KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
nu ik 'eerdere verhalen' lees, komt er binnenkort weer een mooie beschouwing over het japanse leven? altijd leuk om te lezenquote:Op zaterdag 29 augustus 2015 13:11 schreef Lyrebird het volgende:
Japanse winkels zijn een enigma. Wij wonen in een doorsnee stadje, 500k inwoners, en op loopafstand staan er twee gigantische electronicawinkels. Die van mijn eerdere verhaal over stofzuigerzakken, bijvoorbeeld. Die zaak is nu zo'n 2 jaar oud, maar zelfs op een zaterdag of zondag hebben ze maar 1 open kassa, waar je niet eens hoeft te wachten. En dan staat er zo'n twintig man/vrouw personeel in die zaak. Die moeten een enorm verlies draaien.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Ik merkte in Kanagawa-ken al op dat er in sommige dorpjes al gigantische warenhuizen zoals AEON, Lumine en zelfs electronicazaken zoals BIC Camera en Yodobashi te vinden waren. Ik dacht dat die zaken voorbehouden waren aan de grotere steden.quote:
Japanse winkels zijn een enigma. Wij wonen in een doorsnee stadje, 500k inwoners, en op loopafstand staan er twee gigantische electronicawinkels. Die van mijn eerdere verhaal over stofzuigerzakken, bijvoorbeeld. Die zaak is nu zo'n 2 jaar oud, maar zelfs op een zaterdag of zondag hebben ze maar 1 open kassa, waar je niet eens hoeft te wachten. En dan staat er zo'n twintig man/vrouw personeel in die zaak. Die moeten een enorm verlies draaien.
[ Bericht 0% gewijzigd door Erasmus op 29-08-2015 14:17:30 ]
Toch heb ik dit vaak ook in Nederlands gezien. In Amersfoort zit/zat bijvoorbeeld een grote BCC (bestaat dat nog steeds?) die buiten het centrum ligt (maar wel tussen meubel winkels bijvoorbeeld). De keren dat ik daar was, was het nooit druk. Anyway dat was 10 jaar geleden dus denk niet dat de situatie er beter op is geworden.quote:
Japanse winkels zijn een enigma. Wij wonen in een doorsnee stadje, 500k inwoners, en op loopafstand staan er twee gigantische electronicawinkels. Die van mijn eerdere verhaal over stofzuigerzakken, bijvoorbeeld. Die zaak is nu zo'n 2 jaar oud, maar zelfs op een zaterdag of zondag hebben ze maar 1 open kassa, waar je niet eens hoeft te wachten. En dan staat er zo'n twintig man/vrouw personeel in die zaak. Die moeten een enorm verlies draaien.
Hier in Laos, zover ik weet, doen ze niet aan stofzuigers die papieren zakken nodig hebben. Er zit een katoenen zak in die je zelf moet reinigen (ughe, ughe)
Internet shoppen is nog niet aan de orde hier door de slechte infrastructuur en de begrippen efficient, doelmatig en planmatig werken volledig vreemd zijn voor de Laotianen.
Modus Vivendi!
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Japanse horken
In een ander topic had ik een update beloofd - bij deze, maar het zal ws. een van de laatste zijn, want dit topic begint stilletjes aan een herhaling van zetten te worden, wat niet zo gek is na zo'n 6 jaar in Japan geleefd te hebben.
We hebben een relatief koude zomer gehad, met een paar snikhete dagen, waarbij het tegen de 40 aanzat. We wonen vlak bij een enorm winkelcentrum, en dat winkelcentrum doet heel veel voor de bezoekers. Zo hebben ze van de zomer buiten een aantal fonteinen in werking, waar de kleinste kinderen verkoeling kunnen zoeken. Best wel attent van ze, en veel Japanners maken gebruik van die mogelijkheid om samen met hun jongste koters door de fonteinen te rennen. Het gaat dan om kinderen tot een jaar of vijf/zes. Dat is heel erg leuk om te zien, vooral ook hoe vindingrijk kleine kinderen zijn met het zoeken naar verkoeling, en hoe oprecht gelukkig kinderen kunnen zijn als ze met water kunnen spelen.
Een ander zeer aangenaam punt aan het leven in Japan is dat Japanners zulke modelburgers zijn. Ze gedragen zich netjes, ze houden zich aan de regels, ze zijn beleefd, ze maken geen rotzooi of herrie en ze zijn zich bewust van hun omgeving.
Althans, dat geldt voor een heel groot deel van de Japanners.
Zo was ik met onze kleine op een zondag naar de fonteinen gegaan, waar ik tientallen vaders en moeders met hele kleine kinderen aantrof. Hartstikke leuk en gezellig allemaal. Totdat er twee wat oudere jongens hadden uitgevonden dat je met je tenen op de fontein kunt gaan staan, waardoor je een stevige straal kunt maken, die je met een beetje oefening alle kanten op kunt sturen. Waardoor kinderen die net kunnen lopen in hun ogen en neusje werden gespoten, wat met dat gechloreerde water geen pretje is.
Die oudere kinderen kun je niet veel verwijten, het zijn kinderen, maar hun ouders waren in geen velden of wegen te bekennen. Op dat moment heb je aan niets aan andere Japanse ouders, want die kijken dan de andere kant op.
Hierboven een foto uit San Jose, waar ik al eerder zoiets gezien had - bij ons zijn de fonteinen wat kleiner, zodat de kleintjes niet naar boven worden gespoten als ze toevallig boven op zo'n fontein gaan zitten.
Ook binnen in het winkelcentrum is een speelplek voor kinderen, en hier zie je dezelfde problematiek. Veel kinderen die wel ouders hebben die een oogje in het zeil houden. Maar soms zit er een ouder bij die het allemaal een rotzorg zal zijn, hevig turend naar een smartphone, met kinderen die net te oud zijn voor zo'n speelplek. Zo af en toe wordt er wat naar die kinderen gegromd als het uit de hand loopt, maar als er kinderen aanwezig zijn die net kunnen lopen en die het allemaal zo snel niet kunnen volgen, zou je hopen dat ouders de ergste onruststokers thuis zouden laten. Ik spreek die ouders wel eens aan, in het Engels. Dan weten ze van schaamte niet waar ze het moeten zoeken, want ze spreken vaak geen Engels. Het zou natuurlijk andersom moeten zijn, maar wat dat betreft ben ik ook een hork.
Iets anders wat ik niet helemaal kan plaatsen, is het totale gebrek aan respect voor de maximum snelheid. Op de snelweg wordt er per definitie boven de maximumsnelheid gereden, en de enige regel die lijkt te gelden is dat je de ruimte tot je voorligger zo snel mogelijk moet vullen. Niet dat het wildwest wordt, het gaat er best wel gecontroleerd aan toe, maar men rijdt standaard te hard. Wij wonen in een buurt met veel jonge kinderen, die soms met de fiets naar school gaan. We hebben veel zebrapaden, maar Japanners hebben ook geen respect voor het zebrapad. Vlak voor ons huis geldt een maximumsnelheid van 30 km/h, maar gemiddeld zit men tegen de 50 aan, en 's nachts wil er wel eens iemand proberen om er met 100 km/h door heen te knallen. Het komt geregeld voor dat een kind net niet van de sokken wordt gereden, op het zebrapad.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-09-2015 14:42:14 ]
In een ander topic had ik een update beloofd - bij deze, maar het zal ws. een van de laatste zijn, want dit topic begint stilletjes aan een herhaling van zetten te worden, wat niet zo gek is na zo'n 6 jaar in Japan geleefd te hebben.
We hebben een relatief koude zomer gehad, met een paar snikhete dagen, waarbij het tegen de 40 aanzat. We wonen vlak bij een enorm winkelcentrum, en dat winkelcentrum doet heel veel voor de bezoekers. Zo hebben ze van de zomer buiten een aantal fonteinen in werking, waar de kleinste kinderen verkoeling kunnen zoeken. Best wel attent van ze, en veel Japanners maken gebruik van die mogelijkheid om samen met hun jongste koters door de fonteinen te rennen. Het gaat dan om kinderen tot een jaar of vijf/zes. Dat is heel erg leuk om te zien, vooral ook hoe vindingrijk kleine kinderen zijn met het zoeken naar verkoeling, en hoe oprecht gelukkig kinderen kunnen zijn als ze met water kunnen spelen.
Een ander zeer aangenaam punt aan het leven in Japan is dat Japanners zulke modelburgers zijn. Ze gedragen zich netjes, ze houden zich aan de regels, ze zijn beleefd, ze maken geen rotzooi of herrie en ze zijn zich bewust van hun omgeving.
Althans, dat geldt voor een heel groot deel van de Japanners.
Zo was ik met onze kleine op een zondag naar de fonteinen gegaan, waar ik tientallen vaders en moeders met hele kleine kinderen aantrof. Hartstikke leuk en gezellig allemaal. Totdat er twee wat oudere jongens hadden uitgevonden dat je met je tenen op de fontein kunt gaan staan, waardoor je een stevige straal kunt maken, die je met een beetje oefening alle kanten op kunt sturen. Waardoor kinderen die net kunnen lopen in hun ogen en neusje werden gespoten, wat met dat gechloreerde water geen pretje is.
Die oudere kinderen kun je niet veel verwijten, het zijn kinderen, maar hun ouders waren in geen velden of wegen te bekennen. Op dat moment heb je aan niets aan andere Japanse ouders, want die kijken dan de andere kant op.
Hierboven een foto uit San Jose, waar ik al eerder zoiets gezien had - bij ons zijn de fonteinen wat kleiner, zodat de kleintjes niet naar boven worden gespoten als ze toevallig boven op zo'n fontein gaan zitten.
Ook binnen in het winkelcentrum is een speelplek voor kinderen, en hier zie je dezelfde problematiek. Veel kinderen die wel ouders hebben die een oogje in het zeil houden. Maar soms zit er een ouder bij die het allemaal een rotzorg zal zijn, hevig turend naar een smartphone, met kinderen die net te oud zijn voor zo'n speelplek. Zo af en toe wordt er wat naar die kinderen gegromd als het uit de hand loopt, maar als er kinderen aanwezig zijn die net kunnen lopen en die het allemaal zo snel niet kunnen volgen, zou je hopen dat ouders de ergste onruststokers thuis zouden laten. Ik spreek die ouders wel eens aan, in het Engels. Dan weten ze van schaamte niet waar ze het moeten zoeken, want ze spreken vaak geen Engels. Het zou natuurlijk andersom moeten zijn, maar wat dat betreft ben ik ook een hork.
Iets anders wat ik niet helemaal kan plaatsen, is het totale gebrek aan respect voor de maximum snelheid. Op de snelweg wordt er per definitie boven de maximumsnelheid gereden, en de enige regel die lijkt te gelden is dat je de ruimte tot je voorligger zo snel mogelijk moet vullen. Niet dat het wildwest wordt, het gaat er best wel gecontroleerd aan toe, maar men rijdt standaard te hard. Wij wonen in een buurt met veel jonge kinderen, die soms met de fiets naar school gaan. We hebben veel zebrapaden, maar Japanners hebben ook geen respect voor het zebrapad. Vlak voor ons huis geldt een maximumsnelheid van 30 km/h, maar gemiddeld zit men tegen de 50 aan, en 's nachts wil er wel eens iemand proberen om er met 100 km/h door heen te knallen. Het komt geregeld voor dat een kind net niet van de sokken wordt gereden, op het zebrapad.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-09-2015 14:42:14 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
je verhalen worden heel erg op prijs gesteld! Het is leuk te lezen hoe Japanners soms heerlijk doen wat je stereotypisch van ze verwacht en je soms ook helemaal verrassen 
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Dank voor de update.quote:
Japanse horken
In een ander topic had ik een update beloofd - bij deze, maar het zal ws. een van de laatste zijn, want dit topic begint stilletjes aan een herhaling van zetten te worden, wat niet zo gek is na zo'n 6 jaar in Japan geleefd te hebben.
We hebben een relatief koude zomer gehad, met een paar snikhete dagen, waarbij het tegen de 40 aanzat. We wonen vlak bij een enorm winkelcentrum, en dat winkelcentrum doet heel veel voor de bezoekers. Zo hebben ze van de zomer buiten een aantal fonteinen in werking, waar de kleinste kinderen verkoeling kunnen zoeken. Best wel attent van ze, en veel Japanners maken gebruik van die mogelijkheid om samen met hun jongste koters door de fonteinen te rennen. Het gaat dan om kinderen tot een jaar of vijf/zes. Dat is heel erg leuk om te zien, vooral ook hoe vindingrijk kleine kinderen zijn met het zoeken naar verkoeling, en hoe oprecht gelukkig kinderen kunnen zijn als ze met water kunnen spelen.
Een ander zeer aangenaam punt aan het leven in Japan is dat Japanners zulke modelburgers zijn. Ze gedragen zich netjes, ze houden zich aan de regels, ze zijn beleefd, ze maken geen rotzooi of herrie en ze zijn zich bewust van hun omgeving.
Althans, dat geldt voor een heel groot deel van de Japanners.
Zo was ik met onze kleine op een zondag naar de fonteinen gegaan, waar ik tientallen vaders en moeders met hele kleine kinderen aantrof. Hartstikke leuk en gezellig allemaal. Totdat er twee wat oudere jongens hadden uitgevonden dat je met je tenen op de fontein kunt gaan staan, waardoor je een stevige straal kunt maken, die je met een beetje oefening alle kanten op kunt sturen. Waardoor kinderen die net kunnen lopen in hun ogen en neusje werden gespoten, wat met dat gechloreerde water geen pretje is.
Die oudere kinderen kun je niet veel verwijten, het zijn kinderen, maar hun ouders waren in geen velden of wegen te bekennen. Op dat moment heb je aan niets aan andere Japanse ouders, want die kijken dan de andere kant op.
[ afbeelding ]
Hierboven een foto uit San Jose, waar ik al eerder zoiets gezien had - bij ons zijn de fonteinen wat kleiner, zodat de kleintjes niet naar boven worden gespoten als ze toevallig boven op zo'n fontein gaan zitten.
Ook binnen in het winkelcentrum is een speelplek voor kinderen, en hier zie je dezelfde problematiek. Veel kinderen die wel ouders hebben die een oogje in het zeil houden. Maar soms zit er een ouder bij die het allemaal een rotzorg zal zijn, hevig turend naar een smartphone, met kinderen die net te oud zijn voor zo'n speelplek. Zo af en toe wordt er wat naar die kinderen gegromd als het uit de hand loopt, maar als er kinderen aanwezig zijn die net kunnen lopen en die het allemaal zo snel niet kunnen volgen, zou je hopen dat ouders de ergste onruststokers thuis zouden laten. Ik spreek die ouders wel eens aan, in het Engels. Dan weten ze van schaamte niet waar ze het moeten zoeken, want ze spreken vaak geen Engels. Het zou natuurlijk andersom moeten zijn, maar wat dat betreft ben ik ook een hork.
Iets anders wat ik niet helemaal kan plaatsen, is het totale gebrek aan respect voor de maximum snelheid. Op de snelweg wordt er per definitie boven de maximumsnelheid gereden, en de enige regel die lijkt te gelden is dat je de ruimte tot je voorligger zo snel mogelijk moet vullen. Niet dat het wildwest wordt, het gaat er best wel gecontroleerd aan toe, maar men rijdt standaard te hard. Wij wonen in een buurt met veel jonge kinderen, die soms met de fiets naar school gaan. We hebben veel zebrapaden, maar Japanners hebben ook geen respect voor het zebrapad. Vlak voor ons huis geldt een maximumsnelheid van 30 km/h, maar gemiddeld zit men tegen de 50 aan, en 's nachts wil er wel eens iemand proberen om er met 100 km/h door heen te knallen. Het komt geregeld voor dat een kind net niet van de sokken wordt gereden, op het zebrapad.
Nu ik dit zo lees, hebben ze daar geen flitsers?
Als ik hier de ringbaan west pak staat/stond er om de 200m een snelheidscamera.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Je zou inderdaad denken dat de Japanners, gek als ze zijn van fotograferen, wel flitsers hebben. Die zullen er vast zijn, maar ik heb ze nog niet gezien. De Japanse politie lijkt zich wat afzijdig te houden.
Er is een straat met twee scholen waar regelmatig een politieagent staat te controleren, ik neem aan op te hard rijden. En we hebben al een tijdje een stel 16-20 jarigen op erg luidruchtige brommers/scooters, die het heel leuk vinden om zo veel mogelijk herrie te maken. Laatst zag ik die groep bij het winkelcentrum staan, met politie er bij. En in mijn eerste jaar was er een politiewagen die met zwaailichten achter een brommer aan zat.
Dat zijn de enige keren dat ik de politie iets heb zien doen.
Er is een straat met twee scholen waar regelmatig een politieagent staat te controleren, ik neem aan op te hard rijden. En we hebben al een tijdje een stel 16-20 jarigen op erg luidruchtige brommers/scooters, die het heel leuk vinden om zo veel mogelijk herrie te maken. Laatst zag ik die groep bij het winkelcentrum staan, met politie er bij. En in mijn eerste jaar was er een politiewagen die met zwaailichten achter een brommer aan zat.
Dat zijn de enige keren dat ik de politie iets heb zien doen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Niet lopen flitsen op auto's op snelheid waar het nodig is, maar wel achter een fietser aangaan met zwaailichten en sirene aan, omdat je met twee mensen op een fiets zit (uit eigen ervaring) 
omdat dat weer gevaarlijk zou zijn
Staat wel weer in de wet dat dat niet mag, maar wel een beetje een belachelijke wet (vooral voor een Nederlander haha) , achjah moet je je weer aan houden.
omdat dat weer gevaarlijk zou zijn Staat wel weer in de wet dat dat niet mag, maar wel een beetje een belachelijke wet (vooral voor een Nederlander haha) , achjah moet je je weer aan houden.
Een collega van me, ook buitenlander, is hetzelfde overkomen. Je hebt gelijk, Japanse politieagenten vinden het helemaal niet leuk als je met z'n tweeen op de fiets zit.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Er is hier een epische hoeveelheid regen gevallen.
Gisterenavond stonden de straten blank, waardoor ik een nat pak haalde toen ik 's avonds naar het winkelcentrum probeerde te lopen, met plu, en eenmaal thuis aangekomen, viel er nog eens een enorme hoeveelheid regen op ons dak. Het waaide ook geweldig, en het donderde eigenlijk constant, gelukkig voor ons in de verte. Voor het eerst in de jaren dat we hier wonen, werd er een weeralarm via de telefoon afgegeven. Normaal gebruiken ze die dienst om mensen voor aardbevingen te waarschuwen (werkt niet echt - je raakt in de stress door zo'n belletje, en 9 van de 10 keer blijkt het dan om een niet zo zware aardbeving te gaan), maar nu dus voor het noodweer. In een stadje bij ons in de buurt is meer dan een halve meter regen gevallen, binnen een periode van 24 uur.
Het honkbalveld waar ik op uitkijk stond de hele ochtend blank. Ze gebruiken het ook als nood-overstort voor de aparte riolering die ze hier hebben voor hemelwater. Nu is het water weggepompt, en het is ook weer droog. Schijnbaar komt er later nog een plens overheen, maar ik denk dat we het ergste wel gehad hebben.
http://www.weather.com/st(...)-flooding-landslides
Gisterenavond stonden de straten blank, waardoor ik een nat pak haalde toen ik 's avonds naar het winkelcentrum probeerde te lopen, met plu, en eenmaal thuis aangekomen, viel er nog eens een enorme hoeveelheid regen op ons dak. Het waaide ook geweldig, en het donderde eigenlijk constant, gelukkig voor ons in de verte. Voor het eerst in de jaren dat we hier wonen, werd er een weeralarm via de telefoon afgegeven. Normaal gebruiken ze die dienst om mensen voor aardbevingen te waarschuwen (werkt niet echt - je raakt in de stress door zo'n belletje, en 9 van de 10 keer blijkt het dan om een niet zo zware aardbeving te gaan), maar nu dus voor het noodweer. In een stadje bij ons in de buurt is meer dan een halve meter regen gevallen, binnen een periode van 24 uur.
Het honkbalveld waar ik op uitkijk stond de hele ochtend blank. Ze gebruiken het ook als nood-overstort voor de aparte riolering die ze hier hebben voor hemelwater. Nu is het water weggepompt, en het is ook weer droog. Schijnbaar komt er later nog een plens overheen, maar ik denk dat we het ergste wel gehad hebben.
http://www.weather.com/st(...)-flooding-landslides
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Apart met al die high tech dat ze dat niet automatiseren. Plus het zijn mooie opbrengsten voor de staatskas.quote:
Je zou inderdaad denken dat de Japanners, gek als ze zijn van fotograferen, wel flitsers hebben. Die zullen er vast zijn, maar ik heb ze nog niet gezien. De Japanse politie lijkt zich wat afzijdig te houden.
Er is een straat met twee scholen waar regelmatig een politieagent staat te controleren, ik neem aan op te hard rijden. En we hebben al een tijdje een stel 16-20 jarigen op erg luidruchtige brommers/scooters, die het heel leuk vinden om zo veel mogelijk herrie te maken. Laatst zag ik die groep bij het winkelcentrum staan, met politie er bij. En in mijn eerste jaar was er een politiewagen die met zwaailichten achter een brommer aan zat.
Dat zijn de enige keren dat ik de politie iets heb zien doen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
was hier op nieuws, zag er indrukwekkend uitquote:
Er is hier een epische hoeveelheid regen gevallen.
heb ik het goed dat het voornamelijk ten noorden van Tokyo erg nat is?quote:
Er is hier een epische hoeveelheid regen gevallen.
Gisterenavond stonden de straten blank, waardoor ik een nat pak haalde toen ik 's avonds naar het winkelcentrum probeerde te lopen, met plu, en eenmaal thuis aangekomen, viel er nog eens een enorme hoeveelheid regen op ons dak. Het waaide ook geweldig, en het donderde eigenlijk constant, gelukkig voor ons in de verte. Voor het eerst in de jaren dat we hier wonen, werd er een weeralarm via de telefoon afgegeven. Normaal gebruiken ze die dienst om mensen voor aardbevingen te waarschuwen (werkt niet echt - je raakt in de stress door zo'n belletje, en 9 van de 10 keer blijkt het dan om een niet zo zware aardbeving te gaan), maar nu dus voor het noodweer. In een stadje bij ons in de buurt is meer dan een halve meter regen gevallen, binnen een periode van 24 uur.
Het honkbalveld waar ik op uitkijk stond de hele ochtend blank. Ze gebruiken het ook als nood-overstort voor de aparte riolering die ze hier hebben voor hemelwater. Nu is het water weggepompt, en het is ook weer droog. Schijnbaar komt er later nog een plens overheen, maar ik denk dat we het ergste wel gehad hebben.
http://www.weather.com/st(...)-flooding-landslides
ik ga binnenkort op vakantie in Japan en Tokyo is voor mij het noordelijkste punt.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Over die electronicazaken, ik was in 2013 op vakantie in Japan en toen viel het mij op dat ze in veel electronicazaken en warenhuizen nog radio,s met cassettespeler en walkmans verkochten 
Ook de vele zaken waar ze CD,s en DVD,s verkochten vaak met grote verlichte borden aan de gevel.
Die waren in 2013 al lang uitgestorven in NL door het downloaden.
Ook de vele zaken waar ze CD,s en DVD,s verkochten vaak met grote verlichte borden aan de gevel.
Die waren in 2013 al lang uitgestorven in NL door het downloaden.
Het is ondertussen al weer bloedheet, en ik ben naar de rivier gefietst die langs ons stadje loopt: het water stroomt hard, maar staat niet super hoog. Het water in de rijstvelden staat ook weer op normaal niveau. Dus echt nat is het niet meer.quote:
[..]
heb ik het goed dat het voornamelijk ten noorden van Tokyo erg nat is?
Maar we hebben geluk gehad. Zowel ten westen, ten oosten als ten zuid-oosten van ons hebben ze echt veel meer regen gehad dan wij. Het zal wel met de bergen te maken hebben, die rondom ons stadje liggen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Mijn schoonouders hebben nog een fax in huis die ze best vaak gebruiken.quote:Op donderdag 10 september 2015 23:06 schreef bluemoon23 het volgende:
Over die electronicazaken, ik was in 2013 op vakantie in Japan en toen viel het mij op dat ze in veel electronicazaken en warenhuizen nog radio,s met cassettespeler en walkmans verkochten
Ook de vele zaken waar ze CD,s en DVD,s verkochten vaak met grote verlichte borden aan de gevel.
Die waren in 2013 al lang uitgestorven in NL door het downloaden.
Bij mij op het werk staat ook nog een fax, sommige uitzendburo,s willen blijkbaar de urenbriefjes gefaxt hebben....
Het AD door de bocht
En die madeliefjes? Die werden in Nasushiobara gevonden, in onze provincie. Waar de achtergrondstraling net zo hoog is als voor het ongeluk met de centrale.
Mja. Maar Hokkaido ligt niet bij de centrale van Fukushima. De kortste afstand tussen de centrale van Fukushima en Hokkaido is zo'n 600 km.quote:Japanner vangt monstervis bij kerncentrale Fukushima
Hirasaka Hiroshi, een Japanse visser, heeft een wel heel angstaanjagend exemplaar aan de haak geslagen. Hij ving een monstervis vlakbij de plek waar op 11 maart 2011 een nucleaire ramp plaatsvond in de Fukushima kerncentrale. In de centrale ging het helemaal mis na een zeebeving en een tsunami die daarop volgde. Wetenschappers vermoeden dat de vis door straling zo'n merkwaardig uiterlijk kreeg.
De vis met zijn gigantische, gapende mond lijkt regelrecht weggezwommen uit een prehistorische of dinofilm. Volgens Hiroshi, die zijn vangst trots op Twitter toonde, gaat het om een wolfsvis, ook wel zeewolf genoemd. Normaalgesproken worden die gemiddeld zo'n meter lang, maar het exemplaar van de Japanse visser is bijna twee keer zo groot.
Hiroshi vindt zijn vis 'supercool' en meldt dat hij blij is dat hij de vlucht naar Hokkaido, dat niet heel ver van Fukushima ligt, maakte om vlakbij de centrale te gaan vissen. Wolfsvissen zwemmen nooit dicht bij het wateroppervlak en laten zich slechts in uitzonderlijke gevallen vangen met een doorsnee hengel. Ze leven onder normale omstandigheden altijd op de zeebodem.
Eerder werden bij Fukushima gemuteerde madeliefjes aangetroffen. Het was volgens deskundigen echter niet zeker dat er een link met de radioactieve straling is. Het ging waarschijnlijk om een 'gewone' mutatie die fasciatie genoemd wordt.
En die madeliefjes? Die werden in Nasushiobara gevonden, in onze provincie. Waar de achtergrondstraling net zo hoog is als voor het ongeluk met de centrale.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
October
Moet dan toch onwillekeurig aan dit liedje denken.
Voor immigranten die naar Japan verhuizen, is oktober een bonus. Daar waar je in Nederland ondertussen al een warme jas hebt gevonden, en de verwarming zoetjes aan hebt aanzet, krijg je er hier een extra septembermaand bij, qua weer dan. 's Ochtends ga ik zonder jas naar het werk, en tussen de middag kan het nog knap warm zijn, waarbij ik weer terug verlang naar een korte broek (van mei tot en met het begin van oktober loop ik hier in korte broek). 's Avonds koelt het wel wat sneller af, maar het lukt nog net om zonder jas naar huis te lopen.
Bonus? Je zou het ook kunnen zien als ruilmateriaal voor de afgrijselijk warme en vochtige zomers, en het blauwbekken in de winter. Maar ik verbaas me er ieder jaar weer over wat een heerlijke maand oktober in Japan is - als je overweegt om in Japan op vakantie te gaan, dan is oktober verreweg de beste maand.
Moet dan toch onwillekeurig aan dit liedje denken.
Voor immigranten die naar Japan verhuizen, is oktober een bonus. Daar waar je in Nederland ondertussen al een warme jas hebt gevonden, en de verwarming zoetjes aan hebt aanzet, krijg je er hier een extra septembermaand bij, qua weer dan. 's Ochtends ga ik zonder jas naar het werk, en tussen de middag kan het nog knap warm zijn, waarbij ik weer terug verlang naar een korte broek (van mei tot en met het begin van oktober loop ik hier in korte broek). 's Avonds koelt het wel wat sneller af, maar het lukt nog net om zonder jas naar huis te lopen.
Bonus? Je zou het ook kunnen zien als ruilmateriaal voor de afgrijselijk warme en vochtige zomers, en het blauwbekken in de winter.
Maar ik verbaas me er ieder jaar weer over wat een heerlijke maand oktober in Japan is - als je overweegt om in Japan op vakantie te gaan, dan is oktober verreweg de beste maand.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
ik ben net terug uit Japan. 3 weken daar rond gehangen en slechts 1 dag regen.quote:
October
Moet dan toch onwillekeurig aan dit liedje denken.
Voor immigranten die naar Japan verhuizen, is oktober een bonus. Daar waar je in Nederland ondertussen al een warme jas hebt gevonden, en de verwarming zoetjes aan hebt aanzet, krijg je er hier een extra septembermaand bij, qua weer dan. 's Ochtends ga ik zonder jas naar het werk, en tussen de middag kan het nog knap warm zijn, waarbij ik weer terug verlang naar een korte broek (van mei tot en met het begin van oktober loop ik hier in korte broek). 's Avonds koelt het wel wat sneller af, maar het lukt nog net om zonder jas naar huis te lopen.
Bonus? Je zou het ook kunnen zien als ruilmateriaal voor de afgrijselijk warme en vochtige zomers, en het blauwbekken in de winter.
op een gegeven moment wel blij met wat bewolking. je brande gewoon weg in de stad.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
In grotere steden als Osaka en Tokyo blijft die warmte ook nog eens in de straten hangen, wat inderdaad minder plezierig is. Het is ook niet voor te stellen hoe mensen dat vol houden, midden in de zomer in Tokyo bijvoorbeeld.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Aardbeving...
http://www.jma.go.jp/en/quake/20151021151527395-211504.html
[ Bericht 87% gewijzigd door Lyrebird op 21-10-2015 08:51:17 ]
http://www.jma.go.jp/en/quake/20151021151527395-211504.html
[ Bericht 87% gewijzigd door Lyrebird op 21-10-2015 08:51:17 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ow....wérkelijk?
Sterkte met die onzekerheid
Hou je ons op de hoogte van jullie wel en wee zover mogelijk?
Sterkte met die onzekerheid
Hou je ons op de hoogte van jullie wel en wee zover mogelijk?
En ik check nu.nl...nog niks gemeld.
5.2 klinkt niet " moderate".
En ik ben slecht in tijd rekenen: 6.04 lokale tijd is...?
5.2 klinkt niet " moderate".
En ik ben slecht in tijd rekenen: 6.04 lokale tijd is...?
Ik had 'm meteen na de aardbeving ingetypt. Het FOK! klokje zegt 8:06 - dat zou wel eens overeen kunnen komen met 15:06 Japanse tijd. De beving zelf was schijnbaar om 15:04..
Het was een flinke knoeperd. Geen schade of zo, maar voor ons zeker wel de stevigste deze maand, en misschien wel de zwaarste van dit jaar.
Het was een flinke knoeperd. Geen schade of zo, maar voor ons zeker wel de stevigste deze maand, en misschien wel de zwaarste van dit jaar.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Nou...een dag later en ik heb er niks overgehoord of gelezen in de media.
Eigen( europese) ellende eerst ...
Eigen( europese) ellende eerst ...
Als er geen schade of slachtoffers gevallen zijn is dat toch heel normaal?quote:
Nou...een dag later en ik heb er niks overgehoord of gelezen in de media.
Eigen( europese) ellende eerst ...
Business as usual in Japan als er een aardbeving is geweest. Geen schade en slachtoffers omdat men weet wat ze moeten doen tijdens aardbevingen en alles gebouwd is om schade te beperken. In andere landen zou het natuurlijk problematischer kunnen zijn. Dus goed genoeg om in Japan even tussen de programma's door aan te snijden, maar niks voor buitenlandse media.quote:
[..]
Als er geen schade of slachtoffers gevallen zijn is dat toch heel normaal?
Over het algemeen zijn de Japanners heel erg nuchter (en terecht) over aardbevingen:
Schade, gewonden, doden? Nee? Dan ---> /care
Schade, gewonden, doden? Nee? Dan ---> /care
Emigreren
Een politiek verhaal wat misschien beter in POL thuispast, maar ik ben bang dat het daar ondersneeuwt onder domme one-liners.
De afgelopen maanden is het me gelukt om een promovendus en een postdoc te vangen. Het gaat om een Taiwanees die in het laatste jaar van zijn promotie zit, en een jaar buitenlandervaring nodig heeft, en een Mexicaanse postdoc. In beide gevallen brengen ze hun eigen scholarship mee, wat goed is voor de portomonee van het lab, want het kost ons geen cent.
Hoe gaat zoiets in z'n werk? Gemiddeld eens per maand word ik via e-mail benaderd door een student/postdoc die graag een stage wil doen, of bij mij wil afstuderen. Meestal hebben wij geen geld beschikbaar, dus raad ik ze aan om op zoek te gaan naar een beurs. Daarmee wordt 90% van de studenten afgeschrikt, maar soms zit er iemand tussen die de moeite wil nemen om een beurs aan te vragen. Aanvragen van zo'n beurs kost wat kruim, maar de beurs krijgen is een ander verhaal. Zo is er een prima beurs van de Japanse overheid voor studenten uit India, waarvoor ieder jaar 2000 studenten een aanvraag doen. Uiteindelijk krijgen 10 studenten een beurs. Via die weg hebben we al twee Indiase studenten binnengehaald, dus we doen het niet slecht. De Mexicaanse student had een Mexicaanse postdoc-beurs geregeld, en de Taiwanese student was een apart geval. Ik kreeg een mail van een oud-collega, die bevriend was met een professor in Taiwan, die een PhD student had die een afstudeerplek voor buitenlandervaring nodig had. Dan gaan bij mij al de alarmbellen rinkelen, want waarom stuurt die student zelf geen mailtje? Om een lang verhaal kort te maken, de student blijkt over ervaring te beschikken die prima past bij ons werk, en brengt een riante beurs mee. Maakt het een stuk gemakkelijker.
Maar dan begint de ellende pas.
Eerst moet de directeur van ons instituut toestemming geven. Dan wordt op basis van gepubliceerde artikelen en werkervaring van de student een beoordeling geven door een groep oudere professoren. Als zij de aanvraag goed keuren, gaat het papierwerk naar de universiteit, en daar blijft het een paar weken hangen (geen idee waarom), en krijgen we het weer terug, en mogen we een aanvraag voor een Certificate of Eligibility bij het Japanse Ministerie van Justitie doen. Die gaan dan kijken of zo'n student een toegevoegde waarde heeft, en ze controleren of de student in kwestie weer teruggestuurd kan worden naar z'n eigen land - is er bijvoorbeeld een return ticket? Daar gaan ook weer een paar weken overheen voordat het papierwerk terugkomt, en met zo'n CoE kan de student dan bij de Japanse ambassade een visum ophalen.
Het duurt even voordat alles geregeld is, maar op die manier hebben we al tientallen studenten naar ons instituut gehaald, en er zijn nooit problemen geweest.
Met die ervaring in het achterhoofd zit ik dan ook met afgrijzen en verbazing te kijken naar wat zich in Europa afspeelt. Vluchtelingen die op de bonnefooi naar Europa afreizen, daar over hekken klimmen, opgevangen worden in aanmeldcentra en AZCs, waar ze maanden moeten verblijven terwijl ze niks mogen doen? Dat is toch vragen om problemen? Laat die mensen een aanvraag indienen en thuis wachten op een antwoord. Niet in een AZC. Het moge duidelijk zijn dat een vluchteling een andere achtergrond heeft dan een promovendus of postdoc, maar de verschillen zijn niet eens zo groot.
Voorbeeldje.
De ouders van een Indiase promovendus verbouwen pinda's, en zij zijn al een aantal keren belaagd door mensen die een claim hebben op hun landbouwgrond. Die 'bandieten' doen dat onder bescherming van corrupte overheidsdienaren. De ouders zijn analfabeet, en hebben geen idee hebben wat hun rechten zijn. Misschien was dat een reden waarom de bandieten het op hun voorzien hadden. De promovendus en zijn broer zijn wel bekend met het Indiase recht, en hebben een rechtszaak aangespannen tegen de bandieten. Maar ondertussen zijn die ouders wel fysiek belaagd, met ziekenhuisopname tot gevolg. Daarnaast is de oogst mislukt, waardoor de hele familie afhankelijk is van de beurs die de promovendus heeft. Op zich niet zo'n probleem, omdat ze daar met een paar dollar per dag kunnen overleven. Zo is de problematiek van mensen in ontwikkelingslanden geen ver-van-m'n-bed show meer, maar komt het dicht in de buurt.
Zeg nu zelf. Zou je kiezen voor brood, bad en bed in Nederland, of om het fysieke gevecht met bandieten en een corrupte overheid aan te gaan?
Merkel is een bovengemiddelde politica. Op het eerste gezicht is het dan ook onbegrijpelijk dat ze de "Wir schaffen das" oproep heeft gedaan. Maar bij haar oproep moest ik denken aan het werk van Alexander Hamilton, die indertijd de eerste Nationale Bank van de VS heeft opgericht, met als doel om zo veel mogelijk schuld te verzamelen (dat staat nergens op papier, maar in de praktijk kwam het daar wel op neer). Op het eerste gezicht is het een idioot idee om schuld te verzamelen, totdat je je realiseert dat (veel) schuld ook veel macht geeft. Macht waarmee je staten naar elkaar toe kunt trekken. Als Jeffersoniaan lees ik die geschiedenis met interesse - hadden ze die stap maar nooit gezet!
De vraag is nu of Merkel haar Duitsland en haar Europa heeft overschat, want wir schaffen das nicht, men kan de toeloop niet aan, of dat dit een doelbewuste stap is geweest om een crisis te creeren, die alleen opgelost kan worden door nog meer macht naar Brussel over te hevelen.
De geschiedenis zal het uitwijzen.
Ik hoor u al denken, wat heeft dit nou met Japan te maken?
Zo parkeren mijn Japanse collega's hun auto's bij de universiteit:
Neus naar voren, heel uniform, netjes georganiseerd. Ze houden hier niet van chaos. Het mag even duren voordat visa geregeld zijn, maar het is wel een proces dat behoorlijk transparant is, en waar autochtone Japanners weinig belasting van ondervinden. Japan is een eiland, wat het gemakkelijker maakt om orde in de chaos te brengen. Maar juist als je niet op een eiland woont, is het heel erg belangrijk om nog meer je best te doen om orde in de chaos te scheppen, en doeltreffende maatregelen geimplementeerd te hebben voordat duizenden asielzoekers zich aanmelden. Een brevet van onvermogen, of doelbewuste politiek?
Een politiek verhaal wat misschien beter in POL thuispast, maar ik ben bang dat het daar ondersneeuwt onder domme one-liners.
De afgelopen maanden is het me gelukt om een promovendus en een postdoc te vangen. Het gaat om een Taiwanees die in het laatste jaar van zijn promotie zit, en een jaar buitenlandervaring nodig heeft, en een Mexicaanse postdoc. In beide gevallen brengen ze hun eigen scholarship mee, wat goed is voor de portomonee van het lab, want het kost ons geen cent.
Hoe gaat zoiets in z'n werk? Gemiddeld eens per maand word ik via e-mail benaderd door een student/postdoc die graag een stage wil doen, of bij mij wil afstuderen. Meestal hebben wij geen geld beschikbaar, dus raad ik ze aan om op zoek te gaan naar een beurs. Daarmee wordt 90% van de studenten afgeschrikt, maar soms zit er iemand tussen die de moeite wil nemen om een beurs aan te vragen. Aanvragen van zo'n beurs kost wat kruim, maar de beurs krijgen is een ander verhaal. Zo is er een prima beurs van de Japanse overheid voor studenten uit India, waarvoor ieder jaar 2000 studenten een aanvraag doen. Uiteindelijk krijgen 10 studenten een beurs. Via die weg hebben we al twee Indiase studenten binnengehaald, dus we doen het niet slecht. De Mexicaanse student had een Mexicaanse postdoc-beurs geregeld, en de Taiwanese student was een apart geval. Ik kreeg een mail van een oud-collega, die bevriend was met een professor in Taiwan, die een PhD student had die een afstudeerplek voor buitenlandervaring nodig had. Dan gaan bij mij al de alarmbellen rinkelen, want waarom stuurt die student zelf geen mailtje? Om een lang verhaal kort te maken, de student blijkt over ervaring te beschikken die prima past bij ons werk, en brengt een riante beurs mee. Maakt het een stuk gemakkelijker.
Maar dan begint de ellende pas.
Eerst moet de directeur van ons instituut toestemming geven. Dan wordt op basis van gepubliceerde artikelen en werkervaring van de student een beoordeling geven door een groep oudere professoren. Als zij de aanvraag goed keuren, gaat het papierwerk naar de universiteit, en daar blijft het een paar weken hangen (geen idee waarom), en krijgen we het weer terug, en mogen we een aanvraag voor een Certificate of Eligibility bij het Japanse Ministerie van Justitie doen. Die gaan dan kijken of zo'n student een toegevoegde waarde heeft, en ze controleren of de student in kwestie weer teruggestuurd kan worden naar z'n eigen land - is er bijvoorbeeld een return ticket? Daar gaan ook weer een paar weken overheen voordat het papierwerk terugkomt, en met zo'n CoE kan de student dan bij de Japanse ambassade een visum ophalen.
Het duurt even voordat alles geregeld is, maar op die manier hebben we al tientallen studenten naar ons instituut gehaald, en er zijn nooit problemen geweest.
Met die ervaring in het achterhoofd zit ik dan ook met afgrijzen en verbazing te kijken naar wat zich in Europa afspeelt. Vluchtelingen die op de bonnefooi naar Europa afreizen, daar over hekken klimmen, opgevangen worden in aanmeldcentra en AZCs, waar ze maanden moeten verblijven terwijl ze niks mogen doen? Dat is toch vragen om problemen? Laat die mensen een aanvraag indienen en thuis wachten op een antwoord. Niet in een AZC. Het moge duidelijk zijn dat een vluchteling een andere achtergrond heeft dan een promovendus of postdoc, maar de verschillen zijn niet eens zo groot.
Voorbeeldje.
De ouders van een Indiase promovendus verbouwen pinda's, en zij zijn al een aantal keren belaagd door mensen die een claim hebben op hun landbouwgrond. Die 'bandieten' doen dat onder bescherming van corrupte overheidsdienaren. De ouders zijn analfabeet, en hebben geen idee hebben wat hun rechten zijn. Misschien was dat een reden waarom de bandieten het op hun voorzien hadden. De promovendus en zijn broer zijn wel bekend met het Indiase recht, en hebben een rechtszaak aangespannen tegen de bandieten. Maar ondertussen zijn die ouders wel fysiek belaagd, met ziekenhuisopname tot gevolg. Daarnaast is de oogst mislukt, waardoor de hele familie afhankelijk is van de beurs die de promovendus heeft. Op zich niet zo'n probleem, omdat ze daar met een paar dollar per dag kunnen overleven. Zo is de problematiek van mensen in ontwikkelingslanden geen ver-van-m'n-bed show meer, maar komt het dicht in de buurt.
Zeg nu zelf. Zou je kiezen voor brood, bad en bed in Nederland, of om het fysieke gevecht met bandieten en een corrupte overheid aan te gaan?
Merkel is een bovengemiddelde politica. Op het eerste gezicht is het dan ook onbegrijpelijk dat ze de "Wir schaffen das" oproep heeft gedaan. Maar bij haar oproep moest ik denken aan het werk van Alexander Hamilton, die indertijd de eerste Nationale Bank van de VS heeft opgericht, met als doel om zo veel mogelijk schuld te verzamelen (dat staat nergens op papier, maar in de praktijk kwam het daar wel op neer). Op het eerste gezicht is het een idioot idee om schuld te verzamelen, totdat je je realiseert dat (veel) schuld ook veel macht geeft. Macht waarmee je staten naar elkaar toe kunt trekken. Als Jeffersoniaan lees ik die geschiedenis met interesse - hadden ze die stap maar nooit gezet!
De vraag is nu of Merkel haar Duitsland en haar Europa heeft overschat, want wir schaffen das nicht, men kan de toeloop niet aan, of dat dit een doelbewuste stap is geweest om een crisis te creeren, die alleen opgelost kan worden door nog meer macht naar Brussel over te hevelen.
De geschiedenis zal het uitwijzen.
Ik hoor u al denken, wat heeft dit nou met Japan te maken?
Zo parkeren mijn Japanse collega's hun auto's bij de universiteit:
Neus naar voren, heel uniform, netjes georganiseerd. Ze houden hier niet van chaos. Het mag even duren voordat visa geregeld zijn, maar het is wel een proces dat behoorlijk transparant is, en waar autochtone Japanners weinig belasting van ondervinden. Japan is een eiland, wat het gemakkelijker maakt om orde in de chaos te brengen. Maar juist als je niet op een eiland woont, is het heel erg belangrijk om nog meer je best te doen om orde in de chaos te scheppen, en doeltreffende maatregelen geimplementeerd te hebben voordat duizenden asielzoekers zich aanmelden. Een brevet van onvermogen, of doelbewuste politiek?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In Europa is het voor asielzoekers lastig om te integreren. Niet alleen door verschillen in cultuur, godsdienst en taal maar vooral door de vrijblijvendheid. Ze hoeven eenvoudig niet door een sociaal vangnet van regelgeving en eerdere immigranten. Dat is in de V.S. een stuk anders waar je moet werken om te overleven.
In Japan is het voor asielzoekers bijna onmogelijk om te immigreren. Die bevolking is zo homogeen, en dat willen ze voorlopig zo houden. Toch, als je naar de grafieken kijkt zullen ze er op een of ander moment aan moeten geloven. Anders is de bevolking aan het einde van deze eeuw met 60% afgenomen.
Maar met de huidige conservatieve politici en (oudere) stemmers zie ik dit voorlopig echt niet gebeuren. Mondjesmaat komen er verpleegsters en bouwvakkers uit omringende landen. Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. En angstverhalen zoals die moordenaar uit Peru in Saitama worden breed uitgesmeerd in de media. Dit doet de angst voor het onbekende niet afnemen. Als ik al zie hoe de politie in Tokyo in de stress schiet van de Halloween festiviteiten zie ik ze echt geen duizenden vluchtelingen opnemen.
Mijn vrouw is Japans en we hebben er voor gekozen om in Nederland te wonen. Dit omdat ik de taal niet spreek, en zelfs al zou dat wel het geval zijn, ik echt niet voor een Japans bedrijf wil werken. Ook heeft zij meer kansen als ZZP-er in Europa. Toch is het een fijne gedachten dat we Japan als veilig land houden om naartoe te vluchten zou het hier echt uit de hand lopen. Danzij mijn Spouse Visa! Mijn schoonouders hebben ook nog een lapje grond om een mooie locatie waar we iets mee zouden kunnen doen. Dus wie weet in de toekomst...
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
In Japan is het voor asielzoekers bijna onmogelijk om te immigreren. Die bevolking is zo homogeen, en dat willen ze voorlopig zo houden. Toch, als je naar de grafieken kijkt zullen ze er op een of ander moment aan moeten geloven. Anders is de bevolking aan het einde van deze eeuw met 60% afgenomen.
Maar met de huidige conservatieve politici en (oudere) stemmers zie ik dit voorlopig echt niet gebeuren. Mondjesmaat komen er verpleegsters en bouwvakkers uit omringende landen. Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. En angstverhalen zoals die moordenaar uit Peru in Saitama worden breed uitgesmeerd in de media. Dit doet de angst voor het onbekende niet afnemen. Als ik al zie hoe de politie in Tokyo in de stress schiet van de Halloween festiviteiten zie ik ze echt geen duizenden vluchtelingen opnemen.
Mijn vrouw is Japans en we hebben er voor gekozen om in Nederland te wonen. Dit omdat ik de taal niet spreek, en zelfs al zou dat wel het geval zijn, ik echt niet voor een Japans bedrijf wil werken. Ook heeft zij meer kansen als ZZP-er in Europa. Toch is het een fijne gedachten dat we Japan als veilig land houden om naartoe te vluchten zou het hier echt uit de hand lopen. Danzij mijn Spouse Visa! Mijn schoonouders hebben ook nog een lapje grond om een mooie locatie waar we iets mee zouden kunnen doen. Dus wie weet in de toekomst...
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
Wij halen eigenlijk alleen nog maar buitenlanders binnen, omdat Japanse studenten niet te interesseren zijn voor een promotieplek. Op onze campus is meer dan 90% (?) van de promovendi van buitenlandse afkomst. Het gaat al snel om iets van 100 man/vrouw. Buitenlandse promovendi die hier op een beurs van de Japanse overheid komen studeren, moeten eerst de taal leren, en dan mogen ze pas aan hun promotie beginnen. Er leeft het idee dat de overheid dit proces bewust promoot, en scheutig is met beurzen, om zo getalenteerde buitenlandse studenten binnen te halen, en te houden. Als buitenlanders uiteindelijk besluiten om te blijven, dan spreken ze in ieder geval de taal.
Maar zo gemakkelijk is het natuurlijk allemaal niet, besluiten om hier te blijven. Je zit als buitenlander hoe dan ook in een isolement, en verder houdt 't financieel gezien niet echt over.
De eerste twee jaar waren hier financieel gezien ideaal, omdat ik geen belasting hoefde te betalen. Maar in het derde jaar moest dat dus wel, en het jaar daarna moest ik ook nog eens een belastingafdracht aan ons stadje doen. Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over. ... en als je besluit om te verhuizen naar een ander land, dan krijg je na belastingafdracht slechts de eerste 3 jaar aan pensioenpremie terug.
We weten wat we hier hebben, en dat is voor veel mensen een reden om de kat maar uit de boom te blijven kijken, maar ik kan me niet voorstellen dat er veel buitenlanders interesse hebben om hier langer te blijven wonen en werken. Ondanks dat het een prachtig land is.
Maar zo gemakkelijk is het natuurlijk allemaal niet, besluiten om hier te blijven. Je zit als buitenlander hoe dan ook in een isolement, en verder houdt 't financieel gezien niet echt over.
De eerste twee jaar waren hier financieel gezien ideaal, omdat ik geen belasting hoefde te betalen. Maar in het derde jaar moest dat dus wel, en het jaar daarna moest ik ook nog eens een belastingafdracht aan ons stadje doen. Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over. ... en als je besluit om te verhuizen naar een ander land, dan krijg je na belastingafdracht slechts de eerste 3 jaar aan pensioenpremie terug.
We weten wat we hier hebben, en dat is voor veel mensen een reden om de kat maar uit de boom te blijven kijken, maar ik kan me niet voorstellen dat er veel buitenlanders interesse hebben om hier langer te blijven wonen en werken. Ondanks dat het een prachtig land is.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Eens...daarom gaan we er ook 1-2 maanden per jaar naar op vakantie. Dat is voorlopig even genoeg.quote:
Ondanks dat het een prachtig land is.
Dat het langer duurt valt wel mee, ik werk zelf in de petrochemie en bij veel bedrijven in de chemie en petrochemie is het tegenwoordig uit veiligheidsoverweging verplicht om achteruit in te parkeren.quote:
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
Ik zie niemand treuzelen met parkeren, daar wen je snel aan
, ik doe het prive nu ook altijd 
Ik ben wel benieuwd naar je kosten van die verzekering. En ook wat je ervoor terug krijgt daar.quote:
Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over.
~ $500/maand.quote:
[..]
Ik ben wel benieuwd naar je kosten van die verzekering. En ook wat je ervoor terug krijgt daar.
Dat betaalde ik voorheen alleen voor mezelf, maar nu vrouw en kind bij mij op de polis staan, betaal ik hetzelfde bedrag per maand. Effectief betekent het wel dat we meer kwijt zijn, omdat deze verzekering veel minder dekt dan de verzekering die mijn echtgenote had toen ze nog student was.
Japan is een uitermate socialistisch land.
Wat krijgen we er voor terug? Eigenlijk niets. De bijbetaling die ik iedere keer kwijt ben, zou volgens mij de behandeling moeten kunnen dekken, maar schijnbaar gaat het om een bijbetaling van 20% van de echte behandelkosten.
Kolder natuurlijk, maar hier betalen de haves voor de have nots, en Japan heeft nogal wat gepensioneerden die niets inleggen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In de VS zijn dergelijke bedragen ook geen uitzondering en daar laten ze de havenots deels gewoon stikken...
ik vond het wel grappig om te zien dat mensen stuntelend achteruit uit de parkeer robot reden om vervolgens de auto te draaien op een grote draaischijf. gewoon recht achteruit was al een probleem. en dat met een auto formaat oude model mini en rondom zicht.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Dan valt het in NL nog wel mee. Al hebben we hier in de belastingen de WLZ bijdrage zitten natuurlijk.quote:
[..]
~ $500/maand.
Dat betaalde ik voorheen alleen voor mezelf, maar nu vrouw en kind bij mij op de polis staan, betaal ik hetzelfde bedrag per maand. Effectief betekent het wel dat we meer kwijt zijn, omdat deze verzekering veel minder dekt dan de verzekering die mijn echtgenote had toen ze nog student was.
Japan is een uitermate socialistisch land.
Wat krijgen we er voor terug? Eigenlijk niets. De bijbetaling die ik iedere keer kwijt ben, zou volgens mij de behandeling moeten kunnen dekken, maar schijnbaar gaat het om een bijbetaling van 20% van de echte behandelkosten.
Kolder natuurlijk, maar hier betalen de haves voor de have nots, en Japan heeft nogal wat gepensioneerden die niets inleggen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Japanners? Zou vreemd zijn.quote:
ik vond het wel grappig om te zien dat mensen stuntelend achteruit uit de parkeer robot reden om vervolgens de auto te draaien op een grote draaischijf. gewoon recht achteruit was al een probleem. en dat met een auto formaat oude model mini en rondom zicht.
Japanners zijn Zen masters in het parkeren. Ik kijk daar iedere keer met bewondering naar. In onze oude buurt waren de garages niet helemaal berekend op de wat grotere formaat auto's, en toch reden ze iedere avond hun auto in de garage, met aan een kant 5 cm ruimte, en aan de andere kant net genoeg ruimte om de deur open te doen en uit te stappen. Vanzelfsprekend ook nog eens achteruit (uitstappen en inparkeren).
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 03-11-2015 10:05:48 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
zowel in Tokyo als in Kyoto het nodige gestuntel gezien.quote:
[..]
Japanners? Zou vreemd zijn.
Japanners zijn Zen masters in het parkeren. Ik kijk daar iedere keer met bewondering naar. In onze oude buurt waren de garages niet helemaal berekend op de wat grotere formaat auto's, en toch reden ze iedere avond hun auto in de garage, met aan een kant 5 cm ruimte, en aan de andere kant net genoeg ruimte om de deur open te doen en uit te stappen. Vanzelfsprekend ook nog eens achteruit (uitstappen en inparkeren).
ook auto's in een parkeerplek bij een woning waar nog net een krant tussen paste.
ik krijg de uitspraak van Tokyo niet meer uit mijn kop. zeker de Engelse uitspraak in de metro. meteen overdreven lange ooooo op het einde.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Wat een leuk topic!
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Spoilers!
Is prima joh. Japanse vrouwen gillen bij voorbaat al bij elk klein kadotje dat ze krijgen.quote:
Wat een leuk topic!
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Daar ben ik ook achter. Voor Sinterklaas dat we in Engeland vierden heb ik haar Jip en Jannekerompertjes gegeven.quote:
[..]
Is prima joh. Japanse vrouwen gillen bij voorbaat al bij elk klein kadotje dat ze krijgen.
Spoilers!
Constructies? Dat dachten ze ooit 40 jaar geleden ook in Zwitserland.quote:
....Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. ....
Nu hebben ze met 28 % immigranten het hoogste percentage "vreemde" bevolking van Europa.
Het topic is indertijd zo geboren, omdat ik niet in Tokyo woonde, en het leven buiten de grote stad iets anders in elkaar steekt dan het leven in Tokyo. Maar ondertussen staat het topic open voor alles en iedereen dat in Japan woont, of iedereen die geinteresseerd is in Japan.quote:
Fascinerend , maar waarom alleen buiten Tokio?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In Japan zal het nog wel een tijdje zo blijven, dat Japanners de boventoon voeren. De taal, het schrift en de cultuur maken het niet gemakkelijk om onderdeel te worden van de Japanse samenleving. Uitermate plezierig land, maar de culturele bodem bestaat voor ons buitenlanders uit keiharde rots, waardoor het lastig is om hier wortels te schieten.quote:
[..]
Constructies? Dat dachten ze ooit 40 jaar geleden ook in Zwitserland.
Nu hebben ze met 28 % immigranten het hoogste percentage "vreemde" bevolking van Europa.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Of 4-6 weken per jaar in Saitama verblijft.quote:
Het topic is indertijd zo geboren, omdat ik niet in Tokyo woonde, en het leven buiten de grote stad iets anders in elkaar steekt dan het leven in Tokyo. Maar ondertussen staat het topic open voor alles en iedereen dat in Japan woont, of iedereen die geinteresseerd is in Japan.
Dan is het TRV-topic toch iets te beperkt.
Koud
We hebben net als in Nederland een uitermate milde maand achter de rug, met erg weinig bewolking en heel erg veel zon. Desondanks is het de afgelopen dagen toch heel snel erg afgekoeld, en hebben we al een aantal keer stevige nachtvorst gehad. Dat weerhield onze overburen er niet van om met vrienden een barbeque in de voortuin te organiseren. Lekker in het zonnetje.
Als je af gaat op wat je Japanse kinderen ziet dragen op een gemiddelde winterdag, dan zou je denken dat het boek over iceman Wim Hof in het Japans is vertaald, maar alleen voor Japanse kinderen is uitgegeven. Veel kinderen dragen geen jas maar wel een korte broek of rok. Dunne truitjes... je krijgt het er al koud van als je er naar kijkt. Handschoenen en een muts zijn al helemaal uit den boze. Fietsen zonder jas bij temperaturen onder het vriespunt? Geen enkel probleem.
Als je dit topic de afgelopen winters een beetje gevolgd hebt, dan kun je het bovenstaande misschien wel plaatsen. Japanse huizen en kantoren zijn belabberd geisoleerd, en stoken doen ze al helemaal niet. De thermosstaat hoort op 18 graden te staan. Nou ben ik zelf in Nederland ook bij dat soort temperaturen opgegroeid (ik had van die spinazieouders: "...dan trek je maar een dikkere trui aan"), maar wel met een behaaglijke centrale verwarming en goede isolatie. In Japan moet je het met heteluchtverwarming doen en slechte isolatie, waardoor het ook bij 18 graden uitermate onbehaaglijk is.
Maar zoals gezegd hebben de Japanners daar onbewust het antwoord op gevonden: de Wim Hof methode.
We hebben net als in Nederland een uitermate milde maand achter de rug, met erg weinig bewolking en heel erg veel zon. Desondanks is het de afgelopen dagen toch heel snel erg afgekoeld, en hebben we al een aantal keer stevige nachtvorst gehad. Dat weerhield onze overburen er niet van om met vrienden een barbeque in de voortuin te organiseren. Lekker in het zonnetje.
Als je af gaat op wat je Japanse kinderen ziet dragen op een gemiddelde winterdag, dan zou je denken dat het boek over iceman Wim Hof in het Japans is vertaald, maar alleen voor Japanse kinderen is uitgegeven. Veel kinderen dragen geen jas maar wel een korte broek of rok. Dunne truitjes... je krijgt het er al koud van als je er naar kijkt. Handschoenen en een muts zijn al helemaal uit den boze. Fietsen zonder jas bij temperaturen onder het vriespunt? Geen enkel probleem.
Als je dit topic de afgelopen winters een beetje gevolgd hebt, dan kun je het bovenstaande misschien wel plaatsen. Japanse huizen en kantoren zijn belabberd geisoleerd, en stoken doen ze al helemaal niet. De thermosstaat hoort op 18 graden te staan. Nou ben ik zelf in Nederland ook bij dat soort temperaturen opgegroeid (ik had van die spinazieouders: "...dan trek je maar een dikkere trui aan"), maar wel met een behaaglijke centrale verwarming en goede isolatie. In Japan moet je het met heteluchtverwarming doen en slechte isolatie, waardoor het ook bij 18 graden uitermate onbehaaglijk is.
Maar zoals gezegd hebben de Japanners daar onbewust het antwoord op gevonden: de Wim Hof methode.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In Taiwan is dit het zelfde kwam ik tijdens de vakantie achter.quote:
Koud
We hebben net als in Nederland een uitermate milde maand achter de rug, met erg weinig bewolking en heel erg veel zon. Desondanks is het de afgelopen dagen toch heel snel erg afgekoeld, en hebben we al een aantal keer stevige nachtvorst gehad. Dat weerhield onze overburen er niet van om met vrienden een barbeque in de voortuin te organiseren. Lekker in het zonnetje.
Als je af gaat op wat je Japanse kinderen ziet dragen op een gemiddelde winterdag, dan zou je denken dat het boek over iceman Wim Hof in het Japans is vertaald, maar alleen voor Japanse kinderen is uitgegeven. Veel kinderen dragen geen jas maar wel een korte broek of rok. Dunne truitjes... je krijgt het er al koud van als je er naar kijkt. Handschoenen en een muts zijn al helemaal uit den boze. Fietsen zonder jas bij temperaturen onder het vriespunt? Geen enkel probleem.
Als je dit topic de afgelopen winters een beetje gevolgd hebt, dan kun je het bovenstaande misschien wel plaatsen. Japanse huizen en kantoren zijn belabberd geisoleerd, en stoken doen ze al helemaal niet. De thermosstaat hoort op 18 graden te staan. Nou ben ik zelf in Nederland ook bij dat soort temperaturen opgegroeid (ik had van die spinazieouders: "...dan trek je maar een dikkere trui aan"), maar wel met een behaaglijke centrale verwarming en goede isolatie. In Japan moet je het met heteluchtverwarming doen en slechte isolatie, waardoor het ook bij 18 graden uitermate onbehaaglijk is.
Maar zoals gezegd hebben de Japanners daar onbewust het antwoord op gevonden: de Wim Hof methode.
En het bleek daar ook heel normaal te zijn om met de jas aan in het restaurant te zitten. Was ook wel nodig met een binnen temperatuur van rond de 10 graden.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Is bij defensie (iig luchtmachtbasis eindhoven) ook zoquote:
[..]
Dat het langer duurt valt wel mee, ik werk zelf in de petrochemie en bij veel bedrijven in de chemie en petrochemie is het tegenwoordig uit veiligheidsoverweging verplicht om achteruit in te parkeren.
Ik zie niemand treuzelen met parkeren, daar wen je snel aan
.
The only easy day, was yesterday. (USMC)
Live for today, cause yesterday is gone and tomorrow may never come. (Ducky, NCIS)
I'll grow old with her, just from a far. (Harold, POI)
Live for today, cause yesterday is gone and tomorrow may never come. (Ducky, NCIS)
I'll grow old with her, just from a far. (Harold, POI)
Wat vreselijk.quote:
Koud
We hebben net als in Nederland een uitermate milde maand achter de rug, met erg weinig bewolking en heel erg veel zon. Desondanks is het de afgelopen dagen toch heel snel erg afgekoeld, en hebben we al een aantal keer stevige nachtvorst gehad. Dat weerhield onze overburen er niet van om met vrienden een barbeque in de voortuin te organiseren. Lekker in het zonnetje.
Als je af gaat op wat je Japanse kinderen ziet dragen op een gemiddelde winterdag, dan zou je denken dat het boek over iceman Wim Hof in het Japans is vertaald, maar alleen voor Japanse kinderen is uitgegeven. Veel kinderen dragen geen jas maar wel een korte broek of rok. Dunne truitjes... je krijgt het er al koud van als je er naar kijkt. Handschoenen en een muts zijn al helemaal uit den boze. Fietsen zonder jas bij temperaturen onder het vriespunt? Geen enkel probleem.
Als je dit topic de afgelopen winters een beetje gevolgd hebt, dan kun je het bovenstaande misschien wel plaatsen. Japanse huizen en kantoren zijn belabberd geisoleerd, en stoken doen ze al helemaal niet. De thermosstaat hoort op 18 graden te staan. Nou ben ik zelf in Nederland ook bij dat soort temperaturen opgegroeid (ik had van die spinazieouders: "...dan trek je maar een dikkere trui aan"), maar wel met een behaaglijke centrale verwarming en goede isolatie. In Japan moet je het met heteluchtverwarming doen en slechte isolatie, waardoor het ook bij 18 graden uitermate onbehaaglijk is.
Maar zoals gezegd hebben de Japanners daar onbewust het antwoord op gevonden: de Wim Hof methode.
In de rij zitten
In onze all-you-can-eat pizzeria, waar je voor 1700 Yen zo veel pizza mag eten als je op kunt (binnen anderhalf uur), kun je ook onbeperkt frisdrank en koffie en thee drinken. Voor dat geld kun je niet tobben, en het is er vaak erg druk. Maar het kan daardoor wel even duren voordat je aan de beurt bent. Meestal kiezen wij een tijdstip uit dat het niet druk is, maar laatst waren wij daar met een groep vrienden, en er stonden behoorlijk wat mensen buiten de zaak, omdat er niet genoeg stoelen en bankjes beschikbaar waren. Maar toen ik binnengluurde, zag ik dat alle banken om te wachten in de zaak zelf helemaal leeg waren.
Het was me op dat moment niet helemaal duidelijk of je een nummertje moest trekken, of je je naam op een formulier moest zetten, of dat de pizzeria een systeem had waarbij je in de rij moest zitten, net zoals mijn kapper dat heeft.
Mijn kapper is erg populair, vooral in het weekend, en als je geknipt wil worden, dan moet je eerst in de rij zitten. Mijn kapper heeft een soort van doolhof gecreeerd, wat wel iets wegheeft van een wachtrij voor de paspoortcontrole bij Narita, maar dan met bankjes. Langzaam schuif je een plekje op, todat je zelf aan de beurt bent om geknipt te worden. Op zich werkt dit systeem best aardig. Zo hoef je niet in de gaten te houden wie er voor of na jou binnenkwam, en ondertussen kun je toch zitten.
Afijn, omdat er een hele lege bank in de zaak was, en er veel mensen buiten stonden te wachten, ging ik er van uit dat we onze naam op konden geven. Ik ben toen dus binnen gaan kijken, naarstig op zoek naar het formulier, maar terwijl ik dat deed, hoorde ik een koppel in het midden van de rij iets tegen elkaar mompelen, en die mensen waren een minuut later weg. De mensen die toen aan de beurt waren (en die vergeten waren om op te schuiven), vertelden tegen de ober dat er net een stel vertrokken was, omdat er iemand was voorgedrongen. Mea culpa, maar als jullie van je luie reet waren afgekomen, en netjes waren opgeschoven, dan hadden wij niet buiten hoeven staan te wachten, en dan had ik mijn Nederlandse instinct niet aan hoeven te spreken om iets te doen aan deze rare situatie.
... wat maar weer eens laat zien dat (sommige) buitenlanders met hun rare onaangepaste gedrag in Japan vooral voor problemen zorgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 20-01-2016 06:33:08 ]
In onze all-you-can-eat pizzeria, waar je voor 1700 Yen zo veel pizza mag eten als je op kunt (binnen anderhalf uur), kun je ook onbeperkt frisdrank en koffie en thee drinken. Voor dat geld kun je niet tobben, en het is er vaak erg druk. Maar het kan daardoor wel even duren voordat je aan de beurt bent. Meestal kiezen wij een tijdstip uit dat het niet druk is, maar laatst waren wij daar met een groep vrienden, en er stonden behoorlijk wat mensen buiten de zaak, omdat er niet genoeg stoelen en bankjes beschikbaar waren. Maar toen ik binnengluurde, zag ik dat alle banken om te wachten in de zaak zelf helemaal leeg waren.
Het was me op dat moment niet helemaal duidelijk of je een nummertje moest trekken, of je je naam op een formulier moest zetten, of dat de pizzeria een systeem had waarbij je in de rij moest zitten, net zoals mijn kapper dat heeft.
Mijn kapper is erg populair, vooral in het weekend, en als je geknipt wil worden, dan moet je eerst in de rij zitten. Mijn kapper heeft een soort van doolhof gecreeerd, wat wel iets wegheeft van een wachtrij voor de paspoortcontrole bij Narita, maar dan met bankjes. Langzaam schuif je een plekje op, todat je zelf aan de beurt bent om geknipt te worden. Op zich werkt dit systeem best aardig. Zo hoef je niet in de gaten te houden wie er voor of na jou binnenkwam, en ondertussen kun je toch zitten.
Afijn, omdat er een hele lege bank in de zaak was, en er veel mensen buiten stonden te wachten, ging ik er van uit dat we onze naam op konden geven. Ik ben toen dus binnen gaan kijken, naarstig op zoek naar het formulier, maar terwijl ik dat deed, hoorde ik een koppel in het midden van de rij iets tegen elkaar mompelen, en die mensen waren een minuut later weg. De mensen die toen aan de beurt waren (en die vergeten waren om op te schuiven), vertelden tegen de ober dat er net een stel vertrokken was, omdat er iemand was voorgedrongen. Mea culpa, maar als jullie van je luie reet waren afgekomen, en netjes waren opgeschoven, dan hadden wij niet buiten hoeven staan te wachten, en dan had ik mijn Nederlandse instinct niet aan hoeven te spreken om iets te doen aan deze rare situatie.
... wat maar weer eens laat zien dat (sommige) buitenlanders met hun rare onaangepaste gedrag in Japan vooral voor problemen zorgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 20-01-2016 06:33:08 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Hoezo problemen je hebt de wachtrij voor jezelf iets korter gemaakt omdat er mensen weg gegaan zijn.
Zou je normaal dan de voorste in de rij moeten vragen om door te schuiven?
Zou je normaal dan de voorste in de rij moeten vragen om door te schuiven?
Dat is normaal de taak van de ober of serveerster.
Bij de kapper moeten de kappers ook iedere keer aangeven waar mensen moeten gaan zitten, en dat mensen op moeten schuiven. Na een tijdje heb je dat wel door, en gaat het automatisch, maar soms heb je er zo'n oude (dove) knar tussen zitten, die er iedere keer op gewezen moet worden dat ie beter op kan schuiven.
Maar schijnbaar hadden ze het erg druk in de zaak, waardoor er niemand was om de mensen vooraan in de rij er op te wijzen dat ze door moesten schuiven.
Bij de kapper moeten de kappers ook iedere keer aangeven waar mensen moeten gaan zitten, en dat mensen op moeten schuiven. Na een tijdje heb je dat wel door, en gaat het automatisch, maar soms heb je er zo'n oude (dove) knar tussen zitten, die er iedere keer op gewezen moet worden dat ie beter op kan schuiven.
Maar schijnbaar hadden ze het erg druk in de zaak, waardoor er niemand was om de mensen vooraan in de rij er op te wijzen dat ze door moesten schuiven.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Hebben ze nooit van zelf initiatief nemen gehoord? Hoe werkt dat in bedrijven als er iets onverwachts gebeurt, kijkt men dan elkaar aan en gaat men door met hun eigen werkzaamheden in de hoop dat er ooit de juiste persoon langs komt om het op te lossen.
Wat een vreemde gewoontes houdt men er daar op na, zoals je hier die dingen beschrijft.
Wat een vreemde gewoontes houdt men er daar op na, zoals je hier die dingen beschrijft.
Nee. Eigen initiatief is iets dat nog in de kinderschoenen staat in Japan. Japanners lijken vaak net robots. Hartstikke aardige mensen hoor, maar ze zijn op hun best als ze iedere dag dezelfde taak uit kunnen voeren.quote:
Hebben ze nooit van zelf initiatief nemen gehoord?
Maar hoe ze met die mentaliteit denken te overleven in 2016... het is mij een raadsel.
Dan hebben ze een probleem ja. Men kijkt het allerliefst de kat uit de boom, en als er al iemand in wil grijpen, dan zal er toch eerst toestemming van de baas gevraagd moeten worden.quote:Hoe werkt dat in bedrijven als er iets onverwachts gebeurt, kijkt men dan elkaar aan en gaat men door met hun eigen werkzaamheden in de hoop dat er ooit de juiste persoon langs komt om het op te lossen.
Japanners hebben grote moeite met onverwachte gebeurtenissen. Ze hebben een hierarchie, een chain of command, die heilig is, en iemand in een lage positie zal niet uit zichzelf problemen op gaan lossen. Erg militaristisch. Een enorme frustratie hier is dat studenten niets uit zichzelf doen. Als ik bij collega's in het lab kom, dan kan de professor vanuit zijn positie al zijn studenten in de gaten houden. Die studenten ontvangen geregeld een nieuwe opdracht, en koppelen hun bevindingen terug aan hun baas.
Maar als je je hele leven gewend bent om opdrachten te krijgen, en je moet opdrachten gaan geven omdat je bent doorgegroeid, dan zie je vaak problemen. Japanners en leiding geven - het is geen gelukkige combinatie.
Anders zou het niet interessant zijn om over te schrijven, niet waar?quote:Wat een vreemde gewoontes houdt men er daar op na, zoals je hier die dingen beschrijft.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zoals je het beschrijft zou ik bijna denken dat in Japan de meeste mensen autistisch zijn.
Dat zal wel niet maar het gedrag is wel zo.
Dat zal wel niet maar het gedrag is wel zo.
Dit is aangeleerd. Er zijn meer landen in Azië met dit zelfde gedrag. Ik blijf het vreemd vinden elke keer weer als ik op vakantie ben in die hoek van de wereld. Aan de andere kant is het wel heel voorspelbaar wat er gaat gebeuren wat sommige dingen ook weer makkelijker maakt.quote:
Zoals je het beschrijft zou ik bijna denken dat in Japan de meeste mensen autistisch zijn.
Dat zal wel niet maar het gedrag is wel zo.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Ik zou er echt niet mee om kunnen gaan denk ik . Ik verwacht toch echt wel eigen initiatief . Bij wat maakt eigenlijk niet uit.
. Ik verwacht toch echt wel eigen initiatief . Bij wat maakt eigenlijk niet uit.
The only easy day, was yesterday. (USMC)
Live for today, cause yesterday is gone and tomorrow may never come. (Ducky, NCIS)
I'll grow old with her, just from a far. (Harold, POI)
Live for today, cause yesterday is gone and tomorrow may never come. (Ducky, NCIS)
I'll grow old with her, just from a far. (Harold, POI)
Dat wilde ik ook posten.quote:
Zoals je het beschrijft zou ik bijna denken dat in Japan de meeste mensen autistisch zijn.
Dat zal wel niet maar het gedrag is wel zo.
Veranderingen in Japan
Ondanks miljarden aan 'investeringen' door die gek van een Abe wil de Japanse economie maar niet van zijn plaats komen. In het laatste kwartaal zaten we nog steeds in een recessie. Desondanks zie je in ons stadje oude huisjes tegen de vlakte gaan, en wordt er druk gebouwd. In Tokio zie je hetzelfde, maar dan in een hogere versnelling. Er verandert het een en ander! Dat is opmerkelijk, want dit is een land waar mensen nog spaarbankboekjes hebben, en waar er bij een beetje bankfiliaal wel twintig mensen "werken".
In de techniek zie je dat bedrijven het door betere marktomstandigheden en een vergrijzend personeelsbestand steeds lastiger krijgen om aan personeel te komen. De afgelopen 7 jaar werden onze job fairs waar we studenten onder proberen te brengen bij een bedrijf maar matig bezocht door bedrijven, maar nu staan ze te dringen om binnen te komen, en om studenten in een zo vroeg mogelijk stadium te interesseren voor een baan bij hun bedrijf. Maar studenten gaan niet met de tijd mee, en willen zonder uitzondering alleen maar voor een zo groot mogelijke Japanse international werken. Denk Honda, Toyota, Canon of Hitachi. Toch doen ook de kleine bedrijfjes verwoede pogingen, en sturen ze oud studenten naar ons instituut om studenten te werven. Dat is voor ons onderzoekers toch ook wel weer leuk, om te zien dat studenten goed terecht zijn gekomen.
Als dit zo door gaat, dan komen die bedrijven trouwens gruwelijk in de problemen, want er zijn gewoon te weinig studenten. Een bedrijf zou kunnen besluiten om buitenlanders in dienst te nemen, in plaats van Japanners die er niet zijn, maar tot nu toe houdt men halstarrig vast aan entrance exams en interviews die volledig in het Japans gevoerd worden. Wat dat betreft blijft Japan Japan.
Een mindere kant van al deze veranderingen voor de Lyrebirds is dat alle pizzeria'sin ons stadje in een tijdsbestek van een jaar zijn verdwenen. Het zijn nu restaurants waar je traditionele Japanse kost kunt eten. Afhaal pizza is nog wel in trek trouwens, maar in een restaurant een pizza eten, nope. Blijkbaar is de Japanse smaak in rap tempo veranderd.
Veranderingen - het blijft lastig om er aan te wennen.
Ondanks miljarden aan 'investeringen' door die gek van een Abe wil de Japanse economie maar niet van zijn plaats komen. In het laatste kwartaal zaten we nog steeds in een recessie. Desondanks zie je in ons stadje oude huisjes tegen de vlakte gaan, en wordt er druk gebouwd. In Tokio zie je hetzelfde, maar dan in een hogere versnelling. Er verandert het een en ander! Dat is opmerkelijk, want dit is een land waar mensen nog spaarbankboekjes hebben, en waar er bij een beetje bankfiliaal wel twintig mensen "werken".
In de techniek zie je dat bedrijven het door betere marktomstandigheden en een vergrijzend personeelsbestand steeds lastiger krijgen om aan personeel te komen. De afgelopen 7 jaar werden onze job fairs waar we studenten onder proberen te brengen bij een bedrijf maar matig bezocht door bedrijven, maar nu staan ze te dringen om binnen te komen, en om studenten in een zo vroeg mogelijk stadium te interesseren voor een baan bij hun bedrijf. Maar studenten gaan niet met de tijd mee, en willen zonder uitzondering alleen maar voor een zo groot mogelijke Japanse international werken. Denk Honda, Toyota, Canon of Hitachi. Toch doen ook de kleine bedrijfjes verwoede pogingen, en sturen ze oud studenten naar ons instituut om studenten te werven. Dat is voor ons onderzoekers toch ook wel weer leuk, om te zien dat studenten goed terecht zijn gekomen.
Als dit zo door gaat, dan komen die bedrijven trouwens gruwelijk in de problemen, want er zijn gewoon te weinig studenten. Een bedrijf zou kunnen besluiten om buitenlanders in dienst te nemen, in plaats van Japanners die er niet zijn, maar tot nu toe houdt men halstarrig vast aan entrance exams en interviews die volledig in het Japans gevoerd worden. Wat dat betreft blijft Japan Japan.
Een mindere kant van al deze veranderingen voor de Lyrebirds is dat alle pizzeria'sin ons stadje in een tijdsbestek van een jaar zijn verdwenen. Het zijn nu restaurants waar je traditionele Japanse kost kunt eten. Afhaal pizza is nog wel in trek trouwens, maar in een restaurant een pizza eten, nope. Blijkbaar is de Japanse smaak in rap tempo veranderd.
Veranderingen - het blijft lastig om er aan te wennen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Heeft dat dan nog een verklaarbare reden dat ze geen pizzeria's meer hebben, zoals je eerder beschreef waren het toch goed lopende zaken waar je voor de deur moest wachten voordat je een tafeltje kreeg. Behalve de mindere klandizie als er buitenlanders in hun optiek voor kropen dat dan het publiek weg liep.quote:
Veranderingen in Japan
Een mindere kant van al deze veranderingen voor de Lyrebirds is dat alle pizzeria'sin ons stadje in een tijdsbestek van een jaar zijn verdwenen. Het zijn nu restaurants waar je traditionele Japanse kost kunt eten.
Ik was de laatste tijd op youtube wat videos over het leven en wonen in japan, de automaten obsessie in dat land aan het kijken erg vermakelijk, maar het blijft wel een heel andere cultuur daar.
De deze man heeft wel wat leuke fimpjes gemaakt:
Toch maar eens een reis naar japan boeken.
We zijn nu bezig met een hypotheek, en in het kader daarvan moet er ook spaargeld uit Japan worden overgeboekt. Eerste stap daarin was een Engelstalig rekening overzicht te krijgen. Zelfs naar Japanse begrippen is het een vrij traditionele bank. Dus het was een uitdaging.
Grappig om te zien hoe dit proces is verlopen. We konden het niet online aanvragen, maar hebben het telefonisch moeten uitleggen. Wat tot veel verwarring zorgde. Maar een week later werd er per aangetekende brief een keurig statement in perfect Engels bezorgt, met hanko stempel en handtekening van de bankdirecteur.
Stap 2 is het geld overmaken naar Nederland. Wederom kan dit niet online/telefonisch. Volgende keer als we in Japan zijn moeten we het persoonlijk regelen.
Grappig om te zien hoe dit proces is verlopen. We konden het niet online aanvragen, maar hebben het telefonisch moeten uitleggen. Wat tot veel verwarring zorgde. Maar een week later werd er per aangetekende brief een keurig statement in perfect Engels bezorgt, met hanko stempel en handtekening van de bankdirecteur.
Stap 2 is het geld overmaken naar Nederland. Wederom kan dit niet online/telefonisch. Volgende keer als we in Japan zijn moeten we het persoonlijk regelen.
Die zaak is nu dus dicht, en inderdaad, het liep daar storm. Ik heb een week lang met mijn ziel onder mijn arm gelopen.quote:
[..]
Heeft dat dan nog een verklaarbare reden dat ze geen pizzeria's meer hebben, zoals je eerder beschreef waren het toch goed lopende zaken waar je voor de deur moest wachten voordat je een tafeltje kreeg. Behalve de mindere klandizie als er buitenlanders in hun optiek voor kropen dat dan het publiek weg liep.
Een andere pizzazaak in het winkelcentrum hebben ze een half jaar geleden in een shabu shabu zaak veranderd (dunne reepjes ham en bief die je in water met een smaakje moet koken). Daar betaalde je voorheen 1800 yen voor een all-you-can-eat menu, terwijl je nu per person 2500 yen kwijt bent (zelfde concept, maar dan shabu shabu).
In het centrum zat de beste pizzazaak, ging daar graag naar toe, maar die is een jaar geleden gesloten. Zit nu een Japans bar/restaurant.
Mijn indruk is dat er met die andere concepten meer geld is te verdienen. De pizzeria's waren relatief goedkoop, en het ging om veel eten.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Komt me bekend voor. Ik heb bij banken, maar ook bij mijn eigen universiteit, vaker met dit bijltje gehakt. Krijg je zo'n gesprek waarbij je constant naar elkaar aan het glimlachen bent, maar je afvraagt waarom ze zo moeilijk doen.quote:
Stap 2 is het geld overmaken naar Nederland. Wederom kan dit niet online/telefonisch. Volgende keer als we in Japan zijn moeten we het persoonlijk regelen.
Ik: Waarom kan dit niet telefonisch overgeboekt worden?
Zij: Oh, erg vervelend inderdaad. Dat zijn de regels.
Ik: Met wie moet ik hierover praten om dit geregeld te krijgen? Kan ik met de manager spreken?
Zij: Euh, wat??
Ik: Het is 2016, we hebben internet, hier moet toch wel een oplossing voor te vinden zijn?
Zij: Ja, ik begrijp dat dit erg vervelend is. Maar dit zijn de regels.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Dat land vindt zoveel dingen uit waarom loopt men daar zo achter op het hele online gebeuren?quote:
We zijn nu bezig met een hypotheek, en in het kader daarvan moet er ook spaargeld uit Japan worden overgeboekt. Eerste stap daarin was een Engelstalig rekening overzicht te krijgen. Zelfs naar Japanse begrippen is het een vrij traditionele bank. Dus het was een uitdaging.
Grappig om te zien hoe dit proces is verlopen. We konden het niet online aanvragen, maar hebben het telefonisch moeten uitleggen. Wat tot veel verwarring zorgde. Maar een week later werd er per aangetekende brief een keurig statement in perfect Engels bezorgt, met hanko stempel en handtekening van de bankdirecteur.
Stap 2 is het geld overmaken naar Nederland. Wederom kan dit niet online/telefonisch. Volgende keer als we in Japan zijn moeten we het persoonlijk regelen.
Hoe het hier in NL gaat vindt ik ook niet goed (alle kantoren worden gesloten) maar dit is net 1995.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Als Japanner kun je wel online bankieren, maar dat moet meestal wel in het Japans. Een knopje met Engels hebben ze niet. De meeste pin-automaten hebben dat gelukkig wel, net zoals de automaten om een kaartje voor de trein te kopen.quote:
[..]
Dat land vindt zoveel dingen uit waarom loopt men daar zo achter op het hele online gebeuren?
Hoe het hier in NL gaat vindt ik ook niet goed (alle kantoren worden gesloten) maar dit is net 1995.
Op bankgebied loopt men verder zo'n twintig a dertig jaar achter. Er werken heel veel mensen bij een bankfiliaal, al snel een man/vrouw of tien, daar waar je er in Nederland misschien 2 ziet. Hier wordt er pas gereorganiseerd, als het echt niet anders kan.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zelfmoord
Zelfmoord zal niet de eerste associatie bij Japan zijn, maar het grote aantal zelfmoorden is wel iets waar Japan om bekend staat. Ik heb het zelf gelukkig nog niet van dichtbij mee hoeven te maken, alhoewel het een keer kantje boord was (in een tijd dat ik nog smeuiige verhalen schreef). Verder waren we een keer in een natuurgebied, waar een auto op een hele onlogische plaats illegaal geparkeerd stond, met een deur open. Ernaast stond een zorgelijk kijkende agent, en stroomafwaarts van een enorme waterval waren andere politiemensen aan het dreggen.
Het is een keer erg dichtbij gekomen, toen een van de studenten van ons instituut zichzelf van het leven heeft beroofd, door uit het raam van zijn flat te springen. Dat ons zoiets als instituut zou kunnen overkomen, is een statistisch gegeven. Het was wel appart hoe de school er mee omging.
Tijdens mijn tijd in de VS was er een student die bij een autoongeluk is omgekomen, en toen werd er op school een speciale service gegeven, waar we met z'n allen, studenten en werknemers, afscheid konden nemen. Met een indrukwekkende speech van de decaan. Dan kun je zoiets toch een plek geven.
Niets van dat alles in Japan. Student pleegt zelfmoord, en een vaasje met een bloem op zijn bureau, dat er twee dagen gestaan heeft, was alles dat ons er aan herinnerde dat een van onze studenten er niet meer was. Bij navraag bleek nog eens dat een van de buitenlandse studenten dat vaasje er neer had gezet; als het aan de Japanners had gelegegen, had men het er nooit meer over gehad.
Zit ook een beetje in de cultuur, bepaalde zaken onbespreekbaar maken. Ergens kan ik me het ook wel voorstellen. Als begeleider gaat zoiets je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Maar daar waar ik bij de begeleider in kwestie een bepaalde gelatenheid had verwacht - wat kun je er immers nog aan doen - was zijn begeleider nog steeds kwaad, omdat de student volgens hem voor de gemakkelijkste weg had gekozen. Het was ook schijnbaar nergens voor nodig geweest, goede cijfers, en een goede toekomst. Maar wie weet, had hij wel liefdesverdriet gehad. Of zo.
Een week of wat later is er nog een student van het hoogste gebouw van de campus afgesprongen. Lag er de dag er na nog een bosje bloemen. En that's it.
Deze twee gebeurtenissen hebben mij wel aan het denken gezet, want mijn lab bleek een enorme aantrekkingskracht uit te oefenen op de meest labiele en idiote Japanse studenten (zie de eerdere delen van dit topic). Bewust of onbewust, ik kan het niet goed duiden, werk ik al een tijdje alleen nog maar met buitenlandse studenten.
Zelfmoord zal niet de eerste associatie bij Japan zijn, maar het grote aantal zelfmoorden is wel iets waar Japan om bekend staat. Ik heb het zelf gelukkig nog niet van dichtbij mee hoeven te maken, alhoewel het een keer kantje boord was (in een tijd dat ik nog smeuiige verhalen schreef). Verder waren we een keer in een natuurgebied, waar een auto op een hele onlogische plaats illegaal geparkeerd stond, met een deur open. Ernaast stond een zorgelijk kijkende agent, en stroomafwaarts van een enorme waterval waren andere politiemensen aan het dreggen.
Het is een keer erg dichtbij gekomen, toen een van de studenten van ons instituut zichzelf van het leven heeft beroofd, door uit het raam van zijn flat te springen. Dat ons zoiets als instituut zou kunnen overkomen, is een statistisch gegeven. Het was wel appart hoe de school er mee omging.
Tijdens mijn tijd in de VS was er een student die bij een autoongeluk is omgekomen, en toen werd er op school een speciale service gegeven, waar we met z'n allen, studenten en werknemers, afscheid konden nemen. Met een indrukwekkende speech van de decaan. Dan kun je zoiets toch een plek geven.
Niets van dat alles in Japan. Student pleegt zelfmoord, en een vaasje met een bloem op zijn bureau, dat er twee dagen gestaan heeft, was alles dat ons er aan herinnerde dat een van onze studenten er niet meer was. Bij navraag bleek nog eens dat een van de buitenlandse studenten dat vaasje er neer had gezet; als het aan de Japanners had gelegegen, had men het er nooit meer over gehad.
Zit ook een beetje in de cultuur, bepaalde zaken onbespreekbaar maken. Ergens kan ik me het ook wel voorstellen. Als begeleider gaat zoiets je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Maar daar waar ik bij de begeleider in kwestie een bepaalde gelatenheid had verwacht - wat kun je er immers nog aan doen - was zijn begeleider nog steeds kwaad, omdat de student volgens hem voor de gemakkelijkste weg had gekozen. Het was ook schijnbaar nergens voor nodig geweest, goede cijfers, en een goede toekomst. Maar wie weet, had hij wel liefdesverdriet gehad. Of zo.
Een week of wat later is er nog een student van het hoogste gebouw van de campus afgesprongen. Lag er de dag er na nog een bosje bloemen. En that's it.
Deze twee gebeurtenissen hebben mij wel aan het denken gezet, want mijn lab bleek een enorme aantrekkingskracht uit te oefenen op de meest labiele en idiote Japanse studenten (zie de eerdere delen van dit topic). Bewust of onbewust, ik kan het niet goed duiden, werk ik al een tijdje alleen nog maar met buitenlandse studenten.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik neem aan dat je bekend bent met het hoge aantal zelfmoorden bij Mt Fuji?
Zo vind ik de kamikaze cultuur ook bizar doch gruwelijk interessant. Dit is uiteraard cultuur gebonden, denk je dat er nog steeds iets leeft van 'beter een einde maken aan je leven dan falen'?
Zo vind ik de kamikaze cultuur ook bizar doch gruwelijk interessant. Dit is uiteraard cultuur gebonden, denk je dat er nog steeds iets leeft van 'beter een einde maken aan je leven dan falen'?
Resistance is futile.
Jawel, maar in Japan zijn er ook behoorlijk wat zombiebanken, die ook beursgenoteerd zijn. Dankzij het uitermate goedkope krediet in Japan, wat Japan al had voordat Draghi in Europa de markt met goedkoop krediet overspoelde, zijn er nogal wat banken en industrieen die op het randje van omvallen staan, maar die de noodzaak van hervormingen blijkbaar niet inzien.quote:
Zijn banken niet beursgenoteerd, met bijbehorende winstmarges?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Het zit er bij veel mensen diep ingeslepen. Ik kan het toch niet echt plaatsen. Je merkt wel dat mensen erg veel moeite doen om alles goed te doen. Als je wat dieper gaat graven, dan doet men dat om zichzelf, de familie maar ook het land niet te schande te maken. Dat eerste (en misschien het tweede), dat snap ik nog wel, dat je een naam hoog te houden hebt. Maar dat je je druk zou maken dat je je land te schande maakt, ik zie het niet. Als ze een paar borrels op hebben, dan kan ik hier met collega's over spreken. Wat je toch wel merkt, is dat ze enorm verkocht zijn aan Japan, dat er erg veel respect is voor het land en de cultuur. Nogmaals, ik kan dat niet plaatsen, en misschien begrijp ik daarom niet waarom mensen uit het leven stappen om iets onbenulligs. Ondertussen woon ik hier al een tijdje, maar het land en de mensen blijven op veel gebieden een enigma.quote:Op zaterdag 26 maart 2016 15:51 schreef Seven. het volgende:
Ik neem aan dat je bekend bent met het hoge aantal zelfmoorden bij Mt Fuji?
Zo vind ik de kamikaze cultuur ook bizar doch gruwelijk interessant. Dit is uiteraard cultuur gebonden, denk je dat er nog steeds iets leeft van 'beter een einde maken aan je leven dan falen'?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Druk op zoek naar iets anders. Het leven in Japan bevalt uitstekend, maar ons grut moet over niet al te lange tijd naar school, en mevrouw bird wil niet haar hele leven thuis zitten. Verder mag het werk, zoals we dat op ons instituut doen, wel wat professioneler worden aangepakt. Betere mensen, betere samenwerkingen en meer geld.
Aan de ene kant bezig om een bedrijfje op te zetten. Aan de andere kant blijft het academische werk toch wel trekken. We doen werk dat toch best gewaardeerd wordt in het vakgebied, en ik mag nog steeds op de belangrijke conferenties komen. Het plan is om dit jaar te oogsten, om te publiceren, en dan op basis van het gepubliceerde werk een nieuwe baan te vinden. Dit vakgebied is erg gespecialiseerd, en een nieuwe baan krijg je hier negen van de tien keer door connecties.
Parallel daar aan een voorstel voor een startup schrijven. De VS trekken het meest, daar kun je met een klein beetje geluk voor meer dan een miljoen dollar aan startup funding bij elkaar schrijven, als je al een prototype hebt (check) en dan gaat het niet om een lening maar om een gift.
Kortom, aanpoten.
Aan de ene kant bezig om een bedrijfje op te zetten. Aan de andere kant blijft het academische werk toch wel trekken. We doen werk dat toch best gewaardeerd wordt in het vakgebied, en ik mag nog steeds op de belangrijke conferenties komen. Het plan is om dit jaar te oogsten, om te publiceren, en dan op basis van het gepubliceerde werk een nieuwe baan te vinden. Dit vakgebied is erg gespecialiseerd, en een nieuwe baan krijg je hier negen van de tien keer door connecties.
Parallel daar aan een voorstel voor een startup schrijven. De VS trekken het meest, daar kun je met een klein beetje geluk voor meer dan een miljoen dollar aan startup funding bij elkaar schrijven, als je al een prototype hebt (check) en dan gaat het niet om een lening maar om een gift.
Kortom, aanpoten.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Water in lip
Je vraagt je soms af wie er bij de productontwikkeling van zo'n fabrikant werken.
.. maar van de andere kant is het een mooiere omschrijving dan lippenbalsem.
Je vraagt je soms af wie er bij de productontwikkeling van zo'n fabrikant werken.
.. maar van de andere kant is het een mooiere omschrijving dan lippenbalsem.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Als we dan toch bezig zijn. Raadsel van de dag: waar dient dit shirt badpak met dichtgenaaide mouwen voor?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Niet op basis van merites maar op basis van connecties.quote:
Dit vakgebied is erg gespecialiseerd, en een nieuwe baan krijg je hier negen van de tien keer door connecties.
Dat vakgebied is lekker professioneel bezig dan.
Ik zou willen dat ik je gelijk kon geven, want het is best wel frustrerend, dat solliciteren, maar het komt uiteindelijk toch wel neer op merites.quote:
[..]
Niet op basis van merites maar op basis van connecties.
Dat vakgebied is lekker professioneel bezig dan.
Mensen binnen mijn netwerk kunnen een beter oordeel geven over mijn capaciteiten dan een HR-manager kan krijgen op basis van mijn CV.
Ergens vind ik dat wel prettig, want ik heb heel veel vaardigheden die niet in een CV te vatten zijn, maar die wel uitermate belangrijk kunnen zijn voor een organisatie.
Sterker nog, bij doorsneesollicitaties buiten mijn netwerk merk ik dat ze daar vaak niet in staat zijn om een CV op waarde te schatten, omdat men niet op de hoogte is van alle ins- en outs die dit vakgebied zo lastig maken.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Over Japan gesproken. Ben daar een paar keer relatief kort geweest, en hoe prettig ook (goed eten, respectvol, veilig, aangename mensen, etc), had ik niet de aandrang daar voor langere tijd te zitten.
Ik vond minpuntjes als kleine huizen, overdreven respect voor westerse dingen en doorgedreven consumentisme (nog meer gekken met 24/7 een telefoon in hun hand dan in NL)...
Ik vond minpuntjes als kleine huizen, overdreven respect voor westerse dingen en doorgedreven consumentisme (nog meer gekken met 24/7 een telefoon in hun hand dan in NL)...
Een simpele japanse dwangbuis om hun bizarre seksuele fantasieën te verwezenlijken?quote:
Als we dan toch bezig zijn. Raadsel van de dag: waar dient dit shirt badpak met dichtgenaaide mouwen voor?
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Geen gekke gedachte (heb er zelf een tijd bij staan kijken en aan het stofje gevoeld voordat ik de toepassing doorhad), maar dit is niet het goede antwoord.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
goed wasbare kinderdwangbuisquote:
Als we dan toch bezig zijn. Raadsel van de dag: waar dient dit shirt badpak met dichtgenaaide mouwen voor?
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Nee, ook niet. Maar het gaat wel om een goed wasbaar en stevig stofje.
Als ik het zou gebruiken, dan zie ik niet in waarom ik het zou wassen trouwens, maar mevrouw Lyrebird denkt daar vast anders over. Nee, dit is geen hint die veel zal helpen.
Als ik het zou gebruiken, dan zie ik niet in waarom ik het zou wassen trouwens, maar mevrouw Lyrebird denkt daar vast anders over. Nee, dit is geen hint die veel zal helpen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Het antwoord van het raadsel van de dag van gisteren. In alles is dit een typisch Japans product. Een beetje gek, het heeft wel een doel, ergens wel schattig, ..., kortom Japans.
Het gaat om een omhulling voor een koffer, zo'n koffertje dat je in het vliegtuig mee kunt nemen. Aan de onderkant zitten twee gaten voor de wieltjes, en aan de bovenkant zit een opening om de koffer op te kunnen tillen / rijden.
Met deze omhulling is het meteen duidelijk dat die koffer van jou is, de koffer zal ook niet zo maar openspringen, is beschermd tegen vuil en stof in het vliegtuig en laten we dat niet vergeten, de koffer ziet er plotseling erg schattig (kawaii) uit.
Het gaat om een omhulling voor een koffer, zo'n koffertje dat je in het vliegtuig mee kunt nemen. Aan de onderkant zitten twee gaten voor de wieltjes, en aan de bovenkant zit een opening om de koffer op te kunnen tillen / rijden.
Met deze omhulling is het meteen duidelijk dat die koffer van jou is, de koffer zal ook niet zo maar openspringen, is beschermd tegen vuil en stof in het vliegtuig en laten we dat niet vergeten, de koffer ziet er plotseling erg schattig (kawaii) uit.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
haha. Was ik echt nooit opgekomen maar ergens best handig idd
Eigenlijk gewoon een keigoed product dus!
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Zal ik een bedrijfje voor de import/export van koffertjesbadpakken beginnen?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
ja!quote:Op donderdag 14 april 2016 13:04 schreef Lyrebird het volgende:
Zal ik een bedrijfje voor de import/export van koffertjesbadpakken beginnen?
Ik heb ze in singapore ook gezien maar daar hadden ze ook stickers wat volgens mij beter werkt.quote:
Zal ik een bedrijfje voor de import/export van koffertjesbadpakken beginnen?
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Fijn dat je de oplossing gegeven hebt, ik zou het nooit geraden hebben.
Hebben ze die dingen ook voor grotere koffers, want zoals ik dit ding nu zie zou het alleen over van die relatief vierkante koffers passen bij een flink rechthoekige samsonite kun je er niets mee daar zit vaak aan de zijkant dan ook nog een uitklapbeugel. Verder verwacht ik eigenlijk niet dat er in Europa een markt voor deze dingen zal zijn.
Hebben ze die dingen ook voor grotere koffers, want zoals ik dit ding nu zie zou het alleen over van die relatief vierkante koffers passen bij een flink rechthoekige samsonite kun je er niets mee daar zit vaak aan de zijkant dan ook nog een uitklapbeugel. Verder verwacht ik eigenlijk niet dat er in Europa een markt voor deze dingen zal zijn.
Wordt geloof ik wel het 'Galapagos-effect' van Japan genoemd.quote:
Verder verwacht ik eigenlijk niet dat er in Europa een markt voor deze dingen zal zijn.
Ik vind het écht grappig
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Ik ben al je verhaaltjes aan het lezen. Japan fascineerde me altijd al (heb m'n lijf ermee vol staan), en jouw schrijfstijl maakt het erg prettig om te lezen. Ik zag deze afbeelding, deed me gelijk aan dit topic denken: http://9gag.com/gag/aeGP9gOquote:
Nieuwe voorgevel, deel II
Het verhaal over de nieuwe voorgevel laat zien dat Japanners het erg belangrijk vinden dat de buren onder de indruk zijn. Mijn indruk is dat dit iets Oost-Aziatisch is - Japanners en Koreanen vinden het erg belangrijk om met merkkleding rond te lopen, en dat doen ze niet omdat het zo lekker zit.
De inhoud is dus vaak niet zo belangrijk, als het er maar goed uitziet.
Op onze universiteit wordt er daarom onevenredig veel aandacht besteed aan het geven van presentaties. Het schooljaar loopt eind maart af, en rond deze tijd moeten al onze studenten een praatje geven, belangrijk voor hun eindcijfer. Je krijgt onze studenten met geen mogelijkheid aan het werk, maar als er een praatje moet worden gegeven, worden er overuren gedraaid. Het gevolg van deze scheve situatie is dat studenten een uitermate gelikt praatje geven over iets waar ze de ballen verstand van hebben. Bij het beantwoorden van vragen na zo'n praatje wordt dat pijnlijk duidelijk, en moet de begeleider vaak inspringen om de student te redden.
Met de jaren leer je dus wel hoe deze maatschappij in elkaar steekt. Zo moeten studenten in ons lab tussendoor meer praatjes geven, want dat motiveert ze blijkbaar om uit hun bed te komen. Erg kinderachtig allemaal, maar ik ben er ondertussen achter dat je een cultuur niet zo maar verandert.
Toch aardig, dat ze denken aan al die internetters die om 4 uur 's nachts aan het internetten zijn.
Gisteren fietste ik door ons stadje, en een man zat op een soort platform bij een boom, om met een klein schaartje die boom te snoeien. Geen bonsai boompje. Ben je minstens een weekend druk mee. Japanners zijn gek op details.
Gisteren fietste ik door ons stadje, en een man zat op een soort platform bij een boom, om met een klein schaartje die boom te snoeien. Geen bonsai boompje. Ben je minstens een weekend druk mee. Japanners zijn gek op details.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Blijft een leuk topic dit. Ik woon al een dikke twee jaar samen met mijn Japanse vriendin en zie in haar best veel dingen terug uit jouw verhalen.
Zo laat haar probleemoplossend vermogen veel te wensen over, neemt ze nauwelijks initiatief en houdt ze zich vaak te veel bezig met details en regels die er eigenlijk niet toe doen. En tjongejonge... Wat een gedoe als ze wat geld hierheen (Australië) wil overmaken. De banken (en de post!) daar zijn echt vreselijk ouderwets.
Het Japanse nieuws (via SBS world) op TV komt ook enorm betuttelend over; Japanse mensen hebben vanwege de gebrekkige scholing (wat doen ze daar op school?!?) bedroevend weinig algemene kennis en die wordt vaak ingehaald op het nieuws. Ze gaan door en door en door over een onderwerp dat met drie zinnen klaar zou moeten zijn.
[ Bericht 11% gewijzigd door star_gazer op 17-04-2016 16:41:35 ]
Zo laat haar probleemoplossend vermogen veel te wensen over, neemt ze nauwelijks initiatief en houdt ze zich vaak te veel bezig met details en regels die er eigenlijk niet toe doen. En tjongejonge... Wat een gedoe als ze wat geld hierheen (Australië) wil overmaken. De banken (en de post!) daar zijn echt vreselijk ouderwets.
Het Japanse nieuws (via SBS world) op TV komt ook enorm betuttelend over; Japanse mensen hebben vanwege de gebrekkige scholing (wat doen ze daar op school?!?) bedroevend weinig algemene kennis en die wordt vaak ingehaald op het nieuws. Ze gaan door en door en door over een onderwerp dat met drie zinnen klaar zou moeten zijn.
[ Bericht 11% gewijzigd door star_gazer op 17-04-2016 16:41:35 ]
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
