Boek aan het schrijven - hoofdstuk 5

Zoals velen hier loop ook ik al jaren rond met het idee om een fantasy-boek te schrijven. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, maar deze pogingen waren vaak tenenkrommend slecht. Ik hoop dat ik deze keer eens wat verder kom dan tien kantjes aan onzin. De grootste problemen bij mij zijn vooral dat ik geen geduld heb om alles eerst rustig op te bouwen/uit te werken en dat ik het enorm moeilijk vind om een echte storyline op te bouwen zonder dat die enorm clichématig of nietszeggend wordt. Ik heb vaak namelijk wel een vaag idee van een verhaal in mijn hoofd, maar ik kan er geen echt diep verhaal van maken. Daarom lijkt het mij ook handig om de snowflake-methode te gaan gebruiken.

Ik stuit echter ook op het probleem waar, naar mijn mening, de meeste boeken uit het fantasygenre ook last van hebben, en dat is dat ze vaak enorm clichématig zijn. Na Tolkien lijkt het wel alsof iedere serie op hetzelfde neer komt. Er zijn een aantal dingen die in ieder boek terug lijken te komen. Dingen zoals een kwaadaardige tegenstander die absoluut gestopt moet worden, of dat er maar twee a drie landen betrokken zijn in het hele verhaal. Dan heb je altijd zo'n mooie getekende kaart a la Lord of the Rings, waarin je dan vaak gletsjers en een woestijnen hebt liggen met minder dan driehonderd kilometer afstand ertussen. Verder zijn er ook nog de gebruikelijke dingen als dwergen die graag naar stoffen delven en elven die onsterfelijk zijn en alleen pijl en boog gebruiken. Zulke clichés wil ik graag voorkomen, maar ik ben dan juist bang dat het saai gaat worden. Zo heb ik een grondige hekel aan het gebruik van magie (muv Harry Potter) en komen er in mijn verhaal alleen maar mensen voor, geen dwergen of orks of wat dan ook. Ik denk dat het meer lijkt op een historische roman in een andere wereld dan op een fantasyverhaal.

Ook bestaan de meeste fantasyreeksen uit enorm veel boeken, The Wheel of Time heeft er geloof ik ook al twaalf ofzo, alleen zorgt dat ervoor dat ze zo enorm nietszeggend worden. Je leest zo'n dikke pil van >800 pagina's vaak in een paar dagen uit, maar ze vertellen niets. Voor mij was Harry Potter de enige reeks die mij zeven delen lang echt heeft kunnen boeien omdat dat werk echt goed werd opgebouwd. Eén van de redenen waarom ik LotR zo goed vind is omdat het maar drie boeken waren, en op sommige momenten vond ik dat zelfs te lang (hele hoofdstukken lang alleen maar lopen van de ene naar de andere plek, ondersteund door constante beschrijvingen van de omgeving en het weer). Dit wil ik dus ook voorkomen, ik denk namelijk ook dat, als je eenmaal begonnen bent, dat je er meteen een hele dikke pil van gaat maken.

Mijn grootste probleem echter, is dat ik dus nog geen idee heb hoe ik het verhaal ga uitdiepen. Ik heb zelfs nog geen eens een echte main villain in m'n hoofd zitten. Ik heb eigenlijk een beter beeld van de wereld waarin het zich afspeelt dan waar het verhaal over moet gaan. Ik denk dat dit het grootste probleem zal zijn om te overwinnen, maar ik hoop dat ik met die snowflake-methode een wat beter beeld zal krijgen. Misschien dat iemand anders verder nog tips heeft?

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 21:12 schreef Scharlaken_Rackham het volgende:
Zoals velen hier loop ook ik al jaren rond met het idee om een fantasy-boek te schrijven. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, maar deze pogingen waren vaak tenenkrommend slecht. Ik hoop dat ik deze keer eens wat verder kom dan tien kantjes aan onzin. De grootste problemen bij mij zijn vooral dat ik geen geduld heb om alles eerst rustig op te bouwen/uit te werken en dat ik het enorm moeilijk vind om een echte storyline op te bouwen zonder dat die enorm clichématig of nietszeggend wordt. Ik heb vaak namelijk wel een vaag idee van een verhaal in mijn hoofd, maar ik kan er geen echt diep verhaal van maken. Daarom lijkt het mij ook handig om de snowflake-methode te gaan gebruiken.

Ik stuit echter ook op het probleem waar, naar mijn mening, de meeste boeken uit het fantasygenre ook last van hebben, en dat is dat ze vaak enorm clichématig zijn. Na Tolkien lijkt het wel alsof iedere serie op hetzelfde neer komt. Er zijn een aantal dingen die in ieder boek terug lijken te komen. Dingen zoals een kwaadaardige tegenstander die absoluut gestopt moet worden, of dat er maar twee a drie landen betrokken zijn in het hele verhaal. Dan heb je altijd zo'n mooie getekende kaart a la Lord of the Rings, waarin je dan vaak gletsjers en een woestijnen hebt liggen met minder dan driehonderd kilometer afstand ertussen. Verder zijn er ook nog de gebruikelijke dingen als dwergen die graag naar stoffen delven en elven die onsterfelijk zijn en alleen pijl en boog gebruiken. Zulke clichés wil ik graag voorkomen, maar ik ben dan juist bang dat het saai gaat worden. Zo heb ik een grondige hekel aan het gebruik van magie (muv Harry Potter) en komen er in mijn verhaal alleen maar mensen voor, geen dwergen of orks of wat dan ook. Ik denk dat het meer lijkt op een historische roman in een andere wereld dan op een fantasyverhaal.

Ook bestaan de meeste fantasyreeksen uit enorm veel boeken, The Wheel of Time heeft er geloof ik ook al twaalf ofzo, alleen zorgt dat ervoor dat ze zo enorm nietszeggend worden. Je leest zo'n dikke pil van >800 pagina's vaak in een paar dagen uit, maar ze vertellen niets. Voor mij was Harry Potter de enige reeks die mij zeven delen lang echt heeft kunnen boeien omdat dat werk echt goed werd opgebouwd. Eén van de redenen waarom ik LotR zo goed vind is omdat het maar drie boeken waren, en op sommige momenten vond ik dat zelfs te lang (hele hoofdstukken lang alleen maar lopen van de ene naar de andere plek, ondersteund door constante beschrijvingen van de omgeving en het weer). Dit wil ik dus ook voorkomen, ik denk namelijk ook dat, als je eenmaal begonnen bent, dat je er meteen een hele dikke pil van gaat maken.

Mijn grootste probleem echter, is dat ik dus nog geen idee heb hoe ik het verhaal ga uitdiepen. Ik heb zelfs nog geen eens een echte main villain in m'n hoofd zitten. Ik heb eigenlijk een beter beeld van de wereld waarin het zich afspeelt dan waar het verhaal over moet gaan. Ik denk dat dit het grootste probleem zal zijn om te overwinnen, maar ik hoop dat ik met die snowflake-methode een wat beter beeld zal krijgen. Misschien dat iemand anders verder nog tips heeft?

Heb je al wel je hoofdpersoon uitgedacht? Ik heb geprobeerd een persoon te maken die niet 100% good guy is, zoals je wel vaak ziet. Ook je main villain moet een goede reden hebben om slecht te zijn, en niet gewoon omdat het kan

Ik wens je veel succes Scharlaken_Rackham

Je kan natuurlijk doen wat je wil, ik zit bijvoorbeeld met de gedachte te spelen om de protagonist en antagonist gaande het verhaal om te laten wisselen, of iets dergelijks.

Ik heb zojuist m'n hoofdpersoon een andere naam gegeven, het voelde niet fijn om hem Thomas te noemen. Yay!

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 21:12 schreef Scharlaken_Rackham het volgende:
Zoals velen hier loop ook ik al jaren rond met het idee om een fantasy-boek te schrijven. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, maar deze pogingen waren vaak tenenkrommend slecht. Ik hoop dat ik deze keer eens wat verder kom dan tien kantjes aan onzin. De grootste problemen bij mij zijn vooral dat ik geen geduld heb om alles eerst rustig op te bouwen/uit te werken en dat ik het enorm moeilijk vind om een echte storyline op te bouwen zonder dat die enorm clichématig of nietszeggend wordt. Ik heb vaak namelijk wel een vaag idee van een verhaal in mijn hoofd, maar ik kan er geen echt diep verhaal van maken. Daarom lijkt het mij ook handig om de snowflake-methode te gaan gebruiken.

Misschien dat je je werk voorlopig als grof kan zien, als een ruw blok beton dat je in je atelier neerzet waar je met het verstrijken van de tijd meer tijd en aandacht aan kan besteden, met steeds een andere blik.

Zo doe ik het althans. Wat ik schrijf is gewoon slecht, en dat is irritant maar ik weet ook dat als ik het eenmaal bedacht heb, dat ik het dan later kan herschrijven, en het gewoon veel beter vorm kan geven. Voor mij is er een duidelijk verschil tussen het schetsen van een omgeving en gebeurtenissen, en de manier waarop het geschreven staat, de techniek. Dat is van later zorg, eerst zorgen dat ik uberhaupt weet wat er gebeurt, waar, en wat dat met de personen doet.

Ik zie m'n roman dan ook als een meerjarenplan, waar ik op dit moment nog niet goed genoeg voor ben, en bovendien kennis mis die ik nodig ga hebben.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 21:35 schreef Complexiteit het volgende:

[..]

Misschien dat je je werk voorlopig als grof kan zien, als een ruw blok beton dat je in je atelier neerzet waar je met het verstrijken van de tijd meer tijd en aandacht aan kan besteden, met steeds een andere blik.

Zo doe ik het althans. Wat ik schrijf is gewoon slecht, en dat is irritant maar ik weet ook dat als ik het eenmaal bedacht heb, dat ik het dan later kan herschrijven, en het gewoon veel beter vorm kan geven. Voor mij is er een duidelijk verschil tussen het schetsen van een omgeving en gebeurtenissen, en de manier waarop het geschreven staat, de techniek. Dat is van later zorg, eerst zorgen dat ik uberhaupt weet wat er gebeurt, waar, en wat dat met de personen doet.

Ik zie m'n roman dan ook als een meerjarenplan, waar ik op dit moment nog niet goed genoeg voor ben, en bovendien kennis mis die ik nodig ga hebben.

Zo zie ik het ook. Als ik een hoofdstuk herlees dan ben ik ook nooit echt tevreden, al weet ik zo één twee drie niet hoe ik het wel beter kan maken. Ik ga maar gewoon verder dan, en hoop dat ik over een eindje wel een manier weet om het te verbeteren. Het zal wel veel herschrijven worden.

Zomervakantie al ruim over de helft, nog amper geschreven. Opeens hebben andere dingen prioriteit, dus die roman laat nog wel even op zich wachten

Ik vind het leuk om te schrijven, maar meestal blijft het bij losse zinnen. Niet echt prettig dus, totaal geen inspiratie, terwijl ik als kind schriften vol onderkalkte met de meest belachelijke verhaaltjes .

Misschien kan ik beter blijven lezen ipv te gaan schrijven

quote:

Op dinsdag 9 augustus 2011 11:44 schreef Finland. het volgende:
Ik vind het leuk om te schrijven, maar meestal blijft het bij losse zinnen. Niet echt prettig dus, totaal geen inspiratie, terwijl ik als kind schriften vol onderkalkte met de meest belachelijke verhaaltjes .

Inspiratie bestaat niet.
Tenminste, niet als je erop gaat zitten wachten.

Het schrijfproces zelf wekt inspiratie op. Dus eerst maar zonder de muze schrijven, dan komt ze misschien vanzelf wel weer langs.

Op dit moment ben ik de eerste serieuze versie van mijn boek, met daarin het levensverhaal van een joods meisje, aan het afronden. Ik stuur het nog wel op naar een tweede proeflezer, maar het is binnnenkort wel zover af dat het wat mij betreft publiceerbaar zou zijn.

Het is een roman die gebaseerd is op historische feiten. Aan de ene kant is het voordeel van dit genre dat er door archiefonderzoek al een globale structuur ontstaat. De ontdekkingen zijn het uitgangspunt voor het verhaal. Nadeel is wel weer dat het historisch verantwoord moet zijn en vooral de bronvermelding is een crime. In eerste instantie had ik de bronnen niet goed opgeschreven, waardoor ik in feite twee keer hetzelfde onderzoek heb gedaan.
Oorspronkelijk had ik er af en toe wat bij verzonnen om het verhaal wat meer romantesk en smeuiïger te maken. Uiteindelijk laat ik al deze passages vervallen, afgezien van de fantasie die nodig is om invulling aan het verhaal te geven, omdat ze de historie teveel geweld aandoen en het verhaal op zichzelf al sterk genoeg is.

Ik zit nog in dubio hoe het uit te geven. Een optie is om de grote uitgevers te benaderen, maar ik twijfel of het interessant genoeg is, omdat al veel over dit onderwerp is geschreven de laatste tijd, en een deel van het boek ook een sterk lokaal karakter heeft, waardoor dit deel voor een buitenstaander wellicht wat moeilijker te begrijpen is.
De makkelijkste weg zou zijn om het gewoon lokaal en regionaal uit te geven. Dan is de marge per boek ook groot en verwacht ik er na aftrek van de kosten ook nog wat aan over te houden. Ik schat de afzet dan op zo'n 1.000 exemplaren. Als je echter een landelijke klapper maakt, en je wordt uitgenodigd bij "De wereld draait door", is dat natuurlijk ook erg aantrekkelijk. Maar dan is er nog een lange en onzeker weg te gaan langs uitgevers. Lastig!

Is het gebaseerd op een bestaand persoon? Verhalende non-fictie is helemaal 'hot' op het moment. Zeker bij uitgeverijen proberen!

Het is gebaseerd op een bestaand persoon.

Maar is een uitgeverij nog wel een must tegenwoordig? In Tsjechië kan ik het boek voor een paar euro laten drukken en een website kan ik ook wel door iemand laten ontwikkelen. Lijkt me dat een grotere marge per boek is te realiseren zonder uitgever.

Of is het bij televisieprogramma's en overige media veel moeilijker om publiciteit te krijgen zonder steun van een uitgever?

Als je het in eigen beheer uit kan geven en zelf weet hoe je moet promoten kun je dat best zo doen.
Zeker als het ook regiogebonden is, mensen vinden het leuk om iets over hun eigen streek te lezen en regionale blaadjes besteden graag aandacht aan een schrijver uit hun regio. En helemaal als het verhaal daar ook nog speelt!

quote:

Op zondag 24 juli 2011 12:39 schreef lateralize het volgende:
Omdat ik zelf ook het liefst in het Engels lees, en je er een breder publiek mee kunt bereiken. Vanwaar de vraag?

Het is natuurlijk niet je moedertaal (neem ik aan) dus dan zal het ook wel lastiger zijn om typische engelse uitdrukkingen en grapjes te herkennen en schrijven. Vooral met een fictief boek

Leuk, DaMart. Heb je al uitgeverijen op het oog?

Ik kreeg van de week weer een afwijzing. Mijn thrillermanuscript ligt nu nog bij twee uitgeverijen op de stapel. Als die ook allebei nee zeggen dan laat ik het voorlopig even rusten en ga aan een kinder/jeugdboek werken.

Daar ben je inderdaad ook niet zomaar mee klaar. Ik niet, tenminste. En sommige uitgeverijen vragen ook een synopsis, dat kost ook nogal wat tijd, zweet en hoofdbrekens...

Mart

quote:

Op donderdag 18 augustus 2011 14:57 schreef Biancavia het volgende:

Ik kreeg van de week weer een afwijzing. Mijn thrillermanuscript ligt nu nog bij twee uitgeverijen op de stapel. Als die ook allebei nee zeggen dan laat ik het voorlopig even rusten en ga aan een kinder/jeugdboek werken.

Wat was de reden van de afwijzing?

quote:

Op donderdag 18 augustus 2011 10:37 schreef DaMart het volgende:

En ondertussen loop ik alweer met drie andere ideeën voor een boek rond .

Mooi is dat, ja. Nu ik het einde nader, zit ik ineens ook weer boordevol ideeën, terwijl ik nog niet zo lang geleden iets had van 'voorlopig ff niet'.

quote:

Op zondag 21 augustus 2011 10:33 schreef hetzwartegat het volgende:

[..]

Wat was de reden van de afwijzing?

Het bekende 'past niet in ons fonds' riedeltje. Eerder heb ik een aantal onderbouwde afwijzingen gekregen die globaal neerkwamen op 'een goede schrijfstijl, met plezier gelezen, maar het verhaal is niet origineel genoeg'.

11 punts Arial lijkt me inderdaad ook prima. Belangrijk is wel de regelafstand op anderhalf zetten.
Niet moeilijk doen om wat papier/inkt/postzegels te besparen, hoor! Je moet nu eenmaal soms wat investeren.

Deel vijf alweer bijna vol!
Voor mij straks maar een nieuw stukje in de OP:
Biancavia opent in september 2009 een topic, omdat ze een Boek aan het schrijven is. Na motivatie door haar naderende 30e verjaardag en aanmoediging door p-etr-a krijgt, ze het voor elkaar om een jaar later een manuscript ('vrouwenthriller') af te hebben geschreven. Inmiddels heeft ze al een berg (onderbouwde) afwijzingen binnen, die neerkomen op 'goede schrijfstijl, plezierig om te lezen, maar het verhaal is niet origineel/bijzonder genoeg'.
Gelukkig heeft ze meer succes met haar kinderverhalen, waarvan er twee bij verschillende uitgeverijen worden gepubliceerd, toevallig allebei in januari 2012.