[CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 10

Ik heb Molurus gevraagd om het andere topic te verwijderen

15-01-2014

Karresporen op Mars


Linksonder het Marswagentje in beeld

15 januari 2014 - Mensen maakten het wagentje en stuurden het naar Mars. Mensen bouwden ook een vlijmscherpe camera en laten die rond Mars cirkelen. Voor het eerst kan het mensenoog zo karresporen zien op een buurplaneet. Zelfs het karretje zelf zien we rondtoeren, onderweg inmiddels naar de berg Sharp.

De NASA liet Curiosity zeventien maanden geleden landen op Mars in de krater Gale. Sindsdien rijdt de ‘rover’ rond, op zoek naar bijzondere geologische verschijnselen en sporen van water. Intussen draait de Mars Reconnaissance Orbiter rondjes rond de planeet en schiet de scherpste foto’s ooit met zijn High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera. En zo kwam de dag, vlak voor de kerst van 2013, dat zij elkaars pad gingen kruisen bij onze buren in het zonnestelsel.

Nog nooit zoveel kilometer

De Orbiter kon niet alleen het Mars-wagentje tijdens zijn trektocht naar de berg Sharp op de foto krijgen op 11 december. De camera’s zijn zo precies, dat het mogelijk bleek de route van Curiosity over het oppervlakte van de rode planeet dankzij de karresporen te volgen. Goed is te zien hoe het wagentje zigzaggend over de planeet moet krossen, om allerlei oneffenheden in het landschap te omzeilen.

Voorlopig is Curiosity nog niet klaar. Als hij een voorbeeld neemt aan zijn voorganger ‘Opportunity’ dan kan zijn trektocht over Mars zelfs nog heel lang duren. Komende maand is het tien jaar geleden dat deze sonde op de planeet begon rond te rijden. In juni 2011 brak hij al het record van de grootste afstand ooit afgelegd op een ander hemellichaam door een product van menselijk fabricaat: 30 kilometer. En hij gaat nog steeds door met het doorseinen van gegevens.

Big Data record uit het heelal

De Mars Reconnaissance Orbiter van de Nasa dorbrak zelf dezer dagen een record. Nog nooit gaf een ruimteverkenner zo veel gegevens en kennis door. De orbiter is de kampioen van de Big Data uit het heelal met nu meer dan 200 terabits wetenschappelijke data.

DeNASA schrijft hierover: “[It]has overhauled understanding of the Red Planet since 2006 and has passed 200 terabits in the amount of science data returned. The data returned by the mission alone is more than three times the total data returned via NASA's Deep Space Network for all the other missions managed by NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., over the past 10 years.

While the 200 terabits number includes all the data this orbiter has relayed to Earth from robots on the surface of Mars, about 99.9 percent of the volume has come from the six science instruments aboard Mars Reconnaissance Orbiter. The 200 terabits are equivalent to the data volume in three nonstop months of high-definition video.”

Op de NASA-foto hieronder kunt u het karrespoor van Curiosity volgen in de linkeronderkant langs de krater waar het wagentje voorbij rijdt



(scienceguide.nl)

Deel 10 alweer
En....


Watch live Jan. 16 7pm PT (10pm ET, 0300 UTC): http://www.ustream.tv/nasajpl

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 19:16 schreef -CRASH- het volgende:
Deel 10 alweer
En....
[ afbeelding ]

Watch live Jan. 16 7pm PT (10pm ET, 0300 UTC): http://www.ustream.tv/nasajpl

Die rover, hulde! Werkt die verder nog gewoon goed?

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 09:11 schreef kurk_droog het volgende:

[..]

Die rover, hulde! Werkt die verder nog gewoon goed?

Het is een wonder dat die überhaubt nog werkt

20-01-2014

Vreemde 'donut' op Mars stelt wetenschappers voor raadsel


© kos.

Een mysterieus stukje rots in de vorm van een donut dat plots opdook voor de Opportunity jeep op Mars roept vele vragen op bij NASA-wetenschappers.


© epa.


© reuters.


© afp.

De onderzoekers van de ruimtevaartorganisatie zijn helemaal in de war over de herkomst van het 'gesteente' dat momenteel helemaal onder de loep wordt genomen door de meetinstrumenten van de Opportunity.

Slecht weer
Astronomen merkten op foto's dat de 'donut' plots uit het niets verscheen. Twaalf Martiaanse dagen eerder - op Mars heet een dag een sol en die duurt duurt 24 uur, 39 minuten en 35 seconden - vertoonden beelden genomen op exact dezelfde plaats immers geen bizar gesteente. De Marsjeep staat zo goed als stil en fotografeert al meer dan een maand dezelfde locatie wegens het slechte weer.

Discussies
NASA verspreidde daarop een persbericht om de merkwaardige ontdekking wereldkundig te maken. "De rode planeet blijft ons verrassen", aldus wetenschapper Steve Squyres. Uit de eerste metingen van de Marsjeep blijkt dat de donut een hoog gehalte aan zwavel en magnesium bevat. Ook is er dubbel zoveel mangaan gemeten dan bij andere gesteenten die de Opportunity ooit onderzocht. "Iets dergelijk hebben we nog nooit op Mars aangetroffen", verklaart Squyres. "Binnen het team discussiëren we wat af over wat het kan zijn maar dat is ook de schoonheid van deze missie."

Theorieën
Volgens Squyres zijn er tal van verklaringen mogelijk maar hij acht twee theorieën plausibel. Het merkwaardige rotsblokje kan door een wiel van de jeep weggeslingerd zijn en ligt nu ondersteboven. Of het is een restant van een meteoriet. Verder onderzoek zal meer duidelijkheid moeten brengen.

(HLN)

Het lijkt wel op een stukje pumice

Sol 3528, 3540? Hoe moet ik dat lezen, want zo lang is hij nog niet bezig, we zitten nu ergens in de 500 ofzo.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 18:11 schreef Pek het volgende:
Sol 3528, 3540? Hoe moet ik dat lezen, want zo lang is hij nog niet bezig, we zitten nu ergens in de 500 ofzo.

Misschien heb je het niet goed gelezen, Het artikel gaat over Opportunity en die is wel wat langer bezig dan 500 sol

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 18:15 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Misschien heb je het niet goed gelezen, Het artikel gaat over Opportunity en die is wel wat langer bezig dan 500 sol

Ik zie het net ja, wou een ninja-edit doen, maar te laat dus

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 16:48 schreef -CRASH- het volgende:
Het lijkt wel op een stukje pumice

zou goed kunnen

Of hij wordt stiekem gesloopt voor onderdelen.

23-01-2014

Nieuw bewijs voor water op Mars


© photo news.

Wetenschappers hebben nieuw bewijs gevonden dat er miljarden jaren geleden water stroomde op Mars. In de zogeheten Endeavour-krater stond vroeger een laag water, meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.

De ontdekking staat in de nieuwste editie van het gezaghebbende wetenschapsblad Science. Het bewijs is gevonden met de verkenner Opportunity. Die rijdt sinds januari 2004 rond op Mars. Sinds 2011 doet het karretje onderzoek bij de krater Endeavour, die rond de evenaar van de planeet ligt. De krater ontstond toen een meteoroïde ongeveer 3,7 miljard jaar geleden insloeg. Na de inslag was het water erg zout en zuur, maar ervoor was het vrij neutraal. Dat zou gunstig zijn voor microben, minieme organismes.

De jongere verkenner Curiosity had op een ander deel van Mars ook al sporen van water ontdekt. Water is de bron van het leven op aarde. Dat Mars lang geleden water had, betekent dat er misschien leven mogelijk was.

De levensduur van de Opportunity is opmerkelijk. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA rekende erop dat het karretje het maar 90 dagen zou volhouden. Enkele weken voor de Opportunity kwam zijn tweelingbroer Spirit aan op Mars. Die 'stierf' in maart 2010, na een missie van ruim 6 jaar.

(HLN)

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 10:19 schreef Quyxz_ het volgende:

[..]

Vond het ook een onduidelijk artikel, want volgens mij is dat toch echt Curiosity op die foto!

De bovenste is van Opportunity
De kleinere foto's eronder komen van CURI.

[ Bericht 3% gewijzigd door -CRASH- op 24-01-2014 18:22:52 ]

31-12-2014

[b]Marswagentje Curiosity gaat misschien een duintje beklimmen[/b]



Het lijkt erop dat Curiosity moet gaan klimmen. In een poging verdere beschadigingen aan de wielen van Curiosity te voorkomen, overweegt NASA om Curiosity een duintje op te sturen en de route die voor hem ligt eens kritisch onder de loep te nemen.

In oktober vorig jaar bleek uit foto’s die Curiosity zelf maakte dat zijn wielen er niet al te best aan toe zijn. In één van de wielen zat duidelijk een gat. Waarschijnlijk was het veroorzaakt door een scherp steentje. NASA stelde zich niet druk te maken over de schade: het tastte het functioneren van de rover immers niet aan. Maar in de maanden die volgden, liep de schade aan de wielen verder op. En dus wordt het tijd om wat zuiniger met het Marswagentje om te gaan, zo stelt NASA in een persbericht. Daarom houdt NASA de wielen goed in de gaten en wordt er nog voorzichtiger met het Marswagentje gereden.

Maar daar blijft het niet bij. De onderzoekers kijken ook heel kritisch naar de route die Curiosity moet volgen. Zo overwegen ze momenteel bijvoorbeeld om het Marswagentje een één meter hoog duintje op te sturen en zo toegang te geven tot een route die aanzienlijk onschuldiger is dan het pad vol met scherpe stenen dat nu voor hem ligt. “De beslissing moet nog genomen worden,” benadrukt onderzoeker Jim Erickson. “We gaan even over het duintje de vallei in gluren om te kijken of het terrein er zo goed uitziet als onze analyse van de beelden van de Marsorbiter suggereert.”

Curiosity is momenteel onderweg naar Mount Sharp. Sinds 1 januari heeft de rover zo’n 265 meter afgelegd. Daarmee komt het totale aantal meters dat de rover sinds zijn landing op Mars gemaakt heeft op meer dan 4800. NASA hoopt daar in de toekomst nog vele meters aan toe te kunnen voegen.

(scientias.nl)

Het betreffende duintje...


En Curi is al onderweg

Zijn die wielen van papier of zo?

07-02-2014

Marsjeep Curiosity kiekt onze Aarde voor het eerst


© NASA.

Een piepklein helder stipje, veel meer stelt onze Aarde niet voor vanop Mars. De Curiosity heeft voor de eerste maal een foto gemaakt van onze planeet en de maan. Intrigerend is het wel.
De foto werd gemaakt op 31 januari, zo'n 80 minuten na zonsondergang op de rode planeet. Volgens de NASA was de afstand tussen Mars en de Aarde toen zo'n 160 miljoen kilometer. "Een mens zou vanop Mars makkelijk de Aarde en maan als twee heldere 'sterren' kunnen ontwaren", aldus de ruimtevaartorganisatie.

Toch heeft de Curiosity niet de primeur. In 2004 slaagde zijn broertje Spirit er al eens in om de Aarde te fotograferen.


© NASA.

(HLN)

I'm over the moon that I'm over the dune! I
successfully crossed the "Dingo Gap" sand dune on Mars.

10-02-2014

Frankrijk neemt deel aan Amerikaanse Marsmissie InSight


(CNES)

De Franse ruimtevaartorganisatie CNES werkt mee aan de Amerikaanse Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en onderzoek gaat doen aan het inwendige van de planeet. Charles Bolden, hoofd van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, heeft daartoe een overeenkomst ondertekend met Jean-Yves Le Gall, directeur van CNES.

CNES bouwt het Seismic Experiment for Interior Structure (SEIS) voor de InSight-lander, samen met instituten in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland. Ook onderzoekers uit België, Canada, Japan, Oostenrijk, Polen en Spanje zijn bij de ruimtemissie betrokken. (GS)

(allesoversterrenkunde)

10-02-2014

Beste 'bewijs' voor stromend water op Mars gevonden



Spectroscopische metingen aan donkere strepen op de hellingen van Marskraters. (http://insight.jpl.nasa.gov)

De donkere strepen op de binnenwanden van Marskraters, die in de loop van de Marsseizoenen van lengte en tint veranderen, zijn vrijwel zeker veroorzaakt door stromend water. Dat beweren Amerikaanse planeetonderzoekers op basis van spectroscopische metingen die zijn uitgevoerd door de CRISM-spectrograaf aan boord van NASA's Mars Reconnaissance Orbiter.

De 'Recurring Slope Linea' (terugkerende strepen op hellingen', RSL's) werden drie jaar geleden ontdekt op foto's van de HiRISE-camera aan boord van dezelfde planeetverkenner. Met de CRISM-spectroscoop is nu ontdekt dat in hetzelfde gebied waar de RSL's voorkomen ook het gehalte aan ijzerhoudende mineralen in de loop van de jaargetijden op Mars toe- en afneemt.

De beste verklaring, aldus de ondezoekers, is dat door temperatuurvariaties af en toe brak, mineraalrijk water vrijkomt van vlak onder het Marsoppervlak. Dat zal in korte tijd verdampen vanwege de extreem lage luchtdruk op Mars, waarna de ijzerrijke mineralen op het oppervlak achterblijven.

Overigens zijn de RSL's niet op alle hellingen gevonden waar je ze mogelijk zou verwachten. Dat doet vermoeden dat er aan bepaalde voorwaarden voldaan moet zijn voordat ze kunnen ontstaan. De nieuwe resultaten zijn gepubliceerd in Geophysical Research Letters. (GS)

(allesoversterrenkunde)

Dat mysterieuze steentje wat laatst opdook op een foto
van Opportunity. Had ie schijnbaar zelf ergens vanaf gebroken.

Ok, was te verwachten

quote:

Op dinsdag 11 februari 2014 09:04 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
10-02-2014

Frankrijk neemt deel aan Amerikaanse Marsmissie InSight

[ afbeelding ]
(CNES)

De Franse ruimtevaartorganisatie CNES werkt mee aan de Amerikaanse Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en onderzoek gaat doen aan het inwendige van de planeet. Charles Bolden, hoofd van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, heeft daartoe een overeenkomst ondertekend met Jean-Yves Le Gall, directeur van CNES.

CNES bouwt het Seismic Experiment for Interior Structure (SEIS) voor de InSight-lander, samen met instituten in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland. Ook onderzoekers uit België, Canada, Japan, Oostenrijk, Polen en Spanje zijn bij de ruimtemissie betrokken. (GS)

(allesoversterrenkunde)

Bestaat deze lander uit Phoenix reserve onderdelen?

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 01:02 schreef kurk_droog het volgende:

[..]

Bestaat deze lander uit Phoenix reserve onderdelen?

Dat weet ik niet. Zal er eens naar kijken.
Ik weet wel dat de lander is gebaseerd op het ontwerp van de Phoenix

20-02-2014

"Moslims mogen niet naar Mars"


Mars, gezien door de Hubble-ruimtetelescoop. © afp.

Het is voor moslims absoluut verboden om naar Mars te reizen. Wie naar de rode planeet gaat, loopt het gevaar niet levend terug te komen "en dat kan nooit gerechtvaardigd zijn in de islam", concludeert een fatwa-commissie van de islamitische autoriteiten in de Verenigde Arabische Emiraten. Dat meldde de Emiratische krant Khaleej Times gisteren.

In oktober vorig jaar had een belangrijke sjeik uit Saudi-Arabië ook al gewaarschuwd tegen Marsreizen. Sjeik Ali al-Hekmi vond zulke missies een dodelijk experiment en daarom ongepast voor moslims, die hun eigen leven niet mogen verwoesten omdat het een gave Gods is.

De Nederlandse ondernemer Bas Lansdorp werkt aan een enkele reis naar Mars. De deelnemers moeten daar een kolonie opbouwen. Het project heet Mars One. Enkele honderden Saudi's zouden zich hebben aangemeld. De organisatie claimt dat de eerste mensen rond 2024 naar Mars kunnen gaan

(HLN)

03-03-2014

Mars One neemt Uwingu-Marskaart mee naar Rode Planeet


Inslagkrater op Mars. (NASA)

Mars One, de Nederlandse organisatie die binnen tien jaar een Marskolonie hoopt te realiseren en astronauten selecteert voor een enkele reis naar de Rode Planeet, heeft een samenwerkingsovereenkomst ondertekend met Uwingu, een Amerikaans bedrijf dat geld voor ruimteonderzoeksprojecten genereert door mensen te laten betalen voor het toekennen van namen aan o.a. exoplaneten en Marskraters.

Vorige week kondigde Uwingu het Mars Crater Naming Project aan: iedereen kan (tegen betaling) een naam geven aan een van de ca. 500.000 naamloze kraters op de planeet Mars. Met de opbrengst wil Uwingu lopende en toekomstige ruimteonderzoeksprojecten financieren.

In ruil voor sponsoring van Uwingu heeft Mars One nu toegezegd om bij alle toekomstige vluchten naar Mars de Uwingu Mars Map, met de nieuw toegekende namen, aan boord mee te nemen, en die namen ook te gebruiken.

Het Uwingu-initiatief is omstreden, omdat de Internationale Astronomische Unie alleen namen erkent die worden geselecteerd door speciale nomenclatuur-commissies. (GS)

(allesoversterrenkunde)

24-03-2014

Op Mars ontstaat zo maar kloof



Mars is een planeet in beweging. Nasa ontdekte op foto’s van de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) dat zich de afgelopen jaren een kloof heeft gevormd. In 2010 was de kloof er nog niet, maar op een beeld uit 2013 is het ineens te zien. Dat betekent dat de rode planeet sterke erosie kent.
Op de beelden van de krachtige High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera aan boord van de sonde is goed te zien hoe diep de geul is. Er zijn dus grote krachten aan het werk. Volgens de Mars-kenners van Nasa is het meest waarschijnlijk dat bevroren kooldioxide door een bestaande kloof naar beneden is gerold.

Toen die verstopt raakte, heeft het bevroren materiaal binnen één Mars-jaar een nieuw pad uitgesleten. Bevroren kooldioxide wordt op aarde meestal gebruikt in rookmachines omdat het een milieuvriendelijke mist kan produceren. Dat het zo snel een rots kan eroderen was tot nu toe niet bekend.

(faqt.nl)

25-03-2014

Marswagentje Curiosity gaat binnenkort zijn boor weer tevoorschijn halen



We hebben al even niets van hem gehoord, maar hij zit echt niet stil: Curiosity is nog altijd op weg naar Mount Sharp en heeft onderweg weer iets nieuws ontdekt om te onderzoeken. Binnenkort zal het Marswagentje zich vastbijten in fascinerend zandsteen.

De reis van Curiosity duurt zeker nog enkele maanden. Maar er zit weer een pitstop aan te komen. Curiosity nadert momenteel een gebied dat NASA aanduidt als ‘the Kimberley’. Op beelden die de ruimtevaartorganisatie eerder vanuit een baan rond Mars maakte, leek het gebied bijzonder interessant. Hier komen namelijk vier soorten terrein met elk gesteenten met verschillende texturen samen. “De beelden die we vanuit een baan rond Mars maakten, vertelden ons niet om wat voor gesteenten het ging, maar nu Curiosity dichterbij komt, kunnen we ze alvast een beetje bekijken,” vertelt onderzoeker Ashwin Vasavada. “De contrasterende texturen en levensduur van de zandstenen in dit gebied zijn fascinerend. Hoewel ze op het eerste gezicht op elkaar lijken, zijn de stenen waarschijnlijk op heel verschillende manier tot stand gekomen.”

GAATJES
Onlangs bleek dat het niet goed ging met de wielen van Curiosity: ze sleten veel harder dan gepland. NASA heeft daarop maatregelen genomen. Zo wordt er nog voorzichtiger gereden en indien nodig voor een alternatieve – veiligere – route gekozen. “De snelheid waarmee de wielen beschadigen, is afgenomen,” vertelt onderzoeker Richard Rainen. “Het gaat voor nu goed, maar we weten dat we in de toekomst nog uitdagende terreinen zullen moeten doorkruisen.”

Curiosity heeft in het verleden al verschillende stenen bestudeerd. Maar zandsteen heeft de rover nog niet zo intensief onder de loep genomen. Daar zal nu verandering in komen. De rover moet nog iets meer dan tachtig meter afleggen om in het gebied te arriveren. Daar zal de rover hoogstwaarschijnlijk halt houden en in de gesteenten gaan boren. Het materiaal dat hij zo bovenhaalt zal aan boord van de rover verder geanalyseerd worden.

Zandsteen bestaat – zoals de naam al doet vermoeden – uit zandkorreltjes. Het materiaal dat die zandkorreltjes bijeen houdt, wordt cement genoemd, ongeacht de samenstelling ervan. Soms bevat dat cement kleimineralen en is het zandsteen vrij zacht. Soms bestaat het cement uit quartz en is het zandsteen heel hard. De onderzoekers willen dat zandsteen nu eens gaan bestuderen en hopen dan te achterhalen waarom de ene steen beter bestand is tegen erosie dan de andere. Bovendien kunnen variaties in het cement dat verschillende zandstenen bij elkaar houdt wellicht meer vertellen over het klimaat waar Mars in het verleden mee te maken had.


Verschillende laagjes zandsteen die lang niet allemaal even goed bestand zijn tegen erosie. De foto is gemaakt door Curiosity. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.

(scientias.nl)

27-03-2014

Deze rover gaat in 2018 een bezoekje aan Mars brengen


De ExoMars rover. © ESA.

De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft vandaag in Engeland het prototype van haar Marsrover onthuld. ESA wil in 2018 een robotvoertuig naar de Rode Planeet sturen die in het Marsoppervlak op zoek gaat naar tekenen van leven.

De Marsrover is onderdeel van het ExoMars-programma. Vanaf de aarde zal tweemaal per dag contact worden gezocht met het Marskarretje. Via toegestuurde informatie moet de rover zelf naar nieuwe bestemmingen op Mars navigeren.

Snel is de rover niet. Hij kan dagelijks zeventig meter afleggen.

(HLN)

Images From NASA Mars Rover Include Bright Spots

klik


April 08, 2014

Images taken by NASA's Curiosity Mars rover on April 2 and April 3 include bright spots, which might be due to the sun glinting off a rock or cosmic rays striking the camera's detector.

The image from April 3, from Curiosity's Navigation Camera, is online at: http://www.jpl.nasa.gov/spaceimages/details.php?id=PIA18077

The rover took the image just after arriving at a waypoint called "the Kimberley." The bright spot appears on a horizon, in the same west-northwest direction from the rover as the afternoon sun.

"In the thousands of images we've received from Curiosity, we see ones with bright spots nearly every week," said Justin Maki of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., leader of the team that built and operates the Navigation Camera. "These can be caused by cosmic-ray hits or sunlight glinting from rock surfaces, as the most likely explanations."

If the bright spots in the April 2 and April 3 images are from a glinting rock, the directions of the spots from the rover suggest the rock could be on a ridge about 175 yards (160 meters) from the rover's April 3 location.

The bright spots appear in images from the right-eye camera of the stereo Navcam, but not in images taken within one second of those by the left-eye camera. Maki said, "Normally we can quickly identify the likely source of a bright spot in an image based on whether or not it occurs in both images of a stereo pair. In this case, it's not as straightforward because of a blocked view from the second camera on the first day."

At the Kimberley and, later, at outcrops on the slope of Mount Sharp inside Gale Crater, researchers plan to use Curiosity's science instruments to learn more about habitable past conditions and environmental changes.

NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of Caltech in Pasadena, manages the Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington. The project designed and built the project's Curiosity rover and operates it on Mars.

For more information about Curiosity, visit
http://www.jpl.nasa.gov/msl , http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl/.
You can follow the mission on Facebook at http://www.facebook.com/marscuriosity
Twitter at http://www.twitter.com/marscuriosity.

De RAW foto's van de rechter navcam die zijn gemaakt op sol 589 vind je hier.

24-04-2014

Marswagen Curiosity fotografeert planetoïden


Op 20 april 2014 maakte Marsrover Curiosity nachtopnamen, waarop de planetoïden Ceres en Vesta te zien zijn. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Texas A&M)

Voor het eerst zijn vanaf het oppervlak van een andere planeet twee planetoïden gefotografeerd. De primeur is voor het Marsvoertuig Curiosity, die de grote planetoïden Ceres en Vesta heeft vastgelegd.

Ceres, die formeel als dwergplaneet te boek staat, is het grootste object in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter. Vesta is het op twee na grootste lid van die gordel. Het tweetal staat momenteel dicht bij elkaar aan de hemel.

De opname maakt deel uit van een experiment waarbij de nachtelijke transparantie van de atmosfeer op Mars onderzocht wordt. In het huidige jaargetijde (lente) ontstaan er vaak ijle wolkensluiers in de atmosfeer van de rode planeet.

Het eigenlijke doelwit van de opname was de Marsmaan Deimos. Maar daarbij is opzettelijk een tijdstip gekozen waarop deze dichtbij Ceres en Vesta aan de hemel stond. Andere opnamen van die nacht laten ook de Marsmaan Phobos en de planeten Jupiter en Saturnus zien. (EE)

(allesoversterrenkunde)

28-04-2014

‘Mars was 200.000 jaar geleden nog nat’


mars

Nieuw onderzoek suggereert dat er zeer recent nog vloeibaar water op Mars stroomde. Wetenschappers hebben in een krater sporen ontdekt die erop wijzen dat hier 200.000 jaar geleden water stroomde.

De onderzoekers bestudeerden een krater op het zuidelijk halfrond van Mars. De krater in kwestie bevat goed bewaard gebleven geultjes en afgezet puin. “We hebben een hele jonge krater op het zuidelijk halfrond van Mars ontdekt die bewijs bevat voor de aanwezigheid van vloeibaar water in het recente verleden van Mars,” vertelt onderzoeker Andreas Johnsson.


Boven en linksonder: geultjes en afzettingen op Mars. Rechtsonder: geultjes en afzettingen op aarde (Spitsbergen). Afbeelding: NASA / JPL / UofA for HiRISE.

De afzettingen
Wanneer sedimenten op een helling verzadigd raken met water, worden ze zwaarder. Op een gegeven moment zijn ze zo zwaar dat ze hun plekje op de helling onmogelijk kunnen handhaven en dan glijden ze (stenen, klei, water en grind) naar beneden. De onderzoekers hebben nu sporen van zo’n stroom puin ontdekt op Mars. Ze vergeleken deze met door water veroorzaakte stromen puin op aarde en stellen dat ook het afgezette puin in de krater op het zuidelijk halfrond van Mars daar door toedoen van water terecht is gekomen.

Jonge krater
“Wat ons verraste is dat de krater waarin deze stromen puin tot stand kwamen, zo jong is,” vertelt Johnsson. De krater zou zo’n 200.000 jaar oud zijn. Dat betekent dat de krater lang na de laatste ijstijd op Mars – die zo’n 400.000 jaar geleden eindigde – ontstond. “Geulen komen veelvuldig voor op Mas, maar de geulen die wij eerder bestudeerd hebben zijn veel ouder en de sedimenten in hun nabijheid worden geassocieerd met de meest recente ijstijd. De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”

De krater die de onderzoekers bestudeerden bevindt zich in ejecta – uitgeworpen materiaal – van een nabijgelegen krater. Het uitgeworpen materiaal ligt in de vorm van een bloem om die nabijgelegen krater heen. Wetenschappers stelden eerder al dat zulke vormen rond een krater ontstaan wanneer het object dat op Mars insloeg en de krater vormde, insloeg in een gebied dat nat was of rijk was aan ijs. “Mijn eerste gedachte was dat het water dat deze stromen puin veroorzaakte, afkomstig was van ijs dat in het uitgeworpen materiaal bewaard was gebleven. Maar toen we beter keken, ontdekten we geen structuren – zoals breuken – in de krater die dienst hadden kunnen doen als structuren waardoor het smeltwater kon vrijkomen. Het is waarschijnlijker dat het water afkomstig was van gesmolten sneeuw, in een periode waarin de omstandigheden gunstig waren voor de vorming van sneeuw. Dat is mogelijk aangezien de rotatieas van Mars in het verleden veel schuiner stond dan vandaag de dag.”

(scientias.nl)

05-05-2014

Nog vijf Belgen op lijst van kandidaat-kolonisten voor Mars


Nog vijf landgenoten mogen volgens Mars One van deze nieuwe thuis dromen. © ap.

De Nederlandse stichting Mars One heeft vijf Belgen weerhouden voor de verdere selectie van mensen die een enkele reis naar de Rode Planeet zouden maken, zo staat in een communiqué.
Mars One wil tegen 2025 een ruimtekolonie op Mars vestigen, waarbij in 2024 na intensieve training vier mensen naar Mars vertrekken, daar de eerste bewoners van de planeet worden en niet terugkeren.

'Unieke kans'
In de selectieprocedure zijn omwille van medische en "persoonlijke redenen" al 353 gegadigden van over de hele wereld afgevallen, zodat er nog 705 resten voor wat de stichting "een enige kans in het leven" noemt. De overblijvende kandidaten krijgen een uitnodiging voor een persoonlijk interview.

Onder de overblijvenden zijn er vijf Belgen van wie niets meer bekend werd gemaakt dan dat het gaat om Bradley uit Antwerpen, Andrea uit Ukkel, Henri uit Dilbeek, Roel uit Lanaken en Gaëtan uit Embourg.

(HLN)

19-05-2014

Bouw van Marssonde InSight gaat van start


Illustratie van de Marsverkenner InSight. (NASA/JPL-Caltech)

NASA heeft groen licht gekregen voor de start van de bouw van InSight, een nieuwe Marslander die in maart 2016 gelanceerd moet worden vanaf Vandenberg Air Force Base in Californië en onderzoek gaat doen naar het inwendige van de rode planeet.

InSight (INterior exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport) kan niet op Mars rondrijden, zoals de Marswagens Spirit, Opportunity en Curiosity, maar beschikt wel over een robotarm met graaf- en meetinstrumenten. Die worden gebouwd door DLR en CNES - de ruimtevaartagentschappen van Duitsland en Frankrijk. Het ontwerp van InSight is gebaseerd op dat van de eerdere Mars Polar Lander.

InSight moet eind 2016 in het evenaargebied van Mars landen. De seismische metingen en de metingen aan het warmtetransport van de bodem moeten informatie opleveren over het binnenste van Mars en indirect over het ontstaan van aardeachtige planeten.

De onbemande ruimtemissie wordt door NASA beschouwd als een voorbereidende stap voor een toekomstige bemande vlucht naar Mars. Na een positieve afronding van een Mission Critical Design Review, eind vorige week, kan nu definitief met de bouw worden begonnen. (GS)

(allesoversterrenkunde)

22-05-2014

Marsrover Opportunity fotografeert Endeavourkrater



De taaie Marsrover Opportunity heeft weer een prachtige panoramafoto afgeleverd. Op dit vergezicht is de rand van de Endeavourkrater zichtbaar. De foto toont plekken die Opportunity recentelijk heeft bezocht en plaatsen die de rover nog gaat bezoeken.

Opportunity landde begin 2004 op Mars en is op dit moment ruim tien jaar actief. De afgelopen maanden verbleef de rover op ‘Murray Ridge’, een deel van de rand van de Endeavourkrater.

Klik hier om de grotere versie te bekijken.

Op de foto is natuurlijk de 22 kilometer brede Endeavourkrater zichtbaar. De kleine inslagkrater op de helling van de kraterrand heeft een diameter van 225 meter en is 21 kilometer verwijderd van Opportunity. De hoge heuveltop rechts is ‘Cape Tribulation’ en is twee kilometer verwijderd van de Marsrover.

De foto is gemaakt op 18 april 2014. Na het maken van deze foto is de rover afgedaald om het donkere zand in de Endeavourkrater te onderzoeken. Het gebied waar Opportunity nu is, is midden op de foto te zien.

(scientias.nl)

26-05-2014

Nieuwe krater op Mars per toeval ontdekt


© Screenshot YouTube.

Op Mars is een nieuwe krater waargenomen op basis van 'voor en na'-foto's. De meer dan 45 meter brede krater ontstond eind maart 2012 al, maar werd pas een paar maanden geleden per toeval ontdekt door Bruce Cantor. De Amerikaanse nieuwssite Huffington Post spreekt van een primeur, gezien het om de grootste krater gaat die op dergelijke manier gespot werd.

Cantor was op basis van afbeeldingen van de Mars Reconnaissance Orbiter weersvoorspellingen voor de rode planeet aan het opstellen, toen zijn oog op een donkere vlek viel. De wetenschapper bestudeerde vervolgens oudere foto's van de plek. Hij bemerkte dat de krater ontbrak op foto's die genomen waren op 27 maart 2012, maar wel te zien was op die van 28 maart 2012, oftewel een dag later. Onderzoek met een ander instrument bracht uitsluitsel: op foto's die dateren van januari 2014 waren twee kraters te zien waarvan er in januari 2012 nog geen spoor was. De controle bevestigde dat de donkere vlek een nieuwe inslagkrater is.

In de buurt van beide kraters zijn ook meer dan tien kleinere kraters waargenomen, allicht een gevolg van het ontstaan van de grotere kraters. De grootste put is vermoedelijk ontstaan door de inslag van een object zo groot als een wagen. Het betreft een krater van zo'n 48,5 bij 43,5 meter groot. "Het object moet zo'n drie tot vijf meter lang zijn geweest", aldus nog Cantor.


(HLN)

28-05-2014

Mogelijk was er zeer recentelijk nog leven op Mars


© thinkstock.

Vulkaanuitbarstingen op Mars hebben er mogelijk voor gezorgd dat er zeer recentelijk nog leven op de Rode Planeet zou zijn geweest, zo heeft de Brown Universty geopperd.

Zowat 210 miljoen jaar geleden waren er uitbarstingen van de Arsia Mons, een vuurberg die bijna twee keer zo hoog is als de Everest en die één van de hoogste bergen van ons zonnestelsel is. In diezelfde tijd was de noordwestelijke flank van de vulkaan bedekt met ijs.

De hitte van de vulkaanuitbarstingen moet ervoor hebben gezorgd dat op de flanken van de vulkaan - met ijs bedekte - meren ontstonden.

Studente Kat Scanlon van de Brown University berekende dat dit alles tot honderden kubieke kilometers smeltwater moet hebben veroorzaakt. En wie water zegt, die denkt aan leven.

Bovendien is het mogelijk dat er onder gesteente of onder de grond nog wat van dat gletsjerijs bewaard is gebleven. "Allen daarheen" kan aldus het motto zijn.

(HLN)

06-06-2014

"NASA moet inzetten op bemande vluchten naar Mars"


© NASA.

"De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA moet de mens op Mars zetten", dat staat in een rapport van het Amerikaanse Congres te lezen. Maar om die doelstelling te verwezenlijken zal NASA heel wat steun nodig hebben.

Een bemande missie naar de rode planeet sturen is het streefdoel volgens het rapport. Maar het ruimtevaartprogramma zal de hulp van de andere internationale spelers hard nodig hebben. Een samenwerkingsakkoord met de Chinezen dringt zich op, maar een federale wet van de VS verhindert dat voorlopig. "De wetgeving voorkomt dat de NASA deelneemt aan bilaterale activiteiten met de Chinese ruimtevaartorganisatie", aldus het rapport.

Investeringen
Het rapport pleit ook voor meer investeringen in de sector. Na het presidentschap van Kennedy en de Apollo-missies is het budget serieus naar beneden gedoken. Professor Howard McCurdy is gespecialiseerd in het ruimtevaartbeleid en is blij dat het rapport focust op de financiering. "NASA kan dit niet volhouden in de huidige structuur waar de overheid de grootste bijdrage levert", zegt McCurdy. "Maar dat wil niet zeggen dat er geen alternatieven zijn." Er moet meer samenwerking zijn met internationale spelers en de privésector volgens hem. De openlijke strijd tussen de ruimtevaartprogramma's van de VS en de Sovjet-Unie zorgde voor heel wat doorbraken in de vorige eeuw. Maar die drive is de NASA helemaal kwijt. De investeringen moesten wijken voor een begrotingsevenwicht. Die verloren drive is nooit echt teruggekomen en de huidige economische situatie leent zich niet tot massale investeringen in de ruimtevaart.

Langetermijnvisie onbestaande
De Amerikaanse astronauten zijn de laatste jaren afhankelijk van Russische projecten om naar het ISS te reizen. De privésector lonkt naar een overname van die taxidienst van de Russen. "Een langetermijnvisie voor de bemande ruimtevaart buiten het ISS blijft voorlopig onbestaande", meldt het rapport. "Er is een consensus dat een bemande missie naar Mars een prioriteit is", reageert NASA. "Het ruimtevaartagentschap heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt op een aantal belangrijke terreinen die nodig zijn om Mars te bereiken en we blijven samenwerken met de industrie en andere landen.

(HLN)

13-06-2014

NASA stuurt 'vliegende schotel' naar Mars


© Nasa.

Ruimtevaartorganisatie NASA hoopt eind juni een 'vliegende schotel' te testen die in de toekomst een bemande reis naar Mars mogelijk moet maken. Dat hebben projectleiders gezegd. De test is al meerdere malen vertraagd door slecht weer.

NASA bereidt de test samen met de Amerikaanse marine voor op het Hawaïaanse eiland Kauai. Harde winden hebben de lancering van het voertuig met een diameter van 33,5 meter al meerdere malen uitgesteld. De ruimtevaartorganisatie heeft al 110 miljoen euro in het project geïnvesteerd.

NASA is er in het verleden al meerdere keren in geslaagd machines zoals de Rovers op Mars te laten landen. Het probleem met de huidige techniek is echter dat hij niet werkt boven een bepaald gewicht. Een bemande missie naar de Rode Planeet zou betekenen dat het ruimtevaartuig veel zwaarder wordt dan bijvoorbeeld de Curiosity, de rover die in 2012 op Mars landde. De atmosfeer op Mars is veel ijler dan die van de aarde, waardoor de huidige technieken niet voor genoeg remkracht zorgen.

Kogelvis
De experimentele vliegende schotel is geïnspireerd door de kogelvis. Het voertuig is aan de buitenkant feitelijk een grote ballon, die zich opblaast en ervoor moet zorgen dat een uiteindelijk bemand ruimtevaartuig langzaam neerzijgt op Mars, en zich niet met duizelingwekkende snelheid het oppervlak van de planeet in boort.

NASA wil de SIAD, de Supersonic Inflatable Aerodynamic Decelerator, in de stratosfeer testen. Daar lijken de omstandigheden het meest op die op Mars. Met een gigantische heliumballon wordt de schotel naar een hoogte van ruim 36,5 kilometer gebracht. Eenmaal daar wordt een raket ingeschakeld om de weg terug naar de aarde in te zetten en de snelheid te bereiken die een bemand ruimteschip zou halen bij een landing op Mars. Als de schotel eenmaal een snelheid van Mach 4 (4900 kilometer per uur) heeft bereikt moet de ballon zich opblazen. Als de test slaagt en het schip voldoende wordt afgeremd kan vervolgens de parachute opengaan.

De test wordt live uitgezonden op de website van NASA.

(HLN)

10-06-2014

Hebben we Mars al besmet met aardse bacteriën?


Marsrover Curiosity. © ap.

De doorgedreven ontsmetting van onze aardse ruimteschepen ten spijt lijkt het waarschijnlijk dat er minstens enkele bacteriën meeliften met onze tochten in het heelal. Vijf soorten bacterieën maken volgens wetenschappers het meeste kans om nu zelfs al op Mars te overleven.
Zelfs het 'Ruimteverdrag' van Verenigde Naties maakt er melding van: "de mens moet de schadelijke besmetting van de ruimte en hemellichamen proberen te vermijden". Hardnekkige aardse bacteriën in de ruimte rondstrooien om zo potentieel buitenaards leven te vernietigen, het is niet echt een scenario waar wetenschappers voor staan te springen. Zeker op de ontsmetting van Marslanders wordt streng toegekeken, omdat wetenschappers daar nog altijd het bestaan van levende eencellige organismen vermoeden.

Dat verklaart waarom ruimteschepen zo grondig gepoetst en gedesinfecteerd worden voor de lancering. Bij NASA-ruimtetuigen gebeurt dat 10 tot 30 keer. En toch lukt het niet altijd om alle bacteriën te doden, zo vertelt onderzoekster Stephanie Smith van de universiteit van Idaho aan de website Mental Floss. Na de poetsbeurt van de Marsrover Curiosity vonden zij en haar collega's nog 377 organismen van 65 bacteriesoorten.

Die werden op hun beurt nog eens aangevallen in een rist labotests, met als doel de omstandigheden van een ruimtereis naar en op Mars te simuleren. Bijna 11 procent van de bacteriën overleefde dat alles probleemloos, en verrassend genoeg waren er heel wat bij die geen beschermende sporen ontwikkelden. De wetenschappers veronderstellen dat dergelijke microben zich nu ook al op Mars bevinden, al moeten langetermijnstudies dat nog bevestigen.

Als dat echt het geval is, maken deze vijf soorten bacteriën het meeste kans om op Mars te overleven:


Stafylokokken. © creative commons.

1. Stafylokokken
Stafylokokken overleefden in petrischaaltjes die 20 procent zout bevatten. Ter vergelijking: 's werelds oceanen bevatten zo'n 3 procent zout. Dat doet wetenschappers vermoeden dat de bacteriën ook in het zoute zand en water op Mars zouden kunnen overleven.

2. Enhydrobacter
Enhydrobacterkolonies doorstonden in het lab een flinke portie UV-straling van 2.000 joule. Ook overleefden ze een experiment waarin ze twee weken lang zonder water werden gezet probleemloos.

3. Moraxella
Zowat de helft van de Moraxellabacteriën overleefde een bad van een uur in een oplossing met 5 procent waterstofperoxide, een ontsmettingsmiddel dat doorgaans gebruikt wordt om ook ruimtetuigen mee te kuisen.

4. Streptomyces
Streptomyces bleven leven en kweken in de oplossing met 20 procent zout en tijdens de uitdrogingstest. Ook doorstonden ze erg lage temperaturen en weerstonden ze een basische PH-waarde van 9, vergelijkbaar met de ondergrond op Mars.

5. Gracilibacillus
Gracilibacillus-bacteriën kunnen het perchloraat in de Martiaanse ondergrond eten, waardoor ze één van de meest waarschijnlijke overlevers op die planeet zouden zijn.
Elk van die bacteriën wordt nu verder onderzocht door Smith en haar collega's. Die kennis kan bijzonder van pas komen bij de geplande NASA Marsmissie van 2020, waarbij het doel is om Martiaanse grond en stenen mee naar hier te brengen. "Zo kunnen we tenminste identificeren welke bacteriën in de stalen écht Martiaans zijn en welke niet", klinkt het op de website van het wetenschappelijk tijdschrift Nature.

(HLN)

19-06-2014

Elon Musk: "Een menselijke kolonie op Mars? Geef me nog tien jaar"


Elon Musk bij de Dragon V2, die hij recent onthulde. © photo news.

Een menselijke kolonie bouwen op Mars. Sciencefiction? Niet zo volgens Elon Musk, die naast elektrische auto's zijn levenswerk maakt van ruimtetuigen. In een interview met CNBC verklaart hij dat het mogelijk moet zijn over tien jaar de eerste mensen naar de rode planeet te voeren.


De Falcon Heavy, een andere creatie van Elon Musk. © ap.

De Amerikaanse zakenmagnaat ziet het groots. De oprichter en CEO van Tesla Motors vond de elektrische auto opnieuw uit en als voorzitter van Solar City kondigde hij recent een revolutie in de zonne-energie-industrie aan. Nu zet hij zijn zinnen op een nog indrukwekkender doel: mensen naar Mars brengen.

"Ik ben zeer hoopvol dat over tien tot twaalf jaar de eerste mensen naar Mars gevoerd kunnen worden", zegt hij in een interview met CNBC. Volgens Musk is het van vitaal belang een menselijke kolonie te stichten op Mars. "Anders zal de mensheid maar overleven tot de volgende grote catastrofe, zoals de asteroïde die de dinosaurussen deed uitsterven."

Dragon V2
Musk richtte in 2002 SpaceX op om de ontwikkeling van de rakettechnolgie te versnellen - allemaal met een zelfvoorzienende, permanente basis op Mars in het achterhoofd. Recent onthulde SpaceX de Dragon V2, een ruimtecapsule die ontworpen werd om NASA-astronauten naar het ISS te brengen.

SpaceX werkt ook aan een ander ruimtetuig, de Falcon Heavy, voor vrachtvervoer naar de ruimte. De Falcon Heavy zal echter niet naar Mars gaan; daarvoor is een veel groter ruimtetuig op komst, aldus Musk.

Mars One
Maar kan dat al binnen een decennium? Volgens Philip Metsger, fysicus en planeetdeskundige in het NASA Kennedy Space Center, is dat niet onrealistisch. "Ik denk dat het doenbaar is over tien jaar op Mars te geraken", zegt hij in Forbes.

Musk is niet de eerste die droomt van een kolonie op Mars. De Mars One Foundation hoopt vanaf 2023 mensen op een enkele reis naar de rode planeet te sturen. Tot nu toe ontving de Foundation al meer dan 200.000 aanvragen voor een permanente trip naar Mars.

(HLN)

23-06-2014

Eerste Martiaans jaar zit er bijna op voor Marsjeep Curiosity


Curiosity neemt een selfie. © ap.

De Amerikaanse Marsjeep Curiosity zal morgen een vol jaar Martiaans jaar of 687 aardse dagen op de rode planeet hebben doorgebracht en daarbij de belangrijkste doelstelling van de missie hebben gehaald. Dat heeft de NASA bekendgemaakt.


Curiosity's route tot nu toe in het rood, de geplande route in het wit. © NASA.

De zeswielige jeep in het kader van de 2,5 miljard dollar kostende missie Mars Science Laboratory landde op 6 augustus 2012 in de Gale-krater op de rode planeet.

Eén van de eerste vondsten nabij de landingssite was een vroegere rivierbedding. Meteen beantwoordde de robot ook bevestigend op de centrale vraag van de missie: was de krater ooit geschikt voor eenvoudige levensvormen?

De Curiosity leerde ons ook meer over de straling tijdens de reis naar en het verblijf op Mars, wat zijn gevolgen kan hebben voor een bemande missie. Het bleek ook dat veel van de vroege atmosfeer van de rode planeet teloor is gegaan.

De Marsjeep liep eind 2013 lichte schade op aan de wielen door de scherpe rotsen op het Marsoppervlak, waardoor de NASA de route en rijtechniek licht heeft moeten aanpassen. "We passen de Curiosity continu aan de uitdagingen van het oppervlak aan, maar normaal gezien zal dat geen al te grote gevolgen hebben voor de rest van de missie", zegt projectmanager Jim Erickson


Een panorama-foto van een duinvallei op Mars, gefotografeerd door Curiosity. © epa.

(HLN)

29-06-2014

NASA test 'vliegende schotel' voor Marsmissie

Een voertuig van NASA is na een geslaagde test in de Grote Oceaan bij Hawaï gestort. Wetenschappers die bij het experiment betrokken waren, hopen zowel het voertuig als bijbehorende parachute in de toekomst te gebruiken voor Marsmissies.


© reuters.

Het schotelvormige voertuig, de Low-Density Supersonic Decelerator (LDSD), bereikte een hoogte van 55 kilometer. Op die hoogte is de atmosfeer vergelijkbaar met de omgeving op Mars. Belangstellenden konden het traject van het object dankzij videocamera's aan boord live volgen.

Drie uur na de lancering landde het testvoertuig intact in de oceaan, dankzij een parachute met een diameter van 33 meter. Dat is twee keer zo groot als de parachute die in 2011 werd gebruikt bij de Marsmissie met de Curiosity.

Het experiment kostte 150 miljoen dollar en was vanwege harde wind al zes keer uitgesteld. NASA is van plan de test nog een aantal keer te herhalen en besluit daarna of het voertuig daadwerkelijk naar Mars zal worden gestuurd.


© ap.

(HLN)

Leuke animatie over de mogelijke atmosferische veranderingen op mars, waar ze via MAVEN meer over te weten willen komen:

quote:

Billions of years ago when the Red Planet was young, it appears to have had a thick atmosphere that was warm enough to support oceans of liquid water - a critical ingredient for life. The animation shows how the surface of Mars might have appeared during this ancient clement period, beginning with a flyover of a Martian lake. The artist's concept is based on evidence that Mars was once very different. Rapidly moving clouds suggest the passage of time, and the shift from a warm and wet to a cold and dry climate is shown as the animation progresses. The lakes dry up, while the atmosphere gradually transitions from Earthlike blue skies to the dusty pink and tan hues seen on Mars today.

quote:

Mars is very aptly nicknamed “The Red Planet.” Aside from some dry ice polar caps, the landscape on Mars is cold, dry, and rocky. However, that wasn’t always the case. Four billion years ago Mars was covered in water. It had a much thicker atmosphere that kept the planet warm enough for rivers to flow and for liquid water to stand. On November 18, NASA will be launching the Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN) which will try to determine what happened to the atmosphere on Mars.

In the meantime scientists have speculated about what Mars may have looked like in its heyday. The crew from the Goddard Conceptual Image Lab has put together a video of what a flyover would look like if Mars were covered in water. Some estimates have claimed there could have been as much as 1640 feet (0.5 km) of water covering the entire planet. Liquid water is a vital ingredient for life and the potential for life on Mars has been hotly debated lately.

The high-resolution video depicts the history of Mars over the last 4 billion years. The scene opens on a landscape covered in water with white, billowy clouds overhead. As the clouds begin to roll, it shows the passage of time. The atmosphere thins out, causing the water to evaporate. Gradually, all of the rivers and lakes dry up and the atmosphere is too thin to retain any of the sun’s heat. It ends with the Mars we know today: a barren, ice cold rock.

There are a few leading ideas about what may have happened to the atmosphere on Mars which include asteroid impact and the loss of the magnetic field due to solar wind. According to the Mars Global Surveyor, Mars has not had a magnetic field in 3.7 billion years. MAVEN will reach the planet in September 2014 and will hopefully answer many questions about what has happened over the last 4 billion years to change the surface of Mars so drastically.

Read more at http://www.iflscience.com(...)#M0spRWlS7oeLlm7O.99

02-07-2014

Ook nu kan er vloeibaar water voorkomen op Mars


Illustratie van de Marslander Phoenix. (NASA)

Ondanks de extreem lage temperatuur en luchtdruk op Mars kan er ook nu vloeibaar water voorkomen aan het oppervlak, zij het in kleine hoeveelheden en gedurende korte perioden. Die conclusie trekken onderzoekers van de Universiteit van Michigan op basis van proeven in een Mars-simulatiekamer. Hun resultaten zijn geaccepteerd voor publicatie in Geophysical Research Letters.

In een laboratoriumopstelling waarin de omstandigheden op Mars zorgvuldig worden nagebootst, zijn experimenten uitgevoerd met calciumperchloraat - een zout waarvan bekend is dat het ook aan het Marsoppervlak voorkomt. Wanneer dit zout in contact komt met ijs, ontstaan er spontaan kleine vloeibare waterdruppeltjes.

Vermoedelijk zijn de merkwaardige 'druppeltjes' die enkele jaren geleden gefotografeerd zijn op de poten van de Marslander Phoenix ook op die manier ontstaan. De onderzoekers denken dat ook kleine geulen aan de binnenwanden van Marskraters ontstaan kunnen zijn doordat oppervlakteijs smolt onder invloed van verschillende perchloraten. (GS)

(allesoversterrenkunde)

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 21:24 schreef switchboy het volgende:
Leuke animatie over de mogelijke atmosferische veranderingen op mars, waar ze via MAVEN meer over te weten willen komen:

NASA | Mars Evolution

[..]

[..]

03-07-2014

ESA test techniek voor landing op Mars


ESA's 'dropship' met een mockup van een Marsrover. (ESA)

De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft met succes een 'dropship'-techniek beproefd waarmee grote Marslander zachtjes op het oppervlak van de planeet neergezet kunnen worden. Het Dropter-project van StarTiger (Space Technology Advancements by Resourceful, Targeted and Innovative Groups of Experts and Researchers) heeft een helicopter ontwikkeld met vier rotors, die volledig automatisch afdaalde tot slechts 10 meter hoogte. Vanaf die stationaire hoogte wordt een Marslander aan een kabel neergelaten.

De techniek vertoont veel overeenkomsten met de wijze waarop de Amerikaanse NASA in het najaar van 2012 de Marsrover Curiosity op Mars heeft neergezet. De Europese testvluchten zijn uitgevoerd in Noord-Duitsland. De techniek kan nu verder worden ontwikkeld voor daadwerkelijk gebruik in toekomstige onbemande Marsmissies. (GS)

(allesoversterrenkunde)

07-07-2014

Geologische Marskaart wijst op wateractiviteit


Deel van de nieuwe geologische kaart van Mars. (PSI)

Planetaire geologen van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona, hebben een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart gepubliceerd van een deel van het zuidelijk halfrond van de planeet Mars. Door waarnemingen van verschillende ruimtesondes en planeetverkenners te combineren, zijn Scott Mest en David Crown erin geslaagd de geologische geschiedenis van het gebied te achterhalen.

Het gaat om het oude hoogland in de directe omgeving van het inslagbekken Hellas. Daar komen twee grote canyons voor (Waikato Vallis en Reull Vallis), waarvan ooit werd aangenomen dat ze deel uitmaakten van één groot breukstelsel. Uit het geologisch onderzoek van Mest en Crown blijkt nu dat Waikato Vallis ouder is. Beide canyons zijn wel ontstaan door het plotseling vrijkomen van grote hoeveelheden water in een ver verleden. In het geval van Reull Vallis ging dat betrekkelijk geleidelijk, getuige het grote aantal kleinere stromingspatronen op de bodem van de grote canyon. Ook zijn erosiesporen gevonden van ijsrijke sedimenten, die aanleiding hebben gegeven tot de vorming van steengletsjer-achtige structuren.

De onderzoekers concluderen dat er gedurende een groot deel van de geologische geschiedenis van Mars op de een of andere manier wel sprake is geweest van water- of ijsactiviteit aan het oppervlak. (GS)

(allesoversterrenkunde)

09-07-2014

Nieuwe kaart bewijst: water vormde de hooglanden van Mars


Dit deel van de kaart toont het slingerende pad van Reull Vallis door de hooglanden. © U.S. Geological SURVEY.

Elke sonde die terugkeert van de Rode planeet, brengt telkens wat meer bewijs mee van het waterige verleden van Mars. Onderzoekers van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona zijn er nu in geslaagd een stukje van Mars erg gedetailleerd in kaart te brengen. Volgens de wetenschappers toont hun kaart duidelijk aan dat water en ijs de hooglanden van Mars hebben vormgegeven. Dat meldt de wetenschapssite SEN.

Scott Mest en David Crown brachten de zuidelijke hooglanden van Mars in kaart. Het resultaat toont de opeenvolging van geologische processen die zich voltrokken toen de (hoog)vlaktes overspoeld werden met water, dat nadien weer verdween. "De kaart toont hoe het oude, ruige hoogland rond het Hellas Bassin vorm kreeg en bewijst de blijvende effecten van water en ijs op het oppervlak van Mars", zegt Crown.

Het duidelijkste bewijs van de aanwezigheid van water is volgens de onderzoekers te zien in de canyons van Waikato Vallis in het noordelijke deel van de kaart en Reull Vallis in het midden. Van beide kloven wordt gedacht dat ze gevormd werden toen ondergronds water aan het oppervlak kwam, waardoor de grond instortte. De wetenschappers achten het mogelijk dat het water opgeslagen zat in een watervoerende laag in de ondergrond of als ijs, dat smolt door de hitte van nabijgelegen vulkanen.

Ondiep meer
Op basis van beelden uit de jaren 70 van de VIKING Orbiter gingen wetenschappers ervan uit dat Wailato Vallis en Reull Vallis twee delen waren van één lang canyonsysteem. De nieuwe kaart gebruikt hogeresolutiebeelden van recentere ruimtesondes, die aantonen dat het gaat om twee aparte systemen die van elkaar gescheiden zijn door de vlaktes van Eridania Planitia.

Door voorzichtige schattingen te maken van de ouderdom van de kloven en de vlaktes konden de onderzoekers de volgorde van de geologische processen achterhalen. Alles begon toen er water vrijkwam van Waikato Vallis, dat een tijdlang een ondiep meer vormde in de vlaktes.

Terwijl Reull Vallis, onafhankelijk van Waikato Vallis, ontstond, doorbrak de canyon een kraterrand die het water in het meer hield. Daardoor begon het water langzaam weg te lopen, zoals te zien is aan de smalle kanalen op de bodem van Reull Vallis.

Gletsjers
Op de kaart is nog meer bewijs te vinden voor de historische aanwezigheid van water op Mars. Zo worden de vlaktes en hooglanden doorgesneden door kleine kanaaltjes, die vermoedelijk rond dezelfde periode zijn ontstaan door stromend water.

De meest recente wateractiviteit zijn 'rotsgletsjers' nabij de pieken van de hooglanden en de wanden van inslagkraters, waar ijsrijke bezinksels naar beneden gleden. De wetenschappers sluiten niet uit dat deze gletsjers nog steeds actief zijn.

(HLN)

15-07-2014

Gedetailleerde 'nachtkaart' van Mars geeft informatie over oppervlakte-eigenschappen


THEMIS-opname van de 6,9 km grote Marskrater Gratteri. (NASA/JPL-Caltech/Arizona State University)

Op basis van meer dan twintigduizend opnamen van het THEMIS-instrument aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Odyssey hebben onderzoekers van de Arizona State University en de U.S. Geological Survey een extreem gedetailleerde 'thermische kaart' van Mars samengesteld, die informatie biedt over de oppervlakte-eigenschappen van de planeet.

THEMIS is een multispectrale camera die op negen verschillende optische en infrarode golflengten opnamen van Mars maakt. De foto's die THEMIS van de donkere nachtzijde van de planeet maakt, zijn vergelijkbaar met de infrarode nachtbeelden die we kennen van natuurdocumentaires: heldere gebieden op de THEMIS-opnamen hebben een hogere temperatuur dan donkere gebieden.

De verschillen in nachttemperatuur zeggen iets over de warmtecapaciteit van het oppervlaktemateriaal: gebieden met poreus, fijnkorrelig zand of stof koelen tijdens de Marsnacht sneller af dan vlakke stukken bodemgesteente. Op die manier biedt de gedetailleerde THEMIS-kaart, waarop details van ca. 100 meter groot zichtbaar zijn, nuttige informatie over de oppervlakte-eigenschappen van Mars.

Overigens heeft de U.S. Geological Survey deze week ook een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart van Mars gepubliceerd, gebaseerd op waarnemingen die in de loop van 16 jaar zijn verricht door in totaal vier verschillende Marsverkenners. (GS)

(allesoversterrenkunde)

15-07-2014

Curiosity vindt grote ijzermeteoriet op Mars


De 2 meter grote ijzermeteoriet Lebanon op Mars. (NASA/JPL-Caltech/LANL/CNES/IRAP/LPGNantes/CNRS/IAS/MSSS)

De Amerikaanse Marswagen Curiosity heeft een grote ijzermeteoriet gevonden. Eerder waren op het Marsoppervlak ook al meteorieten gevonden door de Marswagentjes Spirit en Opportunity. De nieuwe vondst is Lebanon gedoopt (de Amerikaanse naam van Libanon); de meteoriet is maar liefst twee meter groot (van links naar rechts). Het kleinere deel op de voorgrond heet Lebanon B. De foto is een compositie van een achtergrondopname die gemaakt is door de Mastcam-camera en een aantal min of meer cirkelvormige detailopnamen, gemaakt met Curiosity's ChemCam-instrument. De detailopnamen zijn op 25 mei gemaakt.

De oorsprong van de holtes in het oppervlak van de meteoriet is niet met zekerheid bekend. Mogelijk bevatten ze ooit olivijnkristallen die in de loop van de tijd zijn weggeërodeerd. Erosie op Mars is waarschijnlijk ook de reden dat er verhoudingsgewijs veel ijzermeteorieten worden aangetroffen; steenmeteorieten zijn minder goed bestand tegen langdurige erosie. (GS)

(allesoversterrenkunde)

13-07-2014

Spirit & Opportunity’s juweeltjes: de fraaiste kiekjes van Mars



De twee Marsrovers Spirity en Opportunity landden ruim tien jaar geleden op Mars. Na tien jaar rijdt Opportunity nog steeds op het oppervlak van de rode planeet. Wat een prestatie. Wat zijn de mooiste foto’s van deze rovers?

De selectie is gemaakt door de redactie van Scientias.nl, o.a. op basis van een expositie door het Smithsonian. Daarnaast is de selectie aangevuld met moderne juweeltjes, oftewel foto’s die de afgelopen jaren gemaakt zijn door Opportunity.

Buitenaardse invasie?
In 2008 fotografeerde Spirit een mens op Mars. Gezichtsbedrog, want het is een steen. Toch ging deze wereldberoemde foto de wereld over. Het gaf bezoekers op Niburu wekenlang munitie om complottheorieën over buitenaards leven op Mars op te rakelen.



First light
Op 4 januari 2004 landde Spirit op de rode planeet. Deze panorama werd dezelfde dag gemaakt. Een belangrijk kiekje, want hierdoor wisten wetenschappers dat de rover VEILIG op Mars was geland. Daaronder de eerste kleurenfoto van Spirit. Het was op dat moment de hoogste resolutiefoto ooit genomen op een andere planeet.





Kiezels op Mars
Opportunity fotografeerde deze kleine bolletjes, verzonken in een zanderig oppervlak. De totale foto is 3 centimeter breed, dus de bolletjes lijken veel groter dan dat ze in het echt zijn. De foto is gemaakt met de robotarm van Opportunity.



Zandduinen op Mars
In een krater zijn zandduinen zichtbaar. Eigenlijk ontstaan deze zandduinen op dezelfde manier als op aarde, namelijk door wind. Want ja, het waait ooik op het oppervlak van Mars. Deze foto is extra bijzonder door de sporen van een Marsrover onderin beeld.



Zonsopkomst
Eigenlijk ziet een zonsopkomst op Mars er niet anders uit dan op aarde. We kijken immers naar dezelfde zon. Het enige verschil is dat de zon op Mars kleiner oogt, omdat de afstand tussen Mars en de zon 1,5 keer de afstand aarde-zon is. Mede door deze grotere afstand is de zon minder fel op Mars. Deze foto is gemaakt door Spirit. Op de voorgrond is de rand van de Gusev-krater zichtbaar.



Achterom kijken
Opportunity kijkt achterom en ziet zijn sporen naar de HORIZON verdwijnen. De sporen verdwijnen tussen de Endurance-krater en de Victoriakrater.



Dust devils
Ook op Mars stormt het. Spirit maakte deze prachtige foto van een dust devil. Dit is een stofhoos op Mars. Dust devils zijn niet gevaarlijk voor rovers op Mars. Sterker nog: dankzij een dust devil worden de zonnepanelen van Opportunity weer schoongeblazen, waardoor de rover meer ENERGIE opvangt.



Meteoriet op Mars
In 2005 vond Opportunity deze steen op Mars. Het bleek een meteoriet te zijn. Een historische ontdekking, want het was de eerste keer dat er een meteoriet op een ander hemellichaam dan de aarde werd ontdekt. Opportunity analyseerde de meteoriet en identificeerde het OBJECT als een ijzeren meteoriet. De meteoriet bestaat bijna volledig uit ijzer en nikkel. Eén op de vijf meteorieten die ooit op aarde zijn geland, zijn ijzeren meteorieten.



Vulkanisch gesteente in de Gusev-krater
Het landschap in de Gusev-krater is bezaaid met donker, vulkanisch gesteente. Wie of wat creëerde deze bobbelblokken? Wetenschappers denken dat een vulkaan deze stenen uitspuwde. Spirit maakte deze bijzondere foto en analyseerde het afgelopen decennium meerdere bobbelblokken. De foto hieronder is in ware kleuren.



Gezicht van Mars

Ken je het Gezicht van Mars? De foto hieronder lijkt ook op een gezicht. Ook hierbij is het weer gezichtsbedrog. Mars Exploration Rover Spirit gebruikte zijn boor om de stenen te onderzoeken. Er werden twee ronde gaten geboord, die op deze foto de ogen zijn. De andere stenen vormen de neus en de mond.



(scientias.nl)

18-07-2014

Mogelijk aardachtige grond te vinden op Mars



Diep in een Marskrater is aardachtige grond te vinden die suggereert dat Mars miljarden jaren geleden warmer, natter en dus geschikter voor de aanwezigheid van leven was. Dat zou blijken uit gegevens van Marsrover Curiosity.

Wie naar het oppervlak van Mars kijkt, ziet voornamelijk losse stenen of stapels gesteenten. Het oppervlak doet in ieder geval niet direct denken aan de aarde met haar zachte grondlagen. Maar dat wil niet zeggen dat op Mars geen aardachtige grond te vinden is, zo benadrukt geoloog Gregory Retallack.

Grondprofielen
Hij bestudeerde beelden die Marsrover Curiosity maakte in de Gale-krater. Die wijzen volgens hem op aardachtige grondprofielen. “De beelden waren de eerste aanwijzingen, maar de sleutel tot deze ontdekking zijn de fantastische analytische vaardigheden van de Marsrover,” stelt Retallack. Curiosity beschikt over een laboratorium waarin deze op Mars verzameld materiaal uitgebreid dan bestuderen. “De nieuwe gegevens laten duidelijk chemische verwering zien en de accumulatie van klei ten koste van het mineraal olivijn, iets wat we normaal verwachten van grond op aarde. De fosforuitputting is met name fascinerend, omdat het op aarde bijdraagt aan de microbiële activiteit.”

Aardse woestijngrond
Scheuren in de diep begraven liggende grond wijst op de aanwezigheid van grondkluiten. Ronde holletjes en de concentratie sulfaat doet sterk denken aan woestijngrond op aarde. Denk aan de Atacama-woestijn in Chili of de Droge Valleien op Antarctica. “Geen van deze kenmerken zien we op jongere Marsoppervlakken. De verkenning van Mars zorgt – net als de verkenning van andere planetaire lichamen – meestal voor onverwachte ontdekkingen, maar het is net zo verrassend dat we hier zulke vertrouwde grond aantreffen.”

Retallack benadrukt dat de oude grond niet bewijst dat er ooit leven was op Mars. Maar ze leveren wel nieuw bewijs dat Mars ooit warmer en vochtiger was dan de afgelopen drie miljard jaar geleden het geval was. Volgens Malcolm Walter van het Australian Centre for Astrobiology – hij was niet bij het onderzoek van Retallack betrokken – wordt de kans dat Mars ooit leven bezat door de ontdekking van deze gefossiliseerde grond groter. “Het is echt mogelijk dat er leven was of is op Mars.” Steven Benner van het Westheimer Institute of Science and Technology – ook hij was niet bij het onderzoek betrokken – voegt daaraan toe: “Dit paper laat niet alleen grond die wellicht het directe product van oud leven op Mars is, zien, maar toont ook de natte en droge cycli die volgens veel modellen nodig zijn voor het ontstaan van leven, aan.”

(scientias.nl)

26-07-2014

Elon Musk: "Mogelijk om van Mars planeet als aarde te maken"


SpaceX-oprichter en visionair Elon Musk. © photo news.

Elon Musk, de oprichter en directeur van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, wil in de toekomst de planeet Mars koloniseren. Dat vertelde de zakenman in 'The COLBERT Report', de talkshow van Stephen Colbert.

Musk is tevens medeoprichter van betaaldienst PAYPAL en van Tesla Motors, dat ELEKTRISCHE AUTO's produceert. Tegenwoordig profileert hij zich als pionier op het gebied van commerciële ruimtevaart.

Een van zijn doelen is om over twee tot drie jaar tijd mensen met zijn Dragon 2-ruimteschip naar het internationale ruimtestation ISS te brengen, maar daar blijft het wat de 43-jarige ondernemer betreft niet bij. "We willen mensen naar Mars brengen", zei Musk donderdag in 'The COLBERT Report'. "Dat zou het grootste avontuur ooit zijn."

"Mars heeft nog wat werk nodig"
Kolonisatie van Mars is volgens hem van essentieel belang voor de mensheid. De geboren Zuid-Afrikaan is vol vertrouwen. "Ik zie Mars als een planeet die nog wel wat werk nodig heeft. Het is niet makkelijk, maar op termijn is het mogelijk om van Mars een planeet als de aarde te maken."

(HLN)

[ Bericht 74% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 29-07-2014 09:35:51 ]

29-07-2014

Marsrover Opportunity verpulvert buitenaards afstandsrecord



Marsrover Opportunity heeft sinds zijn landing op Mars in 2004 maar liefst 40 kilometer gereden. En daarmee is de rover een recordhouder: nog nooit reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver.

Opportunity brak het record op 27 juli. Toen legde de rover een afstand van 48 meter af. Met dat tripje kwam zijn totale afgelegde afstand op 40,25 kilometer. En daarmee heeft Opportunity net wat meer meters in de benen dan de vorige recordhouder: de Lunokhod 2-rover van de Russen. Deze rover landde in 1973 op de maan en legde er in minder dan vijf maanden tijd zo’n 39 kilometer af.

Drie maanden
“Opportunity heeft verder gereden dan elk ander voertuig met wielen op een andere wereld,” vertelt onderzoeker John Callas. “Dat is zo opmerkelijk, vooral als je in ogenschouw neemt dat Opportunity niet ontworpen werd om zo’n grote afstand af te leggen.” Toen Opportunity in 2004 op Mars landde, ging iedereen er nog vanuit dat zijn missie daar niet veel langer dan drie maanden zou duren. In die periode zou de rover ongeveer een kilometer rijden. Maar Opportunity bleek een taaie. En tien jaar later rijdt de rover nog altijd rond.

Marathon
Als Opportunity nog even volhoudt, mag de rover zichzelf zelfs marathonloper noemen. De officiële afstand van een marathon is 42,195 kilometer: een afstand die zeker binnen het bereik van de rover ligt.


De keiharde cijfers. AFBEELDING: NASA / JPL-Caltech.

Opportunity landde zoals gezegd in 2004 op Mars. Maar de rover kwam niet alleen. Hij werd vergezeld door zijn tweelingbroer Spirit. Deze rover bleek niet zo’n uithoudingvermogen te hebben als Opportunity. Spirit gaf in 2010 de geest. De rover heeft ongeveer 7,7 kilometer ‘in de benen’. In 2012 kreeg Opportunity opnieuw gezelschap toen Marsrover Curiosity op Mars landde. Deze rover heeft inmiddels al meer kilometers gemaakt dan Spirit, maar is nog ver van Opportunity’s record verwijderd.

(scientias.nl)

31-7-2014

Opvolger van Marsvoertuig Curiosity gepresenteerd


Artist’s impression van het Mars 2020-voertuig en zijn zeven instrumenten. (NASA)

Het volgende Marsvoertuig dat NASA in 2020 wil lanceren, wordt voorzien van zeven geavanceerde instrumenten die een ambitieus onderzoeksprogramma moeten afwerken. De Mars 2020-missie borduurt voort op het ontwerp van het Marsvoertuig Curiosity, dat twee jaar geleden op de rode planeet is geland en nog steeds in bedrijf is. Curiosity’s opvolger zal niet alleen geologisch onderzoek doen, maar ook naar mogelijke sporen van vroeger leven op Mars gaan zoeken.

Wetenschappers zullen het nieuwe Marsvoertuig gebruiken om bodem- en gesteentenmonsters te verzamelen die eventueel door een latere missie zullen worden opgehaald voor onderzoek op aarde. Daarnaast moet Mars 2020 duidelijkheid geven over de beschikbaarheid van natuurlijke grondstoffen op Mars, die bruikbaar kunnen zijn voor toekomstige bemande missies naar de planeet.

Het instrumentarium van Mars 2020 zal onder meer bestaan uit een geavanceerde panoramische en stereoscopische camera, een camera voor chemisch en mineralogisch onderzoek die organische verbindingen kan detecteren, een technologisch experiment waarmee onderzocht gaat worden hoe er zuurstof kan worden gewonnen uit de ijle Marsatmosfeer, en een bodemradar voor geologisch onderzoek. Een deel van instrumentarium wordt gebouwd in samenwerking met instituten in Frankrijk, Spanje en Noorwegen.

Voordat het zover is zullen overigens nog verscheidene andere missies naar Mars vertrekken: de NASA-Marslander InSight (2016), die het diepe inwendige van de planeet gaat verkennen, en de tweedelige Europees/Amerikaanse missie ExoMars (2016 en 2018), die naar tekenen van vroeger of huidig leven op Mars gaat speuren. (EE)

(allesoversterrenkunde)

19-08-2014

Curiosity poetst steen schoon op Mars



Marsrover Curiosity gaat binnenkort voor de vierde keer gaatjes boren in een steen op Mars. Maar voordat het zover is, moet die steen eerst gepoetst worden. En ook daar draait Curiosity zijn robotarm niet voor om.

Op de robotarm van Curiosity bevindt zich de Dust Removal Tool. Zoals de naam al doet vermoeden is deze speciaal ontwikkeld om het roodachtige stof dat het oppervlak van Mars bedekt, weg te geven.

Curiosity gebruikte zijn ‘stofdoek’ afgelopen weekend om een steen van Martiaans stof te ontdoen. Bovenstaande foto laat zien dat dat prima gelukt is. Onder het stof gaat een grijzige steen met daarin dunne, witte ‘aderen’ schuil. Het zijn mogelijk mineralen die scheuren in het stukje steen opgevuld hebben.

Als het aan NASA ligt, komen we snel meer over deze steen te weten. Binnenkort zal Curiosity bij wijze van test een ondiep gaatje in de steen boren. Als dat goed gaat, wordt er opnieuw – maar dan wat dieper – geboord. Het materiaal dat Curiosity zo losmaakt kan aan boord van de Marsrover geanalyseerd worden.

(scientias.nl)

22-08-2014

Is dit het dijbeen van een marsmannetje?


Het beeld dat de believers van buitenaards leven doet kicken. © NASA.

Believers van buitenaards leven kicken massaal op dit beeld dat werd geschoten door de marsverkenner Curiosity. Voor hen staat het vast: dit zijn de fossiele resten van het dijbeen van een marsmannetje. Tot het tegendeel is bewezen gaan we er evenwel best van uit dat het gewoon een steen is.

Het beeld werd onlangs gespot op UFO-blogger.com en al snel deden de wildste speculaties de ronde. "Het is erg waarschijnlijk dat er ooit leven is geweest op de planeet Mars", weet een blogger. "Het is dus bijgevolg niet uitgesloten dat er fossielen van die uitgestorven wezens worden gevonden".

Water
Het onbemande voertuig Curiosity landde twee jaar geleden op Mars. Het kan bodemmonsters analyseren op sporen van leven. Op 27 september 2012 stuurde de Curiosity foto's naar de Aarde waaruit bleek dat er ooit op Mars water moet hebben gestroomd. Kiezelstenen waren dermate geërodeerd dat zij lang in stromend water hadden gelegen. In maart van vorig jaar maakte het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA bekend dat onderzoek van een rotsmonster had aangetoond dat in vroeger tijden leven op Mars mogelijk is geweest.


Zelfportret van de marsverkenner Curiosity. © ap.

(HLN)

28-08-2014

NASA zet grote stap richting bemande vlucht naar Mars


Een impressie van de lancering van de raket die bij het SLS hoort © NASA.

De NASA (National Aeronautics and Space Administration) heeft succesvol een test afgerond waarmee een grote stap is gezet richting een bemande VLUCHT naar Mars. De eerste onbemande vlucht naar Mars staat voor 2018 gepland.


Een impressie van het platform van waar het ruimtevaartuig afgeschoten moet worden. © NASA.

Op het moment wordt er hard gewerkt aan het zogeheten Spance Launch System (SLS), dat er voor moet zorgen dat astronauten voortaan verder kunnen reizen dan de maan. Het uiteindelijke doel, dat in 2030 verwezenlijkt moet worden, is een bemande reis naar Mars.

"We blijven hard werken om eerder klaar te zijn, maar later dan november 2018 gaat het niet worden", aldus William Gerstenmaier, werkzaam voor de Bemande Verkenningen en Operatiemissies bij de NASA. Dan staat de eerste onbemande VLUCHT op het programma. Het is de bedoeling dat er een ruimtevaartuig de lucht in gaat, dat in staat is om 77 ton te tillen. Hierdoor is het mogelijk om technische missies in de ruimte uit te voeren.

Miljardenproject
Overigens is het hele project een kostbare aangelegenheid. De geraamde kosten tot 2018 liggen op 7,02 miljard dollar (5,33 miljard euro). Hoeveel geld er vervolgens nog op tafel moet komen om daadwerkelijk astronauten richting Mars te sturen, is niet bekend. Maar de flinke smak centen mag de ambitie niet drukken: "We zijn altijd een land geweest dat ambitieus is op het gebied van ruimtevaart. Het is onze plicht aan de belastingbetaler om dit project succesvol te laten zijn".


Impressie van het SLS © NASA.

(HLN)

11-09-2014

Marsvoertuig Curiosity bereikt bestemming


Deze opname van Curiosity toont het terrein aan de voet van Mount Sharp. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)

NASA’s Marsvoertuig Curiosity heeft Mount Sharp bereikt, de ongeveer vijf kilometer hoge berg in het centrum van de Marskrater Gale. Curiosity begint nu aan zijn ‘beklimming’ van de berg, die officieel overigens te boek staat als Aeolis Mons.

Mount Sharp lijkt het geërodeerde overblijfsel te zijn van een dik pakket sedimenten dat ooit zo’n beetje de hele krater vulde. Vermoed wordt dat deze sedimenten zijn afgezet door een meer dat zich hier miljarden jaren geleden heeft bevonden.

Curiosity bereikte zijn bestemming via een route die begin dit jaar werd aangepast om de wielen van het Marsvoertuig te ontzien. Eind 2013 ontdekte NASA’s Marsteam dat vier van de zes aluminium wielen flinke schade hadden opgelopen. Daarop werd besloten om terrein dat met scherpe stenen is bezaaid zoveel mogelijk te vermijden.

Het is bedoeling dat Curiosity vanaf nu de verschillende lagen van de berg gaat onderzoeken. Daarbij zullen onder meer boormonsters van het gesteente worden genomen. (EE)

(allesoversterrenkunde)

18-09-2014

Sonde Maven komt maandag in baan rond Mars


© ap.

De Amerikaanse Marssonde Maven komt maandagmorgen vroeg (Belgische tijd) in een baan rond de Rode Planeet, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA meegedeeld. Het onbemande ruimtetuig moet het mysterie van de verdwijning van een groot deel van de Martiaanse atmosfeer uitpluizen. De missie kost 671 miljoen dollar.

Maven ('Mars Atmosphere and Volatile Evolution') moet maandag om 03.50 uur Belgische tijd in een baan rond Mars komen, na een reis van tien maanden, goed voor 711 miljoen km. De NASA maakt zich sterk dat tot nu toe alles goed is verlopen.

Eenmaal in een voorlopige baan aangekomen, zal de sonde vijf weken lang de instrumenten ijken. Daarna plaatst de 2,45 ton wegende Maven zich in een definitieve elliptische baan van 4,5 uur, met een hoogte die varieert tussen 150 en meer dan 6.000 km.

Maven, van op Cape Canaveral in Florida op 18 november met een Atlas-V draagraket gelanceerd, zal onder andere nagaan waar al het water is gebleven dat er ooit op onze zusterplaneet is geweest, net als de CO2.

(HLN)

16-09-2014

Nieuw bewijs van leven op Mars? "Marsmeteoriet bevatte ooit water"


Is er leven op Mars? Het bewijs stapelt zich op. © ap.

Is er leven op Mars? De bewijzen blijven zich opstapelen. Een piepklein fragment van een 1,3 miljard jaar oude Marsmeteoriet toont alvast aan dat er leven mogelijk is. Griekse en Britse wetenschappers die het gesteente onderzochten, ontdekten binnenin een mysterieuze celachtige structuur. Volgens hen bevond zich hier ooit water.

Terwijl hij de meteoriet onderzocht, ontdekte dr. Elias Chatzitheodoridis van de Technische Universiteit van Athene een bijzondere structuur die diep ingebed zat in het gesteente. Om te achterhalen wat het zou kunnen zijn, schakelde hij professor Ian Lyon van de universiteit van Manchester in.

Beide heren publiceerden hun bevindingen in het vakblad Astrobiology. "Deze structuur lijkt sterk op een gefossiliseerde biologische cel van op Aarde, maar het gesteente is zonder twijfel afkomstig van Mars", luidt het. "Ons onderzoek wijst uit dat het wellicht geen cel was, maar dat de structuur ooit water bevatte - water dat verhit werd, wellicht door een asteroïdeinslag."

Bacteriën
De bevindingen van het team zijn van groot belang omdat ze bijdragen tot het steeds toenemende bewijs dat op Mars alle nodige omstandigheden aanwezig zijn die leven mogelijk maken. Ook lijkt het steeds zekerder dat Mars in een ver verleden geraakt werd door grote asteroïden, die hydrothermale bronnen produceerden waardoor leven er mogelijk werd.

"We hebben aangetoond dat de nodige setting er is: het is er niet te koud, niet te bar", zegt professor Lyon. "Leven zoals wij dat kennen, bijvoorbeeld in de vorm van bacteriën, zou ook op Mars kunnen voorkomen, ook al hebben we het nog niet gevonden. Mogelijk is er vandaag zelfs nog leven op Mars."

(HLN)

22-09-2014

MAVEN aangekomen in baan rond Mars


De Amerikaanse Marsverkenner MAVEN. (NASA/JPL-Caltech)

De Amerikaanse planeetverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) is in de nacht van 21 op 22 september aangekomen in een baan rond de planeet Mars. MAVEN werd op 18 november 2013 gelanceerd en zal het komende jaar onderzoek doen aan de ijle bovenste lagen van de dampkring van Mars.

Uit de metingen hopen planeetonderzoekers informatie af te leiden over de evolutie van de Marsatmosfeer, over klimaatveranderingen in het verleden, en over de invloed daarvan op de potentiële bewoonbaarheid van het Marsoppervlak.

MAVEN zal ook vijf maal een 'duik' in de Marsdampkring maken, tot slechts 125 kilometer boven het oppervlak, zodat ook het grensgebied tussen de onderste en bovenste lagen van de ijle, koolzuurrijke dampkring bestudeerd kan worden. (GS)

(allesoversterrenkunde)

24-09-2014

India heeft Mars bereikt


© epa.

De Indiase Marssonde Mangalyaan is vandaag succesvol in een baan rond Mars gekomen. Dat heeft de Indiase premier Narendra Modi aangekondigd. India is het eerste Aziatische land dat Mars bereikt.
"India is erin geslaagd om Mars te bereiken. Felicitaties aan jullie allemaal, aan het hele land. Vandaag wordt geschiedenis geschreven", klonk het.

Eerder lukte het enkel de VS, de toenmalige Sovjet-Unie en Europa om een missie naar Mars te krijgen. Minder dan de helft van alle 51 internationale Marsmissies lukte, en geen enkele slaagde van bij de eerste poging, behalve de Mangalyaan. "India is in feite het enige land dat bij de eerste poging slaagt", beklemtoonde Modi.

Het land kreeg prompt ook gelukwensen van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.

De 1,35 ton wegende Indiase Marsverkenner vertrok op 5 november met een PSLV-draagraket. De sonde kwam na 670 miljoen km te hebben afgelegd door een om 07.17 uur Indiase tijd begonnen en succesvol remmanoeuvre in een baan rondom de Rode Planeet. De snelheid daalde van 22,2 km naar 4,4 km per seconde.

De slechts 74 miljoen dollar kostende Mangalyaan is in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie, maar het is ook de bedoeling wetenschappelijk onderzoek te doen. Zo beschikt de sonde over 25 kilo aan instrumenten om zes maanden lang de atmosfeer en bodem van de planeet te verkennen. Bijzonder aandachtspunt is de al of niet aanwezigheid van methaan in de Martiaanse atmosfeer. Als die er is, zijn primitieve levensvormen mogelijk.

(HLN)

25-09-2014

Indiase Marssonde stuurt eerste foto's door


© reuters.

De Indiase Marssonde Mangalyaan, die gisteren in een baan rond de Rode Planeet is gekomen, heeft haar eerste foto's van het hemellichaam doorgestuurd. Dat heeft het Indiase ruimtevaartbureau ISRO laten weten.

De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. De fierheid van India daaromtrent kan alleen maar stijgen nu de sonde haar eerste foto's heeft doorgestuurd.

De kleurencamera op de sonde is kort na het stabiliseren van de elliptische baan van de Mangalyaan aan het werk geschoten, goed voor een tiental foto's van het oppervlak en de omgeving, vertelde wetenschappelijk directeur V. Koteswara Rao tegenover het Franse persbureau AFP. De Mangalyaan zal ook foto's van de twee manen van Mars nemen en naar het vluchtleidingscentrum in Bangalore sturen.

Nog volgens Rao is alles normaal aan boord van de slechts 74 miljoen dollar kostende sonde die in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie voert. Niettemin doet de Mangalyaan, ('Mom' of 'Mars Orbiter Mission' in het jargon) ook aan heus wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld naar de aanwezigheid van methaan in de atmosfeer. Landen doet 'Mom' niet.

(HLN)

25-09-2014

Staat er een verkeerslicht op Mars?!


'Intelligent ontwerp' of simpelweg een rotsformatie? © NASA.

Een Britse UFO-spotter die elke dag op de website van NASA de foto's bestudeert die de Marsmobiel Curiosity maakt, heeft daar zowaar een 'verkeerslicht' gezien.

Joseph White wreef even in zijn ogen toen hij de foto zag die de Curiosity op 19 september op de rode planeet maakte. Deze keer was het geen rat of een doughnut. "Van bij het begin volg ik de foto's van NASA, ik surf elke dag naar de website om de nieuwe beelden vanop Mars te bestuderen", verklaarde White aan Western Daily Press. "Toen ik deze foto zag, dacht ik 'secondje, hier is iets vreemds aan de gang'".

Terwijl White gelooft dat wat hij op de foto zag "duidelijk door een intelligent wezen is ontworpen", gaat het hoogstwaarschijnlijk om een rots.

Eerder deze week zag blogger Paul Scott Anderson een vreemde 'bal' op Mars. Volgens wetenschappers bij NASA was het een sfeer rots die zijn bolvorm aan concretie te danken heeft, een proces waarbij mineralen hard en compact worden.

Eerder werden al een iguana, een vinger, een schedel en een dijbeen 'gezien' op foto's van Mars.


Meridiani Journal
A nice round Martian "blueberry" (concretion?) from sol 746, #Curiosity. Right side of image.

(HLN)

26-09-2014

Ook NASA’s Marssonde levert eerste kiekjes af



Net als de Indiase Marssonde is ook de Amerikaanse Marsorbiter erin geslaagd om kort na zijn aankomst enkele foto’s van de rode planeet te maken. Of beter gezegd: van de ‘veelkleurige’ atmosfeer van de rode planeet.

De beelden hierboven zijn gemaakt door de Imaging Ultraviolet Spectrograph (IUVS) aan boord van NASA’s MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution). MAVEN arriveerde afgelopen maandag na een reis van zo’n tien maanden bij de rode planeet.

De eerste beelden van de sonde geven natuurlijk niet de werkelijke kleur van Mars weer. We zien de planeet in drie verschillende ultraviolette golflengtes. Het blauwe plaatje laat het ultraviolette licht van de zon dat door waterstofgas verspreidt wordt, zien. Het groene plaatje laat zien hoe zonlicht door atomair zuurstof wordt gereflecteerd. Als je het blauwe plaatje naast het groene ziet, kun je goed zien dat de zuurstofwolk aanzienlijk kleiner is dan de omvangrijke wolk waterstofgas die zich duizenden kilometers boven het oppervlak van de planeet uitstrekt. Het rode plaatje laat zien hoe ultraviolet licht door het oppervlak gereflecteerd wordt. De heldere vlek die je rechtsonder ziet, geeft aan dat daar veel licht gereflecteerd wordt. Waarschijnlijk komt dat door poolijs of wolken.


Afbeelding: Laboratory for Atmospheric and Space Physics / University of Colorado / NASA.

De zwaartekracht van Mars zorgt ervoor dat het zuurstofgas dicht bij de planeet in de buurt blijft, terwijl het lichtere waterstofgas ook op grotere hoogtes voorkomt. De gassen zijn het resultaat van de afbraak van water en koolstofdioxide in de atmosfeer van Mars. MAVEN zal tijdens zijn één jaar durende missie gaan onderzoeken hoeveel waterstof en zuurstof de Martiaanse atmosfeer verliest. Op basis daarvan kunnen we conclusies trekken over hoeveel water de planeet door de tijd heen verloren is en hoe nat de planeet in het verleden geweest moet zijn.

(Scientias.nl)

30-09-2014

Prachtige foto van Indiase Marssonde toont stofstorm op rode planeet


© epa.

RUIMTEVAART De Indiase sonde Mangalyaan, die vorige week in een baan rond Mars kwam, heeft een prachtige foto gemaakt van een stofstorm op de rode planeet. Het is de eerste foto van de sonde waarop de planeet in zijn geheel pronkt.



De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. Vorige week stuurde het zijn eerste foto's van de planeet door. Daarop waren het oppervlak en de omgeving van het hemellichaam te zien.

De Indiase Mars Oribiter heeft nu ook een foto getweet waarop de rode planeet in zijn geheel te zien is. "Hier broeit iets", luidt de tweet, een verwijzing naar de stofstorm die op het noordelijke halfrond van Mars woedt. De foto werd genomen op 74.500 kilometer hoogte.

(HLN)

01-10-2014

Vier mogelijke landingsplaatsen voor Europese Marsmissie


De vier mogelijke landingsplaatsen van de ExoMars 2018-missie liggen niet ver van de evenaar van de planeet Mars. (ESA/Roscosmos/LSSWG)

Het Europese ruimteagentschap ESA heeft vier mogelijke landingsplaatsen geselecteerd voor het tweede deel van de ExoMars-missie. Het Marsvoertuig zal in januari 2019 op Mars landen, om op zoek te gaan naar sporen van (vroeger) leven.

ExoMars is een samenwerkingsverband van ESA en het Russische ruimteagentschap Roscosmos. Het eerste deel van de missie, een orbiter en een kleine ‘testlander’ die atmosfeeronderzoek gaan doen, wordt in januari 2016 gelanceerd en komt negen maanden later aan bij Mars. Het tweede deel, bestaande uit een volwaardige ‘Marsrover’, zal in mei 2018 vertrekken.

Voor die tweede missie zijn nu vier gebieden geselecteerd, die relatief dicht bij de evenaar liggen. Vermoed wordt dat in dit deel van de rode planeet vroeger veel water te vinden was. Mineralogisch onderzoek heeft laten zien dat de bodem ter plaatse rijk is aan klei-achtige materiaal.

De definitieve landingsplaats voor het ExoMars-voertuig wordt pas in de loop van 2017 gekozen. Daarbij zal ook rekening worden gehouden met de resultaten van het eerste deel van de missie. (EE)

(allesoversterrenkunde)

05-10-2014

Stuurt NASA bemanning 'in winterslaap' naar Mars?


© Spaceworks.

NASA bekijkt al langer de mogelijkheid van een bemande ruimtevlucht naar Mars en liet nu ook onderzoeken of dat veel goedkoper kan. Zo zou de bemanning kunstmatig in een 'winterslaap' kunnen gehouden worden tijdens de vlucht van 180 dagen. Daarmee zou liefst 180 ton aan gewicht kunnen uitgespaard worden.

De diepe slaap, gekend onder de term torpor, vermindert sterk de metabolische functies van de astronauten. Torpor komt ook op natuurlijke wijze voor in het geval van onderkoeling. "Therapeutische torpor bestaat al sinds 1980 en is vooral sinds 2003 belangrijk voor de behandeling van patiënten in kritieke toestand in ziekenhuizen", zegt ruimtevaartingenieur Mark Schaffer van SpaceWorks, dat het onderzoek uitvoerde. "In de meeste grote ziekenhuizen bestaan er procedures om therapeutische onderkoeling toe te passen op patiënten om hen in leven te houden tot ze de behandeling kunnen krijgen die ze nodig hebben."

Van 1 week naar half jaar onderkoeling
In combinatie met intraveneuze voeding zou de bemanning van een vlucht naar Mars in winterslaap kunnen gebracht worden. Zo'n trip duurt wel in het beste geval 180 dagen, enkele rit. Tot nu toe worden patiënten maximaal ongeveer een week in torporstaat gehouden. "Voor bemande Marsvluchten moeten we dat dus opdrijven tot 90 à 180 dagen", aldus Schaffer.

Het systeem zou een geweldige financiële besparing betekenen. De astronauten zouden kleinere ruimtetuigen nodig hebben met minder voorzieningen. Geen keuken, geen fitnesstoestellen, minder water, eten en kledij. Een van de ontwerpen omvat een tollend leefgebied met lage zwaartekracht om het bot- en spierverlies te ondervangen.

SpaceWorks berekende dat er vijf keer minder drukvolume zou nodig zijn voor een bemanning in winterslaap en drie keer minder benodigd gewicht, met inbegrip van voedsel en water. In totaal zakken de basisvereisten voor zo'n torporvlucht van 400 naar ongeveer 220 ton. Een serieuze besparing dus.

(HLN)

04-10-2014

Studente ontwikkelt methode om water te zoeken op Mars


Studente Kellie Wall. (Robert Hubner, WSU Photo Services)

De 21-jarige Amerikaanse studente Kellie Wall is de eerste auteur van een artikel in het invloedrijke tijdschrift Nature Communications, waarin een nieuwe methode wordt beschreven om naar water te zoeken op Mars. Wall en haar collega's hebben de mate van kristallisatie bestudeerd van verschillende vulkanische gesteenten op aarde, en die vergeleken met metingen van de Amerikaane Marswagen Curiosity.

Aards vulkanisch gesteente blijkt een lage mate van kristallisatie te vertonen wanneer het snel is afgekoeld door wisselwerking met water. Als er sprake is geweest van tragere afkoeling, zonder contact met water, is de kristallisatiegraad aanzienlijk hoger. Uit de Curiosity-metingen blijkt dat de onderzochte Marsgesteenten een hoge kristallisatiegraad hebben, wat doet vermoeden dat er tijdens hun afkoeling geen water in het spel was.

Het is voor het eerst dat de aanwezigheid en invloed van water in het verre verleden van Mars bestudeerd wordt op basis van de textuur van vulkanisch gesteente. (GS)

(allesoversterrenkunde)

09-10-2014

Ruimtevloot bereidt zich voor op komst ‘Marskomeet’


Op 19 oktober a.s. scheert komeet Siding Spring op een afstand van slechts 132.000 kilometer langs de planeet Mars. (NASA)

Op 19 oktober a.s. raast de komeet Siding Spring dicht langs de planeet Mars. Tot een botsing komt het zeker niet, maar waarschijnlijk zullen wel deeltjes uit de ‘staart’ van de komeet de atmosfeer van de rode planeet binnendringen. Dat biedt de diverse orbiters en ‘rovers’ die Mars momenteel onderzoeken de uitgelezen kans om dit zeldzame schouwspel van heel dichtbij te volgen.

Geschat wordt dat de komeet per seconde ongeveer honderd kilogram materiaal in de Marsatmosfeer zal dumpen. Dat is vergelijkbaar met de hoeveelheid deeltjes die de planeet voortdurend de ruimte in stoot. Honderd kilogram lijkt heel wat, maar het zal nog een hele uitdaging zijn om deze ijle stroom deeltjes te detecteren.

Een van de instrumenten die daarbij betrokken is, is de deeltjesdetector ASPERA-3 van de Europese ruimtesonde Mars Express. Wetenschappers hopen dat dit instrument in staat zal zijn de kleine veranderingen in de samenstelling van de Marsatmosfeer op het moment van de komeetpassage te detecteren. Daarbij zal vooral worden gelet op eventuele watermoleculen, die normaal gesproken niet in de hoge Marsatmosfeer voorkomen.

Anders dan de Mars Express zijn de drie NASA-orbiters die momenteel om Mars cirkelen zodanig gemanoeuvreerd dat de kans op botsingen met snelle stofdeeltjes van de komeet zo klein mogelijk is. Wel zullen hun instrumenten voor, tijdens en na de dichtste nadering gegevens de activiteit van de komeetkern in de gaten houden en gegevens verzamelen over de grootte van de stofdeeltjes in de komeetstaart en de verdeling ervan.

Komeet Siding Spring wordt niet alleen van dichtbij gevolgd. Ook de Infrared Telescope Facility op Hawaï, verscheidene ruimtetelescopen (waaronder Hubble) en tal van ruimtesondes (o.a. Swift, SOHO en NeoWISE) zijn bij de grote waarnemingscampagne betrokken. (EE)

(allesoversterrenkunde)

13-10-2014

Onderzoek: Mars One-kolonisten zullen verhongeren


Het MAVEN ruimteschip ontwikkeld door NASA nadert Mars op een missie zijn bovenste atmosfeerlaag aan nadere studie te onderwerpen. © ap.

MARS ONE De ruim 200.000 mensen die zich enthousiast hebben aangemeld voor Mars One, de Nederlandse stichting met als doel in 2025 een ruimtekolonie op Mars te stichten, zullen zich na publicatie van een recent onderzoek nog wel even achter hun oren krabben. Dat onderzoek voorspelt namelijk onder meer dat ze zullen gaan verhongeren.

Het onderzoek werd uitgevoerd door studenten van de prestigieuze Amerikaanse universiteit MIT. De onderzoekers analyseerden de plannen en data die Mars One vooralsnog heeft gepubliceerd rond de enkele reis naar de rode planeet. Ze concludeerden dat het initiatief zal falen in zijn huidige vorm.


Dit beeld, vrijgegeven door NASA, toont sporen van rovers tussen de kraters Endurance en Victoria op Mars. © ap.

De MIT-studenten ontwikkelden een speciaal instrument waarmee ze standaardvoorwaarden voor een succesvolle kolonisatie van Mars naast de missieplannen legden. Daar rolde het voor de aspirant-kolonisten niet rooskleurige vooruitzicht uit.
Heikele punten

Allereerst wringt het in de Mars One-plannen bij de productie en opslag van voedsel. Volgens de studenten kan dat in de huidige plannen niet voldoen aan het aantal calorieën dat de Marsreizigers dagelijks nodig zullen hebben. De kolonisten zouden daardoor na verloop van tijd simpelweg verhongeren.

Een ander probleem is het onderhouden van de gewassen die de kolonisten willen gaan verbouwen. De gewassen zorgen voor een gevaarlijk hoog zuurstofgehalte in de atmosfeer van de kolonie. Zo zou een kleine brand daardoor al snel de ondergang van Mars One kunnen inleiden. De technologie die Mars One wil gebruiken om het zuurstof uit de lucht te filteren en die tegelijkertijd het stikstofniveau op peil moet houden zodat de luchtdruk gewaarborgd blijft, is volgens de MIT-studenten nog niet geavanceerd genoeg voor een dergelijke reis.


Verder stellen de wetenschappers dat er voor een succesvolle stichting van de kolonie vijftien lanceringen van zogeheten Falcon Heavy's nodig zijn. Een Falcon Heavy is een ruimtevaartuig dat momenteel nog in ontwikkeling is en een bulk aan vrachtgoederen mee de ruimte in kan nemen.

Het aanschaffen en lanceren van een Falcon Heavy is niet goedkoop. De studenten schatten dat Mars One per Falcon Heavy-lancering ongeveer 300 miljoen dollar kwijt is, wat het totale kostenplaatje voor de lanceringen op zo'n 4,5 miljard dollar brengt.
Onvolledige data


Archiefbeeld: Mars. © epa.

Mars One-directeur Bas Lansdorp zei tegen website Populair Science dat het MIT-onderzoek gebaseerd is op onvolledige data, waardoor de schattingen van de studenten niet kloppen. Een van de student-onderzoekers, Sydney Do, reageerde tegenover Popular Science al meteen op de opmerkingen van Lansdorp. Hij zei dat hij graag inzage zou krijgen in de daadwerkelijke cijfers van Mars One, zodat ze hun onderzoek kunnen actualiseren.

Wel erkende Lansdorp dat de studenten op een punt in hun onderzoek gelijk hadden: de kanttekening rond het meenemen van reserve-onderdelen.

De studenten berekenden dat ongeveer 62 procent van de vracht naar Mars moet bestaan uit reserve-onderdelen wanneer er niet binnen twee jaar na de eerste missie een volgende missie op het programma staat, zoals Mars One heeft gepland. De studenten baseerden hun percentage op cijfers van het ruimtestation ISS en hoe vaak daar onderdelen vervangen moeten worden.



(HLN)

14-10-2014

Ruimtesonde MAVEN brengt gasverlies van Marsdampkring in kaart


UV-opnamen van koolstof- en zuurstofatomen in de omgeving van Mars. (NASA/Univ. of Colorado)

Nog niet alle meetinstrumenten zijn voor honderd procent in gebruik, maar de Amerikaanse Marsverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) heeft de eerste resultaten al binnen. MAVEN, gelanceerd in november 2013, kwam op 21 september aan in een baan om Mars. De ruimtesonde gaat onderzoek doen aan de Marsdampkring, met als belangrijkste doel: meer inzicht verkrijgen in de manier waarop Mars in de loop van vele honderden miljoenen jaren het grootste deel van zijn atmosfeer is kwijtgeraakt.

Met de ultravioletcamera van MAVEN is de verdeling van koolstof-, zuurstof- en waterstofatomen in de directe omgeving van Mars in kaart gebracht. Die atomen maakten ooit deel uit van koolzuur- en watermoleculen. Uit de waarnemingen blijkt duidelijk dat de allerhoogste, ijle delen van de Marsdampkring nauwelijks door de zwaartekracht van de planeet vastgehouden worden. Ook de sterk variabele verdeling van ozon in de dampkring is in beeld gebracht.

Daarnaast registreerde MAVEN op 29 september de aankomst van een grote wolk elektrisch geladen deeltjes die drie dagen eerder bij een uitbarsting op de zon de ruimte in was geblazen. Vermoedelijk vormen zulke zonnestormen een van de oorzaken van het gestage verlies van atomen uit de ijle bovenste lagen van de Marsatmosfeer.

In de eerste helft van november zal het wetenschappelijke waarnemingsprogramma van MAVEN echt van start gaan. (GS)

(allesoversterrenkunde)

20-10-2014

Ongewone gebeurtenis in de ruimte: komeet scheert langs Mars


Deze illustratie van NASA geeft de komeet Siding Spring weer die langs Mars scheert © afp.

De komeet Siding Spring is zondagavond op korte afstand langs de planeet Mars gevlogen. De komeet naderde de rode planeet tot op 140.000 kilometer, een derde van de afstand tussen de aarde en de maan. Toen de afstand het kleinst was, om 20.27 uur, had de komeet een snelheid van 203.000 kilometer per uur in verhouding tot Mars. Dat meldt de NASA.

Het is de eerste keer in de geschiedenis van de wetenschappen dat een komeet een planeet zo dichtbij nadert. "We zijn allemaal zeer enthousiast", zegt Guy Webster van het Jet Propulsion Laboratory van het ruimtevaartagentschap van de VS.



De NASA bracht voor de ongewone gebeurtenis ruimtesonden, telescopen en Mars-voertuigen in stelling. Wetenschapper willen op die manier belangrijke gegevens verzamelen: over de samenstelling van kometen, die overblijfsels zijn van het ontstaan van ons zonnestelsel, maar ook over de wisselwerking tussen de atmosfeer van Mars en haar omgeving.

De komeet met de wetenschappelijke benaming C/2013 A1 stamt uit de zogenaamde Oortwolk. Dit verre gebied in het heelal is sinds het ontstaan van het planetenstelsel nauwelijks veranderd. De ontdekker van de komeet is Robert H. McNaught in het Siding Spring Observatorium in Australië.

Minstens zestien apparaten in het heelal en op Mars zijn volgens de NASA betrokken bij de analyse, onder meer Mars-verkenner Curiosity en ruimtetelescoop Hubble. Ook ruimtesonde Maven, die kortgeleden Mars bereikte, wordt ingezet. De eerste gegevens en beelden over het voorblijvliegen van de komeet worden volgens Webster maandag verwacht.

(HLN)

20-10-2014

Marssondes overleven komeetpassage probleemloos


Amerikaanse Mars-sondes 'schuilden' achter de planeet tijdens de scheervlucht van komeet Sinding Spring. (NASA/JPL-Caltech)

De drie operationele Amerikaanse Marsverkenners die momenteel in een baan rond de rode planeet draaien, hebben zondagavond de scheervlucht van komeet C/2013 A1 Siding Spring probleemloos overleefd. Uit voorzorg waren de ruimtesondes (Mars Odyssey, Mars Reconnaissance Orbiter en MAVEN) op het moment van dichtste nadering naar de 'achterzijde' van de planeet gemanoeuvreerd. De700 meter grote, poreuze kern van komeet Siding Spring, die om 20.27 uur Nederlandse tijd op slechts ca. 140.000 kilometer langs Mars scheerde met een relatieve snelheid van bijna 60 kilometer per seconde, is gehuld in een ijle 'coma' van gas- en stofdeeltjes, die mogelijk schade aan de ruimtesondes zou kunnen veroorzaken.

Tijdens de passage van Siding Spring is de komeet waargenomen door verschillende instrumenten aan boord van de drie ruimtesondes, zoals de infrarode THEMIS-spectrometer van Odyssey en de HiRISE-camera van Mars Reconnaissance Orbiter. De drie ruimtesondes overleefden ook de passage van de staart van de komeet, enkele uren na de dichtste nadering.

De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft laten weten dat ook de Europese Marsverkenner Mars Express in goede gezondheid verkeert. Een officiële bevestiging van de status van de Indiase Mars Orbiter Mission (Mangalyaan) is nog niet gepubliceerd.

Binnen enkele dagen worden waarschijnlijk de eerste voorlopige meetgegevens bekendgemaakt van de verschillende Marsverkenners, en mogelijk ook van de Amerikaanse Marswagentjes Opportunity en Curiosity, die waarnemingen vanaf het planeetoppervlak hebben verricht. (GS)

(allesoversterrenkunde)

20-10-2014

Mars is wit en andere ontdekkingen na twee jaar Mars Curiosity


© ap.

Tijdens zijn eerste twee jaren op Mars ontdekte NASA's Curiosity dat er ooit leven mogelijk was op de Rode Planeet. Een gigantische ontdekking, waar tien jaren van voorbereidingen, technische moeilijkheden en overwinningen aan vooraf gingen. In zijn boek 'Mars Rover Curiosity' biedt hoofdingenieur Rob Manning een exclusieve blik achter de schermen van het project.


© reuters.


Een van de eerste foto's die de Curiosity nam. © reuters.

'Mars Rover Curiosity, An inside account from Curiosity's chief engineer' biedt de lezer een getuigenverslag van de planning en de bouw van het meest complexe staaltje machinerie dat ooit ontworpen is om op een andere planeet te landen. Technische uitdagingen, bezuinigingen en ontwerpwijzigingen achtervolgden het team, wat uiteindelijk leidde tot twee jaar uitstel van de missie.

Maar tien jaar en twee miljard dollar later kan het team het ene succes na het andere vieren. Afgelopen zomer vierde de Curiosity zijn tweede verjaardag op Mars. In die tijd deed de Marswagen tal van baanbrekende ontdekkingen. Een overzicht.

Sporen van een oude rivierbedding


© epa.

Een van zijn eerste ontdekkingen deed de Curiosity al vlak na de landing op Mars. In september 2012 vond de Marsjeep rotsen die vermoedelijk afgerond en afgevlakt waren door een oude rivier. De lagen van het grondgesteente zijn volgens wetenschappers het bewijs dat er ooit een kniediepe waterstroom was. Waar het water naartoe ging, is nog niet duidelijk: mogelijk verdween het in de rotsen of verdampte het in de atmosfeer.

Leven op Mars?
In december 2012 maakte NASA groot nieuws bekend. De Curiosity had in de bodem van de Rode Planeet heel wat tekenen van leven gevonden. Uit metingen bleek dat de juiste omstandigheden er aanwezig waren om levende microben te ondersteunen. Door in de gesteenten te boren, ontdekte de Marsjeep de sleutelingrediënten die leven mogelijk maken: koolstof, waterstof, zuurstof, fosfor en zwavel. De kleimineralen en het weinige zout die gevonden werden, wijzen uit dat er ooit drinkbaar water geweest kan zijn.

Het beste bewijs dat tot nu toe gevonden werd, zijn foto's van kiezelstenen die de Curiosity nam in de Gale-krater. De stenen zijn samengesteld uit zand, zoals typisch in rivierbeddingen op Aarde. Wanneer stenen door wind en zandstormen verweren, worden ze rauw en hoekig. Maar volgens wetenschappers is te zien dat nagenoeg alle van de 515 geanalyseerde kiezelstenen vlak, glad en afgeslepen zijn.


De bodem van de Gale-krater. © reuters.

Gevaarlijke stralingen
Aan de hand van gegevens die de Curiosity in zijn eerste 300 dagen op de planeet verzamelde, kon in mei 2013 voor het eerst worden vastgesteld aan hoeveel straling astronauten worden blootgesteld tijdens een reis naar Mars. De stralingen overschrijden de limiet die NASA vooropstelt. Op basis van deze informatie kunnen ruimtevaartuigen en ruimtepakken gebouwd worden die mensen tijdens verre ruimtereizen kunnen beschermen.
Geen methaan, geen leven?


© afp.

In september 2013 stelde NASA vast dat de Curiosity nog geen enkel spoor van methaan had gevonden in de atmosfeer van Mars. Dat doet de kans dat er leven is slinken. Levende organismen, zoals wij die kennen, produceren methaan. Om te bewijzen dat er ooit leven op Mars was, gingen wetenschappers daarom op zoek naar deze substantie. De zoektocht gaat intussen nog steeds verder.

Mars is wit


Onder een dun laagje rood grind blijkt Mars wit te zijn. © afp.

Wetenschappers verwonderen zich over de variëteit aan grond- en steensoorten die gevonden werden in de Gale-krater. De Curiosity ontdekte er verschillende soorten grind, vulkanische gesteenten, duinen, moddergesteenten en barsten vol mineralen. Uit foto's blijkt overigens dat de rode stof die de planeet kenmerkt maar een dun laagje is. Daaronder is Mars wit.

Onlangs bereikte de Marsjeep zijn ultieme bestemming, Mount Sharp. De Curiosity zal de komende jaren de geologische lagen van de berg onderzoeken.


Mount Sharp. © epa.

(HLN)

21-10-2014

Bemande reis naar Mars wordt steeds gevaarlijker


Artist's impression van een bemande nederzetting op Mars. (Bryan Versteeg/Mars One)

Het wordt steeds gevaarlijker om een bemande reis naar Mars te maken. Oorzaak: de zon. Die is de laatste tijd veel minder actief dan normaal. De magnetische veldsterkte van de zon is daardoor ook geringer, en dat betekent dat de zon minder bescherming biedt tegen kosmische straling - energierijke elektrisch geladen deeltjes uit het heelal. Dat resulteert weer in een hoger stralingsrisico voor astronauten die zich buiten de magnetische invloedssfeer van de aarde begeven.

De activiteit van de zon - zonnevlekken, uitbarstingen en sterke magnetische velden - vertoont een cyclus van elf jaar. Tijdens een activiteitsminimum is de hoeveelheid kosmische straling in de binnendelen van het zonnestelsel hoger dan gemiddeld, en kan een 30-jarige mannelijke astronaut ongeveer een jaar lang in de interplanetaire ruimte verblijven voordat hij significant meer risico loopt op kanker. Voor een even oude vrouwelijke astronaut wordt die grens al na tien maanden bereikt. Dat blijkt uit metingen van een stralingsexperiment aan boord van de Amerikaanse maansonde LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter).

Tijdens het meest recente zonneminimum, in 2009, bereikte de zonneactiviteit echter haar laagste waarde sinds ongeveer honderd jaar. Het huidige zonnemaximum is ongewoon zwak, en veel astronomen verwachten dat er bij het volgende zonneminimum, rond 2020, opnieuw records gaan sneuvelen. Dat zou betekenen dat de hoeveelheid kosmische straling verder toeneemt, zodat er na een verblijf van ongeveer negen maanden al sprake is van ernstige stralingsrisico's.

In een artikel in het vakblad Space Weather waarschuwen de onderzoekers voor de potentiële gevaren die dat met zich meebrengt voor toekomstige bemande reizen naar Mars, zoals die onder andere zijn gepland door het Nederlandse bedrijf Mars One. Een enkele reis naar Mars duurt al snel minstens acht maanden; Mars heeft zelf bovendien geen beschermend magneetveld. (GS)

(allesoversterrenkunde)

Geinige speculatie over mogelijke insecten op Mars:



Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.

quote:

Op dinsdag 4 november 2014 13:12 schreef OuwePers het volgende:
Geinige speculatie over mogelijke insecten op Mars:

MARS INSECTS SWARM CURIOSITY ROVER SELFIE: UFO's, Birds or Flies? ArtAlienTV 1080p

Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.

Vaag filmpje.
Ik weet wel dat ze foto's van Mars hier nabewerken,, dus dat er geen 'arm' van de camera naar de rover te zien is is niet zo gek, zo zijn er meer foto's.
Wat de zwarte puntjes zijn? Tja, de conclusie dat het insecten zijn kan je daaruit helemaal niet trekken. Het zou een pixel anomalie kunnen zijn, stof op de lens of data errors (zoals op de 2de foto van het gezicht op Mars: http://en.wikipedia.org/wiki/Cydonia_(region_of_Mars)), of vul zelf maar een optie in die iig waarschijnlijker is dan insecten

07-11-2014

Komeet versterkte ionosfeer van Mars


Deze artist's impression laat zien hoe de Imaging Ultraviolet Spectrograph van de MAVEN-sonde de hoge atmosfeer van Mars scant. (NASA/Univ. of Colorado)

Gegevens van de ruimtesondes MAVEN, MRO (beide van NASA) en Mars Express (ESA) laten zien dat stof van de komeet die vorige maand vlak lang Mars scheerde een tijdelijke, sterke laag van ionen toevoegde aan de ionosfeer, de elektrisch geladen laag hoog boven het planeetoppervlak. Het is voor het eerst dat een direct verband kon worden gelegd tussen zo’n meteorenregen en het ontstaan van een tijdelijke laag in de ionosfeer van een planeet.

Komeet C/2013 A1 naderde Mars op 19 oktober jl. tot op een afstand van 139.500 kilometer. Dat is minder dan de helft van de afstand tussen de aarde en de maan. Bij die scheervlucht kwam stof van de komeet in de Marsatmosfeer terecht, dat verdampte en waarschijnlijk een indrukwekkende meteorenregen veroorzaakte.

De ruimtesonde MAVEN, die nog maar enkele maanden om Mars cirkelt, detecteerde na afloop sterk uv-licht van magnesium- en ijzerionen hoog in de Marsatmosfeer. Zelfs bij de hevigste meteorenregens op aarde is nooit zo’n sterk effect gemeten. Het duurde twee dagen voordat het uv-spectrum van Mars weer genormaliseerd was.

Elders boven Mars registreerde de Europese Mars Express enkele uren na de passage van de komeet een enorme toename in de elektronendichtheid van de ionosfeer. Deze piek trad op een aanzienlijk lagere hoogte op dan de normale dichtheidspiek. Ook deze toegenomen ionisatie wordt toegeschreven aan stofdeeltjes van de komeet die in de atmosfeer verbrandden. Metingen door de MRO geven aan dat de elektronendichtheid met een factor vijf tot tien toenam.

Ook naar de komeet zelf is gekeken. Beelden van de HiRISE-camera van de MRO laten zien dat de kern van de komeet kleiner is dan de verwachte twee kilometer, en eens in de acht uur om zijn as draait. (EE)

(allesoversterrenkunde.nl)

07-11-2014

[ Nieuwe microben voor Mars ]
Synthetische biologie moet bemande missie letterlijk ontlasten

Synthetische biologie kan het verschil uitmaken tussen wel of niet naar Mars vliegen. In elk geval scheelt het een hoop bagage, hebben onderzoekers van Berkeley Lab uitgerekend.


Artist's impression van microbiële kwekerij op Mars.

In Journal of the Royal Society Interface rekenen Adam Arkin en collega’s voor wat er gebeurt als je een Marsmissie, waarbij zes astronauten meegaan, de onderdelen meegeeft voor een voorraad fermentoren met slim ontworpen tekentafelbacteriën. Uitgangspunt is een missieduur van 916 dagen, waarvan 496 dagenverblijf op Mars en tweemaal 210 dagen reistijd.

Traditioneel reken je er dan op dat je een deel van het voedsel moet meenemen en de rest kweekt in een meegenomen broeikas; zonlicht en CO2 zijn op Mars in voldoende mate voorhanden. Maar N2 en H2O vind je er óók, en als je daar vervolgens biomassa van laat maken door Arthrospira platensis en Arthrospira maxima draagt de voedselvoorziening ineens 38 procent minder bij aan het startgewicht van je raket.

Van CO2 en water kun je ook brandstof maken. Dat kan via klassieke elektrolyseprocessen maar als je Methanobacterium thermoautotrophicum inschakelt om methaan te produceren, scheelt dat 56 procent in het startgewicht van de brandstofvoorziening.

Wat de behuizing voor de astronauten betreft: het was de beodeling om een 3D-printer mee te nemen en de muren te printen uit bodemmineralen. Maar als je een ándere printer meeneemt, de kunststof polyhydroxyboterzuur laat aanmaken door Cupriavidus necator en de eerste 202 dagen genoegen neemt met een krap plekje in de Marslander (want die bacterie heeft tijd nodig!), gaat het startgewicht van dit onderdeel met maar liefst 85 procent omlaag.

En o ja, als de hoofdpijnpilletjes op zijn heb je dankzij een gemodificeerde Synechocystis sp. binnen een paar dagen weer voldoende paracetamol.

Voor reizen naar de maan kun je een vergelijkbaar verhaal houden, zij het met andere cijfers en de overweging dat CO2, N2 en H2O daar vele malen schaarser zijn.

Uiteraard klopt de berekening voorlopig alleen in theorie, zijn er in de praktijk nog de nodige plooien glad te strijken en bestaat er een zeker risico dat er uiteindelijk tóch iets niet werkt en de astronauten na aankomst een serieus probleem hebben. Maar waarschijnlijk is het risico dat ze het om ándere redenen niet overleven nog veel groter, dus wat let ze?

bron: Berkeley Lab

(c2w.nl)

De wielen van Curiosity beginnen aardig wat slijtage te vertonen, grote gaten zelfs

Ik zit hier even te lezen in dit topic, en moet zeggen jammer dat ik het niet eerder heb gevonden. Heb Mars foto's voorbij zien komen, die ik nog niet had gezien, echt gaaf !

quote:

Op donderdag 13 november 2014 14:23 schreef Klapskaats het volgende:
Ik zit hier even te lezen in dit topic, en moet zeggen jammer dat ik het niet eerder heb gevonden. Heb Mars foto's voorbij zien komen, die ik nog niet had gezien, echt gaaf !

Fijn dat je nu dan wel mee volgt Klapskaats

quote:

Op donderdag 13 november 2014 16:01 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Fijn dat je nu dan wel mee volgt Klapskaats

Toegevoegd aan mijn favorieten

quote:

Op donderdag 13 november 2014 16:23 schreef Klapskaats het volgende:

[..]

Toegevoegd aan mijn favorieten

18-11-2014

kortdurend water op Mars



Er is overtuigend bewijs dat Mars ooit zo warm was dat vloeibaar water op het oppervlak kon bestaan. Nieuw onderzoek suggereert nu dat die opwarming episodisch was: zo af en toe was Mars gedurende enkele decennia tot eeuwen warm en nat.

Er is de afgelopen jaren overtuigend bewijs gevonden dat er ooit water op de planeet Mars stroomde. Denk aan oude rivierbeddingen, restanten van meren, enzovoort. Het suggereert dat Mars ooit aangenamere temperaturen kende: temperaturen die het bestaan van vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk maakten. Maar hoewel het bewijs voor het bestaan van dat vloeibare water overtuigend is, kunnen onderzoekers er niet echt mee uit de voeten. Recente klimaatmodellen suggereren namelijk dat Mars in zijn jonge jaren al over een atmosfeer beschikte die te dun was om de planeet zodanig op te warmen dat vloeibaar water over het oppervlak kan stromen. Bovendien was de zon in de jonge jaren van de rode planeet veel minder helder dan nu het geval is: nog zo’n feit dat het plaatje van een jong Mars dat warmer is dan nu het geval is, onaannemelijk maakt.

Episodisch
Maar hoe zijn die rivierbeddingen en oude meren dan te verklaren? Wetenschappers van de universiteit van Brown komen met een oplossing. Ze stellen dat Mars episodisch warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen. Volgens de onderzoekers konden er op Mars situaties ontstaan waardoor de planeet tijdelijk opwarmde. Denk aan het vrijkomen van broeikasgassen of vulkanisme. Maar: die periodes waarin Mars warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen, waren maar kort. Tientallen tot honderden jaren. “De nieuwe klimaatmodellen die een koud en met ijs bedekt Mars laten zien, zijn moeilijk in overeenstemming te brengen met het overvloedige bewijs dat suggereert dat er water op het oppervlak stroomde dat stroompjes en meren vormde,” vertelt onderzoeker James W. Head. “Deze nieuwe analyse voorziet ons van een mechanisme voor episodische opwarming en smelting van sneeuw en ijs.”

“DE NIEUWE KLIMAATMODELLEN DIE EEN KOUD EN MET IJS BEDEKT MARS LATEN ZIEN, ZIJN MOEILIJK IN OVEREENSTEMMING TE BRENGEN MET HET OVERVLOEDIGE BEWIJS DAT SUGGEREERT DAT ER WATER OP HET OPPERVLAK STROOMDE DAT STROOMPJES EN MEREN VORMDE”

Vulkanisme
De onderzoekers wijzen er onder meer op dat veel van de overtuigende bewijzen voor vloeibaar water op Mars zo’n 3,7 miljard jaar oud zijn. In die tijd was Mars waarschijnlijk ook vulkanisch actief. Op aarde zorgen vulkanen meestal voor afkoeling: ze brengen zwavelzuurdeeltjes en dikke aswolken in de lucht die zonlicht reflecteren, waardoor de oppervlaktetemperatuur daalt. Maar op Mars hadden de vulkanen een andere uitwerking, zo tonen Head en collega’s aan. Modellen tonen aan dat zwavelzuurdeeltjes op Mars afrekenden met stofdeeltjes in de stoffige atmosfeer van de rode planeet. Hierdoor werd er juist minder zonlicht gereflecteerd. Ondertussen creëerde zwaveldioxidegas een bescheiden broeikaseffect. Samen zorgden deze effecten ervoor dat Mars net genoeg opwarmde om vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk te maken.

Bewijs voor stromend water op Mars wordt vaak aangehaald als een teken dat er op de rode planeet ooit wellicht leven mogelijk was. Maar was dat ook zo als die perioden waarin het water stroomde elke keer slechts tientallen tot honderden jaren duurden? Head denkt van wel. Sterker nog: hij vermoedt dat dit onderzoek wetenschappers aanwijzingen biedt om de sporen van die levensvormen te vinden. Volgens dit onderzoek zouden we restanten van dat leven in oude rivierbeddingen en meren aan moeten treffen. Hij trekt die conclusie nadat hij de situatie op Mars – met de korte perioden van opwarming – vergelijkt met de situatie op Antarctica. Op Antarctica leven algen die de kou en droogte prima kunnen hanteren. Ze wachten simpelweg op de periodieke opwarming (zomer) wanneer ijs smelt en water gaat stromen. Op dat moment bloeien de algen letterlijk op en ontwikkelen ze zich. “Dus de oude en momenteel droge rivierbeddingen en meren op Mars kunnen de restanten van vergelijkbaar primitief leven herbergen als dat ooit op Mars voorkwam.”

(Scientias.nl)

Listen live on Monday for news about NASA’s Curiosity Mars Rover.



http://www.ustream.tv/NASAJPL

Curiosity Mars Rover Teleconference

NASA will host a media teleconference at 9 a.m. PST (noon EST, 1700 UTC) Monday, Dec. 8, to discuss geological observations made by NASA's Mars rover Curiosity.

Participants will be:
-- Michael Meyer, Mars Exploration Program lead scientist at NASA Headquarters in Washington
-- Sanjeev Gupta, Curiosity science team member at Imperial College in London
-- John Grotzinger, Curiosity project scientist at the California Institute of Technology in Pasadena, California
-- Ashwin Vasavada, Curiosity deputy project scientist at NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, California

For information about NASA's Curiosity mission, visit: http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl

Follow the Curiosity rover on Twitter (@MarsCuriosity) and Facebook

FAQs
Get answers to some of the most common questions about Curiosity: http://bit.ly/h56pie

INFORMATION ABOUT THE MISSION

Mission name: Mars Science Laboratory

Rover name: Curiosity rover

Size: About the size of a car -- 10 feet long (not including the arm), 9 feet wide and 7 feet tall!

Weight: 900 kilograms (2,000 pounds)

Features: Geology lab, rocker-bogie suspension, rock-vaporizing laser and lots of cameras

Mission: To search areas of Mars for past or present conditions favorable for life, and conditions capable of preserving a record of life

Launch: Nov. 26, 2011, from Cape Canaveral, Fla.

Arrival: August 5, 2012 PDT

Length of mission on Mars: The prime mission will last one Mars year or about 23 Earth months.

Mission Fact sheet: Download the PDF

For information about Curiosity’s power source and to obtain high-resolution images, visit:

http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/newsroom/

De Live stream is begonnen