Depressie & Angst #33

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 17:58 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Dat kan ik ook niet zo goed, maar toch is het me gelukt om dingen te doen die mij een beetje gelukkig maken. Helemaal uit m'n dak gaan zal ik nooit doen, maar als je een grijns op mijn gezicht ziet, dan kun je er vanuit gaan dat op dat moment het vrij goed met me gaat

En ik krijg dus een glimlach als ik andere mensen help. En daar wil ik vanaf . Gewoon met een sociale stakker of vreemdeling de kroeg in en zorgen dat hij aan het eind van de nacht/begin van de ochtend echt zo'n grote glimlach op zijn gezicht heeft. Of dat hij met een dame eindigt. En dat je ziet dat zo'n figuur echt een schok door z'n hersens heeft gehad Supermooi Soms heb je als mens maar een klein beetje zelfvertrouwen nodig om flinke stappen vooruit te maken.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 17:58 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik snap het idealiseren zelf ook niet hoor. En ik bedoel inderdaad naar buitengaan. En doelde ook op dat men aan de ene kant wel klaagt van sociaal isolement (met name de mensen die daar sinds de pubertijd last van hebben) en dan bijv. na lang aandringen wel naar een studentenvereniging gaan, op een sport zitten en vrijwilligerswerk doen. Maar dat het dan 'nog niet lukt'. Weet niet of je me begrijpt Veel van dit soort mensen zijn een kei in het overanalyseren van zichzelf, maar wanneer puntje bij paaltje komt doen ze het niet.

ja precies, wat vooral opvalt is dat ze zoveel "in hun hoofd" zitten. Herken het ten dele wel maar kan vrij goed rationaliseren dus sla daar niet zo snel in door. Ik snap ook niet zo goed wat zou moeten "lukken" want het is toch juist iets om trots op te zijn dat je überhaupt uit huis gaat en ergens in participeert? Het zijn vaak mensen die enorm streng voor zichzelf (en anderen) zijn. Dat van dat "te" relaxte herken ik ook wel, dat oefent aantrekkingskracht uit op mensen terwijl ik het zelf soms juist als een last ervaar dat ik niet wat gestructureerder ben

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:03 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

En ik krijg dus een glimlach als ik andere mensen help. En daar wil ik vanaf . Gewoon met een sociale stakker of vreemdeling de kroeg in en zorgen dat hij aan het eind van de nacht/begin van de ochtend echt zo'n grote glimlach op zijn gezicht heeft. Of dat hij met een dame eindigt. En dat je ziet dat zo'n figuur echt een schok door z'n hersens heeft gehad Supermooi Soms heb je als mens maar een klein beetje zelfvertrouwen nodig om flinke stappen vooruit te maken.

Krijg je ook wel eens een glimlach van iets wat je voor jezelf doet?

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:00 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dat is waar. Maar soms helpt het ook wel tijdens een feestje, net die ene schop qua zelf vertrouwen wat je soms nodig hebt van een goede vriend die daar geen last van heeft.

Daar heb je gelijk in! Die schoppen worden nu ook wel uitgedeeld overigens, ik schrik ervan hoe positief sommige mensen over me denken. Klinkt gek, want ik vind dat eigenwaarde enz uit jezelf moet komen en je het niet moet ontlenen aan een ander, maar het helpt wél

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:04 schreef eefje801 het volgende:

[..]

Krijg je ook wel eens een glimlach van iets wat je voor jezelf doet?

Ik moet vooral om mezelf lachen als ik stom zit te flirten.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 17:58 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik snap het idealiseren zelf ook niet hoor. En ik bedoel inderdaad naar buitengaan. En doelde ook op dat men aan de ene kant wel klaagt van sociaal isolement (met name de mensen die daar sinds de pubertijd last van hebben) en dan bijv. na lang aandringen wel naar een studentenvereniging gaan, op een sport zitten en vrijwilligerswerk doen. Maar dat het dan 'nog niet lukt'. Weet niet of je me begrijpt Veel van dit soort mensen zijn een kei in het overanalyseren van zichzelf, maar wanneer puntje bij paaltje komt doen ze het niet.

Dat is inderdaad wat heel erg opvalt.
Ook bijvoorbeeld bij een Benzin, alles willen analyseren en overal een theoretische oplossing uit een boekje voor willen hebben.
Maar zo werkt het leven niet, hulpverleners en dergelijke kunnen je nog zo veel kennis en handvaten aanreiken, uiteindelijk zal je het zelf moeten doen.

Zeg maar gewoon dat ik dat doe, want dit leest heel onprettig. Dat dat gebeurt is waarschijnlijk onderdeel van de stoornis waar ik het eerder over had.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:15 schreef Comp_Lex het volgende:
Zeg maar gewoon dat ik dat doe, want dit leest heel onprettig. Dat dat gebeurt is waarschijnlijk onderdeel van de stoornis waar ik het eerder over had.

Het heeft niet altijd betrekking op jou hé, Lex. Is een algemeen verhaal en op iedereen van toepassing die wel eens angst voor iets heeft. En op sommigen wat meer.

Ik heb hier ook een tijdje meegepost toen ik heel erge angst had om in een auto mee te rijden na een ongeluk. Dat is ook zo'n voorbeeld, het enige dat me langzaam helpt om dit te verbeteren is toch steeds weer in die auto stappen Dat is de essentie van het voorbeeld hierboven.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:04 schreef eefje801 het volgende:

[..]

Krijg je ook wel eens een glimlach van iets wat je voor jezelf doet?

En daar hebben we mijn probleem. Ik doe zelden iets voormezelf. Laatste keer dat ik echt wat voor mij zelf deed was mijn oost-europa trip. En daar kreeg ik wel een glimlach van. Dat was echt het moment dat ik in bed zitten zo zat was dat ik binnen 48h ergens in een onbekend huis honderden kilometers verder van huis zat. Ik laat mijn plezier teveel van anderen afhangen. En dit komt uit het gegeven dat ik best een kuttige jeugd heb gehad maar daar goed ben uitgekomen, en dus anderen wil 'redden'.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 17:51 schreef eefje801 het volgende:

[..]

ha ha echt? Gewoon lekkere sufkuttige dingen, doe je die nooit?

Voor mij: Bios, vrienden thuis bezoeken, koken voor iemand, grote wandelingen maken in de natuur, fotograferen, muziek maken, (duur)sporten zoals zwemmen en fietsen, familie bezoeken, tuinieren op mijn balkon, kleding maken, tekenen, een hele dag reserveren en eten bestellen om een serie uit te kijken, reizen, een stad bekijken, museum, uitgebreid inkopen doen op de markt, een (gratis) cursus volgen aan de Open Universiteit, fokken en even "niksen"

Ik moet meer van dit soort dingen hebben waar ik echt van kan genieten. Ik irriteer me namelijk aan mijn eigen sufkuttige dingen

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:08 schreef Royco1 het volgende:

[..]

Dat is inderdaad wat heel erg opvalt.
Ook bijvoorbeeld bij een Benzin, alles willen analyseren en overal een theoretische oplossing uit een boekje voor willen hebben.
Maar zo werkt het leven niet, hulpverleners en dergelijke kunnen je nog zo veel kennis en handvaten aanreiken, uiteindelijk zal je het zelf moeten doen.

Eens. Er is een verschil tussen ergens heen gaan, de verwachting dat het dan beter gaat, en dat het ook echt beter gaat.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:20 schreef eefje801 het volgende:

[..]

Het heeft niet altijd betrekking op jou hé, Lex. Is een algemeen verhaal en op iedereen van toepassing die wel eens angst voor iets heeft. En op sommigen wat meer.

Ik heb hier ook een tijdje meegepost toen ik heel erge angst had om in een auto mee te rijden na een ongeluk. Dat is ook zo'n voorbeeld, het enige dat me langzaam helpt om dit te verbeteren is toch steeds weer in die auto stappen Dat is de essentie van het voorbeeld hierboven.

Er wordt altijd gezegd dat ik dat doe, maar nu wordt er gepost zonder mij direct te noemen (sport, studentenvereniging, een Benzin, overanalyseren, etc). Ik word beschreven terwijl ik niet genoemd word, maar wel gewoon meelees.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:26 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Er wordt altijd gezegd dat ik dat doe, maar nu wordt er gepost zonder mij direct te noemen (sport, studentenvereniging, een Benzin, overanalyseren, etc). Ik word beschreven terwijl ik niet genoemd word, maar wel gewoon meelees.

Dan haal je er dus voor jezelf wat uit. Daar hoef je niet voor genoemd te worden hoor, dat gaat zo ook wel

sitting_elfling (quote was wat te lang) ook ik heb een (vroege) jeugd gehad met kuttige dingen maar mede dankzij fijne mensen om me heen ook leren dealen ermee en die houdt geen verband meer met wie ik nu ben, behalve dat ik misschien wat eerder heb geleerd hoe hard het leven kan zijn en ook hoe mooi het kan zijn. Daardoor kan ik juist ook zo goed van kleine dingen genieten denk ik. Ik zou af en toe juist méér voor mezelf moeten willen maar vind het op het moment nog wel even prima zo, in ieder geval is het steeds minder belangrijk wat een ander vindt en hangt het steeds minder van een ander af. Dus herken me wel een beetje in je verhaal.

Waarom erger je je precies aan de "sufkuttige" dingen in je leven? Waarom zou je daarvan niet mogen genieten dan, moet het groots en meeslepend zijn? Kan me voorstellen dat zo'n trip heel goed kan werken ja, en ook het feit dat je alleen weg gaat vind ik best stoer eerlijk gezegd.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:26 schreef eefje801 het volgende:

[..]

Dan haal je er dus voor jezelf wat uit. Daar hoef je niet voor genoemd te worden hoor, dat gaat zo ook wel

Het voelt als roddelen terwijl ik er zelf bij sta. Dat deden mensen op de middelbare school ook. Ik heb daar een pesthekel aan.
Laat maar verder zitten.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:08 schreef Royco1 het volgende:

[..]

Dat is inderdaad wat heel erg opvalt.
Ook bijvoorbeeld bij een Benzin, alles willen analyseren en overal een theoretische oplossing uit een boekje voor willen hebben.
Maar zo werkt het leven niet, hulpverleners en dergelijke kunnen je nog zo veel kennis en handvaten aanreiken, uiteindelijk zal je het zelf moeten doen.

Benzin is wel een erg extreem geval. Die wil gelukkig zijn, maar in een dusdanige mate dat hij het als een walhalla ziet bijna. . Hij zou ook moeten accepteren dat het leven niet alleen maar leuk is.

En inderdaad, hij zal het zelf moeten doen!

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:26 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Er wordt altijd gezegd dat ik dat doe, maar nu wordt er gepost zonder mij direct te noemen (sport, studentenvereniging, een Benzin, overanalyseren, etc). Ik word beschreven terwijl ik niet genoemd word, maar wel gewoon meelees.

Ik bedoelde het niet als een aanval op iemand maar gewoon in het algemeen. Ik haal Benzin aan omdat de meeste hier denk ik wel zijn topics kennen en ik vrij veel DM verkeer met hem heb gehad.
En Benzin zit bijvoorbeeld gewoon heel erg zichzelf in de weg. Hij is intelligenter dan de gemiddelde persoon, en daardoor heeft hij ook de neiging om dingen heel erg theoretisch te bekijken en te willen oplossen. Heeft heel erg het idee dat hij kan leren om zijn eigen hulpverlener te zijn. Want als je iets aan je auto hebt dan kun je dat toch ook opzoeken en met het juiste gereedschap zelf maken.

Maar het leven werkt zo niet, daarvoor zijn er te veel variabelen.
Er is niet 1 kant en klare oplossing voor angst problemen en depressies.
Het is niet simpel een sheetje volgen if .... then .....
Je hebt te maken met mensen, en gevoelens. Iedereen is uniek.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:42 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

En zijn situatie is natuurlijk ook weer uniek.

Eerlijk gezegd hoop ik dat al die elende hem bespaard zal blijven, maar het lijkt er op dat eerder het tegenovergestelde zal gaan gebeuren.
Jammer, want ik gun hem dat zeker niet.

Ik ben er inderdaad bang voor. Zeker omdat de enige optie voor hem geen optie is, maar hij zit inmiddels zo ver met zichzelf in de knoop dat wij , of hijzelf het echt niet meer gaat oplossen.
En gun het hem echt dat ie gelukkig gaat worden.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:26 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Er wordt altijd gezegd dat ik dat doe, maar nu wordt er gepost zonder mij direct te noemen (sport, studentenvereniging, een Benzin, overanalyseren, etc). Ik word beschreven terwijl ik niet genoemd word, maar wel gewoon meelees.

Jij voelt je aangesproken. Dat is niet ons probleem en lijkt mij juist een van de zaken waar jij aan moet werken. Als ik vond dat je het slecht deed had ik je dat wel verteld. En je weet dat dat niet het geval is.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:32 schreef eefje801 het volgende:
sitting_elfling (quote was wat te lang) ook ik heb een (vroege) jeugd gehad met kuttige dingen maar mede dankzij fijne mensen om me heen ook leren dealen ermee en die houdt geen verband meer met wie ik nu ben, behalve dat ik misschien wat eerder heb geleerd hoe hard het leven kan zijn en ook hoe mooi het kan zijn. Daardoor kan ik juist ook zo goed van kleine dingen genieten denk ik. Ik zou af en toe juist méér voor mezelf moeten willen maar vind het op het moment nog wel even prima zo, in ieder geval is het steeds minder belangrijk wat een ander vindt en hangt het steeds minder van een ander af. Dus herken me wel een beetje in je verhaal.

Waarom erger je je precies aan de "sufkuttige" dingen in je leven? Waarom zou je daarvan niet mogen genieten dan, moet het groots en meeslepend zijn? Kan me voorstellen dat zo'n trip heel goed kan werken ja, en ook het feit dat je alleen weg gaat vind ik best stoer eerlijk gezegd.

Ik erger me er aan, omdat ik er niet van kan genieten. Ik doe het wel, maar genieten lukt niet. Ik ben meer zo'n beetje van de automatische piloot. DIe kleine dingen, de supermarkt, een film pakken, het doet me niks. En dat het me niks doet, daar baal ik van. Ik vind het zelfs soms stront irritant .

En zo'n trip heeft dan wel bijv. het desgewenste shock effect. Ik vind dat 'butterfly' effect echt fantastisch. Je weet s'ochtens nog niet wat je gaat doen en 48h later zit je lepeltje lepeltje met een mooie dame ergens in een wildvreemd huis en verliefd als een stel jonge honden door de stad te lopen . Terwijl het allemaal begon met een simpele ontmoeting waar je op dat moment nog niet bij stil stond wat het allemaal teweeg kon brengen. Dat is wel waar ik van kan genieten in het leven. En dan moest ze weg met de bus en dan zit te janken omdat ze weggaat terwijl je haar 48h daarvoor nog helemaal niet kende . En dan loop je terug door het centrum van die stad en denk je echt, wtf gebeurde er nu toch weer .

Alleen, niet gepland, weggaan is gewoon enorm confronterend. Ik heb het idee dat je jezelf echt zo goed leert kennen. In the middle of nowhere, geen idee waar je gaat pitten, het is donker. En wat zullen we doen? Dan komen je inner gevoelens toch echt wel naar buiten. En ik kan dan vanmezelf genieten als ik de rustheid zelf blijf . Dat vind ik dan wel weer een uitdaging. Omdat ik weet dat ik mezelf echt test. Klinkt misschien wat raar

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:44 schreef Royco1 het volgende:

[..]

Ik ben er inderdaad bang voor. Zeker omdat de enige optie voor hem geen optie is, maar hij zit inmiddels zo ver met zichzelf in de knoop dat wij , of hijzelf het echt niet meer gaat oplossen.
En gun het hem echt dat ie gelukkig gaat worden.

En toch heb ik het idee als hij een schop onder zijn kont krijgt, dat het bij hem ook gaat lukken. Dit bedoel ik niet negatief, maar heb het idee bij Benzin de 'handjes vasthouden' methode niet gaat werken.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 19:13 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Jij voelt je aangesproken. Dat is niet ons probleem en lijkt mij juist een van de zaken waar jij aan moet werken. Als ik vond dat je het slecht deed had ik je dat wel verteld. En je weet dat dat niet het geval is.

Ja, de beschrijving was exact en daarom dacht ik dat je het alleen over mij had, maar ik had het verkeerd. Excuus bij deze. Je mag trouwens mij gerust noemen in een post als je wel mij bedoelt of mensen zoals ik.

quote:

Ik erger me er aan, omdat ik er niet van kan genieten. Ik doe het wel, maar genieten lukt niet. Ik ben meer zo'n beetje van de automatische piloot. DIe kleine dingen, de supermarkt, een film pakken, het doet me niks. En dat het me niks doet, daar baal ik van. Ik vind het zelfs soms stront irritant .

Dat doet me ook niks eigenlijk. Het is onderdeel van mijn problemen. Ik kan ook niet goed genieten van dingen waarvan een gemiddeld persoon wel geniet. Het is ook al weer eeuwen geleden dat ik naar de bios ben geweest.

quote:

En zo'n trip heeft dan wel bijv. het desgewenste shock effect. Ik vind dat 'butterfly' effect echt fantastisch. Je weet s'ochtens nog niet wat je gaat doen en 48h later zit je lepeltje lepeltje met een mooie dame ergens in een wildvreemd huis en verliefd als een stel jonge honden door de stad te lopen . Terwijl het allemaal begon met een simpele ontmoeting waar je op dat moment nog niet bij stil stond wat het allemaal teweeg kon brengen. Dat is wel waar ik van kan genieten in het leven. En dan moest ze weg met de bus en dan zit te janken omdat ze weggaat terwijl je haar 48h daarvoor nog helemaal niet kende . En dan loop je terug door het centrum van die stad en denk je echt, wtf gebeurde er nu toch weer .

Ik vind jou echt heel dapper. Wat jij gedaan hebt durf ik helemaal niet. Wat voor jou naar het buitenland gaan is, is voor mij naar de studentenvereniging gaan en naar een Fok meet gaan. Daar word ik al nerveus van.

quote:

Alleen, niet gepland, weggaan is gewoon enorm confronterend. Ik heb het idee dat je jezelf echt zo goed leert kennen. In the middle of nowhere, geen idee waar je gaat pitten, het is donker. En wat zullen we doen? Dan komen je inner gevoelens toch echt wel naar buiten. En ik kan dan vanmezelf genieten als ik de rustheid zelf blijf . Dat vind ik dan wel weer een uitdaging. Omdat ik weet dat ik mezelf echt test. Klinkt misschien wat raar

Ik denk dat je heel erg op zoek bent naar het lekkere gevoel. Kan dat kloppen?

Een paar aardige dagen gehad hier, alleen de nachten willen nog niet zo goed. Ik neem al een aantal dagen geen slaapmedicatie meer in, dus zie het elke ochtend 4 á 5 uur worden.
Jammer, maar goed... Het beïnvloedt m'n stemming niet

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 17:21 schreef eefje801 het volgende:

[..]

Je hebt overal een excuus voor lijkt het wel Dan zal er op korte termijn ook niet zoveel veranderen, snap je?

Nee tuurlijk niet, juist uitvinden waar je wel wat mee hebt En als je down bent vind je over het algemeen niet zoveel dingen leuk, zolang je je realiseert dat dit aan je gemoedstoestand ligt en niet aan het feit dat je daadwerkelijk niks leuk vindt om te doen ben je al een heel eind.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 17:19 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Uitvinden kost energie die ik niet heb.
Moet ik dan dingen gaan ondernemen waarbij ik op voorhand al weet dat het niks is voor mij?

Stap 1: De energie krijgen om er weer iets van te maken, denk ik.

Waar ga ik dat in vinden?

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 18:03 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

En ik krijg dus een glimlach als ik andere mensen help. En daar wil ik vanaf .

Waarom wil je daar vanaf?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 14:54 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

[..]

Stap 1: De energie krijgen om er weer iets van te maken, denk ik.

Waar ga ik dat in vinden?

Dat weet jij toch het beste?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:16 schreef Gray het volgende:

Dat weet jij toch het beste?

De vorige keer had ik er gewoon schoon genoeg van..
Nu zal het allemaal wel... Dus nee... Ik moet er weer een beetje afkeer van krijgen oid.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:19 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

De vorige keer had ik er gewoon schoon genoeg van..
Nu zal het allemaal wel... Dus nee... Ik moet er weer een beetje afkeer van krijgen oid.

Schoon genoeg van je depressie? En daar wil je nu weer een afkeer van krijgen? En je denkt dat je dan plots wel wil beteren?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:38 schreef Gray het volgende:

[..]

Schoon genoeg van je depressie? En daar wil je nu weer een afkeer van krijgen? En je denkt dat je dan plots wel wil beteren?

Ja, ik denk dat als je ergens echt van af wilt dat dat wel redelijk de definitie is van willen beteren wat dat betreft?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:42 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Ja, ik denk dat als je ergens echt van af wilt dat dat wel redelijk de definitie is van willen beteren wat dat betreft?

Dus wat je eigenlijk zegt is dat je het nu wel prima vindt om depressief te zijn?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:45 schreef Gray het volgende:

[..]

Dus wat je eigenlijk zegt is dat je het nu wel prima vindt om depressief te zijn?

Nee ik vind het niet fijn...
Maar ehh... Heb niet genoeg kracht om het weg te duwen... Voel me een beetje ''verslagen'' wat dat betreft.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:47 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Nee ik vind het niet fijn...
Maar ehh... Heb niet genoeg kracht om het weg te duwen... Voel me een beetje ''verslagen'' wat dat betreft.

Herkende je de vorige keer een soort omslagpunt? Dat je jezelf toen een schop in de goede richting kon geven?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:52 schreef minthy het volgende:

[..]

Herkende je de vorige keer een soort omslagpunt? Dat je jezelf toen een schop in de goede richting kon geven?

Ja...
Naar de dokter - Psychiater - Pillen, de beuk erin.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:47 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Nee ik vind het niet fijn...
Maar ehh... Heb niet genoeg kracht om het weg te duwen... Voel me een beetje ''verslagen'' wat dat betreft.

Dan zwelg je er nog lekker in. Mmm, zelfmedelijden.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:53 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Ja...
Naar de dokter - Psychiater - Pillen, de beuk erin.

Zou je er nu weer op die manier uit kunnen komen of zit je nog niet op de bodem?

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:54 schreef Gray het volgende:

[..]

Dan zwelg je er nog lekker in. Mmm, zelfmedelijden.

Heerlijk.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:54 schreef minthy het volgende:

[..]

Zou je er nu weer op die manier uit kunnen komen of zit je nog niet op de bodem?

Denk dat allicht dat het is, dunno... Twordt wel steeds erger.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:57 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Denk dat allicht dat het is, dunno... Twordt wel steeds erger.

Tja. Dan is het afwachten tot je op de bodem knalt toch?
Of je onderneemt nu gewoon actie, dit lijkt me ook niet goed

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:59 schreef minthy het volgende:

[..]

Tja. Dan is het afwachten tot je op de bodem knalt toch?
Of je onderneemt nu gewoon actie, dit lijkt me ook niet goed

Tjah maar waar vindt men de motivatie er iets aan te doen als niks glanst en leuke dingen voelen als verplichtingen waar je helemaal geen zin in hebt omdat het allemaal energie kost.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:08 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Tjah maar waar vindt men de motivatie er iets aan te doen als niks glanst en leuke dingen voelen als verplichtingen waar je helemaal geen zin in hebt omdat het allemaal energie kost.

Maak een afspraak bij de huisarts, blijven hangen zoals je nu doet lost ook niks op.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:08 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Tjah maar waar vindt men de motivatie er iets aan te doen als niks glanst en leuke dingen voelen als verplichtingen waar je helemaal geen zin in hebt omdat het allemaal energie kost.

Niet. Dus waarom niet lekker volledig in die depressie duiken? Onderzoek het! Hoe ervaar je het, wanneer komt het op, en waarom? Is het gevoel, is het fysiek, is het beiden? Als je niet depressief wil zijn, waarom ben je het dan toch? Waarom zou je überhaupt op eigen initiatief kunnen genezen als je je gevoelens toch niet in de hand hebt?

Als alles zinloos lijkt, zelfs nietsdoen, dan maakt het geen verschil of je iets of niets doet. Dan maar iets; wie weet verandert dan nog iets.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:13 schreef Gray het volgende:

[..]

Niet. Dus waarom niet lekker volledig in die depressie duiken? Onderzoek het! Hoe ervaar je het, wanneer komt het op, en waarom? Is het gevoel, is het fysiek, is het beiden? Als je niet depressief wil zijn, waarom ben je het dan toch? Waarom zou je überhaupt op eigen initiatief kunnen genezen als je je gevoelens toch niet in de hand hebt?

Als alles zinloos lijkt, zelfs nietsdoen, dan maakt het geen verschil of je iets of niets doet. Dan maar iets; wie weet verandert dan nog iets.

Precies. Je hebt een keuze, altijd. Of je blijft in je huidige kloterige situatie hangen of je gaat jezelf een rotschop geven in de goede richting.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:10 schreef minthy het volgende:

[..]

Maak een afspraak bij de huisarts, blijven hangen zoals je nu doet lost ook niks op.

Ik heb die afspraak al en ben afgelopen donderdag bij psycho therapeut geweest.. Aanstaande dinsdag weer.. We liepen al uit, maar ze vond dat ik met een constructief probleem moest komen...
Ik heb geen aanwijsbare aanleiding ofzo verder voor deze klachten...

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:18 schreef minthy het volgende:

[..]

Precies. Je hebt een keuze, altijd. Of je blijft in je huidige kloterige situatie hangen of je gaat jezelf een rotschop geven in de goede richting.

Persoonlijk denk ik juist dat we geen keuze hebben en dat zodra dat duidelijk wordt voor 'onze geest', de pijn die gepaard gaat met de illusie van keuze vervaagt. Maar dat is wellicht wat filosofisch en niet heel handig in de praktijk, zoals vrijwel altijd het geval is met filosofie.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:19 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Ik heb die afspraak al en ben afgelopen donderdag bij psycho therapeut geweest.. Aanstaande dinsdag weer.. We liepen al uit, maar ze vond dat ik met een constructief probleem moest komen...
Ik heb geen aanwijsbare aanleiding ofzo verder voor deze klachten...

Ik denk dat de aanleiding op dit moment ook niet zo van belang is.

Waar stoor je je op het moment het meeste aan? Misschien dat we hier samen tot een probleemstelling kunnen komen, je weet maar nooit

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:24 schreef Gray het volgende:

[..]

Persoonlijk denk ik juist dat we geen keuze hebben en dat zodra dat duidelijk wordt voor 'onze geest', de pijn die gepaard gaat met de illusie van keuze vervaagt. Maar dat is wellicht wat filosofisch en niet heel handig in de praktijk, zoals vrijwel altijd het geval is met filosofie.

Ik hou dan ook niet zo van filosofie
Liever heb ik zoveel mogelijk concreet.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2013 19:36 schreef Comp_Lex het volgende:

Ik vind jou echt heel dapper. Wat jij gedaan hebt durf ik helemaal niet. Wat voor jou naar het buitenland gaan is, is voor mij naar de studentenvereniging gaan en naar een Fok meet gaan. Daar word ik al nerveus van.

Nogmaals.

Ik bereikte zo'n enorm dieptepunt na het breken van mijn relatie dat ik letterlijk niks meer deed. Letterlijk. Bed, thats it. Er kwam niks van terecht. Zolang je nog enigszins in staat bent om bepaalde activiteiten te doen, werk, sociale zaken, etc. Dan zit je mijn inziens niet geheel op een rock bottom. Mijn ex, heeft maanden lang op mij gehamerd wat voor een verschrikkelijk figuur ik wel niet was, niet te vertrouwen, zal nooit een goede vader worden, sociale issues etc. Op een gegeven moment ging ik dat echt geloven. En als je dan denkt dat degene die eerst met je wou trouwen, je kids wou hebben en al namen had bedacht en een trouw planning plots switched, dan denk je dat jij volledig verantwoordelijk bent voor alle fouten in de relatie. En dat bleef ze maar vertellen en vertellen...

Alle vreugd die ik ooit in heb leven heb gehad, alle hobbies, het deed me niks meer. Ik dacht dat ik nooit weer nieuwe mensen zou leren kennen. Ik dacht dat ik nooit weer een relatie zou krijgen, ik dacht dat ik nooit een betere dame zoals haar zou krijgen. Omdat ik geloofde in het plaatje waar zij mij in zag. De grote onbetrouwbare boeman .. die een ongelukkig kut leven gaat krijgen... Ze wist me te vertellen dat direct 1 dag nadat het uit was, dat ze kinderen wou hebben. Maarja, daar heb je 2 mensen voor nodig. .

Een koppeltje zien met kids? Een emotioneel nummer? Ik ging er keihard onder door. Ik kon geen energie kwijt uit dingen die ik deed. Iets kopen wat wij ooit samen hebben gegeten? Het voelde aan alsof een grote leugen en ik voelde alsof ik niks waard was. De reden waarom ik dit zeg, is omdat ik eigenlijk helemaal niet die trip wou maken. Lekker zaniken en zwelgen in zelf-medelijden is zo veel makkelijker. Maar dat soort mensen raken na verloop van tijd terecht in een sociaal isolement. Toen ik daar op het vliegveld zat in Eindhoven, denk jij dat ik daar zelf vertrouwen had? Absoluut niet. Ik moest elk blik zelfvertrouwen open trekken wat ik kon vinden om uberhaupt dat vliegtuig weer in te stappen. Couch surf bij vreemden? Ik zag dat niet zitten hoor ..

Opeens naar zo'n party hostel, feesten? Denk je dat ik dat wou? Zin in had? Allemaal van die feestgangers, mij niet gezien. Toch ben ik keihard wezen stappen tot een uur of 7 in de ochtend (en de dag er op weer..). Je moet er soms even door heen rammen. Go with the flow..

Ik ben daar zo veel mensen tegen gekomen, die confrontatie met jezelf is de beste leermeester. Stel ik zou in een sociaal isolement zitten dan zou ik naar iets toegaan, waar ik niet zo maar weg kan. Dat gevoel van, je kunt altijd weer terug. Dat is killing voor progressie.

Wanneer ik mensen zie met een sociaal isolement, die eenzaam zijn, geen vrienden hebben of geen relatie kunnen krijgen. En ze hebben geen persoonlijke stoornis, autisme ofzo, dan zie ik echt absoluut geen enkele reden waarom zo'n persoon nog zou klagen. Klinkt misschien bot, maar alleen zijn, success hebben en single zijn is echt een keuze.

Depressies en burnouts daar gelaten, dat zie ik als een andere tak van problemen.

quote:

Ik denk dat je heel erg op zoek bent naar het lekkere gevoel. Kan dat kloppen?

Persoonlijk denk ik dat ik op zoek ben naar innerlijke rust. Gewoon dat ik kan zitten en voelen alsof het hoofd echt leeg is. En dat ik niet externe factoren (sport, bios, feestjes, etc) moet gaan doen om interne problemen (eenzaamheid, geen doel, stress) probeer te verminderen. Want het voelt alsof ik me zelf voor de gek aan het houden ben.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 15:16 schreef Gray het volgende:

[..]

Waarom wil je daar vanaf?

Omdat dat een enorme magneet kan zijn voor mensen met persoonlijke stoornissen. En gezien de laatste mij er bijna volledig onder heeft gegooid, (of voor..) dat ik meer vanuit mezelf het leven moet zien. Het is mijn feestje, maar ik krijg plezier wanneer ik er anderen er van kan laten genieten. Dat klopt niet helemaal ...

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:24 schreef Gray het volgende:

[..]

Persoonlijk denk ik juist dat we geen keuze hebben en dat zodra dat duidelijk wordt voor 'onze geest', de pijn die gepaard gaat met de illusie van keuze vervaagt. Maar dat is wellicht wat filosofisch en niet heel handig in de praktijk, zoals vrijwel altijd het geval is met filosofie.

We hebben in die zin wel een keuze, want mensen die zich kut voelen daar over klagen, hebben dat toch echt aan hunzelf te danken. Gelukkigheid is in die zin een keuze.

Zwelgen in medelijden is echt een verschrikking. Je blijft er in plakken, je blijft maar lekker zaniken en jaar in jaar uit kom je verder van de maatschappij staan. Elk argument wat naar je wordt toegegooid bekvecht je weer terug. Het is nooit goed, het moet altijd net anders...

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:26 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Omdat dat een enorme magneet kan zijn voor mensen met persoonlijke stoornissen. En gezien de laatste mij er bijna volledig onder heeft gegooid, (of voor..) dat ik meer vanuit mezelf het leven moet zien. Het is mijn feestje, maar ik krijg plezier wanneer ik er anderen er van kan laten genieten. Dat klopt niet helemaal ...

Ah, op die fiets. Maar het hoeft niet erg te zijn om plezier te halen uit het helpen van anderen. Het kan juist brandstof zijn om meer te doen.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:30 schreef Gray het volgende:

[..]

Ah, op die fiets. Maar het hoeft niet erg te zijn om plezier te halen uit het helpen van anderen. Het kan juist brandstof zijn om meer te doen.

Het is helaas 1 van de zaken waar ik duidelijk aan moet werken volgens de 'peut'. Ik doe dingen voor een ander niet voor mezelf, dat omdat ik altijd alleen ben geweest in die zin dat ik van pleegouders naar pleegouders ben gegaan en geen broertjes/zusjes heb en geen goede relatie met de familie. Ik heb dus altijd het gevoel gehad dat ik me moest bewijzen.

Nu jaren later ben ik volledig clueless wat ik nu wil. Ik dacht rust in huisje boompje beestje te vinden. Ook niet dus . Ik haalde er altijd energie uit om andere mensen te helpen. Maar helaas zitten er ook emotionele vampiers tussen. Borderliners vallen in die categorie. Ik begrijp dat gedrag helaas niet.

Ik moet leren voor mezelf te leven. Ik. Meer selfish, meer ikke ikke ikke.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:30 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

We hebben in die zin wel een keuze, want mensen die zich kut voelen daar over klagen, hebben dat toch echt aan hunzelf te danken. Gelukkigheid is in die zin een keuze.

Neh. Je bepaalt evenmin wat voor gedachten je hersenen vormen als welke kant je haar op groeit, of hoe snel je hart klopt. Gevoelens bepaal je niet. Gedachten bepaal je niet. Keuzen bepaal je niet. De illusie daarvan is best vermakelijk wel, al niet altijd. We spelen als het ware alsof we onszelf zijn.

quote:

Zwelgen in medelijden is echt een verschrikking. Je blijft er in plakken, je blijft maar lekker zaniken en jaar in jaar uit kom je verder van de maatschappij staan. Elk argument wat naar je wordt toegegooid bekvecht je weer terug. Het is nooit goed, het moet altijd net anders...

En toch doen mensen het graag. Zo betalen we maf genoeg ook geld om angst aangejaagd te worden in de achtbaan, of te huilen bij een treurige film.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:39 schreef Gray het volgende:

[..]

Neh. Je bepaalt evenmin wat voor gedachten je hersenen vormen als welke kant je haar op groeit, of hoe snel je hart klopt. Gevoelens bepaal je niet. Gedachten bepaal je niet. Keuzen bepaal je niet. De illusie daarvan is best vermakelijk wel, al niet altijd. We spelen als het ware alsof we onszelf zijn.

Dat riedeltje hoorde ik ook vandaag tijdens een wandeling waar ik een luisterboek van Watts op had. The nature of conciousness. Wat ik daar wel uit op merkte dat we wel degelijk een vinger in de pap hebben qua leven.

quote:

En toch doen mensen het graag. Zo betalen we maf genoeg ook geld om angst aangejaagd te worden in de achtbaan, of te huilen bij een treurige film.

Laat ik het andersom vragen, doe jij het graag? Of wat vindt jij er van als anderen het doen?

Je hoort namelijk nog wel eens van gasten die na jarenlang zwelgen, dat ze er spijt van hebben dat ze die jaren van hun leven hebben vergooid.

quote:

Op zondag 26 mei 2013 16:37 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Het is helaas 1 van de zaken waar ik duidelijk aan moet werken volgens de 'peut'. Ik doe dingen voor een ander niet voor mezelf, dat omdat ik altijd alleen ben geweest in die zin dat ik van pleegouders naar pleegouders ben gegaan en geen broertjes/zusjes heb en geen goede relatie met de familie. Ik heb dus altijd het gevoel gehad dat ik me moest bewijzen.

Als je er zelf aan onder door gaat, dan moet je er idd mee ophouden.

quote:

Nu jaren later ben ik volledig clueless wat ik nu wil. Ik dacht rust in huisje boompje beestje te vinden. Ook niet dus . Ik haalde er altijd energie uit om andere mensen te helpen. Maar helaas zitten er ook emotionele vampiers tussen. Borderliners vallen in die categorie. Ik begrijp dat gedrag helaas niet.

Die zijn redelijk paradoxaal idd.

quote:

Ik moet leren voor mezelf te leven. Ik. Meer selfish, meer ikke ikke ikke.

Als bankier zal het je vast goed doen. Maar zorg dan wel weer dat anderen er niet op achteruit gaan.