Depressie & Angst #131

Ik vertel bij deze mijn levensverhaal dat tot op heden tot een ongelukkig bestaan heeft geleid. Ik zou dit echter graag veranderen, ik weet echt niet hoe ik het aan kan pakken. Theoretisch gezien heb ik wel enkele ideeen, maar daar blijft het bij. Ik ben momenteel 23 jaar, student international bedrijfskunde.

Periode 0 tot en met 15 jaar
Leuke jeugd gehad. ''Populairste'' jongen op de basisschool. Het leren ging me goed af en ik vond het ook erg leuk allemaal. Vaak thuis informatie op zoeken, eigen quizjes maken, noem maar op. Ik was een nerd, maar wel met hobbies zoals voetbal en veel vrienden. Uiteindelijk ook 550 voor mijn citoscore gehaald als enige van mijn klas.

Het begin van de middelbare school was ook leuk. Echter nam de drang af om te leren. Ik had zeker een vriendengroep waar ik leuke dingen mee deed en ik kreeg ik aandacht van meisjes. De gebruikele doen, durven of de waarheid periode ook mee gemaakt.

Een minder aspect van deze periode was mijn onzekerheid. Ik ben erg dun en toen ook. Ik was erg onzeker bij bijvoorbeeld het zwemmen. Ik werd op mijn 7e eigenlijk al bewust van mijn gewicht en sindsdien, tot op heden, beloof om er wat mee te doen. Maar, nooit wat mee gedaan. Uiteindelijk heeft dit er zelfs toegeleid dat ik maar een dubbele laag kleding ging dragen om een iets normaler postuur te krijgen iets wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds doe.

Periode 15-18 jaar
Hier ging het wat mis. Ik stopte met het voetballen en ik werd steeds luier qua school en miste steeds meer lessen. Ik kreeg ook last van angstgevoelens, obsessieve dwangstoornis. Ik moest bijvoorbeeld 10x de voordeur sluiten voordat ik het huis uitging, of anders zou het huis in de brand staan als ik terug zou komen. Ik vond het opzicht wel de moeite waard om dan 10x de deur te sluiten, ook al was de kans klein ik dacht dat ik het mezelf niet zou kunnen vergeven als het dan ooit mis zou gaan. Ik kon opzicht prima thuis leren, maar ik koos ook expres een makkelijk profiel. Ik koos uiteindelijk voor economie en maatschappij omdat ik dacht dat het een stuk makkelijker zou zijn. Mijn vrije tijd ging ik wel met vrienden om, maar ik ging bijvoorbeeld niet uit. Ook het contact met vrouwen en meisjes werd er niet beter op. Waar medescholieren zich op dat gebied ontwikkelde, bleef ik achter. Mijn vrije tijd besteedde ik vooral en het spelen van computer spelletjes. Het begon met schietspelletjes en daarna strategie spellen. Uiteindelijk mijn VWO weliswaar gehaald, met een 7 gemiddeld. Ik heb nooit normaal geleerd. Altijd en elke keer op de laatste nipper. Elke keer zei ik weer dat ik het de volgende keer anders zou aanpakken, maar dat is er nooit ervan gekomen zelfs nu nog niet.

Het gamen nam steeds meer tijd in beslag en ik werd er psychich ook een stuk ongelukkiger van. Het was erg competief en ik kon heel erg slecht tegen me verlies. Ik kreeg het gevoel dat iedereen tegen me was en dit gevoel sloeg ook over naar het echte leven waar ik dacht dat alles tegen me werkte.

Periode 18-23 jaar

Na mijn middelbare school wist ik niet wat ik verder moest. Ik wilde graag een tussenjaar nemen om te reizen, zoals mijn oudere zus ook had gedaan. De eerste paar maanden zat ik echter alleen maar thuis. Ik sliep uit tot 2 uur smiddags, sliep om 4 uur snachts en spendeerde opnieuw mijn tijd aan het spelen van computerspellen. Mijn ouders vonden het absurd en zeiden dat of ik moest gaan reizen of maar een bijbaantje moest nemen. Ten eerste dat laatste gedaan en dat heb ik ongeveer 2 weken volgehouden. Ik raakte er zwaar depressief van. Niet zozeer van het werken, maar van het werken op die leeftijd en waar medescholieren aan een leuke studie begonnen waren. Uiteindelijk met mijn spaargeld een reis besloten te doen. Drie maanden heb ik in Vietnam mogen wonen. Het was een erg leuke tijd. Maar opnieuw niet volledig benut. De meeste tijd spendeerde ik aan uitgaan, alcohol drinken en zelfs opnieuw gamen (niet extreem veel, maar toch een klein beetje). Ik gaf al mijn spaargeld uit aan absurde dingen. Tijdens het uitgaan had ik nog geen eens heel veel plezier. Ik zat teveel in mijn hoofd en dacht constant aan mijn leven, dat ik als verspild zag gezien het feit dat ik altijd de makkelijke weg had gekozen en totaal mijn potentie niet benutte. Uiteindelijk op de ene of andere manier toch contact kunnen krijgen met een meisje tijdens de reis en daar 2 weken mee opgetrokken en voor de eerste keer seks (op 19e jarige leeftijd...).

Bij thuiskomst raakte ik opnieuw doodongelukkig en spendeerde ik de meeste tijd aan het op bed liggen. Ik wist nog steeds niet wat ik nou verder wilde. Ik zat er over te twijfelen om deeltijdscertificaten te behalen bij de universiteit om zo uiteindelijk natuur en sterrenkunde te doen. Ik vond achter dat ik na 1 tussenjaar toch echt iets moest kiezen. Ik koos uiteindelijk maar, wat ik dacht, een brede studie: international bedrijfskunde. Ik wilde namelijk veel geld verdienen (terwijl je met natuurkunde waarschijnlijk mee zou verdienen), eigen baas worden, exploiteren en vroeg met pensioen gaan ipv een passie te volgen.

Tijdens deze tijd kreeg ik ook te maken met gezondheidsklachten. Klachten die ik nu nog steeds heb.Ik dacht dat ik HIV had opgelopen tijdens mijn reis. Hier spendeerde ik eigenlijk al mijn tijd aan en de studie kwam echt op de laatste plaats. Ik heb een jaar lang op gefocussed en werd zowat een expert op het gebied van HIV. Gedurende deze tijd ook testen gehad die toch echt zeiden: 99% kan niet, 99.99% kans niet en uiteindelijk na een jaar 100% kans geen HIV. Toen vond ik weer iets anders. Ik dacht dat ik een neurologische aandoening had, wat ik tot op heden nog steeds logisch vind. Ik heb toen opnieuw een jaar lang alles opgezocht en vaak naar de huisarts geweest. Kwam helemaal niks uit. Toen opnieuw een halfjaar alles opgezocht en toen uiteindelijk besloten om een MRI scan te doen, waar niks uit kwam. Nu zijn we bijna bij het heden belandt.

Gedurende deze ''studententijd'' heb ik eigenlijk vrijwel niks met andere studenten te maken gehad. Ik zat er tegen me zin in en vond het allemaal maar stom. Verder had ik het gevoel dat ik liever een uitkering zou hebben dan mij full time in te zetten als een slaaf voor een baas, dat idee had ik toen en besef natuurlijk nu dat dat ABSURD is om zo te denken. Ik heb weliswaar enkele andere studenten mogen ontmoeten, maar eigenlijk als ik eerlijk ben klikt het daar toch ook echt niet mee. Verder heb ik geen activiteiten naast mijn studie gedaan, helemaal niks. Ik ben ook niet naar het buitenland geweest, helemaal niks. Ik zit inmiddels in mijn 4e jaar en moet nog 1 vak en een scriptie doen. Ik zat te kijken om naar het buitenland te gaan, maar dat is niet meer mogelijk. Mijn studie zal ik rond de 7 afronden en dat is onder 50% van het gemiddelde van de klas. Buiten dat dus 1 jaar vertraging en geen activiteiten naast mijn studie, nog geen eens een hobby of een bijbaantje.

Ik kreeg enkele maanden dus te horen over de MRI scan en na een uitvoerig gesprek met de specialist die ook wist hoe klote ik mij voelde leek het ons verstandig om met een andere specialist te praten, over klachten zonder oorzaak. Dit heeft er toegeleid dat ik geen angst meer heb voor mijn lichamelijke klachten en mogelijk oorzaak ervan. Echter heeft mij dit toen lieten beseffen dat ik echt mijn leven aan het verspillen was. Zowel op het gebied van persoonlijke ontwikkelijk stond ik al enigzins meer dan 5 jaar stil, en op profesioneel gebied had ik welliswaar een studie maar qua echte kennis ging ik daar ook niet op vooruit evenals mijn toekomst perspectief.

Heden: Ik vind het fijn dat ik mij opnieuw besef dat ik toch echt moet veranderen, ik woon nog steeds thuis voor wat het waard is. Echter lukt dit niet en ik raak er steeds gestressder door omdat ik steeds ouder wordt en bepaalde mogelijkheden toch niet meer mogelijk raken. Ik vind het erg lastig om om te e gaan met de spijtgevoelens die ik heb en het gevoel van de bepaalde dingen toch niet meer mogelijk zijn. Ik heb ook erg veel last van gevoelens van jaloezie, waar ik eerst een hekel had aan mensen ben ik nu jaloers op, en ook respect voor deze mensen heb gekregen en minder respect voor mijzelf. Ik vind het erg lastig om hier verandering in te brengen. Bijvoorbeeld gezonder eten en sporten is iets wat ik nog steeds niet doe, ook al weet ik dat een gezond lichaam mij een stuk gelukkiger zou maken.

Ik heb enkele kleine dingen ondernomen die mij een beter beeld geven over de toekomst. Ik heb mij bijvoorbeeld ingeschreven bij in-house dagen van bedrijven, meeloopdagen van andere studies en masters. Verder heb ik een afspraak gemaakt met de studieadviseur en loop ik bij de psycholoog.
Echter heb ik heel erg last van heftige moodswings. Echt heel heftig. Het ene momement voel ik grote motivatie om aan verandering te werken en heb ik ook hoop dat dat gewoon lukt. Het andere moment, en dat vindt vaak meerdere keren plaats op een dag, slaat dit gevoel erg om. Dan krijg ik weer last van pessisme, angstgevoelens, spijt en zelfhaat. Ik zie het dan niet meer zitten, en krijg dan het gevoel van wat is het nut nou allemaal, wat is het leven nou waard, wat is het nut van het bestaan uberhaubt we gaan toch dood, waarom zou ik mij inzetten voor een baan in de zakenwereld wat voegt dat nou echt toe. Dan opnieuw later krijg een ander gevoel en gevoel van opper optimisme. Tijdens dit gevoel krijg ik alle motivatie van de wereld; beloof mij zelf dan alles te doen! 12 uur naar bed gaan, 6 uur op staan, te beginnen aan scripitie en vak, sporten, een taal leren, inschrijven voor een extra studie, mijn focussen op solicitatie gesprekken met verschillende bedrijven, uitgaan, inschrijven bij een vereniging, nieuwe mensen ontmoeten, op vakantie gaan. Een voorbeeld van gisteren: ik was naar een opendag gegaan van een bedrijf en het trok me erg aan, althans niet extreem, maar wel het idee om daar aan de slag te kunnen gaa. Het gaf me hoop voor in de toekomst, toen ik echter weer thuis kwam, sloeg het roer zich compleet om en raakte ik zwaar depressief en besloot om 7 uur savonds al naar bed te gaan. Toen ik echter om 2 uur snachts wakker werd had ik oppeens weer alle motivatie. Ik spendeerde uren naar het opzoeken van informatie en maakte een heel stappenplan in excel over wat ik zou doen om bepaalde dingen te bereiken. Toen ik wakker werd vannochtend was al dit gevoel compleet weg en nu zit ik dus hier dit bericht te typen met tranen in mijn ogen.

De moodswings vind ik echt heel erg. Omdat als ik motivatie heb ik daadwerkelijk wel doelen heb waar ik zelf persoonlijk trots op ben. Als ik een slechte moodswing heb, word ik iemand die ik niet kan respecteren. Ik vind dit heel confronterend. Wie ben ik nou daadwerkelijk als persoon? Ben ik iemand die passie heeft, iemand die ergens voor wilt gaan? Of ben ik iemand die stagnatie prima vind, of althans geen motivatie heeft voor verandering? Ik weet het niet en ik vind het heel confronterend. Stel ik was altijd de persoon geweest in een positieve moodswing, dan had mij zelf volledig kunnen benutten, echter heb ik het idee dat ik voornamelijk depressief ben geweest. Verder beschuldig ik mijzelf ervan. Als ik jonger was begonnen met gezond eten en aan mijn gewicht te werken, dan denk ik dat ik mij niet in de eerder genoemde mate van onzekerheid zou begeven.

Concluderend:
Ik weet niet hoe ik verder mee kom. Ik heb voor het eerst een gesprek gehad sinds een lange tijd met mijn ouders, mijn ouders zagen ook in dat ik niet gelukkig was en dat het niet goed met mij ging. Echter stond ik eerder hier niet voor open. Het ene moment kan ik goed met mijn ouders hierover praten, maar op een ander moment (net zoals die moodswings) zit ik met kwade gevoelens te praten en laat ik niks naar binnen. Ik sta voor andere mensen open momenteel, ik respecteer andere meningen, ik probeer het op te nemen, iets wat ik voor heen niet had.

Mijn ouders hebben mij, en daar heb ik heel veel geluk mij, belooft om mij te ondersteunen in hetgeen wat ik besluit te doen. In principe zou ik alles kunnen kiezen, tot op zekere hoogte natuurlijk. Een voorbeeld: een studie ja, niks doen nee.

Al met al ben ik diep teleurgesteld in de persoon die ik momenteel geworden ben. Ik denk dat ik depressief ben. Ik ben arrogant, als ik in een slechte moodswing ben. Ik heb geen zelfrespect. Ik ben onzeker. Ik heb ben erg onzeker over de toekomst, en ik zie het niet positief in. Ik heb het gevoel dat alles tegen mij werkt in de wereld, echter besef ik momenteel heel goed dat de enige die mij in het leven heeft tegengewerkt ik zelf ben. Ik had een fijne vroege jeugd, een jeugd dat mij alle mogelijkheden geboden heeft. Echter heb ik, tot op zekere hoogte, niet veel met deze mogelijkheden gedaan. Natuurlijk heb ik het geluk gehad om VWO af te ronden en een universitaire opleiding. Echter heb ik daar zelf niet heel veel voor moeten doen. En heb ik ook geen studententijd kunnen ervaren, nieuwe mensen ontmoeten, uitgaan, relaties beginnen, mij zelf ontdekken, volwassen worden. Ik begon met bijvoorbeeld (een voorbeeld van verwachte waarde, ik heb geen miljoen natuurlijk, om een idee te schetsen) 1 miljoen euro, in de lijn der verwachtingen als je daar normaal mee om zou gaan en aan zou werken, zou je bijvoorbeeld later veel meer geld moeten hebben. Echter ik heb zo het gevoel dat ik slechts een klein beetje heb overgehouden aan alles. Waar ik lange tijd dacht dat het de schuld van de ''wereld'' was, besef ik mij dondersgoed dat alleen ik schuldig ben.

Ik vind het extreem lastig om mijn situatie te veranderen. Mede door het verleden, als in ''waarom zou het nu wel lukken, als het in het verleden toch niet gebeurt is''. Maar ook de toekomst speelt een rol. Ik heb gevoel van dat ik nooit meer mijn eigen top zou kunnen bereiken en dit leid er dan toe dat ik geen motivatie heb om te veranderen. Het gevoel van voor de ''2e plek'' gaan motiveert mij niet.

In theorie ben ik mij dondersgoed ervan bewust dat mijn hele gedachtegang absurd is. Als ik dit als buitenstaander, die zich ''normaal'' voelt, zou lezen zou de OP voor zijn kop willen slaan. Ik weet dat ik dit ''gigantische'' probleem stap voor stap moet oplossen, door kleine dingen aan te pakken en vanuit daaruit te groeien. Echter zijn het zoveel dingen dat ik erg angstig bij over de tijd. Als ik alles stap voor stap aanpak dan werkt de tijd niet mee. Om die tijd maak ik mij grote zorgen. Bijvoorbeeld stel ik zou mij inzetten denk ik dan voor een master en daar een 9 zou halen. Dan ben ik alsnog onzeker, waarom zou iemand iemand aannemen met een tussenjaar en een jaar vertraging? Ik verdien het nog geen eens om door iemand aangenomen te worden, waarom zou iemand mij aannemen? Er zijn zoveel betere kandidaten voor elk mogelijke baan dan ik.

Verder weet ik niet welke richting ik nou precies op wil, door de moodswings wil ik het ene moment dit en dan weer dat en daar weer allebei en dan weer iets anders. Ik lijk geen doel te hebben.

Ik zou graag mijn situatie resetten. Een nieuwe studie bijvoorbeeld beginnen en dan vanaf daar het aan te pakken. Echter ben ik dan weer vrij oud als ik dan die studie afrond. Een voorbeeld, stel ik zou piloot willen worden. Ben dan klaar op mijn 26e. Waarom zou iemand mij de aannemen, in plaats van iemand die na zijn middelbare school dat al gedaan heeft? Ik wil niet piloot worden, maar noem het als voorbeeld. Waarom zou een goede universiteit mij aannemen?

Nu ik klaar ben met dit verhaal twijfel ik of ik het wel moet posten. Ik weet niet wat ik zoek. Ik weet niet wat jullie kunnen zeggen wat hier verandering in brengt. Ik begon dit verhaal vol met motivatie, dat het wat zou kunnen opleveren, echter nu heb ik toch mijn twijfels over.

Toch post ik het maar en bied ik mijn excuses aan als dit iemand van zijn waardevolle tijd heeft berooft.

Bedankt.

Je hebt nog genoeg tijd om wat van je leven te maken, je bent echt nog steeds best jong. Je passie vinden, dat is denk ik een belangrijk punt. En hulp zoeken voor alles wat tussen de oren niet goed gaat

Maar ga eerst maar eens een psycholoog raadplegen, met zulke verschijnselen.

Jeetje. Complexe problematiek! Ik hoop dat je snel hulp vindt!

@wastedtimes, allereerst: ik denk dat je veel te streng bent voor jezelf.
Er is blijkbaar ergens in je puberteit iets mentaal niet lekker gelopen en daar heb je nu nog last van. Dat is niet jouw schuld, dat is gewoon een rotsituatie.

Probeer met de psych uit te zoeken waar het nu precies mis gaat met je gevoel en wat daar in de weg zit

Doordat je zo slim bent is het namelijk heel makkelijk om alles te beredeneren, maar daar zit de oplossing niet.

In ieder geval heel veel sterkte en je hebt mijn tijd niet verpest hoor met je verhaal

Ik heb een relatie. Ineens. En het is heel vreemd, want hij is heel erg voorzichtig met me. Het is heel ingewikkeld om met een man om te gaan die niet gewelddadig is. Het is nog vreemder dan iemand die zo lief en zacht is, voor mij valt. Ik heb hem gewaarschuwd en gezegd dat hij een beter vriendinnetje moet uitzoeken en verdiende, maar dat wil hij niet (volgens hem bestaat er geen betere )

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het is heel erg vreemd om me zo veilig te voelen bij iemand. Het is echt een schat en ik wist niet dat ik in staat zou zijn verliefd op iemand te zijn en van iemand te houden.

Dus wauw en wtf.

quote:

Op zondag 15 november 2015 10:58 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb een relatie. Ineens. En het is heel vreemd, want hij is heel erg voorzichtig met me. Het is heel ingewikkeld om met een man om te gaan die niet gewelddadig is. Het is nog vreemder dan iemand die zo lief en zacht is, voor mij valt. Ik heb hem gewaarschuwd en gezegd dat hij een beter vriendinnetje moet uitzoeken en verdiende, maar dat wil hij niet (volgens hem bestaat er geen betere )

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het is heel erg vreemd om me zo veilig te voelen bij iemand. Het is echt een schat en ik wist niet dat ik in staat zou zijn verliefd op iemand te zijn en van iemand te houden.

Dus wauw en wtf.

Heel fijn is dat, en het is je gegund. Geniet ervan, er zijn echt ook lieve mannen

-NOGAS-

[ Bericht 51% gewijzigd door ChillModeOn op 16-11-2015 18:52:35 ]

quote:

Op zondag 15 november 2015 10:58 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb een relatie. Ineens. En het is heel vreemd, want hij is heel erg voorzichtig met me. Het is heel ingewikkeld om met een man om te gaan die niet gewelddadig is. Het is nog vreemder dan iemand die zo lief en zacht is, voor mij valt. Ik heb hem gewaarschuwd en gezegd dat hij een beter vriendinnetje moet uitzoeken en verdiende, maar dat wil hij niet (volgens hem bestaat er geen betere )

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het is heel erg vreemd om me zo veilig te voelen bij iemand. Het is echt een schat en ik wist niet dat ik in staat zou zijn verliefd op iemand te zijn en van iemand te houden.

Dus wauw en wtf.

Wauw en wtf. Ik wens je alle goeds.
Hoe heb je hem leren kennen?

Afgelopen december een burn-out kreeg met rand psychotische verschijnselen. Half jaar thuis gezeten tot ik toch een beetje door begon te draaien. Heb toen 5 weken in een kliniek gezeten maar omdat dit absoluut geen goeie plek was voor mij uiteindelijk daar er uit gezet door een stomme fout van mezelf. Sindsdien 15 weken op straat geleefd en nu weer sinds een week onderdak op een begeleid wonen traject binnen de psychiatrie bij GGZ centraal. En nu binnenkort behandeling voor PTSS. Dit om naja heel grofweg heel globaal toch wat in grove lijnen te schetsen hoe mijn leven afgelopen tijd is geweest

Mvg,

Raggingbull

Child, wow!!! Enjoy

quote:

Op maandag 16 november 2015 19:11 schreef Raggingbull het volgende:
Afgelopen december een burn-out kreeg met rand psychotische verschijnselen. Half jaar thuis gezeten tot ik toch een beetje door begon te draaien. Heb toen 5 weken in een kliniek gezeten maar omdat dit absoluut geen goeie plek was voor mij uiteindelijk daar er uit gezet door een stomme fout van mezelf. Sindsdien 15 weken op straat geleefd en nu weer sinds een week onderdak op een begeleid wonen traject binnen de psychiatrie bij GGZ centraal. En nu binnenkort behandeling voor PTSS. Dit om naja heel grofweg heel globaal toch wat in grove lijnen te schetsen hoe mijn leven afgelopen tijd is geweest

Mvg,

Raggingbull

wat een toestanden. Maar wel opgaande lijn nu dus? Of nou ja, qua wonen en hulp dan. Zal in je hoofd nog niet heel fijn voelen gok ik.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:27 schreef Murmeli het volgende:

[..]

wat een toestanden. Maar wel opgaande lijn nu dus? Of nou ja, qua wonen en hulp dan. Zal in je hoofd nog niet heel fijn voelen gok ik.

Ach kweet niet. Voel me wel goed wel positief enzo. Maar dat gaat momenteel niet verder dan de hele dag gamen en blij zijn dat ik weer een eigen plekje heb en gewoon kan eten. Zonder daar gekke dingen voor te moeten doen. Verder totaal niet mijn mijn hoofd en gevoel bezig dat heb ik volledig geparkeerd kan ik zelf niet meer veel te groot en veel te veel.

Fijn dat je een dak boven je hoofd hebt. Doe je voorzichtig met dat gamen, met het oog op psychotische verschijnselen? Succes met alles.

quote:

Op maandag 16 november 2015 21:36 schreef Luchtbel het volgende:
Fijn dat je een dak boven je hoofd hebt. Doe je voorzichtig met dat gamen, met het oog op psychotische verschijnselen? Succes met alles.

Ja daar heb ik geen last van gelukkig kan zoveel gamen als ik wil zonder rare dingen te zien ofzo haha. Maar thx voor de tip anyway.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:42 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Ach kweet niet. Voel me wel goed wel positief enzo. Maar dat gaat momenteel niet verder dan de hele dag gamen en blij zijn dat ik weer een eigen plekje heb en gewoon kan eten. Zonder daar gekke dingen voor te moeten doen. Verder totaal niet mijn mijn hoofd en gevoel bezig dat heb ik volledig geparkeerd kan ik zelf niet meer veel te groot en veel te veel.

Fijn om te lezen dat t zo wel beter gaat. Op straat leven is niet echt bevorderlijk voor wat er in je hoofd gebeurd lijkt me.

Ego post: het rommelt weer, ik voel me t ene moment goed en t andere moment niet. Weet niet wat eraan te doen.

quote:

Op maandag 16 november 2015 19:11 schreef Raggingbull het volgende:
Afgelopen december een burn-out kreeg met rand psychotische verschijnselen. Half jaar thuis gezeten tot ik toch een beetje door begon te draaien. Heb toen 5 weken in een kliniek gezeten maar omdat dit absoluut geen goeie plek was voor mij uiteindelijk daar er uit gezet door een stomme fout van mezelf. Sindsdien 15 weken op straat geleefd en nu weer sinds een week onderdak op een begeleid wonen traject binnen de psychiatrie bij GGZ centraal. En nu binnenkort behandeling voor PTSS. Dit om naja heel grofweg heel globaal toch wat in grove lijnen te schetsen hoe mijn leven afgelopen tijd is geweest

Mvg,

Raggingbull

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:42 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Ach kweet niet. Voel me wel goed wel positief enzo. Maar dat gaat momenteel niet verder dan de hele dag gamen en blij zijn dat ik weer een eigen plekje heb en gewoon kan eten. Zonder daar gekke dingen voor te moeten doen. Verder totaal niet mijn mijn hoofd en gevoel bezig dat heb ik volledig geparkeerd kan ik zelf niet meer veel te groot en veel te veel.

Zorg goed voor jezelf en hen waar je om geeft. Neem rust, zelfs al denk je nog uren te kunnen gaan. Waak voor verslavingen, bijvoorbeeld gamen.

Fijn dat je weer een plekje hebt en brood op tafel; dat scheelt enorm in de zorgen.

Stay cool!

quote:

Op zondag 15 november 2015 10:58 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb een relatie. Ineens. En het is heel vreemd, want hij is heel erg voorzichtig met me. Het is heel ingewikkeld om met een man om te gaan die niet gewelddadig is. Het is nog vreemder dan iemand die zo lief en zacht is, voor mij valt. Ik heb hem gewaarschuwd en gezegd dat hij een beter vriendinnetje moet uitzoeken en verdiende, maar dat wil hij niet (volgens hem bestaat er geen betere )

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het is heel erg vreemd om me zo veilig te voelen bij iemand. Het is echt een schat en ik wist niet dat ik in staat zou zijn verliefd op iemand te zijn en van iemand te houden.

Dus wauw en wtf.

Whoa, leuk joh! Geniet ervan!

quote:

Op dinsdag 17 november 2015 17:02 schreef zomie het volgende:

[..]

Fijn om te lezen dat t zo wel beter gaat. Op straat leven is niet echt bevorderlijk voor wat er in je hoofd gebeurd lijkt me.

Ego post: het rommelt weer, ik voel me t ene moment goed en t andere moment niet. Weet niet wat eraan te doen.

Soms moet je hier helemaal niks aan doen en je gevoel je gevoel laten. Zelf veel ook wel gemerkt dat als je als het ff goed gaat je gaat afvragen waarom gaat het nu zo goed je negatieve gedachte patronen gaat creeren waardoor een poosje later het minder kan gaan. Dan ga je je afvragen waarom gaat het nu ineens zo slecht. Waardoor je heel erg op de kleine positieve dingetjes gaat letten en ga je je weer beter voelen. En naja ga je het cirkeltje rond maken. Soms voel je gewoon wat je voelt zonder dat er direct een reden voor is omdat die reden in het onderbewuste zit. Dus gewoon laten gaan zou ik zegge.

quote:

Op dinsdag 17 november 2015 20:36 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik wou deze link toch even hier delen, omdat het een vorm van manipulatie betreft waar een aantal mensen hier wellicht mee bekend zullen zijn

R&P / Gaslighting

Herkenbaar voor de mensen hier?

Zekers zekers alleen de fout die daarmee gemaakt word is dat jij niet in ander mans belevingswereld kan stappen en bepalen hoe dat voor die persoon voelt. Dus als bij jou bijvoorbeeld je buurman overlijd kan dat een grote inpact hebben. Terwijl als dat bijv. bij mij gebeurd dan haal ik me schouders op en leef verder. Iedereen moet voor zichzelf bepalen hoe ernstig het gebeurde voor hem of haar is een ander kan dat niet doen. Het voorbeeld wat ik gaf is volledig fictief trouwens. Maar is om de boel wat uit te leggen.

quote:

Op woensdag 18 november 2015 00:04 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet niet precies op wie je doelt met "jij", ik vroeg om o.a. of jij het herkende (aangezien je hier ook al langer post ) en ik neem aan dat je dat niet in mij herkende (tenminste, mag ik hopen).
Maar waarin dan wel?

Als in algemeen niet per direct doelgericht 1 persoon haha sorry teveel op facebook gezeten vandaar. Nee bedoelde het algemeen. Maar dan iets meer op de persoon gezegd waarbij mensen zich vaak iets beter zich iets er bij voor kunnen stellen. haha foutje zegmaar lol.

quote:

Op donderdag 12 november 2015 18:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Gevoelens onderdrukken doe je (of deed ik tenminste) vooral uit zelfbescherming (denk ik), maar het nadeel is dat je dan niet leert hoe je ermee om moet gaan.

Ik stopte ze weg, was me niet eens bewust dat ik gevoelens had (maar had er wel last van).

Het is misschien niet vanzelfsprekend, maar dat weet ik niet. Wel begrijp ik waarom mensen dit doen. Wie ben ik om daarover te veroordelen? Ik deed het ten slotte zelf ook

[..]

Jij ook al?
Ik had er gisteren even de pestpleures in Maar ik weet nu ook dat ik het ook kan relativeren en na een nachtje erover geslapen te hebben, zijn dingen wat helderder voor me en kan ik die dingen dan toch weer wegzetten (soms heb ik wel meer tijd nodig).
Ik weet dat ik nogal heftig kan reageren (ook emotioneel), maar dit geldt ook als ik me goed voel

Ik vind het trouwens vreselijk om anderen met mijn shit lastig te vallen, dus van nature houd ik dat zoveel mogelijk voor me. Maar dan ga ik opkroppen en op een gegeven moment moet het er toch uit, maar als ik het op de ene manier indam, dan zal het wel via een andere route eruit komt (waar precies is van tevoren moeilijk te voorspellen soms).

Ik vind het knap dat je het vol blijft houden, ook dat je vriendin je steunt (in elk geval tot nu toe, maar probeer haar wel te ontzien als je je moet "ontladen").

[..]

Ik ben dit ook steeds minder gaan doen, doe dit tegenwoordig eigenlijk helemaal niet meer, vooral omdat dat zinloos is. De achterstand die ik nu heb...die haal ik nooit never meer in..maar dat betekent niet dat het voorbij is, ik heb het gevoel dat ik nog steeds dingen kan bereiken.

Je kunt veel van jezelf zeggen, maar je probeert wel allerlei verschillende wegen uit, wat mij zegt dat je op zich wel openstaat voor alternatieven die misschien niet gelijk in je straatje passen.

Ja, ik probeer haar ook grotendeels te ontzien. Ze weet dat ik het soms moeilijk heb, alleen wat je al zegt, ik zie het nut er niet van in om continu over hetzelfde aan iemands kop te zeiken. Af en toe moet het er gewoon even uit. Ik dam dat wel in meestal, maar soms is er gewoon iemand bij. Meestal doe ik het liever alleen, of ga ik naar de sportschool om al die woede eruit te trainen. In de lijn van die dingen.Als de frustratie haar betreft probeer ik altijd eerst te zien in hoeverre dat gegrond is, welk gedeelte gewoon met dat angstgedeelte van mijn brein te maken heeft, en of er wel echt iets is. Zo houd ik het meestal wel voor me en kaart ik alleen échte issues aan.

Ach, je moet wel alternatieven hebben he. Wat moet je anders. Mijn zusje loopt inmiddels ook bij de crisisdienst nu. Liep zichzelf ook te snijden en zag het leven even niet meer zitten. Hele gezin heeft er nu aan geloofd. Mooie familie ook haha.

quote:

Op zondag 22 november 2015 13:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
De feestdagen komen er weer aan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

edit: O en wel ook goed nieuws:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik denk dat jouw probleem niet zit n het sinterklaasfeest, maar in de manier waarop ze je voor het blok zetten. Even bedenktijd is heel normaal, ik zou ook niet blij zijn met zo'n telefoontje. Best kans dat ik niet eens zou hebben opgenomen, te druk met gezellig doen.

Ego post: mn stemming en 'mensen zijn stom' gevoel is weer verbeterd de laatste dagen. Ik verdenk toch mn hormonen..... iets met vrouw en overgang

quote:

Op zondag 22 november 2015 13:23 schreef zomie het volgende:

[..]

Ik denk dat jouw probleem niet zit n het sinterklaasfeest, maar in de manier waarop ze je voor het blok zetten. Even bedenktijd is heel normaal, ik zou ook niet blij zijn met zo'n telefoontje. Best kans dat ik niet eens zou hebben opgenomen, te druk met gezellig doen.

De manier waarop is inderdaad echt niet netjes. Daar zou ik ook echt niet tegen kunnen.

Het niet respecteren van je keuzes aangaande de 'verplichte feestdagen' vind ik overigens ook gewoon stuitend. Als je aangeeft er geen behoefte aan te hebben is dat ook gewoon ok. Beter dat je daar dan tegen je zin in gaat doen alsof je vrolijk bent.

Ik zie ook wel op tegen kerst en vooral oud en nieuw. Maar dat zit 'm vooral in mijn angst om alleen achter te blijven en buiten de boot te vallen. (En die pas verbroken relatie)

quote:

Op zaterdag 21 november 2015 17:25 schreef magnetronkoffie het volgende:
I heb bezoek, maar wil toch even snel reageren

[..]

Vetgedrukte doe je goed. Onderstreepte dan weer minder

Het is niet erg om te laten zien hoe je je echt voelt. Maar als je constant mooi weer speelt, dan wordt het stuwmeer steeds groter, dus zelf vind ik het handiger om het meer gedoceerd te doen.

Speel je teveel mooi weer voor je gevoel? Ik snap het wel hoor, als je dat doet. Het had nog veel slechter gekund, maar kan ook beter Zelf ben ik van mening dat als ik doe alsof er niks aan de hand is, dat ik anderen ook niet de kans geef om te laten zien wat mijn werkelijke stemming is. Het nadeel daarvan is dat ik dat niet helemaal eerlijk vind ook, dus echt fijn voelde dat voor mij ook niet.

Ik heb een heel web aan coping-strategieën ontwikkeld in de loop der jaren, steeds ietsje minder schadelijk (ik kreeg geen therapie ervoor, wat ik nog steeds wel nogal jammer vind, had het gevoel dat ik alles alleen moest doen de hele tijd. Dat gun ik niemand) maar niet altijd onschadelijk.

Ik bedoel met indammen dat ik het probeer in mijn eigen tijd te doen, zonder dat iemand erbij is. Even schreeuwen in een kussen, een dag boos zijn of flink sporten. Soms dan heb ik zo'n momentje waarop ik alles gewoon echt kut vindt en er iemand bij is, alleen voor de rest probeer ik het zo veel mogelijk bij mezelf te houden. Ik geef wel wat vrij, maar ik wil niet zo'n type zijn die continu over hetzelfde loopt te klagen. Ik geloof meer in de situatie zo goed mogelijk beheersen en af en toe even stoom afblazen.

quote:

Op zondag 22 november 2015 13:42 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]

Gelukkig

Heb jij iets met feestdagen?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Vuurwerk doet me ook weinig. Als ik dat wil zien ga im wel naar de shows in scheveningen tijdens het vuurwerkfestival.

Oud en nieuw heeft voor mij een hoge symbolische waarde. Je kan het linken aan de midwinter zonnewende een week eerder. Het is vooral de nieuwe start van het jaar waar ik aan hecht. Dat de jaarcyclus weer is voltooid, de drukte van kerst achter de rug is en we de lei schoon kunnen vegen om weer fris te kunnen beginnen. Overigens doe ik niet aan goede voornemens.

Ik vind het dan ook erg fijn, en belangrijk zelfs, om oud en nieuw te vieren met geliefden. Bij voorkeur chosen family en anders zit ik graag bij mijn ouders.

Wil je serieus aan het werk gaan als ervaringsdeskundige?

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:16 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Lees nog een keer.

Ja.
Gedaan.
En nu?

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:19 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Wachten.

Wat wilde je nou eigenlijk zeggen?

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:24 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Heb deze plannen al sinds afgelopen april (ook geregeld in deze reeks gemeld).

Vanwaar je vraag? En heb je tips?

Ja. Ik denk dat ik niet door had dat het een serieus plan was.
Nee, ik heb geen tips of wat dan ook. Ik ben verbaasd.

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:28 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Ik las dat hij begeleidt zou worden door ervaringsdeskundigen, niet dat hij het zelf wilde worden.

Anders mijn fout.

Niks aan de hand. Ik heb allang geen idee meer waar het over gaat.

Nee nee niet nodig. Ik geloof het wel.

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:46 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben dol op feedback, wil nog steeds wel weten waarom je verbaasd was eigenlijk

Ik heb je pm gestuurd voordat ik deze discussie las, dus die heeft andere insteek haha

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:46 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben dol op feedback, wil nog steeds wel weten waarom je verbaasd was eigenlijk

Nou ja. Iets met interactie en chaos en mensen enzo.

Daarnaast heb ik nogal een mening over de manier waarop ervaringsdeskundigen worden ingezet binnen de GGZ.

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:52 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Nou ja. Iets met interactie en chaos en mensen enzo.

Daarnaast heb ik nogal een mening over de manier waarop ervaringsdeskundigen worden ingezet binnen de GGZ.

Ik zou ook wel ervaringsdeskundige willen worden, wat is jouw mening dan?

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:57 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Zie het nu pas. Net even gelezen, maar ik denk niet dat ik de beste persoon ben om je vragen te beantwoorden. Misschien is het voor jou handiger hier een apart topic over te maken?

Het gaat er mij vooral om dat ik met de kennis die ik heb opgedaan in de loop van m'n leven, iets nuttigs kan doen (liefst zodat ik anderen de ellende bespaar waar ik zelf doorheen moest ploegen. Ik had niemand om me te helpen, niemand die een lichtpuntje voor me was toen ik moest lijden) en de kans dat ik nu dood was geweest, was denk ik een stuk groter dan de kans dat ik nu nog zou leven. Dat gun ik niemand die hetzelfde door moet maken waar ik doorheen ben gegaan.

Het gaat mij niet om zomaar een baan, maar om betekenis te hebben, om de kennis die ik heb opgedaan, aan anderen door te geven zodat (hopelijk) ik de enige ben en blijf die heeft moeten ondergaan waar ikzelf doorheen heb moeten gaan. Want de kans dat je na mijn ervaringen nog leeft, is gewoon niet erg groot.

Dat ik het lichtpuntje kan zijn voor mensen die nu mijn shit voelen waar ikzelf dat lichtpuntje nooit heb gehad...want dat is echt superklote

Dat heb ik precies hetzelfde, met 1 verschil. Ik had mijn vader die mij geholpen heeft, maar ik zag ook dat veel mensen in de kliniek en groepen helemaal niemand meer hebben.

Ik wil ook dat stukje extra stukje hulp aan mensen geven die dat nodig hebben en in hun omgeving dat niet kunnen vinden.

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:05 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vergeet niet dat je het niet voor het geld hoeft te doen.

Mij kan geld me gestolen worden. Ik heb (VEEL!!!) liever een baan waarbij ik hetzelfde inkomen behoud maar waarbij ik betekenisvol kan zijn dan een één of ander kutbaantje ergens in de (ik zeg maar even wat ) aandelenhandel of makelarij.

Wat is geld nou nog waard als je niemand hebt om je geluk mee te delen?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik ben mijn leven aan het inrichten, dat ik vanaf juni minder kan gaan verdienen en ben met mijn huidige werkgever al in zo'n conflict dat er advocaat bezig is.

Nu krijg ik vanaf januari ook schematherapie voor 20 weken en als ik dan met mezelf door een deur kan is er ook ruimte voor iemand in mijn leven.

Het liefst zou ik normale leuke baan willen hebben voor 32 uur per week en op dinsdag en donderdagmiddag/ avond het 'deskundige' erbij willen doen.

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:54 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik zou ook wel ervaringsdeskundige willen worden, wat is jouw mening dan?

Dat verkeerde inzet van ervaringsdeskundigen (en ik vind dat het op dit moment vaak zo gebeurd, ervaringsdeskundigen die als vervangende psychiatrisch verpleegkundigen/ persoonlijk begeleiders etc aan het werk zijn) is schadelijk voor patiënten en de ervaringsdeskundigen zelf. Je moet wel heel sterk in je schoenen staan wil je eigen ervaring kritisch kunnen inzetten. Zodat je daadwerkelijk iemand kan helpen en niet alleen maar je eigen ervaring overdraagt met alle gevolgen van dien.

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet dat het niet echt een goeie kans is (er zijn vast betere banen met ook een beter toekomstperspectief te bedenken).

Maar ik wil ook realistisch zijn. Ik heb zelf met een ervaringsdeskundige gesproken over mijn mogelijkheden op de arbeidsmarkt en afgezien van ervaringsdeskundige...er is gewoon nniet veel anders dan dat behalve dan lopendebandwerk (nou, dan hoeft het wat mij betreft niet meer hoor )

Ja? En als er nou iets anders was dan lopendebandwerk? Zou je dan nog kiezen om ervaringsdeskundige te worden?

Ik ben het niet helemaal eens met dit artikel. Maar wellicht interessant.
http://blogs.kenniscentrum-kjp.nl/2015/10/27/yvonne-van-r/ervaringsdeskundigen

Ik snap je bijna helemaal..
Het herstel heb ik aan de hand kunnen doen met mijn pa, mijn huidige situatie (die niet slecht is) en mijn weg naar de afgrond (die was echt klote).

Maar de chronische eenzaamheid en weinig binding met gelijkstemden hebben komt mij bekend voor.

Nu heb ik meestal wel als ik jouw posts lees, veel zaken die ik ook herken uit mijn verleden en huidige fase

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:25 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik zou niet weten wat ik liever zou willen?

Dit gesprek heb ik verleden April al gevoerd (meerdere gesprekken) en dit was de meest logische uitkomst.

Als dit niks gaat worden, dan zie ik wel verder, maar zover is het nog niet.

Dat zeg ik ook niet. En je hebt dit gesprek vast al eens gevoerd.
Ik vraag me het wel gewoon af. Of je dit doet omdat je niet zou weten wat je liever zou willen of dat wat je liever zou willen niet kan.
Maar je hoeft je niet te verantwoorden ofzo hoor. Zo bedoel ik het niet. Ik begrijp zulke dingen slecht en zie te veel van dit soort shit.

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:23 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Daarom hoor ik maar al te graag kritiek, want daar kan ik tenminste meer mee dan met zwijgen

Ik heb trouwens vergelijkbare verhalen gehoord, over mensen die "dan maar ervaringsdeskundige worden" gemotiveerd doordat ze anders helemaal geen baan kunnen krijgen...als je zoiemand in dienst neemt, dan bega je naar mijn mening een grote fout (kan mensenlevens kosten).

Ook maar ook de mensen die zeg maar euhm te betrokken zijn. Dat leidt nergens toe.

Ik denk dat het meer te maken hebt met waar je terecht komt als ervaringsdeskundige en hoe je wordt ingezet. Volgens mij is magnetronkoffie vooral ervaringsdeskundigen tegen gekomen die over hun eigen ervaring praten en voorlichting kunnen geven over bepaalde trajecten (correct me if I'm wrong MK ) en ik denk dat dat een goed beeld is van wat een ervaringsdeskundige moet zijn; iemand die het traject al eens heeft doorlopen en anderen voorlichting kan geven. In die zin vind ik het een aanvulling op de GGZ en ik denk dat MK daar prima geschikt voor is en ook zijn grenzen kan aangeven

Een ervaringsdeskundige kan ook niet de taak van de hulpverlener overnemen en dat hoeft ook niet. Daar is het niet voor, maar ik kan me voorstellen dat door de bezuinigingen de ervaringsdeskundige wel als goedkope hulpverlener wordt ingezet bij een aantal instellingen.

Overigens heb ik er ook wel eens over nagedacht om ervaringsdeskundige te worden. Maar ik denk dat dat meer kwam uit de gedachte "ik kan niks anders meer" wat natuurlijk onzin is. Dat ik een GGZ-verleden (en heden ) heb betekent niet dat ik daar nooit meer weg kan. De ervaring heb ik nou eenmaal en die kan ik niet ongedaan maken. Maar ik kan het integreren met welke baan ik op dat moment ook heb. Soms lijkt het alsof cliënten het idee krijgen alsof ze niks anders meer kunnen doen. En misschien komt dat ook door het cliëntencontact onderling. Zo kreeg ik het idee voor ervaringsdeskundige op een forum over automutilatie (er waren daar meerdere die de opleiding gingen doen). Maar je hoeft natuurlijk niet te blijven hangen in de GGZ.
Uiteindelijk denk ik ook niet dat het wat voor me is. Het is me net te intensief denk ik.

Overigens stond er in het tweede boek van Myrthe van der Meer (UP, het vervolg van PAAZ) ook een stukje over een ervaringsdeskundige. Die kwam er ook niet goed vanaf maar dat stukje ging ook meer over stigma's en problemen opzoeken. Het staat niet online dus ik kan het niet linken, maar mocht je de boeken tegenkomen in de bibliotheek zijn het wel aanraders

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:31 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben het ook niet helemaal eens met dat artikel en het lijkt op het eerste gezicht idd wel interessant...maar ik kan niet echt opmaken wat dit artikel wil vertellen behalve dan dat ervaringsdeskundigen geen heilige graal zijn...maar dat laatste is toch ook gewoon logisch?

Een beetje een waarschuwing dat je niet door rood mag oversteken terwijl je al 30 jaar bekend bent met stoplichten of zo

Mjah. Maar soms is het nodig om dingen weer even omhoog te halen.... Dat je weet dat je niet bij rood niet moet oversteken betekent niet dat je altijd door hebt dat het gevaarlijk is.

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:26 schreef Luchtbel het volgende:
Ik ben het niet helemaal eens met dit artikel. Maar wellicht interessant.
http://blogs.kenniscentrum-kjp.nl/2015/10/27/yvonne-van-r/ervaringsdeskundigen

Goed stuk, ik herken dit bij een aantal mensen die bij de AA deelnemen.

Die doen het idd om de leegte op te vullen, sterker nog heb soms het idee dat ze maar mensen gaan helpen zodat ze niet aan hun eigen problemen hoeven te denken.

Ik zelf heb gemerkt dat heel veel huismoeders met een gehandicapt kind na een behandeltraject denken "oh zit dat zo, dat kunnen wij ook uitleggen".

Toch zou ik het zelf tot op zekere hoogte ook willen doen, al is het maar een ex-verslaafde helpen in zijn herstel door een luisterend oor te zijn of een hand op de schouder..
Zelf de expert spelen is nooit een goed plan

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:35 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Te betrokken?

Verkeerde woordkeuze.
Ik bedoel de mensen die alle shit die ze over zich heen krijgen niet aankunnen.
En zij die alleen hun eigen ervaring overdragen.

'Wat jij hebt meegemaakt, heb ik ook meegemaakt. Dit is mijn verhaal. Blablabla.'
Wie helpt nou wie?

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:49 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Naja, voor mij niet echt dus. Het stukje komt voor mij over als hoofdzakelijk een stemmingmakerij-artikel om zoveel mogelijk clicks te verzamelen.

Misschien dat anderen er wel wat aan hebben, maar ik kan niet zoveel met dit soort artikelen die zeg maar aan "stating the obvious" doen

Moment, effe op Elvi's post reageren

Voor jou niet. Maar voor een ander misschien wel.

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:49 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Verkeerde woordkeuze.
Ik bedoel de mensen die alle shit die ze over zich heen krijgen niet aankunnen.
En zij die alleen hun eigen ervaring overdragen.

'Wat jij hebt meegemaakt, heb ik ook meegemaakt. Dit is mijn verhaal. Blablabla.'
Wie helpt nou wie?

Ligt eraan in welke branche je helpt ook he.
De AA heeft mij tot nu toe meer goed gedaan dan de GGZ, wederzijds begrip deed mij goed.

Maar het moet idd niet zijn dat de 'deskundige' het helpen doet in het kader van zijn eigen therapie

quote:

Op maandag 23 november 2015 20:57 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Zie het nu pas. Net even gelezen, maar ik denk niet dat ik de beste persoon ben om je vragen te beantwoorden. Misschien is het voor jou handiger hier een apart topic over te maken?

Het gaat er mij vooral om dat ik met de kennis die ik heb opgedaan in de loop van m'n leven, iets nuttigs kan doen (liefst zodat ik anderen de ellende bespaar waar ik zelf doorheen moest ploegen. Ik had niemand om me te helpen, niemand die een lichtpuntje voor me was toen ik moest lijden) en de kans dat ik nu dood was geweest, was denk ik een stuk groter dan de kans dat ik nu nog zou leven. Dat gun ik niemand die hetzelfde door moet maken waar ik doorheen ben gegaan.

Het gaat mij niet om zomaar een baan, maar om betekenis te hebben, om de kennis die ik heb opgedaan, aan anderen door te geven zodat (hopelijk) ik de enige ben en blijf die heeft moeten ondergaan waar ikzelf doorheen heb moeten gaan. Want de kans dat je na mijn ervaringen nog leeft, is gewoon niet erg groot.

Dat ik het lichtpuntje kan zijn voor mensen die nu mijn shit voelen waar ikzelf dat lichtpuntje nooit heb gehad...want dat is echt superklote

Ik denk niet dat je de enige bent.
Er zijn zoveel mensen die ook door gruwelijke shit heen hebben gemoeten. Waarschijnlijk ieder weer anders.

Wel nobel dat je je ervaringen zo positief wilt inzetten. Ergens zit het in mijn hoofd ook wel ooit zoiets te doen.

En ook knap hoe ver je er al uit bent gekomen.
Overigens denk ik dat er voor jou qua werk best veel mogelijk is, als de economie wat aantrekt. Dan zijn er meer bedrijven die het "risico" dat je misschien bent met je depressieverleden en je autisme graag willen nemen omdat je volgens mij een hele slimme man bent én oprecht bent.
En dat je dan misschien een "rare" bent ach.... Daar zijn er meer van. Ik ben ook nog steeds niet ontslagen

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:54 schreef Droopie het volgende:

Maar het moet idd niet zijn dat de 'deskundige' het helpen doet in het kader van zijn eigen therapie

Maar daarom doe je ook eerst de cursus "herstel & empowerment" (bij ons heet het iets met "herstel en werk" ofzo... maar het principe is hetzelfde); je gaat dan eerst aan jezelf werken en aan je eigen herstel en daarna pas kijk je of je zover bent dat je de opleiding kan gaan doen. En dan ligt het weer aan de opleiding zelf hoe het in elkaar zit. Je hebt de opleiding bijvoorbeeld ook op MBO niveau en op HBO niveau. Daar zul je ook gesprekstechnieken leren, reflecteren, je grenzen bewaken...

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:51 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Voor jou niet. Maar voor een ander misschien wel.

Gelukkig is iedereen anders

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:54 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ligt eraan in welke branche je helpt ook he.
De AA heeft mij tot nu toe meer goed gedaan dan de GGZ, wederzijds begrip deed mij goed.

Maar het moet idd niet zijn dat de 'deskundige' het helpen doet in het kader van zijn eigen therapie

Ja dat is ook zo.
Ik denk dat in 'de branche' waar ik ervaring met ervaringsdeskundigen heb een gebied is waarbij het al snel glad ijs is.

Maar ik heb het ook binnen de algemene GGZ vaak gezien, dat ondanks de cursussen en de opleidingen, het toch voorkomt.

quote:

Op maandag 23 november 2015 21:58 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vetgedrukte is dan ook een valkuil denk ik.

Het is niet makkelijk, maar bedenk je wel dat ik op dit moment totaal geen (professionele) opleiding voor gevolgd heb, so don't be too harsh

edit:

[..]

Klopt.

Dat ben ik niet want ik had het daar toch ook niet over jou.

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:04 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ja dat is ook zo.
Ik denk dat in 'de branche' waar ik ervaring met ervaringsdeskundigen heb een gebied is waarbij het al snel glad ijs is.

Maar ik heb het ook binnen de algemene GGZ vaak gezien, dat ondanks de cursussen en de opleidingen, het toch voorkomt.

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:05 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Volgens mij was de mijne het laagste niveau, maar iets "beters" is effe financieel gewoon geen optie, dus dan maar effe zo en de rest zie ik later wel dit dat

En wat iemand anders hier al zei, ik besef maar al te goed dat mij aannemen niet zonder risico's is, maar misschien dat ik dat met andere skillz kan compenseren ofzoiets

Er zijn gewoon zoveel variabelen dat je niet het hele concept "ervaringsdeskundige" kan afschrijven. Hoe het beroep wordt ingevuld ligt aan de persoon, de inhoud van de cursus/ opleiding, degene die de cursus/opleiding geeft, de organisatie waar je komt te werken, de mensen met wie je gaat samenwerken...

Je wordt er in ieder geval niet slechter op door de cursus te gaan volgen, al is het maar voor je eigen persoonlijke ontwikkeling

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:06 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dit is toch met -alle- beroepen zo?

Ik heb ooit als vrijwilliger gewerkt, computers repareren. Nou, je moest eens weten wat voor randdebielen ik als collega's had! __!!!!!

Echt, het komt overal voor, dus gewoon accepteren dat dit gewoon zo is. Move along, nothing to see here

Nou ik zou niet weten waarom dat iets is wat ik gewoon zou moeten accepteren.

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik hoop dat je gelijk hebt. En thanks!
En raar maakt niks uit, zolang het maar werkt en logisch is en zo, toch?

Ja maar wij, rare mensen, zijn toch per definitie niet logisch?

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wat accepteren betreft, doelde ik meer op accepteren dat dit gebeurt en dat het niet uitzonderlijk is.

Accepteren dat dit soort mensen een spoor van vernieling kunnen achterlaten vind ik weer hele andere koek (sorry als ik hierin niet duidelijk genoeg was).

Ik weet heus wel dat het niet uitzonderlijk is en dat het in iedere beroepsgroep voorkomt.
Maar dat is voor mij geen reden om er niks van te zeggen. Wat mij betreft is er wel wat te zien.

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:10 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Klopt.

En dit is ook (zoals het er nu voor staat) een beetje nattevingerwerk, een beetje een koehandel, dus dan maar zo

Ik maak me eerlijk gezegd meer druk over onkundige collega's dan over mijn eigen kunnen.

De hiaten in mijn eigen kunnen zijn makkelijker te repareren dan rotte collega's, dus de plek waar ik uiteindelijk terecht zal komen (als dat gaat gebeuren) is wel van forse invloed op mijn prestaties.

Daar heb ik ook wel vaak last van hoor die omgang met collega's en bijvoorbeeld klanten. Afgelopen week was er weer een voorval waarbij iemand herhaaldelijk over mn grenzen heen gaat en ik ben dan te verbouwereerd om wat terug te zeggen.
Ik ben zelf van plan om me te verdiepen in 'geweldloze communicatie'. Schijnt een methode te zijn om om te gaan met mensen met wie je het lastig vind om mee om te gaan (ondiplomatieke versie: om te leren omgaan met hufters ). Misschien is het ook wat voor jou?

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ligt aan je definitie van wat logisch is en dat is weer afhankelijk van veel dingen

[..]

Ding is dat er zoveel mensen zijn met zoveel meningen. Ik kan die allemaal toch niet bijhouden en uit alle bagger de essentie extracten. Dat is voor mij onbegonnen werk. En sowieso is het voor mij handiger om uit te gaan van mijn eigen principes en eigen normen en waarden en mijn eigen regels.

Autodidact ftw!

Maar ik vraag dat ook helemaal niet van je?

Logisch.... Uhhh..... Dat 1+1 2 Is misschien?

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:37 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wat vraag je ook helemaal niet van me precies? Want ik denk dat ik je ergens niet helemaal volg?

Dat je alle meningen van alle mensen gaat volgen.

quote:

Op maandag 23 november 2015 22:37 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wat vraag je ook helemaal niet van me precies? Want ik denk dat ik je ergens niet helemaal volg?

Dat denk ik ook. In mijn ogen:
Ik geef ergens mijn mening over, dan zeg schrijf jij dat het iets is dat ik 'gewoon moet accepteren' en ik vind dat ik dat niet hoef. Dan schrijf jij dat je toch niet met alle meningen rekening kunt houden etc. En dat is dus wat ik helemaal niet heb gevraagd. Je hoeft van mij helemaal niks.
Ik heb alleen mijn mening gegeven.

Ik heb mijn mening ergens over gegeven, geen concept of iets van dien aard. Ik heb niet gevraagd of iemand rekening wil houden met die mening. Ik vind alleen wel dat ik die mening gewoon mag hebben en uitten en dat ik het niet gewoon moet accepteren omdat het in andere branches ook voorkomt. In deze reeks gaat het bijvoorbeeld ook geregeld over behandelaren die cliënten als nummer zien. Dat mag toch ook genoemd worden en dat hoef je toch ook niet te accepteren omdat bijvoorbeeld de verzekeringsman dat ook doet. Of omdat andere behandelaren er last van kunnen hebben.

Maar dit is mijn slotpleidooi want dit gaat een kant op waar ik niet zo veel behoefte aan heb. Ik ga wakker liggen over andere dingen.

quote:

Op maandag 23 november 2015 23:14 schreef Luchtbel het volgende:
Ik heb mijn mening ergens over gegeven, geen concept of iets van dien aard. Ik heb niet gevraagd of iemand rekening wil houden met die mening. Ik vind alleen wel dat ik die mening gewoon mag hebben en uitten en dat ik het niet gewoon moet accepteren omdat het in andere branches ook voorkomt. In deze reeks gaat het bijvoorbeeld ook geregeld over behandelaren die cliënten als nummer zien. Dat mag toch ook genoemd worden en dat hoef je toch ook niet te accepteren omdat bijvoorbeeld de verzekeringsman dat ook doet. Of omdat andere behandelaren er last van kunnen hebben.

Maar dit is mijn slotpleidooi want dit gaat een kant op waar ik niet zo veel behoefte aan heb. Ik ga wakker liggen over andere dingen.

Wakker liggen

ik heb een hele discussie gemist zie ik. Heb er zelf ook wel eens over nagedacht. Maar zag zelf de meerwaarde dan in het vertrouwen makkelijker krijgen als een hulpverlener en helpen met praktische dingen Maar of ik er ooit wat mee ga doen, geen idee.

Vanmiddag naar de tandarts geweest en heb nog steeds n lamme bakkes....

quote:

Op woensdag 25 november 2015 17:53 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ja ik weet, het liep een beetje uit de hand maar dat was mijn bedoeling ook niet. Het liep gewoon zo
Ik denk dat veel mensen die psychische issues (gehad) hebben, graag anderen willen helpen. Ding is ook meer dat ik deze optie heb en de andere opties zijn voor mij specifiek gewoon een stuk minder realistisch.

En je kunt natuurlijk ook gewoon mensen helpen zonder dat je er je beroep van hoeft te maken. Tenminste, zolang dat goed voor je voelt

Morgen heb ik een gesprek met m'n SPV waarin ik een voor mij belangrijk onderwerp wil aankaarten, maar ik weet morgen pas meer dus ik heb op 't moment eventjes niet zoveel te melden

Ik voel me een beetje overreden, maar op zich valt t nog mee na de stressdag vandaag. Had wel even een 'ik kruip weg op de bank' momentje rond etenstijd.

quote:

Op woensdag 25 november 2015 22:27 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ja ik ken dat. Als ik moe word, dan word ik ook echt goed moe en kan ik gewoon niks meer. Alleen maar lanterfanteren en "niksdoen". Gaat nog leuk worden mocht ik uiteindelijk kunnen werken, maar ik ga er nu wel vanuit dat ik qua uren niet de 40 uur ga halen (denk eerder 20 uur en zelfs dat was in het verleden al vrij utopisch). Maar wat ik wel kan, is dingen doen die voor anderen heel moeilijk zijn (of misschien vaak ook gewoon onmogelijk). Het is niet voor niets dat ik steeds van bepaalde mensen de wind mee krijg. Blijkbaar zien ze iets in mij. Iets positiefs.

Daar moet ik gewoon wat mee doen (of het op z'n minst gaan proberen) en ik weet dat ik potentieel heb en dat potentieel wil ik heel graag kunnen gaan inzetten (het maakt mij niks uit dat ik werkweken van 40 uur niet trek, ik heb al die extra luxe en extra vakanties ook gewoon niet nodig..maar af en toe is wel leuk natuurlijk ).

Ik krijg dan niks uit mn handen en ben niet erg in staat tot communiceren.

Wel goed dat je ermee bezig bent

Ik ben vorige week naar the prodigy geweest.. eerste 5 minuten van het concert heb ik zoveel prikkels gehad dat mijn lichaam zich zelf uitlogde en in safe mode ging haha..

Daarna lekker aan de bar gehangen en genoten, maar paar dagen lang moest ik echt even bijkomen.

Mijn zusje krijgt nu oxazepam voorgeschreven om de paniekaanvallen tegen te gaan. Ook helpt dit enigszins tegen de derealisatie die ze best wel hevig heeft momenteel. Ze zegt zichzelf regelmatig niet meer te herkennen in de spiegel.

Ik weet hoe ik er voor haar wil zijn, maar jezus wat is het naar om mijn kleine zusje zo kapot te zien gaan. Werd de psychiater in het bijzijn van mijn ouders ook nog boos op haar omdat ze geen antipsychotica wilde (vorige poging maakte dit het alleen maar erger en daar was ze bang voor).

Ik hoop echt dat het goed met haar komt. Ik heb haar nog nooit in zo'n slechte doen gezien en ik maak me soms best erg zorgen en het doet me veel pijn. Ik hoop dat die klootzakken haar niet uit budgetredenen wegsijpelen naar een of andere groepstherapie, en dat ze dan niet de hulp krijgt die ze nodig heeft.

Sterkte Duracellkonijntje. ik heb niet gevolgd wat er met je zusje is maar dit klinkt heel naar.

Bedankt allebei. Het is momenteel echt weer zo'n periode waar alles even samenkomt. Zusje die in een depressie valt, mijn vriendin is ook niet in haar beste humeur en is regelmatig erg kortaf daardoor, of barst in tranen uit omdat ze denkt dat niemand haar aardig vindt of ze zichzelf een slecht persoon vindt, wat ik ook best wel kut vind allemaal. Ik moet het allemaal steeds maar weer ondergaan, terwijl ze zelf ook weet dat ze niet het beste gezelschap is momenteel. Die amgstklachten maken vervolgens ook nog weer een heel stuk meer van in mijn hoofd, waardoor ik me zorgen ga maken en dat levert dan ook weer stress op (ook al is het niks relatie-gerelateerds, hebben we al uitgebreid besproken). En dan is er nog de verhuizing waar ik ook een heleboel voor moet regelen. Dit is verder wel leuk, maar wel veel georganiseer.

Nouja. Ik heb eerder in dit soort fases gezeten. Wie niet eigenlijk.. Het gaat ook wel weer over. Het zou alleen wel fijn zijn als dit snel zou gaan.

In ieder geval bedankt voor het aanhoren van mijn gezeur. :p

quote:

Op zondag 29 november 2015 10:01 schreef duracellkonijntje het volgende:
Bedankt allebei. Het is momenteel echt weer zo'n periode waar alles even samenkomt. Zusje die in een depressie valt, mijn vriendin is ook niet in haar beste humeur en is regelmatig erg kortaf daardoor, of barst in tranen uit omdat ze denkt dat niemand haar aardig vindt of ze zichzelf een slecht persoon vindt, wat ik ook best wel kut vind allemaal. Ik moet het allemaal steeds maar weer ondergaan, terwijl ze zelf ook weet dat ze niet het beste gezelschap is momenteel. Die amgstklachten maken vervolgens ook nog weer een heel stuk meer van in mijn hoofd, waardoor ik me zorgen ga maken en dat levert dan ook weer stress op (ook al is het niks relatie-gerelateerds, hebben we al uitgebreid besproken). En dan is er nog de verhuizing waar ik ook een heleboel voor moet regelen. Dit is verder wel leuk, maar wel veel georganiseer.

Nouja. Ik heb eerder in dit soort fases gezeten. Wie niet eigenlijk.. Het gaat ook wel weer over. Het zou alleen wel fijn zijn als dit snel zou gaan.

In ieder geval bedankt voor het aanhoren van mijn gezeur. :p

Sterkte man. Hoe gaat het op het werk?

Hier gaat het echt zoveel beter in vergelijking met vorig jaar. Vorig jaar rond deze tijd was ik echt de hele dag met de angstproblematiek bezig en ontweek ik veel sociale activiteiten.

De laatste maanden heb ik enorme stappen gezet. Een verandering van baan heeft wat dat betreft veel geholpen. Veel nieuwe mensen (van mijn leeftijd) ontmoet en qua werkzaamheden veel uit m'n comfortzone moeten komen. Zo had ik een enorme hekel aan bellen, maar daar heb ik nu totaal geen probleem meer mee. Ook qua sociale activiteiten onderneem ik weer een stuk meer. Het gaat de goede kant op.

Ik begin dinsdag bij mn nieuwe baan maar ik schijt echt 7 kleuren Uiteraard weer onzeker of ik het wel kan, angst om het vele autorijden wat ik zal moeten gaan doen (ik hoop dat het niet gaat sneeuwen ) maar de gedachte "omg ik kan dit niet ze gaan erachter komen en dan word ik ontslagen en ik krijg dan nooit meer een baan want ik kan niks" overheerst.

Soms word ik daar zo moe van. Ik weet dat de gedachte niet realistisch is, maar ik krijg het gewoon niet weg.

quote:

Op zondag 29 november 2015 11:02 schreef TvhN het volgende:

[..]

Sterkte man. Hoe gaat het op het werk?

Best goed eigenlijk. Toffe mensen in het team en het werk ligt me wel. So far, so good.

Bij jou ook lekker lees ik?

quote:

Op zondag 29 november 2015 17:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe laat je die dag moet beginnen, maar ik zou (zeker de eerste tijd) overwegen om ruim (en dan bedoel ik heel ruim!!) van tevoren alvast weg te gaan. Dan leer je de route een beetje kennen en kan je eventueel ook goeie rustplekjes vinden (zoals een tankstation waar je effesnel een bifi worstje kan halen of zo ).
Dat is tenminste hoe ik het zou aanpakken.

Goeie oplossing

Hier toch teveel voor mn kiezen gehad de afgelopen dagen(tandarts, fysio, enz), ben mezelf ff lekker tegengekomen. Pyjama dag vandaag

quote:

Op zondag 29 november 2015 17:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe laat je die dag moet beginnen, maar ik zou (zeker de eerste tijd) overwegen om ruim (en dan bedoel ik heel ruim!!) van tevoren alvast weg te gaan. Dan leer je de route een beetje kennen en kan je eventueel ook goeie rustplekjes vinden (zoals een tankstation waar je effesnel een bifi worstje kan halen of zo ).
Dat is tenminste hoe ik het zou aanpakken.

Haha naja de weg naar het kantoor weet ik Die is simpel en heb ik al 2 keer gereden Maar naar de andere locaties dus nog niet. Hopelijk krijg ik een lijst met adressen, dan kan ik komend weekend nog even oefenen

Blij met de Zyprexa 5mg nu(gaat naar 15) ipv Seroquel 800mg. Voel mij veel minder hangerig. En helemaal veel beter dan Seroquel XR of Risperdal. Of abilify. Of dipipamperidon. Of clozapine. Bovenop wat andere medicijnen onder andere Paroxetine 20mg en Depakine 1500mg.

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 13:17 schreef ScarFace- het volgende:
Blij met de Zyprexa 5mg nu(gaat naar 15) ipv Seroquel 800mg. Voel mij veel minder hangerig. En helemaal veel beter dan Seroquel XR of Risperdal. Of abilify. Of dipipamperidon. Of clozapine. Bovenop wat andere medicijnen onder andere Paroxetine 20mg en Depakine 1500mg.

Klinkt als een flinke dosis medicijnen. Maar als t helpt is t goed lijkt me

Hier merk ik een kortsluitingsmomentje als iemand wat van me wil. Afgelopen tijd is het teveel geweest ben ik bang

Ik heb van de week een recept gekregen voor Wellbutrin die ik bovenop Lexapro (15 mg) ga gebruiken. Iemand ervaring met deze combinatie?

quote:

Op woensdag 2 december 2015 04:56 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik heb van de week een recept gekregen voor Wellbutrin die ik bovenop Lexapro (15 mg) ga gebruiken. Iemand ervaring met deze combinatie?

Ik heb een paar maanden Wellbutrin geslikt, daarvoor moest ik stoppen met de Lexapro, omdat ik beide middelen niet tegelijk mocht nemen. Geen idee wat daarvan verder de reden was. Ik werd er niet gelukkig van, was blij dat ik met de Wellbutrin mocht stoppen

Inmiddels weer aan de Lexapro ivm "de winterblues", erg fijn

quote:

Op woensdag 2 december 2015 11:44 schreef minthy het volgende:

[..]

Ik heb een paar maanden Wellbutrin geslikt, daarvoor moest ik stoppen met de Lexapro, omdat ik beide middelen niet tegelijk mocht nemen. Geen idee wat daarvan verder de reden was. Ik werd er niet gelukkig van, was blij dat ik met de Wellbutrin mocht stoppen

Inmiddels weer aan de Lexapro ivm "de winterblues", erg fijn

quote:

Op woensdag 2 december 2015 12:07 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Om nog even aan Minthy's post toe te voegen, ik weet nog wel dat toen ik aan de abilify begon, ik met de lexapro moest stoppen vanwege een contra-indicatie. Misschien dat dat bij jou ook een rol speelt. Maar in principe zou je arts hiervan op de hoogte moeten zijn, zou een beetje niet zo slim zijn als ie jou met zo'n extra risico zou opschepen zonder je daarvan op de hoogte te stellen

Hmmm, lees op internet meer ervaringen van deze combo. Dus denk niet dat het ongebruikelijk is. Zijn de bijwerkingen van Wellbutrin vervelend? En hoelang duren die?

quote:

Op woensdag 2 december 2015 12:09 schreef Spatzmann het volgende:
Voor het eerst in 18-19 maanden zonder oxazepam 'geslapen '. Ben al 6 maanden bezig om van 10mg naar 0 te gaan. Maar gisteravond de stap genomen. Gaat best okish eigenlijk. Maar het afkicken van benzos is echt 100x moeilijker dan het afkicken van morfine (pijnbestrijding voor enkele maanden).

Pfff

Ik hoop voor je dat het goed blijft gaan .

Ik ga vanaf vandaag stoppen met de flurazepam. Slik het al een half jaar ongeveer maar wel met korte tussenpozen. Waarschijnlijk heeft het zijn werking al verloren dus hopelijk merk ik geen verschil. En als ik het ben ontwend kan ik het zo nu en dan nemen zodat het wel werkt.

Er is iets fout gegaan met het recept dus ik heb toch niets meer Wat een gedoe bij de apotheek net. Olanzapine hadden ze niet op voorraad, venlafaxine en flurazepam hadden ze geen recept van gekregen. Medewerkster zei dat die naar een andere apotheek (die bij de kliniek) was gestuurd. Dus ik heb mijn stiefvader daar langs laten gaan (anders moest ik helemaal daarheen met de trein), blijkt dat ze het daar ook niet hebben ontvangen ... dat ging om het vorige recept. Pff ... Morgen even de psychiater bellen. (ai, bellen ... ) Gelukkig heb ik venlafaxine nog op voorraad en een paar olanzapine meegekregen, anders had ik wel een probleempje gehad.

quote:

Op woensdag 2 december 2015 17:33 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]


[..]

Hmmm, lees op internet meer ervaringen van deze combo. Dus denk niet dat het ongebruikelijk is. Zijn de bijwerkingen van Wellbutrin vervelend? En hoelang duren die?

Zoals MK aangeeft; dat verschilt per persoon.
Ik werd er duizelig van, sliep slecht (doe ik bij alle medicatie) en zakte weer terug in depressie. Kreeg een buikgriep en ben daardoor zonder afbouwen gestopt, geen aanrader. Sinds die tijd erge oorsuizingen op rechts die ik daarvoor niet had.

quote:

Op woensdag 2 december 2015 18:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nou, dat gebeurt verder anders nooit hoor

[..]

Echt niet

[..]

Gelukkig heb je ten minste nog een alternatief, ik hoop voor je dat dat werkt en dat je niet al te veel last zal krijgen van het niet meer nemen van de flurazepam.

[..]

Hier staan de bijwerkingen van het door jou opgegeven middel (was een snelle google, weet niet precies welke variant je gaat gebruiken).
Ik ken dit middel niet, maar het is echt lastig te zeggen in hoeverre je last gaat krijgen van welke bijwerkingen en of het medicijn zelf wel of niet bij je werkt (dat is per persoon wisselend).

[..]

Ik zie om de zoveel tijd dit soort berichten en heb ook mensen gekend die nauwelijks meer zonder konden. Knap dat het je toch gelukt is

Thanks, zal eens kijken.

quote:

Op woensdag 2 december 2015 18:34 schreef minthy het volgende:

[..]

Zoals MK aangeeft; dat verschilt per persoon.
Ik werd er duizelig van, sliep slecht (doe ik bij alle medicatie) en zakte weer terug in depressie. Kreeg een buikgriep en ben daardoor zonder afbouwen gestopt, geen aanrader. Sinds die tijd erge oorsuizingen op rechts die ik daarvoor niet had.

Je hebt me best wel bang gemaakt.

quote:

Op woensdag 2 december 2015 19:29 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Thanks, zal eens kijken.

[..]

Je hebt me best wel bang gemaakt.

Daarom kan je ook beter niet naar ervaringen vragen
Ik ken ook mensen die er veel baat bij hebben, helaas is het een kwestie van uitproberen.

quote:

Op woensdag 2 december 2015 19:32 schreef minthy het volgende:

[..]

Daarom kan je ook beter niet naar ervaringen vragen
Ik ken ook mensen die er veel baat bij hebben, helaas is het een kwestie van uitproberen.

Ik hou jullie op de hoogte.

quote:

Op woensdag 2 december 2015 19:33 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Ik hou jullie op de hoogte.

Graag! En succes jong!!

quote:

Op woensdag 2 december 2015 19:37 schreef minthy het volgende:

[..]

Graag! En succes jong!!

quote:

Op woensdag 2 december 2015 19:39 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Succes, ik heb mijn ervaringen een topic eerder al gedeeld.
Verschilt bij ieder persoon.

Heeft iemand van jullie ervaring met een casemanager? Daar begon mijn spv vandaag over.

Er komen geen mensjes van de PCT meer bij me thuis want ik vind het niet meer nodig. Dat heb ik vandaag aangegeven bij de evaluatie. Het gaat best goed. En het is best lastig als er steeds iemand anders komt ook al was dat niet de bedoeling (4 verschillende mensen). En heel onregelmatig. Ik wist ook niet zo goed wat ik ermee moest soms. De spv wilde dat het doorgezet werd waardoor ik wel ging twijfelen. Maar ik denk dat het wel goed is zo.

quote:

Op woensdag 2 december 2015 19:33 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Ik hou jullie op de hoogte.

Ben je er al mee begonnen?

quote:

Op woensdag 2 december 2015 18:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nou, dat gebeurt verder anders nooit hoor

[..]

Echt niet

[..]

Gelukkig heb je ten minste nog een alternatief, ik hoop voor je dat dat werkt en dat je niet al te veel last zal krijgen van het niet meer nemen van de flurazepam.

Ja ik hoor vaker faalverhalen en de meeste komen van jou

Ik wil daarna ook stoppen met de olanzapine.

quote:

Op donderdag 3 december 2015 00:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb een casemanager. Bij het FACT-team waar ik zit, werken meerdere mensen en de casemanager is eigenlijk gewoon mijn hoofd-aanspreekpunt (de naam verraadt eigenlijk al een beetje hoe het werkt, mijn casemanager is eigenlijk de manager van zeg maar mijn dossier en de persoon die daaraan vastgeplakt zit (ikke dus )).
Maar wat een casemanager doet, is ook afhankelijk van waar die casemanager voor werkt (dus welke instantie).

Vier verschillende mensen is niks, dan moet je steeds je verhaal weer opnieuw gaan vertellen en de dingen die ze uit het dossier hebben gehaald (wat natuurlijk weer vatbaar is voor honderden verschillende interpretaties) corrigeren.

Ik zou het wel doen, die casemanager. Als het echt goed gaat, dan kan je altijd nog het aantal gesprekken laten afbouwen en als het moet dan kan de frequentie weer opgevoerd worden (in principe dan).

De casemanager zou ook iemand uit het autismeteam zijn. En ik zou nog steeds gesprekken met mijn spv hebben.

quote:

Op donderdag 3 december 2015 00:07 schreef kuolema het volgende:
Heeft iemand van jullie ervaring met een casemanager? Daar begon mijn spv vandaag over.

Er komen geen mensjes van de PCT meer bij me thuis want ik vind het niet meer nodig. Dat heb ik vandaag aangegeven bij de evaluatie. Het gaat best goed. En het is best lastig als er steeds iemand anders komt ook al was dat niet de bedoeling (4 verschillende mensen). En heel onregelmatig. Ik wist ook niet zo goed wat ik ermee moest soms. De spv wilde dat het doorgezet werd waardoor ik wel ging twijfelen. Maar ik denk dat het wel goed is zo.

[..]

Ben je er al mee begonnen?

Morgen haal ik het op.

quote:

Op donderdag 3 december 2015 01:14 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dan zet ik even jouw pohi in m'n browser zodat ik morgen kan checken of jouw postgedrag merkbaar veranderd is

Maar succes in elk geval!

Denk misschien dat ik iets manischer kan worden als het goed aanslaat.

quote:

Op donderdag 3 december 2015 01:15 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]



Denk misschien dat ik iets manischer kan worden als het goed aanslaat.

Tip!!
Ik had rond week 2/3 zo'n manische periode door de Welbutrin.. resultaat was dat ik geschrokken en verbijsterd was in een superschoon huis

In 6 uur tijd heel mijn huis incl badkamer tegels glimmend schoon haha.

quote:

Op donderdag 3 december 2015 10:22 schreef Droopie het volgende:

[..]

Tip!!
Ik had rond week 2/3 zo'n manische periode door de Welbutrin.. resultaat was dat ik geschrokken en verbijsterd was in een superschoon huis

In 6 uur tijd heel mijn huis incl badkamer tegels glimmend schoon haha.

Niet zo handig met mijn OCD dan.

Mijn zusje zit nu met mijn ouders bij Lentis. Vanochtend hebben we gebeld en ze zei gewoon dat ze dood wilde, ze ziet het niet meer zitten. Ze heeft de hoop en kracht niet meer om door te gaan.

Ik hoop echt dat ze nu opgenomen wordt, want AD helpt niet, kalmeringspillen ook niet. Ik weet dat het de depressie is die praat, maar jezus wat is dit even allemaal kut. Het is nu wachten op bericht van mijn ouders wat er gaat gebeuren. Moet dat arme meisje misschien daar zitten in haar eentje. Ik hoop echt dat ze het nu serieus nemen en haar gewoon de hulp geven die ze nodig heeft want dit kan niet meer.

Ik zie vooral mijn moeder er ook echt aan kapot gaan. Ik hoop zo dat dit mijn ouders op de beurt ook niet weer in het diepe sleurt. Nouja. Allemaal erg veel onzekerheid momenteel. Ik zal proberen te doen wat ik kan.

quote:

Op vrijdag 4 december 2015 15:53 schreef duracellkonijntje het volgende:
Mijn zusje zit nu met mijn ouders bij Lentis. Vanochtend hebben we gebeld en ze zei gewoon dat ze dood wilde, ze ziet het niet meer zitten. Ze heeft de hoop en kracht niet meer om door te gaan.

Ik hoop echt dat ze nu opgenomen wordt, want AD helpt niet, kalmeringspillen ook niet. Ik weet dat het de depressie is die praat, maar jezus wat is dit even allemaal kut. Het is nu wachten op bericht van mijn ouders wat er gaat gebeuren. Moet dat arme meisje misschien daar zitten in haar eentje. Ik hoop echt dat ze het nu serieus nemen en haar gewoon de hulp geven die ze nodig heeft want dit kan niet meer.

Ik zie vooral mijn moeder er ook echt aan kapot gaan. Ik hoop zo dat dit mijn ouders op de beurt ook niet weer in het diepe sleurt. Nouja. Allemaal erg veel onzekerheid momenteel. Ik zal proberen te doen wat ik kan.

oxazepam is ook niet heel zwaar, die werkten bij mij ook niet. lorazepam werkte beter. Ik hoop dat ze haar kunnen helpen. AD duurt een poos voor je goed bent ingesteld en het echt werkt.

Net m'n eerste pil Wellbutrin gepopt. Voel me net zo gespannen als bij m'n eerste spacecake.

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 12:58 schreef Gary_Oak het volgende:
Net m'n eerste pil Wellbutrin gepopt. Voel me net zo gespannen als bij m'n eerste spacecake.

Haha, niet doen joh.
Ik kan wel opsommen hoe het mij ging, maar ieder persoon reageert er anders op.
De eerste dagen zal je misschien nog niets merken, loop je straks jezelf alleen gek te maken

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 13:13 schreef Droopie het volgende:

[..]

Haha, niet doen joh.
Ik kan wel opsommen hoe het mij ging, maar ieder persoon reageert er anders op.
De eerste dagen zal je misschien nog niets merken, loop je straks jezelf alleen gek te maken

Hoop dat ik me een beetje energieker ga voelen en shit gedaan kan krijgen. Maar ben nogal huiverig voor de bijwerkingen: koppijn, misselijk, convulsies en vooral: buikkrampen. Niet zo'n zin om tijdens college aan de spetterpoep te zitten.

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 13:47 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Hoop dat ik me een beetje energieker ga voelen en shit gedaan kan krijgen. Maar ben nogal huiverig voor de bijwerkingen: koppijn, misselijk, convulsies en vooral: buikkrampen. Niet zo'n zin om tijdens college aan de spetterpoep te zitten.

Die bijwerkingen heb ik niet gehad.
Buikkrampen heb ik nu wel van de diclofenac ivm wat kleine nierproblemen.

Ging vorige week s'avonds mc donalds eten..Grootste fout van 2015

quote:

Op vrijdag 4 december 2015 17:38 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vetgedrukte: Bezoek haar!
Doe leuke dingen met haar en luister naar haar (ook als ze niks te zeggen heeft, luisteren gaat om meer dan alleen maar stembanden).

edit:

[..]

En dit. Het is erg afhankelijk van de dosis. De ene reageert beter op een lagere dosering dan een ander. AD moet je idd opbouwen en sterker nog, in de opbouwfase kan de hoeveelheid negatieve gedachtes zelfs toenemen (raar maar waar).

late edit:

Kleine update:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ze zit gewoon weer thuis bij mijn ouders momenteel. Ze was niet depressief genoeg schijnbaar. Volgende week krijgt ze te horen of ze eventueel psychotherapie krijgt. Ik hoop dat dit iets uitricht.

Serieus, wat moet je tegenwoordig doen om hulp te krijgen. Ik wist niet dat het zo somber gesteld was met de psychiatrische gezondheidszorg in Nederland..

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 14:16 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik vrees dat zolang de politiek het huidige beleid gaat voortzetten waarbij mensen die laag op de maatschappelijke ladder staan nog meer onder druk worden gezet, dit alleen maar erger gaat worden.

Populaire maatregelen zoals "je moet maar verhuizen daar waar werk is" en het door de PvdA gesteunde beleid het aantal sociale huurwoningen te verminderen (er zijn in 2015 ongeveer 20000 minder sociale huurwoningen beschikbaar dan in het jaar 2000 terwijl de woningnood toen al schrijnend was icm de toegenomen behoefte aan deze woningen) gaat mensen met een verminderd vermogen met stress om te gaan, alleen maar verder de wanhoop indrijven.

Nog zo'n populaire maatregel is (sorry voor de zuurstokken die hier meelezen, stokpaardje incoming) dat veel mensen denken dat vroegtijdige diagnostisering van autisme zoveel mogelijk wegbezuinigd MOET worden, wat natuurlijk statistisch gezien gewoon waanzin is als aan dit idee idd gehoor zal worden gegeven. En zo zijn er wel meer van dat soort ideeën.

Ik kan zo wel even doorgaan, maar dat laat ik maar even want anders hebben we er in deze reeks in no time 100+ nieuwe regulars bij!

Deze maatregelen werken misschien wel voor de zgn hoog functionerende (oid) autisten (en adhd-ers en andere aandoeningen). Die komen wellicht verder qua opleiding etc als ze niet het idee hebben dat er wat mis Is met ze. Geldt voor mij wel n beetje denk ik.
Maar verder denk ik dat een beetje bijtijds diagnosticeren wel beter Is Ja.

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 13:59 schreef Droopie het volgende:

[..]

Die bijwerkingen heb ik niet gehad.
Buikkrampen heb ik nu wel van de diclofenac ivm wat kleine nierproblemen.

Ging vorige week s'avonds mc donalds eten..Grootste fout van 2015

Wat gebeurde er toen?

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 14:26 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Wat gebeurde er toen?

De Maestro burger wou er niet uit.
En dat was echt geen pretje

Nu eet ik heel de week licht voedsel.

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 14:00 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]


Serieus, wat moet je tegenwoordig doen om hulp te krijgen. Ik wist niet dat het zo somber gesteld was met de psychiatrische gezondheidszorg in Nederland..

In mijn omgeving heb ik ook wat mensen met klachten rondlopen en zelf bij mijn laatste inschrijving gemerkt dat het bizar is hoeveel intake gesprekken en lang het duurt voordat je aan de behandeling begint.
Bij deze GGZ 6 maanden ?!

Maar wat mij wel heel erg mee en opviel, toen ik in de verslavingskliniek zat ik bij het verlaten van het pand een heel papiertje had met hulpverleners en afspraken op zeer korte termijn.
De verslavingszorg heeft een heel groot sociaal en medisch vangnet.

Toen ik later in de reguliere zorg tegenwerking ervaarde, lange wachttijden etc. ,omdat ik toen tegen een muur van van regeltjes opliep ben ik maar gaan schreeuwen.
"O willen jullie soms dat ik tzt in een crisissituatie beland met dat lange wachten??
Dan haal ik al mijn geld van de bank, zuip me klem op Ibiza en bij terugkomst staat er gelijk hulp klaar"

Binnen een uur belde de huisarts, Indigo en psyQ

Soms kan wekelijks even een praatje in afwachting van de behandeling veel erger voorkomen, zoals in mijn geval

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 14:48 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ehm...neen.

Voorbeeld met de woningnood: Als ik niet toen een woning had moeten zoeken via woningnet maar nu, dan had ik eruit gestapt en dan kan ik theoretisch gezien nog zo hoogfunctionerend zijn...maar nee. Dan was het wat mij betreft schluss geweest want het hing toen al aan een zijden draadje.

Ik doelde op het niet op jonge leeftijd diagnosticeren. Dat zei ik niet duidelijk inderdaad.

Woningverhaal is een heel ander ding ja. Waar ze die logica vandaan halen snap ik niet.

Eigenlijk snap ik sowieso niks van de zorg. Het wordt hier een beetje van: heb je geen geld? Oh jammer dan, dan zoek je t maar uit.

Sinterklaas met mn neefje van bijna 1, het was superleuk. Alleen die prikkels nu.....

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 14:34 schreef Droopie het volgende:

[..]

De Maestro burger wou er niet uit.
En dat was echt geen pretje

Nu eet ik heel de week licht voedsel.

Ok, junkfood vermijden dus. Net trouwens al aan de buikkrampen en spetterpoep gezeten.

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 23:47 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hier viel het uiteindelijk wel mee.

En blijkbaar is Duracell niet de enige met een problematisch zusje

Ojee

quote:

Op zaterdag 5 december 2015 14:00 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Ze zit gewoon weer thuis bij mijn ouders momenteel. Ze was niet depressief genoeg schijnbaar. Volgende week krijgt ze te horen of ze eventueel psychotherapie krijgt. Ik hoop dat dit iets uitricht.

Serieus, wat moet je tegenwoordig doen om hulp te krijgen. Ik wist niet dat het zo somber gesteld was met de psychiatrische gezondheidszorg in Nederland..

Helaas behoorlijk somber gesteld en helaas leven we in een maatschappij waar steeds meer mensen psychische klachten krijgen. Alleen de zeer extreme gevallen worden opgenomen.

quote:

Op zondag 6 december 2015 15:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
Zo, even een kleine update dan maar:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

edit: Aanvulling

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ten eerste (want het belangrijkst ): Het is 'een jaar dat', omdat 'jaar' onzijdig is.

Ik zet de rest van mijn reactie voor de zekerheid in een spoiler omdat jouw tekst ook in spoilers staat.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 6 december 2015 20:20 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dank voor je reactie.

Het terugdenken voelt overwegend positief, vooral omdat ik uit zo'n diep dal heb kunnen klimmen en m'n leven nu veel beter is. Ik had dat toen nooit durven denken.
Het is meer de verbazing dat ik dit zelf meegemaakt heb, een beetje irreëel of zo. Ik kan me gewoon moeilijk voorstellen dat ik dat zelf ben geweest en dan probeer ik me voor te stellen dat ik met een tijdmachine terugga naar toen en mezelf dan zie. Gewoon...raar

Wat het toch familieleden bezoeken betreft, dit ben ik met je eens. Ik ga daarom ook zeker naar de verjaardag van m'n vader, ook al weet ik dat mijn zusje daarbij zal zijn (ik weet dat het heel zwaar gaat worden, maar toch wil ik het zo. Als bonus ga ik daar weer een stoppoging wagen. Mijn twijfels waren ook gebaseerd op het kostenplaatje, maar dat is nu opgelost).

Wat wel/niet gaan betreft weet ik uit ervaring dat het meestal meevalt (ook bijvoorbeeld fok!meets, om maar even wat anders te noemen) en die overprikkeling kan ik ook veel beter rekening mee houden nu, vandaar dat vandaag voor mij een uitbrakdagje was .

Was idd in een ander topic (het dilemma-topic).

Wat dat onzijdige dinges betreft, dyslexietest heeft wat vertraging opgelopen

En morgen ook maar even bellen voor de uitslag van die bloedtest (vnl vitamine D).

Ik denk trouwens wel dat het gaat lukken. Ik moet wel, want ik wil niet levenslang iemand anders moeten zijn zeg maar (weet niet hoe ik dit beter uit moet leggen).

Als jij vooral last hebt van depressie klachten in de winter dan is een daglichtlamp misschien wel nuttig

quote:

Op zondag 6 december 2015 22:40 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik vind winters nooit zo super eigenlijk, ben echt meer van de zomers

En ben niet echt depressief aan het worden, tenminste zo voel het voor mij nu niet, maar ik moet wel wennen aan die donkere dagen. Er kwam ook best wel veel voorbij voor mij dit jaar, dus dat was ook gewoon raar
Zodra de dagen weer langer worden (over enkele weken al! ), heb ik voor m'n gevoel het ergste wel weer gehad en dan ben ik wel weer een beetje geacclimatiseerd. Alleen al die liedjes in de supermarkt

Ik wacht eerst de vitamine D uitslag af en ik kan het tijdens dat gesprek wel hebben over die winterlamp-dinges (M'n SPV zal vast wel begrijpen waar ik naar refereer ).

Toevallig, heb me ook laten testen op vitamine D. Hoop dat ik die extra hoog gedoseerde dingen krijg, heb niet echt geduld. Ben wel benieuwd wanneer Wellbutrin aan gaat slaat. Heb die dopaminerush wel snel nodig om aan m'n tentamen te zitten.

Speaking of vitamine D; ik ben overgestapt naar druppels. Mn buik zwol steeds op en dat was vrij pijnlijk en toen kwam ik erachter dat de Kruidvat lactose als vulmiddel gebruikt Ja dat werkt niet goed als je lactose intolerant bent dus na een paar weken dagelijks pure lactose binnen krijgen ging het even niet goed

quote:

Op zondag 6 december 2015 23:09 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Volgens mij vorige week al laten prikken en vergeten voor de uitslag te bellen, maar ik denk dat ik gewoon afwacht totdat ik m'n SPV spreek en dat is komende week al. Ik laat me wel verrassen...denk ik, kan ook zijn dat ik ongeduldig wordt en het numeteen wil weten en toch bel ik zie wel

Je slikt dat spul nu enkele dagen als 't goed is?

Ook geen last van bijwerkingen?

Ik weet nog dat bij de Lexapro (een AD en geen AP) de bijwerkingen gelijk de volgende dag waren en de hoofdwerking kwam niet opdagen
Kan best zijn dat het meerder dagen (of misschien wel paar weken?) duurt voordat je merkbaar wat gaat opmerken van de hoofdwerking.

Zo'n lamp die zomie noemt, schijnt echt goed te werken. En gewoon wachten joh. Is geen zwangerschapstest. Heb me ook laten testen op bloedarmoede, schildklierhormonen en vitamine B12. Kan ook daar aan liggen. Jij?

Ehm, gister aan de spetterpoep. Maar kan ook aan de enorme kom Brinta liggen. Buikkrampen zijn wel een bijwerking heb ik gelezen. En ik word iets makkelijker wakker (blijf niet een uur lang me moe voelen in bed). Maar ik slik het bovenop mijn Lexapro hè. Dus in totaal wordt er gesleuteld aan serotonine, dopamine en noradrenaline. Ben benieuwd.

quote:

Op zondag 6 december 2015 23:09 schreef Elvi het volgende:
Speaking of vitamine D; ik ben overgestapt naar druppels. Mn buik zwol steeds op en dat was vrij pijnlijk en toen kwam ik erachter dat de Kruidvat lactose als vulmiddel gebruikt Ja dat werkt niet goed als je lactose intolerant bent dus na een paar weken dagelijks pure lactose binnen krijgen ging het even niet goed

Hoe kom je aan die druppels?

quote:

Op zondag 6 december 2015 23:15 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Hoe kom je aan die druppels?

Bij de Vitamin Store. Toch maar overgestapt naar een duurder merk ivm de vulmiddelen Maar ik vind zelf de tabletjes op de 1 of andere manier toch beter werker. Ik heb het idee dat de druppels al verdampt zijn voor ze wat doen zeg maar

quote:

Op zondag 6 december 2015 23:17 schreef Elvi het volgende:

[..]

Bij de Vitamin Store. Toch maar overgestapt naar een duurder merk ivm de vulmiddelen Maar ik vind zelf de tabletjes op de 1 of andere manier toch beter werker. Ik heb het idee dat de druppels al verdampt zijn voor ze wat doen zeg maar

Ik heb nooit het idee gehad dat een middel echt werkte bij mij. AD niet, vitamines niet ... Alleen ibuprofen als ik rugpijn heb. Of ik ben niet echt mindful met m'n lichaam.

Een lichtlamp kan vergoed worden ja... Ik dacht dat het in de aanvullende verzekering zat.

quote:

Op zondag 6 december 2015 23:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Oww, that sucks
Ik heb voor de zekerheid maar even op mijn potje gekeken, geen lactose (is die van de etos).

edit:

[..]

Ik zal ernaar vragen

Nee, verder alleen maar leverwaarden, maar ik verwcht dat die wel in orde zullen zijn.

Weet je toevallig of die dingen ook vergoed worden? Want met een beetje pech gaat dat me komend jaar sowieso niet lukken

Hou me op de hoogte!

quote:

Op zondag 6 december 2015 23:41 schreef Elvi het volgende:
Een lichtlamp kan vergoed worden ja... Ik dacht dat het in de aanvullende verzekering zat.

Oh mooi, even kijken!

Vergoedingen lichttherapie voor depressie.

http://www.zorgkiezer.nl/vergoedingen/depressie

quote:

Op maandag 7 december 2015 07:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Mijn verzekering zit er niet bij
Maar maakt ook niet uit, zo te zien zijn die dingen sowieso niet zo duur

[..]

Ik houd wel een muffin voor je apart

Je moet wel n goeie hebben he. Maar kan zijn dat die ook goedkoper zijn nu. 10.000 lux moet ie zijn, zeiden ze van psyq tegen mij.

Edit: ik zie nu inderdaad dat ze onder de 100 euro te koop zijn. Nice!!

quote:

Op maandag 7 december 2015 08:21 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik las al iets over 10000 lux. Alleen heb ik ook gelezen dat voor een goede werkzaamheid het licht in elk geval ook in je ogen moet komen (anders hadden ze van deze LEDlampjes ook bijvoorbeeld polsbandjes kunnen maken) en ik kan niet zo goed tegen fel licht (zonlicht heb ik er wel minder last van, maar bijvoorbeeld lampen in een supermarkt of andere locatie doe ik altijd even m'n ogen dicht).

Maar ik ga het in elk geval wel even bespreken met m'n SPV deze week

edit: Klopt, dus tis financieel op zich nog wel haalbaar

Je hoeft er niet recht in te kijken en het Is geen enorm schel licht. Denk dat t wel meevalt voor je. (ik kan ook slecht tegen fel licht en trek dit ook wel).

quote:

Op maandag 7 december 2015 08:21 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik las al iets over 10000 lux. Alleen heb ik ook gelezen dat voor een goede werkzaamheid het licht in elk geval ook in je ogen moet komen (anders hadden ze van deze LEDlampjes ook bijvoorbeeld polsbandjes kunnen maken) en ik kan niet zo goed tegen fel licht (zonlicht heb ik er wel minder last van, maar bijvoorbeeld lampen in een supermarkt of andere locatie doe ik altijd even m'n ogen dicht).

Maar ik ga het in elk geval wel even bespreken met m'n SPV deze week

edit: Klopt, dus tis financieel op zich nog wel haalbaar

Wij hebben zo'n lamp al een paar jaar. Ik zet hem naast mn monitor en dan schijnt ie half van opzij op je gezicht. Je hoeft er niet in te kijken. Wij (ik en mn lief) gebruiken hem voor meer energie, dus niet speciaal winterdepri.

quote:

Op maandag 7 december 2015 07:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Mijn verzekering zit er niet bij
Maar maakt ook niet uit, zo te zien zijn die dingen sowieso niet zo duur

[..]

Ik houd wel een muffin voor je apart

Nee klopt, en denk dat ze rond deze tijd ook wel een leuke aanbieding hebben. Hahaha, ouwe stoner! Wat ik eigenlijk altijd benieuwd naar ben, wat vindt je SPH'er van je wietgebruik eigenlijk?

En ik heb volgens mij vannacht een paniekaanval gehad. Lag in bed op m'n telefoon naar Vsauce te kijken en ineens hartkloppingen, kracht weg in handen en ledematen, 'vergeten' te ademen, zweten, gedesoriënteerd, duizelig en een drukkend gevoel onder m'n middenrif. Was dat een paniekaanval? En is dat een bijwerking van Wellbutrin?

Ik heb bruine ogen en kan ook niet tegen fel licht ik draag het grootste deel van het jaar ook een zonnebril buiten.