ADHD & ADD #30

Oh wacht, AD's, foutje .

Nah gewoon, hij raadde sowieso aan om het alleen te gebruiken als ik echt moet functioneren, dus van t weekend hoefde ik niet te functioneren. Bovendien was ik t ook een beetje vergeten

quote:

Op maandag 24 mei 2010 12:34 schreef wallofdolls het volgende:
Oh wacht, AD's, foutje .

Nah gewoon, hij raadde sowieso aan om het alleen te gebruiken als ik echt moet functioneren, dus van t weekend hoefde ik niet te functioneren. Bovendien was ik t ook een beetje vergeten

hahaha... vergeten
het is nogal persoonsafhankelijk of je wel of niet in het weekend aan de dope wilt. Mijn psychiater zei ook dat het niet hoefde maar ik heb er wel behoefte aan dus ik zit zowat 24/7 aan de dope.
lekker rustig (maar nu dus niet ik vind het afkicken van de ad-tjes niet meer zo leuk )
dus je zou ook nog een weekendje met dope kunnen proberen en kijken waar je je t prettigst bij voelt

Murmeli, bedankt voor de lieve reactie!

Ik moet weer even wat dingen eruitgooien hoor..
Ben gisteren begonnen met wellbutrin, lastig te merken wat de bijwerkingen precies zijn aangezien ik al ziekjes was. Ben overdag zeer moe, duizelig, misselijk en niet heel vrolijk. Vandaag is dit allemaal nog erger geworden en voel ik me ronduit shit, nu vooral mentaal shit. Moet vandaag m'n kamer opruimen en een opdracht afmaken, en het lukt gewoon niet, ZO frustrerend. Ik heb de laatste hand aan een schrijfopdracht waarvan de deadline om 12 uur is, wat betekend dat ik alle zinnen moet controleren, eventueel herschrijven en misschien nog iets erbij schrijven. Ik kom maar niet door de tekst heen, de onrust in m'n hoofd lijkt 10 x erger dan normaal. Nu voel ik me weer extra slecht daardoor, omdat het niet alleen mijn opdracht is, maar ook die van 2 andere mensen. Loop nu de helft van de tijd heen en weer, raap nu en dan iets op om op te ruimen, ben dan ineens weer iets anders aan het doen en zie overal weer spullen liggen dan die ik eerder heb opgepakt. Totaal de draad kwijt dus...
Wel goed nieuws, vannacht heb ik voor het eerst in 3 maanden ofzo een hele nacht doorgeslapen! Maargoed, het weegt voor mij nu totaal niet op tegen alle negatieve dingen. Heb echt het gevoel dat de stress me langzaamaan aan het opeten is hier.. en die troep hier om me heen werkt natuurlijk ook alleen maar tegen. Heb m'n vriend ook al afgezegd voor vanavond, ben toch totaal geen leuk gezelschap en zie mezelf er ook gewoon de energie niet voor hebben. Al heb ik nu dan weer geen idee wat ik nog meer ga doen vanavond. Pff, ik hoop gewoon dat de medicijnen snel helpen.
Normaal zou ik dit er ook wel uitgooien bij m'n psycholoog, maar die is nu 3 weken op vakantie, net als m'n psychiater, echt heel fijn, not.
Maargoed, dit lucht toch wel even op

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:18 schreef marshmallow het volgende:
Murmeli, bedankt voor de lieve reactie!

Ik moet weer even wat dingen eruitgooien hoor..
Ben gisteren begonnen met wellbutrin, lastig te merken wat de bijwerkingen precies zijn aangezien ik al ziekjes was. Ben overdag zeer moe, duizelig, misselijk en niet heel vrolijk. Vandaag is dit allemaal nog erger geworden en voel ik me ronduit shit, nu vooral mentaal shit. Moet vandaag m'n kamer opruimen en een opdracht afmaken, en het lukt gewoon niet, ZO frustrerend. Ik heb de laatste hand aan een schrijfopdracht waarvan de deadline om 12 uur is, wat betekend dat ik alle zinnen moet controleren, eventueel herschrijven en misschien nog iets erbij schrijven. Ik kom maar niet door de tekst heen, de onrust in m'n hoofd lijkt 10 x erger dan normaal. Nu voel ik me weer extra slecht daardoor, omdat het niet alleen mijn opdracht is, maar ook die van 2 andere mensen. Loop nu de helft van de tijd heen en weer, raap nu en dan iets op om op te ruimen, ben dan ineens weer iets anders aan het doen en zie overal weer spullen liggen dan die ik eerder heb opgepakt. Totaal de draad kwijt dus...
Wel goed nieuws, vannacht heb ik voor het eerst in 3 maanden ofzo een hele nacht doorgeslapen! Maargoed, het weegt voor mij nu totaal niet op tegen alle negatieve dingen. Heb echt het gevoel dat de stress me langzaamaan aan het opeten is hier.. en die troep hier om me heen werkt natuurlijk ook alleen maar tegen. Heb m'n vriend ook al afgezegd voor vanavond, ben toch totaal geen leuk gezelschap en zie mezelf er ook gewoon de energie niet voor hebben. Al heb ik nu dan weer geen idee wat ik nog meer ga doen vanavond. Pff, ik hoop gewoon dat de medicijnen snel helpen.
Normaal zou ik dit er ook wel uitgooien bij m'n psycholoog, maar die is nu 3 weken op vakantie, net als m'n psychiater, echt heel fijn, not.
Maargoed, dit lucht toch wel even op

sterkte
en kan je je docent niet bellen/mailen om het uit te leggen en uitstel te vragen? en dan overleggen met je 2 studiegenoten hoe je dit kan oplossen? misschien kunnen ze wel helpen, jij kan er ook niks aan doen dat je je zo voelt. En het heeft al zeker geen zin om jezelf te gaan opfokken over iets waar je op dit moment niks aan kan veranderen. dat is zonde en daar ga je je dus alleen maar kutter van voelen (zoals je nu al merkt)

en ik weet niet hoe je relatie met je vriend is, maar kan hij je niet juist een beetje steunen? al is hij maar gewoon bij je en leest hij een boekje ofzo. of misschien kan hij wel helpen met je tekst voor je opdracht?
probeer het niet allemaal in je eentje te doen! vraag mensen in je omgeving om hulp en probeer uit te leggen wat er aan de hand is. mijn ervaring is dat mensen dan juist graag meedenken of meehelpen. het is niet gezegd dat ze je probleem oplossen (jouw problemen blijven jouw problemen) maar ze kunnen het allicht een beetje makkelijker maken voor je!

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:39 schreef Murmeli het volgende:

[..]

sterkte
en kan je je docent niet bellen/mailen om het uit te leggen en uitstel te vragen? en dan overleggen met je 2 studiegenoten hoe je dit kan oplossen? misschien kunnen ze wel helpen, jij kan er ook niks aan doen dat je je zo voelt. En het heeft al zeker geen zin om jezelf te gaan opfokken over iets waar je op dit moment niks aan kan veranderen. dat is zonde en daar ga je je dus alleen maar kutter van voelen (zoals je nu al merkt)

en ik weet niet hoe je relatie met je vriend is, maar kan hij je niet juist een beetje steunen? al is hij maar gewoon bij je en leest hij een boekje ofzo. of misschien kan hij wel helpen met je tekst voor je opdracht?
probeer het niet allemaal in je eentje te doen! vraag mensen in je omgeving om hulp en probeer uit te leggen wat er aan de hand is. mijn ervaring is dat mensen dan juist graag meedenken of meehelpen. het is niet gezegd dat ze je probleem oplossen (jouw problemen blijven jouw problemen) maar ze kunnen het allicht een beetje makkelijker maken voor je!

Docent mailen zal helaas niet veel uithalen vrees ik, ze zijn enorm streng van dat vak en niet heel erg menselijk. Dus ik probeer maar beetje bij beetje zo veel mogelijk te doen, en wat ik voor 12 uur heb, stuur ik gewoon in. Mijn studiegenoten snappen het sowieso wel. Of nouja, snappen is een groot woord, maar ze weten het en houden er al rekening mee gelukkig. Heb niet voor niets de laatste hand aan de tekst, ipv dat ik hem helemaal moet schrijven

M'n vriend doet wel z'n best, maar hij snapt het gewoon niet. Wat ik bij heel veel mensen eigenlijk merk. Het 'echt niet in staat zijn tot' is voor veel mensen iets waar ze niet in kunnen komen, wat ze gewoon niet snappen. Wordt toch allemaal heel snel afgedaan als luiheid. Terwijl ik echt niet lui ben, ik wil gewoon teveel tegelijk waardoor ik niks uit kan voeren uiteindelijk. M'n hoofd stroomt te snel over. En al willen ze het snappen, ze kunnen het gewoon niet, en vanuit mezelf heb ik ook veel moeite met andere mensen last bezorgen met mijn problemen..
M'n vriend doet nu ook vrij kortaf, ik merk wel dat hij zo onderhand aan het eind van zijn geduld en z'n latijn is met mijn gedrag de afgelopen tijd, waar ik hem groot gelijk in geef. Maar het blijft lastig, ik wou dat ik het gewoon kon om bij hem te zijn, maar ik weet dat ik alleen maar een gigantisch kutwijf ga zijn als hij nu bij me is. Dus zo is het helaas nou eenmaal beter..

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:57 schreef marshmallow het volgende:

[..]

Docent mailen zal helaas niet veel uithalen vrees ik, ze zijn enorm streng van dat vak en niet heel erg menselijk. Dus ik probeer maar beetje bij beetje zo veel mogelijk te doen, en wat ik voor 12 uur heb, stuur ik gewoon in. Mijn studiegenoten snappen het sowieso wel. Of nouja, snappen is een groot woord, maar ze weten het en houden er al rekening mee gelukkig. Heb niet voor niets de laatste hand aan de tekst, ipv dat ik hem helemaal moet schrijven

M'n vriend doet wel z'n best, maar hij snapt het gewoon niet. Wat ik bij heel veel mensen eigenlijk merk. Het 'echt niet in staat zijn tot' is voor veel mensen iets waar ze niet in kunnen komen, wat ze gewoon niet snappen. Wordt toch allemaal heel snel afgedaan als luiheid. Terwijl ik echt niet lui ben, ik wil gewoon teveel tegelijk waardoor ik niks uit kan voeren uiteindelijk. M'n hoofd stroomt te snel over. En al willen ze het snappen, ze kunnen het gewoon niet, en vanuit mezelf heb ik ook veel moeite met andere mensen last bezorgen met mijn problemen..
M'n vriend doet nu ook vrij kortaf, ik merk wel dat hij zo onderhand aan het eind van zijn geduld en z'n latijn is met mijn gedrag de afgelopen tijd, waar ik hem groot gelijk in geef. Maar het blijft lastig, ik wou dat ik het gewoon kon om bij hem te zijn, maar ik weet dat ik alleen maar een gigantisch kutwijf ga zijn als hij nu bij me is. Dus zo is het helaas nou eenmaal beter..

ah ok, dat is wel heel fijn van je studiegenoten! goed idee om gewoon je best te doen en het dan in te leveren. dikke kans dat het dus nu al genoeg is voor een voldoende

mja dat is lastig, om dat aan mensen uit te leggen. ik heb daar ook wel eens last mee. dan krijg je van die goedbedoelde adviezen van ga dit of dat doen. of: oh dat heb ik ook wel eens, dat ik druk in mn hoofd ben. de laatste die dat tegen me zei daar heb ik tegen gezegd: ok, en dan dat x 10 en 24/7, en niet te stoppen en niet eens te weten wat je denkt omdat het zo snel gaat dat het gewoon door je hoofd zoeft/ruist en je dus de afzonderlijke gedachten niet eens kan zien soms. Toen was ze wel ff stil

maar het zou jammer zijn als je vriend het geduld echt verliest met je. ik hoop dat hij het op tijd gaat snappen. heeft hij er wel eens wat over gelezen? zowel over depressie als ADD?
misschien helpt dat voor hem ook. mijn vriend heeft zelf "gelukkig" ook adhd dus wij snappen elkaar wel. afentoe zijn we 2 stuiterballen bij elkaar, maar meestal zijn wel wel rustig samen

maar eh succes nog even met je schrijfwerk!

Even een update Ongeveer twee maanden geleden besefte ik dat mijn zoon (13) wel eens ADD zou kunnen hebben. Via de huisarts kreeg ik een doorverwijzing naar Punt P (Amsterdam), waar we een halve dag hebben doorgebracht: gesprekken met psycholoog en psychiater. De uitslag: ADD. De psychiater hanteerde een lijst van 10 punten, en een ADD'er moest volgens haar aan minstens 6 punten voldoen. Mijn zoon voldeed aan 10 van de 10. Hij kreeg Ritalin voorgeschreven: een dosis van 5 mg (heel weinig), en die pilletjes neemt hij sinds één week drie keer per dag. We hebben nog twee vervolgafspraken staan om de exacte dosis te kunnen vaststellen, zodat hij t.z.t. kan overstappen op het gebruiksvriendelijker Concerta (één pilletje per dag).

Tot dusver zijn de resultaten geweldig

Ik vertel dit verhaal natuurlijk uit de tweede hand, ik kan niet voelen wat mijn zoon voelt, maar van bijwerkingen heeft hij geen last. Hooguit is hij nogal vermoeid als hij uit school komt, maar ik ga ervan uit dat zijn verhoogde concentratie daar alles mee te maken heeft. Zoals ik het hem heb uitgelegd: "Je kunt nu veel méér dan je gewend bent, je bent scherper en meer gefocust, en dat is vermoeiend. Waar je normaalgesproken op 60% functioneert, functioneer je nu op 100%."

De veranderingen zijn echt opmerkelijk. Hij zegt dat hij veel minder last heeft van 'achtergrondgeluiden'. Hij kan beter opletten tijdens de les. Hij maakt zijn huiswerk Hij begrijpt de stof beter Hij kan nu veel langer en geconcentreerder werken; laatst heeft hij twee uur (!!) aan zijn proefwerk Engels gewerkt, ik wist niet wat ik meemaakte, want normaal was hij altijd na vijf minuten klaar Hij ruimt - voor het eerst in zijn leven - zijn kamer op. Hij pakt 's avonds (zonder dat ik het hoef te zeggen) zijn schooltast vast in voor de volgende dag. Hij is vrolijk en opgewekt. Hij gaat sinds het Ritalin-gebruik vroeger naar bed (want: eerder moe), maar dat is alleen maar een voordeel. Hij slaapt heel goed.

Kortom: een groot verschil. Ik ben erg tevreden, en hij is zelf ook zeer positief over de Ritalin. Ik heb ergens gelezen dat een heel lage dosis bij ADD de beste resultaten geeft, terwijl bij ADHD vaak een hogere dosis wordt voorgeschreven. Het lijkt te kloppen.

Alles bij elkaar ben ik dus heel optimistisch gestemd. In eerste instantie had ik serieuze twijfels over de diagnose - niet omdat ik de ADD-diagnose in twijfel trok, maar ik vond de aanpak bij Punt P erg amateuristisch. Natte vingerwerk, eerlijk gezegd. De psychiater vroeg tijdens het afsluitende gesprek aan mij of mijn zoon 'humor' had, terwijl ze een handboek uit de kast trok en er verwoed in begon te bladeren. Als hij géén humor had, kon het namelijk ook wel eens Asperger zijn Terwijl zij in het boek bladerde, zei ik: 'Nee hoor, ik heb het hele internet afgestruind en alle denk- en leerstoornissen onder de loep genomen, en volgens mij is het overduidelijk ADD.'
Daarop sloeg ze het boek dicht en schreef hem Ritalin voor.
Toen ik haar op de valreep nog vroeg of ze iets kon vertellen over de combinatie Ritalin / sport, aangezien mijn zoon fanatiek voetbalt, informeerde ze of hij tijdens het voetballen last had van concentratieproblemen. Nou, nee dus. Hij is tijdens wedstrijden altijd hypergefocust. Daarop zei ze aarzelend: 'Oh... nou, dat is voor de diagnose niet zo goed, eigenlijk. Iemand met ADD heeft altijd last van concentratieproblemen, zo niet, dan kan het ook wel iets anders zijn.' Ze wilde alweer naar het handboek grijpen, dus toen heb ik het gesprek snel kortgesloten en gezegd dat we de Ritalin gingen uitproberen, dank u wel, en dat we snel langs zouden komen voor een evaluatiegesprek

Een gedegen zelfdiagnose is dus het halve werk, denk ik. Bij die hulpinstanties weten ze volgens mij ook niet waarmee ze bezig zijn. Bovendien - een veeg teken - is het me opgevallen dat al die psychologen en psychiaters doorlopend ziek zijn. Onze eerste afspraak werd afgebeld omdat de psychiater zich ziek had gemeld. De vervolgafspraak, bij een andere psychiater, kon alleen doorgaan omdat deze vrouw zo vriendelijk was om speciaal voor ons haar bed uit te komen, want eigenlijk was ze ziek. Toen we twee weken later opnieuw bij haar langsgingen, vertelde ze dat ze geen tijd had gehad om het dossier door te nemen, omdat ze net twee weken thuis had gezeten: 'ziek'. Weer een andere afspraak, bij een psycholoog, werd ook afgebeld omdat - drie keer raden - de beste vrouw ziek was. Het spijt me wel, maar ik ken eigenlijk niemand die ooit twee weken ziek is van zijn werk. Volgens mij hebben die mensen te weinig uitdaging. Het zal wel dodelijk saai werk zijn. (En ja, als je bij elke diagnose het handboek op schoot neemt, heb je blijkbaar je huiswerk niet goed gedaan, denk ik dan)

Maar goed, dat zijn kanttekeningen. Toch is het wel belangrijk om te weten, denk ik. Deze mensen zijn niet bezield met hun werk bezig, dat betekent dat je zélf bij de les moet blijven. Zélf informatie verzamelen en proberen tot een goede diagnose te komen. Als ik had getwijfeld aan de ADD-diagnose, had ik mijn zoon nooit die Ritalin gegeven. Maar ik weet zeker dat ik het goed heb gezien.

ik zit met een vraag die misschien genant is om te vragen maar misschien wel waard is om het te vragen.
Aangezien wij ADDers/AHDH-ers erg creatief zijn en niet met 1 ding bezig willen/kunnen zijn vroeg ik me af of add/adhd ook invloed heeft op je geaardheid ? ik zelf ze me als bi (dus in bed liggen met zo wel jongens als meiden).

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 08:18 schreef daanski82 het volgende:
ik zit met een vraag die misschien genant is om te vragen maar misschien wel waard is om het te vragen.
Aangezien wij ADDers/AHDH-ers erg creatief zijn en niet met 1 ding bezig willen/kunnen zijn vroeg ik me af of add/adhd ook invloed heeft op je geaardheid ? ik zelf ze me als bi (dus in bed liggen met zo wel jongens als meiden).

Zijn wij erg creatief? Pas op met generalisaties. Verder heeft ADHD geen (fysieke) invloed op je geaardheid.

Mijn psych gaf aan dat hij naar een of andere hele grote conferentie in australie is geweest vorig jaar. duizenden psychiaters uit de hele wereld waren hierbij, en ze denken dat ADHD komt door de maatschappij waarin wij tegenwoordig leven. Er is teveel keus in alles, teveel opleidingen, teveel kleren, teveel tv-zenders, teveel verschillende soorten geurkaarsen en teveel verschillende soorten zadels voor je fiets (waar teveel soorten voor zijn). Er is gewoon teveel waar je aan kan denken, uit kan kiezen, teveel nutteloze dingen die je hele gedachtengang kunnen bepalen.
Ze denken dat er hierdoor teveel prikkels zijn (wat wij ADHD-ers natuurlijk maar al te goed kennen). Ik kan het moeilijk uitleggen maar toen mijn psych het vertelde klonk het wel behoorlijk logisch.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 11:11 schreef Michhas het volgende:
Mijn psych gaf aan dat hij naar een of andere hele grote conferentie in australie is geweest vorig jaar. duizenden psychiaters uit de hele wereld waren hierbij, en ze denken dat ADHD komt door de maatschappij waarin wij tegenwoordig leven. Er is teveel keus in alles, teveel opleidingen, teveel kleren, teveel tv-zenders, teveel verschillende soorten geurkaarsen en teveel verschillende soorten zadels voor je fiets (waar teveel soorten voor zijn). Er is gewoon teveel waar je aan kan denken, uit kan kiezen, teveel nutteloze dingen die je hele gedachtengang kunnen bepalen.
Ze denken dat er hierdoor teveel prikkels zijn (wat wij ADHD-ers natuurlijk maar al te goed kennen). Ik kan het moeilijk uitleggen maar toen mijn psych het vertelde klonk het wel behoorlijk logisch.

Dus als je nu in een arm land in afrika gaat wonen gaat je ADHD weg? 1 soort drinken (vuil water), 1 soort eten (kopje rijst), geen TV, geen werk, etc?

Laten we het er in ieder geval op houden dat het de symptomen aanwakkert. Iemand die ADHD in zich heeft en weinig keuzes heeft zal waarschijnlijk niet al te veel hinder ondervinden, ook al heeft hij 'net zo veel ADHD'. Denk ik.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 12:05 schreef wallofdolls het volgende:
Laten we het er in ieder geval op houden dat het de symptomen aanwakkert. Iemand die ADHD in zich heeft en weinig keuzes heeft zal waarschijnlijk niet al te veel hinder ondervinden, ook al heeft hij 'net zo veel ADHD'. Denk ik.

Ja, dat denk ik ook. Ad(H)D heeft vooral te maken met prikkels - of overprikkeling, zoals dat heet, en daar heb je in de moderne Westerse maatschappij meer last van. De symptomen van AD(H)D worden, door de enorme hoeveelheid prikkels, dus sneller getriggerd.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 12:05 schreef wallofdolls het volgende:
Laten we het er in ieder geval op houden dat het de symptomen aanwakkert. Iemand die ADHD in zich heeft en weinig keuzes heeft zal waarschijnlijk niet al te veel hinder ondervinden, ook al heeft hij 'net zo veel ADHD'. Denk ik.

Van: http://guy1962.infoteur.nl/specials/adhd.html

quote:

Maar onderzoek dat in veel landen is uitgevoerd, doet vermoeden dat het percentage kinderen met ADHD overal hetzelfde is, of ze nu in Hongkong, Honolulu, Australië of Afrika wonen.

Dus ze zijn er nog niet over uit .

tvp-tje, Maandag intake gesprek om te kijken of ik add heb.

Stuiterbal meldt had helemaal niet door dat er een nieuw topic was

Met mij gaat het niet super. Mijn hoofd loopt zo vol op het moment dat ik er helemaal doorheen zit. Van mijn psych.mag ik nog maar 4 uur per dag werken omdat ze denkt dat het anders mis gaat... ik slaap al weken slecht en heb continue nachtmerries. Een teken dat mijn hoofd dus vol zit. Ik ben druk in mijn hoofd en mijn lichaam maar het voelt alsof het er niet uit komt.

Een paar weken geleden begonnen met concerta 54mg maar daar werd ik zo down van dat ik na 2 dagen gestopt ben. Ik ga nu 36mg proberen. Voor het slechte slapen heb ik temazepam gekregen. Hoop dat ik me snel weer wat beter voel...

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 12:39 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ja, dat denk ik ook. Ad(H)D heeft vooral te maken met prikkels - of overprikkeling, zoals dat heet, en daar heb je in de moderne Westerse maatschappij meer last van. De symptomen van AD(H)D worden, door de enorme hoeveelheid prikkels, dus sneller getriggerd.

Exactly! Ik heb zelf bijvoorbeeld moeite met boodschappen doen. Er is teveel om over na te denken en teveel keuze. Vervolgens kom ik thuis en ben ik helemaal de weg kwijt en heb ik minimaal een uur nodig om bij te komen.
Een kind in Afrika met ADHD zal hier weinig hinder van ondervinden

Ik zit lekker papiertjes te verscheuren op werk

quote:

Op maandag 17 mei 2010 21:51 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat klopt

Voor de mensen die ook Ritalin slikken, sinds ik die pillen gebruik heb ik veel meer dorst gekregen. Komt dit bekend voor?

ja klopt, en ik at niet meer, zweette me de tyfus, rookte me schraal en voelde me de hele dag alsof ik aan de XTC zat, nam i.p.v. de voorgeschreven 4 per dag ineens stuk of 15.. topspul...NJET!

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 10:38 schreef Michhas het volgende:

[..]

Exactly! Ik heb zelf bijvoorbeeld moeite met boodschappen doen. Er is teveel om over na te denken en teveel keuze. Vervolgens kom ik thuis en ben ik helemaal de weg kwijt en heb ik minimaal een uur nodig om bij te komen.
Een kind in Afrika met ADHD zal hier weinig hinder van ondervinden

Ik zit lekker papiertjes te verscheuren op werk

Daar moet je dan dus wel handig op inspringen door een gestructureerd boodschappenlijstje te maken, waar je niet van afwijkt.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:18 schreef wallofdolls het volgende:

[..]

Daar moet je dan dus wel handig op inspringen door een gestructureerd boodschappenlijstje te maken, waar je niet van afwijkt.

Haha ik weet het, was het maar zo makkelijk waar ik zowieso voor moet zorgen is dat ik geen honger heb als ik boodschappen ga doen, anders koop ik alles behalve wat ik nodig heb haha
Het gaat trouwens nu wel goed met boodschappen, 2/3 jaar geleden was het veeeel erger

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 11:13 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Dus als je nu in een arm land in afrika gaat wonen gaat je ADHD weg? 1 soort drinken (vuil water), 1 soort eten (kopje rijst), geen TV, geen werk, etc?

Even serieus, als je in Afrika zou wonen zou je niet eens denken aan ADHD, daar ben je met echt leven bezig zoals het bedoeld is. Dan heb ik het over bij een stam leven, dus eten zoeken, jagen, eten, etc. ADHD is een welvaartsziekte in mijn ogen, door de vele mogelijkheden op alle vlakken en de sociale druk op dingen zoals studie e.d. krijg je er last van, daar zou je in een andere situatie echt niet over gaan klagen hoor.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:55 schreef McGilles het volgende:

[..]

Even serieus, als je in Afrika zou wonen zou je niet eens denken aan ADHD, daar ben je met echt leven bezig zoals het bedoeld is. Dan heb ik het over bij een stam leven, dus eten zoeken, jagen, eten, etc. ADHD is een welvaartsziekte in mijn ogen, door de vele mogelijkheden op alle vlakken en de sociale druk op dingen zoals studie e.d. krijg je er last van, daar zou je in een andere situatie echt niet over gaan klagen hoor.

Je vergeet ringen door je neus en oor steken

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:55 schreef McGilles het volgende:

[..]

Even serieus, als je in Afrika zou wonen zou je niet eens denken aan ADHD, daar ben je met echt leven bezig zoals het bedoeld is. Dan heb ik het over bij een stam leven, dus eten zoeken, jagen, eten, etc. ADHD is een welvaartsziekte in mijn ogen, door de vele mogelijkheden op alle vlakken en de sociale druk op dingen zoals studie e.d. krijg je er last van, daar zou je in een andere situatie echt niet over gaan klagen hoor.

Merkwaardige redenatie op zijn minst. Een aandoening "ontkennen" omdat in een primitief milieu de prioriteiten compleet ergens anders liggen.

De reden waarom het vooral in het westen aanwezig is komt simpelweg om het feit dat wij veel meer de drang en de motivatie hebben om ons te ontwikkelen, om kennis te vergaren. Educatieve progressie, in de kern.

Het lijkt mij meer dan logisch dat een jager, die nog steeds in het jaar 0 leeft, veel minder last hier door ervaart. Puur om te reden dat die jager geen intellectuele ontwikkeling najaagt (pun intended ).

Maar dat heeft an sich niets te maken met het niet bestaan van een probleem. Ook al ben ik wel van mening dat er enorm veel "ADHD/ADD'ers" zijn die dat eigenlijk helemaal niet zijn, en dat daar bovenop ook de gemiddelde mens geen flauw benul heeft over wat vooral ADHD en ADD in mindere maten nou precies is

Ik ben het wel met je eens dat het in een zekere maat een "mode" aandoening is. Echter komt dit naar mijn inziens meer door bijvoorbeeld de vaak incorrecte informatie vanuit de media.

[ Bericht 5% gewijzigd door feelsgoodman op 02-06-2010 12:18:51 ]

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:06 schreef feelsgoodman het volgende:

[..]

Merkwaardige redenatie op zijn minst. Een aandoening "ontkennen" omdat in een primitief milieu de prioriteiten compleet ergens anders liggen.

Inderdaad, denk jij niet dan?
Sowieso zal je er mensen zeer weinig over horen in ontwikkelingslanden, aangezien ze daar belangrijkere dingen aan hun hoofd hebben. Ik bedoel, je gaat ook niet klagen over hoofdpijn als je net je hand hebt verbrand aan vuur.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:11 schreef McGilles het volgende:

[..]

Inderdaad, denk jij niet dan?
Sowieso zal je er mensen zeer weinig over horen in ontwikkelingslanden, aangezien ze daar belangrijkere dingen aan hun hoofd hebben. Ik bedoel, je gaat ook niet klagen over hoofdpijn als je net je hand hebt verbrand aan vuur.

ja die irritante kutvliegen op je bovenlip steeds .. moet er ook niet aan denken!