ADHD & ADD #30

Oh wacht, AD's, foutje .

Nah gewoon, hij raadde sowieso aan om het alleen te gebruiken als ik echt moet functioneren, dus van t weekend hoefde ik niet te functioneren. Bovendien was ik t ook een beetje vergeten

quote:

Op maandag 24 mei 2010 12:34 schreef wallofdolls het volgende:
Oh wacht, AD's, foutje .

Nah gewoon, hij raadde sowieso aan om het alleen te gebruiken als ik echt moet functioneren, dus van t weekend hoefde ik niet te functioneren. Bovendien was ik t ook een beetje vergeten

hahaha... vergeten
het is nogal persoonsafhankelijk of je wel of niet in het weekend aan de dope wilt. Mijn psychiater zei ook dat het niet hoefde maar ik heb er wel behoefte aan dus ik zit zowat 24/7 aan de dope.
lekker rustig (maar nu dus niet ik vind het afkicken van de ad-tjes niet meer zo leuk )
dus je zou ook nog een weekendje met dope kunnen proberen en kijken waar je je t prettigst bij voelt

Murmeli, bedankt voor de lieve reactie!

Ik moet weer even wat dingen eruitgooien hoor..
Ben gisteren begonnen met wellbutrin, lastig te merken wat de bijwerkingen precies zijn aangezien ik al ziekjes was. Ben overdag zeer moe, duizelig, misselijk en niet heel vrolijk. Vandaag is dit allemaal nog erger geworden en voel ik me ronduit shit, nu vooral mentaal shit. Moet vandaag m'n kamer opruimen en een opdracht afmaken, en het lukt gewoon niet, ZO frustrerend. Ik heb de laatste hand aan een schrijfopdracht waarvan de deadline om 12 uur is, wat betekend dat ik alle zinnen moet controleren, eventueel herschrijven en misschien nog iets erbij schrijven. Ik kom maar niet door de tekst heen, de onrust in m'n hoofd lijkt 10 x erger dan normaal. Nu voel ik me weer extra slecht daardoor, omdat het niet alleen mijn opdracht is, maar ook die van 2 andere mensen. Loop nu de helft van de tijd heen en weer, raap nu en dan iets op om op te ruimen, ben dan ineens weer iets anders aan het doen en zie overal weer spullen liggen dan die ik eerder heb opgepakt. Totaal de draad kwijt dus...
Wel goed nieuws, vannacht heb ik voor het eerst in 3 maanden ofzo een hele nacht doorgeslapen! Maargoed, het weegt voor mij nu totaal niet op tegen alle negatieve dingen. Heb echt het gevoel dat de stress me langzaamaan aan het opeten is hier.. en die troep hier om me heen werkt natuurlijk ook alleen maar tegen. Heb m'n vriend ook al afgezegd voor vanavond, ben toch totaal geen leuk gezelschap en zie mezelf er ook gewoon de energie niet voor hebben. Al heb ik nu dan weer geen idee wat ik nog meer ga doen vanavond. Pff, ik hoop gewoon dat de medicijnen snel helpen.
Normaal zou ik dit er ook wel uitgooien bij m'n psycholoog, maar die is nu 3 weken op vakantie, net als m'n psychiater, echt heel fijn, not.
Maargoed, dit lucht toch wel even op

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:18 schreef marshmallow het volgende:
Murmeli, bedankt voor de lieve reactie!

Ik moet weer even wat dingen eruitgooien hoor..
Ben gisteren begonnen met wellbutrin, lastig te merken wat de bijwerkingen precies zijn aangezien ik al ziekjes was. Ben overdag zeer moe, duizelig, misselijk en niet heel vrolijk. Vandaag is dit allemaal nog erger geworden en voel ik me ronduit shit, nu vooral mentaal shit. Moet vandaag m'n kamer opruimen en een opdracht afmaken, en het lukt gewoon niet, ZO frustrerend. Ik heb de laatste hand aan een schrijfopdracht waarvan de deadline om 12 uur is, wat betekend dat ik alle zinnen moet controleren, eventueel herschrijven en misschien nog iets erbij schrijven. Ik kom maar niet door de tekst heen, de onrust in m'n hoofd lijkt 10 x erger dan normaal. Nu voel ik me weer extra slecht daardoor, omdat het niet alleen mijn opdracht is, maar ook die van 2 andere mensen. Loop nu de helft van de tijd heen en weer, raap nu en dan iets op om op te ruimen, ben dan ineens weer iets anders aan het doen en zie overal weer spullen liggen dan die ik eerder heb opgepakt. Totaal de draad kwijt dus...
Wel goed nieuws, vannacht heb ik voor het eerst in 3 maanden ofzo een hele nacht doorgeslapen! Maargoed, het weegt voor mij nu totaal niet op tegen alle negatieve dingen. Heb echt het gevoel dat de stress me langzaamaan aan het opeten is hier.. en die troep hier om me heen werkt natuurlijk ook alleen maar tegen. Heb m'n vriend ook al afgezegd voor vanavond, ben toch totaal geen leuk gezelschap en zie mezelf er ook gewoon de energie niet voor hebben. Al heb ik nu dan weer geen idee wat ik nog meer ga doen vanavond. Pff, ik hoop gewoon dat de medicijnen snel helpen.
Normaal zou ik dit er ook wel uitgooien bij m'n psycholoog, maar die is nu 3 weken op vakantie, net als m'n psychiater, echt heel fijn, not.
Maargoed, dit lucht toch wel even op

sterkte
en kan je je docent niet bellen/mailen om het uit te leggen en uitstel te vragen? en dan overleggen met je 2 studiegenoten hoe je dit kan oplossen? misschien kunnen ze wel helpen, jij kan er ook niks aan doen dat je je zo voelt. En het heeft al zeker geen zin om jezelf te gaan opfokken over iets waar je op dit moment niks aan kan veranderen. dat is zonde en daar ga je je dus alleen maar kutter van voelen (zoals je nu al merkt)

en ik weet niet hoe je relatie met je vriend is, maar kan hij je niet juist een beetje steunen? al is hij maar gewoon bij je en leest hij een boekje ofzo. of misschien kan hij wel helpen met je tekst voor je opdracht?
probeer het niet allemaal in je eentje te doen! vraag mensen in je omgeving om hulp en probeer uit te leggen wat er aan de hand is. mijn ervaring is dat mensen dan juist graag meedenken of meehelpen. het is niet gezegd dat ze je probleem oplossen (jouw problemen blijven jouw problemen) maar ze kunnen het allicht een beetje makkelijker maken voor je!

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:39 schreef Murmeli het volgende:

[..]

sterkte
en kan je je docent niet bellen/mailen om het uit te leggen en uitstel te vragen? en dan overleggen met je 2 studiegenoten hoe je dit kan oplossen? misschien kunnen ze wel helpen, jij kan er ook niks aan doen dat je je zo voelt. En het heeft al zeker geen zin om jezelf te gaan opfokken over iets waar je op dit moment niks aan kan veranderen. dat is zonde en daar ga je je dus alleen maar kutter van voelen (zoals je nu al merkt)

en ik weet niet hoe je relatie met je vriend is, maar kan hij je niet juist een beetje steunen? al is hij maar gewoon bij je en leest hij een boekje ofzo. of misschien kan hij wel helpen met je tekst voor je opdracht?
probeer het niet allemaal in je eentje te doen! vraag mensen in je omgeving om hulp en probeer uit te leggen wat er aan de hand is. mijn ervaring is dat mensen dan juist graag meedenken of meehelpen. het is niet gezegd dat ze je probleem oplossen (jouw problemen blijven jouw problemen) maar ze kunnen het allicht een beetje makkelijker maken voor je!

Docent mailen zal helaas niet veel uithalen vrees ik, ze zijn enorm streng van dat vak en niet heel erg menselijk. Dus ik probeer maar beetje bij beetje zo veel mogelijk te doen, en wat ik voor 12 uur heb, stuur ik gewoon in. Mijn studiegenoten snappen het sowieso wel. Of nouja, snappen is een groot woord, maar ze weten het en houden er al rekening mee gelukkig. Heb niet voor niets de laatste hand aan de tekst, ipv dat ik hem helemaal moet schrijven

M'n vriend doet wel z'n best, maar hij snapt het gewoon niet. Wat ik bij heel veel mensen eigenlijk merk. Het 'echt niet in staat zijn tot' is voor veel mensen iets waar ze niet in kunnen komen, wat ze gewoon niet snappen. Wordt toch allemaal heel snel afgedaan als luiheid. Terwijl ik echt niet lui ben, ik wil gewoon teveel tegelijk waardoor ik niks uit kan voeren uiteindelijk. M'n hoofd stroomt te snel over. En al willen ze het snappen, ze kunnen het gewoon niet, en vanuit mezelf heb ik ook veel moeite met andere mensen last bezorgen met mijn problemen..
M'n vriend doet nu ook vrij kortaf, ik merk wel dat hij zo onderhand aan het eind van zijn geduld en z'n latijn is met mijn gedrag de afgelopen tijd, waar ik hem groot gelijk in geef. Maar het blijft lastig, ik wou dat ik het gewoon kon om bij hem te zijn, maar ik weet dat ik alleen maar een gigantisch kutwijf ga zijn als hij nu bij me is. Dus zo is het helaas nou eenmaal beter..

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:57 schreef marshmallow het volgende:

[..]

Docent mailen zal helaas niet veel uithalen vrees ik, ze zijn enorm streng van dat vak en niet heel erg menselijk. Dus ik probeer maar beetje bij beetje zo veel mogelijk te doen, en wat ik voor 12 uur heb, stuur ik gewoon in. Mijn studiegenoten snappen het sowieso wel. Of nouja, snappen is een groot woord, maar ze weten het en houden er al rekening mee gelukkig. Heb niet voor niets de laatste hand aan de tekst, ipv dat ik hem helemaal moet schrijven

M'n vriend doet wel z'n best, maar hij snapt het gewoon niet. Wat ik bij heel veel mensen eigenlijk merk. Het 'echt niet in staat zijn tot' is voor veel mensen iets waar ze niet in kunnen komen, wat ze gewoon niet snappen. Wordt toch allemaal heel snel afgedaan als luiheid. Terwijl ik echt niet lui ben, ik wil gewoon teveel tegelijk waardoor ik niks uit kan voeren uiteindelijk. M'n hoofd stroomt te snel over. En al willen ze het snappen, ze kunnen het gewoon niet, en vanuit mezelf heb ik ook veel moeite met andere mensen last bezorgen met mijn problemen..
M'n vriend doet nu ook vrij kortaf, ik merk wel dat hij zo onderhand aan het eind van zijn geduld en z'n latijn is met mijn gedrag de afgelopen tijd, waar ik hem groot gelijk in geef. Maar het blijft lastig, ik wou dat ik het gewoon kon om bij hem te zijn, maar ik weet dat ik alleen maar een gigantisch kutwijf ga zijn als hij nu bij me is. Dus zo is het helaas nou eenmaal beter..

ah ok, dat is wel heel fijn van je studiegenoten! goed idee om gewoon je best te doen en het dan in te leveren. dikke kans dat het dus nu al genoeg is voor een voldoende

mja dat is lastig, om dat aan mensen uit te leggen. ik heb daar ook wel eens last mee. dan krijg je van die goedbedoelde adviezen van ga dit of dat doen. of: oh dat heb ik ook wel eens, dat ik druk in mn hoofd ben. de laatste die dat tegen me zei daar heb ik tegen gezegd: ok, en dan dat x 10 en 24/7, en niet te stoppen en niet eens te weten wat je denkt omdat het zo snel gaat dat het gewoon door je hoofd zoeft/ruist en je dus de afzonderlijke gedachten niet eens kan zien soms. Toen was ze wel ff stil

maar het zou jammer zijn als je vriend het geduld echt verliest met je. ik hoop dat hij het op tijd gaat snappen. heeft hij er wel eens wat over gelezen? zowel over depressie als ADD?
misschien helpt dat voor hem ook. mijn vriend heeft zelf "gelukkig" ook adhd dus wij snappen elkaar wel. afentoe zijn we 2 stuiterballen bij elkaar, maar meestal zijn wel wel rustig samen

maar eh succes nog even met je schrijfwerk!

Even een update Ongeveer twee maanden geleden besefte ik dat mijn zoon (13) wel eens ADD zou kunnen hebben. Via de huisarts kreeg ik een doorverwijzing naar Punt P (Amsterdam), waar we een halve dag hebben doorgebracht: gesprekken met psycholoog en psychiater. De uitslag: ADD. De psychiater hanteerde een lijst van 10 punten, en een ADD'er moest volgens haar aan minstens 6 punten voldoen. Mijn zoon voldeed aan 10 van de 10. Hij kreeg Ritalin voorgeschreven: een dosis van 5 mg (heel weinig), en die pilletjes neemt hij sinds één week drie keer per dag. We hebben nog twee vervolgafspraken staan om de exacte dosis te kunnen vaststellen, zodat hij t.z.t. kan overstappen op het gebruiksvriendelijker Concerta (één pilletje per dag).

Tot dusver zijn de resultaten geweldig

Ik vertel dit verhaal natuurlijk uit de tweede hand, ik kan niet voelen wat mijn zoon voelt, maar van bijwerkingen heeft hij geen last. Hooguit is hij nogal vermoeid als hij uit school komt, maar ik ga ervan uit dat zijn verhoogde concentratie daar alles mee te maken heeft. Zoals ik het hem heb uitgelegd: "Je kunt nu veel méér dan je gewend bent, je bent scherper en meer gefocust, en dat is vermoeiend. Waar je normaalgesproken op 60% functioneert, functioneer je nu op 100%."

De veranderingen zijn echt opmerkelijk. Hij zegt dat hij veel minder last heeft van 'achtergrondgeluiden'. Hij kan beter opletten tijdens de les. Hij maakt zijn huiswerk Hij begrijpt de stof beter Hij kan nu veel langer en geconcentreerder werken; laatst heeft hij twee uur (!!) aan zijn proefwerk Engels gewerkt, ik wist niet wat ik meemaakte, want normaal was hij altijd na vijf minuten klaar Hij ruimt - voor het eerst in zijn leven - zijn kamer op. Hij pakt 's avonds (zonder dat ik het hoef te zeggen) zijn schooltast vast in voor de volgende dag. Hij is vrolijk en opgewekt. Hij gaat sinds het Ritalin-gebruik vroeger naar bed (want: eerder moe), maar dat is alleen maar een voordeel. Hij slaapt heel goed.

Kortom: een groot verschil. Ik ben erg tevreden, en hij is zelf ook zeer positief over de Ritalin. Ik heb ergens gelezen dat een heel lage dosis bij ADD de beste resultaten geeft, terwijl bij ADHD vaak een hogere dosis wordt voorgeschreven. Het lijkt te kloppen.

Alles bij elkaar ben ik dus heel optimistisch gestemd. In eerste instantie had ik serieuze twijfels over de diagnose - niet omdat ik de ADD-diagnose in twijfel trok, maar ik vond de aanpak bij Punt P erg amateuristisch. Natte vingerwerk, eerlijk gezegd. De psychiater vroeg tijdens het afsluitende gesprek aan mij of mijn zoon 'humor' had, terwijl ze een handboek uit de kast trok en er verwoed in begon te bladeren. Als hij géén humor had, kon het namelijk ook wel eens Asperger zijn Terwijl zij in het boek bladerde, zei ik: 'Nee hoor, ik heb het hele internet afgestruind en alle denk- en leerstoornissen onder de loep genomen, en volgens mij is het overduidelijk ADD.'
Daarop sloeg ze het boek dicht en schreef hem Ritalin voor.
Toen ik haar op de valreep nog vroeg of ze iets kon vertellen over de combinatie Ritalin / sport, aangezien mijn zoon fanatiek voetbalt, informeerde ze of hij tijdens het voetballen last had van concentratieproblemen. Nou, nee dus. Hij is tijdens wedstrijden altijd hypergefocust. Daarop zei ze aarzelend: 'Oh... nou, dat is voor de diagnose niet zo goed, eigenlijk. Iemand met ADD heeft altijd last van concentratieproblemen, zo niet, dan kan het ook wel iets anders zijn.' Ze wilde alweer naar het handboek grijpen, dus toen heb ik het gesprek snel kortgesloten en gezegd dat we de Ritalin gingen uitproberen, dank u wel, en dat we snel langs zouden komen voor een evaluatiegesprek

Een gedegen zelfdiagnose is dus het halve werk, denk ik. Bij die hulpinstanties weten ze volgens mij ook niet waarmee ze bezig zijn. Bovendien - een veeg teken - is het me opgevallen dat al die psychologen en psychiaters doorlopend ziek zijn. Onze eerste afspraak werd afgebeld omdat de psychiater zich ziek had gemeld. De vervolgafspraak, bij een andere psychiater, kon alleen doorgaan omdat deze vrouw zo vriendelijk was om speciaal voor ons haar bed uit te komen, want eigenlijk was ze ziek. Toen we twee weken later opnieuw bij haar langsgingen, vertelde ze dat ze geen tijd had gehad om het dossier door te nemen, omdat ze net twee weken thuis had gezeten: 'ziek'. Weer een andere afspraak, bij een psycholoog, werd ook afgebeld omdat - drie keer raden - de beste vrouw ziek was. Het spijt me wel, maar ik ken eigenlijk niemand die ooit twee weken ziek is van zijn werk. Volgens mij hebben die mensen te weinig uitdaging. Het zal wel dodelijk saai werk zijn. (En ja, als je bij elke diagnose het handboek op schoot neemt, heb je blijkbaar je huiswerk niet goed gedaan, denk ik dan)

Maar goed, dat zijn kanttekeningen. Toch is het wel belangrijk om te weten, denk ik. Deze mensen zijn niet bezield met hun werk bezig, dat betekent dat je zélf bij de les moet blijven. Zélf informatie verzamelen en proberen tot een goede diagnose te komen. Als ik had getwijfeld aan de ADD-diagnose, had ik mijn zoon nooit die Ritalin gegeven. Maar ik weet zeker dat ik het goed heb gezien.

ik zit met een vraag die misschien genant is om te vragen maar misschien wel waard is om het te vragen.
Aangezien wij ADDers/AHDH-ers erg creatief zijn en niet met 1 ding bezig willen/kunnen zijn vroeg ik me af of add/adhd ook invloed heeft op je geaardheid ? ik zelf ze me als bi (dus in bed liggen met zo wel jongens als meiden).

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 08:18 schreef daanski82 het volgende:
ik zit met een vraag die misschien genant is om te vragen maar misschien wel waard is om het te vragen.
Aangezien wij ADDers/AHDH-ers erg creatief zijn en niet met 1 ding bezig willen/kunnen zijn vroeg ik me af of add/adhd ook invloed heeft op je geaardheid ? ik zelf ze me als bi (dus in bed liggen met zo wel jongens als meiden).

Zijn wij erg creatief? Pas op met generalisaties. Verder heeft ADHD geen (fysieke) invloed op je geaardheid.

Mijn psych gaf aan dat hij naar een of andere hele grote conferentie in australie is geweest vorig jaar. duizenden psychiaters uit de hele wereld waren hierbij, en ze denken dat ADHD komt door de maatschappij waarin wij tegenwoordig leven. Er is teveel keus in alles, teveel opleidingen, teveel kleren, teveel tv-zenders, teveel verschillende soorten geurkaarsen en teveel verschillende soorten zadels voor je fiets (waar teveel soorten voor zijn). Er is gewoon teveel waar je aan kan denken, uit kan kiezen, teveel nutteloze dingen die je hele gedachtengang kunnen bepalen.
Ze denken dat er hierdoor teveel prikkels zijn (wat wij ADHD-ers natuurlijk maar al te goed kennen). Ik kan het moeilijk uitleggen maar toen mijn psych het vertelde klonk het wel behoorlijk logisch.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 11:11 schreef Michhas het volgende:
Mijn psych gaf aan dat hij naar een of andere hele grote conferentie in australie is geweest vorig jaar. duizenden psychiaters uit de hele wereld waren hierbij, en ze denken dat ADHD komt door de maatschappij waarin wij tegenwoordig leven. Er is teveel keus in alles, teveel opleidingen, teveel kleren, teveel tv-zenders, teveel verschillende soorten geurkaarsen en teveel verschillende soorten zadels voor je fiets (waar teveel soorten voor zijn). Er is gewoon teveel waar je aan kan denken, uit kan kiezen, teveel nutteloze dingen die je hele gedachtengang kunnen bepalen.
Ze denken dat er hierdoor teveel prikkels zijn (wat wij ADHD-ers natuurlijk maar al te goed kennen). Ik kan het moeilijk uitleggen maar toen mijn psych het vertelde klonk het wel behoorlijk logisch.

Dus als je nu in een arm land in afrika gaat wonen gaat je ADHD weg? 1 soort drinken (vuil water), 1 soort eten (kopje rijst), geen TV, geen werk, etc?

Laten we het er in ieder geval op houden dat het de symptomen aanwakkert. Iemand die ADHD in zich heeft en weinig keuzes heeft zal waarschijnlijk niet al te veel hinder ondervinden, ook al heeft hij 'net zo veel ADHD'. Denk ik.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 12:05 schreef wallofdolls het volgende:
Laten we het er in ieder geval op houden dat het de symptomen aanwakkert. Iemand die ADHD in zich heeft en weinig keuzes heeft zal waarschijnlijk niet al te veel hinder ondervinden, ook al heeft hij 'net zo veel ADHD'. Denk ik.

Ja, dat denk ik ook. Ad(H)D heeft vooral te maken met prikkels - of overprikkeling, zoals dat heet, en daar heb je in de moderne Westerse maatschappij meer last van. De symptomen van AD(H)D worden, door de enorme hoeveelheid prikkels, dus sneller getriggerd.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 12:05 schreef wallofdolls het volgende:
Laten we het er in ieder geval op houden dat het de symptomen aanwakkert. Iemand die ADHD in zich heeft en weinig keuzes heeft zal waarschijnlijk niet al te veel hinder ondervinden, ook al heeft hij 'net zo veel ADHD'. Denk ik.

Van: http://guy1962.infoteur.nl/specials/adhd.html

quote:

Maar onderzoek dat in veel landen is uitgevoerd, doet vermoeden dat het percentage kinderen met ADHD overal hetzelfde is, of ze nu in Hongkong, Honolulu, Australië of Afrika wonen.

Dus ze zijn er nog niet over uit .

tvp-tje, Maandag intake gesprek om te kijken of ik add heb.

Stuiterbal meldt had helemaal niet door dat er een nieuw topic was

Met mij gaat het niet super. Mijn hoofd loopt zo vol op het moment dat ik er helemaal doorheen zit. Van mijn psych.mag ik nog maar 4 uur per dag werken omdat ze denkt dat het anders mis gaat... ik slaap al weken slecht en heb continue nachtmerries. Een teken dat mijn hoofd dus vol zit. Ik ben druk in mijn hoofd en mijn lichaam maar het voelt alsof het er niet uit komt.

Een paar weken geleden begonnen met concerta 54mg maar daar werd ik zo down van dat ik na 2 dagen gestopt ben. Ik ga nu 36mg proberen. Voor het slechte slapen heb ik temazepam gekregen. Hoop dat ik me snel weer wat beter voel...

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 12:39 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ja, dat denk ik ook. Ad(H)D heeft vooral te maken met prikkels - of overprikkeling, zoals dat heet, en daar heb je in de moderne Westerse maatschappij meer last van. De symptomen van AD(H)D worden, door de enorme hoeveelheid prikkels, dus sneller getriggerd.

Exactly! Ik heb zelf bijvoorbeeld moeite met boodschappen doen. Er is teveel om over na te denken en teveel keuze. Vervolgens kom ik thuis en ben ik helemaal de weg kwijt en heb ik minimaal een uur nodig om bij te komen.
Een kind in Afrika met ADHD zal hier weinig hinder van ondervinden

Ik zit lekker papiertjes te verscheuren op werk

quote:

Op maandag 17 mei 2010 21:51 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat klopt

Voor de mensen die ook Ritalin slikken, sinds ik die pillen gebruik heb ik veel meer dorst gekregen. Komt dit bekend voor?

ja klopt, en ik at niet meer, zweette me de tyfus, rookte me schraal en voelde me de hele dag alsof ik aan de XTC zat, nam i.p.v. de voorgeschreven 4 per dag ineens stuk of 15.. topspul...NJET!

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 10:38 schreef Michhas het volgende:

[..]

Exactly! Ik heb zelf bijvoorbeeld moeite met boodschappen doen. Er is teveel om over na te denken en teveel keuze. Vervolgens kom ik thuis en ben ik helemaal de weg kwijt en heb ik minimaal een uur nodig om bij te komen.
Een kind in Afrika met ADHD zal hier weinig hinder van ondervinden

Ik zit lekker papiertjes te verscheuren op werk

Daar moet je dan dus wel handig op inspringen door een gestructureerd boodschappenlijstje te maken, waar je niet van afwijkt.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:18 schreef wallofdolls het volgende:

[..]

Daar moet je dan dus wel handig op inspringen door een gestructureerd boodschappenlijstje te maken, waar je niet van afwijkt.

Haha ik weet het, was het maar zo makkelijk waar ik zowieso voor moet zorgen is dat ik geen honger heb als ik boodschappen ga doen, anders koop ik alles behalve wat ik nodig heb haha
Het gaat trouwens nu wel goed met boodschappen, 2/3 jaar geleden was het veeeel erger

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 11:13 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Dus als je nu in een arm land in afrika gaat wonen gaat je ADHD weg? 1 soort drinken (vuil water), 1 soort eten (kopje rijst), geen TV, geen werk, etc?

Even serieus, als je in Afrika zou wonen zou je niet eens denken aan ADHD, daar ben je met echt leven bezig zoals het bedoeld is. Dan heb ik het over bij een stam leven, dus eten zoeken, jagen, eten, etc. ADHD is een welvaartsziekte in mijn ogen, door de vele mogelijkheden op alle vlakken en de sociale druk op dingen zoals studie e.d. krijg je er last van, daar zou je in een andere situatie echt niet over gaan klagen hoor.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:55 schreef McGilles het volgende:

[..]

Even serieus, als je in Afrika zou wonen zou je niet eens denken aan ADHD, daar ben je met echt leven bezig zoals het bedoeld is. Dan heb ik het over bij een stam leven, dus eten zoeken, jagen, eten, etc. ADHD is een welvaartsziekte in mijn ogen, door de vele mogelijkheden op alle vlakken en de sociale druk op dingen zoals studie e.d. krijg je er last van, daar zou je in een andere situatie echt niet over gaan klagen hoor.

Je vergeet ringen door je neus en oor steken

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:55 schreef McGilles het volgende:

[..]

Even serieus, als je in Afrika zou wonen zou je niet eens denken aan ADHD, daar ben je met echt leven bezig zoals het bedoeld is. Dan heb ik het over bij een stam leven, dus eten zoeken, jagen, eten, etc. ADHD is een welvaartsziekte in mijn ogen, door de vele mogelijkheden op alle vlakken en de sociale druk op dingen zoals studie e.d. krijg je er last van, daar zou je in een andere situatie echt niet over gaan klagen hoor.

Merkwaardige redenatie op zijn minst. Een aandoening "ontkennen" omdat in een primitief milieu de prioriteiten compleet ergens anders liggen.

De reden waarom het vooral in het westen aanwezig is komt simpelweg om het feit dat wij veel meer de drang en de motivatie hebben om ons te ontwikkelen, om kennis te vergaren. Educatieve progressie, in de kern.

Het lijkt mij meer dan logisch dat een jager, die nog steeds in het jaar 0 leeft, veel minder last hier door ervaart. Puur om te reden dat die jager geen intellectuele ontwikkeling najaagt (pun intended ).

Maar dat heeft an sich niets te maken met het niet bestaan van een probleem. Ook al ben ik wel van mening dat er enorm veel "ADHD/ADD'ers" zijn die dat eigenlijk helemaal niet zijn, en dat daar bovenop ook de gemiddelde mens geen flauw benul heeft over wat vooral ADHD en ADD in mindere maten nou precies is

Ik ben het wel met je eens dat het in een zekere maat een "mode" aandoening is. Echter komt dit naar mijn inziens meer door bijvoorbeeld de vaak incorrecte informatie vanuit de media.

[ Bericht 5% gewijzigd door feelsgoodman op 02-06-2010 12:18:51 ]

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:06 schreef feelsgoodman het volgende:

[..]

Merkwaardige redenatie op zijn minst. Een aandoening "ontkennen" omdat in een primitief milieu de prioriteiten compleet ergens anders liggen.

Inderdaad, denk jij niet dan?
Sowieso zal je er mensen zeer weinig over horen in ontwikkelingslanden, aangezien ze daar belangrijkere dingen aan hun hoofd hebben. Ik bedoel, je gaat ook niet klagen over hoofdpijn als je net je hand hebt verbrand aan vuur.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:11 schreef McGilles het volgende:

[..]

Inderdaad, denk jij niet dan?
Sowieso zal je er mensen zeer weinig over horen in ontwikkelingslanden, aangezien ze daar belangrijkere dingen aan hun hoofd hebben. Ik bedoel, je gaat ook niet klagen over hoofdpijn als je net je hand hebt verbrand aan vuur.

ja die irritante kutvliegen op je bovenlip steeds .. moet er ook niet aan denken!

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:13 schreef SuperheldG het volgende:

[..]

ja die irritante kutvliegen op je bovenlip steeds .. moet er ook niet aan denken!

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:11 schreef McGilles het volgende:

[..]

Inderdaad, denk jij niet dan?
Sowieso zal je er mensen zeer weinig over horen in ontwikkelingslanden, aangezien ze daar belangrijkere dingen aan hun hoofd hebben. Ik bedoel, je gaat ook niet klagen over hoofdpijn als je net je hand hebt verbrand aan vuur.

Wooooow slow down, een aandoening ontkennen? waar maak je dat uit op? Er wordt helemaal niks ontkent, er wordt alleen gezegd dat ADD/ADHD-ers in westerse landen waarschijnlijk meer last van de symptonen en eventuele consequenties daarvan hebben.
Verder is onderzoek naar ADD/ADHD bijna altijd gebaseerd op personen uit westerse landen. Gehele behandelplannen en protocollen zijn gericht op mensen in westerse landen.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:33 schreef Michhas het volgende:

[..]

Wooooow slow down, een aandoening ontkennen? waar maak je dat uit op? Er wordt helemaal niks ontkent, er wordt alleen gezegd dat ADD/ADHD-ers in westerse landen waarschijnlijk meer last van de symptonen en eventuele consequenties daarvan hebben.
Verder is onderzoek naar ADD/ADHD bijna altijd gebaseerd op personen uit westerse landen. Gehele behandelplannen en protocollen zijn gericht op mensen in westerse landen.

Ik naam aan dat je mij wou quote.

"Ontkennen" -- Ik probeer alleen aan te geven dat het geen welvaartsziekte is.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:39 schreef feelsgoodman het volgende:

[..]

Ik naam aan dat je mij wou quote.

"Ontkennen" -- Ik probeer alleen aan te geven dat het geen welvaartsziekte is.

Hahahaha oeps! Ik wilde jou inderdaad quoten
Nee dat ben ik met je eens, maar ik denk dat welvarende mensen er wel meer van zullen werken, en er ook meer 'last' van hebben.

Vandaag weer een slechte dag, ben heel druk in mijn hoofd en word daar paniekerig van. Zit ook in een zeer stressvolle situatie op het moment en ik merk dat ik dat slecht trek. Net maar even een valiumpje ingenomen, dat maakt me wel rustiger Aan de concerta durf ik nog niet te beginnen omdat mijn vorige ervaring zo slecht was. Damn

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 13:04 schreef MaJo het volgende:
Vandaag weer een slechte dag, ben heel druk in mijn hoofd en word daar paniekerig van. Zit ook in een zeer stressvolle situatie op het moment en ik merk dat ik dat slecht trek. Net maar even een valiumpje ingenomen, dat maakt me wel rustiger Aan de concerta durf ik nog niet te beginnen omdat mijn vorige ervaring zo slecht was. Damn

Slechte ervaring met concerta? Tell me, tell me! Ik herken het maar al te goed

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 13:37 schreef Michhas het volgende:

[..]

Slechte ervaring met concerta? Tell me, tell me! Ik herken het maar al te goed

heb ik gisteravond gepost ik had denk ik een te hoge dosering van 54mg. Daar ben ik na 2 dagen mee gestopt omdat ik er depressief van werd. Ik heb nu 36mg gekregen maar durf het niet in te nemen daardoor. Even ter verduidelijking, ik heb naast ADD ook een angststoornis en ik slik AD. Moeilijke combi blijkt maar weer

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 13:46 schreef MaJo het volgende:

[..]

heb ik gisteravond gepost ik had denk ik een te hoge dosering van 54mg. Daar ben ik na 2 dagen mee gestopt omdat ik er depressief van werd. Ik heb nu 36mg gekregen maar durf het niet in te nemen daardoor. Even ter verduidelijking, ik heb naast ADD ook een angststoornis en ik slik AD. Moeilijke combi blijkt maar weer

Zelfde situatie hier. ADD + een angststoornis. Je krijgt wel een hoge dosis dan! Ik slik 2x daags Ritalin 5mg en werkt goed. Ben niet voor de volle 100% geconcentreerd, maar maak veel meer productieve uren sinds ik het slik.

Los van de medicijnen. Daar ben ik benieuwd naar. Stel, je komt thuis van een situatie waar je in het verleden angstaanvallen van kreeg (bijv. het centrum, een supermarkt etc.). Het is goed gegaan. Maar zodra je thuis bent spelen de gedachten en nerveus gevoel automatisch weer op een aanstaand bezoek aan zo'n plek. Terwijl het eigenlijk gewoon weer goed op zo'n plek. Alsof de angst nog ingeprogrammeerd staat terwijl je weet dat het goed gaat.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 13:58 schreef tomtomkortom het volgende:

[..]

Zelfde situatie hier. ADD + een angststoornis. Je krijgt wel een hoge dosis dan! Ik slik 2x daags Ritalin 5mg en werkt goed. Ben niet voor de volle 100% geconcentreerd, maar maak veel meer productieve uren sinds ik het slik.

Los van de medicijnen. Daar ben ik benieuwd naar. Stel, je komt thuis van een situatie waar je in het verleden angstaanvallen van kreeg (bijv. het centrum, een supermarkt etc.). Het is goed gegaan. Maar zodra je thuis bent spelen de gedachten en nerveus gevoel automatisch weer op een aanstaand bezoek aan zo'n plek. Terwijl het eigenlijk gewoon weer goed op zo'n plek. Alsof de angst nog ingeprogrammeerd staat terwijl je weet dat het goed gaat.

Haha ik ken het.. ben begonnen met 18mg 2 weken, vervolgens 4 weken 36mg, daarna is het verhoogd naar 54 mg. Even voor de duidelijkheid, ik heb geen angstoornis, alleen ADHD.
Toen ik op 36mg zat begon de concerta al te kloten met mijn hoofd, ik werd een zombie, was de hele dag duizelig, er zijn dagen geweest dat ik 's morgens voordat ik het slikte een boterham at en daarna de hele dag niks meer.
Op het moment dat ik naar 54mg overging ging het helemaal mis. Ik stond op een gegeven moment te roken op werk met een collega, en ineens uit het niets begon ik keihard te janken!? Vervolgens werd ik duizeliger dan ooit, ben tegen een muur aangevallen en bijna van de trap gedonderd?! Ik schrok me kapot en dat maakte het alleen maar erger.
Mijn teammanager heeft me toen naar huis gestuurd, ben gelijk doorgegaan naar de psych en er direct mee gestopt. Dat nooit meer!

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 16:35 schreef Michhas het volgende:

[..]

Haha ik ken het.. ben begonnen met 18mg 2 weken, vervolgens 4 weken 36mg, daarna is het verhoogd naar 54 mg. Even voor de duidelijkheid, ik heb geen angstoornis, alleen ADHD.
Toen ik op 36mg zat begon de concerta al te kloten met mijn hoofd, ik werd een zombie, was de hele dag duizelig, er zijn dagen geweest dat ik 's morgens voordat ik het slikte een boterham at en daarna de hele dag niks meer.
Op het moment dat ik naar 54mg overging ging het helemaal mis. Ik stond op een gegeven moment te roken op werk met een collega, en ineens uit het niets begon ik keihard te janken!? Vervolgens werd ik duizeliger dan ooit, ben tegen een muur aangevallen en bijna van de trap gedonderd?! Ik schrok me kapot en dat maakte het alleen maar erger.
Mijn teammanager heeft me toen naar huis gestuurd, ben gelijk doorgegaan naar de psych en er direct mee gestopt. Dat nooit meer!

Ah shit! weer de verkeerde quote! Het moest die daarboven zijn

Ik heb er vandaag ook een klotedag opzitten.
Ik was zo druk in mn hoofd dat ik het gevoel had geen kant op te kunnen.
Je wilt keihard schreeuwen, toch gebeurt er niks, echt heel frustrerend.
Normaal werkt sporten voor mij heel goed om alles op een rijtje te zetten,
en toen ik thuiskwam van training voelde ik me ook wel een stukje rustiger, maar na een kwartier begon het gedonder weer.
Ik ben toen maar een eindje gaan hardlopen, en het werd daarna alleen maar nog erger.
Zucht.
zo maar eens proberen te slapen, kijken of dat helpt.

Kunnen de ad(h)d verschijnselen eigenlijk per dag wisselen? Dat je er de ene dag meer last van hebt dan de andere? Misschien onder invloed van hoe uitgerust je bent, emotie's, enz.? Ik heb nog geen diagnose maar ik merk wel dat mijn gedrag wisselend is, soms heb ik heel veel last, en soms toch ook minder. Vroeg me dit gewoon even af, omdat ik vind dat je daar weinig over kan vinden.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 16:35 schreef Michhas het volgende:

[..]

Haha ik ken het.. ben begonnen met 18mg 2 weken, vervolgens 4 weken 36mg, daarna is het verhoogd naar 54 mg. Even voor de duidelijkheid, ik heb geen angstoornis, alleen ADHD.
Toen ik op 36mg zat begon de concerta al te kloten met mijn hoofd, ik werd een zombie, was de hele dag duizelig, er zijn dagen geweest dat ik 's morgens voordat ik het slikte een boterham at en daarna de hele dag niks meer.
Op het moment dat ik naar 54mg overging ging het helemaal mis. Ik stond op een gegeven moment te roken op werk met een collega, en ineens uit het niets begon ik keihard te janken!? Vervolgens werd ik duizeliger dan ooit, ben tegen een muur aangevallen en bijna van de trap gedonderd?! Ik schrok me kapot en dat maakte het alleen maar erger.
Mijn teammanager heeft me toen naar huis gestuurd, ben gelijk doorgegaan naar de psych en er direct mee gestopt. Dat nooit meer!

Ik schrik ook van die doseringen
Mijn zoon (13) heeft onlangs de diagnose ADD gekregen - dat is iets anders dan ADHD, natuurlijk - en hij slikt sinds 2 weken Ritalin-pilletjes van 5 mg die al heel veel effect hebben; de enige vervelende bijwerking is inderdaad de verminderde eetlust. Soms heeft hij last van vermoeidheid en dufheid, maar dat is over zodra hij weer een pilletje slikt (om de 4 uur ongeveer, en dat 3 keer per dag). De postieve effecten zijn verder echt opzienbarend, terwijl ik nog dacht: 'Met die 5 mg. hebben ze hem in feite met een placebo naar huis gestuurd,' maar dat blijkt dus absoluut niet het geval te zijn. Hij is veranderd van een chaotische, boze, gefrustreerde jongen in een behoorlijk georganiseerde, doelgerichte en vooral ook opgewekte jongen. Kortom: als 5 mg. al zoveel veranderingen teweeg brengt, wat doet 54 mg. dan wel niet?!

Overigens hebben wij morgen een afspraak bij de psychiater om over de dosering te praten; het idee is om het omhoog te schroeven naar 7,5 mg. Het is misschien niet eens nodig, maar ik beschouw dit als een experimentele fase, dus proberen kan geen kwaad. Ik gok er eigenlijk op dat die 5 mg. prima zijn. Maar goed, een verhoging van 2,5 mg is natuurlijk peanuts, zeker als je het vergelijkt met de reuzensprongen die jij met concerta maakt. Heeft jouw psychiater uitgelegd waarom hij kiest voor zo'n hoge dosering?

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 12:06 schreef feelsgoodman het volgende:

[..]

Merkwaardige redenatie op zijn minst. Een aandoening "ontkennen" omdat in een primitief milieu de prioriteiten compleet ergens anders liggen.

De reden waarom het vooral in het westen aanwezig is komt simpelweg om het feit dat wij veel meer de drang en de motivatie hebben om ons te ontwikkelen, om kennis te vergaren. Educatieve progressie, in de kern.

Het lijkt mij meer dan logisch dat een jager, die nog steeds in het jaar 0 leeft, veel minder last hier door ervaart. Puur om te reden dat die jager geen intellectuele ontwikkeling najaagt (pun intended ).

Maar dat heeft an sich niets te maken met het niet bestaan van een probleem. Ook al ben ik wel van mening dat er enorm veel "ADHD/ADD'ers" zijn die dat eigenlijk helemaal niet zijn, en dat daar bovenop ook de gemiddelde mens geen flauw benul heeft over wat vooral ADHD en ADD in mindere maten nou precies is

Ik ben het wel met je eens dat het in een zekere maat een "mode" aandoening is. Echter komt dit naar mijn inziens meer door bijvoorbeeld de vaak incorrecte informatie vanuit de media.

Ik ben het niet met je eens Volksziekte no. 1 is depressie, en daarvan hadden mensen vroeger, toen er nog hard gewerkt moest worden en er geen tijd was voor getob en navelstaarderij, veel minder last. Daarmee ontken ik de ernst van een depressie niet, maar je kunt moeilijk volhouden dat de moderne maatschappij er niks mee te maken heeft. Hetzelfde geldt voor zoiets als A(D)HD. Ik denk zelfs dat wij ons zo gretig op deze nieuwe stoornissen storten - om het even oneerbiedig te zeggen - omdat we leven in een prestatiemaatschappij waarin iedereen gefocust is op (maatschappelijk) succes. Vroeger werden kinderen met AD(H)D gewoon achterin de klas gezet onder het mom: 'Die kan niet leren', waarna ze werden afgeleverd bij een leuke ambachtschool. Tegenwoordig is dat uitgesloten; het beste is niet goed genoeg, en dus wordt er op allerlei kunstmatige manieren aan kinderen (en ook volwassenen) gerukt en getrokken tot ze voldoen aan de norm.

Als ik heel eerlijk ben, is dat ook de reden waarom ik mijn zoon uiteindelijk - na lang twijfelen - toch heb laten testen op ADD. Want ja, als iedereen op school loopt te zwaaien met dyslexie-verklaringen en AD(H)D-diagnoses en God weet wat nog meer, ga ik niet achterin de rij staan wachten tot ze mijn zoon van school sturen Maar ik zie wel in dat het vooral een fenomeen is dat me door de maatschappij is opgedrongen, of liever gezegd: dat ik me heb laten opdringen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 00:39 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ik schrik ook van die doseringen
Mijn zoon (13) heeft onlangs de diagnose ADD gekregen - dat is iets anders dan ADHD, natuurlijk - en hij slikt sinds 2 weken Ritalin-pilletjes van 5 mg die al heel veel effect hebben; de enige vervelende bijwerking is inderdaad de verminderde eetlust. Soms heeft hij last van vermoeidheid en dufheid, maar dat is over zodra hij weer een pilletje slikt (om de 4 uur ongeveer, en dat 3 keer per dag). De postieve effecten zijn verder echt opzienbarend, terwijl ik nog dacht: 'Met die 5 mg. hebben ze hem in feite met een placebo naar huis gestuurd,' maar dat blijkt dus absoluut niet het geval te zijn. Hij is veranderd van een chaotische, boze, gefrustreerde jongen in een behoorlijk georganiseerde, doelgerichte en vooral ook opgewekte jongen. Kortom: als 5 mg. al zoveel veranderingen teweeg brengt, wat doet 54 mg. dan wel niet?!

Overigens hebben wij morgen een afspraak bij de psychiater om over de dosering te praten; het idee is om het omhoog te schroeven naar 7,5 mg. Het is misschien niet eens nodig, maar ik beschouw dit als een experimentele fase, dus proberen kan geen kwaad. Ik gok er eigenlijk op dat die 5 mg. prima zijn. Maar goed, een verhoging van 2,5 mg is natuurlijk peanuts, zeker als je het vergelijkt met de reuzensprongen die jij met concerta maakt. Heeft jouw psychiater uitgelegd waarom hij kiest voor zo'n hoge dosering?

Nouja het is natuurlijk zo dat Ritalin 3 á 4 keer per dag word genomen en concerta is 1 pil 's morgens, daar zit het verschil in.
Zit nu zelf ook aan de ritalin, 10 mg, soms 15mg als ik het meer nodig heb, dit is vergelijkbaar met 24mg concerta (als ik het goed heb). Vandaar dat de sprongen ook zo graat zijn, ze komen niet in pilletjes van 5 of 10 mg. En de concerta sloeg niet aan, dus de psych die dacht heel makkelijk 'dan maar verhogen en verhogen'. Overigens heb ik wel aangegeven dat ik me slecht en depressief voelde, maar hij luisterde er niet naar, en ik wilde zelf zeker weten dat het echt niet zou werken. Nu ik erover nadenk was het eigenlijk een hele nare ervaring .
Maargoed, ik ken veel mensen die Ritaling slikken, heb het nu zelf ongeveer 2 maanden, maar heb toch het gevoel dat het niet werkt zoals het zou 'moeten'.

*cencored* wat is het moeilijk een ADD diagnose te krijgen als je al wat ouder ben. Ik weet 100% zeker dat ik het heb, dat weet ik al jaren, maar door gebrek aan (aantoonbaar!) bewijs uit m'n jeugd (beide ouder overleden) kreeg ik die diagnose niet, ook al past het plaatje verder perfect bij me.. Een tijdje terug heb ik een afspraak gemaakt bij PsyQ voor een nieuwe diagnose, maar ik verwacht dat ik daar tegen de zelfde problemen ga aanlopen. Bovendien duurt het een eeuw voordat ik er eindelijk terecht kan (3 maanden).

Eigenlijk is de enige reden waarom ik de diagnose wil om een keer concerta/ritalin te kunnen testen, In de hoop dat dit me misschien kan helpen, vooral op werk, waar m'n gedachten constant afdwalen en ik soms gerust 2 uur over een simpele email doe, b.v.. Ik hoor alleen zoveel verhalen dat de bijwerkingen soms erger zijn dan het probleem dat ik het eigenlijk gewoon eens zou willen proberen voordat ik mezelf door zo'n heel proces heen ga slepen, want de diagnose an sich kan me weinig schelen: ik weet het toch al, het plaatje klopt perfect.

Mijn vraag is dus: heeft iemand er ervaring mee dat je dit misschien ook zonder diagnose krijgen, via huisarts ofzo? Ik heb zoiets een keer opgevangen namelijk, maar het lijkt me eigenlijk sterk.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 12:12 schreef feelsgoodman het volgende:
Zijn er hier nog mede Dextroamfetamine gebruikers? Ik heb wat vraagjes als dat het geval is.

jep, bijna 2 jaar ervaring momenteel, bevalt goed, shoot

quote:

Op vrijdag 4 juni 2010 20:00 schreef Jagraag het volgende:
*cencored* wat is het moeilijk een ADD diagnose te krijgen als je al wat ouder ben. Ik weet 100% zeker dat ik het heb, dat weet ik al jaren, maar door gebrek aan (aantoonbaar!) bewijs uit m'n jeugd (beide ouder overleden) kreeg ik die diagnose niet, ook al past het plaatje verder perfect bij me.. Een tijdje terug heb ik een afspraak gemaakt bij PsyQ voor een nieuwe diagnose, maar ik verwacht dat ik daar tegen de zelfde problemen ga aanlopen. Bovendien duurt het een eeuw voordat ik er eindelijk terecht kan (3 maanden).

Eigenlijk is de enige reden waarom ik de diagnose wil om een keer concerta/ritalin te kunnen testen, In de hoop dat dit me misschien kan helpen, vooral op werk, waar m'n gedachten constant afdwalen en ik soms gerust 2 uur over een simpele email doe, b.v.. Ik hoor alleen zoveel verhalen dat de bijwerkingen soms erger zijn dan het probleem dat ik het eigenlijk gewoon eens zou willen proberen voordat ik mezelf door zo'n heel proces heen ga slepen, want de diagnose an sich kan me weinig schelen: ik weet het toch al, het plaatje klopt perfect.

Mijn vraag is dus: heeft iemand er ervaring mee dat je dit misschien ook zonder diagnose krijgen, via huisarts ofzo? Ik heb zoiets een keer opgevangen namelijk, maar het lijkt me eigenlijk sterk.

het kan via de huisarts ja, als je een makkelijke huisarts hebt maak je daar nog wel kans op ook. moet je 't natuurlijk wel even uitleggen.
verder denk ik dat je bij psy-q juist niet tegen dezelfde problemen aan zult lopen, ze hebben immers de adhd-poilies voor volwassenen, alwaar het dagelijkse kost is om mensen die de diagnose om wat voor reden dan ook nog niet hebben te diagnosticeren met al dan niet adhd.
psychiater van psy-q den haag adhd heeft één en ander gepubliceerd met betrekking tot de moeilijkheden bij het late diagnosticeren. als je meer wilt weten daarover kan ik wel even naam voor je opzoeken, zoja, dan zeg je het maar.
ik zou me er niet te veel zorgen om maken, ga ervan uit dat ze daar ongeveer weten wat ze doen
3 maanden is trouwens wel lang wachten zeg, zou ik moeilijk trekken.

quote:

het kan via de huisarts ja, als je een makkelijke huisarts hebt maak je daar nog wel kans op ook. moet je 't natuurlijk wel even uitleggen. verder denk ik dat je bij psy-q juist niet tegen dezelfde problemen aan zult lopen,

Dank je voor je antwoord!

Dat klinkt goed. M'n huisarts is niet de makkelijkste, maar dan kan ik het op z'n minst gewoon proberen. Ik moet er toch langs voor een verwijsbrief.

De reden dat ik voor PsyQ gekozen had was ook omdat ze gespecialiseerd leken te zijn in ADHD bij volwassenen. Daarom schrok ik een beetje van de eis om twee mensen mee te nemen. Het eerste wat ik dacht was ook: 3 maanden wachten, en dan mogelijk weer geen diagnose wegens wederom gebrek aan bewijs. Aan de andere kant, ze zijn er dus in gespecialiseerd en het is niet alsof ik veel alternatieven heb, dus ik denk dat ik ze maar ga vertrouwen.

Mocht je de naam herinneren zou het wel leuk zijn, maar doe alsjeblieft geen moeite. Per slot van rekening zal het weinig effect hebben op de uitkomst

quote:

Op vrijdag 4 juni 2010 22:04 schreef Jagraag het volgende:

[..]

Dank je voor je antwoord!

Dat klinkt goed. M'n huisarts is niet de makkelijkste, maar dan kan ik het op z'n minst gewoon proberen. Ik moet er toch langs voor een verwijsbrief.

De reden dat ik voor PsyQ gekozen had was ook omdat ze gespecialiseerd leken te zijn in ADHD bij volwassenen. Daarom schrok ik een beetje van de eis om twee mensen mee te nemen. Het eerste wat ik dacht was ook: 3 maanden wachten, en dan mogelijk weer geen diagnose wegens wederom gebrek aan bewijs. Aan de andere kant, ze zijn er dus in gespecialiseerd en het is niet alsof ik veel alternatieven heb, dus ik denk dat ik ze maar ga vertrouwen.

Mocht je de naam herinneren zou het wel leuk zijn, maar doe alsjeblieft geen moeite. Per slot van rekening zal het weinig effect hebben op de uitkomst

sandra kooy succes en laat natuurlijk het vervolg even weten als het zover is.

quote:

sandra kooy succes en laat natuurlijk het vervolg even weten als het zover is

Dank je! En zal ik doen

quote:

Op zaterdag 5 juni 2010 02:11 schreef Jagraag het volgende:

[..]

Dank je! En zal ik doen

volgens mij zijn ze wel goed daar bij psyQ. die hebben wel genoeg ervaring om zonder bewijs vanuit je ouders een diagnose te kunnen stellen. Als zij zeggen dat je t niet hebt, dan heb je t misschien ook niet, maar wat i kzo over ze hoor, gaan ze dan wel met je kijken naar andere manieren om je te helpen met je concentratieprobleem. gaat dus vast wel goedkomen

wat een dag! CHAOOOOOOS! CHAOOOOOS! CHAOOOOOOS!

2 juni te horen gekregen dat ik dus ADHD heb, fijn om te horen op je 27e na jarenlang compleet verkeerde hulp gehad te hebben met praat-sessies waar helemaal niets uitkwam, en 6 jaar aan verspilde studiefinanciering. Was op een gegeven moment compleet uitgepraat, alleen toch nog chaos in mn hoofd en extreem slechte concentratie, waardoor ik uiteindelijk studeren maar heb opgegeven. Bij PsyQ waren ze er vrij snel uit, ADHD dus. Ben absoluut niet (meer) hyperactief, maar bij volwassenen kan dat zich blijkbaar dus ook uiten in veel bewegen met handen en heel onsamenhangend praten. Heb nu eerst 3 keer per dag 10 milligram ritalin, en volgende week word dat verhoogd naar 15 milligram 3 keer per dag, en na een maand dus een evaluatie of dat genoeg is. Moet zeggen, het werkt best wel heel goed. Had verwacht dat ik er redelijk een zombie van zou worden. Vroeger hadden ze wel eens gezegt dat ik enorm veel weghad van ADHD, maar nooit serieus naar laten kijken, want tja, heb liever niets mis met me dan ADHD (mn ouders dachten er ook zo over, zodoende is daar nooit wat mee gedaan).
Heb best lang gedacht dat ik dom was en zo, alleen na wat testen op dat vlak blijk ik nog best wel intelligent, alleen nu is het zo dat ik binnenkort in de WAJONG loop en tot die tijd moet overbruggen, terwijl ik, als ik eerder die hulp had gehad, ik waarschijnlijk HBO op mijn sloffen had kunnen halen, beuh!

quote:

Op dinsdag 8 juni 2010 15:03 schreef ChocolateGiddyUp het volgende:
2 juni te horen gekregen dat ik dus ADHD heb, fijn om te horen op je 27e na jarenlang compleet verkeerde hulp gehad te hebben met praat-sessies waar helemaal niets uitkwam, en 6 jaar aan verspilde studiefinanciering. Was op een gegeven moment compleet uitgepraat, alleen toch nog chaos in mn hoofd en extreem slechte concentratie, waardoor ik uiteindelijk studeren maar heb opgegeven. Bij PsyQ waren ze er vrij snel uit, ADHD dus. Ben absoluut niet (meer) hyperactief, maar bij volwassenen kan dat zich blijkbaar dus ook uiten in veel bewegen met handen en heel onsamenhangend praten. Heb nu eerst 3 keer per dag 10 milligram ritalin, en volgende week word dat verhoogd naar 15 milligram 3 keer per dag, en na een maand dus een evaluatie of dat genoeg is. Moet zeggen, het werkt best wel heel goed. Had verwacht dat ik er redelijk een zombie van zou worden. Vroeger hadden ze wel eens gezegt dat ik enorm veel weghad van ADHD, maar nooit serieus naar laten kijken, want tja, heb liever niets mis met me dan ADHD (mn ouders dachten er ook zo over, zodoende is daar nooit wat mee gedaan).
Heb best lang gedacht dat ik dom was en zo, alleen na wat testen op dat vlak blijk ik nog best wel intelligent, alleen nu is het zo dat ik binnenkort in de WAJONG loop en tot die tijd moet overbruggen, terwijl ik, als ik eerder die hulp had gehad, ik waarschijnlijk HBO op mijn sloffen had kunnen halen, beuh!

ik had dit kunnen schrijven, inclusief leeftijd exact hetzelfde verhaal, hoewel ik begon met dextro-amphetamine in plaats van ritalin.
die wajong ga je wel één en ander aan hebben vermoed ik.
ik had in ieder geval een jaar nodig om compleet te wennen aan de wending in mijn leven, alles op orde krijgen en bepaalde zaken in het verleden opeens snappen
wat mij in ieder geval, zeker de eerste maanden, goed heeft geholpen is het forum op addonline.nl een zogeheten feest der herkenning.
tegelijkertijd sterkte en geniet ervan (ja, ik meen beide serieus)