magnetronkoffie | zaterdag 5 april 2014 @ 18:26 |
Originele OP:Korte omschrijving depressie: Korte uitleg van angststoornissen:
| |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:26 |
Kut! Ik wilde een TT maken | |
kuolema | zaterdag 5 april 2014 @ 18:27 |
Voorbeelden: - Psychopaten. - Ik. Ik ben voor anderen veel toleranter dan voor mezelf. Edit: Behalve als het om spelfouten gaat ![]() | |
magnetronkoffie | zaterdag 5 april 2014 @ 18:29 |
Anders bij een modje vragen of die veranderd kan worden, mijn toestemming heb je ![]()
Goed punt wel...ergens. Ik herken dat een beetje bij mn moeder zoals ze vroeger was. Ze liep letterlijk langs haar 10 vuile kopjes en zag ze niet, waarna ze mijn vuile kopje zag staan en dan was het van "Jij hebt dit niet goed gedaan" of iets van die strekking ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:29 |
Jij bent niet toleranter voor anderen. Jij bent een krengetje ![]() | |
magnetronkoffie | zaterdag 5 april 2014 @ 18:30 |
Maar ben je toleranter voor anderen omdat dat afkomstig is vanuit je angsten misschien? | |
kuolema | zaterdag 5 april 2014 @ 18:30 |
Nietes. Ik ben heel lief. ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:31 |
@koffie: nee joj de modjes hebben wel wat beters te doen. En ik wilde toch alleen maar een antidepressiva TT maken. Maar dan een met wel antidepressiva | |
Detroit | zaterdag 5 april 2014 @ 18:31 |
![]() ![]() | |
kvd | zaterdag 5 april 2014 @ 18:32 |
En dat herken ik dus bij mezelf ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:32 |
Whahahahahaha! Nou weet je, eet jij eerst tot je genoeg hebt en als er dan over is neem ik dat. Nu weer blij? ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:34 |
Van de antidepressiva? Of van kuo? Of haar eten? ![]() | |
kuolema | zaterdag 5 april 2014 @ 18:34 |
Het is een combinatie van verschillende dingen. Ik ben vaak te tolerant, wat ten koste gaat van mezelf. | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:35 |
Dat je mensen over je heen laat lopen? | |
kuolema | zaterdag 5 april 2014 @ 18:35 |
Kijk, jij snapt het! ![]() Zie je wel, Murm? Ha! Okee ![]() | |
kuolema | zaterdag 5 april 2014 @ 18:36 |
Ja. | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:37 |
![]() Detroit is stom! | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:38 |
Behalve als ze aan je eten zitten dus ![]() | |
Detroit | zaterdag 5 april 2014 @ 18:38 |
Niet zo hard voor anderen zijn. ![]() | |
kuolema | zaterdag 5 april 2014 @ 18:38 |
Yes! | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:39 |
* Murmeli heeft katjang pedis en cola ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:39 |
![]() | |
magnetronkoffie | zaterdag 5 april 2014 @ 18:39 |
Moet je mensen zoeken die niet over je heen lopen zodat jij de ruimte hebt je persoonlijk verder te ontwikkelen ![]() Maar goed, ik ben even naar de supermarkt, lees me straks wel weer bij... | |
Detroit | zaterdag 5 april 2014 @ 18:40 |
Maar ik vond je op de meet wel sterk overkomen kuolema. Niet zozeer als iemand die over zich heen laat lopen. ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:40 |
Ik zie je zo wel met mijn eten dan | |
Probability | zaterdag 5 april 2014 @ 18:46 |
Aflevering 1 met Ewout: Zegt Ewout: en je wilde graag John Williams zien ![]() ![]() ![]() | |
Detroit | zaterdag 5 april 2014 @ 18:48 |
![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:51 |
Huuh? | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:51 |
Zeg D. Waarom doe jij zo vals tegen mij? | |
Detroit | zaterdag 5 april 2014 @ 18:54 |
Beetje plagen Murmeli. ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 18:57 |
Stoute D. Waar is iedereen? Het wordt saai hier ![]() | |
kvd | zaterdag 5 april 2014 @ 19:01 |
Hier ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 19:02 |
Hihihihi | |
Detroit | zaterdag 5 april 2014 @ 19:02 |
Precies, pas op met die aardappelen. Dat zijn de ergste! | |
kvd | zaterdag 5 april 2014 @ 19:04 |
Daar doe ik gewoon niet aan ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 19:07 |
Oh ikke wel. Maat niet vandaag. Vandaag nootjes Eh pasta. | |
Probability | zaterdag 5 april 2014 @ 19:09 |
O huh sorry!! Ik dacht dat ik in het help mijn man is klusser topic zat ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 19:11 |
Hihihi | |
kuolema | zaterdag 5 april 2014 @ 19:11 |
Ja kan ik ook eens anderen domineren ![]() Oh dat is mooi ![]() Het hangt wel af van de mensen met wie ik ben en de situatie. Ik weet niet. Ik kan ook wel voor mezelf opkomen, in elk geval beter dan vroeger. Maar soms wil ik het ook niet. | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 19:13 |
Lekker bazig doen jeweetz | |
kvd | zaterdag 5 april 2014 @ 19:18 |
Met volle overtuiging en compleet bewust van de onredelijkheid....heerlijk... | |
magnetronkoffie | zaterdag 5 april 2014 @ 19:18 |
Kom maar halen ![]() Ik vond haar overkomen als iemand met veel potentie ![]() Naja, contact hebben met mensen is ook een beetje een soort van wisselwerking. Het is geven, nemen en krijgen ![]() | |
Detroit | zaterdag 5 april 2014 @ 19:20 |
![]() | |
rainbowwarrior | zaterdag 5 april 2014 @ 19:24 |
Ik ben ook juist eerder iemand die veel harder voor zichzelf is dan voor anderen. Ik werk er ook echt aan om minder hard voor mezelf te worden, omdat ik daarmee mijn depressiviteit vaak erger maak. Tja, ik zit momenteel weer in een dipje. Heeft veel met de beëindiging van mijn relatie te maken en eenzaamheidsgevoelens. Toch merk ik dat ik wel vooruitgang heb geboekt in vergelijking tot 3 à 4 maanden geleden. Ik zit nu niet bij de pakken neer en probeer door te gaan. Ik voel me iig niet meer heel erg depressief en dat ik alleen nog maar in bed kan liggen bijvoorbeeld. | |
magnetronkoffie | zaterdag 5 april 2014 @ 19:52 |
Op zich een goed teken toch, dat je ondanks tegenslagen er toch nog positief tegenaan kijkt ![]() | |
Elvi | zaterdag 5 april 2014 @ 19:57 |
Ik ben gewoon een hele harde vrouw ![]() ![]() Maar ik denk dat ik over het algemeen inderdaad wat harder kan zijn omdat ik ook geen kusjekroel mensen om me heen had/heb dus waarom zou ik dat wel zijn? Blijkbaar is hard de norm. En tegenover mezelf ook. Soms komen er barstjes in als de emoties echt heel hoog oplopen en het tot een uitbarsting komt maar over het algmeen ben ik niet meer zo open over mn echte gevoelens. Dus wat ik vertel is maar een topje van de ijsberg. | |
Elvi | zaterdag 5 april 2014 @ 19:58 |
Overigens heb ik deze week voor het eerst zoete-aardappel-soep gemaakt en die was superlekker. Alleen kan ik ook geen hoeveelheden inschatten dus er liggen wat Tupperware bakjes met soep in de vriezer ![]() | |
missbehavin | zaterdag 5 april 2014 @ 22:43 |
Ik kan heel hard zijn, voor anderen maar vooral voor mezelf. Maar stiekem ben ik een troetelbeertje in vermomming ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 22:46 |
Jij ook al? Ik ben echt een onwijs zachtgekookt ei. | |
missbehavin | zaterdag 5 april 2014 @ 22:46 |
Oh kvd, wat je daarstraks zei over je zus, ik zou niet eens met die van mij weg willen hoor ![]() | |
missbehavin | zaterdag 5 april 2014 @ 22:47 |
Ja. Maar shhhht, ok? ![]() | |
Cue_ | zaterdag 5 april 2014 @ 22:49 |
Ik ben eig totaal niet hard voor mezelf... zou wel goed zijn als t een meer zou zijn ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 23:06 |
Ik heb niks gezien! Jij ook niet he | |
Raggingbull | zaterdag 5 april 2014 @ 23:14 |
Zijn er toevallig mensen die ervaring hebben met ODD/CD en dan met name die laatste aanwezig? | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 23:14 |
Wat is dat? | |
Raggingbull | zaterdag 5 april 2014 @ 23:16 |
Oppositional defiant disorder en conduct disorder. In het nederlands : oppositioneel-opstandige gedragsstoornis en antisociale gedragsstoornis | |
killerkip69 | zaterdag 5 april 2014 @ 23:24 |
hmm? je mag nooit "het kaas van je brood" laten eten! dat is 'n standaard regel die iedereen zou moeten beheersen ![]() | |
Murmeli | zaterdag 5 april 2014 @ 23:41 |
Keej. Nee zelf geen ervaring mee. Hoezo? | |
Raggingbull | zaterdag 5 april 2014 @ 23:53 |
Ik ben al lang gediagnostiseerd met ODD. Na wat verdieping ben ik bang CD te hebben. Na elvi's post richting mij ben ik veel gaan denken. Iemand bracht mij pas op het spoor van ODD etc. en daar ben ik me in gaan verdiepen een beetje. Zodoende. Ik ben al jaren bang voor mijzelf. Slik concerta en ritalin tegen agressie. Moet constant helder zijn mezelf in toom houden. Omdat veel emoties en gevoelens worden omgezet in agressie. Ik heb leren leven met me beter voor te doen dan ik ben. Dingen mooier te maken omdat ik niet kan laten zien wie ik echt ben. Ik heb geen controle over die agressie. Ik kan uit het niets ineens "black gaan" zoals ik het zelf noem. Verblind verdoofd verbittert door agressie. Ben ooit op school iedere pauze binnen gehouden omdat ik een gevaar was voor mijn mede leerlingen. Ben doodsbenauwd voor wie ik echt ben. Omdat ik constant alert moet zijn om anderen en mezelf geen leed te doen. Ben altijd bang te black te gaan. Ookal gebeurd het bijna nooit meer. Ik ken geen empathie richting andere mensen. Ik kan me niet inleven. in andere mensen. Ik doe mensen fysiek pijn zonder het zelf echt door te hebben. Maar doe het wel bij mijn volle bewustzijn. Het feit dat ik met heel veel moeite mijn agressie onder controle kan houden en soms zonder me medicatie kan flippen out of nowhere. Maakt dat ik bang ben. Om anderen pijn te doen. En vooral bang voor mezelf omdat ik mezelf amper onder controle heb. Iedereen die echt dicht bij me staat is uiteindelijk bang voor me. Me moeder, mijn broertjes. Dat doet pijn. Ik lees hier verhalen over ouders die niet echt bepaald prettig waren. De mijne zijn bang voor mij. En ik weet niet wat ik er aan moet doen. Omdat ik te bang ben om echt naar mezelf te kijken en te ontdekken wat ik daadwerkelijk ben. Sommigen wilde weten wie/wat ik ben. Nou goed.. ik ben een 19 jarig kereltje dat doodsbang is voor zichzelf en deze hele fucking aardkloot niks te bieden heeft behalve ellende en angst. [ Bericht 4% gewijzigd door Raggingbull op 06-04-2014 00:09:42 ] | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 00:16 |
Jemig, das echt ruk voor je dit ![]() Het ineens flippen herken ik wel enigszins. Ben vreselijk opvliegend ook. En dan inderdaad rood waas voor de ogen en het liefst alles en iedereen willen slopen wat er in je buurt komt. Godzijdank kan ik mijn gedrag redelijk inhouden, het blijft bij wat gescheld. Ik zie het zelf als onderdeel van mijn adhd en inderdaad helpen de pillen daar wel tegen (wel alleen icm antidepressiva, heb ik ontdekt). Als ik je post lees kan ik me niet voorstellen dat je in sterke mate een antisociale ps hebt trouwens. Je bent je ervan bewust dat je mensen iets kunt aandoen en dit wil je niet. Jouw reactie deze week vond ik ook juist wel goed. Mijn beeld is dat iemand met een antisociale ps zich er geen ruk van aan zou trekken en al zeker geen sorry zou zeggen. Maar goed ik weet niet alles over die stoornissen natuurlijk. Was jij nou ergens in behandeling? Want dan zou ik die angst wel uiten. En evt ook bespreken of de diagnose wel echt klopt. Ik voel wel met je mee. Ik weet hoe erg het is om ineens zo te kunnen ontploffen. Ik ben ook een soort van bang om boos te zijn. Soms maken mensen wel eens een geintje van dat ze me willen plagen en kijken of ik boos word ofzo. Ik word daar dus bang van. Dan zeg ik ook meteen dat ik dat echt niet wil omdat ik het haat om boos te zijn. Ben wat dat betreft blij dat ik lekker mellow ben nu weer op ad. Is dat trouwens ook de reden dat je veel dronk? Om dat flippen te voorkomen? Ik ben wel relaxter met een bakkie op. En net na het hardlopen ben ik ook heel chill. Tijdens niet trouwens. Dan scheld ik nog wel eens iemand uit die me er niet door laat ofzo ![]() | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 00:16 |
Het valt me op dat je jezelf een beetje tegenspreekt. Tenminste, zo komt het op mij over. Je zegt dat je geen empathie hebt en je niet kunt inleven in anderen. Waarom ben je dan bang om mensen pijn te doen? Waarom wil je jezelf in toom houden? Is dat dan omdat je bang bent voor een straf? Als je de controle over jezelf verliest en je doet mensen pijn, hoe voel je je dan daarna? Wat denk je dan? Heb je spijt en zo ja, waarom? [ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 06-04-2014 00:32:48 ] | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 00:17 |
Ben jij pas 19? Ik dacht echt dat je een heel stuk ouder was. Ik had je zo 25 of iets ouder dan dat geschat ![]() | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 00:23 |
Ik ben ook wel benieuwd naar je antwoorden op de vragen van kuo. | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 00:38 |
Ik wil mezelf in toom houden omdat het niet goed voelt niet te weten wat ik gedaan heb. En wat ik nu ga zeggen klinkt misschien raar. Maar waarom ik bang ben anderen pijn te doen? Ik wil dat niet. Ik wil niet dat mensen bang voor me moeten zijn. Ik wil niet gemeden worden omdat ik een agressie probleem heb. Ik ben ook gewoon verder een mens. Die af en toe een knuffel nodig heeft etc. Kortom ja de straf. Die komt er namelijk direct of indirect wel. Klinkt misschien vaag allemaal maar ik hier moeilijk over praten. @murmeli ja ben 19 goed he? Je bent trouwens niet de eerste die het zegt. Ja 1 van de redenen dat ik veel dronk. Dan ebt alles weg verdriet/agressie/angst alles. | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 00:47 |
Als je het niet wil doen en er spijt van hebt als t wel gebeurd dan is het geen CD. Want bij CD geniet je er juist van en heb je geen spijt. | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 00:48 |
Eigenlijk wel goed nieuws voor RB dus ![]() | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 00:50 |
Ja precies ![]() Opgelost, slotje! ![]() | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 00:53 |
Zucht... wat jij net zegt bevestigd het alleen. Ik heb er nooit spijt van gehad. En in zekere zin bij de meeste van genoten ze pijn te zien hebben. Omdat ik altijd reden genoeg had om iemand pijn te doen. Heb ik het altijd op specifieke personen kunnen richten. En de "onschuldige burgers" er buiten kunnen laten. Maar kreeg dan altijd ook de gevolgen wel over me heen. | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 01:02 |
Maar je vind het NU toch erg? ![]() Ik weet zeker dat je geen CD hebt. Want er zijn wel meer kenmerken dan alleen agressie. Bovendien kan je volgens wikipedia geen CD naast ODD hebben. T is of t 1 of t ander. Nou die ene heb je al dus CD valt af! | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 01:06 |
--Uhmmm nee niks na nog eens erg goed de hele wiki doorgespit te hebben moet ik zeggen je hebt gelijk-- [ Bericht 15% gewijzigd door Raggingbull op 06-04-2014 01:32:46 ] | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 11:08 |
Goed zo. Maar ik zou het wel echt ff voorleggen bij de psych. Vraagje: vind je het ook fijn om mensen te zien lijden die jou (of een ander) niet iets misdaan hebben? Want daar zit hem denk ik ook wel de crux. Iemand die jou wat aan heeft gedaan willen zien lijden is niet zo heel raar natuurlijk. Het is misschien niet handig, maar gezien je een fucked up jeugd hebt gehad wel te snappen. Op het moment dat je voor de lol ook onschuldige omstanders wat wilt gaan aandoen, dan kom je in de antisociale hoek terecht denk ik. En in hoeverre helpt de medicatie bij jou tegen de agressie? Zoals ik al zei helpt bij mij de combi van ahdh meds en ad hier wel goed tegen. Het duurt nu weer langer voor mijn boosheid vanaf niet aanwezig naar maximaal gaat en in die tijd kan ik mezelf vaak wel een schop geven om mezelf te kalmeren. Ik vind mezelf zo een stuk leuker. Als ik zo bozig ben haat ik mezelf echt heel erg. Ik schaam me dan kapot ook. Ik heb ook altijd al gezegd dat ik blij ben dat ik geen man ben. Mannen zijn sterker en dan minder bang dat ze klappen terug krijgen. Ik ben daar wel bang voor dus ik sla zeer zelden iemand (denk dat ik 3x iemand geslagen heb. Nooit hard trouwens, ik ben onhandig dus sla mis enzo hahaha). Ik wil je in ieder geval een dikke knuffel geven. En dik respect dat je het hebt verteld. ![]() | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 11:23 |
Volgens mij niet. Het kan, maar het gaat vooral om de acties zelf en het gebrek aan berouw (hoewel dat laatste niet in de DSM-criteria staat). Dit dacht ik dus ook. Ik vind het ook heel dapper van je dat je zo open durft te zijn over jezelf, Rag. En fijn dat je je hier dus blijkbaar veilig genoeg voelt om dat te doen ![]() Kusje voor jou ![]() | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 11:31 |
@murmeli ze helpen in de zin van er is veel nodig om me echt boos te maken. Zoals je al zei bij jezelf duurt het veel langer om van niks naar max. te gaan. De sinds ik aan de pillen zit ben ik niet meer max geweest. @kuolema thanks. | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 11:36 |
Gelukkig voor je ![]() Ik waarschuw mensen die me zitten te irriteren ook. Van joh echt ff kappen. Ik wil niet boos worden want dat is echt heel kut. Ofzo Maar je ziet het wel aan me geloof ik. Vuurspuwende oogjes enzo. *vind de herkenning wel fijn trouwens* ![]() | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 12:09 |
Ik heb 1 keer per maand last van ODD/CD ![]() Oh en rond de feestdagen als ik kadootjes moet kopen en het retedruk is. Mn moeder merkt dan dat ik een bepaalde wilde blik in mn ogen krijg en dat we snel wegmoeten voor er gewonden vallen ![]() ![]() ![]() | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 12:19 |
Hoe uit zich dat bij jou? Alleen een verwilderde blik of ook daadwerkelijk agressief gedrag? | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 12:24 |
Verstandig! Ik word ook agressief van te drukke plekken | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 12:33 |
Herkenbaar. Als er te veel mensen zijn of er te veel gebeurt, krijg ik gewelddadige neigingen en moordlustige fantasieën ![]() ![]() Het verschil is alleen dat ik wel de controle heb over mezelf, hoewel ik soms wel echt bang ben en denk dat ik me niet kan inhouden. | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 12:56 |
Een wilde blik. En misschien dat ik iemand iets harder opzij duw dan de bedoeling is ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Overigens ben ik wel heel agressief in mn slaap, dus misschien dat het zich zo uit. Als ik bij iemand logeer scheld ik ze in mn slaap verrot, ik heb als kind mn pa een keer geslagen in mn slaap en laatst logeerde ik ook bij iemand die ineens mn vuist naast zich voelde neerkomen ![]() ![]() | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 12:58 |
Oeps! | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 13:01 |
Ik scheld (bijna) nooit, helemaal niet naar anderen. Ik wil mensen echt gewoon fysiek kapot maken en zou ook nooit spullen stukgooien of wat dan ook. Ik hoor wel heel vaak 'als blikken konden doden ...', terwijl ik het idee heb dat ik gewoon neutraal kijk ![]() Ik krijg juist vaak lachneigingen of zo als ik heel zenuwachtig ben. Echt raar. | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 13:02 |
Oh en ik mep ook regelmatig om me heen in mijn slaap, dromend dat ik iemand wil slaan. Ben wel eens extreem woedend in mijn dromen. | |
zomertje | zondag 6 april 2014 @ 13:09 |
meestal keer ik het naar mezelf. soms ben ik wel eens boos, maar echt agressie uiten kan ik niet. | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 13:20 |
Hmm, ik weet mij heel goed te focussen op ''minder negatief'' Alleen ''meer positief'' vind ik knap lastig... Hoe wakker ik een vlam in mij aan dat ik zin krijg om dingen te doen? Dat ik dingen weer wil ontdekken, moeite wil doen om iets te bereiken ofzo. | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 13:24 |
Ga hardlopen. Of een andere hobby waar je makkelijk doelen bij kunt stellen en behalen. | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 13:53 |
Doelen maken dus eigenlijk.. Mja oke ![]() | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 13:56 |
Minder negatief is toch sowieso al meer positief? Zou bijna jaloers worden. Al ben ik wel blij dat ik woede/boosheid/ontevredenheid kan uiten. | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 14:03 |
Ik zie positief en negatief wat meer als 2 uitersten met in het midden zegmaar ''niks'' Niks is wat leeg. ![]() | |
Gray | zondag 6 april 2014 @ 14:32 |
Ik zou ook zeggen dat je goed moet kijken naar je beleving; iedereen heeft kleine gelukjes en ongelukjes. Leer je ze kennen van jezelf, dan kan je daarop voortbouwen. Ga vervolgens met kleine stapjes erachteraan. Zo kon ik altijd wel blij worden van een goed gelukt spiegelei met kaas. Ik wist dat met ei veel te koken valt, dus ik ging van elke dag tot week wat nieuws uitproberen met ei; koken, bakken, scramblen, pocheren, opkloppen. Een passie is misschien een groot woord, maar het hield me op een enerverende wijze bezig met een project waarbij ik kon rekenen op vallen en opstaan. Een prima therapeutische oefening. Maar wil je een passie ontdekken bij jezelf, dan moet je precies dat doen; ontdekken! Nieuwe ondernemingen doen, lezen over nieuwe onderwerpen, gaan naar onbekende plekken. Dan kom je óf iets tegen, óf je hebt heel veel leerzame momenten gehad van wat níet bij je passie ligt. ![]() | |
Murmeli | zondag 6 april 2014 @ 15:19 |
Cool van dat ei. Je beschrijft inderdaad precies dat wat ik ook heb gedaan de laatste jaren. Is leuk hoor! Hier ook ff trots doen: net lekker rondje gelopen. 11 km in 1.07. De 10 km (die ik volgende week hier in rdam bij de marathon doe) zat ik op 61 min. Streeftijd is een uur dus ik kom in de buurt! Yay! | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 15:22 |
Nou, dat heb ik wel gemerkt ja, je hebt tot nu toe genoeg reden gehad om boos op mij te worden (gezien dat ik jou tot nu toe vrij direct behandeld heb tijdens onze vele gesprekken van de laatste tijd ![]() ![]() Maar ik wil je wel een tip geven (misschien heb ik je die al gegeven, maar als, dan ben ik dat vergeten ![]() ![]() ![]() En nog een tip die ik me kan bedenken (en dat gaat over hoe ik persoonlijk tegen dat overdrijven aankijk) : Persoonlijk vind ik dat overdrijven eerder storend dan tof en dat is jammer, is wat mij betreft nergens voor nodig en ik kijk daar toch wel doorheen ![]() Geen idee of je er wat aan hebt, maar bij deze ![]() | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 15:27 |
Deze oefeningen heb ik (in het begin onbewust) ook op mezelf toegepast. Ik had vroeger last van dat ik vrij snel gefrustreerd was als iets niet meteen lukte (gefrustreerd, boos, boos op mezelf, boos op de wereld)...totdat ik mezelf leerde om computers te bouwen en als je met computers werkt, moet je -nooooit- forceren omdat er dan gewoon iets stuk gaat. In de loop der tijd ging ik me anders gedragen als er tijdens het bouwen iets niet meteen lukte en dan ging ik even een pauze inlassen (ijsberen in de tuin deed ik dan meestal, even 10 minuutjes eruit) en ging na afloop weer verder waar ik gebleven (vastgelopen ![]() Tegenwoordig vind ik computers bouwen nog steeds therapeutisch en zo af en toe dan ga ik weer eens daarmee aan de slag ![]() | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 15:42 |
Maar het kan natuurlijk in bepaalde situaties wel optimaal zijn he? Soms is hoger gewoon even niet haalbaar ![]() | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 15:54 |
Allicht ![]() Hmm, denk wel dat hoger haalbaar is, keb alleen for some reason de drang niet om daar naar te handelen. | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 16:02 |
Gewoon de drang niet om het beter naar je zin te maken? | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 16:28 |
En klopt alweer als een bus. En de storende factor met jou is dat je serieus het bloed onder me nagels vandaan haalt soms. Maar doordat dat steeds met positieve opbouwende kritiek is zij het je vergeven. Omdat ik altijd moet zeggen uiteindelijk "ja ik heb er wel echt wat aan". | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 16:34 |
Tis ook de bedoeling dat je er wat aan hebt, das zo'n beetje het hele punt, dat je uiteindelijk ermee vooruit komt want voor de rest mag ik je wel ![]() Zelf vind je wellicht dat je niks waard bent, maar dat ben je wel ![]() ![]() | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 17:27 |
Zoiets? | |
Gray | zondag 6 april 2014 @ 17:30 |
Als de drang ontbreekt is het niet dringend. Prima toch? | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 17:30 |
Hoe maak je het dringend / wanneer wordt het dringend? | |
Gray | zondag 6 april 2014 @ 17:35 |
Zodra jij in beweging komt, omdat je voelt dat je in beweging moet komen, net zoals dat je voelt dat je moet ademen, dan is het dringend. Maar het is niet erg om niet een dringende behoefte te voelen, hoor. Soms duurt het even voor een smeulend vuurtje weer begint te branden. Het enige dat nodig was, was tijd. Daar kan geen hoeveelheid aanmaakblokjes tegenop. | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 17:45 |
Myeah maar keb et nooit gedaan dus..zzzz Moet niks dus zat worden ![]() | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 17:48 |
Heb je er last van: dan maak je het dringend. Heb je er HEEL ERG last van: dan is het dringend geworden. | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 17:50 |
| |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 18:09 |
Hoe maak ik het dringend? | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 18:11 |
Door te wachten tot je er last van krijgt. Ik snap je vraag niet ![]() | |
kingtoppie | zondag 6 april 2014 @ 18:22 |
Tis wel een issue, tis gewoon nog niet dringend ''genoeg'' dat ik er blijkbaar iets mee doe, er zit veel te weinig kracht achter. | |
Elvi | zondag 6 april 2014 @ 18:23 |
Dan kan je toch weinig meer doen dan alleen maar wachten tot het dringend is? Als het moet dan komt het vanzelf. En anders jezelf gewoon dwingen om wat te doen. En hoe dwing je jezelf? Door het te DOEN ipv erover te praten of te filosoferen. Want daar schiet je ook niks mee op. | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 18:31 |
Mijn stemming is weer behoorlijk aan het schommelen ... op dit moment voel ik me echt niet goed. Misschien ben ik ook te veel bezig met (sociale) dingen plannen/afspreken. Daar raak ik altijd van in de war of zo, alsof er iets niet klopt, ik krijg er een heel naar gevoel bij. Slaap de laatste tijd ook niet goed, de hele nacht onrustig en eerder wakker. | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 18:51 |
Dan is het misschien verstandig om te gaan "bezuinigen" op je activiteiten die jou (veel) energie kosten, tijd om het eigenlijke probleem op te lossen heb je niet gezien hoe acuut dit bij jou is. Houd je therapie je ook bezig wellicht? | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 19:05 |
Nah ik weet het niet. Ik denk wel na over wat er in therapie is gebeurd maar het is voor mijzelf nog niet intensief geweest omdat ik pas net ben begonnen. Hoewel ik er wel mee zit dat degene in de groep die ik echt tof vind, na volgende week weg gaat en ik bang ben voor hoe het daarna gaat - dat ik me dan alleen voel of zo. Het is ook weer zo dat ik me juist slecht voel als ik thuis zit. Dus als ik afspraken niet maak of afzeg, zit ik alleen met mezelf, zoals nu, en dan gebeurt dit. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen ... En het vervelendste is nog dat mijn vader het aan me merkt, dat ik duf en sloom ben, en dan vraagt 'gaat het wel goed met je?' Dat vind ik echt vreselijk, ik weet niet precies waarom. | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 19:07 |
Ik heb nu het gevoel dat ik moet huilen ... maar ik weet dat dat toch niet gaat gebeuren. Ik ben ook zo moe. Als het komende week niet beter wordt ga ik misschien maar om slaapmedicatie vragen. Maar ja dat durf ik dan weer niet. | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 19:16 |
En je ouders een knuf geven? En vertellen dat je ze nodig hebt? ![]() | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 19:17 |
Iew nee ... ik wil juist uit de buurt blijven van mijn vader. | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 19:18 |
Waarom? En je moeder dan? ![]() | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 19:19 |
Ik heb in dat opzicht niet zo'n goede band met mijn ouders. | |
Gray | zondag 6 april 2014 @ 19:27 |
Lijkt me een prima onderwerp om te bespreken tijdens je therapie. | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 19:30 |
Vind je dat niet vervelend? Is dat iets wat je wel zou willen? Of zijn misschien je ouders deel van de oorzaak van je huidige problemen? Ik heb ook niet altijd een goeie band met mn ouders gehad, dus dat lijkt me op zich niet iets wat ik heel vreemd zou vinden ergens. | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 19:36 |
Misschien. Maar ik zou eigenlijk niet weten waarom. Het is zoals het is, zo is het altijd geweest. Ik vind het niet fijn dat die afstand er is, maar ik heb die band gewoon niet met mijn ouders en daar wil ik ook niets aan doen, want als ik denk aan steun zoeken bij hen, voel ik alleen afkeer van ze. Brrr. Ik wil dat ze niets te maken hebben met mijn persoonlijke dingen. Ik vind het al te veel dat ze ongeveer weten van mijn problemen. Ik zou gewoon willen dat ik andere ouders had bij wie ik wel troost zou kunnen vinden. Ik ga ook systeemtherapie krijgen, met ouder(s) erbij, daar zie ik dus echt vreselijk tegenop. | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 19:37 |
En ja, mijn ouders, vooral mijn moeder, zijn ook een oorzaak van mijn problemen. | |
Gray | zondag 6 april 2014 @ 19:42 |
Blijkbaar heeft het best een impact op je, gezien hoe je er tegenop kijkt. Zie? ![]() | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 19:46 |
Oke, dan snap ik het wel een beetje. Bij mij waren mijn ouders een (groot) deel van mn problemen en uiteindelijk heb ik hun pas betrokken bij m'n behandeling toen ik het echt niet langer uit kon stellen. Heb daar achteraf ook totaal geen spijt van. Toen ik opgenomen was, wisten m'n ouders dan ook van niks. Ik kan me nu trouwens niet eens meer herinneren of ik door ze gebeld was in die tijd maar als, dan had ik een 1 of andere kutsmoes bedacht om maar van ze af te zijn. Ik wilde hun er niet bij betrekken omdat zij dit zelf (groot)deels zelf veroorzaakt hadden. Gelukkig was het moment dat ik ze wel ging betrekken bij mn behandeling pas na een aantal jaar, dus had in die tijd ondertussen al voldoende aan mezelf kunnen werken dat ik me in elk geval deels had losgemaakt van hun. Edit: En nu snap ik bovenstaande ook gelijk beter. Kan me heeeel goed voorstellen dat je er niet op zit te wachten je ouders erbij te betrekken. Toen ik groepstherapie had, wou ik absoluut -niet- dat mn moeder (ik woonde in de begintijd nog thuis) wist waar ik 1 keer in de week rond aan het hangen was (ze werkte die middag toch dus ik kon het makkelijk verbergen). Zelfs mn post wou ik ab-so-luut niet thuis laten bezorgen, ze moesten het me maar in persoon geven, wat dus ook gebeurde. | |
zomertje | zondag 6 april 2014 @ 20:14 |
Vertel dat ook vooral voordat je die therapie met je ouders erbij gaat krijgen. Dan weten ze meer de achtergrond. Ik hoop dat je goede therapeuten hebt die door de eventuele rookgordijnen van ouders heen kunnen prikken. | |
kvd | zondag 6 april 2014 @ 20:28 |
RB, ik kan veel gaan zeggen, maar ik denk dat het allemaal een beetje mosterd na de maaltijd is. Ik vind het goed/fijn dat je hier je verhaal wel kwijt durf. (en niet empatisch? Waarom kreeg ik dan een lieve DM van je laatst? Of doe je aan sociaal wenselijke DMmetjes? ![]() Kuo, herkenbaar van je ouders. Ik wil mijn moeder het liefst straks ook niet in de therapie gaan betrekken. Graag een manier aanleren om er zelf mee om te gaan, maar ze hoeft deze dingen allemaal niet van mij te weten (ze toont ook geen interesse, dus ![]() En even een whoeiiiiiii...Hoorde net dat mijn neefje graag weer met mij zijn verjaardagstraktatie wil maken, want hij vond het vorig jaar toen ik hem hielp zo gezellig ![]() En het mooiste, vorig jaar ging het compleet mis tussen mij en mijn zus. Heb daar toen vanwege het maken van de traktatie, zijn verjaardag en feesten 4 dagen gezeten. En nu kunnen we het allemaal op zijn verjaardagsfeest/eerste paasdag doen. Dus niks logeren, 's ochtends weg, 's avonds weer thuis en weinig kans op ruzies (alleen nog even heen en weer van Groningen richting Amersfoort met mijn moeder overleven ![]() | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 22:39 |
Ja dat klopt, maar ik kan me niet voorstellen dat er iets kan veranderen. Hoe was het om je ouders erbij te betrekken? Is er daardoor iets veranderd in het contact? Mijn ouders heb ik ook nooit iets verteld maar ze kwamen achter dingen toen bijvoorbeeld de school belde Ik zat ook vaak in de stress over de post van de psycholoog/ggz toen ze het niet wisten. En moest liegen als ik naar de psych ging. Nu stellen ze wel eens vragen over mijn behandeling (zo vroeg mijn moeder naar mijn diagnose en of ik nog verdere behandeling zou krijgen en stelt mijn vader vragen als hij denkt dat het niet goed gaat) , dan moet ik wel antwoord geven, maar dat vind ik echt niet fijn en ik zou er zelf ook nooit over beginnen. Het bewijst wel dat ze om me geven en bezorgd zijn, wat in principe goed is, maar ik zou eerlijk gezegd liever willen dat ze van niets wisten en me gewoon met rust zouden laten. De psycholoog weet dat ik het niet leuk vind. | |
kuolema | zondag 6 april 2014 @ 22:44 |
Wat leuk ![]() Ik hou van kindjes, dan kun je je nog eens gewaardeerd voelen ![]() | |
magnetronkoffie | zondag 6 april 2014 @ 23:12 |
Ik weet eigenlijk niet of er daardoor iets veranderd is, het kon me op dat moment toch allemaal niet zoveel meer schelen (ik had me tegen die tijd al min of meer van ze losgemaakt en had ze simpelweg nodig omdat ik voor autisme gediagnostiseerd werd. Nou, nu ik er zo over nadenk, denk ik eigenlijk dat het wel degelijk verbeterd is, misschien ook omdat de machtsverhoudingen die zij vroeger kenden, definitief veranderd is (ik ben niet meer hun speelbal en emotionele afvoerputje). | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 23:28 |
Ja en nee. Ik weet hoe goed een lief DMmetje soms kan voelen. Vooral daarom ten 2e ik ben daarin de slechtste nog niet. Door dingen uitvoerig op mezelf te betrekken mezelf een soort van te laten voelen hoe het is om bepaalde dingen mee te maken etc. kan ik me soms een beetje meevoelen met iemand anders. | |
Gray | zondag 6 april 2014 @ 23:34 |
De situatie met je ouders misschien niet, maar waar het ook om gaat in de therapie, is dat het is in jou kan veranderen. ![]() | |
Miniem | zondag 6 april 2014 @ 23:40 |
Ik heb het gevoel dat ik vastzit en geen flikker vooruit kom. Ik blijf maar zitten met die zelfhaat en dat niemand me mag. | |
Raggingbull | zondag 6 april 2014 @ 23:44 |
Oke en dit gaat waarschijnlijk heel raar klinken uit mijn mond marja iets wat ik in de tussentijd wel een beetje begin mee te krijgen van sommige mensen hier. Kijk eens om je heen. Ook jij mag er zijn er zijn altijd mensen die je willen/proberen te helpen. Maak daar gebruik van op een positieve manier. En ookal geloof je me niet het is wel zo. | |
zomertje | maandag 7 april 2014 @ 05:19 |
Wat ik heb geleerd t afgelopen jaar: zelfhaat is aangeleerd. Als je dat meer kan beseffen en het minder kan zien als een deel van jezelf kun je misschien wat minder luisteren naar dat stemmetje die al die lelijke dingen fluistert in je hoofd. Bij mij helpt het, ik praat terug en zeg dat t stemmetje zn kop moet houden. | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 09:02 |
Gewoon lekker laten praten, diep van binnen weet je beter! ![]() | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 09:03 |
Het is weer maandag. Altijd weer de gebruikelijke maandagnervositeit. Kijken of we de week weer gaan overleven. ![]() ![]() | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 09:11 |
Ik prefereer altijd de maandag t/m vrijdag over de vrijdag t/m zondag ![]() | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 09:24 |
Ach school/werk is best wel leuk alleen die momenten tussen de weekenden door zijn zo vervelend. haha | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 09:39 |
Met als een mogelijk gevolg wanneer dat kind ouder begint te worden, het zal zeggen dat die tijd niet zo leuk was (of anders zoals de ouder dat zelf in zag destijds) en er allerlei rare psychologische issues komen bij kindlief. Want veel (niet alle) psychologische issues komen voort uit de jongere jaren qua liefde/aandacht etc. En ik weet niet 'wat' waardering is wat je van kinderen krijgt. Iedere ouder zal dat anders inzien imho. Het is mijnziens ook makkelijker om de waardering van een kind te krijgen dan van een volwassene. Ik heb helaas voor mijzelf gewoon een vieze nasmaak wanneer ik depressieve ouders met kinderen zie. 2 goede vrienden van me hebben beide een ouder die depressief is. De ene leeft al niet meer (zelfmoord) en de andere heeft ontzettende problemen. Beide vrienden zijn nu rond de 30 en dat heeft natuurlijk wel een impact op hun leven gehad. Ik wil overigens niet zeggen dat ouders die depressief zijn geen kinderen kunnen of mogen krijgen (!), maar de argumentatie en 'bewuste' keuze voor kinderen bij depri ouders lijkt mij nog belangrijker. | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 10:18 |
Als je veel piekert zijn die momenten zonder afleiding vreselijk he.. Momenten tussen de weekenden door? | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 10:59 |
Ja weekend. De dagen daartussen zijn zo vervelend. | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 11:00 |
Jip, tussen vrijdag en zondag, k'vind het maar niks. Piekeren. Stom. | |
kvd | maandag 7 april 2014 @ 11:13 |
Hij wordt te oud ![]() Ik vind kindjes ook leuk ![]() Dus je bezit het empatisch vermogen wel, anders kan je niet een beetje meevoelen. Wat een vreselijk verhaal in die link van je. Heb hier zelf een depressieve moeder met angsten. Begonnen met een postnatale depressie (alhoewel ze dat in die tijd nog niet zo noemden) die uiteindelijk wel over is gegaan (na een jaar of 6 medicatie slikken) en later weer teruggekeerd na de dood van mijn vader. Durf eigenlijk niet te zeggen of ze nog steeds depressief is. Ze zit inmiddels al weer een jaar of 13 aan de pillen, geen idee hoe het zou zijn zonder... | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 12:33 |
Kak. Weer een lange nacht gehad. Dit is echt niet leuk meer ![]() | |
kvd | maandag 7 april 2014 @ 12:37 |
Lange nacht als in veel/lang geslapen? Of veel van de nacht wakker meegemaakt? | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 12:38 |
Heel onrustige nacht, veel half wakker waardoor het allemaal heel lang lijkt te duren. | |
kvd | maandag 7 april 2014 @ 12:41 |
En geen mogelijkheid om je daar bij neer te leggen? Mijn nachten zijn ook zo. Slaap in blokken van een uur, anderhalf uur met een paar uur wakker ertussen. Stel me er gewoon op in dat het zo gaat, dan heb ik er ook minder last van (psychisch). En als ik dan onverwacht een goede nacht maak, dan is het een feestje ![]() | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 12:45 |
Empatisch was toch dat je je gewoon kan inleven in een ander persoon? Mij lukt dat dus alleen als ik situatie's zelf heb meegemaakt. Anders lukt het niet kan er geen voorstelling van maken. Slechts door mijn eigen gevoel naar voren te halen wat ik had bij bepaalde situaties snap ik hoe iemand anders zich voelt. Of is dat hetzelfde? | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 12:52 |
Das niet zo leuk om te horen. Als je slecht slaapt, dan kan (en zal) dat je psychische belastbaarheid (sterk) verminderen, nja, de gevolgen daarvan ken je denk ik wel. Denk je dat je aan de slaapmedicatie zal gaan? Daar had je het gister of eergister nog over. Het kan een mogelijkheid zijn, ik zou zeggen, overweeg het | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 12:54 |
Het is eigenlijk wel grappig, in het autisme topic heb ik recentelijk ook nog een post geplaatst waarin ik min of meer hetzelfde beschreef. Zolang ik zelf iets meegemaakt heb, zal ik dat ook bij een ander kunnen aanvoelen. Zoiets. | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 12:54 |
Ik ben blij dat het weekend voorbij is. Op naar de afleiding. Ik herkende het verhaal meteen, heb 'An American Crime' gezien. Heftig ja, maar kom op, is dit dan het eerste waar je aan denkt? Die vrouw was veel meer dan alleen depressief. Zoals ik nu ben zou ik er niet voor kiezen om een kind te willen. Maar ik kan het begrijpen dat anderen dat wel doen. Ik pas al 2 jaar op een meisje, wat me veel plezier en voldoening geeft. Het is zo fijn om liefde te geven en dat terug te krijgen. Nou, ik ben altijd een moeilijke slaper geweest en kan me daar ook bij neerleggen. Vorig jaar was er bijvoorbeeld een periode dat ik dat ook deed. Maar mijn stemming wordt er slechter door (denk ik), en ik voel me overdag heel moe wat vervelend is aangezien ik nu twee volle dagen therapie heb in de week en daarnaast een studie doe. Ja klopt, en dat is nu, in deze periode met nieuwe dingen en veel afspraken, niet zo handig. Ik heb vandaag een afspraak met de psych en dan ga ik het er wel over hebben. Hoewel ik dat heel moeilijk vind want ik wil niet zo aanstellerig overkomen dat ik meteen om medicatie vraag. | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 12:57 |
Omdat ik zo onrustig slaap onthoud ik ook veel dromen, wat aan de ene kant interessant is, maar aan de andere kant weer voor heel veel beelden in mijn hoofd zorgt terwijl ik al zoveel heb om aan te denken. Vannacht iets over een supermarkt waar ik hielp op te ruimen en mensen bezeten werden door demonen en anderen probeerden te vermoorden ![]() | |
kvd | maandag 7 april 2014 @ 13:00 |
Maar geldt dat niet voor veel mensen? Het is makkelijk te zeggen dat je met iemand meeleeft, maar om je iets echt in te kunnen beelden, is lastig. Ik bedoel (even extreem), ik kan meeleven met iemand die bv een geweldsdelict heeft meegemaakt. Maar me echt inbeelden hoe het zou zijn is lastig, ik heb het nooit meegemaakt. Omgekeerd kunnen andere mij zeggen hoe lastig het wel niet voor me is dat ik me zo voel en dat ze met me meeleven (valt onder empathie), maar echt weten hoe het is weten ze niet. Het slechte slapen herken ik. Hier ook altijd weinig geslapen 's nachts (en dat als iemand met chronisch vermoeidheidssyndroom ![]() | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 13:10 |
Maar het lukt jou dus om jezelf in een ander te verplaatsen op dat moment. En mij dus niet zonder dat ik het zelf heb meegemaakt. Omdat ik me per definitie nooit in kan leven in iemand anders. En slechts uit eigen ervaring kan bepalen hoe een persoon zich eventueel zou kunnen voelen op dat moment. Denk dat dat hier het verschil is. En denk dat iets soort gelijks ook voor magnetronkoffie geld maar dat is slechts een inschatting voor zover ik hem nu ken. | |
Detroit | maandag 7 april 2014 @ 13:16 |
Goede post! Hier ben ik het mee eens! Hoe vervelender je het vind dat die nacht gebroken is, hoe vervelender de dag wordt. En een dag kan lang zijn dan. ![]() Het gekke is dat als je het een beetje los kunt laten, het al stukken minder erg is als er zo'n verloren nacht tussen zit. Plus dat er misschien ook wat minder onbewuste stress is voor het naar bed gaan ("oh noes, als ik maar genoeg slaap!!"). | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 13:23 |
Gewoon je verhaal bij je psych neerleggen en als ie al niet uit zichzelf over medicatie begint, dan zelf vragen. Hij wordt er ten slotte voor betaald om naar jouw te luisteren, mag ie zichzelf ook gelijk even nuttig maken ![]() | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 13:25 |
Dit was een extreem geval, maar het ging me er om dat die kinderen "er ook maar in meededen" en de meeste niet beter wisten. Overigens ken ik dus wel meer verhalen. Heb het zelf ook meegemaakt dat een vriendin mijn kant op kwam omdat haar moeder dronken rond liep te brallen thuis en met zelfmoord aan het dreigen was. Dit soort dingen vergeet je nooit. Ik krijg gewoon verkeerde kriebels wanneer ik lees over "liefde" geven aan een kind en het terug krijgen. Maar ik kies er ook bewust voor om geen vader te worden op dit moment. Ik wil domweg mijn evt. toekomstige kinderen niet opzadelen met een kut jeugd. Natuurlijk ben ik biased. Men, naja, wist mij te vertellen dat ze me ook zoveel mogelijk "liefde" probeerden te geven in mijn jeugd terwijl mijn psychologen allemaal wijzen naar mijn jeugd waar de problematiek is ontstaan. Ik snap ook niet hoe iemand depressief is, moeite heeft met zich zelf en eigenlijk niet van zich zelf kan houden wel liefde kan geven aan een ander. Je kunt pas iemand anders liefhebben wanneer je jezelf liefhebt, anders loop je jezelf alleen maar voor de gek te houden, soort van leegte te vullen. Maar again, ik ben rete biased hierin. | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 13:26 |
Ik weet het, ik heb hier al zoveel ervaring mee. Ik maak me voordat ik ga slapen ook niet druk om slecht slapen en 's nachts ook niet, dus dat heeft in elk geval geen invloed op hoe ik slaap. Dat neemt alleen niet weg dat ik me kut voel overdag, waardoor ik me niet tot dingen kan zetten, ik minder energie heb, enz. | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 13:28 |
Nou, dat empathy gedeelte bevat voor mij ook dingen zoals de kleine sociale nonverbale communicatie-dingetjes. Daar maak ik zelfs nu nog steeds "foutjes" in. Ik moet het zeg maar altijd inschatten en "simuleren" (van tevoren allerlei scenario's bedenken en die in mn hoofd uitspelen terwijl ik tegelijkertijd naar iemand zit te luisteren). Ik "kan" dat wel (min of meer), het is alleen zeer vermoeiend dus na een dagdeel onder de mensen ben ik gewoon kapot en val ik onder het genot van muziek op de bank in slaap ![]() | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 13:28 |
Heb jij ooit pure slaap medicatie gehad? Nitrazepam, diazepam, temazepam? Soms had ik gewoon een schop van zo'n middel nodig om weer in een bio ritme te zitten. Op het moment dat je te weinig slaapt, en een angstige kut dag hebt gaat het echt onder de leden zitten en is het moeilijk om uit zo'n cirkel te komen. | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 13:30 |
Waarom/wat bedoel je daarmee? Zo ervaar ik het helemaal niet. Ik kan liefhebben, en juist doordat ik dat meemaak kan ik mezelf ook meer waarderen op de een of andere manier. Ik denk minder aan mezelf, wordt afgeleid van de negatieve gedachten over mezelf - wat in dit geval niet slecht is. | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 13:30 |
Voor mij was slapen een escape (net zoals drank/drugs/gamen/whatever) dat was. Dan hoefde ik mezelf even niet meer bezig te houden. Zo zag ik het | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 13:31 |
Is het echt niet makkelijker om proberen jezelf te zijn? Als ik een gesprek in ga en bvb al ga nadenken wat die persoon kan zeggen en wat ik allemaal terug moet zeggen loop ik vast. Dus als ik die knop uitzet met wat er allemaal kan gebeuren dan gaat iets stukken spontaner en beter. | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 13:33 |
Makkelijker? Klinkt eerder als lui zijn ![]() Als ik die knop uit zet, dan kan ik geen fatsoenlijk gesprek meer voeren (zeker niet met mensen die ik nog geen jaren ken) en die knop uitzetten wil ik natuurlijk zelf ook helemaal niet, om vanzelfsprekende redenen. Edit: Hmm, ik bedenk me net, eigenlijk kan ik, als die knop uit staat, met niemand een fatsoenlijk gesprek voeren omdat ik dan alleen nog maar met mezelf bezig ben. Die schakelaar is namelijk tegelijkertijd ook de poort naar de buitenwereld en ik moet die extra info wel op de 1 of andere manier kunnen verwerken toch? | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 13:39 |
Ik bedenk me net iets Kuo: Hoe slaap je als je -niet- bij je ouders slaapt?? Slaap je dan anders/beter(/slechter)?? | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 13:41 |
Als ik niet in mijn eigen bed slaap, slaap ik sowieso slecht. Als ik alleen thuis ben weet ik eigenlijk niet. Nooit op gelet. | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 13:42 |
Schrale troost, zodra dat piekeren minder wordt, worden de weekenden langzaamaan ook leuker. ![]() [quote] ![]() Ja het heeft zijn voordelen en nadelen. Ik pieker nu wel een stuk minder, dus kan ik wat meer 'echt' uitrusten in het weekend. Anderzijds is de afleiding en het ritme ook wel ergens weer lekker. ![]() Net op Facebook gezien dat mijn ex een nieuwe vriend heeft. This day just keeps getting better.. ![]() | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 13:53 |
![]() | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 13:54 |
Misschien is dit iets waar je op zou kunnen letten, wie weet heeft het ergens mee te maken, maar het was ook maar een ingeving van mij ![]() | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 13:54 |
Ga ik doen. Lijkt me wel interessant als er een verschil is ![]() | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 13:55 |
Hoe lang was het al uit tussen jullie 2 dan? | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 14:05 |
Hoe slaap jij als je niet in je eigen bed slaapt? Ik heb al jaren geen "eigen bed" meer, en voor werk zelfs meerdere periodes in een hotel geslapen. Mijn ex was er ook zo'n 1. Kon niet bij iemand anders slapen en als ze dat wel deed werd ze om 5 uur wakker en ging ze als nog naar huis. | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 14:11 |
Ik ben altijd al gezegend geweest met een goeie nachtrust. Vandaar deze post: Ik probeerde zelfs te slapen puur en alleen maar zodat ik niet wakker hoefde te zijn (wat overigens meestal niet lukte, magoed ![]() | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 14:12 |
Maar s_e, ik was eigenlijk meer benieuwd op je reactie op het antwoord van de vraag die je mij gesteld hebt ![]()
| |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 14:15 |
Het moest eens gebeuren he.. Inmiddels al bijna een jaar. Ik ben al wel over haar heen (en dan ben ik al een poos), alleen is het wel raar om haar met een andere vent te zien. Toch 1,5 jaar heel close geweest en het was mijn eerste echte vaste relatie. Nouja, elke dag vrolijk zijn is ook geen optie.. ![]() | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 14:15 |
Heb je geen eigen plekje? | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 14:20 |
Snap ik ![]() Mijn laatste interviews bereid ik eigenlijk ook niet meer echt voor. Laatste keer dat ik was aangenomen was een "technisch interview" waar we het met name hadden over ski vakanties een geheel uur en na de babbel hoorde ik "welkom collega". | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 14:27 |
Jawel. Maar de laatste keer dat ik in 1 bed sliep voor meer dan een half jaar is denk al meer dan 6/7 jaar geleden. En ik wissel ook om de haveklap van matras. Ik heb hier 2 matrassen, maar ik slaap op het moment op zo'n el cheapo luchtbedje van de ACTION ![]() ![]() Mijn huidige contract loopt tot Juli. No clue waar ik dan weer ga zitten ![]() | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 14:28 |
Wat ben ik eigenlijk ook een druif ![]() | |
CherryLips | maandag 7 april 2014 @ 14:33 |
Ik heb hiervoor een paar keer in onderhuur gezeten, dus in de spullen van een ander. Eerst een half jaar daar, toen weer twee maanden bij m'n ouders, weer in een ander huis gezeten, halsoverkop vertrokken en weer een half jaar bij m'n ouders gezeten, tussen de verhuisdozen en troep. En nu woon ik hier ruim een jaar en bij de gedachte dat ik hier ook weer weg moet als ik m'n leven niet op orde krijg, moet ik alweer janken. Ik ben echt enorm huiselijk, ik hou niet van dat gesleep en ik woon hier nu ook niet lekker meer als ik niet weet of ik hier over een jaar nog wel woon. Ik was hier zo blij en gelukkig enzo ![]() | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 14:33 |
Lijkt me totaal niet fijn, zoveel onzekerheid ![]()
![]()
| |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 14:34 |
Sowieso is dat wel een beetje the story of my life. Ik heb altijd het gevoel in het leven:" ik doe maar wat". Ik kan daar niet goed tegen ![]() | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 14:39 |
Mja, ik heb de afgelopen jaren in Londen, Rotterdam, Londen, Krakow en toen Amsterdam en weer Nederland. Avontuur hoor, maar heb best veel spijt van keuzes in het verleden. Gesleep is namelijk kut. En het continu opnieuw moeten beginnen, dat is echt een drama :- ( | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 14:40 |
wow hoe redden jullie dat met al die onzekerheden? Ik flip al bijna bij de gedachte aan. Echt wauw.. Ik ben in april vorig jaar verhuisd van mijn eerste kamer naar mijn 2e kamer ergens anders in utrecht. En deze is voorlopig nog definitief tot ik stop met MBO maar voel me er nog steeds niet helemaal thuis haha. Hoe lukt jullie dat dan? Waar haal je uberhaupt de moed en kracht vandaan om dat vol te houden? | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 14:45 |
Haha, een hele diertentuin dus. Nouja, een kat is opzich wel leuk als die vrolijk is. Ik had met mijn ex een jong, extreem enthousiast katje en dat was echt een depressiekiller. Misschien hierna maar iets voor de lange termijn zoeken? Huurhuisje, huurtoeslag, meubels van de Ikea? ![]() | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 14:49 |
Uhm...niet dus ![]() Ik moet gewoon een dak boven mn hoofd hebben...een veilige thuisbasis. Anders kan ik niet bestaan ![]() | |
kingtoppie | maandag 7 april 2014 @ 14:50 |
Sportschool. | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 14:52 |
Autorijschool
| |
Detroit | maandag 7 april 2014 @ 14:55 |
Volgens mij ben jij als het op slapen aankomt wel een geval apart. Nou ja, op wel meerdere gevallen als ik bepaalde posts onder deze post van jou lees. ![]() Anyway. Ik kan me wel dagen herinneren dat ik slecht geslapen had, en dan echt de hele dag zo'n stemmetje hoorde *bwegh ik voel me kut*, *bwegh ik voel me kut*, *bwegh ik voel me kut*. Puur omdat ik slecht geslapen had en me dan zo identificeerde met dat gevoel. Dan vind ik het een welkome afwisseling als ik iets van zand in dat mechaniek kan strooien waardoor ik iets minder het gevoel heb dat de dag een drama is als ik slecht geslapen heb. | |
Detroit | maandag 7 april 2014 @ 14:57 |
En toch lijkt er ook iets in jou te zijn dat wel vaart bij dat freefloating. Iets destructiefs? | |
zomertje | maandag 7 april 2014 @ 15:07 |
Ik kan prima van anderen houden, heel veel zelfs. En daarnaast mezelf het niet waard vinden en niet kunnen geloven dat er mensen zijn die van mij houden. Mn verstand weet wel dat t zo is, maar ik voel t niet. | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 17:29 |
Weekenden zijn het probleem niet juist door de weeks heb ik het het moeilijkst. Herkenbaar, en toch merk ik dat naarmate ik bepaalde mensen spreek ik heel heel langzaam toch dat zelfvertrouwen en eigenwaarde terug begin te krijgen. Het zijn toch ook ergens wel de mensen die om je heen staan denk ik wat dat betreft. Nou kan dat in jou geval natuurlijk anders zijn dat weet ik niet. Maar misschien eens de moeite waard om naar te kijken? En nog eventjes een vraag: Hoe praten jullie met de psych? Vandaag weer gesprek gehad en hoewel de klik er is met mijn psych en ik hem vertrouw lukt het mij niet de dingen aan te kaarten die ik zeggen wil. Ik krijg de woorden er gewoon niet uit. Terwijl het hier wel lukt. Maar dat aangeven is ook heel lastig. Hoe doen jullie dat? Hebben jullie tips misschien? | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 17:41 |
Doordat er doordeweeks allerlei spanningen op je af komen? Zo ja, heb ik ook. Vooral het weer leren functioneren, het plannen en organiseren van dingen. Het is allemaal zo wennen. Maar het gaat met nu vrij goed af. Een woord: LIJSTJES. ![]() ![]() Ga na wat het verschil is tussen hier en de psycholoog. Wellicht ben je bang om als persoon met je problemen geassocieerd te worden en omdat het hier anoniem is gaat het je makkelijk af. Indien dat het geval is, psychologen hebben ook zwijgplicht, dus wat daar gebeurt, blijft daar. ![]() | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 17:46 |
Ik heb dat moeten leren en daar ging tijd overheen. Dat ging bij mij ook niet van de 1 op de andere dag. Maar de manier waarop je dat bereikt, is een beetje afhankelijk van -waarom- het jou niet lukt ![]() En daar bedoel ik dit mee (bij mij ging het zo) : Als ik begon te vertellen, dan kreeg ik allerlij lichamelijke "klachten", waaronder trillende lichaamsdelen (handen, onderlip) en ik kreeg het heel-erg-koud en alles werd wit voor mn ogen, alsof ik een beetje aan het flauwvallen was. En wat ik deed was dit: Gewoon vertellen totdat de klachten begonnen op te komen. Zodra ik ze merkte, vertelde ik precies dat: Dat "die" klachten weer begonnen te komen. Dan vertelde ik een stukje meer en de klachten werden iets erger, ook dat vertelde ik dan. Stapje voor stapje en na verloop van maaanden kwamen de klachten steeds iets minder heftig en minder snel opzetten. Rinse&repeat, zodoende kwam ik er uiteindelijk zo goed als wat helemaal vanaf. 1 ding wat ik ook deed buiten de gesprekken om was heel-veel-nadenken (piekeren kun je het wel noemen maar ik deed met die energie iets nuttigers) en dat hielp ook mee om mezelf beter te leren begrijpen. Wat ik ook deed was hetzelfde wat jij nu al doet: Er met anderen buiten je behandeling om over praten. Hopelijk dat dit je helpt ![]() | |
kuolema | maandag 7 april 2014 @ 18:01 |
Gezellig, ik ben ook weer terug ![]() Bij mij gaat het ook zo. Ik vind het heel moeilijk. Maar ik denk dat het ooit wel makkelijker wordt, vooral omdat ik nu in groepstherapie ben en er anderen zijn die meer open durven te zijn. Ik denk dat de eerste stap toch is om het aan te geven. Je kunt dat in een mailtje zeggen of in een brief of wat dan ook als je het in person te moeilijk vindt. | |
kingtoppie | maandag 7 april 2014 @ 18:51 |
Uittypen meenemen. | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 20:19 |
Dat redde ik dan ook niet. Ik ging van VWO in groningen, naar een BSc in Londen. Natuurlijk scheet ik 7 kleuren de eerste paar weken daar. Maar achteraf gezien is het de beste keuze in mijn leven geweest. In Londen aarde ik direct. De enige stad waar ik nooit echt aarde was Rotterdam. Ik merkte al snel dat ik op sociaal gebied veel sneller kon meekomen dan ivg met in Nederland. In Nederland was ik de 'vreemdeling'. In Londen merkte ik al snel dat iedereen een buitenlander was en dat maakte de drempel voor een sociale binding een stuk makkelijker. En daar heb ik profijt van ever since. Ik was namelijk, en ben nog steeds wel, best een kneus, maar heb de afgelopen 7 jaar genoeg levens ervaring op gedaan waardoor ik een gesprek niet snel zal stilvallen. Waar haal ik de moed en kracht vandaan? Ik denk altijd maar zo, als je ongelukkig bent in een plek, Kan dat aan 2 dingen liggen. Jezelf en aan de plek. In mijn geval lag het altijd aan mezelf, maar door de plek te veranderen (NL-UK-NL-UK-PL-NL) leerde ik wel dingen over mezelf. Zelfs in Krakow is het als buitenlander heel snel aarden. Voor de rest voel je je ook nooit 'ver' verwijderd. Binnen no time zit je weer in NL of in de UK. Ik zoek ook iets lange termijn. Ik ben alleen ontzettend aan het twijfelen over van alles en nog wat. Waar ik ook heen ga ik zal weer opnieuw moeten beginnen. Alleen mijn ex zit in het bootje van 'evt weer opnieuw' beginnen. De rest is allemaal aan het settlen. Ik denk dat wanneer het op mentale kracht aan komt, je stukken sterker bent ivg met mij. Ik schat mezelf alleen in het werk 'redelijk stabiel' en heb een ontzettende 'don't fuck with me attitude'. Dat helpt in de financiele wereld. Wanneer het op slaap aankomt ben ik zwak. | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 20:48 |
Word aan gewerkt. Inmiddels bezig om alle dingen die ik hier vertelt heb op een rijtje te zetten. Al is dat vrij lastig in verband met opnieuw confrontatie's aangaan wat vrij snel teveel kan zijn soms. @duracelkonijntje dat is het probleem niet echt. Maar meer dat ik het gewoon heel moeilijk echt uit kan spreken. @magnetronkoffie ik snap wat je bedoeld. En daar ligt juist het probleem. Me in het echt open geven voor mensen met betrekking tot mijn gevoelens etc. is heel erg lastig. Hier waar ik eigenlijks vrij anoniem ben en de reactie's van mensen op hun gezicht niet zo is het vrij simpel. @kuolema momenteel mee bezig al is dat een hele lange mail dus daar gaan een paar dagen overheen. | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 20:58 |
Ja ik weet dat dat lastig is. Hell, ik viel zowat flauw! ![]() Ik kon het niet eens goed onder woorden brengen (iets waarmee ik altijd nog problemen heb btw). Maar je vindt het lastiger (een heel stuk lastiger) om het tegen je psych te zeggen dan tegen ons? En als we elkaar IRL spreken, vind je het dan ook lastiger? Even zomaar een vraagje enzo ![]() | |
kvd | maandag 7 april 2014 @ 21:00 |
Ik heb de dingen die ik hier heb verteld meteen opgeslagen. Kan ik straks gewoon uitprinten, even doorlezen en aan de psychiatrie geven. Hoef ik er zelf niet meer mee bezig (als in alles op papier zetten). En als het niet chronologisch staat, dan heeft hij pech. | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 21:00 |
Uhmm... dat met je ex komt dat vanuit jou/vanuit haar/vanuit beide? Ik weet de reden waarom het je ex is niet. Maar ik neem aan dat het niet voor niks je ex is. Wat ik hiermee wil zeggen is persoonlijk zou ik over die keuze echt 2x nadenken. Maar misschien is het ook juist wel goed omdat je al weet wat je aan elkaar hebt. | |
kingtoppie | maandag 7 april 2014 @ 21:00 |
![]() | |
Raggingbull | maandag 7 april 2014 @ 21:03 |
Ja al zal dat makkelijker gaan denk ik. Omdat ik vrij weinig meer te verbergen heb. Zal altijd moeilijker zijn dan hier. Maar de grootste drempel is al weg in vergelijking tot iemand die totaal blanco is wat dat betreft. Was ook wel slimmer geweest als ik dat gedaan had maar dat is achteraf helaas. | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 21:16 |
Nou, wat vetgedrukte betreft, weet je maar nooit wat er verder nog komt bovendrijven ![]() Maar stel dat het wel blijkt te kloppen, dan ben je al een heel end ![]() Maar das alleen nog maar een tussenstation naar een volgend stadium op je route om jezelf te kunnen zijn.
| |
missbehavin | maandag 7 april 2014 @ 21:46 |
Ik heb altijd onzekerheden.. Heb het financieel erg moeilijk, elke maand is het weer afwachten of we het redden. Eigenlijk ben ik in een constante staat van lichte paniek.. En waar ik het dan vandaan haal om niet op te geven? Ik heb geen keus, moet wel voor mijn kind. Zonder hem had ik het al lang opgegeven ![]() | |
missbehavin | maandag 7 april 2014 @ 21:53 |
En wat een kutdag trouwens ![]() | |
sitting_elfling | maandag 7 april 2014 @ 22:09 |
Beide. Mijn ex is een 'ik begin opnieuw' type als er problemen zijn. Ik ben daarin helaas gegroeid de afgelopen jaren. | |
zomertje | maandag 7 april 2014 @ 22:14 |
Ik denk dat t bij mij heel lang gaat duren, is teveel gebeurd denk ik. Maar de eerste stappen zijn gezet, dus dat is beter dan niks ![]() | |
kingtoppie | maandag 7 april 2014 @ 22:20 |
''we'' als in jij en je baby of heb je nog een vent? Paniek komt puur van de geldnood? | |
magnetronkoffie | maandag 7 april 2014 @ 22:21 |
Je moest eens weten wat geldnood met een mens kan doen ![]() | |
missbehavin | maandag 7 april 2014 @ 22:23 |
'We' als ik en puber (13). Mijn vriend zie ik alkeen in het weekend. En het is niet de enige reden voor de paniek, maar wel een grote, constante. Het is iets wat eigenlijk nooit helemaal uit je hoofd is, snap je. | |
kingtoppie | maandag 7 april 2014 @ 22:25 |
Oh, ik schat je een jaar of 28... Dus vandaar.. Je kunt natuurlijk op je 15e zwanger zijn geworden maarja... hmz Mja ik begrijp het.. Erg naar, hoe doe je dat allemaal? Kan je niet meer werken of iets? | |
missbehavin | maandag 7 april 2014 @ 22:32 |
![]() ![]() ![]() Ik werk wel hoor, maar parttime, zit op bijstandsniveau. En tja, hoe doe je dat? Dat weet ik soms zelf niet, het is een hoop gegoochel en ik heb af en toe een inzinking.. en dan ga je toch weer door.. Zal wel moeten.. Maar het is erg vermoeiend en stressvol. Ik ben pas herkeurd en toen had ik een hoge bloeddruk, verbaasde me niets ![]() | |
duracellkonijntje | maandag 7 april 2014 @ 22:40 |
Gelukkig is 'opnieuw beginnen' iets wat potentieel maar 1 keer hoeft te gebeuren. En daarnaast, waarom zou je het als iets negatiefs zien? Wellicht is het beter om het te zien als het toepassen van levenskennis uit het verleden om jezelf als je leven een nieuwe positieve impuls te geven. ![]() Ik weet dat zoiets niet makkelijk is, maar zodra je de eerste succesjes proeft en je een beetje afstand hebt kunnen nemen van je eigen emoties en gedachten, dan liggen er ineens weer een hoop mooie dingen voor je. ![]() | |
kingtoppie | maandag 7 april 2014 @ 23:16 |
![]() | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 01:26 |
Ik lig weer jankend in bed hoor. En ik ben weer helemaal alleen. Ik kan janken wat ik wil maar niemand die het weet of hoort of me kan helpen. Ik wil zo graag m'n leven terug ![]() | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 02:07 |
Ik ben zo iemand geworden die rustig een hele tijd dood in huis kan liggen voor iemand me mist ![]() | |
Murmeli | dinsdag 8 april 2014 @ 07:23 |
Dat geldt voor iedereen die alleen woont ![]() Niet teveel bij nadenken meis, je maakt jezelf niet beter met dat soort gedachten... | |
sitting_elfling | dinsdag 8 april 2014 @ 07:30 |
Waarom zou iemand je elk moment van de dag moeten missen? Of eens per dag? Met wie heb jij elke dag allemaal contact wie je direct na een dag zou missen? Ook voor jou gaat het goedkomen. | |
duracellkonijntje | dinsdag 8 april 2014 @ 08:50 |
Moeee. Vannacht viel ik rond 1 uur in slaap terwijl ik er om 11 uur in lag. Had het warm, was onrustig, nouja uiteindelijk toch nog blij met de 6 uur slaap die ik heb gepakt. Vandaag even een uurtje minder op stage, daarna even sporten, even alle spanning er af trainen en dan eten halen, eten, bankhangen en extra vroeg op bed. ![]() | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 09:00 |
![]() ![]() | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 09:46 |
Ben rond half vijf in slaap gevallen en was om vijf uur weer wakker. Een of andere nachtmerrie. | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 09:47 |
Niet elke dag, maar een keer in de week zou leuk zijn. | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 09:47 |
Jezus, dan zul je nu wel gebroken zijn... | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 09:48 |
Ja ach, ik hoef toch niets te doen ![]() | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 09:49 |
Ja dat scheelt dan weer he ![]() ![]() | |
sitting_elfling | dinsdag 8 april 2014 @ 10:55 |
En jij denkt dat als je een week niks van je laat horen er niemand een belletje/dmetje/fb/sms/email whatever doet? Je moet wel heel erg op je eentje wonen wil je een hele week niemand van je horen. Voor de meeste horen ze na 4 week wel iets van de huurbaas als je niet gaat betalen bijv ![]() | |
sitting_elfling | dinsdag 8 april 2014 @ 10:56 |
Ik heb je verhaal hier en daar wat gelezen maar wat zijn oprecht jouw plannen voor de komende maanden? Ik moet bijv. 1 Juli de deur uit en iets nieuws zoeken. Geen andere mogelijkheid. Ik heb alleen nog niks en ik voel de tijd dringen. Maar het gaat goedkomen, het komt altijd goed namelijk. Soms duurt het alleen wat langer. | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 11:33 |
Ik heb nu alleen nog contact met m'n zus en m'n ouders. M'n ouders zie ik nu nog heel vaak, ik ben er zowat elk weekend. Dus vooral m'n moeder zal me na een paar dagen missen als ik niet op sms'jes reageer. Maar Facebook, e-mail, wat dan ook, daar doe ik eigenlijk vrij weinig mee. | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 11:36 |
Ik heb geen plannen. Ik blijf zoeken naar nieuwe opdrachtgevers en opdrachten. Ik krijg steeds te horen dat het overal rustig is maar dat het in de zomer weer aantrekt. Dat is altijd zo, dat ik het 's winters rustiger heb, maar het is nu wel heel rustig en het is ondertussen april. Dus ik moet op zoek naar een nieuwe baan, en dan hopen dat ik niet weer gillend gek word (ben niet erg stabiel nu geloof ik ![]() ![]() | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 11:37 |
Maargoed, dan krijg je een mail met een opdracht voor vandaag, ik m'n bed uit, pc aan, mezelf opfrissen, ontbijten... blijkt die opdracht toch niet te hoeven. En dat is voor mij al genoeg om me weer de ogen uit de kop te janken. M'n schouders zijn echt helemaal verkrampt. | |
sitting_elfling | dinsdag 8 april 2014 @ 11:51 |
Wat voor werk doe je? Of in welke richting zit het? In mijn veld zit er gelukkig nog aardig wat werk en het is niet plaatsgebonden. Ik kan het dus vanuit thuis, kantoor of ergens anders doen. | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 12:30 |
Vertalen, Engels - Nederlands. Ik ondertitel en vertaal video games. Het liep als een tierelier, was echt een workaholic geworden. Maar het is dus helemaal ingestort de afgelopen drie, vier maanden. Ik werk thuis, heb een aparte kamer daarvoor. Vond het nooit erg om alleen te zijn. Heerlijk, leuk werk, muziekje aan, de vrijheid om tussendoor even een was aan te zetten of om vrijdagmiddag eerder te stoppen (en het op zondag in te halen). Ik was eigenlijk elke dag wel aan het werk. | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 13:30 |
![]() | |
sitting_elfling | dinsdag 8 april 2014 @ 14:02 |
Dat lijkt me best leuk maar wel erg conjunctuur gebonden. Soms zit ik er over na te denken om van beroep te wisselen (financiele banen, alles zo'n beetje behalve commercieel of sales). Maar dan merk ik dat ik vooral goed ben in hetgeen wat ik soms steeds minder leuk aan het vinden ben. Maar ben je bij zo'n baan niet bang voor te weinig sociale inter actie? Of heb je daar bewust voorgekozen? | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 14:54 |
Nou ja, er zat de afgelopen vijf jaar een stijgende lijn in, en toen ineens, hup. En weinig sociale interactie... het went. Ik kan hier gewoon mezelf zijn en op kantoor was ik toch de hele tijd gestrest en gespannen, alsof er mensen op m'n scherm meekeken en ik de hele dag aan het presteren was. Het werk zelf vind ik ontzettend leuk, maar het ligt gewoon aan mijn manier van werken. Ik weet het niet, kan het ook niet goed uitleggen. | |
sitting_elfling | dinsdag 8 april 2014 @ 15:04 |
Het went zeg je, maar ik heb hier als ik de D&A topics zo doorlees het idee dat je wel erg eenzaam bent en dat je wel wat sociale interactie kan gebruiken. | |
CherryLips | dinsdag 8 april 2014 @ 15:18 |
Ja nu ja, nu ik veel minder werk heb ![]() | |
Murmeli | dinsdag 8 april 2014 @ 15:46 |
Wassup? En hoe was t bij de psych? | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 16:17 |
Ik ben weer helemaal op hol geslagen en in mijn stress in al mijn foute copingsmechanismen geschoten. Heb vriendje erg gekwetst ![]() De psych wil dat ik het nog een aantal weken probeer, als het dan niet beter is, moet ik op zoloft overstappen. | |
Murmeli | dinsdag 8 april 2014 @ 16:28 |
Awww shit ![]() Kee. Paar weken doorzetten dus nog. Hoest met de jeuk? Al beter? | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 16:31 |
Dat hoop ik. Hoewel ik vaak niet snap dat ie het überhaupt met me uithoudt ![]() Ja, de uitslag is veel minder, maar ik heb gekrabt ![]() | |
Murmeli | dinsdag 8 april 2014 @ 17:19 |
Misschien vind je jezelf erger dan je bent? Ik zou ook krabben. Jeuk is stom | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 17:29 |
Nou dat denk ik niet hoor.. Hoewel hij dat wel altijd zegt ja.. | |
Murmeli | dinsdag 8 april 2014 @ 17:30 |
Dat bedoel ik ![]() | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 17:33 |
Hehe, I see what you did there ![]() | |
Murmeli | dinsdag 8 april 2014 @ 17:43 |
En eg wel dat ik gelijk heb ![]() | |
missbehavin | dinsdag 8 april 2014 @ 17:50 |
Da's lief van je. Maar, vooral op momenten als deze, moeilijk te geloven | |
Murmeli | dinsdag 8 april 2014 @ 18:05 |
Snap ik wel hoor. Maar probeer wel de goede (of desnoods de niet heel slechte) kanten van jezelf te zien. Hoe klein ook. Je wordt er niet beter (en niet leuker voor je nabije omgeving) van als je jezelf op je kop blijft geven ![]() | |
seasushi | woensdag 9 april 2014 @ 00:14 |
Heb even niet alles terug gelezen, maar waar komt de uitslag door? medicatie? | |
Murmeli | woensdag 9 april 2014 @ 08:47 |
Daar lijkt het op begreep ik | |
kuolema | woensdag 9 april 2014 @ 08:49 |
Het gaat de verkeerde kant op hier ... | |
Murmeli | woensdag 9 april 2014 @ 08:54 |
![]() Wassup meis? | |
kuolema | woensdag 9 april 2014 @ 08:56 |
Slecht slapen, hartkloppingen, onrustig en ik voel me zo kut. Sinds de deeltijd is begonnen vorige week. Het wordt erger en ik weet niet wat ik moet doen. | |
duracellkonijntje | woensdag 9 april 2014 @ 09:10 |
Even wachten, dit kan normaal zijn. Toen ik weer begon met reguliere tijden werken ging het in mijn hoofd ook helemaal mis. Piekeren, druk op de borst, hartkloppingen, constante onrust. Ik kan je inmiddels met enige zekerheid vertellen dat dit voor een enorm deel tussen de oren zit. Probeer je echt niet te verzetten tegen deze gevoelens, maar laat ze gewoon komen. Ik bleef me ook maar afzetten tegen dit gevoel en bleef maar denken hoe erg het 'mis ging' omdat ik me zo voelde. Maar ik ben er achter gekomen dat als je het gewoon laat zijn, er prima onder te functioneren valt. Het is normaal dat deze dingen opkomen, dus laat ze er gewoon zijn. Des te meer je jezelf wijsmaakt dat je door die gevoelens helemaal naar de klote gaat, des te erger je je gaat voelen. Dan kom je in zo'n typische negatieve spiraal terecht. Houd je aandacht gewoon bij wat je doet en berust je in het feit dat je juist helemaal NIKS met dat gevoel hoeft te doen. Hoe veel energie bespaart dat wel niet! ![]() Zet hem op! ![]() | |
Murmeli | woensdag 9 april 2014 @ 09:41 |
Jakkie joh! Maar duracell heeft wel gelijk. Zorg dat je je gevoel wel bespreekt met mensen (en/of hier) zodat je er niet in je uppie mee zit te stoeien maar probeer het niet te zien als een voorbode van allerlei ellende en mis gaan. Komt goed schattie, echt! ![]() | |
zomertje | woensdag 9 april 2014 @ 09:45 |
Gaat vast minder worden als je een beetje gewend bent aan de deeltijd. Misschien dat je dat een rustgevende gedachte vindt. | |
Murmeli | woensdag 9 april 2014 @ 09:46 |
Ik hou van mijn ad's. Weer iets afgevallen ![]() Ben zowaar onder de 65 kilo gedoken. Zal misschien ook wel iets met het hardlopen te maken hebben maar dat doe ik al jaren en ben ik nog nooit van afgevallen. Moet binnenkort wel stoppen trouwens. Te dun is niet mooi. Mag denk ik nog max een halve kilo af. | |
seasushi | woensdag 9 april 2014 @ 11:02 |
Oei. Bekend verhaal hier. horror_ uitslag in het verleden van medicatie. | |
seasushi | woensdag 9 april 2014 @ 11:04 |
Ik sluit me hierbij aan. Sterkte | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 11:05 |
Het is gelukkig een stuk minder nu, maar ben erg gevoelig merk ik | |
Raggingbull | woensdag 9 april 2014 @ 11:42 |
Congratz. Klinkt positief!! Houden zo ![]() | |
Elvi | woensdag 9 april 2014 @ 12:08 |
Ik ben op zoek naar vrijwilligerswerk maar op het laatste moment durf ik niet te bellen en heb ik toch maar een mailtje gestuurd ![]() ![]() Naja ik geloof dat 1 organisatie mij gaat bellen omdat ze vroegen om mn telefoonnummer. maar dat telt dan ook weer niet voor mezelf want dat is iets wat ik maar 2 keer per jaar hoef te doen: een huisblad van een tehuis inspreken voor op een cd voor visueel beperkte ouderen. En maandag had ik een keuring bij de bloedbank maar dat vind ik dan ook weer geen vrijwilligerswerk want dat is maar eens in de 3 maanden (mits je ijzerwaarde goed is). Ik vind het allemaal niet genoeg of net niet goed wat ik doe. Gaat het ooit nog wat worden? ![]() | |
Elvi | woensdag 9 april 2014 @ 12:09 |
Sudocrem en creme bioforce van A. Vogel helpen de jeuk te verminderen en de uitslag sneller te genezen. Dat zijn in ieder geval de middelen die ik altijd gebruik tegen uitslag ![]() | |
Murmeli | woensdag 9 april 2014 @ 12:11 |
Dat is niet slecht, dat is efficiënt. Als jij bellen kut vindt en de mail werkt ook? Why not? En kleine goede dingen zijn nog steeds goede dingen. De grotere stappen volgen vanzelf als de tijd rijp is | |
kvd | woensdag 9 april 2014 @ 12:12 |
En je bloeddruk en je geen medicijnen hebt gebruikt en je je goed voelt. Ik heb me vorig jaar aangemeld, 2 keer gegeven en ook 2 keer bijna flauwgevallen. Sta nu even op nonactief daar, heeft ongetwijfeld ermee te maken dat ik me sowieso niet goed voel. | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 12:18 |
Thanks, ik geloof dat ik sudocreme nog ergens heb liggen hier... | |
Raggingbull | woensdag 9 april 2014 @ 12:18 |
Het begin is er. Rest komt vanzelf soms met je de eisen die je stelt aan jezelf iets naar beneden doen. De criteria waar je van jezelf aan moet voldoen iets versoepelen om uiteindelijk het gewenste resultaat te bereiken. | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 12:19 |
Je bent erg streng voor jezelf hoor Elvi | |
zomertje | woensdag 9 april 2014 @ 12:26 |
Ik doe dat juist ook, mailen ipv bellen. En accepteer dat van mezelf als een manier om mn eigen grenzen beter te bewaken ofwel 'goed voor jezelf zorgen'. Doe t dus maar lekker zoals jij dat wil, en geef dat kritische stemmetje in je hoofd in gedachten maar even een mep ![]() | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 12:28 |
Bellen is ook gewoon kut ![]() | |
Raggingbull | woensdag 9 april 2014 @ 12:34 |
True maar sowieso mailen trouwens. Daar staan ook alle afspraken direct zwart op wit. En is het verkeerd interpreteren van afspraken of andere zaken lastiger merk ik zelf. | |
CherryLips | woensdag 9 april 2014 @ 12:35 |
Ja he, ik ga altijd helemaal verkeerd ademen tijdens het bellen. Dan hou ik m'n adem steeds een beetje in omdat ik bang ben anders hijgerig over te komen en na het bellen ben ik helemaal buiten adem ![]() Kies ook meestal voor mail, dan staan alle afspraken erin en kan ik het honderd keek nakijken. Als ik tijdens een telefoongesprek iets opschrijf snap ik er na vijf minuten niets meer van. Update: sollicitatie verstuurd voor parttime baan. Ben benieuwd. | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 12:37 |
En dan ben ik secretaresse ![]() | |
CherryLips | woensdag 9 april 2014 @ 12:37 |
En als je een vraag hebt dan mail je sneller terug dan dat je belt, want dan is die persoon er weer niet enzo ![]() | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 12:38 |
Wat voor baan CL? | |
CherryLips | woensdag 9 april 2014 @ 12:41 |
Apotheekmedewerker ![]() | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 12:42 |
Bellen is 1 van mn absoluut niet favoriete bezigheden, om het maar even zo uit te drukken ![]()
![]() Bespreek dit met anderen, eventueel hier. Het is dat mn vader straks op bezoek komt, anders had ik wat uitgebreider op je post kunnen reageren maar bespreek dit in elk geval met je hulpverleners. Hoe staat het met het verkrijgen van kalmeringsmiddelen? Niet dat ik je per sé aan de pillen wil hebben, maar mij hebben ze wel door m'n ergste momenten heen gesleept ![]() | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 12:43 |
Wat de anderen zeggen, meer dan je best kun je niet doen dus niet jezelf straffen voor de belemmeringen die door jouw omgeving veroorzaakt worden ![]() | |
sitting_elfling | woensdag 9 april 2014 @ 12:44 |
Uhh, wat is er mis met bellen? ![]() Een beller is sneller. Waar je ook zit, werk, school, thuis, je hebt met allerlei instanties te maken waar een telefoon tig maal sneller werkt ivg met een mail. Dan heb je juist eerder je shit achter de rug en kun je minder stressen, is dat zo erg? | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 12:47 |
Ik weet het eigenlijk niet. Bellen maakt me nogal nerveus en ik vermeid het als ik bijvoorbeeld moet bellen om een herhaalrecept en stel het uit totdat ik bijna niks meer heb. Dan vind ik face2face een stuk makkelijker. | |
CherryLips | woensdag 9 april 2014 @ 12:48 |
Ja dat is ook wel zo. Bij sommige dingen, zoals belastingdienst en alles, dan bel ik liever wel omdat ik dan meteen geholpen word. Ik begin ook steeds meer over m'n telefoonangst heen te komen. Nou ja, 'angst', ik deed het liever niet, als het even kon ![]() | |
Royco1 | woensdag 9 april 2014 @ 12:56 |
Ik kom uit de telecomsector en ik vermijd zelf ook zo veel mogelijk de telefoon. Sowieso bel ik niet in gezelschap. | |
CherryLips | woensdag 9 april 2014 @ 12:57 |
Ik ga ook altijd heen en weer lopen ![]() | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 12:58 |
![]() | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 12:58 |
Mijn baas heeft het ook door, en probeert me altijd te laten bellen ![]() | |
sitting_elfling | woensdag 9 april 2014 @ 13:01 |
Bellen maakt je nerveus, je stelt het uit tot je niks meer hebt en dan geef je de reden dat f2f makkelijker zou zijn? Dat is toch een beetje gek? | |
sitting_elfling | woensdag 9 april 2014 @ 13:02 |
Ben ik de enige die wel gewoon direct de telefoon pakt? Mailen duurt forever en je krijgt nooit snel antwoord. | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 13:03 |
Oh ik doe het wel hoor, maar als ik de keus heb, liever mail | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 13:05 |
Ja, dat is inderdaad een beetje gek en dat komt omdat je het verkeerd gelezen hebt ![]() ![]() Het gekke is dat ik iemand skypen dan weer ook makkelijker vind. | |
sitting_elfling | woensdag 9 april 2014 @ 13:09 |
Dat is niet gek. Omdat skypen, fokken, mailen vaak vanuit je luie stoel in je eigen huissie en plekkie is. Comfort zone ftw jeweetzz | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 13:13 |
Ehm...en telefoneren niet dan? | |
sitting_elfling | woensdag 9 april 2014 @ 13:21 |
Nee ![]() Ben jij relaxed wanneer je skyped, fokt, etc? | |
kvd | woensdag 9 april 2014 @ 13:22 |
Oeh, bellen.....bah. Al ligt het er wel aan waarvoor en met wie. Officiële dingen vind ik niks, tenzij ik voor een ander bel. Maar bv toen mijn oma nog leefde, durfde ik haar ook niet te bellen. Of van de week mijn zus (want jarig), zenuwen tot en met. En dan idd alleen bellen, er mag niemand in de buurt zijn. Niet alleen omdat ik bang ben voor blunders, maar ook omdat ik zo ontzettend snel ben afgeleid... Wat goed dat je dat hebt gedaan. Lijkt me nog een leuk baantje ook. | |
missbehavin | woensdag 9 april 2014 @ 13:26 |
Cool, hoop dat het lukt! ![]() | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 13:28 |
Maar ik doe beide toch vanuit m'n luie stoel in de comfortzone? Als het ene wel lukt vanuit mn luie stoel in de comfortzone en het andere niet vanuit mn luie stoel in de comfortzone, dan speelt mn luie stoel in de comfortzone toch geen beslissende rol hier? Of ben ik nou gek? ![]() | |
kvd | woensdag 9 april 2014 @ 13:30 |
Heeft het te maken met anonimiteit (fok bv) en het feit dat je bij Skype een reactie kan zien? | |
sitting_elfling | woensdag 9 april 2014 @ 13:33 |
En dat je over het algemeen met mensen skyped die je kent en dus is die drempel lager. | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 13:33 |
Pfoeh, goeie vraag wel. Ik heb er wel vaker over nagedacht en mn hulpverleners scheepten me af met "komt wel vaker voor bij autisme" ![]() Ik weet het niet. De enige link die ik wel zie is dat bellen vaak gaat met mensen die ik niet of nauwelijks ken en skypen/fokken enzo vaker met mensen die ik wel ken en beter kan inschatten. Ik denk ook en voel ook aan dat s_e met z'n luie-stoel-in-de-comfortzone de plank volledig misslaat, het heeft niks met dat te maken. | |
CherryLips | woensdag 9 april 2014 @ 13:34 |
Ik bel liever dan dat ik Skype. Dan kan ik niet meer in m'n neus peuteren of ondertussen aan m'n nagels frunniken ofzo. | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 13:34 |
Kijk, dit komt denk ik al beter in de buurt ![]() | |
magnetronkoffie | woensdag 9 april 2014 @ 13:35 |
Ik gebruik zelden mn webcam als ik skype, meestal chat ik en vaak doe ik alsof het een telefoon is (zonder beeld dus) Edit: Ik weet toch geen goeie TT dus iemand anders pakt de lapo dit keer maar ![]() | |
kvd | woensdag 9 april 2014 @ 13:38 |
Daar ben ik het niet mee eens. Gewoon bellen naar bekenden vind ik ook niet fijn en dat zijn mensen die ik ken. Ik vind het lastig dat ik niet kan zien wat een persoon doet, hoe hij of zij non-verbaal reageert (en stiltes en niet weten welke kant een gesprek op kan gaan ![]() |