R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dank jullie wel allen 
En ja, een relatie beeindigen is altijd kut, maar dit was m.i. de minst kutte oplossing..
En wat mij betreft geen enkel probleem dat we elkaar nog tegenkomen, dat wisten we vanaf het begin al en t is niet dat we een hekel aan elkaar hebben ofzo
En ja, een relatie beeindigen is altijd kut, maar dit was m.i. de minst kutte oplossing..
En wat mij betreft geen enkel probleem dat we elkaar nog tegenkomen, dat wisten we vanaf het begin al en t is niet dat we een hekel aan elkaar hebben ofzo
Het is niet lastig in de zin van dat we inderdaad geen hekel aan elkaar hebben en we gewoon vrienden blijven.
Maar wel lastig in de zin van dat ik geen uitlaatklep hier heb... zoals duracell net zn verhaal kwijt kon kan ik dat niet. Dat hoort gewoon niet; dat is niet eerlijk tegenover MK.
Maar wel lastig in de zin van dat ik geen uitlaatklep hier heb... zoals duracell net zn verhaal kwijt kon kan ik dat niet. Dat hoort gewoon niet; dat is niet eerlijk tegenover MK.
Sterkte beiden hierboven.
Ik ben een weekje op vakantie geweest, lekker in een luxe resort in Turkije. Helaas wel met een paar paniekaanvallen, gelukkig geen hele lange. Maar ik had ze niet zo verwacht, dus dat viel wel tegen. Ik moet nog zien te achterhalen wat de triggers waren, misschien was t toch te druk of zo. Het is toch even totaal iets anders. Verder was t wel fijn, en ik voel me ook wel uitgerust.
Ik ben een weekje op vakantie geweest, lekker in een luxe resort in Turkije. Helaas wel met een paar paniekaanvallen, gelukkig geen hele lange. Maar ik had ze niet zo verwacht, dus dat viel wel tegen. Ik moet nog zien te achterhalen wat de triggers waren, misschien was t toch te druk of zo. Het is toch even totaal iets anders. Verder was t wel fijn, en ik voel me ook wel uitgerust.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Wat ontzettend naar van die paniekaanvallen. Heb je verder nog wel een beetje kunnen genieten of kleurde ze je vakantie teveel? Gelukkig ben je uitgerust weer teruggekomen in ons kikkerlandjequote:Op woensdag 27 mei 2015 13:05 schreef zomertje het volgende:
Sterkte beiden hierboven.
Ik ben een weekje op vakantie geweest, lekker in een luxe resort in Turkije. Helaas wel met een paar paniekaanvallen, gelukkig geen hele lange. Maar ik had ze niet zo verwacht, dus dat viel wel tegen. Ik moet nog zien te achterhalen wat de triggers waren, misschien was t toch te druk of zo. Het is toch even totaal iets anders. Verder was t wel fijn, en ik voel me ook wel uitgerust.
-----------------------
Poeh... jankpaniekaanvalbui in de klas gehad, met een docent die me niet weg liet lopen, maar me compleet ging uithoren en therapeutje ging spelen. Ik voel me zo naar
(en dat eten... het liefst zou ik ermee stoppen. Iedereen om me heen mag op dieet en ik niet :S ik baal er zo van. Ik wil gewoon niet meer eten en weet ook absoluut niet hoe ik vanavond weer al die kcals erin moet douwen).
Wat jammer dat de paniekaanvallen niet uitbleven. Weet je ook hoe dat kwam? Goed van je dat je je vakantie er niet door hebt laten verpesten! En fijn dat je toch uitgerust bentquote:
Sterkte beiden hierboven.
Ik ben een weekje op vakantie geweest, lekker in een luxe resort in Turkije. Helaas wel met een paar paniekaanvallen, gelukkig geen hele lange. Maar ik had ze niet zo verwacht, dus dat viel wel tegen. Ik moet nog zien te achterhalen wat de triggers waren, misschien was t toch te druk of zo. Het is toch even totaal iets anders. Verder was t wel fijn, en ik voel me ook wel uitgerust.
Oei, dat lijkt me echt heel naar ... Het is al erg genoeg dat het in het openbaar is en omdat je weg wilde had die docent je moeten laten gaan. Hij wilde vast alleen maar steunen en durfde je misschien niet te laten gaan uit angst dat je iets gevaarlijks zou doen. Of misschien kon hij zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.quote:
[..]
Wat ontzettend naar van die paniekaanvallen. Heb je verder nog wel een beetje kunnen genieten of kleurde ze je vakantie teveel? Gelukkig ben je uitgerust weer teruggekomen in ons kikkerlandje
-----------------------
Poeh... jankpaniekaanvalbui in de klas gehad, met een docent die me niet weg liet lopen, maar me compleet ging uithoren en therapeutje ging spelen. Ik voel me zo naar
(en dat eten... het liefst zou ik ermee stoppen. Iedereen om me heen mag op dieet en ik niet :S ik baal er zo van. Ik wil gewoon niet meer eten en weet ook absoluut niet hoe ik vanavond weer al die kcals erin moet douwen).
Sterkte met het eten
Ik weet niet hoe het is (naja, ik vind mijn lichaam walgelijk en dik en heb soms vreetbuien en soms een afkeer van voedsel en voel me vies na ongezond eten en heel soms kots ik het eruit - maar over het algemeen eet ik zonder problemen ) en weet verder niets zinnigs toe te voegen 
.Ik hoop heel erg dat je het volhoudt. Denk aan de nare bijwerkingen die je krijgt als je te weinig eet, aan hoe je je lichaam kapotmaakt, en uiteindelijk ook je naasten. En ga met dikke mensen om, dat werkt bij mij altijd wel
Why are you wearing that stupid man suit?
College van een psycholoog die haar beroepsdeformatie niet kon laten gaan, geloof ik. Ik schaamde me dood. Ze wilde per se dat ik anders tegen de situatie aan ging kijken oid (ik raakte in paniek omdat ik naar mijn beste weten een opdracht volledig verpest had. En ik had al drie nachten eraan gewerkt. Al was de docent wel tevreden). Alleen ik had er even geen behoefte aan. Ik wilde weg en even bijkomen. Anyways... het was dodelijk gênant.quote:
Oei, dat lijkt me echt heel naar ... Het is al erg genoeg dat het in het openbaar is en omdat je weg wilde had die docent je moeten laten gaan. Hij wilde vast alleen maar steunen en durfde je misschien niet te laten gaan uit angst dat je iets gevaarlijks zou doen. Of misschien kon hij zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.
(Al kan dat gevaarargument ook. Door mijn eigen stomheid heb ik de nodige littekens en niet iedereen kan dat los van suïcide zien. Ik weet niet wat ze wilde, alleen ik schaamde me helemaal stuk
Hyperventileren en huilen mag niet openbaar). Heel "simpel" gezegd: je weet dan wel hoe het is. Even preken: wat jij met eten doet is niet oké. Braken is niet normaal, na het eten je vies voelen ook niet en vreetbuien ook niet. Dat is heel erg vervelend... Niet zo bagatelliseren... *knuffel*quote:Sterkte met het eten
(sterker nog, ik maak me zorgen om jou bij het lezen van dit stuk)
Ik heb er net een avondmaal ingedouwd. Al ben ik weer eens in zo'n bui dat ik geen prakje zuurkool heb gegeten, maar een prakje 360kcalsquote:Ik hoop heel erg dat je het volhoudt. Denk aan de nare bijwerkingen die je krijgt als je te weinig eet, aan hoe je je lichaam kapotmaakt, en uiteindelijk ook je naasten. En ga met dikke mensen om, dat werkt bij mij altijd wel
Naja... het zal mijn naasten wel rust geven denk ik
Al vertel ik ze momenteel niet zoveel, want ik wil niet dat ze zich zorgen maken. Alleen dan moet ik mensen vinden die nog dikker zijn dan ik ben 
Dikke mensen helpen me niet, ik ga altijd compenseren voor dikke mensen. Het beste zijn dunne meisjes die niet lijnen en gewoon met eten omgaan en er gewoon gezond/goed uitzien
(mijn god... donderdag was ik bij een vriendin en zij smeerde brood voor me (ze was toch bezig, klein aanrecht, kans op ruzie als ik het mes uit haar handen zou trekken)... ik dacht dat ik dood ging. Dikke laag roomboter en dik beleg. Haar logica "het moet wel lekker zijn" en ze is zo dun als een lat).
Anyways... ik mail straks even mijn psych over het eten, voordat het een volledige terugval is.
Schouders eronder en doorgaan
Ik heb best nog wel kunnen genieten, maar vond het ook wel eng dat het daar gebeurde.quote:
[..]
Wat ontzettend naar van die paniekaanvallen. Heb je verder nog wel een beetje kunnen genieten of kleurde ze je vakantie teveel? Gelukkig ben je uitgerust weer teruggekomen in ons kikkerlandje
-----------------------
Poeh... jankpaniekaanvalbui in de klas gehad, met een docent die me niet weg liet lopen, maar me compleet ging uithoren en therapeutje ging spelen. Ik voel me zo naar
(en dat eten... het liefst zou ik ermee stoppen. Iedereen om me heen mag op dieet en ik niet :S ik baal er zo van. Ik wil gewoon niet meer eten en weet ook absoluut niet hoe ik vanavond weer al die kcals erin moet douwen).
Knuff voor jou, ik hoop ooit dat je je beter zal gaan voelen. Jezelf minder straffen en minder slecht vinden bijvoorbeeld. Misschien kun je proberen begrip voor jezelf op te brengen als het een keer minder goed gaat? Want met jezelf dan juist weer straffen maak je t erger
@kuo, thanks, ik hoop dat jij je ook weer beter gaat voelen.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ah, dat verklaart het wel. Het lijkt me ook behoorlijk awkward. Ben je, nu je weer uit die situatie bent, wat meer tevreden over die opdracht na de reactie van de docent?quote:
[..]
College van een psycholoog die haar beroepsdeformatie niet kon laten gaan, geloof ik. Ik schaamde me dood. Ze wilde per se dat ik anders tegen de situatie aan ging kijken oid (ik raakte in paniek omdat ik naar mijn beste weten een opdracht volledig verpest had. En ik had al drie nachten eraan gewerkt. Al was de docent wel tevreden). Alleen ik had er even geen behoefte aan. Ik wilde weg en even bijkomen. Anyways... het was dodelijk gênant.
(Al kan dat gevaarargument ook. Door mijn eigen stomheid heb ik de nodige littekens en niet iedereen kan dat los van suïcide zien. Ik weet niet wat ze wilde, alleen ik schaamde me helemaal stuk
[..]
Ik kan het me voorstellen ja, omdat ik een gedeelte van jouw klachten herken. Maar ik heb er niet continu last van. Zo had ik eens de heel sterke neiging om over te geven, maar had dat die week al een keer gedaan, en wist dat het slecht is voor je keel en tanden en zo, dus besloot toen dat het te snel achter elkaar was dus deed ik het niet, ook al voelde het alsof ik gif in mijn lijf had dat eruit moest. Oftewel, ik heb het onder controle en het schaadt mijn gezondheid niet. Overgeven doe ik trouwens maar een paar keer per jaar hoor, het komt bij mij in vlagen.quote:Heel "simpel" gezegd: je weet dan wel hoe het is. Even preken: wat jij met eten doet is niet oké. Braken is niet normaal, na het eten je vies voelen ook niet en vreetbuien ook niet. Dat is heel erg vervelend... Niet zo bagatelliseren... *knuffel*
(sterker nog, ik maak me zorgen om jou bij het lezen van dit stuk)
[..]
Ik heb er net een avondmaal ingedouwd. Al ben ik weer eens in zo'n bui dat ik geen prakje zuurkool heb gegeten, maar een prakje 360kcals
Naja... het zal mijn naasten wel rust geven denk ik
Dikke mensen helpen me niet, ik ga altijd compenseren voor dikke mensen. Het beste zijn dunne meisjes die niet lijnen en gewoon met eten omgaan en er gewoon gezond/goed uitzien
Die dunne mensen die fatsoenlijk eten inspireren jou om ook zo te eten omdat je blijkbaar ook op die manier slank kunt blijven? Ik vind het juist frustrerend en demotiverend omdat het zo oneerlijk is dat zij naar het schijnt geen moeite hoeven te doen om slank te blijven en ik wel. (om slank te worden dan, want dat ben ik niet en ik doe ook meestal geen moeite
)Ik heb hetzelfde met dat soort dingen, maar dan vanwege smetvrees. Echt ontzettend lastig is dat want ik wil ook niet hysterisch gaan doen en overkomen als een aansteller, en dat mensen me raar en irritant vinden. Dus vaak (afhankelijk van de mensen met wie ik ben) laat ik het dan toch gebeuren. En dat is ontzettend naar/zwaar/kut - maar zorgt er wel voor dat ik het probleem in de hand hou.quote:(mijn god... donderdag was ik bij een vriendin en zij smeerde brood voor me (ze was toch bezig, klein aanrecht, kans op ruzie als ik het mes uit haar handen zou trekken)... ik dacht dat ik dood ging. Dikke laag roomboter en dik beleg. Haar logica "het moet wel lekker zijn" en ze is zo dun als een lat).
Anyways... ik mail straks even mijn psych over het eten, voordat het een volledige terugval is.
Schouders eronder en doorgaan
Maar ... als zij veel boter erop deed had je best mogen aangeven dat jij dat niet wilt. Dat is niet per se eetstoornisgerelateerd, want roomboter is vet en niet gezond, dus er is niets mis mee als jij dat niet wilt eten. Dat je het ontzettend erg vond is dan wel weer eetstoornisgerelateerd
Why are you wearing that stupid man suit?
Vandaag was ik eindelijk weer helder, maar ik blijf moe. Wel aan de slag geweest met leren, maar mijn concentratieboog is niet lang dus echt opschieten doet het niet. Ik ga toch door met proberen ondanks mijn gemiste dagen. Als ik maar een voldoende haal vrijdag.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik duim voor jequote:
Vandaag was ik eindelijk weer helder, maar ik blijf moe. Wel aan de slag geweest met leren, maar mijn concentratieboog is niet lang dus echt opschieten doet het niet. Ik ga toch door met proberen ondanks mijn gemiste dagen. Als ik maar een voldoende haal vrijdag.
Edit: Voor de rest heb ik wel meegelezen, maar ga ik even niet zo diep in in wat hier gepost wordt (sowieso denk ik niet dat ik nog veel kan toevoegen op al dat wat hier vandaag al is bijgedragen).
Ik was vandaag bij het LKH (was in Amsterdag dus moest met OV heen en terug) en heb een best wel pittige "opdracht" meegekregen. Merk wel dat ik moe ben, dus behalve een potje gamen met een vriend ga ik niet veel meer doen vandaag (ik kan even niet zo goed nadenken)
[ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 27-05-2015 20:20:04 ]
Oke, vooruit dan maar
Egopostje:
Egopostje:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zulke dingen zijn ook eng. Je verliest de controle over jezelf en je emoties. Gelukkig heb je verder wel kunnen genieten. Dat vind ik een grote prestatiequote:
[..]
Ik heb best nog wel kunnen genieten, maar vond het ook wel eng dat het daar gebeurde.
Gelukkig was de vakantie dus ook gewoon leuk, zoals het hoort te zijn en zoals jij zeker ook verdient. Ik weet het. Alleen ik raakte gewoon compleet in paniek toen ik zag hoe de anderen de opdracht hadden gedaan. Het vervelende was dat je voor die opdracht voor een groot deel afhankelijk was van een extern persoon, die bij mij toevallig gewoon niet zo deed als ik nodig had. Anyways... Iets met teveel hooi op de vork, weinig overzicht en niet weten hoequote:Knuff voor jou, ik hoop ooit dat je je beter zal gaan voelen. Jezelf minder straffen en minder slecht vinden bijvoorbeeld. Misschien kun je proberen begrip voor jezelf op te brengen als het een keer minder goed gaat? Want met jezelf dan juist weer straffen maak je t erger
Dank je wel
Dat weet ik nog niet. Ik moet van de docent het werk opnieuw gaan bekijken en beoordelen. Volgens haar zat alles van het beoordelingsschema erin, alleen zie ik het zelf niet. Ze wil volgende week dat ik het schema ingevuld inlever en alle punten gevonden heb. Zelf wil ik helemaal niks meer met de opdracht te maken hebben en het weggooien. Overigens hoefden anderen niet zichzelf te beoordelen, ze wil "mijn blik op mijn eigen werk veranderen". Dus dit gewoon balen.quote:
[..]
Ah, dat verklaart het wel. Het lijkt me ook behoorlijk awkward. Ben je, nu je weer uit die situatie bent, wat meer tevreden over die opdracht na de reactie van de docent?
Maar goed, morgen sta ik vroeg op en ga ik ermee aan de slag. Misschien is het dan allemaal beter. Op dit moment heb ik gewoon wat moeite met positief zijn. Dus eventjes ontspannen.
Het is echt om heel veel redenen slecht voor je... en ik hoop dat je er een beetje mee oppast. Elke keer braken is gewoon een keer teveel (als je het zelf opwekt).quote:[..]
Ik kan het me voorstellen ja, omdat ik een gedeelte van jouw klachten herken. Maar ik heb er niet continu last van. Zo had ik eens de heel sterke neiging om over te geven, maar had dat die week al een keer gedaan, en wist dat het slecht is voor je keel en tanden en zo, dus besloot toen dat het te snel achter elkaar was dus deed ik het niet, ook al voelde het alsof ik gif in mijn lijf had dat eruit moest. Oftewel, ik heb het onder controle en het schaadt mijn gezondheid niet. Overgeven doe ik trouwens maar een paar keer per jaar hoor, het komt bij mij in vlagen.
Gewoon lief zijn voor jezelf, je verdient dat
Inderdaad, die slanke meiden laten me zien dat het veilig is om te eten. Terwijl ik bij vollere mensen mijn eetstoornis bevestigd zie worden. Zelf kost het me geen moeite om af te vallen of om niet aan te komen, dus tja... Het is lastig om uit te leggen. Wat ik nu ga zeggen klinkt heel gemeen, maar zo bedoel ik het niet: dikke mensen voelen soms haast besmettelijk aan of zo. Dus dan eet ik het liefst helemaal niet, omdat ik bang ben dat ik dan ook aankom. Terwijl als ik een slank iemand zie eten, heb ik het idee dat zij het goed doen, dus dan durf ik ook beter te eten.quote:Die dunne mensen die fatsoenlijk eten inspireren jou om ook zo te eten omdat je blijkbaar ook op die manier slank kunt blijven? Ik vind het juist frustrerend en demotiverend omdat het zo oneerlijk is dat zij naar het schijnt geen moeite hoeven te doen om slank te blijven en ik wel. (om slank te worden dan, want dat ben ik niet en ik doe ook meestal geen moeite
(naja... gezond gewicht of bedoel je maatje modelletje? Zijn je wensen daarin wel reëel en je lichaamsbeeld)?
Ik denk dat zij het eerder normaal deed en ik eetgestoord. Dat veel is veel in begrippen van anorexia (van beleg e.d. op de gram afwegen en gewoon smeren). Het was gewoon mijn es die niet blij was en de boterham was primaquote:[..]
Ik heb hetzelfde met dat soort dingen, maar dan vanwege smetvrees. Echt ontzettend lastig is dat want ik wil ook niet hysterisch gaan doen en overkomen als een aansteller, en dat mensen me raar en irritant vinden. Dus vaak (afhankelijk van de mensen met wie ik ben) laat ik het dan toch gebeuren. En dat is ontzettend naar/zwaar/kut - maar zorgt er wel voor dat ik het probleem in de hand hou.
Maar ... als zij veel boter erop deed had je best mogen aangeven dat jij dat niet wilt. Dat is niet per se eetstoornisgerelateerd, want roomboter is vet en niet gezond, dus er is niets mis mee als jij dat niet wilt eten. Dat je het ontzettend erg vond is dan wel weer eetstoornisgerelateerd
Ach...zo verleg ik weer eens grenzen.
Zet hem opquote:
Vandaag was ik eindelijk weer helder, maar ik blijf moe. Wel aan de slag geweest met leren, maar mijn concentratieboog is niet lang dus echt opschieten doet het niet. Ik ga toch door met proberen ondanks mijn gemiste dagen. Als ik maar een voldoende haal vrijdag.
En wees aardig voor jezelf. Je zit in moeite omstandigheden en in verhouding tot gezonde studenten wordt er heel veel meer van jou gevraagd. Heb daar een beetje compassie voor.
En het duurt nog even voor het vrijdag is. Succes!
Ik moest ineens denken aan 2 dingen die eigenlijk hetzelfde zeggen:quote:
1 van die dingen was dacht ik dat je bij mensen ziet die veel met elkaar omgaan dat ze vaak elkaars eetgewoontes ook overnemen (dus ook als ze teveel eten en ook als ze daardoor in de loop der tijd steeds meer aankomen), dus wat dat betreft is het ook besmettelijk ja
Hahahahaha true. Alleen ben ik stijfkoppig en weiger dan te eten. Dus misschien vallen zij dan af door mijquote:
[..]
Ik moest ineens denken aan 2 dingen die eigenlijk hetzelfde zeggen:
1 van die dingen was dacht ik dat je bij mensen ziet die veel met elkaar omgaan dat ze vaak elkaars eetgewoontes ook overnemen (dus ook als ze teveel eten en ook als ze daardoor in de loop der tijd steeds meer aankomen), dus wat dat betreft is het ook besmettelijk ja
(of moet je eten om te spreken van een eetgewoonte )
Goeie vraagquote:
[..]
Hahahahaha true. Alleen ben ik stijfkoppig en weiger dan te eten. Dus misschien vallen zij dan af door mij
Je kan wel zeggen dat je het niet gemeen bedoelt, maar daarmee maak je het niet minder gemeen.quote:
Wat ik nu ga zeggen klinkt heel gemeen, maar zo bedoel ik het niet: dikke mensen voelen soms haast besmettelijk aan of zo. Dus dan eet ik het liefst helemaal niet, omdat ik bang ben dat ik dan ook aankom.
Maar goed, dan weet ik ook weer meteen wat voor persoon jij bent
Ik begon met uit te leggen hoe het werkte, maar eigenlijk kan ik maar op een ding uitkomen:quote:
[..]
Je kan wel zeggen dat je het niet gemeen bedoelt, maar daarmee maak je het niet minder gemeen.
Maar goed, dan weet ik ook weer meteen wat voor persoon jij bent
Knap dat je een heel persoon kan beoordelen op een gedraging/gedachte vanuit een stoornis.
Daarnaast, succes met het vinden van iemand die dikker is dan ik mezelf ervaar
Dat heeft niks te maken met je stoornis, als dat zo zou zijn zou 90% van de mensen dezelfde stoornis hebbenquote:
[..]
Ik begon met uit te leggen hoe het werkte, maar eigenlijk kan ik maar op een ding uitkomen:
Knap dat je een heel persoon kan beoordelen op een gedraging/gedachte vanuit een stoornis.
Daarnaast, succes met het vinden van iemand die dikker is dan ik mezelf ervaar
@dikgedrukte: Serieus? Lets not go there
Heeft 90% van de mensen een zware eetstoornis?!quote:
[..]
Dat heeft niks te maken met je stoornis, als dat zo zou zijn zou 90% van de mensen dezelfde stoornis hebben
@dikgedrukte: Serieus? Lets not go there
The love you take is equal to the love you make.
Oh kom jij ook weer rellen?quote:Op donderdag 28 mei 2015 11:41 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Heeft 90% van de mensen een zware eetstoornis?!
Kom ik hier ooit om te rellen? Wat is dat nou?quote:
Jij hebt echt het slechte vel aan vandaag. Rot voor je.
The love you take is equal to the love you make.
Altijd als jij een topic binnenkomt is het om een ruzie te starten.quote:
[..]
Kom ik hier ooit om te rellen? Wat is dat nou?
Jij hebt echt het slechte vel aan vandaag. Rot voor je.
Je bent hier nooit tenzij je een kans ziet om een ruzie aan te wakkeren. Ik weet niet bij welke stoornis dat hoort, maar misschien moet je daar eens iets aan doen
Dat is echt flauwekul. Ik weet niet wie je wel voor ogen hebt, maar je vergist je gewoon.quote:
[..]
Altijd als jij een topic binnenkomt is het om een ruzie te starten.
Je bent hier nooit tenzij je een kans ziet om een ruzie aan te wakkeren. Ik weet niet bij welke stoornis dat hoort, maar misschien moet je daar eens iets aan doen
The love you take is equal to the love you make.
Zullen we hier niet op elkaar gaan fitten? Niet echt de bedoeling van dit topic
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
Elvi... sorry. Die opmerking was niet rot bedoeld: Even kort. Het is een van mijn vele vage angsten. Het heeft niks met het gewicht van anderen te maken. Of dat ik anderen minder vind. Het is een angst die puur vanuit mezelf komt en die ik a.d.h.v. een vraag lomp heb uitgelegd. De verkeerde woorden gekozen. Zo bedoelde ik het niet en zo voel ik het niet naar zwaardere mensen en zie zwaarder zijn niet als negatief. Ik zocht naar woorden om iets uit te leggen wat ik niet goed kan uitleggen en heb een heel verkeerd woord gekozen. Dus echt oprecht sorryquote:
[..]
Dat heeft niks te maken met je stoornis, als dat zo zou zijn zou 90% van de mensen dezelfde stoornis hebben
@dikgedrukte: Serieus? Lets not go there
Zo, ben weer thuis en heb even sociaal gedaan en wat mensen gesproken die ik al een jaar of 2 niet meer gezien had
Anyway, wat overgewicht betreft, overgewicht als "negatief" zien is iets zien met een negatieve emotionele lading eraan gekoppeld.
Nou zal ik niet ontkennen dat overgewicht niet veel voordelen heeft tov de nadelen, maar ik accepteer mezelf tenminste wel zoals ik nu ben.
En waarom? Niet omdat ik tevreden ben met hoe ik nu zelf ben (want dat ben ik niet), maar omdat dit het resultaat is van jarenlang mn best te hebben gedaan terwijl ik om mn leven vocht (of soms zelfs tegen mezelf vocht ) en het veel erger had kunnen zijn in mijn geval.
Misschien dat acceptatie van jezelf als hetzelfde gezien wordt als tevreden zijn met jezelf, maar ik zie die 2 dingen als verschillend.
Toen ik 20 was, vond ik mezelf ook dik en lelijk, maar als ik nu die oude foto's terugkijk, zou er nu uitzien zoals ik er toen uitzag, een droom zijn
Het is echt raar
Iemand "mooi" vinden is natuurlijk leuk en om de 1 of andere reden ook belangrijk.
Mooi is misschien wel net zo "sexy" als intelligent zijn, het heeft misschien met aantrekkingskracht te maken (of misschien meer te maken met het voorkomen van afstotingskracht?).
Nou weet ik ook dat gevoel -niks- te maken heeft met uiterlijk, ook oude verschrompelde mensen hebben gevoel, ook al zijn ze oud, kreupel, trillerig en rimpelig en dat doet niets af aan de waarde van wat ze voelen.
Zelfde vind ik ook met andere uiterlijke kenmerken. Enige voorwaarde vind ik is dat je niet stinkt (wat je soms bijvoorbeeld hebt als je een zwerver passeert die al een maand geen water meer heeft aangeraakt ofzo )
En iets anders. Misschien klinkt het heel raar, maar vroeger kon ik niet tegen aanraking, zelfs niet van mezelf (bijvoorbeeld als ik in bed lag zonder kleren aan en mn benen elkaar aanraakten), maar om de 1 of andere reden ben ik daar aan gewend geraakt (dat ging in heel veel stapjes (bijvoorbeeld vieze vingers als ik een kom waar yoghurt uit gegeten was oppakte en wat yoghurt op mn vingers kreeg, ik noem maar even wat)) en in 1 geval in 1 grote sprong).
Het leek wel alsof het vroeger uit balans was ofzo, ik vond die textuur eng en vond vooral dingen eng die kleverig waren (honing
of een tafel waar op 1 bepaalde plek een sticker had gezeten of natte kleding...of zonnebrandolie 
).
Zelfde had ik ook met zand, dat spul ging overal op, tussen en aan zitten (dus elke keer als we van het strand af gingen, moest ik mn onderbenen met water schoonmaken om er zeker van te zijn dat al het zand eraf was).
Maar ik ben er overheen gegroeid en ik ben er niet dood aan gegaan.
Anyway, wat overgewicht betreft, overgewicht als "negatief" zien is iets zien met een negatieve emotionele lading eraan gekoppeld.
Nou zal ik niet ontkennen dat overgewicht niet veel voordelen heeft tov de nadelen, maar ik accepteer mezelf tenminste wel zoals ik nu ben.
En waarom? Niet omdat ik tevreden ben met hoe ik nu zelf ben (want dat ben ik niet), maar omdat dit het resultaat is van jarenlang mn best te hebben gedaan terwijl ik om mn leven vocht (of soms zelfs tegen mezelf vocht
) en het veel erger had kunnen zijn in mijn geval.Misschien dat acceptatie van jezelf als hetzelfde gezien wordt als tevreden zijn met jezelf, maar ik zie die 2 dingen als verschillend.
Toen ik 20 was, vond ik mezelf ook dik en lelijk, maar als ik nu die oude foto's terugkijk, zou er nu uitzien zoals ik er toen uitzag, een droom zijn
Het is echt raar
Iemand "mooi" vinden is natuurlijk leuk en om de 1 of andere reden ook belangrijk.
Mooi is misschien wel net zo "sexy" als intelligent zijn, het heeft misschien met aantrekkingskracht te maken (of misschien meer te maken met het voorkomen van afstotingskracht?).
Nou weet ik ook dat gevoel -niks- te maken heeft met uiterlijk, ook oude verschrompelde mensen hebben gevoel, ook al zijn ze oud, kreupel, trillerig en rimpelig en dat doet niets af aan de waarde van wat ze voelen.
Zelfde vind ik ook met andere uiterlijke kenmerken. Enige voorwaarde vind ik is dat je niet stinkt (wat je soms bijvoorbeeld hebt als je een zwerver passeert die al een maand geen water meer heeft aangeraakt ofzo
)En iets anders. Misschien klinkt het heel raar, maar vroeger kon ik niet tegen aanraking, zelfs niet van mezelf (bijvoorbeeld als ik in bed lag zonder kleren aan en mn benen elkaar aanraakten), maar om de 1 of andere reden ben ik daar aan gewend geraakt (dat ging in heel veel stapjes (bijvoorbeeld vieze vingers als ik een kom waar yoghurt uit gegeten was oppakte en wat yoghurt op mn vingers kreeg, ik noem maar even wat)) en in 1 geval in 1 grote sprong).
Het leek wel alsof het vroeger uit balans was ofzo, ik vond die textuur eng en vond vooral dingen eng die kleverig waren (honing
of een tafel waar op 1 bepaalde plek een sticker had gezeten of natte kleding...of zonnebrandolie ).Zelfde had ik ook met zand, dat spul ging overal op, tussen en aan zitten (dus elke keer als we van het strand af gingen, moest ik mn onderbenen met water schoonmaken om er zeker van te zijn dat al het zand eraf was).
Maar ik ben er overheen gegroeid en ik ben er niet dood aan gegaan.
Weten jullie, soms tik ik hier iets en dan direct is het zo'n weer waarvan woorden en dingen die ik zelf niet begrijp dat ik het maar weer weghaal.
Childofthestars, ik zit in een ander soort maar wel ook onterechteovertuigingenschematraumaverwerkingsverfucktzelfbeelddepressiennogmeergedoegebeuren. En ik vind het zo ingewikkeld en pijnlijk. Bah. Ik ben ook blij als mijn groep is afgerond. Ik kan helemaal niet meer uit mijn woorden komen en angst me te bevinden in ruimtes met andere mensen en dat dan met nog meer mensen erbij moeten doen maakt me alleen maar nog meer in de war vaak.
En ik krijg een nieuwe behandelaar en dat is eng.
Childofthestars, ik zit in een ander soort maar wel ook onterechteovertuigingenschematraumaverwerkingsverfucktzelfbeelddepressiennogmeergedoegebeuren. En ik vind het zo ingewikkeld en pijnlijk. Bah. Ik ben ook blij als mijn groep is afgerond. Ik kan helemaal niet meer uit mijn woorden komen en angst me te bevinden in ruimtes met andere mensen en dat dan met nog meer mensen erbij moeten doen maakt me alleen maar nog meer in de war vaak.
En ik krijg een nieuwe behandelaar en dat is eng.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dat wilde ik vertellen.
quote:
Weten jullie, soms tik ik hier iets en dan direct is het zo'n weer waarvan woorden en dingen die ik zelf niet begrijp dat ik het maar weer weghaal.
Childofthestars, ik zit in een ander soort maar wel ook onterechteovertuigingenschematraumaverwerkingsverfucktzelfbeelddepressiennogmeergedoegebeuren. En ik vind het zo ingewikkeld en pijnlijk. Bah. Ik ben ook blij als mijn groep is afgerond. Ik kan helemaal niet meer uit mijn woorden komen en angst me te bevinden in ruimtes met andere mensen en dat dan met nog meer mensen erbij moeten doen maakt me alleen maar nog meer in de war vaak.
En ik krijg een nieuwe behandelaar en dat is eng.Een nieuwe behandelaar krijgen is altijd eng (en terecht hoor).SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En hoe goed ze ook hun best doen, uiteindelijk moet je toch weer -weer- je hele verhaaltje gaan vertellen
Wat de samenwerking van GGZ instellingen betreft, das 1 van de redenen waarom je ook een portie geluk moet hebben, want er gaat nog genoeg mis daar tegenwoordig (wat gewoonlijk gewoon weggemoffeld wordt goh wat een verrassing).
En dat allerlaatste...damn..dat is gewoon echt kut idd en niet lekker voor je zelfbeeld...maar je kunt tenminste wel nog fokken
Ja. Dat zeker en mijn veters strik ik aan de hand van youtube
Maar niet in het Engels want mijn talen zijn ook kwijt.
Serieus, ik snap niet wat er gebeurd is. Het is echt alsof er random gaten zijn geslagen in het geheugen. En dan vooral het werkgeheugen. Want qua tijd ben ik alleen de dagen van de shocks zelf kwijt en mijn korte termijngeheugen is hersteld.
Maar ik wist echt van niks meer hoe ik het moest koken, ook geen rijst zeg maar. De basis. Maar kon nog wel een fietsband plakken? Ik sprak vier talen, werkte als medewerker pr en communicatie en redacteur in het Nederlands en het Engels. Frans en Duits is helemaal weg, Engels versta ik als ik tv kijk maar daar houdt het mee op. En zo nog wel meer. Echt what the fuck?
Maar toen gingen mensen zeggen, je wil te snel, je raakt in paniek en daarom lukt het niet meer. Nu ga ik de dingen die niet meer gaan proberen uit te schrijven zonder druk. Als ik dan wel weet hoe het zit is het niet weg. Zo de dingen die ik tegenkom maar nalopen en kijken wat er weer geleerd kan worden.
En natuurlijk is de trauma gerelateerde shit niet weggeraakt. Het zou eens meezitten
Maar niet in het Engels
want mijn talen zijn ook kwijt.Serieus, ik snap niet wat er gebeurd is. Het is echt alsof er random gaten zijn geslagen in het geheugen. En dan vooral het werkgeheugen. Want qua tijd ben ik alleen de dagen van de shocks zelf kwijt en mijn korte termijngeheugen is hersteld.
Maar ik wist echt van niks meer hoe ik het moest koken, ook geen rijst zeg maar. De basis. Maar kon nog wel een fietsband plakken? Ik sprak vier talen, werkte als medewerker pr en communicatie en redacteur in het Nederlands en het Engels. Frans en Duits is helemaal weg, Engels versta ik als ik tv kijk maar daar houdt het mee op. En zo nog wel meer. Echt what the fuck?
Maar toen gingen mensen zeggen, je wil te snel, je raakt in paniek en daarom lukt het niet meer. Nu ga ik de dingen die niet meer gaan proberen uit te schrijven zonder druk. Als ik dan wel weet hoe het zit is het niet weg. Zo de dingen die ik tegenkom maar nalopen en kijken wat er weer geleerd kan worden.
En natuurlijk is de trauma gerelateerde shit niet weggeraakt. Het zou eens meezitten
Tering...maar ECT wordt toch alleen maar gegeven als soort van laatste redmiddel? En ik snap wel dat het fout kan gaan, maar bij jou moet wel best wel veel fout gegaan zijn als je 3 van je 4 talen kwijtgeraakt bentquote:
Ja. Dat zeker en mijn veters strik ik aan de hand van youtube
Maar niet in het Engels
Serieus, ik snap niet wat er gebeurd is. Het is echt alsof er random gaten zijn geslagen in het geheugen. En dan vooral het werkgeheugen. Want qua tijd ben ik alleen de dagen van de shocks zelf kwijt en mijn korte termijngeheugen is hersteld.
Maar ik wist echt van niks meer hoe ik het moest koken, ook geen rijst zeg maar. De basis. Maar kon nog wel een fietsband plakken? Ik sprak vier talen, werkte als medewerker pr en communicatie en redacteur in het Nederlands en het Engels. Frans en Duits is helemaal weg, Engels versta ik als ik tv kijk maar daar houdt het mee op. En zo nog wel meer. Echt what the fuck?
Maar toen gingen mensen zeggen, je wil te snel, je raakt in paniek en daarom lukt het niet meer. Nu ga ik de dingen die niet meer gaan proberen uit te schrijven zonder druk. Als ik dan wel weet hoe het zit is het niet weg. Zo de dingen die ik tegenkom maar nalopen en kijken wat er weer geleerd kan worden.
En natuurlijk is de trauma gerelateerde shit niet weggeraakt. Het zou eens meezitten
Wat was de reactie van je behandelaars toen, nadat de (nadelige) gevolgen van jouw ECT bij hun bekend werden? Of hebben ze dat toen ook weggemoffeld?
Ik vind t trouwens wel knap dat je doorzettingsvermogen toont, ondanks al je tegenslagen
Thanks. Ik denk dat het soms wel eerder ingezet wordt dan als laatste redmiddel hoor maar daar durf ik geen uitspraken over te doen verder. Ik heb twee achtereenvolgende winters ECT gehad. Ik heb bij andere mensen ook wel nadelige gevolgen gezien, die niet zo goed begeleid werden zeg maar. Maar ik heb nooit lang genoeg contact gehad met die mensen o te zien hoe het op de lange termijn was.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Thanks. Ik denk dat het soms wel eerder ingezet wordt dan als laatste redmiddel hoor maar daar durf ik geen uitspraken over te doen verder. Ik heb twee achtereenvolgende winters ECT gehad. Ik heb bij andere mensen ook wel nadelige gevolgen gezien, die niet zo goed begeleid werden zeg maar. Maar ik heb nooit lang genoeg contact gehad met die mensen o te zien hoe het op de lange termijn was.Aan het eind van je spoilertekst "Ik heb zelf ook niet hard genoeg geroepen", het is toch ook de taak van de hulpverlening om te -luisteren-? Het kan niet zo zijn dat jij iets vertelt en dat vervolgens gewoon genegeerd wordt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Edit: En dat er anderen waren die na hun ECT niet zo goed begeleid werden, stemt me toch wel een beetje truerig hoor, zeker voor zoiets heftigs
[ Bericht 3% gewijzigd door magnetronkoffie op 28-05-2015 20:07:42 ]
Oh mijn god, ECT, ik begrijp niet waarom dat nog steeds uitgevoerd wordt.
Why are you wearing that stupid man suit?
Sterker nog, toen ik (nog niet eens zo lang geleden) hoorde dat het nog steeds toegepast werd (ook in Nederland), kende ik ECT alleen nog maar van oude zwartwitfilms van voor de 2e wereldoorlog...quote:
Oh mijn god, ECT, ik begrijp niet waarom dat nog steeds uitgevoerd wordt.
Ik dacht dat dat allang al niet meer bestond.
En sowieso is het een beetje een bruut middel
Ja weet ik niet. Misschien was ik wel zo murw dat ik het niet goed heb aangegeven. Dat is sowieso een probleem van mij en dat is toen natuurlijk alleen maar erger geweest. En ik kan een heleboel gevoelsdingen niet herkennen, door dissociatie. Dus ik denk echt dat het een combinatie is geweest.quote:
[..]
Aan het eind van je spoilertekst "Ik heb zelf ook niet hard genoeg geroepen", het is toch ook de taak van de hulpverlening om te -luisteren-? Het kan niet zo zijn dat jij iets vertelt en dat vervolgens gewoon genegeerd wordt.
Edit: En dat er anderen waren die na hun ECT niet zo goed begeleid werden, stemt me toch wel een beetje truerig hoor, zeker voor zoiets heftigs
En of het nog uitgevoerd mag worden enzo, ík weet het niet. Er kunnen grote nadelige gevolgen zijn maar er zijn ook mensen die echt opknappen. Ik probeer momenteel even niet te veel daarover na te denken. Ik heb die keuze toen gemaakt omdat ik ten einde raad en nog iets en tja.
[ Bericht 0% gewijzigd door Luchtbel op 28-05-2015 20:26:39 ]
MK en Elvi 
Wat ontzettend jammer dat het niet gelukt is samen, ik had jullie graag voor altijd happy together gezien
@MK: wat heeft je moeder uitgespookt in je huis? Verbouwd als in gesloopt?
Child en kuo: klinkt niet erg fijn bij jullie. Sterkte en knuffels
Hier aan t front weinig nieuws. Het gaat gewoon goed. Ik ben saai
Wat ontzettend jammer dat het niet gelukt is samen, ik had jullie graag voor altijd happy together gezien
@MK: wat heeft je moeder uitgespookt in je huis? Verbouwd als in gesloopt?
Child en kuo: klinkt niet erg fijn bij jullie. Sterkte en knuffels
Hier aan t front weinig nieuws. Het gaat gewoon goed. Ik ben saai
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Naja, samenvatting: Terwijl ik met Elvi in Berlijn zat, heeft zij mijn oude bank vervangen met een nieuwe (de oude staat nog steeds in de tuin weg te rottenquote:
MK en Elvi
Wat ontzettend jammer dat het niet gelukt is samen, ik had jullie graag voor altijd happy together gezien
@MK: wat heeft je moeder uitgespookt in je huis? Verbouwd als in gesloopt?
Child en kuo: klinkt niet erg fijn bij jullie. Sterkte en knuffels
Hier aan t front weinig nieuws. Het gaat gewoon goed. Ik ben saai
), mn oude gordijnen vervangen met doorzichtige gordijnen zodat de hele buitenwereld mij kan zien zitten terwijl ik achter de pc zit wat ik echt VRESELIJK vind (ik heb als een bezetene maar wat beddengoed opgehangen voor het raam zodat ik tenminste mijn privacy weer terug heb ), ze zijn (ja, meervoud ) ook in mn slaapkamer geweest waar bijvoorbeeld de condooms nu op een andere plek liggen (en al het andere seks-gerelateerde spul was dus ook verplaatst leuk ) en voor de rest was al-les verplaatst! __!!!Het is nu ruim 10 dagen en ik ben nog steeds spullen kwijt
ALLES is verplaatst en "opgeruimd"
Er is ook spul weggegooid, zoals al mn reserve dekens, dus als ik logé's krijg, moeten ze nu hun eigen dekens en hoofdkussens meenemen want het is alles weg nu.
Ik ben nog steeds spullen kwijt, zoals al mn wachtwoorden (behalve die die ik uit mn hoofd ken dus), maar gelukkig heb ik gisteren dan wel de lader van mn baardtrimmer gevonden
Mn VWO diploma heb ik ook weer terug maar mn fotocamera is nog weg en ga zo maar door
Edit: Ik zie nu trouwens ook dat de lege drankflessen van de door mij vader zelfgemaakte likeurtjes ook weg zijn en omdat hij door zijn ziekte geen nieuwe meer kan maken, zijn die onvervangbaar en dus weg
Edit2: Owja!
Ze hadden ook mijn 2-persoonsbed heerlijk fris opgemaakt met nieuw beddengoed!
Geweldig
Want omdat mijn bed dus op 3 stapels bakstenen staat (I kid you not
) en het bed verplaatst was, moest ik HET HELE OPGEMAAKTE bed he-le-maal uit elkaar halen (inclusief de metalen delen waar de matrassen op rusten, alles!) waarna ik de stenen weer opnieuw kon stapelen om vervolgens alles weer in elkaar te zetten [ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-05-2015 00:09:55 ]
WTF MK! Waarom doen ze dat? Vonden ze je huis een zwijnenstal ofzo???
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Blijkbaar, maar er speelden nog wat andere dingen mee ben ik vanmiddag achter gekomen en dan nog, je gaat niet zonder toestemming van de bewoner (en zonder de bewoner zelf ook maar in te lichten) in het huis klussen en alles verplaatsen. Das voor een autist gewoon echt nastyquote:
WTF MK! Waarom doen ze dat? Vonden ze je huis een zwijnenstal ofzo???
Momentje hoor, ik ben aan het koken en vul straks nog wel aan
Edit: Een maand of wat geleden besloot ik dat ik wat aan mijn woning wou doen.
Ding was namelijk een beetje dat toen ik mijn huidige woning betrok (6+ jaar geleden) ik op een gegeven moment gestopt ben met mn woning bewoonbaar te maken (schilderen, vloeren leggen, kamers indelen (een functie geven dus)) en sindsdien is dat blijven liggen, mede omdat ik in die tijd gewoonweg op was (depressie, je kent het wel).
Dat is al die jaren min of meer zo gebleven, maar nadat ik met mijn medicatie gestopt was (ergens eind maart begin april?) kreeg ik nieuwe energie, ik wou verdergaan waar ik 6 jaar geleden gebleven was.
En ik had al plannen liggen, maar blijkbaar ging het mijn moeder niet snel genoeg ofzo. Het was wel goed bedoeld enzo, dat weet ik ook wel, alleen vergeet ze dat ik autistisch ben en van plotslinge veranderingen gewoon een beetje flip
En ik kwam al brak uit berlijn (zieke vader slecht geslapen etc) en verlangde zooo naar mijn eigen huisje!
Het was een rommeltje maar het was wel -mijn- rommeltje
En wat de vuiligheid betreft, ik ben daar een beetje ongevoelig (en misschien ook een beetje blind?) voor, misschien kan je beter Kuo of Elvi vragen aangezien dat de enige fokkers zijn die recentelijk nog bij me thuis geweest zijn en hun oordeel vragen
Edit2: Nog een update, ik heb hem in het ASS topic gezet (omdat het meer met ASS te maken had dan met depressie denk ik) maar toch even hier de link zodat ik niet alles dubbel hoef te posten
Edit3: O, nog even voordat er spookverhalen de ronde gaan doen.
Het was -geen- schimmelige teringbende waar je overal overheen moest stappen ofzo
Het was meer dat ik overal papier met aantekeningen had liggen en dat er overal spul lag
Misschien heb ik ook wel gewoon teveel spullen hoor, maar vind het altijd wel lastig om dingen weg te moeten doen
[ Bericht 27% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-05-2015 19:13:29 ]
Pfffft... het eten gaat hier weer goed. Het gewicht is stabiel gebleven (mag ook na de afvalrace... had mazzel dat de dreiging van een opname weg was en ik snap nu ook waarom ze wilde dat ik meer aankwam dan het absolute minimum).
Alleen ik moest vandaag de bekende oefening met touwtjes doen (touw 1 voor hoe dik ik me op het moment voelde, touw 2 voor hoe ik denk op het moment te zijn, touw 3 voor hoe ik het zou willen en touw 4 voor hoe het is). Natuurlijk was de uitkomst dat ik praktisch gezien dunner ben dan met touw 3 neergelegd was. Het is zo ontzettend moeilijk. Natuurlijk is het fijn dat ik "dunner" ben dan ik voel en zelfs wil, maar nu vind ik eigenlijk dat dus de grenzen van touw 3 verlegd moeten worden.
Ik voel me onveilig in mijn eigen lichaam.
Maar goed, ik heb wel weer het lef om er tegenaan te gaan. De wolk van somberheid is een beetje weggedreven. Ik heb een plan om mezelf te trainen in wat gevarieerder eten (gezien ik twee soorten TD durf, een soort broodmaaltijd en vier avondmaaltijdgerechten). Dat plan ga ik vandaag geregelen (eng eng eng eng)
Alleen ik moest vandaag de bekende oefening met touwtjes doen (touw 1 voor hoe dik ik me op het moment voelde, touw 2 voor hoe ik denk op het moment te zijn, touw 3 voor hoe ik het zou willen en touw 4 voor hoe het is). Natuurlijk was de uitkomst dat ik praktisch gezien dunner ben dan met touw 3 neergelegd was. Het is zo ontzettend moeilijk. Natuurlijk is het fijn dat ik "dunner" ben dan ik voel en zelfs wil, maar nu vind ik eigenlijk dat dus de grenzen van touw 3 verlegd moeten worden.
Ik voel me onveilig in mijn eigen lichaam.
Maar goed, ik heb wel weer het lef om er tegenaan te gaan. De wolk van somberheid is een beetje weggedreven. Ik heb een plan om mezelf te trainen in wat gevarieerder eten (gezien ik twee soorten TD durf, een soort broodmaaltijd en vier avondmaaltijdgerechten). Dat plan ga ik vandaag geregelen (eng eng eng eng)
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zelf ben ik totaal niet bekend met eetproblemen, zeker niet icm depressie. Ondanks dat ik me er dus moeizaam in kan verplaatsen, wens ik je het beste, CotS (deze afkorting is... tja). Goed om te lezen dat je vooruitgang ziet.
De laatste sessies bij de psycholoog waren kort, maar het heeft wel een hele andere wending genomen. Ik kwam daar voor een oplossing, alleen heeft ze me in helpen zien dat ik alles misschien wel te snel wil.
Ik wil nu van mijn problemen af, nu weer worden zoals vanouds, maar eigenlijk weet ik ook dat ik nooit meer zal worden als vanouds, vanwege de dingen die ik heb meegemaakt. Dit hoeft echter niet eens slecht te zijn. Ik moet mezelf gewoon alle tijd en ruimte geven om het leven na mijn burnout te ontdekken. Het was enorm naar en intens, maar ik begin in te zien dat ik nu misschien veel meer mezelf ben als dat ik daarvoor was. Ja, er zit een enorme laag met angst en onzekerheid overheen, maar ik voel dat ik mezelf beter nader.
Ik weet nu zo veel meer over mezelf dan eerst. Ik maak zulke positieve veranderingen door de laatste jaren en begin mezelf steeds beter te begrijpen. Ik ben wat ik ben en ik kan mensen bieden wat ik ze kan en wil bieden. Vinden ze dat niks, jammer dan, daar kan ik niks aan doen. Ik doe gewoon mijn best om elke dag een stukje sterker en wijzer te worden.
Ik ga gewoon door met mezelf ontdekken, en mezelf een plek geven binnen mijn en dit leven. Een rare openbaring, maar ergens heel ontspannend dat ik me realiseer dat ik gewoon alle tijd mag die ik wil en me kan focussen op verbetering, niet perfectie.
Ik wil nu van mijn problemen af, nu weer worden zoals vanouds, maar eigenlijk weet ik ook dat ik nooit meer zal worden als vanouds, vanwege de dingen die ik heb meegemaakt. Dit hoeft echter niet eens slecht te zijn. Ik moet mezelf gewoon alle tijd en ruimte geven om het leven na mijn burnout te ontdekken. Het was enorm naar en intens, maar ik begin in te zien dat ik nu misschien veel meer mezelf ben als dat ik daarvoor was. Ja, er zit een enorme laag met angst en onzekerheid overheen, maar ik voel dat ik mezelf beter nader.
Ik weet nu zo veel meer over mezelf dan eerst. Ik maak zulke positieve veranderingen door de laatste jaren en begin mezelf steeds beter te begrijpen. Ik ben wat ik ben en ik kan mensen bieden wat ik ze kan en wil bieden. Vinden ze dat niks, jammer dan, daar kan ik niks aan doen. Ik doe gewoon mijn best om elke dag een stukje sterker en wijzer te worden.
Ik ga gewoon door met mezelf ontdekken, en mezelf een plek geven binnen mijn en dit leven. Een rare openbaring, maar ergens heel ontspannend dat ik me realiseer dat ik gewoon alle tijd mag die ik wil en me kan focussen op verbetering, niet perfectie.
Ignorance is bliss
En te laat met mijn aanpak. Ik krijg straks te horen of er plek is in de kliniek en anders naar de deeltijd.
Wat? Waarom?quote:
En te laat met mijn aanpak. Ik krijg straks te horen of er plek is in de kliniek en anders naar de deeltijd.
The love you take is equal to the love you make.
Omdat ik toch teveel weer was afgevallen (snap niet waarom ze dat gisteren niet tegen mij zeiden) en a.d.h.v. een dagboek dat ik bij moest houden. Ze vonden me te labiel. Ze vonden dat ik teveel eetgestoord gedrag vertoon en ze vinden me te suïcidaal (nee... dit is goed voor mijn stemming). Ik zit nu te duimen dat de kliniek vol zit en ik naar de deeltijd mag.quote:
Vond je het zelf wel goed gaan?quote:
[..]
Omdat ik toch teveel weer was afgevallen (snap niet waarom ze dat gisteren niet tegen mij zeiden) en a.d.h.v. een dagboek dat ik bij moest houden. Ze vonden me te labiel. Ze vonden dat ik teveel eetgestoord gedrag vertoon en ze vinden me te suïcidaal (nee... dit is goed voor mijn stemming). Ik zit nu te duimen dat de kliniek vol zit en ik naar de deeltijd mag.
The love you take is equal to the love you make.
Nee, maar ook niet zo slecht. Het komt nogal uit de lucht vallen.quote:
Ik snap dat ze op den duur denken dat er meer nodig is, alleen ik had het niet nu verwacht. Ze vonden gewoon dat ik erg zorgwekkende dingen had opgeschreven, zeker gezien ik altijd alles bagatelliseer. Het voelt echt als een soort trap na aan. Ben je een keer open en eerlijk, dan krijg je dit. In de therapie ben ik altijd gematigd en houd ik me in. Uit je eens wat emoties word je weggestuurd. Maar goed... ze zullen het wel niet doen om me te pesten.
Dat laatste lijkt me goed om voor ogen te houden.quote:
[..]
Nee, maar ook niet zo slecht. Het komt nogal uit de lucht vallen.
Ik snap dat ze op den duur denken dat er meer nodig is, alleen ik had het niet nu verwacht. Ze vonden gewoon dat ik erg zorgwekkende dingen had opgeschreven, zeker gezien ik altijd alles bagatelliseer. Het voelt echt als een soort trap na aan. Ben je een keer open en eerlijk, dan krijg je dit. In de therapie ben ik altijd gematigd en houd ik me in. Uit je eens wat emoties word je weggestuurd. Maar goed... ze zullen het wel niet doen om me te pesten.
Het lijkt me heel vervelend dat je niet zelf de regie hebt.
The love you take is equal to the love you make.
Sterkte. Ik ben ook zo dat ik alles t liefst niet wil uiten. Maar of je daar nou echt beter van wordt, dat denk ik niet.quote:
[..]
Nee, maar ook niet zo slecht. Het komt nogal uit de lucht vallen.
Ik snap dat ze op den duur denken dat er meer nodig is, alleen ik had het niet nu verwacht. Ze vonden gewoon dat ik erg zorgwekkende dingen had opgeschreven, zeker gezien ik altijd alles bagatelliseer. Het voelt echt als een soort trap na aan. Ben je een keer open en eerlijk, dan krijg je dit. In de therapie ben ik altijd gematigd en houd ik me in. Uit je eens wat emoties word je weggestuurd. Maar goed... ze zullen het wel niet doen om me te pesten.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Child 
Toch wil ik even inbrengen dat je ontzettend goede stappen hebt gezet de laatste weken met het aankomen. Ik hoop dat deeltijd voldoende zal blijken te zijn. Hele dikke knuffel!
Toch wil ik even inbrengen dat je ontzettend goede stappen hebt gezet de laatste weken met het aankomen. Ik hoop dat deeltijd voldoende zal blijken te zijn. Hele dikke knuffel!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Dank jullie
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Gelukkig dus van korte duur, maar wel rot, vooral ook omdat het onverwachts is.quote:
Dank jullie
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Niet dat je er veel aan hebt, maar je bent niet de enige die dit gevoel heeft. Het beste wat je kunt doen is je best en hopen dat het snel (permanent) verbetertquote:Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Wat vervelend voor jequote:
Dank jullie
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Terwijl je zo goed bezig bent (vind ik echt, aan de hand van wat je hebt gepost). Sterkte, houd de moed erin . Ik hoop dat de opname je toch wat goeds gaat brengen. En maak je niet teveel zorgen over de verre toekomst, dat is een zorg voor later en er kan nog van alles veranderen.
Why are you wearing that stupid man suit?
Tof dat je dit artikel hier komt quotenquote:
http://chrisje.info/2015/(...)pressies-en-burnout/
Zelf ben ik het er wel mee eens trouwens.
Bij een gebroken been is je psyche nog zo goed als helemaal intact, met pure wilskracht (en een gipsje om je been zodat het kan genezen
) ben je er na x weken zo weer bovenop! Bij depressie is juist die vechtlust, juist die wilskracht weg.
Ik vind het nog steeds zo ontzettend jammer dat daarover nog zoveel onweet over bestaal
Mensen kunnen zich gewoon niet voorstellen hoe het is om een gebroken wilskracht te hebben, om geen energie meer te hebben...het is ook best wel onvoorstelbaar
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 03-06-2015 23:04:50 (beetje typtyfus vanavond :@) ]
Heel herkenbaar. Zelfs de mensen die begrip hebben snappen het vaak toch niet helemaal. Mijn zusje is nu zelf overspannen en zei laatst ook tegen me dat ze nu precies snapt wat ik voel(de).quote:
http://chrisje.info/2015/(...)pressies-en-burnout/
Het is gewoon zo abstract. Moeilijk uit te leggen. Ik hoop wel dat in deze snelle samenleving het begrip gaat groeien. Sowieso ligt half Nederland binnenkort plat met een burn-out als we zo doorgaan, dus ze moeten wel.
Ignorance is bliss
Ik vond hem zelf spot on. Nu ik niet in een depressie zit is het alsnog moeilijk te bevatten hoe het voelde. Misschien vergelijkbaar met als je net je been breekt of doodziek bent, het is onbegrijpelijk als je het niet zelf ook voelt of hebt gevoeld (rare vergelijking misschien maar ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel).quote:
[..]
Tof dat je dit artikel hier komt quoten
Zelf ben ik het er wel mee eens trouwens.
Bij een gebroken been is je psyche nog zo goed als helemaal intact, met pure wilskracht (en een gipsje om je been zodat het kan genezen
Bij depressie is juist die vechtlust, juist die wilskracht weg.
Ik vind het nog steeds zo ontzettend jammer dat daarover nog zoveel onweet over bestaal
Mensen kunnen zich gewoon niet voorstellen hoe het is om een gebroken wilskracht te hebben, om geen energie meer te hebben...het is ook best wel onvoorstelbaar
Zelf had ik mensen om me heen die het konden begrijpen maar ook heel veel die het niet snapte of niet willen snappen. Depressie wordt door zovelen gezien als luiheid, passief gedrag enz wat het zelfverwijt alleen vergroot voor de depressieve persoon.
'De maatschappij' geeft juist steeds minder ruimte.. Eerst label, dan passende therapie en dan pas vergoeding van de verzekering..
Vooral mensen in mijn generatie (1985-1995 ongeveer) kampen met steeds meer burnout en depressie door hoge verwachtingen van de maatschappijquote:
[..]
Heel herkenbaar. Zelfs de mensen die begrip hebben snappen het vaak toch niet helemaal. Mijn zusje is nu zelf overspannen en zei laatst ook tegen me dat ze nu precies snapt wat ik voel(de).
Het is gewoon zo abstract. Moeilijk uit te leggen. Ik hoop wel dat in deze snelle samenleving het begrip gaat groeien. Sowieso ligt half Nederland binnenkort plat met een burn-out als we zo doorgaan, dus ze moeten wel.
:')
Weekend, home sweet home (tot zondagavond).
Wat een pittige week was dit... Ik begin wel een beetje meer te begrijpen waarom ze dit willen. Desondanks vind ik het erg lastig om te accepteren (eten + bizar slecht slapen + depersonalisatie/dissociatie dat niet zo lekker gaat + iets te suïcidaal = opname).
Dit weekend eventjes lui zijn en veel mensen zien (moet ook trouwens). En dan mogen ze me weer pesten.
Wat een pittige week was dit... Ik begin wel een beetje meer te begrijpen waarom ze dit willen. Desondanks vind ik het erg lastig om te accepteren (eten + bizar slecht slapen + depersonalisatie/dissociatie dat niet zo lekker gaat + iets te suïcidaal = opname).
Dit weekend eventjes lui zijn en veel mensen zien (moet ook trouwens). En dan mogen ze me weer pesten.
Hebben jullie de laatste 2 dagen ook nog kunnen genieten van het lekkere weertje?
Denk dat over ongeveer een uurtje het onweer hier zal zijn, ik hoop dat het superheftig gaat worden!
(mn browser wil soms fok niet updaten)
Jammer dat het zo ruk gaat met je Child maar ik hoop voor je dat dit weekend voor je tenminste een lichtpuntje voor je zal zijn
Denk dat over ongeveer een uurtje het onweer hier zal zijn, ik hoop dat het superheftig gaat worden!
Ow pff, ik zag jouw bericht pas nadat ik het mijne geplaatst hadquote:
Weekend, home sweet home (tot zondagavond).
Wat een pittige week was dit... Ik begin wel een beetje meer te begrijpen waarom ze dit willen. Desondanks vind ik het erg lastig om te accepteren (eten + bizar slecht slapen + depersonalisatie/dissociatie dat niet zo lekker gaat + iets te suïcidaal = opname).
Dit weekend eventjes lui zijn en veel mensen zien (moet ook trouwens). En dan mogen ze me weer pesten.
(mn browser wil soms fok niet updaten)Jammer dat het zo ruk gaat met je Child
maar ik hoop voor je dat dit weekend voor je tenminste een lichtpuntje voor je zal zijn
Onweer is hier begonnen! Vet gezellig het maakt me helemaal blij (21:00 en het lijkt wel nacht)
Tja... het is blijkbaar nodig. Die opname hing al sinds ik uit de vorige was boven mijn hoofd. Misschien heeft die gewoon te kort geduurd. Ik ga gewoon heel erg hard mijn best doen
het maakt me helemaal blij (21:00 en het lijkt wel nacht)Tja... het is blijkbaar nodig. Die opname hing al sinds ik uit de vorige was boven mijn hoofd. Misschien heeft die gewoon te kort geduurd. Ik ga gewoon heel erg hard mijn best doen
Ik ben nieuw in deze reeks dus weet niet of mijn opmerking/vraag hier kan, en anders is het gewoon om ff van me af te schrijven.
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
Persoonlijk zou ik het niet weten, ik reageer me namelijk eigenlijk nooit fysiek af op dingen of mensen (of andere levende dingen).quote:
Ik ben nieuw in deze reeks dus weet niet of mijn opmerking/vraag hier kan, en anders is het gewoon om ff van me af te schrijven.
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
Misschien dat ze ergens op die momenten (dat ze zich genegeerd voelde) het gevoel had dat haar relatie al een gelopen race was en daarom haar eigen spullen kapot ging maken?
Ik ben hier niet de expert, maar misschien dat iemand anders hier wel meer over kan vertellen?
--------------------------------------------
Edit: Vanmiddag had ik niks te doen (sinds ik met mn medicatie gestopt ben, ben ik wat onrustiger) dus besloot ik op zoek te gaan naar een oude kennis die ik nog van 7 jaar geleden kende.
Het contact tussen ons was sindsdien verwaterd, maar we konden eigenlijk altijd al goed met elkaar opschieten (we waren onder andere collega's toen ik hulpkok als vrijwilligerswerk deed) en ik wist nog waar ze toen woonde (wat gewoon in hetzelfde dorp is) en haar voornaam (achternaam wist ik dat ik me die wel ging herinneren als ik die op het naambordje zou zien staan). Dus ik daarheen gelopen en stond voor het appartementencomplex en zag idd haar voorletter en een achternaam die me bekend voorkwam, dus ik aanbellen en ze was thuis.
Nadat ik zei wie ik was, liet ze me natuurlijk gelijk binnen
We hebben even bijgekletst (opzich nieteens zoveel verteld ondanks dat we elkaar al zo'n 7 jaar niet meer gezien hadden) en vertelden wat ons zo bezighield. Bleek ze 3 jaar geleden ook de diagnose "asperger" gehad te hebben
Dus ik liet haar een boek zien wat ik pas geleden gekocht heb en zij bleek dat boek ook te hebben
leverde wel wat grappige momenten op.Maar nu komt het:
Terwijl ik aan het vertellen was, begon het -weer- te gebeuren!
mn vingers en lippen begonnen te tintelen en ik werd een beetje licht in mn hoofd.
Ik herken het, maar ik weet na al die jaren nog steeds niet wat het is. Ik heb op dat moment gezegd dat ik naar de supermarkt wou en na het uitwisselen van telefoonnummers ben ik gelijk gegaan, want als ik was gebleven en door was gegaan met vertellen, waren de symptomen alleen maar erger geworden.
Ik heb dit al misschien 10 jaar en baal er nog steeds van dat mn toenmalige begeleiders van de groepstherapie me niet gewoon vertelden wat er met me gebeurde.
En omdat de laatste tijd er altijd wel -wat- aan de hand is in mn leven, vergeet ik elke keer mn spv te vragen, dus ik zit te denken om haar maar gewoon te bellen -of- om gewoon daarheen te gaan en te vragen of iemand even 10 minuutjes tijd voor me heeft.
Edit2: Of ik bel gewoon mn eigen zusje even op, die is ten slotte pas geleden als psychologe afgestudeerd (wel leuk als ik de makkelijke weg als 1e probeer
)Edit3: Juist ja, ze neemt nooit de telefoon op en belt nooit terug, daar heb ik dus niet veel aan
[ Bericht 13% gewijzigd door magnetronkoffie op 06-06-2015 17:58:40 ]
Ik denk wel dat dat kan ja. Maar dan is ze al tijden intern gestresst en gespannen denk ik. Dan slaat de paniek een keer toe. Naar de psycholoog is een goede keuze. En misschien kan ze er meer over praten als ze gespannen of onzeker of angstig is? Dat lucht misschien wel op.quote:
Ik ben nieuw in deze reeks dus weet niet of mijn opmerking/vraag hier kan, en anders is het gewoon om ff van me af te schrijven.
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
@magnetronkoffie Klinkt als hyperventilatie, vaak samenhangend met een paniekaanval.
Ego post: ik heb het te druk en mn hoofd maakt er een potje van. Ook door enorme onzekerheid, dat is heel hardnekkig helaas :/
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
@zomertje
Elvi hintte ook al naar paniekaanval.
Het gekke alleen is dat dit zo goed als altijd gebeurde/gebeurt als ik met iemand over mezelf aan het praten was/ben, verder kan ik me maar 1 andere situatie herinneren die emotioneel echt -unreal- was en ik dezelfde symptomen had (dat was namelijk tijdens en direct na mn ontmaagding).
Wel vervelend, want erover praten kan het dus juist triggeren
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 06-06-2015 22:14:00 (stond een haakje, geen idee waarom) ]
Elvi hintte ook al naar paniekaanval.
Het gekke alleen is dat dit zo goed als altijd gebeurde/gebeurt als ik met iemand over mezelf aan het praten was/ben, verder kan ik me maar 1 andere situatie herinneren die emotioneel echt -unreal- was en ik dezelfde symptomen had (dat was namelijk tijdens en direct na mn ontmaagding).
Wel vervelend, want erover praten kan het dus juist triggeren
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 06-06-2015 22:14:00 (stond een haakje, geen idee waarom) ]
Sorry, voor de lange posts heb ik niet de concentratie om erdoor te komen. Heb een paar pogingen gedaan, maar mijn hoofd wil dat gewoon niet.
(en onzekerheid heb jij nergens voor nodig)
-----
Ego: Weekendje thuis is fijn. Eigen bed is toch het fijnste, ondanks alle nachtmerries. Helaas vanavond weer terug. Ik hoop dat ik snel thuis mag blijven ('k word elke week geëvalueerd. Dus als ik het goed genoeg doe, is het klaar).
Wat ontzettend vervelend *knuffel* Lukt het je misschien om wat rust te creëren door lijstjes te maken oid? Visueel je gedachten op orde te brengen.quote:
Ego post: ik heb het te druk en mn hoofd maakt er een potje van. Ook door enorme onzekerheid, dat is heel hardnekkig helaas :/
(en onzekerheid heb jij nergens voor nodig
)-----
Ego: Weekendje thuis is fijn. Eigen bed is toch het fijnste, ondanks alle nachtmerries. Helaas vanavond weer terug. Ik hoop dat ik snel thuis mag blijven ('k word elke week geëvalueerd. Dus als ik het goed genoeg doe, is het klaar).
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Zomertje, het lijkt erop dat het idd hyperventilatie zou kunnen zijn. Wsl iets in de zin van dat ik tijdens het praten niet aan mn ademhaling denk en teveel CO2 in mn bloed krijg ofzo?quote:
[..]
@magnetronkoffie Klinkt als hyperventilatie, vaak samenhangend met een paniekaanval.
Met misschien stress erbij?quote:
[..]
Zomertje, het lijkt erop dat het idd hyperventilatie zou kunnen zijn. Wsl iets in de zin van dat ik tijdens het praten niet aan mn ademhaling denk en teveel CO2 in mn bloed krijg ofzo?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Nou, het gekke is dat ik dit totaal niet als paniek ervaar, maar eerder als "gewoon raar" ofzo. Vandaar ook dat ik het eigenlijk nooit echt kon plaatsen.quote:Op donderdag 11 juni 2015 19:06 schreef Gray het volgende:
Op je ademhaling letten is in mijn ervaring ook de beste manier om paniek te doen bedaren.
Wel is de kans groot dat stress toch ook een rol speelt in deze, maar dat met die ademhaling zou op zich wel kunnen kloppen, maar moet het even laten inzinken want ik snap het zelf ook nog niet zo goed enzo
Hoe gaat het met iedereen? Zelf al een poosje niet meer gepost hier. Ben zelf op het moment een beetje emotieloos. Geen echte paniek meer gehad, maar vrolijk/blij ben ik de afgelopen weken ook geen een keer geweest. Enige wat ik echt ben de laatste tijd is moe.
Gesprekken bij psycholoog gaan waarschijnlijk verlengd worden. Tot nu toe vooral over paniekstoornis gehad, maar afgelopen keer ook over periode dat m'n moeder zwaar depressief was. Kwam toch wel heel veel uit (zelf ook niet verwacht). Psycholoog gaf ook aan dat er meer achter zit dan alleen paniekstoornis. Zullen het dus gaan zien de komende tijd.
Gesprekken bij psycholoog gaan waarschijnlijk verlengd worden. Tot nu toe vooral over paniekstoornis gehad, maar afgelopen keer ook over periode dat m'n moeder zwaar depressief was. Kwam toch wel heel veel uit (zelf ook niet verwacht). Psycholoog gaf ook aan dat er meer achter zit dan alleen paniekstoornis. Zullen het dus gaan zien de komende tijd.
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
Zelf ook weinig gepost hier, lees nog wel af en toe mee om te kijken hoe het met iedereen gaat.quote:
Sinds de Columbustraining in maart gaat het eigenlijk best goed. Mijn gordijnen zijn nog altijd open en kan van een zonnetje genieten (al zit ik er nog steeds niet echt in ofzo).
Mijn algemene stemming is beter dan hij gewest is, dus dat is wel erg prettig. Geen depri buien meer gehad of echte stemmingswisselingen.
Speel veel piano (erg leuk gaan vinden) en vind m'n werk ook nog altijd leuk (half jaar sinds terugkomst is omgevlogen)
Komende donderdag t/m zondag de vervolgtrainig (mandela). Ben zeer benieuwd hoe zwaar en mooi dat gaat zijn. Zenuwachtig, maar wel gezonde spanning.
Dus ik mag niet klagen eigenlijk.
(behalve dan dat ik nog steeds niet sport en nog steeds slecht eet en nog te veel drink soms
)
Even ego: Ik ben weer thuis en blijf nu thuis. Ik ga de deeltijd behandeling doen, met mijn oude eigen individuele behandelingen erdoor heen. Dit komt door mijn onvermogen om in groepen te functioneren. Of onvermogen... iets te goed. Ik was voornamelijk 24/7 bezig met iedereen te pleasen en ik durfde nul ruimte in te nemen, waardoor ik niet aan therapie toe kwam. Het resultaat was dat ik of alleen op mijn kamer zat te huilen daar of vrolijk/gezellig/lief in de groep was. De anderen vonden me gelukkig wel aardig en vonden dat ik ze goed en veel steunde, maar desondanks: dit werkte voor niemand goed.
Dus deeltijd, waarin ik toch ook ga leren in groepen te functioneren en vooral mezelf te zijn. En mijn eigen individuele behandeling om ook wat verder te komen in mijn leven.
Desondanks ben ik wel weer wat meer geland van de mini-opname van anderhalf week.
Dus deeltijd, waarin ik toch ook ga leren in groepen te functioneren en vooral mezelf te zijn. En mijn eigen individuele behandeling om ook wat verder te komen in mijn leven.
Desondanks ben ik wel weer wat meer geland van de mini-opname van anderhalf week.
Niet leuk om tot zo'n conclusie over jezelf te moeten komen, maar als het zo is dan kun je het wel beter accepteren zoals het nu is.quote:
Even ego: Ik ben weer thuis en blijf nu thuis. Ik ga de deeltijd behandeling doen, met mijn oude eigen individuele behandelingen erdoor heen. Dit komt door mijn onvermogen om in groepen te functioneren. Of onvermogen... iets te goed. Ik was voornamelijk 24/7 bezig met iedereen te pleasen en ik durfde nul ruimte in te nemen, waardoor ik niet aan therapie toe kwam. Het resultaat was dat ik of alleen op mijn kamer zat te huilen daar of vrolijk/gezellig/lief in de groep was. De anderen vonden me gelukkig wel aardig en vonden dat ik ze goed en veel steunde, maar desondanks: dit werkte voor niemand goed.
Dus deeltijd, waarin ik toch ook ga leren in groepen te functioneren en vooral mezelf te zijn. En mijn eigen individuele behandeling om ook wat verder te komen in mijn leven.
Desondanks ben ik wel weer wat meer geland van de mini-opname van anderhalf week.
En wat nog niet is, hoeft ook niet nooit te komen he?
Ach... als het probleem is dat ik te sociaal ben, vind ik het niet zo ergquote:
[..]
Niet leuk om tot zo'n conclusie over jezelf te moeten komen, maar als het zo is dan kun je het wel beter accepteren zoals het nu is.
En wat nog niet is, hoeft ook niet nooit te komen he?
Alleen een beetje jammer dat het niet goed voor me isEen beetje "egocentrischer" worden is op zich niet verkeerd
Als je alleen maar een lijf en een gedachte bent, ben je nog niet gelijk een persoon (omdat je jezelf helemaal wegcijfert).quote:
[..]
Ach... als het probleem is dat ik te sociaal ben, vind ik het niet zo erg
Een beetje "egocentrischer" worden is op zich niet verkeerd
Het is dan ook helemaal niet zo gek dat het niet goed voor je blijkt te zijn, zie het maar als een reality-check
Dat is wel exact zoals ik mezelf ervaar (oké, dat lijf vergeet ik soms). Dat heb je wel perfect verwoordquote:
[..]
Als je alleen maar een lijf en een gedachte bent, ben je nog niet gelijk een persoon (omdat je jezelf helemaal wegcijfert).
Het is dan ook helemaal niet zo gek dat het niet goed voor je blijkt te zijn, zie het maar als een reality-check
Naja... de komende tijd vol aan de bak met mezelf veranderen
Weekend en dan weer fultime therapie. Alleen nu wel met het geluk dat ik 's avonds alleen ben en een eigen bedje heb
Omdat ik vroeger ook zo wasquote:
[..]
Dat is wel exact zoals ik mezelf ervaar (oké, dat lijf vergeet ik soms). Dat heb je wel perfect verwoord
Het was wel een takkewerk om daar verandering in te brengen, maar ik vind het resultaat absoluut de moeite waard
Zelfacceptatie is sowieso een 1e stap, als je die overslaat, ga je niet ver komen (even een tip)quote:Naja... de komende tijd vol aan de bak met mezelf veranderen
Edit: Eigenlijk is het een wat langer verhaal (het is ingewikkeld en verwarrend) maar toch maar niet getikt nu
Het gaat nog niet zo super hier, te druk en dan merk ik dat gelijk. Maar probeer maar eens de rust te vinden....
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Wat ontzettend naar om te lezenquote:
Het gaat nog niet zo super hier, te druk en dan merk ik dat gelijk. Maar probeer maar eens de rust te vinden....
Weet je waardoor dit patroon ontstaat? Hoe je dit kan veranderen?
En mij is geleerd om maar direct in zulke gevallen het roer om te gooien en te schrappen. Mensen begrijpen dat wel! En misschien voor jezelf een afspraak maken over hoeveel dingen je in een week mag doen? Vol = vol?
Heel veel sterkte. En wees een beetje lief voor jezelf!
Heb voor morgen ook al nee gezegd, maar het blijft lastig omdat ook werk energie vergt. Thanksquote:
[..]
Wat ontzettend naar om te lezen
Weet je waardoor dit patroon ontstaat? Hoe je dit kan veranderen?
En mij is geleerd om maar direct in zulke gevallen het roer om te gooien en te schrappen. Mensen begrijpen dat wel! En misschien voor jezelf een afspraak maken over hoeveel dingen je in een week mag doen? Vol = vol?
Heel veel sterkte. En wees een beetje lief voor jezelf!
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Inmiddels al drie gesprekken bij de psycholoog achter de rug. Zaken als mezelf minder druk opleggen en accepteren dat ik niet overal controle over heb zijn dingen die ik zeker heb opgestoken en waar ik wat aan heb, maar toch gaat het voor mijn gevoel niet diep genoeg. Ik wil niet aan symptoombestrijding doen, ik wil aan de kern van het probleem werken.
Om deze reden heb ik gevraagd of ik doorverwezen kan worden. Ik wil toch liever met een geroutineerd psycholoog of psychiater aan de slag om te kijken wat er precies achter mijn gedrag schuilt, en hoe ik door deze dingen aan te pakken mijn mentale gesteldheid kan verbeteren. Ik vind het ergens wel spannend, omdat ik niet echt weer wat er allemaal zit, maar ik heb wel het gevoel dat zoiets doen me erg gaat helpen.
Om deze reden heb ik gevraagd of ik doorverwezen kan worden. Ik wil toch liever met een geroutineerd psycholoog of psychiater aan de slag om te kijken wat er precies achter mijn gedrag schuilt, en hoe ik door deze dingen aan te pakken mijn mentale gesteldheid kan verbeteren.
Ik vind het ergens wel spannend, omdat ik niet echt weer wat er allemaal zit, maar ik heb wel het gevoel dat zoiets doen me erg gaat helpen.
Ignorance is bliss
Ik kreeg in het afgelopen jaar (ongeveer) van jou ook de indruk dat je opvallend veel bezig was met mindfullness en spirituatileit (naja, niet echt letterlijk, maar meer het idee, denk dat je wel snapt wat ik bedoel..en anders hoor ik het wel van jouquote:
Zaken als mezelf minder druk opleggen en accepteren dat ik niet overal controle over heb zijn dingen die ik zeker heb opgestoken en waar ik wat aan heb, maar toch gaat het voor mijn gevoel niet diep genoeg. Ik wil niet aan symptoombestrijding doen, ik wil aan de kern van het probleem werken.
), en echt heel veel. Zoveel dat het bij mij juist een beetje als een gevecht tegen jezelf overkwam ipv dat het echt als -de- oplossing was voor je.Ik had eerder het idee dat je er zoveel mee bezig was omdat je simpelweg geen betere coping-methodes had? Dus ik vind het sowieso wel goed dat je nu echt wilt gaan graven.
Soms ontdek je pas na een tijdje dat je linksom je doel niet kunt bereiken (ondanks herhaaldelijke pogingen), dan kan je beter rechtom eens een kans geven
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Damn...al 1 van je behandelaars verteld?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Damn...al 1 van je behandelaars verteld?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja... zeker! Ik ben verbijsterd. En blij Zeker omdat me verteld is dat ik vruchtbaarheid op de buik kan schrijven, dit geeft ineens perspectief en brengt me in de war
Ik heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen maar ik heb wel even zin om door de stad te sloffen dus dat is oké
Zeker omdat me verteld is dat ik vruchtbaarheid op de buik kan schrijven, dit geeft ineens perspectief en brengt me in de warIk heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen
maar ik heb wel even zin om door de stad te sloffen dus dat is oké
quote:
[..]Pff, dat was zeker even schrikken voor jeSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Magoed, gelukkig niks aan de hand verderKlopt, maar het is soms ook wel leuk om eens goed nieuws te krijgen ipv alleen maar slecht nieuwsquote:
Op
Ja, dit is wel bijzonder! Je lichaam 'spreekt' tegen je!quote:
Ja... zeker! Ik ben verbijsterd. En blij
Ik heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen
The love you take is equal to the love you make.
Nou...nou, niks aan de hand, wacht maar totdat jij uit je piemel bloedt en buik/rug/been/hoofdpijn hebtquote:
[..]
Pff, dat was zeker even schrikken voor je
Magoed, gelukkig niks aan de hand verder
Jup!quote:[..]
Klopt, maar het is soms ook wel leuk om eens goed nieuws te krijgen ipv alleen maar slecht nieuws
(positief in de war. Een soort van "yeah, toch niet alles verziekt!")
quote:
[..]
Nou...nou, niks aan de hand, wacht maar totdat jij uit je piemel bloedt en buik/rug/been/hoofdpijn hebt
[..]
Jup!
(positief in de war. Een soort van "yeah, toch niet alles verziekt!")
naja, ben in elk geval wel blij voor jou nu heb je wat meer opties enzo, stof tot nadenken
Goed nieuwsquote:
Ja... zeker! Ik ben verbijsterd. En blij
Ik heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen
Misschien ook voorzichtig een idee om eens een leuk shirtje te kopen voor de zomer? Als kado, of is dat eerder een straf?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Geen slecht idee inderdaadquote:
[..]
Goed nieuws
Misschien ook voorzichtig een idee om eens een leuk shirtje te kopen voor de zomer? Als kado, of is dat eerder een straf?
Een cadeautje kopen is best erg lastig, maar goed, ik ga het proberen
!
Haha. Bizar! Om zo laat in je leven daarmee te starten CotS. 
.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Eens. Zeker nadat je laatst schreef dat je bang was dat het altijd allemaal zo zou blijven C. Dingen veranderen toch.... En je hap-ervaring is inderdaad een beetje jammer maar je benoemt je zelf wel als een volwassen vrouw in dat stukje, dat heb ik je ook niet eerder zien doen. Hopelijk heb je wat leuks voor jezelf kunnen kopen. Arm schaap.quote:Op maandag 15 juni 2015 14:53 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ja, dit is wel bijzonder! Je lichaam 'spreekt' tegen je!
Ik was er inderdaad het afgelopen jaar in doorgeschoten. Dit was volgensmij een reactie op het feit dat 'denken' me in eerste instantie geen soelaas had gebracht en dat ik daardoor maar probeerde helemaal niet meer te denken.quote:
[..]
Ik kreeg in het afgelopen jaar (ongeveer) van jou ook de indruk dat je opvallend veel bezig was met mindfullness en spirituatileit (naja, niet echt letterlijk, maar meer het idee, denk dat je wel snapt wat ik bedoel..en anders hoor ik het wel van jou
Ik had eerder het idee dat je er zoveel mee bezig was omdat je simpelweg geen betere coping-methodes had? Dus ik vind het sowieso wel goed dat je nu echt wilt gaan graven.
Soms ontdek je pas na een tijdje dat je linksom je doel niet kunt bereiken (ondanks herhaaldelijke pogingen), dan kan je beter rechtom eens een kans geven
Nu zie ik iets als mediteren nogsteeds als nuttig. Ik doe het nogsteeds dagelijks, het ontspant me, zorgt voor minder kopzorgen, alleen het is niet de enige oplossing. Ik wil ook mijn perspectieven veranderen, anders/positiever leren denken, nieuwe houdingen aannemen. De waarheid ligt denk ik in het midden. Beide stromingen kunnen nuttig voor me zijn, en het klopt inderdaad dat ik nu ook de andere route een kans geef.
Ignorance is bliss
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |