KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties

KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties

De Kamer van Koophandel. Praat me er niet van…...
Ik ben sinds enkele decennia zelfstandig ondernemer maar heb nog nooit een positieve bijdrage (lees advies) van deze instantie gehad. Sterker nog; bij de overname van mijn eerste bedrijf werd me dat door de heren sterk ontraden (de branche zou op zijn kont liggen) terwijl de zaak daarna zo’n acht jaar als een tierelier liep…
Na verkoop van de zaak startte ik een bedrijf op in Tsjechië dat door adviezen van de KvK op een regelrechte ramp uitgelopen is. Mijn introductie in het land werd begeleid door een volgens de KvK ‘zeer gerespecteerd en betrouwbaar’ Nederlands-Tsjechisch bedrijf. Dat bleek achteraf wel: ik werd door hen in contact gebracht met een regelrechte oplichter die me, door toedoen van het “begeleidende” bedrijf, jarenlang in zijn greep kon houden.
Ik heb inmiddels mijn zaken in Tsjechië beëindigd maar zit nog wel met een enorme kater. Ik heb zelfs overwogen de (jaarlijks verplichte) bijdrage aan de KvK te weigeren wegens wanprestatie. Deze stap voert mij overigens (nu nog) te ver.
Zijn er meer ondernemers die slechte ervaringen hebben met de Kamer van Koophandel?
Ik ben overigens bereid mijn verhaal hier uitgebreid te vertellen maar weet niet of de regels van dit forum dat toelaten...…?

Project Kasteel Zacler

Link naar het kasteel:
http://www.youtube.com/watch?gl=NL&hl=nl&v=VdK59WQx9-c

Ik had een droom
Die droom is over

Een jaar is voorbijgegaan
Een jaar van scherven rapen
Redden wat er te redden valt
Een jaar van wachten… wachten… hopen…

Nu vind ik de tijd rijp om mijn verhaal te doen
Het is een verhaal waarvan ik de consequenties op langere termijn niet kan overzien
Een verhaal over een prachtig project in Zacler.
Een verhaal dat begint met ongebreideld enthousiasme
En eindigt in juridisch geharrewar

Oh ja, ik ben boos
Boos op “hen”. Boos op mezelf. Boos op…..
Toch wil ik proberen een zo objectief mogelijk verslag te geven.
Ik zal namen noemen van firma’s en personen die ik op mijn weg tegenkwam.
Geen blad voor de mond nemen
Wetende dat ik heftige reacties riskeer
Soms, zoals ik al mocht ervaren, ronduit onsmakelijk en bedreigend

De gevoerde gesprekken zullen in letterlijke zin afwijken van de werkelijkheid.
De strekking zal echter dezelfde zijn
Alle feiten die ik zal noemen kan ik bewijzen
Ik heb een nauwkeurig dossier bijgehouden
Alle e-mail, schriftelijke correspondentie en documenten bewaard
Enkele personen, die slechts zijdelings een rol speelden, geef ik, om privacyredenen, wel een andere naam

Ik zal proberen ook mijn eigen rol zo objectief mogelijk weer te geven.
Uiteraard blijft het wel een verhaal gezien vanuit mijn perspectief
Achteraf besef ik dat ik te goed van vertrouwen ben geweest
Misschien zelfs wel wat naïef
Een en ander laat ik graag te uwer beoordeling
Tot zover mijn inleiding.
Het verhaal begint in januari 2004.
Op dezelfde plek waar ik nu zit.
Achter de computer in mijn rokerige kantoortje.

Tis WGR, maar dat zal je nog wel duidelijk worden...

quote:

Op maandag 20 september 2010 02:21 schreef tjoptjop het volgende:
Ik sta ook al jaren ingeschreven, maar als ik ergens mee zit dan is het wel de allerlaatste instantie waar ik heen ga voor advies/diensten.

Gelijk heb je tjoptjop..... Ben benieuwd naar jouw ervaringen.....
Overigens, degenen die het complete verhaal ineens willen lezen kunnen inderdaad terecht op mijn website. Voor diegenen die e.e.a. liever per aflevering willen lezen zal ik mijn verhaal hier blijven vervolgen (indien de moderatoren mij dit blijven toestaan)......

quote:

Op maandag 20 september 2010 16:07 schreef tjoptjop het volgende:

[..]

Maar dat hoeft geen E45+ per jaar te kosten.

Het gaat me niet om die 45 euro per jaar, da's een schijntje... Een eventuele weigering van mijn kant om te betalen zou dan ook meer symbolisch bedoeld zijn en om een reactie uit te lokken, lidmaatschap van de KvK is immers wettelijk verplicht voor bedrijven.
Ook ik ga niet bij de KvK te rade hoe ik mijn bedrijf moet runnen. Dat weet ik zelf als de beste.
In enkele reacties lees ik dat de KvK alleen beschouwd wordt als vraagbaak wie er nu werkelijk achter een bepaald bedrijf zit. Daarnaast meen ik toch te mogen aannemen (getuige de kreet 'Ga eerst langs bij uw Kamer van Koophandel') dat men ook de betrouwbaarheid van die bedrijven controleert en niet maar zomaar mensen doorstuurt naar de eerste de beste.
In mijn geval werd ik direct op het verkeerde spoor gezet wat het fiasco van mijn veelbelovende project inluidde.
Ik beweer niet dat er sprake is van kwade opzet van de (in mijn geval) Kamer van Koophandel Veluwe en Twente te Enschede. Wel durf ik te spreken van grove nalatigheid.
Nog steeds wordt het betreffende bedrijf aangeraden door de KvK en de EVD (Economische Voorlichtingsdienst, een semi-overheidsorgaan) ondanks het feit dat ik mijn ervaringen meerdere keren (in persoonlijke gesprekken) kenbaar heb gemaakt. Ik heb mogen vernemen dat men slechts een 'notitie' van mijn klacht in het dossier van het bedrijf opgenomen heeft, wat overigens geen gevolgen voor het bedrijf zelf heeft.
Ik zal mijn verhaal hier vervolgen. Niet door een droge opsomming van de feiten (hoewel die ter sprake komen) maar in een hopenlijk enigszins prettig leesbaar relaas.
Namen van prive-personen zal ik hier verbasteren, die van de betreffende bedrijven echter niet. Ik vind dat ondernemers mogen weten met wie ze in zee gaan. Ik hoor van de moderatoren wel of ik door mag gaan of niet. Of van de volgers van dit topic....

En als die 'agent' nu een bedrijf zou betreffen met de naam 'Nizozemská obchodní komora v Praze' (Nederlandse Kamer van Koophandel Praag), haar officiele correspondentie ook als zodanig ondertekende en de contactpersonen hoog aangeslagen werden (en worden) door de KvK in Nederland? Klinkt het dan nog zo naief...? Maar lees mijn verhaal maar, misschien wordt je dan het e.e.a. duidelijk...

Oriëntatie

Ongelooflijk!
Ik wrijf door mijn ogen en kijk nog eens naar de prijs.
’t Staat er toch echt…
Op mijn scherm een afbeelding van een hotel in Tsjechië, Valasska Bystrice, Zuid Moravië.
Het betreft een schitterend, vrijwel nieuw hotel met, volgens de omschrijving, een “mooie omzet”
Bovendien heeft het een “goede groeipotentie” en ligt in een “schitterende omgeving”
Maar Moravië?
Ben er nog nooit geweest
Ben zelfs nog nooit in Tsjechië geweest…
En die vraagprijs…waar zit het addertje?

Even terzijde; wie ben ik?
Mijn naam is Jos Davids (naam gefingeerd), ondernemer van beroep.
Een paar weken geleden heb ik mijn zaak verkocht.
Het was een van de best lopende winkels in zijn branche dus ik heb een goede prijs kunnen bedingen.
Het lag in de bedoeling dat we (mijn vrouw en ik) even rust zouden nemen voordat we weer “iets” zouden oppakken.
Na 14 dagen rust begint het toch te kriebelen, dolce far niente is aan mij niet besteed…
Dat “iets” mag, wat mij betreft wel wat avontuurlijks zijn
Iets totaal nieuws.
Na acht jaar murw gebeukt te zijn door de Nederlandse regelgeving en gemangeld tussen klanten, personeel en het hoofdkantoor van de organisatie waartoe wij behoorden, heb ik het wel even gehad.
Geen winkel meer. Misschien zelfs wel iets buiten Nederland…?

Ik kijk nog eens naar het plaatje op mijn scherm.
Ik zou het zo kunnen kopen, zonder hypotheek
Ruimschoots zelfs.
Maar een hotel… is dat wel iets voor mij?
En Moravië?
Krijg ik mijn vrouw wel mee?
Ik overdenk de praktische aspecten van zo’n stap.
Met een zucht zet ik de pagina onder mijn favorieten
Ik bekijk nog wat andere objecten op de site, variërend van krotjes tot wonderschone panden in een prachtig glooiend gebied
Het valt mij op dat er nogal wat halfgerenoveerde gebouwen in de aanbieding staan
“Schitterende, historische panden” met “uitstekende commerciële mogelijkheden”
Waarschijnlijk gestaakte projecten wegens “gebrek aan middelen”
Dat zou mij niet overkomen.
Oh no, no not me….
Ik bereid altijd alles goed voor.
Vraag inlichtingen op over personen en instanties voor ik met ze in zee ga
Beschik over een goede mensenkennis
En een goed portie gezond verstand

Tsjechië… misschien moet ik er maar eens gaan rondkijken.
Tijd genoeg dus wat houdt me tegen?
Ik zal het vanavond eens voorzichtig bij mijn vrouw aankaarten
Hééél voorzichtig….
Ik sluit de site van Holland Trade House af en loop naar de kelder om een bokbiertje te pakken.

quote:

Op dinsdag 21 september 2010 18:14 schreef APK het volgende:

[..]

Even wachten op de uitzending van 'Ik vertrek'

Ik ben geen camping begonnen APK en evenmin ben ik verhuisd naar Tsjechie... Bovendien zou ik me voor zo'n programma nooit aanmelden. Maar ik neem aan dat je opmerking 'ironisch' bedoeld is....
Euh.... mentalist....?

Mijn vrouw is uitermate sceptisch over mijn nieuwe “wilde” plannen.
Maar ja, wanneer ik eenmaal iets in mijn hoofd heb…
Voorzichtig wat informatie inwinnen… dat kan toch geen kwaad…?
Ik besluit mijn pijlen te richten op Holland Trade House.
De site www.tsjechie.nl maakt een rustige en professionele indruk.

Wat ik lees is uitermate geruststellend:

"Holland Trade House is een Nederlandse organisatie gevestigd in Tsjechië, maakt deel uit van een netwerk genaamd International Trade Promotion Services en is behalve in Tsjechië ook actief in diverse andere Oost-Europese landen.”
“Het bedrijf begeleidt zowel ondernemers als particulieren bij hun eerste stappen op o.a. de Tsjechische markt.”
“Men werkt nauw samen met De Nederlandse KvK in Praag.”

Een speurtocht via Google levert eveneens louter positieve resultaten op.
Het bedrijf wordt zelfs genoemd in een artikel van de Economische Voorlichtingsdienst, een agentschap van het ministerie van Economische Zaken dat ondernemers en publieke organisaties ondersteunt bij het internationaal ondernemen.

Ik neem een besluit; stuur een mailtje waarin ik mijzelf en mijn bedrijf voorstel.
Geef te kennen belangstelling te hebben voor Hotel Valasska Bystrice (Zuid Moravie),
objectnummer ZM-007.
Ik krijg een bevestiging dat mijn berichtje verstuurd is.
Struin nog wat rond op de aanbodpagina’s met onroerend goed.
Toch wel een mooi land, dat Tsjechië.
Mooie gebouwen ook.
En die prijzen…. om te likkebaarden

Twee dagen later heb ik nog geen antwoord op mijn mail gekregen.
Ik besluit om het nog eens te proberen
Er kan immers van alles misgaan met zo’n berichtje nietwaar?
Er gaan weer een paar dagen voorbij

Dan rinkelt de telefoon in mijn kantoortje.
Het is een medewerkster van Holland Trade House
Ik word uitgenodigd voor een gesprek.
Er zal me nog een bevestiging per e-mail gestuurd worden

Die is een uurtje later binnen
Ik maak er een uitdraaitje van dat ik eens rustig bekijk.
23 januari 2004 word ik om 14.00 uur verwacht voor een intakegesprek met de heer M. W. E. ten Dam
Locatie: Holland Trade House, Bezuidenhoutseweg te Den Haag.
Ondertekend door Alexandra Beekhuizen, Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag.
Vervolgens wordt nog het emailadres genoemd; *******@nlchamber.info en de website
www.nlchamber.info
Als bijlage is er een routebeschrijving, compleet met een gedetailleerd kaartje waarop aangegeven staat waar ik het kantoor kan vinden
Netjes hoor.

Een paar dagen later gaat weer de telefoon in mijn kantoortje.
De afspraak kan helaas geen doorgang vinden door ziekte van de heer Ten Dam.
Er wordt nog contact met mij opgenomen voor een nieuwe datum.
Een paar weken gaan voorbij
Aangezien ik nogal ongeduldig van aard ben mail ik nog maar eens.
En nog eens.

Dan krijg ik de vriendelijke mevrouw van Holland Trade House weer aan de lijn.
De heer Ten Dam is in de gelegenheid om een thuisbezoekje bij mij af te leggen.
Ik voel me vereerd door zoveel aandacht en we spreken een datum af.

Het is inmiddels eind februari 2004.

quote:

Op dinsdag 21 september 2010 09:21 schreef zuchtje het volgende:
Leuk verhaal als je er niet persoonlijk bij betrokken bent. En ongelofelijk dat die Henk er nog steeds mee wegkomt.

Euh.. Zuchtje, kennen wij elkaar misschien onder een andere naam...? Bijvoorbeeld Kareltje...?

quote:

Op woensdag 22 september 2010 09:14 schreef Scorpie het volgende:
De KvK is een grote bonte verzameling van uitgerangeerde ambtenaarskneuzen die totaal geen verstand van zaken hebben en niet eens weten hoe ze hun schoenveters moeten strikken. Die groep moet je mijden als het kankergezwel dat het in onze maatschappij is. Het is niets meer of minder dan een werkverschaffingstraject voor idioten. Beware people, beware.

Nou, nou... Zo te horen heb jij ook "bepaalde ervaringen" met de Kvk... Vertel eens....

Een doordeweekse middag, rond twee uur
De auto rijdt aarzelend voorbij mijn huis
Stopt een eindje verderop en draait
De heer Ten Dam is ongeveer een half uur te vroeg
Ik laat hem aanbellen en wacht nog even
Ik wil niet de indruk wekken dat ik al klaar zat….
Dan open ik de deur

We schudden elkaar de hand en stellen ons voor
Polsen elkaar
Hij blijkt kleiner te zijn dan ik, die al geen reus ben
Draagt een net “zakenpak” met een veelkleurige stropdas
Ik schat hem rond de dertig
Ietwat neigend naar corpulentie
Kwieke ogen achter glazen met een dun stalen montuur
Golvend, donker haar
We nemen plaats aan de tafel in de achterkamer
Ik duw twee pads in de Senseo
Zet suiker en melk op tafel
Het gesprek kan beginnen

Het begin is wat geforceerd, we tasten elkaar af
Al gauw wordt het gesprek geanimeerder
Ik bied hem een Barclay aan
Even aarzelt hij maar accepteert hem dan
Breekt het filter eraf en neemt een diepe trek
Hij vertelt wat over Tsjechië en met name over het Reuzengebergte
Daar liggen volgens hem goede mogelijkheden voor ondernemers
Voor het eerst hoor ik de woorden die ik in de jaren daarna nog veel vaker zal horen;
“Het Reuzengebergte is met name interessant omdat hier sprake is van vier-seizoenen-recreatie. In de zomer is het een heerlijk gebied om te wandelen, zwemmen en van de natuur te genieten. In de winter is het gebied populair onder wintersporters.”
Hij is een enthousiaste verteller.
Dan vraagt hij wat precies mijn plannen zijn
Ik vertel hem dat we onze zaak verkocht hebben en toe zijn aan een “nieuwe uitdaging”.
Dat we nog niet precies weten wat we willen maar dat Tsjechië onze aandacht trok
Met name door de prijzen van onroerend goed.
En uiteraard door het prachtige landschap, voor zover we dat op internet hebben kunnen bewonderen…

Hij haalt mijn mailtje uit zijn aktetas en bekijkt het even
Merkt dan op dat het hotel waarnaar mijn interesse uitging al verkocht is
Ik hoef daarover volgens hem niet al te teleurgesteld te zijn
Het zou liggen in een gebied dat qua toerisme op dat moment nog niet veel voorstelde

Ik heb inmiddels al uitgebreid met mijn vrouw overlegd
Een hotel vindt ze maar niets
Zeven dagen per week werken is iets te veel van het goede
En verhuizen naar een land dat we niet eens kennen?
No way!
Eigenlijk zag ik het zelf ook niet zo zitten
In mijn hoofd had zich echter een ander plannetje ontwikkeld
Misschien zouden we een mooi gelegen pand kunnen kopen en dat opknappen
We zouden het kunnen verhuren of na de renovatie weer kunnen verkopen
Of, als we geen geschikt pand vinden, gewoon een vakantiehuisje voor privé-gebruik

Ten Dam hoort het allemaal aan
Beaamt dat het prijsniveau van onroerend goed in Tsjechië al jaren in de lift zit
Volgens hem moet ik echter niet gaan zoeken in Moravië maar in het Reuzengebergte
Dat is waar het de komende jaren zal gaan gebeuren
Er zijn al enkele Nederlandse investeerders actief met nieuwe projecten
Ook is het gebergte erg in trek bij Nederlandse toeristen
Die voeren, na de Duitsers, volgens hem, als tweede de ranglijst aan

We hebben het nog even over de s.r.o, te vergelijken met een Nederlandse BV
In die tijd nog verplicht als je onroerend goed wilde aanschaffen
Ik krijg een informatiefolder met daarin informatie over Holland Trade House, hun werkwijze en de verschillende diensten die men aanbiedt
Verder staat er nog wat informatie in over eventuele “valkuilen” in Tsjechië
“Het is tenslotte een ander land met een afwijkende regelgeving, ook op het gebied van onroerend goed.”
Hij adviseert me om het land eerst eens te gaan bezoeken
Uiteraard was ik dat al van plan…
Ik bied hem nog een sigaret aan die hij zeer beslist weigert.
Als ik opsteek zie ik toch een lichte hunkering in zijn ogen

Ik vertel dat we binnenkort enkele weken “die kant opgaan”
Misschien, gezien zijn enthousiaste verhaal, wel naar het Reuzengebergte
Hij kent er iemand, een Nederlandse ondernemer
Ze doen er al een tijdje zaken mee
Die kan ons wellicht rondleiden en wat interessante panden laten zien
Het voordeel is dat de man ook zelf verbouwingen en renovaties uitvoert
Hij is daardoor in staat een oordeel te geven over de bouwkundige staat van een gebouw en de eventuele renovatiekosten
Misschien zou ik eens contact met hem moeten opnemen.
Hij haalt een visitekaartje uit zijn aktetas, krabbelt daar een telefoonnummer en een naam op en overhandigt het aan mij

Het is een mobiel nummer
Hij vertelt dat de man veel onderweg is
“Het kan zijn dat hij buiten bereik van een zendmast is, dus je moet een beetje geluk hebben…” merkt hij nog, schalks lachend, op
Ik krijg visioenen van een stoere, ruige pionier, rijdend door een onherbergzaam landschap…

De heer Ten Dam kijkt op zijn horloge, wil graag vóór de files weer thuis zijn
Het gesprek heeft ongeveer een uur geduurd
We schudden elkaar de hand en hij vertrekt

Ik zet nog een kop koffie, drie zoetjes en een stevige scheut melk
Steek een sigaret op en laat het afgelopen uur door mijn hoofd gaan
Ik heb er een goed gevoel bij
We zullen Tsjechië gaan bezoeken
Ik pak het visitekaartje en bekijk het op mijn gemak

quote:

Op donderdag 23 september 2010 13:55 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Wat dacht je van kort en bondig, en dan met name concreet wat betreft de verwijten aan die instanties?

Kort en bondig werkt niet Weltschmerz, dat heb ik de afgelopen jaren wel gemerkt...

Op het berichtje van 'Internationaal' reageer ik vanavond wanneer ik wat meer tijd heb. Al weet ik niet hoe serieus ik de poster moet nemen....

quote:

Op donderdag 23 september 2010 13:52 schreef Internationaal het volgende:
Ik begrijp dat u teleurgesteld bent in het advies dat u destijds in 2004 is gegeven. We hebben u toen meerdere organisaties doorgegeven op basis van goede ervaringen van andere ondernemers.
Ik ben graag bereid een afspraak met u te maken om samen te kijken of wij uw verder kunnen helpen.

Op het gevaar af dat ik reageer op een post van een 'grappenmaker' toch het volgende;
Al begrijp ik de relevantie van de opmerking niet; er zijn mij destijds inderdaad meerdere organisaties aangeraden door de KvK Veluwe en Twente; Holland Trade House hoorde daar echter ook bij. De andere organisatie zat, voor zover ik me herinner in Brussel en de derde zelfs in Ostrava (Tsjechie). Bovendien kun je nu eenmaal niet met meerdere organisaties tegelijk in zee gaan.
Overigens 'Internationaal' als u bent die u beweert te zijn waarom dan geen reactie per PM, email of telefoon? U zou immers nog over mijn NAW-gegevens moeten beschikken....?
Intussen ga ik gewoon door met het posten van mijn ervaringen. Het verhaal mag dan wel niet 'kort en bondig' zijn, de concrete beschuldigingen komen te zijner tijd wel degelijk aan de orde.

quote:

Op donderdag 23 september 2010 21:20 schreef Flying_Phoenix het volgende:
Internationaal hoeft zich geen zorgen te maken, want boeken lezen doen we niet op FOK.....

Niet kort, niet bondig: geen lezers.... kan Sjeen hier niet even...?

Je doet je naam geen eer aan met deze post Flying_Phoenix, als mijn topic je niet interesseert dan sla je hem toch gewoon over...? Om ingrijpen van een moderator vragen vind ik bijna net zo zielig als de reactie van een bepaalde voetballer (die ik niet met name noemen zal) die na de zoveelste schwalbe de scheids smeekt om een rode kaart voor zijn tegenstander...
Trouwens, ik post hier geen boek maar mijn ervaringen met instanties. Ik doe dat wat gedetailleerder omdat e.e.a. dan beter overkomt. Een korte opsomming van de feiten grijpt de lezer niet aan, ik hoop hiermee het tegendeel te bewerkstelligen.
Ik klaag overigens niet, heb daar ook geen redenen voor. Maar ik vind dat ik anderen mag waarschuwen voor de praktijken van bepaalde 'grijze pakken en witte boorden'. En ik denk dat een reality-verslag hierover het beste resultaat geeft.
Whatever, no hard feelings....

’s Avonds gaan we er eens goed voor zitten, mijn vrouw en ik
Ik breng verslag uit van mijn gesprek met de heer Ten Dam
Vertel dat de eerste indrukken goed waren
Holland Trade House lijkt me een betrouwbaar bedrijf met de nodige ervaring in Tsjechië
Uiteraard gaan we nog informatie inwinnen bij de Kamer van Koophandel in Enschede
We gaan zeker niet te hard van stapel lopen
Gewoon eerst even kijken
Als het zakelijk niet interessant is kunnen we eventueel een vakantiehuisje kopen
Ons geld op een bankrekening laten staan vind ik een slechte optie
Rekening houdend met de lage rente en de inflatie worden we daar alleen maar armer van
En beleggen in aandelen…? Brrrrr…
Ik lees ook kranten…
Onroerend goed is bijna altijd een goede en veilige investering
Tenminste, als je weet wat en waar je koopt
Goede contacten hebt
Bovendien gaan we niet al ons geld erin steken

Ze is nog steeds huiverig
Ik troon haar mee naar het kantoortje
Samen gaan we achter de computer zitten en roepen de site van Holland Trade House op
Bekijken de onroerend-goed-pagina’s
Ze moet toegeven dat Tsjechië een schitterend land lijkt
Er staan ook mooie woningen te koop
En inderdaad…. heel goedkoop!
Ik voel dat ik de slag ga winnen

Ik lees de folder van Holland Trade House nog eens goed door
Op de eerste pagina stelt het bedrijf zich voor
Op de volgende pagina’s een beschrijving van de Tsjechische onroerend goed markt
Ik lees:
“Het is niet aan te raden af te wachten tot Tsjechië daadwerkelijk toetreedt tot de Europese Unie en onroerend goed direct aangekocht kan worden door buitenlanders, want verwacht wordt dat de prijzen van onroerend goed , maar ook van grond, na toetreding sterk zullen toenemen.”
Dan volgt een beschrijving van de aangeboden diensten;
Zoekservice, bezichtiging en begeleiding onroerende zaak, oprichting van besloten vennootschap in Tsjechië, aanbod zakelijk adres, ter beschikking stellen van Jednatel, aanvragen handelslicentie, verzorgen boekhouding en aankoopbegeleiding zijn slechts een aantal zaken die men kan verzorgen.
Er hangt uiteraard wel een prijskaartje aan

Ik loop inmiddels al een paar maand rond met mijn plannen
Ik kan wel blijven twijfelen maar dat schiet niet op
Als ondernemer moet je af en toe doorpakken, risico’s nemen
Het is begin maart 2004 als ik per e-mail een offerte aanvraag voor het oprichten van een Besloten Vennootschap in Tsjechië
Die krijg ik twee dagen later al per post
Voor ¤ 3200.- wordt de oprichting van A tot Z verzorgd
Bijkomende kosten worden doorberekend voor het gebruikmaken van een “responsible representative” (¤ 180.- per maand), gebruik van zakelijk adres van Holland Trade House als zetel (¤ 100.- per maand) en het verzorgen van de boekhouding (basistarief ¤ 75.- per maand)
Ik slik even, best prijzig
Aan de andere kant ben ik dergelijke bedragen wel gewend
Voor wat hoort wat, nietwaar?
Ik mail nog een aantal vragen naar de heer Ten Dam en krijg daarop “per kerende post” een bevredigend antwoord.

Dan hak ik de knoop door en fax het bevestigingformulier naar het opgegeven nummer
We schrijven 9 maart 2004
Het avontuur is begonnen….

De volgende dag al krijg ik een mailtje
Afzender Edwinbooijmans@hth.cz
Als bijlage de factuur
Er worden een aantal inlichtingen en documenten gevraagd die nodig zijn voor de oprichting van de s.r.o.
De naam, aantal aandeelhouders, NAW-gegevens, kopieën paspoorten, recent uittreksel van onze holding in Nederland, enzovoort.
Verder zal er een bankrekening voor de s.r.o. geopend worden waarop we het basiskapitaal van 200.000 kronen moeten storten
Aangezien ik zelf op termijn jednatel wil worden vraag ik gelijk begeleiding aan voor het verkrijgen van een daarvoor benodigde verblijfsvergunning.
Kosten ¤ 500.-

Als naam kies ik Cosy Cottage, een lekker internationaal klinkende naam
Vind ik althans
Enig aandeelhouder wordt onze BV in Nederland
Volgende week zal ik bij de Kamer van Koophandel een uittreksel ophalen
Kan ik gelijk even nog wat meer informeren naar Holland Trade House, mijn toekomstige relatie in Tsjechië

Maar eerst een telefoontje naar Tsjechië
Ik pak het visitekaartje en lees voor de zoveelste keer de daarop gekrabbelde naam; Henk Westerterp.
Ik leg het kaartje centraal op mijn bureau
Morgen zal ik hem bellen

quote:

Op vrijdag 24 september 2010 07:50 schreef Flying_Phoenix het volgende:
De reden dat ik om een mod vroeg is de volgende: gezien je verhaal, je site en je reactie op Internationaal, heb je geen behoefte aan hulp of advies. Je lijkt gewoon te willen spuien over de organisaties die meegewerkt hebben aan iets wat blijkbaar een erg negatieve ervaring voor je geworden is.
Spuien hoort volgens mij in de KLB niet in WGR....correct me if I am wrong ?

"Hulp en advies", neem me niet kwalijk dat ik een wat nare smaak in mijn mond krijg als ik deze woorden lees. Ik heb in de afgelopen jaren vele malen "hulp en advies" aangeboden gekregen maar meestal hing daar een fors prijskaartje aan of bood men het aan uit eigenbelang.
Ik loop hier niet te klagen over wat mij overkomen is (de negatieve ervaring bestaat overigens uit het verlies van enkele tonnen) maar wil andere ondernemers (en particulieren) waarschuwen voor de praktijken van bepaalde ondernemingen. En wellicht helpt verdere publiciteit ook mij om nog iets van mijn geleden schade te vergoeden.
Het is mij gebleken dat er een netwerk bestaat van instanties en bedrijven die elkaar de "lekkere brokjes" toeschuiven, hun winsten incasseren en vervolgens (wanneer er eens iets misgaat) hun verbondenheid met elkaar doodleuk ontkennen. En dat gaat heel ver zoals ik heb mogen meemaken.
In mijn geval ging er "iets" mis. Ik heb een advocaat ingeschakeld die e.e.a. onderzocht heeft, er is zelfs een dagvaarding opgesteld die op het laatste moment ingetrokken is omdat er geen "juridisch verband" gelegd kon worden tussen het bedrijf in Nederland en dat in Tsjechie (hoewel ze dezelfde naam voerden en dezelfde eigenaars hadden). Dat is wat ik wil vertellen en aantonen met mijn verhaal. Maar ik loop nu ongewild toch vooruit op de zaken.
De reactie van "Internationaal" was trouwens, zoals ik al verwachtte, 'fake'. Een vertegenwoordiger van de KvK zal nooit op deze manier reageren op een forum als dit, bang als ze zijn voor negatieve publiciteit.
Ik ga dus gewoon verder met mijn verhaal, al zal ik het hier en daar inkorten. We zien wel hoe de mod erover denkt....

Ik zet een kop koffie op mijn bureau, pakje sigaretten ernaast.
Oh ja, pen en papier
Ik steek een Barclay op en draai het nummer op het visitekaartje
Een schelle piep klinkt in mijn oor
Een nul te weinig…
Nog maar eens: 00420************
De telefoon gaat over, en over, en over…
Juist als ik wil ophangen hoor ik de bekende “klik”
“Henk Westerterp”
De verbinding is verrassend goed
Ik had eigenlijk een nauwelijks verstaanbare stem verwacht met veel geruis
Ik stel me voor
Vertel dat ik zijn nummer heb gekregen van Maarten ten Dam van Holland Trade House
Gentleman die ik ben vraag ik of ik “gelegen” bel
Even is het stil
Dan: “Ja hoor, vertelt u het maar.”
Ik zeg dat we geïnteresseerd zijn in onroerend goed in Tsjechië.
We hebben onze zaak in Nederland verkocht en willen een bezoek aan Tsjechië afleggen om te kijken of het land voor ons commercieel aantrekkelijk is.
We zijn met name geïnteresseerd in grotere gebouwen met potentie voor de ontwikkeling tot een appartementencomplex.
Of een perceel voor de bouw van enkele recreatiewoningen
De ligging is uiteraard van groot belang
Mochten we niets van onze gading kunnen vinden dan overwegen we de aankoop van een leuk privé “optrekje”.
Hij antwoordt dat er nog genoeg te koop staat, van eenvoudige huisjes tot historische gebouwen en zelfs kastelen.
Hij wil ons met genoegen een rondleiding geven langs enkele interessante objecten.
We spreken een datum af voor ons bezoek aan Tsjechië.
Ik vraag of hij misschien een goed overnachtingadres voor ons weet.
Dat weet hij.
Hij bezit een aantal huizen in Male Svatonovice die hij via Uphill verhuurt.
Er is er vast nog wel eentje vrij.
Hij wil wel wat informatie overfaxen
Mooi, ik had toch al liever geen hotel
Lastig met een levensgrote boxer…
Ik geef hem mijn telefoon- en faxnummer
“074… Hengelo?”
“Ja.”
“Dan kom ik bij jullie uit de buurt. Ik kom uit Haaksbergen.”
Ik reageer verrast.
Ik had wel een accent gehoord maar Haaksbergen is wel héél dichtbij
We vervallen in ons Twentse dialect en het gesprek wordt levendiger.
Hij vertelt dat hij al sinds 2001 in Tsjechië woont.
Het werd hem in Nederland allemaal te jachtig en te onpersoonlijk
De rompslomp rondom de vuurwerkramp in Enschede was voor hem de druppel
De vele spoedklussen die hij daar had verricht en de nasleep ervan deed hem besluiten ons land de rug toe te keren
“Het is hier veel relaxter.” zegt hij.
Hij heeft nog een huis in Buurse, vlakbij Haaksbergen
“Maar in Tsjechië voel ik me een stuk prettiger.”
Ik begin me zorgen te maken over de kosten van het gesprek
Besluit er een eindje aan te breien.
Hij belooft me per fax informatie toe te sturen.
Dan vraagt hij me of ik anderhalve kilo kaas voor hem wil meenemen uit Nederland
“Kaas?” reageer ik verrast.
“Ja, die is in Nederland veel lekkerder dan hier.”
Nou ja, geen probleem hoor….
“Doo’t heanig an!” zeg ik nog.
En maak een einde aan het gesprek.

Ik kijk op mijn horloge, zie dat het bijna een half uur geduurd heeft.
Toch wel grappig.
Bel je naar Tsjechië en krijg je zowat je buurman aan de lijn
Afijn, we zullen wel zien.

quote:

Op zaterdag 25 september 2010 02:26 schreef athlonkmf het volgende:
Misschien toch wel een idee om een samenvatting te schrijven in plaats van een roman van tweehonderd pagina's? Het zal je verhaal echt sneller duidelijker maken. Of wil je gewoon een boek publiceren ooit?

Een boek....? Neuh....
Maar waarom moet tegenwoordig toch alles zo "snel"?
Ik heb al gezegd dat ik e.e.a. inkorten zal.
Met een plaatsing per dag zal alles binnenkort wel duidelijk worden.

De volgende dag ga ik naar de Kamer van Koophandel Veluwe en Twente in Enschede
Ik heb een recent uittreksel uit het handelsregister nodig van mijn BV
Bestemd voor de oprichting van de s.r.o.
De dame achter de balie toetst mijn gegevens in en de printer spuwt na enkele seconden mijn uittreksel uit.
Ik controleer het document even.
Het is al eerder voorgekomen dat ik een uittreksel van een andere BV meekreeg
Dan vraag ik waar ik referenties kan opvragen over Holland Trade House
Word doorverwezen naar een balie wat verderop.
Na op mijn beurt gewacht te hebben neem ik plaats in het door schotten afgescheiden hokje
Stel mijn vraag aan de man tegenover me
Het bedrijf is hem niet bekend maar hij kan het even checken
Hij verdwijnt in een kantoortje
Ik kan door de ramen zien dat hij iemand belt.
Hij heeft goed nieuws
Holland Trade House is een gerenommeerd bedrijf
Ik ben zeker niet de eerste ondernemer die van hun diensten gebruikmaakt
Veel zakenlieden met plannen in Tsjechië worden zelfs door de Kamer van Koophandel doorverwezen naar Holland Trade House.
Dat zit wel snor dus.

Toch heb ik ’t liever op papier
Via *******@veluwetwente.kvk.nl vraag ik info.
Waar kan ik terecht voor begeleiding bij mijn “eerste stappen” in Tsjechië
Ik krijg drie adressen
Één in Brussel, één in Ostrava en één in Brno
De laatste is van de Nederlands-Tsjechische Kamer van Koophandel
Contactpersoon is de heer Laurens Rinks, Roubalova 13, Brno
Email hth@hth.cz of *****@hth.cz
Als website wordt wederom http://www.nlchamber.cz genoemd
Ik vind het welletjes, genoeg informatie

Ik maak een scan van het uittreksel en van de paspoorten van mijn vrouw en mijzelf.
Stel een overzichtje op in Word waarin ik alle gegevens voor de oprichting van de s.r.o. noteer.
Dan mail ik de hele zwik naar edwinbooijmans@hth.cz

Enkele dagen later krijg ik een mailtje uit Brno, in het Engels
Ik word verzocht de drie documenten in de bijlage onder toezicht van een notaris te ondertekenen.
Ze zijn in het Tsjechisch opgesteld, maar er is wel een Engelse vertaling bijgevoegd.
Verder moet op elk document een apostillestempel staan.
Het betreft een verklaring van mijn Nederlandse BV dat het basiskapitaal voor de s.r.o. à 200.000 Tsjechische Kronen gestort is en twee volmachten waarin ik een Tsjechische advocaat machtig om namens mij alle handelingen te verrichten noodzakelijk voor de oprichting van Cottage s.r.o. en de inschrijving in het handelsregister.
Ook op het uittreksel van de Kamer van Koophandel moet een apostillestempel.
Die Tsjechen gaan niet over één nacht ijs….

Ik bel met een notariskantoor in mijn woonplaats.
Maak een afspraak
Kan er de volgende dag al terecht.
De notaris fronst zijn wenkbrauwen als hij de papieren ziet.
“Euh… ik kan uiteraard niet instaan voor de inhoud van deze documenten…” begint hij als hij de Tsjechische teksten ziet
Ik vertel hem dat dat ook niet nodig is
Hij hoeft alleen maar een krabbel te zetten en toe te zien dat ik onderteken
Zo gemakkelijk gaat dat niet…
Dit soort verzoeken krijgt hij niet zo vaak
Hij zou toch op het minst op de hoogte moeten zijn van de inhoud van de documenten
Ik leg uit dat het om twee volmachten en een verklaring gaat, nodig voor de oprichting van een Tsjechische s.r.o.
Hij voert ruggespraak met een collega
Tenslotte overhandigt hij me een dure ballpoint
Ik zet drie zwierige krabbels
De apostillestempels kan ik volgens hem zelf halen bij de griffie van de arrondissementsrechtbank in Almelo.
Het kan ook door het kantoor verzorgd worden.
Ik kies voor het laatste, soms ben ik nogal gemakkelijk aangelegd….

Vier dagen later word ik gebeld, de documenten kunnen opgehaald worden
Thuisgekomen stop ik alles in een grote enveloppe en stuur deze per post naar Brno.
De oprichtingsprocedure kan beginnen.

Intussen heb ik per fax informatie over ons huurhuisje in Male Svatonovice Petrovice en een routebeschrijving gekregen.
Het ziet er gezellig uit, ik krijg er trek in.
Verder een antwoordfax van Wekostav s.r.o., het bedrijf van de heer Westerterp
Hij vraagt daarin om mijn NAW-gegevens, de naam van mijn bedrijf en het doel van ons bezoek.
Helaas is de ruimte om dat laatste in te vullen te klein en ik stuur een extra fax om aan te geven wat onze bedoelingen en verwachtingen zijn.

’s Avonds, onder het genot van een Cola Bacardi, overdenk ik de ontwikkelingen tot nu toe.
Alles loopt volgens verwachting.
De werkwijze van Holland Trade House maakt een gedegen indruk
Henk Westerterp lijkt me een geschikte kerel.
Op het internet is er helaas weinig tot niets over hem en zijn bedrijf te vinden.
We wachten het af.
Gaan stapje voor stapje.

Tevreden neem ik een slok uit mijn longdrinkglas.
5 april is het zover. We gaan Tsjechië bezoeken.
Eindelijk.

Maandagmorgen, zeven uur
Ik ben al een tijdje bezig de auto in te laden
Het is een Volkswagen Sharan
Alleen de twee voorstoelen zijn nog aanwezig
De rest heb ik er uitgehaald om meer plaats te maken
Zuchtend kijk ik in het achtercompartiment
We hebben genoeg bagage voor een expeditie naar de noordpool
Nu nog een plaatsje voor de hondenmand
Een laatste kopje Senseo
Om acht uur zijn we op weg
In onze koelbox anderhalve kilo, vacuüm verpakte, jonge kaas

Volgens Henk Westerterp is het ongeveer tien á twaalf uur rijden
Ik heb de routebeschrijving bij de hand
Grensovergang De Poppe, Osnabrück, Bad Oeynhausen, Hannover, Halle, Leipzig, Dresden, Bautzen-west.
Dan naar de grensovergang Seifhennersdorf.
Van hieruit is het volgens Henk nog tweeëneenhalf á drie uur rijden
Via Liberec, Turnov, Jicin en Trutnov naar Male Svatonovice
Het gedeelte Trutnov – Male Svatonovice is wat vaag aangeduid
Nou ja, voordat we daar zijn….

De TomTom is nog onbetaalbaar, mijn vrouw is zijn vervangster
Een kaart hebben we voorlopig niet nodig
Het begin loopt voorspoedig
Onze boxer, Remi, ligt vredig te slapen in zijn enorme mand
Een eindje voor Hannover de eerste tegenslag
File…
Een uur later tuffen we weer op volle snelheid
Nou ja, volle snelheid, honderdtwintig kilometer
Ik ben niet zo’n racetype
We worden dan ook veelvuldig ingehaald
Soms met zo’n vaart dat het lijkt alsof we stilstaan
Om de twee uur maken we een sanitaire stop
Strekken onze benen
Nemen een kop koffie uit de thermosfles en een versnapering
Laten Remi zijn behoefte doen
Drinken en eten onderweg wil hij bijna niet
’t Is een schat van een hond, maar wel een zenuwpees

Tot voor Magdeburg, waar we de afslag Halle – Leipzig nemen, zijn de wegen nog enigszins gevarieerd
Dan volgt de monotone autobaan naar Dresden
Kilometer na kilometer saaie, rechte weg
Om in slaap te vallen
Ik ben bijna blij met de wegopbrekingen
Eindelijk zien we voor ons de stad Dresden opdoemen
Ik had er veel over gehoord maar was er nog nooit in de buurt geweest
Ik zie de heuvels met de uitgestrekte bebouwingen
Het moet een schitterend gezicht zijn als je hier ’s avonds aan komt rijden
Bijna in Tsjechië, denk ik
Ik heb me verkeken
Het is nog een heel eind tot de afslag Bautzen-west

Met een zucht van verlichting laten we de autobaan achter ons
Rijden door Bautzen
Het lijkt een mooie plaats maar vermoeid als ik ben besteed ik er geen aandacht aan
Er volgt nog een lange rit langs en door verschillende Duitse dorpjes en stadjes
De hemel begint te betrekken als we tenslotte de grensovergang Seifhennersdorf bereiken
Gelukkig geen rijen wachtenden zoals we gevreesd hadden
Ik stop bij het grenskantoortje
We laten onze paspoorten zien
“Autopapiere bitte!”
Ik overhandig ze aan hem
Hij loopt naar binnen en checkt een en ander in zijn computer
We ontsnappen aan een grondige inspectiebeurt van onze auto
Als hij door het achterraam naar binnen kijkt staart een enorme boxerkop naar hem terug

Varnsdorf is het eerste dat we zien van Tsjechië
Twee tankstations met lange rijen Duitse auto’s
Dames van plezier langs de kant van de weg
Vermoeid kijkend en zwaar opgemaakt
We volgen de borden richting Liberec
Het begint te miezeren
De ruitenwissers maken een naargeestig, schrapend geluid
De bewegwijzering is behoorlijk wennen
De wegen ook
Vol afgrijzen probeer ik de diepe gaten te ontwijken
Het houdt me tenminste wakker
Tot Svor blijft de weg vol haarspeldbochten
Af en toe sterk stijgend, dan weer dalend
Het maakt dat we slechts langzaam vorderen
Daarna wordt het beter, al blijft het uitkijken

Vlak voor Liberec mondt de provinciale weg uit in een autobaan
Bij Turnov verlaten we die weer
Daarna uitsluitend nog provinciale wegen tot aan Jicin
Het begint te schemeren
We rijden door armoedig aandoende dorpjes en steden
Zien daartussendoor hetgeen oplicht in de lichtbundels van onze koplampen
Na Jicin is het weer slingeren geblazen
De motregen heeft plaatsgemaakt voor “echte” regenval
Het is inmiddels stikdonker geworden
De wegmarkering, voor zover aanwezig, is nauwelijks te zien op het glinsterende wegdek
Ik word verblind door koplampen van tegenliggers
Een bumperklever probeert me in te halen
Het lukt hem tenslotte met een kamikazeachtige actie vlak voor weer een scherpe bocht
Uitgeput bereiken we Trutnov
Hier wordt de routebeschrijving vaag
We missen een afslag en rijden een heel eind richting Nachod
Als onze vergissing overduidelijk wordt keer ik de auto
We rijden terug naar Trutnov en bestuderen de beschrijving nog eens nauwkeurig
Vinden, met enige moeite, de afslag
Een rit van ongeveer een uur door “the-middle-of –nowhere” volgt
Eindelijk bereiken we Male Svatonovice
Helaas raken we hier het spoor volkomen bijster
We rijden drie keer op en neer
Er is geen levende ziel te bekennen
Het dorpje maakt een uitgestorven indruk
Ik parkeer mijn auto voor een plaatselijk café
Pak mijn mobieltje en kies het voorgeprogrammeerde nummer
Ik vertel waar we staan en wacht gelaten af
Dikke regendruppels vallen gestaag roffelend op het dak

Tien minuten later stopt er een auto naast de mijne
Het raampje gaat een klein stukje open
Een jongeman glimlacht naar ons, enigszins schuchter
Stelt zich voor: “Hendrik-Jan Westerterp”
Vraagt ons om hem te volgen
Met een flinke snelheid gaat hij er vandoor
Ik heb moeite hem te volgen

quote:

Op maandag 27 september 2010 12:34 schreef athlonkmf het volgende:

[..]

En dan hebben we het nog niet eens over het redelijk offtopic is geraakt. Want in de paar dozijn blogberichtjes hier, is er niet veel over de KvK of EVD gediscussierd

Sorry mensen, maar ik kan niet op elke opmerking afzonderlijk reageren (daar ontbreekt me de tijd voor). Bovendien heb ik al antwoord gegeven op enkele van die opmerkingen (ik neem aan dat het de betreffende posters ook aan tijd ontbreekt om de gehele topic door te lezen.....?)
Voor hen die daartoe wel de tijd (en interesse) hebben vervolg ik mijn verhaal. Overigens, wat het off-topic-gehalte van mijn relaas betreft; ik heb de KvK al diverse keren genoemd en de organisatie (en de EVD) zullen in de loop van mijn verhaal nog diverse keren aan de orde komen. Zij vormen immers de directe oorzaak van de mislukking van mijn project dat destijds nationale bekendheid verkregen heeft.
Mijn "avontuur" in Tsjechie heeft ruim vier jaar geduurd, een periode waarin ik nogal het e.e.a. heb meegemaakt. Ik ben niet van plan, tenzij de moderatoren anders besluiten, deze tijd hier in een topic van enkele afleveringen"af te raffelen".
Ik wil hier aantonen hoe een ondernemer (een goede of slechte laat ik aan uw beoordeling over, hoewel ik wil opmerken dat mijn eerste zaak een klaterend succes was...) geleidelijk aan "meegelokt" wordt, hoe men langzamerhand het vertrouwen wekt totdat dat vertrouwen opeens volledig ongegrond blijkt. En men met een probleem zit.....
En dat gaat helaas niet in een topic van vier of vijf postings.
Ik probeer de praktijken van een organisatie aan de orde te stellen die breed gesteund wordt door de KvK in Nederland en door de semi-overheidsinstantie EVD. Een bedrijf dat bovendien ook haar diensten verleent aan particulieren (zolang men tenminste over voldoende financiele middelen beschikt).
Ik hoop dat ik hier de gelegenheid krijg mijn verhaal af te maken.

We draaien en rijden Male Svatonivice weer uit
Het zoveelste schaars verlichte, bochtige weggetje
Gelukkig regent het niet meer
In de verte zie ik de achterlichten van Hendrik-Jan’s auto
Dan slaat hij rechtsaf
Ik minder vaart
Zie een smal pad dat behoorlijk steil naar beneden voert
Enkele huisjes links en rechts
Ik parkeer mijn auto op de hoofdweg
Heb geen trek om in het stikdonker naar beneden te rijden
We stappen uit en gaan te voet verder
Eerst is er een huisje aan de linkerkant
Het is er donker
Het tweede huis staat rechts van het pad
Een kleine, eenvoudige woning met een tuintje rondom
Hendrik-Jan staat bij de voordeur en laat ons het piepkleine halletje binnen
We trekken onze bemodderde schoenen uit
Henk Westerterp komt ons tegemoet, we schudden handen
Hij is klein van stuk, zo’n eenmeterzeventig schat ik
Normaal postuur en een welvaartsbuikje
Donkerblond steil haar, hier en daar grijs doorschoten
Twinkelende oogjes, een gulle lach
Bepaald niet de stoere, ruige pionier die ik in gedachten had…
Hij troont ons mee naar het druk ingerichte woonkamertje
We ontmoeten zijn vrouw Ria, wat gereserveerder, zakelijker
Ongeveer van dezelfde lengte als Henk, brildragend en ietwat gezet.
Ik schat beiden zo rond de vijftig jaar
We slaan vriendelijk doch zeer beslist een kopje thee af
Ik vertel dat we moe van de reis zijn
Ik wil nog maar één ding
De auto uitpakken en in een diepe, gemakkelijke stoel wegzinken met een alcoholische versnapering
Henk begrijpt het
Hij pakt de sleutels en gaat ons lopend voor op weg naar het vakantiehuis
We volgen met de auto
Het is maar honderd meter verderop, rechts van de weg, no. 19
Ik zet mijn auto op de krappe parkeerplaats, even voorbij het huis
Henk staat al bij de voordeur met de sleutel
Hij laat ons binnen en leidt ons door de diverse kamers
Op de begane grond bevinden zich een klein slaapkamertje, een ruime douche (ook geschikt voor mindervaliden) en een vrij grote woonkamer met open keuken
Boven is er ook nog slaapgelegenheid
Die hoeven we niet te zien, besluiten we
We zijn maar met z’n tweeën
Het is er gezellig, maar sober ingericht
Wel iets anders dan we gewend zijn, maar ja…
Hij blijft nog een poosje, praat honderduit
Hij en zijn zoon hebben drie huizen in Male Svatonovice Petrovice
Allemaal huisjes die voor een prikje te koop waren
Ze hebben ze zelf gerenoveerd tot wat ze nu zijn
Ik kijk rond en moet toegeven dat ze goed werk geleverd hebben
Verder hebben ze nog een huis in Batnovice en een in Strazkovice.
De laatste moet nog gerenoveerd worden
Hij geeft een bloemlezing over de streek
Wat er allemaal te koop staat
Wat er wel niet voor mogelijkheden liggen
Het heerlijke klimaat, de zuivere lucht
Ik antwoord slechts af en toe
Hoop dat hij bemerkt dat we bek-af zijn
Dat is gelukkig het geval
Ik herinner me de kaas en overhandig hem die
Hij is er blij mee
“Dat is één ding dat ze hier nog moeten leren; kaas maken….” zegt hij grijnzend
Dan laat hij ons alleen
Mijn vrouw laat Remi nog even uit terwijl ik de hoogst noodzakelijke dingen uitpak
Ik schenk een enorme bel Bacardi in een longdrinkglas
Vul die spaarzaam bij met Cola
Laat me in een stoel in de woonkamer vallen
Ik kijk op mijn horloge
Het is halfelf geweest
We hebben er veertieneneenhalf uur over gereden
Terwijl de Bacardi mijn maag verwarmt voel ik mijn oogleden zwaar worden
Mijn vrouw ligt al in bed
Vanuit zijn mand kijkt Remi mij lodderig aan
Dan vallen zijn ogen dicht en vult zijn luide gesnurk de kamer
Ik neem nog een Bacardi-Cola en steek een sigaret op
Wandel door de kamer, blijf voor een raam staan
Ik zie verspreide lichtjes, vage vormen van huizen
Donkere contouren van een heuvellandschap
Kom tot rust
Morgen en overmorgen gaan we de buurt verkennen
De “cultuur opsnuiven”
Daarna zal Henk ons rondleiden langs een aantal objecten
Ik neem een laatste slok en zet het glas in de wasbak
Loop naar de slaapkamer en kleed me uit
Duik in bed en val als een blok in een droomloze slaap

Ik word wakker met een vage hoofdpijn en stijve schouders
Kijk even verbaasd om me heen
Herinner me dan dat ik in Tsjechië ben
Ik schuif de gordijnen opzij
De zon schijnt
Ik zie de groene heuvels en de verspreid liggende huisjes
Met plotselinge energie loop ik de badkamer binnen
Plens een schep water in mijn gezicht
Verricht alle noodzakelijke handelingen om me weer een beetje toonbaar te maken
Wurm me in gemakkelijke kledij
Mijn vrouw is al lang op
Remi is al “uit” geweest
Een snel ontbijt met de onontbeerlijke kop koffie
We lijnen Remi aan en maken ons op voor een wandeling
Als ik de voordeur open maakt een stel kippen zich snel uit de voeten
Het valt mij op dat de tuin niet afgebakend is
Ook die van de andere huizen niet
Je kunt zo van het ene erf op het andere lopen
Wel iets anders dan Nederland met zijn heggetjes en hekjes
Zo snel we kunnen verlaten we de verharde weg
Schieten een zandpaadje in, langs een boerderij
Dan mag de riem af
Vrolijk dartelt onze boxer voor ons uit
Snuffelend aan alles waar honden aan snuffelen
Hij blijft wel overigens wel in onze buurt…
Her pad stijgt en we krijgen een mooi uitzicht op Male Svatonovice Petrovice
Het is eigenlijk maar een gehucht
Zo’n vijfentwintig á dertig huisjes en boerderijen
Ons huis ligt aan de rand ervan
We komen uit in een door bomen omzoomd weitje
Gaan op een omgevallen boomstam zitten en genieten van het uitzicht en het stralende voorjaarszonnetje
Vanmiddag gaan we wat rondrijden en proviand inslaan.

Thanks....
Ik begon even te twijfelen aan de voorstanders....

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 02:18 schreef Intelligence het volgende:
Johannes, heb inmiddels je hele site gelezen, en heb je mijn PM gelezen?

Nu wel en beantwoord ook....

Die middag en de dag daarop verkennen we de streek
We zijn onder de indruk van het glooiende landschap
Langzaam overgaand in het hogere Reuzengebergte
Écht hoog is het niet
Imposant wel, vooral het laatste stuk naar Pec Pod Snezkou
We wandelen een klein eindje de Snezkou op, genieten van het uitzicht
We bezoeken Trutnov met zijn mooie centrum
Drinken koffie op een terrasje naast de VVV
Horen tot onze verrassing regelmatig Nederlands praten

In de buitenwijken van Trutnov worden we getroffen door de armoede
Grauwe, grijze flats
Wasgoed, traag deinend in de wind, op minuscule balkonnetjes
Verwaarloosde huizen langs stoffige straten met diepe kuilen
Verkleurde gordijnen voor ramen gebet in afbladderende kozijnen
Kiosken, dichtgeplakt met schreeuwerige, vergeelde affiches
Auto’s uit de jaren zeventig en ouder, gedeukt en verroest
Zwarte, stinkende rookwolken uithoestend
Kinderen met smoezelige gezichtjes
Haveloos geklede mannen en vrouwen, nors voor zich uitkijkend
We voelen ons, in onze mooie auto en “dure” kleding, niet echt welkom

We doen inkopen bij Hypernova
Rijden met gemengde gevoelens terug naar ons huisje
Die avond, woensdag 7 april 2004, liggen we op tijd in bed
Morgenvroeg zal Henk Westendorp ons ophalen

Touren

De Mitsubishi Pajero rijdt het parkeerplaatsje voor ons huisje op
Draait
We staan al klaar
Henk stapt uit en schudt ons, breed glimlachend, de hand
Ik zie dat Ria op de passagiersstoel zit
Remi heeft een grote bak brokken gehad
We weten niet hoe lang de rit gaat duren
Hij is het niet gewend om lang alleen gelaten te worden
Kijkt ons na door het raam
We installeren ons op de achterbank van de ruime SUV
Begroeten Ria
“We moeten eerst even naar mijn kantoor in Trutnov” vertelt Henk.
“Sleutels ophalen, anders kunnen we de huizen niet binnen…” verduidelijkt hij
Een half uurtje later parkeert hij de auto op een parkeerplaatsje vlakbij het centrum
Via een smal straatje wandelen we richting de brede winkelstraat, Horska, naar het gebouw waar zijn kantoor gevestigd is

Trots wijst hij op het goudkleurige bord bij de ingang waarop, naast de namen van andere winkels en bedrijven, ook die van Wekostav prijkt
Via het trappenhuis en een kleine galerij bereiken we zijn kantoor
Het is er vrij ruim en modern ingericht
Wat kasten, een grote, ronde tafel met vier stoelen eromheen
Verder twee bureau’s, tegenover elkaar geplaatst met op beide een, op het oog, nieuwe computer met randapparatuur

We moeten wachten op een medewerkster van een lokaal makelaarskantoor die de sleutels zal brengen
Het duurt even voor ze komt.
Ik vraag of ik een sigaret op mag steken
Zie Henk aarzelen
Ria grijpt in: “Nou, liever eigenlijk niet…..”
Geen probleem, ik ben al een beetje gewend aan mijn rol als paria….
Het meisje arriveert
Ik hoor een mengelmoesje van Duits en, naar ik aanneem, Tsjechisch
Blijkbaar is er een probleem, ze heeft de sleutels niet bij zich
Ik probeer een gesprek met haar aan te knopen
“Deutsch?” vraag ik
Ze schudt haar hoofd, nee
“English? Francois?” vraag ik tegen beter weten in, quasi-serieus
Ze kijkt me schalks aan
“Ruski?”
Ik lach haar vriendelijk toe; “Njet…”
Russisch is voor mij wat Swahili voor een eskimo is
“We moeten nog iemand ophalen” zegt Henk na nog even overlegd te hebben
De sleutels blijken nog bij het makelaarskantoor te liggen
Degene die de sleutels van het makelaarskantoor heeft gaan we nu ophalen…
We begeven ons weer naar de auto en gaan op weg
Het meisje rijdt met ons mee
Na een poosje stoppen we in een buitenwijk van Trutnov
Ze stapt uit en loopt een grijs gebouw binnen
Wij wachten intussen in de auto
Na een poosje begint Henk wat tekenen van ongeduld te vertonen
Tenslotte komt ze met nog een andere jongedame naar buiten
Getweeën nemen ze naast ons plaats in de auto
Het wordt, met zijn vieren, nu toch wat krap op de achterbank
Ondanks het feit dat ik aantrekkelijk vrouwelijk gezelschap altijd zeer gewaardeerd heb hoop ik toch dat ze niet tijdens de gehele rit meerijden
Ria kijkt meelevend over haar schouder
“Gaat het een beetje?”
Ik weet een gesmoord “Ja hoor…” uit te brengen
Even later stoppen we voor een ander, eveneens grijs, gebouw
De jongedames stappen uit
Gaan naar binnen en overhandigen even later een fikse bos rammelende sleutels aan Henk
Ze zwaaien ons gezamenlijk vriendelijk na als we vertrekken
Opgelucht zak ik onderuit op de achterbank

“We gaan eerst naar Rudnik” zegt Henk
Ik vind het prima
Heb geen idee waar het ligt
Ik nestel me behaaglijk op de achterbank
Geniet van de rit
’t Is toch wat anders wanneer je niet zelf hoeft te rijden
Je ziet veel meer
Ondertussen heeft Henk een “oortje” ingedaan en schuift een microfoontje voor zijn mond
Begint druk te telefoneren
Er schijnt een probleem te zijn
Ik hoor verschillende keren de naam Latja vallen
Na een tijdje lijkt het probleem opgelost en hij wijdt zijn aandacht weer aan ons

Het huis in Rudnik hebben ze onlangs aangekocht
“We zijn het nu aan het opknappen” vertelt hij
“Het ligt heel gunstig ten opzichte van Spindleruv Mlyn, dè wintersportplaats van het Reuzengebergte. De weg voor het huis wordt ’s winters regelmatig geruimd, heel belangrijk want het kan hier flink sneeuwen. We zijn wel eens ingesneeuwd in ons huis. Meters hoog lag het. We moesten ons met een schop naar de weg graven…”
Ook Ria draagt haar steentje bij
Vertelt over hun leven in Tsjechië
Hoe ze hun plaats gevonden hebben
Over de behulpzame buren
Af en toe moeten ze nog in Nederland zijn
“Dan bellen ze zelfs of we goed zijn aangekomen!”
Ze zijn niet graag in Nederland, zijn altijd weer blij als ze terug naar Tsjechië kunnen.
Allerlei zaken, ook privé, komen aan de orde
Ik luister aandachtig
Ben toch wel een beetje onder de indruk

We stoppen bij het huis, langs de kant van de weg
Het is een grote woning met een behoorlijke tuin
“Er moet nog wel iets aan gebeuren” waarschuwt Henk
Dat is aan de buitenkant al te zien
De deur is niet op slot
Binnen is Hendrik-Jan aan het werk
Druk bezig met het witten van de muren
Hij is een beetje verstoord door onze komst
“Passen jullie wel op? Alles is nog nat!”
Behoedzaam banen we ons een weg door het huis
Diverse lege kamers, een keuken die nog helemaal afgewerkt en ingericht moet worden
Ik heb het eigenlijk al gezien
Te groot voor een vakantiehuis, te klein voor commerciële doeleinden
Bovendien staat de omgeving me niet aan
Naast het huis staat een ander pand, een bouwval eigenlijk
Wat zal daar mee gaan gebeuren?
We nemen nog even een kijkje op de tweede verdieping
Via een wankel trapje, dat Henk galant voor ons op zijn plaats houdt
Één grote ruimte met kale dakspanten
Volgens Henk groot genoeg om er meerdere kamers op te maken
Ik reageer niet enthousiast
Dit is niet wat we in gedachten hadden

Verder gaat het
We zien die dag verschillende “objecten”
Geen één naar onze zin
Te groot, te klein, de ligging is niet goed, de omgeving bevalt ons niet, te vervallen…
In Zacler bezoeken we zelfs een kasteel
“Het voordeel van dit object is dat alle vergunningen voor de renovatie al binnen zijn. Vroeger was hier een hotel gepland maar dat ging niet door. De gemeente Zacler gaat akkoord met een nieuwe bestemming als appartementencomplex. Normaal gesproken duurt het jaren voordat alles op papier rond is. Hier kun je vrijwel direct aan de slag.”
Ik vraag waarom het hotel niet doorging.
Dat weet hij niet.

Jammer genoeg kunnen we niet naar binnen
Hij heeft de sleutels niet
Wel kunnen we het terrein op
Via een gat in het gaas
Mijn vrouw en ik, en zelfs Ria, glijden soepel door het gat
Henk blijft steken met zijn “welvaartsbuikje”
Lacherig zien we aan hoe hij zich moeizaam door het gaas worstelt
Maken wat grapjes
We lopen om het kasteel heen
Het is een imposant gebouw in een statige barokke stijl
Het bijbehorende terrein is vrij groot
De binnenplaats wordt door hier en daar afgebrokkelde kantelen omheind en is via een sierlijk torentje met trap te bereiken
De ligging is prachtig, hoog boven het plaatsje
Wel moet er flink gesnoeid worden om een mooi uitzicht te krijgen

Er moet ook veel aan gebeuren
Nieuwe kozijnen, nieuw pleisterwerk, hier en daar nieuw metselwerk
Enkele ramen zijn ingegooid en daarna dichtgetimmerd
“Maar de bouwkundige staat is goed en er zit een nieuw dak op” zegt Henk
Hij probeert ons over te halen om naar binnen te kruipen via een kelderraam waarvoor het glas ontbreekt
Dat zien we niet zitten
‘t Is toch niets voor ons
Veel te duur zo’n renovatie

Verder dus maar weer, naar Bernatice
Hier heeft hij een stuk grond in de aanbieding
Er zullen zes woningen op gebouwd worden op percelen van ongeveer 1000 vierkante meter
Nauwkeurig beschrijft hij de plannen
Waar de weg komt tussen de woningen door
Waar precies de woningen gebouwd worden
Hoe die er uit zullen zien
Er zijn er volgens hem al twee percelen “zo goed als verkocht”
Het is inderdaad een mooi lapje grond met een prachtig uitzicht over de heuvels
“Als je goed kijkt zie je daar in de verte dat kasteel waar we zojuist waren” wijst hij
Ik kijk in de aangeduide richting en zie wat hij bedoelt
’t ligt er wel héél mooi…

Behalve Bernatice hebben we weinig interessants gezien
Ondertussen loopt de middag teneinde
Mijn vrouw begint zich zorgen te maken over onze boxer
Hij is al bijna de hele dag alleen geweest.....
Ria kijkt haar verbaasd aan
“Er kan hem toch niets gebeuren daar?”
Ze is niet overtuigd…
We rijden terug richting Male Svatonovice
Henk stopt voor een restaurant
“Mogen we jullie een etentje aanbieden?”
We overleggen even
Ik merk aan mijn vrouw dat ze het liefst zo snel mogelijk terug naar ons huisje wil
We accepteren toch maar
Hoe kun je zo’n vriendelijk aanbod afslaan?
Mijn vrouw en ik bestellen iets kleins
Kijken vol bewondering toe hoe Henk een enorm bord rauwkost met stukjes kaas naar binnen werkt
Gevolgd door een flinke visschotel met garnering
Die Tsjechische berglucht moet ècht gezond zijn…
Tussen de happen door vindt hij gelegenheid om te vertellen dat er nog één pand op de agenda staat
Een boerderij, vlak in de buurt, die hij zelf ook nog niet bekeken heeft
Dat wordt mijn echtgenote te gortig
Na het eten wil ze terug naar Remi
“Geen probleem, dan zetten we je bij het huisje af en gaat John alleen mee” zegt Henk
Aldus wordt besloten
Ik nip van mijn pilsje en werk me door mijn eten heen
Na afloop betaalt Henk de, overigens geringe, rekening

Het is een boerderij met een enorme lap landbouwgrond
Het bouwjaar schat ik zo rond begin twintigste eeuw
Aan het onderhoud is sindsdien weinig gedaan constateer ik
Binnen veel kleine, donkere kamertjes waarvan er maar twee in gebruik zijn
Een zolder waar ik me, door de krakende en steunende planken, niet op waag
Wel veel grond, ja
Glooiend akkerland zo ver je kunt kijken
Maar ik heb nooit overwogen bieten te gaan telen in Tsjechië
In een hooischuur staat een Wartburger
Henk vraagt belangstellend of het ding te koop is
Krijgt nul op zijn rekest
Ook hier is de beschaving inmiddels doorgedrongen…

We rijden terug naar Male Svatonovice Petrovice
Er zijn nog een aantal panden die Henk ons kan laten zien
Morgenvroeg heeft hij andere bezigheden
Maar als we ‘s middags willen….?
Ik ga akkoord
We spreken de volgende dag om één uur af

In ons huisje word ik enthousiast begroet door een dolblije boxer
“Hij lag rustig op de bank te slapen” zegt mijn vrouw
Ik schenk mijn lievelingsdrankje in en zak in een van de stoelen
Steek een sigaret op
Ben toch wel een beetje moe na zo veel indrukken
De alcohol ontspant me
We maken de balans van de dag op
De meeste panden die we gezien hebben vinden we niets
Alleen dat nieuwbouwplan in Bernatice heeft wel wat
Maar ja, er is nog niet eens begonnen met de bouw
“Je had er wel een mooi uitzicht op dat kasteel hè?”
“Ja, dat kasteel…”
“’t Lag er prachtig, zo op die top van die berg”
“Ok, maar er moet te veel aan gebeuren, onbetaalbaar”
Ik schenk nog eens in
Mijn vrouw neemt, bij hoge uitzondering, een wijntje
“Toch zou ik het wel eens van binnen willen zien, gewoon even kijken” zeg ik
Ze kijkt me sceptisch aan, dat heeft ze eerder gehoord
“We halen ons geen gekke dingen in het hoofd hè?”
“Welnee, kijken verplicht toch tot niets?”
Ze gaat schoorvoetend akkoord, zolang het maar bij kijken blijft…
Ik vertel dat Henk ons morgenmiddag om één uur weer komt ophalen
Als we verder niets interessants tegenkomen zal ik om een bezichtiging van het kasteel vragen
“Wat vond jij van Henk en Ria?” vraag ik
“Ach, wel aardige mensen, niet de types die ik verwacht had”
“Nee, best wel gewoontjes hè?”
“Mmmm, niet echt zakenlieden, nee”
“Dat hoeft geen minpunt te zijn” zeg ik
“Nee hoor, als ze maar weten waar ze mee bezig zijn…”
“Nou, we zijn hier wel terecht gekomen via Holland Trade House. Die zullen toch wel weten waar ze zaken mee doen?”
“Mmmmm..”

Ik denk weer terug aan de voorbije jaren in Nederland.
Aan maandelijkse vergaderingen met keurig "strak in het pak" geklede mannen en vrouwen
Eindeloze, oeverloze discussies over futiliteiten
Kreten als “scoren”, “targets”, “doelstellingen halen” en “acties communiceren”
Ik ril nog steeds bij de gedachte
“Ik heb eigenlijk ook wel genoeg van die grijze-pakken-mentaliteit. Geef mij maar iemand van de praktijk. Daar heb je geen net pak en stropdas voor nodig” zeg ik
Mijn vrouw antwoordt niet
Ze weet met hoeveel tegenzin ik naar die vergaderingen ging
We laten het onderwerp rusten
Remi moet nog even uit
De rest van de avond brengen we door met lezen en puzzelen

Als ik in bed lig kan ik de slaap niet vatten
Ik zie de weg naar Zacler weer voor me.
Het indrukwekkende gebouw, al van ver zichtbaar, prijkend boven het nietige stadje
Ik schud mijn hoofd
Ik, een jongen uit een volksbuurtje, een kasteel kopen?
Waanzin. Te gek voor woorden
Toch duurt het nog een tijd voor ik in slaap val

Ik heb beloofd mijn verhaal hier wat in te korten.
En dat zal ik ook doen.
Ik heb echter wat moeite om bepaalde passages, die hier en daar misschien wat te "blog-achtig" lijken, te schrappen.
Ze maken immers wel deel uit van mijn ervaringen destijds.
Ervaringen die geleid hebben tot een vertrouwensrelatie met betreffende partijen.
Daarom zult u misschien enkele fragmenten aantreffen die u misschien niet "ter zake doende" lijken.
Geloof me, voor een ondernemer (toch ook een gewoon mens) spelen deze gebeurtenissen wel degelijk een rol in de besluitvorming.......

Vrijdagmiddag, 9 april 2004
Vandaag gaat het, met een omweg via Police en Teplice, richting Adrspach
Ria is weer van de partij
Henk vertelt over de rotsformaties van Adrspach
“Je kunt er prachtig wandelen over smalle paadjes tussen rotsen in allerlei vormen, echt mooi”
“Moeten jullie eens gaan bekijken, het is de moeite waard” doet Ria een duit in het zakje
Ze vraagt of we er nooit van gehoord hebben, het is erg bekend
Dat hebben we niet

We gaan nog drie woningen bekijken
Het eerste is een redelijk onderhouden pand maar de ligging bevalt ons niet
Bovendien vinden we het te klein
Bij de tweede woning stoppen we voor de deur
Ik geef direct aan dat we niet naar binnen hoeven
Het ligt vlak aan een vrij drukke weg en ziet er belabberd uit
We stappen niet eens uit, niet de moeite waard
Henk trekt weer op
De laatste woning ligt in een dorpje een eind voor Adrspach
Het is de middelste uit een rijtje van vijf
Erachter stroomt een klein beekje
Het is ook weer aan de kleine kant maar goed onderhouden
We gaan naar binnen
Het woninkje is volledig gemeubileerd in de sfeer van de jaren zestig
Bloemetjesbehang en eenvoudige houten meubeltjes
Een klein keukentje met een grijs granieten werkblad
Een betegelde spoelbak
Het ziet eruit alsof de bewoners ieder moment weer binnen kunnen komen lopen
“Het is van een oude mevrouw geweest die een paar maanden gelden overleden is” zegt Henk
“De kinderen willen het zo snel mogelijk kwijt. De prijs is daarom erg interessant”
We gaan naar boven, naar de slaapkamers
Een ervan dient als rommelkamer
Op de tweede sliep mevrouw
We zien een groot tweepersoons bed
Erboven een trouwfoto met een ernstig kijkend echtpaar
Verder is er een kinderkamertje met een ouderwets houten ledikant
We kijken nog even rond zonder echt geïnteresseerd te zijn
Gaan weer naar buiten
In een bak bij de voordeur staat een paraplu, klaar om gebruikt te worden

Ik merk op dat de tuinen zo in elkaar overlopen
Geen heg of andersoortige omheining
“Dat doen ze hier niet,” zegt Henk “de mensen kibbelen hier niet om een metertje meer of minder. Bovendien komen ze veel meer bij elkaar over de vloer dan in Nederland. Dan zijn die heggetjes alleen maar onhandig…”
Ik kijk nog eens rond
“Niet veel privacy op deze manier” merk ik op
Ik blijf toch een typische Nederlander
“Nou, je kunt er wel een heg omheen zetten” mengt Ria zich in het gesprek
“Mag dat hier dan wel?” vraag ik
We zouden flink uit de toon vallen bij de buren
“Je mag altijd coniferen planten,” zegt Ria “en als die nou toevallig op een rijtje staan….”
Ik moet even lachen
Maar het is niet wat we zoeken
Misschien zijn we te veeleisend…?

“Nou, dat was het dan wel” zegt Henk
“Er staat natuurlijk nog wel meer te koop maar dan zouden we te ver moeten rijden.
Dat lukt vandaag niet meer”
Hij kijkt verwachtingsvol naar mij op
Ik haal diep adem
“Er is één object dat we nog eens willen bekijken” zeg ik
“Dat kasteel in Zacler en dan van binnen. Zonder verplichting uiteraard.”
Er verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht
“Natuurlijk, dat kan. Maar dan moet ik wel een afspraak maken. De sleutels worden niet zomaar afgegeven. Er gaat iemand mee van de gemeente Zacler. Ik weet alleen niet of dat morgen nog lukt.”
Morgen is zaterdag
Eigenlijk zouden we dan terugreizen naar Nederland.
Ach, dan blijven we toch een paar dagen langer
Ik vraag of ons huisje de volgende week besproken is
Dat is het niet
We gaan er voorlopig van uit dat de bezichtiging dinsdag 13 april kan plaatsvinden
Spreken af te blijven tot de dag erop volgend
We hebben geen verplichtingen in Nederland
Jammer alleen dat de Paasdagen, zondag en maandag, ertussen zitten

We rijden terug naar Male Svatonovice Petrovice
Henk en Ria vertellen over een typisch Tsjechische Paastraditie
Ze doen er zelf ook aan mee, vertellen ze lachend
Het blijkt dat de mannen een “zweepje” maken met kleurige linten
Dan gaan ze het dorp rond en bellen bij de buren aan
De vrouw des huizes wordt dan, zachtjes, om de benen geslagen met het zweepje
Vervolgens wordt men geacht de heren te trakteren op een borrel
Wat de traditie precies inhoudt weten ze niet
Wèl dat er flink ingenomen wordt…

Zoals we al verwacht hadden “doet” de gemeente Zacler geen bezichtigingen op zaterdag
Het wordt dus volgende week dinsdag, om twee uur ’s middags
Volgens Henk zal de loco-burgemeester, die hij goed kent, de rondleiding doen
De man zou ook wekelijks toezicht houden op het gebouw
Het blijkt dat de plaatselijke dorpsjeugd er nog wel eens een feestje wil vieren…

We moeten nog even met de thuisbasis bellen
Vragen of het logeeradres van ons konijn met een paar dagen verlengd kan worden
Dat blijkt geen probleem
De zaterdag brengen we door met wandelen en inkopen doen voor de paasdagen
We hebben een paar keer “uit” gegeten
Hebben genoeg van een “homp vlees en een portie rauwkost”
De menukaarten zijn helaas vaak niet vertaald, dus onleesbaar voor ons
Naar Hypernova dus maar weer
We kopen ruimschoots in, vooral blikgroente
Voor de zekerheid nog een fles Bacardi en een liter Cola…
Een paar spindels onbespeelde DVD’s, stukken goedkoper dan in Nederland
We moeten bijna lachen om het bedrag als we afrekenen
Proppen onze spullen in de dunne witte boodschappenzakjes die bij de kassa hangen
De caissière geeft ons, ongeïnteresseerd kijkend, ons wisselgeld

Eerste Paasdag gaan we naar Adrspach
Henk en Ria hebben ons nieuwsgierig gemaakt
We zijn vroeg, het is erg rustig op de parkeerplaats
Remi mag deze keer mee
Ik til hem uit de auto
Hij heeft artrose, dus mag zo weinig mogelijk springen en klimmen
We betalen de entree, een bescheiden bedrag
Het is er werkelijk prachtig
Smalle paadjes met bruggetjes over een helder, klaterend beekje
Vreemde, grillig gevormde rotsen
Verderop wordt het echt klauterwerk
Dat kan onze boxer niet aan
Eerder dan gepland keren we om
Afijn, toch een uurtje gewandeld
Bij de uitgang worden we verrast door de Tsjechische Paastraditie
Een aantal jongemannen in kennelijke staat bewerkt het, inmiddels toegenomen, vrouwelijke deel van het publiek met hun “zweepjes”
In hun kielzog een zwarte labrador
De dames nemen “de afstraffing” giechelend in ontvangst
We duiken schielijk achter een rotsblok
Wachten tot ze weg zijn
Ik moet er niet aan denken als mijn vrouw met het zweepje geslagen zou zijn
Remi is van nature goedaardig, maar kom niet aan mijn wederhelft…
Dan is ie niet te houden
Traditie of niet

Van de Tweede Paasdag maken we een echte rustdag
Lummelen een beetje in en rondom het huisje
Ik heb geen trek in autorijden
Overmorgen zit ik ook al de hele dag in mijn “voiture”, op weg naar huis
We hebben geluk met het weer
Het is niet onafgebroken zonnig maar wel grotendeels droog
Na het eten maken we nog een ommetje richting “ons bergweitje”
Komen Henk en Ria tegen die hetzelfde plan opgevat hebben
Ze hebben hun hond bij zich, een zwart-witte Appenzeller met hier en daar een bruine vlek
Het is een teefje
Onze honden besnuffelen elkaar even
Kennelijk bevalt het Remi niet wat hij ruikt
De kennismaking mondt uit in een korte, maar heftige schermutseling
Ria troost haar hond die uiteindelijk het onderspit delft
“Is dat even schrikken, hè…”
Ze haalt het trillende beest liefdevol aan
Er is gelukkig geen bloed gevloeid
Ik houd Remi stevig bij zijn halsband
We praten nog heel even
Een beetje ongemakkelijk
Henk wijst ons een mooie wandelroute die langs zijn fabriekshal voert
Die hebben ze zo-even gelopen
Ik bedank hem, dat gaan we zeker doen
Een andere keer, over een uurtje is het donker

De dag loopt teneinde
Ik vlei me op de bank met mijn onafscheidelijke Bacardi-Cola
Remi legt zijn zware kop op mijn schoot en kijkt lodderig naar me op
Dan vallen zijn grote boxerogen dicht
Zijn wangen trillen als hij zachtjes begint te snurken
Met moeite, vanwege het gewicht op me, reik ik naar mijn pakje Barclay
Steek mijn laatste sigaret van de dag op
Staar naar de traag stijgende belletjes in mijn bijna lege glas
Denk aan morgen
Het kasteel heeft toch wel indruk op me gemaakt
Ben razend benieuw naar het interieur
Zou er nog iets over zijn van de pracht en praal uit vervlogen tijden?
Ridders, pages en jonkvrouwen schieten over mijn netvlies
Ik kom tot mezelf, lach om mijn bizarre gedachten
Grow up man!
Ik neem een laatste slok en druk mijn sigaret uit
Zachtjes duw ik Remi van me af
Hij kijkt me verwijtend aan en sjokt naar zijn mand

Het artikel heet "Project Kasteel Zacler".
En ik kan jullie verzekeren dat ik geen pretenties heb om een boek uit te brengen.....
Ik besef mijn beperkingen op dat gebied....

"Internationaal" blijkt uiteindelijk toch geen fake te zijn.
Vandaag ontving ik een berichtje van de manager internationale handel van de Kamer van Koophandel Veluwe en Twente te Enschede.
Voor mij is dit, vooralsnog, geen reden om mijn verhaal hier te stoppen.

Zacler, dinsdagmiddag 13 april 2004

Een aarzelend zonnetje breekt door het wolkendek
Het heeft geregend, even maar, maar wel heftig
We zitten in Henk's auto te wachten voor het gemeentehuis
Ria heeft het vandaag voor gezien gehouden
Als het wachten hem te lang duurt gaat Henk naar binnen
Neemt even later weer plaats op de bestuurdersstoel
“We gaan vast, de loco-burgemeester komt zo naar boven met de sleutels”
We rijden een eindje verder, Zacler in, en slaan dan scherp linksaf
De weg is erg slecht
Nou ja, weg, eigenlijk meer een breed, halfverhard pad
De Pajero worstelt zich langzaam naar boven
Diepe kuilen ontwijkend
Parkeert dan links naast het hek dat toegang geeft tot het kasteelterrein
We stappen uit
We zijn niet helemaal op de top van de berg, zie ik
Het pad voert naar rechts nog iets verder en hoger
Ik kijk naar beneden
Krijg een mooi uitzicht op Zacler
Toch hoger dan je vanaf beneden zou verwachten, denk ik
We gluren door het gaas het terrein op
Voor ons een bruggetje
Links daarvan gaat het behoorlijk steil naar beneden
Wat verderop is een rond torentje te zien
Daarachter de contouren van het gebouw
“We zouden natuurlijk weer door dat gat kunnen kruipen” zeg ik gekscherend
Henk kijkt me aarzelend aan, meen ik dat nou?
Hij wijst naar het bordje dat aan het hek hangt
“Het is hier eigenlijk verboden toegang. We kunnen beter even wachten, hij komt er zo aan.”
“De vorige keer hebben we ons daar anders niet veel van aangetrokken” zeg ik
“Dat was overmacht” zegt Henk lachend

Dan stopt er een auto, pontificaal voor het hek
De “loco” stapt uit
Een slanke man van middelbare lengte, in een eenvoudig donker pak
Rond de veertig met een al wat wijkende haargrens
We schudden handen, noemen namen
Hij verwijdert het hangslot en duwt het hek open
Galant nodigt hij ons uit voor te gaan
Intussen praat hij in een mengelmoesje van Tsjechisch en Duits met Henk
Het lijkt erop dat Henk hier al vaker met aspirant-kopers is geweest.
Af en toe versta ik iets van het gesprek
“Warum nicht selbst kaufen?” vraagt de loco lachend
„Ich? Kein Geld, bankrot!“ verklaart die met een brede grijns
Er volgen nog wat joviale opmerkingen over en weer
We lopen over de brug naar de toren
De deur staat open en ik zie een smal trapje dat naar boven leidt
Het pleisterwerk is hier en daar afgebladderd waardoor de rode baksteen zichtbaar is geworden
In het raampje bovenin ontbreekt het glas, ingegooid.....
We volgen de weg om het kasteel
Van het uitzicht is, door de hoge bomen die het terrein hier omzomen, niet veel meer over
Ik vraag of er gesnoeid mag worden
Henk speelt de vraag door
De loco kijkt bedenkelijk
Geeft antwoord in zijn koeterwaals-Duits/Tsjechisch
“Dat zal moeilijk worden” vertaalt Henk
Hij legt uit dat het perceel dat bij het kasteel hoort eindigt waar de hellingen van de berg beginnen. De hellingen zèlf zijn eigendom van Nationaal Park Krkonose.
“Die bomen staan dus op gebied van het NP Krkonose. En die doen erg moeilijk als het op snoeien aankomt. Maar we kunnen het natuurlijk altijd vragen”
We lopen verder naar de ronde zuidzijde van het kasteel
Ik kijk naar boven en zie een klein maar mooi met bogen versierd balkon
Eigenlijk een dissonant in de verder barokke stijl
Ik merk op dat het pleisterwerk wel èrg beschadigd is
Maar volgens Henk is het herstellen ervan “een fluitje van een cent”
“Al moet het weer natuurlijk wel meewerken” zegt hij
Het terrein wordt aan de zuidzijde begrensd door een muur, zo’n halve meter hoog
Daarachter een lager gelegen stuk grond, omzoomd door bomen
Bereikbaar via weer een torentje met trap
“Dat hoort ook bij het perceel” zegt Henk en nodigt ons uit het trapje af te dalen
Dat doe ik om vervolgens te belanden in schouderhoog opgegroeid onkruid
“Dat mag hopelijk wel gesnoeid worden?” vraag ik, onschuldig wijzend naar de brandnetels
Mijn vrouw is bovenaan blijven staan
Ze ziet het smalle trapje zonder leuning niet zitten
Ik klim weer naar boven

We vervolgen onze weg en belanden bij twee ijzeren poorten die toegang geven tot de binnenplaats
In tegenstelling tot het gaashek bij de ingang betreft het hier een fraai stukje ijzersmeedwerk
Jammer alleen dat het begint te roesten en de sierlijke krullen hier en daar loslaten
“Is wel te herstellen hoor” zegt Henk “Ik weet daar al iemand voor”
Voor we de binnenplaats oplopen wil hij ons eerst iets anders laten zien
Hij loopt naar een deurtje in de muur die de binnenplaats omringd
Het was mij niet opgevallen
Het ligt dan ook een beetje verscholen, beneden het maaiveld
Een smal, brokkelig trapje leidt ons erheen
Met enige moeite opent Henk het deurtje
We lopen een ondergrondse ruimte in
Het lijkt op een bunker
Links een ruimte van zo’n tien bij zeven meter
Rechts enkele kleinere vertrekjes
Plassen water op de vloer waar die afloopt
Volgens Henk was het vroeger in gebruik als wijnkelder
Het blijkt dat hij zijn plannen al klaar heeft voor een eventuele renovatie:
“Deze ruimte is ideaal om er een sauna in te maken” zegt hij
Volgens hem is het mogelijk om een tunnel te graven van de kelder onder het kasteel naar “de sauna”
“Dan zou die van binnenuit bereikbaar zijn” zegt hij
Ik kijk bedenkelijk
Een sauna? Hier? Wat gaat dat wel niet kosten?
Om nog maar niet te spreken over die tunnel.
Ik opper mijn bedenkingen
Hij wuift ze weg
“Dat valt wel mee. De arbeidskosten zijn hier een stuk lager dan in Nederland”
Ik ben niet helemaal overtuigd
We verlaten de “bunker” en klimmen weer naar boven
Lopen de binnenplaats op
Het is een vrij groot vierkant terrein, omheind door een gehavende muur met kantelen
Enkele hoge sparren en weer flink veel onkruid, al staat het hier niet zo hoog
Op drie hoeken staan torentjes, waarvan slechts één, die met het trapje, functioneel
De rest staat er voor de sier

De voorkant van het kasteel maakt een wat saaie, rechte indruk
De enige opsmuk bestaat uit het beeldhouwwerk rondom de hoofdingang
Daarboven een wapenschild en een met planken dichtgetimmerd, rond raampje
De loco diept een sleutel op uit zijn jaszak en opent de houten deur
Die is onderaan doorgerot zie ik
Maar het slot werkt
Henk gaat ons voor
“Kijk wel uit” zegt hij “er ligt een beetje rommel hier”
Voorzichtig stappen we over de drempel

Het duurt even voor mijn ogen aan het gedempte licht gewend zijn
Ik zie een gang met aan weerszijden verschillende vertrekken
Ruwe muren met diep uitgehakte sleuven
Opgebroken vloeren met geulen die me aan kraters doen denken
Overal brokken steen en hopen puin
Een elektriciteitskast waaruit de draden steken
Een oude kruiwagen op zijn kop tussen allerlei sloopresten
Daar gaat mijn droom van pracht en praal…
Er is niets, maar dan ook niets overgebleven van het oorspronkelijke interieur
Ik kijk mijn vrouw aan
Haar gezicht betrekt
Ik zie haar denken “Wat een godsgruwelijke puinhoop…”
Henk, haastig: “Ik had jullie misschien even moeten voorbereiden. Ze waren al begonnen met de voorbereidingen voor de verbouwing tot hotel. Ze hebben de oude leidingen weggehakt en de muren en vloeren voorbereid om afgewerkt te worden. Het meeste puin is al afgevoerd. Dat scheelt een hoop werk en geld bij de renovatie”
Ik vind dat “ze” wel een beetje doorgeschoten zijn
Er moet toch wel iets geweest zijn dat de moeite van het bewaren waard was?
Maar ik houd mijn gedachten voor me
Kijk naar wat er nog wèl overgebleven is
De authentieke boogvormige plafonds bijvoorbeeld
Al moeten die wel weer aangesmeerd worden
Jammer dat de ramen wat aan de kleine kant zijn en weinig licht doorlaten.
De planken voor sommige ervan helpen natuurlijk ook niet mee
Henk gaat ons voor door de schemerige vertrekken
Legt ons zijn plannen uit
“Rechts zou er een appartementje kunnen worden gemaakt voor de beheerder. Die heb je natuurlijk nodig om toezicht te houden als de bewoners er niet zijn”
Hij neemt een grote stap over een brede geul
“Op de begane grond is plaats voor vier appartementen, plus die voor de beheerder.”
Hij wijst waar hij die gedacht had
“En hier”, we zijn in een kleine ruimte aan de zuidzijde, “zou plaats zijn voor een winkeltje”
“Een winkeltje?” herhaal ik
“Ja, gewoon voor de kleine alledaagse dingen. Dan hoeven de mensen niet voor elk wissewasje naar Zacler. Je zou dat kunnen uitbesteden. Er is vast wel iemand in Zacler die dat wil doen”
We lopen terug naar de hal
Het trappenhuis is gelukkig nog niet aan de slopershamer ten prooi gevallen
We beklimmen de trap, voorzien van een fraai met spijlen afgewerkte, goudkleurige leuning

Op de eerste verdieping ziet het er wat minder rommelig uit
De verschillende vertrekken hebben aanzienlijk meer lichtinval
De hoge, met allerlei motieven afgewerkte, plafonds maken ze bovendien ruimtelijker
Henk loopt voor ons uit
Hier heeft hij vijf appartementen gepland
Twee van de “appartementen” zijn wat mij betreft aan de kleine kant
Ik wijs bezorgd naar een vloer die behoorlijk afhelt richting de hal
“Niets aan de hand hoor, een kwestie van een paar nieuwe balkjes”
We stuiten op een aantal schoolbanken
Bank en bureau aan elkaar en het beroemde ingebouwde inktpotje
Zo hadden wij ze ook toen ik nog op de basisschool zat
Erg, erg lang geleden, denk ik met weemoed
“Die zijn nog blijven staan uit de tijd dat hier een kostschool zat. Dat is ongeveer tien jaar geleden. Sindsdien staat het kasteel leeg” zegt Henk
Het “appartement” op de zuidzijde maakt een ruime, frisse indruk
Het beslaat de gehele ronde zijde van het kasteel en heeft zes ramen die een prachtig uitzicht verlenen over de omringende heuvels
Henk kijkt me berekenend aan: “Als je het zou kopen…”
Ik hef afwerend mijn handen op, zover ben ik nog lang niet…
“Goed, goed… Maar àls je hiermee doorgaat dan heb ik een voorstel. Ik ben bereid dit appartement op mijn kosten helemaal af te werken en in te richten. Dan zou je het kunnen gebruiken als showappartement. Voorwaarde is wel dat wij het appartement daarna van je kunnen kopen. Over de prijs worden we het wel eens…”
Ik laat het op me inwerken, het idee lijkt me niet slecht
Op die manier zou ook hij een direct belang hebben in het slagen van een eventueel project
Maar er zijn nog zoveel haken en ogen

We vervolgen onze rondleiding
De loco volgt ons zwijgend door het gebouw
Kijkt af en toe op zijn horloge
We zien tekenen van recente “bewoning”
Een van de vertrekken is beklad met graffiti
Wat stoelen en een tafel met daarop een halfvolle asbak
Lege blikjes slingeren rond
“Tsja, het staat leeg hè… Dat soort dingen zijn niet te voorkomen…”
Verder, naar de tweede verdieping
Één ruimte is voorzien van een mooi houten panelenplafond
Enkele panelen beschilderd met taferelen waarin herten en jagers voorkomen
Een afbeelding van een vos die naar een huisje loert in een winters landschap
“Die zijn beschermd” zegt Henk “Ze moeten blijven zitten daar”
Hier en daar liggen nog delen van een parketvloer
Een badkamer, de ingang gestut met houten palen
De betegeling gedeeltelijk intact
Een ouderwetse, beschadigde badkuip prijkt tegen de achterwand
Volgens Henk een museumstuk
Ooit zou “een of andere koning” hier een bad genomen hebben
Ik bekijk het ding wat aandachtiger
Merk op dat het toch plaats zou moeten maken als de plannen doorgaan
Dit valt niet te verkopen…
Henk kijkt de loco aan en vraagt hem iets
Deze kijkt opnieuw bedenkelijk, maar geeft geen antwoord
Dat zou nog wel eens een punt kunnen worden…

Via een smal houten trapje klimmen we tenslotte naar de zolderverdieping
Er is elektrisch licht aanwezig in de vorm van een loshangende fitting met een peertje
We betreden een immense, kale ruimte, zonder ramen
Het houtwerk, waarop de pannen rusten, maakt een nieuwe indruk
Ook de pannen zelf zijn volgens Henk in de afgelopen jaren vervangen
Toch zie ik op een enkele plaats licht van buiten doordringen
De vloer is gedeeltelijk afgetimmerd en dus niet helemaal beloopbaar
In het midden staat iets wat nog het meest op een grote kast lijkt
Het zit op slot en ziet er vrij nieuw uit
Af en toe klinkt er gezoem en een klik uit
“Een zender van T-Mobile” zegt Henk
“De huidige eigenaar heeft dit gedeelte verhuurd aan die maatschappij. Door de hoge ligging van het kasteel is het er een ideale plaats voor”
Ik zeg dat het ding wel in de weg staat als hier appartementen moeten worden gebouwd
“Nou, je kunt er ook omheen bouwen” zegt Henk, “Bovendien zou je het contract met T-Mobile kunnen opzeggen”
Hoe lang het contract nog geldig is weet hij niet, hij kan het navragen
Ik kijk om me heen, heb het wel gezien
We dalen weer af naar de begane grond
Onderweg bekijk ik alles nog eens met een hernieuwde blik
Na de eerste schok valt de rest eigenlijk wel mee
En is het niet allemaal een kwestie van “er door heen kijken”?
We werpen nog een vluchtige blik in de kelder
Die had ik me eigenlijk wat groter voorgesteld

Dan verlaten we het gebouw, trekken de voordeur achter ons dicht
De loco sluit netjes af, kijkt nog eens op zijn horloge
Heeft meer plannen voor die middag
We lopen via het torentje en de brug naar het toegangshek
De ketting met het hangslot wordt weer bevestigd
We schudden handen, de loco-burgemeester neemt afscheid
We blijven met z’n drieën achter
Praten nog wat na
De koopprijs is een hap uit ons budget, maar niet verontrustend
“Enig idee wat een totale renovatie zou kosten?” vraag ik Henk
“En dan bedoel ik alles, ook de inrichting van het terrein rondom”
Hij kijkt zuinig, haalt lichtjes zijn schouders op
“Moeilijk om dat op dit moment precies te zeggen, je weet natuurlijk niet wat je allemaal tegenkomt. De kosten voor het hotel dat hier gepland was kwamen uit op 1.1 miljoen euro. Een appartementencomplex zou wat eenvoudiger kunnen. Ik schat het ongeveer op een miljoen euro. Daar staat tegenover dat je een verkoopprijs van ongeveer tweeduizend euro per vierkante meter zou kunnen vragen”
Hij nodigt ons voor een kopje koffie uit bij hem thuis
Heeft nog wat spullen die hij ons wil laten zien
De Pajero draait met enige moeite op de krappe plek
We rijden het pad weer af
Af en toe vang ik nog een glimp op van het kasteel

Dank voor je interesse, ik ga gewoon door....

“Bouwkundig is het in een prima staat” verzekert hij me
“En de gemeente Zacler staat voor de volle honderd procent achter de plannen.
Na tien jaar leegstand zouden ze heel blij zijn als het gebouw eindelijk gerenoveerd wordt”
We zitten in het woonkamertje van de familie Westerterp;
Henk, Ria, Hendrik-Jan, mijn vrouw en ik
Henk zit tegenover mij, Ria heeft zich over mijn eega ontfermd
Voor ons op de salontafel staan dampende koppen koffie
Hendrik-Jan heeft wat achteraf plaatsgenomen
Ik heb al enkele keren geprobeerd hem in het gesprek te betrekken
Hij antwoordt in korte zinnen, ontwijkt mijn blik
Een beetje een schuchter jong
Voor me ligt een brochure met de titel “Een appartement in Burg Schatzlar”
Daaronder een afbeelding van het stadswapen van Zacler
Henk is al veel verder met zijn plannen dan ik gedacht had…

“Schatzlar is de Duitse naam voor Zacler” vertelt hij
“Vroeger behoorde deze streek tot Sudeten-Duitsland”
Ik blader de brochure terloops door
Vind hem er eerlijk gezegd nogal amateuristisch uitzien
Gedrukt met een goede, maar niet professionele, laserprinter
Dik lichtgroen papier met een plastic voorflap
Een grote foto van de zuidkant van het kasteel gevolgd door de wervende tekst:
“Kasteel (mede) eigenaar. Altijd al gedroomd om in een kasteel te wonen?”
Daarna wat informatie over Zacler, de ligging ervan
Tekeningen van de appartementen
Wat foto’s van een zwembad, keukens, een hoogslaper
Onder de foto’s de tekst:
“De plaatjes die u hierboven ziet, zullen afwijken van de werkelijkheid.
De plaatjes zijn alleen bedoeld als voorbeeld”
“Het werk van Hendrik-Jan” verklaart Henk trots
“Ziet er goed uit” zeg ik in tegenstelling tot mijn oordeel
Een lichte blos trekt over het gezicht van Hendrik-Jan
“Het èchte schrijfwerk laat ik het liefst over aan Hendrik-Jan en Ria” zegt Henk
“Ik ben namelijk dyslectisch”
Dyslectisch, wat was dat ook weer….?
Ik kijk hem vragend aan
“Nou, zegt Henk lachend “als ik bijvoorbeeld die brochure had gemaakt had niemand er iets van begrepen…”
Woordblindheid, natuurlijk!
“Ja, hij schrijft wel eens wat en dan vraag ik: wat bedoel je daar nou weer mee?” gniffelt Ria
“Maar rekenen kan ik als de beste en uit mijn blote hoofd” zegt Henk met een sluw lachje

De brochure doet dan wel goedkoop aan, de plannen zijn er niet minder om.
Genoemd worden een zwembad op het binnenplein en een badhuis/sauna
Verder een winkeltje
Een “gemeenschapsruimte” in de kelder, met trap naar buiten
En dat alles voor een vanaf-prijs van ¤ 63.450.- k.k. excl. DHP (BTW) en de oprichtingskosten voor de toen nog verplichte S.R.O. (Besloten Vennootschap)
Ik mis een lift, toch wel belangrijk in zo’n gebouw
Je zult maar op “de derde” wonen…
Als ik dit doe zullen die plannen behoorlijk bijgesteld worden, denk ik bij mezelf
Één appartement is al “verkocht”, het eerder genoemde “showappartement”

Ik merk op dat hij al in een behoorlijk vergevorderd stadium is
“Tsja,” zucht hij “eigenlijk hadden we er al iemand voor…”
“En dat gaat niet door?” informeer ik, wat overbodig
“Nee, hij had het geld niet…”
Op verzoek van Henk haalt Hendrik-Jan haalt een laptop tevoorschijn
Zet die op schoot, start ‘m op en draait het scherm naar ons toe
We zien een Power Point presentatie
Foto’s van het kasteel genomen vanuit allerlei hoeken
Leuk, vooral die waar Ria bij op staat…
Al met al voegt het weinig toe aan de rondleiding die we gehad hebben.
We complimenteren Hendrik-Jan, wat weer resulteert in een nadrukkelijke blos
“’t Stelt niet zoveel voor hoor….”
Bijna had ik hem gelijk gegeven maar ik houd me op tijd in

Het gesprek dwaalt af van het kasteel en Zacler
Het wordt zowaar bijna nog gezellig
We krijgen een glaasje fris gepresenteerd
Allerlei zaken komen aan de orde
Hoe ze hier verzeild zijn geraakt:
Henk: “Ik zag dit huis op internet staan. Het was zo goedkoop dat ik dacht; daar moet ik eens gaan kijken. We waren het al een tijdje zat in Nederland, wilden weg. Er moest wel veel gebeuren aan het huis maar zoals je ziet is het allemaal goed gekomen. Geleidelijk aan hebben we hier meer huizen gekocht en opgeknapt. Één daarvan, aan de andere kant van de weg, boven Petrovice, is van Hendrik-Jan. Het ligt er heerlijk rustig, ’s morgens lopen de reeën er door de tuin”
Hoe hun leven in Tsjechië er uitziet:
Ria: “Het was natuurlijk wel een hele omschakeling maar nu zijn we helemaal gewend en ingeburgerd. Alleen de taal blijft erg moeilijk. We spreken geen Tsjechisch al begrijpen we wel het meeste dat gezegd wordt. Het doet ons hier een beetje denken aan hoe Nederland er zo’n dertig jaar geleden uitzag. Zo lekker eenvoudig en zonder al die ingewikkelde regeltjes. Met de buren kunnen we ook erg goed opschieten, de mensen hebben hier nog tijd voor elkaar”
Henk: “En toch staat het leven hier niet stil. Er komen steeds meer grote supermarkten en moderne tankstations. Binnensteden en oude gebouwen worden opgeknapt. De laatste jaren zie je ook steeds meer Nederlanders die hier een huis kopen. Vaak is dat een ouder huis dat ze dan laten opknappen. De lonen liggen hier ook nog erg laag”
Dan, zuchtend: “Eigenlijk wordt het wel een beetje te druk voor ons. We hebben zoveel werk dat we het met moeite aan kunnen. We zijn dan ook al een tijdje op zoek naar iemand die ons wat werk uit handen kan nemen, zoals klantenafhandeling en schrijfwerk. We zijn zelf zoveel onderweg dat we daar eigenlijk helemaal geen tijd voor hebben…”

Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar mijn vrouw
Ik krijg behoorlijk trek in een sigaret
Ze begrijpt mijn wenk
We ronden het gesprek af
“We willen morgen weer op tijd terug naar Nederland” zeg ik
“Dank jullie, ’t was gezellig”
We betalen de huur van het huisje, de kaas wordt netjes in mindering gebracht
Ze hebben geen wisselgeld
“Ach joh, laat maar zitten het zijn maar een paar kronen” zeg ik genereus
We trekken onze schoenen aan in het halletje
Bij de voordeur komt het kasteel nog even ter sprake
“Het is een mooi gebouw en de ligging is fantastisch” zeg ik
“Maar we willen toch graag meer weten over de bouwkundige staat. Ik heb het dan wel bekeken maar ben geen bouwkundige. Er zou een onderzoek moeten komen”
Veder wil ik meer helderheid over bepaalde zaken zoals de afhellende vloer, de zender van T-Mobile, het “koninklijke” bad, of er bomen gesnoeid mogen worden, enzovoort
Henk merkt op dat een bouwkundig onderzoek duur is. Hij is al vaak in het kasteel geweest en heeft niets verontrustends kunnen ontdekken. Als er iets mis was geweest met de constructie dan was hem dat zeker opgevallen.
Wat de andere zaken betreft; hij zal het onderzoeken

Mijn wederhelft werpt ongeruste blikken op mij
“We willen er eerst goed over nadenken en met onze accountant praten” zeg ik
“Ik bel je nog wel”
“Prima, dan wens ik jullie voor morgen een goede reis terug naar Nederland” zegt Henk
We drukken elkaar de hand
“Rijd voorzichtig!” drukt Ria ons op het hart
Zwijgend leggen we het stukje af naar ons huisje
Ik steek een sigaret op, neem een diepe haal
De nicotine doet zijn werk, ik word licht in mijn hoofd
Remi ligt op het matje bij de voordeur
Zogauw hij ons ziet staat hij op
Zou kwispelen als hij een staart had
Die heeft ie niet, dus beweegt zijn hele achterlijf heen en weer
Mijn vrouw laat hem uit
Ik kijk in de koelkast
Diep er twee magnetrondineetjes uit

Wat later
Mijn vrouw ligt in bed, Remi in zijn mand
Ik heb er een gewoonte van gemaakt om nog even na te zitten
Ik noem het “mijn rustpuntje van de dag”
Voor me mijn onafscheidelijke Cola-Bacardi
Mijn Barclay ernaast
Ik strek me behaaglijk uit op de bank
We hebben al gepakt
Morgen alleen nog de sleutels inleveren en we kunnen gaan
Over het kasteel hebben we het vanavond nauwelijks gehad
Soms is het beter even afstand te nemen
Dat verheldert je gedachten is mijn ervaring
Mijn vrouw is niet enthousiast
Ik ben er nog niet uit
Weeg voors en tegens tegen elkaar af
Voel de tinteling in mijn bloed
’t Zou toch wat zijn…
Een condensdruppel baant zich zigzaggend een weg naar beneden over mijn glas
Het is half elf
Ik grijp naar mijn sigaretten
Nog een laatste en dan plat
Morgen weer dat klere-eind rijden naar Nederland
Ik zie er als een berg tegenop

Het brein van een mens zit vreemd in elkaar

Ik herinner me de teleurstelling toen we het kasteel binnenliepen
De troosteloze toestand van het interieur
Op dat moment dacht ik; dit kan niets worden
Dit gaat zo duur worden dat het voor ons niet haalbaar is
In de verste verte niet

We komen thuis in ons vertrouwde Nederland
Vertrouwd, ja.....
Maar ook…
Zakelijk, kil, grijs, fantasieloos, druk
Geen plaats voor dromen
Keurig geplaveide straten, nette voortuintjes
Rijtjeshuizen, keurig onderhouden, strak in de verf
Wel allemaal in dezelfde kleur, je zou eens uit de toon springen…

Ik wil niet opgaan in de grijze massa
’s Morgens om acht uur vanuit mijn blokkendoos naar mijn nerinkje rijden
Om vijf uur weer veilig terugkeren in mijn vinex-wijkje
Moe en afgestompt van weer een dag zoals gisteren was en morgen weer zal zijn
Kleine, onbelangrijke zaken die opgepompt worden tot een grotesk niveau ergeren me
Onwillekeurig drijven mijn gedachten steeds weer af naar Zacler
Naar een gehavend gebouw, vele eeuwen oud
Trots prijkend boven een nietig stadje
Er moet veel aan gebeuren
Er moeten problemen opgelost worden
Maar het is de moeite waard
Nederland is af, klaar
Punt.
Voor mij is hier geen uitdaging meer

Een appartement in een kasteel
Daar moet toch een markt voor zijn?
Waar kan dat nog?
Ja, in Frankrijk, voor een zeer kleine, welgestelde elite
Dit zullen betaalbare appartementen worden
Voor gewone mensen die wat geld opzij gezet hebben
Hun zaak verkocht hebben
Dat geld liever in veelbelovend onroerend goed steken dan in aandelen
Ik ben er voor mezelf van overtuigd dat de appartementen in waarde zullen stijgen
Als het kasteel eenmaal helemaal àf is
Of ben ik de enig overgebleven avontuurlijke geest in dit land?

Natuurlijk, de marketing zal ik zelf ter hand moeten nemen
Henk is daar niet de geschikte persoon voor
Ik blader de brochure nog eens door
Dit moet beter, véél beter
Maar de renovatie kan ik aan hem wel overlaten
Hij heeft tenslotte jarenlange ervaring en beschikt over de nodige contacten
Hij is niet de “gelikte” zakenman zoals ik me voorgesteld had
Toch heeft hij mij vertrouwen ingeboezemd
En mochten er èchte problemen opdoemen dan kan ik altijd terugvallen op Holland Trade House
Ik ben eruit

We spreken met onze accountants/adviseurs Kees en Tim
Ze kijken bedenkelijk als ik ze over mijn plannen vertel
“Een kasteel…. in Tsjechië…”
“Appartementen… daar heb jij helemaal geen ervaring mee John”
Ik merk op dat ik dat ook niet had met mijn vorige bedrijf
En toch is dat een behoorlijk succes geworden
“Tsja, Tsjechië is een mooi land, maar toch…. Ik weet niet of ik het wel zou doen…” zegt Tim
Ik gooi mijn troef op tafel:
“Het gaat wèl om onroerend goed. Dat behoudt bijna altijd zijn waarde. In Tsjechië zitten de prijzen zelfs in de lift. Welk risico loop ik eigenlijk? Als we het aankopen gaan we eerst klanten werven voor we er ècht geld in steken. En mocht het allemaal niet lukken dan verkopen we het toch gewoon weer?”
Ze moeten toegeven dat er iets in mijn redenering zit
Véél kan ik er niet bij inschieten
Mijn vrouw is bij het gesprek aanwezig
Nog steeds niet enthousiast bij het vooruitzicht
Maar ze ziet dat ik sta te trappelen
Ons geruststellende banksaldo plus het “geringe risico” trekken haar tenslotte schoorvoetend over de streep

Ik ga aan de slag
Stuur een mail naar Maarten ten Dam van Holland Trade House
Deel hem mede dat wij belangstelling hebben voor een kasteel in Zacler
Vraag hem of er in Tsjechië subsidies bestaan voor het opknappen van historische objecten
Of de vraagprijs van het kasteel “nog onderhandelbaar” is
Of we het kasteel wel kùnnen kopen
De oprichting van onze s.r.o. is immers nog niet afgerond
Het antwoord volgt snel
Hij vindt het “goed om te horen dat we een interessant object hebben gevonden”
“Tsjechië beschikt helaas niet over fondsen waarmee de renovatie van monumenten door particulieren ondersteund kunnen worden”
Over de vraagprijs zal hij vandaag nog contact hebben met Henk Westerterp
De aankoop van het kasteel kan volgens hem middels een “intentieverklaring” geregeld worden. Ik moet dan wel rekening houden met een aanbetaling.
Wat later een aanvullend berichtje:
“Zojuist overleg gehad met Henk Westerterp, de vraagprijs is redelijk vast”

Ik struin het internet af
Op zoek naar meer informatie
Op de site www.real-estatecz.com vind ik wat ik zoek
En nog wel in het Nederlands
Afmetingen, exploitatiemogelijkheden, aanprijzingen
Een kort overzicht van de historie van het gebouw
“Duitse prinsessen, oorlogszuchtige vorsten en zelfs rovers” blijken het kasteel bewoond te hebben
Ik lees dingen die overeenstemmen met wat Henk Westerterp me verteld heeft
Er was inderdaad een hotel gepland
Ik citeer:
“Het kasteel is volledig gereed voor reconstructie. In 1998 werd van de plaatselijke autoriteiten en alle andere instanties (brandweer, hygiëne, monumentenzorg, enz.) een verklaring van geen bezwaar verkregen voor de herinrichting van het gebouw als hotel. Een ontwerp voor reconstructie van het gebouw ligt klaar dat in bepaalde veranderingen voorziet.. Voor de reconstructie is voorbereidend werk verricht: alle oude dakspanten, vloeren, sanitair e.a. zijn uit elkaar gehaald. Al het bouwpuin is weggevoerd. Een nieuw dak is gelegd. De beginfase waarin het ontwerp werd samengesteld, vergunningen werden verkregen en voorbereidingen voor reconstructie werden getroffen, heeft een jaar geduurd. In het vervolg kunnen alle werkzaamheden volgens het ontwerp binnen een half jaar ten volle op gang worden gebracht. Het ontwerp voorziet in gefaseerde reconstructiewerkzaamheden. Om het hotel in gebruik te kunnen nemen bijvoorbeeld hoeft alleen maar een deel van de reconstructiewerkzaamheden uitgevoerd te worden, zodat het terugverdienen van de belegde middelen bevorderd wordt”
De vraagprijs die eronder vermeld staat is ¤ 30.000.- hoger dan waarvoor het nu aangeboden wordt
Ik print het hele verhaal uit

Zoek verder
Stuit op een site van een bedrijf genaamd Omikron
Het hoofdkantoor is in Moskou
Daarop wordt het kasteel te koop aangeboden evenals een kasteel in Horni Marsov
De firma Omikron blijkt eigenaar van beide gebouwen
Er wordt een korte beschrijving gegeven van het onroerend goed
Verder wat “artistieke” foto’s van een blonde schoonheid poserend op het kasteelterrein
Ik sla de site op onder mijn favorieten

Ik stuur een mailtje naar Henk Westerterp
Zeg dat onze belangstelling “concrete vormen” aanneemt
Wel dring ik aan op onderzoek naar de zaken die ik al eerder aangaf
Vraag of de vraagprijs all-in is, zonder bijkomende kosten
Wat het zou kosten om het kasteel een beetje toonbaar te maken voor toekomstige bezichtigingen

De volgende dag belt hij me
Na de nodige joviale begroetingen over en weer komt hij ter zake
Hij zal een onderzoeken instellen naar de bouwkundige staat
Ook mijn andere vragen zal hij proberen te beantwoorden
De vraagprijs is all-in en helaas niet onderhandelbaar
“Maar de prijs is de afgelopen jaren al een paar keer verlaagd” zegt hij
Hij vraagt wat ik bedoel met het toonbaar maken van het kasteel
Ik geef een korte omschrijving:
Het terrein opruimen, onkruid wieden, de rommel binnen weghalen, enzovoort
“Gewoon dingen die het er wat verzorgder uit laten zien” zeg ik
Hij hoort het aan
Is blij dat we nu ècht belangstelling hebben
Is er zeker van dat we een goed investering doen
“Maar er zijn meer mensen geïnteresseerd in het kasteel. Zou jij een verklaring in het Duits kunnen opstellen, namens je firma, dat jullie geïnteresseerd zijn? Dan kan ik daar mee naar de verkoper om te vragen of ze de verkoop even stil willen leggen”

Ik hoef niet lang na te denken
In mijn beste schoolduits voldoe ik aan zijn verzoek

Het verhaal wordt hier helemaal afgemaakt.
Ik begrijp overigens niet wat je bedoelt met "een verkapte vorm van spam".
Met welke bedoeling zou ik dat doen?

Ik stuur een e-mail naar Maarten ten Dam
Ik wil graag weten hoe lang het duurt voordat Cosy Cottage s.r.o. operationeel is
Heb liever geen toestanden met “intentieverklaringen”
Hij speelt mijn vraag door aan Edwin Booijmans, Holland Trade House Brno
Een uitgebreid antwoord volgt al snel
Het komt erop neer dat zo rond 20 mei de oprichting van de s.r.o. een feit zal zijn
Van mijn kant is “geen actie vereist” omdat ik een Tsjechische advocaat gemachtigd heb
Onmiddellijk na de oprichting zal begonnen worden met de visumaanvraag
Ik wil zelf jednatel worden en daarvoor is een visum nodig
Door de toetreding tot de EU is de visumprocedure, volgens Edwin, nog wat onduidelijk
Hij zal me op de hoogte houden van de ontwikkelingen

Henk Westerterp belt me
Hij heeft met de verkoper gepraat
Die is niet bereid de verkoop tijdelijk stil te leggen
Er zijn meer gegadigden
De enige manier is een aanbetaling van tien procent van de koopsom
Dat komt neer op de prijs van een leuke middenklasse auto
Verder moeten we hem machtigen om namens onze BV bepaalde werkzaamheden te verrichten met betrekking tot de aankoop van kasteel Zacler en tot het doen van de aanbetaling
Ik vraag voor de zekerheid of er een voorverkoopcontract opgesteld gaat worden
Hij stelt me gerust
Hij zal op 4 mei, namens ons, een “future buying contract” ondertekenen
Ik informeer of hij de bouwkundige staat al onderzocht heeft
Hij heeft het heel druk gehad en nog geen tijd daarvoor gevonden
Maar hij maakt er zo spoedig mogelijk werk van
Ik aarzel even
Vraag hoe lang de termijn tussen de aanbetaling en de definitieve aankoop is
“Die is twee maand, we hebben dus nog tijd genoeg…”

Ik hak de knoop door
Stel een machtiging op
Of tenminste, iets wat daarvoor door moet gaan, ik ben geen jurist...
Ik noem het bedrag van de aanbetaling
Machtig Henk Westerterp tot het doen van de aanbetaling
Tot het verrichten van “bepaalde werkzaamheden met betrekking tot aankoop van Burcht Zacler”
Ik onderteken als directeur van mijn Nederlandse BV

In een aparte bijlage zeg ik dat ik vandaag nog het bedrag zal overmaken
Verzoek hem de machtiging “Voor gezien en akkoord” te tekenen en aan mij terug te faxen
Deel hem mede dat ik de komende weken slechts beperkt telefonisch bereikbaar ben
We gaan er even tussenuit
Ik verstuur de documenten per fax naar het opgegeven nummer

Op dinsdag 27 april 2004 maak ik het bedrag over naar de CSOB bank in Trutnov
Op rekening van Westerterp, Hendrikus Johannes Maria
Onder vermelding van “Aanbetaling burcht Zacler door Cosy Cottage s.r.o. i.o.”
Vervolgens pak ik de auto in
Even de zinnen verzetten

Anderhalve week later zit ik weer achter mijn computer
Uitgerust en vol energie
Ik open Outlook Express
Klik een rijtje spam weg
Open een mailtje van Holland Trade House Brno
Katerina C. bericht me dat de oprichtingsprocedure volgens plan verloopt
De Algemene Vergadering is binnenkort gepland
Er is een bankrekening geopend op naam van Cosy Cottage s.r.o.
Ik word vriendelijk verzocht het basiskapitaal, 205.000 CZK, te storten

Er is geen bericht van Henk Westerterp
Het is maandag 10 mei

Ik besluit dat ik alvast met de promotie kan beginnen
Een website is natuurlijk onontbeerlijk
Maar een site laten ontwerpen kost veel geld weet ik uit ervaring
Bovendien wil ik de site zelf kunnen bijwerken en aanpassen
Ik surf over het net
Vind al gauw dè oplossing
Er zijn diverse bedrijven die kant-en-klaar sites aanbieden
Die kun je zelf voorzien van menu’s en submenu’s
Verder is het eigenlijk alleen een kwestie van teksten intikken, formats aanpassen en foto’s uploaden
Dat kan ìk zelfs…
Ik besluit met Alphamega in zee te gaan
Voor pakweg 50 euro per maand heb ik een “pakketje”
Het zal nog een paar weken duren voor ik uiteindelijk op het net te vinden ben
Als domeinnaam kies ik www.cosycottage.nl

Een paar dagen later kan ik al aan de slag
Ik log in op de server en verdiep me in de software en de bijgeleverde instructies
Het blijkt inderdaad een “fluitje van een cent”
Al gauw heb ik de vaardigheden onder de knie
Nu kan ik me verdiepen in de opzet van de site
Ik verzamel informatie over de omgeving van Zacler, over Zacler zelf
Over het Reuzengebergte, Tsjechië in het algemeen
Steel hier en daar een fotootje van een andere site
Gebruik foto’s van de Cd-rom die ik van Henk gekregen heb
Onder mijn amateuristische handen ontwikkelt zich langzaam een site
Een site over appartementen in een kasteel in Zacler

De weken verstrijken
Ik heb af en toe e-mail contact met Holland Trade House
De oprichting van mijn s.r.o. gaat wat uitlopen
Van Henk Westerterp hoor ik niets
Ook de machtiging heeft hij niet geretourneerd

Mei wordt juni
Ik informeer nog maar eens naar de status van mijn s.r.o.
Die zou immers 20 mei al opgericht zijn
Krijg antwoord uit Brno: rond 10 juni zijn we operationeel
Mijn site ziet er al aardig uit, vind ik althans
’t Is alleen een beetje vaag allemaal…
De afmetingen van de appartementen ontbreken, evenals de prijzen
De uitvoering zou ook wel handig zijn

Dinsdag 8 juni 2004
Geen telefoontje, geen e-mail, geen fax uit Male Svatonovice Petrovice
Ik begin me een beetje zorgen te maken
Over een aantal weken zijn er twee maanden verlopen sinds de aanbetaling
Ik besluit een mailtje te sturen
Een vriendelijk berichtje, er is tenslotte nog niets èchts aan de hand
Ik vertel dat onze site op het internet staat maar nog wel vaag is
Vraag om meer informatie
Deel hem mede dat Cosy Cottage deze week opgericht is
Vraag hoe het ervoor staat met het onderzoek
Besluit met : “Vriendelijke groet, ook aan Ria en Hendrik-Jan”
Zo, over een paar dagen weet ik meer…

Op 9 juni staat mijn s.r.o. ingeschreven in het handelsregister
Jednatel is, voorlopig, een medewerkster van Holland Trade House in Brno, Ing. Katerina C.
Ik ben klaar om zaken te doen

Er gaat een week voorbij
Ik kijk dagelijks mijn e-mail na
“Er zijn geen nieuwe berichten”
“Er zijn geen nieuwe berichten”
“Er zijn geen….”

Voor ik verder ga moet ik iets over mijzelf vertellen
Ik heb, vind ik, een redelijk goede zelfkennis
Ben van nature een vriendelijk mens
Ik heb, zoals iedereen, mijn teleurstellingen gehad
Ik heb ook de roes gevoeld die een succes met zich mee kan brengen
Heb geleerd dat relativeringsvermogen en zelfbeheersing meestal het beste resultaat opleveren
Ik blijf correct tot het uiterste
Toch worden die eigenschappen nu aardig op de proef gesteld
Afspraak is tenslotte afspraak
Ik wacht nog een weekje

Dinsdag 22 juni
Het lampje “ontvangst” van de fax gloeit op
Kreunend komt het ding tot leven en spuwt een velletje uit
Ik pak het papiertje uit het bakje
Frons mijn wenkbrauwen
Wat is dit?
Ik zie wat gekrabbel op een blijkbaar uit een rekenschrift gescheurd velletje
Met enige moeite ontcijfer ik:
“Burcht Zacler, berekend op 1300 euro per vierkante meter de vierkante meterprijs moet 1000 tot 2000 euro per vierkante meter zijn”
Daarna volgt een opsomming van de geplande appartementen
Het aantal vierkante meters per appartement, plusminus
De koopsom per appartement waarbij een minimum en een maximum prijs aangegeven staat
Het middengedeelte is onleesbaar
Aan het einde wordt een bedrag genoemd dat ik “er aan over kan houden”
In de kantlijn staat verticaal geschreven “Groetjes Henk”
Het financiële plaatje van mijn onderneming in spijkerschrift op een beduimeld A4-tje…
Verschillende emoties overspoelen me
De eerste is ongeloof
Daarna volgen verontwaardiging en woede
Is dit alles?
Niets over de bouwkundige staat
Niets over het “hokje” van T-Mobile
Niets over….
Het is eigenlijk hélemaal niets
Meneer heeft blijkbaar de maanden voorbij laten gaan zonder ook maar iets te onderzoeken
Uiteindelijk gemeend dat-ie toch wat van zich moest laten horen
En maar wat op papier gekrabbeld
Wat denkt-ie wel?
Dat ik een idioot ben?
Mijn eerste opwelling is om het vodje te verfrommelen, door de versnipperaar te halen
Langzaam kom ik weer tot mezelf
Kalm aan Jos…
Morgen zal ik reageren
Niet nu, niet vandaag
Mijn antwoord zou te veel beïnvloed worden door emotie
Ik wil de zaak niet laten escaleren

De volgende dag heb ik mijn gelijkmatige humeur teruggevonden
Ben nog wel kwaad, ja
Maar in staat om een weloverwogen fax te versturen
Ik heb intussen begrepen dat Henk nauwelijks reageert op e-mail, vandaar een fax
Ik slaag erin de toon vriendelijk te houden
Maak hem duidelijk dat ik “wel wat meer verwacht had”
Ik wil een (vertaalde) koopovereenkomst zien
Officiële stukken waaruit blijkt dat de burcht geen grote gebreken vertoont
Tekeningen van het gebouw, de appartementen en het terrein, met oppervlaktematen
Een gespecificeerd overzicht van de kosten voor het voorbereiden van het kasteel voor bezichtigingen
En een gespecificeerd overzicht van de kosten van de totale renovatie
Ik schrijf dat ik niet van plan ben geld over te maken voor we een en ander zwart-op-wit hebben
Vertel dat ik binnenkort naar Tsjechië kom om wat zaken op elkaar af te stemmen
Beëindig, na een korte aarzeling, met “Vriendelijke groet, Jos”
Ik duw het papier in de fax, toets het nummer in
Krijg na een paar minuten de verzendbevestiging: “Result OK”
Vijf dagen later heb ik nog geen reactie gehad

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 07-10-2010 01:27:01 ]

Dank je voor je compliment Heintje en ik ga zeker door....
Iedereen mag wat mij betreft weten met welk soort figuren (zowel inhalige "witte boorden" als doodgewone oplichters) men als ondernemer of particulier in het voormalig oostblok te maken (kan) krijgen.
Een gewaarschuwd mens telt tenslotte voor twee.....

Wat is er aan de hand?
Waarom krijg ik geen antwoord?
Ik denk terug aan ons bezoek aan Tsjechië
De vriendelijke, af en toe vertrouwelijke gesprekken
Hoe enthousiast hij was over het project
Zijn aanbod om een appartement in te richten en daarna te kopen
Hij moet toch beseffen dat we niet zomaar een dergelijk bedrag overmaken?
Hij is druk, ja, dat zei hij
Maar te druk om afspraken na te komen?
Dat wil er bij mij niet in
Ik weet niet precies wanneer de termijn verloopt
Lang zal het echter niet meer duren
Ik kàn niet meer wachten
Tijd voor plan B
Ik maak gebruik van één van de diensten die Holland Trade House biedt: aankoopbegeleiding
Op 28 juni 2004, 12.54 uur, verstuur ik het volgende berichtje naar M.W.E. ten Dam (ITPS), ******@nlchamber.info:

“Geachte heer Ten Dam,

Zoals u weet hebben wij plannen om, in samenwerking met Wekostav (Henk Westerterp),
Kasteel Zacler te renoveren en geschikt te maken voor (koop)appartementen.

Eind april hebben wij **.***.- euro overgemaakt teneinde een optie te verkrijgen op het kasteel.
Deze optie was 2 maanden geldig en loopt dus binnenkort af.

In deze maanden hadden wij informatie verwacht betreffende o.a. de toestand van het gebouw (bouwtechnisch rapport af andere stukken waaruit blijkt dat we geen 'kat in de zak' kopen), een vertaalde koopovereenkomst en een onderbouwing van de commerciële mogelijkheden voor exploitatie van het kasteel.

Waarschijnlijk door de drukke werkzaamheden van de heer Westerterp hebben we, behalve een begroting op A4 formaat, echter nog niets mogen ontvangen.

Ondanks de (prettige) gesprekken met Henk zult u begrijpen dat we toch het een en ander 'zwart op wit' moeten hebben om tot aankoop over te gaan. Vandaar dat we alsnog graag een beroep willen doen op uw organisatie om aankoopbegeleiding.

Voor alle duidelijkheid: we hebben geen problemen met de heer Westendorp maar betreuren het wel dat de toegezegde informatie op zich laat wachten.

Vriendelijke groet,
Jos Davids”

Ik leun achterover in mijn kantoorstoel
Ben toch wel blij dat ik nu een gerenommeerde organisatie ingeschakeld heb
Het voelt geruststellend aan
Maar ik wil mijn relatie met Henk niet verpesten
Misschien heeft hij een goed excuus

Nog diezelfde middag word ik gebeld vanuit Tsjechië
De heer Dennis Rinkema, medewerker van Holland Trade House, Brno
Hij vertelt dat hij ons verzoek om aankoopbegeleiding van Maarten ten Dam vernomen heeft
Informeert naar mijn probleem
Ik vertel mijn verhaal
Zeg dat ik geen geld over zal maken voordat ik e.e.a. zwart-op-wit heb
Hij begrijpt mijn standpunt
Hij kent overigens het kasteel in Zacler
Is er al eens geweest
Weet van de plannen
Zegt dat het een mooi project kan worden
Eigenlijk kàn ik er helemaal niet op verliezen
Hij zal ons per e-mail een offerte aankoopbegeleiding sturen
Wanneer ik akkoord ga moet ik het bevestigingsformulier ondertekenen en per fax retourneren
Ik bedank hem voor zijn telefoontje en beëindig het gesprek

Woensdag 30 juni
Ik open mijn e-mail
Klik op het bericht van Dennis Rinkema ********@hth.cz:

“Geachte heer en mevrouw Davids,

Naar aanleiding van ons eerder gevoerd telefoongesprek dinsdag 28 juni jl. ontvangt u hierbij de afgesproken offerte voor de begeleiding van aankoop van het kasteel te Zacler.

Ten aanzien van uw wens om bouwtechnische inventarisaties en rapporten kunnen wij indien u dat wenst meerdere offertes voor u opvragen bij gerenommeerde partijen die een inventarisatie of keuring kunnen uitvoeren. Uiteraard zullen wij alle door ons van verkopende partij en of overheidsinstanties ontvangen technische informatie per ommegaand aan u doen toekomen.

Mocht u nog vragen hebben kunt u mij bereiken op telefoonnummer +420 *** *** ***.

Met vriendelijke groet,

Dennis M. Rinkema
Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag
Holland Trade House s.r.o.”

Offertes aanvragen voor “bouwtechnische inventarisaties en rapporten”?
Ik kijk bedenkelijk
Daar gaan weken overheen
En dan het onderzoek zelf nog
Zoveel tijd heb ik niet
Hoogstens nog een dag of tien

In de bijlage de offerte:

“NETHERLANDS CHAMBER OF COMMERCE IN PRAGUE
Nádra¸ní 25, Zlatý Anděl, 150 00 Praha 5, Czech Republic
Tel.: 00420 *** *** ***, Fax: 00420 *** *** ***
E-mail: *********@nlchamber.cz, http://www.nlchamber.cz

De heer J. Davids
**********straat **
**** ** Hengelo
Brno, 30 juni 2004

Offerte no.: 30/06/04.01
Betreft: Offerte aankoopbegeleiding

Geachte Heer Davids,

Naar aanleiding van onze eerdere contacten en uw verzoek per e-mail van 28 juni 2004 treft u hierbij ons voorstel voor de werkzaamheden uit te voeren door ons kantoor in Brno (Holland Trade House) met betrekking tot het begeleiden van de aankoop.


1. Begeleiding aankoop onroerend goed
Doordat de werkwijze en wetgeving in Tsjechië op sommige gebieden sterk afwijken van de Nederlandse blijkt begeleiding bij de koop van onroerend goed in Tsjechië in de praktijk van grote waarde te zijn. Holland Trade House kan u desgewenst actief begeleiden bij de aankoop van een object.

Deze begeleiding omvat de ondersteunende activiteiten, zoals:

Onderzoek naar:
- Kadastrale registratie van perceel; teneinde duidelijkheid te creëren over eigendomsverhoudingen dan wel juridische status van de verkopende partij
- Makelaarskantoor; teneinde nadere informatie te verkrijgen over de betrouwbaarheid van
deze betrokken partij
- Lokaal bestemmingsplan waaronder het perceel valt; dit geeft u meer zekerheid als kopende partij over de mogelijkheden welke het perceel en object u biedt voor bijvoorbeeld verbouwingen, recreatie en exploitatie.

Contractueel / financiële begeleiding en advies:
- Koopcontract; juridisch advies bij het opstellen van de koopakte teneinde uw positie als kopende partij te optimaliseren.
- Vertaling van het koopcontract van het Tsjechisch naar het Engels
- Financiële afwikkeling; toezicht houden op de financiële afwikkeling van de aankoop, borg, aanbetaling en vereiste afdrachten.

Algehele begeleiding, betreffende:
- Advies over vraag- en biedprijs
- Contact onderhouden met alle partijen, waaronder de verkopende partij alsmede makelaarskantoor teneinde communicatie problemen vroegtijdig te ondervangen.

De kosten verbonden aan de begeleiding van de aankoop van het onroerend goed bedragen ¤ 1500,-

2. Opdrachtverlening en betaling
Indien u ons voorstel als passend beschouwd, verzoeken wij u vriendelijk dit kenbaar te maken middels het retourneren van het betreffende bevestigingsformulier. Na ontvangst van het bevestigingsformulier, verzoeken wij u vriendelijk per ommegaande de betaling te voldoen van ¤ 1500,-. U ontvangt uiteraard een factuur voor uw boekhouding. Na ontvangst van de betaling, zullen wij starten met de geoffreerde activiteiten.

Wij vertrouwen u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben. Mocht u echter vragen en/of opmerkingen hebben ten aanzien van dit voorstel, aarzelt u dan niet contact op te nemen.

Met vriendelijke groet,

Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag

L.G. Rinkes”

Ik lees het verhaal aandachtig door
Het straalt vertrouwen en gedegenheid uit, vind ik
Ik moest het maar doen
Ik bekijk het bevestigingsformulier

“Cliënt: De heer J. Davids
*******straat **
**** ** Hengelo

Offerte no.: 30/06/04.01
Offerte datum: 30 juni 2004

Betreft: Begeleiding aankoop onroerend goed

Middels het ondertekenen van dit bevestigingsformulier verleent de heer Davids de Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag in casu Holland Trade House de opdracht tot het uitvoeren van de werkzaamheden omschreven in het voorgaande voorstel en accepteert alle tarieven en voorwaarden. De kosten voor de begeleiding aankoop bedragen ¤ 1500,- (exclusief BTW).
De Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag zal zich graag inspannen voor een kwalitatief hoogwaardige uitvoering van de gekozen diensten.

- Werk wordt aangenomen met inspanningsverplichting. De Kamer is slechts aansprakelijk tot het bedrag waarvoor werkzaamheden aangenomen zijn.
- De Kamer is slechts aansprakelijk voor werkzaamheden uitgevoerd door haar personeel of derden onder direct contract met de Kamer.
- De Kamer is niet verantwoordelijk voor werkzaamheden door derden onder direct contract met de cliënt.
- De Kamer is niet verantwoordelijk voor schade ontstaan daar onjuiste interpretatie of gebruik van informatie verstrekt aan de cliënt.

Datum, 30 juni 2004
Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag

Ik plaats mijn handtekening.
Namens de Nederlandse KvK in Praag tekent de heer L.G. Rinkes
Ik verzend de fax naar het opgegeven nummer
Verstuur een mail naar Dennis Rinkema
Vraag adres- en bankgegevens
Merk op dat het wel “kort dag” is om offertes op te vragen voor een bouwkeuring
De termijn verloopt binnenkort
Henk moet toch wel ièts onderzocht hebben?

Het antwoord volgt al snel.
Ik word bedankt voor mijn snelle reactie
Dennis heeft met Henk gebeld.
Henk vertelde dat de conceptkoopovereenkomst door “aanpassingen van de verkopende partij” lang op zich had laten wachten
Een exacte datum voor ondertekening van de overeenkomst kon hij nog niet geven
Dennis had bij Henk aangedrongen om hem de overeenkomst toe te sturen
Een vertaling zouden ze mij doen toekomen
Ook zou Henk van de verkopende partij “projectgegevens” hebben ontvangen
Kopieën daarvan zouden mij ter hand gesteld worden
Hij besluit met: “Morgenochtend zal een van mijn medewerkers contact opnemen met een tweetal medewerkers van het monumentenfonds. Ik verwacht dat we daar een behoorlijk deel van de benodigde technische informatie vandaan halen”

We maken ¤ 1500.- over naar Brno, op naam van Holland Trade House, spol s.r.o.
Tot dusver ben ik tevreden over hun optreden
Ik hoor tenminste iets en er wordt nu ècht werk van gemaakt
Om half zeven komt de fax weer tot leven
Ook bij Henk is blijkbaar doorgedrongen dat hij actie ondernemen moet
Het is een bericht opgesteld in het Tsjechisch
De kop luidt “Kupní smlouva”
Onderaan, in het inmiddels bekende spijkerschrift:
“Dit is het contrakt Groetjes Henk”
Ik scan de fax en stuur hem, voor vertaling, in een bijlage mee naar Holland Trade House
Dan vind ik het wel genoeg voor vandaag
De laatste dag van juni is een druk dagje geweest
Hopelijk verloopt de rest van het traject zonder verdere problemen
Maar ik blijf wel op mijn qui-vive…

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 07-10-2010 21:25:44 ]

Sorry, ik heb geprobeerd mijn schriftelijke contacten cursief en sommige data vet te plaatsen om de duidelijkheid van het verhaal te vergroten. Om de een of andere reden lukt dit me, na een bepaald gedeelte niet meer; de tekst scrollt razendsnel naar boven als ik probeer iets te selecteren. Is het FOK-forum wellicht niet ingericht op langere lappen tekst?

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 02:36 schreef r_one het volgende:

[..]

Van inkorten is geen sprake geweest en "binnenkort" is wel erg betrekkelijk: je bent nu bijna 2 weken je persoonlijke levensweblog aan het posten en inmiddels kun je veel zeggen, maar niet dat "alles" inmiddels "duidelijk" is geworden.
[..]

Dat.
[..]

De tijd ontbreekt je om te reageren maar niet om uitputtende lappen tekst te posten?
[..]

Zoals gezegd, ik zie daar weinig van. Integendeel, de posts worden alleen maar langer en langer met integraal complete brief- en mailwisselingen. Wat daarvan het nut mag zijn?

Beste r_one,

Binnenkort is inderdaad een betrekkelijk begrip. Het gaat in mijn geval echter wel om een periode van ruim vier jaar waarin e.e.a. zich afgespeeld heeft, daarmee vergeleken vallen twee weken m.i. in het niet. Ik heb gezegd dat ik mijn verhaal inkorten zal en dat probeer ik ook door zoveel mogelijk prive-zaken uit het verhaal te schrappen. Een paar keer heb ik dat al gedaan in tegenstelling tot wat jij zegt. Ik vind echter wel dat de lezer (ongeveer) mag weten hoe ik ongeveer in elkaar zit en wat voor kijk ik op bepaalde zaken heb, volgens mij maakt dat het verslag leesbaarder en voelt de lezer zich ook meer betrokken bij de gebeurtenissen.
Het hele verhaal is op dit moment nog niet verteld en dus is "alles ook nog niet duidelijk" al beginnen de eerste contouren zich wel af te tekenen. Ik had het geheel ook met een (1) plaatsing af kunnen doen maar dan zou het topic inmiddels al lang uit beeld zijn geraakt en had ik niet zoveel mensen bereikt. En dat is nu juist (zoals ik al eerder uitlegde) de bedoeling van dit topic: ik wil mensen waarschuwen voor zaken (en personen) waarmee men in het buitenland te maken kan krijgen als men er zaken wil gaan doen of er bijvoorbeeld een tweede huisje wil gaan kopen. De organisatie waarmee ik te maken heb gehad heeft vestigingen in veel voormalige oostblok-landen. Ik beweer niet dat al die vestigingen er dezelfde prakijken op na houden (in mijn geval kan ik alleen maar putten uit mijn ervaringen in Tsjechie) maar ze behoren wel tot dezelfde organisatie met dezelfde "kopstukken".
Ik maak overigens gebruik van de originele brief- en mailwisselingen die ik destijds gevoerd heb met betreffende personen, bedrijven en instanties. Mijn bijdragen worden daardoor inderdaad wat langer maar (volgens mij) ook duidelijker. Wat het af en toe "wollige" taalgebruik in die brieven en emails betreft; dat is nu eenmaal het jargon dat binnen deze instanties gebezigd wordt. Mijn excuus daarvoor....
Tot slot, zoals iemand uit het "andere" kamp al eerder opmerkte; voor diegenen die niet geinteresseerd zijn in mijn "uitputtende lappen tekst" bestaat er ook nog een andere optie: gewoon niet aanklikken....

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 08-10-2010 01:25:49 ]

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 02:46 schreef r_one het volgende:
Fok kan prima overweg met grote lappen tekst. Ik zag dat je nogal wat exotische tekens in je teksten verwerkt, wellicht dat je daar de oorzaak moet zoeken.

Je broncode (even een spatie na de &# toegevoegd, anders verschijnen de exotische tekens):
[..]

Resultaat:
[..]

Zul je wel klakkeloos van je tsjechië-forum gecopy-paste hebben, die vlieger gaat dus niet zo makkelijk op.

Hmmm.... Klakkeloos vind ik in dit geval nogal ongelukkig gekozen. Het gaat wel om een verslag dat door mijzelf geschreven is. Zoals jij het nu uitdrukt lijkt het wel alsof ik iemand anders citeer (kopieer).
De "exotische" tekens stammen uit de Tsjechische taal. Voor de grammatica aldaar ben ik helaas niet verantwoordelijk. Voor zover ik het nagecheckt heb staat er tot nu toe slechts in een geval zo'n teken in de tekst. Ik kan me niet voorstellen dat dat de oorzaak is van mijn probleem.
Zoals gezegd scrolt de tekst razendsnel naar boven of beneden wanneer ik een gedeelte probeer te selecteren om cursief of vet te plaatsen.
Wie weet de oplossing voor mijn probleem?

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 13:11 schreef BettyWeter het volgende:
Waarom staat het eind van het verhaal niet gewoon op cozycottage.nl, maar moet ik me helemaal registeren op een of ander Tsjechië forum? En dan ook nog eens een registratie die moet worden goedgekeurd door een beheerder....

Beste Betty,

Toen ik het forum oprichtte (nu bijna een jaar geleden) had ik nog (zakelijke) belangen in Tsjechie. Eerlijk gezegd was ik wat terughoudend om het gehele verhaal zomaar frank en vrij op het internet te dumpen vanwege het feit dat er door bepaalde lieden wellicht gebruik van zou kunnen worden gemaakt om mijn belangen in dat land te schaden. Vandaar dat ik e.e.a. toch wat verstopt geplaatst heb om er nog enigszins controle over te kunnen houden.
Inmiddels heb ik mijn bezittingen in Tsjechie verkocht en bestaat die noodzaak niet meer. Vandaar dat ik hier mijn gehele verslag hoop te kunnen publiceren.
Goedkeuring door de beheerder van een forum is overigens bedoeld om het forum (en zijn gebruikers) te vrijwaren van ongewenste postings en spam over viagra, penisvergrotingen en wat dies meer zij....

Groet, Johannes

[ Bericht 1% gewijzigd door JohannesP op 08-10-2010 01:29:50 ]

Donderdag 1 juli 2004

Het loopt al tegen de middag wanneer ik voor het eerst mijn e-mail check
Er is één bericht, verzonden om 8.48 uur:

“Geachte heer Davids,
Tot op heden heb ik geen technische informatie ontvangen echter ben ik ervan uitgegaan dat er technische informatie bij de verkopende partij beschikbaar is over de staat van het pand en een mogelijke inschatting van de herstelkosten. Of er daadwerkelijke constructieve onderzoeken zijn gedaan en of nodig zijn is mij niet bekend. Ik hoop vandaag extra informatie te ontvangen van partijen die bekend zijn met het kasteel.
Gisteren heb ik met dhr Westerterp gesproken en hem geïnformeerd over mijn rol in het geheel en hem er nadrukkelijk op gewezen dat hij op zeer korte termijn de hem beschikbare informatie aan mij doet toekomen. Ik heb hem ook gevraagd het contract te versturen die hij zei te hebben en dat de vertaling wel door ons kantoor zal worden gedaan.
Na vertaling van de koopovereenkomst zal ik u deze vandaag nog toesturen en afhankelijk van de inhoud nadere gang van zaken met u bespreken. Dit in verband met de nog beschikbare tijd die wij mogelijk hebben.

Met vriendelijke groet,
Dennis M.Rinkema”

Hmmm…
Hij heeft blijkbaar mijn mailtje met het contract als bijlage nog niet gelezen
Nou ja, de dag is nog lang
We maken ons op voor ons dagelijkse wandelingetje met Remi
We wonen dichtbij “het groene hart” tussen Hengelo en Enschede
Een echt hondenparadijs
Ik kan zelf ook wel wat frisse lucht gebruiken
Dat werkt wellicht verhelderend voor mijn geplaagde grijze cellen
Ik neem wèl mijn mobieltje mee
Je weet maar nooit

Het ding is niet overgegaan
Om vijf uur start ik Outlook Express weer op
Open het om 16.01 verstuurde bericht:

“Beste heer Davids,
Hedenmiddag heb ik dhr Westerterp gesproken en hem wederom verzocht alle beschikbare informatie per direkt te doen toekomen. Hij heeft mij toegezegd de informatie hedenavond te mailen. Tevens heb ik hem verzocht om een eventueel voor/reserveringscontract per fax naar mij te zenden.
Overigens is dhr Westerterp verbaasd over de gang van zaken. Hij geeft aan meerdere malen met u gecommuniceerd te hebben aangaande de verkoop. U heeft onder meer digitaal een cd-rom ontvangen met verschillende informatie, de kadastrale tekeningen en gegevens en een kostenraming.
Bijgaand ontvangt u de heden door ons vertaald koopcontract. Wat mij opvalt is de datum van 28-06-04 (2 maanden na uw storting) aangezien er nog geen afspraak is gemaakt voor ondertekening met de jednatel en deze volgende week niet aanwezig is is het zaak op korte termijn duidelijkheid te krijgen over de wens van verkoper en de feitelijk afspraken die zijn gemaakt.

De heer Westerterp heeft aangegeven morgenochtend met verkoper een onderhoud te hebben en aansluitend zal ik hem bellen om duidelijkheid te krijgen over het verder afwikkelen van de transactie.
Bijgaand ontvangt u het vertaalde concept contract.

Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”

Meerdere malen gecommuniceerd?
Eenzijdige communicatie zal hij bedoelen
Van mijn kant
De Cd-rom bevat slechts foto’s van het kasteel en geen “verschillende informatie”
Kadastrale tekeningen en gegevens heb ik niet gezien
En wat die kostenraming betreft, daar wil ik geen woorden meer aan vuil maken
Ik besluit me over Henk’s verbazing voorlopig niet druk te maken
Heb nu wel andere dingen aan het hoofd
Ik open de bijlage met het naar het Engels vertaalde koopcontract:

“Buying contract
Concluded on the date: 28. 06. 2004

Seller: OMIKRON-RV, spol. s r. o., Identification number: 25012380, seated in Horní Mar¨ov descriptive number 1 – castle, represented by a statutory person Vladimír Viatkin, born 10. 04. 1967, temporarily address ´acléř, Rýchorská 1 – castle
at one side and
Buyer: Cosy Cottage s. r. o., Identification number: 26931559, seated in Brno, Roubalova 13, post code 602 00, represented by a statutory person Ing. Kateřina C., personal identification number: ******/****, address Brno, ******** **
at the other side
participants are entirely eligible to legal actions and sign
the following buying contract

I.
Subject of the sale
A subject of the sale is a castle – descriptive number 1 in ´acléř that is built on a plot No. 24, with a plot No. 24 and a land plot No. 1026, everything is located in cadastral area and a municipality ´acléř, district Trutnov. The properties are registered on an ownership sheet No. 1433 for a cadastral area ´acléř.
II.
Owner of the properties
According to the chapter I of this contract the owner of the properties is OMIKRON-RV spol. s r. o., Identification number: 25012380, seated in Horní Mar¨ov descriptive number 1 – castle.
III.
Alienee of the properties
According to the chapter I of this contract the only alienee of the properties is Cosy Cottage s. r. o., Identification number 26931559, seated in Brno, Roubalova 13, post code 602 00.
IV.
Price agreement
The owner as the seller sells the properties described in a chapter I. of this contract with all rights and obligations for an agreed purchase price that was set at the amount of EUR ***.***,- (in words: *** hundred and ***** thousand EUR) and the buyer takes them into his ownership.
The purchase price was settled up as following:
A deposit at the amount of EUR **.***,- was paid out to the seller when a contract about a future buying contract was signed at 04. 05. 2004. The rest of the purchase price at the amount of EUR ***.***,- was settled up when this buying contract was concluded and signed.

The contractual parties further agreed that costs connected to a transmission of the properties will be covered by the real estate agency Immobilien Trutnov, namely an expert´s statement regarding the price of the properties, a real-estate transfer tax and costs connected to the elaboration of the buying contract plus its input into a real estate register. Financial resources needed for the above mentioned usage will be deposited by the seller at this real estate agency when the purchase price is settled up.
V.
Other agreements
The seller declares that there are no debts, obligations or mortgage connected to the transferred properties.
The buyer declares that he knows the conditions of the properties very well and did not find any technical or legal defects that would prevent him from their usage.
This contract was concluded in accordance with a true and footloose will, luculently and certainly, not in distress and under remarkable disadvantagerous conditions and in proof of that both contractual parties sign this contract.
Signatures
The seller The buyer”

De termijn is dus al verstreken
Ik had gehoopt dat de twee maanden pas zouden ingaan na ondertekening van het voorverkoopcontract, op 4 mei
Er is helemaal geen tijd meer voor welk onderzoek dan ook
Ik zal een keus moeten maken:
Òf ik koop het kasteel met alle risico’s van dien
Of ik blaas de hele zaak af en neem mijn verlies

Als ik voor de eerste optie kies wil ik wel dat de aankoop verder vlekkeloos verloopt
Onder geen voorwaarde zal ik de restantsom zomaar overmaken
Ik wil garanties
Ik wil duidelijke afspraken over het verdere verloop van de transactie
Zwart-op-wit

Ik heb niet veel ervaring met koopcontracten
Dat soort zaken besteed ik meestal uit aan experts
Dit contract lijkt me, hoewel helder, wel wat kort
Of het juridisch allemaal verantwoord is kan ik niet beoordelen
Hoeft ook niet
Dat valt immers onder de aankoopbegeleiding
Artikel V. verbaast me
Er staat geschreven dat er geen schulden, verplichtingen of hypotheken op het kasteel rusten
En die zender van T-Mobile dan?
Ik weet nog steeds niet wanneer het contract daarvoor afloopt
Ook zou ik “zeer goed” op de hoogte zijn van de staat waarin het gebouw zich bevindt
Nou ja zeg…

Ik probeer positief te blijven
Ik neem aan dat de heer Viatkin de koop gewoon door wil laten gaan
Ondanks het feit dat de volledige koopsom nog niet betaald is
Ik lees in de berichten van Dennis geen onheilspellende ondertoon
Ik heb ervaren bemiddelaars, bekend met de landelijke regelgeving
Ik vertrouw erop dat de inmenging van Holland Trade House zijn vruchten afwerpt
Tot nu toe zitten ze er bovenop
En contracten kunnen aangepast worden, nietwaar?
Ik zal de afloop van het gesprek morgenvroeg maar afwachten
Wat kan ik anders doen?

Het is negen uur
Ik heb geen trek om de avond voor de buis door te brengen
Maak me op om nog even te internetten
Loop mijn kantoortje binnen en zie een fax in het bakje liggen
Een getypt bericht met het logo van Wekostav
Ik lees het vluchtig door
Ga zitten en lees het nog eens
Dit keer aandachtiger
Mijn nekharen gaan overeind staan

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 04:37 schreef r_one het volgende:

[..]

Beste JohannesP,

Alles leuk en aardig maar alleen al het feit dat je veelvuldig refereert aan "de lezer" impliceert dat je hier enkel een weblog aan het bijhouden bent. Als je daarnaast bovendien aangeeft niet in te kunnen (lees: willen) gaan op individuele reacties van ons, onderschrijft dat de intenties alleen maar.

Ik ken WGR als een discussie-subforum, met interactie tussen alle posters. Een wekendurende one-man-show, waarbij je kennelijk je gram jegens sommige personen en instanties wilt halen, is natuurlijk je goed recht maar ik vraag me af of WGR het juiste platform daarvoor is.

Daarenboven (nog los van het feit dat je verhaal me met de dag minder gaat boeien, niet in de laatste plaats door je langdradigheid) krijg ik altijd overmatige jeuk van topics die enkel tot doel hebben te "namen-and-shamen" en daar heeft het hier alle schijn van.

Maar goed, ik ben geen mod, maar mag wel de mening toegedaan zijn het niet kies te vinden waar je mee bezig bent.

Niet kies, weblog-achtig, one-man-show, langdradig.... ok, dat is jouw mening en die mag je hebben. Maar je kunt niet zeggen dat ik niet reageer.... Ik ben bereid (als ik er de tijd voor heb) om op iedere post in te gaan. Ik ben alleen niet van plan om "op de zaken vooruit te lopen" omdat dat de spanning (die er volgens jou toch al niet is) uit het verslag zou halen. En ook zie ik er het nut niet van in om telkens te reageren op vragen met dezelfde inhoud. Ok?
Nog even over je opmerking "niet kies". Ik beschrijf gebeurtenissen tussen 2004 en 2008 die echt hebben plaatsgevonden. Ik doe dat op een, volgens mij, correcte, niet-aanstootgevende wijze op een openbaar forum waarop iedereen kan reageren, ook de personen die in mijn verslag voorkomen. Mocht ik hier onwaarheden zitten te verkondigen dan vraag ik me af; waarom reageert men niet? Ik heb meerdere malen contact gehad met de betreffende heerschappen en instanties, zowel persoonlijk, telefonisch als via email. Een ingeschakelde advocaat heeft vastgesteld dat er een duidelijk "luchtje hangt" aan de handelwijze van betrokken personen. Toch zijn de heren, door allerlei ingewikkelde BV-constructies en het feit dat het om een kwestie gaat die zich in meerdere landen afspeelde, niet aan te pakken. En daarvoor wil ik hier waarschuwen. Het is niet mijn bedoeling om via dit topic iets af te dwingen, die hoop heb ik al lang opgegeven. Maar nu loop ik toch weer vooruit op mijn verslag....
Onkies, hmmm... misschien heb je zelfs wel gelijk, maar dat woord slaat dan meer op de manier waarop betrokken personen hun klanten menen te moeten behandelen en vervolgens alles in de doofpot proberen te stoppen...

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 04:47 schreef r_one het volgende:

[..]

Met 'klakkeloos' doelde ik op je eigen teksten op je Tsjechië forum zonder redigeren hier neerplempen.

Jammer dat je nauwelijks de moeite hebt genomen om mijn toelichting tot je te nemen (_{hopelijk snap je nu waar ik in de vorige post op doelde met gebrek aan interactie}). De "exotische" tekens waar ik op doelde komen helemaal niet uit de Tsjechische taal maar hebben betrekking op interpunctie.

Je schreef in de post ervoor dat je gebruik maakt van originele brondocumenten. Kennelijk heb je ook daaruit deze afwijkende interpunctie meegekopiëerd (het komt mij nogal Word-autocorrectie-achtig voor).

Beste r-one; mijn "gebrek aan interactie" heeft in dit geval meer te maken met het feit dat jouw oplossing van het probleem niet deugt. Zelfs in mijn bovenstaande reactie (waarin toch geen exotische tekens staan) was ik niet in staat iets te selecteren omdat de tekst telkens wegscrolde nadat ik het stukje hier "neergeplempt" had....

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 16:46 schreef r_one het volgende:

[..]

Dat mag zijn maar dat is wat anders dan exotische tekens toedichten aan de Tsjechische taal, daarmee blijk gevend mijn (overigens goedbedoelde ) post amper gelezen te hebben.

Ik heb nooit getwijfeld aan je goede bedoelingen r-one... En een (goede) discussie ga ik niet uit de weg....
Peace.....?

“1-7-2004 Male Svatonovice, Tsjechië

Goedenavond Jos en *******,
We hoorden van HTH dat je geen informatie van ons gekregen hebt over burcht “Zacler”.
Alle informatie enz. wat we hebben, heb je van ons meegekregen toen je de eerste keer bij ons was en wel op cd. Het bestaande project krijg ik pas morgen 2-7-2004 te zien. De technische staat heb je zelf kunnen zien, in een vloer boven moeten wat balken plus vloer worden vernieuwd. Verder is de staat van het pand constructief goed. Als je hier een rapport van wilt zijn de kosten natuurlijk voor jullie. Er is moeilijk te zeggen hoe hoog of deze dan is. Uiterlijk woensdag 7-7-2004 moet het resterende bedrag van ¤ ***.***.- in Tsjechië zijn, bij mij op de rekening of bij de makelaar. Het is hier zo, tekenen en contant betalen. Denk er wel om dat je met een Rus (Maffia) te doen hebt, gebeurt dit niet op tijd zoals met HEM is afgesproken, valt er door ons ook niets meer te regelen en ben je wel al je geld kwijt. Als je op tijd betaalt is er niets aan de hand. Als je verder nog vragen hebt bel mij dan regel recht, dit is veel makkelijker dan via HTH om spraakverwarring te voorkomen. We hopen toch dat we elkaar kunnen vertrouwen en samen van dit projekt iets moois kunnen makken.

Groetjes Henk Westerterp
Ria en Hendrik-Jan Westerterp”

Maffia?
Waar heeft-ie het over?
Ik begrijp er niets meer van
Is dit een bericht van de beminnelijke af en toe zelfs joviale man die we ontmoet hebben?
Dezelfde man die mijn vertrouwen gewonnen had?
Wat moet ik hiermee?
Ik heb natuurlijk wel eens verhalen gehoord over de Russische Maffia
Heb ze altijd als “cowboyverhalen” afgedaan
Iets voor in een film
Niet iets waar ik ooit mee te maken zou kunnen krijgen
Als het tenminste waar is
Ik kan het eigenlijk nauwelijks geloven

Wel zie ik Henk plotseling in een ander daglicht
Tot nu toe gaf ik hem het voordeel van de twijfel
Het zou natuurlijk best kunnen dat hij een excuus had om niets van zich te laten horen
Hij had per slot van rekening tegen ons al gezegd dat hij “het werk eigenlijk niet aankon”
Maar dit riekt naar chantage
Dreigen dat we de aanbetaling kwijt zijn als we niet onmiddellijk de restantsom betalen?
Dat pik ik niet
Eerst houdt hij ons maandenlang aan het lijntje en nu dit
Ik tril van verontwaardiging
Loop met grote stappen naar de woonkamer en toon de fax aan mijn vrouw
Ze verbleekt als ze de inhoud tot zich genomen heeft
We overleggen wat te doen
Ik heb geen trek om nu met Henk Westerterp te praten
Ik zou mijn boosheid niet kunnen verbergen
Het zou ongetwijfeld uit de hand gaan lopen
Ik kijk op mijn horloge
Het is half tien
Ik besluit Maarten ten Dam te bellen
Tenslotte kent hij Henk Westerterp al langer
Heeft hem ons aanbevolen
Misschien kan hij me vertellen wat ik hiermee aan moet
Of ik dit serieus moet nemen

Terug in mijn kantoortje kies ik het voorgeprogrammeerde nummer van zijn mobieltje
Krijg uiteraard te horen dat het toestel momenteel niet in gebruik is
Ik spreek geen voicemail in
In plaats daarvan hang ik teleurgesteld op
Tsja, bedenk ik dan, de man wil natuurlijk ook wel eens wat privacy
Ik zal hem morgen bellen
Ik leg de fax in mijn postbakje
Zie dat er nog twee binnengekomen zijn
De kadastrale gegevens en tekeningen van het kasteel en het omliggende terrein
Gegevens die we volgens Henk al gekregen hadden
Afzender wederom Wekostav
Ik ga zitten
Trommel met mijn vingers op het bureau
Kan geen rust vinden
Ik móet iets doen
Ik moet stoom afblazen, actie ondernemen
Zou anders vannacht geen oog dichtdoen
OK, dan toch maar bellen met Henk
Ik haal een paar keer diep adem
Hou het rustig Jos...
Laat het niet escaleren
Ik verman mezelf
Toets het nummer van Henk Westerterp in
Het loopt tegen tienen

De telefoon gaat een paar keer over
Dan: “Henk Westerterp”
“Hallo, met John. Ik heb je fax ontvangen en gelezen. Ik vond het nogal een vreemd bericht…”
Ik slaag erin mijn stem onder controle te houden
Even blijft het stil
Dan, wat timide; “Hai... Ja, we begrepen niet zo goed waarom je Holland Trade House er bij gehaald hebt. We hebben jullie alle informatie gegeven die we hadden.”
Ik zeg dat we wel wat meer verwacht hadden.
Dat we op basis van wat we hebben gekregen de rest van het geld niet kunnen overmaken.
Dat we zeker willen weten dat alles ook juridisch volgens de regels verloopt
Dat we daarom Holland Trade House hebben ingeschakeld
Hij moet toch begrijpen dat we niet zomaar zo’n grote som geld overmaken?
Weer een moment van stilte
Dan zegt hij: “Morgenvroeg heb ik een gesprek met de verkoper. Hij zal de projectgegevens van het kasteel meenemen zodat ik die kan bekijken. Morgen weet ik dus meer. Ook over de bouwtechnische staat. Ik zal je daarna zo snel mogelijk het belangrijkste toe sturen”

Hij is bang dat Holland Trade House voor vertraging gaat zorgen
“Ze doen namelijk alles altijd exact volgens de regeltjes. Dat duurt veel te lang. En zo werkt het hier nou eenmaal niet”
Ik frons mijn wenkbrauwen
Tsjechië is toch een beschaafd land met een ordentelijke wetgeving?
En “regeltjes” zijn er toch om nageleefd te worden?
Ik word steeds achterdochtiger
“Morgen hoor ik ook wanneer het koopcontract ondertekend moet worden” gaat hij verder
“Het geld moet tenminste een dag voor ondertekening hier zijn want ik moet het contant in biljetten uitbetalen aan de verkoper. Als het dan niet binnen is hebben we een probleem.
Zo gaat dat hier nou eenmaal.”
Ik klem de hoorn vaster in mijn hand
¤ ***.***.- in biljetten?
Dat is een aardig stapeltje
Ik vind het maar een vreemde gang van zaken
Vraag wat hij bedoelde met “Maffia”
Merk dat mijn woorden er wat korzelig uit beginnen te komen
“Nou ja, het zijn wèl Russen…
Die hebben hier nog veel onroerend goed in hun bezit.
Maar maak je geen zorgen, ik heb vaker zaken met ze gedaan”

Ik besluit het er bij te laten voor ik echt begin te snauwen
Zeg dat ik toch wil dat Holland Trade House “ertussen” blijft zitten
Voor mijn gemoedsrust
Dan beëindig ik het gesprek: “We laten zo snel mogelijk van ons horen”
Ik smijt de hoorn op het toestel
Het zweet staat in mijn handen
Binnensmonds uit ik een krachtterm
Sta op, open het raam en de deur van mijn kantoortje
Het ziet grijs van de tabaksrook
Ik loop naar de koelkast, mix een Baccardi-Cola
Breng verslag uit aan mijn vrouw
Ze kijkt zorgelijk
Ik zoek woorden om haar gerust te stellen
Probeer te relativeren
In het ergste geval zijn we de aanbetaling kwijt
En een illusie
Het eerste is jammer, maar niet onoverkomelijk
Toch knaagt het

Het zaad van de twijfel is definitief gezaaid
Ben ik er uiteindelijk dan toch in gelopen?
Ik neem me voor om nog beter op mijn hoede te zijn
Morgen bel ik Maarten ten Dam
Hij heeft iets uit te leggen
Voorlopig maken we in ieder geval geen cent meer over
Maffia of niet…

Vrijdag 2 juli 2004

Ik lig een groot deel van de nacht te draaien in bed
Val pas tegen het ochtendgloren in een onrustige slaap
Ongure, donkere types proberen me in mijn droom van mijn geld te ontdoen
Om de een of andere duistere reden maak ik mijn gehele banksaldo over naar Tsjechië

Ik word met een schok wakker
Kijk op mijn wekker
Het is half tien
Mijn hoofd voelt aan alsof ik met Muhammad Ali gesparred heb
In zijn beste dagen dan…
Ik was me, kleed me aan
Kijk in de koelkast en check de inhoud van de fles Baccardi
Valt eigenlijk best mee
Ik stel de eerste sigaret van de dag nog even uit
Werk lusteloos een smakeloos ontbijt naar binnen
Spoel een Paracetamolletje door met een slok sinaasappelsap
Zet mijn mobiele telefoon aan

Ik ben nog niet helemaal wakker als het ding overgaat
Ik kijk op de nummermelder; Maarten ten Dam
Hoewel ik er eigenlijk nog niet “klaar” voor ben neem ik toch op
“Goedemorgen John, met Maarten ten Dam. Ik zag dat je mij gisteravond gebeld hebt. Vandaar dat ik nu even terugbel”
Ik neem een diepe teug adem
Breng hem op de hoogte van de inhoud van de fax van Henk Westerterp.
Zeg dat ik absoluut niet weet wat ik hiermee aanmoet
Ik merk dat mijn stem aan het eind van mijn verhaal enigszins begint te trillen van verontwaardiging
Hij luistert, onverstoorbaar
Pas als ik uitgesproken ben geeft hij antwoord
Probeert me te kalmeren
Doet verhalen over de Russische Maffia van de hand als Indianenverhalen
Ze zitten al een paar jaar in Tsjechië en hebben nog nooit ook maar iets met de Maffia van doen gehad
En ach…. die Henk…
Hij heeft zich misschien wat “ongelukkig uitgedrukt”
’t Is een prima vakman, maar communicatie is niet zijn sterkste punt
“Misschien is hij zèlf wel lid van de Russische Maffia….” merkt hij lachend op
Ik moet het me allemaal niet zo aantrekken
Maar toch zal hij contact opnemen met “Tsjechië”
Om wat zaken “kort te sluiten”

Een uur later, ergens in een bos
Ik heb een grote tak in mijn hand die ik met veel kabaal achter me aansleep
Aan de andere kant bijt Remi zich fanatiek vast in het uiteinde
Schudt heftig met zijn kop heen en weer
Zijn wangen dansen met een smakkend geluid om zijn brede kaken
Die tak…. Hij zàl hem…
Het is een spelletje dat we bijna elke dag spelen
Ik ga er zo in op dat ik mijn mobieltje bijna niet hoor
Ik haak het ding van mijn broekriem
Laat de tak los
Remi kijkt me verbaasd en teleurgesteld aan
Rukt nog een keer woest aan de tak en draaft dan naar mijn vrouw die zo’n honderd meter verderop loopt

Ik druk de ontvangstknop in
“Met John”
“Hallo, Dennis Rinkema. Bel ik gelegen?”
Ik zeg dat ik een boswandeling aan het maken ben
Maar dat is geen bezwaar
Ik kan praten
“Heb je mijn e-mail gelezen?”
Ik antwoord dat ik vandaag de computer nog niet opgestart heb
“Ik heb vanmorgen contact gehad met Maarten ten Dam” zegt hij
“Hij heeft me verteld over die fax die je van Henk ontvangen hebt””
Ik gebaar naar mijn vrouw dat ze verder kunnen lopen, ik kom er zo aan
Ga zitten op een omgevallen boomstam
“Ja dat was me nogal een fax” zeg ik
“Ik schrok er behoorlijk van. Vooral van het feit dat de verkoper lid van de Russische Maffia zou zijn….”
“Ach, Russische Maffia… Er gaan hier nog wel wat wilde verhalen rond maar wij hebben daar nog nooit iets van gemerkt. En we zitten hier toch al een tijdje. Henk overdrijft af en toe een beetje. Omikron is, voor zover ons bekend, een fatsoenlijke firma”
Ik merk op dat dergelijke correspondentie niet bijdraagt tot het vertrouwen
Dat is hij met me eens
Hij heeft vanmorgen met Henk gebeld
Die heeft met de heer Vyatkin van Omikron gepraat
De verkoper wil dat de transactie vrijdag 9 juli plaatsvindt
Dat kan een probleem worden want de jednatel van mijn s.r.o. is dan “afwezig”
Henk heeft de projectgegevens ontvangen, twee dozen vol
Een beetje te veel om naar mij te faxen
Dennis heeft hem gevraagd het “belangrijkste” op te sturen

Ik zeg dat de fax en de communicatie met Henk me toch nog behoorlijk dwars zitten
Dat hij nota bene niet eens de aanbetaling bevestigd heeft waarom ik gevraagd had
Nee, ik ben tot nu toe “zeker niet onder de indruk” van de gang van zaken
Ik wil nauw betrokken worden bij de transactie
Ik wil geen verrassingen meer
Vanaf nu moet alles volgens het boekje verlopen
Het gaat tenslotte om een behoorlijk som geld
Even is het stil
Dan geeft hij toe dat hij zich daar wel iets bij kan voorstellen
“We zullen overleggen hoe we dit gaan doen”

“Het koopcontract wordt nog op een paar punten aangepast” zegt hij
Het blijkt dat de gemeente Zacler het “eerste recht op aankoop” van het kasteel had
Dat hebben ze opgegeven, maar voor de zekerheid wordt het wel in het contract opgenomen
Verder stond de heer Vyatkin ingeschreven als bewoner van het kasteel
Hij is nu officieel “verhuisd” naar een adres in Trutnov
Ook dat wordt als extra punt opgenomen
Hij legt uit dat Cosy Cottage, als mogelijk toekomstig eigenaar van het kasteel, verantwoordelijk zou zijn voor een eventuele nieuwe huisvesting van de bewoners van het gebouw
In dit geval is het een formaliteit, maar toch…
“We zullen nog contact met Henk hebben over hoe de overdracht precies plaats gaat hebben” besluit hij
“We houden je op de hoogte”
Ik bedank hem voor het telefoontje
Beëindig het gesprek
Kijk om me heen
Zie in de verte nog net een glimp van mijn vrouw
Tijd voor een sprintje…

Klokslag één uur zijn we weer thuis
Ik kruip direct met een kop Senseo achter mijn computer
Bekijk mijn berichten
Er is er maar één, verstuurd om 10.46 uur;

“Beste heer Damink,

Bijgaand ontvangt u 2 vertaalde rapporten van de Tsjechische overheid. De eerste is de wet over het beheer van monumentale objecten en de 2e is een visie hoe om te gaan met monumenten.

Een van mijn medewerkers heeft hedenochtend gesproken met het department of historical monuments in Trutnov. Ons werd medegedeeld dat de bestemming ,zoals aangegeven door de oude eigenaar, hotel geen probleem was en er geen tegenstand is voor het realiseren van appartementen mist de realisatie in lijn is met de "act" (zie bijlage).
Ten aanzien van de grond was hun niet bekend dat er mogelijk problemen zijn of zijn te verwachten. Het laatste bezoek ter plaats door de medewerker was 3 jaar geleden.

Tevens is gesproken met het national historic offfice in Pardubice. Ons werd medegedeeld dat er voor zover bekent geen technisch informatie beschikbaar is over de laatste reconstructie van het gebouw. In het archief is wel een historische technische analyse van het centrum van Zacler. Deze kan tijdens openingsuren van het archief eventueel gekopieerd worden.

Hedenochtend heb ik wederom met dhr Westerterp kontakt gehad en hij heeft aangegeven dat de planning voor ondertekening en betaling voor de overdracht van het kasteel geplanned is op volgende week vrijdag. Aangezien de jednatel niet aanwezig is volgende week kan dit een probleem opleveren. Dhr Westerterp heeft ook gemeld dat hij de projectstukken van de verkopende partij heeft ontvangen (circa 2 dozen vol, in het Tsjechisch). Ik heb erop aangedrongen deze door te nemen en u en mij de belangrijkste informatie toe te zenden zodat u een goed beeld krijgt van de technische mogelijkheden en beperkingen en de daarbij gepaard gaande kosten. Tevens zijn nieuwe uittreksels van het kadaster toegezegd deze zullen woensdag worden aangeleverd.

Ik zal u over een half uur telefonisch proberen te bereiken.

Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”

Nou, ze trekken er toch wel aan moet ik toegeven
Voor het eerst ook een goed bericht;
de bouw van appartementen in het kasteel zal waarschijnlijk geen probleem opleveren
Ik had dat natuurlijk al van Henk gehoord maar een bevestiging is altijd geruststellend
Jammer genoeg niets over de bouwtechnische staat van het gebouw
Nou ja, het staat er al eeuwen
Het zal het waarschijnlijk nog wel een paar honderd jaar volhouden…

Ik open de eerste bijlage, een Adobe-document
De voorpagina luidt;
“Ministry of culture of the Czech Republic, Concept of a more effective care for cultural monuments of the Czech Republic until 2005”
Ik scroll naar beneden
Oeps… 92 pagina’s Engelse tekst, aangevuld met de nodige statistieken
De tweede bijlage is een Worddocument met als kop
“Act of the Czech National Council no. 20 of march 30, on the state care of monuments”
Ik tel 44 dichtbeschreven pagina’s, eveneens in het Engels
Ik stel het lezen ervan nog maar even uit

Mijn hoofdpijn is gelukkig verdwenen
Ik denk terug aan gisteravond
Misschien moet ik me die fax inderdaad niet zo aantrekken
Maar ja, ik ben dergelijke berichten niet gewend
Ik ken Tsjechië eigenlijk ook niet zo goed
Ben er nog maar één keer geweest
Een beetje argwaan is dan ook wel op zijn plaats
Je hoort zoveel verhalen...
De gesprekken met Ten Dam en Rinkema hebben hun uitwerking echter niet gemist
Ik heb weer wat vertrouwen in een goede afloop
Neem me voor het taalgebruik van Henk met een korreltje zout te nemen
Een echte schurk lijkt hij me nu ook weer niet
Misschien een beetje onnozel en onhandig

Mochten er verder geen rare dingen gebeuren dan zal ik doorgaan
Ik zie nog steeds iets in het project
Desnoods met een andere aannemer…

quote:

Op zondag 10 oktober 2010 08:16 schreef BlaZ het volgende:
kinderporno

Bedankt voor je interesse BlaZ; maar minder bedankt voor het vooruitlopen op mijn verhaal.....

Later die middag betrekt de lucht plotseling
Donkere wolken doemen op
Dat kon wel eens een plensbui worden
Ik loop naar de bijkeuken
Haal het elektrische zonnescherm op
Remi ligt van de laatste zonnestraaltjes te genieten in het gazon
Haast zich naar binnen bij de eerste spetters
Even later regent het pijpenstelen

Bij gebrek aan dringender bezigheden werk ik nog even wat aan mijn website
Bekijk het geheel nog eens extra kritisch
Hmmm....
De algemene pagina’s over Tsjechië en het Reuzengebergte zien er wel aardig uit
De homepagina ook wel
Ik heb wat leuke foto’s van Zacler en het kasteel
Stel Cosy Cottage voor als initiatiefnemer
Ontvouw de plannen
Leg extra nadruk op het historische karakter van het gebouw
Op de prachtige ligging hoog boven het “wintersportstadje”
Dankzij een urenlange zoektocht op het internet ben ik zelfs iets over de geschiedenis van het kasteel te weten gekomen
Heb wat leuke prenten uit de oude doos gekopieerd
Veel is het niet, maar het is een begin
Als het op de bouw van de appartementen aankomt is het nog wel erg vaag allemaal
Ik heb nog geen tekeningen
Geen vierkante meters
Geen prijzen
Nou ja, de site is op dit moment ook alleen nog maar bedoeld om interesse te wekken
Een soort aankondiging dat het project eraan zit te komen
Concreet worden we later wel

Om vier uur check ik mijn mail nog eens
Klik op het bericht om 15.23 uur verstuurd door Dennis Rinkema
Hij is er maar druk mee…

“Geachte heer Davids,

Volgens mijn informatie zal dhr. Westerterp u heden een fax verzenden met daarin de door hem voorgestelde voortgang van de aankoop en de manier van afhandelen. Tevens zal in de fax bevestigd worden dat de door u overgemaakte Euro **.***,- door hem zijn ontvangen.

Wanneer er door u wordt besloten om tot aankoop over te gaan van het kasteel dient u uiteraard dit te melden aan de Jednatel zodat deze weet welke instructies ze moet volgen. Aangezien de jednatel van Cosy Cottage pas maandag 12 juli weer aanwezig is zal zij dan over kunnen gaan tot ondertekening van het contract. Het is niet ongebruikelijk dat na betaling aan verkoper en ondertekening door verkoper de koper (jednatel van de koper) op een later tijdstip ondertekent.

Gaarne ontvangen wij van u schriftelijke bevestiging dat de jednatel van Cosy Cottage tot ondertekening kan overgaan van de koopovereenkomst. Naar ik heb begrepen zal de aangepaste versie van het koopcontract z.s.m. aan u en ons worden verzonden.
Wij verzoeken u dan ook na ontvangst van de uiteindelijke koopcontract ons per mail en fax te bevestigen dat de jednatel de koopovereenkomst dient en mag te ondertekenen.

Met vriendelijke groet,

Dennis M. Rinkema

Nou, mijn boodschap is aangekomen
Een bevestiging van ontvangst van de aanbetaling en een beschrijving van de “voortgang van de aankoop en de manier van afhandelen”
Dat klinkt al een stuk beter
Men neemt me eindelijk serieus
Ik wacht die fax maar af
Dat zal waarschijnlijk wel maandag worden
Afijn, hopelijk knapt het weer een beetje op
Ik moet toch eigenlijk hoognodig aan het werk in de tuin
Het onkruid begint welig te tieren
Ik sluit de computer af
Wrijf door mijn ogen
Ik heb de laatste tijd veel te vaak en te lang achter het kastje gezeten
Ik kijk naar buiten
Het miezert nog wat na
Nou ja, voor vandaag is het toch al te laat om de tuinschaar ter hand te nemen

Ik krijg gelijk
Het weekend wordt me de tijd gegund om de tuin te doen
Geen telefoontje, geen mailtje, geen fax

Maandag 5 juli 2004 druppelt de verwachte fax eindelijk binnen
Ik ben nog wat stijf, heb spierpijn
Kijk even naar de grote blaar in mijn rechterhand
Vervloek mezelf dat ik mijn grondstukje niet wat regelmatiger onderhoud
’t Is niet echt groot maar het werk loopt wel op
Eigenlijk ben ik helemaal niet zo’n tuinmens
Hoewel… ik zit er wel graag in
Ik doe wat korte rek-en-strek-oefeningetjes
Installeer me achter mijn bureau met de fax voor me
Zet mijn leesbril op

De fax is verstuurd om 10.40 uur
Zo te zien opgesteld met een tekstverwerker in een wel heel klein lettertype
Op vier plaatsen is ruimte vrijgelaten waar Henk, in zijn typische spijkerschrift, de nodige gegevens heeft ingevuld

“2 juli 2004

Geachte heer Davids (Cosy Cottage s.r.o.)

Vrijdag 9 juli staat de betaling en ondertekening van het koopcontract van het kasteel met grond in Zacler tussen Omikron-rv s.r.o. (verkoper) en Cosy Cottage s.r.o. (koper) gepland. Overeengekomen met verkoper is een somma van ¤ ***.***.-.

Tot op heden hebben wij va u ontvangen een bedrag van ¤ **.***.- welke als 10% aanbetaling voor de transactie is gebruikt, zoals mondeling overeengekomen. Deze aanbetaling zal vervallen indien de koopovereenkomst op 9 juli niet tot stand komt.

Gaarne ontvangen wij de restant betaling op
Rekeningnummer: zie bijlagen bankgegevens (handgeschreven)
t.n.v. (niet ingevuld)
onder vermelding van: aan koop kasteel zacler (handgeschreven)
zodat vrijdag 9 juli de ondertekening van de koopovereenkomst kan plaatsvinden waarna direkt de betaling contant door ons wordt afgehandeld. Wanneer wij niet tijdig over het geld kunnen beschikken zal de koopovereenkomst niet tot stand komen. Wij verzoeken u derhalve deze met spoed uit te voeren.

Uiterlijk zullen wij u donderdag aanstaande om 14.00 uur de aangepaste koopovereenkomst per mail (**********@planet.nl) toezenden.
Indien u akkoord gaat met het contract zullen wij vrijdagochtend het geld overhandigen aan verkoper na ondertekening van de koopovereenkomst door verkoper. Wij verzoeken u uiterlijk donderdagmiddag 18.00 uur via fax en mail toestemming te geven voor de overdracht van het geld. Vrijdagochtend zullen wij u om 09.00 uur bellen op nummer +316 *** *** ** voordat de uiteindelijke overdracht van geld plaatsvindt.

Hoogachtend,

Henk Westerterp
Wekostav”

Rechtsboven en rechtsonder de stempel van Wekostav:

WEKOSTAV s.r.o.
Strazkovice 2
542 34 Male Svatonovice
IC: 25942409

De onderste stempel is voorzien van Henk’s krabbel
Ik lees het bericht twee keer aandachtig door
Dit is beslist niet het werk van Henk
Die is immers dyslectisch
Evenmin lijkt het document me opgesteld door Ria of Hendrik-Jan
Ik denk terug aan de stuntelige zinnen in de brochure van het kasteel
Hier is geen spelfoutje te bekennen
De zinnen lopen vloeiend
Nee, ik zie hierin duidelijk de hand van Holland Trade House
Dennis stelde me de fax immers ook al in het vooruitzicht
Was op de hoogte van de inhoud

Die is eigenlijk nauwelijks veranderd ten opzichte van de fax van afgelopen donderdag
Alleen het taalgebruik is anders
De dreiging is nog steeds aanwezig hoewel de Maffia niet meer genoemd wordt
Ik blijf het vreemd vinden dat er contant betaald moet worden
Maar ja, wie ben ik?

De laatste alinea stemt me tevreden
Ik krijg tot het laatste ogenblik de kans de transactie te stoppen
Reken maar dat ik daar gebruik van zal maken bij het geringste gevoel van onraad

Ik trek peinzend aan mijn bovenlip
Vrijdag is niet ver meer weg
Als we het geld vandaag niet overmaken ben ik er niet zeker van dat het op tijd over is
In dat geval is het: weg aanbetaling, weg droom…
Maar ik kan die beslissing niet alleen nemen
Ik moet dit overleggen met de “andere kant” van onze BV: mijn eega
Ik pak de fax op en loop naar de woonkamer

Ze leest de fax door en kijkt me aan
Het zit haar niet lekker
Sinds het woord Maffia viel heeft het wantrouwen hevig bij haar toegeslagen

We zitten aan de tafel in de achterkamer
Het is bijna twaalf uur
Onder de tafel een kluwen van spartelende hondenpoten
Remi bekijkt de wereld vanuit een ander gezichtspunt
Op zijn rug met zijn poten omhoog
Hij lijkt zich niets aan te trekken van de beslissing die boven de tafel genomen moet worden
Behaaglijk schurkt hij met zijn rug over de ruwharige tapijttegels
Zijn wangen waaieren breed uit zodat het lijkt of hij grijnst
Jaloers bekijk ik het tafereeltje
Soms zou ik zo willen ruilen met het beest

“OK, het zit mij ook allemaal niet even lekker” zeg ik
“Maar we moeten nu een besluit nemen”
“Het gaat wel om een heleboel geld” zegt ze
“Als we het overmaken staat het op een rekening in Tsjechië. We zijn dan de controle helemaal kwijt. Stel dat er bij de transactie iets mis gaat?”
“Zoals wat?” vraag ik
“Dat weet ik niet, maar we hebben geen ervaring met dit soort zaken. En die Henk… Ik weet het niet… Hij praat wel mooi maar ik heb hem niet meer zo hoog…”
Daar heeft ze me
Ik geef toe dat niet alles zo gelopen is als ik gehoopt had
Maar wat zou er mis kunnen gaan?
In het ergste geval blijkt Henk een knoeier te zijn.
So what?
Dan bedanken we hem voor zijn diensten zodra het kasteel op onze naam staat
Gaan gewoon op zoek naar een andere aannemer
“En dat contant betalen aan de verkoper dan? werpt ze tegen
”Dat vertrouw ik niet. Zo gaat dat in Nederland ook niet. We praten hier wel over ¤ ***.***.- Dat is even wat anders dan een pondje gehakt afrekenen bij de slager”
Ik geef toe dat ik hier ook wel moeite mee heb.
“Van de andere kant, die fax is wel opgesteld door Holland Trade House” zeg ik
“Zouden die hiermee akkoord gaan als het niet volgens de regels is?”
Ik kan het niet geloven
Ik heb vertrouwen in de organisatie

Onder de tafel wordt het steeds rumoeriger
“Auw! Wel verd….”
Remi haalt in een hernieuwde bui van speelsheid wild uit met zijn poot
Haalt daarbij zijn nagels hard over mijn scheenbeen
Ik stuur hem met een “En nou is het genoeg” naar zijn mand
Hij kijkt me verontwaardigd aan
Legt zijn kop op zijn voorpoten en valt mokkend in slaap
Ik trek mijn broekspijp op en zie een vuurrode schram

“Wat weten we nou eigenlijk van Tsjechië?” vervolg ik het gesprek
“Misschien is het daar wel heel gewoon dat er contant afgerekend wordt”
Ik wrijf met een pijnlijk gezicht over mijn been
“Dacht je?”
Ze kijkt bedenkelijk
“Toch zullen we nu een besluit moeten nemen” houd ik vol
“Als we het geld niet overmaken is het over en uit. Weg aanbetaling. Weg kasteel”

Ik breng het gehele traject dat we doorlopen hebben nog eens in herinnering
Mijn gesprek met Maarten ten Dam
De informatie over Holland Trade House van de KvK in Enschede
Ons bezoek aan Tsjechië en de familie Westerterp
“Geloof jij nou echt dat Henk de boel bedondert? OK, hij is de afspraken niet nagekomen en heeft ons een wel heel “onhandige” fax gestuurd. Maar een bedrieger? Nee… dat geloof ik niet. Ik heb nog wel een beetje mensenkennis”
Ze weifelt nog steeds
Ik haal het contract voor aankoopbegeleiding er nog maar eens bij
Daar staat het:
“Onderzoek naar betrouwbaarheid van het makelaarskantoor”
“Begeleiding en advies bij het opstellen van het koopcontract en de financiële afwikkeling van de aankoop, borg, aanbetaling en vereiste afdrachten”
Ondertekend door de heer L. G. Rinkes, namens de Nederlandse KvK in Praag
Wat hadden we nog meer kunnen doen?
Ik kijk haar vragend aan
“OK, het begin is niet veelbelovend,” ga ik door “maar bij onze vorige zaak ging ook niet alles vanaf het begin van een leien dakje. En kijk eens hoe dat afgelopen is….”
Ze denkt nog even na
Zucht eens diep
Geeft zich gewonnen

Ik haal de meegefaxte bijlage erbij
Onder het logo van Wekostav staan de bankgegevens;
Ceskoslovenska obchodnibanka
Pobocka Trutnov
Horska 888 54101 Trutnov
Naam banknummerhouder Hendrikus Johannes Maria Westendorp
Vermeld wordt dat er alleen euro’s op de rekening gestort kunnen worden

Mijn vrouw regelt normaal gesproken alle bankzaken
Ik ben daar een kluns in
Weet niet eens hoe het programma Telebankieren werkt
Ze vult de gegevens van de begunstigde en het over te maken bedrag in
Rekening/IBAN-nummer en SWIFT-adres
Omschrijving: Aankoop Kasteel Zacler, Cosy Cottage s.r.o., dhr. J. P. P. Damink
Ze checkt alles nog eens na
Drukt dan snel op de verzendknop, voor ze zich bedenken kan
De kogel is door de kerk…

Wat later die middag stuur ik een fax naar Henk waarin ik hem vertel dat het geld is overgemaakt op de door hem genoemde rekening

Ik wil de rest van de dag niet meer nadenken
Onze discussie heeft me afgemat
Ik ben er niet zeker van dat we het juiste besluit genomen hebben
Maar wat zou er mis kunnen gaan?
Toch neemt het onheilspellende gevoel niet af
Ik trek mijn trainingspak aan
Maak me op voor een half uurtje joggen
Even mijn hoofd leeg lopen
Ik bekijk vluchtig de kras op mijn been
Het heeft niet gebloed
Jodium is dus niet nodig

Dinsdag 6 juli gebeurt er weinig vermeldenswaardigs
Wel maak ik me een beetje zorgen dat het geld niet op tijd over is
Stuur nog maar eens een fax naar Henk met het verzoek aan mij door te geven wanneer het geld aangekomen is

Woensdagmorgen wacht me een verrassing in de vorm van een stapeltje faxen
Afzender Wekostav
Ik tel ze
Twaalf pagina’s
Op de eerste lees ik:

“Jos en *******
Hier wat gegevens van Zacler
Het is te veel om te faxen
Het is wel zo om dik
Groetjes Henk
P.s. Bel maar voor vragen”

“Zo om dik”?
Ik kijk nog eens goed
Ah… niet “zo om” maar “20 cm”
Waarom gebruikt de man geen typemachine of tekstverwerker?
Dit is bijna niet te lezen
Ik blader het stapeltje door
De eerste twee velletjes bevatten tekeningen van het kasteelterrein
Op elk blad de helft van het grondstuk
Dan volgen er twee blaadjes met wat ik voor projectgegevens houd
Alles in de Tsjechische taal
Het enige dat ik begrijp is:
Investor: Omikron-RV s.r.o. Rychnovska 1 Zacler
Vervolgens een pagina met een summiere begroting van de kosten van het hotelproject
Omgerekend naar de toenmalige koers van de kroon bedroegen die bijna ¤ 1.100.000.-
Dan volgen er vijf tekeningen, van iedere verdieping van het gebouw één
Compleet met de geplande indelingen van de diverse kamers
Tenslotte een tekening van het vooraanzicht van het kasteel
Nou ja, het is tenminste iets
Jammer dat ik het meeste niet kan lezen

Tegen vier uur gaat de telefoon
Het is Henk, het geld staat op zijn rekening
De transactie kan overmorgen doorgang vinden
Ik houd het gesprek kort
Ben niet zo in de stemming
Bedank hem voor het telefoontje en de faxen
Mocht er nog iets bijzonders zijn dan moet hij me bellen, druk ik hem op het hart

Ik stuur een mailtje naar Dennis
Vraag om een korte uitleg van enkele van de faxen die Henk mij gestuurd heeft
Bedank hem voor de rapporten betreffende de “omgang met monumenten”
Vraag of het mogelijk is e.e.a. in te korten tot de hoofdpunten
Ik neem toch aan dat zij enige ervaring hebben met dit soort zaken?
Ik vertel dat ik door Henk gebeld ben en dat het geld op zijn rekening staat

’s Avonds, negen uur
Ik sta in de keuken als ik de telefoon in mijn kantoortje hoor overgaan
Ik haast me er heen
Kijk op de nummermelder; Henk Westerterp
Twee keer op één dag?
En zo laat nog?
Ongerust neem ik op
“Met Jos”
“Ja… met Henk”
Hij klinkt aarzelend, nerveus......

Hoewel ik me in het Engels en Duits behoorlijk red en zelfs een beetje Frans brabbel spreek ik helaas geen woord Tsjechisch Heintje.... En mijn ervaring was (en is) dat er in Tsjechie bijna niemand een buitenlandse taal beheerst (behalve misschien Russisch....). Het zou dus weinig zin gehad hebben om persoonlijk naar Tsjechie te reizen (later heb ik dat overigens nog verscheidene keren gedaan).

“Hoi, vertel ’t eens….”
“Tsja, ik heb net nog even gepraat met die verkoper”
“En?”
“Nou, ik zal er maar niet omheen draaien…”
Kom op man, denk ik, onwillekeurig mijn adem inhoudend
“Ze willen maar ¤ ****.***.- op papier….”
Even dringt het niet tot me door wat hij bedoelt
“Hoezo maar ¤ ***.***.- op papier?” breng ik bijna stotterend uit
“Nou, in het contract willen ze de koopsom veranderd zien in ¤ ***.***.- “
Eindelijk valt het kwartje
“En de rest?”
“Euh… onder de tafel….”
Het zweet breekt me uit
“Hoe kunnen ze dat nou maken? Je hebt toch een voorverkoopcontract getekend? Daarin staat toch zeker wel een prijs vermeld?”
Hij zwijgt even
Dan: “Het ligt niet aan meneer Viatkin. Ik heb al vaker zaken met hem gedaan. Maar het hoofdkantoor van Omikron zit in Moskou. Daar zitten de grote bazen. Die hebben hem gebeld en gezegd dat ze ¤ ***.***.- zwart uitbetaald willen hebben. Ik hoorde het net pas.”
Hij vervalt in het Twentse dialect:
“’k Heb ‘ter boekpien van…”
Ik onderdruk een vloek
Hij heeft er buikpijn van?
’t Is verdomme wel mìjn geld waar hij buikpijn van heeft!
Mijn gedachten gaan razendsnel
Waar ben ik in Godsnaam in verzeild geraakt?
Wat voor consequenties kan dit hebben?
“Wat als ik hier niet mee akkoord ga?”
Hij aarzelt
“Dan gaat de ondertekening vrijdag niet door…”
“En de aanbetaling?”
“Tsja…”
Hij zwijgt veelbetekenend
“Ik moet er over nadenken” snauw ik
“Als het aan mij ligt is het hiermee afgelopen. Ik bel je morgen wel.”
Ik maak aanstalten de verbinding te verbreken
Henk voelt blijkbaar aan dat het mis gaat
Snel: “Ik kan je voor het ontbrekende bedrag wel een factuur opstellen. Bijvoorbeeld als voorschot op de renovatiekosten. Dat heb ik wel vaker gedaan”
Ik heb genoeg gehoord
“Ik moet nadenken” zeg ik nogmaals
“Maar je moet wel weten dat dit me absoluut niet aanstaat”
“Is goed” zegt hij bedeesd “Dan hoor ik het morgen wel”
Ik maak een einde aan het gesprek

Mijn hoofd tolt
Gedachten struikelen over elkaar
Kan dit toeval zijn?
Het geld staat koud enkele uren op zijn rekening en dan komt hij met zo’n verhaal
Wordt mij hier een gigantisch oor aan genaaid?
Ik herinner mij de site van “www.real-estatecz.com” waarop het kasteel aangeboden werd
De prijs die daar genoemd werd was hoger dan wat ik ervoor zou betalen
Als ik besodemieterd wordt is het dus in ieder geval niet door Henk
Ik probeer mijn gedachten op een rij te zetten
Het lukt me niet
Ik kan niet helder denken
Bezorgd realiseer ik me dat ons geld op de rekening van Henk staat
In het verre Tsjechië
Buiten mijn bereik
Ik ben overgeleverd aan de goedwillendheid van anderen
Van mensen die ik pas enkele maanden ken
Maar kèn ik ze eigenlijk wel….?

In een opwelling van woede sla ik met mijn vuist op het bureau
Een felle pijnscheut schiet door mijn arm
Bureauaccessoires rammelen, een koffiekopje valt om
Gelukkig is het leeg
Remi steekt, nieuwsgierig geworden door het lawaai, zijn kop om de deur
Voelt mijn stemming haarscherp aan
Verdwijnt weer schielijk met zijn staart tussen zijn poten
Ik zet het kopje overeind
Haal een paar keer diep adem
Probeer mijn zelfbeheersing terug te vinden
Ik begin schoon genoeg te krijgen van mijn Tsjechië-avontuur

Het is tien voor half tien
Veel te laat om nog iemand te bellen
Niemand werkt er meer om deze tijd
Morgen zal ik contact opnemen met Dennis
Hem op de hoogte stellen van “de nieuwste ontwikkelingen”
De maffia mag dan volgens hem niet meer bestaan in Tsjechië, deze praktijken doen er wel aan denken

Ik loop naar de koelkast en mix een Cola-Baccardi
Het is eigenlijk nog wat aan de vroege kant
Ik neem een grote slok
De alcohol baant zich een aangenaam warme weg naar mijn maag
Met lood in mijn schoenen loop ik naar de woonkamer
Mijn vrouw zit op de bank te lezen
Remi heeft zijn ruige kop op haar schoot gelegd
Kijkt me wat onzeker aan
“En? Hoe gaan de zaken?” merkt mijn vrouw droogjes op
Ze heeft de klap gehoord en daaruit blijkbaar haar conclusie getrokken
Ik vertel haar over het telefoontje
Ze kijkt me zorgelijk aan
“Ik had steeds al het gevoel dat er iets niet goed zat” zegt ze
Ik haal mijn schouders op in een gebaar van onmacht
“Hoe had ik dit kunnen vermoeden? Wie houdt er nou rekening met zoiets?”
“Morgen bel ik met Dennis” zeg ik in een poging de gemoederen tot rust te brengen
“We zullen zien wat die er van te zeggen heeft”
Ze legt haar boek neer
Van lezen komt niets meer vanavond

Donderdagmorgen 8 juli 2004

Ik toets het nummer in
Wacht ongeduldig tot er opgenomen wordt
“Dennis Rinkema, Holland Trade House”
“Hallo, Jos Davids, Cosy Cottage s.r.o.”
“Hoi Jos”
“Goedemorgen. Ik zal maar met de deur in huis vallen. Ik ben gisteravond gebeld door Henk. Hij had slecht nieuws”
“Oh? En dat is?”
Ik vertel van de eis van Omikron
Hij luistert
Zwijgt
Ik kom op stoom
“Eerst hoor ik een paar maanden niets van de man. Vervolgens maak ik het geld over op zijn rekening en krijg bijna gelijk daarop dit te horen. Wat volgt er nog meer?”
Rinkema, aarzelend: “Ik kan me voorstellen dat je hier niet blij mee bent…”
Niet blij mee is wel een héél groot understatement…
“Met dit soort zaken heb ik nog nooit van doen gehad” ga ik verder
“En dat wil ik graag zo houden. Hoe zit dat nou eigenlijk met dat voorverkoopcontract dat Henk vier mei getekend zou hebben? Daarin moet toch de koopprijs vermeld staan? Dan kunnen ze nu toch niet opeens met zo’n eis komen?”
Hij weet het niet
Zal het navragen
“Je moet het me maar niet kwalijk nemen Jos, maar ik hoor dit nu net van jou. Ik zal direct contact met Henk opnemen. Ik bel je vanmiddag nog terug”
Ik begin me weer op te winden
Struikel bijna over mijn woorden
“Nou, als je maar weet dat het op deze manier niet doorgaat. Het is niet alleen dat ik niet houd van deze manier van zaken doen maar het vertrouwen is compleet weg. Waar word ik nog meer in betrokken als ik hiermee akkoord ga? Welke verrassingen staan me nog meer te wachten?”
Dennis blijft kalm
“Ik bel Henk gelijk op” herhaalt hij “Daarna zal ik hier met een paar mensen overleg voeren hoe nu verder te handelen. Ik bel je vanmiddag zeker nog terug”
Het heeft geen zin om tegen hem uit te vallen
’t Is eigenlijk niet terecht ook
“OK, dan wacht ik daar maar op” zeg ik, tijdelijk berustend
Het gesprek wordt beëindigd
Ik realiseer me dat ik Henk’s aanbod een valse factuur op te maken niet eens genoemd heb

Om 14.42 uur druppelt er een aantal faxen binnen van Wekostav
Het eerste is het koopcontract (kupni smlouva) tussen Omikron-RV en Cosy Cottage s.r.o.
In het Tsjechisch opgesteld uiteraard
De bedragen van de aanbetaling en de koopprijs zijn aangepast zie ik
Mooi, maar zo makkelijk gaat dat niet, denk ik grimmig
Verder nog twee faxen waarop de naam Jan Kolbe prominent voorkomt
Als laatste een bericht van de gemeente Zacler
Ik vervloek het feit dat ik de taal niet meester ben
Ze vertoont geen enkele overeenkomst met welke “westerse” taal dan ook
Kortom, ik begrijp er geen woord van

Om 15.57 uur krijg ik een e-mail van Rinkema:

“Geachte heer Davids,
Bijgaand het nieuwe contract.

Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”

Ik open de bijlage:

“Buying contract
Concluded on the date: 8. 7. 2004”

Het contract is, met uitzondering van de bedragen, volkomen identiek aan de vorige versie
Wel is artikel V. wat uitgebreid
Ik lees het aandachtig door

V.
Other agreements
According to a resolution No. 213/11-ZM-2004 of the local authority in ´acléř made at the 11th action on 24th June 2004, the municipality office in ´acléř gave a cancel request regarding the pre-purchase right on the behalf of the municipality ´acléř that relates to properties specified in the chapter I of this contract. The request was handed into the Real Estate Register in Trutnov on 28th June 2004 under a file number FIN 72/3-248-1250/98II.
Ing. Vladimír Vyatkin, the statutory person of the firm OMIKRON-RV, changed his permanent residency from the subjected property – the castle in ´acléř No. 1 to Tovární 496, Trutnov 2.

Ik herinner me dat Dennis deze punten noemde in ons telefoongesprek van vorige week
Mooi dat ze opgenomen zijn in het contract
Maar hij moet wel begrijpen dat ik geen toestemming geef om te tekenen
Niet onder deze omstandigheden
Ik wil niet nog dieper in deze smurrie getrokken worden
Geen verrassingen meer
Niet van Omikron, niet van Henk, niet van wie dan ook
Mijn ogen dwalen over de laatste alinea van het contract

“This contract was concluded in accordance with a true and footloose will, luculently and certainly, not in distress and under remarkable disadvantagerous conditions and in proof of that both contractual parties sign this contract.”

Ik kan een cynische glimlach niet onderdrukken
De woorden lijken me niet ècht van toepassing op dit moment

Ik kijk op mijn horloge
Het is bijna half vijf
Over pakweg zeventien uur staat de ondertekening van het contract gepland
Tot die tijd moet er nog heel wat geregeld worden
Ik ben vastbesloten
Zo meteen word ik verdorie nog strafrechtelijk vervolgd in Tsjechië!
Verontwaardigd volg ik het pad terug
Realiseer me dat ik nota bene via de Nederlandse KvK in Tsjechië op dit punt aangekomen ben
Ik kan het niet geloven

Ik sta op
Drentel besluiteloos wat rond
Kom op Dennis, waar blijft dat telefoontje!
Of zal ik hem zelf nog eens bellen?
Nee, geef ze nog even de tijd
Ik staar strak naar het toestel
Wil het bijna dwingen over te gaan....
Mijn geduld wordt nog ruim een uur op de proef gesteld

Ik heb wel een vermoeden maar ik wil niet op het verhaal vooruitlopen....
Desgewenst wil ik je wel een PB sturen, hoor het wel....

Het is even voor zessen als hij belt
“Ze” hebben het probleem besproken
Wie “ze” zijn krijg ik niet te horen
Wel dat Henk Westerterp er bij aanwezig is geweest
“We laten het kasteel gewoon aankopen door Wekostav. Op die manier blijft Cosy Cottage buiten deze affaire” stelt hij voor.
Het kasteel laten aankopen door Wekostav?
“Met ons geld?” stamel ik
“Ja. Maar maak je geen zorgen. We stellen tegelijkertijd een zekerheidsstelling op waarin Henk zich zowel privé als zakelijk garant stelt voor het totale gestorte bedrag. Ook zal in de zekerheidsstelling opgenomen worden dat Wekostav het kasteel binnen drie dagen, voor hetzelfde bedrag, doorverkoopt aan Cosy Cottage”
Ik laat het even bezinken
Had van alles verwacht, maar dit niet
Ik voel uiteraard dat dit niet helemaal “koosjer” is
Aan de andere kant zie ik de logica er wel van in
En door het slordige voorwerk van Henk ben ik tenslotte in deze situatie beland
Aan de andere kant staat het kasteel dan wel op naam van Wekostav
“En jullie zijn er zeker van dat dit de beste oplossing is?” vraag ik twijfelend
“Het is een oplossing. Op deze manier vangt Wekostav eventuele verrassingen op en heb jij niets te maken met deze transactie. Per slot van rekening wil Henk dit zo graag, dan moet hij er ook maar iets voor over hebben…”

Het is een enerverende dag geweest
Ik ben moe
Een stemmetje in me schreeuwt: “Doe het niet!”
Niet akkoord gaan
Het is niet in de haak, Jos
Hier komen moeilijkheden van
Aan de andere kant heb ik vertrouwen in de ervaring van Holland Trade House
Ze zullen het toch wel weten…?
En wat als ik niet akkoord ga?
Weg aanbetaling, weg droom
En dan moet ik nog maar zien dat ik de restantsom weer terugkrijg
Doen? Niet doen? Doen? Niet…
Het begint me te duizelen
Tenslotte hak ik de knoop door
Ik besluit te kiezen uit, wat mij lijkt, de minste van twee kwaden
“Ok, laten we het dan maar doen”
“Goed” vervolgt Dennis zakelijk “Henk zal je vanavond nog een fax sturen waarin hij zich garant stelt. Maar je moet hem nog wel even een fax terug sturen waarin je toestemming geeft”
“Is goed. Ik wacht de fax van Henk af” zeg ik gelaten
Het gesprek is afgelopen
Ik leg de hoorn op de haak
Wrijf door mijn ogen
Verdomme!
Ik breng mijn vrouw op de hoogte
Ze reageert zoals ik verwacht

Om exact 18.42 komt de fax binnen
Ik sta al klaar bij het toestel
Gris het bericht uit het bakje en lees:

"Verklaring ter zekerheidsstelling van de door Cosy Cottage s.r.o. ter beschikking gestelde Euro ***.***,- aan Wekostav s.r.o./ Dhr. H.J.M. Westerterp
Hierbij verklaart
Hendrikus Johannes Maria Westerterp, geboren 16.05.1953 en wonende te Petrovice čp. 30, 54234 Malé Svatoňovice prive en als directeur-eigenaar van
WEKOSTAV, s.r.o.
Strá¸kovice 2
542 34 Malé Svatoňovice
IČ: 25942409
een bedrag te hebben ontvangen van Euro ***.***,- ten behoeve van de aankoop van een kasteel met ondergrond plaatselijk bekend als kadastraalnr 24 en nr1026 te Zacler Trutnov
en een bedrag te hebben ontvangen van Euro **.***,- als voorschot voor de renovatie van het eerder genoemd kasteel. Tesamen een bedrag groot Euro ***.***,- (zegge ************* ) van ****** Hengelo Holding B.V. ********straat **, **** ** Hengelo als aandeelhouder van Cosy Cottage s.r.o.
Roubalova 13
602 00 Brno
IČ: 26931559

En verklaart tevens dat hij, H.J.M. Westerterp c.q. Wekostav
- vrijdag 9 juli 2004 zal overgaan tot aankoop van eerder genoemd kasteel en deze op 12 juli 2004 zal verkopen voor eenzelfde bedrag zijnde Euro ***.***,- aan Cosy Cottage s.r.o. De kosten van de overdrachtsbelasting en eventuele andere belastingen van de verkoop aan Cosy Cottage komen voor rekening van Cosy Cottage s.r.o.
en
-ter zekerheidsstelling van de van ****** Hengelo Holding B.V/Cosy Cottage ontvangen Euro ***.***,- al zijn bezittingen en die van Wekostav s.r.o. als onderpand te geven aan ****** Hengelo Holding/Cosy Cottage s.r.o.

Trutnov 8 juli 2004

H.J.M. Westerterp, Wekostav s.r.o."

Over de naam staat de stempel van Wekostav gedrukt
Daar weer overheen de handtekening van Henk
Zo op het eerste oog lijkt het me een solide document
Maar ja, ik ben geen jurist…
Boven de, in dikke zwarte letters gedrukte, aanhef staat de afzender: Wekostav
Daaronder zie ik nog net een telefoonnummer en de naam Holland Trade House

Ik open Outlook Express en zie dat ik om 18.48 uur een bericht van Dennis heb gekregen:

“Geachte heer Davids,
Hierbij de digitale versie van de door dhr. Westendorp te ondertekenen verklaring.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”

In de bijlage nogmaals de zekerheidsstelling

Ik herinner me dat ik mijn toestemming nog moet geven
Maak me op om een zo verantwoord mogelijk epistel op te stellen
In een opwelling voeg ik er nog een persoonlijke noot aan Henk aan toe
Hij is tenslotte morgen eigenaar van het kasteel
Het is zaak de relatie niet te verpesten

Om 20.38 uur verzend ik de volgende faxen:

"Wekostav s.r.o.
t.a.v. dhr. H. J. M. Westerterp

Beste Henk,
Wij betreuren het erg dat, door onbetrouwbaar gedrag van derden, de transactie van het kasteel is uitgelopen op een uitwisseling van onpersoonlijke, juridisch getinte faxen. Liever hadden wij gezien dat de verkopende partij zich had gehouden aan de gemaakte afspraken en de verkoop ongehinderd had plaatsgevonden. Zo zie je maar weer dat het toch belangrijk is om sommige zaken “zwart op wit” te hebben….
Wij, van onze kant, zagen echter, mede door onze onervarenheid in dit soort zaken en de hoogte van het bedrag, geen andere mogelijkheid dan HTH (Dennis Rinkema) als tussenpersoon in te schakelen voor advies en afstemming van zaken.
Van harte hopen wij dat e.e.a geen invloed zal hebben op onze relatie en het succes van het project Zacler

Vriendelijke groet,
John en *****"

In de tweede fax mijn toestemming:

"Faxbericht aan:
Wekostav s.r.o.
Dhr. J. H. M. Westerterp, jednatel
Strazkovice 2
542 34 Male Svatonovice
Czech Republic
IC: 25942409

Van ******** Hengelo Holding BV
**** ** Hengelo (O)
Nederland

Geachte heer Westerterp

Hierbij delen wij u, naar aanleiding van uw fax d.d. 8-7-2004. 18.42 uur, nr. 0439886502, met als aanhef “Verklaring ter zekerheidsstelling van de door Cosy Cottage s.r.o. ter beschikking gestelde euro ***.***.- aan Wekostav s.r.o./dhr. H.J.M. Westerterp” mede dat wij u toestemming geven het door ons op uw rekening gestorte bedrag van ***.***.- (zegge ********** euro) te gebruiken voor de doeleinden als omschreven in het voornoemde faxbericht.

Gespecificeerd ¤ ***.***.- te gebruiken door Wekostav als aankoopbedrag voor het kasteel en ¤ **.***.- als voorschot op de renovatie van het eerder genoemde kasteel.

Tevens verklaarde u, in dezelfde fax, voornoemd kasteel op 12 juli 2004 te zullen verkopen aan Cosy Cottage s.r.o., Brno, Roubalova 13, postcode 302 00, IC 26931559, voor eenzelfde bedrag van ¤ ***.***.- waar wij nota van namen.

Ter zekerheidsstelling van het door ***** Hengelo Holding gestorte bedrag van ¤ ***.***.- geeft u als onderpand al uw bezittingen en die van Wekostav s.r.o. aan ***** Hengelo Holding BV, welk onderpand wij aanvaarden.

Hengelo, 8 juli 2004
****** Hengelo Holding BV
Namens deze
J. P. P. Davids, directeur"

De laatste handeling van de avond, om kwart voor negen, is een bericht aan Dennis:

"Beste Dennis,
In de bijlage vind je de fax zoals ik die gisteren aan Henk gestuurd heb.
Ik neem aan dat de inhoud correct en volledig is.

Vriendelijke groet,
John Davids"

Ik sluit de computer af
Zet de ramen van mijn kantoortje open
Doe de lamp uit
Vlucht naar de keuken, de koelkast
Voel de aangename kilte van de fles met de vertrouwde verwarmende inhoud
Mix mijn favoriete drankje
Misschien iets te veel Baccardi…
Maar ik wil niet meer denken
Westerterp, Wekostav, Omikron, ze bestaan even niet…
Langzaamaan voel ik mezelf ontspannen
De druk in mijn hoofd neemt af
Ik neem me voor om volgende week naar Tsjechië te gaan
Er is te veel gebeurd
Te veel zaken dáár terwijl ik hier zat
Het wordt tijd dat ik mijn gezicht eens laat zien
Hoog tijd…
Het wordt laat die avond

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 11:20 schreef Lucky_Strike het volgende:
Ik heb het idee dat ik iets heb gemist bij het lezen, maar wie of wat is Omikron eigenlijk? Ik zie op je website staan dat dit de grootste boosdoener is, zo lijkt het voor mij in ieder geval. Ik heb nog niet alles gelezen trouwens.
Door de uitgebreidheid van het verhaal moet ik soms even graven wie ook alweer wie is

Omikron was de Russische firma waarvan ik het kasteel gekocht heb. De Russen bezitten overigens veel percelen en gebouwen in Tsjechie.

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 22:19 schreef Lucky_Strike het volgende:

[..]

Dank je voor je antwoord. Ik geloof trouwens dat ik naar Eunite wilde vragen in plaats van Omikron maar inmiddels begrijp ik volledig wie dat zijn. Ik heb inmiddels je website en het vervolg op het Tsjechie forum gelezen, wat een verhaal! Ik ben zeer benieuwd hoe het afloopt. Ik heb me geabonneerd op het topic over de organisatie en hun kopmannen, is dat ook het topic waarin je het laatste stukje gaat vertellen? Het is wel zo makkelijk als ik automatisch per mail op de hoogte wordt gesteld bij een nieuwe bijdrage.

Overigens heb ik nooit problemen gehad met de KvK. Wij hebben een klein vofje en hebben de KvK alleen nodig voor af en toe een uittrekseltje...
Ook nooit problemen met Tjechie gehad trouwens, we hebben vorig jaar een rondreis met de auto gedaan door Polen, Slowakije en Tsjechie. Ons enige probleem daar was, is dat Brno in onze ervaring werkelijk de saaiste stad van het land is en dat we daar niet naar terug zullen keren.

Het door jou genoemde topic zal inderdaad de laatste bijdragen bevatten die ik via het internet zal vertellen. Als je je geabonneerd hebt krijg je, als het goed is, automatisch een berichtje bij nieuwe bijdragen. Trouwens, bedankt voor je interesse.....
Groet, Johannes P.

Met gekruiste armen trekt ze het grijze truitje naar boven, tot vlak onder haar hals
Toont me haar roomwitte, volle borsten
Ze is niet echt knap en wat armoedig gekleed
Wel jong nog, veel te jong eigenlijk
Ik rijd Varnsdorff uit, sla rechtsaf, het bordje Liberec volgend
Werp een blik in de achteruitkijkspiegel
Zie hoe ze schielijk het kledingstuk weer laat zakken
Schichtig over haar schouders kijkt of iemand anders het misschien ook gezien heeft
De weg rijst en daalt
Ze verdwijnt uit mijn spiegel

Het is woensdag 14 juli 2004
Vanmorgen, even voor zessen, ben ik vertrokken
Mijn bestemming is Trutnov, Tsjechie
Ik reis alleen
De bedoeling is dat ik zaterdag weer thuis ben
De rit door Duitsland is, op een korte file bij Hannover na, voorspoedig verlopen
Even voor Neugersdorf ben ik aangehouden door een agente
Mijn kenteken en nummerplaten worden gecheckt
Ik rijd in een nieuwe auto, een Ssang Yong Rexton
Reden genoeg voor de ijverige beambte dus
Dezelfde eer valt me te beurt bij de grenscontrole
Desondanks verloopt de passage soepel
Ik ben blij dat ik de autowegen achter de rug heb
Haat het saaie, slaapverwekkende ritme

Het heeft me wel de gelegenheid gegeven de laatste dagen nog eens de revue te laten passeren
Afgelopen maandag heb ik een nieuwe teleurstelling te verwerken gekregen
Henk belt me
De transactie is probleemloos verlopen, geen verrassingen
Maar het kasteel kan niet direct doorverkocht worden
Eerst moet het pand als eigendom van Wekostav in het kadaster geregistreerd staan
Dat kan wel eens enkele maanden duren, aldus Henk
Een telefoontje met Dennis Rinkema brengt vooralsnog geen duidelijkheid
Hij is er niet van overtuigd dat Henk’s bewering juist is
Zal het uitzoeken
Het blijkt toch zo te zijn
Volgens een mailtje van Edwin Booijmans is er dan ook geen haast met het aanvragen van mijn visum:

“Aangezien er nog wel wat tijd overheen gaat nadat bij het kadaster het eigendom is gewijzigd, is er niet al te veel tijdsdruk. “

Ik ben geirriteerd
Verdorie, weer wachten
Maar ik maak me geen ernstige zorgen
We hebben per slot van rekening de zekerheidsstelling

Ik passeer een gebouw met een verlicht logo van een meisjeshoofd met twee bevallige konijnenoortjes
Daaronder de knipperende letters „open“
Op de parkeerplaats staat een drietal dames
Ze wuiven naar me
Ik zwaai beleefd terug
Toch wel getroffen door het vriendelijke gebaar

De wegen zijn er niet beter op geworden merk ik op
Ongetwijfeld het gevolg van het vele vrachtverkeer dat zich hier een weg naar zijn bestemming worstelt
Het is al donker wanneer ik Trutnov binnenrijd
Ik heb een kamer gereserveerd in Hotel Adam
Ben helaas vergeten om precies uit te zoeken waar het hotel ligt
Ik rijd enkele keren op en neer
Besluit Henk te bellen
Misschien kan hij me uit leggen waar ik wezen moet
Het toestel is niet in gebruik
Ik spreek de voicemail in
Kijk om me heen
Waag een poging naar de weg te vragen
Spreek twee knapen aan
Het lijken me studenten, de kans dat ze Engels spreken acht ik dan ook groot
Ze kijken met grote ogen naar mijn auto als ik het raampje open
„I’m looking for Hotel Adam. Can you tell me were I can find it?“
De niet-begrijpende blik vertelt me dat Engels niet tot hun keuzevakken behoort
Ik herhaal mijn vraag in het Duits
Ze lachen, aarzelend, maar nog steeds zijn mijn bedoelingen niet duidelijk
„Hotel Adam?“ zeg ik, mijn handen heffend in een vragend gebaar
Het kwartje valt
„Ah, Adam...“
Ze duiden aan dat ik hen maar moet volgen
Dat doe ik
Gniffelend lopen ze verder, af en toe een blik over hun schouders werpend
Ik rijd stapvoets achter ze aan
Totdat ze een straat in lopen waar eenrichtingsverkeer geldt
Ik stop
Ze kijken me vragend aan
Ik probeer uit te leggen dat ik hier niet met mijn auto in mag
Tevergeefs
Ik zucht
Dit is onbegonnen werk
Dan gaat mijn mobieltje
Het is Henk
Ik vraag of hij me kan vertellen waar ik het hotel zoeken moet
„Je moet niet bij Adam zijn“ zegt hij „dat zit bijna altijd vol“
Ik leg uit dat ik gereserveerd heb
„Oh... Nou hotel Adam ligt aan de grote weg. Je bent er waarschijnlijk al langs gereden. Het ligt vanaf de rotonde even verder dan dat restaurant met dat grote terras. Je kunt het herkennen aan de vlaggetjes die ervoor hangen“
„Ok, dan vind ik het wel“ zeg ik „Ik zie je morgen“
Ik bedank de jongens die geduldig hebben staan wachten
Keer mijn auto
Rijd terug richting de rotonde
Onderwijl speur ik naar vlaggetjes
Daar is het restaurant met het terras
Ik ben er dus alweer voorbij
Ik draai
Minder vaart
Dan zie ik het parkeerplaatsje
Aan een lijntje bij de toegang wapperen kleine vaantjes van verschillende nationaliteiten
Dit moet het zijn
Ik draai mijn auto de parkeerplaats op
Het is druk
Ik vind het laatste vrije plaatsje, helemaal achteraan
Wat onhandig laveer ik mijn auto erin
Ik moet nog wennen aan de afmetingen
De geblindeerde achterruiten helpen ook niet mee
Met een zucht van verlichting zet ik de motor af
Stap uit en strek mijn benen
Uit een raam klinken keukengeluiden
Ik ben een beetje duizelig van de lange rit
Pak mijn koffer uit het achtercompartiment en sluit de auto af
Loop door het smalle gangetje naar de receptie
De blonde jongedame achter de balie spreekt gelukkig Engels
Met een charmant oostblokaccent, maar goed verstaanbaar
Ze vraagt naar mijn paspoort en schuift een formuliertje naar me toe dat ik moet invullen
Met enige moeite voldoe ik aan haar verzoek
De kleine lettertjes dansen voor mijn ogen
Ze overhandigt me de sleutel en vertelt me waar mijn kamer is
Ik neem de lift naar de tweede verdieping
Vind het aangegeven nummer
Het is een middelgrote, eenvoudige kamer met een tweepersoons bed
Een salontafeltje en twee rieten stoelen
Ik inspecteer de badkamer
Netjes en schoon
Pak het hoogstnodige uit
Haal een flesje Urquell uit de minibar en laat me in een van de stoelen zakken
Ik neem niet de moeite om een glas te pakken
Drink uit de fles
Het is bitter bier, niet echt mijn smaak
Ik pak mijn mobieltje en stuur een SMS’je naar het thuisfront:
„Ben over“
Leun achterover
Het bier komt hard aan
Ik realiseer me dat ik niet veel gegeten heb vandaag
Zometeen toch even zien dat ik nog wat te eten opsnor

WOEIIII!!!!
Ik schrik van het geluid van mijn mobieltje
Moet dat toontje toch eens veranderen
Het kost me jaren van mijn leven
Ik open het berichtje
Het thuisfront wenst me succes
Remi mist me
Ik zie de grote bruine kijkers, die me vanochtend door het raam natuurden, weer voor me
Sla het laatste restje bier achterover
Tijd om iets te eten
Het restaurant in het hotel is al gesloten
Ik neem de uitgang bij de receptie en beland op het marktplein
Het is erg rustig, uitgestorven bijna
Ik steek het plein over, loop de brede winkelstraat in
Links is het gebouw waarin het kantoor van Henk gevestigd is
Ik werp even een blik op het goudkleurige bord bij de ingang
Wekostav, waarempel, hij zit er nog steeds
Ik loop terug, een smal steegje in
Zie een pizzeria waar nog enig leven te bespeuren valt
Neem plaats in een rustig hoekje
De ober kijkt op zijn horloge
Het kan nog net
Ik bestel spaghetti bolognese en een cola-Baccardi
Van de rauwkost zie ik af
Ik wil het niet te laat maken
De spaghetti valt tegen
Vettige pasta met in het midden een kwak saus waarin hier en daar een korreltje gehakt drijft
Ik werk mijn maaltijd naar binnen
Wenk de ober: „Platjiem prossiem“
Tot mijn verbazing begrijpt hij me
Ik geef waarschijnlijk veel te veel fooi
De man kijkt me met grote ogen aan, klapt bijna dubbel en maakt zich uit de voeten

Terug in mijn hotelkamer neem ik nog een afzakkertje
Ik leg mijn benen op het salontafeltje
Pak de afstandsbediening van de TV
Zap langs diverse kanalen
Zie Gary Cooper verwikkeld in een verbeten woordenstrijd met Lee van Cleef
Ze spreken uitstekend Tsjechisch constateer ik
Ik ken de afloop al
Aan het eind wordt Van Cleef, uiteraard, overhoop geknald
Wat wil je ook, met zo’n boeventronie...
Ik zap door, langs enkele Duitstalige zenders
Het kan me niet bekoren
Ik besluit te gaan slapen
Poets mijn tanden en trek mijn pyjama aan
De matras is hard merk ik
Ik trek het dekbed tot vlak onder mijn kin
Het is frisjes
Ik lig nog even wakker
Morgen om tien uur heb ik een afspraak met Henk
Ik neem me voor om me in te houden
Ik moet nog even verder met de man
Langzaam doezel ik weg

Zoals vaak wanneer er een conflict ontstaat worden er tijdens gesprekken beweringen gedaan die later door de andere partij ontkend worden.
Aangezien ik, de derde partij, nooit met beide andere tegelijk om de tafel gezeten heb kan ik slechts verslag doen van de gesprekken zoals ik die gevoerd heb met telkens een van hen.
Ik sta dan ook niet in voor het waarheidsgehalte van sommige „feiten“ die genoemd worden.

Ik worstel met mijn broodje
Heb een dergelijk formaat nog nooit gezien
Het is langwerpig en erg smal
Moet je dat ding nu opensnijden?
Het stompe mes maakt van het broodje een onduidelijke deegmassa
Tevergeefs probeer ik een laagje boter aan te brengen
De zachte binnenkant krult mee tijdens mijn pogingen
Nou ja, dan maar een klontje hier en daar
Ik prop er een schijfje salami tussen en bekijk het resultaat
Er moet een andere manier zijn...
Ik haal mijn schouders op
Neem een forse hap
Het is donderdag, acht uur ‘s morgens
Ik voel me wat gammel door de rit van gisteren
Heb stijve schouders van de matras
Het is erg rustig in het vertrek waar het ontbijt geserveerd wordt
Een Duits echtpaar zit enkele tafeltjes van mij verwijderd
Ze hebben zich fors bediend van het buffet
Verorberen zwijgend hun maaltijd
Verderop, achter een tussenwandje, zijn twee mannen in een druk gesprek verwikkeld
Aan de degelijke pakken te zien is het een zakelijk gesprek
Ik sla het kapje van mijn ei
Zie een groengekookte dooier
Met enige moeite werk ik het stroeve kippeprodukt naar binnen
Nog een laatste kop koffie en een sigaret en ik ben er klaar voor

Ik heb nog wat tijd te doden
Om tien uur is de afspraak
Ik loop het plein op
Het is nog rustig
Ik stop even bij het beeld van Krkanos
Een haveloos geklede man staat gebogen over het met water gevulde bassin waarin het beeld rust
In zijn handen een stok
Hij draait zich om als hij ziet dat ik naar hem kijk
Leunt onschuldig met zijn rug tegen de rand
Glimlacht vriendelijk naar me en begint een deuntje te fluiten
Ik werp een blik in het water en zie de muntstukjes op de bodem
Lach even vriendelijk terug en loop verder
Hij hervat zijn pogingen
Ik loop de winkelstraat in
Horska staat er op het straatnaambordje
Ik slenter de straat door tot het busstation
Keer om
Kijk op mijn horloge
Het is negen uur
Ik besluit wat te gaan drinken op het terras even voor het VVV-kantoortje
Zoek een rustig tafeltje, wat afzijdig
Het begint al drukker te worden
Na een korte blik op de menukaart bestel ik een cappuchino
Bekijk de langslopende mensenmassa
Giechelende schooljeugd, druk in de weer met mobieltjes
Vrouwen met gevulde boodschappentassen
Toeristen met plattegrondjes, met enige regelmaat Nederlandse
Ik laat de tijd passeren
Geniet van het zonnetje dat af en toe door de wolken priemt
Om tien voor tien sta ik op
Ik heb al betaald

Ik loop de trap op
Naar links, over het galerijtje
Hier is ‘t
Rechts van me is de pizzeria waar ik gisteren mijn spaghetti genuttigd heb
Ik klop op de deur
Druk de klink naar beneden en stap het kantoor binnen
Henk zit achter zijn bureau
Kijkt me wat onzeker aan
Tegenover hem een man die ik op ongeveer vijfenveertig jaar schat
Mager postuur, donker haar met een wat kalend voorhoofd
Grijs colbertje en spijkerbroek
Ik tover mijn breedste glimlach tevoorschijn
„Ha die Henk, alles OK?“
Een opgeluchte grijns verschijnt op zijn gezicht
We drukken handen
„Ja hoor. Met jou ook?“
Hij stelt me voor aan de man die tegenover hem zit
„Dit is Latja. Hij doet mijn boekhouding“
We schudden handen
Latja blijkt enkele woorden Duits te spreken
Richt zich al gauw weer op zijn werk
We nemen plaats aan de grote tafel
Na de nodige koetjes en kalfjes komt het gesprek uit op de kooptransactie
Ik vraag of zijn buikpijn inmiddels over is
Even kijkt hij me bevreemd aan
Dan herinnert hij het zich en lacht
„Ja nou, ik schrok er behoorlijk van hoor. Ik had wel vaker van die verhalen gehoord maar het nooit zelf meegemaakt“ zegt hij
Ik maak een wegwuivend gebaar
Gebeurd is gebeurd
Ik wil de sfeer ontspannen houden
Hij is niet tevreden over Holland Trade House en laat dat ook duidelijk merken
Was verbaasd dat Dennis ineens „op de stoep“ stond om de transactie te begeleiden
„Hij zei dat hij het me niet lastig zou maken“ vertelt hij „We doen het gewoon samen en Holland Trade House strijkt daarbij ook nog eens 1500 euro op, zei hij“
Hij kijkt me verontwaardigd aan
Vertelt dan over het gesprek van vorige week donderdag
„Dat was met Dennis Ritsema en Laurens Rinkes“ zegt hij
„Het ging er behoorlijk aan toe. Er werd zelfs af en toe geschreeuwd“ voegt hij er met „gepaste“ trots aan toe
„Ik wilde het kasteel helemaal niet kopen. Ik wilde wel borg staan maar dat vonden de heren niet genoeg“
Ik laat hem uitrazen
„Op deze manier betaal je ook nog eens extra overdrachtsbelasting en misschien nog wel meer“ voegt hij eraan toe
„Hoezo nog meer?“ vraag ik, plotseling geinteresseerd
„Nou ja, dat weet ik ook niet precies“ mompelt hij onduidelijk
Ik ga er maar niet op in
„Je had een doos met projectstukken gekregen“ zeg ik „Die wil ik graag meenemen naar huis om ze eens goed te bekijken“
Hij knikt
„Maar ik moet ze wel terughebben. De tekeningen van het kasteel zitten er in en die heb ik nodig voor de renovatie“
„Ik stuur ze per post terug“ verzeker ik hem „Ik wil alles thuis eens op mijn gemak bekijken“
Hij staat op en haalt een kartonnen doos uit een stellage
Zet die voor me op tafel
Ik werp een vluchtige blik op de inhoud
Zie bovenop wat bouwtekeningen liggen

We praten over de aanstaande renovatie
Sommige kozijnen zijn volgens hem verrot
„Die kunnen waarschijnlijk niet meer gemaakt worden. Er moeten nieuwe voor komen. Maar je kunt er ook allemaal kunststof kozijnen in laten zetten. Daar heb je nooit geen omkijken meer naar“
Hij kijkt me vragend aan
Ik kijk onverstoorbaar terug
Ik ben niet van plan om voorlopig geld in een renovatie te steken
Eerst wil ik het kasteel op mijn naam, daarna zien we wel verder
Ik stel voor dat hij een offerte opstelt voor de eerste fase van de renovatie
Ik moet tenslotte wel een overzicht van de kosten hebben
Hij belooft er werk van te maken
Ik vraag om de sleutels van het kasteel
Ik wil er morgen nog eens gaan kijken
Hij heeft kopieën laten maken en overhandigt ze aan mij
Ik laat ze in mijn broekzak glijden
Dan, alsof ik me plotseling iets herinner: „Oh ja, hoe zit het met die factuur die je voor me zou maken? Die van „voorschot op de renovatie“? Die heb ik nu natuurlijk wel nodig...“
Hij knijpt zijn wenkbrauwen samen
„Die heb ik nog niet. Latja zal hem zo gauw mogelijk maken. Dan stuur ik ‘m wel naar je toe“
We praten nog even wat na
Het dreigt weer uit te lopen op privé-ontboezemingen
Daar heb ik nu even geen trek in
Tegen half twaalf sta ik dan ook al op
Ik heb kramp in mijn kaken van het glimlachen
„Ik moet gaan, ik heb straks nog een afspraak“ lieg ik
Hij kijkt me nieuwsgierig aan maar ik laat hem in het ongewisse
„Is goed“ zegt hij „Dan kan ik vanmiddag nog even langs de bouwplaats“
Ik vraag niet welke
Klem de doos onder mijn linkerarm
Hij weegt een kilootje of drie
„Wiedersehen“ roep ik naar Latja die al die tijd onverstoorbaar achter de computer heeft zitten werken
Hij kijkt op, knikt me toe en richt zich weer op het beeldscherm
„Ik bel je nog. Doo’t heanig an!“ grijns ik naar Henk
Met mijn vrije hand trek ik de deur achter me dicht
Ben opgelucht als ik weer buiten op het galerijtje sta
Laat mijn glimlach vallen
Hoe lang houd ik dit toneelspel vol?

“Dobry den!”
Ik groet de receptioniste op mijn weg naar buiten
Ze werpt me vanachter de balie een allervriendelijkste glimlach toe
Ik voel de sleutels in mijn broekzak
Heb nog even overwogen met de auto te gaan
Besluit dan dat ik wel wat beweging gebruiken kan
Mijn broekriem lijkt gekrompen en voelt wat ongemakkelijk aan
Die tien kilometer naar Zacler, dat moet te doen zijn
Het is bewolkt maar heerlijk weer
Ik loop via het plein door de aflopende hoofdstraat
Werp een steelse blik omhoog, naar de ramen van Henk’s kantoor
Geen leven te bekennen
Langs de Vietnamese markt waar de kooplui al druk in de weer zijn
Richting busstation, net daarvoor rechtsaf, een brug over en dan rechtdoor
Na een tijdje beland ik in de buitenwijken
Het is hier rustiger, ook de bebouwing is anders
Geen statige gebouwen met fraaie gevels
Een brede straat, hoge grijze flats aan weerszijden
Hier en daar een klein winkeltje
Grote, stoffige parkeerplaatsen, soms onbestraat
Auto’s die een Nederlandse keurmeester tot vertwijfeling zouden brengen
Vanuit een flatwoning klinkt gelach
Een smoezelig, donker gezichtje verschijnt tussen de spijlen van een balkon
Ik kijk haar aan en zwaai
Ze trekt zich schielijk terug naar veiliger oorden
Langs een kiosk vol rookwaren, kranten, snoep en snuisterijen
De verkoopster nauwelijks te zien door de met affiches volgeplakte ramen
Verder door de grauwe wijk, richting ´acléř, mijn einddoel
De flats maken geleidelijk plaats voor laagbouw
Nog wat eenvoudige arbeiderswoningen met een tuintje ervoor
En dan…. rust, op het getjilp van vogels en een kabbelend beekje na
Met nieuwe energie zet ik de pas erin
De lucht klaart geleidelijk op, ik voel de zon in mijn nek
Het smalle, bochtige weggetje, stijgt voortdurend, niet ècht steil, maar toch
Met enige regelmaat passeert een auto en moet ik de berm in
Al gauw begint de inspanning zijn tol te eisen
Ik gesp mijn rugzak af, stop mijn jack erin, neem een ferme slok cola
En weer verder
Door het gehucht Babi, een langgerekt lint van eenvoudige huizen
Het is er vreemd stil, uitgestorven lijkt het wel
Een hond blaft me na terwijl ik hem passeer
Bij een van de laatste huizen zie ik een teken van leven
Een man staat in zijn tuin onkruid te wieden
Mijn groet wordt met een norse hoofdknik beantwoord

Van Trutnov naar Zacler, met de auto een fluitje van een cent
Lopen is een ander verhaal begin ik te merken
De temperatuur stijgt en ik begin te transpireren
Na iedere bocht volgt weer een andere
Ik gebruik een godslasterlijk woord als een stokoud Fiatje zich omhoog ploetert
Mij daarbij bijna over het hoofd ziet
Bij wijze van groet stoot het ding een inktzwarte wolk roet uit de rammelende knalpijp
Eindelijk zie ik het bord van Skiareal Arrakis en haal opgelucht adem
De laatste loodjes…
Ik neem even de tijd om over de, nu groene, piste te kijken
Even overspoelt me een gevoel van trots
Links boven het stadje uit torent mijn stulpje
Het dak nog net te zien door het dichte bladerdek
Ik vervolg mijn weg

Mijn aankomst in het stadje wordt opgeluisterd met gezang
Niet erg zuiver maar wel heel erg enthousiast
Een oudere man komt me, ter hoogte van het gemeentehuis, tegemoet
Hij is wat onvast ter been
Kleren die hun beste tijd gehad hebben, een grijze stoppelbaard van enkele dagen
In zijn rechterhand een halflege fles
Zonder etiket, daarin een onduidelijk drankje
Hij is onmiskenbaar in een zeer goede bui en knoopt een praatje met me aan
In het Duits vertel ik hem dat ik geen Tsjechisch versta
Dat lokt een nieuwe woordenstroom uit, helaas nog steeds onverstaanbaar
Ik grijns hem vriendelijk toe en haal mijn schouders op in een vragend gebaar
Zijn humeur is onwankelbaar en hij grijnst even vriendelijk terug
Een voortand prominent aanwezig in een verder tandeloze mond
De kleur ervan doet vermoeden dat hij ook die spoedig zal moeten missen
Zwierig draait hij zich om, iets te zwierig want even raakt hij uit zijn evenwicht
Vervolgt luid en zo mogelijk nog onzuiverder zingend zijn weg

Ik loop door naar het pleintje en neem plaats op een van de verlaten terrasjes
Na twee heerlijk koele cappy’s vervolg ik mijn weg
Even verderop scherp linksaf en ik ben op het weggetje dat naar boven voert
De zon schijnt onbarmhartig op mijn voorhoofd
Ik begin overvloedig te zweten
Tien minuten later sta ik voor de poorten van het kasteelterrein
Ik besluit het hangslot niet te openen
Klim op het muurtje rechts van de poort en spring er aan de andere kant weer af
Het is stil hier, erg stil
Behalve het geruis van de wind door de bladeren is er niets te horen
Ik loop over de brug langs het torentje dat naar de binnenplaats voert
Verder, onder het balkon door, om het kasteel heen
Ik werp een trieste blik op het afbrokkelende pleisterwerk
Het lijkt nog erger geworden te zijn
Aan de onderkant van het balkon zie ik iets wat op een enorme zwam lijkt
Of zou het een soort schimmel zijn?
Ik moet er maar zo spoedig mogelijk naar laten kijken, besluit ik

Ik schrik van de plotselinge beweging
Een ree, die in het lange gras ligt te zonnen, springt op bij mijn nadering
Maakt zich zigzaggend uit de voeten
Ik loop verder
Mijn gang wordt bemoeilijkt door het tot heuphoogte woekerende onkruid
Ik ontwijk een bos geniepig uitziende brandnetels
Loop de binnenplaats op
Kijk even om me heen
Voel me wat terneergeslagen door de aftakeling rondom me
Verman me
Diep de sleutel op uit mijn zak en open de deur
Het slot knarst onheilspellend, maar werkt
Ik loop naar binnen, de koele schemering in
De deur valt met een klap achter me dicht
Ik voel me niet echt op mijn gemak als ik de hal doorloop
’t Is toch wat anders om hier alleen te zijn, zonder gezelschap
Er is nog niets veranderd sinds mijn laatste bezoek
Zelfs de kruiwagen ligt er nog
Maar ik ben deze keer voorbereid op wat ik te zien krijg
Bekijk het met andere ogen
Kijk door het verval heen
Stel me voor hoe het eruit kàn zien

Ik dwaal van kamer tot kamer
Neem details in me op
Zie de mogelijkheden en onmogelijkheden
Ik werp een blik door een van de stoffige vensters op de tweede verdieping
Bewonder het fraaie panorama
Mijn blik dwaalt omlaag
Op de vensterbank liggen honderden dode vliegen tussen het opgehoopte spinrag
Ik kijk er met afschuw naar
Dan hoor ik een geluid
Onwillekeurig verstijf ik
Loop aarzelend naar de naastgelegen ruimte waar het vandaan komt
Haal opgelucht adem wanneer ik het vogeltje opmerk
De vleugeltjes wanhopig klapperend tegen het glas in een poging naar buiten te vluchten
Ik overweeg een van de ramen te openen
Kijk naar het roestige sluitmechanisme en verwerp mijn ingeving

Ik sta stil, kijk om me heen
De deprimerende verlatenheid rondom wordt me even te veel
De beklemmende stilte bedrukt me
Een huivering loopt over mijn ruggengraat
Mijn bezwete T-shirt plakt op mijn schouders
Ik krijg het plotseling koud
Wil naar buiten, het zonlicht in
Ik haast me naar beneden
Even ben ik bang dat de deur zal klemmen
Dan ben ik buiten
De zon verwarmt me onmiddellijk
Ik loop naar het torentje aan de andere kant van de binnenplaats
Leun tegen de muur
Van hieruit heb ik een uitzicht op de strakke noordgevel van het kasteel
Vlak naast me tjirpt een krekel
Vogels laten zich niet horen, te warm waarschijnlijk
Ik zak weg in gemijmer
Zie werkploegen voor me, horden mannen in overalls
Bezig met hun troffels
Ik hoor het lawaai van draaiende cementmolens
Van aan- en afrijdende vrachtwagens
Voor mijn vertroebelde ogen herrijst het gebouw langzaam in al zijn statige glorie
Verandert weer in de trotse burcht die het ooit was

Ik besluit de bus terug te nemen naar Trutnov
Tien kilometer lopen vind ik wel genoeg voor één dag
Ik heb geluk
Zie een bus staan op het pleintje
De neus richting Trutnov, kan niet missen dus
Ik maak aanstalten om naar binnen te klimmen
De chauffeur ontzegt me met veel misbaar de toegang
Hij wijst naar een bordje op de voorruit
“Trutnov?” vraag ik, enigszins van mijn apropos
Hij kijkt me vertwijfeld aan en gebaart over zijn schouder
“Pět minutes!”
Ik meen te begrijpen dat er over enige minuten een andere bus zal arriveren
Dat blijkt te kloppen
Ik betaal het bescheiden bedrag aan de chauffeur en nestel me behaaglijk in een stoel
Zie het landschap voorbij zoeven
Even voor Babi claxonneert de chauffeur
De bus maakt een plotselinge beweging naar links en weer naar rechts
Ik kijk door de achterruit en zie mijn pas verworven vriend
Zijn vingers krampachtig om de hals van de fles, hoewel die zo te zien leeg is
Hij zingt niet meer
Benut, wankelend, de gehele breedte van de weg
Ik hoop voor hem dat hij niet naar Trutnov hoeft
Uit ervaring weet ik dat dat nog een heel eind is

De terugreis verloopt vlot en zonder tegenslag
Mijn Rexton bewijst een uitstekende reisauto te zijn
Van korte ritjes houdt ie niet maar als ie eenmaal op stoom komt
De stoelen zijn comfortabel, de hoge zitpositie geeft me een schijngevoel van veiligheid
Zelfs de toch wat rumoerige diesel verstilt tot een zeer aanvaardbaar niveau
Desondanks ben ik blij als ik tegen zevenen het bordje Hengelo Noord zie opdoemen
Ik, toch atheïst pur sang, sla onwillekeurig een kruisje
Opgelucht als ik ben de autoweg te kunnen verlaten
Met een zucht van verlichting parkeer ik even later op de inrit voor mijn huis
Na een onstuimig en nat welkom door Remi nestel ik me op de bank met een bokbiertje
Steek een sigaret op en breng mijn vrouw op de hoogte van de gebeurtenissen
Wat bokbiertjes later voel ik de vermoeidheid pas goed
Mijn oogleden beginnen zwaar aan te voelen
Ik besluit vroeg plat te gaan

Zondagmiddag 19 juli 2004

De doos staat voor me op het bureau
Verwachtingsvol sla ik de kleppen omhoog
Bovenop liggen de bouwtekeningen
Ik vouw de onhandig grote vellen uit
Bestudeer ze
Word er niet echt wijs uit
De indeling van de kamers zie ik wel
Jammer genoeg kan ik de oppervlaktematen er niet uit halen
Er staan genoeg getallen op, dat wel ja…
Maar ik ben geen architect, geen bouwkundige
Ik haal het volgende stapeltje uit de doos
Het bestek vermoed ik
Ik blader de boekwerkjes door
Leg ze teleurgesteld opzij
Dit heeft geen zin, compleet abacadabra voor mij
Ik worstel me verder door de inhoud heen
Nog steeds ben ik niets interessants tegengekomen dat ik kan lezen
Een aardige tekening van de noordgevel in gerenoveerde staat
Daar moet ik een kopie van maken
Nog meer tekeningen van de diverse zijden van de burcht
Gedetailleerde tekeningen van de receptie
De hal op de begane grond, compleet ingericht, met kroonluchters en al
Zo te zien zou het een chique hotel geworden zijn
Het project was klaarblijkelijk al in een vergevorderd stadium
Weer vraag ik me af waarom het niet doorgegaan is
Misschien te prestigieus voor een stadje als Zacler?
Ik haal het laatste stapeltje uit de doos
Teksten met getallen en nog meer teksten
Alles in het Tsjechisch
Tsja, wat had ik eigenlijk verwacht?
Toch wat uit mijn hum pak ik de hele handel weer in
Ik kijk er volgende week nog wel een keer naar
Misschien heb ik iets over het hoofd gezien

Ik leun achterover in mijn bureaustoel
De leuning kraakt in een luid protest
Ik vouw mijn handen achter mijn hoofd
Staar naar het plafond, zonder iets te zien
Mijn “avontuur” is tot nu toe niet zo verlopen als ik in gedachten had
Eigenlijk had ik op dit moment al de “kasteelheer” moeten zijn zoals Henk gekscherend opmerkte
In plaats daarvan staat het pand nu op naam van Wekostav
Bovendien moet ik de overdrachtskosten nog eens extra betalen
En wat zou Henk bedoeld hebben met “misschien nog wel meer”?
Zou hij meer weten dan ik?
Al met al ben ik niet meer zo tevreden over Holland Trade House
Dat van die overdrachtskosten hadden ze moeten weten
En ook dat het kasteel niet binnen drie dagen doorverkocht kon worden
Mijn vertrouwen in de organisatie heeft een deukje opgelopen
Ik hoop dat het hier bij blijft en dat het kasteel binnen een paar maand op naam van Cosy Cottage staat

Ik voel iets tegen mijn knie stoten
Ruk me los uit mijn gedachten en richt mijn blik naar beneden
Zie een brede boxersnuit met een tennisbal erin
De donkere ogen kijken me verwachtingsvol aan
Ik aai over de witte ruitvormige vlek in zijn nek
Hoewel hij nog maar zes jaar is vertoont zijn bakkes een behoorlijk grijze waas
Hij heeft ook al enige tijd last van spondylose
Slikt tabletten tegen de af en toe hevige pijn
Maar hij blijft vrolijk en speels
Rebels schudt hij mijn hand van zijn kop
Aaien is niet de bedoeling lijkt hij te willen zeggen
Hij draait zich om, loopt naar de deur
Staat stil, kijkt bijna smekend over zijn schouder
Ik zet mijn sombere gedachten aan de kant en volg hem de tuin in
Al gauw is mijn stemming omgeslagen

De dagen verstrijken zonder dat er iets bijzonders gebeurt
Ik houd me bezig met mijn website
De promotie moet wel doorgaan natuurlijk
De site ontvangt nog niet veel bezoekers
Ik heb wat gestoeid met de zoekwoorden
Heb me bij meer zoekmachines aangemeld
Het heeft wat geholpen
Maar met zestig visitors per dag ben ik nog lang niet tevreden

Maandag 26 juli krijg ik een e-mail van Holland Trade House uit Brno
Er zitten zeven bijlagen bij
Documenten nodig om de zetel van Cosy Cottage te verplaatsen en voor het aanvragen van een verblijfsvergunning
Allemaal keurig voorzien van een Engelse vertaling
De Tsjechische exemplaren dienen ondertekend te worden merkt Katerina C. wat overbodig op
Verder deelt ze mee dat er door de advocaat een “Future buying contract” is opgesteld
Zodra dat vertaald is wordt het naar mij gestuurd
Aangezien mijn functie als jednatel op 9 juli 2004 ingaat kan ik het contract zelf ondertekenen, schrijft ze
Wat verward lees ik de laatste regels nog eens door
Ik jednatel op 9 juli?
Maar ik heb nog niet eens een verblijfsvergunning…?

Ik open de bijlagen een voor een en print ze uit
Ik heb altijd al een hekel gehad aan die papieren rompslomp
Had gehoopt dat het er in Tsjechië wat eenvoudiger aan toe ging
Helaas, pindakaas
Verbeten werk ik me door de stapel vertalingen heen
Er zitten maar liefst vier volmachten bij voor Tsjechische advocaten “om bepaalde handelingen namens mij te kunnen verrichten”
Ik voel een lichte hoofdpijn opkomen
De hele hap moet ondertekend worden in het bijzijn van een notaris en voorzien van een apostillestempel
Ik denk even na
Het uittreksel van de Kamer van Koophandel en de Verklaring Omtrent het Gedrag moeten zeker voorzien worden van de stempel
Daar kom ik niet onderuit
De rest kan ik in Tsjechië tekenen zodat stempels overbodig zijn
Dat kan ik mooi combineren met mijn bezoek aan Brno om de verblijfsvergunning op te halen
Ik niet de bij elkaar horende papieren aan elkaar en berg ze op
Sluit het bericht en Outlook af
Loop naar het medicijnkastje en pak het doosje Paracetamol