Waarom een einde aan je leven maken.

Ik word gewoon naar in me hoofd als ik dit soort dingen lees.

Ik begrijp het niet en misschien wil ik het ook helemaal niet begrijpen. Zelfmoord is gewoon mind blowing. Ik snap er niets van.

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Bartcoah het volgende:
Ik word gewoon naar in me hoofd als ik dit soort dingen lees.

Ik begrijp het niet en misschien wil ik het ook helemaal niet begrijpen. Zelfmoord is gewoon mind blowing. Ik snap er niets van.

wees blij dat je er niets van snapt, ik snap niet dat ik bij een redelijk goede vriend nooit wat gehoord heb voordat hij zelfmoord heeft gepleegd, noch enig andere vriend.

quote van myraela:
''zichzelf al als een last voor andere ziet. Dat er geen mogelijkheid meer is, geen hulp je meer kan helpen, dat je alleen op de wereld staat en het zelf zal moeten doen.''

is dus niet van toepassing op mijn ''praktijkervaring'' (dat woord klinkt stom in deze context.)

Jarenlange opeenvolgende traumatische ervarigen die tevens bijdragen aan een laag zelfbeeld, een algeheel gebrek aan waardering zonder uitzicht te hebben op beter kunnen een sterke motivatie tot zelfmoord geven

Ik snap 't best wel. Ik vraag mezelf ook geregeld af waarom dat ik eigenlijk leef.. Waarom zou je door alle rotzooi gaan die ongetwijfeld nog gaat komen in je leven, in een wereld die eigenlijk ook voor een groot deel verkracht is..?

Ik ben helemaal niet depressief en nog nooit aan zelfmoord gedacht, zal ik ook nooit doen. Maar ik vind dan ook ik best een aardig leven heb en zie genoeg perspectief voor de toekomst. Als men dat ook niet heeft, plus een negatief zelfbeeld/andere problemen, kan ik goed begrijpen dat iemand zelfmoord zou plegen.

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Bartcoah het volgende:
Ik word gewoon naar in me hoofd als ik dit soort dingen lees.

Ik begrijp het niet en misschien wil ik het ook helemaal niet begrijpen. Zelfmoord is gewoon mind blowing. Ik snap er niets van.

Daar zou ik als ik jou was heel blij om zijn, dan ken jij die hele donkere dagen dus niet.

Als iemand zelfmoord pleegt, moet die persoon zich wel héél erg kut voelen. Waarom altijd zo hard oordelen, wij weten niet wat die persoon heeft doorgemaakt, hoe die persoon zich heeft gevoeld, wat voor trauma's die persoon misschien heeft.. En waarom doorleven als je toch weet dat je er geen plezier meer in hebt en gaat krijgen.. en de hulpverlening (misschien) geen zin meer heeft omdat het allemaal zo diep in je zit?

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 18:17 schreef iwannabehigh het volgende:
Als iemand zelfmoord pleegt, moet die persoon zich wel héél erg kut voelen. Waarom altijd zo hard oordelen, wij weten niet wat die persoon heeft doorgemaakt, hoe die persoon zich heeft gevoeld, wat voor trauma's die persoon misschien heeft.. En waarom doorleven als je toch weet dat je er geen plezier meer in hebt en gaat krijgen.. en de hulpverlening (misschien) geen zin meer heeft omdat het allemaal zo diep in je zit?

Welcome to the internet.

Was trouwens al een topic over.
Ik heb 'm even opgezocht

Waarom pleegt iemand zelfmoord ?

Sommige hebben zo'n intense strijd in zichzelf die niemand ziet en geloven gewoon dat de wereld beter af is en kunnen niet meer.
Mensen kunnen soms die intense strijd niet snappen en zeggen dat het egoistisch is.

Bij een vriend van me stond na zijn zelfmoord in de krant bij de familie , als leven zo'n strijd is, dan komt de dood als een verlossing en dat vat voor mij samen hoe het voor hem was en hoe hij tot zijn einde kwam.

Soms kan iemand gewoon niet meer en ziet die de dood als een verlossing.

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 18:17 schreef iwannabehigh het volgende:
Als iemand zelfmoord pleegt, moet die persoon zich wel héél erg kut voelen. Waarom altijd zo hard oordelen, wij weten niet wat die persoon heeft doorgemaakt, hoe die persoon zich heeft gevoeld, wat voor trauma's die persoon misschien heeft.. En waarom doorleven als je toch weet dat je er geen plezier meer in hebt en gaat krijgen.. en de hulpverlening (misschien) geen zin meer heeft omdat het allemaal zo diep in je zit?

Ik had deze reactie van jou niet verwacht. Mee eens.

Veroordelen mag best, maar zo hard altijd....het blijft een gevoelig onderwerp.

Ik snap het best. Als je iets wil bereiken en daarbij keer op keer teleurgesteld wordt. Of als je heel veel verliest en bovendien niet weet waarom je leeft, dan besef je dus dat je lijdt voor niets. Genoeg redenen te bedenken en ik zou me zelfs kunnen voorstellen dat ik in een bepaalde situatie niet meer zou willen.

Sterker nog: Het is mijn grootste nachtmerrie om ooit in een situatie te belanden waarin ik geen controle meer heb over mijn eigen leven/dood (bv. in een gevangenis)

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef vosss het volgende:
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen

Net of zij erom geven wat kortzichtige idioten van hen denken.

[ Bericht 0% gewijzigd door so_what_ op 06-05-2011 22:52:29 ]

Zelfmoord plegen lijkt me eerder een eenzame daad dan een egoïstische.

Als je zeer depressief bent,geen toekomst meer ziet, misschien altijd pijn hebt ....
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)

Deze vraag is voor de meesten veel te zwaar om te beantwoorden denk ik, en die meesten zouden daar ook blij om moeten zijn.

Wanneer je het gevoel hebt alleen nog maar in de weg te zitten, wanneer je je alleen nog maar ongelukkig voelt, wanneer je het gevoel hebt dat het toch nooit beter zal worden.

En wanneer zelfs de mensen waarvan je het meest houdt je niet voldoende positieve energie meer kunnen geven om tegen het bovenstaande op te wegen.

Het is onmogelijk uit te leggen waarom zelfmoord een optie is aan mensen die het niet zelf kennen, die niet weten hoe het voelt om depressief en suicidaal te zijn. Als je niet weet hoe het is elke dag inktzwart is, als elke stap die je zet intens veel pijn doet, als het leven ondraaglijk lijden wordt dan kun je je er ook geen voorstelling van maken. Dat moet je ook niet willen, het is te complex en groots.

Het is ook niet perse een verlangen naar de dood, meer een wens dat de pijn stopt. Het effect dat zo'n beslissing op anderen heeft weegt op sommige momenten niet eens meer mee, daar ben je dan echt te ziek voor. Het is overleven, overleven, overleven, totdat je niet meer kan. En als je zo ver bent, dan maak je geen einde aan je leven, je maakt een einde aan je lijden.

Pshychische problemen
Te diep in schulden
9 tot 5 baan
Geen relatie kunnen krijgen
Geen dierbaren meer
Vroeger gepest op school
Niemand die jou begrijpt
Erge dingen gezien
Iedereen die tegen je is in je gezin
Mishandeling door ouders/opa oma/broer/zus
Trauma's opgelopen op werk of ergens anders

Het kan vanalles zijn

quote:

Op zaterdag 7 mei 2011 01:04 schreef Dientje12 het volgende:
Pshychische problemen
Te diep in schulden
9 tot 5 baan
Geen relatie kunnen krijgen
Geen dierbaren meer
Vroeger gepest op school
Niemand die jou begrijpt
Erge dingen gezien
Iedereen die tegen je is in je gezin
Mishandeling door ouders/opa oma/broer/zus
Trauma's opgelopen op werk of ergens anders

Het kan vanalles zijn

En soms hoeft het geen van het al van hierboven genoemd te zijn.
Goede jeugd, leuke baan, en meer van al dat "goeds", maar toch constant een zwart gevoel.

Omdat het alternatief (blijven leven) hen zo tegen staat en wat vooral erg belangrijk is vaak: de hoop dat het nog beter zal worden is er vaak niet meer. Bepaalde psychische ziektes kunnen mensen echt tot wanhoop drijven. Hoe zuur is het leven ook wel niet als je vrijwel geen plezier meer ervaart en je alleen maar klote, angstig etc. voelt?

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef vosss het volgende:

[..]

Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen

1 uitzondering en dat is als je ongeneselijk ziek zou zijn en bv nog max een half jaar te leven hebt in helse pijn. Dan kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar mensen die psychisch in de knoop zitten met zichzelf en daarom eruit stappen, nouja, die moeten dat vooral doen

En de mensen die in helse psychische pijn moeten maar lekker blijven lijden, volgens jou? Volgens mij maakt dat jou de egoïst, omdat je niet met hun verdriet opgezadeld wilt zitten.

quote:

Op zaterdag 7 mei 2011 01:27 schreef TimeJumper het volgende:
En soms hoeft het geen van het al van hierboven genoemd te zijn.
Goede jeugd, leuke baan, en meer van al dat "goeds", maar toch constant een zwart gevoel.

True. Antonie Kamerling was hier wel een "mooi" voorbeeld van. In de ogen van veel mensen had hij een geweldig leven (leuke baan, geld, mooi gezin etc.), maar inmiddels weten we wel beter. Voor bijv. een depressie is lang niet altijd een aanwijsbare oorzaak. In principe heb je het over mensen die gewoon levensbedreigend ziek zijn. Bipolaire stoornissen, depressie etc...

Het is voor velen (gelukkig) niet te begrijpen, hoe iemand zo onvoorstelbaar diep kan lijden dat hij of zij zelfdoding als enige uitweg zien. Als je weet dat iedereen ter wereld komt met een aangeboren drive om zo lang mogelijk te leven, jezelf te ontplooien en je leven vorm te geven op een manier die bij je past, moet je dan eens nagaan hoeveel verdriet en pijn er aan te pas moet komen om van die oorspronkelijke essentie van het leven om op het punt te komen dat iemand uit het leven stapt.

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 17:31 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...

is dat dan niet egoistisch?

Als iemand het punt bereikt heeft dat hij zichzelf en zijn leven geen waarde meer vind hebt dan zal hij er niet tegen anderen over beginnen, vanuit het idee anderen niet tot last te mogen zijn met zichzelf, het is een onderdeel van de depressie waar iemand inzit.

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 17:33 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

zeer zwaar ONEENS
mensen niet met je problemen op willen zadelen en zelfmoord plegen om diezelfde reden is naar mijn mening velen malen egoistischer, hoewel ik denk dat het persoon dat zelfmoord pleegde wellicht niet aan de optie gedacht heeft...

Een hoop veroordeling en doen alsof jij weet waar iemand dan wel of niet allemaal aan gedacht heeft, zoals al gezegd wordt, jij bekijkt het vanuit jouw perspectief en veroordeelt een ander (je weet misschien wel dat de enige reden waarom mensen een ander veroordelen op wat voor manier dan is om zichzelf (eventjes) beter te voelen?) alsof jou manier van tegen dingen aankijken beter of juister is dan dat van een ander, en dat klopt niet.

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 17:31 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...

is dat dan niet egoistisch?

Als mensen anderen wilde helpen en dat ook konden, zouden er minder zelfmoorden zijn. Er is vanuit de samenleving juist een grote druk om zo probleemloos mogelijk te zijn. Na een zelfmoord vraagt men zich af waarom iemand daar niets over heeft gezegd. Het is antwoord is dat niemand daarop zit te wachten. Hier op FOK! krijg je een permban als het waagt om het te noemen.

[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 07-05-2011 10:41:17 ]