(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 19

Lois, wat fijn!

Lois wat fijn zeg!

Goed nieuws Lois!

Vanavond Ned. 1, 21.05 uur Vinger aan de Pols, met Paul Haarhuis en zijn autistische zoon.
herhaling maar o zo'n mooie aflevering!

Wat fijn Lois!!

Jeej Lois

We hebben het evaluatiegesprek gehad.
9 aug worden we gebeld door een gezinshulp. Om op te starten deze vrouw, na de vakantie komt er een andere vaste vrouw. Nu weet ik niet zeker of ze ook gaat filmen, of dat dat apart is.
En Kim wordt bij Boddeart (google maar eens) aangemeld, waar ze na schooltijd heen kan. Toevallig zit dat vlak achter ons huis, ideaal dus!
Ook is er een student orthopedagoog die oppas diensten doet. Dat zou op termijn wel handig zijn, als wij een avondje weg willen bijvoorbeeld.

Klinkt goed, Ingrid. Boddeart ken ik wel. Een jongetje bij D in de klas ging daar ook naartoe na school voor een jaartje ofzo.

En wat handig zo'n student met oppasdienst

Het is Boddaert btw

quote:

Op dinsdag 27 juli 2010 19:50 schreef Djeez het volgende:
Het is Boddaert btw

Mag ook
Handig de link erbij.

Ik hoop maar dat het helpt allemaal. Het is niet makkelijk zo. Ik probeer me op te trekken aan de leuke, goede, positieve dingen. Die er gelukkig wel zijn! Maar het wordt wel lastiger moet ik zeggen.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 19:58 schreef Muks het volgende:
Wij hebben voor een leerling op school (puber met ppd-nos) ook dagritmekaarten gemaakt.
Klein en voor op zijn grote map, zo weet hij precies wat er komt en wat hij mee moet nemen (per vak)
Doordat ook de lessen allemaal redelijk het zelfde verlopen bij mijn vak (helaas niet bij andere vakken) zien we dat hij het dit jaar heel goed heeft gedaan en het zoveel prettiger voor hem is. Ook de andere leerlingen varen er wel bij, VMBO-ers zijn vaak gebaat bij ritme, maar ja dat is ook voor sommige docenten lastig

Precies
Ik heb zoveel collega's de chaos zelf zien creëren........en dat is zo kapotjammer voor leerlingen die daar net ff geen boodschap aan hebben. Ik had 2 Pdders in de klas en zij waren mijn antenne's. Een goede les was een les die zij lachend, zonder vragen,zonder gemor gekregen hebben. Die lessen was mijn structuur, mijn invloed goed.

Koppie op voor alle ouders

Ik vroeg me af hoe jullie dat doen met spelen.
Ik moet ze helemaal uit elkaar houden van de ortho en leidster groep. (accare)
Desnoods ertussen gaan zitten in het midden. En ze weer naar de eigen hoek sturen.
Maar Tyler is nog maar 1,5 die snapt dat niet. En die wil af en toe graag met Kim spelen en loopt dan naar haar toe.

Kim heeft ook wat nieuws ontdekt. Ze schuift een eetkamerstoel naar de (billy) boekenkast en kan er dan bij.
Daar staan dus boeken die niet voor haar zijn. Dus moet ik haar daar ook weghouden.
Ik kan moeilijk een fort maken van mijn huis toch?! De crackers staan al ergens anders want daar kon ze ook met stoel bij. Ik heb ook al veel bakjes en bordjes van plastic verstopt.

Ik ben steeds somberder aan het worden merk ik. Ik kan er niet goed tegen dat ik constant op mn hoede moet zijn.
Niet eens even op de bank kan zitten.
Maar misschien zijn alle kinderen van Kims leeftijd wel zo en stel ik me aan.
Ik heb het een beetje bijgehouden vandaag wat er zoal gebeurd.

Vanmorgen ging het zo goed. Was het gezellig, konden ze samen en apart leuk spelen. Niks aan de hand.
En nu is het weer mis.

[ Bericht 8% gewijzigd door _Ingrid_ op 28-07-2010 14:50:05 ]

Tnx oxy. Ik voel me erg slecht onder, een slechte moeder. Ze heeft het niet bij andere kinderen, alleen bij Tyler.
Ik voel me dan ook schuldig tegenover allebei. Met de komst van Tyler is Kims wereld verstoord. Toen hij mobiel werd het agressieve begonnen. Dat had ze eerder nooit.
En tegenover Tyler dat hij het allemaal te verduren heeft. En vast minder aandacht krijgt. En dat is niet eerlijk.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 15:26 schreef _Ingrid_ het volgende:
Tnx oxy. Ik voel me erg slecht onder, een slechte moeder. Ze heeft het niet bij andere kinderen, alleen bij Tyler.
Ik voel me dan ook schuldig tegenover allebei. Met de komst van Tyler is Kims wereld verstoord. Toen hij mobiel werd het agressieve begonnen. Dat had ze eerder nooit.
En tegenover Tyler dat hij het allemaal te verduren heeft. En vast minder aandacht krijgt. En dat is niet eerlijk.

Lieverd je bent geen slechte moeder, het voelt zo ik weet het maar je bent het echt niet. En ja het blijft 'scheidrechteren ' en ja het kan even duren voordat dat minder wordt of voor jezelf makkelijker. Ik ervaar zelf dat het makkelijker is als je zinnen gebruikt die opgebouwd zijn volgens geef me de 5. Ook voor Tyler geeft dat structuur en houvast. Is het misschien een idee om op het moment dat het misgaat Kim aan tafel te laten 'werken' (bijv. stickers plakken, boekje lezen of puzzeltje maken)?? Boos worden heeft m.i. geen zin (en je voelt jezelf naarder als je een hele dag telkens boos moet worden) en zo geef je Kim even rust en structuur (geen prikkels aan tafel).

De kasten zijn bij ons ook een hele tijd interessant gebleven. Mijn moeder loste dat op met toestemming geven om 1 lade leeg te mogen pakken (de tupperware lade dat was feestelijk bakjes in elkaar prutsen die niet in elkaar horen en opa maar mopperen als hij er weer twee uit elkaar moest halen). Wij hebben zelf bij de Ikea van die kastsluitingen gehaald. Niet die die je aan de binnenkant van de kast vastschroeft maar die die je er aan de buitenkant opplakt. Wel duurder maar je kunt ze er zonder beschadigingen weer afhalen (met een fohn) en later hergebruiken.

Ook staat in Geef me de 5 een idee voor contracten maken (meer met oudere kinderen dan die van ons). Dat idee hebben we versimpeld wij tekenen een plaatje bijv. een rood kruis met een boos poppetje met een m en een p letter ernaast (m = mama en p = papa). Voor iets waar ze absoluut vanaf moesten blijven. Vervolgens moesten ze die 'ondertekenen' (wij ook) en dat plakten we op de pc bij het knopje hiervan. Dat ding heeft er twee maanden op gezeten en toen was het gewoon vergaan maar sinds ze die ondertekend hebben zijn ze ervan af gebleven. En dan niet in een keer 20 contractjes maar gewoon eentje en dan een week of wat later nog eentje (de volgende was voor mama of papa roepen na het poepen zodat we billen konden afvegen). Dat zou je kunnen doen met je stoelen. En dan het contract zichtbaar ophangen vlakbij de stoelen desnoods aan een touwtje aan het plafond. Dat ene briefje op de pc heeft bij ons zeker 30 % van de 'boosheid' weggenomen en geloof me dat scheelt enorm veel.

Dikke kus en sterkte.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 15:26 schreef _Ingrid_ het volgende:
Tnx oxy. Ik voel me erg slecht onder, een slechte moeder. Ze heeft het niet bij andere kinderen, alleen bij Tyler.
Ik voel me dan ook schuldig tegenover allebei. Met de komst van Tyler is Kims wereld verstoord. Toen hij mobiel werd het agressieve begonnen. Dat had ze eerder nooit.
En tegenover Tyler dat hij het allemaal te verduren heeft. En vast minder aandacht krijgt. En dat is niet eerlijk.

Lieve lieve schat je bent geen slechte moeder, je bent gewoon een moeder die geconfronteerd wordt met moeilijke omstandigheden. Neem alle hulp aan die je kan, wees dingen voor (voor zover dat kan door je bijvoorbeeld in te lezen en tips uit te proberen), bescherm Tyler EN WEES LIEF VOOR JEZELF!!!

_{P.S.: Ons huis heeft jaren op Fort Knox geleken met alle schuifjes, sloten en raambeveiligingen en alles stond hoog weg. Ziet er niet uit maar je zit een stuk rustiger.}

Het is ook ontzettend moeilijk Ingrid, je moet ogen in je achterhoofd hebben soms.
Neem idd zoveel mogelijk hulp aan, dat lijkt me het beste voor iedereen. Dan kun jij je bezighouden met Tyler, of gewoon even met niemand en even Ingridtijd.

Ik heb Eva en Iris ook jaren achterelkaar uit elkaar moeten houden. Dat is niet leuk, soms hopeloos frustrerend maar het helpt wel! Iris aan 1 kant vd kamer, Eva aan de andere en op sommige momenten "samenspeeltijd" maar wel als ik er bovenop zat.
En alle kindjes gaan op ontdekkingstocht, klimmen in boekenkasten e.d., maar onze kindjes leren het wat langzamer en dus zul je het "NEE!" eindeloos moeten herhalen. Of, om het voor jezelf makkelijker te maken, sommige dingen gewoon verplaatsen/weghalen.
Je kan 100 keer zeggen "dat moet ze maar leren dat ze daar niet aan mag komen" en dat klopt ook, maar in dit geval zal je het wel 1000 keer moeten zeggen voor ze het leert en soms moet je gewoon lief zijn voor jezelf en die boeken tijdelijk even wegstoppen in een doos ofzo zodat je die strijd in ieder geval niet hoeft te voeren.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 19:06 schreef Lois het volgende:
...
En alle kindjes gaan op ontdekkingstocht, klimmen in boekenkasten e.d., maar onze kindjes leren het wat langzamer en dus zul je het "NEE!" eindeloos moeten herhalen. Of, om het voor jezelf makkelijker te maken, sommige dingen gewoon verplaatsen/weghalen.
Je kan 100 keer zeggen "dat moet ze maar leren dat ze daar niet aan mag komen" en dat klopt ook, maar in dit geval zal je het wel 1000 keer moeten zeggen voor ze het leert en soms moet je gewoon lief zijn voor jezelf en die boeken tijdelijk even wegstoppen in een doos ofzo zodat je die strijd in ieder geval niet hoeft te voeren.

Misschien helpt de plakkertjes-tip van hierboven, Ingrid? Ik vind het in ieder geval een hele goeie die ik uit ga proberen met Lukas. Voor hem is een verbod namelijk weg zodra het woord uitgesproken en dus weg is, dus een plakker met een rood kruis en boos gezichtje is dan een permanente "NEE" misschien!

Jullie zijn lief!
De tips gaan we zeker uitproberen.
En idd hoog weg zetten helpt wel, maar neit als ze er dan met een stoel alsnog bij kan. Kan moeilijk een lege kast neerzetten, lijkt ook niet. Maar ga misschien wel de onderste plank leeghalen.

Morgen gaat ze om 15.00 naar mijn zusje. Als het goed gaat, mag ze blijven slapen.
Eergisteren waren we er en zou ze blijven slapen, maar was ze heel stout. Behang lostrekken, met drinken gooien, Tyler pesten. Dus toen mocht het niet meer en bleef Tyler uiteindelijk.
Scheelde wel 's morgens met opletten! Maar ze vond het maar wat raar dat Tyler er niet was.
Ik was een beetje overmoedig met Kim alleen de stad in gegaan voordat ze naar de kinderarts ging.
Was niet zo'n goed plan ...

Ingrid, ik vind het ontzettend fijn om te lezen dat jullie thuis hulp krijgen. Iemand die met Jullie meekijkt wat bij Jullie thuis een Goede Oplossing en Aanpak is, echt goed! Praktisch, precies wat jullie kunnen gebruiken denk ik. Is Djeez erbij als de gezinshulp komt?
Je kunt nu al opschrijven en bijhouden wat voor jou moeilijke punten zijn. Zodat je daar samen over kunt praten. Dingen als structuur, regelmaat, samen spelen, alleen spelen, de boekenkast. Allemaal punten waar jij mee zit en waar de gezinshulp mee naar kan kijken.

En wij hebben hier ook gewoon wat dingen weggelegd die anders te makkelijk bereikbaar zijn. Nee zeggen is goed, maar het is een keertje genoeg. Op plekken waar ik liever niet had dat ze iets weghaalde (zoals mijn kledingkast), legde ik dan 1 speelgoedding. Dan kon ze toch iets uit de kast halen, maar ik had niet meteen het gedoe met gestreken kleren die weer in de was konden of panty's met plotselinge ladders.

Mwana, hoe gaat het bij jullie? Hoe is het nu met de zomer geregeld?

Hier gaat het aardig hoor YPPY, lief dat je t vraagt!
Van de zomer is zijn ODC een paar weken gesloten dus dat klopt natuurlijk heel ernstig niet maar ze doen veel met hem waar hij woont en afgelopen zondag was hij prima te doen.

Heb net het verslag van zijn kampweek in juni binnen, echt geweldig om te zien! Met hem op vakantie hebben we zelf 1 keertje gedaan en toen hadden we zelf een maand vakantie nodig om hiervan bij te komen Het is dus fantastisch om te zien hoe hij toch een superleuke vakantie heeft met dank aan de mensen van de Kameel. Dierentuin, pretpark, speeltuin, zwemmen alles zit erin

Ingrid, ik wil alleen maar zeggen, als jij je weer een 'slechte' moeder vind, lees dan asjeblieft de pm nogmaals door die ik naar je verzonden heb. en dan vooral de volgende regels:

een 'normaal' kind zal Kim nooit worden maar jullie zorgen er in ieder geval voor dat jullie alles proberen om haar een eigen plek te geven waarin ze omringd word met liefde en weet dat ondanks haar eigenaardigheden ze er toch mag zijn!

als ik dit aangeef (iemand die zelf geen kinderen heeft maar vaak genoeg commentaar op nieslief en broer ) betekend het echt veel, dan ben je echt geen slechte moeder een probeer je alles te doen wat je kan. never forget that!

Ik skip zo een beetje door dit topic heen, maar ik vroeg me af hoe ouders met autistische kinderen naar de toekomst kijken. Zie je bijv. hoop voor de toekomst of krijg je niet de gelegenheid verder te kijken dan de dag van vandaag. Dit omdat ik zelf Asperger heb en me probeer te verplaatsen in mijn ouders die twee autistische kinderen hebben (Mij en een van mijn drie zusjes.) Ik heb er nooit echt bij stilgestaan, wel onbewust natuurlijk. Gelukkig, of misschien niet, kwam de diagnose voor mij en mijn zusje pas op latere leeftijd (resp. 16 en 17 jaar).


_{(En voor mensen die nieuwsgierig zijn naar wat er precies omgaat in het brein van een autist, feel free to pick my brain!)}

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 21:20 schreef Sitethief het volgende:
Ik skip zo een beetje door dit topic heen, maar ik vroeg me af hoe ouders met autistische kinderen naar de toekomst kijken. Zie je bijv. hoop voor de toekomst of krijg je niet de gelegenheid verder te kijken dan de dag van vandaag. Dit omdat ik zelf Asperger heb en me probeer te verplaatsen in mijn ouders die twee autistische kinderen hebben (Mij en een van mijn drie zusjes.) Ik heb er nooit echt bij stilgestaan, wel onbewust natuurlijk. Gelukkig, of misschien niet, kwam de diagnose voor mij en mijn zusje pas op latere leeftijd (resp. 16 en 17 jaar).


_{(En voor mensen die nieuwsgierig zijn naar wat er precies omgaat in het brein van een autist, feel free to pick my brain!)}

Hey lekker ding Hoest?

En qua toekomst van Lukas dank ik God op mijn blote knieën dat ik in Nederland woon en er hier gewoon goede zorgvoorzieningen zijn want hij heeft het goed en dat blijft hopelijk nog lang zo want hij zal nooit zelfstandig kunnen wonen.

En soms flitst er door mijn hoofd dat het ook weleens zo zou kunnen zijn dat hij omdat hij verder niet helemaal gezond is én geen gevaar ziet misschien niet oud zal gaan worden en dat is natuurlijk niet te bevatten. .

Ingrid, het is ook gewoon moeilijk. En nu met de vakantie is het helemaal moeilijk. Je bent echt geen slechte moeder als je aangeeft dat je het niet makkelijk vindt. Kan je met Kim en Tyler makkelijk naar buiten? Ik merk dat het bij ons gewoon vaak beter gaat als ik met de kinderen naar buiten ga. Job wordt rustig van lopen en vraagt daar tegenwoordig ook zelf om. Misschien geldt dat voor Kim ook? Van ons huis naar de stad toe lopen is ca. een half uur en als het thuis helemaal niet meer lukt dan sleep ik ze gewoon mee. Met Tyler in de buggy kun je samen met Kim misschien ook veel erop uit. Het zijn maar kleine tips en je moet zelf uitvinden wat bij jullie goed werkt, maar ik merk gewoon steeds dat er veel overeenkomsten zijn tussen Job en Kim, dus wellicht werkt het ook bij jullie. Sterkte!

oxy, mede door jouw bijdragen hier zie ik de toekomst van onze autistische dochter een stuk rooskleuriger in (dan ik anders misschien zou doen als ik deze diagnose gehoord zou hebben). of ze zelfstandig zal kunnen leven kan ik nog totaal niet voorspellen, maar dat is niet meer 't enige criterium waar ik aan denk. ze heeft enorme talenten op allerlei gebied, en ik hoop vooral heel erg dat ze daar plezier uit zal halen en zich ook verder zal kunnen ontplooien, zonder inderdaad overschat/overvraagd te worden. ik ben wel regelmatig extra bezorgd om haar, vanwege haar kwetsbaarheid. maar aan de andere kant weet ze me ook vaak geweldig te verwonderen met geweldige inzichten en ideeën (en hoop ik dus dat ze die sterke kanten ook weet in te zetten in de toekomst)

Mwana, ik vind het altijd zo goed om te lezen dat Lukas zo op zijn plek zit. En dat je dat ook steeds merkt. Jullie hebben zo de goede keuze gemaakt.

Nou vind ik 'zelfstandig wonen' ook wel een relatief begrip hoor. Als ik dan kijk hoe Oxy woont, met zo'n leuk eigen huisje. Woonkamer, keuken, badkamer, zelfs een trap naar boven. Altijd mensen en begeleiding in de buurt. Dat lijkt me zoveel fijner dan 'zelfstandig' ergens in je eentje, zonder contacten, niemand waar je altijd terecht kunt, onzekerheid, eenzaamheid. Je moet wonen zoals bij je past en ik vind dat 'zelfstandig wonen' zwaar overgewaardeerd wordt als ideaal.

Naar de dierentuin met Oxy was leuk! Ik vond het zo leuk om allemaal nieuws te horen. Ook met autisme kun je zo je goede en sterke kanten hebben, het is alleen zo jammer dat het zo weinig wordt gezien.

Voor wat betrfet toekomstbeelden:
Mijn zwager werkt bij een speciale lunchroom waar o.a. ook mensen met autisme aan de slag kunnen. Erg leuk en als je in Amsterdam bent zeker de moeite waard om eens een heerlijk broodje te komen eten.

quote:

Restaurant Freud is een leer-werkbedrijf waar mensen met een psychiatrische achtergrond werkervaring opdoen en hun talenten benutten. Door te participeren in de organisatie, verantwoordelijk te zijn voor een goed product, en succesvol te zijn, doen ze weer mee in de maatschappij. Zo komen mensen met een psychiatrische achtergrond uit hun isolement. Ze zijn nodig, ze gebruiken hun talenten en ze krijgen waardering. Dat motiveert.

ingrid, ik kan me ook goed voorstellen dat je er wat wanhopig van wordt hoor. ik herken 't ook wel, al is 't bij ons dan net andersom (dus niet de oudste maar de jongste heeft deze stoornis), dat scheelt denk ik wel wat. toch vind ik 't voor haar broer vaak ook best lastig en moet ik af en toe kunst en vliegwerk uithalen om toch 'gewoon' op pad te kunnen of bepaalde dingen redelijk te laten verlopen. het kost gewoon allemaal net wat meer energie, en dat breng ik ook niet altijd op. ik betrap me er ook wel eens op dat ik 't dan bijvoorbeeld makkelijker vind om maar thuis te blijven of om bepaalde situaties te vermijden, gewoon omdat ik geen zin heb in weer allerlei toestanden. maar ja, da's ook niet altijd leuk.

zo zijn we maandagmiddag naar de Parade geweest (reizend theaterfestival). dat had ik ruim van te voren aangekondigd, uitgelegd, alles. maar op 't laatste moment weigerde madammeke. ze kende het nog niet, ik was er vorige jaren wel met zoonlief naar toe geweest maar nog niet met haar. en het was de laatste dag dat we konden gaan dit jaar, dus ik wilde 'm eigenlijk toch benutten en niet weer voor 'veilig thuisblijven' kiezen (want dat is bij ons meestal de makkelijke weg, al wordt ze daar uiteindelijk meestal ook niet alleen maar vrolijk van). dus al m'n overtuigingskracht ingezet en uiteindelijk ronduit omgekocht en ze is meegegaan. wel heeft mevrouw de hele weg (lopen naar bushalte, hele busrit naar Utrecht, 25 minuten lang) gehuild omdat ze mee moest. maar toen we er eenmaal waren vond ze het toch erg leuk en wilde ze zelfs 2x in de zweefmolen, en ook over de andere dingen die we gedaan hebben (een voorstelling gezien en geknutseld/geschilderd) was ze behoorlijk enthousiast. dus ik was heel blij dat we toch gegaan waren, maar ik was wel compleet afgepeigerd na afloop. en 't had ook best niet goed kunnen komen, dat bijdraaien is niet zo heel vanzelfsprekend bij Cato, helaas. voorheen kon ik haar dan nog wel 'gewoon' optillen en meedragen als 't niet meer ging, maar daar is ze inmiddels te groot en zwaar voor. heel lastig, vooral als er allerlei mensen meekijken en luisteren... zo wilde ze gisteren in de trein naar opa & oma per se apart zitten van ons terwijl ik wilde dat ze bij mij en haar broer kwam zitten. een vreselijk drama maakt ze daar dan van, en ze heeft de helft van de reis uit protest op de grond gezeten, onder 't tafeltje van onze zitplaats.

wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen met dit al: ik kan me goed voorstellen dat je er zo moe van wordt af en toe! en ik vind 't ook een hele goede zaak dat jullie er hulp bij krijgen, en dat kim af en toe naar zo'n Boddaertcentrum kan. ik heb toevallig ooit stage gelopen bij zo'n centrum en weet dat dat heel fijn kan zijn voor zowel ouders als kind. volhouden, sommige dingen zullen echt makkelijker worden met de tijd, en met ander dingen zul je zelf steeds beter om kunnen gaan. die video-home-training is daar ook vast echt heel behulpzaam bij. succes!

Trui ook tnx. Naar de winkel gaan is lastig hier. En alleen met Kim naar de stad ook merkte ik. Maar naar Nienoord, dierentuin en zondag Ter Apel wondere wereld gaat dan meestal juist wel goed.

De orthopedagoog belde net. (ik noem het maar Accare, typt makkelijker )
Kim kan 2 weken van ma-vrij naar dagbesteding, waarbij ze ook dingen leren zoals samen spelen en luisteren ed. Intake gesprek krijgen we zsm. Morgen of maandag proberen ze.
Nu is dat minstens een uur fietsen vanaf hier, ws langer. Dat vinden ze erg lang en niet handig.
Er wordt bij de gemeente na gegaan of er via hun vervoer mogelijk is.
Iemand ervaring mee?
Lukt dat niet, dan zal ik wel moeten fietsen.

[ Bericht 2% gewijzigd door _Ingrid_ op 29-07-2010 13:51:33 ]

Ingrid, fijn dat Kim terecht kan bij die instelling. Ik zou alleen niet alles zo duidelijk met naam en toenaam hier neerzetten. En verder wil ik je zeggen dat ik het dapper van je vind dat je hier zo eerlijk bent. Het lijkt me een enorme klus.

Trui.... die Cato, onder het tafeltje... Troeleke.

Zo beter Moonah?
En dank je.

quote:

Op donderdag 29 juli 2010 11:22 schreef _Ingrid_ het volgende:
Trui ook tnx. Naar de winkel gaan is lastig hier. En alleen met Kim naar de stad ook merkte ik. Maar naar Nienoord, dierentuin en zondag Ter Apel wondere wereld gaat dan meestal juist wel goed.

De orthopedagoog belde net. (ik noem het maar Accare, typt makkelijker )
Kim kan 2 weken van ma-vrij naar dagbesteding, waarbij ze ook dingen leren zoals samen spelen en luisteren ed. Intake gesprek krijgen we zsm. Morgen of maandag proberen ze.
Nu is dat minstens een uur fietsen vanaf hier, ws langer. Dat vinden ze erg lang en niet handig.
Er wordt bij de gemeente na gegaan of er via hun vervoer mogelijk is.
Iemand ervaring mee?
Lukt dat niet, dan zal ik wel moeten fietsen.

Ja gemeente vervoer dat ken ik. Dan hebben ze van die busjes of taxi's rondrijden. Wij kregen via de jeugdzorg (de zorgaanbieder ) een formuliertje om in te vullen. Ingevuld, zij regelden dat verder met de gemeente. Je moet alleen afwachten of het vervoer vergoed wordt vanuit de WMO Maar ja ja heb je en nee kun je krijgen denk ik dan.

De ortho is de hele dag druk bezig geweest te regelen, maar wist het nog niet.
Ze had het over de verzekering die dat moet vergoeden ofzo. Iig heeft ze nu vakantie en is het over gedragen. Morgen 10.00 hebben we intakegesprek al.

Intake hebben we dus gehad. Kim gaat iig de komende 2 weken naar de dagbehandeling. ma-vrij van 9.00 - 15.00
Ik kreeg net een telefoontje dat onder voorbehoud de taxi is gelukt. Dan wordt ze om 8.30 opgehaald en om 15.00 weer naar huis gebracht.
Tis een aparte constructie, want normaal is het verblijf daar meer in maanden dan weken.
Maar tis gelukt met hun verzekering dat Kim dus in de regeling mee mag.
Als het niet anders kon, ging ik wel fietsen natuurlijk. Maar een uur heen en een uur terug is toch best veel. Dus dat scheelt weer!

Dat is heel fijn Ingrid!

Fijn Ingrid , hardstikke goed nieuws.
En hopelijk kom jij dan ook even tot rust de komende weken. Ook niet onbelangrijk natuurlijk.

Geweldig Ingrid

Waah stroomversnelling Ingrid
Ik hoop dat ze het er fijn heeft en jullie een beetje aan jezelf toekomen!

quote:

Op vrijdag 30 juli 2010 16:06 schreef _Ingrid_ het volgende:
Intake hebben we dus gehad. Kim gaat iig de komende 2 weken naar de dagbehandeling. ma-vrij van 9.00 - 15.00
Ik kreeg net een telefoontje dat onder voorbehoud de taxi is gelukt. Dan wordt ze om 8.30 opgehaald en om 15.00 weer naar huis gebracht.
Tis een aparte constructie, want normaal is het verblijf daar meer in maanden dan weken.
Maar tis gelukt met hun verzekering dat Kim dus in de regeling mee mag.
Als het niet anders kon, ging ik wel fietsen natuurlijk. Maar een uur heen en een uur terug is toch best veel. Dus dat scheelt weer!

Heerlijk voor jullie Ingrid even twee weken wat rust in huis en niet onbelangrijk wat structuur voor Kim dat geeft haar ook meer duidelijkheid en dus rust.

Wat heerlijk om te lezen dat het in het land van zorg, toch soms (heel soms) wel snel en voorspoedig kan gaan. voor Kim en voor jou wat extra rust Ingrid.

Dank jullie wel!
Heel fijn van de ortho, die voelde zich er niet goed bij. En heeft rond gebeld en ook het vervoer aangekaart.

Nou, Kim is nu ongeveer aangekomen. Raar hoor, je kind in een taxi zetten en zelf er niet bij in stappen.
Ze vond het volgens mij wel spannend aan haar gezicht te zien. Maar deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Ik vind het wel erg dapper van Kim hoor. Hopelijk heeft ze het vandaag erg naar haar zin daar.

Wat dapper zeg van Kim! Ik hoop dat het ze het vandaag heel erg naar haar zin heeft en dat jullie hierdoor allemaal een beetje tot rust kunnen komen!

Ik hoop het ook en denk het wel. Ze vond het iig leuk met de rondleiding. Ze heeft haar sneeuwwitje pop mee, tekenspul en een fifi boekje. Ze hebben daar in het huisje niet heel veel speelgoed voor Kims leeftijd. Ze zouden in een algemene speelkamer kijken wat ze daar kan lenen. En zo heeft ze wat vertrouwds mee. Een een "handleiding" heb ik erbij gedaan.

Voor welke leeftijd hebben ze dan wel speelgoed? Komt ze niet bij leeftijdsgenoten?

Ze komt in een huisje met iig een jongetje van 3 en 6 en de andere 2 zijn iets ouder.