Depressie & Angst #124

Het is niet lastig in de zin van dat we inderdaad geen hekel aan elkaar hebben en we gewoon vrienden blijven.
Maar wel lastig in de zin van dat ik geen uitlaatklep hier heb... zoals duracell net zn verhaal kwijt kon kan ik dat niet. Dat hoort gewoon niet; dat is niet eerlijk tegenover MK.

Sterkte beiden hierboven.

Ik ben een weekje op vakantie geweest, lekker in een luxe resort in Turkije. Helaas wel met een paar paniekaanvallen, gelukkig geen hele lange. Maar ik had ze niet zo verwacht, dus dat viel wel tegen. Ik moet nog zien te achterhalen wat de triggers waren, misschien was t toch te druk of zo. Het is toch even totaal iets anders. Verder was t wel fijn, en ik voel me ook wel uitgerust.

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 13:05 schreef zomertje het volgende:
Sterkte beiden hierboven.

Ik ben een weekje op vakantie geweest, lekker in een luxe resort in Turkije. Helaas wel met een paar paniekaanvallen, gelukkig geen hele lange. Maar ik had ze niet zo verwacht, dus dat viel wel tegen. Ik moet nog zien te achterhalen wat de triggers waren, misschien was t toch te druk of zo. Het is toch even totaal iets anders. Verder was t wel fijn, en ik voel me ook wel uitgerust.

Wat ontzettend naar van die paniekaanvallen. Heb je verder nog wel een beetje kunnen genieten of kleurde ze je vakantie teveel? Gelukkig ben je uitgerust weer teruggekomen in ons kikkerlandje

-----------------------

Poeh... jankpaniekaanvalbui in de klas gehad, met een docent die me niet weg liet lopen, maar me compleet ging uithoren en therapeutje ging spelen. Ik voel me zo naar

^{(en dat eten... het liefst zou ik ermee stoppen. Iedereen om me heen mag op dieet en ik niet :S ik baal er zo van. Ik wil gewoon niet meer eten en weet ook absoluut niet hoe ik vanavond weer al die kcals erin moet douwen).}

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 13:05 schreef zomertje het volgende:
Sterkte beiden hierboven.

Ik ben een weekje op vakantie geweest, lekker in een luxe resort in Turkije. Helaas wel met een paar paniekaanvallen, gelukkig geen hele lange. Maar ik had ze niet zo verwacht, dus dat viel wel tegen. Ik moet nog zien te achterhalen wat de triggers waren, misschien was t toch te druk of zo. Het is toch even totaal iets anders. Verder was t wel fijn, en ik voel me ook wel uitgerust.

Wat jammer dat de paniekaanvallen niet uitbleven. Weet je ook hoe dat kwam? Goed van je dat je je vakantie er niet door hebt laten verpesten! En fijn dat je toch uitgerust bent

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 17:32 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Wat ontzettend naar van die paniekaanvallen. Heb je verder nog wel een beetje kunnen genieten of kleurde ze je vakantie teveel? Gelukkig ben je uitgerust weer teruggekomen in ons kikkerlandje

-----------------------

Poeh... jankpaniekaanvalbui in de klas gehad, met een docent die me niet weg liet lopen, maar me compleet ging uithoren en therapeutje ging spelen. Ik voel me zo naar

^{(en dat eten... het liefst zou ik ermee stoppen. Iedereen om me heen mag op dieet en ik niet :S ik baal er zo van. Ik wil gewoon niet meer eten en weet ook absoluut niet hoe ik vanavond weer al die kcals erin moet douwen).}

Oei, dat lijkt me echt heel naar ... Het is al erg genoeg dat het in het openbaar is en omdat je weg wilde had die docent je moeten laten gaan. Hij wilde vast alleen maar steunen en durfde je misschien niet te laten gaan uit angst dat je iets gevaarlijks zou doen. Of misschien kon hij zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.

Sterkte met het eten Ik weet niet hoe het is _{(naja, ik vind mijn lichaam walgelijk en dik en heb soms vreetbuien en soms een afkeer van voedsel en voel me vies na ongezond eten en heel soms kots ik het eruit - maar over het algemeen eet ik zonder problemen )} en weet verder niets zinnigs toe te voegen .
Ik hoop heel erg dat je het volhoudt. Denk aan de nare bijwerkingen die je krijgt als je te weinig eet, aan hoe je je lichaam kapotmaakt, en uiteindelijk ook je naasten. En ga met dikke mensen om, dat werkt bij mij altijd wel

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 18:20 schreef kuolema het volgende:
Oei, dat lijkt me echt heel naar ... Het is al erg genoeg dat het in het openbaar is en omdat je weg wilde had die docent je moeten laten gaan. Hij wilde vast alleen maar steunen en durfde je misschien niet te laten gaan uit angst dat je iets gevaarlijks zou doen. Of misschien kon hij zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.

College van een psycholoog die haar beroepsdeformatie niet kon laten gaan, geloof ik. Ik schaamde me dood. Ze wilde per se dat ik anders tegen de situatie aan ging kijken oid (ik raakte in paniek omdat ik naar mijn beste weten een opdracht volledig verpest had. En ik had al drie nachten eraan gewerkt. Al was de docent wel tevreden). Alleen ik had er even geen behoefte aan. Ik wilde weg en even bijkomen. Anyways... het was dodelijk gênant.

^{(Al kan dat gevaarargument ook. Door mijn eigen stomheid heb ik de nodige littekens en niet iedereen kan dat los van suïcide zien. Ik weet niet wat ze wilde, alleen ik schaamde me helemaal stuk Hyperventileren en huilen mag niet openbaar)}.

quote:

Sterkte met het eten Ik weet niet hoe het is _{(naja, ik vind mijn lichaam walgelijk en dik en heb soms vreetbuien en soms een afkeer van voedsel en voel me vies na ongezond eten en heel soms kots ik het eruit - maar over het algemeen eet ik zonder problemen )} en weet verder niets zinnigs toe te voegen .

Heel "simpel" gezegd: je weet dan wel hoe het is. Even preken: wat jij met eten doet is niet oké. Braken is niet normaal, na het eten je vies voelen ook niet en vreetbuien ook niet. Dat is heel erg vervelend... Niet zo bagatelliseren... *knuffel*

(sterker nog, ik maak me zorgen om jou bij het lezen van dit stuk)

quote:

Ik hoop heel erg dat je het volhoudt. Denk aan de nare bijwerkingen die je krijgt als je te weinig eet, aan hoe je je lichaam kapotmaakt, en uiteindelijk ook je naasten. En ga met dikke mensen om, dat werkt bij mij altijd wel

Ik heb er net een avondmaal ingedouwd. Al ben ik weer eens in zo'n bui dat ik geen prakje zuurkool heb gegeten, maar een prakje 360kcals
Naja... het zal mijn naasten wel rust geven denk ik Al vertel ik ze momenteel niet zoveel, want ik wil niet dat ze zich zorgen maken.

Alleen dan moet ik mensen vinden die nog dikker zijn dan ik ben
Dikke mensen helpen me niet, ik ga altijd compenseren voor dikke mensen. Het beste zijn dunne meisjes die niet lijnen en gewoon met eten omgaan en er gewoon gezond/goed uitzien

^{(mijn god... donderdag was ik bij een vriendin en zij smeerde brood voor me (ze was toch bezig, klein aanrecht, kans op ruzie als ik het mes uit haar handen zou trekken)... ik dacht dat ik dood ging. Dikke laag roomboter en dik beleg. Haar logica "het moet wel lekker zijn" en ze is zo dun als een lat).}

Anyways... ik mail straks even mijn psych over het eten, voordat het een volledige terugval is.

Schouders eronder en doorgaan

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 17:32 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Wat ontzettend naar van die paniekaanvallen. Heb je verder nog wel een beetje kunnen genieten of kleurde ze je vakantie teveel? Gelukkig ben je uitgerust weer teruggekomen in ons kikkerlandje

-----------------------

Poeh... jankpaniekaanvalbui in de klas gehad, met een docent die me niet weg liet lopen, maar me compleet ging uithoren en therapeutje ging spelen. Ik voel me zo naar

^{(en dat eten... het liefst zou ik ermee stoppen. Iedereen om me heen mag op dieet en ik niet :S ik baal er zo van. Ik wil gewoon niet meer eten en weet ook absoluut niet hoe ik vanavond weer al die kcals erin moet douwen).}

Ik heb best nog wel kunnen genieten, maar vond het ook wel eng dat het daar gebeurde.

Knuff voor jou, ik hoop ooit dat je je beter zal gaan voelen. Jezelf minder straffen en minder slecht vinden bijvoorbeeld. Misschien kun je proberen begrip voor jezelf op te brengen als het een keer minder goed gaat? Want met jezelf dan juist weer straffen maak je t erger

@kuo, thanks, ik hoop dat jij je ook weer beter gaat voelen.

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 19:10 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

College van een psycholoog die haar beroepsdeformatie niet kon laten gaan, geloof ik. Ik schaamde me dood. Ze wilde per se dat ik anders tegen de situatie aan ging kijken oid (ik raakte in paniek omdat ik naar mijn beste weten een opdracht volledig verpest had. En ik had al drie nachten eraan gewerkt. Al was de docent wel tevreden). Alleen ik had er even geen behoefte aan. Ik wilde weg en even bijkomen. Anyways... het was dodelijk gênant.

^{(Al kan dat gevaarargument ook. Door mijn eigen stomheid heb ik de nodige littekens en niet iedereen kan dat los van suïcide zien. Ik weet niet wat ze wilde, alleen ik schaamde me helemaal stuk Hyperventileren en huilen mag niet openbaar)}.

[..]

Ah, dat verklaart het wel. Het lijkt me ook behoorlijk awkward. Ben je, nu je weer uit die situatie bent, wat meer tevreden over die opdracht na de reactie van de docent?

quote:

Heel "simpel" gezegd: je weet dan wel hoe het is. Even preken: wat jij met eten doet is niet oké. Braken is niet normaal, na het eten je vies voelen ook niet en vreetbuien ook niet. Dat is heel erg vervelend... Niet zo bagatelliseren... *knuffel*

(sterker nog, ik maak me zorgen om jou bij het lezen van dit stuk)

[..]

Ik heb er net een avondmaal ingedouwd. Al ben ik weer eens in zo'n bui dat ik geen prakje zuurkool heb gegeten, maar een prakje 360kcals
Naja... het zal mijn naasten wel rust geven denk ik Al vertel ik ze momenteel niet zoveel, want ik wil niet dat ze zich zorgen maken.

Alleen dan moet ik mensen vinden die nog dikker zijn dan ik ben
Dikke mensen helpen me niet, ik ga altijd compenseren voor dikke mensen. Het beste zijn dunne meisjes die niet lijnen en gewoon met eten omgaan en er gewoon gezond/goed uitzien

Ik kan het me voorstellen ja, omdat ik een gedeelte van jouw klachten herken. Maar ik heb er niet continu last van. Zo had ik eens de heel sterke neiging om over te geven, maar had dat die week al een keer gedaan, en wist dat het slecht is voor je keel en tanden en zo, dus besloot toen dat het te snel achter elkaar was dus deed ik het niet, ook al voelde het alsof ik gif in mijn lijf had dat eruit moest. Oftewel, ik heb het onder controle en het schaadt mijn gezondheid niet. Overgeven doe ik trouwens maar een paar keer per jaar hoor, het komt bij mij in vlagen.

Die dunne mensen die fatsoenlijk eten inspireren jou om ook zo te eten omdat je blijkbaar ook op die manier slank kunt blijven? Ik vind het juist frustrerend en demotiverend omdat het zo oneerlijk is dat zij naar het schijnt geen moeite hoeven te doen om slank te blijven en ik wel. (om slank te worden dan, want dat ben ik niet en ik doe ook meestal geen moeite )

quote:

^{(mijn god... donderdag was ik bij een vriendin en zij smeerde brood voor me (ze was toch bezig, klein aanrecht, kans op ruzie als ik het mes uit haar handen zou trekken)... ik dacht dat ik dood ging. Dikke laag roomboter en dik beleg. Haar logica "het moet wel lekker zijn" en ze is zo dun als een lat).}

Anyways... ik mail straks even mijn psych over het eten, voordat het een volledige terugval is.

Schouders eronder en doorgaan

Ik heb hetzelfde met dat soort dingen, maar dan vanwege smetvrees. Echt ontzettend lastig is dat want ik wil ook niet hysterisch gaan doen en overkomen als een aansteller, en dat mensen me raar en irritant vinden. Dus vaak (afhankelijk van de mensen met wie ik ben) laat ik het dan toch gebeuren. En dat is ontzettend naar/zwaar/kut - maar zorgt er wel voor dat ik het probleem in de hand hou.

Maar ... als zij veel boter erop deed had je best mogen aangeven dat jij dat niet wilt. Dat is niet per se eetstoornisgerelateerd, want roomboter is vet en niet gezond, dus er is niets mis mee als jij dat niet wilt eten. Dat je het ontzettend erg vond is dan wel weer eetstoornisgerelateerd

Vandaag was ik eindelijk weer helder, maar ik blijf moe. Wel aan de slag geweest met leren, maar mijn concentratieboog is niet lang dus echt opschieten doet het niet. Ik ga toch door met proberen ondanks mijn gemiste dagen. Als ik maar een voldoende haal vrijdag.

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 19:31 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ik heb best nog wel kunnen genieten, maar vond het ook wel eng dat het daar gebeurde.

Zulke dingen zijn ook eng. Je verliest de controle over jezelf en je emoties. Gelukkig heb je verder wel kunnen genieten. Dat vind ik een grote prestatie Gelukkig was de vakantie dus ook gewoon leuk, zoals het hoort te zijn en zoals jij zeker ook verdient.

quote:

Knuff voor jou, ik hoop ooit dat je je beter zal gaan voelen. Jezelf minder straffen en minder slecht vinden bijvoorbeeld. Misschien kun je proberen begrip voor jezelf op te brengen als het een keer minder goed gaat? Want met jezelf dan juist weer straffen maak je t erger

Ik weet het. Alleen ik raakte gewoon compleet in paniek toen ik zag hoe de anderen de opdracht hadden gedaan. Het vervelende was dat je voor die opdracht voor een groot deel afhankelijk was van een extern persoon, die bij mij toevallig gewoon niet zo deed als ik nodig had. Anyways... Iets met teveel hooi op de vork, weinig overzicht en niet weten hoe

Dank je wel

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 20:07 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ah, dat verklaart het wel. Het lijkt me ook behoorlijk awkward. Ben je, nu je weer uit die situatie bent, wat meer tevreden over die opdracht na de reactie van de docent?

Dat weet ik nog niet. Ik moet van de docent het werk opnieuw gaan bekijken en beoordelen. Volgens haar zat alles van het beoordelingsschema erin, alleen zie ik het zelf niet. Ze wil volgende week dat ik het schema ingevuld inlever en alle punten gevonden heb. Zelf wil ik helemaal niks meer met de opdracht te maken hebben en het weggooien. Overigens hoefden anderen niet zichzelf te beoordelen, ze wil "mijn blik op mijn eigen werk veranderen". Dus dit gewoon balen.

Maar goed, morgen sta ik vroeg op en ga ik ermee aan de slag. Misschien is het dan allemaal beter. Op dit moment heb ik gewoon wat moeite met positief zijn. Dus eventjes ontspannen.

quote:

[..]

Ik kan het me voorstellen ja, omdat ik een gedeelte van jouw klachten herken. Maar ik heb er niet continu last van. Zo had ik eens de heel sterke neiging om over te geven, maar had dat die week al een keer gedaan, en wist dat het slecht is voor je keel en tanden en zo, dus besloot toen dat het te snel achter elkaar was dus deed ik het niet, ook al voelde het alsof ik gif in mijn lijf had dat eruit moest. Oftewel, ik heb het onder controle en het schaadt mijn gezondheid niet. Overgeven doe ik trouwens maar een paar keer per jaar hoor, het komt bij mij in vlagen.

Het is echt om heel veel redenen slecht voor je... en ik hoop dat je er een beetje mee oppast. Elke keer braken is gewoon een keer teveel (als je het zelf opwekt).

Gewoon lief zijn voor jezelf, je verdient dat

quote:

Die dunne mensen die fatsoenlijk eten inspireren jou om ook zo te eten omdat je blijkbaar ook op die manier slank kunt blijven? Ik vind het juist frustrerend en demotiverend omdat het zo oneerlijk is dat zij naar het schijnt geen moeite hoeven te doen om slank te blijven en ik wel. (om slank te worden dan, want dat ben ik niet en ik doe ook meestal geen moeite )

Inderdaad, die slanke meiden laten me zien dat het veilig is om te eten. Terwijl ik bij vollere mensen mijn eetstoornis bevestigd zie worden. Zelf kost het me geen moeite om af te vallen of om niet aan te komen, dus tja... Het is lastig om uit te leggen. Wat ik nu ga zeggen klinkt heel gemeen, maar zo bedoel ik het niet: dikke mensen voelen soms haast besmettelijk aan of zo. Dus dan eet ik het liefst helemaal niet, omdat ik bang ben dat ik dan ook aankom. Terwijl als ik een slank iemand zie eten, heb ik het idee dat zij het goed doen, dus dan durf ik ook beter te eten.

(naja... gezond gewicht of bedoel je maatje modelletje? Zijn je wensen daarin wel reëel en je lichaamsbeeld)?

quote:

[..]

Ik heb hetzelfde met dat soort dingen, maar dan vanwege smetvrees. Echt ontzettend lastig is dat want ik wil ook niet hysterisch gaan doen en overkomen als een aansteller, en dat mensen me raar en irritant vinden. Dus vaak (afhankelijk van de mensen met wie ik ben) laat ik het dan toch gebeuren. En dat is ontzettend naar/zwaar/kut - maar zorgt er wel voor dat ik het probleem in de hand hou.

Maar ... als zij veel boter erop deed had je best mogen aangeven dat jij dat niet wilt. Dat is niet per se eetstoornisgerelateerd, want roomboter is vet en niet gezond, dus er is niets mis mee als jij dat niet wilt eten. Dat je het ontzettend erg vond is dan wel weer eetstoornisgerelateerd

Ik denk dat zij het eerder normaal deed en ik eetgestoord. Dat veel is veel in begrippen van anorexia (van beleg e.d. op de gram afwegen en gewoon smeren). Het was gewoon mijn es die niet blij was en de boterham was prima Ach...zo verleg ik weer eens grenzen.

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 20:11 schreef kuolema het volgende:
Vandaag was ik eindelijk weer helder, maar ik blijf moe. Wel aan de slag geweest met leren, maar mijn concentratieboog is niet lang dus echt opschieten doet het niet. Ik ga toch door met proberen ondanks mijn gemiste dagen. Als ik maar een voldoende haal vrijdag.

Zet hem op

En wees aardig voor jezelf. Je zit in moeite omstandigheden en in verhouding tot gezonde studenten wordt er heel veel meer van jou gevraagd. Heb daar een beetje compassie voor.

En het duurt nog even voor het vrijdag is. Succes!

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 08:50 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik moest ineens denken aan 2 dingen die eigenlijk hetzelfde zeggen:
1 van die dingen was dacht ik dat je bij mensen ziet die veel met elkaar omgaan dat ze vaak elkaars eetgewoontes ook overnemen (dus ook als ze teveel eten en ook als ze daardoor in de loop der tijd steeds meer aankomen), dus wat dat betreft is het ook besmettelijk ja

Hahahahaha true. Alleen ben ik stijfkoppig en weiger dan te eten. Dus misschien vallen zij dan af door mij (of moet je eten om te spreken van een eetgewoonte )

quote:

Op woensdag 27 mei 2015 21:09 schreef ChildoftheStars het volgende:
Wat ik nu ga zeggen klinkt heel gemeen, maar zo bedoel ik het niet: dikke mensen voelen soms haast besmettelijk aan of zo. Dus dan eet ik het liefst helemaal niet, omdat ik bang ben dat ik dan ook aankom.

Je kan wel zeggen dat je het niet gemeen bedoelt, maar daarmee maak je het niet minder gemeen.

Maar goed, dan weet ik ook weer meteen wat voor persoon jij bent

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 10:03 schreef Elvi het volgende:

[..]

Je kan wel zeggen dat je het niet gemeen bedoelt, maar daarmee maak je het niet minder gemeen.

Maar goed, dan weet ik ook weer meteen wat voor persoon jij bent

Ik begon met uit te leggen hoe het werkte, maar eigenlijk kan ik maar op een ding uitkomen:
Knap dat je een heel persoon kan beoordelen op een gedraging/gedachte vanuit een stoornis.

_{Daarnaast, succes met het vinden van iemand die dikker is dan ik mezelf ervaar}

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 11:30 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik begon met uit te leggen hoe het werkte, maar eigenlijk kan ik maar op een ding uitkomen:
Knap dat je een heel persoon kan beoordelen op een gedraging/gedachte vanuit een stoornis.

_{Daarnaast, succes met het vinden van iemand die dikker is dan ik mezelf ervaar}

Dat heeft niks te maken met je stoornis, als dat zo zou zijn zou 90% van de mensen dezelfde stoornis hebben

@dikgedrukte: Serieus? Lets not go there

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 11:39 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dat heeft niks te maken met je stoornis, als dat zo zou zijn zou 90% van de mensen dezelfde stoornis hebben

@dikgedrukte: Serieus? Lets not go there

Heeft 90% van de mensen een zware eetstoornis?!

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 11:41 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Heeft 90% van de mensen een zware eetstoornis?!

Oh kom jij ook weer rellen?

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 11:42 schreef Elvi het volgende:

[..]

Oh kom jij ook weer rellen?

Kom ik hier ooit om te rellen? Wat is dat nou?

Jij hebt echt het slechte vel aan vandaag. Rot voor je.

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 11:43 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Kom ik hier ooit om te rellen? Wat is dat nou?

Jij hebt echt het slechte vel aan vandaag. Rot voor je.

Altijd als jij een topic binnenkomt is het om een ruzie te starten.
Je bent hier nooit tenzij je een kans ziet om een ruzie aan te wakkeren. Ik weet niet bij welke stoornis dat hoort, maar misschien moet je daar eens iets aan doen

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 11:45 schreef Elvi het volgende:

[..]

Altijd als jij een topic binnenkomt is het om een ruzie te starten.
Je bent hier nooit tenzij je een kans ziet om een ruzie aan te wakkeren. Ik weet niet bij welke stoornis dat hoort, maar misschien moet je daar eens iets aan doen

Dat is echt flauwekul. Ik weet niet wie je wel voor ogen hebt, maar je vergist je gewoon.

Zullen we hier niet op elkaar gaan fitten? Niet echt de bedoeling van dit topic