Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 09:18 |
Er was gisternacht geen nieuw topic gepost. Hier is het nieuwe 
Vervolg van PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 11

http://www.ggz.nl - Algemenere hulpverlening http://www.autismeteam.nl - Diagnose en begeleiding / Regio Rijnmond http://www.handicap.info - Stiching MEE / Begeleiding bij verschillende vormen van handicaps, ook voor Autistjes
http://www.autsider.net/ / Online community, met een enorme shitload aan informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm / Herkenningspunten voor autisme
http://www.faaas.org/doc.(...)9048,,,Doc,page.html / Een workshop door een specialist op het gebied van Asperger, over Asperger en intieme relaties. Hoewel het in het specifiek over relaties gaat, vond ik zelf dat er ontzettend veel dingen in staan die sowieso nuttig en duidelijk zijn om te lezen. De mate van iemands emotie is omgekeerd evenredig aan zijn kennis van feiten, hoe minder men weet, hoe meer opgewonden men raakt.
2 posters mbt autisme in PFD formaat. Kunt ze downloaden en uitprinten. Zijn ook te bestellen op deze website. Autisme sterke kanten (leerkrachten) Autisme sterke kanten |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 09:42 |
Laatste gespreksonderwerpen: - kan je een autistisch kind wel of niet alleen op de fiets laten? - heeft er iemand belangstelling om irl te meeten?quote:Op woensdag 21 januari 2009 08:05 schreef dutch-mamma het volgende:Mijn grootste angst is een ongeluk, ja. En een oplossing van het probleem... Ja, het prikkelarm maken van de omgeving. Maar dat lukt een beetje lastig op straat. Ik kan moeilijk alle automobilisten en bus-chauffeurs verzoeken extra goed op te letten omdat er een kind aankomt dat problemen in het verkeer heeft... Ik denk toch dat het een kwestie van veel oefenen is. Hij mag nu het laatste school zelf fietsen, de enige kruisingen daar zijn fietspaden. Dat denk ik ook inderdaad. Je zoon zal veel moeten oefenen. Eerst in rustige omgevingen en daarna in wat drukkere. Ik zat eerst te denken aan een autoluwe omgeving, maar dan kan het alsnog heel druk zijn door de overvloed aan voetgangers en fietsers (centrum van Groningen anyone? ) Misschien is het een idee om hem een soort fietsverkeersexamen af te leggen om te controleren of hij in ieder geval weet wat hij moet doen in verschillende situaties?quote:Weet je... Iemand leert door zijn ongelukken  maar onder een auto lopen is een iets te drastische manier van leren. Dat begrijp ik Daarom is dit ook zo'n groot dillemma.quote:Zou kunnen. Mijn afwezigheid is waarschijnlijk een prikkel minder. En ik denk ook dat de dag steeds dichterbij komt dat hij het alleen kan. En elk kind leert van zijn fouten, maar de gevolgen van tegen een bus lopen zijn wel erg ingrijpend... Ik hoop dat hij alleen en zonder gevaar leert te fietsen..  quote:Dank je, en bedankt voor je feedback!  quote:Oh, autisten zijn zeker niet heilig! Ik zal proberen het woord neurotypisch te onthouden, vind ik al prettiger klinken dan "normaal". Ik zie dat trouwens niet als "moreel goed te keuren gedrag" maar als "wat door de norm aanvaard is", en dat is niet altijd moreel goed te keuren. Normaal is een soort sjabloon. Pfff, moeilijk uit te leggen... Inderdaad. Het woord "normaal" heeft zoveel betekenissen... De Engelse woorden "nature" en "culture" zijn ook al zo erg (voor de Nederlandse woorden gaat dat iets minder op).quote:Lijkt me enorm verwarrend! Is het ook  quote:Op woensdag 21 januari 2009 13:37 schreef tijnbrein het volgende:Dus tot nu toe heb ik nog weinig voldoening van mijn werk gehad. De mogelijkheden waren altijd beperkt en dat frusteerde mij enorm. Het dagelijks leven kost mij al veel energie zo veel zelfs dat ik soms nauwelijks energie over heb voor andere dingen. Het gekke is dat ik dit nog nooit zo heb bekeken. Maar nu pas realiseer ik mij dat ik stress en frustatie van mijn werk krijg. Zo veel zelfs dat het mij opbreekt. Ik hoop dat als je deze baan neemt, je door het simpele feit dat het werk vrij eenvoudig voor je is ook meer rust zal hebben in je hoofd waardoor andere dingen ook weer beter gaan.. Zie het als een uitdaging om meer zelfvertrouwen te krijgen, beter om te leren gaan met je collega's en misschien zelfs wat vriendschappelijke contacten op te bouwen. Dan kun je misschien beter negeren dat het werk onder je niveau is en levert dat minder frustratie op.quote:Op donderdag 22 januari 2009 02:01 schreef childintime het volgende:Ik begrijp precies wat je bedoelt! Als ouder zie je dondersgoed wanneer iets wel of niet kan. Dochter werd aangereden waar ik bij was. Het enige wat die kerel zei was "dat er zo'n groot kind fietste en dus wel kon opletten".... Deze kinderen zien dit niet. Dochter heeft zo'n moeite om haar weg te vinden, te fietsen (erop te blijven zitten en niet om te vallen), dat ze geen energie meer heeft om op andere dingen te letten. De pest is echter dat automobilisten een groot kind zien, waarvan zij verwachten dat deze wel op hen let. Ik zie dat je niet direct op mij hebt gereageerd (dat mag best hoor, ik ben geen boeman), maar dat je het heel erg met me oneens bent. Laat ik even uitleggen dat ik niet van mening ben dat jij jouw kind nu ook alleen moet laten fietsen. Misschien voel je je ongemakkelijk of zelfs beledigd omdat mijn posts impliceerden dat jij jouw kind overbeschermt door mee te fietsen. Ik begrijp dat jouw situatie heel anders is. Veilig fietsen in het verkeer betekent leren omgaan met alle prikkels die je te verwerken krijgt. Ik ben van mening dat het voor een kind met Asperger of PDD-NOS geen probleem hoeft te zijn. Maar als ik het goed begrijp is NLD een leerstoornis. Je kind zal misschien eenvoudigweg nooit leren hoe ze met het verkeer moet omgaan.
Hoeveel mensen met Asperger of PDD-NOS hier hebben geleerd om zelfstandig te fietsen? Oxymoron, als je meeleest, aan jou dezelfde vraag: kan jij alleen op de fiets in het verkeer?quote:Op een dag fietste ik met dochter (toen 13) langs een voorrangsweg. Ik riep dat zij de volgende linksaf moest. Een weg die zij heel goed kende. De eerste de beste afslag waar ze linksaf kon, "smeet" ze zichzelf letterlijk linksaf; zonder te kijken of te stoppen. Ik werd gek en schreeuwde dat ze eerst moest kijken. Ze werd natuurlijk boos en riep dat de auto's wel wisten dat zij naar links ging..... Ik vind het heel erg dat je dit soort dingen moet doorstaan  quote:Ik als ouder hou iedere dag mijn hart vast als dit kind naar school gaat. Automobilsiten zien een groot kind op een fiets en gaan ervan uit dat die wel oplet. Niet dus. Zij heeft lang op een 3 wielfiets gereden en soms wou ik dat dat nog zo was, want toen werd er wel rekening met haar gehouden. Dat blijft bij dit soort dingen een groot probleem. Het is niet van je gezicht af te lezen dat je een handicap hebt.quote:Het is geen kwestie van dat als je er als ouder niet bij bent, ze wel weten hoe het moet. Ze hebben teveel indrukken te verwerken om ook nog een alle verkeersregels in acht te nemen; iets waar ik al jaren tegenaan loop.... Ik denk dat dat verschilt per stoornis en waarschijnlijk ook per individu. |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 09:47 |
Ik mocht op mijn zesde alleen naar school fietsen. Als ik het me goed herinner, mochten andere kinderen dat veel eerder, maar mijn moeder maakte zich ernstig zorgen over een drukke weg die die andere kinderen niet over moesten en ik wel. Het zegt jullie waarschijnlijk niets, maar het is de Bachlaan in Gorinchem. Het is de grens tussen twee woonwijken. Als je die weg ziet, denk je 'oh, dat is peanuts, dat stelt echt niks voor'. Maar de auto's rijden daar toch minstens 50 en mijn moeder was als de dood dat het daar een keer mis zou gaan.
Ook belangrijk is inschatten hoe snel verkeer voorbij raast. Als jij ziet dat er een auto nadert, maar je denkt ten onrechte "dat haal ik nog wel", lig je alsnog onder die auto. Ik ben er inmiddels een kei in geworden om in te schatten of ik nog wel of niet kan. Wat zijn jullie ervaringen daarmee? |
Re | donderdag 22 januari 2009 @ 09:55 |
Even ter info... is de OP nog een beetje up-to-date of is het weer eens tijd voor een vernieuwing, zo ja dan kan ik er eventueel ook wel naar kijken. Op het eerste gezicht lijkt het me wat kort etc. |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 10:15 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 09:55 schreef Re het volgende:Even ter info... is de OP nog een beetje up-to-date of is het weer eens tijd voor een vernieuwing, zo ja dan kan ik er eventueel ook wel naar kijken. Op het eerste gezicht lijkt het me wat kort etc. Ik negeer die OP altijd eigenlijk Voor mij heeft het geen meerwaarde om een hele lange OP te hebben. Hij zou van mij nog wel wat korter mogen zelfs. Maar dat plaatje wil ik erin houden 
Wat zou jij toe willen voegen aan de OP? |
Oxymoron | donderdag 22 januari 2009 @ 10:39 |
BT: ik lees, inderdaad mee maar had, problemen met Internetverbinding, en die moesten eerst, worden opgelost voor ik kon antwoorden.
Ik kan, wanneer ik een route heb geoefend, technisch heel goed fietsen. Omgaan met het overige verkeer is moeilijk, ik kan, niet goed inschatten wat de andere weggebruikers, willen. Maar als we bijv in de zomer een fietstocht gaan doen, dan duurt die altijd langer dan ervoor, opgegeven staat, omdat ik veel pauzes nodig heb om alles te verwerken en het liefst, bij elk paard, of schaap of koe, stil blijf staan.
Voordat ik vertrek op de fiets vraagt, de groepsleiding aan mij of ik me helder genoeg voel om te fietsen, en soms, moet ik dan maar gaan lopen. |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 11:04 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 10:39 schreef Oxymoron het volgende:BT: ik lees, inderdaad mee maar had, problemen met Internetverbinding, en die moesten eerst, worden opgelost voor ik kon antwoorden. Ik kan, wanneer ik een route heb geoefend, technisch heel goed fietsen. Omgaan met het overige verkeer is moeilijk, ik kan, niet goed inschatten wat de andere weggebruikers, willen. Maar als we bijv in de zomer een fietstocht gaan doen, dan duurt die altijd langer dan ervoor, opgegeven staat, omdat ik veel pauzes nodig heb om alles te verwerken en het liefst, bij elk paard, of schaap of koe, stil blijf staan. Voordat ik vertrek op de fiets vraagt, de groepsleiding aan mij of ik me helder genoeg voel om te fietsen, en soms, moet ik dan maar gaan lopen. Dankje dat je de moeite neemt om te reageren 
Je kan dus in principe wel fietsen, maar je hebt moeite om in te schatten wat andere weggebruikers gaan doen en je moet af en toe stil staan om een overvloed aan prikkels te verwerken. Soms ben je niet helder genoeg om te fietsen.
Fiets je ook wel eens alleen, dus niet in de groep? Vind je dat zwaarder of minder zwaar? Kan je een straat oversteken waarbij het verkeer van beide kanten komt en er geen stoplichten zijn? |
Pandora73 | donderdag 22 januari 2009 @ 11:16 |
tvp |
Re | donderdag 22 januari 2009 @ 11:21 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 10:15 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ik negeer die OP altijd eigenlijk  Voor mij heeft het geen meerwaarde om een hele lange OP te hebben. Hij zou van mij nog wel wat korter mogen zelfs. Maar dat plaatje wil ik erin houden  Wat zou jij toe willen voegen aan de OP? misschien iets meer info voor diegene die geintereseerd zijn in het onderwerp of die bijvoorbeeld in het gehele diagnose proces zitten |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 11:39 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 11:21 schreef Re het volgende:[..] misschien iets meer info voor diegene die geintereseerd zijn in het onderwerp of die bijvoorbeeld in het gehele diagnose proces zitten Dat zou kunnen, maar ik kan niet echt helpen daarmee. |
Stupendous76 | donderdag 22 januari 2009 @ 11:47 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 02:01 schreef childintime het volgende:[..] Ik begrijp precies wat je bedoelt! Als ouder zie je dondersgoed wanneer iets wel of niet kan. Dochter werd aangereden waar ik bij was. Het enige wat die kerel zei was "dat er zo'n groot kind fietste en dus wel kon opletten".... Deze kinderen zien dit niet. Dochter heeft zo'n moeite om haar weg te vinden, te fietsen (erop te blijven zitten en niet om te vallen), dat ze geen energie meer heeft om op andere dingen te letten. De pest is echter dat automobilisten een groot kind zien, waarvan zij verwachten dat deze wel op hen let. Op een dag fietste ik met dochter (toen 13) langs een voorrangsweg. Ik riep dat zij de volgende linksaf moest. Een weg die zij heel goed kende. De eerste de beste afslag waar ze linksaf kon, "smeet" ze zichzelf letterlijk linksaf; zonder te kijken of te stoppen. Ik werd gek en schreeuwde dat ze eerst moest kijken. Ze werd natuurlijk boos en riep dat de auto's wel wisten dat zij naar links ging..... Ik als ouder hou iedere dag mijn hart vast als dit kind naar school gaat. Automobilsiten zien een groot kind op een fiets en gaan ervan uit dat die wel oplet. Niet dus. Zij heeft lang op een 3 wielfiets gereden en soms wou ik dat dat nog zo was, want toen werd er wel rekening met haar gehouden. Het is geen kwestie van dat als je er als ouder niet bij bent, ze wel weten hoe het moet. Ze hebben teveel indrukken te verwerken om ook nog een alle verkeersregels in acht te nemen; iets waar ik al jaren tegenaan loop.... Dutch Mama, is jouw kind weleens getest voor NLD? Misschien kan je nog een volgorde aanleren: eerst omkijken, hand uitsteken, dan pas oversteken. Voor een autist zou het aanleren van zo'n volgorde redelijk moten kunnen (tenzij ze al een andere volgorde hebben, dan moet je proberen die aan te passen) |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 11:50 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 11:47 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Misschien kan je nog een volgorde aanleren: eerst omkijken, hand uitsteken, dan pas oversteken. Voor een autist zou het aanleren van zo'n volgorde redelijk moten kunnen (tenzij ze al een andere volgorde hebben, dan moet je proberen die aan te passen) Maar als ze een leerstoornis heeft, zal dat ook niet gaan werken... |
Stupendous76 | donderdag 22 januari 2009 @ 11:55 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 09:42 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Dat denk ik ook inderdaad. Je zoon zal veel moeten oefenen. Eerst in rustige omgevingen en daarna in wat drukkere. Ik zat eerst te denken aan een autoluwe omgeving, maar dan kan het alsnog heel druk zijn door de overvloed aan voetgangers en fietsers (centrum van Groningen anyone?  ) Misschien is het een idee om hem een soort fietsverkeersexamen af te leggen om te controleren of hij in ieder geval weet wat hij moet doen in verschillende situaties? [..] Geen problemen, ook niet met mijn rijbewijs. Eerder het tegenovergestelde: ik 'zie' in de meeste gevallen wat andere weggebruikers al gaan doen, daar anticipeer ik op en soms gaan ze toch iets anders doen. |
Stupendous76 | donderdag 22 januari 2009 @ 11:55 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 11:21 schreef Re het volgende:[..] misschien iets meer info voor diegene die geintereseerd zijn in het onderwerp of die bijvoorbeeld in het gehele diagnose proces zitten En de vorige topics  |
Stupendous76 | donderdag 22 januari 2009 @ 11:56 |
quote: Hmm, ja, dan wordt het lastig.quote:Op donderdag 22 januari 2009 00:14 schreef Black_Tulip het volgende:Ik kan niet uitgebreid reageren omdat het inmiddels al vrij laat is en ik naar bed moet. Maar ik wilde iets voorstellen. Ik lees nu meerdere keren dat mensen last hebben van een kluizenaarsbestaan en mij komt dat ook bekend voor, hoewel ik er nu gelukkig minder last van heb. Wie van jullie zou het waarderen om elkaar in het echt te meeten? En dan bedoel ik dus (voorlopig) niet zo'n meeting waarbij alle vaste posters aanwezig zijn, omdat dat waarschijnlijk teveel wordt voor iedereen. Maar misschien is het een idee om steeds met zijn tweeën of drieën af te spreken? Ik weet niet of jullie er behoefte aan hebben om andere posters te ontmoeten. Ik in ieder geval wel. Persoonlijk contact geeft mij zoveel meer voldoening en ik zou jullie graag irl willen leren kennen. Ik woon overigens in Rotterdam en ik heb er geen moeite mee om ergens heen te reizen als dat nodig is. Geen direct bezwaar, alleen in tijd (en plaats, maar dat veel minder) |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 12:01 |
quote: Dat je geen direct bezwaar hebt, wil niet zeggen dat je er veel zin in hebt Wat betreft tijd, tsja, ik heb het zelf ook druk, dus dat wordt passen en meten, maar het kan wel.
Waar woon je? PM het maar als je het niet op Fok wil zetten. |
Stupendous76 | donderdag 22 januari 2009 @ 12:21 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 12:01 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Dat je geen direct bezwaar hebt, wil niet zeggen dat je er veel zin in hebt  Wat betreft tijd, tsja, ik heb het zelf ook druk, dus dat wordt passen en meten, maar het kan wel. Waar woon je? PM het maar als je het niet op Fok wil zetten. -edit- Goed plan, voor! Qua tijd zit ik nu even moeilijk; afstand is niet echt een probleem voor mij (maar Groningen of Den Helder dan weer wel...) Ik weet niet hoe anderen hier in zitten?
[ Bericht 18% gewijzigd door Stupendous76 op 22-01-2009 14:58:41 ] |
EchtGaaf | donderdag 22 januari 2009 @ 12:58 |
tvp |
Green1 | donderdag 22 januari 2009 @ 13:42 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 00:14 schreef Black_Tulip het volgende:Ik kan niet uitgebreid reageren omdat het inmiddels al vrij laat is en ik naar bed moet. Maar ik wilde iets voorstellen. Ik lees nu meerdere keren dat mensen last hebben van een kluizenaarsbestaan en mij komt dat ook bekend voor, hoewel ik er nu gelukkig minder last van heb. Wie van jullie zou het waarderen om elkaar in het echt te meeten? En dan bedoel ik dus (voorlopig) niet zo'n meeting waarbij alle vaste posters aanwezig zijn, omdat dat waarschijnlijk teveel wordt voor iedereen. Maar misschien is het een idee om steeds met zijn tweeën of drieën af te spreken? Ik weet niet of jullie er behoefte aan hebben om andere posters te ontmoeten. Ik in ieder geval wel. Persoonlijk contact geeft mij zoveel meer voldoening en ik zou jullie graag irl willen leren kennen. Ik woon overigens in Rotterdam en ik heb er geen moeite mee om ergens heen te reizen als dat nodig is. Lijkt mij wel leuk aan de ene kant, maar ik ben nogal mensenschuw, zeker als het mensen betreft die ik niet ken Dus dat wordt niks denk ik.
[ Bericht 0% gewijzigd door Green1 op 22-01-2009 13:48:39 ] |
EchtGaaf | donderdag 22 januari 2009 @ 13:43 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 13:42 schreef Green1 het volgende:[..] Lijkt mij wel leuk aan de ene, maar ik ben nogal mensenschuw, zeker als het mensen betreft die ik niet ken  Dus dat wordt niks denk ik. Ook op neutraal terrein? |
Oxymoron | donderdag 22 januari 2009 @ 14:13 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 11:04 schreef Black_Tulip het volgende:Fiets je ook wel eens alleen, dus niet in de groep? Vind je dat zwaarder of minder zwaar? Kan je een straat oversteken waarbij het verkeer van beide kanten komt en er geen stoplichten zijn? Ja ik fiets zelfs, regelmatig alleen. Maar niet meer dan naar de dichtsbijzijnde, grotere stad, 4 km. Ik kan zelf een weg, oversteken maar ik wacht wel heeeel lang voordat er ruimte is. En in een groep fietsen vind ik lastiger dan alleen of 1:1 omdat je anders weer, te maken krijgt met prikkels van de meefietsers. |
Perico | donderdag 22 januari 2009 @ 16:40 |
Ik sta zelf nooit afwijzend tegenover meetings, maar dat ik in Zuid-Limburg in Heerlen woon, heeft meestal wel de nodige consequenties voor de reistijd. Ook zit ik in een kluizenaarsperiode en is er 1 cosmetisch dingetje wat ik graag verholpen zou zien, omdat ik het gevoel heb dat het erg in het oog springt.
Over het fietsen, ik ga zelf graag weg op mijn mountainbike, bij 18 graden of meer (met jas vind ik het maar niks en bevries je ook in de afdalingen bij lagere temperaturen). Dat zijn dan tochten van 25 tot 55 kilometer. Maar rotondes blijven lastig, net als drukke kruispunten zonder verkeerslichten (ook als voetganger). Ik ben altijd liever voorzichtig dan roekeloos.
Op de fiets heb ik gelukkig nooit last van overprikkeling, al mijd ik wel drukke toeristencentra zoals Valkenburg, nadat ik ginds een keer een auto die uit een garage kwam niet meer kon ontwijken terwijl het verkeer 2 rijen dik stond. |
DeHovenier | donderdag 22 januari 2009 @ 16:49 |
quote: |
ScarFace- | donderdag 22 januari 2009 @ 16:50 |
Hoe zit het eigenlijk met Wajong en studiefinanciering? Tegemoetkoming deeltijders( LOI) in mijn geval, maar dit moet toch beiden aan te vragen zijn? Tevens TVP  |
tijnbrein | donderdag 22 januari 2009 @ 17:17 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 00:14 schreef Black_Tulip het volgende:Ik kan niet uitgebreid reageren omdat het inmiddels al vrij laat is en ik naar bed moet. Maar ik wilde iets voorstellen. Ik lees nu meerdere keren dat mensen last hebben van een kluizenaarsbestaan en mij komt dat ook bekend voor, hoewel ik er nu gelukkig minder last van heb. Wie van jullie zou het waarderen om elkaar in het echt te meeten? En dan bedoel ik dus (voorlopig) niet zo'n meeting waarbij alle vaste posters aanwezig zijn, omdat dat waarschijnlijk teveel wordt voor iedereen. Maar misschien is het een idee om steeds met zijn tweeën of drieën af te spreken? Ik weet niet of jullie er behoefte aan hebben om andere posters te ontmoeten. Ik in ieder geval wel. Persoonlijk contact geeft mij zoveel meer voldoening en ik zou jullie graag irl willen leren kennen. Ik woon overigens in Rotterdam en ik heb er geen moeite mee om ergens heen te reizen als dat nodig is. Het lijkt mij sowieso al leuk om met mensen van Fok! af te spreken gewoon voor de lol. Ik ga binnenkort naar de ONZmeet van Fok! Jouw voorstel klinkt best wel interessant. Ga jij ook naar concerten toe? Zo ja misschien kunnen wij een keer afspreken om samen te gaan met je vriend erbij? |
tijnbrein | donderdag 22 januari 2009 @ 17:29 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 09:42 schreef Black_Tulip het volgende:knip [..] Ik hoop dat als je deze baan neemt, je door het simpele feit dat het werk vrij eenvoudig voor je is ook meer rust zal hebben in je hoofd waardoor andere dingen ook weer beter gaan..  Zie het als een uitdaging om meer zelfvertrouwen te krijgen, beter om te leren gaan met je collega's en misschien zelfs wat vriendschappelijke contacten op te bouwen. Dan kun je misschien beter negeren dat het werk onder je niveau is en levert dat minder frustratie op. [..] knip Simpel werk is niet erg om te doen. Maar er moet wel uitzicht zijn naar wat meer uitdaging anders dan loop ik weer tegen dezelfde dingen aan als in het verleden. Met collega's ga ik al goed om. Van mijn vorige baan heb ik namelijk twee vrienden overgehouden. Een van hun steunt mij en probeert mij te helpen met mijn problemen. Ik snap wat je bedoeld maar sommige van die dingen die jij zegt kan ik al op zich. Het is namelijk niet zo dat ik totaal contact gestoord ben. Om het maar even bot te zeggen. Wat voor mij het beste zou zijn is dat ik bij een bedrijf de tijd en de mogelijkheid krijg om mijzelf te ontwikkelen in mijn eigen tempo. Dus gewoon onder aan het proces beginnen en langzaam omhoog werken. |
dutch-mamma | donderdag 22 januari 2009 @ 18:53 |
TVP 
In het vorige topic vroeg Child In Time of mijn kind wel eens getest was op NLD. Nee, nooit eigenlijk... Ik zal er eens op gaan googlen! |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 21:20 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 13:42 schreef Green1 het volgende:[..] Lijkt mij wel leuk aan de ene kant, maar ik ben nogal mensenschuw, zeker als het mensen betreft die ik niet ken  Dus dat wordt niks denk ik. Je kunt het altijd proberen Grenzen zijn er om te verleggen En ik was ooit ook mensenschuw, dus ik begrijp wat je meemaakt. Bedenk in ieder geval dat je vooral te maken krijgt met lotgenoten. Dat moet toch enige rust scheppen?
Maak je geen zorgen over ergens naartoe reizen trouwens. Dat kan ik wel (gewend aan lang treinen en OV-kaart en zo). |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 21:23 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 14:13 schreef Oxymoron het volgende:[..] Ja ik fiets zelfs, regelmatig alleen. Maar niet meer dan naar de dichtsbijzijnde, grotere stad, 4 km. Ik kan zelf een weg, oversteken maar ik wacht wel heeeel lang voordat er ruimte is.  Dat is al heel wat  quote:En in een groep fietsen vind ik lastiger dan alleen of 1:1 omdat je anders weer, te maken krijgt met prikkels van de meefietsers. Dat zei ik  |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 21:27 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 18:53 schreef dutch-mamma het volgende:TVP  In het vorige topic vroeg Child In Time of mijn kind wel eens getest was op NLD. Nee, nooit eigenlijk... Ik zal er eens op gaan googlen! Heb je zelf de indruk dat je zoon minder goed kan leren? |
Maeghan | donderdag 22 januari 2009 @ 21:29 |
Ik ben ook meetable, maar voel me op zich prettiger in groepjes. En ik eet liever niet met (nieuw) gezelschap, dan voel ik me te opgelaten en kledder ik alles onder.
Overigens, misschien beetje een vreemde vraag, maar begrijpen jullie dieren ook makkelijker? Ik snap mensen soms niet, maar aan een hond zie ik meteen wat ie wil en in een heel korte tijd weet ik gewoon wat voor hond het is (rustig, druk, intelligent of juist niet, vriendelijk of juist erg humeurig, etc.). |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 21:30 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 16:40 schreef Perico het volgende:Ik sta zelf nooit afwijzend tegenover meetings, maar dat ik in Zuid-Limburg in Heerlen woon, heeft meestal wel de nodige consequenties voor de reistijd. Ik wil wel naar Heerlen reizen hoor  quote:Ook zit ik in een kluizenaarsperiode en is er 1 cosmetisch dingetje wat ik graag verholpen zou zien, omdat ik het gevoel heb dat het erg in het oog springt. Stap eens even uit je kluizenaarsbestaan dan Wil je zeggen wat je verholpen zou willen hebben?
Lekker boeiend overigens. Ik krab wondjes open en ik bijt mijn lippen kapot dus ik zie er ook af en toe niet uit. Maar mensen negeren het toch en je hoeft niet mee te doen aan een modewedstrijd.quote:Op de fiets heb ik gelukkig nooit last van overprikkeling, al mijd ik wel drukke toeristencentra zoals Valkenburg, nadat ik ginds een keer een auto die uit een garage kwam niet meer kon ontwijken terwijl het verkeer 2 rijen dik stond. Hoe is dat afgelopen?  |
Maeghan | donderdag 22 januari 2009 @ 21:31 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 13:42 schreef Green1 het volgende:[..] Lijkt mij wel leuk aan de ene kant, maar ik ben nogal mensenschuw, zeker als het mensen betreft die ik niet ken  Dus dat wordt niks denk ik. Gewoon doen. Wat heb je te verliezen? Als je het niet naar je zin hebt, kun je altijd weg. En bekijk het vanaf de andere kant... Ben je tevreden met je sociaal leven zoals het nu is? Zo niet, dan is er maar een manier om het te veranderen en dat is door te zorgen dat je meer mensen ziet.
Daarnaast begrijpt iedereen hier beter waar je mee zit dan de meeste mensen, dus wat dat betreft kun je het niet beter hebben. |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 21:33 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 17:17 schreef tijnbrein het volgende:[..] Het lijkt mij sowieso al leuk om met mensen van Fok! af te spreken gewoon voor de lol. Ik ga binnenkort naar de ONZmeet van Fok! Jouw voorstel klinkt best wel interessant. Ga jij ook naar concerten toe? Zo ja misschien kunnen wij een keer afspreken om samen te gaan met je vriend erbij? Ik ga niet heel vaak naar concerten eigenlijk en ik vind een concert helemaal geen geschikte gelegenheid voor een eerste ontmoeting.
Heb jij bezwaar om op een wat rustigere plek af te spreken of vind je dat ook wel ok? Wat mij betreft hoeft mijn vriend niet mee, maar als je liever met zijn drieën bent in plaats van met zijn tweeën kan ik vragen of hij mee wil..  |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 21:39 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 17:29 schreef tijnbrein het volgende:[..] Simpel werk is niet erg om te doen. Maar er moet wel uitzicht zijn naar wat meer uitdaging anders dan loop ik weer tegen dezelfde dingen aan als in het verleden. Met collega's ga ik al goed om. Van mijn vorige baan heb ik namelijk twee vrienden overgehouden. Een van hun steunt mij en probeert mij te helpen met mijn problemen. Ik snap wat je bedoeld maar sommige van die dingen die jij zegt kan ik al op zich. Het is namelijk niet zo dat ik totaal contact gestoord ben. Om het maar even bot te zeggen. Ik ben blij dat je vrienden hebt overgehouden aan je baan. Dat vind ik een hele prestatie (ik doe het je ook niet zo gauw na). Dat je iemand hebt die je probeert te steunen is al helemaal geweldig Ik heb nu vrienden maar ze lijken echt nul komma nul begrip te hebben voor mijn situatie Misschien kennen ze me nog niet goed genoeg....quote:Wat voor mij het beste zou zijn is dat ik bij een bedrijf de tijd en de mogelijkheid krijg om mijzelf te ontwikkelen in mijn eigen tempo. Dus gewoon onder aan het proces beginnen en langzaam omhoog werken. Ik hoop dat je die kans krijgt bij je nieuwe baan. |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 21:43 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:29 schreef Maeghan het volgende:Ik ben ook meetable, maar voel me op zich prettiger in groepjes. En ik eet liever niet met (nieuw) gezelschap, dan voel ik me te opgelaten en kledder ik alles onder.  Dan gaan we niet eten Zou je je al prettiger voelen als ik mijn vriend meebreng zodat we met zijn drieën zijn? En jij kunt jouw vriend meebrengen als je dat wil.
Ik heb overigens een erg slechte ervaring met een double date maar dat terzijde..quote:Overigens, misschien beetje een vreemde vraag, maar begrijpen jullie dieren ook makkelijker? Ik snap mensen soms niet, maar aan een hond zie ik meteen wat ie wil en in een heel korte tijd weet ik gewoon wat voor hond het is (rustig, druk, intelligent of juist niet, vriendelijk of juist erg humeurig, etc.). Ik heb niet de indruk dat ik dieren beter of sneller begrijp dan mensen, maar misschien ga ik gewoon te weinig om met huisdieren daarvoor.
We hebben wel een kat en die is: lief, druk, nergens bang voor, laat zich makkelijk aanhalen en ze is heeeeel ongehoorzaam  |
Maeghan | donderdag 22 januari 2009 @ 21:50 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:43 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Dan gaan we niet eten  Zou je je al prettiger voelen als ik mijn vriend meebreng zodat we met zijn drieën zijn? En jij kunt jouw vriend meebrengen als je dat wil. Ik heb overigens een erg slechte ervaring met een double date maar dat terzijde..[..] Ik heb niet de indruk dat ik dieren beter of sneller begrijp dan mensen, maar misschien ga ik gewoon te weinig om met huisdieren daarvoor. We hebben wel een kat en die is: lief, druk, nergens bang voor, laat zich makkelijk aanhalen en ze is heeeeel ongehoorzaam Ik ben dusdanig opgegroeid met honden dat ik bijna zelf met m'n voeten achter m'n oor krab. Ik ben weleens te laat op school geweest omdat ik bij de hond in z'n mand in slaap was gevallen. Ik weet ook uit ervaring dat het geen goed plan is om een hond terug te likken over z'n neus.. Zo van de hond waarschuwen dat ie dat niet meer bij je moet doen omdat je het anders terug doet en je dan aan je woord houden -- valt tegen. Ten eerste is het erg harig en ten tweede heel zout.
En verder spreek ik liever af met een groepje mensen van hier of zo. Of de bios is ook een optie, dan word ik niet nerveus want dan hoef ik niet te praten. Als je met een iemand afspreekt, dan "moet" je praten want er is niemand anders om de ander te entertainen zeg maar... |
Black_Tulip | donderdag 22 januari 2009 @ 22:01 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:50 schreef Maeghan het volgende:[..] Ik ben dusdanig opgegroeid met honden dat ik bijna zelf met m'n voeten achter m'n oor krab.  Ik ben weleens te laat op school geweest omdat ik bij de hond in z'n mand in slaap was gevallen.  Ik weet ook uit ervaring dat het geen goed plan is om een hond terug te likken over z'n neus.. Zo van de hond waarschuwen dat ie dat niet meer bij je moet doen omdat je het anders terug doet en je dan aan je woord houden -- valt tegen. Ten eerste is het erg harig en ten tweede heel zout. Je hebt me al wel eens verteld over je hondenperikelen inderdaad Ik heb meer met katten. We hadden een kat thuis en nu hebben mijn ouders er weer een, mijn vriend en ik hebben een van haar dochters en mijn zusje en zwager hebben de andere dochter En ik haal altijd katten aan op straat. Maar om nou te zeggen dat ik zo'n relatie met katten heb als jij met honden..  quote:En verder spreek ik liever af met een groepje mensen van hier of zo. Dat begrijp ik, maar ik vrees dat dat voor anderen (waaronder ikzelf om eerlijk te zijn) juist moeilijker is. Ik hoop dat we daar een beetje een balans in kunnen vinden. In ieder geval lijkt het noodzaak om een plek te kiezen waar je heel eenvoudig weg kan. Dus mijn huis valt al af  quote: Of de bios is ook een optie, dan word ik niet nerveus want dan hoef ik niet te praten. Als je met een iemand afspreekt, dan "moet" je praten want er is niemand anders om de ander te entertainen zeg maar... Je 'hoeft' niet te praten. Maar ik ken je gevoel wel. Ik kan me heel snel opgelaten voelen als er niet echt een klik is en ik naarstig op zoek moet naar dingen om over te praten. Ik hoop dat bij de meetings alles gewoon soepel verloopt  |
Maeghan | donderdag 22 januari 2009 @ 22:21 |
Tja, met nieuwe mensen is er vaak geen klik. Tenminste, ik moet vaak wennen aan mensen. Nieuwe collega's vind ik altijd stom, bijvoorbeeld. Als ik ze eenmaal ken waait dat wel over. Juist als je met z'n tweeen bent, kun je het niet even aan een ander over laten. En hoe meer mensen ik om me heen heb, hoe meer keuze aan onderwerpen en hoe makkelijker ik iets vind. Want ik reageer overal op - gelukkig ben ik een flapuit en ik voel nooit de behoefte me af te vragen of ik wel iets weet over het onderwerp waar ik over praat, dus dat scheelt =P |
Stupendous76 | donderdag 22 januari 2009 @ 22:38 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:29 schreef Maeghan het volgende:Ik ben ook meetable, maar voel me op zich prettiger in groepjes. En ik eet liever niet met (nieuw) gezelschap, dan voel ik me te opgelaten en kledder ik alles onder. Overigens, misschien beetje een vreemde vraag, maar begrijpen jullie dieren ook makkelijker? Ik snap mensen soms niet, maar aan een hond zie ik meteen wat ie wil en in een heel korte tijd weet ik gewoon wat voor hond het is (rustig, druk, intelligent of juist niet, vriendelijk of juist erg humeurig, etc.). Heb ik eigenlijk nooit op gelet, zal ik eens doen. Overigens kan ik (heel) erg goed met honden en katten overweg, tot verbazing van de eigenaren vaak  |
Stupendous76 | donderdag 22 januari 2009 @ 22:43 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:30 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ik wil wel naar Heerlen reizen hoor  [..] Stap eens even uit je kluizenaarsbestaan dan  Wil je zeggen wat je verholpen zou willen hebben? Lekker boeiend overigens. Ik krab wondjes open en ik bijt mijn lippen kapot dus ik zie er ook af en toe niet uit. Maar mensen negeren het toch en je hoeft niet mee te doen aan een modewedstrijd. [..] Hoe is dat afgelopen?  Dan heb je er al 2. |
Green1 | donderdag 22 januari 2009 @ 23:20 |
quote: Op donderdag 22 januari 2009 21:31 schreef Maeghan het volgende:[..] Gewoon doen. Wat heb je te verliezen? Als je het niet naar je zin hebt, kun je altijd weg. En bekijk het vanaf de andere kant... Ben je tevreden met je sociaal leven zoals het nu is? Zo niet, dan is er maar een manier om het te veranderen en dat is door te zorgen dat je meer mensen ziet. Daarnaast begrijpt iedereen hier beter waar je mee zit dan de meeste mensen, dus wat dat betreft kun je het niet beter hebben. Ja, dat is wel zo. Maar het is bij mij zo dat ik gewoon echt amper buiten kom. Ik bedoel, geen school, geen werk, geen sport, dus daar kom ik al geen mensen bij tegen. Verder heb ik ook zo'n idee dat ik niet meer terug kan. Ik bedoel, niemand in mijn omgeving (familie, kennissen van mijn ouders, dokters/behandelaar) kent mij anders dan dat ik stil/chagrijnig/anti sociaal-gedoe ben. En ik zou het wel leuk vinden om mensen te kennen enzo, maar ik ben dan bang dat die mensen (en dat zijn er toch best een hoop) dan gaan zeggen van 'zó, die is veranderd' of 'dat is niks voor hem'. En als ik dat hoor is het voor mij weer net alsof zij vinden dat ik achterlijk of zwakzinnig ben. Dat is ook een van de reden waarom ik zo als de dood ben dat ook maar iemand die ik ken, dit leest. Dat lijkt wel een soort schaamte, net zoiets als dat je een spreekbeurt op school hebt en dat je dan stil valt en dat iedereen naar je kijkt oid, zoiets.. (als ze dit lezen en mij er dan mee confronteren)
Dus wat jij zegt, is een beetje een vicieuze cirkel, want je moet er inderdaad wat aan doen. En daarvoor moet je er weer met bijv. een behandelaar over praten, maar dat doe ik dus nooit, door dat kleinerende toontje zo van 'goed hoor dat je dat verteld' , en daar moet ik wat aan doen, en dat doe je door er iets met een behandelaar bijv. aan te doen. Maar dat doe ik dus nooit. Enfin, je snapt het wel: die vicieuze cirkel. En het is ook een soort schaamte ofzo, omdat ik dit nooit wilde en er fel op tegen was (al dat sociale gedoe dus), maar je er uiteindelijk toch iets aan wil doen ofzo. En soms zegt men wel eens dat ik verbitterd ben door dat gepest, zo van, laat ze allemaal maar de tering krijgen en dat maakt het ook nog moeilijker enzo.
Edit: het is trouwens best een raar verhaal als ik het zo terug lees.. maar goed.
Edit2: nadat ik op enter drukte om het te verzenden, had ik dezelfde spijt als wanneer ik net een zak chips op heb Zo van, dat had ik niet moeten doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Green1 op 22-01-2009 23:56:34 ] |
dutch-mamma | vrijdag 23 januari 2009 @ 01:39 |
quote: Ik heb inmiddels gegoogled, en herkende wel e.e.a. |
Perico | vrijdag 23 januari 2009 @ 01:42 |
quote: Dat is echt heel erg aardig van je! quote:Stap eens even uit je kluizenaarsbestaan dan  Wil je zeggen wat je verholpen zou willen hebben? Er is een klein hoekje weg van een voortand. Dan zou je zeggen: ga naar de tandarts.
Maar ik ben de laatste 5 keren flauw gevallen tijdens een behandeling. Dan word ik heel plotseling wit als een doek, moet men stoppen, me bij laten komen.. Dat heb ik ook bij de huisarts, en op bezoek in een ziekenhuis als ik zelf geen patient ben zelfs. Heel vervelend, dat gebeurt onbewust, en ik heb er alles aan gedaan, ook zout eten vantevoren etc. Maar de tandarts heeft laten doorschemeren dat ze mij liever niet meer wil behandelen.
Nu is er in Kerkrade een kliniek speciaal voor mensen met een handicap, en ook autisme. Dat lijkt me wel wat, maar denk dat het voor mij te duur is. Dus heb ik in mijn hoofd nu te hoge drempels om een beslissing te nemen. Ik denk er wel iedere dag aan, heb nu ook al jaren een dure Sonicare borstel en goede discipline. quote:Hoe is dat afgelopen? Toen ik de auto vlak voor mij uit de garage van het huis zag komen, had ik de tegenwoordigheid van geest om op de voorband aan te sturen tijdens het remmen. Ik stuiterde dus terug, en had zelf niets.
De vrouw die erin zat kwam boos naar buiten, zei dat het mijn schuld was en wees op een kleine beschadiging aan de lak (wat ik vreemd vond, want ik ben echt alleen maar met mijn voorband tegen haar voorband gebotst).
Maar als een donderslag bij heldere hemel verdween haar boosheid plots. Misschien vond ze me stiekem een beetje leuk? Wie weet... ik heb wel mijn telefoon nummer achtergelaten, maar er verder niets op gehoord. .. ik was natuurlijk wel geschrokken. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 01:43 |
Green1:
Erm... Ik wilde zeggen dat het heel goed is dat je dit vertelt, maar dat wilde je dus niet horen 
Maak een keuze uit het volgende: 1 Doen waar je zelf zin in hebt 2 Je leven laten leiden door wat jij denkt dat de omgeving van jou vindt
Je bent er bang voor geworden om de dingen te doen waarvan je weet dat ze jou gelukkiger zullen maken. Dat betekent dat iedere keer dat je schijt hebt aan je omgeving en je dingen doet die je eigenlijk niet durfde een enorme stap voor je is, en daarom juist ook een enorme overwinning als je het voor elkaar krijgt. Als je deze aanpak hanteert, krijg je daar zoveel voor terug. Ten eerste natuurlijk een enorme portie zelfvertrouwen (dat lijkt je wel wat, of niet?) Ten tweede heb je meer zelfkennis. Ten derde heb je meer plezier in je leven omdat je meer dingen doet die jou gelukkiger maken.
Dat, of je blijft stilstaan. Weet je dat het mensen eigenlijk bizar weinig kan schelen hoe jij bent? Niemand zal er een nachtje minder om slapen als jij ofwel besluit chagrijnig en anti-sociaal te blijven ofwel een gelukkiger mens te worden. De enige op wie jouw beslissing echt invloed heeft, dat ben jij. En als je toch bang bent dat mensen door jouw positieve verandering gaan denken aan die periode dat je niet zo lekker in je vel zat en een 'minder' persoon was, is dat niet juist een reden om alles op alles te zetten om een 'beter' mens te worden? Denk je juist niet dat mensen het enorm zullen waarderen als jouw persoonlijkheid een positieve ontwikkeling doormaakt?
Ik kan je nog wat vertellen: het is nooit te laat om te kiezen voor jezelf en echt iets van je leven te maken zoals jij dat zou willen. Je klinkt alsof je daarbij wat hulp kan gebruiken. Dit is mijn suggestie: begin bij het aller- allerkleinste. Probeer eens een kleine irritatie te verzinnen waarbij je je anders zou gedragen als je echt koos voor jezelf en niet voor wat jij denkt dat anderen van jou vinden. En kies dan voor jezelf. Als je wat zelfvertrouwen begint te krijgen door voor jezelf te kiezen, zoek dan contact met een nieuwe psychiater/psycholoog en begin het hele proces opnieuw. Laat die psycholoog de bovenstaande post lezen en probeer zoveel mogelijk te leren om die negatieve spiraal te vermijden.
Je kunt het, maar je moet er wel voor werken. Veel succes ermee. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 01:54 |
quote: Graag gedaan hoor Je moet toch wat. Ik reis bijna elke dag wel met de trein en ik was gewend om vijf uur per weekend te reizen. Als anderen liever niet willen reizen omdat het te ver is of omdat ze überhaupt openbaar vervoer niet zo fijn vinden, is het een kleine moeite..quote:Er is een klein hoekje weg van een voortand. Dan zou je zeggen: ga naar de tandarts.
Maar ik ben de laatste 5 keren flauw gevallen tijdens een behandeling. Dan word ik heel plotseling wit als een doek, moet men stoppen, me bij laten komen.. Dat heb ik ook bij de huisarts, en op bezoek in een ziekenhuis als ik zelf geen patient ben zelfs. Heel vervelend, dat gebeurt onbewust, en ik heb er alles aan gedaan, ook zout eten vantevoren etc. Maar de tandarts heeft laten doorschemeren dat ze mij liever niet meer wil behandelen.
Nu is er in Kerkrade een kliniek speciaal voor mensen met een handicap, en ook autisme. Dat lijkt me wel wat, maar denk dat het voor mij te duur is. Dus heb ik in mijn hoofd nu te hoge drempels om een beslissing te nemen. Ik denk er wel iedere dag aan, heb nu ook al jaren een dure Sonicare borstel en goede discipline. Je hebt hele hoge drempels om dat hoekje van je voortand te laten herstellen. Dat kan ik begrijpen; zulke hoge drempels heb ik ook wel eens. Maar is het niet een beetje zonde om diezelfde torenhoge drempels ook op te werpen voor sociaal contact met lotgenoten juist wanneer je het jammer vindt dat je zo'n kluizenaarsbestaan hebt?quote:Toen ik de auto vlak voor mij uit de garage van het huis zag komen, had ik de tegenwoordigheid van geest om op de voorband aan te sturen tijdens het remmen. Ik stuiterde dus terug, en had zelf niets. De vrouw die erin zat kwam boos naar buiten, zei dat het mijn schuld was en wees op een kleine beschadiging aan de lak (wat ik vreemd vond, want ik ben echt alleen maar met mijn voorband tegen haar voorband gebotst). Maar als een donderslag bij heldere hemel verdween haar boosheid plots. Misschien vond ze me stiekem een beetje leuk? Wie weet... ik heb wel mijn telefoon nummer achtergelaten, maar er verder niets op gehoord.  .. ik was natuurlijk wel geschrokken. Alles liep goed af dus 
Mijn verwondingen/schade door fietsongelukken: kapotte bril + glas in gezicht en zeven hechtingen; blauwe plekken en schrammen bij diverse ongelukken; kapot geschaafde knie; kapotte voorvork van fiets; 1000 euro krasschade aan een auto en een andere fietser een gebroken been bezorgen. En er zal vast meer zijn, maar meer kan ik me even niet herinneren. |
Perico | vrijdag 23 januari 2009 @ 02:57 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 01:54 schreef Black_Tulip het volgende:Maar is het niet een beetje zonde om diezelfde torenhoge drempels ook op te werpen voor sociaal contact met lotgenoten juist wanneer je het jammer vindt dat je zo'n kluizenaarsbestaan hebt? Jawel hoor, en die drempels zijn er ook niet zozeer vanwege dat contact, want da's hartstikke leuk. Tis gewoon dat door dat kleine hoekje uit de tand zeg maar ook het zelfvertrouwen dat nodig is om eropuit te gaan weg is. Samen met wat andere dingetjes die nog spelen ben ik dan snel geneigd om te denken: effe blijven zitten waar ik zit.
Maar wil ook best zelf reizen hoor! Ik heb een NS-Voordelurenkaart, 40% korting, ook voor 3 medepassagiers.
Ben wel zelf iemand, die me lang ergens op moet instellen. Mijn zus vindt het bijvoorbeeld heel leuk om met de familie naar een pretpark te gaan, maar ik heb het dan nodig om al we-ken vantevoren die film al in mijn hoofd af te spelen, hoe dat zal gaan.
Tuurlijk, meeten met lotgenoten lijkt me op zich leuk!  |
Maeghan | vrijdag 23 januari 2009 @ 11:40 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 23:20 schreef Green1 het volgende:[..] Ja, dat is wel zo. Maar het is bij mij zo dat ik gewoon echt amper buiten kom. Ik bedoel, geen school, geen werk, geen sport, dus daar kom ik al geen mensen bij tegen. Verder heb ik ook zo'n idee dat ik niet meer terug kan. Ik bedoel, niemand in mijn omgeving (familie, kennissen van mijn ouders, dokters/behandelaar) kent mij anders dan dat ik stil/chagrijnig/anti sociaal-gedoe ben. En ik zou het wel leuk vinden om mensen te kennen enzo, maar ik ben dan bang dat die mensen (en dat zijn er toch best een hoop) dan gaan zeggen van 'zó, die is veranderd' of 'dat is niks voor hem'. En als ik dat hoor is het voor mij weer net alsof zij vinden dat ik achterlijk of zwakzinnig ben. Dat is ook een van de reden waarom ik zo als de dood ben dat ook maar iemand die ik ken, dit leest. Dat lijkt wel een soort schaamte, net zoiets als dat je een spreekbeurt op school hebt en dat je dan stil valt en dat iedereen naar je kijkt oid, zoiets.. (als ze dit lezen en mij er dan mee confronteren) Dus wat jij zegt, is een beetje een vicieuze cirkel, want je moet er inderdaad wat aan doen. En daarvoor moet je er weer met bijv. een behandelaar over praten, maar dat doe ik dus nooit, door dat kleinerende toontje zo van 'goed hoor dat je dat verteld'  , en daar moet ik wat aan doen, en dat doe je door er iets met een behandelaar bijv. aan te doen. Maar dat doe ik dus nooit. Enfin, je snapt het wel: die vicieuze cirkel. En het is ook een soort schaamte ofzo, omdat ik dit nooit wilde en er fel op tegen was (al dat sociale gedoe dus), maar je er uiteindelijk toch iets aan wil doen ofzo. En soms zegt men wel eens dat ik verbitterd ben door dat gepest, zo van, laat ze allemaal maar de tering krijgen en dat maakt het ook nog moeilijker enzo. Edit: het is trouwens best een raar verhaal als ik het zo terug lees.. maar goed. Edit2: nadat ik op enter drukte om het te verzenden, had ik dezelfde spijt als wanneer ik net een zak chips op heb  Zo van, dat had ik niet moeten doen. Je mag het een raar verhaal vinden, maar ik begrijp prima wat je bedoelt. Mensen hebben inderdaad de neiging om bij alles waarvan zij denken dat het niet bij je past, te proberen je terug in je hokje te stoppen. "Ja maar jij houdt toch niet van sociaal?" *Mensen pakken Green1 beet, stoppen hem in z'n hokje en doen de deur dicht* En zie dan de moed maar weer te vinden om die deur weer open te doen en weer weg te lopen.
Ik ervaar dat zelf ook vaak bij mensen die mij niet heel goed kennen, maar een bepaald beeld van mij hebben. Ook online. Dan zeg ik iets en dan beginnen ze over hoe negatief ik altijd reageer, terwijl ik gewoon een hele normale reactie geef en zij in hun hoofd hebben dat ik altijd negatief ben, dus bedoel ik dat ook negatief volgens hun, waarmee ze hun eigen beeld van mij weer bevestigen. En zo kom ik nooit van die reputatie af, terwijl ik echt niet negen jaar dezelfde persoon ben gebleven.
Maar goed, mijn ervaring is dan ook dat de mensen die dat doen, meestal mensen zijn die je eigenlijk maar vaag kennen. Ik begrijp wel dat het dan alsnog vervelend is, maar op zich zijn het geen mensen die er toe doen (of die er voor jou toe zouden moeten doen). Overigens doen ze dat bij iedereen en niet alleen bij jou, misschien helpt dat.
En je doet het zelf misschien ook wel... Stel je voor dat je een Hells angel in de straat hebt wonen en opeens loopt die met een klein meisje in een barbieroze kinderwagen in het park te wandelen en hoor je dat ie als vrijwilliger werkt in een opvang voor zwerfkatten. Dan ben je ook verbaasd, denk ik en dan zeg je misschien ook wel dat je dat niet had verwacht. Het betekent dan echter niet dat je vindt dat diegene niet mag veranderen. Sterker nog, je vindt het misschien zelfs wel heel goed. Maar het is in deze maatschappij wel een beetje zo dat je dat soort dingen niet mag zeggen. Het is meer geaccepteerd om negatief op mensen te reageren dan om ze een compliment te geven, zeker wanneer dat inhoudelijk is, dus iets anders dan 'leuke zonnebril'. Het zit volgens mij gewoon in mensen om altijd eerst negatief te reageren en als je al positief reageert, dan moet je er iets achteraan zeggen om het een beetje af te zwakken.
Volgens mij is dat ook gewoon onzekerheid van die mensen zelf. Als je namelijk goed in je vel zit en zelf gelukkig bent, voel je denk ik ook niet de behoefte om constant andere mensen te bekritiseren. Dat die mensen jou in een bepaald hokje stoppen is alleen maar een manier van hun om de wereld in begrijpelijke termen te structureren, zodat ze zich zelfverzekerd voelen. Als jij iets anders doet dan ze verwachten, moeten ze hun wereldbeeld bijstellen en dat vinden ze eng. |
dutch-mamma | vrijdag 23 januari 2009 @ 11:59 |
quote: Hij heeft problemen met rekenen, loopt achter met een aantal andere dingen (laat leren fietsen, al 5 jaar bezig voor zwemdiploma A)... Maar qua taal is hij wel heel erg goed. |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 12:04 |
quote: Hehehehehehehehe, ik moest lachen... Zulk woordgebruik in een autistentopic...
Oh, ik heb een (halve) diagnose PDD-NOS. Is het gebruikelijk dat daar WAJONG aan wordt toegekend? |
Re | vrijdag 23 januari 2009 @ 12:13 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 12:04 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Hehehehehehehehe, ik moest lachen... Zulk woordgebruik in een autistentopic... Oh, ik heb een (halve) diagnose PDD-NOS. Is het gebruikelijk dat daar WAJONG aan wordt toegekend? 
misschien dat hier iets tussenstaat?
http://www.autismeinfocentrum.nl/fetch_faqs_cat.html?mnu=tmain100:shome&s=0&l=nl&t=1199746206&queryname=usr_cat_faq&oid=17339874&full=0
-edit- ff volle link kopieeeren dus |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 12:47 |
quote: Ok... Er staat overal "vanaf arbeidsongeschiktheidsverklaring" oid. Maar wanneer is dat? En ik weet zelf 99% zeker dat ik een schroef los heb in dat departement, maar daar gaat het UWV natuurlijk niet mee akkoord... Het traject van het GGZ duurt ook al jaren, dus als ik daarop moet wachten... |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 13:53 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 22:21 schreef Maeghan het volgende:Tja, met nieuwe mensen is er vaak geen klik. Tenminste, ik moet vaak wennen aan mensen. Nieuwe collega's vind ik altijd stom, bijvoorbeeld. Als ik ze eenmaal ken waait dat wel over. Ik heb met nieuwe mensen ook meestal geen klik hoor, maar ik probeer te leren hoe ik toch een goed gevoel kan overhouden aan een gesprek en leuk kan omgaan met mensen als ik merk dat die klik er eigenlijk niet is. Als ik alleen zou omgaan met mensen waarbij ik die magische klik voel, zou ik een uiterst beperkt sociaal leven hebben (en dat was dus ook het geval).
Ik ben geen misantroop, maar ik begin dus meestal vanuit een positie van onverschilligheid en dat is ook geen lekkere uitgangspositie om mensen te leren kennen.quote:Juist als je met z'n tweeen bent, kun je het niet even aan een ander over laten. En hoe meer mensen ik om me heen heb, hoe meer keuze aan onderwerpen en hoe makkelijker ik iets vind. Want ik reageer overal op - gelukkig ben ik een flapuit en ik voel nooit de behoefte me af te vragen of ik wel iets weet over het onderwerp waar ik over praat, dus dat scheelt =P Dat is wel heel fijn inderdaad. Als jij even niets te zeggen hebt, babbelt je vorige gesprekspartner wel even verder met iemand anders. Maar op den duur voel ik me daar ook niet goed bij, omdat ik me buitengesloten ga voelen als het te lang duurt. En dan probeer ik weer op mijn oude vertrouwde botte en onbeleefde manier een gaatje in het gesprek te vinden waar ik kan instappen. Ik vind leuk lopende groepsgesprekken echt geweldig, maar ik heb nog te weinig verstand van de dynamiek en de sociale regeltjes van zo'n gesprek om me er altijd goed bij te voelen. En soms gaat het echt heel erg mis.
Ik ben ook een flapuit die overal wel iets over te zeggen heeft  |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 14:03 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 02:57 schreef Perico het volgende:[..] Jawel hoor, en die drempels zijn er ook niet zozeer vanwege dat contact, want da's hartstikke leuk. Tis gewoon dat door dat kleine hoekje uit de tand zeg maar ook het zelfvertrouwen dat nodig is om eropuit te gaan weg is. Samen met wat andere dingetjes die nog spelen ben ik dan snel geneigd om te denken: effe blijven zitten waar ik zit. Maar als jij pas wanneer Pasen en Pinksteren samenvallen een afspraak maakt met een tandarts die ermee om kunt gaan dat jij fysiek ten onder gaat aan de angst, blijf je wel erg lang zitten.
Ik weet hoe het werkt en daarom zeg ik er wat over. Pas na ruim een jaar ging ik eens een huisarts opzoeken in mijn huidige woonplaats. Ik ben nu al minstens twee jaar niet naar de tandarts geweest, omdat ik daar speciaal voor naar Gorinchem moet en misschien bij mijn ouders moet overnachten. Ik moet binnenkort naar Groningen, omdat mijn lenzen versleten zijn, maar ik ben benieuwd hoe lang het gaat duren voordat ik een afspraak maak. In principe ga ik met alle liefde naar de huisarts, tandarts of opticien, maar het feit dat het wat moeite kost en je er toch al niet zo'n zin in hebt, maakt het makkelijk om uit te stellen.
En het is eveneens een heel gedoe om een huisarts/tandarts/opticien in je eigen woonplaats te vinden zodat je van dit probleem geen last meer hebt..quote:Maar wil ook best zelf reizen hoor! Ik heb een NS-Voordelurenkaart, 40% korting, ook voor 3 medepassagiers.   quote:Ben wel zelf iemand, die me lang ergens op moet instellen. Mijn zus vindt het bijvoorbeeld heel leuk om met de familie naar een pretpark te gaan, maar ik heb het dan nodig om al we-ken vantevoren die film al in mijn hoofd af te spelen, hoe dat zal gaan. Ik heb daar niet zo'n last van. Ik heb wel eens dat ik ergens heel erg naartoe leef en als het dan voorbij en afgelopen is, voel ik een enorme leegte en besef ik dat mijn hersenen alles zodanig gepland hebben dat het leven net zo goed op dat moment had kunnen eindigen. Ik heb dan gewoon echt totaal niet nagedacht over wat ik ga doen als dat ene supertoffe voorbij is Ik vind het dan best moeilijk om de draad weer op te pakken en iets nieuws te vinden om naartoe te leven.quote:Tuurlijk, meeten met lotgenoten lijkt me op zich leuk!  |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 14:19 |
Even een opmerking van te voren: ik gebruik vaak 'je' in een onbepaalde zin, maar ook wel eens 'je' als persoonlijk (en dan richt ik me soms tot Green1 en niet tot Maeghan ) en ik begrijp als het soms moeilijk is te bepalen welke ik bedoel. Ik vind het erg lastig dat het Nederlands daar niet twee aparte woorden voor heeft.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 11:40 schreef Maeghan het volgende:Je mag het een raar verhaal vinden, maar ik begrijp prima wat je bedoelt. Mensen hebben inderdaad de neiging om bij alles waarvan zij denken dat het niet bij je past, te proberen je terug in je hokje te stoppen. "Ja maar jij houdt toch niet van sociaal?" *Mensen pakken Green1 beet, stoppen hem in z'n hokje en doen de deur dicht* En zie dan de moed maar weer te vinden om die deur weer open te doen en weer weg te lopen. Ik vind het wel tof hoe je zijn post uit een heel andere hoek benadert dan ik en er (ook ) hele zinnige dingen over weet te zeggen. Toch even een kanttekening hier: mijn ervaring is dat mensen misschien zeggen "maar jij bent toch niet sociaal?" maar het enige wat ze daarmee willen uitdrukken is verwondering. Dat ze je geen kans geven om te groeien als mens en te doen wat jij wil, dat maak jij ervan in je hoofd. Maar of zij nou de deur dicht doen of dat je dat zelf doet, maakt niet uit. Hij zal weer open moeten en dat moet je zelf doen.quote:Ik ervaar dat zelf ook vaak bij mensen die mij niet heel goed kennen, maar een bepaald beeld van mij hebben. Ook online. Dan zeg ik iets en dan beginnen ze over hoe negatief ik altijd reageer, terwijl ik gewoon een hele normale reactie geef en zij in hun hoofd hebben dat ik altijd negatief ben, dus bedoel ik dat ook negatief volgens hun, waarmee ze hun eigen beeld van mij weer bevestigen. En zo kom ik nooit van die reputatie af, terwijl ik echt niet negen jaar dezelfde persoon ben gebleven. Aan de ene kant herken ik wat je zegt op Fok. Ik zie dat mensen jouw reacties vaak een stuk negatiever interpreteren dan hoe jij het had bedoeld. Maar ik denk wel dat het klopt dat jij wat negatiever in het leven staat dan je lezers. Je bent in feite een misantroop en je zegt dat je het leven af en toe niet ziet zitten. Vind je het gek dat anderen die negatieve vibe oppakken? Daar hoef je je verder niet zo druk om te maken, want dat ben jij en als jij positiever in het leven wil staan, ben jij degene die dat beslist en doet en niemand anders. Verder vind ik je realisme vaak heel verfrissend. quote:Maar goed, mijn ervaring is dan ook dat de mensen die dat doen, meestal mensen zijn die je eigenlijk maar vaag kennen. Ik begrijp wel dat het dan alsnog vervelend is, maar op zich zijn het geen mensen die er toe doen (of die er voor jou toe zouden moeten doen). Overigens doen ze dat bij iedereen en niet alleen bij jou, misschien helpt dat. En dat is de clou. Wat mensen van je denken hoort volslagen oninteressant te zijn. Het is jouw leven.quote:Maar het is in deze maatschappij wel een beetje zo dat je dat soort dingen niet mag zeggen. Het is meer geaccepteerd om negatief op mensen te reageren dan om ze een compliment te geven, zeker wanneer dat inhoudelijk is, dus iets anders dan 'leuke zonnebril'. Het zit volgens mij gewoon in mensen om altijd eerst negatief te reageren en als je al positief reageert, dan moet je er iets achteraan zeggen om het een beetje af te zwakken. Dat is zeker waar. Ik weet nog dat ik een keer heel enthousiast was over het kapsel van de gymlerares. Ik zei tegen haar "maar het maakt niet uit hoe je het laat knippen of in welke kleur je het verft, het staat je toch wel goed." De gymlerares en een klasgenote stonden me in volle verbazing aan te staren. "Dankjewel Els... " zei de gymlerares.quote:Volgens mij is dat ook gewoon onzekerheid van die mensen zelf. Als je namelijk goed in je vel zit en zelf gelukkig bent, voel je denk ik ook niet de behoefte om constant andere mensen te bekritiseren. Dat die mensen jou in een bepaald hokje stoppen is alleen maar een manier van hun om de wereld in begrijpelijke termen te structureren, zodat ze zich zelfverzekerd voelen. Als jij iets anders doet dan ze verwachten, moeten ze hun wereldbeeld bijstellen en dat vinden ze eng. Dit is waar, denk ik. Maar hier laat je merken dat je voor bepaalde menselijke eigenschappen veel minachting voelt.. Hier komt de misantroop in jou naar boven. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 14:25 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 11:59 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Hij heeft problemen met rekenen, loopt achter met een aantal andere dingen (laat leren fietsen, al 5 jaar bezig voor zwemdiploma A)... Maar qua taal is hij wel heel erg goed. Het is heel tricky. Ik denk dat er weinig over te zeggen valt als leek. NLD moet haast bijna dezelfde oorzaken moet hebben als autisme omdat die twee zoveel raakvlakken hebben. Het zit officieel ook in het autistisch spectrum, of niet, childintime? 
Ik was laat met praten, laat met zwemmen en laat met fietsen en ik ben heel goed in taal. Maar ik heb absoluut geen leerstoornis. Geloof ik....  |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 14:28 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 12:47 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Ok... Er staat overal "vanaf arbeidsongeschiktheidsverklaring" oid. Maar wanneer is dat? En ik weet zelf 99% zeker dat ik een schroef los heb in dat departement, maar daar gaat het UWV natuurlijk niet mee akkoord... Het traject van het GGZ duurt ook al jaren, dus als ik daarop moet wachten... Belangrijker is de vraag: denk jij dat je het nodig hebt? Ben jij door een onoverkomelijk probleem dat veroorzaakt wordt door je PDD-NOS permanent niet in staat om te werken? Als je namelijk wel zou kunnen werken, vind ik dat je gewoon door moet bijten en geen uitkering moet gaan trekken. Je kunt niet op je luie gat gaan zitten en denken dat je door je labeltje automatisch verzekerd bent van financiële hulp. |
dutch-mamma | vrijdag 23 januari 2009 @ 14:48 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 14:25 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Het is heel tricky. Ik denk dat er weinig over te zeggen valt als leek. NLD moet haast bijna dezelfde oorzaken moet hebben als autisme omdat die twee zoveel raakvlakken hebben. Het zit officieel ook in het autistisch spectrum, of niet, childintime?  Ik was laat met praten, laat met zwemmen en laat met fietsen en ik ben heel goed in taal. Maar ik heb absoluut geen leerstoornis. Geloof ik.... Ik herken dingen in de gegoogelde informatie, maar ik wil dit toch eerst met de begeleider bespreken voor ik conclusies ga trekken. Het heeft raakvlakken, het overlapt elkaar ook, denk ik. |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 14:57 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 14:28 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Belangrijker is de vraag: denk jij dat je het nodig hebt? Ben jij door een onoverkomelijk probleem dat veroorzaakt wordt door je PDD-NOS permanent niet in staat om te werken? Als je namelijk wel zou kunnen werken, vind ik dat je gewoon door moet bijten en geen uitkering moet gaan trekken. Je kunt niet op je luie gat gaan zitten en denken dat je door je labeltje automatisch verzekerd bent van financiële hulp. Ik kan ook een strop maken en die om mijn nek doen en mezelf verhangen, dan zou ik het niet meer nodig hebben. Dat zou pas doorbijten zijn he...
Ik vind vanalles, maar uiteindelijk ben ik afhankelijk van wat anderen vinden. En dan gaat het ook over wat ik wel of niet kan. Wanneer mag je vinden dat je iets niet kan? |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 15:27 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 14:57 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Ik kan ook een strop maken en die om mijn nek doen en mezelf verhangen, dan zou ik het niet meer nodig hebben. Dat zou pas doorbijten zijn he... Juist niet. Zelfmoord is het opgeven.quote:Ik vind vanalles, maar uiteindelijk ben ik afhankelijk van wat anderen vinden. En dan gaat het ook over wat ik wel of niet kan. Wanneer mag je vinden dat je iets niet kan? Misschien zou je iets meer willen vertellen over de hulpverlening en de malle molen die je tot nu toe hebt meegemaakt? En wat kan jij niet volgens jou? Waar heb je moeite mee? |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 15:31 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:27 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Juist niet. Zelfmoord is het opgeven. [..] Misschien zou je iets meer willen vertellen over de hulpverlening en de malle molen die je tot nu toe hebt meegemaakt? En wat kan jij niet volgens jou? Waar heb je moeite mee? Dat overleg pleeg ik wel met een behandelaar. Het gaat er nu om of het zonder meer een optie is en wanneer je werkelijk die diagnose hebt. Als het GGZ dat vindt of als het UWV dat vindt? En wanneer vindt het GGZ/UWV definitief dat je beschadigd bent en in zodanige mate dat je recht hebt op inkomensondersteuning?
Disclaimer: ik houd even geen rekening met de perceptie van mijn lezers op dit moment, maar ik ben onder gelijkgestemden, dus jullie begrijpen vast wel dat ik niet de bedoeling heb om bot over te komen. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 15:41 |
Misschien is het raadzaam om als mensen elkaar gaan meeten even te gaan kijken wat ieders voorkeuren zijn. Dit is immers het autisme topic, dus meeten gaat voor niemand (behalve misschien de niet-autisten) vanzelf. Re, dutch-mamma, childintime, (en andere niet-autisten die belangstelling hebben) wat mij betreft doen jullie lekker ook mee met de meets En jullie hebben vast ook je eigen voorkeuren. Als we een lijstje hebben, kunnen we kijken hoe dat op elkaar af kunnen stemmen.
Vragen:
1 Waar woon je? Als je dat niet wil zeggen, geef dan aan in welke regio van het land zodat mensen een beetje een idee hebben waar je zit. 2 Ga je liever reizen of meet je het liefst in je eigen woonplaats? 3 Waar wil je meeten? Bij jou thuis, een neutrale plek, bij iemand anders, etc. 4 Wat zou je graag willen doen tijdens de meet? Wil je iets leuks gaan doen? (geef dan even een suggestie) Wil je ergens een hapje eten of juist niet? Wil je samen koffie/thee drinken? 5 Met hoeveel mensen voel jij je het prettigst? 6 Zou je iemand die jij kent mee willen nemen?
Mijn eigen antwoorden:
1 Ik woon in Rotterdam. 2 Ik meet het liefst bij mij thuis of ergens in Utrecht, maar het maakt me niet zoveel uit. 3 Zoals ik zei, wat mij betreft staat mijn huis open en ik denk dat ThE_ED (mijn vriend) ook wel akkoord gaat. Verder heb ik niet echt plekken waar ik absoluut niet zou willen zijn, maar over het algemeen geldt dat hoe minder drukte, hoe beter. 4 Ik zou het liefst ergens wat gaan drinken Ik heb het meeste met een pub of een kroeg waar je elkaar nog duidelijk kunt verstaan en het niet al te druk is. 5 Ik voel me het prettigst met in totaal twee of drie mensen, maar meer kan ook. Vanaf zes man wordt het mij teveel. 6 Ik neem eventueel ThE_ED mee 
Disclaimer: Ik denk dat het alvast belangrijk is om te stellen dat iedereen weg mag zodra hij/zij er behoefte aan heeft. En ja, dat mag ook na een kwartier als je denkt dat het niks wordt.
[ Bericht 2% gewijzigd door Black_Tulip op 23-01-2009 15:48:00 ] |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 15:43 |
quote: Dat is goed. Maar weet dat als je toch iets op je hart hebt, je hier mensen kunt vinden die naar je willen luisteren.quote: Het gaat er nu om of het zonder meer een optie is en wanneer je werkelijk die diagnose hebt. Als het GGZ dat vindt of als het UWV dat vindt? Naar mijn weten heb je de diagnose op het moment dat een psycholoog/psychiater de diagnose stelt.quote:En wanneer vindt het GGZ/UWV definitief dat je beschadigd bent en in zodanige mate dat je recht hebt op inkomensondersteuning? Geen idee. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 15:51 |
Ik had moeten werken vandaag, maar onderweg kreeg ik een telefoontje. "Ik heb vervelend nieuws voor je: je trein is opgeheven." Echt een puinzooi, de NS. Ik heb tot nu toe nog geen enkele dag gehad dat ik geen vertraging had. En nu dit weer. Maar goed, ik klaag niet. Kan ik langer luieren  |
Perico | vrijdag 23 januari 2009 @ 15:52 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:31 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Dat overleg pleeg ik wel met een behandelaar. Het gaat er nu om of het zonder meer een optie is en wanneer je werkelijk die diagnose hebt. Als het GGZ dat vindt of als het UWV dat vindt? En wanneer vindt het GGZ/UWV definitief dat je beschadigd bent en in zodanige mate dat je recht hebt op inkomensondersteuning? Misschien kan ik kort vertellen hoe het met mij is gelopen, en heb je er wat aan. Ik ging in maart 2004 voor het eerst naar een psycholoog omdat ik enorm was afgebrand in een evaluatie als bedrijfsjournalist.
Mijn moeder betaalde de sessies (a 70 euro), omdat de nood acuut was, en ik niet in de GGZ molen wilde. De man was vriendelijk en bekwaam. In mei waren de sessies afgelopen en had hij al eerder de diagnose Asperger gesteld.
Hierna ben ik naar een psychiater in de buurt gedaan (ook door moeder betaald), voor een second opinion. Zij deed het onderzoek grondig over (duurt ook weer enkele weken), en trok dezelfde conclusie en schreef een rapport. Toen was het juli. Het had ook sneller gekund, maar ik wilde liever de financiële last wat spreiden.
Hierna heb ik een UWV keuring aangevraagd, die ook weer 6 weken op zich liet wachten, maar ik stond sterk met het rapport. In november kreeg ik de eerste keer WAJONG; ik was 80 - 100% arbeidsongeschikt bevonden.
Dus wil je sneller een WAJONG uitkering, is het misschien een idee om te investeren in een zestal sessies met een psycholoog of psychiater bijvoorbeeld, is mijn inschatting. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 15:59 |
Even een update over mijn situatie trouwens.
Met werk lijkt alles langzamerhand op rolletjes te lopen. De presentatie op woensdag ging heel erg goed. Mijn tentamen op donderdag een stuk minder. Het wordt in ieder geval geen hoog cijfer meer, maar misschien nog een voldoende. Worst case scenario is: tentamen onvoldoende -> eindcijfer onvoldoende. Als ik minimaal een 4 heb gehaald, mag ik het tentamen herkansen en dan gaat alles nog goed komen denk ik 
Ik heb aan de bel getrokken bij mijn contactpersoon aan de universiteit en die heeft gelijk ingegrepen. Ik heb voor 1 paper twee weken uitstel gekregen en voor de ander minstens een week (ik moet de exacte datum nog te horen krijgen). Ik heb het uitzendbureau ingelicht dat ik een persoonlijk gesprek wil hebben over "een handicap die ik altijd heb verzwegen op mijn werk". Ik heb maandag een afspraak met het uitzendbureau en met de huisarts. Op dinsdag heb ik een afspraak met de studieadviseur. |
Perico | vrijdag 23 januari 2009 @ 16:07 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:41 schreef Black_Tulip het volgende:Vragen (met daarachter de antwoorden van Perico): 1 Waar woon je? Heerlen, Zuid-Limburg... 2,5 uur van Amsterdam vandaan, 2 uur van Utrecht, 1 uur van Eindhoven, 5 uur van Groningen.  .. Heerlen is het start dan wel eindpunt van de Intercity naar Eindhoven/Utrecht/Amsterdam/Alkmaar, net als Maastricht. 2 Ga je liever reizen of meet je het liefst in je eigen woonplaats? Het liefst in mijn regio (Maastricht kan ook bijvoorbeeld). Maar reizen wijs ik niet af. 3 Waar wil je meeten? Bij jou thuis, een neutrale plek, bij iemand anders, etc. Mijn woonruimte is goed uitgerust om mensen te ontvangen, met veel daglicht. Maar een neutrale plek is ook goed, als anderen dat prettiger vinden. 4 Wat zou je graag willen doen tijdens de meet? Wil je iets leuks gaan doen? (geef dan even een suggestie) Wil je ergens een hapje eten of juist niet? Wil je samen koffie/thee drinken? Dit is denkelijk voor iedereen verschillend. Sommige mensen worden nerveus als ze de hele tijd op een plek zitten en doen liever iets om het ijs te breken, anderen weer niet. Ik ben zelf een goede natuurgids, en ken alle mooie en markante plekken in de regio, en al wandelend is er ook genoeg gespreksstof, dat dient zich dan sneller aan, leert de ervaring. En je kunt altijd weer naast iemand anders lopen als je dat wilt en voor eten en drinken kan gezorgd worden onderweg. Maar ik drink ook graag iets op een terras e.d. 5 Met hoeveel mensen voel jij je het prettigst? Van 2 tot 5 mensen. Maar meer mag ook. 6 Zou je iemand die jij kent mee willen nemen? Nee, op het moment niet. |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 16:24 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:52 schreef Perico het volgende:[..] Misschien kan ik kort vertellen hoe het met mij is gelopen, en heb je er wat aan. Ik ging in maart 2004 voor het eerst naar een psycholoog omdat ik enorm was afgebrand in een evaluatie als bedrijfsjournalist. Mijn moeder betaalde de sessies (a 70 euro), omdat de nood acuut was, en ik niet in de GGZ molen wilde. De man was vriendelijk en bekwaam. In mei waren de sessies afgelopen en had hij al eerder de diagnose Asperger gesteld. Hierna ben ik naar een psychiater in de buurt gedaan (ook door moeder betaald), voor een second opinion. Zij deed het onderzoek grondig over (duurt ook weer enkele weken), en trok dezelfde conclusie en schreef een rapport. Toen was het juli. Het had ook sneller gekund, maar ik wilde liever de financiële last wat spreiden. Hierna heb ik een UWV keuring aangevraagd, die ook weer 6 weken op zich liet wachten, maar ik stond sterk met het rapport. In november kreeg ik de eerste keer WAJONG; ik was 80 - 100% arbeidsongeschikt bevonden. Dus wil je sneller een WAJONG uitkering, is het misschien een idee om te investeren in een zestal sessies met een psycholoog of psychiater bijvoorbeeld, is mijn inschatting. Tijd is niet zo van belang voor mij, dus ik loop gewoon de molen van het GGZ door. Het is alleen dat zij me steeds zeggen dat ik niet zomaar op een papier kan krijgen "Je hebt dit en dit" en dat stoort mij een beetje, want hoe moet ik dan in godsnaam voor een UWV duidelijk krijgen dat mij iets mankeert. Van de buitenkant kun je eigenlijk ook niets zien, ik kan mij ontzettend goed en snel aanpassen en inschattingen maken over sociale wenselijkheid etc, maar dit vergt behoorlijk wat energie en dus kan ik die schijn niet 24 uur per dag, 7 dagen per week volhouden. De norm van inkomen waarop alle prijzen (huur, voedsel, vervoer, noem het maar op) zijn gebaseerd is die van iemand die 36 uur per week werkt. Zo'n 36 urige werkweek houd ik misschien 3 weken vol, daarna is bij mij gewoon alle energie op en ga ik aan mijn betaald verlof zitten. In een jaar is het voor mij onmogelijk om 3 maanden full-time te werken, maar hoe bewijs ik dat... Door het grandioos fout te laten gaan? Door werkelijk een strop om te knopen en te hangen? Daarmee bewijs ik het misschien, maar dat bewijs heeft dan (voor mij) geen nut meer, ik heb immers geen uitkering meer nodig.
Tot nu toe ben ik heel creatief geweest met het kunnen leven met de inkomensnormen die heersen en alles wat daarbij komt kijken, maar nu begint het spannend te worden, de overheid legt de lat steeds hoger en de maatschappij gaat daar gewoon in mee.
Er zijn ook steeds van die berichten als "Aanmeldingen voor WAJONG met ...% toegenomen" die dan de indruk wekken dat het komt door gemakzucht van mensen. Maar nergens lees ik terug dat die vrijemarkteconomie de mensen in het nauw drijft. Degene die het niet aan kan is lui etc. In werkelijk iedere vacature wordt van je verwacht dat je goed kunt samenwerken of goede sociale vaardigheden hebt, baantjes waarbij dat niet nodig was verdwijnen langzaam, want twee weten altijd meer dan een. Is althans de opvatting van de meerderheid.
In elk geval bedankt voor je post. Het geeft mij veel meer inzicht in de hele procedure.
Dat ik hier mijn gal kan spuwen of mijn hart kan luchten weet ik wel hoor, maar het helpt mij niet als daar geen concrete veranderingen uit komen. Ik moet immers efficient omgaan met mijn energie gezien de hordes op mijn pad. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 16:38 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 16:24 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Tijd is niet zo van belang voor mij, dus ik loop gewoon de molen van het GGZ door. Zoals ik het hoor, is tijd wel van belang, omdat je bang bent op een gegeven moment niet genoeg geld meer te hebben om een fatsoenlijk leven te leiden. Met de krappere economie heb je daar zeker reden voor.quote: Het is alleen dat zij me steeds zeggen dat ik niet zomaar op een papier kan krijgen "Je hebt dit en dit" en dat stoort mij een beetje, want hoe moet ik dan in godsnaam voor een UWV duidelijk krijgen dat mij iets mankeert. Waarom zou dat niet kunnen en waarom neem jij er genoegen mee dat zij zeggen dat het niet kan? Het is toch van de zotte dat ze impliceren dat je geen psychologisch rapport mee zou kunnen krijgen wat je mee zou kunnen nemen naar het UWV? Ik zou je als tip meegeven om met man en macht te zoeken naar een psycholoog/psychiater die je hiermee wél kan helpen. Ik vind het echt waardeloos dat het GGZ je niet wat meer hulp biedt bij jouw worstelingen met het UWV.quote:Van de buitenkant kun je eigenlijk ook niets zien, ik kan mij ontzettend goed en snel aanpassen en inschattingen maken over sociale wenselijkheid etc, maar dit vergt behoorlijk wat energie en dus kan ik die schijn niet 24 uur per dag, 7 dagen per week volhouden. Mij lukt het tot nu toe redelijk goed, maar ik kan me voorstellen dat het moeilijker wordt naarmate je ouder wordt en dat het toch te zwaar wordt voor iemand met autisme die zich ogenschijnlijk goed lijkt te redden.quote:De norm van inkomen waarop alle prijzen (huur, voedsel, vervoer, noem het maar op) zijn gebaseerd is die van iemand die 36 uur per week werkt. Zo'n 36 urige werkweek houd ik misschien 3 weken vol, daarna is bij mij gewoon alle energie op en ga ik aan mijn betaald verlof zitten. In een jaar is het voor mij onmogelijk om 3 maanden full-time te werken, maar hoe bewijs ik dat... Door het grandioos fout te laten gaan? Dat bewijs je door een helder en overtuigend rapport te laten schrijven door een deskundige. Heb je iemand van het GGZ al verteld wat je hier nu neerzet?quote:Tot nu toe ben ik heel creatief geweest met het kunnen leven met de inkomensnormen die heersen en alles wat daarbij komt kijken, maar nu begint het spannend te worden, de overheid legt de lat steeds hoger en de maatschappij gaat daar gewoon in mee. True.quote:Er zijn ook steeds van die berichten als "Aanmeldingen voor WAJONG met ...% toegenomen" die dan de indruk wekken dat het komt door gemakzucht van mensen. Maar nergens lees ik terug dat die vrijemarkteconomie de mensen in het nauw drijft. Degene die het niet aan kan is lui etc. In werkelijk iedere vacature wordt van je verwacht dat je goed kunt samenwerken of goede sociale vaardigheden hebt, baantjes waarbij dat niet nodig was verdwijnen langzaam, want twee weten altijd meer dan een. Is althans de opvatting van de meerderheid. Ik ben het niet helemaal met je eens. Ik ben van mening dat er voor 99% van alle mensen (dus inclusief die met autisme) een baantje moet zijn waarbij werken wél leefbaar is. Maar ja, probeer die maar te vinden.
Ook heb je te maken met de "ach gossie wat erg, we helpen je wel " mentaliteit. In Nederland is er voor alles wel een sociaal vangnet. Het is heel menselijk om daarvan te gaan profiteren. Zoals je wel doorhad is dat ook waar ik je aanvankelijk van verdacht. Maar goed, als jij écht niet kan werken betekent dat niet dat er geen mensen zijn die een labeltje waarmee ze een uitkering kunnen krijgen erg makkelijk vinden.quote:Dat ik hier mijn gal kan spuwen of mijn hart kan luchten weet ik wel hoor, maar het helpt mij niet als daar geen concrete veranderingen uit komen. Ik moet immers efficient omgaan met mijn energie gezien de hordes op mijn pad. Ik post hier onder andere om alles op een rijtje te krijgen en om te verwerken wat er op mijn pad komt. Dat scheelt energie. |
DeHovenier | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:11 |
8 april heb ik een intakegesprek met een psychiater in opleiding... ik had liever een ervarener iemand  |
Re | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:15 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:11 schreef DeHovenier het volgende:8 april heb ik een intakegesprek met een psychiater in opleiding... ik had liever een ervarener iemand die zijn juist lekker vers, moderner en vol goede moed joh  |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:29 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 16:38 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Zoals ik het hoor, is tijd wel van belang, omdat je bang bent op een gegeven moment niet genoeg geld meer te hebben om een fatsoenlijk leven te leiden. Met de krappere economie heb je daar zeker reden voor. Ik moet zeggen dat ik niet veel merk van die krapte, maar mijn hele leven is ingesteld op efficient zijn. Zo ook met financien. Het is zelfs zo dat ik op dit moment een inkomen heb dat beneden het bestaansminimum zit. Ondanks dat heb ik nog steeds mijn eigen luxe.quote:[..]
Waarom zou dat niet kunnen en waarom neem jij er genoegen mee dat zij zeggen dat het niet kan? Het is toch van de zotte dat ze impliceren dat je geen psychologisch rapport mee zou kunnen krijgen wat je mee zou kunnen nemen naar het UWV? Ik zou je als tip meegeven om met man en macht te zoeken naar een psycholoog/psychiater die je hiermee wél kan helpen. Ik vind het echt waardeloos dat het GGZ je niet wat meer hulp biedt bij jouw worstelingen met het UWV. Het GGZ heeft hier en daar steken laten vallen, maar het GGZ is het uiteindelijk niet schuld dat ik tegen problemen op loop. Daar kan ik ook geen schuldige voor aanwijzen. Zo'n rapport was een tijd geleden niet mogelijk, maar door steken die zijn laten vallen, zit ik bij een behandelaar voor ADD en wordt naar PDD-NOS pas sinds kort gekeken.
Wellicht ook gedeeltelijk mijn "eigen schuld", omdat ik mij strikt aan de procedure/structuur houd. Eerst het probleem met concentratie oplossen, daarna kijken naar problemen bij de sociale ontwikkeling. Ik geef dus informatie die te maken heeft met concentratiestoornissen, maar niet met sociale problematiek. Als ik aangaf bij een psycholoog dat ik zelf dacht dat het met autisme te maken had, kreeg ik de vraag:
"Heb je vrienden?" "Ja." "Waarom zijn dat je vrienden?" "Omdat het klikt met die personen." "Ja dan ben je geen autist, want die kunnen dat niet zo zeggen. Die zeggen 'omdat we dezelfde postzegels verzamelen' of iets dergelijks"
Uiteraard is dat zeer onzorgvuldig van die psycholoog, maar ik ken mezelf en heb geleerd om niet meteen iemands woorden de grond in te boren maar ze een kans te geven. In dit geval bleek ik toch gelijk te hebben, want recentelijk heb ik dit voorval bij een psychiater (niet zo'n kwakzalverige psycholoog) neergelegd en die vond die situatie zeer opmerkelijk en ging met mij ervoor zorgen dat ik opnieuw bekeken werd.quote:[..]
Mij lukt het tot nu toe redelijk goed, maar ik kan me voorstellen dat het moeilijker wordt naarmate je ouder wordt en dat het toch te zwaar wordt voor iemand met autisme die zich ogenschijnlijk goed lijkt te redden. Het grote probleem is ook dat ik het lange tijd heb gered zonder steun en dat in een gesprek lijkt alsof ik een sociale duizendpoot ben. Ook mijn ervaringen op het gebied met dames is echt verre van sociaal beperkt te noemen, om het maar even netjes en gecensureerd uit te drukken: het aantal bedpartners is bovengemiddeld. Als ik nu kom met verhalen over het niet kunnen, word ik van alle kanten vreemd bekeken en denken mensen dat ik dat verzin om aan een uitkering te komen.quote:[..]
Dat bewijs je door een helder en overtuigend rapport te laten schrijven door een deskundige. Heb je iemand van het GGZ al verteld wat je hier nu neerzet? Misschien ben ik daar te laat duidelijk in geweest, maar het is moeilijk om je eigen gedrag te analyseren als je niet weet hoe het 'normaal' is. Zo'n gewaarwording en uiteenzetting heeft tijd nodig en die neem ik ook liever. Anders krijg ik het niet in bewoordingen gegoten die voor een normale te begrijpen is. Alles moet ik vertalen met in het achterhoofd de gedachte dat, wat ik normaal vind, niet meteen normaal is voor een ander.
Dat ik sociale mankementen had wist ik eigenlijk niet, ik dacht dat het normaal was.quote:[..]
True. [..]
Ik ben het niet helemaal met je eens. Ik ben van mening dat er voor 99% van alle mensen (dus inclusief die met autisme) een baantje moet zijn waarbij werken wél leefbaar is. Maar ja, probeer die maar te vinden. Het is een groter maatschappelijk probleem. Baantjes worden steeds meer gespitst op een bepaald soort mensenras. Klinkt zwaar, maar met zo'n overdreven illustratie krijg ik het makkelijker uitgelegd. Een ras dat volgzaam is en dat makkelijker zonder verdere uitleg aanneemt WAAROM iets is. Het andere ras controleert die massa en verdient daar zijn geld mee of sterft omdat ze niet kunnen rondkomen.quote:Ook heb je te maken met de "ach gossie wat erg, we helpen je wel  " mentaliteit. In Nederland is er voor alles wel een sociaal vangnet. Het is heel menselijk om daarvan te gaan profiteren. Zoals je wel doorhad is dat ook waar ik je aanvankelijk van verdacht. Maar goed, als jij écht niet kan werken betekent dat niet dat er geen mensen zijn die een labeltje waarmee ze een uitkering kunnen krijgen erg makkelijk vinden. Uiteindelijk is het veel beter om die dingen minder moeilijk te maken. Anders krijg je toch op de een of andere manier een gedeelte van de bevolking dat op zijn eigen manier een inkomen gaat vergaren. Vaak levert dat problemen op die veel meer geld kosten dan een paar uitkeringen meer of minder.quote:[..]
Ik post hier onder andere om alles op een rijtje te krijgen en om te verwerken wat er op mijn pad komt. Dat scheelt energie. Ik post het merendeel bij mijn behandelaar. Maar het is inderdaad makkelijk om, voordat je naar de behandelaar gaat, op een rijtje te zetten waar je het over wil hebben en in welke volgorde je dat gaat doen om het begrijpelijk te houden voor hem/haar. De een gebruikt daar een forum voor, de ander een stuk papier. Ik gebruik liever papier, omdat ik daar niemand hoef te overtuigen en dat overtuigen gaat ten koste van de kern. |
tijnbrein | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:40 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:33 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ik ga niet heel vaak naar concerten eigenlijk en ik vind een concert helemaal geen geschikte gelegenheid voor een eerste ontmoeting. Heb jij bezwaar om op een wat rustigere plek af te spreken of vind je dat ook wel ok? Wat mij betreft hoeft mijn vriend niet mee, maar als je liever met zijn drieën bent in plaats van met zijn tweeën kan ik vragen of hij mee wil.. Het lijkt mij inderdaad handiger om een keer ergens op een rustige plek af te spreken om kennis te maken. Daar is een concert inderdaad niet geschikt voor. Gewoon een kopje koffie drinken in de stad bijvoorbeeld is inderdaad beter dan een concert. Gewoon in een rustige omgeving met elkaar praten. Eigenlijk is dat wel iets wat ik wil. Met iemand praten die al wat meer ervaring heeft met dat hele circus rond de diagnose stellen enzo. En misschien heb jij nog handig tips voor mij.
Wat ik eigenlijk bedoelde is dat als jij en je vriend naar een concert toe gaan dat het mij dan gezellig lijkt om samen te gaan of daar af te spreken. Dit staat los van het feit dat jouw oproep om mensen uit topic te ontmoeten. Ik deed dit voorstel namelijk omdat ik weet dat jij ook van metal houdt. En waarom ik jouw vriend erbij betrok is om uit te sluiten dat jij een verkeerde indruk van mijn bedoeling krijgt. Misschien had ik dat wat onhandig neergezet.  |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:44 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:29 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Ik moet zeggen dat ik niet veel merk van die krapte, maar mijn hele leven is ingesteld op efficient zijn. Zo ook met financien. Het is zelfs zo dat ik op dit moment een inkomen heb dat beneden het bestaansminimum zit. Ondanks dat heb ik nog steeds mijn eigen luxe. Interessant. Ik ben juist precies het tegenovergestelde. Ik ga heel luxe om met mijn geld én tijd.quote:Het GGZ heeft hier en daar steken laten vallen, maar het GGZ is het uiteindelijk niet schuld dat ik tegen problemen op loop. Daar kan ik ook geen schuldige voor aanwijzen. Zo'n rapport was een tijd geleden niet mogelijk, maar door steken die zijn laten vallen, zit ik bij een behandelaar voor ADD en wordt naar PDD-NOS pas sinds kort gekeken. Hopelijk komt daar wat uit rollen dan.quote:Wellicht ook gedeeltelijk mijn "eigen schuld", omdat ik mij strikt aan de procedure/structuur houd. Eerst het probleem met concentratie oplossen, daarna kijken naar problemen bij de sociale ontwikkeling. Ik geef dus informatie die te maken heeft met concentratiestoornissen, maar niet met sociale problematiek. Als ik aangaf bij een psycholoog dat ik zelf dacht dat het met autisme te maken had, kreeg ik de vraag:
"Heb je vrienden?" "Ja." "Waarom zijn dat je vrienden?" "Omdat het klikt met die personen." "Ja dan ben je geen autist, want die kunnen dat niet zo zeggen. Die zeggen 'omdat we dezelfde postzegels verzamelen' of iets dergelijks" Die snapt het niet inderdaad Wat voor concentratieproblemen heb je en is de behandeling daarin wel effectief geweest, d.w.z. heb je nu minder last van concentratieproblemen?quote:Uiteraard is dat zeer onzorgvuldig van die psycholoog, maar ik ken mezelf en heb geleerd om niet meteen iemands woorden de grond in te boren maar ze een kans te geven. In dit geval bleek ik toch gelijk te hebben, want recentelijk heb ik dit voorval bij een psychiater (niet zo'n kwakzalverige psycholoog) neergelegd en die vond die situatie zeer opmerkelijk en ging met mij ervoor zorgen dat ik opnieuw bekeken werd.  quote:Het grote probleem is ook dat ik het lange tijd heb gered zonder steun en dat in een gesprek lijkt alsof ik een sociale duizendpoot ben. Ook mijn ervaringen op het gebied met dames is echt verre van sociaal beperkt te noemen, om het maar even netjes en gecensureerd uit te drukken: het aantal bedpartners is bovengemiddeld. Als ik nu kom met verhalen over het niet kunnen, word ik van alle kanten vreemd bekeken en denken mensen dat ik dat verzin om aan een uitkering te komen. Herkenbaar. Mijn studiegenoten keken me een beetje vreemd aan toen ik zei dat ik uitstel had gekregen voor het inleveren van mijn papers. Alsof ze denken "wij hebben het ook razend druk, wie ben jij om uitstel te krijgen? En het gaat toch juist goed met je?" Ik ga me bijna schamen dat ik gedurfd heb het te vragen. Maar als ik een ding heb geleerd, is het wel dat wat ik denk dat andere mensen over mij denken vaak niet klopt..
Laat ik zeggen dat zolang je psycholoog en andere voor jou belangrijke personen je serieus nemen, het niet uitmaakt als andere mensen denken dat je het allemaal verzint.quote:Misschien ben ik daar te laat duidelijk in geweest, maar het is moeilijk om je eigen gedrag te analyseren als je niet weet hoe het 'normaal' is. Zo'n gewaarwording en uiteenzetting heeft tijd nodig en die neem ik ook liever. Anders krijg ik het niet in bewoordingen gegoten die voor een normale te begrijpen is. Alles moet ik vertalen met in het achterhoofd de gedachte dat, wat ik normaal vind, niet meteen normaal is voor een ander. Dat is waar. Ik worstel met hetzelfde probleem.quote:Dat ik sociale mankementen had wist ik eigenlijk niet, ik dacht dat het normaal was. Dat ik mankementen had, was al heel vroeg duidelijk. Hoe was jouw jeugd als ik vragen mag?quote:Het is een groter maatschappelijk probleem. Baantjes worden steeds meer gespitst op een bepaald soort mensenras. Klinkt zwaar, maar met zo'n overdreven illustratie krijg ik het makkelijker uitgelegd. Een ras dat volgzaam is en dat makkelijker zonder verdere uitleg aanneemt WAAROM iets is. Het andere ras controleert die massa en verdient daar zijn geld mee of sterft omdat ze niet kunnen rondkomen. Misschien een beetje te simplistisch dit, maar ik denk dat het wel nut heeft om er in deze bewoordingen naar te kijken. Ik ben verder ook maar een leek, dus ik weet hier niets over. Mijn vriend studeert sociologie; misschien zou hij wel iets zinnigs kunnen zeggen..  quote:Uiteindelijk is het veel beter om die dingen minder moeilijk te maken. Anders krijg je toch op de een of andere manier een gedeelte van de bevolking dat op zijn eigen manier een inkomen gaat vergaren. Vaak levert dat problemen op die veel meer geld kosten dan een paar uitkeringen meer of minder. Je doelt op criminaliteit? Natuurlijk is criminaliteit een groot probleem, maar het lijkt me een beetje kort door de bocht om te stellen dat dit komt door allerlei mensen die om de een of andere reden niet in staat zijn om normaal werk te doen. Mijns inziens wordt criminaliteit veroorzaakt door mensen die morele mankementen hebben en niet zozeer concentratieproblemen of een gebrek aan stressbestendigheid.quote:Ik post het merendeel bij mijn behandelaar. Maar het is inderdaad makkelijk om, voordat je naar de behandelaar gaat, op een rijtje te zetten waar je het over wil hebben en in welke volgorde je dat gaat doen om het begrijpelijk te houden voor hem/haar. De een gebruikt daar een forum voor, de ander een stuk papier. Ik gebruik liever papier, omdat ik daar niemand hoef te overtuigen en dat overtuigen gaat ten koste van de kern. Je hoeft niemand te overtuigen hoor, alleen je verhaal doen is genoeg. En papier levert geen feedback  |
Stupendous76 | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:44 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 16:24 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Tijd is niet zo van belang voor mij, dus ik loop gewoon de molen van het GGZ door. Het is alleen dat zij me steeds zeggen dat ik niet zomaar op een papier kan krijgen "Je hebt dit en dit" en dat stoort mij een beetje, want hoe moet ik dan in godsnaam voor een UWV duidelijk krijgen dat mij iets mankeert. Van de buitenkant kun je eigenlijk ook niets zien, ik kan mij ontzettend goed en snel aanpassen en inschattingen maken over sociale wenselijkheid etc, maar dit vergt behoorlijk wat energie en dus kan ik die schijn niet 24 uur per dag, 7 dagen per week volhouden. De norm van inkomen waarop alle prijzen (huur, voedsel, vervoer, noem het maar op) zijn gebaseerd is die van iemand die 36 uur per week werkt. Zo'n 36 urige werkweek houd ik misschien 3 weken vol, daarna is bij mij gewoon alle energie op en ga ik aan mijn betaald verlof zitten. In een jaar is het voor mij onmogelijk om 3 maanden full-time te werken, maar hoe bewijs ik dat... Door het grandioos fout te laten gaan? Door werkelijk een strop om te knopen en te hangen? Daarmee bewijs ik het misschien, maar dat bewijs heeft dan (voor mij) geen nut meer, ik heb immers geen uitkering meer nodig. Tot nu toe ben ik heel creatief geweest met het kunnen leven met de inkomensnormen die heersen en alles wat daarbij komt kijken, maar nu begint het spannend te worden, de overheid legt de lat steeds hoger en de maatschappij gaat daar gewoon in mee. Er zijn ook steeds van die berichten als "Aanmeldingen voor WAJONG met ...% toegenomen" die dan de indruk wekken dat het komt door gemakzucht van mensen. Maar nergens lees ik terug dat die vrijemarkteconomie de mensen in het nauw drijft. Degene die het niet aan kan is lui etc. In werkelijk iedere vacature wordt van je verwacht dat je goed kunt samenwerken of goede sociale vaardigheden hebt, baantjes waarbij dat niet nodig was verdwijnen langzaam, want twee weten altijd meer dan een. Is althans de opvatting van de meerderheid. In elk geval bedankt voor je post. Het geeft mij veel meer inzicht in de hele procedure. Dat ik hier mijn gal kan spuwen of mijn hart kan luchten weet ik wel hoor, maar het helpt mij niet als daar geen concrete veranderingen uit komen. Ik moet immers efficient omgaan met mijn energie gezien de hordes op mijn pad. Bij mij staat dit in het rapport, ik neem aan dat dat bij jou dus ook zo zal zijn. Zo niet, gewoon vragen of het er in gezet kan worden Overigens kan het diagnosetraject gemakkelijk langer dan een jaar duren, heb je die tijd?
Wat betreft maatschappij etc heb je grotendeels gelijk. Alleen schiet je er niet zo veel mee op. Beetje: gelijk hebben maar het niet krijgen. Dat ligt niet aan jou, maar aan alle mensen die de maatschappij vormen. Als iedereen zich gek laat maken (en dat is echt heel gemakkelijk), zullen ze ook gek gaan doen. Daar zitten we nu dus in. Niet dat het vroeger altijd beter was, maar wel anders, minder gek. En ik ben bang dat er niet snel een einde aan zal komen (voor zover je van een normale maatschappij kan spreken en nastreven)
[ Bericht 0% gewijzigd door Stupendous76 op 23-01-2009 18:00:48 ] |
tijnbrein | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:49 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:39 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ik ben blij dat je vrienden hebt overgehouden aan je baan. Dat vind ik een hele prestatie (ik doe het je ook niet zo gauw na). Dat je iemand hebt die je probeert te steunen is al helemaal geweldig  Ik heb nu vrienden maar ze lijken echt nul komma nul begrip te hebben voor mijn situatie  Misschien kennen ze me nog niet goed genoeg.... [..] Ik hoop dat je die kans krijgt bij je nieuwe baan. Ik ben ook blij dat ik in ieder geval iets goeds heb overgehouden aan mijn vorige baan. Ik sta eigenlijk verstelt van mijzelf dat dit gelukt is. Zo makkelijk maak ik geen vrienden namelijk. En zeker niet zo goed als zij nu is. Zij was ook de enige van mijn ex-collega die vroeg hoe het met mij ging nadat ik vertelde dat ik naar een psycholoog voor mijn problemen. En zij luistert naar mijn verhalen en geeft daar feedback op. Iets wat ik heel erg wadeer dat ze doet.
Jammer dat jouw vrienden je niet steunen. Misschien moet je een keer vragen of zo jou willen steunen als je dat durft te vragen aan hun. Als je dat niet druft moet je dat ook zeker niet doen. En anders kan je altijd nog hier op Fok! om hulp en steun vragen.
Ik hoop ook dat ik snel een nieuwe kans krijg. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:55 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:40 schreef tijnbrein het volgende:Het lijkt mij inderdaad handiger om een keer ergens op een rustige plek af te spreken om kennis te maken. Daar is een concert inderdaad niet geschikt voor. Gewoon een kopje koffie drinken in de stad bijvoorbeeld is inderdaad beter dan een concert. Gewoon in een rustige omgeving met elkaar praten. Eigenlijk is dat wel iets wat ik wil. Met iemand praten die al wat meer ervaring heeft met dat hele circus rond de diagnose stellen enzo. En misschien heb jij nog handig tips voor mij. Dat is allemaal prima  quote:Wat ik eigenlijk bedoelde is dat als jij en je vriend naar een concert toe gaan dat het mij dan gezellig lijkt om samen te gaan of daar af te spreken. Dit staat los van het feit dat jouw oproep om mensen uit topic te ontmoeten. Ik deed dit voorstel namelijk omdat ik weet dat jij ook van metal houdt. Ok, dat heb ik dan verkeerd begrepen. Ik ben nu zo gericht op mensen in dit topic met elkaar aan het meeten te krijgen dat ik jouw voorstel daar niet los van kon zien. En het is leuk om met een andere metalfan te praten Ik kom er doorgaans niet heel veel tegen.
Ik zie eigenlijk heel weinig meerwaarde in het met meerdere (onbekende) mensen naar een concert gaan. Eigenlijk vind ik het alleen maar erg lastig omdat ik mijn aandacht wil richten op het concert en door al die herrie mijn communicatievaardigheden verdoofd worden. Ik weet me slechter dan anderen te redden in situaties waarbij je elkaar niet goed kan horen (d.w.z ik versta nog minder) en daar word ik onzeker van, omdat gesprekken dan doorgaan zonder mij, of omdat ik me schuldig voel over mijn slecht sociaal functioneren.
We kunnen heus wel een keer samen naar een concert gaan hoor, maar dan wil ik je eerst beter leren kennen zodat ik me niet ongemakkelijk hoef te voelen als je in een drukke ruimte tegen me probeert te praten en ik je gewoon niet versta.quote:En waarom ik jouw vriend erbij betrok is om uit te sluiten dat jij een verkeerde indruk van mijn bedoeling krijgt. Misschien had ik dat wat onhandig neergezet. Ohhhh, bedoel je het zo! Daar had ik niet eens over nagedacht. Wel verstandig dat je een dergelijke verkeerde indruk probeert te voorkomen, maar het was nu niet nodig. |
Stupendous76 | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:55 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:29 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Ik moet zeggen dat ik niet veel merk van die krapte, maar mijn hele leven is ingesteld op efficient zijn. Zo ook met financien. Het is zelfs zo dat ik op dit moment een inkomen heb dat beneden het bestaansminimum zit. Ondanks dat heb ik nog steeds mijn eigen luxe. [..] Het GGZ heeft hier en daar steken laten vallen, maar het GGZ is het uiteindelijk niet schuld dat ik tegen problemen op loop. Daar kan ik ook geen schuldige voor aanwijzen. Zo'n rapport was een tijd geleden niet mogelijk, maar door steken die zijn laten vallen, zit ik bij een behandelaar voor ADD en wordt naar PDD-NOS pas sinds kort gekeken. Wellicht ook gedeeltelijk mijn "eigen schuld", omdat ik mij strikt aan de procedure/structuur houd. Eerst het probleem met concentratie oplossen, daarna kijken naar problemen bij de sociale ontwikkeling. Ik geef dus informatie die te maken heeft met concentratiestoornissen, maar niet met sociale problematiek. Als ik aangaf bij een psycholoog dat ik zelf dacht dat het met autisme te maken had, kreeg ik de vraag: "Heb je vrienden?" "Ja." "Waarom zijn dat je vrienden?" "Omdat het klikt met die personen." "Ja dan ben je geen autist, want die kunnen dat niet zo zeggen. Die zeggen 'omdat we dezelfde postzegels verzamelen' of iets dergelijks" Uiteraard is dat zeer onzorgvuldig van die psycholoog, maar ik ken mezelf en heb geleerd om niet meteen iemands woorden de grond in te boren maar ze een kans te geven. In dit geval bleek ik toch gelijk te hebben, want recentelijk heb ik dit voorval bij een psychiater (niet zo'n kwakzalverige psycholoog) neergelegd en die vond die situatie zeer opmerkelijk en ging met mij ervoor zorgen dat ik opnieuw bekeken werd. Je had dus inderdaad een kwakzalver te pakken. Heb je het idee dat het nu wel goed gaat?quote:[..]
Het grote probleem is ook dat ik het lange tijd heb gered zonder steun en dat in een gesprek lijkt alsof ik een sociale duizendpoot ben. Ook mijn ervaringen op het gebied met dames is echt verre van sociaal beperkt te noemen, om het maar even netjes en gecensureerd uit te drukken: het aantal bedpartners is bovengemiddeld. Als ik nu kom met verhalen over het niet kunnen, word ik van alle kanten vreemd bekeken en denken mensen dat ik dat verzin om aan een uitkering te komen. [..]
Misschien ben ik daar te laat duidelijk in geweest, maar het is moeilijk om je eigen gedrag te analyseren als je niet weet hoe het 'normaal' is. Zo'n gewaarwording en uiteenzetting heeft tijd nodig en die neem ik ook liever. Anders krijg ik het niet in bewoordingen gegoten die voor een normale te begrijpen is. Alles moet ik vertalen met in het achterhoofd de gedachte dat, wat ik normaal vind, niet meteen normaal is voor een ander.
Dat ik sociale mankementen had wist ik eigenlijk niet, ik dacht dat het normaal was. Kan ik dit samenvatten met: omdat ik de spelregels ken kon ik meedoen, maar ondanks goede punten snapte ik het spel niet.quote:[..]
Het is een groter maatschappelijk probleem. Baantjes worden steeds meer gespitst op een bepaald soort mensenras. Klinkt zwaar, maar met zo'n overdreven illustratie krijg ik het makkelijker uitgelegd. Een ras dat volgzaam is en dat makkelijker zonder verdere uitleg aanneemt WAAROM iets is. Het andere ras controleert die massa en verdient daar zijn geld mee of sterft omdat ze niet kunnen rondkomen. Jouw visie hierover is heel herkenbaar, maar 1 kleine opmerking: er zijn maar weinig mensen die bewust bezig zijn om anderen te onderdrukken. Er is inderdaad een hele grote groep schapen, maar die is er altijd al geweest. Waarschijnlijk zie jij 'gewoon' de structuur achter de maatschappij. Het is bijzonder interessant om die te zien, maar gelijk ook nutteloos, omdat je er niets mee kan (helaas)quote:[..]
Uiteindelijk is het veel beter om die dingen minder moeilijk te maken. Anders krijg je toch op de een of andere manier een gedeelte van de bevolking dat op zijn eigen manier een inkomen gaat vergaren. Vaak levert dat problemen op die veel meer geld kosten dan een paar uitkeringen meer of minder. [..]
Ik post het merendeel bij mijn behandelaar. Maar het is inderdaad makkelijk om, voordat je naar de behandelaar gaat, op een rijtje te zetten waar je het over wil hebben en in welke volgorde je dat gaat doen om het begrijpelijk te houden voor hem/haar. De een gebruikt daar een forum voor, de ander een stuk papier. Ik gebruik liever papier, omdat ik daar niemand hoef te overtuigen en dat overtuigen gaat ten koste van de kern. Maar als de kern ten koste gaat van jou? |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:56 |
tijnbrein, Stupendous76, zouden jullie die vragen kunnen beantwoorden over meeten? Nicolaas, jij ook, mocht je belangstelling hebben  |
EchtGaaf | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:57 |
Knap inderdaad, TijnBrein voor het feit dat je vrienden hebt overgehouden. Dat alleen al is erg waardevol .  |
Stupendous76 | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:57 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:41 schreef Black_Tulip het volgende:Misschien is het raadzaam om als mensen elkaar gaan meeten even te gaan kijken wat ieders voorkeuren zijn. Dit is immers het autisme topic, dus meeten gaat voor niemand (behalve misschien de niet-autisten) vanzelf. Re, dutch-mamma, childintime, (en andere niet-autisten die belangstelling hebben) wat mij betreft doen jullie lekker ook mee met de meets  En jullie hebben vast ook je eigen voorkeuren. Als we een lijstje hebben, kunnen we kijken hoe dat op elkaar af kunnen stemmen. Vragen: 1 Waar woon je? Als je dat niet wil zeggen, geef dan aan in welke regio van het land zodat mensen een beetje een idee hebben waar je zit. 2 Ga je liever reizen of meet je het liefst in je eigen woonplaats? 3 Waar wil je meeten? Bij jou thuis, een neutrale plek, bij iemand anders, etc. 4 Wat zou je graag willen doen tijdens de meet? Wil je iets leuks gaan doen? (geef dan even een suggestie) Wil je ergens een hapje eten of juist niet? Wil je samen koffie/thee drinken? 5 Met hoeveel mensen voel jij je het prettigst? 6 Zou je iemand die jij kent mee willen nemen? Mijn eigen antwoorden: 1 Ik woon in Rotterdam. 2 Ik meet het liefst bij mij thuis of ergens in Utrecht, maar het maakt me niet zoveel uit. 3 Zoals ik zei, wat mij betreft staat mijn huis open en ik denk dat ThE_ED (mijn vriend) ook wel akkoord gaat. Verder heb ik niet echt plekken waar ik absoluut niet zou willen zijn, maar over het algemeen geldt dat hoe minder drukte, hoe beter. 4 Ik zou het liefst ergens wat gaan drinken  Ik heb het meeste met een pub of een kroeg waar je elkaar nog duidelijk kunt verstaan en het niet al te druk is. 5 Ik voel me het prettigst met in totaal twee of drie mensen, maar meer kan ook. Vanaf zes man wordt het mij teveel. 6 Ik neem eventueel ThE_ED mee  Disclaimer: Ik denk dat het alvast belangrijk is om te stellen dat iedereen weg mag zodra hij/zij er behoefte aan heeft. En ja, dat mag ook na een kwartier als je denkt dat het niks wordt. 1 Zuid-Limburg 2 groningen is wel erg ver (te ver), maar utrecht of amsterdam kan nog (of eindhoven, rotterdam, hutjemutje, etc) 3 neutraal, mogelijk ook vanwege bereikbaarheid voor anderen?, maar niet specifieke voorkeur 4 idd, rustige plek, maar wel *iets* te eten/drinken, anders gaat het er vrij ellendig uitzien Of juist ergens buiten zoals Perico aangeeft, als er maar afleiding/excuus bij zit 5 groepsomvang maakt niet zo veel uit (ik zit toch wel op de achtergrond... ); grotere groepen levert groepjesvorming op dus niet meer dan 10 man (maar voor een 1ste meet zal dat al wel veel zijn) 6 enkel en alleenigquote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:59 schreef Black_Tulip het volgende:Even een update over mijn situatie trouwens. Met werk lijkt alles langzamerhand op rolletjes te lopen. De presentatie op woensdag ging heel erg goed. Mijn tentamen op donderdag een stuk minder. Het wordt in ieder geval geen hoog cijfer meer, maar misschien nog een voldoende. Worst case scenario is: tentamen onvoldoende -> eindcijfer onvoldoende. Als ik minimaal een 4 heb gehaald, mag ik het tentamen herkansen en dan gaat alles nog goed komen denk ik  Ik heb aan de bel getrokken bij mijn contactpersoon aan de universiteit en die heeft gelijk ingegrepen. Ik heb voor 1 paper twee weken uitstel gekregen en voor de ander minstens een week (ik moet de exacte datum nog te horen krijgen). Ik heb het uitzendbureau ingelicht dat ik een persoonlijk gesprek wil hebben over "een handicap die ik altijd heb verzwegen op mijn werk". Ik heb maandag een afspraak met het uitzendbureau en met de huisarts. Op dinsdag heb ik een afspraak met de studieadviseur. Zijn er hier veel mensen die zich niet staande kunnen houden in de maatschappij, of alleen met (veel/weinig) hulp? Een aantal mensen hier geven aan wajong te hebben of te willen krijgen, dus zal het waarschijnlijk niet 'correct' gaan? Persoonlijk gaat het redelijk, weliswaar anders dan bij anderen en soms best wel moeilijk, maar ik heb geen hulp nodig (of eigenlijk: kan ik wel goed gebruiken, maar zonder kan ik mij ook goed redden)
-edit- Deze post stond nog in een ander venster open. Ik ben kan wel snel zijn, maar 1 minuut?
[ Bericht 1% gewijzigd door Stupendous76 op 23-01-2009 18:03:50 ] |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:58 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:44 schreef Stupendous76 het volgende:Wat betreft maatschappij etc heb je grotendeels gelijk. Alleen schiet je er niet zo veel mee op. Beetje: gelijk hebben maar het niet krijgen. Dat ligt niet aan jou, maar aan alle mensen die de maatschappij vormen. Als iedereen zich gek laat maken (en dat is echt heel gemakkelijk), zullen ze ook gek gaan doen. Daar zitten we nu dus in. Niet dat het vroeger altijd beter was, maar wel anders, minder gek. En ik ben bang dat er niet snel een einde aan zal komen (voor zover je van een normale maatschappij kan spreken en nastreven) Ik ben het hier echt gloeiend mee eens. We leven in een maatschappij en tijdperk die mentaal ontzettend veel van je vragen. Jagers en verzamelaars hadden het echt niet zo druk. En niet alleen autisten bezwijken onder de druk; je ziet overal bij bosjes mensen neervallen door een burnout etc. |
Stupendous76 | vrijdag 23 januari 2009 @ 17:58 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 16:07 schreef Perico het volgende:quote: Op vrijdag 23 januari 2009 15:41 schreef Black_Tulip het volgende: Vragen (met daarachter de antwoorden van Perico): 1 Waar woon je? Heerlen, Zuid-Limburg... 2,5 uur van Amsterdam vandaan, 2 uur van Utrecht, 1 uur van Eindhoven, 5 uur van Groningen. .. Heerlen is het start dan wel eindpunt van de Intercity naar Eindhoven/Utrecht/Amsterdam/Alkmaar, net als Maastricht. Je bedoelt: Heerlen is het startpunt van de Intercity naar de rest van Nederland...  |
tijnbrein | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:09 |
quote: Dat is mooi. Ik heb nog niet alle reacties gelezen. Maar zijn er nog meer mensen geïnteresseerd in jouw voorstel? quote:[..] Ok, dat heb ik dan verkeerd begrepen. Ik ben nu zo gericht op mensen in dit topic met elkaar aan het meeten te krijgen dat ik jouw voorstel daar niet los van kon zien. En het is leuk om met een andere metalfan te praten  Ik kom er doorgaans niet heel veel tegen. Ik zie eigenlijk heel weinig meerwaarde in het met meerdere (onbekende) mensen naar een concert gaan. Eigenlijk vind ik het alleen maar erg lastig omdat ik mijn aandacht wil richten op het concert en door al die herrie mijn communicatievaardigheden verdoofd worden. Ik weet me slechter dan anderen te redden in situaties waarbij je elkaar niet goed kan horen (d.w.z ik versta nog minder) en daar word ik onzeker van, omdat gesprekken dan doorgaan zonder mij, of omdat ik me schuldig voel over mijn slecht sociaal functioneren. We kunnen heus wel een keer samen naar een concert gaan hoor, maar dan wil ik je eerst beter leren kennen zodat ik me niet ongemakkelijk hoef te voelen als je in een drukke ruimte tegen me probeert te praten en ik je gewoon niet versta. Wat jij zegt herken ik ook. Voor mij is het ook lastig om gesprekken te voeren tijdens concerten. De drukte en het geluid stort enorm. Ik vind het leuk om bekende tegen te komen bij concerten. Meestal is het toch alleen hoi en totziens dat je tegen elkaar zegt bij een concert maar dat is voor mij vaak ook al genoeg. Verder zoek ik mensen om samen naar concerten toe te gaan om niet altijd alleen te hoefen gaan. En of ik die nu hier op Fok! of ergens anders vind dat maakt mij niet uit. Het is gewoon leuk om vrienden te hebben met dezelfde interesses. quote:[..] Ohhhh, bedoel je het zo!  Daar had ik niet eens over nagedacht. Wel verstandig dat je een dergelijke verkeerde indruk probeert te voorkomen, maar het was nu niet nodig. Dat snap ik. Dan is het nu duidelijk. |
tijnbrein | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:11 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:56 schreef Black_Tulip het volgende:tijnbrein, Stupendous76, zouden jullie die vragen kunnen beantwoorden over meeten? Nicolaas, jij ook, mocht je belangstelling hebben Morgen zou ik dit topic rustig doorlezen en antwoorden op jouw vragen enzo. Nu ga ik naar die vrienden toe om vanavond iets leuks te gaan doen samen. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:13 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:49 schreef tijnbrein het volgende:Ik ben ook blij dat ik in ieder geval iets goeds heb overgehouden aan mijn vorige baan. Ik sta eigenlijk verstelt van mijzelf dat dit gelukt is. Zo makkelijk maak ik geen vrienden namelijk. En zeker niet zo goed als zij nu is. Zij was ook de enige van mijn ex-collega die vroeg hoe het met mij ging nadat ik vertelde dat ik naar een psycholoog voor mijn problemen. En zij luistert naar mijn verhalen en geeft daar feedback op. Iets wat ik heel erg wadeer dat ze doet. Ik ben heel blij voor je dat je zo iemand gevonden hebt.
Ik heb ook een keer versteld gestaan van mijn vermogen een hele goede vriendin te maken. Helaas woont ze in Oklahoma en hebben we alleen contact via mail en heel soms telefoon. Door haar eigen persoonlijke problemen (vroeger depressie, waarschijnlijk nog steeds schuldgevoel omdat ze me minder vaak terug mailt, en tegenwoordig zware financiële problemen waardoor ze zelf geen internet meer heeft) laat ze het echter vaak afweten, waaronder nu. Zij kan mij nu niet helpen en het is voor mij ook moeilijk om haar bij te staan  quote:Jammer dat jouw vrienden je niet steunen. Misschien moet je een keer vragen of zo jou willen steunen als je dat durft te vragen aan hun. Als je dat niet druft moet je dat ook zeker niet doen. En anders kan je altijd nog hier op Fok! om hulp en steun vragen. Ik denk dat ze me niet steunen, omdat ze niet beseffen wat er in mij omgaat en omdat de band (nog) niet zo sterk is dat ze uit zichzelf een mailtje sturen of even bellen om te vragen hoe het gaat. Ik zie daar twee mogelijke oorzaken voor en ik hoop op het eerste maar ik vrees het tweede:
1 Ze kennen mij gewoon nog niet goed genoeg. Naarmate ze me beter leren kennen, komt dat vanzelf wel. 2 Ik heb het niet echt getroffen met mijn vrienden, omdat ze gewoon niet over de hoge mate van inlevingsvermogen beschikken die nodig is om mij te begrijpen en aan te voelen.
Ik zie ze als mensen waar je fijn mee praat en leuke dingen mee doet en dat ging ook juist heel goed, totdat ik het weer zo ontzettend druk kreeg. Maar ze hebben het zelf ook druk en het leven is voor hen ook niet altijd even makkelijk... Het zou ook egoïstisch zijn om in een soort slachtofferrol te gaan zitten en te eisen dat ze me helpen als blijkt dat dat om de een of andere reden niet gaat. Ik weet dat ze bezorgd om me zijn en daar moet ik het voorlopig even mee doen, ben ik bang.
Gelukkig heb ik mijn vriend, jullie en mensen voor wie het hun beroep is om te steunen. Het komt dus wel goed  |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:19 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:44 schreef Black_Tulip het volgende:Wat voor concentratieproblemen heb je en is de behandeling daarin wel effectief geweest, d.w.z. heb je nu minder last van concentratieproblemen? De concentratieproblemen zijn ADHD'er symptomen. Minder niet echt, maar met Ritalin is het voor het eerst in mijn leven mogelijk om te hoofdrekenen.quote:[..]
Laat ik zeggen dat zolang je psycholoog en andere voor jou belangrijke personen je serieus nemen, het niet uitmaakt als andere mensen denken dat je het allemaal verzint. Ook dat had ik op behoorlijk jonge leeftijd wel door hoor, maar dan zetten ze je al snel vast voor 'narcistische persoonlijkheidsstoornis'. Ook dat kwam naar voren in mijn rapport. Ik vind dat geen probleem, het is zelfs noodzakelijk om niet onderdrukt te worden door mensen die minder de tijd nemen om ergens over na te denken. Hieruit zijn ook al de nodige authoriteitsconflicten gekomen. Lering die ik daaruit trek: probeer niet te breken, maar te buigen. Als je iets gedaan wil krijgen van iemand kun je diegene beter een beetje minder duidelijk "manipuleren" dan meteen de agressieve manier te kiezen. Let op wat iemand wil horen, veer met die dingen mee en probeer dan voorzichtig zijn gedachten in jouw voordeel te krijgen.quote:[..]
Dat ik mankementen had, was al heel vroeg duidelijk. Hoe was jouw jeugd als ik vragen mag? Je bedoelt qua huishouden (ouders, pesten) of functioneren? Qua huishouden was er alcoholisme en ouders die eigenlijk nooit bij elkaar waren. En pesten hebben ze bij mij nooit gedaan, ik was niet op mijn mondje gevallen. Als kind speelde ik veel liever alleen en in de creche kregen ze mij niet bij de groepsactiviteiten zoals zingen, mijn interesse ging daar niet naar uit en dus lieten ze me maar alleen met mijn autootjes.quote:[..] Misschien een beetje te simplistisch dit, maar ik denk dat het wel nut heeft om er in deze bewoordingen naar te kijken. Ik ben verder ook maar een leek, dus ik weet hier niets over. Mijn vriend studeert sociologie; misschien zou hij wel iets zinnigs kunnen zeggen..  Ik heb het ook simpel neergezet, want ik heb vandaag al teveel van mijn ideeen neergezet. Niet alleen hier, maar ook in andere topics. Dat typen vind ik te vermoeiend en ik besteed mijn energie liever niet aan het overtuigen van onovertuigbaren. .
Maar er zijn al eerder boeken over geschreven dat 'werkloosheid' complexer in elkaar zit dan het lijkt. Als je je graag verdiept, wellicht kent je vriend het boek al, kun je eens bladeren in "Arbeid een eigenaardig medicijn" van Hans Achterhuis. Volgens mij wordt het niet meer nieuw uitgegeven, maar de bibliotheek of www.boekwinkeltjes.nl heeft misschien nog een exemplaar.quote:[..]
Je doelt op criminaliteit? Natuurlijk is criminaliteit een groot probleem, maar het lijkt me een beetje kort door de bocht om te stellen dat dit komt door allerlei mensen die om de een of andere reden niet in staat zijn om normaal werk te doen. Mijns inziens wordt criminaliteit veroorzaakt door mensen die morele mankementen hebben en niet zozeer concentratieproblemen of een gebrek aan stressbestendigheid. Ik doel op criminaliteit onder andere, maar ook daklozen etc. Ik zeg ook zeer zeker niet dat mensen met recht op zo'n uitkering de oorzaak zijn van die problemen, ik zeg alleen dat het strakker maken van het beleid ook de hele boel kan tegenwerken. In elke mand zitten wel eens rotte appels, maar die rotte appels die zitten daar rustig en kosten een paar uitkeringen. Ga je het strakker maken en die rotte appels op een hoop gooien/concentreren, dan gaan ze wel op zoek naar andere lucratieve zaakjes en het oplossen van die problematiek is vaak VEEEEEEEL duurder dan die paar uitkeringen. De overheid is op een kruistocht die dat volgens mij gaat opleveren uiteindelijk. Als Balkenende in mijn buurt komt, dan hoop ik dat ik mij kan beheersen.
En morele mankementen zijn zeker niet voor iedereen gelijk. Balkenende vindt heel iets anders dan ik.quote:[..] Je hoeft niemand te overtuigen hoor, alleen je verhaal doen is genoeg. En papier levert geen feedback  Dat snap ik wel hoor, en feedback is heel vaak erg goed en handig. Maar soms is het beter om onbeinvloed te blijven bij zo'n verhaal. Dan weet ik zeker dat het exact mijn woorden zijn waarin het is beschreven. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:19 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:57 schreef Stupendous76 het volgende:Persoonlijk gaat het redelijk, weliswaar anders dan bij anderen en soms best wel moeilijk, maar ik heb geen hulp nodig (of eigenlijk: kan ik wel goed gebruiken, maar zonder kan ik mij ook goed redden) Zo gaat het bij mij meestal ook. Af en toe heb ik het wel eens zo druk dat het me eigenlijk een beetje teveel wordt, maar ik heb me er meestal zonder (of met heel weinig) hulp doorheen geslagen. Ik voelde het alleen zo ernstig mis gaan deze keer dat ik besloot eens verstandig te zijn en wel hulp te zoeken. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:22 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:09 schreef tijnbrein het volgende:[..] Dat is mooi. Ik heb nog niet alle reacties gelezen. Maar zijn er nog meer mensen geïnteresseerd in jouw voorstel? Ja En ik hoop dat we straks een lijstje hebben met de voorkeuren van iedereen die belangstelling heeft. quote:Wat jij zegt herken ik ook. Voor mij is het ook lastig om gesprekken te voeren tijdens concerten. De drukte en het geluid stort enorm. Heb je ook moeite om mensen te verstaan als ze fluisteren omdat het stil moet zijn?quote:Ik vind het leuk om bekende tegen te komen bij concerten. Meestal is het toch alleen hoi en totziens dat je tegen elkaar zegt bij een concert maar dat is voor mij vaak ook al genoeg. Ik vind het ook leuk om dezelfde reden, maar ik ben altijd een beetje bang dat iemand anders er meer van verwacht.quote:Verder zoek ik mensen om samen naar concerten toe te gaan om niet altijd alleen te hoefen gaan. In ieder geval met zijn tweeën is wel fijner inderdaad.quote:En of ik die nu hier op Fok! of ergens anders vind dat maakt mij niet uit. Het is gewoon leuk om vrienden te hebben met dezelfde interesses. Dat zeker. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:23 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:11 schreef tijnbrein het volgende:[..] Morgen zou ik dit topic rustig doorlezen en antwoorden op jouw vragen enzo. Nu ga ik naar die vrienden toe om vanavond iets leuks te gaan doen samen. Veel plezier  |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:38 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:44 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Bij mij staat dit in het rapport, ik neem aan dat dat bij jou dus ook zo zal zijn. Zo niet, gewoon vragen of het er in gezet kan worden Overigens kan het diagnosetraject gemakkelijk langer dan een jaar duren, heb je die tijd? Er staat in het rapport dat er aanwijzingen zijn voor ... [lijstje]. Maar ik zie dat niet als definitieve conclusie, eerder stof om nader te onderzoeken.
Ik heb tijd genoeg, er zijn ook andere uitkeringen waar ik voor in aanmerking kom. WW en Bijstand en als ik werk niet KAN doen dan kan niemand mij dat verplichten te doen.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:55 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Je had dus inderdaad een kwakzalver te pakken. Heb je het idee dat het nu wel goed gaat? Ik heb op dit moment een psychiater die eindelijk komt met opmerkingen die kloppen.quote:[..]
Kan ik dit samenvatten met: omdat ik de spelregels ken kon ik meedoen, maar ondanks goede punten snapte ik het spel niet. Zo zou je het kunnen samenvatten. Ik lees alleen liever dat ik het hele spel wel snap, maar het is gewoon mijn spel niet en meedoen gaat met tegenzin omdat het veel energie kost.quote:[..]
Jouw visie hierover is heel herkenbaar, maar 1 kleine opmerking: er zijn maar weinig mensen die bewust bezig zijn om anderen te onderdrukken. Er is inderdaad een hele grote groep schapen, maar die is er altijd al geweest. Waarschijnlijk zie jij 'gewoon' de structuur achter de maatschappij. Het is bijzonder interessant om die te zien, maar gelijk ook nutteloos, omdat je er niets mee kan (helaas) Ik vind het hartstikke leuk om die structuur te zien hoor. Het is inderdaad alleen vervelend dat je niemand kunt laten meekijken. En al kan dat zo nu en dan wel, het levert geen verbetering van de situatie op.quote:[..]
Maar als de kern ten koste gaat van jou? Hoe bedoel je dat? Ik heb tot nu toe nog niet echt feedback nodig gehad van iemand anders dan de psychiater. Ik begrijp het hele probleem wel, maar dat moet ik duidelijk krijgen bij een behandelaar, anders kunnen zij niks voor me doen.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:56 schreef Black_Tulip het volgende:tijnbrein, Stupendous76, zouden jullie die vragen kunnen beantwoorden over meeten? Nicolaas, jij ook, mocht je belangstelling hebben  Ik heb niet zozeer behoefte aan meetings hoor, ik beschik over hele goede en aansluitende vrienden. Maar mocht iemand behoefte hebben aan mijn manier van denken sta ik open voor vragen. Aan de reacties hier te zien zijn er genoeg weldenkende mensen met kennis die mij ruimschoots kunnen compenseren.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:58 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ik ben het hier echt gloeiend mee eens. We leven in een maatschappij en tijdperk die mentaal ontzettend veel van je vragen. Jagers en verzamelaars hadden het echt niet zo druk. En niet alleen autisten bezwijken onder de druk; je ziet overal bij bosjes mensen neervallen door een burnout etc. Nogmaals: "Arbeid een eigenaardig medicijn" van Hans Achterhuis. Je gaat echt genieten van jezelf. .
Nu ga ik even scheren en douchen, want dat ben ik al vanaf gisternacht 2 uur aan het proberen. Als ik geen bezoek kreeg vanavond zou ik dat morgen ook nog aan het proberen zijn... |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:39 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:19 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:De concentratieproblemen zijn ADHD'er symptomen. Minder niet echt, maar met Ritalin is het voor het eerst in mijn leven mogelijk om te hoofdrekenen. Je hebt er een oplossing voor, dat is mooi Ik heb zelf niet zodanig moeite met concentreren dat ik het een stoornis zou willen noemen eigenlijk, maar ik heb als heel klein kind het stickertje "lichte vorm van ADHD" gekregen. Mijn ouders namen het niet serieus omdat ik absoluut niet hyperactief was.
Verder kan ik me ergens juist helemaal in vastbijten als ik het echt interessant en leuk vind. Maar als je concentratie'probleem' overmatige concentratie is, denk ik dat het eerder een gave is dan iets waar je moeilijk over moet doen  quote:Ik vind dat geen probleem, het is zelfs noodzakelijk om niet onderdrukt te worden door mensen die minder de tijd nemen om ergens over na te denken. Hieruit zijn ook al de nodige authoriteitsconflicten gekomen. Lering die ik daaruit trek: probeer niet te breken, maar te buigen. Als je iets gedaan wil krijgen van iemand kun je diegene beter een beetje minder duidelijk "manipuleren" dan meteen de agressieve manier te kiezen. Let op wat iemand wil horen, veer met die dingen mee en probeer dan voorzichtig zijn gedachten in jouw voordeel te krijgen. Dat is iets wat ik al heel vroeg begon te leren. Ik heb niet heel veel authoriteitsconflicten gehad.quote:Ook dat had ik op behoorlijk jonge leeftijd wel door hoor, maar dan zetten ze je al snel vast voor 'narcistische persoonlijkheidsstoornis'. Ook dat kwam naar voren in mijn rapport.
[...]
Je bedoelt qua huishouden (ouders, pesten) of functioneren? Qua huishouden was er alcoholisme en ouders die eigenlijk nooit bij elkaar waren. En pesten hebben ze bij mij nooit gedaan, ik was niet op mijn mondje gevallen. Als kind speelde ik veel liever alleen en in de creche kregen ze mij niet bij de groepsactiviteiten zoals zingen, mijn interesse ging daar niet naar uit en dus lieten ze me maar alleen met mijn autootjes. Ik vind het fascinerend dat je vanaf kinds af aan nooit een gebrek aan zelfvertrouwen lijkt te hebben gehad. Je bent een van de weinigen  quote:Ik heb het ook simpel neergezet, want ik heb vandaag al teveel van mijn ideeen neergezet. Niet alleen hier, maar ook in andere topics. Dat typen vind ik te vermoeiend en ik besteed mijn energie liever niet aan het overtuigen van onovertuigbaren.  . Dat begrijp ik. Maar vind je mij onovertuigbaar?  quote:Maar er zijn al eerder boeken over geschreven dat 'werkloosheid' complexer in elkaar zit dan het lijkt. Als je je graag verdiept, wellicht kent je vriend het boek al, kun je eens bladeren in "Arbeid een eigenaardig medicijn" van Hans Achterhuis. Volgens mij wordt het niet meer nieuw uitgegeven, maar de bibliotheek of www.boekwinkeltjes.nl heeft misschien nog een exemplaar. Ik zal er eens naar kijken zodra ik de overige 20 boeken heb gelezen die me ook interessant leken  quote:Ik doel op criminaliteit onder andere, maar ook daklozen etc. Ik zeg ook zeer zeker niet dat mensen met recht op zo'n uitkering de oorzaak zijn van die problemen, ik zeg alleen dat het strakker maken van het beleid ook de hele boel kan tegenwerken. In elke mand zitten wel eens rotte appels, maar die rotte appels die zitten daar rustig en kosten een paar uitkeringen. Ga je het strakker maken en die rotte appels op een hoop gooien/concentreren, dan gaan ze wel op zoek naar andere lucratieve zaakjes en het oplossen van die problematiek is vaak VEEEEEEEL duurder dan die paar uitkeringen. Oh, je hebt het dus over de groep profiteurs die de criminaliteit in gaat of dakloos wordt. Dat klinkt een stuk aannemelijker.quote:De overheid is op een kruistocht die dat volgens mij gaat opleveren uiteindelijk. Als Balkenende in mijn buurt komt, dan hoop ik dat ik mij kan beheersen. De overheid is hard bezig die mentaliteit waar ik het over had te veranderen in een 'ieder voor zich' mentaliteit en het is nog maar de vraag of ze gaan bereiken wat ze willen (op zich vind ik individualisme en onafhankelijkheid een nobel streven) en hoeveel dat gaat kosten.quote:En morele mankementen zijn zeker niet voor iedereen gelijk. Balkenende vindt heel iets anders dan ik. Dat is helaas ook waar  quote:Dat snap ik wel hoor, en feedback is heel vaak erg goed en handig. Maar soms is het beter om onbeinvloed te blijven bij zo'n verhaal. Dan weet ik zeker dat het exact mijn woorden zijn waarin het is beschreven. Ook waar. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 18:56 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:38 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Er staat in het rapport dat er aanwijzingen zijn voor ... [lijstje]. Maar ik zie dat niet als definitieve conclusie, eerder stof om nader te onderzoeken. Dat klinkt inderdaad niet als iets waar je bij het UWV veel aan zult hebben.quote:Ik heb op dit moment een psychiater die eindelijk komt met opmerkingen die kloppen.  quote:Zo zou je het kunnen samenvatten. Ik lees alleen liever dat ik het hele spel wel snap, maar het is gewoon mijn spel niet en meedoen gaat met tegenzin omdat het veel energie kost. Ummm... Lastig hoor. Ik heb zelf moeite met de spelmetafoor, omdat ik het leven, omgang met mensen en sociale conventies veel te belangrijk vind om het een spel te noemen. Mag dat ook? Maar om de metafoor toch te gebruiken: ik heb van jongs af aan al heel veel moeite gehad met het spel, maar tegenwoordig begrijp ik steeds meer regels en gaat het me daardoor ook steeds makkelijker af. Het was misschien van nature niet mijn spel, maar dat wordt het steeds meer en ik zou graag willen dat ik het spel ooit helemaal beheers. Dat kost af en toe veel energie, maar het gaat steeds beter.quote:Ik heb niet zozeer behoefte aan meetings hoor, ik beschik over hele goede en aansluitende vrienden. Maar mocht iemand behoefte hebben aan mijn manier van denken sta ik open voor vragen. Aan de reacties hier te zien zijn er genoeg weldenkende mensen met kennis die mij ruimschoots kunnen compenseren. Fijn voor je dat je geen meetings nodig hebt om de reden dat je vriendennetwerk te kort schiet (omdat dat dus niet zo is). Verder zou ik je willen vragen om toch dat vragenlijstje in te vullen, zodat we rekening met jouw voorkeuren kunnen houden, mochten er toch meets zijn waar jij bij bent. Ik ken je verder natuurlijk nog niet zo goed, maar op basis van de 'eerste indruk' zou ik het fijn vinden als je er ook bij betrokken bent.quote:Nogmaals: "Arbeid een eigenaardig medicijn" van Hans Achterhuis. Je gaat echt genieten van jezelf.  . Ik had me al voorgenomen om me zelf ook wat meer te verdiepen in sociologie. Maar voordat ik dat ook doe, zijn we misschien wel een jaar of twee verder Er zijn gewoon zoveel interessante dingen om te lezen En het wil nu even niet vlotten met het boek waar ik mee bezig was.quote:Nu ga ik even scheren en douchen, want dat ben ik al vanaf gisternacht 2 uur aan het proberen. Als ik geen bezoek kreeg vanavond zou ik dat morgen ook nog aan het proberen zijn... Herkenbaar Ik moet eens de oven aan gaan zetten. Ik heb honger en die pizza ligt niet uit zichzelf voor me (helaas ). |
Oxymoron | vrijdag 23 januari 2009 @ 21:14 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:57 schreef Stupendous76 het volgende:Zijn er hier veel mensen die zich niet staande kunnen houden in de maatschappij, of alleen met (veel/weinig) hulp? Een aantal mensen hier geven aan wajong te hebben of te willen krijgen, dus zal het waarschijnlijk niet 'correct' gaan? Meldt, met Wajong (100%), 24-uurs begeleiding in een instelling, orthopedagoog, psychiater (8 pillen per dag) en een psycholoog. Soms voel, ik me wel, eens een stumpert.  |
Maeghan | vrijdag 23 januari 2009 @ 22:26 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 14:19 schreef Black_Tulip het volgende:Even een opmerking van te voren: ik gebruik vaak 'je' in een onbepaalde zin, maar ook wel eens 'je' als persoonlijk (en dan richt ik me soms tot Green1 en niet tot Maeghan  ) en ik begrijp als het soms moeilijk is te bepalen welke ik bedoel. Ik vind het erg lastig dat het Nederlands daar niet twee aparte woorden voor heeft. [..] Ik vind het wel tof hoe je zijn post uit een heel andere hoek benadert dan ik en er (ook  ) hele zinnige dingen over weet te zeggen. Toch even een kanttekening hier: mijn ervaring is dat mensen misschien zeggen "maar jij bent toch niet sociaal?" maar het enige wat ze daarmee willen uitdrukken is verwondering. Dat ze je geen kans geven om te groeien als mens en te doen wat jij wil, dat maak jij ervan in je hoofd. Maar of zij nou de deur dicht doen of dat je dat zelf doet, maakt niet uit. Hij zal weer open moeten en dat moet je zelf doen. Ja, verwondering kan ook. Maar er zijn ook mensen die dan stellig beweren "Jij houdt helemaal niet van ..." en dan denk ik, hoe weet jij dat nou? Ik weet toch zeker veel beter dan jij wat ik leuk vind? quote:Aan de ene kant herken ik wat je zegt op Fok. Ik zie dat mensen jouw reacties vaak een stuk negatiever interpreteren dan hoe jij het had bedoeld. Maar ik denk wel dat het klopt dat jij wat negatiever in het leven staat dan je lezers. Je bent in feite een misantroop en je zegt dat je het leven af en toe niet ziet zitten. Vind je het gek dat anderen die negatieve vibe oppakken? Daar hoef je je verder niet zo druk om te maken, want dat ben jij en als jij positiever in het leven wil staan, ben jij degene die dat beslist en doet en niemand anders. Verder vind ik je realisme vaak heel verfrissend. Tja, het is maar een kwestie van perceptie natuurlijk. Ik vind het feit dat ik de wereld niet zo boeiend vind niet negatief. Ik ben niet depressief, loop niet de hele dag op straat te roepen dat de wereld kut is en dat iedereen zelfmoord moet plegen of zo. Ik vind de wereld gewoon niet zo boeiend en als ik op een goeie dag dood ga, dan ben ik dood. Einde verhaal. Dat ik daar niet mee kan zitten en dat andere mensen dat niet begrijpen, tja, dat is iets anders. Maar ik vind dat nog niet per se negatief. Ja ok, ik heb m'n moedeloze buien af en toe, maar die heeft iedereen weleens. Ik misschien iets vaker en melodramatischer, maar zo ben ik nou eenmaal - aan de andere kant kan ik ook heel vrolijk zijn, maar dat lijken mensen dan weer niet te onthouden. Vaak denken mensen ook dat ik iets slecht bedoel, terwijl dat helemaal niet zo is. Dan zeg ik "nou, leuke schoenen" en dan denken mensen dat ik ze af zit te zeiken, terwijl ik het gewoon leuke schoenen vind.
En ja, ok, ik ben een misantroop. Maar mensen zijn nou eenmaal stom en daar kan ik niks aan doen, dus ik vind het niet terecht dat iemand mij negatief vindt omdat ik dat benoem. (Ja, dat was een grapje. Ik begrijp het punt wel op zich, waarom ik vanuit de perceptie van mensen met een ander idee over 'de mensheid' negatief zou zijn, al ben ik het er niet mee eens... ). quote: Dit is waar, denk ik. Maar hier laat je merken dat je voor bepaalde menselijke eigenschappen veel minachting voelt..  Hier komt de misantroop in jou naar boven. Je hebt gelijk, het is idd iets van mensen waar ik een enorme hekel aan heb en waar ik me totaal niet mee kan identificeren, ik merk alleen als ik dat soort dingen schrijf niet dat dat erin te lezen is. |
Maeghan | vrijdag 23 januari 2009 @ 22:49 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:38 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Ik heb op dit moment een psychiater die eindelijk komt met opmerkingen die kloppen. Ik las over je ervaring met die psycholoog. Voor zover ik heb begrepen is het bij intelligente Aspergers/HFA'ers erg moeilijk om een diagnose te stellen en kun je daarvoor het beste toch bij een specialist of zeer ervaren psych terecht. Zeker in jouw geval, iemand die intelligent genoeg is om de hele boel op een heel handige, onopvallende manier te manipuleren, kun je het die psycholoog misschien niet eens helemaal kwalijk nemen (ok, de opmerking van de postzegels was wel slecht, daar moet ik je gelijk in geven). quote:Zo zou je het kunnen samenvatten. Ik lees alleen liever dat ik het hele spel wel snap, maar het is gewoon mijn spel niet en meedoen gaat met tegenzin omdat het veel energie kost. Zo denk ik er ook nogal eens over. Soms denk ik ook dat het meer energie kost om de weerzin te voelen, dan om het daadwerkelijk te doen.
Waarom ik eigenlijk reageerde is om te zeggen dat ik je in ieder geval aanraad om niet naar het UWV te gaan zonder een zeer overtuigend rapport. En dan nog, het UWV is eigenwijs en neemt soms niet eens contact op met je behandelaar en anders slaan ze de adviezen van je behandelaar nogal eens in de wind. Ik hoop vor je dat het bij de Wahjong anders is, maar voor de WAO is het een drama. Als ik kijk naar de ervaringen van mijn moeder het het UWV, begrijp ik heel goed dat mensen medewerkers aanvallen. Dan moet je dus ook echt denken aan dingen als verzonnen uitspraken, absolute onmogelijkheden (dingen die iemand overduidelijk fysiek niet kan presenteren als mogelijkheid voor een baan) en terugkomen voor een afspraak om dan te horen te krijgen dat van het vorige gesprek nog geen verslag is gemaakt en dat er dus nog geen vervolggesprek mogelijk is. Die mensen van het UWV zijn op wat uitzonderingen na echt walgelijk. |
dutch-mamma | vrijdag 23 januari 2009 @ 23:17 |
Ik ben even iets minder actief hier, want mijn zoon heeft griep.
Black Tulip, bedankt voor je uitnodiging! Ik heb me met opzet even afzijdig gehouden wat de meetingplannen betreft, maar ik voel me echt vereerd dat ik ook welkom ben! Ik weet alleen niet of ik het ga redden, heb het heel erg druk dus ik beloof niets, maar ik ben zeker wel geïnteresseerd! Dus... wie weet...!  Ik volg jullie plannen op de voet en hoop dat jullie echt die meeting kunnen krijgen, ook al is het voor velen best eng. NB mijn oudste wil ook niet. Vind ik wel jammer, maar ik ga niks dwingen. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 23:17 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 22:26 schreef Maeghan het volgende:Ja, verwondering kan ook. Maar er zijn ook mensen die dan stellig beweren "Jij houdt helemaal niet van ..." en dan denk ik, hoe weet jij dat nou? Ik weet toch zeker veel beter dan jij wat ik leuk vind? Die heb je ook wel eens. Maar dan volstaat het toch om te zeggen dat je daar wel degelijk van houdt?quote:Tja, het is maar een kwestie van perceptie natuurlijk. Ik vind het feit dat ik de wereld niet zo boeiend vind niet negatief. Ik ben niet depressief, loop niet de hele dag op straat te roepen dat de wereld kut is en dat iedereen zelfmoord moet plegen of zo. Ik vind de wereld gewoon niet zo boeiend en als ik op een goeie dag dood ga, dan ben ik dood. Einde verhaal. Nu zeg je dat jouw wereldbeeld onverschillig is, maar ik heb je wel eens je negatiever uit zien laten. Nou ja, het maakt ook verder niet uit.quote: Dat ik daar niet mee kan zitten en dat andere mensen dat niet begrijpen, tja, dat is iets anders. Maar ik vind dat nog niet per se negatief. Ja ok, ik heb m'n moedeloze buien af en toe, maar die heeft iedereen weleens. Ik misschien iets vaker en melodramatischer, maar zo ben ik nou eenmaal Ergo: je staat iets negatiever in het leven dan bijvoorbeeld lezers die moeite hebben met de negativiteit in je posts. Ik wil je daar verder niet op veroordelen of zo; het is net zoiets als dat je ook niet kunt helpen dat je wel of niet in een God gelooft. Dit is alleen een constatering.quote: Je hebt gelijk, het is idd iets van mensen waar ik een enorme hekel aan heb en waar ik me totaal niet mee kan identificeren, ik merk alleen als ik dat soort dingen schrijf niet dat dat erin te lezen is. Heel tricky is dat eigenlijk he, als je iets post, krijgen mensen daar altijd wel iets meer van mee dan alleen datgene wat je had willen zeggen (en in het slechtste geval ontgaat de bedoelde boodschap hen volledig ). Daarom zei mijn psychiater ooit dat irl contact eigenlijk beter is voor autisten, omdat er minder gelegenheid is voor een ander om ze totaal verkeerd te begrijpen en de autist begrijpt ook zelf meer van de ander. |
Black_Tulip | vrijdag 23 januari 2009 @ 23:22 |
quote: Awww Beterschap.quote:Black Tulip, bedankt voor je uitnodiging! Ik heb me met opzet even afzijdig gehouden wat de meetingplannen betreft, maar ik voel me echt vereerd dat ik ook welkom ben! Ik weet alleen niet of ik het ga redden, heb het heel erg druk dus ik beloof niets, maar ik ben zeker wel geïnteresseerd! Dus... wie weet...!  Geen probleem hoor En maak je geen zorgen om dat je het druk hebt. Je bent vast niet de enige en er zal vast wel iets te regelen zijn.quote:Ik volg jullie plannen op de voet en hoop dat jullie echt die meeting kunnen krijgen, ook al is het voor velen best eng. Het wordt meer dan 1 meeting, omdat een meeting met iedereen tegelijk waarschijnlijk teveel wordt.quote:NB mijn oudste wil ook niet. Vind ik wel jammer, maar ik ga niks dwingen. Jammer inderdaad. Hoe heb je hem verteld wat het plan is en hoe reageerde hij erop? En wat vindt de jongste? |
Perico | zaterdag 24 januari 2009 @ 00:18 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:58 schreef Stupendous76 het volgende:Je bedoelt: Heerlen is het startpunt van de Intercity naar de rest van Nederland... Haha.. ja ik denk, zet de plaatsen er maar even bij, van de directe hoofdverbinding... want Rotterdam en Den Haag, is een andere lijn, en je bent eerder in Amsterdam dan in Nijmegen vanuit Heerlen, wat geografisch veel dichterbij ligt. Gelderland, Overijssel, en het Hoge Noorden, zijn een ramp qua verbinding.
Overigens heb ik 100% Wajong, maar heb ik verder geen pillen, geen begeleiding en leef ik in een soort broos evenwicht.
Ik slik overigens wel Omega 3 capsules, waarin visvet zit, dat goed is voor de werking van de hersenen. Ik merk dat ik hierdoor wat langer kan doorgaan met dingen op de PC bijvoorbeeld, en minder snel overprikkeld raak, in vergelijking met vroeger. Laten we zeggen, 10 tot 20% verbetering, met 1 capsule per dag. |
childintime | zaterdag 24 januari 2009 @ 02:03 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 11:59 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Hij heeft problemen met rekenen, loopt achter met een aantal andere dingen (laat leren fietsen, al 5 jaar bezig voor zwemdiploma A)... Maar qua taal is hij wel heel erg goed. Zo herkenbaar
Dochter kon praten als brugman toen ze nog geen 2 was, maar lopen deed ze niet. Ze leerde fietsen toen ze 10 was en zwemmen toen ze bijna 12 was.
"Deskundigen" vermoeden dat NLD dezelfde stoornis is als Asperger, alleen vanuit een andere invalshoek bekeken. ik leef al 16 jaar met dit kind en denk dat er toch wel verschil in zit. Er zijn heel veel overeenkomsten, maar ook wel verschillen.
Waar ik me aan erger is dat NLD nog steeds als een "leerstoornis" wordt benoemd, terwijl NLD invloedt en heel veel impact op hun leven heeft. Wij zijn naar de NLD dag in Utrecht geweest en de meeste van deze jongeren zijn echt niet in staat om een normaal leven op te bouwen. NLD heeft betrekking op het hele functioneren en niet alleen op het leren.
Dochter is regelmatig "afwezig", alsof ze in zichzelf zit en niet bereikbaar is. Ze heeft enorme moeite met evenwicht en complexe situaties zoals fietsen bv.
Doordat NLD nog steeds te boek staat als een leerstoornis, heb je dus bv geen recht op een PGB. Een leerstoornis moet op school ondervangen worden. Ik wou dat het waar was; dat al haar problemen opgelost konden worden op school. Helaas is dat dus niet zo en loop ik al al die jaren met mijn problemen van het kastje naar de muur. Uiteindelijk hebben wij een PGB gekregen omdat haat IQ lager was dan 80. Maar dan nog... Als het heel goed met haar gaat wordt haar IQ hoger en vervalt het PGB weer, wat ons dus weer terug brengt naar de huidige situatie.
Jammer voor mijn kind; In Canada en inmiddels ook Amerika is NLD een erkende stoornis en zijn er zelfs speciale onderwijsprogramma's voor deze kinderen. Iets waar wij, tegen de tijd dat Nederland wakker wordt, niets meer aan zullen hebben, maar wel iets waardoor mijn kind vast loopt in haar ontwikkeling en ik vaak niet meer weet hoe dit te ondervangen. |
childintime | zaterdag 24 januari 2009 @ 02:20 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 14:25 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Het is heel tricky. Ik denk dat er weinig over te zeggen valt als leek. NLD moet haast bijna dezelfde oorzaken moet hebben als autisme omdat die twee zoveel raakvlakken hebben. Het zit officieel ook in het autistisch spectrum, of niet, childintime?  Ik was laat met praten, laat met zwemmen en laat met fietsen en ik ben heel goed in taal. Maar ik heb absoluut geen leerstoornis. Geloof ik....
NLD staat nog steeds te boek als "leerstoornis", terwijl het zowat gelijk staat aan Asperger. Dit heeft te maken met de ruzie's tussen psychiaters en neurologen. Mijn kind is getest door een psychoneuroloog (dr. Serlier vd Bergh, de enige in Nederland die officieel NLD mag vaststellen). Psychiaters hebben een hekel aan deze mensen en daardoor is de diagnose NLD nog steeds een "leerstoornis".... In mijn ogen is NLD zowel een leerstoornis als een Autistische stoornis. En dan niet een leerstoornis betrekking hebbend op het schoolse leren (wat door allerlei instanties wordt beweerd), maar een leerstoornis op het gehele leren, dus alles, vanaf je geboorte tot je hoogbejaard bent.... |
tijnbrein | zaterdag 24 januari 2009 @ 21:28 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:41 schreef Black_Tulip het volgende:Misschien is het raadzaam om als mensen elkaar gaan meeten even te gaan kijken wat ieders voorkeuren zijn. Dit is immers het autisme topic, dus meeten gaat voor niemand (behalve misschien de niet-autisten) vanzelf. Re, dutch-mamma, childintime, (en andere niet-autisten die belangstelling hebben) wat mij betreft doen jullie lekker ook mee met de meets  En jullie hebben vast ook je eigen voorkeuren. Als we een lijstje hebben, kunnen we kijken hoe dat op elkaar af kunnen stemmen. Vragen: 1 Waar woon je? Als je dat niet wil zeggen, geef dan aan in welke regio van het land zodat mensen een beetje een idee hebben waar je zit. 2 Ga je liever reizen of meet je het liefst in je eigen woonplaats? 3 Waar wil je meeten? Bij jou thuis, een neutrale plek, bij iemand anders, etc. 4 Wat zou je graag willen doen tijdens de meet? Wil je iets leuks gaan doen? (geef dan even een suggestie) Wil je ergens een hapje eten of juist niet? Wil je samen koffie/thee drinken? 5 Met hoeveel mensen voel jij je het prettigst? 6 Zou je iemand die jij kent mee willen nemen? Mijn eigen antwoorden: 1 Ik woon in Rotterdam. 2 Ik meet het liefst bij mij thuis of ergens in Utrecht, maar het maakt me niet zoveel uit. 3 Zoals ik zei, wat mij betreft staat mijn huis open en ik denk dat ThE_ED (mijn vriend) ook wel akkoord gaat. Verder heb ik niet echt plekken waar ik absoluut niet zou willen zijn, maar over het algemeen geldt dat hoe minder drukte, hoe beter. 4 Ik zou het liefst ergens wat gaan drinken  Ik heb het meeste met een pub of een kroeg waar je elkaar nog duidelijk kunt verstaan en het niet al te druk is. 5 Ik voel me het prettigst met in totaal twee of drie mensen, maar meer kan ook. Vanaf zes man wordt het mij teveel. 6 Ik neem eventueel ThE_ED mee  Disclaimer: Ik denk dat het alvast belangrijk is om te stellen dat iedereen weg mag zodra hij/zij er behoefte aan heeft. En ja, dat mag ook na een kwartier als je denkt dat het niks wordt. 1) Dordrecht 2) Gewoon op een centrale plaats in Nederland. Utrecht bijvoorbeeld. Maar verder geen voorkeur. 3) Geen voorkeur. 4) Iets gaan drinken. Uit eten. Eventueel bij iemand thuis een spelletje doen. Ik sta voor veel open. 5) Als ik iemand ken heb ik bezwaar aan grote groepen. Maar een kleine groep heeft toch mijn voorkeur. 6) Alleen. |
tijnbrein | zaterdag 24 januari 2009 @ 21:42 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:22 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ja  En ik hoop dat we straks een lijstje hebben met de voorkeuren van iedereen die belangstelling heeft. [..] Heb je ook moeite om mensen te verstaan als ze fluisteren omdat het stil moet zijn? [..] Nee, dat valt op zich wel mee. |
Ferrobar | zaterdag 24 januari 2009 @ 22:13 |
tvp; uiterlijk donderdag meer (wat gaat het snel in dit topic!)
M.b.t. de OP: ik kijk er ook niet echt naar. Het doel van een OP is mijn inziens om aan te geven waar het topic over gaat, eventueel de grenzen aan te geven en om (links naar) algemene informatie te vermelden. Het moet ook voor newbies duidelijk zijn waar ze terecht komen.
M.b.t. meeten: ik ben best voor, bij voorkeur centraal (Utrecht?) in NL. Ik woon zelf in Noord-Brabant. |
Ferrobar | zaterdag 24 januari 2009 @ 22:19 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:31 schreef Maeghan het volgende:[..] Gewoon doen. Wat heb je te verliezen? Als je het niet naar je zin hebt, kun je altijd weg. En bekijk het vanaf de andere kant... Ben je tevreden met je sociaal leven zoals het nu is? Zo niet, dan is er maar een manier om het te veranderen en dat is door te zorgen dat je meer mensen ziet. Daarnaast begrijpt iedereen hier beter waar je mee zit dan de meeste mensen, dus wat dat betreft kun je het niet beter hebben. Eens. Als er een meet komt denk ik dat het van belang is dat iedereen op elk moment weg kan gaan als hij of zij dat wil, no questions asked. En inderdaad: dat zullen wij beter begrijpen dan een gemiddeld gezelschap. |
BONG4002 | zaterdag 24 januari 2009 @ 22:20 |
Hoi bew 
Wilde even zeggen dat ik met veel interesse dit topic nog steeds op de voet volg een een aantal dingen duidelijk herken in mijzelf  |
Kruger | zaterdag 24 januari 2009 @ 23:50 |
Dit topic maar even volgen kan interessant zijn... |
childintime | zondag 25 januari 2009 @ 00:04 |
Dutchmama, kom jij naar de meeting? Ik zou je wel graag willen ontmoeten en spreken  |
BONG4002 | zondag 25 januari 2009 @ 00:41 |
quote: Op zondag 25 januari 2009 00:04 schreef childintime het volgende:Dutchmama, kom jij naar de meeting? Ik zou je wel graag willen ontmoeten en spreken  Ik zou zelf ook wel naar een evt. meeting willen komen btw, al ben ik in deze reeks nog relatief nieuw en onbekend  |
childintime | zondag 25 januari 2009 @ 00:50 |
Lijkt mij, dat eenieder die zich hierin herkent (of zijn kinderen ) het wel leuk vind om te komen  |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 01:32 |
quote: Bleek toch geen griep te zijn, gelukkig. Hij huppelt alweer rond!quote:Hoe heb je hem verteld wat het plan is en hoe reageerde hij erop? En wat vindt de jongste? Ik zei dat er een groep oudere autisten is die bij elkaar willen komen, dat ik ook uitgenodigd ben, en of dat wat voor hem is. Hij zag het niet zo zitten, maar was niet uitgesproken negatief.
Jongste heb ik nog niet gevraagd, die is volgens mij nog enigszins in de ontkenfase  |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 01:38 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 00:04 schreef childintime het volgende:Dutchmama, kom jij naar de meeting? Ik zou je wel graag willen ontmoeten en spreken Hangt van heel veel factoren af, maar ik heb zeker interesse! |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 01:41 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 00:50 schreef childintime het volgende:Lijkt mij, dat eenieder die zich hierin herkent (of zijn kinderen  ) het wel leuk vind om te komen Nou, het lijkt me vooral een PDD-meeting, en zie het als een soort eer dat jij en ik zijn uitgenodigd! Als niet-PDD-er vind ik mezelf een gast op dit topic... Er is ook een topic voor ouders van PDD-ers, misschien kunnen die een eigen meeting doen?
Maar laat Black Tulip daar maar uitspraak over doen, als hij wil, hij is tenslotte de initiatiefnemer!  |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 01:45 |
Mijn lijstje...
Vragen:
1 Waar woon je? Als je dat niet wil zeggen, geef dan aan in welke regio van het land zodat mensen een beetje een idee hebben waar je zit. * Regio Flevoland, Amsterdam, Het Gooi.
2 Ga je liever reizen of meet je het liefst in je eigen woonplaats? * Eigen woonplaats is wel handig maar geen must.
3 Waar wil je meeten? Bij jou thuis, een neutrale plek, bij iemand anders, etc. * ik woon helaas erg klein... Bij iemand anders is okay, maar gevoelsmatig zeg ik: op een neutrale plek. Liefst niet te druk 
4 Wat zou je graag willen doen tijdens de meet? Wil je iets leuks gaan doen? (geef dan even een suggestie) Wil je ergens een hapje eten of juist niet? Wil je samen koffie/thee drinken? Ergens een (goedkoop!) hapje/drankje breekt vaak het ijs.
5 Met hoeveel mensen voel jij je het prettigst? Ik ben flexibel Grote groepen splitsen zich automatisch in kleinere.
6 Zou je iemand die jij kent mee willen nemen? Indien ze willen en niet bij hun vader zijn: mijn kinderen (10 en 13). |
BONG4002 | zondag 25 januari 2009 @ 02:09 |
Anyway, mocht er een redelijk grote meeting geplanned worden wil ik best meedoen  |
sander-3 | zondag 25 januari 2009 @ 09:40 |
quote: Op zondag 25 januari 2009 01:41 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Maar laat Black Tulip daar maar uitspraak over doen, als hij wil, hij is tenslotte de initiatiefnemer!   |
Green1 | zondag 25 januari 2009 @ 09:54 |
quote: Op vrijdag 23 januari 2009 01:43 schreef Black_Tulip het volgende:Green1: Erm...  Ik wilde zeggen dat het heel goed is dat je dit vertelt, maar dat wilde je dus niet horen  Ja, nouja, dat is ook wat overdreven, ik bedoel meer van die reacties waarbij je net als een hond behandeld wordt die voor het eerst zindelijk is en buiten heeft gepoept. Maar het is meer om van die kleine dingen. Waarvan het gewoon irritant is dat er uberhaupt ruchtbaarheid aan gegeven wordt. Moeilijk om uit te leggen. quote:Weet je dat het mensen eigenlijk bizar weinig kan schelen hoe jij bent? Niemand zal er een nachtje minder om slapen als jij ofwel besluit chagrijnig en anti-sociaal te blijven ofwel een gelukkiger mens te worden. Nee, dat is wel zo, maar ik vind die reacties zo erg.  quote:Je kunt het, maar je moet er wel voor werken. Veel succes ermee. Ja, dat wel, maar daar voor moet ik ook naar een behandeling zegmaar, dat duurt gewoon heel lang denk ik. quote: Gelukkig (had ik niet verwacht)quote:Mensen hebben inderdaad de neiging om bij alles waarvan zij denken dat het niet bij je past, te proberen je terug in je hokje te stoppen. "Ja maar jij houdt toch niet van sociaal?" *Mensen pakken Green1 beet, stoppen hem in z'n hokje en doen de deur dicht* En zie dan de moed maar weer te vinden om die deur weer open te doen en weer weg te lopen. Ja, zoiets inderdaad, en zeker als autist denk ik. quote:Ik ervaar dat zelf ook vaak bij mensen die mij niet heel goed kennen, maar een bepaald beeld van mij hebben. Ook online. Dan zeg ik iets en dan beginnen ze over hoe negatief ik altijd reageer, terwijl ik gewoon een hele normale reactie geef en zij in hun hoofd hebben dat ik altijd negatief ben, dus bedoel ik dat ook negatief volgens hun, waarmee ze hun eigen beeld van mij weer bevestigen. En zo kom ik nooit van die reputatie af, terwijl ik echt niet negen jaar dezelfde persoon ben gebleven. Ja, dat heb ik dus ook altijd, echt om niet goed van te worden. Dan zeg je iets normaals, en dan krijg je een reactie alsof je iets totaal achterlijks of negatiefs heb gezegd terwijl dat helemáal niet zo is.
[ Bericht 1% gewijzigd door Green1 op 25-01-2009 10:10:47 ] |
Green1 | zondag 25 januari 2009 @ 10:05 |
quote: Op vrijdag 23 januari 2009 17:29 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Ik moet zeggen dat ik niet veel merk van die krapte, maar mijn hele leven is ingesteld op efficient zijn. Zo ook met financien. Het is zelfs zo dat ik op dit moment een inkomen heb dat beneden het bestaansminimum zit. Ondanks dat heb ik nog steeds mijn eigen luxe. Dat heb ik ook En dan krijg je precies op dat gebied, vanwege je autisme een enorme tegenvaller. Echt om niet goed van te worden. |
Green1 | zondag 25 januari 2009 @ 10:10 |
quote: Op vrijdag 23 januari 2009 14:19 schreef Black_Tulip het volgende:Dat is zeker waar. Ik weet nog dat ik een keer heel enthousiast was over het kapsel van de gymlerares. Ik zei tegen haar "maar het maakt niet uit hoe je het laat knippen of in welke kleur je het verft, het staat je toch wel goed." De gymlerares en een klasgenote stonden me in volle verbazing aan te staren. "Dankjewel Els...  " zei de gymlerares. Dat herken ik ook idd. Ik kan zo even 1,2,3 geen voorbeeld verzinnen. Maar ik snap die reactie van die leraar ook niet.  |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 10:50 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 01:41 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Nou, het lijkt me vooral een PDD-meeting, en zie het als een soort eer dat jij en ik zijn uitgenodigd! Als niet-PDD-er vind ik mezelf een gast op dit topic... Er is ook een topic voor ouders van PDD-ers, misschien kunnen die een eigen meeting doen? Maar laat Black Tulip daar maar uitspraak over doen, als hij wil, hij is tenslotte de initiatiefnemer! @ Dutch-mamma Black_Tulip is toch echt een vrouwtje hoor.
Waarom zou je niet welkom zijn op een meeting? Dit is toch het autisme topic waar iedereen mag posten en welkom is. Verder zou ik ook wel eens willen praten met een ouder van een kind met autisme. Zodat ik sommige dingen beter een plaats kan geven. |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:16 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 01:41 schreef dutch-mamma het volgende:Maar laat Black Tulip daar maar uitspraak over doen, als hij zij wil, hij zij is tenslotte de initiatiefnemer! Ik ben een meisje  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:17 |
quote: Dat dus Ik reageerde even gelijk zonder verder te lezen. |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 12:18 |
quote: Fobo checkt. Inderdaad Black_Tulip is een meisje.  |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 12:18 |
quote: Er was ook al iemand voor mij die het had gezien.  |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 12:35 |
quote: *SCHAAM*
Sorry  |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 12:37 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 10:50 schreef tijnbrein het volgende:[..] @ Dutch-mamma Black_Tulip is toch echt een vrouwtje hoor. Waarom zou je niet welkom zijn op een meeting? Dit is toch het autisme topic waar iedereen mag posten en welkom is. Verder zou ik ook wel eens willen praten met een ouder van een kind met autisme. Zodat ik sommige dingen beter een plaats kan geven. Als je iets wil weten: vraag gerust! ;-) |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:40 |
quote:Op zaterdag 24 januari 2009 00:18 schreef Perico het volgende:Ik slik overigens wel Omega 3 capsules, waarin visvet zit, dat goed is voor de werking van de hersenen. Ik merk dat ik hierdoor wat langer kan doorgaan met dingen op de PC bijvoorbeeld, en minder snel overprikkeld raak, in vergelijking met vroeger. Laten we zeggen, 10 tot 20% verbetering, met 1 capsule per dag. Dat klinkt goed Misschien ga ik het daar ook met mijn huisarts over hebben.
En waar ik het ook over wil hebben is dat mijn weerstand echt bizar slecht is tegenwoordig. Ik begin nu voor de derde keer in twee maanden tijd verkouden te worden en in oktober/november had ik er ook al twee keer last van. Ik vind het extra vervelend omdat ik zangles heb, en ik door het feit dat ik mijn keel kapot hoestte al vele malen niet kon komen  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:43 |
quote:Op zaterdag 24 januari 2009 02:20 schreef childintime het volgende:En dan niet een leerstoornis betrekking hebbend op het schoolse leren (wat door allerlei instanties wordt beweerd), maar een leerstoornis op het gehele leren, dus alles, vanaf je geboorte tot je hoogbejaard bent.... Dat begreep ik.quote:NLD staat nog steeds te boek als "leerstoornis", terwijl het zowat gelijk staat aan Asperger. Dit heeft te maken met de ruzie's tussen psychiaters en neurologen. Mijn kind is getest door een psychoneuroloog (dr. Serlier vd Bergh, de enige in Nederland die officieel NLD mag vaststellen). Psychiaters hebben een hekel aan deze mensen en daardoor is de diagnose NLD nog steeds een "leerstoornis".... In mijn ogen is NLD zowel een leerstoornis als een Autistische stoornis. Ik vind het heel naar voor je dat je te maken krijgt met zoveel professioneel onbegrip Veel sterkte. |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 12:44 |
quote: Op dit moment heb ik nog geen vragen maar misschien in de toekomst. |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:45 |
quote:Op zaterdag 24 januari 2009 22:13 schreef Ferrobar het volgende:M.b.t. meeten: ik ben best voor, bij voorkeur centraal (Utrecht?) in NL. Ik woon zelf in Noord-Brabant. Ferrobar, zou je als je weer terug bent in dit topic dat vragenlijstje even kunnen invullen? 
BONG4002, aan jou dezelfde vraag  |
Re | zondag 25 januari 2009 @ 12:46 |
een soort van meeting... wat leuk  |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 12:47 |
quote: Zou jij dan ook komen als er een meet wordt georganiseerd van uit dit topic? |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:48 |
quote: Als je ook erbij wil zijn, kan je dan het vragenlijstje invullen? |
Re | zondag 25 januari 2009 @ 12:48 |
quote: maar natuurlijk , als men het hier leuk vind dat ik ook langs kom dan hoor ik het idd graag |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:51 |
childintime, jij had het ook nog niet ingevuld, toch? Of je wilt er niet bij zijn, dat kan ook 
* Black_Tulip is bang dat mensen straks het woord vragenlijst niet meer kunnen aanhoren  |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 12:52 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 12:51 schreef Black_Tulip het volgende:childintime, jij had het ook nog niet ingevuld, toch? Of je wilt er niet bij zijn, dat kan ook * Black_Tulip is bang dat mensen straks het woord vragenlijst niet meer kunnen aanhoren Anders PM je de vragenlijst gewoon naar iedereen. |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:55 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 09:54 schreef Green1 het volgende:Ja, nouja, dat is ook wat overdreven, ik bedoel meer van die reacties waarbij je net als een hond behandeld wordt die voor het eerst zindelijk is en buiten heeft gepoept. Maar het is meer om van die kleine dingen. Waarvan het gewoon irritant is dat er uberhaupt ruchtbaarheid aan gegeven wordt. Moeilijk om uit te leggen. Ik begrijp het. Ik kan me herinneren me ooit ook zo te hebben gevoeld.quote:Nee, dat is wel zo, maar ik vind die reacties zo erg.  Probeer je er niets van aan te trekken. En ja, ik weet dat dat heel moeilijk is...quote:Ja, dat wel, maar daar voor moet ik ook naar een behandeling zegmaar, dat duurt gewoon heel lang denk ik. Is dat een reden om maar geen hulp te zoeken als je denkt het nodig te hebben?quote:Gelukkig  (had ik niet verwacht) Ik vond het ook geen raar verhaal overigens. |
Re | zondag 25 januari 2009 @ 12:58 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:41 schreef Black_Tulip het volgende:Vragen: 1 Waar woon je? Als je dat niet wil zeggen, geef dan aan in welke regio van het land zodat mensen een beetje een idee hebben waar je zit. Amsterdam2 Ga je liever reizen of meet je het liefst in je eigen woonplaats? Maakt mij niet uit, ik heb een auto, kan dus ook eventueel iemand meenemen uit deze regio3 Waar wil je meeten? Bij jou thuis, een neutrale plek, bij iemand anders, etc. Maakt mij niet uit4 Wat zou je graag willen doen tijdens de meet? Wil je iets leuks gaan doen? (geef dan even een suggestie) Wil je ergens een hapje eten of juist niet? Wil je samen koffie/thee drinken? Gewoon een beetje kennismaken wie de persoon is achter de user, ergens wat drinken en eten vind ik prima, maar ik laat dat lekker over aan de users hier5 Met hoeveel mensen voel jij je het prettigst? Dat ligt aan de locatie en wat voor gelegenheid (bij iemand thuis lijkt me 25 man niet leuk bijvoorbeeld)6 Zou je iemand die jij kent mee willen nemen? Eventueel, maar dat is niet mijn eerste gedachte |
ThE_ED | zondag 25 januari 2009 @ 12:58 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:41 schreef Black_Tulip het volgende:3 Zoals ik zei, wat mij betreft staat mijn huis open en ik denk dat ThE_ED (mijn vriend) ook wel akkoord gaat. 6 Ik neem eventueel ThE_ED mee Ok  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 12:58 |
quote: Geeft niet hoor. Het overkomt me wel vaker 
Maar wat ik dan wel graag zou willen weten: Waarom dacht je dat ik van het mannelijke geslacht ben? |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 13:01 |
quote: Dat kan inderdaad. Waarom wil je het volgen?  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 13:06 |
quote: Mooi  quote:Ik zei dat er een groep oudere autisten is die bij elkaar willen komen, dat ik ook uitgenodigd ben, en of dat wat voor hem is. Hij zag het niet zo zitten, maar was niet uitgesproken negatief. Wat klinkt dat eng, 'een groep oudere autisten' Maar het is wel zo natuurlijk, al denk ik dat hij misschien schrikt van het woord 'ouder'. Misschien heeft hij later wel interesse. quote:Jongste heb ik nog niet gevraagd, die is volgens mij nog enigszins in de ontkenfase Dat kan. Hoe lang is het geleden dat ze de diagnose kregen? |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 13:07 |
quote: Leuk toch.  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 13:09 |
quote: Dat wist ik, dat je het goed zou vinden  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 13:32 |
quote: Dat kan ook. Ik wacht nog even. |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 13:36 |
quote: Is het misschien een idee om alvast een plaat te bepalen voor de meet? |
Juup© | zondag 25 januari 2009 @ 13:57 |
Komende maand start de eerste van (voor zover ik begrepen heb) 3 cursussen mbt de opleiding Ervaringsdeskundige waar ik aan deel ga nemen.
De eerste 2 vinden plaats via of bij het GGZ en de laatste vindt plaats op of wordt gegeven in samenwerking met de Fontys Hogeschool op HBO niveau. En als ik al die cursussen/opleidingen heb gedaan, dan ben ik officieel hulpverlener/ervaringsdeskundige in mijn ervaringsgebied (autisme bij mensen met een normaal verstandelijk vermogen, en een normaal tot hooq iq).
Het zal soms zeker confronterend voor mij zijn, maar ik heb de afgelopen maanden al gemerkt dat ik het fijn vind om juist zulke mensen (net als ik zelf) te ondersteunen en te begeleiden. Tevens leer ik er ook veel van want ik krijg ook feedback van die mensen en dat maakt het juist allemaal zo mooi.
Om alleen al deel te kunnen/mogen nemen aan die opleiding moet ik "stevig in mijn schoenen staan" (en ja dit is een uitdrukking en dat bedoel ik niet letterlijk), ik heb een lang intakegesprek gehad met een hulpverleenster c.q. therapeute c.q. cursusleidster, om zo te kunnen zien of ik (weer een uitdrukking) "uit het juiste hout gesneden ben". Ik heb de afgelopen 2 jaar zo enorm veel geleerd mede dankzij mijn vrouw en het volgen van cursussen en veel lezen e.d., dat ik genoeg kennis heb om daar op verder te bouwen, en dat ga ik dus ook doen. Hopelijk bevalt het mij en is het niet te zwaar. De tijd zal het leren. |
Re | zondag 25 januari 2009 @ 14:00 |
Ik ben erg benieuwd naar je ervaringen Juup, keep us posted  |
DuchessX | zondag 25 januari 2009 @ 14:01 |
* DuchessX is ontzettend trots op Juup©  |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 14:02 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 13:57 schreef Juup© het volgende:Komende maand start de eerste van (voor zover ik begrepen heb) 3 cursussen mbt de opleiding Ervaringsdeskundige waar ik aan deel ga nemen. De eerste 2 vinden plaats via of bij het GGZ en de laatste vindt plaats op of wordt gegeven in samenwerking met de Fontys Hogeschool op HBO niveau. En als ik al die cursussen/opleidingen heb gedaan, dan ben ik officieel hulpverlener/ervaringsdeskundige in mijn ervaringsgebied (autisme bij mensen met een normaal verstandelijk vermogen, en een normaal tot hooq iq). Het zal soms zeker confronterend voor mij zijn, maar ik heb de afgelopen maanden al gemerkt dat ik het fijn vind om juist zulke mensen (net als ik zelf) te ondersteunen en te begeleiden. Tevens leer ik er ook veel van want ik krijg ook feedback van die mensen en dat maakt het juist allemaal zo mooi. Om alleen al deel te kunnen/mogen nemen aan die opleiding moet ik "stevig in mijn schoenen staan" (en ja dit is een uitdrukking en dat bedoel ik niet letterlijk), ik heb een lang intakegesprek gehad met een hulpverleenster c.q. therapeute c.q. cursusleidster, om zo te kunnen zien of ik (weer een uitdrukking) "uit het juiste hout gesneden ben". Ik heb de afgelopen 2 jaar zo enorm veel geleerd mede dankzij mijn vrouw en het volgen van cursussen en veel lezen e.d., dat ik genoeg kennis heb om daar op verder te bouwen, en dat ga ik dus ook doen. Hopelijk bevalt het mij en is het niet te zwaar. De tijd zal het leren. Interessant. Ik hoop dat het wat wordt die cursus. Sterkte.  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 14:07 |
En nu mijn 14e en laatste post in korte tijd :
Gisteren heb ik weer gewerkt en het ging weer bar slecht, al leek het eerst een leuk dagje te worden, omdat ik tussen Rotterdam en Brussel veel omzet maakte en er veel dingen stukken beter gingen dan eerst (het automatisme van handelingen, hoofdrekenen en de juiste hoeveelheid wisselgeld teruggeven en met beleid over de drempels heen rijden). Toen ik weer in Rotterdam was, ging het mis. Ik kreeg extra producten mee en ik schoot helemaal in de stress, omdat het de eerste keer was dat ik dat alleen moest doen en ik weer overal over moest nadenken. En het hielp niet echt dat de rem van mijn trolley niet werkte waardoor het stomme ding alle kanten op vloog
Oh ja, en er gebeurde nog iets raars bij Roosendaal waar ik aan het eind van mijn werkdag veel problemen mee kreeg. Ik heb het zelf niet gezien, maar er was een man die met geweld weigerde om van de trein af te gaan. Die is toen met net zo grof geweld door een conducteur van de trein af geschopt. Ze hadden de spoorwegpolitie gebeld, maar die kwam niet opdagen. De conducteur die de man van de trein af had gekregen vroeg mij vervolgens om aan alle mensen die het hadden meegemaakt, gratis consumpties te verstrekken en hij gaf mij daar bonnen voor. Die bonnen zijn zogenaamd 1.50 waard en conducteurs kunnen daar koffie en thee mee krijgen, maar eigenlijk niks anders. Er waren op het moment dat ik daar kwam 5 tot 10 mensen en je raadt het al: *mind goes blank* en ik wist me absoluut geen raad met de situatie. En die mensen vroegen echt niet alleen om koffie en thee Ik wilde gaan bij houden hoeveel consumpties ik uitdeelde en hoeveel dat was in bonnen, maar ik zag daar geen kans toe. Ik zei tegen de conducteur dat ik bezorgd was dat ik teveel of te weinig bonnen kreeg. Hij gaf mij nog meer bonnen en zei dat ik het teveel mocht houden. Wat later wilde ik hem nog wat bonnen teruggeven, maar dat weigerde hij. Hij zei "je hebt 14 bonnen gekregen en er zaten 14 mensen op dat balkon." 14!? Maar ik heb echt niet aan 14 mensen eten en drinken gegeven! Toen begon hij lichtelijk geïrriteerd te raken. "Ik telde 14 mensen. En houd die bonnen nou maar..." Ok.... Ik had de leiding nog gebeld om te vragen wat ik moest doen met de situatie en zij hadden ook gezegd dat ik de bonnen mocht houden. Vooruit dan maar.
Maar goed. Na de bijlevering op Rotterdam was ik er echt even helemaal klaar mee. Het liefst had ik gewild dat ik mijn bewustzijn gewoon een paar minuten kon uitschakelen (knock out gaan lijkt me helemaal niet zo'n slecht idee af en toe). Rotterdam - Amsterdam was zwaar. Amsterdam - Rotterdam ging weer een stuk beter. En toen begon de misere pas echt 
Als je zo'n dienst hebt afgerond, moet je eerst nog alles natellen en een hoop formulieren invullen voordat je eindelijk eens naar huis kan. Ook dat had ik nog geen enkele keer alleen gedaan. En mijn kas bleek niet te kloppen En nadat we dachten alle narigheid met de bonnen te hebben opgelost, kwam er nog een rol capuccino uit mijn trolley tevoorschijn waarvan ik had aangenomen dat mijn collega die er allang al uit had gehaald En ik had mijn target gehaald Maar met zoveel bullshit was dat een schrale troost. Ik bleek ook nog andere dingen niet te weten die ik bij had moeten houden. Ondertussen zag ik mijn leider steeds bezorgder kijken en vroeg ik me af of hij het nog langer aan kan zien. Uiteindelijk was ik zo ver dat ik de formulieren kon invullen, maar dat kon ik duidelijk niet zonder hulp. En dan helpt het niet als de collega die je moet helpen met je begint te geinen. "Moet er alleen geld in de sealbag?" "Oh, je mag er alles in stoppen hoor: dit formulier, dat formulier, je pen.. je mag er zelfs de nietmachine instoppen als je dat wil." Godverdomme, klootzak, beantwoord mijn vragen eens normaal en HELP me!
En zodra het erop leek dat ik alles klaar had, gingen de beide mensen die er op dat moment bij waren ineens weg! Maar ik moest mijn formulieren en dergelijke nog inleveren en weet ik veel waar die dingen horen te liggen. Uiteindelijk vond ik stapels met ingevulde formulieren en heb ik de mijne daar maar op gelegd en ik ben weggegaan. Maar je wil niet geloven hoe woest ik was over alles.
Vooral die conducteur, daar kan ik me zo kwaad over maken. De regel is dat conducteurs met bonnen alleen koffie en thee krijgen, maar het gebruik is dat er niet moeilijk wordt gedaan over andere consumpties. Conducteurs weten dat en die vragen ook om dingen die ze eigenlijk niet mogen. Maar dan krijg je dus problemen met de kas. Ik 'mag' de leiding niet vertellen dat geen railcateringmedewerker zich nog aan die regel houdt, maar ik kan conducteurs ook moeilijk zeggen dat ze maar genoegen moeten nemen met koffie en thee En wat doe je met iemand die sterk en bot genoeg is om een reiziger de trein af te krijgen..?
Oh ja, nog iets: ik word helemaal platgebeld door mijn werk, meestal met de vraag of ik zin heb om op een bepaalde dag te komen werken. Nee, dat wil ik niet, anders had ik dat allang al opgegeven. Maar sinds het telefoontje met het bericht dat ik volgens mijn rooster een uur eerder op mijn werk moest zijn, raak ik van ieder telefoontje van mijn werk achterdochtig. Het is inmiddels zo erg dat ik me gisternacht herhaaldelijk inbeeldde dat ik mijn eigen telefoon of die van mijn vriend af hoorde gaan. |
Juup© | zondag 25 januari 2009 @ 14:07 |
quote: Doe ik  |
Juup© | zondag 25 januari 2009 @ 14:07 |
quote:  |
Stupendous76 | zondag 25 januari 2009 @ 14:18 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 14:07 schreef Black_Tulip het volgende:En nu mijn 14e en laatste post in korte tijd  : Gisteren heb ik weer gewerkt en het ging weer bar slecht, al leek het eerst een leuk dagje te worden, omdat ik tussen Rotterdam en Brussel veel omzet maakte en er veel dingen stukken beter gingen dan eerst (het automatisme van handelingen, hoofdrekenen en de juiste hoeveelheid wisselgeld teruggeven en met beleid over de drempels heen rijden). Toen ik weer in Rotterdam was, ging het mis. Ik kreeg extra producten mee en ik schoot helemaal in de stress, omdat het de eerste keer was dat ik dat alleen moest doen en ik weer overal over moest nadenken. En het hielp niet echt dat de rem van mijn trolley niet werkte waardoor het stomme ding alle kanten op vloog Oh ja, en er gebeurde nog iets raars bij Roosendaal waar ik aan het eind van mijn werkdag veel problemen mee kreeg. Ik heb het zelf niet gezien, maar er was een man die met geweld weigerde om van de trein af te gaan. Die is toen met net zo grof geweld door een conducteur van de trein af geschopt. Ze hadden de spoorwegpolitie gebeld, maar die kwam niet opdagen. De conducteur die de man van de trein af had gekregen vroeg mij vervolgens om aan alle mensen die het hadden meegemaakt, gratis consumpties te verstrekken en hij gaf mij daar bonnen voor. Die bonnen zijn zogenaamd 1.50 waard en conducteurs kunnen daar koffie en thee mee krijgen, maar eigenlijk niks anders. Er waren op het moment dat ik daar kwam 5 tot 10 mensen en je raadt het al: *mind goes blank* en ik wist me absoluut geen raad met de situatie. En die mensen vroegen echt niet alleen om koffie en thee  Ik wilde gaan bij houden hoeveel consumpties ik uitdeelde en hoeveel dat was in bonnen, maar ik zag daar geen kans toe. Ik zei tegen de conducteur dat ik bezorgd was dat ik teveel of te weinig bonnen kreeg. Hij gaf mij nog meer bonnen en zei dat ik het teveel mocht houden. Wat later wilde ik hem nog wat bonnen teruggeven, maar dat weigerde hij. Hij zei "je hebt 14 bonnen gekregen en er zaten 14 mensen op dat balkon." 14!? Maar ik heb echt niet aan 14 mensen eten en drinken gegeven! Toen begon hij lichtelijk geïrriteerd te raken. "Ik telde 14 mensen. En houd die bonnen nou maar..." Ok....  Ik had de leiding nog gebeld om te vragen wat ik moest doen met de situatie en zij hadden ook gezegd dat ik de bonnen mocht houden. Vooruit dan maar. Maar goed. Na de bijlevering op Rotterdam was ik er echt even helemaal klaar mee. Het liefst had ik gewild dat ik mijn bewustzijn gewoon een paar minuten kon uitschakelen (knock out gaan lijkt me helemaal niet zo'n slecht idee af en toe). Rotterdam - Amsterdam was zwaar. Amsterdam - Rotterdam ging weer een stuk beter. En toen begon de misere pas echt  Ik doe dat nog te weinig, maar af en toe, gewoon even zorgen dat niemand me ziet, ogen dicht en alles proberen los te laten (denken aan leuke dingen, mooie muziek, of gewoon aan niets) Het werkt wel een beetje, maar meestal, bang om gezien te worden, stop ik na een paar tellen terwijl zo'n mini-break met een minuut of wat pas effect heeft.quote:[...] Klinkt erg bekend: mensen doen van alles en nog wat en jij komt daar bij en er wordt verwacht 'dat jij exact hetzelfde kan', zonder enige uitleg en zonder enige hulp. En dan vraag je dat en dan blijkt dat ze het zelf vaak ook niet weten maar 'gewoon maar wat doen'.
Als je echt geen andere werktijden wil, bedenk een goede smoes, bijvoorbeeld dat je door je studie geen andere tijden kan doen. |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 14:21 |
quote: Ik had al iets in mijn hoofd, maar daar wacht ik ook even mee. Ik wil het niet overhaasten.
Wel wil ik nog een keer zeggen dat het dus NIET mijn bedoeling is om een eenmalige meeting te organiseren waarbij iedereen die belangstelling heeft aanwezig is. Ik wil meerdere kleine meetings organiseren waarbij steeds een maximaal aantal mensen (bijvoorbeeld vijf) aanwezig is. Ik was dus eigenlijk ook niet van plan bij alle meetings aanwezig te zijn, tenzij mensen het op prijs stellen als ik bij meetings de 'leider' ben. |
tijnbrein | zondag 25 januari 2009 @ 14:30 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 14:21 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ik had al iets in mijn hoofd, maar daar wacht ik ook even mee. Ik wil het niet overhaasten. Wel wil ik nog een keer zeggen dat het dus NIET mijn bedoeling is om een eenmalige meeting te organiseren waarbij iedereen die belangstelling heeft aanwezig is. Ik wil meerdere kleine meetings organiseren waarbij steeds een maximaal aantal mensen (bijvoorbeeld vijf) aanwezig is. Ik was dus eigenlijk ook niet van plan bij alle meetings aanwezig te zijn, tenzij mensen het op prijs stellen als ik bij meetings de 'leider' ben. Ik hoef ook niet bij elke meeting te zijn. Ik heb ook nog een leven naast Fok! Maar af en toe een meeting lijkt me leuk.  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 14:31 |
quote: Dat klinkt heel goed Wat ga je precies doen als ervaringsdeskundige? Wanneer komen mensen bij jou terecht? Verdien je er geld mee? |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 14:45 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 14:18 schreef Stupendous76 het volgende:Ik doe dat nog te weinig, maar af en toe, gewoon even zorgen dat niemand me ziet, ogen dicht en alles proberen los te laten (denken aan leuke dingen, mooie muziek, of gewoon aan niets) Het werkt wel een beetje, maar meestal, bang om gezien te worden, stop ik na een paar tellen terwijl zo'n mini-break met een minuut of wat pas effect heeft. Als ik pauze heb, is de trein leeg, dus hoef ik me niet druk te maken over wat anderen ervan vinden dat ik met mijn ogen dicht zit. Maar ik vind het erg moeilijk om tot rust te komen als ik eenmaal zo geagiteerd of doodmoe ben. Ogen dicht doen en alles los laten is gewoon niet genoeg. Ik zou graag op zo'n moment mijn bed in willen duiken in het donker, maar ik kan de zon niet uitzetten en mijn bed gaat niet mee op de trein 
Gelukkig voelde ik me na even zitten en een kop thee drinken iets beter...quote:Klinkt erg bekend: mensen doen van alles en nog wat en jij komt daar bij en er wordt verwacht 'dat jij exact hetzelfde kan', zonder enige uitleg en zonder enige hulp. En dan vraag je dat en dan blijkt dat ze het zelf vaak ook niet weten maar 'gewoon maar wat doen'. Dat inderdaad. Ten eerste heb ik veel moeite met dingen voor de eerste keer doen en ten tweede ben ik zo perfectionistisch dat ik laat blijken dat ik er moeite mee heb. Dat andere mensen de kantjes ervan af lopen, dat moeten ze zelf weten. Ik wil het gewoon goed doen.quote:Als je echt geen andere werktijden wil, bedenk een goede smoes, bijvoorbeeld dat je door je studie geen andere tijden kan doen. Het is niet zo'n ramp om extra diensten af te wijzen. Daar hebben ze wel begrip voor. Ik zou alleen eigenlijk willen dat ze me gewoon niet meer bellen om extra diensten. Eveneens zou ik vanaf nu alleen Rotterdam - Brussel willen werken, omdat ik vrees dat ik een hele dienst (dus met de bijlevering en Amsterdam erbij) gewoon niet trek en dat ik niet ga leren om daar tegen te kunnen. Maar ik ben bang dat als ik deze beperkingen aangeef bij mijn leiding, dat mijn ontslag zou kunnen betekenen. Voorlopig houd ik maar even mijn mond en kijk ik hoe het verder gaat... Misschien gaan de volgende keer wel die dingen goed die gisteren zo gruwelijk fout gingen. |
Stupendous76 | zondag 25 januari 2009 @ 15:19 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 14:45 schreef Black_Tulip het volgende:[..] ben ik zo perfectionistisch dat ik laat blijken dat ik er moeite mee heb. [..] "e:Misschien gaan de volgende keer wel die dingen goed die gisteren zo gruwelijk fout gingen.  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 15:23 |
quote: Wat bedoel je? |
Juup© | zondag 25 januari 2009 @ 15:57 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 14:31 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Dat klinkt heel goed  Wat ga je precies doen als ervaringsdeskundige? Wanneer komen mensen bij jou terecht? Verdien je er geld mee? Ik ga b.v. mensen begeleiden die b.v. net hun diagnose hebben en hulp nodig hebben om een overzicht te krijgen in hun problematiek. Ook zal ik waarschijnlijk mee gaan helpen om cursussen te begeleiden en geven mbt autisme. Maar dat staat nog niet allemaal vast, eerst de opleiding maar eens zien te volbrengen. En ja in principe is et dan een betaalde baan, maar ik zal geen volle dagen kunnen werken dus zal er wat met het UWV geregeld moeten worden. Maar dat is pas over een lange tijd, en dat zie ik dan wel weer. |
Stupendous76 | zondag 25 januari 2009 @ 16:34 |
quote: Misschien doe je het niet slecht, maar omdat je alles perfect wil doen is het in jouw ogen nooit goed genoeg. Incidenten gebeuren toch wel, maar hoeven een goed verloop niet de weg te staan. |
EchtGaaf | zondag 25 januari 2009 @ 17:06 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 15:57 schreef Juup© het volgende:[..] Ik ga b.v. mensen begeleiden die b.v. net hun diagnose hebben en hulp nodig hebben om een overzicht te krijgen in hun problematiek. Ook zal ik waarschijnlijk mee gaan helpen om cursussen te begeleiden en geven mbt autisme. Maar dat staat nog niet allemaal vast, eerst de opleiding maar eens zien te volbrengen. En ja in principe is et dan een betaalde baan, maar ik zal geen volle dagen kunnen werken dus zal er wat met het UWV geregeld moeten worden. Maar dat is pas over een lange tijd, en dat zie ik dan wel weer. Hoe gaar het uwv daarmee om? Loop je geen risico dat uwv je daarop gaat afschatten bij een herbeoordeling?  |
Juup© | zondag 25 januari 2009 @ 17:08 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 17:06 schreef EchtGaaf het volgende:[..] Hoe gaar het uwv daarmee om? Loop je geen risico dat uwv je daarop gaat afschatten bij een herbeoordeling? Die kans is idd aanwezig, en daar zal over onderhandeld moeten worden. Feit is wel dat ik nooit hele dagen zal kunnen gaan werken omdat ik dat niet aan kan. Maar eerst de opleiding, en dan zie ik wel verder. |
EchtGaaf | zondag 25 januari 2009 @ 17:14 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 17:08 schreef Juup© het volgende:[..] Die kans is idd aanwezig, en daar zal over onderhandeld moeten worden. Feit is wel dat ik nooit hele dagen zal kunnen gaan werken omdat ik dat niet aan kan. Maar eerst de opleiding, en dan zie ik wel verder. Knap, dat je het aan durft. Het lijkt mij heel zwaar werk, want je wordt voortdurend geconfronteerd met je eigen handicap. Ik zou het beslist niet aankunnen, laat staan volhouden.  |
Juup© | zondag 25 januari 2009 @ 17:18 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 17:14 schreef EchtGaaf het volgende:[..] Knap, dat je het aan durft. Het lijkt mij heel zwaar werk, want je wordt voortdurend geconfronteerd met je eigen handicap. Ik zou het beslist niet aankunnen, laat staan volhouden. Het is maar hoe je er tegen aan kijkt. Ik zal zeer zeker geconfronteerd worden met mijn handicap, maar ik probeer er iets van te leren en het zo om te draaien naar een positieve ervaring. Zo ben ik de laatste 2 jaar al bezig, en met vallen en opstaan leer ik telkens weer wat bij en daar geniet ik van (van het leren, niet van het vallen ). Of ik het vol kan houden weet ik pas als ik het geprobeerd heb, en zover is het nog niet. Eerst de opleiding beginnen en afmaken. |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 18:36 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 12:58 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Geeft niet hoor. Het overkomt me wel vaker  Maar wat ik dan wel graag zou willen weten: Waarom dacht je dat ik van het mannelijke geslacht ben? Pure domheid van mij.
Net zoals bedrijven en instellingen die soms nog wel eens hardnekking hun reclamepost adresseren aan "DE HEER" D-M, of iemand die een bedrijf belt en zegt "ik zoek de directeur, is HIJ aanwezig"?  |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 18:38 |
quote: Allebei in 2007. Met oudste was ik al 10 jaar bezig om geholpen te worden door De Instanties. Toen het muntje eindelijk viel in 2007, en men ontdekte dat het toch niet aan mij als moeder lag, besloot men jongste ook maar meteen te testen... |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 18:46 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 15:57 schreef Juup© het volgende:[..] Ik ga b.v. mensen begeleiden die b.v. net hun diagnose hebben en hulp nodig hebben om een overzicht te krijgen in hun problematiek. Ook zal ik waarschijnlijk mee gaan helpen om cursussen te begeleiden en geven mbt autisme. Maar dat staat nog niet allemaal vast, eerst de opleiding maar eens zien te volbrengen. En ja in principe is et dan een betaalde baan, maar ik zal geen volle dagen kunnen werken dus zal er wat met het UWV geregeld moeten worden. Maar dat is pas over een lange tijd, en dat zie ik dan wel weer. Veel succes  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 18:49 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 16:34 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Misschien doe je het niet slecht, maar omdat je alles perfect wil doen is het in jouw ogen nooit goed genoeg. Incidenten gebeuren toch wel, maar hoeven een goed verloop niet de weg te staan. Dat is zeker waar en dat is me ook meerdere keren gezegd. Iedereen klungelt de eerste maanden en daar hoef je je niet druk om te maken, maar dat doe ik wel. En doordat ik me er druk om maak, merken anderen hoeveel moeite ik ermee heb. Dat is dus voor 1 collega een reden geweest om te zeggen dat ik niet spoor en dat ik dit nooit aan zal kunnen.
Ik zal echt moeten leren om al mijn negatieve gedachtes over mijn functioneren voor me te houden, omdat ik anders mijn baan kwijt raak omdat mensen het met me eens zijn dat ik het niet kan. Maar ik ben zo gewend geraakt om te zeggen wat ik denk en voel...  |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 18:52 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 18:38 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Allebei in 2007. Met oudste was ik al 10 jaar bezig om geholpen te worden door De Instanties. Toen het muntje eindelijk viel in 2007, en men ontdekte dat het toch niet aan mij als moeder lag, besloot men jongste ook maar meteen te testen... Nog behoorlijk recent dus. Dat verklaart waarom je jongste zoon nog in de ontkenningsfase zit.
Hoe gaat de oudste om met de diagnose? |
Stupendous76 | zondag 25 januari 2009 @ 19:04 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 18:49 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Dat is zeker waar en dat is me ook meerdere keren gezegd. Iedereen klungelt de eerste maanden en daar hoef je je niet druk om te maken, maar dat doe ik wel. En doordat ik me er druk om maak, merken anderen hoeveel moeite ik ermee heb. Dat is dus voor 1 collega een reden geweest om te zeggen dat ik niet spoor en dat ik dit nooit aan zal kunnen. Ik zal echt moeten leren om al mijn negatieve gedachtes over mijn functioneren voor me te houden, omdat ik anders mijn baan kwijt raak omdat mensen het met me eens zijn dat ik het niet kan. Maar ik ben zo gewend geraakt om te zeggen wat ik denk en voel...  Het is bij mij niet 'wat negatief denken' maar het compleet en tot verder dan de grond afbranden  Gelukkig(...) zeg ik daar nooit wat over, anders kan ik elke baan wel vergeten, maar het kost zo ontzettend veel moeite om jezelf telkens weer moed in te praten, nadat je die zelf volledig hebt afgebroken. |
EchtGaaf | zondag 25 januari 2009 @ 19:05 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 17:18 schreef Juup© het volgende:[..] Het is maar hoe je er tegen aan kijkt. Ik zal zeer zeker geconfronteerd worden met mijn handicap, maar ik probeer er iets van te leren en het zo om te draaien naar een positieve ervaring. Zo ben ik de laatste 2 jaar al bezig, en met vallen en opstaan leer ik telkens weer wat bij en daar geniet ik van (van het leren, niet van het vallen  ). Of ik het vol kan houden weet ik pas als ik het geprobeerd heb, en zover is het nog niet. Eerst de opleiding beginnen en afmaken. Echt knap, nogmaals. Het is eenvoudiger om over een lichamelijke handicap te delen met anderen dan over PDD. |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 19:12 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 19:04 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Het is bij mij niet 'wat negatief denken' maar het compleet en tot verder dan de grond afbranden Dat doe ik ook wel eens inderdaad. De ergste gedachten spreek ik niet uit, maar al rondlopend roepen "ik word helemaal gek" is ook niet heel handig Op een gegeven moment vroeg een collega half schertsend "was je dat niet al dan?" Heel grappig  quote:Gelukkig(...) zeg ik daar nooit wat over, anders kan ik elke baan wel vergeten, maar het kost zo ontzettend veel moeite om jezelf telkens weer moed in te praten, nadat je die zelf volledig hebt afgebroken. Dat kan best moeilijk zijn inderdaad. |
dutch-mamma | zondag 25 januari 2009 @ 22:27 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 18:52 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Nog behoorlijk recent dus. Dat verklaart waarom je jongste zoon nog in de ontkenningsfase zit. Hoe gaat de oudste om met de diagnose? Die heeft, na psycho-educatie waarin het werd uitgelegd, het meteen geaccepteerd. Vond ook herkenning bij anderen. Godzijdank...! Hij werkt ook heel goed mee met de begeleiding, al is het soms erg confronterend.
Jongste heeft wel dagbehandeling gehad, maar heeft die herkenning niet, en erkent het ook niet echt. Niet dat hij het ontkent, dat ook weer niet... Maar we zijn net begonnen met zijn psycho-educatie, dus wie weet... |
Black_Tulip | zondag 25 januari 2009 @ 23:30 |
Wat is psycho-educatie?
Bij mij gingen er enkele jaren overheen voordat ik de diagnose erkende. |
Re | zondag 25 januari 2009 @ 23:52 |
quote: gefeliciteerd trouwens jullie |
Juup© | zondag 25 januari 2009 @ 23:52 |
quote: Dank je  |
dutch-mamma | maandag 26 januari 2009 @ 00:32 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 23:30 schreef Black_Tulip het volgende:Wat is psycho-educatie? Bij mij gingen er enkele jaren overheen voordat ik de diagnose erkende. Kort door de bocht gezegd: wat is autisme...? (dat leren ze dus)
[ Bericht 2% gewijzigd door dutch-mamma op 26-01-2009 12:40:19 ] |
tijnbrein | maandag 26 januari 2009 @ 10:14 |
Hebben meer mensen een hoge pijngrens hier? Ik heb nu kiespijn en het doet veel pijn. Ik ervaar dit eigenlijk als lastig verder niet. |
BONG4002 | maandag 26 januari 2009 @ 12:57 |
quote: Op maandag 26 januari 2009 10:14 schreef tijnbrein het volgende:Hebben meer mensen een hoge pijngrens hier? Ik heb nu kiespijn en het doet veel pijn. Ik ervaar dit eigenlijk als lastig verder niet. Zelf heb ik een vorm van Clusterhoofdpijn, periodiek gelukkig maar als ik in een nieuwe Clusterperiode kom en ik heb soms zware aanvallen dan doet het toch behoorlijk zeer....maar heb ook bijv. mijn verstandskiezen laten trekken en bijna tot geen na-pijn gehad dus mss kan het best zijn dat sommige autisten een hogere pijngrens hebben?  |
tijnbrein | maandag 26 januari 2009 @ 17:52 |
Vandaag belde mijn psycholoog en hij vertelde dat hij mij op de wachtlijst gaat zetten om getest te worden voor Autisme. Dit kan nog een paar maanden duren voordat ik getest wordt. Maar toch ben ik blij dat ik eindelijk getest ga worden op Autisme. |
Maeghan | maandag 26 januari 2009 @ 18:10 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 18:49 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Dat is zeker waar en dat is me ook meerdere keren gezegd. Iedereen klungelt de eerste maanden en daar hoef je je niet druk om te maken, maar dat doe ik wel. En doordat ik me er druk om maak, merken anderen hoeveel moeite ik ermee heb. Dat is dus voor 1 collega een reden geweest om te zeggen dat ik niet spoor en dat ik dit nooit aan zal kunnen. Ik zal echt moeten leren om al mijn negatieve gedachtes over mijn functioneren voor me te houden, omdat ik anders mijn baan kwijt raak omdat mensen het met me eens zijn dat ik het niet kan. Maar ik ben zo gewend geraakt om te zeggen wat ik denk en voel... Heel herkenbaar, met uitzondering van die laatste zin dan. Het belangrijkste in een baan is doen alsof je iets goed kan. Klinkt lullig, maar is wel waar. Ja, natuurlijk niet als je er echt niks van kunt, maar da's iets anders. Mannen krijgen sneller een baan en een hoger salaris of promotie dan vrouwen omdat ze meer bluffen bij het sollicitatiegesprek en zekerder zijn van zichzelf. Ook als je doet of je druk bezig bent, krijgen mensen eerder het gevoel dat je goed werkt. Zo werkt het helaas.
Dus volgende keer doe je die formulieren gewoon alleen, je vult ze zo goed mogelijk zelf in en dan leg je ze neer. Is het niet goed, dan hoor je het vanzelf en dan kun je gewoon zeggen dat dat je niet uitgelegd is (het is je namelijk ook niet goed uitgelegd). Ik heb zat mensen ingewerkt zelf en ik weet wat een normaal tempo is en ik weet wat wat een normale onzekerheid met iemand kan doen. Daarnaast ben ik zelf erg perfectionistisch, dus ook dat herken ik. En als ik het zo hoor, durf ik met redelijke zekerheid te zeggen dat je het helemaal niet slechter doet dan anderen en misschien zelfs wel beter. Je haalt je targets, je weet voor het grootste deel hoe alles werkt, je kunt hoofdrekenen (in tegenstelling tot de meeste jongeren die het nog niet eens kunnen met een kassa voor hun neus waar de bedragen op staan)... Dat je moe en gefrustreerd bent na een werkdag als je er nog niet zo lang werkt, lijkt me volkomen normaal en ook niet alleen voor aspergers. Mijn vriend was de eerste weken van z'n stage ook helemaal kapot - wennen aan het ritme, wennen aan het soort werk, veel nieuwe info. Dat eist van iedereen z'n tol.
En ook dat wat je zegt met die bonnen uitdelen aan mensen - ik vind het volkomen normaal dat je als nieuwe medewerker nog niet weet wat je dan moet doen en wat precies mag. En waarom 'mag' je niet zeggen dat conducteurs meer dan koffie willen? Ik zou desnoods een collega die wel normaal doet vragen hoe hij of zij daarmee omgaat.
Verder moeten ze niet verwachten dat je iets meteen goed doet als ze het niet fatsoenlijk uitgelegd hebben. Als je in een rare situatie terecht komt, moet je misschien weleens een uitzondering maken of creatief boekhouden. Als iemand in een coupe niet lekker wordt en water nodig heeft of bijv. een mars tegen een hypo, dan ga je neem ik aan ook niet zeggen dat ie eerst z'n portemonnee moet trekken. Pech, dat zijn nou eenmaal uitzonderingssituaties en dan heb je meer verantwoordelijkheden dan alleen je kas laten kloppen.
En als een collega lullig doet, moe tje er gewoon wat van zeggen. Tegen hem of tegen je leidinggevende. Of - wat ik zou doen als ik echt boos was - is dus daadwerkelijk m'n pen en een beker koffie in de sealbag flikkeren en die aan hem geven. Maar da's geen goed plan, dus doe dat maar niet. Tenzij je per direct wilt stoppen. |
Black_Tulip | maandag 26 januari 2009 @ 21:22 |
Ik wilde even melden dat ik bij ben qua lezen, maar ik kan me er even niet toe zetten om te reageren. Ik heb even genoeg gepraat over autisme vandaag (uitzendbureau, huisarts). Morgen wel weer een update en reacties op posts. |
zakjapannertje | maandag 26 januari 2009 @ 21:36 |
quote:Op maandag 26 januari 2009 10:14 schreef tijnbrein het volgende:Hebben meer mensen een hoge pijngrens hier? Ik heb nu kiespijn en het doet veel pijn. Ik ervaar dit eigenlijk als lastig verder niet. Ik denk het wel, bv. als beginnende tiener kon ik niet zo heel goed lopen en viel wel eens, met geschaafde knieën tot gevolg waarna leraren jodium op de wonden spoten en pleisters plakten, een keer vroeg een meisje aan mij of dat allemaal niet veel zeer deed en ik zei van dat ik dat niet zo ervaarde. |
tijnbrein | maandag 26 januari 2009 @ 21:42 |
quote:Op maandag 26 januari 2009 21:36 schreef zakjapannertje het volgende:[..] Ik denk het wel, bv. als beginnende tiener kon ik niet zo heel goed lopen en viel wel eens, met geschaafde knieën tot gevolg waarna leraren jodium op de wonden spoten en pleisters plakten, een keer vroeg een meisje aan mij of dat allemaal niet zeer deed en ik zei van dat ik dat niet zo ervaarde. Ik heb nog een beter voorbeeld. Toen ik aan mijn rug ben geopereerd had ik erg veel pijn. Dus toen vroeg ik om iets voor de pijn. Terwijl ik wit was weg getrokken van de pijn. Alleen de zuster zei je krijgt straks iets. Toen mijn moeder dat hoorde werd ze heel erg boos. Want zij weet dat ik een hoge pijngrens heb. En pas als de pijn ondragelijk is geworden iets voor de pijn vraag. |
dutch-mamma | dinsdag 27 januari 2009 @ 02:00 |
quote:Op maandag 26 januari 2009 21:22 schreef Black_Tulip het volgende:Ik wilde even melden dat ik bij ben qua lezen, maar ik kan me er even niet toe zetten om te reageren. Ik heb even genoeg gepraat over autisme vandaag (uitzendbureau, huisarts). Morgen wel weer een update en reacties op posts. Zo af en toe moet je even grenzen stellen, en oude postings waar je nog niet op hebt gereageerd, achter je laten. Het excuus "sorry, ik was even erg druk, ik loop nu achter en ik vrees dat ik dat niet meer inhaal, dus ik begin even met een schone lei" is vaak voldoende om je te verontschuldigen.
Je bent ook wel erg druk en actief geweest hier, he? Pas je op dat je dat niet boven het hoofd gaat groeien...? |
Perico | dinsdag 27 januari 2009 @ 02:44 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 02:00 schreef dutch-mamma het volgende:Je bent ook wel erg druk en actief geweest hier, he? Pas je op dat je dat niet boven het hoofd gaat groeien...? Ja, die zorg heb ik ook een beetje om je, Black_Tulip. Gewoon omdat ik het herken, maar natuurlijk moet je alleen doen wat jou goeddunkt. Ik heb een tijd gekend, waarin ik helemaal compleet bij wilde zijn, met alles.
Alle geplande projecten moesten af, alles diende ook volledig te zijn, en dan hield ik ook nog een gedetailleerd dagboek bij, waar ik op gegeven moment een soort slaaf van was. Als er veel (leuke) dingen gebeurden op een dag, dacht ik impliciet: "Oh nee, dat kost me weer 2 uur om neer te pennen". Nu kan ik makkelijker gewoon even een trein voorbij laten gaan, en dingen laten schieten.
Eigenlijk zou ik graag nu 1 video destilleren uit 200 deelvideo's variërend van kort tot lang. Maar ik denk dat ik het plan afblaas. Teveel werk terwijl het eindresultaat niet veel zou verschillen van ander werk. En ik doe dat met een rustig gemoed. |
Kruger | dinsdag 27 januari 2009 @ 04:30 |
quote:Op maandag 26 januari 2009 10:14 schreef tijnbrein het volgende:Hebben meer mensen een hoge pijngrens hier? Ik heb nu kiespijn en het doet veel pijn. Ik ervaar dit eigenlijk als lastig verder niet. Deze autist heeft ook een (te) hoge pijngrens het komt wel vaker voor maar verschilt per persoon. |
DeHovenier | dinsdag 27 januari 2009 @ 12:50 |
quote:Op maandag 26 januari 2009 17:52 schreef tijnbrein het volgende:Vandaag belde mijn psycholoog en hij vertelde dat hij mij op de wachtlijst gaat zetten om getest te worden voor Autisme. Dit kan nog een paar maanden duren voordat ik getest wordt. Maar toch ben ik blij dat ik eindelijk getest ga worden op Autisme. Gefeliciteerd! Ik heb op 4 april een intakegesprek bij de psych (GGZ). Bij de GGZ had ik een wachttijd van 2 maanden, bij het Centrum van Autisme een wachttijd van 12 maanden 
Waar word jij getest? |
DeHovenier | dinsdag 27 januari 2009 @ 12:52 |
quote:Op maandag 26 januari 2009 21:22 schreef Black_Tulip het volgende:Ik wilde even melden dat ik bij ben qua lezen, maar ik kan me er even niet toe zetten om te reageren. Ik heb even genoeg gepraat over autisme vandaag (uitzendbureau, huisarts). Morgen wel weer een update en reacties op posts. Je hoeft toch niet op alles te reageren  |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 15:32 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 12:50 schreef DeHovenier het volgende:[..] Gefeliciteerd! Ik heb op 4 april een intakegesprek bij de psych (GGZ). Bij de GGZ had ik een wachttijd van 2 maanden, bij het Centrum van Autisme een wachttijd van 12 maanden  Waar word jij getest? Dankje en nu hopen dat ik met die diagnose eindelijk mijn plaast kan vinden en gelukkig worden. Mijn psycholoog is aangesloten bij de Grote Rivieren dus waarschijnlijk bij de Grote Rivieren. Wanneer dat weet ik nog niet. Er is een wachtlijst van ongeveer drie maanden. |
Oxymoron | dinsdag 27 januari 2009 @ 15:45 |
Is Logician al weer terug? Ik kan niet vinden, waarom ze eerst zoveel postte en nu, niets meer? |
Re | dinsdag 27 januari 2009 @ 15:57 |
oxymoron: ze zit misschien wat moeilijk met haar situatie thuis: Stiefvader opgenomen in ziekenhuis... en anders kun je haar natuurlijk altijd een PM sturen |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:12 |
Jullie hebben gelijk; ik ben de laatste tijd iets teveel tijd kwijt aan dit topic. Ik ga kijken of ik dat weer kan minderen. Maar toch eerst weer een (lange) post 
Update:
Gisterenochtend ben ik naar het uitzendbureau geweest waar ik helaas niet kon spreken met de contactpersoon van de Railcatering omdat die naar een crematie was. Gelukkig was er een andere hele vriendelijke meid bereid om me te woord te staan. Die heb ik mijn hele verhaal verteld. Ze had bewondering voor hoe ik met alles omga, ze was geschokt over alle misstanden bij de Railcatering en de NS, ze had begrip voor mijn handicap en situatie en ze vroeg wat het uitzendbureau voor me kon betekenen. Al met al was het een goed gesprek. Idem dito voor de huisarts, maar die ken ik al en dat is gelukkig een hele fijne man Hij heeft me veel tips en twee telefoonnummers gegeven, een van maatschappelijk werk en een ander van een psychiater.
Vanochtend had ik een gesprek met de studieadviseur die mij nog gaat mailen met de contactgegevens van een samenwerkingsverband tussen een autismeteam in Utrecht en de Universiteit Utrecht... En ik denk dat ik dat maar ga doen in plaats van het advies van de huisarts. Het lijkt me beter om ergens met al mijn problemen terecht te kunnen in plaats van dat ik op meerdere plekken moet shoppen naar de juiste hulp. En de malle molen van second opinion en onderzoeken stel ik voorlopig even uit.
Ook ben ik nog vanmiddag naar de huisarts geweest om een hartfilmpje te laten maken. Als ik het nog niet gezegd heb, ik heb af en toe hartkloppingen en mijn moeder heeft een hartritmestoornis, dus het is het zekere voor het onzekere nemen. Gelukkig zei de assistente dat zij niets kon zien. Donderdag moet ik bellen voor de uitslag.
Nog iets wat de huisarts zei trouwens: hij merkte op dat er veel minder psychisch normale mensen zijn dan je zou denken. Hij stelde zelfs dat van alle mensen die hij ziet in zijn praktijk (ongeacht de soort klachten) naar zijn deskundige mening toch minstens 30% een al dan niet gediagnosticeerde stoornis heeft Daar schrik je je toch rot van... Al die psychopaten en schizofrenen die onbegeleid rondlopen, om maar iets te noemen...quote:Op maandag 26 januari 2009 18:10 schreef Maeghan het volgende:Heel herkenbaar, met uitzondering van die laatste zin dan. Het belangrijkste in een baan is doen alsof je iets goed kan. Klinkt lullig, maar is wel waar. Ja, natuurlijk niet als je er echt niks van kunt, maar da's iets anders. Mannen krijgen sneller een baan en een hoger salaris of promotie dan vrouwen omdat ze meer bluffen bij het sollicitatiegesprek en zekerder zijn van zichzelf. Ook als je doet of je druk bezig bent, krijgen mensen eerder het gevoel dat je goed werkt. Zo werkt het helaas. Ik kan niet bluffen. Ik zorg er liever voor dat mensen denken dat ik goed werk doe omdat dat ook zo is (en dat lukt dus meestal).quote:Dus volgende keer doe je die formulieren gewoon alleen, je vult ze zo goed mogelijk zelf in en dan leg je ze neer. Is het niet goed, dan hoor je het vanzelf en dan kun je gewoon zeggen dat dat je niet uitgelegd is (het is je namelijk ook niet goed uitgelegd). Dat zal ik doen  quote:Ik heb zat mensen ingewerkt zelf en ik weet wat een normaal tempo is en ik weet wat wat een normale onzekerheid met iemand kan doen. Daarnaast ben ik zelf erg perfectionistisch, dus ook dat herken ik. En als ik het zo hoor, durf ik met redelijke zekerheid te zeggen dat je het helemaal niet slechter doet dan anderen en misschien zelfs wel beter. Je haalt je targets, je weet voor het grootste deel hoe alles werkt, je kunt hoofdrekenen (in tegenstelling tot de meeste jongeren die het nog niet eens kunnen met een kassa voor hun neus waar de bedragen op staan)... Ik doe het niet slecht inderdaad... Anders had ik er ook niet meer gewerkt (omdat ik zelf was opgestapt of de deur was uitgeschopt )quote:Dat je moe en gefrustreerd bent na een werkdag als je er nog niet zo lang werkt, lijkt me volkomen normaal en ook niet alleen voor aspergers. Mijn vriend was de eerste weken van z'n stage ook helemaal kapot - wennen aan het ritme, wennen aan het soort werk, veel nieuwe info. Dat eist van iedereen z'n tol. Dat is ook weer zo natuurlijk.quote:En ook dat wat je zegt met die bonnen uitdelen aan mensen - ik vind het volkomen normaal dat je als nieuwe medewerker nog niet weet wat je dan moet doen en wat precies mag. Dat is waar, maar het blijft vervelend om zo voor het blok te worden gezet.quote:En waarom 'mag' je niet zeggen dat conducteurs meer dan koffie willen? Ik zou desnoods een collega die wel normaal doet vragen hoe hij of zij daarmee omgaat. Zelfs de man die mij op de eerste werkdag inwerkte en er al tien jaar werkt, en het is echt een schat van een man, geeft conducteurs wel eens een capuccino in plaats van een koffie. Je niet aan de regel 'alleen koffie en thee' houden is zo ingeburgerd dat conducteurs je een zeur zouden vinden als je dat wel zou doen. Maar ik weet niet of de leiding dat ook weet. Als ze het niet weten en ik maak het hen duidelijk, ben ik de klokkenluider en klokkenluiders worden verguisd. Ze gaan het sowieso al niet op prijs stellen dat ze op de vingers getikt gaan worden door het uitzendbureau.quote:Verder moeten ze niet verwachten dat je iets meteen goed doet als ze het niet fatsoenlijk uitgelegd hebben. Als je in een rare situatie terecht komt, moet je misschien weleens een uitzondering maken of creatief boekhouden. Als iemand in een coupe niet lekker wordt en water nodig heeft of bijv. een mars tegen een hypo, dan ga je neem ik aan ook niet zeggen dat ie eerst z'n portemonnee moet trekken. Pech, dat zijn nou eenmaal uitzonderingssituaties en dan heb je meer verantwoordelijkheden dan alleen je kas laten kloppen. Ook dat is allemaal waar, maar ik zou rekening moeten blijven houden met de kas, wat ook in uitzonderingssituaties betekent dat ik meer dingen moet gaan noteren zodat ik ze kan verantwoorden. Maar dan moet ik daar wel de tijd en rust voor hebben.quote:En als een collega lullig doet, moe tje er gewoon wat van zeggen. Tegen hem of tegen je leidinggevende. Mijn eerste indruk is dat hij het type persoonlijkheid is dat graag met mensen geint en verder geen vlieg kwaad doet. Het lijkt me dus niet de moeite waard om daar nog meer aandacht aan te besteden. En de volgende keer vul ik, zoals je zelf ook al zei, die formulieren zelf in zodat ik geen last heb van collega's die wel willen helpen maar niet behulpzaam zijn.quote:Of - wat ik zou doen als ik echt boos was - is dus daadwerkelijk m'n pen en een beker koffie in de sealbag flikkeren en die aan hem geven. Maar da's geen goed plan, dus doe dat maar niet. Tenzij je per direct wilt stoppen. Zo kwaad was ik gelukkig op dat moment nog niet 
[ Bericht 0% gewijzigd door Black_Tulip op 27-01-2009 20:18:57 ] |
Rekkof | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:17 |
vandaag doorverwezen naar een centrum waar ze oa adhd en autisme vaststellen, of juist niet. Het balletje gaat eindelijk rollen  |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:19 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:12 schreef Black_Tulip het volgende:Nog iets wat de huisarts zei trouwens: hij merkte op dat er veel minder psychisch normale mensen zijn dan je zou denken. Hij stelde zelfs dat van alle mensen die hij ziet in zijn praktijk (ongeacht de soort klachten) naar zijn deskundige mening toch minstens 30% een al dan niet gediagnosticeerde stoornis heeft  Daar schrik je je toch rot van... Al die psychopaten en schizofrenen die onbegeleid rondlopen, om maar iets te noemen... Dat zou best wel meevallen. Wij zijn hier in Nederland en hier regeert de angst gelukkig nog niet. Dus niet overdrijven. Er staat heus geen psychopaat achter elke boom hoor.
Verder hoop ik dat het lukt met je baantje en studie enzo. |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:25 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:19 schreef tijnbrein het volgende:[..] Dat zou best wel meevallen. Wij zijn hier in Nederland en hier regeert de angst gelukkig nog niet. Dus niet overdrijven. Er staat heus geen psychopaat achter elke boom hoor. Zolang mensen pas hulp krijgen als ze daar zelf naar op zoek gaan of als er al iets ernstigs gebeurd is heb je geen idee hoe groot het probleem is. En ook al valt het misschien mee qua percentage, iedere moord of mishandeling die voorkomen zou kunnen worden is mooi meegenomen toch? quote:Verder hoop ik dat het lukt met je baantje en studie enzo. Dank je Ik hoop het ook..
Nog even kort over een onderwerp dat speelde in dit topic: ik denk niet dat mijn pijngrens ook maar ietsje hoger ligt dan bij een 'normaal' mens. Ik heb wel wat dingen meegemaakt zoals een behandeling van een kaakontsteking die me toch verrekte pijn deden..  |
sweetlady-o | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:26 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 12:50 schreef DeHovenier het volgende:[..] Gefeliciteerd! Ik heb op 4 april een intakegesprek bij de psych (GGZ). Bij de GGZ had ik een wachttijd van 2 maanden, bij het Centrum van Autisme een wachttijd van 12 maanden  Waar word jij getest? Dahm wat duurt het lang bij jullie volgende week woensdag word ik al getest. Had een wachttijd van 2 weken ofzo maar misschien komt dat omdat ik een jongere ben? |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:28 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:26 schreef sweetlady-o het volgende:[..] Dahm wat duurt het lang bij jullie volgende week woensdag word ik al getest. Had een wachttijd van 2 weken ofzo maar misschien komt dat omdat ik een jongere ben? Dat ligt ongetwijfeld ook aan waar je woont en hoeveel mazzel je hebt met je hulpverleners... Wachtlijsten kunnen nogal verschillen. |
Stupendous76 | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:31 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:26 schreef sweetlady-o het volgende:[..] Dahm wat duurt het lang bij jullie volgende week woensdag word ik al getest. Had een wachttijd van 2 weken ofzo maar misschien komt dat omdat ik een jongere ben? De verschillen kunnen erg groot zijn, hangt af van het centrum, hoe druk het daar is, per regio, zijn er uitvallers in de planning, etc. |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:32 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:25 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Zolang mensen pas hulp krijgen als ze daar zelf naar op zoek gaan of als er al iets ernstigs gebeurd is heb je geen idee hoe groot het probleem is. En ook al valt het misschien mee qua percentage, iedere moord of mishandeling die voorkomen zou kunnen worden is mooi meegenomen toch? [..] Dank je  Ik hoop het ook.. Nog even kort over een onderwerp dat speelde in dit topic: ik denk niet dat mijn pijngrens ook maar ietsje hoger ligt dan bij een 'normaal' mens. Ik heb wel wat dingen meegemaakt zoals een behandeling van een kaakontsteking die me toch verrekte pijn deden.. Oke daar heb je een punt. Maar iemand preventief oppakken is ook geen optie. Maar jouw gedachten is wel gevaarlijk vind ik. Straks wordt iedereen met een psysche stoornis als gevaarlijk bestempeld en dat lijkt mij nu niet de bedoeling. Voorkomen is inderdaad beter dan genezen.
Nu hoop dat ik ook met mij goed komt.
Iets doet wel pijn bij mij maar ik heb er gewoon minder last van de pijn. |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:36 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:32 schreef tijnbrein het volgende:[..] Oke daar heb je een punt. Maar iemand preventief oppakken is ook geen optie. Maar jouw gedachten is wel gevaarlijk vind ik. Straks wordt iedereen met een psysche stoornis als gevaarlijk bestempeld en dat lijkt mij nu niet de bedoeling. Voorkomen is inderdaad beter dan genezen. Je trekt het ietsje verder door dan mijn bedoeling was. Mijn idee was dat iedereen verplicht wordt minstens 1 psychische keuring te ondergaan. Het handigst is om specifieke testen te doen op leeftijden waarop een bepaalde stoornis zich manifesteert. Schizofrenie bijvoorbeeld openbaart zich meestal tussen de 20 en de 30 als ik me niet vergis.
Maar goed, zoiets gaat toch nooit regeringsbeleid worden wegens de hoge betuttelingsfactor.quote:Nu hoop dat ik ook met mij goed komt. Natuurlijk! Zolang je er zelf maar in gelooft en moeite doet om je leven op orde te krijgen komt het altijd wel weer goed. |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:40 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:36 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Je trekt het ietsje verder door dan mijn bedoeling was. Mijn idee was dat iedereen verplicht wordt minstens 1 psychische keuring te ondergaan. Het handigst is om specifieke testen te doen op leeftijden waarop een bepaalde stoornis zich manifesteert. Schizofrenie bijvoorbeeld openbaart zich meestal tussen de 20 en de 30 als ik me niet vergis. Maar goed, zoiets gaat toch nooit regeringsbeleid worden wegens de hoge betuttelingsfactor. [..] Natuurlijk!  Zolang je er zelf maar in gelooft en moeite doet om je leven op orde te krijgen komt het altijd wel weer goed. Ik ben blij dat er zoiets niet komt. Dat doet mij toch iets te veel denken 1984. En daar pas ik voor.
Tuurlijk komt het goed met mij  |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:41 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:40 schreef tijnbrein het volgende:[..] Ik ben blij dat er zoiets niet komt. Dat doet mij toch iets te veel denken 1984. En daar pas ik voor. En ik weet dat er hele goede redenen zijn om ervoor te passen. Het is bloedjelink, ik ben me daarvan bewust.quote:Tuurlijk komt het goed met mij That's the spirit  |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:46 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:41 schreef Black_Tulip het volgende:[..] En ik weet dat er hele goede redenen zijn om ervoor te passen. Het is bloedjelink, ik ben me daarvan bewust. [..] That's the spirit Als je alle risico's weg neemt houd je ook geen vrijheid meer over. Wat is belangrijker veiligheid of vrijheid?
If you don't live for something you will die for nothing.  |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:47 |
The only thing we have to fear is fear itself.... Jaja... Je hebt gelijk en zo  |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:50 |
quote: Face you demons. Als je, je angst overwonnen hebt dan kan je bewijzen van spreken de hele wereld aan. |
Stupendous76 | dinsdag 27 januari 2009 @ 20:57 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:36 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Je trekt het ietsje verder door dan mijn bedoeling was. Mijn idee was dat iedereen verplicht wordt minstens 1 psychische keuring te ondergaan. Het handigst is om specifieke testen te doen op leeftijden waarop een bepaalde stoornis zich manifesteert. Schizofrenie bijvoorbeeld openbaart zich meestal tussen de 20 en de 30 als ik me niet vergis. Maar goed, zoiets gaat toch nooit regeringsbeleid worden wegens de hoge betuttelingsfactor. [..] Natuurlijk!  Zolang je er zelf maar in gelooft en moeite doet om je leven op orde te krijgen komt het altijd wel weer goed. Juist dankzij die verscheidenheid blijft het allemaal draaien. Mensen gaan onderzoeken is wel leuk voor de statistieken, maar je kan er vervolgens niet zo heel veel mee. Het gaat meer om de probleemgevallen (en zelfs dat lukt ons niet...), de rest is geen probleem (tenminste, het wordt niet zo ervaren) Als we die relatief kleine groep probleemgevallen fatsoenlijk kunnen helpen, pas dan kunnen we ook aan de rest beginnen. Overigens zou het wel kunnen helpen als we de niet-probleemgevallen er ook bij betrekken, omdat je dan kan zien wat het nu het verschil is tussen 'probleemgeval' en 'normaal'.quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:46 schreef tijnbrein het volgende:[..] Als je alle risico's weg neemt houd je ook geen vrijheid meer over. Wat is belangrijker veiligheid of vrijheid? If you don't live for something you will die for nothing.  quote: quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:50 schreef tijnbrein het volgende:[..] Face you demons. Als je, je angst overwonnen hebt dan kan je bewijzen van spreken de hele wereld aan. Oh boy, quotations!  |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 21:05 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:57 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Juist dankzij die verscheidenheid blijft het allemaal draaien. Mensen gaan onderzoeken is wel leuk voor de statistieken, maar je kan er vervolgens niet zo heel veel mee. Het gaat meer om de probleemgevallen (en zelfs dat lukt ons niet...), de rest is geen probleem (tenminste, het wordt niet zo ervaren) Als we die relatief kleine groep probleemgevallen fatsoenlijk kunnen helpen, pas dan kunnen we ook aan de rest beginnen. Overigens zou het wel kunnen helpen als we de niet-probleemgevallen er ook bij betrekken, omdat je dan kan zien wat het nu het verschil is tussen 'probleemgeval' en 'normaal'.[..] [..] [..] Oh boy, quotations! Waar is jou quote? |
Stupendous76 | dinsdag 27 januari 2009 @ 21:31 |
quote: NIet, quotations als in: het gebruik van citaten/uitspraken/gezegdes  |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 21:35 |
quote: Oke goed. Maar waar is jouw citaat van de dag. |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 22:17 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 20:57 schreef Stupendous76 het volgende:Juist dankzij die verscheidenheid blijft het allemaal draaien. Mensen gaan onderzoeken is wel leuk voor de statistieken, maar je kan er vervolgens niet zo heel veel mee. Het gaat meer om de probleemgevallen (en zelfs dat lukt ons niet...), de rest is geen probleem (tenminste, het wordt niet zo ervaren) Als we die relatief kleine groep probleemgevallen fatsoenlijk kunnen helpen, pas dan kunnen we ook aan de rest beginnen. Mijn punt is dat mensen een probleemgeval kunnen zijn zonder dat te weten of te erkennen. En natuurlijk is het belangrijker om mensen te helpen die wel zelf hulp zoeken. Maar misschien zou het de psychiatrie/psychologie een enorme stimulans en kans op ontwikkeling geven als ze verplicht worden om iedereen te testen. Dat betekent bijvoorbeeld dat hulpverleners veel nauwer met elkaar zouden moeten samenwerken om ervoor te zorgen dat diagnoses overal altijd hetzelfde betekenen.quote:Overigens zou het wel kunnen helpen als we de niet-probleemgevallen er ook bij betrekken, omdat je dan kan zien wat het nu het verschil is tussen 'probleemgeval' en 'normaal'. Ook dat is belangrijk. Bovendien ontstaat er misschien meer begrip voor mensen die niet 'normaal' zijn. Mensen worden nog maar eens met hun neus op het feit gedrukt dat een stoornis iets is wat je overkomt en waar je verder niet heel veel aan kunt doen, en dat er ook nog een persoonlijkheid is achter die stoornis. |
Stupendous76 | dinsdag 27 januari 2009 @ 22:19 |
quote: Of ik ben gek of de rest van de wereld. Ik denk zelf de rest van de wereld
 |
Black_Tulip | dinsdag 27 januari 2009 @ 22:20 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 22:19 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Of ik ben gek of de rest van de wereld. Ik denk zelf de rest van de wereld Die is ook mooi ja  |
Stupendous76 | dinsdag 27 januari 2009 @ 22:22 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 22:17 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Mijn punt is dat mensen een probleemgeval kunnen zijn zonder dat te weten of te erkennen. En natuurlijk is het belangrijker om mensen te helpen die wel zelf hulp zoeken. Maar misschien zou het de psychiatrie/psychologie een enorme stimulans en kans op ontwikkeling geven als ze verplicht worden om iedereen te testen. Dat betekent bijvoorbeeld dat hulpverleners veel nauwer met elkaar zouden moeten samenwerken om ervoor te zorgen dat diagnoses overal altijd hetzelfde betekenen. Ook hulpverleners zijn niet verschoond van psychische aandoeningen... En meer/betere samenwerking zou de hele wereld ten goede komen (jaja, alweer een 'quote' )quote:[..]
Ook dat is belangrijk. Bovendien ontstaat er misschien meer begrip voor mensen die niet 'normaal' zijn. Mensen worden nog maar eens met hun neus op het feit gedrukt dat een stoornis iets is wat je overkomt en waar je verder niet heel veel aan kunt doen, en dat er ook nog een persoonlijkheid is achter die stoornis. Daar heb je een goed punt: als mensen zich bewust zouden zijn van hun eigen tekortkomingen dan zouden ze waarschijnlijk meer begrip opbrengen voor de tekortkomingen van anderen. Maar laat dat nu net een weidverspreide beperking zijn, het gebrek aan zelfkennis  |
Kwaliteit | dinsdag 27 januari 2009 @ 23:30 |
Zijn er hier ook mensen met PDD-NOS die zich heel erg ongelukkig voelen? ik ben 21 jaar en ik weet pas sinds 2 maanden dat ik dat heb, het is alleen zo jammer dat de buitenwereld je niet wilt begrijpen.
iemand zin in bijvoorbeeld msn contact? (rodie(at)spix.fm) |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 23:33 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 23:30 schreef Kwaliteit het volgende:Zijn er hier ook mensen met PDD-NOS die zich heel erg ongelukkig voelen? ik ben 21 jaar en ik weet pas sinds 2 maanden dat ik dat heb, het is alleen zo jammer dat de buitenwereld je niet wilt begrijpen. iemand zin in bijvoorbeeld msn contact? (rodie(at)spix.fm) Voel jij je ongelukkig omdat je de wereld om je heen niet begrijpt en dat daarom bepaalde dingen niet lukken?
Ik heb nog geen diagnose want ik moet nog getest worden maar ik voel mijzelf vaak behoorlijk ongelukkig omdat ik de wereld om mij heen niet begrijp en dat bepaalde dingen niet lukken. Verder kan je weinig begrip rekenen van de buitenwereld. |
Kwaliteit | dinsdag 27 januari 2009 @ 23:39 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 23:33 schreef tijnbrein het volgende:[..] Voel jij je ongelukkig omdat je de wereld om je heen niet begrijpt en dat daarom bepaalde dingen niet lukken? Ik heb nog geen diagnose want ik moet nog getest worden maar ik voel mijzelf vaak behoorlijk ongelukkig omdat ik de wereld om mij heen niet begrijp en dat bepaalde dingen niet lukken. Verder kan je weinig begrip rekenen van de buitenwereld. Ook, maar ook als ik eenmaal wat vriendschappen om mij heen heb, ik er letterlijk weer vandaan word getrokken omdat ze jonger zijn dan mij, en dan heb ik het over 5 jaar jonger.
Ik vind het lastig, en ik word nooit begrepen. en daar kan ik flink boos om worden, ik voel me dan gewoon heel erg verdrietig maar ik kan dat niet uiten. Ik hou ook helemaal niet van uitgaan en ik drink geen alcohol. Mensen kijken je dan altijd vreemd aan, ik voel me saai maar ik heb andere hobby's en ik vermaak me ermee. En het ergste vind ik dat mijn ouders mij nog altijd moeten helpen overal mee, omdat ik zelf gewoon erg vaak vastloop. Dan voel ik me net een klein kind, ik schaam me ervoor. |
childintime | dinsdag 27 januari 2009 @ 23:44 |
quote:Op zondag 25 januari 2009 01:41 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Nou, het lijkt me vooral een PDD-meeting, en zie het als een soort eer dat jij en ik zijn uitgenodigd! Als niet-PDD-er vind ik mezelf een gast op dit topic... Er is ook een topic voor ouders van PDD-ers, misschien kunnen die een eigen meeting doen? Maar laat Black Tulip daar maar uitspraak over doen, als hij wil, hij is tenslotte de initiatiefnemer! Ja, ik zou mezelf echt als "outsider" zien, maar dat had ik bij de NLD dag ook hoor! Waar het mij vooral om gaat (juist omdat zij tussen kind en volwassene hangt) is voor haar de herkenning; dat ze niet de enige is. Toen we bij de NLD dag aan kwamen, zag ik al die gezichten van die kinderen en jongeren (was van 12 tm 18) en zag herkenning in al die ogen.
Wat ik al eerder schreef: Op een meeting bij die ouders (van ouders van PDDers) zou ik me wel op m'n plek voelen, maar m'n kind niet...Dit zijn over het algemeen jongere kinderen en zij als 16 jarige zou zich daar echt niet thuis voelen.
Ik heb me bij de NLD dag meer met de ouders bemoeit en me afzijdig gehouden van de jongeren.
Zij leeft normaal gesproken in een wereld 'vol vreemden". Op een dag als deze kan ze zich herkennen en hoeft niet op haar tenen te lopen en voor mij is het weer even een dag om me te laten zien dat uiteindelijk "alles wel goed komt".... |
tijnbrein | dinsdag 27 januari 2009 @ 23:45 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 23:39 schreef Kwaliteit het volgende:[..] Ook, maar ook als ik eenmaal wat vriendschappen om mij heen heb, ik er letterlijk weer vandaan word getrokken omdat ze jonger zijn dan mij, en dan heb ik het over 5 jaar jonger. Ik vind het lastig, en ik word nooit begrepen. en daar kan ik flink boos om worden, ik voel me dan gewoon heel erg verdrietig maar ik kan dat niet uiten. Ik hou ook helemaal niet van uitgaan en ik drink geen alcohol. Mensen kijken je dan altijd vreemd aan, ik voel me saai maar ik heb andere hobby's en ik vermaak me ermee. En het ergste vind ik dat mijn ouders mij nog altijd moeten helpen overal mee, omdat ik zelf gewoon erg vaak vastloop. Dan voel ik me net een klein kind, ik schaam me ervoor. Dat is lastig.
Ik heb een redelijk normaal leven ik woon zelfstandig. Ik heb een paar vrienden. Maar het enige probleem dat ik nu beb is dat ik geen werk heb. Dus ik kan nog enige sinds mee komen met normale mensen. |
Stupendous76 | dinsdag 27 januari 2009 @ 23:51 |
quote:Op dinsdag 27 januari 2009 23:39 schreef Kwaliteit het volgende:[..] Ook, maar ook als ik eenmaal wat vriendschappen om mij heen heb, ik er letterlijk weer vandaan word getrokken omdat ze jonger zijn dan mij, en dan heb ik het over 5 jaar jonger. Ik vind het lastig, en ik word nooit begrepen. en daar kan ik flink boos om worden, ik voel me dan gewoon heel erg verdrietig maar ik kan dat niet uiten. Ik hou ook helemaal niet van uitgaan en ik drink geen alcohol. Mensen kijken je dan altijd vreemd aan, ik voel me saai maar ik heb andere hobby's en ik vermaak me ermee. En het ergste vind ik dat mijn ouders mij nog altijd moeten helpen overal mee, omdat ik zelf gewoon erg vaak vastloop. Dan voel ik me net een klein kind, ik schaam me ervoor. Dat klinkt behoorlijk als de 'standaardproblemen' van een autist die i.i.g. een normale intelligentie bezit. Als jij dit als probleem ervaart, zul je er zelf achter aan moeten gaan. Je geeft aan dat je pas sinds 2 maanden weet dat je autisme hebt, ik ga er van uit dat via je ouders/de huisarts tot stand is gekomen. Met name je huisarts (of degene die de diagnose heeft opgesteld) moet je op zijn minst de verdere route (met mogelijke hulp) kunnen aangeven. Daarmee ben je nu niet van je problemen af, maar kan je er wel aan gaan werken om er van af te komen. |
DeHovenier | woensdag 28 januari 2009 @ 14:45 |
Hebben jullie ook dat je bij bepaalde gesprekken perse van te voren wil weten wat je wil zeggen, wat je wil te weten komen, wat de ander zal zeggen, hoe de ander zal reageren op wat je zegt, kortom dat je het hele gesprek wil voorspellen? Erg irritant  |
Black_Tulip | woensdag 28 januari 2009 @ 14:54 |
quote: Dat is ook weer zo, maar wat ik van de opleiding van mijn zusje heb begrepen is dat ze alles op alles zetten om te voorkomen dat de hulpverlener zelf hulp nodig heeft.quote:Daar heb je een goed punt: als mensen zich bewust zouden zijn van hun eigen tekortkomingen dan zouden ze waarschijnlijk meer begrip opbrengen voor de tekortkomingen van anderen. Maar laat dat nu net een weidverspreide beperking zijn, het gebrek aan zelfkennis True 
Kwaliteit, ik heb je toegevoegd op MSN.
Hoe oud ben jij en hoe oud zijn die vrienden van je? Wie doet er moeilijk over het leeftijdsverschil van 5 jaar en weet je ook waarom? |
Oxymoron | woensdag 28 januari 2009 @ 16:42 |
Wonen er meer ASS'ers van dit topic, in een instelling? Zo ja, hoe zit het met jullie ZZP? |
Stupendous76 | woensdag 28 januari 2009 @ 19:09 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 16:42 schreef Oxymoron het volgende:Wonen er meer ASS'ers van dit topic, in een instelling? Zo ja, hoe zit het met jullie ZZP? Nee, woon nu thuis en ga binnenkort in eigen huis wonen. (En ik zie de gevaarlijke punten nu al opdoemen..., zal nog een hele klus worden.) |
Nicolaas_Copernicaars | woensdag 28 januari 2009 @ 19:11 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:39 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Je hebt er een oplossing voor, dat is mooi  Ik heb zelf niet zodanig moeite met concentreren dat ik het een stoornis zou willen noemen eigenlijk, maar ik heb als heel klein kind het stickertje "lichte vorm van ADHD" gekregen. Mijn ouders namen het niet serieus omdat ik absoluut niet hyperactief was. Verder kan ik me ergens juist helemaal in vastbijten als ik het echt interessant en leuk vind. Maar als je concentratie'probleem' overmatige concentratie is, denk ik dat het eerder een gave is dan iets waar je moeilijk over moet doen  Ik heb mijn basisschool dubbel gedaan, zo vaak moest ik nablijven. Ik had de rekensommen die je uit het hoofd moest doen nooit af. Zelfs niet als ik tot half vijf moest nablijven om het te maken. Ik kon gewoonweg niet hoofdrekenen door ADHD achtige klachten. Lichamelijke hyperactiviteit is er nooit geweest, daarom is er ook nooit een diagnose geweest op jonge leeftijd, maar voor AD(H)D zijn geen lichamelijke hyperactieve klachten noodzakelijk.
Dat vastbijten ken ik en dat gaat soms erg ver. Het is prettig om te doen. Het wordt juist onprettig omdat de hele wereld om je heen je probeert te stoppen. Ze verwachten van je dat je werkt en netjes doet wat de rest van de maatschappij doet. Ga je van die rare kuren krijgen en hyperfocussen, dan willen ze je ineens laten doen wat ze van je verwachten. Daar heb ik moeite mee en daar gaat het soms ook mis met opleidingen of werkgevers.quote:[..] Ik vind het fascinerend dat je vanaf kinds af aan nooit een gebrek aan zelfvertrouwen lijkt te hebben gehad. Je bent een van de weinigen  Er is genoeg gebrek aan zelfvertrouwen geweest denk ik. Maar ik kan dat goed genoeg verbloemen. Ook heb ik niet vaak een hoge dunk van andere mensen, dus dan voel ik me al gauw wat beter. .quote:[..] Dat begrijp ik. Maar vind je mij onovertuigbaar?  Dat ging over andere topics waar ik op dat moment nogal wat typwerk leverde, niet over dat van hier. Hier hoef ik niemand te overtuigen.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:56 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Fijn voor je dat je geen meetings nodig hebt om de reden dat je vriendennetwerk te kort schiet (omdat dat dus niet zo is). Verder zou ik je willen vragen om toch dat vragenlijstje in te vullen, zodat we rekening met jouw voorkeuren kunnen houden, mochten er toch meets zijn waar jij bij bent. Ik ken je verder natuurlijk nog niet zo goed, maar op basis van de 'eerste indruk' zou ik het fijn vinden als je er ook bij betrokken bent. ALS ik al op een meeting van Fokkers zou komen, dan zijn er geen dingen waar iemand rekening mee hoeft te houden, dan pas ik me wel aan. Niet om te beledigen, maar meeten met internetmensen komt bij mij alleen voor in zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer extreme omstandigheden. .
Ik post ook met mijn 100ste kloon hier ofzo. De lui van Fok hebben me al een behoorlijk aantal keer eraf geknikkerd, dus ik houd me lekker rustig.quote:[..]  Ik had me al voorgenomen om me zelf ook wat meer te verdiepen in sociologie. Maar voordat ik dat ook doe, zijn we misschien wel een jaar of twee verder  Er zijn gewoon zoveel interessante dingen om te lezen  En het wil nu even niet vlotten met het boek waar ik mee bezig was. Ik heb een muur vol boeken en daarvan zijn er een behoorlijk deel met boekenleggers ergens op de helft. Het is niet erg hoor, je moet lezen voor je plezier, niet om het record van aantal uitgelezen boeken te verbeteren. |
Nicolaas_Copernicaars | woensdag 28 januari 2009 @ 19:13 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 14:45 schreef DeHovenier het volgende:Hebben jullie ook dat je bij bepaalde gesprekken perse van te voren wil weten wat je wil zeggen, wat je wil te weten komen, wat de ander zal zeggen, hoe de ander zal reageren op wat je zegt, kortom dat je het hele gesprek wil voorspellen? Erg irritant  Constant en ik kan me niet herinneren dat het ooit anders geweest is. Irritant vind ik het niet echt, het gebeurt vanzelf. Ik heb het soms zelfs nodig om te overleven, anders zou ik op het moment zelf te druk bezig zijn met de stress die komt kijken bij een gesprek. |
Maeghan | woensdag 28 januari 2009 @ 19:15 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 19:11 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Ik heb een muur vol boeken en daarvan zijn er een behoorlijk deel met boekenleggers afgescheurde stukjes papier ergens op de helft. Het is niet erg hoor, je moet lezen voor je plezier, niet om het record van aantal uitgelezen boeken te verbeteren.  |
Nicolaas_Copernicaars | woensdag 28 januari 2009 @ 19:19 |
quote: Ja, boekenleggers is wat makkelijker dan 'afgescheurde stukjes papier' of 'gebruikte treinkaartjes' of 'kassabonnen van de Albert Heijn' of 'een oude OV-studentenkaart' of 'een stuk toiletpapier' of 'krantenknipsels'... . |
tijnbrein | woensdag 28 januari 2009 @ 20:11 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 19:09 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Nee, woon nu thuis en ga binnenkort in eigen huis wonen. (En ik zie de gevaarlijke punten nu al opdoemen..., zal nog een hele klus worden.) Leuk waar ga je wonen? Denk je dat je alles zelf gaat lukken? |
Green1 | woensdag 28 januari 2009 @ 20:35 |
quote: Op woensdag 28 januari 2009 19:11 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Ik heb mijn basisschool dubbel gedaan, zo vaak moest ik nablijven. Ik had de rekensommen die je uit het hoofd moest doen nooit af. Zelfs niet als ik tot half vijf moest nablijven om het te maken. Ik kon gewoonweg niet hoofdrekenen door ADHD achtige klachten. Lichamelijke hyperactiviteit is er nooit geweest, daarom is er ook nooit een diagnose geweest op jonge leeftijd, maar voor AD(H)D zijn geen lichamelijke hyperactieve klachten noodzakelijk. Dat herken ik zo erg, ik ben namelijk altijd wel ergens mee bezig in mijn hoofd. Bij mijn diagnose hadden ze het ook over ADHD-achtige symptomen, maar wat die dan precies zijn, ik bedoel, ik ben altijd heel stil. Maar ik kan me best slecht concentreren eigenlijk. Dan ben ik bijvoorbeeld ergens mee bezig op de computer, en dan bedenk ik me opeens iets totaal anders wat ik nog moet doen, en dan heb ik aan het einde van de dag weer allemaal andere dingen gedaan dan die ik had willen doen. Ik kan even geen goed voorbeeld verzinnen..  |
Black_Tulip | woensdag 28 januari 2009 @ 20:59 |
Kwaliteit, veel succes met zoeken naar iemand anders die het wel leuk vindt om te praten over jouw interesses. En ik hoop dat je de rust in je kunt vinden om iemand die aangeeft je interesses niet te delen niet te blokken en uit te schelden voor klootzak. Ik neem het je verder niet kwalijk. Mocht je ooit nog met me willen praten over andere dingen, dan unblock je me maar weer.
 |
Green1 | woensdag 28 januari 2009 @ 21:17 |
quote: Op woensdag 28 januari 2009 20:59 schreef Black_Tulip het volgende:Kwaliteit, veel succes met zoeken naar iemand anders die het wel leuk vindt om te praten over jouw interesses. En ik hoop dat je de rust in je kunt vinden om iemand die aangeeft je interesses niet te delen niet te blokken en uit te schelden voor klootzak. Ik neem het je verder niet kwalijk. Mocht je ooit nog met me willen praten over andere dingen, dan unblock je me maar weer.  Wat is er gebeurd dan? |
Re | woensdag 28 januari 2009 @ 21:26 |
quote: dat lijkt me niet iets om hier te bespreken... |
Stupendous76 | woensdag 28 januari 2009 @ 21:57 |
quote: Natuurlijk Het zal wel gaan, maar ik ken mijzelf redelijk aardig en sommige dingen gaan gewoon moeite kosten (heel veel moeite), zoals bijvoorbeeld met enige regelmaat schoonmaken. |
Stupendous76 | woensdag 28 januari 2009 @ 21:58 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 20:59 schreef Black_Tulip het volgende:Kwaliteit, veel succes met zoeken naar iemand anders die het wel leuk vindt om te praten over jouw interesses. En ik hoop dat je de rust in je kunt vinden om iemand die aangeeft je interesses niet te delen niet te blokken en uit te schelden voor klootzak. Ik neem het je verder niet kwalijk. Mocht je ooit nog met me willen praten over andere dingen, dan unblock je me maar weer. -edit- Doe maar editten
[ Bericht 7% gewijzigd door Stupendous76 op 28-01-2009 23:12:42 ] |
Stupendous76 | woensdag 28 januari 2009 @ 22:00 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 20:35 schreef Green1 het volgende:[..] Dat herken ik zo erg, ik ben namelijk altijd wel ergens mee bezig in mijn hoofd. Bij mijn diagnose hadden ze het ook over ADHD-achtige symptomen, maar wat die dan precies zijn, ik bedoel, ik ben altijd heel stil. Maar ik kan me best slecht concentreren eigenlijk.  Dan ben ik bijvoorbeeld ergens mee bezig op de computer, en dan bedenk ik me opeens iets totaal anders wat ik nog moet doen, en dan heb ik aan het einde van de dag weer allemaal andere dingen gedaan dan die ik had willen doen.  Ik kan even geen goed voorbeeld verzinnen.. Ik kan mij vrij goed concentreren, de ene keer 3 uur en de andere keer 3 minuten Is niet echt handig op het werk, maar levert niet veel problemen op. Overigens wel raar, want thuis heb ik nergens last van (maar dan ook niet zo veel prikkels als op het werk vermoed ik) |
tijnbrein | woensdag 28 januari 2009 @ 22:00 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 21:57 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Natuurlijk Het zal wel gaan, maar ik ken mijzelf redelijk aardig en sommige dingen gaan gewoon moeite kosten (heel veel moeite), zoals bijvoorbeeld met enige regelmaat schoonmaken. Bij mij valt het wel mee. Ik zeg niet dat het bij mij 100% schoon is maar ik maak wel elke week schoon.
Dat komt vanzelf wel. Als je wat langer op jezelf woont dan gaat het runnen van je huishouden van zelf. Ik neem aan dat je er niet alleen voor staat. Dus het zal vast wel goed komen.
Waar ga je wonen? |
Stupendous76 | woensdag 28 januari 2009 @ 22:05 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 22:00 schreef tijnbrein het volgende:[..] Bij mij valt het wel mee. Ik zeg niet dat het bij mij 100% schoon is maar ik maak wel elke week schoon. Dat komt vanzelf wel. Als je wat langer op jezelf woont dan gaat het runnen van je huishouden van zelf. Mijn huis zal absoluut geen stofnest ofzo worden, maar het zal er wel eens op lijken.quote:Ik neem aan dat je er niet alleen voor staat. Dus het zal vast wel goed komen. Niet helemaal, maar verder wel.quote:Waar ga je wonen? PM |
tijnbrein | woensdag 28 januari 2009 @ 22:07 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 22:05 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Mijn huis zal absoluut geen stofnest ofzo worden, maar het zal er wel eens op lijken. [..] Niet helemaal, maar verder wel. [..] PM Ach je kan als excuus gebruiken dat je een man bent. Dus het komt wel goed. Sterkte alvast. Het is een grote stap om op jezelf te gaan wonen. Maar het is wel een stap die in je leven hoort. |
Black_Tulip | woensdag 28 januari 2009 @ 22:10 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 19:11 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Ik heb mijn basisschool dubbel gedaan, zo vaak moest ik nablijven. Ik had de rekensommen die je uit het hoofd moest doen nooit af. Zelfs niet als ik tot half vijf moest nablijven om het te maken. Ik kon gewoonweg niet hoofdrekenen door ADHD achtige klachten. Lichamelijke hyperactiviteit is er nooit geweest, daarom is er ook nooit een diagnose geweest op jonge leeftijd, maar voor AD(H)D zijn geen lichamelijke hyperactieve klachten noodzakelijk. Vervelend dat je dan toch werd gedwongen om zo lang op school te blijven..quote:Dat vastbijten ken ik en dat gaat soms erg ver. Het is prettig om te doen. Het wordt juist onprettig omdat de hele wereld om je heen je probeert te stoppen. Ze verwachten van je dat je werkt en netjes doet wat de rest van de maatschappij doet. Ga je van die rare kuren krijgen en hyperfocussen, dan willen ze je ineens laten doen wat ze van je verwachten. Daar heb ik moeite mee en daar gaat het soms ook mis met opleidingen of werkgevers. Ik heb daar zelf eigenlijk geen problemen mee gehad.quote:Er is genoeg gebrek aan zelfvertrouwen geweest denk ik. Maar ik kan dat goed genoeg verbloemen. Ook heb ik niet vaak een hoge dunk van andere mensen, dus dan voel ik me al gauw wat beter.  . Dat is ook een een methode  quote:Ik post ook met mijn 100ste kloon hier ofzo. De lui van Fok hebben me al een behoorlijk aantal keer eraf geknikkerd, dus ik houd me lekker rustig. Wil je zeggen welke andere nicks je hebt gehad?quote:Ik heb een muur vol boeken en daarvan zijn er een behoorlijk deel met boekenleggers ergens op de helft. Het is niet erg hoor, je moet lezen voor je plezier, niet om het record van aantal uitgelezen boeken te verbeteren.  |
Black_Tulip | woensdag 28 januari 2009 @ 22:11 |
quote: Ik denk dat mijn post wel genoeg zei. |
tijnbrein | woensdag 28 januari 2009 @ 22:14 |
quote: Tuurlijk was jouw post duidelijk. Het lijkt mij lastig om zo als Kwaliteit te zijn. Als je wel contact wil maar het lukt niet. |
Black_Tulip | woensdag 28 januari 2009 @ 22:15 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 21:58 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Iedereen willen helpen is een nobel streven, maar helaas willen veel mensen dat niet. En dan heb je nog mensen die zich zo voordoen Nou lijkt het alsof hij iets verkeerds heeft gedaan en dat is niet zo. Kan iemand anders hem toevoegen op MSN? |
Black_Tulip | woensdag 28 januari 2009 @ 22:16 |
quote: Ik weet niet of dat het probleem is. Maar kunnen we nu stoppen met over Kwaliteit praten en wachten totdat hij weer terug is en zelf zegt wat hij denkt? |
tijnbrein | woensdag 28 januari 2009 @ 22:20 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 22:16 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Ik weet niet of dat het probleem is. Maar kunnen we nu stoppen met over Kwaliteit praten en wachten totdat hij weer terug is en zelf zegt wat hij denkt? Dat is goed.  |
Nicolaas_Copernicaars | woensdag 28 januari 2009 @ 22:51 |
quote: Gelukkig was ik heel goed in dagdromen.quote:[..]
Wil je zeggen welke andere nicks je hebt gehad? Het zijn er werkelijk teveel om op te noemen, misschien dat yvonne het heeft bijgehouden. En als we het onder ons kunnen houden dan wil ik wel zeggen waarmee het begonnen is. SPOILERR2cksson |
Stupendous76 | woensdag 28 januari 2009 @ 23:13 |
quote: Klinkt bekend -edit- Meer mensen hier die daar goed in zijn (of anders: makkelijk afgeleid zijn)?quote:[..] Het zijn er werkelijk teveel om op te noemen, misschien dat yvonne het heeft bijgehouden. En als we het onder ons kunnen houden dan wil ik wel zeggen waarmee het begonnen is. SPOILERR2cksson Klinkt ook bekend 
[ Bericht 4% gewijzigd door Stupendous76 op 29-01-2009 00:07:19 ] |
Black_Tulip | donderdag 29 januari 2009 @ 12:51 |
Ik ben vrij makkelijk diep in gedachten verzonken, maar als ik verplicht niets moet zitten gaan doen, is het me niet snel genoeg. Dan wil het meestal niet lukken en zit ik me dus alsnog stierlijk te vervelen. Ik kan heel slecht tegen niks doen.
Die nickname komt me bekend voor. |
Ferrobar | donderdag 29 januari 2009 @ 22:04 |
quote:Op dinsdag 20 januari 2009 20:56 schreef Maeghan het volgende:Even iets anders, niet geheel ontopic misschien (en toch ook wel) maar ik weet ff niet waar ik het anders kwijt moet. - werkissue uit het verleden - Het probleem is dat ik dit niet kan afsluiten. Ik denk er heel vaak aan. In het begin iedere dag, nu nog steeds wekelijks. Ik lig er soms van wakker en ik droom erover. Dan droom ik dat ik het uitpraat met een van de twee, of dat ik er alsnog achter kom wie die verhalen verzonnen heeft. Ik wil het eigenlijk achter me laten, maar dat lukt gewoon niet goed. Ik voel me gewoon buitengesloten van iets waar ik 'bij hoor'. Ik spreek mijn excollega's helemaal niet meer omdat ik dus nooit meer naar die winkel ga en ik heb het idee dat sommige mensen ook anders tegen me doen vanwege dat gedoe toen en ik kan ze zelf ook niet vertrouwen. Als ik toevallig al iemand spreek (maanden geleden voor het laatst), dan denk ik constant 'misschien heb jij het wel verzonnen'. Een iemand verdenk ik sowieso - vlak voor dit speelde kwam zij met het verhaal dat ze problemen had om met een van hun te werken omdat ze haar zo arrogant vond... Het was (leek) een aardig meisje en ze voegde me ook toe op hyves en msn en was daar vaak te vinden. Toen ik weg was kon ze het opeens prima met dat ene meisje vinden en werkten ze zo leuk samen. Ze is nu ook nooit meer op msn. Soms droom ik dan ook dat ik haar opzoek en haar net zo lang met haar hoofd tegen de kassa sla tot ze toegeeft dat zij het idd is geweest. Ik kan er ook gewoon niet tegen om niet zeker te weten hoe het zit. En ook het feit dat ik niet kan bewijzen dat het niet waar is. Daarnaast ook de wetenschap dat die twee nog wel veel met elkaar omgaan. Dat had ik natuurlijk ook wel gewild. Zoveel vrienden heb ik niet en ik dacht echt dat ik misschien nog wat meer over zou houden aan dat baantje dan zinloze werkervaring. Ergens mis ik ze ook gewoon, alhoewel dat al veel minder is dan in het begin. Maar het voelt nog steeds ook alsof die potentiele vriendschap iets is wat iemand me ontnomen heeft. Anderen hebben er al op gereageerd, maar toch: probeer het te laten gaan. Je zult er nooit achter komen en je ex-collega's zijn door dit gedrag het niet waard om je vriendinnen of kennissen te zijn...quote:Op woensdag 21 januari 2009 00:23 schreef Black_Tulip het volgende:En nog even dit. Dit is een gesprek wat ik vandaag heb gevoerd. De situatie: ik sta in een broodjeszaak in een lange rij op mijn beurt te wachten en ik zie ineens dat een bekende, ik noem haar even Anne, ook binnenkomt. Dit gebeurt er: <knip> Ik: "Hoi, doe mij maar *dat* broodje alsjeblieft." Verkoper: "Helaas, dat kan niet, want dat hebben we niet meer." Ik: ....  "... Ok, nou, doe mij maar *dat* broodje dan." De verkoper geeft me het broodje. Verkoper: "Dat is dan 3.75 alsjeblieft." Ik:  Ik wijs naar bord waar 3.50 op staat Verkoper:  "Het was maar een geintje, sorry sorry sorry sorry!" Ik: ......  "Lul.." Verkoper:  "Is het erg?" Ik: "Nee, geeft niet." Ik heb ook een enorme aversie tegen onverwachte situaties en probeer dat dan ook zoveel mogelijk te voorkomen. Check 3x of ik mijn portemonee bij me heb voordat ik wegga enzo.quote:Op woensdag 21 januari 2009 12:01 schreef tijnbrein het volgende:[..] Ik denk dat het er aan bij heeft gedragen dat ik mijn baan verloren ben. Misschien was het wel de doorslaggevende reden.  Er waren een paar dingen die niet goed gingen volgens hun. En een van de dingen was het contact met collega's. De andere redenen was dat ik niet snel genoeg was en niet nauwkeurig genoeg was. Dat hoop ik ook. Ik heb niet voor niets een MBO-diploma gehaald. Bij een bedrijf is een vacature binnen mijn vakgebied. Alleen nu twijfel ik of het wel verstandig is om op die vacature te gaan reageren. Een stap terug doen om misschien in de toekomst een stap vooruit te mogen doen. Het is natuurlijk beter dan thuis zitten. Maar toch twijfel ik. Allereerst ik vind dat je erg goed bezig bent. Je bent keihard aan het werk om beter met je autisme om te gaan: respect!! (dat geldt trouwens voor veel meer mensen hier: ik wil toch even stil staan bij het feit dat we best goed bezig zijn!)
Over werk: het is altijd (?) beter om aan het werk te zijn. Dat maakt ook een betere indruk als je solliciteert voor een andere baan, ookal is je huidige werk onder je niveau. Daarnaast heb ik een dagritme nodig om goed te functioneren. Ik heb gelukkig nooit zonder werk gezeten, maar tijdens mijn afstuderen heb ik enorm aan lopen modderen en ik voelde me ook depressiever.quote: Eind 30. Ik herinner me bijvoorbeeld nog dat ik als klein jongetje op een receptie een glas drinken omver stootte en hard wegrende. Dat moet in 1977 of 1978 geweest zijn... Mijn theorie is dat ik doordat ik dingen niet goed aanvoel, de dingen die ik niet goed doe zo goed mogelijk te onthouden, om zo nieuwe "blunders" te voorkomen.quote:Op zondag 18 januari 2009 19:13 schreef Maeghan het volgende:[..] Dat herken ik ook wel. Het meer na (moeten) denken over dingen die andere mensen volgens mij automatisch doen - of zo lijkt het voor mij soms tenminste. [..] Ik leg ook wel uit hoe bepaald gedrag ontstaat. Alleen hij vindt dat ik me kinderlijk (niet kinderachtig, kinderlijk) gedraag. Maar hij wijt dat dan aan het feit dat ik jonger ben dan hij en veel minder mee heb gemaakt, waardoor ik minder goed met dingen om kan gaan. Aan de andere kant begrijp ik dat dan soms ook weer niet, want hij moet toch ook zien dat ik compleet anders reageer dan bijv. zijn ex, die misschien wel ouder is dan ik, maar ook geen oorlog heeft mee gemaakt. Ik reageer op manieren waarvan ik achteraf ook inzie dat het niet normaal is, dat ik compleet overdrijf en in paniek raak om niks, dat ik hem soms heel onredelijk behandel op zo'n moment, etc. Waarvan ik iig de indruk heb dat dat niet 'normaal' is, op basis van wat ik weet van andere mensen, hoe mijn ouders zich gedragen, wat ik in soapseries zie, ik noem maar wat dingen. Alhoewel het natuurlijk altijd moeilijk blijft om te bepalen wat normaal is. Daar twijfel ik dan ook heel vaak over. Autisme is sowieso een 'groot woord', want idd ik heb nog geen diagnose. Maar ik had hem toen wat laten lezen omdat ik er zoveel in herkende en ik was eigenlijk compleet verbaasd dat hij dat juist totaal niet in mij zag. [..] Mjah, wat B_T al zei, ik heb geen diagnose. Het is niet dat hij een door een specialist gestelde diagnose ontkent, dat zou ik ook respectloos vinden. Het is een vermoeden wat ik heb wat ik eens zou moeten laten onderzoeken (maar ja, uitstel en zo, ik ben al bijna twee jaar verhuisd en moet nog steeds een huisarts zoeken hier - ik heb drie maanden geleden het adres opgezocht, dus over een jaartje ben ik waarschijnlijk wel ingeschreven  ). Hij is verder heel lief hoor en accepteert m'n buien gewoon. Ja ok, we hebben er een paar keer ruzie door gehad (in totaal hebben we drie keer ruzie gehad in meer dan twee jaar, waarvan drie keer door mijn rariteiten), maar iedereen heeft weleens ruzie en iedereen ergert zich weleens aan de - al dan niet normale - gewoontes van een ander. Waar ik bij hem mee weg kom zonder dat we er ruzie over hebben, dat vind ik echt bizar. Ieder ander had me al honderd keer op balkon gezet. Wat dat betreft vrees ik helemaal niet voor onze toekomst, want ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo geduldig is en zoveel accepteert. Door hem gaat het met mij zelf ook beter, omdat hij accepteert wat ik op een bepaald moment voel en me de ruimte geeft. Mijn ex deed dat niet, waardoor ik dan compleet in paniek raakte of boos moest worden voordat ik m'n zin kreeg. Soms voel ik me ook net een dictator. Als we ergens zijn en ik wil weg, gaan we weg. Ook als hij eigenlijk had willen blijven, maakt ie er geen punt van en gaan we weg. Mijn ex heeft me weleens de hele dag en bijna de hele nacht meegesleept en maakte er nog een punt van toen ik er om vier uur 's nachts doorheen zat en naar het hotel wilde, na de hele dag drukte en mensen om me heen en zitten in een rokerig cafe (als carapatient) in een vreemde stad, terwijl ik niet zelf naar huis kon (geen rijbewijs of auto, geen openbaar vervoer en geen geld voor een taxi). Ik ben met m'n huidige vriend weleens ergens drie kwartier onderweg geweest ergens naartoe om na een kwartier alweer weg te willen. Ik voelde me er niet fijn, maar wilde dat niet zeggen omdat ik dat lullig vond voor hem, maar hij merkte het toch (dat zou m'n ex al nooit gemerkt hebben) en stelde zelf voor om weer weg te gaan en iets te gaan doen wat ik wel leuk vond (wat op zo'n moment een ramp is, want dan ben ik al zo geprikkeld dat ik niet eens meer weet wat ik wil). Dan is het echt een prestatie als je eruit weet te trekken wat ik wel wil. Wat dat betreft ben ik echt gigantisch blij met hem, dat is voor mij niet in woorden uit te drukken. Dus dat hij misschien niet 100% begrijpt wat er soms in me omgaat (of liever gezegd, waarom dat in me omgaat), daar kan ik echt niet zo mee zitten. 1. Je vorige vriend was/is een lul. 2. Je huidige vriend is lief! 3. Zou het kunnen dat je oorlogsverleden op een bepaalde manier nog doorwerkt? Qua onzekerheid, zelfvertrouwen en/of het moeilijk zonder je vriend kunnen? In dat geval is het een zeer complexe situatie: probeer uit die kluwen "onhandigheden/issues" die je nu hebt maar eens vast te stellen wat door autisme komt of door je oorlogsverleden, en in hoeverre het een van invloed is op het ander.quote:Op maandag 19 januari 2009 00:30 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Even verduidelijken: Als mensen mij druk opleggen is het 11 van de 10 gevallen dat ik compleet omsla en als een saboteur ga werken (en oh, dat kan ik dan goed...  ) Daarom ben ik behoorlijk blij met mijn baan waarin ik redelijk zelf mag bepalen hoeveel druk er is. Maar ik vermoed dat dat ook de reden is waarom ik tot op zeker niveau 'underachieve': meer druk is (helaas nog steeds) meer ellende, plus dat ik absoluut ook niet weet wat ik dan wel zou moeten doen. Ik zie wel dingen die ik leuk(er) vind, maar niet de minder leuke dingen die daar ook bij horen. En hoe moet je daar uberhaupt aan toekomen? Dus praat ik mijzelf maar toe dat het huidige werk goed genoeg is, dat ik toch niet de juiste opleiding heb wat trouwens ook zo is, maar waardoor anderen zich blijkbaar niet laten tegenhouden?, etc. Een soort rem, die aan de ene kant heel goed is en beschermt, maar daardoor ook kansen tegenhoudt. Dit is echt 100% herkenbaar. Heb bijvoorbeeld tijdens mijn studie allerlei mensen geholpen met hun scriptie die door mijn toedoen (dat durf ik wel te zeggen) dan een 8 haalden. Maar over mijn eigen scriptie heb ik 1,5 jaar overgedaan voordat ik met een genade-zesje kon afstuderen. Ik kan echt beter. (nu was het ook zo dat ik niet goed in staat was de relaties met mijn begeleiders te onderhouden).
-- Ik reageer later op de rest. Ik heb het echt erg druk op mijn werk en dit topic gaat ook wel erg snel! |
childintime | donderdag 29 januari 2009 @ 23:38 |
quote:Op woensdag 28 januari 2009 16:42 schreef Oxymoron het volgende:Wonen er meer ASS'ers van dit topic, in een instelling? Zo ja, hoe zit het met jullie ZZP? Oxymoron, wat bedoel je met dat zzp? Ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten. Toevallig hadden wij vanmorgen een teamvergadering en zijn geinformeerd over de zzp. Wat een gedoe zeg. Bij ons wonen ook mensen die geen verstandelijke beperking hebben, maar wel sociaal/emotionele problematiek, autisme, psychiatrische problematiek ed hebben.
Kort gezegd komt het dus hier op neer dat iemand een zzp van 3 kan hebben, terwijl er regelmatig uitschieters naar 5 zijn. Helaas is er 3 geiindiceerd, dus de hulpverlening is dan ook gebaseerd op 3. Dan volgt het probleem, wat doe als iemand in 5 komt; maw, waar haal je dan het geld vandaan? Bedoel je dat? |
Green1 | donderdag 29 januari 2009 @ 23:47 |
quote: Op donderdag 29 januari 2009 23:38 schreef childintime het volgende:[..] Oxymoron, wat bedoel je met dat zzp? Ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten. Toevallig hadden wij vanmorgen een teamvergadering en zijn geinformeerd over de zzp. Wat een gedoe zeg. Bij ons wonen ook mensen die geen verstandelijke beperking hebben, maar wel sociaal/emotionele problematiek, autisme, psychiatrische problematiek ed hebben. Kort gezegd komt het dus hier op neer dat iemand een zzp van 3 kan hebben, terwijl er regelmatig uitschieters naar 5 zijn. Helaas is er 3 geiindiceerd, dus de hulpverlening is dan ook gebaseerd op 3. Dan volgt het probleem, wat doe als iemand in 5 komt; maw, waar haal je dan het geld vandaan? Bedoel je dat? Ik dacht zelfstandige zonder personeel Maar het is dus zorgzwaartepakket. quote: Op donderdag 29 januari 2009 22:04 schreef Ferrobar het volgende:Dit is echt 100% herkenbaar. Heb bijvoorbeeld tijdens mijn studie allerlei mensen geholpen met hun scriptie die door mijn toedoen (dat durf ik wel te zeggen) dan een 8 haalden. Maar over mijn eigen scriptie heb ik 1,5 jaar overgedaan voordat ik met een genade-zesje kon afstuderen. Ik kan echt beter. (nu was het ook zo dat ik niet goed in staat was de relaties met mijn begeleiders te onderhouden). Zoiets heb ik ook.. ik heb een stom vmbo diploma'tje gehaald. Nou, voor mij is dat nog minder waard dan een stuk gebruikt toiletpapier. Ik heb het liever niet dan wel, zegmaar. Ik zit er zo erg mee dat ik geen vwo heb kunnen doen, door mijn autisme. stom gedoe allemaal |
childintime | vrijdag 30 januari 2009 @ 00:08 |
quote:Op donderdag 29 januari 2009 23:47 schreef Green1 het volgende:[..] Ik dacht zelfstandige zonder personeel  Maar het is dus zorgzwaartepakket. [..] Zoiets heb ik ook.. ik heb een stom vmbo diploma'tje gehaald. Nou, voor mij is dat nog minder waard dan een stuk gebruikt toiletpapier. Ik heb het liever niet dan wel, zegmaar. Ik zit er zo erg mee dat ik geen vwo heb kunnen doen, door mijn autisme.  stom gedoe allemaal Waarom zet je daar een negatief icoontje bij? Ik denk dat Oxy een serieuse vraag stelde en heel graag antwoord op wil. Het is echt niet zo'n gekke vraag; zelf heb ik een PGB voor mijn kind en ook dat is continu aan verandering onderhevig. Je wordt er helemaal stapelgek van
En dat VMBO diplomaatje kan juist voor een andere ASS'er heel belangrijk zijn.....  |
Green1 | vrijdag 30 januari 2009 @ 00:23 |
quote: Op vrijdag 30 januari 2009 00:08 schreef childintime het volgende:[..] Waarom zet je daar een negatief icoontje bij? Ik denk dat Oxy een serieuse vraag stelde en heel graag antwoord op wil. Het is echt niet zo'n gekke vraag; zelf heb ik een PGB voor mijn kind en ook dat is continu aan verandering onderhevig. Je wordt er helemaal stapelgek van is toch juist een positief icoontje? Ik zette dat erbij omdat ik moest lachen, omdat ik eerst dacht van waar heeft die het nou over, omdat ik dacht dat het iets anders betekende.quote:En dat VMBO diplomaatje kan juist voor een andere ASS'er heel belangrijk zijn.....  Ja, maar als je weet dat je veel beter kan, maar er door je autisme (en door al die stomme regeltjes) door belemmerd wordt dan is het niet zo leuk dat je alleen maar dat hebt. |
childintime | vrijdag 30 januari 2009 @ 00:30 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 00:23 schreef Green1 het volgende:[..]  is toch juist een positief icoontje? Ik zette dat erbij omdat ik moest lachen, omdat ik eerst dacht van waar heeft die het nou over, omdat ik dacht dat het iets anders betekende. [..] Ja, maar als je weet dat je veel beter kan, maar er door je autisme (en door al die stomme regeltjes) door belemmerd wordt dan is het niet zo leuk dat je alleen maar dat hebt. Nee misschien niet. Maar je hebt iig iets. Er is een begin. Er zijn zovelen die helemaal niets hebben en die zoveel kunnen....
Oke, het icoontje was dus als grap bedoelt. Het is echter heel vervelend voor degenen die ermee te maken krijgen. Het is weer een duidelijk zoeken en falen van onze zorg. |
Ferrobar | vrijdag 30 januari 2009 @ 06:45 |
quote:Op donderdag 22 januari 2009 21:29 schreef Maeghan het volgende:Ik ben ook meetable, maar voel me op zich prettiger in groepjes. En ik eet liever niet met (nieuw) gezelschap, dan voel ik me te opgelaten en kledder ik alles onder. Overigens, misschien beetje een vreemde vraag, maar begrijpen jullie dieren ook makkelijker? Ik snap mensen soms niet, maar aan een hond zie ik meteen wat ie wil en in een heel korte tijd weet ik gewoon wat voor hond het is (rustig, druk, intelligent of juist niet, vriendelijk of juist erg humeurig, etc.). Ik ben meer een poezenmens, maar heb wel het idee dat ik die beter aanvoel dan anderen. Ze komen ook altijd net bij mij op schoot zitten, bijvoorbeeld. Of ik zie anderen een poes aaien terwijl ik denk: "Je ziet toch dat die daar helemaal geen behoefte aan heeft?"quote:Op vrijdag 23 januari 2009 15:59 schreef Black_Tulip het volgende:Even een update over mijn situatie trouwens. Met werk lijkt alles langzamerhand op rolletjes te lopen. De presentatie op woensdag ging heel erg goed. Mijn tentamen op donderdag een stuk minder. Het wordt in ieder geval geen hoog cijfer meer, maar misschien nog een voldoende. Worst case scenario is: tentamen onvoldoende -> eindcijfer onvoldoende. Als ik minimaal een 4 heb gehaald, mag ik het tentamen herkansen en dan gaat alles nog goed komen denk ik  Ik heb aan de bel getrokken bij mijn contactpersoon aan de universiteit en die heeft gelijk ingegrepen. Ik heb voor 1 paper twee weken uitstel gekregen en voor de ander minstens een week (ik moet de exacte datum nog te horen krijgen). Ik heb het uitzendbureau ingelicht dat ik een persoonlijk gesprek wil hebben over "een handicap die ik altijd heb verzwegen op mijn werk". Ik heb maandag een afspraak met het uitzendbureau en met de huisarts. Op dinsdag heb ik een afspraak met de studieadviseur.  |
dutch-mamma | vrijdag 30 januari 2009 @ 08:22 |
quote:Op donderdag 29 januari 2009 23:47 schreef Green1 het volgende:Zoiets heb ik ook.. ik heb een stom vmbo diploma'tje gehaald. Nou, voor mij is dat nog minder waard dan een stuk gebruikt toiletpapier. Ik heb het liever niet dan wel, zegmaar. Ik zit er zo erg mee dat ik geen vwo heb kunnen doen, door mijn autisme.  stom gedoe allemaal Ik vind dit te erg voor woorden, en ik weet helemaal wat je bedoelt.
Mijn oudste is een uitgesproken Gymnasiumkind, maar redt het vanwege zijn asperger niet op zo'n enorme middelbare school. Hij is op de basisschool kapot gepest. Helaas, dan maar VMBO
Maar... Gelukkig kreeg ik te horen, nog voor het officieel bekend was, dat er 25 km van huis een cluster-4-VWO werd geopend...! Ik heb elke dag aan de telefoon gehangen, maar het is me gelukt hem daar te krijgen!
De vraag is vele malen groter dan het aanbod, en het is een grof schandaal dat er maar een handjevol aangepaste VWO's zijn in dit land. Ze pompen miljoenen in bij voorbaat mislukte projecten als Betuwelijnen en OV-chipdingen, maar dingen die écht broodnodig zijn, zoals VWO's voor autisten, daar wordt niets aan gedaan!
Mijn zoon is "gered", maar ik kan me nog steeds superkwaad maken om de velen die buiten de boot vallen... |
tijnbrein | vrijdag 30 januari 2009 @ 10:01 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 08:22 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Ik vind dit te erg voor woorden, en ik weet helemaal wat je bedoelt. Mijn oudste is een uitgesproken Gymnasiumkind, maar redt het vanwege zijn asperger niet op zo'n enorme middelbare school. Hij is op de basisschool kapot gepest. Helaas, dan maar VMBO Maar... Gelukkig kreeg ik te horen, nog voor het officieel bekend was, dat er 25 km van huis een cluster-4-VWO werd geopend...! Ik heb elke dag aan de telefoon gehangen, maar het is me gelukt hem daar te krijgen! De vraag is vele malen groter dan het aanbod, en het is een grof schandaal dat er maar een handjevol aangepaste VWO's zijn in dit land. Ze pompen miljoenen in bij voorbaat mislukte projecten als Betuwelijnen en OV-chipdingen, maar dingen die écht broodnodig zijn, zoals VWO's voor autisten, daar wordt niets aan gedaan! Mijn zoon is "gered", maar ik kan me nog steeds superkwaad maken om de velen die buiten de boot vallen... Mijn jongste zusje is van het Gymnasium naar de HAVO gegaan omdat ze de druk enzo niet aankon. Nu is zij zelf met de HAVO gestopt omdat zij het niet aankan. Nu gaat zij volgend school jaar een MBO-opleiding tot apothekers-assistent doen. Nu hoop ik voor haar dat zij die opleiding wel aan kan een afmaakt. Maar dat er eigenlijk helemaal geen begeleiding is voor dit soort gevallen verbaasd mij. |
sweetlady-o | vrijdag 30 januari 2009 @ 11:47 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 08:22 schreef dutch-mamma het volgende:[..] Mijn oudste is een uitgesproken Gymnasiumkind, maar redt het vanwege zijn asperger niet op zo'n enorme middelbare school. Hij is op de basisschool kapot gepest. Helaas, dan maar VMBO Mijn zoon is "gered" Gelukkig maar, het VMBO is echt geen pretje voor een autist geloof me. Juist de minder slimme mensen zijn geneigd om te pesten lijkt het wel. |
tijnbrein | vrijdag 30 januari 2009 @ 11:52 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 11:47 schreef sweetlady-o het volgende:[..] Gelukkig maar, het VMBO is echt geen pretje voor een autist geloof me. Juist de minder slimme mensen zijn geneigd om te pesten lijkt het wel. Er wordt overal gepest. Alleen op het VMBO doen ze het harder en aggressiever dan op de HAVO of het VWO. Op de HAVO en het VWO wordt op een veel subtieler manier gepest. Zelfs door volwassen mensen op de werkvloer wordt nog gepest. Ik ben op het MBO gepest. En dat was dusdanige vervelend dat ik nu nooit meer met mijn pesters wil samenwerken. Tenzij zij oprecht en gemeend sorry zeggen. |
Stupendous76 | vrijdag 30 januari 2009 @ 13:24 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 06:45 schreef Ferrobar het volgende:[..] Ik ben meer een poezenmens, maar heb wel het idee dat ik die beter aanvoel dan anderen. Ze komen ook altijd net bij mij op schoot zitten, bijvoorbeeld. Of ik zie anderen een poes aaien terwijl ik denk: "Je ziet toch dat die daar helemaal geen behoefte aan heeft?" [..]  Die ervaring ken ik en eigenlijk is dat wel raar: ik begrijp wel wat dieren denken en voelen, maar mensen: ho maar. |
tijnbrein | vrijdag 30 januari 2009 @ 14:00 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 13:24 schreef Stupendous76 het volgende:[..] Die ervaring ken ik en eigenlijk is dat wel raar: ik begrijp wel wat dieren denken en voelen, maar mensen: ho maar. Ik heb dus totaal niks met dieren. Ja alleen als er een stukje van een dier op mijn bord ligt als ik aan het eten ben. Voor de rest laten dieren mij volkomen koud. |
Maeghan | vrijdag 30 januari 2009 @ 15:18 |
Ferrobar: ik schreef het niet duidelijk, als ik het zo teruglees... Mijn vriend heeft een oorlogsverleden en hij denkt dat hij daardoor anders met dingen om heeft leren gaan en dat ik dus 'kinderlijker' kon blijven omdat ik dat niet heb. Alhoewel het bij mij thuis ook weleens op de derde wereldoorlog leek en ik denk dat dat idd wel invloed heeft gehad ja 
En de problemen bij het schrijven van een scriptie (problemen met ordenen) waren voor mij de reden om mijn opleiding niet af te (kunnen) maken. De begleiding bij mijn studie bestond ongeveer uit "mail maar als je een hoofdstuk af hebt". Uiteindelijk ben ik begonnen met een onderwerp, dat vond m'n begeleider te ingewikkeld (*mompelt iets over de lat hoog leggen en perfectionisme*), toen ben ik van onderwerp veranderd, toen lukte het weer niet. Toen ben ik van masterprogramma veranderd, naar de opleiding vertalen, waar je nog met een vertaling kon afstuderen, maar dat hebben ze veranderd in het jaar dat ike raan begon, dus toen moest ik toch een scriptie schrijven. Toen heb ik een onderwerp gekozen, maar ik had een 'begeleider' die niet eens reageerde op m'n emails (die fijne vent reageerde alleen op mensen die hij mocht volgens mij en heeft ervoor gezorgd dat iemand uit mijn jaar een uitliep omdat ie de scriptie gewoon een half jaar op de plank heeft laten liggen - om even duidelijk te maken wat ik precies bedoel met een gebrek aan begeleiding). Uiteindelijk ben ik toen weer terug gegaan naar m'n eerste masterprogramma en tweede onderwerp), heb vervolgens een driekwartjaar ingeschreven gestaan zonder echt wat te doen. Uiteindelijk heb ik een hoofdstukindeling kunnen maken (daar heb ik dus ca. een half jaar over gedaan) en toen ben ik gestopt, omdat ik op dat moment zo gestresst was dat ik letterlijk last kreeg van paniekaanvallen als iemand het woord scriptie maar noemde en ik niet in m'n onderzoeksmateriaal kon lezen zonder last te krijgen van hyperventilatie.
En als je dan denkt dat je er vanaf bent, krijg je in 2009 een brief dat je in 2006 te veel verdiend hebt (ja, want ik stond tot begin 2007 ingeschreven, maar werkte in november 2006 al fulltime omdat ik eigenlijk al bedacht had dat ik wilde stoppen met studeren) en dus alles moet terugbetalen voor je OV-jaarkaart, met een maximum van wat je te veel verdiend hebt. Kortom gewoon het hele bedrag van 78 euro per halve maand en dat voor het hele jaar . Zo word je tenminste je halve leven achtervolgd door iets waarvan je het toch al ultiem kut vond dat het niet wou lukken en waarvan je flink ingewreven is dat je daardoor nogal een teleurstelling bent, terwijl je ook al iedere dag geconfronteerd werd met je slechtbetaalde loserbaan, waardoor je niet eens geld hebt om dat geld van de OV-kaart terug te betalen. |
Nicolaas_Copernicaars | vrijdag 30 januari 2009 @ 16:49 |
Wat ik hier zoveel teruglees is dat mensen ontzettend veel gepest zijn. Ik heb dat dus totaal niet ervaren. Ben ik hiermee een uitzondering of spreken ongepesten zich niet uit hier? |
Oxymoron | vrijdag 30 januari 2009 @ 16:49 |
quote:Op donderdag 29 januari 2009 23:38 schreef childintime het volgende:Oxymoron, wat bedoel je met dat zzp? Ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten. Toevallig hadden wij vanmorgen een teamvergadering en zijn geinformeerd over de zzp. Wat een gedoe zeg. Bij ons wonen ook mensen die geen verstandelijke beperking hebben, maar wel sociaal/emotionele problematiek, autisme, psychiatrische problematiek ed hebben. Kort gezegd komt het dus hier op neer dat iemand een zzp van 3 kan hebben, terwijl er regelmatig uitschieters naar 5 zijn. Helaas is er 3 geiindiceerd, dus de hulpverlening is dan ook gebaseerd op 3. Dan volgt het probleem, wat doe als iemand in 5 komt; maw, waar haal je dan het geld vandaan? Bedoel je dat? Ja ik bedoelde, de zorgzwaartepaketten, ik ben zelf op 7 ingezet. Maar ik snap niet goed, hoe ik dat moet zien in de dagelijkse, praktijk. De bewoners krijgen wel nog, een gesprek, met de mentor en de orthopedagoog, waarin ze alles uit gaan leggen. Maar dat zal nog wel even, duren.  |
tijnbrein | vrijdag 30 januari 2009 @ 16:54 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 16:49 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Wat ik hier zoveel teruglees is dat mensen ontzettend veel gepest zijn. Ik heb dat dus totaal niet ervaren. Ben ik hiermee een uitzondering of spreken ongepesten zich niet uit hier? Ik ben op het LOM en de MAVO eigenlijk helemaal nooit gepest. Alleen een tijdje op het MBO. Verder ben ik buiten school ook wel gepest maar daar trok ik mij niks van aan. |
Stupendous76 | vrijdag 30 januari 2009 @ 19:04 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 16:49 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Wat ik hier zoveel teruglees is dat mensen ontzettend veel gepest zijn. Ik heb dat dus totaal niet ervaren. Ben ik hiermee een uitzondering of spreken ongepesten zich niet uit hier? Lichtelijk, en dan niet actief tegen mij, alleen als ze dachten dat ik er niet achter kon komen. Op de een of andere manier durfden/durven ze dat niet  |
childintime | zaterdag 31 januari 2009 @ 01:22 |
quote:Op vrijdag 30 januari 2009 16:49 schreef Oxymoron het volgende:[..] Ja ik bedoelde, de zorgzwaartepaketten, ik ben zelf op 7 ingezet. Maar ik snap niet goed, hoe ik dat moet zien in de dagelijkse, praktijk. De bewoners krijgen wel nog, een gesprek, met de mentor en de orthopedagoog, waarin ze alles uit gaan leggen. Maar dat zal nog wel even, duren. Het heeft te maken met de begeleiding die je nodig hebt en het aantal uren daarvan. De instelling probeert je zo hoog mogelijk in te zetten (klinkt nogal debiel, alsof je een kaartspel bent... ) omdat zij naarmate je hoger zit, meer geld voor je krijgen. Echter, in het verleden kon bv het geld van de ene klant ook voor de andere gebruikt worden. Alles werd dus uit 1 grote pot betaald. Dat kan nu niet meer. Als jij lekker in je vel zit en goed functioneert dan zit je bv in 3. Gaat het echter niet goed met je en heb je veel begeleiding nodig, een orthopedagoog, meer uren aan woonbegeleiders, dan kom je bv in 4 of 5.
Met de huidige regeling (de ZZP dus), wordt je per jaar ingeschaald. Als je dus ingeschaald wordt voor 3, en je hebt na bv een maand of 4 ineens ZZP 5 ( meer begeleiding; een orthopedagoog)nodig, dan moet de instelling dat uit eigen zak gaan betalen. De "overschotten" van het geld van andere inwoners mag niet meer gebruikt worden daarvoor. Ieder uur wat voor jouw ZZP betaald is, moet ook verantwoord worden door de instelling. Als jij dus een ZZP van 4 uur hebt gekregen en de instelling moet aan het eind van het jaar verantwoording afleggen en daaruit blijkt dat je het aantal uren begeleiding en ondersteuning van ZZP 3 hebt gehad, dan moet de instelling dat geld terug betalen.
Ws heb je dus ook al vernomen dat je in een AWBZ instelling vanaf nu zelf een aanvullende ziektekostenverzekering moet gaan nemen. Voorheen werd dit volledig vergoedt door de AWBZ. Maar nu niet meer. Dus voor tandartskosten, een bril moet je zelf nu bij verzekerd zijn. |
Ferrobar | zaterdag 31 januari 2009 @ 08:03 |
quote:Op vrijdag 23 januari 2009 01:54 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Mijn verwondingen/schade door fietsongelukken: kapotte bril + glas in gezicht en zeven hechtingen; blauwe plekken en schrammen bij diverse ongelukken; kapot geschaafde knie; kapotte voorvork van fiets; 1000 euro krasschade aan een auto en een andere fietser een gebroken been bezorgen. En er zal vast meer zijn, maar meer kan ik me even niet herinneren. Bij mij gaat het verkeer goed, alleen als ik al pratend met iemand over straat loop let ik niet goed op.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 17:11 schreef DeHovenier het volgende:8 april heb ik een intakegesprek met een psychiater in opleiding... ik had liever een ervarener iemand  quote: Er zitten ook voordelen aan mensen die vers van de opleiding komen. Ze zijn vaak wat gemotiveerder en hebben de laatste inzichten meegekregen. Daar tegenover staat dat ze niet kunnen putten uit werkervaring.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 18:38 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Ik heb op dit moment een psychiater die eindelijk komt met opmerkingen die kloppen. [..]  |
tijnbrein | zaterdag 31 januari 2009 @ 09:54 |
Volgens mij is dit al een keer langs gekomen in dit forum. Er is toch een detacheringsbureau dat zich specialiseerd op mensen met autisme? |
Ferrobar | zaterdag 31 januari 2009 @ 11:10 |
quote:Op vrijdag 14 november 2008 14:37 schreef Ferrobar het volgende:[..] Tot een paar weken terug hoorde ik op BNR regelmatig een reclame van een een of ander detacheringsburo dat “mensen met een gebruiksaanwijzing” wilde plaatsen bij bedrijven. Er waren 2 verschillende reclames. Een met een meisje (weet niet meer wat die had) en een met een autistische jongen. "wanneer kan ik beginnen?" was zijn tekst. En ene Ellen was zijn begeleider. Herkent iemand dit? Ik heb het geprobeerd te googlen maar kwam niks tegen, wel iets anders waar je wellicht wat aan hebt. Ik herinner me nog iets over testen in de ICT; dat er een speciaal buro is voor autistische ICT testers. Zie hier. Nog een. En er was nog een bedrijf dat zich had toegelegd op het detacheren van autisten, maar die kan ik niet meer vinden. [..] |
tijnbrein | zaterdag 31 januari 2009 @ 11:15 |
Dankje Ferro.  |
DeHovenier | zaterdag 31 januari 2009 @ 11:49 |
Je hebt ook nog Itist, voor mensen met Autisme die in de IT (willen) werken. |
Black_Tulip | zaterdag 31 januari 2009 @ 11:51 |
Ik snap niet echt waarom mensen overstappen naar een lager niveau omdat ze VWO 'niet aan kunnen' als ze wel intelligent genoeg zijn? Komt dat door de pesters? Op het VMBO heb je daarmee toch evenveel (of wel erger) problemen? Of is het de studiedruk die er dan niet meer bij kan?
Ik heb namelijk gewoon wel mijn VWO gedaan in de zes jaar die ervoor staat, en dat op een normale middelbare school. |
tijnbrein | zaterdag 31 januari 2009 @ 11:57 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 11:51 schreef Black_Tulip het volgende:Ik snap niet echt waarom mensen overstappen naar een lager niveau omdat ze VWO 'niet aan kunnen' als ze wel intelligent genoeg zijn? Komt dat door de pesters? Op het VMBO heb je daarmee toch evenveel (of wel erger) problemen? Of is het de studiedruk die er dan niet meer bij kan? Ik heb namelijk gewoon wel mijn VWO gedaan in de zes jaar die ervoor staat, en dat op een normale middelbare school. Ik spreek nu namens mij zusje die van het Gymnasium naar de HAVO is gegaan. Zo ver ik weet werd ze niet gepest. Maar mijn zusje kon de druk van alles op school niet aan. Als zij een verslag moest schrijven raakte zij het overzicht kwijt en dat soort dingen. Daardoor werd ze dus danig gestresst dat ze niet meer naar school wilde. Het Gymnasium waar mijn zusje heen deed niks aan begeleiding en adviseerde mijn zusje en mijn ouders dat het misschien beter was als zij naar de HAVO zou gaan. Terwijl mijn zusje wel een VWO advies had. |
Black_Tulip | zaterdag 31 januari 2009 @ 12:07 |
De middelbare school is dan ook niet leuk. Ik heb mezelf vaak naar school moeten schoppen. Verslagen waren bij mij ook een doffe ellende (totdat ze dan af waren, want dan bleek het allemaal mee te vallen).
Ik snap gewoon niet wat het zoveel erger maakt. Aan de andere kant werd ik door mijn school juist in de gaten gehouden en denk ik niet dat mijn ouders mij zouden hebben toegelaten om dan maar HAVO te gaan doen. |
tijnbrein | zaterdag 31 januari 2009 @ 12:11 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 12:07 schreef Black_Tulip het volgende:De middelbare school is dan ook niet leuk. Ik heb mezelf vaak naar school moeten schoppen. Verslagen waren bij mij ook een doffe ellende (totdat ze dan af waren, want dan bleek het allemaal mee te vallen). Ik snap gewoon niet wat het zoveel erger maakt. Aan de andere kant werd ik door mijn school juist in de gaten gehouden en denk ik niet dat mijn ouders mij zouden hebben toegelaten om dan maar HAVO te gaan doen. Mijn zusje kon het gewoon niet meer aan en aangezien haar school geen begeleiding wilde hield het daar dan ook op. Nu is mijn zusje ook gestopt met de HAVO omdat de druk en het gepest te veel is geworden voor haar. Het is echt erg voor mijn zusje ze wil wel maar kan het gewoon niet. |
dutch-mamma | zaterdag 31 januari 2009 @ 12:13 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 11:51 schreef Black_Tulip het volgende:Ik snap niet echt waarom mensen overstappen naar een lager niveau omdat ze VWO 'niet aan kunnen' als ze wel intelligent genoeg zijn? Komt dat door de pesters? Op het VMBO heb je daarmee toch evenveel (of wel erger) problemen? Of is het de studiedruk die er dan niet meer bij kan? Ik heb namelijk gewoon wel mijn VWO gedaan in de zes jaar die ervoor staat, en dat op een normale middelbare school. Mijn zoon zou het sowieso niet redden op een gewone middelbare school, omdat ze zo enorm groot zijn. Hij redt het daar sociaal/emotioneel echt niet, heeft daarom cluster 4 nodig. En nou zijn er véél VMBO-cluster 4 scholen, maar in heel Nederland maar een handjevol cluster 4 vwo's. Helaas, want de vraag is enorm!!! Dus verdwijnen er veel potentiële VWO-ers die beter af zijn in een cluster 4 naar het VMBO en presteren beneden hun niveau...
Hij zit nu op het cluster-4-VWO en redt het uitstekend! Er is een handelingsplan, individuele aandacht, zeer kleine klassen, hoewel ik niet weet of ze allemaal iets autistisch hebben wordt er wel veel aandacht aan besteed, de mentoren zijn alert op pesten en reageren zeer adequaat, kortom: wij zijn gelukkig! |
dutch-mamma | zaterdag 31 januari 2009 @ 12:17 |
Even een huishoudelijke mededeling 
Ik ben momenteel erg druk met van alles en nog wat, en ook de komende dagen is dat zo. Het kan dus gebeuren dat ik niet meer kan reageren op iedereen. Ik zal het proberen te doen als ik weer wat beter in mijn tijd zit, maar ik ben bang dat ik zelfs dan niet overal op kan reageren, anders zit ik te lang aan de laptop.
Mocht iemand me iets vragen en geen antwoord krijgen: het is niets persoonlijks! Het is puur tijdgebrek, waardoor ik niet iedereen de aandacht kan geven waar ze recht op hebben!  |
Black_Tulip | zaterdag 31 januari 2009 @ 13:03 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 12:11 schreef tijnbrein het volgende:[..] Mijn zusje kon het gewoon niet meer aan en aangezien haar school geen begeleiding wilde hield het daar dan ook op. Nu is mijn zusje ook gestopt met de HAVO omdat de druk en het gepest te veel is geworden voor haar. Het is echt erg voor mijn zusje ze wil wel maar kan het gewoon niet. Erg vervelend... Wat gaat ze nu doen? |
Black_Tulip | zaterdag 31 januari 2009 @ 13:04 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 12:13 schreef dutch-mamma het volgende:Hij zit nu op het cluster-4-VWO en redt het uitstekend! Er is een handelingsplan, individuele aandacht, zeer kleine klassen, hoewel ik niet weet of ze allemaal iets autistisch hebben wordt er wel veel aandacht aan besteed, de mentoren zijn alert op pesten en reageren zeer adequaat, kortom: wij zijn gelukkig!  |
tijnbrein | zaterdag 31 januari 2009 @ 15:13 |
quote: Volgend school jaar gaat ze aan een opleiding tot apothekers-assistent beginnen.
Heb jij of iemand anders nog tips voor haar om de stress die ze van school gaat tegen te gaan? |
M_Frohike | zaterdag 31 januari 2009 @ 17:30 |
Hoi allemaal! Een paar weken geleden heeft mijn vriend de diagnose pdd-nos gekregen. Ongeveer een jaar geleden besloot hij zich te laten onderzoeken omdat we allebei het idee hadden dat er iets niet helemaal snor zat bij hem. Het lukte hem niet om studies te volgen en om werk te krijgen. Verder kon hij totaal niet omgaan met emotionele buien van mij, ze mondden bijna altijd uit in ruzie omdat ik vond dat hij ongevoelig was. Toen hij de diagnose kreeg laatst, was ik eerst opgelucht omdat ik nu begreep waar bepaald gedrag vandaan kwam, en omdat hij nu misschien hulp kan krijgen die hij nodig heeft. Toch is er sindsdien opeens een gapend gat tussen ons ontstaan en hebben we deze middag min of meer besloten uit elkaar te gaan. Ik ben hier helemaal kapot van, ik hou nog steeds zo veel van hem...
Ik snap niet waarom die stomme diagnose opeens alles heeft veranderd tussen ons, toen hij het 'stempel' pdd-nos nog niet had hadden we het zo fijn samen... Ik wil zo graag proberen onze relatie te laten werken, maar het lijkt nu echt over.
Zijn er hier mensen die dit herkennen, of mensen die ondanks een autistische stoornis bij zichzelf of bij de partner toch een prima relatie hebben? |
DeHovenier | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:00 |
Lijkt me sterk dat het opeens een probleem is tussen jullie als hij alleen een diagnose heeft gekregen? Het hangt toch niet van die diagnose zelf af dat het niet meer zo botert tussen jullie  |
M_Frohike | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:11 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 18:00 schreef DeHovenier het volgende:Lijkt me sterk dat het opeens een probleem is tussen jullie als hij alleen een diagnose heeft gekregen? Het hangt toch niet van die diagnose zelf af dat het niet meer zo botert tussen jullie Nee, daarom snap ik het ook niet. Hij zegt dat ie niet weet of hij wel geboren is om een relatie te hebben, omdat ze tot nu toe allemaal zijn stukgelopen op dezelfde dingen. Hij zegt dat hij niet weet of hij wel echt verliefdheid voelt, of dat het meer de aandacht is waar hij gelukkig van wordt zeg maar. Ik heb het idee dat hij nu hij een diagnose heeft denkt dat een relatie gewoon niet voor hem is weggelegd en dat hij absoluut geen zin heeft om daar tijd en moeite in te steken. Of dat hij mij er gewoon niet bij kan hebben op het moment.
Maar ik moet ook eerlijk zijn, ik weet niet of ik er voor de rest van mijn leven genoeg aan heb om met iemand te zijn die misschien niet eens echt van mij houdt, maar meer van de aandacht en liefde die ik hem geef. Tot de diagnose heb ik altijd geloofd dat hij echt van mij hield, nu ben ik in twijfel gebracht...  |
Re | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:14 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 18:00 schreef DeHovenier het volgende:Lijkt me sterk dat het opeens een probleem is tussen jullie als hij alleen een diagnose heeft gekregen? Het hangt toch niet van die diagnose zelf af dat het niet meer zo botert tussen jullie het kan het bekende kwartje zijn dat is gevallen (de spreekwoordelijke dan) |
M_Frohike | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:18 |
quote: Daar lijkt het wel op ja. Ik vind het zo frustrerend omdat we hiervoor altijd overal uitkwamen en het leuk hadden samen, en dat dat nu opeens niet meer lijkt te kunnen, alleen omdat er nu een naam aan zit. |
Re | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:33 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 18:18 schreef M_Frohike het volgende:[..] Daar lijkt het wel op ja. Ik vind het zo frustrerend omdat we hiervoor altijd overal uitkwamen en het leuk hadden samen, en dat dat nu opeens niet meer lijkt te kunnen, alleen omdat er nu een naam aan zit. het zal ongetwijfeld met verwerken te maken hebben en de behoefte om het een plekkie te geven, laat iig aan hem merken dat hij er niet alleen voor hoeft te staan, maar wees je ervan bewust dat zo'n diagnose een grote inpact heeft op iemand, althans iig bij hem |
M_Frohike | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:37 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 18:33 schreef Re het volgende:[..] het zal ongetwijfeld met verwerken te maken hebben en de behoefte om het een plekkie te geven, laat iig aan hem merken dat hij er niet alleen voor hoeft te staan, maar wees je ervan bewust dat zo'n diagnose een grote inpact heeft op iemand, althans iig bij hem Ja dat denk ik ook, al laat hij er niks van merken en wuift hij iedere poging om erover te praten weg. Daarbij krijg ik heel erg het gevoel dat hij al min of meer afscheid van mij heeft genomen. Ik krijg nauwelijks nog contact meer met hem.  |
Dagoduck | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:37 |
tvp. |
M_Frohike | zaterdag 31 januari 2009 @ 18:37 |
heh? ik deed ff iets fout.. |
childintime | zondag 1 februari 2009 @ 02:25 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 11:57 schreef tijnbrein het volgende:[..] Ik spreek nu namens mij zusje die van het Gymnasium naar de HAVO is gegaan. Zo ver ik weet werd ze niet gepest. Maar mijn zusje kon de druk van alles op school niet aan. Als zij een verslag moest schrijven raakte zij het overzicht kwijt en dat soort dingen. Daardoor werd ze dus danig gestresst dat ze niet meer naar school wilde. Het Gymnasium waar mijn zusje heen deed niks aan begeleiding en adviseerde mijn zusje en mijn ouders dat het misschien beter was als zij naar de HAVO zou gaan. Terwijl mijn zusje wel een VWO advies had. Ja, dat ervaar ik met dochter precies zo. Ze kan de druk gewoon niet aan. Allerlei vakken tegelijkertijd en voor alle vakken andere opdrachten...... Als zij een verslagje moet schrijven dan kost dat haar zoveel energie (om alles ook goed en logisch te doen), dat ze geen energie meer over heeft om nog eens bv Engels te gaan leren......Ze ervaart dan zo'n enorme stress, dat ze er gewoon letterlijk ziek van wordt.
Zij wordt niet gepest en kan zich redelijk staande houden, maar het is de hoeveelheid opdrachten en haar tempo wat haar opbreekt. Dochter kreeg dan advies voor VMBO tl, maar inmiddels doet ze VMBO bbl, omdat ze gewoon de druk van tl niet aan kon. |
Kruger | zondag 1 februari 2009 @ 03:19 |
Begeleiding is heel belangrijk bij scholing bij elke vorm van autisme. De meeste klassen bestaan tegenwoordig uit 20/30 personen wat funest is als je wat extra "aandacht" nodig hebt.
Indien de begeleiding wel aanwezig is (Kleinere klassen etc) is er een grote kans dat de desbetreffende persoon zich ontplooit! |
tijnbrein | zondag 1 februari 2009 @ 12:05 |
Vrijdag ben ik naar het singlesfeest van Relatieplanet geweest met een aantal mensen van Fok!. Het was opzich best wel leuk. Alleen ik vond het daar erg druk en het geluid stond heel erg hard. Te hard om met elkaar te kunnen praten. Alleen zou ik nooit naar zoiets gaan. Niets voor mij. Maar met een groepje is best wel een keer leuk om zoiets te doen. Misschien ga ik een volgende keer weer. Alleen dan wel als ik wat minder stress enzo heb want de combinatie van stress en drukte was mij eigenlijk te veel. |
Black_Tulip | zondag 1 februari 2009 @ 13:20 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 17:30 schreef M_Frohike het volgende:Toch is er sindsdien opeens een gapend gat tussen ons ontstaan en hebben we deze middag min of meer besloten uit elkaar te gaan. Ik ben hier helemaal kapot van, ik hou nog steeds zo veel van hem... Ik snap niet waarom die stomme diagnose opeens alles heeft veranderd tussen ons, toen hij het 'stempel' pdd-nos nog niet had hadden we het zo fijn samen... Ik wil zo graag proberen onze relatie te laten werken, maar het lijkt nu echt over. Zijn er hier mensen die dit herkennen, of mensen die ondanks een autistische stoornis bij zichzelf of bij de partner toch een prima relatie hebben? Het spijt me voor jullie dat de diagnose de aanleiding is geweest om uit elkaar te gaan. Het hoeft niet zo te gaan, maar misschien is het nu beter voor hem.
Ik heb nu zelf al bijna vijf jaar een relatie met ThE_ED. We hebben zo af en toe onze problemen, maar mijn autisme is niet specifiek een issue. Hoogstens komt het voor dat mijn vriend zich aan een eigenschap van mij ergert en dat we niet weten of die eigenschap autisme is of niet. |
Nicolaas_Copernicaars | zondag 1 februari 2009 @ 13:23 |
quote:Op zaterdag 31 januari 2009 18:11 schreef M_Frohike het volgende:[..] Maar ik moet ook eerlijk zijn, ik weet niet of ik er voor de rest van mijn leven genoeg aan heb om met iemand te zijn die misschien niet eens echt van mij houdt, maar meer van de aandacht en liefde die ik hem geef. Tot de diagnose heb ik altijd geloofd dat hij echt van mij hield, nu ben ik in twijfel gebracht...  Dit vind ik toch echt de meest belachelijke beredenering die er bestaat. Wat een onnozelaar ben je toch als je zo denkt...
Houden van is een of ander bovennatuurlijk verschijnsel dat alleen gebeurt bij "normale" mensen...? Mijn god, ik hoop dat je iemand anders zoekt, want waarschijnlijk verdient hij iemand die een stuk intelligenter is en daarmee de mogelijkheid heeft om rationeler te denken. |
Black_Tulip | zondag 1 februari 2009 @ 13:29 |
quote:Op zondag 1 februari 2009 13:23 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:[..] Dit vind ik toch echt de meest belachelijke beredenering die er bestaat. Wat een onnozelaar ben je toch als je zo denkt... Houden van is een of ander bovennatuurlijk verschijnsel dat alleen gebeurt bij "normale" mensen...? Mijn god, ik hoop dat je iemand anders zoekt, want waarschijnlijk verdient hij iemand die een stuk intelligenter is en daarmee de mogelijkheid heeft om rationeler te denken. Zo gek is het anders niet dat ze dat zegt hoor. Je wil niet weten hoe vaak ik zelf getwijfeld heb hoe liefde werkt bij mij, of ik wel echt van mensen houd. Het is geen bovennatuurlijk verschijnsel, maar het is wederom iets dat in de hersenen plaats vindt. Als er in de hersenen van een autist al zoveel anders geregeld wordt, wie wil dan zeggen dat een autist op een zelfde manier liefde ervaart als anderen? |
Nicolaas_Copernicaars | zondag 1 februari 2009 @ 13:37 |
quote:Op zondag 1 februari 2009 13:29 schreef Black_Tulip het volgende:[..] Zo gek is het anders niet dat ze dat zegt hoor. Je wil niet weten hoe vaak ik zelf getwijfeld heb hoe liefde werkt bij mij, of ik wel echt van mensen houd. Het is geen bovennatuurlijk verschijnsel, maar het is wederom iets dat in de hersenen plaats vindt. Als er in de hersenen van een autist al zoveel anders geregeld wordt, wie wil dan zeggen dat een autist op een zelfde manier liefde ervaart als anderen? Het is zeker niet gek dat ze dat zegt, anders stoorde ik me er niet constant aan. Iemand houdt van iemand om redenen die er voor hem/haar toe doen. Als zij er niet tegen kan dat hij niet houdt van haar zoals zij van hem houdt, dan is dat haar fout. Zij ziet immers niet in dat 'haar manier van houden van' niet beter of slechter is dan 'zijn manier van houden van'.
Als je liever iemand hebt die alles hetzelfde doet als jezelf, dan moet je een spiegel kopen. Iedereen doet dingen op zijn eigen unieke manier en zelfs je spiegelbeeld wijkt daarvan af. |
Black_Tulip | zondag 1 februari 2009 @ 13:49 |
quote:Op zondag 1 februari 2009 13:37 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:Iemand houdt van iemand om redenen die er voor hem/haar toe doen. Als zij er niet tegen kan dat hij niet houdt van haar zoals zij van hem houdt, dan is dat haar fout. Zij ziet immers niet in dat 'haar manier van houden van' niet beter of slechter is dan 'zijn manier van houden van'. De vraag is: houdt hij überhaupt wel van haar? Dat lijkt me een relevante vraag in een relatie. Je bent toch in een relatie omdat je van elkaar houdt? En het is niet haar fout dat ze zich zorgen maakt of en zo ja, hoe hij van haar houdt. Er zijn geen betere of slechtere manieren van 'houden van', maar wel onprettigere om mee te maken als partner. |