R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Waarom zou iemand doen?
Er op die manier een eind aan maken?
Is het echt mogelijk om geen uitweg meer te zien zodat alleen deze manier over blijft om van alles in één keer af te zijn?
Er op die manier een eind aan maken?
Is het echt mogelijk om geen uitweg meer te zien zodat alleen deze manier over blijft om van alles in één keer af te zijn?
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Natuurlijk is het mogelijk dat ze dat als enige uitweg zien, anders zouden ze het niet doen he.
Out of sentimental gain I wanted you to feel my pain, but it came back in return to sender.
Nu ja, na het hele gebeuren met Antonie Kamerling zijn er mensen geweest die het hebben proberen uit te leggen, hoe erg je (bijvoorbeeld door een depressie) het idee kan hebben dat de wereld beter af zou zijn als jij er niet meer zou zijn. Volgens mij kun je je daar als 'gezond' mens simpelweg geen voorstelling van maken, hoe erg je geestelijk leiden is dat er een eind aan maken de enige mogelijkheid lijkt.
FOK! verstandig, lees een P.I.
Velen zeggen dat het egoïstisch is, en dat klopt ook. Maar het is niet egoïstisch in negatieve zin wat mij metreft.
Velen zeggen: 'maar de familie, vrienden en partner dan? dat doe je ze toch niet aan?', maar waarom zou het lijden van een individu, het blijkbaar voor die persoon ondragelijk lijden, ondergeschikt zijn aan het verdriet van 'de groep'. Dat zij met meer zijn betekent niet dat de 'lijder' maar door moet lijden om zo 'de groep' tevreden te houden...
Velen zeggen: 'maar hoe weet je nou dat het nooit beter wordt? Zoek hulp, blijf hulp zoeken en vragen, je komt er wel bovenop!' of zelfs 'stel je niet aan, er zijn altijd mensen die het erger hebben dan jij'. Bagatelliseren, het is zó makkelijk. Zeker als je je met geen mogelijkheid in het hoofd van iemand kunt begeven. Ja, wellicht was er ooit een lichtpunt gekomen, maar wellicht ook niet.
Het is treurig voor de achterblijvers, voor de mensen die voelen/denken dat ze tekort hebben geschoten. Maar iemand bij zich willen houden die niet meer wil is wellicht net zo egoïstisch als datgene dat zij als egoïstisch bestempelen..
Velen zeggen: 'maar de familie, vrienden en partner dan? dat doe je ze toch niet aan?', maar waarom zou het lijden van een individu, het blijkbaar voor die persoon ondragelijk lijden, ondergeschikt zijn aan het verdriet van 'de groep'. Dat zij met meer zijn betekent niet dat de 'lijder' maar door moet lijden om zo 'de groep' tevreden te houden...
Velen zeggen: 'maar hoe weet je nou dat het nooit beter wordt? Zoek hulp, blijf hulp zoeken en vragen, je komt er wel bovenop!' of zelfs 'stel je niet aan, er zijn altijd mensen die het erger hebben dan jij'. Bagatelliseren, het is zó makkelijk. Zeker als je je met geen mogelijkheid in het hoofd van iemand kunt begeven. Ja, wellicht was er ooit een lichtpunt gekomen, maar wellicht ook niet.
Het is treurig voor de achterblijvers, voor de mensen die voelen/denken dat ze tekort hebben geschoten. Maar iemand bij zich willen houden die niet meer wil is wellicht net zo egoïstisch als datgene dat zij als egoïstisch bestempelen..
Ja doei.
Als je zelf alleen nog maar de slechte dingen kan zien en niet kan geloven dat het ooit beter zal zijn. En tevens jezelf meer als een last voor je omgeving ziet. Is er maar weinig om iemand tegen te houden.
Zo lang je niet voor mijn trein springt vind ik alles best.
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 06-05-2011 17:26:44 ]
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 06-05-2011 17:26:44 ]
Tja.. Als je gewoon de optelsom maakt en geen behoefte meer hebt om door te leven, waarom zou je dan geen zelfmoord plegen? Je leeft toch voor jezelf? Of is het de bedoeling dat je je 50 jaar ongelukkig bent om anderen niet te kwetsen?
zeker, maar er zijn ook mensen die in complete mysterie het leven verlaten... dus...quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:24 schreef motorbloempje het volgende:
Velen zeggen: 'maar hoe weet je nou dat het nooit beter wordt? Zoek hulp, blijf hulp zoeken en vragen, je komt er wel bovenop!' of zelfs 'stel je niet aan, er zijn altijd mensen die het erger hebben dan jij'. Bagatelliseren, het is zó makkelijk. Zeker als je je met geen mogelijkheid in het hoofd van iemand kunt begeven. Ja, wellicht was er ooit een lichtpunt gekomen, maar wellicht ook niet.
Rustig aan.
Hoe bedoel je?quote:
[..]
zeker, maar er zijn ook mensen die in complete mysterie het leven verlaten... dus...
Dat wil niet zeggen dat er niks aan de hand was. Sommigen zijn heel goed in mooi weer spelen, maar ondertussen..quote:
[..]
zeker, maar er zijn ook mensen die in complete mysterie het leven verlaten... dus...
Out of sentimental gain I wanted you to feel my pain, but it came back in return to sender.
Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.quote:
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...
is dat dan niet egoistisch?
Rustig aan.
Nee, dat is overmoedig en té aardig, omdat je mensen niet met jouw problemen wilt opzadelen.quote:
[..]
Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...
is dat dan niet egoistisch?
Ja doei.
Is het niet egoistischer om je vrienden te belasten met jouw problemen?quote:
[..]
Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...
is dat dan niet egoistisch?
zeer zwaar ONEENSquote:
[..]
Nee, dat is overmoedig en té aardig, omdat je mensen niet met jouw problemen wilt opzadelen.
mensen niet met je problemen op willen zadelen en zelfmoord plegen om diezelfde reden is naar mijn mening velen malen egoistischer, hoewel ik denk dat het persoon dat zelfmoord pleegde wellicht niet aan de optie gedacht heeft...
Rustig aan.
Dat vind ik een zeer rare gedachtengang, maargoed, het is je goed recht om dat zo te zien.quote:
[..]
zeer zwaar ONEENS
mensen niet met je problemen op willen zadelen en zelfmoord plegen om diezelfde reden is naar mijn mening velen malen egoistischer, hoewel ik denk dat het persoon dat zelfmoord pleegde wellicht niet aan de optie gedacht heeft...
Ja doei.
Als je al zelfmoord overweegt, dan heb je me dunkt niet het idee dat wie dan ook je kan helpen, dus ook niet je vrienden of familie.
FOK! verstandig, lees een P.I.
Ik heb wel eens hele depressieve dagen gehad. Het idee dat er mensen zijn die zich elke dag zo voelen doet mij wel begrijpen waarom je zoiets zou doen. Het is geen oplossing natuurlijk, maar niet overal is een oplossing voor uiteindelijk.
Wel ben ik van mening dat veel mensen het doen die geholpen hadden kunnen worden, in een soort opwelling.
Wel ben ik van mening dat veel mensen het doen die geholpen hadden kunnen worden, in een soort opwelling.
zou je dat willen toelichten, want wellicht zit ik hier hele rare dingen te denken...quote:
[..]
Dat vind ik een zeer rare gedachtengang, maargoed, het is je goed recht om dat zo te zien.
Rustig aan.
Je bekijkt het teveel vanuit een gezond en normaal perspectief. Je moet denken vanuit iemand ie al depressief is, en zichzelf al als een last voor andere ziet. Dat er geen mogelijkheid meer is, geen hulp je meer kan helpen, dat je alleen op de wereld staat en het zelf zal moeten doen.quote:
[..]
zeer zwaar ONEENS
mensen niet met je problemen op willen zadelen en zelfmoord plegen om diezelfde reden is naar mijn mening velen malen egoistischer, hoewel ik denk dat het persoon dat zelfmoord pleegde wellicht niet aan de optie gedacht heeft...
daarom staat er ook in de laatste zin:quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:35 schreef Myraela het volgende:
[..]
Je bekijkt het teveel vanuit een gezond en normaal perspectief. Je moet denken vanuit iemand ie al depressief is, en zichzelf al als een last voor andere ziet. Dat er geen mogelijkheid meer is, geen hulp je meer kan helpen, dat je alleen op de wereld staat en het zelf zal moeten doen.
''hoewel ik denk dat het persoon dat zelfmoord pleegde wellicht niet aan de optie gedacht heeft...''
Rustig aan.
je bedoelt mijn post?quote:
dat is een weerlegging op mijn eigen post, dus het is niet egoistisch als je niet aan die optie denkt
Rustig aan.
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenenquote:
[..]
Nee, dat is overmoedig en té aardig, omdat je mensen niet met jouw problemen wilt opzadelen.
1 uitzondering en dat is als je ongeneselijk ziek zou zijn en bv nog max een half jaar te leven hebt in helse pijn. Dan kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar mensen die psychisch in de knoop zitten met zichzelf en daarom eruit stappen, nouja, die moeten dat vooral doen
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
ik denk dat mensen die psychisch in de knoop zitten nog veel meer lijden dan ongeneeslijk zieken met al die morfine die ze toegediend krijgen...quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef vosss het volgende:
[..]
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen
1 uitzondering en dat is als je ongeneselijk ziek zou zijn en bv nog max een half jaar te leven hebt in helse pijn. Dan kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar mensen die psychisch in de knoop zitten met zichzelf en daarom eruit stappen, nouja, die moeten dat vooral doen
Rustig aan.
Eens.quote:
[..]
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen
1 uitzondering en dat is als je ongeneselijk ziek zou zijn en bv nog max een half jaar te leven hebt in helse pijn. Dan kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar mensen die psychisch in de knoop zitten met zichzelf en daarom eruit stappen, nouja, die moeten dat vooral doen
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
Ik word gewoon naar in me hoofd als ik dit soort dingen lees.
Ik begrijp het niet en misschien wil ik het ook helemaal niet begrijpen. Zelfmoord is gewoon mind blowing. Ik snap er niets van.
Ik begrijp het niet en misschien wil ik het ook helemaal niet begrijpen. Zelfmoord is gewoon mind blowing. Ik snap er niets van.
Je kan me vinden bij de bloemist
wees blij dat je er niets van snapt, ik snap niet dat ik bij een redelijk goede vriend nooit wat gehoord heb voordat hij zelfmoord heeft gepleegd, noch enig andere vriend.quote:
Ik word gewoon naar in me hoofd als ik dit soort dingen lees.
Ik begrijp het niet en misschien wil ik het ook helemaal niet begrijpen. Zelfmoord is gewoon mind blowing. Ik snap er niets van.
quote van myraela:
''zichzelf al als een last voor andere ziet. Dat er geen mogelijkheid meer is, geen hulp je meer kan helpen, dat je alleen op de wereld staat en het zelf zal moeten doen.''
is dus niet van toepassing op mijn ''praktijkervaring'' (dat woord klinkt stom in deze context.)
Rustig aan.
Jarenlange opeenvolgende traumatische ervarigen die tevens bijdragen aan een laag zelfbeeld, een algeheel gebrek aan waardering zonder uitzicht te hebben op beter kunnen een sterke motivatie tot zelfmoord geven
“Specialization is for insects”.—Robert Heinlein
Ik snap 't best wel. Ik vraag mezelf ook geregeld af waarom dat ik eigenlijk leef.. Waarom zou je door alle rotzooi gaan die ongetwijfeld nog gaat komen in je leven, in een wereld die eigenlijk ook voor een groot deel verkracht is..?
Ik ben helemaal niet depressief en nog nooit aan zelfmoord gedacht, zal ik ook nooit doen. Maar ik vind dan ook ik best een aardig leven heb en zie genoeg perspectief voor de toekomst. Als men dat ook niet heeft, plus een negatief zelfbeeld/andere problemen, kan ik goed begrijpen dat iemand zelfmoord zou plegen.
Ik ben helemaal niet depressief en nog nooit aan zelfmoord gedacht, zal ik ook nooit doen. Maar ik vind dan ook ik best een aardig leven heb en zie genoeg perspectief voor de toekomst. Als men dat ook niet heeft, plus een negatief zelfbeeld/andere problemen, kan ik goed begrijpen dat iemand zelfmoord zou plegen.
Daar zou ik als ik jou was heel blij om zijn, dan ken jij die hele donkere dagen dus niet.quote:
Ik word gewoon naar in me hoofd als ik dit soort dingen lees.
Ik begrijp het niet en misschien wil ik het ook helemaal niet begrijpen. Zelfmoord is gewoon mind blowing. Ik snap er niets van.
Als iemand zelfmoord pleegt, moet die persoon zich wel héél erg kut voelen. Waarom altijd zo hard oordelen, wij weten niet wat die persoon heeft doorgemaakt, hoe die persoon zich heeft gevoeld, wat voor trauma's die persoon misschien heeft.. En waarom doorleven als je toch weet dat je er geen plezier meer in hebt en gaat krijgen.. en de hulpverlening (misschien) geen zin meer heeft omdat het allemaal zo diep in je zit?
Welcome to the internet.quote:
Als iemand zelfmoord pleegt, moet die persoon zich wel héél erg kut voelen. Waarom altijd zo hard oordelen, wij weten niet wat die persoon heeft doorgemaakt, hoe die persoon zich heeft gevoeld, wat voor trauma's die persoon misschien heeft.. En waarom doorleven als je toch weet dat je er geen plezier meer in hebt en gaat krijgen.. en de hulpverlening (misschien) geen zin meer heeft omdat het allemaal zo diep in je zit?
Doe eens lief!
Sommige hebben zo'n intense strijd in zichzelf die niemand ziet en geloven gewoon dat de wereld beter af is en kunnen niet meer.
Mensen kunnen soms die intense strijd niet snappen en zeggen dat het egoistisch is.
Bij een vriend van me stond na zijn zelfmoord in de krant bij de familie , als leven zo'n strijd is, dan komt de dood als een verlossing en dat vat voor mij samen hoe het voor hem was en hoe hij tot zijn einde kwam.
Soms kan iemand gewoon niet meer en ziet die de dood als een verlossing.
Mensen kunnen soms die intense strijd niet snappen en zeggen dat het egoistisch is.
Bij een vriend van me stond na zijn zelfmoord in de krant bij de familie , als leven zo'n strijd is, dan komt de dood als een verlossing en dat vat voor mij samen hoe het voor hem was en hoe hij tot zijn einde kwam.
Soms kan iemand gewoon niet meer en ziet die de dood als een verlossing.
Ik had deze reactie van jou niet verwacht. Mee eens.quote:
Als iemand zelfmoord pleegt, moet die persoon zich wel héél erg kut voelen. Waarom altijd zo hard oordelen, wij weten niet wat die persoon heeft doorgemaakt, hoe die persoon zich heeft gevoeld, wat voor trauma's die persoon misschien heeft.. En waarom doorleven als je toch weet dat je er geen plezier meer in hebt en gaat krijgen.. en de hulpverlening (misschien) geen zin meer heeft omdat het allemaal zo diep in je zit?
Veroordelen mag best, maar zo hard altijd....het blijft een gevoelig onderwerp.
Ik snap het best. Als je iets wil bereiken en daarbij keer op keer teleurgesteld wordt. Of als je heel veel verliest en bovendien niet weet waarom je leeft, dan besef je dus dat je lijdt voor niets. Genoeg redenen te bedenken en ik zou me zelfs kunnen voorstellen dat ik in een bepaalde situatie niet meer zou willen.
Sterker nog: Het is mijn grootste nachtmerrie om ooit in een situatie te belanden waarin ik geen controle meer heb over mijn eigen leven/dood (bv. in een gevangenis)
Sterker nog: Het is mijn grootste nachtmerrie om ooit in een situatie te belanden waarin ik geen controle meer heb over mijn eigen leven/dood (bv. in een gevangenis)
Lastig uit te leggen idd. Als gezond mens zal je de redenatie nooit begrijpen. Ben er zelf heel dichtbij geweest, maar na de afgelopen maanden onder behandeling te zijn geweest gaat het nu stukken beter
En ja, je ziet gewoon echt geen andere oplossing meer en gaat je daar op focussen.
En ja, je ziet gewoon echt geen andere oplossing meer en gaat je daar op focussen.
Net of zij erom geven wat kortzichtige idioten van hen denken.quote:
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen
[ Bericht 0% gewijzigd door so_what_ op 06-05-2011 22:52:29 ]
Zelfmoord plegen lijkt me eerder een eenzame daad dan een egoïstische.
Als je zeer depressief bent,geen toekomst meer ziet, misschien altijd pijn hebt ....
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)
Als je zeer depressief bent,geen toekomst meer ziet, misschien altijd pijn hebt ....
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Yep, helemaal waarquote:
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)
Deze vraag is voor de meesten veel te zwaar om te beantwoorden denk ik, en die meesten zouden daar ook blij om moeten zijn.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Wanneer je het gevoel hebt alleen nog maar in de weg te zitten, wanneer je je alleen nog maar ongelukkig voelt, wanneer je het gevoel hebt dat het toch nooit beter zal worden.
En wanneer zelfs de mensen waarvan je het meest houdt je niet voldoende positieve energie meer kunnen geven om tegen het bovenstaande op te wegen.
En wanneer zelfs de mensen waarvan je het meest houdt je niet voldoende positieve energie meer kunnen geven om tegen het bovenstaande op te wegen.
Het is onmogelijk uit te leggen waarom zelfmoord een optie is aan mensen die het niet zelf kennen, die niet weten hoe het voelt om depressief en suicidaal te zijn. Als je niet weet hoe het is elke dag inktzwart is, als elke stap die je zet intens veel pijn doet, als het leven ondraaglijk lijden wordt dan kun je je er ook geen voorstelling van maken. Dat moet je ook niet willen, het is te complex en groots.
Het is ook niet perse een verlangen naar de dood, meer een wens dat de pijn stopt. Het effect dat zo'n beslissing op anderen heeft weegt op sommige momenten niet eens meer mee, daar ben je dan echt te ziek voor. Het is overleven, overleven, overleven, totdat je niet meer kan. En als je zo ver bent, dan maak je geen einde aan je leven, je maakt een einde aan je lijden.
Het is ook niet perse een verlangen naar de dood, meer een wens dat de pijn stopt. Het effect dat zo'n beslissing op anderen heeft weegt op sommige momenten niet eens meer mee, daar ben je dan echt te ziek voor. Het is overleven, overleven, overleven, totdat je niet meer kan. En als je zo ver bent, dan maak je geen einde aan je leven, je maakt een einde aan je lijden.
Pshychische problemen
Te diep in schulden
9 tot 5 baan
Geen relatie kunnen krijgen
Geen dierbaren meer
Vroeger gepest op school
Niemand die jou begrijpt
Erge dingen gezien
Iedereen die tegen je is in je gezin
Mishandeling door ouders/opa oma/broer/zus
Trauma's opgelopen op werk of ergens anders
Het kan vanalles zijn
Te diep in schulden
9 tot 5 baan
Geen relatie kunnen krijgen
Geen dierbaren meer
Vroeger gepest op school
Niemand die jou begrijpt
Erge dingen gezien
Iedereen die tegen je is in je gezin
Mishandeling door ouders/opa oma/broer/zus
Trauma's opgelopen op werk of ergens anders
Het kan vanalles zijn
En soms hoeft het geen van het al van hierboven genoemd te zijn.quote:
Pshychische problemen
Te diep in schulden
9 tot 5 baan
Geen relatie kunnen krijgen
Geen dierbaren meer
Vroeger gepest op school
Niemand die jou begrijpt
Erge dingen gezien
Iedereen die tegen je is in je gezin
Mishandeling door ouders/opa oma/broer/zus
Trauma's opgelopen op werk of ergens anders
Het kan vanalles zijn
Goede jeugd, leuke baan, en meer van al dat "goeds", maar toch constant een zwart gevoel.
Rayen 2½ jaar!
Omdat het alternatief (blijven leven) hen zo tegen staat en wat vooral erg belangrijk is vaak: de hoop dat het nog beter zal worden is er vaak niet meer. Bepaalde psychische ziektes kunnen mensen echt tot wanhoop drijven. Hoe zuur is het leven ook wel niet als je vrijwel geen plezier meer ervaart en je alleen maar klote, angstig etc. voelt?
En de mensen die in helse psychische pijn moeten maar lekker blijven lijden, volgens jou? Volgens mij maakt dat jou de egoïst, omdat je niet met hun verdriet opgezadeld wilt zitten.quote:
[..]
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen
1 uitzondering en dat is als je ongeneselijk ziek zou zijn en bv nog max een half jaar te leven hebt in helse pijn. Dan kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar mensen die psychisch in de knoop zitten met zichzelf en daarom eruit stappen, nouja, die moeten dat vooral doen
True. Antonie Kamerling was hier wel een "mooi" voorbeeld van. In de ogen van veel mensen had hij een geweldig leven (leuke baan, geld, mooi gezin etc.), maar inmiddels weten we wel beter. Voor bijv. een depressie is lang niet altijd een aanwijsbare oorzaak. In principe heb je het over mensen die gewoon levensbedreigend ziek zijn. Bipolaire stoornissen, depressie etc...quote:
En soms hoeft het geen van het al van hierboven genoemd te zijn.
Goede jeugd, leuke baan, en meer van al dat "goeds", maar toch constant een zwart gevoel.
Het is voor velen (gelukkig) niet te begrijpen, hoe iemand zo onvoorstelbaar diep kan lijden dat hij of zij zelfdoding als enige uitweg zien. Als je weet dat iedereen ter wereld komt met een aangeboren drive om zo lang mogelijk te leven, jezelf te ontplooien en je leven vorm te geven op een manier die bij je past, moet je dan eens nagaan hoeveel verdriet en pijn er aan te pas moet komen om van die oorspronkelijke essentie van het leven om op het punt te komen dat iemand uit het leven stapt.
Als iemand het punt bereikt heeft dat hij zichzelf en zijn leven geen waarde meer vind hebt dan zal hij er niet tegen anderen over beginnen, vanuit het idee anderen niet tot last te mogen zijn met zichzelf, het is een onderdeel van de depressie waar iemand inzit.quote:
[..]
Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...
is dat dan niet egoistisch?
Een hoop veroordeling en doen alsof jij weet waar iemand dan wel of niet allemaal aan gedacht heeft, zoals al gezegd wordt, jij bekijkt het vanuit jouw perspectief en veroordeelt een ander (je weet misschien wel dat de enige reden waarom mensen een ander veroordelen op wat voor manier dan is om zichzelf (eventjes) beter te voelen?) alsof jou manier van tegen dingen aankijken beter of juister is dan dat van een ander, en dat klopt niet.quote:
[..]
zeer zwaar ONEENS
mensen niet met je problemen op willen zadelen en zelfmoord plegen om diezelfde reden is naar mijn mening velen malen egoistischer, hoewel ik denk dat het persoon dat zelfmoord pleegde wellicht niet aan de optie gedacht heeft...
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Als mensen anderen wilde helpen en dat ook konden, zouden er minder zelfmoorden zijn. Er is vanuit de samenleving juist een grote druk om zo probleemloos mogelijk te zijn. Na een zelfmoord vraagt men zich af waarom iemand daar niets over heeft gezegd. Het is antwoord is dat niemand daarop zit te wachten. Hier op FOK! krijg je een permban als het waagt om het te noemen.quote:
[..]
Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...
is dat dan niet egoistisch?
[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 07-05-2011 10:41:17 ]
The view from nowhere.
Ik denk dat je ook voorop moet stellen dat een depressie ook een ziekte is, dus je kan de denkwijze van een depressief persoon niet vergelijken met iemand die die ziekte niet heeft.
Dat gezegd, ik heb zelf ook een (zware) depressie gehad. Ik had vooral sterk het gevoel dat, hoewel mijn familie er verdriet van zou hebben, ze alsnog beter af zouden zijn zonder mij omdat ik toch maar waardeloos was.
Op het moment dat je in een depressie zit, worden al je gedachten gekleurd door negativiteit. Wat er dan ook gebeurd of gezegd word (ook dingen die bedoeld zijn om je te helpen), kan jij als depressief persoon alleen het negatieve van zien. Alleen al iets simpels: als iemand naar je kijkt op straat kan je denken: 'Oh diegene vindt dat ik er leuk uitzie!', terwijl ik tijdens mijn depressie zou hebben gedacht 'Diegene kijkt naar me omdat ik er raar/lelijk uitzie.' Veel mensen zullen dan denken dat je zomaar de knop om kan zetten en positiever moet gaan denken, maar dat kan dus niet als je in een depressie zit.
Dat gezegd, ik heb zelf ook een (zware) depressie gehad. Ik had vooral sterk het gevoel dat, hoewel mijn familie er verdriet van zou hebben, ze alsnog beter af zouden zijn zonder mij omdat ik toch maar waardeloos was.
Op het moment dat je in een depressie zit, worden al je gedachten gekleurd door negativiteit. Wat er dan ook gebeurd of gezegd word (ook dingen die bedoeld zijn om je te helpen), kan jij als depressief persoon alleen het negatieve van zien. Alleen al iets simpels: als iemand naar je kijkt op straat kan je denken: 'Oh diegene vindt dat ik er leuk uitzie!', terwijl ik tijdens mijn depressie zou hebben gedacht 'Diegene kijkt naar me omdat ik er raar/lelijk uitzie.' Veel mensen zullen dan denken dat je zomaar de knop om kan zetten en positiever moet gaan denken, maar dat kan dus niet als je in een depressie zit.
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.quote:
Ik denk dat je ook voorop moet stellen dat een depressie ook een ziekte is, dus je kan de denkwijze van een depressief persoon niet vergelijken met iemand die die ziekte niet heeft.
ik ben het hiermee eensquote:
Zelfmoord plegen lijkt me eerder een eenzame daad dan een egoïstische.
Als je zeer depressief bent,geen toekomst meer ziet, misschien altijd pijn hebt ....
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)
CJ: I take a number 9.
Ryder: A number 9, just like his.
Sweet: A number 6 with extra dip.
Big Smoke: I'll have two number 9s, a number 9 large, a number 6 with extra dip, a number 7, two number 45s, one with cheese, and a large soda.
Ryder: A number 9, just like his.
Sweet: A number 6 with extra dip.
Big Smoke: I'll have two number 9s, a number 9 large, a number 6 with extra dip, a number 7, two number 45s, one with cheese, and a large soda.
Als je je gewoon bedenkt dat een ziekte zowel lichamelijk als geestelijk kan zijn, is het niet zo vreemd lijkt me. Wat in dit geval zoveel betekent als dat de manier van denken, het beleven van emoties etc. verstoord zijn en anders dan 'normaal'.quote:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.quote:
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.quote:
[..]
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.
Oke, dankjewel.quote:
[..]
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.
Hmm, daar heb je ook een punt.quote:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Het is ook iets lichamelijks: een depressie kan veroorzaakt worden door een tekort aan neurotransmitters, verschillende stoffen die o.a. je stemming bepalen.quote:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Sapolsky zet het 1 en ander wel duidelijk uiteen in deze lecture, waarin hij dus o.a. het punt maakt dat depressie ook een echte ziekte is:
Klopt, een depressie treedt niet zomaar op, sterker nog er gaat heel wat aan vooraf, ook dingen die voor een ander totaal niet traumatisch zouden zijn of zelfs maar lijken, of dingen die iemand in zijn vroege jeugd verdrongen heeft en diegene vanuit zijn onbewuste heel zijn leven sterk beïnvloed.quote:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Ze hebben met onderzoeken zelfs volwassen muizen zo weten te behandelen dat ze in een depressie raakten, alleen dan zijn er natuurlijk alleen puur de lichamelijke reacties, terwijl er bij mensen natuurlijk het psychische gedeelte (gedachten etc) ook nog bij komt kijken.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Is een ziekte pas een ziekte als het lichamelijk is? Een depressie komt lang niet altijd door 'ervaringen' overigens, maar dat is al eerder uitgelegd.quote:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Dat is dan de depressie al, je zet het hier neer alsof het 2 aparte dingen zijn waarvan de 1 de ander veroorzaakt, terwijl het juist allebei hetzelfde is.quote:
[..]
Het is ook iets lichamelijks: een depressie kan veroorzaakt worden door een tekort aan neurotransmitters, verschillende stoffen die o.a. je stemming bepalen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Zijn er anderen manieren waarop iemand een depressie kan ontwikkelen?quote:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Hm, het is wel waar wat je zegt, maar ik heb bijvoorbeeld niets traumatisch meegemaakt en toch een depressie gekregen. Het is in mijn geval waarschijnlijk zo dat er biologisch iets niet goed bij mij zit waardoor ik het heb gekregen.
Er is geen zin in het leven, en sommige mensen kunnen daar niet mee om gaan.
The smell of piss is so strong it smells like decent bacon
Natuurlijk, hormonen hebben bijvoorbeeld ook een invloed, kijk maar naar de pre- en postnatale depressie. Een tekort aan serotonine is mogelijk ook van invloed (al zijn ze daar nog niet helemaal uit, dacht ik). Maar je hoeft geen verschrikkelijk leven achter de rug te hebben om een depressie te ontwikkelen.quote:
[..]
Zijn er anderen manieren waarop iemand een depressie kan ontwikkelen?
Dan nog is het hebben gehad van een traumatische ervaring geen voorwaarde om een depressie te krijgen. De aanleg die iemand ervoor heeft en allerlei biologische factoren kunnen al de oorzaak zijn. Wellicht icm het karakter dat iemand heeft zoals veel piekeren etc.quote:
[..]
Klopt, een depressie treedt niet zomaar op, sterker nog er gaat heel wat aan vooraf, ook dingen die voor een ander totaal niet traumatisch zouden zijn of zelfs maar lijken, of dingen die iemand in zijn vroege jeugd verdrongen heeft en diegene vanuit zijn onbewuste heel zijn leven sterk eïnvloed.
Door het woord traumatisch te gebruiken, krijg je alleen maar het misverstand dat er iets ergs gebeurd moet zijn in iemands leven - vroeg of laat - voordat hij depressief kan worden. Inmiddels weten we wel beter en anders bekijk de video eens die ik postte.
Burnout (zakelijk) of een langdurige klote situatie in je prive leven kan ook heeeeeel erg mee wegen.quote:
Hm, het is wel waar wat je zegt, maar ik heb bijvoorbeeld niets traumatisch meegemaakt en toch een depressie gekregen. Het is in mijn geval waarschijnlijk zo dat er biologisch iets niet goed bij mij zit waardoor ik het heb gekregen.
Het belangrijkste daaraan is volgens mij, dat er geen uitzicht is op verandering van de situatie.
Dat kost zoveel energie dat ook daar je serotonine level wel aardig van gaat dalen.
Een traumatische ervaring hoeft niet één gebeurtenis te zijn.
Het kan ook gewoon zijn dat de druk op je te lang te hoog is zonder uitzicht op ontspanning / verandering.
Dat is net zo funest als één hele heftige situatie waardoor je het niet meer ziet zitten.
Er is een kwestie van erfelijkheid, waar aangeeft dat er eerder (generatie(s) ervoor) iets is gebeurd waardoor die erfelijkheid er is. Het hoeft ook niet 1 heel groot traumatisch iets te zijn (terwijl je niet moet onderschatten hoeveel er aan verdrongen pijn uit je jeugd je in je rugzak kan hebben) het kan zich met kleine dingen stapelen, alles wat je kwetst, alles wat je pijn heeft gedaan kan je onder de noemer trauma plaatsenquote:
Hm, het is wel waar wat je zegt, maar ik heb bijvoorbeeld niets traumatisch meegemaakt en toch een depressie gekregen. Het is in mijn geval waarschijnlijk zo dat er biologisch iets niet goed bij mij zit waardoor ik het heb gekregen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Depressie komt inderdaad veel voor (bij de vrouwen) van de familie. Ik moet zeggen dat het er ook al vrij lang 'aan zat te komen.' Zelfs als kind was ik vaak erg somber, het heeft alleen het hoogtepunt, en de noemer depressie gekregen toen ik wat ouder was.quote:
[..]
Er is een kwestie van erfelijkheid, waar aangeeft dat er eerder (generatie(s) ervoor) iets is gebeurd waardoor die erfelijkheid er is. Het hoeft ook niet 1 heel groot traumatisch iets te zijn (terwijl je niet moet onderschatten hoeveel er aan verdrongen pijn uit je jeugd je in je rugzak kan hebben) het kan zich met kleine dingen stapelen, alles wat je kwetst, alles wat je pijn heeft gedaan kan je onder de noemer trauma plaatsen
Niemand heeft een karakter om veel te piekeren; iemand kan veel piekeren, iemand kan zich identificeren met zijn gepieker, zichzelf een piekeraar noemen maar ook piekeren is een stuk gedrag wat hebt en je gedrag heb je met een reden, als je die reden weet kan je er iets mee doen, het veranderen als je zou willen.quote:
Wellicht icm het karakter dat iemand heeft zoals veel piekeren etc.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Heb nu niet de tijd om em helemaal te kijken maar in de 1e 5 minuten wordt al ''early age experiences'' gezegd en ervaringen uit je vroege jeugd kunnen hele diepe indrukken achter laten, op een manier die je je als volwassene haast niet voor kan stellen.quote:
Door het woord traumatisch te gebruiken, krijg je alleen maar het misverstand dat er iets ergs gebeurd moet zijn in iemands leven - vroeg of laat - voordat hij depressief kan worden. Inmiddels weten we wel beter en anders bekijk de video eens die ik postte.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het kan wel degelijk een karaktertrek zijn en voor een belangrijk deel ligt dat ook vast en is niet zomaar ff veranderbaar. Net zoals de neiging tot perfectionisme. Dit soort zaken kunnen mede de oorzaak van een depressie zijn, net zoals voor een belangrijk deel de aanleg en allerlei biologische factoren. Natuurlijk kunnen traumatische ervaringen een rol spelen in dit verhaal, maar ze zijn absoluut niet noodzakelijk om iemand depressief te laten worden. En daar ging het volgens mij om.quote:
[..]
Niemand heeft een karakter om veel te piekeren; iemand kan veel piekeren, iemand kan zich identificeren met zijn gepieker, zichzelf een piekeraar noemen maar ook piekeren is een stuk gedrag wat hebt en je gedrag heb je met een reden, als je die reden weet kan je er iets mee doen, het veranderen als je zou willen.
Natuurlijk kunnen ze een belangrijke oorzaak zijn, maar wat ik dus eigenlijk alleen maar zeg: ze zijn geen voorwaarde. Om precies te zijn hier al:quote:
[..]
Heb nu niet de tijd om em helemaal te kijken maar in de 1e 5 minuten wordt al ''early age experiences'' gezegd en ervaringen uit je vroege jeugd kunnen hele diepe indrukken achter laten, op een manier die je je als volwassene haast niet voor kan stellen.
Waarom een einde aan je leven maken.
[ Bericht 4% gewijzigd door Absurditeit op 07-05-2011 16:02:10 ]
Perfectionisme een piekeren zijn hetzelfde, het is het in gedachte en/of met gedrag iets willen voorkomen wat in de beleving van de persoon erg zou zijn als het gebeurde, mensen willen niet zomaar iets voorkomen ze willen iets voorkomen wat ze al eens meegemaakt hebt hebben en wat ze op z'n minst onplezierig vonden maw ze proberen in het heden iets te voorkomen wat in het verleden is gebeurd dat is ook de reden waarom je eindeloos kan piekeren; je kunt het verleden niet veranderen. Dat inzien, uitzoeken wat de achterliggende gedachten en angsten zijn en vervolgens beetje bij beetje het gedrag gaan veranderen zijn manier om daarin verandering aan te brengen.quote:
[..]
Het kan wel degelijk een karaktertrek zijn en voor een belangrijk deel ligt dat ook vast en is niet zomaar ff veranderbaar. Net zoals de neiging tot perfectionisme. Dit soort zaken kunnen mede de oorzaak van een depressie zijn, net zoals voor een belangrijk deel de aanleg en allerlei biologische factoren.
Zeggen ''ik pieker veel; zo ben ik nu eenmaal'' en daar in geloven zal in ieder geval nooit tot een (gewenste) verandering leiden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat is wel een hele simplistische "verklaring" voor een karaktereigenschap - het zit er min of meer ingeslepen - als piekeren. Daarmee ontken je min of meer dat de 1 van nature niet meer de neiging kan hebben tot zoiets als piekeren. En wederom ben ik het er niet mee eens dat er iets (ernstigs) aan vooraf moet zijn gegaan, voordat iemand veel gaat piekeren. Maar zelfs als er wel iets aan vooraf zou moeten gaan, dan nog is het zo dat de ene persoon er zich makkelijker overheen zet dan de ander. Nou precies dat soort verschillen kunnen mede bepalen of iemand sneller depressief wordt.quote:
[..]
Perfectionisme een piekeren zijn hetzelfde, het is het in gedachte en/of met gedrag iets willen voorkomen wat in de beleving van de persoon erg zou zijn als het gebeurde, mensen willen niet zomaar iets voorkomen ze willen iets voorkomen wat ze al eens meegemaakt hebt hebben en wat ze op z'n minst onplezierig vonden maw ze proberen in het heden iets te voorkomen wat in het verleden is gebeurd dat is ook de reden waarom je eindeloos kan piekeren; je kunt het verleden niet veranderen. Dat inzien, uitzoeken wat de achterliggende gedachten en angsten zijn en vervolgens beetje bij beetje het gedrag gaan veranderen zijn manier om daarin verandering aan te brengen.
Zeggen ''ik pieker veel; zo ben ik nu eenmaal'' en daar in geloven zal in ieder geval nooit tot een (gewenste) verandering leiden.
Het betekent niet dat je niet kunt proberen om het enigszins te veranderen, maar in dat opzicht geloof jij imo teveel in de maakbaarheid van de mens. Een beetje het achterhaalde jaren '70 idee.
Ja bij de 1 zal iets een diepere impact hebben dan bij de andere, dat is mede bepalend voor heel veel aspecten van je ontwikkeling, zoals bijv een depressie maar met die stelling alleen al geef je aan dat er iets moet gebeuren waardoor die erfelijkheid naar buiten komt. Iemand kan geboren worden met wat jij noemt een neiging to piekeren en dan kan er iets gebeuren waardoor het piekeren een manier wordt om met zaken om te gaan. Voorwaarde nog steeds dat er iets gebeurd waardoor dat naar buiten komtquote:
[..]
Dat is wel een hele simplistische "verklaring" voor een karaktereigenschap - het zit er min of meer ingeslepen - als piekeren. Daarmee ontken je min of meer dat de 1 van nature niet meer de neiging kan hebben tot zoiets als piekeren. En wederom ben ik het er niet mee eens dat er iets (ernstigs) aan vooraf moet zijn gegaan, voordat iemand veel gaat piekeren. Maar zelfs als er wel iets aan vooraf zou moeten gaan, dan nog is het zo dat de ene persoon er zich makkelijker overheen zet dan de ander. Nou precies dat soort verschillen kunnen mede bepalen of iemand sneller depressief wordt.
Het betekent niet dat je niet kunt proberen om het enigszins te veranderen, maar in dat opzicht geloof jij imo teveel in de maakbaarheid van de mens. Een beetje het achterhaalde jaren '70 idee.
Ik bedoel het zeker niet simplistisch, het is juist ingewikkeld omdat het geen karakter eigenschap is zoals jij het neerzet, het is een stuk(je) gedrag wat je (onbewust) ontwikkelt om met dingen om te gaan, als coping, het zijn niet de werkelijke dingen die in het heden gebeuren die ervoor zorgen dat je gaat piekeren, het is het aangeleerd hebben om er zo mee om te gaan, zoals voor miljoenen dingen hebben geleerd om er op een bepaalde manier mee om te gaan. En als je leert en inzicht krijgt waarom je het zo bent gaan doen kan je daarna kiezen of je er iets aan wilt veranderen. Tegen iemand die veel piekert zeggen ''je moet niet piekeren'' zal niks uithalen, je zegt namelijk dat iets wat is, niet zou moeten zijn.
Als jij gelooft dat gedrag zo goed als niet te veranderen is heb jij (vind ik) daar een behoorlijk negatief beeld van en zal je wat je ziet wat hiermee te maken heeft ook negatiefs interpreteren, het idee dat je niet in staat zou zijn om je gedrag te veranderen past meer bij een slachtoffer houding ''ik kan er niks aan doen, het overkomt me allemaal maar, zo ben ik'' zo in het leven staan is nog een reden om niet te geloven dat een mens in staat is te veranderen, het zou namelijk betekenen dat je eraan zou moeten gaan werken om niet langer vanuit een slachtofferrol te handelen maar op een manier waarop jij volle verantwoordelijkheid neemt voor hoe je je gedraagt en hoe je leven eruit ziet, wanneer je dat doet heb in ieder geval een hoop meer opties dan je maar bij je situatie neer te leggen.
Jij hebt het over een ''achterhaald jaren '70 idee'' ik kan je verzekeren dat er niks uit de jaren 70 is wat mijn zienswijze omtrent dit onderwerp beïnvloed, ik was toen nog lang niet geboren en heb nooit iets wat uit de jaren 70 komt over dit onderwerp gelezen, ik denk eerder dat het jouw eigen ongeloof dat je als mens je gedrag kan veranderen is die daar aan het woord is, daar zal je je redenen voor hebben en dat is aan jou, ga alleen niet verwachten dat andere mensen een zelfde negatieve houding aannemen ten aanzien van wat mensen kunnen bereiken, vooral als ze uit ervaring weten wat er allemaal mogelijk is.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik was ijzersterk, was tevreden met mijn leven en met mezelf.(eigenlijk was ik wel een beetje trots op mezelf, op wat ik met hard werken en doorzetten had bereikt). En toen kreeg ik een ongeluk. PATS in één dag mijn hele leven 180 graden gedraaid. Ik kon niets meer, niet werken,niet denken, niet consenteren, mijn hobby's.....zelfs de was op hangen ging niet meer.Ik was beland in een grijze zeepbel. Gevoelens had ik niet meer, als mensen tegen me spraken hoorde ik ze wel, maar verstond ze niet.Mijn leven was voorbij, alles grijs , ik was een zombie geworden.
Het idee om onder een vrachtwagen te lopen of onder een trein werd aanlokkelijk.
De enige reden waarom ik dat niet deed was omdat mijn toen vriend, nu man bij mij in mijn huis woonden, als mijn officiële erfgenamen hadden gewild, zouden ze hem het huis uit kunnen zetten, en dat gunde ik hem niet.
Na verloop van tijd kwam ik er achter dat de gedachte over zelfmoord het hevigst waren als ik ongesteld was, en besloot daarom dat ik die gedachte daarom niet serieus moest nemen.
Na een aantal jaren leerde ik accepteren dat mijn oude leven voorbij was en nooit meer terug zou komen.
Ik ging weer kleuren zien, kreeg weer gevoelens en werd zonder medicijnen of therapeuten weer IK.
Anders dan dat ik was, maar niet slechter.
En nu na al die jaren, heb ik een heel ander leven opgebouwd. Ik ben geëmigreerd ( wat ik waarschijnlijk nooit had gedaan als ik dat ongeluk niet had gehad) en leef een fantastisch leven.
Zo werd iets heel negatief uiteindelijk toch iets heelpositiefs
Het idee om onder een vrachtwagen te lopen of onder een trein werd aanlokkelijk.
De enige reden waarom ik dat niet deed was omdat mijn toen vriend, nu man bij mij in mijn huis woonden, als mijn officiële erfgenamen hadden gewild, zouden ze hem het huis uit kunnen zetten, en dat gunde ik hem niet.
Na verloop van tijd kwam ik er achter dat de gedachte over zelfmoord het hevigst waren als ik ongesteld was, en besloot daarom dat ik die gedachte daarom niet serieus moest nemen.
Na een aantal jaren leerde ik accepteren dat mijn oude leven voorbij was en nooit meer terug zou komen.
Ik ging weer kleuren zien, kreeg weer gevoelens en werd zonder medicijnen of therapeuten weer IK.
Anders dan dat ik was, maar niet slechter.
En nu na al die jaren, heb ik een heel ander leven opgebouwd. Ik ben geëmigreerd ( wat ik waarschijnlijk nooit had gedaan als ik dat ongeluk niet had gehad) en leef een fantastisch leven.
Zo werd iets heel negatief uiteindelijk toch iets heelpositiefs
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
deze topic is dubbel dus ga maar door in de andere
One day my mortal body will turn to dust, but the Turkish Republic will stand forever.
En dat bepalen wij.quote:
deze topic is dubbel dus ga maar door in de andere
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
|
|
