Ander huis voor mijn hondje zoeken?

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 08:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja natuurlijk sta ik open voor ideen, het liefst wil ik haar niet kwijt, maar soms weet je gewoon niet meer wat nou het beste is.

En ik probeer savonds ook met haar te spelen en te knuffelen, maar ik heb gewoon niet altijd tijd daarvoor. Ik ga eens met de dierenarts praten, kijken of hij iemand weet die ons op weg zou kunnen helpen om haar gedrag uit te leggen en we vanuit dat punt iets kunnen doen waar nodig.

Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik stel het echt op prijs dat er mensen zijn die mee willen denken!

zoek even op alpha-vereniging van gedragstherapeuten!

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 08:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ja natuurlijk sta ik open voor ideen, het liefst wil ik haar niet kwijt, maar soms weet je gewoon niet meer wat nou het beste is.

En ik probeer savonds ook met haar te spelen en te knuffelen, maar ik heb gewoon niet altijd tijd daarvoor. Ik ga eens met de dierenarts praten, kijken of hij iemand weet die ons op weg zou kunnen helpen om haar gedrag uit te leggen en we vanuit dat punt iets kunnen doen waar nodig.

Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik stel het echt op prijs dat er mensen zijn die mee willen denken!

Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?
Dat de hond zich wat terug trekt om het kind te ontwijken vind ik normaal gedrag, geen probleemgedrag, mss ervaar jij het als naar, maar voor de hond zelf is het wss helemaal niet zo erg.
En je kan natuurlijk heus wel elke dag eventjes wat tijd voor haar vrij maken, het hoeven geen uren te zijn toch?

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 11:37 schreef oh-oh het volgende:

[..]

Welk gedrag ervaar jij nou precies als problematisch?
Dat de hond zich wat terug trekt om het kind te ontwijken vind ik normaal gedrag, geen probleemgedrag, mss ervaar jij het als naar, maar voor de hond zelf is het wss helemaal niet zo erg.
En je kan natuurlijk heus wel elke dag eventjes wat tijd voor haar vrij maken, het hoeven geen uren te zijn toch?

Ik denk dat een hondengedragstherapeut prima kan helpen leren hoe het gedrag geinterpreteerd moet worden en hoe TS ermee om moet gaan. Misschien wordt het nu gezien als dat de hond het niet leuk heeft, maar valt het eigenlijk wel mee.

Eerlijk gezegd denk ik dat TS daar meer aan heeft dan hier te speculeren... No hard feelings natuurlijk!

Misschien heeft de rassenvereniging ook een goede tip voor gedragstherapie?

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 11:43 schreef Guppyfriend het volgende:

[..]

Ik denk dat een hondengedragstherapeut prima kan helpen leren hoe het gedrag geinterpreteerd moet worden en hoe TS ermee om moet gaan. Misschien wordt het nu gezien als dat de hond het niet leuk heeft, maar valt het eigenlijk wel mee.

Eerlijk gezegd denk ik dat TS daar meer aan heeft dan hier te speculeren... No hard feelings natuurlijk!

Misschien heeft de rassenvereniging ook een goede tip voor gedragstherapie?

Mee eens!

quote:

Op woensdag 17 maart 2010 09:04 schreef Lienekien het volgende:
Ik denk, heel eerlijk gezegd, dat een hond het fijner vindt om zijn oude dag te slijten bij de mensen die hem vertrouwd zijn.

ik ook

http://www.alphagedragstherapeuten.nl/

Mijn honden waren 15 en 4 toen mijn dochter werd geboren. Vooral die van 15 maakte ik me ernstig zorgen over. Zij was heel jaloers, had een hekel aan kinderen en drukte en was echt " mijn" hondje (Terrier). Maar ik heb het nooit in overweging genomen 1 van de dieren (2 honden, 2 katten) weg te doen.

Vanaf de dag dat we thuis kwamen met dochter uit het ziekenhuis heeft de oude hond 1 maal per dag in huis gepoept. Haar manier om te laten merken dat ze het er niet mee eens was. Tsja, het kind kun je nou eenmaal niet meer terug stoppen Ik vond dit van het hondje acceptabel. Ze was tenslotte al 15 en met haar extreem jaloerse gedrag kon ik me daar nog wel bij neerleggen. Ik ging idd als kind wakker was met kind en al naar de hei met de honden en als kind sliep maakte ik extra tijd voor de honden vrij. Ik betrok ze ook bij de dingen die ik deed met kind. Kind voeden; honden waren in de buurt, met kind spelen; honden lagen er vlakbij. Wij hadden destijds niet de beschikking over een garage/bijkeuken oid. Maar zodra kind begon te kruipen/ lopen hebben we er met onze neus bovenop gezeten dat kind nooit de honden " lastig viel". Ze heeft ook nooit in de buurt van de voer/drinkbakken mogen komen, ten eerste omdat dat heel bedreigend voor de hond kan zijn, maar ook uit hygienisch oogpunt (als je kind ziet dat de hond eruit eet/ drinkt; gaat ze er rustig zelf ook uit eten/ drinken).

Jouw oude hond kan best wat slechter gaan horen/ zien en zich daardoor minder op haar gemak voelen. Oude honden kunnen behoorlijk diep slapen en dus " overvallen" worden door een kind wat ineens schreeuwt of met een stuk speelgoed gooit. De hond kan denken dat het misschien weleens op haar terechtkomt en dus angstig gedrag gaan vertonen. Ze kan ook een beetje beginnend seniel zijn en dus soms wat in de war.

Ik denk dat je hond ongelukkiger wordt door herplaatsing dan dat ze nu misschien zou zijn. Zorg dat ze idd ruimte heeft om zich terug te trekken en dan niet zodanig dat ze zich verplicht de hele dag moet afzonderen om rust te vinden. Ze vindt het gewoon ook heel fijn om dicht bij jullie te zijn. Probeer haar er zoveel mogelijk bij te betrekken, zoek iemand die af en toe eens met haar kan wandelen en verwen haar een beetje als de kleine slaapt.

Mijn hondje heeft nog 2 jaar geleefd na dochter's komst; ik denk dat ze dat niet gered zou hebben als ik haar weg had gedaan.

quote:

Op maandag 22 maart 2010 02:52 schreef childintime het volgende:
Mijn honden waren 15 en 4 toen mijn dochter werd geboren. Vooral die van 15 maakte ik me ernstig zorgen over. Zij was heel jaloers, had een hekel aan kinderen en drukte en was echt " mijn" hondje (Terrier). Maar ik heb het nooit in overweging genomen 1 van de dieren (2 honden, 2 katten) weg te doen.

Vanaf de dag dat we thuis kwamen met dochter uit het ziekenhuis heeft de oude hond 1 maal per dag in huis gepoept. Haar manier om te laten merken dat ze het er niet mee eens was. Tsja, het kind kun je nou eenmaal niet meer terug stoppen Ik vond dit van het hondje acceptabel. Ze was tenslotte al 15 en met haar extreem jaloerse gedrag kon ik me daar nog wel bij neerleggen. Ik ging idd als kind wakker was met kind en al naar de hei met de honden en als kind sliep maakte ik extra tijd voor de honden vrij. Ik betrok ze ook bij de dingen die ik deed met kind. Kind voeden; honden waren in de buurt, met kind spelen; honden lagen er vlakbij. Wij hadden destijds niet de beschikking over een garage/bijkeuken oid. Maar zodra kind begon te kruipen/ lopen hebben we er met onze neus bovenop gezeten dat kind nooit de honden " lastig viel". Ze heeft ook nooit in de buurt van de voer/drinkbakken mogen komen, ten eerste omdat dat heel bedreigend voor de hond kan zijn, maar ook uit hygienisch oogpunt (als je kind ziet dat de hond eruit eet/ drinkt; gaat ze er rustig zelf ook uit eten/ drinken).

Jouw oude hond kan best wat slechter gaan horen/ zien en zich daardoor minder op haar gemak voelen. Oude honden kunnen behoorlijk diep slapen en dus " overvallen" worden door een kind wat ineens schreeuwt of met een stuk speelgoed gooit. De hond kan denken dat het misschien weleens op haar terechtkomt en dus angstig gedrag gaan vertonen. Ze kan ook een beetje beginnend seniel zijn en dus soms wat in de war.

Ik denk dat je hond ongelukkiger wordt door herplaatsing dan dat ze nu misschien zou zijn. Zorg dat ze idd ruimte heeft om zich terug te trekken en dan niet zodanig dat ze zich verplicht de hele dag moet afzonderen om rust te vinden. Ze vindt het gewoon ook heel fijn om dicht bij jullie te zijn. Probeer haar er zoveel mogelijk bij te betrekken, zoek iemand die af en toe eens met haar kan wandelen en verwen haar een beetje als de kleine slaapt.

Mijn hondje heeft nog 2 jaar geleefd na dochter's komst; ik denk dat ze dat niet gered zou hebben als ik haar weg had gedaan.

Tis een commitment maar zo hoort het wel vind ik

Bedenk wel dat jaloezie niet bestaat bij honden Dus zal er sprake zijn van een range ordeprobleem. Dan kan een gedragstherapeut een uitkomst bieden.

quote:

Op maandag 22 maart 2010 10:24 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Bedankt voor je uitgebreidde reactie childintime
Slechter horen en zien is wel het geval ja. Slecht zien heeft ze volgens mij altijd al last van gehad, maar slecht horen komt er dan nog bij nu.

Het word nu gelukkig beter weer, en je merkt direct dat ze het fijn vind als de tuindeuren gewoon openstaan en ze alle kanten op kan en ook gewoon heerlijk in het onnetje kan gaan liggen.

@Taiga, Jaloezie bestaat niet bij honden? Echt niet?

Nope jaloezie bestaat niet. Honden hebben die soort gevoelens niet. Wij zien hun gedrag op dat moment als jaloezie, maar voor de hond is dit wat anders. Het is puur roedelgedrag.

Dat is apart, ik heb afgelopen week nog de resultaten van een onderzoek gelezen, waaruit bleek dat honden weldegelijk jaloers kunnen zijn.

Bla_Bla_Bla, waar woon je? Misschien kan je je aanmelden op het hondenforum of op een staffordforum, en daar iemand ontmoeten die af en toe jouw hond lekker mee wil nemen?

quote:

Op maandag 22 maart 2010 12:33 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Ik woon in limburg. Maar ik ga toch proberen of ik alsnog een bekende kan vragen hiervoor.

Welke stad?
Ik ken heel veel hondenliefhebbers in de regio

Dit gaat echt al lang niet meer over de specifieke situatie van TS.
Jammer van het op zich zo prima topic zeg

Tijdelijk ademhaalslotje dus.
Senesta mag als ze terug is bepalen wat er wel of niet opgeruimd gaat worden.
Dus deze blijft even dicht tot Senesta terug is. Sorry TS, dat anderen zich niet een beetje normaal kunnen gedragen in je topic.

[ Bericht 2% gewijzigd door Greys op 22-03-2010 18:20:08 ]

Ik heb de hele offtopic discussie weggehaald. Ik wil het topic niet sluiten omdat ik wel het idee had dat de TS veel heeft aan de tips die hier gegeven worden. De hele RAD discussie hoeven we hier niet te voeren omdat die helemaal niets te maken had en heeft met de vragen die de TS hier stelt, uiteraard staat het mensen wel helemaal vrij om een topic over pittbulls, RAD en alles daar omheen te openen maar liever niet meer hier

Begrepen als enige en laatste post wens ik toch TS en haar hond het aller beste!

tvp.

Ik lees ook nog even graag mee

Het laat mij toch niet los dit topic!

Ik heb het in het geheel doorgelezen, wat er nog staat.

Helaas kom ik toch tot de ontdekking dat het vooral gaat om de angst richting jouw kindje, hier kan ik me best wat bij voor stellen, k'heb ook een dochter.

Als ik het goed begrijp, zoek je de reaktie van je Staff bij een momenteel te kort aan aandacht.

Helaas ben ik van mening dat waneer een ander de hond vaker gaat uitlaten het gedrag richting het kind hier door niet zal veranderen, ik weet jammer genoeg ook niet snel wat wel voor verandering kan zorgen.

Wel lees ik omgangs vormen met de hond die gebaseerd zijn op voorkomen van, dat is eigenlijk een wat onveilige vorm.

Bijv; het kind mag niet bij de bak van de hond komen, ik doe het tegen over gestelde, ik ging met mijn kind de hond brokjes voeren uit zijn bak en laat de hond zo wennen dat dat oke is, zo leer je de hond dit toe te staan!

Als je wilt voorkomen en je let 1 keer niet goed op is de hond hier niet aan gewent en kan het mis gaan.

Als er visite komt, liet ik eerst de hond begroeten en dan mochten ze pas naar de baby, de hond was er namelijk eerder en voor de komst van de baby ging iedereen gelijk de hond aanhalen, dit hoort dan ook in het begin zo te blijven.

Mijn advies (goed bedoeld) zou dan ook zijn, probeer ontwijkend en voorkomend gedrag te voorkomen (gekke zin), de hond voelt dit ook!

Verder is het een oudere hond die nu niet op zijn oude dag ontzettend veel moet gaan lopen, de tuin is ook echt wel goed.

Het enigste waar ik goed op zou letten is dat de hond genoeg zijn rust krijgt en niet hoeft te schrikken van het kind.

Ik vind het ook jammer dat jou DA je al een soort van nerveus heeft gemaakt door dat vooraf in jouw hoofd te planten, dat je moest gaan opletten, daar liep je dus vooraf al mee in je hoofd en nu nog meer.

Wat wel af en toe gebeurt met honden die al zo lang je beste maatje zijn en altijd op de 1e plaats kwamen, dat ze dan moeite hebben jouw te delen.

Ik hoop dat je toch wil aannemen dat het me dwars zit hoe het gelopen is vanmiddag, maar dit is toch echt goed bedoeld!

quote:

Op maandag 22 maart 2010 20:35 schreef iemandmoethetdoen het volgende:
Het laat mij toch niet los dit topic!

Ik heb het in het geheel doorgelezen, wat er nog staat.

Helaas kom ik toch tot de ontdekking dat het vooral gaat om de angst richting jouw kindje, hier kan ik me best wat bij voor stellen, k'heb ook een dochter.

Als ik het goed begrijp, zoek je de reaktie van je Staff bij een momenteel te kort aan aandacht.

Helaas ben ik van mening dat waneer een ander de hond vaker gaat uitlaten het gedrag richting het kind hier door niet zal veranderen, ik weet jammer genoeg ook niet snel wat wel voor verandering kan zorgen.

Wel lees ik omgangs vormen met de hond die gebaseerd zijn op voorkomen van, dat is eigenlijk een wat onveilige vorm.

Bijv; het kind mag niet bij de bak van de hond komen, ik doe het tegen over gestelde, ik ging met mijn kind de hond brokjes voeren uit zijn bak en laat de hond zo wennen dat dat oke is, zo leer je de hond dit toe te staan!

Als je wilt voorkomen en je let 1 keer niet goed op is de hond hier niet aan gewent en kan het mis gaan.

Als er visite komt, liet ik eerst de hond begroeten en dan mochten ze pas naar de baby, de hond was er namelijk eerder en voor de komst van de baby ging iedereen gelijk de hond aanhalen, dit hoort dan ook in het begin zo te blijven.

Mijn advies (goed bedoeld) zou dan ook zijn, probeer ontwijkend en voorkomend gedrag te voorkomen (gekke zin), de hond voelt dit ook!

Verder is het een oudere hond die nu niet op zijn oude dag ontzettend veel moet gaan lopen, de tuin is ook echt wel goed.

Het enigste waar ik goed op zou letten is dat de hond genoeg zijn rust krijgt en niet hoeft te schrikken van het kind.

Ik vind het ook jammer dat jou DA je al een soort van nerveus heeft gemaakt door dat vooraf in jouw hoofd te planten, dat je moest gaan opletten, daar liep je dus vooraf al mee in je hoofd en nu nog meer.

Wat wel af en toe gebeurt met honden die al zo lang je beste maatje zijn en altijd op de 1e plaats kwamen, dat ze dan moeite hebben jouw te delen.

Ik hoop dat je toch wil aannemen dat het me dwars zit hoe het gelopen is vanmiddag, maar dit is toch echt goed bedoeld!

Hier wil ik toch eventjes iets aan toevoegen... Het gaat natuurlijk niet alleen om wat je de hond aan leert maar ook wat het kind leert. Als je het kind leert dat het bij de bak van de hond mag komen en de hond brokjes daaruit mag geven etc. dan loop je mi de kans dat het kindje straks in een ondernemende bui nog eens zoiets doet als papa/mama eventjes niet in de buurt is. En misschien ziet of hoort de hond het dan wel niet aankomen (want: ouder, slechtziend, beginnende doofheid) of ziet hij het als een misplaatst vertoon van dominantie door het kind en hapt hij naar het kind. Kennissen hadden een oudere hond die eerst goed samen ging met hun dochtertje, maar naarmate de hond ouder (en dover en blinder) werd gaf het echt problemen. De hond schrok veel sneller en begon ook te grommen en zelfs happen naar het kind, dat nooit geleerd had dat ze de hond beter met rust kon laten.

Ik denk dat bij een jonge(re) hond het zeker belangrijk is om met het kind om te leren gaan en er aan te laten wennen. Maar met een hond die naar alle waarschijnlijkheid nog maar een jaartje te leven heeft lijkt het mij persoonlijk verstandiger om kind en hond niet teveel aan elkaar op te dringen en het dier gewoon zijn laatste ja(a)r(en) in rust te laten slijten, zonder een klein kind dat aan zijn voerbak zit e.d.