wat denk je zelfquote:Op dinsdag 16 maart 2010 18:29 schreef Captain_Ghost het volgende:
je zou dat hond ook bij dierenasiel kunnen brengen!.
Ik zou zelf eerder vertrouwen op de rasvereniging. Daar komen ws mensen die op zoek zijn naar juist die hond. En er zijn ook mensen die goed weten wat de hond nodig heeft. Niet dat jij dat niet zou weten.quote:Op dinsdag 16 maart 2010 19:46 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Bedankt voor de link, ik zal er eens naar kijken
En inderdaad niet het makkelijkste ras qua herplaatsen, maar heel erg lieve beesten (met de juiste eigenaar)
Marktplaats op die manier is ook een optie. Ben alleen bang dat ze liever een jongere hond hebben als ze echt op zoek zijn. Dus ik denk dat ik heb moet hebben van de dierenvriend die toevallig tegen mijn verhaal aanloopt.
Oeh jeetje, da's best een grote beslissing, zeker als je de hond al zó lang bij je hebt.quote:Op dinsdag 16 maart 2010 20:23 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja daar heb je wel een goed punt krakkemieke
@sonicB, ze word dit jaar 11 (al zou je dat vaak niet zeggen) en ik heb dr vanaf pups af aan
Ik denk het ook dat als ze mocht kiezen liever haar oude dag bij jullie sleet met dan maar wat minder aandacht.quote:Op woensdag 17 maart 2010 09:23 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
hm..mischien denk ik dan wel verkeerd.
Meer mensen met een mening hierover?
Ik denk het ook..quote:Op woensdag 17 maart 2010 09:04 schreef Lienekien het volgende:
Ik denk, heel eerlijk gezegd, dat een hond het fijner vindt om zijn oude dag te slijten bij de mensen die hem vertrouwd zijn.
Je denkt niet verkeerd, je behandeld hem als een mens.quote:Op woensdag 17 maart 2010 09:23 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
hm..mischien denk ik dan wel verkeerd.
Meer mensen met een mening hierover?
Helemaal herkenbaar.quote:Op woensdag 17 maart 2010 13:06 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Tja dat uitlaten door een onbekende, ik weet t niet hoor. Het blijft wel een amerikaanse stafford (die absoluut heel erg lief is hoor) Maar t beestje heeft wel de naam, en er zijn genoeg mensen die daar nog steeds vreemd op reageren. En als er iets gebeurd als een vreemde ermee aan het wandelen is, dan weet ik al wie de schuld gaat krijgen.
Ik bedoelde ook niet direct een onbekende, maar misschien heb je een vriendin waar van je weet dat ie goed met de hond kan. Dat die hem af en toe eens meeneemt. Ik weet het, moet allemaal maar net zo kunnen, maar aan de andere kant weet je ook maar nooitquote:Op woensdag 17 maart 2010 13:06 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
dankje wel Guess,
Tja dat uitlaten door een onbekende, ik weet t niet hoor. Het blijft wel een amerikaanse stafford (die absoluut heel erg lief is hoor) Maar t beestje heeft wel de naam, en er zijn genoeg mensen die daar nog steeds vreemd op reageren. En als er iets gebeurd als een vreemde ermee aan het wandelen is, dan weet ik al wie de schuld gaat krijgen.
Maar goed hoe dan ook, ik ga kijken of ik niet toch iets met iemand kan regelen die ik vertrouw, want inderdaad..als je het zo bekijkt dat je na 11 jaar ineens ergens anders moet gaan wonen, terwijl mijn hondje mischien net weer aan t wennen is aan ons nieuwe huis en het allemaal mischien helemaal niet als zo vervelend ervaart...
Ik wil gewoon graag doen wat het beste is voor haar.
Het wordt zomer, langer licht! neem je kind en je hond mee het bos in.quote:Op woensdag 17 maart 2010 13:27 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
ja ik ga nog eens rondkijken of ik een bekende is die mischien wat extra tijd heeft of haar mee wilt nemen als ze toch het bos ingaan ofzo..
haha, nee maar ik had eerst in gedachten van een rasvereniging, maar toen dacht ik marktplaats, hadden ik en mn moeder laatst ook bijna een hondje vandaan, het is dat die mensen gewoon veel te laat reageerden. anders hadden we nu een hondje van 2 gehad, en 't was ook nog een cool hondje ook.quote:Op dinsdag 16 maart 2010 20:14 schreef krakkemieke het volgende:
[..]
Ik zou zelf eerder vertrouwen op de rasvereniging. Daar komen ws mensen die op zoek zijn naar juist die hond. En er zijn ook mensen die goed weten wat de hond nodig heeft. Niet dat jij dat niet zou weten.
Maar goed.
Nou...nee, echt kenmerken dat ze ongelukkig is niet (alhoewel ze soms ook dingen doet die ik niet snap en dus ook niet kan beoordelen of het een teken van onvrede is.quote:Op woensdag 17 maart 2010 16:30 schreef oh-oh het volgende:
Heb je echt gedragskenmerken van de hond waardoor je denkt ie zien dat ze ongelukkig is?
Hehe nee een bench is geen optie, dan word ze echt gek. Maar een eigen ruimte heeft ze wel (de hele garage en bijkeuken. Daar mag mijn dochtertje niet komen dus als ze echt rust wilt kan ze zich daar altijd terug trekken.quote:Het wordt zomer, langer licht! neem je kind en je hond mee het bos in.
Zet weer een bench neer en maak voor de hond zijn eigen plek waar zijn geur hangt en waar hij zich veilig kan voelen.
Daar heb je wel een punt waarschijnlijk.quote:Trouwens wie wil er een hond van 11 jaar? Nu het beestje herplaatsten kan voor problemen zorgen. Een hond na 11 jaar in een andere roedel stoppen kan niet goed zijn. Waarom neem je niet een gedragstherapeut in de arm.
Agree!quote:Op woensdag 17 maart 2010 21:17 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat leuk BBB dat je openstaat voor andere ideeën!
zoek even op alpha-vereniging van gedragstherapeuten!quote:Op donderdag 18 maart 2010 08:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja natuurlijk sta ik open voor ideen, het liefst wil ik haar niet kwijt, maar soms weet je gewoon niet meer wat nou het beste is.
En ik probeer savonds ook met haar te spelen en te knuffelen, maar ik heb gewoon niet altijd tijd daarvoor. Ik ga eens met de dierenarts praten, kijken of hij iemand weet die ons op weg zou kunnen helpen om haar gedrag uit te leggen en we vanuit dat punt iets kunnen doen waar nodig.
Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik stel het echt op prijs dat er mensen zijn die mee willen denken!
Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?quote:Op donderdag 18 maart 2010 08:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja natuurlijk sta ik open voor ideen, het liefst wil ik haar niet kwijt, maar soms weet je gewoon niet meer wat nou het beste is.
En ik probeer savonds ook met haar te spelen en te knuffelen, maar ik heb gewoon niet altijd tijd daarvoor. Ik ga eens met de dierenarts praten, kijken of hij iemand weet die ons op weg zou kunnen helpen om haar gedrag uit te leggen en we vanuit dat punt iets kunnen doen waar nodig.
Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik stel het echt op prijs dat er mensen zijn die mee willen denken!
Ik denk dat een hondengedragstherapeut prima kan helpen leren hoe het gedrag geinterpreteerd moet worden en hoe TS ermee om moet gaan. Misschien wordt het nu gezien als dat de hond het niet leuk heeft, maar valt het eigenlijk wel mee.quote:Op donderdag 18 maart 2010 11:37 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?
Dat de hond zich wat terug trekt om het kind te ontwijken vind ik normaal gedrag, geen probleemgedrag, mss ervaar jij het als naar, maar voor de hond zelf is het wss helemaal niet zo erg.
En je kan natuurlijk heus wel elke dag eventjes wat tijd voor haar vrij maken, het hoeven geen uren te zijn toch?
Mee eens!quote:Op donderdag 18 maart 2010 11:43 schreef Guppyfriend het volgende:
[..]
Ik denk dat een hondengedragstherapeut prima kan helpen leren hoe het gedrag geinterpreteerd moet worden en hoe TS ermee om moet gaan. Misschien wordt het nu gezien als dat de hond het niet leuk heeft, maar valt het eigenlijk wel mee.
Eerlijk gezegd denk ik dat TS daar meer aan heeft dan hier te speculeren... No hard feelings natuurlijk!
Misschien heeft de rassenvereniging ook een goede tip voor gedragstherapie?
ik ookquote:Op woensdag 17 maart 2010 09:04 schreef Lienekien het volgende:
Ik denk, heel eerlijk gezegd, dat een hond het fijner vindt om zijn oude dag te slijten bij de mensen die hem vertrouwd zijn.
als een hond zich steeds terugtrekt van een situatie betekend dat dat ze zich niet prettig voelt. En dat kan zelfs zo vervelend voor de hond worden als ze zich in een hoek gedreven voelt dat het gevaarlijk zou kunnen zijn.quote:Op donderdag 18 maart 2010 11:37 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?
Dat de hond zich wat terug trekt om het kind te ontwijken vind ik normaal gedrag, geen probleemgedrag, mss ervaar jij het als naar, maar voor de hond zelf is het wss helemaal niet zo erg.
En je kan natuurlijk heus wel elke dag eventjes wat tijd voor haar vrij maken, het hoeven geen uren te zijn toch?
quote:Op maandag 22 maart 2010 02:52 schreef childintime het volgende:
Mijn honden waren 15 en 4 toen mijn dochter werd geboren. Vooral die van 15 maakte ik me ernstig zorgen over. Zij was heel jaloers, had een hekel aan kinderen en drukte en was echt " mijn" hondje (Terrier). Maar ik heb het nooit in overweging genomen 1 van de dieren (2 honden, 2 katten) weg te doen.
Vanaf de dag dat we thuis kwamen met dochter uit het ziekenhuis heeft de oude hond 1 maal per dag in huis gepoept. Haar manier om te laten merken dat ze het er niet mee eens was. Tsja, het kind kun je nou eenmaal niet meer terug stoppenIk vond dit van het hondje acceptabel. Ze was tenslotte al 15 en met haar extreem jaloerse gedrag kon ik me daar nog wel bij neerleggen. Ik ging idd als kind wakker was met kind en al naar de hei met de honden en als kind sliep maakte ik extra tijd voor de honden vrij. Ik betrok ze ook bij de dingen die ik deed met kind. Kind voeden; honden waren in de buurt, met kind spelen; honden lagen er vlakbij. Wij hadden destijds niet de beschikking over een garage/bijkeuken oid. Maar zodra kind begon te kruipen/ lopen hebben we er met onze neus bovenop gezeten dat kind nooit de honden " lastig viel". Ze heeft ook nooit in de buurt van de voer/drinkbakken mogen komen, ten eerste omdat dat heel bedreigend voor de hond kan zijn, maar ook uit hygienisch oogpunt (als je kind ziet dat de hond eruit eet/ drinkt; gaat ze er rustig zelf ook uit eten/ drinken).
Jouw oude hond kan best wat slechter gaan horen/ zien en zich daardoor minder op haar gemak voelen. Oude honden kunnen behoorlijk diep slapen en dus " overvallen" worden door een kind wat ineens schreeuwt of met een stuk speelgoed gooit. De hond kan denken dat het misschien weleens op haar terechtkomt en dus angstig gedrag gaan vertonen. Ze kan ook een beetje beginnend seniel zijn en dus soms wat in de war.
Ik denk dat je hond ongelukkiger wordt door herplaatsing dan dat ze nu misschien zou zijn. Zorg dat ze idd ruimte heeft om zich terug te trekken en dan niet zodanig dat ze zich verplicht de hele dag moet afzonderen om rust te vinden. Ze vindt het gewoon ook heel fijn om dicht bij jullie te zijn. Probeer haar er zoveel mogelijk bij te betrekken, zoek iemand die af en toe eens met haar kan wandelen en verwen haar een beetje als de kleine slaapt.
Mijn hondje heeft nog 2 jaar geleefd na dochter's komst; ik denk dat ze dat niet gered zou hebben als ik haar weg had gedaan.
Nope jaloezie bestaat niet. Honden hebben die soort gevoelens niet. Wij zien hun gedrag op dat moment als jaloezie, maar voor de hond is dit wat anders. Het is puur roedelgedrag.quote:Op maandag 22 maart 2010 10:24 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Bedankt voor je uitgebreidde reactie childintime
Slechter horen en zien is wel het geval ja. Slecht zien heeft ze volgens mij altijd al last van gehad, maar slecht horen komt er dan nog bij nu.
Het word nu gelukkig beter weer, en je merkt direct dat ze het fijn vind als de tuindeuren gewoon openstaan en ze alle kanten op kan en ook gewoon heerlijk in het onnetje kan gaan liggen.
@Taiga, Jaloezie bestaat niet bij honden? Echt niet?
Welke stad?quote:Op maandag 22 maart 2010 12:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ik woon in limburg. Maar ik ga toch proberen of ik alsnog een bekende kan vragen hiervoor.
Hier wil ik toch eventjes iets aan toevoegen... Het gaat natuurlijk niet alleen om wat je de hond aan leert maar ook wat het kind leert. Als je het kind leert dat het bij de bak van de hond mag komen en de hond brokjes daaruit mag geven etc. dan loop je mi de kans dat het kindje straks in een ondernemende bui nog eens zoiets doet als papa/mama eventjes niet in de buurt is. En misschien ziet of hoort de hond het dan wel niet aankomen (want: ouder, slechtziend, beginnende doofheid) of ziet hij het als een misplaatst vertoon van dominantie door het kind en hapt hij naar het kind. Kennissen hadden een oudere hond die eerst goed samen ging met hun dochtertje, maar naarmate de hond ouder (en dover en blinder) werd gaf het echt problemen. De hond schrok veel sneller en begon ook te grommen en zelfs happen naar het kind, dat nooit geleerd had dat ze de hond beter met rust kon laten.quote:Op maandag 22 maart 2010 20:35 schreef iemandmoethetdoen het volgende:
Het laat mij toch niet los dit topic!![]()
Ik heb het in het geheel doorgelezen, wat er nog staat.
Helaas kom ik toch tot de ontdekking dat het vooral gaat om de angst richting jouw kindje, hier kan ik me best wat bij voor stellen, k'heb ook een dochter.
Als ik het goed begrijp, zoek je de reaktie van je Staff bij een momenteel te kort aan aandacht.
Helaas ben ik van mening dat waneer een ander de hond vaker gaat uitlaten het gedrag richting het kind hier door niet zal veranderen, ik weet jammer genoeg ook niet snel wat wel voor verandering kan zorgen.
Wel lees ik omgangs vormen met de hond die gebaseerd zijn op voorkomen van, dat is eigenlijk een wat onveilige vorm.
Bijv; het kind mag niet bij de bak van de hond komen, ik doe het tegen over gestelde, ik ging met mijn kind de hond brokjes voeren uit zijn bak en laat de hond zo wennen dat dat oke is, zo leer je de hond dit toe te staan!
Als je wilt voorkomen en je let 1 keer niet goed op is de hond hier niet aan gewent en kan het mis gaan.
Als er visite komt, liet ik eerst de hond begroeten en dan mochten ze pas naar de baby, de hond was er namelijk eerder en voor de komst van de baby ging iedereen gelijk de hond aanhalen, dit hoort dan ook in het begin zo te blijven.
Mijn advies (goed bedoeld) zou dan ook zijn, probeer ontwijkend en voorkomend gedrag te voorkomen (gekke zin), de hond voelt dit ook!
Verder is het een oudere hond die nu niet op zijn oude dag ontzettend veel moet gaan lopen, de tuin is ook echt wel goed.![]()
Het enigste waar ik goed op zou letten is dat de hond genoeg zijn rust krijgt en niet hoeft te schrikken van het kind.
Ik vind het ook jammer dat jou DA je al een soort van nerveus heeft gemaakt door dat vooraf in jouw hoofd te planten, dat je moest gaan opletten, daar liep je dus vooraf al mee in je hoofd en nu nog meer.
Wat wel af en toe gebeurt met honden die al zo lang je beste maatje zijn en altijd op de 1e plaats kwamen, dat ze dan moeite hebben jouw te delen.
Ik hoop dat je toch wil aannemen dat het me dwars zit hoe het gelopen is vanmiddag, maar dit is toch echt goed bedoeld!
Klinkt goed,quote:Op dinsdag 23 maart 2010 14:29 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Iemandmoethetdoen, ik stel het op prijs dat je alsnog de moeite neemt een uitgebreidde reactie te posten met goedbedoeld advies.
Maar toch heeft dit hele verhaal niks te maken met angst voor de veiligheid van mijn dochtertje. Helemaal niet zelfs. Ik ben nog nooit een seconde bang geweest dat de hond de kleine iets aan zou doen.
En de reden dat ik niet wil hebben dat mijn dochtertje achter de hond aangaat is gewoon omdat ik vind dat de hond recht heeft op rust.
Het verhaal van het bezoek eerst de hond en dan pas het kind aandacht geven hebben wij ook altijd gedaan.
Wat het nerveus maken van de dierenarts betreft..tja hij heeft me heel erg op het hart gedrukt om een aantal dingen aan te houden. En mischien iets te vaak..maar ik ken mijn hondje enben daar niet zenuwachtig van geworden hoor
Ow en het is trouwens niet zo dat ik krampachtig ga doen als hond en kind in 1 ruimte zijn hoor. Het enige wat ik doe is mijn dochtertje zeggen dat het hondje geen zin heeft om te spelen (als zij achter de hond aangaat)
Op de momenten dat de hond naar haar toe komt mag ze de hond aaien of een snoepje ofzo geven.
En verder is de hond gewoonweg geen speelgoed
Maargoed, aan de andere kant zie je ook dat nu de kleine ziek is de hond heel lief bij dr komt kijken en aandr komt snuffelen..dus ze hebben geen hekel aan elkaar
Ik zie niet in dat als je je kind verbied bij die honden bak te komen dat het kind dan geen ondernemende bui zou kunnen hebben, alleen is de hond er dan zeker niet aangewend.quote:Op dinsdag 23 maart 2010 12:17 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Hier wil ik toch eventjes iets aan toevoegen... Het gaat natuurlijk niet alleen om wat je de hond aan leert maar ook wat het kind leert. Als je het kind leert dat het bij de bak van de hond mag komen en de hond brokjes daaruit mag geven etc. dan loop je mi de kans dat het kindje straks in een ondernemende bui nog eens zoiets doet als papa/mama eventjes niet in de buurt is. En misschien ziet of hoort de hond het dan wel niet aankomen (want: ouder, slechtziend, beginnende doofheid) of ziet hij het als een misplaatst vertoon van dominantie door het kind en hapt hij naar het kind. Kennissen hadden een oudere hond die eerst goed samen ging met hun dochtertje, maar naarmate de hond ouder (en dover en blinder) werd gaf het echt problemen. De hond schrok veel sneller en begon ook te grommen en zelfs happen naar het kind, dat nooit geleerd had dat ze de hond beter met rust kon laten.
Ik denk dat bij een jonge(re) hond het zeker belangrijk is om met het kind om te leren gaan en er aan te laten wennen. Maar met een hond die naar alle waarschijnlijkheid nog maar een jaartje te leven heeft lijkt het mij persoonlijk verstandiger om kind en hond niet teveel aan elkaar op te dringen en het dier gewoon zijn laatste ja(a)r(en) in rust te laten slijten, zonder een klein kind dat aan zijn voerbak zit e.d.
quote:Op dinsdag 23 maart 2010 14:57 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Momenteel heb ik geen vragen meer. Maar alle tips blijven welkom
Extra beweging..mischien heeft ze het niet nodig, maar ik merk aan haar dat ze het wel fijn vind.
En precies om de reden die jij hierboven geeft laat ik niet de eerste de beste die tijd heeft en zich aanbied met haar wandelen. De mensen die ik hiervoor vraag daar weet ik van hoe ze met haar zijn en hebben al eerder op haar gepast/ hebben met haar onder 1 dak gewoon en die zijn net zo gek op haar als ik.
Tsja, jaloezie bestaat wel degelijk bij honden. Ik ben daar wel van overtuigd na het 38 jaar hebben van allerlei verschillende honden. En vooral bij Terriers. Toen ik dochters vader leerde kennen vond mijn hondje dat vreselijk. Ze was toen 10 en was ziek van de tijd die ik aan hem besteede. Dit merkte ik doordat ze niet meer wilde eten als hij in de buurt was, geen moment van mijn zijde week als hij thuis was (terwijl als hij er niet was ze gewoon in d'r mand lag te slapen) en dolblij was toen hij met een pup thuiskwam, terwijl ze een gruwelijke hekel aan puppies had (hij was veel met de pup bezig en ik niet, dus had ze mijn aandacht meer).quote:Op maandag 22 maart 2010 10:24 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Bedankt voor je uitgebreidde reactie childintime
Slechter horen en zien is wel het geval ja. Slecht zien heeft ze volgens mij altijd al last van gehad, maar slecht horen komt er dan nog bij nu.
Het word nu gelukkig beter weer, en je merkt direct dat ze het fijn vind als de tuindeuren gewoon openstaan en ze alle kanten op kan en ook gewoon heerlijk in het onnetje kan gaan liggen.
@Taiga, Jaloezie bestaat niet bij honden? Echt niet?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |