OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
OUD / Bevallingsverhalen deel 1 18-02-2003 t/m 07-07-2004
OUD / Bevallingsverhalen deel 2 08-07-2004 t/m 17-02-2005
OUD / Bevallingsverhalen deel 3 17-02-2005 t/m 06-07-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 4 06-07-2006 t/m 05-11-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 5 05-11-2006 t/m 26-07-2007
OUD / Bevallingsverhalen deel 6 26-07-2007 t/m 08-05-2008
OUD / Bevallingsverhalen deel 7 08-05-2008 t/m 07-01-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 8 07-01-2009 t/m 27-08-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 9 27-08-2009 t/m 20-12-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 10 20-12-2009 t/m 11-05-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 11 11-05-2009 t/m 02-12-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 12 02-12-2010 t/m 25-05-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 13 01-06-2011 t/m 17-11-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 14 20-11-2011 - 09-10-2012
OUD / Bevallingsverhalen deel 15 09-10-2012 - 11-04-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 16 11-04-2013 - 15-06-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 17 15-06-2013 - 08-12-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 18 08-12-2013 - 03-07-2014
OUD / Bevallingsverhalen deel 2 08-07-2004 t/m 17-02-2005
OUD / Bevallingsverhalen deel 3 17-02-2005 t/m 06-07-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 4 06-07-2006 t/m 05-11-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 5 05-11-2006 t/m 26-07-2007
OUD / Bevallingsverhalen deel 6 26-07-2007 t/m 08-05-2008
OUD / Bevallingsverhalen deel 7 08-05-2008 t/m 07-01-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 8 07-01-2009 t/m 27-08-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 9 27-08-2009 t/m 20-12-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 10 20-12-2009 t/m 11-05-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 11 11-05-2009 t/m 02-12-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 12 02-12-2010 t/m 25-05-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 13 01-06-2011 t/m 17-11-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 14 20-11-2011 - 09-10-2012
OUD / Bevallingsverhalen deel 15 09-10-2012 - 11-04-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 16 11-04-2013 - 15-06-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 17 15-06-2013 - 08-12-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 18 08-12-2013 - 03-07-2014
Poeh, wat een verhalen. Het blijft bijzonder.
Ik moet de mijne ook maar eens opschrijven. Beetje verwerking ook denk ik.
Maar als ik terug denk aan het eerste moment dat ze bij me lag..
Zo mooi, voorbij met de pijn, genieten kan beginnen. Heerlijkheid.
Ik moet de mijne ook maar eens opschrijven. Beetje verwerking ook denk ik.
Maar als ik terug denk aan het eerste moment dat ze bij me lag..
Zo mooi, voorbij met de pijn, genieten kan beginnen. Heerlijkheid.
Mijn verhaal is lang en waarschijnlijk wat onsamenhangend, maar ik wilde het opgeschreven/ weggeschreven hebben.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik ben benieuwd naar de eerste bevallingsverhalen vanuit (nou ja, niet rechtstreeks 
) het nieuwe Haga Moeder&Kind Centrum (Den Haag dus). Ben er vanavond geweest. Chique bedoening hoor. Ben benieuwd hoe het ervaren gaat worden. Nog 2 weken!
) het nieuwe Haga Moeder&Kind Centrum (Den Haag dus). Ben er vanavond geweest. Chique bedoening hoor. Ben benieuwd hoe het ervaren gaat worden. Nog 2 weken!
Don't you love her madly?
Wow, Cholula, dat was best een klus. Ik vond het heul geen onsamenhangend verhaal hoor, ik vond het plezierig lezen! Gefeliciteerd met je manneke.
Don't you love her madly?
cholula, mooi opgeschreven.
En uitgerekend een open dag, wat errug.
En uitgerekend een open dag, wat errug.
In juli of augustus kan ik hopelijk mijn verhaal doen.quote:Op vrijdag 17 april 2015 21:54 schreef Lovechild het volgende:
Ik ben benieuwd naar de eerste bevallingsverhalen vanuit (nou ja, niet rechtstreeks
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
mooi opgeschreven cholula! ik herken veel, ook al begon het bij mij met een inleiding in het ziekenhuis. maar hoe je beschrijft dat je ineens een heel ander scenario voor je hebt enzo...
@lovechild is het mooi? ik vind het zo jammer dat het in oktober nog niet af was... daar kan je partner ook bij je slapen als je moet blijven he?
@lovechild is het mooi? ik vind het zo jammer dat het in oktober nog niet af was... daar kan je partner ook bij je slapen als je moet blijven he?
Kwak
Cholula het klinkt ondanks de ks toch als een mooie bevalling waarbij heel goed naar jullie wensen en gevoel is geluisterd. Kom lekker bij en geniet van jullie mooie mannetje. 
Oh leuk! Ik werk vanaf mei 10 uur per week op de kraamafdeling, maar geen medische functie dus zal niet gauw in de gelegenheid zijn aan kraamvrouwen vragen hoe het bevalt :pquote:
cholula, mooi opgeschreven.
En uitgerekend een open dag, wat errug.
[..]
In juli of augustus kan ik hopelijk mijn verhaal doen.
Ja, het is mooi, Kwakz0r. Partners kunnen inderdaad blijven slapen. Praktische banken die heel gemakkelijk tot een bed omgetoverd kunnen worden. Het is net een hotel eigenlijk.
Don't you love her madly?
Ik ben ook heel benieuwd maar ga er vast nog een keertje komenquote:
Ik ben benieuwd naar de eerste bevallingsverhalen vanuit (nou ja, niet rechtstreeks
Geldt overigens ook voor het nieuwe Reinier de Graaf. Die gaan deze zomer open en hebben eenzelfde constructie als t goed is qua 'suites' enzo.
:)
Ik heb jouw ervaring net gelezen, het komt heel erg overeen inderdaad! Grote verschil is dat bij mij de verdoving helemaal werkte.quote:
mooi opgeschreven cholula! ik herken veel, ook al begon het bij mij met een inleiding in het ziekenhuis. maar hoe je beschrijft dat je ineens een heel ander scenario voor je hebt enzo...
@lovechild is het mooi? ik vind het zo jammer dat het in oktober nog niet af was... daar kan je partner ook bij je slapen als je moet blijven he?
Elke keer vind ik de verhalen weer heel bijzonder om te lezen, allemaal uniek en beleefd op een hele eigen manier <3 Hoe dan ook geweldige verhalen met stuk voor stuk een prachtig resultaat <3
Heel helder opgeschreven Cholula! Ik herken, op mijn eigen manier, de zoektocht naar ontspanning vinden in de weeën. En de steun die de nabijheid van je lief biedt. Ik ben supernieuwsgierig naar z'n naam! Dus als je een keertje zin hebt om een DM te sturen
Heel helder opgeschreven Cholula! Ik herken, op mijn eigen manier, de zoektocht naar ontspanning vinden in de weeën. En de steun die de nabijheid van je lief biedt. Ik ben supernieuwsgierig naar z'n naam! Dus als je een keertje zin hebt om een DM te sturen
Cho, de weeen opvangen vond ik ook vreselijk hoor. Ik vond mezelf ook een aansteller dat ik ineens van mijn geloof afstapte en om pijnstilling smeekte (die ik pas kreeg bij persweeen, en dat was een prik want wachten op ruggeprik kon ik niet meer) volgende keer (als die er ooit komt) vraag ik meteen om pijnstilling. Dan maar als watje gezien worden.
Je hebt het gewoon super gedaan.
Je hebt het gewoon super gedaan.
Misschien is het ook wel goed om mijn verhaal hier te vertellen. Ik heb het idee dat het nooit gebeurd is namelijk, het was zo'n waas en door al het gedoe in het ziekenhuis erna ben ik het eigenlijk allemaal weer vergeten... Kijken of ik het nog weet.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Cho en Cactus wat een prachtige verhalen
En ook nog voor alle verhalen op de laatste pagina van het vorige topic.. heel mooi om te lezen
En ook nog voor alle verhalen op de laatste pagina van het vorige topic.. heel mooi om te lezen
Sleep All Day, Party All Night, Its Great To Be Radyhyn!
Vv (nov '14) & Aa (nov '16)
Vv (nov '14) & Aa (nov '16)
Cactus wat een mooi verhaal. Ik kan me voorstellen dat je enorm schrikt als je vlies al zo vroeg breekt. 
Gelukkig is na de heftige paar weken in het zh nu alles goed en kunnen jullie thuis lekker genieten van elkaar.
Gelukkig is na de heftige paar weken in het zh nu alles goed en kunnen jullie thuis lekker genieten van elkaar.
Ja wat trippende eend zegt ^^quote:Op zondag 19 april 2015 19:05 schreef Spees_Eend het volgende:
Mooi weer, C's! I
Tevens reminder voor mezelf, ik wil ook nog mijn verhaal uittypen als afsluiting.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Godver LE wat klink jij ontzettend sterk! Jullie ook zo gewenste 3e kindje. Heel veel sterkte voor alle moeilijke momenten die er zijn en nog gaan komen.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
LE ..ik ben sprakeloos. Dit is echt niet te bevatten. Tegelijkertijd beschrijf je het zo mooi en met zoveel liefde.
ongelooflijk hoe sterk jij/jullie zijn
ongelooflijk hoe sterk jij/jullie zijn
LE, tranen! Wat heb je het mooi opgeschreven en wat klinkt er ontzettend veel liefde voor jullie prachtige Elva
LE... 
Nog 's dikke knuffel voor jullie
Nog 's dikke knuffel voor jullie
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Lieve L-E, zoveel liefde en verdriet tegelijkertijd. Wat ontzettend oneerlijk dat jullie zo snel al afscheid hebben moeten nemen van elkaar .
Voor altijd zal ze jullie meisje zijn, jullie Elva
.Voor altijd zal ze jullie meisje zijn, jullie Elva
LE wat bijzonder om jullie verhaal te mogen lezen. Wat enorm verdrietig en enorm vol liefde...
wat bijzonder om jullie verhaal te mogen lezen. Wat enorm verdrietig en enorm vol liefde...
We'll have love aplenty
We'll have joys outnumberd
We'll share perfect moments
You and Me
We'll have joys outnumberd
We'll share perfect moments
You and Me
Jeetje LE... Wat mooi en verdrietig tegelijk. Tranen maar ook ontzag voor jullie... Wauw wat een geweldige ouders heeft Elva!
Wow L-E, wat heftig, wat verdrietig maar ook wat prachtig. Er spreekt zoveel liefde uit je verhaal. Echt, wat ben jij een sterke vrouw en een geweldige moeder.
Oh LE wat prachtig geschreven.
Jullie Elva. Wat verdrietig dat jullie mooie gezin zo kort samen kon zijn!
Jullie Elva
. Wat verdrietig dat jullie mooie gezin zo kort samen kon zijn!
♥ J & S
L-E, je verhaal raakt me enorm.
Zoveel liefde voor jullie kleine dochter, en zo wreed dat het zo gelopen is
Ook wij zullen Elva nooit vergeten. Zo is ze toch nog onsterfelijk geworden.
Zoveel liefde voor jullie kleine dochter, en zo wreed dat het zo gelopen is
Ook wij zullen Elva nooit vergeten. Zo is ze toch nog onsterfelijk geworden.
.... met gevoel voor drama....
L-E, wat een verschrikkelijk mooi maar triest verhaal. Wat fijn dat Elva jullie als ouders heeft mogen krijgen, die verdient ze. Sterkte op 4 mei.
Oh L-E, wat een intens verdriet en liefde spreek je uit, jullie mooie Elva zal ik nooit vergeten
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
LE wat klinkt er enorm veel liefde uit je verhaal. Je dochter zal trots zijn voor altijd bij jullie prachtig gezin te horen.
Och lieve L-E. Er is geen beter gezin voor Elva dan de jouwe. Dat blijkt maar weer uit dit bevallingsverhaal.
Och LE, wat een achtbaan aan emoties... . Koester deze dagen nog met jullie mooie meisje en ik hoop dat jullie een prachtig afscheid zullen hebben maandag. Vergeten zullen jullie (en wij!) haar nooit.
. Koester deze dagen nog met jullie mooie meisje en ik hoop dat jullie een prachtig afscheid zullen hebben maandag. Vergeten zullen jullie (en wij!) haar nooit.
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
LE wat een verhaal . Dat het zo heeft moeten aflopen is onvoorstelbaar. Maar ik ben zo blij voor jullie dat jullie wel nog die tijd met haar gegeven is en dat je er dat gevoel ook echt aan over hebt gehouden. Jullie hebben een prachtig meisje gekregen. Wat zag Elva er mooi en rustig uit op je foto
. Dat het zo heeft moeten aflopen is onvoorstelbaar. Maar ik ben zo blij voor jullie dat jullie wel nog die tijd met haar gegeven is en dat je er dat gevoel ook echt aan over hebt gehouden. Jullie hebben een prachtig meisje gekregen. Wat zag Elva er mooi en rustig uit op je foto
Jullie kind van licht en liefde... . .
Prachtig geschreven, maar wat een wrang, wrang lot..
. .Prachtig geschreven, maar wat een wrang, wrang lot.
.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Wauw L-E 
wat een kracht en liefde spreekt er uit jouw woorden!
Wat zijn jullie sterke ouders zeg! Ik wens jullie veel sterkte voor maandag en de tijd die komen gaat!
Weet dat er aan jullie gedacht wordt!
wat een kracht en liefde spreekt er uit jouw woorden! Wat zijn jullie sterke ouders zeg! Ik wens jullie veel sterkte voor maandag en de tijd die komen gaat!
Weet dat er aan jullie gedacht wordt!
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
LE jemig. Wat schrijf je het mooi, heftig en indringend op.
Jullie meiske, je dochter wat fijn dat ze nog zo bij jullie mocht blijven gedurende je verblijf.
Jullie meiske, je dochter
wat fijn dat ze nog zo bij jullie mocht blijven gedurende je verblijf.
:)
L-E, wat schrijf je prachtig over je gezin, je dochter, je bevalling, haar geboorte... Jouwe dochter, jullie dochter, het zusje van haar grote broers <3
Het is zo intens verdrietig dat ze niet langer fysiek bij jullie kan zijn..
Alle liefde, kracht en licht, voor jullie
Het is zo intens verdrietig dat ze niet langer fysiek bij jullie kan zijn..
Alle liefde, kracht en licht, voor jullie
Wat prachtig beschreven, woorden weet ik even niet maar wel dat ik zoveel bewondering voor jou kracht heb LE
I live life, i love life
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
LE, wat een intens verhaal en wat fijn dat je ook van haar hebt kunnen genieten .
.
Home is where the O+ is...
Indrukwekkend LE. .
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
LE wat mooi geschreven en wat herkenbaar dat stuk over je trots voelen
en wat herkenbaar dat stuk over je trots voelen
Geboren om voor altijd lief te hebben... O+ Roan & Senna O+
LE,kippenvel. Vooral de zin waarbij jouw liefste jullie kleine, mooie meisje aankleedde, maakt veel emotie in me los.
Ik wens jullie veel kracht nu, op 4 mei en erna.
Ik wens jullie veel kracht nu, op 4 mei en erna.
Ohw LE, wat ben je sterk. En wat een prachtig verhaal. Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter en zusje, wat heeft ze mooie namen meegekregen. Sterkte met het afscheid maandag.
L-E wat heb je dat dapper opgeschreven, ik duim voor een hele mooie dag met een waardig afscheid van jullie mooie meisje. Sterkte!
[ Bericht 1% gewijzigd door Suikertante op 02-05-2015 20:53:04 ]
Sterkte![ Bericht 1% gewijzigd door Suikertante op 02-05-2015 20:53:04 ]
L-E wat een liefde spreekt er uit je verhaal, maar wat een intens verdriet. Ik duim voor een mooie dag waar bij jullie afscheid kunnen nemen. Sterkte!
L-E wat verwoord je de geboorte van jullie prachtige derde kindje, jullie dochter, jullie Elva mooi en ontroerend. Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte toe.
Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte toe.
L-E, wat een intens verhaal. Wat ontzettend liefdevol geschreven maar ook zo ontzettend wreed. Heel veel liefde, kracht en sterkte.
Op 4 mei zullen we een kaarsje voor Elva branden. Of plukken we bloemetjes.
Op 4 mei zullen we een kaarsje voor Elva branden. Of plukken we bloemetjes.
L-E wat een intens verdrietig maar ook intens mooi verhaal.
Ik heb het ook niet droog gehouden tijdens het lezen. Pfoe.
Heel veel sterkte morgen.
Ik heb het ook niet droog gehouden tijdens het lezen. Pfoe.
Heel veel sterkte morgen.
L-E wat een verschrikkelijk heftig maar ook mooi verwoord verhaal. Heel veel sterkte morgen voor jullie allen.
L-E, hoe ontroerend schrijf je over de geboorte van jullie dochter.. tranen over mijn wangen. Heel veel sterkte.
tranen over mijn wangen. Heel veel sterkte.
Bevallingsverhaal
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ziekenhuisverhaal TimSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat een indrukwekkend verhaal Fannetje, vooral dat ziekenhuis er nog achteraan. Fijn dat jullie nu allemaal heerlijk thuis zijn.
Fannetje, jeetje wat een verhaal zo'n goede bevalling en dan zo'n nare nasleep, wat zal dat angstig zijn geweest maar wat fijn dat Tim het zo goed doet nu!
zo'n goede bevalling en dan zo'n nare nasleep, wat zal dat angstig zijn geweest maar wat fijn dat Tim het zo goed doet nu!
disclaimer
Fannetje, wat heftig, zo'n nasleep. Kan me voorstellen dat je dat niet in de koude kleren gaat zitten
LE, ook ik huil om je verhaal. Om het mooie meisje dat geboren werd maar niet mocht leven. Omdat jullie een prachtig gezin zijn waar zij voor altijd onderdeel van mag zijn. Om je liefdevolle maar hartverscheurende omschrijving. Om dingen die ik onmogelijk in woorden kan uitdrukken. Heel veel sterkte morgen.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Fannetje dat is ook een heftige start. Wel grappig dat hij zo veel in eigen hand heeft genomen!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
LE, wat komt je verhaal binnen zeg! Heel intens en mooi beschreven. Heel veel kracht, sterkte en liefde!
Morgen denk ik aan jullie en brand er voor jullie meisje een kaarsje hier.
Morgen denk ik aan jullie en brand er voor jullie meisje een kaarsje hier.
Ik brand vanavond een kaarsje voor jullie prachtige meisje LE. Wat heb je mooi en vol liefde over haar geschreven.
Veel licht, kracht en warmte wens ik jullie toe.
Veel licht, kracht en warmte wens ik jullie toe.
Dank voor alle mooie woorden, voor alle kaarsjes, voor alle steunbetuigingen voor vandaag. We hebben een prachtige dag gehad, eerst met ons vieren afscheid genomen van Elva, en aansluitend een minifeestje gevierd met de mensen om ons heen, omdat ze is geboren, omdat Sticker twee werd, omdat Oudste zijn A-diploma haalde. Er was veel luchtigheid, veel liefde, wat een geluk om te voelen hoe je gedragen wordt door anderen als het leven even wat zwaarder is. Elva blijft altijd bij ons, dat is nu al voelbaar. Goed om te weten dat de wereld aan haar denkt
*jank*quote:
Er was veel luchtigheid, veel liefde, wat een geluk om te voelen hoe je gedragen wordt door anderen als het leven even wat zwaarder is.
Dat moet heel goed voelen inderdaad.
Als we allemaal maar een grammetje van het verdriet weg konden nemen......
quote:
Dank voor alle mooie woorden, voor alle kaarsjes, voor alle steunbetuigingen voor vandaag. We hebben een prachtige dag gehad, eerst met ons vieren afscheid genomen van Elva, en aansluitend een minifeestje gevierd met de mensen om ons heen, omdat ze is geboren, omdat Sticker twee werd, omdat Oudste zijn A-diploma haalde. Er was veel luchtigheid, veel liefde, wat een geluk om te voelen hoe je gedragen wordt door anderen als het leven even wat zwaarder is. Elva blijft altijd bij ons, dat is nu al voelbaar. Goed om te weten dat de wereld aan haar denkt
Wat klinkt dat mooi!
Nogmaals sterkte
LE... wat verschrikkelijk... Maar wat ontzettend ontzéttend sterk kom je over. Ik lees alles nu pas ( want was lang offline), met tranen in de ogen wil ik jullie veel sterkte wensen. Je doet het geweldig, wat een bijzonder mooi mens ben je. zo waardevol.
[ Bericht 2% gewijzigd door LadyTagliatelle op 06-05-2015 08:51:34 ]
wat verschrikkelijk... Maar wat ontzettend ontzéttend sterk kom je over. Ik lees alles nu pas ( want was lang offline), met tranen in de ogen wil ik jullie veel sterkte wensen. Je doet het geweldig, wat een bijzonder mooi mens ben je. zo waardevol. [ Bericht 2% gewijzigd door LadyTagliatelle op 06-05-2015 08:51:34 ]
Born to Lose, but Built to Win.
Vandaag is mn uitgerekende datum, maar onze prachtknul is al 2 weken oud
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
quote:
Wat een mooie bevalling zo zeg Vlindur
Maar eh. ...om 07.80????
Fixed 
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Wauw ! Wat heerlijk dat je het mocht doen zoals het goed voelde voor je.
Enne prachtige naam <3
Enne prachtige naam <3
I live life, i love life
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Slechts ruim 11 maanden na dato heb ik mijn bevallingsverhaal opgeschreven... 
Omdat ik hier zelf heel graag de verhalen lees, wilde ik mijn verhaal ook delen.
Omdat ik hier zelf heel graag de verhalen lees, wilde ik mijn verhaal ook delen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cantare op 07-05-2015 23:47:28 ]
Wauw Cantare, wat heb je alles bewust gevoeld!
Jouw bevalling klinkt ook alsof je alles zo intens hebt beleefd!
Jouw bevalling klinkt ook alsof je alles zo intens hebt beleefd!
Klopt en daarom zei ik achteraf ook 'zo, dit doe ik nooit meer'. 
Ik mistte de endorfineroes ernstig.
Trouwens, een van de eerste dingen die de arts-assistent zei na de geboorte was: 'Raad eens? Het was weer een sterrenkijker'. Elektrode zat op haar haargrens. 3 op een rij. Gelukkig had ze een kleiner koppie dan haar zusjes en heeft het de bevalling daardoor niet bemoeilijkt.
Ik mistte de endorfineroes ernstig. Trouwens, een van de eerste dingen die de arts-assistent zei na de geboorte was: 'Raad eens? Het was weer een sterrenkijker'. Elektrode zat op haar haargrens. 3 op een rij.
Gelukkig had ze een kleiner koppie dan haar zusjes en heeft het de bevalling daardoor niet bemoeilijkt.
Cantare en wat is je verhaal vreselijk herkenbaar. Weten dat het snel gaat maar niet anders kunnen dan erin mee gaan, en ondertussen idd heel bewust zijn, omdat je hoofd ook geen tijd heeft om je lijf bij te benen.
Fijn dat je een voorspoedige bevalling hebt gehad verder
en wat is je verhaal vreselijk herkenbaar. Weten dat het snel gaat maar niet anders kunnen dan erin mee gaan, en ondertussen idd heel bewust zijn, omdat je hoofd ook geen tijd heeft om je lijf bij te benen. Fijn dat je een voorspoedige bevalling hebt gehad verder
:)
Wauw, mooie verhalen zeg.
Cantare, ik moest echt een beetje sniffen bij je verhaal, want alhoewel de bevallingen heel anders zijn herken ik zo je angst tijdens het persen (gaat dit wel passen, gaat het wel lukken, hoe dan??), dat je eigenlijk niet wil, maar toch moet en zal en dat je zo bewust bent van alles. Heel bijzonder dat je zelf gevoeld hebt hoe ze uit je kwam!
Cantare, ik moest echt een beetje sniffen bij je verhaal, want alhoewel de bevallingen heel anders zijn herken ik zo je angst tijdens het persen (gaat dit wel passen, gaat het wel lukken, hoe dan??), dat je eigenlijk niet wil, maar toch moet en zal en dat je zo bewust bent van alles. Heel bijzonder dat je zelf gevoeld hebt hoe ze uit je kwam!
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Mooi verhaal Vlindur! En wat fijn dat je zelf de houding mocht bepalen en er zo'n ervaring aan overgehouden hebt.
:)
Ik had even tijd om de boel op 'papier' te zetten. Ik merk dat er al een hoop vergeten is, dus hier wat ik me herinner. Tijden zijn met hulp van het mini verslagje opgeschreven.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zo, Risu, wat een uitputtingsslag. En wat ontzettend dapper dat je zo lang hebt vastgehouden aan je natuurlijke bevalling zonder pijnstilling!
Het is jammer dat het uiteindelijk niet gelopen is zoals je wil, maar het klinkt inderdaad wel alsof je dat goed een plekje hebt kunnen geven! Fijn! Je kunt jezelf niets verwijten in ieder geval!
Het is jammer dat het uiteindelijk niet gelopen is zoals je wil, maar het klinkt inderdaad wel alsof je dat goed een plekje hebt kunnen geven! Fijn! Je kunt jezelf niets verwijten in ieder geval!
disclaimer
ik heb met tranen in mn ogen je verhaal zitten lezen LE .. wat een sterke vrouw ben je toch .. niets minder dan diep respect voor jou!
Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
Risu
Wauw wat een verhaal een pittige bevalling.
wat ben je trots op je meisje! (en je mag ook heel erg trots zijn op jezelf!)
Wauw wat een verhaal
een pittige bevalling.wat ben je trots op je meisje! (en je mag ook heel erg trots zijn op jezelf!)
Ons meisje tukt al een tijdje lekker in haar eigen bedje dus ik had mooi tijd om dit op te schrijven.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Jeetje Selvaria, wat een heftig verhaal! Wat heb je er hard voor gewerkt!
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
Ook ons verhaal maar eens uitgetypt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
Pfoeh, ik kan me voorstellen dat je na al die centimeters waar je zo goed doorheen kwam erg teleurgesteld was toen het niet doorzette! Toch klinkt het als een fijne bevalling, dat persen helemaal zelf doen vind ik altijd zo gek klinken, knap hoor.
Hoe Koen, net als zijn broer, lak aan planning had:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door McLaura op 02-07-2015 10:25:33 ]And if I could choose the world around me, the world I'd choose would all revolve 'round you
12/07/2009 om 12:07 kwam de zon op, om nooit meer onder te gaan....
En sinds 23/06/2015 staan er 2 zonnen aan onze hemel!
Fijn McLaura! Dat klinkt als een ontspannen bevalling zo. Ondanks dat het herstel je tegenvalt. Ik hoop dat je er mooie herinneringen aan over houdt.
:)
Kindjes van de 23e zijn ook wel heul leuk!quote:Op zondag 5 juli 2015 17:55 schreef Vlindur het volgende:
Koen wilde ook gewoon op de 23e geboren worden zoals Hielke
Mooie verhalen weer... Ik moet ook es wat op papier gaan zetten.
Ik heb ook mijn verhaal uitgeschreven
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
toen ik je verhaal las Shop!Hopelijk gaan jullie nu rustigere tijden tegemoet en zal de operatie spoedig verlopen.
Wat een rollercoaster Shop Heel veel succes voor morgen! Ik dm je even voor je blog want ik lees graag meer.
Heel veel succes voor morgen! Ik dm je even voor je blog want ik lees graag meer.
Hier ook maar eens de tijd genomen om ons verhaal uit te typen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik86 wat een lange bevalling. Ik kan me goed voorstellen dat de moed je even in de schoenen zonk op een gegeven moment. Wel een prachtige laatste alinea! Geniet van jullie mannetje.
Geniet van jullie mannetje.
Peoeh wat lang. Maar dat huid op huid Ik denk meteen ook weer terug aan kijn eigen (ks) bevalling. Zo lang wachten tot ze weer bij je komen met baby, en dan lig je daar maar te liggen. Maar zo mooi een klein babytje, slapen? 
er ligt een baby hoor! Ja
Ik denk meteen ook weer terug aan kijn eigen (ks) bevalling. Zo lang wachten tot ze weer bij je komen met baby, en dan lig je daar maar te liggen. Maar zo mooi een klein babytje, slapen? er ligt een baby hoor! Ja
B. was uiteindelijk 4718gram
Dat en de grootte van zijn hoofd en verkeerde ligging was de reden dat hij niet verder zakte en het dus op de "normale" manier niet wou.
Het was inderdaad alles bij elkaar een lange bevalling maar ik ben heel blij dat ze ons alle kans hebben gegeven vaginaal te bevallen zeker omdat er eerst gesproken werd over inleiden tijdens kantoortijden zodat als het een keizersnee werd dat niet midden in de nacht zou hoeven. De gynaecoloog die dat zei stond uiteindelijk snachts te opereren en heeft B. om 0.57uur ter wereld geholpen
Als B. het niet al die tijd zo goed gedaan had hadden ze ook al veel eerder ingegrepen. Ze waren allemaal erg verbaasd dat hij niet reageerde op alles wat er gebeurde. Hij bleef al die tijd een mooie hartslag houden.
Dat en de grootte van zijn hoofd en verkeerde ligging was de reden dat hij niet verder zakte en het dus op de "normale" manier niet wou.
Het was inderdaad alles bij elkaar een lange bevalling maar ik ben heel blij dat ze ons alle kans hebben gegeven vaginaal te bevallen zeker omdat er eerst gesproken werd over inleiden tijdens kantoortijden zodat als het een keizersnee werd dat niet midden in de nacht zou hoeven. De gynaecoloog die dat zei stond uiteindelijk snachts te opereren en heeft B. om 0.57uur ter wereld geholpen
Als B. het niet al die tijd zo goed gedaan had hadden ze ook al veel eerder ingegrepen. Ze waren allemaal erg verbaasd dat hij niet reageerde op alles wat er gebeurde. Hij bleef al die tijd een mooie hartslag houden.
Ik snap het. Wat een flinkerd!quote:
B. was uiteindelijk 4718gram
Dat en de grootte van zijn hoofd en verkeerde ligging was de reden dat hij niet verder zakte en het dus op de "normale" manier niet wou.
Wel vreemd dat de vk zei dat je lichaam het kind zo groot maakt als het uit kan poepen. Dat is helaas echt niet altijd het geval. Ik ken er ook zo een die toch echt niet paste (middelste dochter).
Ik post dit mobiel Den weet niet hoe ik een spoiler ervan moet maken. Maar bij deze mijn verhaal:
De bevalling was lang en zwaar. Zondagochtend 19 juli 2015 om half 7 begonnen er al krampen te komen maar nog niet echt heftig. Toen was ik 39 weken en 1 dag zwanger. De krampen kwamen soms regelmatig om het kwartier, maar soms ook een uur niks. Toen dacht ik al dat er al iets begonnen was. Zondagnacht is het echt menes geworden. Ik had nog niet geslapen toen om 12 uur de krampen regelmatiger werden. Ik ben naar beneden gegaan en heb de rest van de nacht weeën opgevangen en weg gepuft in de woonkamer. Ondertussen wel blijven rondlopen om de zwaartekracht te helpen om het misschien vlotter te laten gaan. Om 4 uur heb ik Kevin wakker gemaakt om de verloskundige te bellen omdat ik toen volgens de timer al 2 uur lang ween van anderhalve minuut had die elke 4 minuten kwamen. Kevin belde en we mochten naar het ziekenhuis komen. Daar keek de vk hoe het was met de ontsluiting. Nog maar 2 centimeter en mijn baarmoederhals was nog niet helemaal verstreken. We mochten nog 2 uur wachten of het nog op zou schieten, maar de weeën werden onregelmatiger en minder heftig. Dus maar terug naar huis gegaan. Daarna een hele dag thuis weeën opgevangen. De weeen zaten voornamelijk in mijn benen. Van mijn buik voelde ik niks, maar mijn benen verkrampten ontzettend bij elke wee. Om 11 uur terug naar de vk gebeld en op aanraden van haar onder de douche gaan staan. Hier kon ik mijn draai niet vinden, maar merkte ik wel dat de weeën beter terug op gang kwamen en terug regelmatiger werden. Om 4 uur smiddags moest ik weer bellen en om 5 uur reden we terug naar het zh. Toen bleek ik wel 5 cm ontsluiting te hebben en mijn baarmoedermond was volledig verstreken. Het had dus wel wat gedaan dus we mochten blijven. Omdat ik de weeen voornamelijk in mijn benen voelde hebben ze een bad voor me gevuld. Dit gaf niet veel verlichting. Daarna terug naar de kraamsuite op een skippy bal. Daar kon ik de weeen beter op opvangen. Om 9 uur nog een keer gekeken naar de voortgang. Er was helaas niets bij gekomen bij de ontsluiting. Dus werden mijn vliezen gebroken. De weeen werden toen wel moeilijker om op te vangen en heftiger. Om 11 uur nog een keer gekeken naar de ontsluiting. Nog steeds weinig voortgang. Dus werd er besloten om mij aan de weeën opwekkers te leggen. Meteen kreeg ik de vraag of ik daar pijnstilling bij in overweging wilde nemen. Ik heb aangegeven dat ik dit wel wilde. Toen werd alles uit de kast getrokken. Er stond 5 man aan mijn bed met monitoren, infuus in mijn hand, sensoren op mijn buik voor Kyara en de weeën monitor, plakkers op mijn borst met sensoren, katheter, bloeddrukmeter aan mijn rechterarm die automatisch elk kwartier oppompt, infuus met vocht naar mijn hand en wee opwekkers naar mijn hand en de ruggenprik werd gezet door de anesthesist. Toen kreeg Kyara het moeilijk. De hartslag dipte telkens bij een wee. Dit vonden ze zorgwekkend en ik vermoed dat ik niet ver van een keizersnede af heb gezeten. Ze besloten de wee opwekkers af te zetten en mij aan de zuurstof te leggen om te zorgen dat het met Kyara weer beter ging. Ondertussen kon ik rusten en Kyara deed het meteen een stuk beter. En mijn eigen weeën bleven doorgaan. Na een tijdje rusten heeft de vk om 2 uur snachts nog een keer gevoeld hoe ver mijn ontsluiting was en toen zat ik blijkbaar ineens aan volledige ontsluiting. Toen hebben ze nog een uurtje gewacht zodat Kyara nog wat verder zakte en mocht ik om 3 uur gaan persen. Omdat het mijn eerste kindje is mocht ik er een uur over doen zei de vk. Maar persen met een ruggenprik is niet zo heel makkelijk. Tegenover mij hing een warmtelamp die elk kwartier piepte. Toen hij voor de derde keer piepte wist ik dat ik nog een kwartier had om te persen. Anders moest er weer overlegd worden met de Gyn. Hierdoor ben ik heel hard gaan persen en heeft de vk ook nog een knip gezet. Maar om 03:56 kreeg ik eindelijk een glibberig lijfje op mijn buik. En daarna maken die twee dagen weeen en alle slangetjes die nog aan mij zaten niks meer uit. Zelfs de vk die aan het hechten was heb ik me weinig van aangetrokken. Ik was blij en opgelucht dat met kyara alles goed ging. Dus was echt een zware bevalling. Het enige wat ik niet heb gehad is weeën remmers. Verder alles wat voor kan komen. Net geen keizersnede. Maar ook dat scheelde niet veel.
De bevalling was lang en zwaar. Zondagochtend 19 juli 2015 om half 7 begonnen er al krampen te komen maar nog niet echt heftig. Toen was ik 39 weken en 1 dag zwanger. De krampen kwamen soms regelmatig om het kwartier, maar soms ook een uur niks. Toen dacht ik al dat er al iets begonnen was. Zondagnacht is het echt menes geworden. Ik had nog niet geslapen toen om 12 uur de krampen regelmatiger werden. Ik ben naar beneden gegaan en heb de rest van de nacht weeën opgevangen en weg gepuft in de woonkamer. Ondertussen wel blijven rondlopen om de zwaartekracht te helpen om het misschien vlotter te laten gaan. Om 4 uur heb ik Kevin wakker gemaakt om de verloskundige te bellen omdat ik toen volgens de timer al 2 uur lang ween van anderhalve minuut had die elke 4 minuten kwamen. Kevin belde en we mochten naar het ziekenhuis komen. Daar keek de vk hoe het was met de ontsluiting. Nog maar 2 centimeter en mijn baarmoederhals was nog niet helemaal verstreken. We mochten nog 2 uur wachten of het nog op zou schieten, maar de weeën werden onregelmatiger en minder heftig. Dus maar terug naar huis gegaan. Daarna een hele dag thuis weeën opgevangen. De weeen zaten voornamelijk in mijn benen. Van mijn buik voelde ik niks, maar mijn benen verkrampten ontzettend bij elke wee. Om 11 uur terug naar de vk gebeld en op aanraden van haar onder de douche gaan staan. Hier kon ik mijn draai niet vinden, maar merkte ik wel dat de weeën beter terug op gang kwamen en terug regelmatiger werden. Om 4 uur smiddags moest ik weer bellen en om 5 uur reden we terug naar het zh. Toen bleek ik wel 5 cm ontsluiting te hebben en mijn baarmoedermond was volledig verstreken. Het had dus wel wat gedaan dus we mochten blijven. Omdat ik de weeen voornamelijk in mijn benen voelde hebben ze een bad voor me gevuld. Dit gaf niet veel verlichting. Daarna terug naar de kraamsuite op een skippy bal. Daar kon ik de weeen beter op opvangen. Om 9 uur nog een keer gekeken naar de voortgang. Er was helaas niets bij gekomen bij de ontsluiting. Dus werden mijn vliezen gebroken. De weeen werden toen wel moeilijker om op te vangen en heftiger. Om 11 uur nog een keer gekeken naar de ontsluiting. Nog steeds weinig voortgang. Dus werd er besloten om mij aan de weeën opwekkers te leggen. Meteen kreeg ik de vraag of ik daar pijnstilling bij in overweging wilde nemen. Ik heb aangegeven dat ik dit wel wilde. Toen werd alles uit de kast getrokken. Er stond 5 man aan mijn bed met monitoren, infuus in mijn hand, sensoren op mijn buik voor Kyara en de weeën monitor, plakkers op mijn borst met sensoren, katheter, bloeddrukmeter aan mijn rechterarm die automatisch elk kwartier oppompt, infuus met vocht naar mijn hand en wee opwekkers naar mijn hand en de ruggenprik werd gezet door de anesthesist. Toen kreeg Kyara het moeilijk. De hartslag dipte telkens bij een wee. Dit vonden ze zorgwekkend en ik vermoed dat ik niet ver van een keizersnede af heb gezeten. Ze besloten de wee opwekkers af te zetten en mij aan de zuurstof te leggen om te zorgen dat het met Kyara weer beter ging. Ondertussen kon ik rusten en Kyara deed het meteen een stuk beter. En mijn eigen weeën bleven doorgaan. Na een tijdje rusten heeft de vk om 2 uur snachts nog een keer gevoeld hoe ver mijn ontsluiting was en toen zat ik blijkbaar ineens aan volledige ontsluiting. Toen hebben ze nog een uurtje gewacht zodat Kyara nog wat verder zakte en mocht ik om 3 uur gaan persen. Omdat het mijn eerste kindje is mocht ik er een uur over doen zei de vk. Maar persen met een ruggenprik is niet zo heel makkelijk. Tegenover mij hing een warmtelamp die elk kwartier piepte. Toen hij voor de derde keer piepte wist ik dat ik nog een kwartier had om te persen. Anders moest er weer overlegd worden met de Gyn. Hierdoor ben ik heel hard gaan persen en heeft de vk ook nog een knip gezet. Maar om 03:56 kreeg ik eindelijk een glibberig lijfje op mijn buik. En daarna maken die twee dagen weeen en alle slangetjes die nog aan mij zaten niks meer uit. Zelfs de vk die aan het hechten was heb ik me weinig van aangetrokken. Ik was blij en opgelucht dat met kyara alles goed ging. Dus was echt een zware bevalling. Het enige wat ik niet heb gehad is weeën remmers. Verder alles wat voor kan komen. Net geen keizersnede. Maar ook dat scheelde niet veel.
Oost west, mij best.
Maandagochtend 20 Juli: om 05:00 word ik wakker en voor de vierde keer die nacht plas ik ca. 1/4 liter. Sinds anderhalve week ligt mijn blaas zo verdrukt dat ik alleen kan plassen als ik lange tijd heb gelegen, dus 's nachts komt alles eruit. Dit veroorzaakt krampen door de plotselinge verplaatsing van mijn baarmoeder. De pijn blijft nu echter aanhouden, dus ik ga uit bed. Slapen lukt toch niet meer. Ik ben bang dat het toch een blaasontsteking moet zijn, ik ga naar de huisarts, maar er wordt niet gevonden. Ook de vk die ik bel vindt het niet op een blaasontsteking lijken. Bevallen, dan gaat het wel weer over. Ik heb al 2 weken voorwerk maar ik geloof niet dat een bevalling er snel aan zit te komen
Ik ben van plan om naar de stad te gaan en te lunchen, maar ik merk rond een uur of 11:00 dat de pijn in mijn baarmoeder ook in steken komt. Ongeveer om de 8 a 10 minuten, soms zit er 5 minuten tussen, en het duurt ongeveer 40 seconden. Maar echt pijnlijk is het niet, meer ongemakkelijk. Dit gaat zo de hele dag door, maar het wordt toch wat pijnlijker en korter op elkaar. Ook de slijmprop verlies ik in delen. Ik pomp de fitnessbal maar op. Als mijn man thuiskomt eten we een pizza, terwijl ik om de zoveel tijd een wee opvang, want ik weet nu wel vrij zeker dat dit weeën zijn. Als er een wee komt leg ik mijn hoofd naar achter, doe m'n ogen dicht, en adem in en uit, terwijl ik helemaal ontspan. Zo zit ik helemaal in mijn eigen wereld. Om 22:15 heb ik weeën om de 3-4 minuten die een minuut duren, mijn man belt daarom de verloskundige. Ik verwacht dat ik nu op 1-2 cm zit, maar de verloskundige die om 22:30 komt en toucheert constateert 5 cm. Wow, dat was makkelijk! En de weeën zijn nog steeds heel goed te handelen! We gaan naar het ziekenhuis.
Als de vk om 0:30 in het ziekenhuis komt, blijk ik nog steeds 5 cm ontsluiting te hebben. Bummer. Ik wil niet dat mijn vliezen worden gebroken, ik wil dat de bevalling zo natuurlijk mogelijk verloopt en ik ben bang voor plots heftige weeën of een weeenstorm. Ik neem een douche, maar ik ben me te bewust van de waterverspilling, dus ik blijf er maar 15 minuten onder. Mijn man heeft met de yogacursus allerlei massagetechnieken geleerd, maar ik vraag me af wie dat in vredesnaam zou willen, hij moet van me afblijven. Hij mag alleen z'n handen op m'n ruggengraat drukken tijdens een wee. Hij doet het echter niet zo goed als ik zou willen dus doe ik het voornamelijk zelf maar. Ik zit eigenlijk helemaal in mijn eigen wereld tijdens een wee. Op m'n zij op bed liggen is de rugpijn beter te doen. Plots voel ik om 02:00 uur een soort schop van binnen en het water stroomt langs m'n benen. Vliezen gebroken! Het is helder. Als ik even later weer wordt getoucheerd, blijk ik 6 cm ontsluiting te hebben. Wtf, dit schiet niet meer op! Echt leuk is het niet meer, ik ben bij vlagen enorm misselijk en kots ook een aantal malen restanten pizza en gal op, en als ik weer een douche neem overweeg ik pijnbestrijding. Maar dit wil ik eigenlijk echt niet, ik heb ook in m'n geboorteplan staan dat dit eerst echt uitvoering uit m'n hoofd gepraat moet worden. Ik besluit echter vol te houden, en als ik om 03:45 op 8 cm ontsluiting zit, heb ik weer goede moed. Dit gaat mij lukken!
Als de verloskundige weer komt om 4:30 merkt zij op dat ik een soort overgeef-geluiden aan het maken ben, en bij het toucheren constateert ze volledige ontsluiting. Er staat nog een randje en ik voel totaal geen persdrang, dus er wordt nog gewacht. 20 minuten later word ik gekatheteriseerd om te kijken of dit helpt. Er komt niets uit mijn blaas, maar het doet reteveel pijn en ik jammer dat ze dat ding er alsjeblieft nu uit moet halen.
Om 5:30 mag ik dan uiteindelijk actief gaan persen, al heb ik nog steeds geen obligatoire persweeen. Het bed wordt omgebouwd zodat ik zittend kan gaan persen kan gaan persen, conform mijn geboorteplan. Ik begrijp echter totaal niet wat de bedoeling is. Ik weet de techniek wel van de yogacursus, maar ik snap niet dat ik dit allemaal zelf moet doen en hoe lang en hoe vaak. Ik moet tegen de vingers van de vk persen, daardoor weet ik welke richting ik op moet persen, maar het schiet voor geen meter op. Ik mag op de baarkruk, maar het hoofdje blijft hoog zitten, en ik snap er geen zak van. Dit hoort toch de fase te zijn waar je volledig wordt overgegeven aan je lichaam, en dat je niet anders kan dan meepersen? Ik voel dit alles niet, ik pers maar mee als ik een soort kramp in mijn baarmoeder voel. Het is vreselijk vermoeiend, het er komt nauwelijks schot in, ik kan na 40 minuten niet meer en ik smeek: doe iets!! De krampen nemen ook af en besloten wordt dat ik om 05:00 uur overgedragen wordt en bijstimulatie met oxytocine krijg. Als ik opsta van de baarkruk merk ik meteen dat ik van onderen door het persen mega opgezwollen ben, en ik zeg dan ook dat ik me net een baviaan voel. Valt wel mee zegt de vk. Ja ja. Ik loop naderhand nog dagen wijdbeens en in het verslag staat: zeer gezwollen labia en perineum.
Het infuus wordt aangesloten en gedurende 3 uur steeds maar verhoogd. Ik lig steeds min of meer roerloos half te slapen met een deken over me, want ik heb het ijskoud. Ik voel warempel een paar keer in die drie uur een obligatoire perswee! Om 08:00 uur komen er verloskundigen de kamer binnen en ik moet ineens aan de bak: ik mag persen. Weer geen obligatoire persdrang te bekennen. Ik moet op mijn rug persen, wat een vreselijke houding is dit. Dodelijk vermoeiend. Waarom houdt niemand mijn benen vast of iets? Na een half uur ben ik echt kapot. Van mij mogen ze nu de pomp pakken, laat hun het maar doen. Dit denk ik echter alleen maar, want ik zeg vrijwel niets gedurende de hele persfase, ik heb m'n ogen dicht en zit in mijn eigen wereld, alleen met persen doe ik ze open. Ik weet zeker dat er niets gebeurt, maar de ziekenhuisverloskundige en de 1elijnsverloskundige die er ook nog steeds bij is, verzekeren me dat er wel vordering is, maar de baby zakt steeds 2 mm en weer 1 mm terug. Eigenlijk wil ik hierdoor het liefst constant blijven persen, want van die zogenaamde persweeen op de monitor waar steeds 2 minuten tussen zit, merk ik qua kracht toch niets. Ik voel alleen een kramp en dat is het moment dat ik moet persen. Na een eeuwigheid zeggen ze me dat ze haartjes zien, en vragen of ik mee wil kijken met de spiegel. Dit wil ik niet, ik wil niet zien hoe langzaam het gaat en het terugzakt. Ondertussen wens ik dat dit alsjeblieft op mag schieten, wat een hel is dit, die baby moet er uit, dan kan ik eindelijk slapen. Ik voel me belazerd dat ik geen obligatoire persdrang heb en dit zelf maar moet doen.
Na weer een eeuwigheid voel ik een enorme druk, en als ze me in de spiegel laten kijken zie ik het hoofdje voor de helft geboren worden. Het ziet er bizar uit, en ik vraag me af wat dat boven zijn hoofdje is, ik vermoed en vrees mijn clitoris. Ik besluit gewoon min of meer continu door te persen en nu alles op alles te zetten. Ik zweet me echt kapot, maar ik wil niets drinken, alleen door, door, door. De ring of fire? Die voel ik niet. Wel zie ik op een gegeven moment ook een nek en schouder tussen mijn benen. Ik snap er voor de zoveelste keer weer geen zak van, het lijfje moet er toch zo uitfloepen? Mijn benen worden door 2 verloskundigen in mijn nek gelegd. Ik heb geen idee wat er allemaal gebeurt, maar de schouder van de baby blijkt klem te zitten, en ze proberen deze achter het schaambot vandaan te krijgen door handdruk van buitenaf. Maar al snel word ik gedirigeerd om op handen en knieën te komen. HOE DAN? Er hangt een baby half uit me! Ik heb geen idee hoe, maar ik zit op handen en knieën. Ze roepen me dat ik moet blijven persen, maar ik snap er nu helemaal niets meer van, want ik moet ook buiten die nepweeen persen. Ik ben nu wel een beetje in paniek, want ik weet echt niet wat ik moet doen en waarom en roep dit ook, maar ik pers maar mee want het schijnt echt Menes te zijn. Ik weet nog steeds niet wat er aan de hand is. Later hoor ik dat er haast was want de hartslag van L ging omlaag, ze zijn met een hand naar binnen gaan om de schouder af te halen. Met succes, want op 21 juli 2015 om 9:29, 1,5 uur na de tweede persfase, wordt L geboren. De navelstreng wordt meteen doorgeknipt en L wordt opgevangen door de kinderarts. Compleet overdonderd en ontredderd blijf ik op handen en voeten achter, en ze draaien me op m'n rug. Ik ben opgelucht dat het voorbij is, maar compleet in de war dat mijn baby meteen wordt weggehaald. Gelukkig hoor ik heel snel gehuil van mijn L, en ik krijg een foto van mijn man van L te zien. Na kort onderzoek door de kinderarts mag hij dan eindelijk bij me liggen en krijg ik van de gynaecoloog (die Barbie's bevalling ook heeft gedaan, leuk feitje voor tussendoor) te horen wat er zojuist is gebeurd. Het boeit me echter niets, want hij is er dan: ons kindje! Ik kan niets zeggen, alleen maar staren naar dit wezentje. De slaap en moeheid ben ik direct vergeten.
Bonus foto's:
Ik ben van plan om naar de stad te gaan en te lunchen, maar ik merk rond een uur of 11:00 dat de pijn in mijn baarmoeder ook in steken komt. Ongeveer om de 8 a 10 minuten, soms zit er 5 minuten tussen, en het duurt ongeveer 40 seconden. Maar echt pijnlijk is het niet, meer ongemakkelijk. Dit gaat zo de hele dag door, maar het wordt toch wat pijnlijker en korter op elkaar. Ook de slijmprop verlies ik in delen. Ik pomp de fitnessbal maar op. Als mijn man thuiskomt eten we een pizza, terwijl ik om de zoveel tijd een wee opvang, want ik weet nu wel vrij zeker dat dit weeën zijn. Als er een wee komt leg ik mijn hoofd naar achter, doe m'n ogen dicht, en adem in en uit, terwijl ik helemaal ontspan. Zo zit ik helemaal in mijn eigen wereld. Om 22:15 heb ik weeën om de 3-4 minuten die een minuut duren, mijn man belt daarom de verloskundige. Ik verwacht dat ik nu op 1-2 cm zit, maar de verloskundige die om 22:30 komt en toucheert constateert 5 cm. Wow, dat was makkelijk!
En de weeën zijn nog steeds heel goed te handelen! We gaan naar het ziekenhuis.Als de vk om 0:30 in het ziekenhuis komt, blijk ik nog steeds 5 cm ontsluiting te hebben. Bummer. Ik wil niet dat mijn vliezen worden gebroken, ik wil dat de bevalling zo natuurlijk mogelijk verloopt en ik ben bang voor plots heftige weeën of een weeenstorm. Ik neem een douche, maar ik ben me te bewust van de waterverspilling
, dus ik blijf er maar 15 minuten onder. Mijn man heeft met de yogacursus allerlei massagetechnieken geleerd, maar ik vraag me af wie dat in vredesnaam zou willen, hij moet van me afblijven. Hij mag alleen z'n handen op m'n ruggengraat drukken tijdens een wee. Hij doet het echter niet zo goed als ik zou willen dus doe ik het voornamelijk zelf maar. Ik zit eigenlijk helemaal in mijn eigen wereld tijdens een wee. Op m'n zij op bed liggen is de rugpijn beter te doen. Plots voel ik om 02:00 uur een soort schop van binnen en het water stroomt langs m'n benen. Vliezen gebroken! Het is helder. Als ik even later weer wordt getoucheerd, blijk ik 6 cm ontsluiting te hebben. Wtf, dit schiet niet meer op! Echt leuk is het niet meer, ik ben bij vlagen enorm misselijk en kots ook een aantal malen restanten pizza en gal op, en als ik weer een douche neem overweeg ik pijnbestrijding. Maar dit wil ik eigenlijk echt niet, ik heb ook in m'n geboorteplan staan dat dit eerst echt uitvoering uit m'n hoofd gepraat moet worden. Ik besluit echter vol te houden, en als ik om 03:45 op 8 cm ontsluiting zit, heb ik weer goede moed. Dit gaat mij lukken!Als de verloskundige weer komt om 4:30 merkt zij op dat ik een soort overgeef-geluiden aan het maken ben, en bij het toucheren constateert ze volledige ontsluiting. Er staat nog een randje en ik voel totaal geen persdrang, dus er wordt nog gewacht. 20 minuten later word ik gekatheteriseerd om te kijken of dit helpt. Er komt niets uit mijn blaas, maar het doet reteveel pijn en ik jammer dat ze dat ding er alsjeblieft nu uit moet halen.
Om 5:30 mag ik dan uiteindelijk actief gaan persen, al heb ik nog steeds geen obligatoire persweeen. Het bed wordt omgebouwd zodat ik zittend kan gaan persen kan gaan persen, conform mijn geboorteplan. Ik begrijp echter totaal niet wat de bedoeling is. Ik weet de techniek wel van de yogacursus, maar ik snap niet dat ik dit allemaal zelf moet doen en hoe lang en hoe vaak. Ik moet tegen de vingers van de vk persen, daardoor weet ik welke richting ik op moet persen, maar het schiet voor geen meter op. Ik mag op de baarkruk, maar het hoofdje blijft hoog zitten, en ik snap er geen zak van. Dit hoort toch de fase te zijn waar je volledig wordt overgegeven aan je lichaam, en dat je niet anders kan dan meepersen? Ik voel dit alles niet, ik pers maar mee als ik een soort kramp in mijn baarmoeder voel. Het is vreselijk vermoeiend, het er komt nauwelijks schot in, ik kan na 40 minuten niet meer en ik smeek: doe iets!! De krampen nemen ook af en besloten wordt dat ik om 05:00 uur overgedragen wordt en bijstimulatie met oxytocine krijg. Als ik opsta van de baarkruk merk ik meteen dat ik van onderen door het persen mega opgezwollen ben, en ik zeg dan ook dat ik me net een baviaan voel. Valt wel mee zegt de vk. Ja ja. Ik loop naderhand nog dagen wijdbeens en in het verslag staat: zeer gezwollen labia en perineum.
Het infuus wordt aangesloten en gedurende 3 uur steeds maar verhoogd. Ik lig steeds min of meer roerloos half te slapen met een deken over me, want ik heb het ijskoud. Ik voel warempel een paar keer in die drie uur een obligatoire perswee! Om 08:00 uur komen er verloskundigen de kamer binnen en ik moet ineens aan de bak: ik mag persen. Weer geen obligatoire persdrang te bekennen. Ik moet op mijn rug persen, wat een vreselijke houding is dit. Dodelijk vermoeiend. Waarom houdt niemand mijn benen vast of iets? Na een half uur ben ik echt kapot. Van mij mogen ze nu de pomp pakken, laat hun het maar doen. Dit denk ik echter alleen maar, want ik zeg vrijwel niets gedurende de hele persfase, ik heb m'n ogen dicht en zit in mijn eigen wereld, alleen met persen doe ik ze open. Ik weet zeker dat er niets gebeurt, maar de ziekenhuisverloskundige en de 1elijnsverloskundige die er ook nog steeds bij is, verzekeren me dat er wel vordering is, maar de baby zakt steeds 2 mm en weer 1 mm terug. Eigenlijk wil ik hierdoor het liefst constant blijven persen, want van die zogenaamde persweeen op de monitor waar steeds 2 minuten tussen zit, merk ik qua kracht toch niets. Ik voel alleen een kramp en dat is het moment dat ik moet persen. Na een eeuwigheid zeggen ze me dat ze haartjes zien, en vragen of ik mee wil kijken met de spiegel. Dit wil ik niet, ik wil niet zien hoe langzaam het gaat en het terugzakt. Ondertussen wens ik dat dit alsjeblieft op mag schieten, wat een hel is dit, die baby moet er uit, dan kan ik eindelijk slapen. Ik voel me belazerd dat ik geen obligatoire persdrang heb en dit zelf maar moet doen.
Na weer een eeuwigheid voel ik een enorme druk, en als ze me in de spiegel laten kijken zie ik het hoofdje voor de helft geboren worden. Het ziet er bizar uit, en ik vraag me af wat dat boven zijn hoofdje is, ik vermoed en vrees mijn clitoris.
Ik besluit gewoon min of meer continu door te persen en nu alles op alles te zetten. Ik zweet me echt kapot, maar ik wil niets drinken, alleen door, door, door. De ring of fire? Die voel ik niet. Wel zie ik op een gegeven moment ook een nek en schouder tussen mijn benen. Ik snap er voor de zoveelste keer weer geen zak van, het lijfje moet er toch zo uitfloepen? Mijn benen worden door 2 verloskundigen in mijn nek gelegd. Ik heb geen idee wat er allemaal gebeurt, maar de schouder van de baby blijkt klem te zitten, en ze proberen deze achter het schaambot vandaan te krijgen door handdruk van buitenaf. Maar al snel word ik gedirigeerd om op handen en knieën te komen. HOE DAN? Er hangt een baby half uit me! Ik heb geen idee hoe, maar ik zit op handen en knieën. Ze roepen me dat ik moet blijven persen, maar ik snap er nu helemaal niets meer van, want ik moet ook buiten die nepweeen persen. Ik ben nu wel een beetje in paniek, want ik weet echt niet wat ik moet doen en waarom en roep dit ook, maar ik pers maar mee want het schijnt echt Menes te zijn. Ik weet nog steeds niet wat er aan de hand is. Later hoor ik dat er haast was want de hartslag van L ging omlaag, ze zijn met een hand naar binnen gaan om de schouder af te halen. Met succes, want op 21 juli 2015 om 9:29, 1,5 uur na de tweede persfase, wordt L geboren. De navelstreng wordt meteen doorgeknipt en L wordt opgevangen door de kinderarts. Compleet overdonderd en ontredderd blijf ik op handen en voeten achter, en ze draaien me op m'n rug. Ik ben opgelucht dat het voorbij is, maar compleet in de war dat mijn baby meteen wordt weggehaald. Gelukkig hoor ik heel snel gehuil van mijn L, en ik krijg een foto van mijn man van L te zien. Na kort onderzoek door de kinderarts mag hij dan eindelijk bij me liggen en krijg ik van de gynaecoloog (die Barbie's bevalling ook heeft gedaan, leuk feitje voor tussendoor) te horen wat er zojuist is gebeurd. Het boeit me echter niets, want hij is er dan: ons kindje! Ik kan niets zeggen, alleen maar staren naar dit wezentje. De slaap en moeheid ben ik direct vergeten.Bonus foto's:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Mariposas op 28-07-2015 22:19:01 ]No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Ik probeer het kort te houden 
.
Donderdag waren we bij de gyn, daar de afspraak gemaakt om de volgende ochtend in te leiden met 41+5.
Donderdag rond 20u begonnen de weeën, waren al snel niet te harden, kwamen heel snel achter elkaar en heel heftig.
Om +/- 02u kwam de VK, had pas 1cm ontsluiting. Mijn vriend ging selfies maken met mij, vond ie grappig omdat ik zo achterlijk liep te doen van de pijn. Kan er nu wel om lachen. Toen huilde ik.
Om 07 uur werd ik ontvangen in het ZH voor het inleiden. Vraag me niet hoe ik de auto ingeklommen ben.
11 uur heb ik huilend om een ruggeprik gevraagd en vanaf toen heb ik telkens een paar uur geslapen. Mijn beste vriendin kwam ook langs, ook gezellig voor m'n vriend als ik lag te slapen.
Om 19u had ik 10cm en moest ik nog een paar minuten wachten voordat ik mocht persen dus ik ging even candycrushen. Toen voelde ik ineens echt heel veel druk op mijn bekken en toen mocht ik persen. Met 5 minuten persen was het kindje eruit.
Ohja ik heb rollende aders en ik ben door 3artsen in totaal 10 keer misgeprikt. De anasthesist prikte daarentegen in 1x goed.
[ Bericht 2% gewijzigd door Beppiie op 28-07-2015 22:02:58 ]
.Donderdag waren we bij de gyn, daar de afspraak gemaakt om de volgende ochtend in te leiden met 41+5.
Donderdag rond 20u begonnen de weeën, waren al snel niet te harden, kwamen heel snel achter elkaar en heel heftig.
Om +/- 02u kwam de VK, had pas 1cm ontsluiting
. Mijn vriend ging selfies maken met mij, vond ie grappig omdat ik zo achterlijk liep te doen van de pijn. Kan er nu wel om lachen. Toen huilde ik.Om 07 uur werd ik ontvangen in het ZH voor het inleiden. Vraag me niet hoe ik de auto ingeklommen ben.
11 uur heb ik huilend om een ruggeprik gevraagd en vanaf toen heb ik telkens een paar uur geslapen. Mijn beste vriendin kwam ook langs, ook gezellig voor m'n vriend als ik lag te slapen.
Om 19u had ik 10cm en moest ik nog een paar minuten wachten voordat ik mocht persen dus ik ging even candycrushen. Toen voelde ik ineens echt heel veel druk op mijn bekken en toen mocht ik persen. Met 5 minuten persen was het kindje eruit.
Ohja ik heb rollende aders en ik ben door 3artsen in totaal 10 keer misgeprikt. De anasthesist prikte daarentegen in 1x goed.
[ Bericht 2% gewijzigd door Beppiie op 28-07-2015 22:02:58 ]
Beppiee
En Dan zeiden ze hier dat ik het verhaal schreef alsof ik een dagje maar de dierentuin was geweest..
Maar jij schrijft t ook alsof je n brood bij de bakker ging halen!
En Dan zeiden ze hier dat ik het verhaal schreef alsof ik een dagje maar de dierentuin was geweest..
Maar jij schrijft t ook alsof je n brood bij de bakker ging halen!
Ja zit nu een beetje terug te lezen, die boven mij is super heftig! Die van jou nog niet gezien!
En idd zo voelde het ook, ik denk door de ruggeprik. De volgende dag stond ik beschuit met muisjes te maken voor de kraamvisite, maar dat mocht niet van mijn kraamzorgster
En idd zo voelde het ook, ik denk door de ruggeprik. De volgende dag stond ik beschuit met muisjes te maken voor de kraamvisite, maar dat mocht niet van mijn kraamzorgster
morgen eens kijken of ik mijn bevalling kan uitschrijven. Niet dat er veel aan was dit keer
Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
dat klinkt raar...quote:
morgen eens kijken of ik mijn bevalling kan uitschrijven. Niet dat er veel aan was dit keer
hoeveelste bevalling is dat dan?
de vierdequote:Op dinsdag 28 juli 2015 22:19 schreef FANN het volgende:
[..]
dat klinkt raar...
Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
Mooi verhaal Mariposas Moet heftig geweest zijn. Hoe zwaar was L. nou? Je foto's zijn niet van het haga of wel? Welke arts was dat dan want bij mijn weten werkt dr K. nog in het haga of was het een blonde stevige dame?
Moet heftig geweest zijn. Hoe zwaar was L. nou? Je foto's zijn niet van het haga of wel? Welke arts was dat dan want bij mijn weten werkt dr K. nog in het haga of was het een blonde stevige dame?
:)
Jawel, is het Haga Juliana kamer 6. en idd dr K.
Hij was 4250 gr.
en idd dr K.Hij was 4250 gr.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
oooooh wacht ffquote:
Jawel, is het Haga Juliana kamer 6.
Hij was 4250 gr.
nieuw ziekenhuis sorry! ik dacht al van heuh ik herken die kamer helemaal niet maar dat klopt dus wel echt een verbetering dat die reanimatietafels nu op de kamer zelf staan zeg!
Een lekker spekje dus die L.!
:)
Dat was ook in maart 2013quote:
Ja zit nu een beetje terug te lezen, die boven mij is super heftig! Die van jou nog niet gezien!
En idd zo voelde het ook, ik denk door de ruggeprik. De volgende dag stond ik beschuit met muisjes te maken voor de kraamvisite, maar dat mocht niet van mijn kraamzorgster
Ja het zijn wel fijne kamers hoor. Lekker ruim en alles is op de kamer zelf. Mooi dat die tafel er was, want anders was mijn man en kind ook nog de kamer uit geweest. En ook zo dat je wel alles vanuit je bed kan zien.quote:
[..]
oooooh wacht ff
wel echt een verbetering dat die reanimatietafels nu op de kamer zelf staan zeg!
Een lekker spekje dus die L.!
Huiselijk is het niet, maar goed ik heb d schilderijen of warme miurkleuren ook eigenlijk niet echt gemist.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Heftige bevallingen Zomerzon en Mariposas!
Mariposas: Dat gedeelte over dat persen is echt herkenbaar, hoewel het bij jou nog heftiger was - zo te lezen - dan bij mij.
Beppiie die van jou klinkt zo heel voorspoedig, op de slotzin na dan! Moest wel lachen om het 'nog even candycrushen voor het persen'.
Mariposas: Dat gedeelte over dat persen is echt herkenbaar, hoewel het bij jou nog heftiger was - zo te lezen - dan bij mij.
Beppiie die van jou klinkt zo heel voorspoedig, op de slotzin na dan! Moest wel lachen om het 'nog even candycrushen voor het persen'.
Jeetje Maripos, heftig hoor, pffoei De foto dat hij eindelijk blij je ligt
Haha Beppie candy crush dat zou wel het laatste zijn geweest waar ik zin in gehad zou hebben
Jeetje zomerzon, gelukkig werd het geen keizersnede!
De foto dat hij eindelijk blij je ligt Haha Beppie candy crush dat zou wel het laatste zijn geweest waar ik zin in gehad zou hebben
Jeetje zomerzon, gelukkig werd het geen keizersnede!
Life is what happens while you are busy making other plans...
Wauw Mariaposas. En ik dacht dat het bij mij heftig was...
Beppiie bij jou was het inderdaad snel gepiept.
Ik ben ook blij dat het geen keizersnede is geworden. Maar als het nodig was geweest had ik er vrede mee gehad. Als zij het maar had overleefd. Want het cliché is echt waar. Als je ze haar dan op je buik krijgt gelegd dan verdwijnt alles om je heen.
Beppiie bij jou was het inderdaad snel gepiept.
Ik ben ook blij dat het geen keizersnede is geworden. Maar als het nodig was geweest had ik er vrede mee gehad. Als zij het maar had overleefd. Want het cliché is echt waar. Als je ze haar dan op je buik krijgt gelegd dan verdwijnt alles om je heen.
Oost west, mij best.
Jemig meiden, wat een heftigheid allemaal. Lijkt me niet leuk maar hoop dat jullie er wel goed op terug kunnen kijken.
Ik heb ook mijn/ons verhaal maar eens uitgewerkt...
20-6-2015 aka 40.6...
Ik ben inmiddels bijna een week overtijd. Een week waarin mijn bloeddruk het nodig vindt nog even omhoog te schieten, maar zelfs na een check in het ziekenhuis zit het allemaal nog prima en ik blijf gewoon onder controle bij de vlossen. Ondanks de bloeddruk-uitschieters en de (milde) zwangerschapsuiker vindt niemand het nog nodig om eerder in te grijpen en inleiden gebeurd echt pas op zijn vroegst met 42 weken. Prima, zolang Henk het goed heeft en doet hoeft het van mij ook niet. Wel wordt er aangeboden om te kijken of er gestript kan worden. Normaal gesproken doen ze dat op de dag van 41 weken, maar aangezien Ruud die avond moet werken als er geen baby is vraag ik of het misschien een dag eerder zou kunnen, de zaterdag. En zo gezegd zo gedaan! Voor we die ochtend richting Minke's zwemles vertrekken bel ik de vlos van dienst (stiekum mijn favoriet ook) en we spreken af dat ze rond 13 uur bij ons thuis komt om te zien wat ze kan doen. Als ze er is voelt ze meteen dat er al flink wat op weg is: 2cm en na de strippoging zelfs al richting de 3! Ze geeft aan dat ze een goed gevoel heeft maar mocht het nou toch niet geholpen hebben dan mag ik maandag weer bellen. Ze gaat weer weg en ik grap nog "tot straks"
Het duurt niet lang of het valt me op dat er toch wel wat rommelt in mijn onderbuik... zou het dan toch? Rond half 4 neemt R. Minke even mee naar het dorp waar het jaarmarkt is met kinderkermis. Ik ga effe lekker onder de douche staan... Als het echt was zou het doorzetten meende ik me te herinneren... en dat doet het toch wel?! Als R. terug komt zeg ik dat het me een goed idee lijkt als we mijn moeder bellen om te vragen of Minke mag komen logeren. Misschien dat het helpt? We bellen haar en ze was toevallig onderweg naar Amsterdam voor het verjaardagsfeest van mijn stiefzusje dus nu droppen ze daar het kado en komen via ons weer naar huis en nemen Minke mee. Ik kook nog, we spelen een spelletje, en ondertussen voel ik de weeen (want dat zijn het volgens mij echt wel, maar nog lang niet pijnlijk) steeds regelmatiger en sneller op mekaar komen. Zolang ik lekker kan rondlopen is het allemaal heel prima te hebben nog. Rond 19 uur staat mijn moeder met man op de stoep. R. biedt ze nog koffie aan (ik drentel stevig rond en probeer niks te laten merken) en begint nog hele gesprekken... Na een kwartier ben ik het zat en vraag ze of dit misschien ook morgen kan en werk ze de deur uit. Zodra ze weg zijn kijken we mekaar aan... vlos maar bellen dan? Ik vraag me af of het echt al echt is maar beter dat ze effe komt en ziet hoe het er voor staat.
19.35 uur: de vlos komt binnen en kijkt het zo es aan... ze vindt me nog erg veel praatjes hebben maar ziet ook wel dat het op de piekjes wat lastiger wordt. We gaan naar boven om te kijken hoe ver het er mee is. Mijn bloeddruk is behoorlijk hoog (ja duh, als je tijdens een wee gaat meten ) en ze gaat toucheren.
19.50: 7cm al! Eigelijk was het plan poliklinisch bij het ziekenhuis te bevallen maar de vlos durft het niet meer aan... Ze is bang dat als de vliezen breken de baby niet lang daarna ook komt en het is minstens 20 minuten rijden. Het is effe schakelen, voorral voor R. maar gelukkig hadden we toch het hele kraampakket in huis dus geen paniek R. wordt aan het werk gezet om alles klaar te zetten en de vlos gaat alles uit de auto halen en belt de kraamzorg. Ik word weer onder de douche gezet Daar voel ik al snel persdrang maar nog steeds is het best te hebben allemaal. Alles is zo anders en relaxter als bij Minkes bevalling!
20.10: Ik word onder de douche uit geholpen, althans met afdrogen helpen ze want bukken is geen optie meer, dat zorgt voor acute persneigingen. In de slaapkamer ligt een celstof matje op de grond zodat ik daarop nog effe lekker kan heen en weer hupsen terwijl we het plan opmaken. De vlos heeft me goed door en geeft aan dat ze denkt dat ik niet in bed wil maar misschien wel op de baarkruk? Ja, lijkt me een heel strak plan... alleen hoe kom ik daar op? Nou gewoon ploffen, niet heel handig en ik land enigzins scheef maar met dat mijn billen de rand raken breken de vliezen en zet ook de eerste perswee ongeveer al in en ik geef er gewoon aan toe. Ik probeer nog wat te verschuiven op de kruk voor de volgende wee maar echt handig lukt dat niet, dan maar scheef bevallen Er blijkt in het vruchtwater te zijn gepoept maar nu nog naar het ziekenhuis is zeker geen optie Perswee 2 dient zich aan en hoewel het nu dan echt pijnlijk wordt is het ook al weer bijna voorbij, het hoofdje staat! De vlos vraagt of ik hem zo zelf wil aanpakken, ik antwoord beduusd dat ik dat nog niet weet... het gaat best rap allemaal. Ondertussen komt de kraam binnen en stelt zich voor. Ik stel me ook nog netjes voor en zeg dat ik effe bezig ben
20.25: Perswee 3, er valt niets meer te zuchten of rustig aan te doen, hij glibbert er zo uit... zo glibberig dat ie bijna uit mijn handen valt maar gelukkig heeft de vlos hem wel stevig beet. Onze kleine man is er... Ik zie dat ook hij totaal overrompelt is door de snelheid want hij doet het echt wel maar is helemaal stil. Hij wordt effe opgewreven voor ie een keel op zet om te laten weten dat ie er echt wel is. Onze Fedde
De schade bij mij is wel wat groter dan toen bij Minke maar toch mogen we eerst effe lekker genietne van onze zoon voor het hechtfestijn begint. We maken van de gelegenheid gebruik om snel Minke te bellen voor ze naar bed gaat, we hadden haar tenslotte beloofd als eerste DE naam te vertellen en dat moet nog net lukken. Mijn moeder gelooft het ook haast niet als we bellen dat haar 3e kleinzoon al geboren is, ze waren zelf pas amper thuis.
Eind goed, al goed
Ik heb ook mijn/ons verhaal maar eens uitgewerkt...
20-6-2015 aka 40.6...
Ik ben inmiddels bijna een week overtijd. Een week waarin mijn bloeddruk het nodig vindt nog even omhoog te schieten, maar zelfs na een check in het ziekenhuis zit het allemaal nog prima en ik blijf gewoon onder controle bij de vlossen. Ondanks de bloeddruk-uitschieters en de (milde) zwangerschapsuiker vindt niemand het nog nodig om eerder in te grijpen en inleiden gebeurd echt pas op zijn vroegst met 42 weken. Prima, zolang Henk het goed heeft en doet hoeft het van mij ook niet. Wel wordt er aangeboden om te kijken of er gestript kan worden. Normaal gesproken doen ze dat op de dag van 41 weken, maar aangezien Ruud die avond moet werken als er geen baby is vraag ik of het misschien een dag eerder zou kunnen, de zaterdag. En zo gezegd zo gedaan! Voor we die ochtend richting Minke's zwemles vertrekken bel ik de vlos van dienst (stiekum mijn favoriet ook) en we spreken af dat ze rond 13 uur bij ons thuis komt om te zien wat ze kan doen. Als ze er is voelt ze meteen dat er al flink wat op weg is: 2cm en na de strippoging zelfs al richting de 3! Ze geeft aan dat ze een goed gevoel heeft maar mocht het nou toch niet geholpen hebben dan mag ik maandag weer bellen. Ze gaat weer weg en ik grap nog "tot straks"
Het duurt niet lang of het valt me op dat er toch wel wat rommelt in mijn onderbuik... zou het dan toch? Rond half 4 neemt R. Minke even mee naar het dorp waar het jaarmarkt is met kinderkermis. Ik ga effe lekker onder de douche staan... Als het echt was zou het doorzetten meende ik me te herinneren... en dat doet het toch wel?! Als R. terug komt zeg ik dat het me een goed idee lijkt als we mijn moeder bellen om te vragen of Minke mag komen logeren. Misschien dat het helpt? We bellen haar en ze was toevallig onderweg naar Amsterdam voor het verjaardagsfeest van mijn stiefzusje dus nu droppen ze daar het kado en komen via ons weer naar huis en nemen Minke mee. Ik kook nog, we spelen een spelletje, en ondertussen voel ik de weeen (want dat zijn het volgens mij echt wel, maar nog lang niet pijnlijk) steeds regelmatiger en sneller op mekaar komen. Zolang ik lekker kan rondlopen is het allemaal heel prima te hebben nog. Rond 19 uur staat mijn moeder met man op de stoep. R. biedt ze nog koffie aan (ik drentel stevig rond en probeer niks te laten merken) en begint nog hele gesprekken... Na een kwartier ben ik het zat en vraag ze of dit misschien ook morgen kan en werk ze de deur uit. Zodra ze weg zijn kijken we mekaar aan... vlos maar bellen dan? Ik vraag me af of het echt al echt is maar beter dat ze effe komt en ziet hoe het er voor staat.
19.35 uur: de vlos komt binnen en kijkt het zo es aan... ze vindt me nog erg veel praatjes hebben maar ziet ook wel dat het op de piekjes wat lastiger wordt. We gaan naar boven om te kijken hoe ver het er mee is. Mijn bloeddruk is behoorlijk hoog (ja duh, als je tijdens een wee gaat meten
) en ze gaat toucheren.19.50: 7cm al! Eigelijk was het plan poliklinisch bij het ziekenhuis te bevallen maar de vlos durft het niet meer aan... Ze is bang dat als de vliezen breken de baby niet lang daarna ook komt en het is minstens 20 minuten rijden. Het is effe schakelen, voorral voor R. maar gelukkig hadden we toch het hele kraampakket in huis dus geen paniek
R. wordt aan het werk gezet om alles klaar te zetten en de vlos gaat alles uit de auto halen en belt de kraamzorg. Ik word weer onder de douche gezet Daar voel ik al snel persdrang maar nog steeds is het best te hebben allemaal. Alles is zo anders en relaxter als bij Minkes bevalling!20.10: Ik word onder de douche uit geholpen, althans met afdrogen helpen ze want bukken is geen optie meer, dat zorgt voor acute persneigingen. In de slaapkamer ligt een celstof matje op de grond zodat ik daarop nog effe lekker kan heen en weer hupsen terwijl we het plan opmaken. De vlos heeft me goed door en geeft aan dat ze denkt dat ik niet in bed wil maar misschien wel op de baarkruk? Ja, lijkt me een heel strak plan... alleen hoe kom ik daar op? Nou gewoon ploffen, niet heel handig en ik land enigzins scheef maar met dat mijn billen de rand raken breken de vliezen en zet ook de eerste perswee ongeveer al in en ik geef er gewoon aan toe. Ik probeer nog wat te verschuiven op de kruk voor de volgende wee maar echt handig lukt dat niet, dan maar scheef bevallen
Er blijkt in het vruchtwater te zijn gepoept maar nu nog naar het ziekenhuis is zeker geen optie Perswee 2 dient zich aan en hoewel het nu dan echt pijnlijk wordt is het ook al weer bijna voorbij, het hoofdje staat! De vlos vraagt of ik hem zo zelf wil aanpakken, ik antwoord beduusd dat ik dat nog niet weet... het gaat best rap allemaal. Ondertussen komt de kraam binnen en stelt zich voor. Ik stel me ook nog netjes voor en zeg dat ik effe bezig ben 20.25: Perswee 3, er valt niets meer te zuchten of rustig aan te doen, hij glibbert er zo uit... zo glibberig dat ie bijna uit mijn handen valt maar gelukkig heeft de vlos hem wel stevig beet. Onze kleine man is er... Ik zie dat ook hij totaal overrompelt is door de snelheid want hij doet het echt wel maar is helemaal stil. Hij wordt effe opgewreven voor ie een keel op zet om te laten weten dat ie er echt wel is. Onze Fedde
De schade bij mij is wel wat groter dan toen bij Minke maar toch mogen we eerst effe lekker genietne van onze zoon voor het hechtfestijn begint. We maken van de gelegenheid gebruik om snel Minke te bellen voor ze naar bed gaat, we hadden haar tenslotte beloofd als eerste DE naam te vertellen en dat moet nog net lukken. Mijn moeder gelooft het ook haast niet als we bellen dat haar 3e kleinzoon al geboren is, ze waren zelf pas amper thuis.
Eind goed, al goed
Lijn, wat een mooi verhaal! Wat ging je snel joh! En op de kruk thuis, wauw Ben je blij met hoe het is gegaan?
Ben je blij met hoe het is gegaan?
Ja ik kijk er echt heel fijn op terug. Hoe het ging, ondanks de snelheid toch ook heel relaxed. En die baarkruk ja, nooit gedacht eerder maar ineens was het een godsgeschenk! Heel dat bed niet aangeraakt
Jeetje wat snel en fijn klinkt dat lijnloos! Mooi!
En de baarkruk, kan me voorstellen dat dat fijn is met goede persweeën. Voor mij was het de grootste fout tijdens m'n bevalling. Geen aanrader als je je 40 minuten een ongeluk perst. (en dan ook zonder resultaat)
En de baarkruk, kan me voorstellen dat dat fijn is met goede persweeën. Voor mij was het de grootste fout tijdens m'n bevalling. Geen aanrader als je je 40 minuten een ongeluk perst.
(en dan ook zonder resultaat)
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
He klinkt bijna alsof je effe ging poepen
Wat een relaxed verhaal zo! Echt een contrast met mariposas. Heel fijn dat het zo is gegaan!
Wat een relaxed verhaal zo! Echt een contrast met mariposas. Heel fijn dat het zo is gegaan!
Mariposas, jemig, wat een uitputtingsslag. Wat heb jij moeten knokken voor je kleine man zeg. Het lijkt me frustrerend als je niet voelt wat je moet voelen.
Lijnloos, wat een contrast met Mariposas. Fijn dat je toch lekker thuis hebt kunnen bevallen en dat alles zo vlot is gegaan.
Ik heb mijn verhaal ook maar eens opgeschreven. In een spoiler, want erg lang.
Lijnloos, wat een contrast met Mariposas. Fijn dat je toch lekker thuis hebt kunnen bevallen en dat alles zo vlot is gegaan.
Ik heb mijn verhaal ook maar eens opgeschreven. In een spoiler, want erg lang.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Want het leven is niet meer dan een sprookje
Goh Kris, jij weer een heftige ontsluitingsfase en dan plop jij dat kind er zo even uit! Je hebt het nog heel lang zonder pijnstilling moeten doen eigenlijk! Lijkt me pittig om meteen zulke heftige weeën te hebben, dat had ik gelukkig weer niet.
Ik heb trouwens echt niets gevoeld van het hechtingen. Ik en de hechter zaten lekker te keuvelen over mijn en haar reis door Israël. dat is denk ik het voordeel van een bavianendoos, zo gezwollen dat je niets meer voelt, ook het branden bij het plassen niet. 
Ik heb trouwens echt niets gevoeld van het hechtingen. Ik en de hechter zaten lekker te keuvelen over mijn en haar reis door Israël.
dat is denk ik het voordeel van een bavianendoos, zo gezwollen dat je niets meer voelt, ook het branden bij het plassen niet.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Heerlijk lijn, dat het zo soepel ging!
En Kris, wat mooi geschreven
Mijn verhaal is lang niet zo denderend ..
ik moest me op woensdag 11-03 melden om zeven uur, dus ik stond om vijf voor zeven op de afdeling, met koffer + kinderen, die in de verloskamer afscheid zouden nemen van mijn dikke buik. Kreeg te horen dat ik pas donderdag verwacht werd, volgens het systeem. Ik had gelukkig m'n afsprakenkaart bij me, ik was niet van plan om weg te gaan, desnoods riepen ze maar extra personeel op
Om iets voor achten de kinderen uitgezwaaid, ik werd aan de ctg gelegd en infuus met zoutloplossing werd vast gezet. Om iets over achten kwam de gyn m'n vliezen breken, wat lastig ging omdat hij zo laag lag, uiteindelijk heeft ze de vliezen gebroken met het naaldje van de hartlijn die op michaels hoofd moest worden vast gemaakt.
om 9 uur werd de weeënopwekker aagesloten, om tien uur gaf ik aan m'n ruggenprik te willen hebben. Arts gaf aan dat dat eigelijk als eerste had gemoeten maar door de rommelige start vergeten was. Ik werd naar de verkoever gereden waar de anesthesist de ruggenprik zette. Hij verwonderde zich erover dat ik uit mezelf de juiste houding aannaam (het was de derde keer dat ik voor een ruggenprik ging ) . Terug naar de verloskamer waar ik wegdoezelde. Om iets voor half een voelde ik persdrang.
Er kwam een verpleegkundige die me zei dat het geen persweeën konden zijn, en dat ik het door de ruggenprik vast verkeerd voelde. Ze zette de pomp nog wat harder. Ik heb het vijf minuten aangekeken en opnieuw laten bellen. Dit keer snauwde ik haar toe dat ik een arts wilde zien en die ging ze verbouwereerd halen. Even later werd ik getoucheerd en ik had volledige ontsluiting. Ik moest de neiging onderdrukken om mijn tong uit te steken. Het persen schoot voor mijn gevoel niet op en om kwart voor twee vroeg ik of ze me alsblieft wilde helpen met een cupje of vacuumpomp. De arts die er bij kwam zei gortdroog: je kunt het prima zelf, als ik je moet helpen wordt het een keizersnede. Ik keek haar verdwaasd aan en keek toen naar de klok. Ik vroeg of ik nog genoeg tijd had om hem voor z'n zus geboren te laten worden. Na een laatste flinke perswee werd hij om 13:53 geboren (z'n zus was er om 13:56 ) . Totaal geen schade, placenta compleet. Van de weeën nauwelijks iets gemerkt; vrijwel door de hele ontsluitingsfase heen liggen slapen. Alles op film en 's avonds om acht uur was ik weer thuis. De rolstoel werd gebruikt voor m'n bagage; ik verdomde het om daar in te gaan zitten. Ik wilde achter de kinderwagen lopen.
En Kris, wat mooi geschreven
Mijn verhaal is lang niet zo denderend ..
ik moest me op woensdag 11-03 melden om zeven uur, dus ik stond om vijf voor zeven op de afdeling, met koffer + kinderen, die in de verloskamer afscheid zouden nemen van mijn dikke buik. Kreeg te horen dat ik pas donderdag verwacht werd, volgens het systeem. Ik had gelukkig m'n afsprakenkaart bij me, ik was niet van plan om weg te gaan, desnoods riepen ze maar extra personeel op
Om iets voor achten de kinderen uitgezwaaid, ik werd aan de ctg gelegd en infuus met zoutloplossing werd vast gezet. Om iets over achten kwam de gyn m'n vliezen breken, wat lastig ging omdat hij zo laag lag, uiteindelijk heeft ze de vliezen gebroken met het naaldje van de hartlijn die op michaels hoofd moest worden vast gemaakt.
om 9 uur werd de weeënopwekker aagesloten, om tien uur gaf ik aan m'n ruggenprik te willen hebben. Arts gaf aan dat dat eigelijk als eerste had gemoeten maar door de rommelige start vergeten was. Ik werd naar de verkoever gereden waar de anesthesist de ruggenprik zette. Hij verwonderde zich erover dat ik uit mezelf de juiste houding aannaam (het was de derde keer dat ik voor een ruggenprik ging
) . Terug naar de verloskamer waar ik wegdoezelde. Om iets voor half een voelde ik persdrang. Er kwam een verpleegkundige die me zei dat het geen persweeën konden zijn, en dat ik het door de ruggenprik vast verkeerd voelde. Ze zette de pomp nog wat harder. Ik heb het vijf minuten aangekeken en opnieuw laten bellen. Dit keer snauwde ik haar toe dat ik een arts wilde zien en die ging ze verbouwereerd halen. Even later werd ik getoucheerd en ik had volledige ontsluiting. Ik moest de neiging onderdrukken om mijn tong uit te steken. Het persen schoot voor mijn gevoel niet op en om kwart voor twee vroeg ik of ze me alsblieft wilde helpen met een cupje of vacuumpomp. De arts die er bij kwam zei gortdroog: je kunt het prima zelf, als ik je moet helpen wordt het een keizersnede. Ik keek haar verdwaasd aan en keek toen naar de klok. Ik vroeg of ik nog genoeg tijd had om hem voor z'n zus geboren te laten worden. Na een laatste flinke perswee werd hij om 13:53 geboren (z'n zus was er om 13:56
) . Totaal geen schade, placenta compleet. Van de weeën nauwelijks iets gemerkt; vrijwel door de hele ontsluitingsfase heen liggen slapen. Alles op film en 's avonds om acht uur was ik weer thuis. De rolstoel werd gebruikt voor m'n bagage; ik verdomde het om daar in te gaan zitten. Ik wilde achter de kinderwagen lopen.
Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
Best veel vrij heftige verhalen hier! Die van mij is wel mild daarbij vergeleken
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
IMA wat een uitputtingsslag, maar wel een met een fantastisch einde
Life is what happens while you are busy making other plans...
Wow IMA, wat heb je vreselijk hard gewerkt, en wat een prachtig resultaat. . Goed gedaan!
. Goed gedaan!
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Oh geweldig, krijg er tranen van in mijn ogen. Dat gevoel dat je een meisje hebt, dat ze er echt is, jullie meisje! .
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Hier ook maar eens mijn verhaal!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Carpe diem, quam minimum credula postero.
Och Saskia wat een verhaal. Fijn dat je het achteraf goed te doen vond en ook fijn dat het achteraf allemaal goed is gegaan. En wat ben je eigenlijk als een malle ontsloten joh!
die scharen ja... dat is in veel ziekenhuizen helaas een probleem
soms als ik mn eigen spullen toevallig mee naar boven gesjouwd heb for no reason wil ik nog wel ns mn eigen schaar meenemen. Die s tenminste scherp, als er dan toch geknipt moet worden...
die scharen ja... dat is in veel ziekenhuizen helaas een probleem
soms als ik mn eigen spullen toevallig mee naar boven gesjouwd heb for no reason wil ik nog wel ns mn eigen schaar meenemen. Die s tenminste scherp, als er dan toch geknipt moet worden...
:)
Ja, dat ging best wel hard even een paar hormonen erin en gaan met die banaan!
Ik had wel medelijden met haar dat het knippen zo lastig was ja...
De knip zelf geneest best oke, al vind ik het echt irritant dat ik nu al 10 dagen aan huis gebonden ben omdat ik niet zo ver kan lopen. Ik wil lekker naar buiten, m'n meissie de wereld laten zien!
even een paar hormonen erin en gaan met die banaan!Ik had wel medelijden met haar dat het knippen zo lastig was ja...
De knip zelf geneest best oke, al vind ik het echt irritant dat ik nu al 10 dagen aan huis gebonden ben omdat ik niet zo ver kan lopen. Ik wil lekker naar buiten, m'n meissie de wereld laten zien!
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Brrrr, lekker verhaal van die schaar... . Sowieso niet echt een subtiel bevalverslag. 'Lastig te instrueren'. Tjongejonge. Maar fijn dat je al wel met een goed gevoel op de bevalling terugkijkt. En vooral top dat het goed gaat met je meisje!!
Die fase van 7 naar 10 cm met rugweeen kan ik me ook nog goed herinneren... .
. Sowieso niet echt een subtiel bevalverslag. 'Lastig te instrueren'. Tjongejonge. Maar fijn dat je al wel met een goed gevoel op de bevalling terugkijkt. En vooral top dat het goed gaat met je meisje!! Die fase van 7 naar 10 cm met rugweeen kan ik me ook nog goed herinneren...
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Wtf, een zeer botte schaar en daar knippen ze mee? 
wat klinkt dat naar zeg!
Up voor nieuwe verhalen!
wat klinkt dat naar zeg! Up voor nieuwe verhalen!
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Ze had niet echt tijd om een nieuwe te gaan vinden ergens, zegmaar...quote:
Wtf, een zeer botte schaar en daar knippen ze mee?
Up voor nieuwe verhalen!
Bij de nacontrole verontschuldigde ze zich er wel voor, maar gelukkig had het geen effect op de genezing van de knip.
Ze was ook geschrokken dat in het verslag stond dat ik lastig te instrueren was, enzo. Ook al had ze het zelf niet geschreven, ze vond het niet kunnen.
En idd, meer verhalen!!
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Nou ja op zich lijkt het me wel fijn dat het verslag zo volledig is, dan weet je in elk geval dat er geen schaduwdossier is. Maar natuurlijk hoop je te lezen: "geweldig talent voor persen, geen instructies nodig".
Mijn verslag is echt een feitelijke opsomming van de gebeurtenissen.
Mijn verslag is echt een feitelijke opsomming van de gebeurtenissen.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
whoops het is wat langSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Skoap op 18-09-2015 14:48:51 ]Life is what happens while you are busy making other plans...
Het zullen de hormonen wel zijn maar ik kreeg tranen in mn ogen bij je laatste stukje Dat heb je supergoed gedaan joh!
Dat heb je supergoed gedaan joh!
Wat een mooi verhaal meis goed gedaan.
Maar als jullie ooit een derde kind wensen maak je man dan met heel veel kabaal wakker
goed gedaan.Maar als jullie ooit een derde kind wensen maak je man dan met heel veel kabaal wakker
nou wij vinden 2 kindjes helemaal prima. Maar ergens tijdens de bevalling heb ik ook nog tegen mijn man gezegd dat ik nu 300% zeker wist dat het bij 2 kinderen zou blijvenquote:
Wat een mooi verhaal meis
Maar als jullie ooit een derde kind wensen maak je man dan met heel veel kabaal wakker
Life is what happens while you are busy making other plans...
Jeetje wat een verhaal skoap! Wat een roller coaster heb jij in gezeten. Maar wat deed en doet F het goed joh!
Lijkt me wel vervelend om geen verlof van te voren te hebben gehad!
Lijkt me wel vervelend om geen verlof van te voren te hebben gehad!
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Mooi verhaal skoap! Pfft wat een snelheid!
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat een superbevalling stoel!
Kreukels een beetje uit de baby strijken denk ik. Is mooier op de foto.quote:
Dat klinkt heel fijn stoel!
Maarre... waar was die strijkplank voor?
Om alle spullen op uit te stallenquote:
Dat klinkt heel fijn stoel!
Maarre... waar was die strijkplank voor?
Haha, ah!quote:
[..]
Om alle spullen op uit te stallen
Dat klinkt als een fijne bevalling stoel!
Life is what happens while you are busy making other plans...
quote:
Wat een superbevalling stoel!
[..]
Kreukels een beetje uit de baby strijken denk ik. Is mooier op de foto.
Klinkt als een hele fijne bevalling stoel!
(Vk had hier ook alles uitgestald op de strijkplank
)
Ik schiet gewoon echt letterlijk bij ieder verhaal weer vol. Wat een rijkdom dat jullie al jullie verhalen met ons willen delen
Heftig maar mooi verhaal Skoap! En echt zo fijn dat jullie tegen de verwachtingen in F. al zo snel mee mochten nemen. Wat een rijkdom!
Gestreeptestoel, wat fijn dat je zonder veel pijn al 7 cm ontsluiting had! Je hebt het super gedaan!
Gestreeptestoel, wat fijn dat je zonder veel pijn al 7 cm ontsluiting had! Je hebt het super gedaan!
Ik vind t nog steeds zo raar. Bij zoon ging ik met 5 cm naar t ziekenhuis en toen liep ik al 4 uur lang puffend in huis rond. Ik dacht daarom ook dat ik dit keer nog niet mocht persen.. Dat t nog lang niet voorbij was.
Ik hoop van harte dat iedereen zo mag bevallen als ik dat gedaan heb dit keer.
(op t staartje erna na.. Placenta liet niet goed los etc)
Ik hoop van harte dat iedereen zo mag bevallen als ik dat gedaan heb dit keer.
(op t staartje erna na.. Placenta liet niet goed los etc)
Wat een mooie verhalen! Gestreeptestoel, wat heerlijk zeg!
Ik heb de mijne ook opgeschreven, even in een spoiler want hij is best lang geworden
-knip-
[ Bericht 93% gewijzigd door MissBliss op 27-10-2015 15:48:04 ]
Gestreeptestoel, wat heerlijk zeg! Ik heb de mijne ook opgeschreven, even in een spoiler want hij is best lang geworden
-knip-
[ Bericht 93% gewijzigd door MissBliss op 27-10-2015 15:48:04 ]
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Jee, je bent inderdaad als een hogesnelheidstrein ontsloten! mooi verhaal!
Er op terugkijkend, vond je het ook de heftige en medische bevalling waar je bang voor was?
mooi verhaal! Er op terugkijkend, vond je het ook de heftige en medische bevalling waar je bang voor was?
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Ja, dat is echt supersnel gegaan!quote:
Jee, je bent inderdaad als een hogesnelheidstrein ontsloten!
Er op terugkijkend, vond je het ook de heftige en medische bevalling waar je bang voor was?
Ik vond het zeker heel heftig, maar ik kijk er inmiddels wel goed op terug gelukkig. Achteraf gezien vind ik het medische ook niet heel erg. Ik zag zo'n serene thuisbevalling voor me, maar het bevallen was alles behalve sereen
Ik ben blij dat ze J. goed in de gaten hielden en me dus konden helpen toen bleek dat ik hem er zelf niet uit kreeg. Ik weet niet hoe het gegaan was als ik thuis was bevallen, misschien veel meer paniek.
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Bij jou ook al de 'matige perstechniek' - lekker subtiel....
Het klinkt heel heftig zeg, goed gedaan!
Het klinkt heel heftig zeg, goed gedaan!
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Pffoei MB, bij jou ging het opeens ook zo snel. En die 1CM per uur gedachte is zo herkenbaar, dat dacht ik bij de bevalling van Luc ook, terwijl het bij mij toen ook zo snel ging. Wel top dat zijn gewicht zo goed was en jullie snel naar huis mochten!
Life is what happens while you are busy making other plans...
Ik heb wat mij betreft ook een droombevalling gehad...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik zou elke vrouw zo'n bevalling gunnen! Het heeft in totaal ongeveer echt een half uurtje 'flink pijn' gedaan. En dan is de hechting meegerekend. De rest was gewoon zwaar te doen.
Hier mijn verhaal. Ik denk dat niet alles klopt, want ik kan me veel dingen niet meer herinneren. Hoe de pijn voelde, bijvoorbeeld. Gek is dat!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Hier mijn verhaal. Ik denk dat niet alles klopt, want ik kan me veel dingen niet meer herinneren. Hoe de pijn voelde, bijvoorbeeld. Gek is dat!Mooi verhaal Jagär, daar is jullie mannetje eindelijk! Dat wandelen, dat vergeet je nooit meer denk ik. En zo herkenbaar: het willen tandenpoetsen, de verwondering als hij eruit is ('komt hij uit mij?! Heeft hij in mij gezeten?! Is hij echt van ons, hebben wij hem gemaakt??!! Wow...').SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Hier mijn verhaal. Ik denk dat niet alles klopt, want ik kan me veel dingen niet meer herinneren. Hoe de pijn voelde, bijvoorbeeld. Gek is dat!Ik had jullie wel willen zien lopenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Na lang wachten is jullie kleine T er. Lekker genieten nu!
Ik wou nu dat er we er een foto van gemaakt hadden!quote:
[..]
Ik had jullie wel willen zien lopen
Na lang wachten is jullie kleine T er. Lekker genieten nu!
Het meest frustrerende gedeelte van mn bevalling ben ik nog vergeten.. Savonds om 9 uur op de bank, terwijl ik vrij heftige weeën had kwam de duutser ermee dat hij toch twijfels had over de jongensnaam die we hadden gekozen. Uiteindelijk hebben we op het laatste moment nog een andere naam gekozen...
Oh help, mannen en timing...quote:
[..]
Ik wou nu dat er we er een foto van gemaakt hadden!
Het meest frustrerende gedeelte van mn bevalling ben ik nog vergeten.. Savonds om 9 uur op de bank, terwijl ik vrij heftige weeën had kwam de duutser ermee dat hij toch twijfels had over de jongensnaam die we hadden gekozen. Uiteindelijk hebben we op het laatste moment nog een andere naam gekozen...
Ik ben wel blij dat we een meisje kregen, want de jongensnaam vonden we maar zo-zo
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Mijn verhaal! *jankt*
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 2% gewijzigd door pinquit op 12-10-2015 11:24:16 ]erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Auw dat klinkt pijnlijk Pinq! Maar wel een heel mooi resultaat
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Wauw Pinq! Klinkt idd pijnlijk, en zo herkenbaar, dat vechten en je niet kunnen overgeven aan de weeën Maar wat mooi hoe jullie het met zijn drieën hebben kunnen doen!
En Jagar, jouwe had ik ook gelezen al, wat mooi en die wandeling door de stad
Klinkt idd pijnlijk, en zo herkenbaar, dat vechten en je niet kunnen overgeven aan de weeën Maar wat mooi hoe jullie het met zijn drieën hebben kunnen doen! En Jagar, jouwe had ik ook gelezen al, wat mooi
en die wandeling door de stad
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Mooi verhaal Pinquit! Mooie naam.
De naam van je VK heb je wel 1 keer volledig opgeschreven, weet niet of dat de bedoeling was?
De naam van je VK heb je wel 1 keer volledig opgeschreven, weet niet of dat de bedoeling was?
thxquote:
Mooi verhaal Pinquit! Mooie naam.
De naam van je VK heb je wel 1 keer volledig opgeschreven, weet niet of dat de bedoeling was?
aangepast
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Je had dezelfde vlk als ik bij de jongste Ook mijn fav!
Het is geen eitje geweest, maar hey, je hebt het wél helemaal zelf gedaan! Gewoon zomaar even geflikt. Je kunt dingen!
Ook mijn fav! Het is geen eitje geweest, maar hey, je hebt het wél helemaal zelf gedaan! Gewoon zomaar even geflikt. Je kunt dingen!
Twix is vandaag 5 weken oud. Hier mijn verhaal:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Je geduld is toch flink op de proef gesteld, Malteser!
Wat een fijne kennismaking met jullie kindje
Wat een fijne kennismaking met jullie kindje
disclaimer
Wat een mooie kennismaking, Malteser!
Maar ik krijg echt de bibbers van het lezen over je geplande keizersnede, het lijkt me zo'n vreselijk eng idee. Vriendin van mij is 13 dagen na mij bevallen middels een geplande ks, en ik werd er gewoon een beetje naar van toen ik wist wanneer ze aan de beurt was.
Maar ik krijg echt de bibbers van het lezen over je geplande keizersnede, het lijkt me zo'n vreselijk eng idee.
Vriendin van mij is 13 dagen na mij bevallen middels een geplande ks, en ik werd er gewoon een beetje naar van toen ik wist wanneer ze aan de beurt was.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Bij ons wist niemand het behalve wijzelf. En mij is het 100% meegevallen, echt!quote:
Wat een mooie kennismaking, Malteser!
Maar ik krijg echt de bibbers van het lezen over je geplande keizersnede, het lijkt me zo'n vreselijk eng idee.
in wezen is het natuurlijk niet veel anders dan een geplande inleiding, en die krijgen ook veel mensen Ik vond dat niet erg vervelend persoonlijk, al had ik maar 1 dag notice, het begint alleen iets anders
Ik vond dat niet erg vervelend persoonlijk, al had ik maar 1 dag notice, het begint alleen iets anders
disclaimer
Nee, maar een keizersnede lijkt mij gewoon echt heel erg eng. Het idee dat mensen in je gaan snijden. Toen ik geen persweeën kreeg was ik ook best bang dat het zo uitdraaien op een keizersnede. Een spoedkeizersnede lijkt me dan nog minder erg, want dan heb je niet tijd om er over na te denken of je ervaart het als een opluchting omdat je uitgeput bent. Ik ben ook nooit geopereerd ofzo, dus ook echt geen ervaring met chirurgische ingrepen, maar het heeft me altijd een eng idee geleken.
Toen ik geen persweeën kreeg was ik ook best bang dat het zo uitdraaien op een keizersnede. Een spoedkeizersnede lijkt me dan nog minder erg, want dan heb je niet tijd om er over na te denken of je ervaart het als een opluchting omdat je uitgeput bent. Ik ben ook nooit geopereerd ofzo, dus ook echt geen ervaring met chirurgische ingrepen, maar het heeft me altijd een eng idee geleken.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Ik snap wat je bedoelt. Het is en blijft natuurlijk een operatie.quote:
Nee, maar een keizersnede lijkt mij gewoon echt heel erg eng. Het idee dat mensen in je gaan snijden.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Ik snap wat je bedoelt. Het is en blijft natuurlijk een operatie.Dat snap ik, en dat had ik al begrepen iddSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Mijn verhaal
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Estrys op 28-10-2015 20:29:39 ]ti amo più di ieri ma meno di domani
Dit is wel een van de grappigste bevallingsverhalen die ik heb gelezen. mooi!
En god, die stagiaire. kan wel indenken waarom ze de stage moest overdoen, en ik hoop dat ze snel verbetert of misschien afvraagt of ze niet moet switchen naar ern administratieve studie ofzo.
mooi! En god, die stagiaire.
kan wel indenken waarom ze de stage moest overdoen, en ik hoop dat ze snel verbetert of misschien afvraagt of ze niet moet switchen naar ern administratieve studie ofzo.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Ik heb het vorige week nagevraagd bij de vk maar ze heeft bij haar vorige stageadres heel weinig ruimte gekregen om zelf ook iets te doen of bedenken waardoor ze heel onzeker is geworden. Daarom moest ze hem overdoen.quote:
Dit is wel een van de grappigste bevallingsverhalen die ik heb gelezen.
En god, die stagiaire.
He maar het grietje is geboren in 1994. Ik weet nog wat ik deed in 1994
ti amo più di ieri ma meno di domani
Oh dat is wel sneu ja. En jong ja. Vriendinnetje van een meisje op stal is deze zomer afgestudeerd als verloskundige. T kind duimt nog. nou zal dat haar als verloskundige echt niet minder maken, maar ik zou toch niet een duimende verloskundige naast me willen hebben staan.
nou zal dat haar als verloskundige echt niet minder maken, maar ik zou toch niet een duimende verloskundige naast me willen hebben staan.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
quote:
Oh dat is wel sneu ja. En jong ja. Vriendinnetje van een meisje op stal is deze zomer afgestudeerd als verloskundige. T kind duimt nog.
wie?
:)
quote:
Mijn verhaalMooi EstrysSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En mja zo'n stage heb ik ook wel ns gehad, waar niets van me verwacht werd, waar ik niets zelf mocht en vooral nie teveel initiatief mocht tonen. Maar goed dan ben je er wel zelf bij nog. Kun je wel datgene wat wel mag goed doen zeg maar en je kennis zou op peil moeten zijn.
Jammer dat het zo'n ding is geweest estrys, hoewel ik er wel om moest lachen ook. Vooral ook hoe helder jij bent als je ligt te bevallen
Jammer dat het zo'n ding is geweest estrys, hoewel ik er wel om moest lachen ook. Vooral ook hoe helder jij bent als je ligt te bevallen
:)
Wat een verhaal Estrys Die vk in opleiding doet me denken dat ik mijn eigen verhaal toch ook eens op moet schrijven. Bij mij was er in het zkh een draak van een co-assistent bij.
Die vk in opleiding doet me denken dat ik mijn eigen verhaal toch ook eens op moet schrijven. Bij mij was er in het zkh een draak van een co-assistent bij.
Nou ja, heeft ze wel weer wat ervaring opgedaan. Leuk verhaal verder, en lekker nuchter van je vent ook dat hij heel droog z'n bammetje gaat eten terwijl jij aan het bevallen bent.
M'n nichtje was erbij toen d'r broertje werd geboren en heeft d'r moeder staan aanmoedigen. "Je kunt het mama!" zo schattig.
M'n nichtje was erbij toen d'r broertje werd geboren en heeft d'r moeder staan aanmoedigen. "Je kunt het mama!" zo schattig.
Mijn man die bijna van zijn graatje ging hoor. Daarom die boterham.
ti amo più di ieri ma meno di domani
Hehe vandaar. Stel de mijne ook een beetje voor als Sims poppetje dat in paniek voor een brandende oven staat als ik heftige weeën krijg en ik hem moet geruststellen.quote:
Mijn man die bijna van zijn graatje ging hoor. Daarom die boterham.
quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Mijn verhaal. Beetje lang
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Later bleek dat de navelstreng om zijn nek heen zat, vandaar de haastige actie van de VK
[ Bericht 0% gewijzigd door Cassandra87 op 30-10-2015 15:52:58 ]
En zit ik smorgens vroeg dit te lezen met y die aan t uitbuiken is op m'n borst. TRANEN!
2 mooie verhalen
2 mooie verhalen
Zooo B. is naar boven met A. en steelt even een knuffelmomentje voordat ik ook naar boven kom dus ik dacht laat ik ze wat tijd gunnen en ondertussen mn verhaal opschrijven Ik schreef een halve roman ondertussen. Ah well. Wellicht laat k het staan, wellicht niet. Nu slapen.
Ik schreef een halve roman ondertussen. Ah well. Wellicht laat k het staan, wellicht niet. Nu slapen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.:)
OMG zo krijg ik er ook zin in Superfijn voor je dat het op deze manier is gegaan, en zonder narigheid achteraf!
Vond je het heel anders dan bij de tweede? Toen had je het ook al eerder gedaan, maar nog niet alle kennis van je opleiding!
En nou gauw naar je zoon
Superfijn voor je dat het op deze manier is gegaan, en zonder narigheid achteraf! Vond je het heel anders dan bij de tweede? Toen had je het ook al eerder gedaan, maar nog niet alle kennis van je opleiding!
En nou gauw naar je zoon
Mignonne, ik krijg spontaan zin om te bevallen
Wat ontzettend fijn en gegund, deze mooie, zeer bewust meegemaakte bevalling. Fijn met je topteam
En A.
Wat ontzettend fijn en gegund, deze mooie, zeer bewust meegemaakte bevalling. Fijn met je topteam
En A.
quote:
Zooo B. is naar boven met A. en steelt even een knuffelmomentje voordat ik ook naar boven kom dus ik dacht laat ik ze wat tijd gunnen en ondertussen mn verhaal opschrijven
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En ik lolde om 'Christus te paard'
Gaaf zeg. Heel bijzonder dat je nog zo'n bevalling kon meemaken en samen met Wup. .
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Wat een verhaal! Ik krijg zin om mijn derde bevalling ook op te schrijven.
Fijn dat het deze keer thuis gelukt is, zonder fluxus. En wauw wat is het toch mooi
Fijn dat het deze keer thuis gelukt is, zonder fluxus. En wauw wat is het toch mooi
Mignonne ik krijg bij het lezen van jouw verhaal gewoon weer zin om te bevallen, gewoon thuis en zulks, wat een heerlijkheid. En wat een fijne bevalling en wat tof dat Wup erbij was. Geniet van jullie prachtzoon en broertje!
Geniet van jullie prachtzoon en broertje!
Volgens mij is het precies gegaan zoals je hoopte he?
Echt supertof
En wat is ie knap!
Echt supertof
En wat is ie knap!
Op dinsdag 20 december 2011 03:07 schreef minthy het volgende:
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Ja ♡ Hoewel, ik ging voor pijnvrij maar iets zei me dat dat em niet ging wordenquote:
Volgens mij is het precies gegaan zoals je hoopte he?
Echt supertof
En wat is ie knap!
@LB, tsja anders, ik weet het niet. Lastig te zeggen. Het verschil voor mij zat hem voornamelijk in dat ik door mijn eigen ervaring van de meiden wel weet wat ik wel en niet wil. En dat staat los van de studie. Ik wist dat ik het bij allebei de meiden heerlijk vond om in het donker ww op te vangen bijvoorbeeld en dat ik het fijn vind om te douchen. Ik weet ook dat ik het meeste heb aan rust. Weten dat iemand er is, maar verder vooral rust. Ik denk dat dat wel echt verschil heeft gemaakt bij hoe je de bevalling in gaat, maar hoeveel daarvan met studie te maken heeft... ik zet meer in op ervaring van de eerste twee bevallingen.
:)
Goed verhaal Mignonne! Wat kan dat snel gaan van 5cm naar VO
En dat duwen voor stolsels doet zo fokking pijn ja, gelukkig hield het daar deze keer bij op voor je!
Dat staand hoofdje is natuurlijk extra breed door die helm van haar er nog tussen, je moest vast ook 12 cm ontsluiting hebben
t klinkt als een fijne bevalling
En dat duwen voor stolsels doet zo fokking pijn ja, gelukkig hield het daar deze keer bij op voor je!
Dat staand hoofdje is natuurlijk extra breed door die helm van haar er nog tussen, je moest vast ook 12 cm ontsluiting hebben
t klinkt als een fijne bevalling
Ja dat duwen wist ik nog van bij E. maar die keer werd er pas veel later een keer geduwd door de verpleegkundige die het initiatief daarin nam. Toen zat ik al op ruim een liter en kwam er dus hops nog es 500 cc bij. ja eh dan gaat het rap jaquote:
Goed verhaal Mignonne! Wat kan dat snel gaan van 5cm naar VO
En dat duwen voor stolsels doet zo fokking pijn ja, gelukkig hield het daar deze keer bij op voor je!
Dat staand hoofdje is natuurlijk extra breed door die helm van haar er nog tussen, je moest vast ook 12 cm ontsluiting hebben
t klinkt als een fijne bevalling
en hoe langer je wacht hoe voller die buik loopt. Maar nu dus omdat ze op tijd met gepast geweld naar buiten werden gewerkt bleef het beperkt. Toen ze er eenmaal uit waren kon mn baarmoeder ook gelijk mooi samentrekken.
:)
Mooi verhaal mignonne. En je meiden? Kwamen die dezelfde avond nog of de volgende ochtend?
ti amo più di ieri ma meno di domani
Wat schrijf je toch heerlijk Mignonne! Bijzondere ervaring weer, ben heel blij voor je dat er (niet zomaar!) iemand was die naar luisterde!
Hoe vond B t thuis vs ziekenhuis nu trouwens? Hij was toch degene die zich bij de meiden gewoon echt wel t meest veilig voelde bij t zkh idee toch?
Hoe vond B t thuis vs ziekenhuis nu trouwens? Hij was toch degene die zich bij de meiden gewoon echt wel t meest veilig voelde bij t zkh idee toch?
* Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje...*
De volgende ochtend kwamen ze! Ik belde me moeder iets na half 12 om te vertellen en toen ging A. net toevallig plassen dus die heb ik gesproken. Ze vond het helemaal geen naam voor een jongen maar ze was wel blijquote:
Mooi verhaal mignonne. En je meiden? Kwamen die dezelfde avond nog of de volgende ochtend?
Poppedeinske
Klopt van B. maar hij was prima op zn gemak. De hele zwangerschap al, hij vond een thuisbevalling deze keer echt helemaal prima, juist ook omdat hij nu wel weet dat die baby er uit krijgen wel lukt zeg maar.
:)
Wauw Mignon klinkt zo relaxed allemaal nasi door je neus whehehehee
klinkt zo relaxed allemaal nasi door je neus whehehehee
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Ja nou t laatste stukje deed heus zeer hoorquote:
Wauw Mignon
maar nee idd heerlijk rustig was het en precies de dingen die ik nodig had op t juiste moment enzo. Niet die hectiek en overdonderdheid van vorige keer. Had het er vandaag nog over met de kraam, zij vond het heel leuk ook om ook zo bij de bevalling te zijn. Zoveel doet ze er niet meer en t gebeurd niet altijd dat je daarna mag blijven om te kramen. En als dan ook nog alles mooi verloopt dan is t helemaal leuk
En A. is zo'n zoetje ♡ had k al vertelt van die blauwe wolk?
:)
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |