OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
OUD / Bevallingsverhalen deel 1 18-02-2003 t/m 07-07-2004
OUD / Bevallingsverhalen deel 2 08-07-2004 t/m 17-02-2005
OUD / Bevallingsverhalen deel 3 17-02-2005 t/m 06-07-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 4 06-07-2006 t/m 05-11-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 5 05-11-2006 t/m 26-07-2007
OUD / Bevallingsverhalen deel 6 26-07-2007 t/m 08-05-2008
OUD / Bevallingsverhalen deel 7 08-05-2008 t/m 07-01-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 8 07-01-2009 t/m 27-08-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 9 27-08-2009 t/m 20-12-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 10 20-12-2009 t/m 11-05-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 11 11-05-2009 t/m 02-12-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 12 02-12-2010 t/m 25-05-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 13 01-06-2011 t/m 17-11-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 14 20-11-2011 - 09-10-2012
OUD / Bevallingsverhalen deel 15 09-10-2012 - 11-04-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 16 11-04-2013 -
OUD / Bevallingsverhalen deel 2 08-07-2004 t/m 17-02-2005
OUD / Bevallingsverhalen deel 3 17-02-2005 t/m 06-07-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 4 06-07-2006 t/m 05-11-2006
OUD / Bevallingsverhalen deel 5 05-11-2006 t/m 26-07-2007
OUD / Bevallingsverhalen deel 6 26-07-2007 t/m 08-05-2008
OUD / Bevallingsverhalen deel 7 08-05-2008 t/m 07-01-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 8 07-01-2009 t/m 27-08-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 9 27-08-2009 t/m 20-12-2009
OUD / Bevallingsverhalen deel 10 20-12-2009 t/m 11-05-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 11 11-05-2009 t/m 02-12-2010
OUD / Bevallingsverhalen deel 12 02-12-2010 t/m 25-05-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 13 01-06-2011 t/m 17-11-2011
OUD / Bevallingsverhalen deel 14 20-11-2011 - 09-10-2012
OUD / Bevallingsverhalen deel 15 09-10-2012 - 11-04-2013
OUD / Bevallingsverhalen deel 16 11-04-2013 -
Toevallig LB! Ik ben m ook aan het typen! Ben benieuwd naar jouw verhaal!
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Zo, ik heb ook eindelijk mijn bevalling op papier gezet. Ik wist lang niet of ik dat nodig vond, maar ik bedacht me dat het best zonde is als je de details vergeet, en het is vast leuk om later terug te lezen 
Heb er hier ook niet veel over verteld omdat bijna al mijn tijd in de borstvoeding is gaan zitten de eerste tijd na de geboorte.
So here goes...
Heb er hier ook niet veel over verteld omdat bijna al mijn tijd in de borstvoeding is gaan zitten de eerste tijd na de geboorte.
So here goes...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Bizar he, ik heb echt een prima, ongecompliceerde bevalling gehad en krijg er toch zo'n lap tekst van
[ Bericht 0% gewijzigd door LadyBlack op 15-06-2013 22:55:31 ]
Prachtig beschreven LB! Vooral het moment van de geboorte 
En zo lief dat je een liedje voor haar wilde zingen! Klinkt als een hele fijne bevalling 
. Ik krijg er bijna zin van om weer te bevallen 
En zo lief dat je een liedje voor haar wilde zingen! Klinkt als een hele fijne bevalling . Ik krijg er bijna zin van om weer te bevallen
Ik ben nu vooral zo vreselijk benieuwd hoe het zonder inleiden zou gaan... opzich vond ik weeën opvangen namelijk wel te doen, alleen niet zo lang zoveel achter elkaar!
Mooi LB
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
LB wat een mooi verhaal.
Ik vind het zo mooi om te lezen hoe elke bevalling uniek is. Maar dat elke vrouw die prachtige oerkracht heeft om zo'n baby geboren te laten worden
Ik vind het zo mooi om te lezen hoe elke bevalling uniek is. Maar dat elke vrouw die prachtige oerkracht heeft om zo'n baby geboren te laten worden
LB mooi fijn dat de ruggenprik zo'n verlichting bracht 
(kon je die vrouw niet schieten die zei dat je het wel zonder kon )
Ik schiet altijd vol als de naam van een kindje voor het eerst genoemd wordt, dat is zo'n bijzonder moment
fijn dat de ruggenprik zo'n verlichting bracht (kon je die vrouw niet schieten die zei dat je het wel zonder kon )Ik schiet altijd vol als de naam van een kindje voor het eerst genoemd wordt, dat is zo'n bijzonder moment
LB wat een mooi en vrolijk positief verhaal! Ik heb mijn verhaal best wel snel gepost hier, maar nu na twee maanden ben ik er ineens weer best veel mee bezig. Geen idee waarom, geen trauma's ofzo maar ik vind het nu al leuk dat ik het toen heb opgeschreven
Ik heb mijn verhaal best wel snel gepost hier, maar nu na twee maanden ben ik er ineens weer best veel mee bezig. Geen idee waarom, geen trauma's ofzo maar ik vind het nu al leuk dat ik het toen heb opgeschreven
Ik heb gisteravond mijn verhaal ook zitten opschrijven. Ook een ellenlang epistel geworden 
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Wow, zowel LB als XM, wat ontzettend mooi omschreven.
Bij het 'Ze is er!'-gedeelte kreeg ik toch wel wat traantjes hoor, wat een prachtig moment moet dat toch zijn. Ik wil ook!!
Bij het 'Ze is er!'-gedeelte kreeg ik toch wel wat traantjes hoor, wat een prachtig moment moet dat toch zijn. Ik wil ook!!
Mooi XM! Ondanks dat ik natuurlijk al lang wist dat het goed kwam voelde ik me toch opgelucht bij het stukje over het horen van het hartje, kan me die emotionele ontlading op zo'n moment zo goed voorstellen! Goed gedaan
LB en XM, mooie verhalen! Fijn dat alles goef is verlopen en jullie kinderen zo'n goede score hadden!
Xm, is er achteraf ook geen reden gegeven voor het bloedverlues?
Xm, is er achteraf ook geen reden gegeven voor het bloedverlues?
Prachtige verhalen weer... Wat blijft het toch een wonder...
(leuk detail ook, XM, van die koeien en de zwaan. Wat je je al niet mee bezig houdt op zo'n moment hè)
(leuk detail ook, XM, van die koeien en de zwaan. Wat je je al niet mee bezig houdt op zo'n moment hè)
Mama van Lars & Femke
Nope. Placenta zag er goed uit en op de echo ook geen bloeding te bespeuren. Geen idee wat het geweest is. Opgehoopt bloed bij de baarmoedermond in combinatie met de slijmprop? Ik heb geen idee.quote:Op zondag 16 juni 2013 13:14 schreef Sull het volgende:
LB en XM, mooie verhalen! Fijn dat alles goef is verlopen en jullie kinderen zo'n goede score hadden!
Xm, is er achteraf ook geen reden gegeven voor het bloedverlues?
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Pfoe... Gisteren en vandaag een aantal topics doorgelezen als een soort 'voorbereiding' Ik kan nu dus écht de maanden wel omkijken!
Écht mooie verhalen ladies!
Écht mooie verhalen ladies!
Wat een angst in het begin XM. Wat zul je opgelucht zijn geweest toen je het hartje hoorde. Mooi beschreven.
XM, mooi beschreven! En gaaf om het helemaal zelf gedaan te hebben 
Omentielvo, ik heb eigenlijk juist dat gevoel van oerkracht helemaal gemist... de bevalling is opgewekt, en door de ruggeprik heb ik ook geen persdrang gevoeld. En ook de geboorte zelf heb ik niet goed gevoeld omdat ik zo verdoofd was. Jammer wel, maar gelukkig kijk ik alsnog heel goed terug op mijn bevalling.
Omentielvo, ik heb eigenlijk juist dat gevoel van oerkracht helemaal gemist... de bevalling is opgewekt, en door de ruggeprik heb ik ook geen persdrang gevoeld. En ook de geboorte zelf heb ik niet goed gevoeld omdat ik zo verdoofd was. Jammer wel, maar gelukkig kijk ik alsnog heel goed terug op mijn bevalling.
Mijn lange verhaal. Het is lang te emotioneel geweest om op te schrijven, maar het is me nu toch gelukt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sarcasme. Herken het.
Spirit wat heb je het mooi geschreven!
Het stukje waarin je man je het andere bed op helpt en dat je je veiliger voelt als ooit, heel mooi!
Snif, hormonen.
Het stukje waarin je man je het andere bed op helpt en dat je je veiliger voelt als ooit, heel mooi!
Snif, hormonen.
Spirit, als ik het zo lees, klinkt de verklaring van de verpleegkundige me een stuk logischer in de oren. En dat niemand je bevalplan zelfs maar bekeken heeft... Schandalig. Ik hoop dat de nabespreking je wat antwoorden geeft.
Home is where the O+ is...
Het bevalplan is niet bekeken omdat ik dat met de verloskundigen heb besproken. Nou hadden die het ook niet bekeken hoor, dus evengoed erg vreemd, dat heb ik ook met hen besproken. Ik ben 40 weken lang gerustgesteld door een verloskundige dat zij alles in de gaten zouden houden tijdens de bevalling (wat ik vreesde is namelijk precies uitgekomen), puntje bij paaltje kreeg ik een vk die ik nooit had gezien, die het bevalplan niet had gelezen en die me zonder pardon overdroeg en verdween. Ik voelde me erg in de steek gelaten. Zal die centrum ook verder bij niemand aanraden.
Sarcasme. Herken het.
Mijn vk heeft ook het bevalplan niet overgedragen toen ik medisch werd omdat ik een ruggenprik kreeg. Ik ben daar ook nog steeds behoorlijk pissig over
Ik zat met verbazing te lezen waarom er dan opeens een ks moest komen spirit maar het verhaal van de aanwezige verloskundige past daar prima bij. Het verhaal van de andere verloskundige vind ik nog even een trap nageven.
Wat een nare ervaring! Hopelijk kan je bij de controle dadelijk goed je verhaal kwijt!
[ Bericht 39% gewijzigd door laziness op 17-06-2013 20:26:17 ]
Ik zat met verbazing te lezen waarom er dan opeens een ks moest komen spirit maar het verhaal van de aanwezige verloskundige past daar prima bij. Het verhaal van de andere verloskundige vind ik nog even een trap nageven.
Wat een nare ervaring! Hopelijk kan je bij de controle dadelijk goed je verhaal kwijt!
[ Bericht 39% gewijzigd door laziness op 17-06-2013 20:26:17 ]
Ik heb je lief mijn hele leven
LB, fijn dat je je bevalling zo 'relaxt' hebt ervaren!
XM wat eng van dat bloedverlies zeg... Kan me de paniek heel goed voorstellen. Het idee van een placentaloslating
Spirit, jouw verhaal vond ik wel heftig om te lezen. Sowieso dat er geen rekening gehouden werd met je wensen, maar ook het gebrek aan communicatie en goede omgangsvormen. Zoiets simpels als even vragen, of in ieder geval uitleggen dat je gaat toucheren kan een wereld van verschil maken. Jammer dat zoiets je ervaring zo negatief kan maken.
XM wat eng van dat bloedverlies zeg... Kan me de paniek heel goed voorstellen. Het idee van een placentaloslating
Spirit, jouw verhaal vond ik wel heftig om te lezen. Sowieso dat er geen rekening gehouden werd met je wensen, maar ook het gebrek aan communicatie en goede omgangsvormen. Zoiets simpels als even vragen, of in ieder geval uitleggen dat je gaat toucheren kan een wereld van verschil maken. Jammer dat zoiets je ervaring zo negatief kan maken.
Heftig maar ook wel erg mooie verhalen Xcuzme en LB!
Spirit kan me voorstellen, dat het niet leuk is dat er geen rekening is gehouden met je wensen. Zou ik ook aankarten. Ik had dat na de 1e bevalling,pas daarna kwam het besef, dat ik het meer mijn eigen invulling had moeten geven. Dus bij mijn 2e heb ik veel duidelijker laten merken en uitgesproken wat ik wilde. Alleen ik liep al vroeg bij de gyn, dan is het ook wat makkelijker om het daar al kenbaar te maken.
[ Bericht 80% gewijzigd door Tinuviel op 17-06-2013 20:28:27 ]
Spirit kan me voorstellen, dat het niet leuk is dat er geen rekening is gehouden met je wensen. Zou ik ook aankarten. Ik had dat na de 1e bevalling,pas daarna kwam het besef, dat ik het meer mijn eigen invulling had moeten geven. Dus bij mijn 2e heb ik veel duidelijker laten merken en uitgesproken wat ik wilde. Alleen ik liep al vroeg bij de gyn, dan is het ook wat makkelijker om het daar al kenbaar te maken.
[ Bericht 80% gewijzigd door Tinuviel op 17-06-2013 20:28:27 ]
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Spirit, poeh wat heftig! Ik hoop dat de gyn je meer duidelijkheid kan geven. Jammer dat er zo slecht gecommuniceerd is steeds. Het moet voor je man ook wel heftig zijn geweest of niet?
Tip voor anderen begrijp ik hieruit, is om behalve het bespreken van het plan met de verloskundige ook een kopie van je bevalplan in je vluchttas te stoppen?! Ik beval zelf in het ziekenhuis en heb er sowieso 1 in mijn vluchttas om dan te laten lezen.
Tip voor anderen begrijp ik hieruit, is om behalve het bespreken van het plan met de verloskundige ook een kopie van je bevalplan in je vluchttas te stoppen?! Ik beval zelf in het ziekenhuis en heb er sowieso 1 in mijn vluchttas om dan te laten lezen.
Spirit, jeetje zeg. Wat een ontzettend heftige ervaring. De pijn van een bevalling kun je je vaak niet meer terug halen maar het gevoel van onveiligheid en machteloosheid blijft je wel bij. Wat ontzettend naar dat zo'n mooie gebeurtenis op deze manier moest verlopen. En dat het met 9 cm alsnog een ks moest worden. Hoop dat je een goed gesprek hebt bij de nacontrole zodat je het een plekje kunt geven 
Ik heb mijn bevalplan (bij M) ook ter plekke gegeven aan de betreffende vpk. Vervolgens kwam elk nieuw persoon aan mijn bed op dat plan terug (wat ik zelf halverwege al had laten varen....).
Ik heb mijn bevalplan (bij M) ook ter plekke gegeven aan de betreffende vpk. Vervolgens kwam elk nieuw persoon aan mijn bed op dat plan terug (wat ik zelf halverwege al had laten varen....).
Mijn vriend begon telkens over het plan terwijl ik er helemaal niet meer mee bezig was. Maar Spirit ik had alleen de koekjes onthouden en had geen idee meer dat het zo zwaar is geworden 
Dat moment waarop je man je optilt was inderdaad heel mooi
Hopelijk haal je iets uit het gesprek!
Dat moment waarop je man je optilt was inderdaad heel mooi Hopelijk haal je iets uit het gesprek!
Bij mij zat ie in mijn vluchttas maar als jij er niet aan denkt zij dus ook niet is mijn ervaring.quote:
Spirit, poeh wat heftig! Ik hoop dat de gyn je meer duidelijkheid kan geven. Jammer dat er zo slecht gecommuniceerd is steeds. Het moet voor je man ook wel heftig zijn geweest of niet?
Tip voor anderen begrijp ik hieruit, is om behalve het bespreken van het plan met de verloskundige ook een kopie van je bevalplan in je vluchttas te stoppen?! Ik beval zelf in het ziekenhuis en heb er sowieso 1 in mijn vluchttas om dan te laten lezen.
Ik heb je lief mijn hele leven
Ik had hem ook bij me, maar er is niet naar gevraagd door iemand. Is vanwege de aanhoudende weëenstorm ook niet eens bij me opgekomen toen.
LB, wat klinkt dat als een heerlijk ongecompliceerde bevalling!
XM, dat bloed, huuuh
En wat ben je uiteindelijk nog lang zwanger geweest, tegen alle verwachtingen in!
Spirit: jeutje, wat een heftig verhaal. Zo ver komen en dan toch een ks. Je machteloosheid is voelbaar, zo naar. Ik hoop dat het nagesprek fijn is, ik heb dat als heel prettig ervaren.
XM, dat bloed, huuuh
En wat ben je uiteindelijk nog lang zwanger geweest, tegen alle verwachtingen in!Spirit: jeutje, wat een heftig verhaal. Zo ver komen en dan toch een ks. Je machteloosheid is voelbaar, zo naar. Ik hoop dat het nagesprek fijn is, ik heb dat als heel prettig ervaren.
He spirit wat een heftig verhaal zeg.. Jeutje.
Wat een enorm lief en beschermend moment als je man je overtilt op het andere bed
Lastig hoor, je zo machteloos voelen. Ik hoop idd dat een eventuele volgende bevallin wat soepeler verloopt..
Jeutje. Wat een enorm lief en beschermend moment als je man je overtilt op het andere bed
Lastig hoor, je zo machteloos voelen. Ik hoop idd dat een eventuele volgende bevallin wat soepeler verloopt..
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Boh spirit..... ik werd gewoon een beetje sip toen ik je verhaal las, over je gevoel van machteloosheid dat lijkt me ook heel naar! Gelukkig werd ik weer helemaal warm van binnen toen je verteld hoe veilig je je voelde toen je man je overtilde 
dat lijkt me ook heel naar! Gelukkig werd ik weer helemaal warm van binnen toen je verteld hoe veilig je je voelde toen je man je overtilde
XM wat vreselijk eng dat bloedverlies! Gelukkig is het goed afgelopen. Wat een fijn ziekenhuispersoneel had jij. En idd het moment van met zn drieën thuiskomen Ik kon ook mn benen niet optrekken maar niemand heeft me steunbeugels aangeboden, is wel iets voor mn eventuele volgende bevalplan
Spirit wat heftig Fijn dat de keizersnee uiteindelijk zo'n opluchting was. Ik vind dat gewoon een k*topmerking van die vk, waar je verder ook niks mee kunt. Mooi stukje van je man door dat stukje herinner ik me nu dat mijn man me een paar keer rechtop in bed heeft gehesen
Oh en
Gelukkig is het goed afgelopen. Wat een fijn ziekenhuispersoneel had jij. En idd het moment van met zn drieën thuiskomen Ik kon ook mn benen niet optrekken maar niemand heeft me steunbeugels aangeboden, is wel iets voor mn eventuele volgende bevalplanSpirit wat heftig
Fijn dat de keizersnee uiteindelijk zo'n opluchting was. Ik vind dat gewoon een k*topmerking van die vk, waar je verder ook niks mee kunt. Mooi stukje van je man door dat stukje herinner ik me nu dat mijn man me een paar keer rechtop in bed heeft gehesenOh en
quote:
Die druif wil haar niet snachts storen, dus het duurt nog een half uur voor ik hem duidelijk maak dat hij nu echt moet bellen, wil hij het ochtendlicht nog aanschouwen. [/spoiler]
Hoi! Aangezien ik op het punt sta om binnen nu en een paar dagen (denk ik) voor de tweede keer te bevallen, vond ik het hoog tijd worden om mijn eerste bevallingsverhaal toch eens op te schrijven. En ik wil het ook met jullie delen. Het is al van een paar jaar geleden en het is er door allerlei omstandigheden niet van gekomen om het eerder op te schrijven. Ook was ik ten tijde van de eerste bevalling niet actief op fok, ik ben pas terecht gekomen in OUD toen Tirza ongeveer een half jaar was en ik op zoek was naar 'iets' over PPD's.
Ik reageer nu ff nog niet op andere verhalen, puur omdat ik ze nog niet gelezen heb. Niet vanwege desinteresse, maar omdat het me niet verstandig lijkt zo vlak voor mijn eigen bevalling.
Hopelijk heb ik mijn tweede bevallingsverhaal sneller op papier!
Ik reageer nu ff nog niet op andere verhalen, puur omdat ik ze nog niet gelezen heb. Niet vanwege desinteresse, maar omdat het me niet verstandig lijkt zo vlak voor mijn eigen bevalling.
Hopelijk heb ik mijn tweede bevallingsverhaal sneller op papier!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.*You little wonder, little wonder you*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
Tjonge wat een verhaal Elmo en vooral wat een lange bevalling was dat al met al. Ik kan me helemaal voorstellen dat je het besef van tijd kwijtraakt, ik vind het ook knap dat de meeste dat hier allemaal zo goed op een rijtje hebben. Misschien erg oplettende mannen?!
Ik hop dat je ditmaal een voorspoedigere bevalling zult hebben.
Ik hop dat je ditmaal een voorspoedigere bevalling zult hebben.
Dankje, ik hoop het ook. Er wordt iig eerder ingegrepen als het om 1 of andere reden niet wil vlotten.quote:
Tjonge wat een verhaal Elmo en vooral wat een lange bevalling was dat al met al. Ik kan me helemaal voorstellen dat je het besef van tijd kwijtraakt, ik vind het ook knap dat de meeste dat hier allemaal zo goed op een rijtje hebben. Misschien erg oplettende mannen?!
Ik hop dat je ditmaal een voorspoedigere bevalling zult hebben.
En Brabo had wat dingetjes opgeschreven, daardoor wist ik wel wat van tijden, maar bij zo'n langdurig proces heb je echt geen flauw benul meer van wat hoe laat enzo, dat had ik vlak nadat ze geboren was al niet!
*You little wonder, little wonder you*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
Elmo wat een verhaal. Wat heeft jouw bevalling lang geduurd. En wat jammer dat het na volledige ontsluiting toch nog een KS werd. Maar wel weer een mooi verhaal
Elmo wat een mooi einde heeft jouw verhaal
Mijn geruststellende gedachte "een bevalling duurt zo kort als je het op een mensenleven bekijkt" gaat bij jou wel aanzienlijk minder op zeg.
Mijn geruststellende gedachte "een bevalling duurt zo kort als je het op een mensenleven bekijkt" gaat bij jou wel aanzienlijk minder op zeg.
Wat een verhaal Elmo. Ik wens je een erg spoedige en fijne bevalling volgende keer.
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Elmo wat een verhaal! Ik schoot vol toen Brabo welterusten ging zeggen Zet m op meid voor je tweede meisje
Zet m op meid voor je tweede meisje
Thanks meisjes!
Ik hoop dat het nu heel anders zal gaan. We zullen zien. Het wordt iig niet zo'n uitgebreid verhaal als dit.
En Fieder, door wat jij typte moest ik net weer ff een traantje wegpinken.
Stelletje huilies hier!
Ik hoop dat het nu heel anders zal gaan. We zullen zien. Het wordt iig niet zo'n uitgebreid verhaal als dit.
En Fieder, door wat jij typte moest ik net weer ff een traantje wegpinken.
Stelletje huilies hier!
*You little wonder, little wonder you*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
Dat is echt zo'n mantra die je jezelf tijdens de zwangerschap voorhoudt en dan tijdens de bevalling denkt HOEZO dacht ik dat!!!!quote:
Elmo wat een mooi einde heeft jouw verhaal
Mijn geruststellende gedachte "een bevalling duurt zo kort als je het op een mensenleven bekijkt" gaat bij jou wel aanzienlijk minder op zeg.
Ik moet tegenwoordig bij onderhand alles waar het woord bevalling of geboorte in voorkomt (oké, niet bij het woord nageboorte) mijn best doen om geen tranen in mijn ogen te krijgenquote:
Thanks meisjes!
Ik hoop dat het nu heel anders zal gaan. We zullen zien. Het wordt iig niet zo'n uitgebreid verhaal als dit.
[\quote]
Ik hoop met je mee, je hebt het wel mooi opgeschreven iig!
[quote]
En Fieder, door wat jij typte moest ik net weer ff een traantje wegpinken.
Stelletje huilies hier!
Geen idee waar dat vandaan komt, zo was ik echt niet
Ja echt?! Ik vond dat heel fijn juist om aan te denken tijdens de bevalling! Alleen bij de persfase dacht ik dat niet. Terwijl dat maar 25 duurde
Wat mooi opgeschreven, Elmo! Ik moest een traantje wegpinken toen je man met je dochter mee moest, maar eigenlijk ook bij jou wilde blijven .
Ik hoop dat de volgende bevalling voorspoediger verloopt.
.Ik hoop dat de volgende bevalling voorspoediger verloopt
.
25?quote:
Ja echt?! Ik vond dat heel fijn juist om aan te denken tijdens de bevalling! Alleen bij de persfase dacht ik dat niet. Terwijl dat maar 25 duurde
seconden?
minuten?
uur?
quote:
Mijn geruststellende gedachte "een bevalling duurt zo kort als je het op een mensenleven bekijkt" gaat bij jou wel aanzienlijk minder op zeg.
Dat is echt geen moment bij mij opgekomen zelfsquote:
Dat is echt zo'n mantra die je jezelf tijdens de zwangerschap voorhoudt en dan tijdens de bevalling denkt HOEZO dacht ik dat!!!!
Volgens mij ben ik vooral bezig geweest in het moment zelf, zeg maar. En dan gewoon het idee dat je bijna je kind in je armen hebt
Elmo, dat lijkt me een maf idee, dat je vliezen gewoon al gebroken zijn
Ga je nu in eerste instantie voor een natuurlijke (zeg je dat zo?) bevalling, of wordt het een keizersnede ivm de eerdere ks?
Ga je nu in eerste instantie voor een natuurlijke (zeg je dat zo?) bevalling, of wordt het een keizersnede ivm de eerdere ks?
Ja echt raar en dat al drie dagen voordat er daadwerkelijk wat begonquote:
Elmo, dat lijkt me een maf idee, dat je vliezen gewoon al gebroken zijn
Ga je nu in eerste instantie voor een natuurlijke (zeg je dat zo?) bevalling, of wordt het een keizersnede ivm de eerdere ks?
Ik wacht nu af tot er spontaan iets gebeurt, maar mocht het om een of andere reden niet vlotten of ik durf/wil niet meer, dan wordt er vrij snel ingegrepen en krijg ik een ks. En dat vind ik ook prima, want zo'n uitgebreide toestand als bij Tirza hoef ik geen tweede keer!
*You little wonder, little wonder you*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
Op 
Het was al een paar weken, af en aan, aan het rommelen. Op 8 juni kwamen de krampen ’s avonds om de 3 minuten en hielden ze een minuut aan. Ik moest me er ook echt op concentreren. We lieten de verloskundige langskomen, het was namelijk al 11 uur ’s avonds en we wilden haar niet ’s nachts voor niets uit bed moeten bellen, dan liever nu. Zij constateerde 2 cm ontsluiting en adviseerde me om een douche te nemen, dan kon het of doorzetten of weer afzakken. De weeën bleven doorgaan, maar werden niet sterker, dus we gingen gewoon slapen. ’s Nachts bleef ik weeën voelen, maar ze zwakten af en kwamen veel minder vaak. Linksonder voelde ik de hele tijd iets pijnlijks, later vertelde de verloskundige dat dit waarschijnlijk een schoudertje was. Uiteindelijk ben ik nog even in slaap gevallen. Ik had die arme Wupwup bijna de hele nacht wakker gehouden, die dacht dat ik echt wel ging bevallen die nacht.
De volgende morgen, op 9 juli, om ongeveer half 8, waren N en R al naar beneden en ik zat nog even boven in bed, toen ik ineens plop voelde en hoorde (!), linksonder in mijn buik. Wut? Dat kan een hele harde darmborrel zijn, of de vliezen zijn gebroken! Ik “sprong” snel uit bed, en ja hoor, ik verloor hele plassen vies gelig, slijmerig vruchtwater. Nee he, niet weer meconium. Ik vond het wel grappig dat er zelfs zwarte nesthaartjes in te herkennen waren, de eerste aanblik van ons DNA-tje 
De verloskundige, helaas iemand die we nog niet eerder gezien hadden in de praktijk, kwam langs om te controleren of het echt vruchtwater was. Dat was direct wel duidelijk en ook dat hij in het vruchtwater gepoept had, dus we moesten naar het ziekenhuis
Ondertussen had ik al zowat een heel pak kraamverband verbruikt, het vruchtwater bleef stromen.
R belde vrienden van ons, die aangeboden hadden op N te passen totdat mijn moeder gearriveerd zou zijn, en hij werd opgehaald. Ook haalde hij de leenauto op. Inmiddels had ik weeën gekregen en in de auto naar het ziekenhuis moest ik me weer goed concentreren. R reed me in een rolstoel het ziekenhuis in en ik had het gevoel een heel spoor van vruchtwater achter te laten
Aangekomen in de verloskamer werd ik aangesloten aan het CTG-apparaat en getoucheerd, wat veel pijn deed, terwijl dat de avond ervoor en bij de bevalling van N niet zo was (dat mens kon gewoon niet toucheren
). Ik bleek al 5 cm te hebben (10.45 uur), ze dachten daarom dat het erg snel zou gaan: mijn eigen verloskundige besloot om af te wachten.
Net als bij de bevalling van N, concentreerde ik me op een wee door mijn hoofd weg te draaien in het bed, mijn ogen dicht te doen en diep en rustig adem te halen. Hierop reageerden beide verloskundigen lacherig naar elkaar, wat ik nogal flauw vond. Tussen de weeën door was ik nog goed aanspreekbaar, ik zat nog niet in een roes, wellicht door de ziekenhuisomgeving. Dat beangstigde me wel wat: wat als het snel door zou zetten en ik dat niet goed op kon vangen omdat ik niet in een roes zat. Aan de andere kant had ik bij de bevalling van N pas bij 7-8 cm dat ik echt moest puffen en me helemaal afsloot.
Om 12.30, had ik 6 cm ontsluiting. Ik vond dat zelf prima, juist fijn dat het niet te snel ging, maar de verloskundige van het ziekenhuis duidelijk niet en ze dreigde met bijstimulatie als het niet sneller door zou zetten. De verloskundige van mijn praktijk ging toch maar weg, want het kon toch nog wel even duren. Ik wilde helemaal geen bijstimulatie en werd onzeker van de houding van de verloskundige van het ziekenhuis: alsof ik iets niet goed deed. Helaas bleek ook dat de hartslag van de baby niet goed geregistreerd werd en moest hij een schedelelectrode.
Om 13 uur moest ik op mijn zij gaan liggen, omdat de baarmoedermond nog te ver naar achteren zat. Ik probeerde dat een tijd, maar toen kwamen de weeën ineens minder vaak, alhoewel ze wel krachtiger leken te zijn/ pijnlijker waren. Bang dat bijstimulatie toch nodig zou zijn vroeg ik of ik onder de douche mocht. Ze gaven me een half uurtje, want ik moest weer aan de CTG. Gelukkig kwamen de weeën onder de douche weer vaker en werden ze goed krachtig. Na het douchen heb ik de weeën staand aan het bed opgevangen, waarbij ik steeds de zijkant van het bed stevig vastgreep bij een wee. Ik moest nu echt meepuffen, ze begonnen veel pijn te doen. Ondertussen kreeg de baby het wat moeilijk, zijn hartslag werd hoger en herstelde zich niet, dat bleek te komen doordat ik koorts gekregen had. Ik voelde me echter niet ziek.
Om half 3 kwam ze weer toucheren, ik had toen 9 cm ontsluiting, ze nam een vaginale kweek af ivm de koorts en ze voelde wat een wee deed omdat ze wilde weten of er nog tijd voor een antibiotica-infuus zou zijn. Dat voelen was afschuwelijk, wat deed dat ongelooflijk veel pijn! Ik moest er even ontzettend van huilen, maar de verloskundige keek me met een geërgerde blik aan. Ze vertelde dat ik de volgende wee wel persdrang zou krijgen en liep weg om met de gynaecoloog te overleggen of ik nog antibiotica moest krijgen. De verpleegkundige bleef wel, maar gaf geen aanwijzingen. Ik kreeg inderdaad persdrang en probeerde dat weg te puffen, wat erg pijnlijk was. De verloskundige kwam terug, er was geen antibiotica nodig, en ze gaf aan dat ik wel al wat mocht toegeven aan de persdrang. Dat was wel fijner, maar ik had geen idee wat ik deed. Iedere keer als ik een wee kreeg greep ik de zijkant van het bed vast en drukte onbewust de knopjes van het bed in zodat de bovenkant bewoog Ik raakte geïrriteerd, want ik dacht dat iemand anders dat deed.
Volgens de verloskundige moest ik eerst nog wat meer persdrang krijgen en dan zou ze toucheren. Ze bleef me aankijken alsof ik het niet goed deed. Na drie keer op mijn zij liggend meegeperst te hebben toucheerde ze eindelijk en constateerde volledige ontsluiting. Ik mocht op de baarkruk, maar ik was zo zweterig van de koorts dat ik daar vanaf glibberde. De verloskundige mopperde dat ik anders moest zitten, ontspannen tegen R aan, en niet zoveel spanning in mijn benen moest hebben. Na een aantal keer persen wilde ik weer op bed liggen.
Ik deed ontzettend mijn best, maar de verloskundige en verpleegkundige gaven helaas helemaal geen aanwijzingen wat ik moest doen. Ze zeiden alleen maar dat de baby niet dieper kwam en dat ik niet genoeg persdrang had. Ze vroeg me de persweeën nog even weg te puffen, zodat ik meer persdrang zou krijgen. Dit deed ontzettend veel pijn en lukte voor geen meter.
Toen kwam de wisseling van de wacht binnen. Een vriendelijke, maar kordate verloskundige en een hele lieve verpleegkundige, die het meteen overnamen en wel duidelijke aanwijzingen gaven. Vooral de verpleegkundige bereikte me echt door duidelijk en lief te vertellen wat ik moest doen en ze hielden mijn benen vast. Toen ging het ineens een stuk beter en sneller. Het hoofdje stond een paar weeën, oef, wat deed dat pijn. Helaas bleek de hartslag van de baby zich niet meer goed te herstellen en moest er een knip geplaatst worden. Eerst riep ik dat ik dat niet wilde en gaf ze me nog 1 wee de tijd om het zelf te doen, maar toen ik de reden hoorde wilde ik dat ze de knip meteen zette. Toen was hij er snel! Eerst voelde ik de spanning van het hoofdje en toen ineens glibberde het bobbelige lijfje er achteraan. S was er! 15.50 uur. Hij werd op mijn borst gelegd en begon direct goed te huilen. Hij had een Apgar-score van 9-10-10. R werd helemaal emotioneel, want hij was gezond en deed het goed! Hij was heel erg verbaasd dat hij niet meegenomen werd en gewoon lekker bij mij mocht blijven liggen, vroeg zich af of dat wel goed was. Het was zo'n verschil met de bevalling van N. S ging direct goed drinken aan de borst en kreeg al flink wat colostrum binnen, na afloop aan zijn mondhoeken te zien. Hij had ook een zuigblaartje en een wondje op zijn handje van het zuigen op zijn hand in de buik
Ze gaven me een prik oxytocine om de placenta te laten komen, maar even later lieten ze deze toch zelf komen door op mijn buik te drukken. Glibber! R heeft er een foto van gemaakt voor mij, ondanks dat hij in het bevallingsplan zette dat hij de placenta niet hoefde te zien
En toen moest ik weer gehecht worden, het was een flinke knip
S werd gewogen (3565 gram) en onderzocht en kwam toen met alleen een luiertje aan weer bij mij liggen. Zo hebben we een hele tijd gelegen. R en ik kregen ons avondeten en om ongeveer 18 uur kwam mijn moeder langs met N. Die was (en is) ontzettend blij met en vertederd door zijn broertje Ik werd gedoucht, toen ik naar de douche liep, liet ik een bloedspoor achter en daarom werden we naar een andere verloskamer verplaatst. We moesten nog tot 22 uur in het ziekenhuis blijven ivm het meconiumhoudend vruchtwater. De koorts was gelukkig na de bevalling direct verdwenen en ook S had geen koorts, dus daarvoor hoefden we niet te blijven.
En nu, bijna 4 weken
Ik had het niet verwacht, omdat ik de bevalling van N als ontspannen heb ervaren, maar ik vond deze bevalling helemaal niet leuk. Ik kon me niet voldoende ontspannen en in mezelf keren door de omgeving. Bij N heb ik thuis kunnen ontsluiten, want pas aan het einde zijn de vliezen door de verloskundige gebroken en bleek hij in het vruchtwater gepoept te hebben. Toen zat ik al helemaal in een roes.
Achteraf pas hoorde ik van R dat de hartslag van S zich vanaf het persen op de baarkruk al niet goed meer herstelde, maar dit is mij helemaal niet verteld. Ze reageerden dus daarop, maar ik had geen idee waarom ze zo op mij mopperden dat het niet opschoot.
[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 06-07-2013 23:18:35 ]
De volgende morgen, op 9 juli, om ongeveer half 8, waren N en R al naar beneden en ik zat nog even boven in bed, toen ik ineens plop voelde en hoorde (!), linksonder in mijn buik. Wut? Dat kan een hele harde darmborrel zijn, of de vliezen zijn gebroken
! Ik “sprong” snel uit bed, en ja hoor, ik verloor hele plassen vies gelig, slijmerig vruchtwater. Nee he, niet weer meconium. Ik vond het wel grappig dat er zelfs zwarte nesthaartjes in te herkennen waren, de eerste aanblik van ons DNA-tje De verloskundige, helaas iemand die we nog niet eerder gezien hadden in de praktijk, kwam langs om te controleren of het echt vruchtwater was. Dat was direct wel duidelijk en ook dat hij in het vruchtwater gepoept had, dus we moesten naar het ziekenhuis
Ondertussen had ik al zowat een heel pak kraamverband verbruikt, het vruchtwater bleef stromen.R belde vrienden van ons, die aangeboden hadden op N te passen totdat mijn moeder gearriveerd zou zijn, en hij werd opgehaald. Ook haalde hij de leenauto op. Inmiddels had ik weeën gekregen en in de auto naar het ziekenhuis moest ik me weer goed concentreren. R reed me in een rolstoel het ziekenhuis in en ik had het gevoel een heel spoor van vruchtwater achter te laten
Aangekomen in de verloskamer werd ik aangesloten aan het CTG-apparaat en getoucheerd, wat veel pijn deed, terwijl dat de avond ervoor en bij de bevalling van N niet zo was (dat mens kon gewoon niet toucheren
). Ik bleek al 5 cm te hebben (10.45 uur), ze dachten daarom dat het erg snel zou gaan: mijn eigen verloskundige besloot om af te wachten.
Net als bij de bevalling van N, concentreerde ik me op een wee door mijn hoofd weg te draaien in het bed, mijn ogen dicht te doen en diep en rustig adem te halen. Hierop reageerden beide verloskundigen lacherig naar elkaar, wat ik nogal flauw vond. Tussen de weeën door was ik nog goed aanspreekbaar, ik zat nog niet in een roes, wellicht door de ziekenhuisomgeving. Dat beangstigde me wel wat: wat als het snel door zou zetten en ik dat niet goed op kon vangen omdat ik niet in een roes zat. Aan de andere kant had ik bij de bevalling van N pas bij 7-8 cm dat ik echt moest puffen en me helemaal afsloot.
Om 12.30, had ik 6 cm ontsluiting. Ik vond dat zelf prima, juist fijn dat het niet te snel ging, maar de verloskundige van het ziekenhuis duidelijk niet en ze dreigde met bijstimulatie als het niet sneller door zou zetten. De verloskundige van mijn praktijk ging toch maar weg, want het kon toch nog wel even duren. Ik wilde helemaal geen bijstimulatie en werd onzeker van de houding van de verloskundige van het ziekenhuis: alsof ik iets niet goed deed. Helaas bleek ook dat de hartslag van de baby niet goed geregistreerd werd en moest hij een schedelelectrode.
Om 13 uur moest ik op mijn zij gaan liggen, omdat de baarmoedermond nog te ver naar achteren zat. Ik probeerde dat een tijd, maar toen kwamen de weeën ineens minder vaak, alhoewel ze wel krachtiger leken te zijn/ pijnlijker waren. Bang dat bijstimulatie toch nodig zou zijn vroeg ik of ik onder de douche mocht. Ze gaven me een half uurtje, want ik moest weer aan de CTG. Gelukkig kwamen de weeën onder de douche weer vaker en werden ze goed krachtig. Na het douchen heb ik de weeën staand aan het bed opgevangen, waarbij ik steeds de zijkant van het bed stevig vastgreep bij een wee. Ik moest nu echt meepuffen, ze begonnen veel pijn te doen. Ondertussen kreeg de baby het wat moeilijk, zijn hartslag werd hoger en herstelde zich niet, dat bleek te komen doordat ik koorts gekregen had. Ik voelde me echter niet ziek.
Om half 3 kwam ze weer toucheren, ik had toen 9 cm ontsluiting, ze nam een vaginale kweek af ivm de koorts en ze voelde wat een wee deed omdat ze wilde weten of er nog tijd voor een antibiotica-infuus zou zijn. Dat voelen was afschuwelijk, wat deed dat ongelooflijk veel pijn! Ik moest er even ontzettend van huilen, maar de verloskundige keek me met een geërgerde blik aan. Ze vertelde dat ik de volgende wee wel persdrang zou krijgen en liep weg om met de gynaecoloog te overleggen of ik nog antibiotica moest krijgen. De verpleegkundige bleef wel, maar gaf geen aanwijzingen. Ik kreeg inderdaad persdrang en probeerde dat weg te puffen, wat erg pijnlijk was. De verloskundige kwam terug, er was geen antibiotica nodig, en ze gaf aan dat ik wel al wat mocht toegeven aan de persdrang. Dat was wel fijner, maar ik had geen idee wat ik deed. Iedere keer als ik een wee kreeg greep ik de zijkant van het bed vast en drukte onbewust de knopjes van het bed in zodat de bovenkant bewoog
Ik raakte geïrriteerd, want ik dacht dat iemand anders dat deed.Volgens de verloskundige moest ik eerst nog wat meer persdrang krijgen en dan zou ze toucheren. Ze bleef me aankijken alsof ik het niet goed deed. Na drie keer op mijn zij liggend meegeperst te hebben toucheerde ze eindelijk en constateerde volledige ontsluiting. Ik mocht op de baarkruk, maar ik was zo zweterig van de koorts dat ik daar vanaf glibberde. De verloskundige mopperde dat ik anders moest zitten, ontspannen tegen R aan, en niet zoveel spanning in mijn benen moest hebben. Na een aantal keer persen wilde ik weer op bed liggen.
Ik deed ontzettend mijn best, maar de verloskundige en verpleegkundige gaven helaas helemaal geen aanwijzingen wat ik moest doen. Ze zeiden alleen maar dat de baby niet dieper kwam en dat ik niet genoeg persdrang had. Ze vroeg me de persweeën nog even weg te puffen, zodat ik meer persdrang zou krijgen. Dit deed ontzettend veel pijn en lukte voor geen meter.
Toen kwam de wisseling van de wacht binnen. Een vriendelijke, maar kordate verloskundige en een hele lieve verpleegkundige, die het meteen overnamen en wel duidelijke aanwijzingen gaven. Vooral de verpleegkundige bereikte me echt door duidelijk en lief te vertellen wat ik moest doen en ze hielden mijn benen vast. Toen ging het ineens een stuk beter en sneller. Het hoofdje stond een paar weeën, oef, wat deed dat pijn. Helaas bleek de hartslag van de baby zich niet meer goed te herstellen en moest er een knip geplaatst worden. Eerst riep ik dat ik dat niet wilde en gaf ze me nog 1 wee de tijd om het zelf te doen, maar toen ik de reden hoorde wilde ik dat ze de knip meteen zette. Toen was hij er snel! Eerst voelde ik de spanning van het hoofdje en toen ineens glibberde het bobbelige lijfje er achteraan. S was er! 15.50 uur. Hij werd op mijn borst gelegd en begon direct goed te huilen. Hij had een Apgar-score van 9-10-10. R werd helemaal emotioneel, want hij was gezond en deed het goed! Hij was heel erg verbaasd dat hij niet meegenomen werd en gewoon lekker bij mij mocht blijven liggen, vroeg zich af of dat wel goed was. Het was zo'n verschil met de bevalling van N. S ging direct goed drinken aan de borst en kreeg al flink wat colostrum binnen, na afloop aan zijn mondhoeken te zien. Hij had ook een zuigblaartje en een wondje op zijn handje van het zuigen op zijn hand in de buik
Ze gaven me een prik oxytocine om de placenta te laten komen, maar even later lieten ze deze toch zelf komen door op mijn buik te drukken. Glibber! R heeft er een foto van gemaakt voor mij, ondanks dat hij in het bevallingsplan zette dat hij de placenta niet hoefde te zien
En toen moest ik weer gehecht worden, het was een flinke knip
S werd gewogen (3565 gram) en onderzocht en kwam toen met alleen een luiertje aan weer bij mij liggen. Zo hebben we een hele tijd gelegen. R en ik kregen ons avondeten en om ongeveer 18 uur kwam mijn moeder langs met N. Die was (en is) ontzettend blij met en vertederd door zijn broertje
Ik werd gedoucht, toen ik naar de douche liep, liet ik een bloedspoor achter en daarom werden we naar een andere verloskamer verplaatst. We moesten nog tot 22 uur in het ziekenhuis blijven ivm het meconiumhoudend vruchtwater. De koorts was gelukkig na de bevalling direct verdwenen en ook S had geen koorts, dus daarvoor hoefden we niet te blijven.
En nu, bijna 4 weken
Ik had het niet verwacht, omdat ik de bevalling van N als ontspannen heb ervaren, maar ik vond deze bevalling helemaal niet leuk. Ik kon me niet voldoende ontspannen en in mezelf keren door de omgeving. Bij N heb ik thuis kunnen ontsluiten, want pas aan het einde zijn de vliezen door de verloskundige gebroken en bleek hij in het vruchtwater gepoept te hebben. Toen zat ik al helemaal in een roes.
Achteraf pas hoorde ik van R dat de hartslag van S zich vanaf het persen op de baarkruk al niet goed meer herstelde, maar dit is mij helemaal niet verteld. Ze reageerden dus daarop, maar ik had geen idee waarom ze zo op mij mopperden dat het niet opschoot.
[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 06-07-2013 23:18:35 ]
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Twinkly wat een heftige bevalling. Niet normaal hoe die eerste verloskundige tegen je deed. Gelukkig heb je nu je prachtige mannetje en ging het met hem meteen goed
Jeetje ik krijg het een beetje benauwd van je verhaal, zo zie je hoe belangrijk je omgeving is! Wat fijn dat je het laatste stukje toch nog door twee fijne mensen begeleid bent, en wat een prachtige foto's
Jeetje Twinkly, dat klinkt wel als een ontzettend ongeschikte verloskundige. Gelukkig heb je de bevalling af kunnen sluiten met mensen waarbij je je wél op je gemak voelde. En wat een mooi mannetje hebben jullie!
Ja, en toen deed je het gewoon niet -.-quote:
Ik had die arme Wupwup bijna de hele nacht wakker gehouden, die dacht dat ik echt wel ging bevallen die nacht.
Fijn dat je op een gegeven moment uit bed bent gegaan en hebt gedouched, dat hielp! En trotse R en N
Jammer dat de begeleiding zo te wensen overliet, dat kan je ervaring echt zo beïnvloeden. Maar je hebt het maar mooi weer zelf gedaan en dat alleen is natuurlijk gewoon super!
Twinkly wat een verhaal Wat rot dat de eerste vk's je niet goed begeleid hebben
Maar wat een prachtig mannetje
Wat rot dat de eerste vk's je niet goed begeleid hebben Maar wat een prachtig mannetje
quote:Op zondag 7 juli 2013 09:28 schreef WupWup het volgende:
Maar je hebt het maar mooi weer zelf gedaan en dat alleen is natuurlijk gewoon super!
Twinkly wat een verhaal. Niet leuk, dat de begeleiding niet goed was. Je hebt er een heel mooi mannetje voor teruggekregen.
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Elke keer lees ik hier jullie prachtige, bijzondere, heftige en ontroerende verhalen! Daarvoor dank!
En nu heb ik het zelf meegemaakt, ik vond het een heel erg bijzondere ervaring en daarom wil ik hem ook hier met jullie delen
-edit-
Toch even weg ivm te persoonlijk (?)
[ Bericht 47% gewijzigd door bellelena op 01-08-2013 00:30:59 ]
En nu heb ik het zelf meegemaakt, ik vond het een heel erg bijzondere ervaring en daarom wil ik hem ook hier met jullie delen
-edit-
Toch even weg ivm te persoonlijk (?)
[ Bericht 47% gewijzigd door bellelena op 01-08-2013 00:30:59 ]
Wat een prachtig verhaal Bellelena, ik kreeg al kippenvel toen jullie eea vertelden tijdens de meet maar nu heb ik een traantje weggepinkt. Zo bijzonder en zo natuurlijk. Mooi dat je ook zelf ebt gevoeld en dat C haar heeft opgevangen. En dat je ouders erbij waren en reageerden.
Wat mooi Bellelena, het klinkt ondanks de heftigheid als een heel rustige bevalling. Bijzonder dat je ouders het mochten meemaken. Was er geen verloskundige bij?
Omen, het duurde van 7:30 's ochtends tot 18:29 's avonds! Ik had zelf helemaal niet veel tijdsbesef, het hele 'middag' stuk was voor mijn idee een half uurtje en tijdens de persfase heb ik ook helemaal geen tijdsbesef gehad! Maar het was zeker wel een enerverende dag
Cantare, ik heb je een berichtje gestuurd! Ik voelde mezelf trouwens heel helder tijdens de hele dag. En het klopt ook dat het inderdaad een hele rustige bevalling was, ondanks de heftigheid
[ Bericht 24% gewijzigd door bellelena op 31-07-2013 23:53:01 ]
en tijdens de persfase heb ik ook helemaal geen tijdsbesef gehad! Maar het was zeker wel een enerverende dag Cantare, ik heb je een berichtje gestuurd! Ik voelde mezelf trouwens heel helder tijdens de hele dag. En het klopt ook dat het inderdaad een hele rustige bevalling was, ondanks de heftigheid
[ Bericht 24% gewijzigd door bellelena op 31-07-2013 23:53:01 ]
Belle, ik vind het super dat je het zo hebt neergezet hier. Ik wist bijna alles al maar iets minder chronologisch want als je het zelf vertelt is het toch altijd wat heftiger en kom je weer terug op dingen enzo. Dus ook voor mij tof om te lezen! Je verhaal is zo mooi en anders dan de standaardbevalling. Ik zou het nooit zo willen maar ik vind het knap dat je het op je eigen manier hebt gedaan en volgehouden. En mooi dat C en je ouders je precies steunden zoals je het nodig had!
Suiker, thanks! Ik wil nu 100001 dingen zeggen tegen je, maar ik ga eerst slapen en daarna val ik je wel lastig op FB
Hier ben ik ook wel benieuwd naar...quote:
Wat mooi Bellelena, het klinkt ondanks de heftigheid als een heel rustige bevalling. Bijzonder dat je ouders het mochten meemaken. Was er geen verloskundige bij?
Wat heb je je verhaal mooi opgeschreven, Belle
Bijzonder belle! Mooi hoor! Vooral de rol van je vader ook . Ook ik ben wel benieuwd of er een vk bij was of niet 
.
. Ook ik ben wel benieuwd of er een vk bij was of niet .
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Oh Belle, ik had heel graag je verhaal gelezen. Hopelijk post je hem nog eens .
Tijd voor wat anders.. maar wat dan..
Gemist,wat jammer 
I live life, i love life
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Ja toch zeg ik ook jammer dat ik 'm gemist heb... Anders in een spoiler belle of vind je dat ook nog niet fijn?
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Dat iddquote:
Jammer Belle, het klinkt als zo'n bijzonder verhaal
me tooquote:
Jammer Belle, het klinkt als zo'n bijzonder verhaal
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
dat!quote:
Jammer Belle, het klinkt als zo'n bijzonder verhaal
Life is what happens while you are busy making other plans...
Ik heb het gisteren nog kunnen lezen, super mooi belle . Je verhaal klinkt heel intuïtief. Vraag me idd ook af of er geen vk bij was?
En was het in een bevalbad of je eigen bad?
Hopelijk komt het verhaal nog terug.
. Je verhaal klinkt heel intuïtief. Vraag me idd ook af of er geen vk bij was?En was het in een bevalbad of je eigen bad?
Hopelijk komt het verhaal nog terug
.
Belle ik heb het nog kunnen lezen gisteravond voordat ik ging slapen. Vond t heel mooi. Heftig, maar toch straalde er rust uit je verhaal. De hypnobirthing stukjes waren heel herkenbaar. Ik heb het helaas niet in de praktijk kunnen brengen tijdens de bevalling, maar tijdens m'n zwangerschap had ik al heel veel aan de oefeningen.
Ook ik ben nieuwsgierig of er geen vk aanwezig was. Het klinkt alsof je hebt gekozen voor unassisted childbirth. Als dat zo is, vind ik t heel dapper van je. En ik ben blij dat alles zo goed is gegaan.
De steun van je ouders vond ik ook heel bijzonder. Fijn dat je vader je zo goed aanvoelde!
Ook ik ben nieuwsgierig of er geen vk aanwezig was. Het klinkt alsof je hebt gekozen voor unassisted childbirth. Als dat zo is, vind ik t heel dapper van je. En ik ben blij dat alles zo goed is gegaan.
De steun van je ouders vond ik ook heel bijzonder. Fijn dat je vader je zo goed aanvoelde!
We hebben er inderdaad voor gekozen om de vk zoveel mogelijk op de achtergrond te laten. Zo heb ik bijvoorbeeld ook geen ontsluiting laten checken
Gisteravond was ik even in de war over het posten, toen wilde ik gaan slapen dus toch maar even weggehaald. Maar ik wil hem nu toch (even?) terug zetten voor degenen die hem nog willen lezen
-edit-
Ik haal mijn verhaal nu weer weg, dankjulliewel voor het lezen en voor de lieve reacties!
[ Bericht 55% gewijzigd door bellelena op 02-08-2013 05:47:49 ]
Gisteravond was ik even in de war over het posten, toen wilde ik gaan slapen dus toch maar even weggehaald. Maar ik wil hem nu toch (even?) terug zetten voor degenen die hem nog willen lezen
-edit-
Ik haal mijn verhaal nu weer weg, dankjulliewel voor het lezen en voor de lieve reacties!
[ Bericht 55% gewijzigd door bellelena op 02-08-2013 05:47:49 ]
Wauw, Belle, wat prachtig! Ik kan me je gevoel allemaal heel goed voorstellen, ben zo benieuwd hoe we het zelf gaan doen. Het precieze luisteren naar je lichaam, je vader met zijn mooie hypnose, C die haar aanpakt... Kippenvel!
Dank dat je het nogmaals wil delen
Dank dat je het nogmaals wil delen
Home is where the O+ is...
Wow belle, ik heb ademloos zitten lezen, wat een prachtig verhaal!
Heel anders dan bij mij past, maar prachtig...! Heel bijzonder en persoonlijk, echt heel erg jou.
Dank je voor het delen!
Heel anders dan bij mij past, maar prachtig...! Heel bijzonder en persoonlijk, echt heel erg jou.
Dank je voor het delen!
Dankjewel! Ik ben ook heel nieuwsgierig hoe het bij jullie zal gaan! Alvast veel succes, en probeer het vooral ook koesteren, het is en blijft een heel bijzondere ervaring!quote:
Wauw, Belle, wat prachtig! Ik kan me je gevoel allemaal heel goed voorstellen, ben zo benieuwd hoe we het zelf gaan doen. Het precieze luisteren naar je lichaam, je vader met zijn mooie hypnose, C die haar aanpakt... Kippenvel!
Dank dat je het nogmaals wil delen
Belle, ik krijg kippenvel en tranen van je verhaal. Prachtig! Wat mooi dat je vader er zo voor je was en dat hij voelde dat je Christophe nodig had. En wat mooi dat je zo kon vertrouwen op je eigen lichaam.
Belle, ik heb ademloos zitten lezen. Wat mooi en ontroerend! Dank je wel voor het delen .
.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Wauw belle, dat klinkt echt fantastisch! Echt geweldig dat je zo op je lijf vertrouwt, en dat je vriend en je ouders je zo goed bij hebben gestaan
Wat bijzonder Bellelena! Volgens mij ben je professioneel bevaller Ook heel speciaal dat je ouders erbij waren. Wat kunnen bevallingen toch van elkaar verschillen dan he. De jouw komt voor mijn gevoel heel dicht bij ' hoe het zou moeten zijn'
Ook heel speciaal dat je ouders erbij waren. Wat kunnen bevallingen toch van elkaar verschillen dan he. De jouw komt voor mijn gevoel heel dicht bij ' hoe het zou moeten zijn'
wow Belle wat een mooie bevalling!!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Dit vind ik ook, het is zé natuurlijk. Maar als ik eraan denk dat ik dat zou moeten doen krijg ik het al benauwd! Doe mij maar de makkelijkste weg met ruggenprik en een verloskundige die tussen je benen loertquote:
Wat bijzonder Bellelena! Volgens mij ben je professioneel bevaller
Waarom is dat? Gewoon nieuwsgierig hoorquote:
[..]
Dit vind ik ook, het is zé natuurlijk. Maar als ik eraan denk dat ik dat zou moeten doen krijg ik het al benauwd! Doe mij maar de makkelijkste weg met ruggenprik en een verloskundige die tussen je benen loert
Home is where the O+ is...
Omdat je dan wel weet hoeveel cm je hebt, hoeveel je nog moet, dat iemand die er al duizend heeft gezien je bevestigt dat het goed gaat, dat ik meteen naar de OK kon toen ik ging bloeden, dat je stijgbeugels hebt om je tegen af te zetten, dat je weet dat er verlossing is in de vorm van pijnstilling.
Oftewel: vermeende controle. En zogenaamde zekerheid. Ik weet wel dat het er allebei niet echt is, maar het voelde wel zo.
Oftewel: vermeende controle. En zogenaamde zekerheid. Ik weet wel dat het er allebei niet echt is, maar het voelde wel zo.
Hier ook ziekenhuis, opwekkers en de hele rimram gehad. Ook ik dacht dat ik me in een ziekenhuis veiliger zou voelen. Maar nee. Dat bleek niet zo te zijn. Ik had geen regie (snap ik ook wel). Ik realiseer me trouwens ook wel dat een bevalling zoals die van Bellelena niet voor iedereen is weggelegd. Zo had ik een indicatie én bleek de baby een sterrenkijker te zijn. Dan kan je nog zo lekker in bad liggen, maar het kind komt er dan echt niet vanzelf uit. Dan is het goed dat je snel geholpen kan worden.
Dank voor de reacties!
Het is voor mij inderdaad de reden van deze keuze geweest om zo natuurlijk mogelijk te kunnen bevallen, ik wilde dat vertrouwen echt heel graag geven aan mijzelf, mijn lichaam en mijn kindje.
Natuurlijk besef ik mij heel goed dat het soms gewoon niet zo kan en ik heb daar ook altijd ergens rekening mee gehouden. Verder is het ook heel normaal dat iedereen het weer op een andere manier voelt, juist dat de mogelijkheden er zijn om daar je eigen keuzes in te maken vind ik dan heel erg mooi!
Het is voor mij inderdaad de reden van deze keuze geweest om zo natuurlijk mogelijk te kunnen bevallen, ik wilde dat vertrouwen echt heel graag geven aan mijzelf, mijn lichaam en mijn kindje.
Natuurlijk besef ik mij heel goed dat het soms gewoon niet zo kan en ik heb daar ook altijd ergens rekening mee gehouden. Verder is het ook heel normaal dat iedereen het weer op een andere manier voelt, juist dat de mogelijkheden er zijn om daar je eigen keuzes in te maken vind ik dan heel erg mooi!
Daar zit ik dan, te sniffen achter de computer op m'n werk . Wat een heftige maar prachtige bevalling heb jij gehad belle! Echt heel mooi en knap dat je zoveel vertrouwen in je eigen lijf hebt durven hebben, denk niet dat ik het zou kunnen. Dat hebben jullie samen fantastisch gedaan
. Wat een heftige maar prachtige bevalling heb jij gehad belle! Echt heel mooi en knap dat je zoveel vertrouwen in je eigen lijf hebt durven hebben, denk niet dat ik het zou kunnen. Dat hebben jullie samen fantastisch gedaan
Ik neem ook alles voor waar aan wat ze dan zeggen in het zkh. Terwijl natuurlijk niet iedereen binnen een uur leegbloedt als de placenta niet meteen komt laat ik mak als een lammetje een vreemde kerel zijn arm in mijn baarmoeder steken. Aan de andere kant krijg je dan meteen ijzertabletten mee en alles en voel je je zo snel beter. Dat was op de natuurlijke weg vast ook wel gebeurd, maar langzamer. Ik vind dit dan toch prettiger.
Maar ik ben ook degene die geen bv wil geven omdat het me niet leuk en wel vermoeiend lijkt. Ik moest ook wennen aan mijn baby. Hoewel ik (met mijn angststoornis) tijdens de bevalling heel zen ben geweest de hele tijd. Dus ergens zit de oervrouw nog!
En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. Niet alleen op bevalgebied trouwens.
Maar ik ben ook degene die geen bv wil geven omdat het me niet leuk en wel vermoeiend lijkt. Ik moest ook wennen aan mijn baby. Hoewel ik (met mijn angststoornis) tijdens de bevalling heel zen ben geweest de hele tijd. Dus ergens zit de oervrouw nog!
En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. Niet alleen op bevalgebied trouwens.
Wat voor de een zekerheid is, is voor de ander juist een factor van onzekerheid. Vergelijk het met borstvoeding/flesvoeding. Sommige moeders kiezen voor flesvoeding omdat ze dan zeker weten wat erin gaat en met een borst kun je dat niet zien. Anderen kiezen voor borst juist omdat ze dan de zekerheid hebben dat ze zoveel mogelijk kunnen aanleggen en dan zeker zijn dat er 'voldoende' ingaat, voor hen is het vaste aantal cc's op een flesje juist een factor van onzekerheid.quote:
Omdat je dan wel weet hoeveel cm je hebt, hoeveel je nog moet, dat iemand die er al duizend heeft gezien je bevestigt dat het goed gaat, dat ik meteen naar de OK kon toen ik ging bloeden, dat je stijgbeugels hebt om je tegen af te zetten, dat je weet dat er verlossing is in de vorm van pijnstilling.
Oftewel: vermeende controle. En zogenaamde zekerheid. Ik weet wel dat het er allebei niet echt is, maar het voelde wel zo.
Voor sommige vrouwen is het heel prettig om niets te weten over cm's en alleen maar mee te gaan in het moment, voor andere vrouwen is de wetenschap dat je nu op 7 cm zit bijvoorbeeld júist hetgene wat ervoor zorgt dat je de kracht in jezelf vindt om door te gaan.
Ik vind dat je jezelf tekort doet door er zo over te praten hoor
je laat het nu net klinken alsof je keus voor een ziekenhuis een mindere keus was, dat is het in mijn ogen niet. Je bevalt het best daar waar je je veilig voelt en volledig kunt ontspannen, en precies dat is voor iedereen anders. Gelukkig maar anders zaten we vanaf nu allemaal bij Belle in de badkuip
Ik probeer het altijd een beetje aan te kijken en in te schatten. De meeste vrouwen die actieve ondersteuning willen zoeken dat zelf wel op, oogcontact wordt gemaakt enz. Vrouwen die het goed doen, in hun element zijn en die een partner hebben die ze steunt, daar ga k ergens in een stil hoekje staan en kijk alleen maar toe. Zelfde met persen, als het vordert dan vordert het, als jij daarbij zuchtend op je kop wil staan terwijl ik in de hoek zit, be my guest. Andere vrouwen hebben wat meer actieve coaching nodig, ook goed.
:)
Ja en dat dusquote:
En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. Niet alleen op bevalgebied trouwens.
Ik vind het prachtig om te lezen dat het helemaal gegaan is zoals je wilde of gehoopt had. Iedere vrouw verdient het om met zo'n gevoel terug te kunnen kijken op haar bevalling, op wat voor manier die dan ook geweest is. Een bevalling is een life-event en wat mij betreft zou het er een moeten zijn waar je met een beetje heimwee aan terugdenkt.
:)
Mooi verwoord Mignonne! Ik sluit me er helemaal bij aan!
En volgens mij ben jij zo'n lieve en fijne vk
Oja Zand, het was in een beval-bad! Die is extra diep zodat je buik goed onder water past. En lekker ruim, dus Christophe paste er ook makkelijk bij. Ik had de mazzel dat het bad hier in de badkamer paste, en dat (of zelfs doordat) we een open douche hebben. De doucheslang kon dus in het bad en we konden de hele tijd warm water aanvoeren waardoor het bad niet afkoelde en ik er al vroeg in kon gaan!
Het 'gewone' bad was er dus wel naast, en daar stond het klokje op de rand
En volgens mij ben jij zo'n lieve en fijne vk
Oja Zand, het was in een beval-bad! Die is extra diep zodat je buik goed onder water past. En lekker ruim, dus Christophe paste er ook makkelijk bij. Ik had de mazzel dat het bad hier in de badkamer paste, en dat (of zelfs doordat) we een open douche hebben. De doucheslang kon dus in het bad en we konden de hele tijd warm water aanvoeren waardoor het bad niet afkoelde en ik er al vroeg in kon gaan!
Het 'gewone' bad was er dus wel naast, en daar stond het klokje op de rand
Wow, Belle!
Hoewel het echt niets voor mij zou zijn, vind ik het een heel mooi verhaal om te lezen. De hypnose, het moment van aanpakken. Maar mijn God wat zou ik het heftig vinden. Ik kan me voorstellen dat je hier mooie herinneringen aan hebt, maar dat je het ook wel even hebt moeten verwerken.
Hoewel het echt niets voor mij zou zijn, vind ik het een heel mooi verhaal om te lezen. De hypnose, het moment van aanpakken. Maar mijn God wat zou ik het heftig vinden. Ik kan me voorstellen dat je hier mooie herinneringen aan hebt, maar dat je het ook wel even hebt moeten verwerken.
Prachtig verwoord, en van Suiker ook heel duidelijk!quote:
[..]
Wat voor de een zekerheid is, is voor de ander juist een factor van onzekerheid. Vergelijk het met borstvoeding/flesvoeding. Sommige moeders kiezen voor flesvoeding omdat ze dan zeker weten wat erin gaat en met een borst kun je dat niet zien. Anderen kiezen voor borst juist omdat ze dan de zekerheid hebben dat ze zoveel mogelijk kunnen aanleggen en dan zeker zijn dat er 'voldoende' ingaat, voor hen is het vaste aantal cc's op een flesje juist een factor van onzekerheid.
Voor sommige vrouwen is het heel prettig om niets te weten over cm's en alleen maar mee te gaan in het moment, voor andere vrouwen is de wetenschap dat je nu op 7 cm zit bijvoorbeeld júist hetgene wat ervoor zorgt dat je de kracht in jezelf vindt om door te gaan.
Ik vind dat je jezelf tekort doet door er zo over te praten hoor
Gelukkig maar anders zaten we vanaf nu allemaal bij Belle in de badkuip
Ik probeer het altijd een beetje aan te kijken en in te schatten. De meeste vrouwen die actieve ondersteuning willen zoeken dat zelf wel op, oogcontact wordt gemaakt enz. Vrouwen die het goed doen, in hun element zijn en die een partner hebben die ze steunt, daar ga k ergens in een stil hoekje staan en kijk alleen maar toe. Zelfde met persen, als het vordert dan vordert het, als jij daarbij zuchtend op je kop wil staan terwijl ik in de hoek zit, be my guest. Andere vrouwen hebben wat meer actieve coaching nodig, ook goed.
Ik vind het zo interessant om alle verschillende standpunten hier te zien, en ik wens dat ook mijn bevalling zo'n mooie ervaring wordt, op welke manier dan ook.
Home is where the O+ is...
Ja, zoals ik het vlak na mijn bevalling, en nog steeds treffend, omschreef: De bevalling was heel erg heftig en de geboorte was heel erg mooi
En verder dit:
En verder dit:
Ik kijk er ook zo op terug, het was en is echt een heel erg bijzondere ervaring waarvoor ik heel dankbaar ben dat ik het zo heb mee kunnen en mogen maken, zoals ik het zelf ook heel graag wilde!quote:
[..]
Ja en dat dus
Ik vind het prachtig om te lezen dat het helemaal gegaan is zoals je wilde of gehoopt had. Iedere vrouw verdient het om met zo'n gevoel terug te kunnen kijken op haar bevalling, op wat voor manier die dan ook geweest is. Een bevalling is een life-event en wat mij betreft zou het er een moeten zijn waar je met een beetje heimwee aan terugdenkt.
Mignonne
Nu je het zo opschrijft heb ik weinig actieve coaching gehad eigenlijk, behalve tijdens het laatste stukje persen. Maar toen luisterde ik eigenlijk niet meer. Ik denk dat het weeën opvangen heel goed ging, maar dat was ook omdat ik verder alles kon loslaten omdat het wel geregeld werd. Dat andere mensen F en mijn vriend (en mij natuurlijk) in de gaten hielden vond ik heel fijn.
Nu ging ook alles wel écht op rolletjes. Als ze me na zeven uur hadden gezegd dat ik nog steeds op drie cm zou zitten zou dat natuurlijk heel anders zijn geweest. Misschien had ik het dan liever niet geweten. Maar daarover nadenken heeft niet zoveel zin. Ik ben heel tevreden met mijn bevalling en Belle duidelijk ook, terwijl ze echt tegenovergesteld waren! Behalve dat we allebei goed de yoga/hypnobirthing konden toepassen. Hoewel ik bij het woord regenboog-cd wel even mijn wenkbrouwen fronste . (daar kan belle vast om lachen )
Nu je het zo opschrijft heb ik weinig actieve coaching gehad eigenlijk, behalve tijdens het laatste stukje persen. Maar toen luisterde ik eigenlijk niet meer. Ik denk dat het weeën opvangen heel goed ging, maar dat was ook omdat ik verder alles kon loslaten omdat het wel geregeld werd. Dat andere mensen F en mijn vriend (en mij natuurlijk) in de gaten hielden vond ik heel fijn.
Nu ging ook alles wel écht op rolletjes. Als ze me na zeven uur hadden gezegd dat ik nog steeds op drie cm zou zitten zou dat natuurlijk heel anders zijn geweest. Misschien had ik het dan liever niet geweten. Maar daarover nadenken heeft niet zoveel zin. Ik ben heel tevreden met mijn bevalling en Belle duidelijk ook, terwijl ze echt tegenovergesteld waren! Behalve dat we allebei goed de yoga/hypnobirthing konden toepassen. Hoewel ik bij het woord regenboog-cd wel even mijn wenkbrouwen fronste
. (daar kan belle vast om lachen )
Dankjewel, dit is ook hoe ik hoop te zijn naar anderen toe! En ik vind dat trouwens ook zo tof aan jou/jullie, dat je openstaat voor andere visies (zoals de mijnequote:
Ik neem ook alles voor waar aan wat ze dan zeggen in het zkh. Terwijl natuurlijk niet iedereen binnen een uur leegbloedt als de placenta niet meteen komt laat ik mak als een lammetje een vreemde kerel zijn arm in mijn baarmoeder steken. Aan de andere kant krijg je dan meteen ijzertabletten mee en alles en voel je je zo snel beter. Dat was op de natuurlijke weg vast ook wel gebeurd, maar langzamer. Ik vind dit dan toch prettiger.
Maar ik ben ook degene die geen bv wil geven omdat het me niet leuk en wel vermoeiend lijkt. Ik moest ook wennen aan mijn baby. Hoewel ik (met mijn angststoornis) tijdens de bevalling heel zen ben geweest de hele tijd. Dus ergens zit de oervrouw nog!
En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. Niet alleen op bevalgebied trouwens.
)!
Wow. Echt, ik ben sprakeloos!
Wat een prachtige bevalling, wat heb je het mooi opgeschreven, hoe geweldig dat C. en je ouders zo'n rol hadden tijdens de bevalling en wat heb je een mooie dochter eraan overgehouden
Ik ben onder de indruk
Wat een prachtige bevalling, wat heb je het mooi opgeschreven, hoe geweldig dat C. en je ouders zo'n rol hadden tijdens de bevalling en wat heb je een mooie dochter eraan overgehouden
Ik ben onder de indruk
Suiker, de regenboog cd is een meditatie waarbij je langs elke kleur gaat (Serieus, ik heb tijdens het typen daar in mijn schulpje al even om gelachen, dat ik wist dat (o.a.) jij daar ook om kon lachen als ik het in die bewoording zou laten staan ) Ik luisterde die heel vaak tijdens de zwangerschap, vooral aan het eind. En ik werd daardoor ook rustig van de stem van die mevrouw, tijdens de bevalling!
Joh je wil niet weten naar hoeveel van dat soort mp3'tjes ik heb geluisterd bij ons in bad En daarom vind ik yoga ook niet te doen in mijn eentje thuis. Iemand moet wel vertellen wat ik moet doen, anders ga ik twijfelen welke volgende houding ik eens aan ga nemen
Maar regenboog cd klinkt meer als walvisgeluiden en een panfluit
En ik ga liever alle lichaamsdelen langs om te ontspannen. Dat heb ik dan wel weer gedaan tijdens de weeën. En glimlachen vanbinnen, oh my. Dat ik dat nog eens zou opschrijven. Maar het werkte, want dan ontspande mijn gezicht.
Had je verwacht dat de reacties zo positief zouden zijn belle? Volgens mij was jij wel benieuwd of mensen het konden begrijpen. Maar je bent een stoer wijf, zie je nou.
En daarom vind ik yoga ook niet te doen in mijn eentje thuis. Iemand moet wel vertellen wat ik moet doen, anders ga ik twijfelen welke volgende houding ik eens aan ga nemen Maar regenboog cd klinkt meer als walvisgeluiden en een panfluit
En ik ga liever alle lichaamsdelen langs om te ontspannen. Dat heb ik dan wel weer gedaan tijdens de weeën. En glimlachen vanbinnen, oh my. Dat ik dat nog eens zou opschrijven. Maar het werkte, want dan ontspande mijn gezicht.
Had je verwacht dat de reacties zo positief zouden zijn belle? Volgens mij was jij wel benieuwd of mensen het konden begrijpen. Maar je bent een stoer wijf, zie je nou.
Dat is eigenlijk wel zo. Ik had best een dipje qua moraal toen ik na bijna 2 uur om de minuut weeën te hebben gehad nog geen halve centimeter erbij had. Ik zat er toen echt even doorheen en wist niet hoe ik die laatste 7 cm door zou moeten komen. Niet wetende dat die laatste 7 cm er daarna in een uurtje of 1,5 a 2 bij kwam. Maar nu ik er over nadenk kwam dat misschien weer door het breken van de vliezen, wellicht was het anders wel veel langzamer gegaan. Het is dus eigenlijk best complexquote:
[..]
Voor sommige vrouwen is het heel prettig om niets te weten over cm's en alleen maar mee te gaan in het moment, voor andere vrouwen is de wetenschap dat je nu op 7 cm zit bijvoorbeeld júist hetgene wat ervoor zorgt dat je de kracht in jezelf vindt om door te gaan.
. Ik vind het wel fijn dat je zegt dat een ziekenhuisbevalling geen 'mindere keus' is. Want het lijkt soms toch alsof je je daarvoor moet verantwoorden.
Jeetje, ik zit gewoon te huilen om je verhaal nu, belle . Mijn man wil absoluut dat ik in het ziekenhuis beval, maar jouw verhaal laat zien dat er veel meer mogelijk is... Ik weet niet of ik zo op mijn lichaam en intuïtie zou durven vertrouwen, maar vind je verhaal heel inspirerend voor in elk geval een hele hoop nadenkwerk en gespreksstof over het onderwerp. Had me gewoon nog niet eerder gerealiseerd dat het ook anders kan...
Nogmaals bedankt voor het delen.
. Mijn man wil absoluut dat ik in het ziekenhuis beval, maar jouw verhaal laat zien dat er veel meer mogelijk is... Ik weet niet of ik zo op mijn lichaam en intuïtie zou durven vertrouwen, maar vind je verhaal heel inspirerend voor in elk geval een hele hoop nadenkwerk en gespreksstof over het onderwerp. Had me gewoon nog niet eerder gerealiseerd dat het ook anders kan...Nogmaals bedankt voor het delen
.
Ja, dat vind ik idd ook wel erg knap, en dat bij een 1e kindje!quote:
Ik weet niet of ik zo op mijn lichaam en intuïtie zou durven vertrouwen
Spees, ik dacht het een beetje andersom, zoals Suiker zegt, dat mensen mij misschien minder zouden begrijpen omdat juist veel mensen tegenwoordig voor een ziekenhuisbevalling kiezen. Ik vind het dus ook wel echt fijn deze reacties! En voor mij voelt het inderdaad ook zo, elke keuze is even belangrijk en (denk ik) uit overtuiging gemaakt, dus het één is niet onbelangrijker dan het ander! Ik vind het ook elke keer weer bijzonder om hier een verhaal te lezen, juist al die verschillen en dat het op al die verschillende manieren kan en dat je daarin kunt kiezen!
Zand ik vind het tof om te lezen dat (het delen van) mijn ervaring nu weer iemand anders kan helpen in zijn of haar keuzes en overdenkingen! Ik heb zelf daarin ook veel gehad aan alle andere ervaringen die ik heb gelezen!
Zand
ik vind het tof om te lezen dat (het delen van) mijn ervaring nu weer iemand anders kan helpen in zijn of haar keuzes en overdenkingen! Ik heb zelf daarin ook veel gehad aan alle andere ervaringen die ik heb gelezen!
Idem.quote:
Daar zit ik dan, te sniffen achter de computer op m'n werk
En ik weet dat ik dit eigenlijk op m'n werk niet zou moeten lezen, maar was veel te bang dat ik 'm weer zou missen
Wat een prachtige bevalling, en wat mooi omschreven!
Mama van Lars & Femke
Belle, prachtig verhaal! Hoe kijk je nu zelf terug op de ontsluiting? Want je hebt het een paar momenten best even moeilijk gehad, waarna je weer goede moed wist te verzamelen.
waar heb je de hb-cursus gevolgd? Ik ben ook aan het oriënteren
waar heb je de hb-cursus gevolgd? Ik ben ook aan het oriënteren
+1quote:
En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. Niet alleen op bevalgebied trouwens.
Prachtig, belle, maar bovenal: wat ontzettend fijn dat het is gegaan zoals je wilde en hoopte! Heel bijzonder vind ik het te lezen dat je zo op jezelf, je lichaam, je baby vertrouwde. En dat met de liefdevolle begeleiding van je partner en je vader, heerlijk
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
WupWup, ik kijk nu zelf met een heel goed gevoel terug op de hele dag, de hele ervaring. Het was zeker heftig toen ik er middenin zat, maar het is ook niet niks en niet iets dat je dagelijks doet!
Vlak na mijn bevalling ben ik best onzeker geweest over mezelf en was ik het vertrouwen een beetje verloren. Het heeft even geduurd voordat ik mezelf weer herpakt had, maar nu kan ik er echt op terug kijken met het idee dat deze ervaring mij groter en sterker heeft gemaakt. Ik kan heel trots zijn op mezelf, dat ik dit heb gedaan samen met de mensen om me heen en met Nin natuurlijk.
Op de dag zelf was ik heel erg in mezelf gekeerd, maar tegelijkertijd was ik ook heel helder. Ik heb het toen vooral over me heen laten komen en me proberen eraan over te geven, heel erg 'in' het moment zelf dus!
De cursus heb ik gevolgd bij een mevrouw uit Zoetermeer. Maar ik las gisteren dat ze heeft besloten om niet meer de echte hypnobirthing cursussen te geven, om zich mee te richten op haar praktijk. Ze vertelde al dat ze aan best strenge richtlijnen en eisen moet voldoen om haar certificaat te behouden voor het lesgeven en dat dat niet goed meer te combineren was met haar eigen praktijk, die ze al had.
Vlak na mijn bevalling ben ik best onzeker geweest over mezelf en was ik het vertrouwen een beetje verloren. Het heeft even geduurd voordat ik mezelf weer herpakt had, maar nu kan ik er echt op terug kijken met het idee dat deze ervaring mij groter en sterker heeft gemaakt. Ik kan heel trots zijn op mezelf, dat ik dit heb gedaan samen met de mensen om me heen en met Nin natuurlijk.
Op de dag zelf was ik heel erg in mezelf gekeerd, maar tegelijkertijd was ik ook heel helder. Ik heb het toen vooral over me heen laten komen en me proberen eraan over te geven, heel erg 'in' het moment zelf dus!
De cursus heb ik gevolgd bij een mevrouw uit Zoetermeer. Maar ik las gisteren dat ze heeft besloten om niet meer de echte hypnobirthing cursussen te geven, om zich mee te richten op haar praktijk. Ze vertelde al dat ze aan best strenge richtlijnen en eisen moet voldoen om haar certificaat te behouden voor het lesgeven en dat dat niet goed meer te combineren was met haar eigen praktijk, die ze al had.
Prachtig Belle! Wat een warm verhaal... Tikkie jaloers ben ik wel
We'll have love aplenty
We'll have joys outnumberd
We'll share perfect moments
You and Me
We'll have joys outnumberd
We'll share perfect moments
You and Me
Belle mooi verhaal fijn dat je hem terug hebt gezet anders had ik hem gemist. Vind het heel stoer dat je zo op jezelf durft te vertrouwen en een bevalling zonder verloskundige hebt gedaan. Was er wel een verloskundige achter de hand als er wat mis zou gaan?
Belle wat mooi !! zo liefdevol en gewoon bijzonder
zo liefdevol en gewoon bijzonder
I live life, i love life
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Belle, mooi geschreven! Wat fijn dat je je zo veilig voelde bij en gesteund voelde door je liefsten!
Je man heeft trouwens een hele mooie naam.
[ Bericht 29% gewijzigd door Keshet op 02-08-2013 09:32:30 ]
Je man heeft trouwens een hele mooie naam.
[ Bericht 29% gewijzigd door Keshet op 02-08-2013 09:32:30 ]
A grand adventure has begun.
Wow Belle, wat een verhaal. Dat alles zo natuurlijk en goed is gegaan, wat bijzonder zeg geweldig om te lezen!
geweldig om te lezen!
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Belle wat een mooi verhaal en wat een mooie en bijzondere bevalling
Dank je voor het delen
Dank je voor het delen
Tijd voor wat anders.. maar wat dan..
Wat een ontzettend mooie bevalling en ervaring, Belle Wat heerlijk hoe jullie het ook zo samen hebben gedaan. En die foto
Bedankt voor het delen.
Wat heerlijk hoe jullie het ook zo samen hebben gedaan. En die foto Bedankt voor het delen.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Dankjulliewel nog allemaal!
En Twinkly, wat een prachtige foto's bij je verhaal!
Heftig middenstuk, maar fijn dat het op het eind allemaal bij elkaar kwam en prachtig eindigde in zo'n mooi klein jongetje!
En Twinkly, wat een prachtige foto's bij je verhaal!
Heftig middenstuk, maar fijn dat het op het eind allemaal bij elkaar kwam en prachtig eindigde in zo'n mooi klein jongetje!
waar staat het verhaal van Twinkly?quote:
Dankjulliewel nog allemaal!
En Twinkly, wat een prachtige foto's bij je verhaal!
Heftig middenstuk, maar fijn dat het op het eind allemaal bij elkaar kwam en prachtig eindigde in zo'n mooi klein jongetje!
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
OUD / Bevallingsverhalen deel 17quote:
[..]
waar staat het verhaal van Twinkly?
Hierbij ook eindelijk mijn verhaal, nu na twee maanden en met een gezond jongetje in de box vond ik het wel eens tijd worden.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Juud79 op 16-08-2013 13:54:51 ]
Juud wat heftig. Het is allemaal heel anders gelopen dat je gewild had. Heel bijzonder dat je aanvoelde dat hij die dag geboren zou worden. En wat fijn dat hij het zo goed doet nu
juud, wat een heftig verhaal!
Fijn om id nu de verhalen te zien van hoe goed hij het doet.
is er nog een reden gevonden voor de vroeggeboorte? Hij was 32 weken of zo. toch?
Fijn om id nu de verhalen te zien van hoe goed hij het doet.
is er nog een reden gevonden voor de vroeggeboorte? Hij was 32 weken of zo. toch?
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Ik heb nog een edit gepost, 32.4 weken inderdaad en nee, geen aanwijsbare reden voor zijn te vroege geboorte.
Jeetje Juud wat heftig en wat bizar dat je eigenlijk al wist dat het toch wel zou gebeuren. Je moet doodsbenauwd zijn geweest, maar wel mooi om hem te zien zoals hij nu is: grote, gezonde baby
Sarcasme. Herken het.
Juud, wauw. Wat een heftig verhaal, maar wat hebben jullie het beiden goed gedaan
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Juud wat een heftig verhaal ! Maar wat is het allemaal goed gegaan en wat een prachtig ventje !
I live life, i love life
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Jemig Juud, als je bedenkt dat hij volgens zijn uitgerekende datum pas net geboren zou zijn is hij al zo groot en mooi en blakend van gezondheid! Ik heb het niet zo snel hier maar het moment dat hij ging huilen en je gevoel bij de datum knepen mijn keel wel even dicht
Ik heb het niet zo snel hier maar het moment dat hij ging huilen en je gevoel bij de datum knepen mijn keel wel even dicht
Juud wat een mooi verhaal zeg... Heftig idd als alles zo snel gebeurd en zo veel te vroeg. Bijzonder wel op de verjaardag van je pa... En wat een mooi menneke is het inmiddels zeg!
En wat een mooi menneke is het inmiddels zeg!
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Juud, wat heftig dat je dan ineens een zoon hebt en niet meer zwanger bent! Wat fijn dat ze de tijd hebben genomen om dat goed met je na te spreken.
Wanneer mocht je je zoon mee naar huis nemen?
Wanneer mocht je je zoon mee naar huis nemen?
Na 3 weken en 3 dagen, op de dag dat ik 36 weken zwanger zou zijn, eigenlijk vrij snel dus.quote:
Juud, wat heftig dat je dan ineens een zoon hebt en niet meer zwanger bent! Wat fijn dat ze de tijd hebben genomen om dat goed met je na te spreken.
Wanneer mocht je je zoon mee naar huis nemen?
Wat een heftig verhaal Juud. Was flink schrikken. Petje af naar jou en David toe hoe geweldig jullie het nu doen!
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Jeetje Juud, wat herkenbaar allemaal...brok in m'n keel...
Wat een mooierd is jouw David Ik hoop dat je deze ervaring een mooi plekje kan geven
Wat een mooierd is jouw David
Ik hoop dat je deze ervaring een mooi plekje kan geven
Twee harten, een liefde
Uit liefde, een hart
Uit liefde, een hart
Juud, wat een bijzonder verhaal! Heel heftig om mee te maken, maar wat zijn jullie sterk! En de foto's Dankjewel voor het delen!
Dankjewel voor het delen!
Ik ga het gewoon doen... Mijn verhaal vertellen. Ik ben geen schrijver, mijn excuus als het af en toe warrig overkomt want zo warrig was het ook allemaal.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Jemig dat is de nachtmerrie van elke vrouw! als je het zo opschrijft lijkt het begin nog wel mee te vallen maar die halve cm is ook écht nasty
Ben je wel goed verzorgd toen je mooie menneke er eenmaal was?
als je het zo opschrijft lijkt het begin nog wel mee te vallen maar die halve cm is ook écht nasty Ben je wel goed verzorgd toen je mooie menneke er eenmaal was?
Omg Hillz, wat een hel, ks met maar een halve verdoving En wat raar dat ze niet eerst even uitgelegd hebben waar ze mee bezig waren en je vriend er niet direct bij gelaten hebben vanaf het begin. Hebben jullie nog excuses gehad over het gehele verloop?
Ik hoop dat je het allemaal goed kunt verwerken en dat je een goed herstel hebt.
En wat raar dat ze niet eerst even uitgelegd hebben waar ze mee bezig waren en je vriend er niet direct bij gelaten hebben vanaf het begin. Hebben jullie nog excuses gehad over het gehele verloop? Ik hoop dat je het allemaal goed kunt verwerken en dat je een goed herstel hebt
.
De gyn was een hork maar het overig personeel was x 100 zo ontzettend lief en begrijpend. Het was stervens druk op de kraam afdeling maar ze stonden toch binnen 0,3 nano seconden in mijn kamer om te vragen of ze konden helpen met iets als ik op het belletje gedrukt had. En een kamer voor mezelf omdat keizersnede was ook heel fijn!
x 100 zo ontzettend lief en begrijpend. Het was stervens druk op de kraam afdeling maar ze stonden toch binnen 0,3 nano seconden in mijn kamer om te vragen of ze konden helpen met iets als ik op het belletje gedrukt had. En een kamer voor mezelf omdat keizersnede was ook heel fijn!
Tjee Hilz wat heftig! Maar wat heb je een prachtig mannetje gebakken !!
I live life, i love life
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Op Youtube dagelijks vlogs en kookvideo's bij Vraag 't Suus
Oh wat fijn, dat zal wel helpen bij het gevoel dat je aan de bevalling hebt overgehouden!quote:
De gyn was een hork maar het overig personeel was
OMG wat een horror Wat een vreselijke pijn moet dat zijn geweest... Onvoorstelbaar!
Wat een vreselijke pijn moet dat zijn geweest... Onvoorstelbaar!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Het is waar wat ze zeggen. Zodra ik mijn Olli bij me had was ik wel klaar met de nare ervaring. Het is een schatje en hij is zo ontzettend rustig. Krijg veel hulp van mn moeder gelukkig. Komt iedere dag even kroelen en slingert dan ongemerkt de stofzuiger door het huis of wast af. Ik ben nooit zo van het hulp vragen dus ze geeft het gewoon where needed.
Jeetje Hillzillah. Heb je verhaal met kippenvel zitten lezen, wat een horror die keizersnede. Heel veel sterkte met het herstel. Ik hoop dat het genieten van je kleine S.enn (die naam ) nu de overhand heeft/krijgt en dat je die nare ervaring achter je kunt laten.
Edit: ah ik zie nu jouw berichtje boven mij fijn dat het al goed lukt om die ervaring naar de achtergrond te verdrijven!
) nu de overhand heeft/krijgt en dat je die nare ervaring achter je kunt laten.Edit: ah ik zie nu jouw berichtje boven mij
fijn dat het al goed lukt om die ervaring naar de achtergrond te verdrijven!
Oh Hilz wat afschuwelijk maar wat fijn dat je er zo mee om kunt gaan. En dat je voldoende hulp krijgt. Succes met je herstel. En schroom niet om later aan de bel te trekken mocht je er toch nog last van krijgen he
pfff Hilzz wat heftig. Succes met je herstel
Life is what happens while you are busy making other plans...
Mijn hemel hill, wat een nachtmerrie om een ks te ondergaan terwijl je niet volledig verdoofd bent Ik wens je een spoedig herstel
Ik wens je een spoedig herstel
Wauw Hillz.. ondanks dat de inhoud van je verhaal erg heftig is, vind ik dat er uit de manier waarop je het geschreven hebt toch een soortje rust klinkt. Vrede, of zo. Misschien zit ik er wel naast, maar ik vind t mooi.
Veel beterschap
ondanks dat de inhoud van je verhaal erg heftig is, vind ik dat er uit de manier waarop je het geschreven hebt toch een soortje rust klinkt. Vrede, of zo. Misschien zit ik er wel naast, maar ik vind t mooi. Veel beterschap
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Dat klinkt heel heftig Hilzillah! Hopelijk kun je het allemaal rustig verwerken en een plekje geven Het resultaat mag er in ieder geval zijn
Het resultaat mag er in ieder geval zijn
Jeetje Hillzillah, wat een nare ervaring Kon at the moment er niet worden ingegrepen qua pijn/ruggenprik?
Spoedig herstel gewenst
Kon at the moment er niet worden ingegrepen qua pijn/ruggenprik? Spoedig herstel gewenst
Hillz, wat een verdrietig verhaal, en wat fijn dat je er nu zo nuchter naar kunt kijken.
Lekker kroelen met je baby, van harte nog!
En let een beetje op jezelf, je zou niet de eerste zijn die hieraan later toch een knauw overhoudt.
Lekker kroelen met je baby, van harte nog!
En let een beetje op jezelf, je zou niet de eerste zijn die hieraan later toch een knauw overhoudt.
Hill wat een nare butcher die gynaecoloog! bah wat een verhaal... Maar wat ontzettend fijn dat je kindje het je doet vergeten
Ohja, plus wat Kyara en Mango ook zeggen; blijf ook goed op jezelf letten!
wat een nare butcher die gynaecoloog! bah wat een verhaal... Maar wat ontzettend fijn dat je kindje het je doet vergeten Ohja, plus wat Kyara en Mango ook zeggen; blijf ook goed op jezelf letten!
Wow Hilz, wat een verhaal! Die snelle weeën had ik ook meteen, dat is idd zo raar!
Weet je eigenlijk waarom je persweeën niet op gang kwamen? Jouw >8cm fase klinkt namelijk als mijn >9cm fase. Je kz klinkt heel erg naar... Werkte je ruggenprik 's middags ook maar half? Je bent in elk geval wel een bikkel.
Heftig hoor, maar zo heerlijk dat het personeel zo lief was en dat Olli alles zoveel beter maakt.
Weet je eigenlijk waarom je persweeën niet op gang kwamen? Jouw >8cm fase klinkt namelijk als mijn >9cm fase. Je kz klinkt heel erg naar... Werkte je ruggenprik 's middags ook maar half? Je bent in elk geval wel een bikkel
.Heftig hoor, maar zo heerlijk dat het personeel zo lief was en dat Olli alles zoveel beter maakt
.
Home is where the O+ is...
ik heb geen idee cwen, het wilde gewoon niet zo denk ik. Heb nog een nagesprek met de gyn. Ga wel vragen waarom het zo'n pijn moest doen en of hij weet waarom het laatste stukje niet wilde. Zijn hoofdje was wel een pietsie groter dan gemiddeld maar denk niet dat dat er iets mee te maken heeft gehad. Met mij zelf gaat het écht heel goed. Vrijwel geen last van de ks. Alleen met hoesten
Ik begrijp niet zo goed waarom je geen nieuwe ruggenprik kreeg. Ik heb bij mijn bevalling in de middag een epiduraal gekregen die ook maar half werkte en op de OK heeft diezelfde anesthesist opnieuw een ruggenprik gezet, een paar wervels hoger (of lager, geen idee) en die werkte wel volledig. Ik weet ook nog dat ze bij de voorlichtingsavond zeiden dat het op 2 verschillende plekken geprikt moest worden. Weet je hoe dat zit, hilz? Of iemand anders?
Wat een verhaal Hilzilla. Waarom is je ruggenprik uitgezet bij 8cm? Heb je wel bijstimulatie gehad?
Sparkling: Het gebeurt wel vaker dat een epiduraal wordt opgespoten. Als er geen epiduraal zit op het moment dat er een keizersnede nodig is, wordt een spinaal geprikt. Verschil zit 'm niet in de aanprikplaats, wel in de punt van de katheter in de rug. In jouw geval werkte de epiduraal al niet goed genoeg tijdens je weeën, bij Hilz kwamen ze daar pas achter tijdens de OK. Vandaar dat er bij jou opnieuw is geprikt voor de operatie.
Sparkling: Het gebeurt wel vaker dat een epiduraal wordt opgespoten. Als er geen epiduraal zit op het moment dat er een keizersnede nodig is, wordt een spinaal geprikt. Verschil zit 'm niet in de aanprikplaats, wel in de punt van de katheter in de rug. In jouw geval werkte de epiduraal al niet goed genoeg tijdens je weeën, bij Hilz kwamen ze daar pas achter tijdens de OK. Vandaar dat er bij jou opnieuw is geprikt voor de operatie.
Bij de weeën werkte hij wel goed. Toen is hij uitgezet om het zelf te doen wat ik begreep. Ik denk dat hij toen is scheef gezakt oid. Er is voor de ks idd bijgespoten want een nieuwe 'echte' ruggenprik mocht niet omdat je ademhaling dan 'verlamd' zou kunnen raken. En idd pas bij het trekken aan Olli het vermoeden dat hij scheef gezakt was. En toen na heel erg snel mijn rechter helft weer 'aan' ging bevestigd dat hij scheef moet hebben gezeten.
Een volgende keer ga ik voor de optie rubber hamer
Een volgende keer ga ik voor de optie rubber hamer
Hilz, pfoeh Wat heb je een helse bevalling achter de rug! Gelukkig kan je er positief op terugkijken, maar neem nu wel tijd voor lichamelijk en geestelijk herstel. Sterke vrouw
Wat heb je een helse bevalling achter de rug! Gelukkig kan je er positief op terugkijken, maar neem nu wel tijd voor lichamelijk en geestelijk herstel. Sterke vrouw
Hilz wat vreselijk allemaal
Gelukkig is Olli wel heel leuk
Fijn dat je moeder helpt, lekker van genieten
Gelukkig is Olli wel heel leuk
Fijn dat je moeder helpt, lekker van genieten
Hill jeez Pff... verschrikkelijk zeg. Fijn dat het personeel (de meesten) iig aardig waren en je lekker een kamer voor jezelf had..
Pff... verschrikkelijk zeg. Fijn dat het personeel (de meesten) iig aardig waren en je lekker een kamer voor jezelf had..
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Hillz, wat een heftig verhaal zeg...dat Is de nachtmerrie van iedere vrouw...ks met gedeeltelijke verdoving.
Gelukkig kunnen jullie nu genieten van de kleine
Gelukkig kunnen jullie nu genieten van de kleine
Omdat ik al vanaf het begin van de zwangerschap fikse bloedingen heb,en ik al weken in en uit het ziekenhuis loop (met weeënremmers en longrijping) besluiten we gezamenlijk toch mij in te leiden met 37 wk precies, net als bij mijn voorgaande zwangerschap.
7:00 melden op verloskamers, eerst even checken of er überhaupt al ontsluiting is, of dat we toch moeten ballonnen/gellen/pillen. Gelukkig was er al 2CM, nog geen verstreken BMM maar de gyn kon gelijk mijn vliezen breken.
Stap 2, afwachten tot de weeën beginnen, en kijken of deze sterk genoeg zijn om eventueel door te zetten zonder infuus, aangezien ik de vorige keer veel te heftig op de weeënopwekkers reageerde..helaas vindt mevr. Gyn ze niet sterk genoeg en al gauw wordt het infuus aangesloten en tot 3 keer toe een stapje hoger gezet. De weeën zijn op dit moment al bijna niet meer te harden en ook ademhalen is lastig, ik voel me bijzonder bang omdat het pas 11 of 12 uur is, en het precies aanvoelde als mijn vorige bevalling (die vervolgens nog 6 uur lang zo doorging). Helse pijn, geen verdere vordering wbt ontsluiting, zelfs t randje BMM staat nog gewoon.
Ik vraag om een ruggenprik, en kan gelukkig al binnen drie kwartier terecht, op dit punt kan ik nog lachen en grapjes maken en de anesthesist grapt vrolijk mee, tot op het punt dat we allemaal de slappe lach hebben. Als de ruggenprik er in zit word ik teruggereden naar de verloskamers, ik ben zo euforisch en gelukkig , raad iedereen (ongeacht zwanger of niet) een ruggenprik aan op de gang, sla mijzelf voor mijn kop dat ik de vorige keer niet eerder mijn trots heb laten vallen, GENIETEN, man man man, nu snap ik inderdaad waarom al die domme wijven van t.v. zo makkelijk over hun bevalling praten.. in mijn beleving was mijn eerste natuurlijke bevalling, prima te doen, punt waarop je dood gaat, beval je. Bij mijn tweede bevalling wilde ik DOOD, urenlang, hyperventileren, huilen, huilen, mijzelf onderpissen.. :’)
Maar goed, ik deel dus ruggenprikken uit, zoals Oprah auto’s, ik kijk wat T.V. met vriendmeneer, eet wat snoepjes, post wat online.. ondertussen voel ik de weeën gelukkig wel, want de linkerkant werkt niet goed, dit vind ik erg prettig want zo krijg ik toch mijn bevalling mee, na toucheren blijk ik gelijk 4cm te hebben, in zeer korte tijd dus 2cm erbij zonder amper wat te voelen!
Ik val soms in slaap, ik voel de weeën ietsie beter om kwart over 4, gyn, stagaire en zuster komen langs om nogmaals te toucheren, 6cm en er staat nog steeds een randje! Stagaire voelt ook even en concludeert hetzelfde.
Ze lopen de kamer uit (16:30) en plots voel ik links een hele scherpe felle pijn, en nog eens.. en opeens WHOOMPP perswee. Ik kijk mijn vriend vol verbazing aan, gil ‘DRUK OP T ALARMKNOPJE!’ (aangezien ik mijn vorige 2 kindjes in 8 en 2! minuten eruit heb gewerkt) 5 over half 5 staat mijn kamer vol met zusters ,ze voelt, wow, van 6 naar 10 cm in nog geen 5 minuten! ik pers wat, 4 minuten later staat het hoofdje en ik maak laffe grapjes om te bewijzen dat je kan grappen met 10cm , en 10 over half 5, wordt het hoofdje geboren en dat kleine hoofdje begint gelijk te gillen, ze was er nog niet eens uit! Navelstreng werd om r nekje vandaan gehaald en hop, een heel klein glibberig meiske op mijn buik, ik vroeg nog ‘waar is de rest ! zo klein was ze Lucy Anna Sophie
45 cm en 2705 gram, en harder krijsen dan r grote broer en zus
gisteren was mijn UD
[ Bericht 0% gewijzigd door Kleurdoos op 14-09-2013 21:04:07 ]
7:00 melden op verloskamers, eerst even checken of er überhaupt al ontsluiting is, of dat we toch moeten ballonnen/gellen/pillen. Gelukkig was er al 2CM, nog geen verstreken BMM maar de gyn kon gelijk mijn vliezen breken.
Stap 2, afwachten tot de weeën beginnen, en kijken of deze sterk genoeg zijn om eventueel door te zetten zonder infuus, aangezien ik de vorige keer veel te heftig op de weeënopwekkers reageerde..helaas vindt mevr. Gyn ze niet sterk genoeg en al gauw wordt het infuus aangesloten en tot 3 keer toe een stapje hoger gezet. De weeën zijn op dit moment al bijna niet meer te harden en ook ademhalen is lastig, ik voel me bijzonder bang omdat het pas 11 of 12 uur is, en het precies aanvoelde als mijn vorige bevalling (die vervolgens nog 6 uur lang zo doorging). Helse pijn, geen verdere vordering wbt ontsluiting, zelfs t randje BMM staat nog gewoon.
Ik vraag om een ruggenprik, en kan gelukkig al binnen drie kwartier terecht, op dit punt kan ik nog lachen en grapjes maken en de anesthesist grapt vrolijk mee, tot op het punt dat we allemaal de slappe lach hebben. Als de ruggenprik er in zit word ik teruggereden naar de verloskamers, ik ben zo euforisch en gelukkig , raad iedereen (ongeacht zwanger of niet) een ruggenprik aan op de gang, sla mijzelf voor mijn kop dat ik de vorige keer niet eerder mijn trots heb laten vallen, GENIETEN, man man man, nu snap ik inderdaad waarom al die domme wijven van t.v. zo makkelijk over hun bevalling praten.. in mijn beleving was mijn eerste natuurlijke bevalling, prima te doen, punt waarop je dood gaat, beval je. Bij mijn tweede bevalling wilde ik DOOD, urenlang, hyperventileren, huilen, huilen, mijzelf onderpissen.. :’)
Maar goed, ik deel dus ruggenprikken uit, zoals Oprah auto’s, ik kijk wat T.V. met vriendmeneer, eet wat snoepjes, post wat online.. ondertussen voel ik de weeën gelukkig wel, want de linkerkant werkt niet goed, dit vind ik erg prettig want zo krijg ik toch mijn bevalling mee, na toucheren blijk ik gelijk 4cm te hebben, in zeer korte tijd dus 2cm erbij zonder amper wat te voelen!
Ik val soms in slaap, ik voel de weeën ietsie beter om kwart over 4, gyn, stagaire en zuster komen langs om nogmaals te toucheren, 6cm en er staat nog steeds een randje! Stagaire voelt ook even en concludeert hetzelfde.
Ze lopen de kamer uit (16:30) en plots voel ik links een hele scherpe felle pijn, en nog eens.. en opeens WHOOMPP perswee. Ik kijk mijn vriend vol verbazing aan, gil ‘DRUK OP T ALARMKNOPJE!’ (aangezien ik mijn vorige 2 kindjes in 8 en 2! minuten eruit heb gewerkt) 5 over half 5 staat mijn kamer vol met zusters ,ze voelt, wow, van 6 naar 10 cm in nog geen 5 minuten! ik pers wat, 4 minuten later staat het hoofdje en ik maak laffe grapjes om te bewijzen dat je kan grappen met 10cm , en 10 over half 5, wordt het hoofdje geboren en dat kleine hoofdje begint gelijk te gillen
, ze was er nog niet eens uit! Navelstreng werd om r nekje vandaan gehaald en hop, een heel klein glibberig meiske op mijn buik, ik vroeg nog ‘waar is de rest ! zo klein was ze Lucy Anna Sophie45 cm en 2705 gram, en harder krijsen dan r grote broer en zus
gisteren was mijn UD
[ Bericht 0% gewijzigd door Kleurdoos op 14-09-2013 21:04:07 ]
KD Wat een verhaal! Ik zou idd ook iedereen een ruggenprik aanraden ja, gewoon zomaar he Fijn dat je deze bevalling wel hebt kunnen genieten! En jeutje, die laatste cm's gingen dan snel
Wat een dropje....
Wat een verhaal! Ik zou idd ook iedereen een ruggenprik aanraden ja, gewoon zomaar he Fijn dat je deze bevalling wel hebt kunnen genieten! En jeutje, die laatste cm's gingen dan snel Wat een dropje....
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Het was een klein feestje hoor, zo maak ik er nog wel 4. Tegen deze bevalling zag ik erg op..
en nu voelde het bijna zoals bij Elin, de natuurlijke bevalling. en dat met een ruggenprik. raar gedoe hoor, inleiden
en nu voelde het bijna zoals bij Elin, de natuurlijke bevalling. en dat met een ruggenprik. raar gedoe hoor, inleiden
Ruggenprikken zijn lief Ik kan ze ook iedereen aanraden! (De eerste dan) wat een lief snoetje heeft ze! Dat onderlipje
Ik kan ze ook iedereen aanraden! (De eerste dan) wat een lief snoetje heeft ze! Dat onderlipje
Wat een leuk verhaal en die euforie zo herkenbaar
Mooi verhaal zo na een bizar lange aanloop. En een mooi meisje op de koop toe!
en die euforie zo herkenbaar Mooi verhaal zo na een bizar lange aanloop. En een mooi meisje op de koop toe!
Wat fijn dat je zo positief kunt terugkijken KD! En hoera voor je onderkantje!
Wat een lief mooi meisje heb je gemaakt wel bizar dat ze meteen begon te gillen heb ik nog nooit eerder gehoord.
Volgende keer wil ik preventief een ruggenprik, nu was het te laat
Wat een lief mooi meisje heb je gemaakt
wel bizar dat ze meteen begon te gillen heb ik nog nooit eerder gehoord. Volgende keer wil ik preventief een ruggenprik, nu was het te laat
KD wat fijn dat je ditkeer toch een fijne bevalling hebt gehad ondanks het inleiden. En Lucy, wat is ze toch een mooierd!
Wat een schatje KD!
Fijn dat je zo op de bevalling kunt terugkijken
Ik vond de ruggeprik echt verschrikkelijk (infuus werd verkeerd geprikt, veel bloed verloren..ruggeprik 3x verkeerd gezet en was dus niet goed verdoofd + slechte begeleiding)
Maargoed buik en rugweeën en een weeënstorm zijn ook geen pretje.
Fijn dat je zo op de bevalling kunt terugkijken
Ik vond de ruggeprik echt verschrikkelijk
(infuus werd verkeerd geprikt, veel bloed verloren..ruggeprik 3x verkeerd gezet en was dus niet goed verdoofd + slechte begeleiding) Maargoed buik en rugweeën en een weeënstorm zijn ook geen pretje.
KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?
Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto
Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto
Waar moet ik tekenen om die man (m/v) z'n prijs te geven? Hemels inderdaad!quote:
KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?
Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto
Mooi verhaal KD, prachtig resultaat ook
Mama van Lars & Femke
Ik wilde zeggen ik zou mijn eerstgeboren zoon offeren aan de ruggenprikuitvinder, maar dat is er misschien net over.
KD wat schrijf je enorm leuk
Fijn dat je met een goed gevoel op de bevalling kan terug kijken!
Fijn dat je met een goed gevoel op de bevalling kan terug kijken!
Life is what happens while you are busy making other plans...
Opluchting KD, dat het deze keer gewoon wel zo ging als het de vorige keer ook had moeten gaan! Je mag trots zijn op jezelf! En wat is ze prachtig
ik wilde mn kind naar iedereen in die kamer vernoemenquote:
KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?
Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto
Ik las iets te vluchtig en de combinatie met je nick en scheurloos werd dus scheurdoosquote:Op zaterdag 14 september 2013 20:00 schreef Kleurdoos het volgende:
Enne, hechting en scheurloos, niets aan t handje aan mijn onderkantje
Ik teken de petitie meteen. En ga desnoods nog de barricade op voor meer handtekeningen.quote:
KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?
Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto
Is in elk geval beter dan scheurdoos lijkt me.quote:
geurdoos meurdoos pleurdoos zeurdoos
Meneer ruggenprik is wel fijn jah....
Ik voelde echt meteen niets meer (Maarja dat deed ik ervoor ook niet )
Ik voelde echt meteen niets meer (Maarja dat deed ik ervoor ook niet
)
Klinkt als een fijne en snelle bevalling. Gefeliciteerd met je dochter! Wat een schatje, die 2e foto
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Hilz klinkt heftig zeg!
En je bent de tweede waarvan ik hoor die een keizersnee gehad heeft en alles (veel) gevoeld heeft (collega van me had een spoedkeizersner en de ruggeprik zat te laag, voelde niks vanaf haar bovenbenen naar beneden daarboven wel.. Was geen tijd om op nieuw te zetten)
Man-man-man wat lijkt me dat horror zeg..!
Fijn dat je herstel van de keizersnee wel voorspoedig gaat!
Zal binnenkort mijn verhaal ook hier neer zetten trouwens.
En je bent de tweede waarvan ik hoor die een keizersnee gehad heeft en alles (veel) gevoeld heeft (collega van me had een spoedkeizersner en de ruggeprik zat te laag, voelde niks vanaf haar bovenbenen naar beneden daarboven wel.. Was geen tijd om op nieuw te zetten)
Man-man-man wat lijkt me dat horror zeg..!
Fijn dat je herstel van de keizersnee wel voorspoedig gaat!
Zal binnenkort mijn verhaal ook hier neer zetten trouwens.
Kleurdoos wat fijn dat je zo positief terug kijkt op de bevalling (en ruggeprik) en wat ging het snel op het einde!
En het resultaat mag er natuurlijk ook wezen
En het resultaat mag er natuurlijk ook wezen
Ok, héél lang verhaal vanwege de aanloop naar de bevalling dus in 2 delen gehakt.
Voor de tl;dr mensen: Hij is geboren
.
Voor de tl;dr mensen: Hij is geboren
.SPOILER: De dagen ervoorOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILER: De bevallingOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zo, enorm lang verhaal
Mooi verhaal Gotc, fijn dat je er positief op terugkijkt ondanks dat het heel heftig klinkt! En zooooooo'n knappe zoon wauw.
Mooi verhaal GotC! Ik moest ervan huilen Wel heftig, zo'n heftige weeën voor 2 cm ontsluiting. En het idee dat hij daarom niet in wilde dalen al helemaal. Fijn dat je zo'n lieve mensen om je heen had!
Oh ja en je zoon is prachtig, zijn naam ook en zijn zwarte mutsje ook!
Wel heftig, zo'n heftige weeën voor 2 cm ontsluiting. En het idee dat hij daarom niet in wilde dalen al helemaal. Fijn dat je zo'n lieve mensen om je heen had!Oh ja en je zoon is prachtig, zijn naam ook en zijn zwarte mutsje ook!
Wat een mooi verhaal Wat ik ook zo bijzonder vind is hoe het medisch personeel je bevallingservaring echt kan maken of breken. Jij beschrijft ook weer hoe sommige mensen je er doorheen hebben gesleept (bijv. die ass. die bij je bleef omdat je die vertrouwde toen Yur weg was met T.)..superbelangrijk volgens mij ook voor de hele verwerking van alles. Tenminste..zo ervaar ik het zelf wel als ik terugkijk op mijn bevalling.
Wat ik ook zo bijzonder vind is hoe het medisch personeel je bevallingservaring echt kan maken of breken. Jij beschrijft ook weer hoe sommige mensen je er doorheen hebben gesleept (bijv. die ass. die bij je bleef omdat je die vertrouwde toen Yur weg was met T.)..superbelangrijk volgens mij ook voor de hele verwerking van alles. Tenminste..zo ervaar ik het zelf wel als ik terugkijk op mijn bevalling.
GotC wat een ontzettend mooi verhaal om te lezen. Je vertrouwen in het medisch personeel die je geen moment in de steek hebben gelaten Het was een lange aanloop maar ontzettend fijn dat je er zo goed op terug kunt kijken.
Het was een lange aanloop maar ontzettend fijn dat je er zo goed op terug kunt kijken.
GotC wat meeslepend geschreven! Fijn dat je er zo op terug kan kijken en je goed begeleid bent . Gelukkig is alles goed afgelopen en heb je een prachtige zoon gekregen!
. Gelukkig is alles goed afgelopen en heb je een prachtige zoon gekregen!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
mooi GotC
ik weet gelijk over welke anesthesist je het hebt leuke dame is dat
fijn dat je er, ondanks alles een goed gevoel aan over hebt gehouden, en je zoon is prachtig
ik weet gelijk over welke anesthesist je het hebt
leuke dame is dat fijn dat je er, ondanks alles een goed gevoel aan over hebt gehouden, en je zoon is prachtig
:)
Die eerste foto kan zo in een magazine! En het zwarte mutsje natuurlijk ook, wat een mooi kereltje. En wat weet je alles per minuut! Ik weet van elk uur als ze kwamen checken, daartussen gebeurde weinig..
Het is echt ongelooflijk hoe belangrijk fijn personeel is he? Ik ben het daar helemaal mee eens, mijn bevalling is echt gemaakt door het personeel
En een ruggenprik is een supercadeaupak 
Het is echt ongelooflijk hoe belangrijk fijn personeel is he? Ik ben het daar helemaal mee eens, mijn bevalling is echt gemaakt door het personeel
En een ruggenprik is een supercadeaupak
Wat een verhaal GotC, fijn dat je ondanks de heftigheid toch een goed gevoel er aan over hebt gehouden. Die foto's zijn echt prachtig. Ik vind vooral die OK foto heel mooi.
Wat een verhaal gotc, gelukkig kijk je met een positief gevoel terug op deze heftige dagen. Wat een prachtig kereltje hebben jullie als resultaat.
30 September
Na 4 weken voorweeën is het deze dag opvallend rustig in mijn buik.
Ik ben teleurgesteld, want morgenmiddag heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis
voor een uitgebreide echo + doppleronderzoek. Omdat haar groei weer leek af te vlakken.
Ik had daar niet zo veel zin meer in, omdat weer meer stress etc.
Op tijd ga in naar bed. En om 23:40 word ik wakker omdat het lijk alsof ik in mijn bed aan het plassen ben. Ik sta op en het stroomt er uit. Oke dit is geen plas maar vruchtwater.
1 Oktober
We bellen het ziekenhuis wat we moeten doen. En we moeten komen. Dus ik bel mijn vader, die ons naar het ziekenhuis brengt.
Daar word ik aan de ctg aangesloten. Haar hartslag vind ik wat vlak maar goed het kan zijn dat ze sliep.
Er word een bed in het rustkamertje erbij gezet, zodat mijn man nog wat kan slapen.
Dan word de electrode op haar hoofdje geplaatst, dat registreert makkelijker.
De gewone ctg moet ik namelijk vasthouden anders verliezen we contact.
Langzaam komen mijn weeën op gang alleen wordt er niks geregistreerd. Maar van slapen komt er niks bij mij, de weeën worden steeds sterker. Dit ziet de verloskundige ook en gaat toucheren
3cm en bmm is verweekt. Rond half 7 worden we naar de verloskamer gebracht.
Met de ctg gaat het niet zo goed, ik moet op mijn linker zij gaan liggen dat is beter voor de baby.
Er word een ander ctg apparaat gehaald daar kan meer mee gemeten worden.
Word schijnbaar niet vaak gebruikt. De weeën worden steeds sterker, maar niet echt regelmatig.
Meestal 2 achter elkaar en dan even rustig.
Tijdens de weeën dip haar hartslag erg. Er moet een gyn komen voor een onderzoek. Ik moet huilen dit gaat niet goed. Ik vraag om pijnstilling want ik ben zo moe. Maar dat mag niet omdat het met haar slecht gaat. Ze halen dan bloed uit S. haar hoofdje om te kijken of ze het nog goed heeft in mijn buik. Dit is een naar onderzoek. Er word een soort koker ingebracht zodat de bij het hoofdje kunnen.
Dan wordt er geprikt. En moet het in een apparaatje getest worden.
Er is erg duidelijk te marken dat dit niet vaak gedaan word. Het wordt steeds zenuwachtiger in de verloskamer. De meting is goed. Er wordt besloten om na een half uur weer te kijken hoe het gaat. Ik heb dan 4 cm ontsluiting. In de tussentijd moet ik proberen mijn weeën zelf aan te geven door op zo'n ctg rondje te drukken. Want nu met echte weeën wordt er nog niks geregistreerd.
Ik krijg ook zuurstof op. De meting na een half uur is nog hetzelfde maar de gyn besluit dat het zo niet meer gaat en het een keizersnede word. Ontsluiting is nog steeds maar 4 cm.
Krijg iets voor mijn maag en iets tegen de weeën in mijn infuus. Dan gaan we snel naar beneden.
We moeten even wachten voordat we naar binnen kunnen. Daar is de gyn niet erg blij mee. Ik ook niet trouwens want de weeën gaan gewoon door op het harde ok bed.
Een assistent vraagt of de baby niet gemonitord moet worden, maar dat heeft geen zin, want het ging al slecht en dat wordt ook niet beter zegt ie.
Dan kunnen we de ok binnen en komt de ruggenprik, hemels direct zijn de weeën weg.
Via de lampen volg ik wat er allemaal gebeurd ik vond het erg interessant.
Ze wordt geboren en zet het gelijk op een huilen. Toen werd ik zelf ook emotioneel.
Het is 10:15 en ze is geboren. Haar navelstreng zat 2x strak rond haar nek, daardoor had ze het zo moeilijk.
Haar apagar is 10 ze doet het gewoon goed. Als ik klaar ben gaat ze mee met mij naar de uitslaapkamer in de couveuse. Dit had ik niet verwacht, maar is wel erg fijn. Daar krijg ik nog een spuit omdat mijn bloeddruk nogal laag blijft en ik me erg duf/moe voel.
Dan mogen we naar boven en zijn we met zijn 3en samen.
En net als bij Gotc een naar de groeiecho’s. Ze is 2810 gram bij 48 cm. Ze is niet groot maar echt niet heel klein ofzo.
Na 4 weken voorweeën is het deze dag opvallend rustig in mijn buik.
Ik ben teleurgesteld, want morgenmiddag heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis
voor een uitgebreide echo + doppleronderzoek. Omdat haar groei weer leek af te vlakken.
Ik had daar niet zo veel zin meer in, omdat weer meer stress etc.
Op tijd ga in naar bed. En om 23:40 word ik wakker omdat het lijk alsof ik in mijn bed aan het plassen ben. Ik sta op en het stroomt er uit. Oke dit is geen plas maar vruchtwater.
1 Oktober
We bellen het ziekenhuis wat we moeten doen. En we moeten komen. Dus ik bel mijn vader, die ons naar het ziekenhuis brengt.
Daar word ik aan de ctg aangesloten. Haar hartslag vind ik wat vlak maar goed het kan zijn dat ze sliep.
Er word een bed in het rustkamertje erbij gezet, zodat mijn man nog wat kan slapen.
Dan word de electrode op haar hoofdje geplaatst, dat registreert makkelijker.
De gewone ctg moet ik namelijk vasthouden anders verliezen we contact.
Langzaam komen mijn weeën op gang alleen wordt er niks geregistreerd. Maar van slapen komt er niks bij mij, de weeën worden steeds sterker. Dit ziet de verloskundige ook en gaat toucheren
3cm en bmm is verweekt. Rond half 7 worden we naar de verloskamer gebracht.
Met de ctg gaat het niet zo goed, ik moet op mijn linker zij gaan liggen dat is beter voor de baby.
Er word een ander ctg apparaat gehaald daar kan meer mee gemeten worden.
Word schijnbaar niet vaak gebruikt. De weeën worden steeds sterker, maar niet echt regelmatig.
Meestal 2 achter elkaar en dan even rustig.
Tijdens de weeën dip haar hartslag erg. Er moet een gyn komen voor een onderzoek. Ik moet huilen dit gaat niet goed. Ik vraag om pijnstilling want ik ben zo moe. Maar dat mag niet omdat het met haar slecht gaat. Ze halen dan bloed uit S. haar hoofdje om te kijken of ze het nog goed heeft in mijn buik. Dit is een naar onderzoek. Er word een soort koker ingebracht zodat de bij het hoofdje kunnen.
Dan wordt er geprikt. En moet het in een apparaatje getest worden.
Er is erg duidelijk te marken dat dit niet vaak gedaan word. Het wordt steeds zenuwachtiger in de verloskamer. De meting is goed. Er wordt besloten om na een half uur weer te kijken hoe het gaat. Ik heb dan 4 cm ontsluiting. In de tussentijd moet ik proberen mijn weeën zelf aan te geven door op zo'n ctg rondje te drukken. Want nu met echte weeën wordt er nog niks geregistreerd.
Ik krijg ook zuurstof op. De meting na een half uur is nog hetzelfde maar de gyn besluit dat het zo niet meer gaat en het een keizersnede word. Ontsluiting is nog steeds maar 4 cm.
Krijg iets voor mijn maag en iets tegen de weeën in mijn infuus. Dan gaan we snel naar beneden.
We moeten even wachten voordat we naar binnen kunnen. Daar is de gyn niet erg blij mee. Ik ook niet trouwens want de weeën gaan gewoon door op het harde ok bed.
Een assistent vraagt of de baby niet gemonitord moet worden, maar dat heeft geen zin, want het ging al slecht en dat wordt ook niet beter zegt ie.
Dan kunnen we de ok binnen en komt de ruggenprik, hemels direct zijn de weeën weg.
Via de lampen volg ik wat er allemaal gebeurd ik vond het erg interessant.
Ze wordt geboren en zet het gelijk op een huilen. Toen werd ik zelf ook emotioneel.
Het is 10:15 en ze is geboren. Haar navelstreng zat 2x strak rond haar nek, daardoor had ze het zo moeilijk.
Haar apagar is 10 ze doet het gewoon goed. Als ik klaar ben gaat ze mee met mij naar de uitslaapkamer in de couveuse. Dit had ik niet verwacht, maar is wel erg fijn. Daar krijg ik nog een spuit omdat mijn bloeddruk nogal laag blijft en ik me erg duf/moe voel.
Dan mogen we naar boven en zijn we met zijn 3en samen.
En net als bij Gotc een
naar de groeiecho’s. Ze is 2810 gram bij 48 cm. Ze is niet groot maar echt niet heel klein ofzo.
GotC klinkt idd als een heftige bevalling maar fijn dat het personeel goed voor je zorgde, dat maakt het idd een stuk fijner
En Bubseltje fijn dat het bij jou ook allemaal goed is gekomen uiteindelijk..
Die navelstrengen om die nekjes, het zou verboden moeten worden!
En Bubseltje fijn dat het bij jou ook allemaal goed is gekomen uiteindelijk..
Die navelstrengen om die nekjes, het zou verboden moeten worden!
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Bubsel ook al zo'n indrukwekkend verhaal met een mooi meisje als resultaat. Vind de navelstreng om het nekje altijd zo eng.
Bubs, wat een gelijkenis tussen onze ervaringen! Vreselijk dat de navelstreng ook om het nekje zat.. Vond en vind het echt een eng idee.. maar wat heb je een mooi meisje
Wat een superschattige foto, bubseltje. Wel een vrij heftige bevalling idd. Dat krasje op het hoofd kreeg ik (of ja, baby) ook. 4 x . Dat wordt in 't ziekenhuis wel vrij regelmatig gedaan hoor. Maar comfortabel en ontspannen is anders ja
Mooi meisje heb je!
. Dat wordt in 't ziekenhuis wel vrij regelmatig gedaan hoor. Maar comfortabel en ontspannen is anders ja Mooi meisje heb je!
GotC wat heftig! Wel fijn dat je zulke goede begeleiding had. En wat een mooierd
Bubs ook al zo eng met die navelstreng! Gelukkig is het goed gegaan en is je mooie meisje er
Hier ook een krasje op zn hoofd. Heeft ie nog wekenlang een korstje van gehad trouwens. Doen ze daar nou trouwens een sensortje in? Of zijn dat twee aparte dingen?
Bedankt voor het delen van de mooie foto's
En idd, wat stom van die groeiecho's.
Wel fijn dat je zulke goede begeleiding had. En wat een mooierd Bubs ook al zo eng met die navelstreng! Gelukkig is het goed gegaan en is je mooie meisje er
Hier ook een krasje op zn hoofd. Heeft ie nog wekenlang een korstje van gehad trouwens. Doen ze daar nou trouwens een sensortje in? Of zijn dat twee aparte dingen?
Bedankt voor het delen van de mooie foto's
En idd, wat stom van die groeiecho's.
Het lijkt idd erg op elkaar. die foto's van T.quote:
Bubs, wat een gelijkenis tussen onze ervaringen! Vreselijk dat de navelstreng ook om het nekje zat.. Vond en vind het echt een eng idee.. maar wat heb je een mooi meisje
en jullie met z'n 3tjesVolgens mij zijn die krasjes van het onderzoek?
Hoi iedereen!
Ik ben nieuw hier maar lurkte al een tijdje mee op fok! Ik wou ook graag mijn verhaal doen.
Ik was 13 juli uitgerekend, ik had de dagen ervoor al dat het flink rommelde. Op 11 juli had ik zo vaak zware krampen dat ik dacht dat het eindelijk begonnen was! Maar ik zag de dagen voorbij sluipen..
Op mijn uitgerekende datum voelde ik mij niks anders, ben nog gezellig op bezoek geweest bij mijn schoonouders, heb een mooi canvasje geschilderd voor op de kinderkamer en heb nog een partytent opgebouwd met mijn vriend
Toen ik 1 dag overtijd was werd het toch iets zwaarder, ik lag vaak op het kraambed te rusten (Ik zou thuis bevallen) Toen ik dacht dat het niet gekker kon brak onze gordijnstok s'avonds (precies waar het kraambed stond) Ik sloot maar vrede met het feit dat de hele buurt kon meegenieten als het zou beginnen. Mijn vriend haastte zich nog naar de Karwei om een nieuw gordijnstok te halen.
Toen ik s'avonds naar bed ging kon ik haast niet slapen van de pijn maar het was me toch gelukt om een beetje te kunnen slapen. Ik droomde nog dat ik meedeed aan bevallingsexperiment. Ik stond op een rijtje met allemaal andere vrouwen die moesten bevallen. De procedure ging als volgt: Elke vrouw moest een glijbaan opklimmen om vervolgens in dat krappe stukje bovenaan te zitten en daar met de benen gesloten te bevallen Toen het mijn beurt was zat ik daar bovenaan, ik had zoveel pijn en ik kon maar niet persen..Ik werd gillend wakker 
(Het was toen 4 uur in de ochtend) Ik zag dat ik mijn bed had ondergebloed. Ik probeerde op te staan en het bloed stroomde langs mijn benen, ben naar de wc gestrompeld en heb daar een bloedstolsel van ong 15 cm omtrek uitgeplast
Mijn vriend belde de verloskundige en ik telde mijn weeën, ik had ze om de 5 min dus ik was er helemaal klaar voor dat het zou beginnen. Toen de verloskundige kwam zakte de weeën af, hij deed een controle en ik had geen ontsluiting..ook waren mijn vliezen nog niet gebroken. Uit voorzorg ivm het bloedverlies zijn we naar het ziekenhuis gestuurd.
Toen we eenmaal in het ziekenhuis aankwamen waren de weeën al verdwenen. Ik werd naar de verloskamer gebracht en er was nog steeds geen ontsluiting te vinden. Rond half 6 werd ik weer gecheckt, de verloskundige keek mij aan en zei de verlossende woorden: "Je hebt 2 cm ontsluiting"
De uren die daarop volgen waren rustig, ik dacht nog "als dit DE weeën zijn waar iedereen het over heeft dan valt het mij reuze mee " Rond 10 uur werd ik weer gecheckt, de situatie was niet veranderd. Ze hadden het besluit genomen om mijn vliezen te breken en weeënopwekkers te geven. Na de hele ritsrats lag ik daar met allemaal draadjes en slangentjes. De weeën werden steeds zwaarder, zo zwaar dat ipv dat ik de handen van mijn vriend fijnkneep dat ik wou dat hij mijn handen fijnkneep om een beetje afleiding te hebben. Ik had ondertussen zo'n honger maar ik mocht niks ivm het bloedverlies snachts. Ik was compleet uitgeput, op een gegeven moment viel ik weg.. zoals ik had begrepen kregen ze mij haast niet meer wakker. Mijn lichaam schakelde zich gewoon uit van de pijn. Rond half 1 kwam de arts langs en vertelde hij dat ik een ruggenprik mocht. Ik aarzelde niet en zei direct "ja!!" Ik weet nog dat er een hele knappe stageloper bij was die angstig naar mij zat te kijken Ik met al mijn charmes probeerde nog naar hem te lachen maar verdomme die weeën waren erg! Wat hij zag was natuurlijk een uitgebluste vrouw met uitgelopen make-up en rechtopstaand haar die op moord uit was.
Ik gaf me helemaal over toen ik de prik kreeg, WAT EEN HEERLIJK GEVOEL Eindelijk kon ik de wereld weer wat aan Rond half 2 voelde ik de weeën weer op z'n ergst, weer schakelde mijn lichaam uit en opnieuw kreeg ik een extra dosis van de ruggenprik. Rond 10 voor 3 deden ze een check..hoopvol bleef ik wachten "2 cm mevrouw, misschien net 3 cm" Vanaf daar was ik er helemaal klaar mee en ben ik gaan slapen, ik werd 4 uur wakker en ik had het gevoel dat ik naar de wc moest. Ik piepte een zuster op en zei dat ik nummer 2 moest Zij dacht wat anders en haalde de verloskundige erbij..nou was het enorm druk op de verlosafdeling dus het duurde tot half 5.
De check werd gedaan en.."Je hebt volledige ontsluiting
" Ze keek wat verbaasd omdat het in een uur gevorderd was naar 10 cm. "Je mag persen! " Ik huilde van blijdschap en heb al mijn kracht erin gegooid. Ik ben altijd stil als ik pijn heb maar hier heb ik wel even gegild. En terecht want 17.04 kwam hij ter wereld een stevig gezond kereltje (4430 gram en 55 cm) Ze legden hem bij me en ik dacht nog: "Wat is hij warm! Mijn kindje!!!"
Gek genoeg was ik niet ingescheurd of ingeknipt Daar was ik heeeeel blij mee want ik vind hechten eng. Wel kreeg ik een halfuur daarna een katheter omdat ik 1,2 L in mijn blaas had..ik kon niet meer plassen.
Hij is nu bijna 4 maanden en ik ben zo trots! Mijn kleine beer..ik ben stapelgek op hem. De pijn ben ik allang vergeten..
Ik ben nieuw hier maar lurkte al een tijdje mee op fok! Ik wou ook graag mijn verhaal doen.
Ik was 13 juli uitgerekend, ik had de dagen ervoor al dat het flink rommelde. Op 11 juli had ik zo vaak zware krampen dat ik dacht dat het eindelijk begonnen was!
Maar ik zag de dagen voorbij sluipen.. Op mijn uitgerekende datum voelde ik mij niks anders, ben nog gezellig op bezoek geweest bij mijn schoonouders, heb een mooi canvasje geschilderd voor op de kinderkamer en heb nog een partytent opgebouwd met mijn vriend
Toen ik 1 dag overtijd was werd het toch iets zwaarder, ik lag vaak op het kraambed te rusten (Ik zou thuis bevallen) Toen ik dacht dat het niet gekker kon brak onze gordijnstok s'avonds (precies waar het kraambed stond) Ik sloot maar vrede met het feit dat de hele buurt kon meegenieten als het zou beginnen. Mijn vriend haastte zich nog naar de Karwei om een nieuw gordijnstok te halen.
Toen ik s'avonds naar bed ging kon ik haast niet slapen van de pijn maar het was me toch gelukt om een beetje te kunnen slapen. Ik droomde nog dat ik meedeed aan bevallingsexperiment. Ik stond op een rijtje met allemaal andere vrouwen die moesten bevallen. De procedure ging als volgt: Elke vrouw moest een glijbaan opklimmen om vervolgens in dat krappe stukje bovenaan te zitten en daar met de benen gesloten te bevallen
Toen het mijn beurt was zat ik daar bovenaan, ik had zoveel pijn en ik kon maar niet persen..Ik werd gillend wakker (Het was toen 4 uur in de ochtend) Ik zag dat ik mijn bed had ondergebloed. Ik probeerde op te staan en het bloed stroomde langs mijn benen, ben naar de wc gestrompeld en heb daar een bloedstolsel van ong 15 cm omtrek uitgeplast Mijn vriend belde de verloskundige en ik telde mijn weeën, ik had ze om de 5 min dus ik was er helemaal klaar voor dat het zou beginnen. Toen de verloskundige kwam zakte de weeën af, hij deed een controle en ik had geen ontsluiting..ook waren mijn vliezen nog niet gebroken. Uit voorzorg ivm het bloedverlies zijn we naar het ziekenhuis gestuurd.
Toen we eenmaal in het ziekenhuis aankwamen waren de weeën al verdwenen. Ik werd naar de verloskamer gebracht en er was nog steeds geen ontsluiting te vinden. Rond half 6 werd ik weer gecheckt, de verloskundige keek mij aan en zei de verlossende woorden: "Je hebt 2 cm ontsluiting"
De uren die daarop volgen waren rustig, ik dacht nog "als dit DE weeën zijn waar iedereen het over heeft dan valt het mij reuze mee
" Rond 10 uur werd ik weer gecheckt, de situatie was niet veranderd. Ze hadden het besluit genomen om mijn vliezen te breken en weeënopwekkers te geven. Na de hele ritsrats lag ik daar met allemaal draadjes en slangentjes. De weeën werden steeds zwaarder, zo zwaar dat ipv dat ik de handen van mijn vriend fijnkneep dat ik wou dat hij mijn handen fijnkneep om een beetje afleiding te hebben. Ik had ondertussen zo'n honger maar ik mocht niks ivm het bloedverlies snachts. Ik was compleet uitgeput, op een gegeven moment viel ik weg.. zoals ik had begrepen kregen ze mij haast niet meer wakker. Mijn lichaam schakelde zich gewoon uit van de pijn. Rond half 1 kwam de arts langs en vertelde hij dat ik een ruggenprik mocht. Ik aarzelde niet en zei direct "ja!!" Ik weet nog dat er een hele knappe stageloper bij was die angstig naar mij zat te kijken Ik met al mijn charmes probeerde nog naar hem te lachen maar verdomme die weeën waren erg! Wat hij zag was natuurlijk een uitgebluste vrouw met uitgelopen make-up en rechtopstaand haar die op moord uit was. Ik gaf me helemaal over toen ik de prik kreeg, WAT EEN HEERLIJK GEVOEL
Eindelijk kon ik de wereld weer wat aan Rond half 2 voelde ik de weeën weer op z'n ergst, weer schakelde mijn lichaam uit en opnieuw kreeg ik een extra dosis van de ruggenprik. Rond 10 voor 3 deden ze een check..hoopvol bleef ik wachten "2 cm mevrouw, misschien net 3 cm" Vanaf daar was ik er helemaal klaar mee en ben ik gaan slapen, ik werd 4 uur wakker en ik had het gevoel dat ik naar de wc moest. Ik piepte een zuster op en zei dat ik nummer 2 moest Zij dacht wat anders en haalde de verloskundige erbij..nou was het enorm druk op de verlosafdeling dus het duurde tot half 5. De check werd gedaan en.."Je hebt volledige ontsluiting
" Ze keek wat verbaasd omdat het in een uur gevorderd was naar 10 cm. "Je mag persen! " Ik huilde van blijdschap en heb al mijn kracht erin gegooid. Ik ben altijd stil als ik pijn heb maar hier heb ik wel even gegild. En terecht want 17.04 kwam hij ter wereld een stevig gezond kereltje (4430 gram en 55 cm) Ze legden hem bij me en ik dacht nog: "Wat is hij warm! Mijn kindje!!!" Gek genoeg was ik niet ingescheurd of ingeknipt
Daar was ik heeeeel blij mee want ik vind hechten eng. Wel kreeg ik een halfuur daarna een katheter omdat ik 1,2 L in mijn blaas had..ik kon niet meer plassen.Hij is nu bijna 4 maanden en ik ben zo trots! Mijn kleine beer..ik ben stapelgek op hem. De pijn ben ik allang vergeten..
Hihi dankjulliewel! Ja die ruggenprik was een geschenk uit de hemel. Ik zou ook niet weten hoe ik de pijn moest verdragen als ik thuis zou bevallen Was ergens ook wel blij dat ik in het ziekenhuis was toen, het kraambed van de thuiszorg paste niet in ons piepkleine huisje dus had mijn vriend zijn oude houten 1 pers bed in elkaar geschroefd en gelijmd Ik weet nog dat toen de verloskundige de check deed snachts dat het bed bijna begaf van het gewicht hahahaha
Was ergens ook wel blij dat ik in het ziekenhuis was toen, het kraambed van de thuiszorg paste niet in ons piepkleine huisje dus had mijn vriend zijn oude houten 1 pers bed in elkaar geschroefd en gelijmd Ik weet nog dat toen de verloskundige de check deed snachts dat het bed bijna begaf van het gewicht hahahaha
Dankjequote:
Waauw bushok, indrukwekkend verhaal. En idd een flinke beer!
Ik TVP maar even, kan ik me wat beter inleven later. En gefeliciteerd natuurlijk iedereen hier.
En gefeliciteerd natuurlijk iedereen hier.
Baat 't niet, schaadt 't niet. Dus slikken, kreng.
Mijn verhaal dan ook maar
Sommige details zijn al wat vervaagd, maar in grote lijnen klopt het zo
Sommige details zijn al wat vervaagd, maar in grote lijnen klopt het zo
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ooh bla wat herkenbaar! Ook bij mij werkte de ruggenprik op het eind niet meer en die druk op het bekken
Ook ik was het niet zo vergeten en riep hier, nooit meer! Wat viel het tegen. Maar het slijt. Heel gemeen van de natuur want dan trap je er weer in maar het vervaagd hoe heftig het was.
Ik vind je stoer! Een ks en een natuurlijke bevalling mee gemaakt. Petje af en gefeliciteerd
Ook ik was het niet zo vergeten en riep hier, nooit meer! Wat viel het tegen. Maar het slijt. Heel gemeen van de natuur
want dan trap je er weer in maar het vervaagd hoe heftig het was.Ik vind je stoer! Een ks en een natuurlijke bevalling mee gemaakt. Petje af en gefeliciteerd
Ik heb je lief mijn hele leven
Gefeliciteerd Bla!
Had je trouwens niet aan kunnen geven dat je de stagiaire er niet meer bij wilde hebben, of was je daar niet toe in staat?
Had je trouwens niet aan kunnen geven dat je de stagiaire er niet meer bij wilde hebben, of was je daar niet toe in staat?
Ja ik merk wel dat het na een paar dagen al wat vervaagd..maar toch verbaasd het me hoeveel indruk het op me gemaakt heeft. Hebb het idee dat ik vooral daarom ook veel emotioneler ben als bij mijn eerste toendertijd.
En thnx
En thnx
Nou ja dat had ik aan kunne n geven...maar dat vindt ik dan ook weer sneu..ze was nl verder wel echt heel lief
Ik dacht even een samenvattinkje te schrijven van de bevalling, maar dat lukt helemaal niet! Elk detail is Heel Belangrijk voor het hele verhaal. Terwijl ‘tijd’ dat weer niet is, gelukkig heb ik nog wel een paar keer gepost. :’)
Ik heb al een hele week voorwerk. Van lichte krampen tot echte weeën. Het voorwerk is voornamelijk ’s avonds en als ik de volgende ochtend geradbraakt wakker word, is het verdwenen. Ik ben er wel een beetje klaar mee. Met zwanger zijn en met die slapeloze nachten. Uit pure wanhoop doe ik op donderdag aan de weeënopwekking: op de yogabal zitten, wandelen, en –voor volk en vaderland – seks. Gevolg: voorwerk ‘s nachts en ’s ochtends kapot, maar geen aanstaande bevalling.
Mijn vader komt brunchen en als hij weg is, ga ik maar in bed uitzendinggemist kijken omdat ik zo’n buikpijn heb. Zou dit het dan zijn? Eindelijk? Ik val toch in slaap en als ik wakker word, is het weer verdwenen.
Totdat 's avonds..
Helder schijnt een nogal relatief begrip te zijn in de wereld van het vruchtwater, dus ik bel de verloskundige en die zegt dat ze deze avond nog wel even komt kijken, maar aan de hand van mijn beschrijving maakt ze zich geen zorgen.
Hierna wordt het allemaal wat vager.
De verloskundige hoort gelukkig dat het serieus is en is er supersnel (rond 23:00u). Ze meet mijn ontsluiting en zegt dat als we nog naar het ziekenhuis willen we nu wegmoeten, want ik zit op 8 cm. Ik word snel aangekleed en ik ben opgelucht. Het is dus niet heel gek dat het heel arelaxt is, maar ik vind het nu opeens wel goed te doen. Mijn man rent naar buiten om de auto te halen, terwijl ik met de vk naar buiten strompel. Midden op straat krijg ik een wee en ik voel dat ze komt.
De verloskundige vraagt of ik wel naar het ziekenhuis wil, want dat gaat nog wel zo'n 20 minuten duren. Ik weet dat we dat niet meer gaan halen en besluit het thuis te doen. Ik word er heel rustig van. Ze komt er aan en het gaat niet lang meer duren!
Weer boven word ik op mijn knieën voor de bank gezet met m’n ellebogen erop en krijg de instructie niet te persen maar een beetje te wiegen tot de verloskundige en mijn man alles hebben klaargezet. Op een gegeven moment is het niet meer te houden. Ik mag beginnen met persen (23:50u), terwijl er over mijn hoofd nog handdoeken, celstofmatjes worden aangegeven. Hier ergens komt ook de kraamhulp binnen. Ik bedenk (tijdens het persen) dat deze hele bevalling me heel erg meegevallen is. Een uur een weeënstorm niet op kunnen vangen is natuurlijk vervelend, maar als het 8 cm oplevert, hoor je mij niet klagen.
Twintig minuten na het groene licht voor persen wordt Marie geboren. Tussen mijn benen op de grond ligt een bloot mensje (met dikke armpjes!). Ik vind het zo bizar. Hier hebben we 9 maanden naar toe geleefd en nu begint het pas echt. Dit gevoel is niet te beschrijven. Ik til haar van de grond en hou haar stevig tegen mij aan. Mijn alles.
Mijn man zit voor mij op de bank en na een paar minuten wil ik haar Rafiki-stylo aan hem geven. Hoor ik uit drie monden tegelijk "Nee! Nee!" Het kind zat natuurlijk nog gewoon aan de navelstreng en de placenta nog in mij
Ik heb al een hele week voorwerk. Van lichte krampen tot echte weeën. Het voorwerk is voornamelijk ’s avonds en als ik de volgende ochtend geradbraakt wakker word, is het verdwenen. Ik ben er wel een beetje klaar mee. Met zwanger zijn en met die slapeloze nachten. Uit pure wanhoop doe ik op donderdag aan de weeënopwekking: op de yogabal zitten, wandelen, en –voor volk en vaderland – seks. Gevolg: voorwerk ‘s nachts en ’s ochtends kapot, maar geen aanstaande bevalling.
Mijn vader komt brunchen en als hij weg is, ga ik maar in bed uitzendinggemist kijken omdat ik zo’n buikpijn heb. Zou dit het dan zijn? Eindelijk? Ik val toch in slaap en als ik wakker word, is het weer verdwenen.
Totdat 's avonds..
Ok, de vliezen breken dus zo rond half zeven, vrijdagavond. Ik sta net op van de bank om met mijn man weekboodschappen te gaan doen. Geen *knap* of *pang*, maar gewoon *splash* en als ik op mijn hand blaas nog meer en als ik buk en als ik loop en als ik op de wc ga zitten. We krijgen er een beetje de slappe lach van en omdat ik voor de rest geen weeën heb, besluit mijn man toch nog de boodschappen te gaan doen en roti te halen.quote:
Uh oh! Dat waren mijn vliezen..
Ik heb wat opgevangen in een potje en het is een beetje troebel en heeft de kleur van donkere urine. In de luier die ik nu aan heb (
Helder schijnt een nogal relatief begrip te zijn in de wereld van het vruchtwater, dus ik bel de verloskundige en die zegt dat ze deze avond nog wel even komt kijken, maar aan de hand van mijn beschrijving maakt ze zich geen zorgen.
quote:
Mijn man komt thuis, we eten roti, hij doet de kaarsjes aan en dimt het licht. Om acht uur voel ik zo een eerste krampje. Een wee, is dit een wee? Enthousiast begin ik te puffen zoals geleerd op de cursus en spring onder de douche en scheer mijn oksels. Mijn benen doe ik wel bij de volgende wee. De verloskundige belt aan net als ik sta af te drogen. Half naakt sta ik haar te woord. Omdat er nog niet echt iets gaande is, is dit wel een beetje akward. Ze checkt het vruchtwater, mijn bloeddruk en het hartje van de baby en zegt: “misschien zien we elkaar vannacht en anders in de loop van dit weekend wel”. Ze is nog niet weg of ik krijg een behoorlijke wee. Ik time 'm op mijn app en hij duurt een minuut, van begin tot het eind.quote:
Update: ik heb een weeën app gedownload. Nog niet gebruikt.
Hierna wordt het allemaal wat vager.
Ik wil op bed liggen, maar dat doet pijn, ik ga douchen: niets zo arelaxt als een warme douche. Ik loop rondjes, ik scheld, niets helpt. Er is geen enkele manier waarop ik deze weeën kan opvangen. Mijn man heeft het timen overgenomen terwijl ik door middel van dierengeluiden het begin en het einde van de wee probeer aan te geven. Op een gegeven moment vraag ik hoe het gaat: "Beetje matte wedstrijd, nog niet gescoord" krijg ik te horen. Nee, eikel, met de weeën. “Oh. Ja je hebt ze om de twee minuten en ze houden een halve minuut aan, maar in de app staat dat je om de 4 minuten moet en dat ze dan een minuut aan moeten houden, dus het gaat niet goed, hoor!" Ik bijt hem toe dat het geen vaststaande wetenschap is en dat hij nu de verloskundige moet bellen. Want als dit de eerste 2 cm zijn en de volgende 8 cm nog heftiger worden, ik dit dierengeluidenspel liever in het ziekenhuis doe.quote:
Kleur was goed. De weeën zijn begonnen. Pittig. Topictitel:
De verloskundige hoort gelukkig dat het serieus is en is er supersnel (rond 23:00u). Ze meet mijn ontsluiting en zegt dat als we nog naar het ziekenhuis willen we nu wegmoeten, want ik zit op 8 cm. Ik word snel aangekleed en ik ben opgelucht. Het is dus niet heel gek dat het heel arelaxt is, maar ik vind het nu opeens wel goed te doen. Mijn man rent naar buiten om de auto te halen, terwijl ik met de vk naar buiten strompel. Midden op straat krijg ik een wee en ik voel dat ze komt.
De verloskundige vraagt of ik wel naar het ziekenhuis wil, want dat gaat nog wel zo'n 20 minuten duren. Ik weet dat we dat niet meer gaan halen en besluit het thuis te doen. Ik word er heel rustig van. Ze komt er aan en het gaat niet lang meer duren!
Weer boven word ik op mijn knieën voor de bank gezet met m’n ellebogen erop en krijg de instructie niet te persen maar een beetje te wiegen tot de verloskundige en mijn man alles hebben klaargezet. Op een gegeven moment is het niet meer te houden. Ik mag beginnen met persen (23:50u), terwijl er over mijn hoofd nog handdoeken, celstofmatjes worden aangegeven. Hier ergens komt ook de kraamhulp binnen. Ik bedenk (tijdens het persen) dat deze hele bevalling me heel erg meegevallen is. Een uur een weeënstorm niet op kunnen vangen is natuurlijk vervelend, maar als het 8 cm oplevert, hoor je mij niet klagen.
Twintig minuten na het groene licht voor persen wordt Marie geboren. Tussen mijn benen op de grond ligt een bloot mensje (met dikke armpjes!). Ik vind het zo bizar. Hier hebben we 9 maanden naar toe geleefd en nu begint het pas echt. Dit gevoel is niet te beschrijven. Ik til haar van de grond en hou haar stevig tegen mij aan. Mijn alles.
Mijn man zit voor mij op de bank en na een paar minuten wil ik haar Rafiki-stylo aan hem geven. Hoor ik uit drie monden tegelijk "Nee! Nee!" Het kind zat natuurlijk nog gewoon aan de navelstreng en de placenta nog in mij
Je alles !
Wat een snelle, maar volgens mij hele fijne bevalling Limoentje! Mooi hoe je realiseerde dat ze eraan kwam en dat je het ziekenhuis niet meer ging halen. Marietje
Bla, ook zo'n mooi verhaal! Hoe mooi dat je nu zowel een ks als een natuurlijke bevalling hebt gedaan, stoere vrouw En je hebt Floor
! Wat een snelle, maar volgens mij hele fijne bevalling Limoentje! Mooi hoe je realiseerde dat ze eraan kwam en dat je het ziekenhuis niet meer ging halen. Marietje
Bla, ook zo'n mooi verhaal! Hoe mooi dat je nu zowel een ks als een natuurlijke bevalling hebt gedaan, stoere vrouw
En je hebt Floor
Tjonge Limone! Wat een snelheid
En wat fijn dat het relatief is meegevallen! Wat een mentale omschakeling ook ineens...
Nogmaals proficiat!
En wat fijn dat het relatief is meegevallen! Wat een mentale omschakeling ook ineens...
Nogmaals proficiat!
Oh Limoentje wat mooi! Je alles Rafiki-stylo
Bla nu pas lees ik ook jouw verhaal wat pittig maar wat fijn dat je het zelf hebt kunnen doen!
Rafiki-stylo Bla nu pas lees ik ook jouw verhaal wat pittig maar wat fijn dat je het zelf hebt kunnen doen!
Ohhh *snif* Wat mooi Limone! Klinkt als een superfijne bevalling. Je lieve Marietje gewoon heel onverwacht thuis geboren Ik krijg er gewoon helemaal zin van om zelf ook weer te bevallen Bevallen 
, maar die eerste momenten
Wat mooi Limone! Klinkt als een superfijne bevalling. Je lieve Marietje gewoon heel onverwacht thuis geboren Ik krijg er gewoon helemaal zin van om zelf ook weer te bevallen Bevallen , maar die eerste momenten Mannenquote:Op een gegeven moment vraag ik hoe het gaat: "Beetje matte wedstrijd, nog niet gescoord" krijg ik te horen.
Ik zit hier op m'n werk met tranen in m'n ogen.
Prachtig verhaal Limone, doe mij ook maar zo'n bevalling
Prachtig verhaal Limone, doe mij ook maar zo'n bevalling
Ook ik had moeite om geen traantje te laten. Wat een mooi verhaal Limone Van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter!
Van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter!
Mooi Limone! Dat je wist dat ze eraan kwam en het gewoon heel relaxt thuis ging doen.
En ik moest heel hard lachen om je dierengeluidenspel en Rafiki-style
Had je net nog even de Lion King gekeken toevallig?!
En ik moest heel hard lachen om je dierengeluidenspel en Rafiki-style
Had je net nog even de Lion King gekeken toevallig?!
Heel mooi Limone, wat vlot en voorspoedig! Ik word er bijna jaloers van.
Bla, heftig, maar... you did it!
Bla, heftig, maar... you did it!
Limone jeutje wat een snelheid idd!! en als je dat doet voor 8 cm met zoveel voorwerk, daar wil ik ook wel voor tekenen zeg oke ik zal het niet te hard zeggen
En wat heerlijk beschreven geweldig! Hihi dat laatste stukje ook ik moest hardop lachen
en als je dat doet voor 8 cm met zoveel voorwerk, daar wil ik ook wel voor tekenen zeg oke ik zal het niet te hard zeggenEn wat heerlijk beschreven
geweldig! Hihi dat laatste stukje ook ik moest hardop lachen
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Beter laat dan nooit mijn verhaal.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat lief van Ean zeg En verder is het weer een gekkenhuis geweest die zwangerschap van jou. Wat fijn dat ze nu allebei gezond en wel lekker bij jullie zijn.
En verder is het weer een gekkenhuis geweest die zwangerschap van jou. Wat fijn dat ze nu allebei gezond en wel lekker bij jullie zijn.
Pff FR, het blijft ongelofelijk wat een zware, gecompliceerde zwangerschappen je achter de rug hebt zeg. Goed dat je vriend heeft doorgedrukt en jullie op tijd naar het ziekenhuis zijn gegaan!
En Ean is toch een schatje Hoe lief ze doet voor haar zusje!
En Ean is toch een schatje
Hoe lief ze doet voor haar zusje!
De reactie van EAN
Maar wel weer heftig FR. Goed dat je vriend toch naar het ziekenhuis heeft gebeld.
Maar wel weer heftig FR. Goed dat je vriend toch naar het ziekenhuis heeft gebeld.
Heftig FR. Wel fijn dat je er een soort 'rust' bij had omdat je het al verwacht had. Wat lief van Ean.
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |