OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Gevalletje persoonlijke problemen. Als je zelf niet volgroeid bent geef je dat inderdaad aan je kinderen mee waarschijnlijk. Ik kan mij daarom ook niet echt voorstellen dat dat zich vooraf niet ook heeft afgespeeld.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 09:40 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
Kijk hier wordt je ook niet gelukkig van, die reactie staat onder dat blog...
[..]
“When there is no desire, all things are at peace.”
Tja. Dat komt niet door dat kindje hoor. Maar door de hormonen. En natuurlijk zijn er mensen die in retrospectief een andere keuze hadden willen maken.maar je stopt t niet meer terug hè? 
Ja, je komt jezelf nog wel eens tegen zo tijdens de opvoeding. En ik denk dat zo'n levensstijl van werken en beesten op een gegeven moment ook zijn charme verliest. Ook zonder kind. En de keuze daarvoor is natuurlijk ook alleen maar egoistisch. De afweging is misschien wel of je er mee kan leven (of hoe gelukkig je zal zijn) als je vriendin op zoek gaat naar een andere vriend die wel kinderen met haar wil. Beetje cru wellicht. Maar wat is t je waard?
Ja, je komt jezelf nog wel eens tegen zo tijdens de opvoeding. En ik denk dat zo'n levensstijl van werken en beesten op een gegeven moment ook zijn charme verliest. Ook zonder kind. En de keuze daarvoor is natuurlijk ook alleen maar egoistisch. De afweging is misschien wel of je er mee kan leven (of hoe gelukkig je zal zijn) als je vriendin op zoek gaat naar een andere vriend die wel kinderen met haar wil. Beetje cru wellicht. Maar wat is t je waard?
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik weet het niet, ik hoop dat alle mensen die kinderen krijgen/nemen er ook gelukkig mee zullen zijnquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 09:50 schreef Opnieuw-energie het volgende:
[..]
Gevalletje persoonlijke problemen. Als je zelf niet volgroeid bent geef je dat inderdaad aan je kinderen mee waarschijnlijk. Ik kan mij daarom ook niet echt voorstellen dat dat zich vooraf niet ook heeft afgespeeld.
en nog lang en gelukkig met elkaar leven, maar ja, zo is het nou eenmaal niet altijd, dus onderzoek
of geen onderzoek, je hebt er niet zoveel aan als individu.
Denk ik hoor.
Natuurlijk is dat zo, we worden toch elke dag gebombardeerd met allerlei mirages van geluk en voorspoed. En daar willen we dan weer aan voldoen of ons eigen leven aan spiegelen, wat vaak zorgt denk ik voor een beeld wat niet reëel is, en teleurstellend aan de andere kant vanwege het onbereikbare. Dat moet je eerst allemaal doorzien en naast je neerleggen om wat meer realistisch te zijn.quote:
is het niet gewoon een misvatting dat een mens altijd heel erg gelukkig moet zijn?
“When there is no desire, all things are at peace.”
Ik ben ook niet ALTIJD gelukkig hoor, maar dat komt niet omdat ik geen kinderen heb, en zoquote:
[..]
Natuurlijk is dat zo, we worden toch elke dag gebombardeerd met allerlei mirages van geluk en voorspoed. En daar willen we dan weer aan voldoen of ons eigen leven aan spiegelen, wat vaak zorgt denk ik voor een beeld wat niet reëel is, en teleurstellend aan de andere kant vanwege het onbereikbare. Dat moet je eerst allemaal doorzien en naast je neerleggen om wat meer realistisch te zijn.
zal het omgekeerd toch ook wel werken? Dus iedereen met kinderen is ALTIJD gelukkig?
Denk ik ook niet, dus geluk hangt daar dan toch niet vanaf?
Daar heb je natuurlijk gelijk in, het zijn alleen cijfers die de realiteit van sommigen weergeven, maar dat zegt inderdaad niets over andere mensen die nog moeten beginnen of bezig zijn. Het blijft koffiedik kijken en hopen en werken aan oplossingen als je problemen ondervindt. Meer kun je niet doen.quote:
[..]
Ik weet het niet, ik hoop dat alle mensen die kinderen krijgen/nemen er ook gelukkig mee zullen zijn
en nog lang en gelukkig met elkaar leven, maar ja, zo is het nou eenmaal niet altijd, dus onderzoek
of geen onderzoek, je hebt er niet zoveel aan als individu.
Denk ik hoor.
Voor wat betreft dat voorbeeld van die vrouw, het lijkt mij stug namelijk dat je eerst een stabiele en zelfverzekerde vrouw was, die nadat ze haar kroost mee naar huis neemt een onzeker wrak blijkt te zijn, dat gaat mij een brug te ver
“When there is no desire, all things are at peace.”
Maar, sprekend voor mezelf, ik zou wel altijd een ongelukkig randje gehouden hebben als ik geen kind had gekregen. Niet dat mijn leven geen zin zou hebben gehad, en ik altijd ongelukkig rond zou lopen, maar er zou wel altijd dat pijnlijke plekje blijven.quote:
[..]
Ik ben ook niet ALTIJD gelukkig hoor, maar dat komt niet omdat ik geen kinderen heb, en zo
zal het omgekeerd toch ook wel werken? Dus iedereen met kinderen is ALTIJD gelukkig?
Denk ik ook niet, dus geluk hangt daar dan toch niet vanaf?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik zou het toch wel een vrij grote gok vinden, TS! "Ik hou van m'n vriendin en gun haar alle geluk en 'misschien' ga ik ook wel van het kind houden en het leuk vinden" vind ik een gevaarlijke reden om het maar 'te proberen'. Hoe groot mijn antipathie tegen het (zelf) krijgen van kinderen ook is, ik ben ook van mening dat kinderen nemen niet iets is wat je 'maar probeert en wel ziet waar het schip strandt': je voortplanten brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee, maar ook een grote impact die je denk ik pas kunt beseffen op 't moment dat je met z'n drieën in plaats van met z'n tweeën dat ziekenhuis verlaat.
Natuurlijk is het iets heel anders dan pertinent 'nee' zeggen/voelen en het toch doen, maar zeker als ik je vriendin zou zijn zou ik wel 2 keer nadenken voordat ik mezelf liet bezwangeren door iemand die het 'wel proberen wil' en 'misschien wel van het kind gaat houden'. Het is voor ouders die wél gelukkig zijn en daar hier blij over posten natuurlijk erg makkelijk om te zeggen 'dat het allemaal wel goed komt' en dat 'je écht vanzelf wel van het kind gaat houden', maar ondanks dat het een taboe is, zijn er nog steeds ouders die spijt hebben als haren op hun hoofd. Dan kun je nog wel, an sich, van je kind houden, maar als je er verder doodongelukkig van wordt en elke dag baalt aan wat je hebt opgegeven aan vrijheid, dan tsja... Dat er veel mensen zijn bij wie het goed komt, zegt niet dat dat dus altijd zo is, en ik zou het risico best groot vinden als je hoofdreden is 'maar m'n vriendin wil het zo graag'..
Natuurlijk is het iets heel anders dan pertinent 'nee' zeggen/voelen en het toch doen, maar zeker als ik je vriendin zou zijn zou ik wel 2 keer nadenken voordat ik mezelf liet bezwangeren door iemand die het 'wel proberen wil' en 'misschien wel van het kind gaat houden'. Het is voor ouders die wél gelukkig zijn en daar hier blij over posten natuurlijk erg makkelijk om te zeggen 'dat het allemaal wel goed komt' en dat 'je écht vanzelf wel van het kind gaat houden', maar ondanks dat het een taboe is, zijn er nog steeds ouders die spijt hebben als haren op hun hoofd. Dan kun je nog wel, an sich, van je kind houden, maar als je er verder doodongelukkig van wordt en elke dag baalt aan wat je hebt opgegeven aan vrijheid, dan tsja... Dat er veel mensen zijn bij wie het goed komt, zegt niet dat dat dus altijd zo is, en ik zou het risico best groot vinden als je hoofdreden is 'maar m'n vriendin wil het zo graag'..
Ja doei.
Zonder pieken geen dalen en andersom.. Altijd gelukkig zijn is een utopie, kan helemaal niet. Het leven is nu eenmaal erg dynamisch en hoe beter je daar mee om kunt gaan des te realistischer je bent en dan herken je zowel goede als slechte momenten zonder daardoor uit balans te raken, en weet je dat na regen weer zonneschijn kan komen. Dat is wat mij betreft een gelukkig mens zijn.quote:
[..]
Ik ben ook niet ALTIJD gelukkig hoor, maar dat komt niet omdat ik geen kinderen heb, en zo
zal het omgekeerd toch ook wel werken? Dus iedereen met kinderen is ALTIJD gelukkig?
Denk ik ook niet, dus geluk hangt daar dan toch niet vanaf?
“When there is no desire, all things are at peace.”
Ja, goed ik las dat ook pas nadat ik die link had opgezochtquote:
[..]
Daar heb je natuurlijk gelijk in, het zijn alleen cijfers die de realiteit van sommigen weergeven, maar dat zegt inderdaad niets over andere mensen die nog moeten beginnen of bezig zijn. Het blijft koffiedik kijken en hopen en werken aan oplossingen als je problemen ondervindt. Meer kun je niet doen.
Voor wat betreft dat voorbeeld van die vrouw, het lijkt mij stug namelijk dat je eerst een stabiele en zelfverzekerde vrouw was, die nadat ze haar kroost mee naar huis neemt een onzeker wrak blijkt te zijn, dat gaat mij een brug te ver
is misschien wel een extreemgeval, maar het neem niet weg dat er vast wel mensen zijn die spijt van hun beslissing hebben om
kinderen te ''nemen'', maar er zullen ook vast mensen zijn die spijt hebben van hun beslissing om
geen kinderen te ''nemen''.
Ja dat denk ik ook ja, vandaar dat ik opmerkte dat je niet al je beslissingen kunt overzien, de ervaring zal het moeten uitwijzen. Zolang je natuurlijk weloverwogen ergens aan begint dan is het alleen nog maar de tijd die het kan leren. Maar ook dat zegt weer niet alles, ook ondoordachte beslissingen kunnen weer positief uitpakken, dat is het mooie aan het leven, het valt allemaal niet te overzien. Alleen kun je wel je best doen om zoveel mogelijk ellende te voorzien en je acties daarop aan passen. (als ik dat nu zelf ook eens deedquote:
[..]
Ja, goed ik las dat ook pas nadat ik die link had opgezocht
geval, maar het neem niet weg dat er vast wel mensen zijn die spijt van hun beslissing hebben om
kinderen te ''nemen'', maar er zullen ook vast mensen zijn die spijt hebben van hun beslissing om
geen kinderen te ''nemen''.
) 
“When there is no desire, all things are at peace.”
Het vervelende in het verhaal is vooral voor vrouwen dat ze die keuze niet eeuwig kunnen uitstellen, maar in principe maar zo'n 10 jaar hebben waarin ze een stabiele situatie hebben terwijl ze ook een gezonde leeftijd hebben om een kind te krijgen (25-35).
Het is dus een beslissing die je in een relatief korte periode moet nemen, maar waar je de 60 jaar na die periode ook nog de gevolgen van hebt.
Op het moment dat je als 35-jarige klapperende eierstokken krijgt is het eigenlijk al te laat.
Het is dus een beslissing die je in een relatief korte periode moet nemen, maar waar je de 60 jaar na die periode ook nog de gevolgen van hebt.
Op het moment dat je als 35-jarige klapperende eierstokken krijgt is het eigenlijk al te laat.
Maar geluksgevoelens zijn wel te vergelijken. En daar gaat het natuurlijk om. Hoe gelukkig voel je je. Vervolgens kan je situaties van mensen vergelijken en daarmee stellen dat bepaalde zaken wel of geen invloed hebben op dat geluksgevoel.quote:
Tja, ergens vind ik dat een vrij zinloze discussie. Volgens mij is geluk niet objectief te meten, dus of wie dan ook gelukkiger is dan een andere wie dan ook is nogal lastig te bepalen.
Daar ben ik het dus niet mee eens. Het is bijvoorbeeld ook maar net wat voor mens je bent wat maakt dat je een bepaald cijfer aan je geluk geeft. De een zou een 7 geven, want die is niet zo uitbundig, maar de ander is een uitbundig tiepje en geeft een 10. Terwijl het niet per se iets zegt over hoe gelukkig ze werkelijk zijn, maar meer over hun karakter.quote:
[..]
Maar geluksgevoelens zijn wel te vergelijken. En daar gaat het natuurlijk om. Hoe gelukkig voel je je. Vervolgens kan je situaties van mensen vergelijken en daarmee stellen dat bepaalde zaken wel of geen invloed hebben op dat geluksgevoel.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
sure, want iedereen heeft dezelfde behoeften en hecht overal evenveel waarde aanquote:
[..]
Maar geluksgevoelens zijn wel te vergelijken. En daar gaat het natuurlijk om. Hoe gelukkig voel je je. Vervolgens kan je situaties van mensen vergelijken en daarmee stellen dat bepaalde zaken wel of geen invloed hebben op dat geluksgevoel.
Tja.. met onderzoek neem je gewoon een grote groep. En resultaten zijn natuurlijk gemiddelden.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 10:46 schreef hugecooll het volgende:
[..]
sure, want iedereen heeft dezelfde behoeften en hecht overal evenveel waarde aan
En van het moment van opnemen, op het moment dat je je kinderen achter het behang kunt plakken zul je anders antwoorden dan wanneer je peutertje net naar je toe kwam om "houtejou" te zeggen.quote:
[..]
Daar ben ik het dus niet mee eens. Het is bijvoorbeeld ook maar net wat voor mens je bent wat maakt dat je een bepaald cijfer aan je geluk geeft. De een zou een 7 geven, want die is niet zo uitbundig, maar de ander is een uitbundig tiepje en geeft een 10. Terwijl het niet per se iets zegt over hoe gelukkig ze werkelijk zijn, maar meer over hun karakter.
Overigens hadden wij zo'n ultiem geluksmoment tijdens de kraamweek, met z'n drieën in het grote bed, terwijl het buiten sneeuwde.... ik had dat moment willen kunnen vangen en voor altijd bewaren in een sneeuwbol.
35 jaar is al oud inderdaad, maar als je daar de carrière toer bij optelt dan zit je daar al gauw aan.quote:
Het vervelende in het verhaal is vooral voor vrouwen dat ze die keuze niet eeuwig kunnen uitstellen, maar in principe maar zo'n 10 jaar hebben waarin ze een stabiele situatie hebben terwijl ze ook een gezonde leeftijd hebben om een kind te krijgen (25-35).
Het is dus een beslissing die je in een relatief korte periode moet nemen, maar waar je de 60 jaar na die periode ook nog de gevolgen van hebt.
Op het moment dat je als 35-jarige klapperende eierstokken krijgt is het eigenlijk al te laat.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Zo gaat onderzoek. Met een onderzoeksgroep die groot genoeg is neem je dat soort verschillen gemiddeld genomen weg.quote:
[..]
Daar ben ik het dus niet mee eens. Het is bijvoorbeeld ook maar net wat voor mens je bent wat maakt dat je een bepaald cijfer aan je geluk geeft. De een zou een 7 geven, want die is niet zo uitbundig, maar de ander is een uitbundig tiepje en geeft een 10. Terwijl het niet per se iets zegt over hoe gelukkig ze werkelijk zijn, maar meer over hun karakter.
nee, over wat voor cijfer zij het zelf geven en dat heeft idd met karakter te maken, maar ook wel degelijk met gevoel, bovendien wordt zo'n onderzoek niet onder 36 mensen afgenomen, maar onder 10.000en, dan mag je toch wel conclusies trekken lijkt me.quote:
[..]
Daar ben ik het dus niet mee eens. Het is bijvoorbeeld ook maar net wat voor mens je bent wat maakt dat je een bepaald cijfer aan je geluk geeft. De een zou een 7 geven, want die is niet zo uitbundig, maar de ander is een uitbundig tiepje en geeft een 10. Terwijl het niet per se iets zegt over hoe gelukkig ze werkelijk zijn, maar meer over hun karakter.
compact en kleverig.
Toch zouden jullie echt de commentaren onder dit artikel eens moeten lezen.
http://www.trendystyle.net/blog/spijt-van-kinderen/
Die zijn best heftig...
http://www.trendystyle.net/blog/spijt-van-kinderen/
Die zijn best heftig...
Ja? En?quote:
Toch zouden jullie echt de commentaren onder dit artikel eens moeten lezen.
http://www.trendystyle.net/blog/spijt-van-kinderen/
Die zijn best heftig...
Wat zegt het?
Dat het best een grote beslissing is? Dat mensen er goed of beter over na moeten denken misschien? Dat het dus niet ALTIJD een roze wolk is.quote:
Ruil je vriendin in voor een jonger exemplaar.quote:Op maandag 21 oktober 2013 13:31 schreef Apekoek het volgende:
Oud nieuws, diverse bronnen hebben bevestigd dat het gemiddelde geluk van de ouders omlaag gaat bij het krijgen van een kind. 1 van de diverse bronnen die er destijds over heeft bericht is oa NRC. http://vorige.nrc.nl/wetenschap/article2610433.ece/
Tot zo ver niets nieuws onder de zon. Zij het niet dat mijn vriendin erg graag kids wil. Ik zelf denk dat het wel een ervaring is die je in je leven gehad moet hebben, kinderen. Maar van alles houd mij gevoelsmatig tegen. Zeker als ik al deze onderzoeken lees en ook dat je veel minder tijd voor jezelf hebt. Ik ben namelijk hard bezig met mijn carriere op te bouwen en hou ervan om helemaal uit mijn plaat te gaan met vrienden. Volgend jaar word ik 30, mijn vriendin is net wat ouder en ik snap dat ze er nu aan wil beginnen.
Wat te doen? En wie haalt mij over? Want onderzoek wijst uit, kinderen maken je ongelukkig.
Op donderdag 6 maart 2014 15:35 schreef dreamerbulk het volgende:
ik zuig nog liever een paardenpenis leeg dan dat ik so-called "superfoods" moet gaan kopen/eten
ik zuig nog liever een paardenpenis leeg dan dat ik so-called "superfoods" moet gaan kopen/eten
Nee, duh, natuurlijk is het niet altijd een roze wolk, maar als we nu een artikel zoeken over een vrouw die te lang gewacht heeft en daarom geen kinderen meer kan krijgen en daar allerlei reacties van hetzelfde soort onder staan (en die zullen er staan), is dat dan representatief voor vrouwen van 40 die geen kinderen hebben?quote:
[..]
Dat het best een grote beslissing is? Dat mensen er goed of beter over na moeten denken misschien? Dat het dus niet ALTIJD een roze wolk is.
Nou ik schrik best wel een beetje van die reacties om heel eerlijk te zijn, die kinderen zijn wél alquote:
[..]
Nee, duh, natuurlijk is het niet altijd een roze wolk, maar als we nu een artikel zoeken over een vrouw die te lang gewacht heeft en daarom geen kinderen meer kan krijgen en daar allerlei reacties van hetzelfde soort onder staan (en die zullen er staan), is dat dan representatief voor vrouwen van 40 die geen kinderen hebben?
op de wereld geschopt, dat is toch wel een verschil.
Gedaan (nou ja, niet alles). Neem bv dit verhaal:quote:
Toch zouden jullie echt de commentaren onder dit artikel eens moeten lezen.
http://www.trendystyle.net/blog/spijt-van-kinderen/
Die zijn best heftig...
Die vrouw moet hulp zoeken. Opvoedingsondersteuning. Want zó zwaar als zij het omschrijft hoeft opvoeden helemaal niet te zijn.quote:Ik heb enorm spijt dat ik kinderen heb gekregen. Ik vind het echt afschuwelijk!
Ik heb er 2 en ze zuigen me helemaal leeg. Ze praten constant, onafgebroken, liegen, maken constant ruzie. Ik ben heel consequent met ze maar ze leren er helemaal niets van.
Ik baal ontzettend, mijn leven is echt afgelopen. Elke dag weer sleep ik me door die ellende totdat ze eindelijk om 22:00 uur in slaap vallen, om 7 uur weer ruzie makend wakker te worden.
Het liefst zou ik ze verlaten, maar dat kun je niet maken.
En de verhalen van ouders met kinderen onder de 2 jaar vind ik niet representatief. In die periode is er sprake van een ontregeld hormoonstelsel, plus de ouders moeten een nieuwe balans vinden met hun nieuwe rol in het leven.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Welke reacties precies? Ik vind het helemaal niet schokkend dat het krijgen van een kind niet alleen zorgt voor roze-wolken-geluk. Ik denk ook dat er steeds meer vrouwen daarvan op de hoogte zijn tegenwoordig, aangezien er veel meer openheid over is. En als je een klein beetje logisch nadenkt, kun je toch ook weten dat het niet alleen maar leuk zal zijn? Wat ter wereld is er echt, echt alleen maar leuk?quote:
[..]
Nou ik schrik best wel een beetje van die reacties om heel eerlijk te zijn, die kinderen zijn wél al
op de wereld geschopt, dat is toch wel een verschil.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja, van zulke reacties schrik ik toch wel, dat bedoelde ik met best heftig...quote:
[..]
Gedaan (nou ja, niet alles). Neem bv dit verhaal:
[..]
Die vrouw moet hulp zoeken. Opvoedingsondersteuning. Want zó zwaar als zij het omschrijft hoeft opvoeden helemaal niet te zijn.
En de verhalen van ouders met kinderen onder de 2 jaar vind ik niet representatief. In die periode is er sprake van een ontregeld hormoonstelsel, plus de ouders moeten een nieuwe balans vinden met hun nieuwe rol in het leven.
Maar denk je niet dat de kans groter is dat die vrouw in haar huidige staat gewoon compleet ongeschikt is als opvoeder, en dat het niet zozeer aan haar kinderen ligt, maar vooral aan de manier waarop zij opvoedt?quote:
[..]
Ja, van zulke reacties schrik ik toch wel, dat bedoelde ik met best heftig...
Dat heeft niets met kinderen krijgen an sich te maken, dat heeft vooral met haar te maken.
Het zou me zelfs niet verbazen als ze dacht dat ze wel gelukkig zou worden als ze kinderen zou krijgen.... en kinderen de taak geven jou gelukkig te maken is wel een hele zware rol waar je ze mee opscheept.
Zulke mensen moeten inderdaad geen kinderen krijgen voor ze de boel op orde hebben.
Hey JB, poep eens een kind voor me uit. Dan ben ik later niet zo eenzaam!quote:
[..]
nee, over wat voor cijfer zij het zelf geven en dat heeft idd met karakter te maken, maar ook wel degelijk met gevoel, bovendien wordt zo'n onderzoek niet onder 36 mensen afgenomen, maar onder 10.000en, dan mag je toch wel conclusies trekken lijkt me.
Wil ik 't wel pas kennen tegen de tijd dat ik 50 of zo ergens ben he.....
L'Amour menaçant:
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Ik vind dit soort houdingen tegenover mensen die aangeven helemaal niet zo blij te zijn met hun kinderen toch wel tekenend. Als een moeder het moeilijk heeft met de opvoeding of spijt heeft (vanwege die moeite), dan zal het wel aan haar liggen, en niet aan de kinderen. Dat is, m.i. ook een van de redenen dat het zo'n taboe is, omdat jij dan de schuld krijgt als ouder, en men niet zo makkelijk zegt "ja, maar jouw kind is ook écht een onopvoedbaar kutkind, logisch dat je het zwaar vindt!".quote:
[..]
Maar denk je niet dat de kans groter is dat die vrouw in haar huidige staat gewoon compleet ongeschikt is als opvoeder, en dat het niet zozeer aan haar kinderen ligt, maar vooral aan de manier waarop zij opvoedt?
Dat heeft niets met kinderen krijgen an sich te maken, dat heeft vooral met haar te maken.
Het zou me zelfs niet verbazen als ze dacht dat ze wel gelukkig zou worden als ze kinderen zou krijgen.... en kinderen de taak geven jou gelukkig te maken is wel een hele zware rol waar je ze mee opscheept.
Zulke mensen moeten inderdaad geen kinderen krijgen voor ze de boel op orde hebben.
Ja doei.
Het kan inderdaad aan de moeder liggen, maar dat hoeft natuurlijk niet want het kan ook zomaar zijn dat ze een stel zuigende stronteigenwijze kutkinderen heeft.quote:
[..]
Maar denk je niet dat de kans groter is dat die vrouw in haar huidige staat gewoon compleet ongeschikt is als opvoeder, en dat het niet zozeer aan haar kinderen ligt, maar vooral aan de manier waarop zij opvoedt?
Dat heeft niets met kinderen krijgen an sich te maken, dat heeft vooral met haar te maken.
Het zou me zelfs niet verbazen als ze dacht dat ze wel gelukkig zou worden als ze kinderen zou krijgen.... en kinderen de taak geven jou gelukkig te maken is wel een hele zware rol waar je ze mee opscheept.
Zulke mensen moeten inderdaad geen kinderen krijgen voor ze de boel op orde hebben.
Ik ga gaten graven! Want waar gaten zijn is hoop!
Ik denk dat die moeder wel hulp moet zoeken en niet moet blijven ploeteren op een manier die overduidelijk niet werkt.quote:
[..]
Ik vind dit soort houdingen tegenover mensen die aangeven helemaal niet zo blij te zijn met hun kinderen toch wel tekenend. Als een moeder het moeilijk heeft met de opvoeding of spijt heeft (vanwege die moeite), dan zal het wel aan haar liggen, en niet aan de kinderen. Dat is, m.i. ook een van de redenen dat het zo'n taboe is, omdat jij dan de schuld krijgt als ouder, en men niet zo makkelijk zegt "ja, maar jouw kind is ook écht een onopvoedbaar kutkind, logisch dat je het zwaar vindt!".
Ik denk ook dat er weinig kinderen zijn die echt onopvoedbare kutkinderen zijn, er zijn veel meer onopgevoedde kutkinderen.
Manier van opvoeden en wijze van in het leven staan kunnen daar veel invloed op hebben. Ze kan daar zeker hulp bij krijgen.quote:
[..]
Het kan inderdaad aan de moeder liggen, maar dat hoeft natuurlijk niet want het kan ook zomaar zijn dat ze een stel zuigende stronteigenwijze kutkinderen heeft.
Edit: wat Leandra zegt dus.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ja, het kan, maar daar zal ze hoe dan ook hulp bij moeten zoeken.quote:
[..]
Het kan inderdaad aan de moeder liggen, maar dat hoeft natuurlijk niet want het kan ook zomaar zijn dat ze een stel zuigende stronteigenwijze kutkinderen heeft.
Daarbij snap ik niet dat je er 2 krijgt als het moederschap tegenvalt..... tenzij het een tweeling is, dan kon je het niet weten.
Overigens weet ik ook dat het niet allemaal nurture is, het is ook een stuk nature....
N zei gisteravond letterlijk:
Zouden er meer kinderen zijn die nooit op de naughty-spot hoeven of doen we iets verkeerd?
N zei gisteravond letterlijk:
Zouden er meer kinderen zijn die nooit op de naughty-spot hoeven of doen we iets verkeerd?
Hoe wil je het anders verklaren dan? het blijft altijd een wisselwerking tussen opvoeder en kind, en later ook grotendeels de omgeving. Wil je dat allemaal doorschuiven naar de kinderen, welke blanco geboren worden, en een groot deel afhankelijk zijn van wat er in gestopt wordt, bewust en onbewust.quote:
[..]
Ik vind dit soort houdingen tegenover mensen die aangeven helemaal niet zo blij te zijn met hun kinderen toch wel tekenend. Als een moeder het moeilijk heeft met de opvoeding of spijt heeft (vanwege die moeite), dan zal het wel aan haar liggen, en niet aan de kinderen. Dat is, m.i. ook een van de redenen dat het zo'n taboe is, omdat jij dan de schuld krijgt als ouder, en men niet zo makkelijk zegt "ja, maar jouw kind is ook écht een onopvoedbaar kutkind, logisch dat je het zwaar vindt!".
Het is veel logischer eerst naar de ouders te kijken dan naar de kinderen, die reageren ook alleen maar.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Dat valt onder nurture..quote:
Overigens weet ik ook dat het niet allemaal nurture is, het is ook een stuk nature....
N zei gisteravond letterlijk:
Zouden er meer kinderen zijn die nooit op de naughty-spot hoeven of doen we iets verkeerd?
“When there is no desire, all things are at peace.”
Wat de oorzaak ook is van de gezinssituatie die moeder moet hulp zoeken.quote:
[..]
Manier van opvoeden en wijze van in het leven staan kunnen daar veel invloed op hebben. Ze kan daar zeker hulp bij krijgen.
Edit: wat Leandra zegt dus.
Ik ga gaten graven! Want waar gaten zijn is hoop!
Ja tuurlijk. Wat moet ze anders? Onnodig doorploeteren? Als er hulp komt kan er bekeken worden waar en wat er anders/beter kan. Bij de ouders en/of bij de kinderen.quote:
[..]
Wat de oorzaak ook is van de gezinssituatie die moeder moet hulp zoeken.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Het is ook een groot stuk nature hoor, het is gewoon een kind dat luistert.... hij begint net een beetje opstandig te doen als je in een park loopt door van het pad af te gaan en op het gras te lopen, maar dat deed hij eerder zelfs niet als ik op het gras ging lopen (terwijl papa keurig op het pad bleef lopen).quote:
Nou ja, we weten van wie hij het heeft
Ik heb overigens ook niet de illusie dat het altijd zo zal blijven
Alleen maar goed natuurlijkquote:
[..]
Het is ook een groot stuk nature hoor, het is gewoon een kind dat luistert.... hij begint net een beetje opstandig te doen als je in een park loopt door van het pad af te gaan en op het gras te lopen, maar dat deed hij eerder zelfs niet als ik op het gras ging lopen (terwijl papa keurig op het pad bleef lopen).
Nou ja, we weten van wie hij het heeft
Ik heb overigens ook niet de illusie dat het altijd zo zal blijven
Grenzen opzoeken en ontdekken waar de grens ligt is gezond gedrag, en goed voor de ontwikkeling. Ze moeten toch ontdekken wie ze zelf zijn en wat ze kunnen en niet kunnen, dat hoort bij opgroeien.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Dit dus, en daarbij is het zo enorm jammer dat al die centra voor jeugd en gezin aan jeugdzorg gekoppeld zijn, want daarmee heb je het gevoel dat je voor een hulpvraag naar jeugdzorg gaat, en dat is eigenlijk een instantie waar je je kinderen helemaal niet wilt hebben.quote:
[..]
Ja tuurlijk. Wat moet ze anders? Onnodig doorploeteren? Als er hulp komt kan er bekeken worden waar en wat er anders/beter kan. Bij de ouders en/of bij de kinderen.
Wat mij betreft hadden ze die centra voor jeugd en gezin juist niet aan jeugdzorg gekoppeld, en daarmee de kans dat vastlopende ouders hulp bij opvoeden vragen veel groter gemaakt.
Eigenlijk is het ook wel een open deur. Nee, kinderen maken je niet gelukkig. Als je die verwachting hebt kan je er beter niet aan beginnen. Je zal zelf toch een soort basisgeluk moeten hebben al. En die blijft.
En nee, ook de kinderen maken je niet ongelukkig. Hooguit de situatie waarin je komt door het hebben van kinderen. Lees: zwemles, ballenbak, en al wat dies meer zijt.
Maar vooral is het een keuze die je zélf maakt. En niet ingegeven door mensen die hun eigen visie als de enige juiste zien.
Ik blijf erbij dat je zult moeten afwegen of je geen kinderwens zwaarder weegt dan de liefde voor je vriendin. Want haar aan het lijntje houden tot ze te oud is om andere keuzes te maken in haar wens zou ik erg egoistisch en ongevoelig vinden.
En nee, ook de kinderen maken je niet ongelukkig. Hooguit de situatie waarin je komt door het hebben van kinderen. Lees: zwemles, ballenbak, en al wat dies meer zijt.
Maar vooral is het een keuze die je zélf maakt. En niet ingegeven door mensen die hun eigen visie als de enige juiste zien.
Ik blijf erbij dat je zult moeten afwegen of je geen kinderwens zwaarder weegt dan de liefde voor je vriendin. Want haar aan het lijntje houden tot ze te oud is om andere keuzes te maken in haar wens zou ik erg egoistisch en ongevoelig vinden.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Doorploeteren zonder hulp zou het domste zijn wat ze doet.quote:
[..]
Ja tuurlijk. Wat moet ze anders? Onnodig doorploeteren? Als er hulp komt kan er bekeken worden waar en wat er anders/beter kan. Bij de ouders en/of bij de kinderen.
Ik ga gaten graven! Want waar gaten zijn is hoop!
quote:
Eigenlijk is het ook wel een open deur. Nee, kinderen maken je niet gelukkig. Als je die verwachting hebt kan je er beter niet aan beginnen. Je zal zelf toch een soort basisgeluk moeten hebben al. En die blijft.
En nee, ook de kinderen maken je niet ongelukkig. Hooguit de situatie waarin je komt door het hebben van kinderen. Lees: zwemles, ballenbak, en al wat dies meer zijt.
Maar vooral is het een keuze die je zélf maakt. En niet ingegeven door mensen die hun eigen visie als de enige juiste zien.
Ik blijf erbij dat je zult moeten afwegen of je geen kinderwens zwaarder weegt dan de liefde voor je vriendin. Want haar aan het lijntje houden tot ze te oud is om andere keuzes te maken in haar wens zou ik erg egoistisch en ongevoelig vinden.
En de kans op doorstroming naar Jeugdzorg zelf wellicht groter! Juist doordat wat jij zegt de gang naar hulp eerder uitgesteld wordt met de eventuele ellende als het niet zelfstandig lukt en je gedwongen hulp krijgt.quote:
[..]
Dit dus, en daarbij is het zo enorm jammer dat al die centra voor jeugd en gezin aan jeugdzorg gekoppeld zijn, want daarmee heb je het gevoel dat je voor een hulpvraag naar jeugdzorg gaat, en dat is eigenlijk een instantie waar je je kinderen helemaal niet wilt hebben.
Wat mij betreft hadden ze die centra voor jeugd en gezin juist niet aan jeugdzorg gekoppeld, en daarmee de kans dat vastlopende ouders hulp bij opvoeden vragen veel groter gemaakt.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Het feit dat we binnen 4 pagina's van de vraag of kinderen je leven gelukkig maken op jeugdzorg problemen terecht komen beantwoord de eerste vraag al wel een beetje
L'Amour menaçant:
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Het is jammer de BJZ niet beursgenoteerd is! Makkelijk geld verdienenquote:
Het feit dat we binnen 4 pagina's van de vraag of kinderen je leven gelukkig maken op jeugdzorg problemen terecht komen beantwoord de eerste vraag al wel een beetje
Die blijven maar groeien, en of dat een goede zaak is en het waarom is niet geheel duidelijk.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Dat is een logisch gevolg als men dingen gaat posten over ouders die helemaal vastlopen in de opvoeding.quote:
Het feit dat we binnen 4 pagina's van de vraag of kinderen je leven gelukkig maken op jeugdzorg problemen terecht komen beantwoord de eerste vraag al wel een beetje
Dan moet je hulp zoeken, en de overheid heeft het liefst dat je hulp zoekt bij het centrum voor jeugd en gezin..... dat je daar als ouder juist niet wilt komen omdat het onderdeel is van jeugdzorg maakt zowel dat jeugdzorg in het topic terechtkomt, als dat ouders langer blijven ploeteren zonder hulp.
Ja, vandaar: het beantwoord de vraag wel een beetjequote:
[..]
Dat is een logisch gevolg als men dingen gaat posten over ouders die helemaal vastlopen in de opvoeding.
Dan moet je hulp zoeken, en de overheid heeft het liefst dat je hulp zoekt bij het centrum voor jeugd en gezin..... dat je daar als ouder juist niet wilt komen omdat het onderdeel is van jeugdzorg maakt zowel dat jeugdzorg in het topic terechtkomt, als dat ouders langer blijven ploeteren zonder hulp.
L'Amour menaçant:
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Jeugdzorg is onderdeel van CJG, niet andersom.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Krijg je zo niet eerder tunnelvisie binnen zo'n grote organisatie?quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 13:54 schreef Copycat het volgende:
Jeugdzorg is onderdeel van CJG, niet andersom.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Het zijn diverse organisaties, die onder een overkoepelende naam samenwerken. Met elkaar, en met andere partners.quote:
Krijg je zo niet eerder tunnelvisie binnen zo'n grote organisatie?
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Dat begrijp ik, maar als men werkwijzen en zienswijzen gaan uitwisselen dan wel afstemmen voor een duidelijk beleid en aanpak dan krijg je meen ik een tunnelvisie?quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 13:56 schreef Copycat het volgende:
[..]
Het zijn diverse organisaties, die onder een overkoepelende naam samenwerken. Met elkaar, en met andere partners.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Waarom zou dat? Je krijgt imo juist een breder beeld, omdat je vanuit verschillende invalshoeken samen naar hetzelfde kijkt.quote:
Dat begrijp ik, maar als men werkwijzen en zienswijzen gaan uitwisselen dan wel afstemmen voor een duidelijk beleid en aanpak dan krijg je meen ik een tunnelvisie?
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik betwijfel het ten zeerste eigenlijk, mijn gok is dat men eerder zoekt naar afstemming dan naar verschillen in die beleving.quote:
[..]
Waarom zou dat? Je krijgt imo juist een breder beeld, omdat je vanuit verschillende invalshoeken samen naar hetzelfde kijkt.
Op papier zijn ze dan wel gescheiden maar hebben dezelfde doelen en aanpak, dat weet ik uit de praktijk. Tussen vervoerders zoekt men ook naar uniformiteit in pallets, zou wat zijn als iedereen zijn eigen pallet ging ontwerpen, dat is niet handig voor de doorstroom van goederen, in dit geval kinderen.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Mijn ervaring is een andere, een meer positieve. En die baseer ik niet op gokken of vergelijkingen met de logistieke sector.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik zei toch ook dat ik de praktijk ken.. Het was slechts een voorbeeld.quote:
Mijn ervaring is een andere, een meer positieve. En die baseer ik niet op gokken of vergelijkingen met de logistieke sector.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Niet doen als je het zelf niet echt heel graag wilt.
Ik heb twee zoons; 17 en 13. Bij de oudste ben ik tijdens de bevalling van 4 dagen letterlijk bijna gestorven. Ik heb met hart en ziel voor hem gezorgd toen hij klein was; nachtdiensten draaien en overdag voor hem zorgen. het eerste lachje, de eerste woordjes, de eerste stapjes. Ik was er. Ik sliep als ik werkte (7 op 7 af) alleen als hij zijn middagdutje deed. Ik ondernam veel met hem, was actief op zijn basisschool. Toen zijn vader begon te flippen en hem bedreigde ben ik vertrokken, ben samen met mijn zoons 3 maanden aan het zwerven geweest van adres tot adres; 3 maanden zelf niet of nauwelijks gegeten maar hen wel sinterklaascadeaus naar hun wensen kunnen geven. Ik heb ze goed opgevoed, manieren bijgebracht, beleefdheidsvormen, sociale vaardigheden. Hen geholpen met die dingen waar ze op school moeite mee hadden. Hen gesteund en geholpen waar ik kon. Toen wij een paar jaar in een achterstandswijk terecht kwamen heb ik ze dagelijks meegenomen de wijk uit om normale vrienden te leren kennen.
Enfin.. Mijn hele leven heb ik geofferd voor die bengels. Dan, afgelopen zomer, schrijft die oudste zoon van mij de liefste berichten over zijn moeder op facebook om een week later compleet over de zeik voorgoed naar zijn vader te vertrekken omdat zijn dinnetje een keer niet langs mocht komen omdat hij nog zoveel voor te bereiden had voor zijn school.
Na alles wat ik voor hem gedaan heb laat hij mij dus achter met schulden die ik heb moeten maken omdat meneer in de laatste week van zijn school besloot toch maar MBO te gaan doen.
Kinderen? Ondankbare honden zijn het.
Ik heb twee zoons; 17 en 13. Bij de oudste ben ik tijdens de bevalling van 4 dagen letterlijk bijna gestorven. Ik heb met hart en ziel voor hem gezorgd toen hij klein was; nachtdiensten draaien en overdag voor hem zorgen. het eerste lachje, de eerste woordjes, de eerste stapjes. Ik was er. Ik sliep als ik werkte (7 op 7 af) alleen als hij zijn middagdutje deed. Ik ondernam veel met hem, was actief op zijn basisschool. Toen zijn vader begon te flippen en hem bedreigde ben ik vertrokken, ben samen met mijn zoons 3 maanden aan het zwerven geweest van adres tot adres; 3 maanden zelf niet of nauwelijks gegeten maar hen wel sinterklaascadeaus naar hun wensen kunnen geven. Ik heb ze goed opgevoed, manieren bijgebracht, beleefdheidsvormen, sociale vaardigheden. Hen geholpen met die dingen waar ze op school moeite mee hadden. Hen gesteund en geholpen waar ik kon. Toen wij een paar jaar in een achterstandswijk terecht kwamen heb ik ze dagelijks meegenomen de wijk uit om normale vrienden te leren kennen.
Enfin.. Mijn hele leven heb ik geofferd voor die bengels. Dan, afgelopen zomer, schrijft die oudste zoon van mij de liefste berichten over zijn moeder op facebook om een week later compleet over de zeik voorgoed naar zijn vader te vertrekken omdat zijn dinnetje een keer niet langs mocht komen omdat hij nog zoveel voor te bereiden had voor zijn school.
Na alles wat ik voor hem gedaan heb laat hij mij dus achter met schulden die ik heb moeten maken omdat meneer in de laatste week van zijn school besloot toch maar MBO te gaan doen.
Kinderen? Ondankbare honden zijn het.
Helaas zitten ze net in de puberteit en hebben ze zorgen van zichzelf die helaas nu even niet in lijn liggen met jou, en ook hun eigen prioriteiten voor wat betreft scholing, lastige situatie inderdaad.quote:
Niet doen als je het zelf niet echt heel graag wilt.
Ik heb twee zoons; 17 en 13. Bij de oudste ben ik tijdens de bevalling van 4 dagen letterlijk bijna gestorven. Ik heb met hart en ziel voor hem gezorgd toen hij klein was; nachtdiensten draaien en overdag voor hem zorgen. het eerste lachje, de eerste woordjes, de eerste stapjes. Ik was er. Ik sliep als ik werkte (7 op 7 af) alleen als hij zijn middagdutje deed. Ik ondernam veel met hem, was actief op zijn basisschool. Toen zijn vader begon te flippen en hem bedreigde ben ik vertrokken, ben samen met mijn zoons 3 maanden aan het zwerven geweest van adres tot adres; 3 maanden zelf niet of nauwelijks gegeten maar hen wel sinterklaascadeaus naar hun wensen kunnen geven. Ik heb ze goed opgevoed, manieren bijgebracht, beleefdheidsvormen, sociale vaardigheden. Hen geholpen met die dingen waar ze op school moeite mee hadden. Hen gesteund en geholpen waar ik kon. Toen wij een paar jaar in een achterstandswijk terecht kwamen heb ik ze dagelijks meegenomen de wijk uit om normale vrienden te leren kennen.
Enfin.. Mijn hele leven heb ik geofferd voor die bengels. Dan, afgelopen zomer, schrijft die oudste zoon van mij de liefste berichten over zijn moeder op facebook om een week later compleet over de zeik voorgoed naar zijn vader te vertrekken omdat zijn dinnetje een keer niet langs mocht komen omdat hij nog zoveel voor te bereiden had voor zijn school.
Na alles wat ik voor hem gedaan heb laat hij mij dus achter met schulden die ik heb moeten maken omdat meneer in de laatste week van zijn school besloot toch maar MBO te gaan doen.
Kinderen? Ondankbare honden zijn het.
Met een beetje geluk komt dat later weer goed! Vaak ziet men pas veel later wat iemand voor betekend en gedaan heeft. Houd moed!
“When there is no desire, all things are at peace.”
Ik vind dat je van een kind niet kunt eisen dat het dankbaar is voor wat jij voor hem of haar doet of gedaan hebt. Het is als volwassene jouw keuze een kind te krijgen, en te allen tijde jouw verantwoordelijkheid ervoor te zorgen naar je beste vermogen. Dat is niet iets waar je kind dankbaar voor moet zijn, dat is je plicht als ouder. Natuurlijk hoop je dat je kinderen, ooit, op een dag, terugkijken op hun jeugd en denken "die vader en/of moeder van mij, die hebben dat maar mooi voor mij gedaan allemaal" Maar dat kun je niet afdwingen en zeker niet van een puber. Als je in ieder puberconflict (want dat is dit natuurlijk) gaat schermen met alle offers die je hebt gebracht, raak je alleen maar verzuurd. Een kind is niet aan zijn ouders verplicht iets van zijn leven te maken, omdat zij hem bepaalde kansen hebben geboden.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Jeugdzorg bestaat al decennia, die centra voor jeugd en gezin waren het paradepaardje van Rouvoet en moesten toen de plek worden waar je met vragen over opvoeden terecht kunt, de koppeling met jeugdzorg bij diezelfde organisatie had er nooit moeten zijn.quote:
Jeugdzorg is onderdeel van CJG, niet andersom.
Verwachten dat je kinderen dankbaar zijn voor het feit dat je ze op de wereld zet en opvoedt is vrij naïef.quote:
Niet doen als je het zelf niet echt heel graag wilt.
Ik heb twee zoons; 17 en 13. Bij de oudste ben ik tijdens de bevalling van 4 dagen letterlijk bijna gestorven. Ik heb met hart en ziel voor hem gezorgd toen hij klein was; nachtdiensten draaien en overdag voor hem zorgen. het eerste lachje, de eerste woordjes, de eerste stapjes. Ik was er. Ik sliep als ik werkte (7 op 7 af) alleen als hij zijn middagdutje deed. Ik ondernam veel met hem, was actief op zijn basisschool. Toen zijn vader begon te flippen en hem bedreigde ben ik vertrokken, ben samen met mijn zoons 3 maanden aan het zwerven geweest van adres tot adres; 3 maanden zelf niet of nauwelijks gegeten maar hen wel sinterklaascadeaus naar hun wensen kunnen geven. Ik heb ze goed opgevoed, manieren bijgebracht, beleefdheidsvormen, sociale vaardigheden. Hen geholpen met die dingen waar ze op school moeite mee hadden. Hen gesteund en geholpen waar ik kon. Toen wij een paar jaar in een achterstandswijk terecht kwamen heb ik ze dagelijks meegenomen de wijk uit om normale vrienden te leren kennen.
Enfin.. Mijn hele leven heb ik geofferd voor die bengels. Dan, afgelopen zomer, schrijft die oudste zoon van mij de liefste berichten over zijn moeder op facebook om een week later compleet over de zeik voorgoed naar zijn vader te vertrekken omdat zijn dinnetje een keer niet langs mocht komen omdat hij nog zoveel voor te bereiden had voor zijn school.
Na alles wat ik voor hem gedaan heb laat hij mij dus achter met schulden die ik heb moeten maken omdat meneer in de laatste week van zijn school besloot toch maar MBO te gaan doen.
Kinderen? Ondankbare honden zijn het.
quote:
Ik vind dat je van een kind niet kunt eisen dat het dankbaar is voor wat jij voor hem of haar doet of gedaan hebt. Het is als volwassene jouw keuze een kind te krijgen, en te allen tijde jouw verantwoordelijkheid ervoor te zorgen naar je beste vermogen. Dat is niet iets waar je kind dankbaar voor moet zijn, dat is je plicht als ouder. Natuurlijk hoop je dat je kinderen, ooit, op een dag, terugkijken op hun jeugd en denken "die vader en/of moeder van mij, die hebben dat maar mooi voor mij gedaan allemaal" Maar dat kun je niet afdwingen en zeker niet van een puber. Als je in ieder puberconflict (want dat is dit natuurlijk) gaat schermen met alle offers die je hebt gebracht, raak je alleen maar verzuurd. Een kind is niet aan zijn ouders verplicht iets van zijn leven te maken, omdat zij hem bepaalde kansen hebben geboden.
Ik verwacht ook niet op die manier dankbaarheid, niet zoals jullie het lezen. Wat ik er mee bedoel is dat ik 17 jaar (18jaar incl. de zwangerschap) degene was die hij vertrouwde, waar hij zich thuis voelde, die voor hem zorgde. Dat hij regelmatig, zelfs nog vlak voor dat moment, openbaar steeds riep dat hij zo'n geweldige moeder had.. en vlak daarna, om niets eigenlijk, definitief de deur achter zich dicht trekt. Tegen zijn vader zegt dat ik zijn moeder niet meer ben en zo. Eigenlijk zelden woorden en dan out of the blue dit. Dat verdien ik niet.quote:
[..]
Verwachten dat je kinderen dankbaar zijn voor het feit dat je ze op de wereld zet en opvoedt is vrij naïef.
Ik denk dat ik op het verkeerde been werd gezet door de term "ondankbare honden".
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Kom zeg, je bent intelligent genoeg om dit, hoe pijnlijk nu ook, in perspectief te zien. Dit staat imo volkomen los van waar het in dit topic over gaat.quote:
Dat hij regelmatig, zelfs nog vlak voor dat moment, openbaar steeds riep dat hij zo'n geweldige moeder had.. en vlak daarna, om niets eigenlijk, definitief de deur achter zich dicht trekt. Tegen zijn vader zegt dat ik zijn moeder niet meer ben en zo. Eigenlijk zelden woorden en dan out of the blue dit. Dat verdien ik niet.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Als je een kind bij de andere ouder weghaalt, ongeacht de goede bedoelingen en het feit dat je wellicht zijn leven redt door hem bij die andere ouder weg te halen, loop je dat risico altijd.
Ik heb het risico ook genomen en dat is inderdaad het beste voor mijn kind geweest, en mijn mazzel is dat hij dat zelf ook direct inzag toen hij zijn vader uiteindelijk leerde kennen, en mij dus nooit verweten heeft dat ik hem een vader ontnomen heb.
Het had echter ook heel anders kunnen lopen, en dan had hij mij (gezond en wel dankzij mij) verweten dat hij zonder vader opgegroeid was.
Dat risico neem je als moeder op het moment dat je zo'n keuze maakt.
Zolang je voor jezelf weet dat je destijds nog steeds de juiste keuze hebt gemaakt kun je niet anders doen dan afwachten tot hij het ook inziet, je kunt hem echter niet verwijten dat hij dat niet doet.
Ik heb het risico ook genomen en dat is inderdaad het beste voor mijn kind geweest, en mijn mazzel is dat hij dat zelf ook direct inzag toen hij zijn vader uiteindelijk leerde kennen, en mij dus nooit verweten heeft dat ik hem een vader ontnomen heb.
Het had echter ook heel anders kunnen lopen, en dan had hij mij (gezond en wel dankzij mij) verweten dat hij zonder vader opgegroeid was.
Dat risico neem je als moeder op het moment dat je zo'n keuze maakt.
Zolang je voor jezelf weet dat je destijds nog steeds de juiste keuze hebt gemaakt kun je niet anders doen dan afwachten tot hij het ook inziet, je kunt hem echter niet verwijten dat hij dat niet doet.
je hebt de schulden niet 'moeten maken'. Je hebt er voor gekozen.quote:
Niet doen als je het zelf niet echt heel graag wilt.
Ik heb twee zoons; 17 en 13. Bij de oudste ben ik tijdens de bevalling van 4 dagen letterlijk bijna gestorven. Ik heb met hart en ziel voor hem gezorgd toen hij klein was; nachtdiensten draaien en overdag voor hem zorgen. het eerste lachje, de eerste woordjes, de eerste stapjes. Ik was er. Ik sliep als ik werkte (7 op 7 af) alleen als hij zijn middagdutje deed. Ik ondernam veel met hem, was actief op zijn basisschool. Toen zijn vader begon te flippen en hem bedreigde ben ik vertrokken, ben samen met mijn zoons 3 maanden aan het zwerven geweest van adres tot adres; 3 maanden zelf niet of nauwelijks gegeten maar hen wel sinterklaascadeaus naar hun wensen kunnen geven. Ik heb ze goed opgevoed, manieren bijgebracht, beleefdheidsvormen, sociale vaardigheden. Hen geholpen met die dingen waar ze op school moeite mee hadden. Hen gesteund en geholpen waar ik kon. Toen wij een paar jaar in een achterstandswijk terecht kwamen heb ik ze dagelijks meegenomen de wijk uit om normale vrienden te leren kennen.
Enfin.. Mijn hele leven heb ik geofferd voor die bengels. Dan, afgelopen zomer, schrijft die oudste zoon van mij de liefste berichten over zijn moeder op facebook om een week later compleet over de zeik voorgoed naar zijn vader te vertrekken omdat zijn dinnetje een keer niet langs mocht komen omdat hij nog zoveel voor te bereiden had voor zijn school.
Na alles wat ik voor hem gedaan heb laat hij mij dus achter met schulden die ik heb moeten maken omdat meneer in de laatste week van zijn school besloot toch maar MBO te gaan doen.
Kinderen? Ondankbare honden zijn het.
En je kan niet van je kinderen vragen dat ze je eeuwig dankbaar zijn omdat je bijna het leven voor ze liet. Of alles voor de deed. Dat alles is écht je eigen keuze. Als je daar eeuwige dankbaarheid voor terugwil wat was dan je motivatie om je zo in te zetten?
En ja, de puberteit is de leeftijd waarop ze zich losmaken. Dat hoort zo. Het is niet leuk en niet makkelijk. Maar ik geloof vast dat ze straks terugkijken en die jeugd wel waarderen. En weer terugkomen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Mén.. Ik had hier zelfs een stel van die puberjongens rondlopen die liever hier waren dan thuis.. want ondanks mijn zware fulltime baan vonden ze het bij mij altijd zo gezellig en huiselijk omdat ik aandacht voor mijn kinderen had.
En dus zal je eigen kind dat ook wel inzien. Als hij straks een keer tegen de grens van vader aanloopt. En praten zijn vrienden niet meer met hem?quote:
Mén.. Ik had hier zelfs een stel van die puberjongens rondlopen die liever hier waren dan thuis.. want ondanks mijn zware fulltime baan vonden ze het bij mij altijd zo gezellig en huiselijk omdat ik aandacht voor mijn kinderen had.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Als je niet echt een kinderwens hebt dan is het wel belangrijk te beseffen dat het niet vanzelfsprekend is dat je kinderen er later voor jou zullen zijn, hoe goed je ook voor hen bent geweest. Het verhaal dat je zoveel van kinderen terug krijgt gaat in en na de pubertijd vaak niet meer op. Dus je moet het ECHT willen.quote:
[..]
Kom zeg, je bent intelligent genoeg om dit, hoe pijnlijk nu ook, in perspectief te zien. Dit staat imo volkomen los van waar het in dit topic over gaat.
je kan het ook zien: je wil niet echt een kind. Je investeert 18 jaar en dan gaat ieder weer zijn eigen weg.quote:
[..]
Als je niet echt een kinderwens hebt dan is het wel belangrijk te beseffen dat het niet vanzelfsprekend is dat je kinderen er later voor jou zullen zijn, hoe goed je ook voor hen bent geweest. Het verhaal dat je zoveel van kinderen terug krijgt gaat in en na de pubertijd vaak niet meer op. Dus je moet het ECHT willen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Hoe het na de puberteit gaat weet je toch nog helemaal niet? Het kind is 17quote:
[..]
Als je niet echt een kinderwens hebt dan is het wel belangrijk te beseffen dat het niet vanzelfsprekend is dat je kinderen er later voor jou zullen zijn, hoe goed je ook voor hen bent geweest. Het verhaal dat je zoveel van kinderen terug krijgt gaat in en na de pubertijd vaak niet meer op. Dus je moet het ECHT willen.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ja, je moet wel affiniteit met opvoeden hebbenquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 15:11 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
je kan het ook zien: je wil niet echt een kind. Je investeert 18 jaar en dan gaat ieder weer zijn eigen weg.
Ik heb de vader van mijn kinderen nooit bij mijn kinderen weggehouden, juist omdat ik wilde dat ze hem echt leerden kennen zoals hij is. Tot hij wegging wilde hij nooit bij zijn vader wonen. Hij is alleen daarheen gerend omdat hij van mij zijn school moest voorbereiden en hij zijn dinnetje wéér wilde uitnodigen waardoor er weer niets van zou komen. En tja.. Paps vindt alles met dinnetje best.. ook als zoonlief dan niets voor school klaar heeft (kaften, merken, OV route en tijden opzoeken..). Normaal bij Paps ook geen probleem omdat ik het dan wel weer op zou lossen.quote:
Als je een kind bij de andere ouder weghaalt, ongeacht de goede bedoelingen en het feit dat je wellicht zijn leven redt door hem bij die andere ouder weg te halen, loop je dat risico altijd.
Ik heb het risico ook genomen en dat is inderdaad het beste voor mijn kind geweest, en mijn mazzel is dat hij dat zelf ook direct inzag toen hij zijn vader uiteindelijk leerde kennen, en mij dus nooit verweten heeft dat ik hem een vader ontnomen heb.
Het had echter ook heel anders kunnen lopen, en dan had hij mij (gezond en wel dankzij mij) verweten dat hij zonder vader opgegroeid was.
Dat risico neem je als moeder op het moment dat je zo'n keuze maakt.
Zolang je voor jezelf weet dat je destijds nog steeds de juiste keuze hebt gemaakt kun je niet anders doen dan afwachten tot hij het ook inziet, je kunt hem echter niet verwijten dat hij dat niet doet.
Kaften is dan ook de meest zinloze bezigheid ooit. Dus ik kan de frustratie wel begrijpen...
Ja doei.
Mwah.. Kind is leerplichtig.. Dan maar naar school sturen zonder boeken, schoolkleding en OV jaarkaart? Weinig keuze denk ik.quote:
je hebt de schulden niet 'moeten maken'. Je hebt er voor gekozen.
Schoolkleding, OV jaarkaart? Gewoon op de fiets in een spijkerbroek.quote:
[..]
Mwah.. Kind is leerplichtig.. Dan maar naar school sturen zonder boeken, schoolkleding en OV jaarkaart? Weinig keuze denk ik.
Maar dat maakt CJG nog steeds geen onderdeel van Jeugdzorg.quote:
Jeugdzorg bestaat al decennia, die centra voor jeugd en gezin waren het paradepaardje van Rouvoet en moesten toen de plek worden waar je met vragen over opvoeden terecht kunt, de koppeling met jeugdzorg bij diezelfde organisatie had er nooit moeten zijn.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoezo verdien jij dat niet?quote:
Omdat jij zijn moeder bent? 
Moeder zijn geeft je geen speciale status of iets dergelijks
Je hebt je kinderen toch niet om aardig gevonden te worden? en dat zijn ze je ook niet verplicht.
Je hebt ze om als ze rond de 18 zijn de wereld in te sturen.
En ze voor die tijd alle skills bij te brengen om het dan alleen te kunnen redden.
Ik vind op een leeftijd van 17 achter kaften aan zitten en de route teveel.
hij is 17 er komt een moment dat hij zijn eigen verantwoordelijkheden moet nemen.
Net als de wekker zetten en optijd naar school gaan dat zal hij allemaal later zelf ook moeten kunnen. Soms leer je veel van vallen en weer opstaan. Zijn school had de eerste dag ook wel gemeld dat hij op tijd moet komen en hem eventueel de lessen uit gezet als hij niet gekaft had.
En hoeveel tijd ben je in hemelsnaam daarmee kwijt? Of met de route uitstippelen van huisdeur naar schoolplein?quote:
Kaften is dan ook de meest zinloze bezigheid ooit. Dus ik kan de frustratie wel begrijpen...
Mijn zus kafte mij boeken altijd. Dat vond ze leuk.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Oud1
Wat eerder ook werd geschreven; het hoort bij de puberteit. Hij moet zich losmaken van jou om erachter te komen wie hij is, wat hij nodig heeft en wat zijn ambities zijn etc.
Met volwassen worden maak je keuzes en ook fouten..daar leer je van.
Helaas kwetst dit jou (wat ik ook logisch vind als ik het verhaal lees) maar misschien helpt het als je je bedenkt dat het erbij hoort (het losmaken en alles anders doen dan 'mama' doet)
Nu ik op mezelf woon en een kindje heb begrijp ik mijn ouders en hun keuzes beter. Ik waardeer het nu ook veel meer en laat ze dit ook weten.
Dat komt vast bij jou zoon ook wel goed, als je het los laat. Mijn ouders hebben nooit om waardering gevraagt en ook nooit geklaagd tijdens het 'los maken' omdat ze wisten dat het erbij hoorde.
Wat eerder ook werd geschreven; het hoort bij de puberteit. Hij moet zich losmaken van jou om erachter te komen wie hij is, wat hij nodig heeft en wat zijn ambities zijn etc.
Met volwassen worden maak je keuzes en ook fouten..daar leer je van.
Helaas kwetst dit jou (wat ik ook logisch vind als ik het verhaal lees) maar misschien helpt het als je je bedenkt dat het erbij hoort (het losmaken en alles anders doen dan 'mama' doet)
Nu ik op mezelf woon en een kindje heb begrijp ik mijn ouders en hun keuzes beter. Ik waardeer het nu ook veel meer en laat ze dit ook weten.
Dat komt vast bij jou zoon ook wel goed, als je het los laat. Mijn ouders hebben nooit om waardering gevraagt en ook nooit geklaagd tijdens het 'los maken' omdat ze wisten dat het erbij hoorde.
Ik heb geen andere keuze hé? Hij is niet meer hier, komt niet meer hier en wil op geen enkele wijze nog contact. Het verjaardags geld stak hij natuurlijk wel in zijn zak, dat wel. Dus nu al 2 maanden nul contact.. hoor alleen wat via anderen. Dus al zou ik willen.. om waardering vragen of klagen gaat niet lukken.quote:
Dat komt vast bij jou zoon ook wel goed, als je het los laat. Mijn ouders hebben nooit om waardering gevraagt en ook nooit geklaagd tijdens het 'los maken' omdat ze wisten dat het erbij hoorde.
5 stomme boeken. De rest was digitaal. Zucht. Ik kan niet zijn hele leven alles voor hem blijven doen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 15:36 schreef Copycat het volgende:
[..]
En hoeveel tijd ben je in hemelsnaam daarmee kwijt? Of met de route uitstippelen van huisdeur naar schoolplein?
Mijn zus kafte mij boeken altijd. Dat vond ze leuk.
Mwah.. 45 km enkele reis.. en schoolkleding verplicht op school. Heeft me ook nog 4 dagen gekost om te bestellen en op te halen vanwege slechte info van school en winkel.quote:
[..]
Schoolkleding, OV jaarkaart? Gewoon op de fiets in een spijkerbroek.
Daarom. Dat zijn toch geen dingen om je druk om te maken, als ouder van een puber.quote:
5 stomme boeken. De rest was digitaal. Zucht. Ik kan niet zijn hele leven alles voor hem blijven doen.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
quote:
Kiezen voor een kind is wat mij betreft een volledig irrationele keuze. Ik kan geen rationeel argument bedenken om te kiezen voor een kind, wel een hoop emotionele. Wat daarin voor jou het zwaarst weegt (of beter: lijkt te wegen, want je weet op voorhand niet waarvoor je kiest), is zo persoonlijk dat een ander daar geen zinnig woord over kan zeggen.
Misschien wil hij even wat minder verstikkend leven? Dat het alleen om dat vriendinnetje gaat, lijkt me erg stug.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Wat voor school zit hij dan dat de schoolboeken niet gratis zijn, de afstand 45 km is en er verplicht schoolkleding gedragen moet worden?quote:
[..]
Mwah.. 45 km enkele reis.. en schoolkleding verplicht op school. Heeft me ook nog 4 dagen gekost om te bestellen en op te halen vanwege slechte info van school en winkel.
Oh, ik zie het al MBO.... misschien een reiskostenvergoeding aanvragen bij de sociale dienst, als je inkomen zo beroerd is dat je schulden moet maken voor de reiskosten?
Waarom verwacht je in godsnaam wel dat hij het doet wanneer het jou uitkomt?quote:
5 stomme boeken. De rest was digitaal. Zucht. Ik kan niet zijn hele leven alles voor hem blijven doen.
Denk je niet dat hij liever andere dingen hoort als jij thuiskomt van je werk.
Je hebt het er altijd over hoe jij zo erg fulltime werkt.
En je hebt recentelijk een nieuwe partner waar spanningen mee zijn omdat hij zo erg jonger is.
Denk je nou werkelijk dat het gaat om die k*tboeken
Sorry, maar je komt op mij nogal slachtofferig over. Als je er voor kiest om kinderen te nemen/krijgen/whatever, weet je dat dat die keuze inhoudt dat je tot hun achttiende voor ze moet zorgen. Dat kun je hun niet achteraf kwalijk nemen of gebruiken als chantagemiddel.quote:
[..]
5 stomme boeken. De rest was digitaal. Zucht. Ik kan niet zijn hele leven alles voor hem blijven doen.
Neemt niet weg dat pubers gewoon sucken natuurlijk.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
En daarbij: ze zegt dat ze hem zo goed heeft opgevoed etc. etc.; als dat inderdaad zo is had ze hem niet eens achter de broek aan hoeven zitten en had hij wel gezorgd dat hij alles op tijd gedaan had. Het vertrouwen in 'm is ook ver te zoeken lijkt het.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 16:06 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
Waarom verwacht je in godsnaam wel dat hij het doet wanneer het jou uitkomt?
Denk je niet dat hij liever andere dingen hoort als jij thuiskomt van je werk.
Je hebt het er altijd over hoe jij zo erg fulltime werkt.
En je hebt recentelijk een nieuwe partner waar spanningen mee zijn omdat hij zo erg jonger is.
Denk je nou werkelijk dat het gaat om die k*tboeken
Het houdt niet op, niet vanzelf.... als ze 18 zijn.quote:
[..]
Sorry, maar je komt op mij nogal slachtofferig over. Als je er voor kiest om kinderen te nemen/krijgen/whatever, weet je dat dat die keuze inhoudt dat je tot hun achttiende voor ze moet zorgen. Dat kun je hun niet achteraf kwalijk nemen of gebruiken als chantagemiddel.
Neemt niet weg dat pubers gewoon sucken natuurlijk.
Mwah.. Lijkt me sterk. Gewoon nergens zin in.quote:
Misschien wil hij even wat minder verstikkend leven? Dat het alleen om dat vriendinnetje gaat, lijkt me erg stug.
Nou en, dan gaat ie toch op z'n bek. Leert ie van.quote:
[..]
Mwah.. Lijkt me sterk. Gewoon nergens zin in.
Wat ik trouwens niet snap, is als je ex een gevaar voor je kind is, dat je dan je kinderen niet bij hem weghoudt, "omdat je wilt dat ze hem leren kennen zoals hij is".
Of je gaat om tigduizend andere redenen weg, of je gaat weg omdat je partner een gevaar voor je kind is, maar in het laatste geval hou je niet de omgang in tact onder het mom 'leren kennen zoals hij is'.
Of je gaat om tigduizend andere redenen weg, of je gaat weg omdat je partner een gevaar voor je kind is, maar in het laatste geval hou je niet de omgang in tact onder het mom 'leren kennen zoals hij is'.
Als dit is waar het bij jouw moederschap om draait, kan ik me wel voorstellen dat de puber er vandoor gaat.quote:
[..]
om waardering vragen of klagen gaat niet lukken.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
