Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Maar wat nu als die patronen je nu al niet gelukkig maken? Is dat niet enorm rampzalig? Dan houd je in wezen aan iets vast wat al kut is, maar je wil het niet los laten omdat het toch nog enige vorm van ritme is?quote:Op zondag 28 april 2013 21:21 schreef Catnip het volgende:
[..]
Ik vind het juist heel erg fijn. Zonder patroon of structuur kan ik niet leven. Daar word ik nog erger depri van.
Wat houdt je tegen? Wil jij het omdat jij het wil of omdat anderen het hebben en jij denkt dat dit ook zo hoort?quote:Op zondag 28 april 2013 21:23 schreef suus78 het volgende:
[..]
Tsja het zijn dingen die ik ook graag wil. Ik wil ook iemand tegen komen waar ik speciaal voor ben, die met me wil samen wonen en die kinderen met me wil krijgen. Ik wil nu ook eindelijk mijn studie eens afronden en een leuke, interessante baan vinden ipv. maar te blijven hobbelen. Ik wil ook een leuke, hechte vriendengroep die er voor je is als het nodig is etc. En ja..als je ziet dat anderen dit wel hebben en daar van genieten, dan word ik daar wel depri van.
Ik heb al gesproken met de studieadviseur en ik ga al naar een psycholoog. Verder ben ik ook bij verenigingen gegaan. Hoe is dat geen (begin aan) een oplossing voor mijn probleem?quote:Op zondag 28 april 2013 21:25 schreef sitting_elfling het volgende:
Immense voldoening uit het werken aan een oplossing? Ik heb je nog niet specifiek zien werken aan een oplossing voor je eigen persoonlijke problemen.
Waarom?quote:Problemen willen oplossen zoals de economische crisis zijn misschien interessant, maar enorm kansloos omdat je daar nul effect op zult hebben.
Nee, omdat ik het wil. Wat houdt me tegen? Nou het feit dat ik inmiddels 23 ben en nooit verder ben gekomen dan wat gescharrel. Mijn studie loopt niet lekker, maar dat komt ook doordat ik last heb van psychoses. Ik ben heel erg onzeker geworden de laatste jaren, ik denk altijd dat anderen het wel beter zullen weten/kunnen. Niet echt handig als ik straks serieus moet gaan solliciteren. Vrienden maken vind ik op dit moment erg moeilijk. Ben op sociaal gebied ook erg onzeker geworden. Vind het moeilijk om met mensen te klikken. Bovendien zijn de meeste contacten erg oppervlakkig/vluchtig.quote:Op zondag 28 april 2013 21:34 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar wat nu als die patronen je nu al niet gelukkig maken? Is dat niet enorm rampzalig? Dan houd je in wezen aan iets vast wat al kut is, maar je wil het niet los laten omdat het toch nog enige vorm van ritme is?
[..]
Wat houdt je tegen? Wil jij het omdat jij het wil of omdat anderen het hebben en jij denkt dat dit ook zo hoort?
Oke, een begin. Maar thats about it. Verder dan dat wil ik het ook niet noemen.quote:Op zondag 28 april 2013 21:37 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ik heb al gesproken met de studieadviseur en ik ga al naar een psycholoog. Verder ben ik ook bij verenigingen gegaan. Hoe is dat geen (begin aan) een oplossing voor mijn probleem?
Omdat je in je eentje de wereld economie niet gaat veranderen. Rutte heeft zelfs niet eens een vinger in de pap. Het is leuk, meedenken aan dit soort problemen, zelfs op Nederlandse of misschien provenciaalse schaal maar het effect is zo enorm klein. Kansloos. En believe, ik had het ook liever anders gezien, ik werk zelf in die financiele sector.quote:Waarom?
Is dat een probleem? Ik ken mensen die alleen maar oppervlakkige contacten hebben. Die vinden dat fantastisch. Ik heb het zelf ook hoor, voor mijn gevoel heb ik liever diepere contacten maar giet er een liter alcohol of ergens in een leuk restaurant met een aantal buddies en dan is dat oppervlakkige geneuzel fantastisch.quote:Op zondag 28 april 2013 21:41 schreef suus78 het volgende:
Bovendien zijn de meeste contacten erg oppervlakkig/vluchtig.
Ik weet niet waarom ik het niet kan los laten. Maar ik heb een houvast nodig..een soort doel of iets dergelijks. Dus eigenlijk weet ik het wel maargoed..quote:Op zondag 28 april 2013 21:34 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar wat nu als die patronen je nu al niet gelukkig maken? Is dat niet enorm rampzalig? Dan houd je in wezen aan iets vast wat al kut is, maar je wil het niet los laten omdat het toch nog enige vorm van ritme is?
[..]
Wat houdt je tegen? Wil jij het omdat jij het wil of omdat anderen het hebben en jij denkt dat dit ook zo hoort?
Nja ik bedoel oppervlakkig in die zin dat je elkaar niet zo snel uitnodigt om iets te gaan doen. Je spreekt elkaar bijv. in de collegezaal, maakt een praatje en dat was het. Er vloeit niks uit voort.quote:Op zondag 28 april 2013 21:43 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Is dat een probleem? Ik ken mensen die alleen maar oppervlakkige contacten hebben. Die vinden dat fantastisch. Ik heb het zelf ook hoor, voor mijn gevoel heb ik liever diepere contacten maar giet er een liter alcohol of ergens in een leuk restaurant met een aantal buddies en dan is dat oppervlakkige geneuzel fantastisch.
Het probleem is alleen dat dat oppervlakkige in je eentje geen reet aan is
Waarom niet? Zij doen het niet of jij doet het niet of jij zegt nee of zij zeggen nee?quote:Op zondag 28 april 2013 21:45 schreef suus78 het volgende:
[..]
Nja ik bedoel oppervlakkig in die zin dat je elkaar niet zo snel uitnodigt om iets te gaan doen. Je spreekt elkaar bijv. in de collegezaal, maakt een praatje en dat was het. Er vloeit niks uit voort.
Sorry, maar ik zie je niet als een authoriteit. Ik zie je pas als een authoriteit als je hetzelfde hebt gedaan als ik, maar hebt gefaald. Je mag er geen vertrouwen in hebben, maar ik denk dat het nog wel eens heel erg groot gaat worden.quote:Op zondag 28 april 2013 21:41 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Omdat je in je eentje de wereld economie niet gaat veranderen. Rutte heeft zelfs niet eens een vinger in de pap. Het is leuk, meedenken aan dit soort problemen, zelfs op Nederlandse of misschien provenciaalse schaal maar het effect is zo enorm klein. Kansloos. En believe, ik had het ook liever anders gezien, ik werk zelf in die financiele sector.
Dat probleem had ik ook. Daarom ben ik bij een studentenvereniging gegaan.quote:Op zondag 28 april 2013 21:45 schreef suus78 het volgende:
[..]
Nja ik bedoel oppervlakkig in die zin dat je elkaar niet zo snel uitnodigt om iets te gaan doen. Je spreekt elkaar bijv. in de collegezaal, maakt een praatje en dat was het. Er vloeit niks uit voort.
Het gebeurt van beide kanten niet. Ik zou het ook erg vreemd vinden om ineens te zeggen (tegen iemand die je alleen af en toe eens spreekt): hee, zullen we eens wat gaan doen? Ik vind dat erg onnatuurlijk/geforceerd voelen. Toen ik jong was ging zoiets eigenlijk vanzelf.quote:Op zondag 28 april 2013 21:46 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom niet? Zij doen het niet of jij doet het niet of jij zegt nee of zij zeggen nee?
Ik ben niet zo van het uitgaan eigenlijk. Ben ooit wel eens lid geweest van een studentenvereniging, maar dat was niks voor mij. Veel draaide toch om bier zuipen en op stap gaan. Heeft het jou wel geholpen?quote:Op zondag 28 april 2013 21:48 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dat probleem had ik ook. Daarom ben ik bij een studentenvereniging gegaan.
Oh, maar ik ben ook zeker geen authoriteit. Ik heb helaas alleen wel voor een aantal bekende internationale financiele firma's gewerkt waar ik genoeg heb geleerd dat het geloof dat je zelf een verandering kunt toepassen echt zinloos is. Je kunt het spelletje beter meespelen. Maar dat is puur op basis van mijn ervaring.quote:Op zondag 28 april 2013 21:47 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Sorry, maar ik zie je niet als een authoriteit. Ik zie je pas als een authoriteit als je hetzelfde hebt gedaan als ik, maar hebt gefaald. Je mag er geen vertrouwen in hebben, maar ik denk dat het nog wel eens heel erg groot gaat worden.
Maar hoe verwacht je dan sociaal contact te krijgen?quote:Op zondag 28 april 2013 21:48 schreef suus78 het volgende:
[..]
Het gebeurt van beide kanten niet. Ik zou het ook erg vreemd vinden om ineens te zeggen (tegen iemand die je alleen af en toe eens spreekt): hee, zullen we eens wat gaan doen? Ik vind dat erg onnatuurlijk/geforceerd voelen. Toen ik jong was ging zoiets eigenlijk vanzelf.
Waarom wil je dat er iets uit voortvloeit als je toch niet van het uitgaan bent eigenlijk? Wat zijn precies je verwachtingen?quote:Op zondag 28 april 2013 21:52 schreef suus78 het volgende:
[..]
Ik ben niet zo van het uitgaan eigenlijk. Ben ooit wel eens lid geweest van een studentenvereniging, maar dat was niks voor mij. Veel draaide toch om bier zuipen en op stap gaan. Heeft het jou wel geholpen?
Ik denk dat dit geen discussie is voor dit topic. Ik denk dat je beter kunt kijken naar output van mijn prototype: AEX / Olietopic #13 - Productie omlaag, vraag omhoog, dat komt wel goed...quote:Op zondag 28 april 2013 21:56 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Oh, maar ik ben ook zeker geen authoriteit. Ik heb helaas alleen wel voor een aantal bekende internationale financiele firma's gewerkt waar ik genoeg heb geleerd dat het geloof dat je zelf een verandering kunt toepassen echt zinloos is. Je kunt het spelletje beter meespelen. Maar dat is puur op basis van mijn ervaring.
Heb teveel ervaringen met collega's die maanden aan dit soort ideeen hebben gewerkt tot een grote pief het in de prullenbak mieterde.
Nou vroeger zat je bij elkaar in de klas, dus dan zag je elkaar sowieso al de hele dag. Dan ging je in een tussenuur eens ergens naartoe (want je had toch niks anders te doen) en dat gebeurde dan steeds vaker en vervolgens raakte je bevriend. Dat ging dus geleidelijk aan. Ik vind de stap van elkaar een paar keer spreken naar meteen samen iets gaan doen erg groot. En misschien had ik als kind ook wel het geluk dat er altijd wel iemand was die interesse had.quote:Op zondag 28 april 2013 21:57 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar hoe verwacht je dan sociaal contact te krijgen?
Vroeger ging het vanzelf? Ik betwijfel dat. Toen moest je het toch ook vragen ?
Je kunt toch wel andere dingen doen als uitgaan? Ik houd meer van bios, terrassen, gezellige avondjes bij iemand thuis. Daar mag ook zeker drank bij zijn. Ik houd alleen niet van het standaard uitgaan in een kroeg of discotheek.quote:Op zondag 28 april 2013 22:07 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Waarom wil je dat er iets uit voortvloeit als je toch niet van het uitgaan bent eigenlijk? Wat zijn precies je verwachtingen?
Ik mag geen bier, maar ik vind de gezelligheid wel erg prettig ongeacht of we ergens heen gaan of niet.
[..]
Ik denk dat dit geen discussie is voor dit topic. Ik denk dat je beter kunt kijken naar output van mijn prototype: AEX / Olietopic #13 - Productie omlaag, vraag omhoog, dat komt wel goed...
Al die dingen vallen bij mij onder uitgaan eigenlijk, maar het is in ieder geval duidelijk wat je wilt. Ik weet dat bij mijn studentenvereniging zulke activiteiten (naar bios e.d.) wel eens worden georganiseerd. Ik ben ook thuis geweest bij andere studenten. Is het misschien mogelijk dat je bij een verkeerde vereniging hebt gezeten en dat je op zoek moet gaan naar een andere?quote:Op zondag 28 april 2013 22:15 schreef suus78 het volgende:
[..]
Je kunt toch wel andere dingen doen als uitgaan? Ik houd meer van bios, terrassen, gezellige avondjes bij iemand thuis. Daar mag ook zeker drank bij zijn. Ik houd alleen niet van het standaard uitgaan in een kroeg of discotheek.
Is het niet gevalletje, one thing leads to another? Vaak genoeg dat je gewoon mee gaat, maar ipv op de dansvloer dat je eindigt met een drankje en kletsen met iemand anders?quote:Op zondag 28 april 2013 22:15 schreef suus78 het volgende:
[..]
Je kunt toch wel andere dingen doen als uitgaan? Ik houd meer van bios, terrassen, gezellige avondjes bij iemand thuis. Daar mag ook zeker drank bij zijn. Ik houd alleen niet van het standaard uitgaan in een kroeg of discotheek.
Misschien in het medicatietopic?quote:Op maandag 29 april 2013 12:33 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Zijn hier mensen die venlafaxine gebruiken of ervaring hebben met het gebruik?
Ervaring in het gebruik.quote:Op maandag 29 april 2013 12:33 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Zijn hier mensen die venlafaxine gebruiken of ervaring hebben met het gebruik?
Wow, per dag???quote:Op maandag 29 april 2013 23:42 schreef Murmeli het volgende:
Ik kon er niet tegen, dus heb het maar een week geslikt ofzo.
Troep.
Mijn citalopram afkickeritis gaat goedslik nog maar 15 kg nu
jeej!
jij bent over op deze med?quote:Op maandag 29 april 2013 23:34 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ervaring in het gebruik.
Ik ben zeer positief erover.. Alleen de psychiater wilt graag erg snel de dosis verhogen.. Maar misschien is het handig om een tijdje aan te kijken met 75mg, dat werkte voldoende bij mij toendertijd in ieder geval..
Hoe dan ook... Bij venlafaxine moet je er echt goed je koppie bij hebben, de beuk ertegenaan..
Je gevoel bepaald zegmaar wat minder hoe jij je leven indeelt... Dat geeft je meer controle etc.. Maar als jij lekker niks gaat doen en weinig energie hebt dan gaat dit middel je tegen werken.
/ dat alles als het voor jou hetzelfde zou uitwerken als voor mij, wat het vast en zeker niet gaat doen natuurlijk...
Nee, die med had ik vorig jaar, totdat het slechter ging toen abrupt gekapt.quote:Op maandag 29 april 2013 23:45 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
jij bent over op deze med?
hier gaat t medicatie technisch wel goed, de omstandigheden zorgen gewoon vor stress mja!
ik probeer t los te laten want mn bruiloft staat voor de deur!
nog steeds fluox dan?quote:Op maandag 29 april 2013 23:46 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Nee, die med had ik vorig jaar, totdat het slechter ging toen abrupt gekapt.
Nee, sertraline nu oid.quote:
ooh ik ging van sertraline naar fluoxtine, zit nu op 20mg en dat werkt wel goed, op dit moment wat slaapproblemen maar het is ook druk in mijn hoofd, dus eind mei opnieuw kijken en anders iets omhoog!quote:Op maandag 29 april 2013 23:48 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Nee, sertraline nu oid.
Minder slecht dan fluox maar nog steeds niet zo erg goed... Maar ligt misschien aan mezelf ik weet het niet..
Vandaag gebeld voor afspraak bij psycho therapeut, hoe gaat het bij jou?
Totaal geen zin in koninginnedag ook...
Ik maak de overstap andersom he..quote:Op maandag 29 april 2013 23:54 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
ooh ik ging van sertraline naar fluoxtine, zit nu op 20mg en dat werkt wel goed, op dit moment wat slaapproblemen maar het is ook druk in mijn hoofd, dus eind mei opnieuw kijken en anders iets omhoog!
sertraline duurt langer voor t stabiliseert, tenminste dat is mijn ervaring...
Middel heeft niet het gewenste effect.quote:Op dinsdag 30 april 2013 00:27 schreef -pinguinito- het volgende:
Excuus dat ik er zo middenin val, maar @kingtoppie en @gewoonmezelf , vanwaar de overstap?
Ben benieuwd hoe dat bij jou gaat @kingtoppie want ik ben net 23 april begonnen met fluoxetine af te bouwen. Had 20mg, nu 10mg. Na Koninginnedag mag ik over op 5mg vd psychiater. Spannend! Maar tot nu toe gaat t goed en merk ik gelullig niet zoveel!
Maar als t mislukt moet ik over op sertraline. Vandaar...
Nee dat snap ik. Ik zit al 10 jaar aan de AD. Eerst seroxat en uiteindelijk cymbalta. Maar was vd seroxat belachelijk aamgekomen. En door mijn eeuwige medsgebruik ging t er ook niet af. Maar ik heb ook een heupafwijking waar k verl pijn aan heb. Afvallen zou voor véél verlichting zorgen.quote:Op dinsdag 30 april 2013 00:29 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Middel heeft niet het gewenste effect.
Fluoxetine is bij mij nooit opgehoogd.. 6 weken de laagste dosis gehad geloof ik.
Maar ehm, hoezo zou je een ander middel moeten als het afbouwen mislukt? Ik begrijp dat niet zo goed?
Dan zit je toch al lang aan dat spul... Ik zou het niet echt willen houden mijn hele leven... Maargoed.quote:Op dinsdag 30 april 2013 00:50 schreef -pinguinito- het volgende:
Fantastische!! Absoluut! Eigenlijk de gerichte fobieën en agorafobie dmv exposure te weten hanteren. Soms is t nog steeds eng maar mag niet klagen en ik doe t gewoon. Alleen afgelopen jaar veel tegenslagen. Dus zit er een beetje doorheen. Ook qua zelfbeeld (ik wéét dat t echt onzin is, maarja soms kunnen mensen zichzelf in kutmomenten heerlijk voor de gek houden he)
Jaaaa!!! Was echt lekker middel ook hoor voor je geest. Maarja ben er 20 kilo boem in 1 jaar van aangekomen. Ach als je wilt aankomen kan je beter 3 x losse oefeningen in sportschool doen zoals squatten en shizzle (pull ups, deadlift, barbel row - hoe heet zoiets) en volle melk en kwark en dat soort dingen. Mijn magere exvriendje woog 63 en na half jaar opeens 78 :p >> mark rippetoe starting strength.quote:Op dinsdag 30 april 2013 00:44 schreef kingtoppie het volgende:
Ist nou 10 of 20 jaar?
Wel goede periodes gehad?
Ik wil juist aankomen.. Dus jij raadt seroxat aan?![]()
Mjah...quote:Op dinsdag 30 april 2013 00:54 schreef -pinguinito- het volgende:
[..]
Jaaaa!!! Was echt lekker middel ook hoor voor je geest. Maarja ben er 20 kilo boem in 1 jaar van aangekomen. Ach als je wilt aankomen kan je beter 3 x losse oefeningen in sportschool doen zoals squatten en shizzle (pull ups, deadlift, barbel row - hoe heet zoiets) en volle melk en kwark en dat soort dingen. Mijn magere exvriendje woog 63 en na half jaar opeens 78 :p >> mark rippetoe starting strength.
Als je daar psychisch energie voor hent natuurlijk
1.83 ong. Maar gaat niet om hem, maar wel dat de bijwerking dik worden door seroxat niet op de juiste plek komt te zitten. Mijn toet is echt een opgeblazen toet. Weet niet of je daar vrolijk van wordt?quote:Op dinsdag 30 april 2013 01:00 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Mjah...
Dat gaat mij echt niet lukken, ook al ben ik ervan overtuigd dat ik in redelijke tijd meer gewicht zou kunnen tillen als je ex vriendje op 78 kilo.
Hoe lang is hij verder?
ik ben 3 jaar geleden begonnen op paroxetine, maar omdat ik een kinderwens heb ben ik overgeschakeld naar sertraline, dat mag tijdens de zwangerschap en mag met borstvoeding, maar ik reageerde niet goed op de sertraline, mn klachten werden erger en ik was er echt ziek van!quote:Op dinsdag 30 april 2013 00:27 schreef -pinguinito- het volgende:
Excuus dat ik er zo middenin val, maar @kingtoppie en @gewoonmezelf , vanwaar de overstap?
Ben benieuwd hoe dat bij jou gaat @kingtoppie want ik ben net 23 april begonnen met fluoxetine af te bouwen. Had 20mg, nu 10mg. Na Koninginnedag mag ik over op 5mg vd psychiater. Spannend! Maar tot nu toe gaat t goed en merk ik gelukkig niet zoveel!
Maar als t mislukt moet ik over op sertraline. Vandaar...
deprquote:Op dinsdag 30 april 2013 01:10 schreef -pinguinito- het volgende:
Heb jij het voor depressie of angst?
Eng herkenbaar... Zelf wil ik ook ontzettend graag iets doen. Mee feesten, naar een vrijmarkt, van alles. Ik durf het echter niet, met als gevolg dat ik in m'n uppie al de hele dag thuis zit te sippen en teleurgesteld in mezelf zit te zijn.quote:Op dinsdag 30 april 2013 18:41 schreef Maisnon het volgende:
Heyo, ik wil hier ook even posten want misschien kunnen jullie me helpen.
Het is namelijk Koninginnedag zoals jullie wetenmaar ik zit alleen thuis en dat is niet de eerste keer. Mijn vrienden zijn nu in Eindhoven en ik had me voorgenomen de boel wel eens een keertje te trotseren maar gisteren was het paniek na paniek en huilbui en het lukt me gewoon echt niet. Ik weet niet of het agorafobie is of wat dan ook, maar ik heb dit eigenlijk heel mn leven al gehad als ik naar grote feesten wilde, of uitgaan, en als het 's nachts is wordt het nog dubbel zo erg. Ik kan mezelf wel vertellen dat er niks aan de hand is maar zodra ik er ben ben ik totaal niet op m'n gemak, alleen maar met m'n omgeving bezig, in een soort paniek en overlevingsmodus. Die angst is ook steeds erger, maar dat komt ook omdat ik er niet meer voor wil wegrennen en in ieder geval wat wil proberen telkens.
Ik ben al best lang depressief (dat heeft ook met wat anders te maken) ik denk zo'n 6 jaar sowieso nu. Vanalles ook verder getest, maar ik heb niks speciaals, gewoon een depressie en nogal somatisch. Door de jaren heen heb ik best wel wat dingen geleerd, de signalen als er weer zo'n dip aan zit te komen, en wat hulpmiddelen om er weer uit te komen. Het laatste jaar hebben de periodes dat ik echt down ben minder lang geduurd dan daarvoor, maar het blijft terug komen.
Nu vandaag en gisteren weer dat ik er zo mee bezig ben dreig ik weer in zo'n put te glijden, het is vandaag echt een dag waarop met golven ineens een hoop verdriet enzo komt. Nu wordt ik dus al voor dat andere behandeld bij een psych maar dat is op dit moment gewoon routine, eens in de zoveel maanden.
Ik weet niet waar ik het beste naar toe kan met mn probleem. Een eerstelijnpsycholoog? Ik ben ook bang voor antidepressiva..
Een lange afstandsknuffel dan maarquote:Op dinsdag 30 april 2013 18:55 schreef minthy het volgende:
[..]
Eng herkenbaar... Zelf wil ik ook ontzettend graag iets doen. Mee feesten, naar een vrijmarkt, van alles. Ik durf het echter niet, met als gevolg dat ik in m'n uppie al de hele dag thuis zit te sippen en teleurgesteld in mezelf zit te zijn.
Een eerstelijns psych zou je door kunnen verwijzen naar een therapeut/therapievorm die bij je past. En sterkte
Naar een psychiater. Je loopt er al best lang mee en een psychiater weet meer dan een psycholoog en kan medicijnen betreft.quote:Op dinsdag 30 april 2013 18:41 schreef Maisnon het volgende:
Heyo, ik wil hier ook even posten want misschien kunnen jullie me helpen.
Het is namelijk Koninginnedag zoals jullie wetenmaar ik zit alleen thuis en dat is niet de eerste keer. Mijn vrienden zijn nu in Eindhoven en ik had me voorgenomen de boel wel eens een keertje te trotseren maar gisteren was het paniek na paniek en huilbui en het lukt me gewoon echt niet. Ik weet niet of het agorafobie is of wat dan ook, maar ik heb dit eigenlijk heel mn leven al gehad als ik naar grote feesten wilde, of uitgaan, en als het 's nachts is wordt het nog dubbel zo erg. Ik kan mezelf wel vertellen dat er niks aan de hand is maar zodra ik er ben ben ik totaal niet op m'n gemak, alleen maar met m'n omgeving bezig, in een soort paniek en overlevingsmodus. Die angst is ook steeds erger, maar dat komt ook omdat ik er niet meer voor wil wegrennen en in ieder geval wat wil proberen telkens.
Ik ben al best lang depressief (dat heeft ook met wat anders te maken) ik denk zo'n 6 jaar sowieso nu. Vanalles ook verder getest, maar ik heb niks speciaals, gewoon een depressie en nogal somatisch. Door de jaren heen heb ik best wel wat dingen geleerd, de signalen als er weer zo'n dip aan zit te komen, en wat hulpmiddelen om er weer uit te komen. Het laatste jaar hebben de periodes dat ik echt down ben minder lang geduurd dan daarvoor, maar het blijft terug komen.
Nu vandaag en gisteren weer dat ik er zo mee bezig ben dreig ik weer in zo'n put te glijden, het is vandaag echt een dag waarop met golven ineens een hoop verdriet enzo komt. Nu wordt ik dus al voor dat andere behandeld bij een psych maar dat is op dit moment gewoon routine, eens in de zoveel maanden.
Ik weet niet waar ik het beste naar toe kan met mn probleem. Een eerstelijnpsycholoog? Ik ben ook bang voor antidepressiva..
Zonde, eigenlijk. En niet nodig. Ik weet niet of je in behandeling bent, maar het kan echt beter worden.quote:Op dinsdag 30 april 2013 18:55 schreef minthy het volgende:
[..]
Eng herkenbaar... Zelf wil ik ook ontzettend graag iets doen. Mee feesten, naar een vrijmarkt, van alles. Ik durf het echter niet, met als gevolg dat ik in m'n uppie al de hele dag thuis zit te sippen en teleurgesteld in mezelf zit te zijn.
Een eerstelijns psych zou je door kunnen verwijzen naar een therapeut/therapievorm die bij je past. En sterkte
Hoe ben jij er overheen gekomen dan?quote:Op dinsdag 30 april 2013 19:23 schreef Burdie het volgende:
[..]
Zonde, eigenlijk. En niet nodig. Ik weet niet of je in behandeling bent, maar het kan echt beter worden.
Zelf heb ik ook een tijd dit soort dingen niet gedurfd, maar stond vandaag zonder angst op de dam.
Medicijnen en therapie, maar vooral met medicijnen. Die haalden de scherpe randjes er af, en dan bouw je weer positieve ervaringen op, waardoor je de angst doorbreekt. Maar het zal niet voor iedereen zo werken hoor, zo ging het iig bij mijquote:Op dinsdag 30 april 2013 19:25 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Hoe ben jij er overheen gekomen dan?
Knuffel terugquote:Op dinsdag 30 april 2013 18:58 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Een lange afstandsknuffel dan maarwant dat heb ik dus precies ook. Ik heb me ook vaak afgevraagd of ik het gewoon niet leuk vind, maar dat is niet zo, ik wil wel maar ik heb het gevoel dat ik door mezelf wordt tegengehouden heel erg. En dan is het heel moeilijk om anderen zo 'vanzelf' te zien genieten van alles en dan voel ik me nog ellendiger
Het gekke is dat ik dat rationeel gezien best weet, maar het wil er niet in. Ik werk zelf in de hulpverlening, ook met mensen met angsten. Bezopen eigenlijk.quote:Op dinsdag 30 april 2013 19:23 schreef Burdie het volgende:
[..]
Zonde, eigenlijk. En niet nodig. Ik weet niet of je in behandeling bent, maar het kan echt beter worden.
Zelf heb ik ook een tijd dit soort dingen niet gedurfd, maar stond vandaag zonder angst op de dam.
Antidepressiva? En hoef je die nu niet meer te nemen?quote:Op dinsdag 30 april 2013 19:27 schreef Burdie het volgende:
[..]
Medicijnen en therapie, maar vooral met medicijnen. Die haalden de scherpe randjes er af, en dan bouw je weer positieve ervaringen op, waardoor je de angst doorbreekt. Maar het zal niet voor iedereen zo werken hoor, zo ging het iig bij mij.
Snap ik wel, het is ook een best een stap om dat traject in te gaan, en dan heb je ook nog kans dat je een aantal maanden aan het zoeken bent naar een middel wat bij jou werkt. Maar het kan je wel een steuntje in de rug geven als je dat nodig hebt.quote:Op dinsdag 30 april 2013 19:35 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Antidepressiva? En hoef je die nu niet meer te nemen?
Ik ben bang om in zo'n pillenmolen terecht te komen en elke dag een handvol van weetikveelwat naar binnen te moeten gooien met alle bijwerkingen enzo om maar normaal te kunnen functioneren
Het is ook een kwestie van positieve ervaringen opdoen, maar wel lastig. Hopelijk heb je iets aan je therapie straksquote:Op dinsdag 30 april 2013 19:33 schreef minthy het volgende:
[..]
Het gekke is dat ik dat rationeel gezien best weet, maar het wil er niet in. Ik werk zelf in de hulpverlening, ook met mensen met angsten. Bezopen eigenlijk.
Ik sta sinds kort op de wachtlijst van een eerstelijns psycholoog ivm een burn out, wil me laten doorverwijzen naar een cgt-therapeut.
Knap van je!
Je hoeft je hier niet te verontschuldigen, al post je heel deze thread volquote:Op dinsdag 30 april 2013 23:19 schreef cafpow het volgende:
Hallo allemaal...ben ik weer...sorry voor deze inval hierHier ging het een hele tijd erg goed, alles was vrij rustig en er leek absoluut niks aan de hand te zijn noem maar op. Zelfs mijn sociale leven heeft een boost gehad.
Maar nu lijkt dat "kasteeltje" weer helemaal ingestort. De laatste paar dagen word ik wakker met een ontzettend stom en vreemd humeur, en bijna niks bevalt me.
En alles vormt een enorm groot vraagteken, en voel me gewoon zo kut..ben niet tevreden met mezelf. En snap de sociale relaties niet..terwijl ik een heel sociaal persoon ben... maar die sociale relaties van mij die werken gewoon niet..![]()
![]()
![]()
Ik heb het afgelopen jaar zeer veel mensen leren kennen, maar kan met niemand een 'band' opbouwen..![]()
En een groepje waar ik wat bij hoor, die gaan gezellig met zijn allen op stap of doen iets leuks, en vrij snel vergeten ze dat ik besta.....
Telkens als ik je berichten lees, heb ik zelf zin om zomaar te gaan zonder nadenken.quote:Op dinsdag 30 april 2013 23:33 schreef sitting_elfling het volgende:
Ben inmiddels al weer op reis. Luxemburg is een kutstad en voor de rest leuke gesprekken gehad met vreemden over 'vluchtgedrag' qua reizen en depressies en de zoektocht in het leven. Heb inmiddels al aardig wat mensen ontmoet met de vraag; "wat is het doel in het leven" .. "als we het vinden, laten we het je weten".
Je weet het, niks houdt je tegen. Ik ben gisteren rond een uur of 8 weggegaan en rond een uur of 5 kwam ik in Luxemburg stad aan. Op een gegeven moment sta je in de middle of nowhere en ik spreek geen frans dus al snel een aanknopings punt. Kwam ik een dame tegen van middelbare leeftijd met longkanker. Zoon woonde in Schotland, dochter ging verhuizen naar Luxemburg en zij woonde zelf ook net in Luxemburg. Mooi verhalen over het leven, de hoop, mijn eigen verhaal.quote:Op woensdag 1 mei 2013 00:36 schreef Senor__Chang het volgende:
[..]
Telkens als ik je berichten lees, heb ik zelf zin om zomaar te gaan zonder nadenken.
tja, nu na een nachtje slapen is het wat beter. Maar nog blijft dat gepieker..en getwijfel. Maar het licht er ook aan dat ik heel lang een heel slecht eigen beeld heb gehad en dat de laatste tijd wat beter is geworden, maar dan nog met ups en downs.quote:Op woensdag 1 mei 2013 00:35 schreef Senor__Chang het volgende:
een groot deel van wat je hier neerzet. Probeer jezelf te behoeden voor de g
Ik merk dat sporten bij mij juist voor exact het tegenovergestelde zorgt.quote:Op woensdag 1 mei 2013 14:50 schreef cafpow het volgende:
[..]
tja, nu na een nachtje slapen is het wat beter. Maar nog blijft dat gepieker..en getwijfel. Maar het licht er ook aan dat ik heel lang een heel slecht eigen beeld heb gehad en dat de laatste tijd wat beter is geworden, maar dan nog met ups en downs.
Wat ik probeer te doen als het niet goed gaat is gewoon lekker gaan sporten..fysiek en mentaal eist dat inspanning en zorgt erna voor complete staat van uitgeput zijn wat me eigenlijk goed doet.
Maar goed...we gaan verder met vallen en opstaan..en inderdaad over 1 week zie ik alles weer anders..
Dat heb ik ook op dit moment. Het is echt even wennen voor mezelf dat ik niet gelijk alles wat ik doe afzeik. Balanceren is het vooral, herkennen welke gedachtes mijn eigen negatieve interpretaties kunnen zijn en welke niet. Het beste gaat het als je jezelf toelaat om het negatieve niet per se als iets slechts te zien, immers niemand is perfect.quote:Op woensdag 1 mei 2013 14:50 schreef cafpow het volgende:
[..]
tja, nu na een nachtje slapen is het wat beter. Maar nog blijft dat gepieker..en getwijfel. Maar het licht er ook aan dat ik heel lang een heel slecht eigen beeld heb gehad en dat de laatste tijd wat beter is geworden, maar dan nog met ups en downs.
Wat ik probeer te doen als het niet goed gaat is gewoon lekker gaan sporten..fysiek en mentaal eist dat inspanning en zorgt erna voor complete staat van uitgeput zijn wat me eigenlijk goed doet.
Maar goed...we gaan verder met vallen en opstaan..en inderdaad over 1 week zie ik alles weer anders..
Baas, je komt er vanzelf door heen!quote:Op woensdag 1 mei 2013 17:42 schreef Senor__Chang het volgende:
Ik merk hier trouwens dat ik echt enorme stemmingswisselingen heb, nog meer als eerst. Kan ik in de middag me redelijk voelen en 's avonds wil ik dan het liefst verdwijnen en kan ik me niet eens voorstellen dat ik in de middag me niet slecht voelde. Maar ik laat het wel allemaal toe, ik ga de slechte momenten niet tegenhouden nu, die zijn er nu eenmaal.
Je moet inderdaad alles balanceren, alleen kan dat wel verdraaid lastig zijn. En inderdaad je moet soms "lief" zijn voor jezelf. Niemand is perfect en iedereen heeft slechte en goede kanten, het is soms alleen makkelijker om voor jezelf of anderen de negatieve kanten te zijn.quote:Op woensdag 1 mei 2013 17:39 schreef Senor__Chang het volgende:
[..]
Dat heb ik ook op dit moment. Het is echt even wennen voor mezelf dat ik niet gelijk alles wat ik doe afzeik. Balanceren is het vooral, herkennen welke gedachtes mijn eigen negatieve interpretaties kunnen zijn en welke niet. Het beste gaat het als je jezelf toelaat om het negatieve niet per se als iets slechts te zien, immers niemand is perfect.
Dit is dus heel herkenbaar. mijn stemming kan echt iedere seconde omslaan..en op bepaalde momenten met vermoeidheid is dat echt super snel gebeurd.quote:Op woensdag 1 mei 2013 17:42 schreef Senor__Chang het volgende:
Ik merk hier trouwens dat ik echt enorme stemmingswisselingen heb, nog meer als eerst. Kan ik in de middag me redelijk voelen en 's avonds wil ik dan het liefst verdwijnen en kan ik me niet eens voorstellen dat ik in de middag me niet slecht voelde. Maar ik laat het wel allemaal toe, ik ga de slechte momenten niet tegenhouden nu, die zijn er nu eenmaal.
Ik ben het helemaal eens met By1 en adviseer je ook om lekker te genieten van zo'n dag door lekker rustig op jezelf te zijn. Ik herken je gevoel zeker, want ook ik had een dipje gisteren. Maar heb mezelf opgepakt door een rondje te gaan hardlopen. Kwam bij toeval een vrijmarkt met een groot scherm tegen waar ik niet van wist dat dat er was, en heb daar even heerlijk op het gras gezeten en samen met de rest van het aanwezige volk gezien hoe onze willem de eed aflegde. Toen voelde ik me niet meer alleen en vond het ook lekker om weer thuis te zijn en rust om me heen te hebben.quote:Ik weet niet waar ik het beste naar toe kan met mn probleem. Een eerstelijnpsycholoog? Ik ben ook bang voor antidepressiva..
ik snap je helemaal zoals zovelen die gereageerd hebben op dit topic. Ik kan jouw en iedereen adviseren die worstelt met angst, depressie enzovoort adviseren om te gaan reizen. Dat is niet de echte oplossing en misschien wel een vlucht, maar het doet je zelfvertrouwen en eigenwaarde zoveel goed om een tijd op een heel andere manier te leven en met andere vreemde mensen kennis te maken. Ik heb zelf enkele jaren al backpackend Australie en Nieuw Zeeland verkend in een half jaar tijd en ik kan het iedereen aanraden. Natuurlijk heb ik me weleens kut en eenzaam gevoeld, maar het kennismaken met andere mensen, andere culturen en je niet druk maken om de dag van morgen maken de zware momenten meer dan goed.quote:Hallo allemaal...ben ik weer...sorry voor deze inval hier Hier ging het een hele tijd erg goed, alles was vrij rustig en er leek absoluut niks aan de hand te zijn noem maar op. Zelfs mijn sociale leven heeft een boost gehad.
Maar nu lijkt dat "kasteeltje" weer helemaal ingestort. De laatste paar dagen word ik wakker met een ontzettend stom en vreemd humeur, en bijna niks bevalt me.
En alles vormt een enorm groot vraagteken, en voel me gewoon zo kut..ben niet tevreden met mezelf. En snap de sociale relaties niet..terwijl ik een heel sociaal persoon ben... maar die sociale relaties van mij die werken gewoon niet..
Wat jij zegt over reizen spreekt mij zeer aan!quote:Op woensdag 1 mei 2013 23:32 schreef snuggertje het volgende:
[..]
Ik ben het helemaal eens met By1 en adviseer je ook om lekker te genieten van zo'n dag door lekker rustig op jezelf te zijn. Ik herken je gevoel zeker, want ook ik had een dipje gisteren. Maar heb mezelf opgepakt door een rondje te gaan hardlopen. Kwam bij toeval een vrijmarkt met een groot scherm tegen waar ik niet van wist dat dat er was, en heb daar even heerlijk op het gras gezeten en samen met de rest van het aanwezige volk gezien hoe onze willem de eed aflegde. Toen voelde ik me niet meer alleen en vond het ook lekker om weer thuis te zijn en rust om me heen te hebben.
[..]
ik snap je helemaal zoals zovelen die gereageerd hebben op dit topic. Ik kan jouw en iedereen adviseren die worstelt met angst, depressie enzovoort adviseren om te gaan reizen. Dat is niet de echte oplossing en misschien wel een vlucht, maar het doet je zelfvertrouwen en eigenwaarde zoveel goed om een tijd op een heel andere manier te leven en met andere vreemde mensen kennis te maken. Ik heb zelf enkele jaren al backpackend Australie en Nieuw Zeeland verkend in een half jaar tijd en ik kan het iedereen aanraden. Natuurlijk heb ik me weleens kut en eenzaam gevoeld, maar het kennismaken met andere mensen, andere culturen en je niet druk maken om de dag van morgen maken de zware momenten meer dan goed.
Sinds de reis kost het me minder moeite om zomaar op mensen af te stappen. Je moet ervan proberen uit te gaan dat mensen niets afspreken omdat men weinig tijd heeft. Iedereen heeft het tegenwoordig druk met een baan enzovoort.
Allebei succes en sterkte!
Reizen heb ik ook gedaan en het werkt voor even, want ooit moet je terug naar de routine, wat voor mij dan nog lastiger is.quote:Op woensdag 1 mei 2013 23:32 schreef snuggertje het volgende:
[..]
Ik ben het helemaal eens met By1 en adviseer je ook om lekker te genieten van zo'n dag door lekker rustig op jezelf te zijn. Ik herken je gevoel zeker, want ook ik had een dipje gisteren. Maar heb mezelf opgepakt door een rondje te gaan hardlopen. Kwam bij toeval een vrijmarkt met een groot scherm tegen waar ik niet van wist dat dat er was, en heb daar even heerlijk op het gras gezeten en samen met de rest van het aanwezige volk gezien hoe onze willem de eed aflegde. Toen voelde ik me niet meer alleen en vond het ook lekker om weer thuis te zijn en rust om me heen te hebben.
[..]
ik snap je helemaal zoals zovelen die gereageerd hebben op dit topic. Ik kan jouw en iedereen adviseren die worstelt met angst, depressie enzovoort adviseren om te gaan reizen. Dat is niet de echte oplossing en misschien wel een vlucht, maar het doet je zelfvertrouwen en eigenwaarde zoveel goed om een tijd op een heel andere manier te leven en met andere vreemde mensen kennis te maken. Ik heb zelf enkele jaren al backpackend Australie en Nieuw Zeeland verkend in een half jaar tijd en ik kan het iedereen aanraden. Natuurlijk heb ik me weleens kut en eenzaam gevoeld, maar het kennismaken met andere mensen, andere culturen en je niet druk maken om de dag van morgen maken de zware momenten meer dan goed.
Sinds de reis kost het me minder moeite om zomaar op mensen af te stappen. Je moet ervan proberen uit te gaan dat mensen niets afspreken omdat men weinig tijd heeft. Iedereen heeft het tegenwoordig druk met een baan enzovoort.
Allebei succes en sterkte!
Reizen werkt niet voor even. Want wat je daar leert, kun je thuis (in je routine) weer toepassen dat is wat snuggertje volgens mij ook hier wil zeggen.quote:Op donderdag 2 mei 2013 09:20 schreef cafpow het volgende:
[..]
Reizen heb ik ook gedaan en het werkt voor even, want ooit moet je terug naar de routine, wat voor mij dan nog lastiger is.
En ik stap idd makkelijker op mensen af, maar een blijvend contact onderhouden is gewoon zo moeilijk.
En als ik dan iedereen zie genieten met zijn of haar vriend(in) of vriendin wil ik dat ook alleen heb ik het gevoel dat mijn leven voorbij raast en ik er alleen maar naar kijk...als een buitenstaander..
Klopt ook wel, wat je zegt. Alle vaardigheden die je ontwikkeld bij het reizen blijven. Zo heb ik veel geleerd vooral hoe contact maken en mensen aanspreken. Maar het punt is bij mij dat tijdens vakantie het allemaal heel makkelijk gaat, omdat ik dan zoiets heb van ik ben ergens waar niemand me kent en scheit als ik een mega-blunder maak.quote:Op donderdag 2 mei 2013 10:11 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Reizen werkt niet voor even. Want wat je daar leert, kun je thuis (in je routine) weer toepassen dat is wat snuggertje volgens mij ook hier wil zeggen.
Wat je leert werkt niet voor even. Het werkt voor de rest van je leven.
Je hoeft niet terug naar een routine, of iig niet de routine van angst en geen contact kunnen onderhouden. Zo houdt je jezelf alleen maar vast.Wat je aan het leren bent tijdens een vakantie kun je juist weer toepassen om je routine te verbeteren.
Hetgeen wat je hier namelijk zegt met "ooit moet je weer terug naar je routine", is dat wanneer je naar een psycholoog gaat, het voor 'even' werkt, want je moet weer naar huis en het gesprek was goed maar thuis ben je weer alleen. Of je gaat iets met vrienden doen, wat voor even goed voelt, maar wanneer je weer thuis bent, voel je je weer alleen en kun je het niet onderhouden. Ik heb het idee dat je heel drastisch vast houdt aan een verkeerde routine in de angst dat als je dat loslaat en je meer open zou stellen voor iets anders je misschien nog kutter zou voelen.
Denk eens na. Waarom is dat in het dagelijkse leven lastiger? Serieus? Stel je woont Enschede for all places, en daar is het elke dag wel moeilijk. Maar stel je zou naar Dusseldorf gaan voor een stedentrip en het is dan niet moeilijk?quote:Op donderdag 2 mei 2013 11:15 schreef cafpow het volgende:
En in het dagelijkse leven is dat anders het is allemaal veel lastiger..want ik wil graag blijvende contacten maken, en het leggen van contact en mensen aanspreken gaat wel makkelijker, maar het onderhouden is lastiger. En dat leer ik niet op vakantie.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |