Nu keur ik dit absoluut niet bij voorbaat af, noch vind ik dat de manier waarop ik mijn leven momenteel heb ingericht superieur is aan die van hen, maar begrijpen doe ik het niet helemaal.
Die meiden zijn 22-24 jaar, en daarmee heb je nog een flink aantal jaren voor de boeg om kinderen te krijgen. De meesten zijn bovendien (nog) niet heel erg hoog opgeleid, dus in hun geval had het misschien geloond om eerst nog even door te studeren of om een paar jaartjes te werken zodat je leuke dingen van dat geld kunt doen als reizen, hobby's, vrije tijd..
Maar nu krijgen ze dus een kind, en daarmee beland je eigenlijk al vlak na je puberteit in een leven waarin je jezelf eigenlijk volledig moet toeweiden aan zo'n kind. Het moet naar school, het kost geld, je moet er voor zorgen. Op die scholen zul je bovendien vooral tussen ouders komen te staan die ca. 10 jaar ouder zijn dan jij.
Zelf heb ik anderhalf jaar geleden ook een einde aan mijn relatie moeten maken omdat mijn ex na 6 maandjes relatie toch wel heel erg duidelijk begon te maken dat ze toe was aan een kind en dat we samen maar een huurwoning moesten gaan zoeken. Mijn moeder waarschuwde me daar al voor de eerste dag dat ik met haar binnen kwam, en zelf verbaasde het me ook niet zo heel erg dat ze met dat idee kwam.
Inmiddels heeft ze een jaar een nieuwe vriend die wel graag wil settelen. Zij werkt als kapster, hij als fietsenmaker. Ze is nu een half jaar zwanger, dus het is duidelijk geen ongelukje.
Maar vanwaar zoeken sommige mensen al vanaf jonge leeftijd zo enorm naar vastigheid? Waar zijn ze bang voor door er iets langer mee te wachten? Als je met zijn tweeën werkt in functies als Kapster en Fietsenmaker, waarom dan niet even kindloos blijven en genieten van elkaar en van het feit dat je iets meer kunt spenderen aan leuke dingen.
Een kind kan altijd nog, en ook weet je na een jaar samenzijn nog helemaal niet of je wel een heel leven aan elkaar vast wilt blijven zitten..
Als iemand op zijn 21e wil samenwonen, op zijn 23e wil trouwen en op zijn 27e 2 kinderen wil hebben, laat ze lekker.
Waar zeg ik dan dat ik bij ze gaan aanbellen om ze te vertellen dat ze hier per direct mee moeten stoppen?quote:Op maandag 20 januari 2014 10:29 schreef Catch22- het volgende:
Omdat ze dat fijn vinden? Ik snap niet zo goed waarom mensen willen oordelen over wat een ander doet en hoe hij zijn leven indeelt.
Als iemand op zijn 21e wil samenwonen, op zijn 23e wil trouwen en op zijn 27e 2 kinderen wil hebben, laat ze lekker.
[ Bericht 96% gewijzigd door Lienekien op 20-01-2014 10:58:35 ]
Dat het anders misschien niet meer lukt? Sommigen zijn bang dat ze anders tot hun 40e single blijven en dan geen kinderen kunnen krijgen - aldus een aantal vriendinnen. Nou ja dan moeten ze lekker settelen op hun 20e en een kind krijgen niet lang daarna. Maar ik ben toch blij dat ik nog kan doen en laten wat ik wilquote:Op maandag 20 januari 2014 10:27 schreef Mister_Bojangles het volgende:
Maar vanwaar zoeken sommige mensen al vanaf jonge leeftijd zo enorm naar vastigheid? Waar zijn ze bang voor door er iets langer mee te wachten?
Dat.quote:
Omdat ze dat fijn vinden? Ik snap niet zo goed waarom mensen willen oordelen over wat een ander doet en hoe hij zijn leven indeelt.
Als iemand op zijn 21e wil samenwonen, op zijn 23e wil trouwen en op zijn 27e 2 kinderen wil hebben, laat ze lekker.
En het combineren van werken en kinderen is veel gemakkelijker als je in de twintig bent dan wanneer je de veertig nadert. Dan gaan zij van hun leven genieten en zit jij in de luiers terwijl je het tempo en de druk eigenlijk niet meer fysiek bij kunt benen.
Een kind kan niet altijd nog natuurlijk, er zit wel een einddatum aan vast bij vrouwenquote:
Niet, maar je doet niet of het raar is (in ieder geval dat je het raar vindt).quote:
[..]
Waar zeg ik dan dat ik bij ze gaan aanbellen om ze te vertellen dat ze hier per direct mee moeten stoppen?
Lekker boeiend. Zij vinden het fijn om te settlen.
Ik ben overigens ook gaan samenwonen op mijn 25e, ik vind het wel fijn
Werk dan ook al vanaf mijn 21e.Maar hij vindt het ook raar. Dat mag toch? Anderen vinden het misschien raar dat TS nog geen kind heeft op z'n 23e.quote:
[..]
(in ieder geval dat je het raar vindt).
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.quote:
[..]
Een kind kan niet altijd nog natuurlijk, er zit wel een einddatum aan vast bij vrouwen
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
Eerder beginnen met het verdragen van een last om die last op latere leeftijd niet meer te verduren te krijgen.quote:
Vroeg kinderen kan een groot voordeel hebben. Ik heb een collega die al jong moeder was en zo eind dertig (kinderen groot genoeg om zichzelf te redden) besloot zich om te scholen en aan een tweede carrière te beginnen. En ze vindt het prettig om nu, in de veertig, niet meer 'in de kinderen' te zitten en op reis te kunnen met haar man.
quote:
[..]
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
.... O wacht jij weer. Dan laat maar.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Of je blijft lekker kinderloosquote:
[..]
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
Dat klinkt helemaal niet foutquote:
Herkenbaar. Ik heb nu ook 'die leeftijd' (eind 20) dat iedereen om me heen met kinderen bezig is, sommigen al met de tweede of zelfs derde. Moet er niet aan denken. Vooral niet aangezien mijn partner en ik allebei een druk leven hebben (qua werk en carrière) en we erg van verre en actieve reizen houden. Vooral een koter werkt erg beperkend en je offert als het ware 2 decennia van je leven op. Het kost klauwen vol geld of je carrière lijdt er onder. Want laten we wel wezen, beiden 40+ uur per week in je werk investeren zit er niet in tenzij je je kind dag in dag uit dropt in een kinderopvang, en dat is naar horen stervensduur.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
*boks*quote:
Herkenbaar. Ik heb nu ook 'die leeftijd' (eind 20) dat iedereen om me heen met kinderen bezig is, sommigen al met de tweede of zelfs derde. Moet er niet aan denken. Vooral niet aangezien mijn partner en ik allebei een druk leven hebben (qua werk en carrière) en we erg van verre en actieve reizen houden. Vooral een koter werkt erg beperkend en je offert als het ware 2 decennia van je leven op. Het kost klauwen vol geld of je carrière lijdt er onder. Want laten we wel wezen, beiden 40+ uur per week in je werk investeren zit er niet in tenzij je je kind dag in dag uit dropt in een kinderopvang, en dat is naar horen stervensduur.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Binden misschien. Zo van 'dit laat ik niet meer gaan en met een kind is weggaan lastiger'..? Ik weet 't ook niet.quote:
Wat ik persoonlijk raarder vind, is dat al die jonge mensen na nog geen halfjaar/jaar relatie kinderen gaan krijgen of zelfs al zwanger zijn.
Jong kinderen krijgen op zich snap ik dan wel weer enigszins, zeg maar, als je verder niet om een carrière maalt en vooral een gezin wilt stichten. Doe het dan jong, dan zijn ze als jij 50/55 bent het huis weer uit en kun je daarna nog, als het meezit, in goede gezondheid dingen doen. Als ik een kinderwens had gehad dan had ik 't ook rond m'n 24e/25e willen doen, net als m'n moeder, denk ik. Als ik die nu samen weer fijn dingen zie doen samen, zonder ons,
.Al die jonge mensen? Jij kent ze allemaal?quote:
Wat ik persoonlijk raarder vind, is dat al die jonge mensen na nog geen halfjaar/jaar relatie kinderen gaan krijgen of zelfs al zwanger zijn.
Kennissen van mij waren na elkaar een half jaar te kennen al zwanger, nu hebben ze er drie en komt ze erachter dat ze hem toch niet meer zo leuk vindt.quote:
[..]
Binden misschien. Zo van 'dit laat ik niet meer gaan en met een kind is weggaan lastiger'..? Ik weet 't ook niet.
Bezint, eer ge begint.
Jij hebt de OP niet gelezen? Het staat er toch echt duidelijk in.quote:
[..]
Al die jonge mensen? Jij kent ze allemaal?
Inderdaad. En hierom kan ik daar soms zo kwaad om worden.quote:Op maandag 20 januari 2014 10:54 schreef Mystikvm het volgende:
[..]
Kennissen van mij waren na elkaar een half jaar te kennen al zwanger, nu hebben ze er drie en komt ze erachter dat ze hem toch niet meer zo leuk vindt.
Bezint, eer ge begint.
O, jij refereert alleen aan wat de TS zegt. Dat was me niet duidelijk.quote:
[..]
Jij hebt de OP niet gelezen? Het staat er toch echt duidelijk in.
Maar bij te veel gaat het ook mis. Zitten rond hun 40é alsnog alleen en overspannen met 3 kinderen van 3 verschillende mannen.quote:
[..]
Dat het anders misschien niet meer lukt? Sommigen zijn bang dat ze anders tot hun 40e single blijven en dan geen kinderen kunnen krijgen - aldus een aantal vriendinnen. Nou ja dan moeten ze lekker settelen op hun 20e en een kind krijgen niet lang daarna. Maar ik ben toch blij dat ik nog kan doen en laten wat ik wil
Dat kan natuurlijk altijd gebeuren, ook als je pas later aan kinderen begint.quote:
[..]
Kennissen van mij waren na elkaar een half jaar te kennen al zwanger, nu hebben ze er drie en komt ze erachter dat ze hem toch niet meer zo leuk vindt.
Bezint, eer ge begint.
Natuurlijk. Maar ik denk wel dat, als je meer tijd neemt om elkaar te leren kennen, je de kansen op een breuk als je wel kinderen hebt, verkleint.quote:
[..]
Dat kan natuurlijk altijd gebeuren, ook als je pas later aan kinderen begint.
Maar er komt voor de meesten een moment dat ze iemand vinden waar ze zichzelf comfortabel voelen. Waarin ze minder behoefte hebben maar de blijven ronddolen en elk weekend te gaan stappen o.i.d. Dit is trouwens geen waarde-oordeel over deze levensstijl.
Maar ervaring leert dat vroeg of laat iedereen een moment krijgt dat hij zichzelf wil settelen. Opvoeding, jeugdervaringen, huidige relatie (of gebrek eraan) hebben hooguit invloed op wanneer niet op als (uitzonderingen daar gelaten)s
Niks voor mij overigens, maar ik kan het me wel voorstellen van die mensen.
Ik ben zo'n 'jonge' moeder en had totaal geen behoefte de vader van mijn kinderen te 'binden'. Ik was 23 en zag in dat als ik alles volgens het boekje zou doen, ik nog 5 jaar moest wachten met de vraag of wij samen aan kinderen wilden beginnen. Zou dat dan 'Nee' zijn, dan zou ik weer een andere partner meten zoeken en wederom zo'n 6 jaar in de 'verkenningsfase' moeten blijven hangen. Dus heb ik toen gewoon gekozen voor het krijgen van kinderen en vervolgens te kijken waar het schip zou stranden (wat het wel deed, maar dat had na 6 jaar wachten ook gekund). Mijn oudste is geboren toen ik 24 was.quote:
[..]
Binden misschien. Zo van 'dit laat ik niet meer gaan en met een kind is weggaan lastiger'..? Ik weet 't ook niet.
Zoals eerder gezegd is het combineren van werken en zorgen gemakkelijker als je zelf nog jong en fysiek sterk bent.. dus voor je carrière is jong kinderen krijgen handiger.quote:Jong kinderen krijgen op zich snap ik dan wel weer enigszins, zeg maar, als je verder niet om een carrière maalt en vooral een gezin wilt stichten. Doe het dan jong, dan zijn ze als jij 50/55 bent het huis weer uit en kun je daarna nog, als het meezit, in goede gezondheid dingen doen. Als ik een kinderwens had gehad dan had ik 't ook rond m'n 24e/25e willen doen, net als m'n moeder, denk ik. Als ik die nu samen weer fijn dingen zie doen samen, zonder ons,
Met jouw rekenvoorbeeld.. raak ik de weg kwijt. Voor mij ben je een jonge ouder als je voor je 25ste een kind hebt. Jij stelt dat je dan rond je 50/55ste uit de kinderen bent.. Dan zijn ze dus 25/30 als ze het huis uit gaan? Of kan je stellen dat je je eigen leven weer vol op kunt pakken als ze 18 zijn? Dan ben je als jonge moeder dus 43..
Dat denk ik ook wel,en ook het vermoeden/de realiteit dat er niet veel zal veranderen als je nog 5 à 10 jaar wacht met kinderen op het gebied van carrière en dergelijken.quote:
Ts geeft ook aan, deze mensen zijn doorgaans niet hoog opgeleid. Komt dit ook juist niet voor bij lageropgeleiden? Op jongere leeftijd gesetteld en tevreden zijn met de situatie zoals die is.Als je geen verdere ambities hebt op werk- of studiegebied, wat houdt je dan inderdaad tegen om aan kinderen te beginnen? En aan de andere kant van het spectrum zitten dan de mensen die eerst carrière willen maken en dan op hun 40e nog haast moeten maken om zwanger te worden. Hangt toch allemaal volledig af van waar je prioriteiten op een bepaald moment liggen?
Klopt. Mijn jongste is 18 als ik 47 ben. Vind ik wel een prettig idee.. beter dan dat ik tegen die tijd 57 zou zijn.quote:Op maandag 20 januari 2014 11:08 schreef motorbloempje het volgende:
Als je op je 25e (en dat vind ik jong) begint met kinderen en je hebt er meerdere dan kan het zomaar zijn dat een kind dat met 20 het huis uit gaat betekent dat jij op dat moment een jaar of 50 bent. Zomaar een idee.
Uiteindelijk zijn je sociale contacten vaak (maar nooit voor 100%) gewoon een spiegel van jezelf, maar je bent daarin geen slaaf en kunt zelf je eigen weg zoeken... het is heus niet moeilijk een ander leven te leiden dan vrienden, en ook is het mogelijk niet te voldoen aan cliché's.
Mensen met kinderen _hoeven_ niet enkel nog tijd daaraan besteden (dat sommigen dat wel doen en kennelijk hun wereld daaromheen draait, is hún probleem... overigens heb ikzelf eigenlijk het idee dat juist de 'ouderen' die later kinderen krijgen, vaak een sterkere 'grootouder'-rol gaan spelen en opeens overdreven 'alles' voor hun kind gaan doen en er niet over kunnen ophouden).
Hier ben ik het wel mee eens. Van mijn echt goede vrienden heeft niemand kinderen. Mensen komen en gaan en als je je niet kunt identificeren met mensen die jong aan kinderen beginnen, dan komen er vanzelf andere mensen die wel jouw instelling delen.quote:
Vreemd dat mensen bang worden van de 'Facebook timeline' of 'berichten van anderen'... kennelijk voelen zulke mensen een enorme sociale dwang, of een behoefte hetzelfde te doen als hun 'vrienden'.
Uiteindelijk zijn je sociale contacten vaak (maar nooit voor 100%) gewoon een spiegel van jezelf, maar je bent daarin geen slaaf en kunt zelf je eigen weg zoeken... het is heus niet moeilijk een ander leven te leiden dan vrienden, en ook is het mogelijk niet te voldoen aan cliché's.
Is het zelfopgelegde peer pressure of is het daadwerkelijke peer pressure?
quote:
[..]
Hier ben ik het wel mee eens. Van mijn echt goede vrienden heeft niemand kinderen. Mensen komen en gaan en als je je niet kunt identificeren met mensen die jong aan kinderen beginnen, dan komen er vanzelf andere mensen die wel jouw instelling delen.
Mee eens.Want je 'comfortabel' voelen bij je partner houdt in dat je dan maar aan kinderen moet beginnen?quote:
Maar er komt voor de meesten een moment dat ze iemand vinden waar ze zichzelf comfortabel voelen.
Ik denk overigens dat dit juist een fout is die veel mensen maken; vanwege een of andere rare maatschappelijke standaard maar aan kinderen beginnen zodra de relatie 'goed gaat'. Ik verbaas me elke keer maar weer over het aantal alleenstaande moeders van mijn leeftijd die een of soms zelfs meerdere kinderen van inmiddels ex-vrienden hebben. Ik denk dat (vooral jonge) mensen over het algemeen eens wat beter moeten nadenken over kinderen; ik ken genoeg koppels die maar aan kinderen zijn begonnen omdat dat 'leuk' is en iedereen in hun omgeving ze dat aanpraat, terwijl ze er vooral financieel niet eens klaar voor zijn. Ook tussen de vele mensen in mijn vrienden- en kennissenkring die aan kinderen zijn begonnen, zitten veel gevallen tussen die er naar mijn mening absoluut niet klaar voor zijn. Sommigen wonen zelfs nog thuis!Mijn vriendin en ik zijn nooit types geweest met een drang om elke week maar uit te moeten gaan, geen kinderen voor nodig...quote:Waarin ze minder behoefte hebben maar de blijven ronddolen en elk weekend te gaan stappen o.i.d. Dit is trouwens geen waarde-oordeel over deze levensstijl.
Ik ben het met je eens dat veel mensen niet echt nadenken over de implicaties en vaak overgaan tot kinderen 'omdat het hoort', maar dat doet niets af aan hun wens, natuurlijk.
Gadverdammequote:
[..]
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
wat een nare gedachtes heb jij.
(Wingman condooms, kan geen screenshot maken want zit op tablet).Maar ik snap het ook niet echt nee... Vroeger buurmeisje van mij bijv. Waren ongeveer even oud, zaten op dezelfde basisschool etc. Ging ik op die leeftijd nog wel eens mee om. Zij ging vervolgens naar vmbo, ik naar vwo. Lange tijd niet gesproken noch van gehoord, om er vervolgens twee jaar geleden achter gekomen dat ze een vriend heeft, is gaan samenwonen en inderdaad zwanger is
Terwijl ik maar wat aankut, nog lekker zit te studeren en samenwonen überhaupt nooit in me is opgekomen 
Nee, ik zou het echt absoluut niet willen op die leeftijd. Settelen kun je altijd nog. Maar misschien ligt dat aan mij.
Of gewoon, omdat je dat ook leuk vindt. Soms zitten daar geen rampzalige stoornissen achter.quote:
Vreemd dat mensen bang worden van de 'Facebook timeline' of 'berichten van anderen'... kennelijk voelen zulke mensen een enorme sociale dwang, of een behoefte hetzelfde te doen als hun 'vrienden'.
Wij wilde beide vroeg aan kinderen beginnen, voor mij dan wat vroeger als voor hem aangezien er 7 jaar tussen zit. Alle voorwaarden waren er, een langere, stabiele relatie, financieen in orde(genoeg iig), een kinderwens bij beide.
Voor ons was het idee van een kind dan ook geen idee van vrijheidsbeperking e.d., dat is denk ik het grote verschil tussen wel toe zijn aan kinderen en niet toe zijn aan kinderen(of zelfs helemaal geen kinderwens hebben). Zodra je "eraan toe" bent denk je niet in termen van wat allemaal niet meer zou kunnen, hoe een kind je leven in de weg zal zitten, maar denk je in termen van wat een kind toevoegt aan je leven.
Nu zaten we qua financieen toen goed genoeg, maar nu hebben we het een heel stuk breder, dat met een puberzoon, kortom, we kunnen doen wat we willen. Ik zou nu dan weer niet in de luiers willen zitten, heb mijn leven nu helemaal uitgebouwd, heb zeer tijdrovende hobby's. Een baby zou daar nu niet goed inpassen, toen paste het perfect. Kwam wat ik deed in het leven perfect overeen met een baby erbij.
Zeg ik dat ergens?quote:
[..]
Want je 'comfortabel' voelen bij je partner houdt in dat je dan maar aan kinderen moet beginnen?
[..]
Mijn vriendin en ik zijn nooit types geweest met een drang om elke week maar uit te moeten gaan, geen kinderen voor nodig...
Hier leg je zelf eigenlijk al uit waarom. Lager opgeleiden zijn eerder klaar met hun opleiding en beginnen dus eerder aan het werkende leven. Als je daar vastigheid in hebt (vaste baan en relatie), waarom zou je dan nog wachten? Mijn gok (al kan ik die totaal niet staven) is dat als je zou tellen vanaf het moment dat mensen een vaste baan hebben na hun opleiding, mensen van verschillende opleidingsniveau's rond hetzelfde moment aan kinderen beginnen. Omdat mensen die hbo of universitair zijn opgeleid nu eenmaal later klaar zijn dan mensen met een mbo opleiding krijgen ze automatisch ook later kinderen als ze eerst een vaste baan willen hebben.quote:
Die meiden zijn 22-24 jaar, en daarmee heb je nog een flink aantal jaren voor de boeg om kinderen te krijgen. De meesten zijn bovendien (nog) niet heel erg hoog opgeleid, dus in hun geval had het misschien geloond om eerst nog even door te studeren of om een paar jaartjes te werken zodat je leuke dingen van dat geld kunt doen als reizen, hobby's, vrije tijd..
Andere kant van het verhaal, die handige jonge moeder krijgt ook een gehandicapt kind (ja, dat gebeurt ook) en zit daar de rest van haar leven aan vast, terwijl ze nooit heeft kunnen genieten van haar vrije jaren (en die ook niet meer zal krijgen)quote:
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
Of die handige jonge moeder krijgt als ze eindelijk tijd voor zichzelf heeft, een kwaal die alles verziekt. Reuma, MS, borstkanker.. Ken genoeg mensen die op hun 50ste al ziek of zelfs overleden waren..
[ Bericht 5% gewijzigd door Noordsestern op 20-01-2014 15:00:12 ]
Omdat ze naar het licht toe groeien. Als je de planten van tijd tot tijd zou draaien terwijl de bananen groeien zouden ze recht zijn. Nog andere vragen?quote:
Haha.quote:
[..]
Omdat ze naar het licht toe groeien. Als je de planten van tijd tot tijd zou draaien terwijl de bananen groeien zouden ze recht zijn. Nog andere vragen?
Err, waarom willen sommige mensen zo graag laat settelen?
Omdat ze bang zijn dat ze door te settelen hun vrijheid kwijtraken om te reizen en te stappen. Dit idee krijgen ze doordat ze vrienden waarmee ze vroeger gingen stappen en reizen zien settelen en deze mensen niet meer beschikbaar zijn voor reizen en stappen. Het gebruikte excuus is dat ze dan geen oppas hebben voor de kinderen etc., waardoor de mensen die laat willen settelen concluderen dat de gesettelden geen vrijheid meer hebben en saai zijn geworden.quote:
[..]
Haha.
Err, waarom willen sommige mensen zo graag laat settelen?
Jij bent wel goed bezig, kerel!quote:
[..]
Omdat ze bang zijn dat ze door te settelen hun vrijheid kwijtraken om te reizen en te stappen. Dit idee krijgen ze doordat ze vrienden waarmee ze vroeger gingen stappen en reizen zien settelen en deze mensen niet meer beschikbaar zijn voor reizen en stappen. Het gebruikte excuus is dat ze dan geen oppas hebben voor de kinderen etc., waardoor de mensen die laat willen settelen concluderen dat de gesettelden geen vrijheid meer hebben en saai zijn geworden.
Waarom willen andere mensen dan juist wel graag jong settelen? Topic niet helemaal doorgelezen dus misschien had je daar ook al antwoord op gegeven?
Want je hele leven maar een beetje werken en partyen, dat lijkt mij eerlijk gezegd een beetje een 'leeg' bestaan.
Wat ik daarmee bedoel: Een kennis van mij moet haar kindje leren omgaan met kwetsende opmerkingen en rare blikken (hij heeft een fysieke afwijking)
Mijn 'zorgen': Ik moet nog een outfit hebben voor dat themafeest, waar kunnen we volgend weekend pitten als we gaan stappen in Eindhoven, hoe betaal ik dat weekje Barcelona en ohja, ik heb een deadline. Als ik dat vergelijk, vind ik mijn leventje en mijn zorgjes toch wat oppervlakkig. Echt iets dat past bij een onvolwassen persoon. En ik ben al ver in de dertig!
Maar het lukt nog niet echt. Ik zie zelfs op tegen de zwangerschap, dan mag je geen wijntje drinken! Ik ben heel principieel, dus ik twijfel geen moment of ik het wel vol zou kunnen houden. maar zolang zonder wijntje is niet leuk.
Soms denk ik 'wat als ik door een ziekte geen kinderen zou kunnen krijgen?' En het eerste wat er door mijn hoofd schiet is “YES! Vrijheid blijheid, lekker doen waar je zin in hebt, zonder alles eerst te moeten plannen'.
Misschien komt het nog wel. Ik moet geduld hebben. Maar ik word wel steeds ouder.
Gokje van mijn kant:quote:
[..]
Jij bent wel goed bezig, kerel!
Waarom willen andere mensen dan juist wel graag jong settelen? Topic niet helemaal doorgelezen dus misschien had je daar ook al antwoord op gegeven?
Hier leg je zelf eigenlijk al uit waarom. Lager opgeleiden zijn eerder klaar met hun opleiding en beginnen dus eerder aan het werkende leven. Als je daar vastigheid in hebt (vaste baan en relatie), waarom zou je dan nog wachten? Mijn gok (al kan ik die totaal niet staven) is dat als je zou tellen vanaf het moment dat mensen een vaste baan hebben na hun opleiding, mensen van verschillende opleidingsniveau's rond hetzelfde moment aan kinderen beginnen. Omdat mensen die hbo of universitair zijn opgeleid nu eenmaal later klaar zijn dan mensen met een mbo opleiding krijgen ze automatisch ook later kinderen als ze eerst een vaste baan willen hebben.quote:
Die meiden zijn 22-24 jaar, en daarmee heb je nog een flink aantal jaren voor de boeg om kinderen te krijgen. De meesten zijn bovendien (nog) niet heel erg hoog opgeleid, dus in hun geval had het misschien geloond om eerst nog even door te studeren of om een paar jaartjes te werken zodat je leuke dingen van dat geld kunt doen als reizen, hobby's, vrije tijd..
Wat een zwart/wit zeg. Het leven heeft wel meer te bieden dan kinderen of partyen.quote:
Ik zou zelf erg graag 'toe zijn' aan een kind btw.
Want je hele leven maar een beetje werken en partyen, dat lijkt mij eerlijk gezegd een beetje een 'leeg' bestaan.
Wat ik daarmee bedoel: Een kennis van mij moet haar kindje leren omgaan met kwetsende opmerkingen en rare blikken (hij heeft een fysieke afwijking)
Mijn 'zorgen': Ik moet nog een outfit hebben voor dat themafeest, waar kunnen we volgend weekend pitten als we gaan stappen in Eindhoven, hoe betaal ik dat weekje Barcelona en ohja, ik heb een deadline. Als ik dat vergelijk, vind ik mijn leventje en mijn zorgjes toch wat oppervlakkig. Echt iets dat past bij een onvolwassen persoon. En ik ben al ver in de dertig!
Maar het lukt nog niet echt. Ik zie zelfs op tegen de zwangerschap, dan mag je geen wijntje drinken! Ik ben heel principieel, dus ik twijfel geen moment of ik het wel vol zou kunnen houden. maar zolang zonder wijntje is niet leuk.
Soms denk ik 'wat als ik door een ziekte geen kinderen zou kunnen krijgen?' En het eerste wat er door mijn hoofd schiet is “YES! Vrijheid blijheid, lekker doen waar je zin in hebt, zonder alles eerst te moeten plannen'.
Misschien komt het nog wel. Ik moet geduld hebben. Maar ik word wel steeds ouder.
Precies. Mijn leven is verre van inhoudsloos, maar blijkbaar is je bestaan zonder betekenis als je geen kinderen hebt.quote:Op maandag 20 januari 2014 15:59 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Wat een zwart/wit zeg. Het leven heeft wel meer te bieden dan kinderen of partyen.
Dit.quote:
Laat mensen lekker doen waar ze zin in hebben.
Het is alleen wel ongelooflijk saai.
Niet iedereen heet Indiana Jones hequote:
[..]
Dit.
Het is alleen wel ongelooflijk saai.
Nee, maar je hebt ook een andere uiterste. Ik ben 23 en ken inmiddels al wel wat mensen die samenwonen. Als je gelukt hebt kunnen ze misschien nog één keer in de twee maanden wat afspreken en waar je vroeger tot vier uur 's nachts met ze bier kon drinken, is het nu koffie op zaterdagmiddag of doordeweeks dineren. Maar goed, dat is dus mijn ervaring.quote:
[..]
Niet iedereen heet Indiana Jones he
Dat heb je, zo gauw er een partner is gevondenquote:
[..]
Nee, maar je hebt ook een andere uiterste. Ik ben 23 en ken inmiddels al wel wat mensen die samenwonen. Als je gelukt hebt kunnen ze misschien nog één keer in de twee maanden wat afspreken en waar je vroeger tot vier uur 's nachts met ze bier kon drinken, is het nu koffie op zaterdagmiddag of doordeweeks dineren. Maar goed, dat is dus mijn ervaring.
Oh nee, dat idee heb ik juist niet. Nadat ze die vriend of vriendin kregen waren ze nog wel te porren voor leuke dingen. Het was juist het samenwonen.quote:
[..]
Dat heb je, zo gauw er een partner is gevonden
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.quote:
Voor ons was het idee van een kind dan ook geen idee van vrijheidsbeperking e.d., dat is denk ik het grote verschil tussen wel toe zijn aan kinderen en niet toe zijn aan kinderen(of zelfs helemaal geen kinderwens hebben). Zodra je "eraan toe" bent denk je niet in termen van wat allemaal niet meer zou kunnen, hoe een kind je leven in de weg zal zitten, maar denk je in termen van wat een kind toevoegt aan je leven.
Is volgens mij ook ooit eens onderzocht, dat kinderloze stellen over het algemeen gelukkiger zijn dan stellen met kinderen.quote:
[..]
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.
Dat kan een valkuil zijn ja denk ik, je moet er ook geen groot roze wolk idee bij verzinnen, want dan kan het best weleens goed tegenvallen.quote:
[..]
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.
Maar ook met een realistisch beeld zal iemand die wel toe is aan kinderen er anders naar kijken dan iemand die niet toe is aan kinderen. Het is maar net wat zwaarder weegt, het positieve of het negatieve.
Zie het als een gesprek tussen iemand die dolgraag een hond wil en iemand die geen hond wil, degene die wel graag wil noemt allemaal pluspunten en neemt de minpunten(in de regen ook moeten wandelen, niet zomaar een nachtje weg kunnen blijven enz) voor lief, dat weegt dan niet op tegen het positieve(lief, gezellig, mooie strandwandelingen ik verzin maar wat). Maar voor iemand die geen hond wil wegen juist die negatieve kanten zwaarder, die focussed meer daar op.
Bah. Weg ermee.
Als je op je 22e/23e een kind neemt terwijl je geen fatsoenlijke baan hebt, dan ben je gewoon een tokkie imo.quote:
[..]
Een kind kan niet altijd nog natuurlijk, er zit wel een einddatum aan vast bij vrouwen
Sommigen hebben dan echt pas net een relatie, en voor je het weet staat er op Facebook dat ze een kind krijgen... Ik kan dat toch niet erg verstandig vinden na een relatie van 6-12 maanden, maar wie ben ik..
Ken persoonlijk een meisje die nu zwanger is.. Heeft vroeger ook achter mij aangezeten, wilde altijd al graag een vriendje, op de bank hangen, vastigheid... Toen ze 15 was al...
Dat moet ze natuurlijk lekker zelf weten, maar ze heeft nu een vriend die een kop kleiner is dan haar, ziet er echt niet uit. Wel heeft hij haar zwanger gemaakt, en wonen nu samen in een klein appartementje.
Natuurlijk weet ik niet hoe het er daar binnenshuis aan toe gaat, maar het zou me niets verbazen als de nieuwigheid er straks af is dat ze denkt ; hmm misschien heb ik toch iets te snel gehandeld.
Ken namelijk ook zo'n situatie waarin ze al 2 kinderen hebben. Samengekomen in '10. In 3 jaar tijd even 2 kinderen uitgepoept. Hij automonteur, flinke ruzie gekregen, nu gescheiden, hij vreemdgegaan, zij met die kiddo's bij haar moeder. Tja
Domme tokkies weer.quote:
Ik heb zelf wel eens mijn twijfels bij het idee van veel jonge mensen om me heen die kinderen krijgen.
Sommigen hebben dan echt pas net een relatie, en voor je het weet staat er op Facebook dat ze een kind krijgen... Ik kan dat toch niet erg verstandig vinden na een relatie van 6-12 maanden, maar wie ben ik..
Ken persoonlijk een meisje die nu zwanger is.. Heeft vroeger ook achter mij aangezeten, wilde altijd al graag een vriendje, op de bank hangen, vastigheid... Toen ze 15 was al...
Dat moet ze natuurlijk lekker zelf weten, maar ze heeft nu een vriend die een kop kleiner is dan haar, ziet er echt niet uit. Wel heeft hij haar zwanger gemaakt, en wonen nu samen in een klein appartementje.
Natuurlijk weet ik niet hoe het er daar binnenshuis aan toe gaat, maar het zou me niets verbazen als de nieuwigheid er straks af is dat ze denkt ; hmm misschien heb ik toch iets te snel gehandeld.
Ken namelijk ook zo'n situatie waarin ze al 2 kinderen hebben. Samengekomen in '10. In 3 jaar tijd even 2 kinderen uitgepoept. Hij automonteur, flinke ruzie gekregen, nu gescheiden, hij vreemdgegaan, zij met die kiddo's bij haar moeder. Tja
Je lijkt zelf wel een klein kind, man.quote:
Gadverdamme zeg. Als ik al die kinderen zie dan word ik al misselijk. Of jonge kleffe stelletjes die je met een bezem kunt wegvegen.
Bah. Weg ermee.
Dit is ook mijn ideaal.quote:
Herkenbaar. Ik heb nu ook 'die leeftijd' (eind 20) dat iedereen om me heen met kinderen bezig is, sommigen al met de tweede of zelfs derde. Moet er niet aan denken. Vooral niet aangezien mijn partner en ik allebei een druk leven hebben (qua werk en carrière) en we erg van verre en actieve reizen houden. Vooral een koter werkt erg beperkend en je offert als het ware 2 decennia van je leven op. Het kost klauwen vol geld of je carrière lijdt er onder. Want laten we wel wezen, beiden 40+ uur per week in je werk investeren zit er niet in tenzij je je kind dag in dag uit dropt in een kinderopvang, en dat is naar horen stervensduur.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Misschien zijn ze wel heel gelukkig. Ik heb zelf ook jonge ouders en m'n eerste 5 jaar in een klein appartementje gewoond. Geen trauma's aan overgehouden en m'n ouders houden nog zielsveel van elkaar. Het kan ook goed gaan.quote:
Ik heb zelf wel eens mijn twijfels bij het idee van veel jonge mensen om me heen die kinderen krijgen.
Sommigen hebben dan echt pas net een relatie, en voor je het weet staat er op Facebook dat ze een kind krijgen... Ik kan dat toch niet erg verstandig vinden na een relatie van 6-12 maanden, maar wie ben ik..
Ken persoonlijk een meisje die nu zwanger is.. Heeft vroeger ook achter mij aangezeten, wilde altijd al graag een vriendje, op de bank hangen, vastigheid... Toen ze 15 was al...
Dat moet ze natuurlijk lekker zelf weten, maar ze heeft nu een vriend die een kop kleiner is dan haar, ziet er echt niet uit. Wel heeft hij haar zwanger gemaakt, en wonen nu samen in een klein appartementje.
Natuurlijk weet ik niet hoe het er daar binnenshuis aan toe gaat, maar het zou me niets verbazen als de nieuwigheid er straks af is dat ze denkt ; hmm misschien heb ik toch iets te snel gehandeld.
Ik heb een sterke drang tot settelen, maar dat gaat voor mij niet hand in hand met een kinderwens. Het uit zich bij mij op hele andere manieren.quote:
Ik heb heel lang hetzelfde als TS gehad. Dat ik dacht van settelen
Maar er komt voor de meesten een moment dat ze iemand vinden waar ze zichzelf comfortabel voelen. Waarin ze minder behoefte hebben maar de blijven ronddolen en elk weekend te gaan stappen o.i.d. Dit is trouwens geen waarde-oordeel over deze levensstijl.
Maar ervaring leert dat vroeg of laat iedereen een moment krijgt dat hij zichzelf wil settelen. Opvoeding, jeugdervaringen, huidige relatie (of gebrek eraan) hebben hooguit invloed op wanneer niet op als (uitzonderingen daar gelaten)s
Dat is vaak wel irritant ja, maar dat komt denk ik ook doordat anderen (mensen zoals jij en ik) cynisch worden van dat zoetsappige gezeik.quote:
Moet zeggen dat mijn kinderwens ook redelijk is beïnvloed de afgelopen jaren. Een paar jaren geleden leek het me nog wel leuk om ooit een kleine rond te hebben lopen, maar sinds je op je pauze op het werk, op Facebook en bij familiebezoeken door (vaak jonge) ouders constant geconfronteerd wordt met verhalen, filmpjes en foto's van lachende, krijsende, poepende, kotsende en schreeuwerige baby's van overtrotse ouders, heb ik werkelijk een afkeer voor kinderen gekregen. Vooral van die overenthousiaste en überpositieve berichten op Facebook; je ziet meteen in welke huishoudens en relaties het slecht gaat...
Ja fijn! Dus als jij 50-55 bent, ben je eindelijk verlost van die krengen en dan kun je alsnog 10-15 jaar krom liggen voor je werkgever terwijl je ook op je 20ste had kunnen genieten van het goeie leven.quote:
[..]
Klopt. Mijn jongste is 18 als ik 47 ben. Vind ik wel een prettig idee.. beter dan dat ik tegen die tijd 57 zou zijn.
Bwehe, da's mijn grote angst. Heb je ineens zo'n leuke baby.. blijkt al die schattigheid niet op te wegen tegen de keiharde werkelijkheid.quote:
[..]
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.
schijt de hele boel onder omg bahquote:Op maandag 20 januari 2014 23:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
Bwehe, da's mijn grote angst. Heb je ineens zo'n leuke baby.. blijkt al die schattigheid niet op te wegen tegen de keiharde werkelijkheid.
In Nederland kan je dan toch gewoon nog kiezen voor een postnatale abortus?quote:
haha ja of je krijgt kind met rood haar. Nou dag droom.
Even postnatale googlen hoor... brbquote:
[..]
In Nederland kan je dan toch gewoon nog kiezen voor een postnatale abortus?
Tot zoquote:
[..]
Even postnatale googlen hoor... brb
Hoezo zou hij op z'n 20ste niet krom liggen?quote:Op maandag 20 januari 2014 23:41 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ja fijn! Dus als jij 50-55 bent, ben je eindelijk verlost van die krengen en dan kun je alsnog 10-15 jaar krom liggen voor je werkgever terwijl je ook op je 20ste had kunnen genieten van het goeie leven.
Wat is keihard?quote:
[..]
Bwehe, da's mijn grote angst. Heb je ineens zo'n leuke baby.. blijkt al die schattigheid niet op te wegen tegen de keiharde werkelijkheid.
Niet alleen dat. Maandenlang toeleven naar HET moment, waarbij je een sugar rush x 50.000 krijgt die puur en alleen hormoongedreven is. Hormoontjes weer normaal, dan blijft alleen de liefde die je voelt voor je kind.quote:
[..]
schijt de hele boel onder omg bah
Het zal ongetwijfeld intenser zijn dan een normale liefdesrelatie maar iedere relatie kent het moment waarop je beseft: 'daar zit je dan, het leek allemaal zo prachtig fantastisch maar zo op de regenachtige saaie pyjama-zondagmiddag na 14 racekak luiers is er weinig meer over van de initiele euforie'.
Dat doet geen afbreuk aan de liefde die er is, maar iedereen flikkert vroeg of laat van die roze wolk af.
Ouder1 is een zij.quote:
[..]
Hoezo zou hij op z'n 20ste niet krom liggen?
En op je twintigste heb je geen echte verplichtingen zoals hypotheek en noem maar op. Beetje werken, niet te bewust bezig met carriere, zolang je je baan maar houdt en een beetje rond kunt komen. Verder vooral genieten. Als jij wel op je 20ste krom lag, dan heb je in mijn optiek iets gemist.
Dat heb ik ook, maar doet er niet toe in dit topic. Verder, je kunt altijd hulp krijgen bij betalingsproblemen.quote:Op maandag 20 januari 2014 23:59 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ouder1 is een zij.
En op je twintigste heb je geen echte verplichtingen zoals hypotheek en noem maar op. Beetje werken, niet te bewust bezig met carriere, zolang je je baan maar houdt en een beetje rond kunt komen. Verder vooral genieten. Als jij wel op je 20ste krom lag, dan heb je in mijn optiek iets gemist.
ja , okay, je kan ook reizen maken of je op je werk storten. Maar ik blijf de angst hebben dat dat leeg aan voelt.quote:
[..]
Wat een zwart/wit zeg. Het leven heeft wel meer te bieden dan kinderen of partyen.
Bijzondere reizen zijn gaaf, maar ik denk dat je op het einde van de rit meer voldoening haalt uit het feit dat je een jong mens hebt begeleid naar volwassenheid.
Dan kan je altijd nog genieten.
Zelf woon ik al samen sinds mijn 23ste maar kinderen hoeft voor mij nog niet.
Dat zie ik rond mijn 28ste wel.
En tot op heden geniet ik met volle teugen.
Dat herken ik wel. Er is iets dat het een volledig taboe maakt om de negatieve kanten van het hebben van kinderen te bespreken/uiten.quote:
[..]
Dat is vaak wel irritant ja, maar dat komt denk ik ook doordat anderen (mensen zoals jij en ik) cynisch worden van dat zoetsappige gezeik.
Veel verder dan dat komen veel kinderloze mensen dan ook niet terwijl die luiers echt niet zo'n probleem zijn. Dat huilen 's nachts valt met de overgrote meerderheid van de baby's ook wel mee en duurt ook niet zo heel lang. Voor mij zijn de nadelen vooral het gebonden zijn (lastig om je huis uit te gaan, op visite te gaan, te sporten e.d.) en de vele verplichtingen zoals school (halen en brengen), zwemles, (tand)artsen bezoek, vergaderingen, bij moeten springen op school, kleding kopen, huiswerk, ziekte, zorgen (kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen) en de vele aandacht die kinderen nodig hebben. Stuk voor stuk goed te doen en geen probleem en je groeit er ook wel in en ja, je krijgt er ook heel veel voor terug.. Maar het is best zwaar, zeker naast een fulltime baan, en dat heb ik eigenlijk pas gemerkt op de dagen dat ik geen kinderen thuis had (uit logeren e.d.). Op die dagen had ik ineens zoveel vrije tijd dat ik niet wist wat ik er mee moest doen (en ja; dan werkte ik dus wel gewoon fulltime).quote:
[..]
schijt de hele boel onder omg bah
Ik denk dat wanneer je dit gewoon zegt dat je dan als waardeloze ouder wordt weggezet want een ouder mag dit niet zeggen.
Btw; Mocht ik mijn leven over kunnen doen dan zou ik weer voor kinderen kiezen. Het is het allemaal zeker wel waard.
Mogen oude mensen dat wel, of moet je op je 42ste ook eerst 5 jaar een relatie hebben voor je aan kinderen begint?quote:
Wat ik persoonlijk raarder vind, is dat al die jonge mensen na nog geen halfjaar/jaar relatie kinderen gaan krijgen of zelfs al zwanger zijn.
Er is niets logisch aan, vrouwen willen snel het plaatje compleet en denken dan dat hun leven eindelijk af is.
Een deel komt daar wel op terug, met alle drama van dien...
Dat is een aparte, ik ben nogsteeds niet van die roze wolk afgevallen. Dat had ik wel verwacht, dat dat gevoel "normaler" zou worden, maar dat is niet zo.quote:
[..]
Niet alleen dat. Maandenlang toeleven naar HET moment, waarbij je een sugar rush x 50.000 krijgt die puur en alleen hormoongedreven is. Hormoontjes weer normaal, dan blijft alleen de liefde die je voelt voor je kind.
Het zal ongetwijfeld intenser zijn dan een normale liefdesrelatie maar iedere relatie kent het moment waarop je beseft: 'daar zit je dan, het leek allemaal zo prachtig fantastisch maar zo op de regenachtige saaie pyjama-zondagmiddag na 14 racekak luiers is er weinig meer over van de initiele euforie'.
Dat doet geen afbreuk aan de liefde die er is, maar iedereen flikkert vroeg of laat van die roze wolk af.
Tuurlijk veranderd de band wel, een baby is iets heel anders dan een puber en natuurlijk zijn er ook achter het behang plak momenten, maar dat "oergevoel" blijft. Er gaat nogsteeds een gevoel van innig geluk door me heen als we samen op de bank hangen om een film te kijken en hij lekker tegen me aan zit bv. Trots, geluk, vrolijkheid, het wisselt zich af met soms irritatie(gvd hij zou zijn kamer opruimen!), een facepalm gevoel(hoe dom kan je zijn om een touw aan je stuur te binden als 7 jarige?), soms zelfs boosheid, bezorgdheid en ga zo maar door.
Het is een hele intense relatie, het intense is er nooit vanaf gegaan. Het is echt niet altijd alleen maar kusje kroel, maar de roze wolk overheerst wel.
Zelf zou ik ook nu nog niet aan kinderen willen beginnen, op zo een jonge leeftijd lijkt het mij zowel carrière gericht als op je "vrijheid" een groot blok.
Het is niet zo zeer dat wij ons perse wouden gaan "settelen" maar beide werken we fulltime en op een gegeven moment (zeker omdat we al sinds ongeveer 7 maanden samen bij haar ouders woonden) ga je toch neigen naar een eigen plek samen.
Verder willen wij voorlopig de komende 5 jaar of iets in die richting nog geen kinderen, niet zo zeer vanwege een studie (beide doen we geen studie meer) maar meer omdat we nog lekker onafhankelijk willen zijn.
Bij ons was het puur gewoon... Waarom niet? we hebben het geld ervoor en je wilt toch onafhankelijk zijn van anderen.
Voor de nieuwsgierige onder ons, wij hebben nu 13 maanden een relatie (Bedankt Fok!)
Amenquote:
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Ja, ergens vind ik dat je, jong of oud, gewoon een langdurige en stabiele relatie moet hebben voordat je denkt aan samen een kind maken.quote:
[..]
Mogen oude mensen dat wel, of moet je op je 42ste ook eerst 5 jaar een relatie hebben voor je aan kinderen begint?
Bijspringen op school. Ook zoiets. Dat wordt steeds normaler gevonden. Alsof de bakker je vraagt 'maandag arriveert er een grote lading bakmeel, zou jij mee kunnen helpen sjouwen?quote:
Dus als je op je 20ste 4 jaar verkering hebt is dat een geschikter moment dan wanneer je op je 40ste een jaar een relatie hebt voor je zwanger probeert te worden?quote:
[..]
Ja, ergens vind ik dat je, jong of oud, gewoon een langdurige en stabiele relatie moet hebben voordat je denkt aan samen een kind maken.
Ik heb het nu 3 keer nagelezen, maar begrijp nog steeds niet hoe je dát uit mijn post hebt kunnen halen.quote:
[..]
Dus als je op je 20ste 4 jaar verkering hebt is dat een geschikter moment dan wanneer je op je 40ste een jaar een relatie hebt voor je zwanger probeert te worden?
Euhm, dat is gewoon wat je impliceert hoor. Het zou beter zijn om eerst een langdurige en stabiele relatie te hebben. Dus iemand van begin 20 met vier jaar achter de kiezen kan beter een kind krijgen dan iemand van 40 met een relatie van een jaar.quote:
[..]
Ik heb het nu 3 keer nagelezen, maar begrijp nog steeds niet hoe je dát uit mijn post hebt kunnen halen.
Had ik er dan uit moeten concluderen dat als je als 40-plusser een relatie krijgt dat je dan sowieso maar niet meer aan kinderen moet beginnen?quote:
[..]
Ik heb het nu 3 keer nagelezen, maar begrijp nog steeds niet hoe je dát uit mijn post hebt kunnen halen.
Want als vrouw heb je dan geen 5 jaar de tijd meer.
Natuurlijk niet, gewoon te oud. Trouwens, 40+ ers krijgen dan grote kans op Downtjes enzo, wie zit daar nu op te wachten?quote:
[..]
Had ik er dan uit moeten concluderen dat als je als 40-plusser een relatie krijgt dat je dan sowieso maar niet meer aan kinderen moet beginnen?
Want als vrouw heb je dan geen 5 jaar de tijd meer.
Tenzij je zo schattig vind en er absoluut 1 wil hebben... Tsja...
Wat een BS, zeker met de huidige prenatale diagnostiek.quote:
[..]
Natuurlijk niet, gewoon te oud. Trouwens, 40+ ers krijgen dan grote kans op Downtjes enzo, wie zit daar nu op te wachten?
Tenzij je zo schattig vind en er absoluut 1 wil hebben... Tsja...
Je weet dat de meeste kinderen met down bij jongere vrouwen worden geboren? Juist door de uitgebreide screening bij oudere vrouwen.
Ik begin nu de 30 te naderen en nu pas beginnen de lange relaties zich om te zetten in koophuizen, kinderen en huwelijken. Wat ik er overigens ook zelf een prima leeftijd voor vindt! Na een jaar samenzijn weet je niet of je voor altijd samen zal zijn, maar weet je dat na 5 jaar wel?
Ook huwelijken van 20 jaar of meer kunnen stuk gaan. Vind iemand die de sprong in het diepe waard is maar wachten tot je het 100% zeker weet kan gewoon niet
Wanneer is de trouwerij?quote:
Ik vind dat ze er bij jou vroeg bij zijn
Na een jaar samenzijn weet je niet of je voor altijd samen zal zijn, maar weet je dat na 5 jaar wel?
Ook huwelijken van 20 jaar of meer kunnen stuk gaan. Vind iemand die de sprong in het diepe waard is maar wachten tot je het 100% zeker weet kan gewoon niet
Wat hebben betalingsproblemen hiermee te maken?quote:
[..]
Dat heb ik ook, maar doet er niet toe in dit topic. Verder, je kunt altijd hulp krijgen bij betalingsproblemen.
quote:
[..]
Bijspringen op school. Ook zoiets. Dat wordt steeds normaler gevonden. Alsof de bakker je vraagt 'maandag arriveert er een grote lading bakmeel, zou jij mee kunnen helpen sjouwen?
Ik weet niet zo zeker of het een langdurige stabiele relatie moet zijn, ik denk dat buiten fok mensen bestaan die ook in hun eentje een veilige stabiele omgeving kunnen bieden aan een kind.quote:
[..]
Ja, ergens vind ik dat je, jong of oud, gewoon een langdurige en stabiele relatie moet hebben voordat je denkt aan samen een kind maken.
Je noemde hypotheek een echte verplichting.quote:
[..]
Wat hebben betalingsproblemen hiermee te maken?
Dat is het ook, je kunt niet zomaar de hypotheek opzeggen als je ineens besluit dat je in een andere stad wil wonen. Het bindt je aan een plek en aan de bank.quote:
[..]
Je noemde hypotheek een echte verplichting.
Je kunt ook iets anders nemen.quote:
[..]
Dat is het ook, je kunt niet zomaar de hypotheek opzeggen als je ineens besluit dat je in een andere stad wil wonen. Het bindt je aan een plek en aan de bank.
Verder zou ik er niet aan beginnen voordat je een fatsoenlijke opleiding hebt afgerond. Mijn vriendin heeft al 6 jaar een goede baan en ik ben over 4/5 maanden afgestudeerd.
Maar diegenen wat op héle jonge leeftijd ouder worden (met 17 / 18 / 19 / 20 jaar) zijn meestal tokkies, geen afgeronde opleiding, die leven voor alcohol en sigaretten etc. Eigenlijk dus het volk wat niet weet wat kinderen krijgen inhoudt.
quote:
Heeft er waarschijnlijk ook mee te maken hoe oud je partner is. Ik ben 22 en zit ook in zo'n situatie of ik wel of niet nu al vader wil worden. Mijn vriendin wil namelijk wel graag, maar zij is 28 dus ze heeft er ook de leeftijd voor.
Verder zou ik er niet aan beginnen voordat je een fatsoenlijke opleiding hebt afgerond. Mijn vriendin heeft al 6 jaar een goede baan en ik ben over 4/5 maanden afgestudeerd. Ook is het belangrijk dat je relatie al wat langer is en stabiel is. Wij zijn nu 4 jaar samen.
Maar diegenen wat op héle jonge leeftijd ouder worden (met 17 / 18 / 19 / 20 jaar) zijn meestal tokkies, geen afgeronde opleiding, die leven voor alcohol en sigaretten etc. Eigenlijk dus het volk wat niet weet wat kinderen krijgen inhoudt.
Drugs are bad, 'mmmmkay? Probeer eens iets samenhangends te typen.quote:
Jij bent student en leeft niet voor alcohol en sigaretten?quote:
Heeft er waarschijnlijk ook mee te maken hoe oud je partner is. Ik ben 22 en zit ook in zo'n situatie of ik wel of niet nu al vader wil worden. Mijn vriendin wil namelijk wel graag, maar zij is 28 dus ze heeft er ook de leeftijd voor.
Verder zou ik er niet aan beginnen voordat je een fatsoenlijke opleiding hebt afgerond. Mijn vriendin heeft al 6 jaar een goede baan en ik ben over 4/5 maanden afgestudeerd.
Maar diegenen wat op héle jonge leeftijd ouder worden (met 17 / 18 / 19 / 20 jaar) zijn meestal tokkies, geen afgeronde opleiding, die leven voor alcohol en sigaretten etc. Eigenlijk dus het volk wat niet weet wat kinderen krijgen inhoudt.
?Nee zeker niet! Roken zal ik zeker niet aan beginnen en mijn vriendin heeft er gelukkig ook een hekel aan. Alcohol maar met mate.quote:
[..]
Jij bent student en leeft niet voor alcohol en sigaretten?
Maak er dan gelijk een eind aan, remiquote:
[..]
Nee zeker niet! Roken zal ik zeker niet aan beginnen en mijn vriendin heeft er gelukkig ook een hekel aan. Alcohol maar met mate.
Je kunt ook een huurwoning nemen.quote:Op dinsdag 21 januari 2014 23:44 schreef Seven. het volgende:
[..]
Drugs are bad, 'mmmmkay? Probeer eens iets samenhangends te typen.
Een huurwoning kun je opzeggen.quote:
[..]
Je kunt ook een huurwoning nemen.
Een koopwoning kun je verkopen als je die verplichting niet meer wil maar toch al iets lastiger.
Een kind zit je een levenlang aan vast, en dat houdt niet op tot het moment dat je zelf hulpbehoevend wordt.
Dus als je er begin 20 al met die verplichtingen begint, dan wil dat niet noodzakelijkerwijs zeggen dat je halverwege 40 vogelvrij bent. De meeste mensen hebben dan nog steeds hypotheek en als je kinderen volwassen zijn, blijf je wel in de buurt wegens de kleinkinderen. Hoeveel mensen gaan nu ECHT reizen als de kinderen de deur uit zijn? Tel dat op bij het feit dat de meeste twintigers geen benul hebben van waar ze mee bezig zijn en ik kom tot de conclusie dat ik voor mezelf het beste gekozen heb. Wilde haren kwijt, zinvol bestaan waarin ik mijzelf en mijn relaties op nummer 1 kan zetten.
Ik zie niet echt in wat jonge moeders te bieden hebben, al zeg ik eerlijk dat mijn zus een jonge moeder is en zij doet het heel goed. Maar nu haar dochter een puber is, is ze 10x beter dan 10 jaar geleden.
Hier kan ik mij wel in vinden.quote:
[..]
Een huurwoning kun je opzeggen.
Een koopwoning kun je verkopen als je die verplichting niet meer wil maar toch al iets lastiger.
Een kind zit je een levenlang aan vast, en dat houdt niet op tot het moment dat je zelf hulpbehoevend wordt.
Dus als je er begin 20 al met die verplichtingen begint, dan wil dat niet noodzakelijkerwijs zeggen dat je halverwege 40 vogelvrij bent. De meeste mensen hebben dan nog steeds hypotheek en als je kinderen volwassen zijn, blijf je wel in de buurt wegens de kleinkinderen. Hoeveel mensen gaan nu ECHT reizen als de kinderen de deur uit zijn? Tel dat op bij het feit dat de meeste twintigers geen benul hebben van waar ze mee bezig zijn en ik kom tot de conclusie dat ik voor mezelf het beste gekozen heb. Wilde haren kwijt, zinvol bestaan waarin ik mijzelf en mijn relaties op nummer 1 kan zetten.
Ik zie niet echt in wat jonge moeders te bieden hebben, al zeg ik eerlijk dat mijn zus een jonge moeder is en zij doet het heel goed. Maar nu haar dochter een puber is, is ze 10x beter dan 10 jaar geleden.
Ja ho, ik zeg ook nergens dat je alleen niet een kind kunt opvoeden. Ik vind alleen dat, wanneer je met zijn twee besluit om een kindje te gaan maken, dat je wel een stabiele omgeving moet bieden.quote:
[..]
Ik weet niet zo zeker of het een langdurige stabiele relatie moet zijn, ik denk dat buiten fok mensen bestaan die ook in hun eentje een veilige stabiele omgeving kunnen bieden aan een kind.
Dat zijn stukken waar ik het wel mee eens ben. Dat komt hoofdzakelijk ook door het grote gebrek aan proactieve ondersteuning. Als ze dat zouden krijgen, dan zouden ze beter af zijn.quote:
[..]
Een huurwoning kun je opzeggen.
Een koopwoning kun je verkopen als je die verplichting niet meer wil maar toch al iets lastiger.
Een kind zit je een levenlang aan vast, en dat houdt niet op tot het moment dat je zelf hulpbehoevend wordt.
Dus als je er begin 20 al met die verplichtingen begint, dan wil dat niet noodzakelijkerwijs zeggen dat je halverwege 40 vogelvrij bent. De meeste mensen hebben dan nog steeds hypotheek en als je kinderen volwassen zijn, blijf je wel in de buurt wegens de kleinkinderen. Hoeveel mensen gaan nu ECHT reizen als de kinderen de deur uit zijn? Tel dat op bij het feit dat de meeste twintigers geen benul hebben van waar ze mee bezig zijn en ik kom tot de conclusie dat ik voor mezelf het beste gekozen heb. Wilde haren kwijt, zinvol bestaan waarin ik mijzelf en mijn relaties op nummer 1 kan zetten.
Ik zie niet echt in wat jonge moeders te bieden hebben, al zeg ik eerlijk dat mijn zus een jonge moeder is en zij doet het heel goed. Maar nu haar dochter een puber is, is ze 10x beter dan 10 jaar geleden.
Hier wil ik nog aan toe voegen: Dan moet je ook nog gezond zijn. Na het 40ste levensjaar hebben sommigen hun eerste heftige kwaal al te pakken: Borstkanker, hartproblemen, suikerziekte, versleten knie, noem maar op.quote:
Dus als je er begin 20 al met die verplichtingen begint, dan wil dat niet noodzakelijkerwijs zeggen dat je halverwege 40 vogelvrij bent.
Daarvoor kun je natuurlijk ook al ziek worden, maar vanaf die leeftijd worden dit soort kwalen wat algemener.
Ik ken genoeg 40'ers en nog meer 50'ers die nooit hebben kunnen doen wat ze willen, doordat ze ziek werden of zelfs overleden.
Dè oplossing.quote:
NB: wat je ook doet, laat je nooit iets aanpraten door anderen, maar doe waar je jezelf goed bij voelt.
Ik ben 23, en hoef nog geen kind maar zodra ik klaar ben met opleiding en een lange reis, dan zou ik het wel willen.
Tevens, best wel chill als je nog in de 40 bent en je kinderen al uit huis gaan.
Verplaats jezelf eens in de komende generatie, je ouders en overgrootouders hebben er op los geleefd en jij moet hun rekening nu gaan betalen. Zij konden gratis leningen afsluiten om hun woning te financieren en kregen gratis geld als ze geen werk hadden. In de toekomst zal dit allemaal niet meer mogelijk zijn. Als klap op de vuurpijl moet je hun pensioen ook nog eens ophoesten, terwijl het gebrootecijfer bovendien ook nog is gedaald.
Dit gezegd hebbende, kan ik mij voorstellen dat iemand zo'n toekomst zijn kinderen niet aan wil doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door UpsideDown op 22-01-2014 19:44:01 ]
Misschien is echt reizen dan ook niet iets dat elk mens als het meest geweldige wat je kan doen in je leven ziet...quote:
[..]
Een huurwoning kun je opzeggen.
Een koopwoning kun je verkopen als je die verplichting niet meer wil maar toch al iets lastiger.
Een kind zit je een levenlang aan vast, en dat houdt niet op tot het moment dat je zelf hulpbehoevend wordt.
Dus als je er begin 20 al met die verplichtingen begint, dan wil dat niet noodzakelijkerwijs zeggen dat je halverwege 40 vogelvrij bent. De meeste mensen hebben dan nog steeds hypotheek en als je kinderen volwassen zijn, blijf je wel in de buurt wegens de kleinkinderen. Hoeveel mensen gaan nu ECHT reizen als de kinderen de deur uit zijn? Tel dat op bij het feit dat de meeste twintigers geen benul hebben van waar ze mee bezig zijn en ik kom tot de conclusie dat ik voor mezelf het beste gekozen heb. Wilde haren kwijt, zinvol bestaan waarin ik mijzelf en mijn relaties op nummer 1 kan zetten.
Ik zie niet echt in wat jonge moeders te bieden hebben, al zeg ik eerlijk dat mijn zus een jonge moeder is en zij doet het heel goed. Maar nu haar dochter een puber is, is ze 10x beter dan 10 jaar geleden.
Als ik kijk naar mijn broer en zijn partner, die zijn beide helemaal waus van reizen, nu zijn die niet erg jong ouders geworden, maar het reizen blijft gewoon doorgaan, dat zullen ze altijd blijven doen. De eerste paar jaar met kind zal dat iets minder zijn, iets minder heftige reizen, maar ze blijven reizen en heftige reizen gaan ze ook wel weer doen.
Als dat kind straks op school zit gaan die gewoon de hele 6 weken weg naar bijzondere bestemmingen, samen met het kind.
Voor mij geld dat toen ik jonger was we geen ruimte hadden om 3 paarden te hebben, toen was er wel alle ruimte voor een kind, nu zou een kleintje veel minder in mijn leven passen. Voor iedereen is dat dus gewoon anders.
Al met al maakt het toch geen donder uit hoe je het doet, het is toch niet goed. Je bent te jong, je bent te oud, je werkt te weinig, te werkt teveel, wel kinderen willen is niet goed, geen kinderen willen is niet goed.
Kortom, je moet je leven invullen zoals je dat zelf wil, want als het aan anderen ligt is het toch nooit goed.
Maar ook omdat ik nu 33 ben en waarschijnlijk geen kinderen meer kan krijgen wegens baarmoederhalskanker.
Had ik dus te lang gewacht had ik nooit de keuze gehad om kinderen te willen/krijgen.
Dat is ook een goed punt ja.quote:
Al met al maakt het toch geen donder uit hoe je het doet, het is toch niet goed. Je bent te jong, je bent te oud, je werkt te weinig, te werkt teveel, wel kinderen willen is niet goed, geen kinderen willen is niet goed.
Kortom, je moet je leven invullen zoals je dat zelf wil, want als het aan anderen ligt is het toch nooit goed.
Ik wil ook nog graag even vermelden dat ik mensen die bewust kiezen voor kinderen op een jonge leeftijd niet veroordeel. Er zijn vele jonge ouders die hun kroost heel veel goeds te bieden hebben, ik wou dat ik dat over mezelf 10 jaar geleden kon zeggen.
Dus je hebt liever een kind met een afwijking om je leven wat meer zin te geven?quote:
Want je hele leven maar een beetje werken en partyen, dat lijkt mij eerlijk gezegd een beetje een 'leeg' bestaan.
Wat ik daarmee bedoel: Een kennis van mij moet haar kindje leren omgaan met kwetsende opmerkingen en rare blikken (hij heeft een fysieke afwijking)
Mijn 'zorgen': Ik moet nog een outfit hebben voor dat themafeest, waar kunnen we volgend weekend pitten als we gaan stappen in Eindhoven, hoe betaal ik dat weekje Barcelona en ohja, ik heb een deadline. Als ik dat vergelijk, vind ik mijn leventje en mijn zorgjes toch wat oppervlakkig. Echt iets dat past bij een onvolwassen persoon. En ik ben al ver in de dertig!
oja, is dat de regel voor iedereen?quote:Op donderdag 23 januari 2014 01:00 schreef Panzermaus het volgende:
Meest ideale als man is gewoon vrij leven tot een jaar of 30 en dan een kind eruit knallen bij een gezonde 24-jarige in the prime of her life.
beetje nonsens om te denken dat er een algemene 'ideale' levenskeuze bestaat, dat is voor iedereen anders...
sommigen krijgen eerder kinderen of later, en ook genoeg hebben er helemaal geen zin in, en worden nooit vader en daarmee is verder niks mis..
Zolang mensen er zelf maar tevreden mee zijn
Nee, dat is iets te veel 'zin' naar mijn ideequote:
[..]
Dus je hebt liever een kind met een afwijking om je leven wat meer zin te geven?
Maar ik bedoel afwijking of niet, dat een kind helpen omgaan met wie hij is, dat is wel even andere koek dan een reis plannen of een outfit voor een feestje uit zoeken.
Ik snap wat je bedoelt, heus, maar het ouderschap is toch niet de enige manier om meer zin aan je leven te geven? Ik bedoel, je kunt ook vrijwilligerswerk gaan doen of een hobby zoeken waar je voldoening uit haalt? Of denk je echt dat je leven alleen zin heeft gehad als er een paar kinderen aan je sterfbed staan te snikken?quote:
[..]
Nee, dat is iets te veel 'zin' naar mijn idee
Maar ik bedoel afwijking of niet, dat een kind helpen omgaan met wie hij is, dat is wel even andere koek dan een reis plannen of een outfit voor een feestje uit zoeken.
Ik denk dat je leven dan meer zin heeft dan zonder kinderen.quote:
[..]
Ik snap wat je bedoelt, heus, maar het ouderschap is toch niet de enige manier om meer zin aan je leven te geven? Ik bedoel, je kunt ook vrijwilligerswerk gaan doen of een hobby zoeken waar je voldoening uit haalt? Of denk je echt dat je leven alleen zin heeft gehad als er een paar kinderen aan je sterfbed staan te snikken?
Kijk ook maar naar interviews met beroemdheden. Of ze nu voor een uitverkocht Ahoy hebben gestaan, in de Tweede kamer hebben gezeten of een nieuwe medicijn hebben uitgevonden, ze zeggen allemaal dat dat totáál onbelangrijk was vergeleken met het gevoel dat ze hadden toen ze hun kind voor het eerst vast hadden.
natuurlijk moet ik 'de bladen' met een korrel zout nemen, maar ik denk dat daar wel waarheid in zit.
Als je niets om kinderen geeft moet je er niet aan beginnen, komt anders alleen maar ellende van.quote:
[..]
Ik denk dat je leven dan meer zin heeft dan zonder kinderen.
Kijk ook maar naar interviews met beroemdheden. Of ze nu voor een uitverkocht Ahoy hebben gestaan, in de Tweede kamer hebben gezeten of een nieuwe medicijn hebben uitgevonden, ze zeggen allemaal dat dat totáál onbelangrijk was vergeleken met het gevoel dat ze hadden toen ze hun kind voor het eerst vast hadden.
natuurlijk moet ik 'de bladen' met een korrel zout nemen, maar ik denk dat daar wel waarheid in zit.
En als het echt zo was wat die beroemdheden zeggen zouden ze wel minder werken.
Ik geef nu nog niks om kinderen, maar ik hoop dat dat in de toekomst verandert.quote:
[..]
Als je niets om kinderen geeft moet je er niet aan beginnen, komt anders alleen maar ellende van.
En als het echt zo was wat die beroemdheden zeggen zouden ze wel minder werken.
Voorlopig zie ik er alleen nog maar tegenop. Ook al tegen de zwangerschap, dan mag je dus echt niks geen lekkere dingen hebben.
Welke 'zin' geeft een kind nou aan je eigen leven? Ik snap deze gedachte niet (het zal er ongetwijfeld zijn want ik hoor het wel vaker). Ik vraag me vaak af of dit niet een zelfgecreerde bubbel is waar moeders in geloven wegens de hormonenrush en waar mannen in geloven omdat het alternatief (er niet in geloven en zo hard mogelijk wegrennen van die schreeuwende strontmachines/money pits) ook niet bepaald aantrekkelijk is.quote:
[..]
Ik denk dat je leven dan meer zin heeft dan zonder kinderen.
Kijk ook maar naar interviews met beroemdheden. Of ze nu voor een uitverkocht Ahoy hebben gestaan, in de Tweede kamer hebben gezeten of een nieuwe medicijn hebben uitgevonden, ze zeggen allemaal dat dat totáál onbelangrijk was vergeleken met het gevoel dat ze hadden toen ze hun kind voor het eerst vast hadden.
natuurlijk moet ik 'de bladen' met een korrel zout nemen, maar ik denk dat daar wel waarheid in zit.
Lastig om te verwoorden wat de zin is. Ik denk, dat als je geen kinderen hebt, je maar een beetje leeft voor jezelf. Als ik geen kinderen zou krijgen zou ik verre reizen maken. Dat lijkt me fantastisch, maar als ik tegen de 50 loopt, en ik zit weer eens met je wijntje aan prachtige baai nummer 3545586, denk ik dan niet 'is dit nou alles'? En dan is het te laat.quote:
[..]
Welke 'zin' geeft een kind nou aan je eigen leven? Ik snap deze gedachte niet (het zal er ongetwijfeld zijn want ik hoor het wel vaker). Ik vraag me vaak af of dit niet een zelfgecreerde bubbel is waar moeders in geloven wegens de hormonenrush en waar mannen in geloven omdat het alternatief (er niet in geloven en zo hard mogelijk wegrennen van die schreeuwende strontmachines/money pits) ook niet bepaald aantrekkelijk is.
Terwijl als je een kind hebt, je verantwoordelijkheden hebt. Je leeft niet alleen maar voor je eigen persoontje, je moet zorgen voor dat kind. Maar als je het goed doet, begeleid je een nieuw mens naar de volwassenheid en geef je hem een jeugd mee waar hij later altijd met warme gevoelens aan terug zal denken.
En natuurlijk, on the grand scene of things is dát ook weer zinloos, natuurlijk. Maar toch voelt het zinvoller aan dan gewoon een beetje jezelf vermaken.
Ik zou willen dat je 150 jaar kon worden. Dan eerst 100 jaar om gave dingen te doen,
en dan een kind op de wereld zetten.Komt nog welquote:
[..]
Ik zou willen dat je 150 jaar kon worden. Dan eerst 100 jaar om gave dingen te doen,
Ik heb geen kinderen maar ik neem mijn verantwoordelijkheden zeer serieus. Al die energie kun je ook stoppen in andere mensen en dingen, je hoeft niet perse een kind op de wereld te zetten om die efforts om te zetten in iets zinvols. En als dat de werkelijke reden is, waarom kiezen al die ouders dan voor zelf baren in plaats van adoptie? Want adoptie is volgens jouw redenering natuurlijk de ultieme zingeving. Je hebt de verantwoordelijkheden, je moet voor dat kind zorgen, en als je het goed doet begeleid je een kind dat zonder jou helemaal geen kans heeft in het leven naar volwassenheid etc. etc.quote:
[..]
Lastig om te verwoorden wat de zin is. Ik denk, dat als je geen kinderen hebt, je maar een beetje leeft voor jezelf. Als ik geen kinderen zou krijgen zou ik verre reizen maken. Dat lijkt me fantastisch, maar als je tegen de 50 loopt, en ik zit weer eens met je wijntje aan prachtige baai nummer 3545586, denk ik dan niet 'is dit nou alles'?
Terwijl als je een kind hebt, je verantwoordelijkheden hebt. Je leeft niet alleen maar voor je eigen persoontje, je moet zorgen voor dat kind. Maar als je het goed doet, begeleid je een nieuw mens naar de volwassenheid en geef je hem een jeugd mee waar hij later altijd met warme gevoelens aan terug zal denken.
En natuurlijk, on the grand scene of things is dát ook weer zinloos, natuurlijk. Maar toch voelt het zinvoller aan dan gewoon een beetje jezelf vermaken.
Ik zou willen dat je 150 jaar kon worden. Dan eerst 100 jaar om gave dingen te doen,
Ik niet, maar dat heeft vooral met eigen ervaring te maken.quote:
Het is zielig om een kind op de wereld te zetten omdat jouw eigen leven leeg is. Daarnaast snap ik de uitspraak: 'als ik jong kinderen neem, zijn ze rond mijn veertigste weer uit huis, ideaal' niet. Waarom begin je aan kinderen als je in je hoofd al gaat uitrekenen wanneer ze ooit eens het huis uitgaan?quote:
[..]
Lastig om te verwoorden wat de zin is. Ik denk, dat als je geen kinderen hebt, je maar een beetje leeft voor jezelf. Als ik geen kinderen zou krijgen zou ik verre reizen maken. Dat lijkt me fantastisch, maar als ik tegen de 50 loopt, en ik zit weer eens met je wijntje aan prachtige baai nummer 3545586, denk ik dan niet 'is dit nou alles'? En dan is het te laat.
Terwijl als je een kind hebt, je verantwoordelijkheden hebt. Je leeft niet alleen maar voor je eigen persoontje, je moet zorgen voor dat kind. Maar als je het goed doet, begeleid je een nieuw mens naar de volwassenheid en geef je hem een jeugd mee waar hij later altijd met warme gevoelens aan terug zal denken.
En natuurlijk, on the grand scene of things is dát ook weer zinloos, natuurlijk. Maar toch voelt het zinvoller aan dan gewoon een beetje jezelf vermaken.
Ik zou willen dat je 150 jaar kon worden. Dan eerst 100 jaar om gave dingen te doen,
Het gaat er niet om dat je ze zsm weer weg wilt hebben, het gaat er om waar je in je leven staat als ze de deur uitgaan, en ik kan me er best wat bij voorstellen dat het wel prettig is als je na 20/25 jaar zorgen ook nog wat fitte jaren hebt voor de aftakeling begint.
Zo weten wij dat we tegen ons pensioen aanzitten als onze zoon de deur uitgaat.... nou, dan kunnen we tegen die tijd mooi dat boerderijtje in Drenthe kopen zonder dat hij daar "last" van heeft omdat hij dagelijks 30 km van en naar school moet fietsen.
quote:
Dat is ook iets wat mij tegen houdt. Ik zie de periode waarin ik aan kinderen gebonden ben niet als iets leuks.quote:
[..]
Het is zielig om een kind op de wereld te zetten omdat jouw eigen leven leeg is. Daarnaast snap ik de uitspraak: 'als ik jong kinderen neem, zijn ze rond mijn veertigste weer uit huis, ideaal' niet. Waarom begin je aan kinderen als je in je hoofd al gaat uitrekenen wanneer ze ooit eens het huis uitgaan?
Als ik een kind zou adopteren weet ik niet of ik alles er voor over zou hebben (zorgen, gemis aan vrijheid, nachtelijke huilbuien) Voor mij persoonlijk zou dat toch makkeliijker gan met een 'eigen' kind.quote:
[..]
Ik heb geen kinderen maar ik neem mijn verantwoordelijkheden zeer serieus. Al die energie kun je ook stoppen in andere mensen en dingen, je hoeft niet perse een kind op de wereld te zetten om die efforts om te zetten in iets zinvols. En als dat de werkelijke reden is, waarom kiezen al die ouders dan voor zelf baren in plaats van adoptie? Want adoptie is volgens jouw redenering natuurlijk de ultieme zingeving. Je hebt de verantwoordelijkheden, je moet voor dat kind zorgen, en als je het goed doet begeleid je een kind dat zonder jou helemaal geen kans heeft in het leven naar volwassenheid etc. etc.
Wellicht houd ik net zo van een adoptiekind als een eigen kind, maar dat is dus nogal een gok, dus.
Dan doe je dat lekker niet. Maar stop dan met klagen over hoe leeg je leven aanvoelt zonder kinderen, want dat is je reinste onzin.quote:
[..]
Dat is ook iets wat mij tegen houdt. Ik zie de periode waarin ik aan kinderen gebonden ben niet als iets leuks.
Dan moet je er gewoon niet aan beginnen. Simpel.quote:
[..]
Dat is ook iets wat mij tegen houdt. Ik zie de periode waarin ik aan kinderen gebonden ben niet als iets leuks.
Dat is het probleem, er is op heden nog niks te klagen mijn vrijheid is me heel dierbaar en er zijn veel te veel leuke dingen te doen.quote:
[..]
Dan doe je dat lekker niet. Maar stop dan met klagen over hoe leeg je leven aanvoelt zonder kinderen, want dat is je reinste onzin.
Dat is natuurlijk ook wel waar, maar als ik kijk naar mijn pubertijd en die van mijn broertje dan hebben wij het mijn ouders echt niet leuk gemaakt maar eerder moeilijk en verdriet gedaan doordat wij beide best lastig deden terwijl zei echt goed hun best deden.quote:
Terwijl als je een kind hebt, je verantwoordelijkheden hebt. Je leeft niet alleen maar voor je eigen persoontje, je moet zorgen voor dat kind. Maar als je het goed doet, begeleid je een nieuw mens naar de volwassenheid en geef je hem een jeugd mee waar hij later altijd met warme gevoelens aan terug zal denken.
Nu we beide boven de 20 zijn, het huis uit zijn en echt goed met onze ouders omgaan is het voor hen ook veel leuker. Maar ik weet niet of al die dingen van vroeger daar tegen op wegen.
Dan is er toch geen probleem? Geniet lekker van je leven.quote:
[..]
Dat is het probleem, er is op heden nog niks te klagen mijn vrijheid is me heel dierbaar en er zijn veel te veel leuke dingen te doen.
Maar eerder vond je dat er niets was wat je mooier leek dan een kind opvoeden. Dus ja. Keuzes.
Dan moet je het vooral niet doen, denk ook niet dat een kind een oplossing is voor ook maar iets in je leven. Als je leven zo "leeg" aanvoelt zal dat met kinderen ook zo zijn, alleen dan + de zorgen die een kind met zich meebrengt. Kinderen zijn een aanvulling op een al goed leven, geen pleister op een wonde.quote:
[..]
Dat is ook iets wat mij tegen houdt. Ik zie de periode waarin ik aan kinderen gebonden ben niet als iets leuks.
Oh, dat lijkt me wel leuk eigenlijk, vooral als de andere helft dan leest wat er gepost is in het gehandicapte partner topicquote:Op maandag 27 januari 2014 13:42 schreef motorbloempje het volgende:
'lievewij' is toch geen gedeeld account hè?
