Net of zij erom geven wat kortzichtige idioten van hen denken.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef vosss het volgende:
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen
Yep, helemaal waarquote:Op vrijdag 6 mei 2011 22:56 schreef KarinJ. het volgende:
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)
En soms hoeft het geen van het al van hierboven genoemd te zijn.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 01:04 schreef Dientje12 het volgende:
Pshychische problemen
Te diep in schulden
9 tot 5 baan
Geen relatie kunnen krijgen
Geen dierbaren meer
Vroeger gepest op school
Niemand die jou begrijpt
Erge dingen gezien
Iedereen die tegen je is in je gezin
Mishandeling door ouders/opa oma/broer/zus
Trauma's opgelopen op werk of ergens anders
Het kan vanalles zijn
En de mensen die in helse psychische pijn moeten maar lekker blijven lijden, volgens jou? Volgens mij maakt dat jou de egoïst, omdat je niet met hun verdriet opgezadeld wilt zitten.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef vosss het volgende:
[..]
Te aardig my ass. Mensen die zelf uit het leven stappen kunnen op geen enkele manier op ook maar 1 greintje respect van mij rekenen
1 uitzondering en dat is als je ongeneselijk ziek zou zijn en bv nog max een half jaar te leven hebt in helse pijn. Dan kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar mensen die psychisch in de knoop zitten met zichzelf en daarom eruit stappen, nouja, die moeten dat vooral doen
True. Antonie Kamerling was hier wel een "mooi" voorbeeld van. In de ogen van veel mensen had hij een geweldig leven (leuke baan, geld, mooi gezin etc.), maar inmiddels weten we wel beter. Voor bijv. een depressie is lang niet altijd een aanwijsbare oorzaak. In principe heb je het over mensen die gewoon levensbedreigend ziek zijn. Bipolaire stoornissen, depressie etc...quote:Op zaterdag 7 mei 2011 01:27 schreef TimeJumper het volgende:
En soms hoeft het geen van het al van hierboven genoemd te zijn.
Goede jeugd, leuke baan, en meer van al dat "goeds", maar toch constant een zwart gevoel.
Als iemand het punt bereikt heeft dat hij zichzelf en zijn leven geen waarde meer vind hebt dan zal hij er niet tegen anderen over beginnen, vanuit het idee anderen niet tot last te mogen zijn met zichzelf, het is een onderdeel van de depressie waar iemand inzit.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:31 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...
is dat dan niet egoistisch?
Een hoop veroordeling en doen alsof jij weet waar iemand dan wel of niet allemaal aan gedacht heeft, zoals al gezegd wordt, jij bekijkt het vanuit jouw perspectief en veroordeelt een ander (je weet misschien wel dat de enige reden waarom mensen een ander veroordelen op wat voor manier dan is om zichzelf (eventjes) beter te voelen?) alsof jou manier van tegen dingen aankijken beter of juister is dan dat van een ander, en dat klopt niet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:33 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
zeer zwaar ONEENS
mensen niet met je problemen op willen zadelen en zelfmoord plegen om diezelfde reden is naar mijn mening velen malen egoistischer, hoewel ik denk dat het persoon dat zelfmoord pleegde wellicht niet aan de optie gedacht heeft...
Als mensen anderen wilde helpen en dat ook konden, zouden er minder zelfmoorden zijn. Er is vanuit de samenleving juist een grote druk om zo probleemloos mogelijk te zijn. Na een zelfmoord vraagt men zich af waarom iemand daar niets over heeft gezegd. Het is antwoord is dat niemand daarop zit te wachten. Hier op FOK! krijg je een permban als het waagt om het te noemen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:31 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Dan kan je ze nergens mee helpen... terwijl het wel een mogelijkheid zou zijn.
Dus wellicht is het egoistisch om je vrienden niet te laten weten van je problemen, je vrienden je niet laten helpen...
is dat dan niet egoistisch?
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:02 schreef Milobi het volgende:
Ik denk dat je ook voorop moet stellen dat een depressie ook een ziekte is, dus je kan de denkwijze van een depressief persoon niet vergelijken met iemand die die ziekte niet heeft.
ik ben het hiermee eensquote:Op vrijdag 6 mei 2011 22:56 schreef KarinJ. het volgende:
Zelfmoord plegen lijkt me eerder een eenzame daad dan een egoïstische.
Als je zeer depressief bent,geen toekomst meer ziet, misschien altijd pijn hebt ....
(En voor de mensen die denken dat ze nooit depressief zullen worden.......het kan IEDEREEN overkomen óók U)
Als je je gewoon bedenkt dat een ziekte zowel lichamelijk als geestelijk kan zijn, is het niet zo vreemd lijkt me. Wat in dit geval zoveel betekent als dat de manier van denken, het beleven van emoties etc. verstoord zijn en anders dan 'normaal'.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:19 schreef Canillas het volgende:
[..]
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.
Oke, dankjewel.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:19 schreef Canillas het volgende:
[..]
Een depressie is duidelijk te meten aan bepaalde stoffen die in de hersens worden aangemaakt, het is een natuurlijke lichamelijk reactie van je psychische immuunsysteem wat op deze manier in werking kan treden na traumatische gebeurtenissen.
Hmm, daar heb je ook een punt.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:23 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Het is ook iets lichamelijks: een depressie kan veroorzaakt worden door een tekort aan neurotransmitters, verschillende stoffen die o.a. je stemming bepalen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Klopt, een depressie treedt niet zomaar op, sterker nog er gaat heel wat aan vooraf, ook dingen die voor een ander totaal niet traumatisch zouden zijn of zelfs maar lijken, of dingen die iemand in zijn vroege jeugd verdrongen heeft en diegene vanuit zijn onbewuste heel zijn leven sterk beïnvloed.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:23 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Is een ziekte pas een ziekte als het lichamelijk is? Een depressie komt lang niet altijd door 'ervaringen' overigens, maar dat is al eerder uitgelegd.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:07 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ik vind dat altijd zo'n rare benaming, een ziekte. Als er een duidelijke onbalans van bepaalde stofjes in het lichaam is kun je dat stellen, maar iemand die depressief is door ervaringen en een bepaalde kijk op de wereld vind ik raar om dat een ziekte te noemen. Psychische verstoorde manier van denken wel, maar ziekte klinkt zo....tja, kan ook aan mij liggen, maar dan klinkt het als iets lichamelijks.
Dat is dan de depressie al, je zet het hier neer alsof het 2 aparte dingen zijn waarvan de 1 de ander veroorzaakt, terwijl het juist allebei hetzelfde is.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:29 schreef Milobi het volgende:
[..]
Het is ook iets lichamelijks: een depressie kan veroorzaakt worden door een tekort aan neurotransmitters, verschillende stoffen die o.a. je stemming bepalen.
Zijn er anderen manieren waarop iemand een depressie kan ontwikkelen?quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:23 schreef Absurditeit het volgende:
[..]
Als je het zo schrijft, lijkt het net alsof iemand pas een depressie kan krijgen na een traumatische ervaring / traumatische ervaringen.
Natuurlijk, hormonen hebben bijvoorbeeld ook een invloed, kijk maar naar de pre- en postnatale depressie. Een tekort aan serotonine is mogelijk ook van invloed (al zijn ze daar nog niet helemaal uit, dacht ik). Maar je hoeft geen verschrikkelijk leven achter de rug te hebben om een depressie te ontwikkelen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:37 schreef Canillas het volgende:
[..]
Zijn er anderen manieren waarop iemand een depressie kan ontwikkelen?
Dan nog is het hebben gehad van een traumatische ervaring geen voorwaarde om een depressie te krijgen. De aanleg die iemand ervoor heeft en allerlei biologische factoren kunnen al de oorzaak zijn. Wellicht icm het karakter dat iemand heeft zoals veel piekeren etc.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:34 schreef Canillas het volgende:
[..]
Klopt, een depressie treedt niet zomaar op, sterker nog er gaat heel wat aan vooraf, ook dingen die voor een ander totaal niet traumatisch zouden zijn of zelfs maar lijken, of dingen die iemand in zijn vroege jeugd verdrongen heeft en diegene vanuit zijn onbewuste heel zijn leven sterk eïnvloed.
Burnout (zakelijk) of een langdurige klote situatie in je prive leven kan ook heeeeeel erg mee wegen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:37 schreef Milobi het volgende:
Hm, het is wel waar wat je zegt, maar ik heb bijvoorbeeld niets traumatisch meegemaakt en toch een depressie gekregen. Het is in mijn geval waarschijnlijk zo dat er biologisch iets niet goed bij mij zit waardoor ik het heb gekregen.
Er is een kwestie van erfelijkheid, waar aangeeft dat er eerder (generatie(s) ervoor) iets is gebeurd waardoor die erfelijkheid er is. Het hoeft ook niet 1 heel groot traumatisch iets te zijn (terwijl je niet moet onderschatten hoeveel er aan verdrongen pijn uit je jeugd je in je rugzak kan hebben) het kan zich met kleine dingen stapelen, alles wat je kwetst, alles wat je pijn heeft gedaan kan je onder de noemer trauma plaatsenquote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:37 schreef Milobi het volgende:
Hm, het is wel waar wat je zegt, maar ik heb bijvoorbeeld niets traumatisch meegemaakt en toch een depressie gekregen. Het is in mijn geval waarschijnlijk zo dat er biologisch iets niet goed bij mij zit waardoor ik het heb gekregen.
Depressie komt inderdaad veel voor (bij de vrouwen) van de familie. Ik moet zeggen dat het er ook al vrij lang 'aan zat te komen.' Zelfs als kind was ik vaak erg somber, het heeft alleen het hoogtepunt, en de noemer depressie gekregen toen ik wat ouder was.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:41 schreef Canillas het volgende:
[..]
Er is een kwestie van erfelijkheid, waar aangeeft dat er eerder (generatie(s) ervoor) iets is gebeurd waardoor die erfelijkheid er is. Het hoeft ook niet 1 heel groot traumatisch iets te zijn (terwijl je niet moet onderschatten hoeveel er aan verdrongen pijn uit je jeugd je in je rugzak kan hebben) het kan zich met kleine dingen stapelen, alles wat je kwetst, alles wat je pijn heeft gedaan kan je onder de noemer trauma plaatsen
Niemand heeft een karakter om veel te piekeren; iemand kan veel piekeren, iemand kan zich identificeren met zijn gepieker, zichzelf een piekeraar noemen maar ook piekeren is een stuk gedrag wat hebt en je gedrag heb je met een reden, als je die reden weet kan je er iets mee doen, het veranderen als je zou willen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:40 schreef Absurditeit het volgende:
Wellicht icm het karakter dat iemand heeft zoals veel piekeren etc.
Heb nu niet de tijd om em helemaal te kijken maar in de 1e 5 minuten wordt al ''early age experiences'' gezegd en ervaringen uit je vroege jeugd kunnen hele diepe indrukken achter laten, op een manier die je je als volwassene haast niet voor kan stellen.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:40 schreef Absurditeit het volgende:
Door het woord traumatisch te gebruiken, krijg je alleen maar het misverstand dat er iets ergs gebeurd moet zijn in iemands leven - vroeg of laat - voordat hij depressief kan worden. Inmiddels weten we wel beter en anders bekijk de video eens die ik postte.
Het kan wel degelijk een karaktertrek zijn en voor een belangrijk deel ligt dat ook vast en is niet zomaar ff veranderbaar. Net zoals de neiging tot perfectionisme. Dit soort zaken kunnen mede de oorzaak van een depressie zijn, net zoals voor een belangrijk deel de aanleg en allerlei biologische factoren. Natuurlijk kunnen traumatische ervaringen een rol spelen in dit verhaal, maar ze zijn absoluut niet noodzakelijk om iemand depressief te laten worden. En daar ging het volgens mij om.quote:Op zaterdag 7 mei 2011 15:47 schreef Canillas het volgende:
[..]
Niemand heeft een karakter om veel te piekeren; iemand kan veel piekeren, iemand kan zich identificeren met zijn gepieker, zichzelf een piekeraar noemen maar ook piekeren is een stuk gedrag wat hebt en je gedrag heb je met een reden, als je die reden weet kan je er iets mee doen, het veranderen als je zou willen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |