BNW Brave New World
Samenzwering, verborgen agenda's en geheime geschiedenis. De zoektocht naar de wereld die achter de façade van alledag ligt.
Dit topic maar weer eens wat hartmassage geven 
Edit: Ook nog maar even de trailer. Die is er ook zag ik.
[ Bericht 21% gewijzigd door #ANONIEM op 27-12-2010 22:21:56 ]
quote:THE WAR YOU DON'T SEE
A powerful and timely investigation into the media's role in war, tracing the history of 'embedded' and independent reporting from the carnage of World War One to the destruction of Hiroshima, and from the invasion of Vietnam to the current war in Afghanistan and disaster in Iraq. As weapons and propaganda become even more sophisticated, the nature of war is developing into an 'electronic battlefield' in which journalists play a key role, and civilians are the victims. But who is the real enemy?
John Pilger says in the film: "We journalists... have to be brave enough to defy those who seek our collusion in selling their latest bloody adventure in someone else's country... That means always challenging the official story, however patriotic that story may appear, however seductive and insidious it is. For propaganda relies on us in the media to aim its deceptions not at a far away country but at you at home... In this age of endless imperial war, the lives of countless men, women and children depend on the truth or their blood is on us... Those whose job it is to keep the record straight ought to be the voice of people, not power."
Edit: Ook nog maar even de trailer. Die is er ook zag ik.
[ Bericht 21% gewijzigd door #ANONIEM op 27-12-2010 22:21:56 ]
Nog even over dat neerhalen van het standbeeld van Sadam Hoessein.
Die docu is trouwens wel een aanrader en zeker ook voor niet BNW'ers goed te behapstukken. Kijken dus, als je wat tijd kunt vinden.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 27-12-2010 22:15:51 ]
Bron: http://en.wikipedia.org/w(...)_%28United_States%29quote:
Toppling of Saddam Hussein Statue
Arguably the most visible image of the 2003 invasion of Iraq was the toppling of a statue of Saddam Hussein in Firdos Square in central Baghdad. While media coverage of the event, at first glance, gave the impression that the act was a spontaneous action of the citizens of the city, it was actually an idea hatched by an Army psychological operations team.[25] Allegations surfaced that the group of people surrounding the statue and cheering was in fact smaller than it was made out to be in the official story, and that the group were by some accounts not local to the area but were instead brought in by the military for the specific purpose of watching and lending credence to the planned toppling.[26][27][28]
Dank!quote:
Op Die docu is trouwens wel een aanrader en zeker ook voor niet BNW'ers goed te behapstukken. Kijken dus, als je wat tijd kunt vinden.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 27-12-2010 22:15:51 ]
quote:Regardless of the issue, the one thing standing between your cause and the resolution of your cause is the mainstream media. Today's media are in place to do one thing, create and maintain a false reality. They ensure that the actions of the ruling elite, government included, are kept out of the public conscience.
In this brief video Jesse Richard, Founder of TvNewsLIES.org, explains how media deception works and shows you how to see it for yourself. He issues a challenge to the collective body of the establishment media and he provides a realistic and achievable solution to the problem.
A key point made in this commentary is that the public has only been receiving news reports that are politically divisive. This creates a misconception that bias is the key problem with our media. This is a false perception. The key problem has more to do with what does not get reported than what does.
There are thousands of issues that are intentionally hidden by the establishment media. These issues are hidden because they would unite the nation against the ruling class and against our elected officials. The key point of this commentary is to awaken people into seeing how we are being manipulated.
Please post a link to this video in as many places as you can. Let us unite in liberty and take back our world from the ruling elite.
Dit was het eerste dat in mij opkwam na de OP gelezen te hebben.quote:The key problem has more to do with what does not get reported than what does.
Fotoshop is een aardige vorm van propaganda, maar het draagt het risico ontdekt te worden. Ontcijferde propaganda leidt juist tot het tegenovergestelde van het beoogde doel. Valse vlag operaties dragen hetzelfde risico, maar zijn qua impact wel veel indringender.
Een veiligere manier van propaganda is selectieve onderwerpkeuze. Onderwerpen die het grote doel dienen komen aan bod, onderwerpen die het hogere doel ondermijnen worden dood genegeerd. Een andere tactiek is onderbelichten/ridiculiseren van relevante gegevens, en het overbelichten van welgevallige gegevens. Feitelijk lieg je niet, maar je verdraait de werkelijkheid zodanig dat het kijkerssvolk een bepaalde illusie rijker is.
Maar voordat men overgaat tot verwerping van dit bedrog, dient men zich af te vragen hoe de wereld eruit zou zien als het volk wel zo objectief mogelijk geïnformeerd zou worden. Kleven daar geen grote risico's aan vast?
Je länger ein Blinder lebt, desto mehr sieht er - Viva la revolucion !
Dat inderdaad ja!quote:Op maandag 17 januari 2011 01:44 schreef druide het volgende:
[..]
Dit was het eerste dat in mij opkwam na de OP gelezen te hebben.
Fotoshop is een aardige vorm van propaganda, maar het draagt het risico ontdekt te worden. Ontcijferde propaganda leidt juist tot het tegenovergestelde van het beoogde doel. Valse vlag operaties dragen hetzelfde risico, maar zijn qua impact wel veel indringender.
Een veiligere manier van propaganda is selectieve onderwerpkeuze. Onderwerpen die het grote doel dienen komen aan bod, onderwerpen die het hogere doel ondermijnen worden dood genegeerd. Een andere tactiek is onderbelichten/ridiculiseren van relevante gegevens, en het overbelichten van welgevallige gegevens. Feitelijk lieg je niet, maar je verdraait de werkelijkheid zodanig dat het kijkerssvolk een bepaalde illusie rijker is.
Maar voordat men overgaat tot verwerping van dit bedrog, dient men zich af te vragen hoe de wereld eruit zou zien als het volk wel zo objectief mogelijk geïnformeerd zou worden. Kleven daar geen grote risico's aan vast?
Vaak is het ook de manier waarop zaken in beeld worden gebracht en worden belicht. Neem nou bijvoorbeeld de rellen in Tunesië. Op de diverse nieuwszenders zie je beelden van een menigte die zich tegen de politie heeft gekeerd. Het lijkt daarbij alsof heel de stad is onder gedompeld in rellen en zo doet men het vaak ook overkomen. In werkelijkheid zou het goed mogelijk zijn dat die rellen slechts plaatselijk zijn en dat men 2 straten verderop gewoon rustig aan het winkelen is. Niet dat dit perse het geval is, maar maar ik denk wel dat dit (op grote schaal) gebeurt.
Verder blijft ik het ook wel een bizar fenomeen vinden dat de diverse nieuwszenders en journaals altijd dezelfde onderwerpen aansnijden. Dit lijkt mij geen toeval. Er is vast veeeel meer nieuws, maar ze kiezen 'toevallig' altijd dezelfde onderwerpen uit.
Nog een leuk voorbeeld:
Slachtofferfoto’s dragen vaak bij aan een vertekend beeld van de werkelijkheid.
Omdat de uitvergroter welbewust mikte op het macaberste detail, is de foto erg onscherp. Toen de krant nog op de deurmat lag, zag ik er een abstract schilderij in. Misschien was het wel een herontdekte Rothko die vijf kolommen breed de voorpagina van NRC Handelsblad (22 juni) sierde.
In de tuinstoel zag ik pas wat het echt voorstelde. Een jonge mooie vrouw kijkt met een brekend oog langs de camera die haar sterven vastlegt. Uit haar andere, gesloten oog, haar mond en haar neus stroomt bloed.
Wat moet die foto daar? Waarom moet ik deze vrouw zien sterven? `Neda wordt gezicht van Iraans protest’, luidt de vijfkoloms kop. Zo maak je een nieuwsanalyse waar!
Op dezelfde voorpagina staat dat Obama het optreden van de Iraanse overheid in steeds scherpere bewoordingen veroordeelt. Je kijkt naar die stervende vrouw en denkt onwillekeurig: terecht! Zo word je als lezer gemanipuleerd waar je bijstaat.
Neda Salehi Agha Soltan heet ze volgens de NRC-correspondent. Ze is 27 jaar oud. In de Volkskrant meent columnist Bert Wagendorp dat ze nog maar 16 jaar oud en heet ze Neda Salehi.
Als haar leeftijd en naam al niet kloppen, wat moeten we dan van de rest geloven? Wie haar heeft doodgeschoten is onduidelijk. Het schijnt een niet-geuniformeerde man geweest te zijn, wellicht een Baseej-militielid. In dat geval zou de overheid verantwoordelijk zijn voor haar dood.
Maar wie zegt mij dat de kogel niet kwam uit het geweer van een gezagstrouwe islamfanaat of van een jaloerse minnaar? Zeker is dat ze nog amper dood was of in de Verenigde Staten liepen in Mousavi-groen geklede mensen al met grote foto’s van haar te demonstreren tegen het moordzuchtige Iraanse bewind en voor de Mousavi-aanhangers die voor freedom en democracy hun leven zouden wagen in de straten van Teheran.
Mousavi, die volgens de berichten een oud lid van het keiharde Khomeiny-bewind is, zou zelf het bloed van meer dan één meisje aan zijn handen hebben, maar die lastige nuance doet er kennelijk even niet toe, evenmin als de mogelijkheid dat de Iraniërs wel degelijk in grote meerderheid op Ahmadinejad hebben gestemd.
Waarom zouden de Iraniërs in Teheran de Khomeiny-leus (Allah is groot) van de daken schreeuwen als ze voor westerse vormen van democratie zouden zijn, wat in de media gesuggereerd wordt? Moeten we dat allemaal niet weten voordat een jonge dode vrouw tot ‘gezicht’ van ‘Iraans protest’ wordt verklaard?
Intussen besloot Bert Wagendorp, die ik zo vaak met instemming lees omdat hij nuchter blijft nadenken als iedereen geëmotioneerd aan de haal gaat met de feiten, zijn ziedende column met: ‘Ze schieten een meisje van 16 dood, het gewetenloze schorem.’
Hier wordt een slachtoffer misbruikt om het eigen politieke gelijk te halen. Medelijden wordt voorgewend om woede te kunnen uiten.
Al heel lang erger ik mij aan het misbruik van slachtoffers van terroristische aanslagen en oorlogsgeweld. Het hangt af van politieke belangen of hun leed in de media wordt uitvergroot, gepersonifieerd, geanonimiseerd, gebagatelliseerd of volkomen weggepoetst.
Zo is mij in de loop der jaren bijvoorbeeld opgevallen dat we na 9/11 en de aanslag in Madrid honderden pasfoto’s te zien kregen van slachtoffers, met vermelding van persoonlijke details, terwijl er geen serie foto’s werd afgedrukt van de onschuldige burgerslachtoffers in Tsjetsjenië, Irak of de Gazastrook.
Het leed van de vluchtelingen in Kosovo, voorafgaande aan (of ter rechtvaardiging van?) de NAVO-bombardementen, werd breed uitgemeten, terwijl het leed van de 8000 vermoorde moslims na de val van Screbrenica maar mondjesmaat tot ons kwam.
Elke keer als een van onze jongens sneuvelt in Afghanistan krijgen wij een foto te zien, lezen wij een naam en zien wij het verdriet van zijn dierbaren. De Taliban-daders worden ‘laf’ genoemd en ‘barbaars’.
Nooit zien wij foto’s van onschuldige Afghaanse vrouwen en kinderen die aan stukken gereten zijn door onze ‘laffe’ bombardementen of beschietingen, laat staan dat we hun naam en persoonlijke details te weten komen.
De Taliban-gesneuvelden worden altijd beschreven in termen van een schadelijke diersoort terwijl het hier ook voor een groot deel om jonge mooie jongens gaat die geronseld werden en konden kiezen uit executie of inlijving bij het Taliban-leger.
Het is maar een willekeurige greep uit wat ik de afgelopen jaren noteerde. Op elke vergelijking valt ook wel af te dingen. Beelden van een onthoofding door Al Qaeda terroristen hebben uiteraard een andere context dan beelden van een verkrachting door Amerikaanse soldaten van een Iraakse gevangene.
Het is mij niet te doen om mijn eigen politieke stellingnames te rechtvaardigen. Het gaat mij er alleen maar om dat het invoelbaar maken van het leed van slachtoffers in politiek geladen conflicten, de meningsvorming sterk beïnvloedt, dat er stemming mee gemaakt wordt en dat er eventuele vergeldingsacties mee worden goedgekeurd of zelfs aangemoedigd.
Het is een belangrijk instrument in de politieke besluitvorming. Regeringen en hun `spindoctors’ weten dat. Ze hebben steeds betere middelen om de media-aandacht te vestigen op het slachtofferleed waarbij ze politiek belang hebben.
Ik zag al filmpjes op You Tube waarbij de demonstranten in Teheran de spandoeken leken te dragen die ik even daarvoor op filmpjes van demonstranten in Los Angeles had gezien, met foto’s van de arme Neda.
Wie afwisselend naar Al Jazeera en CNN kijkt ziet hoe verschillend het leed van slachtoffers wordt ingezet bij de analyse van conflicten. Van de druk die onbedoeld of willens en wetens op de massamedia wordt uitgeoefend om het ene leed wel en het andere niet uit te vergroten, hoort de redactie van een kwaliteitskrant zich steeds krachtiger bewust te zijn.
Als schrijver ben ik gewend me in te leven in personages, ook in onsympathieke personages, wanneer het verhaal dat ik wil vertellen dat nodig heeft. Elk politiek conflict is ook een verhaal waarvan alle slachtoffers erop moeten kunnen rekenen dat journalisten zich inleven in hun ellende, ook de onwelgevallige slachtoffers.
(Een licht ingekorte versie van bovenstaand stuk van de hand van Herman Franke stond donderdag 25 juni 2009 op de opiniepagina van NRC Handelsblad. De toegevoegde foto is het deel van de vóórpagina waar de schrijver op doelt)".
Bron: http://www.leugens.nl/2009/06/28/je-weet-niet-wat-je-ziet/
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-01-2011 11:53:53 ]
Slachtofferfoto’s dragen vaak bij aan een vertekend beeld van de werkelijkheid.
Omdat de uitvergroter welbewust mikte op het macaberste detail, is de foto erg onscherp. Toen de krant nog op de deurmat lag, zag ik er een abstract schilderij in. Misschien was het wel een herontdekte Rothko die vijf kolommen breed de voorpagina van NRC Handelsblad (22 juni) sierde.
In de tuinstoel zag ik pas wat het echt voorstelde. Een jonge mooie vrouw kijkt met een brekend oog langs de camera die haar sterven vastlegt. Uit haar andere, gesloten oog, haar mond en haar neus stroomt bloed.
Wat moet die foto daar? Waarom moet ik deze vrouw zien sterven? `Neda wordt gezicht van Iraans protest’, luidt de vijfkoloms kop. Zo maak je een nieuwsanalyse waar!
Op dezelfde voorpagina staat dat Obama het optreden van de Iraanse overheid in steeds scherpere bewoordingen veroordeelt. Je kijkt naar die stervende vrouw en denkt onwillekeurig: terecht! Zo word je als lezer gemanipuleerd waar je bijstaat.
Neda Salehi Agha Soltan heet ze volgens de NRC-correspondent. Ze is 27 jaar oud. In de Volkskrant meent columnist Bert Wagendorp dat ze nog maar 16 jaar oud en heet ze Neda Salehi.
Als haar leeftijd en naam al niet kloppen, wat moeten we dan van de rest geloven? Wie haar heeft doodgeschoten is onduidelijk. Het schijnt een niet-geuniformeerde man geweest te zijn, wellicht een Baseej-militielid. In dat geval zou de overheid verantwoordelijk zijn voor haar dood.
Maar wie zegt mij dat de kogel niet kwam uit het geweer van een gezagstrouwe islamfanaat of van een jaloerse minnaar? Zeker is dat ze nog amper dood was of in de Verenigde Staten liepen in Mousavi-groen geklede mensen al met grote foto’s van haar te demonstreren tegen het moordzuchtige Iraanse bewind en voor de Mousavi-aanhangers die voor freedom en democracy hun leven zouden wagen in de straten van Teheran.
Mousavi, die volgens de berichten een oud lid van het keiharde Khomeiny-bewind is, zou zelf het bloed van meer dan één meisje aan zijn handen hebben, maar die lastige nuance doet er kennelijk even niet toe, evenmin als de mogelijkheid dat de Iraniërs wel degelijk in grote meerderheid op Ahmadinejad hebben gestemd.
Waarom zouden de Iraniërs in Teheran de Khomeiny-leus (Allah is groot) van de daken schreeuwen als ze voor westerse vormen van democratie zouden zijn, wat in de media gesuggereerd wordt? Moeten we dat allemaal niet weten voordat een jonge dode vrouw tot ‘gezicht’ van ‘Iraans protest’ wordt verklaard?
Intussen besloot Bert Wagendorp, die ik zo vaak met instemming lees omdat hij nuchter blijft nadenken als iedereen geëmotioneerd aan de haal gaat met de feiten, zijn ziedende column met: ‘Ze schieten een meisje van 16 dood, het gewetenloze schorem.’
Hier wordt een slachtoffer misbruikt om het eigen politieke gelijk te halen. Medelijden wordt voorgewend om woede te kunnen uiten.
Al heel lang erger ik mij aan het misbruik van slachtoffers van terroristische aanslagen en oorlogsgeweld. Het hangt af van politieke belangen of hun leed in de media wordt uitvergroot, gepersonifieerd, geanonimiseerd, gebagatelliseerd of volkomen weggepoetst.
Zo is mij in de loop der jaren bijvoorbeeld opgevallen dat we na 9/11 en de aanslag in Madrid honderden pasfoto’s te zien kregen van slachtoffers, met vermelding van persoonlijke details, terwijl er geen serie foto’s werd afgedrukt van de onschuldige burgerslachtoffers in Tsjetsjenië, Irak of de Gazastrook.
Het leed van de vluchtelingen in Kosovo, voorafgaande aan (of ter rechtvaardiging van?) de NAVO-bombardementen, werd breed uitgemeten, terwijl het leed van de 8000 vermoorde moslims na de val van Screbrenica maar mondjesmaat tot ons kwam.
Elke keer als een van onze jongens sneuvelt in Afghanistan krijgen wij een foto te zien, lezen wij een naam en zien wij het verdriet van zijn dierbaren. De Taliban-daders worden ‘laf’ genoemd en ‘barbaars’.
Nooit zien wij foto’s van onschuldige Afghaanse vrouwen en kinderen die aan stukken gereten zijn door onze ‘laffe’ bombardementen of beschietingen, laat staan dat we hun naam en persoonlijke details te weten komen.
De Taliban-gesneuvelden worden altijd beschreven in termen van een schadelijke diersoort terwijl het hier ook voor een groot deel om jonge mooie jongens gaat die geronseld werden en konden kiezen uit executie of inlijving bij het Taliban-leger.
Het is maar een willekeurige greep uit wat ik de afgelopen jaren noteerde. Op elke vergelijking valt ook wel af te dingen. Beelden van een onthoofding door Al Qaeda terroristen hebben uiteraard een andere context dan beelden van een verkrachting door Amerikaanse soldaten van een Iraakse gevangene.
Het is mij niet te doen om mijn eigen politieke stellingnames te rechtvaardigen. Het gaat mij er alleen maar om dat het invoelbaar maken van het leed van slachtoffers in politiek geladen conflicten, de meningsvorming sterk beïnvloedt, dat er stemming mee gemaakt wordt en dat er eventuele vergeldingsacties mee worden goedgekeurd of zelfs aangemoedigd.
Het is een belangrijk instrument in de politieke besluitvorming. Regeringen en hun `spindoctors’ weten dat. Ze hebben steeds betere middelen om de media-aandacht te vestigen op het slachtofferleed waarbij ze politiek belang hebben.
Ik zag al filmpjes op You Tube waarbij de demonstranten in Teheran de spandoeken leken te dragen die ik even daarvoor op filmpjes van demonstranten in Los Angeles had gezien, met foto’s van de arme Neda.
Wie afwisselend naar Al Jazeera en CNN kijkt ziet hoe verschillend het leed van slachtoffers wordt ingezet bij de analyse van conflicten. Van de druk die onbedoeld of willens en wetens op de massamedia wordt uitgeoefend om het ene leed wel en het andere niet uit te vergroten, hoort de redactie van een kwaliteitskrant zich steeds krachtiger bewust te zijn.
Als schrijver ben ik gewend me in te leven in personages, ook in onsympathieke personages, wanneer het verhaal dat ik wil vertellen dat nodig heeft. Elk politiek conflict is ook een verhaal waarvan alle slachtoffers erop moeten kunnen rekenen dat journalisten zich inleven in hun ellende, ook de onwelgevallige slachtoffers.
(Een licht ingekorte versie van bovenstaand stuk van de hand van Herman Franke stond donderdag 25 juni 2009 op de opiniepagina van NRC Handelsblad. De toegevoegde foto is het deel van de vóórpagina waar de schrijver op doelt)".
Bron: http://www.leugens.nl/2009/06/28/je-weet-niet-wat-je-ziet/
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-01-2011 11:53:53 ]
Vrouwen gefotojokt uit het Israëlische kabinet:
Je maakt ze, letterlijk, gewoon zwart, of zet mannen in hun plaats.
Twee Israëlische kranten hebben de vrouwelijke ministers Limor Livnat en Sofa Landver op een foto van het nieuwe kabinet van Israël weggesneden.
De Yated Ne’eman nam ‘gewoon portretten van twee mannelijke ministers. De Maariv maakte de dames zwart:
Bron: http://www.leugens.nl/200(...)-israelisch-kabinet/
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 17-01-2011 13:41:41 ]
Je maakt ze, letterlijk, gewoon zwart, of zet mannen in hun plaats.
Twee Israëlische kranten hebben de vrouwelijke ministers Limor Livnat en Sofa Landver op een foto van het nieuwe kabinet van Israël weggesneden.
De Yated Ne’eman nam ‘gewoon portretten van twee mannelijke ministers. De Maariv maakte de dames zwart:
Bron: http://www.leugens.nl/200(...)-israelisch-kabinet/
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 17-01-2011 13:41:41 ]
NEDA'S KETCHUP SCENE is vakkundig gedebunkt door Simon Shack.quote:
Nog een leuk voorbeeld:
In de tuinstoel zag ik pas wat het echt voorstelde. Een jonge mooie vrouw kijkt met een brekend oog langs de camera die haar sterven vastlegt. Uit haar andere, gesloten oog, haar mond en haar neus stroomt bloed.
http://z6.invisionfree.com/Reality_Shack/index.php?showtopic=42
Met haar linkerhand laat ze een klein flesje met nepbloed leeglopen over haar gezicht...
Het gaat zo snel, heb het niet goed kunnen zienquote:
[..]
NEDA'S KETCHUP SCENE is vakkundig gedebunkt door Simon Shack.
http://z6.invisionfree.com/Reality_Shack/index.php?showtopic=42
Met haar linkerhand laat ze een klein flesje met nepbloed leeglopen over haar gezicht...
Ik kan ook niet goed zien wat er nu precies gebeurt.quote:
[..]
Het gaat zo snel, heb het niet goed kunnen zien
Als je in de link van het Reality Shack-forum naar de eerste post van Simon Shack gaat,quote:
[..]
Het gaat zo snel, heb het niet goed kunnen zien
dan zie je daar een mooie slow-motion GIF.
http://z6.invisionfree.co(...)ew=findpost&p=521723
Yep, gezienquote:
[..]
Als je in de link van het Reality Shack-forum naar de eerste post van Simon Shack gaat,
dan zie je daar een mooie slow-motion GIF.
http://z6.invisionfree.co(...)ew=findpost&p=521723
Ik heb nog eens goed gekeken, maar nog kan ik niet precies zien wat er gebeurt. Het heeft er alle schijn van dat het fake is, maar met 100% zekerheid kan ik het niet zeggen.quote:
[..]
Als je in de link van het Reality Shack-forum naar de eerste post van Simon Shack gaat,
dan zie je daar een mooie slow-motion GIF.
http://z6.invisionfree.co(...)ew=findpost&p=521723
Wel vreemd dat zij daar wordt neergeschoten en de omstanders niet wegduiken o.i.d. Je hoort ook geen schoten meer. Verder komt het natuurlijk perfect uit dat een jonge vrouw wordt neergeschoten tijdens een protest rondom de verkiezingen in Iran.
http://www.theaugeanstabl(...)nks-its-85-probable/quote:As a disclaimer, I might be completely off base and the story may totally be what it appears to be. If so, I apologize to any who may be offended, however . . . .
As I see it, there truly are a series of misconnects, non-sequitors, inconsistencies, and not-quite-right factoids surrounding the videos and backstory accompanying them.
To start off, there is what appears to be two different Nedas (photos of two different women supposedly her), and (currently) a question of any independent source identifying Neda as a real person.
Then, Neda was said to have been shot by a member of the Basij, an officially sanctioned vigilante organization.
And yet, as they are not police or military, most Basiji are not permitted to carry firearms except for special requirements and when not in actual combat?
And then, why would they pick out a non-protesting woman, 1km from where the protests were occuring, just stepping out of a car for a few minutes. And, how did anyone even know it was a Basiji, since it was claimed to be from a unseen sniper on an adjacent building.
Moving now to the video . . .
For the massive injury she supposedly sustained, a direct bullet shot to the center of her chest, I have to wonder, where is all the blood that would be coming from her torso or her back onto the ground, it should have been everywhere, including the spot where they are trying to give her CPR, all over their hands and her clothing, and a huge pool on the ground. Yet the only pool of blood appears to be at her feet before she falls down.
Then, most curious . . .
Shortly into the video, we see blood coming from her mouth. She is not sputtering it out, or coughing it up, as in an inability to breathe. Rather it appears rapidly and self flowing, and runs down both sides of her mouth, almost exclusively. Her center teeth aren’t even stained.
Shortly thereafter blood appears to pour out her right nostril . . . Looking carefully in the video, it appears that both the mouth and nostril bleed occurs right after a hand is seen pushing up onto or into them.
These flow patterns appear more to be from a blood bladder timed for rupture when the camera was in the correct position. And the nose bleed appears only after what appears to be a rapid slight-of-hand insertion of blood into her nose.
Conveniently, an anonymous doctor was on hand to provide the CPR, and to try to save her life, provide credible medical testimony, then disappear from the scene.
Now I am nitpicking, but this video was supposedly shot with a cellphone videocam. It really seems a bit too high quality for that, more like a DV camcorder.
And then, there is the almost too perfect backstory of Neda, preceding the shooting and in preparation to go to the protests – her supposed repeated prescient commentary about any danger there, was a flippant “Don’t worry. It’s just one bullet and it’s over”, and that “Neda had said that even if she lost her life and got a bullet in her heart, she would carry on”.
Of course, we find out that she was not really political and had no intention of active protesting, only that she was passionate about the honesty of the election process, and wanted to be there to see. Her fiancee said she “studied philosophy, music and tourism, was not political”, i.e. principled, but thoroughly inoffensive.
Then on followup, there is the extreme rapid nature of her burial; no wake, or prefuneral proceedings, no Imam attending, or even pictures/video of that proceeding?
We now hear unsubstantiated reports that the Iranian government has banned any memorials or gatherings in her name, which conveniently explains why there is a dearth of public involvement in her very public death.
I don’t want to bust anyone’s bubble, but there seems to be too many “just right” elements to this story.
The Iranian government crackdown on foreign media reporting to the rest of the world, and curtailment of phone services and internet access, provides a ripe environment for just this kind of staged tragedy. All news coming from Iran is from amateur on-the-street participants.
The mass media, starving for news, and implicitly antipathetic toward the Iranian regime for their actions, snatched up this story and ran with it. It was just too good not to be true.
My oddsmaker assessment, 15% likely true, 85% likely hoax or staged.
I honestly hope the latter; this video made me cry.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-01-2011 23:43:14 ]
O.K.quote:
Zo kun je zien hoe schaamteloos je belazerd wordt door de msm.
Nog een voorbeeld, SPAGHETTI FAKERY: (ook door Simon Shack)
Die zogenaamde "aanslag" op Berlusconi was ook van a tot z gefaket, oftewel gesimuleerd.
Ik weet niet maar is deze al voorbij gekomen : NewsSniffer.
op extreme schaal worden eenmaal gepubliceerde artikelen bij de de vleet aangepast. Los van de de d/t foutjes.
op extreme schaal worden eenmaal gepubliceerde artikelen bij de de vleet aangepast. Los van de de d/t foutjes.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Kende ik al die site. Veelal zijn het correcties ten behoeve van de spelling, dus niets bijzonders. Toch bedanktquote:
Ik weet niet maar is deze al voorbij gekomen : NewsSniffer.
op extreme schaal worden eenmaal gepubliceerde artikelen bij de de vleet aangepast. Los van de de d/t foutjes.
Nou daar ben ik niet van overtuigd eerlijk gezegd.. ik zie haar dat niet doen en ik heb het filmpje plus slowmo 15x bekeken oid.quote:
[..]
NEDA'S KETCHUP SCENE is vakkundig gedebunkt door Simon Shack.
http://z6.invisionfree.com/Reality_Shack/index.php?showtopic=42
Met haar linkerhand laat ze een klein flesje met nepbloed leeglopen over haar gezicht...
Ze is geraakt in haar borst, bloed gutst vanzelfsprekend uit de mond en neus, ze draait haar ogen en je ziet de dood intreden.
http://www.hbvl.be/nieuws(...)06-ce0d358887b7.aspx
The truth was in here.
Het is gewoon bijna niet te zien, maar de man die over haar heen gebogen zit heeft iets roods in zijn handen en lijkt het uit te knijpen boven haar gezicht waarna een stroompje bloed verschijnt.quote:
[..]
Nou daar ben ik niet van overtuigd eerlijk gezegd.. ik zie haar dat niet doen en ik heb het filmpje plus slowmo 15x bekeken oid.
Ze is geraakt in haar borst, bloed gutst vanzelfsprekend uit de mond en neus, ze draait haar ogen en je ziet de dood intreden.
http://www.hbvl.be/nieuws(...)06-ce0d358887b7.aspx
Verder is het ook vreemd dat de man ineens een ander shirt heeft op onderstaande foto:
En hier ziet ze er qua kleur nog wel wat levendig uit:
Maar goed... het is onduidelijk wat er nu precies gebeurt. Misschien ook maar niet te ver op ingaan, zonde van het topic.
Fuck the whot?quote:
[..]
Het is gewoon bijna niet te zien, maar de man die over haar heen gebogen zit heeft iets roods in zijn handen en lijkt het uit te knijpen boven haar gezicht waarna een stroompje bloed verschijnt.
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Uh... ja?quote:
Op 
Edit: Het klinkt absurd, dat realiseer ik me. Maar google maar eens op "Neda" en "Fake".
http://www.google.nl/sear(...)e&aq=f&aqi=&aql=&oq=
[ Bericht 22% gewijzigd door #ANONIEM op 18-01-2011 11:13:59 ]
Nee, niet echt, niet alles wat gezien word als deceptie is dan ook werkelijk een deceptie?quote:
Maar goed... het is onduidelijk wat er nu precies gebeurt. Misschien ook maar niet te ver op ingaan, zonde van het topic.
Kijk die foto waar het bloed op te zien is, dun sliertje vanaf de mondhoeken naar breeduit langs beide zijde, bloed wat uit de neusholtes komt. Duidelijk bloed wat ze gorgelt en in verdrinkt.. komt geen ketchup aan te pas dan.
The truth was in here.
Absurd? Ik reageer omdat je inderdaad duidelijk ziet dat dit over haar gezicht gespoten word kom op dat is toch zo te zien.quote:
[..]
Uh... ja?
Edit: Het klinkt absurd, dat realiseer ik me. Maar google maar eens op "Neda" en "Fake".
http://www.google.nl/sear(...)e&aq=f&aqi=&aql=&oq=
Oftewel... what the fuck mén
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Ik weet het gewoonweg niet. Ik kan iig niet aan de hand van deze beelden concluderen dat het niet fake is. Ook niet dat het fake is. Heb je bovenstaand verhaal ook gelezen? Propaganda en deceptie in de massamediaquote:
[..]
Nee, niet echt, niet alles wat gezien word als deceptie is dan ook werkelijk een deceptie?
Kijk die foto waar het bloed op te zien is, dun sliertje vanaf de mondhoeken naar breeduit langs beide zijde, bloed wat uit de neusholtes komt. Duidelijk bloed wat ze gorgelt en in verdrinkt.. komt geen ketchup aan te pas dan.
Oh.. wacht... ik dacht ff dat je er op doelde dat ik dingen zou zien die er niet zijn.quote:
[..]
Absurd? Ik reageer omdat je inderdaad duidelijk ziet dat dit over haar gezicht gespoten word kom op dat is toch zo te zien.
Oftewel... what the fuck mén
Dit is gewoon een smerig politiek spel. Ik neig dan ook voor 95% naar fake gezien de rest van de omstandigheden.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 18-01-2011 11:19:32 ]
Naja ik moet hem iets nuanceren het is niet zo dat er letterlijk over haar gezicht heen gespoten wordt maar ik denk wel dat er iets gemaakts aan zit. Ik ga dit nog eens goed bekijken. Ook het bloed wat in beide mondhoeken netjes naar boven komt vind ik er verdacht uitzien.
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Dit is gewoon dubieus.quote:
Naja ik moet hem iets nuanceren het is niet zo dat er letterlijk over haar gezicht heen gespoten wordt maar ik denk wel dat er iets gemaakts aan zit. Ik ga dit nog eens goed bekijken. Ook het bloed wat in beide mondhoeken netjes naar boven komt vind ik er verdacht uitzien.
bloed is veel dunner,dan deze stroperige troep, heb het aan een vriendin laten zien die op de ambulance rijdt en die deelt mijn mening.quote:
[..]
Het is gewoon bijna niet te zien, maar de man die over haar heen gebogen zit heeft iets roods in zijn handen en lijkt het uit te knijpen boven haar gezicht waarna een stroompje bloed verschijnt.
[ afbeelding ]
Verder is het ook vreemd dat de man ineens een ander shirt heeft op onderstaande foto:
[ afbeelding ]
En hier ziet ze er qua kleur nog wel wat levendig uit:
[ afbeelding ]
Maar goed... het is onduidelijk wat er nu precies gebeurt. Misschien ook maar niet te ver op ingaan, zonde van het topic.
Dat dacht ik ook al ja. Ook haar gezicht is niet bleek.... wat volgens mij vrij snel optreed bij flink bloedverlies.quote:
[..]
bloed is veel dunner,dan deze stroperige troep, heb het aan een vriendin laten zien die op de ambulance rijdt en die deelt mijn mening.
Jij ook bedankt voor je interesse in dit soort media-fakery issues!quote:
Bedankt Culto !
Die Berlusconi toch !!
Heel belangrijk (vind ik) dat mensen zich iets meer bewust raken hoe ze door de massa-media onbewust gemanipuleerd en voorgelogen worden.
Dit topic "Propaganda en deceptie in de massamedia" sluit daar perfekt op aan...
The House of Rothschild bought Reuters news service in the 1800's. Within the last 20 years, Reuters bought the Associated Press. Now the Elite own the two largest wire services in the world, where most newspapers get their news. The Rothschilds have control of all three U.S. Networks, plus other aspects of the recording and mass media industry according to research by Eustice Mullins in his book 'Who Owns the TV Networks'.
Vind dit bijna OP materiaal. Dit veranderd heel je referentiekader. Ik gok dat 80% van alle internationale nieuwsmateriaal van die 2 bronnen vandaan komen.
Vind dit bijna OP materiaal. Dit veranderd heel je referentiekader. Ik gok dat 80% van alle internationale nieuwsmateriaal van die 2 bronnen vandaan komen.
Ja, helemaal mee eens.quote:
[..]
Jij ook bedankt voor je interesse in dit soort media-fakery issues!
Heel belangrijk (vind ik) dat mensen zich iets meer bewust raken hoe ze door de massa-media onbewust gemanipuleerd en voorgelogen worden.
Dit topic "Propaganda en deceptie in de massamedia" sluit daar perfekt op aan...
Maar die Berlusconi vindt ik wel grappig, juist door deze enorme hoax-aanslag moest ik er zo om lachen. Gelijk diezelfde dag al vroeg ik mij af; hoe kan zo'n "aanslagpleger" zo gericht richten en Berslusconi van die afstand met zo'n lomp onhanteerbaar voorwerp raken precies op zijn mond ? Ik heb er verder niet meer bij stilgestaan, totdat jij met deze clip kwam.
Silvio Silvio;
van mij mag die nog wel President in Italie blijven; het blijft lachen met die man.
Juist hij maakt alles veel doorzichtiger.
Ik kan de topics reeks over de geboorte certificaten van Obama niet vinden, tenminst geen die open is, dus plaatst ik deze hier, onder het kopje deceptie:
Hawaii governor can't find Obama birth certificate
Hawaii governor can't find Obama birth certificate
quote:Hawaii Gov. Neil Abercrombie suggested in an interview published today that a long-form, hospital-generated birth certificate for Barack Obama may not exist within the vital records maintained by the Hawaii Department of Health.
Abercrombie told the Honolulu Star Advertiser he was searching within the Hawaii Department of Health to find definitive vital records that would prove Obama was born in Hawaii, because the continuing eligibility controversy could hurt the president's chances of re-election in 2012.
Read more: Hawaii governor can't find Obama birth certificate http://www.wnd.com/?pageId=252833#ixzz1BZ1Y8pKV
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Photo 4: Analysisquote:
Ik kan de topics reeks over de geboorte certificaten van Obama niet vinden, tenminst geen die open is, dus plaatst ik deze hier, onder het kopje deceptie:
Hawaii governor can't find Obama birth certificate
[..]
Enlargement (zooming in) of the above photo again reveals some peculiar anomalies which demonstrate a continuing pattern of obfuscation and fraud. How is it that one is unable to identify certain members of one's own family? The answer to that question is found, first, in considering this photo is an entire composite hoax and never actually occurred at all in realtime.
Barack Obama, Jr. and all other subjects have been compiled into this photo to give the fraudulent representation of a family gathering. Obama's hands appear to be resting on the shoulders of his half-sister, Auma and his grandmother, Kezia. One can see his cupped hands do not look natural—especially his right thumb—and are merely superimposed to look like they are really there. The hand of Abongo (Roy) Obama, his so-called step-brother, rests on Barack's shoulder, while the same hand is holding the hand of an unknown woman. Enlargement reveals that Abongo's right hand has been altered (masked) by photographic editing, showing a large, square pixel in place of the hand.
Again the unknown individual (back row, 2nd from the right) is wearing dark clothes intended to obfuscate the compiled abnormalities which cannot be hidden by other means. The unknown individual (back row, far right) next to him is sporting two-toned trousers, the left leg being powder blue, and the right leg being dark purple. Even the trousers’ inseam on the left leg is purple and is inconsistent with the lack of natural shadows within the entire picture. Nevertheless, that individual's right shoe remains white, while the color of his right pant leg has turned purple.
Photo 4-A
The author has edited an exact digital copy of “Photo 4” in an attempt to determine why shadows appear in such an orderly fashion, especially in places accessible to light
Photo 4-A: Analysis
Consistent with the fraudulent nature of this photograph are the following: Attempts at brightening the shadowed areas underneath and between the two center chairs reveal wheels on one chair, but produce no successful results on the other. This anomaly indicates that the shadow is a solid-black coloration added to facilitate the compiled nature of the photo. Why don't the outermost chairs produce similar shadows where the lighting should be naturally impeded? The floor shadowing effect is actually occurring in the areas between the chairs, where the lighting should reveal a white floor and not a black surface. The floor behind the unknown subject (again, back row, far right) suddenly turns powder blue, matching both the photo's backdrop and the subject's left-trouser leg.
Further analysis of this photo will consistently reveal the same types of anomalies. It should suffice to say that if one subject is fraudulently inserted into the photo, the entire photo is a fraud. This photo also pixellates at different levels of digital magnification, indicating it has been created by a crude method of compilation.
Conclusions
By now, the reader will be asking more than a few questions. Why would anyone fake such important photographs, and how could they expect to get away with such a criminal act after all? The answers to those questions (and the others you may be asking yourself) are simple:
Obama and his New-World-Order handlers had no other choice. Barack Hussein Muhammed Obama, Jr. is, and has been, a fraud—from day one. That is what he is, and that is all he will ever be.
The powers-that-be, in their arrogant, psychopathic zeal, assume that a sufficient number of people have been adequately brainwashed to the extent that they will 'believe' anything. Many have believed the lies from the very beginning and likely still do. But the NWO types and their minions have severely miscalculated the sheer determination and conviction which drives those who relentlessly cast light on their dark deeds and on their evil plans for humanity.
The first step in accepting Barack Obama's promise for "change” is taken after accepting his fraudulent historical accounts, his fraudulent 'documentation', and now—his fraudulent Photoshop images. If you, the reader, can honestly look at any photographs of Barack Obama or his self-proclaimed international-bloodline stooges without a hint of suspicion regarding those photos’ origins, you have already experienced the "change" for which you have longed. You will have been blinded by the very darkness that follows him and those whose bidding he does.
The 'messiah' you have awaited has symbolicaly twisted the words which describe the True Messiah's "Immaculate Conception," into his own "immaculate deception." Satan, himself, would be proud of such a feat.
In summation, there remains no doubt, now, that the photographic biography of Barack Hussein Muhammed Obama, Jr. is as great a fiction as his own autobiographical accounts, whether in book, audio, video, online, or print-media format. Although these photos do not conclusively prove where Obama or his family were at any given point in time, they do prove where he—and they—were not.
Meer foto's en commentaar hier: http://www.whale.to/b/nicoloff6.html
quote:
The House of Rothschild bought Reuters news service in the 1800's. Within the last 20 years, Reuters bought the Associated Press. Now the Elite own the two largest wire services in the world, where most newspapers get their news. The Rothschilds have control of all three U.S. Networks, plus other aspects of the recording and mass media industry according to research by Eustice Mullins in his book 'Who Owns the TV Networks'.
Vind dit bijna OP materiaal. Dit veranderd heel je referentiekader. Ik gok dat 80% van alle internationale nieuwsmateriaal van die 2 bronnen vandaan komen.
Interessant.[ Bericht 20% gewijzigd door #ANONIEM op 21-01-2011 00:09:54 ]
Bron: http://news.yahoo.com/s/y(...)at-local-tv-stationsquote:Army embeds active-duty PSYOPS soldiers at local TV stations
The U.S. Army has used local television stations in the U.S. as training posts for some of its psychological-operations personnel, The Upshot has learned. Since at least 2001, both WRAL, a CBS affiliate in Raleigh, N.C., and WTOC, a CBS affiliate in Savannah, Ga., have regularly hosted active-duty soldiers from the Army's 4th Psychological Operations group as part of the Army's Training With Industry program. Training With Industry is designed to offer career soldiers a chance to pick up skills through internships and fellowships with private businesses. The PSYOPS soldiers used WRAL and WTOC to learn broadcasting and communications expertise that they could apply in their mission, as the Army describes it, of "influenc[ing] the emotions, motives, objective reasoning, and ultimately the behavior of foreign audiences."
WRAL and WTOC were on a list of participants in the Army's Training With Industry program provided to The Upshot in response to a Freedom of Information Act request, and a spokeswoman with the Army's Human Resources Command confirmed that PSYOPS soldiers worked at the stations.
"Both of those stations are very supportive of the military, and think very highly of the program," said Lt. Col. Stacy Bathrick. "Our officers are there to learn best practices in terms of programming and production side that they can use when they deploy. To be able to get hands-on interaction with a news station ⤔ there's nothing like that." Bathrick said the soldiers were never involved in newsgathering.
The relationship between PSYOPS, Training With Industry, and television news operations has stirred controversy in the past. In 2000, after a Dutch newspaper reported that PSYOPS troops had been placed in CNN's newsroom under the program, CNN discontinued the internships and admitted that they had been a mistake. "It was inappropriate for PSYOPS personnel to be at CNN, they are not here now, and they never again will be at CNN," a spokesperson said at the time.
WRAL's news director, Rick Gall, feels differently. "My sense was, this was an educational opportunity to see how the broadcasting industry operates," said Gall. "They'd spend time in the various departments of the station, including the newsroom. I wasn't concerned about having someone learn what we do, and there was no influence on newsgathering. It was like shadowing." WRAL is owned by Capitol Broadcasting Company, which owns a variety of media outlets in North Carolina. Gall said WRAL hasn't hosted a soldier — which he described as an "embed" — since 2007. According to Bathrick, the Army's relationship with WTOC in Savannah is ongoing — a PSYOPS officer is currently embedded there. Bill Cathcart, WTOC's vice president and general manager, did not return phone calls or an e-mail seeking comment. WTOC is owned by Raycom Media, a television chain based in Alabama.
WRAL and WTOC are not alone among media outlets that the U.S. military has sought to learn from through Training With Industry. The Upshot has previously reported that the Marine Corps placed public affairs officers with the Chicago Tribune for several years in order to better understand how to influence and work with the news media, and CNNMoney.com hosted an officer in 2007 and 2008, despite the network's embarrassment over the program in 2000.
Hollywood na 11-9
Patriottisme en propaganda
Nooit was de liefde tussen de Amerikaanse overheid en Hollywood zo groot als na elf september. In het huwelijk zijn de rollen strak verdeeld: de overheid zorgt in de strijd tegen het terrorisme voor militaire acties en Hollywood voor patriottische propaganda. Ridley Scotts Black Hawk down is een infaam dieptepunt.
Black Hawk down.
Welke les trok Hollywood uit de aanslagen op het WTC en het Pentagon? De eerste paniekreactie was een schoonmaakactie. Studio's verwijderden alle beelden van de Twin Towers uit speelfilms. Ook stelden zij de productie uit van films waarin terroristen een rol spelen. Onder meer Jackie Chan kreeg plotseling veel vrije tijd, omdat de productie van Nosebleed, waarin hij een glazenwasser van het WTC speelt die het Vrijheidsbeeld wil opblazen, werd stopgezet. 'Terreurfilms' die al klaar waren, werden niet uitgebracht. Zoals Collateral damage, waarin Arnold Schwarzenegger op jacht gaat naar de terroristen die zijn gezin vermoordden. Films met terroristen die al in de bioscoop draaiden, zoals Swordfish, werden teruggetrokken.
De 'terror-cleansing' was nog maar net voltooid, toen er een andere wind opstak. Was Hollywoods reactie wel de juiste? Riekte het negeren van terrorisme niet naar défaitisme? Moest Hollywood niet in navolging van president Bush ("We smoke them out") de aanval openen op het terrorisme? De tachtigjarige Jack Valenti, als president van de Motion Picture Association of America (MPAA) de politieke spil van de filmindustrie, wees zes weken na de aanslagen Hollywood de weg. Op een bijeenkomst van studiobazen bekritiseerde hij het uitstellen van films. Als voorbeeld verwees hij naar Collateral damage. Er was volgens hem niets mis met die film: "Schwarzenegger verslaat de terroristen, dus is de film goed." Zijn dwingende advies aan de studio's: "Wees angstig en voorzichtig. Dat is okee. Maar doe je werk."
Valenti's koersverlegging kwam niet uit de lucht vallen. Met zijn woorden moest de oud-adviseur van president Johnson de geesten in Hollywood rijp maken voor een patriottisch propagandaoffensief. Twee weken na zijn opmerkingen werd er een 'denktank' geformeerd van regeringsambtenaren en Hollywood-vertegenwoordigers. Het groepje heeft als opdracht scenario's te bedenken over de strijd tegen het terrorisme. Tot de meedenkers behoort Steven E. De Souza, scenarist van Die hard 1 en 2, maar ook creatieve geesten als Spike Jonze (Being John Malkovich) en David Fincher (Fight club). Dat de 'denktank' is samengesteld door het Institute for creative technology van de Universiteit van Zuid Californië wijst op betrokkenheid van het Amerikaanse leger, want dat richtte het instituut twee jaar geleden voor vijfenveertig miljoen dollar op.
Reclamespot
Militaire betrokkenheid bij Hollywood is geen nieuw verschijnsel. Bij het eerste Oscarfeestje in 1927 ging de Oscar voor de beste film naar Wings, dat met steun van de Amerikaanse luchtmacht was gemaakt. In de Tweede Wereldoorlog bereikte de materiële en personele steun van het leger aan Hollywoodfilms een voorlopig hoogtepunt. De Vietnamoorlog zorgde voor een breuk in de goede relatie, omdat Vietnamfilms als Deer hunter, Coming home, Apocalypse now en Platoon geen reclamespot waren voor het leger. The green berets uit 1968 was de enige Vietnamfilm waaraan het Pentagon meewerkte en van harte. De film was een initiatief van John Wayne, die president Johnson schreef dat hij een 'pro-Vietnamfilm' wilde maken. De film was succesvol, maar zette geen zoden aan de dijk, omdat de Amerikanen zich al massaal van Vietnam hadden afgekeerd.
Het negatieve oorlogsbeeld bepaalde tot in de jaren tachtig de publieke opinie. Onder het presidentschap van Reagan kwam het tot een ommekeer. Hollywood begon weer films te maken, die het leger portretteerde als een vriendenclub waar je leuke avonturen mee beleefde. Een mijlpaal in de imago-upgrading was Top gun (1986), waarvan de productiekosten zonder steun van de luchtmacht twee keer zo hoog zouden zijn geweest. In de jaren na de film vervijfvoudigde (!) het aantal aanmeldingen voor het leger.
Studio's die voor de productie van films steun willen van het leger - meestal gaat het om materieel en personele assistentie - sturen hun scripts naar het Pentagon, dat beoordeelt of de film bijdraagt aan een positieve beeldvorming over het leger. Voorstellen om scènes te wijzigen behoren tot de normale gang van zaken. Een kritische strekking sluit steun uit, maar ook voorzichtige kanttekeningen worden niet gewaardeerd. Courage under fire (1996) kreeg geen steun, omdat de film de vraag opwierp of elke militaire onderscheiding in de Golfoorlog wel verdiend was. Van zulke vragen houdt het Pentagon niet.
Kamikaze-actie
De waardering voor militairen bereikte een hoogtepunt in 1998 met Steven Spielbergs Saving private Ryan. De film heeft niets met het huidige Amerika te maken, maar het militaire apparaat was er snel bij om zich de heroïek van de inval in Normandië toe te eigenen. Net als toen staat ook nu het Amerikaanse leger voor de verdediging van de democratie, luidde de boodschap van het Pentagon. Maar de film deed meer: het slechtte de restanten van het anti-oorlogssentiment van de generatie van de jaren zestig. Met Saving private Ryan bewezen de babyboomers alsnog eer aan hun vaders, die de wereld van Hitler hadden verlost.
Saving private Ryan leerde dat Amerika klaar was voor een militaristisch en patriottisch propagandaoffensief. Producent Jerry Bruckheimer, die eerder met Top gun bewees het socio-politieke klimaat goed aan te voelen, zag de vruchtbare bodem. Pearl Harbor was het resultaat. De film verlegde de propagandagrens, want het presenteerde een militaire nederlaag als een morele overwinning. Eigenlijk moesten de Amerikanen dankbaar zijn dat de Japanners de Amerikaanse vloot naar de zeebodem torpedeerden, want dat haalde het beste in hen naar boven: patriottisme en heldenmoed. In Pearl Harbor wordt een militair zinloze actie - het bombarderen van Tokio in 1942 - voorgesteld als de ultieme vorm van heldenmoed. Wie niet patriottisch verblind was, zag een kamikaze-actie, waarvan we altijd dachten - keurig geleerd op school - dat het een Japanse specialiteit was. Vergeleken bij Pearl Harbor is Saving private Ryan een meesterwerk, omdat het militairen niet mythologiseert, maar hen voorstelt als doodsbange jongens, die in een oorlogshel terecht komen. Bovendien schuilt in Saving private Ryan onder de patriottische lading een moreel dilemma: mag je soldatenlevens opofferen om één leven te redden?
Mitrailleurvuur
Pearl Harbor was een dieptepunt in de Amerikaanse filmpropaganda, maar dat het altijd nog erger kan, bewijzen Bruckheimer en regisseur Ridley Scott met Black Hawk down. De film gaat over de Amerikaanse militaire actie op 3 oktober 1993 in Mogadishu in Somalië om een paar handlangers van krijgsheer Aidid te arresteren. De schijnbaar eenvoudige klus ontaardde in een vijftien uur durende bloedige chaos, waarin achttien Amerikaanse militairen en tussen de vijfhonderd en duizend Somaliërs omkwamen. CNN-beelden van joelende Somaliërs, die de lijken van twee Amerikaanse militairen door de straten van Mogadishu sleepten, schokten de Amerikaanse publieke opinie, zodat president Clinton gedwongen was de troepen uit Somalië terug te trekken.
Black Hawk down presenteert de desastreuze actie als een heroïsche strijd van een groepje Amerikaanse militairen tegen een horde Somaliërs, die zich als lemmingen in Amerikaans mitrailleurvuur storten. Het doet denken aan het racisme in westerns in de jaren vijftig, waarin kinderlijke indianen zich en masse lieten afslachten. Gedurende twee uur van de tweeëneenhalf uur durende film knetteren mitrailleurs, ontploffen granaten, spatten lichamem uit elkaar, worden lichaamsdelen afgerukt en spuit bloed in het rond. De vergelijking met Saving private Ryan gaat mank, want daarin vormt de oorlogshel uit het eerste kwartier de opmaat voor een verhaal over een moreel dilemma. In dilemma's zijn de makers van Black Hawk down niet geïnteresseerd. Ook de vraag wie verantwoordelijk was voor de mislukte actie, wordt niet gesteld.
In de drang om militairen als helden te portretteren, slaat de film volledig door, zodat hij grotesk wordt. De Amerikaanse militairen in Black Hawk down zijn karikaturen van wilskracht en heldenmoed, die zelfs niet het bewustzijn verliezen als ze gapende wonden ter grootte van een voetbal hebben.
Morele overwinning
Black Hawk down is niet alleen oorlogsporno, maar ook infaam patriottisch, omdat de film een desastreuze militaire actie presenteert als een glorieus optreden. Laf is de film ook, omdat de vernederende beelden van het slepen met de lijken van de twee Amerikanen ontbreken. De weinige woorden die de film wijdt aan de politieke context van het optreden in Somalië zijn een brutaal staaltje geschiedvervalsing. Black Hawk down begint met een tekstje, dat wil doen geloven dat de Amerikanen uitsluitend om humanitaire redenen in Somalië waren. Dat Amerikaanse oliemaatschappijen belangen hebben in het land, die na de omverwerping van het pro-westerse regime van Mohamed Siad Barre gevaar liepen - ach, wie let er op. Dat de film suggereert dat Clinton de actie in Somalië begon, terwijl hij in werkelijkheid werd opgezadeld met een erfenis van voorganger Bush - ach, wie maakt zich er druk om. Dat de Amerikanen zich in Somalië gehaat maakten door hun brute optreden - in de zomer van 1993 vermoordden ze vijftig gematigde leiders, die in een bijeenkomst bijeen waren om de politieke impasse in het land te doorbreken - ach, wie wil het weten?
Filmhistorici maken altijd onderscheid tussen geallieerde en nazi-propaganda in de Tweede Wereldoorlog. De Amerikaanse en Britse propaganda bevatte rationele elementen, terwijl de nazi-propaganda appelleerde aan blind patriottisme en 'sterven voor het vaderland'. Pearl Harbor liet met zijn kamikaze-actie zien dat dit onderscheid niet langer opgaat. Black Hawk down maakt duidelijk dat dit niet eenmalig was. De film doet denken aan de nazi-film Kolberg, waarin de bevolking in een dorpje in Pruisen zich in 1806 liever doodvecht dan zich overgeeft aan Napoleon. De film presenteert de uiteindelijke nederlaag als een morele overwinning. Black Hawk down doet hetzelfde. Doorvechten en nooit overgeven, is het motto. "Je moet niet nadenken", zegt een van de Amerikaanse militairen tegen een twijfelende medestrijder. De film verwacht van ons hetzelfde. We wachten op Bruckheimers film waarin de Amerikanen alsnog de oorlog in Vietnam winnen.
http://www.filmkrant.nl/a(...)/fk231/hollywoo.html
Patriottisme en propaganda
Nooit was de liefde tussen de Amerikaanse overheid en Hollywood zo groot als na elf september. In het huwelijk zijn de rollen strak verdeeld: de overheid zorgt in de strijd tegen het terrorisme voor militaire acties en Hollywood voor patriottische propaganda. Ridley Scotts Black Hawk down is een infaam dieptepunt.
Black Hawk down.
Welke les trok Hollywood uit de aanslagen op het WTC en het Pentagon? De eerste paniekreactie was een schoonmaakactie. Studio's verwijderden alle beelden van de Twin Towers uit speelfilms. Ook stelden zij de productie uit van films waarin terroristen een rol spelen. Onder meer Jackie Chan kreeg plotseling veel vrije tijd, omdat de productie van Nosebleed, waarin hij een glazenwasser van het WTC speelt die het Vrijheidsbeeld wil opblazen, werd stopgezet. 'Terreurfilms' die al klaar waren, werden niet uitgebracht. Zoals Collateral damage, waarin Arnold Schwarzenegger op jacht gaat naar de terroristen die zijn gezin vermoordden. Films met terroristen die al in de bioscoop draaiden, zoals Swordfish, werden teruggetrokken.
De 'terror-cleansing' was nog maar net voltooid, toen er een andere wind opstak. Was Hollywoods reactie wel de juiste? Riekte het negeren van terrorisme niet naar défaitisme? Moest Hollywood niet in navolging van president Bush ("We smoke them out") de aanval openen op het terrorisme? De tachtigjarige Jack Valenti, als president van de Motion Picture Association of America (MPAA) de politieke spil van de filmindustrie, wees zes weken na de aanslagen Hollywood de weg. Op een bijeenkomst van studiobazen bekritiseerde hij het uitstellen van films. Als voorbeeld verwees hij naar Collateral damage. Er was volgens hem niets mis met die film: "Schwarzenegger verslaat de terroristen, dus is de film goed." Zijn dwingende advies aan de studio's: "Wees angstig en voorzichtig. Dat is okee. Maar doe je werk."
Valenti's koersverlegging kwam niet uit de lucht vallen. Met zijn woorden moest de oud-adviseur van president Johnson de geesten in Hollywood rijp maken voor een patriottisch propagandaoffensief. Twee weken na zijn opmerkingen werd er een 'denktank' geformeerd van regeringsambtenaren en Hollywood-vertegenwoordigers. Het groepje heeft als opdracht scenario's te bedenken over de strijd tegen het terrorisme. Tot de meedenkers behoort Steven E. De Souza, scenarist van Die hard 1 en 2, maar ook creatieve geesten als Spike Jonze (Being John Malkovich) en David Fincher (Fight club). Dat de 'denktank' is samengesteld door het Institute for creative technology van de Universiteit van Zuid Californië wijst op betrokkenheid van het Amerikaanse leger, want dat richtte het instituut twee jaar geleden voor vijfenveertig miljoen dollar op.
Reclamespot
Militaire betrokkenheid bij Hollywood is geen nieuw verschijnsel. Bij het eerste Oscarfeestje in 1927 ging de Oscar voor de beste film naar Wings, dat met steun van de Amerikaanse luchtmacht was gemaakt. In de Tweede Wereldoorlog bereikte de materiële en personele steun van het leger aan Hollywoodfilms een voorlopig hoogtepunt. De Vietnamoorlog zorgde voor een breuk in de goede relatie, omdat Vietnamfilms als Deer hunter, Coming home, Apocalypse now en Platoon geen reclamespot waren voor het leger. The green berets uit 1968 was de enige Vietnamfilm waaraan het Pentagon meewerkte en van harte. De film was een initiatief van John Wayne, die president Johnson schreef dat hij een 'pro-Vietnamfilm' wilde maken. De film was succesvol, maar zette geen zoden aan de dijk, omdat de Amerikanen zich al massaal van Vietnam hadden afgekeerd.
Het negatieve oorlogsbeeld bepaalde tot in de jaren tachtig de publieke opinie. Onder het presidentschap van Reagan kwam het tot een ommekeer. Hollywood begon weer films te maken, die het leger portretteerde als een vriendenclub waar je leuke avonturen mee beleefde. Een mijlpaal in de imago-upgrading was Top gun (1986), waarvan de productiekosten zonder steun van de luchtmacht twee keer zo hoog zouden zijn geweest. In de jaren na de film vervijfvoudigde (!) het aantal aanmeldingen voor het leger.
Studio's die voor de productie van films steun willen van het leger - meestal gaat het om materieel en personele assistentie - sturen hun scripts naar het Pentagon, dat beoordeelt of de film bijdraagt aan een positieve beeldvorming over het leger. Voorstellen om scènes te wijzigen behoren tot de normale gang van zaken. Een kritische strekking sluit steun uit, maar ook voorzichtige kanttekeningen worden niet gewaardeerd. Courage under fire (1996) kreeg geen steun, omdat de film de vraag opwierp of elke militaire onderscheiding in de Golfoorlog wel verdiend was. Van zulke vragen houdt het Pentagon niet.
Kamikaze-actie
De waardering voor militairen bereikte een hoogtepunt in 1998 met Steven Spielbergs Saving private Ryan. De film heeft niets met het huidige Amerika te maken, maar het militaire apparaat was er snel bij om zich de heroïek van de inval in Normandië toe te eigenen. Net als toen staat ook nu het Amerikaanse leger voor de verdediging van de democratie, luidde de boodschap van het Pentagon. Maar de film deed meer: het slechtte de restanten van het anti-oorlogssentiment van de generatie van de jaren zestig. Met Saving private Ryan bewezen de babyboomers alsnog eer aan hun vaders, die de wereld van Hitler hadden verlost.
Saving private Ryan leerde dat Amerika klaar was voor een militaristisch en patriottisch propagandaoffensief. Producent Jerry Bruckheimer, die eerder met Top gun bewees het socio-politieke klimaat goed aan te voelen, zag de vruchtbare bodem. Pearl Harbor was het resultaat. De film verlegde de propagandagrens, want het presenteerde een militaire nederlaag als een morele overwinning. Eigenlijk moesten de Amerikanen dankbaar zijn dat de Japanners de Amerikaanse vloot naar de zeebodem torpedeerden, want dat haalde het beste in hen naar boven: patriottisme en heldenmoed. In Pearl Harbor wordt een militair zinloze actie - het bombarderen van Tokio in 1942 - voorgesteld als de ultieme vorm van heldenmoed. Wie niet patriottisch verblind was, zag een kamikaze-actie, waarvan we altijd dachten - keurig geleerd op school - dat het een Japanse specialiteit was. Vergeleken bij Pearl Harbor is Saving private Ryan een meesterwerk, omdat het militairen niet mythologiseert, maar hen voorstelt als doodsbange jongens, die in een oorlogshel terecht komen. Bovendien schuilt in Saving private Ryan onder de patriottische lading een moreel dilemma: mag je soldatenlevens opofferen om één leven te redden?
Mitrailleurvuur
Pearl Harbor was een dieptepunt in de Amerikaanse filmpropaganda, maar dat het altijd nog erger kan, bewijzen Bruckheimer en regisseur Ridley Scott met Black Hawk down. De film gaat over de Amerikaanse militaire actie op 3 oktober 1993 in Mogadishu in Somalië om een paar handlangers van krijgsheer Aidid te arresteren. De schijnbaar eenvoudige klus ontaardde in een vijftien uur durende bloedige chaos, waarin achttien Amerikaanse militairen en tussen de vijfhonderd en duizend Somaliërs omkwamen. CNN-beelden van joelende Somaliërs, die de lijken van twee Amerikaanse militairen door de straten van Mogadishu sleepten, schokten de Amerikaanse publieke opinie, zodat president Clinton gedwongen was de troepen uit Somalië terug te trekken.
Black Hawk down presenteert de desastreuze actie als een heroïsche strijd van een groepje Amerikaanse militairen tegen een horde Somaliërs, die zich als lemmingen in Amerikaans mitrailleurvuur storten. Het doet denken aan het racisme in westerns in de jaren vijftig, waarin kinderlijke indianen zich en masse lieten afslachten. Gedurende twee uur van de tweeëneenhalf uur durende film knetteren mitrailleurs, ontploffen granaten, spatten lichamem uit elkaar, worden lichaamsdelen afgerukt en spuit bloed in het rond. De vergelijking met Saving private Ryan gaat mank, want daarin vormt de oorlogshel uit het eerste kwartier de opmaat voor een verhaal over een moreel dilemma. In dilemma's zijn de makers van Black Hawk down niet geïnteresseerd. Ook de vraag wie verantwoordelijk was voor de mislukte actie, wordt niet gesteld.
In de drang om militairen als helden te portretteren, slaat de film volledig door, zodat hij grotesk wordt. De Amerikaanse militairen in Black Hawk down zijn karikaturen van wilskracht en heldenmoed, die zelfs niet het bewustzijn verliezen als ze gapende wonden ter grootte van een voetbal hebben.
Morele overwinning
Black Hawk down is niet alleen oorlogsporno, maar ook infaam patriottisch, omdat de film een desastreuze militaire actie presenteert als een glorieus optreden. Laf is de film ook, omdat de vernederende beelden van het slepen met de lijken van de twee Amerikanen ontbreken. De weinige woorden die de film wijdt aan de politieke context van het optreden in Somalië zijn een brutaal staaltje geschiedvervalsing. Black Hawk down begint met een tekstje, dat wil doen geloven dat de Amerikanen uitsluitend om humanitaire redenen in Somalië waren. Dat Amerikaanse oliemaatschappijen belangen hebben in het land, die na de omverwerping van het pro-westerse regime van Mohamed Siad Barre gevaar liepen - ach, wie let er op. Dat de film suggereert dat Clinton de actie in Somalië begon, terwijl hij in werkelijkheid werd opgezadeld met een erfenis van voorganger Bush - ach, wie maakt zich er druk om. Dat de Amerikanen zich in Somalië gehaat maakten door hun brute optreden - in de zomer van 1993 vermoordden ze vijftig gematigde leiders, die in een bijeenkomst bijeen waren om de politieke impasse in het land te doorbreken - ach, wie wil het weten?
Filmhistorici maken altijd onderscheid tussen geallieerde en nazi-propaganda in de Tweede Wereldoorlog. De Amerikaanse en Britse propaganda bevatte rationele elementen, terwijl de nazi-propaganda appelleerde aan blind patriottisme en 'sterven voor het vaderland'. Pearl Harbor liet met zijn kamikaze-actie zien dat dit onderscheid niet langer opgaat. Black Hawk down maakt duidelijk dat dit niet eenmalig was. De film doet denken aan de nazi-film Kolberg, waarin de bevolking in een dorpje in Pruisen zich in 1806 liever doodvecht dan zich overgeeft aan Napoleon. De film presenteert de uiteindelijke nederlaag als een morele overwinning. Black Hawk down doet hetzelfde. Doorvechten en nooit overgeven, is het motto. "Je moet niet nadenken", zegt een van de Amerikaanse militairen tegen een twijfelende medestrijder. De film verwacht van ons hetzelfde. We wachten op Bruckheimers film waarin de Amerikanen alsnog de oorlog in Vietnam winnen.
http://www.filmkrant.nl/a(...)/fk231/hollywoo.html
Interessant stuk, de relatie Hollywood-wereldpolitiek interesseert me enorm. Ook al klopt het artikel op kleine punten niet, de algehele strekking ben ik het wel mee eens.quote:
Hollywood na 11-9
Patriottisme en propaganda
Nooit was de liefde tussen de Amerikaanse overheid en Hollywood zo groot als na elf september. In het huwelijk zijn de rollen strak verdeeld: de overheid zorgt in de strijd tegen het terrorisme voor militaire acties en Hollywood voor patriottische propaganda. Ridley Scotts Black Hawk down is een infaam dieptepunt.
Black Hawk down.
Welke les trok Hollywood uit de aanslagen op het WTC en het Pentagon? De eerste paniekreactie was een schoonmaakactie. Studio's verwijderden alle beelden van de Twin Towers uit speelfilms. Ook stelden zij de productie uit van films waarin terroristen een rol spelen. Onder meer Jackie Chan kreeg plotseling veel vrije tijd, omdat de productie van Nosebleed, waarin hij een glazenwasser van het WTC speelt die het Vrijheidsbeeld wil opblazen, werd stopgezet. 'Terreurfilms' die al klaar waren, werden niet uitgebracht. Zoals Collateral damage, waarin Arnold Schwarzenegger op jacht gaat naar de terroristen die zijn gezin vermoordden. Films met terroristen die al in de bioscoop draaiden, zoals Swordfish, werden teruggetrokken.
De 'terror-cleansing' was nog maar net voltooid, toen er een andere wind opstak. Was Hollywoods reactie wel de juiste? Riekte het negeren van terrorisme niet naar défaitisme? Moest Hollywood niet in navolging van president Bush ("We smoke them out") de aanval openen op het terrorisme? De tachtigjarige Jack Valenti, als president van de Motion Picture Association of America (MPAA) de politieke spil van de filmindustrie, wees zes weken na de aanslagen Hollywood de weg. Op een bijeenkomst van studiobazen bekritiseerde hij het uitstellen van films. Als voorbeeld verwees hij naar Collateral damage. Er was volgens hem niets mis met die film: "Schwarzenegger verslaat de terroristen, dus is de film goed." Zijn dwingende advies aan de studio's: "Wees angstig en voorzichtig. Dat is okee. Maar doe je werk."
Valenti's koersverlegging kwam niet uit de lucht vallen. Met zijn woorden moest de oud-adviseur van president Johnson de geesten in Hollywood rijp maken voor een patriottisch propagandaoffensief. Twee weken na zijn opmerkingen werd er een 'denktank' geformeerd van regeringsambtenaren en Hollywood-vertegenwoordigers. Het groepje heeft als opdracht scenario's te bedenken over de strijd tegen het terrorisme. Tot de meedenkers behoort Steven E. De Souza, scenarist van Die hard 1 en 2, maar ook creatieve geesten als Spike Jonze (Being John Malkovich) en David Fincher (Fight club). Dat de 'denktank' is samengesteld door het Institute for creative technology van de Universiteit van Zuid Californië wijst op betrokkenheid van het Amerikaanse leger, want dat richtte het instituut twee jaar geleden voor vijfenveertig miljoen dollar op.
Reclamespot
Militaire betrokkenheid bij Hollywood is geen nieuw verschijnsel. Bij het eerste Oscarfeestje in 1927 ging de Oscar voor de beste film naar Wings, dat met steun van de Amerikaanse luchtmacht was gemaakt. In de Tweede Wereldoorlog bereikte de materiële en personele steun van het leger aan Hollywoodfilms een voorlopig hoogtepunt. De Vietnamoorlog zorgde voor een breuk in de goede relatie, omdat Vietnamfilms als Deer hunter, Coming home, Apocalypse now en Platoon geen reclamespot waren voor het leger. The green berets uit 1968 was de enige Vietnamfilm waaraan het Pentagon meewerkte en van harte. De film was een initiatief van John Wayne, die president Johnson schreef dat hij een 'pro-Vietnamfilm' wilde maken. De film was succesvol, maar zette geen zoden aan de dijk, omdat de Amerikanen zich al massaal van Vietnam hadden afgekeerd.
Het negatieve oorlogsbeeld bepaalde tot in de jaren tachtig de publieke opinie. Onder het presidentschap van Reagan kwam het tot een ommekeer. Hollywood begon weer films te maken, die het leger portretteerde als een vriendenclub waar je leuke avonturen mee beleefde. Een mijlpaal in de imago-upgrading was Top gun (1986), waarvan de productiekosten zonder steun van de luchtmacht twee keer zo hoog zouden zijn geweest. In de jaren na de film vervijfvoudigde (!) het aantal aanmeldingen voor het leger.
Studio's die voor de productie van films steun willen van het leger - meestal gaat het om materieel en personele assistentie - sturen hun scripts naar het Pentagon, dat beoordeelt of de film bijdraagt aan een positieve beeldvorming over het leger. Voorstellen om scènes te wijzigen behoren tot de normale gang van zaken. Een kritische strekking sluit steun uit, maar ook voorzichtige kanttekeningen worden niet gewaardeerd. Courage under fire (1996) kreeg geen steun, omdat de film de vraag opwierp of elke militaire onderscheiding in de Golfoorlog wel verdiend was. Van zulke vragen houdt het Pentagon niet.
Kamikaze-actie
De waardering voor militairen bereikte een hoogtepunt in 1998 met Steven Spielbergs Saving private Ryan. De film heeft niets met het huidige Amerika te maken, maar het militaire apparaat was er snel bij om zich de heroïek van de inval in Normandië toe te eigenen. Net als toen staat ook nu het Amerikaanse leger voor de verdediging van de democratie, luidde de boodschap van het Pentagon. Maar de film deed meer: het slechtte de restanten van het anti-oorlogssentiment van de generatie van de jaren zestig. Met Saving private Ryan bewezen de babyboomers alsnog eer aan hun vaders, die de wereld van Hitler hadden verlost.
Saving private Ryan leerde dat Amerika klaar was voor een militaristisch en patriottisch propagandaoffensief. Producent Jerry Bruckheimer, die eerder met Top gun bewees het socio-politieke klimaat goed aan te voelen, zag de vruchtbare bodem. Pearl Harbor was het resultaat. De film verlegde de propagandagrens, want het presenteerde een militaire nederlaag als een morele overwinning. Eigenlijk moesten de Amerikanen dankbaar zijn dat de Japanners de Amerikaanse vloot naar de zeebodem torpedeerden, want dat haalde het beste in hen naar boven: patriottisme en heldenmoed. In Pearl Harbor wordt een militair zinloze actie - het bombarderen van Tokio in 1942 - voorgesteld als de ultieme vorm van heldenmoed. Wie niet patriottisch verblind was, zag een kamikaze-actie, waarvan we altijd dachten - keurig geleerd op school - dat het een Japanse specialiteit was. Vergeleken bij Pearl Harbor is Saving private Ryan een meesterwerk, omdat het militairen niet mythologiseert, maar hen voorstelt als doodsbange jongens, die in een oorlogshel terecht komen. Bovendien schuilt in Saving private Ryan onder de patriottische lading een moreel dilemma: mag je soldatenlevens opofferen om één leven te redden?
Mitrailleurvuur
Pearl Harbor was een dieptepunt in de Amerikaanse filmpropaganda, maar dat het altijd nog erger kan, bewijzen Bruckheimer en regisseur Ridley Scott met Black Hawk down. De film gaat over de Amerikaanse militaire actie op 3 oktober 1993 in Mogadishu in Somalië om een paar handlangers van krijgsheer Aidid te arresteren. De schijnbaar eenvoudige klus ontaardde in een vijftien uur durende bloedige chaos, waarin achttien Amerikaanse militairen en tussen de vijfhonderd en duizend Somaliërs omkwamen. CNN-beelden van joelende Somaliërs, die de lijken van twee Amerikaanse militairen door de straten van Mogadishu sleepten, schokten de Amerikaanse publieke opinie, zodat president Clinton gedwongen was de troepen uit Somalië terug te trekken.
Black Hawk down presenteert de desastreuze actie als een heroïsche strijd van een groepje Amerikaanse militairen tegen een horde Somaliërs, die zich als lemmingen in Amerikaans mitrailleurvuur storten. Het doet denken aan het racisme in westerns in de jaren vijftig, waarin kinderlijke indianen zich en masse lieten afslachten. Gedurende twee uur van de tweeëneenhalf uur durende film knetteren mitrailleurs, ontploffen granaten, spatten lichamem uit elkaar, worden lichaamsdelen afgerukt en spuit bloed in het rond. De vergelijking met Saving private Ryan gaat mank, want daarin vormt de oorlogshel uit het eerste kwartier de opmaat voor een verhaal over een moreel dilemma. In dilemma's zijn de makers van Black Hawk down niet geïnteresseerd. Ook de vraag wie verantwoordelijk was voor de mislukte actie, wordt niet gesteld.
In de drang om militairen als helden te portretteren, slaat de film volledig door, zodat hij grotesk wordt. De Amerikaanse militairen in Black Hawk down zijn karikaturen van wilskracht en heldenmoed, die zelfs niet het bewustzijn verliezen als ze gapende wonden ter grootte van een voetbal hebben.
Morele overwinning
Black Hawk down is niet alleen oorlogsporno, maar ook infaam patriottisch, omdat de film een desastreuze militaire actie presenteert als een glorieus optreden. Laf is de film ook, omdat de vernederende beelden van het slepen met de lijken van de twee Amerikanen ontbreken. De weinige woorden die de film wijdt aan de politieke context van het optreden in Somalië zijn een brutaal staaltje geschiedvervalsing. Black Hawk down begint met een tekstje, dat wil doen geloven dat de Amerikanen uitsluitend om humanitaire redenen in Somalië waren. Dat Amerikaanse oliemaatschappijen belangen hebben in het land, die na de omverwerping van het pro-westerse regime van Mohamed Siad Barre gevaar liepen - ach, wie let er op. Dat de film suggereert dat Clinton de actie in Somalië begon, terwijl hij in werkelijkheid werd opgezadeld met een erfenis van voorganger Bush - ach, wie maakt zich er druk om. Dat de Amerikanen zich in Somalië gehaat maakten door hun brute optreden - in de zomer van 1993 vermoordden ze vijftig gematigde leiders, die in een bijeenkomst bijeen waren om de politieke impasse in het land te doorbreken - ach, wie wil het weten?
Filmhistorici maken altijd onderscheid tussen geallieerde en nazi-propaganda in de Tweede Wereldoorlog. De Amerikaanse en Britse propaganda bevatte rationele elementen, terwijl de nazi-propaganda appelleerde aan blind patriottisme en 'sterven voor het vaderland'. Pearl Harbor liet met zijn kamikaze-actie zien dat dit onderscheid niet langer opgaat. Black Hawk down maakt duidelijk dat dit niet eenmalig was. De film doet denken aan de nazi-film Kolberg, waarin de bevolking in een dorpje in Pruisen zich in 1806 liever doodvecht dan zich overgeeft aan Napoleon. De film presenteert de uiteindelijke nederlaag als een morele overwinning. Black Hawk down doet hetzelfde. Doorvechten en nooit overgeven, is het motto. "Je moet niet nadenken", zegt een van de Amerikaanse militairen tegen een twijfelende medestrijder. De film verwacht van ons hetzelfde. We wachten op Bruckheimers film waarin de Amerikanen alsnog de oorlog in Vietnam winnen.
http://www.filmkrant.nl/a(...)/fk231/hollywoo.html
Overigens lijkt het anti-China (of aziaten, Amerikanen houden dat toch niet uit elkaar) ook weer van start gegaan met de film Tomorrow when the war began. Hierover had ik al een uitgebreide post gemaakt in het Inception-topic.
Ik ben er nog niet geheel over uit wat de obsessie lijkt van Hollywood met alle remakes van buitenlandse films. Een manier van (filmgeschiedenis) herschrijven of puur uit financieel belang en gebrek aan creatieve scripten van eigen bodem?
Mij dus ook.quote:
[..]
Interessant stuk, de relatie Hollywood-wereldpolitiek interesseert me enorm. Ook al klopt het artikel op kleine punten niet, de algehele strekking ben ik het wel mee eens.
Overigens lijkt het anti-China (of aziaten, Amerikanen houden dat toch niet uit elkaar) ook weer van start gegaan met de film Tomorrow when the war began. Hierover had ik al een uitgebreide post gemaakt in het Inception-topic.
Ik ben er nog niet geheel over uit wat de obsessie lijkt van Hollywood met alle remakes van buitenlandse films. Een manier van (filmgeschiedenis) herschrijven of puur uit financieel belang en gebrek aan creatieve scripten van eigen bodem?
OPERATION MOCKINGBIRD
In 1948 Frank Wisner was appointed director of the Office of Special Projects. Soon afterwards it was renamed the Office of Policy Coordination (OPC). This became the espionage and counter-intelligence branch of the Central Intelligence Agency. Wisner was told to create an organization that concentrated on "propaganda, economic warfare; preventive direct action, including sabotage, anti-sabotage, demolition and evacuation measures; subversion against hostile states, including assistance to underground resistance groups, and support of indigenous anti-Communist elements in threatened countries of the free world."
Later that year Wisner established Mockingbird, a program to influence the domestic American media. Wisner recruited Philip Graham (Washington Post) to run the project within the industry. Graham himself recruited others who had worked for military intelligence during the war. This included James Truitt, Russell Wiggins, Phil Geyelin, John Hayes and Alan Barth. Others like Stewart Alsop, Joseph Alsop and James Reston, were recruited from within the Georgetown Set. According to Deborah Davis (Katharine the Great): "By the early 1950s, Wisner 'owned' respected members of the New York Times, Newsweek, CBS and other communications vehicles."
In 1951 Allen W. Dulles persuaded Cord Meyer to join the CIA. However, there is evidence that he was recruited several years earlier and had been spying on the liberal organizations he had been a member of in the later 1940s. According to Deborah Davis, Meyer became Mockingbird's "principal operative".
One of the most important journalists under the control of Operation Mockingbird was Joseph Alsop, whose articles appeared in over 300 different newspapers.
Other journalists willing to promote the views of the CIA included Stewart Alsop (New York Herald Tribune), Ben Bradlee (Newsweek), James Reston (New York Times), C. D. Jackson (Time Magazine), Walter Pincus (Washington Post), William C. Baggs (Miami News), Herb Gold (Miami News) and Charles Bartlett (Chattanooga Times). According to Nina Burleigh (A Very Private Woman) these journalists sometimes wrote articles that were commissioned by Frank Wisner. The CIA also provided them with classified information to help them with their work.
After 1953 the network was overseen by Allen W. Dulles, director of the Central Intelligence Agency.
By this time Operation Mockingbird had a major influence over 25 newspapers and wire agencies. These organizations were run by people with well-known right-wing views such as William Paley (CBS), Henry Luce (Time Magazine and Life Magazine), Arthur Hays Sulzberger (New York Times), Alfred Friendly (managing editor of the Washington Post), Jerry O'Leary (Washington Star), Hal Hendrix (Miami News), Barry Bingham Sr., (Louisville Courier-Journal), James Copley (Copley News Services) and Joseph Harrison (Christian Science Monitor).
Allen W. Dulles
The Office of Policy Coordination (OPC) was funded by siphoning of funds intended for the Marshall Plan. Some of this money was used to bribe journalists and publishers. Frank Wisner was constantly looked for ways to help convince the public of the dangers of communism. In 1954 Wisner arranged for the funding the Hollywood production of Animal Farm, the animated allegory based on the book written by George Orwell.
According to Alex Constantine
(Mockingbird: The Subversion Of The Free Press By The CIA),
in the 1950s, "some 3,000 salaried and contract CIA employees were eventually engaged in propaganda efforts". Wisner was also able to restrict newspapers from reporting about certain events. For example, the CIA plots to overthrow the governments of Iran and Guatemala.
Thomas Braden, head of the of International Organizations Division (IOD), played an important role in Operation Mockingbird. Many years later he revealed his role in these events: "If the director of CIA wanted to extend a present, say, to someone in Europe - a Labour leader - suppose he just thought, This man can use fifty thousand dollars, he's working well and doing a good job - he could hand it to him and never have to account to anybody... There was simply no limit to the money it could spend and no limit to the people it could hire and no limit to the activities it could decide were necessary to conduct the war - the secret war.... It was a multinational. Maybe it was one of the first. Journalists were a target, labor unions a particular target - that was one of the activities in which the communists spent the most money."
In August, 1952, the Office of Policy Coordination and the Office of Special Operations (the espionage division) were merged to form the Directorate of Plans (DPP). Frank Wisner became head of this new organization and Richard Helms became his chief of operations. Mockingbird was now the responsibility of the DPP.
J. Edgar Hoover became jealous of the CIA's growing power. He described the OPC as "Wisner's gang of weirdos" and began carrying out investigations into their past. It did not take him long to discover that some of them had been active in left-wing politics in the 1930s. This information was passed to who started making attacks on members of the OPC. Hoover also gave McCarthy details of an affair that Frank Wisner had with Princess Caradja in Romania during the war.
Hoover, claimed that Caradja was a Soviet agent.
Joseph McCarthy also began accusing other senior members of the CIA as being security risks. McCarthy claimed that the CIA was a "sinkhole of communists" and claimed he intended to root out a hundred of them. One of his first targets was Cord Meyer, who was still working for Operation Mockingbird. In August, 1953, Richard Helms, Wisner's deputy at the OPC, told Meyer that Joseph McCarthy had accused him of being a communist. The Federal Bureau of Investigation added to the smear by announcing it was unwilling to give Meyer "security clearance". However, the FBI refused to explain what evidence they had against Meyer. Allen W. Dulles and both came to his defence and refused to permit a FBI interrogation of Meyer.
Joseph McCarthy did not realise what he was taking on. Wisner unleashed Mockingbird on McCarthy. Drew Pearson, Joe Alsop, Jack Anderson, Walter Lippmann and Ed Murrow all went into attack mode and McCarthy was permanently damaged by the press coverage orchestrated by Wisner.
Mockingbird was very active during the overthrow of Jacobo Arbenz in Guatemala. People like Henry Luce was able to censor stories that appeared too sympathetic towards the plight of Arbenz. Allen W. Dulles was even able to keep left-wing journalists from travelling to Guatemala. This including Sydney Gruson of the New York Times.
Frank Wisner was also interested in influencing Hollywood. As Hugh Wilford points out in ]The Mighty Wurlitzer: How the CIA Played America:
(2008-): “Fortunately for the CIA, two factors predisposed the major
Hollywood studios that dominated the industry to take a responsible position in the cultural Cold War. One was a strong tendency toward self-censorship, the result of many years' experience avoiding the commercially disastrous effects of giving offense to either domestic pressure groups like the American Legion or foreign audiences. The other was the fact that the men who ran the studios were intensely patriotic and anticommunist - they saw it as their duty to help their government defeat the Soviet threat."
Frank Wisner was helped by the fact that the House of Un-American Activities Committee (HUAC), chaired by J. Parnell Thomas, was carrying out an investigation into the Hollywood Motion Picture Industry. The HUAC interviewed 41 people who were working in Hollywood. These people attended voluntarily and became known as "friendly witnesses". During their interviews they named nineteen people who they accused of holding left-wing views.
One of those named, Bertolt Brecht, a playwright, gave evidence and then left for East Germany. Ten others: Herbert Biberman, Lester Cole, Albert Maltz, Adrian Scott, Samuel Ornitz, Dalton Trumbo, Edward Dmytryk, Ring Lardner Jr., John Howard Lawson and Alvah Bessie refused to answer any questions and were sent to prison and were blacklisted from the industry.
The CIA and FBI also provided right-wing television producer, Vincent Harnett, with information about left-wing figures in the industry. In June 1950 Harnett published Red Channels, a pamphlet listing the names of 151 writers, directors and performers who they claimed had been members of subversive organisations before the Second World War but had not so far been blacklisted.
Lee J. Cobb was one of those actors who was originally blacklisted but eventually cooperated with the HUAC: “When the facilities of the government of the United States are drawn on an individual it can be terrifying. The blacklist is just the opening gambit - being deprived of work. Your passport is confiscated. That's minor. But not being able to move without being tailed is something else. After a certain point it grows to implied as well as articulated threats, and people succumb. My wife did, and she was institutionalized. In 1953 the HCUA did a deal with me. I was pretty much worn down. I had no money. I couldn't borrow. I had the expenses of taking care of the children. Why am I subjecting my loved ones to this? If it's worth dying for, and I am just as idealistic as the next fellow. But I decided it wasn't worth dying for, and if this gesture was the way of getting out of the penitentiary I'd do it. I had to be employable again.”
According to Frances Stonor Saunders, the author of Who Paid the Piper? (2000), Frank Wisner recruited several important figures for Operation Mockingbird. This included former OSS filmmaker John Ford and studio bosses Cecil B. DeMille (Paramount Pictures) and Darryl Zanuck (Twentieth Century-Fox).
Another important figure in this group was Howard Hughes, the boss of RKO Pictures. As Charles Higham points out in Howard Hughes: The Secret Life (2004), this was also good for business: “Hughes’s crusade against Communism” was “exacerbated by his desire to have Hughes Aircraft profit from the Korean and any future anti-Soviet wars”. For example, in June 1950, General Ira Eaker "signed an across-the-board agreement giving Hughes a monopoly in interceptors for the U.S. Air Force… despite the fact that it was in breach of the Sherman anti-monopolies act… By the end of 1950, the war had made Hughes even richer than before.”
Another important figure in this conspiracy was C. D. Jackson. He had joined the Office of Strategic Services (OSS) in 1943. The following year he was appointed Deputy Chief at the Psychological Warfare Division at
Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force (SHAEF).
After the war, he became Managing Director of Time-Life International. When it became clear that Dwight D. Eisenhower stood a good chance of becoming president, the CIA arranged for Jackson to join his campaign. This involved Jackson writing speeches for Eisenhower. Jackson was rewarded in February 1953 by being appointed as Special Assistant to the President. This included the role of Eisenhower's liaison between the CIA and the Pentagon.
According to the Eisenhower Presidential Library files in Abilene, Kansas, Jackson's "area responsibility was loosely defined as international affairs, cold war planning, and psychological warfare. His main function was the coordination of activities aimed at interpreting world situations to the best advantage of the United States and her allies and exploiting incidents which reflected negatively on the Soviet Union , Communist China and other enemies in the Cold War."
Jackson was also involved in Operation Mockingbird. This was revealed after the death of C. D. Jackson. On December 15, 1971, Mrs. C.D. Jackson gave her husband’s papers to the Dwight D. Eisenhower Library. This included details that Jackson was in contact with a CIA agent in Hollywood's Paramount Studios. The agent is not named by Jackson but Frances Stonor Saunders claims in Who Paid the Piper? (2000) that it was Carleton Alsop, a CIA agent employed by Frank Wisner. There is no doubt that Alsop was one of the CIA agents working at Paramount. However, Hugh Wilford argues in The Mighty Wurlitzer: How the CIA Played America (2008-) that it was a senior executive at Paramount, Lugi G. Laraschi, was the most important CIA figure at the studio. Laraschi was the head of foreign and domestic censorship at the studio, whose job was to “iron out any political, moral or religious problems”. Other studios, including MGM and RKO, had similar officers, and were probably CIA placements. In a private letter to Sherman Adams, Jackson claims the role of these CIA placements was “to insert in their scripts and in their action the right ideas with the proper subtlety”.
Although the main objective of Operation Mockingbird was to influence the production of commercial films the CIA also occasionally initiated film projects. The best documented instance of this concerns an animated version of Animal Farm, a satirical allegory about Stalinism by George Orwell. The book was highly popular when it was published in 1945 and it was only natural that the studios should be interested in making a film of the book. The problem for the CIA was that Orwell was a socialist whose book attacked both communism and capitalism. Therefore, it was important to make a film that restricted it to a condemnation of Joseph Stalin and the Soviet Union.
In 1950 Wisner’s OPC arranged for Joe Bryan to recruit anti-communist documentary-maker Louis de Rochemont to produce a movie version of the tale. It was decided to get the film made in Britain to disguise CIA involvement in the project. Rochemont employed the British animation studio of husband and wife John Halas and Joy Batchelor to make the film. Most of the funding came from a CIA shell corporation, Touchstone. E. Howard Hunt was one of those agents involved in the production of the film whose role was to remove the socialist elements in Orwell’s allegory.
One unnamed member of the OPC sent a letter to John Halas called for the addition of scenes showing the other farms (that represented capitalist countries) in a more flattering light. The most important demand was to change the ending of Animal Farm. The CIA did not like the scene where the pigs and dogs face a liberation-style uprising of the other animals. The letter included the following: “It is reasonable to expect that if Orwell were to write the book today, it would be considerably different and that the changes would tend to make it even more positively anti-Communist and possibly somewhat more favorable to the Western powers.”
One of the main concerns of the CIA was the portrayal of race-relations in Hollywood movies. It was argued that the left was using this issue to undermine the idea that America was a democracy based on equal rights. Letters from Jackson sent to the producers of films called for scenes showing African Americans mixing on equal terms with whites. One of Jackson’s proposals involved “planting black spectators in a crowd watching a golf game in the Martin and Lewis comedy The Caddy”.
In 1955 Graham Greene published The Quiet American. The novel is set in Vietnam and involves the relationship between Thomas Fowler and Alden Pyle. Fowler is a veteran British journalist in his fifties, who has been covering the war in Vietnam for over two years. Pyle, the “Quiet American” of the title, is officially an aid worker, but is really employed by the CIA. It is believed that the Pyle character is partly based on that of Edward Lansdale.
Greene had worked for the British Secret Service during the Second World War. Although a fairly successful novelist at the time, Greene was also employed by The Times and Le Figaro as a journalist. Between 1951 to 1954 spent a long period of time in Saigon. In 1953 Lansdale became a CIA advisor on special counter-guerrilla operations to French forces against the Viet Minh.
While it is true that Graham Greene admitted that he never had the "misfortune to meet" Lansdale, the two men did know a lot about each other. Lansdale recalls that in 1954 he had dinner with Peg and Tilman Durdin at the Continental Hotel in Saigon. Greene was also there having a meal with several French officers. Lansdale claims that after he and the Durdins were leaving, Greene said something in French to his companions and the men began booing him.
Lansdale definitely thought that Pyle was based on him. He told Cecil B. Currey on 15th February, 1984: "Pyle was close to Trinh Minh Thé, the guerrilla leader, and also had a dog that went with him everywhere - and I was the only American close to Trinh Minh Thé and my poodle Pierre went everything with me."
In the book Pyle is sent to Vietnam by his government, ostensibly as a member of the American Economic Mission, but that assignment was only a cover for his real role as a CIA agent. According to one critic "Pyle was the embodiment of well-meaning American-style politics, and he blundered through the intrigue, treachery, and confusion of Vietnamese politics, leaving a trail of blood and suffering behind him."
As Fowler points out in the novel, Pyle was attempting to "win the East for Democracy". However, according to Fowler, what the people of Vietnam really wanted was "enough rice" to eat. What is more: "They don't want to be shot at. They want one day to be much the same as another. They don't want our white skins around telling them what they want."
When the book was published in the United States in 1956 it was condemned as anti-American. Pyle (Lansdale) is portrayed as someone whose belief in the justice of American foreign policy allows him to ignore the appalling consequences of his actions. It was criticized by The New Yorker for portraying Americans as murderers.
The director, producer and screenwriter, Joseph L. Mankiewicz was chosen to make the film of The Quiet American. He visited Saigon in 1956 and was introduced to Edward Lansdale, whose cover was working at the International Rescue Committee’s office. The most controversial scene in the book is the bombing of a Saigon square in 1952 by a Vietnamese associate of Lansdale’s, General Trinh Minh Thé. In the novel, Greene suggests that Pyle/Lansdale, was behind the bombing. Lansdale suggested to Mankiewicz that the film should show that the bombing was “actually having been a Communist action”.
When he returned home Mankiewicz wrote to John O’Daniel, the chairman of the American Friends of Vietnam that he intended to completely change the anti-American attitude of Greene’s book. This included the casting of Second World War hero, Audie Murphy, as Alden Pyle.
In a letter that Edward Lansdale wrote to Ngo Dinh Diem he praised Mankiewicz’s treatment of the story as “an excellent change from Mr. Greene’s novel of despair” and “that it will help win more friends for you and Vietnam in many places in the world where it is shown."
As Hugh Wilford pointed out: “It was a brilliantly devious maneuver of postmodern literary complexity: by helping to rewrite a story featuring a character reputedly based on himself, Lansdale had transformed an anti-American tract into a cinematic apology for U.S. policy - and his own actions-in Vietnam.”
Graham Greene was furious with Mankiewicz’s treatment ofhis novel. "Far was it from my mind, when I wrote The Quiet American that the book would become a source of spiritual profit to one of the most corrupt governments in Southeast Asia."
In 1955 President Dwight Eisenhower established the 5412 Committee in order to keep a check on the CIA's covert activities. The committee (also called the Special Group) included the CIA director, the national security adviser, and the deputy secretaries at State and Defence and had the responsibility to decide whether covert actions were "proper" and in the national interest. It was also decided to include Richard B. Russell, chairman of the Senate Armed Services Committee. However, as Allen W. Dulles was later to admit, because of "plausible deniability" planned covert actions were not referred to the 5412 Committee.
Dwight Eisenhower became concerned about CIA covert activities and in 1956 appointed David Bruce as a member of the President's Board of Consultants on Foreign Intelligence Activities (PBCFIA). Eisenhower asked Bruce to write a report on the CIA. It was presented to Eisenhower on 20th December, 1956. Bruce argued that the CIA's covert actions were "responsible in great measure for stirring up the turmoil and raising the doubts about us that exists in many countries in the world today." Bruce was also highly critical of Mockingbird. He argued: "what right have we to go barging around in other countries buying newspapers and handling money to opposition parties or supporting a candidate for this, that, or the other office."
After Richard Bissell lost his post as Director of Plans in 1962, Tracy Barnes took over the running of Mockingbird. According to Evan Thomas The Very Best Men[/I]) Barnes planted editorials about political candidates who were regarded as pro-CIA.
In 1963, John McCone, the director of the CIA, discovered that Random House intended to publish Invisible Government by David Wise and Thomas Ross. McCone discovered that the book intended to look at his links with the Military Industrial Congress Complex. The authors also claimed that the CIA was having a major influence on American foreign policy. This included the overthrow of Mohammed Mossadegh in Iran (1953) and Jacobo Arbenz in Guatemala (1954). The book also covered the role that the CIA played in the Bay of Pigs operation, the attempts to remove President Sukarno in Indonesia and the covert operations taking place in Laos and Vietnam.
John McCone called in Wise and Ross to demand deletions on the basis of galleys the CIA had secretly obtained from Random House. The authors refused to made these changes and Random House decided to go ahead and publish the book. The CIA considered buying up the entire printing of Invisible Government but this idea was rejected when Random House pointed out that if this happened they would have to print a second edition. McCone now formed a special group to deal with the book and tried to arrange for it to get bad reviews.
Invisible Government was published in 1964. It was the first full account of America's intelligence and espionage apparatus. In the book Wise and Ross argued that the "Invisible Government is made up of many agencies and people, including the intelligence branches of the State and Defense Departments, of the Army, Navy and Air Force". However, they claimed that the most important organization involved in this process was the CIA.
John McCone also attempted to stop Edward Yates from making a documentary on the CIA for the National Broadcasting Company (NBC). This attempt at censorship failed and NBC went ahead and broadcast this critical documentary.
In June, 1965, Desmond FitzGerald was appointed as head of the Directorate for Plans. He now took charge of Mockingbird. At the end of 1966 FitzGerald discovered that Ramparts, a left-wing publication, was planning to publish that the CIA had been secretly funding the National Student Association. FitzGerald ordered Edgar Applewhite to organize a campaign against the magazine. Applewhite later told Evan Thomas for his book, The Very Best Men: "I had all sorts of dirty tricks to hurt their circulation and financing. The people running Ramparts were vulnerable to blackmail. We had awful things in mind, some of which we carried off."
This dirty tricks campaign failed to stop Ramparts publishing this story in March, 1967. The article, written by Sol Stern, was entitled NSA and the CIA. As well as reporting CIA funding of the National Student Association it exposed the whole system of anti-Communist front organizations in Europe, Asia, and South America. It named Cord Meyer as a key figure in this campaign. This included the funding of the literary journal Encounter.
In May 1967 Thomas Braden responded to this by publishing an article entitled, I'm Glad the CIA is Immoral, in the Saturday Evening Post, where he defended the activities of the International Organizations Division unit of the CIA. Braden also confessed that the activities of the CIA had to be kept secret from Congress. As he pointed out in the article: "In the early 1950s, when the cold war was really hot, the idea that Congress would have approved many of our projects was about as likely as the John Birch Society's approving Medicare."
Meyer's role in Operation Mockingbird was further exposed in 1972 when he was accused of interfering with the publication of a book, The Politics of Heroin in Southeast Asia by Alfred W. McCoy. The book was highly critical of the CIA's dealings with the drug traffic in Southeast Asia. The publisher, who leaked the story, had been a former colleague of Meyer's when he was a liberal activist after the war.
Further details of Operation Mockingbird was revealed as a result of the Frank Church investigations (Select Committee to Study Governmental Operations with Respect to Intelligence Activities) in 1975. According to the Congress report published in 1976: "The CIA currently maintains a network of several hundred foreign individuals around the world who provide intelligence for the CIA and at times attempt to influence opinion through the use of covert propaganda. These individuals provide the CIA with direct access to a large number of newspapers and periodicals, scores of press services and news agencies, radio and television stations, commercial book publishers, and other foreign media outlets." Church argued that the cost of misinforming the world cost American taxpayers an estimated $265 million a year.
Frank Church showed that it was CIA policy to use clandestine handling of journalists and authors to get information published initially in the foreign media in order to get it disseminated in the United States. Church quotes from one document written by the Chief of the Covert Action Staff on how this process worked (page 193). For example, he writes: “Get books published or distributed abroad without revealing any U.S. influence, by covertly subsidizing foreign publicans or booksellers.” Later in the document he writes: “Get books published for operational reasons, regardless of commercial viability”. Church goes onto report that “over a thousand books were produced, subsidized or sponsored by the CIA before the end of 1967”. All these books eventually found their way into the American market-place. Either in their original form (Church gives the example of the Penkovskiy Papers) or repackaged as articles for American newspapers and magazines.
In another document published in 1961 the Chief of the Agency’s propaganda unit wrote: “The advantage of our direct contact with the author is that we can acquaint him in great detail with our intentions; that we can provide him with whatever material we want him to include and that we can check the manuscript at every stage… (the Agency) must make sure the actual manuscript will correspond with our operational and propagandistic intention.”
Church quotes Thomas H. Karamessines as saying: “If you plant an article in some paper overseas, and it is a hard-hitting article, or a revelation, there is no way of guaranteeing that it is not going to be picked up and published by the Associated Press in this country” (page 198-).
By analyzing CIA documents Church was able to identify over 50 U.S. journalists who were employed directly by the Agency. He was aware that there were a lot more who enjoyed a very close relationship with the CIA who were “being paid regularly for their services, to those who receive only occasional gifts and reimbursements from the CIA” (page 195).
Church pointed out that this was probably only the tip of the iceberg because the CIA refused to “provide the names of its media agents or the names of media organizations with which they are connected” (page 195). Church was also aware that most of these payments were not documented. This was the main point of the Otis Pike Report. If these payments were not documented and accounted for, there must be a strong possibility of financial corruption taking place. This includes the large commercial contracts that the CIA was responsible for distributing. Pike’s report actually highlighted in 1976 what eventually emerged in the 1980s via the activities of CIA operatives such as Edwin Wilson, Thomas Clines, Ted Shackley, Raphael Quintero, Richard Secord and Felix Rodriguez.
Church also identified E. Howard Hunt as an important figure in Operation Mockingbird. He points out how Hunt arranged for books to be reviewed by certain writers in the national press. He gives the example of how Hunt arranged for a “CIA writer under contract” to write a hostile review of a Edgar Snow book in the New York Times (page 198-).
Church comes up with this conclusion to his examination of this issue: “In examining the CIA’s past and present use of the U.S. media, the Committee finds two reasons for concern. The first is the potential, inherent in covert media operations, for manipulating or incidentally misleading the American public. The second is the damage to the credibility and independence of a free press which may be caused by covert relationships with the U.S. journalists and media organizations.”
In February, 1976, George Bush, the recently appointed Director of the CIA announced a new policy: “Effective immediately, the CIA will not enter into any paid or contract relationship with any full-time or part-time news correspondent accredited by any U.S. news service, newspaper, periodical, radio or television network or station.” However, he added that the CIA would continue to “welcome” the voluntary, unpaid cooperation of journalists.
Carl Bernstein, who had worked with Bob Woodward in the investigation of Watergate, provided further information about Operation Mockingbird in an article in The Rolling Stone in October, 1977. Bernstein claimed that over a 25 year period over 400 American journalists secretly carried out assignments for the CIA: "Some of the journalists were Pulitzer Prize winners, distinguished reporters who considered themselves ambassadors-without-portfolio for their country. Most were less exalted: foreign correspondents who found that their association with the Agency helped their work; stringers and freelancers who were as interested it the derring-do of the spy business as in filing articles, and, the smallest category, full-time CIA employees masquerading as journalists abroad."
It is almost certain that Bernstein had encountered Operation Mockingbird while working on his Watergate investigation. For example, Deborah Davis Katharine the Great[/I]) has argued that Deep Throat was senior CIA official, Richard Ober, who was running Operation Chaos for Richard Nixon during this period.
According to researchers such as Steve Kangas, Angus Mackenzie and Alex Constantine, Operation Mockingbird was not closed down by the CIA in 1976. For example, in 1998 Kangas argued that CIA asset Richard Mellon Scaife ran "Forum World Features, a foreign news service used as a front to disseminate CIA propaganda around the world."
On 8th February, 1999, Kangas was found dead in the bathroom of the Pittsburgh offices of Richard Mellon Scaife. He had been shot in the head. Officially he had committed suicide but some people believe he was murdered. In an article in Salon Magazine, (19th March, 1999) Andrew Leonard asked: "Why did the police freport say the gun wound was to the left of his head, while the autopsy reported a wound on the roof of his mouth? Why had the hard drive on his computer been erased shortly after his death? Why had Scaife assigned his No. 1 private detective, Rex Armistead, to look into Kangas' past?
Wikipedia: Operation Mockingbird (entry written by John Simkin)
Time Search: Spartacus Educational
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-01-2011 01:09:59 ]
In 1948 Frank Wisner was appointed director of the Office of Special Projects. Soon afterwards it was renamed the Office of Policy Coordination (OPC). This became the espionage and counter-intelligence branch of the Central Intelligence Agency. Wisner was told to create an organization that concentrated on "propaganda, economic warfare; preventive direct action, including sabotage, anti-sabotage, demolition and evacuation measures; subversion against hostile states, including assistance to underground resistance groups, and support of indigenous anti-Communist elements in threatened countries of the free world."
Later that year Wisner established Mockingbird, a program to influence the domestic American media. Wisner recruited Philip Graham (Washington Post) to run the project within the industry. Graham himself recruited others who had worked for military intelligence during the war. This included James Truitt, Russell Wiggins, Phil Geyelin, John Hayes and Alan Barth. Others like Stewart Alsop, Joseph Alsop and James Reston, were recruited from within the Georgetown Set. According to Deborah Davis (Katharine the Great): "By the early 1950s, Wisner 'owned' respected members of the New York Times, Newsweek, CBS and other communications vehicles."
In 1951 Allen W. Dulles persuaded Cord Meyer to join the CIA. However, there is evidence that he was recruited several years earlier and had been spying on the liberal organizations he had been a member of in the later 1940s. According to Deborah Davis, Meyer became Mockingbird's "principal operative".
One of the most important journalists under the control of Operation Mockingbird was Joseph Alsop, whose articles appeared in over 300 different newspapers.
Other journalists willing to promote the views of the CIA included Stewart Alsop (New York Herald Tribune), Ben Bradlee (Newsweek), James Reston (New York Times), C. D. Jackson (Time Magazine), Walter Pincus (Washington Post), William C. Baggs (Miami News), Herb Gold (Miami News) and Charles Bartlett (Chattanooga Times). According to Nina Burleigh (A Very Private Woman) these journalists sometimes wrote articles that were commissioned by Frank Wisner. The CIA also provided them with classified information to help them with their work.
After 1953 the network was overseen by Allen W. Dulles, director of the Central Intelligence Agency.
By this time Operation Mockingbird had a major influence over 25 newspapers and wire agencies. These organizations were run by people with well-known right-wing views such as William Paley (CBS), Henry Luce (Time Magazine and Life Magazine), Arthur Hays Sulzberger (New York Times), Alfred Friendly (managing editor of the Washington Post), Jerry O'Leary (Washington Star), Hal Hendrix (Miami News), Barry Bingham Sr., (Louisville Courier-Journal), James Copley (Copley News Services) and Joseph Harrison (Christian Science Monitor).
Allen W. Dulles
The Office of Policy Coordination (OPC) was funded by siphoning of funds intended for the Marshall Plan. Some of this money was used to bribe journalists and publishers. Frank Wisner was constantly looked for ways to help convince the public of the dangers of communism. In 1954 Wisner arranged for the funding the Hollywood production of Animal Farm, the animated allegory based on the book written by George Orwell.
According to Alex Constantine
(Mockingbird: The Subversion Of The Free Press By The CIA),
in the 1950s, "some 3,000 salaried and contract CIA employees were eventually engaged in propaganda efforts". Wisner was also able to restrict newspapers from reporting about certain events. For example, the CIA plots to overthrow the governments of Iran and Guatemala.
Thomas Braden, head of the of International Organizations Division (IOD), played an important role in Operation Mockingbird. Many years later he revealed his role in these events: "If the director of CIA wanted to extend a present, say, to someone in Europe - a Labour leader - suppose he just thought, This man can use fifty thousand dollars, he's working well and doing a good job - he could hand it to him and never have to account to anybody... There was simply no limit to the money it could spend and no limit to the people it could hire and no limit to the activities it could decide were necessary to conduct the war - the secret war.... It was a multinational. Maybe it was one of the first. Journalists were a target, labor unions a particular target - that was one of the activities in which the communists spent the most money."
In August, 1952, the Office of Policy Coordination and the Office of Special Operations (the espionage division) were merged to form the Directorate of Plans (DPP). Frank Wisner became head of this new organization and Richard Helms became his chief of operations. Mockingbird was now the responsibility of the DPP.
J. Edgar Hoover became jealous of the CIA's growing power. He described the OPC as "Wisner's gang of weirdos" and began carrying out investigations into their past. It did not take him long to discover that some of them had been active in left-wing politics in the 1930s. This information was passed to who started making attacks on members of the OPC. Hoover also gave McCarthy details of an affair that Frank Wisner had with Princess Caradja in Romania during the war.
Hoover, claimed that Caradja was a Soviet agent.
Joseph McCarthy also began accusing other senior members of the CIA as being security risks. McCarthy claimed that the CIA was a "sinkhole of communists" and claimed he intended to root out a hundred of them. One of his first targets was Cord Meyer, who was still working for Operation Mockingbird. In August, 1953, Richard Helms, Wisner's deputy at the OPC, told Meyer that Joseph McCarthy had accused him of being a communist. The Federal Bureau of Investigation added to the smear by announcing it was unwilling to give Meyer "security clearance". However, the FBI refused to explain what evidence they had against Meyer. Allen W. Dulles and both came to his defence and refused to permit a FBI interrogation of Meyer.
Joseph McCarthy did not realise what he was taking on. Wisner unleashed Mockingbird on McCarthy. Drew Pearson, Joe Alsop, Jack Anderson, Walter Lippmann and Ed Murrow all went into attack mode and McCarthy was permanently damaged by the press coverage orchestrated by Wisner.
Mockingbird was very active during the overthrow of Jacobo Arbenz in Guatemala. People like Henry Luce was able to censor stories that appeared too sympathetic towards the plight of Arbenz. Allen W. Dulles was even able to keep left-wing journalists from travelling to Guatemala. This including Sydney Gruson of the New York Times.
Frank Wisner was also interested in influencing Hollywood. As Hugh Wilford points out in ]The Mighty Wurlitzer: How the CIA Played America:
(2008-): “Fortunately for the CIA, two factors predisposed the major
Hollywood studios that dominated the industry to take a responsible position in the cultural Cold War. One was a strong tendency toward self-censorship, the result of many years' experience avoiding the commercially disastrous effects of giving offense to either domestic pressure groups like the American Legion or foreign audiences. The other was the fact that the men who ran the studios were intensely patriotic and anticommunist - they saw it as their duty to help their government defeat the Soviet threat."
Frank Wisner was helped by the fact that the House of Un-American Activities Committee (HUAC), chaired by J. Parnell Thomas, was carrying out an investigation into the Hollywood Motion Picture Industry. The HUAC interviewed 41 people who were working in Hollywood. These people attended voluntarily and became known as "friendly witnesses". During their interviews they named nineteen people who they accused of holding left-wing views.
One of those named, Bertolt Brecht, a playwright, gave evidence and then left for East Germany. Ten others: Herbert Biberman, Lester Cole, Albert Maltz, Adrian Scott, Samuel Ornitz, Dalton Trumbo, Edward Dmytryk, Ring Lardner Jr., John Howard Lawson and Alvah Bessie refused to answer any questions and were sent to prison and were blacklisted from the industry.
The CIA and FBI also provided right-wing television producer, Vincent Harnett, with information about left-wing figures in the industry. In June 1950 Harnett published Red Channels, a pamphlet listing the names of 151 writers, directors and performers who they claimed had been members of subversive organisations before the Second World War but had not so far been blacklisted.
Lee J. Cobb was one of those actors who was originally blacklisted but eventually cooperated with the HUAC: “When the facilities of the government of the United States are drawn on an individual it can be terrifying. The blacklist is just the opening gambit - being deprived of work. Your passport is confiscated. That's minor. But not being able to move without being tailed is something else. After a certain point it grows to implied as well as articulated threats, and people succumb. My wife did, and she was institutionalized. In 1953 the HCUA did a deal with me. I was pretty much worn down. I had no money. I couldn't borrow. I had the expenses of taking care of the children. Why am I subjecting my loved ones to this? If it's worth dying for, and I am just as idealistic as the next fellow. But I decided it wasn't worth dying for, and if this gesture was the way of getting out of the penitentiary I'd do it. I had to be employable again.”
According to Frances Stonor Saunders, the author of Who Paid the Piper? (2000), Frank Wisner recruited several important figures for Operation Mockingbird. This included former OSS filmmaker John Ford and studio bosses Cecil B. DeMille (Paramount Pictures) and Darryl Zanuck (Twentieth Century-Fox).
Another important figure in this group was Howard Hughes, the boss of RKO Pictures. As Charles Higham points out in Howard Hughes: The Secret Life (2004), this was also good for business: “Hughes’s crusade against Communism” was “exacerbated by his desire to have Hughes Aircraft profit from the Korean and any future anti-Soviet wars”. For example, in June 1950, General Ira Eaker "signed an across-the-board agreement giving Hughes a monopoly in interceptors for the U.S. Air Force… despite the fact that it was in breach of the Sherman anti-monopolies act… By the end of 1950, the war had made Hughes even richer than before.”
Another important figure in this conspiracy was C. D. Jackson. He had joined the Office of Strategic Services (OSS) in 1943. The following year he was appointed Deputy Chief at the Psychological Warfare Division at
Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force (SHAEF).
After the war, he became Managing Director of Time-Life International. When it became clear that Dwight D. Eisenhower stood a good chance of becoming president, the CIA arranged for Jackson to join his campaign. This involved Jackson writing speeches for Eisenhower. Jackson was rewarded in February 1953 by being appointed as Special Assistant to the President. This included the role of Eisenhower's liaison between the CIA and the Pentagon.
According to the Eisenhower Presidential Library files in Abilene, Kansas, Jackson's "area responsibility was loosely defined as international affairs, cold war planning, and psychological warfare. His main function was the coordination of activities aimed at interpreting world situations to the best advantage of the United States and her allies and exploiting incidents which reflected negatively on the Soviet Union , Communist China and other enemies in the Cold War."
Jackson was also involved in Operation Mockingbird. This was revealed after the death of C. D. Jackson. On December 15, 1971, Mrs. C.D. Jackson gave her husband’s papers to the Dwight D. Eisenhower Library. This included details that Jackson was in contact with a CIA agent in Hollywood's Paramount Studios. The agent is not named by Jackson but Frances Stonor Saunders claims in Who Paid the Piper? (2000) that it was Carleton Alsop, a CIA agent employed by Frank Wisner. There is no doubt that Alsop was one of the CIA agents working at Paramount. However, Hugh Wilford argues in The Mighty Wurlitzer: How the CIA Played America (2008-) that it was a senior executive at Paramount, Lugi G. Laraschi, was the most important CIA figure at the studio. Laraschi was the head of foreign and domestic censorship at the studio, whose job was to “iron out any political, moral or religious problems”. Other studios, including MGM and RKO, had similar officers, and were probably CIA placements. In a private letter to Sherman Adams, Jackson claims the role of these CIA placements was “to insert in their scripts and in their action the right ideas with the proper subtlety”.
Although the main objective of Operation Mockingbird was to influence the production of commercial films the CIA also occasionally initiated film projects. The best documented instance of this concerns an animated version of Animal Farm, a satirical allegory about Stalinism by George Orwell. The book was highly popular when it was published in 1945 and it was only natural that the studios should be interested in making a film of the book. The problem for the CIA was that Orwell was a socialist whose book attacked both communism and capitalism. Therefore, it was important to make a film that restricted it to a condemnation of Joseph Stalin and the Soviet Union.
In 1950 Wisner’s OPC arranged for Joe Bryan to recruit anti-communist documentary-maker Louis de Rochemont to produce a movie version of the tale. It was decided to get the film made in Britain to disguise CIA involvement in the project. Rochemont employed the British animation studio of husband and wife John Halas and Joy Batchelor to make the film. Most of the funding came from a CIA shell corporation, Touchstone. E. Howard Hunt was one of those agents involved in the production of the film whose role was to remove the socialist elements in Orwell’s allegory.
One unnamed member of the OPC sent a letter to John Halas called for the addition of scenes showing the other farms (that represented capitalist countries) in a more flattering light. The most important demand was to change the ending of Animal Farm. The CIA did not like the scene where the pigs and dogs face a liberation-style uprising of the other animals. The letter included the following: “It is reasonable to expect that if Orwell were to write the book today, it would be considerably different and that the changes would tend to make it even more positively anti-Communist and possibly somewhat more favorable to the Western powers.”
One of the main concerns of the CIA was the portrayal of race-relations in Hollywood movies. It was argued that the left was using this issue to undermine the idea that America was a democracy based on equal rights. Letters from Jackson sent to the producers of films called for scenes showing African Americans mixing on equal terms with whites. One of Jackson’s proposals involved “planting black spectators in a crowd watching a golf game in the Martin and Lewis comedy The Caddy”.
In 1955 Graham Greene published The Quiet American. The novel is set in Vietnam and involves the relationship between Thomas Fowler and Alden Pyle. Fowler is a veteran British journalist in his fifties, who has been covering the war in Vietnam for over two years. Pyle, the “Quiet American” of the title, is officially an aid worker, but is really employed by the CIA. It is believed that the Pyle character is partly based on that of Edward Lansdale.
Greene had worked for the British Secret Service during the Second World War. Although a fairly successful novelist at the time, Greene was also employed by The Times and Le Figaro as a journalist. Between 1951 to 1954 spent a long period of time in Saigon. In 1953 Lansdale became a CIA advisor on special counter-guerrilla operations to French forces against the Viet Minh.
While it is true that Graham Greene admitted that he never had the "misfortune to meet" Lansdale, the two men did know a lot about each other. Lansdale recalls that in 1954 he had dinner with Peg and Tilman Durdin at the Continental Hotel in Saigon. Greene was also there having a meal with several French officers. Lansdale claims that after he and the Durdins were leaving, Greene said something in French to his companions and the men began booing him.
Lansdale definitely thought that Pyle was based on him. He told Cecil B. Currey on 15th February, 1984: "Pyle was close to Trinh Minh Thé, the guerrilla leader, and also had a dog that went with him everywhere - and I was the only American close to Trinh Minh Thé and my poodle Pierre went everything with me."
In the book Pyle is sent to Vietnam by his government, ostensibly as a member of the American Economic Mission, but that assignment was only a cover for his real role as a CIA agent. According to one critic "Pyle was the embodiment of well-meaning American-style politics, and he blundered through the intrigue, treachery, and confusion of Vietnamese politics, leaving a trail of blood and suffering behind him."
As Fowler points out in the novel, Pyle was attempting to "win the East for Democracy". However, according to Fowler, what the people of Vietnam really wanted was "enough rice" to eat. What is more: "They don't want to be shot at. They want one day to be much the same as another. They don't want our white skins around telling them what they want."
When the book was published in the United States in 1956 it was condemned as anti-American. Pyle (Lansdale) is portrayed as someone whose belief in the justice of American foreign policy allows him to ignore the appalling consequences of his actions. It was criticized by The New Yorker for portraying Americans as murderers.
The director, producer and screenwriter, Joseph L. Mankiewicz was chosen to make the film of The Quiet American. He visited Saigon in 1956 and was introduced to Edward Lansdale, whose cover was working at the International Rescue Committee’s office. The most controversial scene in the book is the bombing of a Saigon square in 1952 by a Vietnamese associate of Lansdale’s, General Trinh Minh Thé. In the novel, Greene suggests that Pyle/Lansdale, was behind the bombing. Lansdale suggested to Mankiewicz that the film should show that the bombing was “actually having been a Communist action”.
When he returned home Mankiewicz wrote to John O’Daniel, the chairman of the American Friends of Vietnam that he intended to completely change the anti-American attitude of Greene’s book. This included the casting of Second World War hero, Audie Murphy, as Alden Pyle.
In a letter that Edward Lansdale wrote to Ngo Dinh Diem he praised Mankiewicz’s treatment of the story as “an excellent change from Mr. Greene’s novel of despair” and “that it will help win more friends for you and Vietnam in many places in the world where it is shown."
As Hugh Wilford pointed out: “It was a brilliantly devious maneuver of postmodern literary complexity: by helping to rewrite a story featuring a character reputedly based on himself, Lansdale had transformed an anti-American tract into a cinematic apology for U.S. policy - and his own actions-in Vietnam.”
Graham Greene was furious with Mankiewicz’s treatment ofhis novel. "Far was it from my mind, when I wrote The Quiet American that the book would become a source of spiritual profit to one of the most corrupt governments in Southeast Asia."
In 1955 President Dwight Eisenhower established the 5412 Committee in order to keep a check on the CIA's covert activities. The committee (also called the Special Group) included the CIA director, the national security adviser, and the deputy secretaries at State and Defence and had the responsibility to decide whether covert actions were "proper" and in the national interest. It was also decided to include Richard B. Russell, chairman of the Senate Armed Services Committee. However, as Allen W. Dulles was later to admit, because of "plausible deniability" planned covert actions were not referred to the 5412 Committee.
Dwight Eisenhower became concerned about CIA covert activities and in 1956 appointed David Bruce as a member of the President's Board of Consultants on Foreign Intelligence Activities (PBCFIA). Eisenhower asked Bruce to write a report on the CIA. It was presented to Eisenhower on 20th December, 1956. Bruce argued that the CIA's covert actions were "responsible in great measure for stirring up the turmoil and raising the doubts about us that exists in many countries in the world today." Bruce was also highly critical of Mockingbird. He argued: "what right have we to go barging around in other countries buying newspapers and handling money to opposition parties or supporting a candidate for this, that, or the other office."
After Richard Bissell lost his post as Director of Plans in 1962, Tracy Barnes took over the running of Mockingbird. According to Evan Thomas The Very Best Men[/I]) Barnes planted editorials about political candidates who were regarded as pro-CIA.
In 1963, John McCone, the director of the CIA, discovered that Random House intended to publish Invisible Government by David Wise and Thomas Ross. McCone discovered that the book intended to look at his links with the Military Industrial Congress Complex. The authors also claimed that the CIA was having a major influence on American foreign policy. This included the overthrow of Mohammed Mossadegh in Iran (1953) and Jacobo Arbenz in Guatemala (1954). The book also covered the role that the CIA played in the Bay of Pigs operation, the attempts to remove President Sukarno in Indonesia and the covert operations taking place in Laos and Vietnam.
John McCone called in Wise and Ross to demand deletions on the basis of galleys the CIA had secretly obtained from Random House. The authors refused to made these changes and Random House decided to go ahead and publish the book. The CIA considered buying up the entire printing of Invisible Government but this idea was rejected when Random House pointed out that if this happened they would have to print a second edition. McCone now formed a special group to deal with the book and tried to arrange for it to get bad reviews.
Invisible Government was published in 1964. It was the first full account of America's intelligence and espionage apparatus. In the book Wise and Ross argued that the "Invisible Government is made up of many agencies and people, including the intelligence branches of the State and Defense Departments, of the Army, Navy and Air Force". However, they claimed that the most important organization involved in this process was the CIA.
John McCone also attempted to stop Edward Yates from making a documentary on the CIA for the National Broadcasting Company (NBC). This attempt at censorship failed and NBC went ahead and broadcast this critical documentary.
In June, 1965, Desmond FitzGerald was appointed as head of the Directorate for Plans. He now took charge of Mockingbird. At the end of 1966 FitzGerald discovered that Ramparts, a left-wing publication, was planning to publish that the CIA had been secretly funding the National Student Association. FitzGerald ordered Edgar Applewhite to organize a campaign against the magazine. Applewhite later told Evan Thomas for his book, The Very Best Men: "I had all sorts of dirty tricks to hurt their circulation and financing. The people running Ramparts were vulnerable to blackmail. We had awful things in mind, some of which we carried off."
This dirty tricks campaign failed to stop Ramparts publishing this story in March, 1967. The article, written by Sol Stern, was entitled NSA and the CIA. As well as reporting CIA funding of the National Student Association it exposed the whole system of anti-Communist front organizations in Europe, Asia, and South America. It named Cord Meyer as a key figure in this campaign. This included the funding of the literary journal Encounter.
In May 1967 Thomas Braden responded to this by publishing an article entitled, I'm Glad the CIA is Immoral, in the Saturday Evening Post, where he defended the activities of the International Organizations Division unit of the CIA. Braden also confessed that the activities of the CIA had to be kept secret from Congress. As he pointed out in the article: "In the early 1950s, when the cold war was really hot, the idea that Congress would have approved many of our projects was about as likely as the John Birch Society's approving Medicare."
Meyer's role in Operation Mockingbird was further exposed in 1972 when he was accused of interfering with the publication of a book, The Politics of Heroin in Southeast Asia by Alfred W. McCoy. The book was highly critical of the CIA's dealings with the drug traffic in Southeast Asia. The publisher, who leaked the story, had been a former colleague of Meyer's when he was a liberal activist after the war.
Further details of Operation Mockingbird was revealed as a result of the Frank Church investigations (Select Committee to Study Governmental Operations with Respect to Intelligence Activities) in 1975. According to the Congress report published in 1976: "The CIA currently maintains a network of several hundred foreign individuals around the world who provide intelligence for the CIA and at times attempt to influence opinion through the use of covert propaganda. These individuals provide the CIA with direct access to a large number of newspapers and periodicals, scores of press services and news agencies, radio and television stations, commercial book publishers, and other foreign media outlets." Church argued that the cost of misinforming the world cost American taxpayers an estimated $265 million a year.
Frank Church showed that it was CIA policy to use clandestine handling of journalists and authors to get information published initially in the foreign media in order to get it disseminated in the United States. Church quotes from one document written by the Chief of the Covert Action Staff on how this process worked (page 193). For example, he writes: “Get books published or distributed abroad without revealing any U.S. influence, by covertly subsidizing foreign publicans or booksellers.” Later in the document he writes: “Get books published for operational reasons, regardless of commercial viability”. Church goes onto report that “over a thousand books were produced, subsidized or sponsored by the CIA before the end of 1967”. All these books eventually found their way into the American market-place. Either in their original form (Church gives the example of the Penkovskiy Papers) or repackaged as articles for American newspapers and magazines.
In another document published in 1961 the Chief of the Agency’s propaganda unit wrote: “The advantage of our direct contact with the author is that we can acquaint him in great detail with our intentions; that we can provide him with whatever material we want him to include and that we can check the manuscript at every stage… (the Agency) must make sure the actual manuscript will correspond with our operational and propagandistic intention.”
Church quotes Thomas H. Karamessines as saying: “If you plant an article in some paper overseas, and it is a hard-hitting article, or a revelation, there is no way of guaranteeing that it is not going to be picked up and published by the Associated Press in this country” (page 198-).
By analyzing CIA documents Church was able to identify over 50 U.S. journalists who were employed directly by the Agency. He was aware that there were a lot more who enjoyed a very close relationship with the CIA who were “being paid regularly for their services, to those who receive only occasional gifts and reimbursements from the CIA” (page 195).
Church pointed out that this was probably only the tip of the iceberg because the CIA refused to “provide the names of its media agents or the names of media organizations with which they are connected” (page 195). Church was also aware that most of these payments were not documented. This was the main point of the Otis Pike Report. If these payments were not documented and accounted for, there must be a strong possibility of financial corruption taking place. This includes the large commercial contracts that the CIA was responsible for distributing. Pike’s report actually highlighted in 1976 what eventually emerged in the 1980s via the activities of CIA operatives such as Edwin Wilson, Thomas Clines, Ted Shackley, Raphael Quintero, Richard Secord and Felix Rodriguez.
Church also identified E. Howard Hunt as an important figure in Operation Mockingbird. He points out how Hunt arranged for books to be reviewed by certain writers in the national press. He gives the example of how Hunt arranged for a “CIA writer under contract” to write a hostile review of a Edgar Snow book in the New York Times (page 198-).
Church comes up with this conclusion to his examination of this issue: “In examining the CIA’s past and present use of the U.S. media, the Committee finds two reasons for concern. The first is the potential, inherent in covert media operations, for manipulating or incidentally misleading the American public. The second is the damage to the credibility and independence of a free press which may be caused by covert relationships with the U.S. journalists and media organizations.”
In February, 1976, George Bush, the recently appointed Director of the CIA announced a new policy: “Effective immediately, the CIA will not enter into any paid or contract relationship with any full-time or part-time news correspondent accredited by any U.S. news service, newspaper, periodical, radio or television network or station.” However, he added that the CIA would continue to “welcome” the voluntary, unpaid cooperation of journalists.
Carl Bernstein, who had worked with Bob Woodward in the investigation of Watergate, provided further information about Operation Mockingbird in an article in The Rolling Stone in October, 1977. Bernstein claimed that over a 25 year period over 400 American journalists secretly carried out assignments for the CIA: "Some of the journalists were Pulitzer Prize winners, distinguished reporters who considered themselves ambassadors-without-portfolio for their country. Most were less exalted: foreign correspondents who found that their association with the Agency helped their work; stringers and freelancers who were as interested it the derring-do of the spy business as in filing articles, and, the smallest category, full-time CIA employees masquerading as journalists abroad."
It is almost certain that Bernstein had encountered Operation Mockingbird while working on his Watergate investigation. For example, Deborah Davis Katharine the Great[/I]) has argued that Deep Throat was senior CIA official, Richard Ober, who was running Operation Chaos for Richard Nixon during this period.
According to researchers such as Steve Kangas, Angus Mackenzie and Alex Constantine, Operation Mockingbird was not closed down by the CIA in 1976. For example, in 1998 Kangas argued that CIA asset Richard Mellon Scaife ran "Forum World Features, a foreign news service used as a front to disseminate CIA propaganda around the world."
On 8th February, 1999, Kangas was found dead in the bathroom of the Pittsburgh offices of Richard Mellon Scaife. He had been shot in the head. Officially he had committed suicide but some people believe he was murdered. In an article in Salon Magazine, (19th March, 1999) Andrew Leonard asked: "Why did the police freport say the gun wound was to the left of his head, while the autopsy reported a wound on the roof of his mouth? Why had the hard drive on his computer been erased shortly after his death? Why had Scaife assigned his No. 1 private detective, Rex Armistead, to look into Kangas' past?
Wikipedia: Operation Mockingbird (entry written by John Simkin)
Time Search: Spartacus Educational
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-01-2011 01:09:59 ]
Goede topickiller Jokkebrok. Misschien wat Nederlands er tussen, een samenvatting en een stelling?
Een vraag ter verdiidelijking van het topic, vallen videogames onder massamedia? Zo zijn Assassins Creed 2: Brotherhood en Metal Gear Solid 4: Sons of the Patriots doorspekt met politieke statements en komen vele conspiracies aan bod beter onderbouwd dan menig topic hier. Zo gaat AC2:B vooral om Tempeliers en MGS4:SOP over de Amerikaanse wereldpolitiek en oorlogseconomie als verkapte NWO.
Een vraag ter verdiidelijking van het topic, vallen videogames onder massamedia? Zo zijn Assassins Creed 2: Brotherhood en Metal Gear Solid 4: Sons of the Patriots doorspekt met politieke statements en komen vele conspiracies aan bod beter onderbouwd dan menig topic hier. Zo gaat AC2:B vooral om Tempeliers en MGS4:SOP over de Amerikaanse wereldpolitiek en oorlogseconomie als verkapte NWO.
Eens, maar het topic was toch al dood. Er wordt hier al een tijdje niet meer gereageerdquote:
Goede topickiller Jokkebrok. Misschien wat Nederlands er tussen, een samenvatting en een stelling?
Uiteraard vallen de populaire games ook onder massamedia. Zo zijn de Amerikanen in games doorgaans de goeden en waar tegen gevochten wordt zijn de slechten. In dat opzicht is het natuurlijk ook gewoon propaganda. De war against terror heeft zijn weg min of meer ook al gevonden naar de gamesindustrie. De titels die jij noemt heb ik persoonlijk niet gespeeld.quote:Een vraag ter verdiidelijking van het topic, vallen videogames onder massamedia? Zo zijn Assassins Creed 2: Brotherhood en Metal Gear Solid 4: Sons of the Patriots doorspekt met politieke statements en komen vele conspiracies aan bod beter onderbouwd dan menig topic hier. Zo gaat AC2:B vooral om Tempeliers en MGS4:SOP over de Amerikaanse wereldpolitiek en oorlogseconomie als verkapte NWO.
Niet alleen AC2:B gaat over de Tempeliers, ook de andere delen van deze serie.quote:
Goede topickiller Jokkebrok. Misschien wat Nederlands er tussen, een samenvatting en een stelling?
Een vraag ter verdiidelijking van het topic, vallen videogames onder massamedia? Zo zijn Assassins Creed 2: Brotherhood en Metal Gear Solid 4: Sons of the Patriots doorspekt met politieke statements en komen vele conspiracies aan bod beter onderbouwd dan menig topic hier. Zo gaat AC2:B vooral om Tempeliers en MGS4:SOP over de Amerikaanse wereldpolitiek en oorlogseconomie als verkapte NWO.
Toffe games, ze laten je in ieder geval nadenken. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-01-2011 22:19:27 ]
Klopt. Geldt overigens ook voor de Metal Gear-reeks die al sinds de eerste versie (op de NES geloof ik) een verhaal vertelt waar ook in de laatste versie nog op teruggekomen wordt. Briljante spelreeksen, allebei.quote:
[..]
Niet alleen AC2:B gaat over de Tempeliers, ook de andere delen van deze serie.
Jep, alleen al vanwege de gameplay. Maar het verhaal zorgt er gewoon voor dat je over dingen na gaat denken, niet iedereen uiteraard.. Sommige mensen weten niks over de Tempeliers bijvoorbeeld en zien het gewoon als een mooi verhaal en weten niet dat er een kern van waarheid in zit, maar goed die houd je altijd.quote:
[..]
Klopt. Geldt overigens ook voor de Metal Gear-reeks die al sinds de eerste versie (op de NES geloof ik) een verhaal vertelt waar ook in de laatste versie nog op teruggekomen wordt. Briljante spelreeksen, allebei.
En ik weet eigenlijk niet of dit propaganda is.. Nauurlijk, ze vertellen het vanuit een bepaald perspectief, maar dat is altijd en overal.
Het is meer propaganda tegen de gevestigde orde. Anders dan staatspropaganda is het ook een vorm van propaganda. Extrapolatie van de huidige samenleving is iets dat je vaker in science fiction terug ziet, waar ik heel erg van kan genieten. Moderne varianten op onder andere Orwell en Wells.quote:
[..]
Jep, alleen al vanwege de gameplay. Maar het verhaal zorgt er gewoon voor dat je over dingen na gaat denken, niet iedereen uiteraard.. Sommige mensen weten niks over de Tempeliers bijvoorbeeld en zien het gewoon als een mooi verhaal en weten niet dat er een kern van waarheid in zit, maar goed die houd je altijd.
En ik weet eigenlijk niet of dit propaganda is.. Nauurlijk, ze vertellen het vanuit een bepaald perspectief, maar dat is altijd en overal.
beeld van dichtbijquote:
[..]
Ik kan ook niet goed zien wat er nu precies gebeurt.
http://www.garagetv.be/vi(...)an_bloedt_dood_.aspx
Echt of nep? Ik zou het nog niet zeker weten.quote:
[..]
beeld van dichtbij
http://www.garagetv.be/vi(...)an_bloedt_dood_.aspx
Kunnen een subjectief en gekleurd beeld vormen van allerlei zaken, alleen staat fictie centraal in games, of entertaiment en kun je niet spreken van een media/mediumquote:
Goede topickiller Jokkebrok. Misschien wat Nederlands er tussen, een samenvatting en een stelling?
Een vraag ter verdiidelijking van het topic, vallen videogames onder massamedia? Zo zijn Assassins Creed 2: Brotherhood en Metal Gear Solid 4: Sons of the Patriots doorspekt met politieke statements en komen vele conspiracies aan bod beter onderbouwd dan menig topic hier. Zo gaat AC2:B vooral om Tempeliers en MGS4:SOP over de Amerikaanse wereldpolitiek en oorlogseconomie als verkapte NWO.
Bloed zit er wel echt uit, dat sowieso.quote:
[..]
Echt of nep? Ik zou het nog niet zeker weten.
Voor zover ik dat kan beoordelen wel, maar wat doet deze foto dan op het internet:quote:
[..]
Bloed zit er wel echt uit, dat sowieso.
De man heeft een heel ander gestreept shirt aan.
Draagt het informatie over? Dan is het een medium.quote:
[..]
Kunnen een subjectief en gekleurd beeld vormen van allerlei zaken, alleen staat fictie centraal in games, of entertaiment en kun je niet spreken van een media/medium
Over propaganda gesproken... In Egypte gaan momenteel aanhangers van Mubarak de straat op.
'betaald door Mubarak om te protesteren dus fake aanhangers'. Althans zo wordt het ons gemeld.
Is dat zo? Er zijn ongetwijfeld echte Mubarak aanhangers die een tegenactie beginnen. Het kunnen geruchten zijn van anti-Mubarak mensen zijn om echte Mubarak aanhangers in een kwaad daglicht te stellen. Het kunnen gewoon relschoppers en plunderaars zijn.
Wat is waar en wat is niet waar? Occam zou zeggen: er zijn ook Mubarak aanhangers. Dat moet uiteindelijk botsen.
'betaald door Mubarak om te protesteren dus fake aanhangers'. Althans zo wordt het ons gemeld.
Is dat zo? Er zijn ongetwijfeld echte Mubarak aanhangers die een tegenactie beginnen. Het kunnen geruchten zijn van anti-Mubarak mensen zijn om echte Mubarak aanhangers in een kwaad daglicht te stellen. Het kunnen gewoon relschoppers en plunderaars zijn.
Wat is waar en wat is niet waar? Occam zou zeggen: er zijn ook Mubarak aanhangers. Dat moet uiteindelijk botsen.
beter een knipoog dan een blauw oog
Deze bron, Russia Today, bevat meer leugens en manipulatie dan alle grote Amerikaanse netwerken bij elkaar maal 10.quote:
Betrouwbaarheid maakt jullie niet zo veel uit zo lang er maar de door jullie gewenste dingen gezegd worden.
Al dat gejammer hier over propaganda is dus niets meer dan krokodillentranen.
Het gaat jullie niet om het propagandagehalte maar puur om dat jullie gewoon willen dat de media brengen wat jullie willen horen.
Jullie complotters zijn dus eigenlijk juist de grootste voorstanders van propaganda van iedereen.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
"Jullie"? Gast, jij kent mij niet echt he?quote:
[..]
Deze bron, Russia Today, bevat meer leugens en manipulatie dan alle grote Amerikaanse netwerken bij elkaar maal 10.
Betrouwbaarheid maakt jullie niet zo veel uit zo lang er maar de door jullie gewenste dingen gezegd worden.
Al dat gejammer hier over propaganda is dus niets meer dan krokodillentranen.
Het gaat jullie niet om het propagandagehalte maar puur om dat jullie gewoon willen dat de media brengen wat jullie willen horen.
Jullie complotters zijn dus eigenlijk juist de grootste voorstanders van propaganda van iedereen.
Vooruit, nog eentje dan: die fake chinese maanlanding kennen we al wel, maar ze hebben weer eens wat gefaked:
Chinese Luchtmacht meets Top Gun
(Of had ik deze al ergens gepost?
)
Chinese Luchtmacht meets Top Gun
(Of had ik deze al ergens gepost?
)
Er zijn al diverse zogenaamde overheids/politie id-kaarten gevonden bij deze zogenaamde Mubarak aanhangers. Tevens worden er allerlei lieden netjes met politiebusjes overal in Cairo gedropt om met wapens de demonstranten aan te vallen.quote:
Over propaganda gesproken... In Egypte gaan momenteel aanhangers van Mubarak de straat op.
'betaald door Mubarak om te protesteren dus fake aanhangers'. Althans zo wordt het ons gemeld.
Is dat zo? Er zijn ongetwijfeld echte Mubarak aanhangers die een tegenactie beginnen. Het kunnen geruchten zijn van anti-Mubarak mensen zijn om echte Mubarak aanhangers in een kwaad daglicht te stellen. Het kunnen gewoon relschoppers en plunderaars zijn.
Wat is waar en wat is niet waar? Occam zou zeggen: er zijn ook Mubarak aanhangers. Dat moet uiteindelijk botsen.
Je kunt hierover meer lezen in de reeks die in het tijdelijk forum "Midden Oosten" staat.
Wat is nu de uiteindelijke conclusie van al deze bevindingen? Dat we niemand meer kunnen vertrouwen?
Ik denk dat je je eigen moeder nog best kunt vertrouwen.quote:Op zaterdag 12 februari 2011 14:17 schreef galtfactory het volgende:
Wat is nu de uiteindelijke conclusie van al deze bevindingen? Dat we niemand meer kunnen vertrouwen?
Hoeft niet;quote:
Wat is nu de uiteindelijke conclusie van al deze bevindingen? Dat we niemand meer kunnen vertrouwen?
maar je zou mogen concluderen door je niet alles voor zoete koek te slikken wat je in de populaire massamedia op je bord voorgeschoteld krijgt.
Inderdaad.quote:
[..]
Hoeft niet;
maar je zou mogen concluderen door je niet alles voor zoete koek te slikken wat je in de populaire massamedia op je bord voorgeschoteld krijgt.
Met goed zijn van vertrouwen is niets mis, blind vertrouwen daarentegen is onverstandig. Zelfs al word je vertrouwen niet met opzet geschaad, mensen maken fouten.
Je eigen overheid en haar staatsmedia (ANP/NOS) wantrouwen is het meest patriottische dat je kunt doen als burger (Het is de losse vertaling van een Amerikaanse quote)quote:
Wat is nu de uiteindelijke conclusie van al deze bevindingen? Dat we niemand meer kunnen vertrouwen?
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Uit de schaarsheid van duidelijke voorbeelden van mediadeceptie (er komen tienduizenden mediaberichten per dag tot ons dus het aantal voorbeelden zou astronomisch moeten zijn) concludeer ik dat er van significatie deceptie absoluut geen sprake is.
Anders zouden jullie toch echt vele tientallen voorbeelden per dag moeten kunnen laten zien.
Hoax dus.
Topic kan dicht.
Anders zouden jullie toch echt vele tientallen voorbeelden per dag moeten kunnen laten zien.
Hoax dus.
Topic kan dicht.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
nee dat is niet juist. als je media-berichten objectief gaat beoordelen en toetsen op wat je kunt bewijzen en wat niet, wat wel waar is en wat niet. dan kun je eigenlijk nauwelijks wat concreet bewijzen of het nou de ene kant is van het verhaal of niet. truth is in in dit geval en blijft in the eye of the beholder. men blijft overgleverd aan speculatie. het versschil is dat de algemene boodschap/desinformatie wordt bevestigd door een verslaggever die jij vertrouwt. das alles.quote:
Uit de schaarsheid van duidelijke voorbeelden van mediadeceptie (er komen tienduizenden mediaberichten per dag tot ons dus het aantal voorbeelden zou astronomisch moeten zijn) concludeer ik dat er van significatie deceptie absoluut geen sprake is.
Anders zouden jullie toch echt vele tientallen voorbeelden per dag moeten kunnen laten zien.
Hoax dus.
Topic kan dicht.
De wereld ontbouwt zich zoals de "truthers" de laatste tien jaar hebben zitten verkondigen. En nee er is nogsteeds geen hard bewijs dat je zou kunnen gebruiken bij een rechtzaak. Maar eigenlijk ligt het bewijs net voor je neus. namelijk de richting waarin alles gaat. Op economisch vlak etctera. Velen kiezen ervoor om het allemaal niet te zien wat eigenlijk toch wel duidelijk is, en gooien ales maar op 'toeval'
[ Bericht 7% gewijzigd door Schenkstroop op 15-02-2011 00:45:55 ]
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
ja daar pak je gelijk wel een heel zwak en belachelijk argument om maar alle truthers in een verdomhoekje te gooien. zijn jullie lulletjes wel kinderachtig goed in overigens. maar daarmee is natuurlijk niet alle sgezegd. niet alle truthers geloven in maya graancirkels en 'aliens from dimension z'quote:
Ja hoor
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Griekenland is bijv. geen toeval. het is een complot om landen zoveel te laten lenen dat ze kapot gaan. Maar kun je het een of het ander zeggen en dat ook bewijzen? Nee. De een zegt eigen schuld dikke bult allemaal toeval. De truther ziet een corrupt systeem dat in essentie is ontwikked om anderen leed toe te brengen. Een samenzwering.
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Waar heb jij het nou weer over
Ik reageer op een post van iemand die stelt dat er helemaal geen sprake is geweest van vliegtuigen tijdens 9/11 en dat al die beelden bewerkt zijn. Hoewel ik mijn twijfels heb over waarom de gebouwen instortten, durf ik met zekerheid te zeggen dat er daarvoor echt wel vliegtuigen tegen die torens zijn geknald.
Diegene die hier trouwens kinderachtig is ben jij,-edit, nee-Probeer eerst maar te relativeren voordat je iemand gaat proberen af te branden.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lavenderr op 15-02-2011 14:03:40 ]
Ik reageer op een post van iemand die stelt dat er helemaal geen sprake is geweest van vliegtuigen tijdens 9/11 en dat al die beelden bewerkt zijn. Hoewel ik mijn twijfels heb over waarom de gebouwen instortten, durf ik met zekerheid te zeggen dat er daarvoor echt wel vliegtuigen tegen die torens zijn geknald.
Diegene die hier trouwens kinderachtig is ben jij,-edit, nee-Probeer eerst maar te relativeren voordat je iemand gaat proberen af te branden.
quote:Op dinsdag 15 februari 2011 00:42 schreef Schenkstroop het volgende:
[..]
ja daar pak je gelijk wel een heel zwak en belachelijk argument om maar alle truthers in een verdomhoekje te gooien. zijn jullie lulletjes wel kinderachtig goed in overigens. maar daarmee is natuurlijk niet alle sgezegd. niet alle truthers geloven in maya graancirkels en 'aliens from dimension z'
[ Bericht 1% gewijzigd door Lavenderr op 15-02-2011 14:03:40 ]
Ach laat ook maar, ik laat me gewoon keihard trollen hier
Als ik jou mag "geloven" is niks echt en leven we allemaal in een fabeltje. Alle kennis die we hebben is gelogen en jij bent de enige die de waarheid wel weer weet. Dream on
ontopic
De andere zaken die hier worden besproken trek ik in twijfel, maar dáár heb ik geen argumenten voor.
Als ik jou mag "geloven" is niks echt en leven we allemaal in een fabeltje. Alle kennis die we hebben is gelogen en jij bent de enige die de waarheid wel weer weet. Dream on
ontopic
De andere zaken die hier worden besproken trek ik in twijfel, maar dáár heb ik geen argumenten voor.
Tssssk... als ik jou moet geloven staat er een bloeddorstige islamofascistische horde op de poorten van Europa te bonken. Kom dus a.u.b. niet met dergelijk zinloze posts in dit topic aanzetten.quote:
Uit de schaarsheid van duidelijke voorbeelden van mediadeceptie (er komen tienduizenden mediaberichten per dag tot ons dus het aantal voorbeelden zou astronomisch moeten zijn) concludeer ik dat er van significatie deceptie absoluut geen sprake is.
Anders zouden jullie toch echt vele tientallen voorbeelden per dag moeten kunnen laten zien.
Hoax dus.
Topic kan dicht.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-02-2011 01:04:38 ]
quote:
Waar heb jij het nou weer over
Ik reageer op een post van iemand die stelt dat er helemaal geen sprake is geweest van vliegtuigen tijdens 9/11 en dat al die beelden bewerkt zijn. Hoewel ik mijn twijfels heb over waarom de gebouwen instortten, durf ik met zekerheid te zeggen dat er daarvoor echt wel vliegtuigen tegen die torens zijn geknald.
Diegene die hier trouwens kinderachtig is ben jij, -edit-Probeer eerst maar te relativeren voordat je iemand gaat proberen af te branden.
[..]
911 discussie beter in het 911 topic.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lavenderr op 15-02-2011 14:04:40 ]
De praktijk is ook veel ingewikkelder dan een 1+1= 2 he. Er wordt gespeeld met de perceptie van het volk.quote:
Ach laat ook maar, ik laat me gewoon keihard trollen hier
Als ik jou mag "geloven" is niks echt en leven we allemaal in een fabeltje. Alle kennis die we hebben is gelogen en jij bent de enige die de waarheid wel weer weet. Dream on
ontopic
De andere zaken die hier worden besproken trek ik in twijfel, maar dáár heb ik geen argumenten voor.
Kijk nog een voorbeeld. De zorgverzekering. Basic economics = 'corner the market raise the price'. En.. competition is sin (want als je al aan de top staat wil je geen concurentie meer natuurlijk)
Wat zien wij nu. een paar verzekeraars concureren niet meer want zij werken samen met de overheid als partner. die ervoor zorgt dat geen enkele verzekeraar met prijzen gaat stunten iedereen krijgt een vaste premie per hoofd van de bevolking. inkomen is nu gegerandeerd dus. corner the market check! nu "raise the price"!
Hoe verkoop je dat. De top is gierig daarom moeten de premies exponentieel omhoog. Jullie kunnen als burger toch niets doen want jullie zijn verplicht klant gemaakt via onze partner de overheid, dus lekker puh. Dat zou niet welbevallen.
Dus je geeft iets de schuld waarvan je moeilijk kunt toetsen of dat de werkelijke oorzaak is. Zoiets als 'terrorisme is overal' bijv. Maar wat wel aannemelijk llinkt. Dus.. je geeft de poltiek een aantal smoezen die ze kunnen doorverkopen en de rust keert terug... "vergrijzing, en mensen die teveel naar de huisarts gaan om niets". Dat zou inderdaad die exponentiele winstgroei verklaren bij de verzkeraars ja
Is het een waar of het ander? Het is maar net wat je gelooft. Intussen zie je wel dat de verzekeraars worden gespekt terwijl zij de zorg uitkleden. En niet door de vergrijzing. Maar ik denk, omdat zij dat kunnen (corner the market, dan kun je doen wat je wilt, geen concurentie verzekerde inkomen) Was er een echte vrije markt geweest zouden ze failliet gaan.
Wat is waar, is er hard bewijs voor het een of de andere kant van het verhaal? Tja de iwnsten kun je als indicatie gebruiken dat ze de boel flashen maar volstaat niet als hard bewijs.
Wat denk jij?
Ik begrijp trouwens niet tegen wie je comment over "geen vliegtuigen" gericht was. De laatste twintig posts gaan daar namelijk niet over. En je had niemand gequote.
[ Bericht 17% gewijzigd door Schenkstroop op 15-02-2011 01:31:17 ]
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Sorry nu ben ik klaar met editen. pfff.
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Ow, nu begrijp ik het.quote:
[..]
nee dat is niet juist. als je media-berichten objectief gaat beoordelen en toetsen op wat je kunt bewijzen en wat niet, wat wel waar is en wat niet. dan kun je eigenlijk nauwelijks wat concreet bewijzen of het nou de ene kant is van het verhaal of niet. truth is in in dit geval en blijft in the eye of the beholder. men blijft overgleverd aan speculatie. het versschil is dat de algemene boodschap/desinformatie wordt bevestigd door een verslaggever die jij vertrouwt. das alles.
Je hoeft het niet te bewijzen maar je kan gewoon vinden dat er duizenden voorbeelden zijn. Als er dan in werkelijkheid maar 10 voorbeelden zijn maakt dat niet uit want je hebt toch per definitie altijd gelijk.
Daas wel makkelijk, die moet ik onthouden.
Twoofers hebben zo'n beetje elke denkbare samenzwering op het web uitgestort. Dan heb je per definitie altijd wel ergens over gelijk.quote:De wereld ontbouwt zich zoals de "truthers" de laatste tien jaar hebben zitten verkondigen. En nee er is nogsteeds geen hard bewijs dat je zou kunnen gebruiken bij een rechtzaak. Maar eigenlijk ligt het bewijs net voor je neus. namelijk de richting waarin alles gaat. Op economisch vlak etctera. Velen kiezen ervoor om het allemaal niet te zien wat eigenlijk toch wel duidelijk is, en gooien ales maar op 'toeval'
Voornamelijk omdat het gros van de gevallen van het vermeende gelijk er geen sprake is van bewijs voor het veronderstelde complot maar alleen maar voor de bijbehorende ontwikkeling.
Dollar stijgt -> bewijs voor complot. Dollar daalt -> bewijs voor complot. Olie stijgt -> bewijs voor complot. Olie daalt -> bewijs voor complot. Internationalisering ontwikkeld zich precies zoals door iedereen in de hele wereld voorspeld -> bewijs voor 100 complotten. Ergens oorlog -> bewijs voor complot. Natuurramp -> bewijs voor HAARP complot. ICT steeds belangrijker in de wereld en dus logischerwijs meer data over personen -> bewijs voor complot. Er valt ergens een dictator om -> bewijs voor complot. Etc Etc Etc.
Ja vindt je het gek dat de wereld zich ontvouwd zoals de complotters (vooral achteraf) beweren dat deze zich zou ontwikkelen.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Geen idee wat dat met mijn post hier te maken heeft.quote:
[..]
Tssssk... als ik jou moet geloven staat er een bloeddorstige islamofascistische horde op de poorten van Europa te bonken. Kom dus a.u.b. niet met dergelijk zinloze posts in dit topic aanzetten.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Dat zie jij dus op een bepaalde basis net zoals anderen op een vergelijkbaar onderbouwde basis elfjes en kabouters zien.quote:
Griekenland is bijv. geen toeval. het is een complot om landen zoveel te laten lenen dat ze kapot gaan. Maar kun je het een of het ander zeggen en dat ook bewijzen? Nee. De een zegt eigen schuld dikke bult allemaal toeval. De truther ziet een corrupt systeem dat in essentie is ontwikked om anderen leed toe te brengen. Een samenzwering.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
De media werken in ons belang, politici werken in ons belang, banken werken in ons belang, de EU en VN werken in ons belang, voedselindustrie werkt in ons belang, pharmaceutische industrie werkt in ons belang, het rechtssysteem werkt in ons belang. Of niet zuremelk?
“Man is free at the moment he wishes to be.”
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Maar even on topic, ik ga er even goed voor zitten, ziet er uit als een hele mooie post waar aardig wat research in gegaan is, dus ik ga em goed doorlezen. Het zou aanmatigend zijn om te reageren zonder dat te doen. Dit is wat de 'journalisten' een keer zouden moeten proberen.
“Man is free at the moment he wishes to be.”
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Spot on!quote:Wat denk je zelf? Natuurlijk zit daar een doel aan. Over het algemeen kun je denken aan het beïnvloeden van een bepaalde doelgroep. Zo is de fake war on terror in mijn ogen niets meer dan propaganda om de publieke opinie te doen verschuiven en angst te zaaien om zo bijvoorbeeld oorlog te rechtvaardigen en privacy beperkende maatregelen er doorheen te krijgen. Wellicht gaat het zelfs nog veel dieper dan dit en kunnen we alleen maar gissen naar de werkelijke motieven.
“Man is free at the moment he wishes to be.”
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Haïti.quote:
Wat mij wel vaak opvalt is dat bepaalde landen die economisch interessant zijn vanwege bijvoorbeeld grondstoffen, dat daar in de media wel bericht word over wantoestanden die het regime aldaar veroorzaakt, maar dat andere straatarme landen met weantoestanden vrijwel niet aan bod komen in de media..
“Man is free at the moment he wishes to be.”
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Voltaire.
"There is no left and right, only right and wrong." Tinyint, DI forums.
"Doubt is the seed of misdirection." Ikzelf.
Dit stuk geeft duidelijk aan dat je geen kaas gegeten hebt van de journalistieke methode. Je schrijfstijl en argumentatie overigens ook, maar daar wil ik niet verder op inspringen.quote:
[..]
nee dat is niet juist. als je media-berichten objectief gaat beoordelen en toetsen op wat je kunt bewijzen en wat niet, wat wel waar is en wat niet. dan kun je eigenlijk nauwelijks wat concreet bewijzen of het nou de ene kant is van het verhaal of niet. truth is in in dit geval en blijft in the eye of the beholder. men blijft overgleverd aan speculatie. het versschil is dat de algemene boodschap/desinformatie wordt bevestigd door een verslaggever die jij vertrouwt. das alles.
Voor een artikel goedgekeurd word, word door eind-/hoofdredacteurs doorgaans gecontroleerd of de bronnen kloppen, een journalist is normaliter vereist om het betreffende perspectief van in ieder geval 2 kanten te belichten (want anders betoog), en heeft om bias te voorkomen minstens 3 bronnen per kant nodig.
Indien een artikel slaagt, dus veel aandacht krijgt in de media, springen andere media er bovenop. De bronnen worden opnieuw aangehaald, mochten deze niet kloppen, dan blijkt dat dus snel.
De kwestie van waarheid is voor de waarnemer waar blijft overigens staan, maar dat is geen argument. Mensen ontkennen de objectieve waarheid maar al te vaak, wanneer dit niet in hun realiteit past. Zie HIV/AIDS en Lambiekje, kankertherapie en Bankfurt etc.
Om met een metafoor te spreken: iedere gelovige ziet God dagelijks staan, maar geen die zegt tegen een ongelovige: kijk! Daar issie! Zie je nou wel!quote:De wereld ontbouwt zich zoals de "truthers" de laatste tien jaar hebben zitten verkondigen. En nee er is nog steeds geen hard bewijs dat je zou kunnen gebruiken bij een rechtzaak. Maar eigenlijk ligt het bewijs net voor je neus. namelijk de richting waarin alles gaat. Op economisch vlak etctera.
Sure.
Anderzijds vinden mensen redenen en bedoeling in gebeurtenissen zonder bedoeling.quote:Velen kiezen ervoor om het allemaal niet te zien wat eigenlijk toch wel duidelijk is, en gooien ales maar op 'toeval'
En hier de conclusie van je verhaal, dat leunt op de laatste zin. Als je weet wat 'echte' vrije markt is, zou je weten dat daarin monopolies toegestaan zijn en zelfs worden aangemoedigd. Waarmee heel je verhaal valt.quote:
[..]
Bla, bla, verzekeringsverhaal dat leunt op aannames en stellingen, ontbreekt aan feiten, bla, bla...
[..]
Maar ik denk, omdat zij dat kunnen (corner the market, dan kun je doen wat je wilt, geen concurentie verzekerde inkomen) Was er een echte vrije markt geweest zouden ze failliet gaan.
Blij dat je het zelf ook inziet, nu nog conclusies trekken op basis van het bewijs dat je wel hebt. Als je twee ballen bij jezelf ziet hangen, kan je jezelf best wijsmaken dat het er eigenlijk drie zijn. Maar pak ze eens beet, laat ze in je handen rollen, tel dat het er twee zijn en houd op te geloven dat het er stiekem toch drie zijn.quote:Wat is waar, is er hard bewijs voor het een of de andere kant van het verhaal? Tja de iwnsten kun je als indicatie gebruiken dat ze de boel flashen maar volstaat niet als hard bewijs.
Dat heeft het wel degelijk. De propaganda heeft op jou blijkbaar veel invloed gehad. Je schijt in je broek voor een Islamistische invasie. Irrationele angst... noemt men dat.quote:
[..]
Geen idee wat dat met mijn post hier te maken heeft.
De media willen ons allemaal kapot maken.quote:
De media werken in ons belang, politici werken in ons belang, banken werken in ons belang, de EU en VN werken in ons belang, voedselindustrie werkt in ons belang, pharmaceutische industrie werkt in ons belang, het rechtssysteem werkt in ons belang. Of niet zuremelk?
De politici willen ons allemaal kapot maken.
De banken willen ons allemaal kapot maken.
De EU en de VN willen ons kapot maken.
De voedselindustrie wilt ons allemaal kapot maken.
De farmaceutische industrie wilt ons allemaal kapot maken.
Het rechtssysteem wilt ons allemaal kapot maken.
Of niet truepositive?
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Haïti is heel veel in het nieuws geweest dus wat blaat je nu?quote:
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Hoezo irreëel?quote:
[..]
Dat heeft het wel degelijk. De propaganda heeft op jou blijkbaar veel invloed gehad. Je schijt in je broek voor een Islamistische invasie. Irrationele angst... noemt men dat.
Ze zijn toch al massaal onze landen binnengedrongen zonder dat de bevolking dit wilde?
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Goede post.quote:
[..]
Dit stuk geeft duidelijk aan dat je geen kaas gegeten hebt van de journalistieke methode. Je schrijfstijl en argumentatie overigens ook, maar daar wil ik niet verder op inspringen.
Voor een artikel goedgekeurd word, word door eind-/hoofdredacteurs doorgaans gecontroleerd of de bronnen kloppen, een journalist is normaliter vereist om het betreffende perspectief van in ieder geval 2 kanten te belichten (want anders betoog), en heeft om bias te voorkomen minstens 3 bronnen per kant nodig.
Indien een artikel slaagt, dus veel aandacht krijgt in de media, springen andere media er bovenop. De bronnen worden opnieuw aangehaald, mochten deze niet kloppen, dan blijkt dat dus snel.
De kwestie van waarheid is voor de waarnemer waar blijft overigens staan, maar dat is geen argument. Mensen ontkennen de objectieve waarheid maar al te vaak, wanneer dit niet in hun realiteit past. Zie HIV/AIDS en Lambiekje, kankertherapie en Bankfurt etc.
[..]
Om met een metafoor te spreken: iedere gelovige ziet God dagelijks staan, maar geen die zegt tegen een ongelovige: kijk! Daar issie! Zie je nou wel!
Sure.
[..]
Anderzijds vinden mensen redenen en bedoeling in gebeurtenissen zonder bedoeling.
[..]
En hier de conclusie van je verhaal, dat leunt op de laatste zin. Als je weet wat 'echte' vrije markt is, zou je weten dat daarin monopolies toegestaan zijn en zelfs worden aangemoedigd. Waarmee heel je verhaal valt.
[..]
Blij dat je het zelf ook inziet, nu nog conclusies trekken op basis van het bewijs dat je wel hebt. Als je twee ballen bij jezelf ziet hangen, kan je jezelf best wijsmaken dat het er eigenlijk drie zijn. Maar pak ze eens beet, laat ze in je handen rollen, tel dat het er twee zijn en houd op te geloven dat het er stiekem toch drie zijn.
Vrijwel alle complotters die schrijven over de media hebben geen flauw idee hoe deze werken.
Maar door gebrek aan kennis hebben complotters zich nog nooit laten weerhouden om hun verknipte versie van de waarheid van alle daken te schreeuwen.
Ze denken bijvoorbeeld ook dat de eigenaars van de media de hele dag over de schouders van de redactie meekijken. Ze snappen niet dat de eigenaars in termen van het bedienen van bepaalde doelgroepen denken.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Beetje hetzelfde als denken dat je begrijpt waarom en hoe 'de complotter' redeneert aan de hand van eigen interpretatie als debunker zijnde..quote:
[..]
Goede post.
Vrijwel alle complotters die schrijven over de media hebben geen flauw idee hoe deze werken.
Maar door gebrek aan kennis hebben complotters zich nog nooit laten weerhouden om hun verknipte versie van de waarheid van alle daken te schreeuwen.
Ze denken bijvoorbeeld ook dat de eigenaars van de media de hele dag over de schouders van de redactie meekijken. Ze snappen niet dat de eigenaars in termen van het bedienen van bepaalde doelgroepen denken.
hehehe zit je vast in je eigen spiraal?
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Ik heb meer dan genoeg complotters hun gedachten wereldkundig zien maken (niet alleen op Fok) om een zeer gedegen oordeel te kunnen vellen.quote:
[..]
Beetje hetzelfde als denken dat je begrijpt waarom en hoe 'de complotter' redeneert aan de hand van eigen interpretatie als debunker zijnde..
hehehe zit je vast in je eigen spiraal?
Het is natuurlijk wel zo dat de ene veel verder gaat dan de andere en er verschillen zijn in interessegebieden. ook zijn er veel deels overlappende soorten complotters: religieuze complotters, nazi complotters, anti-Westerse complotters, socialistische complotters, anarchistische complotters, holistische complotters, nihilistische complotters, fatalistische complotters, relativistische complotters etc etc).
Ook zie je complotters die nog "lerende" zijn en langzaam de complotwereld verkennen om er steeds verder in verstrikt te raken. Dit is nooit fijn om te zien.
Ik heb al vaak genoeg analytische beschrijvingen van diverse aspecten van de complottergeest geplaatst en ga dat hier niet allemaal herhalen.
Je stelling dat ik er geen goed zicht op zou hebben mist onderbouwing.
Omdat ik er van buitenaf naar kan kijken heb ik juist meer inzicht als de complotters zelf die vaak vast zitten in hun bubbel.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Maar wat is je punt precies?quote:
[..]
Ik heb meer dan genoeg complotters hun gedachten wereldkundig zien maken (niet alleen op Fok) om een zeer gedegen oordeel te kunnen vellen.
Het is natuurlijk wel zo dat de ene veel verder gaat dan de andere en er verschillen zijn in interessegebieden. ook zijn er veel deels overlappende soorten complotters: religieuze complotters, nazi complotters, anti-Westerse complotters, socialistische complotters, anarchistische complotters, holistische complotters, nihilistische complotters, fatalistische complotters, relativistische complotters etc etc).
Ook zie je complotters die nog "lerende" zijn en langzaam de complotwereld verkennen om er steeds verder in verstrikt te raken. Dit is nooit fijn om te zien.
Ik heb al vaak genoeg analytische beschrijvingen van diverse aspecten van de complottergeest geplaatst en ga dat hier niet allemaal herhalen.
Je stelling dat ik er geen goed zicht op zou hebben mist onderbouwing.
Omdat ik er van buitenaf naar kan kijken heb ik juist meer inzicht als de complotters zelf die vaak vast zitten in hun bubbel.
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Dat alle complotters labiele mensen zijn die verstrikt zijn geraakt in hun eigen waanideeen. Tegelijkertijd lijdt ZureMelk weer aan het waanidee dat hij een buitenstaander is die er van bovenaf objectief naar kan kijken en zo goed zijn oordeel, gespeend van persoonlijke interpretatie en vooroordeel, erover kan vellen.quote:
Iedereen denkt graag van zichzelf dat hij net wat meer inzicht heeft dan een ander. Dat is nou eenmaal mens-eigen.
Leg andermans commentaar naast die van de aliens, de elfjes en jezus neer en je hebt gelijkquote:
De kwestie van waarheid is voor de waarnemer waar blijft overigens staan, maar dat is geen argument. Mensen ontkennen de objectieve waarheid maar al te vaak, wanneer dit niet in hun realiteit past. Zie HIV/AIDS en Lambiekje, kankertherapie en Bankfurt etc.
[..]
Om met een metafoor te spreken: iedere gelovige ziet God dagelijks staan, maar geen die zegt tegen een ongelovige: kijk! Daar issie! Zie je nou wel!
Sure.
Wat betreft AIDS en HIV. je kunt zeggen wat je wilt of je in de medische wereld zit of niet. Zelfs een franse wetenschapper, die mede aantoonde dat HIV zou bestaan, zegt nu dat een gezond persoon van HIV kan genezen.
Mijn vraag omtrent HIV is, is dit virus een hoax of echt? Jij zegt echt. Ik denk dat het best zou kunnen zijn dat het een hoax is. En dat men eerder sterft aan de gevolgen van de chemische cocktails die het lichaam verder verzwakken. Hence, het imuun-systeem wordt zo zwak door die troep dat het kan overlijden aan een verkoudheid - en jij helpt daar trouwens aan mee met je biofarma-medicijnen-ontwikkel bullshit. geen last van je geweten? Dat je mensen valse hoop geeft en flinke prijzen ervoor vraagt?
Plus het is nooit duidelijk aangetoond dat die HIV-virus echt is. Je zou een speciale microscoop moeten hebben/het is een haast onzichtbare retrovirus etctera. Artsen en laboratoria moeten zich daarom maar behelpen met speciale tests om het beestje te kunnen zien. Oh wacht nieteens om het te kunnen zien, alleen om "aantetonen" dat het er zou zijn zonder het te zien! Dus als jij er zo zeker van bent dat HIV echt is. Waar in godsnaam haal je die zg onbetwistbare informatie dan vandaan ?
Tevens, is monopolie hetzelfde als kartelvorming en prijsfixatie? Volgens mij is dat verboden. Toch zien wij dat terug in de Nederlandse zorgverzekeringswet. En jij zegt dus bijna stellig dat je daar geen kwaad in ziet. Dat verzekeraars via deze constructie alle macht hebben (want ze hebben geen concurentie meer te dulden) en mogen bepalen hoeveel zorg de Nederlander nog vergoedt krijgt.. Voor heel veel mensen, vooral op minimum en sociaal minimum die geen echte zorg erbovenop zelf kunnen betalen. Zorg die veelal een verschil maakt. Is dat een grote klap in het gezicht.
[ Bericht 2% gewijzigd door Schenkstroop op 15-02-2011 15:25:36 ]
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
quote:
[..]
Dat alle complotters labiele mensen zijn die verstrikt zijn geraakt in hun eigen waanideeen. Tegelijkertijd lijdt ZureMelk weer aan het waanidee dat hij een buitenstaander is die er van bovenaf objectief naar kan kijken en zo goed zijn oordeel, gespeend van persoonlijke interpretatie en vooroordeel, erover kan vellen.
Iedereen denkt graag van zichzelf dat hij net wat meer inzicht heeft dan een ander. Dat is nou eenmaal mens-eigen.
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Deze zin klopt om zoveel redenen niet dat ik er niet op kan reageren.quote:
[..]
Leg andermans commentaar naast die van de aliens de elfjes en jezus en ze zijn weerlegd
Wat betreft AIDS en HIV. je kan zeggen wat je wilt. kan me niet schelen of je in de medische wereld zit of niet. Zelfs een franse wetenschapper, die mede aantoonde dat HIV zou bestaan, zegt nu dat een gezond persoon van HIV kan genezen.
Ik weet niet waar je deze informatie vandaan hebt, maar zo werkt het niet.quote:Mijn vraag omtrent HIV is, is dit virus een hoax of echt? Jij zegt echt. Ik denk dat het best zou kunnen zijn dat het een hoax is. En dat mensen eerder sterven aan de gevolgen van de chemische cocktails die het lichaam verder verzwakken (hence, het imuun-systeem wordt zo zwak door die troep dat het kan overlijden aan verkoudheid - en jij helpt daar trouwens aan mee met je biofarma-medicijnen-ontwikkel bullshit. geen last van je geweten?).
quote:Plus, het is nooit duidelijk aangetoond dat die virus echt is. Je moet een speciale microscoop hebben blablabla. Het is een haast onzichtbare retrovirus. En artsen en laboratoria moeten zich maar behelpen met speciale tests om het beestje te kunnen zien. Oh wacht nieteens zien, alleen om "aantetonen" dat het er is zonder het te zien. Dus als jij zo zeker bent dat HIV echt is. Waar in godsnaam haal je die zg onbetwistbare informatie dan vandaan ?
Onzichtbaar? Zeker weten?
Ik heb niets van zulks stellig gezegd. Ik zei al eens eerder, let op wat iemand écht zegt, ipv wat jij denk dat diegene zegt.quote:Tevens is monopolie hetzelfde als kartelvorming en prijsfixatie? Volgens mij is dat verboden. Toch zien wij dat terug in de Nederlandse zorgverzekeringswet. En jij zegt dus bijna stellig dat je daar geen geen kwaad in ziet (monopolie is normaal en wordt aangemoedigd). Dus dat verzekeraars via deze constructie alle macht hebben en mogen bepalen hoeveel zorg de Nederlander nog vergoedt krijgt? Voor heel veel mensen, vooral op minimum en sociaal minimum die geen echte zorg erbovenop zelf kunnen betalen. Zorg die er echt toe doet en veelal een verschil maakt. Is dat een grote klap in het gezicht!
Ik kom hier later wel op terug, nu geen tijd.
Je zegt dat mijn commentaar over de nederlandse worgverzekeringswet en mijn vermoeden over kartelvorming lulkoek is. Daar komt het op neer. Dan zeg je dat je dat monopolie legaal is en zelfs wordt aangemoedigd. Monopoly is alleenrecht, dat kan in de praktijk. Maar wat we in de zorg zien zijn meerdere corporaties in dezelfde tak die samenspannen om de prijs van een product (de basis zorg premie) koste wat kost hoogtehouden.quote:
[..]
Deze zin klopt om zoveel redenen niet dat ik er niet op kan reageren.
[..]
Ik weet niet waar je deze informatie vandaan hebt, maar zo werkt het niet.
[..]
[ afbeelding ]
Onzichtbaar? Zeker weten?
[..]
Ik heb niets van zulks stellig gezegd. Ik zei al eens eerder, let op wat iemand écht zegt, ipv wat jij denk dat diegene zegt.
Ik kom hier later wel op terug, nu geen tijd.
Of kartelvroming en monopoly echt hetzelfde zijn weet ik niet precies. Maar je gaat er iig wel vanuit dat in deze huidige gang van zaken er geen kwaad schuilt. Kartelvorming gaat volgens mij wel een stap verder dan 1 bedrijf zoals Microsoft dat slinks overal haar eigen product op alle pc's wilt hebben. We hebben nogsteeds keus wat dat betreft. Maar in de zorg niet. Want daar wordt het per wet, via de overheid opgelegd. Dus als je bovenmodaal verdient koop je de echte zorg die er toe doet en het verschil maakt, zelf bovenop de basis premie die je standaard kwijt bent.
Armeren hebben die keus niet! En ik zou me ook niet kunnen voortsellen dat je deze huidige gang van zaken die ik schetste van de praktijk, kunt verwijzen naar dimension X met aliens!
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Die foto heb jij die gemaakt komt die uit jouw lab of is die van Robert Gallo of hoe hij ook heet, the man who proved invented the existance of HIV?quote:
ik ga wat in de spoiler staat later even herschirjven want het is zelfs voor mijn doen te warrig.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 32% gewijzigd door Schenkstroop op 15-02-2011 16:03:49 ]heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Complotters hoeven niet labiel te zijn.quote:
[..]
Dat alle complotters labiele mensen zijn die verstrikt zijn geraakt in hun eigen waanideeen. Tegelijkertijd lijdt ZureMelk weer aan het waanidee dat hij een buitenstaander is die er van bovenaf objectief naar kan kijken en zo goed zijn oordeel, gespeend van persoonlijke interpretatie en vooroordeel, erover kan vellen.
Iedereen denkt graag van zichzelf dat hij net wat meer inzicht heeft dan een ander. Dat is nou eenmaal mens-eigen.
Een complotter is iemand die overal aanwijzingen zoekt/ziet voor complotten en ondanks gebrek aan rationele redenen om in die complotten te geloven dat toch doet.
Er is dus sprake van een dwangmatige complotzucht.
Als bepaalde complotten uit de gratie raken of om wat voor reden dan ook niet meer voldoen zal een complotter automatisch een nieuwe voorraad complotten aanleegen om over in vervoering te raken.
Of dat labiel is kan ik niet op voorhand zeggen. Regelmatig zal het om labiele figuren gaan maar er zijn uiteraard zat complotters die het als een soort hobby kunnen behandelen en het ook tijdelijk opzij kunnen zetten. Op het moment dat vrijwel al je doen en laten erdoor beïnvloed wordt en alles wat je van de wereld ziet tegen het complotlicht gehouden wordt dan kun je wel spreken van een psychologisch probleem.
Van enkelen hier weet ik zeker dat ze ondanks dat ze doen alsof niet echt in de complotten geloven (ik noem geen namen, dat mogen ze zelf een keer doen). Bij enkelen twijfel ik (zou Lambiekje echt zijn?).
Maar ik vrees dat er velen zijn die echt in de problemen met zichzelf zitten en het leven voor zichzelf heel moeilijk maken.
Het probleem is niet een individueel complot maar de manier van redeneren. Het vermogen om rationeel te oordelen is dan compleet weggevaagd door de emotionele druk van de stoornis.
Daar doe je niet zo heel veel aan met het aandragen van rationele argumenten.
Maar er blijven altijd mensen over die nog wel vatbaar zijn voor de rede.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Zou jij bereid zijn om je te laten infecteren met AIDS en dan te tekenen dat je geen enkele behandeling wilt?quote:
[..]
Leg andermans commentaar naast die van de aliens, de elfjes en jezus neer en je hebt gelijk
Wat betreft AIDS en HIV. je kunt zeggen wat je wilt of je in de medische wereld zit of niet. Zelfs een franse wetenschapper, die mede aantoonde dat HIV zou bestaan, zegt nu dat een gezond persoon van HIV kan genezen.
Mijn vraag omtrent HIV is, is dit virus een hoax of echt? Jij zegt echt. Ik denk dat het best zou kunnen zijn dat het een hoax is. En dat men eerder sterft aan de gevolgen van de chemische cocktails die het lichaam verder verzwakken. Hence, het imuun-systeem wordt zo zwak door die troep dat het kan overlijden aan een verkoudheid - en jij helpt daar trouwens aan mee met je biofarma-medicijnen-ontwikkel bullshit. geen last van je geweten? Dat je mensen valse hoop geeft en flinke prijzen ervoor vraagt?
Plus het is nooit duidelijk aangetoond dat die HIV-virus echt is. Je zou een speciale microscoop moeten hebben/het is een haast onzichtbare retrovirus etctera. Artsen en laboratoria moeten zich daarom maar behelpen met speciale tests om het beestje te kunnen zien. Oh wacht nieteens om het te kunnen zien, alleen om "aantetonen" dat het er zou zijn zonder het te zien! Dus als jij er zo zeker van bent dat HIV echt is. Waar in godsnaam haal je die zg onbetwistbare informatie dan vandaan ?
Tevens, is monopolie hetzelfde als kartelvorming en prijsfixatie? Volgens mij is dat verboden. Toch zien wij dat terug in de Nederlandse zorgverzekeringswet. En jij zegt dus bijna stellig dat je daar geen kwaad in ziet. Dat verzekeraars via deze constructie alle macht hebben (want ze hebben geen concurentie meer te dulden) en mogen bepalen hoeveel zorg de Nederlander nog vergoedt krijgt.. Voor heel veel mensen, vooral op minimum en sociaal minimum die geen echte zorg erbovenop zelf kunnen betalen. Zorg die veelal een verschil maakt. Is dat een grote klap in het gezicht.
Dan kan je experimenteel een aanwijzing voor het mogelijk bestaan van de ziekte krijgen en heb je zelf uit eerste hand een eventueel ziektebeeld. geen fake in dat geval!
In dit kader vind ik het geval Christine Maggiore erg grappig:
http://en.wikipedia.org/wiki/Christine_Maggiore
Lees het eens door zou ik zeggen.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Wat denk jij van het risico om door de mand te vallen bij zo'n grote hoax?quote:
[..]
Die foto heb jij die gemaakt komt die uit jouw lab of is die van Robert Gallo of hoe hij ook heet, the man who proved invented the existance of HIV?
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |