Revolutie in Tunesië - waar de president gevlucht en men bezorgd is

quote:

Op donderdag 20 januari 2011 00:39 schreef Aloulou het volgende:

[..]

Het is inderdaad opmerkelijk dat het leger zich zo opstelt. Hoewel wel opgemerkt moet worden dat al sinds het Bourguiba tijdperk het leger onafhankelijker was wat betreft politiek en de heersende macht. Tuurlijk was het in dienst van de overheid maar niet een rechterhand van de heerser zoals de politie dat wel was. (...)
Waar vroeger de politie overal en altijd was te vinden op de vele rotondes in heel Tunesie zijn nu militairen te vinden (hoewel in mindere mate) die auto's controleren op eventueel aanwezige wapens. Natuurlijk met goedkeuring van de bevolking en er wordt op veel plaatsen voor de militairen gezorgd door hen eten etc te brengen. Het zijn echt de helden op dit moment.

Interessant. Ik kan me dan zo voorstellen dat BA het leger klein heeft gehouden door de defensieuitgaven laag te houden en de politie en veiligheidsdienst extra goed te financieren met mensen en materieel. En dat wreekt zich dan nu. Hopelijk blijft het leger zo standvastig en neutraal

quote:

'Tientallen familieleden Ben Ali opgepakt'
ANP/Reuters − 19/01/11, 21:21

TUNIS - Zeker 33 familieleden van de verdreven president Zine al-Abidine Ben Ali van Tunesië zijn opgepakt. Ze worden verdacht van 'misdaden tegen Tunesië', berichtte een lokale tv-zender woensdag op gezag van een officiële bron. De televisiezender liet beelden zien van in beslag genomen goud en juwelen. Wie er precies in de kraag zijn gevat, werd niet gemeld.
De centrale bank van het Noord-Afrikaanse land liet woensdag weten dat hij de activiteiten van de Zitouna Bank van een zwager van Ben Ali onder toezicht heeft geplaatst. De zwager, Mohamed Sakher el-Materi, is na het vertrek van Ben Ali vrijdag ook op de vlucht geslagen. Waarheen werd niet vermeld.

De in mei opgerichte Zitouna Bank lijdt sinds de val van het regime van Ben Ali dagelijks een verlies van omgerekend ruim een half miljoen euro. Het was de eerste islamitische bank van Tunesië.

http://www.volkskrant.nl/(...)n-Ali-opgepakt.dhtml

Hier een Franstalige link van LeMonde met een prachtig schema over de kleine familie die het hele land regeerde. Precies wie welke bedrijven in handen heeft in de Tunesische economie. Zowel van Ben Ali family als Trabelsi (zijn vrouw) en "relatives". Je hoeft niet goed Frans te begrijpen om het te snappen aangezien het een mooi, kort en bondig overzicht is: http://www.lemonde.fr/tun(...)1467893_1466522.html

Nu is het voor mensen die niet met Tunesie bekend zijn moeilijk in te schatten of de bedrijven die ze beheren groot zijn maar neem van mij aan dat ze dat zijn. Vergelijk het met KLM, KPN en Vodafone, Ikea, grootste aannemersbedrijf, ALDI, Albert Heijn en Lidl, ING & ABN, Algemeen Dagblad, NRC & Volkskrant, Radio 538 & Skyradio, Nederland 1/2/3 en de RTL's etc etc die in handen vallen in Nederland van Beatrix en haar familieleden. Natuurlijk opgekocht voor spotprijzen, de eigenaren ervan werden geïntimideerd als ze niet toegaven om het te verkopen en via de banken die men beheerde werd geld doorgesluisd naar het buitenland als er al niet "kredieten" aan de familieleden werden verstrekt die helemaal geen garantie hadden. Niet verwonderlijk dat het land steeds slechter ging economisch gezien en de man op straat het moeilijker kreeg.

Er is een boek geschreven door een Franse journalist "la regente de Carthage", verwijzend naar Leila Ben Ali-Trabelsi als de grote spil achter dit alles. Dit wordt over het algemeen aangenomen en zij heeft al haar broers erin gewerkt en samen met schoonzoon Materi (hierboven in het artikel van RobertoCarlos genoemd) werkte zij ijverig aan een monopolie in Tunesie en het imperium uit te breiden door ook in buitenland investeringen te doen. Daarnaast had ze haar eigen prestigestrijd met haar internationale prive school in Carthago. Ze kreeg het zover de concurrent, de Amerikaanse internationale school, te sluiten (overduidelijk op niet legitieme wijze volgens de wet) en de Amerikanen klaagden erover dat ze echt het toppunt van een omhooggevallen grietje was die alleen maar meer wil hebben (mijn interpretatie van de leaks). Deze mevrouw is volksvijand nummer 1 en het is beter voor haar dat zij niet in handen van het volk is gevallen zoals een neef van haar wel is doodgestoken op Tunis Airport (Imad Trabelsi). Ze was de kapster van Ben Ali en zo hebben ze elkaar ontmoet, iets waar heel veel grappen over wordt gemaakt in Tunesie. Ben Ali die tot op de laatste dag zijn haar nog pikzwart verfde met zijn botox wangetjes lol Hele grappige filmpjes circuleren op facebook over hem, zijn vrouw en de laatste toespraak van Ben Ali waarin hij een dag voor zijn vlucht opende met... "o het tunesische volk.... ik begrijp julie, ik begrijp jullie... ik begijp jullie.... Jullie willen kaskrout (een Franse stokbrood), water, melk en suiker" haha bloedserieus. Nu wordt er de draak mee gestoken en allerlei vervolg filmpjes op gemaakt vanuit Saoedie Arabie bijv, alsof hij nog een vierde toespraak houdt of met zijn vrouw.

[ Bericht 6% gewijzigd door Aloulou op 20-01-2011 14:44:27 ]

Echt een femme fatale dus.,

@ RobertoCarlos: Ik begrijp van een journalist in een uitzending dat Tunesie meer dan 180.000 agenten had/heeft, onder Ben Ali. Agenten die je dus dagelijks op straat zag zijn dat.

In Al Jazeera English's inside story is meer erover te vinden, de huidige politieke situatie wordt bediscussieerd en welke richting het op moet (met Tunesische analytici en een groot oppositielid - Marzouki - net teruggekeerd na 20 jaar in Frankrijk als politiek vluchteling te hebben geleefd: http://english.aljazeera.(...)111191373932453.html

Bij minuut 13 komt de rol van het leger aan bod en politie.

quote:

Op donderdag 20 januari 2011 18:36 schreef Aloulou het volgende:
@ RobertoCarlos: Ik begrijp van een journalist in een uitzending dat Tunesie meer dan 180.000 agenten had/heeft, onder Ben Ali. Agenten die je dus dagelijks op straat zag zijn dat.

In Al Jazeera English's inside story is meer erover te vinden, de huidige politieke situatie wordt bediscussieerd en welke richting het op moet (met Tunesische analytici en een groot oppositielid - Marzouki - net teruggekeerd na 20 jaar in Frankrijk als politiek vluchteling te hebben geleefd: http://english.aljazeera.(...)111191373932453.html

Bij minuut 13 komt de rol van het leger aan bod en politie.

Ga ik kijken! Interessant!

quote:

Hele grappige filmpjes circuleren op facebook over hem, zijn vrouw en de laatste toespraak van Ben Ali waarin hij een dag voor zijn vlucht opende met... "o het tunesische volk.... ik begrijp julie, ik begrijp jullie... ik begijp jullie.... Jullie willen kaskrout (een Franse stokbrood), water, melk en suiker" haha bloedserieus. Nu wordt er de draak mee gestoken en allerlei vervolg filmpjes op gemaakt vanuit Saoedie Arabie bijv, alsof hij nog een vierde toespraak houdt of met zijn vrouw.

Ik zag deze laatste speech ook op teletekst van (toen nog) Tv7 en ik moest toen ook al lachen om de wanhopige herhaling dat ie het echt, echt, echt goed bedoeld had met het volk.
Net een vent die, na vreemd te zijn gegaan, tegen zijn vrouw zegt dat ie echt, echt, echt wel van haar houdt

Hopelijk is er wel nog een beetje humor bij alle ernst. En het gaat hier dan natuurlijk wel om een militair en niet om een agent...

http://www.luckymedia.nl/(...)jes-doen-in-tunesie/

Ik vraag me af of er echt een verband is, maar dit ziet er toch wel serieus uit:

quote:

Na Tunesië protesten in Jemen

donderdag 20 januari 2011 | 21:16 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 20 januari 2011 | 21:32

SANA'A - Volgens persbureau Reuters zijn in Jemen, een land op het Arabisch Schiereiland, protesten uitgebroken tegen de regering. Die had net na de revolutie in Tunesië prijsverlagingen en politieke vernieuwing aangekondigd.

Duizenden mensen protesteerden in het zuidelijke stad en voormalige hoofdstad Taiz (460.000 inwoners), een paar tientallen kilometers van de stad Aden.

Zie verder: http://www.destentor.nl/n(...)otesten-in-Jemen.ece

LoL:

Heel bijzonder: de mensen van de veiligheidsdienst demonstreren nu ook dat senior officials weg moeten en dat zij graag mee willen doen met de revolutie

Algerije en Jemen gaan ook los lees ik? Good for them. Hopen dat het lukt.

En Jordanië zegt het nieuws.

Zal de Arabische wereld eindelijk democratie omarmen?

Snap niet dat de regime's in andere landen niet keihard ingrijpen en de democratische bewegingen de kop indrukken, want ze weten dat het de einde voor hun heerschappij zal betekenen.

quote:

Op zaterdag 22 januari 2011 20:11 schreef von_Preussen het volgende:
Snap niet dat de regime's in andere landen niet keihard ingrijpen en de democratische bewegingen de kop indrukken, want ze weten dat het de einde voor hun heerschappij zal betekenen.

Keihard neerslaan werkt ook averechts natuurlijk. Volgens mij zitten ze nu op de lijn van kleine toegevingen doen zodat het volk weer rustig wordt.

quote:

Op donderdag 20 januari 2011 14:38 schreef IHVK het volgende:
Echt een femme fatale dus.,

Met alle macht die ze achter de schermen uitoefende doet ze me wat denken aan Elena Ceauçescu. Ook zo'n dame die achter de schermen nogal wat invloed had.

quote:

Op zaterdag 22 januari 2011 20:11 schreef von_Preussen het volgende:
Snap niet dat de regime's in andere landen niet keihard ingrijpen en de democratische bewegingen de kop indrukken, want ze weten dat het de einde voor hun heerschappij zal betekenen.

Dat kan in veel Arabische landen niet omdat die altijd al verschillende oppositiepartijen hebben gehad. In Tunesie kon dat wel omdat een landje met maar 10 miljoen mensen niet zo groot is en de oppositiepartijen vrijwel niet-bestaand waren. Libie idem dito.

Neem je Egypte of Marokko dan zie je dat er een grote oppositie is met ook de eigen achterban die vanuit hun ideologie het regime, binnen de grenzen, bestrijden. Stel dat Moebarak al die partijen hard de kop indrukt dan is dat voor de (zeer) korte termijn een oplossing maar zeker niet voor de middel-lange. Zoals hij nu doet, reguleren, is vanuit zijn positie veel slimmer gespeeld. Ook het verdeel en heers is handig, dus de oppositie tegen elkaar uitspelen (bijv. islamisten tegenover seculieren etc). En doordat er toch enige ruimte is voor mensen zal hij het langer overleven dan Ben Ali die alles klein sloeg en waardoor er langzamerhand - met andere factoren die meespeelde - een hele grote volkswoede ontstond. Vandaar dat niet alle Arabische landen helemaal in dezelfde situatie zitten als je wat dieper kijkt.

Gisteren al politieagenten (wat altijd de rechterhand van Ben Ali was) die demonstranten joinden en vandaag meldt Al Jazeera dat er zo'n 2000 agenten waren, velen in uniform, die heel de dag men demonstranten meeliepen tegen de huidige interim-regering en vooral RCD. Dit zijn wel de "straatagentjes" vooral en hoewel die altijd en overal aanwezig waren (als checkpoints op rotondes bijv.) hadden zij niet de invloedrijkste posities. Ze verdienden zo'n 500 dinar per maand (380 euro), wat in Tunesie redelijk is maar toch aan de matige kant gezien het feit dat ze ambtenaar zijn. Daar klaagden ze al heel lang over overigens. Wel komt erbij kijken dat je als politie onverzekerd rond kon rijden, standaard wat extra geld dmv afpersing erbij kon fixen en je dagelijkse maaltijd gewoon gratis in een restaurant kon nuttigen omdat er geen eigenaar was die op zijn strepen ging staan dat je zou betalen, uit angst.

In ieder geval wordt er ook gemeld dat naast agenten en ook brandweerlieden mee demonstreerden. Wel weer een nieuwe ontwikkeling dus. En het lijkt erop dat de demonstraties tegen de huidige interim-regering en vooral RCD leden daarin (en in het algemeen) zeker niet stoppen. De vakbond blijft oproepen tot continue protest zoals niet alleen in Tunis maar bijv ook Sfax, Kairouan etc.

Krachtig signaal en als ik de meneer hoor uitleggen dat men niet van plan is te stoppen doet mij dat erg goed die vastberadenheid zoals ook bij de grootste vakbond herhaaldelijk uitgesproken. Het is ook duidelijk dat de ordetroepen alleen maar hun werk staan te doen en helemaal geen problemen willen zoals in het artikel wordt aangegeven dat ze demonstranten vragen alsjeblieft niet over barricades heen te klimmen. Voorheen werd er gelijk geschoten.

http://english.aljazeera.(...)122133816146515.html

Ook heeft de Islamitische partijleider Rachid Ghannouchi (niet gerelateerd aan de premier) aangegeven dat de vergelijking tussen hem en Khomeini niet opgaat wat betreft terugkeren vanuit buitenland naar het vaderland om een gooi naar de macht te doen. Hij spreekt zich uit "voor democratie als gematigd Islamitische beweging, onderschrijft democratische idealen maar wel in een Islamitische cultuur". Hij kan nog niet terugkeren totdat zijn levenslange gevangenisstraf is omgezet, dus ben benieuwd wanneer dat officieel wordt opgeheven.

quote:

Op zondag 23 januari 2011 01:51 schreef Aloulou het volgende:
Gisteren al politieagenten (wat altijd de rechterhand van Ben Ali was) die demonstranten joinden en vandaag meldt Al Jazeera dat er zo'n 2000 agenten waren, velen in uniform, die heel de dag men demonstranten meeliepen tegen de huidige interim-regering en vooral RCD. Dit zijn wel de "straatagentjes" vooral en hoewel die altijd en overal aanwezig waren (als checkpoints op rotondes bijv.) hadden zij niet de invloedrijkste posities.

Toen ik dit gisteren zag op Al Jazeera had ik toch sterk het idee dat ze bang waren voor hun eigen hachje en nu ineens het slachtoffer speelden. Wat dat betreft zouden ze zich zeker nog een keer moeten verantwoorden. Ze hebben wel meegewerkt aan het regime...

De demonstraties moeten trouwens niet te lang duren, hoe lang dit duurt hoe slechter dit is voor het imago en gaat ten koste van toerisme. Ook worden mensen steeds ongeduldiger met risico op meer geweld. Bovendien moet er ook gewerkt worden (er doen lijkt me niet alleen werklozen mee) en moet de economie er bovenop geholpen worden. Vind ik

Waarom heet het nu trouwens de Jasmijnrevolutie?

De jasmijn is de nationale bloem van Tunesië.

Wil men in Tunesië secularisatie of theocratie?

quote:

Op zondag 23 januari 2011 14:15 schreef seventhseagulll het volgende:
De jasmijn is de nationale bloem van Tunesië.

Hé die avatar heb ik ook.

quote:

Op dinsdag 25 januari 2011 22:31 schreef IHVK het volgende:

[..]

Hé die avatar heb ik ook.

Ja, de PVV ook. Welke regio vertegenwoordigen jullie?

quote:

Op dinsdag 25 januari 2011 22:25 schreef Ulpianus het volgende:
Wil men in Tunesië secularisatie of theocratie?

Dat zal met de tijd duidelijk worden
Goed he dat mensen eindelijk zelf het lot in eigen handen hebben ipv bovenaf opgelegd te krijgen wat de weg is

Zeer goed artikel wat het verschil uitlegt tussen bijv. Tunesie en Egypte over het leger en rol daarvan:

The calculations of the Tunisian military
[img]
http://mideast.foreignpolicy.com/files/108189496_0.jpg [/img]

Aren't Middle Eastern militaries supposed to crack down and kick butt? Aren't they supposed to be the "backbone" of regimes? The guarantors of last resort? The ultimate instrument of political control? Read any account of civil-military relations and the Middle East -- including my own -- and the answers to these questions are a resounding yes. So when the Tunisian armed forces, allegedly at the command of General Rashid Ammar, told Tunisian President Zine Abidine Ben Ali that the military would not shoot protestors demanding the strongman's ouster and then pushed him from power, the commanders were clearly not playing to type. The role that the military has played in the Tunisian uprising thus far is intriguing and as Tunisia grapples with phase two of the post-Ben Ali era, what the military does (and doesn't do) will be critical in the country's political trajectory.

Although the armed forces intervention defied expectations of Middle Eastern militaries, the fact that officers sided with the Tunisian people actually makes perfect sense. The Tunisian military -- made up of about 36,000 officers and conscripts across the army, navy, and air force -- is not the oversized military common throughout the Middle East that is short on war fighting capabilities but long on prestige and maintaining domestic stability. Defense spending in Tunisia under Ben Ali was a relatively low 1.4 percent of GDP, which reflects not only the fact that the country has no external threats, but also part of a Ben Ali strategy to ensure that the armed forces could not threaten his rule. This was clearly a mistake. Had Ben Ali followed Egyptian President Hosni Mubarak, who has always taken great care to make sure that the Egyptian armed forces were well-resourced, General Ammar and his fellow officers may have thought twice about tossing their sugar daddy overboard.

Yet there is a more profound difference between the Tunisian military than its counterparts in Algeria, Egypt, and Turkey to name a few. Unlike Mustafa Kemal and his comrades, the Free Officers, and Armee Liberation National, Tunisia's military did not found a new Tunisian regime after the country's independence in 1956. This was largely a civilian affair under the leadership of Habib Bourgiba -- a lawyer. As a result, there is no organic link between the military and the political system. In Algeria, for example, the officers are prepared to plunge the country into a decade of bloody civil war in order to defend a political order that their predecessor founded and from which the military benefits above all. This is clearly not the case in Tunisia, which, if they did play the role that everyone suspects, made it easier for General Ammar and his colleagues to dump Ben Ali when protests and violence threatened to consume the country.

As Tunisia gropes toward some semblance of stability and organizes elections anticipated within six months, the burning question for the Tunisian armed forces is: What next? What's the strategy? It seems that after ousting and restoring order, which means above all getting in between demonstrators and the police, the commanders are hoping the civilians will be able to lead the country out of its current crisis, allowing the officers to return to where they like to be most -- the barracks. Still, having intervened on the side of Tunisian society against Ben Ali, the military may have, in an entirely unintended way, mid-wifed a more democratic and open political system. Given that General Ammar or whoever is calling the shots is an unknown figure, his political views are a mystery. He may be a democrat; he may not be -- but it does not really matter. The military intervened to stem the tide of demonstrations and violence. The officers thus have an implicit expectation that new civilian leaders will respond to demands from society for reform lest Tunisia experience another wave of popular upheaval. These expectations would be vastly different if the military had intervened on behalf of Ben Ali. In that case, there would likely be a fair amount of institutional re-engineering to make sure that popular discontent could never again morph into a massive uprising, ushering in a nastier, narrower dictatorship.

There is a real risk for the military here, however. What if the civilians cannot manage Tunisia's new political reality? Indeed, Tunisia's interim leaders are being hammered, caught between continuing demands for thoroughgoing political change that uproots the remnant of Ben Ali's rein, including the formerly ruling RCD, and their own inclinations and allegiances to the former dictator. If the interim government botches this very sensitive phase in Tunisia's transition, the military may have to stay on. This does not mean that Tunisia's officers would become directly involved in governing, but they may be forced into a tutelary role during the search for a workable political formula that will guide Tunisia going forward. Any long stay outside the barracks could have serious repercussions for the coherence and professionalism of the armed forces as the officers are exposed to the vicissitudes of politics.

Thus far, the Tunisian military seems to be well aware of the pitfalls associated with their intervention. By their actions, they are signaling that they have no intention of ruling. Yet, funny things happen on the way to reform. Few remember, but the Free Officers -- despite not having well-developed plan after their 1952 coup -- did intend to establish what they called a "clean" parliamentary system. The hard realities of Egyptian politics, however, led them in an entirely different direction than their initial rhetoric indicated. Admittedly, this is a tough analogy -- 1952 is not 2011 -- and General Rashid Ammar is not Colonel Gamal Abdel Nasser. The overall point is, however, a sound one. For all the exhilaration and joy resulting from Ben Ali's departure, politics in Tunisia are about to get very tough. Having acted so forcefully to oust Ben Ali a week ago, Tunisia's officers may very well get sucked into the political arena despite themselves.

http://mideast.foreignpol(...)of_tunisias_military

SkyNews meldt dat er inmiddels 11.000 gevangenen zijn vrijgelaten sinds de voormalige president is afgezet , aldus de huidige minister van justitie.

Opnieuw rellen in Tunis

TUNIS - De oproerpolitie is woensdag bij regeringsgebouwen in het centrum van de Tunesische hoofdstad Tunis slaags geraakt met demonstranten.
De veelal jonge betogers demonstreren al dagen tegen de interim-regering waarin in hun ogen geen leden van het vorige regime horen te zitten.

De betoging escaleerde woensdag in botsingen waarbij de politie traangas gebruikte en ongeveer tweehonderd jongeren met stenen gooiden.

De Tunesische machthebbers wijzigen woensdag hun kabinet. Er worden in tal van overheidsfuncties wisselingen van de wacht doorgevoerd.

De betogers willen dat de entourage van ex-president Zine al-Abidine Ben Ali geheel verdwijnt uit de regering. Vooralsnog is Mohammed Ghannouchi premier. Hij trad toe tot de Tunesische regering, toen Ben Ali in 1987 de macht greep.

Na massale betogingen en gewelddadige pogingen die neer te slaan, vluchtte Ben Ali 14 januari het land uit.

http://www.nu.nl/buitenland/2431670/opnieuw-rellen-in-tunis.html

quote:

Internationaal arrestatiebevel tegen Ben Ali

AMSTERDAM - Tunesie heeft een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd tegen president Zine al-Abidine Ben Ali.

Meer volgt.
bron: www.nu.nl

Ben Ali berechten in Tunesie zou toch echt de ultieme natte droom van veel Tunesiers zijn, vooral zijn vrouw voor de rechter slepen.

@Aloulou

Is er nog iets vernomen van Ben Ali of zijn familie ?
Reactie op de gebeurtenissen ?

Nee geen reactie.
Hij en zijn vrouw zitten in Saoedie Arabie en ik had eerder begrepen dat de Koning hen verwelkomde op voorwaarde dat hij niet in de publiciteit zou komen. Dat snap ik ook van de Koning aangezien hij er niet populairder op wordt door Ben Ali onderdak te geven en het niet kan hebben dat Ben Ali met een telefoontje nog even wat commentaar de wereld inbrengt.

Wel gaf de huidige premier Mohammed Ghannouchi - die het niet lang uithoudt denk ik - aan dat hij heeft gebeld met Ben Ali, op TV gaf hij dit toe. Dat was een week geleden bijna nu en mensen flipten nogal en kregen het benauwd dat hij wellicht meewerkt in het geheim aan een terugkeer van Ben Ali - wat ik niet geloof.

De overige familieleden zoals dochters van Ben Ali, schoonzoon etc. die in Canada zitten hebben het ook niet best. Canada heeft aangegeven te bekijken op ze de familie wel onderdak willen geven - ookal zijn ze er al - wat betreft visa en verblijfsvergunningen omdat er nogal grote aanklachten tegen hen zijn.

In Frankrijk zijn ze niet welkom en moeten ze vertrekken. Men verwacht dat op de achtergrond wordt onderhandeld met een van de golfstaten of wellicht weer Saoedie Arabie om hen daar toe te laten. Saoedie Arabie spaart ze blijkbaar, na Musharraf, Idi Amin en Ben Ali wellicht over een weekje ook Mubarak met zijn vrouw Suzanne die eens een bezoekje brengen?

quote:

Op woensdag 26 januari 2011 11:53 schreef Frutsel het volgende:
SkyNews meldt dat er inmiddels 11.000 gevangenen zijn vrijgelaten sinds de voormalige president is afgezet , aldus de huidige minister van justitie.

#FAIL

quote:

11000 gevangen ontsnapt
TUNIS - Naar schatting zijn elfduizend gevangenen in Tunesië ontsnapt in de chaotische dagen rond de val van het bewind van president Zine al-Abidine Ben Ali. Dat heeft minister van Justitie Lazhar Karoui Chebbi vandaag tegen de pers gezegd. Meer dan zeventig gedetineerden zijn omgekomen bij onlusten.
Daarnaast zijn er 2460 gevangenen vrijgelaten, zei de bewindsman. Hij lichtte niet toe om wat voor gevangenen het ging.

Onder de dode gevangenen zijn 48 mensen die omkwamen door een gevangenisbrand in de stad Monastir op de dag na de val van Ben Ali.

Ben Ali werd 7 november 1987 president van het Noord-Afrikaanse land en vluchtte 14 januari naar het Arabisch schiereiland. Zijn prowesterse regime was erg repressief en sloot politieke tegenstanders op of dreef ze in ballingschap. Inmiddels heeft Tunesië een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd tegen ex-president Zine al-Abidine Ben Ali en zijn naaste familieleden die op 14 januari naar Saudi-Arabië vluchtten.

quote:

Op woensdag 26 januari 2011 14:33 schreef Frutsel het volgende:

[..]

#FAIL

[..]

Waarom is dat een "FAIL" ?
Tijdens het regime van Ben Ali werden burger stelselmatig zonder eerlijk proces in cellen gestopt.

quote:

Op woensdag 26 januari 2011 14:40 schreef Muridae het volgende:

[..]

Waarom is dat een "FAIL" ?
Tijdens het regime van Ben Ali werden burger stelselmatig zonder eerlijk proces in cellen gestopt.

Vrijgelaten of ontsnapt is een verschil. Sky heeft het bericht inmiddels aangepast

Sommige gevangenen hebben de oproep gekregen om zich weer te melden.
Of dit alle gevangenen zijn is mij onbekend.

Manifestatie voor vrijheid in Tunesie en hele Arabische wereld!

De Tunesische Ambassade aan de Gentsestraat 98 in Den Haag, zal op zaterdag 29 januari 2011 tussen 10.00 en 13.00uur het toneel zijn van een grote manifestatie. In samenwerking met verschillende Tunesische en mensenrechten organisaties verzorgt de Werkgroep Initiatief Tunesië deze manifestatie. Gezamenlijk tonen wij ons solidair met de bevolking in Tunesië en andere Arabische landen en pleiten wij voor een totaal aftreden van regeringsleden uit repressieve en dictatoriale regimes.

Namens deze organisaties nodigen wij ook U uit om deel te nemen aan de manifestatie. Vanuit Nederland kunnen wij als kleine gemeenschap niet veel doen. Laten we daarom met zijn allen solidair zijn met de mensen, die in Tunesië en andere Arabische landen dagelijks hun leven wagen om hun mening te uiten. Er zijn inmiddels al meer dan honderd doden gevallen! Zorg dat zij niet voor niets hun leven hebben gegeven. Dus pak deze enige mogelijkheid om U stem te laten horen en draag met trots bij aan het verzet!

Het is inmiddels bewezen dat demonstreren en manifesteren wel degelijk effect heeft omdat de volksopstand in Tunesië tot een ware revolutie heeft geleid, die zijn weerga niet kent en nog jaren door zal klinken in de gehele Arabische wereld!!!

We hebben lang genoeg stil gezeten in Nederland en het is tijd voor actie!!
Wij steunen Tunesië en de Arabische bevolking, U toch ook?!

Met vriendelijke groet,

Werkgroep Initiatief Tunesië

Solidariteit met Tunesië

Enkele tientallen, vooral jonge, Tunesiërs in Nederland zijn een initiatief gestart om meer aandacht te vragen voor de situatie in hun moederland. Facebook speelt daarbij een belangrijke rol.
Tunesië ontdeed zich onlangs van de dictatuur van de gevluchte oud-president Ben Ali, maar de rust in het land is er na de aanhoudende demonstraties en talloze vernielingen, plunderingen en moorden nog niet wedergekeerd.

Het doel van de Werkgroep Initiatief Tunesië is in Nederland en Europa aandacht te vragen voor de situatie in Tunesië om zodoende druk uit te oefenen op de huidige interim-regering om op de wensen van de bevolking en oppositie in te gaan. Er zal daarom onder meer op zaterdag 29 januari een demonstratie plaatsvinden voor de Tunesische ambassade in Den Haag.

“Wij zijn het niet eens met interim-regering die nog steeds leden van de voormalige partij van Ben Ali kent, daarom gaan we demonstreren. Maar we zijn ook met andere activiteiten bezig. Het initiatief is voortgekomen uit een gevoel van onmacht. Het idee onstond dat we als Tunesiërs in Nederland iets moesten doen”, aldus een van de initiatiefnemers, Yacine Ouled Gammoudy.

De werkgroep is ontstaan via Facebook nadat vooral jonge Tunesiërs in Nederland door het delen van nieuwsberichten over de toestand in het land in contact met elkaar kwamen. Gammoudy: “Mensen waren in het begin nog af en toe bang om hun kritiek op de regering en hun bewondering voor de protesten te uiten, maar langzaamaan verdween dat. Het gevoel ontstond dat de revolutie niet te stoppen was.” Sociale mediasites zoals Facebook waren de drijvende kracht achter de Jasmijnrevolutie. Zo werd het hoogtepunt van de protesten – de grootschalige protesten in de hoofdstad Tunis op 14 januari die uiteindelijk president Ben Ali het land deed ontvluchten – georganiseerd door actievoerders middels Facebook en diverse blogs. Ook in landen buiten Tunesië vonden diverse demonstraties door Tunesiërs tegen het regime plaats.

Nog steeds tonen vele Tunesiërs die buiten Tunesië wonen middels hun profielfoto’s en videos op Facebook hun solidariteit met Tunesië. Gammoudy: “Wij tonen ons solidair met de bevolking in Tunesië maar ook andere Arabische landen waar mensen hun leven wagen om hun mening te uiten. Sommige Tunesiërs in Nederland waren ten tijde van de opstanden in Tunesië zelf, ze hebben daar familieleden verloren bij de rellen, zijn in aanraking gekomen met de harde hand van de politie of ze konden het land niet uit. Het is inmiddels bewezen dat demonstreren wel degelijk effect heeft, omdat de volksopstand in Tunesië tot een ware revolutie heeft geleid die vooralsnog uniek is in de gehele Arabische wereld.”

De werkgroep wil behalve demonstraties op de lange termijn de lokale bevolking helpen middels financiële en medische hulp en ook middels vrijwillerswerk het land vooruit helpen. Gammoudy: “Er wonen ongeveer 1 miljoen Tunesiërs buiten Tunesië zelf. Waarom zouden zij geen invloed hebben op het land? Er bestaat kritiek op het feit dat we nu pas actie ondernemen en niet tijdens het bewind van Ben Ali, maar beter laat dan nooit. Wij staan nu op en willen iets voor de Tunesiërs daar doen.”

http://www.wereldjournali(...)oep_jonge_tunesi_rs/

quote:

Op donderdag 27 januari 2011 20:44 schreef Aloulou het volgende:
Manifestatie voor vrijheid in Tunesie en hele Arabische wereld!

De Tunesische Ambassade aan de Gentsestraat 98 in Den Haag, zal op zaterdag 29 januari 2011 tussen 10.00 en 13.00uur het toneel zijn van een grote manifestatie. In samenwerking met verschillende Tunesische en mensenrechten organisaties verzorgt de Werkgroep Initiatief Tunesië deze manifestatie. Gezamenlijk tonen wij ons solidair met de bevolking in Tunesië en andere Arabische landen en pleiten wij voor een totaal aftreden van regeringsleden uit repressieve en dictatoriale regimes.

Namens deze organisaties nodigen wij ook U uit om deel te nemen aan de manifestatie. Vanuit Nederland kunnen wij als kleine gemeenschap niet veel doen. Laten we daarom met zijn allen solidair zijn met de mensen, die in Tunesië en andere Arabische landen dagelijks hun leven wagen om hun mening te uiten. Er zijn inmiddels al meer dan honderd doden gevallen! Zorg dat zij niet voor niets hun leven hebben gegeven. Dus pak deze enige mogelijkheid om U stem te laten horen en draag met trots bij aan het verzet!

Het is inmiddels bewezen dat demonstreren en manifesteren wel degelijk effect heeft omdat de volksopstand in Tunesië tot een ware revolutie heeft geleid, die zijn weerga niet kent en nog jaren door zal klinken in de gehele Arabische wereld!!!

We hebben lang genoeg stil gezeten in Nederland en het is tijd voor actie!!
Wij steunen Tunesië en de Arabische bevolking, U toch ook?!

Met vriendelijke groet,

Werkgroep Initiatief Tunesië

Ik zal mijn best doen om erbij te zijn.
Het is erg mooi om te zien dat de nieuwe generaties het niet meer pikken.
De tijd van dictatoriale/koloniale regimes in Noord-Afrika & het Midden-Oosten moet nu en voor altijd over zijn.

Leuk, echt waar. Drop anders ff een berichtje (prive) hier op FOK dan ontmoet ik je wellicht ook, als je denkt erbij te kunnen zijn in ieder geval! Ik ben er ook sowieso want zit in deze groep die het organiseert en probeer ook - als ik meer erover kan vinden qua details - bij de Egyptische demonstratie te zijn morgen, hoewel ik nog wel moet kunnen het een en ander te verzetten.

Dezelfde strijd dus het maakt niet meer uit of je nou een Egyptisch of Tunesisch paspoort hebt, nafs shay!

quote:

Op donderdag 27 januari 2011 21:07 schreef Aloulou het volgende:
Leuk, echt waar. Drop anders ff een berichtje (prive) hier op FOK dan ontmoet ik je wellicht ook, als je denkt erbij te kunnen zijn in ieder geval! Ik ben er ook sowieso want zit in deze groep die het organiseert en probeer ook - als ik meer erover kan vinden qua details - bij de Egyptische demonstratie te zijn morgen, hoewel ik nog wel moet kunnen het een en ander te verzetten.

Dezelfde strijd dus het maakt niet meer uit of je nou een Egyptisch of Tunesisch paspoort hebt, nafs shay!

Inchallah, ik weet morgenmiddag zeker of ik erbij kan zijn.

Geen probleem wa rabbi 3awenkom bokra ayyidan ! galbi ma3 i5wa al masriyyin!

Tunesische regering verandert samenstelling en alleen premier nog van oude regerende partij

De Tunesische interim-regering ondergaat opnieuw een gedaanteverandering. Hoewel interim-premier Ghannouchi aanblijft, worden alle ministers die tot vorige week lid waren van de partij van de verdreven president Ben Ali vervangen. Dat hebben bronnen tegen persbureau Reuters gezegd.

Twee ministers die wel in Ben Ali’s regime zaten, maar niet lid waren van zijn partij, blijven wel aan. Het schijnt dat de invloedrijke Tunesische vakbeweging akkoord is met de nieuwe samenstelling van het interim-bewind.

Betogers eisen al dagenlang verandering
Eerder vanavond meldde de staatstelevisie al dat de Tunesische minister van Buitenlandse Zaken opstapt. Ook Kamel Morjane was tot vorige week lid van de partij van Ben Ali. Hij zegt dat hij uit eigen beweging is opgestapt.

Premier Ghannouchi, die voorlopig dus aanblijft, heeft aangekondigd zo snel mogelijk verkiezingen uit te schrijven en dan zelf de politiek te verlaten. Betogers eisen in Tunesië al dagenlang dat alle aan het oude regime gelieerde ministers opstappen

http://www.nrc.nl/nieuws/(...)im-regering-tunesie/

Hele belangrijke verandering onderhandelt tussen de grootste en belangrijkste vakbond UGTT (500.000 mensen bij aangesloten) en de interim-regering. Alle oud-ministers en partijleden van Ben Ali's RCD partij vertrokken op de premier, Ghannouchi, na. Geweldig nieuws dit en veel Tunesiers zijn er vermoedelijk tevreden mee, wat morgen duidelijker zal worden. Alhoewel ik zelf denk dat men heel erg opgelucht en blij reageert.... alsof eindelijk het einde van de revolutie echt in zicht komt terwijl men tot de bekendmaking nog erg boos was dat de revolutie nog niet af was omdat wat RCD-ers niet wilden opstappen. Veel oppositie hebben functies gekregen en ook oppositie die door Ben Ali werd vervolgd - en dus niet goed gekeurd - zoals de Ibrahim Anwar van de voormalige Communistische Partij, iemand die meerdere keren voor langere tijd werd vastgezet door Ben Ali.

De vakbond heeft aangegeven deze interim-regering en samenstelling ervan te steunen en ook kenbaar gemaakt. Demonstraties voor morgen, Vrijdag, afgelast.

Wordt nog een commissie gevormd van "wijze mannen", waarover details nog verder wordt onderhandeld en besloten, die erop toeziet dat de weg van een dictatuur naar democratie goed verloopt. Hierin wordt gesproken in veel media over tal van vooraanstaande Westerse Tunesiers (dus woonachtig in Europa/Amerika) die er zitting in nemen met kennis van hun vakgebied.

Ik verwacht dus dat de Tunesiers het normale leven weer hervatten en o.a. dat Maandag de leraren gewoon weer les gaan geven. Ik ben heel erg blij hiermee en ondanks dat er nog een langere weg te gaan is is dit een geweldige eerste stap! De spanning was echt te snijden in het land omdat het leek - en zo was - dat de demonstranten steeds bozer werden terwijl de politici in de interim-regering van de RCD (Ben Ali's partij) weigerden op te stappen. Het probleem was - en is nog steeds deels - dat het leger te klein was om de orde in een chaotisch land te handhaven en het erop leek dat de demonstranten op ramkoers lagen met de politici die weigerden op te stappen in eerste instantie waardoor weer een anarchie zou kunnen ontstaan. Gelukkig niets van dit allen aangezien de vakbond een grote invloed heeft, dit akkoord vermoedelijk breed wordt geaccepteerd en er dus een grote spanning is weggenomen op precies het moment dat het nodig was.

Verwachting is ook dat de (presidents)verkiezingen niet zoals de wet voorschrijft tussen 45 en 60 dagen plaats zal vinden door tijdgebrek maar wordt uitgesteld naar een maximale termijn van 6 maanden!

quote:

Onrust in Tunesië laait weer op

In Tunesië is het opnieuw onrustig. Bij regeringsgebouwen is het tot gevechten gekomen tussen demonstranten en de oproerpolitie.

Het vertrek van president Zine al-Abidine Ben Ali heeft tot nu toe nog geen rust gebracht in het land. De overgangsregering ligt behoorlijk onder vuur omdat er mensen in zitten die ook onder Ben Ali in de regering zaten.

Gisteren waren er ook al rellen in het land. In de hoofdstad Tunis werd het politiebureau door een woedende menigte bestormd. Die eiste dat de foute ministers opstappen.

EU wil tegoeden Ben Ali bevriezen

BRUSSEL - De EU-ministers van Buitenlandse Zaken besluiten maandag waarschijnlijk tot sancties tegen de verdreven Tunesische president Zine al-Abidine Ben Ali. De ministers, onder wie Uri Rosenthal, zijn dan in Brussel bijeen voor regulier beraad. Volgens EU-bronnen overleggen ze ook over mogelijke steun aan het nieuwe regime van Tunesië, bijvoorbeeld bij het organiseren van verkiezingen.


Zine al-Abidine Ben Ali.
De EU wil de Europese tegoeden van Ben Ali, en ook die van zijn echtgenote, bevriezen. Zwitserland ging hier al eerder toe over. Tegen voormalige medewerkers van Ben Ali worden later waarschijnlijk eveneens sancties getroffen.

bron

quote:

De Tunesische oproerpolitie heeft vandaag bij het kantoor van de interim-premier een kamp van demonstranten ontruimd. De demonstranten verbleven al vijf dagen in tenten rondom het kantoor. Bij het ontruimen van het kamp zette de oproerpolitie traangas in.
De betogers bivakkeerden permanent bij het kantoor van interim-premier Ghannouchi om hem tot aftreden te dwingen. Hoewel hij gisteravond nieuwe wijzigingen in de Tunesische interim-regering doorvoerde, is de premier zelf niet van plan te vertrekken voordat er in Tunesië nieuwe verkiezingen zijn gehouden.

Islamisten betogen voor meer religieuze vrijheid
In hoofdstad Tunis betoogden vanmiddag zon tweehonderd fundamentalistische moslims voor religieuze vrijheid. De protestmars was de eerste significante betoging van islamisten sinds president Ben Ali drie weken geleden het land ontvluchtte.

De islamisten droegen spanddoeken met zich mee met teksten als Wij willen vrijheid voor de boerka, de niqaab en de baard. Een gesluierde vrouw zei tegen persbureau Reuters dat zij wil dat de oorlog tegen de sluier moet stoppen.

Het regime van Ben Ali was strikt seculier. Gesluierde vrouwen konden er moeilijk werk of een opleiding krijgen en mannen met lange baarden werden vaak staande gehouden door de politie. De islamisten speelden overigens geen belangrijke rol in de protesten die Ben Ali op de knieèn dwongen.

http://www.nrc.nl/nieuws/(...)+%28NRC+Handelsblad+|+Voorpagina%29&utm_source=feedburner&utm_medium=twitter&utm_content=Twitter

Volgens Al Jazeera zijn er op de TV in Tunesie vandaag beelden uitgezonden van de arrestatie van familieleden van Ben Ali. Iemand enig idee waar ik die beelden kan vinden?

AlArabiya_Eng Al Arabiya English
Tunisian Islamist leader Ghannouchi returns to his homeland after more than 20 years in exile http://tinyurl.com/4e3d9mf #Tunisia
4 minutes ago

Ghannouchi is toch de huidige premier?

quote:

Op zondag 30 januari 2011 13:21 schreef IHVK het volgende:
Ghannouchi is toch de huidige premier?

Dat is Mohamed Ghannouchi. Het gaat om Rashid Al-Ghannushi

Supporters of his Ennahda movement, which had been banned for two decades, crowded into the arrivals area of the airport and held up banners reading: "No to extremism, yes to moderate Islam!" and "No fear of Islam!"

Ze zeggen ook dat die Ennahda meer lijkt op de AKP dan op de Muslim Brotherhood.

Altijd op hun bruine ogen geloven, die politieke islamisten.

quote:

Op zondag 30 januari 2011 13:34 schreef Morendo het volgende:
Altijd op hun bruine ogen geloven, die politieke islamisten.

Nee, maar je moet ze ook niet allemaal wegzetten als notoire leugenaars.

quote:

Op zondag 30 januari 2011 13:32 schreef remlof het volgende:
Supporters of his Ennahda movement, which had been banned for two decades, crowded into the arrivals area of the airport and held up banners reading: "No to extremism, yes to moderate Islam!" and "No fear of Islam!"

Ze zeggen ook dat die Ennahda meer lijkt op de AKP dan op de Muslim Brotherhood.

Lijken ze ook en Rachid al-Ghannouchi de leider heeft ook uitgesproken al eerder de AKP in Turkije als voorbeeld te zien. Er zijn genoeg beelden op youtube waarin hij in (recente en oudere) discussieprogramma's en interviews participeert alleen in het Arabisch helaas. Zou je dat wel verstaan zie je dat hij duidelijk aangeeft democratie volledig te omarmen en onderschrijven zonder enige voorwaarde, hij vindt dat de stem van het Tunesische volk tijdens verkiezingen altijd voor gaat en ook de behaalde vrouwenrechten onderschrijft en niet aan wil gaan knabbelen.
Hij staat dan ook voor pluralistische Islam (zijn woorden) die samengaat met democratie. Dit zegt hij overigens al veel langer - jaren -. Te vaak wordt hij op een hoop gegooid met alle Islamisten terwijl als je wat betere geinformeerde artikels leest je als snel tegenkomt dat hij een "progressieve Islamist" is, als er toch al een etiket op hem geplakt moet worden.
Hij zal wel flink wat stemmen kunnen halen na jarenlange onderdrukking van Islam en Moslims in Tunesie door Ben Ali's bandieten en de kleine elite om hem heen. Als je het eerste vroege ochtendgebed in de Moskee als redelijk jongeman te vaak bijwoonde (of dagelijks) dan was het echt een kwestie van tijd - algemeen bekend - dat de geheime dienst van Ben Ali al op de stoep kwam waarom je zo vaak dat gebed in de Moskee verrichtte, welke TV zenders je bekijkt etc etc.

Als het maar geen Iran versie 2.0 wordt..

Dat begon ook met de beste intenties en kijk waar het is geëindigd.

Kijk weet je wat het in Turkije is, de seculieren zijn gewoon sterk. Het is de oude elite. De seculiere oppositie zit altijd maar 10% onder het stemaantal van de AKP.

Er moet gewoon een krachtige tegenbeweging zijn zodat ze elkaar in evenwicht kunnen houden. De seculieren in Turkije, toen ze de alleenheersers waren, waren ook een stel intolerante eikels tegenover mensen die anders ware of dachten (kijk maar hoe ze omgingen met Koerden bijvoorbeeld of met de communisten), nu lijkt er een goed evenwicht te zijn ontstaan.

Het is allemaal erg moeilijk en als je de geschiedenis bekijkt, gaat het na een revolutie meestal veel slechter, waarna het uiteindelijk weer de goede kant op gaat.

Sowieso zijn Islamisten niet overal hetzelfde en hebben ze ook niet overal dezelfde ideologie. Ik vergelijk ze graag met partijen als de PVV in Nederland. Opkomend voor Henk en Ingrid, inspelen op sentimenten.

In Marokko is er toch ook een gematigde islamitische partij aan de macht? Kan ook als voorbeeld dienen.

quote:

Op zondag 30 januari 2011 14:09 schreef IHVK het volgende:
In Marokko is er toch ook een gematigde islamitische partij aan de macht? Kan ook als voorbeeld dienen.

Nee, die zit in de oppositie. De PJD is dat, de tweelingpartij van de Turkse AKP (alleen iets conservatiever. Het is wel de tweede partij van Marokko (qua zetelaantal).

Mwah ik denk dat iemand die de bronnen heeft om zich in Ghannouchi te verdiepen al snel constateert dat hij al langer vrij consequent is in wat zijn partij wel en niet is.
Dit komt omdat hij altijd dezelfde vragen krijgt, ook op Arabische TV of BBC Arabic laatst weer.

Maar je kan het goed met de seculieren vergelijken in Turkije. Tunesie heeft een - naar mijn mening niet passend bij het land, cultuur en erfgoed - strikt seculiere (met hier en daar wat hypocriete uitingen die a-seculier zijn) staat naar Frans model. Ben Ali heeft Moslims die in zijn ogen duidelijk niet van de "Tunesische Islam waren" keihard vervolgd en geïntimideerd. Er zijn verschrikkelijk veel voorbeelden hiervan tot op het achterlijke toe als vrouwen (nichten van mij) die werden gestopt door politie in het openbaar en gevraagd of ze hun hoofddoek iets naar achter wilden doen zodat het haar zichtbaar was. Als je weigerde werd je ID gevraagd en je naam genoteerd. De gedachte erachter was dat als je als vrouw weigerde je haar (ook een zeer klein deel) te laten zien je "de Soedische fundamentalistische Islam" praktizeerde. Liet je het wel zien dan was het de semi-culturele hoofddoek en "Tunesische Islam".

Nu na Ben Ali zal je genoeg Tunesiers hebben die na die jarenlange onderdrukking en ook hun geloof hun eerste stem uitbrengen op de partij van Ghannouchi. Als tegenbeweging en omdat die partij natuurlijk nog niets heeft gedaan dus ook nergens op afgerekend kan worden, zoals ook wat andere partijen. Ook heb je genoeg die links en erg seculier stemmen, ik vermoed dat Moncef Marzouki daar veel stemmen gaat weghalen. Iemand die ook week eerder is teruggekeerd na 20 jaar asiel in Frankrijk. Toch denk ik dat deze twee er samen wel uit kunnen komen omdat ze beiden na jarenlange onderdrukking en geen enkele vrijheid democratische principes voorop zetten zoals eerlijke verkiezingen, vrijheid van demonstratie, vrije media etc. Op sommige gebieden zullen ze clashen zoals het ooit erdoorheen gedrukte - door kleine elite - hoofddoek verbod op universiteiten en alle scholen, naar Frans model. Ghannouchi zal dat wellicht niet direct maar uiteindelijk willen opheffen en ik vermoed - maar weet niet zeker - dat Marzouki dat niet wil, zeker niet in eerste instantie.

Ik denk dat het niet slecht gaat aflopen in Tunesie door nieuwe partijen zoals de Islamitische of de partij van Marzouki. Als er een gevaar heerst is dat dat er nog wat oude mensen zijn in invloedrijke posities nu die wellicht nu met de revolutie wind meedraaien maar uiteindelijk weer langzaam censuur etc. willen invoeren. Daar zijn erg veel Tunesiers heel erg alert op en vandaar de demonstraties die massaal bleven doorgaan tegen alle RCD (Ben Ali's partij) leden in de interim-regering totdat ze uiteindelijk allemaal wel moesten opstappen door te grote spanningen en druk.
Op de premier Mohammed Ghannouchi (niet related aan de Ghannouchi van Islamitische partij) na helaas maar die gaf al eerder aan direct na de verkiezingen en nieuwe regering op te stappen en zich totaal uit de politiek terug te trekken.

Precies als de Turkse seculieren

En Turkse 'culturele' hoofddoek mocht wel, dus je haar moet zichtbaar zijn en hoofddoek naar achteren inderdaad.

En het andere model werd 'Türban' genoemd wat een verderfelijke Arabische politiek islamitische uiting was en dat kon echt niet. Niet als je een baan bij de overheid (bijvoorbeeld politie) wilde dan. En ze wilden zelfs al je familiefoto's zien, om te kijken of je er toevallig in je vrije tijd toch niet eentje gedragen had.

Echt grappig, dat die 'Turkse' hoofddoek dus in Tunesië een Tunesische hoofddoek heet.

[ Bericht 0% gewijzigd door IHVK op 30-01-2011 14:49:21 ]

Een tante van mij wilde (jaar of 10 geleden) bij de Turkse politie, en toen kwam ze naar haar familiealbum kijken

Gelukkig is dat verleden tijd.

Overigens slim van die premier Ghannouchi dat hij stopt met de politiek.

quote:

Ik denk dat het niet slecht gaat aflopen in Tunesie door nieuwe partijen zoals de Islamitische of de partij van Marzouki. Als er een gevaar heerst is dat dat er nog wat oude mensen zijn in invloedrijke posities nu die wellicht nu met de revolutie wind meedraaien maar uiteindelijk weer langzaam censuur etc. willen invoeren. Daar zijn erg veel Tunesiers heel erg alert op en vandaar de demonstraties die massaal bleven doorgaan tegen alle RCD (Ben Ali's partij) leden in de interim-regering totdat ze uiteindelijk allemaal wel moesten opstappen door te grote spanningen en druk.

denk ik ook. overigens relatief (in de arabische wereld) vrij veel hoogopgeleiden in tunesie die de ontwikkelingen nauwgezet volgen en druk blijven zetten.

typo

[ Bericht 0% gewijzigd door willem-jozef op 30-01-2011 23:26:43 ]

Ja er is zeker een groep van hogeropgeleiden vanuit verschillende functies die hun eigen vakbonden hebben en zich heel duidelijk met de politiek bezighouden en dan vooral het toezien - vanuit zorgen en een bewustheid - dat vrijheden worden nageleefd. Denk aan economen, bankiers, advocaten, journalisten en die ook al vanaf het begin van de protesten de straat op gingen of protestacties hielden in overheidsgebouwen voor vrijheden.
De grootste vakbond UGTT is niet voor niets zo sterk dat ze de interim-regering met nog veel RCD-ers erin dwongen tot aftreden. Zij hebben namelijk veel connecties onder alle delen van de samenleving en vandaar de groots opgezette demonstraties in verschillende steden die door bleven gaan na de val van Ben Ali. In Sfax (tweede stad van het land en grote havenstad/industrie) waren er zo'n 6 dagen geleden naar schatting 20.000 mensen die demonstreerden tegen de hele RCD die er nog zat.

Overigens is de leider van de Islamitische partij vandaag teruggekeerd naar Tunesie na langer dan 20 jaar en gaf ook aan niet voor president te willen gaan persoonlijk in de verkiezingen. Net zoals Moncef Marzouki - seculier linkse partij (sterk socialistische inslag) die eerder teruggekeerde - 10 dagen geleden denk ik nu - werd ook Ghannouchi ontvangen door veel mensen die hem op handen namen en toezongen. :

quote:

zondag 30 jan 2011, 15:15

In Tunesië is de verbannen leider Rachid Ghannouchi van oppositiebeweging Ennahda na ruim twintig jaar ballingschap teruggekeerd uit Londen. Ghannouchi, die geen familie is van de omstreden premier Mohamed Ghannouchi, werd door honderden aanhangers opgewacht op het internationale vliegveld van Tunis.

De 69-jarige Ghannouchi benadrukte dat hij geen kandidaat is om de gevluchte ex-president Ben Ali op te volgen. Ook wil hij niet meedoen aan de verkiezingen.

De islamitische partij Ennahda wordt gezien als gematigd en democratisch, maar de beweging speelde geen grote rol in de protesten die leidden tot de val van Ben Ali.

Ghannouchi was zijn land in 1989 ontvlucht, omdat religieuze partijen verboden zijn in Tunesië.

Minder protestacties
Grootschalige protestacties zijn er in Tunesië niet meer. In de interimregering zitten nu geen leden meer van de partij van de gevluchte president Ben Ali.

Bron: www.nos.nl

Ook vandaag weer een filmpje van Hiwaar TV gezien (discussie TV vrij vertaald) waarin de presentator hem allerlei vragen stelt over zorgen die hij hoort op Internet en facebook dat "we straks allemaal hoofddoekjes zien" als de an-Nahda partij wordt gekozen.
Rachid al-Ghannouchi antwoord erop dat het onzin is en dat zijn partij niemand dat soort zaken verplicht omdat de mens in vrijheid is geschapen en verantwoordelijk voor eigen daden is. Ook gaan de vergelijkingen met Algerije en de burgeroorlog die ontstond niet op volgens hem - was een vraag van presentator over zorgen die hij hoort dat het Algerije kan opgaat - omdat voor an-Nahda de wil van het volk altijd voorop staat en wordt gerespecteerd.

Even in chronologische volgorde hoor, gisteren dit bericht:

quote:

Canada jaagt op zwager van Ben Ali

Het hotel waar Belhassen Trabelsi zou verblijven

De Canadese overheid zal er alles aan doen om Belhassen Trabelsi, de zwager van de verdreven Tunesische dictator Ben Ali, uit te leveren aan Tunesië.

Zakenman en miljardair Trabelsi zou maandag met een privéjet in Canada zijn aangekomen. De Canadese minister van Buitenlandse Zaken zegt dat criminelen in zijn land niet welkom zijn en dat de opsporingsdiensten hun uiterste best doen om hem te vinden.

Leila Ben Ali, de vrouw van de vroegere dictator en haar familie, leefden als filmsterren in Tunesië en zijn daarom zeer gehaat. De autoriteiten in Canada hebben beslag gelegd op alle Canadese bezittingen van Trabelsi.

Bron: www.nos.nl

Ok.... duidelijk toch? En dan vandaag de tegenzet van deze Trabelsi crimineel haha:

quote:

Zwager Ben Ali vraagt asiel in Canada

zondag 30 jan 2011, 05:50

Belhassan Trabelsi

De zwager van de Tunesische dictator Ben Ali, Belhassen Trabelsi, heeft in Canada asiel aangevraagd. Dat heeft de Canadese regering bekendgemaakt.

Trabelsi kwam afgelopen week met een privévliegtuig in Montreal aan, samen met zijn vrouw, vier kinderen en een oppas. Waar hij momenteel verblijft is niet bekend.

Trabelsi wordt er net als Ben Ali en diens vrouw van verdacht de schatkist van Tunesië te hebben geplunderd. Hij is de broer van Ben Ali's vrouw Leila.

Wet
Gisteren zei de Canadese minister van Buitenlandse Zaken Cannon dat hij gehoor wil geven aan een uitleveringsverzoek van Tunesië. Maar nu zegt hij dat Trabelsi volgens de Canadese wet het recht heeft om asiel te vragen. Zo'n procedure kan jaren duren.

"We hebben aangegeven dat deze mensen hier niet welkom zijn, maar we moeten ons in Canada aan de wet
houden", aldus Cannon.

Bron: www.nos.nl

Tactisch

Samenstelling van nieuwe overgangs-regering in Tunesie en C.V. van de ministers (in het Frans):

quote:

Ministers:
Prime Minister: Mohamed Ghannouchi
Minister of Justice: Lazhar Karoui Chebbi
Defense Minister: Abdelkarim Zbidi
Foreign Minister Ahmed Ouneis
Interior Minister: Farhat Rajhi
Minister of Religious Affairs: Laroussi Mizouri
Minister of Regional and Local Development: Ahmed Najib Chebbi
Minister of Higher Education: Ahmed Brahim
Minister of Health: Habiba Zehi
Minister of Commerce and Tourism: Mehdi Houas
Minister of Education: Tayeb Baccouch
Minister of Social Affairs: Mohamed Nacer
Minister of Agriculture and Environment: Mokhtar Jallali
Minister of Planning and International Cooperation Mohamed Nouri Jouini
Minister of Industry and Technology: Mohammad Afif Chalbi
Minister of Finance: Jaloul Ayed
Minister of Culture: Ezzeddine Bech Cheouech
Minister of Women: Lilia Abidi
Transport Minister: Ibrahim Yassin
Minister of Employment and Vocational Training: Ayad Said
Minister of Youth and Sports: Muhammad Aloulou
Secretary of State for economic and social reforms: Ilyes Jouini
Secretary of State: Abdelhakim Bouraoui
Source: http://www.tunisie-etudes.info/
The Secretaries of State:
State Secretary to the Prime Minister: Abdejlil Bedoui
State Secretary to the Minister of Foreign Affairs: Radhouane Nouisser
State Secretary to the Minister of Local and Regional Development: Nejib Karafi
State Secretary to the Minister of Higher Education: Faouzia Charfi
State Secretary to the Minister of Higher Education in charge of scientific research: Refaat Chaabouni
State Secretary to the Minister of Health: Lamine Mouelhi
State Secretary to the Minister of Planning and International Cooperation: Abdelhakim Triki
State Secretary to the Minister of Industry and Tourism for Energy: Abdelaziz Rassaa
State Secretary to the Minister of Industry and Tourism with responsibility for ICT: Sami Zaoui
State Secretary to the Minister of Finance with responsibility for areas of the state: Ahmed Adhoum
State Secretary to the Minister of Trade and Tourism Office for Tourism: Slim Sheker
State Secretary to the Minister of Agriculture: Hamdi Salem
Secretary of State for Youth: Slim Amamou
Central bank governor :
Mostafa Kamel NEBL
The presidents of independent commissions
President of the Higher Commission for Political Reform : Mr. Ben Achour Yadh
Chairman of the Committee of Inquiry: Taoufik Bouderbala (Former President of the League of Human Rights)
Chairman of the commission of inquiry into the facts of corruption : Me Abdelfattah Omar (International Expert on Human Rights)

Gisteren:

quote:

“New Government has much work to do” said SNJT chairman

Chairman of the National Union of Tunisian Journalist (SNJT) Néji Baghouri asserted that the new Government line-up is the fruit of the pressure exerted by civil society, mainly the pressure of the street and protestors who have staged a sit-in in front of the Government Palace and headquarters of the various governorates.
He pointed out that one of the characteristic features of the new governmental team is the noteworthy reduction in the number of old regime members and granting sovereign ministries’ portfolios to independent personalities.
Mr. Baghouri said that the current juncture commanded to form a new interim government which is going to have much work to do, notably such as setting up mechanisms inherent to the democratic process, through creation of effective democratic institutions, adoption of democratic laws, establishment of an effective separation between powers and consecration of neutrality of administration and freedom of the press.
He said that elections would undoubtedly consecrate the principle of democracy and would express people’s right to freedom and sovereignty.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2011 01:53 schreef Aloulou het volgende:
Samenstelling van nieuwe overgangs-regering in Tunesie en C.V. van de ministers (in het Frans):

[..]

Ministre de la Défense : Abdelkarim Zbidi
Abdelkrim Zbidi est un médecin, chef de département de physiologie et professeur de physiologie à la faculté de médecine de Sousse
Ancien ministre de la santé publique
Ancien doyen de la faculté de médecine de Sousse

Goede zaak, iemand die zelf niet uit het leger komt.

UNHRC expresses confidence in Tunisia’s ability to carry out democratic process

During a meeting held on Monday in Tunis, with a delegation of the High United Nations Human Rights Commissariat (UNHRC), led by Mr. Bacre Ndiaye, Director of the Division of the Human Rights Council and Special Procedures to UNHRC, Foreign Minister Mr. Mohamed Ounaies stressed that Tunisia is going through a historic stage, in Freedoms and Human Rights sector. He also hailed the interim government’s determination to break off with the laws and practices contrary to Human Rights.
The Minister explained that independence of the three commissions created for the Political Reform, Fact-Finding Commission on Cases of Embezzlement and Corruption and Fact-Finding Commission on Abuses, shows Government’s keenness to guarantee credibility and efficiency of these commissions’ work.
He said that the Government will examine, shortly, the international conventions and treaties in the Human Rights field to which Tunisia could adhere. In this connection, he said that Tunisia is ready to promote the co-operation mechanisms with UNHRC.
For his part, Mr. Ndiaye put emphasis on the UNHRC’s confidence in Tunisia’s capacity to overcome the challenges and follow the democratic process, as well as the Organisation’s support to this process and to Tunisia, by presenting it the positive world experiences in this field.
Mr. Ndiaye went on saying that “the meeting provided the opportunity for a fruitful exchange with the Foreign Minister and to get to know the Tunisian government’s reactions”, reported Tunis Afrique Presse (TAP) news agency.
“The meeting took place in an excellent atmosphere. It was extremely frank and constructive, and helped review the different aspects of the deep, free and fruitful co-operation between UNHRC and Tunisia’s government,” he said.
Mr. Bacre Ndiaye also added: “We highly appreciate the co-operation lent to us since we arrived in Tunisia; and this exchange with the Government was a thorough one, in addition to that started with civil society, the Human Rights Organisations, families of people affected by the recent events and with the inmates we met in prisons.”

Nee, verwacht het zeer snel. Hoewel iedereen erop rekent dat het verschoven wordt naar binnen 6 maanden terwijl de wet nu nog in werking is tussen 45 en maximaal 60 dagen.

Overigens zijn de politieke discussies onder het volk op TV en op straat al losgebarsten. Erg veel discussies en ook filmpjes van, nu nog vooral over de Islamitische partij an-Nahda en mensen die zich er zorgen om maken, tegen uit spreken en anderen die vinden dat het net zo'n bestaansrecht heeft als elk ander partij en dat angst onterecht wordt aangewakkerd.
Ook veel filmpjes van verhitte discussies op straat. Goede zaak naar mijn mening, laat maar lekker in het openbaar en iedereen graag zijn mening willen uiten. Erg nieuw allemaal overigens na maar twee presidenten te hebben gekend sinds de onafhankelijkheid en dus alleen maar in een dictatuur te hebben geleefd.

Kidnappingen van (middelbareschool) scholieren

Vandaag in meerdere steden scholieren op school gekidnapt door groepen gewapende mannen. Net op radio ook huilende moeder. Zeer vermoedelijk ex-politie van Ben Ali waarvan er nog steeds genoeg vrij zijn en rondlopen in burger vooral en zich gedeist houden, ondanks de wapens die ze hebben. Leger heeft in Sousse paar aangehouden maar daarna toch kind ontvoert.
Ook in Ariana (Tunis).

Zeer interessant interview met de leider van de Islamitische partij in Tunesie, an-Nadha (renaissance) Rachid al-Ghannouchi die na jarenlang asiel in Engeland afgelopen week terug is gekeerd in Tunesie. Bij zijn terugkeer werd hij - zoals eerder ook andere politici die in Europa verbleven en terugkeerden - ontvangen door honderden aanhangers die hem verwelkomden op het vliegveld in Carthago, Tunis. Daarnaast waren er ook wat tegenstanders te vinden die als teken van protest verzamelden en zich uitspraken tegen de "komst van deze Khomeiny" en demonstreerden. Ghannouchi stelt zichzelf niet beschikbaar voor welke functie dan ook en zal als filosoof en partijideoloog zich verder inzetten. De partij zelf doet - dacht ik - niet mee met de eerstvolgende presidentsverkiezingen maar wel met de parlementaire. Begin jaren '90 werd gerekend dat ze op minimaal zo'n 30% van de stemmen konden rekenen en vandaar dat Ben Ali ze keihard vervolgd heeft aangezien het een gevaar voor zijn macht was.

Het interview is door Financial Times afgenomen eental dagen voordat de revolutie het hoogtepunt bereikte en op de vrijdagnamiddag Ben Ali de benen nam naar uiteindelijk Saoedie Arabie. Het interview raakt onderwerpen aan die zeer actueel ook zijn voor Egypte en eventuele democratie - in de toekomst - in andere Arabische landen en hoe zich dat verhoudt tot Islam. Het interview gaat over Tunesie, Ben Ali en zijn zeer repressieve regime, discrepantie tussen roep om democratie vanuit Westen naar Arabische wereld en tegelijkertijd dictators uit angst voor macht van Islamisten hand boven het hoofd houden, democratie en een Islamitische partij en in hoeverre dat (wel of niet) samengaat, shari'a, Khomeiny, Moslimbroederschap in Egypte, vrouwenrechten, verkiezingen, gelijke rechten voor allen, oppositie voeren, en de AKP in Turkije als voorbeeld:

======================================================================

The Financial Times interviewed Rachid Ghannouchi, exiled leader of Tunisia’s Nahda party, in London. The interview was conducted on Sunday evening, just before a new unity government was announced in Tunis.

Published: January 18 2011 11:47
FT: A government is about to be formed in Tunisia following the fall of Zein al-Abidine Ben Ali. It includes parties that are there, on the ground, and you are not there. How is Nahda going to find a way to be involved on the ground?

Ghannouchi: The government that is to be announced tomorrow is a continuation of the 7 November era. This is not a rupture with that era. The revolution wanted a rupture with that era. The revolution was against a dictator and the era of 7 November. But the faces we see are the same faces of the old regime with some new faces from the official opposition.

FT: How would you describe this current stage? Is it just the beginning of the end of the Ben Ali era or do you feel that perhaps the revolution is not yet completed?
Ghannouchi: There are many contradictory wills within this government. Perhaps some of those participating in this process such as Najib Chebbi (opposition leader) believe that this is the path for moving from the dictatorship to a democracy. Some of the others, the ruling party and the domestic opposition see democracy as just a facade for the dictatorial system and indeed an attempt to contain the revolution.

FT: This is all new for Tunisians, the end of the Ben Ali era. How can you make a very strong break today from the system, when there is nothing to replace it? Don’t you need this type of transition period?

Ghannouchi: Basing the transition on the (current) constitution to build a democratic system is a futile attempt to build democracy from dictatorship because only God can bring out life from death. We cannot bring out a democratic system out of this corrupt, dictatorial system. We have to put an end to the authoritarian system and start a new one. Basing this transition on Article 56 or 57 is a continuation of the old system. The constitution was a tyranny, the state was reduced to one man, who had in his hands the executive, judicial and legislative powers and was not accountable to anyone. How can such a constitution point towards building a democratic system, even as a starting point.

The first step of building a democratic system is to build a democratic constitution. For this we need a founding council for rebuilding the state, one in which political parties, the trade unions and the civil society join. This council will rebuild the democratic constitution and will be the basis for building the democratic system.

FT: But who will decide who takes part? Ben Ali controlled so much as you know but now that he’s gone, political parties that are there are very weak, trade unions are weak, who will bring people together?

Ghannouchi: Who made this revolution? It is the people who made this revolution.This revolution was not made by an angry, out-of-control mob. There are 250, 000 university graduates who are in fact the basis for this revolution. It is not angry, uneducated people. They were the base of this revolution with their creative ways of using the internet and other media. As to the trade unions, it’s true that their leadership has been subservient (to the regime) but the regional union headquarters were the centre of the protests and they led the revolution.

The lawyers also led the main protest marches and these are important bodies which were later joined by the opposition towards the end. There are still important civil society institutions, lawyers, trade unions, political parties, the representative bodies of unemployed graduates and it is them who (could potentially) support the constitutional council. What we see is that they are not present in this (current) transition.

FT: Are you in contact with the other leaders in the opposition? Have you been consulting with them?

Ghannouchi: We as a member of the October 18 movement which we founded in 2005 and it brings together parties and civil society institutions, including Nejib Chebbi from the Progressive Democratic Party, the Tunisian Communist Workers Party, and the Conference for the Republic and other human rights organisations. This was founded in 2005 for one simple demand: to call for freedom of expression and association for everyone and for recognising the rights of all parties.

Later when we developed this coalition, to elaborate this joint intellectual basis we produced several papers which all members of this movement agree on and embrace. The first was a paper on philosophical pluralism. There is no limit to pluralism except not embracing violence, and giving the rights to anyone to found the party.

The second was the rights of women because the government used to always say to frighten people away that (the Islamists) will take away the rights of women. Then we had to reassure others in this coalition who were being accused of working with the Islamists. And we all recognise, we accept the personal status code and will not cancel it or refuse it. Indeed we had expressed this since 1988 on 17 July where I made a statement in which I recognised the personal status code.

Another paper was on the freedom of conscience, to address the allegations that Islamists will be using the punishment for apostasy and will kill people for what they believe. The paper recognised that Tunisians have the freedom to believe in anything, to leave or embrace any faith, as faith is a personal matter. On the basis of these papers the coalition moved from no longer being a short-term political coalition, but a social project for society.

For the Tunisia that we are working for, one in which women enjoy equality, people can establish and join any party and they have the freedom to believe any faith.

FT: Have you been talking to some of the leaders over the past two days? Is there any coordination?

Ghannouchi: Yes we are in communication with members of this coalition…. However with the recent developments in the county, differences have appeared between members of the coalition, in their evaluation of the situation. In that Nejib Chebbi two days before the fall of Ben Ali met with the former prime minister, who is indeed has been currently re-installed as the interim prime minister. This was Ben Ali’s last trick to try to remain in power, to call for forming a national unity government. So indeed what we see now, this national unity government, was planned by Ben Ali. Chebbi agreed to meet the Prime Minister, (others) rejected this.

FT: What is the representation of Nahda today in Tunisia? It was a long time ago that you were there...do you think people are still attached to Nahda?

Ghannouchi: Only elections can reveal that. In the West the popularity of a party is judged through elections – they may have 10, 20 or 30 per cent of the vote. Anyone can claim 99 per cent popularity. When the ban on parties is lifted (in Tunisia) only then can we can judge the success and failure of parties or the extent of their popularity.

I could tell you that we are very popular, but how would you believe that? There are new generations now who have not had the opportunity to be familiar with Nahda and nor does Nahda know them. We have not had the opportunity to address or influence them.

We expect that many still remember us. The crackdown on Nahda was very severe, and there is not a family in Tunisia who hasn’t had one of its members because of association with Nahda, imprisoned, lost their jobs or been exiled (for political reasons).

One of our members was recently killed in the latest protest. He was (first) abducted, then killed.
Thirty thousand of our members and sympathisers were imprisoned in the beginning of the 90s. There was a crusade against us. Over a hundred died under torture or suffered torture in prison. While this was happening Ben Ali was receiving great support from Europe, and Tunisia was the first country of the southern Mediterranean to become a trade partner (referring to the Association Agreement) with the EU.

While torture was taking place, documented by Amnesty International and other human rights organisations, and repression was at its highest point, Europe was praising Ben Ali’s great achievement and supposed economic miracle. And European universities were awarding Ben Ali human rights awards, whilst he was slaughtering Tunisians, they were granting him honorary doctorates.

When I left Tunisia, I was prevented from entering many European counties. I had visas for France, Germany, Italy and Spain. All were cancelled when Ben Ali’s crackdown started on Nahda – except for Great Britain. And I appreciate that this country gave me refuge when all other European countries prevented me from entering their soil, not to mention all Arab countries who deported members of Nahda or handed them over to the Tunisian government.

FT: You alluded earlier to the fact that even within the October 18 movement, with fellow Tunisians from other parties, that, as an Islamist you had to make your position clear on a number of issues preemptively in order to be accepted as a legitimate member of the movement. Do you worry that an Islamist component within the unity government might harm Tunisian’s external relations, particularly with the EU?

Ghannouchi: Well I don’t accuse the EU of not putting pressure on Ben Ali for repressing Nahda. Ben Ali was very keen to repress us not because we were religious or an Islamist party but because we represented a powerful opposition to his system.

Habib Bourguiba (the country’s first post-independence President, later deposed in 1987 by Ben Ali in a coup d’état) and Ben Ali’s regime, under them, Nahda members were not the first to occupy their prisons. In the 50s prisons were filled with Youssefites (political activists loyal to Salah Ben Youssef, a senior official who broke away from Bourguiba’s ruling Constitutional Party); in the 60s it was the Leftists; in the 70s it was the trade unions; and in the 80s it was our turn to replace them under this regime, which represses anyone who represents a credible opposition.

We do not hold the EU responsible for Ben Ali’s repression; Ben Ali repressed anyone who opposed him. But Europe did not oppose or criticise this repression. The EU accepted Ben Ali as a partner and while the EU-Tunisia trade agreement has an economic aspect with human rights and political clauses that require those in charge of government to protect human rights, democracy.

This human rights aspect was put aside and Ben Ali was accepted whilst he was involved in using the most severe violence against Tunisians, falsifying elections, winning by 99 per cent of the vote and Europe was silent. Why? Because Ben Ali presented himself to Europe saying that we are in one battle, we are (his regime) against fundamentalism, we have a common enemy, we are part of the war in terror.

While Ben Ali has in fact been a great source of terrorism. When Nahda was in Tunisia, functioning inside Tunisia there was no al-Qaeda and there were no violent acts, whereas now there are hundreds of Tunisian youths who are involved in fighting in Iraq, Somalia and Afghanistan due to not having the opportunity to be familiar with a moderate Islamic movement and have been influenced by al-Qaeda’s ideology.

Ben Ali sold himself to Europe saying support me and I will be a barrier to terrorism when in fact he has been the greatest source and exporter of terrorism to Europe.

FT: Are you really going back? You have been saying you are returning so when do you expect to be in Tunisia?

Ghannouchi: I decided to return because the cause for which I left Tunisia has now disappeared. I was sentenced to life imprisonment (three life sentences, when one would have been enough), and I did not accept to spend the rest of my life in prison. I had to defend my right to freedom.

Now Ben Ali has gone, the natural state is for me to be inside the country, to be involved. The dictator has fallen, but the dictatorship is still there. I wish to be involved in contributing alongside others to the dismantling of the dictatorship and to help in the process of taking Tunisia from the dictatorial system to a democratic one. To help in these efforts to take Tunisia though this transitional process.

We’ll go back to organising ourselves and contribute to the education of the new generation through our moderate, democratic thought.

Our thought is similar to that of the AKP (Justice and Development Party) in Turkey, currently in government. Indeed my books have almost all been translated into Turkish and are widely read there.

However I have no political aspirations myself, neither for standing as a minister, for parliament or president. Some are presenting me as a Khomeini who will return to Tunisia – I am no Khomeini.
The natural state is for me to be in Tunisia. As for the timing I have left this for my brothers, members of the Nahda have been informed of my intention and desire to go back, and arrangements have been left with them to prepare. Indeed the day they say ‘come’, I will go back.

My age does not allow me to consider such aspirations. I am nearing 70 years old and there are new generations inside Nahda more able, more suited to political activism. I intend to concentrate my contribution to the development of Islamic thought and my involvement in the causes of the Muslim world, and I hope to dedicate the rest of my life for working towards these endeavors.

Tunisa is one part of the Muslim world, and it will be one among my many duties and interests.

FT: You cited Nahda as being similar in some respects to the progressive AKP party in Turkey. If you were to look at Nahda within the spectrum of other regional Islamist movements and parties, how far are you from the Ikhwan (Muslim Brotherhood)?

Ghannouchi: (When I first came to the UK) I gave a lecture Manchester University in which I said democracy should not exclude communists. At the time this was rejected strongly by Islamists who saw it as accepting atheism. I said that it is not ethical for us to call on a secular government to accept us, while once we get to power we will eradicate them. We should treat people like-for-like. As the Prophet Muhammad said, one should wish for his brother what he wishes for oneself. And Kant said you should use your behaviour as your base for treating the rest of humanity.

At the time this was alien to political thought (among UK-exiled Arab Islamists) and I was described as a secularist and part of a secularist movement because I called for democracy that does not exclude anyone.
Indeed since our first statement, our founding statement on 5 June 1981, journalists have asked me: if the Tunisian people elected communists would you accept that?

I answered that if the Tunisian people do that then I would respect the will of the Tunisian people and I’ll then address them to convince them that this is not right and when there are elections, the elections will tell whether we managed to convince them.

And from 1981 to this day, there have been many changes to the Muslim world, democratic thought has spread and Islamists have realised the danger of dictatorships, and the benefits of democracy. And they have also realised the harm of Islamic regimes that are not democratic such as the model seen in Afghanistan under the Taliban and Islamist Sudan.

I believe that my thoughts, these ideas have been adopted by the mainstream of the Islamic movements. For instance, the Ikhwan, the largest Islamic movement, have accepted democratic principles and they have since issued many papers on the principles of pluralism and political participation of women. In the latest political programme of the Muslim Brotherhood (of Egypt) they have adopted these ideas although there remains some reservation on women as the head of state and on non-Muslim heads of state, Coptic Christians for instance, and where scholars oversee the legislative process. I openly criticised this stance on television and also in an article on Al-Jazeera in which I said that we should embrace the principles of citizenship as the basis for running the state. And since women and Coptic Christians are citizens they have the right to run for any position and there should be no overseeing of the legislative process by scholars.

In addition I should also actually add that this project published by the Muslim Brotherhood (of Egypt) was circulated for general discussion, it was not final. When they met with internal opposition they realised the error in this. Especially after the latest events in Egypt, many such as Ibrahim Munir (Secretary General of the International Organisation of the Muslim Brotherhood) have stated that they do not oppose the standing of Coptic Christians for head of state and have retracted their previous statement. This would otherwise undermine national unity, so we see a gradual development taking place. So we see a gradual evolution, we (Nadha) drank the cup of democracy in one gulp back in the 1980s while other Islamists have taken it sip by sip.

FT: Do Tunisians feel betrayed by their European neighbours in terms of allowing Ben Ali to continue his regime? And do you feel Tunisia’s relations are overly reliant politically and economically on the EU? If so, should Tunisia rebalance its relationships more towards the East, like Turkey have done?

RG: Europe has the right to seek its interests, we are not opposed to that. We do not teach them where their interests are, they know where their interests lie. The EU states have supported Ben Ali for their own interests, but now realise that it was short-sighted and at the expense of principles and ethics.
We believe in the interests can be sought while respecting ethics that there is no contradiction between ethics and interests.

The dictators should realise that they are supported when they are strong but abandoned when they fall .... As we saw, France supported Ben Ali but when he fell they united against him. Ben Ali’s plane was not allowed to land in Paris.

However Britain and France have been positive on the whole from the beginning of these events. They recognise the right of the Tunisian people to democracy and freedom...and other countries also eventually expressed this, including the United States.

It is the Arab world that expresses displeasure and concern, worrying that the flames will spread. Although we try to reassure them that each county has its own condition, but they still seem fearful. It seems that we have not yet exceeded to expel that fear.

The dictators are supported by the West but once they lose the trust of the people they will be abandoned by the West. But dictators are foolish and they only realise that too late and they did not read history...including very recent history. The Shah of Iran upon expulsion flew around the world (looking for assistance upon fleeing Tehran in 1979), but no one accepted him.

Regarding the relations with Europe, the departure of Ben Ali did not end the relations with the Europe Union. Such relations are not decided by which government is in power but by geography.

The EU and North Africa has had strong relations before and after Ben Ali. They are our near neighbours and always had strong relations of trade and culture between the North and South of the Mediterranean. In the era of the Romans, the Carthaginians and in the Islamic era, the relationship with Europe is not linked with any particular individual. On a clear night in fact one can see from the Tunisian coast the lights of Europe.
The demand of nationalist forces in Tunisia does not put an end to relations with Europe but a balance. Relations (must be) built on mutual respect and based on equality, and relations that are not at the expense of the wealth of the people, (or their) freedom and dignity.

Despite what I mentioned previously, Nahda greatly appreciates that several thousands of its members were accepted as political refugees in European countries – in France, Italy, Switzerland, Belgium, Holland, Britain and almost all European countries, despite great pressure from Ben Ali who claimed that these were extremists. But no European country accepted these claims....and this is an ethical stance that we appreciate.

Over 1,000 Nahda members were not only refugees but have become citizens of Europe and become involved in all aspects of life. Many are businessmen and women and are part of and participating in the wider Islamic community of Europe and are forwarding the agenda of moderation and are working against extremist ideas. So I hope we have not been a burden on Europe, that we are seen as a positive (force) living in Europe, and we have attempted to remain faithful to the contract, pact of sanctuary.

Source: The Financial Times

[ Bericht 0% gewijzigd door Aloulou op 03-02-2011 02:30:48 ]

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 02:25 schreef Aloulou het volgende:
Zeer interessant interview met de leider van de Islamitische partij in Tunesie, an-Nadha (renaissance) Rachid al-Ghannouchi die na jarenlang asiel in Engeland afgelopen week terug is gekeerd in Tunesie. Bij zijn terugkeer werd hij - zoals eerder ook andere politici die in Europa verbleven en terugkeerden - ontvangen door honderden aanhangers die hem verwelkomden op het vliegveld in Carthago, Tunis. Daarnaast waren er ook wat tegenstanders te vinden die als teken van protest verzamelden en zich uitspraken tegen de "komst van deze Khomeiny" en demonstreerden. Ghannouchi stelt zichzelf niet beschikbaar voor welke functie dan ook en zal als filosoof en partijideoloog zich verder inzetten. De partij zelf doet - dacht ik - niet mee met de eerstvolgende presidentsverkiezingen maar wel met de parlementaire. Begin jaren '90 werd gerekend dat ze op minimaal zo'n 30% van de stemmen konden rekenen en vandaar dat Ben Ali ze keihard vervolgd heeft aangezien het een gevaar voor zijn macht was.

Het interview is door Financial Times afgenomen eental dagen voordat de revolutie het hoogtepunt bereikte en op de vrijdagnamiddag Ben Ali de benen nam naar uiteindelijk Saoedie Arabie. Het interview raakt onderwerpen aan die zeer actueel ook zijn voor Egypte en eventuele democratie - in de toekomst - in andere Arabische landen en hoe zich dat verhoudt tot Islam. Het interview gaat over Tunesie, Ben Ali en zijn zeer repressieve regime, discrepantie tussen roep om democratie vanuit Westen naar Arabische wereld en tegelijkertijd dictators uit angst voor macht van Islamisten hand boven het hoofd houden, democratie en een Islamitische partij en in hoeverre dat (wel of niet) samengaat, shari'a, Khomeiny, Moslimbroederschap in Egypte, vrouwenrechten, verkiezingen, gelijke rechten voor allen, oppositie voeren, en de AKP in Turkije als voorbeeld:

======================================================================

The Financial Times interviewed Rachid Ghannouchi, exiled leader of Tunisia’s Nahda party, in London. The interview was conducted on Sunday evening, just before a new unity government was announced in Tunis.

Published: January 18 2011 11:47
FT: A government is about to be formed in Tunisia following the fall of Zein al-Abidine Ben Ali. It includes parties that are there, on the ground, and you are not there. How is Nahda going to find a way to be involved on the ground?

Ghannouchi: The government that is to be announced tomorrow is a continuation of the 7 November era. This is not a rupture with that era. The revolution wanted a rupture with that era. The revolution was against a dictator and the era of 7 November. But the faces we see are the same faces of the old regime with some new faces from the official opposition.

FT: How would you describe this current stage? Is it just the beginning of the end of the Ben Ali era or do you feel that perhaps the revolution is not yet completed?
Ghannouchi: There are many contradictory wills within this government. Perhaps some of those participating in this process such as Najib Chebbi (opposition leader) believe that this is the path for moving from the dictatorship to a democracy. Some of the others, the ruling party and the domestic opposition see democracy as just a facade for the dictatorial system and indeed an attempt to contain the revolution.

FT: This is all new for Tunisians, the end of the Ben Ali era. How can you make a very strong break today from the system, when there is nothing to replace it? Don’t you need this type of transition period?

Ghannouchi: Basing the transition on the (current) constitution to build a democratic system is a futile attempt to build democracy from dictatorship because only God can bring out life from death. We cannot bring out a democratic system out of this corrupt, dictatorial system. We have to put an end to the authoritarian system and start a new one. Basing this transition on Article 56 or 57 is a continuation of the old system. The constitution was a tyranny, the state was reduced to one man, who had in his hands the executive, judicial and legislative powers and was not accountable to anyone. How can such a constitution point towards building a democratic system, even as a starting point.

The first step of building a democratic system is to build a democratic constitution. For this we need a founding council for rebuilding the state, one in which political parties, the trade unions and the civil society join. This council will rebuild the democratic constitution and will be the basis for building the democratic system.

FT: But who will decide who takes part? Ben Ali controlled so much as you know but now that he’s gone, political parties that are there are very weak, trade unions are weak, who will bring people together?

Ghannouchi: Who made this revolution? It is the people who made this revolution.This revolution was not made by an angry, out-of-control mob. There are 250, 000 university graduates who are in fact the basis for this revolution. It is not angry, uneducated people. They were the base of this revolution with their creative ways of using the internet and other media. As to the trade unions, it’s true that their leadership has been subservient (to the regime) but the regional union headquarters were the centre of the protests and they led the revolution.

The lawyers also led the main protest marches and these are important bodies which were later joined by the opposition towards the end. There are still important civil society institutions, lawyers, trade unions, political parties, the representative bodies of unemployed graduates and it is them who (could potentially) support the constitutional council. What we see is that they are not present in this (current) transition.

FT: Are you in contact with the other leaders in the opposition? Have you been consulting with them?

Ghannouchi: We as a member of the October 18 movement which we founded in 2005 and it brings together parties and civil society institutions, including Nejib Chebbi from the Progressive Democratic Party, the Tunisian Communist Workers Party, and the Conference for the Republic and other human rights organisations. This was founded in 2005 for one simple demand: to call for freedom of expression and association for everyone and for recognising the rights of all parties.

Later when we developed this coalition, to elaborate this joint intellectual basis we produced several papers which all members of this movement agree on and embrace. The first was a paper on philosophical pluralism. There is no limit to pluralism except not embracing violence, and giving the rights to anyone to found the party.

The second was the rights of women because the government used to always say to frighten people away that (the Islamists) will take away the rights of women. Then we had to reassure others in this coalition who were being accused of working with the Islamists. And we all recognise, we accept the personal status code and will not cancel it or refuse it. Indeed we had expressed this since 1988 on 17 July where I made a statement in which I recognised the personal status code.

Another paper was on the freedom of conscience, to address the allegations that Islamists will be using the punishment for apostasy and will kill people for what they believe. The paper recognised that Tunisians have the freedom to believe in anything, to leave or embrace any faith, as faith is a personal matter. On the basis of these papers the coalition moved from no longer being a short-term political coalition, but a social project for society.

For the Tunisia that we are working for, one in which women enjoy equality, people can establish and join any party and they have the freedom to believe any faith.

FT: Have you been talking to some of the leaders over the past two days? Is there any coordination?

Ghannouchi: Yes we are in communication with members of this coalition…. However with the recent developments in the county, differences have appeared between members of the coalition, in their evaluation of the situation. In that Nejib Chebbi two days before the fall of Ben Ali met with the former prime minister, who is indeed has been currently re-installed as the interim prime minister. This was Ben Ali’s last trick to try to remain in power, to call for forming a national unity government. So indeed what we see now, this national unity government, was planned by Ben Ali. Chebbi agreed to meet the Prime Minister, (others) rejected this.

FT: What is the representation of Nahda today in Tunisia? It was a long time ago that you were there...do you think people are still attached to Nahda?

Ghannouchi: Only elections can reveal that. In the West the popularity of a party is judged through elections – they may have 10, 20 or 30 per cent of the vote. Anyone can claim 99 per cent popularity. When the ban on parties is lifted (in Tunisia) only then can we can judge the success and failure of parties or the extent of their popularity.

I could tell you that we are very popular, but how would you believe that? There are new generations now who have not had the opportunity to be familiar with Nahda and nor does Nahda know them. We have not had the opportunity to address or influence them.

We expect that many still remember us. The crackdown on Nahda was very severe, and there is not a family in Tunisia who hasn’t had one of its members because of association with Nahda, imprisoned, lost their jobs or been exiled (for political reasons).

One of our members was recently killed in the latest protest. He was (first) abducted, then killed.
Thirty thousand of our members and sympathisers were imprisoned in the beginning of the 90s. There was a crusade against us. Over a hundred died under torture or suffered torture in prison. While this was happening Ben Ali was receiving great support from Europe, and Tunisia was the first country of the southern Mediterranean to become a trade partner (referring to the Association Agreement) with the EU.

While torture was taking place, documented by Amnesty International and other human rights organisations, and repression was at its highest point, Europe was praising Ben Ali’s great achievement and supposed economic miracle. And European universities were awarding Ben Ali human rights awards, whilst he was slaughtering Tunisians, they were granting him honorary doctorates.

When I left Tunisia, I was prevented from entering many European counties. I had visas for France, Germany, Italy and Spain. All were cancelled when Ben Ali’s crackdown started on Nahda – except for Great Britain. And I appreciate that this country gave me refuge when all other European countries prevented me from entering their soil, not to mention all Arab countries who deported members of Nahda or handed them over to the Tunisian government.

FT: You alluded earlier to the fact that even within the October 18 movement, with fellow Tunisians from other parties, that, as an Islamist you had to make your position clear on a number of issues preemptively in order to be accepted as a legitimate member of the movement. Do you worry that an Islamist component within the unity government might harm Tunisian’s external relations, particularly with the EU?

Ghannouchi: Well I don’t accuse the EU of not putting pressure on Ben Ali for repressing Nahda. Ben Ali was very keen to repress us not because we were religious or an Islamist party but because we represented a powerful opposition to his system.

Habib Bourguiba (the country’s first post-independence President, later deposed in 1987 by Ben Ali in a coup d’état) and Ben Ali’s regime, under them, Nahda members were not the first to occupy their prisons. In the 50s prisons were filled with Youssefites (political activists loyal to Salah Ben Youssef, a senior official who broke away from Bourguiba’s ruling Constitutional Party); in the 60s it was the Leftists; in the 70s it was the trade unions; and in the 80s it was our turn to replace them under this regime, which represses anyone who represents a credible opposition.

We do not hold the EU responsible for Ben Ali’s repression; Ben Ali repressed anyone who opposed him. But Europe did not oppose or criticise this repression. The EU accepted Ben Ali as a partner and while the EU-Tunisia trade agreement has an economic aspect with human rights and political clauses that require those in charge of government to protect human rights, democracy.

This human rights aspect was put aside and Ben Ali was accepted whilst he was involved in using the most severe violence against Tunisians, falsifying elections, winning by 99 per cent of the vote and Europe was silent. Why? Because Ben Ali presented himself to Europe saying that we are in one battle, we are (his regime) against fundamentalism, we have a common enemy, we are part of the war in terror.

While Ben Ali has in fact been a great source of terrorism. When Nahda was in Tunisia, functioning inside Tunisia there was no al-Qaeda and there were no violent acts, whereas now there are hundreds of Tunisian youths who are involved in fighting in Iraq, Somalia and Afghanistan due to not having the opportunity to be familiar with a moderate Islamic movement and have been influenced by al-Qaeda’s ideology.

Ben Ali sold himself to Europe saying support me and I will be a barrier to terrorism when in fact he has been the greatest source and exporter of terrorism to Europe.

FT: Are you really going back? You have been saying you are returning so when do you expect to be in Tunisia?

Ghannouchi: I decided to return because the cause for which I left Tunisia has now disappeared. I was sentenced to life imprisonment (three life sentences, when one would have been enough), and I did not accept to spend the rest of my life in prison. I had to defend my right to freedom.

Now Ben Ali has gone, the natural state is for me to be inside the country, to be involved. The dictator has fallen, but the dictatorship is still there. I wish to be involved in contributing alongside others to the dismantling of the dictatorship and to help in the process of taking Tunisia from the dictatorial system to a democratic one. To help in these efforts to take Tunisia though this transitional process.

We’ll go back to organising ourselves and contribute to the education of the new generation through our moderate, democratic thought.

Our thought is similar to that of the AKP (Justice and Development Party) in Turkey, currently in government. Indeed my books have almost all been translated into Turkish and are widely read there.

However I have no political aspirations myself, neither for standing as a minister, for parliament or president. Some are presenting me as a Khomeini who will return to Tunisia – I am no Khomeini.
The natural state is for me to be in Tunisia. As for the timing I have left this for my brothers, members of the Nahda have been informed of my intention and desire to go back, and arrangements have been left with them to prepare. Indeed the day they say ‘come’, I will go back.

My age does not allow me to consider such aspirations. I am nearing 70 years old and there are new generations inside Nahda more able, more suited to political activism. I intend to concentrate my contribution to the development of Islamic thought and my involvement in the causes of the Muslim world, and I hope to dedicate the rest of my life for working towards these endeavors.

Tunisa is one part of the Muslim world, and it will be one among my many duties and interests.

FT: You cited Nahda as being similar in some respects to the progressive AKP party in Turkey. If you were to look at Nahda within the spectrum of other regional Islamist movements and parties, how far are you from the Ikhwan (Muslim Brotherhood)?

Ghannouchi: (When I first came to the UK) I gave a lecture Manchester University in which I said democracy should not exclude communists. At the time this was rejected strongly by Islamists who saw it as accepting atheism. I said that it is not ethical for us to call on a secular government to accept us, while once we get to power we will eradicate them. We should treat people like-for-like. As the Prophet Muhammad said, one should wish for his brother what he wishes for oneself. And Kant said you should use your behaviour as your base for treating the rest of humanity.

At the time this was alien to political thought (among UK-exiled Arab Islamists) and I was described as a secularist and part of a secularist movement because I called for democracy that does not exclude anyone.
Indeed since our first statement, our founding statement on 5 June 1981, journalists have asked me: if the Tunisian people elected communists would you accept that?

I answered that if the Tunisian people do that then I would respect the will of the Tunisian people and I’ll then address them to convince them that this is not right and when there are elections, the elections will tell whether we managed to convince them.

And from 1981 to this day, there have been many changes to the Muslim world, democratic thought has spread and Islamists have realised the danger of dictatorships, and the benefits of democracy. And they have also realised the harm of Islamic regimes that are not democratic such as the model seen in Afghanistan under the Taliban and Islamist Sudan.

I believe that my thoughts, these ideas have been adopted by the mainstream of the Islamic movements. For instance, the Ikhwan, the largest Islamic movement, have accepted democratic principles and they have since issued many papers on the principles of pluralism and political participation of women. In the latest political programme of the Muslim Brotherhood (of Egypt) they have adopted these ideas although there remains some reservation on women as the head of state and on non-Muslim heads of state, Coptic Christians for instance, and where scholars oversee the legislative process. I openly criticised this stance on television and also in an article on Al-Jazeera in which I said that we should embrace the principles of citizenship as the basis for running the state. And since women and Coptic Christians are citizens they have the right to run for any position and there should be no overseeing of the legislative process by scholars.

In addition I should also actually add that this project published by the Muslim Brotherhood (of Egypt) was circulated for general discussion, it was not final. When they met with internal opposition they realised the error in this. Especially after the latest events in Egypt, many such as Ibrahim Munir (Secretary General of the International Organisation of the Muslim Brotherhood) have stated that they do not oppose the standing of Coptic Christians for head of state and have retracted their previous statement. This would otherwise undermine national unity, so we see a gradual development taking place. So we see a gradual evolution, we (Nadha) drank the cup of democracy in one gulp back in the 1980s while other Islamists have taken it sip by sip.

FT: Do Tunisians feel betrayed by their European neighbours in terms of allowing Ben Ali to continue his regime? And do you feel Tunisia’s relations are overly reliant politically and economically on the EU? If so, should Tunisia rebalance its relationships more towards the East, like Turkey have done?

RG: Europe has the right to seek its interests, we are not opposed to that. We do not teach them where their interests are, they know where their interests lie. The EU states have supported Ben Ali for their own interests, but now realise that it was short-sighted and at the expense of principles and ethics.
We believe in the interests can be sought while respecting ethics that there is no contradiction between ethics and interests.

The dictators should realise that they are supported when they are strong but abandoned when they fall .... As we saw, France supported Ben Ali but when he fell they united against him. Ben Ali’s plane was not allowed to land in Paris.

However Britain and France have been positive on the whole from the beginning of these events. They recognise the right of the Tunisian people to democracy and freedom...and other countries also eventually expressed this, including the United States.

It is the Arab world that expresses displeasure and concern, worrying that the flames will spread. Although we try to reassure them that each county has its own condition, but they still seem fearful. It seems that we have not yet exceeded to expel that fear.

The dictators are supported by the West but once they lose the trust of the people they will be abandoned by the West. But dictators are foolish and they only realise that too late and they did not read history...including very recent history. The Shah of Iran upon expulsion flew around the world (looking for assistance upon fleeing Tehran in 1979), but no one accepted him.

Regarding the relations with Europe, the departure of Ben Ali did not end the relations with the Europe Union. Such relations are not decided by which government is in power but by geography.

The EU and North Africa has had strong relations before and after Ben Ali. They are our near neighbours and always had strong relations of trade and culture between the North and South of the Mediterranean. In the era of the Romans, the Carthaginians and in the Islamic era, the relationship with Europe is not linked with any particular individual. On a clear night in fact one can see from the Tunisian coast the lights of Europe.
The demand of nationalist forces in Tunisia does not put an end to relations with Europe but a balance. Relations (must be) built on mutual respect and based on equality, and relations that are not at the expense of the wealth of the people, (or their) freedom and dignity.

Despite what I mentioned previously, Nahda greatly appreciates that several thousands of its members were accepted as political refugees in European countries – in France, Italy, Switzerland, Belgium, Holland, Britain and almost all European countries, despite great pressure from Ben Ali who claimed that these were extremists. But no European country accepted these claims....and this is an ethical stance that we appreciate.

Over 1,000 Nahda members were not only refugees but have become citizens of Europe and become involved in all aspects of life. Many are businessmen and women and are part of and participating in the wider Islamic community of Europe and are forwarding the agenda of moderation and are working against extremist ideas. So I hope we have not been a burden on Europe, that we are seen as a positive (force) living in Europe, and we have attempted to remain faithful to the contract, pact of sanctuary.

Source: The Financial Times

zeer goede vragen (en antwoorden). thanks voor plaatsing

Tunesische politie drijft protest uiteen

De Tunesische politie heeft vandaag traangas ingezet tegen een groep demonstranten in de hoofdstad Tunis. Enkele honderden mensen, vooral jongeren, namen deel aan het protest.
De politie had ongeveer een uur nodig om de betogers uiteen te drijven.

De betogers demonstreerden omdat de interim-regering in hun ogen geen gehoor geeft aan de wensen van het volk.

Hassene Dridi, een fotograaf van Associated Press die verslag deed van het protest, werd in elkaar geslagen en korte tijd vastgehouden door de politie.

quote:

Tunesische politie drijft protest uiteen

De Tunesische politie heeft vandaag traangas ingezet tegen een groep demonstranten in de hoofdstad Tunis. Enkele honderden mensen, vooral jongeren, namen deel aan het protest.

De politie had ongeveer een uur nodig om de betogers uiteen te drijven. De betogers demonstreerden omdat de interim-regering in hun ogen geen gehoor geeft aan de wensen van het volk.

Hassene Dridi, een fotograaf van Associated Press die verslag deed van het protest, werd in elkaar geslagen en korte tijd vastgehouden door de politie.

En er zijn ook een boel gevangen ontsnapt.... opnieuw..

Er lijkt wel weer een crisis aan te komen in Tunesie. Vandaag, gisteren, aardig wat demonstraties die qua deelnemers toenemen. Dit komt omdat een voormalige Minister van de overgangsregering heeft gezegd dat hij vermoed dat een kliek Tunesiers (waarvan ook nu in de overgangsregering zitten) er alles aan zullen doen aan de macht te blijven, ook als de verkiezingen worden gehouden 24 Juli.
Hij verwees naar stemmen kopen van kiezers en als de Islamitische partij veel stemmen krijgt dat ze het leger zullen vragen in te grijpen en daar hun invloeden willen aanwenden. Hij gaf aan dat deze kliek "Sahilians" (verwijzend naar de welvarendere kuststeden en elite daar) het nooit zal toestaan dat ze moeten inleveren aan de Nahdha partij (islamitisch). Dit is allemaal gelekt op facebook omdat hij dit prive zei tegen een journalist nadat hij met een minister van de huidige overgangsregering had gebeld. Het was dus niet de bedoeling eigenlijk dat dit naar buiten kwam, desondanks wordt hij nu als een held gezien die het gevaar aanduidt dat de revolutie gekaapt wordt.

Zodoende dus veel ophef erover en ook demonstraties dat de huidige overgangsregering en vooral prominenten daarin moeten vertrekken. Een van die demonstraties is gisteren in centrum van Tunis hard neergeslagen, wat mensen weer doet denken aan het "Ben Ali tijdperk" en nog bozer maakt. Daarna is dus een avondklok tot vanochtend ingesteld door de overgangsregering.
Ook is uitgekomen dat vorige week een wet is aangenomen dat websites censureert en een aantal facebookpagina's zijn al geblokkeerd.

Vanavond gaat de Tunesische premier in debat op TV over deze zaak en dan vooral de claim dat hij en anderen ervoor zouden zorgen dat ze sowieso aan de macht blijven na de verkiezingen, ook als de uitslag hen ongunstig is. En daarnaast ook het buitensporige geweld tegen demonstranten als censuur. Premier al-Sebsi nam het over van Mohammed el-Ghannouchi die als premier moest aftreden omdat de demonstraties te groot werden tegen zijn positie als voormalig partijlid van Ben Ali's partij.

Over de circa 600 gevangenen die zijn ontsnapt heeft men ook veel vragen. Hoe het uberhaupt kan en of er geen politieke hand achter zit bijvoorbeeld. Zo werd afgelopen week ook een kantoor van de an-nahdha (islamitische) partij belaagd door jongeren (gezien het filmpje). De bijeenkomst werd verstoord en probeerde zaken kapot te slaan. Ik geloof zelf niet dat deze jongeren zelf tot zo'n daad zijn gekomen. Alles behalve dat eigenlijk.

Treurig, treurig, treurig ..... Ik was er al een beetje bang voor, er is zoveel wantrouwen tegenover een overheid en niemand in Tunesie weet eigenlijk hoe je (ook al weer) moet regeren. Maar dat ook de oudere, wijze mannen zich niet in kunnen houden en toch (ook al is het prive) en toch weer tegenstellingen benadrukken en creeeren
Kennelijk moet er nog veel meer gebeuren voordat de mensen/overheid beseffen dat je samen met z'n allen een land (welvarend) moet maken.

quote:

Tunesië:250 vluchtelingen vermist
Update: donderdag 2 jun 2011, 18:45

In de Middellandse Zee worden zo'n 250 mensen vermist, melden Tunesische media. De vluchtelingen zaten op schepen die hen illegaal naar Europa hadden willen brengen en die voor de kust van Tunesië in problemen kwamen. Volgens de Tunesische kustwacht zijn er 570 mensen uit het water gered.

Volgens sommige bronnen zaten de vluchtelingen op één boot die verging. Andere bronnen zeggen dat een vloot van kleine bootjes was uitgevaren.

De problemen ontstonden op 20 kilometer uit de kust, bij de Kerkennah-eilanden. Duizenden Afrikanen zijn dit jaar al van Noord-Afrika naar Europa gevlucht.

bron

Verkiezingen voor een committee die de grondwet gaat herzien en een nieuwe voorstellen zijn uitgestelt van half Juli naar half Oktober (23). Zat er al aan te komen, organisatie dat de verkiezingen regelt had eerder al aangegeven dat het te snel is om alles goed op orde te krijgen.
Nu heeft Sebsi de huidige premier van de interim-regering definitief besloten het uit te stellen na officieel advies van desbetreffende organisatie die over de verkiezingen gaat.

Politieke partijen kunnen het begrijpen en hebben op kanttekeningen hier en daar na gematigd positief gereageerd. Zijn verschrikkelijk veel partijen maar je ziet al een duidelijke bekendheid van 4 a 5 namen/partijen. Campagne is al langer volop begonnen, in heel het land veel bijeenkomsten, congressen, partijkantoren geopend, partijbladen, flyers en noem maar op.

Voor de rest is het hier en daar afentoe onrustig in Tunesie, hoewel dat per gebied erg verschilt.
In het zuiden aan de grens met Libie blijven nog steeds vluchtelingen binnenkomen wat de situatie er niet beter op maakt nu het land zelf ook na trilt van de revolutie.

Ik zit zelf de hele maand juli in de hoofdstad en daarna in een andere kustplaats een maand dus ben erg benieuwd wat er te beleven valt politiek gezien. Ben ook van plan paar bijeenkomsten te bezoeken, gewoon om te zien wat er gezegd/gedacht wordt etc.

Ik ga over een maandje naar Tunesië ( ik ben half tunesisch), wel benieuwd hoe het daar nu is eigenlijk..

Ben Ali is veroordeeld tot 35 jaar cel voor corruptie.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 21:40 schreef rakotto het volgende:
Ben Ali is veroordeeld tot 35 jaar cel voor corruptie.

En mag 46 miljoen gaan betalen.

quote:

Nederland neemt voortouw overgang Tunesië

DEN HAAG/VILNIUS - Nederland gaat samen met Slowakije een werkgroep leiden die de overgang naar een democratie in Tunesië ondersteunt.

Minister Uri Rosenthal van Buitenlandse Zaken meldde dat vrijdag in Litouwen op een conferentie van de Community of Democracies, een netwerk van ruim honderd landen.

Rosenthal zei dat Nederland zich gaat richten op drie punten: ''vrije en eerlijke verkiezingen, het bevorderen van de rechtsstaat en mensenrechten en banen, vooral voor jongeren en vrouwen.''

Daarbij pleitte de minister opnieuw voor de verdere openstelling van de grenzen van de Europese Unie voor producten uit de Arabische regio. Zijn Amerikaanse ambtgenoot Hillary Clinton bedankte Nederland voor het initiatief in Tunesië.

Tunesië stelt nu eerst een actieplan op, waar de werkgroep van uit zal gaan. Maatschappelijke en onafhankelijke organisaties zullen hierbij ook een grote rol spelen.

bron

quote:

Tunis crowds gather for anti-censorship march

REPORTING FROM TUNIS, TUNISIA -- 305851_10100450506218755_3402052_53823322_1966855242_n-1In the latest turn in an increasingly heated debate between Islamic conservatives and secularists in Tunisia, thousands of liberal demonstrators descended on the Tunisian capital Sunday afternoon to take part in a march for freedom of expression and against censorship.

The demonstration, dubbed "Aataqni" or "set me free" in Tunisian Arabic, came only two days after throngs of Islamist protesters marched through central Tunis calling for the implementation of Islamic law and the shutting down of Nessma TV. The station recently outraged Islamists by airing the animated feature film Persepolis, which includes a scene depicting God, forbidden under Islamic law.

Liberals, meanwhile, appear to be alarmed at the fervor of Islamists, with just one week until landmark elections for a constituent assembly, which will write a new constitution after the overthrew this year of President Zine al-Abedine ben Ali.

"If we accept this kind of censorship, it could lead to censorship of other programs, such as educational ones," 32-year-old demonstrator Tarek Marsouguy told World Now. "So we have to fight for freedom of expression."

Other marchers said they had come out to "defend their freedom" and to preserve the revolution so that it continues "on the right path."

Liberté d'Expression Grande Manif a Tunis

About 2,000 marchers waved Tunisian flags and carried banners saying "freedom of expression is sacred" and "I'm Tunisian and free."

As the crowd began marching down a central Tunis street, demonstrators broke out in song and sang the national hymn. Then they switched to chanting slogans calling for a civil state and condemning censorship.

"With my soul, my blood, I sacrifice myself for freedom," they shouted. Some protesters also decried hard-line religious conservatives.

Sunday's march was calm, in contrast to Friday's Islamist rally which -- although initially peaceful -- ended with riot police firing tear gas at the crowds as they approached the Casbah, sending demonstrators running for cover in nearby buildings.

The dispute over Nessma TV has highlighted the struggle between religious conservatives and liberals over the direction of the country. Organizers of Sunday's demonstration wrote in a post on the march's Facebook page that the rally was not about Nessma TV but rather for the greater cause of preserving freedoms.

"This event does not defend Nessma TV in any way, this event defends the freedom of the individual," the post says. "We do not want a dictatorship in the name of the sacred. We do not want to go from a police dictatorship to an Islamic dictatorship."

-- Alexandra Sandels

A.s. zondag 23 Oktober de eerste vrije verkiezing in Tunesie. Of wat de eerste vrije verkiezing zou moeten worden. Voor Tunesiers in het buitenland (zoals Nederland) is het 20, 21 en 22 Oktober mogelijk bij de ambassade te stemmen. Verschrikkelijk veel partijen, zo'n 90. Veel mensen zien door de bomen het bos niet meer in dit politieke landschap van een land wat tot de revolutie altijd maar 1 president kende voor circa 20 a 30 jaar en politieke opponenten keihard werden onderdrukt.

De laatste twee weken veel spanningen in aanloop naar de verkiezingen door o.a. een film die is uitgezonden op Tunesische (commerciele) TV-zender Nessma waarin God werd afgebeeld. Een film gemaakt over de Islamitische revolutie in Iran en waar een pubermeid worstelt met de nieuwe religieuze waarden. Vertaald naar het Tunesisch-Arabisch en uitgezonden door een tv-station wat volgens velen een dubieuze geschiedenis heeft gezien het feit dat de eigenaar tot kort voor het einde van de revolutie in Frankrijk nog Ben Ali prees. Veel demonstraties geweest, die uitliepen op geweld hier en daar. Tegendemonstraties geweest landelijk. Voor vrijheid van expressie en tegen een religieuze staat en geweld.

Misschien handig in het kort dit Engelse overzicht te geven over de verkiezingen, welke partijen er zijn, of ze populair zijn en waar het om gaat:

quote:

Why are elections important for an international audience?

The elections for the Constituent Assembly that will take place on October 23rd are the first democratic elections in the Arab world. The international audience will be focusing on these elections as it will either determine the success or the failure of democratic experience in the Arab world, especially since Tunisia is the country from which the Arab Spring sparked.
For more details, click here.

How long will it be before the results are released?
The Independent High Authority for the Elections (known by its French acronym ISIE) declared that the final results will be announced 12 days after the day of the elections (October 23rd), but that primary results will be announced progressively as the counts are done.

Who is monitoring the elections?
There will be national and international observers who will monitor the elections. They will be present on October 23rd in the polling stations in all 33 electoral districts to make sure that there is no fraud. They will also monitor the vote counting.

How does the voting process work?
Please click here to find a detailed example that shows how the voting process works. (Question 5)

When do polls open and when do they close?
On October 23rd, polling stations are open from 7am to 7pm. For Tunisians living outside of the country, polling stations will be open from October 20th to October 22nd at times determined by local working hours.

Who are the top candidates/ profiles? (top 3 parties)
Among the 112 political parties existing in Tunisia, the top 3 parties are:
Ennahda (The Islamic Renaissance Party)
The Progressive Democratic Party (PDP)
Ettakatol (Coalescence party)

How much power will the Assembly have?
The Constituent Assembly will be the supreme power in Tunisia as, first, it will be responsible for writing the Constitution of the Tunisian Republic, and second, it will be responsible for appointing a Prime Minister who will in turn create the second interim government that will stay effective until the new Constitution goes into effect.

What are current unemployment figures? Adult and youth? Graduates/non-graduates?
The latest statistics show that unemployment rates in Tunisia have reached 14%.
Unemployment rates among youth amount 30%, 3 times higher than rates among the adult population.

Unemployment figures among graduates have continuously increased in the last few years, reaching 22% in 2009; while it has decreased for non graduates as the government have been creating jobs that don’t require qualifications.

How badly has Tunisia’s economy been affected after the revolution?
The Tunisian economy has seriously been affected by the revolution. The rates revealed by the National Institute for Statistics show that the GDP has decreased by 7.8% in the first trimester of 2011 compared to 2010. The Central Bank of Tunisia is expecting a 1% growth in GDP in 2011, compared to 3.7% last year. But tourism, which represents 7% of Tunisia’s GDP, was considerably affected. The sector’s income has decreased by 35%, while transport saw a 18.5% decrease.

What do Amnesty International and Human Rights Watch say about the current human rights situation?
In its report released on September 27th, 2011, Amnesty International is pushing political leaders to sign the human rights manifesto, and many parties have shared their opinion about it.

Human Rights Watch reports that the Tunisian government lifted restrictions on the Women’s Rights Treaty.

Who is likely to be voted / who are the main candidates?
The main candidates for the Constituent Assembly are:
Abdelfattah Mourou (independent candidate)
Mustapha Ben Jaafar (Head of Ettakatol)
Moncef Marzouki (Head of CPR)

Even if Rached Ghannouchi (Head of Ennahda) and Hamma Hamami (Head of PCOT) are major political leaders, they are not candidates for the Constituent Assembly.

Who are the main female candidates?
The main female candidates are:
Maya Jribi (General Secretary for PDP)
Radhia Nasraoui (Lawyer and Human Rights Activist – Head of list for PCOT)
Bochra Bel Haj Hmida (active member of the Democratic Women’s Tunisian Association - Head of list for Ettakatol)

What do latest polls show?
The latest polls show that among the chosen population, 74% of respondents have a preference for a party and 26% don’t know for whom to vote.

The latest poll reveal the following voting intentions:

Ennahda – 25%
PDP – 16%
Ettakatol – 14%
CPR – 8%
Afek Tounes – 3%
Al Moubadara – 3%
Al Moustakbel – 3%
Al Watan – 3%
Mourou’s List – 3%
PCOT – 3%

But the same poll shows that 35% of respondents are sure of their choice, while 44% could change their mind, and 21% have no opinion.

Source: Tunisia live

An-Nahda is de Islamitische partij. Gematigd-Islamistisch. Bestaat al lang en zal veel stemmen halen. Maar zeker geen meerderheid. Ook veel mensen tegen hen en die gaan zeker alleen daarom al stemmen.

CPR van Marzouki is centrum-links te noemen. Zit in een pact met paar partijen zoals Nahda om zich te blijven toeleggen op het vervolgen van RCD-rechters, advocaten en politici die erg vieze handen hebben. RCD was de partij van Ben Ali die 23 jaar regeerde en nu officieel verboden is.
Marzouki woonde jarenlang in Frankrijk en was zit al jaren in de Human Rights League als Tunesische activist en voormalig politicus die was gevlucht onder Ben Ali's regime.

PDP is liberaal-democratisch. Vooral populair bij stedelijke middenklasse en hogeropgeleiden. De leider Najib Chebbi zat ook lang vast onder Ben Ali en heeft zich uitgesproken strak erop toe te zien dat "geen centimer" van behaalde vrouwenrechten wordt ingeleverd. Gaat het ook vrij goed doen hoewel ze de laatste maand problemen hebben door bepaalde beschuldigingen zoals met twee tongen spreken.

De socialistische partij staat er boven in het lijstje niet in maar dacht men van dat ze het ook goed zouden doen in het begin. Nu de verkiezingen dichterbij komen lijken ze weggezakt te zijn. Maar veel zaken die zij aankaarten en het socialistische karakter spreekt veel Tunesiers in eerste instantie wel aan.

Voor de duidelijkheid. Het gaat niet direct om de president deze verkiezingen maar (belangrijker) de constitutie. Die wordt helemaal herzien door het parlement en zonodig opnieuw geschreven.
De interim-president die wordt gekozen uit dat parlement zal vermoedelijk direct presidentsverkiezingen uitschrijven. Wellicht zal dat een jaar, of twee jaar later zijn. Aangezien voor het herschrijven en aanpassen van de grondwet ook door analisten op een jaar wordt gerekend. Het probleem is hierbij dat het land (economisch) helemaal op zijn gat ligt, politiek gezien het nogal eens tot uitbarstingen leidt wat zijn weerslag op de samenleving heeft en de mensen geen geduld gaan hebben om nog een jaar of twee te wachten in de toestand zoals het nu is. Spannende tijden dus en veel Tunesiers zien de toekomst niet erg hoopvol tegemoet door alle onzekerheid.

[ Bericht 3% gewijzigd door Aloulou op 18-10-2011 17:49:49 ]

Erg informatieve Franstalige blog van Tunesiers over de politieke ontwikkelingen in hun land.
http://www.nawaat.org

Engelstalige nieuwswebsite over de ontwikkelingen in Tunesie met aardig goede background information over de aanstaande verkiezingen, partijen en wat er in het land speelt:
www.
http://www.tunisia-live.net/

Thanks, veel nuttige info. Ik ben benieuwd zondag.

Morgen kunnen Tunesiers in de diaspora beginnen met stemmen op de Tunesische ambassade in hun land. Dit is drie dagen mogelijk, t/m zaterdag. A.s. Zondag de 23e is de verkiezingsdag in Tunesie zelf.

Alle partijen hebben hun laatste (grote) bijeenkomsten. Hier en daar wordt al vooruitgelopen op toekomstige allianties, en soms ook uitgesproken. Het lijkt zo goed als zeker dat geen een partij een meerderheid zal halen van de stemmen.

Voor geinteresseerden

Securing the Election: 42,000 Security Agents to Guard Polling Stations
http://www.tunisia-live.n(...)uring-local-offices/

Alliances Emerge from Fractured Political Scene
http://www.tunisia-live.n(...)red-political-scene/

En meer op te vinden op die Engelstalige website.

http://nieuwsuur.nl/video(...)ezingen-tunesie.html

Reportage van Nieuwsuur.

Overigens erg ironisch dat de film 'persepolis' gewelddadige protesten uitlokte van islamisten in Tunesië.

quote:

Op donderdag 20 oktober 2011 02:24 schreef spoor4 het volgende:
Overigens erg ironisch dat de film 'persepolis' gewelddadige protesten uitlokte van islamisten in Tunesië.

Op wat voor manier?

Foto's: Tunesië maakt zich op voor historische verkiezingen.

Vandaag parlementsverkiezingen in Tunesie. Parlement neemt de belangrijke taak op zich een nieuwe constitutie te schrijven, overgangsregering te vormen en die vermoedelijk op korte termijn presidentsverkiezingen uitschrijft voor volgend jaar:

Veiligheidsdiensten Ain Zaghouan


Zaghouan, wachten om te stemmen.


Hay Nasr, wijk in Tunis.


Lafayette, Tunis.


Lafayette weer.


Sidi Bou Said


Sidi Bou Said nogmaals


Stemlokaal


Kandidatenlijst An-Nahda partij


Stemboxen, Mnihla, Tunis


75 jaar en voor eerste keer stemmen, geeft aan trots te zijn op de opkomst


=====
AJE:

At a primary school in Cite Tahrir, a suburb to the east of Tunis, hundreds of men and women were in line to vote early on Sunday. Rosalynn Carter, the former US First Lady who cofounded the Carter Centre with her husband, Jimmy Carter, said that of the dozens of elections she had monitored, Tunisia’s first step towards democracy was exceptional.

“I have to say that to me, this one is the most exciting, and everyone is so calm and peaceful,” Carter said.

The Carter Centre is an international NGO that monitors elections around the world.

Cassam Uteem, the former president of Mauritius who is co-heading the Carter Centre’s delegation to Tunisia, said that compared to most countries, where transition to democracy was gradual, Tunisians were embracing the country’s first truly democratic vote with rare enthusiasm.

“Here, its started with flying colours,” he said.

NGO'ers monitoring elections


Al Jazeera English filmpje bij stembus vandaag

Al Jazeera blog met laatste updates en mooie verhalen achter de stemmers + foto's:
http://blogs.aljazeera.net/liveblog/Tunisia-Election

[ Bericht 7% gewijzigd door Aloulou op 23-10-2011 15:00:31 ]

Nog wat foto's: http://www.nrc.nl/inbeeld(...)iezingen-in-tunesie/

quote:

Moncef Marzouki plants seeds of change in impatient Tunisia

The pace of progress is grindingly slow but a strange political experiment is beginning to bear fruit

Moncef Marzouki strode into the room that former Tunisian president Zine al-Abidine Ben Ali had used for an office, and sank with distaste into the sofa under the flag. Ben Ali had Marzouki arrested and exiled for 16 years, and the human rights activist turned interim president was not going to look comfortable in this gilded cage. Besides, faux Louis XIV with blue and gold tassles?

Ben Ali's palace may lack the taste of the one Emperor Hadrian built up the hill, but it is on a lavish scale. Marzouki refuses to live here. He is still, he says, the same man who worked as a doctor in deprived suburbs of Paris for 20 years.

Time is short. The transitional coalition government has until next April to succeed, before it returns to the country for a fresh mandate. It is determined not to stay beyond its welcome. In that time, the troika comprising the Islamist Ennahda party, Marzouki's leftist Congress for the Republic and the centrist Ettakatol promises to create 800,000 jobs, turn around an economy pillaged by the departed dictator and produce a constitution that will last.

In the face of a steady barrage of strikes, withering daily fire from the media not least state-owned TV and fresh clashes on Tuesday with Salafists in Tunis, the palace's new tenant admits his is an impossible job. "I keep telling the people, you can't expect to eat the fruits of the tree. You have to plant it and wait. They say OK, we understand, but we want them now," he said.

The armoured trucks and razor wire around Tunis's souk, the seat of the protests against the old regime, have not disappeared. The plat du jour on today's menu of crises is Muammar Gaddafi's former prime minister Al-Baghdadi Ali al-Mahmoudi: the Tunisian prime minister, Hamadi Jebali, an Islamist, wants to extradite him to Libya, but the president refuses. The prime minister says we don't need your signature; the president says yes, you do.

"Issues of human rights are extremely important to me, and I am not going to sign when this guy could be submitted to torture or to the death penalty," Marzouki said. The Islamists retort: how can Tunisia ask Saudi Arabia to hand back Ben Ali and his wife when Tunisia refuses to hand over Mahmoudi to Libya?

There are other issues. "They are too liberal for me in the American sense of the word and I am too socialist for them in the French sense of the word," the president said. But after six months the three parties have become firm believers in each other. And each has started to argue the other's case. The result is that Marzouki, an exile infused with the French understanding of laïcité, or secularism, now argues that the west is reading Tunisia's Islamists all wrong.

"When people tell me that we are going back to some new Islamic dictatorship, they don't understand the fact that Islam is not the main force; the main force is democracy. We secularists did not become Islamists, the Islamists became democrats, and this is why I think the Arab spring is the triumph of democracy and not Islamism," he said.

"Islam is just trying to use democracy but in fact when you use democracy, I would not say you become a slave of it, but you become part of it. So this must be understood by the west. Even if we have elections and Ennahda prevails, it does not mean that the Islamist mood is prevailing. It means that the Islamist movement has been co-opted by democracy."

The other secularist party, Ettakatol, makes a similar point. Its spokesman, Mohamed Bennour, said: "We are in a coalition, not a union. This is the first time this has happened in Arab history. We said we would enter this coalition 10 days before the election took place and we are sticking to our word. We are not doing it for ourselves. We are doing it to build a democracy that will last."

It is a strange political experiment. Each partner has had to compromise. For Islamists it was the use of the word sharia in the preamble to the new constitution. "I thought that we would lose a lot of time discussing whether the kind of state would be secular or religious and sharia, but fortunately Ennahda was wise enough to say: OK, we are going to use secular vocabulary instead," Marzouki said. "Now we are discussing what kind of political system would it be parliamentary or presidential and I think we are reaching a kind of consensus about it, half presidential, and half parliamentary."

The good news of political dialogue in Tunis has yet to percolate to the likes of Bechir Dridi, a law graduate who has been out of work for four years. In Béja, an hour's drive from Tunis, the wheat fields are full to bursting but the bumper cropis of little use to the town's college graduates.

"The head may have changed, but the body is still the same. In a town like this the administration is packed full of Ben Ali's placemen, who parcel out the jobs to each other's children. There are no posts. You can apply as often as you want but the door is closed. If anything, it's worse than before," Dridi said.

The pace of change is grindingly slow. The ministry of justice has kicked out 82 judges for incompetence or corruption and put 100 more under investigation. No judge is being told any more which way their decision should go. But all the records and the paperwork are stuck in the old logjam. It will take time for the new broom to reach Béja.

The private sector is weak, and no one trusts firms to last, so all the jobs are in the state sector. Modest signs of success are just starting to show: growth and investment began to return in the last quarter. The price of fruit and vegetables in the markets dropped back after a year of soaring inflation, because Tunis clamped down on the contrabandcrossing the porous borders with Libya and Algeria.

Opinion polls all point to a bigger and wider coalition next April. Before then, in October, the first jobs may appear. But Tunisia's newborn democrats must still prove they can deliver.

It is a hard, crisis-strewn slog. And Ben Ali's hired hands, like his furniture, are still around. The new government is determined to ensure they do not return to prominence.

Voor diegenen die willen weten hoe het daar nu is:
vandaag op Canvas om 15.00 en 21.33: De revolutieroute, een reeks van 3 afleveringen waarin Vranckx rondtrekt in het Midden-Oosten.
Vandaag dus een aflevering waarin hij onder andere met die agente praat die die verkoper tot zelfmoord zou gedreven hebben:
http://www.canvas.be/prog(...)6a:13a96de7ae0:-5cfe

Foto's: Snuffelen in de spullen van voormalig dictator Ben Ali.