Depressie & Angst #124

Zo, ben weer thuis en heb even sociaal gedaan en wat mensen gesproken die ik al een jaar of 2 niet meer gezien had

Anyway, wat overgewicht betreft, overgewicht als "negatief" zien is iets zien met een negatieve emotionele lading eraan gekoppeld.
Nou zal ik niet ontkennen dat overgewicht niet veel voordelen heeft tov de nadelen, maar ik accepteer mezelf tenminste wel zoals ik nu ben.
En waarom? Niet omdat ik tevreden ben met hoe ik nu zelf ben (want dat ben ik niet), maar omdat dit het resultaat is van jarenlang mn best te hebben gedaan terwijl ik om mn leven vocht (of soms zelfs tegen mezelf vocht ) en het veel erger had kunnen zijn in mijn geval.

Misschien dat acceptatie van jezelf als hetzelfde gezien wordt als tevreden zijn met jezelf, maar ik zie die 2 dingen als verschillend.

Toen ik 20 was, vond ik mezelf ook dik en lelijk, maar als ik nu die oude foto's terugkijk, zou er nu uitzien zoals ik er toen uitzag, een droom zijn
Het is echt raar

Iemand "mooi" vinden is natuurlijk leuk en om de 1 of andere reden ook belangrijk.
Mooi is misschien wel net zo "sexy" als intelligent zijn, het heeft misschien met aantrekkingskracht te maken (of misschien meer te maken met het voorkomen van afstotingskracht?).

Nou weet ik ook dat gevoel -niks- te maken heeft met uiterlijk, ook oude verschrompelde mensen hebben gevoel, ook al zijn ze oud, kreupel, trillerig en rimpelig en dat doet niets af aan de waarde van wat ze voelen.
Zelfde vind ik ook met andere uiterlijke kenmerken. Enige voorwaarde vind ik is dat je niet stinkt (wat je soms bijvoorbeeld hebt als je een zwerver passeert die al een maand geen water meer heeft aangeraakt ofzo )

En iets anders. Misschien klinkt het heel raar, maar vroeger kon ik niet tegen aanraking, zelfs niet van mezelf (bijvoorbeeld als ik in bed lag zonder kleren aan en mn benen elkaar aanraakten), maar om de 1 of andere reden ben ik daar aan gewend geraakt (dat ging in heel veel stapjes (bijvoorbeeld vieze vingers als ik een kom waar yoghurt uit gegeten was oppakte en wat yoghurt op mn vingers kreeg, ik noem maar even wat)) en in 1 geval in 1 grote sprong).
Het leek wel alsof het vroeger uit balans was ofzo, ik vond die textuur eng en vond vooral dingen eng die kleverig waren (honing of een tafel waar op 1 bepaalde plek een sticker had gezeten of natte kleding...of zonnebrandolie ).

Zelfde had ik ook met zand, dat spul ging overal op, tussen en aan zitten (dus elke keer als we van het strand af gingen, moest ik mn onderbenen met water schoonmaken om er zeker van te zijn dat al het zand eraf was).

Maar ik ben er overheen gegroeid en ik ben er niet dood aan gegaan.

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 18:43 schreef Luchtbel het volgende:
Weten jullie, soms tik ik hier iets en dan direct is het zo'n weer waarvan woorden en dingen die ik zelf niet begrijp dat ik het maar weer weghaal.

Childofthestars, ik zit in een ander soort maar wel ook onterechteovertuigingenschematraumaverwerkingsverfucktzelfbeelddepressiennogmeergedoegebeuren. En ik vind het zo ingewikkeld en pijnlijk. Bah. Ik ben ook blij als mijn groep is afgerond. Ik kan helemaal niet meer uit mijn woorden komen en angst me te bevinden in ruimtes met andere mensen en dat dan met nog meer mensen erbij moeten doen maakt me alleen maar nog meer in de war vaak.

En ik krijg een nieuwe behandelaar en dat is eng.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een nieuwe behandelaar krijgen is altijd eng (en terecht hoor).
En hoe goed ze ook hun best doen, uiteindelijk moet je toch weer -weer- je hele verhaaltje gaan vertellen en vaak brengt het ook veranderingen in de behandeling mee, omdat elke behandelaar weer een ander idee heeft over de symptomen, de diagnose en de behandeling zelf.

Wat de samenwerking van GGZ instellingen betreft, das 1 van de redenen waarom je ook een portie geluk moet hebben, want er gaat nog genoeg mis daar tegenwoordig (wat gewoonlijk gewoon weggemoffeld wordt goh wat een verrassing).

En dat allerlaatste...damn..dat is gewoon echt kut idd en niet lekker voor je zelfbeeld...maar je kunt tenminste wel nog fokken (sorry )

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 19:11 schreef Luchtbel het volgende:
Ja. Dat zeker en mijn veters strik ik aan de hand van youtube
Maar niet in het Engels want mijn talen zijn ook kwijt.

Serieus, ik snap niet wat er gebeurd is. Het is echt alsof er random gaten zijn geslagen in het geheugen. En dan vooral het werkgeheugen. Want qua tijd ben ik alleen de dagen van de shocks zelf kwijt en mijn korte termijngeheugen is hersteld.
Maar ik wist echt van niks meer hoe ik het moest koken, ook geen rijst zeg maar. De basis. Maar kon nog wel een fietsband plakken? Ik sprak vier talen, werkte als medewerker pr en communicatie en redacteur in het Nederlands en het Engels. Frans en Duits is helemaal weg, Engels versta ik als ik tv kijk maar daar houdt het mee op. En zo nog wel meer. Echt what the fuck?
Maar toen gingen mensen zeggen, je wil te snel, je raakt in paniek en daarom lukt het niet meer. Nu ga ik de dingen die niet meer gaan proberen uit te schrijven zonder druk. Als ik dan wel weet hoe het zit is het niet weg. Zo de dingen die ik tegenkom maar nalopen en kijken wat er weer geleerd kan worden.
En natuurlijk is de trauma gerelateerde shit niet weggeraakt. Het zou eens meezitten

Tering...maar ECT wordt toch alleen maar gegeven als soort van laatste redmiddel? En ik snap wel dat het fout kan gaan, maar bij jou moet wel best wel veel fout gegaan zijn als je 3 van je 4 talen kwijtgeraakt bent
Wat was de reactie van je behandelaars toen, nadat de (nadelige) gevolgen van jouw ECT bij hun bekend werden? Of hebben ze dat toen ook weggemoffeld?

Ik vind t trouwens wel knap dat je doorzettingsvermogen toont, ondanks al je tegenslagen

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 19:46 schreef Luchtbel het volgende:
Thanks. Ik denk dat het soms wel eerder ingezet wordt dan als laatste redmiddel hoor maar daar durf ik geen uitspraken over te doen verder. Ik heb twee achtereenvolgende winters ECT gehad. Ik heb bij andere mensen ook wel nadelige gevolgen gezien, die niet zo goed begeleid werden zeg maar. Maar ik heb nooit lang genoeg contact gehad met die mensen o te zien hoe het op de lange termijn was.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Aan het eind van je spoilertekst "Ik heb zelf ook niet hard genoeg geroepen", het is toch ook de taak van de hulpverlening om te -luisteren-? Het kan niet zo zijn dat jij iets vertelt en dat vervolgens gewoon genegeerd wordt.

Edit: En dat er anderen waren die na hun ECT niet zo goed begeleid werden, stemt me toch wel een beetje truerig hoor, zeker voor zoiets heftigs

[ Bericht 3% gewijzigd door magnetronkoffie op 28-05-2015 20:07:42 ]

quote:

Op donderdag 28 mei 2015 20:07 schreef kuolema het volgende:
Oh mijn god, ECT, ik begrijp niet waarom dat nog steeds uitgevoerd wordt.

Sterker nog, toen ik (nog niet eens zo lang geleden) hoorde dat het nog steeds toegepast werd (ook in Nederland), kende ik ECT alleen nog maar van oude zwartwitfilms van voor de 2e wereldoorlog...
Ik dacht dat dat allang al niet meer bestond.
En sowieso is het een beetje een bruut middel

quote:

Op vrijdag 29 mei 2015 22:56 schreef Murmeli het volgende:
MK en Elvi
Wat ontzettend jammer dat het niet gelukt is samen, ik had jullie graag voor altijd happy together gezien

@MK: wat heeft je moeder uitgespookt in je huis? Verbouwd als in gesloopt?

Child en kuo: klinkt niet erg fijn bij jullie. Sterkte en knuffels

Hier aan t front weinig nieuws. Het gaat gewoon goed. Ik ben saai

Naja, samenvatting: Terwijl ik met Elvi in Berlijn zat, heeft zij mijn oude bank vervangen met een nieuwe (de oude staat nog steeds in de tuin weg te rotten ), mn oude gordijnen vervangen met doorzichtige gordijnen zodat de hele buitenwereld mij kan zien zitten terwijl ik achter de pc zit wat ik echt VRESELIJK vind (ik heb als een bezetene maar wat beddengoed opgehangen voor het raam zodat ik tenminste mijn privacy weer terug heb ), ze zijn (ja, meervoud ) ook in mn slaapkamer geweest waar bijvoorbeeld de condooms nu op een andere plek liggen (en al het andere seks-gerelateerde spul was dus ook verplaatst leuk ) en voor de rest was al-les verplaatst! __!!!
Het is nu ruim 10 dagen en ik ben nog steeds spullen kwijt
ALLES is verplaatst en "opgeruimd"

Er is ook spul weggegooid, zoals al mn reserve dekens, dus als ik logé's krijg, moeten ze nu hun eigen dekens en hoofdkussens meenemen want het is alles weg nu.

Ik ben nog steeds spullen kwijt, zoals al mn wachtwoorden (behalve die die ik uit mn hoofd ken dus), maar gelukkig heb ik gisteren dan wel de lader van mn baardtrimmer gevonden

Mn VWO diploma heb ik ook weer terug maar mn fotocamera is nog weg en ga zo maar door

Edit: Ik zie nu trouwens ook dat de lege drankflessen van de door mij vader zelfgemaakte likeurtjes ook weg zijn en omdat hij door zijn ziekte geen nieuwe meer kan maken, zijn die onvervangbaar en dus weg

Edit2: Owja!
Ze hadden ook mijn 2-persoonsbed heerlijk fris opgemaakt met nieuw beddengoed!
Geweldig
Want omdat mijn bed dus op 3 stapels bakstenen staat (I kid you not ) en het bed verplaatst was, moest ik HET HELE OPGEMAAKTE bed he-le-maal uit elkaar halen (inclusief de metalen delen waar de matrassen op rusten, alles!) waarna ik de stenen weer opnieuw kon stapelen om vervolgens alles weer in elkaar te zetten

[ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-05-2015 00:09:55 ]

quote:

Op zaterdag 30 mei 2015 15:47 schreef Murmeli het volgende:
WTF MK! Waarom doen ze dat? Vonden ze je huis een zwijnenstal ofzo???

Blijkbaar, maar er speelden nog wat andere dingen mee ben ik vanmiddag achter gekomen en dan nog, je gaat niet zonder toestemming van de bewoner (en zonder de bewoner zelf ook maar in te lichten) in het huis klussen en alles verplaatsen. Das voor een autist gewoon echt nasty

Momentje hoor, ik ben aan het koken en vul straks nog wel aan

Edit: Een maand of wat geleden besloot ik dat ik wat aan mijn woning wou doen.
Ding was namelijk een beetje dat toen ik mijn huidige woning betrok (6+ jaar geleden) ik op een gegeven moment gestopt ben met mn woning bewoonbaar te maken (schilderen, vloeren leggen, kamers indelen (een functie geven dus)) en sindsdien is dat blijven liggen, mede omdat ik in die tijd gewoonweg op was (depressie, je kent het wel).

Dat is al die jaren min of meer zo gebleven, maar nadat ik met mijn medicatie gestopt was (ergens eind maart begin april?) kreeg ik nieuwe energie, ik wou verdergaan waar ik 6 jaar geleden gebleven was.

En ik had al plannen liggen, maar blijkbaar ging het mijn moeder niet snel genoeg ofzo. Het was wel goed bedoeld enzo, dat weet ik ook wel, alleen vergeet ze dat ik autistisch ben en van plotslinge veranderingen gewoon een beetje flip

En ik kwam al brak uit berlijn (zieke vader slecht geslapen etc) en verlangde zooo naar mijn eigen huisje!
Het was een rommeltje maar het was wel -mijn- rommeltje

En wat de vuiligheid betreft, ik ben daar een beetje ongevoelig (en misschien ook een beetje blind?) voor, misschien kan je beter Kuo of Elvi vragen aangezien dat de enige fokkers zijn die recentelijk nog bij me thuis geweest zijn en hun oordeel vragen

Edit2: Nog een update, ik heb hem in het ASS topic gezet (omdat het meer met ASS te maken had dan met depressie denk ik) maar toch even hier de link zodat ik niet alles dubbel hoef te posten

Edit3: O, nog even voordat er spookverhalen de ronde gaan doen.
Het was -geen- schimmelige teringbende waar je overal overheen moest stappen ofzo
Het was meer dat ik overal papier met aantekeningen had liggen en dat er overal spul lag
Misschien heb ik ook wel gewoon teveel spullen hoor, maar vind het altijd wel lastig om dingen weg te moeten doen

[ Bericht 27% gewijzigd door magnetronkoffie op 30-05-2015 19:13:29 ]