R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sterkte. Ik ben ook zo dat ik alles t liefst niet wil uiten. Maar of je daar nou echt beter van wordt, dat denk ik niet.quote:Op dinsdag 2 juni 2015 14:25 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Nee, maar ook niet zo slecht. Het komt nogal uit de lucht vallen.
Ik snap dat ze op den duur denken dat er meer nodig is, alleen ik had het niet nu verwacht. Ze vonden gewoon dat ik erg zorgwekkende dingen had opgeschreven, zeker gezien ik altijd alles bagatelliseer. Het voelt echt als een soort trap na aan. Ben je een keer open en eerlijk, dan krijg je dit. In de therapie ben ik altijd gematigd en houd ik me in. Uit je eens wat emoties word je weggestuurd. Maar goed... ze zullen het wel niet doen om me te pesten.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Child 
Toch wil ik even inbrengen dat je ontzettend goede stappen hebt gezet de laatste weken met het aankomen. Ik hoop dat deeltijd voldoende zal blijken te zijn. Hele dikke knuffel!
Toch wil ik even inbrengen dat je ontzettend goede stappen hebt gezet de laatste weken met het aankomen. Ik hoop dat deeltijd voldoende zal blijken te zijn. Hele dikke knuffel!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Dank jullie
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Gelukkig dus van korte duur, maar wel rot, vooral ook omdat het onverwachts is.quote:
Dank jullie
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Niet dat je er veel aan hebt, maar je bent niet de enige die dit gevoel heeft. Het beste wat je kunt doen is je best en hopen dat het snel (permanent) verbetertquote:Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Wat vervelend voor jequote:
Dank jullie
Hm... Ik heb aan de telefoon uitgelegd dat ik het echt heel erg graag niet wil. En zij hebben mij uitgelegd dat ze zien dat ik goed mijn best doe, maar dat ik op deze manier zo weer terug bij af ben. Plus dat ze vooral mijn stemming niet verantwoord vinden. Ze zijn te bang dat er anders eventueel iets gebeurt. Het wordt een kortdurige opname (maar wat is kort) met als doel om me weer met de voetjes op de vloer te krijgen. Weekendjes thuis, wel gewoon contact met de wereld. Alleen even een therapieboost en hulp om mijn eetpatroon uit te breiden. Zeker omdat momenteel alles gewoon niet lukt eigenlijk.
Fijne is dat ik zo'n opname niet hoef te vertellen aan mensen als ik dat niet wil.
Nadeel is dat het weer een opname is. En dat ik niet wil en bang ben. Ik ben bang dat dit zo mijn leven blijft. Van opname naar therapie leven
Terwijl je zo goed bezig bent (vind ik echt, aan de hand van wat je hebt gepost). Sterkte, houd de moed erin . Ik hoop dat de opname je toch wat goeds gaat brengen. En maak je niet teveel zorgen over de verre toekomst, dat is een zorg voor later en er kan nog van alles veranderen.
Why are you wearing that stupid man suit?
Tof dat je dit artikel hier komt quotenquote:
http://chrisje.info/2015/(...)pressies-en-burnout/
Zelf ben ik het er wel mee eens trouwens.
Bij een gebroken been is je psyche nog zo goed als helemaal intact, met pure wilskracht (en een gipsje om je been zodat het kan genezen
) ben je er na x weken zo weer bovenop! Bij depressie is juist die vechtlust, juist die wilskracht weg.
Ik vind het nog steeds zo ontzettend jammer dat daarover nog zoveel onweet over bestaal
Mensen kunnen zich gewoon niet voorstellen hoe het is om een gebroken wilskracht te hebben, om geen energie meer te hebben...het is ook best wel onvoorstelbaar
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 03-06-2015 23:04:50 (beetje typtyfus vanavond :@) ]
Heel herkenbaar. Zelfs de mensen die begrip hebben snappen het vaak toch niet helemaal. Mijn zusje is nu zelf overspannen en zei laatst ook tegen me dat ze nu precies snapt wat ik voel(de).quote:
http://chrisje.info/2015/(...)pressies-en-burnout/
Het is gewoon zo abstract. Moeilijk uit te leggen. Ik hoop wel dat in deze snelle samenleving het begrip gaat groeien. Sowieso ligt half Nederland binnenkort plat met een burn-out als we zo doorgaan, dus ze moeten wel.
Ignorance is bliss
Ik vond hem zelf spot on. Nu ik niet in een depressie zit is het alsnog moeilijk te bevatten hoe het voelde. Misschien vergelijkbaar met als je net je been breekt of doodziek bent, het is onbegrijpelijk als je het niet zelf ook voelt of hebt gevoeld (rare vergelijking misschien maar ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel).quote:
[..]
Tof dat je dit artikel hier komt quoten
Zelf ben ik het er wel mee eens trouwens.
Bij een gebroken been is je psyche nog zo goed als helemaal intact, met pure wilskracht (en een gipsje om je been zodat het kan genezen
Bij depressie is juist die vechtlust, juist die wilskracht weg.
Ik vind het nog steeds zo ontzettend jammer dat daarover nog zoveel onweet over bestaal
Mensen kunnen zich gewoon niet voorstellen hoe het is om een gebroken wilskracht te hebben, om geen energie meer te hebben...het is ook best wel onvoorstelbaar
Zelf had ik mensen om me heen die het konden begrijpen maar ook heel veel die het niet snapte of niet willen snappen. Depressie wordt door zovelen gezien als luiheid, passief gedrag enz wat het zelfverwijt alleen vergroot voor de depressieve persoon.
'De maatschappij' geeft juist steeds minder ruimte.. Eerst label, dan passende therapie en dan pas vergoeding van de verzekering..
Vooral mensen in mijn generatie (1985-1995 ongeveer) kampen met steeds meer burnout en depressie door hoge verwachtingen van de maatschappijquote:Op woensdag 3 juni 2015 22:57 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Heel herkenbaar. Zelfs de mensen die begrip hebben snappen het vaak toch niet helemaal. Mijn zusje is nu zelf overspannen en zei laatst ook tegen me dat ze nu precies snapt wat ik voel(de).
Het is gewoon zo abstract. Moeilijk uit te leggen. Ik hoop wel dat in deze snelle samenleving het begrip gaat groeien. Sowieso ligt half Nederland binnenkort plat met een burn-out als we zo doorgaan, dus ze moeten wel.
:')
Weekend, home sweet home (tot zondagavond).
Wat een pittige week was dit... Ik begin wel een beetje meer te begrijpen waarom ze dit willen. Desondanks vind ik het erg lastig om te accepteren (eten + bizar slecht slapen + depersonalisatie/dissociatie dat niet zo lekker gaat + iets te suïcidaal = opname).
Dit weekend eventjes lui zijn en veel mensen zien (moet ook trouwens). En dan mogen ze me weer pesten.
Wat een pittige week was dit... Ik begin wel een beetje meer te begrijpen waarom ze dit willen. Desondanks vind ik het erg lastig om te accepteren (eten + bizar slecht slapen + depersonalisatie/dissociatie dat niet zo lekker gaat + iets te suïcidaal = opname).
Dit weekend eventjes lui zijn en veel mensen zien (moet ook trouwens). En dan mogen ze me weer pesten.
Hebben jullie de laatste 2 dagen ook nog kunnen genieten van het lekkere weertje?
Denk dat over ongeveer een uurtje het onweer hier zal zijn, ik hoop dat het superheftig gaat worden!
(mn browser wil soms fok niet updaten)
Jammer dat het zo ruk gaat met je Child
maar ik hoop voor je dat dit weekend voor je tenminste een lichtpuntje voor je zal zijn
Denk dat over ongeveer een uurtje het onweer hier zal zijn, ik hoop dat het superheftig gaat worden!
Ow pff, ik zag jouw bericht pas nadat ik het mijne geplaatst hadquote:
Weekend, home sweet home (tot zondagavond).
Wat een pittige week was dit... Ik begin wel een beetje meer te begrijpen waarom ze dit willen. Desondanks vind ik het erg lastig om te accepteren (eten + bizar slecht slapen + depersonalisatie/dissociatie dat niet zo lekker gaat + iets te suïcidaal = opname).
Dit weekend eventjes lui zijn en veel mensen zien (moet ook trouwens). En dan mogen ze me weer pesten.
(mn browser wil soms fok niet updaten)Jammer dat het zo ruk gaat met je Child
maar ik hoop voor je dat dit weekend voor je tenminste een lichtpuntje voor je zal zijn
Onweer is hier begonnen! Vet gezellig het maakt me helemaal blij (21:00 en het lijkt wel nacht)
Tja... het is blijkbaar nodig. Die opname hing al sinds ik uit de vorige was boven mijn hoofd. Misschien heeft die gewoon te kort geduurd. Ik ga gewoon heel erg hard mijn best doen
het maakt me helemaal blij (21:00 en het lijkt wel nacht)Tja... het is blijkbaar nodig. Die opname hing al sinds ik uit de vorige was boven mijn hoofd. Misschien heeft die gewoon te kort geduurd. Ik ga gewoon heel erg hard mijn best doen
Ik ben nieuw in deze reeks dus weet niet of mijn opmerking/vraag hier kan, en anders is het gewoon om ff van me af te schrijven.
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
Persoonlijk zou ik het niet weten, ik reageer me namelijk eigenlijk nooit fysiek af op dingen of mensen (of andere levende dingen).quote:
Ik ben nieuw in deze reeks dus weet niet of mijn opmerking/vraag hier kan, en anders is het gewoon om ff van me af te schrijven.
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
Misschien dat ze ergens op die momenten (dat ze zich genegeerd voelde) het gevoel had dat haar relatie al een gelopen race was en daarom haar eigen spullen kapot ging maken?
Ik ben hier niet de expert, maar misschien dat iemand anders hier wel meer over kan vertellen?
--------------------------------------------
Edit: Vanmiddag had ik niks te doen (sinds ik met mn medicatie gestopt ben, ben ik wat onrustiger) dus besloot ik op zoek te gaan naar een oude kennis die ik nog van 7 jaar geleden kende.
Het contact tussen ons was sindsdien verwaterd, maar we konden eigenlijk altijd al goed met elkaar opschieten (we waren onder andere collega's toen ik hulpkok als vrijwilligerswerk deed) en ik wist nog waar ze toen woonde (wat gewoon in hetzelfde dorp is) en haar voornaam (achternaam wist ik dat ik me die wel ging herinneren als ik die op het naambordje zou zien staan). Dus ik daarheen gelopen en stond voor het appartementencomplex en zag idd haar voorletter en een achternaam die me bekend voorkwam, dus ik aanbellen en ze was thuis.
Nadat ik zei wie ik was, liet ze me natuurlijk gelijk binnen
We hebben even bijgekletst (opzich nieteens zoveel verteld ondanks dat we elkaar al zo'n 7 jaar niet meer gezien hadden) en vertelden wat ons zo bezighield. Bleek ze 3 jaar geleden ook de diagnose "asperger" gehad te hebben
Dus ik liet haar een boek zien wat ik pas geleden gekocht heb en zij bleek dat boek ook te hebben
leverde wel wat grappige momenten op.Maar nu komt het:
Terwijl ik aan het vertellen was, begon het -weer- te gebeuren!
mn vingers en lippen begonnen te tintelen en ik werd een beetje licht in mn hoofd.
Ik herken het, maar ik weet na al die jaren nog steeds niet wat het is. Ik heb op dat moment gezegd dat ik naar de supermarkt wou en na het uitwisselen van telefoonnummers ben ik gelijk gegaan, want als ik was gebleven en door was gegaan met vertellen, waren de symptomen alleen maar erger geworden.
Ik heb dit al misschien 10 jaar en baal er nog steeds van dat mn toenmalige begeleiders van de groepstherapie me niet gewoon vertelden wat er met me gebeurde.
En omdat de laatste tijd er altijd wel -wat- aan de hand is in mn leven, vergeet ik elke keer mn spv te vragen, dus ik zit te denken om haar maar gewoon te bellen -of- om gewoon daarheen te gaan en te vragen of iemand even 10 minuutjes tijd voor me heeft.
Edit2: Of ik bel gewoon mn eigen zusje even op, die is ten slotte pas geleden als psychologe afgestudeerd (wel leuk als ik de makkelijke weg als 1e probeer
)Edit3: Juist ja, ze neemt nooit de telefoon op en belt nooit terug, daar heb ik dus niet veel aan
[ Bericht 13% gewijzigd door magnetronkoffie op 06-06-2015 17:58:40 ]
Ik denk wel dat dat kan ja. Maar dan is ze al tijden intern gestresst en gespannen denk ik. Dan slaat de paniek een keer toe. Naar de psycholoog is een goede keuze. En misschien kan ze er meer over praten als ze gespannen of onzeker of angstig is? Dat lucht misschien wel op.quote:
Ik ben nieuw in deze reeks dus weet niet of mijn opmerking/vraag hier kan, en anders is het gewoon om ff van me af te schrijven.
Vanochtend was ik toevallig in de buurt van waar mijn zusje woont. Daarom kwam ik ff op de koffie, haar vriend was er ook want hij was blijven slapen. Ze moest naar haar werk dus toen ik 10 minuten binnen was, vertrok ze alweer. Er was ogenschijnlijk niks aan de hand, maar toen ze weg wilde gaan begon ze te huilen, maakte het uit met haar vriend en liep ze weg.
Ik was met stomheid geslagen en haar vriend ook, maar hij gaf aan dat dit vaker was gebeurd en we zijn toen met z'n tweeën even gaan gamen in haar woning. Hij zei dat mijn zusje vanwege haar angststoornis soms paniekaanvallen heeft waarbij ze zich zo gedraagt en dat dat de laatste tijd vaker was. Ik ben bekend met angststoornissen maar niet met deze symptomen. Ze zegt zich zo te gedragen omdat ze bang is dat haar vriendje haar verlaat, maar dat zie ik en anderen niet gebeuren, hooguit vanwege haar eigen gedrag dan.
Tien minuten later kwam ze woedend en schreeuwend weer binnen, smeet haar laptop kapot op de grond en probeerde alle spullen die ze kon pakken (haar eigen spullen) kapot te maken, we hebben haar met z'n tweeën in bedwang moeten houden, ze was fysiek en verbaal totaal onhandelbaar. Schreeuwen, zich proberen los te rukken etc. Ze krijste de hele buurt bij elkaar. Ik schrok me rot want ik heb in de 22 jaar dat ik mijn zusje ken nooit heftige emoties bij haar waargenomen, en al helemaal dit niet. Ze leek wel bezeten en rijp voor een gesloten inrichting. Volgens haar vriend heeft ze vaker dingen kapot gegooid en het in een impuls uitgemaakt.
Haar voornaamste verwijt was dat haar vriend, die ze meermaals had opgebeld, blijkbaar zijn telefoon niet opnam in de tien minuten dat ze weg was maar hij had niks door want we zaten te gamen. En al had hij het wel door gehad, niets rechtvaardigt zo'n reactie.
Ik ben dus enorm geschrokken en toen ze een uurtje later was gekalmeerd, hebben we rustig gewandeld en gepraat (werk had ik voor haar afgebeld) en toen had ze al enorme spijt, was ze zichzelf weer en gaf ze aan dat ze in blinde paniek was opdat hij haar zou verlaten. Daarom wilde ze alles kapotmaken. Die gedachtegang gaat er bij mij niet in, maar mensen met paniekaanvallen doen wel vaker irrationele dingen. Op deze manier is ze echter een gevaar voor zichzelf en voor anderen.
We zijn heel boos geworden en ze gaat maandag met haar psycholoog bellen, bij wie ze juist een poosje weg was. Daarna hebben we maar weer normaal gedaan, want boos blijven werkt alleen maar escalerend. Al heeft met name haar vriend alle reden om boos te zijn want ze behandelt hem heel slecht, terwijl hij zo goed voor haar is.
Mijn vraag: past dit gedrag in het patroon wat jullie hier (als experts/kenners?) van een angststoornis hebben?
@magnetronkoffie Klinkt als hyperventilatie, vaak samenhangend met een paniekaanval.
Ego post: ik heb het te druk en mn hoofd maakt er een potje van. Ook door enorme onzekerheid, dat is heel hardnekkig helaas :/
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
@zomertje
Elvi hintte ook al naar paniekaanval.
Het gekke alleen is dat dit zo goed als altijd gebeurde/gebeurt als ik met iemand over mezelf aan het praten was/ben, verder kan ik me maar 1 andere situatie herinneren die emotioneel echt -unreal- was en ik dezelfde symptomen had (dat was namelijk tijdens en direct na mn ontmaagding).
Wel vervelend, want erover praten kan het dus juist triggeren
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 06-06-2015 22:14:00 (stond een haakje, geen idee waarom) ]
Elvi hintte ook al naar paniekaanval.
Het gekke alleen is dat dit zo goed als altijd gebeurde/gebeurt als ik met iemand over mezelf aan het praten was/ben, verder kan ik me maar 1 andere situatie herinneren die emotioneel echt -unreal- was en ik dezelfde symptomen had (dat was namelijk tijdens en direct na mn ontmaagding).
Wel vervelend, want erover praten kan het dus juist triggeren
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 06-06-2015 22:14:00 (stond een haakje, geen idee waarom) ]
Sorry, voor de lange posts heb ik niet de concentratie om erdoor te komen. Heb een paar pogingen gedaan, maar mijn hoofd wil dat gewoon niet.
(en onzekerheid heb jij nergens voor nodig)
-----
Ego: Weekendje thuis is fijn. Eigen bed is toch het fijnste, ondanks alle nachtmerries. Helaas vanavond weer terug. Ik hoop dat ik snel thuis mag blijven ('k word elke week geëvalueerd. Dus als ik het goed genoeg doe, is het klaar).
Wat ontzettend vervelend *knuffel* Lukt het je misschien om wat rust te creëren door lijstjes te maken oid? Visueel je gedachten op orde te brengen.quote:
Ego post: ik heb het te druk en mn hoofd maakt er een potje van. Ook door enorme onzekerheid, dat is heel hardnekkig helaas :/
(en onzekerheid heb jij nergens voor nodig
)-----
Ego: Weekendje thuis is fijn. Eigen bed is toch het fijnste, ondanks alle nachtmerries. Helaas vanavond weer terug. Ik hoop dat ik snel thuis mag blijven ('k word elke week geëvalueerd. Dus als ik het goed genoeg doe, is het klaar).
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Zomertje, het lijkt erop dat het idd hyperventilatie zou kunnen zijn. Wsl iets in de zin van dat ik tijdens het praten niet aan mn ademhaling denk en teveel CO2 in mn bloed krijg ofzo?quote:
[..]
@magnetronkoffie Klinkt als hyperventilatie, vaak samenhangend met een paniekaanval.
Met misschien stress erbij?quote:
[..]
Zomertje, het lijkt erop dat het idd hyperventilatie zou kunnen zijn. Wsl iets in de zin van dat ik tijdens het praten niet aan mn ademhaling denk en teveel CO2 in mn bloed krijg ofzo?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Nou, het gekke is dat ik dit totaal niet als paniek ervaar, maar eerder als "gewoon raar" ofzo. Vandaar ook dat ik het eigenlijk nooit echt kon plaatsen.quote:Op donderdag 11 juni 2015 19:06 schreef Gray het volgende:
Op je ademhaling letten is in mijn ervaring ook de beste manier om paniek te doen bedaren.
Wel is de kans groot dat stress toch ook een rol speelt in deze, maar dat met die ademhaling zou op zich wel kunnen kloppen, maar moet het even laten inzinken want ik snap het zelf ook nog niet zo goed enzo
Hoe gaat het met iedereen? Zelf al een poosje niet meer gepost hier. Ben zelf op het moment een beetje emotieloos. Geen echte paniek meer gehad, maar vrolijk/blij ben ik de afgelopen weken ook geen een keer geweest. Enige wat ik echt ben de laatste tijd is moe.
Gesprekken bij psycholoog gaan waarschijnlijk verlengd worden. Tot nu toe vooral over paniekstoornis gehad, maar afgelopen keer ook over periode dat m'n moeder zwaar depressief was. Kwam toch wel heel veel uit (zelf ook niet verwacht). Psycholoog gaf ook aan dat er meer achter zit dan alleen paniekstoornis. Zullen het dus gaan zien de komende tijd.
Gesprekken bij psycholoog gaan waarschijnlijk verlengd worden. Tot nu toe vooral over paniekstoornis gehad, maar afgelopen keer ook over periode dat m'n moeder zwaar depressief was. Kwam toch wel heel veel uit (zelf ook niet verwacht). Psycholoog gaf ook aan dat er meer achter zit dan alleen paniekstoornis. Zullen het dus gaan zien de komende tijd.
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
Zelf ook weinig gepost hier, lees nog wel af en toe mee om te kijken hoe het met iedereen gaat.quote:
Sinds de Columbustraining in maart gaat het eigenlijk best goed. Mijn gordijnen zijn nog altijd open en kan van een zonnetje genieten (al zit ik er nog steeds niet echt in ofzo).
Mijn algemene stemming is beter dan hij gewest is, dus dat is wel erg prettig. Geen depri buien meer gehad of echte stemmingswisselingen.
Speel veel piano (erg leuk gaan vinden) en vind m'n werk ook nog altijd leuk (half jaar sinds terugkomst is omgevlogen)
Komende donderdag t/m zondag de vervolgtrainig (mandela). Ben zeer benieuwd hoe zwaar en mooi dat gaat zijn. Zenuwachtig, maar wel gezonde spanning.
Dus ik mag niet klagen eigenlijk.
(behalve dan dat ik nog steeds niet sport en nog steeds slecht eet en nog te veel drink soms
)
Even ego: Ik ben weer thuis en blijf nu thuis. Ik ga de deeltijd behandeling doen, met mijn oude eigen individuele behandelingen erdoor heen. Dit komt door mijn onvermogen om in groepen te functioneren. Of onvermogen... iets te goed. Ik was voornamelijk 24/7 bezig met iedereen te pleasen en ik durfde nul ruimte in te nemen, waardoor ik niet aan therapie toe kwam. Het resultaat was dat ik of alleen op mijn kamer zat te huilen daar of vrolijk/gezellig/lief in de groep was. De anderen vonden me gelukkig wel aardig en vonden dat ik ze goed en veel steunde, maar desondanks: dit werkte voor niemand goed.
Dus deeltijd, waarin ik toch ook ga leren in groepen te functioneren en vooral mezelf te zijn. En mijn eigen individuele behandeling om ook wat verder te komen in mijn leven.
Desondanks ben ik wel weer wat meer geland van de mini-opname van anderhalf week.
Dus deeltijd, waarin ik toch ook ga leren in groepen te functioneren en vooral mezelf te zijn. En mijn eigen individuele behandeling om ook wat verder te komen in mijn leven.
Desondanks ben ik wel weer wat meer geland van de mini-opname van anderhalf week.
Niet leuk om tot zo'n conclusie over jezelf te moeten komen, maar als het zo is dan kun je het wel beter accepteren zoals het nu is.quote:
Even ego: Ik ben weer thuis en blijf nu thuis. Ik ga de deeltijd behandeling doen, met mijn oude eigen individuele behandelingen erdoor heen. Dit komt door mijn onvermogen om in groepen te functioneren. Of onvermogen... iets te goed. Ik was voornamelijk 24/7 bezig met iedereen te pleasen en ik durfde nul ruimte in te nemen, waardoor ik niet aan therapie toe kwam. Het resultaat was dat ik of alleen op mijn kamer zat te huilen daar of vrolijk/gezellig/lief in de groep was. De anderen vonden me gelukkig wel aardig en vonden dat ik ze goed en veel steunde, maar desondanks: dit werkte voor niemand goed.
Dus deeltijd, waarin ik toch ook ga leren in groepen te functioneren en vooral mezelf te zijn. En mijn eigen individuele behandeling om ook wat verder te komen in mijn leven.
Desondanks ben ik wel weer wat meer geland van de mini-opname van anderhalf week.
En wat nog niet is, hoeft ook niet nooit te komen he?
Ach... als het probleem is dat ik te sociaal ben, vind ik het niet zo ergquote:
[..]
Niet leuk om tot zo'n conclusie over jezelf te moeten komen, maar als het zo is dan kun je het wel beter accepteren zoals het nu is.
En wat nog niet is, hoeft ook niet nooit te komen he?
Alleen een beetje jammer dat het niet goed voor me isEen beetje "egocentrischer" worden is op zich niet verkeerd
Als je alleen maar een lijf en een gedachte bent, ben je nog niet gelijk een persoon (omdat je jezelf helemaal wegcijfert).quote:
[..]
Ach... als het probleem is dat ik te sociaal ben, vind ik het niet zo erg
Een beetje "egocentrischer" worden is op zich niet verkeerd
Het is dan ook helemaal niet zo gek dat het niet goed voor je blijkt te zijn, zie het maar als een reality-check
Dat is wel exact zoals ik mezelf ervaar (oké, dat lijf vergeet ik soms). Dat heb je wel perfect verwoordquote:
[..]
Als je alleen maar een lijf en een gedachte bent, ben je nog niet gelijk een persoon (omdat je jezelf helemaal wegcijfert).
Het is dan ook helemaal niet zo gek dat het niet goed voor je blijkt te zijn, zie het maar als een reality-check
Naja... de komende tijd vol aan de bak met mezelf veranderen
Weekend en dan weer fultime therapie. Alleen nu wel met het geluk dat ik 's avonds alleen ben en een eigen bedje heb
Omdat ik vroeger ook zo wasquote:
[..]
Dat is wel exact zoals ik mezelf ervaar (oké, dat lijf vergeet ik soms). Dat heb je wel perfect verwoord
Het was wel een takkewerk om daar verandering in te brengen, maar ik vind het resultaat absoluut de moeite waard
Zelfacceptatie is sowieso een 1e stap, als je die overslaat, ga je niet ver komen (even een tip)quote:Naja... de komende tijd vol aan de bak met mezelf veranderen
Edit: Eigenlijk is het een wat langer verhaal (het is ingewikkeld en verwarrend) maar toch maar niet getikt nu
Het gaat nog niet zo super hier, te druk en dan merk ik dat gelijk. Maar probeer maar eens de rust te vinden....
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Wat ontzettend naar om te lezenquote:
Het gaat nog niet zo super hier, te druk en dan merk ik dat gelijk. Maar probeer maar eens de rust te vinden....
Weet je waardoor dit patroon ontstaat? Hoe je dit kan veranderen?
En mij is geleerd om maar direct in zulke gevallen het roer om te gooien en te schrappen. Mensen begrijpen dat wel! En misschien voor jezelf een afspraak maken over hoeveel dingen je in een week mag doen? Vol = vol?
Heel veel sterkte. En wees een beetje lief voor jezelf!
Heb voor morgen ook al nee gezegd, maar het blijft lastig omdat ook werk energie vergt. Thanksquote:
[..]
Wat ontzettend naar om te lezen
Weet je waardoor dit patroon ontstaat? Hoe je dit kan veranderen?
En mij is geleerd om maar direct in zulke gevallen het roer om te gooien en te schrappen. Mensen begrijpen dat wel! En misschien voor jezelf een afspraak maken over hoeveel dingen je in een week mag doen? Vol = vol?
Heel veel sterkte. En wees een beetje lief voor jezelf!
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Inmiddels al drie gesprekken bij de psycholoog achter de rug. Zaken als mezelf minder druk opleggen en accepteren dat ik niet overal controle over heb zijn dingen die ik zeker heb opgestoken en waar ik wat aan heb, maar toch gaat het voor mijn gevoel niet diep genoeg. Ik wil niet aan symptoombestrijding doen, ik wil aan de kern van het probleem werken.
Om deze reden heb ik gevraagd of ik doorverwezen kan worden. Ik wil toch liever met een geroutineerd psycholoog of psychiater aan de slag om te kijken wat er precies achter mijn gedrag schuilt, en hoe ik door deze dingen aan te pakken mijn mentale gesteldheid kan verbeteren. Ik vind het ergens wel spannend, omdat ik niet echt weer wat er allemaal zit, maar ik heb wel het gevoel dat zoiets doen me erg gaat helpen.
Om deze reden heb ik gevraagd of ik doorverwezen kan worden. Ik wil toch liever met een geroutineerd psycholoog of psychiater aan de slag om te kijken wat er precies achter mijn gedrag schuilt, en hoe ik door deze dingen aan te pakken mijn mentale gesteldheid kan verbeteren.
Ik vind het ergens wel spannend, omdat ik niet echt weer wat er allemaal zit, maar ik heb wel het gevoel dat zoiets doen me erg gaat helpen.
Ignorance is bliss
Ik kreeg in het afgelopen jaar (ongeveer) van jou ook de indruk dat je opvallend veel bezig was met mindfullness en spirituatileit (naja, niet echt letterlijk, maar meer het idee, denk dat je wel snapt wat ik bedoel..en anders hoor ik het wel van jouquote:
Zaken als mezelf minder druk opleggen en accepteren dat ik niet overal controle over heb zijn dingen die ik zeker heb opgestoken en waar ik wat aan heb, maar toch gaat het voor mijn gevoel niet diep genoeg. Ik wil niet aan symptoombestrijding doen, ik wil aan de kern van het probleem werken.
), en echt heel veel. Zoveel dat het bij mij juist een beetje als een gevecht tegen jezelf overkwam ipv dat het echt als -de- oplossing was voor je.Ik had eerder het idee dat je er zoveel mee bezig was omdat je simpelweg geen betere coping-methodes had? Dus ik vind het sowieso wel goed dat je nu echt wilt gaan graven.
Soms ontdek je pas na een tijdje dat je linksom je doel niet kunt bereiken (ondanks herhaaldelijke pogingen), dan kan je beter rechtom eens een kans geven
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Damn...al 1 van je behandelaars verteld?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Damn...al 1 van je behandelaars verteld?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja... zeker! Ik ben verbijsterd. En blij Zeker omdat me verteld is dat ik vruchtbaarheid op de buik kan schrijven, dit geeft ineens perspectief en brengt me in de war
Ik heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen maar ik heb wel even zin om door de stad te sloffen dus dat is oké
Zeker omdat me verteld is dat ik vruchtbaarheid op de buik kan schrijven, dit geeft ineens perspectief en brengt me in de warIk heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen
maar ik heb wel even zin om door de stad te sloffen dus dat is oké
quote:
[..]Pff, dat was zeker even schrikken voor jeSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Magoed, gelukkig niks aan de hand verderKlopt, maar het is soms ook wel leuk om eens goed nieuws te krijgen ipv alleen maar slecht nieuwsquote:
Op
Ja, dit is wel bijzonder! Je lichaam 'spreekt' tegen je!quote:
Ja... zeker! Ik ben verbijsterd. En blij
Ik heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen
The love you take is equal to the love you make.
Nou...nou, niks aan de hand, wacht maar totdat jij uit je piemel bloedt en buik/rug/been/hoofdpijn hebtquote:
[..]
Pff, dat was zeker even schrikken voor je
Magoed, gelukkig niks aan de hand verder
Jup!quote:[..]
Klopt, maar het is soms ook wel leuk om eens goed nieuws te krijgen ipv alleen maar slecht nieuws
(positief in de war. Een soort van "yeah, toch niet alles verziekt!")
quote:
[..]
Nou...nou, niks aan de hand, wacht maar totdat jij uit je piemel bloedt en buik/rug/been/hoofdpijn hebt
[..]
Jup!
(positief in de war. Een soort van "yeah, toch niet alles verziekt!")
naja, ben in elk geval wel blij voor jou nu heb je wat meer opties enzo, stof tot nadenken
Goed nieuwsquote:
Ja... zeker! Ik ben verbijsterd. En blij
Ik heb moeten beloven straks een cadeautje voor mezelf te kopen
Misschien ook voorzichtig een idee om eens een leuk shirtje te kopen voor de zomer? Als kado, of is dat eerder een straf?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Geen slecht idee inderdaadquote:
[..]
Goed nieuws
Misschien ook voorzichtig een idee om eens een leuk shirtje te kopen voor de zomer? Als kado, of is dat eerder een straf?
Een cadeautje kopen is best erg lastig, maar goed, ik ga het proberen
!
Haha. Bizar! Om zo laat in je leven daarmee te starten CotS. 
.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Eens. Zeker nadat je laatst schreef dat je bang was dat het altijd allemaal zo zou blijven C. Dingen veranderen toch.... En je hap-ervaring is inderdaad een beetje jammer maar je benoemt je zelf wel als een volwassen vrouw in dat stukje, dat heb ik je ook niet eerder zien doen. Hopelijk heb je wat leuks voor jezelf kunnen kopen. Arm schaap.quote:Op maandag 15 juni 2015 14:53 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ja, dit is wel bijzonder! Je lichaam 'spreekt' tegen je!
Ik was er inderdaad het afgelopen jaar in doorgeschoten. Dit was volgensmij een reactie op het feit dat 'denken' me in eerste instantie geen soelaas had gebracht en dat ik daardoor maar probeerde helemaal niet meer te denken.quote:
[..]
Ik kreeg in het afgelopen jaar (ongeveer) van jou ook de indruk dat je opvallend veel bezig was met mindfullness en spirituatileit (naja, niet echt letterlijk, maar meer het idee, denk dat je wel snapt wat ik bedoel..en anders hoor ik het wel van jou
Ik had eerder het idee dat je er zoveel mee bezig was omdat je simpelweg geen betere coping-methodes had? Dus ik vind het sowieso wel goed dat je nu echt wilt gaan graven.
Soms ontdek je pas na een tijdje dat je linksom je doel niet kunt bereiken (ondanks herhaaldelijke pogingen), dan kan je beter rechtom eens een kans geven
Nu zie ik iets als mediteren nogsteeds als nuttig. Ik doe het nogsteeds dagelijks, het ontspant me, zorgt voor minder kopzorgen, alleen het is niet de enige oplossing. Ik wil ook mijn perspectieven veranderen, anders/positiever leren denken, nieuwe houdingen aannemen. De waarheid ligt denk ik in het midden. Beide stromingen kunnen nuttig voor me zijn, en het klopt inderdaad dat ik nu ook de andere route een kans geef.
Ignorance is bliss
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |