PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 12

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 20:56 schreef Maeghan het volgende:
Even iets anders, niet geheel ontopic misschien (en toch ook wel) maar ik weet ff niet waar ik het anders kwijt moet.

- werkissue uit het verleden -

Het probleem is dat ik dit niet kan afsluiten. Ik denk er heel vaak aan. In het begin iedere dag, nu nog steeds wekelijks. Ik lig er soms van wakker en ik droom erover. Dan droom ik dat ik het uitpraat met een van de twee, of dat ik er alsnog achter kom wie die verhalen verzonnen heeft. Ik wil het eigenlijk achter me laten, maar dat lukt gewoon niet goed. Ik voel me gewoon buitengesloten van iets waar ik 'bij hoor'. Ik spreek mijn excollega's helemaal niet meer omdat ik dus nooit meer naar die winkel ga en ik heb het idee dat sommige mensen ook anders tegen me doen vanwege dat gedoe toen en ik kan ze zelf ook niet vertrouwen. Als ik toevallig al iemand spreek (maanden geleden voor het laatst), dan denk ik constant 'misschien heb jij het wel verzonnen'. Een iemand verdenk ik sowieso - vlak voor dit speelde kwam zij met het verhaal dat ze problemen had om met een van hun te werken omdat ze haar zo arrogant vond... Het was (leek) een aardig meisje en ze voegde me ook toe op hyves en msn en was daar vaak te vinden. Toen ik weg was kon ze het opeens prima met dat ene meisje vinden en werkten ze zo leuk samen. Ze is nu ook nooit meer op msn. Soms droom ik dan ook dat ik haar opzoek en haar net zo lang met haar hoofd tegen de kassa sla tot ze toegeeft dat zij het idd is geweest. Ik kan er ook gewoon niet tegen om niet zeker te weten hoe het zit. En ook het feit dat ik niet kan bewijzen dat het niet waar is.

Daarnaast ook de wetenschap dat die twee nog wel veel met elkaar omgaan. Dat had ik natuurlijk ook wel gewild. Zoveel vrienden heb ik niet en ik dacht echt dat ik misschien nog wat meer over zou houden aan dat baantje dan zinloze werkervaring. Ergens mis ik ze ook gewoon, alhoewel dat al veel minder is dan in het begin. Maar het voelt nog steeds ook alsof die potentiele vriendschap iets is wat iemand me ontnomen heeft.

quote:

Op woensdag 21 januari 2009 00:23 schreef Black_Tulip het volgende:
En nog even dit. Dit is een gesprek wat ik vandaag heb gevoerd. De situatie: ik sta in een broodjeszaak in een lange rij op mijn beurt te wachten en ik zie ineens dat een bekende, ik noem haar even Anne, ook binnenkomt. Dit gebeurt er:

<knip>

Ik: "Hoi, doe mij maar *dat* broodje alsjeblieft."
Verkoper: "Helaas, dat kan niet, want dat hebben we niet meer."
Ik: .... "... Ok, nou, doe mij maar *dat* broodje dan."

De verkoper geeft me het broodje.

Verkoper: "Dat is dan 3.75 alsjeblieft."
Ik: Ik wijs naar bord waar 3.50 op staat
Verkoper: "Het was maar een geintje, sorry sorry sorry sorry!"
Ik: ...... "Lul.."
Verkoper: "Is het erg?"
Ik: "Nee, geeft niet."

quote:

Op woensdag 21 januari 2009 12:01 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik denk dat het er aan bij heeft gedragen dat ik mijn baan verloren ben. Misschien was het wel de doorslaggevende reden. Er waren een paar dingen die niet goed gingen volgens hun. En een van de dingen was het contact met collega's. De andere redenen was dat ik niet snel genoeg was en niet nauwkeurig genoeg was.
Dat hoop ik ook. Ik heb niet voor niets een MBO-diploma gehaald.

Bij een bedrijf is een vacature binnen mijn vakgebied. Alleen nu twijfel ik of het wel verstandig is om op die vacature te gaan reageren. Een stap terug doen om misschien in de toekomst een stap vooruit te mogen doen. Het is natuurlijk beter dan thuis zitten. Maar toch twijfel ik.

quote:

Op zondag 18 januari 2009 22:07 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]


Wow, 20 jaar geleden. Hoe oud ben je dan nu eigenlijk?

[..]

quote:

Op zondag 18 januari 2009 19:13 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dat herken ik ook wel. Het meer na (moeten) denken over dingen die andere mensen volgens mij automatisch doen - of zo lijkt het voor mij soms tenminste.
[..]

Ik leg ook wel uit hoe bepaald gedrag ontstaat. Alleen hij vindt dat ik me kinderlijk (niet kinderachtig, kinderlijk) gedraag. Maar hij wijt dat dan aan het feit dat ik jonger ben dan hij en veel minder mee heb gemaakt, waardoor ik minder goed met dingen om kan gaan. Aan de andere kant begrijp ik dat dan soms ook weer niet, want hij moet toch ook zien dat ik compleet anders reageer dan bijv. zijn ex, die misschien wel ouder is dan ik, maar ook geen oorlog heeft mee gemaakt. Ik reageer op manieren waarvan ik achteraf ook inzie dat het niet normaal is, dat ik compleet overdrijf en in paniek raak om niks, dat ik hem soms heel onredelijk behandel op zo'n moment, etc. Waarvan ik iig de indruk heb dat dat niet 'normaal' is, op basis van wat ik weet van andere mensen, hoe mijn ouders zich gedragen, wat ik in soapseries zie, ik noem maar wat dingen. Alhoewel het natuurlijk altijd moeilijk blijft om te bepalen wat normaal is. Daar twijfel ik dan ook heel vaak over.

Autisme is sowieso een 'groot woord', want idd ik heb nog geen diagnose. Maar ik had hem toen wat laten lezen omdat ik er zoveel in herkende en ik was eigenlijk compleet verbaasd dat hij dat juist totaal niet in mij zag.
[..]

Mjah, wat B_T al zei, ik heb geen diagnose. Het is niet dat hij een door een specialist gestelde diagnose ontkent, dat zou ik ook respectloos vinden. Het is een vermoeden wat ik heb wat ik eens zou moeten laten onderzoeken (maar ja, uitstel en zo, ik ben al bijna twee jaar verhuisd en moet nog steeds een huisarts zoeken hier - ik heb drie maanden geleden het adres opgezocht, dus over een jaartje ben ik waarschijnlijk wel ingeschreven ).

Hij is verder heel lief hoor en accepteert m'n buien gewoon. Ja ok, we hebben er een paar keer ruzie door gehad (in totaal hebben we drie keer ruzie gehad in meer dan twee jaar, waarvan drie keer door mijn rariteiten), maar iedereen heeft weleens ruzie en iedereen ergert zich weleens aan de - al dan niet normale - gewoontes van een ander. Waar ik bij hem mee weg kom zonder dat we er ruzie over hebben, dat vind ik echt bizar. Ieder ander had me al honderd keer op balkon gezet. Wat dat betreft vrees ik helemaal niet voor onze toekomst, want ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo geduldig is en zoveel accepteert. Door hem gaat het met mij zelf ook beter, omdat hij accepteert wat ik op een bepaald moment voel en me de ruimte geeft. Mijn ex deed dat niet, waardoor ik dan compleet in paniek raakte of boos moest worden voordat ik m'n zin kreeg. Soms voel ik me ook net een dictator. Als we ergens zijn en ik wil weg, gaan we weg. Ook als hij eigenlijk had willen blijven, maakt ie er geen punt van en gaan we weg. Mijn ex heeft me weleens de hele dag en bijna de hele nacht meegesleept en maakte er nog een punt van toen ik er om vier uur 's nachts doorheen zat en naar het hotel wilde, na de hele dag drukte en mensen om me heen en zitten in een rokerig cafe (als carapatient) in een vreemde stad, terwijl ik niet zelf naar huis kon (geen rijbewijs of auto, geen openbaar vervoer en geen geld voor een taxi). Ik ben met m'n huidige vriend weleens ergens drie kwartier onderweg geweest ergens naartoe om na een kwartier alweer weg te willen. Ik voelde me er niet fijn, maar wilde dat niet zeggen omdat ik dat lullig vond voor hem, maar hij merkte het toch (dat zou m'n ex al nooit gemerkt hebben) en stelde zelf voor om weer weg te gaan en iets te gaan doen wat ik wel leuk vond (wat op zo'n moment een ramp is, want dan ben ik al zo geprikkeld dat ik niet eens meer weet wat ik wil). Dan is het echt een prestatie als je eruit weet te trekken wat ik wel wil. Wat dat betreft ben ik echt gigantisch blij met hem, dat is voor mij niet in woorden uit te drukken. Dus dat hij misschien niet 100% begrijpt wat er soms in me omgaat (of liever gezegd, waarom dat in me omgaat), daar kan ik echt niet zo mee zitten.

quote:

Op maandag 19 januari 2009 00:30 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Even verduidelijken:
Als mensen mij druk opleggen is het 11 van de 10 gevallen dat ik compleet omsla en als een saboteur ga werken (en oh, dat kan ik dan goed... ) Daarom ben ik behoorlijk blij met mijn baan waarin ik redelijk zelf mag bepalen hoeveel druk er is. Maar ik vermoed dat dat ook de reden is waarom ik tot op zeker niveau 'underachieve': meer druk is (helaas nog steeds) meer ellende, plus dat ik absoluut ook niet weet wat ik dan wel zou moeten doen. Ik zie wel dingen die ik leuk(er) vind, maar niet de minder leuke dingen die daar ook bij horen. En hoe moet je daar uberhaupt aan toekomen? Dus praat ik mijzelf maar toe dat het huidige werk goed genoeg is, dat ik toch niet de juiste opleiding heb _{wat trouwens ook zo is, maar waardoor anderen zich blijkbaar niet laten tegenhouden?}, etc. Een soort rem, die aan de ene kant heel goed is en beschermt, maar daardoor ook kansen tegenhoudt.

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 16:42 schreef Oxymoron het volgende:
Wonen er meer ASS'ers van dit topic, in een instelling?
Zo ja, hoe zit het met jullie ZZP?

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 23:38 schreef childintime het volgende:

[..]

Oxymoron, wat bedoel je met dat zzp? Ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten. Toevallig hadden wij vanmorgen een teamvergadering en zijn geinformeerd over de zzp. Wat een gedoe zeg. Bij ons wonen ook mensen die geen verstandelijke beperking hebben, maar wel sociaal/emotionele problematiek, autisme, psychiatrische problematiek ed hebben.

Kort gezegd komt het dus hier op neer dat iemand een zzp van 3 kan hebben, terwijl er regelmatig uitschieters naar 5 zijn. Helaas is er 3 geiindiceerd, dus de hulpverlening is dan ook gebaseerd op 3. Dan volgt het probleem, wat doe als iemand in 5 komt; maw, waar haal je dan het geld vandaan? Bedoel je dat?

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 22:04 schreef Ferrobar het volgende:


Dit is echt 100% herkenbaar. Heb bijvoorbeeld tijdens mijn studie allerlei mensen geholpen met hun scriptie die door mijn toedoen (dat durf ik wel te zeggen) dan een 8 haalden. Maar over mijn eigen scriptie heb ik 1,5 jaar overgedaan voordat ik met een genade-zesje kon afstuderen. Ik kan echt beter. (nu was het ook zo dat ik niet goed in staat was de relaties met mijn begeleiders te onderhouden).

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 23:47 schreef Green1 het volgende:

[..]

Ik dacht zelfstandige zonder personeel Maar het is dus zorgzwaartepakket.
[..]

Zoiets heb ik ook.. ik heb een stom vmbo diploma'tje gehaald. Nou, voor mij is dat nog minder waard dan een stuk gebruikt toiletpapier. Ik heb het liever niet dan wel, zegmaar. Ik zit er zo erg mee dat ik geen vwo heb kunnen doen, door mijn autisme. stom gedoe allemaal

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 00:08 schreef childintime het volgende:

[..]

Waarom zet je daar een negatief icoontje bij? Ik denk dat Oxy een serieuse vraag stelde en heel graag antwoord op wil. Het is echt niet zo'n gekke vraag; zelf heb ik een PGB voor mijn kind en ook dat is continu aan verandering onderhevig. Je wordt er helemaal stapelgek van

quote:

En dat VMBO diplomaatje kan juist voor een andere ASS'er heel belangrijk zijn.....

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 00:23 schreef Green1 het volgende:

[..]

is toch juist een positief icoontje? Ik zette dat erbij omdat ik moest lachen, omdat ik eerst dacht van waar heeft die het nou over, omdat ik dacht dat het iets anders betekende.
[..]

Ja, maar als je weet dat je veel beter kan, maar er door je autisme (en door al die stomme regeltjes) door belemmerd wordt dan is het niet zo leuk dat je alleen maar dat hebt.

quote:

Op donderdag 22 januari 2009 21:29 schreef Maeghan het volgende:
Ik ben ook meetable, maar voel me op zich prettiger in groepjes. En ik eet liever niet met (nieuw) gezelschap, dan voel ik me te opgelaten en kledder ik alles onder.

Overigens, misschien beetje een vreemde vraag, maar begrijpen jullie dieren ook makkelijker? Ik snap mensen soms niet, maar aan een hond zie ik meteen wat ie wil en in een heel korte tijd weet ik gewoon wat voor hond het is (rustig, druk, intelligent of juist niet, vriendelijk of juist erg humeurig, etc.).

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 15:59 schreef Black_Tulip het volgende:
Even een update over mijn situatie trouwens.

Met werk lijkt alles langzamerhand op rolletjes te lopen. De presentatie op woensdag ging heel erg goed. Mijn tentamen op donderdag een stuk minder. Het wordt in ieder geval geen hoog cijfer meer, maar misschien nog een voldoende. Worst case scenario is: tentamen onvoldoende -> eindcijfer onvoldoende. Als ik minimaal een 4 heb gehaald, mag ik het tentamen herkansen en dan gaat alles nog goed komen denk ik

Ik heb aan de bel getrokken bij mijn contactpersoon aan de universiteit en die heeft gelijk ingegrepen. Ik heb voor 1 paper twee weken uitstel gekregen en voor de ander minstens een week (ik moet de exacte datum nog te horen krijgen). Ik heb het uitzendbureau ingelicht dat ik een persoonlijk gesprek wil hebben over "een handicap die ik altijd heb verzwegen op mijn werk". Ik heb maandag een afspraak met het uitzendbureau en met de huisarts. Op dinsdag heb ik een afspraak met de studieadviseur.

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 23:47 schreef Green1 het volgende:
Zoiets heb ik ook.. ik heb een stom vmbo diploma'tje gehaald. Nou, voor mij is dat nog minder waard dan een stuk gebruikt toiletpapier. Ik heb het liever niet dan wel, zegmaar. Ik zit er zo erg mee dat ik geen vwo heb kunnen doen, door mijn autisme. stom gedoe allemaal

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 08:22 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Ik vind dit te erg voor woorden, en ik weet helemaal wat je bedoelt.

Mijn oudste is een uitgesproken Gymnasiumkind, maar redt het vanwege zijn asperger niet op zo'n enorme middelbare school. Hij is op de basisschool kapot gepest. Helaas, dan maar VMBO

Maar... Gelukkig kreeg ik te horen, nog voor het officieel bekend was, dat er 25 km van huis een cluster-4-VWO werd geopend...! Ik heb elke dag aan de telefoon gehangen, maar het is me gelukt hem daar te krijgen!

De vraag is vele malen groter dan het aanbod, en het is een grof schandaal dat er maar een handjevol aangepaste VWO's zijn in dit land. Ze pompen miljoenen in bij voorbaat mislukte projecten als Betuwelijnen en OV-chipdingen, maar dingen die écht broodnodig zijn, zoals VWO's voor autisten, daar wordt niets aan gedaan!

Mijn zoon is "gered", maar ik kan me nog steeds superkwaad maken om de velen die buiten de boot vallen...

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 08:22 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]


Mijn oudste is een uitgesproken Gymnasiumkind, maar redt het vanwege zijn asperger niet op zo'n enorme middelbare school. Hij is op de basisschool kapot gepest. Helaas, dan maar VMBO


Mijn zoon is "gered"

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 11:47 schreef sweetlady-o het volgende:

[..]

Gelukkig maar, het VMBO is echt geen pretje voor een autist geloof me. Juist de minder slimme mensen zijn geneigd om te pesten lijkt het wel.

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 06:45 schreef Ferrobar het volgende:

[..]

Ik ben meer een poezenmens, maar heb wel het idee dat ik die beter aanvoel dan anderen. Ze komen ook altijd net bij mij op schoot zitten, bijvoorbeeld. Of ik zie anderen een poes aaien terwijl ik denk: "Je ziet toch dat die daar helemaal geen behoefte aan heeft?"
[..]

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 13:24 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Die ervaring ken ik en eigenlijk is dat wel raar: ik begrijp wel wat dieren denken en voelen, maar mensen: ho maar.

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 23:38 schreef childintime het volgende:
Oxymoron, wat bedoel je met dat zzp? Ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten. Toevallig hadden wij vanmorgen een teamvergadering en zijn geinformeerd over de zzp. Wat een gedoe zeg. Bij ons wonen ook mensen die geen verstandelijke beperking hebben, maar wel sociaal/emotionele problematiek, autisme, psychiatrische problematiek ed hebben.

Kort gezegd komt het dus hier op neer dat iemand een zzp van 3 kan hebben, terwijl er regelmatig uitschieters naar 5 zijn. Helaas is er 3 geiindiceerd, dus de hulpverlening is dan ook gebaseerd op 3. Dan volgt het probleem, wat doe als iemand in 5 komt; maw, waar haal je dan het geld vandaan? Bedoel je dat?

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 16:49 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:
Wat ik hier zoveel teruglees is dat mensen ontzettend veel gepest zijn. Ik heb dat dus totaal niet ervaren. Ben ik hiermee een uitzondering of spreken ongepesten zich niet uit hier?

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 16:49 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:
Wat ik hier zoveel teruglees is dat mensen ontzettend veel gepest zijn. Ik heb dat dus totaal niet ervaren. Ben ik hiermee een uitzondering of spreken ongepesten zich niet uit hier?

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 16:49 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Ja ik bedoelde, de zorgzwaartepaketten, ik ben zelf op 7 ingezet. Maar ik snap niet goed, hoe ik dat moet zien in de dagelijkse, praktijk.
De bewoners krijgen wel nog, een gesprek, met de mentor en de orthopedagoog, waarin ze alles uit gaan leggen. Maar dat zal nog wel even, duren.

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 01:54 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Mijn verwondingen/schade door fietsongelukken: kapotte bril + glas in gezicht en zeven hechtingen; blauwe plekken en schrammen bij diverse ongelukken; kapot geschaafde knie; kapotte voorvork van fiets; 1000 euro krasschade aan een auto en een andere fietser een gebroken been bezorgen. En er zal vast meer zijn, maar meer kan ik me even niet herinneren.

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 17:11 schreef DeHovenier het volgende:
8 april heb ik een intakegesprek met een psychiater in opleiding... ik had liever een ervarener iemand

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 17:15 schreef Re het volgende:

[..]

die zijn juist lekker vers, moderner en vol goede moed joh

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 18:38 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:

[..]

Ik heb op dit moment een psychiater die eindelijk komt met opmerkingen die kloppen.
[..]

quote:

Op vrijdag 14 november 2008 14:37 schreef Ferrobar het volgende:
[..]

Tot een paar weken terug hoorde ik op BNR regelmatig een reclame van een een of ander detacheringsburo dat “mensen met een gebruiksaanwijzing” wilde plaatsen bij bedrijven. Er waren 2 verschillende reclames. Een met een meisje (weet niet meer wat die had) en een met een autistische jongen. "wanneer kan ik beginnen?" was zijn tekst. En ene Ellen was zijn begeleider. Herkent iemand dit?

Ik heb het geprobeerd te googlen maar kwam niks tegen, wel iets anders waar je wellicht wat aan hebt.

Ik herinner me nog iets over testen in de ICT; dat er een speciaal buro is voor autistische ICT testers.
Zie hier.

Nog een.

En er was nog een bedrijf dat zich had toegelegd op het detacheren van autisten, maar die kan ik niet meer vinden.
[..]