannen hebben ze voor het uitkiezen terwijl mannen die onderaan staan de leftovers krijgen. Ik weiger dat te accepteren. Je bént *(net als iedereen) beperkt aan een selectief aantal waarmee je het moet doen: De meisjes die jou ook leuk vinden. Dat moet je maar accepteren. |
Sick_Little_Monkey | vrijdag 11 maart 2016 @ 17:27 |
quote: Op vrijdag 11 maart 2016 17:17 schreef Casiotone het volgende:[..] Je bént *(net als iedereen) beperkt aan een selectief aantal waarmee je het moet doen: De meisjes die jou ook leuk vinden. Dat moet je maar accepteren. Ja dit.
En het klinkt misschien heel hard, maar in dit stadium kun je zelfs het gros van de "leftovers" niet krijgen. Werk aan jezelf, doe iets. Alleen jij kan het.
[ Bericht 2% gewijzigd door Sick_Little_Monkey op 11-03-2016 17:38:58 ] |
j1nxnl | zondag 13 maart 2016 @ 11:39 |
quote: Op vrijdag 11 maart 2016 17:17 schreef Casiotone het volgende:[..] Je bént *(net als iedereen) beperkt aan een selectief aantal waarmee je het moet doen: De meisjes die jou ook leuk vinden. Dat moet je maar accepteren. Man! Mooie waarheids uitspraak. (Quote waardig) van jezelf? |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 15:46 |
Ik zit de laatste dagen veel beter in mijn vel. Ben nu het boek 'Verslaafd aan liefde' aan het lezen over zelfacceptatie en denkfouten (DM). Aanrader! Ik focus mij nu al niet zo meer op de mensen om mij heen en de behoefte en erkenning van ze dat ze mij zien en ik er dus ben. |
DancingPhoebe | maandag 14 maart 2016 @ 15:58 |
Hoort dat hier? Nee, dat hoort niet hier. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 16:54 |
quote: Het leert je dat iedereen op zoek is naar bevestiging van zijn bestaan en zelfbeeld en dat het ook in stand houdt. Na dit boek sta je steviger in je schoenen en laat je je mening en zelfvertrouwen niet afhangen van anderen en durf je dus sneller dingen te doen en mensen aan te spreken. Die meid uit de UB viel mij vandaag pas aan het eind op, ze zat er blijkbaar al de hele tijd. Ze kwam wel een paar keer langslopen (ze had ook een andere route kunnen kiezen) maar daarna verdween ze naar een andere verdieping uit het zicht. Dus ik focuste me vandaag eigenlijk niet op haar. Mijn afhankelijkheid van haar wordt al minder, toen ze in mijn vizier kwam kwam ook het beeld van zelfacceptatie weet naar boven. |
DancingPhoebe | maandag 14 maart 2016 @ 16:56 |
quote:
|
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 16:56 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 16:54 schreef Deezertje het volgende:[..] Het leert je dat iedereen op zoek is naar bevestiging van zijn bestaan en zelfbeeld en dat het ook in stand houdt. Na dit boek sta je steviger in je schoenen en laat je je mening en zelfvertrouwen niet afhangen van anderen en durf je dus sneller dingen te doen en mensen aan te spreken. Die meid uit de UB viel mij vandaag pas aan het eind op, ze zat er blijkbaar al de hele tijd. Ze kwam wel een paar keer langslopen (ze had ook een andere route kunnen kiezen) maar daarna verdween ze naar een andere verdieping uit het zicht. Dus ik focuste me vandaag eigenlijk niet op haar. Mijn afhankelijkheid van haar wordt al minder, toen ze in mijn vizier kwam kwam ook het beeld van zelfacceptatie weet naar boven. Ja leuk, maar dat probeert ze je niet te vertellen. Dit hoort in jouw topic, maar je hebt er zelf voor gezorgd dat die op slot ging. Dit topic gaat over socialiseren en vriendschappen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-03-2016 16:56:58 ] |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 16:58 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 16:56 schreef Etsu het volgende:[..] Ja leuk, maar dat probeert ze je niet te vertellen. Dit hoort in jouw topic, maar je hebt er zelf voor gezorgd dat die op slot ging. Dit topic gaat over socialiseren en vriendschappen. Op weg naar, dus als je nog niet zo goed bent, geen contact durft te maken met het andere geslacht of geen vrienden hebt. |
Donnie-Brasco | maandag 14 maart 2016 @ 16:59 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 16:54 schreef Deezertje het volgende:[..] Het leert je dat iedereen op zoek is naar bevestiging van zijn bestaan en zelfbeeld en dat het ook in stand houdt. Na dit boek sta je steviger in je schoenen en laat je je mening en zelfvertrouwen niet afhangen van anderen en durf je dus sneller dingen te doen en mensen aan te spreken. Die meid uit de UB viel mij vandaag pas aan het eind op, ze zat er blijkbaar al de hele tijd. Ze kwam wel een paar keer langslopen (ze had ook een andere route kunnen kiezen) maar daarna verdween ze naar een andere verdieping uit het zicht. Dus ik focuste me vandaag eigenlijk niet op haar. Mijn afhankelijkheid van haar wordt al minder, toen ze in mijn vizier kwam kwam ook het beeld van zelfacceptatie weet naar boven. Zijn dit echt dingen die jou dan opvalt? Zal geen eens in me opkomen |
Sick_Little_Monkey | maandag 14 maart 2016 @ 17:00 |
Vraag me sowieso af hoe je afhankelijk kunt zijn van iemand waar je nooit mee gepraat hebt... |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:03 |
quote: Ja,maar pas nadat ik wist dat ze er was. Maar ik besteed er geen tijd meer aan want we hebben nog nooit met elkaar gepraat of ze verwacht dat ik de eerste stap zet? |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 17:05 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:03 schreef Deezertje het volgende:[..] Ja,maar pas nadat ik wist dat ze er was. Maar ik besteed er geen tijd meer aan want we hebben nog nooit met elkaar gepraat of ze verwacht dat ik de eerste stap zet? Wacht even. Over welke eerste stap hebben we het nu? |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:05 |
quote: Dat dus. Ze geeft gemixte signalen. Soms hebben we duidelijk oogcontact en soms gaat ze me juist weer uit de weg heb ik het idee. Ze gaat ook nooit naar buiten pauze houden ofzo, dan is ze meteen naar huis dus kan haar nooit eens relaxed aanspreken. En haar volgen als ze naar de wc of printer gaat en dan ineens een gesprek starten lijkt me geen goed idee |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 17:06 |
Waarom zou je perse alleen haar willen aanspreken, Deezertje? Heb je ook bedacht dat er nog andere tientallen mensen zijn? |
Donnie-Brasco | maandag 14 maart 2016 @ 17:07 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:03 schreef Deezertje het volgende:[..] Ja,maar pas nadat ik wist dat ze er was. Maar ik besteed er geen tijd meer aan want we hebben nog nooit met elkaar gepraat of ze verwacht dat ik de eerste stap zet? Uhhh, oké? Hoezo zou ze verwachtten dat je de eerste stap zet, je kent haar geen eens en zij jouw niet. Als jij in de UB zit zit je toch ook niet te wachten tot mensen je aanspreken?
Ze ziet je waarschijnlijk niet eens zitten (in de zin van, mocht je der tegenkomen op straat heeft ze geen flauw idee wie je bent) |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:07 |
quote: Daadwerkelijk contact maken. We zien elkaar al weken maar ik ben bang dat zij het dus als niet meer dan zelfde tijd zelfde plaats ziet. Immers is ze nog nooit een gesprek begonnen (alleen met mensen die ze kent) |
Sick_Little_Monkey | maandag 14 maart 2016 @ 17:08 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:03 schreef Deezertje het volgende:[..] Ja,maar pas nadat ik wist dat ze er was. Maar ik besteed er geen tijd meer aan want we hebben nog nooit met elkaar gepraat of ze verwacht dat ik de eerste stap zet? Ze verwacht niks. Hooguit verwacht ze/hoopt ze op een goede beoordeling voor de opdracht waar ze aan bezig is in de UB. Je weet wel, waar je komt om te studeren. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:08 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:06 schreef Etsu het volgende:Waarom zou je perse alleen haar willen aanspreken, Deezertje? Heb je ook bedacht dat er nog andere tientallen mensen zijn? Zeker! Juist door op 1 persoon te richten verprutst ik het misschien. |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 17:08 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:07 schreef Deezertje het volgende:[..] Daadwerkelijk contact maken. We zien elkaar al weken maar ik ben bang dat zij het dus als niet meer dan zelfde tijd zelfde plaats ziet. Immers is ze nog nooit een gesprek begonnen (alleen met mensen die ze kent) Begrijp je nog steeds niet dat je in de UB je gewoon je bek moet houden en je aan je scriptie moet? |
Donnie-Brasco | maandag 14 maart 2016 @ 17:09 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:07 schreef Deezertje het volgende:[..] Daadwerkelijk contact maken. We zien elkaar al weken maar ik ben bang dat zij het dus als niet meer dan zelfde tijd zelfde plaats ziet. Immers is ze nog nooit een gesprek begonnen (alleen met mensen die ze kent) Weken? Ik weet wel zeker dat zij het niet meer als dezelfde tijd zelfde plaats ziet. Ook al was ze geďnteresseerd is ze dat nu niet meer, aangezien je weken heb gewacht om haar aan te spreken. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:10 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:07 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Uhhh, oké? Hoezo zou ze verwachtten dat je de eerste stap zet, je kent haar geen eens en zij jouw niet. Als jij in de UB zit zit je toch ook niet te wachten tot mensen je aanspreken? Ze ziet je waarschijnlijk niet eens zitten (in de zin van, mocht je der tegenkomen op straat heeft ze geen flauw idee wie je bent) Nu na een flink aantal weken denk ik wel hoor. Ik moet er denk ik niks van verwachten. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:11 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:09 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Weken? Ik weet wel zeker dat zij het niet meer als dezelfde tijd zelfde plaats ziet. Ook al was ze geďnteresseerd is ze dat nu niet meer, aangezien je weken heb gewacht om haar aan te spreken.
|
Bananenpap | maandag 14 maart 2016 @ 17:11 |
Wat let je precies om eens op haar af te stappen en een praatje te maken? Dan weet je meteen waar je aan toe bent en bespaart je ook weer weken aan gepieker. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:11 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:09 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Weken? Ik weet wel zeker dat zij het niet meer als dezelfde tijd zelfde plaats ziet. Ook al was ze geďnteresseerd is ze dat nu niet meer, aangezien je weken heb gewacht om haar aan te spreken. Er bestaan daadwerkelijk meiden die willen dat de jongen de eerste stap zet. Maar ik denk dat je gelijk hebt, feitelijk nog nooit gesproken. |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 17:12 |
quote: Eh, waarom denk jij dat ze verwacht dat jij haar aanspreekt na een aantal weken? Ze. Kent. Je. Niet. Wat dat laatste betreft kan het wel, maar je redenering is raar.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 14-03-2016 17:12:52 ] |
Donnie-Brasco | maandag 14 maart 2016 @ 17:12 |
quote: Waarom zou je iets verwachten, ik begrijp het niet helemaal. Je zei toch dat je der nog nooit gesproken had? |
Sick_Little_Monkey | maandag 14 maart 2016 @ 17:13 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:11 schreef Bananenpap het volgende:Wat let je precies om eens op haar af te stappen en een praatje te maken? Dan weet je meteen waar je aan toe bent en bespaart je ook weer weken aan gepieker. En als het fout gaat heb je een motivatie om als de sodemieter je scriptie af te maken. Hoef je haar nooit meer tegen te komen. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:13 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:11 schreef Bananenpap het volgende:Wat let je precies om eens op haar af te stappen en een praatje te maken? Dan weet je meteen waar je aan toe bent en bespaart je ook weer weken aan gepieker. Dat lees ik dus in dat boek, zelfacceptatie. Je wijst jezelf bij voorbaat al af (ze wil niks van me, ze heeft al jaren een vriend.) dat weet je pas als je haar op FB ziet of gewoon in het echt aanspreekt. Maar ze komt dus niet echt buiten de UB, dan is ze meteen weg. |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 17:15 |
quote: Ook dat moet je afleren. Dat enge gestalk van jou op Facebook.
[ Bericht 18% gewijzigd door #ANONIEM op 14-03-2016 17:15:11 ] |
Bananenpap | maandag 14 maart 2016 @ 17:15 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:13 schreef Deezertje het volgende:[..] Dat lees ik dus in dat boek, zelfacceptatie. Je wijst jezelf bij voorbaat al af (ze wil niks van me, ze heeft al jaren een vriend.) dat weet je pas als je haar op FB ziet of gewoon in het echt aanspreekt. Maar ze komt dus niet echt buiten de UB, dan is ze meteen weg. Fijn dat je dat nu natuurlijk in een boek als bevestiging ziet, daar ben je immers weer op naar zoek. Maar helpt dat boek je uiteindelijk ook om die meid eens aan te spreken? Een boek is leuk en kan naar nieuwe inzichten leiden, maar het meeste leer je toch echt uit de praktijk hoor. |
Donnie-Brasco | maandag 14 maart 2016 @ 17:15 |
Wat?! Ik volg er helemaal niks van Wat is nou precies het punt? |
ElDinosaur | maandag 14 maart 2016 @ 17:16 |
quote: Geen punt wat hier in dit topic hoort, er op reageren voedt het alleen maar. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:16 |
quote: Tja. Omdat we ieder keer oogcontact maken en ze ook wel redelijk toenadering zoekt of mij iig niet uit de weg gaat. Ze kan op andere plekken zitten of lopen. |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:17 |
quote: Kijken is niet verboden. Doen veel mensen. |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 17:18 |
quote: Wie zegt dat? |
Donnie-Brasco | maandag 14 maart 2016 @ 17:18 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:16 schreef Deezertje het volgende:[..] Tja. Omdat we ieder keer oogcontact maken en ze ook wel redelijk toenadering zoekt of mij iig niet uit de weg gaat. Ze kan op andere plekken zitten of lopen. Oké whatever, normaliter gaat iedereen elkaar uit de weg of ze melaats zijn of iets dergelijks. |
Bananenpap | maandag 14 maart 2016 @ 17:22 |
quote: Mja, het gevaar aan dat hele socialmedia is dat het allemaal zo'n vertekend beeld geeft. Iemand die als profielfoto een mooie vakantiefoto heeft maakt haar/hem nog niet meteen een avonturier. Je hebt eerder al eens aangegeven moeite te hebben met wat realiteit is, je kunt jezelf dan afvragen of je jezelf een plezier doet met het loeren op Facebook.
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:16 schreef Deezertje het volgende:[..] Tja. Omdat we ieder keer oogcontact maken en ze ook wel redelijk toenadering zoekt of mij iig niet uit de weg gaat. Ze kan op andere plekken zitten of lopen. Op wat voor manier zoekt ze toenadering dan? |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 17:39 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 17:22 schreef Bananenpap het volgende:[..] Mja, het gevaar aan dat hele socialmedia is dat het allemaal zo'n vertekend beeld geeft. Iemand die als profielfoto een mooie vakantiefoto heeft maakt haar/hem nog niet meteen een avonturier. Je hebt eerder al eens aangegeven moeite te hebben met wat realiteit is, je kunt jezelf dan afvragen of je jezelf een plezier doet met het loeren op Facebook. [..] Op wat voor manier zoekt ze toenadering dan? Ze loopt vaak langs en zit in mijn zicht. En dat is niet omdat ik precies zo ga zitten, maar ze loopt om. |
Bananenpap | maandag 14 maart 2016 @ 17:53 |
Tsjah, gewoon maar eens op af stappen dan als je denkt dat zij geen move gaat maken. Ze komen niet aan je deur. |
Re | maandag 14 maart 2016 @ 18:30 |
jadat is wel weer genoeg zo denk ik, al gaat dit over een specifiek geval om te benaderen kan er best een apart topic over gemaakt worden |
-Strawberry- | maandag 14 maart 2016 @ 18:40 |
quote: Het is niet verboden maar wel een ongeschreven regel. Doe je niet.
R&P / Ongeschreven (sociale) regels: post ze hier! |
Faxie | maandag 14 maart 2016 @ 18:47 |
Ze wil je Deezer. Duidelijk  |
Deezertje | maandag 14 maart 2016 @ 19:04 |
quote: Ook al moet je niet bang zijn voor een afwijzing, ben ik toch bang op mijn bek te gaan. Weet überhaupt niet eens waar ik haar mee moet aanspreken als het moment daar is Ja ze lijkt op iemand, maar hey kan moeilijk mijn FB-lijst opengooien als ze vraagt 'wie dan?' Of als ze weer eens voorbij loopt 'hoi!' of 'ho! wacht eens!!' roepen  |
K44S | maandag 14 maart 2016 @ 19:21 |
Je leven zal maar uit continue "jamaar"- en ikdenk. Bestaan. |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 19:22 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 19:04 schreef Deezertje het volgende:[..] Ook al moet je niet bang zijn voor een afwijzing, ben ik toch bang op mijn bek te gaan. Weet überhaupt niet eens waar ik haar mee moet aanspreken als het moment daar is  Ja ze lijkt op iemand, maar hey kan moeilijk mijn FB-lijst opengooien als ze vraagt 'wie dan?' Of als ze weer eens voorbij loopt 'hoi!' of 'ho! wacht eens!!' roepen  Jij snapt er werkelijk geen klote van. Ik heb medelijden met je. |
Bananenpap | maandag 14 maart 2016 @ 19:26 |
quote: Op maandag 14 maart 2016 19:04 schreef Deezertje het volgende:[..] Ook al moet je niet bang zijn voor een afwijzing, ben ik toch bang op mijn bek te gaan. Weet überhaupt niet eens waar ik haar mee moet aanspreken als het moment daar is  Ja ze lijkt op iemand, maar hey kan moeilijk mijn FB-lijst opengooien als ze vraagt 'wie dan?' Of als ze weer eens voorbij loopt 'hoi!' of 'ho! wacht eens!!' roepen  Is dat het enige aanknopingspunt wat je kunt bedenken? |
#ANONIEM | maandag 14 maart 2016 @ 19:26 |
Kusjes voor allemaal.  |