Vorige topics:
(ouders van) kinderen met autisme
(ouders van) kinderen met autisme deel 2
(ouders van) kinderen met autisme deel 3
(Ouders van) kinderen met autisme deel 4
(Ouders van) kinderen met autisme deel 5
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 6
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 7
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 8
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 9
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 10
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 11
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 12
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 13
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 14
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 15
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 16
(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 17
(Ouders van) jonge kinderen met autisme deel 18
Laatste posts:
quote:Op vrijdag 16 juli 2010 17:26 schreef Oxymoron het volgende:
''even''
''een uurtje''
''zelf spelen''
kunnen veel kinderen met autisme niet. Dus dat is weer teveel onduidelijkheid; dus lege tijd. Mede ook door een gebrek, aan overzicht, teveel keuzes en gebrek aan speel-fantasie.
Ik zou echt Geef me de 5 kopen (ik wil het je ook wel lenen (PM maar), zolang je nog geen bonnen hebt, en op Marktplaats staat het ook vaak). Of eens naar een lezing van Colette gaan. zie www.autistisch-spectrum.nl (Autisme Anders Bekeken).
En, ik wil niet een ''spelbreker van je leven'' zijn,ik zeg dit juist om jullie leven makkelijker te maken:
Bij autisme, in de meeste gevallen, juist wél alles (ook elk detail) ''voorkauwen''!!!!!!!!!!!
Misschien kun je dat aanleren, of er feeling mee krijgen met hulp van Accare?
Een eenmalige cursus is onvoldoende, wil je leren leven met autisme.
Kim, en andere autisten, hebben het nodig (Levensbelang!! letterlijk) om Duidelijkheid te krijgen. Dat kost niks meer dan, tijd en aandacht, en inspanning van de omgeving. En dit zal haar hele leven duren.
Zíj kan zich niet (adequaat) aanpassen aan de Wereld. Dat moet de Wereld doen. Aan haar.
En dat maakt je (kind) gehandicapt.
Dit even vanuit mijn tenen, want Kim en bijv ook Cato en Eva gaan me echt aan het hart.
quote:Op vrijdag 16 juli 2010 17:31 schreef Moonah het volgende:
Ingrid, wellicht is het handig als je met Kim samen een planning maakt?
Ik doe dat regelmatig met Thies. Voor elke dag een hokje en in elk hokje tekenen we samen wat er die dag staat te gebeuren (naar de logopedist, naar psz, naar oma, boodschappen whatever). En er zijn ook dagen tussen die leeg zijn, omdat ik nog niet weet wat we dan gaan doen.
Je zou het nog kunnen verfijnen door elke ochtend een dagplanning te maken, ben je meteen lekker een half uurtje met haar samen bezig. Evt kun je er een klok bij tekenen.
Oh, en stel je van dat tekenen niet te veel voor hoor.Als voor jullie samen maar duidelijk is wat je bedoelt.
quote:Op vrijdag 16 juli 2010 17:34 schreef Moonah het volgende:
Oxy! Je laatste regel is er één die zeker ter harte moet worden genomen door Ingrid en Djeez.... Autisme is een handicap. En daar zul je je als ouders ook erg aan moeten aanpassen. immers, het kind kán dat niet.
quote:Op vrijdag 16 juli 2010 17:38 schreef _Ingrid_ het volgende:
Oxy
Tis echt een lieverd, maar het is soms zo moeilijk! We doen echt onze best voor Kim om haar te begrijpen en te helpen. Soms is het even te veel. misschien heeft Djeez ook wel pdd-nos ipv adhd, hij wil iig ook getest worden. Misschien is zijn medicatie helemaal niet goed voor hem.
quote:Sorry trui, maar ik was snellerOp vrijdag 16 juli 2010 17:39 schreef trui het volgende:
het kan ook goed samen voorkomen, ingrid.
Na het opstaan gaan we eerst naar beneden om te ontbijten, daarna weer terug naar boven om te douchen/aankleden etc, naar beneden om te spelen en dan vertel ik altijd van we gaan nog voor het middageten naar oma/speeluin/rondje wandelen etc, middageten, dan vertel ik na het eten van eerst gaat E slapen en dan gaan K en ik even spelen/lezen/knutselen oid en als E wakker is gaan we even boodschapjes doen (alles is bv), weer terug van het boodschappen doen, nu is het buitenspelen (tussen de boodschappen en het eten koken) en dan vertellen van we gaan straks eten koken want na het eten koken komt papa weer thuis.
Ik doe het al zo sinds K er is en ze echt nog maar op een dutje zat per dag en het werkt hier prima. Ze weten waar ze aan toe zijn en heb er eigenlijk nooit geen moeite mee gehad. Mijn ouders hebben dit altijd gedaan al bij ons en nog steeds doet mijn mams het zo als ze aan het oppassen is op de kleinkinderen. We gaan nu brood eten en dan lopend naar de winkels. Ook bv nog even als ik wilt dat ze loopt of juist fietst dan zeg ik vandaag blijft je fiets lekker in de schuur staan want hij moet even bijkomen van gisteren en dan gaan wij lekker lopen (geeft erg weinig problemen hier).
Het is toch niet zo dat je het niet kan plannen omdat het tegen je gevoel of wil aanhikt (kan iemand even duidelijlker omschrijven wat ik nou eigenlijk bedoel verdorie). Ik krijg een beetje de indruk (gut hoe zeg je dit nu netjes) dat jullie niet mee willen werken aan Kim en alles maar vervelend vinden wat ze doet terwijl het van haar kant geen onwil is maar meer onmacht.
Sorry voor de lompe en waarschijnlijk in jullie ogen een zeurpost.
Sorry hiervoor.1. zoek een hamer en twee flinke spijkers
2. zoek een touw/stukwaslijn/breiwol/of zoiets
3. wacht tot Kim en Tyler allebei wakker zijn
4. zoek een plek in huis waar jullie vaak komen
5. mep de spijkers een meter van elkaar af in de muur op een hoogte waar Tyler niet bij kan, maar Kim wel
6. span het touw redelijk strak tussen de spijkers
7. klaar met deel 1.
In deel 2 ga je picto's maken:
1. ga naar de site die Ingrid al gaf
2. zoek picto's voor 'tanden poetsen', 'wassen', 'plassen', 'wakker worden', ' eten' en 'drinken'
3. sluit de printer aan en print de picto's uit (als het kan op ongeveer A5 of A6 formaat)
4. klaar met deel 2
In deel 3 ga je overleggen hoe je de picto's gebruikt
1. ga met Ingrid even rustig zitten
2. leg de picto's allemaal neer en praat over een goede volgorde voor jullie 's ochtends
3. vraag aan Ingrid of zij deze volgorde ook goed vind
4. zoek wasknijpers
5. hang de picto's op volgorde aan het touw dat je hebt opgehangen
In deel 4 ga je de picto's laten zien aan Kim
1. vertel aan Kim dat je iets speciaals hebt, speciaal voor haar, niet voor Tyler
2. vertel dat ze hier kan zien wat ze gaat doen
3. vertel per picto wat het betekent
4. laat daarna Kim vertellen wat jullie (samen!) net hebben verteld
5. leg uit dat je steeds gaat kijken wat je als volgende gaat doen
6. breng dit in de praktijk
Dit is een heel klein stukje, maar wel iets dat Ingrid elke dag tegenkomt en dat ongetwijfeld niet makkelijk zal zijn. Ik heb inmiddels 10 jaar ervaring (sjees, wat word ik oud) en wat ik heb geleerd:
1. duidelijkheid
2. structuur
3. duidelijkheid
4. voorspelbaarheid
5. duidelijkheid
6. vaste patronen
7. duidelijkheid
8. consequent zijn
9. duidelijkheid
10. vaste afspraken
Echt Djeez, Ingrid is straks vier weken (!!!) de hele dag alleen met twee kinderen. KIM DOET HET NIET EXPRESS. Ze heeft hulp nodig.
Ingrid: als Tyler straks niet kan zien, dan koop je toch een bril voor hem? Als hij uit zijn kleren groeit, koop je toch grotere kleren? Dit is hetzelfde, duidelijkheid is noodzakelijk voor Kim. En dus ook voor jullie.
quote:Dit is waar alles om draait.Op vrijdag 16 juli 2010 17:34 schreef Moonah het volgende:
Oxy! Je laatste regel is er één die zeker ter harte moet worden genomen door Ingrid en Djeez.... Autisme is een handicap. En daar zul je je als ouders ook erg aan moeten aanpassen. immers, het kind kán dat niet.
Ik heb heel lang gedacht dat mijn zoon vervelend was. Maar het ligt niet aan hem. Het ligt aan ons.
Hoe wij met hem omgaan. En hoe alle anderen (op school bijvoorbeeld) met hem omgaan.
Vinden wij, als volwassenen, de juiste weg dan verdwijnt zijn onwenselijke gedrag.
Maar dat is moeilijk, en een lange weg als ouders zijnde...en je moet er voortdurend mee bezig zijn. Het vergt gewoon nog meer van jou als ouder dan het normaal al doet.
En je bent ook maar een mens en soms lukt het gewoon niet. Ben ik weer te boos of ongeduldig geworden, dan baal ik als een stekker maar vergeef mezelf ook weer. Als je het maar weet...waar het aan ligt.
Lees erover, praat met mensen..
D begint in september met een sociale vaardigheidstraining (in een groepje van 8 jongens met ADHD) en wij krijgen als ouders ook een paar sessies samen. Ik verheug me er echt op.
quote:Op vrijdag 16 juli 2010 18:48 schreef lily het volgende:
[..]
Dit is waar alles om draait.
Ik heb heel lang gedacht dat mijn zoon vervelend was. Maar het ligt niet aan hem. Het ligt aan ons.
...
Of: het ligt aan hem, maar wij interpreteren zijn/haar gedrag als "vervelend" tenzij we het voor zijn.
Lukas is helaas niet picto-gevoelig maar voor hem helpt het om steeds te herhalen van "nu zijn we X aan het doen, en straks Y".
Desnoods geven we nog een visueel concreet hulpstuk, dus bij de zin "we gaan nu eten en daarna naar de WC" geven we hem een bord in zijn handen om zelf op tafel te zetten, en dan zetten we een WC-rol klaar.
Klinkt een beetje raar, eten met een pleerol op tafel, maar het voorkomt het scenario dat ik hem "confronteer" met het gegeven van het naar de WC gaan door daar
zomaar ineens over te beginnen.Toen hij kleiner was zongen we ook vaak vaste liedjes bij bepaalde situaties, maar dan heb je het nadeel dat je de halve dag aan het kwelen bent en sommige dingen niet meer los van het liedje lukken. Dus als hij dan weer eens wakker werd, stond ik daar half drie in de ochtend weer "In de maneschijn" te reutelen, en als hij ziek was hing ik in een stoel op zijn kamer om zodra hij begon in de aan-stand te floepen om hem maar duidelijk te krijgen dat het nog steeds slaaptijd was. Mama is een jukebox!
quote:
Djeez, laten we het positief brengen. Jij bent een man van de praktijk. Een stappenplan:
1. zoek een hamer en twee flinke spijkers
2. zoek een touw/stukwaslijn/breiwol/of zoiets
3. wacht tot Kim en Tyler allebei wakker zijn
4. zoek een plek in huis waar jullie vaak komen
5. mep de spijkers een meter van elkaar af in de muur op een hoogte waar Tyler niet bij kan, maar Kim wel
6. span het touw redelijk strak tussen de spijkers
...
Wij hebben een strook klittenband op de deur gehad, werkt ook prima! Gelamineerde picto's met een vierkantje klittenband afwerken op de achterkant en plakken maarrrrr.
Gewoon een alternatief
Lijkt me inderdaad handig dat Djeez en Ingrid samen zoveel mogelijk van tevoren uitstippelen, kost een paar uurtjes en scheelt misschien 4 weken aan frustratie. Of het volgende verslag van een bijna-scheiding:
Hier had ik aanvankelijk een meneer die mij al het denkwerk liet doen en trouwens van mening was dat het niet zo erg kon zijn want nou ja want. Hij werkte 60 tot 80 uur in de week (geen geintje) en ik loste alles wel prima op toch? Dat Lukas zat op een medisch kleuterdagverblijf, een dagbestedingscentrum had hem nooit zoveel gezegd want ik regelde toch alles.
Nou ja, een hernia en een wisseling in de rolverdeling verder zat hij dus ineens regelmatig jankend op de bank. En ontelbare drama's, zes paniekaanvallen en drie ambulanceritten verder (exclusief die van Lukas) viel dan eindelijk het kwartje: autistisch was niet alleen een woord maar de praktijk en we (hee!) trokken het dus niet.
Als je overspannen bent maak je niet de beste beslissingen en dan loop je op een gegeven moment tegen de feiten aan en dat was in ons geval de wetenschap dat we de zorg voor Lukas niet meer aankonden.
Speelgoed kun je ook aanbieden in mandjes/of doosjes.
Een mandje met kralen en een touw, is het teken dat Kim een ketting kan gaan rijgen. Is ze klaar, alles in het mandje en dan een mandje/doosje met bijv. puzzels aanbieden.
Zo creeer je overzicht.
Die lege tijd, die wij als "gewone" mensen gewoon invullen met bijv. tv kijken, boek lezen of domweg even opde bank hangen, is moordend voor autistische kindjes. Het ontbreken van structuur en voorspelbaarheid maakt dit soort kindjes onrustig.
Begin met een strakke planning, nu eten, straks tandenpoetsen, dan pyama aan. Later, als de structuur duidelijk is, want elke dag is hetzelfde, hoef je er minder strak aan vast te houden en zul je zien dat Kim de lege momenten tussen bijv. eten en tandenpoetsen zelf kan invullen door bijv. een puzzel te doen.
Zorg dat je altijd materiaal hebt liggen om "lege tijd" te overbruggen. Een mandje met puzzels, een mandje met tekenpapier en stiften etc etc.
Zie je dat Kim onrustig wordt denk dan na over de planning, is die concreet en zo nee, bied een mandje aan om die tijd voor haar in te vullen.
Ja je zult haar bezig moeten houden, en ja dat is uitermate vervelend soms, maar bedenk goed dat als je het niet doet zij zichzelf of Tyler zal kunnen verwonden in een vervelende poging om aandacht te krijgen. aandacht omdat zij gewoon geen raad weet met de situatie.
Maanden hebben wij haar aan de hand meegenomen naar het bord, elke keer weer als ze de vraag stelde "wat gaan we doen" (100x per dag).
Op een gegeven moment liep ze uit zichzelf naar het bord. Ook hier geldt: herhalen tot je er zelf simpel van wordt en op een gegeven moment valt het kwartje (meestal later als je hoopt
)Klein en voor op zijn grote map, zo weet hij precies wat er komt en wat hij mee moet nemen (per vak)
Doordat ook de lessen allemaal redelijk het zelfde verlopen bij mijn vak (helaas niet bij andere vakken) zien we dat hij het dit jaar heel goed heeft gedaan en het zoveel prettiger voor hem is. Ook de andere leerlingen varen er wel bij, VMBO-ers zijn vaak gebaat bij ritme, maar ja dat is ook voor sommige docenten lastig
voor jullie geduld! 
Echt hoor, ik vind mijn peuter nu soms al lastig en als het een beetje mee zit groeit hij er overheen, voor jullie duurt die fase een flink pak langer, al dan niet voor altijd...
Oxy, ik vind dat zo knap, dat je het zo goed weet uit te leggen. Zo helder en duidelijk.
Ingrid, je moet dus echt wel de hele dag voorkauwen. En nee, dat is niet leuk en makkelijker en fijn. In het begin en later ook niet.. Maar Kim heeft er zoveel aan, zoveel behoefte aan duidelijkheid. En als jij die geeft, geeft zij weer rust terug.
En op 26 juli een evaluatiegesprek? Echt? Ik sta ver van jullie af, maar ik heb meer het idee dat jullie helemaal aan het begin van alles staan en zoveel hulp nodig hebben, dan is het echt niet goed om af te sluiten. Zeg dat ook. Vraag wat ze bedoelen met de picto's. Regel dat er thuis kortdurende ondersteuning komt (is gratis) van iemand die het voor doet en laat zien aan jullie.
Je zegt het mooi lily, dat het een lange weg is, die altijd duurt. En het is zwaar en niet makkelijk, maar het levert ook zoveel op om die duidelijkheid te hebben, dan kan ook weer zoveel rust teruggeven.
Wat goed dat hij een sova training gaat doen! Volgens de Goldstein methode?
quote:Dit hebben wij ookOp vrijdag 16 juli 2010 19:53 schreef Lois het volgende:
Wij hebben een (goedkoop) magneetbord van Ikea/Blokker whatever. Magneetknijpers of losse magneten worden vaak bijgeleverd. Picto's van school en van Sclera.BE uitgeprint, gelamineerd, en die hangen wij dan op het bord met magneetjes.
quote:god, dat weet ik eigenlijk niet eens?Op vrijdag 16 juli 2010 20:15 schreef YPPY het volgende:
Je zegt het mooi lily, dat het een lange weg is, die altijd duurt. En het is zwaar en niet makkelijk, maar het levert ook zoveel op om die duidelijkheid te hebben, dan kan ook weer zoveel rust teruggeven.
Wat goed dat hij een sova training gaat doen! Volgens de Goldstein methode?
We hebben een intake (samen met D) gehad en daarna een gesprek met wat we willen enzo maar Goldstein zegt me niks...
Trouwens, D is niet autistisch maar heeft ADHD en zijn stoornis is echt niet te vergelijken met die van bijvoorbeeld Eva of Lucas hoor.
Ik hoop niet dat het iemand stoort dat ik hier af en toe iets zeg.
Ik praat hier af en toe mee, omdat vooral de gevoelens van ons als ouders herkenbaar zijn maar onze situatie is minder "moeilijk" als die van anderen in dit topic.
Hoewel ik toch ook vaak gedrag wel herken.
ik vind het juist fijn om zoveel mogelijk ervaringen en verhalen te lezen.Ik weet niet goed wat te zeggen verder. Ik heb nooit een vast ritme. Alleen natuurlijk opstaan en ontbijten, lunchen en avondeten. Dus is het wel raar als je nu ineens alles moet vastleggen terwijl je nog niet weet wat je gaat doen.
Maar ik neem aan dat kim nog niet klok kan kijken of wel?
Dan is het niet nodig om zo'n planning op tijd te maken, maar alleen de volgorde.
En de volgorde kun je zo maken dat die voor iedere dag het zelfde is..
met vaste eet/drink momenten
even een voorbeeldje:
aankleden
Ontbijt
spelen (invullen met die mandjes tip van lois)
fruit eten + drinken
naar buiten/boodschappen doen/wandelen
lunch
tyler slapen => voor kim mama tijd
koekje + drinken
naar buiten of zelf ingevuld spelen
kim tv kijken, mama tijd voor tyler of voor het koken
avond eten
kim papa tijd
douchen/omkleden
naar bed..
en als je dan een keer een dagje weggaat kun je dat tijdig aangeven met picto's, bijvoorbeeld door picknicken ipv eten, of foto's van het uitje ipv de gewone speel picto's.
Suc6, hopelijk kun je tot een werkbaar plan komen voor de vakantie, want op hoop van zegen de weken proberen te overleven lijkt me voor zowel jou als kim een drama worden.
Bij kindlief miste de duideljkheid wat ik van hem verwachte, maar ook, wat is nou gezellig? Dat is zo'n abstract iets. Kindlief had echt geen idee, voor iedereen is gezellig een ander woord met een andere betekenis.
Ik ben gaan kijken wat er nu mis ging. Zoals Oxy zo mooi zegt: vrije tijd is kliertijd.
Dus ben ik een planning gaan maken voor eerst 4 weken.
Per dag iets wat hij leuk vond, b.v. eendjes voeren. Dat kwam dan elke week een keer terug. Liefst op een vaste dag, dus dinsdag was eendjesvoer dag. Heel langzaam had zoonlief door dat we dat op dinsdag deden en verzamelde dan het weekend al wat brood(zorg dat ze niet hun eigen brood gaan uitsparen;)) Kwam oma op dinsdag spontaan op visite? Leuk, maar dan kon ze fijn mee naar de eendjes.
Na een maand kon ik voor mezelf bekijken wat wel werkte en waarvan ik dacht dat het anders moest.
Het is een heel proces, ook om zelf te bedenken dat je dingen MOET om ze bezig te houden. Je moet er voor jezelf ook een structuur in aan leren brengen. Ik heb wel eens verzucht: nou ik wil ook wel eens iets wel of niet. Maar als je merkt dat je kind er zoveel baat bij heeft, er zoveel duidelijkeid voor hem inzit, is het helemaal geen opgave meer.
Bedenk alsjeblieft dat ze het zelf gewoon niet kan, jij bent degene die het voor zal moeten doen.
quote:Dat gevoel heb ik ook. Bijv op de dag zelf kijken wat voor weer het is en dan wellicht besluiten naar een dierentuin oid te gaan.Op vrijdag 16 juli 2010 22:12 schreef franka het volgende:
Ingrid, ik was ook nooit van de vaste planning. Ik had altijd zoiets van, als ik naar de kinderboerderij wil, wil ik dat gewoon lekker spontaan kunnen doen. Niet alles vast willen leggen. Totdat ik er achter kwam dat elk uitstapje waarvan ik dacht dat het leuk was met de kinderen een drama werd. Daardoor was kindlief over de zeik, maar ik ook, want waarom kon het nou nooit eens gezellig zijn?!
Bij kindlief miste de duideljkheid wat ik van hem verwachte, maar ook, wat is nou gezellig? Dat is zo'n abstract iets. Kindlief had echt geen idee, voor iedereen is gezellig een ander woord met een andere betekenis.
Ik ben gaan kijken wat er nu mis ging. Zoals Oxy zo mooi zegt: vrije tijd is kliertijd.
Dus ben ik een planning gaan maken voor eerst 4 weken.
Per dag iets wat hij leuk vond, b.v. eendjes voeren. Dat kwam dan elke week een keer terug. Liefst op een vaste dag, dus dinsdag was eendjesvoer dag. Heel langzaam had zoonlief door dat we dat op dinsdag deden en verzamelde dan het weekend al wat brood(zorg dat ze niet hun eigen brood gaan uitsparen;)) Kwam oma op dinsdag spontaan op visite? Leuk, maar dan kon ze fijn mee naar de eendjes.
Na een maand kon ik voor mezelf bekijken wat wel werkte en waarvan ik dacht dat het anders moest.
Het is een heel proces, ook om zelf te bedenken dat je dingen MOET om ze bezig te houden. Je moet er voor jezelf ook een structuur in aan leren brengen. Ik heb wel eens verzucht: nou ik wil ook wel eens iets wel of niet. Maar als je merkt dat je kind er zoveel baat bij heeft, er zoveel duidelijkeid voor hem inzit, is het helemaal geen opgave meer.
Bedenk alsjeblieft dat ze het zelf gewoon niet kan, jij bent degene die het voor zal moeten doen.
Hier is het meestal wel gezellig en gaat het goed. Maar dan het aankleden ed vooraf gaat juist moeizaam.
Ik hou me ook altijd voor dat ze het niet expres doet, ookal komt het zo over. Ze kan er niks aan doen.
Ze zijn trouwens wel dol op elkaar. Echte broer en zus, kunnen niet met en niet zonder elkaar.
Morgen gaat ze 's morgens naar de markt met mijn ouders en blijf dan even spelen. Stelden ze zelf voor. Expres alleen, zodat ze alle aandacht aan Kim kunnen besteden.
quote:Ben je mal, een hoop kinderen met een autistische stoornis hebben ook last van hyperactiviteit dus je weet nooit wat je oppikt van elkaar
...
Ik hoop niet dat het iemand stoort dat ik hier af en toe iets zeg.
...
quote:
Ingrid, ik was ook nooit van de vaste planning. Ik had altijd zoiets van, als ik naar de kinderboerderij wil, wil ik dat gewoon lekker spontaan kunnen doen. Niet alles vast willen leggen. Totdat ik er achter kwam dat elk uitstapje waarvan ik dacht dat het leuk was met de kinderen een drama werd. Daardoor was kindlief over de zeik, maar ik ook, want waarom kon het nou nooit eens gezellig zijn?!
Bij kindlief miste de duideljkheid wat ik van hem verwachte, maar ook, wat is nou gezellig? Dat is zo'n abstract iets. Kindlief had echt geen idee, voor iedereen is gezellig een ander woord met een andere betekenis.
Ik ben gaan kijken wat er nu mis ging. Zoals Oxy zo mooi zegt: vrije tijd is kliertijd.
Dus ben ik een planning gaan maken voor eerst 4 weken.
Per dag iets wat hij leuk vond, b.v. eendjes voeren. Dat kwam dan elke week een keer terug. Liefst op een vaste dag, dus dinsdag was eendjesvoer dag. Heel langzaam had zoonlief door dat we dat op dinsdag deden en verzamelde dan het weekend al wat brood(zorg dat ze niet hun eigen brood gaan uitsparen;)) Kwam oma op dinsdag spontaan op visite? Leuk, maar dan kon ze fijn mee naar de eendjes.
Na een maand kon ik voor mezelf bekijken wat wel werkte en waarvan ik dacht dat het anders moest.
Het is een heel proces, ook om zelf te bedenken dat je dingen MOET om ze bezig te houden. Je moet er voor jezelf ook een structuur in aan leren brengen. Ik heb wel eens verzucht: nou ik wil ook wel eens iets wel of niet. Maar als je merkt dat je kind er zoveel baat bij heeft, er zoveel duidelijkeid voor hem inzit, is het helemaal geen opgave meer.
Bedenk alsjeblieft dat ze het zelf gewoon niet kan, jij bent degene die het voor zal moeten doen.
Mooi voorbeeld! Lukas is zo ook enorm vooruitgegaan. Elke dag op de minuut hetzelfde en vandaaruit werken. Het zit er nu zo ingebakken bij hem, dat hij zelf al begint te tellen: op de tweede dag dat ik niet naar het ODC ga, komt papa me halen en ga ik naar huis (en film kijken, fietsen, eten, spelen...). Alleen nogal lullig als hij ziek is of zoals laatst niet naar het ODC mocht omdat hij luizen had. Begon-ie te vragen op de tweede dag: "Papa komt zo?"
quote:Dat is idd een nadeel van een strakke vaste planning. En toch weet je dat hij er baad bij heeft.Elke dag op de minuut hetzelfde en vandaaruit werken. Het zit er nu zo ingebakken bij hem, dat hij zelf al begint te tellen: op de tweede dag dat ik niet naar het ODC ga, komt papa me halen en ga ik naar huis (en film kijken, fietsen, eten, spelen...). Alleen nogal lullig als hij ziek is of zoals laatst niet naar het ODC mocht omdat hij luizen had. Begon-ie te vragen op de tweede dag: "Papa komt zo?"
Het gaat mij vooral om het stukje wat vanuit Ingrid en Djees moet komen. Kim kan het zelf niet. Dan kan je als ouder nog zo denken 'ja dikke doei zo ben ik niet', maar je ziet je kind langzaamaan verzuipen, dat vind ik zo triest om te zien.
JIJ als ouder kan in elk geval proberen hem/haar die handvatten te geven. Daar heeft en kind "uit mijn perspectief" gewoon recht op.
Het fijne hierin is dat de hulpverlening je soms ook handvatten aan kan reiken waar jezelf niet bij stil gestaan hebt. Ook gesprekken met andere ouders van kinderen met ' is best eens lekker.
Alleen zal je voor jezelf echt na moeten denken wat je wel of niet wil en kan.
Aan de andere kant, ik merkte dat de oudste van ons toen hij klein was, ook veel baat bij structuur en voorspelbaarheid had, toen ging dat bij mij vrijwel vanzelf... maar het is niet iets dat ik van nature heb.
Petje af voor de ouders
quote:haha, zo bedoelde ik het natuurlijk nietOp vrijdag 16 juli 2010 20:53 schreef Lois het volgende:
Ik geloof niet dat iemand zich er aan stoort hoor Lily, ik in ieder geval niet. Er is nl. ook geen minimum grens aan hoe moeilijk het moet zijn voor je hier iets mag zeggen
maar meer gezien de topic titel, zeg maar
Ook hier is de vakantie begonnen
Manlief heeft een mooie kalender gemaakt aangezien de komende drie weken op ma, di en vrij K naar de dagbehandeling gaat en op do en vrij G ook. Heel simpel twee rijen voor ieder eentje. Vakken erop met de dagen van de week in de kleuren van de dagbehandeling (en voor G alvast om te wennen een helft van het vak gekleurd met de kleuren van de school waar hij na de vak. start). Een fototje van ons huis als ze thuis blijven erin en een plaatje van het diertje waar de groep naar genoemd is als ze daarheen gaan.
Dit biedt voor hun genoeg duidelijkheid. Tuurlijk ze zijn wel klierig van lege tijd maar op een klierig moment leiden we ze af met een activiteit die we aanbieden op de manier van Geef me de 5. Aangezien G een forse smak heeft gemaakt afgelopen weekend en veel hoofdpijn heeft zijn we afgelopen week binnen gebleven. Dat betekend voornamelijk tv kijken en met lego spelen. Af en toe kleuren aan tafel met magische kleurplaatjes (krassen en het plaatje komt tevoorschijn).
Die forse smak had tot gevolg dat hij een nachtje opgenomen is geweest in het ZH. G weet hier goed mee om te gaan (gelukkig) maar onze K is net een ongeleid projectiel sinds zondag. Net vuurwerk je steekt het aan en het schiet alle kanten op. Ondertussen is hij wel in een stralend humeur en dat scheelt. We kunnen er dan ook om lachen en laten hem op zulke momenten lekker buiten uitrazen. Er valt gewoon niet boos te worden op die boef
Voor het ochtendritueel gebruiken wij de timetotem.
quote:ADHD en autisme zijn het resultaat van dezelfde "hersenafwijking". Komen ook veel meer naast elkaar voor dan vroeger werd gedacht. Mijn jongens hebben beiden, waarvan de een meer ADHD-er is en de ander meer autist.Op vrijdag 16 juli 2010 20:43 schreef lily het volgende:
Ik praat hier af en toe mee, omdat vooral de gevoelens van ons als ouders herkenbaar zijn maar onze situatie is minder "moeilijk" als die van anderen in dit topic.
Hoewel ik toch ook vaak gedrag wel herken.
Dus gewoon lekker meepraten!
Ik had al eens gezegd dat we voor het naar-school-gaan-ochtendritueel voor W ook picto's gebruiken he?
Even een spelletje doen? Zoek de foutjes..
(Ingrid jullie mogen niet meedoen. Iig jij hebt het al gezien
)
De kleine picto's zijn voor áls er tijd is om te spelen, is die tijd er niet dan alleen de grote picto's. W pikte dat meteen op en vond het prima.
Ik had trouwens één dag deze versie hangen. De volgende dag hing er meteen een nieuwe waar het grootste foutje op veranderd was.
het spelen zelf?
tanden poetsen
en idd die blote voeten
Ik zie wel één fout, maar dat zal wel niet de fout zijn die bedoeld wordt. Ik vind het heel storend dat er staat dat er even aan mama moet worden gevraagd of er gespeeld mag worden. Waar zijn de papa's dan ineens? Dat er vanzelfsprekend vanuit wordt gegaan dat mama degene is die het ochtendritueel doet, vind ik dan wel weer fout.
[ Bericht 42% gewijzigd door livelink op 19-07-2010 11:01:38 ]
En ik gok op "pyjama uittrekken" als missende picto in het ochtend ritueel. Kan me zomaar voorstellen dat de kleren er de eerste keer gewoon overheen zijn gegaan
Hoe is het met Eva en de nieuwe medicatie? Nog steeds een blij meiske?
Verder zie ik ook niet echt een fout eigenlijk, maar ik denk dan ook echt niet op die manier (in picto's), dus dat zal aan mij liggen.
[ Bericht 1% gewijzigd door BE op 19-07-2010 20:54:36 ]
quote:nee inderdaadOp maandag 19 juli 2010 21:45 schreef De_Taartjesfeee het volgende:
Eigenlijk houd ik niet zo van raadspelletjes als het antwoord niet heel snel gegeven wordt
en ik ben geen autist dus ik vind het er vrij logisch uitzien en zie niet wat er mist. Ongetwijfeld dat het niet duidelijk is of er iets ontbreekt maar ik zie het niet. Maar goed, zoals ik zei ben ik niet de doelgroep en heb ook geen ervaring met de picto-doelgroep.
Eva is nog steeds heel erg blij
tuurlijk ook nog angstig en onrustig maar is daar veel makkelijker in te sturen.
)ik denk de blote voeten naar school en pyama uitdoen.Al vind ik met een pet op in de klas ook niet erg geschikt.
Buiten dat die nergens is opgedaan. 
quote:
"mijn autistje" zou alleen op blote voeten naar school moeten want dat staat er immers.
Eva is nog steeds heel erg blij
W hoefde volgens hem zich niet te wassen (staat niet er onder maar hij vond de picto dan wel weer vanzelf sprekend genoeg), tanden poetsen en haren te kammen want dat stond niet op het papier.
En elke ochtend moet ik kijken of hij ook sokken aan heeft/moet (met dit weer scheelt dat weer)Als antwoord op de andere reacties:
- Pappa is al lang en breed naar het werk. Die moet een uur rijden om daar te komen en gaat al vroeg weg om file's te vermijden vandaar alleen mamma vragen.
- Zeg stelletje drijvers!
Jullie moeten een bootje kopen! 
(heb je het tijdstip gezien dat ik het poste? )quote:Op maandag 19 juli 2010 21:51 schreef Lois het volgende:
"mijn autistje" zou alleen op blote voeten naar school moeten want dat staat er immers.
Eva is nog steeds heel erg blij
dusch....quote:Op maandag 19 juli 2010 22:20 schreef debuurvrouw het volgende:
Van geduld hebben staat er anders geen plaatje bij.
quote:Ja, dat kan natuurlijk ook. Ik ging er vanuit dat ze deze pictogrammen juist gedownload hadden aangezien we de fout moesten zoeken, en dat er dan door zo'n pictogrammenmaker standaard vanuit werd gegaan dat mama het ochtendritueel doet. Dat stoorde me. Natuurlijk ging het me totaal niet om de rolverdeling van Noli of van wie dan ook. Maar ik word zo langzamerhand steeds minder pictogramminded moet ik zeggenOp maandag 19 juli 2010 20:30 schreef Jojogirl het volgende:
Ik neem eigenlijk aan dat ze dit zelf hebben gemaakt en dat ze dus die rolverdeling zelf zo hebben afgesproken. En qua duidelijkheid kan ik me heel goed voorstellen dat je dat dan aan één specifieke ouder koppelt.
herhaling maar o zo'n mooie aflevering!
9 aug worden we gebeld door een gezinshulp. Om op te starten deze vrouw, na de vakantie komt er een andere vaste vrouw. Nu weet ik niet zeker of ze ook gaat filmen, of dat dat apart is.
En Kim wordt bij Boddeart (google maar eens) aangemeld, waar ze na schooltijd heen kan. Toevallig zit dat vlak achter ons huis, ideaal dus!
Ook is er een student orthopedagoog die oppas diensten doet. Dat zou op termijn wel handig zijn, als wij een avondje weg willen bijvoorbeeld.
En wat handig zo'n student met oppasdienst
quote:Mag ook
Handig de link erbij.
Ik hoop maar dat het helpt allemaal. Het is niet makkelijk zo. Ik probeer me op te trekken aan de leuke, goede, positieve dingen. Die er gelukkig wel zijn! Maar het wordt wel lastiger moet ik zeggen.
quote:PreciesOp vrijdag 16 juli 2010 19:58 schreef Muks het volgende:
Wij hebben voor een leerling op school (puber met ppd-nos) ook dagritmekaarten gemaakt.
Klein en voor op zijn grote map, zo weet hij precies wat er komt en wat hij mee moet nemen (per vak)
Doordat ook de lessen allemaal redelijk het zelfde verlopen bij mijn vak (helaas niet bij andere vakken) zien we dat hij het dit jaar heel goed heeft gedaan en het zoveel prettiger voor hem is. Ook de andere leerlingen varen er wel bij, VMBO-ers zijn vaak gebaat bij ritme, maar ja dat is ook voor sommige docenten lastig
Ik heb zoveel collega's de chaos zelf zien creëren........en dat is zo kapotjammer voor leerlingen die daar net ff geen boodschap aan hebben. Ik had 2 Pdders in de klas en zij waren mijn antenne's. Een goede les was een les die zij lachend, zonder vragen,zonder gemor gekregen hebben. Die lessen was mijn structuur, mijn invloed goed.
Koppie op voor alle ouders
Ik moet ze helemaal uit elkaar houden van de ortho en leidster groep. (accare)
Desnoods ertussen gaan zitten in het midden. En ze weer naar de eigen hoek sturen.
Maar Tyler is nog maar 1,5 die snapt dat niet. En die wil af en toe graag met Kim spelen en loopt dan naar haar toe.
Kim heeft ook wat nieuws ontdekt. Ze schuift een eetkamerstoel naar de (billy) boekenkast en kan er dan bij.
Daar staan dus boeken die niet voor haar zijn. Dus moet ik haar daar ook weghouden.
Ik kan moeilijk een fort maken van mijn huis toch?! De crackers staan al ergens anders want daar kon ze ook met stoel bij. Ik heb ook al veel bakjes en bordjes van plastic verstopt.
Ik ben steeds somberder aan het worden merk ik. Ik kan er niet goed tegen dat ik constant op mn hoede moet zijn.
Niet eens even op de bank kan zitten.
Maar misschien zijn alle kinderen van Kims leeftijd wel zo en stel ik me aan.
Ik heb het een beetje bijgehouden vandaag wat er zoal gebeurd.
Vanmorgen ging het zo goed. Was het gezellig, konden ze samen en apart leuk spelen. Niks aan de hand.
En nu is het weer mis.
[ Bericht 8% gewijzigd door _Ingrid_ op 28-07-2010 14:50:05 ]
Misschien dat het met de jaren groeit, dat je Kims omslagpunten leert herkennen en voorspellen. Voorkomen is meestal heel moeilijk, het is meer en meer een ''zo rustig mogelijk doorkomen'' geworden bij mij.
Maar het lijkt me, wel lastig, zo met 2 jonge kinderen die uit elkaar gehouden moeten worden. Als Kim bij de Boddaert is, kan ze wel met andere kinderen spelen, denk ik.
Ik voel me erg slecht onder, een slechte moeder. Ze heeft het niet bij andere kinderen, alleen bij Tyler. Ik voel me dan ook schuldig tegenover allebei. Met de komst van Tyler is Kims wereld verstoord. Toen hij mobiel werd het agressieve begonnen. Dat had ze eerder nooit.
En tegenover Tyler dat hij het allemaal te verduren heeft. En vast minder aandacht krijgt. En dat is niet eerlijk.
quote:Lieverd je bent geen slechte moeder, het voelt zo ik weet het maar je bent het echt niet. En ja het blijft 'scheidrechteren ' en ja het kan even duren voordat dat minder wordt of voor jezelf makkelijker. Ik ervaar zelf dat het makkelijker is als je zinnen gebruikt die opgebouwd zijn volgens geef me de 5. Ook voor Tyler geeft dat structuur en houvast. Is het misschien een idee om op het moment dat het misgaat Kim aan tafel te laten 'werken' (bijv. stickers plakken, boekje lezen of puzzeltje maken)?? Boos worden heeft m.i. geen zin (en je voelt jezelf naarder als je een hele dag telkens boos moet worden) en zo geef je Kim even rust en structuur (geen prikkels aan tafel).
Tnx oxy.
Ik voel me dan ook schuldig tegenover allebei. Met de komst van Tyler is Kims wereld verstoord. Toen hij mobiel werd het agressieve begonnen. Dat had ze eerder nooit.
En tegenover Tyler dat hij het allemaal te verduren heeft. En vast minder aandacht krijgt. En dat is niet eerlijk.
De kasten zijn bij ons ook een hele tijd interessant gebleven. Mijn moeder loste dat op met toestemming geven om 1 lade leeg te mogen pakken (de tupperware lade
dat was feestelijk bakjes in elkaar prutsen die niet in elkaar horen en opa maar mopperen als hij er weer twee uit elkaar moest halen). Wij hebben zelf bij de Ikea van die kastsluitingen gehaald. Niet die die je aan de binnenkant van de kast vastschroeft maar die die je er aan de buitenkant opplakt. Wel duurder maar je kunt ze er zonder beschadigingen weer afhalen (met een fohn) en later hergebruiken. Ook staat in Geef me de 5 een idee voor contracten maken (meer met oudere kinderen dan die van ons). Dat idee hebben we versimpeld wij tekenen een plaatje bijv. een rood kruis met een boos poppetje met een m en een p letter ernaast (m = mama en p = papa). Voor iets waar ze absoluut vanaf moesten blijven. Vervolgens moesten ze die 'ondertekenen' (wij ook) en dat plakten we op de pc bij het knopje hiervan. Dat ding heeft er twee maanden op gezeten en toen was het gewoon vergaan maar sinds ze die ondertekend hebben zijn ze ervan af gebleven. En dan niet in een keer 20 contractjes maar gewoon eentje en dan een week of wat later nog eentje (de volgende was voor mama of papa roepen na het poepen zodat we billen konden afvegen). Dat zou je kunnen doen met je stoelen. En dan het contract zichtbaar ophangen vlakbij de stoelen desnoods aan een touwtje aan het plafond. Dat ene briefje op de pc heeft bij ons zeker 30 % van de 'boosheid' weggenomen en geloof me dat scheelt enorm veel.
Dikke kus en sterkte.
quote:Lieve lieve schat je bent geen slechte moeder, je bent gewoon een moeder die geconfronteerd wordt met moeilijke omstandigheden. Neem alle hulp aan die je kan, wees dingen voor (voor zover dat kan door je bijvoorbeeld in te lezen en tips uit te proberen), bescherm Tyler EN WEES LIEF VOOR JEZELF!!!
Tnx oxy.
Ik voel me dan ook schuldig tegenover allebei. Met de komst van Tyler is Kims wereld verstoord. Toen hij mobiel werd het agressieve begonnen. Dat had ze eerder nooit.
En tegenover Tyler dat hij het allemaal te verduren heeft. En vast minder aandacht krijgt. En dat is niet eerlijk.
P.S.: Ons huis heeft jaren op Fort Knox geleken met alle schuifjes, sloten en raambeveiligingen en alles stond hoog weg. Ziet er niet uit maar je zit een stuk rustiger.
Neem idd zoveel mogelijk hulp aan, dat lijkt me het beste voor iedereen. Dan kun jij je bezighouden met Tyler, of gewoon even met niemand en even Ingridtijd.
Ik heb Eva en Iris ook jaren achterelkaar uit elkaar moeten houden. Dat is niet leuk, soms hopeloos frustrerend maar het helpt wel! Iris aan 1 kant vd kamer, Eva aan de andere en op sommige momenten "samenspeeltijd" maar wel als ik er bovenop zat.
En alle kindjes gaan op ontdekkingstocht, klimmen in boekenkasten e.d., maar onze kindjes leren het wat langzamer en dus zul je het "NEE!" eindeloos moeten herhalen. Of, om het voor jezelf makkelijker te maken, sommige dingen gewoon verplaatsen/weghalen.
Je kan 100 keer zeggen "dat moet ze maar leren dat ze daar niet aan mag komen" en dat klopt ook, maar in dit geval zal je het wel 1000 keer moeten zeggen voor ze het leert en soms moet je gewoon lief zijn voor jezelf en die boeken tijdelijk even wegstoppen in een doos ofzo zodat je die strijd in ieder geval niet hoeft te voeren.
quote:Misschien helpt de plakkertjes-tip van hierboven, Ingrid? Ik vind het in ieder geval een hele goeie die ik uit ga proberen met Lukas. Voor hem is een verbod namelijk weg zodra het woord uitgesproken en dus weg is, dus een plakker met een rood kruis en boos gezichtje is dan een permanente "NEE" misschien!
...
En alle kindjes gaan op ontdekkingstocht, klimmen in boekenkasten e.d., maar onze kindjes leren het wat langzamer en dus zul je het "NEE!" eindeloos moeten herhalen. Of, om het voor jezelf makkelijker te maken, sommige dingen gewoon verplaatsen/weghalen.
Je kan 100 keer zeggen "dat moet ze maar leren dat ze daar niet aan mag komen" en dat klopt ook, maar in dit geval zal je het wel 1000 keer moeten zeggen voor ze het leert en soms moet je gewoon lief zijn voor jezelf en die boeken tijdelijk even wegstoppen in een doos ofzo zodat je die strijd in ieder geval niet hoeft te voeren.
De tips gaan we zeker uitproberen.
En idd hoog weg zetten helpt wel, maar neit als ze er dan met een stoel alsnog bij kan. Kan moeilijk een lege kast neerzetten, lijkt ook niet. Maar ga misschien wel de onderste plank leeghalen.
Morgen gaat ze om 15.00 naar mijn zusje. Als het goed gaat, mag ze blijven slapen.
Eergisteren waren we er en zou ze blijven slapen, maar was ze heel stout. Behang lostrekken, met drinken gooien, Tyler pesten. Dus toen mocht het niet meer en bleef Tyler uiteindelijk.
Scheelde wel 's morgens met opletten! Maar ze vond het maar wat raar dat Tyler er niet was.
Ik was een beetje overmoedig met Kim alleen de stad in gegaan voordat ze naar de kinderarts ging.
Was niet zo'n goed plan ...
Je kunt nu al opschrijven en bijhouden wat voor jou moeilijke punten zijn. Zodat je daar samen over kunt praten. Dingen als structuur, regelmaat, samen spelen, alleen spelen, de boekenkast. Allemaal punten waar jij mee zit en waar de gezinshulp mee naar kan kijken.
En wij hebben hier ook gewoon wat dingen weggelegd die anders te makkelijk bereikbaar zijn. Nee zeggen is goed, maar het is een keertje genoeg. Op plekken waar ik liever niet had dat ze iets weghaalde (zoals mijn kledingkast), legde ik dan 1 speelgoedding. Dan kon ze toch iets uit de kast halen, maar ik had niet meteen het gedoe met gestreken kleren die weer in de was konden of panty's met plotselinge ladders.
Mwana, hoe gaat het bij jullie? Hoe is het nu met de zomer geregeld?
Van de zomer is zijn ODC een paar weken gesloten dus dat klopt natuurlijk heel ernstig niet
maar ze doen veel met hem waar hij woont en afgelopen zondag was hij prima te doen. Heb net het verslag van zijn kampweek in juni binnen, echt geweldig om te zien! Met hem op vakantie hebben we zelf 1 keertje gedaan en toen hadden we zelf een maand vakantie nodig om hiervan bij te komen
Het is dus fantastisch om te zien hoe hij toch een superleuke vakantie heeft met dank aan de mensen van de Kameel. Dierentuin, pretpark, speeltuin, zwemmen alles zit erin een 'normaal' kind zal Kim nooit worden maar jullie zorgen er in ieder geval voor dat jullie alles proberen om haar een eigen plek te geven waarin ze omringd word met liefde en weet dat ondanks haar eigenaardigheden ze er toch mag zijn!
als ik dit aangeef (iemand die zelf geen kinderen heeft maar vaak genoeg commentaar op nieslief en broer
) betekend het echt veel, dan ben je echt geen slechte moeder een probeer je alles te doen wat je kan. never forget that!(En voor mensen die nieuwsgierig zijn naar wat er precies omgaat in het brein van een autist, feel free to pick my brain!)
quote:Lijkt op mijn kamp, waar ik nu nog van bij moet komen! (afgelopen vrijdag, kwam ik terug).
Dierentuin, pretpark, speeltuin, zwemmen alles zit erin
't Was geweldig - ik doe en kan daar dingen die ik, thuis niet doe of kan, en had een allerliefste 1-op-1 begeleidster.
Ik heb zelfs nog opgetreden op de Bonte Avond.
Een zelfverzonnen Scheppingsverhaal over Leguanen, compleet met handpop, knuffels en aangepast kapsel. quote:Hey lekker ding
Ik skip zo een beetje door dit topic heen, maar ik vroeg me af hoe ouders met autistische kinderen naar de toekomst kijken. Zie je bijv. hoop voor de toekomst of krijg je niet de gelegenheid verder te kijken dan de dag van vandaag. Dit omdat ik zelf Asperger heb en me probeer te verplaatsen in mijn ouders die twee autistische kinderen hebben (Mij en een van mijn drie zusjes.) Ik heb er nooit echt bij stilgestaan, wel onbewust natuurlijk. Gelukkig, of misschien niet, kwam de diagnose voor mij en mijn zusje pas op latere leeftijd (resp. 16 en 17 jaar).
(En voor mensen die nieuwsgierig zijn naar wat er precies omgaat in het brein van een autist, feel free to pick my brain!)
Hoest?En qua toekomst van Lukas dank ik God op mijn blote knieën dat ik in Nederland woon en er hier gewoon goede zorgvoorzieningen zijn want hij heeft het goed en dat blijft hopelijk nog lang zo want hij zal nooit zelfstandig kunnen wonen.
En soms flitst er door mijn hoofd dat het ook weleens zo zou kunnen zijn dat hij omdat hij verder niet helemaal gezond is én geen gevaar ziet misschien niet oud zal gaan worden en dat is natuurlijk niet te bevatten. .
Ik kom van te ver, voor een toekomst.
Mijn ouders kregen 20 jaar geleden een doemscenario, daarna teveel hoop, en daarna (nu) werd het er iets tussenin; een uitgekristalliseerd beeld van een toekomst-per-dag. En dat is in een 24uurs zorg instelling, waar ik/ mijn praatjes niet overschat word(en), waar veiligheid is en waar ik me, waar mogelijk, kan ontplooien. Met mijn huidige medicatie en behandelaars, ben ik in 4 jaar van ''onbehandelbaar'', naar ''leerbaar'' gegaan, met een heftige gebruiksaanwijzing, maar hè, zie me gaan met p_iglet naar een concert (moet nog gebeuren
), met YPPY naar de zoo , naar een meeting, etc. 't Kan, gekierd leven!
(en hoop ik dus dat ze die sterke kanten ook weet in te zetten in de toekomst)Nou vind ik 'zelfstandig wonen' ook wel een relatief begrip hoor. Als ik dan kijk hoe Oxy woont, met zo'n leuk eigen huisje. Woonkamer, keuken, badkamer, zelfs een trap naar boven. Altijd mensen en begeleiding in de buurt. Dat lijkt me zoveel fijner dan 'zelfstandig' ergens in je eentje, zonder contacten, niemand waar je altijd terecht kunt, onzekerheid, eenzaamheid. Je moet wonen zoals bij je past en ik vind dat 'zelfstandig wonen' zwaar overgewaardeerd wordt als ideaal.
Naar de dierentuin met Oxy was leuk! Ik vond het zo leuk om allemaal nieuws te horen. Ook met autisme kun je zo je goede en sterke kanten hebben, het is alleen zo jammer dat het zo weinig wordt gezien.
Mijn zwager werkt bij een speciale lunchroom waar o.a. ook mensen met autisme aan de slag kunnen. Erg leuk en als je in Amsterdam bent zeker de moeite waard om eens een heerlijk broodje te komen eten.
quote:Restaurant Freud is een leer-werkbedrijf waar mensen met een psychiatrische achtergrond werkervaring opdoen en hun talenten benutten. Door te participeren in de organisatie, verantwoordelijk te zijn voor een goed product, en succesvol te zijn, doen ze weer mee in de maatschappij. Zo komen mensen met een psychiatrische achtergrond uit hun isolement. Ze zijn nodig, ze gebruiken hun talenten en ze krijgen waardering. Dat motiveert.
zo zijn we maandagmiddag naar de Parade geweest (reizend theaterfestival). dat had ik ruim van te voren aangekondigd, uitgelegd, alles. maar op 't laatste moment weigerde madammeke. ze kende het nog niet, ik was er vorige jaren wel met zoonlief naar toe geweest maar nog niet met haar. en het was de laatste dag dat we konden gaan dit jaar, dus ik wilde 'm eigenlijk toch benutten en niet weer voor 'veilig thuisblijven' kiezen (want dat is bij ons meestal de makkelijke weg, al wordt ze daar uiteindelijk meestal ook niet alleen maar vrolijk van). dus al m'n overtuigingskracht ingezet en uiteindelijk ronduit omgekocht
en ze is meegegaan. wel heeft mevrouw de hele weg (lopen naar bushalte, hele busrit naar Utrecht, 25 minuten lang) gehuild omdat ze mee moest. 
maar toen we er eenmaal waren vond ze het toch erg leuk en wilde ze zelfs 2x in de zweefmolen, en ook over de andere dingen die we gedaan hebben (een voorstelling gezien en geknutseld/geschilderd) was ze behoorlijk enthousiast. dus ik was heel blij dat we toch gegaan waren, maar ik was wel compleet afgepeigerd na afloop. en 't had ook best niet goed kunnen komen, dat bijdraaien is niet zo heel vanzelfsprekend bij Cato, helaas. voorheen kon ik haar dan nog wel 'gewoon' optillen en meedragen als 't niet meer ging, maar daar is ze inmiddels te groot en zwaar voor. heel lastig, vooral als er allerlei mensen meekijken en luisteren... zo wilde ze gisteren in de trein naar opa & oma per se apart zitten van ons terwijl ik wilde dat ze bij mij en haar broer kwam zitten. een vreselijk drama maakt ze daar dan van, en ze heeft de helft van de reis uit protest op de grond gezeten, onder 't tafeltje van onze zitplaats. wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen met dit al: ik kan me goed voorstellen dat je er zo moe van wordt af en toe!
en ik vind 't ook een hele goede zaak dat jullie er hulp bij krijgen, en dat kim af en toe naar zo'n Boddaertcentrum kan. ik heb toevallig ooit stage gelopen bij zo'n centrum en weet dat dat heel fijn kan zijn voor zowel ouders als kind. volhouden, sommige dingen zullen echt makkelijker worden met de tijd, en met ander dingen zul je zelf steeds beter om kunnen gaan. die video-home-training is daar ook vast echt heel behulpzaam bij. succes!De orthopedagoog belde net. (ik noem het maar Accare, typt makkelijker
)Kim kan 2 weken van ma-vrij naar dagbesteding, waarbij ze ook dingen leren zoals samen spelen en luisteren ed. Intake gesprek krijgen we zsm. Morgen of maandag proberen ze.
Nu is dat minstens een uur fietsen vanaf hier, ws langer. Dat vinden ze erg lang en niet handig.
Er wordt bij de gemeente na gegaan of er via hun vervoer mogelijk is.
Iemand ervaring mee?
Lukt dat niet, dan zal ik wel moeten fietsen.
[ Bericht 2% gewijzigd door _Ingrid_ op 29-07-2010 13:51:33 ]
Trui.... die Cato, onder het tafeltje...
Troeleke.En dank je.
quote:Ja gemeente vervoer dat ken ik. Dan hebben ze van die busjes of taxi's rondrijden. Wij kregen via de jeugdzorg (de zorgaanbieder
Trui ook tnx. Naar de winkel gaan is lastig hier. En alleen met Kim naar de stad ook merkte ik. Maar naar Nienoord, dierentuin en zondag Ter Apel wondere wereld gaat dan meestal juist wel goed.
De orthopedagoog belde net. (ik noem het maar Accare, typt makkelijker
Kim kan 2 weken van ma-vrij naar dagbesteding, waarbij ze ook dingen leren zoals samen spelen en luisteren ed. Intake gesprek krijgen we zsm. Morgen of maandag proberen ze.
Nu is dat minstens een uur fietsen vanaf hier, ws langer. Dat vinden ze erg lang en niet handig.
Er wordt bij de gemeente na gegaan of er via hun vervoer mogelijk is.
Iemand ervaring mee?
Lukt dat niet, dan zal ik wel moeten fietsen.
) een formuliertje om in te vullen. Ingevuld, zij regelden dat verder met de gemeente. Je moet alleen afwachten of het vervoer vergoed wordt vanuit de WMO Maar ja ja heb je en nee kun je krijgen denk ik dan.Ze had het over de verzekering die dat moet vergoeden ofzo. Iig heeft ze nu vakantie en is het over gedragen. Morgen 10.00 hebben we intakegesprek al.
Ik kreeg net een telefoontje dat onder voorbehoud de taxi is gelukt. Dan wordt ze om 8.30 opgehaald en om 15.00 weer naar huis gebracht.
Tis een aparte constructie, want normaal is het verblijf daar meer in maanden dan weken.
Maar tis gelukt met hun verzekering dat Kim dus in de regeling mee mag.
Als het niet anders kon, ging ik wel fietsen natuurlijk. Maar een uur heen en een uur terug is toch best veel. Dus dat scheelt weer!
, hardstikke goed nieuws.En hopelijk kom jij dan ook even tot rust de komende weken. Ook niet onbelangrijk natuurlijk.
Ik hoop dat ze het er fijn heeft en jullie een beetje aan jezelf toekomen!
quote:Heerlijk voor jullie Ingrid even twee weken wat rust in huis en niet onbelangrijk wat structuur voor Kim dat geeft haar ook meer duidelijkheid en dus rust.
Intake hebben we dus gehad. Kim gaat iig de komende 2 weken naar de dagbehandeling. ma-vrij van 9.00 - 15.00
Ik kreeg net een telefoontje dat onder voorbehoud de taxi is gelukt. Dan wordt ze om 8.30 opgehaald en om 15.00 weer naar huis gebracht.
Tis een aparte constructie, want normaal is het verblijf daar meer in maanden dan weken.
Maar tis gelukt met hun verzekering dat Kim dus in de regeling mee mag.
Als het niet anders kon, ging ik wel fietsen natuurlijk. Maar een uur heen en een uur terug is toch best veel. Dus dat scheelt weer!
voor Kim en voor jou wat extra rust Ingrid.Heel fijn van de ortho, die voelde zich er niet goed bij. En heeft rond gebeld en ook het vervoer aangekaart.
Ze vond het volgens mij wel spannend aan haar gezicht te zien. Maar deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Ze ging aardig uittesten en uitdagen. Heeft uiteindelijk 3x op de trap gezeten en bleef wel keurig zitten. Eten en drinken gingen wel redelijk. en 3x in de broek geplast, wellicht van de zenuwen.
Ze was wel heel snel op dr gemak, ook in de taxi. Ze vonden het verbazingwekkend snel. Kan ook gevaarlijk zijn. Ze ging vrijwel meteen spelen met degene van 3 en 6.
Ze vond het leuk zei ze. Wel een beetje raar alleen heen, ze is gewend natuurlijk samen te gaan.
Tyler en ik hebben lekker rustig aan gedaan. Samen gespeeld, beetje huishouden waar hij tegenwoordig mee wil helpen. Wel lekker niet telkens op je hoede zijn.
Tyler wil wel graag mee, hij stapte net bijna de taxi in.
Kan ik dit aankaarten? Of staat dat stom?
Verder gaat het op wat incidentjes na goed. Ze zijn zelfs naar Giethoorn geweest met een bootje varen. En 2x geitjes gevoerd, wat ze spannend maar leuk vind.
En gewoon slecht voor haar gebit, waar ze ook wel vanaf weten.
Gewoon aankaarten inderdaad.
Voel me wel lullig, aangezien ze daar op korte termijn zomaar terecht kon. Voelt ondankbaar.
quote:Da's denk ik gewoon een reactie op de veranderingen. Toen Lukas voor het eerst naar het KDV ging was het de eerste weken ook Turbo Henkie op wielen, echt bal...
Laat ik zeggen dat ze er nu niet gezelliger op is geworden. Hyper, stuiter, sla, schop zeg maar. En Tyler is heel de dag al bloed chago, leuke dag dus ... not!
quote:Gewoon vriendelijk aankaarten kan altijd denk ik. Of anders stel je een compromis voor van "thuis moet ze altijd eerst een hartige boterham en mag ze dan pas zoet en het lijkt me handig om zo consequent mogelijk te zijn" en dan trek je thuis die lijn ook.En gewoon slecht voor haar gebit, waar ze ook wel vanaf weten.
Misschien zijn zij het zich niet bewust en is het heel simpel aan te passen voor ze.
Als je niets zegt (schrijft) kunnen zij ook niets anders doen.
Je wilt het beste voor je kind, je goed recht.
(kruip weer trug in de meeleesmodus)
Ik zal de link naar haar post even zoeken
vrijdag 13 augustus 2010 @ 09:18
In het topic SC met groene klonten oid
Zal ook uit uitzending gemist te zien zijn!
quote:Op donderdag 19 augustus 2010 21:15 schreef Oxymoron het volgende:
Omhoog, want om 21:30 uur is er bij KRO Blootgewoon een team dat voor het AutismeFonds naakt op de foto gaat.
Zal ook uit uitzending gemist te zien zijn!
toevallig kwam ik er onlang achter dat een van de redenen waarom mijn dochter zo vaak de vraag stelt 'wanneer word ik dan mama?' was dat ze dacht dat ze letterlijk mij zou worden. ze vond 't dus tegelijk best beangstigend dat ze zomaar in een ander zou veranderen. dat bleek toen ze 't een keer op een andere manier vroeg: mama, als ik jou word, dan word jij toch oma he?
inmiddels heb ik haar gelukkig aardig kunnen uitleggen dat ze altijd gewoon zichzelf zal blijven, of ze nou een kindje krijgt of niet. op de camping heeft cato zich overigens geweldig staande gehouden. ondanks 't feit dat ze pas tegen 't eind van ons (14dagendurend) verblijf de weg van en naar de wc-hokken wist (wat moet dat toch vermoeiend en soms beangstigend zijn, zo'n gebrek aan overzicht/grip op de wereld om je heen) heeft ze een paar hele leuke vriendinnetjes gemaakt en echt op eigen kracht hoor. ze stapte zo op ze af en vroeg: wil je m'n vriendinnetje worden? en dat lukte dan! (terwijl willem liever afwachtte tot er iemand op hem afkwam, hetgeen dus niet zo vaak gebeurde). ik vond 't superdapper en ook erg leuk dat 't zo goed klikte met een paar meisjes (die wel iets jonger waren maar toch best pittige tantetjes).
[ Bericht 0% gewijzigd door trui op 19-08-2010 22:59:56 ]
Hopelijk gaat het met iedereen die tegen de vakantie op zag, vanwege ontbrekende vaste patronen, goed. Wij zijn de laatste regio die weer gaat beginnen. Dus misschien is voor sommigen onder ons de vaste structuur van alle dag er weer.
Oxy, leuk om te lezen dat jij ook een leuke vakantie hebt gehad. Ik wist niet dat dat ook met begeleid wonen kon.....
quote:Ja, eigenlijk zijn de sva vakanties, waar ik mee ga, voor thuiswonenden bedoeld. Maar ze hebben ook een optie voor mensen, waarvoor dit de enige mogelijkheid is, om zonder ouders, op vakantie te gaan.Op donderdag 19 augustus 2010 23:05 schreef wendytje het volgende:
Oxy, leuk om te lezen dat jij ook een leuke vakantie hebt gehad. Ik wist niet dat dat ook met begeleid wonen kon.....
Kim wil graag weer naar school zei ze. En ze vind het raar dat de taxi niet meer komt.
Op de site www.pictoplace.nl staat een stukje bij 'communicatie' en dan kies je voor 'niveau's van communicatie', om te lezen over hoe het kan werken.
Het is dus zo dat picto's niet bij iedereen werken, waarom dat is, staat daar.
Dat was wel nieuws voor mij!
De ComVoor test is dus misschien iets waar je om kunt vragen, Ingrid? Daarmee kijken ze op welk gebied je kunt communceren met Kim, misschien is picto's wel helemaal verkeerd, juist? En heeft ze bijv voorwerpen of juist foto's nodig.
En hoe is het met de zoon van Taartjesfee? Is hij al in het onderzoekstraject?
Hij zat toch nog op de basisschool? Het lijkt me belangrijk dat je een eventuele diagnose voor de overgang naar het vo hebt, toch?
Dan kan ik dit ook meteen vragen.
Wat sneu zeg. Gelukkig heb je het kunnen verduidelijken, wat zal dat een pak van haar hart zijn. maar reken maar dat er vást nog meer misverstanden zijn die je niet doorhebt. En dan bedoel ik niet zo zeer jou specifiek Trui, maar 'ons' als ouders in het algemeen en ouders van autistische kinderen in het bijzonder. En wat super dat ze vriendinnetjes gemaakt heeft! Heel knap!
Wendy, hopelijk hebben jullie een fijne vakantie. En daarna naar school/KDV, toch? Weten je zoons al dat ze niet meer samen gaan?
quote:ohja, dat geloof ik zeker. vandaag was er weer zo'n misverstandje. haar oom kwam op bezoek en daar is ze altijd eerst wat bang voor. na een tijdje gaat 't dan wel weer. vandaag kwamen we erachter dat ze dacht dat hij 'Rare Man' heette, ipv Armand.Op zondag 29 augustus 2010 18:44 schreef Moonah het volgende:
Ach gosh, die Cato, met haar 'mama'...
quote:Aaah en dat is ergens heel grappig maar dat arme kind zal er mee gezeten hebben ("Wat eng, die Rare Man mag wéér langskomen. Ik mag m best maar hij heet zo raar...")
[..]
ohja, dat geloof ik zeker. vandaag was er weer zo'n misverstandje. haar oom kwam op bezoek en daar is ze altijd eerst wat bang voor. na een tijdje gaat 't dan wel weer. vandaag kwamen we erachter dat ze dacht dat hij 'Rare Man' heette, ipv Armand.
Wij hebben hier het "Bruine Mannetje", oftewel een Ghanese vriend waarvan iedereen de naam kent maar voor Lukas is de eerste keer blijven hangen dat Nune hem zo omschreef. Het bruine mannetje in kwestie vind het niet zo erg trouwens
quote:Was/is ze daarom ook een beetje bang voor hem? Dat zou wel weer een hoop verklaren.
[..]
ohja, dat geloof ik zeker. vandaag was er weer zo'n misverstandje. haar oom kwam op bezoek en daar is ze altijd eerst wat bang voor. na een tijdje gaat 't dan wel weer. vandaag kwamen we erachter dat ze dacht dat hij 'Rare Man' heette, ipv Armand.
Oke het is niet handig maar soms is het zo grappig om te zien hoe dat in die koppies werkt
Ik snap alleen deze opmerking [quote]Op zondag 29 augustus 2010 18:44 schreef Moonah het volgende:
Wendy, hopelijk hebben jullie een fijne vakantie. En daarna naar school/KDV, toch? Weten je zoons al dat ze niet meer samen gaan?
[/quote] niet helemaal. Ze gaan gewoon weer naar dezelfde school.... of is er een andere wendy hier en heb ik iets gemist??????
Toch wel lekker dat we maandag weer aan de slag gaan.
Kim is ineens bang voor de overblijf, maar vandaag moet ze echt heen, want ik moet naar het ziekenhuis met Tyler. Ik kom er maar niet achter waarom.
Hoe hangen jullie die op en waar? En hebben jullie elke dag een andere kleur?
Magnetisch op een magneetbord lijkt me het handigste. Maar dan nog een bord vinden en een handige plek om het op te hangen. De plek die ik wil, is te smal voor de borden die ik heb gezien.
Desnoods maak je een bakje waar je de andere (ongebruikte) kaartjes in legt.
quote:Hier was een goede tip:
Ik had nog een vraagje over de picto's.
Hoe hangen jullie die op en waar? En hebben jullie elke dag een andere kleur?
Magnetisch op een magneetbord lijkt me het handigste. Maar dan nog een bord vinden en een handige plek om het op te hangen. De plek die ik wil, is te smal voor de borden die ik heb gezien.
quote:
Djeez, laten we het positief brengen. Jij bent een man van de praktijk. Een stappenplan:
1. zoek een hamer en twee flinke spijkers
2. zoek een touw/stukwaslijn/breiwol/of zoiets
3. wacht tot Kim en Tyler allebei wakker zijn
4. zoek een plek in huis waar jullie vaak komen
5. mep de spijkers een meter van elkaar af in de muur op een hoogte waar Tyler niet bij kan, maar Kim wel
6. span het touw redelijk strak tussen de spijkers
7. klaar met deel 1.
In deel 2 ga je picto's maken:
1. ga naar de site die Ingrid al gaf
2. zoek picto's voor 'tanden poetsen', 'wassen', 'plassen', 'wakker worden', ' eten' en 'drinken'
3. sluit de printer aan en print de picto's uit (als het kan op ongeveer A5 of A6 formaat)
4. klaar met deel 2
In deel 3 ga je overleggen hoe je de picto's gebruikt
1. ga met Ingrid even rustig zitten
2. leg de picto's allemaal neer en praat over een goede volgorde voor jullie 's ochtends
3. vraag aan Ingrid of zij deze volgorde ook goed vind
4. zoek wasknijpers
5. hang de picto's op volgorde aan het touw dat je hebt opgehangen
In deel 4 ga je de picto's laten zien aan Kim
1. vertel aan Kim dat je iets speciaals hebt, speciaal voor haar, niet voor Tyler
2. vertel dat ze hier kan zien wat ze gaat doen
3. vertel per picto wat het betekent
4. laat daarna Kim vertellen wat jullie (samen!) net hebben verteld
5. leg uit dat je steeds gaat kijken wat je als volgende gaat doen
6. breng dit in de praktijk
Dit is een heel klein stukje, maar wel iets dat Ingrid elke dag tegenkomt en dat ongetwijfeld niet makkelijk zal zijn. Ik heb inmiddels 10 jaar ervaring (sjees, wat word ik oud) en wat ik heb geleerd:
1. duidelijkheid
2. structuur
3. duidelijkheid
4. voorspelbaarheid
5. duidelijkheid
6. vaste patronen
7. duidelijkheid
8. consequent zijn
9. duidelijkheid
10. vaste afspraken
Echt Djeez, Ingrid is straks vier weken (!!!) de hele dag alleen met twee kinderen. KIM DOET HET NIET EXPRESS. Ze heeft hulp nodig.
Ingrid: als Tyler straks niet kan zien, dan koop je toch een bril voor hem? Als hij uit zijn kleren groeit, koop je toch grotere kleren? Dit is hetzelfde, duidelijkheid is noodzakelijk voor Kim. En dus ook voor jullie.
ik heb zo'n weekplanner van de hema.
Ik print de picto's op zo'n overzichtsblad. dan plastficeer ik en dan pulk ik het hemaplaatje eraf en plak mijn picto erop......
en dan gebruik ik de "hele" dag om de pictvolgorde op te hangen....
quote:Nee, er is maar één Wendy hier hoor! As far as I know...Op maandag 30 augustus 2010 09:54 schreef wendytje het volgende:
Ik snap alleen deze opmerking
[..]
niet helemaal. Ze gaan gewoon weer naar dezelfde school.... of is er een andere wendy hier en heb ik iets gemist??????
Ik ben denk ik een beetje in de war. Het staat me bij dat je ene zoon na de zomervakantie naar een andere school gaat, maar wrs is dat alleen een andere klas.
Hoe gaat het met Eva en haar 'liefde' de brocolli ?
Spannend!
quote:Ah, ja, dan was het nieslief.Op maandag 30 augustus 2010 21:26 schreef _evenstar_ het volgende:
Was dat niet nieslief of iets dergelijks waarvan de twee uit elkaar gehaald worden?
Sorry hoor Wendy, dat ik je met haar verwarde.
quote:Ik zag ze idd van Ikea, ze zijn net te breed voor waar ik hem wil, maar muur ernaast kan wel.Op maandag 30 augustus 2010 22:05 schreef Lois het volgende:
Wij hebben een magneetbord van Ikea. Daar smakken we de picto's tegenaan met magneetjes en we hebben ook diverse magneetknijpertjes waar we ze in klemmen en dan op het bord plaatsen.
Het is toch het beste om vol in het zicht te hebben? Of zal dat niet zoveel verschil maken? Als het maar een vaste plek is waar ze het makkelijk kan zien.
Doen jullie ook elke dag andere kleur, net zoals op school? Wordt hier aangeraden.
Klitteband en de tip van Yppy zijn ook goede opties trouwens!
Aankleden gaat best goed nu, picto's nu even op de koelkast geplakt.
Alleen het 's morgen op de kamer blijven nog niet. Vandaag al 5.30 wakker. Agressie verschilt heel erg. En alleen spelen kon ze altijd goed, nu is het ineens een stuk moeilijker en wil ze vooral Tyler erbij.
Zaterdag is ze wezen spelen bij mijn ouders en het ging supergoed. Een vorige keer was het drama. Dus nu hebben ze weer meer vertrouwen dat het wel goed kan gaan en leuk is. Nog mee wezen boodschappen doen en dat ging ook goed, ze luisterde goed. En met voorlezen heeft ze ineens meer geduld, mijn moeder had boekjes opgehaald bij de bieb. Samen mogen ze voorlopig niet komen dat gaat niet goed. Maar zo 1 op 1 aandacht is voor Kim ook fijn. En voor Tyler ook natuurlijk de aandacht van ons.
quote:geeft niks..... meeleven is altijd goed, toch........Op maandag 30 augustus 2010 22:35 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ah, ja, dan was het nieslief.
Sorry hoor Wendy, dat ik je met haar verwarde.
quote:Wat bedoel je met elke dag een andere kleur? Wil je alle dagen in 1 x op het bord hangen?Op dinsdag 31 augustus 2010 10:03 schreef _Ingrid_ het volgende:
[..]
Ik zag ze idd van Ikea, ze zijn net te breed voor waar ik hem wil, maar muur ernaast kan wel.
Het is toch het beste om vol in het zicht te hebben? Of zal dat niet zoveel verschil maken? Als het maar een vaste plek is waar ze het makkelijk kan zien.
Doen jullie ook elke dag andere kleur, net zoals op school? Wordt hier aangeraden.
Dat is misschien niet zo'n goed plan. Omdat het dan ook veel spanning op kan roepen, dat er dingen "aan komen". Vooral als ze geen goed tijdsbesef heeft?
Je kunt beter denk ik, gedetailleerd elke avond de volgende dag doornemen, en ophangen, waar zij bij staat. En dan 's ochtends ook nog een keer langslopen.
Dan is er ook de minste kans dat er nog dingen veranderen, in de tussentijd.
Kennen jullie ook de kettingreactie? Dat er 1 ding niet duidelijk is, en dat dan alle andere hulpmiddelen niet meer helpen? Ik heb daar last van. De puzzel moet helder zijn. Dat vraagt wel consequent handelen van mijn omgeving. Alleen picto's of alleen een duidelijke uitleg helpt niet.
Ik schaam me er vaak voor dat ik altijd iets extra's nodig heb. Dat er altijd zorgen zijn. Gewoon gewoon zijn zou ook eens mooi zijn.
Maar, ik ben zo mooi anders, ook zo anders mooi.
Ben ik wie ik niet ben.
Was ik mezelf niet meer.
Kan me niet anders voorstellen dan zoals
Ik nu ben.
Ik. Ben. Ik.
Anders.
Niet anders, zo.
Hopeljk ben ik duidelijk zo, ben aardig moe aangezien Kim steeds vroeger wakker is. 5.30 vannacht al. En ook ineens 's nachts wakker wordt.
Rijstje met Eva en broccoli gaat het prima. Onafscheidelijk, en samen weer aan het wennen aan het schoolritme.
Morgen is het kermis hier en ze heeft het al dagen over niets anders, ze wil dolgraag heen en "in de enge dingen". We gaan het beleven morgen
quote:Jaaah da's hier ook altijd bingo. Kun je Lukas gerust voor uit zijn schema halen. Lampjes all the way!!Op dinsdag 31 augustus 2010 21:31 schreef Lois het volgende:
...
Morgen is het kermis hier en ze heeft het al dagen over niets anders, ze wil dolgraag heen en "in de enge dingen". We gaan het beleven morgen
Oxy, het lijkt me zo moeilijk om te beseffen dat je anders bent en het gevoel dat je mensen dan tot last bent. Als ik aan jou denk zie ik wel iemand voor me die het beste uit zichzelf weet te halen. En dat vind ik zo ongelooflijk knap. Het hoort hier misschien niet thuis, maar heb je al ergens gemeld hoe het concert was?
Ingrid, hoe ging het overblijven gisteren met Kim?
quote:Hoe bedoel je dat? Is dat dan de 1e picto in een kleur en de rest zwart wit? Dat zou bij ons dan de klok zijnOp dinsdag 31 augustus 2010 21:32 schreef Lois het volgende:
De picto's zijn hier gewoon zwart/wit Ingrid, en we hadden daar dan 1 picto bij op gekleurd papier met de dag van de week en bij behorende kleur.
Nu hebben we het zo. Voor de ochtend.
Thuis hoeft ze geen korstjes te eten, daar wel. Nu weten ze dat als het goed is. Volgens mij was dat het probleem.Verder vind ze het heel leuk. Ze wil elke dag wel heen. Het scheelt ook wel gevlieg, maar elke keer heen is ook wel veel.
Harde of rare geluiden vind Kim ook maar niks. Als Tyler aan de volumeknop draait van de radio vind ze dat echt niet leuk, raakt ze in paniek.
quote:Of voor haar juist rust. Als ik naar school ga dan blijf ik over. De woensdag blijft ze niet over... en dat breekt het ritme in de week sowieso al.Op woensdag 1 september 2010 10:02 schreef _Ingrid_ het volgende:
Overblijven ging goed. Alles op gegeten , tenminste het bakje was leeg.
Verder vind ze het heel leuk. Ze wil elke dag wel heen. Het scheelt ook wel gevlieg, maar elke keer heen is ook wel veel.
Harde of rare geluiden vind Kim ook maar niks. Als Tyler aan de volumeknop draait van de radio vind ze dat echt niet leuk, raakt ze in paniek.
Picto's zijn duidelijk. Zou persoonlijk geen zon bij de school zetten, maar dat zal wel aan mij liggen...
En dan kan het woensdag en vrijdags niet, want dan zijn de dicht.
De zon was me nog niet opgevallen. Is iig een standaard picto van volgens mij sclera.be
Op advies van de gezinshulp.Het ziet er duidelijk uit, en de picto's zijn goed van formaat. Je gebruikt dezelfde picto's als ik
En de zon bij de school.. Sclera doet dat denk ik om "overdag" aan te geven.
Maar een autist zou kunnen denken, ik hoef alleen naar school als de zon schijnt. Regen kan dan verzet tegen school betekenen.
quote:Dat is wat mijn gevoel zei. Ik zou dan alleen naar school gaan als de zon schijnt.Op woensdag 1 september 2010 12:58 schreef Oxymoron het volgende:
Ik vind dat met die kleuren, wel een goed plan, eigenlijk!
Het ziet er duidelijk uit, en de picto's zijn goed van formaat. Je gebruikt dezelfde picto's als ik
En de zon bij de school.. Sclera doet dat denk ik om "overdag" aan te geven.
Maar een autist zou kunnen denken, ik hoef alleen naar school als de zon schijnt. Regen kan dan verzet tegen school betekenen.
of bij 't kopiëren afdekken.
Is dit niks? Dat je bij het klokje de tijd invult?
Deze heb ik uit mijn sclera bestand.
Deze picto vind ik machtig mooi trouwens!
En heel grappig.
Oordoppen in en gaan!Veel te veel prikkels natuurlijk, veel te druk maar ze heeft een paar attracties gedaan en daarna weer lekker naar huis. Nu is ze afgeknoedeld
Ok, mijn pijngrens is anders. Maar ik ben vandaag bij de opticien geweest, en het werd weer bevestigd.
Mijn bril is nu +4 en +2, ik heb een lui oog. Maar de laatste weken hoofdpijn.
Vandaag was ik in de stad, met mijn vrijwilligster, en ik wilde een kijkje nemen in de brillenwinkel.
Meteen ogentest gedaan, omdat ik zo'n hoofdpijn had.
Nu blijkt dus mijn bril helemaal niet goed te zijn. Ik 'houd sterkte vast', zoveel dat ik eigenlijk +7 en +3,5 nodig heb.
Mijn ogen zijn dus altijd heel erg gespannen. Wat dan volgt zou normaal lijken op migraine, maar ik ben zo ongewaar van de hoofdpijn, dat het gewoon normaal is geworden.
Pas nu het heel erg is, voel ik het. Dat is eigenlijk met elke pijn zo. Maar de opticien snapte niet dat ik 2 jaar met zo'n slecht passende bril kon lopen zonder kapot te gaan van de pijn.
Ze hebben het trouwens met druppeltjes gemeten. Mijn spieren in mijn voorhoofd en ronde de ogen staan helemaal strak.
Conclusie, nieuw montuur uitgekozen, spaarrekening geplunderd
en woensdag moet ik proefpassen voor de nieuwe glazen. Dus, zelfs als je (kind) niet "scheel ziet" van de pijn, regelmatig laten controleren of de bril nog goed is!!
quote:Oxy, zou je niet om dit in de toekomst te voorkomen gewoon elk half jaar je ogen laten checken? Dat kan vaak gratisOp donderdag 2 september 2010 16:47 schreef Oxymoron het volgende:
Ik weet niet zo goed waar ik het moet plaatsen, maar hier in dit topic leek me nog het meest passend.
Ok, mijn pijngrens is anders. Maar ik ben vandaag bij de opticien geweest, en het werd weer bevestigd.
Mijn bril is nu +4 en +2, ik heb een lui oog. Maar de laatste weken hoofdpijn.
Vandaag was ik in de stad, met mijn vrijwilligster, en ik wilde een kijkje nemen in de brillenwinkel.
Meteen ogentest gedaan, omdat ik zo'n hoofdpijn had.
Nu blijkt dus mijn bril helemaal niet goed te zijn. Ik 'houd sterkte vast', zoveel dat ik eigenlijk +7 en +3,5 nodig heb.
Mijn ogen zijn dus altijd heel erg gespannen. Wat dan volgt zou normaal lijken op migraine, maar ik ben zo ongewaar van de hoofdpijn, dat het gewoon normaal is geworden.
Pas nu het heel erg is, voel ik het. Dat is eigenlijk met elke pijn zo. Maar de opticien snapte niet dat ik 2 jaar met zo'n slecht passende bril kon lopen zonder kapot te gaan van de pijn.
Ze hebben het trouwens met druppeltjes gemeten. Mijn spieren in mijn voorhoofd en ronde de ogen staan helemaal strak.
Conclusie, nieuw montuur uitgekozen, spaarrekening geplunderd
Dus, zelfs als je (kind) niet "scheel ziet" van de pijn, regelmatig laten controleren of de bril nog goed is!!
Ik doe het zelf sowieso elk jaar al, omdat ik ook elk jaar nieuwe glazen krijg van de verzekering.quote:Sorry, nog nooit gereageerd, maar lees veel mee (want: Asperger/ADHD-er in huis)Op maandag 30 augustus 2010 22:33 schreef wendytje het volgende:
Op internet kun je ook strips magneetband bestellen. Kleef aan één kant en magneet aan de andere kant.
Wij hebben ook een tijd picto's gebruikt en ik had dat magneet-tape gewoon bij de Hema gekocht. Heel handig....
quote:hihi, ja soms werkt het wel zo dat prikkels zo overweldigend zijn, dat het weer leuk wordt. Ik heb dat als ik naar Amsterdam ga.Op dinsdag 31 augustus 2010 22:21 schreef livelink het volgende:
Wat grappig dat een kermis dan toch wel weer leuk is. Dat zou ik nou nooit gedacht hebben met al die drukte, lawaai en chaos.
quote:Nee, nog nergens gemeld.Het hoort hier misschien niet thuis, maar heb je al ergens gemeld hoe het concert was?
ik moest eerst even wat bijkomen. Een concert is altijd een hele ervaring voor mij, omdat ik het zo INtens beleef. P_iglet is lief, duidelijk en erg gezellig! De toiletten in Vredenburg, zijn prachtig betegelt!
ik ben helemaal gaan fiepen op gekleurde tegels. Ik mailde haar dit, dat illustreert wel mijn status nu:
Nou bijkomen gaat in etappes. Eerst veel slapen.
Dan veel huilen. Dan veel praten. Van de ene waterval in de andere, zegmaar.
Ik ben nu bij veel huilen.
Het minste of geringste laat een waterval opkomen. Maar ik ben niet verdrietig.
Alleen overprikkeld.
Maar dat is niet erg. Ik weet dat het overgaat.
Het duurt alleen een week of twee en dan ben ik weer mezelf.
Als al het andere maar gewoon door blijft gaan, dan heb ik daar houvast aan. En dan kan ik niet versnipperd raken door andere prikkels.
Nouja, begin oktober gaan we naar Ikea, halen we er dan wel 1 op. Nu kan het op de koelkast.
Gisteren bij mijn ouders ging het niet zo goed. Ze was mega druk /hysterisch.
Vanmorgen ook nog heel druk. Maar vanmiddag gingen Kim en ik naar de stad met mijn zusje en haar vriend. Het ging super goed. Ze luisterde heel goed, was niet heel druk. Ze vond het leuk.
Wel alweer erg vroeg wakker. Tegenwoordig tussen 5.00 en 6.00 al. Niet leuk want ze gaat dan niet meer slapen.
En Eva ook,die is/was ook zo vroeg wakker.
quote:Ja, bij mij is 20 jaar geleden MBD geconstateerd. Dat was een verzamelnaam voor wat nu oa ADHD en PDD-NOS is. Ik word al langere tijd geholpen aan ADHD, maar na alles met Kim vraag ik me af ok ik nu niet ook PDD-NOS heb en ik totaal verkeerde medicijnen gebruik nu. Ik sta nu op een lange wachtlijst, op Kims verjaardag (6 december) heb ik de eerste afspraak bij het GGZ.
Heeft ze niet ook adhd? djeez heeft dat toch? Het is erfelijk, dacht ik.
En Eva ook,die is/was ook zo vroeg wakker.
En ik heb al een A4-magneetvel van professionele kwaliteit meegekregen van het werk. Was afvalstuk, wordt gebruikt om tijdelijke reclame op auto's aan te brengen, dus loeisterk.
quote:
[..]
Nee, er is maar één Wendy hier hoor! As far as I know...
Ik ben denk ik een beetje in de war. Het staat me bij dat je ene zoon na de zomervakantie naar een andere school gaat, maar wrs is dat alleen een andere klas.
quote:MELD.
Was dat niet nieslief of iets dergelijks waarvan de twee uit elkaar gehaald worden?
Gaat eigenlijk boven verwachting prima. G. vond het eerst wel moeilijk om te zien dat K met de bus mee ging (die chauffeur is ook zoooo leuk) maar vond het wel gezellig hand in hand met papa en mama naar school. K. deed eigenlijk helemaal niet moeilijk. Wel zei hij dat hij ook graag naar die school wil. Uitgelegd dat hij nu ook 2 dagen naar de Zevensprong gaat en dat als hij het daar goed doet hij ook naar die school mag. Dat was duidelijk genoeg voor hem (en toen stond ik
)Zowiezo sta ik versteld van die twee muiters. De hele zomer i.v.m. G.'s hoofdpijn en spierpijn zo'n beetje binnen geweest (felle zon/drukte = hoofdpijn en als de zon niet scheen regende het wel). Maar ze spelen leuk binnen met lego of ze kijken televisie ik zag zoooo op tegen die vakantievrijedagen van hun maar het viel me alles mee. En dan ga je eindelijk naar buiten met die twee. Sloopt papa vakkundig de zijwieltjes van het fietsje van K papa draait zich om om het gereedschap weg te leggen en K fietst al vrolijk aan de andere kant van de brink
Diezelfde avond na wat snoeverij van K tegen G wil G het ook wel proberen en ook hij fietst even zo vrolijk zo weg..... Daar wordt je toch even stil van of niet dan.quote:kwantum of leen bakker al geprobeerd?Op zaterdag 4 september 2010 20:18 schreef _Ingrid_ het volgende:
Grrr, waarom lees ik dit nu pas?! Vandaag de stad in geweest en nergens een magneetbord te vinden.
Nouja, begin oktober gaan we naar Ikea, halen we er dan wel 1 op. Nu kan het op de koelkast.
Gisteren bij mijn ouders ging het niet zo goed. Ze was mega druk /hysterisch.
Vanmorgen ook nog heel druk. Maar vanmiddag gingen Kim en ik naar de stad met mijn zusje en haar vriend. Het ging super goed. Ze luisterde heel goed, was niet heel druk. Ze vond het leuk.
Wel alweer erg vroeg wakker. Tegenwoordig tussen 5.00 en 6.00 al. Niet leuk want ze gaat dan niet meer slapen.
Oxy, ik weet niet of ze ook adhd heeft. Met dat vermoeden zijn we bij Accare terecht gekomen. Ga het nog wel een keer aankaarten. Al maakt dat verder niet veel uit, ze verandert er niet van natuurlijk.
Ze is echt wel heel lief en leuk verder! Gisteren in de stad was het ook zo gezellig. Echt goed luisteren, soms 1 waarschuwing en dat was al genoeg. Ze zei nog dat ze het zo leuk vond.
Maar zoals vaker gezegd als het mis gaat, is het goed mis.
En om 5.00 of 6.00 al opstaan gaat me te ver. Ze mag nu naar beneden, als ze dan rustig gaat spelen of tv kijken.En niet de hele tijd naar boven komt. Dan kan ze een sticker verdienen. Met 10 stickers mag ze iets speciaals doen of uitkiezen.
Ze wil heel graag naar de McDonalds, dus dat heeft ze uitgekozen. Het werkt nog niet echt.
En voor de picto's kan ze per picto een sticker verdienen. Dus met kleding aandoen, jas en schoenen aan etc. Dat gaat wel een stuk beter!
quote:Dat laatste zeiden ze bij mij ook, mijn oudersOp zondag 5 september 2010 09:50 schreef _Ingrid_ het volgende:
.
Oxy, ik weet niet of ze ook adhd heeft. Met dat vermoeden zijn we bij Accare terecht gekomen. Ga het nog wel een keer aankaarten. Al maakt dat verder niet veel uit, ze verandert er niet van natuurlijk.
. Waarom nog een diagnose, als je er al 1 of meer hebt?!Nou, omdat het net wel een verschil kan maken! Bij mij is er andere medicatie ingezet, dat heeft mij helemaal positief benaderbaar gemaakt. En er is meer aandacht gekomen voor mijn energie-gebruik, waaronder meer sport, en meer uitraastijd, zodat ik beter kan leven met mijn hyperactive gedrag.
En mijn therapie is beter afgesteld op mijn korte aandachtsboog, en nu kan ik meef opnemen van wat ik moet leren daar. Eerder werd ik helemaal gek van mezelf, heen en weer geslingerd tussen passief zijn en hyper zijn.
En mijn nachten gaan beter
hoewel het middel ritalin niet voor elke adhder slaapverwekkend werkt quote:Terechte vraag, beter even uitzoeken. Het hoeft niet, omdat dezelfde genetische configuratie bij verschillende mensen verschillend kan uitwerken dacht ik. Kijk maar in mijn familie, daar komt van alles voor in verschillende combinaties met overlap, en het is van moederskant zo via de vrouwelijke lijn af te vinken (PDD-NOS), en van vaderskant via de mannelijke (Asperger).Op zaterdag 4 september 2010 20:27 schreef Djeez het volgende:
[..]
Ja, bij mij is 20 jaar geleden MBD geconstateerd. Dat was een verzamelnaam voor wat nu oa ADHD en PDD-NOS is. Ik word al langere tijd geholpen aan ADHD, maar na alles met Kim vraag ik me af ok ik nu niet ook PDD-NOS heb en ik totaal verkeerde medicijnen gebruik nu.
quote:Ik sta nu op een lange wachtlijst, op Kims verjaardag (6 december) heb ik de eerste afspraak bij het GGZ.
En ik heb al een A4-magneetvel van professionele kwaliteit meegekregen van het werk. Was afvalstuk, wordt gebruikt om tijdelijke reclame op auto's aan te brengen, dus loeisterk.
Hij leest mensen niet, snapt niet waarom er "opeens" mensen boos of geïrriteerd zijn, wil alles altijd hetzelfde doen en dat kan ook absoluut niet verstoord worden want dan is hij echt de draad kwijt. Heel aparte manier van denken die ik meteen herkende en een superdroog gevoel voor humor wat ook nogal apart is.
Laatst was er grote paniek omdat we dachten dat de tent in de fik vloog (kortsluiting, rokende stopcontacten) en dan steekt hij zo heel droog met zijn handen in zijn zakken zijn kop door het raam van "Ik ruik niks hoor, ze stellen zich aan" tegen de monteurs die echt met zo'n lege blik terugkijken van "waar heeft die vent het over, er is bijna brand toch?" Ik dubbel. Ik herken dat van mijn vader.
Het is ergens mooi dat hij gewoon kan functioneren (met behulp van zijn vrouw, een nogal kordaat type), maar ik denk dat zijn leven een stuk makkelijker zou zijn geweest als hij dat etiketje had gehad. Hij heeft nu dus het probleem dat hij steeds "verkeerd" aangepakt en ingewerkt wordt en daardoor alles veel trager oppikt en dús frustratie oproept bij collega's. Hij is erg onzeker hierdoor, en dat is zo ontzettend sneu want het is wel de collega die alles voor een ander overheeft, alle afspraken nakomt en zonder nadenken ja zei toen ik vroeg of ie wilde carpoolen.
quote:Daar zit ook wat in. Maar medicatie krijg Kim niet. Weet niet vanaf welke leeftijd dat zou kunnen. En hoe we dat binnen zouden moeten krijgen.Op zondag 5 september 2010 11:51 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Dat laatste zeiden ze bij mij ook, mijn ouders
Nou, omdat het net wel een verschil kan maken! Bij mij is er andere medicatie ingezet, dat heeft mij helemaal positief benaderbaar gemaakt. En er is meer aandacht gekomen voor mijn energie-gebruik, waaronder meer sport, en meer uitraastijd, zodat ik beter kan leven met mijn hyperactive gedrag.
En mijn therapie is beter afgesteld op mijn korte aandachtsboog, en nu kan ik meef opnemen van wat ik moet leren daar. Eerder werd ik helemaal gek van mezelf, heen en weer geslingerd tussen passief zijn en hyper zijn.
En mijn nachten gaan beter
Fijn dat het bij jou zo goed helpt. Wat voor therapie heb je? Als je dat wilt vertellen.
Eerst was het 1x per maand. Maar omdat ik andere medicatie aan het afbouwen ben, heb ik nu vaker gesprekken, omdat ik beter wil en moet leren omgaan met mijn gevoelens. Eerst werden die erg onderdrukt door de medicijnen.
Verder ga ik 1x per maand naar de psychiater voor een gesprek.
Misschien ga ik binnenkort psycho-educatie krijgen.
quote:Je bedoelt in het algemeen of ik in het bijzonder? Want dat zijn twee verschillende dingen. Ik denk niet dat hij beter af zou zijn met etiketje zuiver qua loopbaan. Tot nu toe is hij bijna altijd aan het werk gebleven, alleen mag hij nooit voor vast blijven omdat hij gewoon irritatie oproept qua tempo en handleiding. Maar zet je hem neer als autist, dan blijft hij straks helemaal hangen in van die speciale banen voor een fooi. Heeft hij misschien meer vastigheid, maar niet echt lol ervan...
mwana, even een heel concrete vraag. hoe ga je als buitenstaander dan wel om met iemand waarbij je asperger vermoedt?
Ik persoonlijk heb hem wel zo'n beetje door, voor zover dat mogelijk is met een mens.
Dus goed opletten waar het spaak loopt, concreet communiceren, kortom: voelsprieten uit. Het is zoals eerder beschreven een enorm aardige vent dus dan kan ik wat meer hebben van iemand en neem ik zijn wat mindere trekjes voor lief.Terwijl de mensen eromheen wel dingen merken, die niet "kloppen".
Ik ben net terug van een kijkochtend in de klas bij Job. En weer even met beide benen op de grond. We horen alleen maar dat het zo goed gaat met Job, maar nu ik het dan gezien heb, schrik ik toch wel enorm. In de 2 uur dat ik er bij was, heb ik Job alleen maar zien draaien en etteren op zijn stoel. Wat er in de klas gebeurde ging volledig aan hem voorbij, leek het. Werken deed hij alleen als de juffrouw bij zijn tafeltje stond. Ik weet dat hij ondertussen toch nog wel wat oppikt, maar dit is eigenlijk echt geen doen zo.
wel een beetje vreemd dat alleen de positieve kant van het verhaal jullie bereikt. dit moet de juf toch ook zien, of zou het eraan gelegen hebben dat er nu ouders bij waren?Hebben jullie binnenkort nog een gesprek waarin je dit kan aankaarten bij de juf?
We zullen binnenkort wel een afspraak hebben, in verband met de aanvraag van de rugzak.
En ik ben echt bang dat het vanuit de optiek van de school ook echt heel erg gemeende positieve berichten zijn. Dat zegt al heel veel over de verwachtingen die er waren. Het enige positieve wat ik me kan bedenken is dat hij het uiteindelijk toch min of meer oppikt. Dus kennelijk komt er toch wel wat van de les bij hem binnen.
Misschien niet waar je meteen aan denkt, maar het klinkt wel alsof de mensen op school een positieve opstelling naar hem hebben. Misschien een beetje een hart onder de riem?
Ik weet ook wel waar het door komt. We zijn de afgelopen weken weer te druk geweest. Veel verjaardagen en dergelijke. Elk weekend zit vol. En vandaag weer een bruiloft, waardoor de kinderen vanmiddag weer naar mijn ouders moeten. Ik weet gewoon dat ik dat niet moet doen, voor Job is rust en regelmaat zo wezenlijk. Als je in mijn hart kijkt, wil ik het ook allemaal het liefste afzeggen in het belang van Job. Ik geniet nu toch ook helemaal niet van uitjes, omdat ik weet dat het nog zo lang naspeelt. Maar aan de andere kant kan ik dat J. ook niet aandoen. Die houdt van gezelligheid en mensen om zich heen. En hem overal alleen naar toe laten gaan, kan ook niet. Ik weet het gewoon echt niet, ik zou me soms het liefst met Job op willen sluiten en de boze buitenwereld helemaal aan ons voorbij laten gaan.
Het relaas van Oxy en haar concertbezoek met P_iglet heeft veel indruk op me gemaakt. Mijn hemel, dat die prikkels zó veel en zo'n lange tijd impact hebben.
Kijken of je van J. te weten kan komen wat hij het belangrijkst vindt. Bijv. wel familieverjaardagen, maar geen vrienden?
Ik ben het wel een beetje met Moonah eens dat het belang van Job wel bovenaan moet staan, maar ik kan me je dilemma ook wel goed voorstellen hoor.
quote:Misschien is er ook nog steeds vooruitgang in zijn gedrag op school en zijn ze daarom zo positief...Op maandag 6 september 2010 11:49 schreef livelink het volgende:
Ik moet het eerst weer even voor mezelf laten betijen. Ik kan niet zo goed meteen handelen als het om Job gaat.
We zullen binnenkort wel een afspraak hebben, in verband met de aanvraag van de rugzak.
En ik ben echt bang dat het vanuit de optiek van de school ook echt heel erg gemeende positieve berichten zijn. Dat zegt al heel veel over de verwachtingen die er waren. Het enige positieve wat ik me kan bedenken is dat hij het uiteindelijk toch min of meer oppikt. Dus kennelijk komt er toch wel wat van de les bij hem binnen.
Ik zou toch echt even afwachten hoe de juf(?) er tegenaan kijkt. Vervelend dat het je zo tegenviel, maar misschien zie je het op dit moment te somber in (kunnen wij vanaf hier ook niet beoordelen, natuurlijk, daarom lijkt me een gesprek met de leerkrachten wel zinvol).
Eerste schoolweek is erg meegevallen. Gelukkig..... Alhoewel ik bij de oudste alweer de werkdruk in de ogen zie......
helpt het niet om heel strak afspraken te maken met job, van hoe laat en hoe lang enzo?
dat hielp bij luca wel heel goed. hij was daar vroeger echt heel star in.
gelukkig is hij nu wat flexibeler geworden, hoewel bijvoorbeeld een juf in de supermarkt tegenkomen nog steeds iets heel raars voor hem is. .
ik heb maandagmiddag een gesprek met de nieuwe juf van luca.
hier begint luca ondertussen na een redelijk normale start weer warrig gedrag te vertonen.
Hoe oud is je jongste ook al weer Wendy? Zo'n training lijkt me best handig, maar ik heb altijd begrepen dat je er niet te jong mee moest beginnen.
Mijn oudste heeft hem ook gedaan. Die mag binnenkort het volgende traject in.
quote:Oh dat is zo fijn he, als ze dat oppikken
Hij is net 5 geworden. Dit is een groepje dat samen gaat spelen en zo dingen leert als: op de beurt wachten, niet winnen, niet aan de beurt komen, vragen stellen, luisteren, e.d.
Mijn oudste heeft hem ook gedaan. Die mag binnenkort het volgende traject in.
Helpt in heel veel situaties. Geen gedoe meer in de supermarkt, pretparken, MacDonalds, het avondeten!Ik had het vorige week met Ingrid over het vroeg uit bed komen van Kim.
De dochter van een vriendin van mij (zonder diagnose maar dat is weer een verhaal apart) deed dat dus ook. Ze kwam ook heel vaak 's nachts uit bed, kroop dan bij haar ouders in bed en weigerde weer in haar eigen te gaan slapen. Als ze wél naar haar bed werd gestuurd dan kreeg ze complete woede uitbarstingen waarbij er geen land meer met haar te bezeilen was. Ze is nu zes. De ouders begonnen er toch wel een klein beetje moe van te worden en echt goed voor hun eigen nachtrust was het ook niet.
Vlak voor haar verjaardag dit jaar vonden we de It's a clock kinderklok en deze heeft ze dus voor haar verjaardag gehad.
Nu staat het kaartje van het bed in de rand bij 7 uur. Heel vaak als haar moeder 's avonds bij het naar bed gaan nog even bij haar kijkt dan is het licht aan. Dan blijkt dat ze even heeft gekeken of ze al uit bed mocht. En ook als ze bij het bed van haar ouders komt dan vraagt mijn vriendin of het prinsesje al bij het bed is. Niet? Dan weer je eigen bed in..
En ze doet het! Tot nu toe (en dat is zo'n 5 maanden lang al) zonder problemen en geen enkele woede aanval!!
Dit is de versie die zij heeft. Hij is er met een beertje, jongen, eend en dus de prinses.
We hebben er een goed gevoel bij, hij is besteld en wordt deze week geleverd. Tnx nogmaals!
misschien tot zaterdag, gezien de pm
Ik vond het best een groot ding. 'T is ongeveer formaat halve voetbal.
(crosspost) Trouwens, had een tijdje geleden naar de overkoepelende tandarts vereniging oid gemaild over Kim. Dat ik een goede tandarts zoek in de omgeving. Kreeg ik gisteren een mailtje dat er 1 net buiten Assen zit. Eind november kan ze daar kennis maken.
Ik googelde net dit. Denk dat hij veel voor Kim kan betekenen.
http://www.meedrenthe.nl/viewnews.asp?ac=view&nws_id=500321
Lois, hoe gaat het nu met Eva?
Kim zit de laatste tijd vaak met haar handen in haar onderbroek. Voor en achter. Herkenbaar anyone?
Tips om dat af te leren? Op school doet ze dat nu ook heel vaak zei juf. Niet zo fris natuurlijk, ze moet dan ook vaak handen wassen.
Juf had haar lange tshirt bij de broek in gedaan, zodat ze er zo min mogelijk aan kan komen. Ze dacht dat een boxer misschien zou helpen. Nou heeft ze daar 1 van, dus gaan we dat morgen proberen.
[ Bericht 61% gewijzigd door _Ingrid_ op 14-09-2010 16:12:55 ]
En ik blijf het maar zeggen idd. Ze gaat er soms wel bij lachen en doet dan de vingers snel in de mond. Dat vind ik niet fris hoor, helemaal niet als ze net is wezen plassen.
Misschien wel een (aparte) vorm van aandacht trekken.
En gaat het met Cato nog steeds lekker op school en met Kim?
Met Job gaat het wel redelijk, niet meer zo goed als in het begin. De juffrouw heeft zijn groepje een beetje aangepast, zodat er nu niemand meer direct naast hem zit. Ik denk ook wel dat dat beter is. Hij was echt wel een storende factor voor de jongen die naast hem zat, had ik gezien tijdens de kijkles. Ik ging er al wel van uit dat die desbetreffende ouders dat ook wel hadden gezien. Op de BSO gaat het wel erg goed, daar heb ik een gesprek gehad en daar hadden ze helemaal geen problemen met hem.
wat fijn dat Job het bij de BSO zo goed doet! aangezien ik nu thuis ben hoeven die van mij er momenteel vrijwel niet naar toe, behalve als ik voor sollicitaties op pad moet o.i.d. dat is ook wel even heel lekker hoor. ze genieten er in elk geval wel van. ik laat ze wel overblijven op de dagen dat we dat al deden.
, ik neem aan dat de school daar ook wel bovenop zit?De reden dat het op de BSO goed gaat is omdat daar eigenlijk weinig moet. Spelen kan Job altijd wel heel goed en fijn. En bij de BSO kan hij als hij een boze bui heeft weglopen uit de situatie. Want dat probeert hij gelukkig altijd wel, voordat het uit de hand loopt met zijn agressie.
Thuis redelijk. Maar doordat Tyler nu niet thuis mag zijn iig t/m woensdag is ze erg in de war.
En ik ben strontchago vandaag.
Fijn dat het bij de bso met Job goed gaat!
Sneu dat Cato geplaagd wordt en daarom vaker in haar broek plast. Of lees ik dat verkeerd?
Ik zag een foto voorbij komen en wat is ze al groot en mooi!
iig beter dan al die mensen die liever elke dag gaan shoppen en over koetjes en kalfjes praten en net doen alsof ze met het leed vd ander zijn begaan.
jullie kennen ze wel
quote:dat weet ik niet zeker, maar het zou kunnen dat 't een met het ander te maken heeft.Op maandag 27 september 2010 14:14 schreef _Ingrid_ het volgende:
Sneu dat Cato geplaagd wordt en daarom vaker in haar broek plast. Of lees ik dat verkeerd?
livelink, ik weet niet zeker of haar juf daar wel zo bovenop zit. ik zal 't nog eens aankaarten, want ze heeft 't volgens mij niet zo in de gaten.
quote:Ik zag een foto voorbij komen en wat is ze al groot en mooi!
vanmorgen wel weer zo'n typisch voorbeeld van te letterlijk nemen van wat ik zeg: ze vroeg of ze nog even boven mocht spelen voor we gingen ontbijten. ik zei 'dat kan wel, ik moet nog douchen dus dan speel je gewoon nog even als ik douche en dan gaan we daarna samen naar beneden.' ik was toen nog even aan 't rondscharrelen voor ik daadwerkelijk in de douche stapte en ze vroeg 'ga je al douchen? ik wil spelen!'
en toen ik dan onder de douche stond bleef ze maar tegen me kletsen. ik riep 'ik versta je nu niet cato, dus als je iets wil zeggen moet je even naar de badkamer komen!' 'oh' was daarop haar antwoord en ik hoorde al aan de verbaasde klank dat ze dat waarschijnlijk ook zo letterlijk nam, dat ze eerst even dacht dat ze ook niet meer tegen haar poppetjes mocht praten. na een tijdje hoorde ik toch weer gebabbel dus 't was alweer in orde.
[ Bericht 22% gewijzigd door trui op 28-09-2010 10:33:59 ]
luca had ook op school dat hij af en toe in zijn broek plaste (in groep 1 en 2 ) gewoon omdat hij dan zo bezig was dat hij te laat was met naar de wc gaan , of dat hij er gewoon geen zin in had en als hij dan uiteindelijk ging, soms te laat was.
het hoeft niets met het plagen te maken te hebben.
Trui, lijkt me idd wel erg verstandig omde juf te attenderen op het plagen. Het kan ondanks betrokkenheid en alertheid van een juf toch onopgemerkt blijven. Het kan ook zo zijn dat het helemaal niet als plagen is bedoeld, maar wél zo wordt ervaren. En Cato is natuurlijk net een tikkie kwetsbaarder. Is ze er verdrietig of angstig of onzeker over/door?
hij kan zich ook nog steeds niet goed verweren tegen plagerijtjes. neemt ze vaak veel te serieus op of snapt zelfs niet dat het niet echt waar is.
dankbaar object voor zulke flauwiteiten dus.
misschien is zo'n sovatraining (op termijn) iets voor haar?
quote:Tnx for asking Mwana.Op dinsdag 28 september 2010 18:55 schreef Mwanatabu het volgende:
Hee Moonah, hoe is het trouwens met je kletskopje? Ik was zo blij voor je he toen ik je gewenste update las
Toevallig vroeg laatst iemand die hier lurkt en superlief is (
) er ook naar. Thies heeft momenteel stukken minder 'auti-trekjes'. Het lijkt idd parallel te lopen met zijn spraakontwikkeling, zoals 'ze' bij de onderzoeken zeiden. Heel fijn natuurlijk! En verder twijfelen we erg over al dan niet SO ivm zijn spraak. Zie verder Speciaal Onderwijs . Trui, sneu voor Cato.
De voorbeelden die je omschrijft zijn niet heel heftig, voor een weerbaar kind. Daar heeft ze dus duidelijk last van haar ASS. Thies kan dat soort dingen trouwens ook doen, hard en altijd hetzelfde roepen als hij iets niet leuk vindt: "NEE.NIET.KOEN!! DAT.VIND.IK.NIET.LEUK!!!" Zelf geen andere manier weten om te reageren dan het aangeleerde. Dat lijkt me ook het lastige van een SOVA-training voor ASSkinderen. Gaan zij de aangeleerde technieken niet heel letterlijk toepassen? En kunnen ze voorbeeldsituaties die uitgespeeld worden wel veralgemeniseren?Erg jammer dat de juf weggaat. Maar het kán natuurlijk ook zo zijn dat er een nog veel betere voor in de plaats komt... Ik help het je hopen.
Hoe bevalt de SOVA-training Lucas? Naar wat ik heb gehoord van kinderen uit mijn groepen die er naartoe zijn geweest, is het vaak erg leuk. En leerzaam. Maar soms ook wel moeilijk om dingen in de praktijk toe te passen.
Waar ik lesgeef zit het in het pakket dat de school aanbiedt, een middelbare school dus.
Ik leer van hier meelezen. Zie dat het de ouders zijn die hun kind kunnen lezen.
En ik houd dat zeker in me voorhoofd met lesgeven, ouderavonden en contacten met ouders.
En ik leer ook altijd veel hier, ook in andere topics trouwens.
YPPY ook danx voor je uitleg.
Of bij nee zeggen. Voor veel kinderen was het zoveel verder om te kunnen zeggen 'ik vind dit niet leuk'. Die zin, en dat hardop en verstaanbaar. Zoiets oefenden we dan in 10 situaties.
En bij iets vragen waren sommige ouders al helemaal blij als we de zin 'mag ik iets drinken' erin kregen. Het wisselde natuurlijk ontzettend per kind, maar ook bij kinderen met ASS was het dus zeker niet onmogelijk om vooruitgang te boeken.
Een persoonlijk hoogtepunt
was een volwassen man met ASS die ontslagen dreigde te worden omdat hij collega's sloeg en schopte. We hebben hem geleerd "IK BEN BOOS" te zeggen en dan stil te blijven staan. Voor collega's een signaal om heeeel snel de chef te roepen. Zo gaaf als je dan hoort dat iemand al 2 weken niemand geslagen heeft. En hij was een jaar of 40.Nu *vlugvlugvlug* naar een kledingparty
quote:Bij ons bij de GGZ juist wel ook voor kindreen van 5-6... oudste kleuters. Het gaat dan heel speels. Spelletjes waarin je leert over jezelf (vies/lekker-spel), maar ook leert om te verliezen, als laatste te zijn e.d. Dingen die "onze" kinderen nu eenmaal niet vanzelf leren....Op woensdag 29 september 2010 18:40 schreef Moonah het volgende:
Sabine, meestal is dat vanaf een jaar of 7/8. Jonger wordt bij ons afgeraden. En zover ik weet gaat het altijd via de school maatschappelijk werkster.
En ik leer ook altijd veel hier, ook in andere topics trouwens.
Voor mijn oudste hielp het heel goed. De juffen zagen duidelijke vooruitgang in zijn speelvaardigheid en omgangsvormen. Hopelijk werkt het voor mijn jongste ook zo goed.
quote:
...
Een persoonlijk hoogtepunt
...
Ik heb zelf dus zoals gemeld op het moment te maken met een ontzettend duidelijk geval van Asperger (ja, zo maar wat wild diagnosticeren mag niet, maar dit is echt een schoolvoorbeeld) waarvan ik heel vaak denk van "had hij vroeger maar..." want dan zou hij wat meer kunnen en begrijpen van wat hem overkomt want het is soms ronduit zielig hoe weinig hij meekrijgt...
Hij zou er trouwens absoluut niet meer voor openstaan denk ik en het etiketje zou inmiddels zijn hele leven en zelfbeeld kapot maken dus ik zal er nooooit over beginnen bij hem maar ik zie het vanaf de zijlijn allemaal gebeuren.
quote:bedoelen jullie met SOVA een sociale vaardigheids training?Op woensdag 29 september 2010 18:40 schreef Moonah het volgende:
Sabine, meestal is dat vanaf een jaar of 7/8. Jonger wordt bij ons afgeraden. En zover ik weet gaat het altijd via de school maatschappelijk werkster.
En ik leer ook altijd veel hier, ook in andere topics trouwens.
Wij moesten zelf zoeken (googlen dus) en afspraken maken en alles regelen.
(na maanden wachtlijst en wat gesprekken begint hij trouwens na de herfstvakantie. In een groepje van 5 jongens, allen met een ADHD diagnose).
quote:ze noemen het speltherapie, maar het is wel ook een sova training (bij onze ggz dan....)Op woensdag 29 september 2010 20:36 schreef lady-wrb het volgende:
luca heeft met 6 of 7 jaar speltherapie gehad. hij was toen te jong voor sovatraining.
Het zijn de standaardwijzer, de taakwijzerboekjes, de dagritmepicto's en de kleine picto's voor vrije tijd. Zie
http://www.graviant.eu/index.php/nl/autisme?start=12 voor de plaatjes.
Per pm ben ik te bereiken voor meer info, ik heb ook een advertentie op mp gezet.
quote:Gedaan!Op zondag 3 oktober 2010 11:13 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Wil je me pmmen met je vraagprijs voor de hele set?
De Picto's zijn verkocht via mp! Dank jullie wel voor de grote belangstelling!
ik heb hier wel eens ouders gehoord over problemen met reguliere zwemles en nu kwam ik laatst de zwemlessen tegen voor kinderen met autisme en zeer laag tot zeer hoog verstandelijk niveau..
misschien heeft iemand er wat aan.
http://boba.nl/kinderenzwemmen.shtml
met onze Cato gaat 't tot dusver eigenlijk wonderbaarlijk goed op de reguliere zwemles. ze heeft er in elk geval plezier in, krijgt vrij veel individuele aandacht en gaat gestaag vooruit. maar ons zwembad gaat binnenkort dicht, en dan moeten we naar een ander bad (+ andere docenten) uitwijken. spannend dus, hoe dat zal gaan.
Ik zit te twijfelen wanneer we Kim op zwemles doen.
Weten jullie nog dat ze misschien naar Boddaert(?) zou gaan. Was ondertussen toegezegd. Gaat het misschien niet door omdat ze er zelf de noodzaak niet van inzien.
Dit is een soort naschoolse opvang waar ze ook vaardigheden leren en eventueel therapie krijgen.
Jeugdzorg is er ook niet blij mee. Accare moet nu duidelijk uitleggen waarom ze er heen moet eventueel samen met Jeugdzorg.
Terwijl het al was toegezegd.
Ik word erg boos van dit soort dingen.
*sarcasme aan*Nee, met onze kinderen is niks... wij vinden het leuk om ze naar dit soort onnuttige dingen te sturen! *sarcasme uit* Mensen zouden eens een week in onze gezinnen moeten draaien en dan nog zeggen dat ze het nut niet zien.OEH ik ONTPLOF bijna
zwemmen:
mijn oudste heeft 2,5 jaar gedaan over a en b.
mijn jongste zwemt nu al 14 maanden, maar is nog niet op de helft voor a.... dus ben benieuwd....
maar die speciale les is echt te ver voor ons
[ Bericht 22% gewijzigd door wendytje op 13-10-2010 10:36:33 ]
Ik word nog teruggebeld door degene die er meer over weet.
en hoewel dat gepaard gaat met best wat ongelukjes houdt zij (en wij dus ook) stug vol.Daarnaast kan ze sinds een tijdje zonder zijwieltjes fietsen en scheurt ze de hele buurt door (op de stoep) Zo fantastisch om te zien
wat super Lois!! quote:mijn dochter zit ook op boddeart, wat ik van haar begrijp, en van jeugdzorg, leert zij er voornamelijk om haar boosheid te bheersen, op haar beurt te wachten, samen te spelen, moet ze leren de regie ook aan andere kindjes over te laten, kortom om sociaal vaardig te worden. Wat wij als doodnormaal ervaren is voor haar blijkbaar heel moeilijk, en door lesjes, opdrachtjes etc, moeten ze leren om ermee om te gaan. Veel meer weet ik ook niet, zoveel krijg ik ook niet los uit m'n docher ..
Nee, dat was wat anders. Dat was dagopvang waar je ook kunt slapen. Normaal ga je daar alleen heen voor langere tijd incl slapen.
Dit is een soort naschoolse opvang waar ze ook vaardigheden leren en eventueel therapie krijgen.
Jeugdzorg is er ook niet blij mee. Accare moet nu duidelijk uitleggen waarom ze er heen moet eventueel samen met Jeugdzorg.
Terwijl het al was toegezegd.
Er werd gevraagd hoe het hier gaat en ik kan daar eigenlijk heel kort in zijn; we hebben voor oudste de diagnose Asperger gekregen. Was voor ons geen grote verrassing dus we waren ook niet heel erg geschokt ofzo. Het moest ff een plekje krijgen en dat is wel aardig gebeurd nu denk ik.
We staan op de wachtlijst voor ouderinfoavonden en psycho-educatie voor het kind zelf. Hij vond het zelf wel even heftig om te horen, maar na onze uitleg snapte hij het wel. Hij denkt wel dat hij zich er in herkent
en TF, Asperger...dat is niet niks zeg
voor je, kan ik opsturen naar jou of je zoon. PM me maar als je dat wilt.
Verder deze tip nog, voor je zoon, voor nu of over een tijdje
Welkom, op die andere planeet!
Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht
quote:Ik hem hem gelezen voor school toen, vandaar dat ik hem ken. Voor je zelf is het misschien ook fijn, kun je een beetje begrijpen wat er door hem heen gaat misschienBeschrijving
Christopher is 15 en heeft het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Hij weet veel van wiskunde maar weinig van mensen. Hij houdt van lijstjes, patronen en de waarheid. Hij houdt niet van de kleuren geel en bruin en wil niet aangeraakt worden. Christopher is in zijn eentje nog nooit verder geweest dan het einde van de straat. Maar waneer blijkt dat de hond van de buurvrouw is vermoord, gaat hij op onderzoek uit. Hij begint aan een indrukwekkende reis die zijn veilige bestaan volledig overhoop gooit.
Mark Haddon is illustrator en kinderboekenschrijver. Het wonderlijke voorval met de hond in de nacht is het eerste boek van zijn hand dat in het Nederlands verschijnt. Als scenarioschrijver heeft hij twee keer een Britse 'Oscar' gewonnen. Hij woont in Oxford, Engeland.
hier dus Hier staat het online, maar het is ook in boekvorm verkrijgbaar.
Coping van Marc Segar overigens, mocht het linkje niet werken
quote:Alleen een peuterpuberOp donderdag 21 oktober 2010 20:29 schreef mspoez het volgende:
Hallo again. Zijn er hier ook ouders van pubers met Asperger en lopen die net als ik ook zo hard aan tegen de moeilijkheid dat pubergedrag en stoornis zo op elkaar lijken? Ik word er soms wanhopig van, het versterkt elkaar lijkt het en ik ben een beetje uitgedacht over hoe ik kan reageren.
Even namens een vriendin met een zoontje van 7 met Asperger een vraagje. Het uitzwaaien van Sinterklaas is dat dit jaar weer en zo ja wanneer? En is er misschien ook ergens een dvd waar de sint op wordt uitgezwaaid, dat zou nl. nog makelijker zijn. Misschien dat er opnames gemaakt zijn vorig jaar bij het uitzwaaien.
Verder ook de vraag of er nog andere boeken zijn (bovenstaande heb ik doorgegeven) waar het op het niveau van een 7 jarige wordt uitgelegd.
alvast bedankt voor het meedenken.
Kan wel merken dat ik te weinig geslapen heb. Ik wilde dus vragen of de plaats bekend was. Dus niet wanneer, maar waar.quote:
sinterklaas vertrekt meestal op 6 december weer he, dus als er al uitgezwaaid wordt zou 't op die dag moeten zijn gok ik.
bijvoorbeeld in Haarlem.het komt echter (nog) niet op TV.
Dat is een berichtje uit 2009.quote:
volgens mij gebeurt dat in diverse steden.
Ik vond met google ook het eea, maar allemaal oud.
Mss een mailtje naar Haarlem sturen?
de TV-intocht dit jaar is in Harderwijk. misschien dat ze 'm daar ook weer uitzwaaien dan?
Ook bij Jochem komt er steeds meer naar boven en ik heb de neiging om voor hem ook nu al de verwijzing aan te vragen, zodat we in ieder geval ook voor hem al op de wachtlijst staan.
Artikel over mij, en de autisme picto app!quote:Op donderdag 18 november 2010 15:37 schreef debuurvrouw het volgende:
http://www.nrc.nl/digital(...)/article3_image.html
En de review van de testperiode staat hier, net als het gedicht dat in het nrc artikel genoemd wordt.
http://www.autivision.nl/(...)ingen-van-gebruikers
Ik wist wel dat je heel blij was met je I-Pad, maar geen idee dat je het ook hiervoor gebruikt. Hoe zijn ze aan jou gekomen als tester?
Ik zie er staat dat je werkt met de 5- w's : doe je dat voor elke picto ? (je merkt het al, ik ben nog steeds bezig met de map voor onze leerlingen)
Ik heb de iPadquote:Op donderdag 18 november 2010 22:52 schreef livelink het volgende:
Ik wist wel dat je heel blij was met je I-Pad, maar geen idee dat je het ook hiervoor gebruikt. Hoe zijn ze aan jou gekomen als tester?
in de eerste plaats gekocht voor mijn ondersteuning in communicatie en dagprogramma. Ik ben via via met die mensen in contact gekomen, en heb toen besloten dat ik een iPad ging kopen, en voor hun ging testen.Ik gebruik ook spraaksoftware op de iPad, en dat werkt ook super slim.
dus voor mij is het veel meer dan een leuke gadget, de iPad. Het heeft mijn wereld vergroot en behapbaar gemaakt. @ muks, ik gebruik niet voor elke picto de 5, maar wel voor elke taak zijn dat de voorwaarden.
Er is wel een app die voor elke taak die 5 vragen beantwoord, dat is de Pocket Picture Planner.
Maar voor mij is dat te ingewikkeld om te gebruiken, het geeft teveel visuele input.
en het is ook duur, de benodigde software.Nee, die werkt idd in die branche, maar heeft niets direct met deze app te maken. Hij heeft me wel altijd gestimuleerd in het zoeken en, gebruiken van digitale ondersteuning enz. Maar het scheelt al dat ik er zelf erg in geinteresseerd ben,quote:Op vrijdag 19 november 2010 10:29 schreef trui het volgende:
oxy, cool!! heeft je broer hier trouwens ook nog iets mee van doen? hij werkt toch in die branche?
ASS-wachtlijst bij het WKZ voor Rubenquote:
op de wachtlijst voor wat precies, troel?
Iets voor jullie, Ingrid?
quote:
http://www.psy.nl/meer-ni(...)iatrische-problemen/
Iets voor jullie, Ingrid?
Hebben we net een folder van toevallig.
Of zijn dat twee verschillende instanties? Fijn dat ze naar het Boddaert centrum mag. Ik hoop wel dat jullie snel wat duidelijkheid krijgen over alles, want nu is het allemaal toch wel onduidelijk volgens mij.
Ja klopt hoor, vinden wij ook. Wij hebben ws volgende week een gesprek met een vertrouwenspersoon van zorgbelang, die gaat over jeugdzorg. Hij kijkt dan mee, alle verslagen gaan mee. Hij heeft het idee dat het niet klopt zoals het nu gaat. Dan kan hij alles lezen wat is gebeurd is en gezegd en zo kijken of het wel volgens de boekjes gaat.quote:
Ik vind dat jullie wel vage signalen krijgen mbt Kim. Het ene moment is er met Kim niks aan de hand en ligt het allemaal aan jullie zelf. En het volgende moment willen ze haar liever op een mkd hebben.
Of zijn dat twee verschillende instanties? Fijn dat ze naar het Boddaert centrum mag. Ik hoop wel dat jullie snel wat duidelijkheid krijgen over alles, want nu is het allemaal toch wel onduidelijk volgens mij.
Mkd zit naast het Boddaert, Is allebei van Yorneo. Het verschil weet ik zo niet precies.
Duidelijkheid is zeer wenselijk idd! Zo moet ik nu ineens naast een iq test ook een psychologische en psychiatrische test doen.
Kim loopt wel op alle gebieden achter en ze weten nu al dat ze niet naar groep 3 gaat volgend jaar.
En nu snel kijken of er nog snowboots/regenlaarzen voor mezelf te vinden zijn!