Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:02 schreef Milobi het volgende:
Ik denk dat je ook voorop moet stellen dat een depressie ook een ziekte is, dus je kan de denkwijze van een depressief persoon niet vergelijken met iemand die die ziekte niet heeft.
ik ben het hiermee eensquote:Op vrijdag 6 mei 2011 22:56 schreef KarinJ. het volgende:
Zelfmoord plegen lijkt me eerder een eenzame daad dan een egoïstische.
Als je zeer depressief bent,geen toekomst meer ziet, misschien altijd pijn hebt ....
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)
Als je je gewoon bedenkt dat een ziekte zowel lichamelijk als geestelijk kan zijn, is het niet zo vreemd lijkt me. Wat in dit geval zoveel betekent als dat de manier van denken, het beleven van emoties etc. verstoord zijn en anders dan 'normaal'.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:19 schreef Canillas het volgende:
[..]
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.
Oke, dankjewel.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:19 schreef Canillas het volgende:
[..]
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.
Hmm, daar heb je ook een punt.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:23 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Het is ook iets lichamelijks: een depressie kan veroorzaakt worden door een tekort aan neurotransmitters, verschillende stoffen die o.a. je stemming bepalen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Klopt, een depressie treedt niet zomaar op, sterker nog er gaat heel wat aan vooraf, ook dingen die voor een ander totaal niet traumatisch zouden zijn of zelfs maar lijken, of dingen die iemand in zijn vroege jeugd verdrongen heeft en diegene vanuit zijn onbewuste heel zijn leven sterk beïnvloed.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:23 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Is een ziekte pas een ziekte als het lichamelijk is? Een depressie komt lang niet altijd door 'ervaringen' overigens, maar dat is al eerder uitgelegd.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Dat is dan de depressie al, je zet het hier neer alsof het 2 aparte dingen zijn waarvan de 1 de ander veroorzaakt, terwijl het juist allebei hetzelfde is.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:29 schreef Milobi het volgende:
[..]
Het is ook iets lichamelijks: een depressie kan veroorzaakt worden door een tekort aan neurotransmitters, verschillende stoffen die o.a. je stemming bepalen.
Zijn er anderen manieren waarop iemand een depressie kan ontwikkelen?quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:23 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Natuurlijk, hormonen hebben bijvoorbeeld ook een invloed, kijk maar naar de pre- en postnatale depressie. Een tekort aan serotonine is mogelijk ook van invloed (al zijn ze daar nog niet helemaal uit, dacht ik). Maar je hoeft geen verschrikkelijk leven achter de rug te hebben om een depressie te ontwikkelen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:37 schreef Canillas het volgende:
[..]
Zijn er anderen manieren waarop iemand een depressie kan ontwikkelen?
Dan nog is het hebben gehad van een traumatische ervaring geen voorwaarde om een depressie te krijgen. De aanleg die iemand ervoor heeft en allerlei biologische factoren kunnen al de oorzaak zijn. Wellicht icm het karakter dat iemand heeft zoals veel piekeren etc.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:34 schreef Canillas het volgende:
[..]
Klopt, een depressie treedt niet zomaar op, sterker nog er gaat heel wat aan vooraf, ook dingen die voor een ander totaal niet traumatisch zouden zijn of zelfs maar lijken, of dingen die iemand in zijn vroege jeugd verdrongen heeft en diegene vanuit zijn onbewuste heel zijn leven sterk eïnvloed.
Burnout (zakelijk) of een langdurige klote situatie in je prive leven kan ook heeeeeel erg mee wegen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:37 schreef Milobi het volgende:
Hm, het is wel waar wat je zegt, maar ik heb bijvoorbeeld niets traumatisch meegemaakt en toch een depressie gekregen. Het is in mijn geval waarschijnlijk zo dat er biologisch iets niet goed bij mij zit waardoor ik het heb gekregen.
Er is een kwestie van erfelijkheid, waar aangeeft dat er eerder (generatie(s) ervoor) iets is gebeurd waardoor die erfelijkheid er is. Het hoeft ook niet 1 heel groot traumatisch iets te zijn (terwijl je niet moet onderschatten hoeveel er aan verdrongen pijn uit je jeugd je in je rugzak kan hebben) het kan zich met kleine dingen stapelen, alles wat je kwetst, alles wat je pijn heeft gedaan kan je onder de noemer trauma plaatsenquote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:37 schreef Milobi het volgende:
Hm, het is wel waar wat je zegt, maar ik heb bijvoorbeeld niets traumatisch meegemaakt en toch een depressie gekregen. Het is in mijn geval waarschijnlijk zo dat er biologisch iets niet goed bij mij zit waardoor ik het heb gekregen.
Depressie komt inderdaad veel voor (bij de vrouwen) van de familie. Ik moet zeggen dat het er ook al vrij lang 'aan zat te komen.' Zelfs als kind was ik vaak erg somber, het heeft alleen het hoogtepunt, en de noemer depressie gekregen toen ik wat ouder was.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:41 schreef Canillas het volgende:
[..]
Er is een kwestie van erfelijkheid, waar aangeeft dat er eerder (generatie(s) ervoor) iets is gebeurd waardoor die erfelijkheid er is. Het hoeft ook niet 1 heel groot traumatisch iets te zijn (terwijl je niet moet onderschatten hoeveel er aan verdrongen pijn uit je jeugd je in je rugzak kan hebben) het kan zich met kleine dingen stapelen, alles wat je kwetst, alles wat je pijn heeft gedaan kan je onder de noemer trauma plaatsen
Niemand heeft een karakter om veel te piekeren; iemand kan veel piekeren, iemand kan zich identificeren met zijn gepieker, zichzelf een piekeraar noemen maar ook piekeren is een stuk gedrag wat hebt en je gedrag heb je met een reden, als je die reden weet kan je er iets mee doen, het veranderen als je zou willen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:40 schreef Absurditeit het volgende:
Wellicht icm het karakter dat iemand heeft zoals veel piekeren etc.
Heb nu niet de tijd om em helemaal te kijken maar in de 1e 5 minuten wordt al ''early age experiences'' gezegd en ervaringen uit je vroege jeugd kunnen hele diepe indrukken achter laten, op een manier die je je als volwassene haast niet voor kan stellen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:40 schreef Absurditeit het volgende:
Door het woord traumatisch te gebruiken, krijg je alleen maar het misverstand dat er iets ergs gebeurd moet zijn in iemands leven - vroeg of laat - voordat hij depressief kan worden. Inmiddels weten we wel beter en anders bekijk de video eens die ik postte.
Het kan wel degelijk een karaktertrek zijn en voor een belangrijk deel ligt dat ook vast en is niet zomaar ff veranderbaar. Net zoals de neiging tot perfectionisme. Dit soort zaken kunnen mede de oorzaak van een depressie zijn, net zoals voor een belangrijk deel de aanleg en allerlei biologische factoren. Natuurlijk kunnen traumatische ervaringen een rol spelen in dit verhaal, maar ze zijn absoluut niet noodzakelijk om iemand depressief te laten worden. En daar ging het volgens mij om.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:47 schreef Canillas het volgende:
[..]
Niemand heeft een karakter om veel te piekeren; iemand kan veel piekeren, iemand kan zich identificeren met zijn gepieker, zichzelf een piekeraar noemen maar ook piekeren is een stuk gedrag wat hebt en je gedrag heb je met een reden, als je die reden weet kan je er iets mee doen, het veranderen als je zou willen.
Natuurlijk kunnen ze een belangrijke oorzaak zijn, maar wat ik dus eigenlijk alleen maar zeg: ze zijn geen voorwaarde. Om precies te zijn hier al:quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:53 schreef Canillas het volgende:
[..]
Heb nu niet de tijd om em helemaal te kijken maar in de 1e 5 minuten wordt al ''early age experiences'' gezegd en ervaringen uit je vroege jeugd kunnen hele diepe indrukken achter laten, op een manier die je je als volwassene haast niet voor kan stellen.
Perfectionisme een piekeren zijn hetzelfde, het is het in gedachte en/of met gedrag iets willen voorkomen wat in de beleving van de persoon erg zou zijn als het gebeurde, mensen willen niet zomaar iets voorkomen ze willen iets voorkomen wat ze al eens meegemaakt hebt hebben en wat ze op z'n minst onplezierig vonden maw ze proberen in het heden iets te voorkomen wat in het verleden is gebeurd dat is ook de reden waarom je eindeloos kan piekeren; je kunt het verleden niet veranderen. Dat inzien, uitzoeken wat de achterliggende gedachten en angsten zijn en vervolgens beetje bij beetje het gedrag gaan veranderen zijn manier om daarin verandering aan te brengen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:54 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Het kan wel degelijk een karaktertrek zijn en voor een belangrijk deel ligt dat ook vast en is niet zomaar ff veranderbaar. Net zoals de neiging tot perfectionisme. Dit soort zaken kunnen mede de oorzaak van een depressie zijn, net zoals voor een belangrijk deel de aanleg en allerlei biologische factoren.
Dat is wel een hele simplistische "verklaring" voor een karaktereigenschap - het zit er min of meer ingeslepen - als piekeren. Daarmee ontken je min of meer dat de 1 van nature niet meer de neiging kan hebben tot zoiets als piekeren. En wederom ben ik het er niet mee eens dat er iets (ernstigs) aan vooraf moet zijn gegaan, voordat iemand veel gaat piekeren. Maar zelfs als er wel iets aan vooraf zou moeten gaan, dan nog is het zo dat de ene persoon er zich makkelijker overheen zet dan de ander. Nou precies dat soort verschillen kunnen mede bepalen of iemand sneller depressief wordt.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 16:07 schreef Canillas het volgende:
[..]
Perfectionisme een piekeren zijn hetzelfde, het is het in gedachte en/of met gedrag iets willen voorkomen wat in de beleving van de persoon erg zou zijn als het gebeurde, mensen willen niet zomaar iets voorkomen ze willen iets voorkomen wat ze al eens meegemaakt hebt hebben en wat ze op z'n minst onplezierig vonden maw ze proberen in het heden iets te voorkomen wat in het verleden is gebeurd dat is ook de reden waarom je eindeloos kan piekeren; je kunt het verleden niet veranderen. Dat inzien, uitzoeken wat de achterliggende gedachten en angsten zijn en vervolgens beetje bij beetje het gedrag gaan veranderen zijn manier om daarin verandering aan te brengen.
Zeggen ''ik pieker veel; zo ben ik nu eenmaal'' en daar in geloven zal in ieder geval nooit tot een (gewenste) verandering leiden.
Ja bij de 1 zal iets een diepere impact hebben dan bij de andere, dat is mede bepalend voor heel veel aspecten van je ontwikkeling, zoals bijv een depressie maar met die stelling alleen al geef je aan dat er iets moet gebeuren waardoor die erfelijkheid naar buiten komt. Iemand kan geboren worden met wat jij noemt een neiging to piekeren en dan kan er iets gebeuren waardoor het piekeren een manier wordt om met zaken om te gaan. Voorwaarde nog steeds dat er iets gebeurd waardoor dat naar buiten komtquote:Op zaterdag 7 mei 2011 16:47 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Dat is wel een hele simplistische "verklaring" voor een karaktereigenschap - het zit er min of meer ingeslepen - als piekeren. Daarmee ontken je min of meer dat de 1 van nature niet meer de neiging kan hebben tot zoiets als piekeren. En wederom ben ik het er niet mee eens dat er iets (ernstigs) aan vooraf moet zijn gegaan, voordat iemand veel gaat piekeren. Maar zelfs als er wel iets aan vooraf zou moeten gaan, dan nog is het zo dat de ene persoon er zich makkelijker overheen zet dan de ander. Nou precies dat soort verschillen kunnen mede bepalen of iemand sneller depressief wordt.
Het betekent niet dat je niet kunt proberen om het enigszins te veranderen, maar in dat opzicht geloof jij imo teveel in de maakbaarheid van de mens. Een beetje het achterhaalde jaren '70 idee.
En dat bepalen wij.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 17:34 schreef Hakki het volgende:
deze topic is dubbel dus ga maar door in de andere
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |