quote:
Ik kan een poging doen.
Arabische Soennieten. Niemand wilt hun dood eigenlijk maar een klein deel van hen wilt de niet-Soennieten dood. Zie De_Ilias types... De meeste van hen zijn ook tegen deze Salafistische opstand.
De Koerden denken vooral aan zichzelf en hun eigen veiligheid. Zij moeten niets hebben van bovenstaande groep extremisten maar anderzijds moeten zij ook niks (maar nog altijd meer) hebben van de Ba'ath partij omdat dat een Arabisch nationalistische partij is en zij geen Arabieren zijn. Probleem voor de Koerden is vooral de onderdrukking van hun taal en cultuur onder het mom van een soort Arabisering. Ook zijn ze lang statenloos gehouden door Assad.
Een Koerd in Damascus vertelde mij dat zowel Soennieten en Alawieten hen zien als 'duivelsaanbidders', iets wat onjuist is omdat ze bijna allemaal gematigde Soennieten zijn. Wel zijn er in Syrië zo'n 15000 Koerdische Yezidi's die de duivel als een goed wezen zien en blijkbaar geven die de Koerden als geheel dit imago.
(De_Ilias, als je Alawieten gek vind moet je hun religie eens googlen.)
Een andere etnische minderheid zijn Assyriërs (aka Chaldeeërs of Arameeërs). Zij zien zichzelf als nakomelingen van de pre-Arabische bevolking. Dit zijn allemaal Christenen. Zelfde verhaal als bovenstaand eigenlijk, vaak (maar lang niet altijd) niet echt fan van Assad maar zij begrijpen dat als ze niet willen eindigen in Europa of Amerika als hun broeders in Turkije en Irak dat ze hem nodig hebben. Ook hebben zij, net als in Irak, goede banden met de Koerden.
De Ismailieten (Nizari's) woonden oorspronkelijk in het kustgebergte. Iedereen kent de Hashashin wel toch? Masyaf is hun bekendste stadje. Zij hadden een lange rivaliteit met de Alawi's en waren in de 19e eeuw eigenlijk aan de verliezende hand toen dat gebergte een verpauperd no-mans land was. Een of andere Sultan gaf hun toen land en zuiden van Al-Salamiya waar nu de grootste gemeenschap leeft. Wat hun rol is in het conflict weet ik niet. Dit is nogal een kleine groep.
Maar ik verwacht niet dat de Salafisten het eens zullen zijn met hun neo-platonische koran interpretatie, hun 49e imam en hun progressieve levensstijl.
De Druzen. De Druzen zijn een sekte die is ontstaan in Egypte als een afsplitsing van de Ismailieten. Oorspronkelijk bedoeld om moslims en christenen te verenigen in een nieuwe religie maar toen de Fatamidische (Ismaili) kalief die hen steunde dood ging (of zoals zij denken in occulatie) begon er een zeer sterke vervolging. Als gevolg hiervan hebben zij in het jaar 1043 hun religie afgesloten voor nieuwe bekeerlingen en zijn zij verworden tot wat ze nu zijn; een in zichzelf gekeerd bergvolk. Ik kan me niet voorstellen dat de mensen die oproepen tot dood en verderf van de Alawieten niet hetzelfde denken over de Druzen. De Druzen zelf hebben volgens mij niet echt een hekel aan anderen. Hun 'thuisland' ligt op de Jordaanse grens maar is nog niet echt verzeild geraakt in het conflict. Vergis je niet, die Druzen weten wat vechten is en zullen hun huid duur verkopen.
Twaalvers, wonen in Syrië in kleine aantallen. Iets buiten Aleppo heb je twee dorpjes genaamd Nubol en Zahra. Deze worden belegerd door de Salafisten en dienen per helikopter bevoorraad te worden. Dit word steeds moeilijker omdat de rebellen MANPAD's krijgen van rattenland Saoedi-Arabië. Onlangs schoten ze nog een heli neer met toetsresultaten van de kinderen in het dorp. Ook laten ze geen voedsel toe, net als in delen van Aleppo-stad. De Salafisten willen hen dus dood/weg hebben, dit is duidelijk.
De Alawieten vinden hun oorsprong in Irak. Daar waren zij een hele kleine kring van intellectuelen die volgeling waren van Ibn Nusayr. Zijn opvolgers brachten het geloof naar de Syrië waar ze redelijk wat mensen wisten te bekeren. Pogingen om het geloof te verspreiden naar Egypte, Iran en dergelijk faalden en dat samen met intense vervolging leidde tot een zelfde soort situatie als de Druzen. Wanneer zij precies ophielden mensen te bekeren of überhaupt bekeerlingen toe te laten is onduidelijk. In ieder geval probeerde Selim I hen tot het Soennisme te brengen (net als vele voor hen zoals Baibars) door Turkse kolonies te stichten. Een deel van hen werd opgenomen in de Alawitische gemeenschap en vormt tot op de dag van vandaag een van de Alawitische stammen. Dus voor hen was het een geweldig iets doen Hafez de macht greep en eigenlijk voor het eerst in duizend jaar waren zij in een machtspositie. Dat zij dus loyaal zijn aan dit regime is dus niet iets raars. Dat zij oververtegenwoordigd zijn in het leger komt daardoor en doordat hun thuisland van oudsher verpauperd is (en dat nog steeds is). Dat hun angsten dat als Assad valt het weer zoals vanouds gaat worden of erger terecht zijn blijkt wel uit de woorden van rebellenleiders en geestelijken en ook de feitelijke handelingen (doden van burgers). Ondanks hun opvattingen hebben zij altijd geprobeerd andere sektes te vriend te houden, als is het maar uit zelfbehoud. Wel hebben zij redelijk goede banden met de Christenen. Dit is al zo sinds de 19e eeuw. Evenals de Druzen een krijgshaftig bergvolk die geen Salafistische overheersing gaan tolereren.
De Arabische Christenen ten slotte zijn ook te zwak om vijanden te zoeken. Salafisten hebben ook weinig goeds op met hen en ook zij hebben altijd baat gehad bij het seculiere regime. Zij hebben dus redelijke banden met andere minderheden en hebben een afkeer tegen militante Soennieten.
Turkomanen zijn Soennieten die in grote aantallen de rebellen steunen. Ik durf ze er zelfs van te beschuldigen een vijfde colonne te zijn, loyaal aan Sultan Tayyip.
Nog meer nodig?
"But the age of chivalry is gone; that of sophisters, economists, and calculators has succeeded, and the glory of Europe is extinguished forever."- Edmund Burke