LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
De tijd tussen de eerste letter op papier c.q. het beeldscherm en de definitieve versie.quote:Op zondag 12 juni 2011 21:43 schreef wonderer het volgende:
[..]
Meestal tot het af is
M.a.w., dat varieert. En het ligt er ook aan wat je onder "het schrijven van een boek" verstaat. Het eigenlijk typen op de computer? Of de tijd tussen het eerste idee en de boekpresentatie?
Hm. Mijn eerste boek drieenhalf jaar, mijn tweede twee jaar geloof ik, mijn derde anderhalf.quote:
[..]
De tijd tussen de eerste letter op papier c.q. het beeldscherm en de definitieve versie.
Maar ik heb ook al drie jaar een eerste versie van een ander verhaal liggen, dus dat zal zes jaar duren in totaal. Er zit een hoop "loze tijd" tussen vaak, bij mij.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Twijfel je dan ondertussen nooit aan het plot? Je begint met 'n bepaald idee te schrijven en gedurende de tijd switch je? Kan ik me namelijk wel voorstellen als er zo'n periode overheen gaat.quote:
[..]
Hm. Mijn eerste boek drieenhalf jaar, mijn tweede twee jaar geloof ik, mijn derde anderhalf.
Maar ik heb ook al drie jaar een eerste versie van een ander verhaal liggen, dus dat zal zes jaar duren in totaal. Er zit een hoop "loze tijd" tussen vaak, bij mij.
Natuurlijk. Op een gegeven moment twijfel ik echt aan alles. Maar daar moet je doorheen. Bevriende schrijvers helpen een hoop, die weten waar je doorheen gaat en kunnen gerichte adviezen geven. Heel waardevol.quote:
[..]
Twijfel je dan ondertussen nooit aan het plot? Je begint met 'n bepaald idee te schrijven en gedurende de tijd switch je? Kan ik me namelijk wel voorstellen als er zo'n periode overheen gaat.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
@ Wonderer, waar ik, nu dan helemaal, benieuwd naar ben; hoelang zaten er bij jou tussen het einde van de first drafts en het moment dat je het boek in boekvorm in je handen kon houden (of het in de winkel lag)?
@ Halcon, een echte schrijver twijfelt altijd, ben ik bang. Voordeel daarvan is dat je daardoor wel meer gaat nadenken of hetgeen je geschreven hebt niet beter kan en het plot waar je naartoe werkt niet beter moet, dus heel erg negatief voor de kwaliteit is het niet (al kan dat natuurlijk ook wel juist averechts werken), maar vervelend voor jezelf is het wel (van wie was ook alweer het citaat dat ik in deze reeks tegenkwam, "Schrijven is lijden"?). Overigens, terwijl je bezig bent verander je ook constant kleine dingen, en juist als je de eerste helft af hebt weet je hoe je, vanuit het oogpunt van de lezer bijvoorbeeld, hoe de tweede helft in elkaar steekt, dus op die manier kan je ook een hoop gaan veranderen (ook beetje antwoord op de vraag van KeizerKuzco dit).
Overigens, als antwoord op je andere vraag, ik deed (ik gebruik nu al de VT
) 11 maanden over de laatste 80% en twee jaar op zeer laag onserieus pitje over de eerste 20%, maar dat was dus alleen het schrijven van de first draft, niet het gehele proces.
Oh en natuurlijk nog welkom MixedEmotions en BlackLodge
@ Halcon, een echte schrijver twijfelt altijd, ben ik bang. Voordeel daarvan is dat je daardoor wel meer gaat nadenken of hetgeen je geschreven hebt niet beter kan en het plot waar je naartoe werkt niet beter moet, dus heel erg negatief voor de kwaliteit is het niet (al kan dat natuurlijk ook wel juist averechts werken), maar vervelend voor jezelf is het wel (van wie was ook alweer het citaat dat ik in deze reeks tegenkwam, "Schrijven is lijden"?). Overigens, terwijl je bezig bent verander je ook constant kleine dingen, en juist als je de eerste helft af hebt weet je hoe je, vanuit het oogpunt van de lezer bijvoorbeeld, hoe de tweede helft in elkaar steekt, dus op die manier kan je ook een hoop gaan veranderen (ook beetje antwoord op de vraag van KeizerKuzco dit).
Overigens, als antwoord op je andere vraag, ik deed (ik gebruik nu al de VT
) 11 maanden over de laatste 80% en twee jaar op zeer laag onserieus pitje over de eerste 20%, maar dat was dus alleen het schrijven van de first draft, niet het gehele proces.Oh en natuurlijk nog welkom MixedEmotions en BlackLodge
Tien maanden, geloof ik, uiteindelijk, bij mijn laatste boek. Half oktober eerste versie af en augustus verschijnt ie.quote:
@ Wonderer, waar ik, nu dan helemaal, benieuwd naar ben; hoelang zaten er bij jou tussen het einde van de first drafts en het moment dat je het boek in boekvorm in je handen kon houden (of het in de winkel lag)?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
In eerste instantie niet, maar stiekem lijkt het me nu toch wel leuk om iets te publiceren als het lukt om een goed verhaal af te schrijven. Dus we kijken wel wat de toekomst brengt.quote:
[..]
Herschrijven hoort er ook bij. Soms helaas, soms gelukkigVeel succes in ieder geval. Heb je ambitie om te publiceren of hou je het bij schrijven?
Juiste instelling, IMO
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
hallo, ik lees hier alweer enige tijd mee omdat ik de schrijfervaringen van anderen altijd wel weer inspirerend vind. Stiekem lees ik ook altijd wel graag over de worsteling die de meesten van jullie schrijvende lotgenoten ondergaan. Dat ik niet de enige ben die een haat-liefde-verhouding met het hele schrijfproces heb. Al gun ik iedereen natuurlijk de magische momenten, en de roes als het soms wel eens lekker loopt. Op die momenten dat het verhaal zichzelf schrijft, je alles voor je ziet gebeuren en je het alleen maar vliegensvlug hoeft te noteren... van die momenten dat je niet twijfelt, en je nadien ook niet alles hoeft te schrappen.
tis alweer ruim een jaar geleden dat ik met een vriend het idee oppikte om van een halfbakken verhaal een toneelstuk te schrijven. Mij leek dat in eerste instantie een uitkomst, omdat ik niet zo ben van de ruimtelijke beschrijvingen en de sfeerelementen
maar meer van de dialogen en bullshit.
Die maat van me moest een beetje zorgen dat ik een beetje achter mn vodden gezeten bleef, maar intussen, een jaartje verder heb ik eindelijk gewoon zelf, alleen, een plot uitgeschreven.
Aanvankelijk werkte ik met y-writer, maar nu heb ik een excelbestand voor de tijdslijn, en enkele word-documenten waar de personages, de motieven en alle verhoudingen tussen de personages uitgeschreven staan. Dit pak is nu 2x dikker dan het verhaal zelf, maar nu de plot redelijk vaststaat, is het leuk om het nu eindelijk een beetje in te gaan kleuren.
De personages beginnen wat meer karakter te krijgen, en ik kan nu bepaalde scenes meer lading geven omdat ik het verhaal zelf steeds beter voor me heb.
Het is nog een enorm karwei om er een fatsoenlijk verhaal van te maken, maar ik moet er gewoon nog heel veel tijd in steken en vooralsnog heb ik nu alleen de ochtenden in het weekend dat ik het bovenste gedeelte van het bed omhoog zet, en met laptop, koffie en red bull, mp3-spelertje in mn oren, lekker kan doortiepen. Heel erg, maar alleen dan lijk ik me momenteel goed te kunnen concentreren...
deze tijd dat ik dit tiep had ik ook weer kunnen gebruiken voor mn verhaal, maar ik wilde hier ook weer ns gepost hebben... bovendien wil ik gewoon gericht tijd gebruiken om echt eraan te schrijven. Omdat het verhaal zich in de historie afspeelt heb ik al genoeg research-materiaal te lezen, waar je gelijk weer een hoop van op steekt
allez, tvp derhalve
tis alweer ruim een jaar geleden dat ik met een vriend het idee oppikte om van een halfbakken verhaal een toneelstuk te schrijven. Mij leek dat in eerste instantie een uitkomst, omdat ik niet zo ben van de ruimtelijke beschrijvingen en de sfeerelementen
maar meer van de dialogen en bullshit. Die maat van me moest een beetje zorgen dat ik een beetje achter mn vodden gezeten bleef, maar intussen, een jaartje verder heb ik eindelijk gewoon zelf, alleen, een plot uitgeschreven.
Aanvankelijk werkte ik met y-writer, maar nu heb ik een excelbestand voor de tijdslijn, en enkele word-documenten waar de personages, de motieven en alle verhoudingen tussen de personages uitgeschreven staan. Dit pak is nu 2x dikker dan het verhaal zelf, maar nu de plot redelijk vaststaat, is het leuk om het nu eindelijk een beetje in te gaan kleuren.
De personages beginnen wat meer karakter te krijgen, en ik kan nu bepaalde scenes meer lading geven omdat ik het verhaal zelf steeds beter voor me heb.
Het is nog een enorm karwei om er een fatsoenlijk verhaal van te maken, maar ik moet er gewoon nog heel veel tijd in steken en vooralsnog heb ik nu alleen de ochtenden in het weekend dat ik het bovenste gedeelte van het bed omhoog zet, en met laptop, koffie en red bull, mp3-spelertje in mn oren, lekker kan doortiepen. Heel erg, maar alleen dan lijk ik me momenteel goed te kunnen concentreren...
deze tijd dat ik dit tiep had ik ook weer kunnen gebruiken voor mn verhaal, maar ik wilde hier ook weer ns gepost hebben... bovendien wil ik gewoon gericht tijd gebruiken om echt eraan te schrijven. Omdat het verhaal zich in de historie afspeelt heb ik al genoeg research-materiaal te lezen, waar je gelijk weer een hoop van op steekt
allez, tvp derhalve
Ik ben nog helemaal niet in deel 5 geweest zie ik. Ik heb me de afgelopen weken op een nieuw verhaal voor Parelz gestort, aangezien het me momenteel aan concentratie ontbreekt in mijn boek te duiken. Woensdag uitgeprint en geredigeerd, en toen een heel stuk van het eind ingekort omdat dat overbodig bleek. Te veel uitleggen is ook niet goed. Laat de lezer maar raden. Ik ben nu met de correcties in Word bezig, nog één keer uitprinten en doorlezen en dan gaat-ie de deur uit.
Nice. Ik wil ook nog steeds iets voor Parelz doen maar heb geen idee wat
Overigens heb ik mijn manuscript weer teruggestuurd met de laatste verbeteringen en de grafisch ontwerper heeft de eerste versie van de omslag gemaild en hij is echt fantastisch, dus ik ben helemaal blij
Overigens heb ik mijn manuscript weer teruggestuurd met de laatste verbeteringen en de grafisch ontwerper heeft de eerste versie van de omslag gemaild en hij is echt fantastisch, dus ik ben helemaal blij
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Beetje gechargeerd natuurlijk, maar eh... mannen lezen nietquote:Op zaterdag 28 mei 2011 16:10 schreef GeileSoeplepel het volgende:
Om eerlijk te zijn vind je bovenstaande post wel erg generaliserend en zelfs een tikkeltje denigrerend, Nadine. Ik voel me nog net niet geschoffeerd, maar ik vond dat ik er zeker wel even op moest reageren (na die 2e zin; "Mannen lezen niet." eigenlijk al).
Maar als ik het over 'lezen' heb, dan heb ik het over literatuur. Niet over Ludlum of SF, en nou ga ik even nadenken hoe ik dit moet uitleggen. Volgens mij kun je Ludlum of SF (of een lekkere wegleesthriller) vergelijken met een tijdschrift, of zelfs met een film. Je hoeft er geen moeite voor te doen. Met 'moeite' bedoel ik niet dat een boek per se ingewikkeld of zwaar moet zijn, maar je moet er meestal wel een inspanning voor leveren die je niet kunt vergelijken met de volkomen relaxte houding waarin je bijvoorbeeld naar een film kijkt. De film doet al het werk. Bij Ludlum en SF is het precies zo: de boeken doen het werk, ze kauwen het verhaal voor (op een leuke manier, net als in een film) en aan het eind ga je tevreden naar bed. Als je een goede roman leest, moet je nadenken, interpreteren, invullen, teruglezen, je fantasie gebruiken (want niet alles wordt ingevuld) en soms ook gewoon accepteren dat je iets niet begrijpt. Dat kost meer moeite. Dat is, zeg maar, de sport.quote:Het is zeker niet zo dat elke man die leest de zakenman is die in zijn 1st class een boek als "Congo" uitleest in zijn zoveel uur durende vlucht naar The Big Apple. Naar mijn weten zijn de genres als thrillers, en dan voornamelijk zaken- (moet ik je op dat puntje wel gelijk geven) en misdaad-thrillers a la Grisham aardig populair onder mannen. Ook Fantasy/SF (onder specifieke doelgroepen) en romans van bijvoorbeeld Ludlum (al nijgt dat ook regelmatig naar thrillers toe) zijn naar mijn weten goed te verslijten aan mannen.
Ik heb het allemaal een beetje zwaar aangezet, en natuurlijk zijn er uitzonderingen (de meeste literaire recensenten zijn mannen) maar romans worden doorgaans gekocht en gelezen door vrouwen. Ik ken héél veel vrouwen die niet lezenquote:Ook je uitspraak dat mannen niet "van een beetje dik" houden raakt naar mijn inziens kant noch wal. Ok, toegegeven, het percentage onder vrouwen dat regelmatig leest zal zeker een getal van twee cijfers hoger liggen dan onder mannen, maar ook onder vrouwen zijn er genoeg te vinden die absoluut niet van lezen houden (of dan zijn het van die jongvolwassenen die alleen maar op een zekere Edward geilen).
Ik ken ook veel vrouwen die wel lezen. Ik ken zelfs een paar mannen die (soms, heel soms) lezen. Maar dat zegt allemaal niks. Het gaat om de grote groep Nederlanders waaruit het 'leespubliek' zou kunnen bestaan - qua leeftijd, opleiding, inkomen, belangstelling etc. - maar die dat gek genoeg toch echt niet is. Het zijn de vrouwen die lezen. Herstel: de middelbare vrouwen (50+, dat is de ideale doelgroep). Waarom, dat moet je mij niet vragen 
Ja, genuanceerder, genuanceerder... ik ben niet altijd zo genuanceerd. Maar in dit geval heb ik de leesonderzoeken aan mijn kantquote:Ik snap (en ik hoop) dat je post niet zo serieus bedoelt was als mijn reactie nu misschien overkomt, dus even goede vrienden nog wat dat betreft, maar je had je post toch wel iets genuanceerder kunnen brengen denk ik, of kunnen stoppen bij je punt van je post, namelijk dat mannen niet van familie-affaire-romans houden. Al ben ik het met het laatste ook niet helemaal eens, zo heb ik vandaag nog de laatste aflevering van "Bernhard Schavuit van Oranje" gekeken.
Nogmaals even goede vrienden verder
Zo, planning is was naar voren verschoven en mijn boek komt eind volgende week uit:
(klikbaar)
(klikbaar)
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Gefeliciteerd wonderer
Drawing a confession out of someone is like doing a beautiful dance. A beautiful dance, with a chainsaw.
Wat mooi, Wonderer 
Gefeliciteerd. Ik ga het bestellen en in de vakantie lezen. Leuk dat het eerder verschijnt. Ben je al hard bezig met de promotie?
Gefeliciteerd. Ik ga het bestellen en in de vakantie lezen. Leuk dat het eerder verschijnt. Ben je al hard bezig met de promotie?
Nee, niet echt nog, behalve sociale media. Ik ga pas in september naar nederland... En ik weet ook pas sinds vanmiddag dat ie er volgende week is. Vanavond maar eens wat emails versturen naar deze en gene
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik weet ook niet of het iets uithaalt om zelf achter de promotie aan te gaan, je hebt eigenlijk de steun (geld/netwerk) van de uitgeverij nodig, maar proberen kan altijd. En ja, ik hoor van bevriende schrijvers dat Facebook echt onmisbaar is als promotiemiddel (en sowieso onmisbaar om te blijven ademen) maar ik wil geen Facebook en ik zou ook niet weten hoe ik vervolgens aandacht moet genereren. Doe jij aan Facebook?quote:
Nee, niet echt nog, behalve sociale media. Ik ga pas in september naar nederland... En ik weet ook pas sinds vanmiddag dat ie er volgende week is. Vanavond maar eens wat emails versturen naar deze en gene
Yep. En langzaam maar zeker krijg ik ook vriendverzoeken van fans. Alleen daarom al zou ik het doenquote:
[..]
Ik weet ook niet of het iets uithaalt om zelf achter de promotie aan te gaan, je hebt eigenlijk de steun (geld/netwerk) van de uitgeverij nodig, maar proberen kan altijd. En ja, ik hoor van bevriende schrijvers dat Facebook echt onmisbaar is als promotiemiddel (en sowieso onmisbaar om te blijven ademen) maar ik wil geen Facebook en ik zou ook niet weten hoe ik vervolgens aandacht moet genereren. Doe jij aan Facebook?
(en ik heb al een paar keer jouw naam proberen te vinden maar dat gaat dus niet als je geen facebook hebt 
).Ik heb overigens zelf wel behoorlijk wat aan promotie gedaan. Naar doelgroepbladen en zo mailen om te vragen of ze me niet willen interviewen etc, dat soort dingen. Als je op de uitgever gaat zitten wachten, gebeurt er niks.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
heel herkenbaarquote:
Er zit een hoop "loze tijd" tussen vaak, bij mij.
Heb een tijd lang niets weten te schrijven en ineens was de inspiratie die ik nodig had er weer.
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
coolquote:
Zo, planning is was naar voren verschoven en mijn boek komt eind volgende week uit:
[ link | afbeelding ]
(klikbaar)
Congratz!
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Wat gaaf, wonderer! Ik ben ook helemaal verbaasd dat het boek er volgende week al is. Al was het maar omdat drukken meestal minstens drie weken duurt, dus dan had je het toch al een maand van tevoren moeten weten.
Misschien konden ze nog even tussendoor, of vindt de drukker ze heel liefquote:
Wat gaaf, wonderer! Ik ben ook helemaal verbaasd dat het boek er volgende week al is. Al was het maar omdat drukken meestal minstens drie weken duurt, dus dan had je het toch al een maand van tevoren moeten weten.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Wat interessant om de ontwikkelingen van al deze schrijvers, geplubliceerd en (nog) ongepubliceerd mee te kunnen lezen! Wonderer, gefeliciteerd dat je boek zo snel uitkomt.
Ik zelf ben ook al jaren aan het denken om te schrijven, echter het begin vind ik altijd erg lastig. Waar begin je, hoe bouw je het op, hoe weet je dat het goed (genoeg) is etc? Mijn probleem is denk ik dat ik alles meteen goed wil doen, maar het is natuurlijk een proces. Maar goed, ik heb het besluit genomen om eindelijk maar gewoon te beginnen en dan maar te kijken waar ik uitkom. Ik heb alleen maar hele summiere ideeen voor verschillende romans/verhalen, zonder plot nog. Daar moet ik maar eens mee beginnen lijkt me. Ik denk dat ik het liefste romans wil schrijven, omdat ik deze zelf het liefste lees en ik niet beknopt genoeg schrijf voor een kort verhaal. Historische romans vind ikzelf altijd erg mooi, en mijn interesse ligt ook bij religie (heb dat ook gestudeerd, dus weet daar wel wat vanaf). Dus die kant zal het opgaan. Ik zal hier in ieder geval mee blijven lezen en als ik vorderingen maak, zal ik dat ook wel melden hier. Feedback is altijd fijn.
Ik zelf ben ook al jaren aan het denken om te schrijven, echter het begin vind ik altijd erg lastig. Waar begin je, hoe bouw je het op, hoe weet je dat het goed (genoeg) is etc? Mijn probleem is denk ik dat ik alles meteen goed wil doen, maar het is natuurlijk een proces. Maar goed, ik heb het besluit genomen om eindelijk maar gewoon te beginnen en dan maar te kijken waar ik uitkom. Ik heb alleen maar hele summiere ideeen voor verschillende romans/verhalen, zonder plot nog. Daar moet ik maar eens mee beginnen lijkt me. Ik denk dat ik het liefste romans wil schrijven, omdat ik deze zelf het liefste lees en ik niet beknopt genoeg schrijf voor een kort verhaal. Historische romans vind ikzelf altijd erg mooi, en mijn interesse ligt ook bij religie (heb dat ook gestudeerd, dus weet daar wel wat vanaf). Dus die kant zal het opgaan. Ik zal hier in ieder geval mee blijven lezen en als ik vorderingen maak, zal ik dat ook wel melden hier. Feedback is altijd fijn.
Je kunt natuurlijk ook beginnen met wat schrijfoefeningen, in plaats van meteen een heel boek te willen schrijven. Je eigen stem vinden is ook belangrijk.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Gefeliciteerd wonderer
Goed punt wat betreft eigen stem vinden. Ik heb de mijne nog niet gevonden. Toch wil ik deze zomer (heb nu vakantie) echt een roman verder op poten zetten. Korte verhalen vind ik heel leerzaam om te schrijven, ook omdat het minder moeite kost en je al relatief snel kan zien wat je allemaal voor lelijke dingen hebt geschreven, en dat je dat gewoon niet doorhad.
Goed punt wat betreft eigen stem vinden. Ik heb de mijne nog niet gevonden. Toch wil ik deze zomer (heb nu vakantie
) echt een roman verder op poten zetten. Korte verhalen vind ik heel leerzaam om te schrijven, ook omdat het minder moeite kost en je al relatief snel kan zien wat je allemaal voor lelijke dingen hebt geschreven, en dat je dat gewoon niet doorhad.
Je kunt natuurlijk prima aan de structuur van een roman werken en tegelijk wat schrijfoefeningen doen. Probeer dezelfde scene eens op vijf verschillende manieren te beschrijven. Kil en afstandelijk, met je neus erbovenop, vanuit een levenloos object dat in de scene voorkomt, vanuit de ik-persoon en als alwetende verteller.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Goed idee inderdaad. Dat is natuurlijk ook weer mijn euvel, dat ik het weer meteen zo goed en groot mogelijk wil doen... In plaats van klein beginnen wat het handigste is.
Ik moet een maand wachten op een reactie, bweuh. Ze zijn op vakantie. Heb ik daarom zo m'n best gedaan dat verhaal vóór 1 juli klaar te hebben.
Enfin, de proeflezer was enthousiast (het speelt in een ander land en die persoon woont in die streek) en heeft nog wat puntjes op i's gezet. Ik heb er zelf wel een goed gevoel bij.
Vervelend alleen dat het mij dan nooit lukt aan een ander project verder te werken, zolang ik nog geen reactie op het lopende project heb.
Enfin, de proeflezer was enthousiast (het speelt in een ander land en die persoon woont in die streek) en heeft nog wat puntjes op i's gezet. Ik heb er zelf wel een goed gevoel bij.
Vervelend alleen dat het mij dan nooit lukt aan een ander project verder te werken, zolang ik nog geen reactie op het lopende project heb.
En krijg je daar ook nog wat voor? Of alleen als je verhaal 'gekocht' wordt?
Ja, die met de ballen in de bek.
Hmkee. Op zich wel interessant dus.
Ik kende het wel, maar heb me er nog niet zo in verdiept. Vraag me alleen af of het wel een beetje loopt. Zelf zou ik nooit een verhalenbundel zo bestellen daar.
Ik kende het wel, maar heb me er nog niet zo in verdiept. Vraag me alleen af of het wel een beetje loopt. Zelf zou ik nooit een verhalenbundel zo bestellen daar.
Ja, die met de ballen in de bek.
Het loopt prima. Ze liggen hier ook gewoon bij de bibliotheek, de Parelz Select-bundels dan (themaboeken).
Ik ben er wel blij mee, soms gaat het romanschrijven gewoon niet lekker en dan is het fijn om met een kort verhaal toch aan het (gepubliceerd) schrijven te blijven.
Ik ben er wel blij mee, soms gaat het romanschrijven gewoon niet lekker en dan is het fijn om met een kort verhaal toch aan het (gepubliceerd) schrijven te blijven.
Maar hoe meer je (en anderen) schrijven, hoe kleiner de kans dat een van jouw verhalen besteld wordt en hoe minder geld je krijgt, toch?quote:
Het loopt prima. Ze liggen hier ook gewoon bij de bibliotheek, de Parelz Select-bundels dan (themaboeken).
Ik ben er wel blij mee, soms gaat het romanschrijven gewoon niet lekker en dan is het fijn om met een kort verhaal toch aan het (gepubliceerd) schrijven te blijven.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
En hoe minder verhalen je zelf schrijft, hoe groter de kans dat jouw ene verhaal gekozen wordt?quote:
[..]
Maar hoe meer je (en anderen) schrijven, hoe kleiner de kans dat een van jouw verhalen besteld wordt en hoe minder geld je krijgt, toch?
Nee, ik denk dat het hele concept er juist bij gebaat is dat er zo veel mogelijk verschillende verhalen op de site staan. Ik denk hierbij vooral aan mensen die het een eerste keer goed bevallen is en een volgende boek willen bestellen.
Ze doen het bijv. erg goed als cadeau, is mijn ervaring, door het persoonlijke tintje, de titel/omslag enz.
Ik ben zojuist begonnen met alweer herschrijven van wat ik tot nu toe geschreven heb, omdat het zo slecht is en ik er even in wil komen. Het voelt spannend aan en ik grijns
Vandaag het gevreesde redactionele commentaar binnengekregen op m'n kinderverhaal dat volgend jaar uitkomt.
Er miste alleen hier en daar een kommaatje of een woordje (door het herschrijven en omgooien van de zinnen). Verder hoef ik er inhoudelijk niets aan te veranderen.
Er miste alleen hier en daar een kommaatje of een woordje (door het herschrijven en omgooien van de zinnen). Verder hoef ik er inhoudelijk niets aan te veranderen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Lekker gevoel is dat he? Dat je het gewoon goed hebt gedaan?
Dat je het gewoon goed hebt gedaan?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
harstikke goed! Gefeliciteerd! 
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Ik begrijp nu waarom nogal wat schrijvers zeggen dat je moet kunnen zitten.
Omdat ik mezelf de hele tijd afleid met vanalles en nogwat kom ik niet echt verder met het schrijven. Steeds maar een beetje.
Omdat ik mezelf de hele tijd afleid met vanalles en nogwat kom ik niet echt verder met het schrijven. Steeds maar een beetje.
Nou ja, steeds een beetje komt uiteindelijk ook wel op een boek uit, alleen doe je er dan wat langer over.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ja, dat herken ik heel erg. Ik kan me ook niet meer zo goed concentreren sinds ik niet meer studeer... Maar het komt wel weer, veel oefenen.quote:
Ik begrijp nu waarom nogal wat schrijvers zeggen dat je moet kunnen zitten.
Omdat ik mezelf de hele tijd afleid met vanalles en nogwat kom ik niet echt verder met het schrijven. Steeds maar een beetje.
Ik zit de hele dag al achter de pc te typen en met taal te klooien, dan is bij mij de zin om zelf te schrijven ook wel weg 's avondsquote:
[..]
Ja, dat herken ik heel erg. Ik kan me ook niet meer zo goed concentreren sinds ik niet meer studeer... Maar het komt wel weer, veel oefenen.
Tap tap tap
Daarom schreef ik vooral in de trein op weg naar werk of huis vorig jaar... een half uur per reis ongestoord schrijven, werkte beter dan thuis de concentratie zoekenquote:
Ik begrijp nu waarom nogal wat schrijvers zeggen dat je moet kunnen zitten.
Omdat ik mezelf de hele tijd afleid met vanalles en nogwat kom ik niet echt verder met het schrijven. Steeds maar een beetje.
.
Dat vind ik wel knap, DaMart.
Ik zou niets kunnen met steeds een half uurtje. Dan zou ik net vijfhonderd woorden op weg zijn en weer moeten stoppen. Alleen al het vooruitzicht dat ik dan al moet stoppen blokkeert me al.
Ik moet echt als voorwaarde hebben dat ik een aantal uur helemaal niets in het vooruitzicht heb.
Dus geen huishoudelijk gerommel, de boodschappen moeten binnen zijn, geen afspraken 's avonds of werkopdrachten die nog af moeten...
Zulke dagen zijn zeldzaam, maar op een regenachtige zondag kan ik er dan wel zomaar vijfduizend woorden uitgooien.
Ik zou niets kunnen met steeds een half uurtje. Dan zou ik net vijfhonderd woorden op weg zijn en weer moeten stoppen. Alleen al het vooruitzicht dat ik dan al moet stoppen blokkeert me al.
Ik moet echt als voorwaarde hebben dat ik een aantal uur helemaal niets in het vooruitzicht heb.
Dus geen huishoudelijk gerommel, de boodschappen moeten binnen zijn, geen afspraken 's avonds of werkopdrachten die nog af moeten...
Zulke dagen zijn zeldzaam, maar op een regenachtige zondag kan ik er dan wel zomaar vijfduizend woorden uitgooien.
Ja, die met de ballen in de bek.
In mijn hoofd had ik wel het deel van het verhaal zitten dat ik wilde schrijven op zo'n moment. En zo kwam ik toch op 500 tot 1.000 woorden per keer uit. Maar ik heb ook genoeg tijd thuis achter de computer gezeten, alleen liet ik me dan te snel afleiden .
.
tvp. Ik heb ook al een aantal pogingen gedaan om een boek te schrijven, en laatst had ik een idee voor een kinderboek. Ik denk dat ik gewoon meteen een stukje post van wat ik geschreven heb. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden.
quote:Daniel resided in a hole in the ground. A hole so well hidden, it just couldn’t be found. He lived there, amongst the creatures of the night. The ones without eyes or with barely any sight. He had traded the house he had lived in from birth, for some hole in the ground, surrounded by dirt.
But he was never really that far from the civilized human world, for the hole he dug, hidden by twigs, tangled and curled, was right in the street where he grew up. Beneath a tree and behind the bushes, past where the bus would stop.
Daniel had been living there now for almost a week, and his parents started to notice they were running out of milk. Daniel always went to get milk on Wednesdays because he really liked the dog the milk-man owned. It was a black and white border colly. One of those medium sized hounds with a black-fur patch in the form of a pancake covering one eye. So black in fact, only Daniels dad would have been able to make a pancake like that. But, as the empty and lonely milk bottle in the fridge seemed to be gently explaining, no milk had been bought this week. Not from the nice milk-man with his border colly, nor from any other source. And it worried them. They were sure something was wrong, but they could not quite put their finger on it yet.
Maybe.. it had something to do with that neighbour across the street. They had seen him at least three times that morning. The first time he was getting his newspaper, the second time he was walking his dog, and the third time he was sweeping his front lawn; getting rid of the leaves that the coming of fall had made the trees shuffle around. Somehow, he just seemed a bit too slow about it. They were pretty sure that he had never before left the house this often. But then again, they were also sure they hadn’t ever really observed him this closely.
Omdat ik zelf ook het liefst in het Engels lees, en je er een breder publiek mee kunt bereiken. Vanwaar de vraag?
Omdat ik het me afvroeg.quote:
Omdat ik zelf ook het liefst in het Engels lees, en je er een breder publiek mee kunt bereiken. Vanwaar de vraag?
Ja, die met de ballen in de bek.
Is het niet logischer om eerst eens te kijken of het in het Nederlands aanslaat? Dan kan het altijd nog vertaald worden voor het buitenland, als het echt een goed verhaal is en er vraag naar is.quote:
Omdat ik zelf ook het liefst in het Engels lees, en je er een breder publiek mee kunt bereiken. Vanwaar de vraag?
Je bekijkt het nu wel louter vanuit het bredere publiek, wat lateralize idd wel aanstipte.quote:Op zondag 24 juli 2011 17:35 schreef DaMart het volgende:
[..]
Is het niet logischer om eerst eens te kijken of het in het Nederlands aanslaat? Dan kan het altijd nog vertaald worden voor het buitenland, als het echt een goed verhaal is en er vraag naar is.
Als Engels als taal je namelijk beter ligt, wat hij ook aangaf, vind ik het wel logisch om er ook in te schrijven.
Mensen, ik wil niet lullig doen, maar mijn vraag om feedback had betrekking op wát ik schrijf en niet in welke taal
Het is heel beschrijvend. Ik heb geen idee waarom Daniel in een gat in de grond woont, en hoe hij daar woont, en waarom zijn ouders hem na een week nog niet gemist hebben en alles. Dit is alleen nog maar een idee, geen verhaal.quote:
Mensen, ik wil niet lullig doen, maar mijn vraag om feedback had betrekking op wát ik schrijf en niet in welke taal
En je Engels is niet zo goed als je zelf denkt, hier overtuig je geen enkele Engelstalige uitgever mee.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dat beschrijvende klopt en is ook de bedoeling. Het idee was dat men juist om die vragen beantwoord te krijgen door zou lezen, en dat het ook voor wat spanning en mysterie in het begin zorgt.
Wat betreft de kwaliteit van het Engels heb je denk ik gelijk. Jammer, want op de een of andere manier werkt dit verhaal alleen in het Engels in mijn hoofd. In het Nederlands lijkt alle magie van het idee dat ik heb weg.
Wat betreft de kwaliteit van het Engels heb je denk ik gelijk. Jammer, want op de een of andere manier werkt dit verhaal alleen in het Engels in mijn hoofd. In het Nederlands lijkt alle magie van het idee dat ik heb weg.
Kwestie van zelf veel lezen en je vocabulaire uitbreiden.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Het leest makkelijker voor hem, maar schrijft het dan ook makkelijker (algemeen gesteld)? Als schrijven in het Engels iemand beter af gaat, zou ik het ook zeker in het Engels doen, maar beperk je je kansen om het uitgegeven te krijgen daarmee niet te veel? In Nederland heb je volgens mij meer kans als je in het Nederlands schrijft, en wil je het in het buitenland laten uitgeven, dan moet je Engels wel van een goed niveau zijn, en het verhaal moet denk ik ook wel nog meer uitstijgen boven andere boeken, want je hebt ineens ook veel meer concurrentie. De buitenlandse markt lijkt mij ook makkelijker te benaderen als je eerst al succes in je eigen taalgebied hebt gehad, waar je buiten de landsgrenzen op voort kunt bordurenquote:
[..]
Je bekijkt het nu wel louter vanuit het bredere publiek, wat lateralize idd wel aanstipte.
Als Engels als taal je namelijk beter ligt, wat hij ook aangaf, vind ik het wel logisch om er ook in te schrijven.
.Maar toch vind, in het algemeen, de taal waarin een boek geschreven wordt, wel een interessant punt, zie ook hierbovenquote:
Mensen, ik wil niet lullig doen, maar mijn vraag om feedback had betrekking op wát ik schrijf en niet in welke taal
.
Dat ben ik allemaal volledig met je eens. Het is een beetje belachelijk (excuus!) om in het Engels te gaan schrijven, als je tenminste Nederlander bent. Schrijven draait om taal, om de nuances, en daarbij is het één van de meest voorkomende 'misverstanden' onder beginnende schrijvers: denken dat je een 'grote markt' kunt aanboren met een Engelstalig boek. Het lijkt me bovendien een manier om te camoufleren dat je eigenlijk niet kunt schrijven.quote:
Het leest makkelijker voor hem, maar schrijft het dan ook makkelijker (algemeen gesteld)? Als schrijven in het Engels iemand beter af gaat, zou ik het ook zeker in het Engels doen, maar beperk je je kansen om het uitgegeven te krijgen daarmee niet te veel? In Nederland heb je volgens mij meer kans als je in het Nederlands schrijft, en wil je het in het buitenland laten uitgeven, dan moet je Engels wel van een goed niveau zijn, en het verhaal moet denk ik ook wel nog meer uitstijgen boven andere boeken, want je hebt ineens ook veel meer concurrentie. De buitenlandse markt lijkt mij ook makkelijker te benaderen als je eerst al succes in je eigen taalgebied hebt gehad, waar je buiten de landsgrenzen op voort kunt borduren
Dit allemaal gezegd hebbende, moet ik bekennen dat ik het fragment heel goed vind. Het is simpel geschreven, maar op de goede manier: zuiver. Geen opsmuk, maar er zit wel degelijk mysterie in. Ik was onmiddellijk geïntrigeerd door het gegeven, juist omdat niet wordt uitgelegd waarom de ouders pas na een week ontdekken dat hun zoon is verdwenen. Ik lees heel veel Engels, en dit stukje loopt (volgens mij dan) als een trein. Het ritme is goed, en er staat ook meteen een leuke vergelijking in - over het zwarte hondenoog en de pannenkoeken die de vader bakt. Grappig, toch?
Dus ja, ik zou lekker doorschrijven. Misschien kun je het toch in het Nederlands proberen? Of je moet op zoek gaan naar een goede vertaler of native speaker, die je Engelse tekst wil corrigeren of bijpunten, want als Nederlander zul je toch wel eens een nuance missen, lijkt me. Maar verder lijkt jouw Engels me heel goed.
Wie weet word je dan de eerste Nederlander die in het buitenland doorbreekt met een Engelstalig boek
Ja, dat vind ik ook wel interessant. Ik denk echt dat je eigen taal, je 'moerstaal' dus, zich bij uitstek leent voor het schrijven van een roman. Met non-fictie ligt dat misschien weer anders. Ik heb Frans gestudeerd en mijn essays waren altijd zeer bevlogen (ik bedoel: geëxalteerd, zoals alleen Fransen geëxalteerd kunnen zijn) maar daar moest ik zelf altijd wel om lachen: zo ben ik niet! Nee, logisch: ik ben een nuchtere Nederlander, terwijl de Fransen zich laten meeslepen door grootse gevoelens en kwellingen en ah, ah... la tourmente! Ik kan dus heel goed in het Frans schrijven, misschien gaat me dat zelfs wel gemakkelijker af dan een tekst in het Nederlands, juist omdat het een geleende taal is. Zo voelt het namelijk ook: als een geleende taal. Ik kan me meer veroorloven dan in het Nederlands, ongetwijfeld omdat ik me in het Frans niet geneer voor al die grote woorden. Zo schrijven Fransen nu eenmaal. En ze zijn een beetje gek. Dus dan mag ik ook gek doenquote:Maar toch vind, in het algemeen, de taal waarin een boek geschreven wordt, wel een interessant punt, zie ook hierboven
Maar het is niet oprecht.Ik denk dat het heel belangrijk is dat je een roman (fictie dus) vanuit je 'hart' schrijft, en dat je het meent. Het moet dus oprecht zijn, en ik zou niet weten hoe je oprecht kunt zijn in een taal die de jouwe niet is. Een goed voorbeeld is Kader Abdollah. Ik schrijf zijn naam waarschijnlijk verkeerd, maar dat is niet erg, ik heb namelijk een enorme hekel aan het werk van Kader Abdollah. Hij kan geen Nederlands spreken. Ik heb hem ooit bij Zomergasten zien hakkelen en sputteren, en sindsdien neem ik die man als schrijver niet meer serieus. Wat een onzin! Waarom moet die man zo nodig in het Nederlands schrijven als hij niet eens de juiste lidwoorden kent? Hij heeft het over 'het boom' en 'de kind'. Daar zal dan wel een redacteur overheen gaan, en ik vermoed dat die redacteur nog wel meer werk heeft aan de manuscripten van Kader (ik vermoed, om precies te zijn, dat hij van de losse letters zinnen maakt, en daarna alinea's), en toch worden zijn boeken gesleten als romans, als literatuur dus, en dat vind ik volksverlakkerij. In fictie draait het in de eerste plaats om de schoonheid van de taal, om het effect dat een schrijver kan bereiken met de taal, en dan moet je niet aankomen met een halve analfabeet die Perzische sprookjes navertelt in kleuter-Nederlands
En daarom schrijf ik nog steeds in het Nederlands. Omdat ik van het Engels die nuances niet ken en dus niet zeker weet of ik wel de juiste boodschap overbreng.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
ik heb ook in eerste instantie in het engels geschreven, met precies hetzelfde uitgangspunt. Maar toen liet ik een engelse vriend het eens proeflezen en toen kwam ik erachter dat mijn engels, ook al is die redelijk goed, toch eigenlijk nog niet goed genoeg was. Toen ben ik in het nederlands gaan schrijven en dat bevalt me redelijk goed. In het engels zijn zoveel woorden en als je die niet allemaal kent (synoniemen vooral) dan is dat erg jammer.quote:
Dat beschrijvende klopt en is ook de bedoeling. Het idee was dat men juist om die vragen beantwoord te krijgen door zou lezen, en dat het ook voor wat spanning en mysterie in het begin zorgt.
Wat betreft de kwaliteit van het Engels heb je denk ik gelijk. Jammer, want op de een of andere manier werkt dit verhaal alleen in het Engels in mijn hoofd. In het Nederlands lijkt alle magie van het idee dat ik heb weg.
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Hai, ik ben nieuw hier en hier terecht gekomen omdat ik net als de meesten in dit topic een roman geschreven heb, en toevallig hebben jullie het net over het schrijven in het Nederlands of in het Engels.quote:
[..]
Dat ben ik allemaal volledig met je eens. Het is een beetje belachelijk (excuus!) om in het Engels te gaan schrijven, als je tenminste Nederlander bent. Schrijven draait om taal, om de nuances, en daarbij is het één van de meest voorkomende 'misverstanden' onder beginnende schrijvers: denken dat je een 'grote markt' kunt aanboren met een Engelstalig boek. Het lijkt me bovendien een manier om te camoufleren dat je eigenlijk niet kunt schrijven.
Wie weet word je dan de eerste Nederlander die in het buitenland doorbreekt met een Engelstalig boek
Ik heb mijn manuscript in het Engels geschreven, dat is min of meer per ongeluk zo ontstaan omdat het onderwerp zich daar beter voor leende. Nederlands is mijn eerste taal, maar door jaren in het buitenland en verschillende internationale banen ben ik een near-native speaker van het Engels.
Mijn manuscript ligt op dit moment bij een grote uitgever die er tot op heden zeer enthousiast over is, dus het kan wel, een manuscript in het Engels schrijven.
Dat gezegd hebbende, is mijn Engels wel een stuk beter dan het fragment wat hierboven door - shit, naam vergeten - is geplaatst.
Ook ik heb wel als een van mijn overwegingen gehad dat je afzetgebied in het Engels een stuk groter is dan in het Nederlands, maar het was niet mijn primaire motivatie. Het was voor mijn verhaal gewoon logischer om in het Engels te schrijven omdat het zich in verschillende landen afspeelt en de personages niet allemaal Nederlanders zijn.
Aanvankelijk heb ik het dan ook alleen in het Engels taalgebied aangeboden, maar dan heb je te maken met de zoektocht naar een agent, in tegenstelling tot in Nederland zijn er vrijwel geen internationale uitgevers (dan heb ik het over UK of US) die unsolicited manuscripts accepteren. Ik heb de first draft van mijn roman dan ook aan verschillende agencies aangeboden, en hem vervolgens keihard met een thanks, but no thanks teruggekregen. Wel kreeg ik direct van verschillende agents ook positieve feedback op mijn concept en ook op mijn schrijfstijl, wat me gemotiveerd heeft om te gaan herschrijven, en dat is dus kennelijk zo goed gelukt dat het er naar uitziet dat mijn roman het levenslicht gaat zien.
Ik vind, maar ik heb dan ook net twee jaar in het Engels geschreven, inmiddels schrijven in het Engels makkelijker dan in het Nederlands. In afwachting van wat er met mijn eerste manuscript gaat gebeuren wil ik eigenlijk al vrij lang met een nieuwe roman beginnen, maar gek genoeg vind ik nu als ik in het Nederlands schrijf de zinnen en de taal zo ontzettend knullig klinken. Ik lees sowieso al jaren niet meer in het Nederlands, en nu ik zelf in het Engels schrijf merk ik dat de taal zich veel meer leent voor mooie zinnen dan de Nederlandse. Het Engels is zo veel rijker, zo veel genuanceerder dan het Nederlands.quote:
[..]
Het leest makkelijker voor hem, maar schrijft het dan ook makkelijker (algemeen gesteld)? Als schrijven in het Engels iemand beter af gaat, zou ik het ook zeker in het Engels doen, maar beperk je je kansen om het uitgegeven te krijgen daarmee niet te veel? In Nederland heb je volgens mij meer kans als je in het Nederlands schrijft, en wil je het in het buitenland laten uitgeven, dan moet je Engels wel van een goed niveau zijn, en het verhaal moet denk ik ook wel nog meer uitstijgen boven andere boeken, want je hebt ineens ook veel meer concurrentie. De buitenlandse markt lijkt mij ook makkelijker te benaderen als je eerst al succes in je eigen taalgebied hebt gehad, waar je buiten de landsgrenzen op voort kunt borduren
[..]
Maar toch vind, in het algemeen, de taal waarin een boek geschreven wordt, wel een interessant punt, zie ook hierboven
Ik weet dus ook nog niet in welke taal ik mijn volgende manuscript ga schrijven, dat zal ook van het onderwerp afhangen. Een verhaal wat zich in Friesland afspeelt, om maar wat te noemen, daarvan zou het natuurlijk van de zotte zijn om dat in het Engels te gaan schrijven. Voor mij is de taal waarin je schrijft dan ook wel nauw verbonden met wát je precies schrijft.
HotterthanJuly, wat is er dan 'slecht Engels' aan mijn stuk volgens jou? Het is een kinderboek he, dus het is natuurlijk bewust simpel gehouden. Maar misschien zie je alsnog dingen die niet goed zijn.. ik zie het niet echt dus ik zie graag wat voorbeelden
Zoals velen hier loop ook ik al jaren rond met het idee om een fantasy-boek te schrijven. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, maar deze pogingen waren vaak tenenkrommend slecht. Ik hoop dat ik deze keer eens wat verder kom dan tien kantjes aan onzin. De grootste problemen bij mij zijn vooral dat ik geen geduld heb om alles eerst rustig op te bouwen/uit te werken en dat ik het enorm moeilijk vind om een echte storyline op te bouwen zonder dat die enorm clichématig of nietszeggend wordt. Ik heb vaak namelijk wel een vaag idee van een verhaal in mijn hoofd, maar ik kan er geen echt diep verhaal van maken. Daarom lijkt het mij ook handig om de snowflake-methode te gaan gebruiken.
Ik stuit echter ook op het probleem waar, naar mijn mening, de meeste boeken uit het fantasygenre ook last van hebben, en dat is dat ze vaak enorm clichématig zijn. Na Tolkien lijkt het wel alsof iedere serie op hetzelfde neer komt. Er zijn een aantal dingen die in ieder boek terug lijken te komen. Dingen zoals een kwaadaardige tegenstander die absoluut gestopt moet worden, of dat er maar twee a drie landen betrokken zijn in het hele verhaal. Dan heb je altijd zo'n mooie getekende kaart a la Lord of the Rings, waarin je dan vaak gletsjers en een woestijnen hebt liggen met minder dan driehonderd kilometer afstand ertussen. Verder zijn er ook nog de gebruikelijke dingen als dwergen die graag naar stoffen delven en elven die onsterfelijk zijn en alleen pijl en boog gebruiken. Zulke clichés wil ik graag voorkomen, maar ik ben dan juist bang dat het saai gaat worden. Zo heb ik een grondige hekel aan het gebruik van magie (muv Harry Potter) en komen er in mijn verhaal alleen maar mensen voor, geen dwergen of orks of wat dan ook. Ik denk dat het meer lijkt op een historische roman in een andere wereld dan op een fantasyverhaal.
Ook bestaan de meeste fantasyreeksen uit enorm veel boeken, The Wheel of Time heeft er geloof ik ook al twaalf ofzo, alleen zorgt dat ervoor dat ze zo enorm nietszeggend worden. Je leest zo'n dikke pil van >800 pagina's vaak in een paar dagen uit, maar ze vertellen niets. Voor mij was Harry Potter de enige reeks die mij zeven delen lang echt heeft kunnen boeien omdat dat werk echt goed werd opgebouwd. Eén van de redenen waarom ik LotR zo goed vind is omdat het maar drie boeken waren, en op sommige momenten vond ik dat zelfs te lang (hele hoofdstukken lang alleen maar lopen van de ene naar de andere plek, ondersteund door constante beschrijvingen van de omgeving en het weer). Dit wil ik dus ook voorkomen, ik denk namelijk ook dat, als je eenmaal begonnen bent, dat je er meteen een hele dikke pil van gaat maken.
Mijn grootste probleem echter, is dat ik dus nog geen idee heb hoe ik het verhaal ga uitdiepen. Ik heb zelfs nog geen eens een echte main villain in m'n hoofd zitten. Ik heb eigenlijk een beter beeld van de wereld waarin het zich afspeelt dan waar het verhaal over moet gaan. Ik denk dat dit het grootste probleem zal zijn om te overwinnen, maar ik hoop dat ik met die snowflake-methode een wat beter beeld zal krijgen. Misschien dat iemand anders verder nog tips heeft?
Ik stuit echter ook op het probleem waar, naar mijn mening, de meeste boeken uit het fantasygenre ook last van hebben, en dat is dat ze vaak enorm clichématig zijn. Na Tolkien lijkt het wel alsof iedere serie op hetzelfde neer komt. Er zijn een aantal dingen die in ieder boek terug lijken te komen. Dingen zoals een kwaadaardige tegenstander die absoluut gestopt moet worden, of dat er maar twee a drie landen betrokken zijn in het hele verhaal. Dan heb je altijd zo'n mooie getekende kaart a la Lord of the Rings, waarin je dan vaak gletsjers en een woestijnen hebt liggen met minder dan driehonderd kilometer afstand ertussen. Verder zijn er ook nog de gebruikelijke dingen als dwergen die graag naar stoffen delven en elven die onsterfelijk zijn en alleen pijl en boog gebruiken. Zulke clichés wil ik graag voorkomen, maar ik ben dan juist bang dat het saai gaat worden. Zo heb ik een grondige hekel aan het gebruik van magie (muv Harry Potter) en komen er in mijn verhaal alleen maar mensen voor, geen dwergen of orks of wat dan ook. Ik denk dat het meer lijkt op een historische roman in een andere wereld dan op een fantasyverhaal.
Ook bestaan de meeste fantasyreeksen uit enorm veel boeken, The Wheel of Time heeft er geloof ik ook al twaalf ofzo, alleen zorgt dat ervoor dat ze zo enorm nietszeggend worden. Je leest zo'n dikke pil van >800 pagina's vaak in een paar dagen uit, maar ze vertellen niets. Voor mij was Harry Potter de enige reeks die mij zeven delen lang echt heeft kunnen boeien omdat dat werk echt goed werd opgebouwd. Eén van de redenen waarom ik LotR zo goed vind is omdat het maar drie boeken waren, en op sommige momenten vond ik dat zelfs te lang (hele hoofdstukken lang alleen maar lopen van de ene naar de andere plek, ondersteund door constante beschrijvingen van de omgeving en het weer). Dit wil ik dus ook voorkomen, ik denk namelijk ook dat, als je eenmaal begonnen bent, dat je er meteen een hele dikke pil van gaat maken.
Mijn grootste probleem echter, is dat ik dus nog geen idee heb hoe ik het verhaal ga uitdiepen. Ik heb zelfs nog geen eens een echte main villain in m'n hoofd zitten. Ik heb eigenlijk een beter beeld van de wereld waarin het zich afspeelt dan waar het verhaal over moet gaan. Ik denk dat dit het grootste probleem zal zijn om te overwinnen, maar ik hoop dat ik met die snowflake-methode een wat beter beeld zal krijgen. Misschien dat iemand anders verder nog tips heeft?
Heb je al wel je hoofdpersoon uitgedacht? Ik heb geprobeerd een persoon te maken die niet 100% good guy is, zoals je wel vaak ziet. Ook je main villain moet een goede reden hebben om slecht te zijn, en niet gewoon omdat het kanquote:
Zoals velen hier loop ook ik al jaren rond met het idee om een fantasy-boek te schrijven. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, maar deze pogingen waren vaak tenenkrommend slecht. Ik hoop dat ik deze keer eens wat verder kom dan tien kantjes aan onzin. De grootste problemen bij mij zijn vooral dat ik geen geduld heb om alles eerst rustig op te bouwen/uit te werken en dat ik het enorm moeilijk vind om een echte storyline op te bouwen zonder dat die enorm clichématig of nietszeggend wordt. Ik heb vaak namelijk wel een vaag idee van een verhaal in mijn hoofd, maar ik kan er geen echt diep verhaal van maken. Daarom lijkt het mij ook handig om de snowflake-methode te gaan gebruiken.
Ik stuit echter ook op het probleem waar, naar mijn mening, de meeste boeken uit het fantasygenre ook last van hebben, en dat is dat ze vaak enorm clichématig zijn. Na Tolkien lijkt het wel alsof iedere serie op hetzelfde neer komt. Er zijn een aantal dingen die in ieder boek terug lijken te komen. Dingen zoals een kwaadaardige tegenstander die absoluut gestopt moet worden, of dat er maar twee a drie landen betrokken zijn in het hele verhaal. Dan heb je altijd zo'n mooie getekende kaart a la Lord of the Rings, waarin je dan vaak gletsjers en een woestijnen hebt liggen met minder dan driehonderd kilometer afstand ertussen. Verder zijn er ook nog de gebruikelijke dingen als dwergen die graag naar stoffen delven en elven die onsterfelijk zijn en alleen pijl en boog gebruiken. Zulke clichés wil ik graag voorkomen, maar ik ben dan juist bang dat het saai gaat worden. Zo heb ik een grondige hekel aan het gebruik van magie (muv Harry Potter) en komen er in mijn verhaal alleen maar mensen voor, geen dwergen of orks of wat dan ook. Ik denk dat het meer lijkt op een historische roman in een andere wereld dan op een fantasyverhaal.
Ook bestaan de meeste fantasyreeksen uit enorm veel boeken, The Wheel of Time heeft er geloof ik ook al twaalf ofzo, alleen zorgt dat ervoor dat ze zo enorm nietszeggend worden. Je leest zo'n dikke pil van >800 pagina's vaak in een paar dagen uit, maar ze vertellen niets. Voor mij was Harry Potter de enige reeks die mij zeven delen lang echt heeft kunnen boeien omdat dat werk echt goed werd opgebouwd. Eén van de redenen waarom ik LotR zo goed vind is omdat het maar drie boeken waren, en op sommige momenten vond ik dat zelfs te lang (hele hoofdstukken lang alleen maar lopen van de ene naar de andere plek, ondersteund door constante beschrijvingen van de omgeving en het weer). Dit wil ik dus ook voorkomen, ik denk namelijk ook dat, als je eenmaal begonnen bent, dat je er meteen een hele dikke pil van gaat maken.
Mijn grootste probleem echter, is dat ik dus nog geen idee heb hoe ik het verhaal ga uitdiepen. Ik heb zelfs nog geen eens een echte main villain in m'n hoofd zitten. Ik heb eigenlijk een beter beeld van de wereld waarin het zich afspeelt dan waar het verhaal over moet gaan. Ik denk dat dit het grootste probleem zal zijn om te overwinnen, maar ik hoop dat ik met die snowflake-methode een wat beter beeld zal krijgen. Misschien dat iemand anders verder nog tips heeft?
Drawing a confession out of someone is like doing a beautiful dance. A beautiful dance, with a chainsaw.
Ik wens je veel succes Scharlaken_Rackham
Je kan natuurlijk doen wat je wil, ik zit bijvoorbeeld met de gedachte te spelen om de protagonist en antagonist gaande het verhaal om te laten wisselen, of iets dergelijks.
Ik heb zojuist m'n hoofdpersoon een andere naam gegeven, het voelde niet fijn om hem Thomas te noemen. Yay!
Je kan natuurlijk doen wat je wil, ik zit bijvoorbeeld met de gedachte te spelen om de protagonist en antagonist gaande het verhaal om te laten wisselen, of iets dergelijks.
Ik heb zojuist m'n hoofdpersoon een andere naam gegeven, het voelde niet fijn om hem Thomas te noemen. Yay!
Misschien dat je je werk voorlopig als grof kan zien, als een ruw blok beton dat je in je atelier neerzet waar je met het verstrijken van de tijd meer tijd en aandacht aan kan besteden, met steeds een andere blik.quote:
Zoals velen hier loop ook ik al jaren rond met het idee om een fantasy-boek te schrijven. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, maar deze pogingen waren vaak tenenkrommend slecht. Ik hoop dat ik deze keer eens wat verder kom dan tien kantjes aan onzin. De grootste problemen bij mij zijn vooral dat ik geen geduld heb om alles eerst rustig op te bouwen/uit te werken en dat ik het enorm moeilijk vind om een echte storyline op te bouwen zonder dat die enorm clichématig of nietszeggend wordt. Ik heb vaak namelijk wel een vaag idee van een verhaal in mijn hoofd, maar ik kan er geen echt diep verhaal van maken. Daarom lijkt het mij ook handig om de snowflake-methode te gaan gebruiken.
Zo doe ik het althans. Wat ik schrijf is gewoon slecht, en dat is irritant maar ik weet ook dat als ik het eenmaal bedacht heb, dat ik het dan later kan herschrijven, en het gewoon veel beter vorm kan geven. Voor mij is er een duidelijk verschil tussen het schetsen van een omgeving en gebeurtenissen, en de manier waarop het geschreven staat, de techniek. Dat is van later zorg, eerst zorgen dat ik uberhaupt weet wat er gebeurt, waar, en wat dat met de personen doet.
Ik zie m'n roman dan ook als een meerjarenplan, waar ik op dit moment nog niet goed genoeg voor ben, en bovendien kennis mis die ik nodig ga hebben.
Zo zie ik het ook. Als ik een hoofdstuk herlees dan ben ik ook nooit echt tevreden, al weet ik zo één twee drie niet hoe ik het wel beter kan maken. Ik ga maar gewoon verder dan, en hoop dat ik over een eindje wel een manier weet om het te verbeteren. Het zal wel veel herschrijven worden.quote:
[..]
Misschien dat je je werk voorlopig als grof kan zien, als een ruw blok beton dat je in je atelier neerzet waar je met het verstrijken van de tijd meer tijd en aandacht aan kan besteden, met steeds een andere blik.
Zo doe ik het althans. Wat ik schrijf is gewoon slecht, en dat is irritant maar ik weet ook dat als ik het eenmaal bedacht heb, dat ik het dan later kan herschrijven, en het gewoon veel beter vorm kan geven. Voor mij is er een duidelijk verschil tussen het schetsen van een omgeving en gebeurtenissen, en de manier waarop het geschreven staat, de techniek. Dat is van later zorg, eerst zorgen dat ik uberhaupt weet wat er gebeurt, waar, en wat dat met de personen doet.
Ik zie m'n roman dan ook als een meerjarenplan, waar ik op dit moment nog niet goed genoeg voor ben, en bovendien kennis mis die ik nodig ga hebben.
Drawing a confession out of someone is like doing a beautiful dance. A beautiful dance, with a chainsaw.
Zomervakantie al ruim over de helft, nog amper geschreven. Opeens hebben andere dingen prioriteit, dus die roman laat nog wel even op zich wachten
Ik vind het leuk om te schrijven, maar meestal blijft het bij losse zinnen. Niet echt prettig dus, totaal geen inspiratie, terwijl ik als kind schriften vol onderkalkte met de meest belachelijke verhaaltjes .
Misschien kan ik beter blijven lezen ipv te gaan schrijven
.Misschien kan ik beter blijven lezen ipv te gaan schrijven
[b]Op zondag 27 mei 2012 14:43 schreef Nuchterheid het volgende:[/b]
Het is algemeen bekend dat Russen altijd dronken zijn.
[b]Op donderdag 4 oktober 2012 21:39 schreef Swetsenegger het volgende:[/b]
Ik heb geen sixpack, maar een fust.
Het is algemeen bekend dat Russen altijd dronken zijn.
[b]Op donderdag 4 oktober 2012 21:39 schreef Swetsenegger het volgende:[/b]
Ik heb geen sixpack, maar een fust.
Inspiratie bestaat niet.quote:
Ik vind het leuk om te schrijven, maar meestal blijft het bij losse zinnen. Niet echt prettig dus, totaal geen inspiratie, terwijl ik als kind schriften vol onderkalkte met de meest belachelijke verhaaltjes
Tenminste, niet als je erop gaat zitten wachten.
Het schrijfproces zelf wekt inspiratie op. Dus eerst maar zonder de muze schrijven, dan komt ze misschien vanzelf wel weer langs.
Op dit moment ben ik de eerste serieuze versie van mijn boek, met daarin het levensverhaal van een joods meisje, aan het afronden. Ik stuur het nog wel op naar een tweede proeflezer, maar het is binnnenkort wel zover af dat het wat mij betreft publiceerbaar zou zijn.
Het is een roman die gebaseerd is op historische feiten. Aan de ene kant is het voordeel van dit genre dat er door archiefonderzoek al een globale structuur ontstaat. De ontdekkingen zijn het uitgangspunt voor het verhaal. Nadeel is wel weer dat het historisch verantwoord moet zijn en vooral de bronvermelding is een crime. In eerste instantie had ik de bronnen niet goed opgeschreven, waardoor ik in feite twee keer hetzelfde onderzoek heb gedaan.
Oorspronkelijk had ik er af en toe wat bij verzonnen om het verhaal wat meer romantesk en smeuiïger te maken. Uiteindelijk laat ik al deze passages vervallen, afgezien van de fantasie die nodig is om invulling aan het verhaal te geven, omdat ze de historie teveel geweld aandoen en het verhaal op zichzelf al sterk genoeg is.
Ik zit nog in dubio hoe het uit te geven. Een optie is om de grote uitgevers te benaderen, maar ik twijfel of het interessant genoeg is, omdat al veel over dit onderwerp is geschreven de laatste tijd, en een deel van het boek ook een sterk lokaal karakter heeft, waardoor dit deel voor een buitenstaander wellicht wat moeilijker te begrijpen is.
De makkelijkste weg zou zijn om het gewoon lokaal en regionaal uit te geven. Dan is de marge per boek ook groot en verwacht ik er na aftrek van de kosten ook nog wat aan over te houden. Ik schat de afzet dan op zo'n 1.000 exemplaren. Als je echter een landelijke klapper maakt, en je wordt uitgenodigd bij "De wereld draait door", is dat natuurlijk ook erg aantrekkelijk. Maar dan is er nog een lange en onzeker weg te gaan langs uitgevers. Lastig!
Het is een roman die gebaseerd is op historische feiten. Aan de ene kant is het voordeel van dit genre dat er door archiefonderzoek al een globale structuur ontstaat. De ontdekkingen zijn het uitgangspunt voor het verhaal. Nadeel is wel weer dat het historisch verantwoord moet zijn en vooral de bronvermelding is een crime. In eerste instantie had ik de bronnen niet goed opgeschreven, waardoor ik in feite twee keer hetzelfde onderzoek heb gedaan.
Oorspronkelijk had ik er af en toe wat bij verzonnen om het verhaal wat meer romantesk en smeuiïger te maken. Uiteindelijk laat ik al deze passages vervallen, afgezien van de fantasie die nodig is om invulling aan het verhaal te geven, omdat ze de historie teveel geweld aandoen en het verhaal op zichzelf al sterk genoeg is.
Ik zit nog in dubio hoe het uit te geven. Een optie is om de grote uitgevers te benaderen, maar ik twijfel of het interessant genoeg is, omdat al veel over dit onderwerp is geschreven de laatste tijd, en een deel van het boek ook een sterk lokaal karakter heeft, waardoor dit deel voor een buitenstaander wellicht wat moeilijker te begrijpen is.
De makkelijkste weg zou zijn om het gewoon lokaal en regionaal uit te geven. Dan is de marge per boek ook groot en verwacht ik er na aftrek van de kosten ook nog wat aan over te houden. Ik schat de afzet dan op zo'n 1.000 exemplaren. Als je echter een landelijke klapper maakt, en je wordt uitgenodigd bij "De wereld draait door", is dat natuurlijk ook erg aantrekkelijk. Maar dan is er nog een lange en onzeker weg te gaan langs uitgevers. Lastig!
Is het gebaseerd op een bestaand persoon? Verhalende non-fictie is helemaal 'hot' op het moment. Zeker bij uitgeverijen proberen!
Ja, die met de ballen in de bek.
Het is gebaseerd op een bestaand persoon.
Maar is een uitgeverij nog wel een must tegenwoordig? In Tsjechië kan ik het boek voor een paar euro laten drukken en een website kan ik ook wel door iemand laten ontwikkelen. Lijkt me dat een grotere marge per boek is te realiseren zonder uitgever.
Of is het bij televisieprogramma's en overige media veel moeilijker om publiciteit te krijgen zonder steun van een uitgever?
Maar is een uitgeverij nog wel een must tegenwoordig? In Tsjechië kan ik het boek voor een paar euro laten drukken en een website kan ik ook wel door iemand laten ontwikkelen. Lijkt me dat een grotere marge per boek is te realiseren zonder uitgever.
Of is het bij televisieprogramma's en overige media veel moeilijker om publiciteit te krijgen zonder steun van een uitgever?
Als je het in eigen beheer uit kan geven en zelf weet hoe je moet promoten kun je dat best zo doen.
Zeker als het ook regiogebonden is, mensen vinden het leuk om iets over hun eigen streek te lezen en regionale blaadjes besteden graag aandacht aan een schrijver uit hun regio. En helemaal als het verhaal daar ook nog speelt!
Zeker als het ook regiogebonden is, mensen vinden het leuk om iets over hun eigen streek te lezen en regionale blaadjes besteden graag aandacht aan een schrijver uit hun regio. En helemaal als het verhaal daar ook nog speelt!
Ja, die met de ballen in de bek.
Het is natuurlijk niet je moedertaal (neem ik aan) dus dan zal het ook wel lastiger zijn om typische engelse uitdrukkingen en grapjes te herkennen en schrijven. Vooral met een fictief boekquote:
Omdat ik zelf ook het liefst in het Engels lees, en je er een breder publiek mee kunt bereiken. Vanwaar de vraag?
Eergisteren heb ik gesproken met de tweede proeflezer die het verhaal gelezen had en gisteren heb ik de opmerkingen verwerkt. Het wachten is nu op de andere proeflezers, al denk ik dat als ik een derde reactie heb, ik het toch eens ga opsturen naar een of meer uitgevers.
En ondertussen loop ik alweer met drie andere ideeën voor een boek rond.
En ondertussen loop ik alweer met drie andere ideeën voor een boek rond
.
Leuk, DaMart. Heb je al uitgeverijen op het oog?
Ik kreeg van de week weer een afwijzing. Mijn thrillermanuscript ligt nu nog bij twee uitgeverijen op de stapel. Als die ook allebei nee zeggen dan laat ik het voorlopig even rusten en ga aan een kinder/jeugdboek werken.
Ik kreeg van de week weer een afwijzing. Mijn thrillermanuscript ligt nu nog bij twee uitgeverijen op de stapel. Als die ook allebei nee zeggen dan laat ik het voorlopig even rusten en ga aan een kinder/jeugdboek werken.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik ga de komende dagen even kijken welke uitgeverijen ik kan aanschrijven. En alvast een opzet maken voor de begeleidende brief, kan ook geen kwaad lijkt me .
.
Daar ben je inderdaad ook niet zomaar mee klaar. Ik niet, tenminste. En sommige uitgeverijen vragen ook een synopsis, dat kost ook nogal wat tijd, zweet en hoofdbrekens...
Ja, die met de ballen in de bek.
Het scheelt dat ik al een synopsis heb geschreven voor mijn eerste proeflezer, al zal ik die synopsis nog wel wat moeten aanpassen .
Maar af en toe werp ik al een blik op mijn eigen boekenkast om te zien of er boeken tussen staan die ik qua onderwerp of genre bij mijn verhaal vindt passen, want dan is de uitgever van zo'n boek wellicht interessant om te benaderen.
.Maar af en toe werp ik al een blik op mijn eigen boekenkast om te zien of er boeken tussen staan die ik qua onderwerp of genre bij mijn verhaal vindt passen, want dan is de uitgever van zo'n boek wellicht interessant om te benaderen
.
Mart
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Wat was de reden van de afwijzing?quote:
Ik kreeg van de week weer een afwijzing. Mijn thrillermanuscript ligt nu nog bij twee uitgeverijen op de stapel. Als die ook allebei nee zeggen dan laat ik het voorlopig even rusten en ga aan een kinder/jeugdboek werken.
Mooi is dat, ja. Nu ik het einde nader, zit ik ineens ook weer boordevol ideeën, terwijl ik nog niet zo lang geleden iets had van 'voorlopig ff niet'.quote:Op donderdag 18 augustus 2011 10:37 schreef DaMart het volgende:
En ondertussen loop ik alweer met drie andere ideeën voor een boek rond
Het bekende 'past niet in ons fonds' riedeltje. Eerder heb ik een aantal onderbouwde afwijzingen gekregen die globaal neerkwamen op 'een goede schrijfstijl, met plezier gelezen, maar het verhaal is niet origineel genoeg'.quote:
[..]
Wat was de reden van de afwijzing?
Ja, die met de ballen in de bek.
Van proeflezer 3 heb ik ook een reactie nu, die ik ga verwerken. Als dat klaar is, dan wil ik het manuscript gaan opsturen naar 1 of 2 uitgevers. Nu hanteren de uitgevers daarvoor eisen, en ik vroeg me af hoe strikt ze daarin zijn?
Een uitgever wil bijvoorbeeld dat het getypt in een twaalfpuntslettertype wordt aangeleverd. Er is nogal een verschil tussen de twaalfpuntslettertypes. Doen uitgevers er heel moeilijk over als het bijvoorbeeld Arial 10 of 11 is? Times New Roman 12 is bijvoorbeeld ongeveer gelijk aan Arial 11 qua grootte en dat bespaart toch pagina's.
In Arial 10 zijn het al 181 pagina's, dus dat worden er meer bij een groter lettertype. Hoewel ik dat maar bij één uitgever ben tegengekomen als voorwaarde op de website, neem ik aan dat ze het per se enkelzijdig afgedrukt willen ontvangen? Dat wordt nog even postzegels bijkopen dan.
Een uitgever wil bijvoorbeeld dat het getypt in een twaalfpuntslettertype wordt aangeleverd. Er is nogal een verschil tussen de twaalfpuntslettertypes. Doen uitgevers er heel moeilijk over als het bijvoorbeeld Arial 10 of 11 is? Times New Roman 12 is bijvoorbeeld ongeveer gelijk aan Arial 11 qua grootte en dat bespaart toch pagina's.
In Arial 10 zijn het al 181 pagina's, dus dat worden er meer bij een groter lettertype. Hoewel ik dat maar bij één uitgever ben tegengekomen als voorwaarde op de website, neem ik aan dat ze het per se enkelzijdig afgedrukt willen ontvangen? Dat wordt nog even postzegels bijkopen dan
.
11 punts Arial lijkt me inderdaad ook prima. Belangrijk is wel de regelafstand op anderhalf zetten.
Niet moeilijk doen om wat papier/inkt/postzegels te besparen, hoor! Je moet nu eenmaal soms wat investeren.
Deel vijf alweer bijna vol!
Voor mij straks maar een nieuw stukje in de OP:
Biancavia opent in september 2009 een topic, omdat ze een Boek aan het schrijven is. Na motivatie door haar naderende 30e verjaardag en aanmoediging door p-etr-a krijgt, ze het voor elkaar om een jaar later een manuscript ('vrouwenthriller') af te hebben geschreven. Inmiddels heeft ze al een berg (onderbouwde) afwijzingen binnen, die neerkomen op 'goede schrijfstijl, plezierig om te lezen, maar het verhaal is niet origineel/bijzonder genoeg'.
Gelukkig heeft ze meer succes met haar kinderverhalen, waarvan er twee bij verschillende uitgeverijen worden gepubliceerd, toevallig allebei in januari 2012.
Niet moeilijk doen om wat papier/inkt/postzegels te besparen, hoor! Je moet nu eenmaal soms wat investeren.
Deel vijf alweer bijna vol!
Voor mij straks maar een nieuw stukje in de OP:
Biancavia opent in september 2009 een topic, omdat ze een Boek aan het schrijven is. Na motivatie door haar naderende 30e verjaardag en aanmoediging door p-etr-a krijgt, ze het voor elkaar om een jaar later een manuscript ('vrouwenthriller') af te hebben geschreven. Inmiddels heeft ze al een berg (onderbouwde) afwijzingen binnen, die neerkomen op 'goede schrijfstijl, plezierig om te lezen, maar het verhaal is niet origineel/bijzonder genoeg'.
Gelukkig heeft ze meer succes met haar kinderverhalen, waarvan er twee bij verschillende uitgeverijen worden gepubliceerd, toevallig allebei in januari 2012.
Ja, die met de ballen in de bek.
De regelafstand staat al op anderhalf. En papier en postzegels daar ga ik ook niet op beknibbelen hoor. Maar ik ben ook praktisch ingesteld: een pakket van ruim 200 pagina's pas al niet meer in een snelhechter, dus zou ik alle vellen los in de envelop moeten stoppen en dat vind ik ook weer niet erg netjesquote:
11 punts Arial lijkt me inderdaad ook prima. Belangrijk is wel de regelafstand op anderhalf zetten.
Niet moeilijk doen om wat papier/inkt/postzegels te besparen, hoor! Je moet nu eenmaal soms wat investeren.
. Maar goed, daar bedenk ik ook vast wel wat op
.
Kun je het niet in een map stoppen en afgeven?quote:
[..]
De regelafstand staat al op anderhalf. En papier en postzegels daar ga ik ook niet op beknibbelen hoor. Maar ik ben ook praktisch ingesteld: een pakket van ruim 200 pagina's pas al niet meer in een snelhechter, dus zou ik alle vellen los in de envelop moeten stoppen en dat vind ik ook weer niet erg netjes
Maar goed, daar bedenk ik ook vast wel wat op
