KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
nu ik 'eerdere verhalen' lees, komt er binnenkort weer een mooie beschouwing over het japanse leven? altijd leuk om te lezenquote:Op zaterdag 29 augustus 2015 13:11 schreef Lyrebird het volgende:
Japanse winkels zijn een enigma. Wij wonen in een doorsnee stadje, 500k inwoners, en op loopafstand staan er twee gigantische electronicawinkels. Die van mijn eerdere verhaal over stofzuigerzakken, bijvoorbeeld. Die zaak is nu zo'n 2 jaar oud, maar zelfs op een zaterdag of zondag hebben ze maar 1 open kassa, waar je niet eens hoeft te wachten. En dan staat er zo'n twintig man/vrouw personeel in die zaak. Die moeten een enorm verlies draaien.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Ik merkte in Kanagawa-ken al op dat er in sommige dorpjes al gigantische warenhuizen zoals AEON, Lumine en zelfs electronicazaken zoals BIC Camera en Yodobashi te vinden waren. Ik dacht dat die zaken voorbehouden waren aan de grotere steden.quote:
Japanse winkels zijn een enigma. Wij wonen in een doorsnee stadje, 500k inwoners, en op loopafstand staan er twee gigantische electronicawinkels. Die van mijn eerdere verhaal over stofzuigerzakken, bijvoorbeeld. Die zaak is nu zo'n 2 jaar oud, maar zelfs op een zaterdag of zondag hebben ze maar 1 open kassa, waar je niet eens hoeft te wachten. En dan staat er zo'n twintig man/vrouw personeel in die zaak. Die moeten een enorm verlies draaien.
[ Bericht 0% gewijzigd door Erasmus op 29-08-2015 14:17:30 ]
Toch heb ik dit vaak ook in Nederlands gezien. In Amersfoort zit/zat bijvoorbeeld een grote BCC (bestaat dat nog steeds?) die buiten het centrum ligt (maar wel tussen meubel winkels bijvoorbeeld). De keren dat ik daar was, was het nooit druk. Anyway dat was 10 jaar geleden dus denk niet dat de situatie er beter op is geworden.quote:
Japanse winkels zijn een enigma. Wij wonen in een doorsnee stadje, 500k inwoners, en op loopafstand staan er twee gigantische electronicawinkels. Die van mijn eerdere verhaal over stofzuigerzakken, bijvoorbeeld. Die zaak is nu zo'n 2 jaar oud, maar zelfs op een zaterdag of zondag hebben ze maar 1 open kassa, waar je niet eens hoeft te wachten. En dan staat er zo'n twintig man/vrouw personeel in die zaak. Die moeten een enorm verlies draaien.
Hier in Laos, zover ik weet, doen ze niet aan stofzuigers die papieren zakken nodig hebben. Er zit een katoenen zak in die je zelf moet reinigen (ughe, ughe)
Internet shoppen is nog niet aan de orde hier door de slechte infrastructuur en de begrippen efficient, doelmatig en planmatig werken volledig vreemd zijn voor de Laotianen.
Modus Vivendi!
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Japanse horken
In een ander topic had ik een update beloofd - bij deze, maar het zal ws. een van de laatste zijn, want dit topic begint stilletjes aan een herhaling van zetten te worden, wat niet zo gek is na zo'n 6 jaar in Japan geleefd te hebben.
We hebben een relatief koude zomer gehad, met een paar snikhete dagen, waarbij het tegen de 40 aanzat. We wonen vlak bij een enorm winkelcentrum, en dat winkelcentrum doet heel veel voor de bezoekers. Zo hebben ze van de zomer buiten een aantal fonteinen in werking, waar de kleinste kinderen verkoeling kunnen zoeken. Best wel attent van ze, en veel Japanners maken gebruik van die mogelijkheid om samen met hun jongste koters door de fonteinen te rennen. Het gaat dan om kinderen tot een jaar of vijf/zes. Dat is heel erg leuk om te zien, vooral ook hoe vindingrijk kleine kinderen zijn met het zoeken naar verkoeling, en hoe oprecht gelukkig kinderen kunnen zijn als ze met water kunnen spelen.
Een ander zeer aangenaam punt aan het leven in Japan is dat Japanners zulke modelburgers zijn. Ze gedragen zich netjes, ze houden zich aan de regels, ze zijn beleefd, ze maken geen rotzooi of herrie en ze zijn zich bewust van hun omgeving.
Althans, dat geldt voor een heel groot deel van de Japanners.
Zo was ik met onze kleine op een zondag naar de fonteinen gegaan, waar ik tientallen vaders en moeders met hele kleine kinderen aantrof. Hartstikke leuk en gezellig allemaal. Totdat er twee wat oudere jongens hadden uitgevonden dat je met je tenen op de fontein kunt gaan staan, waardoor je een stevige straal kunt maken, die je met een beetje oefening alle kanten op kunt sturen. Waardoor kinderen die net kunnen lopen in hun ogen en neusje werden gespoten, wat met dat gechloreerde water geen pretje is.
Die oudere kinderen kun je niet veel verwijten, het zijn kinderen, maar hun ouders waren in geen velden of wegen te bekennen. Op dat moment heb je aan niets aan andere Japanse ouders, want die kijken dan de andere kant op.
Hierboven een foto uit San Jose, waar ik al eerder zoiets gezien had - bij ons zijn de fonteinen wat kleiner, zodat de kleintjes niet naar boven worden gespoten als ze toevallig boven op zo'n fontein gaan zitten.
Ook binnen in het winkelcentrum is een speelplek voor kinderen, en hier zie je dezelfde problematiek. Veel kinderen die wel ouders hebben die een oogje in het zeil houden. Maar soms zit er een ouder bij die het allemaal een rotzorg zal zijn, hevig turend naar een smartphone, met kinderen die net te oud zijn voor zo'n speelplek. Zo af en toe wordt er wat naar die kinderen gegromd als het uit de hand loopt, maar als er kinderen aanwezig zijn die net kunnen lopen en die het allemaal zo snel niet kunnen volgen, zou je hopen dat ouders de ergste onruststokers thuis zouden laten. Ik spreek die ouders wel eens aan, in het Engels. Dan weten ze van schaamte niet waar ze het moeten zoeken, want ze spreken vaak geen Engels. Het zou natuurlijk andersom moeten zijn, maar wat dat betreft ben ik ook een hork.
Iets anders wat ik niet helemaal kan plaatsen, is het totale gebrek aan respect voor de maximum snelheid. Op de snelweg wordt er per definitie boven de maximumsnelheid gereden, en de enige regel die lijkt te gelden is dat je de ruimte tot je voorligger zo snel mogelijk moet vullen. Niet dat het wildwest wordt, het gaat er best wel gecontroleerd aan toe, maar men rijdt standaard te hard. Wij wonen in een buurt met veel jonge kinderen, die soms met de fiets naar school gaan. We hebben veel zebrapaden, maar Japanners hebben ook geen respect voor het zebrapad. Vlak voor ons huis geldt een maximumsnelheid van 30 km/h, maar gemiddeld zit men tegen de 50 aan, en 's nachts wil er wel eens iemand proberen om er met 100 km/h door heen te knallen. Het komt geregeld voor dat een kind net niet van de sokken wordt gereden, op het zebrapad.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-09-2015 14:42:14 ]
In een ander topic had ik een update beloofd - bij deze, maar het zal ws. een van de laatste zijn, want dit topic begint stilletjes aan een herhaling van zetten te worden, wat niet zo gek is na zo'n 6 jaar in Japan geleefd te hebben.
We hebben een relatief koude zomer gehad, met een paar snikhete dagen, waarbij het tegen de 40 aanzat. We wonen vlak bij een enorm winkelcentrum, en dat winkelcentrum doet heel veel voor de bezoekers. Zo hebben ze van de zomer buiten een aantal fonteinen in werking, waar de kleinste kinderen verkoeling kunnen zoeken. Best wel attent van ze, en veel Japanners maken gebruik van die mogelijkheid om samen met hun jongste koters door de fonteinen te rennen. Het gaat dan om kinderen tot een jaar of vijf/zes. Dat is heel erg leuk om te zien, vooral ook hoe vindingrijk kleine kinderen zijn met het zoeken naar verkoeling, en hoe oprecht gelukkig kinderen kunnen zijn als ze met water kunnen spelen.
Een ander zeer aangenaam punt aan het leven in Japan is dat Japanners zulke modelburgers zijn. Ze gedragen zich netjes, ze houden zich aan de regels, ze zijn beleefd, ze maken geen rotzooi of herrie en ze zijn zich bewust van hun omgeving.
Althans, dat geldt voor een heel groot deel van de Japanners.
Zo was ik met onze kleine op een zondag naar de fonteinen gegaan, waar ik tientallen vaders en moeders met hele kleine kinderen aantrof. Hartstikke leuk en gezellig allemaal. Totdat er twee wat oudere jongens hadden uitgevonden dat je met je tenen op de fontein kunt gaan staan, waardoor je een stevige straal kunt maken, die je met een beetje oefening alle kanten op kunt sturen. Waardoor kinderen die net kunnen lopen in hun ogen en neusje werden gespoten, wat met dat gechloreerde water geen pretje is.
Die oudere kinderen kun je niet veel verwijten, het zijn kinderen, maar hun ouders waren in geen velden of wegen te bekennen. Op dat moment heb je aan niets aan andere Japanse ouders, want die kijken dan de andere kant op.
Hierboven een foto uit San Jose, waar ik al eerder zoiets gezien had - bij ons zijn de fonteinen wat kleiner, zodat de kleintjes niet naar boven worden gespoten als ze toevallig boven op zo'n fontein gaan zitten.
Ook binnen in het winkelcentrum is een speelplek voor kinderen, en hier zie je dezelfde problematiek. Veel kinderen die wel ouders hebben die een oogje in het zeil houden. Maar soms zit er een ouder bij die het allemaal een rotzorg zal zijn, hevig turend naar een smartphone, met kinderen die net te oud zijn voor zo'n speelplek. Zo af en toe wordt er wat naar die kinderen gegromd als het uit de hand loopt, maar als er kinderen aanwezig zijn die net kunnen lopen en die het allemaal zo snel niet kunnen volgen, zou je hopen dat ouders de ergste onruststokers thuis zouden laten. Ik spreek die ouders wel eens aan, in het Engels. Dan weten ze van schaamte niet waar ze het moeten zoeken, want ze spreken vaak geen Engels. Het zou natuurlijk andersom moeten zijn, maar wat dat betreft ben ik ook een hork.
Iets anders wat ik niet helemaal kan plaatsen, is het totale gebrek aan respect voor de maximum snelheid. Op de snelweg wordt er per definitie boven de maximumsnelheid gereden, en de enige regel die lijkt te gelden is dat je de ruimte tot je voorligger zo snel mogelijk moet vullen. Niet dat het wildwest wordt, het gaat er best wel gecontroleerd aan toe, maar men rijdt standaard te hard. Wij wonen in een buurt met veel jonge kinderen, die soms met de fiets naar school gaan. We hebben veel zebrapaden, maar Japanners hebben ook geen respect voor het zebrapad. Vlak voor ons huis geldt een maximumsnelheid van 30 km/h, maar gemiddeld zit men tegen de 50 aan, en 's nachts wil er wel eens iemand proberen om er met 100 km/h door heen te knallen. Het komt geregeld voor dat een kind net niet van de sokken wordt gereden, op het zebrapad.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-09-2015 14:42:14 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
je verhalen worden heel erg op prijs gesteld! Het is leuk te lezen hoe Japanners soms heerlijk doen wat je stereotypisch van ze verwacht en je soms ook helemaal verrassen 
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Dank voor de update.quote:
Japanse horken
In een ander topic had ik een update beloofd - bij deze, maar het zal ws. een van de laatste zijn, want dit topic begint stilletjes aan een herhaling van zetten te worden, wat niet zo gek is na zo'n 6 jaar in Japan geleefd te hebben.
We hebben een relatief koude zomer gehad, met een paar snikhete dagen, waarbij het tegen de 40 aanzat. We wonen vlak bij een enorm winkelcentrum, en dat winkelcentrum doet heel veel voor de bezoekers. Zo hebben ze van de zomer buiten een aantal fonteinen in werking, waar de kleinste kinderen verkoeling kunnen zoeken. Best wel attent van ze, en veel Japanners maken gebruik van die mogelijkheid om samen met hun jongste koters door de fonteinen te rennen. Het gaat dan om kinderen tot een jaar of vijf/zes. Dat is heel erg leuk om te zien, vooral ook hoe vindingrijk kleine kinderen zijn met het zoeken naar verkoeling, en hoe oprecht gelukkig kinderen kunnen zijn als ze met water kunnen spelen.
Een ander zeer aangenaam punt aan het leven in Japan is dat Japanners zulke modelburgers zijn. Ze gedragen zich netjes, ze houden zich aan de regels, ze zijn beleefd, ze maken geen rotzooi of herrie en ze zijn zich bewust van hun omgeving.
Althans, dat geldt voor een heel groot deel van de Japanners.
Zo was ik met onze kleine op een zondag naar de fonteinen gegaan, waar ik tientallen vaders en moeders met hele kleine kinderen aantrof. Hartstikke leuk en gezellig allemaal. Totdat er twee wat oudere jongens hadden uitgevonden dat je met je tenen op de fontein kunt gaan staan, waardoor je een stevige straal kunt maken, die je met een beetje oefening alle kanten op kunt sturen. Waardoor kinderen die net kunnen lopen in hun ogen en neusje werden gespoten, wat met dat gechloreerde water geen pretje is.
Die oudere kinderen kun je niet veel verwijten, het zijn kinderen, maar hun ouders waren in geen velden of wegen te bekennen. Op dat moment heb je aan niets aan andere Japanse ouders, want die kijken dan de andere kant op.
[ afbeelding ]
Hierboven een foto uit San Jose, waar ik al eerder zoiets gezien had - bij ons zijn de fonteinen wat kleiner, zodat de kleintjes niet naar boven worden gespoten als ze toevallig boven op zo'n fontein gaan zitten.
Ook binnen in het winkelcentrum is een speelplek voor kinderen, en hier zie je dezelfde problematiek. Veel kinderen die wel ouders hebben die een oogje in het zeil houden. Maar soms zit er een ouder bij die het allemaal een rotzorg zal zijn, hevig turend naar een smartphone, met kinderen die net te oud zijn voor zo'n speelplek. Zo af en toe wordt er wat naar die kinderen gegromd als het uit de hand loopt, maar als er kinderen aanwezig zijn die net kunnen lopen en die het allemaal zo snel niet kunnen volgen, zou je hopen dat ouders de ergste onruststokers thuis zouden laten. Ik spreek die ouders wel eens aan, in het Engels. Dan weten ze van schaamte niet waar ze het moeten zoeken, want ze spreken vaak geen Engels. Het zou natuurlijk andersom moeten zijn, maar wat dat betreft ben ik ook een hork.
Iets anders wat ik niet helemaal kan plaatsen, is het totale gebrek aan respect voor de maximum snelheid. Op de snelweg wordt er per definitie boven de maximumsnelheid gereden, en de enige regel die lijkt te gelden is dat je de ruimte tot je voorligger zo snel mogelijk moet vullen. Niet dat het wildwest wordt, het gaat er best wel gecontroleerd aan toe, maar men rijdt standaard te hard. Wij wonen in een buurt met veel jonge kinderen, die soms met de fiets naar school gaan. We hebben veel zebrapaden, maar Japanners hebben ook geen respect voor het zebrapad. Vlak voor ons huis geldt een maximumsnelheid van 30 km/h, maar gemiddeld zit men tegen de 50 aan, en 's nachts wil er wel eens iemand proberen om er met 100 km/h door heen te knallen. Het komt geregeld voor dat een kind net niet van de sokken wordt gereden, op het zebrapad.
Nu ik dit zo lees, hebben ze daar geen flitsers?
Als ik hier de ringbaan west pak staat/stond er om de 200m een snelheidscamera.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Je zou inderdaad denken dat de Japanners, gek als ze zijn van fotograferen, wel flitsers hebben. Die zullen er vast zijn, maar ik heb ze nog niet gezien. De Japanse politie lijkt zich wat afzijdig te houden.
Er is een straat met twee scholen waar regelmatig een politieagent staat te controleren, ik neem aan op te hard rijden. En we hebben al een tijdje een stel 16-20 jarigen op erg luidruchtige brommers/scooters, die het heel leuk vinden om zo veel mogelijk herrie te maken. Laatst zag ik die groep bij het winkelcentrum staan, met politie er bij. En in mijn eerste jaar was er een politiewagen die met zwaailichten achter een brommer aan zat.
Dat zijn de enige keren dat ik de politie iets heb zien doen.
Er is een straat met twee scholen waar regelmatig een politieagent staat te controleren, ik neem aan op te hard rijden. En we hebben al een tijdje een stel 16-20 jarigen op erg luidruchtige brommers/scooters, die het heel leuk vinden om zo veel mogelijk herrie te maken. Laatst zag ik die groep bij het winkelcentrum staan, met politie er bij. En in mijn eerste jaar was er een politiewagen die met zwaailichten achter een brommer aan zat.
Dat zijn de enige keren dat ik de politie iets heb zien doen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Niet lopen flitsen op auto's op snelheid waar het nodig is, maar wel achter een fietser aangaan met zwaailichten en sirene aan, omdat je met twee mensen op een fiets zit (uit eigen ervaring) 
omdat dat weer gevaarlijk zou zijn
Staat wel weer in de wet dat dat niet mag, maar wel een beetje een belachelijke wet (vooral voor een Nederlander haha) , achjah moet je je weer aan houden.
omdat dat weer gevaarlijk zou zijn Staat wel weer in de wet dat dat niet mag, maar wel een beetje een belachelijke wet (vooral voor een Nederlander haha) , achjah moet je je weer aan houden.
Een collega van me, ook buitenlander, is hetzelfde overkomen. Je hebt gelijk, Japanse politieagenten vinden het helemaal niet leuk als je met z'n tweeen op de fiets zit.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Er is hier een epische hoeveelheid regen gevallen.
Gisterenavond stonden de straten blank, waardoor ik een nat pak haalde toen ik 's avonds naar het winkelcentrum probeerde te lopen, met plu, en eenmaal thuis aangekomen, viel er nog eens een enorme hoeveelheid regen op ons dak. Het waaide ook geweldig, en het donderde eigenlijk constant, gelukkig voor ons in de verte. Voor het eerst in de jaren dat we hier wonen, werd er een weeralarm via de telefoon afgegeven. Normaal gebruiken ze die dienst om mensen voor aardbevingen te waarschuwen (werkt niet echt - je raakt in de stress door zo'n belletje, en 9 van de 10 keer blijkt het dan om een niet zo zware aardbeving te gaan), maar nu dus voor het noodweer. In een stadje bij ons in de buurt is meer dan een halve meter regen gevallen, binnen een periode van 24 uur.
Het honkbalveld waar ik op uitkijk stond de hele ochtend blank. Ze gebruiken het ook als nood-overstort voor de aparte riolering die ze hier hebben voor hemelwater. Nu is het water weggepompt, en het is ook weer droog. Schijnbaar komt er later nog een plens overheen, maar ik denk dat we het ergste wel gehad hebben.
http://www.weather.com/st(...)-flooding-landslides
Gisterenavond stonden de straten blank, waardoor ik een nat pak haalde toen ik 's avonds naar het winkelcentrum probeerde te lopen, met plu, en eenmaal thuis aangekomen, viel er nog eens een enorme hoeveelheid regen op ons dak. Het waaide ook geweldig, en het donderde eigenlijk constant, gelukkig voor ons in de verte. Voor het eerst in de jaren dat we hier wonen, werd er een weeralarm via de telefoon afgegeven. Normaal gebruiken ze die dienst om mensen voor aardbevingen te waarschuwen (werkt niet echt - je raakt in de stress door zo'n belletje, en 9 van de 10 keer blijkt het dan om een niet zo zware aardbeving te gaan), maar nu dus voor het noodweer. In een stadje bij ons in de buurt is meer dan een halve meter regen gevallen, binnen een periode van 24 uur.
Het honkbalveld waar ik op uitkijk stond de hele ochtend blank. Ze gebruiken het ook als nood-overstort voor de aparte riolering die ze hier hebben voor hemelwater. Nu is het water weggepompt, en het is ook weer droog. Schijnbaar komt er later nog een plens overheen, maar ik denk dat we het ergste wel gehad hebben.
http://www.weather.com/st(...)-flooding-landslides
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Apart met al die high tech dat ze dat niet automatiseren. Plus het zijn mooie opbrengsten voor de staatskas.quote:
Je zou inderdaad denken dat de Japanners, gek als ze zijn van fotograferen, wel flitsers hebben. Die zullen er vast zijn, maar ik heb ze nog niet gezien. De Japanse politie lijkt zich wat afzijdig te houden.
Er is een straat met twee scholen waar regelmatig een politieagent staat te controleren, ik neem aan op te hard rijden. En we hebben al een tijdje een stel 16-20 jarigen op erg luidruchtige brommers/scooters, die het heel leuk vinden om zo veel mogelijk herrie te maken. Laatst zag ik die groep bij het winkelcentrum staan, met politie er bij. En in mijn eerste jaar was er een politiewagen die met zwaailichten achter een brommer aan zat.
Dat zijn de enige keren dat ik de politie iets heb zien doen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
was hier op nieuws, zag er indrukwekkend uitquote:
Er is hier een epische hoeveelheid regen gevallen.
heb ik het goed dat het voornamelijk ten noorden van Tokyo erg nat is?quote:
Er is hier een epische hoeveelheid regen gevallen.
Gisterenavond stonden de straten blank, waardoor ik een nat pak haalde toen ik 's avonds naar het winkelcentrum probeerde te lopen, met plu, en eenmaal thuis aangekomen, viel er nog eens een enorme hoeveelheid regen op ons dak. Het waaide ook geweldig, en het donderde eigenlijk constant, gelukkig voor ons in de verte. Voor het eerst in de jaren dat we hier wonen, werd er een weeralarm via de telefoon afgegeven. Normaal gebruiken ze die dienst om mensen voor aardbevingen te waarschuwen (werkt niet echt - je raakt in de stress door zo'n belletje, en 9 van de 10 keer blijkt het dan om een niet zo zware aardbeving te gaan), maar nu dus voor het noodweer. In een stadje bij ons in de buurt is meer dan een halve meter regen gevallen, binnen een periode van 24 uur.
Het honkbalveld waar ik op uitkijk stond de hele ochtend blank. Ze gebruiken het ook als nood-overstort voor de aparte riolering die ze hier hebben voor hemelwater. Nu is het water weggepompt, en het is ook weer droog. Schijnbaar komt er later nog een plens overheen, maar ik denk dat we het ergste wel gehad hebben.
http://www.weather.com/st(...)-flooding-landslides
ik ga binnenkort op vakantie in Japan en Tokyo is voor mij het noordelijkste punt.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Over die electronicazaken, ik was in 2013 op vakantie in Japan en toen viel het mij op dat ze in veel electronicazaken en warenhuizen nog radio,s met cassettespeler en walkmans verkochten 
Ook de vele zaken waar ze CD,s en DVD,s verkochten vaak met grote verlichte borden aan de gevel.
Die waren in 2013 al lang uitgestorven in NL door het downloaden.
Ook de vele zaken waar ze CD,s en DVD,s verkochten vaak met grote verlichte borden aan de gevel.
Die waren in 2013 al lang uitgestorven in NL door het downloaden.
Het is ondertussen al weer bloedheet, en ik ben naar de rivier gefietst die langs ons stadje loopt: het water stroomt hard, maar staat niet super hoog. Het water in de rijstvelden staat ook weer op normaal niveau. Dus echt nat is het niet meer.quote:
[..]
heb ik het goed dat het voornamelijk ten noorden van Tokyo erg nat is?
Maar we hebben geluk gehad. Zowel ten westen, ten oosten als ten zuid-oosten van ons hebben ze echt veel meer regen gehad dan wij. Het zal wel met de bergen te maken hebben, die rondom ons stadje liggen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Mijn schoonouders hebben nog een fax in huis die ze best vaak gebruiken.quote:Op donderdag 10 september 2015 23:06 schreef bluemoon23 het volgende:
Over die electronicazaken, ik was in 2013 op vakantie in Japan en toen viel het mij op dat ze in veel electronicazaken en warenhuizen nog radio,s met cassettespeler en walkmans verkochten
Ook de vele zaken waar ze CD,s en DVD,s verkochten vaak met grote verlichte borden aan de gevel.
Die waren in 2013 al lang uitgestorven in NL door het downloaden.
Bij mij op het werk staat ook nog een fax, sommige uitzendburo,s willen blijkbaar de urenbriefjes gefaxt hebben....
Het AD door de bocht
En die madeliefjes? Die werden in Nasushiobara gevonden, in onze provincie. Waar de achtergrondstraling net zo hoog is als voor het ongeluk met de centrale.
Mja. Maar Hokkaido ligt niet bij de centrale van Fukushima. De kortste afstand tussen de centrale van Fukushima en Hokkaido is zo'n 600 km.quote:Japanner vangt monstervis bij kerncentrale Fukushima
Hirasaka Hiroshi, een Japanse visser, heeft een wel heel angstaanjagend exemplaar aan de haak geslagen. Hij ving een monstervis vlakbij de plek waar op 11 maart 2011 een nucleaire ramp plaatsvond in de Fukushima kerncentrale. In de centrale ging het helemaal mis na een zeebeving en een tsunami die daarop volgde. Wetenschappers vermoeden dat de vis door straling zo'n merkwaardig uiterlijk kreeg.
De vis met zijn gigantische, gapende mond lijkt regelrecht weggezwommen uit een prehistorische of dinofilm. Volgens Hiroshi, die zijn vangst trots op Twitter toonde, gaat het om een wolfsvis, ook wel zeewolf genoemd. Normaalgesproken worden die gemiddeld zo'n meter lang, maar het exemplaar van de Japanse visser is bijna twee keer zo groot.
Hiroshi vindt zijn vis 'supercool' en meldt dat hij blij is dat hij de vlucht naar Hokkaido, dat niet heel ver van Fukushima ligt, maakte om vlakbij de centrale te gaan vissen. Wolfsvissen zwemmen nooit dicht bij het wateroppervlak en laten zich slechts in uitzonderlijke gevallen vangen met een doorsnee hengel. Ze leven onder normale omstandigheden altijd op de zeebodem.
Eerder werden bij Fukushima gemuteerde madeliefjes aangetroffen. Het was volgens deskundigen echter niet zeker dat er een link met de radioactieve straling is. Het ging waarschijnlijk om een 'gewone' mutatie die fasciatie genoemd wordt.
En die madeliefjes? Die werden in Nasushiobara gevonden, in onze provincie. Waar de achtergrondstraling net zo hoog is als voor het ongeluk met de centrale.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
October
Moet dan toch onwillekeurig aan dit liedje denken.
Voor immigranten die naar Japan verhuizen, is oktober een bonus. Daar waar je in Nederland ondertussen al een warme jas hebt gevonden, en de verwarming zoetjes aan hebt aanzet, krijg je er hier een extra septembermaand bij, qua weer dan. 's Ochtends ga ik zonder jas naar het werk, en tussen de middag kan het nog knap warm zijn, waarbij ik weer terug verlang naar een korte broek (van mei tot en met het begin van oktober loop ik hier in korte broek). 's Avonds koelt het wel wat sneller af, maar het lukt nog net om zonder jas naar huis te lopen.
Bonus? Je zou het ook kunnen zien als ruilmateriaal voor de afgrijselijk warme en vochtige zomers, en het blauwbekken in de winter. Maar ik verbaas me er ieder jaar weer over wat een heerlijke maand oktober in Japan is - als je overweegt om in Japan op vakantie te gaan, dan is oktober verreweg de beste maand.
Moet dan toch onwillekeurig aan dit liedje denken.
Voor immigranten die naar Japan verhuizen, is oktober een bonus. Daar waar je in Nederland ondertussen al een warme jas hebt gevonden, en de verwarming zoetjes aan hebt aanzet, krijg je er hier een extra septembermaand bij, qua weer dan. 's Ochtends ga ik zonder jas naar het werk, en tussen de middag kan het nog knap warm zijn, waarbij ik weer terug verlang naar een korte broek (van mei tot en met het begin van oktober loop ik hier in korte broek). 's Avonds koelt het wel wat sneller af, maar het lukt nog net om zonder jas naar huis te lopen.
Bonus? Je zou het ook kunnen zien als ruilmateriaal voor de afgrijselijk warme en vochtige zomers, en het blauwbekken in de winter.
Maar ik verbaas me er ieder jaar weer over wat een heerlijke maand oktober in Japan is - als je overweegt om in Japan op vakantie te gaan, dan is oktober verreweg de beste maand.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
ik ben net terug uit Japan. 3 weken daar rond gehangen en slechts 1 dag regen.quote:
October
Moet dan toch onwillekeurig aan dit liedje denken.
Voor immigranten die naar Japan verhuizen, is oktober een bonus. Daar waar je in Nederland ondertussen al een warme jas hebt gevonden, en de verwarming zoetjes aan hebt aanzet, krijg je er hier een extra septembermaand bij, qua weer dan. 's Ochtends ga ik zonder jas naar het werk, en tussen de middag kan het nog knap warm zijn, waarbij ik weer terug verlang naar een korte broek (van mei tot en met het begin van oktober loop ik hier in korte broek). 's Avonds koelt het wel wat sneller af, maar het lukt nog net om zonder jas naar huis te lopen.
Bonus? Je zou het ook kunnen zien als ruilmateriaal voor de afgrijselijk warme en vochtige zomers, en het blauwbekken in de winter.
op een gegeven moment wel blij met wat bewolking. je brande gewoon weg in de stad.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
In grotere steden als Osaka en Tokyo blijft die warmte ook nog eens in de straten hangen, wat inderdaad minder plezierig is. Het is ook niet voor te stellen hoe mensen dat vol houden, midden in de zomer in Tokyo bijvoorbeeld.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Aardbeving...
http://www.jma.go.jp/en/quake/20151021151527395-211504.html
[ Bericht 87% gewijzigd door Lyrebird op 21-10-2015 08:51:17 ]
http://www.jma.go.jp/en/quake/20151021151527395-211504.html
[ Bericht 87% gewijzigd door Lyrebird op 21-10-2015 08:51:17 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ow....wérkelijk?
Sterkte met die onzekerheid
Hou je ons op de hoogte van jullie wel en wee zover mogelijk?
Sterkte met die onzekerheid
Hou je ons op de hoogte van jullie wel en wee zover mogelijk?
En ik check nu.nl...nog niks gemeld.
5.2 klinkt niet " moderate".
En ik ben slecht in tijd rekenen: 6.04 lokale tijd is...?
5.2 klinkt niet " moderate".
En ik ben slecht in tijd rekenen: 6.04 lokale tijd is...?
Ik had 'm meteen na de aardbeving ingetypt. Het FOK! klokje zegt 8:06 - dat zou wel eens overeen kunnen komen met 15:06 Japanse tijd. De beving zelf was schijnbaar om 15:04..
Het was een flinke knoeperd. Geen schade of zo, maar voor ons zeker wel de stevigste deze maand, en misschien wel de zwaarste van dit jaar.
Het was een flinke knoeperd. Geen schade of zo, maar voor ons zeker wel de stevigste deze maand, en misschien wel de zwaarste van dit jaar.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Nou...een dag later en ik heb er niks overgehoord of gelezen in de media.
Eigen( europese) ellende eerst ...
Eigen( europese) ellende eerst ...
Als er geen schade of slachtoffers gevallen zijn is dat toch heel normaal?quote:
Nou...een dag later en ik heb er niks overgehoord of gelezen in de media.
Eigen( europese) ellende eerst ...
Business as usual in Japan als er een aardbeving is geweest. Geen schade en slachtoffers omdat men weet wat ze moeten doen tijdens aardbevingen en alles gebouwd is om schade te beperken. In andere landen zou het natuurlijk problematischer kunnen zijn. Dus goed genoeg om in Japan even tussen de programma's door aan te snijden, maar niks voor buitenlandse media.quote:
[..]
Als er geen schade of slachtoffers gevallen zijn is dat toch heel normaal?
Over het algemeen zijn de Japanners heel erg nuchter (en terecht) over aardbevingen:
Schade, gewonden, doden? Nee? Dan ---> /care
Schade, gewonden, doden? Nee? Dan ---> /care
Emigreren
Een politiek verhaal wat misschien beter in POL thuispast, maar ik ben bang dat het daar ondersneeuwt onder domme one-liners.
De afgelopen maanden is het me gelukt om een promovendus en een postdoc te vangen. Het gaat om een Taiwanees die in het laatste jaar van zijn promotie zit, en een jaar buitenlandervaring nodig heeft, en een Mexicaanse postdoc. In beide gevallen brengen ze hun eigen scholarship mee, wat goed is voor de portomonee van het lab, want het kost ons geen cent.
Hoe gaat zoiets in z'n werk? Gemiddeld eens per maand word ik via e-mail benaderd door een student/postdoc die graag een stage wil doen, of bij mij wil afstuderen. Meestal hebben wij geen geld beschikbaar, dus raad ik ze aan om op zoek te gaan naar een beurs. Daarmee wordt 90% van de studenten afgeschrikt, maar soms zit er iemand tussen die de moeite wil nemen om een beurs aan te vragen. Aanvragen van zo'n beurs kost wat kruim, maar de beurs krijgen is een ander verhaal. Zo is er een prima beurs van de Japanse overheid voor studenten uit India, waarvoor ieder jaar 2000 studenten een aanvraag doen. Uiteindelijk krijgen 10 studenten een beurs. Via die weg hebben we al twee Indiase studenten binnengehaald, dus we doen het niet slecht. De Mexicaanse student had een Mexicaanse postdoc-beurs geregeld, en de Taiwanese student was een apart geval. Ik kreeg een mail van een oud-collega, die bevriend was met een professor in Taiwan, die een PhD student had die een afstudeerplek voor buitenlandervaring nodig had. Dan gaan bij mij al de alarmbellen rinkelen, want waarom stuurt die student zelf geen mailtje? Om een lang verhaal kort te maken, de student blijkt over ervaring te beschikken die prima past bij ons werk, en brengt een riante beurs mee. Maakt het een stuk gemakkelijker.
Maar dan begint de ellende pas.
Eerst moet de directeur van ons instituut toestemming geven. Dan wordt op basis van gepubliceerde artikelen en werkervaring van de student een beoordeling geven door een groep oudere professoren. Als zij de aanvraag goed keuren, gaat het papierwerk naar de universiteit, en daar blijft het een paar weken hangen (geen idee waarom), en krijgen we het weer terug, en mogen we een aanvraag voor een Certificate of Eligibility bij het Japanse Ministerie van Justitie doen. Die gaan dan kijken of zo'n student een toegevoegde waarde heeft, en ze controleren of de student in kwestie weer teruggestuurd kan worden naar z'n eigen land - is er bijvoorbeeld een return ticket? Daar gaan ook weer een paar weken overheen voordat het papierwerk terugkomt, en met zo'n CoE kan de student dan bij de Japanse ambassade een visum ophalen.
Het duurt even voordat alles geregeld is, maar op die manier hebben we al tientallen studenten naar ons instituut gehaald, en er zijn nooit problemen geweest.
Met die ervaring in het achterhoofd zit ik dan ook met afgrijzen en verbazing te kijken naar wat zich in Europa afspeelt. Vluchtelingen die op de bonnefooi naar Europa afreizen, daar over hekken klimmen, opgevangen worden in aanmeldcentra en AZCs, waar ze maanden moeten verblijven terwijl ze niks mogen doen? Dat is toch vragen om problemen? Laat die mensen een aanvraag indienen en thuis wachten op een antwoord. Niet in een AZC. Het moge duidelijk zijn dat een vluchteling een andere achtergrond heeft dan een promovendus of postdoc, maar de verschillen zijn niet eens zo groot.
Voorbeeldje.
De ouders van een Indiase promovendus verbouwen pinda's, en zij zijn al een aantal keren belaagd door mensen die een claim hebben op hun landbouwgrond. Die 'bandieten' doen dat onder bescherming van corrupte overheidsdienaren. De ouders zijn analfabeet, en hebben geen idee hebben wat hun rechten zijn. Misschien was dat een reden waarom de bandieten het op hun voorzien hadden. De promovendus en zijn broer zijn wel bekend met het Indiase recht, en hebben een rechtszaak aangespannen tegen de bandieten. Maar ondertussen zijn die ouders wel fysiek belaagd, met ziekenhuisopname tot gevolg. Daarnaast is de oogst mislukt, waardoor de hele familie afhankelijk is van de beurs die de promovendus heeft. Op zich niet zo'n probleem, omdat ze daar met een paar dollar per dag kunnen overleven. Zo is de problematiek van mensen in ontwikkelingslanden geen ver-van-m'n-bed show meer, maar komt het dicht in de buurt.
Zeg nu zelf. Zou je kiezen voor brood, bad en bed in Nederland, of om het fysieke gevecht met bandieten en een corrupte overheid aan te gaan?
Merkel is een bovengemiddelde politica. Op het eerste gezicht is het dan ook onbegrijpelijk dat ze de "Wir schaffen das" oproep heeft gedaan. Maar bij haar oproep moest ik denken aan het werk van Alexander Hamilton, die indertijd de eerste Nationale Bank van de VS heeft opgericht, met als doel om zo veel mogelijk schuld te verzamelen (dat staat nergens op papier, maar in de praktijk kwam het daar wel op neer). Op het eerste gezicht is het een idioot idee om schuld te verzamelen, totdat je je realiseert dat (veel) schuld ook veel macht geeft. Macht waarmee je staten naar elkaar toe kunt trekken. Als Jeffersoniaan lees ik die geschiedenis met interesse - hadden ze die stap maar nooit gezet!
De vraag is nu of Merkel haar Duitsland en haar Europa heeft overschat, want wir schaffen das nicht, men kan de toeloop niet aan, of dat dit een doelbewuste stap is geweest om een crisis te creeren, die alleen opgelost kan worden door nog meer macht naar Brussel over te hevelen.
De geschiedenis zal het uitwijzen.
Ik hoor u al denken, wat heeft dit nou met Japan te maken?
Zo parkeren mijn Japanse collega's hun auto's bij de universiteit:
Neus naar voren, heel uniform, netjes georganiseerd. Ze houden hier niet van chaos. Het mag even duren voordat visa geregeld zijn, maar het is wel een proces dat behoorlijk transparant is, en waar autochtone Japanners weinig belasting van ondervinden. Japan is een eiland, wat het gemakkelijker maakt om orde in de chaos te brengen. Maar juist als je niet op een eiland woont, is het heel erg belangrijk om nog meer je best te doen om orde in de chaos te scheppen, en doeltreffende maatregelen geimplementeerd te hebben voordat duizenden asielzoekers zich aanmelden. Een brevet van onvermogen, of doelbewuste politiek?
Een politiek verhaal wat misschien beter in POL thuispast, maar ik ben bang dat het daar ondersneeuwt onder domme one-liners.
De afgelopen maanden is het me gelukt om een promovendus en een postdoc te vangen. Het gaat om een Taiwanees die in het laatste jaar van zijn promotie zit, en een jaar buitenlandervaring nodig heeft, en een Mexicaanse postdoc. In beide gevallen brengen ze hun eigen scholarship mee, wat goed is voor de portomonee van het lab, want het kost ons geen cent.
Hoe gaat zoiets in z'n werk? Gemiddeld eens per maand word ik via e-mail benaderd door een student/postdoc die graag een stage wil doen, of bij mij wil afstuderen. Meestal hebben wij geen geld beschikbaar, dus raad ik ze aan om op zoek te gaan naar een beurs. Daarmee wordt 90% van de studenten afgeschrikt, maar soms zit er iemand tussen die de moeite wil nemen om een beurs aan te vragen. Aanvragen van zo'n beurs kost wat kruim, maar de beurs krijgen is een ander verhaal. Zo is er een prima beurs van de Japanse overheid voor studenten uit India, waarvoor ieder jaar 2000 studenten een aanvraag doen. Uiteindelijk krijgen 10 studenten een beurs. Via die weg hebben we al twee Indiase studenten binnengehaald, dus we doen het niet slecht. De Mexicaanse student had een Mexicaanse postdoc-beurs geregeld, en de Taiwanese student was een apart geval. Ik kreeg een mail van een oud-collega, die bevriend was met een professor in Taiwan, die een PhD student had die een afstudeerplek voor buitenlandervaring nodig had. Dan gaan bij mij al de alarmbellen rinkelen, want waarom stuurt die student zelf geen mailtje? Om een lang verhaal kort te maken, de student blijkt over ervaring te beschikken die prima past bij ons werk, en brengt een riante beurs mee. Maakt het een stuk gemakkelijker.
Maar dan begint de ellende pas.
Eerst moet de directeur van ons instituut toestemming geven. Dan wordt op basis van gepubliceerde artikelen en werkervaring van de student een beoordeling geven door een groep oudere professoren. Als zij de aanvraag goed keuren, gaat het papierwerk naar de universiteit, en daar blijft het een paar weken hangen (geen idee waarom), en krijgen we het weer terug, en mogen we een aanvraag voor een Certificate of Eligibility bij het Japanse Ministerie van Justitie doen. Die gaan dan kijken of zo'n student een toegevoegde waarde heeft, en ze controleren of de student in kwestie weer teruggestuurd kan worden naar z'n eigen land - is er bijvoorbeeld een return ticket? Daar gaan ook weer een paar weken overheen voordat het papierwerk terugkomt, en met zo'n CoE kan de student dan bij de Japanse ambassade een visum ophalen.
Het duurt even voordat alles geregeld is, maar op die manier hebben we al tientallen studenten naar ons instituut gehaald, en er zijn nooit problemen geweest.
Met die ervaring in het achterhoofd zit ik dan ook met afgrijzen en verbazing te kijken naar wat zich in Europa afspeelt. Vluchtelingen die op de bonnefooi naar Europa afreizen, daar over hekken klimmen, opgevangen worden in aanmeldcentra en AZCs, waar ze maanden moeten verblijven terwijl ze niks mogen doen? Dat is toch vragen om problemen? Laat die mensen een aanvraag indienen en thuis wachten op een antwoord. Niet in een AZC. Het moge duidelijk zijn dat een vluchteling een andere achtergrond heeft dan een promovendus of postdoc, maar de verschillen zijn niet eens zo groot.
Voorbeeldje.
De ouders van een Indiase promovendus verbouwen pinda's, en zij zijn al een aantal keren belaagd door mensen die een claim hebben op hun landbouwgrond. Die 'bandieten' doen dat onder bescherming van corrupte overheidsdienaren. De ouders zijn analfabeet, en hebben geen idee hebben wat hun rechten zijn. Misschien was dat een reden waarom de bandieten het op hun voorzien hadden. De promovendus en zijn broer zijn wel bekend met het Indiase recht, en hebben een rechtszaak aangespannen tegen de bandieten. Maar ondertussen zijn die ouders wel fysiek belaagd, met ziekenhuisopname tot gevolg. Daarnaast is de oogst mislukt, waardoor de hele familie afhankelijk is van de beurs die de promovendus heeft. Op zich niet zo'n probleem, omdat ze daar met een paar dollar per dag kunnen overleven. Zo is de problematiek van mensen in ontwikkelingslanden geen ver-van-m'n-bed show meer, maar komt het dicht in de buurt.
Zeg nu zelf. Zou je kiezen voor brood, bad en bed in Nederland, of om het fysieke gevecht met bandieten en een corrupte overheid aan te gaan?
Merkel is een bovengemiddelde politica. Op het eerste gezicht is het dan ook onbegrijpelijk dat ze de "Wir schaffen das" oproep heeft gedaan. Maar bij haar oproep moest ik denken aan het werk van Alexander Hamilton, die indertijd de eerste Nationale Bank van de VS heeft opgericht, met als doel om zo veel mogelijk schuld te verzamelen (dat staat nergens op papier, maar in de praktijk kwam het daar wel op neer). Op het eerste gezicht is het een idioot idee om schuld te verzamelen, totdat je je realiseert dat (veel) schuld ook veel macht geeft. Macht waarmee je staten naar elkaar toe kunt trekken. Als Jeffersoniaan lees ik die geschiedenis met interesse - hadden ze die stap maar nooit gezet!
De vraag is nu of Merkel haar Duitsland en haar Europa heeft overschat, want wir schaffen das nicht, men kan de toeloop niet aan, of dat dit een doelbewuste stap is geweest om een crisis te creeren, die alleen opgelost kan worden door nog meer macht naar Brussel over te hevelen.
De geschiedenis zal het uitwijzen.
Ik hoor u al denken, wat heeft dit nou met Japan te maken?
Zo parkeren mijn Japanse collega's hun auto's bij de universiteit:
Neus naar voren, heel uniform, netjes georganiseerd. Ze houden hier niet van chaos. Het mag even duren voordat visa geregeld zijn, maar het is wel een proces dat behoorlijk transparant is, en waar autochtone Japanners weinig belasting van ondervinden. Japan is een eiland, wat het gemakkelijker maakt om orde in de chaos te brengen. Maar juist als je niet op een eiland woont, is het heel erg belangrijk om nog meer je best te doen om orde in de chaos te scheppen, en doeltreffende maatregelen geimplementeerd te hebben voordat duizenden asielzoekers zich aanmelden. Een brevet van onvermogen, of doelbewuste politiek?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In Europa is het voor asielzoekers lastig om te integreren. Niet alleen door verschillen in cultuur, godsdienst en taal maar vooral door de vrijblijvendheid. Ze hoeven eenvoudig niet door een sociaal vangnet van regelgeving en eerdere immigranten. Dat is in de V.S. een stuk anders waar je moet werken om te overleven.
In Japan is het voor asielzoekers bijna onmogelijk om te immigreren. Die bevolking is zo homogeen, en dat willen ze voorlopig zo houden. Toch, als je naar de grafieken kijkt zullen ze er op een of ander moment aan moeten geloven. Anders is de bevolking aan het einde van deze eeuw met 60% afgenomen.
Maar met de huidige conservatieve politici en (oudere) stemmers zie ik dit voorlopig echt niet gebeuren. Mondjesmaat komen er verpleegsters en bouwvakkers uit omringende landen. Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. En angstverhalen zoals die moordenaar uit Peru in Saitama worden breed uitgesmeerd in de media. Dit doet de angst voor het onbekende niet afnemen. Als ik al zie hoe de politie in Tokyo in de stress schiet van de Halloween festiviteiten zie ik ze echt geen duizenden vluchtelingen opnemen.
Mijn vrouw is Japans en we hebben er voor gekozen om in Nederland te wonen. Dit omdat ik de taal niet spreek, en zelfs al zou dat wel het geval zijn, ik echt niet voor een Japans bedrijf wil werken. Ook heeft zij meer kansen als ZZP-er in Europa. Toch is het een fijne gedachten dat we Japan als veilig land houden om naartoe te vluchten zou het hier echt uit de hand lopen. Danzij mijn Spouse Visa! Mijn schoonouders hebben ook nog een lapje grond om een mooie locatie waar we iets mee zouden kunnen doen. Dus wie weet in de toekomst...
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
In Japan is het voor asielzoekers bijna onmogelijk om te immigreren. Die bevolking is zo homogeen, en dat willen ze voorlopig zo houden. Toch, als je naar de grafieken kijkt zullen ze er op een of ander moment aan moeten geloven. Anders is de bevolking aan het einde van deze eeuw met 60% afgenomen.
Maar met de huidige conservatieve politici en (oudere) stemmers zie ik dit voorlopig echt niet gebeuren. Mondjesmaat komen er verpleegsters en bouwvakkers uit omringende landen. Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. En angstverhalen zoals die moordenaar uit Peru in Saitama worden breed uitgesmeerd in de media. Dit doet de angst voor het onbekende niet afnemen. Als ik al zie hoe de politie in Tokyo in de stress schiet van de Halloween festiviteiten zie ik ze echt geen duizenden vluchtelingen opnemen.
Mijn vrouw is Japans en we hebben er voor gekozen om in Nederland te wonen. Dit omdat ik de taal niet spreek, en zelfs al zou dat wel het geval zijn, ik echt niet voor een Japans bedrijf wil werken. Ook heeft zij meer kansen als ZZP-er in Europa. Toch is het een fijne gedachten dat we Japan als veilig land houden om naartoe te vluchten zou het hier echt uit de hand lopen. Danzij mijn Spouse Visa! Mijn schoonouders hebben ook nog een lapje grond om een mooie locatie waar we iets mee zouden kunnen doen. Dus wie weet in de toekomst...
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
Wij halen eigenlijk alleen nog maar buitenlanders binnen, omdat Japanse studenten niet te interesseren zijn voor een promotieplek. Op onze campus is meer dan 90% (?) van de promovendi van buitenlandse afkomst. Het gaat al snel om iets van 100 man/vrouw. Buitenlandse promovendi die hier op een beurs van de Japanse overheid komen studeren, moeten eerst de taal leren, en dan mogen ze pas aan hun promotie beginnen. Er leeft het idee dat de overheid dit proces bewust promoot, en scheutig is met beurzen, om zo getalenteerde buitenlandse studenten binnen te halen, en te houden. Als buitenlanders uiteindelijk besluiten om te blijven, dan spreken ze in ieder geval de taal.
Maar zo gemakkelijk is het natuurlijk allemaal niet, besluiten om hier te blijven. Je zit als buitenlander hoe dan ook in een isolement, en verder houdt 't financieel gezien niet echt over.
De eerste twee jaar waren hier financieel gezien ideaal, omdat ik geen belasting hoefde te betalen. Maar in het derde jaar moest dat dus wel, en het jaar daarna moest ik ook nog eens een belastingafdracht aan ons stadje doen. Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over. ... en als je besluit om te verhuizen naar een ander land, dan krijg je na belastingafdracht slechts de eerste 3 jaar aan pensioenpremie terug.
We weten wat we hier hebben, en dat is voor veel mensen een reden om de kat maar uit de boom te blijven kijken, maar ik kan me niet voorstellen dat er veel buitenlanders interesse hebben om hier langer te blijven wonen en werken. Ondanks dat het een prachtig land is.
Maar zo gemakkelijk is het natuurlijk allemaal niet, besluiten om hier te blijven. Je zit als buitenlander hoe dan ook in een isolement, en verder houdt 't financieel gezien niet echt over.
De eerste twee jaar waren hier financieel gezien ideaal, omdat ik geen belasting hoefde te betalen. Maar in het derde jaar moest dat dus wel, en het jaar daarna moest ik ook nog eens een belastingafdracht aan ons stadje doen. Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over. ... en als je besluit om te verhuizen naar een ander land, dan krijg je na belastingafdracht slechts de eerste 3 jaar aan pensioenpremie terug.
We weten wat we hier hebben, en dat is voor veel mensen een reden om de kat maar uit de boom te blijven kijken, maar ik kan me niet voorstellen dat er veel buitenlanders interesse hebben om hier langer te blijven wonen en werken. Ondanks dat het een prachtig land is.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Eens...daarom gaan we er ook 1-2 maanden per jaar naar op vakantie. Dat is voorlopig even genoeg.quote:
Ondanks dat het een prachtig land is.
Dat het langer duurt valt wel mee, ik werk zelf in de petrochemie en bij veel bedrijven in de chemie en petrochemie is het tegenwoordig uit veiligheidsoverweging verplicht om achteruit in te parkeren.quote:
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
Ik zie niemand treuzelen met parkeren, daar wen je snel aan
, ik doe het prive nu ook altijd 
Ik ben wel benieuwd naar je kosten van die verzekering. En ook wat je ervoor terug krijgt daar.quote:
Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over.
~ $500/maand.quote:
[..]
Ik ben wel benieuwd naar je kosten van die verzekering. En ook wat je ervoor terug krijgt daar.
Dat betaalde ik voorheen alleen voor mezelf, maar nu vrouw en kind bij mij op de polis staan, betaal ik hetzelfde bedrag per maand. Effectief betekent het wel dat we meer kwijt zijn, omdat deze verzekering veel minder dekt dan de verzekering die mijn echtgenote had toen ze nog student was.
Japan is een uitermate socialistisch land.
Wat krijgen we er voor terug? Eigenlijk niets. De bijbetaling die ik iedere keer kwijt ben, zou volgens mij de behandeling moeten kunnen dekken, maar schijnbaar gaat het om een bijbetaling van 20% van de echte behandelkosten.
Kolder natuurlijk, maar hier betalen de haves voor de have nots, en Japan heeft nogal wat gepensioneerden die niets inleggen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In de VS zijn dergelijke bedragen ook geen uitzondering en daar laten ze de havenots deels gewoon stikken...
ik vond het wel grappig om te zien dat mensen stuntelend achteruit uit de parkeer robot reden om vervolgens de auto te draaien op een grote draaischijf. gewoon recht achteruit was al een probleem. en dat met een auto formaat oude model mini en rondom zicht.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Dan valt het in NL nog wel mee. Al hebben we hier in de belastingen de WLZ bijdrage zitten natuurlijk.quote:
[..]
~ $500/maand.
Dat betaalde ik voorheen alleen voor mezelf, maar nu vrouw en kind bij mij op de polis staan, betaal ik hetzelfde bedrag per maand. Effectief betekent het wel dat we meer kwijt zijn, omdat deze verzekering veel minder dekt dan de verzekering die mijn echtgenote had toen ze nog student was.
Japan is een uitermate socialistisch land.
Wat krijgen we er voor terug? Eigenlijk niets. De bijbetaling die ik iedere keer kwijt ben, zou volgens mij de behandeling moeten kunnen dekken, maar schijnbaar gaat het om een bijbetaling van 20% van de echte behandelkosten.
Kolder natuurlijk, maar hier betalen de haves voor de have nots, en Japan heeft nogal wat gepensioneerden die niets inleggen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Japanners? Zou vreemd zijn.quote:
ik vond het wel grappig om te zien dat mensen stuntelend achteruit uit de parkeer robot reden om vervolgens de auto te draaien op een grote draaischijf. gewoon recht achteruit was al een probleem. en dat met een auto formaat oude model mini en rondom zicht.
Japanners zijn Zen masters in het parkeren. Ik kijk daar iedere keer met bewondering naar. In onze oude buurt waren de garages niet helemaal berekend op de wat grotere formaat auto's, en toch reden ze iedere avond hun auto in de garage, met aan een kant 5 cm ruimte, en aan de andere kant net genoeg ruimte om de deur open te doen en uit te stappen. Vanzelfsprekend ook nog eens achteruit (uitstappen en inparkeren).
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 03-11-2015 10:05:48 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
zowel in Tokyo als in Kyoto het nodige gestuntel gezien.quote:
[..]
Japanners? Zou vreemd zijn.
Japanners zijn Zen masters in het parkeren. Ik kijk daar iedere keer met bewondering naar. In onze oude buurt waren de garages niet helemaal berekend op de wat grotere formaat auto's, en toch reden ze iedere avond hun auto in de garage, met aan een kant 5 cm ruimte, en aan de andere kant net genoeg ruimte om de deur open te doen en uit te stappen. Vanzelfsprekend ook nog eens achteruit (uitstappen en inparkeren).
ook auto's in een parkeerplek bij een woning waar nog net een krant tussen paste.
ik krijg de uitspraak van Tokyo niet meer uit mijn kop. zeker de Engelse uitspraak in de metro. meteen overdreven lange ooooo op het einde.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Wat een leuk topic!
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Spoilers!
Is prima joh. Japanse vrouwen gillen bij voorbaat al bij elk klein kadotje dat ze krijgen.quote:
Wat een leuk topic!
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Daar ben ik ook achter. Voor Sinterklaas dat we in Engeland vierden heb ik haar Jip en Jannekerompertjes gegeven.quote:
[..]
Is prima joh. Japanse vrouwen gillen bij voorbaat al bij elk klein kadotje dat ze krijgen.
Spoilers!
Constructies? Dat dachten ze ooit 40 jaar geleden ook in Zwitserland.quote:
....Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. ....
Nu hebben ze met 28 % immigranten het hoogste percentage "vreemde" bevolking van Europa.
Het topic is indertijd zo geboren, omdat ik niet in Tokyo woonde, en het leven buiten de grote stad iets anders in elkaar steekt dan het leven in Tokyo. Maar ondertussen staat het topic open voor alles en iedereen dat in Japan woont, of iedereen die geinteresseerd is in Japan.quote:
Fascinerend , maar waarom alleen buiten Tokio?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In Japan zal het nog wel een tijdje zo blijven, dat Japanners de boventoon voeren. De taal, het schrift en de cultuur maken het niet gemakkelijk om onderdeel te worden van de Japanse samenleving. Uitermate plezierig land, maar de culturele bodem bestaat voor ons buitenlanders uit keiharde rots, waardoor het lastig is om hier wortels te schieten.quote:
[..]
Constructies? Dat dachten ze ooit 40 jaar geleden ook in Zwitserland.
Nu hebben ze met 28 % immigranten het hoogste percentage "vreemde" bevolking van Europa.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
