De kunst van het loslaten van je ex #119

Bedankt voor de geruststelling, ben in ieder geval niet de enige.

Maar het probleem is, ze heeft het uitgemaakt met de woorden. Misschien kunnen we over een maand weer gaan daten, maar wil sowieso vrienden blijven. Ze heeft haar spullen gepakt en is weggegaan. Vervolgens niets meer van haar gehoord.

En ik mag niets doen behalve wachten... Maar ja, ben dus niet de enige. Ik breek nog liever mijn arm, dan rond te lopen met het gevoel wat ik nu heb...

Weltrusten dan maar...

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 22:07 schreef Fellows het volgende:
Staat je verhaal ergens waar ik hem kan lezen ben wel nieuwsgierig.

Nog nergens, maar ik zal een samenvatting geven:
Relatie ging al ruim een jaar met ups en downs; we hadden een paar issues die bij vlagen heel erg leken/voelden, maar niet om er een punt achter te zetten.

[ Bericht 59% gewijzigd door Xtreem op 25-08-2010 23:10:29 ]

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 18:58 schreef Fee01 het volgende:

[..]

Je moet ook nadenken over wat JIJ wil i.p.v. dat je alleen maar doet wat hij wil
Ik weet dat dat heel moeilijk is, maar geloof me, je wil niet iemand die de hele tijd twijfelt..

Klopt dat is ook zo, maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 23:27 schreef GeelSuperKuiken het volgende:

[..]

Klopt dat is ook zo, maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen

Als je diep in je hart kijkt weet je best wat je wil, of wat het beste is, volg je intuitie
Ik heb er spijt van dat ik dat niet eerder heb gedaan

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 23:37 schreef Fee01 het volgende:

[..]

Als je diep in je hart kijkt weet je best wat je wil, of wat het beste is, volg je intuitie
Ik heb er spijt van dat ik dat niet eerder heb gedaan

Het lijkt wel alsof mijn hart een doolhof is
Ohja en weet niet of het door die ene pil is die ik heb genomen van die feelgood vespa nog wat , maar ben veel kalmer

Neem zo de 2e

ohja en aan de ene kant denk ik "ik wil niet wachten, maar wel afspreken met hem en als hij het weer wilt het dan gewoon weer oppakken" maar aan de andere kant, dan weet ik dat hij het zeker niet meer wilt.

En als hij nu een antwoord moet geven is het zowieso nee omdat het nu nog niet voldoende goed gaat

Doe mij ook zo'n pil. het ene moment denk ik ach, het is beter zo, het andere moment ben ik zo wanhopig dat het triest wordt

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 23:46 schreef Fee01 het volgende:
Doe mij ook zo'n pil. het ene moment denk ik ach, het is beter zo, het andere moment ben ik zo wanhopig dat het triest wordt

ja die pil helpt dus tegen stemmingswisselingen en ik blijf nu gewoon neutraal, en zie het allemaal maar relaxter in enzo. (gebruik dus de Feelgood,) En niet de rust die ik verder in het topic zag staan

Zo fijn dat jullie toch niet slapen, kan ik midden in de nacht m'n verhaal ff kwijt met ook nog de kans een reactie te krijgen

Zoals eerder verteld ben ik afgelopen weekend met m'n ex naar LL geweest. Dit was wel prettig maar vooral daarna heel moeilijk. Hij is vandaag hier geweest om ff samen de tenten uit te hangen en schoon te maken. Omdat ik voor hem heb gezorgd toen hij ziek was tijdens LL heeft ie me daarna nog mee uit eten genomen. Hebben veel en lang gepraat vandaag en ik heb aangegeven dat dit voor mij zo niet gaat. Hij wil graag contact houden maar als ik 'm dan zie zegt ie steeds dat ie mijn aanwezigheid mist en dat hij me zo graag een knuffel wil geven of tegen me aan wil kruipen enzo. Dingen waar ik dus helemaal niks mee kan en alleen maar hoop van krijg! Ik heb 'm gezegd dat het voor mij eigenlijk heel zwart-wit is; je mist me, je houdt van me en je wil bij me zijn => dan moet je bij me terug komen. Zoniet, dan moet je me met rust laten.

Lang over gehad en hij ziet ook wel dat het voor mij gewoon niet gaat zo. We hebben nu dus afgesproken dat we sowieso voor oktober geen contact meer hebben en daarna zien we wel wanneer het contact er wel is. Hij heeft het initiatief bij mij gelegd. Het voelt nu zo kut, alsof het weer uit is... Weet dat dit het beste is maar godverdomme dit wil ik helemaal niet!!!

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 01:33 schreef Lips het volgende:
Zo fijn dat jullie toch niet slapen, kan ik midden in de nacht m'n verhaal ff kwijt met ook nog de kans een reactie te krijgen

Zoals eerder verteld ben ik afgelopen weekend met m'n ex naar LL geweest. Dit was wel prettig maar vooral daarna heel moeilijk. Hij is vandaag hier geweest om ff samen de tenten uit te hangen en schoon te maken. Omdat ik voor hem heb gezorgd toen hij ziek was tijdens LL heeft ie me daarna nog mee uit eten genomen. Hebben veel en lang gepraat vandaag en ik heb aangegeven dat dit voor mij zo niet gaat. Hij wil graag contact houden maar als ik 'm dan zie zegt ie steeds dat ie mijn aanwezigheid mist en dat hij me zo graag een knuffel wil geven of tegen me aan wil kruipen enzo. Dingen waar ik dus helemaal niks mee kan en alleen maar hoop van krijg! Ik heb 'm gezegd dat het voor mij eigenlijk heel zwart-wit is; je mist me, je houdt van me en je wil bij me zijn => dan moet je bij me terug komen. Zoniet, dan moet je me met rust laten.

Lang over gehad en hij ziet ook wel dat het voor mij gewoon niet gaat zo. We hebben nu dus afgesproken dat we sowieso voor oktober geen contact meer hebben en daarna zien we wel wanneer het contact er wel is. Hij heeft het initiatief bij mij gelegd. Het voelt nu zo kut, alsof het weer uit is... Weet dat dit het beste is maar godverdomme dit wil ik helemaal niet!!!

Nou je moet 't een beetje relativeren, wees blij dat het initiatief bij jou ligt. En als hij je echt mist, en echt wil dat het weer goedkomt, en jij wil dat ook, dan komt het vast wel weer een keer goed. Ik ken je verhaal verder niet, maar misschien wil je over een poosje zelfs wel niet eens meer dat 't goed komt.

Ik gedraag me als een afhankelijk wijf en kom met smoesjes om hem te kunnen spreken en te controleren wat hij aan het doen is. En dan WEET ik doe dat nou niet, je schiet er niks mee op, maar dan is mn gevoel sterker dan mn verstand

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 01:40 schreef Fee01 het volgende:

[..]

Nou je moet 't een beetje relativeren, wees blij dat het initiatief bij jou ligt. En als hij je echt mist, en echt wil dat het weer goedkomt, en jij wil dat ook, dan komt het vast wel weer een keer goed. Ik ken je verhaal verder niet, maar misschien wil je over een poosje zelfs wel niet eens meer dat 't goed komt.

Ik gedraag me als een afhankelijk wijf en kom met smoesjes om hem te kunnen spreken en te controleren wat hij aan het doen is. En dan WEET ik doe dat nou niet, je schiet er niks mee op, maar dan is mn gevoel sterker dan mn verstand

Verhaal staat denk ik 2 topics terug ofzo maar kan me indenken dat je geen zin hebt dat te zoeken Ik vind het ook wel fijn dat hij het initiatief bij mij heeft gelegd en dat hij goed inziet hoeveel pijn hij me doet en hoe moeilijk ik het vind hem te zien of te spreken. En idd, misschien wil ik hem over een tijdje niet eens terug of wil hij mij wel weer terug, kan allebei maar ik wou dat ik een glazen bol had zodat ik het vast wist

Dat is misschien mijn 'geluk', ik kan heel goed m'n verstand de overhand laten nemen en hem dus ook niet benaderen. Ik weet hoeveel pijn en verdriet het mij brengt als ik het wel doe en dat blijf ik mezelf ook vertellen. Wat ik al richting Freek schreef, ik heb gelukkig vriendinnen die voor me klaar staan en die ik kan bellen als m'n vingers jeuken hem te bellen of smsen. Helaas slapen die doordeweeks na 12 uur wel... Maar dan zijn jullie er gelukkig
Hem controleren heb ik vanaf het begin niet gedaan, hij heeft gelukkig geen hyves / facebook / twitter ofzo en we hebben elkaar geblokkeerd op msn. Scheelt ook wel dat hij nu weer bij zijn ouders woont, 80 km verderop, dus we komen elkaar ook niet tegen.

ik ben vanacht met haar naar de mac geweest.. gewoon omdat we bijde honger hadden t was wel gezellig, maar niet te gezellig volgens mij, k zal morgen wat meer vertellen, eens kijken hoe ik me er dan bij voel

Nou een week verder. Ik voel me af en toe goed en ik voel me af en toe ook kut. Net zoals een aantal hier heb ik ook een ex die veel twijfelt. Ik heb hem maandag nog gezien, maar dat was niet al te best geëindigd. Ik had nog iets van hoop dat het goed zou komen en hij wilde ( wilt) het rustig aan doen.

We hadden besloten om geen contact te houden en hij stuurde gisteren toch een smsje. Hij mist me, zowel als vriendin maar ook als 'een' vriendin en dat ie daarom er zoveel moeite mee heeft. Ik heb er ook moeite mee, maar hij kan mij nergens in tegemoet komen maar vraagt wel of ik dat kan. Beetje scheef he.

Ik heb vannacht dus gezegd dat het zo niet werkt en dat we echt geen contact moeten hebben. En dat we misschien elkaar wel zien na zijn reis, of misschien ook niet.

Hallo allemaal.
Mijn ex heeft me vanochtend gebelt om 05:30 .... . Kon me ogen niet open krijgen om te weten wie der belde dus had ik opgenomen. Ze gaat nu voor 3 dagen naar Duitsland en ze vroeg hoe het ging. Dat ze me miste en dat ze van me hield. Hier heb ik hele korte antwoorden opgegeven. Wat me opviel was toen ik ophing zei ze dat ze me na haar 3 dagen weer sprak. Iets waar ik dus een goed puntje heb. Ik ga als zij terug is volkomen onbereikbaar voor haar zijn. Als ze me belt/smst .. Niet opnemen en niks terug sturen.

Hopelijk voelt zij het vanzelf wel wat ze mist. Mijn ex twijfelt ook enorm...
Hoop dat ze me enorm gaat missen. Zometeen maar is die feel good pillen halen!

Ook weer een berichtje van mij.

Mn eerste reacties dateren van 2004 en ik heb nog steeds het verlies van mn ex niet verwerkt. Het zorgt ervoor dat ik geen enkele andere vrouw meer wil, behalve voor de seks en/of vriendschap. Dat heb ik een paar keer geprobeerd, maar zelfs een relatie van 3 jaar met een mooie, slimme vrouw kon ik niet in stand houden omdat ik nooit echt verliefd ben geweest en geen belofte heb willen maken om geheel voor de relatie te gaan.... het werd voor mij gewoon een middel om te bewijzen dat alle goed bedoelde adviezen zoals "ga gewoon door met je leven" niet werken.

Het laatste jaar als vrijgezel doorbrengen voelde vaak fijn, maar op momenten zoals deze mis ik heel erg de steun van een relatie. Om verschillende redenen durf ik geen dates meer aan te gaan. Het voelt alsof ik vrouwen bedrieg door te doen alsof ik geinteresseerd ben omdat ik ze waarschijnlijk toch in de steek ga laten. En ik word vrijwel nooit verliefd op iemand, want zelfs bij de mooiste meiden verzet ik me maanden voordat ik niet meer kan ontkennen wat ik voel. Dat lukt dus zo zelden (gemiddeld 1x per 3 jaar) dat ik alle hoop verlies voor de komende tijd. Elke dag zie ik wel seksueel aantrekkelijke vrouwen, maar zelden tot nooit vrouwen die mijn aantrekkingskracht tot voorgaande liefdes kunnen overtreffen. En tot die tijd wil ik er geen moeite voor doen.

Helaas mis ik die intimiteit van knuffelen, emotionele steun en seks met een mooie vrouw zodanig dat ik me niet kan richten op andere zaken omdat het voor teveel afleiding zorgt. Elke keer als ik een dip heb begint het gemis meer en kost het me uren om me weer sterker te voelen. Zoals nu, schrijf ik dit al een uur van me af terwijl ik eigenlijk moet werken ...

Normaal gesproken zouden goede vrienden je hierbij moeten kunnen helpen, maar de vrienden die ik echt leuk vind durf ik vaak niet lastig te vallen met de issues die ik hierboven beschrijf. Die zouden me alleen maar in de steek laten. En dus zeur ik alleen erover bij vriend(inn)en die mij leuker vinden, dan ik hen. Dat geeft weinig voldoening. Ik weet uit het verleden dat ik in staat ben om een veel leukere man te zijn dan het gezeur in deze reactie, maar alleen als ik mijn emotionele bagage bij iemand kwijt kan waar ik ook echt (dat beetje extra) van hou. Ik heb me nooit zo vrij gevoeld als bij mijn ex ... omdat nooit iemand heb durven vertrouwen zoals haar. Die vrijheid wil ik terug

Hoop niet dat ik het zelfde ga krijgen.
Hoelang hadden jullie met elkaar?

Ik heb mn ex een mail gestuurd met hoe erg ik 'm mis.... Ik had echt het gevoel dat ik dat even kwijt wou. 't voelde wel als een opluchting maarja, komt wel weer een beetje triest over misschien.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 12:31 schreef Fee01 het volgende:
Ik heb mn ex een mail gestuurd met hoe erg ik 'm mis.... Ik had echt het gevoel dat ik dat even kwijt wou. 't voelde wel als een opluchting maarja, komt wel weer een beetje triest over misschien.

t is denk ik heel natuurlijk.. omdat je dr zo mist, en altijd alles met haar hebt kunnen delen wil je je verhaal aan dr kwijt en je hart luchten bij dr.. tja of t verstandig is.. denk t niet... .. maar heb t zelf ook gedaan..

Ik weet wat je door maakt FEE zit in precies dezelfde situatie .

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 12:04 schreef Fellows het volgende:
Hoop niet dat ik het zelfde ga krijgen.
Hoelang hadden jullie met elkaar?

2 jaar met ups en downs

Nou, toch nog een paar smsjes op en neer gedaan. Ik kan volgens mij de conclusie trekken dat de reis belangrijker is dan onze relatie. Ik voel me even afgedankt.

6 jaar vind ik ook erg lang..

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 12:42 schreef goofy_goober het volgende:
Kick jij soms op innerlijke pijn? Jezus man, het is zes(!) jaar geleden.

Hey, wij reageren ook niet zo lomp op jou gejank! Beetje subtieler mag wel

6 jaar is inderdaad wel erg lang tegen over een relatie van 2 jaar.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 13:21 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Het was nog subtiel. Maar Tarot is een hopeloos geval. Af en toe terugdenken aan je ex, okee... Maar om jezelf zes jaar lang in zelfmedelijden te dompelen, dan is het net alsof je niet wil loslaten. En elk jaar hoor je hetzelfde, namelijk: 'Boehoe, zij was de ware en ik krijg nooit meer een vrouw zoals zij.' Geen enkele progressie. Die meid van 'm is ook verder gegaan en misschien maar goed ook. En het is niet voor niks uitgegaan toen... Waar is je eigenwaarde?? Controleer je ook nog steeds elke dag haar Hyves/Facebook/Netlog/Sugababes/Twitter/MySpace, dat je er zo in blijft hangen? Misschien een tip: ga eens naar een psychiater.

Misschien was zij wel een meisje die voor hem heel bijzonder was, soms heb je namelijk ook exen die toch speciaal voor je blijven zijn ook al zijn ze niet meer in je leven.
Tuurlijk is 6 jaaar lang , maar zeg nou eens heel eerlijk heb je nooit een ex gehad die ondanks dat je haar niet meer zag en je ook verder ging met je leven , je toch bijblijft ????
Je zou soms toch echt wat minder gauw met een oordeel klaar mogen staan.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 13:21 schreef goofy_goober het volgende:

[..]
En elk jaar hoor je hetzelfde, namelijk: 'Boehoe, zij was de ware en ik krijg nooit meer een vrouw zoals zij.'

Dat zeg ik helemaal niet. Ik hoop er ooit vanaf te komen, maar ik heb weinig hoop voor de toekomst. Tijd heelt alle wonden en dus wacht ik gewoon. Het duurt alleen héél lang.

quote:

Geen enkele progressie. Die meid van 'm is ook verder gegaan en misschien maar goed ook. En het is niet voor niks uitgegaan toen... Waar is je eigenwaarde??

Mijn eigenwaarde is gebaseerd op het feit dat ik één keer in mn leven iemand volledig heb durven vertrouwen. Ik heb geleerd om van iemand te houden en die liefde geef ik niet op tenzij het echt niet anders kan. Sindsdien vertrouw ik mensen meer en ben ik prettiger geworden in de omgang. De lessen die daar geleerd heb pas ik nu nog steeds toe.

Ik kan pas verdergaan als ik weer iemand tegenkom die me alle zorgen doet vergeten.
Dat is tot nu toe nog niet gebeurd.

quote:

Controleer je ook nog steeds elke dag haar Hyves/Facebook/Netlog/Sugababes/Twitter/MySpace, dat je er zo in blijft hangen? Misschien een tip: ga eens naar een psychiater.

Nee, ik controleer niks van haar. Ik ben geen stalker en wil haar verder niet lastig vallen. Ik word er wel aan herinnerd elke keer dat ik iets voor iemand begin te voelen. Dan hou ik mezelf automatisch tegen. Ik stop pas met mezelf tegen houden, tot het echt niet meer kan. Dat is de afgelopen jaren een paar keer bijna gebeurd, maar op het laatste moment hield ik me weer in.

Let it go.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 14:00 schreef Fellows het volgende:
Let it go.

Dat doe ik zodra ik het niet langer kan volhouden. Er zijn hele moeilijke dagen tussen, maar nooit moeilijk genoeg om echt te moeten los te laten. Het lijkt alsof mijn hele liefdesleven is basseerd op deze overtuiging. Dat laat je niet zomaar los... dan is het alsof je jezelf verloochend.

Denk toch dat Goofy gelijk heeft.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 14:32 schreef Fellows het volgende:
Denk toch dat Goofy gelijk heeft.

Met wat?

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 13:47 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Dat zeg ik toch ook? Af en toe terugdenken aan je ex: okee. Maar om jezelf nou al zes jaar lang in zelfmedelijden te dompelen en te doen alsof zij de ware was... Als dat zo zou zijn dan was het nu niet uit. Ik denk dat Tarot daar eens bij stil moet staan en die meid eens los moet laten. Want om geen enkele relatie meer aan te kunnen gaan vanwege deze breakup die zes jaar geleden plaats heeft gevonden is gewoon absurd. Een psychiater lijkt me helemaal geen gek idee als je er al zolang mee zit en niet meer normaal kan functioneren.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 14:40 schreef Fellows het volgende:

[..]

Ja dat is niet erg specifiek wat je daar quote.

Ik ben de afgelopen jaren best wel relaties aangegaan. Gewoon omdat ik hele lieve en leuke meiden ben tegen gekomen, maar ook omdat mensen vertelde dat ik het maar moest proberen en dat ik haar dan vanzelf los zou laten. Maar ik voel gewoon nooit evenveel liefde en toewijding als die ene keer en tegenwoordig stoot ik vrouwen liever van me af, dan ze te gebruiken voor de zoveelste teleurstelling.

Over loslaten heb ik al gezegd dat ik het doe zodra ik geen keuze heb. Zoiets kun je niet afdwingen, tenzij je vooraf al van mening was dat je het niet zover wil laten komen. En in dat laatste geval zul je jezelf nooit volledig gegeven hebben. Maar ik kan me die 2 jaar herinneren alsof het gisteren was, inclusief de slechte dingen. Ik heb met haar nooit closure gehad en heb op een gegeven moment besloten om niet meer op haar pogingen tot contact te reageren. Sterker nog, ik heb haar laatste e-mails en voicemails wel bewaard maar nog nooit gelezen omdat ik bang was dat ze me wéér pijn zou doen.

Voor mij is het een vorm van romantiek om te wachten op iemand die je niet kunt weerstaan. En ik kan nou eenmaal veel vrouwen weerstaan Pas als iemand anders je vorige liefde doet vergeten is het automatisch tijd om los te laten.

omg, zojuist weer met mijn ex (nu ,55 weken uit) afgesproken, ben met dr naar de kapper geweest (de kapster die ik wel erg interesant vind en dat weet mijn ex, maar ze werkte helaas niet)
wel nog veel gepraat heb t gevoel dat ik wel over dr heen ben.. maar moet t natuurlijk kijken hoe dat komende dagen gaat.. misschien voelt t nu goed waardoor t over een x aantal dagen juist alleen maar slechter gaat... We zullen zien

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 15:44 schreef goofy_goober het volgende:
@ Tarot:
Ik zou toch maar eens met een psychiater gaan babbelen.

Als het voelt alsof ik het niet meer alléén kan oplossen, dan is het ook tijd om los te laten.

Ik schrijf de moeilijke periodes hier van me af of praat erover met sommige mensen maar geef niet alle hoop op. Het leven is lang en misschien ontmoet ik over 2, 5 or 10 jaar een meid die ik niet meer kan weerstaan.



_{Het duurt alleen zo verschrikkelijk lang}

[ Bericht 1% gewijzigd door Tarot op 25-08-2010 16:04:08 ]

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 12:36 schreef Fellows het volgende:
Ik weet wat je door maakt FEE zit in precies dezelfde situatie .

Gelukkig heeft hij gereageerd, hij moest bijna huilen van mn mailtje, maarja, wat heb ik daar nou weer aan

@Tarot, idealiseer je je ex/ de relatie die je toen had niet een beetje? Het was toch ook niet allemaal even fantastisch en leuk, anders was je niet uit elkaar gegaan. Misschien verdring je onbewust de minder leuke kanten en denk je alleen aan de leuke dingen en kun je het daarom niet los laten.

Ben nog steeds verliefd op een getrouwde vrouw, al 2 jaar. Ook al houdt zij niet echt van mij en heeft ze me gewoon gebruikt om het fysieke genot.

Ook omdat het een aloude illusie van me doorbreekt: heb altijd gedacht dat als ik van iemand zou houden, zou ook van mij zou houden, maar blijkbaar gaat dat niet op.

Nog nooit eerder zo'n vrouw ontmoet...

Tsja.

Maar goed ik kijk wel om me heen en houd mijn ogen open voor nieuwe vrouwen.

@Tarot: ik heb toch wel respect voor hoeveel je van haar houdt, ook al neemt het ziekelijke neigingen aan in de zin dat het je eigen mentale gemoedsrust misschien onderhand meer in de weg staat dan dat het het vooruit helpt.

Besef wel dat niemand je verplicht om te stoppen van iemand te houden. Je kunt van haar blijven houden en je liefde voor haar kan jou beter blijven maken, maar waarom moet dat uitsluiten dat je ook van iemand anders houdt? Je bedriegt er niemand mee, liefde die oprecht is is altijd positief en maakt nooit dingen stuk.

Die pillen werken wel naar mijn idee.
Ik voel me veel neutraler en kan alles veel lichter inzien
Alleen kan ik niet in mijn hart kijken wat ik moet doen dus dat is lastig/..

Gedumpt worden sucks

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 17:31 schreef Fellows het volgende:
Gedumpt worden sucks

Vind ik ook

Zijn we weer,

Het is nu een week uit, nog steeds helemaal niets gehoord. Ik heb geen idee hoe ze nu haar dagen vult, want ze heeft vakantie en elke avond waren we samen. Deze gedachte maakt me helemaal gek en kan gewoon nergens anders meer aan denken.

Ik weet niet eens of ze nog af en toe stilstaat bij mij, want ik hoor niets van niemand, ook niet van vrienden of kennissen. Lijkt net alsof ik ineens uit haar leven ben verdwenen. Dit wanhopig gevoel en dat je niet kan doen, vreet de hele tijd aan je.

Mensen, hoe lang gaat dit nog duren..? En waar kan je die pillen halen?

Jezus wat kan een gebroken hart pijn doen.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 13:50 schreef Tarot het volgende:

Ik kan pas verdergaan als ik weer iemand tegenkom die me alle zorgen doet vergeten.
Dat is tot nu toe nog niet gebeurd.

Ehh nee, jij kunt pas verder als jij gelukkig kunt zijn met wie je bent, in dit geval als vrijgezel dus.
Zolang je dat niet bent, kun je andere vrouwen ook niet gelukkig maken.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 17:06 schreef Fee01 het volgende:
@Tarot, idealiseer je je ex/ de relatie die je toen had niet een beetje? Het was toch ook niet allemaal even fantastisch en leuk, anders was je niet uit elkaar gegaan. Misschien verdring je onbewust de minder leuke kanten en denk je alleen aan de leuke dingen en kun je het daarom niet los laten.

Het was inderdaad niet allemaal even leuk, maar ik idealiseer niks. Ik heb één ding gerealiseerd: verliefdheid is overmacht. Dat heb ik sindsdien niet meer gehad. Wel een paar keer bijna, maar uiteindelijk niet sterk genoeg, want ik kon het vrij snel weer loslaten.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 17:31 schreef goofy_goober het volgende:
En Tarot moet eerst maar eens het geluk bij zichzelf gaan zoeken voordat ie zich weer aan een vrouw waagt, want volgens mij is dat het hele probleem.

Ookal is er nog veel waar ik aan wil werken, ik ben gelukkig met wie ik ben juist omdat ik zo'n mooie herinnering aan de liefde heb. Dat is het gevoel alsof ik écht geleefd heb en dat ik de rest van het leven wat er nog op me afkomt kan accepteren. Ookal is het soms moeilijk.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 17:39 schreef MeanDutchy het volgende:
[..] Ehh nee, jij kunt pas verder als jij gelukkig kunt zijn met wie je bent, in dit geval als vrijgezel dus.
Zolang je dat niet bent, kun je andere vrouwen ook niet gelukkig maken.

Ik ben dus gelukkig zolang ik die liefde voor haar nog voel en mijn geloof dat het ooit nog goedkomt. Het is mijn enige houvast in het leven en hou het dus heel stevig vast. Alleen als een andere vrouw mij dusdanig van stuk kan brengen dat ik wel moet loslaten, dan zal ik mijn leven kunnen toewijden om samen gelukkig te zijn zoals een goede man dat hoort te doen.

[ Bericht 3% gewijzigd door Tarot op 25-08-2010 18:07:01 ]