Bevallingsverhalen deel 17

hilz wat een verhaal zeg. Poeh petje af voor je.
loop jezelf nu niet voorbij he want anders komt die man met de hamer alsnog en dit keer niet om je buiten westen te krijgen voor een operatie.

Hilz, pfoeh Wat heb je een helse bevalling achter de rug! Gelukkig kan je er positief op terugkijken, maar neem nu wel tijd voor lichamelijk en geestelijk herstel. Sterke vrouw

Hilz jeetje wat een heftig verhaal!
Denk goed om jezelf!

Hilz wat vreselijk allemaal
Gelukkig is Olli wel heel leuk
Fijn dat je moeder helpt, lekker van genieten

Hill jeez Pff... verschrikkelijk zeg. Fijn dat het personeel (de meesten) iig aardig waren en je lekker een kamer voor jezelf had..

Hillz, wat een heftig verhaal zeg...dat Is de nachtmerrie van iedere vrouw...ks met gedeeltelijke verdoving.
Gelukkig kunnen jullie nu genieten van de kleine

Omdat ik al vanaf het begin van de zwangerschap fikse bloedingen heb,en ik al weken in en uit het ziekenhuis loop (met weeënremmers en longrijping) besluiten we gezamenlijk toch mij in te leiden met 37 wk precies, net als bij mijn voorgaande zwangerschap.
7:00 melden op verloskamers, eerst even checken of er überhaupt al ontsluiting is, of dat we toch moeten ballonnen/gellen/pillen. Gelukkig was er al 2CM, nog geen verstreken BMM maar de gyn kon gelijk mijn vliezen breken.
Stap 2, afwachten tot de weeën beginnen, en kijken of deze sterk genoeg zijn om eventueel door te zetten zonder infuus, aangezien ik de vorige keer veel te heftig op de weeënopwekkers reageerde..helaas vindt mevr. Gyn ze niet sterk genoeg en al gauw wordt het infuus aangesloten en tot 3 keer toe een stapje hoger gezet. De weeën zijn op dit moment al bijna niet meer te harden en ook ademhalen is lastig, ik voel me bijzonder bang omdat het pas 11 of 12 uur is, en het precies aanvoelde als mijn vorige bevalling (die vervolgens nog 6 uur lang zo doorging). Helse pijn, geen verdere vordering wbt ontsluiting, zelfs t randje BMM staat nog gewoon.
Ik vraag om een ruggenprik, en kan gelukkig al binnen drie kwartier terecht, op dit punt kan ik nog lachen en grapjes maken en de anesthesist grapt vrolijk mee, tot op het punt dat we allemaal de slappe lach hebben. Als de ruggenprik er in zit word ik teruggereden naar de verloskamers, ik ben zo euforisch en gelukkig , raad iedereen (ongeacht zwanger of niet) een ruggenprik aan op de gang, sla mijzelf voor mijn kop dat ik de vorige keer niet eerder mijn trots heb laten vallen, GENIETEN, man man man, nu snap ik inderdaad waarom al die domme wijven van t.v. zo makkelijk over hun bevalling praten.. in mijn beleving was mijn eerste natuurlijke bevalling, prima te doen, punt waarop je dood gaat, beval je. Bij mijn tweede bevalling wilde ik DOOD, urenlang, hyperventileren, huilen, huilen, mijzelf onderpissen.. :’)
Maar goed, ik deel dus ruggenprikken uit, zoals Oprah auto’s, ik kijk wat T.V. met vriendmeneer, eet wat snoepjes, post wat online.. ondertussen voel ik de weeën gelukkig wel, want de linkerkant werkt niet goed, dit vind ik erg prettig want zo krijg ik toch mijn bevalling mee, na toucheren blijk ik gelijk 4cm te hebben, in zeer korte tijd dus 2cm erbij zonder amper wat te voelen!
Ik val soms in slaap, ik voel de weeën ietsie beter om kwart over 4, gyn, stagaire en zuster komen langs om nogmaals te toucheren, 6cm en er staat nog steeds een randje! Stagaire voelt ook even en concludeert hetzelfde.
Ze lopen de kamer uit (16:30) en plots voel ik links een hele scherpe felle pijn, en nog eens.. en opeens WHOOMPP perswee. Ik kijk mijn vriend vol verbazing aan, gil ‘DRUK OP T ALARMKNOPJE!’ (aangezien ik mijn vorige 2 kindjes in 8 en 2! minuten eruit heb gewerkt) 5 over half 5 staat mijn kamer vol met zusters ,ze voelt, wow, van 6 naar 10 cm in nog geen 5 minuten! ik pers wat, 4 minuten later staat het hoofdje en ik maak laffe grapjes om te bewijzen dat je kan grappen met 10cm , en 10 over half 5, wordt het hoofdje geboren en dat kleine hoofdje begint gelijk te gillen , ze was er nog niet eens uit! Navelstreng werd om r nekje vandaan gehaald en hop, een heel klein glibberig meiske op mijn buik, ik vroeg nog ‘waar is de rest ! zo klein was ze Lucy Anna Sophie
45 cm en 2705 gram, en harder krijsen dan r grote broer en zus


gisteren was mijn UD


[ Bericht 0% gewijzigd door Kleurdoos op 14-09-2013 21:04:07 ]

KD Wat een verhaal! Ik zou idd ook iedereen een ruggenprik aanraden ja, gewoon zomaar he Fijn dat je deze bevalling wel hebt kunnen genieten! En jeutje, die laatste cm's gingen dan snel
Wat een dropje....

Het was een klein feestje hoor, zo maak ik er nog wel 4. Tegen deze bevalling zag ik erg op..
en nu voelde het bijna zoals bij Elin, de natuurlijke bevalling. en dat met een ruggenprik. raar gedoe hoor, inleiden

Ruggenprikken zijn lief Ik kan ze ook iedereen aanraden! (De eerste dan) wat een lief snoetje heeft ze! Dat onderlipje

Fijn dat je met een goed gevoel op je bevalling terugkijkt! En die foto's

Wat een leuk verhaal en die euforie zo herkenbaar

Mooi verhaal zo na een bizar lange aanloop. En een mooi meisje op de koop toe!

Enne, hechting en scheurloos, niets aan t handje aan mijn onderkantje

Wat fijn dat je zo positief kunt terugkijken KD! En hoera voor je onderkantje!

Wat een lief mooi meisje heb je gemaakt wel bizar dat ze meteen begon te gillen heb ik nog nooit eerder gehoord.

_{Volgende keer wil ik preventief een ruggenprik, nu was het te laat}

KD wat fijn dat je ditkeer toch een fijne bevalling hebt gehad ondanks het inleiden. En Lucy, wat is ze toch een mooierd!

Mooie foto's Kd! Mooi klein meisje.
Fijn dat je een goede bevalling hebt gehad.

Wat een schatje KD!
Fijn dat je zo op de bevalling kunt terugkijken

Ik vond de ruggeprik echt verschrikkelijk (infuus werd verkeerd geprikt, veel bloed verloren..ruggeprik 3x verkeerd gezet en was dus niet goed verdoofd + slechte begeleiding)
Maargoed buik en rugweeën en een weeënstorm zijn ook geen pretje.

KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?

Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto

quote:

Op zaterdag 14 september 2013 20:22 schreef Suikertante het volgende:
KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?

Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto

Waar moet ik tekenen om die man (m/v) z'n prijs te geven? Hemels inderdaad!

Mooi verhaal KD, prachtig resultaat ook

Ik wilde zeggen ik zou mijn eerstgeboren zoon offeren aan de ruggenprikuitvinder, maar dat is er misschien net over.

KD wat schrijf je enorm leuk
Fijn dat je met een goed gevoel op de bevalling kan terug kijken!

Opluchting KD, dat het deze keer gewoon wel zo ging als het de vorige keer ook had moeten gaan! Je mag trots zijn op jezelf! En wat is ze prachtig

ze is meer dan mooi <3

quote:

Op zaterdag 14 september 2013 20:22 schreef Suikertante het volgende:
KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?

Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto

ik wilde mn kind naar iedereen in die kamer vernoemen

quote:

Op zaterdag 14 september 2013 20:00 schreef Kleurdoos het volgende:
Enne, hechting en scheurloos, niets aan t handje aan mijn onderkantje

_{Ik las iets te vluchtig en de combinatie met je nick en scheurloos werd dus scheurdoos}

quote:

Op zaterdag 14 september 2013 20:22 schreef Suikertante het volgende:
KD jij sluit je wel even aan bij ons he, de vrouwen die meneer ruggenprik graag een Nobelprijs uit willen reiken?

Leuk om je verhaal te lezen, het klinkt als een fijne bevalling en de tweede foto

Ik teken de petitie meteen. En ga desnoods nog de barricade op voor meer handtekeningen.

geurdoos meurdoos pleurdoos zeurdoos

quote:

Op zaterdag 14 september 2013 22:48 schreef Kleurdoos het volgende:
geurdoos meurdoos pleurdoos zeurdoos

Is in elk geval beter dan scheurdoos lijkt me.

Meneer ruggenprik is wel fijn jah....
Ik voelde echt meteen niets meer (Maarja dat deed ik ervoor ook niet )

Klinkt als een fijne en snelle bevalling. Gefeliciteerd met je dochter! Wat een schatje, die 2e foto

Klinkt super, KD! Fijn dat het zo'n goede ervaring was! En die foto's

Hilz klinkt heftig zeg!
En je bent de tweede waarvan ik hoor die een keizersnee gehad heeft en alles (veel) gevoeld heeft (collega van me had een spoedkeizersner en de ruggeprik zat te laag, voelde niks vanaf haar bovenbenen naar beneden daarboven wel.. Was geen tijd om op nieuw te zetten)
Man-man-man wat lijkt me dat horror zeg..!


Fijn dat je herstel van de keizersnee wel voorspoedig gaat!

Zal binnenkort mijn verhaal ook hier neer zetten trouwens.

Kleurdoos wat fijn dat je zo positief terug kijkt op de bevalling (en ruggeprik) en wat ging het snel op het einde!

En het resultaat mag er natuurlijk ook wezen

Kd, klinkt goed..heb de ruggeprik op mijn verlanglijstje gezet
En wat een poppetje is het

Ok, héél lang verhaal vanwege de aanloop naar de bevalling dus in 2 delen gehakt.

Voor de tl;dr mensen: Hij is geboren .

SPOILER: De dagen ervoor

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER: De bevalling

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Zo, enorm lang verhaal , maar wel goed om van me af te schrijven.

Mooi verhaal Gotc, fijn dat je er positief op terugkijkt ondanks dat het heel heftig klinkt! En zooooooo'n knappe zoon wauw.

Mooi verhaal GotC! _{Ik moest ervan huilen} Wel heftig, zo'n heftige weeën voor 2 cm ontsluiting. En het idee dat hij daarom niet in wilde dalen al helemaal. Fijn dat je zo'n lieve mensen om je heen had!

Oh ja en je zoon is prachtig, zijn naam ook en zijn zwarte mutsje ook!

GotC wat een mooi verhaal _{ik moest ook huilen}. Fijn dat je het zo positief hebt ervaren en dat ze je zo goed begeleid hebben.
Die navelstreng is mijn grootste nachtmerrie... brrr.
Wat is T. mooi .

Wat een mooi verhaal Wat ik ook zo bijzonder vind is hoe het medisch personeel je bevallingservaring echt kan maken of breken. Jij beschrijft ook weer hoe sommige mensen je er doorheen hebben gesleept (bijv. die ass. die bij je bleef omdat je die vertrouwde toen Yur weg was met T.)..superbelangrijk volgens mij ook voor de hele verwerking van alles. Tenminste..zo ervaar ik het zelf wel als ik terugkijk op mijn bevalling.

Hier nog in tranen... Prachtig, GotC!

GotC wat een ontzettend mooi verhaal om te lezen. Je vertrouwen in het medisch personeel die je geen moment in de steek hebben gelaten Het was een lange aanloop maar ontzettend fijn dat je er zo goed op terug kunt kijken.

Oh Gotc, ik zit hier gewoon te huilen, prachtig

GotC wat meeslepend geschreven! Fijn dat je er zo op terug kan kijken en je goed begeleid bent . Gelukkig is alles goed afgelopen en heb je een prachtige zoon gekregen!

mooi GotC
_{ik weet gelijk over welke anesthesist je het hebt leuke dame is dat}
fijn dat je er, ondanks alles een goed gevoel aan over hebt gehouden, en je zoon is prachtig

Mooi verhaal. En wat eng van die navelstreng

Die eerste foto kan zo in een magazine! En het zwarte mutsje natuurlijk ook, wat een mooi kereltje. En wat weet je alles per minuut! Ik weet van elk uur als ze kwamen checken, daartussen gebeurde weinig..

Het is echt ongelooflijk hoe belangrijk fijn personeel is he? Ik ben het daar helemaal mee eens, mijn bevalling is echt gemaakt door het personeel

En een ruggenprik is een supercadeaupak

Wat een verhaal GotC, fijn dat je ondanks de heftigheid toch een goed gevoel er aan over hebt gehouden. Die foto's zijn echt prachtig. Ik vind vooral die OK foto heel mooi.

Wat een verhaal GotC. En dat je er zo positief op terug kunt kijken!

Wow GotC, wat ren verhaal! Fijn dat alles zo positief voelt. En je mini is een plaatje

Wat een verhaal gotc, gelukkig kijk je met een positief gevoel terug op deze heftige dagen. Wat een prachtig kereltje hebben jullie als resultaat.

GotC wat een mooi verhaal en wat een positiviteit! En wat een prachtig kereltje!

30 September
Na 4 weken voorweeën is het deze dag opvallend rustig in mijn buik.
Ik ben teleurgesteld, want morgenmiddag heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis
voor een uitgebreide echo + doppleronderzoek. Omdat haar groei weer leek af te vlakken.

Ik had daar niet zo veel zin meer in, omdat weer meer stress etc.

Op tijd ga in naar bed. En om 23:40 word ik wakker omdat het lijk alsof ik in mijn bed aan het plassen ben. Ik sta op en het stroomt er uit. Oke dit is geen plas maar vruchtwater.

1 Oktober
We bellen het ziekenhuis wat we moeten doen. En we moeten komen. Dus ik bel mijn vader, die ons naar het ziekenhuis brengt.
Daar word ik aan de ctg aangesloten. Haar hartslag vind ik wat vlak maar goed het kan zijn dat ze sliep.

Er word een bed in het rustkamertje erbij gezet, zodat mijn man nog wat kan slapen.

Dan word de electrode op haar hoofdje geplaatst, dat registreert makkelijker.
De gewone ctg moet ik namelijk vasthouden anders verliezen we contact.

Langzaam komen mijn weeën op gang alleen wordt er niks geregistreerd. Maar van slapen komt er niks bij mij, de weeën worden steeds sterker. Dit ziet de verloskundige ook en gaat toucheren
3cm en bmm is verweekt. Rond half 7 worden we naar de verloskamer gebracht.

Met de ctg gaat het niet zo goed, ik moet op mijn linker zij gaan liggen dat is beter voor de baby.
Er word een ander ctg apparaat gehaald daar kan meer mee gemeten worden.
Word schijnbaar niet vaak gebruikt. De weeën worden steeds sterker, maar niet echt regelmatig.
Meestal 2 achter elkaar en dan even rustig.

Tijdens de weeën dip haar hartslag erg. Er moet een gyn komen voor een onderzoek. Ik moet huilen dit gaat niet goed. Ik vraag om pijnstilling want ik ben zo moe. Maar dat mag niet omdat het met haar slecht gaat. Ze halen dan bloed uit S. haar hoofdje om te kijken of ze het nog goed heeft in mijn buik. Dit is een naar onderzoek. Er word een soort koker ingebracht zodat de bij het hoofdje kunnen.
Dan wordt er geprikt. En moet het in een apparaatje getest worden.

Er is erg duidelijk te marken dat dit niet vaak gedaan word. Het wordt steeds zenuwachtiger in de verloskamer. De meting is goed. Er wordt besloten om na een half uur weer te kijken hoe het gaat. Ik heb dan 4 cm ontsluiting. In de tussentijd moet ik proberen mijn weeën zelf aan te geven door op zo'n ctg rondje te drukken. Want nu met echte weeën wordt er nog niks geregistreerd.

Ik krijg ook zuurstof op. De meting na een half uur is nog hetzelfde maar de gyn besluit dat het zo niet meer gaat en het een keizersnede word. Ontsluiting is nog steeds maar 4 cm.

Krijg iets voor mijn maag en iets tegen de weeën in mijn infuus. Dan gaan we snel naar beneden.
We moeten even wachten voordat we naar binnen kunnen. Daar is de gyn niet erg blij mee. Ik ook niet trouwens want de weeën gaan gewoon door op het harde ok bed.

Een assistent vraagt of de baby niet gemonitord moet worden, maar dat heeft geen zin, want het ging al slecht en dat wordt ook niet beter zegt ie.

Dan kunnen we de ok binnen en komt de ruggenprik, hemels direct zijn de weeën weg.
Via de lampen volg ik wat er allemaal gebeurd ik vond het erg interessant.
Ze wordt geboren en zet het gelijk op een huilen. Toen werd ik zelf ook emotioneel.
Het is 10:15 en ze is geboren. Haar navelstreng zat 2x strak rond haar nek, daardoor had ze het zo moeilijk.

Haar apagar is 10 ze doet het gewoon goed. Als ik klaar ben gaat ze mee met mij naar de uitslaapkamer in de couveuse. Dit had ik niet verwacht, maar is wel erg fijn. Daar krijg ik nog een spuit omdat mijn bloeddruk nogal laag blijft en ik me erg duf/moe voel.

Dan mogen we naar boven en zijn we met zijn 3en samen.

En net als bij Gotc een naar de groeiecho’s. Ze is 2810 gram bij 48 cm. Ze is niet groot maar echt niet heel klein ofzo.

GotC klinkt idd als een heftige bevalling maar fijn dat het personeel goed voor je zorgde, dat maakt het idd een stuk fijner

En Bubseltje fijn dat het bij jou ook allemaal goed is gekomen uiteindelijk..

Die navelstrengen om die nekjes, het zou verboden moeten worden!

Ook al zo heftig met navelstreng om de nek Bubseltje. Maar wat een mooie foto

Bubsel ook al zo'n indrukwekkend verhaal met een mooi meisje als resultaat. Vind de navelstreng om het nekje altijd zo eng.

Bubs, wat een gelijkenis tussen onze ervaringen! Vreselijk dat de navelstreng ook om het nekje zat.. Vond en vind het echt een eng idee.. maar wat heb je een mooi meisje

Bubs wat een enge bevalling ook. Maar die foto

Wat een superschattige foto, bubseltje. Wel een vrij heftige bevalling idd. Dat krasje op het hoofd kreeg ik (of ja, baby) ook. _{4 x} . Dat wordt in 't ziekenhuis wel vrij regelmatig gedaan hoor. Maar comfortabel en ontspannen is anders ja

Mooi meisje heb je!

GotC wat heftig! Wel fijn dat je zulke goede begeleiding had. En wat een mooierd
Bubs ook al zo eng met die navelstreng! Gelukkig is het goed gegaan en is je mooie meisje er

Hier ook een krasje op zn hoofd. Heeft ie nog wekenlang een korstje van gehad trouwens. Doen ze daar nou trouwens een sensortje in? Of zijn dat twee aparte dingen?

Bedankt voor het delen van de mooie foto's

En idd, wat stom van die groeiecho's.

Jeetje bubs, ook al zo'n heftig verhaal.
Maar wat een mooi meisje!

gotc en bubs heftige verhalen.
Een navelstreng om het nekje was een van mijn grootste angsten. Maar jullie prachtige wondertjes zijn er.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2013 19:30 schreef GotC het volgende:
Bubs, wat een gelijkenis tussen onze ervaringen! Vreselijk dat de navelstreng ook om het nekje zat.. Vond en vind het echt een eng idee.. maar wat heb je een mooi meisje

Het lijkt idd erg op elkaar. die foto's van T. en jullie met z'n 3tjes

Volgens mij zijn die krasjes van het onderzoek?

Hoi iedereen!

Ik ben nieuw hier maar lurkte al een tijdje mee op fok! Ik wou ook graag mijn verhaal doen.

Ik was 13 juli uitgerekend, ik had de dagen ervoor al dat het flink rommelde. Op 11 juli had ik zo vaak zware krampen dat ik dacht dat het eindelijk begonnen was! Maar ik zag de dagen voorbij sluipen..

Op mijn uitgerekende datum voelde ik mij niks anders, ben nog gezellig op bezoek geweest bij mijn schoonouders, heb een mooi canvasje geschilderd voor op de kinderkamer en heb nog een partytent opgebouwd met mijn vriend
Toen ik 1 dag overtijd was werd het toch iets zwaarder, ik lag vaak op het kraambed te rusten (Ik zou thuis bevallen) Toen ik dacht dat het niet gekker kon brak onze gordijnstok s'avonds (precies waar het kraambed stond) Ik sloot maar vrede met het feit dat de hele buurt kon meegenieten als het zou beginnen. Mijn vriend haastte zich nog naar de Karwei om een nieuw gordijnstok te halen.

Toen ik s'avonds naar bed ging kon ik haast niet slapen van de pijn maar het was me toch gelukt om een beetje te kunnen slapen. Ik droomde nog dat ik meedeed aan bevallingsexperiment. Ik stond op een rijtje met allemaal andere vrouwen die moesten bevallen. De procedure ging als volgt: Elke vrouw moest een glijbaan opklimmen om vervolgens in dat krappe stukje bovenaan te zitten en daar met de benen gesloten te bevallen Toen het mijn beurt was zat ik daar bovenaan, ik had zoveel pijn en ik kon maar niet persen..Ik werd gillend wakker (Het was toen 4 uur in de ochtend) Ik zag dat ik mijn bed had ondergebloed. Ik probeerde op te staan en het bloed stroomde langs mijn benen, ben naar de wc gestrompeld en heb daar een bloedstolsel van ong 15 cm omtrek uitgeplast

Mijn vriend belde de verloskundige en ik telde mijn weeën, ik had ze om de 5 min dus ik was er helemaal klaar voor dat het zou beginnen. Toen de verloskundige kwam zakte de weeën af, hij deed een controle en ik had geen ontsluiting..ook waren mijn vliezen nog niet gebroken. Uit voorzorg ivm het bloedverlies zijn we naar het ziekenhuis gestuurd.
Toen we eenmaal in het ziekenhuis aankwamen waren de weeën al verdwenen. Ik werd naar de verloskamer gebracht en er was nog steeds geen ontsluiting te vinden. Rond half 6 werd ik weer gecheckt, de verloskundige keek mij aan en zei de verlossende woorden: "Je hebt 2 cm ontsluiting"

De uren die daarop volgen waren rustig, ik dacht nog "als dit DE weeën zijn waar iedereen het over heeft dan valt het mij reuze mee " Rond 10 uur werd ik weer gecheckt, de situatie was niet veranderd. Ze hadden het besluit genomen om mijn vliezen te breken en weeënopwekkers te geven. Na de hele ritsrats lag ik daar met allemaal draadjes en slangentjes. De weeën werden steeds zwaarder, zo zwaar dat ipv dat ik de handen van mijn vriend fijnkneep dat ik wou dat hij mijn handen fijnkneep om een beetje afleiding te hebben. Ik had ondertussen zo'n honger maar ik mocht niks ivm het bloedverlies snachts. Ik was compleet uitgeput, op een gegeven moment viel ik weg.. zoals ik had begrepen kregen ze mij haast niet meer wakker. Mijn lichaam schakelde zich gewoon uit van de pijn. Rond half 1 kwam de arts langs en vertelde hij dat ik een ruggenprik mocht. Ik aarzelde niet en zei direct "ja!!" Ik weet nog dat er een hele knappe stageloper bij was die angstig naar mij zat te kijken Ik met al mijn charmes probeerde nog naar hem te lachen maar verdomme die weeën waren erg! Wat hij zag was natuurlijk een uitgebluste vrouw met uitgelopen make-up en rechtopstaand haar die op moord uit was.

Ik gaf me helemaal over toen ik de prik kreeg, WAT EEN HEERLIJK GEVOEL Eindelijk kon ik de wereld weer wat aan Rond half 2 voelde ik de weeën weer op z'n ergst, weer schakelde mijn lichaam uit en opnieuw kreeg ik een extra dosis van de ruggenprik. Rond 10 voor 3 deden ze een check..hoopvol bleef ik wachten "2 cm mevrouw, misschien net 3 cm" Vanaf daar was ik er helemaal klaar mee en ben ik gaan slapen, ik werd 4 uur wakker en ik had het gevoel dat ik naar de wc moest. Ik piepte een zuster op en zei dat ik nummer 2 moest Zij dacht wat anders en haalde de verloskundige erbij..nou was het enorm druk op de verlosafdeling dus het duurde tot half 5.

De check werd gedaan en.."Je hebt volledige ontsluiting " Ze keek wat verbaasd omdat het in een uur gevorderd was naar 10 cm. "Je mag persen! " Ik huilde van blijdschap en heb al mijn kracht erin gegooid. Ik ben altijd stil als ik pijn heb maar hier heb ik wel even gegild. En terecht want 17.04 kwam hij ter wereld een stevig gezond kereltje (4430 gram en 55 cm) Ze legden hem bij me en ik dacht nog: "Wat is hij warm! Mijn kindje!!!"

Gek genoeg was ik niet ingescheurd of ingeknipt Daar was ik heeeeel blij mee want ik vind hechten eng. Wel kreeg ik een halfuur daarna een katheter omdat ik 1,2 L in mijn blaas had..ik kon niet meer plassen.

Hij is nu bijna 4 maanden en ik ben zo trots! Mijn kleine beer..ik ben stapelgek op hem. De pijn ben ik allang vergeten..

Mooi verhaal bushok. Wat een verademing moet die ruggenprik zijn geweest.

Super mooi verhaal Bushok. Wat een genot dan de ruggeprik..

Hihi dankjulliewel! Ja die ruggenprik was een geschenk uit de hemel. Ik zou ook niet weten hoe ik de pijn moest verdragen als ik thuis zou bevallen Was ergens ook wel blij dat ik in het ziekenhuis was toen, het kraambed van de thuiszorg paste niet in ons piepkleine huisje dus had mijn vriend zijn oude houten 1 pers bed in elkaar geschroefd en gelijmd Ik weet nog dat toen de verloskundige de check deed snachts dat het bed bijna begaf van het gewicht hahahaha

Waauw bushok, indrukwekkend verhaal. En idd een flinke beer!

quote:

Op vrijdag 8 november 2013 14:31 schreef Hilzillah het volgende:
Waauw bushok, indrukwekkend verhaal. En idd een flinke beer!

Dankje

Ik TVP maar even, kan ik me wat beter inleven later. En gefeliciteerd natuurlijk iedereen hier.

Mijn verhaal dan ook maar
Sommige details zijn al wat vervaagd, maar in grote lijnen klopt het zo

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ooh bla wat herkenbaar! Ook bij mij werkte de ruggenprik op het eind niet meer en die druk op het bekken
Ook ik was het niet zo vergeten en riep hier, nooit meer! Wat viel het tegen. Maar het slijt. Heel gemeen van de natuur want dan trap je er weer in maar het vervaagd hoe heftig het was.

Ik vind je stoer! Een ks en een natuurlijke bevalling mee gemaakt. Petje af en gefeliciteerd

Gefeliciteerd Bla!
Had je trouwens niet aan kunnen geven dat je de stagiaire er niet meer bij wilde hebben, of was je daar niet toe in staat?

Ja ik merk wel dat het na een paar dagen al wat vervaagd..maar toch verbaasd het me hoeveel indruk het op me gemaakt heeft. Hebb het idee dat ik vooral daarom ook veel emotioneler ben als bij mijn eerste toendertijd.

En thnx

Nou ja dat had ik aan kunne n geven...maar dat vindt ik dan ook weer sneu..ze was nl verder wel echt heel lief

Ik dacht even een samenvattinkje te schrijven van de bevalling, maar dat lukt helemaal niet! Elk detail is Heel Belangrijk voor het hele verhaal. Terwijl ‘tijd’ dat weer niet is, gelukkig heb ik nog wel een paar keer gepost. :’)

Ik heb al een hele week voorwerk. Van lichte krampen tot echte weeën. Het voorwerk is voornamelijk ’s avonds en als ik de volgende ochtend geradbraakt wakker word, is het verdwenen. Ik ben er wel een beetje klaar mee. Met zwanger zijn en met die slapeloze nachten. Uit pure wanhoop doe ik op donderdag aan de weeënopwekking: op de yogabal zitten, wandelen, en –voor volk en vaderland – seks. Gevolg: voorwerk ‘s nachts en ’s ochtends kapot, maar geen aanstaande bevalling.

Mijn vader komt brunchen en als hij weg is, ga ik maar in bed uitzendinggemist kijken omdat ik zo’n buikpijn heb. Zou dit het dan zijn? Eindelijk? Ik val toch in slaap en als ik wakker word, is het weer verdwenen.

Totdat 's avonds..

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 18:43 schreef Limone het volgende:
Uh oh! Dat waren mijn vliezen..





Ik heb wat opgevangen in een potje en het is een beetje troebel en heeft de kleur van donkere urine. In de luier die ik nu aan heb ( ) is het zo goed als kleurloos.. Toch maar even de vk bellen hè?

Ok, de vliezen breken dus zo rond half zeven, vrijdagavond. Ik sta net op van de bank om met mijn man weekboodschappen te gaan doen. Geen *knap* of *pang*, maar gewoon *splash* en als ik op mijn hand blaas nog meer en als ik buk en als ik loop en als ik op de wc ga zitten. We krijgen er een beetje de slappe lach van en omdat ik voor de rest geen weeën heb, besluit mijn man toch nog de boodschappen te gaan doen en roti te halen.

Helder schijnt een nogal relatief begrip te zijn in de wereld van het vruchtwater, dus ik bel de verloskundige en die zegt dat ze deze avond nog wel even komt kijken, maar aan de hand van mijn beschrijving maakt ze zich geen zorgen.

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 19:05 schreef Limone het volgende:


_{nog geen weeën dus}

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 19:50 schreef Limone het volgende:
Update: ik heb een weeën app gedownload. Nog niet gebruikt.

Mijn man komt thuis, we eten roti, hij doet de kaarsjes aan en dimt het licht. Om acht uur voel ik zo een eerste krampje. Een wee, is dit een wee? Enthousiast begin ik te puffen zoals geleerd op de cursus en spring onder de douche en scheer mijn oksels. Mijn benen doe ik wel bij de volgende wee. De verloskundige belt aan net als ik sta af te drogen. Half naakt sta ik haar te woord. Omdat er nog niet echt iets gaande is, is dit wel een beetje akward. Ze checkt het vruchtwater, mijn bloeddruk en het hartje van de baby en zegt: “misschien zien we elkaar vannacht en anders in de loop van dit weekend wel”. Ze is nog niet weg of ik krijg een behoorlijke wee. Ik time 'm op mijn app en hij duurt een minuut, van begin tot het eind.

Hierna wordt het allemaal wat vager.

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 21:16 schreef Limone het volgende:
Kleur was goed. De weeën zijn begonnen. Pittig. Topictitel:

Ik wil op bed liggen, maar dat doet pijn, ik ga douchen: niets zo arelaxt als een warme douche. Ik loop rondjes, ik scheld, niets helpt. Er is geen enkele manier waarop ik deze weeën kan opvangen. Mijn man heeft het timen overgenomen terwijl ik door middel van dierengeluiden het begin en het einde van de wee probeer aan te geven. Op een gegeven moment vraag ik hoe het gaat: "Beetje matte wedstrijd, nog niet gescoord" krijg ik te horen. Nee, eikel, met de weeën. “Oh. Ja je hebt ze om de twee minuten en ze houden een halve minuut aan, maar in de app staat dat je om de 4 minuten moet en dat ze dan een minuut aan moeten houden, dus het gaat niet goed, hoor!" Ik bijt hem toe dat het geen vaststaande wetenschap is en dat hij nu de verloskundige moet bellen. Want als dit de eerste 2 cm zijn en de volgende 8 cm nog heftiger worden, ik dit dierengeluidenspel liever in het ziekenhuis doe.

De verloskundige hoort gelukkig dat het serieus is en is er supersnel (rond 23:00u). Ze meet mijn ontsluiting en zegt dat als we nog naar het ziekenhuis willen we nu wegmoeten, want ik zit op 8 cm. Ik word snel aangekleed en ik ben opgelucht. Het is dus niet heel gek dat het heel arelaxt is, maar ik vind het nu opeens wel goed te doen. Mijn man rent naar buiten om de auto te halen, terwijl ik met de vk naar buiten strompel. Midden op straat krijg ik een wee en ik voel dat ze komt.
De verloskundige vraagt of ik wel naar het ziekenhuis wil, want dat gaat nog wel zo'n 20 minuten duren. Ik weet dat we dat niet meer gaan halen en besluit het thuis te doen. Ik word er heel rustig van. Ze komt er aan en het gaat niet lang meer duren!

Weer boven word ik op mijn knieën voor de bank gezet met m’n ellebogen erop en krijg de instructie niet te persen maar een beetje te wiegen tot de verloskundige en mijn man alles hebben klaargezet. Op een gegeven moment is het niet meer te houden. Ik mag beginnen met persen (23:50u), terwijl er over mijn hoofd nog handdoeken, celstofmatjes worden aangegeven. Hier ergens komt ook de kraamhulp binnen. Ik bedenk (tijdens het persen) dat deze hele bevalling me heel erg meegevallen is. Een uur een weeënstorm niet op kunnen vangen is natuurlijk vervelend, maar als het 8 cm oplevert, hoor je mij niet klagen.

Twintig minuten na het groene licht voor persen wordt Marie geboren. Tussen mijn benen op de grond ligt een bloot mensje (met dikke armpjes!). Ik vind het zo bizar. Hier hebben we 9 maanden naar toe geleefd en nu begint het pas echt. Dit gevoel is niet te beschrijven. Ik til haar van de grond en hou haar stevig tegen mij aan. Mijn alles.

_{Mijn man zit voor mij op de bank en na een paar minuten wil ik haar Rafiki-stylo aan hem geven. Hoor ik uit drie monden tegelijk "Nee! Nee!" Het kind zat natuurlijk nog gewoon aan de navelstreng en de placenta nog in mij}

Je alles !

Wat een snelle, maar volgens mij hele fijne bevalling Limoentje! Mooi hoe je realiseerde dat ze eraan kwam en dat je het ziekenhuis niet meer ging halen. Marietje


Bla, ook zo'n mooi verhaal! Hoe mooi dat je nu zowel een ks als een natuurlijke bevalling hebt gedaan, stoere vrouw En je hebt Floor

Mooi Limone Ook hier nog gefeliciteerd met Marie!

Tjonge Limone! Wat een snelheid
En wat fijn dat het relatief is meegevallen! Wat een mentale omschakeling ook ineens...
Nogmaals proficiat!

Wat een mooie verhalen weer.

Wat een snelheid Limone. Klinkt als een mooie bevalling zo

och wat mooi limone <3

Limone, wauw

Oh Limoentje wat mooi! Je alles _Rafiki-stylo

Bla nu pas lees ik ook jouw verhaal wat pittig maar wat fijn dat je het zelf hebt kunnen doen!

Ohhh *snif* Wat mooi Limone! Klinkt als een superfijne bevalling. Je lieve Marietje gewoon heel onverwacht thuis geboren Ik krijg er gewoon helemaal zin van om zelf ook weer te bevallen Bevallen , maar die eerste momenten

quote:

Op een gegeven moment vraag ik hoe het gaat: "Beetje matte wedstrijd, nog niet gescoord" krijg ik te horen.

Mannen

Limone, dat klinkt als een fijne bevalling!

Ja hoor, ik moest een snik Limone

Ik zit hier op m'n werk met tranen in m'n ogen.
Prachtig verhaal Limone, doe mij ook maar zo'n bevalling

Wauw limone

Ook ik had moeite om geen traantje te laten. Wat een mooi verhaal Limone Van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter!

Mooi Limone! Dat je wist dat ze eraan kwam en het gewoon heel relaxt thuis ging doen.

En ik moest heel hard lachen om je dierengeluidenspel en Rafiki-style
Had je net nog even de Lion King gekeken toevallig?!

Limone klinkt als een goede bevalling en je man

Bushokje een beer van een jongen gekregen maar het is je goed afgegaan.
Bla een ks en een natuurlijke bevalling goed gedaan.

Heel mooi Limone, wat vlot en voorspoedig! Ik word er bijna jaloers van.

Bla, heftig, maar... you did it!

Limone wat snel!! Ondanks de matte wedstrijd een fijne bevalling

Bla! Heavy stuff! YOU DID IT!

Limone jeutje wat een snelheid idd!! en als je dat doet voor 8 cm met zoveel voorwerk, daar wil ik ook wel voor tekenen zeg _{oke ik zal het niet te hard zeggen}
En wat heerlijk beschreven geweldig! Hihi dat laatste stukje ook ik moest hardop lachen

Beter laat dan nooit mijn verhaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat lief van Ean zeg En verder is het weer een gekkenhuis geweest die zwangerschap van jou. Wat fijn dat ze nu allebei gezond en wel lekker bij jullie zijn.

Pff FR, het blijft ongelofelijk wat een zware, gecompliceerde zwangerschappen je achter de rug hebt zeg. Goed dat je vriend heeft doorgedrukt en jullie op tijd naar het ziekenhuis zijn gegaan!
En Ean is toch een schatje Hoe lief ze doet voor haar zusje!

Ean

De reactie van EAN
Maar wel weer heftig FR. Goed dat je vriend toch naar het ziekenhuis heeft gebeld.

Wat een heftige bevalling
Die reactie van Ean

Heftig FR. Wel fijn dat je er een soort 'rust' bij had omdat je het al verwacht had. Wat lief van Ean.