R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben nu 23, en langzaam maar zeker loopt het op mijn Facebook-timeline al voller met leeftijdsgenoten die kinderen krijgen/zwanger raken etc.
Nu keur ik dit absoluut niet bij voorbaat af, noch vind ik dat de manier waarop ik mijn leven momenteel heb ingericht superieur is aan die van hen, maar begrijpen doe ik het niet helemaal.
Die meiden zijn 22-24 jaar, en daarmee heb je nog een flink aantal jaren voor de boeg om kinderen te krijgen. De meesten zijn bovendien (nog) niet heel erg hoog opgeleid, dus in hun geval had het misschien geloond om eerst nog even door te studeren of om een paar jaartjes te werken zodat je leuke dingen van dat geld kunt doen als reizen, hobby's, vrije tijd..
Maar nu krijgen ze dus een kind, en daarmee beland je eigenlijk al vlak na je puberteit in een leven waarin je jezelf eigenlijk volledig moet toeweiden aan zo'n kind. Het moet naar school, het kost geld, je moet er voor zorgen. Op die scholen zul je bovendien vooral tussen ouders komen te staan die ca. 10 jaar ouder zijn dan jij.
Zelf heb ik anderhalf jaar geleden ook een einde aan mijn relatie moeten maken omdat mijn ex na 6 maandjes relatie toch wel heel erg duidelijk begon te maken dat ze toe was aan een kind en dat we samen maar een huurwoning moesten gaan zoeken. Mijn moeder waarschuwde me daar al voor de eerste dag dat ik met haar binnen kwam, en zelf verbaasde het me ook niet zo heel erg dat ze met dat idee kwam.
Inmiddels heeft ze een jaar een nieuwe vriend die wel graag wil settelen. Zij werkt als kapster, hij als fietsenmaker. Ze is nu een half jaar zwanger, dus het is duidelijk geen ongelukje.
Maar vanwaar zoeken sommige mensen al vanaf jonge leeftijd zo enorm naar vastigheid? Waar zijn ze bang voor door er iets langer mee te wachten? Als je met zijn tweeën werkt in functies als Kapster en Fietsenmaker, waarom dan niet even kindloos blijven en genieten van elkaar en van het feit dat je iets meer kunt spenderen aan leuke dingen.
Een kind kan altijd nog, en ook weet je na een jaar samenzijn nog helemaal niet of je wel een heel leven aan elkaar vast wilt blijven zitten..
Nu keur ik dit absoluut niet bij voorbaat af, noch vind ik dat de manier waarop ik mijn leven momenteel heb ingericht superieur is aan die van hen, maar begrijpen doe ik het niet helemaal.
Die meiden zijn 22-24 jaar, en daarmee heb je nog een flink aantal jaren voor de boeg om kinderen te krijgen. De meesten zijn bovendien (nog) niet heel erg hoog opgeleid, dus in hun geval had het misschien geloond om eerst nog even door te studeren of om een paar jaartjes te werken zodat je leuke dingen van dat geld kunt doen als reizen, hobby's, vrije tijd..
Maar nu krijgen ze dus een kind, en daarmee beland je eigenlijk al vlak na je puberteit in een leven waarin je jezelf eigenlijk volledig moet toeweiden aan zo'n kind. Het moet naar school, het kost geld, je moet er voor zorgen. Op die scholen zul je bovendien vooral tussen ouders komen te staan die ca. 10 jaar ouder zijn dan jij.
Zelf heb ik anderhalf jaar geleden ook een einde aan mijn relatie moeten maken omdat mijn ex na 6 maandjes relatie toch wel heel erg duidelijk begon te maken dat ze toe was aan een kind en dat we samen maar een huurwoning moesten gaan zoeken. Mijn moeder waarschuwde me daar al voor de eerste dag dat ik met haar binnen kwam, en zelf verbaasde het me ook niet zo heel erg dat ze met dat idee kwam.
Inmiddels heeft ze een jaar een nieuwe vriend die wel graag wil settelen. Zij werkt als kapster, hij als fietsenmaker. Ze is nu een half jaar zwanger, dus het is duidelijk geen ongelukje.
Maar vanwaar zoeken sommige mensen al vanaf jonge leeftijd zo enorm naar vastigheid? Waar zijn ze bang voor door er iets langer mee te wachten? Als je met zijn tweeën werkt in functies als Kapster en Fietsenmaker, waarom dan niet even kindloos blijven en genieten van elkaar en van het feit dat je iets meer kunt spenderen aan leuke dingen.
Een kind kan altijd nog, en ook weet je na een jaar samenzijn nog helemaal niet of je wel een heel leven aan elkaar vast wilt blijven zitten..
Omdat ze dat fijn vinden? Ik snap niet zo goed waarom mensen willen oordelen over wat een ander doet en hoe hij zijn leven indeelt.
Als iemand op zijn 21e wil samenwonen, op zijn 23e wil trouwen en op zijn 27e 2 kinderen wil hebben, laat ze lekker.
Als iemand op zijn 21e wil samenwonen, op zijn 23e wil trouwen en op zijn 27e 2 kinderen wil hebben, laat ze lekker.
Heel veel groetjes, Catch22
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
Waar zeg ik dan dat ik bij ze gaan aanbellen om ze te vertellen dat ze hier per direct mee moeten stoppen?quote:Op maandag 20 januari 2014 10:29 schreef Catch22- het volgende:
Omdat ze dat fijn vinden? Ik snap niet zo goed waarom mensen willen oordelen over wat een ander doet en hoe hij zijn leven indeelt.
Als iemand op zijn 21e wil samenwonen, op zijn 23e wil trouwen en op zijn 27e 2 kinderen wil hebben, laat ze lekker.
never mind.
[ Bericht 96% gewijzigd door Lienekien op 20-01-2014 10:58:35 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door Lienekien op 20-01-2014 10:58:35 ]
The love you take is equal to the love you make.
Dat het anders misschien niet meer lukt? Sommigen zijn bang dat ze anders tot hun 40e single blijven en dan geen kinderen kunnen krijgen - aldus een aantal vriendinnen. Nou ja dan moeten ze lekker settelen op hun 20e en een kind krijgen niet lang daarna. Maar ik ben toch blij dat ik nog kan doen en laten wat ik wilquote:Op maandag 20 januari 2014 10:27 schreef Mister_Bojangles het volgende:
Maar vanwaar zoeken sommige mensen al vanaf jonge leeftijd zo enorm naar vastigheid? Waar zijn ze bang voor door er iets langer mee te wachten?
Dat.quote:
Omdat ze dat fijn vinden? Ik snap niet zo goed waarom mensen willen oordelen over wat een ander doet en hoe hij zijn leven indeelt.
Als iemand op zijn 21e wil samenwonen, op zijn 23e wil trouwen en op zijn 27e 2 kinderen wil hebben, laat ze lekker.
En het combineren van werken en kinderen is veel gemakkelijker als je in de twintig bent dan wanneer je de veertig nadert. Dan gaan zij van hun leven genieten en zit jij in de luiers terwijl je het tempo en de druk eigenlijk niet meer fysiek bij kunt benen.
Niet, maar je doet niet of het raar is (in ieder geval dat je het raar vindt).quote:
[..]
Waar zeg ik dan dat ik bij ze gaan aanbellen om ze te vertellen dat ze hier per direct mee moeten stoppen?
Lekker boeiend. Zij vinden het fijn om te settlen.
Ik ben overigens ook gaan samenwonen op mijn 25e, ik vind het wel fijn
Werk dan ook al vanaf mijn 21e.
Heel veel groetjes, Catch22
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
Maar hij vindt het ook raar. Dat mag toch? Anderen vinden het misschien raar dat TS nog geen kind heeft op z'n 23e.quote:
[..]
(in ieder geval dat je het raar vindt).
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.quote:
[..]
Een kind kan niet altijd nog natuurlijk, er zit wel een einddatum aan vast bij vrouwen
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
Eerder beginnen met het verdragen van een last om die last op latere leeftijd niet meer te verduren te krijgen.quote:
Vroeg kinderen kan een groot voordeel hebben. Ik heb een collega die al jong moeder was en zo eind dertig (kinderen groot genoeg om zichzelf te redden) besloot zich om te scholen en aan een tweede carrière te beginnen. En ze vindt het prettig om nu, in de veertig, niet meer 'in de kinderen' te zitten en op reis te kunnen met haar man.
Nouja, ik begrijp het ook niet, maar dat heeft verder niet zoveel te zeggen... Niemand die me verplicht aan dar soort zaken mee te doen.
Ja doei.
quote:
[..]
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
.... O wacht jij weer. Dan laat maar.
Herkenbaar. Ik heb nu ook 'die leeftijd' (eind 20) dat iedereen om me heen met kinderen bezig is, sommigen al met de tweede of zelfs derde. Moet er niet aan denken. Vooral niet aangezien mijn partner en ik allebei een druk leven hebben (qua werk en carrière) en we erg van verre en actieve reizen houden. Vooral een koter werkt erg beperkend en je offert als het ware 2 decennia van je leven op. Het kost klauwen vol geld of je carrière lijdt er onder. Want laten we wel wezen, beiden 40+ uur per week in je werk investeren zit er niet in tenzij je je kind dag in dag uit dropt in een kinderopvang, en dat is naar horen stervensduur.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Of je blijft lekker kinderloosquote:
[..]
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
Dat klinkt helemaal niet foutquote:
Herkenbaar. Ik heb nu ook 'die leeftijd' (eind 20) dat iedereen om me heen met kinderen bezig is, sommigen al met de tweede of zelfs derde. Moet er niet aan denken. Vooral niet aangezien mijn partner en ik allebei een druk leven hebben (qua werk en carrière) en we erg van verre en actieve reizen houden. Vooral een koter werkt erg beperkend en je offert als het ware 2 decennia van je leven op. Het kost klauwen vol geld of je carrière lijdt er onder. Want laten we wel wezen, beiden 40+ uur per week in je werk investeren zit er niet in tenzij je je kind dag in dag uit dropt in een kinderopvang, en dat is naar horen stervensduur.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
*boks*quote:
Herkenbaar. Ik heb nu ook 'die leeftijd' (eind 20) dat iedereen om me heen met kinderen bezig is, sommigen al met de tweede of zelfs derde. Moet er niet aan denken. Vooral niet aangezien mijn partner en ik allebei een druk leven hebben (qua werk en carrière) en we erg van verre en actieve reizen houden. Vooral een koter werkt erg beperkend en je offert als het ware 2 decennia van je leven op. Het kost klauwen vol geld of je carrière lijdt er onder. Want laten we wel wezen, beiden 40+ uur per week in je werk investeren zit er niet in tenzij je je kind dag in dag uit dropt in een kinderopvang, en dat is naar horen stervensduur.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Ja doei.
Ik dacht dat dit topic ging om de vraag waarom je wél jong aan kinderen zou willen beginnen?
The love you take is equal to the love you make.
Wat ik persoonlijk raarder vind, is dat al die jonge mensen na nog geen halfjaar/jaar relatie kinderen gaan krijgen of zelfs al zwanger zijn.
The meaning of life is to give life meaning.
Ik ken ook al heel wat vrouwen die totaal geen nestdrang hebben en bewust kiezen voor juist geen kinderen dus niet elk vrouwmens heeft die drang om kindjes te moeten baren.
Als je in discussie gaat met een trol, wint hij. Als je een trol beledigt, wint hij. Als je tekeer gaat tegen een trol, wint hij. Het enige waar trollen niet tegen kunnen, is te worden genegeerd.
Binden misschien. Zo van 'dit laat ik niet meer gaan en met een kind is weggaan lastiger'..? Ik weet 't ook niet.quote:
Wat ik persoonlijk raarder vind, is dat al die jonge mensen na nog geen halfjaar/jaar relatie kinderen gaan krijgen of zelfs al zwanger zijn.
Jong kinderen krijgen op zich snap ik dan wel weer enigszins, zeg maar, als je verder niet om een carrière maalt en vooral een gezin wilt stichten. Doe het dan jong, dan zijn ze als jij 50/55 bent het huis weer uit en kun je daarna nog, als het meezit, in goede gezondheid dingen doen. Als ik een kinderwens had gehad dan had ik 't ook rond m'n 24e/25e willen doen, net als m'n moeder, denk ik. Als ik die nu samen weer fijn dingen zie doen samen, zonder ons,
.
Ja doei.
Al die jonge mensen? Jij kent ze allemaal?quote:
Wat ik persoonlijk raarder vind, is dat al die jonge mensen na nog geen halfjaar/jaar relatie kinderen gaan krijgen of zelfs al zwanger zijn.
The love you take is equal to the love you make.
Kennissen van mij waren na elkaar een half jaar te kennen al zwanger, nu hebben ze er drie en komt ze erachter dat ze hem toch niet meer zo leuk vindt.quote:
[..]
Binden misschien. Zo van 'dit laat ik niet meer gaan en met een kind is weggaan lastiger'..? Ik weet 't ook niet.
Bezint, eer ge begint.
Jij hebt de OP niet gelezen? Het staat er toch echt duidelijk in.quote:
[..]
Al die jonge mensen? Jij kent ze allemaal?
The meaning of life is to give life meaning.
Inderdaad. En hierom kan ik daar soms zo kwaad om worden.quote:Op maandag 20 januari 2014 10:54 schreef Mystikvm het volgende:
[..]
Kennissen van mij waren na elkaar een half jaar te kennen al zwanger, nu hebben ze er drie en komt ze erachter dat ze hem toch niet meer zo leuk vindt.
Bezint, eer ge begint.
The meaning of life is to give life meaning.
O, jij refereert alleen aan wat de TS zegt. Dat was me niet duidelijk.quote:
[..]
Jij hebt de OP niet gelezen? Het staat er toch echt duidelijk in.
The love you take is equal to the love you make.
Maar bij te veel gaat het ook mis. Zitten rond hun 40é alsnog alleen en overspannen met 3 kinderen van 3 verschillende mannen.quote:
[..]
Dat het anders misschien niet meer lukt? Sommigen zijn bang dat ze anders tot hun 40e single blijven en dan geen kinderen kunnen krijgen - aldus een aantal vriendinnen. Nou ja dan moeten ze lekker settelen op hun 20e en een kind krijgen niet lang daarna. Maar ik ben toch blij dat ik nog kan doen en laten wat ik wil
Dat kan natuurlijk altijd gebeuren, ook als je pas later aan kinderen begint.quote:
[..]
Kennissen van mij waren na elkaar een half jaar te kennen al zwanger, nu hebben ze er drie en komt ze erachter dat ze hem toch niet meer zo leuk vindt.
Bezint, eer ge begint.
The love you take is equal to the love you make.
Natuurlijk. Maar ik denk wel dat, als je meer tijd neemt om elkaar te leren kennen, je de kansen op een breuk als je wel kinderen hebt, verkleint.quote:
[..]
Dat kan natuurlijk altijd gebeuren, ook als je pas later aan kinderen begint.
Ik snap best dat sommige mensen die behoefte hebben. Leven op orde, leuke relatie, kinderwens. Ik zou het zelf alleen nooit willen, maar ik heb dan ook geen kinderwens noch een relatie.
Ik heb heel lang hetzelfde als TS gehad. Dat ik dacht van settelen
Maar er komt voor de meesten een moment dat ze iemand vinden waar ze zichzelf comfortabel voelen. Waarin ze minder behoefte hebben maar de blijven ronddolen en elk weekend te gaan stappen o.i.d. Dit is trouwens geen waarde-oordeel over deze levensstijl.
Maar ervaring leert dat vroeg of laat iedereen een moment krijgt dat hij zichzelf wil settelen. Opvoeding, jeugdervaringen, huidige relatie (of gebrek eraan) hebben hooguit invloed op wanneer niet op als (uitzonderingen daar gelaten)s
Maar er komt voor de meesten een moment dat ze iemand vinden waar ze zichzelf comfortabel voelen. Waarin ze minder behoefte hebben maar de blijven ronddolen en elk weekend te gaan stappen o.i.d. Dit is trouwens geen waarde-oordeel over deze levensstijl.
Maar ervaring leert dat vroeg of laat iedereen een moment krijgt dat hij zichzelf wil settelen. Opvoeding, jeugdervaringen, huidige relatie (of gebrek eraan) hebben hooguit invloed op wanneer niet op als (uitzonderingen daar gelaten)s
Als je al een sterke kinderwens hebt, dan kan ik me voorstellen dat je die liever halverwege de 20 laat uitkomen. Na je 30ste gaat het al hard naar beneden met de mogelijkheden en nemen de risico's toe. Halverwege 20 is, fysiek gezien, optimaal om kinderen te krijgen. Dus ja, als kinderen een belangrijk deel van jouw leven zijn, zou ik inderdaad begin 20/half 20 daamee gaan beginnen. Settlen hoort daar ook bij omdat je niet in een studentenkamer kan zitten met een kotert.
Niks voor mij overigens, maar ik kan het me wel voorstellen van die mensen.
Niks voor mij overigens, maar ik kan het me wel voorstellen van die mensen.
Chocoladetaartjes.
Op donderdag 25 juli 2013 18:44 schreef trovey het volgende: Evert, de vrouwelijke versie. :P
Op donderdag 25 juli 2013 18:44 schreef trovey het volgende: Evert, de vrouwelijke versie. :P
Ik ben zo'n 'jonge' moeder en had totaal geen behoefte de vader van mijn kinderen te 'binden'. Ik was 23 en zag in dat als ik alles volgens het boekje zou doen, ik nog 5 jaar moest wachten met de vraag of wij samen aan kinderen wilden beginnen. Zou dat dan 'Nee' zijn, dan zou ik weer een andere partner meten zoeken en wederom zo'n 6 jaar in de 'verkenningsfase' moeten blijven hangen. Dus heb ik toen gewoon gekozen voor het krijgen van kinderen en vervolgens te kijken waar het schip zou stranden (wat het wel deed, maar dat had na 6 jaar wachten ook gekund). Mijn oudste is geboren toen ik 24 was.quote:
[..]
Binden misschien. Zo van 'dit laat ik niet meer gaan en met een kind is weggaan lastiger'..? Ik weet 't ook niet.
Zoals eerder gezegd is het combineren van werken en zorgen gemakkelijker als je zelf nog jong en fysiek sterk bent.. dus voor je carrière is jong kinderen krijgen handiger.quote:Jong kinderen krijgen op zich snap ik dan wel weer enigszins, zeg maar, als je verder niet om een carrière maalt en vooral een gezin wilt stichten. Doe het dan jong, dan zijn ze als jij 50/55 bent het huis weer uit en kun je daarna nog, als het meezit, in goede gezondheid dingen doen. Als ik een kinderwens had gehad dan had ik 't ook rond m'n 24e/25e willen doen, net als m'n moeder, denk ik. Als ik die nu samen weer fijn dingen zie doen samen, zonder ons,
Met jouw rekenvoorbeeld.. raak ik de weg kwijt. Voor mij ben je een jonge ouder als je voor je 25ste een kind hebt. Jij stelt dat je dan rond je 50/55ste uit de kinderen bent.. Dan zijn ze dus 25/30 als ze het huis uit gaan? Of kan je stellen dat je je eigen leven weer vol op kunt pakken als ze 18 zijn? Dan ben je als jonge moeder dus 43..
Wel herkenbaar beeld, en had er ook niet aan moeten denken. Ik ben net 27 en nog kinderloos, de gedachte dat ik gerust een kind van een paar jaar oud had kunnen hebben (kijkend naar leeftijdsgenoten) gaat er bij mij niet in. Zoals ik er nu tegenaan kijk zou ik gerust nog 5-10 jaar kunnen wachten. Vriendin is net 30 geworden, dus denk ik dat 10 jaar wachten wat dat betreft niet erg verstandig is.
Ts geeft ook aan, deze mensen zijn doorgaans niet hoog opgeleid. Komt dit ook juist niet voor bij lageropgeleiden? Op jongere leeftijd gesetteld en tevreden zijn met de situatie zoals die is.Als je geen verdere ambities hebt op werk- of studiegebied, wat houdt je dan inderdaad tegen om aan kinderen te beginnen? En aan de andere kant van het spectrum zitten dan de mensen die eerst carrière willen maken en dan op hun 40e nog haast moeten maken om zwanger te worden. Hangt toch allemaal volledig af van waar je prioriteiten op een bepaald moment liggen?
Als je op je 25e (en dat vind ik jong) begint met kinderen en je hebt er meerdere dan kan het zomaar zijn dat een kind dat met 20 het huis uit gaat betekent dat jij op dat moment een jaar of 50 bent. Zomaar een idee.
Ja doei.
Dat denk ik ook wel,en ook het vermoeden/de realiteit dat er niet veel zal veranderen als je nog 5 à 10 jaar wacht met kinderen op het gebied van carrière en dergelijken.quote:
Ts geeft ook aan, deze mensen zijn doorgaans niet hoog opgeleid. Komt dit ook juist niet voor bij lageropgeleiden? Op jongere leeftijd gesetteld en tevreden zijn met de situatie zoals die is.Als je geen verdere ambities hebt op werk- of studiegebied, wat houdt je dan inderdaad tegen om aan kinderen te beginnen? En aan de andere kant van het spectrum zitten dan de mensen die eerst carrière willen maken en dan op hun 40e nog haast moeten maken om zwanger te worden. Hangt toch allemaal volledig af van waar je prioriteiten op een bepaald moment liggen?
Ja doei.
Klopt. Mijn jongste is 18 als ik 47 ben. Vind ik wel een prettig idee.. beter dan dat ik tegen die tijd 57 zou zijn.quote:Op maandag 20 januari 2014 11:08 schreef motorbloempje het volgende:
Als je op je 25e (en dat vind ik jong) begint met kinderen en je hebt er meerdere dan kan het zomaar zijn dat een kind dat met 20 het huis uit gaat betekent dat jij op dat moment een jaar of 50 bent. Zomaar een idee.
Vreemd dat mensen bang worden van de 'Facebook timeline' of 'berichten van anderen'... kennelijk voelen zulke mensen een enorme sociale dwang, of een behoefte hetzelfde te doen als hun 'vrienden'.
Uiteindelijk zijn je sociale contacten vaak (maar nooit voor 100%) gewoon een spiegel van jezelf, maar je bent daarin geen slaaf en kunt zelf je eigen weg zoeken... het is heus niet moeilijk een ander leven te leiden dan vrienden, en ook is het mogelijk niet te voldoen aan cliché's.
Mensen met kinderen _hoeven_ niet enkel nog tijd daaraan besteden (dat sommigen dat wel doen en kennelijk hun wereld daaromheen draait, is hún probleem... overigens heb ikzelf eigenlijk het idee dat juist de 'ouderen' die later kinderen krijgen, vaak een sterkere 'grootouder'-rol gaan spelen en opeens overdreven 'alles' voor hun kind gaan doen en er niet over kunnen ophouden).
Uiteindelijk zijn je sociale contacten vaak (maar nooit voor 100%) gewoon een spiegel van jezelf, maar je bent daarin geen slaaf en kunt zelf je eigen weg zoeken... het is heus niet moeilijk een ander leven te leiden dan vrienden, en ook is het mogelijk niet te voldoen aan cliché's.
Mensen met kinderen _hoeven_ niet enkel nog tijd daaraan besteden (dat sommigen dat wel doen en kennelijk hun wereld daaromheen draait, is hún probleem... overigens heb ikzelf eigenlijk het idee dat juist de 'ouderen' die later kinderen krijgen, vaak een sterkere 'grootouder'-rol gaan spelen en opeens overdreven 'alles' voor hun kind gaan doen en er niet over kunnen ophouden).
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Hier ben ik het wel mee eens. Van mijn echt goede vrienden heeft niemand kinderen. Mensen komen en gaan en als je je niet kunt identificeren met mensen die jong aan kinderen beginnen, dan komen er vanzelf andere mensen die wel jouw instelling delen.quote:
Vreemd dat mensen bang worden van de 'Facebook timeline' of 'berichten van anderen'... kennelijk voelen zulke mensen een enorme sociale dwang, of een behoefte hetzelfde te doen als hun 'vrienden'.
Uiteindelijk zijn je sociale contacten vaak (maar nooit voor 100%) gewoon een spiegel van jezelf, maar je bent daarin geen slaaf en kunt zelf je eigen weg zoeken... het is heus niet moeilijk een ander leven te leiden dan vrienden, en ook is het mogelijk niet te voldoen aan cliché's.
Als TS zich inderdaad 'gedwongen' voelt door het slechts etaleren van de levens van anderen is dat wel wat anders (en écht gewoon iets wat genegeerd moet worden) dan wanneer er zelfs op social media met regelmaat aan hem gevraagd wordt 'wanneer hij nou ook eens aan de kinderen begint.
Is het zelfopgelegde peer pressure of is het daadwerkelijke peer pressure?
Is het zelfopgelegde peer pressure of is het daadwerkelijke peer pressure?
Ja doei.
quote:
[..]
Hier ben ik het wel mee eens. Van mijn echt goede vrienden heeft niemand kinderen. Mensen komen en gaan en als je je niet kunt identificeren met mensen die jong aan kinderen beginnen, dan komen er vanzelf andere mensen die wel jouw instelling delen.
Mee eens.
Nouja ik begrijp dat sommige mensen na een bepaalde tijd iemand vinden waarmee ze dat helemaal zien zitten, hun eigen geluk maakbaar zien met een bepaald persoon. Kinderen, huisje boompje beestje, sporen verdienen. Uitgefladdert in het stapleven en op zoek naar die sterkte partner waarmee je je eigen stekkie wilt. Tjah sommige hebben die drang op 20 en sommigen op 40 nog niet. Waardeoordelen daargelaten.
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Want je 'comfortabel' voelen bij je partner houdt in dat je dan maar aan kinderen moet beginnen?quote:
Maar er komt voor de meesten een moment dat ze iemand vinden waar ze zichzelf comfortabel voelen.
Ik denk overigens dat dit juist een fout is die veel mensen maken; vanwege een of andere rare maatschappelijke standaard maar aan kinderen beginnen zodra de relatie 'goed gaat'. Ik verbaas me elke keer maar weer over het aantal alleenstaande moeders van mijn leeftijd die een of soms zelfs meerdere kinderen van inmiddels ex-vrienden hebben. Ik denk dat (vooral jonge) mensen over het algemeen eens wat beter moeten nadenken over kinderen; ik ken genoeg koppels die maar aan kinderen zijn begonnen omdat dat 'leuk' is en iedereen in hun omgeving ze dat aanpraat, terwijl ze er vooral financieel niet eens klaar voor zijn. Ook tussen de vele mensen in mijn vrienden- en kennissenkring die aan kinderen zijn begonnen, zitten veel gevallen tussen die er naar mijn mening absoluut niet klaar voor zijn. Sommigen wonen zelfs nog thuis!Mijn vriendin en ik zijn nooit types geweest met een drang om elke week maar uit te moeten gaan, geen kinderen voor nodig...quote:Waarin ze minder behoefte hebben maar de blijven ronddolen en elk weekend te gaan stappen o.i.d. Dit is trouwens geen waarde-oordeel over deze levensstijl.
Nou ja, veel mensen hebben nu eenmaal een kinderwens. Wanneer moeten ze er dan aan beginnen?
Ik ben het met je eens dat veel mensen niet echt nadenken over de implicaties en vaak overgaan tot kinderen 'omdat het hoort', maar dat doet niets af aan hun wens, natuurlijk.
Ik ben het met je eens dat veel mensen niet echt nadenken over de implicaties en vaak overgaan tot kinderen 'omdat het hoort', maar dat doet niets af aan hun wens, natuurlijk.
Gadverdammequote:
[..]
De kans op blijvende complicaties van zwangerschap en bevalling stijgt met het stijgen van de leeftijd. De kans op een gehandicapt kind ook.
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
wat een nare gedachtes heb jij.
De advertentie in dit topic 
(Wingman condooms, kan geen screenshot maken want zit op tablet).
Maar ik snap het ook niet echt nee... Vroeger buurmeisje van mij bijv. Waren ongeveer even oud, zaten op dezelfde basisschool etc. Ging ik op die leeftijd nog wel eens mee om. Zij ging vervolgens naar vmbo, ik naar vwo. Lange tijd niet gesproken noch van gehoord, om er vervolgens twee jaar geleden achter gekomen dat ze een vriend heeft, is gaan samenwonen en inderdaad zwanger is
Terwijl ik maar wat aankut, nog lekker zit te studeren en samenwonen überhaupt nooit in me is opgekomen 
Nee, ik zou het echt absoluut niet willen op die leeftijd. Settelen kun je altijd nog. Maar misschien ligt dat aan mij.
(Wingman condooms, kan geen screenshot maken want zit op tablet).Maar ik snap het ook niet echt nee... Vroeger buurmeisje van mij bijv. Waren ongeveer even oud, zaten op dezelfde basisschool etc. Ging ik op die leeftijd nog wel eens mee om. Zij ging vervolgens naar vmbo, ik naar vwo. Lange tijd niet gesproken noch van gehoord, om er vervolgens twee jaar geleden achter gekomen dat ze een vriend heeft, is gaan samenwonen en inderdaad zwanger is
Terwijl ik maar wat aankut, nog lekker zit te studeren en samenwonen überhaupt nooit in me is opgekomen Nee, ik zou het echt absoluut niet willen op die leeftijd. Settelen kun je altijd nog. Maar misschien ligt dat aan mij.
Of gewoon, omdat je dat ook leuk vindt. Soms zitten daar geen rampzalige stoornissen achter.quote:
Vreemd dat mensen bang worden van de 'Facebook timeline' of 'berichten van anderen'... kennelijk voelen zulke mensen een enorme sociale dwang, of een behoefte hetzelfde te doen als hun 'vrienden'.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Ik begrijp dan weer minder waarom je zo belachelijk lang zou willen wachten, een oude ouder zou willen zijn, dat lijkt mij dan weer helemaal niets.
Wij wilde beide vroeg aan kinderen beginnen, voor mij dan wat vroeger als voor hem aangezien er 7 jaar tussen zit. Alle voorwaarden waren er, een langere, stabiele relatie, financieen in orde(genoeg iig), een kinderwens bij beide.
Voor ons was het idee van een kind dan ook geen idee van vrijheidsbeperking e.d., dat is denk ik het grote verschil tussen wel toe zijn aan kinderen en niet toe zijn aan kinderen(of zelfs helemaal geen kinderwens hebben). Zodra je "eraan toe" bent denk je niet in termen van wat allemaal niet meer zou kunnen, hoe een kind je leven in de weg zal zitten, maar denk je in termen van wat een kind toevoegt aan je leven.
Nu zaten we qua financieen toen goed genoeg, maar nu hebben we het een heel stuk breder, dat met een puberzoon, kortom, we kunnen doen wat we willen. Ik zou nu dan weer niet in de luiers willen zitten, heb mijn leven nu helemaal uitgebouwd, heb zeer tijdrovende hobby's. Een baby zou daar nu niet goed inpassen, toen paste het perfect. Kwam wat ik deed in het leven perfect overeen met een baby erbij.
Wij wilde beide vroeg aan kinderen beginnen, voor mij dan wat vroeger als voor hem aangezien er 7 jaar tussen zit. Alle voorwaarden waren er, een langere, stabiele relatie, financieen in orde(genoeg iig), een kinderwens bij beide.
Voor ons was het idee van een kind dan ook geen idee van vrijheidsbeperking e.d., dat is denk ik het grote verschil tussen wel toe zijn aan kinderen en niet toe zijn aan kinderen(of zelfs helemaal geen kinderwens hebben). Zodra je "eraan toe" bent denk je niet in termen van wat allemaal niet meer zou kunnen, hoe een kind je leven in de weg zal zitten, maar denk je in termen van wat een kind toevoegt aan je leven.
Nu zaten we qua financieen toen goed genoeg, maar nu hebben we het een heel stuk breder, dat met een puberzoon, kortom, we kunnen doen wat we willen. Ik zou nu dan weer niet in de luiers willen zitten, heb mijn leven nu helemaal uitgebouwd, heb zeer tijdrovende hobby's. Een baby zou daar nu niet goed inpassen, toen paste het perfect. Kwam wat ik deed in het leven perfect overeen met een baby erbij.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Zeg ik dat ergens?quote:
[..]
Want je 'comfortabel' voelen bij je partner houdt in dat je dan maar aan kinderen moet beginnen?
[..]
Mijn vriendin en ik zijn nooit types geweest met een drang om elke week maar uit te moeten gaan, geen kinderen voor nodig...
Hier leg je zelf eigenlijk al uit waarom. Lager opgeleiden zijn eerder klaar met hun opleiding en beginnen dus eerder aan het werkende leven. Als je daar vastigheid in hebt (vaste baan en relatie), waarom zou je dan nog wachten? Mijn gok (al kan ik die totaal niet staven) is dat als je zou tellen vanaf het moment dat mensen een vaste baan hebben na hun opleiding, mensen van verschillende opleidingsniveau's rond hetzelfde moment aan kinderen beginnen. Omdat mensen die hbo of universitair zijn opgeleid nu eenmaal later klaar zijn dan mensen met een mbo opleiding krijgen ze automatisch ook later kinderen als ze eerst een vaste baan willen hebben.quote:
Die meiden zijn 22-24 jaar, en daarmee heb je nog een flink aantal jaren voor de boeg om kinderen te krijgen. De meesten zijn bovendien (nog) niet heel erg hoog opgeleid, dus in hun geval had het misschien geloond om eerst nog even door te studeren of om een paar jaartjes te werken zodat je leuke dingen van dat geld kunt doen als reizen, hobby's, vrije tijd..
Andere kant van het verhaal, die handige jonge moeder krijgt ook een gehandicapt kind (ja, dat gebeurt ook) en zit daar de rest van haar leven aan vast, terwijl ze nooit heeft kunnen genieten van haar vrije jaren (en die ook niet meer zal krijgen)quote:
Zit TS straks met een werkeloze moeder met blijvende bekkeninstabiliteit en een mongoloïde kind. Maar hij heeft in zijn twintiger en begin dertiger jaren wel heerlijk van zijn vrijheid kunnen genieten. Trekt hij straks de haren uit zijn hoofd van spijt en afgunst als hij naar zijn leeftijdsgenoten kijkt die de kinderen al bijna uit huis hebben en van het leven aan het genieten zijn met verre vakanties e.d.
Of die handige jonge moeder krijgt als ze eindelijk tijd voor zichzelf heeft, een kwaal die alles verziekt. Reuma, MS, borstkanker.. Ken genoeg mensen die op hun 50ste al ziek of zelfs overleden waren..
[ Bericht 5% gewijzigd door Noordsestern op 20-01-2014 15:00:12 ]
Omdat ze naar het licht toe groeien. Als je de planten van tijd tot tijd zou draaien terwijl de bananen groeien zouden ze recht zijn. Nog andere vragen?quote:
Haha.quote:
[..]
Omdat ze naar het licht toe groeien. Als je de planten van tijd tot tijd zou draaien terwijl de bananen groeien zouden ze recht zijn. Nog andere vragen?
Err, waarom willen sommige mensen zo graag laat settelen?
Omdat ze bang zijn dat ze door te settelen hun vrijheid kwijtraken om te reizen en te stappen. Dit idee krijgen ze doordat ze vrienden waarmee ze vroeger gingen stappen en reizen zien settelen en deze mensen niet meer beschikbaar zijn voor reizen en stappen. Het gebruikte excuus is dat ze dan geen oppas hebben voor de kinderen etc., waardoor de mensen die laat willen settelen concluderen dat de gesettelden geen vrijheid meer hebben en saai zijn geworden.quote:
[..]
Haha.
Err, waarom willen sommige mensen zo graag laat settelen?
Jij bent wel goed bezig, kerel!quote:
[..]
Omdat ze bang zijn dat ze door te settelen hun vrijheid kwijtraken om te reizen en te stappen. Dit idee krijgen ze doordat ze vrienden waarmee ze vroeger gingen stappen en reizen zien settelen en deze mensen niet meer beschikbaar zijn voor reizen en stappen. Het gebruikte excuus is dat ze dan geen oppas hebben voor de kinderen etc., waardoor de mensen die laat willen settelen concluderen dat de gesettelden geen vrijheid meer hebben en saai zijn geworden.
Waarom willen andere mensen dan juist wel graag jong settelen? Topic niet helemaal doorgelezen dus misschien had je daar ook al antwoord op gegeven?
Ik zou zelf erg graag 'toe zijn' aan een kind btw.
Want je hele leven maar een beetje werken en partyen, dat lijkt mij eerlijk gezegd een beetje een 'leeg' bestaan.
Wat ik daarmee bedoel: Een kennis van mij moet haar kindje leren omgaan met kwetsende opmerkingen en rare blikken (hij heeft een fysieke afwijking)
Mijn 'zorgen': Ik moet nog een outfit hebben voor dat themafeest, waar kunnen we volgend weekend pitten als we gaan stappen in Eindhoven, hoe betaal ik dat weekje Barcelona en ohja, ik heb een deadline. Als ik dat vergelijk, vind ik mijn leventje en mijn zorgjes toch wat oppervlakkig. Echt iets dat past bij een onvolwassen persoon. En ik ben al ver in de dertig!
Maar het lukt nog niet echt. Ik zie zelfs op tegen de zwangerschap, dan mag je geen wijntje drinken! Ik ben heel principieel, dus ik twijfel geen moment of ik het wel vol zou kunnen houden. maar zolang zonder wijntje is niet leuk.
Soms denk ik 'wat als ik door een ziekte geen kinderen zou kunnen krijgen?' En het eerste wat er door mijn hoofd schiet is “YES! Vrijheid blijheid, lekker doen waar je zin in hebt, zonder alles eerst te moeten plannen'.
Misschien komt het nog wel. Ik moet geduld hebben. Maar ik word wel steeds ouder.
Want je hele leven maar een beetje werken en partyen, dat lijkt mij eerlijk gezegd een beetje een 'leeg' bestaan.
Wat ik daarmee bedoel: Een kennis van mij moet haar kindje leren omgaan met kwetsende opmerkingen en rare blikken (hij heeft een fysieke afwijking)
Mijn 'zorgen': Ik moet nog een outfit hebben voor dat themafeest, waar kunnen we volgend weekend pitten als we gaan stappen in Eindhoven, hoe betaal ik dat weekje Barcelona en ohja, ik heb een deadline. Als ik dat vergelijk, vind ik mijn leventje en mijn zorgjes toch wat oppervlakkig. Echt iets dat past bij een onvolwassen persoon. En ik ben al ver in de dertig!
Maar het lukt nog niet echt. Ik zie zelfs op tegen de zwangerschap, dan mag je geen wijntje drinken! Ik ben heel principieel, dus ik twijfel geen moment of ik het wel vol zou kunnen houden. maar zolang zonder wijntje is niet leuk.
Soms denk ik 'wat als ik door een ziekte geen kinderen zou kunnen krijgen?' En het eerste wat er door mijn hoofd schiet is “YES! Vrijheid blijheid, lekker doen waar je zin in hebt, zonder alles eerst te moeten plannen'.
Misschien komt het nog wel. Ik moet geduld hebben. Maar ik word wel steeds ouder.
Gokje van mijn kant:quote:
[..]
Jij bent wel goed bezig, kerel!
Waarom willen andere mensen dan juist wel graag jong settelen? Topic niet helemaal doorgelezen dus misschien had je daar ook al antwoord op gegeven?
Hier leg je zelf eigenlijk al uit waarom. Lager opgeleiden zijn eerder klaar met hun opleiding en beginnen dus eerder aan het werkende leven. Als je daar vastigheid in hebt (vaste baan en relatie), waarom zou je dan nog wachten? Mijn gok (al kan ik die totaal niet staven) is dat als je zou tellen vanaf het moment dat mensen een vaste baan hebben na hun opleiding, mensen van verschillende opleidingsniveau's rond hetzelfde moment aan kinderen beginnen. Omdat mensen die hbo of universitair zijn opgeleid nu eenmaal later klaar zijn dan mensen met een mbo opleiding krijgen ze automatisch ook later kinderen als ze eerst een vaste baan willen hebben.quote:
Die meiden zijn 22-24 jaar, en daarmee heb je nog een flink aantal jaren voor de boeg om kinderen te krijgen. De meesten zijn bovendien (nog) niet heel erg hoog opgeleid, dus in hun geval had het misschien geloond om eerst nog even door te studeren of om een paar jaartjes te werken zodat je leuke dingen van dat geld kunt doen als reizen, hobby's, vrije tijd..
Wat een zwart/wit zeg. Het leven heeft wel meer te bieden dan kinderen of partyen.quote:
Ik zou zelf erg graag 'toe zijn' aan een kind btw.
Want je hele leven maar een beetje werken en partyen, dat lijkt mij eerlijk gezegd een beetje een 'leeg' bestaan.
Wat ik daarmee bedoel: Een kennis van mij moet haar kindje leren omgaan met kwetsende opmerkingen en rare blikken (hij heeft een fysieke afwijking)
Mijn 'zorgen': Ik moet nog een outfit hebben voor dat themafeest, waar kunnen we volgend weekend pitten als we gaan stappen in Eindhoven, hoe betaal ik dat weekje Barcelona en ohja, ik heb een deadline. Als ik dat vergelijk, vind ik mijn leventje en mijn zorgjes toch wat oppervlakkig. Echt iets dat past bij een onvolwassen persoon. En ik ben al ver in de dertig!
Maar het lukt nog niet echt. Ik zie zelfs op tegen de zwangerschap, dan mag je geen wijntje drinken! Ik ben heel principieel, dus ik twijfel geen moment of ik het wel vol zou kunnen houden. maar zolang zonder wijntje is niet leuk.
Soms denk ik 'wat als ik door een ziekte geen kinderen zou kunnen krijgen?' En het eerste wat er door mijn hoofd schiet is “YES! Vrijheid blijheid, lekker doen waar je zin in hebt, zonder alles eerst te moeten plannen'.
Misschien komt het nog wel. Ik moet geduld hebben. Maar ik word wel steeds ouder.
ROBODEMONS..................|:(
Precies. Mijn leven is verre van inhoudsloos, maar blijkbaar is je bestaan zonder betekenis als je geen kinderen hebt.quote:Op maandag 20 januari 2014 15:59 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Wat een zwart/wit zeg. Het leven heeft wel meer te bieden dan kinderen of partyen.
Dit.quote:
Laat mensen lekker doen waar ze zin in hebben.
Het is alleen wel ongelooflijk saai.
Niet iedereen heet Indiana Jones hequote:
[..]
Dit.
Het is alleen wel ongelooflijk saai.
The Art Of Lying
Nee, maar je hebt ook een andere uiterste. Ik ben 23 en ken inmiddels al wel wat mensen die samenwonen. Als je gelukt hebt kunnen ze misschien nog één keer in de twee maanden wat afspreken en waar je vroeger tot vier uur 's nachts met ze bier kon drinken, is het nu koffie op zaterdagmiddag of doordeweeks dineren. Maar goed, dat is dus mijn ervaring.quote:
[..]
Niet iedereen heet Indiana Jones he
Dat heb je, zo gauw er een partner is gevondenquote:
[..]
Nee, maar je hebt ook een andere uiterste. Ik ben 23 en ken inmiddels al wel wat mensen die samenwonen. Als je gelukt hebt kunnen ze misschien nog één keer in de twee maanden wat afspreken en waar je vroeger tot vier uur 's nachts met ze bier kon drinken, is het nu koffie op zaterdagmiddag of doordeweeks dineren. Maar goed, dat is dus mijn ervaring.
The Art Of Lying
Oh nee, dat idee heb ik juist niet. Nadat ze die vriend of vriendin kregen waren ze nog wel te porren voor leuke dingen. Het was juist het samenwonen.quote:
[..]
Dat heb je, zo gauw er een partner is gevonden
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.quote:
Voor ons was het idee van een kind dan ook geen idee van vrijheidsbeperking e.d., dat is denk ik het grote verschil tussen wel toe zijn aan kinderen en niet toe zijn aan kinderen(of zelfs helemaal geen kinderwens hebben). Zodra je "eraan toe" bent denk je niet in termen van wat allemaal niet meer zou kunnen, hoe een kind je leven in de weg zal zitten, maar denk je in termen van wat een kind toevoegt aan je leven.
Is volgens mij ook ooit eens onderzocht, dat kinderloze stellen over het algemeen gelukkiger zijn dan stellen met kinderen.quote:
[..]
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.
Dat kan een valkuil zijn ja denk ik, je moet er ook geen groot roze wolk idee bij verzinnen, want dan kan het best weleens goed tegenvallen.quote:
[..]
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.
Maar ook met een realistisch beeld zal iemand die wel toe is aan kinderen er anders naar kijken dan iemand die niet toe is aan kinderen. Het is maar net wat zwaarder weegt, het positieve of het negatieve.
Zie het als een gesprek tussen iemand die dolgraag een hond wil en iemand die geen hond wil, degene die wel graag wil noemt allemaal pluspunten en neemt de minpunten(in de regen ook moeten wandelen, niet zomaar een nachtje weg kunnen blijven enz) voor lief, dat weegt dan niet op tegen het positieve(lief, gezellig, mooie strandwandelingen ik verzin maar wat). Maar voor iemand die geen hond wil wegen juist die negatieve kanten zwaarder, die focussed meer daar op.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Gadverdamme zeg. Als ik al die kinderen zie dan word ik al misselijk. Of jonge kleffe stelletjes die je met een bezem kunt wegvegen.
Bah. Weg ermee.
Bah. Weg ermee.
Het verschil tussen de regering en de maffia is dat de maffia georganiseerd is.
- Wiet van Broeckhoven
- Wiet van Broeckhoven
Als je op je 22e/23e een kind neemt terwijl je geen fatsoenlijke baan hebt, dan ben je gewoon een tokkie imo.quote:
[..]
Een kind kan niet altijd nog natuurlijk, er zit wel een einddatum aan vast bij vrouwen
Ik heb zelf wel eens mijn twijfels bij het idee van veel jonge mensen om me heen die kinderen krijgen.
Sommigen hebben dan echt pas net een relatie, en voor je het weet staat er op Facebook dat ze een kind krijgen... Ik kan dat toch niet erg verstandig vinden na een relatie van 6-12 maanden, maar wie ben ik..
Ken persoonlijk een meisje die nu zwanger is.. Heeft vroeger ook achter mij aangezeten, wilde altijd al graag een vriendje, op de bank hangen, vastigheid... Toen ze 15 was al...
Dat moet ze natuurlijk lekker zelf weten, maar ze heeft nu een vriend die een kop kleiner is dan haar, ziet er echt niet uit. Wel heeft hij haar zwanger gemaakt, en wonen nu samen in een klein appartementje.
Natuurlijk weet ik niet hoe het er daar binnenshuis aan toe gaat, maar het zou me niets verbazen als de nieuwigheid er straks af is dat ze denkt ; hmm misschien heb ik toch iets te snel gehandeld.
Ken namelijk ook zo'n situatie waarin ze al 2 kinderen hebben. Samengekomen in '10. In 3 jaar tijd even 2 kinderen uitgepoept. Hij automonteur, flinke ruzie gekregen, nu gescheiden, hij vreemdgegaan, zij met die kiddo's bij haar moeder. Tja
Sommigen hebben dan echt pas net een relatie, en voor je het weet staat er op Facebook dat ze een kind krijgen... Ik kan dat toch niet erg verstandig vinden na een relatie van 6-12 maanden, maar wie ben ik..
Ken persoonlijk een meisje die nu zwanger is.. Heeft vroeger ook achter mij aangezeten, wilde altijd al graag een vriendje, op de bank hangen, vastigheid... Toen ze 15 was al...
Dat moet ze natuurlijk lekker zelf weten, maar ze heeft nu een vriend die een kop kleiner is dan haar, ziet er echt niet uit. Wel heeft hij haar zwanger gemaakt, en wonen nu samen in een klein appartementje.
Natuurlijk weet ik niet hoe het er daar binnenshuis aan toe gaat, maar het zou me niets verbazen als de nieuwigheid er straks af is dat ze denkt ; hmm misschien heb ik toch iets te snel gehandeld.
Ken namelijk ook zo'n situatie waarin ze al 2 kinderen hebben. Samengekomen in '10. In 3 jaar tijd even 2 kinderen uitgepoept. Hij automonteur, flinke ruzie gekregen, nu gescheiden, hij vreemdgegaan, zij met die kiddo's bij haar moeder. Tja
^^ Herkenbaar.
Het verschil tussen de regering en de maffia is dat de maffia georganiseerd is.
- Wiet van Broeckhoven
- Wiet van Broeckhoven
Domme tokkies weer.quote:
Ik heb zelf wel eens mijn twijfels bij het idee van veel jonge mensen om me heen die kinderen krijgen.
Sommigen hebben dan echt pas net een relatie, en voor je het weet staat er op Facebook dat ze een kind krijgen... Ik kan dat toch niet erg verstandig vinden na een relatie van 6-12 maanden, maar wie ben ik..
Ken persoonlijk een meisje die nu zwanger is.. Heeft vroeger ook achter mij aangezeten, wilde altijd al graag een vriendje, op de bank hangen, vastigheid... Toen ze 15 was al...
Dat moet ze natuurlijk lekker zelf weten, maar ze heeft nu een vriend die een kop kleiner is dan haar, ziet er echt niet uit. Wel heeft hij haar zwanger gemaakt, en wonen nu samen in een klein appartementje.
Natuurlijk weet ik niet hoe het er daar binnenshuis aan toe gaat, maar het zou me niets verbazen als de nieuwigheid er straks af is dat ze denkt ; hmm misschien heb ik toch iets te snel gehandeld.
Ken namelijk ook zo'n situatie waarin ze al 2 kinderen hebben. Samengekomen in '10. In 3 jaar tijd even 2 kinderen uitgepoept. Hij automonteur, flinke ruzie gekregen, nu gescheiden, hij vreemdgegaan, zij met die kiddo's bij haar moeder. Tja
Ik wil ook graag vroeg kinderen. Ik zou dat proberen te combineren met een baan. Als die kinderen dan uit huis zijn ben ik nog fit genoeg om dan al die mooie reizen te maken.
Je lijkt zelf wel een klein kind, man.quote:
Gadverdamme zeg. Als ik al die kinderen zie dan word ik al misselijk. Of jonge kleffe stelletjes die je met een bezem kunt wegvegen.
Bah. Weg ermee.
Choking on those tossed salads and scrambled eggs
Dit is ook mijn ideaal.quote:
Herkenbaar. Ik heb nu ook 'die leeftijd' (eind 20) dat iedereen om me heen met kinderen bezig is, sommigen al met de tweede of zelfs derde. Moet er niet aan denken. Vooral niet aangezien mijn partner en ik allebei een druk leven hebben (qua werk en carrière) en we erg van verre en actieve reizen houden. Vooral een koter werkt erg beperkend en je offert als het ware 2 decennia van je leven op. Het kost klauwen vol geld of je carrière lijdt er onder. Want laten we wel wezen, beiden 40+ uur per week in je werk investeren zit er niet in tenzij je je kind dag in dag uit dropt in een kinderopvang, en dat is naar horen stervensduur.
Het wordt mijn partner en mij regelmatig 'aangepraat' en ook de vele Facebook berichten liegen er niet om, zo'n koter schijnt helemaal geweldig te zijn. Wij zien het toch vooral als een beperking. De ouders in onze vrienden- en kennissenkring zie je uiteraard nooit meer want ze moeten altijd voor 'de kids' thuisblijven.
Wel hechten we beiden veel waarde aan zelfstandigheid. Een leuk plekje om te wonen hebben, een leuke bankrekening waar we leuke dingen (lees: reizen) van kunnen doen, de vrijheid hebben om wanneer we willen ergens spontaan naar toe te gaan, enzovoorts. Dat is voor ons succes en geluk.
Misschien zijn ze wel heel gelukkig. Ik heb zelf ook jonge ouders en m'n eerste 5 jaar in een klein appartementje gewoond. Geen trauma's aan overgehouden en m'n ouders houden nog zielsveel van elkaar. Het kan ook goed gaan.quote:
Ik heb zelf wel eens mijn twijfels bij het idee van veel jonge mensen om me heen die kinderen krijgen.
Sommigen hebben dan echt pas net een relatie, en voor je het weet staat er op Facebook dat ze een kind krijgen... Ik kan dat toch niet erg verstandig vinden na een relatie van 6-12 maanden, maar wie ben ik..
Ken persoonlijk een meisje die nu zwanger is.. Heeft vroeger ook achter mij aangezeten, wilde altijd al graag een vriendje, op de bank hangen, vastigheid... Toen ze 15 was al...
Dat moet ze natuurlijk lekker zelf weten, maar ze heeft nu een vriend die een kop kleiner is dan haar, ziet er echt niet uit. Wel heeft hij haar zwanger gemaakt, en wonen nu samen in een klein appartementje.
Natuurlijk weet ik niet hoe het er daar binnenshuis aan toe gaat, maar het zou me niets verbazen als de nieuwigheid er straks af is dat ze denkt ; hmm misschien heb ik toch iets te snel gehandeld.
ROBODEMONS..................|:(
Moet zeggen dat mijn kinderwens ook redelijk is beïnvloed de afgelopen jaren. Een paar jaren geleden leek het me nog wel leuk om ooit een kleine rond te hebben lopen, maar sinds je op je pauze op het werk, op Facebook en bij familiebezoeken door (vaak jonge) ouders constant geconfronteerd wordt met verhalen, filmpjes en foto's van lachende, krijsende, poepende, kotsende en schreeuwerige baby's van overtrotse ouders, heb ik werkelijk een afkeer voor kinderen gekregen. Vooral van die overenthousiaste en überpositieve berichten op Facebook; je ziet meteen in welke huishoudens en relaties het slecht gaat...
Ik heb een sterke drang tot settelen, maar dat gaat voor mij niet hand in hand met een kinderwens. Het uit zich bij mij op hele andere manieren.quote:
Ik heb heel lang hetzelfde als TS gehad. Dat ik dacht van settelen
Maar er komt voor de meesten een moment dat ze iemand vinden waar ze zichzelf comfortabel voelen. Waarin ze minder behoefte hebben maar de blijven ronddolen en elk weekend te gaan stappen o.i.d. Dit is trouwens geen waarde-oordeel over deze levensstijl.
Maar ervaring leert dat vroeg of laat iedereen een moment krijgt dat hij zichzelf wil settelen. Opvoeding, jeugdervaringen, huidige relatie (of gebrek eraan) hebben hooguit invloed op wanneer niet op als (uitzonderingen daar gelaten)s
Resistance is futile.
Dat is vaak wel irritant ja, maar dat komt denk ik ook doordat anderen (mensen zoals jij en ik) cynisch worden van dat zoetsappige gezeik.quote:
Moet zeggen dat mijn kinderwens ook redelijk is beïnvloed de afgelopen jaren. Een paar jaren geleden leek het me nog wel leuk om ooit een kleine rond te hebben lopen, maar sinds je op je pauze op het werk, op Facebook en bij familiebezoeken door (vaak jonge) ouders constant geconfronteerd wordt met verhalen, filmpjes en foto's van lachende, krijsende, poepende, kotsende en schreeuwerige baby's van overtrotse ouders, heb ik werkelijk een afkeer voor kinderen gekregen. Vooral van die overenthousiaste en überpositieve berichten op Facebook; je ziet meteen in welke huishoudens en relaties het slecht gaat...
Ja fijn! Dus als jij 50-55 bent, ben je eindelijk verlost van die krengen en dan kun je alsnog 10-15 jaar krom liggen voor je werkgever terwijl je ook op je 20ste had kunnen genieten van het goeie leven.quote:
[..]
Klopt. Mijn jongste is 18 als ik 47 ben. Vind ik wel een prettig idee.. beter dan dat ik tegen die tijd 57 zou zijn.
Resistance is futile.
TS heeft slecht zaad.
You had my curiosity but now you have my attention...
..
Pain is weakness leaving the body
..
..
Pain is weakness leaving the body
..
Bwehe, da's mijn grote angst. Heb je ineens zo'n leuke baby.. blijkt al die schattigheid niet op te wegen tegen de keiharde werkelijkheid.quote:
[..]
Maar is dat juist niet de grootste vergissing? Het droomidee van een kind. Een gezin vormen samen, de schattige baby en het leuke kind, een deel van jezelf. Al dat soort bijzonderheden. Terwijl dat niet echt overeenstemt met de realiteit vaak.
Resistance is futile.
schijt de hele boel onder omg bahquote:Op maandag 20 januari 2014 23:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
Bwehe, da's mijn grote angst. Heb je ineens zo'n leuke baby.. blijkt al die schattigheid niet op te wegen tegen de keiharde werkelijkheid.
BEASTMODE
haha ja of je krijgt kind met rood haar. Nou dag droom.
You had my curiosity but now you have my attention...
..
Pain is weakness leaving the body
..
..
Pain is weakness leaving the body
..
Tevens: dit is het eerste topic waarin ik me kan vinden in uitspraken van Impossibruuuuu.
Resistance is futile.
In Nederland kan je dan toch gewoon nog kiezen voor een postnatale abortus?quote:
haha ja of je krijgt kind met rood haar. Nou dag droom.
BEASTMODE
Even postnatale googlen hoor... brbquote:
[..]
In Nederland kan je dan toch gewoon nog kiezen voor een postnatale abortus?
You had my curiosity but now you have my attention...
..
Pain is weakness leaving the body
..
..
Pain is weakness leaving the body
..
Tot zoquote:
[..]
Even postnatale googlen hoor... brb
BEASTMODE
Hoezo zou hij op z'n 20ste niet krom liggen?quote:Op maandag 20 januari 2014 23:41 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ja fijn! Dus als jij 50-55 bent, ben je eindelijk verlost van die krengen en dan kun je alsnog 10-15 jaar krom liggen voor je werkgever terwijl je ook op je 20ste had kunnen genieten van het goeie leven.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Ja ik ben het met je eens wel!
You had my curiosity but now you have my attention...
..
Pain is weakness leaving the body
..
..
Pain is weakness leaving the body
..
Wat is keihard?quote:
[..]
Bwehe, da's mijn grote angst. Heb je ineens zo'n leuke baby.. blijkt al die schattigheid niet op te wegen tegen de keiharde werkelijkheid.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Niet alleen dat. Maandenlang toeleven naar HET moment, waarbij je een sugar rush x 50.000 krijgt die puur en alleen hormoongedreven is. Hormoontjes weer normaal, dan blijft alleen de liefde die je voelt voor je kind.quote:
[..]
schijt de hele boel onder omg bah
Het zal ongetwijfeld intenser zijn dan een normale liefdesrelatie maar iedere relatie kent het moment waarop je beseft: 'daar zit je dan, het leek allemaal zo prachtig fantastisch maar zo op de regenachtige saaie pyjama-zondagmiddag na 14 racekak luiers is er weinig meer over van de initiele euforie'.
Dat doet geen afbreuk aan de liefde die er is, maar iedereen flikkert vroeg of laat van die roze wolk af.
Resistance is futile.
Ouder1 is een zij.quote:
[..]
Hoezo zou hij op z'n 20ste niet krom liggen?
En op je twintigste heb je geen echte verplichtingen zoals hypotheek en noem maar op. Beetje werken, niet te bewust bezig met carriere, zolang je je baan maar houdt en een beetje rond kunt komen. Verder vooral genieten. Als jij wel op je 20ste krom lag, dan heb je in mijn optiek iets gemist.
Resistance is futile.
|
|
