LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Dat lijkt mij een vraag voor de arts.quote:Op woensdag 6 februari 2013 20:11 schreef MarMar het volgende:
Pa heeft het gesprek met de oncoloog vandaag gehad.. hij is nu uberhaupt nog te zwak om de chemo in te gaan.
Als ze het wel doen, dan gaat de chemo 6 maanden duren, maar levensverlengend zal het niet zijn.
Het zou dan puur gaan om de kwaliteit van leven iets te verbeteren.
Ik vraag me af hoe een chemokuur dat kan doen eigenlijk, gezien hoe ziek je daarvan kan worden
Sterkte in ieder geval.
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Marinekapsel, is wel baas.quote:
Ik had 14 mei de laatste kuur en eind augustus een marinekapsel, stekeltjes, dus.
Net voor de kerst kon ik het in model laten knippen.
Dus, het duurt wel even.
Het eerste haar is net babydons, zo zacht, maar na een paar keer knippen en/of een kleurspoelinkje wordt het weer normaler.
Wens je vader maar veel sterkte, en jij ook, natuurlijk.
Och, het lijkt nu op Julie Andrews in 'the sound of music', maar dan donker mahonie.quote:
Nog even doorsparen, haha.
quote:Op woensdag 6 februari 2013 20:50 schreef Gia het volgende:
[..]
Och, het lijkt nu op Julie Andrews in 'the sound of music', maar dan donker mahonie.
Nog even doorsparen, haha.
Is dit topic, echt enkel en alleen bedoeld om ernstige verhalen met elkaar te delen, of kan een beetje relativeren geen kwaad?
Er is niet veel te relativeren aan kanker. Je hebt het ineens en dan moet je door die hel.
Sommigen overleven, anderen sterven. Soms na verloop van tijd, soms heel snel, zoals bij Loedertje. Het blijft een beladen onderwerp.
Sommigen overleven, anderen sterven. Soms na verloop van tijd, soms heel snel, zoals bij Loedertje. Het blijft een beladen onderwerp.
Key word: kan.. niet iedereen wordt heel ziek van de chemo, hoewel 't allemaal wel bijwerkingen heeft, wisselen die heel erg, een hoop hangt af van de soort chemo (we praten vaak over 'chemotherapie' alsof het 1 behandeling is, maar er zijn heel veel middelen) en zelfs als je dezelfde middelen geeft reageerd lang biet iedereen er hetzelfde op. Als het de kanker op een vitaal punt kan terugdringen, zou je vader er mogelijk langer mee uit de voeten kunnen, bijvoorbeeld minder pijn kunnen hebben of nog een tijd langer goed kunnen eten ofzo... maar dat zijn zomaar voorbeelden die ik bedenk als algemene uitleg, ik weet niet wat hier het geval is. Ik zou het zeker aan de arts vragen, wat de verwachtingen zijn met en zonder behandeling.quote:
Pa heeft het gesprek met de oncoloog vandaag gehad.. hij is nu uberhaupt nog te zwak om de chemo in te gaan.
Als ze het wel doen, dan gaat de chemo 6 maanden duren, maar levensverlengend zal het niet zijn.
Het zou dan puur gaan om de kwaliteit van leven iets te verbeteren.
Ik vraag me af hoe een chemokuur dat kan doen eigenlijk, gezien hoe ziek je daarvan kan worden
Vaak is het ook moeilijk voor de patient om alles goed te horen, het viel mij op bij mijn moeder die toch echt gewoon intelligent was en zelfs arts was, hoewel geen oncologe, dat ze toch maar de helft door vertelde als ze na afloop van een gesprek met de arts een vriendin belde, de rest was ze kwijt... de hele situatie is toch zo stressvol, moeilijk dan alles goed te horen en onthouden. Je schreef dat je niet veel contact met je vader hebt gehad, gaat er wel iemand met hem mee naar de oncoloog, en ook echt naar binnen in de behandelkamer, niet alleen in de wachtkamer blijven?
Sterkte in ieder geval, voor jouw en je vader.
Ik heb echt gemerkt dat het veel handiger is als er iemand meegaat met gesprekken met artsen. Mijn schoonvader is tegen iedereen aan het beweren dat hij nog 2-3 jaar te leven heeft. Wij hebben de arts toch echt vorige week horen zeggen dat het 7-8 maanden is. Er komt natuurlijk een hoop wishful thinking bij en je slaat gewoon niet alles op tijdens zulke heftige gesprekken. Ik heb ook net als in de collegebanken vroeger aantekeningen zitten maken. Ik had ook een lijst met vragen bij me. Als ik nu ergens over twijfel, kijk ik gewoon in mijn aantekeningen.
Over chemo gesproken... Mijn schoonvader heeft afgelopen week bestraling gehad, daardoor was zijn levensverwachting 10 weken. Met chemo komt daar nog een maand of 5-6 bij. Omdat hij 1,5 jaar terug totaal geen last (behalve haaruitval en op het laatst wat vermoeidheid) heeft gehad van de chemo, gaat hij er vanuit dat hij er nu ook geen last van heeft. Terwijl hij nu vele malen ongezonder is. Hij is nu een reis naar de VS aan het plannen na de chemo. Hij is dan al ruim over de helft van zijn levensverwachting heen en waarschijnlijk hondsberoerd... Erg lastig, niemand wil hem uit de waan halen.
Over chemo gesproken... Mijn schoonvader heeft afgelopen week bestraling gehad, daardoor was zijn levensverwachting 10 weken. Met chemo komt daar nog een maand of 5-6 bij. Omdat hij 1,5 jaar terug totaal geen last (behalve haaruitval en op het laatst wat vermoeidheid) heeft gehad van de chemo, gaat hij er vanuit dat hij er nu ook geen last van heeft. Terwijl hij nu vele malen ongezonder is. Hij is nu een reis naar de VS aan het plannen na de chemo. Hij is dan al ruim over de helft van zijn levensverwachting heen en waarschijnlijk hondsberoerd... Erg lastig, niemand wil hem uit de waan halen.
Spoilers!
Ik heb zelf nu al meer dan vijftien chemokuren gehad en ik moet zeggen (even afkloppen!) dat de bijwerkingen mij behoorlijk meevielen. Ik had me voorbereid op wekenlang me kotsmisselijk voelen etc. Maar uiteindelijk was dat gelukkig niet het geval. Wel ben ik snel moe. Van de laatste chemo viel mijn haar niet eens uit (en vandaag begint de bestraling van mijn hoofd en valt het alsnog weer uit, oh the irony!).
Chemo valt echt bij iedereen anders uit, er zijn zo veel verschillende middelen. Een vriendin van mijn moeder kon er bijvoorbeeld helemaal niet tegen, ze werd zo zwak, misselijk, geen eetlust, diarree etc. Totaal anders dan bij mij.
Mijn oncoloog wil nooit iets over mijn levensverwachting zeggen (zegt altijd dat ze geen glazen bol heeft). Dat is aan de ene kant heel vervelend, aan de andere kant vind ik het heel fijn. Ik weet zelf wel dat ze niet gedacht hadden dat ik afgelopen jaar vol zou maken en dat de hoop nu weer hoger is. Tja.
Kanker is een rotziekte en ook bij iedereen anders. Dat maakt het ook weer zo lastig.
Een
voor iedereen hier die er mee te maken heeft!
En voor degene ergens hierboven die kanker wilde relativeren: ruilen?
Chemo valt echt bij iedereen anders uit, er zijn zo veel verschillende middelen. Een vriendin van mijn moeder kon er bijvoorbeeld helemaal niet tegen, ze werd zo zwak, misselijk, geen eetlust, diarree etc. Totaal anders dan bij mij.
Mijn oncoloog wil nooit iets over mijn levensverwachting zeggen (zegt altijd dat ze geen glazen bol heeft). Dat is aan de ene kant heel vervelend, aan de andere kant vind ik het heel fijn. Ik weet zelf wel dat ze niet gedacht hadden dat ik afgelopen jaar vol zou maken en dat de hoop nu weer hoger is. Tja.
Kanker is een rotziekte en ook bij iedereen anders. Dat maakt het ook weer zo lastig.
Een
voor iedereen hier die er mee te maken heeft! En voor degene ergens hierboven die kanker wilde relativeren: ruilen?
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Het is bij mijn vader in elk geval duidelijk dat de chemo niets met de levensverwachting doet.
Wat ik zelf weet is dat de kuur die ze voor hem voor ogen hebben inderdaad onder het mom van pijnbestrijding gaat. Hij heeft alleen geen pijn, zelfs niet van de operatie.
Nah jah.. sowieso eerst kijken of zijn conditie goed genoeg wordt en de boel laten bezinken, volgende week heeft hij weer een gesprek met de oncoloog.
Hij gaat ook niet alleen, maar dat wishfull thinking speelt inderdaad wel een grote rol bij hem en zijn vrouw merk ik..
Mijn broers en ik stonden er al wat realistischer in, maar toch blijft het kut als je dat dan bevestigd krijgt.
Wat ik zelf weet is dat de kuur die ze voor hem voor ogen hebben inderdaad onder het mom van pijnbestrijding gaat. Hij heeft alleen geen pijn, zelfs niet van de operatie.
Nah jah.. sowieso eerst kijken of zijn conditie goed genoeg wordt en de boel laten bezinken, volgende week heeft hij weer een gesprek met de oncoloog.
Hij gaat ook niet alleen, maar dat wishfull thinking speelt inderdaad wel een grote rol bij hem en zijn vrouw merk ik..
Mijn broers en ik stonden er al wat realistischer in, maar toch blijft het kut als je dat dan bevestigd krijgt.
Hopelijk blijft het zo voor je Fratz
En Lucky, uit de waan halen.. zou dat uberhaupt kunnen of moeten? Misschien is dat wel het enige waar hij zich nu aan vast houdt.. soms hebben mensen een waan nodig om zelfs dat stukje wat ze nog wel hebben vol te kunnen houden denk ik.
En Lucky, uit de waan halen.. zou dat uberhaupt kunnen of moeten? Misschien is dat wel het enige waar hij zich nu aan vast houdt.. soms hebben mensen een waan nodig om zelfs dat stukje wat ze nog wel hebben vol te kunnen houden denk ik.
Ik kan alleen maar voor mezelf spreken, maar als ik voor de keuze kwam te staan van weer dezelfde chemokuren voor 6 maanden extra, dan denk ik dat ik pas.
Maar goed, daar sta ik nu niet voor, dus kan best zijn dat ik dan ook denk: misschien ontdekken ze in die 6 maanden wel net HET geneesmiddel, en doe ik het toch.
Ik vond het vreselijk. Ben nog steeds niet de oude qua energie en kracht.
Maar goed, daar sta ik nu niet voor, dus kan best zijn dat ik dan ook denk: misschien ontdekken ze in die 6 maanden wel net HET geneesmiddel, en doe ik het toch.
Ik vond het vreselijk. Ben nog steeds niet de oude qua energie en kracht.
Dat hoop ik ook voor Fratz!quote:
Hopelijk blijft het zo voor je Fratz
En Lucky, uit de waan halen.. zou dat uberhaupt kunnen of moeten? Misschien is dat wel het enige waar hij zich nu aan vast houdt.. soms hebben mensen een waan nodig om zelfs dat stukje wat ze nog wel hebben vol te kunnen houden denk ik.
Tja, uit de waan halen... Ik weet niet precies hoe ik het moet zeggen. Ik vind het zo sneu als hij plannen aan het maken voor ooit en nu dus alles uitstelt tot na de chemo terwijl de kans heel groot is dat hij nergens meer aan toe komt en dat hij beter nu alvast in actie kan komen.
Maar goed, het nieuws is net een week oud. We zien wel hoe het loopt. In mijn schoonfamilie gaat zo'n beetje alles compleet anders dan hoe ik het gewend ben dus dat dit nu zo loopt zou me eigenlijk niets moeten verbazen
Spoilers!
Ik zou iemand die terminaal is, en allerlei plannen maakt, niet uit die waan halen.
Maar uiteraard wel opletten dat het geen geld gaat kosten. Iets boeken wat niet te annuleren is.
En anders zorgen dat er in elk geval een annuleringsverzekering is. Dan heeft hij in elk geval iets om naar uit te kijken. Ook dat geeft kracht om vol te houden.
Maar uiteraard wel opletten dat het geen geld gaat kosten. Iets boeken wat niet te annuleren is.
En anders zorgen dat er in elk geval een annuleringsverzekering is. Dan heeft hij in elk geval iets om naar uit te kijken. Ook dat geeft kracht om vol te houden.
Ja, dat had ik ook maar besloten inderdaad. Maar ik was net even bij mijn schoonouders en mijn schoonvaderlag te slapen. Schoonma had hem gisteren tegen iemand horen zeggen dat hij waarschijnlijk het eind van het jaar niet haalt...
Spoilers!
Via mijn werk kom ik ook veel in aanraking met oncologische patienten en dit is iets wat me altijd verbaast. Van alle mensen die ik spreek kiest zeker 90% voor een levensverlengende behandeling maar bijna niemand doet dit echt voor zichzelf maar in veel gevallen voor bijv de kinderen. Ik snap dit heel goed maar aan de andere kant (en hierin kan ik alleen voor mezelf spreken) vind ik dit ook egoistisch vanuit de kinderen. In sommige gevallen vraag ik het me werkelijk af of het nog erger kan buiten dat zijn er ook verschillende mensen voor wie het zelf ook echt niet meer hoeft.quote:
Ik kan alleen maar voor mezelf spreken, maar als ik voor de keuze kwam te staan van weer dezelfde chemokuren voor 6 maanden extra, dan denk ik dat ik pas.
Maar goed, daar sta ik nu niet voor, dus kan best zijn dat ik dan ook denk: misschien ontdekken ze in die 6 maanden wel net HET geneesmiddel, en doe ik het toch.
Ik vond het vreselijk. Ben nog steeds niet de oude qua energie en kracht.
Persoonlijk vind ik dat er een verschil is tussen vechten en vechten waarin je af moet wegen, ook als familie wat nog wel en niet menselijk is om door te maken. Weet uit ervaring dat dit de moeilijkste keus is die men kan maken voor een dierbare
Er valt altijd iets te relativeren, zoals wij net deden met je marine kapsel.quote:
Er is niet veel te relativeren aan kanker. Je hebt het ineens en dan moet je door die hel.
Sommigen overleven, anderen sterven. Soms na verloop van tijd, soms heel snel, zoals bij Loedertje. Het blijft een beladen onderwerp.
Dat ben ik het met je eens, om te willen dat iemand langer lijdt, zodat jij diegene langer bij je kan houden, is behoorlijk egoistisch.quote:
[..]
Via mijn werk kom ik ook veel in aanraking met oncologische patienten en dit is iets wat me altijd verbaast. Van alle mensen die ik spreek kiest zeker 90% voor een levensverlengende behandeling maar bijna niemand doet dit echt voor zichzelf maar in veel gevallen voor bijv de kinderen. Ik snap dit heel goed maar aan de andere kant (en hierin kan ik alleen voor mezelf spreken) vind ik dit ook egoistisch vanuit de kinderen. In sommige gevallen vraag ik het me werkelijk af of het nog erger kan buiten dat zijn er ook verschillende mensen voor wie het zelf ook echt niet meer hoeft.
Persoonlijk vind ik dat er een verschil is tussen vechten en vechten waarin je af moet wegen, ook als familie wat nog wel en niet menselijk is om door te maken. Weet uit ervaring dat dit de moeilijkste keus is die men kan maken voor een dierbare
Ik snap het aan de andere kant wel zoals Gia beschrijft dat je ergens nog een sprankje hoop hebt dat er in die maanden die je langer hebt toch iets verandert, of dat je een van die 0.0000001 procent bent waarbij het toch veel beter gaat dan men ooit verwachtte..
Ik vind niet dat je die keus kan maken voor een dierbare eigenlijk.. heb er ook meerdere malen dichtbij gestaan en het enige wat ik kan zeggen dat ik achter de beslissing van nu mijn vader zelf sta, wat die ook mag zijn, als het maar écht zijn eigen beslissing is.
Wanneer mensen kwaliteit van leven, een stukje geluk wellicht, halen uit het hebben van hoop, begrijp ik dat ook wel, zelfs al weet je heel goed dat die hoop niet terecht is.
Dat is dan wel aan de mensen zelf.quote:
[..]
Er valt altijd iets te relativeren, zoals wij net deden met je marine kapsel.
Dat spreekt voor zich, ik kan niet voor iemand dingen relativeren.quote:
[..]
Dat is dan wel aan de mensen zelf.
Dat moet diegene zelf doen.
Helemaal met je eens!quote:
[..]
Dat ben ik het met je eens, om te willen dat iemand langer lijdt, zodat jij diegene langer bij je kan houden, is behoorlijk egoistisch.
Ik snap het aan de andere kant wel zoals Gia beschrijft dat je ergens nog een sprankje hoop hebt dat er in die maanden die je langer hebt toch iets verandert, of dat je een van die 0.0000001 procent bent waarbij het toch veel beter gaat dan men ooit verwachtte..
Ik vind niet dat je die keus kan maken voor een dierbare eigenlijk.. heb er ook meerdere malen dichtbij gestaan en het enige wat ik kan zeggen dat ik achter de beslissing van nu mijn vader zelf sta, wat die ook mag zijn, als het maar écht zijn eigen beslissing is.
Wanneer mensen kwaliteit van leven, een stukje geluk wellicht, halen uit het hebben van hoop, begrijp ik dat ook wel, zelfs al weet je heel goed dat die hoop niet terecht is.
Mijn schoonvader heeft er geen seconde over nagedacht of hij wel of niet voor chemo zou komen. We zaten met het hele gezin in het familiegesprek en voor de arts uberhaupt al uitgesproken was riep schoonpa al dat hij chemo wilde.
Mijn vriend en ik hadden sowieso afgesproken dat we hem en mijn schoonmoeder de keuze zouden laten maken.
Mijn vriend en ik hadden sowieso afgesproken dat we hem en mijn schoonmoeder de keuze zouden laten maken.
Spoilers!
Toen ik vorig jaar in het ziekenhuis lag ging het heel slecht met me. Op het moment zelf realiseerde ik me dat niet echt trouwens. Mijn oncoloog zat aan mijn bed en vroeg me wat ik wilde als ik in het ziekenhuis een hartstilstand zou krijgen. Ze vertelde er ook bij dat iemand die gereanimeerd op de IC terecht komt geen chemo of zoiets krijgt. En dat je als patiënt er dan niet te best aan toe bent. Ik heb toen de keus gemaakt dat ik niet gereanimeerd wil worden. Een hele rationele keus. Vooral ook omdat ik geen kasplant wil worden. Maar eigenlijk verzet elke vezel in je lichaam zich tegen die beslissing. Want je wilt leven. Leven!
Ik denk dat dat bij veel mensen zo is. Je kiest (tegen beter weten in) voor die levensrekkende behandeling. Voor je partner, je kinderen, je geliefden. Voor die mensen heb je heel wat over hoor.
Ik lieg wel eens als ik pijn heb bijvoorbeeld. Dat het wel meevalt. Ook al springen de tranen in mijn ogen. Je wilt gewoon niet dat mensen zich constant zorgen om je maken.
Ik denk dat dat bij veel mensen zo is. Je kiest (tegen beter weten in) voor die levensrekkende behandeling. Voor je partner, je kinderen, je geliefden. Voor die mensen heb je heel wat over hoor.
Ik lieg wel eens als ik pijn heb bijvoorbeeld. Dat het wel meevalt. Ook al springen de tranen in mijn ogen. Je wilt gewoon niet dat mensen zich constant zorgen om je maken.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Nu lijkt het alsof het een keuze is tussen een levensverlengende behandeling versus het weigeren ervan. Maar wat als men eerder wil sterven gewoon, omdat het leed ondraaglijk is en de vooruitzichten nog erger zijn? Hoe ziet men dat hier?
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Been there, een dierbare vriendin, nu bijna 7 jaar geleden..quote:
Nu lijkt het alsof het een keuze is tussen een levensverlengende behandeling versus het weigeren ervan. Maar wat als men eerder wil sterven gewoon, omdat het leed ondraaglijk is en de vooruitzichten nog erger zijn? Hoe ziet men dat hier?
Ze was er vrij snel over uit dat ze euthanasie wilde om nog een beetje waardig afscheid te kunnen nemen.
Overigens was dat ook niet alleen voor haarzelf, maar ook omdat ze haar dochters van toen 11 en 16 het hele lijden wilde besparen, terwijl ze aan de andere kant juist elke dag die ze nog kon wilde meemaken van haar dochters.
Op de dag dat het dan gebeurde, waren we allemaal bij haar, hebben we afscheid genomen en stonden we samen buiten te wachten tot de arts kwam zeggen dat ze overleden was. Een van de zwaarste periodes van mijn leven, maar het was ontzettend waardevol om zo afscheid te kunnen nemen en om te zien dat ze nog iets van haar lot in eigen handen kon nemen, wat zo waardevol voor haar was.
Mijn visie: als we al zieke en gewonde dieren een spuitje geven, omdat het anders wreed is, waarom dan in godsnaam moeilijk doen wanneer mensen dit wensen voor zichzelf.
Dan lijkt me dat een keus die ook geaccepteerd moet worden al zitten hier wel heel veel ethische haken en ogen aan. Maar stel men heeft voldoende geprobeerd en de kwaliteit van leven is zo slecht met geen hoop op veel beter dan heeft iedereen wat mij betreft de zegen om er op eigen keus uit te mogen stappen.quote:
Nu lijkt het alsof het een keuze is tussen een levensverlengende behandeling versus het weigeren ervan. Maar wat als men eerder wil sterven gewoon, omdat het leed ondraaglijk is en de vooruitzichten nog erger zijn? Hoe ziet men dat hier?
Wat mij betreft, als het maar je eigen keuze is. Als je er genoeg van hebt zou je er gewoon uit mogen stappen.quote:
Nu lijkt het alsof het een keuze is tussen een levensverlengende behandeling versus het weigeren ervan. Maar wat als men eerder wil sterven gewoon, omdat het leed ondraaglijk is en de vooruitzichten nog erger zijn? Hoe ziet men dat hier?
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Daarmee ben ik het eens. Maar hier zitten veel zieke mensen. Ik vroeg mij af of die al euthanasie met de arts besproken hebben. Niet van dat wil ik nu of meteen, maar meer in de zin als (eigen voorwaarden) dan wil ik niet meer leven?
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Toch is dit een gevaarlijke uitspraak vandaar dat ik ook zei ethische haken en ogen. Stel iemand is depressief en ziet het echt niet meer zitten kan die er dan ook uit stappen? Zal niet teveel off-topic gaan maar het is erg lastig om te bepalen wanneer het wel en niet kan zonder daarbij jezelf af te vragen wanneer er nu een goede keus word gemaakt zeker als arts zijnde die hier op afgerekend kan worden zijn dit niet altijd even de makkelijkste keuzes om te maken.quote:
[..]
Wat mij betreft, als het maar je eigen keuze is. Als je er genoeg van hebt zou je er gewoon uit mogen stappen.
Dat kun je aangeven maar elke arts zal zich moeten houden aan de euthanasiewet dus zal ook niet elke vraag gehonoreerd worden.quote:
Daarmee ben ik het eens. Maar hier zitten veel zieke mensen. Ik vroeg mij af of die al euthanasie met de arts besproken hebben. Niet van dat wil ik nu of meteen, maar meer in de zin als (eigen voorwaarden) dan wil ik niet meer leven?
Ik heb zelf mijn euthanasie met mijn huisarts besproken. Het is een vreselijk moeilijk gesprek maar het gaf wel heel veel duidelijkheid. Het is in ieder geval fijn om te weten dat mijn huisarts mij er bij wil helpen (want dat is lang niet altijd zo).quote:
Daarmee ben ik het eens. Maar hier zitten veel zieke mensen. Ik vroeg mij af of die al euthanasie met de arts besproken hebben. Niet van dat wil ik nu of meteen, maar meer in de zin als (eigen voorwaarden) dan wil ik niet meer leven?
En, hmm. Ja het is natuurlijk zo dat <iedereen> zou moeten kunnen beslissen etc. misschien wat genuanceerder zou moeten, daar heb je absoluut gelijk in hoor.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Dat is mij ook teveel off-topic. Totaal niet relevant voor mijn vraagstelling ook.quote:
[..]
Toch is dit een gevaarlijke uitspraak vandaar dat ik ook zei ethische haken en ogen. Stel iemand is depressief en ziet het echt niet meer zitten kan die er dan ook uit stappen? Zal niet teveel off-topic gaan maar het is erg lastig om te bepalen wanneer het wel en niet kan zonder daarbij jezelf af te vragen wanneer er nu een goede keus word gemaakt zeker als arts zijnde die hier op afgerekend kan worden zijn dit niet altijd even de makkelijkste keuzes om te maken.
Ik ben benieuwd naar de ervaringen van mensen hier, hoe die dat zien en mogelijk al nagedacht heeft over de wat als? Of ze daarover al met de specialist hebben gesproken?
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Wat vond je moeilijker beslissen dat het tijd was om het te bespreken of het daadwerkelijk bespreken met de arts? Naderhand toch opgelucht dat je de stap gezet hebt? Nee, maar de arts heeft het recht om zelf te kiezen. Altijd moeilijk voor zo iemand of het antwoord bevestigend is of afwijzend.quote:
[..]
Ik heb zelf mijn euthanasie met mijn huisarts besproken. Het is een vreselijk moeilijk gesprek maar het gaf wel heel veel duidelijkheid. Het is in ieder geval fijn om te weten dat mijn huisarts mij er bij wil helpen (want dat is lang niet altijd zo).
En, hmm. Ja het is natuurlijk zo dat <iedereen> zou moeten kunnen beslissen etc. misschien wat genuanceerder zou moeten, daar heb je absoluut gelijk in hoor.
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Het daadwerkelijke bespreken was moeilijker dan de beslissing dat ik het over euthanasie wilde hebben met mijn huisarts. Met mijn man de boel bespreken was bijvoorbeeld helemaal niet moeilijk. We willen allebei geen 'kasplantje' zijn (mijn man heeft ooit een ernstig ongeluk gehad en heeft daarbij wen aantal dagen in coma gelegen, dit zet je aan het denken).
En ja, waar heb je het over in zo'n gesprek? Allereerst natuurlijk of je huisarts er aan mee wil werken. Het is voor hun uiteraard geen verplichting! En ze heeft heel duidelijk uitgelegd hoe alles in z'n werk gaat, hoe het met toestemming zit, dat er nog een arts gezocht moet worden, hoe het zit met wilsonbekwaamheid etc. Ik vond het gesprek vooral moeilijk omdat je in bijzijn van je man over je eigen dood zit te praten. Maar het stelde me enorm gerust hoe mijn huisarts er mee om ging. Ze was zo enorm goed voorbereid, legde alles uit, stelde vragen aan ons, dat was gewoon fijn. Als het in de toekomst zover komt dan weet ik gewoon dat alles goed geregeld wordt.
En ja, waar heb je het over in zo'n gesprek? Allereerst natuurlijk of je huisarts er aan mee wil werken. Het is voor hun uiteraard geen verplichting! En ze heeft heel duidelijk uitgelegd hoe alles in z'n werk gaat, hoe het met toestemming zit, dat er nog een arts gezocht moet worden, hoe het zit met wilsonbekwaamheid etc. Ik vond het gesprek vooral moeilijk omdat je in bijzijn van je man over je eigen dood zit te praten. Maar het stelde me enorm gerust hoe mijn huisarts er mee om ging. Ze was zo enorm goed voorbereid, legde alles uit, stelde vragen aan ons, dat was gewoon fijn. Als het in de toekomst zover komt dan weet ik gewoon dat alles goed geregeld wordt.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ik heb expres niet gevraagd naar de inhoud van het gesprek. Dat vind ik iets tussen arts en patiënt. Fijn dat je huisarts er zoveel van weet.quote:
Het daadwerkelijke bespreken was moeilijker dan de beslissing dat ik het over euthanasie wilde hebben met mijn huisarts. Met mijn man de boel bespreken was bijvoorbeeld helemaal niet moeilijk. We willen allebei geen 'kasplantje' zijn (mijn man heeft ooit een ernstig ongeluk gehad en heeft daarbij wen aantal dagen in coma gelegen, dit zet je aan het denken).
En ja, waar heb je het over in zo'n gesprek? Allereerst natuurlijk of je huisarts er aan mee wil werken. Het is voor hun uiteraard geen verplichting! En ze heeft heel duidelijk uitgelegd hoe alles in z'n werk gaat, hoe het met toestemming zit, dat er nog een arts gezocht moet worden, hoe het zit met wilsonbekwaamheid etc. Ik vond het gesprek vooral moeilijk omdat je in bijzijn van je man over je eigen dood zit te praten. Maar het stelde me enorm gerust hoe mijn huisarts er mee om ging. Ze was zo enorm goed voorbereid, legde alles uit, stelde vragen aan ons, dat was gewoon fijn. Als het in de toekomst zover komt dan weet ik gewoon dat alles goed geregeld wordt.
Zelf had ik het er met mijn vrouw over gehad dat ik besloten had dat er een situatie kon ontstaan dat ik niet verder wilde leven. Zij zei dat als ik daaraan dacht dat ik ook stappen moest ondernemen. Zo doende kwam er dus uiteindelijk het gesprek met de huisarts. Het moeilijkste was om hardop te zeggen dat indien er een bepaalde situatie ontstaat dat ik liever eerder dood wil dan wachten totdat de dood zelf komt. De huisarts begreep het en vond het prettig dat ik het nu had aangegeven i.p.v. op het laatste moment. Nu is het nog een doelbewuste vrije keuze dat is een andere situatie dan pas heel laat vragen. Uiteindelijk moet de arts het zelf ook kunnen verantwoorden indien het zover is.
De specialisten weten hier nu ook van. Dat vind ik wel fijn.
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Heel herkenbaar, Fratz, dat liegen over hoe je je voelt. Nog nooit zoveel gelogen in mijn leven. Alleen zeg ik nog steeds: wel reanimeren. Ik wil nog niet dood.quote:
Toen ik vorig jaar in het ziekenhuis lag ging het heel slecht met me. Op het moment zelf realiseerde ik me dat niet echt trouwens. Mijn oncoloog zat aan mijn bed en vroeg me wat ik wilde als ik in het ziekenhuis een hartstilstand zou krijgen. Ze vertelde er ook bij dat iemand die gereanimeerd op de IC terecht komt geen chemo of zoiets krijgt. En dat je als patiënt er dan niet te best aan toe bent. Ik heb toen de keus gemaakt dat ik niet gereanimeerd wil worden. Een hele rationele keus. Vooral ook omdat ik geen kasplant wil worden. Maar eigenlijk verzet elke vezel in je lichaam zich tegen die beslissing. Want je wilt leven. Leven!
Ik denk dat dat bij veel mensen zo is. Je kiest (tegen beter weten in) voor die levensrekkende behandeling. Voor je partner, je kinderen, je geliefden. Voor die mensen heb je heel wat over hoor.
Ik lieg wel eens als ik pijn heb bijvoorbeeld. Dat het wel meevalt. Ook al springen de tranen in mijn ogen. Je wilt gewoon niet dat mensen zich constant zorgen om je maken.
Wel een beetje krom dat ik denk dat ik niet zou kiezen voor een zware behandeling voor een paar maanden meer.
[ Bericht 3% gewijzigd door Gia op 08-02-2013 01:01:50 ]
Heb net weer een paar pagina's bijgelezen en heb even geen zin om onder mijn "kloon" in te loggen, maar sterkte allemaal, kop op, hou jullie haaks en het allerbeste!
De oncoloog van mijn vader stelde voor om bij ons ook onderzoek te doen. De vader van mijn vader is aan dezelfde kanker gestorven.
Gezien de rest van de familie lijkt het dan eerder familiair dan erfelijk, maar mijn vader is ook de een na oudste van zijn broers en zussen.
Als ik het goed begrijp, is erfelijk meer dat het sowieso doorgegeven wordt, en familiair meer dat de aanleg wel erfelijk is, maar er nog andere factoren een rol spelen waarop je zelf wel invloed kan hebben.
Gezien mijn vaders diabetes en het feit dat hij daar mee omging door meer insuline te spuiten zonder zijn dieet echt aan te passen, wat natuurlijk ook zijn alvleesklier enorm heeft belast..
Ik ga wel meewerken aan dat onderzoek, voor zover ik nu begrijp is het alleen wat bloed afnemen, no big deal en als je van te voren weet dat je extra risico loopt.. ik zie het een beetje net zo als het 5jaarlijks uitstrijkje ivm baarmoederhalskanker.. je kan er nooit vroeg genoeg bij zijn.
Iemand ervaring met dit soort onderzoeken?
Gezien de rest van de familie lijkt het dan eerder familiair dan erfelijk, maar mijn vader is ook de een na oudste van zijn broers en zussen.
Als ik het goed begrijp, is erfelijk meer dat het sowieso doorgegeven wordt, en familiair meer dat de aanleg wel erfelijk is, maar er nog andere factoren een rol spelen waarop je zelf wel invloed kan hebben.
Gezien mijn vaders diabetes en het feit dat hij daar mee omging door meer insuline te spuiten zonder zijn dieet echt aan te passen, wat natuurlijk ook zijn alvleesklier enorm heeft belast..
Ik ga wel meewerken aan dat onderzoek, voor zover ik nu begrijp is het alleen wat bloed afnemen, no big deal en als je van te voren weet dat je extra risico loopt.. ik zie het een beetje net zo als het 5jaarlijks uitstrijkje ivm baarmoederhalskanker.. je kan er nooit vroeg genoeg bij zijn.
Iemand ervaring met dit soort onderzoeken?
ik heb er geen persoonlijke ervaring mee marmar, maar hou er wel rekening mee dat het consequenties vastzitten aan je keuze. hoe hard ook; je moet het opgeven bij bv een zorgverzekering of hypotheek aanvragen. tis een behoorlijk nare catch-22
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Sjees, dat wist ik niet.. wat idioot 
Nah jah, met mijn ziektegeschiedenis van de afgelopen jaren is het toch al nagenoeg onmogelijk om over te stappen naar een andere zorgverzekeraar dus dat zal mijn grootste zorg niet zijn.
Eerst maar eens goed informeren dan dus..
Mijn eerste gedachte is wel dat mijn gezondheid belangrijker is dan eventuele gevolgen zoals niet een groter huis kunnen kopen later.
Nah jah, met mijn ziektegeschiedenis van de afgelopen jaren is het toch al nagenoeg onmogelijk om over te stappen naar een andere zorgverzekeraar dus dat zal mijn grootste zorg niet zijn.
Eerst maar eens goed informeren dan dus..
Mijn eerste gedachte is wel dat mijn gezondheid belangrijker is dan eventuele gevolgen zoals niet een groter huis kunnen kopen later.
Ah, google helpt, het gaat met name om het afsluiten van een levensverzekering bij een hypotheek.
Die heb ik overigens al.
En dan is het ook nog zo dat er een "vragengrens" is, dwz, pas bij een hoge dekking mag de verzekering vragen naar erfelijke aanleg, onder die dekkingsgrens mogen ze het niet vragen en hoef je het niet te vermelden.
Verder zie ik veel over ex-kankerpatienten die geen verzekering of een belachelijk dure verzekering kunnen krijgen ivm verhoogd risico op het opnieuw krijgen van kanker.
Die heb ik overigens al.
En dan is het ook nog zo dat er een "vragengrens" is, dwz, pas bij een hoge dekking mag de verzekering vragen naar erfelijke aanleg, onder die dekkingsgrens mogen ze het niet vragen en hoef je het niet te vermelden.
Verder zie ik veel over ex-kankerpatienten die geen verzekering of een belachelijk dure verzekering kunnen krijgen ivm verhoogd risico op het opnieuw krijgen van kanker.
Dat is inderdaad wel erg verneukt aan de ziekte: als je het overwonnen hebt kan het qua verder plannen van je leven alsnog nog grote consequenties met zich meedragen.quote:
Ah, google helpt, het gaat met name om het afsluiten van een levensverzekering bij een hypotheek.
Die heb ik overigens al.
En dan is het ook nog zo dat er een "vragengrens" is, dwz, pas bij een hoge dekking mag de verzekering vragen naar erfelijke aanleg, onder die dekkingsgrens mogen ze het niet vragen en hoef je het niet te vermelden.
Verder zie ik veel over ex-kankerpatienten die geen verzekering of een belachelijk dure verzekering kunnen krijgen ivm verhoogd risico op het opnieuw krijgen van kanker.
Wat een consult aanvragen bij de klinisch geneticus betreft kun je altijd een afspraak maken zonder je gelijk op de desbetreffende mutatie te laten testen: die keuze blijft geheel aan jezelf. Dus als je toch meer wil weten of er een verband bestaat tussen een bekende mutatie en specifieke soorten kanker en hoe groot de kans is dat je het kan krijgen als je de mutatie blijkt te hebben zou je altijd een gesprek (meestal gaat dat via de huisarts) kunnen aanvragen.
Prachtig nieuws. Ondanks dat de eerste post van het topic ook mijn laatste was tot nu, lees ik altijd mee en leef ik ook mee met jullie. Ik weet niet echt goed wat ik allemaal moet zeggen dus ik houd het maar bij: veel sterkte iedereen die met deze ziekte te maken heeft.quote:
Controle was weer goed
[ afbeelding ]
deze boy om het te vieren
RvP; Feyenoord
Op maandag 17 juni 2013 00:00 schreef alors het volgende:
Ik hoop dat Suarez er huilend afgaat met rood.
Op maandag 17 juni 2013 00:00 schreef alors het volgende:
Ik hoop dat Suarez er huilend afgaat met rood.
Gefeliciteerd Artemis!
Mijn moeder belde gisteren dat de beste vriend van mijn vader tumoren in zijn maag en hersenen heeft. 2013 Is echt nu zo een ontzettend klote jaar. Tot nu toe zijn er al 2 mensen overleden, ok niet aan kanker maar toch. En er komen er nog minimaal 2 bij, wel aan kanker.
Mijn moeder belde gisteren dat de beste vriend van mijn vader tumoren in zijn maag en hersenen heeft. 2013 Is echt nu zo een ontzettend klote jaar. Tot nu toe zijn er al 2 mensen overleden, ok niet aan kanker maar toch. En er komen er nog minimaal 2 bij, wel aan kanker.
Spoilers!
Mooi zo!quote:
Controle was weer goed
[ afbeelding ]
deze boy om het te vieren
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
Hier tekenen:
.......................De_Kardinaal......................
______________________________________
en proost! 
