Bevallingsverhalen deel 17

Belle, je hebt mijn droombevalling beleefd. Wow.

Belle, ik krijg kippenvel en tranen van je verhaal. Prachtig! Wat mooi dat je vader er zo voor je was en dat hij voelde dat je Christophe nodig had. En wat mooi dat je zo kon vertrouwen op je eigen lichaam.

Belle, ik heb ademloos zitten lezen. Wat mooi en ontroerend! Dank je wel voor het delen .

Belle wauw

Wat bijzonder Bellelena! Volgens mij ben je professioneel bevaller Ook heel speciaal dat je ouders erbij waren. Wat kunnen bevallingen toch van elkaar verschillen dan he. De jouw komt voor mijn gevoel heel dicht bij ' hoe het zou moeten zijn'

wow Belle wat een mooie bevalling!!

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 10:50 schreef Aventura het volgende:
Wat bijzonder Bellelena! Volgens mij ben je professioneel bevaller Ook heel speciaal dat je ouders erbij waren. Wat kunnen bevallingen toch van elkaar verschillen dan he. De jouw komt voor mijn gevoel heel dicht bij ' hoe het zou moeten zijn'

Dit vind ik ook, het is zé natuurlijk. _{Maar als ik eraan denk dat ik dat zou moeten doen krijg ik het al benauwd! Doe mij maar de makkelijkste weg met ruggenprik en een verloskundige die tussen je benen loert}

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 11:06 schreef Suikertante het volgende:

[..]

Dit vind ik ook, het is zé natuurlijk. _{Maar als ik eraan denk dat ik dat zou moeten doen krijg ik het al benauwd! Doe mij maar de makkelijkste weg met ruggenprik en een verloskundige die tussen je benen loert}

Waarom is dat? Gewoon nieuwsgierig hoor

Omdat je dan wel weet hoeveel cm je hebt, hoeveel je nog moet, dat iemand die er al duizend heeft gezien je bevestigt dat het goed gaat, dat ik meteen naar de OK kon toen ik ging bloeden, dat je stijgbeugels hebt om je tegen af te zetten, dat je weet dat er verlossing is in de vorm van pijnstilling.
Oftewel: vermeende controle. En zogenaamde zekerheid. Ik weet wel dat het er allebei niet echt is, maar het voelde wel zo.

Hier ook ziekenhuis, opwekkers en de hele rimram gehad. Ook ik dacht dat ik me in een ziekenhuis veiliger zou voelen. Maar nee. Dat bleek niet zo te zijn. Ik had geen regie (snap ik ook wel). Ik realiseer me trouwens ook wel dat een bevalling zoals die van Bellelena niet voor iedereen is weggelegd. Zo had ik een indicatie én bleek de baby een sterrenkijker te zijn. Dan kan je nog zo lekker in bad liggen, maar het kind komt er dan echt niet vanzelf uit. Dan is het goed dat je snel geholpen kan worden.

Dank voor de reacties!

Het is voor mij inderdaad de reden van deze keuze geweest om zo natuurlijk mogelijk te kunnen bevallen, ik wilde dat vertrouwen echt heel graag geven aan mijzelf, mijn lichaam en mijn kindje.
Natuurlijk besef ik mij heel goed dat het soms gewoon niet zo kan en ik heb daar ook altijd ergens rekening mee gehouden. Verder is het ook heel normaal dat iedereen het weer op een andere manier voelt, juist dat de mogelijkheden er zijn om daar je eigen keuzes in te maken vind ik dan heel erg mooi!

Daar zit ik dan, te sniffen achter de computer op m'n werk . Wat een heftige maar prachtige bevalling heb jij gehad belle! Echt heel mooi en knap dat je zoveel vertrouwen in je eigen lijf hebt durven hebben, denk niet dat ik het zou kunnen. Dat hebben jullie samen fantastisch gedaan

Ik neem ook alles voor waar aan wat ze dan zeggen in het zkh. Terwijl natuurlijk niet iedereen binnen een uur leegbloedt als de placenta niet meteen komt laat ik mak als een lammetje een vreemde kerel zijn arm in mijn baarmoeder steken. Aan de andere kant krijg je dan meteen ijzertabletten mee en alles en voel je je zo snel beter. Dat was op de natuurlijke weg vast ook wel gebeurd, maar langzamer. Ik vind dit dan toch prettiger.
Maar ik ben ook degene die geen bv wil geven omdat het me niet leuk en wel vermoeiend lijkt. Ik moest ook wennen aan mijn baby. Hoewel ik (met mijn angststoornis) tijdens de bevalling heel zen ben geweest de hele tijd. Dus ergens zit de oervrouw nog!

En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. _{Niet alleen op bevalgebied trouwens.}

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 11:25 schreef Suikertante het volgende:
Omdat je dan wel weet hoeveel cm je hebt, hoeveel je nog moet, dat iemand die er al duizend heeft gezien je bevestigt dat het goed gaat, dat ik meteen naar de OK kon toen ik ging bloeden, dat je stijgbeugels hebt om je tegen af te zetten, dat je weet dat er verlossing is in de vorm van pijnstilling.
Oftewel: vermeende controle. En zogenaamde zekerheid. Ik weet wel dat het er allebei niet echt is, maar het voelde wel zo.

Wat voor de een zekerheid is, is voor de ander juist een factor van onzekerheid. Vergelijk het met borstvoeding/flesvoeding. Sommige moeders kiezen voor flesvoeding omdat ze dan zeker weten wat erin gaat en met een borst kun je dat niet zien. Anderen kiezen voor borst juist omdat ze dan de zekerheid hebben dat ze zoveel mogelijk kunnen aanleggen en dan zeker zijn dat er 'voldoende' ingaat, voor hen is het vaste aantal cc's op een flesje juist een factor van onzekerheid.

Voor sommige vrouwen is het heel prettig om niets te weten over cm's en alleen maar mee te gaan in het moment, voor andere vrouwen is de wetenschap dat je nu op 7 cm zit bijvoorbeeld júist hetgene wat ervoor zorgt dat je de kracht in jezelf vindt om door te gaan.
Ik vind dat je jezelf tekort doet door er zo over te praten hoor je laat het nu net klinken alsof je keus voor een ziekenhuis een mindere keus was, dat is het in mijn ogen niet. Je bevalt het best daar waar je je veilig voelt en volledig kunt ontspannen, en precies dat is voor iedereen anders.

Gelukkig maar anders zaten we vanaf nu allemaal bij Belle in de badkuip

Ik probeer het altijd een beetje aan te kijken en in te schatten. De meeste vrouwen die actieve ondersteuning willen zoeken dat zelf wel op, oogcontact wordt gemaakt enz. Vrouwen die het goed doen, in hun element zijn en die een partner hebben die ze steunt, daar ga k ergens in een stil hoekje staan en kijk alleen maar toe. Zelfde met persen, als het vordert dan vordert het, als jij daarbij zuchtend op je kop wil staan terwijl ik in de hoek zit, be my guest. Andere vrouwen hebben wat meer actieve coaching nodig, ook goed.

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 11:36 schreef Suikertante het volgende:

En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. _{Niet alleen op bevalgebied trouwens.}

Ja en dat dus

Ik vind het prachtig om te lezen dat het helemaal gegaan is zoals je wilde of gehoopt had. Iedere vrouw verdient het om met zo'n gevoel terug te kunnen kijken op haar bevalling, op wat voor manier die dan ook geweest is. Een bevalling is een life-event en wat mij betreft zou het er een moeten zijn waar je met een beetje heimwee aan terugdenkt.

Mooi verwoord Mignonne! Ik sluit me er helemaal bij aan!
_{En volgens mij ben jij zo'n lieve en fijne vk}

Oja Zand, het was in een beval-bad! Die is extra diep zodat je buik goed onder water past. En lekker ruim, dus Christophe paste er ook makkelijk bij. Ik had de mazzel dat het bad hier in de badkamer paste, en dat (of zelfs doordat) we een open douche hebben. De doucheslang kon dus in het bad en we konden de hele tijd warm water aanvoeren waardoor het bad niet afkoelde en ik er al vroeg in kon gaan!
Het 'gewone' bad was er dus wel naast, en daar stond het klokje op de rand

Heel mooi bellelena en wat bijzonder ook van je ouders

Wow, Belle!
Hoewel het echt niets voor mij zou zijn, vind ik het een heel mooi verhaal om te lezen. De hypnose, het moment van aanpakken. Maar mijn God wat zou ik het heftig vinden. Ik kan me voorstellen dat je hier mooie herinneringen aan hebt, maar dat je het ook wel even hebt moeten verwerken.

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 11:42 schreef mignonne het volgende:

[..]

Wat voor de een zekerheid is, is voor de ander juist een factor van onzekerheid. Vergelijk het met borstvoeding/flesvoeding. Sommige moeders kiezen voor flesvoeding omdat ze dan zeker weten wat erin gaat en met een borst kun je dat niet zien. Anderen kiezen voor borst juist omdat ze dan de zekerheid hebben dat ze zoveel mogelijk kunnen aanleggen en dan zeker zijn dat er 'voldoende' ingaat, voor hen is het vaste aantal cc's op een flesje juist een factor van onzekerheid.

Voor sommige vrouwen is het heel prettig om niets te weten over cm's en alleen maar mee te gaan in het moment, voor andere vrouwen is de wetenschap dat je nu op 7 cm zit bijvoorbeeld júist hetgene wat ervoor zorgt dat je de kracht in jezelf vindt om door te gaan.
Ik vind dat je jezelf tekort doet door er zo over te praten hoor je laat het nu net klinken alsof je keus voor een ziekenhuis een mindere keus was, dat is het in mijn ogen niet. Je bevalt het best daar waar je je veilig voelt en volledig kunt ontspannen, en precies dat is voor iedereen anders.

Gelukkig maar anders zaten we vanaf nu allemaal bij Belle in de badkuip

Ik probeer het altijd een beetje aan te kijken en in te schatten. De meeste vrouwen die actieve ondersteuning willen zoeken dat zelf wel op, oogcontact wordt gemaakt enz. Vrouwen die het goed doen, in hun element zijn en die een partner hebben die ze steunt, daar ga k ergens in een stil hoekje staan en kijk alleen maar toe. Zelfde met persen, als het vordert dan vordert het, als jij daarbij zuchtend op je kop wil staan terwijl ik in de hoek zit, be my guest. Andere vrouwen hebben wat meer actieve coaching nodig, ook goed.

Prachtig verwoord, en van Suiker ook heel duidelijk!
Ik vind het zo interessant om alle verschillende standpunten hier te zien, en ik wens dat ook mijn bevalling zo'n mooie ervaring wordt, op welke manier dan ook.

Ja, zoals ik het vlak na mijn bevalling, en nog steeds treffend, omschreef: De bevalling was heel erg heftig en de geboorte was heel erg mooi

En verder dit:

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 11:44 schreef mignonne het volgende:

[..]

Ja en dat dus

Ik vind het prachtig om te lezen dat het helemaal gegaan is zoals je wilde of gehoopt had. Iedere vrouw verdient het om met zo'n gevoel terug te kunnen kijken op haar bevalling, op wat voor manier die dan ook geweest is. Een bevalling is een life-event en wat mij betreft zou het er een moeten zijn waar je met een beetje heimwee aan terugdenkt.

Ik kijk er ook zo op terug, het was en is echt een heel erg bijzondere ervaring waarvoor ik heel dankbaar ben dat ik het zo heb mee kunnen en mogen maken, zoals ik het zelf ook heel graag wilde!

Mignonne
Nu je het zo opschrijft heb ik weinig actieve coaching gehad eigenlijk, behalve tijdens het laatste stukje persen. Maar toen luisterde ik eigenlijk niet meer. Ik denk dat het weeën opvangen heel goed ging, maar dat was ook omdat ik verder alles kon loslaten omdat het wel geregeld werd. Dat andere mensen F en mijn vriend (en mij natuurlijk) in de gaten hielden vond ik heel fijn.

Nu ging ook alles wel écht op rolletjes. Als ze me na zeven uur hadden gezegd dat ik nog steeds op drie cm zou zitten zou dat natuurlijk heel anders zijn geweest. Misschien had ik het dan liever niet geweten. Maar daarover nadenken heeft niet zoveel zin. Ik ben heel tevreden met mijn bevalling en Belle duidelijk ook, terwijl ze echt tegenovergesteld waren! Behalve dat we allebei goed de yoga/hypnobirthing konden toepassen. Hoewel ik bij het woord regenboog-cd wel even mijn wenkbrouwen fronste . (daar kan belle vast om lachen )

quote:

Op donderdag 1 augustus 2013 11:36 schreef Suikertante het volgende:
Ik neem ook alles voor waar aan wat ze dan zeggen in het zkh. Terwijl natuurlijk niet iedereen binnen een uur leegbloedt als de placenta niet meteen komt laat ik mak als een lammetje een vreemde kerel zijn arm in mijn baarmoeder steken. Aan de andere kant krijg je dan meteen ijzertabletten mee en alles en voel je je zo snel beter. Dat was op de natuurlijke weg vast ook wel gebeurd, maar langzamer. Ik vind dit dan toch prettiger.
Maar ik ben ook degene die geen bv wil geven omdat het me niet leuk en wel vermoeiend lijkt. Ik moest ook wennen aan mijn baby. Hoewel ik (met mijn angststoornis) tijdens de bevalling heel zen ben geweest de hele tijd. Dus ergens zit de oervrouw nog!

En belle dat vind ik dus zo leuk aan jullie. Jullie hebben best vaak ideeën die afwijken van de standaard. Maar jullie hebben geen oogkleppen op en zijn ook heel geïnteresseerd in alle andere mensen en mogelijkheden. _{Niet alleen op bevalgebied trouwens.}

Dankjewel, dit is ook hoe ik hoop te zijn naar anderen toe! En ik vind dat trouwens ook zo tof aan jou/jullie, dat je openstaat voor andere visies (zoals de mijne )!

Wow. Echt, ik ben sprakeloos!
Wat een prachtige bevalling, wat heb je het mooi opgeschreven, hoe geweldig dat C. en je ouders zo'n rol hadden tijdens de bevalling en wat heb je een mooie dochter eraan overgehouden

Ik ben onder de indruk

Suiker, de regenboog cd is een meditatie waarbij je langs elke kleur gaat (Serieus, ik heb tijdens het typen daar in mijn schulpje al even om gelachen, dat ik wist dat (o.a.) jij daar ook om kon lachen als ik het in die bewoording zou laten staan ) Ik luisterde die heel vaak tijdens de zwangerschap, vooral aan het eind. En ik werd daardoor ook rustig van de stem van die mevrouw, tijdens de bevalling!