Werkzoekend # 48!

Lay-out vind ik al een heel hoop doen. En ik zou niet zo'n standaard model van Intermediair pakken en dan naar eigen leven invullen. Een beetje creativiteit mag best.

Wat zijn jullie ervaringen met W&S? Ik vraag het omdat ik er zelf een beetje dubbele ervaringen mee heb. Eerst als sollicitant één keer hele goede, ook veel slechte. Eigenlijk vertrouw ik er geen een meer, waardoor ik misschien ook zelf opties uitsluit.

quote:

Op maandag 30 juli 2012 20:20 schreef Zocalo het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met W&S? Ik vraag het omdat ik er zelf een beetje dubbele ervaringen mee heb. Eerst als sollicitant één keer hele goede, ook veel slechte. Eigenlijk vertrouw ik er geen een meer, waardoor ik misschien ook zelf opties uitsluit.

Goed en slecht. Sommige zijn wel bereid moeite te doen, terwijl andere alleen het laaghangende fruit willen plukken.

Hou vooral in het oog dat jij hun product bent, als je met die lui in zee gaat. Dat soort bureaus zijn dozenschuivers en jij kan er voor kiezen om zo'n doos te zijn. Het biedt voordelen (zij hebben al een voet tussen de deur bij veel bedrijven en kennen misschien nog bedrijven waar je met jouw capaciteiten terecht kunt), maar ook nadelen (moeilijke gevallen wimpelen ze liever snel af en voor een vakinhoudelijk gesprek ben je bij dat soort lui vaak aan het verkeerde adres, waardoor ze vaak ook minder goed kunnen inschatten hoe goed jij bepaalde zaken beheerst).

Feit is dat we in een economisch moeilijke tijd zitten, waardoor veel bedrijven graag een flexibele schil van werknemers hebben. Om die reden is de kans groot dat je met zulk soort bureaus te maken gaat krijgen.

Tot nu alleen nog maar slechte ervaringen met W&S bureaus.

quote:

Op maandag 30 juli 2012 20:15 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Iemand nog goede en originele tips voor een redelijk standaard CV?

wat valt onder jouw een redelijk standaard CV? Een goede tip is om je sterke kanten eerst te noemen. Bij mij is dat mijn talenkennis, sommige hun werkervaring, anderen hun office skills.

quote:

Op maandag 30 juli 2012 23:29 schreef Mint_Clansell het volgende:
Tot nu alleen nog maar slechte ervaringen met W&S bureaus.

W&S bureaus, zijn dat die bureaus die je wel eens op vacature sites ziet? WenS is geloof ik hun logo. Als dat zo is, heb ik daar ook wel slechte ervaring mee, voornamelijk hun beleid van als we niet reageren dan vinden we je niks. Ik solliciteerde naar de functie marketing medewerker. Sloot perfect aan op mijn profiel vond ik. Ik werd niet benaderd. Dus 5 dagen wachten. Een kleine drie weken later zie ik dezelfde vacature weer er op staan onder een andere naam. Ik dacht, laat ik gewoon nog een keer proberen, misschien is die ene van mij wel per ongeluk verwijderd.

Krijg ik een botte mail terug dat ik moet stoppen met reageren op dezelfde functie, dat 1 afwijzing genoeg moet zijn om te begrijpen dat ze niet geïnteresseerd zijn.

Nee, Werving & Selectiebureaus bedoel ik. Je hebt - net zoals bij uitzendbureaus - een hele rits van die toko's. Op vacaturesites zoals Werk.nl, Monsterboard en Nationalevacaturebank zie je ze idd vaak.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 00:24 schreef Mint_Clansell het volgende:
Nee, Werving & Selectiebureaus bedoel ik. Je hebt - net zoals bij uitzendbureaus - een hele rits van die toko's. Op vacaturesites zoals Werk.nl, Monsterboard en Nationalevacaturebank zie je ze idd vaak.

Ah die, zoals recruiteringsbureaus, af en toe benaderen ze me, veelal buitenlandse bureaus bellen me. Toevallig aankomende donderdag heb ik een gesprek met een Nederlandse in Den Haag voor een baan in Flevoland. Blijkbaar van Skype heeft men niet van gehoord.

quote:

Op maandag 30 juli 2012 20:12 schreef Domme_Gans het volgende:
Succes caroline Ik ben wel eens ingehuurd voor 2 maanden om er bijna 1,5 jaar te blijven hangen.

Dankje!

quote:

Op maandag 30 juli 2012 20:20 schreef Zocalo het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met W&S? Ik vraag het omdat ik er zelf een beetje dubbele ervaringen mee heb. Eerst als sollicitant één keer hele goede, ook veel slechte. Eigenlijk vertrouw ik er geen een meer, waardoor ik misschien ook zelf opties uitsluit.

Ik heb zelf nu een gesprek via een uitzendbureau. Online ingeschreven, 3 x telefonisch contact nav deze vacature.

Mijn ervaringen zijn positief en negatief. Het bureau bepaalt een beetje. De intermediair van het bureau bepalen heel veel boel. Er zitten luie mutsen tussen en heel goede verkopers. Dat zijn het nl want ze moeten zichzelf verkopen aan de opdrachtgever, en jou. Maar je moet wel jezelf aan hun verkopen en contact houden dat ze weten wie je bent.
De websites kunnen goed of buitengewoon slecht zijn. Er zijn bureaus waar ik geen zaken meer mee doe omdat het onmogelijk is om een goede search op de vacatures te doen.
En ik houd de vacatures zelf in de gaten. Een aantal komt geregeld terug. Dat kan een spookvacature zijn, of het is een bedrijf dat onmogelijke mensen in dienst heeft en de ene kandidaat na de andere vermaalt tussen zijn kaken.

had gister me 1e werkdag ging wel ok

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 09:43 schreef Luuk9 het volgende:
had gister me 1e werkdag ging wel ok

Wat doe je nu dan?

Ik ben het zo, zó moe.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 12:20 schreef FerryNL het volgende:

[..]

Wat doe je nu dan?

chauffeur op aan taxi, hoe staat het bij jou er voor

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 12:54 schreef Luuk9 het volgende:

[..]

chauffeur op aan taxi, hoe staat het bij jou er voor

Ach nog steeds hetzelfde Werk nu toch nog weer even in de horeca. Opzich vind ik het voor een tijdje ook weer niet heel erg, want het is als bijbaantje en dus voor een paar avonden per week. Ben allang blij dat ik werk heb, want dan kan ik me nu even rustig weer gaan oriënteren op school.

Ook al is dat nog steeds zo moeilijk.

quote:

Op dinsdag 17 juli 2012 18:15 schreef Kholdstrike het volgende:
Verdomme de eisen van bedrijven beginnen me toch echt de spuigaten uit te lopen! Normaal ga ik gewoon verder kijken maar vandaag sta ik toch een beetje te koken van woede.

En dit. Heel herkenbaar.

quote:

Op woensdag 18 juli 2012 12:47 schreef Disorder het volgende:
En wéér gesolliciteerd naar een vacature "..die er nog opstond maar er eigenlijk al niet meer op had moeten staan." Godverdomme.

Nog een ergernis. Hatelijk is het.

Vavanvond verplicht naar een speedmeet van het UWV. Korte gesprekjes met uitzendbureau's. Ik verwacht er niks van eerlijk gezegd.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 13:49 schreef Kentekenplaat het volgende:
Vavanvond verplicht naar een speedmeet van het UWV. Korte gesprekjes met uitzendbureau's. Ik verwacht er niks van eerlijk gezegd.

Pffff sterkte man

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 13:49 schreef FerryNL het volgende:

[..]

Pffff sterkte man

Ach, het is maar een uurtje.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 12:52 schreef Little_Dolls het volgende:
Ik ben het zo, zó moe.

komt vanzelf goed deze banenellende. Daarnaast is er zo veel meer in het leven dan werk! En nu lijkt het misschien allemaal dramatisch maar als je iets gevonden hebt ben je dit gevoel straks vlug weer kwijt!

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 14:09 schreef agentstarling het volgende:

[..]

komt vanzelf goed deze banenellende. Daarnaast is er zo veel meer in het leven dan werk! En nu lijkt het misschien allemaal dramatisch maar als je iets gevonden hebt ben je dit gevoel straks vlug weer kwijt!

Weet je wat het nadeel is aan geen werk? Weinig inkomen. De dag invullen lukt me prima, maar de maand rondkomen is wat lastiger.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 14:27 schreef Kentekenplaat het volgende:

[..]

Weet je wat het nadeel is aan geen werk? Weinig inkomen. De dag invullen lukt me prima, maar de maand rondkomen is wat lastiger.

Het probleem is ook de mentaliteit. Ik zit nu elke dag binnen en wil gewoon aan het werk. Ik merk gewoon dat bij iedere afwijzing een deuk in mijn moraal maakt. defaitisme sluipt er heel makkelijk in.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 14:43 schreef Kholdstrike het volgende:

[..]

Het probleem is ook de mentaliteit. Ik zit nu elke dag binnen en wil gewoon aan het werk. Ik merk gewoon dat bij iedere afwijzing een deuk in mijn moraal maakt. defaitisme sluipt er heel makkelijk in.

Ja, klopt. Maar ik merk ook dat werkgevers met eisen komen waarvan ik denk:"WTF??" En al die spookvacatures vergroten de feestvreugde ook niet.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 14:52 schreef Kentekenplaat het volgende:

[..]

Ja, klopt. Maar ik merk ook dat werkgevers met eisen komen waarvan ik denk:"WTF??" En al die spookvacatures vergroten de feestvreugde ook niet.

inderdaad. Ik kijk nu elke dag monster en jobbird en zie al 3 weken lang dezelfde vacature staan. Ik heb al 2keer gesolliciteerd en 2 keer afgewezen. Ik vraag me dan toch wel af waar men op zit te wachten?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 13:49 schreef Kentekenplaat het volgende:
Vavanvond verplicht naar een speedmeet van het UWV. Korte gesprekjes met uitzendbureau's. Ik verwacht er niks van eerlijk gezegd.

Hier ben ik ook geweest. Wat een onzinnige kermis. Tijdverspilling.

Ik moet m'n gal echt even spuwen nu, want gisteravond had het niet veel gescheeld of ik had alles aan diggelen op de grond gegooid.
Ik heb nog nooit zo'n pijnlijk, triest gevoel gehad bij een afwijzing van een solliciatie als deze. Misschien kom ik over alsof ik overdrijf, en dat zou ik heel goed kunnen snappen, maar ik ben al zodanig veel afgewezen het afgelopen jaar dat m'n frustratie en machtloosheid alleen nog maar is toegenomen en wel door deze situatie.

Ik hoopte de hele week dat ik eindelijk in een kledingszaak in de buurt zou kunnen beginnen. (Of het nu vast of tijdelijk is maakte me niet uit, als ik maar iets had.) De werkgeefster hemelde me helemaal op in het eerste gesprek al; "Je mag volgende week maandag alvast op proef komen", "Ben je al meer dan een jaar werkloos? Oh, maar dat is toch erg hè; hier zal het je wel lukken"

Niemand had dat ooit tegen me gezegd, laat staan voorgesteld om me op proef te laten komen. Vooral door het feit dat de vacature nog maar héél recent online stond verbaasde het me. Ze had me zelfs uit eigen initiatief gecontacteerd, vóór de vacature online stond. Mevrouw moest toch ook andere sollicitanten zien?
Maar goed, dat was dat en ik had natuurlijk heel wat moed en hoop gekregen en kon het eerst niet geloven aangezien ik om het even waar altijd afgewezen werd, wat ik ook maar deed.

Kwam ik daar maandag aan met blijkbaar nog 3 meisjes. Blijkt dat zij alledrie al wat ervaring hadden (ik geen), maar goed, dat leek niet veel uit te maken voor mevrouw, had ze zelf gezegd in het gesprek. Zij zouden ook vast mogen beginnen. Ik kon die dag dus enkel op proef komen, door iets met de RVA (Vlaamse Rijksdienst voor arbeidsvoorziening), maar mevrouw leek zo zeker van mij dat ik als het ware ook vast in dienst mocht komen.

De kledingszaak zelf werd uitgebreid en wij moesten in het nieuwe deel wat kleren gaan plooien en beveiligingen aanpinnen. Mevrouw toonde het voor, maar ik had duidelijk wat moeite met dat pinnen omdat ik dat nog nooit gedaan had, laat staan zo'n beveiliging fatsoenlijk vast genomen had. Nogmaals had ze gezegd dat het geen probleem was dat ik geen ervaring had, dus ik was gerust. Het plooien viel wel mee en ze moedigde mij (en de andere meisjes) zelfs aan dat we het heel goed deden. Na een tijd ging het beter met dat pinnen, maar toen was mevrouw natuurlijk weg, dus heeft ze dat niet meer kunnen zien.
De boel werd verbouwd en er was constant veel geboor etc. Dit vond mevrouw maar vervelend voor ons, dus mochten we vroeger naar huis. (Wat ik al heel nutteloos vond aangezien ze ons gewoon in de bestaande winkel kon laten werken, maar nee. Ik had me voorbereid op een hele dag en mocht al meteen terug gaan.) In totaal hebben we daar verdomme maar 2,5 uur gestaan (9u30 - 12u). Zeker niet genoeg om ons al te beoordelen dus.
Maar geen probleem, we mochten woensdag terug komen omdat de meeste werken dan klaar zouden zijn (dacht ik). De werkgeefster zou me ook een bericht sturen dat ik haar gsm nummer zou hebben om haar te kunnen bereiken als ik niet zou kunnen komen.
Die sms leek maar niet te komen...

Kreeg ik rond 20u plots een mail met een doodleuke mededeling dat ze "na overleg mijn contract toch niet wil laten doorgaan, omdat ze sommige dingen miste bij mij"... (maar in m'n gezicht wel de hele tijd doen alsof alles aan mij in orde was!!) Ik wist niet wat ik las en zag mijn droom, mijn gedachten dat het eindelijk gedaan was met elke 3 weken naar de werkbeurs te moeten om te zeggen dat ik nog geen werk had en elke keer afgewezen te worden op sollicitaties, aan diggelen slaan. Daar stond ik weer, bij nul. Ik mocht weer helemaal opnieuw beginnen. Mijn moed en hoop waar ik het in het begin van dit bericht over had was helemaal weg (nu nog steeds natuurlijk) en heb echt waar zitten huilen als een kind uit wanhoop, frustratie en machteloosheid.

Ik zou niet positief genoeg zijn, wat ik al helemaal niet snapte aangezien ik het goed kon vinden met de andere meisjes en de werkgeefster en best enthousiast was en zo.
Dat ik niet snel genoeg zou zijn kan ik nog begrijpen aangezien mijn gebrek aan ervaring ook, maar dat had ik mevrouw duidelijk gezegd en zij vond het geen probleem.
Dat ik geen open, enthousiaste houding zou hebben kan ik me ook niet bepaald in vinden. Ok, misschien was ik wat meer terughoudend t.o. de andere meisjes, maar enthousiast was ik zeker.

Ik heb niet meer gereageerd op de mail omdat ik weet dat dat toch geen zin heeft en ik me geen problemen op de hals wil halen (ik had namelijk zin om eens goed m'n mening te zeggen).

Het toppunt is nog wel dat we daar maar 2,5 uur gewerkt hebben zoals ik al zei, dus veel te weinig om ons al te kunnen beoordelen. Ze heeft ons godverdomme niet eens in die winkel iets laten proberen.
En maar blijven volhouden dat ik toch zeker in aanmerking zou komen!!!
Komaan, als je niet 100% zeker bent van iemand, geef je die persoon toch geen valse hoop!

Ik voel me zo verschrikkelijk kwaad en verdrietig; eindelijk dacht ik eens dat ik wat verder zou komen, maar nee! Nooit had iemand me nogmaals uitgenodigd, laat staan op proef.

Dit is weer eens een les dat ik zelfs als mensen aanstalten lijken te maken om me aan te nemen ik ze ook niet moet vertrouwen.
Als puntje bij paaltje komt moeten ze je toch niet.

Hoe langer ik werkloos ben, hoe moeilijker het lijkt te worden aangezien ze mij in een warenhuis eens hadden afgewezen omdat "ik al bijna een jaar werkloos was!".......

Heel triest dit. Kut systeem, het is overal hetzelfde. Het lijkt wel alsof ze met opzet iets slechts zoeken om je te kunnen afwijzen. Maar ja, dit is België. De politiekers kijken ernaar en doen niets.
Zo te horen (lezen) is het in NL al niet veel beter. Erg jammer ook.

Sorry voor mijn veel te lange post.

Samenvatting dan maar: werkgeefster hemelde me helemaal op voor een job in haar winkel; "ze zou me zeker aannemen", maar uiteindelijk heb ik 'm "toch maar niet" gekregen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Little_Dolls op 31-07-2012 15:26:41 ]

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:02 schreef Little_Dolls het volgende:
Ik moet m'n gal echt even spuwen nu, want gisteravond had het niet veel gescheeld of ik had alles aan diggelen op de grond gegooid.
Ik heb nog nooit zo'n pijnlijk, triest gevoel gehad bij een afwijzing van een solliciatie als deze. Misschien kom ik over alsof ik overdrijf, en dat zou ik heel goed kunnen snappen, maar ik ben al zodanig veel afgewezen het afgelopen jaar dat m'n frustratie en machtloosheid alleen nog maar is toegenomen en wel door deze situatie.

Ik hoopte de hele week dat ik eindelijk in een kledingszaak in de buurt zou kunnen beginnen. (Of het nu vast of tijdelijk is maakte me niet uit, als ik maar iets had.) De werkgeefster hemelde me helemaal op in het eerste gesprek al; "Je mag volgende week maandag alvast op proef komen", "Ben je al meer dan een jaar werkloos? Oh, maar dat is toch erg hè; hier zal het je wel lukken"

Niemand had dat ooit tegen me gezegd, laat staan voorgesteld om me op proef te laten komen. Vooral door het feit dat de vacature nog maar héél recent online stond verbaasde het me. Ze had me zelfs uit eigen initiatief gecontacteerd, vóór de vacature online stond. Mevrouw moest toch ook andere sollicitanten zien?
Maar goed, dat was dat en ik had natuurlijk heel wat moed en hoop gekregen en kon het eerst niet geloven aangezien ik om het even waar altijd afgewezen werd, wat ik ook maar deed.

Kwam ik daar maandag aan met blijkbaar nog 3 meisjes. Blijkt dat zij alledrie al wat ervaring hadden (ik geen), maar goed, dat leek niet veel uit te maken voor mevrouw, had ze zelf gezegd in het gesprek. Zij zouden ook vast mogen beginnen. Ik kon die dag dus enkel op proef komen, door iets met de RVA (Vlaamse Rijksdienst voor arbeidsvoorziening), maar mevrouw leek zo zeker van mij dat ik als het ware ook vast in dienst mocht komen.

De kledingszaak zelf werd uitgebreid en wij moesten in het nieuwe deel wat kleren gaan plooien en beveiligingen aanpinnen. Mevrouw toonde het voor, maar ik had duidelijk wat moeite met dat pinnen omdat ik dat nog nooit gedaan had, laat staan zo'n beveiliging fatsoenlijk vast genomen had. Nogmaals had ze gezegd dat het geen probleem was dat ik geen ervaring had, dus ik was gerust. Het plooien viel wel mee en ze moedigde mij (en de andere meisjes) zelfs aan dat we het heel goed deden. Na een tijd ging het beter met dat pinnen, maar toen was mevrouw natuurlijk weg, dus heeft ze dat niet meer kunnen zien.
De boel werd verbouwd en er was constant veel geboor etc. Dit vond mevrouw maar vervelend voor ons, dus mochten we vroeger naar huis. (Wat ik al heel nutteloos vond aangezien ze ons gewoon in de bestaande winkel kon laten werken, maar nee. Ik had me voorbereid op een hele dag en mocht al meteen terug gaan.) In totaal hebben we daar verdomme maar 2,5 uur gestaan (9u30 - 12u). Zeker niet genoeg om ons al te beoordelen dus.
Maar geen probleem, we mochten woensdag terug komen omdat de meeste werken dan klaar zouden zijn (dacht ik). De werkgeefster zou me ook een bericht sturen dat ik haar gsm nummer zou hebben om haar te kunnen bereiken als ik niet zou kunnen komen.
Die sms leek maar niet te komen...

Kreeg ik rond 20u plots een mail met een doodleuke mededeling dat ze "na overleg mijn contract toch niet wil laten doorgaan, omdat ze sommige dingen miste bij mij"... (maar in m'n gezicht wel de hele tijd doen alsof alles aan mij in orde was!!) Ik wist niet wat ik las en zag mijn droom, mijn gedachten dat het eindelijk gedaan was met elke 3 weken naar de werkbeurs te moeten om te zeggen dat ik nog geen werk had en elke keer afgewezen te worden op sollicitaties, aan diggelen slaan. Daar stond ik weer, bij nul. Ik mocht weer helemaal opnieuw beginnen. Mijn moed en hoop waar ik het in het begin van dit bericht over had was helemaal weg (nu nog steeds natuurlijk) en heb echt waar zitten huilen als een kind uit wanhoop, frustratie en machteloosheid.

Ik zou niet positief genoeg zijn, wat ik al helemaal niet snapte aangezien ik het goed kon vinden met de andere meisjes en de werkgeefster en best enthousiast was en zo.
Dat ik niet snel genoeg zou zijn kan ik nog begrijpen aangezien mijn gebrek aan ervaring ook, maar dat had ik mevrouw duidelijk gezegd en zij vond het geen probleem.
Dat ik geen open, enthousiaste houding zou hebben kan ik me ook niet bepaald in vinden. Ok, misschien was ik wat meer terughoudend t.o. de andere meisjes, maar enthousiast was ik zeker.

Ik heb niet meer gereageerd op de mail omdat ik weet dat dat toch geen zin heeft en ik me geen problemen op de hals wil halen (ik had namelijk zin om eens goed m'n mening te zeggen).

Het toppunt is nog wel dat we daar maar 2,5 uur gewerkt hebben zoals ik al zei, dus veel te weinig om ons al te kunnen beoordelen. Ze heeft ons godverdomme niet eens in die winkel iets laten proberen.
En maar blijven volhouden dat ik toch zeker in aanmerking zou komen!!!
Komaan, als je niet 100% zeker bent van iemand, geef je die persoon toch geen valse hoop!

Ik voel me zo verschrikkelijk kwaad en verdrietig; eindelijk dacht ik eens dat ik wat verder zou komen, maar nee! Nooit had iemand me nogmaals uitgenodigd, laat staan op proef.

Dit is weer eens een les dat ik zelfs als mensen aanstalten lijken te maken om me aannemen ik ze ook niet moet vertrouwen.
Als puntje bij paaltje komt moeten ze je toch niet.

Hoe langer ik werkloos ben, hoe moeilijker het lijkt te worden aangezien ze mij in een warenhuis eens hadden afgewezen omdat "ik al bijna een jaar werkloos was!".......

Heel triest dit. Kut systeem, het is overal hetzelfde. Het lijkt wel alsof ze met opzet iets slechts zoeken om je te kunnen afwijzen. Maar ja, dit is België. De politiekers kijken ernaar en doen niets.
Zo te horen (lezen) is het in NL al niet veel beter. Erg jammer ook.

Sorry voor mijn veel te lange post.

Samenvatting dan maar: werkgeefster hemelde me helemaal op voor een job in haar winkel; "ze zou me zeker aannemen", maar uiteindelijk heb ik 'm "toch maar niet" gekregen.

Ik weet niet of het wat is, maar ik zit hier met tranen in de ogen te lezen. Ik kan niet veel doen dan je mentale steun te geven vanuit het Noorden. Het komt goed, alleen weet ik niet wanneer.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:15 schreef Kholdstrike het volgende:

[..]

Ik weet niet of het wat is, maar ik zit hier met tranen in de ogen te lezen. Ik kan niet veel doen dan je mentale steun te geven vanuit het Noorden. Het komt goed, alleen weet ik niet wanneer.

Dat had ik niet gedacht...

Verder bedankt.

Uiteraard doet de werkwinkel ook altijd alsof het aan mij ligt en dat zal nu ook wel weer gebeuren. Wat ik ook zeg, die klootzakken van werkgevers worden altijd maar weer goed gepraat.
"Ja, maar de werkgever..."

Als je al meer dan een jaar thuis zit moet je niet de werkgever de schuld geven.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:27 schreef Maanvis het volgende:
Als je al meer dan een jaar thuis zit moet je niet de werkgever de schuld geven.

Oh, dus jij bent ook al zo'n bevooroordeelde die denk ik dat ik zelf geen moeite doe om werk te vinden.

Ik zoek al meer dan een jaar werk meneer, en heb me zelfs proberen inschrijven voor een opleiding in de kinderopvang, maar daar moesten ze me ook al niet.
(In november is er een opleiding winkelbediende, maar heel die boel kennende zullen ze daar ook wel weer iets vinden om me daar niet toe te laten.)

Tot op vandaag heb ik zitten zwoegen om werk te vinden, en jij vindt dat ik de werkgever niet de schuld moet geven.
Wie dan wel? Mezelf toch alleszins niet, lijkt mij.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:27 schreef Maanvis het volgende:
Als je al meer dan een jaar thuis zit moet je niet de werkgever de schuld geven.

Maanvis, een grote dosis geluk is ook vaak het probleem.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:31 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Oh, dus jij bent ook al zo'n bevooroordeelde die denk ik dat ik zelf geen moeite doe om werk te vinden.

Ik zoek al meer dan een jaar werk meneer, en heb me zelfs proberen inschrijven voor een opleiding in de kinderopvang, maar daar moesten ze me ook al niet.
(In november is er een opleiding winkelbediende, maar heel die boel kennende zullen ze daar ook wel weer iets vinden om me daar niet toe te laten.)

Tot op vandaag heb ik zitten zwoegen om werk te vinden, en jij vindt dat ik de werkgever niet de schuld moet geven.
Wie dan wel? Mezelf toch alleszins niet, lijkt mij.

Raad je wel aan om toch je aan te melden voor die opleiding. Niet geschoten is altijd mis.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:32 schreef Kholdstrike het volgende:

[..]

Raad je wel aan om toch je aan te melden voor die opleiding. Niet geschoten is altijd mis.

Dat ben ik ook van plan, maar ik heb er gewoon geen goed oog in.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:31 schreef Kholdstrike het volgende:

[..]

Maanvis, een grote dosis geluk is ook vaak het probleem.

Inderdaad. In dit geval dacht ik écht dat ik geluk had; aangezien mevrouw mij gewoon de pap in de mond had gelegd.
Helaas was het toch weer te mooi om waar te zijn...

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:31 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Oh, dus jij bent ook al zo'n bevooroordeelde die denk ik dat ik zelf geen moeite doe om werk te vinden.

Ik zoek al meer dan een jaar werk meneer, en heb me zelfs proberen inschrijven voor een opleiding in de kinderopvang, maar daar moesten ze me ook al niet.
(In november is er een opleiding winkelbediende, maar heel die boel kennende zullen ze daar ook wel weer iets vinden om me daar niet toe te laten.)

Tot op vandaag heb ik zitten zwoegen om werk te vinden, en jij vindt dat ik de werkgever niet de schuld moet geven.
Wie dan wel? Mezelf toch alleszins niet, lijkt mij.

Je kunt ook ongeschoold werk gaan doen bijv. achter de vuilniswagen?"

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:27 schreef Maanvis het volgende:
Als je al meer dan een jaar thuis zit moet je niet de werkgever de schuld geven.

Ik hoop zo dat jij werkloos wordt, dit topic terug leest en denkt:"Hmm, ik heb best wel bullshit uitgekraamd."

Het ligt er namelijk maar net aan war je woont, hoe oud je bent, in welke bracnhe je zit etc...

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:54 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Je kunt ook ongeschoold werk gaan doen bijv. achter de vuilniswagen?"

Zal ik je eens wat vertellen, Maanvis? Zelfs daar willen ze mensen met ervaring.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:54 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Je kunt ook ongeschoold werk gaan doen bijv. achter de vuilniswagen?"

Schat je me maar zo laag in dan?
Trouwens, het schijnt dat je daar ook al ervaring voor nodig hebt... Zelfde met een fabriek. Toch wat ik erover gelezen heb...

Ik snap trouwens niet eens waarom je ervaring nodig hebt om in een winkel te werken. Rekken bijvullen, hoe simpel kan het zijn?
Alles kun je trouwens ook leren met oefening (bv. de kassa, want daar heb ik dan geen ervaring mee), maar dat willen ze maar niet geven. Er wordt maar verwacht dat je alles al kan en kent.

Ik kan me zelfs al niet meer voorstellen hoe iemand aan de simpelste job geraakt...

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:57 schreef Kentekenplaat het volgende:

[..]

Ik hoop zo dat jij werkloos wordt, dit topic terug leest en denkt:"Hmm, ik heb best wel bullshit uitgekraamd."

Het ligt er namelijk maar net aan war je woont, hoe oud je bent, in welke bracnhe je zit etc...

Ik ben werkloos geweest dit jaar, dus ik weet echt wel waarover ik praat.

Little dolls, wat een vervelende situatie! Mag ik vragen wat je achtergrond is? Waarom ga je geen bbl opleiding proberen (in de zorg moet bv wel te doen zijn!, kan mij ook voorstellen dat je gek wordt van dit soort suggesties)? En weet je wat de reden is dat je niet bent aangenomen voor de opleiding in de kinderopvang? Ik wil je in elk geval heel veel succes wensen, en hoe triest en cliché ook, vooral niet opgeven.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:58 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Schat je me maar zo laag in dan?
Trouwens, het schijnt dat je daar ook al ervaring voor nodig hebt... Zelfde met een fabriek. Toch wat ik erover gelezen heb...

Dat geeft al aan dat je er nog niet gesolliciteerd hebt. Ik zou zeggen dat je dat alsnog kunt doen.

quote:

Ik snap trouwens niet eens waarom je ervaring nodig hebt om in een winkel te werken. Rekken bijvullen, hoe simpel kan het zijn?
Alles kun je trouwens ook leren met oefening (bv. de kassa, want daar heb ik dan geen ervaring mee), maar dat willen ze maar niet geven. Er wordt maar verwacht dat je alles al kan en kent.

Ik me zelfs al niet meer voorstellen hoe iemand aan de simpelste job geraakt...

Dan doe je iets fout, dan wordt het tijd dat je je manier van aanpak gaat veranderen

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:59 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Ik ben werkloos geweest dit jaar, dus ik weet echt wel waarover ik praat.

Dan nog is het wel afhankelijk van sector, leeftijd, woonplaats enz. En je moet ook een beetje geluk hebben.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:03 schreef Kentekenplaat het volgende:

[..]

Dan nog is het wel afhankelijk van sector, leeftijd, woonplaats enz. En je moet ook een beetje geluk hebben.

jaja maar we praten hier over meer dan een jaar werkloos, dan is er iets mis met de persoon, niet met het geluk dat ie heeft.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:07 schreef Maanvis het volgende:

[..]

jaja maar we praten hier over meer dan een jaar werkloos, dan is er iets mis met de persoon, niet met het geluk dat ie heeft.

Ik ben de vorige keer ook meer dan een jaar werkloos geweest. 35 jaar, veel ervaring in de transport en toch geen werk te vinden hier.

Dan kun je onder je niveau gaan werken, dus ik dacht post te bezorgen. Klein probleem: dan kwam ik financieel niet meer uit. En helaas, het UWV vult dat tekort niet aan. Kortom, het leverde meer op om thuis te blijven dan om te werken. Dus men maakt het je wat dat betreft ook niet makkelijker.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:59 schreef pasjes het volgende:
Little dolls, wat een vervelende situatie! Mag ik vragen wat je achtergrond is? Waarom ga je geen bbl opleiding proberen (in de zorg moet bv wel te doen zijn!, kan mij ook voorstellen dat je gek wordt van dit soort suggesties)? En weet je wat de reden is dat je niet bent aangenomen voor de opleiding in de kinderopvang? Ik wil je in elk geval heel veel succes wensen, en hoe triest en cliché ook, vooral niet opgeven.

Ik geef toe dat ik geen al te hoog diploma heb (6 kantoor, maar de 4 jaren ervoor wel kunst/handel), maar ik lees overal dat mensen met een A2, of zelfs hooggeschoolden, al moeilijk aan werk raken.
Ook krijg ik in mijn afwijzingen nooit iets te horen over mijn diploma, aangezien ik meestal op vacatures solliciteer waar je er geen nodig hebt.

Ja, die opleidingen. Het probleem daarmee is dat je eerst een gesprek moet hebben voor je er bij geraakt, en mijn ervaring is dat ze het je ook niet makkelijk maken. Dat kan even goed in de zorg hoor.
Waarom doe je een opleiding? Juist; om bij te leren.
Wat verwachten de lesgevers? Dat je er blijkbaar alles al over kent, met hun vragenlijsten altijd.
Dan moet je toch godverdomme geen opleiding meer volgen zeker?!

Waarom moeten die gesprekken er toch altijd zijn? Je kunt tijdens de opleiding zelf nog altijd zeggen dat je er mee wilt stoppen als het niet lukt. Helaas geven ze als reden altijd "beperkte plaatsen" en dat vind ik zo'n onzin. Waarom beperkte plaatsen? Moeten anderen die iets willen bijleren dan maar in de kou blijven staan en telkens weer afgewezen worden, wegens gebrek aan ervaring (en ik kan dat woord niet meer horen)?!

Bij die kinderopvang was het omdat ze me te jong vonden (het ironische was dat je je kon inschrijven vanaf 18 en dat was toen mijn leeftijd) en dat mens zat gewoon te zeuren over het feit dat ik mijn zevende jaar niet gedaan had. Mens asjeblieft, ik kom me proberen inschrijven voor een opleiding, niet discussiëren over waarom ik wel of niet een zevende jaar zou moeten gedaan hebben. Ze zat constant neer te kijken op mij, en was dan verwonderd waarom ik zo "gesloten en rustig" was. De vrouw die erbij zat was veel redelijker, maar zij sprak die bitch ook niet tegen. Ik ben wel blij dat ik dat mens nooit meer terug gezien heb.

Uiteindelijk vond ik het niet erg meer, omdat ik misschien toch niet zo goed met kinderen om kan en me snel erger aan hen (aan hele kleintjes niet), maar zie je, het gaat om het principe.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:07 schreef Maanvis het volgende:

[..]

jaja maar we praten hier over meer dan een jaar werkloos, dan is er iets mis met de persoon, niet met het geluk dat ie heeft.

Nou, bedankt.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:11 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Nou, bedankt.

ik zeg het maar zodat je aan jezelf kunt werken ipv dat je zo nog een jaar blijft aanmodderen.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:00 schreef Maanvis het volgende:
Dan doe je iets fout, dan wordt het tijd dat je je manier van aanpak gaat veranderen

Nee ik doe niets fout. Die werkgevers hebben gewoon té onrealistische eisen, en ik ben zeker dat veel mensen dat kunnen beamen hier.

Ik zeg ze in mijn brieven elke keer dat ik een online cursus winkelbediende volg (dat doe ik echt ja), ze mij zelf een opleiding kunnen aanbieden die voor hen financieel voordelig is en ik dus in november ga kijken voor die opleiding winkelbediende.
Toch willen ze het nooit weten. Die vrouw van mijn vorige sollicitatie wel, maar ja, blijkbaar ben ik voor haar ook niet goed genoeg!

Maar goed, het heeft geen zin om verder te discussiëren denk ik aangezien jij er van overtuigd bent dat het aan mij ligt.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:17 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Nee ik doe niets fout. Die werkgevers hebben gewoon té onrealistische eisen, en ik ben zeker dat veel mensen dat kunnen beamen hier.

Ik zeg ze in mijn brieven elke keer dat ik een online cursus winkelbediende volg (dat doe ik echt ja), ze mij zelf een opleiding kunnen aanbieden die voor hen financieel voordelig is en ik dus in november ga kijken voor die opleiding winkelbediende.
Toch willen ze het nooit weten. Die vrouw van mijn vorige sollicitatie wel, maar ja, blijkbaar ben ik voor haar ook niet goed genoeg!

Maar goed, het heeft geen zin om verder te discussiëren denk ik aangezien jij er van overtuigd bent dat het aan mij ligt.

Je doet wel iets fout want je solliciteert telkens op functies waar de werkgevers stom op zijn .
Als je goed genoeg bent wil elke werkgever je hebben hoor!

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:18 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Je doet wel iets fout want je solliciteert telkens op functies waar de werkgevers stom op zijn

Hoe bedoel je?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:18 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Je doet wel iets fout want je solliciteert telkens op functies waar de werkgevers stom op zijn .
Als je goed genoeg bent wil elke werkgever je hebben hoor!

Nee, da's alleen als je diploma's hebt of een functie waar personeel schaars is.

Een werkgever wil een starter met tig jaar ervaring.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:19 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Hoe bedoel je?

Je solliciteert telkens op functies waarvan je vantevoren al weet dat je afgewezen gaat worden, en als je dan afgewezen wordt bedenk je jezelf niet 'dit kan beter, dat kan beter' maar dan geef je meteen de werkgever de schuld. Zo kom je nooit aan een baan.

Mag zelf aankomende woensdag weer eens praten bij een solli, kijken wat deze te bieden hebben.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:18 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Je doet wel iets fout want je solliciteert telkens op functies waar de werkgevers stom op zijn .
Als je goed genoeg bent wil elke werkgever je hebben hoor!

Alsof je dat vanuit een vacature kan aflezen.
Sowieso is het momenteel echt niet meer zo makkelijk om even over te stappen en/of wat te vinden.
Natuurlijk vergt het wel wat van jezelf om te blijven solliciteren maar dat elke werkgever je wel wilt slaat in deze tijd nergens op.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:23 schreef Kentekenplaat het volgende:

[..]

Nee, da's alleen als je diploma's hebt of een functie waar personeel schaars is.

Een werkgever wil een starter met tig jaar ervaring.

Dat zetten ze in de functieomschrijving ja maar je kunt gewoon solliciteren als je niet genoeg ervaring hebt, zoals bosbeetle al zei: een vacaturetekst is een 'ideaalplaatje'. je kunt ook de baan krijgen als je niet aan alles voldoet.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:23 schreef Solique het volgende:
Natuurlijk vergt het wel wat van jezelf om te blijven solliciteren maar dat elke werkgever je wel wilt slaat in deze tijd nergens op.

Wil je zeggen dat een werkgever een vacature plaatst en dan geen geschikte sollicitant aanneemt?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:25 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Wil je zeggen dat een werkgever een vacature plaatst en dan geen geschikte sollicitant aanneemt?

Da's bij uitzendbureau's wel zo.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:25 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Wil je zeggen dat een werkgever een vacature plaatst en dan geen geschikte sollicitant aanneemt?

Natuurlijk wel, daar moeten wij van uit gaan anders zijn ze niet op zoek en gebruiken ze vacatures.

Maar jij als op zoek zijnde kan niet zien wat er voor bedrijf achter zit en wat ze nu verwachten.
Jij kan alleen de vacature zien die vaak vanuit een ideaalbeeld en/of eisenpakket is samengesteld.

Om door de eerste lichting heen te komen moet je iets brengen waardoor ze je uitnodigen dit kan dmv je cv of e-mail/brief.

Nou, ik zal even naar die geweldige speedmeet.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:29 schreef Kentekenplaat het volgende:
Nou, ik zal even naar die geweldige speedmeet.

Succes, gewoon jezelf blijven en vooral luisteren naar wat ze te zeggen hebben.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:23 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Je solliciteert telkens op functies waarvan je vantevoren al weet dat je afgewezen gaat worden, en als je dan afgewezen wordt bedenk je jezelf niet 'dit kan beter, dat kan beter' maar dan geef je meteen de werkgever de schuld. Zo kom je nooit aan een baan.

Bij sommige vacatures weet ik dat inderdaad, maar dan moet ik daarop verplicht solliciteren van de werkwinkel. Ook al zeg ik hen "Dit gaat niet lukken, want ze vragen uitdrukkelijk iemand met ervaring..." is het van "Jawel! Je moet daar gewoon niet op letten!" Ik hou er ook niet van, maar als ik het niet doe, ben ik niet in orde voor hen en kunnen ze me er gewoon uit gooien.

Zelf solliciteer ik vaak op vacatures met "beperkte ervaring" omdat ik daarbij al iets meer kans maak. "Geen ervaring" zie ik helaas veel te weinig, maar wel af en toe. Die vorige vacature bijvoorbeeld...

Pas op, ik ben wel al verschillende keren op gesprek mogen gaan. Het is niet dat ik altijd werd afgewezen per brief, mail of telefoon.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:30 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Bij sommige vacatures weet ik dat inderdaad, maar dan moet ik daarop verplicht solliciteren van de werkwinkel. Ook al zeg ik hen "Dit gaat niet lukken, want ze vragen uitdrukkelijk iemand met ervaring..." is het van "Jawel! Je moet daar gewoon niet op letten!" Ik hou er ook niet van, maar als ik het niet doe, ben ik niet in orde voor hen en kunnen ze me er gewoon uit gooien.

Zelf solliciteer ik vaak op vacatures met "beperkte ervaring" omdat ik daarbij al iets meer kans maak. "Geen ervaring" zie ik helaas veel te weinig, maar wel af en toe. Die vorige vacature bijvoorbeeld...

Pas op, ik ben wel al verschillende keren op gesprek mogen gaan. Het is niet dat ik altijd werd afgewezen per brief, mail of telefoon.

Dat je reageert op een vacature die eigenlijk te hoog is hoeft geen probleem te wezen.
Wie weet via je brief/e-mail of cv vragen ze toch voor een gesprek.
Je moet er alleen niet direct van uit gaan maar denken van ach mijn reactie is wel de deur uit.

Het zoeken naar passende vacatures is vaak al een grotere uitdaging, zeker voor bepaalde functies.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:32 schreef Solique het volgende:

[..]

Dat je reageert op een vacature die eigenlijk te hoog is hoeft geen probleem te wezen. Wie weet via je brief/e-mail of cv vragen ze toch voor een gesprek. Je moet er alleen niet direct van uit gaan maar denken van ach mijn reactie is wel de deur uit.

Het zoeken naar passende vacatures is vaak al een grotere uitdaging, zeker voor bepaalde functies.

Nee, maar ik heb dan het gevoel dat ik me zowat belachelijk maakt t.o. die werkgever.

Uiteraard denk ik dat er ook over "Zo, dat is weer gebeurd", maar ja, ondertussen heb ik nog steeds geen werk natuurlijk. Op sommige momenten heb ik echt veel zin om te solliciteren en dan doe ik dat ook, en toch hoop ik stiekem altijd wat.
Helaas...

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:30 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Bij sommige vacatures weet ik dat inderdaad, maar dan moet ik daarop verplicht solliciteren van de werkwinkel. Ook al zeg ik hen "Dit gaat niet lukken, want ze vragen uitdrukkelijk iemand met ervaring..." is het van "Jawel! Je moet daar gewoon niet op letten!" Ik hou er ook niet van, maar als ik het niet doe, ben ik niet in orde voor hen en kunnen ze me er gewoon uit gooien.

Zelf solliciteer ik vaak op vacatures met "beperkte ervaring" omdat ik daarbij al iets meer kans maak. "Geen ervaring" zie ik helaas veel te weinig, maar wel af en toe. Die vorige vacature bijvoorbeeld...

Pas op, ik ben wel al verschillende keren op gesprek mogen gaan. Het is niet dat ik altijd werd afgewezen per brief, mail of telefoon.

Je gaat teveel op de vacaturetekst af, zoals ik al zei,die is niet belangrijk. Daarmee bedoelen ze niet 'we zoeken iemand met ervaring' maar daarmee bedoelen ze 'het zou ideaal zijn als het iemand met ervaring was'. Je staat er zo onzeker in!

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:28 schreef Solique het volgende:

[..]

Natuurlijk wel, daar moeten wij van uit gaan anders zijn ze niet op zoek en gebruiken ze vacatures.

Maar jij als op zoek zijnde kan niet zien wat er voor bedrijf achter zit en wat ze nu verwachten.
Jij kan alleen de vacature zien die vaak vanuit een ideaalbeeld en/of eisenpakket is samengesteld.

Om door de eerste lichting heen te komen moet je iets brengen waardoor ze je uitnodigen dit kan dmv je cv of e-mail/brief.

ja duh en ik zei toch dat je daarvoor goed moet zijn?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:43 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Je gaat teveel op de vacaturetekst af, zoals ik al zei,die is niet belangrijk. Daarmee bedoelen ze niet 'we zoeken iemand met ervaring' maar daarmee bedoelen ze 'het zou ideaal zijn als het iemand met ervaring was'. Je staat er zo onzeker in!

Ja, waarom denk je nu?

Waaróm willen ze altijd iemand met ervaring? Of "zou het mooi zijn als het iemand met ervaring was?" (Dat zeggen die toch alleen om de boel te verbloemen.)
Wat vind jij daar nu van?
Hoe kunnen wij jongeren nu ervaring opdoen als we het overal voor nodig hebben?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:35 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Nee, maar ik heb dan het gevoel dat ik me zowat belachelijk maakt t.o. die werkgever.

Uiteraard denk ik dat er ook over "Zo, dat is weer gebeurd", maar ja, ondertussen heb ik nog steeds geen werk natuurlijk. Op sommige momenten heb ik echt veel zin om te solliciteren en dan doe ik dat ook, en toch hoop ik stiekem altijd wat.
Helaas...

Je moet natuurlijk altijd de afweging maken of het redelijk is om op een vacature te reageren, maar zeker ook niet gaan wanhopen als er ervaring gevraagd wordt. Ik heb hier ook een vacaturetekst liggen waar enkele jaren ervaring gevraagd wordt, maar de salarisindicatie is absoluut niet in lijn met die eis. Kortom het is mooi meegenomen als je die ervaring hebt, maar het is in dit geval echt geen harde eis.

Om te beoordelen of het redelijk is om op een vacature te reageren moet je bekijken wat er aan opleiding, ervaring, persoonlijke kenmerken en eventuele overige eisen genoemd wordt. En ga dan indelen aan welke eisen je voldoet, aan welke niet en wat je eventueel kunt compenseren. Dan krijg je snel een beeld hoe jij in het profiel past. Mij is regelmatig verteld dat als je voor zo'n 70% in het profiel past dat je er op kan reageren. Zo'n indeling helpt je ook om gerichter te solliciteren.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:50 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Je moet natuurlijk altijd de afweging maken of het redelijk is om op een vacature te reageren, maar zeker ook niet gaan wanhopen als er ervaring gevraagd wordt. Ik heb hier ook een vacaturetekst liggen waar enkele jaren ervaring gevraagd wordt, maar de salarisindicatie is absoluut niet in lijn met die eis. Kortom het is mooi meegenomen als je die ervaring hebt, maar het is in dit geval echt geen harde eis.

Om te beoordelen of het redelijk is om op een vacature te reageren moet je bekijken wat er aan opleiding, ervaring, persoonlijke kenmerken en eventuele overige eisen genoemd wordt. En ga dan indelen aan welke eisen je voldoet, aan welke niet en wat je eventueel kunt compenseren. Dan krijg je snel een beeld hoe jij in het profiel past. Mij is regelmatig verteld dat als je voor zo'n 70% in het profiel past dat je er op kan reageren. Zo'n indeling helpt je ook om gerichter te solliciteren.

Tja, ik vind vaak dat ik toch redelijk in het profiel pas, als ik naar de vaardigheden en zo kijk. Als ik zie dat ik die dingen wel zou aankunnen of eventueel leren. _{(Als ze mij dat nu toch gewoon eens zouden willen laten doen... )}
Alleen zij niet...

Op vacatures waar ze evaring vragen, solliciteer ik altijd (ik heb geen keuze!) en ook als ik het zelf écht graag zou doen; bv. in een winkel waar ik graag kom. In mijn brief vermeld ik dan ook dat ik klant ben en enthousiast was over die vacature etc, maar blijkbaar is het allemaal niet genoeg of enkel om één keer op gesprek te komen...

Als jullie in mijn plaats zouden zijn zouden jullie mijn verontwaardiging wel snappen. Het doet dan ook nog eens pijn dat er je elke keer weer in het gezicht wordt gesmeten dat je niet goed genoeg bent zoals je bent.
Dan zijn de mensen verwonderd dat ik mezelf maar een waardeloos wijf vind...

Vandaag heb ik nog gebeld om extra informatie over een vacature in te winnen, maar de vakantie gooit helaas roet in het eten: contactpersoon afwezig. Maandag ga ik het nogmaals proberen.

Overigens heb ik ook even internet geraadpleegd voor informatie over de contactpersoon zelf. Zo op het oog is ze best een lekker wijf...

^{En nee, geen pics.}

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:57 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Tja, ik vind vaak dat ik toch redelijk in het profiel pas, als ik naar de vaardigheden en zo kijk. Als ik zie dat ik die dingen wel zou aankunnen of eventueel leren. _{(Als ze mij dat nu toch gewoon eens zouden willen laten doen... )}
Alleen zij niet...

Op vacatures waar ze evaring vragen, solliciteer ik altijd (ik heb geen keuze!) en ook als ik het zelf écht graag zou doen; bv. in een winkel waar ik graag kom. In mijn brief vermeld ik dan ook dat ik klant ben en enthousiast was over die vacature etc, maar blijkbaar is het allemaal niet genoeg of enkel om één keer op gesprek te komen...

Als jullie in mijn plaats zouden zijn zouden jullie mijn verontwaardiging wel snappen. Het doet dan ook nog eens pijn dat er je elke keer weer in het gezicht wordt gesmeten dat je niet goed genoeg bent zoals je bent.
Dan zijn de mensen verwonderd dat ik mezelf maar een waardeloos wijf vind...

Gebruik je telkens dezelfde methode van solliciteren, of heb je die in de loop van de tijd veranderd?
Als je telkens bot vangt bij dezelfde werkwijze, is het natuurlijk raadzaam om te kijken wat je kunt veranderen.

En natuurlijk ook belangrijk: jezelf verkopen. Dat je een winkel leuk vindt, wil natuurlijk niet direct zeggen dat je geschikt bent om in die winkel te werken. Maar er zelf goed gekleed bijlopen, bekend zijn met modetrends en commercieel inzicht hebben kan je kansen waarschijnlijk al een stuk vergroten. (deze drie punten zuig ik overigens snel uit mijn duim, ik weet niet precies waarop men in kledingwinkels selecteert).

Het is mij overigens niet helemaal duidelijk op welk opleidingsniveau jij zit, omdat ik niet bekend ben met het onderwijs in Vlaanderen. Probeer ook - gemakkelijker gezegd dan gedaan - om afwijzingen niet persoonlijk op te vatten. Als je dat wel doet, knaagt het aan je zelfvertrouwen, wordt je wanhopiger en wordt het ook moeilijker om jezelf te verkopen.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 17:16 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Gebruik je telkens dezelfde methode van solliciteren, of heb je die in de loop van de tijd veranderd?
Als je telkens bot vangt bij dezelfde werkwijze, is het natuurlijk raadzaam om te kijken wat je kunt veranderen.

En natuurlijk ook belangrijk: jezelf verkopen. Dat je een winkel leuk vindt, wil natuurlijk niet direct zeggen dat je geschikt bent om in die winkel te werken. Maar er zelf goed gekleed bijlopen, bekend zijn met modetrends en commercieel inzicht hebben kan je kansen waarschijnlijk al een stuk vergroten. (deze drie punten zuig ik overigens snel uit mijn duim, ik weet niet precies waarop men in kledingwinkels selecteert).

Het is mij overigens niet helemaal duidelijk op welk opleidingsniveau jij zit, omdat ik niet bekend ben met het onderwijs in Vlaanderen. Probeer ook - gemakkelijker gezegd dan gedaan - om afwijzingen niet persoonlijk op te vatten. Als je dat wel doet, knaagt het aan je zelfvertrouwen, wordt je wanhopiger en wordt het ook moeilijker om jezelf te verkopen.

Ik heb wel wat dingen aangepast ja, en de werkwinkel heeft me daarbij geholpen. Zo zeg ik al een hele tijd niet meer letterlijk dat ik geen ervaring heb, maar gewoon dat ik bereid ben bij te scholen en welke stages ik gedaan heb. (Dat is dus nog iets, maar blijkbaar ook niet genoeg, omdat dat van school af kwam waarschijnlijk. Triest.) Ook komt de naam van de zaak voor in mijn brief, om het wat persoonlijker te maken, en de naam van de contactpersoon natuurlijk. Ik zeg waarom ik de job graag zou doen en praat ook over hoe ik op de werkplek kan raken.

Ik probeer mezelf te verkopen door mijn positieve eigenschappen aan te kaarten. Dat het niet is dat ik zou worden aangenomen omdat ik een winkel goed vind, weet ik uiteraard ook; maar ik zeg dit toch graag omdat ik er zeker van ben dat de werkgever dat wel graag leest. Ook zeg ik dat het fijn zou vinden van dat bedrijf uit te maken, iets wat al maakt dat ze kunnen zeggen dat ik genoeg interesse toon. (Dat zeggen ze ook vaak, "Bedankt voor uw interesse" en soms heeft dat wel effect.) Ik vind wel van mezelf dat ik er zeker ok bijloop, maar een "modepop" ben ik nu eenmaal niet. Ik weet niet of ze telkens zo iemand willen (ik hoop van niet, want dat zijn vaak van die kansloze trutten). Ik vermoed van niet aangezien ik ook vaak "simpelere" meisjes zie werken.
Commercieel inzicht heb ik helaas niet echt, maar het is dat wat ik wil bijleren en daar wringt het schoentje dus.

Tja, in het begin kon ik die afwijzingen goed aan; toen ik dacht nog "Ach, volgende keer beter", maar nu, na waarschijnlijk al meer dan 50 afwijzingen, en vooral na het incident met die laatste sollicitatie kan ik je vertellen dat dit écht niet makkelijk is. Ik mag het niet persoonlijk opvatten, maar elke keer wordt het toch maar weer gezegd; dan kan ik toch onmogelijk een goede werknemer zijn?

Het is een feit dat ik wat bescheiden ben, maar wat willen ze dan? Iemand die bescheiden, maar vriendelijk is, of iemand die assertief, maar arrogant is? Soms heb ik echt het gevoel dat ze dat tweede willen, maar dit systeem kennende zouden ze dan dus weer kunnen zeggen "te arrogant".

Voor de rest praat ik ook luid en duidelijk en geef ik niet de indruk in een hoekje te willen gaan zitten of zo. Ik bedoel, ik vind van mezelf dat ik echt wel ok ben om mee te werken en op een vriendelijke manier mijn mening te zeggen, ook al heb ik er misschien moeite mee. (Uiteraard, je baas kan met zoiets doen wat hij wil.)
Maar ja, blijkbaar maakt het allemaal geen indruk. Je moet maar hard en ongevoelig zijn lijkt het wel.

Een mens is nu eenmaal niet perfect; alleen lijken de maatschappij en die werkgevers dat maar niet te willen beseffen.
Dit is tenminste de indruk die ik heb; ik zal vast weer worden tegengesproken, maar als je dan ook al zo vaak werd afgewezen ga je dit écht wel denken hoor, en ik denk niet dat dat helemaal onterecht is.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 13:49 schreef Kentekenplaat het volgende:
Vavanvond verplicht naar een speedmeet van het UWV. Korte gesprekjes met uitzendbureau's. Ik verwacht er niks van eerlijk gezegd.

Leuke reacties: http://www.intermediair.n(...)-voor-werklozen.html

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:47 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Ja, waarom denk je nu?

Waaróm willen ze altijd iemand met ervaring? Of "zou het mooi zijn als het iemand met ervaring was?" (Dat zeggen die toch alleen om de boel te verbloemen.)
Wat vind jij daar nu van?
Hoe kunnen wij jongeren nu ervaring opdoen als we het overal voor nodig hebben?

Als het goed is heb je al stage-ervaring of bijbaantjes-ervaring, da's ook voldoende. Waarom sta je er zo negatief in?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 15:01 schreef Disorder het volgende:

[..]

Hier ben ik ook geweest. Wat een onzinnige kermis. Tijdverspilling.

Ik ben weer thuis en je had gelijk.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 18:51 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Als het goed is heb je al stage-ervaring of bijbaantjes-ervaring, da's ook voldoende. Waarom sta je er zo negatief in?

Volgens mij vertelde ze net dat ze, ondanks die ervaringen toch afgewezen wordt.

wat een negativisme weer.. zie het toch eens wat positiever in allemaal.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 18:59 schreef Kentekenplaat het volgende:

[..]

Volgens mij vertelde ze net dat ze, ondanks die ervaringen toch afgewezen wordt.

dan is er waarschijnlijk iets anders met haar mis. uitzoeken wat dat is is belangrijk om nog aan een baan te komen.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 18:59 schreef Maanvis het volgende:
wat een negativisme weer.. zie het toch eens wat positiever in allemaal.

Dat wil wel als je korte tijd werkloos bent, maar na verloop van tijd daalt je moraal toch behoorlijk weet ik uit eigen ervaring.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 18:26 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Leuke reacties: http://www.intermediair.n(...)-voor-werklozen.html

Die speeddate heeft natuurlijk ook totaal geen zin. Iets bedacht door mensen die buiten de realiteit staan. Waarschijnlijk zijn ze zelf nooit werkloos geweest. Door met dit soort infantiele oplossingen te komen reduceren ze het probleem van werkloosheid tot het niet goed bijeenkomen van vraag- en aanbodzijde van de banenmarkt. Dat is natuurlijk maar zelden het geval, want zij die een kans hebben en wel willen bijten ook wel door. Degenen die niet willen saboteren elke mogelijkheid om aan een baan te komen. Verder is de overheid natuurlijk vies van maatwerk leveren.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 19:12 schreef Kentekenplaat het volgende:

[..]

Dat wil wel als je korte tijd werkloos bent, maar na verloop van tijd daalt je moraal toch behoorlijk weet ik uit eigen ervaring.

maar met zo'n negativisme wordt het nooit wat, werkgevers ruiken dat ook!

-

[ Bericht 99% gewijzigd door Little_Dolls op 31-07-2012 19:34:35 ]

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 19:21 schreef Maanvis het volgende:

[..]

maar met zo'n negativisme wordt het nooit wat, werkgevers ruiken dat ook!

Oh ok

Wat een gelul zeg. Ik solliciteer ook onder mijn niveau, en zelfs daar word ik afgewezen, als ik al reactie terug krijg. Volgens mij heb jij gewoon mazzel gehad en nu doe je het af alsof je alles al die tijd zelf in handen had.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 19:33 schreef Little_Dolls het volgende:
-

Waarschijnlijk ben je door die winkelmevrouw gewoon voor de gek gehouden en hebben alle andere meisjes ook zo'n mail gehad. Lijkt verdacht op gratis arbeidskrachten om de winkel in te richten.

Echter dit geeft wel een idee om ervaring op te doen. Namelijk: bied je zelf voor een week of 2 aan bij een winkel om mee te helpen en zo te ontdekken wat werken in een winkel betekent.
Dan sta je daarna steviger in je schoenen en kun je positiever naar jezelf kijken om je ervaring hebt op gedaan.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 19:37 schreef tanteklara het volgende:

[..]

Waarschijnlijk ben je door die winkelmevrouw gewoon voor de gek gehouden en hebben alle andere meisjes ook zo'n mail gehad. Lijkt verdacht op gratis arbeidskrachten om de winkel in te richten.

Echter dit geeft wel een idee om ervaring op te doen. Namelijk: bied je zelf voor een week of 2 aan bij een winkel om mee te helpen en zo te ontdekken wat werken in een winkel betekent.
Dan sta je daarna steviger in je schoenen en kun je positiever naar jezelf kijken om je ervaring hebt op gedaan.

Als het eens zo simpel was en ze me zouden willen aannemen hé. Ze zouden vast weer beginnen over ervaring en als ik zeg dat ik die niet heb zullen ze me weer eens vriendelijk de deur wijzen, aangezien ze anders te veel tijd moeten aan mij moeten verspillen.



Trouwens, dat eerste geloof ik dan niet. De winkel is een bekend merk en zeker erkend. Twee van de meisjes deden trouwens deeltijds onderwijs en mochten er tijdens het schooljaar komen werken.
Veel arbeid zouden we ook niet gedaan hebben, aangezien we enkel wat kleren moesten beveiligen en plooien.

ik heb nog nooit 1 x zonder baan gezeten dus waarom kunnen jullie het niet

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 19:50 schreef Gulmez het volgende:
ik heb nog nooit 1 x zonder baan gezeten dus waarom kunnen jullie het niet

Daar zijn zoveel redenen voor te bedenken.

Anyway, als je hier komt om lekker te pochen met je 'superioriteit' dan kun je beter wegblijven.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 19:46 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Als het eens zo simpel was en ze me zouden willen aannemen hé. Ze zouden vast weer beginnen over ervaring en als ik zeg dat ik die niet heb zullen ze me weer eens vriendelijk de deur wijzen, aangezien ze anders te veel tijd moeten aan mij moeten verspillen.



Trouwens, dat eerste geloof ik dan niet. De winkel is een bekend merk en zeker erkend. Twee van de meisjes deden trouwens deeltijds onderwijs en mochten er tijdens het schooljaar komen werken.
Veel arbeid zouden we ook niet gedaan hebben, aangezien we enkel wat kleren moesten beveiligen en plooien.

Ik bedoel onbetaald werken en zo ervaring opdoen. Maar als je van te voren al invult dat niemand dat doet, dan gebeurt er ook niks. Nee heb je en ja kun je krijgen.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 17:34 schreef Little_Dolls het volgende:
Ik heb wel wat dingen aangepast ja, en de werkwinkel heeft me daarbij geholpen. Zo zeg ik al een hele tijd niet meer letterlijk dat ik geen ervaring heb, maar gewoon dat ik bereid ben bij te scholen en welke stages ik gedaan heb. (Dat is dus nog iets, maar blijkbaar ook niet genoeg, omdat dat van school af kwam waarschijnlijk. Triest.) Ook komt de naam van de zaak voor in mijn brief, om het wat persoonlijker te maken, en de naam van de contactpersoon natuurlijk. Ik zeg waarom ik de job graag zou doen en praat ook over hoe ik op de werkplek kan raken.

Ik probeer mezelf te verkopen door mijn positieve eigenschappen aan te kaarten. Dat het niet is dat ik zou worden aangenomen omdat ik een winkel goed vind, weet ik uiteraard ook; maar ik zeg dit toch graag omdat ik er zeker van ben dat de werkgever dat wel graag leest. Ook zeg ik dat het fijn zou vinden van dat bedrijf uit te maken, iets wat al maakt dat ze kunnen zeggen dat ik genoeg interesse toon. (Dat zeggen ze ook vaak, "Bedankt voor uw interesse" en soms heeft dat wel effect.) Ik vind wel van mezelf dat ik er zeker ok bijloop, maar een "modepop" ben ik nu eenmaal niet. Ik weet niet of ze telkens zo iemand willen (ik hoop van niet, want dat zijn vaak van die kansloze trutten). Ik vermoed van niet aangezien ik ook vaak "simpelere" meisjes zie werken.
Commercieel inzicht heb ik helaas niet echt, maar het is dat wat ik wil bijleren en daar wringt het schoentje dus.

Tja, in het begin kon ik die afwijzingen goed aan; toen ik dacht nog "Ach, volgende keer beter", maar nu, na waarschijnlijk al meer dan 50 afwijzingen, en vooral na het incident met die laatste sollicitatie kan ik je vertellen dat dit écht niet makkelijk is. Ik mag het niet persoonlijk opvatten, maar elke keer wordt het toch maar weer gezegd; dan kan ik toch onmogelijk een goede werknemer zijn?

Het is een feit dat ik wat bescheiden ben, maar wat willen ze dan? Iemand die bescheiden, maar vriendelijk is, of iemand die assertief, maar arrogant is? Soms heb ik echt het gevoel dat ze dat tweede willen, maar dit systeem kennende zouden ze dan dus weer kunnen zeggen "te arrogant".

Voor de rest praat ik ook luid en duidelijk en geef ik niet de indruk in een hoekje te willen gaan zitten of zo. Ik bedoel, ik vind van mezelf dat ik echt wel ok ben om mee te werken en op een vriendelijke manier mijn mening te zeggen, ook al heb ik er misschien moeite mee. (Uiteraard, je baas kan met zoiets doen wat hij wil.)
Maar ja, blijkbaar maakt het allemaal geen indruk. Je moet maar hard en ongevoelig zijn lijkt het wel.

Een mens is nu eenmaal niet perfect; alleen lijken de maatschappij en die werkgevers dat maar niet te willen beseffen.
Dit is tenminste de indruk die ik heb; ik zal vast weer worden tegengesproken, maar als je dan ook al zo vaak werd afgewezen ga je dit écht wel denken hoor, en ik denk niet dat dat helemaal onterecht is.

Is het juist als ik hieruit afleid dat je eigenlijk alleen schriftelijk je interesse laat blijken? Of pak je ook wel eens de telefoon om eerst eens wat informatie in te winnen? Je kunt dan namelijk peilen of een baan iets voor je is, interesse laten blijken en dat laten volgen door een brief waarin je formeel solliciteert. Ook kun je eventueel nog een keer terugbellen om te vragen hoe het ervoor staat met de sollicitatieprocedure, wat je nog een kans geeft om je interesse kenbaar te maken.

Geef je ook voorbeelden waaruit die positieve eigenschappen blijken? Iedereen kan zichzelf natuurlijk in een brief de mooiste eigenschappen toedichten, maar als je het aankleedt met voorbeelden, wordt het al direct een stuk overtuigender. De motivatie waarom je voor een bepaald bedrijf wil werken is in zekere zin een formaliteit, maar door het juist te formuleren kan het ook iets zeggen over hoe goed je op de hoogte bent van wat er speelt in een bedrijf.

En als degenen bij wie je solliciteert jou niet aan het werk hebben gezien, dan kunnen dus ook niet weten of je het goed of slecht zou hebben gedaan. Ze maken een inschatting op basis van het profiel dat ze in hun hoofd hebben en kijken wie van de sollicitanten naar hun mening het best in het plaatje past. Degene die wordt aangenomen, heeft zich waarschijnlijk op een overtuigende wijze gepresenteerd. En overtuigend hoeft niet per se arrogant te zijn. Bescheiden hoeft ook niet te betekenen dat je incapabel bent, dus aan je bescheidenheid hoeft het niet te liggen. Overigens ben ik zelf ook een redelijk bescheiden type, maar het heeft me er toch niet van weerhouden om door te groeien naar een leidinggevende positie als bijbaan.

Het gaat ook niet om perfectie, want niemand heeft dat te bieden. Het gaat wel om passen bij het profiel dat is opgesteld en overtuigen dat jij in dat profiel past. En in bepaalde gevallen is er natuurlijk een verborgen profiel dat men niet presenteert om dat discriminerend is en daarom wettelijk verboden is. Als dat laatste speelt, dan kun je hoog en laag springen, maar dan krijg je de baan niet als je niet aan het gewenste plaatje voldoet.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 20:02 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Daar zijn zoveel redenen voor te bedenken.

Anyway, als je hier komt om lekker te pochen met je 'superioriteit' dan kun je beter wegblijven.

Ik werk voor het minimumloon, maar er is vaak wel werk te vinden, maar dan moet je het niet doen via solicitaties want de kans dat je er word uitpikt word is niet groot, je kan beter gewoon bij winkels langsgaan bv of via een leertraject ergens in stromen betaald

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 20:11 schreef tanteklara het volgende:

[..]

Ik bedoel onbetaald werken en zo ervaring opdoen. Maar als je van te voren al invult dat niemand dat doet, dan gebeurt er ook niks. Nee heb je en ja kun je krijgen.

Ja, dat weet ik, maar dan nog zou het ze te veel moeite kosten. Werkgevers zijn heel egoïstisch heb ik al gemerkt en de kans is ook groot dat ze zeggen "we nemen hier geen stagiaires/vrijwilligers aan".
Het is gewoon de harde waarheid. Helaas.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 20:27 schreef Gulmez het volgende:

[..]

Ik werk voor het minimumloon, maar er is vaak wel werk te vinden, maar dan moet je het niet doen via solicitaties want de kans dat je er word uitpikt word is niet groot, je kan beter gewoon bij winkels langsgaan bv of via een leertraject ergens in stromen betaald

Zoiets heb ik ook gedaan. Langs bedrijven afgegaan. Er werd mij vriendelijk doch dwingend mij de deur verwezen en vooral met brieven en emails te werken via hun website.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 20:15 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Is het juist als ik hieruit afleid dat je eigenlijk alleen schriftelijk je interesse laat blijken? Of pak je ook wel eens de telefoon om eerst eens wat informatie in te winnen? Je kunt dan namelijk peilen of een baan iets voor je is, interesse laten blijken en dat laten volgen door een brief waarin je formeel solliciteert. Ook kun je eventueel nog een keer terugbellen om te vragen hoe het ervoor staat met de sollicitatieprocedure, wat je nog een kans geeft om je interesse kenbaar te maken.

Geef je ook voorbeelden waaruit die positieve eigenschappen blijken? Iedereen kan zichzelf natuurlijk in een brief de mooiste eigenschappen toedichten, maar als je het aankleedt met voorbeelden, wordt het al direct een stuk overtuigender. De motivatie waarom je voor een bepaald bedrijf wil werken is in zekere zin een formaliteit, maar door het juist te formuleren kan het ook iets zeggen over hoe goed je op de hoogte bent van wat er speelt in een bedrijf.

En als degenen bij wie je solliciteert jou niet aan het werk hebben gezien, dan kunnen dus ook niet weten of je het goed of slecht zou hebben gedaan. Ze maken een inschatting op basis van het profiel dat ze in hun hoofd hebben en kijken wie van de sollicitanten naar hun mening het best in het plaatje past. Degene die wordt aangenomen, heeft zich waarschijnlijk op een overtuigende wijze gepresenteerd. En overtuigend hoeft niet per se arrogant te zijn. Bescheiden hoeft ook niet te betekenen dat je incapabel bent, dus aan je bescheidenheid hoeft het niet te liggen. Overigens ben ik zelf ook een redelijk bescheiden type, maar het heeft me er toch niet van weerhouden om door te groeien naar een leidinggevende positie als bijbaan.

Het gaat ook niet om perfectie, want niemand heeft dat te bieden. Het gaat wel om passen bij het profiel dat is opgesteld en overtuigen dat jij in dat profiel past. En in bepaalde gevallen is er natuurlijk een verborgen profiel dat men niet presenteert om dat discriminerend is en daarom wettelijk verboden is. Als dat laatste speelt, dan kun je hoog en laag springen, maar dan krijg je de baan niet als je niet aan het gewenste plaatje voldoet.

Ik bel soms inderdaad, maar dan is het meestal omdat er geen e-mail adres bij staat. Meestal mag ik direct langskomen en dan geven ze me in het gesprek zelf informatie, maar is het ook al meteen de sollicitatie.

Inderdaad, ik zou voorbeelden kunnen geven, maar de vraag is welke, aangezien ik nog geen enkele werkervaring heb.

Tja, ik probeer zo overtuigend mogelijk over te komen, maar wat ik ook zeg; ik lijk steeds niet in het profiel te passen (grotendeels door gebrek aan ervaring).
Blijkbaar is bescheiden toch niet zo goed, aangezien er mij één keer gezegd werd dat ik te timide overkwam. Heel jammer, want voor de rest vond ik mezelf toch, vlot en luid en duidelijk.

Jij weet er precies wel allemaal veel over; werk je in de uitzendsector? Mij interesseert die job eigenlijk ook, maar helaas lijkt dat nog hoger gegrepen dan verkoopster en heb ik ook al mogen horen dat mijn profiel en ervaring daar niet genoeg voor is...

Kreeg vanmiddag telefonisch van het uitzendbureau te horen dat de organisatie waar ik donderdag op sollicitatiegesprek ga, wil dat ik me op de hoogte stel qua ontwikkelingen van een bepaald softwareprogramma. Conclusie: met wat mazzel begint aankomende maandag alweer een nieuwe werkperiode ... ! Geen ideale betrekking overigens met 2 uur reistijd per dag, slechts 32 werkuren per week, en lopend via uitzendbureau, maar van cruciaal belang om mijn nog prille huidige werkloosheid de kop in te drukken ... !

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 20:28 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Ja, dat weet ik, maar dan nog zou het ze te veel moeite kosten. Werkgevers zijn heel egoïstisch heb ik al gemerkt en de kans is ook groot dat ze zeggen "we nemen hier geen stagiaires/vrijwilligers aan".
Het is gewoon de harde waarheid. Helaas.

Nee, dan heb je gelijk, Dan zou ik het niet proberen. En gewoon blijven zitten waar je zit.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 22:00 schreef Little_Dolls het volgende:
Ik bel soms inderdaad, maar dan is het meestal omdat er geen e-mail adres bij staat. Meestal mag ik direct langskomen en dan geven ze me in het gesprek zelf informatie, maar is het ook al meteen de sollicitatie.

Inderdaad, ik zou voorbeelden kunnen geven, maar de vraag is welke, aangezien ik nog geen enkele werkervaring heb.

Tja, ik probeer zo overtuigend mogelijk over te komen, maar wat ik ook zeg; ik lijk steeds niet in het profiel te passen (grotendeels door gebrek aan ervaring).
Blijkbaar is bescheiden toch niet zo goed, aangezien er mij één keer gezegd werd dat ik te timide overkwam. Heel jammer, want voor de rest vond ik mezelf toch, vlot en luid en duidelijk.

Jij weet er precies wel allemaal veel over; werk je in de uitzendsector? Mij interesseert die job eigenlijk ook, maar helaas lijkt dat nog hoger gegrepen dan verkoopster en heb ik ook al mogen horen dat mijn profiel en ervaring daar niet genoeg voor is...

Wat betreft sollicitaties is het dat ik ook door schade en schande wijs word en je daarom tips kan geven. En ik probeer ook gewoon wat vragen te stellen die je wellicht helpen om nog wat na te denken over volgende stappen. Ik kan wel de zoveelste zijn die tegen je zegt dat je niet moet opgeven en niet in de put moet gaan zitten, maar ik heb er een hekel aan als mensen dat bij mij doen en dat doe ik daarom ook niet bij jou. Bovendien trap ik daarmee open deuren in en daar heb je niets aan.

Je kunt natuurlijk ook gaan bellen om meer informatie als een vacature erg summier is opgesteld. Dat geeft je de mogelijkheid om informatie in te winnen en tegelijkertijd er voor te zorgen dat je naam minimaal 2x voorbij komt bij de contactpersoon (eerst bij het telefoontje, daarna bij de sollicitatiebrief). Dat kan voordelig zijn als je veel concurrenten hebt.

Voorbeelden die je persoonskenmerken ondersteunen hoef je niet per se uit werkervaring te putten. Stel dat er om een creatieve persoon gevraagd wordt en jij beoefent een creatieve hobby, dan kun je daarmee ook al duidelijk maken waarom je creatief bent. Zoek de voorbeelden dus ook op andere terreinen.

Een gebrek aan ervaring werkt natuurlijk duidelijk tegen je als je ervaren kandidaten als concurrent hebt. Ik denk dat veel starters op de arbeidsmarkt daar tegenaan lopen. Maar als je je daardoor laat ontmoedigen komt die baan helemaal niet. In veel gevallen is een ervaren kandidaat ook een wens van de werkgever, maar niet een eis als er onervaren, maar wel capabele kandidaten solliciteren. Je kunt niet hoe dan ook niet in het hoofd kijken van degene die tegenover je zit bij de sollicitatie.

Ik ben zelf een net afgestudeerde ingenieur die werkzoekend is en ben zeker niet werkzaam (geweest) in de uitzendsector (gelukkig niet, want zo interessant vind ik dat niet! Uiteraard mag jij wel een baan in die sector ambiëren! ) Ik weet in ieder geval wel dat de uitzendsector een erg commerciële sector is met duidelijke verkooptargets. Haal je die targets niet, dan krijg je waarschijnlijk geen contractverlenging en mag je plaatsmaken voor de volgende die een poging mag gaan doen om wel die targets te halen. Ik heb wel regelmatig met mensen in die sector te maken gehad en krijg altijd het idee dat er mensen (vooral vrouwen) op solliciteren met een enigszins commerciële opleiding waarmee ze in andere bedrijven in eerste instantie geen kans maken. Ik denk ook wel eens dat ze het als een opstapbaan zien waarmee ze een breed netwerk opbouwen binnen een hele ris aan bedrijven en instellingen, dat vooral helpt om hun volgende baan te ritselen.

Als je zelf ervaring wil opdoen met klantcontact, kan het helpen om in de horeca te gaan werken. Heb je wel eens daaraan gedacht?

Heb me hier ook maar even aangemeld, lees al een tijdje mee, best wel interessant om elkaars ervaringen te lezen.
Heb mijn eigen baan nu opgezegd omdat ik het niet meer naar m'n zin had en wou weer gaan studeren maar ook daar ben ik terug van gekomen, nu toch weer opzoek naar een baan. twee sollicitaties eruit gestuurd, twee keer uitgenodigd. |Na het sollicictatie gesprek van de eerste vacature voelde ik me toch niet in thuis. De tweede sollicitatie voelde ik me meer in thuis ben nu ook uitgenodigd voor een tweede gesprek. Positief! Wel een vraagje aan jullie het valt me na twee sollicitaties al op hoe langzaam bedrijven soms reageren, hoelang wachten jullie tot je de bedrijven even opbelt om te vragen of alles goed ontvangen is etc?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 23:31 schreef joentjeeh het volgende:
Heb me hier ook maar even aangemeld, lees al een tijdje mee, best wel interessant om elkaars ervaringen te lezen.
Heb mijn eigen baan nu opgezegd omdat ik het niet meer naar m'n zin had en wou weer gaan studeren maar ook daar ben ik terug van gekomen, nu toch weer opzoek naar een baan. twee sollicitaties eruit gestuurd, twee keer uitgenodigd. |Na het sollicictatie gesprek van de eerste vacature voelde ik me toch niet in thuis. De tweede sollicitatie voelde ik me meer in thuis ben nu ook uitgenodigd voor een tweede gesprek. Positief! Wel een vraagje aan jullie het valt me na twee sollicitaties al op hoe langzaam bedrijven soms reageren, hoelang wachten jullie tot je de bedrijven even opbelt om te vragen of alles goed ontvangen is etc?

Wat mij betreft hangt het van het bedrijf en de vacature af. Als het bedrijf een termijn in de procedure noemt, dan lijkt het me nuttig om aan de bel te trekken zodra die termijn wordt overschreden. Ik heb ook wel eens een advies gelezen om na 3 weken op te bellen, maar ik vind dat zelf aan de lange kant.

Als er om een initiatiefrijke persoon gevraagd wordt in de vacature dan zou ik zeker na 1 week aan de lijn hangen. In dat geval is het ook raadzaam om voor het sturen van de brief op te bellen, waarbij je onder andere kunt informeren naar het verloop van de sollicitatieprocedure en de termijnen die daarbij worden gehanteerd.

En welkom op FOK!

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 23:44 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Wat mij betreft hangt het van het bedrijf en de vacature af. Als het bedrijf een termijn in de procedure noemt, dan lijkt het me nuttig om aan de bel te trekken zodra die termijn wordt overschreden. Ik heb ook wel eens een advies gelezen om na 3 weken op te bellen, maar ik vind dat zelf aan de lange kant.

Als er om een initiatiefrijke persoon gevraagd wordt in de vacature dan zou ik zeker na 1 week aan de lijn hangen. In dat geval is het ook raadzaam om voor het sturen van de brief op te bellen, waarbij je onder andere kunt informeren naar het verloop van de sollicitatieprocedure en de termijnen die daarbij worden gehanteerd.

En welkom op FOK!

Bedankt voor de tip:) ik ben namelijk altijd iemand die twijfelt over dat soort dingen aangezien ik niet de opdringerig over wil komen bij bedrijven.
En danku! Ben niet zo een poster over het algemeen maar lees wel vaak mee:)

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 19:35 schreef Disorder het volgende:

[..]

Oh ok

Wat een gelul zeg. Ik solliciteer ook onder mijn niveau, en zelfs daar word ik afgewezen, als ik al reactie terug krijg. Volgens mij heb jij gewoon mazzel gehad en nu doe je het af alsof je alles al die tijd zelf in handen had.

Da's pas gelul, zeggen dat het puur van mazzel afhankelijk is en verder niets doen aan je sollicitatiestijl.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 23:44 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Wat mij betreft hangt het van het bedrijf en de vacature af. Als het bedrijf een termijn in de procedure noemt, dan lijkt het me nuttig om aan de bel te trekken zodra die termijn wordt overschreden. Ik heb ook wel eens een advies gelezen om na 3 weken op te bellen, maar ik vind dat zelf aan de lange kant.

Als er om een initiatiefrijke persoon gevraagd wordt in de vacature dan zou ik zeker na 1 week aan de lijn hangen. In dat geval is het ook raadzaam om voor het sturen van de brief op te bellen, waarbij je onder andere kunt informeren naar het verloop van de sollicitatieprocedure en de termijnen die daarbij worden gehanteerd.

En welkom op FOK!

ja precies, op het werk zelf wil je ook niet met je mond vol tanden staan als je baas zegt 'hoe staat het hier en hiermee' dan kun je ook niet zeggen van 'ja ik wacht al 3 weken op die en die totdat die mij een keer belt' .

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 16:44 schreef Maanvis het volgende:

[..]

ja duh en ik zei toch dat je daarvoor goed moet zijn?

goed, goed, je moet eerder voldoen aan de vacature en/of opvallen.