De kunst van het loslaten van je ex #115

Nieuw topic om te volgen!

_tvp

quote:

Op maandag 10 mei 2010 13:22 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Mja, bij jou was het nog redelijk vers allemaal toch? Dan is het ook niet gek dat het een flinke impact heeft.

Overigens: je praat over professionele hulp alsof je denkt dat je daar gek, gestoord of anderszins geestelijk compleet niet in orde voor moet zijn. Fuck het taboe: hulp is altijd handig als je een probleem hebt.

Qua vriendenkring: ik ben 3,5 jaar praktisch alleen maar met haar vriendenkring omgegaan en de lui uit mijn stamkroeg. Beiden zie ik niet meer (ik ben ook verhuisd en het is ver fietsen naar die kroeg nu ) maar ik heb weer een aantal oude vrienden afgestoft en dat gaat prima.

Deeltje 115: De kunst van het loslaten van je ex #115

Tja wat is vers.. zo voelt het niet meer voor mij maar het is onderhand denk ik nu 2,5 maand uit. Weet niet eens welke dag of datum of whatever het is gebeurd en wil dit ook niet weten. Ik leef nu en vandaag. Ik wil bewust niet blijven hangen in wat er is gebeurd
En ja, ik merk zelf ook dat ik er best wel ernstig over praat en ik weet niet of ik echt wel hulp ga zoeken want zoals nu voel ik mij weer prima. Heb zelfs een aardig meisje ontmoet waarbij ik mij weer vrolijk voel en ook al is er niks aan de hand en wil ze waarschijnlijk gewoon vrienden blijven, het voelt allemaal weer toppie aan
Ik ben ook bezig met een paar mensen weer aan te spreken op Hyves en moet zeggen dat ik langzaam maar zeker nu toch weer een klein beetje contacten aan het leggen ben en dit voelt goed.

nieuw deeltje

Tja, soms is het gewoon het beste om je ex uit het oog te verliezen, lijkt er op dat dat hier ook die kant op zou kunnen gaan. Maar het zou ook kunnen dat je ex zit te wachten tot jij het initiatief neemt natuurlijk dus dan zit je op elkaar te wachten.
Geef het een tijdje en als je zelf denkt dat het gewoon leuk kan zijn om contact te hebben zou ik niet zo moeilijk doen om eens een bericht haar kant op te sturen dat je het leuk zou vinden om wat vriendschappelijks te gaan doen o.i.d.
Lente ben ik extra aan het opwekken door 1x in de week naar de zonnebank te gaan
Is echt een aanrader en je ontspant er heerlijk. EN je word nog eens bruin en extra aantrekkelijk! Beter kan niet toch?!

Maar geef jezelf ook de ruimte om je gevoelens te kunnen uiten. Opkroppen help je niemand mee, ook jezelf niet. Dus als je een moment hebt dat je het uit kunt janken, doe dat dan ook gewoon.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 15:24 schreef SingleLife het volgende:

[..]

Sorry guys: maar Mannen zijn klootzakken. Dat heeft mijn ex wel weer bewezen. Hij had gezegd dat hij tijd nodig had om na te denken of hij met mij of zijn nieuwe vlam wilde zijn. Vroeg mij om hem met rust te laten en de tijd te geven om na te denken. Zei dat hij ook geen contact had met haar.

En waar kom ik dan achter? Terwijl ik helemaal kapot ging van de stress en af aan het wachten was op zijn besluit was hij doodleuk met haar aan het msnen elke dag. En was hij bezig een brief voor haar ouders te schrijven om te vragen of ze toestemming voor de relatie geven. Haar moeder is er op dit moment namelijk tegen dat ze iets met een Nederlander begint, terwijl de vader nog nergens vanaf weet.

Toen ik hem ermee confronteerde ontkende hij nog steeds, en zei hij dat hij nog geen beslissing had genomen en ook geen contact had met haar. Ik liet hem echter het mailtje zien wat ik had gevonden (de concept brief voor haar pa). En toen kwam de waarheid er eindelijk uit.. dat hij niet wilde riskeren om ons allebei kwijt te raken. En eerst wilde afwachten wat de reactie van haar ouders zou zijn, als ze het zouden verbieden zou hij dus nog naar mij komen om de relatie weer op te pakken.

En bij een positieve reactie zou hij mij laten weten dat hij voor haar had gekozen. Wat een tering egoist! Ik heb mij nog nooit ZO gebruikt gevoeld. En het enige wat ik hem had gevraagd na alles was om mij niet als back up te gebruiken. Dat is dus precies wat hij van plan was.

Tja heeft hij even pech dat ik er op tijd achter ben gekomen. Hoewel het nu nog heel erg pijnlijk is en de wond nog vers, weet ik zeker dat ik zonder hem beter af ben.

Iemand die 4 maanden lang alleen maar kan liegen en niet denkt aan de consequenties van zijn daden die hoef ik echt niet in mijn leven. En tegelijkertijd beweren dat hij van mij houdt. Echt wat een LOSER!!!

Nou ik ga iig wel flink genieten wanneer haar ouders elk sprankje hoop, wat die 2 hadden, vernietigen.

Correctie:

Je ex is een klootzak.

Sommige mannen.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 14:50 schreef Lallend het volgende:
Tja, soms is het gewoon het beste om je ex uit het oog te verliezen, lijkt er op dat dat hier ook die kant op zou kunnen gaan. Maar het zou ook kunnen dat je ex zit te wachten tot jij het initiatief neemt natuurlijk dus dan zit je op elkaar te wachten.
Geef het een tijdje en als je zelf denkt dat het gewoon leuk kan zijn om contact te hebben zou ik niet zo moeilijk doen om eens een bericht haar kant op te sturen dat je het leuk zou vinden om wat vriendschappelijks te gaan doen o.i.d.
Lente ben ik extra aan het opwekken door 1x in de week naar de zonnebank te gaan
Is echt een aanrader en je ontspant er heerlijk. EN je word nog eens bruin en extra aantrekkelijk! Beter kan niet toch?!

Maar geef jezelf ook de ruimte om je gevoelens te kunnen uiten. Opkroppen help je niemand mee, ook jezelf niet. Dus als je een moment hebt dat je het uit kunt janken, doe dat dan ook gewoon.

Klinkt goed, dat zonnen . Maar ik bruin ontzettend snel, ook doordat ik al wat donkerder ben, dus helaas. Dan het lijkt vanaf nu of ik altijd net op vakantie ben geweest .

@SingleLife: Waarom wilde je uberhaupt op hem wachten? Je wist toch al dat hij bezig was met een ander . Dan is het ook een beetje je eigen schuld en niet alleen hij een 'klootzak'.

Tegan, dat is dan juist toch vet mooi ik vind dat mega lekker als ze goed gekleurd zijn door de zon, of bij deze door de bank! Beter dan die melkflessen enzo haha
Maar als je zegt dat je al vrij donker van jezelf bent is het misschien lekker om gewoon 10 minuten onder een lichte type bank te gaan. Je kleurt er heus niet zoveel van maar je maakt wel weer vitamine D aan! Dat zorgt er ook voor dat je wat vrolijker word en een beter humeur hebt. Desnoods maak je lekker een afspraak bij een massagesalon om de stress even uit de spieren te drukken.
Ga leuke dingen doen en ga jezelf verwennen. Schoonheidsbehandeling kan ook of pedicure, you name it!

Oh, kanttekening, dit alles kan wel wat geld gaan kosten en ik heb geen flauw idee wat je financiele situatie is. Maar ik kan je wel vertellen, ook al doe je maar 1 van bovenstaande, je zult je echt veel beter voelen.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 16:11 schreef Lallend het volgende:
Tegan, dat is dan juist toch vet mooi ik vind dat mega lekker als ze goed gekleurd zijn door de zon, of bij deze door de bank! Beter dan die melkflessen enzo haha
Maar als je zegt dat je al vrij donker van jezelf bent is het misschien lekker om gewoon 10 minuten onder een lichte type bank te gaan. Je kleurt er heus niet zoveel van maar je maakt wel weer vitamine D aan! Dat zorgt er ook voor dat je wat vrolijker word en een beter humeur hebt. Desnoods maak je lekker een afspraak bij een massagesalon om de stress even uit de spieren te drukken.
Ga leuke dingen doen en ga jezelf verwennen. Schoonheidsbehandeling kan ook of pedicure, you name it!

Oh, kanttekening, dit alles kan wel wat geld gaan kosten en ik heb geen flauw idee wat je financiele situatie is. Maar ik kan je wel vertellen, ook al doe je maar 1 van bovenstaande, je zult je echt veel beter voelen.

Ik vind zonnen wel heerlijk, en om nu te wachten op dat het buiten kan . Maar ik heb vandaag gewoon citroen aanmaaklimonade gevonden in de supermarkt, en daar word ik ook erg vrolijk van .

Een maand na 2,5 jaar relatie heeft ze een of andere seksrelatie. Toch wel awkward, ook al heb ik het uitgemaakt.

Tsja, ik meld me hier ook maar eens....
Afgelopen vrijdag hebben we de moeilijke maar moedige beslissing genomen om na 9 jaar en 5,5 jaar samenwonen het boek te sluiten..... We zijn uit elkaar gegroeid en hadden steeds minder met elkaar. Zij had haar hobbies, ik de mijne. Steeds minder gezamelijke interesses. Geen ruzie, geen haat, geen wrok maar wel veel tranen en verdriet. Deze week komt ze haar spullen ophalen en gaat ze bij haar ouders wonen totdat ze een huurappartementje heeft gevonden.

* aai over de bol nodig heeft *

quote:

Op maandag 10 mei 2010 16:27 schreef Christiaan het volgende:
Een maand na 2,5 jaar relatie heeft ze een of andere seksrelatie. Toch wel awkward, ook al heb ik het uitgemaakt.

Valt wel mee toch als je het in perspectief ziet? Ze was vrij om te doen en laten wat ze wou en had desnoods zelfs de volgende dag met een kerel in bed kunnen duiken. Maar sorrie dat ik je niet steun maar als jij het uitgemaakt hebt dan moet je ook niet moeilijk doen dat ze dingen gaat doen wat jij niet prettig vind of bij voelt.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 16:35 schreef Lallend het volgende:

[..]

Valt wel mee toch als je het in perspectief ziet? Ze was vrij om te doen en laten wat ze wou en had desnoods zelfs de volgende dag met een kerel in bed kunnen duiken. Maar sorrie dat ik je niet steun maar als jij het uitgemaakt hebt dan moet je ook niet moeilijk doen dat ze dingen gaat doen wat jij niet prettig vind of bij voelt.

Da's ook helemaal waar en ik neem haar ook niks kwalijk, niettemin voel ik me er wel kut door.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 16:33 schreef Rooligan het volgende:
Tsja, ik meld me hier ook maar eens....
Afgelopen vrijdag hebben we de moeilijke maar moedige beslissing genomen om na 9 jaar en 5,5 jaar samenwonen het boek te sluiten..... We zijn uit elkaar gegroeid en hadden steeds minder met elkaar. Zij had haar hobbies, ik de mijne. Steeds minder gezamelijke interesses. Geen ruzie, geen haat, geen wrok maar wel veel tranen en verdriet. Deze week komt ze haar spullen ophalen en gaat ze bij haar ouders wonen totdat ze een huurappartementje heeft gevonden.

* aai over de bol nodig heeft *

* geeft een stevige mannelijke knuffel * is dat ook goed? Meer kan ik helaas niet voor je betekenen

Kan me voorstellen hoe dat is, soortelijke manier is het bij mij ook uit gegaan. Ex kon zich niet inleven in de dingen die ik leuk vond en we deden weinig samen behalve dan de doorsnee dagelijkse dingen.
Hier ook geen ruzie, geen haat, geen wrok en ook veel janken van beide kanten.
Het is pijnlijk maar je zult in gaan zien dat je toch mensen zult gaan ontmoeten die in deze levensfase beter bij je zullen passen en daar is helemaal niks mis mee. Als je dat gewoon in je achterhoofd houd heb je een doel voor ogen waar je uiteindelijk terecht wil komen.
Oh en welkom natuurlijk!


EDIT @ TEGAN: geen idee of ik dat lekker ga vinden maar citroen aanmaaklimonade lijkt mij echt heel ranzig heb liever geen drankjes die aangelengd moeten worden.

[ Bericht 4% gewijzigd door Lallend op 10-05-2010 16:48:48 ]

oeps dubbel post, deed per ongeluk quote ipv edit ^^

quote:

Op maandag 10 mei 2010 16:38 schreef Lallend het volgende:

[..]

* geeft een stevige mannelijke knuffel * is dat ook goed? Meer kan ik helaas niet voor je betekenen
.....
Oh en welkom natuurlijk!

Thanks!
Het is er bij ons ingeslopen. In mijn jeugd en ten tijde van het begin van onze relatie heb ik diverse heftige dingen meegemaakt in mijn familie die ik niet helemaal heb kunnen verwerken. Ook mijn opvoeding verschilt nogal van de hare. Zij wist van mijn littekens en heeft het geprobeerd. Toch is dit ons opgebroken; ik zal nooit de persoon worden die zij graag wil zien en die gedachte daaraan maakte me juist dat ik de andere kant op ging. Zij is er altijd voor mij geweest (en ik voor haar) maar zij heeft niet de middelen om het op te blijven vangen.

Ik ben wel bezig met therapie voor mezelf, zodat ik mijn verleden en littekens kan accepteren en verwerken zodat ik een echte nieuwe start kan maken. Het is alleen 's avonds zo verdomd stil in huis.... Daarnaast zijn de meeste vrienden die ik heb (en met wie ik een goede emotionele band heb) afkomstig uit haar vriendengroep. Mijn eigen vriendengroep is totaal anders en ik heb daar niet direct een echt maatje in. Gelukkig kan ik wel veel troost vinden in mijn zusje en mijn ooms en tantes.

Tis k*t allemaal, maar 'alles heeft een reden'.

[ Bericht 0% gewijzigd door Rooligan op 10-05-2010 17:02:01 ]

Ja klinkt heftig wat je in je leven tegen bent gekomen en het valt mij toch op dat je er wel op een manier over schrijft alsof je er al wel aardig vrede mee hebt weten te sluiten en dat is een goed iets.
Maar ik kan mij voorstellen dat je ex ook op een gegeven moment met d'r handen in het haar zit en uiteindelijk dus voor haarzelf de keuze heeft moeten maken dat ze op een andere manier haar leven invulling wil geven en het valt haar niet zozeer kwalijk te nemen. Natuurlijk maakt dit de situatie er niet makkelijker op maar je weet wel dat je haar dan ook een fijn leven toe kunt wensen.
Het hebben van een stil huis zal vrij snel wennen hoor, desnoods gooi je een paar cd's of MP3tjes in de playlist en ga je ondertussen lekker tv kijken ofzo. Koop een schietspel en leef je daar eens flink op uit. Verniel een oude fiets van je of whatever.
Ook wat je net al zei met je eigen vrienden dat je daar niet echt een maatje in hebt is misschien ook maar goed. Je wilt niet daar de druk op gaan leggen en je moet gewoon met die lui wat biertjes pakken juist als afleiding dat je dan even niet met je ex of de verwerking ervan bezig bent.
Let wel op dat je inderdaad blijft praten over je gevoelens en niet bang bent om je gevoelens te uiten.

tvp

tvp, op een rustig moment even teruglezen.
Sterkte allemaal btw!

quote:

Op maandag 10 mei 2010 18:12 schreef Sjechov het volgende:
tvp, op een rustig moment even teruglezen.
Sterkte allemaal btw!

indeed.

Ik lees meer dan ik plaats maar volg het nog maar een keer....

flirten flirten flirten.... word ik gister heel lief gevraagd voor een date, is het weeeeeeer zo ver.. ik poep in mn broek van de zenuwen en heb haar nog niet eens antwoord gegeven..!
Het enige dat door m'n hoofd gaat: is ze wel leuk genoeg?
Ik heb volgens mij echt geen ballen meer...


Hand om de schouder van Rooligan! Is niet niks allemaal... maar het gaat goed komen met je!

Ik weet niet of dit stukje hier past of niet.
Delete het maar als het misplaatst is.


Iedere dag dat je hier niet was dreef je een stukje verder van me weg
en iedere dag weer zag ik een stukje minder van jou in mij.
Soms is loslaten hard en pijnlijk, maar vasthouden aan het onmogelijke
en je gevoel uit de kom laten schieten doet meer pijn.
Liefde komt van twee kanten en als 1 niet meer vecht en niet meer aan het levenslijntje
trekt dan valt de ander in die diepe modderige put des verderfs in het midden.
Ken jij dat moment? Dat je je zo sterk en zeker voelt over de liefde die je
dacht te delen met die ander dat je een kogel voor de persoon zou vangen
om een leven te redden door jouw eigen te geven? Achteraf best triest want waarschijnlijk
was ik dan nu dood geweest en zij doodleuk met een ander.
De wijze les? Tja is er een wijze les? Wellicht dat je de kwaliteiten in een ander niet
blind moet overdrijven in de naam der liefde. Wellicht dat als je verliefd wordt je een
kilo lood in je schoenen steekt ten einde op de grond te blijven met beide benen want op
die manier val je ook niet zo hard als het wederom ten einde komt.

hmm... is het echt een wijze les?
Het is een bescherming... maar het behoed je ook van die geweldige, leuke en verliefde avonturen.. die je mee maakt als je er zonder bij na te denken voor gaat.

Zoals bij je eerste liefde vaak, als je nog geen pijn kent. Dat willen we allemaal toch terug... onbezorgde liefde.. zo mooi.

Of dat nog mogelijk is na een paar vervelende ervaringen? Denk het wel, het zij via een andere weg als die eerste keer.

/ EDIT/

Hoe toepasselijk... hoor ik nu op de radio Bryan Adams zingen:

Oh - thinkin' about all our younger years
There was only you and me
We were young and wild and free

Het liedje heeft voor ons dan helaas weer een happy end.. dus lekker stoppen met luisteren na die eerste regels!

[ Bericht 31% gewijzigd door Just-Lost op 11-05-2010 10:42:05 ]

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 10:05 schreef Just-Lost het volgende:
flirten flirten flirten.... word ik gister heel lief gevraagd voor een date, is het weeeeeeer zo ver.. ik poep in mn broek van de zenuwen en heb haar nog niet eens antwoord gegeven..!
Het enige dat door m'n hoofd gaat: is ze wel leuk genoeg?
Ik heb volgens mij echt geen ballen meer...

Hand om de schouder van Rooligan! Is niet niks allemaal... maar het gaat goed komen met je!

Nuchter denken: wat heb je te verliezen? Als je haar niets laat weten, dan geef je het al helemaal geen kans. Wat is het ergste wat je kan gebeuren? Je bent een avond kwijt, maar je weet dan wel meer of je haar echt leuk vindt of niet - en vice versa. Succes!

Thnx voor de schouder

Ik vind daten ook best moeilijk. Maar ik zeg nooit nee tegen een uitnodiging voor een leuke avond. Dat het dan blijft bij een filmpje en wat praten ofzo, dat is dan ook niet mijn probleem verder . Meer hoef ik echt niet.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 11:11 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Boh, ik word alweer nerveus als er een leuke dame naar me kijkt, dus zo erg is het ook nog niet met je

Komt vanzelf, je moet je ook niet onnodig gaan haasten en situaties forceren. Daar schiet je nog veel minder mee op. Doe gewoon waar jij je prettig bij voelt en probeer ook in te zien dat je gewoon niks te verliezen hebt
Geniet van de dingen die op je pad komen!

quote:

Op maandag 10 mei 2010 16:33 schreef Rooligan het volgende:
Tsja, ik meld me hier ook maar eens....
Afgelopen vrijdag hebben we de moeilijke maar moedige beslissing genomen om na 9 jaar en 5,5 jaar samenwonen het boek te sluiten..... We zijn uit elkaar gegroeid en hadden steeds minder met elkaar. Zij had haar hobbies, ik de mijne. Steeds minder gezamelijke interesses. Geen ruzie, geen haat, geen wrok maar wel veel tranen en verdriet. Deze week komt ze haar spullen ophalen en gaat ze bij haar ouders wonen totdat ze een huurappartementje heeft gevonden.

* aai over de bol nodig heeft *

Eigenlijk kan ik me heel goed inleven in jou situatie.
Natuurlijk niet in jou "littekens" zoals je die later beschijft maar wel in de wijze waarop je uit elkaar bent gegaan.
Zelf heb ik dit ook zo gehad met mijn ex, waarvan zij degene was met de 'problemen" waardoor het allemaal niet meer zo ging als je zou wensen.
Alles is in overleg gegaan en we zijn nog altijd zeer goed "on speaking terms".
Zij laat zich nu behandelen (intern) en ze werkt er hard aan, ik hoop voor haar dat het werkt.

Ik hoop ook voor jou dat deze beslissing jullie beide brengen op de weg die je volgen wilt.
Veel sterkte & succes!

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 11:11 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Boh, ik word alweer nerveus als er een leuke dame naar me kijkt, dus zo erg is het ook nog niet met je

Ja, of je kijkt zelf.. in dit geval kijk ik ik wel is maar mijn lijn omhoog pakt de laatste week ook weer met regelmaat een dal mee...vind het zelf erg jammer. Ik denk er weer te vaak aan en wil dingen ondernemen en voorstellen aan haar om te doen maar tot nu toe blijft het alleen nog in m'n hoofd en neem ik verder geen stappen maar de gedachtes zijn niet altijd even prettig. Ook vergelijkingen maken met andere gebeurt te snel en toch weer denken aan...Nog 1 dag werken en dan weer een lang weekend..beniewd wat het me allemaal gaat brengen eigenlijk.

Ik ben te druk bezig om er echt aan te denken. Ben wel een beetje bang voor als ik het weer rustig krijg. Ik heb haar al zo lang niet gezien, maar moet binnenkort weer een college samen volgen. Ben benieuwd...

En ik heb weer een mega terugval Voel mij echt heel erg klote en gebruikt...
Gister nog even mijn ex gebeld om te vragen waarom ze tot nu toe nog niet één keer het initiatief heeft genomen om te vragen hoe het gaat of gewoon een onschuldig gesprek.
Natuurlijk krijg ik te horen dat ze "bezoek" heeft en heb toen gelijk doei gezegd en telefoon opgelegd. Hele nacht liggen woelen en draaien en nu jank ik m'n ogen uit mijn kop.. Ik voel mij weer net zo klote als het moment dat ze het uitmaakte.. ik wil rust in mijn hoofd, ik raak hier zo ontzettend gestrest door dat ik niet eens meer helder na kan denken. Zet het contact met mijn ex nu op een laag vuurtje en ze kan het verder maar bekijken nu. Ze heeft mij zo ontzettend gekwetst met alles dat ik het niet meer aan kan om hier steeds weer in te moeten zitten.
Ook had ik het er laatst over dat ik een leuk meisje had ontmoet maar blijkt nu achteraf dat ze gewoon met mijn hoofd en gevoelens heeft lopen spelen..
Ik snap dat niet en ik verdien dat ook helemaal niet maar waarom doen mensen dat nou.. ze wist dat het net uit is met mijn ex maar toch doen...
Geen wonder dat vrouwen klagen dat mannen klootzakken zijn! Ze maken het er doorgaans zelf naar door dit soort dingen te doen. Net alsof mannen geen gevoel hebben ofzo. Ik wens ze alle twee een ontzettend ongelukkig leven toe!

[ Bericht 1% gewijzigd door Lallend op 12-05-2010 17:40:38 ]

Hoe kom je lost van de neiging om iemand om de zoveel avonden te willen smsen?
Te willen weten wat ze die avond doet? Of ze vanavond alleen thuis zit?
Hoe haar dag was? Of ze jou ook mist?
En meer van dat soort dingen.
Hoe doen jullie dat?

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 00:24 schreef Underverse het volgende:

[..]

Spreek je nu voor jezelf?

100%
Hoe doen anderen dat?

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 00:31 schreef Underverse het volgende:

[..]

Ik wilde zeker weten of ik te maken had met een lesbische relatie... Relaties tussen dezelfde sexen hebben nooit mijn aandacht gehad...

Dus ik heb niet zo even een verklaring voor je... Want er zit een complex verschil in...

Ik denk dat het in deze niet zoveel verschil maakt dat het een relatie is tussen beide seksen.
Kan met mannen precies hetzelfde hebben.

Laat ik het letterlijker vragen: Hoe onderdruk je het verlangen contact op te nemen met diegene?

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 00:41 schreef Underverse het volgende:

[..]

Extractie van de vraag.. Interessant!

Je moet de feiten tot je nemen om daar een goede beslissing over te kunnen nemen...

Als je dat al niet kan.. Dan gaat je het niet zondermeer lukken...

Je moet wel even tegen een duizendtal hormonen in werken, iets dat simpelweg niet iedereen kan...

Dat is zo moeilijk.
Zolang ik een drukke dag heb gaat het goed, maar dan 's avonds, damn...ik wil alleen maar contact opnemen...smsjes die ik halfgeschreven wegdruk etc.
Hoe doen jullie dat?

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 00:47 schreef agter het volgende:

[..]

Dat is zo moeilijk.
Zolang ik een drukke dag heb gaat het goed, maar dan 's avonds, damn...ik wil alleen maar contact opnemen...smsjes die ik halfgeschreven wegdruk etc.
Hoe doen jullie dat?

Zorg dat je boven je gevoelens staat. Ik heb precies hetzelfde, maar ik weet dat ik alleen maar zout in de wonden strooi als ik nu contact zoek. Ik heb mezelf voorgenomen om 3 of 4 weken helemaal geen contact te zoeken, op een gegeven moment krijgt zij dan ook de drang om contact met je te hebben.

Zoek een leuke rebound (misschien wel meer dan alleen een rebound), zorg dat je elke avond iets leuks te doen hebt en dat je de 'verveel' momenten zoveel mogelijk beperkt. Kijk absoluut niet op haar hyves/facebook, dan komt de drang heel erg terug.

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 01:19 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Zorg dat je boven je gevoelens staat. Ik heb precies hetzelfde, maar ik weet dat ik alleen maar zout in de wonden strooi als ik nu contact zoek. Ik heb mezelf voorgenomen om 3 of 4 weken helemaal geen contact te zoeken, op een gegeven moment krijgt zij dan ook de drang om contact met je te hebben.

Zoek een leuke rebound (misschien wel meer dan alleen een rebound), zorg dat je elke avond iets leuks te doen hebt en dat je de 'verveel' momenten zoveel mogelijk beperkt. Kijk absoluut niet op haar hyves/facebook, dan komt de drang heel erg terug.

Oh ja, dat hyves en facebook kijken herken ik zo...dat komt echt keihard in je gezicht terug.
Vrienden die casual iets vertellen over haar ook..eerst doet het je niets, maar als je thuis bent herkauw je ieder woord wat gezegd is.
Ik ben triest...wat dat betreft dan..

Ik denk dat er geen wezelijk verschil zit of het nu een relatie tussen man en vrouw, vrouw en vrouw of man en man is.
Allemaal beleef je een rouw periode.
Ik denk dat het persoonsafhankelijk is hoe je ermee overweg gaat.

Zelf heb ik nooit gehad dat ik wou weten wat ze deed ed.
Het enige dat me dwars gezeten heeft is dat ik haar niet meer heb kunnen steunen met de ziekte van haar moeder (en helaas ook het overlijden). Dat heeft me heel lang dwarsgezeten en daar heb ik nu soms ook nog weleens hinder van.
Echter is het helemaal afhankelijk van hoe je uit elkaar bent gegaan.
Zijn jullie nog "on speaking terms" dan?

Het is rustig hier, is iedereen weer aan het daten of gezellige dingen aan het doen met vrienden of kennissen?

Weet je nog dat ik laatst al mijn exen tegen kwam op dezelfde dag . Gisteren was ik in de bioscoop, en daar kwam ik mijn andere en enigste andere ex tegen . Nu heb ik ze alledrie gezien deze maand, terwijl ik de twee oudste exen al de ene maanden en de andere jaren niet had gezien . Was echt raar, hij zat ineens in dezelfde rij alleen met acht stoelen ertussen ofzo, keken elkaar echt een paar minuten aan van verbazing. Deed me wel goed dat hij me na vijf jaar ofzo echt totaal niets meer doet, terwijl ik zo erg verliefd was toendertijd. Dan lukt het me deze keer ook wel om deze te vergeten .

Als het je niks meer doet is het misschien zelfs leuk om er een "gezellige" avond mee te gaan beleven als het nog wel een gewoon leuk persoon is
Gebruik van maken en het leuk maken maar let er op dat er verder geen gevoelens bij komen kijken

Edit: ik zit rustig wat oude topics hiervan door te lezen en dat werkt ook erg goed en maakt mij ook wel rustig als ik al die verhalen en helpende handen zo lees. Zo kom ik ook lekker de tijd een beetje door en vind het ook gewoon om een beetje te lurken Ben nu trouwens bij deeltje 99 hahaha

Edit2: lekker harde muziek aan het draaien lekker mijn huisgenoten gek maken hahahaha ik kom zo mijn dag wel door!

[ Bericht 21% gewijzigd door Lallend op 13-05-2010 17:47:20 ]

Nee, ik kan echt niet meer met hem afspreken denk ik . Dat zou beetje raar zijn nu. Ik was toen 15/16 en echt totaal anders. En hij heeft ook alle contact verbroken toendertijd, wat wel goed heeft geholpen met het verwerken. Misschien als hij me daar nog had aangesproken of me had gesmst, maar nee. Dat gaat hem niet worden. Het scheelde ook dat wij elkaar niet zo snel zouden tegenkomen. Moet eigenlijk wel zeggen dat ik eigenlijk deze ex nodig heb gehad om hem compleet te vergeten . Daar ben ik nu ook bang voor, dat (mijn ex nu dus) hij in mijn hoofd blijft tot ik een ander heb. Wat ik me nu totaal niet kan voorstellen. Eigenlijk was die ex echt een lul toen het uitging, maar nu ben ik echt totaal niet meer boos, maar eerder blij verrast dat ik hem zag, en dat hij er goed uitzag enzo .

Ach ja, ik kan het niet helpen om overal een kans in te zien om gewoon te genieten van leuke dingen
Voel mij echt het tegenovergestelde van gister, zo bizar... en nee ik ben geen vrouw
Heb alweer een paar gasten via hyves en msn gecontacteerd om wat biertjes te gaan drinken. Concrete plannen zijn er nog niet maar het gaat zeker wel gebeurden de komende tijd

Edit: zo mijn avondeten: een hamburger en een half zakje geschrapte worteltjes volgens mij ben ik flink aan het afvallen

[ Bericht 14% gewijzigd door Lallend op 13-05-2010 18:02:45 ]

Ik heb een lekker druk weekend. Gisteren bioscoop, vanavond ff rust, en dan morgen bier drinken met vrienden, zaterdag een concert en zondag een verjaardag .

Helaas heb ik daar minder tijd voor, werk nu tenslotte fulltime.
Ook zo leuk: ik vorig jaar moeite met een baan vinden en had een baantje van een paar uurtjes in de week. Ik kon er van rondkomen dat was het probleem niet maar me ex zat er toen zo ontzettend op te hameren dat ik werk moest zoeken. Had ik uiteindelijk een fulltime baan en had ik veel minder tijd en energie en zin om nog leuke dingen te ondernemen en toen had ze het uiteindelijk uitgemaakt omdat het gevoel er niet meer was
Krijgt ze haar zin is het nog niet goed Ik denk maar zo: ik ben beter af.

Maar het steekt wel dat ik NU ineens zo weinig tijd heb om leuke dingen voor mijzelf te doen.
Ach aan de andere kant is het ook wel lekker dat ik mij zo in mijn werk kan storten en zie best wel met plezier uit naar morgen (moet werken). Moet helaas ook zaterdag werken en dan zit ik alleen, dat is dan weer minder.

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 01:45 schreef agter het volgende:

[..]

Oh ja, dat hyves en facebook kijken herken ik zo...dat komt echt keihard in je gezicht terug.
Vrienden die casual iets vertellen over haar ook..eerst doet het je niets, maar als je thuis bent herkauw je ieder woord wat gezegd is.
Ik ben triest...wat dat betreft dan..

Tsja, ik denk dat iedereen wel eens last heeft van jaloezie e.d. Maar dan krijg je alleen maar meer de neiging om te gaan praten, wat totaal niet helpt. Als je een minimaal 3 of 4 weken contact vermijd draai je echt de hele situatie om. Dan kun je in ieder geval weer normaal met haar praten zonder dat ze zich raar of heel gespannen gedraagt. En voor hetzelfde geld mist ze je dan heel erg en dan smeekt ze je om weer verder te gaan

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 19:20 schreef IceCreamm het volgende:

[..]
En voor hetzelfde geld mist ze je dan heel erg en dan smeekt ze je om weer verder te gaan

Nee dat wil je ..... echt eens de rug toegekeerd is in mijn optiek voor altijd de rug toegekeerd. Je zult altijd tweede keus zijn omdat het gras aan de overkant altijd groener is en het vertrouwen voor altijd verbrijzeld zal zijn...
Dit houd mij op de been dat ik bezig ben met het proces om het contact te verbreken.

Mijn ex wil me terug, en hij is heel serieus nu. Ik weet niet wat ik ermee moet, ondanks al die tijd en ondanks het feit dat het nu goed met me gaat en ik m'n eigen leven leidt, maakt het me week.

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 20:38 schreef maartjeh het volgende:
Mijn ex wil me terug, en hij is heel serieus nu. Ik weet niet wat ik ermee moet, ondanks al die tijd en ondanks het feit dat het nu goed met me gaat en ik m'n eigen leven leidt, maakt het me week.

Kan je hem vergeven voor alles wat is gebeurd? Wil jij hem terug? Denk je dat jullie nog een toekomst hebben?

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 20:48 schreef Tegan het volgende:

[..]

Kan je hem vergeven voor alles wat is gebeurd? Wil jij hem terug? Denk je dat jullie nog een toekomst hebben?

Of ik hem terug wil weet ik niet. Ik kan hem wel vergeven en een toekomst heb ik altijd wel voor ogen gehad met hem. Enige wat ons in de weg staat is mijn moeder,

Wat is er met je moeder dan?

Die zit ons al jaren dwars, en écht op hele manipulatieve manieren ('als je met hem doorgaat word het tijd dat je op jezelf gaat' > terwijl ze weet dat dit nu gewoon echt geen optie is voor mij + lullige opmerkingen maken constant ook waar fam. bij is + lullig tegen hem doen op het werk etc.)

Dat deed ze ookal toen het aan was? Gewoon je eigen ding doen, je bent toch volwassen . Toen was het ook geen punt toch?

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 21:04 schreef Tegan het volgende:
Dat deed ze ookal toen het aan was? Gewoon je eigen ding doen, je bent toch volwassen . Toen was het ook geen punt toch?

Ja & jawel. Het eerste jaar moest alles stiekem. We hebben nóóit hier thuis kunnen zijn als mijn moeder thuis was. Hij mocht en mag niet binnen, zo ging het ook met de vriend van m'n zusje. (Die zijn nu 2 jaar samen en nu het tussen mijn ex en mij weer speelt mag de vriend van m'n zusje ineens hier thuis komen, hier blijven slapen, én mee op vakantie. Je snapt wel dat IK niet mee ga met 3 stelletjes.)

Ik doe mijn eigen ding ook zéker wel, alleen m'n moeder is écht in staat mij buiten te flikkeren als het haar écht niet aan gaat staan. En ze is tegen hem ook bot en dat wringt soms gewoon.

Mja, erg jammer dat ze zo dwars zit, maar je moet je eigen geluk/leven niet laten bepalen door je moeder. Lastig wel .

Na een relatie van 4 jaar (2 jaar samenwonen) besloten m'n vriendin en ik 3 weken terug ivm vele irritaties een rustpauze in te lassen. De eerste paar dagen was ze heel emotioneel en zei dat ze ongelukkig zou zijn zonder mij en binnen een week gaf ze aan dat het nooit meer iets zou worden.
Ik snap er geen zak van en wil het ook niet maar dit wetende geef ik haar steeds aan dat ze haar spullen moet komen halen en dan krabbelt ze steeds terug. Ze zegt dan dat dat wel erg snel is en dat ze er over een maand misschien wel anders over denkt en dat soort flauwekul.

Ben godverdomme niet een broek die je een maand in de kast laat liggen en dan maar weer eens aantrekt..

2 maanden geleden toen het net uit was, hier een paar keer gepost en meegelezen en toen mezelf eruit proberen te trekken. Het is redeljiik goed gegaan, lekker gaan stappen, avondjes uit plannen, enzovoorts, maar toch elke paar dagen overvalt me weer het gevoel, en niet alleen van mijn ex en wat er gebeurt is (vreemdgegaan na 3 jaar), maar ook dat ik niet alleen wil zijn. Ik mis ik heel erg de lichamelijke en emotionele intimiteit en iemand hebben om alles mee te delen. Ik probeer nu dat met mijn beste vriendin te doen (het gedeelte van dingen delen en bij iemand je verhaal kwijt kunnen, niet het lichamelijke ) en die kent mij ook door en door, maar ik mis dat op een liefdesrelatie niveau. En ik wil lekker over iemand kunnen dromen, aan iemand denken, iets liefs ervoor doen, enzovoorts..
Zelfs toen ik nog geen vriend had, wilde ik onbewust liever samen zijn dan alleen en heb daar altijd naar verlangd, maar zorg er nu wel voor nu het uit is dat ik leer dat iemand je leven kan verreiken, maar alleen is het niet de bedoeling dat ik diegene nodig heb om gelukkig te kunnen zijn of compleet te zijn. Iemand moet een aanvulling zijn...

Ik kan alleen niet met dit gevoel omgaan ik zoek anderen op, doe veel leuke dingen en voel me dan ook echt wel goed, maar kom dan toch weer terug op bovenstaande..

quote:

Op donderdag 13 mei 2010 22:00 schreef Lady_1989 het volgende:
2 maanden geleden toen het net uit was, hier een paar keer gepost en meegelezen en toen mezelf eruit proberen te trekken. Het is redeljiik goed gegaan, lekker gaan stappen, avondjes uit plannen, enzovoorts, maar toch elke paar dagen overvalt me weer het gevoel, en niet alleen van mijn ex en wat er gebeurt is (vreemdgegaan na 3 jaar), maar ook dat ik niet alleen wil zijn. Ik mis ik heel erg de lichamelijke en emotionele intimiteit en iemand hebben om alles mee te delen. Ik probeer nu dat met mijn beste vriendin te doen (het gedeelte van dingen delen en bij iemand je verhaal kwijt kunnen, niet het lichamelijke ) en die kent mij ook door en door, maar ik mis dat op een liefdesrelatie niveau. En ik wil lekker over iemand kunnen dromen, aan iemand denken, iets liefs ervoor doen, enzovoorts..
Zelfs toen ik nog geen vriend had, wilde ik onbewust liever samen zijn dan alleen en heb daar altijd naar verlangd, maar zorg er nu wel voor nu het uit is dat ik leer dat iemand je leven kan verreiken, maar alleen is het niet de bedoeling dat ik diegene nodig heb om gelukkig te kunnen zijn of compleet te zijn. Iemand moet een aanvulling zijn...

Ik kan alleen niet met dit gevoel omgaan ik zoek anderen op, doe veel leuke dingen en voel me dan ook echt wel goed, maar kom dan toch weer terug op bovenstaande..

Ik leef 100% met je mee. Het enige verschil in jou en mijn verhaal is de tijd (1 maand geleden) en ons geslacht.

Ik zou zo graag een klein beetje willen weten hoe zij zich onder dit alles voelt. Wat er in haar hoofd omgaat. Eenzaam wakker worden

Ik was gisteren even naar mijn ex. Hij vroeg of ik langs wilde komen. En toen ergens in het gesprek hadden we het over de toekomst enzo. Hij zei dat hij hoopte dat ik over een jaar heel gelukkig ben met iemand die niet hij is. En dat hij dat ook wilde voor hem zelf. Dat deed wel pijn om te horen . Maar hij zei ook dat zijn buurman naar mij vroeg als in 'dat ontzettend lekkere meisje', egoboost . Hij is pas net verhuist, dus zijn buurman weet verder het verhaal niet, behalve dat we hem een keer in de gang tegenkwamen . Maar even serieus, ik voel me wel kut dat hij dat zei .

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 09:22 schreef Tegan het volgende:
Ik was gisteren even naar mijn ex. Hij vroeg of ik langs wilde komen. En toen ergens in het gesprek hadden we het over de toekomst enzo. Hij zei dat hij hoopte dat ik over een jaar heel gelukkig ben met iemand die niet hij is. En dat hij dat ook wilde voor hem zelf. Dat deed wel pijn om te horen . Maar hij zei ook dat zijn buurman naar mij vroeg als in 'dat ontzettend lekkere meisje', egoboost . Hij is pas net verhuist, dus zijn buurman weet verder het verhaal niet, behalve dat we hem een keer in de gang tegenkwamen . Maar even serieus, ik voel me wel kut dat hij dat zei .

Dat soort dingen komen inderdaad hard aan, weet precies wat je bedoelt. Wel tof die opmerking van z'n buurman, weet zeker dat dat echt wel wat met jouw ex deed hoor.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 09:32 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Ze kan waarschijnlijk even niet tegen het idee om je te zien, en ze heeft er nog niet echt een punt achter kunnen zetten. Gebeurt zoveel mensen in dit topic. Een paar weekjes is ook niet al te lang op 4 jaar relatie.

Denk het niet, ze heeft al een paar keer uitgesproken dat het niets gaat worden en dat ze het geen nieuwe kans wil geven. Zelfs helemaal opnieuw beginnen (verliefd worden, daten enzo) ziet ze niet meer zitten.
Praten doet ze de laatste weken alleen nog maar via sms dus dan kan ze antwoord geven wanneer haar het uitkomt, normaal is dat meteen maar als ik iets belangrijks vraag krijg ik vaak géén reactie. Heb haar gisterenavond 2x en vanmorgen een sms gestuurd dat ze haar spullen moet komen halen en sleutels in moet leveren maar nog geen reactie ontvangen.

Ben nu zelf maar haar spullen in gaan pakken en als ze vandaag niets komt halen dump ik het morgen voor haar deur.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 10:02 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Dat soort dingen komen inderdaad hard aan, weet precies wat je bedoelt. Wel tof die opmerking van z'n buurman, weet zeker dat dat echt wel wat met jouw ex deed hoor.

Mja, dat denk ik ook . Hij wilde er verder ook niet in meer op ingaan. Ik vroeg wat hij dan precies zei, gewoon uit interesse, maar hij wilde het er toen niet meer over hebben. Denk wel zeker dat hij bang is dat ik iemand anders vind, terwijl hij tegelijk dus ook zegt dat hij hoopt dat ik een ander vind. Ik ga morgen naar een concert met een vriendin en een oudcollega die hij niet kent. Hij vroeg me gisteren vrij direct of ik een ander had, en toen ik nee zei vroeg hij meteen, en die <oudcollega's naam> dan? Dat vind ik toch echt het moeilijkste, dat hij niet verder met me wil kan ik nog wel aan, dat hij dan zegt dat hij hoopt dat ik een ander vindt, maar als hij dan denkt dat ik een ander heb dan flipt hij wel even helemaal. Dan vind ik het heel moeilijk om te geloven dat hij niet meer verder met hij wil. Aaah. We moeten beide gewoon niet meer dubbele gevoelens hebben .

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 13:38 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Dat ze zeker weet dat ze niet verder wil wil niet zeggen dat het haar geen pijn doet.
[..]

Same here eigenlijk. Hij wenst je het beste, maar het is toch echt wel even slikken als dat ook daadwerkelijk lijkt te gebeuren.

Maarja, ik wil helemaal niet iemand anders vinden. Ik wil hem nog steeds. En als hij het dan erg moeilijk heeft als hij denkt dat ik een ander heb, dan denk ik, waarom doen we zo moeilijk .

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 13:49 schreef Tegan het volgende:

[..]

Maarja, ik wil helemaal niet iemand anders vinden. Ik wil hem nog steeds. En als hij het dan erg moeilijk heeft als hij denkt dat ik een ander heb, dan denk ik, waarom doen we zo moeilijk .

Wat goed voelt en wat werkelijk goed is, is helaas vaak niet hetzelfde...

[ Bericht 0% gewijzigd door EviL_AleX op 14-05-2010 14:17:11 ]

Ik heb niets dat niet goed voelde...

Mja, dat wel, maarja dan wil ik hem nog wel terug, maar hij mij niet, dat verandert niet.

Ik heb het ongeveer 2 maanden geleden uitgemaakt met mijn vriend. Hij was er van overdonderd en nu ziet hij in wat hij fout heeft gedaan in onze relatie. Er was altijd gezeik met andere meiden en ik had het gevoel dat ik vanzelfsprekend voor hem was. Hij wil dat ik hem nog een kans geef en hij zegt er alles aan te gaan doen om mij het vertrouwen in hem weer terug te geven..

Ik vind het alleen zo moeilijk om het verleden los te laten en 'opnieuw' te beginnen.
Maar ik wil het graag een kans geven.

bah, ik dacht dat ik het losgelaten had, heb er in het begin geen moeite mee gehad omdat ik het wel een beetje zat was. maar ik mis haar toch en om haar met anderen te zien doet meer pijn dan verwacht

gelukkig moet ik werken dit weekend dus hoef ik haar niet te zien.

nu maar even boodschappen doen en proberen aan andere dingen te denken.

Hee hoi allen, tjid hier niet meer geweest, gaat ondertussen een stuk beter met me. Ik dump hier weer ff een stukkie tekst. Al is het alleen maar omdat ik het fijn vindt om mijn gedachten te delen

er zijn nu bijna 5.5 maand voorbij sinds mijn ex en ik uit elkaar zijn. Aan het einde van de relatie zat ik tegen een burnout aan. Ondertussen ben ik er voor mijn gevoel eindelijk redelijk uit aan het komen. Wat is er gebeurd en waardoor voel ik me beter?

Eerst heb ik de gangen van mijn ex nog een beetje gevolgd. Zelf nu wil ik soms nog graag weten hoe het met haar gaat. Zeker op rond deze dagen. We hebben zo'n 3 jaar terug rond deze tijd wat gekregen en hebben ook rond deze tijd dingen gedaan zoals stedentrips e.d. Ik weet ook dat ze nu op een kamp is... Het doet me toch nog iets.

Maar voor het grootste deel voel ik me stukken beter. Ik begin weer terug te komen op het punt dat het me allemaal niets uitmaakt. Ja, ik geef nog steeds veel om haar, maar ik hoef niet meer te weten wat ze doet. Ik begin eindelijk het punt te bereiken dat het me allemaal niet zoveel meer scheelt. En dan bedoel ik op de meeste vlakken. Eindelijk begin ik weer in staat te zijn me op mijn eigen dingen te focussen. Het heeft (veel) tijd gekost, maar het voelt goed.

Alleen zijn is nog steeds lastig, maar het gaat ook alweer beter. Ik heb in de tussentijd heel veel zelfhulpboeken gelezen en begrijp nu veel beter waar veel in onze relatie mis ging.

Ik wist al dat mijn ex een gedragsstoornis uit het autistische spectrum had, alleen, hoe je daar mee om moet gaan wist ik nooit. Ze gaf me wel handvaten, maar nu naar veel lezen, weet ik dat wat ze me vertelde niet de goede manier was om met haar om te gaan. Juist door continue duidelijk te maken waar ze het moeilijk mee had, wat zo zwaar was en dat ik het maar enorm makkelijk had, zorgde ze ervoor dat we uit elkaar groeiden.

Toen ik het op mijn werk ook nog eens druk kreeg, had ze het idee dat ik steeds minder voor haar klaar stond. Echter, ik begon (relatief) steeds meer voor haar te zorgen en met haar rekening te houden, terwijl mijn eigen leven er onder leed. Uiteindelijk ben ik dus depressief geworden (hiep hoi ).

Nou ja, geen probleem, ik heb hier heel veel mee geleerd. Niet op zijn minst dat onze relatie al lang problemen had. Niet omdat ik er moeite mee had, maar omdat mijn ex nog met heel veel issues uit vorige relaties zat, met daar bovenop haar psychische problemen. Ze heeft me van alles en nog wat kwalijk genomen en voelde zich vaak gekwetst. Ik zie steeds beter in dat dat niet was om wat ik specifiek zei, maar meer omdat ze nog met oudere issues zat. Ik neem haar niets kwalijk. Het zou alleen fijn zijn geweest om haar (zonder) bagage tegen te zijn gekomen.

Ik wil haar nog steeds graag weer zien. Alleen nu nog niet. Ze mag eerst zichzelf genezen. Als dat niet gebeurt (en de kans is er dat dat nooit goed gebeurt) dan kan ik toch nooit met haar omgaan. Ze zal alles wat ik zeg of doe meteen weer zien als slechte dingen. Ze mag me en zichzelf eerst gaan vergeven wat er mis gegaan is.

Ik schrijf nu regelmatig brieven naar haar (alleen verstuur ze niet) waarin ik haar verteld waarover ik boos was/ben, waar ik mee zat, waar ik bedroefd over ben, waar ik spijt van had, maar bovenal dat ik het haar allemaal vergeef. Ik voel me elke keer als ik dat doe een stuk beter. Ik besef ook keer op keer dat zei dit nooit op die manier gedaan heeft. En daar ging het mis. Terwijl ik merk dat ik een echte spijtbetuiging opschrijf, heeft ze nooit echt spijt vertoond voor haar acties. Ze heeft één keer haar excuses aangeboden voor te laat zijn, en had een keer spijt dat ze me niet haar huis uit gezet had, omdat ik haar dan minder pijn had kunnen doen... Spijt.. naar jezelf kijken... tjsa....

Leermomentje voor mij.

Misschien ook nuttig voor meer mensen hier om eens goed naar zichzelf te kijken alvorens hen ex terug te willen. Nee, ik zeg niet dat ik haar niet terug wil. Maar ook niet da tik haar wel terug wil. Het enige dat ik graag wil is dat ze gelukkig gaat zijn, en ik ook. Dat hoeft niet samen. En misschien ook wel. We zien wel...

Hoe dan ook, de laatste keren dat ik haar toevallig tegenkwam was ze nogal apart afwezig. Zolang ze nog niet goed over me heen is, lijkt het me ook niet meteen goed om met haar te praten. We verzanden dan toch weer in dezelfde issues. Leuk joh, relaties

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 21:49 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Ah, iemand die tot vervelens toe rekening met je gaat houden. Dat heb ik aan vanaf de andere kant mogen beleven. Niets persoonlijks, maar er is niets zo frustrerend als géén knallende ruzie kunnen krijgen omdat je wederhelft constant rekening met je houdt.

Dus volgende keer niet meer doen! Wees jezelf en blijf jezelf. Maar dat had je al door geloof ik

LOL

dat had ik al door. Ik zie ook heel erg in dat dat juist de doodsteek aan het einde van onze relatie was. Het ergste is dat ik het door had en tegen haar gezegd heb dat ik niet begreep waarom ik zo deed, want ik vond het afgrijselijk en ik herkende mezelf gewoon niet meer. Pas nu begin ik te begrijpen waarom ik me zo gedroeg. Ik heb zelfs gezegd dat ik zo nu en dan liever soms een knallende ruzie had, dan wist ik tenminste wat er gaande was en zou de druk van de ketel zijn, maar mijn ex ontweek dat ook altijd en dook huilend in een hoekje, niets meer doen dan me afstoten en geen toenadering toestaan... Dat heeft goed geholpen met me omvormen, ondanks dat ik meerdere keren gezegd heb dat ik echt weinig met zulk gedrag van haar kon en het me vaak niet duidelijk maakte wat er mis was. Ze vond het zelf de ideale methode om met me om te gaan, want dan dacht ik tenminste na over wat ik verkeerd gedaan had.. of beter gezegd, op deze manier hoefde ze niet naar zichzelf te kijken.

Tsja, niets meer aan te doen. Ik ben het grootste deel van de relatie wel compleet mezelf geweest. Probleem was dat mevrouw de ex erg onzeker werd van mijn met andere mensen omgaan, specifiek zijnde een vrouwelijke collega. Ondanks het feit dat ik nimmer en te nooit iets met die collega zou willen hebben ('t is/was mijn beste vriendin), kreeg ik steeds vaker te horen dat ik niet genoeg voor haar klaar stond, dat ik niet genoeg waardering voor haar had, dat ik niet genoeg etc. etc. Over het algemeen kon ik hier redelijk mee overweg en zag het voor wat het was (nl. haar onzekerheid).

Alleen op een gegeven moment werd mevrouw de ex. ook nog depressief omdat ze het idee kreeg dat alles en iedereen tegen haar was. Er was geen goed praten meer aan, ze trok zich steeds verder terug, nam steeds minder contact op en gaf mij de schuld van haar vermoeidheid, omdat ik haar niet genoeg bijstond. Alleen ik kon het op een gegeven moment niet meer aan en heb toen ook gezegd dat het zo niet verder kon.

Ze besloot vervolgens dat het een goed idee was om maar te hopen dat het goed zou komen tussen ons, maar weigerde er over te praten. tijd te nemen om energie terug te winnen of samen hulp te zoeken. Ik ging al een tijd gebukt onder veel stress van het niet lekker lopen tussen ons en drukte op het werk en kon zo niet verder. Heb dat toen compleet ingestort en jankend tegen haar gezegd. Ze was toen heel ondersteunend, maar twee dagen later zei ze dat ik nooit zo gemeen geweest was en dat het goed was dat ik een keer pijn voelde... En bedankt... Daarna kwam de burnout vrij rap en toen kon ik niet anders meer dan alleen maar problemen zien en proberen op te lossen...

Ach, ik ben gelukkig pas man nummer 4 waarbij het op dezelfde manier eindigt, maar heb netjes het continue aantrekken en afstoten van haar bijna 3 jaar, dus toch 2.5 jaar langer vol gehouden dan de rest

Ik denk dat ik dat mag zien als toch wel een sterke persoonlijkheid hebben. Het is nu alleen voor mezelf heel erg van belang om te zorgen dat ik de dingen die ik tussen ons mis zag gaan niet bij een volgende persoon ga zoeken, dus ik neem nog maar even lekker mijn tijd om te "genezen" in tegenstelling tot wat mevrouw de ex normaal doet. Ach, ieder zo zijn manier

En wie weet kan ik op een geven moment weer normaal met haar praten (of beter gezegd, zij met mij...)

[ Bericht 6% gewijzigd door GoedeMan76 op 14-05-2010 23:32:05 ]

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 13:49 schreef Tegan het volgende:

[..]

Maarja, ik wil helemaal niet iemand anders vinden. Ik wil hem nog steeds. En als hij het dan erg moeilijk heeft als hij denkt dat ik een ander heb, dan denk ik, waarom doen we zo moeilijk .

Je maakt jezelf gek door steeds met je ex te praten en te blijven hopen op een goed einde. Verbreek toch voor eventjes al het contact. Dan kunnen jullie beiden wennen aan het idee om zonder elkaar te moeten leven.

quote:

Op zaterdag 15 mei 2010 04:00 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Je maakt jezelf gek door steeds met je ex te praten en te blijven hopen op een goed einde. Verbreek toch voor eventjes al het contact. Dan kunnen jullie beiden wennen aan het idee om zonder elkaar te moeten leven.

Been there, done that (een half jaar). Dit vindt toch wel veel fijner. Ookal is het niet slim omdat ik nog gevoelens heb .

quote:

Op vrijdag 14 mei 2010 21:49 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Ah, iemand die tot vervelens toe rekening met je gaat houden. Dat heb ik aan vanaf de andere kant mogen beleven. Niets persoonlijks, maar er is niets zo frustrerend als géén knallende ruzie kunnen krijgen omdat je wederhelft constant rekening met je houdt.

Dus volgende keer niet meer doen! Wees jezelf en blijf jezelf. Maar dat had je al door geloof ik

Ik kan me voorstellen dat me ex dit ook zo gevoeld heeft over mij.
Al heeft ze dit nooit uitgesproken.
Voor mijn gevoel hield ik inderdaad altijd rekening met haar (en haar hobby's) en die van mij, sja die kwamen niet tot wasdom eigenlijk.
Dat gaat in de toekomst anders zijn/worden ....

quote:

Op zaterdag 15 mei 2010 11:54 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Ik kan me voorstellen dat me ex dit ook zo gevoeld heeft over mij.
Al heeft ze dit nooit uitgesproken.
Voor mijn gevoel hield ik inderdaad altijd rekening met haar (en haar hobby's) en die van mij, sja die kwamen niet tot wasdom eigenlijk.
Dat gaat in de toekomst anders zijn/worden ....

Als er een wederzijds respect was voor hobby's en bezigheden dan had je echt geen probleem gehad. Maar waarschijnlijk had jij een meisje die je wel dacht te kunnen veranderen

quote:

Op zaterdag 15 mei 2010 04:00 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Je maakt jezelf gek door steeds met je ex te praten en te blijven hopen op een goed einde. Verbreek toch voor eventjes al het contact. Dan kunnen jullie beiden wennen aan het idee om zonder elkaar te moeten leven.

Je hebt absoluut gelijk, en ook al is het over, ik wil nog niet 100% loslaten. Ze maakt de fout van haar leven. Maar uiteindelijk moet het van haarzelf komen, niet van mij, noch van haar ouders en vrienden. Heb nog steeds van die momenten dat het leven er soms leeg uitziet, krijg aandacht van vrouwen (ook vrouwelijke collega's) maar heb daar helemaal geen zin in.

quote:

Op zaterdag 15 mei 2010 13:06 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Als er een wederzijds respect was voor hobby's en bezigheden dan had je echt geen probleem gehad. Maar waarschijnlijk had jij een meisje die je wel dacht te kunnen veranderen

Juist niet.
Ik heb haar alle vrijheid gegeven, maar mezelf het eigenlijk niet gegunt daardoor.
Af en toe moet je ook aan jezelf denken en ik was eigenlijk altijdmaar met/voor haar bezig.
Ben nu aardig druk de schade weer in te halen

Ok het is niet echt een ex. Maar ik voel me nu best wel superkut erdoor dus ik wil het even ergens plaatsen.
Ik heb 2.5 maanden geleden via via een meisje op MSN gekregen en dat klikte echt super goed alleen woont ze best ver weg (anderhalf uur reizen). Nou ja na heel lang chatten en smsen en zo besloten om toch maar eens elkaar in het echt te gaan ontmoeten. Dus dat deden we gister. En het was eigenlijk best wel een succes vond ik. We zijn gewoon in een grasveldje gaan liggen en ze heeft me leren fluiten op grassprietjes en toen hebben we daar een uur of zo hand in hand gelegen en gepraat over vanalles en nog wat. en daarna zijn we een puzzel gaan maken want dat deden we ook altijd op MSN. Echt geniaal. En zij smste erna ook dat ze het gezellig vond en zo. Maar ja toen waren we net weer aant MSNen, en toen was het zo van:
"Mijn moeder zei net: "Zeg is dat eigenlijik serieus, met die jongen van gister?"" en toen begon ze zich dat af te vragen en toen zijn we erover gaan chatten net en toen kwamen we tot de conclusie dat het echt te moeilijk wordt met die afstand (en dat we elkaar dan te erg zouden missen en zo). En dat we dus beter gewoon "vrienden" kunnen blijven. Maar nu voel ik me dus superkut.

Dank je voor de schrijf plek.

Eventuele dingen wat ik wel interessant vind om te weten hoe jullie erover denken:
- Denk je dat ze het echt meent van dat afstand gedoe of zou ze dat gewoon verzinnen omdat ze niet wil toegeven dat ze mij eigenlijk gewoon niet ziet zitten (Ik heb dat haar ook gevraagd en toen zei ze: "jawel dat is het niet, maar ik vind het niet leuk dat ik je nooit kan zien, en dat we alleen elkaars MSN persoontjes kennen".
- Zou het echt niet kunnen werken?

Als een van de twee het niet ziet zitten dan gaat het niet werken.

En ik vermoed wel dat ze het niet helemaal ziet zitten, of het nu is omdat ze achteraf je toch niet zo leuk vond of de afstand maakt dan ook niet echt uit.

.

Nee, het maakt ook niet echt uit waarom ze het niet ziet zitten, maar lijkt me gewoon fijn om te weten.
Dank voor de reactie.

Aaaaaaaaaah, ik kan niet slapen. *te vage situatie om te gaan uitleggen hier *

quote:

Op maandag 17 mei 2010 02:03 schreef Tegan het volgende:
Aaaaaaaaaah, ik kan niet slapen. *te vage situatie om te gaan uitleggen hier *

Waarom zet je het er dan zo expliciet achter? Nu worden we natuurlijk nieuwsgierig.

I know. Sorry. Heb net een soort van brief geschreven naar mijn ex. Dat lucht wel op, maar maakt alles ook meteen zo dramatisch. Ik heb echt ff gehad met alles. School ga ik niet halen dit jaar, werk is ook vreemd, ex, wordt me ff teveel. Het probleem is gewoon dat ik niet over mijn ex ga komen, voor wie net de Grey's Anatomy aflevering heeft gezien. Ik wil niet 50 jaar op hem wachten . Op iets wat nooit gaat gebeuren. Waarom kan ik niet verder gaan met mijn leven.

Geen contact meer hebben is toch echt de beste optie hier. Geef jezelf de kans om die kerel uit je gedachten te wissen, ook wil je dat nu niet. Hij wil jou ook niet (meer), dus is het zonde van je tijd om je steeds weer druk te gaan maken om die dingen. Je ziet/spreekt 'm nu gewoon te veel, waardoor je het niet kan verwerken. Voor hem is het makkelijker en hij staat er wellicht niet echt meer bij stil dat jij het moeilijk hebt. Voor hem is het ook verleden tijd.